1
00:00:52,880 --> 00:00:54,050
ให้เดานะ

2
00:00:54,510 --> 00:00:57,470
เธอทำงานกะดึก
ที่ร้านอาหารห่วยๆ ที่ไหนสักแห่ง

3
00:00:57,560 --> 00:00:59,680
แล้วก็กำลังใช้ทางลัดกลับบ้าน

4
00:01:00,930 --> 00:01:03,140
เธอยังกลับไม่ได้จนกว่าฉันจะสั่ง

5
00:01:09,610 --> 00:01:13,820
ถ้าต้องให้ฉันออกแรงล่ะก็
ฉันจะหั่นเธอออกเป็นชิ้นเบ้งๆ เลย

6
00:01:14,030 --> 00:01:16,620
แล้วก็จะยัดทุกรูที่เธอมีเลย

7
00:01:18,990 --> 00:01:20,080
เธอทำอะไรน่ะ

8
00:01:20,160 --> 00:01:22,710
งานถนัดของฉันไง
ไอ้นี่ก็ใช้ได้เหมือนกัน

9
00:01:27,840 --> 00:01:29,710
ควีนนี่

10
00:01:32,800 --> 00:01:34,430
เธอทำอะไรของเธอเนี่ยะ

11
00:01:34,930 --> 00:01:36,470
พวกเธอคงไม่เข้าใจหรอก

12
00:01:36,550 --> 00:01:37,720
นี่มันวูดู

13
00:01:37,800 --> 00:01:38,850
เธอเป็นแม่มดนะ

14
00:01:38,930 --> 00:01:40,520
เราต้องการให้เธอกลับไปที่ชุมชนฯ

15
00:01:41,220 --> 00:01:42,640
แมรี่ ลาโว ทำให้ฉันตาสว่างแล้ว

16
00:01:42,730 --> 00:01:44,060
พวกเธอไม่เคยเป็นเพื่อนฉัน

17
00:01:44,140 --> 00:01:46,150
ฮือ ฮือ

18
00:01:46,230 --> 00:01:48,690
เธอเปลี่ยนฝั่ง
แค่เพราะโดนเพื่อนแกล้งเนี่ยะนะ

19
00:01:48,770 --> 00:01:50,980
ฟิโอน่าเชือดคอฉัน
ฉันยังไม่เห็นต้องโวยวาย

20
00:01:51,400 --> 00:01:53,190
เรารู้ดีว่าตอนนี้
ชุมชนของเรามันเละตุ้มเป๊ะ

21
00:01:53,280 --> 00:01:54,320
แต่มันกำลังเปลี่ยนไป

22
00:01:54,400 --> 00:01:56,070
เรากำลังจะมีซูพรีมคนใหม่

23
00:01:56,490 --> 00:02:01,870
แล้วใครกันล่ะ ฟิโอน่าก็เป่าหูฉัน
เรื่องนั้นเหมือนกัน

24
00:02:02,200 --> 00:02:05,080
ยัยแก่จอมแสบนั่นพูดได้หมดแหละ
ถ้ามันทำให้ได้สิ่งที่ต้องการ

25
00:02:10,500 --> 00:02:12,050
ฉันไม่ได้จะเล่นเธอ

26
00:02:12,340 --> 00:02:13,670
ยังก่อน

27
00:02:16,890 --> 00:02:19,300
- บ้าเอ๊ย
- นี่เธอเพิ่งฆ่าคนบริสุทธิ์นะ

28
00:02:19,390 --> 00:02:22,600
บริสุทธิ์เหรอ จะบอกอะไรให้ฟังนะ

29
00:02:26,350 --> 00:02:30,570
ไอ้เลวนี่ข่มขืน นร.หญิง มาแล้ว
สามคน หรืออาจจะมากกว่าด้วยซ้ำ

30
00:02:30,650 --> 00:02:34,530
แมรี่ ลาโว ต้องการหัวใจสีดำ
แล้วฉันก็จะเอามันไปให้เขา

31
00:02:38,280 --> 00:02:41,740
ราชินีวูดูกำลังปรุงยาสูตรพิเศษ
เพื่อให้ฉันมีพลังมากขึ้น

32
00:02:42,080 --> 00:02:47,500
ฟิโอน่าเคยทำแบบนั้นไหมล่ะ
วูดู คาถาแม่มด

33
00:02:48,460 --> 00:02:50,790
เมืองนี้คงใหญ่ไม่พอสำหรับเราสอง

34
00:02:51,090 --> 00:02:52,920
สงครามกำลังจะเกิดขึ้นแล้ว

35
00:02:53,510 --> 00:02:55,090
แล้วพวกเธอก็จะต้องแพ้

36
00:04:06,410 --> 00:04:09,460
การแทรกซึมของเยื่อหุ้มสมอง
จากเซลล์มะเร็ง

37
00:04:09,580 --> 00:04:11,670
หมอเรียกมันว่าแบบนั้น

38
00:04:11,880 --> 00:04:16,460
เมล็ดพันธุ์เล็กๆ ที่มะเร็ง
เพาะเชื้อเอาไว้ในไขสันหลังของฉัน

39
00:04:17,260 --> 00:04:20,050
ไอ้ตัวจิ๋วจอมแสบนี่
มันยาลดน้ำหนักจากนรกดีๆ นี่เอง

40
00:04:22,840 --> 00:04:25,050
ฉันเคยคิดว่าเข้าใจในความเจ็บปวด

41
00:04:25,390 --> 00:04:27,770
แผลไฟไหม้ มีดบาด
กระดูกหัก

42
00:04:28,100 --> 00:04:29,560
ใจสลาย

43
00:04:29,640 --> 00:04:33,730
แต่นี่มันราวกับถูกถ่วงลงใน
แม่น้ำศักดิ์สิทธิ์แห่งความตาย

44
00:04:33,810 --> 00:04:36,900
และความทุกข์ทรมาน
ของดวงวิญญาณทั้งหลายทั้งปวง

45
00:04:36,980 --> 00:04:40,950
ที่เคยเจ็บปวดหรือจะเจ็บปวด
ได้ไหลรินไปทั่วร่างของฉัน

46
00:04:42,860 --> 00:04:47,490
ร่างกายนี้ไม่ใช่ของฉัน
สภาพแบบนี้ใช่ว่าอยากจะได้หรอกนะ

47
00:04:47,910 --> 00:04:52,290
ความสวยสดของฉันเริ่มจางหายไป
มีแต่จะโทรมลงทุกเมื่อเชื่อวัน

48
00:04:53,460 --> 00:04:57,000
จะมีอะไรเจ็บปวดยิ่งกว่า
การที่ต้องบอกลูกของตัวเอง

49
00:04:57,090 --> 00:04:58,800
ว่าเรากำลังจะตาย

50
00:04:59,130 --> 00:05:01,260
หมอบอกว่านี่เป็นระยะสุดท้ายแล้ว

51
00:05:01,470 --> 00:05:03,050
ช่วยอะไรหน่อยสิ

52
00:05:03,130 --> 00:05:04,590
ช่วยตายก่อนวันขอบคุณพระเจ้า

53
00:05:04,680 --> 00:05:07,720
จะได้ไม่มีใคร
ต้องทนกินลูกเกดเน่าๆ

54
00:05:07,810 --> 00:05:09,970
กับโฟมที่แม่เรียกว่ายัดไส้

55
00:05:12,140 --> 00:05:14,810
ว่ากันว่าความรักคือยาวิเศษที่สุด

56
00:05:16,110 --> 00:05:17,770
คุณสวยจัง

57
00:05:18,650 --> 00:05:21,280
คุณนี่มันหน้ามืดตามัว

58
00:05:21,570 --> 00:05:25,280
ชอบความสวยของฉันเหรอ
ถ่ายรูปไว้สิ

59
00:05:26,030 --> 00:05:28,950
เพราะอีกหนึ่งเดือนต่อจากนี้
ฉันก็จะเป็น...

