1 00:00:08,015 --> 00:00:11,015 sync & correction by f1nc0 == Thai sub by Bonfelder == 2 00:00:14,521 --> 00:00:21,527 ♪ Well, I'm sitting at this bar, drinking whiskey ♪ 3 00:00:21,562 --> 00:00:24,997 ♪ holding tight to a photograph of you ♪ 4 00:00:25,031 --> 00:00:26,299 ฮาย 5 00:00:29,836 --> 00:00:31,537 มีอะไรหรือเปล่า? 6 00:00:31,572 --> 00:00:33,806 แจ็ค เบนสัน เป็นเพื่อนของฉัน 7 00:00:33,840 --> 00:00:40,612 - ฉัน...ฉันเสียใจด้วย - เธอเป็นคนรับผิดชอบ, ใช่ไหม? 8 00:00:40,647 --> 00:00:41,781 ผู้จัดการหรืออะไรทำนองนั้น? 9 00:00:41,815 --> 00:00:43,615 เอ่อ, เขา... เขาเป็นเพื่อนฉัน, เหมือนกัน 10 00:00:43,650 --> 00:00:46,385 ภรรยาของแจ็คบอกว่าเป็นความผิด ของเธอ, จริงหรือเปล่า? 11 00:00:46,419 --> 00:00:50,022 รู้อะไรไหม? อืม, ไม่เป็นไร 12 00:00:50,056 --> 00:00:53,058 ฉันว่า ฉันไปร้านอื่นดีกว่า 13 00:00:53,093 --> 00:00:55,661 เฮ้! ฉันถามคำถามเธออยู่นะ 14 00:00:55,695 --> 00:00:57,462 อย่ามายุ่งกับฉัน 15 00:00:59,766 --> 00:01:02,634 โอ, อะไรวะ! นี่มันบ้าอะไรกัน? 16 00:01:04,236 --> 00:01:06,838 - เธอทำหรือเปล่า? - เปล่า, ฉ...ฉันสาบาน 17 00:01:06,872 --> 00:01:09,541 อา! 18 00:01:11,010 --> 00:01:12,376 ไปให้พ้น! 19 00:01:28,760 --> 00:01:33,531 ไม่ พระเจ้า, ได้โปรด, ไม่เอาอีกแล้ว 20 00:02:01,726 --> 00:02:04,160 เรามีภารกิจ 21 00:02:04,194 --> 00:02:07,664 - มีรายละเอียดไหม? - ไม่มี 22 00:02:10,835 --> 00:02:13,870 เอาละ, เราควรทำตาม แผนเดิม... 23 00:02:13,904 --> 00:02:18,074 เดินกลับคนละทาง, ให้เวลาไม่ตรงกัน จะได้ไม่มีคนสงสัย... 24 00:02:25,916 --> 00:02:29,840 สกาย: เดี๋ยว, พลังโทรจิต? ฉันคิดว่ามันไม่อยู่จริงเสียอีก 25 00:02:29,875 --> 00:02:33,689 ยังไม่เคยได้รับการยืนยัน เราจึงต้องไปเบทส์วิลล์... 26 00:02:33,723 --> 00:02:36,625 เพื่อเก็บรายชื่อสินทรัพย์ ประเมินและนำเข้ามายังชิลด์ 27 00:02:36,659 --> 00:02:39,261 นั่นแปลว่าเราต้องคุยกับเธอ และดูว่าเธอมีพลังจริงไหม? 28 00:02:39,295 --> 00:02:42,464 - ก็ต้องอย่างนั้นสิ - แหม, น่าจะตั้งชื่อดีกว่านี้... 29 00:02:42,499 --> 00:02:44,466 เป็นทางการน้อยกว่า, ดี...กว่านี้ 30 00:02:44,501 --> 00:02:46,835 "คณะต้อนรับ" ทำนองนั้น 31 00:02:46,870 --> 00:02:49,471 ฉันอยากให้เธอตั้งใจดูงานนี้, สกาย 32 00:02:49,506 --> 00:02:51,106 เป็นโอกาสเรียนรู้ 33 00:02:51,140 --> 00:02:53,608 วิธีรับมือกับคน ที่ค้นพบความสามารถใหม่ๆ 34 00:02:53,642 --> 00:02:56,477 อย่างกับว่า ฉันไม่เคยทำงั้นแหละ 35 00:02:56,512 --> 00:03:00,315 - ฉันเจอไมค์ ปีเตอร์สันก่อนคุณ - จำได้ไหมว่าลงเอยอย่างไร? 36 00:03:00,349 --> 00:03:03,618 นี่เป็นโอกาสเห็นว่ามันจะเป็นอย่างไร ถ้าทำถูกวิธี 37 00:03:03,652 --> 00:03:06,054 คุณเคยเจอคนประเภทนี้ มากี่คนแล้ว? 38 00:03:06,088 --> 00:03:09,023 นิดหน่อย มีคนประเภทนี้ ไม่มากในบัญชีรายชื่อ 39 00:03:09,057 --> 00:03:12,493 พวกเขาคงสติแตกถ้าเห็น ขบวนรถของชิลด์ 40 00:03:12,528 --> 00:03:15,630 แต่ละเคสก็แตกต่างกัน บางคนก็ปฏิเสธท่าเดียว 41 00:03:15,664 --> 00:03:17,632 ว่าพวกเขา ไม่มีอะไรผิดปกติ 42 00:03:17,666 --> 00:03:20,100 มันเป็นเรื่องละเอียดอ่อน, และจากรายงานทั้งหมดที่มี, 43 00:03:20,135 --> 00:03:22,837 สถานการณ์นี้ดูเหมือน จะละเอียดอ่อนเป็นพิเศษ 44 00:03:22,871 --> 00:03:24,671 "เครื่องเร่งอนุภาคระเบิด" 45 00:03:24,705 --> 00:03:27,474 แฮนนาห์ ฮัทชินส์, หนึ่งในวิศวกร ควบคุมคุณภาพ 46 00:03:27,508 --> 00:03:30,144 - เป็นความผิดเธอหรือ? - คนในเมืองโทษเธอ 47 00:03:30,178 --> 00:03:33,613 ช่างเทคนิคสี่คนเสียชีวิตจากระเบิด... ภายใต้การดูแลของเธอ 48 00:03:33,648 --> 00:03:36,050 มันแย่มาก...กับครอบครัวพวกเขา 49 00:03:36,084 --> 00:03:38,185 สังคมโบสถ์เล็กๆ นั่น คงวุ่นวาย 50 00:03:38,219 --> 00:03:39,353 เธอก็คงเหมือนกัน, 51 00:03:39,387 --> 00:03:41,555 เพื่อน, เพื่อนร่วมงาน, ต้องมาตาย และยิ่งไปกว่านั้น, 52 00:03:41,589 --> 00:03:44,057 อาจมีพลังบางอย่าง ที่เธอยังไม่เข้าใจ 53 00:03:44,091 --> 00:03:46,807 - หรือควบคุมไม่ได้ - ซิมมอนส์: หัวหน้า, กระทรวงพลังงาน 54 00:03:46,833 --> 00:03:49,095 ประกาศว่าห้องทดลองเครื่องเร่งอนุภาค นั่นอันตรายเกินกว่าจะเข้าไปได้ 55 00:03:49,129 --> 00:03:50,464 ฟิทซ์: แต่ข่าวดีก็คือ, 56 00:03:50,498 --> 00:03:52,231 คิดว่าเรายังสามารถกู้ข้อมูล เหตุวิบัติคืนมาได้ 57 00:03:52,266 --> 00:03:53,567 จากอุปกรณ์ต่างๆ 58 00:03:53,601 --> 00:03:55,802 เราจะระบุสาเหตุและความสัมพันธ์ 59 00:03:55,837 --> 00:03:58,371 ระหว่างพลังโทรจิต ที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ 60 00:03:58,405 --> 00:04:00,739 กับการระเบิดจากเครื่องเร่งอนุภาค 61 00:04:00,774 --> 00:04:05,178 มันใช้แม่เหล็กขนาดยักษ์เพื่อ ยิงอนุภาคกึ่งอะตอมนับพันล้านตัว 62 00:04:05,212 --> 00:04:07,146 เข้าใส่อนุภาคตรงข้ามกัน ที่ความเร็วแสง 63 00:04:07,181 --> 00:04:12,124 เพื่อสร้างบิ๊กแบงขนาดจิ๋ว, ดังนั้น... นี่น่าจะเป็นจุดเริ่มต้นที่ดี 64 00:04:13,052 --> 00:04:16,154 - ฉันเคยอ่าน - ฉันจะพยายามไม่พูดถึงบิ๊กแบง 65 00:04:16,189 --> 00:04:17,857 เมื่อเราคุยกับฮัทชินส์เรื่องระเบิด 66 00:04:17,891 --> 00:04:20,659 เธอจะต้องอยู่ในรถ นี่เป็นสถานการณ์ที่ละเอียดอ่อน 67 00:04:20,694 --> 00:04:23,228 เราไม่รู้ว่าอันตรายประเภทไหน ที่จะเกิดจากผู้หญิงคนนี้, 68 00:04:23,262 --> 00:04:25,931 ดังนั้นฉันจะลองพยายามติดต่อ พร้อมนักสืบวอร์ดและเมย์ 69 00:04:25,966 --> 00:04:28,567 เมย์: เครื่องออกในอีกห้านาที อย่าลืมรัดเข็มขัด 70 00:04:28,602 --> 00:04:32,904 มันเป็นสถานการณ์ละเอียดอ่อน, คุณก็เลยพาคนอบอุ่นและฉลาดไปด้วย? 71 00:04:36,275 --> 00:04:41,179 - เฮ้, ทุกคน - นายมาสาย 72 00:04:46,451 --> 00:04:48,586 โรเจอร์: เรารู้ว่าคุณทำอะไรลงไป 73 00:04:48,621 --> 00:04:51,623 เธอระเบิดปั๊มน้ำมันนั่น ทำไมไม่จับเธอไปเลย? 