1
00:00:11,054 --> 00:00:13,181
‎(ซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:19,228 --> 00:00:23,524
‎(ฝันถึงแมวพันตัว)

3
00:00:29,155 --> 00:00:31,741
‎มาเร็ว ที่รัก มานอนได้แล้ว

4
00:00:33,534 --> 00:00:37,663
‎เดี๋ยวไปจ้ะ ขอเอาลูกแมวใส่ที่นอนก่อน

5
00:00:40,625 --> 00:00:43,086
‎เปิดประตูไว้นะ มันจะได้เดินไปที่กระบะทรายได้

6
00:00:45,213 --> 00:00:46,923
‎ฝันดีนะเจ้าขนฟู

7
00:01:02,814 --> 00:01:04,732
‎คืนนี้แล้วนะ จะไปไหม

8
00:01:05,525 --> 00:01:07,568
‎อย่างน้อยก็น่าจะสนุกดี

9
00:01:07,652 --> 00:01:11,364
‎ฉันออกไปไม่ได้ ทุกทางออกปิดหมด

10
00:01:11,989 --> 00:01:13,866
‎ไม่ได้ปิดไปซะหมดหรอก

11
00:01:13,950 --> 00:01:18,079
‎ข้างบนนั่น มีช่องที่เปิดแง้มอยู่
‎เธอออกทางช่องนั้นได้

12
00:01:35,680 --> 00:01:38,391
‎เร็วเข้า เจ้าตัวน้อย เราพลาดงานนี้ไม่ได้นะ

13
00:01:57,910 --> 00:02:00,329
‎โดดสวยนี่ แค่ฝึกเรื่องการลงพื้นอีกหน่อย

14
00:02:01,164 --> 00:02:03,291
‎เร็วเข้า ค่ำคืนไม่รอใคร

15
00:02:07,879 --> 00:02:09,672
‎นางเป็นยังไงเหรอ

16
00:02:09,755 --> 00:02:11,799
‎ใครจะไปรู้ล่ะ ฉันไม่รู้หรอก

17
00:02:16,637 --> 00:02:18,848
‎สวัสดีเหล่านักผจญภัยยามราตรี

18
00:02:18,931 --> 00:02:21,350
‎สวัสดี เราจะได้เจอนาง

19
00:02:21,934 --> 00:02:23,102
‎ฉันด้วย

20
00:02:23,186 --> 00:02:25,938
‎ถึงฉันจะไม่เห็นว่ามีประโยชน์อะไรก็เถอะ

21
00:02:26,022 --> 00:02:28,024
‎งั้นมาทำไม

22
00:02:30,902 --> 00:02:32,236
‎คงเพราะอยากรู้มั้ง

23
00:02:34,947 --> 00:02:37,575
‎อยากฟังว่านางจะว่ายังไง

24
00:02:38,451 --> 00:02:41,746
‎เราก็เหมือนกัน เจ้าตัวน้อย เราทุกคน

25
00:03:04,268 --> 00:03:05,311
‎นางอยู่ไหน

26
00:03:20,451 --> 00:03:24,121
‎พี่ๆ น้องๆ สวัสดี

27
00:03:25,122 --> 00:03:28,793
‎พวกท่านบางตัวเดินทางมาไกล
‎เพื่อฟังสิ่งที่ฉันจะกล่าววันนี้

28
00:03:28,876 --> 00:03:34,090
‎ออกจากบ้านที่อบอุ่นแสนสบายมา
‎หวังว่าเมื่อฉันพูดจบ

29
00:03:34,715 --> 00:03:36,592
‎ทุกตัวจะมาร่วมฝันกับฉัน

30
00:03:38,511 --> 00:03:40,805
‎ฉันไม่ได้เป็นอย่างที่เห็นในวันนี้มาตลอดนะ

31
00:03:44,392 --> 00:03:48,312
‎ครั้งหนึ่งเหมือนพวกท่าน
‎ฉันใช้ชีวิตในโลกของพวกเขา

32
00:03:49,146 --> 00:03:52,984
‎และเหมือนท่าน ฉันหลอกตัวเอง

33
00:03:54,151 --> 00:03:57,697
‎พวกเขาให้อาหารฉัน ให้ความอบอุ่น
‎รับใช้ฉัน

34
00:03:58,322 --> 00:04:01,325
‎พวกเขาต้องการเพียงความรักจากฉัน

35
00:04:01,951 --> 00:04:04,078
‎ไม่ต้องทำอะไรเลยจริงๆ

36
00:04:27,727 --> 00:04:30,479
‎เขาเข้มแข็งและรวดเร็ว

37
00:04:31,188 --> 00:04:34,650
‎กรงเล็บและฟันของเขาแหลมคมดุจฤดูหนาว

38
00:04:36,027 --> 00:04:37,862
‎เขาคือผู้ที่ฉันเลือกให้เป็นที่รัก

39
00:04:38,738 --> 00:04:42,491
‎ฉันไม่เคยเจอเขาอีกเลย แต่ฉันไม่ลืมเขา

40
00:04:43,868 --> 00:04:48,331
‎ฉันจำแม่ตัวเองไม่ได้
‎แต่ฉันสาบานว่าจะไม่เหมือนแม่

41
00:04:48,414 --> 00:04:52,626
‎ฉันจะสอนลูกๆ ถึงวิธีอาบน้ำ
‎วิธีย่องเงียบตามเหยื่อ วิธีล่า

42
00:04:53,502 --> 00:04:55,212
‎คุณก็รู้ว่าตอนนั้นมันติดสัดอยู่

43
00:04:56,255 --> 00:04:58,507
‎ทำไมไม่ให้มันอยู่ในบ้าน

44
00:04:58,591 --> 00:05:00,384
‎ฉันว่าลูกแมวน่ารักดีออก

45
00:05:00,468 --> 00:05:03,846
‎น่ารักเหรอ มันเป็นแมวพันธุ์แท้
‎สีบลูพอยท์ ขึ้นทะเบียนแล้ว

46
00:05:03,929 --> 00:05:06,766
‎พวกนี้น่ะพันทาง ไม่มีค่าเลย

47
00:05:16,692 --> 00:05:19,236
‎- จะทำยังไงกับลูกแมวนี่
‎- ไม่ต้องห่วง

48
00:05:20,071 --> 00:05:21,197
‎เดี๋ยวผมจัดการเอง

49
00:05:23,908 --> 00:05:24,825
‎พอล

50
00:05:50,393 --> 00:05:57,358
‎ฉันรู้สึกถึงลูกๆ จากที่ไกลๆ ในความมืด
‎เมื่อสายน้ำเย็นกลืนร่างลูกๆ ไป

51
00:05:57,441 --> 00:06:01,529
‎รู้สึกได้ว่าลูกๆ ดิ้นตะเกียกตะกายในความมืด

52
00:06:02,113 --> 00:06:04,824
‎รู้สึกได้ว่าลูกๆ ร้องหาฉันด้วยความกลัว

53
00:06:05,408 --> 00:06:07,952
‎แล้ว… ลูกๆ ก็จากไป

54
00:06:14,208 --> 00:06:17,420
‎ให้ตายสิ ใช่ว่ามันจะรู้สึกอะไรซะหน่อย

55
00:06:18,462 --> 00:06:21,715
‎ดูมันสิ มันน่าจะโล่งใจด้วยซ้ำ

56
00:06:22,842 --> 00:06:25,553
‎ใครจะอยากให้มีตัวแสบสี่ตัวร้องโวยวายอยู่ใกล้ๆ

57
00:06:26,220 --> 00:06:27,763
‎คุณคงพูดถูก

58
00:06:28,848 --> 00:06:30,641
‎ฉันรู้สึกผิดน่ะค่ะ

59
00:06:31,434 --> 00:06:35,729
‎ตอนนั้นเองที่ฉันรู้ว่า
‎ฉันโกหกตัวเองว่าเราเป็นบริวาร

60
00:06:36,480 --> 00:06:39,733
‎ตราบใดที่เราอยู่กับมนุษย์
‎เราจะไม่ได้เป็นอิสระ

61
00:06:40,901 --> 00:06:43,612
‎ดังนั้นฉันจึงอธิษฐาน

62
00:06:43,696 --> 00:06:46,365
‎อธิษฐานต่อความมืดมิด ต่อราตรีกาล

63
00:06:46,449 --> 00:06:48,367
‎อธิษฐานต่อราชาแห่งแมว

64
00:06:48,451 --> 00:06:51,954
‎เขาผู้ซึ่งดุ่มเดินท่ามกลางพวกเรา
‎และเราไม่รู้จักเขา

65
00:06:52,913 --> 00:06:55,749
‎แล้ว… ฉันก็ฝัน

66
00:07:13,976 --> 00:07:17,855
‎เจ้ามาที่นี่ทำไม เจ้าแมวน้อย
‎มายังใจกลางดินแดนความฝัน

67
00:07:18,564 --> 00:07:20,941
‎ที่นี่ไม่มีอะไรให้เจ้า

68
00:07:21,025 --> 00:07:22,943
‎ฉันมาเพื่อขอความยุติธรรม

69
00:07:23,027 --> 00:07:25,696
‎เพื่อความรู้แจ้ง เพื่อปัญญา

70
00:07:25,779 --> 00:07:28,157
‎ความยุติธรรมคือภาพลวงตา

71
00:07:28,699 --> 00:07:30,784
‎แล้วที่นี่ก็ไม่มีปัญญาเช่นกัน

72
00:07:31,535 --> 00:07:35,956
‎แต่ความรู้แจ้ง… อยู่ในขอบเขตของดรีม

73
00:07:36,040 --> 00:07:39,376
‎หากใจเจ้าแกร่งและเจ้าไม่หวาดกลัว

74
00:07:39,460 --> 00:07:41,337
‎ฉันไม่กลัวอะไรทั้งนั้น

75
00:07:41,921 --> 00:07:45,591
‎ที่เทือกเขามีถ้ำแห่งหนึ่ง
‎เจ้าจะพบเขาที่นั่น

76
00:07:46,175 --> 00:07:48,469
‎แต่หนทางลำบากนัก

77
00:07:49,678 --> 00:07:54,934
‎แมวน้อยอาจเจออันตราย
‎หากเถลไถลออกนอกเส้นทาง

78
00:07:55,518 --> 00:07:57,728
‎แมวเดินตามทางของตนเอง

79
00:08:08,405 --> 00:08:13,077
‎ฉันเดินผ่านป่าแห่งภูตผี
‎ที่ซึ่งผู้ตายและผู้หลงทางกระซิบกับฉัน

80
00:08:16,205 --> 00:08:17,790
‎ฉันได้ยินเสียงลูกๆ ร้องหาฉัน

81
00:08:19,917 --> 00:08:22,378
‎แต่ฉันเดินหน้าต่อไป

82
00:08:28,968 --> 00:08:30,636
‎ฉันเดินผ่านที่หนาวเย็น

83
00:08:30,719 --> 00:08:33,764
‎ที่ซึ่งทุกย่างก้าวนั้นเจ็บปวด
‎ทุกการเคลื่อนไหวทรมาน

84
00:08:35,975 --> 00:08:40,229
‎ฉันเดินผ่านความชื้นแฉะ
‎ที่ทำให้อุ้งเท้าฉันชา ขนฉันเปียก