60
00:05:29,330 --> 00:05:32,910
ยัยแห้งไม้เสียบผี
หัวล้านแถมฟันหลอ

61
00:05:34,330 --> 00:05:36,250
งั้นก็หนีไปกับผมสิ

62
00:05:37,880 --> 00:05:39,300
ปารีส

63
00:05:39,380 --> 00:05:40,510
โรม

64
00:05:40,590 --> 00:05:42,420
มาราเกช

65
00:05:42,590 --> 00:05:44,800
เราจะได้ใช้เวลา
ในเดือนสุดท้ายด้วยกัน

66
00:05:54,730 --> 00:05:57,310
ฉันไม่อยากให้คุณมองดูฉันเน่าตาย

67
00:05:58,690 --> 00:06:00,320
กลัวเหรอ

68
00:06:01,480 --> 00:06:03,610
ฉันไม่ได้กลัวตายนะ

69
00:06:04,650 --> 00:06:07,030
ฉันกลัวการที่ต้องทนอยู่
ในสภาพแบบนี้

70
00:06:08,030 --> 00:06:10,830
ทั้งความเจ็บปวดและความเน่าเกลียด

71
00:06:13,710 --> 00:06:15,790
เคยคิดจะหยุดมันไหม

72
00:06:17,080 --> 00:06:18,330
ไม่

73
00:06:19,000 --> 00:06:23,590
ฉันไม่อยากให้ใครต้องสะใจ
ที่ฉันฆ่าตัวตาย

74
00:06:23,670 --> 00:06:27,010
ฉันจะอยู่ทรมานพวกมันแบบนี้ล่ะ

75
00:06:28,470 --> 00:06:32,560
รู้ไหม เหตุผลเดียว...

76
00:06:35,440 --> 00:06:38,610
ที่มะเร็งของฉันลุกลามเร็ว

77
00:06:38,690 --> 00:06:41,150
แล้วผมฉันก็ร่วงเอาๆ แบบนี้...

78
00:06:45,150 --> 00:06:48,700
ก็เพราะว่ามีคนหนึ่งในบรรดา
สาวๆ พวกนั้นกำลังก้าวขึ้นมา

79
00:06:49,570 --> 00:06:51,450
กล้าแกร่งขึ้น

80
00:06:52,370 --> 00:06:58,250
ฉันแค่ต้องรู้ให้ได้ว่าคนไหน

81
00:07:01,710 --> 00:07:02,920
นังร่าน

82
00:07:03,380 --> 00:07:04,510
เธอชื่อแนน

83
00:07:04,590 --> 00:07:06,970
พวกเล่นคุณไสย ทั้งหมดนั่นล่ะ
พวกเขาบูชาปีศาจ

84
00:07:07,090 --> 00:07:08,470
ไม่จริงเลยครับแม่

85
00:07:08,800 --> 00:07:11,100
ก็แล้วพวกเขาจะไปเอา
พลังมืดมาจากไหนกันล่ะ

86
00:07:11,180 --> 00:07:14,140
- ดูที่พวกเขาทำกับแกซิ
- แม่ไม่เข้าใจ พวกเขาช่วยผมไว้

87
00:07:16,480 --> 00:07:18,690
พระเยซูเท่านั้นที่ช่วยแกได้

88
00:07:18,900 --> 00:07:20,980
ถ้าแกสำนึกได้ก็เท่านั้น

89
00:07:21,400 --> 00:07:24,400
ถ้าเพียงแต่แกชำระล้าง
สิ่งแปดเปื้อนทั้งหลายเหล่านั้น

90
00:07:25,650 --> 00:07:29,660
"ห้คนชั่วละทิ้งทางของเขา
และคนไม่ชอบธรรมสละความคิดของเขา"

91
00:07:30,110 --> 00:07:32,080
ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ในบ้านหลังนั้นสักหน่อย

92
00:07:32,160 --> 00:07:33,450
แกหาเรื่องใส่ตัวเองนะ

93
00:07:33,540 --> 00:07:35,620
แกไม่ได้มีธุระอะไร
ต้องไปบ้านหลังนั้น

94
00:07:35,700 --> 00:07:37,040
ไม่เห็นต้องทำแบบนี้เลยแม่

95
00:07:37,160 --> 00:07:38,460
ต้องทำสิ

96
00:07:38,710 --> 00:07:39,920
แกแปดเปื้อน

97
00:07:40,000 --> 00:07:41,960
จากข้างใน

98
00:07:42,210 --> 00:07:44,250
แต่เราจะแก้ไขมันกัน

99
00:07:47,010 --> 00:07:48,630
ถอดกางเกงออกซะ

100
00:08:35,930 --> 00:08:39,060
อย่า ไม่นะ ไม่
แม่ครับ อย่า

101
00:08:39,890 --> 00:08:41,350
หล่อนกำลังทำร้ายเขา

102
00:08:41,440 --> 00:08:43,270
นั่งลง แนน

103
00:08:43,980 --> 00:08:47,030
ปล่อยวางทุกเรื่อง
ภายนอกห้องนี้เดี๋ยวนี้

104
00:08:47,110 --> 00:08:49,490
การเสียควีนนี่ไป
คือความผิดพลาดอย่างแรง

105
00:08:49,570 --> 00:08:54,160
ความผิดพลาดของฉันเอง
ณ ตอนนี้ ฉันถือว่าหล่อนตายไปแล้ว

106
00:08:54,240 --> 00:08:56,700
และจะไม่มีวันเสียใครไปอีก

107
00:08:56,780 --> 00:08:58,870
กลับมาที่แผนการสู้รบกันต่อ

108
00:08:59,830 --> 00:09:01,920
เริ่มกันที่ฆ่าฟิโอน่า
เรารอต่อไปไม่ได้แล้ว

109
00:09:02,000 --> 00:09:03,830
ฉันขอลงมือเอง
ฉันอยากจะเชือดคอหล่อน

110
00:09:03,920 --> 00:09:06,670
ไม่ได้ เธอต้องซ่อนตัว
จนกว่าจะถึงเวลา

111
00:09:06,750 --> 00:09:08,300
ห้ามให้หล่อนรู้ว่าเธอกลับมาแล้ว

112
00:09:08,380 --> 00:09:10,340
เรามีแค่โอกาสเดียวเท่านั้น

113
00:09:10,470 --> 00:09:12,470
แผนของเราต้องไร้ที่ติ

114
00:09:12,550 --> 00:09:14,180
รวมถึงการสังหารด้วย

115
00:09:14,260 --> 00:09:17,060
ถ้าพลาดแม้แต่นิดเดียว
ก็เท่ากับฆ่าตัวตาย

116
00:09:17,310 --> 00:09:20,140
สปาล์ดิ้งไปไหนกันเนี่ยะ
เดลฟีน

117
00:09:20,230 --> 00:09:21,480
ฉันไปเปิดเอง

118
00:09:21,940 --> 00:09:24,650
คนงานบ้านนี้เป็นอะไรกันไปหมดนะ

119
00:09:32,860 --> 00:09:34,450
- มิสตี้
- เธอต้องช่วยฉัน

120
00:09:38,410 --> 00:09:41,250
ฉันรู้ว่าโลกใบนี้
มันมืดมนและน่ากลัว

121
00:09:41,330 --> 00:09:43,620
มันทำให้ฉัน
ต้องหลบซ่อนตัวอยู่ในบึง

122
00:09:43,710 --> 00:09:45,210
อยู่กับสตีวี่ของฉัน

123
00:09:46,460 --> 00:09:47,920
สวนของฉัน

124
00:09:48,000 --> 00:09:50,460
ฉันพยายามหายตัวไปกับธรรมชาติ

125
00:09:51,760 --> 00:09:53,760
แต่มีคนหาฉันเจอ

126
00:10:03,480 --> 00:10:05,350
อ้าว

127
00:10:06,230 --> 00:10:08,980
คุณคงไม่รู้ตัวว่าอยู่ที่ไหน

128
00:10:09,570 --> 00:10:11,230
ฮืม

129
00:10:11,650 --> 00:10:16,030
คุณถูกสังหารอย่างทารุณ
แต่คุณฟื้นคืนชีวิตกลับมาได้