74 00:04:58,664 --> 00:05:01,566 เจ้าหน้าที่, คุณมีวิธีกันฝูงชนพวกนี้ ออกไปไหม? 75 00:05:01,600 --> 00:05:03,634 กำลังพยายาม, แต่นี่เป็นประเทศเสรี 76 00:05:03,668 --> 00:05:06,637 คุณฮัทชินส์, ผมนักสืบโคลสัน 77 00:05:06,671 --> 00:05:09,606 เราเชี่ยวชาญปรากฏการณ์ประหลาด อย่างที่คุณกำลังเจอ 78 00:05:09,641 --> 00:05:13,077 - คุณมาจับฉันใช่ไหม? - มาคุย 79 00:05:13,111 --> 00:05:15,446 แล้ว, มันจะได้อะไรขึ้นมา? 80 00:05:16,781 --> 00:05:17,748 ออกไปจากที่นี่! 81 00:05:17,782 --> 00:05:19,382 เราไม่อยากให้เธออยู่ที่นี่อีกแล้ว 82 00:05:19,417 --> 00:05:21,384 คุณตำรวจ, กันพวกนั้นออกไป 83 00:05:25,757 --> 00:05:27,791 หลบไป! หลบไป! 84 00:05:31,328 --> 00:05:34,364 มาร์ธา: นั่นแหละฝีมือเธอ ตัวประหลาดนั่นเพิ่งพยายามฆ่าเรา! 85 00:05:34,398 --> 00:05:35,398 เฮ้, ใจเย็นๆ 86 00:05:36,267 --> 00:05:39,402 ใจเย็น, คุณตำรวจ วางปืนลง 87 00:05:39,437 --> 00:05:41,071 อย่ามายุ่งกับฉัน 88 00:05:41,105 --> 00:05:42,539 คุณฮัทชินส์, โปรดใจเย็นๆ 89 00:05:42,573 --> 00:05:43,940 - ฉันไม่ได้ทำ - โปรดใจเย็นๆ 90 00:05:43,974 --> 00:05:45,608 เราจะไม่ยอมให้ใครทำร้ายคุณ 91 00:05:48,145 --> 00:05:52,915 - ไปกันได้แล้ว - เยอะไปสำหรับ "คณะต้อนรับ" 92 00:06:05,470 --> 00:06:08,805 ซิมมอนส์: เราไม่เชื่อว่ามนุษย์ มีพลังโทรจิต, ใช่ไหม? 93 00:06:10,975 --> 00:06:13,276 แหม, เมย์ต้องทำให้เธอสงบ 94 00:06:13,310 --> 00:06:16,145 ผู้หญิงคนนี้ทำให้รถตำรวจ เคลื่อนที่...ด้วยจิตของเธอ 95 00:06:16,180 --> 00:06:17,847 ไม่มีทฤษฎีสนับสนุน... 96 00:06:17,881 --> 00:06:18,948 พลังโทรจิต, ยังไม่มี 97 00:06:18,983 --> 00:06:22,285 ถึงแม้เราจะเชื่อนิดหน่อย, จำได้ไหม? ตอนปีหนึ่งนั่น? 98 00:06:22,319 --> 00:06:25,654 แซลลี่ เว็บเบอร์ ทำหนังสือตก ในวิชาประสาทชีววิทยา? 99 00:06:25,689 --> 00:06:27,790 โอ, แหม, นั่นเป็นการ แกล้งที่แรงอยู่นะ 100 00:06:28,825 --> 00:06:32,294 - เธอร้องอย่างกับเด็กผู้หญิง - ก็ฉันเป็นเด็กผู้หญิง 101 00:06:32,328 --> 00:06:34,797 รู้ไหม, ข้อผิดพลาดอย่างหนึ่ง ของการจบปริญญาเร็วไปสามปี... 102 00:06:34,831 --> 00:06:36,950 คือเราไม่เคยได้แกล้ง น้องใหม่เลย 103 00:06:36,985 --> 00:06:37,399 อืม 104 00:06:37,433 --> 00:06:42,170 ฟิทซ์... สกายไม่เคยเข้ามหาวิทยาลัย 105 00:06:42,205 --> 00:06:46,841 - เธอก็เลยเป็นน้องใหม่ - น้องใหม่ตัวเล็กขี้สงสัย 106 00:06:46,876 --> 00:06:51,513 และการถูกแกล้งเป็นส่วนหนึ่ง ของการเป็นนักสืบชิลด์ 107 00:06:51,547 --> 00:06:52,981 แหม, เป็นส่วนสำคัญ, เลยล่ะ 108 00:06:53,016 --> 00:06:55,917 ทำไมไม่ทำให้เธอ ได้ประสบการณ์ศูนย์ฝึกชิลด์บ้าง? 109 00:06:55,951 --> 00:06:58,453 มันจะไม่ยุติธรรม ถ้าเธอไม่เคยเจอแบบนั้น 110 00:06:58,488 --> 00:07:01,155 อัพโหลดข้อมูลเสร็จแล้ว ไปกันเถอะ 111 00:07:01,189 --> 00:07:03,090 ได้, ครับ 112 00:07:08,195 --> 00:07:11,933 วอร์ด: แค่ฟูกบางๆ หรือครับ? ยังอีกตั้งหกชั่วโมงจะถึงปลายทาง 113 00:07:11,967 --> 00:07:16,837 ฟิทซ์เพิ่มฉนวนแม่เหล็กไว้ในห้อง หลังจากซิมมอนส์ตกใจตอนนั้น 114 00:07:16,871 --> 00:07:19,140 ถ้าคุณฮัทชินส์มีพลังที่ว่าจริงๆ, 115 00:07:19,174 --> 00:07:22,276 ห้องนั่นจะป้องกันมันออกมา, 116 00:07:22,310 --> 00:07:25,779 แต่ในนั้น, เธอยังอันตรายอยู่ 117 00:07:25,813 --> 00:07:29,583 - เธอเป็นอย่างไร? - เดนโดรท็อกซินกำลังหมดฤทธิ์ 118 00:07:29,617 --> 00:07:33,554 เธอจะตื่นเร็วๆ นี้, จะกลัว, ที่อยู่ในห้องแปลกๆ 119 00:07:33,588 --> 00:07:36,523 การติดต่อกับเธอต่อจากนี้ เป็นส่วนสำคัญที่จะทำให้เธอเชื่อใจ, 120 00:07:36,558 --> 00:07:39,259 ซึ่งเป็นสาเหตุที่ฉันอยากให้เธอ อยู่ในนั้นด้วย 121 00:07:41,052 --> 00:07:42,923 แน่ใจนะว่าเป็นความคิดที่ดีแล้ว? 122 00:07:42,958 --> 00:07:45,732 ถ้าคุณฮัทชินส์จะเชื่อสิ่งที่เราพูด, 123 00:07:45,767 --> 00:07:48,969 เธอต้องรู้ว่าเราจะไม่ ปิดบังอะไรเธอ, 124 00:07:49,003 --> 00:07:52,105 แปลว่าคุณต้องคอยอธิบาย สถานการณ์ 125 00:07:52,139 --> 00:07:55,275 แล้วถ้าเธอไม่ใจเย็น? ถ้ามันทำให้เธอยิ่งปั่นป่วนล่ะ? 126 00:07:55,309 --> 00:07:59,679 - เขาคงจะให้ฉันทำแทนเสียเลย - ทำนองนั้น 127 00:08:01,115 --> 00:08:04,784 - ผมจะสังเกตการณ์อยู่ข้างนอก - ฉันจะไปถอดเน็คไท 128 00:08:04,818 --> 00:08:09,121 ถ้าเธอเป็นผู้มีพลังโทรจิต ไม่อยากให้เธอใช้มันรัดคอฉัน 129 00:08:21,134 --> 00:08:23,569 ขอน้ำให้เธอหน่อย 130 00:08:27,840 --> 00:08:33,669 ไม่เป็นไรนะ ผมฟิล นี่คือเมลินดา เมย์ 131 00:08:33,846 --> 00:08:39,150 - ฉันมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร? - ฉันทำให้เธอสงบ 132 00:08:41,487 --> 00:08:43,622 ฉันขอโทษที่ต้องพาคุณ มาด้วยวิธีนี้ 133 00:08:43,656 --> 00:08:49,961 โคลสัน: สถานการณ์บานปลาย นั่นเพื่อความปลอดภัยของทุกคน 134 00:08:49,996 --> 00:08:55,133 ความปลอดภัยของทุกคน ดี โอเค 135 00:08:55,167 --> 00:09:03,407 โอ, พระเจ้า, ฉันทำอะไรลงไป? ผมสัญญา, คุณฮัทชินส์... 