1
00:00:17,360 --> 00:00:19,320
ข้ามาขอกำลังพล

2
00:00:20,480 --> 00:00:23,560
- งั้นเหรอ
- บีเอลซิบับให้อำนาจข้าเต็มที่

3
00:00:23,640 --> 00:00:26,480
ข้าส่งปีศาจไปโจมตีลอนดอนได้

4
00:00:26,960 --> 00:00:27,800
ปีศาจเหรอ

5
00:00:27,880 --> 00:00:29,080
ขอพวกที่ร้ายกาจที่สุด

6
00:00:29,160 --> 00:00:31,840
ยิ่งเลวยิ่งดี ข้าอยากได้พวกนักฆ่า

7
00:00:33,360 --> 00:00:35,840
ได้ เอากี่ตน

8
00:00:37,120 --> 00:00:39,400
หนึ่งหมื่นตน

9
00:00:43,160 --> 00:00:45,120
ขอโทษที ข้าได้ยินเจ้าพูดว่าหนึ่งหมื่น

10
00:00:57,760 --> 00:01:00,000
การชุมนุมสมาคมผู้ประกอบการ
แห่งถนนวิคเบอร์ (รายเดือน)

11
00:01:03,880 --> 00:01:07,280
- เจ้าจะทำตามแผนนี้จริงๆ เหรอ
- จริงสิ

12
00:01:07,680 --> 00:01:09,440
ข้าขอดูได้ไหม

13
00:01:19,880 --> 00:01:22,480
เหมาะเจาะอะไรอย่างนี้

14
00:01:22,560 --> 00:01:24,880
ผมอยากให้คุณเอามันไปด้วยคืนนี้

15
00:01:26,200 --> 00:01:27,440
มันสำคัญมาก

16
00:01:27,520 --> 00:01:31,720
เราต้องการนักดนตรีที่การชุมนุมรายเดือน
ของสมาคมผู้ประกอบการแห่งถนนวิคเบอร์

17
00:01:31,800 --> 00:01:33,680
ที่จะจัดขึ้นเย็นนี้

18
00:01:33,759 --> 00:01:36,560
หวังว่าเราจะเจอคุณ
พร้อมกับฮาร์ปซิคอร์ดที่นั่น

19
00:01:37,560 --> 00:01:38,440
ไม่ ขอบคุณ

20
00:01:39,400 --> 00:01:40,800
ในงานมีแซนด์วิชนะ

21
00:01:40,880 --> 00:01:42,800
ผมเคยไปร่วมการชุมนุมเมื่อสิบปีก่อน

22
00:01:42,880 --> 00:01:45,440
พวกนั้นพล่ามเรื่องไฟคริสต์มาส

23
00:01:45,520 --> 00:01:48,280
และลงมติประณามการใช้
เครื่องหมายอัญประกาศ

24
00:01:48,360 --> 00:01:50,680
แบบผิดๆ บนป้ายหน้าร้าน

25
00:01:50,759 --> 00:01:53,320
ไม่มีอะไรทำให้ผมไปที่นั่นคืนนี้ได้

26
00:01:53,400 --> 00:01:54,600
เหรอครับ

27
00:01:55,240 --> 00:01:56,240
ถ้างั้น...

28
00:01:57,280 --> 00:01:59,920
ผมคงไม่มีทางเลือกอื่น

29
00:02:00,680 --> 00:02:03,240
หลังร้านหนังสือของผม

30
00:02:04,120 --> 00:02:07,760
มี หนังสือติ่งด็อกเตอร์ฮู ประจำปี 1965

31
00:02:09,280 --> 00:02:13,040
ไม่มี หนังสือติ่งด็อกเตอร์ฮู ประจำปี 1965

32
00:02:13,160 --> 00:02:16,440
ฉบับแรกวางขายในปี 1966
ตีพิมพ์เมื่อ...

33
00:02:16,560 --> 00:02:18,160
เดือนกันยายน 1965

34
00:02:18,280 --> 00:02:23,800
หนังสือติ่งประจำปี 1965
ไม่เคยได้ตีพิมพ์เพราะปัญหาที่บีบีซี

35
00:02:23,880 --> 00:02:28,360
หนังสือของผมเป็นฉบับร่างฉบับเดียวที่มีอยู่

36
00:02:30,040 --> 00:02:32,120
คุณจะให้ผมดูเหรอ

37
00:02:32,160 --> 00:02:36,120
ถ้าคุณไปที่การชุมนุมกับนักดนตรีอีกสี่คน

38
00:02:36,160 --> 00:02:37,400
ผมจะยกมันให้คุณ

39
00:02:44,280 --> 00:02:45,680
ร้านอาร์โนลด์

40
00:02:45,760 --> 00:02:47,920
- นี่เจ้าทำอย่างที่ข้าคิดรึเปล่า
- อย่าพูดถึงมันเลย

41
00:02:48,000 --> 00:02:49,320
เจ้ายกหนังสือให้คนอื่น

42
00:02:49,400 --> 00:02:50,640
มันจำเป็น

43
00:02:52,800 --> 00:02:55,440
แม็กกี้กับนีน่าต้องพึ่งข้า

44
00:02:55,520 --> 00:02:57,440
พวกเธอแค่ยังไม่รู้ตัว

45
00:02:58,079 --> 00:03:01,000
ปีศาจกระหายเลือด 1,000 ตน

46
00:03:05,640 --> 00:03:07,240
เราอยู่ในนรก

47
00:03:07,760 --> 00:03:09,600
ข้าได้รับอำนาจจากบีเอลซิบับ

48
00:03:09,680 --> 00:03:12,360
ที่รัก ต่อให้ได้รับอำนาจจากตัวซาตานเอง

49
00:03:12,440 --> 00:03:14,280
ถ้าไม่มีปีศาจ ข้าก็ให้ไม่ได้

50
00:03:14,360 --> 00:03:17,320
ข้าให้ได้แค่รังสีอำมหิต
และความอึดอัดที่ค่อยๆ เพิ่มพูน

51
00:03:17,400 --> 00:03:19,000
ข้าจะเอาความอึดอัด...

52
00:03:20,160 --> 00:03:23,560
ห้าร้อย ต้องมีกำลังพลสักห้าร้อยตนสิ

53
00:03:23,640 --> 00:03:24,760
จะเอาไปทำอะไร

54
00:03:25,800 --> 00:03:27,320
โจมตีร้านหนังสือ

55
00:03:27,760 --> 00:03:31,200
อย่าบอกใครนะ
แต่เราอาจต้องสู้กับทูตสวรรค์

56
00:03:33,680 --> 00:03:34,680
ข้าให้ได้ 100

57
00:03:35,040 --> 00:03:36,840
- อะไร...
- ลดเหลือ 70 แล้ว

58
00:03:36,920 --> 00:03:38,200
ก็ได้

59
00:03:55,680 --> 00:03:58,280
สวัสดีครับ มีอะไรให้ผมช่วยไหม

60
00:03:58,360 --> 00:04:01,560
ผมมาเรื่องการชุมนุม
ผู้ประกอบการรายเดือน คืนนี้

61
00:04:01,640 --> 00:04:06,000
คงไม่มีทางที่ผมจะไปร่วมงานได้หรอกครับ

62
00:04:06,080 --> 00:04:08,720
วันนี้วันครบรอบแต่งงานของผม

63
00:04:08,800 --> 00:04:11,520
และผมจะพาสุดที่รักไปดินเนอร์

64
00:04:15,520 --> 00:04:18,320
ผมมี คู่มือเซียนไพ่

65
00:04:18,360 --> 00:04:22,520
ฉบับตีพิมพ์ครั้งแรก
ของเอส. ดับเบิ้ลยู. เอิร์ดเนส

66
00:04:28,360 --> 00:04:30,080
คุณมีฉบับตีพิมพ์ครั้งแรกเหรอ

67
00:04:30,160 --> 00:04:32,520
มันคือเล่มที่เอิร์ดเนสเก็บไว้

68
00:04:32,600 --> 00:04:35,240
เขาเซ็นชื่อจริงของตัวเอง

69
00:04:36,000 --> 00:04:37,480
และเขียนหมายเหตุเอาไว้ด้วย

70
00:04:39,080 --> 00:04:42,200
- เท่าไหร่
- มันไม่ได้มีไว้ขาย

71
00:04:43,640 --> 00:04:44,920
ยังไงก็ตาม

72
00:04:45,720 --> 00:04:48,520
ถ้าคุณไปร่วมการชุมนุมคืนนี้

73
00:04:49,200 --> 00:04:53,080
ผมอาจจะให้คุณยืม

74
00:04:54,320 --> 00:04:56,920
ผมจะบอกแฟนว่าติดธุระด่วน

75
00:04:57,040 --> 00:04:58,200
ก็พาแฟนไปด้วยสิ

76
00:04:58,240 --> 00:05:01,640
ผมสัญญาว่าคืนนี้จะต้องไม่ธรรมดา

77
00:05:10,800 --> 00:05:12,240
สวัสดีครับ คุณนายเชง

78
00:05:12,920 --> 00:05:14,800
คืนนี้มีงานชุมนุม...