130
00:10:16,110 --> 00:10:17,280
ตอนนี้คุณปลอดภัยแล้ว

131
00:10:17,370 --> 00:10:19,160
ไม่ใช่เลยที่รัก

132
00:10:19,240 --> 00:10:22,700
มีชายถือปืนรอเหนี่ยวไกอยู่ในป่า

133
00:10:22,790 --> 00:10:26,620
ฉันเห็นไอ้มือปืน
ตอนที่มันเกือบจะเหยียบหน้าฉัน

134
00:10:31,420 --> 00:10:33,010
ได้ยินไหม

135
00:10:34,720 --> 00:10:35,760
ไม่

136
00:10:35,840 --> 00:10:38,680
จั๊กจั่นหยุดร้องเพลง

137
00:10:52,360 --> 00:10:54,240
เราซ่อนอยู่ในบึงทั้งคืน

138
00:10:54,320 --> 00:10:56,150
พอมั่นใจว่ามันไปแล้ว
เราถึงได้มาที่นี่กัน

139
00:10:56,240 --> 00:10:57,820
นั่นใครน่ะ

140
00:10:58,950 --> 00:11:00,030
แม่มดค่ะ

141
00:11:00,120 --> 00:11:01,200
มาหาที่หลบภัย

142
00:11:01,410 --> 00:11:03,580
มีคนกำลังจ้องจะฆ่าฉัน

143
00:11:14,760 --> 00:11:17,470
แกนั่นแหละที่จะจบบนกองไฟ

144
00:11:17,550 --> 00:11:19,300
ฉันสาบาน

145
00:11:20,050 --> 00:11:21,390
เธอคือมิสตี้ เดย์

146
00:11:21,470 --> 00:11:23,720
เธอถูกเผาให้มอดม้วย

147
00:11:23,810 --> 00:11:27,440
ไม่ว่าเธอเคยมีปัญหาอะไร
ตอนนี้มันเป็นปัญหาของเราด้วย

148
00:11:27,520 --> 00:11:29,650
เธออยู่ภายใต้ความคุ้มครอง
ของชุมชนแม่มดแห่งนี้

149
00:11:29,730 --> 00:11:31,440
ที่นี่คือบ้านของเธอ

150
00:11:32,150 --> 00:11:36,950
ให้เพื่อนฉันอยู่ด้วยได้ไหม
ฉันทิ้งเขาไว้ในเรือนเพาะชำ

151
00:11:42,200 --> 00:11:43,740
สวัสดี

152
00:11:45,450 --> 00:11:47,580
ไม่ต้องห่วงนะ
เธออยู่ท่ามกลางมิตร

153
00:11:49,170 --> 00:11:51,460
แน่นอน คอร์เดเลีย

154
00:11:52,340 --> 00:11:55,380
ตราบใดที่ฟิโอน่าไม่อยู่แถวนี้

155
00:11:55,460 --> 00:11:57,880
เมอร์เทิล
โอ้ พระเจ้า

156
00:11:57,970 --> 00:11:59,800
นึกว่าจะไม่ได้เจอคุณอีกแล้วค่ะ

157
00:11:59,880 --> 00:12:02,220
ใช้คำได้แย่มาก สาวน้อย

158
00:12:02,300 --> 00:12:04,060
แต่ดูจากสภาพของฉันในตอนนี้

159
00:12:04,140 --> 00:12:07,230
คงเป็นเรื่องดีแล้วล่ะ
ที่เธอตาบอดมองไม่เห็น

160
00:12:07,390 --> 00:12:09,390
ทำไมผมของคุณถึงขึ้นไวจัง

161
00:12:09,480 --> 00:12:15,440
โถ แม่นกน้อย ฉันซื้อมาจากเกาหลี
เป็นกุรุสๆ ตั้งหลายปีแล้ว

162
00:12:16,360 --> 00:12:18,110
พวกมันทำอะไรกับเธอ

163
00:12:18,400 --> 00:12:20,490
ฉันเสียดวงตาไปค่ะ

164
00:12:20,860 --> 00:12:23,240
คุณถูกเผาที่ต้นเสา

165
00:12:23,320 --> 00:12:26,660
แล้วซูพรีมของพวกเรา
ก็ฆ่าแม่มดของเขาเองไปหนึ่ง

166
00:12:27,080 --> 00:12:30,330
ฉันเกรงว่าชุมชนแม่มดแห่งนี้
จะอยู่ในช่วงที่ย่ำแย่

167
00:12:30,420 --> 00:12:32,670
หรืออาจจะเป็นช่วงที่ดีที่สุด

168
00:12:32,750 --> 00:12:35,550
การฟื้นคืนชีพนั้นยาก

169
00:12:35,630 --> 00:12:38,550
ยิ่งกว่าการทดสอบ
สิ่งมหัศจรรย์ทั้งเจ็ดเสียอีก

170
00:12:38,880 --> 00:12:40,470
พวกเราที่เพิ่งตายจากไป

171
00:12:40,550 --> 00:12:44,180
ได้ถูกชุบชีวิตกลับคืนมา
ด้วยมือของบุคคลผู้หนึ่งในที่นี้

172
00:12:44,680 --> 00:12:46,430
มิสตี้ เดย์

173
00:12:47,680 --> 00:12:51,140
ซูพรีมคนต่อไปของพวกเรา

174
00:13:03,950 --> 00:13:05,990
การเดินทางของเราเริ่มแล้ววันนี้

175
00:13:06,080 --> 00:13:10,830
ฟังเสียงแล้วอ่านหนังสือ
แล้วเราจะออกเดินทางกัน

176
00:13:13,170 --> 00:13:16,210
ฉันทำไม่ได้
ไม่ใช่ตอนนี้

177
00:13:16,290 --> 00:13:19,630
เรามีธุระต้องทำข้างล่าง
เธอต้องอยู่บนนี้ ตกลงไหม

178
00:13:19,710 --> 00:13:21,260
แล้วก็เรียนรู้ซะ

179
00:13:21,470 --> 00:13:23,890
เธอจะได้บอกฉันได้เสียที
ว่าเธอคิดอะไรอยู่ในหัว

180
00:13:27,430 --> 00:13:28,600
ใจเย็นน่า

181
00:13:28,680 --> 00:13:30,520
เราแบ่งกันใช้ไงจ๊ะ จำได้ไหม

182
00:13:39,610 --> 00:13:40,940
นี่อะไร

183
00:13:41,530 --> 00:13:42,950
คืนนี้เราจะยุ่งทั้งคืน

184
00:13:43,030 --> 00:13:44,610
ต้องหาอะไรให้เขาทำ

185
00:13:44,700 --> 00:13:47,240
ทำไมไม่ให้เขาดูหนังโป๊
แล้วชักว่าวเหมือนผู้ชายคนอื่นๆ

186
00:13:47,660 --> 00:13:51,200
ก็แล้วทำไมไม่ให้เขาเรียนรู้
เพื่อที่จะได้มีชีวิตในสังคมล่ะ

187
00:13:54,460 --> 00:13:56,170
ทำตัวดีๆ นะที่รัก

188
00:13:56,250 --> 00:13:57,880
ไว้เราค่อยสนุกกัน

189
00:14:22,780 --> 00:14:24,990
ของเก่าเก็บและประวัติศาสตร์

190
00:14:25,820 --> 00:14:28,910
คือค็อกเทลที่ฉันถวิลหา

191
00:14:28,990 --> 00:14:30,620
ฉันรู้สึกเหมือนเป็นราชินีเลย

192
00:14:30,700 --> 00:14:33,040
ใส่ชุดเก่าๆ เหม็นสาบนี่
จะช่วยให้เรากำจัดฟิโอน่าได้ยังไง

193
00:14:33,160 --> 00:14:35,710
มันคือส่วนหนึ่งของพิธีที่เรียก
ว่า"พิธีถ่ายทอดพลังศักดิ์สิทธิ์"

194
00:14:35,790 --> 00:14:38,670
ซึ่งทำให้ซูพรีมคนใหม่
ถือกำเนิดขึ้น

195
00:14:38,750 --> 00:14:40,420
แน่ใจกันแล้วหรือว่า
เธอคือซูพรีมคนต่อไป

196
00:14:40,500 --> 00:14:42,670
ฉันนี่ยังไงล่ะ
หลักฐานที่รองรับ

197
00:14:42,760 --> 00:14:48,140
เธอชุบชีวิตคนขึ้นมาจากความตาย
มากกว่าพระผู้เป็นเข้าซะอีก

198
00:14:48,340 --> 00:14:50,510
ผิดหวังหรือไง
นึกว่าเป็นตัวเองสินะ

199
00:14:50,600 --> 00:14:54,730
แต่ฉันรู้ว่าไม่ใช่เธอเพราะเธอตาย
ตอนที่ฟิโอน่าเชือดคอเธอไงล่ะ

