1
00:00:11,011 --> 00:00:13,138
‎(ซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:19,185 --> 00:00:23,481
‎(ฝันถึงแมวพันตัว)

3
00:00:29,112 --> 00:00:31,698
‎มาเร็ว ที่รัก มานอนได้แล้ว

4
00:00:33,491 --> 00:00:37,620
‎เดี๋ยวไปจ้ะ ขอเอาลูกแมวใส่ที่นอนก่อน

5
00:00:40,582 --> 00:00:43,043
‎เปิดประตูไว้นะ มันจะได้เดินไปที่กระบะทรายได้

6
00:00:45,170 --> 00:00:46,880
‎ฝันดีนะเจ้าขนฟู

7
00:01:02,771 --> 00:01:04,688
‎คืนนี้แล้วนะ จะไปไหม

8
00:01:05,482 --> 00:01:07,525
‎อย่างน้อยก็น่าจะสนุกดี

9
00:01:07,609 --> 00:01:11,321
‎ฉันออกไปไม่ได้ ทุกทางออกปิดหมด

10
00:01:11,946 --> 00:01:13,823
‎ไม่ได้ปิดไปซะหมดหรอก

11
00:01:13,907 --> 00:01:18,036
‎ข้างบนนั่น มีช่องที่เปิดแง้มอยู่
‎เธอออกทางช่องนั้นได้

12
00:01:35,637 --> 00:01:38,348
‎เร็วเข้า เจ้าตัวน้อย เราพลาดงานนี้ไม่ได้นะ

13
00:01:57,867 --> 00:02:00,286
‎โดดสวยนี่ แค่ฝึกเรื่องการลงพื้นอีกหน่อย

14
00:02:01,121 --> 00:02:03,248
‎เร็วเข้า ค่ำคืนไม่รอใคร

15
00:02:07,836 --> 00:02:09,628
‎นางเป็นยังไงเหรอ

16
00:02:09,711 --> 00:02:11,756
‎ใครจะไปรู้ล่ะ ฉันไม่รู้หรอก

17
00:02:16,594 --> 00:02:18,805
‎สวัสดีเหล่านักผจญภัยยามราตรี

18
00:02:18,888 --> 00:02:21,307
‎สวัสดี เราจะได้เจอนาง

19
00:02:21,891 --> 00:02:23,059
‎ฉันด้วย

20
00:02:23,143 --> 00:02:25,895
‎ถึงฉันจะไม่เห็นว่ามีประโยชน์อะไรก็เถอะ

21
00:02:25,979 --> 00:02:27,981
‎งั้นมาทำไม

22
00:02:30,859 --> 00:02:32,193
‎คงเพราะอยากรู้มั้ง

23
00:02:34,904 --> 00:02:37,532
‎อยากฟังว่านางจะว่ายังไง

24
00:02:38,408 --> 00:02:41,703
‎เราก็เหมือนกัน เจ้าตัวน้อย เราทุกคน

25
00:03:04,225 --> 00:03:05,268
‎นางอยู่ไหน

26
00:03:20,408 --> 00:03:24,078
‎พี่ๆ น้องๆ สวัสดี

27
00:03:25,079 --> 00:03:28,750
‎พวกท่านบางตัวเดินทางมาไกล
‎เพื่อฟังสิ่งที่ฉันจะกล่าววันนี้

28
00:03:28,833 --> 00:03:34,047
‎ออกจากบ้านที่อบอุ่นแสนสบายมา
‎หวังว่าเมื่อฉันพูดจบ

29
00:03:34,672 --> 00:03:36,549
‎ทุกตัวจะมาร่วมฝันกับฉัน

30
00:03:38,468 --> 00:03:40,762
‎ฉันไม่ได้เป็นอย่างที่เห็นในวันนี้มาตลอดนะ

31
00:03:44,349 --> 00:03:48,269
‎ครั้งหนึ่งเหมือนพวกท่าน
‎ฉันใช้ชีวิตในโลกของพวกเขา

32
00:03:49,103 --> 00:03:52,941
‎และเหมือนท่าน ฉันหลอกตัวเอง

33
00:03:54,108 --> 00:03:57,654
‎พวกเขาให้อาหารฉัน ให้ความอบอุ่น
‎รับใช้ฉัน

34
00:03:58,279 --> 00:04:01,282
‎พวกเขาต้องการเพียงความรักจากฉัน

35
00:04:01,908 --> 00:04:04,035
‎ไม่ต้องทำอะไรเลยจริงๆ

36
00:04:27,684 --> 00:04:30,436
‎เขาเข้มแข็งและรวดเร็ว

37
00:04:31,145 --> 00:04:34,607
‎กรงเล็บและฟันของเขาแหลมคมดุจฤดูหนาว

38
00:04:35,984 --> 00:04:37,819
‎เขาคือผู้ที่ฉันเลือกให้เป็นที่รัก

39
00:04:38,695 --> 00:04:42,448
‎ฉันไม่เคยเจอเขาอีกเลย แต่ฉันไม่ลืมเขา

40
00:04:43,825 --> 00:04:48,288
‎ฉันจำแม่ตัวเองไม่ได้
‎แต่ฉันสาบานว่าจะไม่เหมือนแม่

41
00:04:48,371 --> 00:04:52,583
‎ฉันจะสอนลูกๆ ถึงวิธีอาบน้ำ
‎วิธีย่องเงียบตามเหยื่อ วิธีล่า

42
00:04:53,459 --> 00:04:55,169
‎คุณก็รู้ว่าตอนนั้นมันติดสัดอยู่

43
00:04:56,212 --> 00:04:58,464
‎ทำไมไม่ให้มันอยู่ในบ้าน

44
00:04:58,548 --> 00:05:00,341
‎ฉันว่าลูกแมวน่ารักดีออก

45
00:05:00,425 --> 00:05:03,803
‎น่ารักเหรอ มันเป็นแมวพันธุ์แท้
‎สีบลูพอยท์ ขึ้นทะเบียนแล้ว

46
00:05:03,886 --> 00:05:06,723
‎พวกนี้น่ะพันทาง ไม่มีค่าเลย

47
00:05:16,649 --> 00:05:19,193
‎- จะทำยังไงกับลูกแมวนี่
‎- ไม่ต้องห่วง

48
00:05:20,028 --> 00:05:21,154
‎เดี๋ยวผมจัดการเอง

49
00:05:23,865 --> 00:05:24,782
‎พอล

50
00:05:50,350 --> 00:05:57,315
‎ฉันรู้สึกถึงลูกๆ จากที่ไกลๆ ในความมืด
‎เมื่อสายน้ำเย็นกลืนร่างลูกๆ ไป

51
00:05:57,398 --> 00:06:01,486
‎รู้สึกได้ว่าลูกๆ ดิ้นตะเกียกตะกายในความมืด

52
00:06:02,070 --> 00:06:04,781
‎รู้สึกได้ว่าลูกๆ ร้องหาฉันด้วยความกลัว

53
00:06:05,365 --> 00:06:07,909
‎แล้ว… ลูกๆ ก็จากไป

54
00:06:14,165 --> 00:06:17,377
‎ให้ตายสิ ใช่ว่ามันจะรู้สึกอะไรซะหน่อย

55
00:06:18,419 --> 00:06:21,672
‎ดูมันสิ มันน่าจะโล่งใจด้วยซ้ำ

56
00:06:22,799 --> 00:06:25,510
‎ใครจะอยากให้มีตัวแสบสี่ตัวร้องโวยวายอยู่ใกล้ๆ

57
00:06:26,177 --> 00:06:27,720
‎คุณคงพูดถูก

58
00:06:28,805 --> 00:06:30,598
‎ฉันรู้สึกผิดน่ะค่ะ

59
00:06:31,391 --> 00:06:35,686
‎ตอนนั้นเองที่ฉันรู้ว่า
‎ฉันโกหกตัวเองว่าเราเป็นบริวาร

60
00:06:36,437 --> 00:06:39,690
‎ตราบใดที่เราอยู่กับมนุษย์
‎เราจะไม่ได้เป็นอิสระ

61
00:06:40,858 --> 00:06:43,569
‎ดังนั้นฉันจึงอธิษฐาน

62
00:06:43,653 --> 00:06:46,322
‎อธิษฐานต่อความมืดมิด ต่อราตรีกาล

63
00:06:46,406 --> 00:06:48,324
‎อธิษฐานต่อราชาแห่งแมว

64
00:06:48,408 --> 00:06:51,911
‎เขาผู้ซึ่งดุ่มเดินท่ามกลางพวกเรา
‎และเราไม่รู้จักเขา

65
00:06:52,870 --> 00:06:55,706
‎แล้ว… ฉันก็ฝัน

66
00:07:13,933 --> 00:07:17,812
‎เจ้ามาที่นี่ทำไม เจ้าแมวน้อย
‎มายังใจกลางดินแดนความฝัน

67
00:07:18,521 --> 00:07:20,898
‎ที่นี่ไม่มีอะไรให้เจ้า

68
00:07:20,982 --> 00:07:22,900
‎ฉันมาเพื่อขอความยุติธรรม

69
00:07:22,984 --> 00:07:25,653
‎เพื่อความรู้แจ้ง เพื่อปัญญา

70
00:07:25,736 --> 00:07:28,114
‎ความยุติธรรมคือภาพลวงตา

71
00:07:28,656 --> 00:07:30,741
‎แล้วที่นี่ก็ไม่มีปัญญาเช่นกัน

72
00:07:31,492 --> 00:07:35,913
‎แต่ความรู้แจ้ง… อยู่ในขอบเขตของดรีม

73
00:07:35,997 --> 00:07:39,333
‎หากใจเจ้าแกร่งและเจ้าไม่หวาดกลัว

74
00:07:39,417 --> 00:07:41,294
‎ฉันไม่กลัวอะไรทั้งนั้น

75
00:07:41,878 --> 00:07:45,548
‎ที่เทือกเขามีถ้ำแห่งหนึ่ง
‎เจ้าจะพบเขาที่นั่น

76
00:07:46,132 --> 00:07:48,426
‎แต่หนทางลำบากนัก

77
00:07:49,635 --> 00:07:54,891
‎แมวน้อยอาจเจออันตราย
‎หากเถลไถลออกนอกเส้นทาง

78
00:07:55,475 --> 00:07:57,685
‎แมวเดินตามทางของตนเอง

79
00:08:08,362 --> 00:08:13,034
‎ฉันเดินผ่านป่าแห่งภูตผี
‎ที่ซึ่งผู้ตายและผู้หลงทางกระซิบกับฉัน

80
00:08:16,162 --> 00:08:17,747
‎ฉันได้ยินเสียงลูกๆ ร้องหาฉัน

81
00:08:19,874 --> 00:08:22,335
‎แต่ฉันเดินหน้าต่อไป

82
00:08:28,925 --> 00:08:30,593
‎ฉันเดินผ่านที่หนาวเย็น

83
00:08:30,676 --> 00:08:33,721
‎ที่ซึ่งทุกย่างก้าวนั้นเจ็บปวด
‎ทุกการเคลื่อนไหวทรมาน

84
00:08:35,932 --> 00:08:40,186
‎ฉันเดินผ่านความชื้นแฉะ
‎ที่ทำให้อุ้งเท้าฉันชา ขนฉันเปียก