79
00:05:14,920 --> 00:05:16,040
สมาคมผู้ประกอบการใช่ไหม

80
00:05:16,680 --> 00:05:18,240
ได้ค่ะ ฉันกับคุณเชงจะไปร่วมงาน
งานเริ่มกี่โมงคะ

81
00:05:18,360 --> 00:05:19,760
หกโมงครึ่งครับ

82
00:05:20,360 --> 00:05:21,880
แล้วเจอกันค่ะ โชคดีนะคะ

83
00:05:32,680 --> 00:05:34,080
สวัสดี

84
00:05:37,280 --> 00:05:41,159
จงฟังข้า พลรบแห่งอเวจี

85
00:05:41,800 --> 00:05:43,640
ภารกิจของเรา...

86
00:05:43,720 --> 00:05:44,920
ขอโทษนะ

87
00:05:46,680 --> 00:05:47,520
มีอะไร

88
00:05:51,159 --> 00:05:54,480
กองพลต้องมีปีศาจประมาณ 6,000 ตน

89
00:05:54,560 --> 00:05:55,960
ใช่ ข้ารู้

90
00:06:01,480 --> 00:06:05,440
คืนนี้ เราจะเริ่มการโจมตี

91
00:06:06,600 --> 00:06:12,560
ด้วยความบ้าบิ่นอย่างที่
ไม่เคยมีมาก่อน ไม่เหมือนใคร...

92
00:06:14,240 --> 00:06:15,520
ว่ายังไง

93
00:06:15,600 --> 00:06:19,760
ตามหลักแล้ว
เรามีแค่ 1 ใน 75 ของกองพล

94
00:06:20,320 --> 00:06:23,960
ข้ารู้ แม้ว่าเราจะมีกำลังพลน้อย

95
00:06:24,040 --> 00:06:29,320
แต่เราจะชดเชยด้วยความดุดันและ...

96
00:06:31,360 --> 00:06:33,040
- ความน่ากลัว
- ไม่

97
00:06:34,880 --> 00:06:36,080
ข้าลืมซะแล้ว

98
00:06:38,560 --> 00:06:44,360
ความดุดันและความอันตราย

99
00:06:44,440 --> 00:06:48,520
เพราะเราเป็นปีศาจ
และพวกมันเป็นแค่มนุษย์น่าสมเพช

100
00:06:48,600 --> 00:06:50,920
แปลว่าเราไม่ได้ไปสู้กับทูตสวรรค์เหรอ

101
00:06:52,040 --> 00:06:54,040
เพราะเขาบอกว่าเราจะได้สู้กับทูตสวรรค์

102
00:06:54,120 --> 00:06:55,240
ใครบอก

103
00:06:55,320 --> 00:06:57,480
เฟอร์เฟอร์ เป็นความจริงรึเปล่า

104
00:06:57,560 --> 00:06:59,600
เราจะไปที่โลก

105
00:07:00,320 --> 00:07:01,640
ที่ลอนดอน

106
00:07:02,400 --> 00:07:04,840
ไปถล่มร้านหนังสือ

107
00:07:15,080 --> 00:07:16,880
คุณเฟลล์ ฉันพูดภาษาอังกฤษได้คล่อง

108
00:07:16,960 --> 00:07:19,160
ฉันอยู่ที่นี่มา 15 ปีแล้ว

109
00:07:23,280 --> 00:07:24,320
คือว่า...

110
00:07:40,480 --> 00:07:41,480
รอแป๊บนะคะ

111
00:07:44,640 --> 00:07:46,840
ถ้าคุณหมายถึงการชุมนุมผู้ประกอบการ

112
00:07:46,920 --> 00:07:50,960
ฉันไปได้ แต่อยู่ได้แค่หนึ่งทุ่ม
เพราะร้านเราจะเริ่มคนเยอะ

113
00:07:56,680 --> 00:07:58,920
ค่ะ หกโมงครึ่ง แล้วเจอกัน

114
00:08:04,680 --> 00:08:08,080
งั้นท่านยืนยันได้ไหมว่าจะไม่มีทูตสวรรค์

115
00:08:08,160 --> 00:08:11,480
เพราะทูตสวรรค์บางตนโคตรอันตรายเลย

116
00:08:11,880 --> 00:08:13,800
เราอาจโดนสลายร่างอย่างถาวร

117
00:08:13,880 --> 00:08:16,920
ที่ข้ายืนยันได้

118
00:08:17,000 --> 00:08:18,640
หนูน้อย

119
00:08:18,720 --> 00:08:22,040
คือถ้าเจ้าขัดจังหวะข้าอีกรอบ

120
00:08:22,920 --> 00:08:25,000
เจ้าจะเสียใจไปตลอดกาล

121
00:08:26,520 --> 00:08:27,520
เข้าใจไหม

122
00:08:32,000 --> 00:08:34,440
เจ้าพูดได้ทุกภาษาบนโลก

123
00:08:34,520 --> 00:08:35,679
- ทั้งเจ้าและข้า
- ใช่

124
00:08:35,760 --> 00:08:37,360
แล้วทำไมภาษาฝรั่งเศสเป็นแบบนั้น

125
00:08:37,440 --> 00:08:40,039
ข้าก็เพิ่งรู้ตอนปล่อยไก่เมื่อกี้

126
00:08:40,120 --> 00:08:43,520
ข้าเรียนภาคค่ำกับ
มองซิเออร์ร็อสซิญอลเมื่อปี 1760 น่ะ

127
00:08:49,080 --> 00:08:53,160
เจ้าไม่มีป้า นางไม่มีคนสวน
และเขาไม่มีปากกา

128
00:08:53,240 --> 00:08:54,360
แต่เจ้าฟังข้าออก

129
00:08:54,880 --> 00:08:57,760
นั่นก็เพราะเจ้าพล่ามมาตลอด 250 ปี

130
00:08:57,840 --> 00:09:00,480
เรื่องปากกาของป้าในจินตนาการของเจ้า

131
00:09:00,520 --> 00:09:01,480
บราโว่

132
00:09:01,520 --> 00:09:03,400
- อะไร
- แค่สนุกกับการแสดงน่ะ

133
00:09:05,480 --> 00:09:08,600
จะมีการชุมนุมผู้ประกอบการ
ตอนหกโมงครึ่งวันนี้ที่ร้านของผม

134
00:09:08,640 --> 00:09:11,960
ผมแค่มาเชิญตามปกติ
ไม่มีจุดประสงค์แอบแฝงใดๆ ทั้งสิ้น

135
00:09:12,040 --> 00:09:16,160
เราจะคุยเรื่องไฟคริสต์มาสไหม
เพราะฉันมีเรื่องจะพูด

136
00:09:17,040 --> 00:09:18,720
- คุย
- งั้นไปแน่

137
00:09:24,000 --> 00:09:25,760
เขาไม่เคยจัดการชุมนุมมาก่อน

138
00:09:25,880 --> 00:09:27,880
- ทำไมถึงเปลี่ยนใจล่ะ
- เขาคาดเดาไม่ได้น่ะ

139
00:09:28,000 --> 00:09:29,960
เขาตระหนักถึงหน้าที่พลเมือง

140
00:09:31,720 --> 00:09:33,240
คบกันมานานหรือยัง

141
00:09:33,880 --> 00:09:35,520
- ใคร
- คุณกับแฟนน่ะ

142
00:09:35,600 --> 00:09:37,880
ไม่ เขาไม่ใช่... ไม่ใช่แบบนั้น

143
00:09:38,000 --> 00:09:40,760
ในสายตาฉัน ดูเหมือนจะใช่นะ

144
00:09:40,840 --> 00:09:43,000
- พวกคุณเพิ่งคบกันเหรอ
- ไม่

145
00:09:43,080 --> 00:09:46,400
คุณมีสามีหรือยัง หรือแฟน
คนขายหนังสือเป็นแค่กิ๊กเหรอ

146
00:09:46,480 --> 00:09:50,880
รู้อะไรไหม เขาใสซื่อเกินกว่า
จะเป็นกิ๊กกับใคร

147
00:09:50,960 --> 00:09:54,440
- แค่ทูตสวรรค์ที่รู้จักกัน
- ก็ตามใจ

148
00:09:55,040 --> 00:09:57,320
แต่ก็นั่นแหละ ชีวิตรักของคนอื่น

149
00:09:57,400 --> 00:10:00,000
มักจะมีปัญหาน้อยกว่า
ชีวิตรักของเราเอง

150
00:10:13,000 --> 00:10:15,400
เราจะออกเดินทางตอนหัวค่ำ

151
00:10:17,080 --> 00:10:23,080
เราจะจัดหาหน้ากากให้
พวกที่ไม่สามารถทำตัวกลมกลืนกับมนุษย์

152
00:10:23,640 --> 00:10:26,160
เราจะใช้เครื่องขนย้ายอันใหญ่...

