1 00:00:12,763 --> 00:00:14,724 คุณไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้ 2 00:00:16,225 --> 00:00:18,978 คุณจะไปตอนนี้ก็ได้ ประตูเปิดกว้างเสมอ 3 00:00:21,897 --> 00:00:24,066 จะไม่มีใครตัดสินคุณ 4 00:00:27,319 --> 00:00:29,613 ตั้งเวลาไว้ 25 นาที 5 00:00:29,697 --> 00:00:33,451 เวลามากพอให้คุณหนีโดยไม่มีใครเจอพัสดุ 6 00:00:34,577 --> 00:00:36,746 จะมีคุณบางคนถูกจับ 7 00:00:36,829 --> 00:00:39,915 ฉันรู้ว่าคุณรู้ว่ามันหมายถึงอะไร 8 00:00:39,999 --> 00:00:43,711 สิ่งที่เราสัญญาได้คือ เราจะสู้ทุกวันเพื่อให้คุณได้รับการปล่อยตัว 9 00:00:44,336 --> 00:00:47,173 รองเท้าแสนสวยที่คุณเพิ่งซ่อมเสร็จ 10 00:00:49,884 --> 00:00:51,010 รองเท้ามัทสึยามะ 11 00:00:51,093 --> 00:00:53,179 ครอบครัวของคุณจะได้รับการดูแล 12 00:00:53,262 --> 00:00:57,099 เราไม่ลืมว่าทหารของเรา สละอะไรบ้างในการต่อสู้ 13 00:00:57,183 --> 00:01:00,728 เราทำแบบนี้เพราะเราอยากได้ชีวิต 14 00:01:02,605 --> 00:01:04,315 แบบที่คนของเราไม่เคยได้มาก่อน 15 00:01:08,861 --> 00:01:10,696 สหายเบนจามิน 16 00:01:13,866 --> 00:01:15,034 คุณแน่ใจไหมว่าคุณพร้อมแล้ว 17 00:01:17,244 --> 00:01:18,788 ใช่ เขาพร้อมแล้ว 18 00:01:18,871 --> 00:01:21,999 ให้พ่อหนุ่มเขาพูดด้วยตัวเอง ลีออน 19 00:01:23,709 --> 00:01:25,795 ผมพร้อมแล้ว 20 00:01:26,712 --> 00:01:28,130 เอาละ ถ้างั้น 21 00:01:35,554 --> 00:01:38,098 มาจัดการพังวังของจักรพรรดิกันเถอะ 22 00:02:40,077 --> 00:02:44,999 บุรุษเหนือฟ้า ในปราสาทสูง 23 00:02:59,847 --> 00:03:02,558 สงครามของอเมริกาในเวียดนาม จะชนะได้อย่างรวดเร็วและง่ายดาย 24 00:03:04,935 --> 00:03:08,647 อเมริกาในอีกโลกหนึ่งมีวิธีที่ทำให้ได้ชัยชนะ กลายเป็นมหาอำนาจของโลก 25 00:03:08,898 --> 00:03:10,149 เครื่องบินทิ้งระเบิดใหม่ สำหรับ "บูลพัป" ของกองทัพเรือ 26 00:03:10,232 --> 00:03:12,401 พวกเขายังมีกองกำลังต่อสู้ ที่ล้ำหน้าทางเทคโนโลยีที่สุด 27 00:03:12,484 --> 00:03:14,111 ที่โลกเคยมีมา 28 00:03:14,194 --> 00:03:16,447 พวกเวียดนามเป็นเชื้อชาติที่ล้าหลัง 29 00:03:16,530 --> 00:03:19,950 พวกเขากำลังสู้ด้วยปืนยาวและระเบิดฝังดิน เทียบกันไม่ได้เลย 30 00:03:26,040 --> 00:03:31,712 บอกผมที พวกเขายังสอนประวัติศาสตร์ โบราณที่ยุงเกอร์สกูลไหม แคมป์เบลล์ 31 00:03:32,880 --> 00:03:35,883 พวกเขาสอนประวัติศาสตร์อารยันครับ 32 00:03:36,050 --> 00:03:38,886 พวกโรมันเรียกแฮนนิบัลว่าล้าหลัง 33 00:03:39,345 --> 00:03:42,181 จนกระทั่งเขาเคลื่อนกองทัพของเขา 34 00:03:42,306 --> 00:03:45,643 จากแอฟริกาโดยช้างแล้วบดขยี้พวกเขา 35 00:03:47,144 --> 00:03:51,690 ในสงคราม เทคโนโลยีและความมั่งคั่ง ไม่ใช่เครื่องประกันชัยชนะ 36 00:03:51,774 --> 00:03:53,692 สิ่งสำคัญคือเจตนารมณ์ที่จะชนะ 37 00:04:03,744 --> 00:04:06,622 โทมัสดูจะก้าวหน้าได้อย่างดี 38 00:04:06,705 --> 00:04:09,833 เขาจะได้รับตำแหน่งที่ดี ใกล้การต่อสู้ 39 00:04:09,917 --> 00:04:12,795 ผมอยากให้รายงานสถานะของเขา เป็นประจำ 40 00:04:12,920 --> 00:04:16,632 เวลาเขาถูกส่งไปหน่วยหนึ่งหน่วยใด เวลาเขาลางาน ทุกอย่าง 41 00:04:29,770 --> 00:04:32,940 เราได้เตรียมคำสารภาพของคุณไว้แล้ว 42 00:04:34,358 --> 00:04:36,777 รอคุณเซ็นชื่อ 43 00:04:46,787 --> 00:04:50,582 สำหรับคุณ นี่อยู่ในรายการงานอาชญากรรม 44 00:04:51,917 --> 00:04:56,672 สำหรับผม นี่อยู่ในรายการงาน ที่ทำถวายจักรพรรดิ 45 00:04:58,007 --> 00:05:03,429 บางทีพระองค์อาจมองว่ามันเป็นแบบนั้น เมื่อคุณไปถึงโตเกียวเพื่อขึ้นศาลทหาร 46 00:05:03,929 --> 00:05:09,435 ผมควรบอกคุณไหมว่าผมทำอะไรอย่างอื่นอีก เพื่อเพิ่มมันในรายการงานของคุณ 47 00:05:10,811 --> 00:05:12,312 ถ้าคุณต้องการ 48 00:05:14,648 --> 00:05:18,485 ผมได้สละชีวิตลูกชายสองคนของผมไปแล้ว 49 00:05:20,487 --> 00:05:21,947 ผมเสียใจด้วย 50 00:05:24,074 --> 00:05:25,409 คุณไม่เคยพูดถึงพวกเขา 51 00:05:26,785 --> 00:05:30,873 พวกเขาชื่อจุนยะและเคนตะ 52 00:05:33,042 --> 00:05:37,963 ผมเก็บรูปของพวกเขาไว้ในเครื่องแบบ ใกล้หัวใจของผม 53 00:05:39,715 --> 00:05:44,595 ผมยินดีที่พวกเขาสามารถสละชีวิต เพื่อจักรวรรดิได้ 54 00:05:46,638 --> 00:05:52,102 ถ้าเราเสียดินแดนนี้ไป การตายของพวกเขาจะสูญเปล่า 55 00:05:54,563 --> 00:05:56,607 ผมจะยอมรับมันไม่ได้ 56 00:06:01,320 --> 00:06:02,654 คุณมีลูกชายหรือเปล่า 57 00:06:03,781 --> 00:06:06,158 ผมมีลูกชายสองคน 58 00:06:06,241 --> 00:06:08,368 พวกเขายังมีชีวิตอยู่ไหม 59 00:06:08,452 --> 00:06:09,578 มีชีวิตอยู่ 60 00:06:10,496 --> 00:06:14,333 งั้นคุณก็ไม่รู้ว่าการสูญเสียลูกเป็นยังไง 61 00:06:18,295 --> 00:06:20,047 ไม่ 62 00:06:20,255 --> 00:06:23,509 สำหรับคุณ อุดมการณ์ของเราเป็นสิ่งที่เราเลือกแล้ว 63 00:06:23,592 --> 00:06:27,888 สำหรับผม ไม่มีทางหันหลังกลับ 64 00:06:47,866 --> 00:06:51,829 "สงครามยังไม่จบ อย่าเพิ่งนับศพทหาร" 