85
00:08:42,356 --> 00:08:45,276
‎แต่กระนั้นฉันก็เดินต่อไป

86
00:08:47,736 --> 00:08:50,364
‎ฉันเดินผ่านความมืดมิด ผ่านความว่างเปล่า

87
00:08:50,948 --> 00:08:52,783
‎ที่ซึ่งทุกสิ่งถูกดูดดึงไปจากฉัน

88
00:08:52,866 --> 00:08:54,868
‎ทุกสิ่งที่ทำให้ฉันเป็นฉัน

89
00:08:56,078 --> 00:09:00,457
‎แม้แต่ตอนที่ฉันไม่รู้แล้วว่าทำไม ฉันก็เดินต่อไป

90
00:09:02,084 --> 00:09:07,381
‎หลังจากนั้นพักนึงฉันก็รู้สึกตัว
‎พบว่าตัวเองอยู่ที่ภูเขา

91
00:09:08,924 --> 00:09:11,635
‎ฉันมาพบแมวแห่งความฝัน

92
00:09:13,304 --> 00:09:15,681
‎ทำไมเราควรจะให้เจ้าเข้าไป

93
00:09:15,764 --> 00:09:20,185
‎ทำไมถึงต้องปล่อยให้แมวอย่างเจ้า
‎ไปกวนใจเขาด้วย

94
00:09:20,936 --> 00:09:24,398
‎ตัวเล็กผอมแห้ง แทบจะไม่ใช่แมวด้วยซ้ำ

95
00:09:29,278 --> 00:09:31,739
‎ฉันมาไกลเกินกว่าจะถูกปฏิเสธ

96
00:09:31,822 --> 00:09:35,576
‎ฉันจะบอกธุระของฉันให้ผู้ที่ฉันมาพบ
‎และบอกเขาแต่ผู้เดียว

97
00:09:35,659 --> 00:09:38,495
‎ฉันเป็นแมว ฉันจะไม่บอกอะไรทั้งนั้น

98
00:09:42,166 --> 00:09:45,169
‎งั้นก็เข้ามา เจ้าแมวยโส

99
00:09:45,252 --> 00:09:46,170
‎แต่เตือนไว้ก่อนนะ

100
00:09:47,046 --> 00:09:49,340
‎ความฝันต้องแลกด้วยบางสิ่ง

101
00:09:55,179 --> 00:09:56,847
‎แล้วฉันก็เดินไป

102
00:10:16,158 --> 00:10:17,326
‎ฉันมาแล้ว

103
00:10:17,993 --> 00:10:20,496
‎เจ้าเป็นใคร

104
00:10:21,497 --> 00:10:24,667
‎ฉันเป็นแมว ผู้เที่ยวท่องไปในยามราตรี

105
00:10:25,250 --> 00:10:28,128
‎อีกาตายแล้วตัวหนึ่งส่งฉันมาที่นี่เพื่อความรู้แจ้ง

106
00:10:29,046 --> 00:10:33,217
‎ฉันอยากรู้ว่าทำไมพวกเขาจึงพรากลูกๆ ไปจากฉัน

107
00:10:33,926 --> 00:10:35,469
‎ทำไมเราถึงต้องมีชีวิตแบบนี้

108
00:10:36,512 --> 00:10:37,888
‎ฉันไม่เข้าใจ

109
00:10:45,813 --> 00:10:48,524
‎ไม่ว่าผู้น้อยจะต่ำต้อยเพียงใดก็มีสิทธิ์
‎ว่ากันว่าอย่างนั้น

110
00:10:48,607 --> 00:10:52,277
‎จ้องตาข้าสิ น้องสาวตัวน้อย จ้องตาข้า

111
00:11:02,830 --> 00:11:05,749
‎ในดวงตาเขา ฉันเห็นทุกสิ่ง

112
00:11:06,458 --> 00:11:08,669
‎เห็นความจริง ความจริงของเรา

113
00:11:09,837 --> 00:11:11,964
‎มันอยู่เหนือทุกสิ่งที่ฉันเคยจินตนาการไว้

114
00:11:13,465 --> 00:11:18,887
‎นานแสนนานมาแล้ว
‎เหล่าแมวครองโลกอย่างแท้จริง

115
00:11:19,638 --> 00:11:22,891
‎ตอนนั้นเราตัวใหญ่กว่านี้ ทุกสิ่งสร้างขึ้นเพื่อเรา

116
00:11:23,934 --> 00:11:28,313
‎มนุษย์เป็นเพียงสิ่งมีชีวิตตัวจ้อย
‎ตัวเท่าเราในตอนนี้

117
00:11:29,022 --> 00:11:31,108
‎พวกเขาจะอาบน้ำให้ หาอาหารให้เรา

118
00:11:32,776 --> 00:11:35,612
‎เมื่อจันทราเต็มดวง เราจะล่าพวกเขา

119
00:11:37,656 --> 00:11:41,201
‎เพราะการล่ามนุษย์สนุกกว่าล่านก

120
00:11:42,995 --> 00:11:46,331
‎ฉันเห็นความสุขของวันวานเหล่านั้นในดวงตาเขา

121
00:11:46,415 --> 00:11:49,168
‎เกมของแมวกับมนุษย์

122
00:11:52,504 --> 00:11:56,300
‎แต่แล้วหนึ่งในเหล่ามนุษย์ก็ลุกขึ้นมา

123
00:11:57,050 --> 00:11:59,928
‎ได้แรงบันดาลใจจากความฝันหนึ่ง
‎เขาบอกผู้อื่นเช่นนั้น

124
00:12:00,012 --> 00:12:02,556
‎ความฝันปรับเปลี่ยนโลกได้

125
00:12:02,639 --> 00:12:05,684
‎ความฝันสร้างโลกใหม่ทุกค่ำคืน

126
00:12:06,435 --> 00:12:08,520
‎จงอย่าฝันในแบบที่โลกเป็นอยู่ตอนนี้

127
00:12:09,354 --> 00:12:11,106
‎จงฝันถึงโลกใหม่

128
00:12:11,190 --> 00:12:15,319
‎โลกที่เราไม่ต้องถูกล่า กลายเป็นเหยื่ออีกต่อไป

129
00:12:15,402 --> 00:12:17,112
‎โลกที่เราปกครอง

130
00:12:17,738 --> 00:12:23,494
‎หากพวกเราฝันเช่นนั้นมากพอ มันจะเกิดขึ้น
‎ความฝันปรับเปลี่ยนโลกได้

131
00:12:27,080 --> 00:12:31,543
‎คำพูดเขาแพร่กระจายไปในหมู่มนุษย์
‎แต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นอยู่พักหนึ่ง

132
00:12:34,296 --> 00:12:38,300
‎แต่แล้วคืนหนึ่ง เมื่อมนุษย์ฝันกันมากพอ

133
00:12:38,383 --> 00:12:41,178
‎มันไม่มากนักหรอก อาจจะแค่พันคนเท่านั้น

134
00:12:41,261 --> 00:12:42,971
‎พวกเขาฝัน

135
00:12:43,055 --> 00:12:46,183
‎และวันต่อมา… สิ่งต่างๆ ก็เปลี่ยนไป

136
00:12:47,976 --> 00:12:51,814
‎เราเป็นเหยื่อของมนุษย์ ของสุนัข
‎ของเครื่องจักรของพวกเขา

137
00:12:51,897 --> 00:12:54,691
‎เราตัวเล็ก มนุษย์ตัวใหญ่

138
00:12:55,400 --> 00:12:59,154
‎งั้นมนุษย์ก็เปลี่ยนโลกไปเหรอ
‎ทำให้โลกเป็นแบบที่เป็นอยู่ตอนนี้เหรอ

139
00:12:59,238 --> 00:13:00,239
‎ก็ไม่เชิง

140
00:13:00,989 --> 00:13:04,493
‎พวกเขาฝันถึง
‎โลกที่ทุกสิ่งเป็นเช่นที่เป็นอยู่นี้ตลอดมา

141
00:13:04,576 --> 00:13:06,787
‎ไม่เคยมีโลกที่เหล่าแมวเป็นใหญ่

142
00:13:06,870 --> 00:13:10,415
‎พวกเขาเปลี่ยนมันตั้งแต่
‎จุดเริ่มต้นของสรรพสิ่งไปจนถึงกัลปาวสาน

143
00:13:11,041 --> 00:13:12,751
‎เป็นเช่นนี้ตลอดมา

144
00:13:13,836 --> 00:13:15,087
‎เข้าใจหรือยัง

145
00:13:15,170 --> 00:13:17,381
‎เข้าใจแล้ว

146
00:13:17,464 --> 00:13:21,552
‎เช่นนั้นเจ้าก็รู้ว่าเจ้าต้องทำอะไร
‎ภาระหนักอึ้งที่เจ้าต้องแบกรับ

147
00:13:22,553 --> 00:13:23,804
‎เจ้าเข้มแข็งพอไหม

148
00:13:23,887 --> 00:13:25,597
‎พอ ฉัน…

149
00:13:26,682 --> 00:13:27,516
‎ฉันหวังเช่นนั้น

150
00:13:28,600 --> 00:13:32,312
‎เช่นนั้นก็ตื่นขึ้นเถิด เจ้าตัวน้อย ข้าขออวยพร

151
00:13:41,321 --> 00:13:46,076
‎ฉันเห็นจุดอ่อนที่เขาแสดงให้ฉันเห็น

152
00:13:47,536 --> 00:13:50,122
‎ฉันออกจากบ้านคืนนั้นเพื่อเผยแพร่ข่าวดี

153
00:13:50,706 --> 00:13:53,333
‎ตอนนี้ฉันเดินทางไปที่โน่นที่นี่

154
00:13:54,293 --> 00:13:57,462
‎ฉันสอนแมวจรตามที่รกร้าง

155
00:13:57,546 --> 00:14:00,215
‎ตะโกนบอกสารของฉันให้หมู่ดาวรับรู้

156
00:14:01,049 --> 00:14:03,385
‎กระซิบให้เหล่าแมวในตรอกฟัง

157
00:14:04,052 --> 00:14:07,890
‎ไม่ว่าไปที่ไหน ข้อความของฉันก็เหมือนเดิม

158
00:14:08,724 --> 00:14:10,142
‎จงฝัน

159
00:14:10,225 --> 00:14:16,148
‎หากพวกเราแค่หนึ่งพันตัวร่วมกันฝัน
‎ฝันถึงโลกที่ไม่มีแมวตัวใดต้องทรมาน

160
00:14:16,231 --> 00:14:19,026
‎ไม่มีลูกแมวต้องตายอย่างเหน็บหนาวเดียวดาย

161
00:14:19,109 --> 00:14:22,237
‎ที่ซึ่งแมวทุกตัวคือ
‎ราชินีและราชาแห่งการสรรค์สร้าง

162
00:14:22,821 --> 00:14:24,197
‎นั่นคือข้อความของฉัน

163
00:14:28,327 --> 00:14:32,539
‎และฉันจะยังคงเดินหน้า
‎ย้ำอยู่เช่นนั้นจนกว่าฉันจะตาย

164
00:14:33,415 --> 00:14:37,878
‎หรือมีแมวหนึ่งพันตัวได้ยินข้อความของฉัน
‎เชื่อมั่นและฝันตาม

