1
00:00:06,050 --> 00:00:07,510
"มนุษย์ที่เคารพรัก"

2
00:00:10,890 --> 00:00:13,760
"ไม่มีใครเคยจับฉันได้
และจะไม่มีวันจับได้"

3
00:00:14,680 --> 00:00:18,890
"ไม่มีใครเคยเห็นฉัน
เพราะฉันไร้ตัวตน"

4
00:00:19,350 --> 00:00:22,150
"ราวกับอากาศธาตุที่ล้อมรอบ
อยู่บนโลกมนุษย์ของพวกแก"

5
00:00:27,530 --> 00:00:29,450
"นิวออร์ลีนส์ ปี 1919"

6
00:00:32,030 --> 00:00:33,490
"ฉันไม่ใช่มนุษย์ธรรมดา"

7
00:00:33,910 --> 00:00:37,750
"แต่เป็นวิญญาณและปีศาจที่ซ่อนตัว
มาจากนรกขุมที่ร้อนที่สุด"

8
00:00:45,960 --> 00:00:49,720
"ฉันคือสิ่งที่ชาวนิวออร์ลีนส์
เรียกกันว่ามนุษย์ขวาน"

9
00:00:58,430 --> 00:01:03,520
"เมื่อฉันเห็นสมควร ฉันจะกลับมา
เพื่อหาเหยื่อรายอื่นต่อไป"

10
00:01:04,190 --> 00:01:07,440
"ฉันเท่านั้นที่รู้
ว่าพวกมันควรจะเป็นใคร"

11
00:01:08,070 --> 00:01:13,240
"ฉันไม่เคยทิ้งร่องรอยอะไรไว้
เว้นแต่ขวานเปื้อนเลือดของฉัน"

12
00:01:14,200 --> 00:01:18,410
"ชาวนิวออร์ลีนส์ต้องคิดว่าฉันคือ
ฆาตกรที่น่าสยองขวัญที่สุด"

13
00:01:19,120 --> 00:01:20,330
"ซึ่งก็จริง"

14
00:01:24,960 --> 00:01:26,250
ชาร์ลส์

15
00:01:26,630 --> 00:01:29,170
"แต่ฉันจะเลวร้ายกว่านั้นก็ได้
ถ้าฉันต้องการ"

16
00:01:29,260 --> 00:01:30,340
ไม่

17
00:01:30,420 --> 00:01:33,680
"ฉันจะฆ่าคนนับพันก็ได้"

18
00:01:33,760 --> 00:01:37,140
"เพราะฉันสนิทชิดเชื้อ
กับทูตแห่งความตายเป็นอย่างดี"

19
00:01:37,640 --> 00:01:38,720
โอ้

20
00:01:39,180 --> 00:01:42,850
"เอาล่ะ ขอแจ้งเวลาหน่อยนะ
เที่ยงคืนสิบห้าเวลามนุษย์โลก"

21
00:01:42,940 --> 00:01:47,270
"ในคืนวันอังคารหน้า
ฉันจะโฉบไปมาในนิวออร์ลีนส์"

22
00:01:47,820 --> 00:01:49,110
"ด้วยเมตตาจิตอันล้นพ้นของฉัน"

23
00:01:49,190 --> 00:01:51,780
"ฉันจะยื่นข้อเสนอเล็กน้อย
แก่ชาวเมือง"

24
00:01:52,200 --> 00:01:53,360
ดังต่อไปนี้

25
00:01:53,450 --> 00:01:55,570
"ฉันรักในดนตรีแจ๊ส"

26
00:01:55,660 --> 00:01:59,040
และฉันขอสาบาน
ต่อปีศาจทุกตนใต้พื้นพิภพ

27
00:01:59,120 --> 00:02:03,000
ว่าฉันจะไว้ชีวิต
ผู้ที่เปิดเพลงแจ๊สในบ้าน

28
00:02:03,080 --> 00:02:05,500
ในเวลาที่ฉันได้กล่าวไว้ข้างต้น

29
00:02:05,580 --> 00:02:07,090
นี่มันมากเกินไปแล้ว

30
00:02:07,170 --> 00:02:10,460
อีตาบ้านี่เอาเมืองของเราเป็น
ตัวประกันเพื่อสนองตัณหาตัวเอง

31
00:02:10,550 --> 00:02:13,090
มิลลี่เธอว่าเครื่องเล่นแผ่นเสียง
น่าจะพอใช้ได้ไหม

32
00:02:13,180 --> 00:02:15,840
ค่ำวันอังคารที่จะถึงนี้
คณะดนตรีแจ๊สในนิวออร์ลีนส์

33
00:02:15,930 --> 00:02:18,180
คงจะมีค่ามากกว่าเพชรโฮปเสียอีก

34
00:02:18,260 --> 00:02:20,770
เลือกเพลงแจ๊สเอาจากชุดแผ่นเสียง
ที่ฉันสะสมไว้ก็ได้

35
00:02:20,850 --> 00:02:23,730
ทำไมเราต้องยอมทำอะไรตามใจ
เจ้ามนุษย์ขวานนี่ด้วยล่ะ

36
00:02:23,810 --> 00:02:25,690
ก็เพราะมันฆ่าผู้หญิง
ด้วยขวานไงล่ะ

37
00:02:25,770 --> 00:02:27,270
ต้องให้ฉันคอยเตือนเธอไหม

38
00:02:27,360 --> 00:02:30,320
มันบอกว่า
"เป็นที่แน่นอนว่าหากใครก็ตาม"

39
00:02:30,400 --> 00:02:33,780
"ที่ไม่ยอมแจ๊สในคืนวันอังคาร
จะได้ขวานเป็นรางวัล"

40
00:02:33,860 --> 00:02:36,990
ถึงเขาจะเขียนไม่สละสลวยเท่าไหร่
แต่เราก็เข้าใจประเด็นนะ

41
00:02:37,070 --> 00:02:39,080
ถ้าเราไม่เล่นเพลงแจ๊ส
ในคืนวันอังคาร...

42
00:02:39,160 --> 00:02:42,250
เท่ากับเราเชิญภัยอันตรายเข้าบ้าน
กระจ่างชัดแล้วล่ะน่ะแม่คุณ

43
00:02:42,330 --> 00:02:44,710
คำถามก็คือ
แล้วเราจะทำยังไงกัน

44
00:02:45,750 --> 00:02:48,670
สาวๆ เรายอมมานานเกินไปแล้ว

45
00:02:49,210 --> 00:02:53,050
พวกเรามีพลังอำนาจ
ถึงแม้พวกเธอจะยังไม่ยอมเชื่อกัน

46
00:02:53,510 --> 00:02:57,220
เราไม่ใช่แค่ลูกหลานแห่งซาเล็มนะ
แต่เราคือผู้มีสิทธิ์มีเสียง

47
00:02:57,340 --> 00:03:00,010
ชัยชนะที่ยิ่งใหญ่ของเรา
อยู่แค่เอื้อมมือ

48
00:03:00,100 --> 00:03:02,270
ทำให้เรามีสิทธิเท่าเทียม
ในการลงคะแนนเสียง

49
00:03:02,680 --> 00:03:08,100
ถ้าเราเหล่าสตรีรวบรวมกำลัง
สติปัญญาและความดีงาม

50
00:03:08,190 --> 00:03:12,190
ความแข็งแกร่งอันแรงกล้า ก็จะ
ไม่มีชายใดกล้ามาแหยมเราถึงในบ้าน