85
00:08:42,313 --> 00:08:45,233
‎แต่กระนั้นฉันก็เดินต่อไป

86
00:08:47,693 --> 00:08:50,321
‎ฉันเดินผ่านความมืดมิด ผ่านความว่างเปล่า

87
00:08:50,905 --> 00:08:52,740
‎ที่ซึ่งทุกสิ่งถูกดูดดึงไปจากฉัน

88
00:08:52,823 --> 00:08:54,825
‎ทุกสิ่งที่ทำให้ฉันเป็นฉัน

89
00:08:56,035 --> 00:09:00,414
‎แม้แต่ตอนที่ฉันไม่รู้แล้วว่าทำไม ฉันก็เดินต่อไป

90
00:09:02,041 --> 00:09:07,338
‎หลังจากนั้นพักนึงฉันก็รู้สึกตัว
‎พบว่าตัวเองอยู่ที่ภูเขา

91
00:09:08,881 --> 00:09:11,592
‎ฉันมาพบแมวแห่งความฝัน

92
00:09:13,261 --> 00:09:15,638
‎ทำไมเราควรจะให้เจ้าเข้าไป

93
00:09:15,721 --> 00:09:20,142
‎ทำไมถึงต้องปล่อยให้แมวอย่างเจ้า
‎ไปกวนใจเขาด้วย

94
00:09:20,893 --> 00:09:24,355
‎ตัวเล็กผอมแห้ง แทบจะไม่ใช่แมวด้วยซ้ำ

95
00:09:29,235 --> 00:09:31,696
‎ฉันมาไกลเกินกว่าจะถูกปฏิเสธ

96
00:09:31,779 --> 00:09:35,533
‎ฉันจะบอกธุระของฉันให้ผู้ที่ฉันมาพบ
‎และบอกเขาแต่ผู้เดียว

97
00:09:35,616 --> 00:09:38,452
‎ฉันเป็นแมว ฉันจะไม่บอกอะไรทั้งนั้น

98
00:09:42,123 --> 00:09:45,126
‎งั้นก็เข้ามา เจ้าแมวยโส

99
00:09:45,209 --> 00:09:46,127
‎แต่เตือนไว้ก่อนนะ

100
00:09:47,003 --> 00:09:49,297
‎ความฝันต้องแลกด้วยบางสิ่ง

101
00:09:55,136 --> 00:09:56,804
‎แล้วฉันก็เดินไป

102
00:10:16,115 --> 00:10:17,283
‎ฉันมาแล้ว

103
00:10:17,950 --> 00:10:20,453
‎เจ้าเป็นใคร

104
00:10:21,454 --> 00:10:24,624
‎ฉันเป็นแมว ผู้เที่ยวท่องไปในยามราตรี

105
00:10:25,207 --> 00:10:28,085
‎อีกาตายแล้วตัวหนึ่งส่งฉันมาที่นี่เพื่อความรู้แจ้ง

106
00:10:29,003 --> 00:10:33,174
‎ฉันอยากรู้ว่าทำไมพวกเขาจึงพรากลูกๆ ไปจากฉัน

107
00:10:33,883 --> 00:10:35,426
‎ทำไมเราถึงต้องมีชีวิตแบบนี้

108
00:10:36,469 --> 00:10:37,845
‎ฉันไม่เข้าใจ

109
00:10:45,770 --> 00:10:48,481
‎ไม่ว่าผู้น้อยจะต่ำต้อยเพียงใดก็มีสิทธิ์
‎ว่ากันว่าอย่างนั้น

110
00:10:48,564 --> 00:10:52,234
‎จ้องตาข้าสิ น้องสาวตัวน้อย จ้องตาข้า

111
00:11:02,787 --> 00:11:05,706
‎ในดวงตาเขา ฉันเห็นทุกสิ่ง

112
00:11:06,415 --> 00:11:08,626
‎เห็นความจริง ความจริงของเรา

113
00:11:09,794 --> 00:11:11,921
‎มันอยู่เหนือทุกสิ่งที่ฉันเคยจินตนาการไว้

114
00:11:13,422 --> 00:11:18,844
‎นานแสนนานมาแล้ว
‎เหล่าแมวครองโลกอย่างแท้จริง

115
00:11:19,595 --> 00:11:22,848
‎ตอนนั้นเราตัวใหญ่กว่านี้ ทุกสิ่งสร้างขึ้นเพื่อเรา

116
00:11:23,891 --> 00:11:28,270
‎มนุษย์เป็นเพียงสิ่งมีชีวิตตัวจ้อย
‎ตัวเท่าเราในตอนนี้

117
00:11:28,979 --> 00:11:31,065
‎พวกเขาจะอาบน้ำให้ หาอาหารให้เรา

118
00:11:32,733 --> 00:11:35,569
‎เมื่อจันทราเต็มดวง เราจะล่าพวกเขา

119
00:11:37,613 --> 00:11:41,158
‎เพราะการล่ามนุษย์สนุกกว่าล่านก

120
00:11:42,952 --> 00:11:46,288
‎ฉันเห็นความสุขของวันวานเหล่านั้นในดวงตาเขา

121
00:11:46,372 --> 00:11:49,125
‎เกมของแมวกับมนุษย์

122
00:11:52,461 --> 00:11:56,257
‎แต่แล้วหนึ่งในเหล่ามนุษย์ก็ลุกขึ้นมา

123
00:11:57,007 --> 00:11:59,885
‎ได้แรงบันดาลใจจากความฝันหนึ่ง
‎เขาบอกผู้อื่นเช่นนั้น

124
00:11:59,969 --> 00:12:02,513
‎ความฝันปรับเปลี่ยนโลกได้

125
00:12:02,596 --> 00:12:05,641
‎ความฝันสร้างโลกใหม่ทุกค่ำคืน

126
00:12:06,392 --> 00:12:08,477
‎จงอย่าฝันในแบบที่โลกเป็นอยู่ตอนนี้

127
00:12:09,311 --> 00:12:11,063
‎จงฝันถึงโลกใหม่

128
00:12:11,147 --> 00:12:15,276
‎โลกที่เราไม่ต้องถูกล่า กลายเป็นเหยื่ออีกต่อไป

129
00:12:15,359 --> 00:12:17,069
‎โลกที่เราปกครอง

130
00:12:17,695 --> 00:12:23,451
‎หากพวกเราฝันเช่นนั้นมากพอ มันจะเกิดขึ้น
‎ความฝันปรับเปลี่ยนโลกได้

131
00:12:27,037 --> 00:12:31,500
‎คำพูดเขาแพร่กระจายไปในหมู่มนุษย์
‎แต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นอยู่พักหนึ่ง

132
00:12:34,253 --> 00:12:38,257
‎แต่แล้วคืนหนึ่ง เมื่อมนุษย์ฝันกันมากพอ

133
00:12:38,340 --> 00:12:41,135
‎มันไม่มากนักหรอก อาจจะแค่พันคนเท่านั้น

134
00:12:41,218 --> 00:12:42,928
‎พวกเขาฝัน

135
00:12:43,012 --> 00:12:46,140
‎และวันต่อมา… สิ่งต่างๆ ก็เปลี่ยนไป

136
00:12:47,933 --> 00:12:51,771
‎เราเป็นเหยื่อของมนุษย์ ของสุนัข
‎ของเครื่องจักรของพวกเขา

137
00:12:51,854 --> 00:12:54,648
‎เราตัวเล็ก มนุษย์ตัวใหญ่

138
00:12:55,357 --> 00:12:59,111
‎งั้นมนุษย์ก็เปลี่ยนโลกไปเหรอ
‎ทำให้โลกเป็นแบบที่เป็นอยู่ตอนนี้เหรอ

139
00:12:59,195 --> 00:13:00,196
‎ก็ไม่เชิง

140
00:13:00,946 --> 00:13:04,450
‎พวกเขาฝันถึง
‎โลกที่ทุกสิ่งเป็นเช่นที่เป็นอยู่นี้ตลอดมา

141
00:13:04,533 --> 00:13:06,744
‎ไม่เคยมีโลกที่เหล่าแมวเป็นใหญ่

142
00:13:06,827 --> 00:13:10,372
‎พวกเขาเปลี่ยนมันตั้งแต่
‎จุดเริ่มต้นของสรรพสิ่งไปจนถึงกัลปาวสาน

143
00:13:10,998 --> 00:13:12,708
‎เป็นเช่นนี้ตลอดมา

144
00:13:13,793 --> 00:13:15,044
‎เข้าใจหรือยัง

145
00:13:15,127 --> 00:13:17,338
‎เข้าใจแล้ว

146
00:13:17,421 --> 00:13:21,509
‎เช่นนั้นเจ้าก็รู้ว่าเจ้าต้องทำอะไร
‎ภาระหนักอึ้งที่เจ้าต้องแบกรับ

147
00:13:22,510 --> 00:13:23,761
‎เจ้าเข้มแข็งพอไหม

148
00:13:23,844 --> 00:13:25,554
‎พอ ฉัน…

149
00:13:26,639 --> 00:13:27,473
‎ฉันหวังเช่นนั้น

150
00:13:28,557 --> 00:13:32,269
‎เช่นนั้นก็ตื่นขึ้นเถิด เจ้าตัวน้อย ข้าขออวยพร

151
00:13:41,278 --> 00:13:46,033
‎ฉันเห็นจุดอ่อนที่เขาแสดงให้ฉันเห็น

152
00:13:47,493 --> 00:13:50,079
‎ฉันออกจากบ้านคืนนั้นเพื่อเผยแพร่ข่าวดี

153
00:13:50,663 --> 00:13:53,290
‎ตอนนี้ฉันเดินทางไปที่โน่นที่นี่

154
00:13:54,250 --> 00:13:57,419
‎ฉันสอนแมวจรตามที่รกร้าง

155
00:13:57,503 --> 00:14:00,172
‎ตะโกนบอกสารของฉันให้หมู่ดาวรับรู้

156
00:14:01,006 --> 00:14:03,342
‎กระซิบให้เหล่าแมวในตรอกฟัง

157
00:14:04,009 --> 00:14:07,847
‎ไม่ว่าไปที่ไหน ข้อความของฉันก็เหมือนเดิม

158
00:14:08,681 --> 00:14:10,099
‎จงฝัน

159
00:14:10,182 --> 00:14:16,105
‎หากพวกเราแค่หนึ่งพันตัวร่วมกันฝัน
‎ฝันถึงโลกที่ไม่มีแมวตัวใดต้องทรมาน

160
00:14:16,188 --> 00:14:18,983
‎ไม่มีลูกแมวต้องตายอย่างเหน็บหนาวเดียวดาย

161
00:14:19,066 --> 00:14:22,194
‎ที่ซึ่งแมวทุกตัวคือ
‎ราชินีและราชาแห่งการสรรค์สร้าง

162
00:14:22,778 --> 00:14:24,154
‎นั่นคือข้อความของฉัน

163
00:14:28,284 --> 00:14:32,496
‎และฉันจะยังคงเดินหน้า
‎ย้ำอยู่เช่นนั้นจนกว่าฉันจะตาย

164
00:14:33,372 --> 00:14:37,835
‎หรือมีแมวหนึ่งพันตัวได้ยินข้อความของฉัน
‎เชื่อมั่นและฝันตาม