165
00:14:41,465 --> 00:14:44,760
‎และเราจะได้ไปยัง… สรวงสวรรค์อีกครั้ง

166
00:14:54,811 --> 00:14:55,896
‎นายหญิง

167
00:14:58,774 --> 00:14:59,900
‎ฉันเชื่อค่ะ

168
00:15:00,692 --> 00:15:03,028
‎เช่นนั้นก็มีหวัง แมวน้อย

169
00:15:15,958 --> 00:15:19,878
‎อย่างน้อยฟังนางก็สนุกดี อันนั้นยกให้

170
00:15:20,462 --> 00:15:23,465
‎คิดว่ามันจะเกิดขึ้นเหมือนที่นางบอกไหม

171
00:15:23,548 --> 00:15:27,177
‎ฉันอยากเห็นใครก็ได้ ศาสดา พระเจ้าหรือราชา

172
00:15:27,260 --> 00:15:30,180
‎กล่อมให้แมวหนึ่งพันตัวทำอะไรก็ได้พร้อมกัน

173
00:15:32,724 --> 00:15:34,351
‎อีกไม่นานก็เช้าแล้ว

174
00:15:35,519 --> 00:15:37,312
‎พาเจ้ากลับบ้านกันดีกว่า เจ้าตัวเล็ก

175
00:15:41,274 --> 00:15:42,859
‎ดูสิ มันยังหลับอยู่เลย

176
00:15:46,488 --> 00:15:48,031
‎ฉันว่ามันกำลังฝัน

177
00:15:48,657 --> 00:15:50,617
‎สงสัยจังว่าแมวฝันถึงอะไร

178
00:15:51,243 --> 00:15:53,954
‎ขยับขาแบบนั้น สงสัยกำลังล่าอะไรอยู่

179
00:15:54,705 --> 00:15:57,374
‎ดูสิ น่ารักจะตายไป

180
00:15:58,291 --> 00:16:00,669
‎ใช่ น่ารักจริงๆ

181
00:16:06,633 --> 00:16:12,305
‎(คัลไลโอพี)

182
00:16:12,389 --> 00:16:14,349
‎เราบังคับให้ตัวละครทำอะไรไม่ได้

183
00:16:14,433 --> 00:16:17,185
‎แค่เพราะมันง่ายกว่า
‎สำหรับเราผู้เป็นนักเขียน

184
00:16:17,269 --> 00:16:18,145
‎(ส.ค. 2018)

185
00:16:18,228 --> 00:16:21,148
‎ตัวละครต้องมาก่อน

186
00:16:22,774 --> 00:16:24,192
‎อย่างอื่นค่อยตามมา

187
00:16:24,276 --> 00:16:25,527
‎(การควบคุมการเล่าเรื่อง)

188
00:16:25,610 --> 00:16:29,156
‎การหักมุมทุกครั้ง บทสนทนาทุกบรรทัด

189
00:16:31,366 --> 00:16:35,203
‎ความเงียบ… ที่เปี่ยมความหมายทุกครั้ง

190
00:16:37,956 --> 00:16:38,832
‎มีคำถามไหม

191
00:16:40,083 --> 00:16:41,084
‎เชิญครับ

192
00:16:41,168 --> 00:16:43,670
‎ช่วยเล่าขั้นตอนของคุณให้ฟังได้ไหมคะ

193
00:16:44,755 --> 00:16:47,382
‎คุณมีอะไรแนะนำพวกเราที่เพิ่งเริ่มต้น

194
00:16:47,466 --> 00:16:52,471
‎และพบว่ามันยาก
‎ที่จะไม่เกลียดทุกอย่างที่เขียนไปไหมคะ

195
00:16:54,931 --> 00:17:00,437
‎ผมเสียใจที่ต้องบอกว่า
‎ผมทำแบบนี้มานานมากและ…

196
00:17:02,898 --> 00:17:04,316
‎มันไม่ได้ง่ายขึ้นเลย

197
00:17:05,358 --> 00:17:08,737
‎แต่พยายามอย่าหมดกำลังใจ ตอนมันยาก

198
00:17:09,404 --> 00:17:12,032
‎นิยายเรื่องแรกของผม
‎โดนสำนักพิมพ์เจ็ดแห่งปฏิเสธ

199
00:17:12,115 --> 00:17:13,909
‎ก่อนจะกลายเป็นหนังสือขายดี งั้น…

200
00:17:18,371 --> 00:17:20,248
‎เอาละ วันนี้พอเท่านี้

201
00:17:21,083 --> 00:17:24,377
‎อย่าลืมการบ้าน สถานการณ์เดียวกัน

202
00:17:24,461 --> 00:17:27,547
‎เล่าจากมุมมองต่างกันของตัวละครสองตัว

203
00:17:35,472 --> 00:17:36,348
‎ได้มาไหม

204
00:17:36,973 --> 00:17:38,725
‎ลำบากนิดหน่อย แต่…

205
00:17:40,894 --> 00:17:41,728
‎ได้ค่ะ

206
00:17:44,981 --> 00:17:45,941
‎มัน…

207
00:17:48,485 --> 00:17:50,195
‎เยี่ยมสุดๆ เลย ขอบคุณ

208
00:17:51,279 --> 00:17:52,614
‎ยินดีค่ะ

209
00:17:52,697 --> 00:17:53,824
‎ฉันว่ามันน่าชื่นชม

210
00:17:54,533 --> 00:17:57,327
‎ที่นักเขียนแบบคุณ
‎จะยอมทุ่มสุดตัวเพื่อการค้นคว้า

211
00:17:58,036 --> 00:18:01,081
‎รู้จักคนที่ใกล้จะจบหมอแล้วก็มีประโยชน์แบบนี้

212
00:18:02,707 --> 00:18:04,376
‎ที่จริงฉันอยากเป็นนักเขียน

213
00:18:04,459 --> 00:18:07,170
‎แต่พ่อแม่ฉันยืนกราน
‎อยากให้ฉันมีงานอื่นที่เลี้ยงตัวได้

214
00:18:08,296 --> 00:18:10,757
‎ฉันยังเขียนอยู่ตอนมีเวลา แต่…

215
00:18:10,841 --> 00:18:12,259
‎พ่อแม่คุณฉลาดมาก

216
00:18:15,637 --> 00:18:18,181
‎คุณเป็นหมอดีกว่า เชื่อสิ

217
00:18:22,269 --> 00:18:23,645
‎ผมติดคุณอยู่เท่าไหร่

218
00:18:24,354 --> 00:18:26,314
‎- ไม่ต้องหรอกค่ะ
‎- ไม่เอา นอร่า…

219
00:18:26,398 --> 00:18:27,274
‎จริงๆ นะคะ

220
00:18:27,357 --> 00:18:29,860
‎มันคงจะโดนเอาไปเผาทิ้งอยู่ดีแหละ

221
00:18:30,527 --> 00:18:32,737
‎อย่าบอกใครแล้วกันว่าได้มาจากไหน

222
00:18:33,572 --> 00:18:35,532
‎ไม่บอกแน่ สัญญา

223
00:18:36,199 --> 00:18:38,493
‎แล้ว… ถ้าไม่ว่าอะไร

224
00:18:40,162 --> 00:18:41,329
‎ช่วยเซ็นนี่ให้ฉันได้ไหมคะ

225
00:18:41,413 --> 00:18:43,039
‎(ริชาร์ด แมด็อก
‎คาบาเรต์ ออฟ ดร.คาลิการิ)

226
00:18:45,167 --> 00:18:46,168
‎ได้สิ

227
00:18:49,880 --> 00:18:52,048
‎ทราบไหมคะว่าเล่มใหม่จะออกเมื่อไหร่

228
00:18:55,010 --> 00:18:58,847
‎ไม่เลย แต่ผมจะเขียนขอบคุณคุณในเล่มแน่ๆ

229
00:18:59,556 --> 00:19:00,807
‎หนังสือภาคต่อเหรอคะ

230
00:19:02,142 --> 00:19:03,268
‎หรือเรื่องใหม่เลย

231
00:19:04,686 --> 00:19:05,937
‎บอกไปก็ไม่ลุ้นสิ

232
00:19:36,301 --> 00:19:37,469
‎ใครน่ะ

233
00:19:37,552 --> 00:19:39,888
‎ริชาร์ด แมด็อกมาพบอีรัสมุส ฟราย

234
00:19:41,056 --> 00:19:42,515
‎เดี๋ยวลงไป

235
00:19:51,483 --> 00:19:52,567
‎มาคนเดียวเหรอ

236
00:19:54,152 --> 00:19:56,112
‎คนเดียวครับ ได้มาแล้ว

237
00:19:56,780 --> 00:19:59,991
‎งั้นก็เข้ามา พ่อหนุ่ม เข้ามา

238
00:20:16,174 --> 00:20:17,384
‎สบายดีไหม ริชาร์ด

239
00:20:18,677 --> 00:20:23,223
‎หมู่นี้เขียนอะไรที่ลึกซึ้ง ชวนคิดบ้างไหม

240
00:20:24,808 --> 00:20:26,268
‎คุณก็รู้ว่าผมไม่ได้เขียน คุณฟราย

241
00:20:27,560 --> 00:20:28,561
‎ไม่เลย

242
00:20:30,272 --> 00:20:33,817
‎ผมไม่ได้เขียนอะไรสักคำมาปีนึงแล้ว
‎แบบที่เขียนแล้วไม่ได้ฉีกทิ้ง

243
00:20:33,900 --> 00:20:37,028
‎งั้นก็นั่งก่อนแล้วดื่มสักแก้ว

244
00:20:37,112 --> 00:20:40,949
‎เอาของขวัญของผมมา ไม่ต้องทำตามลำดับนั้นก็ได้

245
00:20:42,075 --> 00:20:43,201
‎ได้

246
00:20:57,799 --> 00:21:00,135
‎ดีมาก พ่อหนุ่ม

247
00:21:01,928 --> 00:21:06,599
‎ก้อนขนที่คนกลืนเข้าไปจริงๆ

248
00:21:07,600 --> 00:21:08,810
‎รู้เรื่องนี้ไหม

249
00:21:09,644 --> 00:21:12,772
‎ส่วนใหญ่พวกเขาเอามันออกมา
‎จากท้องของหญิงสาว

250
00:21:13,648 --> 00:21:16,943
‎ที่ชอบกลืนเส้นผมตัวเองเข้าไป

251
00:21:17,610 --> 00:21:20,322
‎มันชื่อว่าโรคราพันเซล

252
00:21:21,364 --> 00:21:25,118
‎ครั้งหนึ่งเชื่อกันว่าก้อนขนบิซัวร์มีพลังอำนาจลี้ลับ

253
00:21:25,201 --> 00:21:28,121
‎มันช่วยถอนพิษได้ ทำให้ผู้ป่วยหายดี

254
00:21:29,205 --> 00:21:32,375
‎พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่สี่รอดชีวิตจากพิษบาดแผล

255
00:21:32,459 --> 00:21:36,212
‎เพราะมีบิซัวร์อยู่

256
00:21:38,173 --> 00:21:40,884
‎ใช่ ผมรู้ ผมพล่ามอีกแล้ว

257
00:21:42,177 --> 00:21:47,349
‎นักเขียนแก่ๆ ที่ไม่มีใครคุยด้วย
‎จนเริ่มหลงเสียงตัวเอง

258
00:21:48,975 --> 00:21:52,645
‎แต่คุณคงอยากได้ของขวัญของคุณเดี๋ยวนี้

259
00:21:56,691 --> 00:21:59,944
‎ตอนนั้นผมอายุ 27 ไปเยือนเขาเฮลิคอน

260
00:22:00,612 --> 00:22:04,282
‎เพื่อหาข้อมูลนิยายอีกเล่มที่ผมจะไม่เขียนแน่ๆ

261
00:22:04,366 --> 00:22:06,534
‎เรื่องนี้เกี่ยวกับตำนานเทพกรีก

262
00:22:06,618 --> 00:22:10,038
‎ระหว่างที่ผมอยู่ที่นั่น ผมเจอกรุเอกสารโบราณ

263
00:22:11,039 --> 00:22:15,001
‎เกี่ยวกับเหล่าเทพีผู้เป็นแรงบันดาลใจ
‎และวิธีควบคุมพวกเธอ