65 00:06:52,079 --> 00:06:55,666 นั่นคือคำสารภาพของผม 66 00:06:55,749 --> 00:07:00,712 นำมันไปบอกจักรพรรดิ แล้วพระองค์จะอภัยโทษให้ผม 67 00:07:16,103 --> 00:07:19,439 โซนลดประชากรฮาร์เล็ม 68 00:07:24,403 --> 00:07:26,572 ขอบคุณที่มาช่วย ริชชี่ 69 00:07:26,655 --> 00:07:29,908 ไม่ได้มากมายอะไร แต่มันปลอดภัยและไม่อยู่ในทางผ่าน 70 00:07:29,992 --> 00:07:31,285 ไฟฟ้า 71 00:07:31,368 --> 00:07:34,037 เราวางสายไฟเข้าไปใน โรงงานผลิตไฟฟ้าของไรช์แล้ว 72 00:07:34,121 --> 00:07:35,205 ในนี้หนาวจัง 73 00:07:36,165 --> 00:07:39,751 ปล่องไฟใช้งานได้ มีฟืนเหลือนิดหน่อยตรงนั้น 74 00:07:39,835 --> 00:07:41,503 ปิดม่านจะดีกว่า 75 00:07:41,587 --> 00:07:44,756 ไรช์แทบไม่สนใจตรวจตรา พื้นที่เหนือหนึ่งส่วนสิบหกเลย 76 00:07:44,840 --> 00:07:47,384 พวกเขาตัดฮาร์เล็มออกจากแผนที่ ตั้งแต่ปี 1949 แล้ว 77 00:07:47,551 --> 00:07:49,011 พวกเขาได้แค่พยายาม 78 00:07:49,094 --> 00:07:53,599 อาหารกระป๋อง ชุดเตาสเตอร์โน บุหรี่หนึ่งซอง วิสกี้หนึ่งขวด 79 00:07:53,682 --> 00:07:55,601 ผมจะกลับมาพรุ่งนี้ พร้อมของที่คุณต้องการเพิ่มเติม 80 00:07:55,684 --> 00:07:56,935 ขอบคุณ 81 00:08:02,274 --> 00:08:04,651 ที่นี่มีผีเยอะมาก 82 00:08:04,860 --> 00:08:08,113 หวังว่าพวกเขาจะไม่รังเกียจ แขกไม่ได้รับเชิญ 83 00:08:11,950 --> 00:08:13,493 ทุกอย่างยังอยู่ที่นี่ 84 00:08:14,912 --> 00:08:17,456 พวกเขาไม่น่าจะมีเวลาเก็บข้าวของ 85 00:08:17,539 --> 00:08:19,041 ไม่มีที่ไป 86 00:08:21,210 --> 00:08:25,797 พระเจ้า ดูรอยเลือดสิ คนพวกนี้สู้จนตาย 87 00:08:29,509 --> 00:08:31,094 นี่ไงพวกเขา 88 00:08:35,474 --> 00:08:39,770 ลูซิลล์และวอร์เรน ฮักกินส์ สมรส 19 มิถุนายน 1933 89 00:08:40,145 --> 00:08:43,565 ที่โบสถ์บรอดเวย์ แอฟริกัน เมโธดิสต์ อิปิสโคปัล 90 00:08:46,235 --> 00:08:50,072 ฉันอยากจะเชื่อว่า พวกเขาดีใจที่พวกเรามาอยู่ที่นี่ 91 00:08:51,865 --> 00:08:54,117 ในบ้านของพวกเขา 92 00:08:54,701 --> 00:08:56,787 ใช่ 93 00:08:56,870 --> 00:08:59,081 ผมก็อยากจะเชื่ออย่างนั้นเหมือนกัน 94 00:09:04,878 --> 00:09:06,296 คุณนายคะ 95 00:09:06,380 --> 00:09:08,257 เธอมาเร็วไปสิบนาที แต่คุณนายฮิมเลอร์... 96 00:09:08,340 --> 00:09:10,342 พาเธอเข้ามาได้เลย 97 00:09:17,641 --> 00:09:20,310 มาร์การีท ดอกไม้สวยอะไรอย่างนี้ เชิญ... 98 00:09:20,394 --> 00:09:23,689 ไม่ มันต้องเบามือ 99 00:09:23,772 --> 00:09:25,023 หนู ขอแจกันหน่อย 100 00:09:27,484 --> 00:09:31,613 บานไม่รู้โรย อัสดง บานไม่รู้โรยสีแดง 101 00:09:31,738 --> 00:09:33,282 สวยๆ ทั้งนั้น 102 00:09:33,365 --> 00:09:36,493 พวกดอกไม้สดบานฉ่ำเดี๋ยวเดียวก็ร่วงโรย 103 00:09:37,160 --> 00:09:40,080 ดอกไม้แห้งอยู่ยั่งยืน 104 00:09:40,247 --> 00:09:46,086 ฉันยังมีช่อดอกไม้งานแต่งงานของฉัน เก็บไว้ในขวดรูประฆังปิดสนิท 105 00:09:46,795 --> 00:09:48,463 มันช่างพิเศษเหลือเกิน 106 00:09:49,423 --> 00:09:50,924 ภรรยาในไรช์ต้องทำงาน 107 00:09:51,008 --> 00:09:54,970 เพื่อส่งเสริมเป้าหมาย ของสามีตัวเองเสมอ 108 00:09:55,053 --> 00:09:56,388 มิฉะนั้น... 109 00:09:56,471 --> 00:09:57,848 ค่ะ 110 00:09:58,015 --> 00:10:03,228 นั่นคือเหตุผลที่ฉันเชิญคุณมาที่นี่วันนี้ เชิญมานั่งกับฉันที่นี่ค่ะ 111 00:10:13,864 --> 00:10:16,533 ฉันรู้ว่าคุณเห็นฉันเป็นอย่างไร มาร์การีท 112 00:10:18,118 --> 00:10:22,456 - ฉันจะพูดอะไรได้ - ได้โปรดพูดตามตรง 113 00:10:23,373 --> 00:10:27,919 ฉันเกรงว่าไม่ใช่แค่ฉัน แต่ทั้งเบอร์ลิน... 114 00:10:28,045 --> 00:10:31,465 ทุกคนรู้เรื่องที่คุณอยู่ในโซนกลางทั้งปี 115 00:10:33,967 --> 00:10:37,012 และสามีของฉัน ฉันรู้จอห์นอาจดูเย็นชา 116 00:10:37,095 --> 00:10:38,305 หรือไม่ก็วางท่า 117 00:10:38,597 --> 00:10:43,018 ไม่ พวกเขาเข้าใจเขาผิด เขาก็แค่เป็นคนเงียบ 118 00:10:43,101 --> 00:10:45,520 ต่อให้มันเป็นอย่างนั้น ฉันคงไม่ต้องบอกคุณ 119 00:10:45,604 --> 00:10:50,525 ว่าลูกๆ จะเป็นยังไง เมื่อพ่อต้องสงสัย 120 00:10:52,319 --> 00:10:55,197 ฉันต้องทำยังไงให้ตัวเอง กลับมาสง่างามอีกครั้ง... 121 00:10:55,280 --> 00:10:57,699 - สามีของฉัน - และคุณ 122 00:10:58,909 --> 00:11:01,244 ฉันต้องการความไว้วางใจจากไรช์ 123 00:11:01,453 --> 00:11:05,582 และอิสรภาพที่มาพร้อมกัน ฉันต้องการอิสรภาพนั้นให้ลูกสาวฉันด้วย 124 00:11:08,960 --> 00:11:12,214 บางคนคิดว่าฉันเป็นหญิงแก่ ที่ปรับตัวยากและเย็นชา 125 00:11:13,215 --> 00:11:14,883 ฉันไม่เชื่ออย่างนั้น 126 00:11:16,551 --> 00:11:18,929 ดวงตาสื่อสิ่งที่ปากไม่กล้าจะพูดออกมา 127 00:11:20,555 --> 00:11:21,890 ฉันไม่ว่าหรอก 128 00:11:23,183 --> 00:11:27,729 สิ่งที่พวกเขาไม่รู้คือ ฉันเป็นคนเอาใจใส่ ในนี้ 129 00:11:30,857 --> 00:11:33,318 คุณต้องยอมรับบทบาทของ 130 00:11:33,402 --> 00:11:35,404 ภรรยาผู้ซื่อสัตย์ 131 00:11:35,487 --> 