51
00:03:14,780 --> 00:03:16,610
อีกครึ่งชั่วโมงฉันเลิกแล้วนะโจ

52
00:03:17,320 --> 00:03:19,410
คุณช่วย...
เดินไปส่งฉันที่บ้านได้ไหม

53
00:03:19,490 --> 00:03:20,910
คุณกลัวมนุษย์ขวานเหรอ

54
00:03:20,990 --> 00:03:22,540
ใครๆ ก็กลัวทั้งนั้น

55
00:03:22,620 --> 00:03:24,700
นี่มันคืนวันอังคาร
มันจะต้องฆ่าใครสักคนแน่

56
00:03:24,790 --> 00:03:27,040
เขาไม่แตะต้องคุณหรอกน่ะ

57
00:03:27,210 --> 00:03:29,750
ข่าวลือว่าเขาชอบเพลงแจ๊ส

58
00:03:31,090 --> 00:03:34,380
แล้วคุณก็มี...ดนตรีในหัวใจนะ
ที่รัก

59
00:05:18,280 --> 00:05:20,610
ฉันเตือนดีๆ แล้วนะสาวน้อย

60
00:05:27,740 --> 00:05:30,910
ฉันแสดงเจตจำนงค์ชัดแจ้ง
ต่อคนทั้งโลกแล้ว

61
00:05:34,000 --> 00:05:36,590
ใช่ อย่างที่คาดไว้เลย

62
00:05:38,210 --> 00:05:39,380
ความตาย

63
00:05:42,380 --> 00:05:44,010
อย่าไปโทษใครนอกจากตัวเอง

64
00:05:44,970 --> 00:05:46,560
ฉันหมายถึงแกต่างหากล่ะ

65
00:07:25,900 --> 00:07:28,030
"ฉันทำสิ่งที่อยากทำ"

66
00:08:45,570 --> 00:08:47,570
"สปิริตควีน"

67
00:08:47,650 --> 00:08:48,700
ร้อยปีก่อน

68
00:08:48,780 --> 00:08:50,660
สถาบันแห่งนี้
อยู่กันอย่างแน่นขนัด

69
00:08:50,740 --> 00:08:53,700
พวกเขามีเตียงสองชั้น
และให้นอนห้องละแปดคน เอาล่ะ...

70
00:08:54,240 --> 00:08:55,910
- สังเกตุเห็นอะไรไหม
- เห็น

71
00:08:56,200 --> 00:08:59,410
ลุคไม่อยู่ในนี้ แม่เขาเอาแต่
ปิดประตูกระแทกใส่หน้าฉัน

72
00:08:59,540 --> 00:09:01,880
แนน อย่าใจลอย
ดูที่รูปพวกนี้

73
00:09:02,750 --> 00:09:05,960
จำนวนคนของเราลดลงทุกปี
มาเป็นเวลาหนึ่งทศวรรษ

74
00:09:06,050 --> 00:09:07,670
แม่มดตายลงทุกวัน

75
00:09:07,760 --> 00:09:09,880
ในซาเล็ม พวกเรามีกันเป็นร้อย

76
00:09:09,970 --> 00:09:12,680
ตอนนี้เหลือสาม เคยมีสี่
จนกระทั่ง...

77
00:09:12,760 --> 00:09:14,600
เมดิสันหายตัวไป หรือไม่ก็ตายแล้ว

78
00:09:14,680 --> 00:09:16,600
แล้วก็ไม่มีผู้นำคนไหน
ลงมือทำอะไรสักอย่าง

79
00:09:16,680 --> 00:09:17,890
ไปหาฟิโอน่ากัน

80
00:09:17,970 --> 00:09:20,640
เท่าที่รู้ตอนนี้
เขาจุดไฟเผาบรรดาแม่มด

81
00:09:22,980 --> 00:09:25,400
โอเค เมดิสันอยากให้เราหาเขาให้พบ

82
00:09:25,480 --> 00:09:28,940
แล้วเราก็จะเสียคนไปอีกไม่ได้แล้ว
ถ้าเราต้องการที่จะอยู่รอด

83
00:09:36,200 --> 00:09:37,450
นับจากนี้...

84
00:09:38,870 --> 00:09:40,410
เราคอยดูแลซึ่งกันและกัน

85
00:09:42,330 --> 00:09:46,090
ฟังนะ ฉันดูแลตัวเองมานานแสนนาน

86
00:09:46,170 --> 00:09:50,050
ดังนั้นไม่แน่ใจว่าต้องการให้
สโมสรพี่น้องผิวขาวมาช่วยดูแล

87
00:09:50,130 --> 00:09:51,720
แล้วไอ้เขียวๆ นี่มันอะไร

88
00:09:51,800 --> 00:09:54,010
นี่ไม่ใช่สโมสร นี่มันชุมชนแม่มด

89
00:09:54,090 --> 00:09:56,300
แล้วนี่ก็แอ๊บแซ๊งธ์
น้ำเมรัยศักดิ์สิทธิ์

90
00:09:56,720 --> 00:09:57,930
ซึ่งเราต้องดื่ม

91
00:10:12,700 --> 00:10:14,450
นี่เธอไปเจอกระดานอาถรรพ์ที่ไหน

92
00:10:14,990 --> 00:10:16,280
มันหาฉันเจอมากกว่านะ

93
00:10:16,370 --> 00:10:18,950
- รู้ไหมว่าของพวกนี้ใช้ทำอะไร
- ติดต่อคนตาย

94
00:10:19,040 --> 00:10:20,450
หล่อนนี่ไม่รู้บ้าบออะไรเลย

95
00:10:20,540 --> 00:10:23,370
กระดานอาถรรพ์มีสองด่าน
ติดต่อและปลดปล่อยวิญญาณ

96
00:10:23,830 --> 00:10:25,420
ฉันเคยเห็นยายของฉัน
ใช้มันอยู่ครั้งหนึ่ง

97
00:10:25,540 --> 00:10:29,050
ยายคิดว่ามันเจ๋งเหมือนกัน
จนกระทั่งวิญญาณร้ายออกมา

98
00:10:29,130 --> 00:10:32,010
เผาบ้านของยายราบเป็นหน้ากลอง
แล้วถลกเอาหน้ายายหายไปครึ่งหนึ่ง

99
00:10:32,090 --> 00:10:33,380
เรามีกันสามคน

100
00:10:33,470 --> 00:10:34,800
อยากตามหาเมดิสันไหม

101
00:10:34,890 --> 00:10:36,090
ทำตัวเป็นแม่มดหน่อย

102
00:10:36,180 --> 00:10:37,470
แล้วเราต้องทำยังไง

103
00:10:42,930 --> 00:10:44,350
ถามคำถาม

104
00:10:44,440 --> 00:10:46,440
สุภาพด้วย

105
00:10:48,900 --> 00:10:50,320
เราอยู่กันลำพังหรือเปล่า

106
00:11:03,080 --> 00:11:04,540
เธอตายที่นี่หรือเปล่า

107
00:11:11,300 --> 00:11:12,670
เธอถูกฆาตกรรมหรือเปล่า

108
00:11:14,420 --> 00:11:15,630
ใช่

109
00:11:17,470 --> 00:11:18,720
ใครฆ่าเธอ

110
00:11:29,860 --> 00:11:30,940
"เธอไง"

111
00:11:34,190 --> 00:11:35,530
เมดิสัน นี่ใช่เธอหรือเปล่า

112
00:11:37,030 --> 00:11:38,410
แกเป็นใคร

113
00:11:45,210 --> 00:11:46,330
มนุษย์ขวาน

114
00:11:46,540 --> 00:11:48,630
เดี๋ยว หยุดก่อน หยุด หยุด

115
00:11:49,080 --> 00:11:51,340
ถ้าการอยู่รอดมันสำคัญกับเธอนัก

116
00:11:51,420 --> 00:11:53,380
เธอก็น่าจะค้นหาว่า
เธอกำลังคุยอยู่กับใคร

117
00:11:59,340 --> 00:12:01,810
"ฟิโอน่า กู้ด"

118
00:12:06,850 --> 00:12:08,270
ตอแหลสิ้นดี

119
00:12:09,020 --> 00:12:10,360
ตอกบัตรเข้าทำงาน

120
00:12:10,440 --> 00:12:11,770
ประหยัดงั้นเหรอ

121
00:12:11,860 --> 00:12:13,230
เพื่ออะไรกันล่ะ

122
00:12:13,320 --> 00:12:15,440
ฉันจะลาป่วยไปเวกัส

123
00:12:15,530 --> 00:12:16,860
ได้เวลาเล่นสนุกแล้ว

124
00:12:18,360 --> 00:12:21,070
ก่อนหน้านี้
ไม่ยักกะเคยอ่านใจคนได้

125
00:12:22,280 --> 00:12:23,540
นี่เพราะฤทธิ์ยาหรือไงกัน

126
00:12:23,620 --> 00:12:26,910
กว่าลูกจะเจอคนที่ใช่
ก็นานแสนนาน

127
00:12:27,710 --> 00:12:29,370
พระองค์ ได้โปรด

128
00:12:29,670 --> 00:12:32,090
อย่าให้ฉันทำให้วันพิเศษของลูก
ต้องล้มไม่เป็นท่า

129
00:12:32,170 --> 00:12:33,800
ให้ฉันได้เดินไปตามทางเดิน
ในพิธีด้วยเถอะ

130
00:12:33,880 --> 00:12:35,010
ไม่เคยมีอะไรดีพอ

131
00:12:35,090 --> 00:12:37,670
และลูกขอสาบาน พระบิดาแห่งสวรรค์
ว่าในคืนนี้...