153
00:10:30,640 --> 00:10:32,520
อะไร มีอะไร

154
00:10:34,400 --> 00:10:36,120
เครื่องขนย้ายอันใหญ่เสียอยู่

155
00:10:36,200 --> 00:10:39,000
เราต้องเข้าเครื่องขนย้ายอันเล็กทีละตน

156
00:10:39,440 --> 00:10:40,600
หรือขึ้นบันไดไป

157
00:10:56,520 --> 00:10:58,080
เราจะขึ้นบันไดไป

158
00:12:14,440 --> 00:12:16,520
บทที่ 5: งานเลี้ยงเต้นรำ

159
00:12:26,600 --> 00:12:28,920
คำสาปสวรรค์

160
00:12:41,480 --> 00:12:42,800
เอาสักแก้วไหม

161
00:12:43,120 --> 00:12:44,400
ข้าทำงานอยู่

162
00:12:44,480 --> 00:12:47,040
และข้าต้องเตรียมการชุมนุม

163
00:12:47,120 --> 00:12:48,840
ทำไมไม่ไปรอในร้านล่ะ

164
00:12:49,560 --> 00:12:52,120
- เจ้าชอบรอในร้าน
- ไม่ดีกว่า

165
00:12:52,760 --> 00:12:56,360
มีอัครทูตสวรรค์ความจำเสื่อม
ซ่อนตัวอยู่ในร้านหนังสือของเจ้า

166
00:12:56,440 --> 00:12:58,400
เมื่อคืนข้ากลัวแทบแย่ว่าเขาจะตื่น

167
00:12:58,480 --> 00:13:01,560
ถ้าเขาจำได้ว่าตัวเองเป็นใครล่ะ
ถ้าเขาแค่เล่นละครล่ะ

168
00:13:01,640 --> 00:13:05,040
เขาอาจจะโจมตีข้า
ถ้าโดนเกเบรียลโจมตี เราจะ...

169
00:13:07,160 --> 00:13:10,640
- วุ่นวาย โวยวาย
- วอดวายนะ ข้าว่า

170
00:13:10,720 --> 00:13:12,240
เจ้าก็คิดมากเกินไป

171
00:13:12,320 --> 00:13:16,600
มันปลอดภัย เขาไม่ใช่
คนที่เจ้าก็รู้ว่าใครอีกต่อไปแล้ว

172
00:13:16,680 --> 00:13:18,440
ที่จริงก็ยังใช่ แต่...

173
00:13:19,760 --> 00:13:22,360
เจ้าเคยคิดจะคุยกับเขาบ้างไหม

174
00:13:25,120 --> 00:13:27,000
อันที่จริง ข้าคุยแน่

175
00:13:32,440 --> 00:13:35,320
เมนูวันนี้

176
00:13:38,800 --> 00:13:42,720
กุญแจบ้านอยู่ข้างกาต้มน้ำ
อย่าพยายามติดต่อฉัน

177
00:13:42,800 --> 00:13:44,560
ถ้าอยากเจอฉัน ฉันอยู่บ้านพี่สาว

178
00:13:44,640 --> 00:13:46,080
อย่างน้อยเธอก็คิดถึงคนอื่นนอกจากตัวเอง

179
00:13:49,520 --> 00:13:50,920
แม่งเอ๊ย

180
00:14:14,800 --> 00:14:16,000
จงเกิดแสงสว่าง

181
00:14:20,800 --> 00:14:23,600
สวัสดี เกเบรียล

182
00:14:24,320 --> 00:14:25,480
เยี่ยม

183
00:14:26,440 --> 00:14:29,560
- แต่ข้าชื่อ...
- ใช่ๆ ไม่ๆ

184
00:14:29,640 --> 00:14:32,120
ไม่ ตอนนี้เจ้าเป็นจิม

185
00:14:32,800 --> 00:14:34,800
ไม่มีอะไรขาดตกบกพร่องใช่ไหม

186
00:14:34,880 --> 00:14:37,080
ใช่ คุณเฟลล์ดีกับข้ามาก

187
00:14:37,160 --> 00:14:40,040
นั่นสินะ ที่จริงก็น่าแปลกใจ

188
00:14:40,600 --> 00:14:43,000
เพราะครั้งสุดท้ายที่พวกเจ้าเจอกัน

189
00:14:43,960 --> 00:14:45,960
เจ้าพยายามทำลายเขา

190
00:14:49,240 --> 00:14:50,680
ข้าจำเรื่องนั้นไม่ได้

191
00:14:50,760 --> 00:14:52,080
งั้นเหรอ จิม

192
00:14:54,080 --> 00:14:56,560
คุณเฟลล์ก็จำไม่ได้เหมือนกัน

193
00:14:57,160 --> 00:14:59,120
พอดีเขาไม่ได้อยู่ด้วยน่ะ

194
00:14:59,200 --> 00:15:00,720
- ไม่ได้อยู่ด้วยเหรอ
- เรื่องมันยาว

195
00:15:00,800 --> 00:15:04,680
แต่... ข้าอยู่

196
00:15:05,840 --> 00:15:09,520
และข้าจำได้แม่น

197
00:15:09,600 --> 00:15:13,080
สีหน้าของเจ้า อัครทูตสวรรค์เกเบรียล

198
00:15:14,960 --> 00:15:16,720
ตอนเจ้าบอกให้เพื่อนคนเดียวของข้า

199
00:15:16,800 --> 00:15:20,280
หุบปากโง่ๆ แล้วตายซะ

200
00:15:24,320 --> 00:15:29,240
และข้าไม่ชอบใจเลยสักนิด

201
00:15:29,720 --> 00:15:31,440
นั่นไม่น่าใช่ข้านะ

202
00:15:32,520 --> 00:15:33,720
แต่ข้าเสียใจจริงๆ

203
00:15:34,680 --> 00:15:36,760
หวังว่าตอนนี้
ข้าคงไม่ได้ทำให้เขาลำบาก

204
00:15:36,840 --> 00:15:39,720
งั้นข้ามีข่าวร้ายจะบอกเพิ่ม ไอ้หนูจิมมี่

205
00:15:41,320 --> 00:15:44,920
เจ้าทำให้เขาต้องเสี่ยง
ที่จะสูญสลายไป เพื่อเจ้า

206
00:15:45,000 --> 00:15:48,240
ตายแล้ว ข้าเสียใจจริงๆ

207
00:15:48,960 --> 00:15:51,000
- มีอะไรที่ข้าพอจะทำได้ไหม
- มีสิ

208
00:15:51,640 --> 00:15:53,000
มี

209
00:15:53,640 --> 00:15:54,840
กระโดดออกนอกหน้าต่างซะ

210
00:15:56,920 --> 00:15:57,920
ได้

211
00:16:09,320 --> 00:16:10,320
หยุด

212
00:16:14,080 --> 00:16:15,080
ลงมา

213
00:16:17,960 --> 00:16:20,040
ถ้าเจ้าไม่ใช่หมอนั่นจริงๆ

214
00:16:20,120 --> 00:16:21,520
แล้วเจ้าเป็นใคร

215
00:16:21,600 --> 00:16:24,520
ไม่รู้สิ ข้ารู้สึก

216
00:16:25,560 --> 00:16:29,760
เหมือนบ้านที่ว่างเปล่า

217
00:16:29,840 --> 00:16:32,560
- บ้านเหรอ
- ใช่ บ้านที่เคยมีคนอยู่

218
00:16:32,640 --> 00:16:35,800
เป็นเวลานาน แต่ตอนนี้เขาไม่อยู่แล้ว

219
00:16:35,880 --> 00:16:39,440
แต่บ้านรู้ว่าทุกอย่างเคยอยู่ตรงไหน

220
00:16:39,520 --> 00:16:41,720
เหมือนที่ข้าจำได้ว่าทุกอย่างเริ่มต้นยังไง

221
00:16:42,280 --> 00:16:44,720
ตอนเจ้ามาถึง เจ้าบอกว่าเจ้ามาที่นี่

222
00:16:44,800 --> 00:16:48,520
เพราะมีคนวางแผน
จะทำเรื่องเลวร้ายกับเจ้า

223
00:16:48,600 --> 00:16:52,040
แปลว่าตอนนั้นเจ้าจำได้
พยายามนึกให้ออกสิ

224
00:16:52,840 --> 00:16:54,600
พอจำได้แล้วมันเจ็บ

225
00:16:54,680 --> 00:16:56,680
หัวข้ารับไม่ไหว

226
00:16:56,760 --> 00:16:59,240
ข้ารู้ แต่ยังไงเจ้าก็ต้องทำ

227
00:17:02,680 --> 00:17:04,520
มันไม่... ข้าไม่มีความทรงจำ

228
00:17:04,560 --> 00:17:06,319
ความทรงจำของเจ้าอยู่ไหนล่ะ

229
00:17:08,520 --> 00:17:09,960
ในกล่องไม้ขีด

230
00:17:13,040 --> 00:17:15,520
ไม่ ข้าเอามันออกมาก่อน

231
00:17:17,480 --> 00:17:19,760
- เจ้าเอาความทรงจำออกจากกล่องไม้ขีด
- ใช่

232
00:17:19,800 --> 00:17:23,480
เอาออกมา ใส่กล่อง แล้วเอามาที่นี่

233
00:17:23,560 --> 00:17:25,079
- และมัน...
- มันทำไม

234
00:17:25,200 --> 00:17:26,520
อยู่ทุกที่

235
00:17:26,760 --> 00:17:28,160
เจ้าจำอะไรได้อีก

236
00:17:31,440 --> 00:17:34,080
ถ้ามันเกิดขึ้นอีก นั่นจะทำให้มันดูเหมือน

237
00:17:34,200 --> 00:17:36,080
- ปัญหาระดับสถาบัน
- อะไร

238
00:17:36,160 --> 00:17:37,960
ข้าไม่รู้ ข้าแค่...

