1 00:00:16,225 --> 00:00:18,811 - คุณต้องเดินทางด่วน - ใช่ ต้องไป... 2 00:00:19,311 --> 00:00:22,773 เจอลูกค้าที่กรีนส์โบโร มันรอไม่ได้ 3 00:00:41,876 --> 00:00:44,795 ผมอยากร่ำลาโทมัสก่อนผมไป 4 00:00:44,879 --> 00:00:47,006 ฉันตื่นมาเขาก็ไปแล้ว 5 00:00:48,215 --> 00:00:49,049 โดยไม่บอกกล่าว 6 00:00:49,133 --> 00:00:51,761 ปกติเขาจะทิ้งข้อความไว้ เวลาเขาไปตกปลา 7 00:00:53,679 --> 00:00:54,680 นี่ค่ะ 8 00:00:57,057 --> 00:00:59,018 - ขอบคุณ - ทำไมคุณดูกังวลนัก 9 00:01:01,771 --> 00:01:05,483 ผมว่าในหัวผมเริ่มคิดเรื่องงานแล้ว 10 00:01:07,485 --> 00:01:12,031 ใช่ ผมอาจเดินทางนานกว่าปกติหน่อย 11 00:01:12,114 --> 00:01:13,616 อาจจะโทรหายากหน่อย 12 00:01:13,699 --> 00:01:15,409 คุณจะบอกฉันไหมว่าเกิดอะไรขึ้น 13 00:01:15,451 --> 00:01:17,745 อะไร ไม่ ผมแค่... 14 00:01:19,079 --> 00:01:22,124 คือ ยอดขายผมตก 15 00:01:22,208 --> 00:01:25,169 และผมแค่ต้องทำงานหนักขึ้น ก็แค่นั้น 16 00:01:25,211 --> 00:01:26,629 นั่นไม่ใช่เรื่องที่ฉันกำลังพูดถึง จอห์น 17 00:01:27,505 --> 00:01:28,839 งั้นเรื่องอะไรล่ะ 18 00:01:28,923 --> 00:01:31,675 เรื่องที่ทะเลาะกับโทมัสเมื่อคืน 19 00:01:31,759 --> 00:01:33,719 แล้วก็เรื่องแดเนียล 20 00:01:35,054 --> 00:01:36,972 คุณไม่เคยดูดุดันขนาดนั้นมาก่อน 21 00:01:39,016 --> 00:01:41,018 ผมก็เป็นเหมือนที่เป็นมาตลอด 22 00:01:41,393 --> 00:01:45,189 ถ้ามีอะไรเกิดขึ้น คุณบอกฉันได้ ไม่ว่าจะเรื่องอะไร 23 00:01:45,272 --> 00:01:46,607 เราเป็นอย่างนั้นกันมาตลอด 24 00:01:46,690 --> 00:01:50,194 ใช่ และคุณจึงควรเชื่อผมได้แล้ว 25 00:01:51,153 --> 00:01:52,613 แต่ฉันไม่เชื่อ 26 00:01:55,991 --> 00:01:58,911 งั้นเราก็ต้องคุยกัน 27 00:01:58,994 --> 00:02:01,747 แต่ตอนนี้มันต้องรอก่อน เพราะผม... 28 00:02:01,831 --> 00:02:03,499 - ไปพบลูกค้า - ใช่ 29 00:02:04,124 --> 00:02:06,669 พ่อดีใจที่ได้เจอลูกก่อนไป ฟังนะ... 30 00:02:06,752 --> 00:02:08,170 ผมทำไปแล้ว 31 00:02:09,046 --> 00:02:10,047 นาวิกโยธิน สร้างคน 32 00:02:10,714 --> 00:02:12,508 แม่นึกว่าเราจะคุยเรื่องนี้กัน 33 00:02:12,591 --> 00:02:15,553 ผมไม่เห็นเหตุผลอะไร ที่จะทำให้เรื่องนี้ยืดเยื้อต่อไปอีก 34 00:02:15,636 --> 00:02:17,596 อีกไม่นานคนที่เกณฑ์ผมจะมาเพื่อพาผม 35 00:02:17,680 --> 00:02:19,473 กับคนอื่นๆ อีกกลุ่มหนึ่งไปเกาะพาร์ริส 36 00:02:19,557 --> 00:02:21,016 - อะไรนะ - ผมต้องไปเก็บกระเป๋าแล้ว 37 00:02:21,100 --> 00:02:22,393 พระเจ้า 38 00:02:23,269 --> 00:02:24,812 ไม่ มันเร็วเกินไป จอห์น 39 00:02:24,895 --> 00:02:26,063 ไม่เป็นไร เราจัดการมันได้ 40 00:02:26,188 --> 00:02:28,399 ผมจะโทรหาคนเกณฑ์ ลูกผลีผลามเกินไป 41 00:02:28,482 --> 00:02:30,943 โทมัส พ่อไม่ควรพูดเรื่องพวกนั้น พ่อขอโทษ 42 00:02:31,026 --> 00:02:33,946 ไม่ ผมคิดเรื่องนี้มานานแล้ว 43 00:02:34,864 --> 00:02:36,532 มันเป็นการตัดสินใจของผม 44 00:02:43,163 --> 00:02:45,708 ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วเหลือเกิน 45 00:02:45,791 --> 00:02:49,378 จอห์น ถ้าคุณคุยกับเขาแบบใจเย็นเมื่อคืนนี้ 46 00:02:49,461 --> 00:02:51,046 คุณคงเกลี้ยกล่อมเขาได้ 47 00:02:51,130 --> 00:02:52,381 คุณหมายความว่ายังไง 48 00:02:52,965 --> 00:02:56,343 หมายความว่าคุณน่าจะรู้วิธีคุยกับลูกตัวเอง ดีกว่าใคร 49 00:02:56,427 --> 00:02:57,386 งั้นนี่เป็นความผิดของผมคนเดียวเหรอ 50 00:02:57,469 --> 00:02:59,221 มันไม่มีอะไรเกี่ยวกับคุณเลยงั้นสิ 51 00:02:59,305 --> 00:03:01,098 คุณพูดอะไรเนี่ย 52 00:03:08,105 --> 00:03:10,357 ผมแค่... ต้องออกไปสูดอากาศสักหน่อย 53 00:03:11,650 --> 00:03:13,402 แล้วคิดเรื่องนี้ให้ออก 54 00:03:29,126 --> 00:03:31,503 แผนกเกณฑ์ทหาร - นาวิกโยธินสหรัฐฯ ยู.เอส.เอ็ม.ซี 55 00:03:35,633 --> 00:03:36,508 สุภาพบุรุษ 56 00:03:37,092 --> 00:03:39,845 ผมเกรงว่าจะมีความเข้าใจผิดกันที่นี่ 57 00:03:39,929 --> 00:03:44,099 โทมัส ลูกชายผมตัดสินใจใหม่แล้ว 58 00:03:45,517 --> 00:03:47,686 ไม่ต้องห่วง คุณสมิธ เราจะดูแลลูกชายของคุณ 59 00:03:47,770 --> 00:03:48,604 ไม่ ไม่ได้ 60 00:03:48,938 --> 00:03:49,897 อะไรนะ 61 00:03:49,980 --> 00:03:51,857 คุณคิดว่าผมไม่รู้ว่ามันจะลงเอยยังไงเหรอ 62 00:03:52,191 --> 00:03:54,151 ผมเข้าใจ คุณสมิธ 63 00:03:54,652 --> 00:03:57,112 มันเป็นธรรมดาที่คุณจะเป็นห่วงลูกของคุณ 64 00:03:57,196 --> 00:03:58,364 ใช่แล้ว 65 00:03:59,657 --> 00:04:02,117 ผมขอโทษครับ เขาอายุ 18 66 00:04:02,826 --> 00:04:04,119 เขาเซ็นเอกสารแล้ว 67 00:04:04,203 --> 00:04:05,829 ผมจะไม่ปล่อยให้คุณพาเขาไป 68 00:04:05,913 --> 00:04:08,207 พ่อ มันจบแล้ว ผมจะไป 69 00:04:08,582 --> 00:04:09,792 พ่อไม่ยอม 70 00:04:10,626 --> 00:04:13,045 โอ้ ลูกแม่ แม่รักลูก 71 00:04:13,420 --> 00:04:14,588 บาย 72 00:04:16,674 --> 00:04:20,052 โทมัส มีอะไรที่พ่อน่าจะพูดเมื่อวาน 73 00:04:20,135 --> 00:04:22,805 ที่จะทำให้ลูกเปลี่ยนใจไหม 74 00:04:22,888 --> 00:04:24,223 มันไม่สำคัญแล้ว 