165
00:14:41,422 --> 00:14:44,717
‎และเราจะได้ไปยัง… สรวงสวรรค์อีกครั้ง

166
00:14:54,768 --> 00:14:55,853
‎นายหญิง

167
00:14:58,731 --> 00:14:59,857
‎ฉันเชื่อค่ะ

168
00:15:00,649 --> 00:15:02,985
‎เช่นนั้นก็มีหวัง แมวน้อย

169
00:15:15,915 --> 00:15:19,835
‎อย่างน้อยฟังนางก็สนุกดี อันนั้นยกให้

170
00:15:20,419 --> 00:15:23,422
‎คิดว่ามันจะเกิดขึ้นเหมือนที่นางบอกไหม

171
00:15:23,505 --> 00:15:27,134
‎ฉันอยากเห็นใครก็ได้ ศาสดา พระเจ้าหรือราชา

172
00:15:27,217 --> 00:15:30,137
‎กล่อมให้แมวหนึ่งพันตัวทำอะไรก็ได้พร้อมกัน

173
00:15:32,681 --> 00:15:34,308
‎อีกไม่นานก็เช้าแล้ว

174
00:15:35,476 --> 00:15:37,269
‎พาเจ้ากลับบ้านกันดีกว่า เจ้าตัวเล็ก

175
00:15:41,231 --> 00:15:42,816
‎ดูสิ มันยังหลับอยู่เลย

176
00:15:46,445 --> 00:15:47,988
‎ฉันว่ามันกำลังฝัน

177
00:15:48,614 --> 00:15:50,574
‎สงสัยจังว่าแมวฝันถึงอะไร

178
00:15:51,200 --> 00:15:53,911
‎ขยับขาแบบนั้น สงสัยกำลังล่าอะไรอยู่

179
00:15:54,662 --> 00:15:57,331
‎ดูสิ น่ารักจะตายไป

180
00:15:58,248 --> 00:16:00,626
‎ใช่ น่ารักจริงๆ

181
00:16:06,590 --> 00:16:12,262
‎(คัลไลโอพี)

182
00:16:12,346 --> 00:16:14,306
‎เราบังคับให้ตัวละครทำอะไรไม่ได้

183
00:16:14,390 --> 00:16:17,142
‎แค่เพราะมันง่ายกว่า
‎สำหรับเราผู้เป็นนักเขียน

184
00:16:17,226 --> 00:16:18,102
‎(ส.ค. 2018)

185
00:16:18,185 --> 00:16:21,105
‎ตัวละครต้องมาก่อน

186
00:16:22,731 --> 00:16:24,149
‎อย่างอื่นค่อยตามมา

187
00:16:24,233 --> 00:16:25,484
‎(การควบคุมการเล่าเรื่อง)

188
00:16:25,567 --> 00:16:29,113
‎การหักมุมทุกครั้ง บทสนทนาทุกบรรทัด

189
00:16:31,323 --> 00:16:35,160
‎ความเงียบ… ที่เปี่ยมความหมายทุกครั้ง

190
00:16:37,913 --> 00:16:38,789
‎มีคำถามไหม

191
00:16:40,040 --> 00:16:41,041
‎เชิญครับ

192
00:16:41,125 --> 00:16:43,627
‎ช่วยเล่าขั้นตอนของคุณให้ฟังได้ไหมคะ

193
00:16:44,712 --> 00:16:47,339
‎คุณมีอะไรแนะนำพวกเราที่เพิ่งเริ่มต้น

194
00:16:47,423 --> 00:16:52,428
‎และพบว่ามันยาก
‎ที่จะไม่เกลียดทุกอย่างที่เขียนไปไหมคะ

195
00:16:54,888 --> 00:17:00,394
‎ผมเสียใจที่ต้องบอกว่า
‎ผมทำแบบนี้มานานมากและ…

196
00:17:02,855 --> 00:17:04,272
‎มันไม่ได้ง่ายขึ้นเลย

197
00:17:05,315 --> 00:17:08,694
‎แต่พยายามอย่าหมดกำลังใจ ตอนมันยาก

198
00:17:09,361 --> 00:17:11,989
‎นิยายเรื่องแรกของผม
‎โดนสำนักพิมพ์เจ็ดแห่งปฏิเสธ

199
00:17:12,071 --> 00:17:13,866
‎ก่อนจะกลายเป็นหนังสือขายดี งั้น…

200
00:17:18,328 --> 00:17:20,204
‎เอาละ วันนี้พอเท่านี้

201
00:17:21,040 --> 00:17:24,334
‎อย่าลืมการบ้าน สถานการณ์เดียวกัน

202
00:17:24,417 --> 00:17:27,503
‎เล่าจากมุมมองต่างกันของตัวละครสองตัว

203
00:17:35,429 --> 00:17:36,305
‎ได้มาไหม

204
00:17:36,930 --> 00:17:38,682
‎ลำบากนิดหน่อย แต่…

205
00:17:40,851 --> 00:17:41,685
‎ได้ค่ะ

206
00:17:44,938 --> 00:17:45,898
‎มัน…

207
00:17:48,442 --> 00:17:50,152
‎เยี่ยมสุดๆ เลย ขอบคุณ

208
00:17:51,236 --> 00:17:52,571
‎ยินดีค่ะ

209
00:17:52,654 --> 00:17:53,781
‎ฉันว่ามันน่าชื่นชม

210
00:17:54,490 --> 00:17:57,284
‎ที่นักเขียนแบบคุณ
‎จะยอมทุ่มสุดตัวเพื่อการค้นคว้า

211
00:17:57,993 --> 00:18:01,038
‎รู้จักคนที่ใกล้จะจบหมอแล้วก็มีประโยชน์แบบนี้

212
00:18:02,664 --> 00:18:04,333
‎ที่จริงฉันอยากเป็นนักเขียน

213
00:18:04,416 --> 00:18:07,127
‎แต่พ่อแม่ฉันยืนกราน
‎อยากให้ฉันมีงานอื่นที่เลี้ยงตัวได้

214
00:18:08,253 --> 00:18:10,714
‎ฉันยังเขียนอยู่ตอนมีเวลา แต่…

215
00:18:10,798 --> 00:18:12,216
‎พ่อแม่คุณฉลาดมาก

216
00:18:15,594 --> 00:18:18,138
‎คุณเป็นหมอดีกว่า เชื่อสิ

217
00:18:22,226 --> 00:18:23,602
‎ผมติดคุณอยู่เท่าไหร่

218
00:18:24,311 --> 00:18:26,271
‎- ไม่ต้องหรอกค่ะ
‎- ไม่เอา นอร่า…

219
00:18:26,355 --> 00:18:27,231
‎จริงๆ นะคะ

220
00:18:27,314 --> 00:18:29,817
‎มันคงจะโดนเอาไปเผาทิ้งอยู่ดีแหละ

221
00:18:30,484 --> 00:18:32,694
‎อย่าบอกใครแล้วกันว่าได้มาจากไหน

222
00:18:33,529 --> 00:18:35,489
‎ไม่บอกแน่ สัญญา

223
00:18:36,156 --> 00:18:38,450
‎แล้ว… ถ้าไม่ว่าอะไร

224
00:18:40,119 --> 00:18:41,286
‎ช่วยเซ็นนี่ให้ฉันได้ไหมคะ

225
00:18:41,370 --> 00:18:42,996
‎(ริชาร์ด แมด็อก
‎คาบาเรต์ ออฟ ดร.คาลิการิ)

226
00:18:45,124 --> 00:18:46,125
‎ได้สิ

227
00:18:49,837 --> 00:18:52,005
‎ทราบไหมคะว่าเล่มใหม่จะออกเมื่อไหร่

228
00:18:54,967 --> 00:18:58,804
‎ไม่เลย แต่ผมจะเขียนขอบคุณคุณในเล่มแน่ๆ

229
00:18:59,513 --> 00:19:00,764
‎หนังสือภาคต่อเหรอคะ

230
00:19:02,099 --> 00:19:03,225
‎หรือเรื่องใหม่เลย

231
00:19:04,643 --> 00:19:05,894
‎บอกไปก็ไม่ลุ้นสิ

232
00:19:36,258 --> 00:19:37,426
‎ใครน่ะ

233
00:19:37,509 --> 00:19:39,845
‎ริชาร์ด แมด็อกมาพบอีรัสมุส ฟราย

234
00:19:41,013 --> 00:19:42,472
‎เดี๋ยวลงไป

235
00:19:51,440 --> 00:19:52,524
‎มาคนเดียวเหรอ

236
00:19:54,109 --> 00:19:56,069
‎คนเดียวครับ ได้มาแล้ว

237
00:19:56,737 --> 00:19:59,948
‎งั้นก็เข้ามา พ่อหนุ่ม เข้ามา

238
00:20:16,131 --> 00:20:17,341
‎สบายดีไหม ริชาร์ด

239
00:20:18,634 --> 00:20:23,180
‎หมู่นี้เขียนอะไรที่ลึกซึ้ง ชวนคิดบ้างไหม

240
00:20:24,765 --> 00:20:26,225
‎คุณก็รู้ว่าผมไม่ได้เขียน คุณฟราย

241
00:20:27,517 --> 00:20:28,518
‎ไม่เลย

242
00:20:30,229 --> 00:20:33,774
‎ผมไม่ได้เขียนอะไรสักคำมาปีนึงแล้ว
‎แบบที่เขียนแล้วไม่ได้ฉีกทิ้ง

243
00:20:33,857 --> 00:20:36,985
‎งั้นก็นั่งก่อนแล้วดื่มสักแก้ว

244
00:20:37,069 --> 00:20:40,906
‎เอาของขวัญของผมมา ไม่ต้องทำตามลำดับนั้นก็ได้

245
00:20:42,032 --> 00:20:43,158
‎ได้

246
00:20:57,756 --> 00:21:00,092
‎ดีมาก พ่อหนุ่ม

247
00:21:01,885 --> 00:21:06,556
‎ก้อนขนที่คนกลืนเข้าไปจริงๆ

248
00:21:07,557 --> 00:21:08,767
‎รู้เรื่องนี้ไหม

249
00:21:09,601 --> 00:21:12,729
‎ส่วนใหญ่พวกเขาเอามันออกมา
‎จากท้องของหญิงสาว

250
00:21:13,605 --> 00:21:16,900
‎ที่ชอบกลืนเส้นผมตัวเองเข้าไป

251
00:21:17,567 --> 00:21:20,279
‎มันชื่อว่าโรคราพันเซล

252
00:21:21,321 --> 00:21:25,075
‎ครั้งหนึ่งเชื่อกันว่าก้อนขนบิซัวร์มีพลังอำนาจลี้ลับ

253
00:21:25,158 --> 00:21:28,078
‎มันช่วยถอนพิษได้ ทำให้ผู้ป่วยหายดี

254
00:21:29,162 --> 00:21:32,332
‎พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่สี่รอดชีวิตจากพิษบาดแผล

255
00:21:32,416 --> 00:21:36,169
‎เพราะมีบิซัวร์อยู่

256
00:21:38,130 --> 00:21:40,841
‎ใช่ ผมรู้ ผมพล่ามอีกแล้ว

257
00:21:42,134 --> 00:21:47,306
‎นักเขียนแก่ๆ ที่ไม่มีใครคุยด้วย
‎จนเริ่มหลงเสียงตัวเอง

258
00:21:48,932 --> 00:21:52,602
‎แต่คุณคงอยากได้ของขวัญของคุณเดี๋ยวนี้

259
00:21:56,648 --> 00:21:59,901
‎ตอนนั้นผมอายุ 27 ไปเยือนเขาเฮลิคอน

260
00:22:00,569 --> 00:22:04,239
‎เพื่อหาข้อมูลนิยายอีกเล่มที่ผมจะไม่เขียนแน่ๆ

261
00:22:04,323 --> 00:22:06,491
‎เรื่องนี้เกี่ยวกับตำนานเทพกรีก

262
00:22:06,575 --> 00:22:09,995
‎ระหว่างที่ผมอยู่ที่นั่น ผมเจอกรุเอกสารโบราณ

263
00:22:10,996 --> 00:22:14,958
‎เกี่ยวกับเหล่าเทพีผู้เป็นแรงบันดาลใจ
‎และวิธีควบคุมพวกเธอ