136 00:09:03,442 --> 00:09:05,510 ที่นั่นไม่มีใครได้รับบาดเจ็บ 137 00:09:06,153 --> 00:09:10,014 ฉันไปที่ไหนเกิดเรื่องร้ายที่นั่น 138 00:09:10,048 --> 00:09:14,685 ตอนอยู่ที่บ้านนั่น, เธอโกรธ คนพวกนั้นไหม? 139 00:09:14,719 --> 00:09:19,189 หือ, โกรธ? เปล่า ฉันรู้จักพวกเขาเกือบทุกคน 140 00:09:19,223 --> 00:09:23,360 พวกเขาโกรธฉัน ฉันเข้าใจ 141 00:09:23,394 --> 00:09:30,467 โอ, พระเจ้า ภรรยาแฟรงค์... ดูวิธีที่เธอมองฉันสิ 142 00:09:30,501 --> 00:09:33,303 แฟรงค์ เดลาคอร์ท เขาตายในอุบัติเหตุนั่น 143 00:09:33,337 --> 00:09:37,974 ที่พวกเขาตายเป็นเพราะฉัน ฉันฆ่าพวกเขา 144 00:09:43,614 --> 00:09:47,249 - น่าเศร้า - ซิมมอนส์: และก็เป็นปกติ 145 00:09:47,284 --> 00:09:49,886 ค่าที่อ่านได้อยู่ในเกณฑ์ปกติ 146 00:09:49,920 --> 00:09:51,353 แน่นอน, มันยากที่จะหา 147 00:09:51,388 --> 00:09:52,989 ถ้าเราไม่รู้ว่ากำลังหาอะไร 148 00:09:53,023 --> 00:09:56,059 ที่บอกได้จากคลื่นสมองพวกนี้ คือเธอกำลังหัวเสีย 149 00:09:56,093 --> 00:09:57,660 ต้องใช้คอมพิวเตอร์ไหม? 150 00:09:57,695 --> 00:09:59,729 เมย์อยู่ข้างใน...ผู้หญิงที่ยิงเธอ 151 00:09:59,763 --> 00:10:01,263 ทำเธอหมดสติต่างหาก 152 00:10:01,298 --> 00:10:04,800 ทุกอย่างไม่เป็นไปตามที่หวัง เมย์ก็เลยต้องจัดการ 153 00:10:04,834 --> 00:10:07,069 - เพราะเธอคือ เดอะคาวาลรี่ - อือ 154 00:10:07,103 --> 00:10:09,338 จะว่าไป, ชื่อนั้นได้มาอย่างไร? 155 00:10:09,372 --> 00:10:11,473 - วอร์ดไม่เคยบอก? - เธอไม่รู้? 156 00:10:12,775 --> 00:10:17,179 คงไม่รู้หรอก เพราะเธอไม่เคยอยู่ศูนย์ฝึก 157 00:10:17,214 --> 00:10:19,280 เรื่องมันยาว 158 00:10:19,315 --> 00:10:23,919 ใช่, แหม, วอร์ดก็ไม่ใช่ เอส.โอ. ที่ช่างพูดเสียด้วย 159 00:10:23,953 --> 00:10:25,854 เอาละ, ลองจินตนาการดู... 160 00:10:28,357 --> 00:10:32,027 ...ป้อมปราการเข้มแข็งแห่งหนึ่ง ในมานามา, บาห์เรน 161 00:10:32,061 --> 00:10:35,129 นักสืบชิลด์หลายคน ถูกจับเป็นตัวประกัน, 162 00:10:35,163 --> 00:10:36,997 ถูกทรมานเพื่อรีดข้อมูล 163 00:10:37,032 --> 00:10:39,601 ภารกิจของเมย์... กำจัดภัยคุกคาม 164 00:10:39,635 --> 00:10:41,636 นายหมายถึงฆ่าคน 165 00:10:41,670 --> 00:10:45,139 ไม่ใช่คนธรรมดา... ทหารรับจ้างทั้งกอง, 166 00:10:45,173 --> 00:10:47,642 - เกือบร้อยคน - เกินกว่าร้อย 167 00:10:47,676 --> 00:10:49,977 เกินกว่า 100 นาย, อาวุธครบ 168 00:10:50,011 --> 00:10:52,679 พาหนะของเธอถูกทำลาย, เธอก็เลยขี่ม้าเข้าไป 169 00:10:52,714 --> 00:10:55,216 และ, อืม, เธอมีปืน M249 ข้างละกระบอก 170 00:10:55,250 --> 00:10:58,919 ใช่...ข้างละกระบอก และลุยเข้าไปบนหลังม้า 171 00:10:58,954 --> 00:11:03,224 - ที่มาของ...เดอะคาวาลรี่* - เรื่องจริงหรือ? 172 00:11:03,258 --> 00:11:09,028 เธอกวาดล้างภัยคุกคามจนหมดสิ้น ด้วยตัวคนเดียว 173 00:11:12,300 --> 00:11:15,135 เธอเห็นคนเจ็บมากมายในวันนั้น 174 00:11:15,169 --> 00:11:18,805 - สกาย: นั่นทำให้เธอ... - เอ้านี่แฮปปี้? 175 00:11:20,941 --> 00:11:24,343 กำลังโหลดข้อมูลเครื่องเร่งอนุภาค 176 00:11:37,178 --> 00:11:40,526 ไม่! ห้ามแตะเลย! 177 00:11:40,560 --> 00:11:43,296 เธอต้องผ่านหลักสูตรวิศวกรรม โฮโลกราฟีต่ำๆ สองเทอม 178 00:11:43,330 --> 00:11:45,331 - เธอจึงจะมีสิทธิ์แตะมัน! - ก็ได้, ก็ได้ 179 00:11:45,365 --> 00:11:47,750 เข้าใจแล้ว ฉันไม่ได้จบจาก มหาวิทยาลัย 180 00:11:47,751 --> 00:11:51,470 ฮอกวอร์ธสของชิลด์อะไรนั่น ฉันขึ้นข้างบนดีกว่า 181 00:11:51,505 --> 00:11:54,373 และฉันจะค้นคว้าด้วยตัวเอง ด้วยคอมพิวเตอร์ของฉัน... 182 00:11:54,408 --> 00:11:58,710 คอมพิวเตอร์ที่เก่า และน่าเบื่อของฉัน 183 00:12:03,016 --> 00:12:06,418 - ไม่น่าเชื่อ เธอเชื่อด้วย? - ม้า...ให้มันได้อย่างนี้ 184 00:12:06,452 --> 00:12:08,854 คราวหน้าอำเรื่องอะไรดี? 185 00:12:08,888 --> 00:12:12,825 - เราต้องสืบทอดประเพณี - ใช่ 186 00:12:12,859 --> 00:12:17,495 ฉันได้รับรายงานจากแผนกที่สอง หลายสัปดาห์ 187 00:12:17,530 --> 00:12:21,999 ตำหนิว่าอุปกรณ์เชื่อมต่อ สลักมันหลวม 188 00:12:22,034 --> 00:12:25,169 โทไบอัส เขาเป็น... 189 00:12:25,204 --> 00:12:28,540 เขาเป็นช่างเทคนิคที่นั่น 190 00:12:28,574 --> 00:12:34,478 เราเปลี่ยนอะหลั่ยด้วยกัน, และตรวจความบกพร่องถึงสามครั้ง 191 00:12:34,512 --> 00:12:38,883 เหมือนว่าฉันต้องลงไป ทุกสองสามวัน 192 00:12:38,917 --> 00:12:40,651 คุณเจอปัญหาไหม? 