00:11:37,155 ต่อสามีคุณ 132 00:11:37,697 --> 00:11:38,782 ฉันก็กำลังทำอยู่แล้วไงคะ 133 00:11:39,157 --> 00:11:41,451 คุณได้ทำอย่างนั้นที่นี่วันนี้แล้ว 134 00:11:41,827 --> 00:11:44,496 คราวนี้คุณแค่ต้องแสดงให้โลกเห็น 135 00:11:44,621 --> 00:11:50,377 แสดงให้โลกเห็นว่าคุณกลับบ้าน สู่สังคมนิยมแห่งชาติ ไม่ใช่แค่เพียงกาย 136 00:11:50,877 --> 00:11:52,921 แต่ในจิตวิญญาณคุณด้วย 137 00:11:53,672 --> 00:11:56,675 ในจิตวิญญาณของคุณ 138 00:12:00,971 --> 00:12:05,183 "บานไม่รู้โรย" ฟังดูเหมือนกามโรค 139 00:12:05,517 --> 00:12:07,269 สายพันธุ์ที่รักษาไม่ได้ 140 00:12:10,230 --> 00:12:13,692 ต่อสายถึงบิลลี่ เทอร์เนอร์ ฉันจะออกปรากฏตัวต่อสาธารณชน 141 00:12:18,572 --> 00:12:21,700 ไม่มีวันหยุดไหนเหมือนวันขอบคุณไรช์ 142 00:12:21,783 --> 00:12:26,288 ฉะนั้นฉันมีแขกพิเศษมาก เพื่อคุณในเช้าวันนี้ สุภาพสตรีทั้งหลาย 143 00:12:26,371 --> 00:12:29,458 เพื่อนสนิทของฉัน ซึ่งไม่เคยปรากฏตัวในรายการมาก่อน 144 00:12:29,708 --> 00:12:32,878 จะมาแบ่งปันสูตรอาหาร วันขอบคุณไรช์ของเธอเอง 145 00:12:32,961 --> 00:12:36,923 ภรรยาของท่านจอมพล เฮเลน สมิธ 146 00:12:42,721 --> 00:12:44,681 คุณไม่คิดจะบอกเราหน่อยเหรอ 147 00:12:44,764 --> 00:12:49,019 เลขาผมวิ่งมาบอกผมว่า เฮเลน สมิธออกทีวี 148 00:12:49,686 --> 00:12:53,273 สูตรเคเซอสเปทสเลอนี้ เป็นสูตรต้นตำรับในบ้านของเรา 149 00:12:53,773 --> 00:12:56,234 ฉันทำมันกับลูกสาวของฉัน ในโอกาสนี้ในเดือนตุลาคมทุกปี 150 00:12:57,402 --> 00:13:02,073 กลิ่นหอมน่ากิน คุณมีเครื่องปรุงลับอะไร เฮเลน 151 00:13:02,491 --> 00:13:06,495 น้ำมันจากเบคอนและเนยหนึ่งแท่ง อย่าพูดถึงแคลอรีนะ 152 00:13:06,578 --> 00:13:08,788 ฉันสัญญาจะไม่เอ่ยถึงแคลอรี 153 00:13:08,872 --> 00:13:12,417 ในขณะที่สเปทซเลอกำลังอบอยู่ ได้เวลาคุยกันแบบสาวๆ แล้วค่ะ 154 00:13:12,501 --> 00:13:13,585 ดีค่ะ 155 00:13:13,668 --> 00:13:16,630 คุณแต่งงานกับจอมพลจอห์น สมิธ เป็นเวลา... 156 00:13:16,713 --> 00:13:19,216 ยี่สิบปีแล้ว เวลาผ่านไปเร็วเหลือเกิน 157 00:13:20,467 --> 00:13:23,970 อะไรคือเคล็ดลับของชีวิตคู่ที่มีความสุขคะ 158 00:13:24,054 --> 00:13:26,932 คุณทำยังไงให้มีไฟอยู่ตลอดเวลา 159 00:13:27,015 --> 00:13:29,643 ฉันขอตอบด้วยคำคำเดียว 160 00:13:29,726 --> 00:13:32,270 คำที่เราพูดออกทีวีไรช์ได้ใช่ไหมคะ 161 00:13:32,354 --> 00:13:34,314 ฉันว่าเราพูดได้ค่ะ ใช่ค่ะ 162 00:13:35,649 --> 00:13:37,025 ความซื่อสัตย์ 163 00:13:39,027 --> 00:13:42,948 สำหรับฉันมันเป็นพื้นฐาน ของชีวิตคู่ที่ประสบความสำเร็จ 164 00:13:46,910 --> 00:13:50,914 เฮเลน คิดย้อนไปถึง วันขอบคุณไรช์ครั้งแรกของคุณ 165 00:13:50,997 --> 00:13:55,293 ครั้งแรกที่คุณขอบคุณลัทธิสังคมนิยมแห่งชาติ 166 00:14:00,382 --> 00:14:04,511 น่าจะเป็นกุมภาพันธ์ ปี 1946 หลังประกาศอิสรภาพ 167 00:14:04,594 --> 00:14:06,054 ตอนนั้นจอห์นยังอยู่ใน... 168 00:14:08,390 --> 00:14:11,518 จอห์นยังอยู่ในกองทัพอเมริกา 169 00:14:11,601 --> 00:14:13,645 เราถูกส่งตัวไปที่ฟอร์ต มอนมัธ 170 00:14:13,728 --> 00:14:16,356 และเราเพิ่งมีลูกชาย 171 00:14:17,774 --> 00:14:21,861 โทมัสยัง... เขายังเป็นทารกอยู่ 172 00:14:23,446 --> 00:14:25,991 ไม่เป็นไร พักสักครู่ก็ได้ค่ะ 173 00:14:27,867 --> 00:14:31,454 ไม่ค่ะ ฉันอยากพูดถึงมัน 174 00:14:38,587 --> 00:14:40,797 เราไม่ได้กินอาหารหลายวัน 175 00:14:40,922 --> 00:14:45,677 ฉันนึกว่าลูกของฉัน จะต้องหิวตายในอ้อมแขนฉัน 176 00:14:46,970 --> 00:14:50,307 ชายคนหนึ่ง นายพันของไรช์ เขามาที่บ้านเรา 177 00:14:50,390 --> 00:14:54,394 เขานำนม ขนมปัง ชีส เนื้อสัตว์มาให้เรา 178 00:14:54,477 --> 00:14:58,273 ทุกอย่างถูกส่งมาทางอากาศโดยไรช์ ด้วยความเมตตา 179 00:14:58,440 --> 00:15:00,984 และลูกของฉัน 180 00:15:01,067 --> 00:15:03,653 ในที่สุดเขาก็หยุดร้องไห้ 181 00:15:04,946 --> 00:15:09,659 ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา ฉันขอบคุณจิตแห่งความเมตตานั้น 182 00:15:09,743 --> 00:15:13,580 ไม่เคยมีความหิวโหยในไรช์อีกเลย 183 00:15:17,667 --> 00:15:19,544 คืนนั้นมีใครคนอื่นอีกไหมคะ 184 00:15:24,966 --> 00:15:26,176 มันมี... 