1
00:00:17,349 --> 00:00:18,599
เจ็ด

2
00:00:19,059 --> 00:00:20,309
สวยจัง

3
00:00:20,389 --> 00:00:21,849
คุณจะพูดอีกกี่รอบกัน

4
00:00:22,439 --> 00:00:24,399
- ก็มันโดนใจผมนี่นา
- งั้นเหรอ

5
00:00:24,479 --> 00:00:26,899
ขืนพูดอีกคุณจะโดนอย่างอื่นแทน

6
00:00:27,319 --> 00:00:28,569
แปด

7
00:00:28,939 --> 00:00:30,649
- ฉันว่ามันน่าขนลุกไปหน่อย
- โอเค

8
00:00:30,739 --> 00:00:32,869
แต่เรื่องชวนขนลุกก็สวยงามได้นะ

9
00:00:33,699 --> 00:00:36,079
พูดจาสมเป็นนักเขียน

10
00:00:36,449 --> 00:00:37,579
เก้า

11
00:00:38,909 --> 00:00:40,579
นับอะไรอยู่เหรอ ลูกรัก

12
00:00:42,459 --> 00:00:43,499
สัตว์ตายบนถนน

13
00:00:44,079 --> 00:00:45,289
อะไรนะ

14
00:00:45,379 --> 00:00:46,879
มีเกลื่อนถนนเลยค่ะ

15
00:00:47,799 --> 00:00:49,089
หนูเห็นแร็กคูน

16
00:00:49,169 --> 00:00:52,639
แล้วก็พอสซัม
กับตัวที่หนูคิดว่าน่าจะเป็นแมว

17
00:00:53,759 --> 00:00:55,139
น่าแปลกนะคะ

18
00:00:55,219 --> 00:00:58,389
เวลารถทับแมว
มันน่าเศร้ากว่าทับแร็กคูน

19
00:01:01,939 --> 00:01:02,979
สิบ

20
00:01:03,349 --> 00:01:04,649
โอ้

21
00:01:07,269 --> 00:01:08,569
ไม่นะ

22
00:01:10,819 --> 00:01:12,569
โธ่

23
00:01:22,249 --> 00:01:23,959
รอนี่แป๊บนะ

24
00:01:26,629 --> 00:01:28,799
- หนูอยากไปดู
- ไม่ได้จ้ะ

25
00:01:35,259 --> 00:01:36,469
มันตายหรือยัง

26
00:01:41,479 --> 00:01:42,559
ตายสนิท

27
00:01:42,639 --> 00:01:44,019
อย่าไปแตะมันนะ

28
00:01:44,769 --> 00:01:46,149
ระวังจะติดโรคไลม์เข้า

29
00:03:44,139 --> 00:03:46,599
"เข้าสู่เขตโพรวินซ์ทาวน์
ก่อตั้งเมื่อปี 1686"

30
00:04:20,969 --> 00:04:22,639
โอเค

31
00:04:23,349 --> 00:04:25,019
ถึงสักที

32
00:04:27,439 --> 00:04:29,269
โอเค เราจะอยู่ที่นี่แหละ

33
00:04:29,349 --> 00:04:30,559
ตื่นเต้นไหมลูก

34
00:04:32,939 --> 00:04:34,149
ครอบครัวการ์เดเนอร์ใช่ไหมคะ

35
00:04:34,229 --> 00:04:35,279
- สวัสดีครับ
- ใช่ค่ะ

36
00:04:35,359 --> 00:04:37,359
ยินดีต้อนรับสู่โพรวินซ์ทาวน์

37
00:04:37,449 --> 00:04:39,279
หรือที่เราเรียกกันว่าพีทาวน์

38
00:04:40,199 --> 00:04:41,739
พวกพิลกริมมาขึ้นบกที่นี่

39
00:04:41,829 --> 00:04:44,949
ก่อนจะไปขึ้นบกที่พลิมัทนะ รู้ไหม

40
00:04:45,039 --> 00:04:46,289
- ฉันมาร์ธาค่ะ
- ครับ

41
00:04:46,369 --> 00:04:49,169
ฉันเป็นคนดูแลบ้านให้ครอบครัวบราวน์

42
00:04:49,249 --> 00:04:51,249
เชิญเข้าข้างในก่อนค่ะ

43
00:04:52,839 --> 00:04:54,089
เหมือนบ้านผีสิงเลยค่ะ

44
00:04:56,049 --> 00:04:58,169
บ้านในโพรวินซ์ทาวน์
มีผีสิงทั้งนั้นแหละลูก

45
00:04:58,259 --> 00:05:01,679
ผีของนักล่าวาฬที่จมน้ำตายในทะเล

46
00:05:08,229 --> 00:05:09,389
ที่นี่เงียบจังค่ะ

47
00:05:09,689 --> 00:05:11,519
ช่วงฤดูร้อนจะมีประชากรหกหมื่นคน

48
00:05:11,609 --> 00:05:13,019
ส่วนช่วงนี้ของปี...

49
00:05:13,109 --> 00:05:15,399
ประชากรจะลดลงเหลือเกือบๆ สามหมื่น

50
00:05:15,479 --> 00:05:17,859
ที่จริงฉันชอบแบบนี้มากกว่านะ

51
00:05:17,939 --> 00:05:19,649
ช่วงฤดูร้อนฉันจะปล่อยบ้านให้เช่า

52
00:05:19,739 --> 00:05:21,319
แล้วหลบไปอยู่เบิร์กเชียร์สเลย

53
00:05:21,409 --> 00:05:23,489
โดยเฉพาะในสัปดาห์เกย์หมี

54
00:05:23,579 --> 00:05:26,869
ระบบบำบัดน้ำเสียของเมือง
อุดตันมากช่วงสัปดาห์เกย์หมี

55
00:05:30,499 --> 00:05:32,209
คุณเป็นนักเขียนบทสินะ

56
00:05:32,289 --> 00:05:34,459
- ใช่
- มีอะไรที่ฉันน่าจะเคยผ่านตาไหม

57
00:05:35,209 --> 00:05:37,959
ผมเขียนบทให้ละครทีวีสองสามเรื่อง

58
00:05:38,049 --> 00:05:40,259
ส่วนใหญ่ก็ละครแนวไขคดี
ให้ช่องทีวีหลัก

59
00:05:41,219 --> 00:05:44,929
เขากำลังเขียนบทของตอนนำร่อง
ระหว่างที่เราอยู่ที่นี่

60
00:05:45,139 --> 00:05:47,679
หวังว่าคุณคงไม่ได้วางแผน

61
00:05:47,769 --> 00:05:49,139
จะเปลี่ยนสภาพที่นี่มากนักนะ

62
00:05:49,519 --> 00:05:53,769
ครอบครัวบราวน์อนุญาตให้ฉัน
เปลี่ยนอะไรก็ได้ตามใจ

63
00:05:53,859 --> 00:05:55,359
- ก็นะ
- ที่ไม่เกินงบนะ

64
00:05:55,439 --> 00:05:56,939
ใช่ นี่เป็นงานใหญ่งานแรก

65
00:05:57,029 --> 00:05:59,859
ค่ะ มันเป็นอาชีพที่สองของฉัน

66
00:05:59,949 --> 00:06:02,279
ฉันเป็นครูมานานมาก

67
00:06:02,359 --> 00:06:06,489
- ครอบครัวบราวน์เห็นอินสตาแกรมฉัน
- สวยมากเลยล่ะ

68
00:06:06,579 --> 00:06:09,249
และเสนอให้เราอยู่บ้านฟรีสามเดือน

69
00:06:09,329 --> 00:06:11,459
แลกกับการตกแต่งบ้านใหม่

70
00:06:13,669 --> 00:06:15,249
อ้าว

71
00:06:15,629 --> 00:06:16,629
นักไวโอลินน้อย

72
00:06:16,709 --> 00:06:19,339
เรามีวงออร์เคสตราเล็กๆ
ที่โรงเรียนมัธยมต้นด้วยนะ

73
00:06:19,419 --> 00:06:21,549
เธอเรียนที่บ้านน่ะค่ะ

74
00:06:21,629 --> 00:06:23,299
เอาล่ะ เรื่องที่คุณจำเป็นต้องรู้

75
00:06:23,389 --> 00:06:25,929
คือควรตุนเหล้าไว้เยอะๆ

76
00:06:26,009 --> 00:06:27,059
อ๋อ ได้เลย

77
00:06:27,139 --> 00:06:29,139
อย่าลืมปิดหน้าต่างให้สนิทด้วย

78
00:06:29,559 --> 00:06:31,179
เผื่อพายุนอร์อีสเตอร์เข้า

79
00:06:31,269 --> 00:06:33,689
แล้วอย่าว่ายน้ำใกล้ๆ แมวน้ำนะ

80
00:06:33,769 --> 00:06:35,609
แต่คุณคงไม่ลงว่ายหรอก
น้ำเย็นจัดขนาดนั้น

81
00:06:36,309 --> 00:06:40,109
แล้วก็อย่าพยายามเลียนแบบ
สำเนียงบอสตันเชียวล่ะ

82
00:06:41,029 --> 00:06:42,399
เข้าใจนะ

83
00:06:43,109 --> 00:06:44,319
ได้ค่ะ

84
00:06:44,529 --> 00:06:45,659
"อนุสาวรีย์พิลกริม"