193 00:12:40,685 --> 00:12:44,355 ไม่ แต่แน่ละ, ฉันต้องทำอะไรพลาด 194 00:12:44,389 --> 00:12:46,157 ทีมของผมกำลังพยายาม หาสาเหตุ 195 00:12:46,191 --> 00:12:49,326 ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ และเกิดอะไรขึ้นกับคุณ 196 00:12:51,868 --> 00:12:54,698 เกิดกับฉัน? คุณหมายความอย่างไร? 197 00:12:56,200 --> 00:12:59,970 เราเชื่อว่าอุบัติเหตุนั่น บางทีอาจทำให้ 198 00:13:00,004 --> 00:13:03,373 คุณมีความสามารถด้านโทรจิต รูปแบบใดรูปแบบหนึ่ง 199 00:13:04,407 --> 00:13:06,843 คุณคิดว่าเป็นเพราะฉัน? 200 00:13:06,878 --> 00:13:12,015 รถตำรวจ, ปั๊มน้ำมัน... คุณคิดว่าฉันทำเรื่องพวกนั้น? 201 00:13:12,049 --> 00:13:15,886 เรายังไม่แน่ใจ, และมันอาจฟังไม่รื่นหู, 202 00:13:15,920 --> 00:13:18,588 แต่เหตุการณ์พวกนี้ มีอะไรอย่างหนึ่งที่เหมือนกัน 203 00:13:18,622 --> 00:13:24,927 ฉันงั้นสิ, แต่ฉันไม่ได้เป็นต้นเหตุ ไม่ใช่เพราะฉัน 204 00:13:24,961 --> 00:13:28,431 ถ้าฉันทำก็ดีสิเพราะบางที ฉันอาจหยุดมันได้ 205 00:13:28,465 --> 00:13:31,934 แต่ถ้าไม่ใช่เธอ, แล้วเกิดจากอะไร? 206 00:13:35,506 --> 00:13:38,540 พวกคุณไม่เชื่อหรอก 207 00:13:41,911 --> 00:13:43,879 ลองอธิบายมาสิ 208 00:13:45,949 --> 00:13:48,850 พระเจ้ากำลังลงโทษฉัน 209 00:13:50,520 --> 00:13:53,955 พระองค์ทอดทิ้งฉัน ไม่ปกป้องฉันอีกต่อไปแล้ว 210 00:13:53,989 --> 00:13:56,190 จึงได้เกิดเรื่องแบบนี้ 211 00:13:58,861 --> 00:14:04,533 - ปกป้องคุณจากอะไร? - ปีศาจ ค่ะ 212 00:14:06,101 --> 00:14:12,040 ฉันถูกปีศาจตามหลอกหลอน 213 00:14:15,777 --> 00:14:18,913 เชื่อว่าถูกรังควานน่ะไม่แปลก ถ้าเคยกระทบกระเทือนจิตใจ 214 00:14:18,948 --> 00:14:21,416 เธอคงผ่านเรื่องราวอะไรมามาก 215 00:14:21,450 --> 00:14:23,418 เธอโทษตัวเอง รู้สึกผิด 216 00:14:23,452 --> 00:14:27,688 ทั้งหมดนั่นแหละ เธอกำลังใจสลาย ตรวจที่เกิดเหตุให้ละเอียด 217 00:14:27,722 --> 00:14:31,158 ถ้าโศกนาฏกรรมนั่นให้พลังเธอ, เราต้องหยุดมัน 218 00:14:31,192 --> 00:14:33,260 ถ้าไม่ใช่ความผิดเธอ, ก็ยิ่งดี, 219 00:14:33,294 --> 00:14:35,729 แต่จนกว่าจะถึงตอนนั้น, เธอเป็นอันตรายต่อเราทุกคน 220 00:14:47,106 --> 00:14:50,373 ให้ฉันเข้าไปคุยกับเธอเถอะค่ะ ฉันท์เพื่อน 221 00:14:50,407 --> 00:14:52,208 ฉันยอมไม่ได้ มันอันตรายเกินไป 222 00:14:52,242 --> 00:14:56,112 เธอไม่อันตราย เธอใจดี...เหมือน, ใจดีมากๆ 223 00:14:56,146 --> 00:14:58,214 เธอไม่เคยลืมวันเกิดเพื่อน โพสต์ข้อความอวยพรตลอด, 224 00:14:58,248 --> 00:15:01,016 ร่วมโครงการสำหรับเยาวชน ที่โบสถ์, ช่วยชีวิตสุนัข 225 00:15:01,051 --> 00:15:04,387 แฮนนาห์เป็นผู้ตรวจสอบความปลอดภัย ไม่ใช่แค่เพราะเธอใส่ใจรายละเอียด 226 00:15:04,421 --> 00:15:06,916 - แต่เพราะเธอ... - ห่วงใยอย่างแท้จริง 227 00:15:07,003 --> 00:15:09,492 ใช่ และคนที่ใส่ใจคนอื่นขนาดนี้ 228 00:15:09,526 --> 00:15:13,228 ต้องรับผิดชอบชีวิตคน มากขนาดนั้น เธอก็เลยสิ้นหวัง 229 00:15:13,262 --> 00:15:14,797 พร่ำเพ้อว่าพระเจ้าลงโทษเธอ... 230 00:15:14,831 --> 00:15:18,366 คนเชื่อในสิ่งที่อยากเชื่อ เพื่อกำหนดสิ่งที่ต้องทำ 231 00:15:18,401 --> 00:15:21,971 นั่นเป็นวิธีที่คุณกำหนดนโยบาย ยิงไว้ก่อนพ่อสอนไว้ใช่ไหม? 232 00:15:22,005 --> 00:15:24,139 อย่างน้อยให้ฉันได้ลอง รักษาความรู้สึกนั้นดู 233 00:15:24,173 --> 00:15:27,009 จนกว่าเราจะหาสาเหตุ ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอได้, 234 00:15:27,043 --> 00:15:30,112 ต้องให้อยู่อย่างนั้นไปก่อน ส่วนเธออยู่ห่างเข้าไว้ 235 00:15:34,117 --> 00:15:36,218 คิดว่าติดกาวไว้แล้วเสียอีก 236 00:15:41,457 --> 00:15:44,226 เธอถามคำถามได้ดี, สกาย 237 00:15:44,227 --> 00:15:48,789 แต่ตอนนี้พอแค่นี้ก่อน เสียใจด้วย 238 00:15:54,703 --> 00:15:57,204 ฉันไม่เข้าใจเธอเลย 239 00:15:57,239 --> 00:15:59,156 อะไรที่มาจากเธอมันแบบว่า... 240 00:15:59,157 --> 00:16:02,409 [เสียงหุ่นยนต์] เป้าหมายชัดเจน ภัยคุกคามถูกกำจัด 241 00:16:02,444 --> 00:16:05,946 - วอร์ด: แหม, ก็เธอเป็นผู้เชี่ยวชาญ - เฉพาะเรื่องนั้น 242 00:16:05,980 --> 00:16:08,115 เราจับแมลงด้วยน้ำผึ้งได้มากกว่า 243 00:16:08,150 --> 00:16:11,252 - ด้วยระเบิดนาปาล์ม สำนวนนะเรา - ส่งผักกาดมาให้หน่อย 244 00:16:11,286 --> 00:16:14,655 และเธอบอกให้ฉันอย่าไปยุ่ง, แต่นายรู้ไหมฉันคิดอะไร? 245 00:16:16,724 --> 00:16:19,726 เธอต้องไปนอนบ้าง 246 00:16:23,131 --> 00:16:25,832 เธอไม่ควร เผชิญหน้ากับนักสืบเมย์ 247 00:16:25,867 --> 00:16:28,268 ฉันไม่กลัวเธอหรอก แหม, ก็กลัวบ้าง, 248 00:16:28,302 --> 00:16:30,570 แต่ถ้าแค่เพราะเดอะคาวาลรี่ ที่ยิงคนร้อยคนบนหลังม้า 249 00:16:30,604 --> 00:16:32,673 ไม่ได้แปลว่าเธอรู้จักว่าคนอื่น ทำงานกันอย่างไร 250 00:16:32,707 --> 00:16:36,476 เดี๋ยว, บนหลังม้า? เธอได้ยินมาจากไหน? 251 00:16:36,510 --> 00:16:39,679 - ฟิทซ์-ซิมมอนส์ - พวกนั้นปั่นหัวเธอเล่นล่ะสิ? 252 00:16:42,149 --> 00:16:44,184 เรื่องราวมันถูกเติมแต่งทุกปี 253 00:16:44,218 --> 00:16:48,388 ไม่ใช่ร้อยคนหรอก...แค่ยี่สิบ เป็นนักฆ่าที่ได้รับการฝึกฝน 254 00:16:48,422 --> 00:16:53,458 เมย์จัดการทีละคนด้วยปืน กระบอกเดียว, ไม่มีกำลังเสริม 255 00:16:53,493 --> 00:16:56,128 - เธอช่วยชีวิตนักสืบได้มากมาย? - อือ-หือ 256 00:16:56,163 --> 00:16:58,230 ไม่มีม้าสักตัว 257 00:16:58,264 --> 00:17:03,402 แล้ว, ถ้ามันไปได้สวย, ทำไม เธอจึงหงุดหงิดกับชื่อนั้น? 258 00:17:03,436 --> 00:17:05,971 ไม่รู้สิ, เมย์ไม่ได้ต้องการชื่อเสียง 259 00:17:06,006 --> 00:17:08,540 เธอแค่ทำงานให้เสร็จก็จบ 260 00:17:12,751 --> 00:17:15,068 มีดฉันหายไปไหน? 