264
00:22:15,085 --> 00:22:21,591
‎โดยใช้ดอกโมลี่ กระเทียมป่า
‎และพิธีกรรมที่สาบสูญ

265
00:22:22,300 --> 00:22:26,388
‎เรื่องยากที่สุดคือการนำเธอกลับมาอังกฤษ

266
00:22:51,996 --> 00:22:52,914
‎เธออยู่นี่

267
00:22:55,583 --> 00:22:57,502
‎เจ้าต้องการอะไรจากข้า อีรัสมุส

268
00:22:59,129 --> 00:23:01,172
‎ให้ข้าแสดงเพื่อความบันเทิงของเจ้ารึ

269
00:23:02,674 --> 00:23:05,260
‎ชายผู้นี้คือผู้ชมของเรารึ

270
00:23:06,803 --> 00:23:09,681
‎นี่คือริชาร์ด แมด็อก เขาเป็นนักเขียนนิยาย

271
00:23:09,764 --> 00:23:13,560
‎หรืออย่างน้อยเขาก็เขียนนิยายเรื่องแรก
‎ที่ประสบความสำเร็จสุดๆ

272
00:23:13,643 --> 00:23:18,231
‎แต่ตอนนี้เขากลับเขียนอะไรไม่ออก

273
00:23:18,314 --> 00:23:22,402
‎ริชาร์ด นี่คัลไลโอพี
‎เทพีองค์สุดท้องของเทพีพี่น้องเก้านาง

274
00:23:22,485 --> 00:23:26,573
‎เธอเป็นเทพีผู้ให้แรงบันดาลใจกับโฮเมอร์
‎เพราะงั้นเธอคงดีพอสำหรับคุณ

275
00:23:27,407 --> 00:23:30,368
‎คัลไลโอพี ผมยกคุณให้ริชาร์ด

276
00:23:31,286 --> 00:23:32,328
‎คุณเป็นของเขาแล้ว

277
00:23:34,289 --> 00:23:37,000
‎แต่เจ้าบอกว่าจะปล่อยข้าเป็นอิสระ
‎ก่อนเจ้าตาย

278
00:23:37,083 --> 00:23:39,711
‎"อย่าวางใจในเจ้านาย" ที่รัก

279
00:23:40,712 --> 00:23:46,092
‎หรือวางใจนักเขียนแก่ๆ ที่ไม่ใช่ตัวอย่างที่ดี

280
00:23:46,176 --> 00:23:48,511
‎ในการรักษาสัญญา

281
00:23:50,763 --> 00:23:52,015
‎แต่เจ้าสัญญาแล้ว

282
00:23:52,098 --> 00:23:54,601
‎พวกนักเขียนคือคนโกหก สาวน้อย

283
00:23:55,435 --> 00:23:58,980
‎ป่านนี้คุณน่าจะรู้แล้ว

284
00:24:03,193 --> 00:24:05,778
‎ไม่ต้องห่วง เธอหนีไปไหนไม่ได้

285
00:24:06,446 --> 00:24:10,074
‎ตอนนี้เธอถูกผูกมัดกับคุณ
‎เหมือนที่เธอเคยผูกมัดกับผม

286
00:24:11,075 --> 00:24:12,577
‎งั้นขังเธอไว้ทำไม

287
00:24:12,660 --> 00:24:14,913
‎เพราะผมทนดู

288
00:24:14,996 --> 00:24:18,500
‎หน้าโศกเศร้า ไม่พอใจของเธอทั้งวันไม่ไหว

289
00:24:18,583 --> 00:24:21,169
‎คุณก็เหมือนกัน ขอบอกเลย

290
00:24:22,587 --> 00:24:24,214
‎ไม่รู้ว่าผมจะทำแบบนี้ได้ไหม

291
00:24:25,632 --> 00:24:27,884
‎ทำได้สิ พ่อหนุ่ม

292
00:24:38,978 --> 00:24:42,398
‎ว่ากันว่ามนุษย์ต้องวิงวอนต่อเทพีแบบเธอ

293
00:24:43,233 --> 00:24:47,153
‎แต่ผมว่านะ ใช้กำลังได้ผลชะงัดที่สุด

294
00:24:52,784 --> 00:24:55,537
‎อย่าหลงเชื่อ เธอไม่ใช่มนุษย์

295
00:24:56,246 --> 00:24:59,624
‎เธออายุหลายพันปีแล้ว เธอถูกสร้างขึ้นเพื่อสิ่งนี้

296
00:24:59,707 --> 00:25:03,586
‎นี่คือเป้าหมายของเธอ
‎เพื่อให้แรงบันดาลใจกับผู้ชายเช่นเรา

297
00:25:03,670 --> 00:25:07,840
‎จะยังไงเธอก็มอบชื่อเสียงให้ผม

298
00:25:07,924 --> 00:25:11,344
‎ความสำเร็จ นิยาย บทกวี บทละคร

299
00:25:12,804 --> 00:25:14,055
‎เดี๋ยวคุณก็รู้

300
00:25:15,223 --> 00:25:16,808
‎ถ้ามันจริง ทำไมคุณถึง…

301
00:25:16,891 --> 00:25:21,479
‎เวลาของผมมันจบแล้ว
‎งานที่ดีที่สุดทั้งหมดของผมไม่พิมพ์แล้ว

302
00:25:21,563 --> 00:25:24,399
‎ถึงจะมีเทพีเป็นแรงบันดาลใจ

303
00:25:24,941 --> 00:25:28,361
‎ก็ไม่มีใครอ่านอีรัสมุส ฟรายแล้ว

304
00:25:29,654 --> 00:25:33,992
‎ทีนี้ก็พาเธอไปได้แล้ว ริชาร์ด
‎ผมไม่อยากเห็นหน้าพวกคุณอีกเลย

305
00:25:37,412 --> 00:25:41,708
‎แต่ถ้าคุณเกิดอยากจะขอบคุณขึ้นมาละก็

306
00:25:41,791 --> 00:25:47,672
‎ลองกล่อมสำนักพิมพ์คุณให้เอาเรื่อง
‎เฮียร์ คัมส์ อะ แคนเดิล กลับมาพิมพ์ใหม่สิ

307
00:25:48,881 --> 00:25:51,801
‎ผมภูมิใจเล่มนั้นเป็นพิเศษ

308
00:26:33,343 --> 00:26:34,177
‎ผม…

309
00:26:36,846 --> 00:26:41,225
‎ผมขอเวลาคิดว่าจะทำยังไง

310
00:26:41,309 --> 00:26:42,894
‎มีอะไรต้องคิดอีกเล่า

311
00:26:45,396 --> 00:26:46,522
‎ข้าเป็นเทพี

312
00:26:47,857 --> 00:26:49,192
‎ธิดาแห่งเทพซุส

313
00:26:50,568 --> 00:26:52,654
‎ข้าไม่ใช่สิ่งของ

314
00:26:53,404 --> 00:26:56,282
‎ให้ครอบครอง ใช้งาน และเปลี่ยนมือไป

315
00:26:58,576 --> 00:26:59,869
‎เจ้าต้องปล่อยข้าไป

316
00:27:01,120 --> 00:27:04,207
‎- เพียงเจ้าเอ่ยปากเท่านั้น
‎- ผมปล่อยแน่ สัญญา

317
00:27:04,916 --> 00:27:05,833
‎แต่…

318
00:27:09,962 --> 00:27:14,258
‎คุณพอจะช่วยผมก่อนได้ไหม

319
00:27:15,760 --> 00:27:17,095
‎ให้แรงบันดาลใจผม

320
00:27:18,388 --> 00:27:21,349
‎แค่หนังสือเล่มเดียว แล้วผมจะปล่อยคุณไป

321
00:27:21,432 --> 00:27:22,767
‎สาบานเลยว่าผมจะปล่อย

322
00:27:24,977 --> 00:27:26,187
‎"พวกนักเขียนคือคนโกหก"

323
00:27:29,065 --> 00:27:30,149
‎ไม่ใช่ทุกคน

324
00:27:31,984 --> 00:27:32,944
‎แค่เล่มเดียว

325
00:27:37,657 --> 00:27:38,574
‎ได้โปรด

326
00:27:45,206 --> 00:27:47,083
‎ข้าเลือกว่าจะแบ่งปันของขวัญของข้าให้ผู้ใด

327
00:27:50,962 --> 00:27:53,548
‎บางทีเราทั้งคู่อาจต้องการเวลาคิด

328
00:28:46,809 --> 00:28:50,646
‎(รอตั้งชื่อ - นิยายโดยริชาร์ด แมด็อก)

329
00:29:17,673 --> 00:29:18,966
‎(เรดดิตดอทคอม)

330
00:29:19,050 --> 00:29:20,259
‎(ริชาร์ด แมด็อก)

331
00:29:24,222 --> 00:29:25,389
‎(ภาคต่อจากคาบาเรต์รึ)

332
00:29:26,724 --> 00:29:28,267
‎(อินสตาแกรม)

333
00:29:28,810 --> 00:29:30,102
‎(คาบาเรต์ ออฟ ดร.คาลิการิ)

334
00:29:33,147 --> 00:29:35,399
‎(แอทริกแมด็อก นิยายเล่มสองอยู่ไหน)

335
00:29:36,984 --> 00:29:43,825
‎ที่พรมแดน ณ เส้นแบ่งเขตที่ไม่ใช่ที่ใดที่หนึ่ง

336
00:29:43,908 --> 00:29:47,870
‎ฉันอยู่ในจุดที่ซับซ้อนและไม่มีอะไรชัดเจนนัก

337
00:29:48,704 --> 00:29:51,582
‎ไม่มีใครชัดเจน

338
00:29:53,251 --> 00:29:56,337
‎เราพูดอะไรได้ไม่ชัดเจน สับสนไปหมด

339
00:29:57,296 --> 00:30:01,050
‎เราเจาะจงลงไปไม่ได้ว่า
‎เขาทำอะไรที่เรารู้สึกว่ามันผิดมหันต์

340
00:30:01,133 --> 00:30:02,844
‎ใช่ บ็อบทำให้เราบ้า

341
00:30:17,066 --> 00:30:18,776
‎เจ้าคิดจะล่อใจข้าด้วยของขวัญรึ

342
00:30:22,280 --> 00:30:23,906
‎เขาไม่ได้ทำกันแบบนี้หรือ

343
00:30:25,324 --> 00:30:26,951
‎ข้าว่าเจ้ารู้ว่าเขาทำกันอย่างไร

344
00:30:29,954 --> 00:30:33,082
‎เมื่อศิลปินอธิษฐานต่อเหล่าเทพีมิวส์

345
00:30:34,542 --> 00:30:38,296
‎เขาปฏิญาณจะรับใช้และอุทิศตนต่อเหล่าเทพี

346
00:30:38,379 --> 00:30:40,464
‎เพื่อแลกกับแรงบันดาลใจจากสวรรค์

347
00:30:40,548 --> 00:30:44,427
‎ศิลปินไม่ควรกักขังเทพีไว้โดยที่นางไม่เต็มใจ

348
00:30:45,177 --> 00:30:47,013
‎คุณให้สิ่งที่อีรัสมุส ฟรายต้องการนี่

349
00:30:47,096 --> 00:30:48,389
‎ข้าไม่ได้ให้

350
00:30:49,640 --> 00:30:51,183
‎เขาเอาไปจากข้า

351
00:30:57,815 --> 00:30:59,567
‎ตอนนั้นข้ากลับไปยังเขาเฮลิคอน

352
00:31:00,818 --> 00:31:02,028
‎ไปยังน้ำพุศักดิ์สิทธิ์

353
00:31:03,905 --> 00:31:09,619
‎ข้าวางม้วนกระดาษไว้ที่ฝั่ง
‎และข้าลงไปอาบน้ำเช่นที่เคยทำ