85
00:06:45,739 --> 00:06:47,159
- ขอบคุณครับมาร์ธา
- คุณก็ด้วยค่ะ

86
00:06:47,659 --> 00:06:48,909
ขอบคุณนะคะ

87
00:06:49,579 --> 00:06:50,949
- ตามสบายนะคะ
- บายครับ

88
00:06:51,039 --> 00:06:52,289
บายค่ะ

89
00:06:52,869 --> 00:06:54,289
หนูไปดูห้องก่อนนะคะ

90
00:06:56,249 --> 00:06:59,089
พวกเขาจะเพี้ยนๆ กันหมดเลยไหม

91
00:06:59,169 --> 00:07:01,209
- ผมหวังว่าอย่างนั้นนะ
- ไม่เอา

92
00:07:01,299 --> 00:07:04,049
ผมต้องหาแรงบันดาลใจให้ได้มากที่สุด

93
00:07:04,929 --> 00:07:06,089
ไว้ผมค่อยขนของลงทีหลัง

94
00:07:06,179 --> 00:07:08,389
ผมจะไปซื้อเสบียงที่ตลาดเดี๋ยวนี้

95
00:07:08,469 --> 00:07:10,059
คุณหมายถึง "ตาหลาด" สินะ

96
00:07:10,139 --> 00:07:11,559
- ใช่ ตาหลาด
- ตาหลาด

97
00:07:11,639 --> 00:07:13,179
เบาๆ ลูกได้ยิน

98
00:07:14,599 --> 00:07:15,979
ไม่อยากเชื่อว่าเราจะทำแบบนี้

99
00:07:16,399 --> 00:07:18,399
ผมไม่เคยคิดเลย
ว่าจะได้พาคุณออกนอกเมือง

100
00:07:18,479 --> 00:07:19,689
ฉันรู้

101
00:07:19,769 --> 00:07:21,029
ฉันภูมิใจในตัวเราจริงๆ

102
00:07:21,109 --> 00:07:22,649
ที่นี่เหมาะมากที่คุณจะได้

103
00:07:22,739 --> 00:07:24,109
ทำงานโดยไม่มีอะไรมารบกวน

104
00:07:24,199 --> 00:07:27,529
และฉันจะได้มีประสบการณ์จริง

105
00:07:27,819 --> 00:07:30,039
- ฉันว่ามันต้องสนุกแน่
- ผมด้วย

106
00:07:30,119 --> 00:07:32,079
เหมือนมาพักผ่อนก่อนคลอด

107
00:07:33,869 --> 00:07:35,869
- โอเค
- ไปเถอะค่ะ

108
00:08:38,189 --> 00:08:40,269
ไสหัวไปจากที่นี่ซะ ไอ้เวร

109
00:08:40,359 --> 00:08:41,399
ออกไปจากเมืองนี้

110
00:08:41,479 --> 00:08:42,769
พวกมันจะขย้ำไข่แก

111
00:08:42,859 --> 00:08:44,359
พอที แคเรน

112
00:08:44,439 --> 00:08:46,279
วันนี้พล่ามเรื่องบ้าๆ พอแล้ว

113
00:08:46,359 --> 00:08:49,489
ออกไปตะโกนใส่ต้นไม้หรืออ่าว
หรืออะไรข้างนอกซะ

114
00:08:49,569 --> 00:08:50,869
ให้ตายสิ แคเรน

115
00:08:50,949 --> 00:08:52,699
ออกไปได้แล้ว อย่ามาตายในนี้เชียว

116
00:08:52,779 --> 00:08:54,579
ไปตายซะเถอะ ไอ้เวร

117
00:08:55,949 --> 00:08:57,039
ออกไปจากเมืองนี้ซะ

118
00:08:57,659 --> 00:08:59,419
ออกไป

119
00:08:59,499 --> 00:09:00,999
บอกเขาสิ ไมกี้

120
00:09:03,999 --> 00:09:06,759
เราเรียกเธอว่าแคเรนวัณโรค

121
00:09:07,879 --> 00:09:09,889
แต่ผมว่าเธอไม่ได้เป็นวัณโรคหรอก

122
00:09:09,969 --> 00:09:12,049
เธอสูบบุหรี่จัด วันละสามซองแน่ะ

123
00:09:13,309 --> 00:09:15,929
ถึงจะเพี้ยนแต่ก็ไม่มีพิษภัย

124
00:09:16,519 --> 00:09:19,689
พอดีผมมาจากนิวยอร์กซิตี
เจอเรื่องเพี้ยนกว่านี้มาเยอะแล้ว

125
00:09:20,519 --> 00:09:22,609
ผมไมกี้ เป็นเจ้าของที่นี่

126
00:09:22,689 --> 00:09:24,769
สวัสดีครับ ผมแฮร์รี่ การ์เดเนอร์

127
00:09:24,859 --> 00:09:27,189
ผมรู้ มิสเตอร์ฮอลลีวูด

128
00:09:28,239 --> 00:09:30,529
น้องสาวผมคือคนดูแลบ้าน
ให้ครอบครัวบราวน์

129
00:09:30,739 --> 00:09:31,779
อ๋อ

130
00:09:31,869 --> 00:09:34,619
ถ้าอยากให้ผมสั่งอะไรให้เป็นพิเศษ
ก็บอกได้เลยนะ

131
00:09:35,869 --> 00:09:39,369
พวกผักออร์แกนิก ผลไม้ เคล
หรือนมข้าวโอ๊ต

132
00:10:47,899 --> 00:10:49,029
"ไอเดีย"

133
00:11:26,899 --> 00:11:27,899
อัลม่า

134
00:11:33,359 --> 00:11:35,029
ลูกรัก

135
00:11:35,109 --> 00:11:38,199
พ่อชอบดนตรีที่ลูกเล่นนะ
แต่ช่วยอะไรพ่อหน่อยได้ไหม

136
00:11:38,279 --> 00:11:40,909
พ่อมีเวลาแค่สามเดือน
เพื่อทำโปรเจกต์นี้ให้เสร็จ

137
00:11:42,119 --> 00:11:45,119
หนูนึกว่าดนตรีจะช่วย
เปิดความคิดสร้างสรรค์ซะอีก

138
00:11:46,209 --> 00:11:48,039
ลูกเข้าใจไม่ผิดเลย

139
00:11:48,129 --> 00:11:49,499
แต่ประเด็นคือ

140
00:11:49,589 --> 00:11:51,629
เวลาที่ลูกเล่น...

141
00:11:51,709 --> 00:11:53,759
ในหัวพ่อคิดแต่ว่าพ่อรักลูกมากแค่ไหน

142
00:11:54,259 --> 00:11:55,929
และภูมิใจในตัวลูกขนาดไหน

143
00:11:56,009 --> 00:11:59,889
และมันทำให้พ่อไม่รู้สึกอยากทำงาน

144
00:11:59,969 --> 00:12:03,229
เพราะพ่อยังต้องพิสูจน์อะไรอีก
ในเมื่อมีลูกสาวคนเก่งอยู่แล้ว

145
00:12:03,309 --> 00:12:04,939
และมันน่ารำคาญมาก

146
00:12:06,729 --> 00:12:07,979
นั่นก็ด้วย

147
00:12:08,059 --> 00:12:09,309
หนูต้องเล่นให้เก่งกว่านี้

148
00:12:09,399 --> 00:12:11,019
ต้องเล่นให้สมบูรณ์แบบ

149
00:12:11,109 --> 00:12:13,609
หนูอยากเป็นไวโอลินมือหนึ่ง
ของนิวยอร์กฟิลฮาร์โมนิก

150
00:12:13,689 --> 00:12:15,149
ให้ได้ก่อนหนูอายุ 18

151
00:12:16,279 --> 00:12:18,159
อายุ 18 เหรอ

152
00:12:18,239 --> 00:12:20,159
เวลาเดินไปทุกวันนะลูก

153
00:12:20,239 --> 00:12:23,289
ติ๊กต็อกๆ

154
00:12:24,249 --> 00:12:26,499
นึกว่าทุกคนชอบบทซะอีก

155
00:12:26,579 --> 00:12:28,999
พวกเขาจะซื้อทำไม
ถ้าต้องแก้บทเยอะขนาดนี้

156
00:12:29,999 --> 00:12:31,129
เอาล่ะ อัลมันดีน

157
00:12:31,209 --> 00:12:33,129
เราไปสำรวจเมืองกัน
ให้พ่อได้ทำงานสักหน่อย

158
00:12:34,549 --> 00:12:35,759
มาเร็วลูกรัก

159
00:12:35,839 --> 00:12:37,009
ขอบคุณนะ

160
00:12:42,349 --> 00:12:44,979
เราต้องหาหูฟังตัดเสียงรบกวนให้พ่อ

161
00:12:45,059 --> 00:12:47,769
เข้าใจคิดนะเรา

162
00:12:52,819 --> 00:12:55,109
อยากรู้จังว่าพวกพิลกริม
ถูกฝังไว้ที่นี่หรือเปล่า

163
00:12:55,569 --> 00:12:57,399
หนูสงสัยว่าพวกเขาเป็นอะไรตาย

164
00:12:57,489 --> 00:13:00,569
อาจเป็นโรคที่ร้ายแรงและเก่าแก่
อย่างโรคบิดหรือกาฬโรค

165
00:13:01,699 --> 00:13:03,369
หรือเห็บกวาง

166
00:13:03,449 --> 00:13:05,829
พื้นที่แถวนี้มีโรคไลม์ระบาดไปทั่ว

167
00:13:06,789 --> 00:13:07,829
แม่ของราชิดาเพื่อนลูก

168
00:13:07,909 --> 00:13:10,669
เธอใช้เวลาช่วงฤดูร้อนที่แฮมป์ตันส์
แล้วติดโรคนี้เข้า

169
00:13:10,749 --> 00:13:12,629
อาการเธอทรงอยู่ได้แค่ถึงตอนเที่ยง

170
00:13:12,709 --> 00:13:14,799
ก่อนที่จะทรุดลงเพราะอ่อนแรง

171
00:13:15,339 --> 00:13:19,299
ถ้าลูกแต่งตัวมิดชิดตลอด
ก็น่าจะไม่เป็นไร

172
00:13:21,549 --> 00:13:23,509
แม่ชอบที่นี่ไหม

173
00:13:23,599 --> 00:13:24,759
ที่นี่สวยมากนะ

174
00:13:25,429 --> 00:13:27,729
ลูกก็รู้แม่ชอบบรรยากาศเมืองใหญ่

175
00:13:27,809 --> 00:13:29,639
ที่มักจะมีอะไรให้ประหลาดใจเสมอ

176
00:13:29,729 --> 00:13:31,939
ทุกหัวมุมถนน ไม่ว่าจะเป็นคนบ้า...