261 00:17:25,390 --> 00:17:28,193 อย่ามายุ่งกับฉัน! 262 00:17:29,895 --> 00:17:32,697 โอ, พระเจ้า, โปรดอภัยลูกด้วย! 263 00:17:38,437 --> 00:17:41,706 โอ นี่คงเป็นการปะทะกัน ของอะตอมเหมือนในรายงาน 264 00:17:44,809 --> 00:17:48,212 โอ, ให้ตาย ช่างเทคนิคพวกนั้นพูดถูก 265 00:17:49,715 --> 00:17:51,882 ฟังฉันอยู่หรือเปล่า? 266 00:17:51,916 --> 00:17:54,785 ไม่กลัวสักหน่อยเลยหรือ? 267 00:17:54,819 --> 00:17:56,553 จริงๆ แล้วผิดหวังมากกว่า 268 00:17:58,890 --> 00:18:00,090 ก็ได้ ก็ได้ 269 00:18:00,125 --> 00:18:02,559 ฉันแค่ปฏิบัติงานอยู่, และ, ใช่, ฉันฟังอยู่ 270 00:18:02,593 --> 00:18:04,962 ฉันกำลังจะไปเพิ่ม สัญญาณแม่เหล็กของตัวยิงประจุ 271 00:18:04,996 --> 00:18:06,764 เพื่อจำลองสถานการณ์ 272 00:18:06,798 --> 00:18:09,933 ถ้าเข้าไปในนั้นแล้วเอายา ไดอะซิแพมให้แฮนนาห์ทานด้วย 273 00:18:09,968 --> 00:18:12,102 เธออาจต้องสงบสติมากกว่านี้ 274 00:18:12,137 --> 00:18:13,570 และการแกล้งนั้นก็ต้องทำให้ดีกว่าเดิม 275 00:18:13,604 --> 00:18:16,373 รู้แล้วน่า กำลังหาวิธีแกล้งใหม่ๆ อยู่เลย 276 00:18:16,407 --> 00:18:18,608 แต่ต้องถูกกาลเทศะ, ซิมมอนส์. 277 00:18:18,643 --> 00:18:21,311 สกายจะได้ไม่สงสัย 278 00:18:27,752 --> 00:18:29,185 วอร์ด, มาดูนี่สิ 279 00:18:32,756 --> 00:18:35,158 โทไบอัส ฟอร์ด 280 00:18:35,192 --> 00:18:37,994 โอ, เขาเป็นช่างเทคนิคคนหนึ่ง ที่ตายที่โรงงานหรือเปล่า? 281 00:18:38,028 --> 00:18:40,163 ใช่, และเขารายงานตำหนิ ด้านความปลอดภัยสามครั้ง 282 00:18:40,197 --> 00:18:42,731 ในเดือนที่แล้ว, เกิดจาก แผนกของแฮนนาห์ทุกครั้ง 283 00:18:42,766 --> 00:18:46,835 เธออุตส่าห์คิดว่าเขาเป็นเพื่อน แต่เขาไม่คิดอย่างนั้น 284 00:18:46,869 --> 00:18:49,650 ที่น่าเศร้าคือ...เขารายงานถูก 285 00:19:01,551 --> 00:19:05,821 โอ ตัวยิงประจุ 286 00:19:05,855 --> 00:19:08,990 ตัวยิงประจุ, ตัวยิงประจุ ใช่แล้ว 287 00:19:13,529 --> 00:19:16,731 จริงๆ แล้ว... โอ 288 00:19:18,301 --> 00:19:20,501 เอาละ, นี่คงใช้พอใช้ได้ 289 00:19:23,171 --> 00:19:27,608 อยากได้เชือกอีกสักหน่อย 290 00:19:27,643 --> 00:19:29,910 และเหยื่อที่ดูไม่น่าสงสัย 291 00:19:31,347 --> 00:19:34,482 โอ, เยี่ยมไปเลยนะเนี่ย 292 00:19:34,516 --> 00:19:37,684 ซิมมอนส์: เอาละ, นี่มันแปลก 293 00:19:41,522 --> 00:19:45,860 พระเจ้า ฟิทซ์, ดูนี่สิ 294 00:19:45,894 --> 00:19:47,895 นี่มันอะไรกัน? 295 00:19:47,929 --> 00:19:51,365 ดูเหมือนการระเบิดจะไปเปิดหน้าต่างสู่... 296 00:19:51,399 --> 00:19:53,700 - สู่นรก - อ๊า! 297 00:19:59,407 --> 00:20:01,040 ซิมมอนส์! เธอไม่เป็นอะไรนะ? 298 00:20:01,075 --> 00:20:04,978 หัวหน้า, แฮนนาห์พูดถูก เธอไม่ใช่ผู้ใช้พลังโทรจิต 299 00:20:05,012 --> 00:20:07,213 มีคนอื่นอยู่บนเครื่องบินนี่ 300 00:20:17,024 --> 00:20:19,392 - นั่นมันอะไร? - เครื่องบินสูญเสียพลังงาน 301 00:20:20,126 --> 00:20:22,138 เรากำลังตก 302 00:20:33,745 --> 00:20:37,215 - วอร์ด, นายผ่านการสอบบิน? - ตัวบังคับบินอัตโนมัติทำงาน? 303 00:20:37,249 --> 00:20:38,949 ไม่ทำงานเช่นกัน 304 00:20:38,983 --> 00:20:41,519 สลับแบตเตอรี่ เพื่อควบคุมการบินเอาไว้ 305 00:20:41,553 --> 00:20:43,554 เหลือพลังงานเอาไว้เลี้ยง เกราะของห้องกักกัน 306 00:20:43,589 --> 00:20:45,856 ขยับปีก 10 องศา 307 00:20:45,890 --> 00:20:47,357 - เปลี่ยนเป็นเกียร์ลงจอด - ให้ฉันทำอะไร? 308 00:20:47,391 --> 00:20:48,458 รัดเข็มขัด 309 00:20:48,492 --> 00:20:53,230 มีพื้นที่พอจอดเครื่องได้ แต่อาจขรุขระหน่อย 310 00:20:53,264 --> 00:20:54,598 ลงจอดแนวตั้งฉุกเฉิน 311 00:21:02,773 --> 00:21:05,975 - เตรียมตัวรับแรงกระแทก - เดี๋ยวจัดให้ 312 00:21:33,137 --> 00:21:35,437 หูฟังสื่อสารแบบเดิมของเรา ถ่ายทอดผ่านเครื่องบิน, 313 00:21:35,472 --> 00:21:36,572 อุปกรณ์นั่นเก็บไว้ตรงนี้ 314 00:21:36,606 --> 00:21:38,374 วอร์ด: สาวคนนั้นเป็นคนทำหรือ? 315 00:21:38,408 --> 00:21:40,842 เราเชื่อว่าคุณฮัทชินส์เป็นเหยื่อ 316 00:21:40,877 --> 00:21:43,612 ทฤษฎีเกี่ยวกับพลังของเธอ พิสูจน์แล้วว่าไม่ใช้ 317 00:21:43,647 --> 00:21:45,914 - งั้นใคร? - ซิมมอนส์: ฉันเห็นผี 318 00:21:45,948 --> 00:21:47,316 ฉัน...ฉันรู้มันฟังไม่เข้าท่า, 319 00:21:47,350 --> 00:21:49,551 แต่มีผู้ชายคนหนึ่งโจมตีฉัน แล้วก็หายตัวไป 320 00:21:49,586 --> 00:21:52,754 - เธอเห็นตัวเขาชัดไหม? - เขาสลายไปเฉยๆ 321 00:21:52,789 --> 00:21:55,523 เมย์, เช็คระบบทั้งหมด ห้องกักกันยังล็อคอยู่ไหม? 322 00:21:55,557 --> 00:21:57,225 เราจ่ายพลังงานส่วนใหญ่ ไปที่นั่น 323 00:21:57,260 --> 00:22:00,561 หมอนั่นจะเป็นตัวอะไรก็ตาม เขาพยายามทำร้ายคุณฮัทชินส์ 324 00:22:00,596 --> 00:22:02,898 ห้องกักกันอาจเป็นสิ่งเดียว ที่ปกป้องเธอได้ 325 00:22:02,932 --> 00:22:06,101 - เราจะบอกเธอ - ขอฉันเป็นคนคุยกับแฮนนาห์? 326 00:22:06,135 --> 00:22:09,604 ชีวิตเธอต้องพลิกผันมิหนำซ้ำ ยังถูกขังในห้องน่ากลัวนั่นอีก 327 00:22:09,638 --> 00:22:11,172 เธอคิดว่าตัวเองถูกลงโทษ 328 00:22:11,206 --> 00:22:13,441 เพราะฉะนั้นขอฉันเป็นคน บอกข่าวดีนี้? 