354
00:31:11,537 --> 00:31:13,039
‎เขาพบมันที่นั่น

355
00:31:13,122 --> 00:31:14,373
‎เขาอ่านมัน

356
00:31:16,083 --> 00:31:17,043
‎และกล่าวว่า…

357
00:31:19,211 --> 00:31:21,631
‎"คัลไลโอพี คุณต้องเรียกผมว่านายท่าน"

358
00:31:22,965 --> 00:31:27,803
‎แล้วเขาก็เผาม้วนกระดาษของข้า
‎ซึ่งผูกมัดข้าไว้กับเขาและบัดนี้กับเจ้า

359
00:31:27,887 --> 00:31:32,975
‎นอกจากเจ้าจะเอ่ยคำปลดปล่อย
‎ให้ข้าเป็นอิสระเช่นเจ้า

360
00:31:33,059 --> 00:31:34,101
‎คิดว่าผมเป็นอิสระรึ

361
00:31:38,356 --> 00:31:40,858
‎ผมได้เงินล่วงหน้า
‎เพื่อเขียนหนังสือเล่มนี้มาเมื่อสองปีก่อน

362
00:31:40,942 --> 00:31:42,693
‎ผมยังไม่ได้เริ่มเขียนเลย

363
00:31:42,777 --> 00:31:45,571
‎ยังไม่รู้เลยว่าจะเขียนเกี่ยวกับอะไร

364
00:31:48,658 --> 00:31:50,993
‎ผมมืดแปดด้าน คัลไลโอพี

365
00:31:56,248 --> 00:31:57,458
‎ได้โปรด

366
00:31:59,168 --> 00:32:00,628
‎ผมขอร้องละ

367
00:32:03,464 --> 00:32:07,134
‎ขอข้าอีกหน… เมื่อข้าเป็นอิสระ

368
00:32:43,087 --> 00:32:45,214
‎นายควรจะเขียนอยู่นะ

369
00:32:45,297 --> 00:32:48,175
‎ฉันคงจะเขียน ถ้านายไม่โทรมากวน

370
00:32:48,259 --> 00:32:50,970
‎สำนักพิมพ์นายเพิ่งโทรมากวนฉัน

371
00:32:51,053 --> 00:32:52,763
‎พวกเขาอยากได้หนังสือเดี๋ยวนี้

372
00:32:54,557 --> 00:32:56,058
‎ขอเวลาอีกไม่กี่อาทิตย์

373
00:32:56,142 --> 00:32:59,854
‎ริคกี้ นี่มันเลยกำหนดมาเก้าเดือนแล้ว

374
00:32:59,937 --> 00:33:01,564
‎ตามหลักแล้วนายละเมิด…

375
00:33:01,647 --> 00:33:04,692
‎ไม่รู้พวกเขาอยากให้ฉันทำยังไง แลร์รี่
‎ของแบบนี้มันต้องใช้เวลา

376
00:33:04,775 --> 00:33:06,193
‎ริคกี้ นายเคยมีเวลา

377
00:33:06,277 --> 00:33:09,447
‎นายใช้เวลาของนายไปหมดแล้ว
‎นายเอาเงินเขาไปด้วย

378
00:33:11,240 --> 00:33:12,533
‎ฉันรู้

379
00:33:12,616 --> 00:33:15,536
‎ตอนนี้นายต้องให้อะไรพวกเขาบ้าง

380
00:33:15,619 --> 00:33:18,873
‎อะไรก็ได้ สักบทนึง
‎ไม่งั้นพวกเขาจะยกเลิกสัญญา

381
00:33:18,956 --> 00:33:20,916
‎- และเรียกเงินมัดจำคืน
‎- แต่…

382
00:33:21,000 --> 00:33:22,960
‎ฉันทำอะไรไม่ได้

383
00:33:23,794 --> 00:33:25,546
‎เพราะนายจะไม่ใช่ลูกค้าฉันแล้ว

384
00:33:27,840 --> 00:33:28,966
‎เข้าใจไหม

385
00:33:32,053 --> 00:33:34,847
‎อย่าหลงเชื่อ เธอไม่ใช่มนุษย์

386
00:33:34,930 --> 00:33:38,476
‎เธออายุหลายพันปีแล้ว เธอถูกสร้างขึ้นเพื่อสิ่งนี้

387
00:33:39,268 --> 00:33:42,438
‎นี่คือเป้าหมายของเธอ
‎เพื่อให้แรงบันดาลใจกับผู้ชายเช่นเรา

388
00:33:47,651 --> 00:33:51,697
‎ริค พูดอะไรสักอย่าง ฉันจะได้รู้ว่านายเข้าใจ

389
00:33:51,781 --> 00:33:52,782
‎ฉันเข้าใจ

390
00:33:55,910 --> 00:33:57,119
‎เดี๋ยวจะส่งอะไรไปให้

391
00:34:17,890 --> 00:34:18,808
‎คัลไลโอพี

392
00:34:57,680 --> 00:34:58,931
‎เกรเชียสเลดี้ส์

393
00:35:00,015 --> 00:35:03,018
‎มารดาแห่งคาเมเน่ โปรดรับฟังคำอธิษฐานของข้า

394
00:35:03,102 --> 00:35:06,772
‎ข้าเอง ธิดาของท่าน

395
00:35:07,982 --> 00:35:11,694
‎คัลไลโอพีวิงวอนท่านให้ช่วยนำข้าไปจากที่นี่

396
00:35:12,486 --> 00:35:17,908
‎ท่านหญิงแห่งการใคร่ครวญ
‎ความทรงจำและบทเพลง

397
00:35:19,285 --> 00:35:20,536
‎โปรดรับฟังข้า

398
00:35:20,619 --> 00:35:25,166
‎เอาละ พอได้แล้ว แม่เสียงหวาน

399
00:35:31,672 --> 00:35:33,799
‎เรารับรู้ความเจ็บปวดของเจ้า
‎แต่เราช่วยเจ้าไม่ได้

400
00:35:33,883 --> 00:35:36,969
‎เจ้าโดนจับที่เฮลิคอนตามพิธีกรรมของมิสเทอรีส์

401
00:35:37,052 --> 00:35:38,929
‎เจ้าโดนผูกมัดอย่างถูกต้อง

402
00:35:39,597 --> 00:35:42,057
‎แต่มันไม่ยุติธรรม ท่านแม่

403
00:35:42,141 --> 00:35:44,185
‎ท่านทำอะไรไม่ได้เลยหรือ

404
00:35:45,102 --> 00:35:47,062
‎ไม่มีผู้ใดไกล่เกลี่ยแทนข้าได้เลยหรือ

405
00:35:47,688 --> 00:35:49,899
‎ทุกวันนี้มีผู้ทรงอำนาจโบราณน้อยนักที่จะยินยอม

406
00:35:49,982 --> 00:35:53,235
‎หรือสามารถแทรกแซงเรื่องของมนุษย์ได้
‎คัลไลโอพี

407
00:35:53,319 --> 00:35:56,488
‎เทพมากมายดับสูญไปแล้ว ธิดาข้า
‎มีเพียงดิเอนด์เลสที่ไม่เคยหายไป

408
00:35:57,489 --> 00:36:00,367
‎แต่ระยะหลังนี้เอนด์เลสเองก็ยังประสบปัญหา

409
00:36:01,827 --> 00:36:06,457
‎กระนั้น… ช่วยได้นิดหน่อยก็ยังดี

410
00:36:06,540 --> 00:36:09,126
‎ดังเช่นหญิงชรากล่าวยามที่นางถ่ายเบาในทะเล

411
00:36:10,252 --> 00:36:12,922
‎ดิเอนด์เลส น่าสนใจดี

412
00:36:13,547 --> 00:36:17,343
‎จะอย่างไรช่วงหนึ่งราชาแห่งความฝัน
‎และคัลไลโอพีก็เคยสนิทสนมกัน

413
00:36:17,426 --> 00:36:23,098
‎ไม่นานนัก และจำได้ไหม พี่ข้า
‎ทั้งคู่มิได้จากกันด้วยดีนัก

414
00:36:23,182 --> 00:36:24,350
‎กระนั้น

415
00:36:25,184 --> 00:36:27,102
‎นางก็เคยมีโอรสกับเขา

416
00:36:27,186 --> 00:36:32,775
‎เจ้าเด็กชายตัวน้อยที่ไปหาเฮดีส
‎เพื่อคนรักของเขา และสิ้นชีพที่เทรซ

417
00:36:32,858 --> 00:36:35,486
‎โดนฉีกร่างเพราะลบหลู่เทพ

418
00:36:36,362 --> 00:36:38,489
‎เสียงเขาก็ไพเราะเช่นกัน

419
00:36:39,782 --> 00:36:40,908
‎ออร์เฟียส

420
00:36:40,991 --> 00:36:42,826
‎ราชาแห่งความฝันไม่มีวันช่วยข้า

421
00:36:44,787 --> 00:36:46,121
‎หลังจากสิ่งที่ข้าทำกับเขา

422
00:36:46,789 --> 00:36:50,084
‎เขาเกลียดข้าเพราะเรื่องนั้นและข้าก็ชิงชังเขา

423
00:36:51,418 --> 00:36:52,795
‎ข้าไม่รับความช่วยเหลือจากเขา

424
00:36:52,878 --> 00:36:53,879
‎เด็กโง่เอ๋ย

425
00:36:54,755 --> 00:36:58,676
‎โอเนรอสช่วยเจ้าไม่ได้
‎ต่อให้เขาอยากช่วยก็ตาม

426
00:36:59,260 --> 00:37:00,261
‎ซึ่งไม่น่าเป็นไปได้

427
00:37:00,344 --> 00:37:03,430
‎เช่นเดียวกับเจ้า
‎อดีตสามีของเจ้าถูกมนุษย์จองจำเอาไว้

428
00:37:04,390 --> 00:37:06,183
‎เขาโดนคุมขังไว้ใต้ผืนดิน

429
00:37:06,267 --> 00:37:09,228
‎ทำให้โรคหลับใหลแพร่ระบาดในอาณาจักรนี้

430
00:37:09,311 --> 00:37:12,690
‎ความฝันและฝันร้ายก่อความวุ่นวาย

431
00:37:13,274 --> 00:37:14,984
‎เสียใจด้วย สาวน้อย

432
00:37:16,986 --> 00:37:18,112
‎ไม่นะ

433
00:37:18,195 --> 00:37:20,281
‎คำอธิษฐานของเจ้าสูญเปล่า

434
00:37:21,073 --> 00:37:22,908
‎เราช่วยอะไรเจ้าไม่ได้

435
00:37:22,992 --> 00:37:24,159
‎ได้โปรด

436
00:37:24,243 --> 00:37:26,328
‎และเจ้าทำอะไรไม่ได้นอกจากหวัง

437
00:37:28,789 --> 00:37:30,374
‎ได้โปรดอย่าทิ้งข้าไว้ที่นี่

438
00:37:33,252 --> 00:37:34,253
‎ข้าขอร้อง

439
00:37:37,589 --> 00:37:39,967
‎(สิงหาคม ค.ศ. 2020)