177
00:13:32,019 --> 00:13:34,569
ตะโกนเรื่องพระเจ้า หรือวงกลอง

178
00:13:34,649 --> 00:13:38,239
เจอเพื่อนเก่า หรือตู้โชว์สวยๆ

179
00:13:39,859 --> 00:13:42,319
แต่ได้วางมือพักบ้างก็ดี

180
00:13:42,409 --> 00:13:43,869
ถึงจะเป็นสิ่งที่เรารักก็ตาม

181
00:13:48,079 --> 00:13:49,619
ไปกันเถอะ

182
00:13:52,829 --> 00:13:53,839
เร็วเข้า

183
00:13:53,919 --> 00:13:55,669
รีบเดิน

184
00:14:04,599 --> 00:14:05,849
แฮร์รี่

185
00:14:05,929 --> 00:14:07,429
แฮร์รี่

186
00:14:07,519 --> 00:14:09,059
แฮร์รี่

187
00:14:09,349 --> 00:14:10,349
แฮร์รี่

188
00:14:10,439 --> 00:14:11,689
- เกิดอะไรขึ้น
- มีคน

189
00:14:11,769 --> 00:14:13,729
เขาไล่ตามเรามา เขาไล่ตามเรามา

190
00:14:13,809 --> 00:14:15,359
เกิดอะไรขึ้น

191
00:14:16,609 --> 00:14:18,109
- พระเจ้า
- เงียบๆ

192
00:14:21,149 --> 00:14:22,909
ห้องรับแดดๆ

193
00:14:22,989 --> 00:14:24,569
แฮร์รี่

194
00:14:39,299 --> 00:14:43,389
อาชญากรรม 85 เปอร์เซ็นต์ที่เคปค้อด
เกี่ยวข้องกับสารโอปิออยด์

195
00:14:43,469 --> 00:14:46,469
ฤดูหนาวแบบนี้ไม่มีอะไรให้ทำ
นอกจากบ่นหรือเล่นยากันจนเมา

196
00:14:46,559 --> 00:14:48,099
ซึ่งส่วนใหญ่ไม่มีพิษภัย

197
00:14:48,179 --> 00:14:49,929
งัดแงะ ขโมยของ

198
00:14:50,349 --> 00:14:53,399
ได้ยินว่ามีคนขี่มอเตอร์ไซค์
ไล่แทงกันเมื่อฤดูร้อนสองสามปีก่อน

199
00:14:53,479 --> 00:14:55,109
แต่นั่นเป็นครั้งที่ผิดจากปกติไปมาก

200
00:14:55,189 --> 00:14:57,069
แต่ฉันรู้สึกถึงอันตรายจริงๆ นะ

201
00:14:57,149 --> 00:15:01,239
เขาไล่ตามฉันกับลูก
อย่างกับเป็นนักล่าป่าเถื่อน

202
00:15:03,109 --> 00:15:04,989
ฉันขอโทษด้วยที่เขาทำให้คุณกลัว

203
00:15:05,069 --> 00:15:07,949
ฉันเดาว่าเขาคงตั้งใจทำแค่นั้นแหละ

204
00:15:13,999 --> 00:15:15,829
ฉันเคยอ่านเรื่องโรคไลม์

205
00:15:15,919 --> 00:15:18,549
อาจทำให้เกิดอาการแปลกๆ
ทางระบบประสาท

206
00:15:20,549 --> 00:15:23,629
ฉันทำงานที่กรมตำรวจโอ๊กแลนด์ 15 ปี

207
00:15:23,719 --> 00:15:25,679
ลาออกเมื่อฤดูใบไม้ผลิที่แล้ว
มารับงานนี้

208
00:15:25,759 --> 00:15:27,299
รู้ไหมว่าทำไม

209
00:15:27,389 --> 00:15:28,469
มันน่าเบื่อ

210
00:15:28,559 --> 00:15:30,849
เด็กมีปัญหาส่วนใหญ่
ทำงานรับจ้างรายวัน

211
00:15:30,929 --> 00:15:33,639
และเด็กที่ทำงานบนเรือหาปลาในฤดูร้อน

212
00:15:33,729 --> 00:15:36,019
พวกเขาใช้เงินที่หามาได้จนไม่เหลือ

213
00:15:36,099 --> 00:15:39,319
ต้องติดอยู่ที่นี่ตลอดฤดูหนาว ติดยา

214
00:15:39,399 --> 00:15:40,439
พวกเขาประหลาด

215
00:15:40,529 --> 00:15:43,109
แต่มักจะเมาเกินกว่าจะก่อเรื่องได้

216
00:15:43,739 --> 00:15:46,069
ฉันจะส่งเจ้าหน้าที่
ไปตรวจตราเนินทราย

217
00:15:46,159 --> 00:15:47,869
ต้อนพวกขี้ยาขึ้นไปทางแหลมอีกหน่อย

218
00:15:49,449 --> 00:15:50,619
แล้วครอบครัวที่ถูกฆ่า

219
00:15:50,699 --> 00:15:52,619
ที่ทรูโรเมื่อฤดูหนาวที่แล้วล่ะ

220
00:15:52,699 --> 00:15:53,909
ห้าคนนอนตายคาเตียง

221
00:15:54,619 --> 00:15:57,459
ผมเสิร์ช "อาชญากรรมในเคปค้อด"
นั่นโผล่ขึ้นมาอันแรกเลย

222
00:15:57,539 --> 00:15:59,839
คุณไม่ได้เสิร์ชก่อนเรามาถึงเหรอ

223
00:15:59,919 --> 00:16:01,669
ผมรู้แค่ว่าที่นี่ปลอดภัยแค่ไหน

224
00:16:01,759 --> 00:16:03,219
ใช่แล้ว จะบอกอะไรให้นะ

225
00:16:03,299 --> 00:16:05,259
เราค่อนข้างมั่นใจว่าคนพ่อมีเอี่ยว

226
00:16:05,339 --> 00:16:07,719
กับแก๊งอาชญากรรมในโรดไอแลนด์

227
00:16:08,509 --> 00:16:10,809
แสดงว่ายังจับคนที่ทำไม่ได้เลยเหรอ

228
00:16:10,889 --> 00:16:14,809
คุณคะ
ฉันเข้าใจว่าเรื่องนี้มันน่าวิตก

229
00:16:14,889 --> 00:16:16,689
แต่ฉันรับรองได้

230
00:16:16,769 --> 00:16:18,309
ที่นี่ปลอดภัย

231
00:16:26,819 --> 00:16:28,109
คุณอยากกลับบ้านไหม

232
00:16:30,329 --> 00:16:31,739
ไม่

233
00:16:31,829 --> 00:16:35,079
ไม่ค่ะ นี่เป็นโอกาส
ใหญ่เหลือเกินสำหรับฉัน

234
00:16:35,159 --> 00:16:36,749
สำหรับเราทั้งคู่

235
00:16:38,629 --> 00:16:39,919
โอเค

236
00:16:50,679 --> 00:16:52,259
"ฆาตกรรม ทรูโร"

237
00:16:58,139 --> 00:17:00,189
"ชาวบ้านแตกตื่น
หลังมีข่าวฆาตกรรมโหดที่ทรูโร"

238
00:17:00,269 --> 00:17:02,859
"แพทย์ชันสูตรรายงานบาดแผลสาหัส
ในการสังหารหมู่ทรูโร"

239
00:17:02,939 --> 00:17:03,979
"ความเห็น: ลำคอฉีกขาดที่เคป..."

240
00:17:04,069 --> 00:17:05,689
"เพื่อหยุดการแห่มาของ
นักท่องเที่ยวตามฤดูกาลเหรอ"

241
00:17:05,779 --> 00:17:06,859
"ทีมสืบสวนคดีไม่พบผู้ต้องสงสัย..."