75 00:04:25,891 --> 00:04:27,393 จงภูมิใจในตัวผม 76 00:04:28,936 --> 00:04:31,313 แต่พ่อภูมิใจในตัวลูกเสมอมา โทมัส 77 00:04:32,690 --> 00:04:33,774 ลาก่อน 78 00:05:50,517 --> 00:05:54,980 บุรุษเหนือฟ้า ในปราสาทสูง 79 00:06:05,699 --> 00:06:07,117 นี่อาจจะเป็นสิ่งดีสำหรับเขา 80 00:06:07,201 --> 00:06:10,704 แล้วก็ปัญหาในเวียดนามน่าจะยุติเร็วๆ นี้ 81 00:06:10,788 --> 00:06:13,707 เขาอาจไม่ต้องถูกส่งไปรบก็ได้ 82 00:06:15,292 --> 00:06:16,293 จอห์น 83 00:06:17,252 --> 00:06:19,755 จอห์น พูดอะไรหน่อยสิ 84 00:06:21,423 --> 00:06:23,550 มันเหมือนมุกฝืด 85 00:06:23,634 --> 00:06:24,676 มุกเหรอ 86 00:06:24,760 --> 00:06:26,095 มันหมายความว่ายังไง 87 00:06:29,473 --> 00:06:30,849 ผมต้องกลับไป 88 00:06:31,934 --> 00:06:33,310 ผมต้องไปแล้ว 89 00:06:34,311 --> 00:06:35,187 อะไรนะ 90 00:06:35,854 --> 00:06:38,816 ลูกของเราเพิ่งไปออกรบ คุณก็จะมาทิ้งฉันไว้คนเดียวเหรอ 91 00:06:38,899 --> 00:06:40,442 ผมแก้ไขมันได้ เฮเลน 92 00:06:40,526 --> 00:06:43,320 มีทางออก ผมจะไปหามัน 93 00:06:43,403 --> 00:06:44,988 แต่ผมมีเวลาไม่มาก 94 00:06:45,072 --> 00:06:46,365 คุณพูดเรื่องอะไร 95 00:06:46,448 --> 00:06:48,659 - อะไรจะสำคัญไปกว่าเรื่องนี้ - ผมต้องไปแล้ว 96 00:06:48,742 --> 00:06:52,162 คุณคงไม่ได้ข่าวจากผมสักพัก แต่ผมยังไม่ไปไหน โอเคนะ 97 00:06:52,788 --> 00:06:53,997 ผมอธิบายไม่ได้ 98 00:06:54,081 --> 00:06:57,876 แค่รู้ไว้ว่าผมจะไม่ปล่อยให้มันเกิดขึ้น 99 00:06:58,961 --> 00:07:00,838 แต่ฉันไม่เข้าใจ 100 00:07:02,756 --> 00:07:04,216 ผมขอโทษ เฮเลน 101 00:07:28,365 --> 00:07:29,867 ยินดีต้อนรับกลับมา ท่านจอมพล 102 00:07:30,659 --> 00:07:32,035 เอาเสื้อผ้าผมมา 103 00:07:32,911 --> 00:07:34,621 ผมอยากคุยกับอาเบนด์เซน 104 00:07:36,707 --> 00:07:41,211 เรเชล คริสอาล์มส์คิดว่า การเลือกตั้งเป็นความคิดที่ดี 105 00:07:41,628 --> 00:07:46,592 ทำไมไม่ตัดสินชะตาของอเมริกา ด้วยคะแนนความนิยมเลยล่ะ 106 00:07:47,676 --> 00:07:51,889 การล้อเลียนเรื่องประชาธิปไตย ของเรเชลทำให้เธอได้ 107 00:07:51,972 --> 00:07:53,807 เสื้อมัดแขนสำหรับคนไข้จิตเวชสั่งทำพิเศษ 108 00:07:53,891 --> 00:07:58,854 และตั๋วรถไฟหัวกระสุนไปเมืองคนบ้า 109 00:07:58,937 --> 00:08:00,355 ใช่ พวกนั้นเปลี่ยนเขา 110 00:08:01,773 --> 00:08:02,900 บ้าชะมัด 111 00:08:02,983 --> 00:08:04,860 เอาละ... รอเดี๋ยว 112 00:08:06,028 --> 00:08:10,908 มาร่วมกับผม พิธีกรของคุณ ฮอว์ธอร์น อาเบนด์เซนในยานลำนั้น 113 00:08:10,991 --> 00:08:14,119 ระหว่างที่มันเดินทางสู่จุดหมายปลายทาง 114 00:08:14,745 --> 00:08:16,288 ปราสาทสูง 115 00:08:17,372 --> 00:08:18,498 ช่วยปิดทีได้ไหม 116 00:08:20,667 --> 00:08:22,461 ฉันพยายามจะเขียนมันลงกระดาษ ฉัน... 117 00:08:22,544 --> 00:08:25,380 กระทรวงโฆษณาการเป็นคนเขียน ข้อความบ้านี่ ไม่ใช่อาเบนด์เซน 118 00:08:25,464 --> 00:08:26,715 ไม่ คุณไม่รู้จักเขา 119 00:08:26,798 --> 00:08:27,883 คุณไม่รู้ว่ากระบวนความคิดเขาเป็นยังไง 120 00:08:27,966 --> 00:08:30,594 เขาอยู่ได้ด้วยคำถาม ปริศนา และคำพูดที่แย้งกันเอง 121 00:08:31,803 --> 00:08:34,848 "เสื้อมัดแขน" "การล้อเลียน" "เมืองคนบ้า" 122 00:08:36,016 --> 00:08:37,434 "ความเร็วสูง" นั่น... 123 00:08:39,811 --> 00:08:41,396 อาเบนด์เซนเป็นคนเขียนมัน 124 00:08:41,480 --> 00:08:42,689 มันหมายความว่าอะไร 125 00:08:42,981 --> 00:08:44,608 เรื่องนั้น ฉันไม่รู้ 126 00:08:57,412 --> 00:08:59,498 ไม่ได้เป็นไปตามที่คุณคาดสินะ 127 00:09:01,375 --> 00:09:04,294 คุณไม่ใช่คนแรก 128 00:09:05,879 --> 00:09:09,633 ที่พยายามแย่งอำนาจจากพระเจ้า จอห์น 129 00:09:12,803 --> 00:09:14,596 มันซับซ้อน 130 00:09:16,306 --> 00:09:17,391 แน่นอน 131 00:09:17,474 --> 00:09:19,226 แต่มันจัดการได้ 132 00:09:23,730 --> 00:09:25,816 เกิดอะไรขึ้นที่นั่น จอห์น 133 00:09:26,400 --> 00:09:30,070 คุณเจอตัวเขาแล้ว ลูกชายคุณ มีชีวิตอยู่สบายดี 134 00:09:31,280 --> 00:09:33,156 เฮเลนกับลูกสาวล่ะ 135 00:09:35,867 --> 00:09:37,160 ไม่มี 136 00:09:38,328 --> 00:09:39,955 ในโลกนั้น 137 00:09:41,456 --> 00:09:43,375 ลูกสาวของผมไม่เคยมีตัวตน 138 00:09:45,002 --> 00:09:46,962 ได้บางอย่าง เสียบางอย่าง 139 00:09:48,880 --> 00:09:53,844 คุณคิดจะหลุดไปอยู่ในโลกนั้น ตลอดกาลบ้างไหม 140 00:09:53,927 --> 00:09:55,220 แน่นอนคุณคิด 141 00:09:56,305 --> 00:09:58,181 แต่มันไม่ง่ายขนาดนั้นใช่ไหมล่ะ 142 00:09:58,724 --> 00:10:02,019 ตอนนี้คุณเลยติดอยู่ตรงกลาง ระหว่างมัน 143 00:10:02,102 --> 00:10:04,563 ผมมีธุระที่ยังทำไม่เสร็จที่นั่น 144 00:10:07,816 --> 00:10:10,027 ลูกชายผมอาจต้องการ ความช่วยเหลือจากผม 145 00:10:10,986 --> 00:10:14,865 แต่ก่อนอื่น ผมจำเป็นต้องเข้าใจผลสะท้อนกลับ 146 00:10:17,075 --> 00:10:18,535 ถ้าผมก้าวก่ายโลกนั้น 147 00:10:18,618 --> 00:10:20,037 คุณทำไปแล้ว จอห์น 148 00:10:20,120 --> 00:10:22,080 คุณใช้ชีวิตอยู่บนผลสะท้อนกลับแล้ว 