440
00:37:40,050 --> 00:37:42,553
‎เรามีการประชันราคาเกิดขึ้น

441
00:37:43,304 --> 00:37:45,306
‎บริษัทหนังใหญ่ๆ ทุกแห่งอยากได้เขา

442
00:37:45,389 --> 00:37:47,016
‎(ริก แมด็อก
‎แอนด์ มายเลิฟ ชี เกฟ มี ไลท์)

443
00:37:47,099 --> 00:37:49,101
‎หนัง รายการทีวี สตรีมมิ่ง

444
00:37:49,184 --> 00:37:50,978
‎ใครเป็นตัวเก็ง

445
00:37:51,061 --> 00:37:53,105
‎ใครก็ตามที่ให้เขาเขียนบทและกำกับ

446
00:37:53,188 --> 00:37:55,941
‎ขนาดโจ โรว์ลิ่ง พวกเขายังไม่ยอม
‎ให้เขียนบทและกำกับเองเลย

447
00:37:56,025 --> 00:37:58,736
‎โจ โรว์ลิ่งต้องการตัวแทนใหม่
‎บอกเธอให้โทรหาฉัน

448
00:38:00,154 --> 00:38:02,865
‎ผมไม่มีวันเข้าใจว่านิยายกระแสหลัก

449
00:38:02,948 --> 00:38:05,242
‎ได้เข้าชิงได้ยังไง
‎กระทั่งผ่านการคัดเลือกก็ไม่น่า

450
00:38:05,326 --> 00:38:08,704
‎กรรมการรู้สึกว่า
‎หนังสือใหม่ของแมด็อกอยู่เหนือกระแสหลัก

451
00:38:09,288 --> 00:38:10,205
‎คุณอ่านหรือยัง

452
00:38:10,289 --> 00:38:12,291
‎ยังไม่ได้อ่าน

453
00:38:12,374 --> 00:38:16,462
‎ผมอ่านแล้ว เหมือนอ่านหนังสือ
‎ที่เขียนโดยนักเขียนคนละคนเลย

454
00:38:17,546 --> 00:38:18,839
‎หนังสือดีมาก

455
00:38:20,591 --> 00:38:21,675
‎เยี่ยมจริงๆ

456
00:38:22,343 --> 00:38:24,678
‎ความเพียบพร้อมของข้อมูล

457
00:38:24,762 --> 00:38:27,389
‎ใช่ แต่ทำไมเขาต้องเปลี่ยนชื่อด้วยล่ะ

458
00:38:28,349 --> 00:38:31,352
‎- หมายความว่าไง
‎- จากริชาร์ดเป็น ริกไม่ใช่ "ริค"

459
00:38:32,561 --> 00:38:35,939
‎น่าจะสื่อถึงธีมของนิยาย
‎ที่เป็นการนำเสนอรูปแบบใหม่

460
00:38:36,774 --> 00:38:39,443
‎ฉันว่าน่าจะสื่อถึงความขี้เก๊กของนักเขียนมากกว่า

461
00:38:40,069 --> 00:38:40,944
‎คุยกันถึงไหนแล้ว

462
00:38:41,612 --> 00:38:45,157
‎ฉันบอกว่าชอบการวางลักษณะ
‎ตัวละครไอลีนของคุณแค่ไหน

463
00:38:45,866 --> 00:38:48,952
‎ไม่ค่อยมีตัวละครผู้หญิงแกร่งๆ ในนิยาย

464
00:38:49,036 --> 00:38:50,537
‎ต่อให้ในนิยายที่ผู้หญิงเขียนด้วย

465
00:38:50,621 --> 00:38:51,830
‎ผมเห็นด้วย

466
00:38:52,623 --> 00:38:54,333
‎ผมรู้ว่ามันกำลังฮิตตอนนี้

467
00:38:54,416 --> 00:38:57,795
‎ที่จะบอกว่ามีแต่ผู้หญิงที่เขียนถึง
‎ประสบการณ์ของผู้หญิงได้อย่างแท้จริง

468
00:38:57,878 --> 00:39:00,130
‎แต่… ก็นะ…

469
00:39:01,423 --> 00:39:04,593
‎ผมถือว่าตัวเองเป็นนักเขียนที่สนับสนุนสิทธิสตรี

470
00:39:07,179 --> 00:39:10,391
‎แล้วเสียงนั่นในตัวคุณมาจากไหนเหรอ

471
00:39:10,474 --> 00:39:11,725
‎เสียงผู้หญิงน่ะ

472
00:39:15,896 --> 00:39:17,272
‎จากบรรดาผู้หญิงในชีวิตผม

473
00:39:43,674 --> 00:39:46,885
‎(สืงหาคม ค.ศ. 2022)

474
00:39:47,469 --> 00:39:49,430
‎ผมถ่ายเวอร์ชั่นภาพยนตร์อยู่ที่ลอสแอนเจลิส

475
00:39:49,513 --> 00:39:51,306
‎บริษัทหนังเช่าเครื่องบินส่วนตัวให้ผม

476
00:39:51,390 --> 00:39:54,309
‎เราคงไม่มีปัญหาในการพาคุณเข้าประเทศ

477
00:39:54,393 --> 00:39:55,727
‎ใครจะไปรู้

478
00:39:55,811 --> 00:39:57,104
‎(ริก แมด็อก - อีเกิลสโตนส์)

479
00:39:57,187 --> 00:39:59,773
‎บางทีเราอาจจะตัดสินใจอยู่แอลเอก็ได้

480
00:40:02,609 --> 00:40:04,069
‎บางที "เรา" จะตัดสินใจเหรอ

481
00:40:06,905 --> 00:40:10,784
‎ทำไมคุณไม่ยอมให้
‎ตัวเองยินดีกับความสำเร็จของเรา

482
00:40:11,660 --> 00:40:12,995
‎แค่สักแป๊บนึงล่ะ

483
00:40:13,954 --> 00:40:20,878
‎เราเล่าเรื่องราวที่ตราตรึง
‎และให้แรงบันดาลใจคน

484
00:40:21,628 --> 00:40:23,589
‎เทพีมิวส์สร้างมาเพื่อสิ่งนั้นไม่ใช่หรือ

485
00:40:24,756 --> 00:40:27,801
‎เหล่าพี่น้องเทพีของข้าและข้าเกิดขึ้นมา
‎เราไม่ได้ถูกสร้างขึ้น

486
00:40:27,885 --> 00:40:29,261
‎โทษที แลร์รี่น่ะ

487
00:40:30,220 --> 00:40:31,513
‎คุยกับบริษัทหนังรึยัง

488
00:40:34,016 --> 00:40:36,477
‎(เจ้าหญิงนิทราตื่นแล้ว)

489
00:40:37,978 --> 00:40:40,814
‎ไม่ พวกเขาต้องยืนยันตั้งแต่เริ่มว่า

490
00:40:40,898 --> 00:40:44,818
‎นักแสดงและทีมงาน
‎อย่างน้อยครึ่งนึงต้องเป็นผู้หญิง

491
00:40:44,902 --> 00:40:46,653
‎และคนผิวสี

492
00:40:46,737 --> 00:40:48,280
‎จากนั้นเราต้องประกาศออกไป

493
00:40:48,363 --> 00:40:51,408
‎พวกเขาจะได้ถอนคำพูดไม่ได้เรื่องการจ้างคน

494
00:41:02,669 --> 00:41:04,421
‎เรื่องเงินเราถึงไหนแล้ว

495
00:41:12,471 --> 00:41:14,848
‎นี่ล้อเล่นใช่ไหม

496
00:41:15,432 --> 00:41:17,601
‎ไม่

497
00:42:05,357 --> 00:42:08,485
‎ข้าเรียกขานท่าน โอเนรอส เผื่อท่านจะได้ยินข้า

498
00:42:10,028 --> 00:42:13,282
‎และมาช่วยข้า เมื่อข้าเอ่ยชื่อท่านออกมา

499
00:42:18,996 --> 00:42:19,913
‎มอร์เฟียส

500
00:42:21,582 --> 00:42:22,624
‎หมายความว่าไง

501
00:42:24,918 --> 00:42:26,753
‎นั่นคือชื่อของเทพแห่งความฝัน

502
00:42:32,509 --> 00:42:33,927
‎คุณเขียนจดหมายถึงเขาเหรอ

503
00:42:35,554 --> 00:42:36,680
‎อะไรประมาณนั้น

504
00:42:56,408 --> 00:42:57,326
‎คุณเป็นของผม

505
00:43:00,245 --> 00:43:01,538
‎ตามกฎ

506
00:43:02,372 --> 00:43:04,124
‎เทพแห่งความฝันช่วยคุณไม่ได้

507
00:43:23,268 --> 00:43:25,520
‎ขอบคุณที่ยอมให้สัมภาษณ์ครั้งนี้ที่บ้านคุณ

508
00:43:25,604 --> 00:43:28,065
‎ขอบคุณที่ช่วยกระจายข่าวเรื่องหนังสือเล่มใหม่

509
00:43:28,148 --> 00:43:32,819
‎ฉันขอเริ่มด้วยการถามถึง
‎ผู้ที่มีอิทธิพลในเชิงวรรณกรรมของคุณ

510
00:43:33,987 --> 00:43:36,990
‎ผมคงไม่ได้เป็นนักเขียน

511
00:43:37,074 --> 00:43:39,743
‎ถ้าไม่ได้อ่านงานของนักเขียน
‎อย่างเชอร์ลีย์ แจ็กสัน

512
00:43:39,826 --> 00:43:42,788
‎มาร์กาเร็ต แอทวู้ดและออกเทเวีย อี บัตเลอร์

513
00:43:42,871 --> 00:43:45,749
‎พออ่านอีเกิลสโตนส์แล้ว นักเขียนที่ฉันนึกถึง

514
00:43:45,832 --> 00:43:47,417
‎คืออีรัสมุส ฟรายที่เสียชีวิตไปแล้ว

515
00:43:48,502 --> 00:43:51,922
‎โทษนะ คุณบอกว่า
‎อีรัสมุส ฟราย "ที่เสียชีวิตไปแล้ว" เหรอ

516
00:43:52,005 --> 00:43:52,881
‎เขา…

517
00:43:55,217 --> 00:43:56,134
‎เขาตายแล้วเหรอ

518
00:43:56,218 --> 00:43:58,470
‎ฤดูร้อนปีก่อน คุณรู้จักเขาเหรอ

519
00:43:59,513 --> 00:44:01,556
‎ผมไม่ได้รู้จักเขา ผม…

520
00:44:02,140 --> 00:44:04,184
‎เราเจอกันไม่กี่ครั้ง

521
00:44:04,267 --> 00:44:07,854
‎เขา… พูดถึงงานผมเป็นอย่างดี

522
00:44:07,938 --> 00:44:10,732
‎เขาคงต้องอายุเกือบ 90 แล้ว เขา…

523
00:44:11,692 --> 00:44:13,026
‎เขาตายเพราะโรคชราเหรอ

524
00:44:13,944 --> 00:44:14,820
‎เปล่า

525
00:44:16,154 --> 00:44:17,614
‎เขาวางยาพิษตัวเอง

526
00:44:18,824 --> 00:44:22,244
‎สิ่งสุดท้ายที่เขาทำคือ
‎เขียนจดหมายถึงสำนักพิมพ์เก่าของเขา