200
00:14:55,060 --> 00:14:57,480
อาจเป็นใครก็ได้ในหมู่พวกเรา

201
00:14:57,560 --> 00:14:59,520
ก็ไม่เชิงหรอก
มันเห็นชัดจะตายไป

202
00:14:59,610 --> 00:15:00,820
แล้วมันหมายความว่ายังไงยะ

203
00:15:00,900 --> 00:15:03,690
การเป็นซูพรีม
ไม่ใช่สิ่งที่น่าปรารถนา

204
00:15:03,780 --> 00:15:04,990
มันไม่ใช่ของขวัญ

205
00:15:05,110 --> 00:15:06,570
แต่มันเป็นภาระหน้าที่

206
00:15:06,650 --> 00:15:09,070
ผู้หญิงเหล่านี้กี่คนกัน
ที่มีชีวิตที่มีความสุข

207
00:15:10,410 --> 00:15:15,160
พวกเขามีพลังแต่มันก็มาพร้อมกับ
ภาระความรับผิดชอบต่อชุมชนแม่มด

208
00:15:15,250 --> 00:15:21,750
พวกเขาทั้งหลายยอมถวายตน
ยกเว้นแม่ของฉันที่วิ่งหนีมัน

209
00:15:24,210 --> 00:15:28,510
ขอพูดอะไรหน่อยได้ไหม
ฉันไม่อยากเป็นซูพรีม

210
00:15:28,680 --> 00:15:30,510
ไม่มีใครเลือกได้

211
00:15:30,600 --> 00:15:34,220
พอฟิโอน่าตาย
ไม่ว่าผู้นั้นคือใคร

212
00:15:34,640 --> 00:15:36,520
ก็ต้องเป็นคนนั้น

213
00:15:39,480 --> 00:15:40,730
เอาล่ะ ส่งมือมา

214
00:15:40,810 --> 00:15:42,570
เราพร้อมจะเริ่มกันแล้ว

215
00:15:46,690 --> 00:15:49,820
พิธีถ่ายทอดพลังศักดิ์สิทธิ์
คือพิธีกรรมที่ใช้ในยามวิกฤติ

216
00:15:49,910 --> 00:15:52,080
เพื่อความอยู่รอดของชุมชนแม่มด

217
00:15:52,160 --> 00:15:54,910
มีการประกอบพิธีนี้ขึ้นสามครั้ง
ในประวัติศาสตร์ของเรา

218
00:15:54,990 --> 00:15:58,830
ครั้งแรกเกิดขึ้นขณะพิจารณาคดี
แม่มดแห่งซาเล็มในปี 1692

219
00:15:59,620 --> 00:16:01,790
ชุมชนแม่มดตัดสินใจหนีลงใต้

220
00:16:01,880 --> 00:16:06,090
ให้ห่างไกลจากซาเล็มและการข่มเหง
รังแกทางกฎหมาย

221
00:16:07,880 --> 00:16:09,720
ผู้ครองตำแหน่งซูพรีมขณะนั้น

222
00:16:09,800 --> 00:16:12,350
พรูเดนซ์ มาเธอร์
ทุกข์ทรมานจากโรคที่รุมเร้า

223
00:16:12,430 --> 00:16:15,010
และรู้ตัวดีว่าเธออ่อนแอ
เกินกว่าจะเดินทางไหว

224
00:16:17,520 --> 00:16:20,350
เธอรวบรวมบรรดาแม่มดให้มาเข้าพิธี
ถ่ายทอดพลังศักดิ์สิทธิ์

225
00:16:23,270 --> 00:16:26,780
มันคือการเสียสละที่ยิ่งใหญ่
ที่สุดที่ซูพรีมคนหนึ่งจะกระทำได้

226
00:16:27,940 --> 00:16:29,860
พรูเดนสละชีวิตตัวเอง

227
00:16:29,950 --> 00:16:34,330
เพื่อให้ซูพรีมคนใหม่ขึ้นครอง
ตำแหน่งและนำพาแม่มดให้รอดปลอดภัย

228
00:16:37,540 --> 00:16:40,370
นึกภาพออกไหม
แม่มดซาเล็มผู้น่าสงสารเหล่านั้น

229
00:16:40,460 --> 00:16:43,080
ออกเดินทางด้วยเกวียนจากที่นี่

230
00:16:43,170 --> 00:16:49,130
ไร้ซึ่งอาหารดีๆ หรือแม้แต่ส้วม
โหดร้ายสิ้นดี

231
00:16:49,260 --> 00:16:52,140
ไม่มีใครเห็นข้อบกพร่อง
ของแผนนี้เลยหรือไง

232
00:16:52,220 --> 00:16:55,680
คิดหรือว่ายัยจอมบงการนั่น
จะฆ่าตัวเองเพื่อชุมชนแห่งนี้

233
00:16:56,140 --> 00:16:58,100
ก็บังคับสิ

234
00:17:34,140 --> 00:17:37,560
เมื่อฉันมองออกไปนอกหน้าต่าง

235
00:17:39,310 --> 00:17:42,440
เห็นอะไรมากมาย

236
00:17:43,940 --> 00:17:47,770
และเมื่อมอง
กลับเข้ามาในหน้าต่าง

237
00:17:49,820 --> 00:17:54,160
ฉันชอบห้องนี้จังเลย
โดยเฉพาะตู้เสื้อผ้าวอล์คอิน

238
00:17:54,530 --> 00:17:56,120
ฉันต้องใช้มันเลยล่ะ

239
00:17:56,410 --> 00:18:02,210
แล้วรูปประธานาธิบดีเหมาของฉัน
คงจะดูดีบนผนังกำแพงนี่

240
00:18:03,750 --> 00:18:06,130
- เมดิสัน
- เซอร์ไพรส์ ยัยตัวแสบ

241
00:18:06,210 --> 00:18:09,460
คงนึกว่าฉันตายไปแล้วล่ะสิ

242
00:18:09,550 --> 00:18:11,880
ย้ายข้าวของออกไปจากห้องนี้
ได้เร็วแค่ไหนล่ะ

243
00:18:11,970 --> 00:18:13,800
ฉันอยากได้ห้องส่วนตัวแล้ว

244
00:18:13,880 --> 00:18:15,840
อ้อ แล้วก็เตียงนั่นด้วย

245
00:18:15,930 --> 00:18:18,850
ฉันรอย้ายเข้ามาอยู่นี่ไม่ไหวแล้ว

246
00:18:20,140 --> 00:18:23,600
พระเจ้าทรงทราบดี
ว่ายายคงทำอะไรไม่ได้อีกแล้ว

247
00:18:24,770 --> 00:18:26,100
นี่เธอเป็นตัวอะไร

248
00:18:26,190 --> 00:18:29,570
คงเป็นฤดูแห่งแม่มด...

249
00:18:29,650 --> 00:18:31,730
ใครเอาเธอกลับมา

250
00:18:31,820 --> 00:18:35,360
หนูหนวกหรือไง
ฉันคือซูพรีมคนใหม่

251
00:18:35,450 --> 00:18:37,240
ฉันนี่แหละเอาตัวเองกลับมา

252
00:18:38,700 --> 00:18:42,000
ท่าทางยายมีเรื่อง
ต้องอธิบายเสียแล้วล่ะ

253
00:18:42,410 --> 00:18:44,410
เราน่าจะเรียกสภามานะ

254
00:18:44,710 --> 00:18:47,380
อ้อ เดี๋ยว
ยายฆ่าเมอร์เทิลด้วยนี่นา

255
00:18:47,460 --> 00:18:48,710
นั่นก็ไม่สำคัญอะไรหรอก

256
00:18:48,790 --> 00:18:50,250
เรารู้ดีว่าต้องจัดการยังไง

257
00:18:50,380 --> 00:18:52,170
เธอฆ่าฉัน
เราก็ต้องจับเธอเผาที่เสา

258
00:18:52,260 --> 00:18:56,340
ฉันจะขนขนมนมเนยไปกินด้วย

259
00:18:57,590 --> 00:18:58,930
คอร์เดเลียรู้หรือเปล่า

260
00:18:59,010 --> 00:19:02,560
ว่าเธอฆ่าฉันน่ะเหรอ
ใครๆ ก็รู้

261
00:19:02,640 --> 00:19:04,640
พรุ่งนี้เธอได้ไหม้เกรียมแน่

262
00:19:05,310 --> 00:19:07,100
ยังไงซะ
เธอก็เหมือนตายไปแล้วครึ่งนึง

263
00:19:07,190 --> 00:19:09,230
มันน่าแปลก...

264
00:19:09,730 --> 00:19:11,270
ออกไป

265
00:19:15,450 --> 00:19:16,570
น่าสงสาร

266
00:19:16,650 --> 00:19:18,660
เมื่อพลังของฉันแกร่งกล้าขึ้น...