132
00:12:37,760 --> 00:12:39,680
ฉันเอาแต่ด่าทอเขาทุกครั้ง

133
00:12:39,760 --> 00:12:41,850
...วิญญาณของลูก
จะอยู่ในพระหัตถ์ของพระองค์

134
00:12:41,930 --> 00:12:47,480
นี่ไง สัปดาห์แล้วสัปดาห์เล่า
เขากุมมือฉันไว้ เช็ดอ้วกให้

135
00:12:52,440 --> 00:12:53,690
คุณกู้ดครับ

136
00:12:53,770 --> 00:12:55,440
ยังไม่เสร็จขั้นตอน
การรักษาเลยนะครับ

137
00:12:55,570 --> 00:12:57,070
ฉันต้องออกไปจากที่นี่

138
00:12:57,530 --> 00:12:59,200
ฉันทนไม่ไหว หนวกหูเหลือเกิน

139
00:12:59,280 --> 00:13:00,780
เดี๋ยวมันก็หายไปครับ

140
00:13:00,860 --> 00:13:02,700
หมอใส่ยาระงับประสาทลงไปด้วย
เพื่อสงบสติอารมณ์ของคุณ

141
00:13:02,780 --> 00:13:04,530
แต่คุณทำได้ดีเลยทีเดียว
เดี๋ยวก็เสร็จแล้วครับ

142
00:13:04,620 --> 00:13:06,700
ไม่ อย่ามาอวยฉัน

143
00:13:06,790 --> 00:13:08,540
ฉันไม่เคยอยากมาที่นี่

144
00:13:08,620 --> 00:13:12,290
ช่วยกลับไปนั่ง
รับยาให้เสร็จด้วยครับ

145
00:13:20,300 --> 00:13:24,140
ลูกสาวฉันต้องการฉัน
อย่างที่เธอไม่เคยต้องการมาก่อน

146
00:13:24,640 --> 00:13:26,600
ฉันทำสิ่งนี้เพื่อเธอ

147
00:13:26,850 --> 00:13:29,350
ไม่ใช่...เพื่อตัวเอง

148
00:13:29,430 --> 00:13:32,980
เข้าใจไหม ถ้าฉันยอมทำทุกอย่าง
ตามที่พวกคุณบอก...

149
00:13:34,270 --> 00:13:36,320
ฉันจะหายจากโรคนี้ใช่ไหม

150
00:13:36,400 --> 00:13:38,820
เราเลือกระดับการรักษา
แบบเข้มข้นมากๆ แล้วครับ

151
00:13:38,900 --> 00:13:41,070
แล้วเราก็หวังว่า
มันจะได้ผลที่สุดเสมอ

152
00:13:42,450 --> 00:13:44,620
- ผมฉันจะร่วงตอนไหน
- อาจไม่ร่วงก็ได้ครับ

153
00:13:44,700 --> 00:13:46,910
แต่ละคนตอบสนองกับตัวยาต่างกันไป

154
00:13:50,040 --> 00:13:51,330
โอ๊ย

155
00:13:52,620 --> 00:13:54,290
ฉันแค่ยัง....

156
00:13:57,590 --> 00:14:00,420
ฉันยังไม่พร้อมจะไป

157
00:14:00,720 --> 00:14:04,260
ฉันอยากมีชีวิตรัก
อีกสักครั้งในชีวิต

158
00:14:04,470 --> 00:14:10,520
ตอนนี้ฉันอยากจะมีใครสักคนข้างๆ

159
00:14:11,640 --> 00:14:13,810
มันยังไม่สายเกินไปใช่ไหม

160
00:14:14,600 --> 00:14:15,690
ไม่ครับ

161
00:14:15,770 --> 00:14:17,480
แม่ของผมเจอหนุ่มในเว็บหาคู่

162
00:14:17,570 --> 00:14:19,900
แล้วพวกเขาก็เพิ่งขึ้นเรือสำราญ
ไปโนวาสโกเชียด้วยกัน

163
00:14:25,410 --> 00:14:26,450
ฮืม

164
00:14:30,500 --> 00:14:32,910
เธอได้ทันไปงานแต่งลูกสาวแน่นอน

165
00:14:33,790 --> 00:14:37,920
เพราะงั้นออกไปซื้อชุดสวยๆ ใส่ซะ

166
00:14:39,170 --> 00:14:40,960
จัดเต็มไปเลย

167
00:14:43,720 --> 00:14:46,300
มีใครบ้างที่ไม่มีเว็บแฟนคลับ

168
00:14:46,390 --> 00:14:47,510
ฉันไม่มี

169
00:14:47,600 --> 00:14:49,100
เจออะไรใหม่ๆ บ้างไหม

170
00:14:49,930 --> 00:14:51,390
มนุษย์ขวานฆ่าคนไปแปดคน

171
00:14:51,480 --> 00:14:54,270
ทำเอาคนทั้งเมืองกลัวจนหัวหด
ไม่เคยถูกจับได้

172
00:14:54,940 --> 00:14:58,520
ฟังนี่นะ "หากหญิงใดไม่เต้นรำ
ไปกับเสียงแซ็กส์ฉัน"

173
00:14:58,610 --> 00:15:00,820
มันผู้นั้นต้องเจอขวาน"

174
00:15:00,900 --> 00:15:02,860
รู้หรือเปล่าว่าแซ็กโซโฟน
มีอีกชื่อว่า "แอ็กซ์"

175
00:15:02,940 --> 00:15:05,610
เขาก็เลยสับผู้หญิงเพราะพวกนั้น
ไม่ยอมเป็นแฟนเพลงเขาน่ะเหรอ

176
00:15:05,700 --> 00:15:07,240
พวกผู้ชาย
ที่ปกป้องผู้หญิงพวกนั้นด้วย

177
00:15:08,990 --> 00:15:10,700
เราไม่ได้ถามเกี่ยวกับเมดิสันเลย

178
00:15:10,790 --> 00:15:14,000
ดีแล้ว ผีมันพูดอะไรก็ได้ทั้งนั้น
เพื่อให้ตัวเองถูกปลดปล่อย

179
00:15:14,080 --> 00:15:15,500
พวกมันหลอกเราได้

180
00:15:15,580 --> 00:15:16,790
มันถึงได้บอกว่าเราฆ่ามันงั้นเหรอ

181
00:15:16,880 --> 00:15:17,960
ไม่ใช่

182
00:15:18,630 --> 00:15:20,380
มันคิดว่าพวกเราคือคนพวกนั้น

183
00:15:25,380 --> 00:15:27,390
ชั้นเรียนปี 1919

184
00:15:27,470 --> 00:15:29,720
ปีเดียวกันกับ
ที่มนุษย์ขวานหายตัวไป

185
00:15:30,180 --> 00:15:32,810
"นักฆ่าขาแจ๊สคนนี้
ฆ่าคนมานานเกินไปแล้ว"

186
00:15:32,890 --> 00:15:36,020
"เมืองนี้เลิกขวัญเสียแล้ว
ค่ำคืนนี้มันต้องจบลง"