185 00:15:27,844 --> 00:15:30,347 มันมีแค่เรา ครอบครัวของเรา 186 00:15:31,681 --> 00:15:33,350 อย่างที่ควรจะเป็น 187 00:15:35,185 --> 00:15:37,812 จอห์น ตัวฉันเองและโทมัส 188 00:15:39,981 --> 00:15:42,567 แล้วเราก็ทิ้งอดีตไว้ข้างหลัง 189 00:15:45,904 --> 00:15:47,197 ขอบคุณค่ะ เฮเลน 190 00:15:47,697 --> 00:15:50,992 เราอยากให้คุณกลับมาในรายการอีก เมื่อไหร่ก็ได้ 191 00:15:51,576 --> 00:15:54,412 ค่ะ ยินดีเลยค่ะ 192 00:15:55,789 --> 00:15:57,040 ขอบคุณค่ะ 193 00:16:02,504 --> 00:16:06,591 ถ้าคุณไม่ว่าอะไร ผมมีเอกสารที่ต้องเซ็น 194 00:16:06,675 --> 00:16:08,176 ได้สิ 195 00:16:40,959 --> 00:16:45,171 นี่คือรายการจุดส่งของ ต้องแน่ใจว่าผู้ติดต่อของนายแสดงตัวด้วย 196 00:16:45,255 --> 00:16:49,092 จดหมายส่งต่อไปซาลินัส เตรียมไว้แล้วอย่างละเอียด 197 00:16:49,217 --> 00:16:50,552 แล้วถ้าผมถูกเรียกให้จอดล่ะ 198 00:16:50,635 --> 00:16:53,930 พวกเขาอาจโยนกล่องรองเท้า สองสามกล่องจากข้างหลังเพื่อขู่นาย 199 00:16:54,013 --> 00:16:56,433 แค่ใจเย็นๆ ของจริงอยู่ด้านหน้า 200 00:16:56,516 --> 00:17:00,687 แต่ถ้าพวกเขาเข้าใกล้เกินไป นายมีกลไกนี้ 201 00:17:01,354 --> 00:17:06,317 จำไว้ ไม่มีใครเป็นนายนอกจากตัวเราเอง เอาตัวรอดให้ได้ น้องชาย 202 00:17:08,778 --> 00:17:10,029 คุณก็เหมือนกัน 203 00:17:47,066 --> 00:17:50,528 ทำได้ดีมาก จากเพื่อนของคุณ มาร์การีท 204 00:18:04,584 --> 00:18:08,171 การปรากฏตัวของคุณวันนี้ 205 00:18:09,088 --> 00:18:10,757 ได้รับความสนใจอย่างมาก 206 00:18:10,840 --> 00:18:12,175 ดูเหมือนจะเป็นอย่างนั้น 207 00:18:14,469 --> 00:18:15,887 ผมไม่เห็นรู้เรื่องเลย 208 00:18:17,055 --> 00:18:18,973 ฉันให้บิลลี่ เทอร์เนอร์จัดการให้ 209 00:18:21,226 --> 00:18:24,187 คุณไม่เคยทำอะไรอย่างนี้มาก่อน 210 00:18:25,146 --> 00:18:28,233 ฉันคิดว่ามันสำคัญ ที่ฉันจะแสดงความจงรักภักดี 211 00:18:29,984 --> 00:18:31,236 ต่อใคร 212 00:18:32,737 --> 00:18:33,947 เบอร์ลิน 213 00:18:34,614 --> 00:18:37,283 คุณ ฉัน 214 00:18:45,166 --> 00:18:48,211 คุณคิดได้เองหรือว่า... 215 00:18:49,838 --> 00:18:53,341 ไม่ มาร์การีทมาที่นี่ 216 00:18:57,178 --> 00:18:59,347 ทำไมคุณไม่ปรึกษาผมก่อน 217 00:19:01,474 --> 00:19:04,435 ฉันต้องพิสูจน์ตัวเอง จอห์น 218 00:19:04,602 --> 00:19:08,231 อย่างน้อยก็เพื่อลูกๆ และฉันคนเดียวเท่านั้นที่ทำได้ 219 00:19:08,314 --> 00:19:10,733 ทุกคนรู้ความจริงเรื่องปีที่ฉันไม่อยู่ 220 00:19:10,817 --> 00:19:12,277 ใช่ 221 00:19:14,863 --> 00:19:17,949 ฉันนึกว่าคุณจะภูมิใจในตัวฉันซะอีก 222 00:19:19,617 --> 00:19:21,870 คุณอาจทำให้มันแย่ลงก็ได้ เฮเลน 223 00:19:23,621 --> 00:19:26,624 คุณรู้ว่าคุณเสี่ยงขนาดไหนใช่ไหม 224 00:19:27,667 --> 00:19:28,918 ในทีวีของไรช์ 225 00:19:30,378 --> 00:19:33,047 ผู้หญิงคนนั้นใช้คำถามของเธอ ทำให้ฉันตกที่นั่งลำบาก 226 00:19:33,506 --> 00:19:37,135 ทุกอย่างหวนกลับมาอย่างรวดเร็ว ฉันไม่ต้องคิดถึงมันด้วยซ้ำ 227 00:19:39,554 --> 00:19:42,640 แต่ฉันก็จัดการมันได้ไม่ใช่เหรอ 228 00:19:49,105 --> 00:19:50,273 คุณทำได้ดี 229 00:19:52,442 --> 00:19:54,611 คุณเคยคิดถึงเขาไหม จอห์น 230 00:19:57,113 --> 00:19:58,781 แดเนียลน่ะ 231 00:20:00,867 --> 00:20:02,160 ไม่เคย 232 00:20:10,251 --> 00:20:11,294 ใจเย็นๆ ช้าๆ 233 00:20:20,720 --> 00:20:24,599 ปิดกล่อง ฉันสอนนายไว้ว่ายังไง 234 00:20:24,682 --> 00:20:26,893 เร็ว นั่งลง 235 00:20:36,945 --> 00:20:38,947 ออกไปจากเรือซะ 236 00:20:39,572 --> 00:20:41,157 นายตัวหนักเกินไป ก็แค่นั้น 237 00:20:41,240 --> 00:20:42,992 ผมไม่กลัวซะหน่อย 238 00:20:43,242 --> 00:20:46,746 ฉันจะไม่พายเรือนี่ข้ามอ่าว โดยมีนายนั่งอยู่หรอก 239 00:20:46,829 --> 00:20:49,499 ฉะนั้นไปซะ ขึ้นไป 240 00:20:54,879 --> 00:20:57,090 แกะเชือกแล้วดันฉันออกไป 241 00:20:59,634 --> 00:21:01,844 ระวังตัวด้วย ลีออน 242 00:21:08,768 --> 00:21:12,563 บอกคนอื่นๆ เราจะกินปลาวาฬคืนนี้ 243 00:21:26,619 --> 00:21:29,080 สอบกลางภาควิชาสุพันธุศาสตร์ จะต้องยากน่าดู 244 00:21:29,163 --> 00:21:33,042 พระเจ้า ฉันเกลียดวิชาสุพันธุศาสตร์มาก แล้วถ้าเนื้อหาทั้งหมดไม่จริงล่ะ 245 00:21:33,126 --> 00:21:34,919 มันคือวิทยาศาสตร์ เจนนิเฟอร์ 246 00:21:35,086 --> 00:21:36,879 รายงานจากห้องทดลองที่เราทำนั่นน่ะเหรอ 247 00:21:36,963 --> 00:21:40,925 วัดค่าความฉลาดของเชื้อชาติด้วยการ เติมอาหารนกใส่หัวกะโหลกน่ะเหรอ 248 00:21:41,134 --> 00:21:42,468 ลองคิดดูสิ เฮนรี่ 249 00:21:42,552 --> 00:21:45,805 หัวกะโหลกของฉันเล็กกว่าของโฮวี ฟิปส์ ตั้งครึ่งหนึ่ง 250 00:21:45,930 --> 00:21:49,100 - ของทุกคนก็เหมือนกัน หัวเขาใหญ่มาก - และเขาก็โง่เง่าเต่าตุ่น 251 00:21:50,810 --> 00:21:53,771 ฉันไม่อยากคิดเรื่องมัน ฉันแค่อยากผ่านวิชาสุพันธุศาสตร์ 252 00:21:53,855 --> 00:21:56,941 จะได้ไม่ต้องคิดถึงวิชาสุพันธุศาสตร์อีกเลย 253 00:21:59,110 --> 00:22:02,113 ฉันขอโทษ เฮนรี่ เธอแค่อยากได้คะแนนดีๆ 254 00:22:02,196 --> 00:22:04,323 และฉันไม่ได้ช่วยอะไรเลยจริงๆ 255 00:22:04,574 --> 00:22:07,827 บางทีเธอน่าจะได้เพื่อนอ่านหนังสือที่ดีกว่า อย่างเกรตเชน 256 00:22:09,120 --> 00:22:12,874 คือ... ฉันน่าจะลองถามเธอดู 257 00:22:12,999 --> 00:22:15,418 เธอชนะสาวอารยันส่วนใหญ่และทุกอย่าง 258 00:22:15,793 --> 00:22:18,546 แต่เธอทำให้ฉันเบื่อ 259 00:22:18,629 --> 00:22:20,965 ส่วนเธอน่ะไม่ 260 00:22:21,132 --> 00:22:24,802 เธอเป็นคนที่น่าเบื่อน้อยที่สุด ที่ฉันเคยเจอมา 261 00:22:24,927 --> 00:22:27,764 