264
00:22:15,042 --> 00:22:21,548
‎โดยใช้ดอกโมลี่ กระเทียมป่า
‎และพิธีกรรมที่สาบสูญ

265
00:22:22,257 --> 00:22:26,345
‎เรื่องยากที่สุดคือการนำเธอกลับมาอังกฤษ

266
00:22:51,953 --> 00:22:52,871
‎เธออยู่นี่

267
00:22:55,540 --> 00:22:57,459
‎เจ้าต้องการอะไรจากข้า อีรัสมุส

268
00:22:59,086 --> 00:23:01,129
‎ให้ข้าแสดงเพื่อความบันเทิงของเจ้ารึ

269
00:23:02,631 --> 00:23:05,217
‎ชายผู้นี้คือผู้ชมของเรารึ

270
00:23:06,760 --> 00:23:09,638
‎นี่คือริชาร์ด แมด็อก เขาเป็นนักเขียนนิยาย

271
00:23:09,721 --> 00:23:13,517
‎หรืออย่างน้อยเขาก็เขียนนิยายเรื่องแรก
‎ที่ประสบความสำเร็จสุดๆ

272
00:23:13,600 --> 00:23:18,188
‎แต่ตอนนี้เขากลับเขียนอะไรไม่ออก

273
00:23:18,271 --> 00:23:22,359
‎ริชาร์ด นี่คัลไลโอพี
‎เทพีองค์สุดท้องของเทพีพี่น้องเก้านาง

274
00:23:22,442 --> 00:23:26,530
‎เธอเป็นเทพีผู้ให้แรงบันดาลใจกับโฮเมอร์
‎เพราะงั้นเธอคงดีพอสำหรับคุณ

275
00:23:27,364 --> 00:23:30,325
‎คัลไลโอพี ผมยกคุณให้ริชาร์ด

276
00:23:31,243 --> 00:23:32,285
‎คุณเป็นของเขาแล้ว

277
00:23:34,246 --> 00:23:36,957
‎แต่เจ้าบอกว่าจะปล่อยข้าเป็นอิสระ
‎ก่อนเจ้าตาย

278
00:23:37,040 --> 00:23:39,668
‎"อย่าวางใจในเจ้านาย" ที่รัก

279
00:23:40,669 --> 00:23:46,049
‎หรือวางใจนักเขียนแก่ๆ ที่ไม่ใช่ตัวอย่างที่ดี

280
00:23:46,133 --> 00:23:48,468
‎ในการรักษาสัญญา

281
00:23:50,720 --> 00:23:51,972
‎แต่เจ้าสัญญาแล้ว

282
00:23:52,055 --> 00:23:54,558
‎พวกนักเขียนคือคนโกหก สาวน้อย

283
00:23:55,392 --> 00:23:58,937
‎ป่านนี้คุณน่าจะรู้แล้ว

284
00:24:03,150 --> 00:24:05,735
‎ไม่ต้องห่วง เธอหนีไปไหนไม่ได้

285
00:24:06,403 --> 00:24:10,031
‎ตอนนี้เธอถูกผูกมัดกับคุณ
‎เหมือนที่เธอเคยผูกมัดกับผม

286
00:24:11,032 --> 00:24:12,534
‎งั้นขังเธอไว้ทำไม

287
00:24:12,617 --> 00:24:14,870
‎เพราะผมทนดู

288
00:24:14,953 --> 00:24:18,457
‎หน้าโศกเศร้า ไม่พอใจของเธอทั้งวันไม่ไหว

289
00:24:18,540 --> 00:24:21,126
‎คุณก็เหมือนกัน ขอบอกเลย

290
00:24:22,544 --> 00:24:24,171
‎ไม่รู้ว่าผมจะทำแบบนี้ได้ไหม

291
00:24:25,589 --> 00:24:27,841
‎ทำได้สิ พ่อหนุ่ม

292
00:24:38,935 --> 00:24:42,355
‎ว่ากันว่ามนุษย์ต้องวิงวอนต่อเทพีแบบเธอ

293
00:24:43,190 --> 00:24:47,110
‎แต่ผมว่านะ ใช้กำลังได้ผลชะงัดที่สุด

294
00:24:52,741 --> 00:24:55,494
‎อย่าหลงเชื่อ เธอไม่ใช่มนุษย์

295
00:24:56,203 --> 00:24:59,581
‎เธออายุหลายพันปีแล้ว เธอถูกสร้างขึ้นเพื่อสิ่งนี้

296
00:24:59,664 --> 00:25:03,543
‎นี่คือเป้าหมายของเธอ
‎เพื่อให้แรงบันดาลใจกับผู้ชายเช่นเรา

297
00:25:03,627 --> 00:25:07,797
‎จะยังไงเธอก็มอบชื่อเสียงให้ผม

298
00:25:07,881 --> 00:25:11,301
‎ความสำเร็จ นิยาย บทกวี บทละคร

299
00:25:12,761 --> 00:25:14,012
‎เดี๋ยวคุณก็รู้

300
00:25:15,180 --> 00:25:16,765
‎ถ้ามันจริง ทำไมคุณถึง…

301
00:25:16,848 --> 00:25:21,436
‎เวลาของผมมันจบแล้ว
‎งานที่ดีที่สุดทั้งหมดของผมไม่พิมพ์แล้ว

302
00:25:21,520 --> 00:25:24,356
‎ถึงจะมีเทพีเป็นแรงบันดาลใจ

303
00:25:24,898 --> 00:25:28,318
‎ก็ไม่มีใครอ่านอีรัสมุส ฟรายแล้ว

304
00:25:29,611 --> 00:25:33,949
‎ทีนี้ก็พาเธอไปได้แล้ว ริชาร์ด
‎ผมไม่อยากเห็นหน้าพวกคุณอีกเลย

305
00:25:37,369 --> 00:25:41,665
‎แต่ถ้าคุณเกิดอยากจะขอบคุณขึ้นมาละก็

306
00:25:41,748 --> 00:25:47,629
‎ลองกล่อมสำนักพิมพ์คุณให้เอาเรื่อง
‎เฮียร์ คัมส์ อะ แคนเดิล กลับมาพิมพ์ใหม่สิ

307
00:25:48,838 --> 00:25:51,758
‎ผมภูมิใจเล่มนั้นเป็นพิเศษ

308
00:26:33,300 --> 00:26:34,134
‎ผม…

309
00:26:36,803 --> 00:26:41,182
‎ผมขอเวลาคิดว่าจะทำยังไง

310
00:26:41,266 --> 00:26:42,851
‎มีอะไรต้องคิดอีกเล่า

311
00:26:45,353 --> 00:26:46,479
‎ข้าเป็นเทพี

312
00:26:47,814 --> 00:26:49,149
‎ธิดาแห่งเทพซุส

313
00:26:50,525 --> 00:26:52,611
‎ข้าไม่ใช่สิ่งของ

314
00:26:53,361 --> 00:26:56,239
‎ให้ครอบครอง ใช้งาน และเปลี่ยนมือไป

315
00:26:58,533 --> 00:26:59,826
‎เจ้าต้องปล่อยข้าไป

316
00:27:01,077 --> 00:27:04,164
‎- เพียงเจ้าเอ่ยปากเท่านั้น
‎- ผมปล่อยแน่ สัญญา

317
00:27:04,873 --> 00:27:05,790
‎แต่…

318
00:27:09,919 --> 00:27:14,215
‎คุณพอจะช่วยผมก่อนได้ไหม

319
00:27:15,717 --> 00:27:17,052
‎ให้แรงบันดาลใจผม

320
00:27:18,345 --> 00:27:21,306
‎แค่หนังสือเล่มเดียว แล้วผมจะปล่อยคุณไป

321
00:27:21,389 --> 00:27:22,724
‎สาบานเลยว่าผมจะปล่อย

322
00:27:24,934 --> 00:27:26,144
‎"พวกนักเขียนคือคนโกหก"

323
00:27:29,022 --> 00:27:30,106
‎ไม่ใช่ทุกคน

324
00:27:31,941 --> 00:27:32,901
‎แค่เล่มเดียว

325
00:27:37,614 --> 00:27:38,531
‎ได้โปรด

326
00:27:45,163 --> 00:27:47,040
‎ข้าเลือกว่าจะแบ่งปันของขวัญของข้าให้ผู้ใด

327
00:27:50,919 --> 00:27:53,505
‎บางทีเราทั้งคู่อาจต้องการเวลาคิด

328
00:28:46,766 --> 00:28:50,603
‎(รอตั้งชื่อ - นิยายโดยริชาร์ด แมด็อก)

329
00:29:17,630 --> 00:29:18,923
‎(เรดดิตดอทคอม)

330
00:29:19,007 --> 00:29:20,216
‎(ริชาร์ด แมด็อก)

331
00:29:24,179 --> 00:29:25,346
‎(ภาคต่อจากคาบาเรต์รึ)

332
00:29:26,681 --> 00:29:28,224
‎(อินสตาแกรม)

333
00:29:28,767 --> 00:29:30,059
‎(คาบาเรต์ ออฟ ดร.คาลิการิ)

334
00:29:33,104 --> 00:29:35,356
‎(แอทริกแมด็อก นิยายเล่มสองอยู่ไหน)

335
00:29:36,941 --> 00:29:43,782
‎ที่พรมแดน ณ เส้นแบ่งเขตที่ไม่ใช่ที่ใดที่หนึ่ง

336
00:29:43,865 --> 00:29:47,827
‎ฉันอยู่ในจุดที่ซับซ้อนและไม่มีอะไรชัดเจนนัก

337
00:29:48,661 --> 00:29:51,539
‎ไม่มีใครชัดเจน

338
00:29:53,208 --> 00:29:56,294
‎เราพูดอะไรได้ไม่ชัดเจน สับสนไปหมด

339
00:29:57,253 --> 00:30:01,007
‎เราเจาะจงลงไปไม่ได้ว่า
‎เขาทำอะไรที่เรารู้สึกว่ามันผิดมหันต์

340
00:30:01,090 --> 00:30:02,801
‎ใช่ บ็อบทำให้เราบ้า

341
00:30:17,023 --> 00:30:18,733
‎เจ้าคิดจะล่อใจข้าด้วยของขวัญรึ

342
00:30:22,237 --> 00:30:23,863
‎เขาไม่ได้ทำกันแบบนี้หรือ

343
00:30:25,281 --> 00:30:26,908
‎ข้าว่าเจ้ารู้ว่าเขาทำกันอย่างไร

344
00:30:29,911 --> 00:30:33,039
‎เมื่อศิลปินอธิษฐานต่อเหล่าเทพีมิวส์

345
00:30:34,499 --> 00:30:38,253
‎เขาปฏิญาณจะรับใช้และอุทิศตนต่อเหล่าเทพี

346
00:30:38,336 --> 00:30:40,421
‎เพื่อแลกกับแรงบันดาลใจจากสวรรค์

347
00:30:40,505 --> 00:30:44,384
‎ศิลปินไม่ควรกักขังเทพีไว้โดยที่นางไม่เต็มใจ

348
00:30:45,134 --> 00:30:46,970
‎คุณให้สิ่งที่อีรัสมุส ฟรายต้องการนี่

349
00:30:47,053 --> 00:30:48,346
‎ข้าไม่ได้ให้

350
00:30:49,597 --> 00:30:51,140
‎เขาเอาไปจากข้า

351
00:30:57,772 --> 00:30:59,524
‎ตอนนั้นข้ากลับไปยังเขาเฮลิคอน

352
00:31:00,775 --> 00:31:01,985
‎ไปยังน้ำพุศักดิ์สิทธิ์

353
00:31:03,862 --> 00:31:09,576
‎ข้าวางม้วนกระดาษไว้ที่ฝั่ง
‎และข้าลงไปอาบน้ำเช่นที่เคยทำ