187
00:15:36,350 --> 00:15:38,480
พวกแม่มดฆ่ามนุษย์ขวาน

188
00:15:39,820 --> 00:15:41,440
ถ้าเผื่อมันรู้ว่า
เมดิสันอยู่ที่ไหนล่ะ

189
00:15:41,570 --> 00:15:42,820
เราต้องติดต่อมัน

190
00:15:42,900 --> 00:15:44,530
ไม่ ไม่

191
00:15:44,610 --> 00:15:46,910
ฉันไม่ช่วยเธอปลดปล่อย
มนุษย์ขวานหรอกนะ

192
00:15:47,280 --> 00:15:48,530
แนน

193
00:15:49,990 --> 00:15:51,280
ฉันไม่เอาด้วยล่ะ

194
00:15:54,000 --> 00:15:55,250
พวกเธอทิ้งชีวิต

195
00:15:55,330 --> 00:15:58,080
หอบสังขารมาถึงนี่เพื่อที่จะ
มาปอดแหกเอาตอนนี้เนี่ยะนะ

196
00:15:58,880 --> 00:16:01,710
ถ้าเรามีกำลังสู้เพียงเท่านี้
เพื่อจุดจบของชนเผ่าเรา

197
00:16:01,800 --> 00:16:03,300
แม่มดก็สมควรตาย

198
00:16:15,480 --> 00:16:17,060
เมดิสันอยู่ที่ไหน

199
00:16:18,730 --> 00:16:20,520
บอกมา
แล้วฉันจะให้สิ่งที่แกต้องการ

200
00:16:23,530 --> 00:16:24,860
ฉันรู้ว่าแกอยากได้อะไร

201
00:16:26,490 --> 00:16:28,030
ฉันให้แกได้นะ

202
00:16:28,570 --> 00:16:29,870
ปลดปล่อย

203
00:16:32,530 --> 00:16:33,740
แกไม่อยากถูกปลดปล่อยเหรอ

204
00:16:37,160 --> 00:16:38,250
"ใ..ต้

205
00:16:41,590 --> 00:16:42,710
"หอ...

206
00:16:47,760 --> 00:16:48,970
"ลอ ไม้หันอากาศ"

207
00:16:53,470 --> 00:16:54,890
"งอ...หลัง"

208
00:16:57,230 --> 00:16:58,350
"คอ อา...คา"

209
00:18:08,210 --> 00:18:09,420
เธอขึ้นบันไดมาด้วยตัวเอง

210
00:18:09,510 --> 00:18:11,760
ของมันแน่อยู่แล้ว
เธอแกร่ง เธอคือผู้รอดชีวิต

211
00:18:12,510 --> 00:18:14,220
เธออยู่ตรงนี้

212
00:18:17,510 --> 00:18:19,100
ทำไมถึงมีดอกกุหลาบอยู่ในนี้

213
00:18:19,980 --> 00:18:21,980
ทำไมล่ะ แม่คิดว่าแกอาจจะชอบ

214
00:18:22,060 --> 00:18:24,150
มันคือมรดกตกทอด
อย่างสุดท้ายของแก

215
00:18:24,230 --> 00:18:26,440
กุหลาบนำพาความรัก
และความโรแมนติกเข้ามา

216
00:18:26,520 --> 00:18:28,480
ไม่ใช่สิ่งที่หนูมองหาในตอนนี้

217
00:18:29,190 --> 00:18:30,900
หนูอยากได้ดอกเบญจมาศ

218
00:18:30,990 --> 00:18:33,530
เอาทุกพันธุ์เลย
เพื่อสร้างกำลังและการป้องกันตัว

219
00:18:35,620 --> 00:18:38,660
หมอบอกว่าให้นอนพักบนเตียง
อย่างน้อยหนึ่งสัปดาห์ไม่ใช่เหรอ

220
00:18:44,080 --> 00:18:45,210
นังนั่นเป็นใคร

221
00:18:46,500 --> 00:18:49,210
- นังผมแดงนั่นใคร
- โว้ว โว้ว ที่รัก

222
00:18:49,590 --> 00:18:51,340
ผมไม่รู้ว่าคุณพูดเรื่องอะไร

223
00:18:51,420 --> 00:18:53,380
หยุดตอแหลได้แล้ว

224
00:18:53,470 --> 00:18:55,140
ยังมีอะไรอยากจะบอกฉันอีกไหม

225
00:18:55,220 --> 00:18:57,800
เพราะไม่ช้าก็เร็วฉันจะได้เห็น

226
00:19:01,020 --> 00:19:04,730
ฉันต้องตาบอดเพื่อจะได้เห็นตัวตน
ของคุณที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อน

227
00:19:05,100 --> 00:19:07,110
เรื่องตลกเหลือจะกล่าว

228
00:19:08,770 --> 00:19:10,900
มันคือความชัดเจน
ในรูปแบบที่ต่างออกไป

229
00:19:11,690 --> 00:19:15,490
ชัดแจ่มแจ้งอย่างที่ฉันไม่เคยมี

230
00:19:15,700 --> 00:19:20,290
ภาพที่เห็นแแทบจะปรากฏขึ้น
พร้อมกับแสง

231
00:19:20,370 --> 00:19:23,210
- ในที่สุดเธอก็เห็นธาตุแท้ของแก
- เธอเมายาอยู่

232
00:19:23,290 --> 00:19:24,540
เห็นไหมว่าพวกเขาให้ยาอะไรกับเธอ
ก่อนที่เราจะออกจากโรงพยาบาล

233
00:19:24,660 --> 00:19:29,090
ฉันเมาน่ะใช่ แต่ไม่ใช่เพราะยา
มั่นใจได้เลย

234
00:19:29,290 --> 00:19:33,220
คุณจะต้องรับผิดชอบ
ต่อการทรยศในทุกๆ เรื่อง

235
00:19:33,300 --> 00:19:36,380
ไม่ว่าคุณจะคิดว่าคุณขุดหลุมฝัง
ความลับเหล่านั้นเอาไว้ลึกแค่ไหน

236
00:19:36,470 --> 00:19:37,470
ไสหัวออกไปได้แล้ว

237
00:19:37,550 --> 00:19:39,720
- ออกไป
- ที่รัก

238
00:19:40,390 --> 00:19:42,770
คุณคือ...ดวงใจของผม

239
00:19:43,730 --> 00:19:46,690
ออกไปซะในขณะที่ยังมีเวลา
ไอ้เกรียน

240
00:19:57,030 --> 00:20:00,160
หนูอยากจะฟันแขนเขาให้ขาด
แล้วโยนเขาออกไปนอกหน้าต่าง

241
00:20:01,080 --> 00:20:02,660
หนูต้องยับยั้งตัวเองไว้

242
00:20:03,160 --> 00:20:04,580
แกได้รับดวงตาสวรรค์

243
00:20:06,210 --> 00:20:07,790
มันเข้ามาแบบกระจัดกระจาย

244
00:20:07,870 --> 00:20:10,000
เป็นของขวัญชิ้นที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
ที่จะได้ครอบครอง

245
00:20:10,090 --> 00:20:13,170
และเป็นชิ้นที่ยากที่สุด
ที่จะต้องใช้ชีวิตอยู่กับมัน

246
00:20:14,710 --> 00:20:16,090
ให้แม่ช่วยนะลูก

247
00:20:21,260 --> 00:20:22,600
โอ้ ทำไมแม่ไม่บอกหนู

248
00:20:22,680 --> 00:20:25,350
อะไร อะไร แกเห็นอะไร

249
00:20:27,020 --> 00:20:28,440
คุณป้าเมอร์เทิล

250
00:20:32,820 --> 00:20:35,650
แม่ก็อยากจะบอกนะเดเลีย
แต่ตอนนั้นแกเจ็บปวดมาก

251
00:20:35,740 --> 00:20:37,280
แม่ไม่อยาก
จะเพิ่มความเจ็บปวดให้อีก

252
00:20:37,360 --> 00:20:40,030
- ถูกเผาที่เสา
- ใช่

253
00:20:40,620 --> 00:20:43,410
เพราะสิ่งที่หล่อนทำกับแก ใช่

254
00:20:43,490 --> 00:20:46,080
ไม่ เป็นไปไม่ได้

255
00:20:47,830 --> 00:20:50,290
แม่เสียใจที่แกต้องมารู้เอาแบบนี้

256
00:20:50,500 --> 00:20:51,630
อ้า

257
00:20:51,710 --> 00:20:53,300
แม่คิดว่าคงจะดีถ้าแม่...