149 00:10:22,164 --> 00:10:23,206 ใช่ แต่ผมแก้ไขมันได้ 150 00:10:23,582 --> 00:10:24,666 คุณแน่ใจเรื่องนั้นเหรอ 151 00:10:24,750 --> 00:10:26,960 ผมจะไม่ยอมเสียลูกชายผมไปอีก 152 00:11:21,515 --> 00:11:24,810 คุณติดค้างคุณโอกามิ 153 00:11:36,655 --> 00:11:42,577 เราพบลายนิ้วมือบางส่วน ในคลิปข้างในปืนลูกซอง 154 00:11:44,079 --> 00:11:45,539 มันเป็นของคุณ 155 00:11:45,622 --> 00:11:48,750 คราวหน้า ผมสัญญาจะระวังตัวมากกว่านี้ 156 00:11:56,049 --> 00:11:59,344 คำสารภาพของอิจิมะ 157 00:12:51,021 --> 00:12:53,273 ผมจำคุณได้ สารวัตรคิโด 158 00:12:54,524 --> 00:12:59,404 ตั้งแต่เราเจอกันครั้งแรก หลายปีก่อนในสิงคโปร์ 159 00:12:59,863 --> 00:13:02,532 นายพลเรืออิโนคูชิ คุณกำลังจะขึ้นศาลทหาร 160 00:13:03,408 --> 00:13:06,453 มีพยานคนไหนที่คุณอยากเรียก มาแก้ต่างให้คุณไหม 161 00:13:07,746 --> 00:13:09,581 คุณกลายเป็นอะไรไป สารวัตร 162 00:13:09,664 --> 00:13:11,917 มันเป็นหน้าที่ของผม ที่ต้องย้ำกับคุณเรื่องสิทธิที่คุณมี 163 00:13:12,375 --> 00:13:14,961 หน้าที่ในกองทัพและอิสรภาพของคุณ กำลังอยู่บนเส้นด้าย 164 00:13:15,045 --> 00:13:17,005 ศาลทหารนี่มันจอมปลอม 165 00:13:17,088 --> 00:13:21,426 ภายใต้กฎหมายญี่ปุ่น ผมมีสิทธิขึ้นศาลทหารเรือในโตเกียว 166 00:13:21,510 --> 00:13:24,888 คุณถูกพิจารณาคดีข้อหาพัวพันกับศัตรู 167 00:13:24,971 --> 00:13:27,557 คุณก็รู้บทลงโทษของคดีนี้ดี 168 00:13:28,475 --> 00:13:29,643 ผมรู้ 169 00:13:34,397 --> 00:13:38,401 คุณไปพบกับเอคีอาโน แฮมป์ตัน ด้วยตัวเองหรือเปล่า 170 00:13:39,819 --> 00:13:41,238 หรือคุณมีพันธมิตรอื่นอีก 171 00:13:42,113 --> 00:13:43,949 ผมรักษาคำพูดของผม 172 00:13:45,408 --> 00:13:47,118 คุณรักษาคำพูดคุณไหม 173 00:13:51,706 --> 00:13:56,127 ผมมีอิสระในคุกนี้มากกว่าที่คุณมีข้างนอกนั่น 174 00:13:57,796 --> 00:14:01,049 คุณเป็นแค่หุ่นเชิดของยาโมริ 175 00:14:01,132 --> 00:14:03,343 พอได้แล้ว หุบปาก ไอ้คนทรยศ 176 00:14:06,304 --> 00:14:09,808 คุณจำตอนญี่ปุ่นอดอยากไม่ได้แล้วเหรอ 177 00:14:10,475 --> 00:14:12,894 ตอนครอบครัวของเราหากินไม่พอ 178 00:14:14,938 --> 00:14:17,482 คุณสมคบคิดหักหลังคนของคุณเอง 179 00:14:17,566 --> 00:14:20,485 ตอนนี้คุณจะต้องเผชิญหน้า กับความยุติธรรมอย่างเดียวดาย 180 00:14:29,327 --> 00:14:32,914 นายพลเรืออิโนคูชิปฏิเสธ ที่จะเบิกตัวพยานมาให้ปากคำแทนเขา 181 00:14:32,998 --> 00:14:34,583 ก็เหมือนการยอมรับความผิดของเขา 182 00:14:34,666 --> 00:14:37,961 ศาลทหารนี้ควรอยู่ในโตเกียว พร้อมคณะลูกขุนเจ้าหน้าที่กองทัพเรือ 183 00:14:38,044 --> 00:14:40,005 เราไม่ได้เลือกได้ขนาดนั้น 184 00:14:40,088 --> 00:14:42,424 มันอาจถูกมองว่าผิดกฎหมายในญี่ปุ่น 185 00:14:42,507 --> 00:14:44,718 นี่คือเหตุผลที่เราต้องดำเนินการโดยเร็ว 186 00:14:46,052 --> 00:14:47,304 ฝ่าบาท 187 00:14:49,472 --> 00:14:51,016 นายพลเรืออิโนคูชิอยู่ไหน 188 00:14:52,934 --> 00:14:54,978 นายพลเรือถูกจับกุมอยู่ 189 00:14:55,478 --> 00:14:58,940 เขาถูกกล่าวหาว่าสมคบคิดกับ ผู้ก่อการร้ายเอคีอาโน แฮมป์ตัน 190 00:14:59,024 --> 00:15:01,568 เขาไปที่นั่นตามคำสั่งของเรา 191 00:15:03,194 --> 00:15:06,948 ความเห็นใจผู้ต้องหาของพระองค์ น่าชื่นชม ฝ่าบาท แต่... 192 00:15:07,032 --> 00:15:10,285 คุณกำลังหาว่า เราโกหกเพื่อปกป้องเขาเหรอ 193 00:15:13,830 --> 00:15:17,292 เพื่อความปลอดภัยของพระองค์เอง เราต้องจำกัดให้พระองค์อยู่แต่ในบริเวณ 194 00:15:20,795 --> 00:15:22,589 แล้วถ้าเราปฏิเสธล่ะ 195 00:15:22,672 --> 00:15:24,549 จักรพรรดิคงไม่ให้อภัยกระหม่อม 196 00:15:24,633 --> 00:15:27,719 หากกระหม่อมไม่ปกป้องพระองค์ ในช่วงเวลาอันตรายเช่นนี้ 197 00:15:41,441 --> 00:15:43,109 อิจิมะ 198 00:15:44,861 --> 00:15:46,363 ตัดสายโทรศัพท์เธอซะ 199 00:15:51,660 --> 00:15:53,870 กล้าๆ หน่อย สารวัตรคิโด 200 00:15:55,330 --> 00:15:56,706 จำไว้ว่าเราทำเพื่ออะไร 201 00:16:04,631 --> 00:16:05,799 การหารือสันติภาพเหรอ 202 00:16:06,508 --> 00:16:08,134 แอลเอไม่เคยเซ็นสัญญาเรื่องนี้ 203 00:16:08,677 --> 00:16:10,929 ใครเป็นคนตัดสินใจว่า เราเชื่อใจนายพลเรือคนนี้ได้ 204 00:16:11,304 --> 00:16:12,430 เอคีอาโน 205 00:16:12,514 --> 00:16:13,890 ไม่ นายถูกหลอกแล้ว 206 00:16:13,973 --> 00:16:15,433 หุบปากเถอะเพื่อน นายไม่รู้อะไรเลย 207 00:16:15,517 --> 00:16:18,353 คนของอิโนคูชิก็ถูกยิงเหมือนกัน นายไม่รู้อะไรเรื่องนั้นใช่ไหม 208 00:16:19,479 --> 00:16:21,523 เขาไม่ได้รู้เรื่องที่เกิดขึ้นมากไปกว่าเรา 209 00:16:21,606 --> 00:16:24,192 มีเวลาเยอะแยะที่จะโทษกันทีหลัง 210 00:16:24,818 --> 00:16:26,528 ตอนนี้เรามีปัญหาใหญ่กว่า 211 00:16:26,611 --> 00:16:28,321 วิทยุของจักรวรรดิบอกว่าเราแพ้ 212 00:16:28,405 --> 00:16:30,573 ในไม่ช้า คนของเราเองก็จะเริ่มเชื่อ 213 00:16:30,657 --> 00:16:33,034 น้องสาว ถ้าเธออยากให้เกิดการปฏิวัติ 214 00:16:33,118 --> 00:16:35,203 ทำไมเธอไม่ไปหาอะไรให้เรากินก่อน 215 00:16:35,286 --> 00:16:37,497 