239
00:17:38,800 --> 00:17:39,680
ข้ารู้

240
00:17:39,760 --> 00:17:42,200
ลองดูตรงจุดที่เฟอร์นิเจอร์หายไป

241
00:17:51,320 --> 00:17:54,640
อยากได้ช็อกโกแลตร้อนไหม

242
00:17:58,080 --> 00:18:00,560
เดอะรีเซอร์เรคชันนิสต์
ไม้ขีดนิรภัย

243
00:18:03,560 --> 00:18:05,640
ได้ข้อมูลอะไรเกี่ยวกับปาฏิหาริย์บ้าง

244
00:18:05,720 --> 00:18:07,720
ยังอยู่ในขั้นตอนการตรวจสอบ

245
00:18:07,800 --> 00:18:12,280
แต่แน่นอนว่า เราบอกได้ว่าใคร
รักกันด้วยการรอดูซักสองสามวัน

246
00:18:12,320 --> 00:18:14,880
เพราะมนุษย์น่ะแปลก พวกเขาเป็นแบบนั้น

247
00:18:14,960 --> 00:18:18,000
ข้ารู้ ได้เบาะแสเกี่ยวกับเกเบรียลไหม

248
00:18:18,080 --> 00:18:20,160
ค่ะ คือว่า...

249
00:18:20,240 --> 00:18:23,480
เขาไม่อยู่ในร้านแน่ๆ
ถือเป็นเบาะแสไหมคะ

250
00:18:23,560 --> 00:18:25,640
- มีแค่อซิราเฟล
- จอมทรยศ

251
00:18:25,720 --> 00:18:28,560
ค่ะ เขาดูค่อนข้างเหมือน...

252
00:18:30,960 --> 00:18:31,800
จอมทรยศ

253
00:18:32,400 --> 00:18:34,320
กับเพื่อนอารมณ์บูดของเขา คุณโครว์ลีย์

254
00:18:34,440 --> 00:18:37,560
- เจ้าปีศาจ
- มิน่า เขาถึงได้อารมณ์บูด

255
00:18:38,160 --> 00:18:41,800
แล้วก็ มีผู้ช่วยของเขาด้วย

256
00:18:42,320 --> 00:18:44,680
แต่ข้าไม่เห็นเขา

257
00:18:44,760 --> 00:18:46,320
ผู้ช่วยเหรอ

258
00:18:47,800 --> 00:18:50,200
- เขาไม่มีผู้ช่วย
- จริงด้วย

259
00:18:50,560 --> 00:18:53,240
ขอโทษค่ะ ไม่รู้ทำไมข้าถึงพูดแบบนั้น

260
00:18:53,320 --> 00:18:54,960
หรือว่ามี มีไหม

261
00:18:55,040 --> 00:18:56,080
เราไม่ได้เจอ...

262
00:18:56,160 --> 00:19:00,000
ใครหรืออะไรที่เกี่ยวกับ...

263
00:19:00,640 --> 00:19:02,200
- หนังสือเหรอ
- ไม่

264
00:19:02,280 --> 00:19:05,000
ก็อซิราเฟลนั่นแหละ เขาชอบหนังสือ

265
00:19:06,080 --> 00:19:08,480
ใช่ แน่นอน

266
00:19:09,400 --> 00:19:11,880
- ว่าไง
- ข้าไม่รู้ว่าจะมีประโยชน์ไหม

267
00:19:11,960 --> 00:19:14,880
แต่มีอยู่ช่วงหนึ่งที่
คุณเฟลล์กับคุณ ข้าหมายถึง...

268
00:19:14,960 --> 00:19:16,640
จอมทรยศและปีศาจ

269
00:19:17,240 --> 00:19:19,720
แอบประชุมกันลับๆ ว่าจะทำยังไงต่อ

270
00:19:21,560 --> 00:19:22,560
แล้วยังไง

271
00:19:23,800 --> 00:19:26,720
- อะไรคะ
- พวกเขาคุยกันว่ายังไง

272
00:19:27,520 --> 00:19:28,800
ข้าไม่ได้ฟังค่ะ

273
00:19:28,920 --> 00:19:30,400
พวกเขาบอกว่าเป็นเรื่องส่วนตัว

274
00:19:37,680 --> 00:19:39,000
ขอบคุณ

275
00:19:41,720 --> 00:19:44,040
- เจ้าเป็นคนดีมากนะ
- ไม่ต้องขอบคุณ

276
00:19:44,080 --> 00:19:45,920
และข้าไม่ได้เป็นคนดี

277
00:19:46,920 --> 00:19:48,800
ยังไงก็ไม่มีใครเชื่อเจ้าอยู่แล้ว

278
00:20:05,320 --> 00:20:08,560
- ทำอะไรน่ะ
- ข้าแค่หาที่ว่าง

279
00:20:08,640 --> 00:20:10,560
สำหรับทุกสิ่งที่จำเป็นต้องเกิดขึ้น

280
00:20:10,680 --> 00:20:12,680
เจ้ามีแผนอะไรบางอย่าง ข้าได้กลิ่น

281
00:20:12,760 --> 00:20:14,680
- เจ้าคิดจะทำอะไร
- รอดูสิ

282
00:20:15,280 --> 00:20:17,720
รอดูเหรอ รู้ไหมว่ามันน่าหงุดหงิดแค่ไหน

283
00:20:17,800 --> 00:20:20,040
รู้ แทนที่เจ้าจะมัวยืนบ่นอยู่ตรงนี้

284
00:20:20,080 --> 00:20:22,040
เจ้าน่าจะไปหานีน่าหรือแม็กกี้

285
00:20:22,080 --> 00:20:24,160
และทำให้แน่ใจว่าพวกเธอมาร่วมงาน

286
00:21:02,280 --> 00:21:04,960
ฉันไม่รู้ว่าทำไมคุณถึงเชิญฉัน คุณเฟลล์

287
00:21:05,040 --> 00:21:07,720
คุณเป็นผู้ประกอบการ
แห่งถนนวิคเบอร์ คุณนายแซนด์วิช

288
00:21:07,800 --> 00:21:10,640
- และเสาหลักของชุมชน
- ถึงจะเป็นอย่างนั้นก็เถอะ

289
00:21:10,720 --> 00:21:12,200
ร้านเรามีลูกค้าเยอะช่วงหลังเลิกงาน

290
00:21:12,280 --> 00:21:14,640
ต้องดูแลลูกค้าประจำหลายคน

291
00:21:14,720 --> 00:21:17,040
ป่านนี้สาวๆ ของคุณคงรู้งานดีอยู่แล้ว

292
00:21:17,080 --> 00:21:18,400
ถ้าคุณว่าอย่างนั้น

293
00:21:18,480 --> 00:21:22,800
ผมไม่เคยถามมาก่อน
สาวๆ ของคุณทำอะไรกันแน่

294
00:21:23,960 --> 00:21:26,160
ยืนด้วยลำแข้งตัวเอง

295
00:21:26,240 --> 00:21:27,800
ตามที่รัฐบาลบอก

296
00:21:35,800 --> 00:21:40,000
เขาฝากมาบอกว่าการชุมนุม
สมาคมผู้ประกอบการใกล้จะเริ่มแล้ว

297
00:21:40,080 --> 00:21:43,080
- ฉันไม่เคยพลาดการชุมนุม ฉันจะไปค่ะ
- ไม่มีปัญหา

298
00:21:52,600 --> 00:21:55,440
เก้าอี้ล่ะ เก้าอี้สำหรับการชุมนุม
ที่ผมเอามาฝากไว้ล่ะ

299
00:21:55,520 --> 00:21:56,720
- ไม่จำเป็นครับ
- ไม่จำเป็นเหรอ

300
00:21:56,800 --> 00:21:59,640
พอเริ่มเต้นรำก็ต้องขนออกไปอยู่ดี

301
00:21:59,720 --> 00:22:01,520
เดี๋ยวค่อยเอาเข้ามาดีกว่า

302
00:22:01,600 --> 00:22:02,840
เต้นรำเหรอ

303
00:22:11,200 --> 00:22:14,840
"เอากาแฟมา ไม่งั้นก็ฆ่าให้ตาย"
ชื่อตลกดีนะสำหรับร้านกาแฟ