258
00:20:54,250 --> 00:20:56,170
ปล่อยให้แกอยู่ตามลำพังสักพัก

259
00:20:56,670 --> 00:20:59,680
ไว้แม่จะให้เดลฟีนเข้ามาดู

260
00:21:05,720 --> 00:21:07,520
ฟิโอน่านั่งแท็กซี่ออกไปแล้ว

261
00:21:10,850 --> 00:21:13,900
เอาล่ะ ไอ้คนเสิร์ฟชา
จอมวิปริตนอนกับศพ

262
00:21:14,020 --> 00:21:15,320
ได้เวลาเปิดปากสารภาพแล้ว

263
00:21:15,400 --> 00:21:16,780
แกฆ่าเมดิสัน

264
00:21:17,190 --> 00:21:19,820
- เขาคิดอไรอยู่
- เขาไม่กลัวพวกเด็กๆ

265
00:21:20,910 --> 00:21:24,330
- งั้นเหรอ
- ใช่ พวกเรารู้ดีว่ามันอึดแค่ไหน

266
00:21:38,420 --> 00:21:40,090
เอาแบบนี้นะ ไอ้สารเลว

267
00:21:40,430 --> 00:21:43,930
เราถามคำถาม แกคิดคำตอบ
เขาจะอ่านใจแก

268
00:21:53,900 --> 00:21:57,400
ฟิโอน่าไม่อยู่ช่วยแกหรอก ไอ้ชั่ว
บอกมาตรงๆ ดีกว่า

269
00:21:57,480 --> 00:22:00,110
แกฆ่าเมดิสันใช่ไหม

270
00:22:03,070 --> 00:22:04,570
- ใช่
- ใช่

271
00:22:05,950 --> 00:22:06,990
ทำไม

272
00:22:07,160 --> 00:22:11,250
ฉันมีความอยากไม่เหมือนใคร

273
00:22:11,540 --> 00:22:12,830
เซ็กส์

274
00:22:14,790 --> 00:22:15,920
เขาเป็นคนแรกของแกหรือเปล่า

275
00:22:16,170 --> 00:22:19,090
ใช่ ฉันต้องได้หล่อน

276
00:22:19,170 --> 00:22:23,340
เมดิสัน มอนท์โกเมอรี่
เป็นผู้หญิงที่สวยเหลือเกิน

277
00:22:23,430 --> 00:22:24,510
วินาทีที่เราพบกัน

278
00:22:24,680 --> 00:22:28,010
ฉันรู้ทันทีที่ฉันได้เข้าไปในตัวเธอ

279
00:22:28,100 --> 00:22:31,690
ที่ทั้งเย็นเยือก แข็งกระด้าง
และไม่สะทกสะท้านใดๆ

280
00:22:31,770 --> 00:22:34,560
ฉันรู้สึกเหมือนได้กลับมา
เป็นชายชาตรีอีกครั้ง

281
00:22:34,900 --> 00:22:36,610
ครั้งแรกของเขา ใช่

282
00:22:36,690 --> 00:22:41,900
ถามตัวเองดูกันสิว่า
แม่มดน้อยอย่างพวกเธอจะทำยังไง

283
00:22:42,700 --> 00:22:47,780
จับฉันส่งทางการ แฉชุมชนแห่งนี้

284
00:22:47,910 --> 00:22:49,660
ทำให้พวกเขาล่มสลายงั้นน่ะเหรอ

285
00:22:49,740 --> 00:22:51,410
ฉันว่าพวกเธอฉลาดกว่านั้นนะ

286
00:22:51,500 --> 00:22:52,790
เขาว่ายังไง

287
00:22:52,870 --> 00:22:54,250
ว่าเราทำบ้าอะไรไม่ได้เลย

288
00:22:54,330 --> 00:22:55,460
ฉันทำได้

289
00:23:12,310 --> 00:23:13,810
พอได้แล้ว

290
00:23:14,230 --> 00:23:15,560
ก็ได้

291
00:23:16,060 --> 00:23:18,020
รอให้มันตื่นขึ้นมาจะได้ฆ่าทิ้งซะ

292
00:23:18,110 --> 00:23:20,320
ฉันอยากให้มันรู้สึก

293
00:23:23,740 --> 00:23:25,200
เราจะไม่ฆ่าเขา

294
00:23:25,280 --> 00:23:26,570
ฉันชักไม่แน่ใจว่าเขาฆ่าเมดิสัน

295
00:23:26,660 --> 00:23:29,200
เขายอมรับเองนะ ฉันอ่านใจเขาได้

296
00:23:29,280 --> 00:23:30,950
เขาเติบโตขึ้นมาในบ้าน
ที่เต็มไปด้วยแม่มด

297
00:23:31,040 --> 00:23:32,540
แล้วเขาก็รู้วิธีเก็บความลับ

298
00:23:32,620 --> 00:23:34,460
เขาคงเรียนรู้เทคนิคอะไรมาบ้างล่ะ

299
00:23:34,710 --> 00:23:37,880
แล้วถ้าเขาไม่ได้ฆ่าหล่อน
งั้นใครฆ่าล่ะ

300
00:24:14,450 --> 00:24:16,960
ชอบบึงน้ำของฉันล่ะสิใช่ไหม

301
00:24:22,500 --> 00:24:24,010
ต้องอดทนหน่อยนะจ๊ะ

302
00:24:25,760 --> 00:24:27,300
อีกไม่นานแล้วล่ะ

303
00:24:33,720 --> 00:24:36,060
พระเจ้า เธอนั่นเอง

304
00:24:36,390 --> 00:24:37,600
มาทำอะไรที่นี่

305
00:24:39,600 --> 00:24:41,060
เธอหายไปไหนมา

306
00:24:41,900 --> 00:24:44,110
ท่าทางอย่างกับไปตกถังส้วมมาแน่ะ

307
00:24:44,650 --> 00:24:46,570
พ่อฉันเคยพูดแบบนี้ล่ะ

308
00:24:50,660 --> 00:24:51,740
โอ้

309
00:24:51,830 --> 00:24:53,240
เธอต้องอาบน้ำ

310
00:25:06,260 --> 00:25:08,550
กลิ่นอย่างกับเพียงพอนยกฝูงแน่ะ

311
00:25:15,720 --> 00:25:17,270
นี่ นี่

312
00:25:18,890 --> 00:25:20,730
ให้ตายสิไคล์

313
00:25:21,230 --> 00:25:22,650
นี่ฉันเอง

314
00:25:27,110 --> 00:25:28,150
โอเค...

315
00:25:28,450 --> 00:25:30,610
จุ๊ๆ โอเค

316
00:25:30,700 --> 00:25:31,990
มาเร็ว

317
00:25:35,740 --> 00:25:37,250
สะอาดหมดจดแล้ว

318
00:25:38,210 --> 00:25:39,830
มานี่

319
00:25:46,130 --> 00:25:47,300
ไคล์

320
00:25:47,380 --> 00:25:48,550
ไคล์

321
00:25:51,760 --> 00:25:54,140
- ไม่
- ไคล์ ไม่เป็นไรนะ

322
00:25:55,560 --> 00:25:58,930
นี่ หยุดนะ หยุดเดี๋ยวนี้

323
00:25:59,100 --> 00:26:00,690
อย่ามาทำให้ฉันอารมณ์เสียนะ

324
00:26:00,770 --> 00:26:02,480
ฉันเป็นเพื่อน
เพียงคนเดียวที่เธอมี

325
00:26:07,030 --> 00:26:08,320
ไคล์

326
00:26:09,900 --> 00:26:11,280
เฮ้

327
00:26:13,030 --> 00:26:14,780
นี่ เธอเป็นอะไรไป

328
00:26:15,160 --> 00:26:16,240
ไม่เป็นไรนะ...