242
00:17:06,949 --> 00:17:08,029
"หลังจากค้นหาอย่างเต็มที่"

243
00:17:44,939 --> 00:17:46,279
เกิดอะไรขึ้น

244
00:17:46,359 --> 00:17:48,649
ลูกบอกว่าคนที่ไล่ตามเราอยู่ข้างนอก

245
00:17:53,069 --> 00:17:54,079
ไม่เห็นมีใครเลย

246
00:17:54,949 --> 00:17:56,699
หนูเห็นเขา พวกเขามีกันสามคน

247
00:17:58,909 --> 00:18:01,249
แน่ใจนะว่าไม่ใช่ฝันร้ายน่ะ ลูกรัก

248
00:18:02,579 --> 00:18:03,959
หนูคิดว่าไม่นะคะ

249
00:18:05,499 --> 00:18:06,839
โอเค ลูกรัก

250
00:18:06,919 --> 00:18:09,129
คืนนี้มานอนกับแม่นะ

251
00:18:10,049 --> 00:18:11,839
มาเร็ว พาเท็ดดี้ไปด้วย

252
00:18:23,189 --> 00:18:25,229
ให้ผมโทรหาตำรวจไหม

253
00:18:25,319 --> 00:18:27,609
คราวก่อนเธอช่วยเราได้ซะที่ไหน

254
00:18:35,449 --> 00:18:37,329
"เคปค้อด"

255
00:19:27,249 --> 00:19:30,799
ในกองทัพ
แค่เผลอหลับตอนเข้าเวรก็โดนยิงแล้ว

256
00:19:44,729 --> 00:19:47,309
- เอากาแฟไหม
- ครับ ขอบคุณ

257
00:19:48,399 --> 00:19:50,279
ผมว่าผมจะออกไปวิ่งหน่อย

258
00:20:43,829 --> 00:20:45,409
โอย พระเจ้า

259
00:20:45,659 --> 00:20:47,919
พระเจ้า ให้ตายสิ

260
00:21:00,346 --> 00:21:02,766
เพิ่งเคยเห็นศพครั้งแรกเหรอ

261
00:21:02,856 --> 00:21:04,356
ใช่ คงงั้น

262
00:21:05,146 --> 00:21:07,396
บาดแผลพวกนั้นเกิดจากอะไรได้บ้าง

263
00:21:07,486 --> 00:21:08,566
สันนิษฐานอย่างแรก...

264
00:21:08,646 --> 00:21:10,026
คือฉลามขาว

265
00:21:10,106 --> 00:21:13,196
ผมนึกว่าฉลามขาวจะอพยพ
ไปน่านน้ำที่อุ่นกว่าในฤดูหนาว

266
00:21:13,276 --> 00:21:15,736
ผมจะรู้มากขึ้นหลังการชันสูตร

267
00:21:44,516 --> 00:21:46,226
- คุณโอเคไหม
- โอเค

268
00:21:46,316 --> 00:21:47,856
นี่

269
00:21:48,776 --> 00:21:49,856
คืนนี้ไปเที่ยวกันเถอะ

270
00:21:50,526 --> 00:21:52,066
มีร้านอาหารแค่ร้านเดียวในเมือง

271
00:21:52,156 --> 00:21:55,236
- และผมไม่รู้ว่าอร่อยไหม แต่...
- คงแย่ล่ะ

272
00:21:55,326 --> 00:21:58,906
ผมอยากฉลองให้กับชีวิต

273
00:21:58,996 --> 00:22:00,616
ชีวิตของเรา

274
00:22:00,906 --> 00:22:02,496
ฟังดูน่าสนุกดี

275
00:22:02,576 --> 00:22:05,166
- นัดกันแล้วนะ
- โอเค

276
00:22:12,506 --> 00:22:14,006
เธอเคยดูแลเด็กมาก่อนไหม

277
00:22:15,176 --> 00:22:16,636
พ่อโทรถามคนแนะนำเธอหรือยัง

278
00:22:17,346 --> 00:22:19,016
อัลม่า ลูกเคยเจอเธอแล้ว

279
00:22:19,806 --> 00:22:21,846
เธอเป็นคนใจดีที่ดูแลบ้าน

280
00:22:22,306 --> 00:22:25,016
พ่อว่าปกติเธอไม่ได้ทำงานพิเศษ
เป็นพี่เลี้ยงเด็กหรอก

281
00:22:25,106 --> 00:22:27,106
แต่เธอมาช่วยเป็นกรณีพิเศษ

282
00:22:29,106 --> 00:22:31,276
ลูกกังวลที่ต้องอยู่บ้าน
กับคนอื่นตามลำพังเหรอ

283
00:22:31,986 --> 00:22:33,066
ไม่

284
00:22:33,156 --> 00:22:34,906
ไม่มีอะไรหรอกน่า

285
00:22:34,986 --> 00:22:37,406
พ่อกับแม่ไปแค่นี้เอง

286
00:22:37,486 --> 00:22:39,366
ห่างออกไปแค่สองนาที

287
00:22:40,116 --> 00:22:41,786
โอเคไหม

288
00:22:42,366 --> 00:22:45,206
ลูกไปเอาวัตถุดิบ
ทำมักกะโรนีอบชีสออกมาดีไหม

289
00:22:47,956 --> 00:22:49,376
ได้ค่ะ

290
00:23:15,986 --> 00:23:17,616
ที่รัก

291
00:23:17,696 --> 00:23:18,906
คุณเป็นอะไรไหม

292
00:23:18,986 --> 00:23:20,446
ไม่เป็นไร

293
00:23:24,366 --> 00:23:25,576
ฉันอ้วก

294
00:23:26,416 --> 00:23:28,416
เพราะลูกเหรอ

295
00:23:29,746 --> 00:23:31,206
เปล่า ฉันว่าไม่นะ

296
00:23:32,416 --> 00:23:35,176
มันเลยช่วงแพ้ท้องมาแล้ว

297
00:23:35,256 --> 00:23:36,756
ฉัน...

298
00:23:37,636 --> 00:23:39,006
คงเป็นเพราะความเครียดน่ะ

299
00:23:39,216 --> 00:23:41,006
- มานี่มา
- ไม่เป็นไร

300
00:23:41,096 --> 00:23:42,266
ฮุยเลฮุย

301
00:23:42,346 --> 00:23:43,346
เอ้า ฮึบ

302
00:23:43,426 --> 00:23:44,766
โอเค

303
00:23:44,846 --> 00:23:46,556
เบาอย่างกับขนนก

304
00:23:51,936 --> 00:23:53,776
โอเค คุณไปนอนลงก่อนนะ มาเถอะ

305
00:23:53,856 --> 00:23:55,316
เร็วเข้า มาสิ

306
00:23:55,396 --> 00:23:58,406
- ไม่ ที่รัก
- คุณต้องนอน

307
00:24:00,076 --> 00:24:01,446
ไม่

308
00:24:05,906 --> 00:24:08,126
ฉันไม่อยากทำให้คืนของเราหมดสนุก

309
00:24:10,996 --> 00:24:11,996
คุณไปเถอะ

310
00:24:12,626 --> 00:24:14,376
ไปสิ หาอะไรดื่มเถอะ

311
00:24:14,456 --> 00:24:16,256
- ไม่ล่ะ
- ไปสิ คุณต้องการ...

312
00:24:17,256 --> 00:24:19,176
แรงกระตุ้นในการเขียนงาน

313
00:24:19,256 --> 00:24:20,466
ผมจะไม่ปล่อยคุณไว้ที่นี่

314
00:24:20,546 --> 00:24:22,176
เราไม่เป็นไร

315
00:24:22,676 --> 00:24:24,096
ฉันไม่เป็นไร

316
00:24:24,886 --> 00:24:27,056
อันที่จริง คุณพอจะ...

317
00:24:27,136 --> 00:24:28,346
ซื้ออะไรมาฝากฉัน

318
00:24:28,686 --> 00:24:31,396
สเต๊กหรือเบอร์เกอร์ก็ได้

319
00:24:31,976 --> 00:24:35,566
อยู่ๆ ก็อยากกินเนื้อแดงขึ้นมา

320
00:24:35,646 --> 00:24:36,946
ถ้าพวกบ้านั่นกลับมาอีกล่ะ

321
00:24:37,026 --> 00:24:38,106
ที่รัก

322
00:24:38,196 --> 00:24:39,906
แค่ชั่วโมงเดียวเอง ไปเถอะ

323
00:24:40,566 --> 00:24:42,156
- แน่ใจนะ
- ค่ะ

324
00:24:43,616 --> 00:24:46,116
- ไปสิ
- โอเคๆ

325
00:24:47,036 --> 00:24:48,246
โอเค จะรีบไปรีบกลับนะ

326
00:25:27,866 --> 00:25:29,116
เลี้ยงเหล้าฉันหน่อยสิ

327
00:25:29,206 --> 00:25:31,076
ไม่ล่ะ ขอบคุณ ผม...

328
00:25:31,166 --> 00:25:34,836
ผมแต่งงานแล้ว กับผู้หญิง

329
00:25:34,916 --> 00:25:36,756
ลูกค้าประจำของฉันก็เหมือนกัน

330
00:25:36,836 --> 00:25:40,046
ดูท่าแล้วนายเหมือนสายรุกหัวร้อนนะ

331
00:25:41,256 --> 00:25:42,586
ฉันปลอดโรคนะ

332
00:25:42,676 --> 00:25:44,556
แต่นายยังต้องใส่เสื้อกันฝน

333
00:25:44,636 --> 00:25:47,056
เว้นแต่นายจะอยากชนช้าง

334
00:25:47,136 --> 00:25:48,306
ชนช้างเหรอ

335
00:25:48,386 --> 00:25:50,516
ศัพท์ฝรั่งเศสหมายถึงเอาจู๋ถูกันน่ะ

336
00:25:50,596 --> 00:25:52,146
โอเค โทษนะครับ

337
00:25:52,226 --> 00:25:55,226
ผมจองโต๊ะไว้สองที่
ชื่อการ์เดเนอร์ครับ

338
00:25:55,316 --> 00:25:57,396
แต่ภรรยาผมไม่ค่อยสบาย
เลยมีแค่ผมคนเดียว

339
00:25:57,476 --> 00:25:58,856
ให้ฉันนั่งเป็นเพื่อนก็ได้

340
00:25:58,936 --> 00:26:00,776
- ไปให้พ้นเลย มิคกี้
- ก็ได้

341
00:26:00,856 --> 00:26:02,856
- ทางนี้ครับ
- ขอบคุณครับ

342
00:26:03,816 --> 00:26:05,576
นี่

343
00:26:05,656 --> 00:26:06,986
โทรมานะ

344
00:26:19,206 --> 00:26:23,756
"ที่รัก เมื่อได้พบเธอใจฉันพลันสงบ"