ฉันไม่ได้มาที่นี่เพื่อบริการนาย เพื่อน 216 00:16:38,623 --> 00:16:41,251 กระบวนการต่อไปต้องเริ่มขึ้นเดี๋ยวนี้ 217 00:16:41,543 --> 00:16:45,422 เราต้องส่งข้อความออกไปว่า เรายังอยู่ที่นี่ ไม่งั้้นทุกอย่างก็พัง 218 00:16:45,505 --> 00:16:46,464 เราต้องรอฟังข่าวจากจีน 219 00:16:46,548 --> 00:16:48,091 - จาก... - นั่นคือจุดยืนของเราเหรอ 220 00:16:48,174 --> 00:16:49,509 เรากำลังเปลี่ยนเจ้านาย จากคนหนึ่งไปอีกคนเหรอ 221 00:16:49,592 --> 00:16:51,177 มีอะไรมากกว่าที่เธอเข้าใจ 222 00:16:51,261 --> 00:16:53,138 นายเข้ามาแทนที่เอคีอาโนแล้วหรือไง 223 00:16:53,221 --> 00:16:55,807 เพราะบางทีมันอาจถึงเวลา ที่แอลเอต้องเป็นคนจัดการ 224 00:17:05,024 --> 00:17:06,234 นี่ของเธอ 225 00:17:12,907 --> 00:17:15,201 ดูเหมือนพวกเขา ลงเอยด้วยการทะเลาะกันเอง 226 00:17:16,161 --> 00:17:18,121 มันเป็นสิ่งที่ผู้ชายทำเวลาพวกเขากลัว พวกเขาทะเลาะกัน 227 00:17:18,538 --> 00:17:19,956 ฉันก็กลัวเหมือนกัน 228 00:17:21,875 --> 00:17:23,251 เธอไม่ผิดหรอก 229 00:17:27,589 --> 00:17:29,048 เธอไปอยู่ที่ค่ายกักกันไหนมา 230 00:17:39,058 --> 00:17:40,894 เราดูกันออกจ๊ะ 231 00:17:52,739 --> 00:17:54,407 โมลตัน แอละบามา 232 00:18:00,663 --> 00:18:02,665 ในวันที่ฉันอายุ 13 233 00:18:04,709 --> 00:18:08,713 หนึ่งในผู้คุมหญิงที่ค่ายบอกฉันว่า ให้เดินออกจากแถวแล้วตามเธอไป 234 00:18:11,382 --> 00:18:12,967 ฉันเป็นแค่เด็กคนหนึ่ง 235 00:18:14,385 --> 00:18:16,554 ฉันนึกว่ามันเป็นเซอร์ไพรส์วันเกิดฉัน 236 00:18:20,099 --> 00:18:24,062 นางพยาบาลบอกฉันว่าฉันจะถูกทำหมัน 237 00:18:25,480 --> 00:18:28,066 เพื่อฉันจะยังทำงานได้แต่มีลูกไม่ได้ 238 00:18:29,692 --> 00:18:31,778 ฉันไม่รู้ว่าเธอพูดเรื่องอะไร 239 00:18:32,403 --> 00:18:35,573 ฉันจำได้ ฉันแค่พูดว่า "ขอบคุณ" 240 00:18:38,034 --> 00:18:40,620 เพราะนั่นคือสิ่งที่แม่ฉันสอนให้พูดเสมอ 241 00:18:42,539 --> 00:18:45,875 พอเราหนีจากค่ายได้ แผลก็ติดเชื้อ 242 00:18:46,042 --> 00:18:49,671 กว่ารถบรรทุกจะมาถึงโอกแลนด์ ฉันก็เกือบตายแล้ว 243 00:18:50,338 --> 00:18:52,340 พวกเขาพาฉัน ไปโรงพยาบาลใต้ดินแห่งหนึ่ง 244 00:18:52,423 --> 00:18:57,637 ขบวนการนี้ให้ชีวิตใหม่ฉัน ให้อาหารฉัน ให้เสื้อผ้าและการศึกษาฉัน 245 00:18:57,720 --> 00:18:59,305 เราทุกคน 246 00:18:59,389 --> 00:19:00,807 พวกเขาช่วยชีวิตเราทุกคน 247 00:19:02,517 --> 00:19:05,353 หลายปีก่อนที่ฉันจะเจอ ชายที่เริ่มขบวนการนี้ 248 00:19:07,689 --> 00:19:08,898 ตอนนี้เขาตายแล้ว 249 00:19:18,992 --> 00:19:21,160 เรามีหน่วยยุทธศาสตร์ที่นั่นกี่หน่วย 250 00:19:22,412 --> 00:19:23,705 ยี่สิบสอง 251 00:19:26,624 --> 00:19:28,376 พื้นที่ปฏิบัติการของเราไกลแค่ไหน 252 00:19:31,170 --> 00:19:32,589 ซานโฮเซถึงทางใต้ 253 00:19:34,424 --> 00:19:37,218 ยูเรกาถึงทางเหนือ ตะวันออกของโซนกลาง 254 00:19:44,934 --> 00:19:46,519 แจ๋ว เพื่อน เขาตัดสินใจเองเป็น 255 00:19:46,603 --> 00:19:48,897 - เพื่อน นายไปคนเดียวได้ - งั้นฉันจะเอาคนของฉันไปด้วย 256 00:19:48,980 --> 00:19:51,065 ไม่มีเหตุผลที่แอลเอต้องตอบโอกแลนด์ 257 00:19:51,149 --> 00:19:54,360 พอร์ตแลนด์ ยูเรกา ซานตาโรซา 258 00:19:54,444 --> 00:19:56,404 โอกแลนด์ ซานโฮเซ 259 00:19:56,487 --> 00:19:58,197 นายรู้ไหมว่าเมืองพวกนี้มีอะไรเหมือนกัน 260 00:19:58,281 --> 00:19:59,490 ฉันไม่รู้ว่าเธอพูดเรื่องอะไร 261 00:20:00,241 --> 00:20:03,620 นี่คือท่อส่งน้ำมันคริมสัน 262 00:20:03,703 --> 00:20:06,873 มันส่งน้ำมันไปท่าเรือโอกแลนด์ เพื่อขนส่งไปญี่ปุ่น 263 00:20:06,956 --> 00:20:09,792 น้ำมันนั่นเป็นเลือดที่หล่อเลี้ยง สงครามของจักรวรรดิกับจีน 264 00:20:09,876 --> 00:20:12,420 ถ้ามีระเบิดเพียงพอ เราก็ตัดเส้นเลือดนั่นได้ 265 00:20:12,503 --> 00:20:13,713 ตัดทางของพวกเขาเพื่อหยุดพวกเขา 266 00:20:14,380 --> 00:20:17,050 ทุกคนคิดว่าขบวนการนี้ตายไปกับเอคีนาโอ 267 00:20:17,467 --> 00:20:19,385 เราต้องทำให้พวกเขาเห็นว่าเรายังอยู่ 268 00:20:25,725 --> 00:20:27,602 ว้าว ดูลูกสิ 269 00:20:27,685 --> 00:20:29,520 แต่งหน้าเค้กได้เป็นธรรมชาติมาก 270 00:20:29,604 --> 00:20:31,731 ช่วงเด็ดสุดคือตอนเลียมีดหลังจากทำเสร็จ 271 00:20:32,231 --> 00:20:33,608 แม่เห็นด้วยจ้ะ 272 00:20:34,067 --> 00:20:36,486 หนูดีใจที่ได้กลับมา แม่ก็เหมือนกันใช่ไหม 273 00:20:36,569 --> 00:20:37,570 แน่นอน 274 00:20:38,071 --> 00:20:39,864 หนูเกลียดโซนกลาง 275 00:20:40,740 --> 00:20:43,993 แม่ว่าลูกเป็นเด็กในเมืองตัวจริง 276 00:20:44,077 --> 00:20:45,370 หนูเป็นเด็กอารยัน 277 00:20:46,204 --> 00:20:47,580 เรื่องนั้นลูกเป็นอยู่แล้ว 278 00:20:48,539 --> 00:20:51,334 อะไรกัน... เอมี่ ลูกทำให้ทั้งหมดเป็นวานิลลาไม่ได้นะ 279 00:20:51,417 --> 00:20:53,086 วานิลลาเป็นรสโปรดของพ่อ 280 00:20:53,169 --> 00:20:56,839 ใช่ แต่พ่อของลูกไม่ใช่คนเดียว ที่ชอบกินคัพเค้กนะ 281 00:21:00,218 --> 00:21:01,386 แม่คะ 282 00:21:01,594 --> 00:21:02,887 ว่าไง 283 00:21:04,013 --> 00:21:05,807 