ทุกอย่างดีขึ้นเมื่อเธออยู่ใกล้ๆ 262 00:22:45,114 --> 00:22:46,866 พระเจ้า 263 00:22:47,158 --> 00:22:49,243 เกอร์ฮาร์ดส์ 264 00:22:49,327 --> 00:22:52,872 แม่ลากพวกเราไปซื้อ เสื้อผ้าฤดูหนาวชุดใหม่ที่นั่น 265 00:22:52,997 --> 00:22:54,415 มันแย่มากจริงไหม 266 00:22:56,084 --> 00:22:59,921 ฉันไม่รู้ว่ามันแย่หรือเปล่า... 267 00:23:02,840 --> 00:23:05,968 แต่ฉันว่าเราควรกลับมาอ่านหนังสือได้แล้ว 268 00:23:08,971 --> 00:23:11,557 นี่ เธออยากไปเล่นทริกออร์ทรีตกับฉัน ในวันฮาโลวีนไหม 269 00:23:11,641 --> 00:23:14,644 ปกติฉันพาเอมี่ไป สิ่งหนึ่งที่ฉันรู้แน่นอนคือ 270 00:23:14,727 --> 00:23:16,479 แม่จะใส่หน้ากากเฮเลน สมิธของแม่ 271 00:23:17,188 --> 00:23:19,190 แม่กลับมาแสดง เป็นภรรยาไรช์แสนสมบูรณ์แบบแล้ว 272 00:23:19,524 --> 00:23:22,485 เธอรู้เรื่องที่แม่ไปออกรายการ ทำอาหารใช่ไหม การแสดงทั้งนั้น 273 00:23:23,569 --> 00:23:26,239 พ่อแม่ฉันมีตำแหน่งระดับสูงในพรรคนาซี 274 00:23:26,322 --> 00:23:28,658 ใจพวกเขาทั้งคู่เหมือนตายทั้งเป็น 275 00:23:29,242 --> 00:23:31,285 แม่ของฉันสัญญาว่า จะช่วยพาฉันหนีไปโซนกลางสักวัน 276 00:23:31,369 --> 00:23:33,996 - ฉันไม่อยากจะรอแล้ว - เจนนิเฟอร์ พูดเบาๆ หน่อย 277 00:23:38,167 --> 00:23:40,253 ฉันควรเดินไปส่งเธอที่บ้านไม่ใช่เหรอ 278 00:23:41,462 --> 00:23:45,174 เฮียส์ฟอร์ด สปริงส์ ขนมปัง - นิวเจอร์ซีย์ 279 00:23:45,758 --> 00:23:48,052 นี่ เธออยากไปเล่นทริกออร์ทรีตกับฉัน ในวันฮาโลวีนไหม 280 00:23:48,136 --> 00:23:49,595 ปกติฉันพาเอมี่ไป สิ่งหนึ่งที่ฉันรู้แน่นอนคือ 281 00:23:49,679 --> 00:23:52,390 - เราได้มันไหม - ได้บางส่วน 282 00:23:59,105 --> 00:24:01,357 แม่กลับมาแสดง เป็นภรรยาไรช์แสนสมบูรณ์แบบแล้ว 283 00:24:01,899 --> 00:24:05,319 เธอรู้เรื่องที่แม่ไปออกรายการ ทำอาหารใช่ไหม การแสดงทั้งนั้น 284 00:24:09,824 --> 00:24:11,993 สิ่งเดียวที่ฉันรู้แน่นอนคือ 285 00:24:12,243 --> 00:24:14,495 แม่จะใส่หน้ากากเฮเลน สมิธของแม่ 286 00:24:16,497 --> 00:24:18,416 ผมไม่ชอบเอาเด็กเข้ามาเกี่ยวเท่าไหร่ 287 00:24:18,583 --> 00:24:22,170 แต่เด็กเห็น เด็กได้ยิน เด็กพูด 288 00:24:22,253 --> 00:24:24,505 เมียน้อยก็ดีเหมือนกัน สมิธมีไหม 289 00:24:24,589 --> 00:24:26,257 ไม่มี เขาระวังตัวมากเหลือเกิน 290 00:24:26,340 --> 00:24:28,384 เอาละ เราได้ข้อมูล เรื่องครอบครัวทั้งหมดแล้ว 291 00:24:28,467 --> 00:24:31,345 จนกว่าจะแน่ใจว่าไม่มีเรื่องให้แปลกใจ งั้นเราก็ลงมือได้ 292 00:24:31,429 --> 00:24:32,972 โอเค เงียบหน่อย 293 00:24:34,515 --> 00:24:36,517 แม่ของฉันสัญญาว่า จะช่วยพาฉันหนีไปโซนกลางสักวัน 294 00:24:36,601 --> 00:24:39,020 - ฉันไม่อยากจะรอแล้ว - เจนนิเฟอร์ พูดเบาๆ หน่อย 295 00:24:39,103 --> 00:24:41,772 ลูกสาวของจอมพลอยากหนีไปที่โซน 296 00:24:41,856 --> 00:24:43,858 ใช่ เราเสนอช่วยเธอข้ามชายแดนได้ 297 00:24:43,941 --> 00:24:46,277 แล้วเธอจะยอมรับข้อเสนอของเรา 298 00:24:46,360 --> 00:24:47,612 - แล้วไงต่อ - เราพาเธอไปด้วย 299 00:24:48,863 --> 00:24:51,073 เราควบคุมเธอได้ เราก็ควบคุมสมิธได้ 300 00:24:51,282 --> 00:24:53,659 ผมไม่อยากข่มขู่สมิธ ผมอยากฆ่าเขา 301 00:24:55,411 --> 00:24:58,831 ย้อนเทปกลับหน่อย เธอพูดเรื่องไปซื้อของ 302 00:25:03,461 --> 00:25:07,465 เกอร์ฮาร์ดส์ แม่ลากพวกเราไปซื้อ เสื้อผ้าฤดูหนาวชุดใหม่ที่นั่น 303 00:25:09,759 --> 00:25:10,760 เกอร์ฮาร์ดส์ 304 00:25:12,011 --> 00:25:13,471 เฮเลน สมิธจะออกมาในที่สาธารณะ 305 00:25:15,348 --> 00:25:18,476 ลืมเด็กสาวคนนั้นซะ เราจะทำตามแผน 306 00:25:24,941 --> 00:25:26,734 หนังสือน่าอ่านไหม ชิลดัน 307 00:25:29,028 --> 00:25:33,199 มันเป็นฉบับตีพิมพ์ครั้งแรกในปี 1903 จนกระทั่ง... 308 00:25:33,532 --> 00:25:35,743 - แย่จัง - ใช่ 309 00:25:35,826 --> 00:25:38,120 ผมคิดว่าผมควรใช้มันให้เป็นประโยชน์ ทางใดทางหนึ่ง 310 00:25:38,496 --> 00:25:41,582 หนังสือมีค่าเกินกว่าจะอ่าน ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว 311 00:25:41,749 --> 00:25:43,376 มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับอะไร 312 00:25:46,587 --> 00:25:49,590 เกี่ยวกับหมาลากเลื่อนในยูคอน 313 00:25:50,883 --> 00:25:52,468 เรื่องของหมา 314 00:25:53,844 --> 00:25:55,638 ใช่ หมาชื่อบัค 315 00:25:56,973 --> 00:25:59,976 - มันเริ่มจากการเป็นสัตว์เลี้ยงในบ้าน - น่ารักดี 316 00:26:00,059 --> 00:26:03,980 แต่มันถูกบังคับให้ทิ้ง ความฉาบฉวยของความเจริญ 317 00:26:04,063 --> 00:26:07,275 แล้วกลับสู่สัญชาตญาณดั้งเดิมของมัน 318 00:26:08,317 --> 00:26:10,903 ชักอยากอ่านหนังสือเล่มนี้แล้วสิ 319 00:26:10,987 --> 00:26:14,323 ฉันเคารพสัตว์ พวกมันไม่รู้จักความละอาย 320 00:26:14,407 --> 00:26:16,325 พวกมันใช้ชีวิตเพื่อวันนี้ 321 00:26:17,285 --> 00:26:19,328 ฉันมีอะไรให้คุณ 322 00:26:32,216 --> 00:26:35,803 ฉันซ่อมมันตอนคุณหลับ 