329 00:22:13,475 --> 00:22:16,711 บอกว่าชายเสียสติไร้ตัวตน กำลังตามล่าเธอน่ะหรือ? 330 00:22:16,745 --> 00:22:19,547 นายอีกแล้วหรือ, ฉันว่าน่าจะ มีคนอื่นแย้งฉันบ้างว่าไหม 331 00:22:19,581 --> 00:22:22,583 เอาละ ฉันจะไปชั้นบน 332 00:22:22,618 --> 00:22:25,052 เปิดเครื่องสื่อสารและวิทยุ ฉุกเฉินติดต่อ สนง.ญ. 333 00:22:25,086 --> 00:22:28,155 วอร์ด, หยิบอาวุธ คุ้มกันฟิทซ์-ซิมมอนส์ออกไป, 334 00:22:28,190 --> 00:22:29,623 ประเมินความเสียหาย, และพาเราหนีออกไป 335 00:22:29,657 --> 00:22:34,199 เดี๋ยว พวกเรา, เอิ่ม...ฟิทซ์ไปไหน? 336 00:22:34,963 --> 00:22:38,665 ฟิทซ์: ฮัลโหล? มีใครได้ยินไหม? 337 00:22:38,700 --> 00:22:40,667 เกิดอะไรขึ้นเนี่ย? 338 00:22:42,503 --> 00:22:46,272 เครื่องเราตกหรือเปล่า? เมื่อกี้เสียงใคร? 339 00:22:46,307 --> 00:22:49,509 ถ้านี่เป็นการแกล้ง, ไม่ตลกเลยนะเจมม่า, 340 00:22:49,544 --> 00:22:51,177 นี่ต้องแกล้งกันแน่ๆ 341 00:23:00,321 --> 00:23:03,122 ฉลาดไม่เบา 342 00:23:16,536 --> 00:23:17,803 ซิมมอนส์? 343 00:23:18,805 --> 00:23:20,973 ไม่เอาน่า เปิดไฟเสีย 344 00:23:36,155 --> 00:23:38,190 ขอบคุณพระเจ้า นายหายไปไหนมา?! 345 00:23:38,224 --> 00:23:40,658 ฉันถูกขังในตู้เสื้อผ้า ตกใจแทบแย่, 346 00:23:40,693 --> 00:23:43,828 - พวกเธอนี่เจ๋งเป้งเป็นบ้า - ไม่ใช่ฝีมือเรา 347 00:23:43,863 --> 00:23:47,064 - แล้วเป็นฝีมือใคร? - เราเจอฟิทซ์แล้ว 348 00:23:47,099 --> 00:23:48,800 เมย์: ดี, เราต้องใช้เขา 349 00:23:48,834 --> 00:23:51,736 ดูเหมือนปัญหาหลัก อยู่ที่ระบบควบคุมการบินที่สอง 350 00:23:51,771 --> 00:23:53,438 แต่เขาทำลายมันเสียหมด 351 00:23:53,472 --> 00:23:57,008 - เธอหมายถึงใคร? - เก็บอุปกรณ์แล้วเข้าไปในนั้น 352 00:23:57,042 --> 00:24:00,645 ฉันจะปิดระบบควบคุมการบิน เพื่อประหยัดพลังงาน 353 00:24:00,679 --> 00:24:05,016 และไปป้องกันห้องกักกัน เผื่อไอ้ผีนั่นจะบุกเข้าไป 354 00:24:05,550 --> 00:24:08,052 เธอเพิ่งพูดว่า "ผี" ใช่ไหม? 355 00:24:15,874 --> 00:24:17,728 โคลสัน: ฉุกเฉิน,ฉุกเฉิน, ฉุกเฉิน 356 00:24:17,762 --> 00:24:20,130 หน่วยเหนือ, นี่คือ S.H.I.E.L.D. 616. 357 00:24:20,164 --> 00:24:22,499 เราสูญเสียพลังงานไฟฟ้า และลงจอด 358 00:24:22,534 --> 00:24:25,035 กำลังคำนวณพิกัด, ขอกำลังสนับ... 359 00:24:29,373 --> 00:24:33,877 เทคโนโลยี 1990 ได้แค่นี้เองหรือ 360 00:24:36,113 --> 00:24:39,916 - แฮนนาห์? - นั่นใคร? 361 00:24:43,608 --> 00:24:46,256 ฉันชื่อสกาย เรายังไม่เคยเจอกัน 362 00:24:46,290 --> 00:24:50,393 เครื่องเราตกใช่ไหม? พวกคุณบาดเจ็บไหม? 363 00:24:50,428 --> 00:24:53,863 - ฉันขอโทษ - ไม่ ไม่ ไม่ พวกเราไม่เป็นไร 364 00:24:53,897 --> 00:24:57,399 ไม่ว่าสิ่งที่เกิดนี่คืออะไร มันไม่ใช่ความผิดคุณ 365 00:24:57,434 --> 00:24:58,734 เราเข้าใจผิด 366 00:24:58,769 --> 00:25:03,072 แต่คุณต้องอยู่ในห้องนั้น เพื่อความปลอดภัย 367 00:25:03,106 --> 00:25:07,477 มีอะไรที่...ร้ายกาจอยู่ข้างนอกนี่ 368 00:25:07,511 --> 00:25:10,079 พวกปีศาจ 369 00:25:10,113 --> 00:25:13,082 ไม่รู้ว่ามันคืออะไร 370 00:25:22,609 --> 00:25:25,227 คุณเชื่อในพระเจ้าไหม? 371 00:25:27,296 --> 00:25:29,631 ถามจริง? 372 00:25:30,967 --> 00:25:34,503 - ไม่ค่อยเชื่อ - แต่ฉันเชื่อ 373 00:25:34,537 --> 00:25:40,408 และฉันรู้ว่าพระองค์ กำลังลงโทษฉัน, สมควรแล้ว 374 00:25:40,442 --> 00:25:45,146 ไม่, ไม่มีใครสมควร ถูกลงโทษ 375 00:25:47,816 --> 00:25:52,620 ฉันถูกเลี้ยงโดยแม่ชีสองสามคน และพวกเขาชอบพูดแบบนั้น, 376 00:25:52,654 --> 00:25:57,091 ขู่เด็กให้กลัวเรื่องความ โกรธเกรี้ยวของพระเจ้า 377 00:25:57,126 --> 00:26:00,661 ทำให้ฉันไม่อยากเชื่ออีกต่อไป 378 00:26:00,695 --> 00:26:04,498 ถ้อยคำที่ฉันจำได้จึงมีเพียง 379 00:26:04,533 --> 00:26:09,236 ถ้อยคำที่ซิสเตอร์แมคเคนน่า ถ่ายทอดจากพระคัมภีร์, 380 00:26:09,270 --> 00:26:12,673 เธอบอกว่า "พระเจ้าคือความรัก" 381 00:26:12,707 --> 00:26:16,510 ง่ายและทรงพลัง 382 00:26:16,544 --> 00:26:20,847 แต่เป็นเวอร์ชันที่ฉันชอบ พระองค์คือความรัก... 383 00:26:20,881 --> 00:26:23,983 คือสิ่งที่ยึดเหนี่ยวเราไว้ด้วยกัน 384 00:26:24,018 --> 00:26:25,752 และถ้านั่นเป็นจริง, 385 00:26:25,786 --> 00:26:30,557 ฉันก็ไม่คิดว่าพระองค์จะลงโทษ ที่คุณทำผิดพลาด 386 00:26:30,591 --> 00:26:33,526 ฉันว่าพระองค์จะทรง อภัยในความผิดพลาด 387 00:26:33,561 --> 00:26:39,198 - ฉันก็อยากเชื่ออย่างนั้น จริงๆ - ฉันจะป้องกันหน้าห้องให้ 388 00:26:39,232 --> 00:26:42,368 โคลสันต้องการคนช่วย แก้เครื่องส่งสัญญาณฉุกเฉิน 389 00:26:42,402 --> 00:26:44,203 ฉันอยากอยู่นี่ อีกสักครู่... 390 00:26:44,237 --> 00:26:47,874 ต้องทำให้เสร็จห้ามต่อรอง, นั่นเป็นคำสั่ง, 391 00:26:51,211 --> 00:26:53,612 ฉันจะอยู่แถวๆ นี้ เผื่อเธอต้องการ โอเค? 392 00:26:55,415 --> 00:27:00,052 อย่าทำร้ายเธอมากไปกว่า ที่เคยทำ, นักสืบเมย์ 393 00:27:05,291 --> 00:27:08,460 ซิมมอนส์: เขาคิดว่ามันเป็นนรก, แต่ฉันว่ามันเป็นโลกของเอเลี่ยน 394 00:27:08,494 --> 00:27:11,830 - ฟิทซ์, มันน่าประหลาดออก - แหม, เคยมีรายงานที่ลอนดอน 395 00:27:11,864 --> 00:27:14,733 หลังจากที่ยานอวกาศลงจอด ประตูของโลกทั้งปวงก็เปิดออก, 396 00:27:14,767 --> 00:27:16,401 ธอร์ผ่านเข้าออกระหว่างโลก 397 00:27:16,435 --> 00:27:19,237 นายคิดว่าพวกเขากำลังวิจัย เรื่องนั้นที่ห้องทดลอง? 