แม่ยังรักพ่อหรือเปล่า 284 00:21:07,934 --> 00:21:09,352 ทำไมลูกถึงถามอย่างนั้น 285 00:21:10,728 --> 00:21:12,814 แม่ดูไม่ค่อยมีความสุขเวลาพ่ออยู่ 286 00:21:15,692 --> 00:21:19,112 เรามีความสุขตลอดเวลาไม่ได้หรอก 287 00:21:19,195 --> 00:21:20,780 แต่แม่ควร 288 00:21:20,863 --> 00:21:22,573 ถ้าไม่ ก็ไม่ปกติแล้ว 289 00:21:24,283 --> 00:21:26,035 เรื่องนั้นแม่ไม่รู้หรอก 290 00:21:26,953 --> 00:21:29,330 แม่คิดว่าความรู้สึกของคนเราซับซ้อน 291 00:21:29,831 --> 00:21:32,500 แล้วถ้าแม่ไปค่ายปรับทัศนคติพวกนั้นล่ะ 292 00:21:34,377 --> 00:21:35,712 ทำไมแม่ถึงต้องไป 293 00:21:35,795 --> 00:21:38,339 เรารักครอบครัวของเราไม่ได้ ถ้าเราไม่รักเชื้อชาติของเรา 294 00:21:38,423 --> 00:21:39,966 ทุกคนรู้เรื่องนั้นดี 295 00:21:43,678 --> 00:21:45,304 ลูกไปได้ยินเรื่องค่ายพวกนี้มาจากไหน 296 00:21:45,722 --> 00:21:47,724 ทุกคนที่โรงเรียนรู้เรื่องมัน 297 00:21:48,182 --> 00:21:51,019 ครูฟิปส์ ครูสอนวิชาเคมี เขาไปมาแล้ว 298 00:21:52,395 --> 00:21:53,604 ทำไม 299 00:21:53,896 --> 00:21:55,231 เขาเป็น... 300 00:21:56,441 --> 00:21:57,859 - เสื่อมทราม - ใช่เลยค่ะ 301 00:21:57,942 --> 00:22:00,778 หนูไม่รู้ว่ามันหมายความว่าอะไรกันแน่ แต่หนูรู้ว่ามันไม่ดี 302 00:22:02,739 --> 00:22:04,198 ตอนนี้ครูฟิปส์อยู่ที่ไหน 303 00:22:11,497 --> 00:22:15,001 คนส่วนใหญ่ที่ไปค่ายพวกนั้น พวกเขาไม่ได้กลับออกมา 304 00:22:18,004 --> 00:22:20,548 หนูจะทำคัพเค้กพิเศษให้พ่อเท่านั้น 305 00:22:26,554 --> 00:22:27,972 ลืมเรื่องเฮเลน สมิธซะ 306 00:22:28,056 --> 00:22:29,348 เธอไม่มีทางช่วยเรา 307 00:22:29,432 --> 00:22:30,808 มันไม่คุ้มที่จะเสี่ยง 308 00:22:30,892 --> 00:22:33,019 ฟังนะ ฉันจะไปนิวยอร์ก คุณเปลี่ยนใจฉันไม่ได้ 309 00:22:33,102 --> 00:22:35,021 ผมไม่มีทางปล่อยให้คนของผม ทำอะไรอย่างนั้น 310 00:22:35,104 --> 00:22:36,647 รู้อะไรไหม ฉันไม่ใช่คนของคุณ 311 00:22:36,731 --> 00:22:38,232 อะไรทำให้คุณคิดว่าเราเปลี่ยนใจเธอได้ 312 00:22:38,858 --> 00:22:39,734 ฉันรู้จักเฮเลน 313 00:22:39,817 --> 00:22:41,569 ใช่ เธอเป็นภรรยาของเจ้าหน้าที่เอสเอส 314 00:22:41,652 --> 00:22:43,279 คนแบบเธอในอีกโลกหนึ่ง เป็นคนชอบเข้าโบสถ์ 315 00:22:43,362 --> 00:22:45,573 ซึ่งทุ่มเทเวลาของเธอเพื่อช่วยคนอื่น เธอช่วยฉัน 316 00:22:45,656 --> 00:22:47,492 อาจจะแค่ในโลกนั้น 317 00:22:47,575 --> 00:22:49,869 - แต่ไม่ใช่ในโลกนี้ - ไม่ ในโลกนี้ด้วย 318 00:22:50,495 --> 00:22:52,371 ฟังนะ ฉันเคยเห็นเธอในทั้งสองโลก 319 00:22:52,455 --> 00:22:54,791 ความดีแบบนั้นมีอยู่ในตัวเธอ และฉันรู้ว่าเธอทำอะไรได้บ้าง 320 00:22:54,874 --> 00:22:56,709 เธอเป็นหนึ่งในผู้หญิง ที่ได้รับการปกป้องมากที่สุดในไรช์ 321 00:22:56,793 --> 00:22:57,835 ส่วนคุณเป็นคนที่ถูกตามล่าหาตัวมากที่สุด 322 00:22:57,919 --> 00:22:59,378 ใช่ ฉันจะคิดหาทางเอง 323 00:22:59,462 --> 00:23:02,256 ถึงเราจะยิงจอห์น สมิธให้ตาย แล้วมันจะเปลี่ยนอะไรได้ 324 00:23:02,340 --> 00:23:04,759 มันก็จะมีนายพลอีกคนที่รอรับตำแหน่งเขาอยู่ 325 00:23:04,842 --> 00:23:06,844 เขาไม่ใช่แค่นายพล 326 00:23:06,928 --> 00:23:08,304 เขาเป็นกุญแจสำคัญ 327 00:23:08,971 --> 00:23:11,224 ใครก็ตามที่คุมประตูเวลา เป็นคนคุมอนาคตด้วย 328 00:23:11,307 --> 00:23:12,266 คุณเข้าใจไหม 329 00:23:12,350 --> 00:23:15,228 ทั้งหมดนี่อ้างอิงจากมโนภาพที่คุณเคยเห็น 330 00:23:15,311 --> 00:23:16,729 และผมเชื่อคุณ 331 00:23:17,146 --> 00:23:20,525 แต่สำหรับคนของผมบางคน มันยากที่จะเชื่อ 332 00:23:20,983 --> 00:23:22,777 ก็นะ ฉันจะไปเอง 333 00:23:24,070 --> 00:23:25,404 ผมไม่ยอมให้คุณไป 334 00:23:28,491 --> 00:23:29,450 เลียม 335 00:23:32,537 --> 00:23:33,621 เอาละ 336 00:23:36,457 --> 00:23:37,875 แต่ผมจะไปกับคุณด้วย 337 00:23:43,339 --> 00:23:45,550 เธอมีลายมือที่สวยมากจริงๆ เอมี่ 338 00:23:45,633 --> 00:23:47,009 หนูฝึกเขียนหนักมาก 339 00:23:47,093 --> 00:23:48,636 ฉันไม่แปลกใจเลย 340 00:23:48,719 --> 00:23:51,055 เราต้องฝึกหนักถ้าเราอยากเก่ง 341 00:23:51,347 --> 00:23:52,390 ฉันเห็นด้วย 342 00:23:54,267 --> 00:23:57,019 คุณต้องเรียนอะไรบ้าง กว่าจะได้มาเป็นตำรวจลับ 343 00:23:57,270 --> 00:23:58,604 เธออยากเป็นเหรอ 344 00:23:58,688 --> 00:24:00,064 ค่ะ หรือไม่ก็สัตวแพทย์ 345 00:24:01,232 --> 00:24:03,651 บางทีวันหนึ่งฉันอาจพาเธอ ไปเยี่ยมชมกองบัญชาการของเรา 346 00:24:03,734 --> 00:24:05,570 - ฟังดูเป็นยังไง - ดีเลยค่ะ 347 00:24:09,198 --> 00:24:11,409 เด็กผู้หญิงทุกคนที่โรงเรียนถักเปียเยอรมัน 348 00:24:11,742 --> 00:24:13,828 แต่แม่ของหนูไม่ยอมถักให้ 349 00:24:14,328 --> 00:24:16,622 บางทีมันเป็นเพราะเธอถักไม่เป็น 350 00:24:16,706 --> 00:24:19,208 ตอนเธอเป็นเด็ก พวกเขาถักคนละแบบ 351 00:24:19,292 --> 00:24:20,376 ฉันโตมากับมัน 352 00:24:20,459 --> 00:24:21,836 ฉันถักให้เธอได้นะ 353 00:24:21,919 --> 00:24:23,921 - ได้เหรอ - ได้สิ ถอยมา 354 00:24:35,391 --> 00:24:37,518 ไว้วันหลังแล้วกัน เอมี่ 355 00:24:57,872 --> 00:24:58,873 โรเบิร์ต 356 00:25:07,465 --> 00:25:09,175 ผมกลับมาอยู่จุดเดิม 357 00:25:09,675 --> 00:25:11,177 ผมกลับมากินหนูอีกครั้ง 358 00:25:12,803 --> 00:25:14,180 ผมเป็นตัวกินหนู 359 00:25:14,847 --> 00:25:18,351 ฉันทำอูด้งให้คุณชามหนึ่ง เพื่อให้คุณมีแรง 360 00:25:20,269 --> 00:25:21,812 ฉันหาอาหารให้เราได้ 361 00:25:22,230 --> 00:25:23,898 ฉันไปมาได้อย่างอิสระ 362 00:25:24,315 --> 00:25:26,359 ใช่ ผมน่ะไม่ได้ 363 00:25:28,986 --> 00:25:31,697 ถ้าบีซีอาร์รู้ว่าผมยังมีชีวิตอยู่ พวกเขาจะฆ่าผม 364 00:25:32,198 --> 00:25:35,034 พวก เคมเปไต คิดว่าผมให้ความร่วมมือ ฉะนั้นเขาก็จะตามล่าผม 365 00:25:36,702 --> 00:25:39,247 ผมไปที่อะพาร์ตเมนต์ผมไม่ได้ โผล่หน้าไปที่ร้านผมเองก็ไม่ได้ 366 00:25:42,375 --> 00:25:43,542 ผมต้องกู้ชื่อเสียงของผม 367 00:25:43,626 --> 00:25:44,919 ยังไง 368 00:25:46,003 --> 00:25:49,507 ผมจะไปหาคิโดและอธิบายว่าเกิดอะไรขึ้น 369 00:25:49,590 --> 00:25:51,592 ฟังนะ ผมตกเป็นเหยื่อ เข้าใจไหม 370 00:25:51,676 --> 00:25:53,302 - เขาจะเข้าใจว่าผมบริสุทธิ์ - ชิลดันซัง 371 00:25:53,386 --> 00:25:54,804 ไม่ ผมอธิบายกับเขาได้ 372 00:25:54,887 --> 00:25:56,973 การมองโลกในแง่ดีของคุณ มีความเป็นอเมริกันมาก 373 00:25:59,100 --> 00:26:00,017 คุณหมายความว่าอะไร 374 00:26:02,061 --> 00:26:03,604 ตอนฉันอายุ 14 375 00:26:04,855 --> 00:26:07,858 ชายคนหนึ่งมาที่หมู่บ้านของเรา เพื่อรวบรวมตัวเด็กสาวๆ 376 00:26:08,818 --> 00:26:12,863 เขาบอกพวกเราว่าเราจะไปเป็นพยาบาล และทำงานช่วยสงครามในเมือง 377 00:26:13,906 --> 00:26:15,283 ฉันตื่นเต้น 378 00:26:15,992 --> 00:26:17,368 ฉันอยากไป 379 00:26:17,910 --> 00:26:19,578 แต่พ่อของฉันรู้ว่ามันหมายความว่าอะไร 380 00:26:19,662 --> 00:26:21,205 พวกนั้นบังคับสาวๆ ให้เป็น... 381 00:26:26,961 --> 00:26:28,087 ผู้หญิงหากิน 382 00:26:28,170 --> 00:26:32,717 พ่อของฉันพาฉันไปหาเจ้าหน้าที่ท้องถิ่น จ่าทานากะ ชายคนหนึ่งที่พ่อไว้ใจ 383 00:26:33,426 --> 00:26:35,803 ทานากะไล่ชายคนนั้นออกจากเมือง 384 00:26:36,178 --> 00:26:38,306 ฉันรู้สึกปลอดภัย 385 00:26:38,889 --> 00:26:42,351 แล้วฉันก็ทำงานในไร่ และทานากะก็มา 386 00:26:44,270 --> 00:26:45,896 เขาพาฉันเข้าไปในไร่ 387 00:26:48,482 --> 00:26:49,900 ย่ำยีศักดิ์ศรีฉัน 388 00:26:50,526 --> 00:26:52,862 ฉันเล่าให้พ่อฟังว่าทานากะทำอะไรกับฉัน 389 00:26:53,446 --> 00:26:55,865 พ่อฉันเรียกร้องศักดิ์ศรีคืนให้ฉัน 390 00:26:56,157 --> 00:26:57,366 พ่อคุณฆ่าเขาเหรอ 391 00:26:57,450 --> 00:26:58,951 ไม่ใช่ โรเบิร์ต 392 00:27:00,286 --> 00:27:01,829 พ่อบังคับให้ฉันแต่งงานกับเขา 393 00:27:02,997 --> 00:27:05,666 พ่อฉันจับมือของทานากะที่งานแต่งงาน 394 00:27:05,750 --> 00:27:08,002 และฉันแต่งงานอยู่กินกับชายคนนั้น 12 ปี 395 00:27:09,003 --> 00:27:12,173 วันที่ทานากะตายคือวันที่ฉันมีชีวิตใหม่ 396 00:27:13,883 --> 00:27:16,260 อย่าละอายใจที่ต้องกินหนู 397 00:27:18,846 --> 00:27:20,514 เราคือผู้รอดชีวิต 398 00:27:20,598 --> 00:27:22,558 เราจะอายุยืนกว่าคนพวกนั้น 399 00:27:25,478 --> 00:27:26,687 เกียรติของพวกเขา 400 00:27:26,771 --> 00:27:30,566 สายสะพายและเหรียญของพวกเขา ปกปิดตัวตนที่แท้จริงของพวกเขา 401 00:27:32,568 --> 00:27:34,695 แต่อาชญากรรมของพวกเขาชัดเจนเสมอ 402 00:27:41,077 --> 00:27:42,787 ผู้คุม หยุด 403 00:27:44,747 --> 00:27:47,083 ในนามเทพผู้สถิตในสวรรค์ 404 00:27:48,250 --> 00:27:50,961 ผมเปิดศาลทหารนี้ 405 00:27:54,840 --> 00:27:59,053 ศาลทหารนี้ขอเบิกตัวพยาน สารวัตรคิโด 406 00:28:07,895 --> 00:28:11,482 เล่าให้เราฟังว่าเกิดอะไรขึ้น ระหว่างการเฝ้าติดตามผู้ต้องหา 407 00:28:12,233 --> 00:28:14,652 เจ้าหน้าที่ของผมติดตามนายพลเรืออิโนคูชิ 408 00:28:14,735 --> 00:28:18,406 ไปที่โรงเลื่อยร้างในเมืองหนึ่ง นอกโมรากา 409 00:28:18,489 --> 00:28:21,659 ที่นั่น ผมเห็นเขาพบกับเอคีอาโน แฮมป์ตัน 410 00:28:21,742 --> 00:28:24,787 ผู้ก่อการร้ายที่อ้างความรับผิดชอบ ต่อการสังหารหมู่ที่งานประมูลกาลา 411 00:28:24,870 --> 00:28:25,746 สารวัตรคิโด 412 00:28:26,288 --> 00:28:30,209 ผมอยู่ที่นั่นตอนเจ้าหญิงขอให้คุณ หาตัวฆาตกรของทาโกมิ 413 00:28:30,292 --> 00:28:32,128 คุณไม่มีสิทธิพูดกับพยาน 414 00:28:32,211 --> 00:28:34,046 คุณพบอะไร สารวัตร 415 00:28:34,880 --> 00:28:35,881 คุณไม่กล้าพูดความจริงเหรอ 416 00:28:35,965 --> 00:28:36,799 คำสารภาพของอิจิมะ 417 00:28:43,139 --> 00:28:45,724 ผมจะให้คุณตอบคำถามของนายพลเรือ 418 00:28:45,808 --> 00:28:50,729 คุณได้หาฆาตกรของรัฐมนตรีทาโกมิหรือไม่ สารวัตร 419 00:28:51,439 --> 00:28:54,942 ผมทำการสืบสวนสมบูรณ์แล้วครับ 420 00:28:55,484 --> 00:28:58,571 แล้วคุณสรุปว่าใครคือฆาตกรฆ่าทาโกมิ 421 00:29:01,490 --> 00:29:02,908 พูดไปสิ สารวัตร 422 00:29:07,746 --> 00:29:08,956 ผู้พันคิโด 423 00:29:11,292 --> 00:29:12,376 ร้อยเอกอิจิมะ 424 00:29:17,548 --> 00:29:19,758 เขาคือมินกัส โจนส์ครับ 425 00:29:19,842 --> 00:29:21,802 ใครเป็นคนให้ปากคำกันแน่ 426 00:29:22,261 --> 00:29:24,138 หลักฐาน ร้อยเอกอิจิมะ 427 00:29:55,294 --> 00:30:00,591 ผู้พันคิโด มีการสมคบคิดกันสังหารรัฐมนตรีทาโกมิ 428 00:30:00,674 --> 00:30:02,134 ใช่ไหม 429 00:30:03,677 --> 00:30:04,720 ใช่ 430 00:30:06,388 --> 00:30:07,556 มีครับ 431 00:30:23,364 --> 00:30:24,907 นายกำลังทำบ้าอะไรอยู่ 432 00:30:25,574 --> 00:30:27,493 อรุณสวัสดิ์ให้นายด้วย 433 00:30:27,576 --> 00:30:28,994 ฉันได้ยินว่านายกำลังจะไปนิวยอร์ก 434 00:30:29,453 --> 00:30:30,579 ใช่แล้ว 435 00:30:30,663 --> 00:30:32,414 ดี.