345
00:26:23,836 --> 00:26:28,016
"ฉันบรรจงจัดทรงหวังชนะใจเธอนั้น"

346
00:26:28,096 --> 00:26:30,556
"ใจฉันมันบอบบาง"

347
00:26:30,636 --> 00:26:34,686
"มีบางอย่างกำลังก่อตัว"

348
00:26:38,066 --> 00:26:43,196
"เธอทำบางอย่างกับฉัน
ซึ่งมันยากบรรยาย"

349
00:26:43,276 --> 00:26:46,776
"โอบกอดฉันไว้ให้ฉันไม่เจ็บปวด"

350
00:26:46,866 --> 00:26:49,446
"ทุกจังหวะหัวใจฉัน"

351
00:26:49,536 --> 00:26:53,456
"มีบางอย่างกำลังก่อตัว"

352
00:26:55,626 --> 00:26:58,246
"รักอ่อนโยนบังตา"

353
00:26:58,336 --> 00:27:01,836
"อยากได้มาต้องทุ่มเทไขว่คว้า"

354
00:27:01,916 --> 00:27:05,836
"รักที่เรามีนั้นไม่ต้องการคำพูดใด"

355
00:27:05,926 --> 00:27:09,256
"เราเดินทางไปด้วยกัน อาฮะ"

356
00:27:10,096 --> 00:27:14,726
"ร่วมดื่มด่ำรักไปด้วยกัน อาฮะ"

357
00:27:14,806 --> 00:27:17,106
"หมู่เกาะในกระแสน้ำ"

358
00:27:17,186 --> 00:27:19,396
"สิ่งที่เราเป็นไป"

359
00:27:19,476 --> 00:27:21,316
"ไร้คนใดแทรกกลาง"

360
00:27:21,856 --> 00:27:24,146
"ไม่มีทางผิดพลั้ง"

361
00:27:24,236 --> 00:27:26,406
"ล่องเรือไปกับฉัน"

362
00:27:26,486 --> 00:27:27,906
"หันไปยังโลกอื่น"

363
00:27:27,986 --> 00:27:29,196
"เรื่องต้องรู้เกี่ยวกับโรคไลม์"

364
00:27:37,576 --> 00:27:38,836
ไงคะ ที่รัก

365
00:27:38,916 --> 00:27:40,916
คุณเป็นยังไงบ้าง

366
00:27:40,996 --> 00:27:42,046
ดีขึ้นนิดหน่อย

367
00:27:42,126 --> 00:27:44,716
อัลม่าหลับไปแล้ว คุณสนุกไหม

368
00:27:44,796 --> 00:27:46,546
ไม่มีคุณก็กร่อย

369
00:27:46,636 --> 00:27:48,346
แต่ก็ยังรู้สึกดีที่ได้มา ถูกของคุณ

370
00:27:48,426 --> 00:27:49,636
ยังอยากกินเบอร์เกอร์ไหม

371
00:27:49,716 --> 00:27:53,926
ไม่ล่ะ ฉันว่าจะนอนแล้วเหมือนกัน

372
00:27:54,386 --> 00:27:55,936
รักคุณนะ

373
00:27:56,516 --> 00:28:01,896
"จากคนรักหนึ่งส่งถึงอีกคน"

374
00:28:02,896 --> 00:28:07,816
"อาฮะ"

375
00:28:41,896 --> 00:28:43,526
โทษครับ ผมไม่ได้สั่ง

376
00:28:43,606 --> 00:28:45,026
จากโต๊ะนั้นครับ

377
00:28:53,826 --> 00:28:55,376
สวัสดีครับ

378
00:28:55,456 --> 00:28:57,286
ผมแฮร์รี่ การ์เดเนอร์ครับ

379
00:28:58,246 --> 00:29:00,166
ผมทำอะไรถึงได้รับเกียรตินี้ครับ

380
00:29:00,256 --> 00:29:01,916
หน้าคุณมันฟ้องน่ะ

381
00:29:02,006 --> 00:29:03,716
มันฟ้องว่าผมอยากเมาขนาดนั้นเลยเหรอ

382
00:29:03,796 --> 00:29:07,386
มันฟ้องว่านาย
อยากได้คำวิจารณ์ที่สร้างสรรค์

383
00:29:07,466 --> 00:29:08,846
เราเป็นเพื่อนนักเดินทาง

384
00:29:08,926 --> 00:29:11,226
นักรบแห่งถ้อยคำ
ทหารแห่งการร้อยเรียง

385
00:29:11,306 --> 00:29:13,386
นักต่อสู้แห่งบทประพันธ์

386
00:29:14,096 --> 00:29:15,896
นักเขียน

387
00:29:15,976 --> 00:29:17,766
แค่มองก็รู้ว่าผมเป็นนักเขียนเลยเหรอ

388
00:29:17,856 --> 00:29:21,236
เปล่า แต่ใครที่ไหน
จะย้ายมาอยู่ที่นี่ตั้งสามเดือน

389
00:29:22,946 --> 00:29:25,656
ฉันออสติน ซอมเมอร์ส
นักเขียนบทละครที่เก่งกว่าคนทั่วไป

390
00:29:25,736 --> 00:29:28,576
เลิกทำตัวงี่เง่า
หัดแสร้งถ่อมตัวซะบ้าง

391
00:29:28,656 --> 00:29:31,036
นายถ่อมตัวพอๆ กับนาร์ซิสซัสนั่นแหละ

392
00:29:31,826 --> 00:29:35,286
ออสตินได้รางวัลโทนี่สามรางวัล
และพีบอดี้อีกรางวัล

393
00:29:35,366 --> 00:29:37,326
ฉันชื่อซาราห์ คันนิงแฮม

394
00:29:37,416 --> 00:29:41,206
แต่ฉันใช้นามปากกาว่าเบลล์ นัวร์

395
00:29:41,756 --> 00:29:44,126
พูดเป็นเล่น คุณคือเบลล์ นัวร์เหรอ

396
00:29:44,926 --> 00:29:46,836
อย่าบอกนะว่านายชอบนิยายรัก

397
00:29:46,926 --> 00:29:48,966
ปกติก็ไม่ แต่งานของคุณเหนือชั้นกว่า

398
00:29:49,056 --> 00:29:50,596
งานทั่วๆ ไปตามร้านหนังสือมาก

399
00:29:50,676 --> 00:29:52,676
มันล้ำลึกและสะเทือนอารมณ์

400
00:29:52,766 --> 00:29:54,636
ผลงานเมื่อเร็วๆ นี้
ฉบับดัดแปลงเรื่อง...

401
00:29:54,726 --> 00:29:57,606
"มายซิสเตอร์อีสแอนโอนลี่ไชลด์"
กับแซนดรา บุลล็อก

402
00:29:57,686 --> 00:30:00,266
พระเจ้า มันน่าใจสลายมากเลย

403
00:30:01,356 --> 00:30:02,486
มาดื่มกับเราสิ

404
00:30:02,566 --> 00:30:04,856
อย่าเลยครับ ผมคิดว่าผมไม่คู่ควร

405
00:30:04,946 --> 00:30:06,406
ผมเป็นแค่...

406
00:30:06,486 --> 00:30:08,866
ผมเป็นนักเขียนบทห่วยๆ
ที่มีบทยังต้องแก้อีกมาก

407
00:30:08,946 --> 00:30:11,736
และมีตอนนำร่องที่ถูกตีกลับเยอะแยะ

408
00:30:11,826 --> 00:30:14,156
เหลวไหลน่า คุณเป็นพวกเรา นั่งลงสิ

409
00:30:15,656 --> 00:30:17,166
ก็ได้

410
00:30:18,496 --> 00:30:19,536
ฟังนะ

411
00:30:19,626 --> 00:30:24,376
ฉันมาที่นี่เพื่อเขียนงาน
ช่วงฤดูหนาวสักสองสามปีได้แล้ว

412
00:30:24,466 --> 00:30:27,256
ส่วนเบลล์มาก่อนฉันสองสามปีได้

413
00:30:27,336 --> 00:30:29,596
ที่นี่มัน...

414
00:30:32,096 --> 00:30:34,096
สร้างแรงบันดาลใจให้เรา

415
00:30:34,176 --> 00:30:36,186
ผมนึกว่าพวกคุณชอบมาที่นี่
ในฤดูร้อนมากกว่า

416
00:30:36,266 --> 00:30:37,396
พระเจ้า ไม่เลย

417
00:30:37,476 --> 00:30:40,266
เต็มไปด้วยนักท่องเที่ยว
และแสงแดดเนี่ยนะ

418
00:30:40,356 --> 00:30:43,856
ฉันชอบวิตามินดี
ที่ไม่ได้มาจากแสงแดดน่ะ

419
00:30:46,696 --> 00:30:48,486
ฉันมาที่นี่เดือนพฤศจิกายน

420
00:30:48,566 --> 00:30:50,696
กับบรั่นดีรสเลิศลังหนึ่ง

421
00:30:50,776 --> 00:30:53,236
พร้อมเสื้อผ้า
เสื้อคลุมขนสัตว์นิดหน่อย

422
00:30:53,326 --> 00:30:55,156
และพอถึงเดือนพฤษภาคม

423
00:30:55,246 --> 00:30:58,786
ฉันก็มีผลงานชิ้นเอกขายดี
ติดอันดับของนิวยอร์กไทมส์

424
00:30:58,866 --> 00:31:01,586
ส่วนฉันก็มาพร้อมกับกองหนังสือโป๊
และคีย์บอร์ดของคาสิโอ

425
00:31:01,666 --> 00:31:04,296
และเมื่อหิมะละลาย

426
00:31:04,376 --> 00:31:08,376
ตูม รับประกันว่านิวยอร์กไทมส์
รุมเป่าปี่ให้ยกใหญ่

427
00:31:09,796 --> 00:31:12,806
ฉันไม่อยากไปเลย
ที่นี่สนุกและสร้างสรรค์มาก

428
00:31:12,886 --> 00:31:15,176
มันดีไม่ใช่เหรอ
ที่ได้ดื่มอเปรอลสปริตซ์

429
00:31:15,266 --> 00:31:16,476
ในฤดูหนาวน่ะ

430
00:31:16,846 --> 00:31:19,806
มันแหกกฎทุกข้อ
และฉันเกิดมาเพื่อสิ่งนี้

431
00:31:19,896 --> 00:31:22,306
ให้ตาย ผมอยากได้แรงบันดาลใจ

432
00:31:22,396 --> 00:31:24,316
อย่างที่พวกคุณมีจริงๆ

433
00:31:24,396 --> 00:31:26,026
ผม...