267
00:19:19,450 --> 00:19:21,990
พลังของเธอก็ยิ่งถอยลง

268
00:19:22,080 --> 00:19:25,910
ขอสาธยายให้ฟังหน่อยนะ
แล้วบอกด้วยถ้าฉันพูดเร็วไป

269
00:19:26,160 --> 00:19:28,830
ฉันมา เธอไป

270
00:19:29,790 --> 00:19:32,840
แล้วเธอก็ลาจากโลกนี้ไปได้สองทาง

271
00:19:32,920 --> 00:19:34,260
โดนเผาที่เสาในวันพรุ่งนี้

272
00:19:34,380 --> 00:19:39,800
ซึ่งมันจะเละเทะและเจ็บปวด
ถึงมันจะน่าดูชมก็เถอะนะ

273
00:19:39,890 --> 00:19:41,350
หรือ...

274
00:19:42,970 --> 00:19:48,850
เธอจะกินยาพวกนี้แล้วหลับใหลไปเลย

275
00:19:48,940 --> 00:19:50,400
หยุดทรมาน

276
00:19:50,480 --> 00:19:52,400
แล้วก็หยุดความทรมานของพวกเรา

277
00:19:52,480 --> 00:19:54,280
เลือกเองนะ

278
00:20:16,710 --> 00:20:18,340
จะไปไหนเหรอ

279
00:20:23,010 --> 00:20:24,760
นี่ทุกคนฟื้นคืนชีพกลับมา

280
00:20:24,850 --> 00:20:27,350
หรือว่าฉันตายไปอยู่บนสวรรค์แล้ว

281
00:20:27,980 --> 00:20:31,350
อ้อ ฉันว่าคงเป็นนรกมากกว่า

282
00:20:31,440 --> 00:20:35,440
ฉันถูกชุบชีวิตขึ้นมาโดยเมดิสัน
ซูพรีมคนใหม่ของเรา

283
00:20:35,530 --> 00:20:37,780
เขาทำให้ฉันนึกถึงเธอในวัยเยาว์

284
00:20:37,860 --> 00:20:40,910
ผอมบาง พร้อมคำพูดติดปาก
"ฉัน ฉัน ฉัน"

285
00:20:41,950 --> 00:20:45,620
งั้นฉันก็ขอให้เขาโชคดี

286
00:20:46,660 --> 00:20:48,580
ฉันจะไปอยู่...

287
00:20:49,080 --> 00:20:52,210
บนเกาะ...แพทมอส

288
00:20:52,290 --> 00:20:53,960
นั่นไม่ใช่หนึ่งในตัวเลือกนะเธอ

289
00:20:54,040 --> 00:20:56,550
ปลิดชีวิตตัวเอง
หรือไม่ก็ถูกเผาต่างหาก

290
00:20:57,260 --> 00:21:00,180
ไม่ ฉันยังไม่พร้อม

291
00:21:03,430 --> 00:21:08,520
ฉันได้พบใครบางคนที่ควรคู่

292
00:21:12,150 --> 00:21:13,940
คนที่ฉันรักจริงๆ

293
00:21:14,020 --> 00:21:16,940
ไม่ต้องสาธยาย
ฉันเบื่อจะฟัง

294
00:21:17,940 --> 00:21:20,950
ฉันป่วยมากนะ เมอร์เทิล

295
00:21:21,030 --> 00:21:22,780
ฉันคงอยู่ไม่นานหรอก

296
00:21:23,360 --> 00:21:25,740
แล้วเขาก็อยากดูแลฉัน

297
00:21:26,080 --> 00:21:28,910
เธอไม่ได้คิดให้ดีเลยนะฟิโอน่า

298
00:21:29,250 --> 00:21:31,920
อาจเป็นเพราะเธอกำลังอ่อนแอ

299
00:21:36,130 --> 00:21:38,510
คุณยังคงเป็นนางฟ้าแสนสวยของผม

300
00:21:42,970 --> 00:21:46,600
ความฝันถึงรักสุดแสนเพอร์เฟ็ค
ที่เธอยึดติดอยู่นี้

301
00:21:46,680 --> 00:21:50,600
มันก็แค่กลลวงชีวิต
ที่กำลังเล่นงานเธออยู่

302
00:21:50,850 --> 00:21:54,350
เธอจะต้องตายในแบบเดียว
ฉันที่เธอใช้ชีวิต

303
00:21:54,440 --> 00:21:57,730
เดียวดายและถูกใครๆ ทำให้ผิดหวัง

304
00:22:02,740 --> 00:22:04,320
มีอะไรเหรอ

305
00:22:07,830 --> 00:22:08,950
อะไร

306
00:22:09,040 --> 00:22:11,410
เขาไม่อยู่จนวาระสุดท้ายหรอก

307
00:22:11,500 --> 00:22:13,410
พวกนี้สัญญาแต่...

308
00:22:14,460 --> 00:22:16,380
ไม่ทำ

309
00:22:16,460 --> 00:22:18,710
เธอมันไร้ค่า...

310
00:22:18,800 --> 00:22:22,340
ก็แค่ยัยแก่ขี้อิจฉา

311
00:22:41,730 --> 00:22:43,530
คุณจะไปไหน

312
00:22:44,650 --> 00:22:46,870
กว่าจะตายได้นานเหลือเกิน

313
00:22:49,370 --> 00:22:51,410
อย่า...อย่าไป

314
00:22:51,490 --> 00:22:53,830
กลิ่นพวกนี้
มันทำให้ผมเอียน

315
00:22:56,830 --> 00:23:02,170
ลมหายใจ กลิ่นฉี่กลิ่นอึของคุณ
ทั้งห้องนี้มีแต่กลิ่นความตาย

316
00:23:02,510 --> 00:23:04,050
เดี๋ยวฉันก็ตายแล้ว

317
00:23:04,130 --> 00:23:05,430
ฉันสัญญา

318
00:23:14,430 --> 00:23:15,810
เป็นไงบ้าง

319
00:23:16,140 --> 00:23:17,560
ไปได้สวย

320
00:23:17,690 --> 00:23:19,270
เขาคิดว่าฉันคือซูพรีมคนต่อไป

321
00:23:19,360 --> 00:23:20,570
ทำไมเป็นฉันไม่ได้

322
00:23:20,650 --> 00:23:24,110
เพราะว่าเธอไม่มีสไตล์
แถมน้องจิ๊มิกลิ่นอย่างกับปลาเค็ม

323
00:23:25,740 --> 00:23:27,860
เธอคิดว่าฉันเป็นซูพรีมได้ไหม

324
00:23:31,910 --> 00:23:34,000
พวกเธอนี่มันห่วยแตก

325
00:23:38,670 --> 00:23:40,210
แนน...

326
00:24:03,650 --> 00:24:04,980
ลุค

327
00:24:12,330 --> 00:24:13,740
ลุค

328
00:24:27,630 --> 00:24:29,050
พระเจ้า

329
00:24:30,510 --> 00:24:33,010
แต่งหน้าศพรออยู่เหรอ

330
00:24:35,350 --> 00:24:39,310
ทำตัวน่ารักหน่อยได้ไหม
ถือกระจกนี่ให้ฉันที

331
00:24:39,390 --> 00:24:42,690
ยาพวกนั้นทำให้มือฉันสั่น

332
00:24:50,320 --> 00:24:52,320
ชีวิตคืองานรื่นเริงนะเมอร์เทิล

333
00:24:55,490 --> 00:24:57,080
โอ้ พระเจ้า

334
00:24:57,580 --> 00:25:02,040
จำลีวอนได้ไหม
มือกลองวงเดอะแบนด์น่ะ

335
00:25:03,210 --> 00:25:05,500
หมอนั่นวิเศษจริงๆ

336
00:25:05,590 --> 00:25:07,510
ฉันคลั่งเขาเอามากๆ

337
00:25:09,720 --> 00:25:11,180
เราสุดเหวี่ยงกัน...

338
00:25:12,430 --> 00:25:15,970
เป็นเวลาหกเดือนในสต็อควู้ด

339
00:25:16,470 --> 00:25:18,730
ยังไงก็แล้วแต่
ประเด็นของฉันก็คือ...