ซี. กำลังต้องการอาวุธเหล่านี้ 436 00:30:32,498 --> 00:30:34,583 ถ้าเรายังอยากจะทำลายประตูเวลานั่น 437 00:30:34,667 --> 00:30:36,085 ดี.ซี. ต้องรอไปก่อน 438 00:30:36,168 --> 00:30:38,170 เราส่งเข้ามาพอจะกระจายออกไป 439 00:30:38,254 --> 00:30:41,840 นายจะขับรถขนขนมปังพร้อมคลังแสง เข้าไปในแมนแฮตตันเหรอ 440 00:30:44,176 --> 00:30:45,177 ใช่ 441 00:30:45,511 --> 00:30:48,013 พระเจ้าช่วย เธอพูดอะไรให้นายเชื่อ 442 00:30:48,347 --> 00:30:50,849 นายกำลังทำอะไรอยู่ เพื่อน นายรู้ว่าแผนเธอมันบ้าสิ้นดีใช่ไหม 443 00:30:50,933 --> 00:30:52,101 ฉันเคยได้แถบยศมาแล้ว 444 00:30:52,184 --> 00:30:53,936 อย่ามาสงสัยการตัดสินใจของฉัน 445 00:31:09,201 --> 00:31:10,202 บ้าเอ๊ย 446 00:31:28,762 --> 00:31:30,180 นายพลเรืออิโนคูชิ 447 00:31:30,681 --> 00:31:33,225 ศาลทหารตัดสินว่า คุณมีความผิดฐานเป็นกบฏต่อแผ่นดิน 448 00:31:33,892 --> 00:31:37,521 และสมคบคิดกันสังหาร รัฐมนตรีการค้าทาโกมิ 449 00:31:45,112 --> 00:31:48,532 นายพลเรืออิโนคูชิไม่ได้ฆ่า รัฐมนตรีการค้าทาโกมิ 450 00:31:48,616 --> 00:31:50,826 เขาสมคบคิดกับฆาตกรของทาโกมิ 451 00:31:50,909 --> 00:31:54,079 เราต่างรู้ดีว่าใครฆ่ารัฐมนตรีการค้า 452 00:31:54,163 --> 00:31:55,789 มันไม่ใช่บีซีอาร์ 453 00:31:55,873 --> 00:31:57,916 จำไว้ว่าคุณทำเพื่ออะไร สารวัตร 454 00:32:03,964 --> 00:32:05,841 นายพลเรืออิโนคูชิ 455 00:32:07,551 --> 00:32:09,720 ศาลทหารนี้ 456 00:32:10,512 --> 00:32:12,514 ตัดสินให้ประหารชีวิตคุณ 457 00:32:14,266 --> 00:32:17,394 เราพร้อมให้เกียรติคุณด้วยทีมยิงเป้า 458 00:32:18,270 --> 00:32:19,563 สารวัตร 459 00:32:21,607 --> 00:32:26,403 หน้าที่และเกียรติ ในการแสดงความยุติธรรมเป็นของคุณ 460 00:32:33,577 --> 00:32:36,038 พานักโทษออกไปที่ลานประหาร 461 00:32:53,472 --> 00:32:54,431 คิโด 462 00:32:55,099 --> 00:32:57,059 คุณตกต่ำขนาดนี้เลยเหรอ 463 00:33:10,155 --> 00:33:11,365 ไม่ 464 00:33:14,284 --> 00:33:15,911 ผมจะตายด้วยตาที่เปิดอยู่ 465 00:33:39,810 --> 00:33:40,686 พลแม่นปืน 466 00:33:41,895 --> 00:33:43,063 เตรียมพร้อม 467 00:33:47,276 --> 00:33:48,485 โหลดกระสุน 468 00:33:50,195 --> 00:33:52,030 เล็ง 469 00:34:00,038 --> 00:34:01,081 หยุด 470 00:34:14,762 --> 00:34:16,180 นายพลยาโมริ 471 00:34:16,263 --> 00:34:19,850 ผมขอจับคุณข้อหาฆาตกรรม รัฐมนตรีโนบุสุเกะ ทาโกมิ 472 00:34:20,768 --> 00:34:21,935 ร้อยเอกอิจิมะ 473 00:34:33,238 --> 00:34:34,406 พลแม่นปืน 474 00:34:34,656 --> 00:34:35,908 กลับหลังหัน 475 00:34:38,952 --> 00:34:41,038 นำตัวนายพลไปขัง 476 00:34:43,499 --> 00:34:44,500 ทำสิ 477 00:34:56,428 --> 00:34:58,931 คุณไม่มีทางรอดหรอก คิโด 478 00:36:11,962 --> 00:36:13,755 แฟ้มนี้มีหลักฐาน 479 00:36:13,839 --> 00:36:17,301 ว่าร้อยเอกอิจิมะเป็นคนที่ยิง รัฐมนตรีการค้าทาโกมิ 480 00:36:18,552 --> 00:36:21,972 อิจิมะทำงานภายใต้คำสั่งของนายพลยาโมริ 481 00:36:24,057 --> 00:36:25,934 เราตกใจมาก 482 00:36:27,936 --> 00:36:29,313 แต่เราไม่แปลกใจ 483 00:36:32,816 --> 00:36:34,234 อาชีพนี้... 484 00:36:35,986 --> 00:36:38,071 ทำให้คนของเรา... 485 00:36:39,156 --> 00:36:40,699 หันมาสู้กันเอง 486 00:36:46,997 --> 00:36:51,251 เราเข้าใจว่า ลูกชายคุณรับใช้ชาติในแมนจูเรีย 487 00:36:56,006 --> 00:36:57,633 ขอรับ ฝ่าบาท 488 00:37:00,302 --> 00:37:05,682 เราหวังว่าสักวันเราจะไม่ต้องส่ง ลูกชายของพวกเราไปสงครามอีก 489 00:37:10,354 --> 00:37:14,191 เราจะส่งข้อมูลนี้ให้ถึงมือจักรพรรดิเอง 490 00:37:15,359 --> 00:37:17,986 จะต้องมีบทลงโทษตามมา 491 00:37:20,155 --> 00:37:25,410 สารวัตร เรารู้ว่า คุณเห็นพ้องทางการเมืองกับใคร 492 00:37:26,536 --> 00:37:29,998 กระหม่อมจงรักภักดีกับจักรพรรดิเสมอ 493 00:37:35,879 --> 00:37:37,923 มันคงไม่ง่ายนัก 494 00:37:40,759 --> 00:37:42,177 มันเป็นหน้าที่ของกระหม่อม 495 00:37:45,847 --> 00:37:47,182 เหนือสิ่งอื่นใด 496 00:37:56,149 --> 00:37:56,984 พ่อ 497 00:38:06,910 --> 00:38:08,328 ดีใจที่ได้เจอลูก 498 00:38:08,412 --> 00:38:10,330 หนูมีเซอร์ไพรส์ให้พ่อด้วย ปิดตาสิคะ 499 00:38:11,707 --> 00:38:12,749 โอเค 500 00:38:22,759 --> 00:38:23,927 เปิดตา 501 00:38:29,474 --> 00:38:31,018 วิเศษมาก ขอบใจ 502 00:38:31,101 --> 00:38:32,519 หนูบอกแม่แล้วว่าพ่อต้องชอบมัน 503 00:38:36,398 --> 00:38:37,399 ราตรีสวัสดิ์ 504 00:38:38,859 --> 00:38:39,985 ราตรีสวัสดิ์ 505 00:39:08,138 --> 00:39:09,389 ทุกอย่างปกติดีไหม 506 00:39:10,098 --> 00:39:11,266 ดี แน่นอน 507 00:39:12,476 --> 00:39:14,394 มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างเดินทางไหม 508 00:39:15,645 --> 00:39:16,688 ไม่มี ทำไมเหรอ 509 00:39:19,816 --> 00:39:21,151 คุณดู... 