323 00:26:40,349 --> 00:26:45,354 ใช้วิธีแบบคินสึงิ น้ำมันเคลือบเงาผสมกับผงทอง 324 00:26:45,896 --> 00:26:47,565 ยูกิโกะ 325 00:26:47,857 --> 00:26:50,901 ฉันรู้ว่าคุณขายมันไม่ได้แล้ว 326 00:26:50,985 --> 00:26:53,487 แต่ดอกไม้นี่สวยเกินกว่าจะทิ้งไป 327 00:26:53,571 --> 00:26:57,241 มัน วะบิ ซะบิ รู้ไหม 328 00:26:57,408 --> 00:27:01,704 ไม่มีอะไรยั่งยืน ไม่มีอะไรเสร็จ ไม่มีอะไรสมบูรณ์ 329 00:27:22,975 --> 00:27:24,352 มีลูกค้า 330 00:27:24,435 --> 00:27:26,812 ไม่ มัน... 331 00:27:26,896 --> 00:27:29,148 ไม่สำคัญหรอก อย่าไปเลยนะ 332 00:27:29,231 --> 00:27:31,275 เราต้องขายของนะ 333 00:27:43,037 --> 00:27:44,372 เจ้าหน้าที่ 334 00:27:45,790 --> 00:27:47,917 ขอบคุณพระเจ้า คุณเจอเขาหรือยัง 335 00:27:48,000 --> 00:27:51,962 เรามาพาตัวโรเบิร์ต ชิลดัน ไปสอบสวนที่กองบัญชาการ 336 00:27:52,046 --> 00:27:56,175 คุณชิลดันหายตัวไปตั้งแต่งานประมูล 337 00:27:56,258 --> 00:27:58,761 เรากำลังพึ่งพาตำรวจให้ตามหาตัวเขา 338 00:28:02,598 --> 00:28:03,766 ชามสองใบ 339 00:28:05,768 --> 00:28:08,604 ใบหนึ่งสำหรับฉัน อีกใบสำหรับลูกค้า 340 00:28:09,897 --> 00:28:12,149 ชิลดันอยู่ที่นี่ หาเขา 341 00:28:20,825 --> 00:28:23,494 เขาไม่อยู่ที่นี่ คุณกำลังเสียเวลาเปล่า 342 00:28:34,130 --> 00:28:37,007 ปล่อยเขานะ เขาไม่ได้ทำอะไรผิด ชิลดัน 343 00:28:37,091 --> 00:28:39,427 ไม่เป็นไร ยูกิโกะ ไม่ต้องห่วง ทุกอย่างจะเรียบร้อย 344 00:28:39,510 --> 00:28:41,429 ผมรู้ว่าต้องคุยกับใคร ไม่ต้องห่วง 345 00:28:42,805 --> 00:28:44,515 ผมจะกลับมา ยูกิโกะ 346 00:28:49,061 --> 00:28:53,149 จินตนาการหนังที่เสือป่าริชชี่ ใช้ของนี่ออกไหม 347 00:28:53,232 --> 00:28:55,484 ไม่ดีกว่า ขอบคุณ 348 00:28:58,821 --> 00:29:02,741 ผมไม่แน่ใจว่าของนี่จะพาเราผ่านด่านได้ 349 00:29:02,825 --> 00:29:05,202 ของนี่ไม่มีราคา 350 00:29:07,955 --> 00:29:09,748 มันเหมือนสีทาหน้าตัวละคร 351 00:29:15,588 --> 00:29:17,131 คิดดูสิว่าได้มาจากไหน 352 00:29:20,301 --> 00:29:21,552 ใช่ 353 00:29:32,897 --> 00:29:34,523 วิกผมพวกนี้ ไม่รู้สิ 354 00:29:38,110 --> 00:29:40,321 เสื้อเฟอร์ก่อนเลย 355 00:29:43,407 --> 00:29:46,160 แค่คิดถึงบรรดาผู้หญิง ที่วนเวียนอยู่รอบเฮเลน สมิธไว้ 356 00:29:46,243 --> 00:29:48,245 - สุภาพสตรีของไรช์คนหนึ่ง - ใช่เลย 357 00:29:49,580 --> 00:29:53,834 แม่บ้านบนปาร์กอเวนิวคนหนึ่ง เธอมองผ่านจุดตรวจไปเลย 358 00:29:53,918 --> 00:29:56,212 พวกเขาไม่มีค่าอะไร นี่คือโลกของเธอ 359 00:29:56,337 --> 00:29:59,924 พวกเขาไม่สังเกตลิปสติก วิก 360 00:30:02,092 --> 00:30:03,594 พวกเขาเห็นแต่ท่วงท่าการเดิน 361 00:30:04,094 --> 00:30:06,263 แบบที่ผู้หญิงควรเป็น... 362 00:30:06,430 --> 00:30:08,974 เธออาจเข้ามาใกล้มาก นานเท่าไหร่ ผมไม่รู้ 363 00:30:09,892 --> 00:30:11,727 ฉันต้องการเวลาไม่ถึงนาที 364 00:30:11,810 --> 00:30:13,938 แต่มันต้องเป็น... 365 00:30:14,021 --> 00:30:16,899 คือมันต้องมีเวลาพอ ไม่ใช่แค่เข้าไป แต่... 366 00:30:16,982 --> 00:30:20,361 พาฉันออกมาด้วย ฉันรู้ 367 00:30:22,696 --> 00:30:23,781 เอาละ 368 00:30:25,491 --> 00:30:26,575 ตาคุณแล้ว 369 00:30:30,371 --> 00:30:32,164 - ผมเหรอ - พร้อมไหม 370 00:30:34,833 --> 00:30:36,752 แน่นอน ผมเล่นละครมาตลอด 20 ปี 371 00:30:36,835 --> 00:30:38,837 ใช่ ฉันรู้ 372 00:30:38,921 --> 00:30:43,175 ตอนนี้คุณต้องสวมอีกบทบาทหนึ่ง มาดูกันสิ 373 00:30:47,429 --> 00:30:51,892 คิดดูนะ แทนที่จะกลายมาเป็น... นี่ ช่วยจับด้านหน้าไว้หน่อย 374 00:30:51,976 --> 00:30:56,438 กลายมาเป็นไวแอตต์ ไพรซ์คนนี้ แต่คุณกลายมาเป็นชายอีกคน 375 00:30:56,814 --> 00:30:58,440 ไม่ดีกว่า 376 00:31:02,987 --> 00:31:05,489 คุณเชื่อสิ่งที่คุณได้ยิน 377 00:31:06,615 --> 00:31:10,327 คุณสละเวลา ยอมรับสิ่งที่คุณได้รับ 378 00:31:10,411 --> 00:31:11,787 มาสิ 379 00:31:16,458 --> 00:31:20,296 ลองเลิกคิดว่าคุณมาถึงจุดนี้ได้ยังไง 380 00:31:35,060 --> 00:31:36,228 แล้ว 381 00:31:37,438 --> 00:31:38,897 คุณเห็นอะไร 382 00:31:43,277 --> 00:31:44,778 พ่อของผม 383 00:31:46,864 --> 00:31:48,741 เขาทำงานในเหมืองตะกั่ว 384 00:31:50,951 --> 00:31:55,414 เราได้กลิ่นฝุ่นผงบนตัวเขา เวลาเขากลับบ้านหลังเลิกงาน 385 00:31:58,375 --> 00:32:01,045 มันง่ายมากที่จะเป็นชายคนนี้ 386 00:32:01,295 --> 00:32:04,048 คุณแค่ต้องยอมแพ้ 387 00:32:39,333 --> 00:32:42,419 ผู้พันคิโด คุณเป็นคนมีเหตุผล 388 00:32:42,503 --> 00:32:45,172 ผมมั่นใจว่าคุณเห็นว่าผมไม่มีเหตุจูงใจใดๆ 389 00:32:45,255 --> 00:32:47,841 - ที่จะร่วมมือกับผู้ก่อการร้ายพวกนี้ - ผมรู้ 390 00:32:47,925 --> 00:32:49,802 คุณรู้เหรอ 391 00:32:49,885 --> 00:32:53,889 - แล้วทำไม... - คุณเป็นตัวประกันของพวกเขาใช่ไหมล่ะ 392 00:32:53,972 --> 00:32:54,807 ใช่ 393 00:33:00,270 --> 00:33:03,107 บอกเรื่องพวกเขามา 394 00:33:03,190 --> 00:33:05,067 ผมไม่รู้ว่าพวกเขาอยู่ที่ไหนตอนนี้ 395 00:33:08,946 --> 00:33:10,114 พวกเขา... 