340
00:25:20,770 --> 00:25:23,560
บางคนเลือกเล่นม้าหมุน
เพื่อปลอดภัยไว้ก่อน

341
00:25:24,560 --> 00:25:28,530
บ้างก็เลือกเล่นรถไฟเหาะ
เพื่อความระทึก

342
00:25:29,440 --> 00:25:36,370
ฉันจะนั่งเสียใจกับสิ่งที่เลือก
ก่นด่าตัวเอง...

343
00:25:37,080 --> 00:25:41,250
กับหนทางเห็นแก่ตัว
ที่ฉันดำเนินไปก็ได้

344
00:25:43,960 --> 00:25:47,170
แต่ตอนนี้มันจะมีประโยชน์อะไรล่ะ

345
00:25:47,590 --> 00:25:51,930
ช่วยอะไรหน่อย
เอาขนเฟอร์ในตู้มาให้ฉันที

346
00:25:55,800 --> 00:25:58,310
สมัยนั้นใครๆ ก็เข้าหาฉัน

347
00:25:59,930 --> 00:26:01,980
แต่ลีวอน...

348
00:26:02,640 --> 00:26:04,100
ให้ตาย

349
00:26:05,020 --> 00:26:08,610
การจากไปของฉัน
มันเป็นการตีตั๋วล่วงหน้า

350
00:26:09,650 --> 00:26:13,910
ออกไปจากเมืองนี้
ก่อนที่รถไฟจะหมดเที่ยว

351
00:26:16,280 --> 00:26:20,870
ฉันถือมาตลอดว่า
ไม่ควรอยู่ในงานเลี้ยงนานเกินไป

352
00:26:21,410 --> 00:26:22,830
แบบแผนแย่ๆ

353
00:26:22,910 --> 00:26:24,670
รู้ว่าเมื่อไหร่ควรเลิก

354
00:26:27,170 --> 00:26:29,840
ช่วยดูแลเดเลีย
คนสวยของฉันให้หน่อยได้ไหม

355
00:26:32,470 --> 00:26:34,010
ข้อผิดพลาด...

356
00:26:34,090 --> 00:26:36,010
ใหญ่หลวงที่สุดของฉัน

357
00:26:37,720 --> 00:26:41,310
คนเดียวที่จะทำให้ฉันทรมาน
ไปชั่วนิรันดร์

358
00:26:44,940 --> 00:26:48,230
เธอเลือกสีลิปสติกได้เหมาะมาก

359
00:26:48,310 --> 00:26:50,860
ฉันคงไม่กล้าทาสีแบบนั้น

360
00:26:58,410 --> 00:27:01,790
อย่าลืมแขวนภาพเขียนของฉัน
ไว้ตรงจุดที่ฉันเลือกด้วยนะ

361
00:27:03,750 --> 00:27:08,130
อย่าให้พวกเขาเก็บฉันไว้
ในห้องใต้ดินกับยัย...

362
00:27:08,500 --> 00:27:10,340
แม่มดรัสเซียนั่น

363
00:27:32,940 --> 00:27:37,780
ถึงจะปลอมครึ่งหนึ่ง
แต่อีกครึ่งก็สวยแท้

364
00:27:50,540 --> 00:27:51,960
คุณผู้หญิง

365
00:27:53,420 --> 00:27:55,220
ตื่นครับ

366
00:28:01,430 --> 00:28:03,140
สปาล์ดิ้ง

367
00:28:10,610 --> 00:28:12,360
คุณต้องกินนี่

368
00:28:12,650 --> 00:28:15,110
เราต้องถอนพิษให้คุณ

369
00:28:16,780 --> 00:28:18,280
แกพูดได้

370
00:28:18,360 --> 00:28:20,950
ครับ ผมถูกฆ่า

371
00:28:21,030 --> 00:28:23,990
ยัยเด็กโง่พวกนั้น
คิดว่าจะทำให้ผมหุบปากได้

372
00:28:24,080 --> 00:28:27,830
แต่พวกเขากลับมอบเสียงให้กับผม
ในโลกวิญญาณแห่งนี้

373
00:28:28,290 --> 00:28:33,090
300 ปีแล้ว
ที่ครอบครัวของผมเป็นผู้เฝ้าดู

374
00:28:33,170 --> 00:28:34,840
และตอนนี้...

375
00:28:37,470 --> 00:28:39,470
ผมเห็นทุกสิ่งอย่าง

376
00:28:46,770 --> 00:28:48,940
กินนี่ซะ

377
00:28:51,690 --> 00:28:53,570
ไม่ สปาล์ดิ้ง...

378
00:28:53,860 --> 00:28:55,780
แกไม่เข้าใจ

379
00:28:56,780 --> 00:28:58,490
ท้ายที่สุดฉันก็...

380
00:28:58,900 --> 00:29:00,450
พยายามที่จะทำ...

381
00:29:01,030 --> 00:29:03,160
อะไรดีๆ...

382
00:29:03,700 --> 00:29:06,120
ที่มีคุณค่ากับชุมชนแม่มดนี้

383
00:29:08,370 --> 00:29:10,000
ไร้สาระ

384
00:29:12,170 --> 00:29:15,840
คุณสละตัวเองด้วยการยอมแพ้

385
00:29:16,090 --> 00:29:17,550
คุณถูกหลอก

386
00:29:17,630 --> 00:29:20,680
คุณปล่อยให้แม่มดอ่อนหัดพวกนั้น

387
00:29:20,800 --> 00:29:24,140
หลอกพาคุณไปพบจุดจบอันน่าอัปยศ

388
00:29:24,220 --> 00:29:27,020
ผมไม่ยอมเด็ดขาด

389
00:29:28,350 --> 00:29:29,980
ฉันไม่เข้าใจ

390
00:29:30,060 --> 00:29:33,190
พวกนั้นรวมหัวกันแกล้งคุณ

391
00:29:33,270 --> 00:29:36,230
เมดิสัน มอนท์โกเมอรี่
ไม่ใช่ซูพรีมคนต่อไป

392
00:29:36,320 --> 00:29:38,110
หล่อนไม่ได้โกงความตายได้

393
00:29:38,190 --> 00:29:41,450
หล่อนถูกชุบชีวิตกลับมาโดย...

394
00:29:42,070 --> 00:29:44,950
ยัยแม่มดข้างบึง

395
00:29:45,990 --> 00:29:49,080
พวกนั้นล่อลวงให้คุณไปตาย
ด้วยคำโกหก

396
00:29:50,460 --> 00:29:52,170
คำโกหก...

397
00:29:52,250 --> 00:29:57,170
ที่คุณกลืนกินมันลงคอง่ายๆ
มากกว่ายาพวกนั้นเสียอีก

398
00:29:57,880 --> 00:29:59,460
อะไรนะ

399
00:30:34,370 --> 00:30:36,080
โอ้ สปาล์ดิ้ง...

400
00:30:37,880 --> 00:30:41,170
แกคือผู้พิทักษ์ฉัน
อย่างเงียบๆ เสมอมา

401
00:30:42,260 --> 00:30:44,720
แล้วฉันจะล้างแค้นให้

402
00:30:47,720 --> 00:30:50,010
หลังจากที่ฉัน
ชำแค้นส่วนตัวเรียบร้อยแล้ว

403
00:31:04,280 --> 00:31:05,490
เดลฟีน

404
00:31:08,950 --> 00:31:11,700
นั่นใช่กลิ่น
จัมปิ้งแจ็คใส่ชีสหรือเปล่า

405
00:31:20,420 --> 00:31:22,130
อืม

406
00:31:22,260 --> 00:31:24,130
โอ้ สวรรค์

407
00:31:24,720 --> 00:31:26,470
นี่พวกเขาไม่ให้เธอกินอะไรเลยเหรอ

408
00:31:26,800 --> 00:31:31,060
พวกมันเอาแต่รีดเลือดฉัน
ไปทำยาพอกหน้าให้นังนั่น