354
00:31:11,494 --> 00:31:12,996
‎เขาพบมันที่นั่น

355
00:31:13,079 --> 00:31:14,330
‎เขาอ่านมัน

356
00:31:16,040 --> 00:31:17,000
‎และกล่าวว่า…

357
00:31:19,168 --> 00:31:21,588
‎"คัลไลโอพี คุณต้องเรียกผมว่านายท่าน"

358
00:31:22,922 --> 00:31:27,760
‎แล้วเขาก็เผาม้วนกระดาษของข้า
‎ซึ่งผูกมัดข้าไว้กับเขาและบัดนี้กับเจ้า

359
00:31:27,844 --> 00:31:32,932
‎นอกจากเจ้าจะเอ่ยคำปลดปล่อย
‎ให้ข้าเป็นอิสระเช่นเจ้า

360
00:31:33,016 --> 00:31:34,058
‎คิดว่าผมเป็นอิสระรึ

361
00:31:38,313 --> 00:31:40,815
‎ผมได้เงินล่วงหน้า
‎เพื่อเขียนหนังสือเล่มนี้มาเมื่อสองปีก่อน

362
00:31:40,899 --> 00:31:42,650
‎ผมยังไม่ได้เริ่มเขียนเลย

363
00:31:42,734 --> 00:31:45,528
‎ยังไม่รู้เลยว่าจะเขียนเกี่ยวกับอะไร

364
00:31:48,615 --> 00:31:50,950
‎ผมมืดแปดด้าน คัลไลโอพี

365
00:31:56,205 --> 00:31:57,415
‎ได้โปรด

366
00:31:59,125 --> 00:32:00,585
‎ผมขอร้องละ

367
00:32:03,421 --> 00:32:07,091
‎ขอข้าอีกหน… เมื่อข้าเป็นอิสระ

368
00:32:43,044 --> 00:32:45,171
‎นายควรจะเขียนอยู่นะ

369
00:32:45,254 --> 00:32:48,132
‎ฉันคงจะเขียน ถ้านายไม่โทรมากวน

370
00:32:48,216 --> 00:32:50,927
‎สำนักพิมพ์นายเพิ่งโทรมากวนฉัน

371
00:32:51,010 --> 00:32:52,720
‎พวกเขาอยากได้หนังสือเดี๋ยวนี้

372
00:32:54,514 --> 00:32:56,015
‎ขอเวลาอีกไม่กี่อาทิตย์

373
00:32:56,099 --> 00:32:59,811
‎ริคกี้ นี่มันเลยกำหนดมาเก้าเดือนแล้ว

374
00:32:59,894 --> 00:33:01,521
‎ตามหลักแล้วนายละเมิด…

375
00:33:01,604 --> 00:33:04,649
‎ไม่รู้พวกเขาอยากให้ฉันทำยังไง แลร์รี่
‎ของแบบนี้มันต้องใช้เวลา

376
00:33:04,732 --> 00:33:06,150
‎ริคกี้ นายเคยมีเวลา

377
00:33:06,234 --> 00:33:09,404
‎นายใช้เวลาของนายไปหมดแล้ว
‎นายเอาเงินเขาไปด้วย

378
00:33:11,197 --> 00:33:12,490
‎ฉันรู้

379
00:33:12,573 --> 00:33:15,493
‎ตอนนี้นายต้องให้อะไรพวกเขาบ้าง

380
00:33:15,576 --> 00:33:18,830
‎อะไรก็ได้ สักบทนึง
‎ไม่งั้นพวกเขาจะยกเลิกสัญญา

381
00:33:18,913 --> 00:33:20,873
‎- และเรียกเงินมัดจำคืน
‎- แต่…

382
00:33:20,957 --> 00:33:22,917
‎ฉันทำอะไรไม่ได้

383
00:33:23,751 --> 00:33:25,503
‎เพราะนายจะไม่ใช่ลูกค้าฉันแล้ว

384
00:33:27,797 --> 00:33:28,923
‎เข้าใจไหม

385
00:33:32,010 --> 00:33:34,804
‎อย่าหลงเชื่อ เธอไม่ใช่มนุษย์

386
00:33:34,887 --> 00:33:38,433
‎เธออายุหลายพันปีแล้ว เธอถูกสร้างขึ้นเพื่อสิ่งนี้

387
00:33:39,225 --> 00:33:42,395
‎นี่คือเป้าหมายของเธอ
‎เพื่อให้แรงบันดาลใจกับผู้ชายเช่นเรา

388
00:33:47,608 --> 00:33:51,654
‎ริค พูดอะไรสักอย่าง ฉันจะได้รู้ว่านายเข้าใจ

389
00:33:51,738 --> 00:33:52,739
‎ฉันเข้าใจ

390
00:33:55,867 --> 00:33:57,076
‎เดี๋ยวจะส่งอะไรไปให้

391
00:34:17,847 --> 00:34:18,764
‎คัลไลโอพี

392
00:34:57,637 --> 00:34:58,888
‎เกรเชียสเลดี้ส์

393
00:34:59,972 --> 00:35:02,975
‎มารดาแห่งคาเมเน่ โปรดรับฟังคำอธิษฐานของข้า

394
00:35:03,059 --> 00:35:06,729
‎ข้าเอง ธิดาของท่าน

395
00:35:07,939 --> 00:35:11,651
‎คัลไลโอพีวิงวอนท่านให้ช่วยนำข้าไปจากที่นี่

396
00:35:12,443 --> 00:35:17,865
‎ท่านหญิงแห่งการใคร่ครวญ
‎ความทรงจำและบทเพลง

397
00:35:19,242 --> 00:35:20,493
‎โปรดรับฟังข้า

398
00:35:20,576 --> 00:35:25,123
‎เอาละ พอได้แล้ว แม่เสียงหวาน

399
00:35:31,629 --> 00:35:33,756
‎เรารับรู้ความเจ็บปวดของเจ้า
‎แต่เราช่วยเจ้าไม่ได้

400
00:35:33,840 --> 00:35:36,926
‎เจ้าโดนจับที่เฮลิคอนตามพิธีกรรมของมิสเทอรีส์

401
00:35:37,009 --> 00:35:38,886
‎เจ้าโดนผูกมัดอย่างถูกต้อง

402
00:35:39,554 --> 00:35:42,014
‎แต่มันไม่ยุติธรรม ท่านแม่

403
00:35:42,098 --> 00:35:44,142
‎ท่านทำอะไรไม่ได้เลยหรือ

404
00:35:45,059 --> 00:35:47,019
‎ไม่มีผู้ใดไกล่เกลี่ยแทนข้าได้เลยหรือ

405
00:35:47,645 --> 00:35:49,856
‎ทุกวันนี้มีผู้ทรงอำนาจโบราณน้อยนักที่จะยินยอม

406
00:35:49,939 --> 00:35:53,192
‎หรือสามารถแทรกแซงเรื่องของมนุษย์ได้
‎คัลไลโอพี

407
00:35:53,276 --> 00:35:56,445
‎เทพมากมายดับสูญไปแล้ว ธิดาข้า
‎มีเพียงดิเอนด์เลสที่ไม่เคยหายไป

408
00:35:57,446 --> 00:36:00,324
‎แต่ระยะหลังนี้เอนด์เลสเองก็ยังประสบปัญหา

409
00:36:01,784 --> 00:36:06,414
‎กระนั้น… ช่วยได้นิดหน่อยก็ยังดี

410
00:36:06,497 --> 00:36:09,083
‎ดังเช่นหญิงชรากล่าวยามที่นางถ่ายเบาในทะเล

411
00:36:10,209 --> 00:36:12,879
‎ดิเอนด์เลส น่าสนใจดี

412
00:36:13,504 --> 00:36:17,300
‎จะอย่างไรช่วงหนึ่งราชาแห่งความฝัน
‎และคัลไลโอพีก็เคยสนิทสนมกัน

413
00:36:17,383 --> 00:36:23,055
‎ไม่นานนัก และจำได้ไหม พี่ข้า
‎ทั้งคู่มิได้จากกันด้วยดีนัก

414
00:36:23,139 --> 00:36:24,307
‎กระนั้น

415
00:36:25,141 --> 00:36:27,059
‎นางก็เคยมีโอรสกับเขา

416
00:36:27,143 --> 00:36:32,732
‎เจ้าเด็กชายตัวน้อยที่ไปหาเฮดีส
‎เพื่อคนรักของเขา และสิ้นชีพที่เทรซ

417
00:36:32,815 --> 00:36:35,443
‎โดนฉีกร่างเพราะลบหลู่เทพ

418
00:36:36,319 --> 00:36:38,446
‎เสียงเขาก็ไพเราะเช่นกัน

419
00:36:39,739 --> 00:36:40,865
‎ออร์เฟียส

420
00:36:40,948 --> 00:36:42,783
‎ราชาแห่งความฝันไม่มีวันช่วยข้า

421
00:36:44,744 --> 00:36:46,078
‎หลังจากสิ่งที่ข้าทำกับเขา

422
00:36:46,746 --> 00:36:50,041
‎เขาเกลียดข้าเพราะเรื่องนั้นและข้าก็ชิงชังเขา

423
00:36:51,375 --> 00:36:52,752
‎ข้าไม่รับความช่วยเหลือจากเขา

424
00:36:52,835 --> 00:36:53,836
‎เด็กโง่เอ๋ย

425
00:36:54,712 --> 00:36:58,633
‎โอเนรอสช่วยเจ้าไม่ได้
‎ต่อให้เขาอยากช่วยก็ตาม

426
00:36:59,217 --> 00:37:00,218
‎ซึ่งไม่น่าเป็นไปได้

427
00:37:00,301 --> 00:37:03,387
‎เช่นเดียวกับเจ้า
‎อดีตสามีของเจ้าถูกมนุษย์จองจำเอาไว้

428
00:37:04,347 --> 00:37:06,140
‎เขาโดนคุมขังไว้ใต้ผืนดิน

429
00:37:06,224 --> 00:37:09,185
‎ทำให้โรคหลับใหลแพร่ระบาดในอาณาจักรนี้

430
00:37:09,268 --> 00:37:12,647
‎ความฝันและฝันร้ายก่อความวุ่นวาย

431
00:37:13,231 --> 00:37:14,941
‎เสียใจด้วย สาวน้อย

432
00:37:16,943 --> 00:37:18,069
‎ไม่นะ

433
00:37:18,152 --> 00:37:20,238
‎คำอธิษฐานของเจ้าสูญเปล่า

434
00:37:21,030 --> 00:37:22,865
‎เราช่วยอะไรเจ้าไม่ได้

435
00:37:22,949 --> 00:37:24,116
‎ได้โปรด

436
00:37:24,200 --> 00:37:26,285
‎และเจ้าทำอะไรไม่ได้นอกจากหวัง

437
00:37:28,746 --> 00:37:30,331
‎ได้โปรดอย่าทิ้งข้าไว้ที่นี่

438
00:37:33,209 --> 00:37:34,210
‎ข้าขอร้อง

439
00:37:37,546 --> 00:37:39,924
‎(สิงหาคม ค.ศ. 2020)