434
00:31:28,606 --> 00:31:31,486
ช่วงนี้ผมสมองตื้ออยู่
ถ้าจะให้พูดตรงๆ

435
00:31:31,566 --> 00:31:32,866
อีกเดี๋ยวก็โล่ง

436
00:31:33,906 --> 00:31:35,036
เชื่อฉันสิ

437
00:31:48,166 --> 00:31:49,176
แคเรน

438
00:31:49,256 --> 00:31:51,546
ฉันขอแค่เศษกระดูกอ่อน
กับไขมันนิดหน่อยเอง

439
00:31:51,636 --> 00:31:54,006
ยังไงก็ทิ้งให้หนอนกินอยู่แล้ว

440
00:31:54,096 --> 00:31:56,136
ฉันต้องเป็นหนอนไหม
ถึงจะได้กินของเหลือ

441
00:31:56,216 --> 00:31:57,476
พระเจ้า

442
00:31:57,556 --> 00:31:59,306
เหมือนเล มิเซราบล์ยุคใหม่เลย

443
00:31:59,386 --> 00:32:01,016
บอกแล้วว่าอย่ามาที่นี่อีก แคเรน

444
00:32:01,096 --> 00:32:02,306
อย่าไปยุ่งกับนาง

445
00:32:02,396 --> 00:32:05,646
นางเป็นวัณโรคนะขอรับ สารวัตรฌาแวร์

446
00:32:05,726 --> 00:32:07,026
เวทนากันหน่อย

447
00:32:07,936 --> 00:32:10,146
ฉันบอกให้ออกไปจากที่นี่ไง

448
00:32:10,236 --> 00:32:11,986
อยู่ห่างๆ สองคนนั้นไว้

449
00:32:12,066 --> 00:32:14,986
อยู่ให้ห่างจากไอ้พวกผีดูดเลือดนี่

450
00:32:15,076 --> 00:32:16,736
- ออกไป
- ฉันขอเตือนนะ

451
00:32:16,826 --> 00:32:18,746
- เร็วเข้า
- ฉันเตือนแล้วนะ

452
00:32:18,826 --> 00:32:20,456
ปล่อยฉันนะ

453
00:32:21,206 --> 00:32:23,996
ช่างมีตำหนิและเป็นมนุษย์เหลือเกิน

454
00:32:25,416 --> 00:32:27,756
ถ้านั่นไม่บันดาลให้เทพีมิวส์ผู้ดลใจ
มาหาคุณ

455
00:32:27,836 --> 00:32:29,506
ฉันก็ไม่รู้ว่าอะไรจะช่วยได้แล้ว

456
00:34:53,740 --> 00:34:54,900
อยากให้ผมอยู่ค้างคืนไหม

457
00:34:54,990 --> 00:34:56,700
เพิ่มแค่ 40 เหรียญเอง

458
00:34:56,780 --> 00:34:59,700
เหลวไหล
นายต่างหากที่ควรจ่ายเงินให้ฉัน

459
00:35:00,530 --> 00:35:02,870
ฉันเห็นเพิงที่พวกนายอยู่แล้ว

460
00:35:02,950 --> 00:35:06,500
ฉันมีบ้านอบอุ่น
อวลด้วยกลิ่นเทียนริโกด์

461
00:35:06,580 --> 00:35:09,000
งั้นจ่ายค่าตัวมาเลย 50 เหรียญ
เพราะผมต้องไปแล้ว

462
00:35:09,080 --> 00:35:11,300
ฉันขอจิบนิดเดียวแล้วจะให้ 200

463
00:35:12,090 --> 00:35:14,800
ไม่ คราวที่แล้วคุณเกือบทำผมตาย

464
00:35:15,010 --> 00:35:16,550
คุณหยุดตัวเองไม่อยู่ เบลล์

465
00:35:16,630 --> 00:35:17,840
ก็ยาไอซ์ที่นายเล่นไป

466
00:35:17,930 --> 00:35:19,470
มันทำฉันตื่นเต้นไปหน่อย

467
00:35:19,550 --> 00:35:20,550
- เร็วเข้า
- ไม่

468
00:35:20,640 --> 00:35:22,600
- ฉันให้ 300 เลย
- ไม่เอา ไม่

469
00:35:23,140 --> 00:35:25,640
ยอมให้ฉันดูดซะหรือจะไม่ได้สักแดง

470
00:35:25,730 --> 00:35:26,890
จะเอายังไง

471
00:35:26,980 --> 00:35:28,560
ก็ได้

472
00:35:28,650 --> 00:35:30,310
แค่ แป๊บเดียวนะ

473
00:36:28,710 --> 00:36:31,540
ไม่นะ ฉันทำไม่ได้ ได้โปรด

474
00:36:31,630 --> 00:36:33,670
ได้โปรด ฉันขอร้องล่ะ

475
00:36:34,750 --> 00:36:36,340
เธอมีเวลาสามชั่วโมง

476
00:37:12,460 --> 00:37:16,170
ฉันต้องขอให้คุณมา
ให้ปากคำอย่างเป็นทางการพรุ่งนี้

477
00:37:16,250 --> 00:37:17,670
เราต้องหาทนายไหม

478
00:37:17,760 --> 00:37:20,550
ไม่ต้อง หมอนั่นบุกเข้าบ้านคุณ
มาทำร้ายคุณ

479
00:37:20,630 --> 00:37:22,720
แมสซาชูเซตส์ไม่ใช่เท็กซัส
แต่แม้แต่ที่นี่...

480
00:37:22,800 --> 00:37:25,510
คุณก็มีสิทธิ์ป้องกันตัวในบ้านตัวเอง

481
00:37:25,600 --> 00:37:26,760
ไม่มีใครสนใจไอ้ขี้ยา

482
00:37:26,850 --> 00:37:28,810
ที่พยายามขโมยเครื่องเสียง
ไปแลกยาหรอก

483
00:37:28,890 --> 00:37:31,060
เขาไม่ได้แค่ขโมย เขาพยายาม...

484
00:37:31,850 --> 00:37:33,060
อะไร เขาพยายามทำอะไร

485
00:37:33,690 --> 00:37:35,360
เขาพยายามจะกัดคอผม

486
00:37:35,440 --> 00:37:36,690
มันรู้สึกเหมือน...

487
00:37:36,770 --> 00:37:38,820
เขาจงใจมาเพื่อแบบนั้น

488
00:37:43,490 --> 00:37:46,410
พรุ่งนี้หลังบ่ายสองโมง
มาที่ห้องทำงานฉันได้ตลอดนะ

489
00:37:46,780 --> 00:37:48,950
คืนนี้คงหมดเรื่องแล้วล่ะ

490
00:38:03,260 --> 00:38:04,300
อัลม่าเป็นไงบ้าง

491
00:38:04,890 --> 00:38:05,890
ลูกอยู่ข้างบน

492
00:38:05,970 --> 00:38:07,180
ฉันบอกว่าอย่าลงมาเด็ดขาด

493
00:38:07,260 --> 00:38:08,720
ลูกไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

494
00:38:08,810 --> 00:38:10,560
ให้ลูกไม่รู้ต่อไปแหละดีแล้ว

495
00:38:14,230 --> 00:38:17,730
ขอบคุณที่ปกป้องเรานะคะ

496
00:38:17,820 --> 00:38:20,280
พรุ่งนี้ผมจะทำยิ่งกว่านี้อีก

497
00:38:20,360 --> 00:38:22,110
เราจะไปจากที่นี่

498
00:38:22,190 --> 00:38:24,570
มีอีกตั้งหลายที่ในเมน

499
00:38:24,660 --> 00:38:26,660
หรือแนนทักเก็ตหรือแฮมป์ตันส์

500
00:38:26,740 --> 00:38:31,290
ที่ที่ผมทำงานได้อย่างสงบ
และไม่มีไอ้พวกบ้าใบ้ฟันแหลม

501
00:38:31,370 --> 00:38:33,120
พยายามจะฆ่าเรา

502
00:38:34,750 --> 00:38:36,080
อะไรเหรอ

503
00:38:37,040 --> 00:38:38,540
เปล่า คุณแค่...

504
00:38:40,460 --> 00:38:43,840
คุณลืมไปว่าฉันก็ต้องทำงาน
ที่นี่ด้วยเหมือนกัน

505
00:38:45,130 --> 00:38:46,800
เปล่า ผมไม่ได้ลืม ผม...