510 00:39:21,651 --> 00:39:22,736 เปลี่ยนไป 511 00:39:25,447 --> 00:39:26,656 จริงเหรอ 512 00:39:36,291 --> 00:39:40,170 ผมว่าผมคง... 513 00:39:40,253 --> 00:39:43,131 ผมคิดถึงลูกๆ มาก และ... 514 00:39:44,925 --> 00:39:46,927 ผมคิดเรื่องคุณเยอะมาก 515 00:39:54,684 --> 00:39:56,853 คุณจะบอกฉันเรื่องมาร์ธ่าไหม 516 00:39:58,772 --> 00:39:59,856 ใคร 517 00:40:00,565 --> 00:40:02,234 เจ้าหน้าที่ตำรวจลับ 518 00:40:06,029 --> 00:40:07,114 โอเค 519 00:40:10,325 --> 00:40:13,787 ฟังนะ ผม... จะพูดยังไงดี ผม... 520 00:40:14,371 --> 00:40:16,665 ผมขอให้พวกเขาส่งคน 521 00:40:16,748 --> 00:40:19,417 ที่จะไม่ก้าวก่ายชีวิตประจำวันของคุณมา 522 00:40:19,501 --> 00:40:22,420 ฉันถูกติดตามตัว นั่นแหละก้าวก่ายชีวิตประจำวันของฉัน 523 00:40:22,504 --> 00:40:24,673 มันเป็นเรื่องความปลอดภัย เฮเลน ผมก็มีคนอารักขาเหมือนกัน 524 00:40:24,756 --> 00:40:28,468 ไม่เอาน่า อย่างน้อยก็พูดตรงๆ ต่อกัน จอห์น 525 00:40:28,552 --> 00:40:31,263 คุณอยากให้ผมพูดตรงๆ เหรอ ผมก็ไม่ชอบมันเหมือนกัน เฮเลน 526 00:40:31,805 --> 00:40:32,931 ความจริงคือ 527 00:40:33,014 --> 00:40:35,892 ผมไม่รู้ว่าผมเชื่อใจคุณได้ว่า คุณจะไม่ทำอะไรหุนหันอีก 528 00:40:35,976 --> 00:40:38,603 ฉันไม่ถามคุณว่าคุณไปไหน หรืออยู่กับใคร 529 00:40:39,062 --> 00:40:42,315 แม้แต่เวลาคุณไปทำธุระของไรช์ ในช่วงสุดสัปดาห์ 530 00:40:42,399 --> 00:40:44,359 แล้วบอกฉันว่าคุณจะติดต่อไม่ได้ 531 00:40:45,819 --> 00:40:47,279 มันหมายความว่าอะไร 532 00:40:47,362 --> 00:40:48,989 ฉันอ่านคุณออก จอห์น 533 00:40:49,573 --> 00:40:51,658 ฉันรู้ว่ามีบางอย่างเกิดขึ้น 534 00:40:55,203 --> 00:40:56,288 เฮเลน 535 00:41:00,083 --> 00:41:01,585 ผมไม่มีคนอื่น 536 00:41:03,920 --> 00:41:05,213 มีแค่คุณ 537 00:41:09,593 --> 00:41:11,094 เราอยู่ห่างกันเป็นปี 538 00:41:11,178 --> 00:41:13,555 ฉันไม่ได้โง่ จอห์น 539 00:41:14,347 --> 00:41:15,599 มันคนละเรื่องกัน 540 00:41:22,147 --> 00:41:23,356 ฉันไม่คัดค้าน 541 00:41:24,733 --> 00:41:25,984 มัน 20 ปีแล้วนะ 542 00:41:26,067 --> 00:41:27,194 เราต่างก็เป็นผู้ใหญ่ 543 00:41:27,277 --> 00:41:31,114 ฉันขอแค่คุณให้ความเป็นส่วนตัวกับฉัน แบบเดียวกับที่ฉันให้คุณ 544 00:41:31,198 --> 00:41:32,490 ฟังนะ เฮเลน 545 00:41:33,408 --> 00:41:37,412 ถ้าคุณไม่พอใจมาร์ธ่า ผมก็จะเปลี่ยนคนใหม่มา 546 00:41:37,495 --> 00:41:39,873 - แต่ความจริง... - ฉันไม่ต้องการคนอื่น 547 00:41:39,956 --> 00:41:41,541 ฉันไม่อยากได้ผู้คุมอีกคน 548 00:41:41,625 --> 00:41:43,668 ฉันอยากออกจากคุกนี่ 549 00:41:45,712 --> 00:41:47,255 มันจบลงยังไง 550 00:41:48,131 --> 00:41:50,634 จอห์น ทุกอย่างนี่ มันจะจบลงตรงไหน 551 00:42:05,148 --> 00:42:06,608 แมนแฮตตันผ่านอุโมงค์ฮอลแลนด์ เลี้ยวขวาถัดไป 552 00:42:14,574 --> 00:42:17,035 คุณยังพยายามคิดเรื่องนั้นอยู่เหรอ 553 00:42:17,661 --> 00:42:19,996 ใช่ ฉันเข้าใกล้แล้ว 554 00:42:21,498 --> 00:42:22,832 อ๋อ เหรอ 555 00:42:22,916 --> 00:42:26,795 ริชชี่บอกว่า เขามีบ้านร้างให้เราอยู่ในฮาร์เลม 556 00:42:27,504 --> 00:42:29,047 ช่างภาพโป๊น่ะเหรอ 557 00:42:30,423 --> 00:42:31,800 อย่าตัดสิน 558 00:42:32,968 --> 00:42:34,052 ดูสิ 559 00:42:35,637 --> 00:42:38,807 ดูสิ "เรเชล คริสอาล์มส์" คือ "จอมพลไรช์" 560 00:42:38,890 --> 00:42:39,724 เหรอ 561 00:42:39,808 --> 00:42:41,351 "มาร่วมกับผม พิธีกรของคุณ" คือ "จอห์น สมิธ" 562 00:42:41,434 --> 00:42:42,852 "ยาน" คือ "ประตูเวลา" 563 00:42:43,687 --> 00:42:45,313 แล้วก็ "รถไฟหัวกระสุน" 564 00:42:45,397 --> 00:42:47,774 เขากำลังบอกเราว่า สมิธเดินทางไปประตูเวลาโดยรถไฟ 565 00:42:52,445 --> 00:42:53,947 ตาแก่นี่ทำให้คุณลำบากน่าดู 566 00:42:54,030 --> 00:42:55,240 มันเป็น... ใช่ เชิญหัวเราะเยาะ 567 00:42:55,323 --> 00:42:56,658 มันเป็นรหัสต่อเนื่องกันยาวเลย 568 00:42:56,741 --> 00:42:58,660 กว่าเราจะคิดออก สงครามก็จบพอดี 569 00:43:00,203 --> 00:43:01,955 บ้าเอ๊ย ในนี้หนาวชะมัด 570 00:43:03,290 --> 00:43:04,666 ใกล้เมืองหรือยัง 571 00:43:11,464 --> 00:43:12,966 นั่นอะไร 572 00:43:15,010 --> 00:43:15,927 จอดรถ 573 00:43:26,271 --> 00:43:27,188 พระเจ้า 574 00:43:27,272 --> 00:43:29,482 เวร ใช่แล้ว ตอนคุณไม่ได้อยู่ที่นี่ 575 00:43:31,651 --> 00:43:33,361 เทพีเสรีภาพหายไปไหน 576 00:43:34,154 --> 00:43:35,655 พวกเขาทำลายไปแล้ว 577 00:43:36,323 --> 00:43:39,826 นั่นคือสิ่งที่พวกเขาสร้างขึ้นมาแทนที่