440
00:37:40,007 --> 00:37:42,510
‎เรามีการประชันราคาเกิดขึ้น

441
00:37:43,261 --> 00:37:45,263
‎บริษัทหนังใหญ่ๆ ทุกแห่งอยากได้เขา

442
00:37:45,346 --> 00:37:46,973
‎(ริก แมด็อก
‎แอนด์ มายเลิฟ ชี เกฟ มี ไลท์)

443
00:37:47,056 --> 00:37:49,058
‎หนัง รายการทีวี สตรีมมิ่ง

444
00:37:49,141 --> 00:37:50,935
‎ใครเป็นตัวเก็ง

445
00:37:51,018 --> 00:37:53,062
‎ใครก็ตามที่ให้เขาเขียนบทและกำกับ

446
00:37:53,145 --> 00:37:55,898
‎ขนาดโจ โรว์ลิ่ง พวกเขายังไม่ยอม
‎ให้เขียนบทและกำกับเองเลย

447
00:37:55,982 --> 00:37:58,693
‎โจ โรว์ลิ่งต้องการตัวแทนใหม่
‎บอกเธอให้โทรหาฉัน

448
00:38:00,111 --> 00:38:02,822
‎ผมไม่มีวันเข้าใจว่านิยายกระแสหลัก

449
00:38:02,905 --> 00:38:05,199
‎ได้เข้าชิงได้ยังไง
‎กระทั่งผ่านการคัดเลือกก็ไม่น่า

450
00:38:05,283 --> 00:38:08,661
‎กรรมการรู้สึกว่า
‎หนังสือใหม่ของแมด็อกอยู่เหนือกระแสหลัก

451
00:38:09,245 --> 00:38:10,162
‎คุณอ่านหรือยัง

452
00:38:10,246 --> 00:38:12,248
‎ยังไม่ได้อ่าน

453
00:38:12,331 --> 00:38:16,419
‎ผมอ่านแล้ว เหมือนอ่านหนังสือ
‎ที่เขียนโดยนักเขียนคนละคนเลย

454
00:38:17,503 --> 00:38:18,796
‎หนังสือดีมาก

455
00:38:20,548 --> 00:38:21,632
‎เยี่ยมจริงๆ

456
00:38:22,300 --> 00:38:24,635
‎ความเพียบพร้อมของข้อมูล

457
00:38:24,719 --> 00:38:27,346
‎ใช่ แต่ทำไมเขาต้องเปลี่ยนชื่อด้วยล่ะ

458
00:38:28,306 --> 00:38:31,309
‎- หมายความว่าไง
‎- จากริชาร์ดเป็น ริกไม่ใช่ "ริค"

459
00:38:32,518 --> 00:38:35,896
‎น่าจะสื่อถึงธีมของนิยาย
‎ที่เป็นการนำเสนอรูปแบบใหม่

460
00:38:36,731 --> 00:38:39,400
‎ฉันว่าน่าจะสื่อถึงความขี้เก๊กของนักเขียนมากกว่า

461
00:38:40,026 --> 00:38:40,901
‎คุยกันถึงไหนแล้ว

462
00:38:41,569 --> 00:38:45,114
‎ฉันบอกว่าชอบการวางลักษณะ
‎ตัวละครไอลีนของคุณแค่ไหน

463
00:38:45,823 --> 00:38:48,909
‎ไม่ค่อยมีตัวละครผู้หญิงแกร่งๆ ในนิยาย

464
00:38:48,993 --> 00:38:50,494
‎ต่อให้ในนิยายที่ผู้หญิงเขียนด้วย

465
00:38:50,578 --> 00:38:51,787
‎ผมเห็นด้วย

466
00:38:52,580 --> 00:38:54,290
‎ผมรู้ว่ามันกำลังฮิตตอนนี้

467
00:38:54,373 --> 00:38:57,752
‎ที่จะบอกว่ามีแต่ผู้หญิงที่เขียนถึง
‎ประสบการณ์ของผู้หญิงได้อย่างแท้จริง

468
00:38:57,835 --> 00:39:00,087
‎แต่… ก็นะ…

469
00:39:01,380 --> 00:39:04,550
‎ผมถือว่าตัวเองเป็นนักเขียนที่สนับสนุนสิทธิสตรี

470
00:39:07,136 --> 00:39:10,348
‎แล้วเสียงนั่นในตัวคุณมาจากไหนเหรอ

471
00:39:10,431 --> 00:39:11,682
‎เสียงผู้หญิงน่ะ

472
00:39:15,853 --> 00:39:17,229
‎จากบรรดาผู้หญิงในชีวิตผม

473
00:39:43,631 --> 00:39:46,842
‎(สืงหาคม ค.ศ. 2022)

474
00:39:47,426 --> 00:39:49,387
‎ผมถ่ายเวอร์ชั่นภาพยนตร์อยู่ที่ลอสแอนเจลิส

475
00:39:49,470 --> 00:39:51,263
‎บริษัทหนังเช่าเครื่องบินส่วนตัวให้ผม

476
00:39:51,347 --> 00:39:54,266
‎เราคงไม่มีปัญหาในการพาคุณเข้าประเทศ

477
00:39:54,350 --> 00:39:55,684
‎ใครจะไปรู้

478
00:39:55,768 --> 00:39:57,061
‎(ริก แมด็อก - อีเกิลสโตนส์)

479
00:39:57,144 --> 00:39:59,730
‎บางทีเราอาจจะตัดสินใจอยู่แอลเอก็ได้

480
00:40:02,566 --> 00:40:04,026
‎บางที "เรา" จะตัดสินใจเหรอ

481
00:40:06,862 --> 00:40:10,741
‎ทำไมคุณไม่ยอมให้
‎ตัวเองยินดีกับความสำเร็จของเรา

482
00:40:11,617 --> 00:40:12,952
‎แค่สักแป๊บนึงล่ะ

483
00:40:13,911 --> 00:40:20,835
‎เราเล่าเรื่องราวที่ตราตรึง
‎และให้แรงบันดาลใจคน

484
00:40:21,585 --> 00:40:23,546
‎เทพีมิวส์สร้างมาเพื่อสิ่งนั้นไม่ใช่หรือ

485
00:40:24,713 --> 00:40:27,758
‎เหล่าพี่น้องเทพีของข้าและข้าเกิดขึ้นมา
‎เราไม่ได้ถูกสร้างขึ้น

486
00:40:27,842 --> 00:40:29,218
‎โทษที แลร์รี่น่ะ

487
00:40:30,177 --> 00:40:31,470
‎คุยกับบริษัทหนังรึยัง

488
00:40:33,973 --> 00:40:36,434
‎(เจ้าหญิงนิทราตื่นแล้ว)

489
00:40:37,935 --> 00:40:40,771
‎ไม่ พวกเขาต้องยืนยันตั้งแต่เริ่มว่า

490
00:40:40,855 --> 00:40:44,775
‎นักแสดงและทีมงาน
‎อย่างน้อยครึ่งนึงต้องเป็นผู้หญิง

491
00:40:44,859 --> 00:40:46,610
‎และคนผิวสี

492
00:40:46,694 --> 00:40:48,237
‎จากนั้นเราต้องประกาศออกไป

493
00:40:48,320 --> 00:40:51,365
‎พวกเขาจะได้ถอนคำพูดไม่ได้เรื่องการจ้างคน

494
00:41:02,626 --> 00:41:04,378
‎เรื่องเงินเราถึงไหนแล้ว

495
00:41:12,428 --> 00:41:14,805
‎นี่ล้อเล่นใช่ไหม

496
00:41:15,389 --> 00:41:17,558
‎ไม่

497
00:42:05,314 --> 00:42:08,442
‎ข้าเรียกขานท่าน โอเนรอส เผื่อท่านจะได้ยินข้า

498
00:42:09,985 --> 00:42:13,239
‎และมาช่วยข้า เมื่อข้าเอ่ยชื่อท่านออกมา

499
00:42:18,953 --> 00:42:19,870
‎มอร์เฟียส

500
00:42:21,539 --> 00:42:22,581
‎หมายความว่าไง

501
00:42:24,875 --> 00:42:26,710
‎นั่นคือชื่อของเทพแห่งความฝัน

502
00:42:32,466 --> 00:42:33,884
‎คุณเขียนจดหมายถึงเขาเหรอ

503
00:42:35,511 --> 00:42:36,637
‎อะไรประมาณนั้น

504
00:42:56,365 --> 00:42:57,283
‎คุณเป็นของผม

505
00:43:00,202 --> 00:43:01,495
‎ตามกฎ

506
00:43:02,329 --> 00:43:04,081
‎เทพแห่งความฝันช่วยคุณไม่ได้

507
00:43:23,225 --> 00:43:25,477
‎ขอบคุณที่ยอมให้สัมภาษณ์ครั้งนี้ที่บ้านคุณ

508
00:43:25,561 --> 00:43:28,022
‎ขอบคุณที่ช่วยกระจายข่าวเรื่องหนังสือเล่มใหม่

509
00:43:28,105 --> 00:43:32,776
‎ฉันขอเริ่มด้วยการถามถึง
‎ผู้ที่มีอิทธิพลในเชิงวรรณกรรมของคุณ

510
00:43:33,944 --> 00:43:36,947
‎ผมคงไม่ได้เป็นนักเขียน

511
00:43:37,031 --> 00:43:39,700
‎ถ้าไม่ได้อ่านงานของนักเขียน
‎อย่างเชอร์ลีย์ แจ็กสัน

512
00:43:39,783 --> 00:43:42,745
‎มาร์กาเร็ต แอทวู้ดและออกเทเวีย อี บัตเลอร์

513
00:43:42,828 --> 00:43:45,706
‎พออ่านอีเกิลสโตนส์แล้ว นักเขียนที่ฉันนึกถึง

514
00:43:45,789 --> 00:43:47,374
‎คืออีรัสมุส ฟรายที่เสียชีวิตไปแล้ว

515
00:43:48,459 --> 00:43:51,879
‎โทษนะ คุณบอกว่า
‎อีรัสมุส ฟราย "ที่เสียชีวิตไปแล้ว" เหรอ

516
00:43:51,962 --> 00:43:52,838
‎เขา…

517
00:43:55,174 --> 00:43:56,091
‎เขาตายแล้วเหรอ

518
00:43:56,175 --> 00:43:58,427
‎ฤดูร้อนปีก่อน คุณรู้จักเขาเหรอ

519
00:43:59,470 --> 00:44:01,513
‎ผมไม่ได้รู้จักเขา ผม…

520
00:44:02,097 --> 00:44:04,141
‎เราเจอกันไม่กี่ครั้ง

521
00:44:04,224 --> 00:44:07,811
‎เขา… พูดถึงงานผมเป็นอย่างดี

522
00:44:07,895 --> 00:44:10,689
‎เขาคงต้องอายุเกือบ 90 แล้ว เขา…

523
00:44:11,649 --> 00:44:12,983
‎เขาตายเพราะโรคชราเหรอ

524
00:44:13,901 --> 00:44:14,777
‎เปล่า

525
00:44:16,111 --> 00:44:17,571
‎เขาวางยาพิษตัวเอง

526
00:44:18,781 --> 00:44:22,201
‎สิ่งสุดท้ายที่เขาทำคือ
‎เขียนจดหมายถึงสำนักพิมพ์เก่าของเขา