304
00:22:14,920 --> 00:22:16,440
ชื่ออื่นมีคนใช้แล้ว คุณต้องการอะไร

305
00:22:16,520 --> 00:22:18,080
- แค่มาเตือนเรื่อง...
- การชุมนุม

306
00:22:18,160 --> 00:22:19,720
- ฉันไม่ไปหรอก
- คุณต้องไป

307
00:22:19,800 --> 00:22:21,160
ไม่ ฉันไม่ไป

308
00:22:21,240 --> 00:22:24,680
แฟนฉัน ลินด์ซีย์ ส่งข้อความมา

309
00:22:25,080 --> 00:22:27,240
เธอเป็นแฟนเก่าแล้ว

310
00:22:27,320 --> 00:22:30,440
ให้ฉันไปคุยเรื่องไฟคริสต์มาสงี่เง่า
ก็อารมณ์เสียเปล่าๆ

311
00:22:30,520 --> 00:22:33,840
ฉันจะกลับบ้าน ดื่มจนเมาหัวทิ่ม
และร้องไห้ในห้องที่ว่างเปล่า

312
00:22:33,920 --> 00:22:35,280
- อย่าดีกว่า
- ทำไมล่ะ

313
00:22:35,840 --> 00:22:38,200
อาจจะไม่ปลอดภัย มีอะไรไม่ชอบมาพากล

314
00:22:39,360 --> 00:22:40,520
มีบางอย่างผิดปกติ

315
00:22:40,600 --> 00:22:42,920
เดี๋ยวนี้อะไรๆ ก็ผิดปกติไปหมด

316
00:22:43,000 --> 00:22:45,240
แต่ตอนนี้มันมาเป็นระลอก

317
00:22:45,320 --> 00:22:46,280
เหมือนเวลาเมาค้าง

318
00:22:46,360 --> 00:22:48,440
- ฉันกลับบ้านล่ะ
- อยู่ในนั้นปลอดภัยกว่า

319
00:22:48,520 --> 00:22:50,640
เพื่อนผมจะไม่ปล่อยให้คุณเป็นอะไร

320
00:22:50,720 --> 00:22:52,680
ช่วยเชื่อใจคนอื่นสักครั้งได้ไหม

321
00:22:52,760 --> 00:22:55,160
- คุณนี่พิลึกคน
- ไปซะ

322
00:23:08,560 --> 00:23:09,880
ฉันใกล้เป็นบ้าแล้ว

323
00:23:09,960 --> 00:23:13,160
นั่นนีน่า คนขายกาแฟสำหรับทุกโอกาส

324
00:23:13,240 --> 00:23:14,880
ต้องเป็นคนน่ารักแน่

325
00:23:14,960 --> 00:23:18,360
สวัสดี นี่เป็น จะพูดยังไงดี
คืนที่เหมาะกับการเต้นรำนะ

326
00:23:18,440 --> 00:23:19,720
จัสทีน เกิดอะไรขึ้น

327
00:23:19,800 --> 00:23:23,320
แหม คุณผู้หญิงร้านกาแฟนี่เอง

328
00:23:23,400 --> 00:23:26,560
คืนนี้มีการชุมนุมของสมาคม
ผู้ประกอบการแห่งถนนวิคเบอร์

329
00:23:26,640 --> 00:23:29,680
เราทุกคนได้รับการต้อนรับ
อย่างอบอุ่นจากคุณเฟลล์

330
00:23:29,760 --> 00:23:34,200
สวัสดีครับ อยากชิมอาหารเย็นชิ้นเล็กๆ
พวกนี้ไหม ฟรีนะครับ

331
00:23:38,840 --> 00:23:40,440
นีน่า ผม...

332
00:23:41,040 --> 00:23:43,320
ผมดีใจจริงๆ ที่คุณมา

333
00:23:43,800 --> 00:23:45,760
ใกล้จะถึงเวลาเต้นรำแล้ว

334
00:23:45,840 --> 00:23:48,480
ฉันรู้ตัวว่ากำลังเศร้า
ทำไมฉันถึงไม่รู้สึกเศร้า

335
00:23:49,000 --> 00:23:51,080
คืนนี้จะไม่มีใครเศร้า

336
00:23:51,160 --> 00:23:54,600
ผมแค่อยากให้หนุ่มๆ สาวๆ ได้สนุกกัน

337
00:23:54,680 --> 00:23:55,960
เต้นรำเหรอ

338
00:23:56,040 --> 00:23:59,880
ถ้าไม่มีการเต้นรำ
ก็ไม่ถือเป็นการชุมนุมผู้ประกอบการ

339
00:23:59,960 --> 00:24:04,000
ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เพื่อนคุณบอกว่า
ฉันตกอยู่ในอันตราย ฉันเลยมาที่นี่

340
00:24:04,080 --> 00:24:06,880
แล้วทุกคนก็ทำตัว... ฉันจะบ้าตายอยู่แล้ว

341
00:24:06,960 --> 00:24:08,880
คุณอยู่ที่นี่แล้ว

342
00:24:08,960 --> 00:24:10,720
นั่นแหละคือสิ่งสำคัญ

343
00:24:10,800 --> 00:24:13,680
ที่นี่ปลอดภัยแน่นอน

344
00:24:14,800 --> 00:24:19,120
สายัณห์สวัสดิ์ คุณนีน่า
ผมว่าเราคงได้เต้นรำด้วยกัน

345
00:24:19,200 --> 00:24:22,160
ก่อนที่การชุมนุมผู้ประกอบการคืนนี้จะจบลง

346
00:24:22,800 --> 00:24:25,640
ฉันแค่อยากคุยเรื่องไฟคริสต์มาส

347
00:24:45,680 --> 00:24:46,760
พวกเจ้าเป็นใคร

348
00:24:47,320 --> 00:24:48,320
ใครส่งพวกเจ้ามา

349
00:24:51,400 --> 00:24:52,800
พวกเจ้าเป็นปีศาจ

350
00:24:52,880 --> 00:24:56,200
ปีศาจหน้าใหม่ระดับล่าง
ไม่ต่างอะไรจากพวกชั้นต่ำ

351
00:24:56,760 --> 00:24:57,960
เจ้ามาทำอะไรที่นี่

352
00:24:58,040 --> 00:24:59,760
พวกเจ้ามาทำบ้าอะไรที่นี่

353
00:24:59,840 --> 00:25:03,400
จู่ๆ จะโผล่มาก่อเรื่องไม่ได้ เรามีกฎ

354
00:25:03,480 --> 00:25:07,080
- ส่งทูตสวรรค์มา
- เราต้องการเกเบรียล

355
00:25:10,560 --> 00:25:13,440
พวกเจ้าบังอาจเกินไปแล้ว

356
00:25:26,000 --> 00:25:28,040
คุณทำอาชีพอะไรกันแน่คะ

357
00:25:29,080 --> 00:25:30,600
ฉันเป็นช่างเย็บผ้าค่ะ

358
00:25:30,680 --> 00:25:33,080
น่าสนใจจัง เป็นวิชาชีพที่ทรงคุณค่า

359
00:25:33,840 --> 00:25:38,040
ไม่ ฉันไม่ได้เป็นช่างเย็บผ้า
ฉันเป็นช่างเย็บผ้า

360
00:25:39,960 --> 00:25:41,000
อะไรวะเนี่ย

361
00:25:42,120 --> 00:25:43,160
ช่างเย็บผ้าน่ะค่ะ

362
00:25:43,840 --> 00:25:46,040
พูดง่ายๆ คือ คุณเป็นช่างเย็บผ้า

363
00:25:46,120 --> 00:25:48,320
ไม่ ฉันไม่ได้เป็นช่างเย็บผ้าต๊อกต๋อย

364
00:25:48,400 --> 00:25:51,680
ฉันเป็นช่างเย็บผ้า ให้ตายสิ

365
00:25:53,760 --> 00:25:55,840
ทำไมฉันถึงพูดว่า "ช่างเย็บผ้า" ไม่ได้

366
00:25:55,920 --> 00:25:58,440
คุณน่าจะลองอธิบายอาชีพของคุณดู

367
00:25:58,520 --> 00:26:00,960
นั่นแหละ ขอบคุณมาก

368
00:26:01,040 --> 00:26:03,840
เมื่อสุภาพบุรุษพบว่าตัวเองต้องการ

369
00:26:03,920 --> 00:26:06,440
ความเอาใจใส่ดุจภรรยา

370
00:26:06,520 --> 00:26:09,480
เขาจะไปที่สถานประกอบการของฉัน

371
00:26:09,560 --> 00:26:14,120
และเลือกสาวงามมากหน้าหลายตา

372
00:26:14,200 --> 00:26:19,600
ที่ล้วนแต่สามารถและยินดี
เย็บเสื้อหรือชุนถุงเท้าให้เขา

373
00:26:19,680 --> 00:26:22,720
หรือแม้แต่เย็บกระดุมเสื้อ

374
00:26:23,800 --> 00:26:24,880
แต่นั่นเป็นบริการพิเศษ

375
00:26:25,000 --> 00:26:26,680
ใช่ว่าสาวๆ ทุกคนจะทำให้

376
00:26:30,440 --> 00:26:31,720
ช่างเย็บผ้า

377
00:26:55,960 --> 00:26:58,160
- เจ้าทำบ้าอะไรอยู่
- ก็บอกแล้วไง

378
00:26:58,240 --> 00:27:00,200
เจน ออสเตน เราจัดงานเต้นรำ

379
00:27:00,280 --> 00:27:03,560
- เราต้องคุยกัน มีเรื่องสำคัญ
- ข้าจัดการประชุมทางธุรกิจอยู่

380
00:27:03,640 --> 00:27:07,640
เดี๋ยวข้าไปคุยด้วย เอาวอโลว็องไป

381
00:27:29,040 --> 00:27:30,400
แปลกใหม่ดีนะ

382
00:27:30,480 --> 00:27:32,480
นี่มันเพี้ยนขั้นสุด

383
00:27:32,560 --> 00:27:36,240
ทำไมทุกคนพูดจาเหมือน
หลุดมาจากเรื่อง สาวทรงเสน่ห์

384
00:27:36,320 --> 00:27:38,600
แค่ทำตัวเข้ากับบรรยากาศน่ะ

385
00:27:38,680 --> 00:27:40,160
บรรยากาศอะไร

386
00:27:40,240 --> 00:27:43,680
นี่ควรจะเป็นการชุมนุมรายเดือน
ของสมาคมผู้ประกอบการ

387
00:27:43,760 --> 00:27:44,600
ใช่

388
00:27:45,240 --> 00:27:46,920
พอคุณพูดแบบนั้น...