329
00:26:16,330 --> 00:26:20,290
ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ ไม่

330
00:26:24,420 --> 00:26:25,960
ทำไมเธอทำอะไรแบบนั้น

331
00:26:26,040 --> 00:26:28,090
ทำไม...เธอ...

332
00:26:28,630 --> 00:26:30,220
ทำไม...

333
00:26:30,880 --> 00:26:32,880
เธอมันก็แค่อสูรกายตัวยักษ์

334
00:26:36,220 --> 00:26:37,760
พระเจ้า

335
00:26:40,430 --> 00:26:41,850
เอาเขาออกไปจากที่นี่ซะ

336
00:26:44,480 --> 00:26:46,650
เขาทำสตีวี่พัง

337
00:26:46,770 --> 00:26:48,280
ฉันจะพาเธอทั้งคู่นั่นแหละออกไป

338
00:26:49,990 --> 00:26:51,570
ฉันต้องการให้เธอช่วย

339
00:27:04,210 --> 00:27:05,710
เรามีปัญหา

340
00:27:32,610 --> 00:27:34,200
ไม่เป็นไรนะ

341
00:27:34,280 --> 00:27:35,700
ไม่เป็นไร เธอไม่เป็นไร

342
00:27:39,080 --> 00:27:40,540
เขาชอบเธอ

343
00:27:41,500 --> 00:27:43,460
เธอสองคนเหมาะสมกันดี

344
00:27:43,790 --> 00:27:45,960
ไม่เลย
เขาฆ่าแม่ตัวเอง

345
00:27:47,880 --> 00:27:49,340
เธอช่วยอะไรได้บ้าง

346
00:27:59,050 --> 00:28:00,680
ฉันช่วยเธอขุดหลุมได้

347
00:28:01,180 --> 00:28:02,970
หล่อนเน่าเฟะแล้ว

348
00:28:03,060 --> 00:28:04,520
แถมยังแขนขาดอีก

349
00:28:04,600 --> 00:28:06,060
แขนอยู่นี่

350
00:28:06,480 --> 00:28:08,190
ฉันเย็บกลับไปติดเหมือนเดิมได้
เหมือนที่ฉันทำให้ไคล์

351
00:28:08,270 --> 00:28:09,900
เห็นรอยแผลเป็นของเขาหรือเปล่า

352
00:28:10,480 --> 00:28:12,150
เธอไม่เก่งงานเย็บปักสักเท่าไหร่
เถอะน่า

353
00:28:12,230 --> 00:28:13,610
เราไปหาที่เหมาะๆ ในสวนกัน

354
00:28:13,690 --> 00:28:15,700
ไม่ เธอมีพลังฟื้นคืนชีพ

355
00:28:15,780 --> 00:28:17,660
เธอต้องเอาเขากลับมา

356
00:28:24,250 --> 00:28:26,000
เอาโคลนนั่นมาให้ฉันหน่อย

357
00:28:53,570 --> 00:28:54,780
เธอต้องช่วยฉัน

358
00:28:55,860 --> 00:28:59,320
ในร่างเขามีความตายมากเกินไป
วางมือลงบนท้องเขาแล้วกด

359
00:29:12,630 --> 00:29:14,170
กดไปเรื่อยๆ

360
00:29:22,050 --> 00:29:23,560
ฮืม

361
00:29:45,870 --> 00:29:47,660
อยากได้บุหรี่สักมวน

362
00:29:48,080 --> 00:29:50,460
เสี่ยงมากนะที่เข้ามาถึงนี่
รู้ตัวไหม

363
00:29:50,540 --> 00:29:53,630
คุณไม่ได้ทางเลือกผมมากนัก
สาดน้ำกรดเนี่ยะนะ

364
00:29:53,710 --> 00:29:55,300
มันจะช่วยให้อะไรๆ เร็วขึ้นหรือไง

365
00:29:55,380 --> 00:29:56,920
คุณทำให้งานผม
ยุ่งเหยิงมากขึ้นนะเนี่ยะ

366
00:29:57,010 --> 00:29:58,300
คิดว่าฉันเป็นคนทำงั้นเหรอ

367
00:29:58,380 --> 00:30:00,260
ฉันลักษณะเหมือน
พวกหัวรุนแรงหรือไงกัน

368
00:30:00,340 --> 00:30:04,550
ถ้าฉันอยากจะทำให้เมียของคุณตาบอด
ฉันไม่ต้องอออกมาจากห้องหรอกนะ

369
00:30:04,640 --> 00:30:06,390
มีบางอย่างเกิดขึ้น

370
00:30:06,810 --> 00:30:08,560
เหมือนเธอได้ตาทิพย์มา

371
00:30:08,640 --> 00:30:10,980
เธอเริ่มเห็นสิ่งต่างๆ
เราต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว

372
00:30:11,060 --> 00:30:12,940
"เรา" งั้นเหรอที่รัก

373
00:30:13,020 --> 00:30:14,770
ฉันว่าฉันทำแล้วนะ

374
00:30:14,860 --> 00:30:18,440
ฉันนึกว่าฉันจ้าง
นักล่าแม่มดมืออาชีพมาแล้ว

375
00:30:18,530 --> 00:30:20,990
โผล่มากลางวันแสกๆ

376
00:30:21,070 --> 00:30:23,200
"เรามีปัญหาแล้ว"

377
00:30:23,280 --> 00:30:24,780
ฉันนี่ล่ะมีปัญหา แกไง

378
00:30:24,870 --> 00:30:27,580
หกปีในบ้านหลังนั้น
เพื่ออะไรกัน

379
00:30:27,660 --> 00:30:29,410
เพื่อให้เข้าออกสะดวก คุณก็รู้ดี

380
00:30:29,500 --> 00:30:31,410
คุณพูดเองว่าคุณต้องการ
มากกว่าพวกแม่มดในสถาบันนั่น

381
00:30:31,500 --> 00:30:33,920
คุณบอกว่าอยากได้
ผู้สืบทอดเชื้อสายซาเล็มทั้งหมด

382
00:30:34,000 --> 00:30:35,210
ผมก็ให้คุณมาตลอด

383
00:30:35,840 --> 00:30:38,630
ฉันดีใจจริงๆ
ที่เธอตัดสินใจมาพบเรา เคย์ลีย์

384
00:30:38,710 --> 00:30:41,470
พูดตามตรงนะคะ
ฉันตั้งใจจะมาดูถนนเบอร์บอน

385
00:30:41,550 --> 00:30:44,390
แล้วก็กินอาหารที่ร้านอีเมอริล

386
00:30:44,800 --> 00:30:46,180
เรื่องอื่นพวกนี้เหรอ

387
00:30:46,260 --> 00:30:47,720
ไม่รู้สิคะ

388
00:30:49,020 --> 00:30:51,390
ที่นี้น่ะเหรอ ฉันไม่ค่อยแน่ใจ
ว่ามันเหมาะกับฉัน

389
00:30:51,480 --> 00:30:53,150
ที่นี่ไม่ใช่สำนักชี

390
00:30:53,650 --> 00:30:55,310
ไม่ใช่คุก

391
00:30:55,560 --> 00:30:59,780
มันคือที่หลบภัยที่เธอสามารถ
เรียนรู้ตัวตนของเธอได้

392
00:30:59,860 --> 00:31:00,990
คุณคิดว่าฉันเป็นอะไรล่ะคะ

393
00:31:01,070 --> 00:31:02,780
ฉันไม่คิดว่าเธอคือผู้วางเพลิง

394
00:31:02,860 --> 00:31:04,660
ซึ่งเธอถูกจับกุมด้วยข้อหานั้น

395
00:31:04,910 --> 00:31:06,120
สองครั้ง

396
00:31:06,200 --> 00:31:08,490
- แล้วยังไม่เชื่ออีก
- ยัง

397
00:31:09,410 --> 00:31:12,250
เล่าเหตุเพลิงไหม้
ครั้งล่าสุดให้ฟังหน่อยซิ

398
00:31:12,330 --> 00:31:13,870
คุณบอกว่าคุณรักฉัน

399
00:31:13,960 --> 00:31:15,330
ผมเปลี่ยนใจแล้ว

400
00:31:15,420 --> 00:31:17,460
ผมแต่งงานกับคุณไม่ได้
ผมเสียใจนะ

401
00:31:17,540 --> 00:31:19,210
ทำไมล่ะ

402
00:31:19,500 --> 00:31:21,840
ให้เหตุผลมาสักข้อจะได้ไหม

403
00:31:21,920 --> 00:31:24,510
มีบางอย่างในตัวคุณที่ไม่ปกติ
โอเคไหม

404
00:31:24,590 --> 00:31:26,010
คุณทำให้เพื่อนๆ ของผมอึดอัด

405
00:31:26,090 --> 00:31:29,760
แม่ผมบอกว่าถ้าผมแต่งงานกับคุณ
ผมจะเสียใจไปจนวันตาย