398 00:27:19,271 --> 00:27:22,407 เพื่อสร้างประตูมิติ, ใช่ 399 00:27:22,441 --> 00:27:26,211 แต่ก็เหลวและปลดปล่อยพลังงาน ออกมามหาศาล 400 00:27:26,245 --> 00:27:30,648 เจ้า "ผี" ตนนี้คือคนที่ถูกขัง ตรงกลางจักรวาลของเรากับที่อื่น 401 00:27:30,682 --> 00:27:35,386 นั่นอาจเป็นที่มาของผีทุกตน มันอธิบายง่ายๆ แค่นี้ 402 00:27:35,421 --> 00:27:38,055 ง่ายๆ อาจไม่ใช่คำที่เหมาะ กับกรณีอย่างนี้ 403 00:27:46,264 --> 00:27:50,467 - บรรลัยแล้ว - ซิมมอนส์: เขาผ่านประตูเข้ามา 404 00:27:50,502 --> 00:27:51,902 พร้อมกัน: โอ, พระเจ้า 405 00:27:51,937 --> 00:27:55,071 เครื่องไม่อยู่บนพื้นราบ อาจแค่เอียง 406 00:27:55,106 --> 00:27:56,406 หรืออย่างอื่น 407 00:27:58,476 --> 00:27:59,976 ทำงานไป 408 00:28:11,188 --> 00:28:13,456 ปลอดภัย 409 00:28:26,370 --> 00:28:29,639 วอร์ด, ช่วยด้วย! 410 00:28:29,673 --> 00:28:31,240 เงียบๆ 411 00:28:51,695 --> 00:28:53,128 โอ! 412 00:28:53,163 --> 00:28:54,897 ช่วยด้วย! 413 00:29:09,745 --> 00:29:12,380 ดูเหมือนเป็นปัญหาฮาร์ดแวร์ ไม่ใช่เฟิร์มแวร์ 414 00:29:12,415 --> 00:29:15,717 ฉันควรอยู่กับแฮนนาห์ เพราะเธอเฝ้าคร่ำครวญอยู่ในนั้น 415 00:29:15,751 --> 00:29:16,718 ถ้าส่งเดอะคาวาลรี่ไปเรื่อยๆ, 416 00:29:16,752 --> 00:29:17,885 เธอก็คงต้องออกอาการ อย่างนั้นแหละ 417 00:29:17,920 --> 00:29:20,387 - อย่า...เรียกเธออย่างนั้น - ทำไมล่ะ? 418 00:29:20,422 --> 00:29:22,556 คนธรรมดาไม่สามารถ ยิงทหารบาห์เรนเป็นร้อย... 419 00:29:22,591 --> 00:29:25,325 - มันไม่ใช่อย่างนั้น - แค่ 20 ก็ได้ 420 00:29:25,359 --> 00:29:27,560 - ฉัน...ฉันแค่ไม่เข้าใจ - เธอไม่มีปืน 421 00:29:27,595 --> 00:29:30,063 พวกเราไม่มีปืน 422 00:29:30,098 --> 00:29:33,266 มันไม่ใช่การกู้ชีพหรือบุกโจมตี 423 00:29:33,300 --> 00:29:36,269 หรืออะไรก็ตามที่โจษจันกันอยู่ ในศูนย์ฝึกนั่น 424 00:29:36,303 --> 00:29:40,666 ตอนนั้นพวกเราอยู่ในคณะต้อนรับ และมุ่งหน้าไปทางใต้ 425 00:29:46,280 --> 00:29:48,214 - พวกนั้นมีเท่าไร... - เต็มไปหมด 426 00:29:50,284 --> 00:29:54,020 สาวพลเรือนและพวกเราอีก สองสามคนติดอยู่ในตึก, 427 00:29:54,095 --> 00:30:00,192 ถูกกักไว้โดยผู้ติดตาม ของผู้มีพลังพิเศษคนหนึ่ง... 428 00:30:00,227 --> 00:30:03,963 หรือสาวก เราไม่เคยรับรู้เรื่องนั้น 429 00:30:05,531 --> 00:30:07,817 สิ่งที่เมย์ทำ 430 00:30:08,135 --> 00:30:12,771 เธอบุกเดี่ยวเข้าไปช่วย พวกเขาออกมา 431 00:30:12,805 --> 00:30:17,276 บอกว่าเธอแก้ปัญหาได้ 432 00:30:17,310 --> 00:30:23,248 เธอก็เลยบุกเข้าไป ถล่มกองกำลังศัตรูเสียสิ้น 433 00:30:23,283 --> 00:30:29,254 - ไม่เคยบอกว่าทำได้อย่างไร - เธอสูญเสียใครไหม? 434 00:30:30,537 --> 00:30:34,986 ความเป็นตัวของตัวเอง เมย์ไม่เคยเป็นอย่างนี้มาก่อน 435 00:30:36,195 --> 00:30:41,465 เธอเคยเป็นคนเงียบขรึม, เธอแค่... 436 00:30:41,500 --> 00:30:42,867 เธอเคยอบอุ่น 437 00:30:42,902 --> 00:30:47,271 ไม่เคยกลัวอะไร, สร้างแต่ปัญหา, 438 00:30:47,306 --> 00:30:52,142 ชอบแกล้ง, คิดว่ากฎมีไว้ฝ่าฝืน, 439 00:30:52,177 --> 00:30:56,146 คุ้นๆ ไหม? 440 00:30:56,181 --> 00:30:59,517 แต่ตอนที่เธอเดินออกมา จากตึกนั่น... 441 00:30:59,551 --> 00:31:02,585 เหมือนส่วนนั้นของเธอหายไป 442 00:31:02,620 --> 00:31:06,623 ฉันพยายามทำให้เธอใจเย็น, 443 00:31:06,657 --> 00:31:09,893 แต่เธอไม่เคยเปิดเผย ว่าเกิดอะไรขึ้นในนั้น 444 00:31:09,928 --> 00:31:12,362 คุณพูดกับเธอว่าอย่างไร? 445 00:31:15,433 --> 00:31:18,601 ฉันพูดคำที่คิดว่าเธอ อยากได้ยิน 446 00:31:18,636 --> 00:31:22,004 นั่นเป็นสาเหตุที่คุณอยากได้เธอ มาขับเครื่องนี่... 447 00:31:22,039 --> 00:31:26,343 เพื่อดูว่าคนๆ นั้นยังอยู่ไหม 448 00:31:29,447 --> 00:31:31,481 กลอนมันขัด 449 00:31:46,730 --> 00:31:48,197 ให้ฉันเข้าไปหรือปล่อยเธอออกมา 450 00:31:48,232 --> 00:31:50,666 - เราไม่ใช่คนตัดสินเรื่องนั้น - ปล่อยเธอออกมา! 451 00:31:51,735 --> 00:31:53,836 บอกฉันสิ มันเกิดอะไรขึ้น? 452 00:31:53,870 --> 00:31:57,573 เมย์, เขาหายตัวได้ เขาผ่านเข้าออกโลกต่างๆ ได้ 453 00:31:57,607 --> 00:32:00,208 แต่ดูเหมือนร่างเขาจะสลาย ไปทีละน้อยทุกครั้งที่ปรากฏตัว 454 00:32:00,243 --> 00:32:01,977 แต่ทำไมเขาถึงตามล่าพวกนาย? 455 00:32:02,011 --> 00:32:04,296 เพราะเขาเข้าไปหาแฮนนาห์ในนั้น ไม่ได้ เธอปลอดภัย 456 00:32:04,381 --> 00:32:07,015 ถ้าเราอดทนรอ, บางทีเขาอาจ หายไปตลอดกาล 457 00:32:35,951 --> 00:32:39,880 - คุณจะทำอะไร? - แก้ปัญหา 458 00:32:50,251 --> 00:32:51,719 เราต้องหาทางออกไปจากที่นี่ 459 00:32:51,753 --> 00:32:54,689 ของพวกนี้ยังใช้ได้อยู่ไหม? 460 00:32:57,892 --> 00:33:01,195 เขาฟื้นแล้ว 461 00:33:01,229 --> 00:33:04,264 - เกิดอะไรขึ้น? - เอ่อ เราขาดการติดต่อ 462 00:33:04,299 --> 00:33:07,601 และคุณถูกตีด้วยประแจช่างประปา อันยักษ์ 463 00:33:07,635 --> 00:33:10,304 - ประแจ? - ใช่ 464 00:33:10,338 --> 00:33:14,173 หมอนั่นผ่านเข้าออกโลกเอเลี่ยน ด้วยประแจในมือ? 465 00:33:14,208 --> 00:33:17,143 มันคงอยู่ในมือเขาตอนโดนระเบิด 466 00:33:17,177 --> 00:33:21,147 ไม่ใช่ประแจแบบเดียวกับที่ใช้ คลายตัวยิงประจุ, ใช่ไหม? 467 00:33:21,181 --> 00:33:23,082 โคลสัน: ...