409
00:31:31,140 --> 00:31:35,020
พรุ่งนี้เธอคงได้เห็นฉันตัวแห้ง
เหลือแต่กระดูก

410
00:31:39,690 --> 00:31:43,440
นี่ฉันทำอะไรให้
เธอถึงได้ทรยศฉันแบบนี้

411
00:31:44,400 --> 00:31:48,700
ไม่ชอบพายไก่กับพีชครัมเบิ้ล

412
00:31:49,700 --> 00:31:51,910
ที่ฉันอุตส่าห์
หัดทำให้เธอกินหรอกเหรอ

413
00:31:54,120 --> 00:31:55,750
เธอเอาฉันเข้ามาอยู่ในนี้ได้

414
00:31:57,170 --> 00:31:58,750
เธอก็เอาฉันออกไปได้

415
00:31:59,790 --> 00:32:03,960
แค่นาทีเดียวเอง
ฉันจะได้ยืดแข้งขาหน่อย

416
00:32:04,460 --> 00:32:07,550
กรงนี้มันไม่ได้มีไว้ขังมนุษย์

417
00:32:07,630 --> 00:32:10,640
ถึงได้เหมาะกับแกยังไงล่ะ

418
00:32:11,100 --> 00:32:14,890
บอกแล้วไงว่าห้ามให้อาหารสัตว์
ควีนนี่

419
00:32:15,680 --> 00:32:17,310
ขอโทษค่ะ

420
00:32:17,730 --> 00:32:19,270
อืม

421
00:32:30,530 --> 00:32:34,830
รู้ไหม พอฉันมีความคิด
ที่จะเอาตัวแกกลับมา

422
00:32:35,370 --> 00:32:39,870
ฉันคิดหาสารพัดวิธีที่จะกำจัดแก

423
00:32:40,580 --> 00:32:45,210
แต่ฉันกลับพบว่ามันสนุกสุดๆ
ที่ให้แกอยู่ในกรง

424
00:32:46,210 --> 00:32:48,800
หุบปากซะ นังดำ

425
00:32:49,220 --> 00:32:51,930
หาอะไรมาให้ฉันดื่มหน่อย

426
00:32:52,010 --> 00:32:54,220
ฉันจะได้เพลิดเพลิน
กับอาหารของฉันเงียบๆ

427
00:32:54,310 --> 00:32:57,310
ฉันไม่ใช่สาวใช้ของแก
แล้วถ้าฉันเป็นแกล่ะก็

428
00:32:57,390 --> 00:33:01,900
ฉันจะไม่อวดดีอยู่ในกรงนั่นหรอกนะ

429
00:33:02,270 --> 00:33:05,440
แกจะทำอะไร ฆ่าฉันงั้นเหรอ

430
00:33:08,490 --> 00:33:09,900
ฉันตายไม่ได้

431
00:33:12,820 --> 00:33:15,370
จับฉันยัดกล่องเหมือนเดิมเถอะ

432
00:33:15,870 --> 00:33:18,290
ฉันเห็นโลกนี้มาพอแล้ว

433
00:33:18,370 --> 00:33:22,790
ฉันไม่ขอมีส่วนร่วมในประเทศนี้
ที่มีไอ้มืดนั่งอยู่ในทำเนียบขาว

434
00:33:24,290 --> 00:33:25,750
อีกหลายร้อยปีนับจากนี้

435
00:33:25,840 --> 00:33:27,380
พอมีคนขุดฉันขึ้นมาอีกครั้ง

436
00:33:28,300 --> 00:33:31,380
ทุกอย่างจะกลับคืนสู่ปกติ

437
00:33:38,310 --> 00:33:41,440
แกคิดว่า
ฉันมีแค่สองทางเลือกงั้นเหรอ

438
00:33:41,810 --> 00:33:45,570
ที่แกพลาดก็คือแกขาดจินตนาการ

439
00:33:46,820 --> 00:33:48,610
ฉันไม่กลัวแกหรอกนะ

440
00:33:49,240 --> 00:33:51,910
ฉันไม่ยอมให้แกได้สมใจอยากหรอก

441
00:33:53,490 --> 00:33:57,490
โอ้ พระเจ้า

442
00:33:58,080 --> 00:33:59,540
รู้ไหม ถูกของแกนะ เดลฟีน

443
00:34:00,540 --> 00:34:03,170
นี่ไม่ได้ทำให้ฉันสมใจอยากเลย

444
00:34:04,210 --> 00:34:06,290
แต่ว่าเราเพิ่งเริ่มต้นกันเอง

445
00:34:13,340 --> 00:34:15,970
เราไปข้างบ้านไม่ได้นะ
แม่ตามไปดูเป็นที่แรกแน่นอน

446
00:34:16,050 --> 00:34:17,180
งั้นไปไหนดีล่ะ

447
00:34:17,260 --> 00:34:19,680
ฉันไม่สน ที่ไหนก็ได้ แค่มีเรา

448
00:34:19,770 --> 00:34:21,520
เราแบบเป็นแฟนกันน่ะเหรอ

449
00:34:24,560 --> 00:34:26,770
ค่ะ มีคนบุกรุกเข้ามาในบ้าน

450
00:34:26,860 --> 00:34:28,110
ฉันกำลังจ้องหล่อนอยู่นี่เลย

451
00:34:28,190 --> 00:34:30,150
- หล่อนมีอาวุธและอันตรายมากค่ะ
- โกหก

452
00:34:30,240 --> 00:34:33,110
ทำกันขนาดนี้แล้วยังกล้าดี
เข้ามาในบ้านของฉันได้ยังไง

453
00:34:33,200 --> 00:34:36,530
อย่ายุ่งกับเธอ เรากำลังจะไปแล้ว
แม่หยุดเราไม่ได้หรอก

454
00:34:36,620 --> 00:34:37,910
ไม่ได้ให้รู้ไป

455
00:34:37,990 --> 00:34:41,700
ฉันเป็นแม่แก ฉันสร้างแกขึ้นมาได้
ฉันก็ดับแกได้เหมือนกัน

456
00:34:49,750 --> 00:34:51,210
ไม่

457
00:34:51,300 --> 00:34:52,670
ลุค

458
00:34:54,090 --> 00:34:55,840
อย่าทิ้งฉันไปนะ

459
00:34:56,550 --> 00:34:58,510
ฉันคือซูพรีมของเธอ

460
00:35:19,530 --> 00:35:22,000
ขอเพลงที่เศร้าน้อยกว่านี้หน่อย
ได้ไหมเมอร์เทิล

461
00:35:23,000 --> 00:35:25,080
นี่คือบทเพลงบรรเพลงสุดท้าย
ของชูเบิร์ท

462
00:35:26,120 --> 00:35:28,170
มันเกี่ยวกับการยอมรับความตาย

463
00:35:28,790 --> 00:35:32,010
มันน่าอึดอัดและประหลาดเหลือเกิน

464
00:35:33,260 --> 00:35:34,760
ไม่รู้สึกอะไรบ้างเหรอ

465
00:35:35,180 --> 00:35:37,720
ท้องไส้ฉันปั่นป่วน
ราวกับพายุกำลังจะเข้ามาถล่ม

466
00:35:37,800 --> 00:35:39,640
แต่อาจเป็นเพราะฉันเครียดไปเอง

467
00:35:40,640 --> 00:35:43,480
ฉันไม่ใช่คนที่เกิดมา
เพื่อเป็นผู้นำหรอกนะ

468
00:35:43,850 --> 00:35:47,520
พระเจ้าจอร์จก็เหมือนกัน
มันอยู่ที่จังหวะ

469
00:35:47,600 --> 00:35:49,690
เท้าของเธอควรจะอุ่นขึ้น

470
00:35:49,900 --> 00:35:53,530
มีคนบอกว่ามันเริ่มด้วย
ความรู้สึกจั๊กจี้ตรงสะโพก

471
00:35:54,780 --> 00:35:58,070
แต่สำหรับฉันน่ะ
มันเริ่มที่ปวดไมเกรน

472
00:35:59,160 --> 00:36:05,080
วูบวาบ คลื่นไส้
ปวดหลังกระบอกตา

473
00:36:05,160 --> 00:36:09,630
รู้ไหมเมอร์เทิล ชูเบิร์ทน่ะ
ต้องใส่อารมณ์ไม่ใช่จืดชืดแบบนี้

474
00:36:13,880 --> 00:36:15,380
แล้ว...