506
00:38:46,890 --> 00:38:48,390
ผมคิดว่าคุณไม่อยากอยู่แล้ว

507
00:38:48,470 --> 00:38:49,600
ใช่

508
00:38:50,680 --> 00:38:52,140
ฉันคิดจริงๆ เราควรไป

509
00:39:13,830 --> 00:39:16,210
เข้ามาสิ แม่คนเศร้าสร้อยน่าเวทนา

510
00:39:21,840 --> 00:39:24,300
ในนี้อุ่นจัง

511
00:39:24,380 --> 00:39:25,760
เธอไปได้มาจากไหน

512
00:39:26,720 --> 00:39:28,390
เวลล์ฟลีต

513
00:39:29,760 --> 00:39:31,470
ฉันต้องตกนรกเพราะเรื่องนี้แน่

514
00:39:31,560 --> 00:39:34,140
คนส่วนใหญ่ยอมขายวิญญาณ
เพื่อความยิ่งใหญ่

515
00:39:34,230 --> 00:39:35,890
ฉันเคยแล้วย่อมรู้ดี

516
00:39:35,980 --> 00:39:38,400
แต่ก็คงมีแค่เศษเดนมนุษย์น่าสมเพช

517
00:39:38,480 --> 00:39:41,770
ที่ยอมขายมัน
เพื่อแค่ได้เข้าใกล้ความยิ่งใหญ่

518
00:39:41,860 --> 00:39:43,980
ฉันไม่ได้ทำเพราะอยากอยู่ใกล้แก

519
00:39:44,070 --> 00:39:46,150
ไม่ใช่อยู่แล้ว
แบบนั้นคงสุนทรีย์เกินไป

520
00:39:47,280 --> 00:39:48,860
เธอทำเพื่อสิ่งนี้

521
00:39:50,120 --> 00:39:51,490
ฉันทำ...

522
00:39:51,580 --> 00:39:53,910
เพราะแกสัญญาว่าจะปกป้องฉัน
จากคนอื่น

523
00:39:53,990 --> 00:39:56,620
เอาที่สบายใจเลย แม่คุณ

524
00:39:56,710 --> 00:39:58,460
ส่งกระเป๋ามาได้แล้ว

525
00:40:08,550 --> 00:40:10,510
ทีนี้ก็ไสหัวไป

526
00:40:48,760 --> 00:40:51,090
หนูไม่อยากกลับไปนิวยอร์ก

527
00:40:52,140 --> 00:40:54,760
ลูกรัก
แค่จนกว่าเราจะหาเช่าที่อื่นได้

528
00:40:55,430 --> 00:40:57,180
มีที่แบบนี้อีกเยอะเลย

529
00:40:57,980 --> 00:40:59,770
ลองหารูปแนนทักเก็ตดูสิ

530
00:40:59,850 --> 00:41:01,190
ที่นั่นสวยมากเลย

531
00:41:01,270 --> 00:41:03,770
บ้านนี้คงมีผีสิงแล้วสินะคะ

532
00:41:33,300 --> 00:41:34,680
"ไม่ทราบหมายเลข"

533
00:41:36,010 --> 00:41:37,770
- สวัสดีครับ
- แฮร์รี่

534
00:41:37,850 --> 00:41:39,890
ฉันออสติน ซอมเมอร์สนะ

535
00:41:39,980 --> 00:41:41,640
ฉัน...

536
00:41:41,730 --> 00:41:44,610
นี่ ฉันอยากให้นายมาที่บ้านฉัน
เดี๋ยวนี้เลยได้ไหม

537
00:41:44,690 --> 00:41:46,570
ฉันอยู่แถวมิลเลอร์ฮิลล์นี่เอง

538
00:41:46,650 --> 00:41:48,230
โอ ว้าว

539
00:41:48,320 --> 00:41:49,940
ขอบใจนะออสติน ฉันอยากไปนะ

540
00:41:50,030 --> 00:41:52,150
แต่ตอนนี้คงไม่สะดวก

541
00:41:53,490 --> 00:41:55,070
ที่จริงเรากำลังจะไปแล้ว

542
00:41:55,160 --> 00:41:56,490
อย่าไปเลย

543
00:41:56,580 --> 00:41:58,120
ฉันอยากเจอนาย

544
00:41:58,200 --> 00:42:02,080
ฉันมีอะไรจะให้นาย
มันจะช่วยรักษาอาการสมองตื้อได้

545
00:42:04,460 --> 00:42:06,130
ฉันจะไปเดี๋ยวนี้

546
00:42:47,500 --> 00:42:49,840
แน่ใจนะว่าไม่เอา

547
00:42:49,920 --> 00:42:52,760
ไม่ล่ะ ขอบใจ
ฉันไม่ชอบเมากลางวันแสกๆ

548
00:42:52,840 --> 00:42:57,640
สิ่งสำคัญคือต้องเมาให้บ่อยที่สุด
จนแยกไม่ได้ว่าตอนไหนเมาตอนไหนสร่าง

549
00:42:57,720 --> 00:43:00,260
มีแค่เมากับ...

550
00:43:01,350 --> 00:43:02,640
เมาหนักกว่า

551
00:43:02,730 --> 00:43:05,560
ฉันต้องขับรถ เราจะออกเดินทางบ่ายนี้

552
00:43:05,640 --> 00:43:07,060
เวลาเขียนงานนายใส่ชุดอะไร

553
00:43:07,150 --> 00:43:09,150
ฉันชอบใส่ชุดนอน

554
00:43:09,230 --> 00:43:12,280
ชุดนี้ซื้อมาจากร้านชาร์เวต์ในปารีส

555
00:43:12,360 --> 00:43:13,400
ราคาแรงเอาเรื่อง

556
00:43:13,490 --> 00:43:15,360
แต่ฉันเคยอ่านเจอว่าคนเรา
จะชอบของชิ้นนั้นมากขึ้น

557
00:43:15,450 --> 00:43:17,070
ถ้าซื้อมันมาด้วยราคาแพง ก็เลย...

558
00:43:17,910 --> 00:43:19,580
นั่นคือเคล็ดลับ
รักษาอาการสมองตื้อเหรอ

559
00:43:19,660 --> 00:43:21,160
ชุดนอนแพงๆ เนี่ยนะ

560
00:43:21,410 --> 00:43:23,200
ไม่ใช่อยู่แล้ว

561
00:43:23,290 --> 00:43:25,870
ฉันแค่ชวนคุยเพื่อให้ตัวเองสบายใจ

562
00:43:25,960 --> 00:43:28,710
แต่ถ้านายอยากเข้าเรื่องทันที

563
00:43:28,790 --> 00:43:30,630
โดยไม่ต้องเสียเวลาอารัมภบท...

564
00:43:31,050 --> 00:43:32,710
ก็ได้

565
00:43:32,800 --> 00:43:34,380
จัดให้

566
00:43:41,600 --> 00:43:42,600
นี่มันอะไร

567
00:43:45,770 --> 00:43:47,810
พวกมันไม่มีชื่อเรียก

568
00:43:47,900 --> 00:43:50,060
น่าขันที่เราเจอยาช่วยศิลปิน
และนักเขียน

569
00:43:50,150 --> 00:43:52,940
แต่พวกเราไม่มีใครเคยตั้งชื่อให้มัน

570
00:43:54,900 --> 00:43:56,700
มันคืออะไร ยาบ้าเหรอ

571
00:43:56,780 --> 00:43:58,360
หรือแอลเอสดีปริมาณน้อย

572
00:43:59,070 --> 00:44:02,580
ฉันเคยลองใช้สารไซโลไซบินครั้งหนึ่ง
แต่ไม่ได้ผลเลย

573
00:44:02,660 --> 00:44:04,410
ฉันเคยเป็นเหมือนนาย

574
00:44:04,870 --> 00:44:06,830
ฉันคิดเล็กก็เขียนไปเล็กๆ

575
00:44:06,910 --> 00:44:09,130
ละครกิ๊กก๊อกเรื่องขี้ปะติ๋ว
ที่ทำเงินได้นิดหน่อย

576
00:44:09,210 --> 00:44:11,210
และมีคนสนใจแค่นิดเดียว

577
00:44:11,290 --> 00:44:12,290
แต่ฉันมีเพื่อนอยู่คนหนึ่ง

578
00:44:12,380 --> 00:44:14,840
เขาเขียนบทให้ช่องทีวี นายรู้จักแน่

579
00:44:14,920 --> 00:44:16,630
มีผลงานมากมายก่ายกอง รวยอื้อซ่า

580
00:44:16,720 --> 00:44:19,970
ไม่ว่าจะเขียนอะไร
ก็ต้องได้รางวัลไปซะทุกอย่าง

581
00:44:21,510 --> 00:44:22,680
ฉันเลยถามตัวเองว่า

582
00:44:22,760 --> 00:44:24,770
"เขาทำได้ยังไง"

583
00:44:25,470 --> 00:44:27,770
ฉันรู้แค่ว่า
เขาอยู่ที่นี่ตลอดฤดูหนาว

584
00:44:27,850 --> 00:44:31,310
และเมื่อเขากลับเข้าเมือง

585
00:44:31,400 --> 00:44:34,150
เขามีความคิดใหม่ๆ สำหรับงาน
ตั้งสูงพอๆ กับไอ้จ้อนฉันเลย