527
00:44:22,284 --> 00:44:25,245
‎ขอร้องให้เอาหนึ่งในหนังสือของเขามาพิมพ์ใหม่

528
00:44:25,329 --> 00:44:27,456
‎เฮียร์ คัมส์ อะ แคนเดิล ผมว่านะ

529
00:44:27,539 --> 00:44:29,958
‎ฉันว่าใช่ คุณรู้ได้ไง

530
00:44:32,169 --> 00:44:35,547
‎เล่มนั้นน่าจะเป็นเล่มโปรดของผม
‎ตอนผมเป็นเด็ก

531
00:44:36,382 --> 00:44:38,592
‎มันสะเทือนใจ จริงใจและ…

532
00:44:41,220 --> 00:44:42,262
‎แปลก

533
00:44:46,016 --> 00:44:47,059
‎ชายชราผู้น่าสงสาร

534
00:44:48,060 --> 00:44:51,355
‎น่าเสียดายที่คนเลิกอ่านงานของเขา
‎จนหนังสือเขาตกยุคไป

535
00:44:52,856 --> 00:44:55,859
‎ใช่ว่าคุณจะต้องกังวลเรื่องนั้น
‎คุณคือริชาร์ด แมด็อกนี่

536
00:44:55,943 --> 00:44:57,986
‎โทษทีค่ะ ริก แมด็อก

537
00:44:59,571 --> 00:45:01,490
‎เอาละ คำถามต่อไป

538
00:45:10,499 --> 00:45:11,667
‎ท่านมา

539
00:45:15,671 --> 00:45:16,672
‎เจ้าเรียกข้า

540
00:45:19,258 --> 00:45:23,011
‎พวกนางบอกข้าว่าท่านโดนจองจำเหมือนข้า

541
00:45:23,762 --> 00:45:24,888
‎ไม่เหมือนเจ้า

542
00:45:26,348 --> 00:45:28,726
‎ความทุกข์ทนของข้าเทียบกับเจ้าไม่ได้เลย

543
00:45:28,809 --> 00:45:29,727
‎อย่าพูดเช่นนั้น

544
00:45:31,353 --> 00:45:33,522
‎การเทียบความทุกข์ทนของเรามีแต่จะเพิ่มพูนมัน

545
00:45:33,605 --> 00:45:35,899
‎ข้าเจ็บปวดเมื่อได้ยินความโชคร้ายของท่าน

546
00:45:37,276 --> 00:45:38,944
‎ข้าดีใจที่ท่านเป็นอิสระ

547
00:45:39,653 --> 00:45:41,363
‎เจ้าติดอยู่ที่นี่ตามกฎ

548
00:45:44,283 --> 00:45:46,243
‎ข้ารู้ว่าท่านปลดปล่อยข้าไม่ได้

549
00:45:47,661 --> 00:45:49,163
‎มีแต่เขาที่ทำได้

550
00:45:50,748 --> 00:45:54,084
‎แต่ถ้าท่านจะ… ลองดลใจเขาล่ะ

551
00:45:55,210 --> 00:45:56,295
‎ให้ปล่อยข้าไป

552
00:45:57,045 --> 00:46:00,632
‎ข้าจะทำตามนั้น… และมากกว่านั้น

553
00:46:01,341 --> 00:46:02,176
‎ดรีม…

554
00:46:02,259 --> 00:46:05,053
‎มันต้องโดนลงโทษ

555
00:46:05,137 --> 00:46:09,266
‎อย่างไร ลงโทษเช่นไรจึงจะพอเล่า

556
00:46:10,100 --> 00:46:13,353
‎ต่อให้เขาตายก็ไม่อาจคืนสิ่งที่เขาพรากไปจากข้า

557
00:46:13,437 --> 00:46:14,688
‎เขาไม่มีค่าใด

558
00:46:16,106 --> 00:46:17,065
‎เป็นแค่ชายผู้หนึ่ง

559
00:46:17,149 --> 00:46:18,984
‎ข้าไม่อาจปล่อยให้มันเป็นอิสระ

560
00:46:19,067 --> 00:46:21,945
‎ทำไมเล่า เพราะครั้งหนึ่งข้าเป็นของท่านหรือ

561
00:46:23,572 --> 00:46:24,698
‎เพราะมันทำร้ายเจ้า

562
00:46:28,118 --> 00:46:31,872
‎ล่าสุดที่เราพบกัน
‎เจ้าบอกว่าจะไม่มีวันพูดกับข้าอีก

563
00:46:32,706 --> 00:46:33,916
‎ข้าขอโทษ ข้า…

564
00:46:36,251 --> 00:46:38,086
‎ข้าไม่รู้ว่าจะหันหน้าไปพึ่งใคร

565
00:46:39,421 --> 00:46:40,672
‎เจ้าเข้าใจข้าผิด

566
00:46:43,008 --> 00:46:46,720
‎เมื่อข้าได้ยินเสียงเรียกของเจ้า
‎ถึงจะผ่านไปนานขนาดนี้…

567
00:46:54,478 --> 00:46:55,729
‎ให้ข้าช่วยเจ้านะ

568
00:46:58,065 --> 00:46:59,066
‎ได้โปรด

569
00:47:00,859 --> 00:47:02,110
‎ข้าติดค้างเจ้าอยู่

570
00:47:09,785 --> 00:47:11,245
‎ท่านจะทำอะไรกับเขา

571
00:47:27,803 --> 00:47:29,680
‎อะไร… แกเป็นใครวะ

572
00:47:30,973 --> 00:47:33,058
‎- ออกไปจากบ้านฉัน
‎- จงเงียบ

573
00:47:34,518 --> 00:47:37,104
‎เจ้าขังหญิงผู้หนึ่งไว้ที่นี่โดยนางไม่เต็มใจ

574
00:47:38,772 --> 00:47:41,275
‎ข้ามาเพื่อขอให้เจ้าปล่อยนางไป

575
00:47:42,818 --> 00:47:44,069
‎จะบ้าเรอะ

576
00:47:44,945 --> 00:47:47,114
‎ที่นี่ไม่มีผู้หญิง ฉันจะโทรแจ้งตำรวจ
‎รู้ไหมฉันเป็นใคร

577
00:47:47,197 --> 00:47:50,742
‎ข้ารู้ดีว่าเจ้าเป็นใครและเป็นอะไร
‎ริชาร์ด แมด็อก

578
00:47:55,539 --> 00:47:57,082
‎แกจะโทรแจ้งตำรวจเหรอ

579
00:47:57,749 --> 00:48:01,295
‎ไม่ ข้าจะไม่บอกหน่วยงานใดของมนุษย์ทั้งนั้น

580
00:48:01,879 --> 00:48:03,088
‎ปล่อยนางไป

581
00:48:04,047 --> 00:48:05,716
‎แกไม่เข้าใจ ฉันต้องการเธอ

582
00:48:05,799 --> 00:48:08,886
‎ถ้าไม่มีเธอ ฉันก็เขียนหนังสือไม่ได้
‎ฉันไม่มีไอเดียเลย

583
00:48:09,678 --> 00:48:12,639
‎- นี่ฉันมีเงินนะ
‎- หุบปาก

584
00:48:18,395 --> 00:48:24,067
‎นางโดนคุมขังไว้มานานกว่า 60 ปี

585
00:48:24,151 --> 00:48:28,614
‎โดนลบหลู่ ทำร้าย ทำให้มีมลทิน

586
00:48:28,697 --> 00:48:32,200
‎และเจ้าจะไม่ยอมปล่อยนางไป
‎เพราะเจ้าต้องการไอเดียรึ

587
00:48:32,284 --> 00:48:37,289
‎ดี… หากเจ้าต้องการไอเดียละก็ เจ้าจะได้มัน

588
00:48:38,874 --> 00:48:40,542
‎แบบมากมายมหาศาล

589
00:49:09,363 --> 00:49:11,156
‎คุณทำอะไรผม

590
00:49:13,283 --> 00:49:15,535
‎ทำให้ผมฝันร้ายเหรอ

591
00:49:18,246 --> 00:49:19,081
‎บอกมา

592
00:49:19,164 --> 00:49:21,667
‎ข้าไม่ได้ทำอะไรเจ้าเลย ริชาร์ด แมด็อก

593
00:49:24,252 --> 00:49:26,463
‎เจ้าได้พบมอร์เฟียส

594
00:49:27,589 --> 00:49:30,092
‎ผู้ซึ่งชาวโรมันเรียกว่านักแปลงร่าง

595
00:49:30,175 --> 00:49:32,010
‎ครั้งหนึ่งเขาเคยเป็นสามีข้า

596
00:49:33,428 --> 00:49:35,347
‎และเป็นบิดาของบุตรข้า

597
00:49:36,515 --> 00:49:38,016
‎ผมไม่รู้ว่าคุณมีลูกชาย

598
00:49:38,600 --> 00:49:40,477
‎เจ้าไม่รู้อะไรเกี่ยวกับข้าเลย

599
00:49:41,937 --> 00:49:45,273
‎แต่มันสายไปแล้วที่เจ้าจะมาสนใจเรื่องนั้น

600
00:49:53,281 --> 00:49:54,616
‎"และในความมืดมิด

601
00:49:55,784 --> 00:49:59,663
‎เขาคิดถึงเรื่องราวในทุกดวงดาว

602
00:50:02,541 --> 00:50:04,042
‎ดุจหิ่งห้อย"

603
00:50:05,377 --> 00:50:11,508
‎"กะพริบ… แล้วจางหายไป… ในราตรี"

604
00:50:20,017 --> 00:50:22,144
‎(อีเกิลสโตนส์)

605
00:50:26,481 --> 00:50:27,691
‎มีคำถามไหม

606
00:50:32,571 --> 00:50:34,281
‎สาวน้อยที่อยู่แถวสาม

607
00:50:38,118 --> 00:50:41,121
‎งานของคุณมีหลากหลายแนว

608
00:50:41,204 --> 00:50:44,833
‎โลกมากมาย ตัวละครมากมายหลายแบบ

609
00:50:45,876 --> 00:50:48,378
‎ขอถามได้ไหมคะว่าทั้งหมดนั้นมาจากไหน

610
00:50:50,464 --> 00:50:57,179
‎สำหรับผม… ไอเดียไม่ได้มาจากที่ไหน

611
00:50:57,262 --> 00:51:00,557
‎ไอเดียอยู่รอบตัวเราตลอดเวลา

612
00:51:01,141 --> 00:51:07,689
‎ผมเขียนนิยายทั้งเล่มที่เกิดขึ้นที่…
‎งานพบปะนักเขียนได้

613
00:51:09,149 --> 00:51:13,987
‎ที่ซึ่ง… มีบางสิ่งเกิดขึ้นกับโลกภายนอก

614
00:51:14,696 --> 00:51:19,785
‎หายนะบางอย่าง แต่ผู้มาร่วมงานปลอดภัย…

615
00:51:22,037 --> 00:51:23,830
‎ตราบใดที่นักเขียนอ่านต่อไปเรื่อยๆ

616
00:51:25,123 --> 00:51:26,374
‎ขอบคุณ

617
00:51:26,458 --> 00:51:30,504
‎หรือ… เรื่องเกี่ยวกับสมาคมนักวิจารณ์

618
00:51:30,587 --> 00:51:37,135
‎ซึ่งที่จริงเป็นภราดรศาสตร์มืดผูกพันกันด้วย
‎การดูหมิ่นศาสนาและสัตย์สาบานเลือด

619
00:51:37,219 --> 00:51:38,637
‎เพื่อทำลายนักเขียนผู้หนึ่ง

620
00:51:38,720 --> 00:51:43,308
‎พวกเขาบูชายัญเด็กคนหนึ่ง
‎และทำพิธีรำลึกวันสวรรคตของพระเยซู