406
00:31:29,850 --> 00:31:31,640
แล้วผมก็คิดว่าแม่พูดถูก

407
00:31:32,020 --> 00:31:33,350
ผมเสียใจ เคย์ลีย์

408
00:31:45,910 --> 00:31:47,820
ฉันไม่ค่อยอยากพูดถึงเรื่องนี้

409
00:31:47,910 --> 00:31:49,580
เธอคือพลังอำนาจโดยแท้

410
00:31:49,660 --> 00:31:51,620
ไม่มีอะไรต้องละอาย
แต่มันเป็นอะไรที่

411
00:31:51,700 --> 00:31:53,540
เธอต้องเรียนรู้ที่จะควบคุมมัน

412
00:31:53,620 --> 00:31:56,920
เธอไม่อยากอยู่ร่วมกับคนอื่นๆ
ที่มีพรสวรรค์เหมือนเธอหรอกเหรอ

413
00:32:00,300 --> 00:32:02,210
จริงๆ นะคะ คุณฟ็อกซ์
คือฉัน...

414
00:32:02,300 --> 00:32:04,260
ฉันไม่อยากมีพลังอำนาจ

415
00:32:04,470 --> 00:32:09,050
ฉันแค่อยากหาสามีดีๆ
แล้วมีลูกด้วยกันสามคน

416
00:32:09,140 --> 00:32:10,560
ฉันคิดว่าฉันมีโอกาสงามๆ เลยล่ะ

417
00:32:10,640 --> 00:32:13,100
ฉันออกกำลังกาย
แล้วฉันก็เล่นฟุตบอล

418
00:32:13,180 --> 00:32:15,560
สามปีจัดการพวกซาเล็มไปเก้า

419
00:32:15,640 --> 00:32:17,730
ห้าในนั้นผมคงไม่มีวันหาเจอ
ถ้าไม่ได้การค้นคว้าของเดเลีย

420
00:32:17,810 --> 00:32:20,730
งั้นบางทีเราน่าจะเลิกจ้างคุณ
แล้วก็เอาหล่อนมาทำแทน

421
00:32:20,820 --> 00:32:22,860
ฟังดูเหมือนหล่อนทำเองทุกอย่าง

422
00:32:22,940 --> 00:32:24,950
- เรื่องนี้เราตกลงกันแล้วนะ
- ไม่

423
00:32:25,030 --> 00:32:29,320
ที่เราตกลงกันไว้ก็คือ
คุณต้องล้างบ้าน ไม่ใช่เล่นบ้าน

424
00:32:29,410 --> 00:32:32,120
- หมายความว่ายังไง
- คิดว่าหมายความว่ายังไงล่ะ

425
00:32:32,200 --> 00:32:33,830
เธอทำให้คุณติดใจ

426
00:32:33,910 --> 00:32:35,750
คุณอ่อนข้อ

427
00:32:35,830 --> 00:32:39,330
คุณหลงรักยัยแม่มดสาวน่าสมเพชนั่น

428
00:32:39,420 --> 00:32:42,170
- ไร้สาระ
- ใช่เลย ไร้สาระ

429
00:32:42,250 --> 00:32:43,630
คุณควรที่จะกำจัดศัตรูให้ฉัน

430
00:32:43,710 --> 00:32:45,260
แต่พวกมันกลับออกมาเรื่อยๆ

431
00:32:45,340 --> 00:32:50,010
โผล่มาที่หน้าบ้านของฉัน
หยามฉัน ขุดเอาศัตรูของฉันขึ้นมา

432
00:32:50,100 --> 00:32:52,970
ทั้งที่ฉันอุตส่าห์
ฝังนังนั่นไว้แน่นหนา

433
00:32:53,060 --> 00:32:57,100
ฉันหวังจะให้มันนอนจมอยู่ในนั้น
ไม่ใช่กลับขึ้นมาชอนไชให้คันเล่น

434
00:32:57,190 --> 00:33:00,150
แล้วนังฟิโอน่า...
ทำกับบาสเตียนของฉันแบบนั้น

435
00:33:00,230 --> 00:33:02,110
บาสเตียน

436
00:33:02,320 --> 00:33:03,570
บาสเตียนผู้น่าสงสารของฉัน

437
00:33:03,650 --> 00:33:05,150
พวกมันหยามหมิ่นคุณ

438
00:33:06,400 --> 00:33:10,700
แล้วฉันก็ชุบชีวิตคุณขึ้นมา
แล้วนังนั่นกลับพรากไปอีก

439
00:33:11,660 --> 00:33:14,790
เอาล่ะ ไปเอาชีวิตมันมา
พวกมันทุกคน

440
00:33:15,660 --> 00:33:19,540
เลิกไร้สาระได้แล้ว กลับไปที่นั่น
แล้วเอาหัวพวกมันมาให้ฉ้น

441
00:33:19,620 --> 00:33:21,330
- ทั้งหมด
- อะไรนะ

442
00:33:21,420 --> 00:33:27,130
ฟิโอน่า ลูกสาวของมัน
และนังแม่มดทุกตัวในบ้านหลังนั้น

443
00:33:27,510 --> 00:33:29,840
เอาหัวพวกมันมาให้ฉันทั้งหมด

444
00:33:29,930 --> 00:33:33,510
- เผาที่นั่นให้ราบเป็นหน้ากลอง
- แมรี่...

445
00:33:33,600 --> 00:33:36,480
จัดการซะ แล้วก็ให้ไวด้วย

446
00:33:36,930 --> 00:33:39,270
แล้วฉันจะไว้ชีวิตคุณ

447
00:33:42,480 --> 00:33:44,070
ฉันรู้ว่าเธอหันมาหมกมุ่น
เรื่องสิทธิมนุษยชนอะไรบ้าบอนี่

448
00:33:44,190 --> 00:33:46,570
แต่ตอนนี้บ้านหลังนี้กำลังโกลาหล

449
00:33:47,570 --> 00:33:49,490
เธอจะอธิบายกับฟิโอน่าว่ายังไง

450
00:33:50,110 --> 00:33:51,200
ไม่อธิบาย

451
00:33:51,280 --> 00:33:52,950
ห้ามใครบอกอะไรกับฟิโอน่าทั้งนั้น

452
00:33:53,660 --> 00:33:56,040
เราจะเก็บตัวเมดิสันเอาไว้
จนกว่าเขาจะดีขึ้น

453
00:33:56,790 --> 00:33:59,290
แล้วฉัน...
ค่อยคิดว่าจะเอายังไงกับไคล์ดี

454
00:33:59,370 --> 00:34:00,540
ฉันไม่เอาเขาหรอกนะ

455
00:34:00,620 --> 00:34:02,420
เขาเหมือนทอร์นาโดเคลื่อนที่

456
00:34:03,380 --> 00:34:05,130
เธอสร้างเขาขึ้นมา

457
00:34:05,800 --> 00:34:07,630
มันเป็นปัญหาของเธอแล้วล่ะ

458
00:34:10,430 --> 00:34:13,260
โอเค ใครจะพาฉันกลับบ้าน

459
00:34:13,350 --> 00:34:14,430
ดึกแล้ว

460
00:34:14,510 --> 00:34:16,720
ทำไมไม่อยู่ค้างคืนที่นี่
นอนบนที่นอนจริงๆ ดูล่ะ