389
00:27:47,920 --> 00:27:49,080
นี่เราเต้นรำอยู่เหรอ

390
00:27:49,560 --> 00:27:50,560
ใช่

391
00:27:50,640 --> 00:27:52,880
คุณเคยเรียนเต้นจังหวะนี้เหรอ

392
00:27:52,960 --> 00:27:54,840
เต้นๆ ไปก็เป็นเองไม่ใช่เหรอ

393
00:27:54,920 --> 00:27:56,760
ไม่นะ ไม่

394
00:27:59,960 --> 00:28:01,080
นี่มันบ้าชัดๆ

395
00:28:01,160 --> 00:28:02,480
เป็นความผิดของพวกเขา

396
00:28:03,240 --> 00:28:04,320
พวกเขาเป็นคนทำ

397
00:28:36,600 --> 00:28:39,400
ข้าเป็นผู้ช่วยคนขายหนังสือ
แต่นี่ไม่ใช่หนังสือ

398
00:28:39,480 --> 00:28:42,240
นี่คืออาหารชิ้นเล็กๆ ไม่ได้มีไว้ขาย

399
00:28:42,320 --> 00:28:43,600
แต่แจกฟรี

400
00:28:43,680 --> 00:28:46,600
ถ้างั้นเราต้องปรนเปรอตัวเองให้เต็มที่

401
00:28:50,040 --> 00:28:53,360
เดี๋ยว อย่าเพิ่งไป
เราคงอยากได้อีกชิ้นในไม่ช้า

402
00:28:53,880 --> 00:28:56,200
นานๆ ที หมู่บ้านเล็กๆ ของเรา

403
00:28:56,280 --> 00:28:59,360
ถึงจะได้ต้อนรับคนที่อัธยาศัยดี

404
00:28:59,440 --> 00:29:02,840
มีมารยาท และถ้าคุณไม่ถือสา

405
00:29:02,920 --> 00:29:06,040
งดงามทั้งรูปร่างหน้าตา

406
00:29:07,280 --> 00:29:09,680
นี่เหรอ สวยใช่ไหมล่ะ

407
00:29:09,760 --> 00:29:12,000
ข้ายังเรียนรู้อยู่ว่ามันทำอะไรได้บ้าง

408
00:29:12,080 --> 00:29:15,280
- เพิ่งค้นพบวิธีใหม่บนเตียงเมื่อคืน
- คุณนี่ล่ะก็

409
00:29:15,360 --> 00:29:17,000
อยากให้ข้าทำให้ดูไหม

410
00:29:17,080 --> 00:29:19,080
- อยากสิ
- ฉันต้องสารภาพว่า

411
00:29:19,160 --> 00:29:20,800
คุณทำให้เราสนใจแบบแปลกๆ

412
00:29:20,880 --> 00:29:23,600
นี่ครับ ดูให้ดีๆ นะ

413
00:29:39,120 --> 00:29:41,920
เสกฝนก็เรื่องหนึ่ง แต่งานเต้นรำที่มี...

414
00:29:42,000 --> 00:29:45,120
มีบางอย่างผิดปกติ ผิดปกติมาก

415
00:29:45,200 --> 00:29:48,600
เจ้าน่าจะบอกข้าระหว่างที่เราเต้นรำ

416
00:29:48,680 --> 00:29:49,760
เราไม่เต้นรำ

417
00:30:01,160 --> 00:30:02,520
ประตูกำลังเปิด

418
00:30:03,080 --> 00:30:04,520
โลก

419
00:30:19,640 --> 00:30:21,120
น่ารักจัง

420
00:30:21,600 --> 00:30:23,520
กำลังจัดงานเลี้ยงซะด้วย

421
00:30:24,360 --> 00:30:26,200
- จะทำยังไงดี
- ฉันก็ไม่แน่ใจ

422
00:30:26,960 --> 00:30:28,360
วันนี้ฉันเจอเรื่องไม่ดีเท่าไร

423
00:30:28,440 --> 00:30:30,920
แฟนฉัน ลินด์ซีย์ หนีไปแล้ว

424
00:30:31,880 --> 00:30:33,640
- เป็นเพราะฉันเหรอ
- อะไรนะ

425
00:30:34,160 --> 00:30:36,400
ไม่ ไม่หรอก

426
00:30:37,080 --> 00:30:40,000
เรื่องเมื่อคืนเป็นฟางเส้นสุดท้าย

427
00:30:40,080 --> 00:30:42,040
มันสะสมมานานแล้ว

428
00:30:43,640 --> 00:30:46,000
ฉันว่าที่จริงลินด์ซีย์ไม่ชอบฉันเท่าไร

429
00:30:47,440 --> 00:30:49,280
ฉันรู้ว่าฉันเป็นคนเรื่องเยอะ

430
00:30:49,360 --> 00:30:50,400
ฉัน...

431
00:30:52,960 --> 00:30:54,200
ฉันจะบอกว่า...

432
00:30:54,880 --> 00:30:56,600
ฉันไม่กลัวเรื่องเยอะหรอกนะ

433
00:30:57,960 --> 00:30:59,800
นรกส่งปีศาจมา

434
00:30:59,880 --> 00:31:02,600
พวกมันวนเวียนอยู่ข้างนอก
พวกมันอยากได้ตัวเกเบรียล

435
00:31:02,680 --> 00:31:04,680
อยู่ในนี้เราปลอดภัยดี

436
00:31:04,760 --> 00:31:07,880
ตามหลักแล้ว ร้านหนังสือแห่งนี้
ยังถือเป็นสถานทูตอยู่

437
00:31:07,960 --> 00:31:10,280
ข้าว่าเจ้าต้องเลิกเล่นละคร

438
00:31:10,360 --> 00:31:12,600
เราต้องคิดว่าจะทำยังไง

439
00:31:12,680 --> 00:31:15,480
ข้าจะไม่ส่งจิมให้พวกเขา

440
00:31:15,560 --> 00:31:17,840
จะมีคนโดนลูกหลง ทูตสวรรค์

441
00:31:17,920 --> 00:31:21,720
ข้าว่าเจ้าประเมินปัญหาของเราสูงเกินไป

442
00:31:28,840 --> 00:31:29,680
ว่ายังไงล่ะ

443
00:31:32,160 --> 00:31:33,160
ตายจริง

444
00:31:33,240 --> 00:31:34,920
"ส่งทูดสะหวันมา"

445
00:31:35,000 --> 00:31:38,920
ใช่ พวกนี้สะกดคำไม่เก่ง
พวกมันจะบอกว่า...

446
00:31:39,000 --> 00:31:40,640
ส่งทูตสวรรค์มา

447
00:31:40,720 --> 00:31:44,520
ส่งตัวเกเบรียลมา
แล้วจะไม่มีใครต้องเจ็บตัว

448
00:31:44,600 --> 00:31:46,120
ไม่มีทาง

449
00:31:46,200 --> 00:31:49,280
ข้าขอย้ำว่าตามหลักแล้ว
ร้านหนังสือแห่งนี้

450
00:31:49,360 --> 00:31:51,440
เปรียบเสมือนสถานทูต

451
00:31:51,520 --> 00:31:54,480
และเคยเป็นสำนักงาน
ต่างแดนของสวรรค์ ดังนั้น...