475
00:36:16,050 --> 00:36:21,350
แม่มดในบึงพร้อมพรสวรรค์เล็กๆ
ที่ใครๆ พูดถึงน่ะอยู่ไหนกัน

476
00:36:26,850 --> 00:36:28,650
ฉันจะไปกับเขา

477
00:36:37,200 --> 00:36:38,950
ตาย ต๊าย ตาย

478
00:36:39,450 --> 00:36:43,160
เธอสินะแม่มดในบึง
ที่ใครๆ เขาร่ำลือกัน

479
00:36:43,830 --> 00:36:48,120
แม่มดที่มีพลังฟื้นคืนชีพ
ไม่ได้มีให้เห็นกันทุกวัน

480
00:36:48,670 --> 00:36:52,460
อย่างที่ลูกสาวฉันบอก
พลังอำนาจเหมาะที่จะเป็นซูพรีม

481
00:36:52,840 --> 00:36:54,550
นี่ คุณผู้หญิง
เข้ามาในนี้ไม่ได้นะครับ

482
00:36:54,710 --> 00:36:56,340
ได้สิ

483
00:36:56,760 --> 00:36:59,470
คุณตำรวจต้องบอกเรา
ว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่

484
00:37:00,640 --> 00:37:02,010
มีการยิงกัน

485
00:37:02,100 --> 00:37:03,760
อาจปล้นผิดแผน

486
00:37:03,850 --> 00:37:05,560
ลูกชายได้รับบาดเจ็บสาหัสที่ศีรษะ

487
00:37:05,640 --> 00:37:08,350
ส่วนแม่เสียชีวิต
เรากำลังรอเจ้าหน้าที่ชันสูตรศพ

488
00:37:11,810 --> 00:37:13,400
แจ๋วเลย

489
00:37:14,320 --> 00:37:16,110
นี่ไงเธอจะได้...

490
00:37:16,190 --> 00:37:18,190
ใช้ความสามารถของเธอ

491
00:37:41,260 --> 00:37:42,720
พวกเขาคิดว่าอาจเป็นการปล้น

492
00:37:42,800 --> 00:37:44,890
แล้วแม่ของฉันล่ะ
มิสตี้

493
00:37:44,970 --> 00:37:46,760
ฉันเห็นฟิโอน่าเข้าไปข้างใน

494
00:37:47,180 --> 00:37:48,480
นำฉันไปที

495
00:37:57,070 --> 00:37:58,530
เดี๋ยว

496
00:37:59,360 --> 00:38:01,070
มีอะไรบางอย่างตรงนี้

497
00:38:45,490 --> 00:38:47,120
นี่ไม่ใช่การปล้น

498
00:38:47,490 --> 00:38:48,950
เขาตามล่าพวกเรา

499
00:38:52,210 --> 00:38:54,500
ถนนนี้ไปได้สองทาง

500
00:38:54,580 --> 00:38:57,090
ดูสิว่าคุณเดาได้ไหม
ว่าเพื่อนจะใช้ถนนเส้นไหน

501
00:39:00,590 --> 00:39:04,260
คลิกที่ปุ่มไมโครโฟนแล้วพูด

502
00:39:24,900 --> 00:39:25,950
ไม่ใช่เพราะเธอหรอก

503
00:39:26,030 --> 00:39:29,370
เรากำลังถูกโจมตี ไม่มีใครปลอดภัย
ฉันต้องพาเธอออกไปจากที่นี่

504
00:39:29,450 --> 00:39:31,040
ไม่

505
00:39:33,200 --> 00:39:34,710
ถนน...

506
00:39:35,170 --> 00:39:37,130
นี้...

507
00:39:37,210 --> 00:39:38,880
ไป...

508
00:39:38,960 --> 00:39:40,630
สอง...

509
00:39:41,630 --> 00:39:43,130
ทาง

510
00:39:46,760 --> 00:39:48,260
หมายความว่ายังไงไคล์

511
00:39:51,510 --> 00:39:53,930
ฉัน...

512
00:39:54,350 --> 00:39:55,980
รัก...

513
00:39:57,810 --> 00:39:59,230
...เธอ

514
00:40:07,660 --> 00:40:09,030
ฉันก็รักเธอ

515
00:40:22,000 --> 00:40:27,220
คนรับใช้ไปไหนกันหมด
แม่คงหลับยันเที่ยง

516
00:40:32,350 --> 00:40:35,850
แกคงไม่ได้ชงกาแฟนี่เองใช่ไหม

517
00:40:35,930 --> 00:40:38,440
หนูไม่ได้ง่อยเปลี้ยเสียขานะแม่

518
00:40:38,520 --> 00:40:40,230
ก็แหงอยู่แล้ว

519
00:40:40,310 --> 00:40:43,900
ถึงอย่างนั้นก็เถอะ แม่ว่า
เราน่าจะย้ายเตียงแกลงมาข้างล่าง

520
00:40:44,150 --> 00:40:46,190
คือว่า แม่ไม่อยากให้แก...

521
00:40:46,360 --> 00:40:48,450
หกล้มตกบันไดลงมาน่ะ

522
00:40:48,530 --> 00:40:49,780
งั้นเหรอ

523
00:40:49,860 --> 00:40:52,160
หนูยอมตกบันไดลงมาตาย

524
00:40:52,280 --> 00:40:53,990
ดีกว่าถูกเผาที่เสา

525
00:40:54,540 --> 00:40:56,910
อย่างคุณป้าเมอร์เทิล
เจ็บปวดอย่างกับนรก

526
00:40:57,000 --> 00:40:58,750
โธ่ คอร์เดเลีย
แกคงไม่คิดหรอกใช่ไหมว่า

527
00:40:58,830 --> 00:41:00,790
แม่จะทำแบบนั้น
กับลูกสาวตัวเองได้ลงคอ

528
00:41:00,880 --> 00:41:02,500
พอทีเถอะ ฟิโอน่า

529
00:41:02,840 --> 00:41:05,670
เราต่างก็รู้ว่าหนูพยายาม
รวมหัวกันฆ่าแม่เมื่อคืน

530
00:41:05,760 --> 00:41:06,840
ใช่

531
00:41:06,920 --> 00:41:09,260
แล้วก็เกือบสำเร็จเสียด้วยนะ

532
00:41:09,340 --> 00:41:10,930
ถ้าแม่กำลังรอให้หนูคุกเข่า

533
00:41:11,010 --> 00:41:13,220
อ้อนวอนขอให้แม่ยกโทษให้
แม่ก็ลืมได้เลย

534
00:41:13,350 --> 00:41:14,760
มันไม่มีทางเกิดขึ้นแน่

535
00:41:15,470 --> 00:41:18,520
อ้อนวอนเหรอ
แม่อยากจะยกขบวนฉลองให้แกด้วยซ้ำ

536
00:41:19,020 --> 00:41:23,190
ที่แกกับเด็กๆ ของแกทำเมื่อคืนนี้
มันคือความกล้าหาญอย่างที่สุด

537
00:41:23,730 --> 00:41:26,690
ในที่สุดแม่ก็มีความหวัง
ต่ออนาคตของชุมชนแม่มดแห่งนี้

538
00:41:30,360 --> 00:41:32,370
ส่วนแกเอง ยัยหนู

539
00:41:37,120 --> 00:41:38,500
แม่ภูมิใจเหลือเกิน

540
00:41:42,420 --> 00:41:44,250
แกคือลูกของแม่อย่างแท้จริง

541
00:41:47,300 --> 00:41:49,300
ภูมิใจเนี่ยะนะ

542
00:41:52,300 --> 00:41:53,640
ให้ตายสิ...

543
00:41:54,140 --> 00:41:56,640
ถ้ารู้ว่ามันง่ายขนาดนี้
ที่จะเอาชนะใจแม่

544
00:41:56,720 --> 00:42:00,060
หนูคงพยายามฆ่าแม่
ก่อนหน้านี้แล้วล่ะ

545
00:42:03,440 --> 00:42:04,440
นี่อะไร

546
00:42:04,520 --> 00:42:05,650
กระสุนเงิน

547
00:42:05,730 --> 00:42:07,940
หนูเจอมันที่ข้างถนนเมื่อคืนนี้

548
00:42:08,990 --> 00:42:10,070
มันถูกลงอาคม

549
00:42:10,150 --> 00:42:11,610
อืมหืม

550
00:42:11,820 --> 00:42:13,410
นักล่าแม่มด

551
00:42:13,910 --> 00:42:17,290
หนูยอมรับว่าตอนที่เจอมัน
หนูดีใจที่แม่ยังอยู่กับเรา

552
00:42:17,660 --> 00:42:19,500
ตอนนี้เราต้องการแม่ ฟิโอน่า

553
00:42:20,250 --> 00:42:21,660
มากกว่าตอนไหนๆ

554
00:42:26,130 --> 00:42:28,090
คนรับใช้ไปไหนกันนะ

555
00:43:17,970 --> 00:43:19,260
ใครกันคะ

556
00:43:19,350 --> 00:43:21,020
ไม่รู้สิ

557
00:43:35,320 --> 00:43:37,240
ช่วยด้วย