461
00:34:16,810 --> 00:34:19,310
ไม่ล่ะ ขอบใจ
ฉันต้องอยู่คนเดียว

462
00:34:19,390 --> 00:34:21,100
นึกว่าเธอกำลังมองหา
เผ่าของตัวเองอยู่เสียอีก

463
00:34:21,190 --> 00:34:25,860
เคยหา...แล้วก็ยังหาอยู่

464
00:34:26,690 --> 00:34:28,070
นี่มันไม่ใช่

465
00:34:28,150 --> 00:34:29,860
ฉันรู้สึกไม่ค่อยดี

466
00:34:29,950 --> 00:34:31,780
ไม่ดีมากๆ

467
00:34:31,860 --> 00:34:33,870
มีบางสิ่งที่ชั่วร้าย
อยู่ในบ้านหลังนี้

468
00:35:34,470 --> 00:35:36,640
ฉันเกลียดห้องนี้เสมอ

469
00:35:51,740 --> 00:35:53,280
ฉันโดนรถชนหรือไงเนี่ยะ

470
00:35:53,700 --> 00:35:54,860
ดื่มนี่ซะ

471
00:35:54,950 --> 00:35:56,450
น้ำขิงจะช่วยให้ท้องเธอดีขึ้น

472
00:35:57,450 --> 00:35:58,870
โอ้

473
00:36:12,170 --> 00:36:13,920
รู้ไหมว่าตัวเองเป็นใคร

474
00:36:14,670 --> 00:36:16,890
ฉันคือ...เมดิสัน มอนท์โกเมอรี่

475
00:36:17,390 --> 00:36:19,800
ฉัน...แสดงหนัง
ทำเงินเจ็ดล้านเหรียญ

476
00:36:19,890 --> 00:36:22,020
ฉันได้รางวัลขวัญใจวัยทีนสองครั้ง

477
00:36:22,100 --> 00:36:24,020
เธอตายไปแล้ว

478
00:36:24,100 --> 00:36:25,390
เราพาเธอกลับมา

479
00:36:27,190 --> 00:36:29,560
อะไรคือสิ่งสุดท้ายที่เธอจำได้

480
00:36:33,280 --> 00:36:34,740
สีแดง

481
00:36:36,910 --> 00:36:40,030
แล้ว...หลังจากนั้น
มันก็...มืดไปหมด

482
00:36:40,950 --> 00:36:43,040
เธอเห็นแสงสว่างไหม

483
00:36:43,910 --> 00:36:45,460
ไม่เห็น

484
00:36:46,120 --> 00:36:48,120
อีกฝั่งหนึ่งไม่มีอะไรเลย

485
00:36:49,330 --> 00:36:50,960
มันมีแต่มืดดำ...

486
00:36:51,710 --> 00:36:53,000
ชั่วนิรันดร์

487
00:36:55,510 --> 00:36:56,590
แกเป็นใคร

488
00:36:59,220 --> 00:37:00,720
ต้องการอะไร

489
00:37:02,890 --> 00:37:05,270
- ปลดปล่อย
- ฉันทำไม่ได้

490
00:37:06,520 --> 00:37:08,480
ไม่เหรอ ยัยแมวยั่วสวาท

491
00:37:11,440 --> 00:37:12,650
นังพวกแม่มดบ้า

492
00:37:13,070 --> 00:37:16,440
พวกมันจบชีวิตของฉันครั้งหนึ่ง
ตรงนี้ในห้องนี้

493
00:37:17,240 --> 00:37:19,070
หลายปีนับจากนั้น

494
00:37:19,160 --> 00:37:23,080
ทั้งงานเลี้ยง ดนตรีและการเต้นรำ
ก็โหมกระหน่ำอยู่ด้านนอกนั่น

495
00:37:23,160 --> 00:37:29,920
ในขณะที่ฉันนั่งติดกับอยู่ภายใน
กำแพงน่าเกลียดๆ สี่ด้านนี่

496
00:37:31,420 --> 00:37:33,130
แล้วเมื่อคืนนี้

497
00:37:34,210 --> 00:37:39,430
แม่มดสาวน้อยคนนี้ก็เข้ามา
และเสนอจะปลดปล่อยตัวฉัน

498
00:37:39,930 --> 00:37:43,810
ฉันก็พูดว่า "ได้เลยคุณผู้หญิง
เชิญเลย ต้องการอะไรล่ะ"

499
00:37:43,890 --> 00:37:46,980
หล่อนขอให้ช่วย
แล้วฉันก็สนอง

500
00:37:47,890 --> 00:37:51,770
เรื่องของเรื่องก็คือ
พอถึงตาหล่อนสนองบ้าง

501
00:37:52,310 --> 00:37:58,240
นังนั่นโกหก ทิ้งให้ฉันรอเก้อ

502
00:37:58,320 --> 00:37:59,820
อย่างงั้นเหรอ

503
00:37:59,910 --> 00:38:01,620
- แกตายไปแล้ว
- ใช่แล้ว

504
00:38:01,700 --> 00:38:02,990
แล้วแกก็ติดกับ

505
00:38:03,070 --> 00:38:04,490
อยู่ในนี้กับเธอไงล่ะ

506
00:38:05,660 --> 00:38:08,410
ทางเดียวที่ฉันจะช่วยได้ก็คือ
แกต้องปล่อยฉันออกไปจากที่นี่

507
00:38:08,500 --> 00:38:12,500
ไม่
ไม่มีใครออกจากห้องนี้ทั้งนั้น

508
00:38:13,920 --> 00:38:16,130
เข้าใจไหมว่าฉันเคยมี...ข้อตกลง

509
00:38:16,630 --> 00:38:22,890
มีคำสัญญาไว้แล้ว
และที่เธอต้องทำก็คือร้องและเต้น

510
00:38:24,220 --> 00:38:26,970
แล้วเรียกแม่มดพวกนั้น
ที่เป็นหนี้เสรีภาพของฉันอยู่

511
00:38:27,060 --> 00:38:28,810
แล้วฉันจะจัดดนตรีให้

512
00:38:34,610 --> 00:38:35,980
คอร์เดเลีย

513
00:38:36,110 --> 00:38:37,360
ประตูล็อค

514
00:38:39,110 --> 00:38:40,610
- มนุษย์ขวาน
- เธอปล่อยเขาออกมาเหรอ

515
00:38:40,700 --> 00:38:42,490
ฉันบอกเขาว่าจะปล่อย
ฉันโกหก

516
00:38:46,240 --> 00:38:47,830
มันจะไม่มีวันจบ
จนกว่าฉันจะได้ออกไปจากที่นี่

517
00:38:54,080 --> 00:38:55,920
เอานังแม่มดพวกนั้นเข้ามาในนี้
แล้วปลดปล่อยฉันเดี๋ยวนี้

518
00:38:56,000 --> 00:38:58,260
- ไปลงนรกซะ
- เชิญคุณผู้หญิงก่อนเลย

519
00:39:05,800 --> 00:39:07,310
เอาล่ะ เต้นเลย

520
00:39:09,640 --> 00:39:11,310
เราต้องใช้คาถาไล่เขาออกไป

521
00:39:12,440 --> 00:39:14,980
บอกแล้วไงว่าอย่าไปยุ่ง
กับกระดานอาถรรพ์นั่น

522
00:39:17,730 --> 00:39:19,360
เออ หนังสือมีเป็นร้อย

523
00:39:19,440 --> 00:39:21,440
แล้วก็ไม่มีเล่มไหน
เขียนเป็นภาษาอังกฤษเลย

524
00:39:26,620 --> 00:39:27,990
นี่ไงล่ะ

525
00:39:34,460 --> 00:39:35,710
ยื่นมือมา

526
00:39:36,590 --> 00:39:41,840
ซัลโว ลิเบอราตัม สปิริโต
มาลัส เนควัม เพสซิมัส พิเออร์...

527
00:41:30,160 --> 00:41:31,910
สวัสดีคนสวย

528
00:41:37,370 --> 00:41:38,750
ดื่มอะไรอยู่จ๊ะ