452
00:31:54,560 --> 00:31:56,440
เจ้าเป็นพวกแหกกฎ อซิราเฟล

453
00:31:57,160 --> 00:31:58,600
เจ้าไม่ได้รับการคุ้มครอง

454
00:31:59,440 --> 00:32:02,400
ข้ามีพลรบแห่งอเวจีอยู่เคียงข้าง

455
00:32:03,400 --> 00:32:05,920
แต่ข้าไม่คิดจะทำร้ายเจ้า

456
00:32:06,600 --> 00:32:08,800
แค่พวกมนุษย์ที่อยู่กับเจ้า

457
00:32:10,040 --> 00:32:13,080
เจ้ามีเวลา 60 วินาทีที่จะส่งตัว
อัครทูตสวรรค์เกเบรียลมา

458
00:32:13,160 --> 00:32:16,760
ก่อนเราจะเปิดฉากสังหารพวกมนุษย์

459
00:32:21,360 --> 00:32:22,320
ขอโทษนะครับ

460
00:32:27,160 --> 00:32:28,360
ห้าสิบวินาที

461
00:32:28,440 --> 00:32:29,800
ว่ายังไง

462
00:32:30,320 --> 00:32:32,440
ทั้งหมดนี่เป็นเพราะข้าใช่ไหม

463
00:32:32,520 --> 00:32:35,520
คนพวกนั้นต้องการตัวข้าใช่ไหม

464
00:32:40,000 --> 00:32:41,000
เจ้ามาหาข้า

465
00:32:41,880 --> 00:32:43,480
ข้าบอกว่าจะปกป้องเจ้า

466
00:32:44,280 --> 00:32:45,640
และข้าจะทำตามนั้น

467
00:32:45,720 --> 00:32:48,640
ไม่ต้องหรอก ข้าจะออกไป

468
00:32:59,080 --> 00:32:59,960
ข้ามาแล้ว

469
00:33:01,240 --> 00:33:02,480
ข้าคือคนที่เจ้าต้องการตัว

470
00:33:03,640 --> 00:33:04,480
คิดว่านะ

471
00:33:05,240 --> 00:33:06,320
ข้าเอง

472
00:33:07,080 --> 00:33:10,360
ข้าไม่รู้ว่าเจ้าทำอะไรอยู่
แต่เจ้ากำลังขวางทางข้า

473
00:33:11,920 --> 00:33:15,440
ส่งทูตสวรรค์มาเดี๋ยวนี้
ไม่งั้นทุกคนในร้านหนังสือโดนแน่

474
00:33:15,520 --> 00:33:16,920
ข้าเอาจริงนะ

475
00:33:17,640 --> 00:33:18,560
สวัสดี

476
00:33:19,080 --> 00:33:20,080
ฟังนะ

477
00:33:21,120 --> 00:33:25,880
ทูตสวรรค์เกเบรียล ดูเหมือนจะเป็นข้า

478
00:33:25,960 --> 00:33:29,640
แต่ข้าก็เป็นจิม ซึ่งย่อมาจากเจมส์
แต่ก็เป็นเกเบรียลด้วย

479
00:33:30,520 --> 00:33:33,480
หุบปากซะที

480
00:33:34,680 --> 00:33:39,520
กลับเข้าไปในร้าน ตอนนี้ เดี๋ยวนี้เลย

481
00:33:39,600 --> 00:33:43,480
แล้วบอกไอ้เฮงซวยอซิราเฟล

482
00:33:43,560 --> 00:33:46,840
กับทูตจอมกบฏโครว์ลีย์

483
00:33:46,920 --> 00:33:51,680
ว่าถ้าไม่ส่งทูตสวรรค์เกเบรียล
ออกมาเดี๋ยวนี้ พวกมันเสร็จแน่

484
00:33:52,640 --> 00:33:57,440
สระเอ ส.เสือ ไม้ไต่คู้ ด.เด็ก

485
00:33:58,320 --> 00:34:00,120
เสร็จ ไปสิ

486
00:34:13,639 --> 00:34:14,760
เกิดอะไรขึ้น

487
00:34:16,520 --> 00:34:21,040
พวกนั้นบอกให้ข้ากลับมา
บอกให้พวกเจ้าส่งทูตสวรรค์ออกไป

488
00:34:23,480 --> 00:34:24,639
แหงล่ะ

489
00:34:24,760 --> 00:34:27,480
เราสร้างปาฏิหาริย์
เพื่อไม่ให้คนรู้ว่าเขาเป็นใคร

490
00:34:27,560 --> 00:34:29,800
ตอนนี้เลยไม่มีใครรู้ว่าเขาเป็นใคร
ฉลาดมาก พวกเรา

491
00:34:29,880 --> 00:34:31,639
ขอโทษนะคะ คุณเฟลล์

492
00:34:31,679 --> 00:34:34,159
คนพวกนี้เป็นใคร เกิดอะไรขึ้น

493
00:34:34,280 --> 00:34:36,199
ยี่สิบวินาที ทูตสวรรค์

494
00:34:36,320 --> 00:34:38,639
ก่อนที่เราจะเริ่มเล่นงานพวกมนุษย์

495
00:34:38,679 --> 00:34:40,480
จะเล่นให้หนักเลย

496
00:34:40,560 --> 00:34:43,360
เจ้าไม่ได้รับอนุญาตให้ทำร้ายมนุษย์โดยตรง

497
00:34:43,440 --> 00:34:45,520
- เจ้าก็รู้ แช็กซ์
- ก็อาจจะใช่

498
00:34:45,600 --> 00:34:47,520
แต่เราทำร้ายพวกเขาทางอ้อมได้

499
00:34:47,600 --> 00:34:50,440
เราทำร้ายพวกเขาขณะสู้กับทูตสวรรค์ได้

500
00:34:50,520 --> 00:34:52,159
ถือว่าโดนลูกหลง

501
00:34:52,639 --> 00:34:54,600
จะบอกว่านี่ได้รับอนุญาต
อย่างเป็นทางการเหรอ

502
00:34:54,639 --> 00:34:57,360
ว่าการโจมตีครั้งนี้
เป็นไปตามกฎการทำสงคราม

503
00:34:57,440 --> 00:35:01,040
ใช่หรือไม่ใช่ เจ้าได้รับอนุญาต
ให้โจมตีอย่างเป็นทางการหรือเปล่า

504
00:35:04,000 --> 00:35:05,280
ข้าไม่ได้โง่นะ

505
00:35:06,320 --> 00:35:07,400
ข้าได้รับอนุญาต

506
00:35:08,640 --> 00:35:11,520
ข้อปฏิบัติการมาตรฐาน
วรรค 112 มาตราย่อย 3

507
00:35:11,600 --> 00:35:15,400
"ต้องให้เวลาพลเรือน
เพียงพอที่จะอพยพออกจากพื้นที่สู้รบ"

508
00:35:15,480 --> 00:35:17,200
อซิราเฟลสามารถร้องเรียน

509
00:35:17,320 --> 00:35:19,880
ไปยังสภาทมิฬแห่งเหล่าดยุคนรก

510
00:35:19,960 --> 00:35:23,840
แต่เจ้าต้องเลื่อนการโจมตีจนกว่า
พวกเขาจะตอบ อาจนานเป็นสัปดาห์

511
00:35:24,440 --> 00:35:26,800
พวกเจ้าอาจจะเดือดร้อนหนักก็ได้

512
00:35:33,400 --> 00:35:36,880
งั้นก็ให้พวกมนุษย์ออกไปซะ

513
00:35:37,560 --> 00:35:38,480
ได้

514
00:35:39,920 --> 00:35:42,480
ข้าเพิ่งตั้งกฎมั่วซั่ว
ที่พวกนั้นโง่เกินกว่าจะเช็ก

515
00:35:42,560 --> 00:35:45,680
ข้าจะพาพวกมนุษย์ออกไปแล้วกลับมา
จะไม่ปล่อยเจ้าไว้คนเดียว

516
00:35:45,800 --> 00:35:48,400
- ข้ารู้ แต่ข้าขอเสนอ...
- ข้าเอาอยู่น่า

517
00:35:48,480 --> 00:35:52,440
ผมจะพาพวกคุณออกไปจากที่นี่
ถ้าทุกคนทำตามที่ผมบอก

518
00:35:52,520 --> 00:35:55,160
- จะไม่มีใครเจ็บตัว
- ผมไม่รู้ว่ามีเรื่องอะไรกัน

519
00:35:55,280 --> 00:35:57,480
แต่ผมจะจัดการเอง

520
00:35:57,560 --> 00:35:59,560
- ขอทางหน่อย
- เดี๋ยวก็เป็นเรื่องหรอก

521
00:36:06,280 --> 00:36:07,480
คุณนายครับ

522
00:36:10,320 --> 00:36:13,560
ผมไม่รู้ว่าทำไมคุณถึงคิดว่า
มันเหมาะสมที่จะขัดจังหวะ

523
00:36:13,640 --> 00:36:15,680
การชุมนุมของสมาคม
ผู้ประกอบการแห่งถนนวิคเบอร์

524
00:36:15,840 --> 00:36:16,840
การเต้นรำ

525
00:36:17,760 --> 00:36:20,400
พวกเจ้าไม่ได้ชุมนุม พวกเจ้าเต้นรำ

526
00:36:22,400 --> 00:36:25,280
คุณไม่มีสิทธิ์มารบกวนคนเหล่านี้

527
00:36:26,280 --> 00:36:29,640
เอาล่ะ ผมจะโทรแจ้งหน่วยฉุกเฉิน

528
00:36:31,680 --> 00:36:34,080
โครว์ลีย์ ขอบเขตของร้านนี้อยู่ตรงไหน

529
00:36:34,160 --> 00:36:36,040
กรอบประตู ห้ามเข้ามา

530
00:36:43,600 --> 00:36:45,000
เจ้าจะทำแบบนั้นไม่ได้

531
00:36:45,080 --> 00:36:48,120
ทำไปแล้ว พลเรือนโดนลูกหลง

532
00:36:48,160 --> 00:36:51,640
รีบเอาพวกมนุษย์ที่เหลือออกไป
ไม่งั้นเราจะลากออกมาทีละคน