527
00:44:22,327 --> 00:44:25,288
‎ขอร้องให้เอาหนึ่งในหนังสือของเขามาพิมพ์ใหม่

528
00:44:25,372 --> 00:44:27,499
‎เฮียร์ คัมส์ อะ แคนเดิล ผมว่านะ

529
00:44:27,582 --> 00:44:30,001
‎ฉันว่าใช่ คุณรู้ได้ไง

530
00:44:32,212 --> 00:44:35,590
‎เล่มนั้นน่าจะเป็นเล่มโปรดของผม
‎ตอนผมเป็นเด็ก

531
00:44:36,425 --> 00:44:38,635
‎มันสะเทือนใจ จริงใจและ…

532
00:44:41,263 --> 00:44:42,305
‎แปลก

533
00:44:46,059 --> 00:44:47,102
‎ชายชราผู้น่าสงสาร

534
00:44:48,103 --> 00:44:51,398
‎น่าเสียดายที่คนเลิกอ่านงานของเขา
‎จนหนังสือเขาตกยุคไป

535
00:44:52,899 --> 00:44:55,902
‎ใช่ว่าคุณจะต้องกังวลเรื่องนั้น
‎คุณคือริชาร์ด แมด็อกนี่

536
00:44:55,986 --> 00:44:58,029
‎โทษทีค่ะ ริก แมด็อก

537
00:44:59,614 --> 00:45:01,533
‎เอาละ คำถามต่อไป

538
00:45:10,542 --> 00:45:11,710
‎ท่านมา

539
00:45:15,714 --> 00:45:16,715
‎เจ้าเรียกข้า

540
00:45:19,301 --> 00:45:23,054
‎พวกนางบอกข้าว่าท่านโดนจองจำเหมือนข้า

541
00:45:23,805 --> 00:45:24,931
‎ไม่เหมือนเจ้า

542
00:45:26,391 --> 00:45:28,769
‎ความทุกข์ทนของข้าเทียบกับเจ้าไม่ได้เลย

543
00:45:28,852 --> 00:45:29,770
‎อย่าพูดเช่นนั้น

544
00:45:31,396 --> 00:45:33,565
‎การเทียบความทุกข์ทนของเรามีแต่จะเพิ่มพูนมัน

545
00:45:33,648 --> 00:45:35,942
‎ข้าเจ็บปวดเมื่อได้ยินความโชคร้ายของท่าน

546
00:45:37,319 --> 00:45:38,987
‎ข้าดีใจที่ท่านเป็นอิสระ

547
00:45:39,696 --> 00:45:41,406
‎เจ้าติดอยู่ที่นี่ตามกฎ

548
00:45:44,326 --> 00:45:46,286
‎ข้ารู้ว่าท่านปลดปล่อยข้าไม่ได้

549
00:45:47,704 --> 00:45:49,206
‎มีแต่เขาที่ทำได้

550
00:45:50,791 --> 00:45:54,127
‎แต่ถ้าท่านจะ… ลองดลใจเขาล่ะ

551
00:45:55,253 --> 00:45:56,338
‎ให้ปล่อยข้าไป

552
00:45:57,088 --> 00:46:00,675
‎ข้าจะทำตามนั้น… และมากกว่านั้น

553
00:46:01,384 --> 00:46:02,219
‎ดรีม…

554
00:46:02,302 --> 00:46:05,096
‎มันต้องโดนลงโทษ

555
00:46:05,180 --> 00:46:09,309
‎อย่างไร ลงโทษเช่นไรจึงจะพอเล่า

556
00:46:10,143 --> 00:46:13,396
‎ต่อให้เขาตายก็ไม่อาจคืนสิ่งที่เขาพรากไปจากข้า

557
00:46:13,480 --> 00:46:14,731
‎เขาไม่มีค่าใด

558
00:46:16,149 --> 00:46:17,108
‎เป็นแค่ชายผู้หนึ่ง

559
00:46:17,192 --> 00:46:19,027
‎ข้าไม่อาจปล่อยให้มันเป็นอิสระ

560
00:46:19,110 --> 00:46:21,988
‎ทำไมเล่า เพราะครั้งหนึ่งข้าเป็นของท่านหรือ

561
00:46:23,615 --> 00:46:24,741
‎เพราะมันทำร้ายเจ้า

562
00:46:28,161 --> 00:46:31,915
‎ล่าสุดที่เราพบกัน
‎เจ้าบอกว่าจะไม่มีวันพูดกับข้าอีก

563
00:46:32,749 --> 00:46:33,959
‎ข้าขอโทษ ข้า…

564
00:46:36,294 --> 00:46:38,129
‎ข้าไม่รู้ว่าจะหันหน้าไปพึ่งใคร

565
00:46:39,464 --> 00:46:40,715
‎เจ้าเข้าใจข้าผิด

566
00:46:43,051 --> 00:46:46,763
‎เมื่อข้าได้ยินเสียงเรียกของเจ้า
‎ถึงจะผ่านไปนานขนาดนี้…

567
00:46:54,521 --> 00:46:55,772
‎ให้ข้าช่วยเจ้านะ

568
00:46:58,108 --> 00:46:59,109
‎ได้โปรด

569
00:47:00,902 --> 00:47:02,153
‎ข้าติดค้างเจ้าอยู่

570
00:47:09,828 --> 00:47:11,288
‎ท่านจะทำอะไรกับเขา

571
00:47:27,846 --> 00:47:29,723
‎อะไร… แกเป็นใครวะ

572
00:47:31,016 --> 00:47:33,101
‎- ออกไปจากบ้านฉัน
‎- จงเงียบ

573
00:47:34,561 --> 00:47:37,147
‎เจ้าขังหญิงผู้หนึ่งไว้ที่นี่โดยนางไม่เต็มใจ

574
00:47:38,815 --> 00:47:41,318
‎ข้ามาเพื่อขอให้เจ้าปล่อยนางไป

575
00:47:42,861 --> 00:47:44,112
‎จะบ้าเรอะ

576
00:47:44,988 --> 00:47:47,157
‎ที่นี่ไม่มีผู้หญิง ฉันจะโทรแจ้งตำรวจ
‎รู้ไหมฉันเป็นใคร

577
00:47:47,240 --> 00:47:50,785
‎ข้ารู้ดีว่าเจ้าเป็นใครและเป็นอะไร
‎ริชาร์ด แมด็อก

578
00:47:55,582 --> 00:47:57,125
‎แกจะโทรแจ้งตำรวจเหรอ

579
00:47:57,792 --> 00:48:01,338
‎ไม่ ข้าจะไม่บอกหน่วยงานใดของมนุษย์ทั้งนั้น

580
00:48:01,922 --> 00:48:03,131
‎ปล่อยนางไป

581
00:48:04,090 --> 00:48:05,759
‎แกไม่เข้าใจ ฉันต้องการเธอ

582
00:48:05,842 --> 00:48:08,929
‎ถ้าไม่มีเธอ ฉันก็เขียนหนังสือไม่ได้
‎ฉันไม่มีไอเดียเลย

583
00:48:09,721 --> 00:48:12,682
‎- นี่ฉันมีเงินนะ
‎- หุบปาก

584
00:48:18,438 --> 00:48:24,110
‎นางโดนคุมขังไว้มานานกว่า 60 ปี

585
00:48:24,194 --> 00:48:28,657
‎โดนลบหลู่ ทำร้าย ทำให้มีมลทิน

586
00:48:28,740 --> 00:48:32,243
‎และเจ้าจะไม่ยอมปล่อยนางไป
‎เพราะเจ้าต้องการไอเดียรึ

587
00:48:32,327 --> 00:48:37,332
‎ดี… หากเจ้าต้องการไอเดียละก็ เจ้าจะได้มัน

588
00:48:38,917 --> 00:48:40,585
‎แบบมากมายมหาศาล

589
00:49:09,406 --> 00:49:11,199
‎คุณทำอะไรผม

590
00:49:13,326 --> 00:49:15,578
‎ทำให้ผมฝันร้ายเหรอ

591
00:49:18,289 --> 00:49:19,124
‎บอกมา

592
00:49:19,207 --> 00:49:21,710
‎ข้าไม่ได้ทำอะไรเจ้าเลย ริชาร์ด แมด็อก

593
00:49:24,295 --> 00:49:26,506
‎เจ้าได้พบมอร์เฟียส

594
00:49:27,632 --> 00:49:30,135
‎ผู้ซึ่งชาวโรมันเรียกว่านักแปลงร่าง

595
00:49:30,218 --> 00:49:32,053
‎ครั้งหนึ่งเขาเคยเป็นสามีข้า

596
00:49:33,471 --> 00:49:35,390
‎และเป็นบิดาของบุตรข้า

597
00:49:36,558 --> 00:49:38,059
‎ผมไม่รู้ว่าคุณมีลูกชาย

598
00:49:38,643 --> 00:49:40,520
‎เจ้าไม่รู้อะไรเกี่ยวกับข้าเลย

599
00:49:41,980 --> 00:49:45,316
‎แต่มันสายไปแล้วที่เจ้าจะมาสนใจเรื่องนั้น

600
00:49:53,324 --> 00:49:54,659
‎"และในความมืดมิด

601
00:49:55,827 --> 00:49:59,706
‎เขาคิดถึงเรื่องราวในทุกดวงดาว

602
00:50:02,584 --> 00:50:04,085
‎ดุจหิ่งห้อย"

603
00:50:05,420 --> 00:50:11,551
‎"กะพริบ… แล้วจางหายไป… ในราตรี"

604
00:50:20,060 --> 00:50:22,187
‎(อีเกิลสโตนส์)

605
00:50:26,524 --> 00:50:27,734
‎มีคำถามไหม

606
00:50:32,614 --> 00:50:34,324
‎สาวน้อยที่อยู่แถวสาม

607
00:50:38,161 --> 00:50:41,164
‎งานของคุณมีหลากหลายแนว

608
00:50:41,247 --> 00:50:44,876
‎โลกมากมาย ตัวละครมากมายหลายแบบ

609
00:50:45,919 --> 00:50:48,421
‎ขอถามได้ไหมคะว่าทั้งหมดนั้นมาจากไหน

610
00:50:50,507 --> 00:50:57,222
‎สำหรับผม… ไอเดียไม่ได้มาจากที่ไหน

611
00:50:57,305 --> 00:51:00,600
‎ไอเดียอยู่รอบตัวเราตลอดเวลา

612
00:51:01,184 --> 00:51:07,732
‎ผมเขียนนิยายทั้งเล่มที่เกิดขึ้นที่…
‎งานพบปะนักเขียนได้

613
00:51:09,192 --> 00:51:14,030
‎ที่ซึ่ง… มีบางสิ่งเกิดขึ้นกับโลกภายนอก

614
00:51:14,739 --> 00:51:19,828
‎หายนะบางอย่าง แต่ผู้มาร่วมงานปลอดภัย…

615
00:51:22,080 --> 00:51:23,873
‎ตราบใดที่นักเขียนอ่านต่อไปเรื่อยๆ

616
00:51:25,166 --> 00:51:26,417
‎ขอบคุณ

617
00:51:26,501 --> 00:51:30,547
‎หรือ… เรื่องเกี่ยวกับสมาคมนักวิจารณ์

618
00:51:30,630 --> 00:51:37,178
‎ซึ่งที่จริงเป็นภราดรศาสตร์มืดผูกพันกันด้วย
‎การดูหมิ่นศาสนาและสัตย์สาบานเลือด

619
00:51:37,262 --> 00:51:38,680
‎เพื่อทำลายนักเขียนผู้หนึ่ง

620
00:51:38,763 --> 00:51:43,351
‎พวกเขาบูชายัญเด็กคนหนึ่ง
‎และทำพิธีรำลึกวันสวรรคตของพระเยซู