586
00:44:35,110 --> 00:44:36,740
เขาชวนฉันมาที่นี่ฤดูหนาวปีหนึ่ง

587
00:44:36,820 --> 00:44:39,160
พอฉันมาถึง เขาก็ยื่นยานั่นให้ฉัน

588
00:44:39,530 --> 00:44:43,410
ยาวิเศษเม็ดเล็กๆ สีดำมืดหม่น

589
00:44:43,700 --> 00:44:46,000
ไม่ถึงหนึ่งชั่วโมง
ฉันก็ตั้งหน้าตั้งตาพิมพ์งาน

590
00:44:46,080 --> 00:44:47,910
เหมือนที่อมาเดอุส
รัวฮาร์ปซิคอร์ดของเขา

591
00:44:48,000 --> 00:44:49,040
อย่ามาอำกันน่า

592
00:44:49,120 --> 00:44:51,040
ถ้าฉันจะอำเล่น

593
00:44:51,130 --> 00:44:52,960
ฉันคงบอกให้นายยัดยาเข้าก้น

594
00:44:53,420 --> 00:44:55,380
แต่จะบอกให้นะ ยานั่นคือทางออก

595
00:44:55,460 --> 00:44:56,960
คิดว่าเบลล์เขียนหนังสือ
ปีละสองเล่มได้ยังไง

596
00:44:57,050 --> 00:44:58,550
ใครเป็นคนทำขึ้น ทำจากอะไร

597
00:44:58,630 --> 00:45:00,630
ใครสนล่ะ มันได้ผล

598
00:45:00,890 --> 00:45:03,140
- แล้วผลข้างเคียงล่ะ
- เยอะมาก

599
00:45:03,510 --> 00:45:07,430
อย่างจู่ๆ ก็ต้องมารับมือ
กับแฟนคลับนับล้าน

600
00:45:07,560 --> 00:45:09,350
หาวิธีใช้เงินก้อนใหม่

601
00:45:09,440 --> 00:45:11,560
มันต้องมีอะไรสักอย่าง มีแน่นอน

602
00:45:11,650 --> 00:45:16,320
ย้ำอีกที "ใครสนล่ะ นายเลือกทางเอง"

603
00:45:16,980 --> 00:45:19,740
นายน่าจะไปเป็นครูสอนภาษาอังกฤษนะ

604
00:45:19,820 --> 00:45:20,990
หรือคนทำโฆษณา

605
00:45:21,070 --> 00:45:23,070
หรือช่วยพ่อดูแลร้านขายอุปกรณ์กีฬา

606
00:45:23,530 --> 00:45:24,740
พ่อฉันเป็นทนาย

607
00:45:24,830 --> 00:45:28,080
ใช่ แต่นายเลือกเป็นนักเขียน

608
00:45:28,450 --> 00:45:30,410
เพราะนายไม่ได้อยู่ในโลกนี้จริงๆ

609
00:45:31,210 --> 00:45:32,370
นายสังเกตมัน

610
00:45:32,460 --> 00:45:33,960
นายตีความ นายกัดกินมัน

611
00:45:34,040 --> 00:45:36,500
จากนั้นนายก็นั่งลงและร้อยเรียงคำ

612
00:45:36,590 --> 00:45:39,090
เพื่อให้พวกห่วยที่อยู่ในโลกนี้

613
00:45:39,510 --> 00:45:42,800
ได้เห็นว่าพวกเขาหน้าตาเป็นยังไง
พวกเขาเป็นใคร ทำไมจึงเจ็บปวด

614
00:45:43,680 --> 00:45:44,680
และนายเลือกมัน

615
00:45:44,760 --> 00:45:47,640
เพราะนายอยากได้ความรัก ความสนใจ

616
00:45:47,720 --> 00:45:50,230
และเงินเป็นถังๆ

617
00:45:50,310 --> 00:45:52,810
มันบ้ามาก แต่นั่นเป็นสิ่งเดียว

618
00:45:53,350 --> 00:45:56,820
ที่เติมเต็มช่องว่าง
ในจิตวิญญาณนายได้

619
00:45:58,530 --> 00:46:01,070
ช่องว่างในจิตวิญญาณ

620
00:46:01,150 --> 00:46:02,740
ช่องว่างในจิตวิญญาณ

621
00:46:02,820 --> 00:46:05,070
ช่องว่างในจิตวิญญาณ

622
00:46:06,450 --> 00:46:08,660
ช่องว่างในจิตวิญญาณ

623
00:46:15,540 --> 00:46:17,800
ฉันไม่ชอบทางเลือก
ที่ย้อนกลับมาไม่ได้

624
00:46:21,220 --> 00:46:22,930
นายเป็นนักเขียนจริงๆ ไหม

625
00:46:23,470 --> 00:46:24,970
ฉันก็อยากคิดแบบนั้น

626
00:46:25,050 --> 00:46:26,300
ฉันว่านายไม่ใช่

627
00:46:27,260 --> 00:46:29,310
เพราะถ้าใช่...

628
00:46:31,770 --> 00:46:33,140
นายจะไม่สนว่าต้องเสียอะไร

629
00:46:33,230 --> 00:46:35,310
เพื่อกำจัดจุก
ที่มันอุดความคิดนายอยู่

630
00:46:35,400 --> 00:46:36,860
นายคงยอมตายเสียดีกว่า

631
00:46:36,940 --> 00:46:38,860
จะยอมให้ถ้อยคำเลิศหรูเหล่านั้น

632
00:46:38,940 --> 00:46:40,780
ถูกกักไว้ข้างในหัวนาย

633
00:46:44,950 --> 00:46:46,370
กินยาซะ แฮร์รี่

634
00:46:49,700 --> 00:46:51,540
หรืออย่างน้อยก็ลองดู

635
00:46:56,750 --> 00:46:59,880
แฮร์รี่ นายจะไม่เสียใจหรอก

636
00:47:13,600 --> 00:47:15,600
- สวัสดี เออร์ซูล่า
- ไง แฮร์รี่

637
00:47:15,690 --> 00:47:18,980
พีทาวน์เป็นยังไงบ้าง
นายได้กินซุปข้นตอนจอดรถไหม

638
00:47:20,440 --> 00:47:23,530
บอกตรงๆ ว่าที่นี่มันแปลกๆ

639
00:47:23,610 --> 00:47:25,030
ที่จริงเรากำลังจะไปแล้ว

640
00:47:25,110 --> 00:47:26,740
เดี๋ยว อะไรนะ ทำไม นายจะไปไหน

641
00:47:26,820 --> 00:47:29,910
กลับเข้าเมืองจนกว่าจะเจอ
ที่ไหนสักแห่งที่ฉันเขียนงานได้

642
00:47:29,990 --> 00:47:33,080
ฟังนะแฮร์รี่ ไม่ได้เด็ดขาด

643
00:47:33,450 --> 00:47:36,830
นายต้องอยู่ที่นั่น
และเขียนตอนนำร่องให้เสร็จได้แล้ว

644
00:47:36,920 --> 00:47:38,170
ฉันรู้ ฉันแค่ ฉัน...

645
00:47:38,250 --> 00:47:39,590
มันยังไม่รู้สึกดลใจน่ะ

646
00:47:39,670 --> 00:47:41,750
โอเค แฮร์รี่ ฉันจะพูดตรงๆ นะ

647
00:47:41,840 --> 00:47:44,590
ฉันจะตอกนายที่ก้นเต็มแรงเลย

648
00:47:44,670 --> 00:47:47,550
"ไม่รู้สึกดลใจ" งั้นเหรอ
แร็ปเปอร์ไม่ต้องรู้สึกดลใจก็ได้

649
00:47:47,640 --> 00:47:49,890
เพื่อนสาววิจารณ์เสื้อผ้า...

650
00:47:49,970 --> 00:47:52,810
ที่เพื่อนลองใส่อยู่
นั่นก็ไม่ต้องรู้สึกดลใจอะไรก็ได้

651
00:47:52,890 --> 00:47:54,680
นายเป็นนักเขียนมืออาชีพ

652
00:47:54,770 --> 00:47:58,100
นายต้องรู้สึกดลใจทุกครั้ง
ที่เสียงเตือนงานดังขึ้น

653
00:47:58,190 --> 00:47:59,900
จะต่างกันตรงไหน
ถ้าตอนนำร่องเสร็จตอนนี้

654
00:47:59,980 --> 00:48:01,480
หรืออีกหกเดือนข้างหน้า

655
00:48:03,820 --> 00:48:06,110
โอเค แฮร์รี่
ฉันจะพูดให้ตรงขึ้นอีกนะ

656
00:48:06,200 --> 00:48:08,240
นายเข้าใจไหมว่างานที่นายเคยทำ

657
00:48:08,320 --> 00:48:10,070
ตอนนี้มันไม่มีอยู่จริงแล้ว

658
00:48:10,160 --> 00:48:12,540
ไอ้ผู้อำนวยการสร้างร่วม
ในละครทีวีแนวไขคดีเนี่ย

659
00:48:12,620 --> 00:48:14,250
รายการพวกนั้นมันล้าหลังแล้ว

660
00:48:14,330 --> 00:48:16,370
ถ้านายอยากเป็นนักเขียนอาชีพต่อไป

661
00:48:16,460 --> 00:48:20,380
นายต้องสร้างผลงานของตัวเอง
วันนี้ เดี๋ยวนี้

662
00:48:21,960 --> 00:48:24,210
ฟังนะเพื่อน รู้ใช่ไหมว่าฉันรักนาย

663
00:48:24,300 --> 00:48:25,840
แต่ถ้านายทำพังล่ะก็

664
00:48:25,920 --> 00:48:29,300
ถึงนายจะมีปัญญา
กว่าจะกลับมาได้ก็คงใช้เวลาหลายปี

665
00:48:29,390 --> 00:48:31,350
แค่นี้นะ ไปเขียนงานซะ

666
00:49:59,808 --> 00:50:01,858
คำบรรยายโดย สาลินี ไชยารัศมี