533
00:36:52,760 --> 00:36:53,840
เอาล่ะ

534
00:36:56,480 --> 00:36:59,160
ฉันยังไม่เข้าใจอยู่ดี เกิดอะไรขึ้น

535
00:37:00,640 --> 00:37:02,160
เรื่องมันซับซ้อน

536
00:37:02,280 --> 00:37:04,760
ทางที่ดีทุกคนควรลืมเรื่องทั้งหมดซะ

537
00:37:04,840 --> 00:37:07,200
และทำทุกอย่างตามที่คุณโครว์ลีย์แนะนำ

538
00:37:07,320 --> 00:37:10,200
นี่คุณพยายามสะกดจิตฉันเหรอ
เป็นอย่างนั้นใช่ไหม

539
00:37:10,320 --> 00:37:12,640
- ต้องใช่แน่ๆ
- ผมพยายามช่วยชีวิตพวกคุณอยู่

540
00:37:12,760 --> 00:37:14,680
เอาล่ะ ทุกคน ต่อแถวเรียงสอง

541
00:37:14,800 --> 00:37:17,960
คุณนายแซนด์วิชอยู่ข้างหน้ากับผม
นีน่ากับแม็กกี้ปิดท้าย

542
00:37:18,040 --> 00:37:19,760
- มาเร็ว
- ฉันจะไม่ปล่อยให้เขา

543
00:37:19,840 --> 00:37:21,280
เผชิญกับพวกนั้นลำพัง

544
00:37:21,360 --> 00:37:24,280
พอผมบอกให้เดิน ก็นั่นแหละ เดิน

545
00:37:24,360 --> 00:37:28,000
อย่าสบตากับพวกนั้น
แค่ตามผมออกไป นีน่า จะมาไหม

546
00:37:30,760 --> 00:37:31,640
ไม่

547
00:37:31,680 --> 00:37:34,600
อยู่เพื่อตายอย่างกล้าหาญเหรอ น่ายกย่อง

548
00:37:34,640 --> 00:37:37,080
เอาล่ะ ช่วยชีวิตคน คุณมีเข็มติดหมวกไหม

549
00:37:37,160 --> 00:37:39,440
- มีมากกว่านั้นอีก
- แน่นอน

550
00:37:39,520 --> 00:37:41,000
ไปกันเถอะ

551
00:37:41,880 --> 00:37:44,200
- สุขสันต์วันครบรอบนะ ที่รัก
- สุขสันต์วันครบรอบ

552
00:37:44,320 --> 00:37:45,520
ข้าเอาจดหมายมาให้

553
00:37:46,400 --> 00:37:49,440
- ทำไม
- มันเกะกะหน้าประตู

554
00:37:50,120 --> 00:37:51,960
เก็บไว้ก่อน ตอนนี้ไม่เหมาะ

555
00:37:54,280 --> 00:37:55,960
ก้มหน้าไว้ อย่ามองพวกเขา

556
00:37:59,440 --> 00:38:01,560
- พวกนั้นจับเขาไป
- เขาปลอดภัยไหม

557
00:38:02,040 --> 00:38:05,360
ไม่น่านะ เราออกไปรอดูข้างนอก
อย่างปลอดภัยดีกว่า

558
00:38:06,160 --> 00:38:07,640
เดินต่อไป

559
00:38:16,120 --> 00:38:18,440
ผมขอประกาศอย่างเป็นทางการว่า

560
00:38:18,520 --> 00:38:21,880
การชุมนุมสมาคมผู้ประกอบการ
แห่งถนนวิคเบอร์จบลงแล้ว

561
00:38:21,960 --> 00:38:25,640
จะดีที่สุดถ้าพวกคุณรีบกลับร้าน

562
00:38:25,680 --> 00:38:28,520
และพยายามลืมเรื่องนี้เท่าที่จะทำได้

563
00:38:28,600 --> 00:38:29,920
ไปสิ

564
00:38:30,560 --> 00:38:31,640
คุณเป็นคนดีนะ

565
00:38:32,080 --> 00:38:34,080
ผมไม่ได้เป็นคนดี หรือเป็นคน

566
00:38:34,160 --> 00:38:35,360
แต่ขอบคุณ

567
00:38:38,400 --> 00:38:40,760
- ทำไมไม่ออกไปล่ะ
- บอกมาว่าเกิดอะไรขึ้น

568
00:38:40,840 --> 00:38:42,960
- คุณอยู่ในอันตราย
- ไม่มีอะไรมีเหตุผลเลย

569
00:38:43,040 --> 00:38:45,440
คุณกำลังลำบาก เราจะไม่ทิ้งคุณไว้คนเดียว

570
00:38:45,520 --> 00:38:49,560
เราไม่ได้อยู่ในอันตราย
เดี๋ยวโครว์ลีย์ก็กลับมาแล้ว เขามีแผน

571
00:38:49,640 --> 00:38:51,880
ทำไมคุณไม่สู้เองล่ะ คิดแผนของตัวเอง

572
00:38:51,960 --> 00:38:55,360
คิดอยู่ แต่เขามีความสุขเวลาได้ช่วยผม

573
00:39:06,800 --> 00:39:09,160
คุณตำรวจ ผมอยากแจ้งความ

574
00:39:10,880 --> 00:39:12,400
ฉันว่าฉันไม่ใช่...

575
00:39:12,480 --> 00:39:15,800
- คุณเป็นผู้บังคับใช้กฎหมายหรือเปล่า
- ใช่ แน่นอนว่า...

576
00:39:15,880 --> 00:39:18,600
ในฐานะตำรวจ คุณสามารถจับกุม
คนที่ทำผิดกฎหมายได้

577
00:39:18,640 --> 00:39:21,440
- ใช่ แต่...
- ดี งั้นจับผมที

578
00:39:21,520 --> 00:39:22,840
- อะไรนะ
- ก็อย่างที่บอก

579
00:39:22,920 --> 00:39:24,840
ใส่กุญแจมือ ผมจะไปด้วยเงียบๆ

580
00:39:27,080 --> 00:39:30,280
เรื่องนี้พูดยาก แต่ที่จริง
ฉันไม่ใช่เจ้าหน้าที่สืบสวนพลตระเวน

581
00:39:30,360 --> 00:39:31,960
ตำรวจชาวมนุษย์

582
00:39:32,040 --> 00:39:34,920
ผมรู้ว่าคุณเป็นทูตสวรรค์
ผมถึงยอมให้จับไง

583
00:39:35,000 --> 00:39:37,640
ผมเป็นปีศาจที่รู้ว่ามีคนทำผิดกฎสวรรค์

584
00:39:37,680 --> 00:39:40,160
ผมขอสั่งให้คุณจับผม ไม่มีเวลาแล้ว

585
00:39:40,280 --> 00:39:41,440
แต่ฉันต้องทำยังไง...

586
00:39:41,520 --> 00:39:44,040
พูดว่า "คุณถูกจับแล้ว
ทุกอย่างที่คุณพูด บลาๆ"

587
00:39:44,120 --> 00:39:46,400
- "บลาๆ"
- ดีมาก คุณจับผมแล้ว

588
00:39:46,480 --> 00:39:48,800
- จริงเหรอ
- จริงสิ คุณพูดว่า "บลาๆ" แล้ว

589
00:39:48,880 --> 00:39:51,040
ไม่ต้องห่วง คุณตำรวจ ผมจะไปด้วยเงียบๆ

590
00:39:51,120 --> 00:39:52,440
ไปไหนเหรอ

591
00:39:53,440 --> 00:39:54,880
สวรรค์

592
00:40:01,160 --> 00:40:02,120
นั่นแหละ

593
00:40:02,560 --> 00:40:03,920
ประตูกำลังเปิด

594
00:40:10,800 --> 00:40:13,120
คุณไม่ได้พยายามหลอกฉันใช่ไหม

595
00:40:13,160 --> 00:40:16,040
คุณจับผมแล้ว ผมจะพยายามหลอกคุณทำไม

596
00:40:20,760 --> 00:40:21,840
ปิดประตูด้วย

597
00:40:23,280 --> 00:40:24,880
ประตูกำลังปิด

598
00:40:28,920 --> 00:40:30,200
ลิฟต์กำลังขึ้น

599
00:42:22,280 --> 00:42:24,280
คำบรรยายโดย: ณิชา อ้นเอี่ยม

600
00:42:24,360 --> 00:42:26,360
ผู้ตรวจสอบงานแปล:
ฑิตธีมา ซิ้มเจริญ