621
00:51:48,230 --> 00:51:51,650
‎หรือเมืองแห่งหนึ่งที่ซึ่งท้องถนนปูลาดด้วยเวลา

622
00:51:51,733 --> 00:51:56,571
‎รถไฟขบวนหนึ่งเต็มไปด้วยผู้หญิงใบ้
‎ขับโดยชายตาบอด

623
00:52:07,749 --> 00:52:09,501
‎หัวสร้างจากแสง… โทษที

624
00:52:12,170 --> 00:52:13,421
‎ขอโทษที

625
00:52:13,505 --> 00:52:18,844
‎ปลาทองหมาป่าที่แปลงเป็นหมาป่าได้
‎เมื่อจันทร์เต็มดวง

626
00:52:19,427 --> 00:52:24,224
‎ชายผู้หนึ่งที่ได้มรดกเป็นบัตรหอสมุด
‎ของหอสมุดอเล็กซานเดรีย

627
00:52:26,268 --> 00:52:28,478
‎หญิงชราสองคนพาพังพอนไปเที่ยว

628
00:52:36,486 --> 00:52:38,488
‎บทกวีเซสติน่าเกี่ยวกับความเงียบ

629
00:52:38,572 --> 00:52:42,367
‎ใช้ถ้อยคำที่… มืดหม่น หยาบคาย

630
00:52:43,118 --> 00:52:47,330
‎ไม่มีทาง กรีดร้อง เปลวเพลิง จุมพิต…

631
00:52:48,874 --> 00:52:51,543
‎ชายชราผู้เป็นเจ้าของจักรวาล
‎และเก็บมันไว้ในกระปุกแยม

632
00:52:52,669 --> 00:52:54,588
‎ชายผู้หนึ่งที่หลงรักตุ๊กตากระดาษ

633
00:52:54,671 --> 00:52:57,507
‎คุณแมด็อก นอร่านะคะ มือคุณเป็นอะไรไป

634
00:52:57,591 --> 00:52:59,634
‎พระเจ้า ผมมีไอเดียเยอะเกินไป

635
00:52:59,718 --> 00:53:04,139
‎ผมไม่มีปากกาหรือกระดาษเลย ก็เลยใช้มือผม

636
00:53:08,393 --> 00:53:12,355
‎ผมบอกว่าผมอยากได้ไอเดีย
‎แต่มันพรั่งพรูมาเร็วเกินไป

637
00:53:12,439 --> 00:53:13,773
‎ต้องพาเขาไปโรงพยาบาล

638
00:53:13,857 --> 00:53:16,067
‎ไม่ ได้โปรด ไปที่บ้านผม

639
00:53:17,360 --> 00:53:20,280
‎มีผู้หญิงคนหนึ่งอยู่ที่ห้องชั้นบน

640
00:53:21,615 --> 00:53:23,283
‎เธอโดนขังไว้ในนั้น

641
00:53:24,326 --> 00:53:27,704
‎บอกเธอว่าเธอไปได้
‎บอกว่าผมปล่อยเธอเป็นอิสระ

642
00:53:27,787 --> 00:53:29,122
‎ฉันไม่เข้าใจ

643
00:53:29,206 --> 00:53:34,127
‎เอากุญแจผมไป ปล่อยเธอออกมา
‎ทำให้เธอออกไปจากบ้าน ทำให้เธอออกไป

644
00:53:36,922 --> 00:53:39,591
‎ผมเคยเซ็นหนังสือให้คุณครั้งหนึ่งใช่ไหม

645
00:53:41,009 --> 00:53:42,552
‎ได้โปรด

646
00:53:44,804 --> 00:53:47,015
‎โอเค ฉันจะไป

647
00:53:47,098 --> 00:53:48,725
‎ทำให้มันหยุดที

648
00:53:49,726 --> 00:53:52,437
‎บอกเธอว่าผมขอโทษ

649
00:53:52,520 --> 00:53:56,316
‎ความเกี่ยวข้องระหว่างเวทมนตร์กับการแปรธาตุ
‎ที่ถูกมองว่าเป็นลัทธิบูชาสินค้า

650
00:53:56,399 --> 00:53:57,859
‎เราจะไปเจอคุณที่โรงพยาบาล

651
00:53:57,943 --> 00:54:00,362
‎ตะวันตกเหนือวิหารพาร์เธนอน
‎ซุปฟันปลาฉลาม

652
00:54:00,445 --> 00:54:05,825
‎นกไนติงเกล พุ่มกุหลาบ
‎และปลอกคอยางสีดำของหมา

653
00:54:22,884 --> 00:54:23,718
‎สวัสดีค่ะ

654
00:54:41,528 --> 00:54:44,072
‎(เฮียร์ คัมส์ อะ แคนเดิล - อีรัสมุส ฟราย)

655
00:54:59,504 --> 00:55:00,922
‎มันจบแล้ว

656
00:55:09,556 --> 00:55:10,390
‎ขอบคุณ

657
00:55:10,932 --> 00:55:12,851
‎ข้าเพียงมาตามเสียงเรียกของเจ้า

658
00:55:16,229 --> 00:55:17,439
‎ตอนนี้เจ้าจะทำอะไร

659
00:55:20,942 --> 00:55:23,069
‎ข้าว่าสิ่งที่ข้าต้องทำคือ

660
00:55:24,863 --> 00:55:29,743
‎พยายามทำให้เรื่องนี้ไม่เกิดขึ้นกับผู้ใดอีก

661
00:55:30,994 --> 00:55:31,953
‎อย่างไรล่ะ

662
00:55:32,037 --> 00:55:33,788
‎ข้าไม่รู้

663
00:55:36,124 --> 00:55:40,128
‎โดยการให้แรงบันดาลใจมนุษย์
‎ให้อยากปรับปรุงตัวให้ดีขึ้น ปรับปรุงกันและกัน

664
00:55:41,504 --> 00:55:43,631
‎โดยการแก้ไขกฎที่ข้าโดนจองจำไว้ใหม่

665
00:55:45,133 --> 00:55:48,470
‎กฎที่เขียนไว้นานมากแล้ว
‎โดยที่ข้ากับพี่ๆ ไม่ได้มีส่วนร่วม

666
00:55:49,721 --> 00:55:51,598
‎ข้าจะทำเช่นเดียวกันกับอาณาจักรของข้า

667
00:55:53,725 --> 00:55:55,393
‎ท่านเปลี่ยนไปนะ โอเนรอส

668
00:55:56,478 --> 00:55:59,606
‎หากเป็นเมื่อก่อนท่านคงทิ้งข้าไว้ที่นี่จนตาย
‎โดยไม่ใส่ใจสักนิด

669
00:56:05,070 --> 00:56:09,032
‎ท่านยังเกลียดข้า… ที่ทิ้งท่านไหม

670
00:56:10,367 --> 00:56:12,786
‎- ที่โทษท่านในเรื่องที่เกิดขึ้นน่ะ
‎- ไม่

671
00:56:16,915 --> 00:56:21,211
‎ที่ผ่านมาข้าเรียนรู้อะไรมากมายและ…

672
00:56:23,922 --> 00:56:25,006
‎มันไม่สำคัญ

673
00:56:27,133 --> 00:56:28,593
‎ข้าไม่เกลียดเจ้า

674
00:56:35,016 --> 00:56:37,143
‎ข้าว่าท่านน่าจะปล่อยมนุษย์ผู้นั้นได้แล้ว

675
00:56:39,104 --> 00:56:40,313
‎เขาปลดปล่อยข้าแล้ว

676
00:56:40,397 --> 00:56:42,899
‎หากไร้ซึ่งการให้อภัย บาดแผลจะไม่มีวันหาย

677
00:56:42,982 --> 00:56:46,194
‎เจ้าจะให้อภัยมันในสิ่งที่มันทำรึ

678
00:56:46,277 --> 00:56:48,113
‎ข้าจะไม่มีวันอภัยในสิ่งที่เขาทำ

679
00:56:49,322 --> 00:56:51,074
‎แต่ข้าต้องให้อภัยเขา

680
00:56:51,783 --> 00:56:52,742
‎ไม่ใช่เพื่อเขา

681
00:56:53,952 --> 00:56:54,828
‎แต่เพื่อข้าเอง

682
00:56:56,996 --> 00:56:58,123
‎ท่านจะปล่อยเขาไหม

683
00:56:59,791 --> 00:57:01,251
‎หากเจ้าปรารถนาเช่นนั้น…

684
00:57:03,461 --> 00:57:04,421
‎ข้าจะทำ

685
00:57:14,347 --> 00:57:17,517
‎ฉันกลับมาแล้ว คุณแมด็อก เป็นไงบ้างคะ

686
00:57:17,600 --> 00:57:18,560
‎ผม…

687
00:57:20,353 --> 00:57:25,525
‎ผมไม่รู้อะไรแล้ว ผม… พยายามจะคิด

688
00:57:26,609 --> 00:57:29,195
‎ฉันทำตามที่คุณขอแล้ว ฉันไปที่บ้านคุณ

689
00:57:30,405 --> 00:57:32,824
‎มีแค่หนังสือเล่มเดียว

690
00:57:32,907 --> 00:57:34,868
‎เธอเคยบอกอะไรไว้

691
00:57:34,951 --> 00:57:38,079
‎นัก… แปลงร่าง

692
00:57:40,039 --> 00:57:42,208
‎มีชื่อหนึ่ง เธอจดไว้ ผม…

693
00:57:45,837 --> 00:57:47,172
‎ผมอยากจำได้จริงๆ

694
00:57:47,797 --> 00:57:52,427
‎จู่ๆ มันก็ยากมากที่จะ… คิด

695
00:57:53,887 --> 00:57:55,388
‎ให้ฉันโทรหาใครไหม

696
00:57:55,472 --> 00:57:56,598
‎เธอไปแล้ว

697
00:58:02,520 --> 00:58:04,022
‎ทุกอย่างหายไปพร้อมกับเธอ

698
00:58:05,315 --> 00:58:07,859
‎ไอเดีย เรื่องราว

699
00:58:12,030 --> 00:58:13,990
‎ทั้งหมดเป็นของเธอ

700
00:58:14,073 --> 00:58:17,118
‎ของใครคะ คุณพูดถึงใครน่ะ

701
00:58:24,125 --> 00:58:27,086
‎ผมไม่รู้

702
00:58:33,134 --> 00:58:34,135
‎ไม่รู้เลย

703
00:58:39,682 --> 00:58:43,353
‎ข้าไปหาท่านในดินแดนความฝันบ้างได้ไหม

704
00:58:44,812 --> 00:58:47,857
‎เราอาจจะได้คุยกันเรื่องลูกชายเราสักที…

705
00:58:50,193 --> 00:58:54,489
‎และ… อาลัยเขาอย่างเต็มที่

706
00:58:56,533 --> 00:58:59,369
‎อาจจะมีสักวัน แต่…

707
00:59:02,497 --> 00:59:03,665
‎ข้าเข้าใจ

708
00:59:19,055 --> 00:59:20,515
‎ขอบคุณ โอเนรอส

709
00:59:22,392 --> 00:59:23,726
‎ข้าจะไม่มีวันลืมเรื่องนี้

710
00:59:26,354 --> 00:59:27,564
‎ลาก่อน

711
00:59:32,610 --> 00:59:33,695
‎ขอโชคดีจงมีแด่ท่าน

712
00:59:37,740 --> 00:59:38,992
‎ลาก่อน คัลไลโอพี

713
01:01:50,415 --> 01:01:55,420
‎คำบรรยายโดย ศมน จิตติบุญเรือน