621
00:51:48,273 --> 00:51:51,693
‎หรือเมืองแห่งหนึ่งที่ซึ่งท้องถนนปูลาดด้วยเวลา

622
00:51:51,776 --> 00:51:56,614
‎รถไฟขบวนหนึ่งเต็มไปด้วยผู้หญิงใบ้
‎ขับโดยชายตาบอด

623
00:52:07,792 --> 00:52:09,544
‎หัวสร้างจากแสง… โทษที

624
00:52:12,213 --> 00:52:13,464
‎ขอโทษที

625
00:52:13,548 --> 00:52:18,887
‎ปลาทองหมาป่าที่แปลงเป็นหมาป่าได้
‎เมื่อจันทร์เต็มดวง

626
00:52:19,470 --> 00:52:24,267
‎ชายผู้หนึ่งที่ได้มรดกเป็นบัตรหอสมุด
‎ของหอสมุดอเล็กซานเดรีย

627
00:52:26,311 --> 00:52:28,521
‎หญิงชราสองคนพาพังพอนไปเที่ยว

628
00:52:36,529 --> 00:52:38,531
‎บทกวีเซสติน่าเกี่ยวกับความเงียบ

629
00:52:38,615 --> 00:52:42,410
‎ใช้ถ้อยคำที่… มืดหม่น หยาบคาย

630
00:52:43,161 --> 00:52:47,373
‎ไม่มีทาง กรีดร้อง เปลวเพลิง จุมพิต…

631
00:52:48,917 --> 00:52:51,586
‎ชายชราผู้เป็นเจ้าของจักรวาล
‎และเก็บมันไว้ในกระปุกแยม

632
00:52:52,712 --> 00:52:54,631
‎ชายผู้หนึ่งที่หลงรักตุ๊กตากระดาษ

633
00:52:54,714 --> 00:52:57,550
‎คุณแมด็อก นอร่านะคะ มือคุณเป็นอะไรไป

634
00:52:57,634 --> 00:52:59,677
‎พระเจ้า ผมมีไอเดียเยอะเกินไป

635
00:52:59,761 --> 00:53:04,182
‎ผมไม่มีปากกาหรือกระดาษเลย ก็เลยใช้มือผม

636
00:53:08,436 --> 00:53:12,398
‎ผมบอกว่าผมอยากได้ไอเดีย
‎แต่มันพรั่งพรูมาเร็วเกินไป

637
00:53:12,482 --> 00:53:13,816
‎ต้องพาเขาไปโรงพยาบาล

638
00:53:13,900 --> 00:53:16,110
‎ไม่ ได้โปรด ไปที่บ้านผม

639
00:53:17,403 --> 00:53:20,323
‎มีผู้หญิงคนหนึ่งอยู่ที่ห้องชั้นบน

640
00:53:21,658 --> 00:53:23,326
‎เธอโดนขังไว้ในนั้น

641
00:53:24,369 --> 00:53:27,747
‎บอกเธอว่าเธอไปได้
‎บอกว่าผมปล่อยเธอเป็นอิสระ

642
00:53:27,830 --> 00:53:29,165
‎ฉันไม่เข้าใจ

643
00:53:29,249 --> 00:53:34,170
‎เอากุญแจผมไป ปล่อยเธอออกมา
‎ทำให้เธอออกไปจากบ้าน ทำให้เธอออกไป

644
00:53:36,965 --> 00:53:39,634
‎ผมเคยเซ็นหนังสือให้คุณครั้งหนึ่งใช่ไหม

645
00:53:41,052 --> 00:53:42,595
‎ได้โปรด

646
00:53:44,847 --> 00:53:47,058
‎โอเค ฉันจะไป

647
00:53:47,141 --> 00:53:48,768
‎ทำให้มันหยุดที

648
00:53:49,769 --> 00:53:52,480
‎บอกเธอว่าผมขอโทษ

649
00:53:52,563 --> 00:53:56,359
‎ความเกี่ยวข้องระหว่างเวทมนตร์กับการแปรธาตุ
‎ที่ถูกมองว่าเป็นลัทธิบูชาสินค้า

650
00:53:56,442 --> 00:53:57,902
‎เราจะไปเจอคุณที่โรงพยาบาล

651
00:53:57,986 --> 00:54:00,405
‎ตะวันตกเหนือวิหารพาร์เธนอน
‎ซุปฟันปลาฉลาม

652
00:54:00,488 --> 00:54:05,868
‎นกไนติงเกล พุ่มกุหลาบ
‎และปลอกคอยางสีดำของหมา

653
00:54:22,927 --> 00:54:23,761
‎สวัสดีค่ะ

654
00:54:41,571 --> 00:54:44,115
‎(เฮียร์ คัมส์ อะ แคนเดิล - อีรัสมุส ฟราย)

655
00:54:59,547 --> 00:55:00,965
‎มันจบแล้ว

656
00:55:09,599 --> 00:55:10,433
‎ขอบคุณ

657
00:55:10,975 --> 00:55:12,894
‎ข้าเพียงมาตามเสียงเรียกของเจ้า

658
00:55:16,272 --> 00:55:17,482
‎ตอนนี้เจ้าจะทำอะไร

659
00:55:20,985 --> 00:55:23,112
‎ข้าว่าสิ่งที่ข้าต้องทำคือ

660
00:55:24,906 --> 00:55:29,786
‎พยายามทำให้เรื่องนี้ไม่เกิดขึ้นกับผู้ใดอีก

661
00:55:31,037 --> 00:55:31,996
‎อย่างไรล่ะ

662
00:55:32,080 --> 00:55:33,831
‎ข้าไม่รู้

663
00:55:36,167 --> 00:55:40,171
‎โดยการให้แรงบันดาลใจมนุษย์
‎ให้อยากปรับปรุงตัวให้ดีขึ้น ปรับปรุงกันและกัน

664
00:55:41,547 --> 00:55:43,674
‎โดยการแก้ไขกฎที่ข้าโดนจองจำไว้ใหม่

665
00:55:45,176 --> 00:55:48,513
‎กฎที่เขียนไว้นานมากแล้ว
‎โดยที่ข้ากับพี่ๆ ไม่ได้มีส่วนร่วม

666
00:55:49,764 --> 00:55:51,641
‎ข้าจะทำเช่นเดียวกันกับอาณาจักรของข้า

667
00:55:53,768 --> 00:55:55,436
‎ท่านเปลี่ยนไปนะ โอเนรอส

668
00:55:56,521 --> 00:55:59,649
‎หากเป็นเมื่อก่อนท่านคงทิ้งข้าไว้ที่นี่จนตาย
‎โดยไม่ใส่ใจสักนิด

669
00:56:05,113 --> 00:56:09,075
‎ท่านยังเกลียดข้า… ที่ทิ้งท่านไหม

670
00:56:10,410 --> 00:56:12,829
‎- ที่โทษท่านในเรื่องที่เกิดขึ้นน่ะ
‎- ไม่

671
00:56:16,958 --> 00:56:21,254
‎ที่ผ่านมาข้าเรียนรู้อะไรมากมายและ…

672
00:56:23,965 --> 00:56:25,049
‎มันไม่สำคัญ

673
00:56:27,176 --> 00:56:28,636
‎ข้าไม่เกลียดเจ้า

674
00:56:35,059 --> 00:56:37,186
‎ข้าว่าท่านน่าจะปล่อยมนุษย์ผู้นั้นได้แล้ว

675
00:56:39,147 --> 00:56:40,356
‎เขาปลดปล่อยข้าแล้ว

676
00:56:40,440 --> 00:56:42,942
‎หากไร้ซึ่งการให้อภัย บาดแผลจะไม่มีวันหาย

677
00:56:43,025 --> 00:56:46,237
‎เจ้าจะให้อภัยมันในสิ่งที่มันทำรึ

678
00:56:46,320 --> 00:56:48,156
‎ข้าจะไม่มีวันอภัยในสิ่งที่เขาทำ

679
00:56:49,365 --> 00:56:51,117
‎แต่ข้าต้องให้อภัยเขา

680
00:56:51,826 --> 00:56:52,785
‎ไม่ใช่เพื่อเขา

681
00:56:53,995 --> 00:56:54,871
‎แต่เพื่อข้าเอง

682
00:56:57,039 --> 00:56:58,166
‎ท่านจะปล่อยเขาไหม

683
00:56:59,834 --> 00:57:01,294
‎หากเจ้าปรารถนาเช่นนั้น…

684
00:57:03,504 --> 00:57:04,464
‎ข้าจะทำ

685
00:57:14,390 --> 00:57:17,560
‎ฉันกลับมาแล้ว คุณแมด็อก เป็นไงบ้างคะ

686
00:57:17,643 --> 00:57:18,603
‎ผม…

687
00:57:20,396 --> 00:57:25,568
‎ผมไม่รู้อะไรแล้ว ผม… พยายามจะคิด

688
00:57:26,652 --> 00:57:29,238
‎ฉันทำตามที่คุณขอแล้ว ฉันไปที่บ้านคุณ

689
00:57:30,448 --> 00:57:32,867
‎มีแค่หนังสือเล่มเดียว

690
00:57:32,950 --> 00:57:34,911
‎เธอเคยบอกอะไรไว้

691
00:57:34,994 --> 00:57:38,122
‎นัก… แปลงร่าง

692
00:57:40,082 --> 00:57:42,251
‎มีชื่อหนึ่ง เธอจดไว้ ผม…

693
00:57:45,880 --> 00:57:47,215
‎ผมอยากจำได้จริงๆ

694
00:57:47,840 --> 00:57:52,470
‎จู่ๆ มันก็ยากมากที่จะ… คิด

695
00:57:53,930 --> 00:57:55,431
‎ให้ฉันโทรหาใครไหม

696
00:57:55,515 --> 00:57:56,641
‎เธอไปแล้ว

697
00:58:02,563 --> 00:58:04,065
‎ทุกอย่างหายไปพร้อมกับเธอ

698
00:58:05,358 --> 00:58:07,902
‎ไอเดีย เรื่องราว

699
00:58:12,073 --> 00:58:14,033
‎ทั้งหมดเป็นของเธอ

700
00:58:14,116 --> 00:58:17,161
‎ของใครคะ คุณพูดถึงใครน่ะ

701
00:58:24,168 --> 00:58:27,129
‎ผมไม่รู้

702
00:58:33,177 --> 00:58:34,178
‎ไม่รู้เลย

703
00:58:39,725 --> 00:58:43,396
‎ข้าไปหาท่านในดินแดนความฝันบ้างได้ไหม

704
00:58:44,855 --> 00:58:47,900
‎เราอาจจะได้คุยกันเรื่องลูกชายเราสักที…

705
00:58:50,236 --> 00:58:54,532
‎และ… อาลัยเขาอย่างเต็มที่

706
00:58:56,576 --> 00:58:59,412
‎อาจจะมีสักวัน แต่…

707
00:59:02,540 --> 00:59:03,708
‎ข้าเข้าใจ

708
00:59:19,098 --> 00:59:20,558
‎ขอบคุณ โอเนรอส

709
00:59:22,435 --> 00:59:23,769
‎ข้าจะไม่มีวันลืมเรื่องนี้

710
00:59:26,397 --> 00:59:27,607
‎ลาก่อน

711
00:59:32,653 --> 00:59:33,738
‎ขอโชคดีจงมีแด่ท่าน

712
00:59:37,783 --> 00:59:39,035
‎ลาก่อน คัลไลโอพี

713
01:01:50,458 --> 01:01:55,463
‎คำบรรยายโดย ศมน จิตติบุญเรือน