396 00:33:11,156 --> 00:33:12,741 พวกเขากบดานอยู่ในโกดังแห่งหนึ่ง 397 00:33:13,325 --> 00:33:15,744 เราพบโกดังนั้น และค้นจนทั่วหลังจากพวกเขาหนีไปแล้ว 398 00:33:15,828 --> 00:33:21,250 ผมไม่สนใจว่าพวกเขาอยู่ที่ไหน ผมอยากรู้ว่าพวกเขาเป็นใคร 399 00:33:21,667 --> 00:33:23,377 คนพวกนี้ 400 00:33:23,460 --> 00:33:26,922 เรามีข้อมูลเรื่องบีซีอาร์เป็นตู้ๆ 401 00:33:27,089 --> 00:33:29,341 แต่เราก็ยังไม่รู้จักศัตรูของเราดีพอ 402 00:33:32,219 --> 00:33:33,887 ตอนนิโกรพวกนั้นจับตัวผมไป 403 00:33:36,306 --> 00:33:38,600 ผมกลัวมาก 404 00:33:38,684 --> 00:33:40,936 ผมนึกว่าพวกเขาป่าเถื่อน 405 00:33:41,019 --> 00:33:42,563 แล้วตอนนี้ล่ะ 406 00:33:44,356 --> 00:33:49,361 พวกเขาฉลาดกว่าที่ผมคิด 407 00:33:51,238 --> 00:33:55,659 ยังคงป่าเถื่อน ความโหดร้ายทั้งหมด... 408 00:33:55,826 --> 00:34:01,790 ที่พวกญี่ปุ่นกลั่นออกมาจากเรา นิโกรพวกนี้ไม่เคยลืม 409 00:34:07,463 --> 00:34:11,592 ผมได้เห็นแล้วว่า นั่นเป็นบุคลิกอย่างหนึ่งของประเทศนี้ 410 00:34:14,595 --> 00:34:17,473 บางทีดินแดนแห่งนี้ อาจเป็นเหมือนม้าป่าหรือหมาป่า 411 00:34:17,556 --> 00:34:18,724 ที่ต้องปล่อยให้เป็นอิสระ 412 00:34:20,934 --> 00:34:23,604 หรือไม่ก็จัดการซะ 413 00:34:23,812 --> 00:34:27,274 งั้นก็จัดการเลย ท่านสารวัตรใหญ่ 414 00:34:27,941 --> 00:34:29,860 คุณจบมันได้ 415 00:34:29,943 --> 00:34:33,781 ถ้าความตั้งใจในการครองดินแดนนี้ของคุณ แข็งแกร่งกว่าของพวกเขา 416 00:34:41,163 --> 00:34:43,749 เอคีอาโน เบลล์ เอไลจาห์ เบนจี้ 417 00:34:44,708 --> 00:34:47,795 พวกเขาเป็นคนล้างจาน แรงงานชั้นต่ำ 418 00:34:48,879 --> 00:34:51,381 นักกวี ศิลปิน 419 00:34:53,050 --> 00:34:56,261 ในห้องนั้นที่พวกเขาขังผมไว้ ผมได้ยินพวกเขาคุยกัน 420 00:34:56,428 --> 00:34:58,931 เรื่องดนตรีของพวกเขา กลิ่นอาหารของพวกเขา 421 00:34:59,556 --> 00:35:02,518 และผู้หญิงคนนั้น เบลล์ เธอพูดเรื่องประวัติศาสตร์ของพวกเขา 422 00:35:02,601 --> 00:35:04,102 นิปปอน แก๊ส 423 00:35:04,186 --> 00:35:07,523 พวกแคลน พวกไรช์ พวกญี่ปุ่น... 424 00:35:07,606 --> 00:35:10,567 สำหรับพวกเขา คุณเป็นแค่ศัตรูประจำสัปดาห์นี้ 425 00:35:11,652 --> 00:35:13,946 พวกเขาต่อสู้มาแล้วกว่า 400 ปี 426 00:35:14,238 --> 00:35:16,240 และพวกเขาจะสู้ต่อไปอีก 400 ปี 427 00:35:16,615 --> 00:35:18,534 ผมคิดว่านั่นคือสิ่งที่ทำให้ผมกลัวมากที่สุด เกี่ยวกับพวกเขา 428 00:35:31,797 --> 00:35:32,881 นั่นเรือเหรอ 429 00:35:35,425 --> 00:35:36,760 เอาสิโว้ย 430 00:35:38,887 --> 00:35:41,265 กรุณาอยู่ให้ห่างจากหน้าต่าง 431 00:35:52,317 --> 00:35:53,861 ไปจากที่นี่ซะ 432 00:35:54,111 --> 00:35:55,320 กลับบ้านไป 433 00:36:31,607 --> 00:36:34,401 นายพลเรือ เราพบการระเบิด 20 จุดทั่วเมือง 434 00:36:34,484 --> 00:36:35,903 ไม่ใช่แค่ซานฟรานซิสโก 435 00:36:36,236 --> 00:36:39,990 พวกเขาทำลายสาธารณูปโภคหลัก ตลอดแนวชายฝั่ง 436 00:36:40,073 --> 00:36:43,702 ซานดิเอโก ซาลินัส และลองบีช ก็ถูกโจมตีเช่นกัน 437 00:36:47,748 --> 00:36:50,042 เราประเมินศัตรูของเราต่ำไปมาก 438 00:36:51,460 --> 00:36:56,840 กองทัพของคุณล้มเหลว ไซโตะ พวกเขากำลังทำให้เราขาดแคลนเชื้อเพลิง 439 00:36:56,965 --> 00:36:58,342 สารวัตรใหญ่ 440 00:37:01,053 --> 00:37:04,598 กล้าดียังไงถึงโทษกองทัพ ยาโมริพูดถูกแล้ว 441 00:37:04,681 --> 00:37:07,184 จุดอ่อนของเรา เปิดช่องให้บีซีอาร์แข็งแกร่งขึ้น 442 00:37:07,267 --> 00:37:11,855 ยาโมริพลาดโอกาสที่เรามีในการหยุดยิง และตอนนี้เราต้องเผชิญสงคราม 443 00:37:11,939 --> 00:37:15,359 ดีเจ อีแวงเจลีนมาพบกับคุณ สดจากวิทยุกลุ่มต่อต้าน 444 00:37:15,442 --> 00:37:17,945 พร้อมข่าวด่วนจากเจพีเอส 445 00:37:18,862 --> 00:37:22,366 ฉันพูดแทนโอกแลนด์ แบทเทิลเลียน ของกบฏคอมมิวนิสต์ผิวดำ 446 00:37:22,449 --> 00:37:26,495 "เราขออ้างความรับผิดชอบ ต่อการโจมตีสาธารณูปโภคสำคัญในวันนี้ 447 00:37:26,578 --> 00:37:29,247 "หน่วยบัญชาการและควบคุม และสาธารณูปโภคด้านน้ำมัน 448 00:37:29,331 --> 00:37:32,459 "ของผู้ยึดครองชาวญี่ปุ่น 449 00:37:32,542 --> 00:37:36,213 "เราต้องการดินแดนเอกราช สำหรับชาวผิวดำบนชายฝั่งตะวันตก 450 00:37:36,296 --> 00:37:37,297 "และเราจะไม่มีวันยอมแพ้" 451 00:37:38,382 --> 00:37:43,720 และน้ำมันของจักรวรรดิจะไม่ไหล จนกว่าเราจะได้ดินแดนของเราเอง 452 00:37:45,806 --> 00:37:48,642 อำนาจทั้งหมดคืนสู่ประชาชน 453 00:37:49,059 --> 00:37:54,231 อำนาจทั้งหมดคืนสู่ประชาชนจริงๆ พี่น้อง เราได้มันมาแล้วไง ตรงมาจากบีซีอาร์ 454 00:37:54,314 --> 00:37:56,566 สถานการณ์กำลังรุนแรงขึ้น 455 00:37:56,650 --> 00:37:59,528 เราต้องอพยพเจ้าหญิงกลับโตเกียวทันที 456 00:37:59,695 --> 00:38:01,321 ผมจะจัดการเอง 457 00:38:10,455 --> 00:38:12,708 ก่อนฉันไป 458 00:38:12,791 --> 00:38:15,669 ฉันต้องขอให้คุณพูดความจริงกับฉันอีกครั้ง 459 00:38:18,463 --> 00:38:20,924 ตอนฉันทำรายงานส่งให้จักรพรรดิ 460 00:38:21,008 --> 00:38:23,051 พระองค์จะถามฉันคำถามหนึ่ง 461 00:38:25,470 --> 00:38:29,975 และคำตอบที่ฉันจะถวาย ขึ้นอยู่กับสิ่งที่คุณรายงาน 462 00:38:30,976 --> 00:38:33,478 กระหม่อมเข้าใจ ฝ่าบาท 463 00:38:36,690 --> 00:38:39,317 เรายังยึดครองดินแดนนี้ต่อไปได้หรือไม่ 464 00:38:40,444 --> 00:38:45,699 ผมเชื่อว่าต้องใช้เวลา พร้อมอาวุธและกองทัพมากพอ 465 00:38:46,158 --> 00:38:48,535 เราจะกำจัดกบฏนิโกรเหล่านี้ได้ 466 00:38:51,997 --> 00:38:55,417 แต่ต้องแลกมาด้วยเลือดและวิญญาณ 467 00:38:55,500 --> 00:38:57,294 ของลูกหลานของญี่ปุ่น 468 00:39:01,715 --> 00:39:04,426 ครั้งหนึ่งผมเคยคิดว่า ทุกอย่างคุ้มค่าที่จะเสีย 469 00:39:06,595 --> 00:39:10,140 เราชนะได้ เจ้าหญิง 470 00:39:12,809 --> 00:39:16,646 แต่ผมไม่เชื่อว่าเราควรทำอีกต่อไป 471 00:39:18,899 --> 00:39:24,446 ฉันรู้ว่าสิ่งที่คุณเพิ่งพูด ขัดแย้งกับสัญชาตญาณทุกอย่างของคุณ 472 00:39:26,198 --> 00:39:29,284 เพราะฉะนั้น คุณได้รับความเคารพจากฉัน ผู้พัน 473 00:39:29,367 --> 00:39:32,245 วางใจได้ 474 00:39:32,454 --> 00:39:35,290 ฉันจะนำข้อความจากคุณขึ้นถวายจักรพรรดิ 475 00:40:12,244 --> 00:40:13,370 สองวันต่อมา 476 00:40:13,453 --> 00:40:16,832 เราไม่ลืมทหารของเราที่ล้มตายไป 477 00:40:17,499 --> 00:40:19,793 คอร์เดเลีย คาร์เตอร์ หน่วยพอร์ตแลนด์ 478 00:40:20,502 --> 00:40:23,046 ตายเพราะรับกระสุนให้เพื่อนของเธอ 479 00:40:23,130 --> 00:40:26,716 ดูนี่สิ ทุกคน จักรพรรดิออกทีวี 480 00:40:26,800 --> 00:40:28,009 รายการสด 481 00:40:30,262 --> 00:40:33,557 ถึงทุกท่านที่ทุ่มเทและจงรักภักดี หลังไตร่ตรองแล้ว 482 00:40:33,640 --> 00:40:36,685 แนวโน้มทั่วไปของโลก และสถานการณ์ที่เกิดขึ้น 483 00:40:36,768 --> 00:40:38,186 ในจักรวรรดิของเราวันนี้... 484 00:40:38,270 --> 00:40:41,356 ผมไม่เคยเห็นภาพของเขา บนทีวีมากขนาดนี้มาก่อน 485 00:40:42,899 --> 00:40:47,529 ข้าพเจ้าต้องการยุติสถานการณ์ปัจจุบัน โดยการหันไปใช้ 486 00:40:47,612 --> 00:40:50,323 มาตรการพิเศษอย่างหนึ่ง 487 00:40:50,407 --> 00:40:52,200 เขากำลังจะบอกอะไร 488 00:40:52,617 --> 00:40:58,081 เราประกาศสงครามในอเมริกา เพื่อรับรองความปลอดภัยของญี่ปุ่นเอง 489 00:41:00,458 --> 00:41:03,378 มันไม่ได้อยู่ในความคิดของเรา 490 00:41:03,753 --> 00:41:07,507 ที่จะฝ่าฝืนอธิปไตยของชาติอื่น หรือดำเนินการ 491 00:41:07,591 --> 00:41:09,801 ขยายอาณานิคมแต่อย่างใด 492 00:41:11,928 --> 00:41:17,767 การยึดครองอเมริกาเหนือของเรา ยาวนานมาเกือบ 20 ปีแล้ว 493 00:41:19,436 --> 00:41:21,646 แม้ว่าทุกคนพยายามอย่างเต็มที่... 494 00:41:21,730 --> 00:41:22,731 นี่อะไรกัน 495 00:41:22,814 --> 00:41:25,108 ความพยายามอันกล้าหาญของกองทัพ... 496 00:41:25,192 --> 00:41:26,026 ดูต่อไปเถอะ 497 00:41:26,109 --> 00:41:28,737 และกองทัพเรือของเรา... 498 00:41:28,820 --> 00:41:30,197 นี่คือประวัติศาสตร์ 499 00:41:30,322 --> 00:41:33,909 การยึดครองต่อเนื่องไม่ได้หมายความว่า จะเกิดประโยชน์กับญี่ปุ่น 500 00:41:34,910 --> 00:41:37,579 หากเรายังคงทุ่มเททรัพยากรมีค่าของเรา 501 00:41:37,662 --> 00:41:40,999 เพื่อยึดครองรัฐแปซิฟิกของญี่ปุ่นต่อไป 502 00:41:41,082 --> 00:41:43,168 มันอาจเกิดภัยคุกคามต่อการป้องกัน บ้านเกิดของญี่ปุ่นเอง 503 00:41:43,251 --> 00:41:44,252 มันกำลังเกิดขึ้นแล้ว 504 00:41:45,837 --> 00:41:48,215 นี่คือเหตุผลที่ข้าพเจ้าสั่งการให้... 505 00:41:48,298 --> 00:41:49,132 อิสรภาพ 506 00:41:49,216 --> 00:41:53,011 มีการถอนกำลังทหาร ตามนโยบายที่ยึดครองอยู่ออกจากเจพีเอส 507 00:41:54,387 --> 00:41:57,807 เราทำได้แล้วที่รัก เราทำได้แล้ว 508 00:42:01,603 --> 00:42:03,313 มันเกินกว่าที่เราฝันไว้ซะอีก 509 00:42:03,647 --> 00:42:08,526 ข้าพเจ้าตระหนักถึง ความรู้สึกในก้นบึ้งของทุกคน 510 00:42:09,611 --> 00:42:10,737 ประชาชนของข้าพเจ้า 511 00:42:16,243 --> 00:42:21,248 อย่างไรก็ตาม ข้าพเจ้าวางแผนกระจาย พลังและกำลังพลอันยอดเยี่ยมของเรา 512 00:42:21,998 --> 00:42:25,335 จากดินแดนอเมริกาเหนือของเรา 513 00:42:25,543 --> 00:42:28,421 ไปยังแนวรบด้านหน้า ของความไม่สงบในเอเชียที่กำลังรุนแรงขึ้น 514 00:42:32,842 --> 00:42:36,179 ขอให้ทั้งประเทศอยู่ต่อไป ดั่งครอบครัวหนึ่งเดียว 515 00:42:36,263 --> 00:42:38,723 มั่นคงในความศรัทธาของเรา 516 00:42:38,807 --> 00:42:41,309 ว่ารัฐจักรวรรดิของเราจะอยู่ยืนยง 517 00:42:48,400 --> 00:42:51,611 "รอโอกาสเป็นของเรา" นั่นคือสิ่งที่คุณเคยพูดไม่ใช่เหรอ 518 00:42:53,488 --> 00:42:55,615 เราจะเป็นประเทศเดียวกันอีกครั้ง 519 00:42:57,784 --> 00:42:59,119 เร็วๆ นี้