ได้ยินไหม? 468 00:33:23,117 --> 00:33:24,818 สงสัยมันจะไม่ทำงาน 469 00:33:24,852 --> 00:33:27,621 เอ่อ, ครับ, ครับ, เราอยู่นี่ครับ คุณอยู่ไหนแล้ว? 470 00:33:27,655 --> 00:33:30,523 โคลสัน: ไม่ได้ไปไหน เราถูกโจมตีและขังเอาไว้, 471 00:33:30,557 --> 00:33:31,957 แล้วหมอนั่นก็หายตัวไป 472 00:33:31,992 --> 00:33:34,727 - เฮ้, โดนเหมือนกันเลย - เมย์อยู่กับพวกคุณไหม? 473 00:33:34,761 --> 00:33:36,062 ไม่ได้อยู่กับพวกเธอหรือ? 474 00:33:42,202 --> 00:33:45,624 ฉันไม่อยากทำให้เธอกลัว, แต่ฉันต้องใช้เธอเป็นเหยื่อล่อ 475 00:33:45,773 --> 00:33:48,270 แหม, ได้ยินแล้วสบายใจขึ้นเยอะ 476 00:33:49,509 --> 00:33:52,878 เพื่อล่อเขาออกมา, ให้ห่างจากคนของฉัน 477 00:33:52,913 --> 00:33:55,113 แล้วเธอจะทำอะไร? 478 00:33:57,817 --> 00:33:59,652 ทำสิ่งที่ต้องทำ 479 00:33:59,686 --> 00:34:01,153 ทำอย่างนี้แน่นะ? 480 00:34:01,187 --> 00:34:03,321 ฟิทซ์: ใช่ ผมจะเพิ่มสัญญาณให้สุด, 481 00:34:03,356 --> 00:34:04,656 และตัวรับสัญญาณ จะทำหน้าที่จุดชนวน 482 00:34:04,690 --> 00:34:07,059 โอเค, ได้ 483 00:34:10,729 --> 00:34:13,798 มีแค่ 20 เรือนในโลกเองนะนั่น 484 00:34:15,634 --> 00:34:18,670 โอ 485 00:34:18,704 --> 00:34:21,706 ฟิทซ์: แล้ว, เราเชื่อว่าหมอนี่ เป็นตัวต้นเหตุ? 486 00:34:21,740 --> 00:34:25,043 โคลสัน: สกายเคยบอกว่าเขาคือ ผู้ที่ส่งรายงานทั้งหมด 487 00:34:25,077 --> 00:34:27,344 สกาย: โทไบอัส ฟอร์ด น่าจะใช่เขา 488 00:34:27,379 --> 00:34:29,869 ไม่มีเหตุผลที่คนที่ฟ้อง เรื่องปัญหาความปลอดภัย 489 00:34:29,870 --> 00:34:33,017 - สร้างปัญหาเสียเอง หรืออีกทฤษฎี... - วอร์ด: ทฤษฎีไม่สำคัญ 490 00:34:33,052 --> 00:34:34,618 มีแค่ข้อเท็จจริง, ซึ่งก็คือ, 491 00:34:34,652 --> 00:34:37,388 ลูกกระสุนจะคว่ำหมอนั่นได้ ไม่ว่าเขาจะอยู่ในโลกไหนก็ตาม 492 00:34:37,422 --> 00:34:39,690 นึกออกไหมว่าเมย์พาเธอ ไปทางไหน? 493 00:34:39,724 --> 00:34:42,532 เราจะปล่อยโกลเด้นรีทรีฟเวอร์* พวกมันอยู่ในนี้ (* หุ่นยนต์) 494 00:34:44,897 --> 00:34:48,365 ฟิทซ์! นี่มันใช่เวลา เล่นเป็นเด็กๆ แบบนี้ไหม! 495 00:34:48,400 --> 00:34:49,766 เธอเป็นต้นคิดเรื่องแกล้ง 496 00:34:49,801 --> 00:34:52,335 และแน่นอน, ฉันทำให้มัน ดีขึ้นอีกนิดหน่อย 497 00:34:52,369 --> 00:34:54,770 ก่อนที่ฉันจะรู้ว่ามีพวก กระโดดข้ามมิติ 498 00:34:54,793 --> 00:34:57,373 - มาร่วมเล่นด้วย - เดี๋ยว, เล่นเป็นเด็ก 499 00:34:57,408 --> 00:35:02,946 - หมอนี่มันเด็กๆ - เธอนึกอะไรออกหรือ? 500 00:35:08,085 --> 00:35:13,583 โทไบอัส นั่นคุณใช่ไหม? 501 00:35:32,242 --> 00:35:33,575 เขาอยากให้เธอจำเขาได้ 502 00:35:33,610 --> 00:35:36,195 ทำไมเขาจึงรายงานตำหนิ ไปที่ออฟฟิศเธอในเมื่อ 503 00:35:36,196 --> 00:35:38,781 ไม่มีอะไรผิด แล้วก็ทำให้เกิด ปัญหาความปลอดภัยด้วยตัวเอง? 504 00:35:38,815 --> 00:35:40,016 เพื่อให้เธอถูกไล่ออกงั้นหรือ? 505 00:35:40,050 --> 00:35:42,301 เพื่อให้เธอสนใจ, เพื่อมีเวลา อยู่กับเธอ ลองคิดดูสิ... 506 00:35:42,302 --> 00:35:44,553 เขาขู่คนที่ทำเธอเสียหน้าที่ สนามบินจนลนลาน 507 00:35:44,587 --> 00:35:47,921 - เขาพยายามให้รถตำรวจนั่นชนคุณ - ตอนที่เราพาเธอมาอารักขา 508 00:35:47,956 --> 00:35:49,690 ใช่, เขาไม่ได้พยายามทำร้ายเธอ 509 00:35:51,197 --> 00:35:55,896 - เขาพยายามปกป้องเธอ - เขาชอบเธอ 510 00:36:25,998 --> 00:36:27,865 อยู่ตรงนี้ก่อน 511 00:36:38,939 --> 00:36:41,841 ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร 512 00:36:41,875 --> 00:36:47,006 - บอกเขาฉันไม่ทำร้ายเธอ - แฮนนาห์: โทไบอัส เธอเป็นเพื่อน 513 00:36:48,849 --> 00:36:51,909 - แฮนนาห์ - คุณต้องหยุด 514 00:36:52,185 --> 00:36:55,240 - ได้โปรด - ฟังนะ, เราเชื่อว่า 515 00:36:55,241 --> 00:36:56,121 คุณติดอยู่ระหว่างโลกสองโลก... 516 00:36:56,155 --> 00:36:59,157 - โลกนี้... - กับนรก 517 00:37:01,729 --> 00:37:04,697 ผมกำลังถูกฉุดลงนรก เพราะสิ่งที่ผมทำ 518 00:37:04,731 --> 00:37:07,433 คุณทำอะไร? 519 00:37:08,801 --> 00:37:12,270 แค่คลายข้อต่อสองสามท่อน, แล้วคุณก็เข้ามา 520 00:37:12,304 --> 00:37:15,173 มันเป็นช่วงที่ดีที่สุดของวันนั้น 521 00:37:15,208 --> 00:37:18,877 ผมเสียใจ ผม...ผมไม่อยาก ให้ใครต้องเจ็บตัว 522 00:37:18,911 --> 00:37:22,981 โอ, ไม่, โทไบอัส 523 00:37:24,583 --> 00:37:29,023 - คุณทำได้อย่างไร? - ผมทำให้พวกเขาตาย ผมรู้ดี 524 00:37:30,422 --> 00:37:32,457 และที่แย่ไปกว่านั้น ทุกคน เริ่มโทษคุณ 525 00:37:32,491 --> 00:37:36,193 - ผม...ผมพยายามหยุดพวกเขา - แต่คุณยิ่งทำร้ายคนมากขึ้น 526 00:37:36,228 --> 00:37:38,389 ผมแค่พยายามปกป้องคุณจากพวกเขา, 527 00:37:38,478 --> 00:37:41,862 พยายามไถ่โทษจากบาปของผม แฮนนาห์, ได้โปรด, 528 00:37:41,875 --> 00:37:45,736 บางทีถ้าคุณอภัยให้ผม, ผมก็ไม่ต้องตกนรก 529 00:37:46,395 --> 00:37:52,853 - มีแต่พระเจ้าที่อภัยคุณได้ - เมย์: และพระองค์จะไม่อภัย 530 00:37:53,278 --> 00:38:00,250 คุณยกเลิกสิ่งที่ทำไปแล้วไม่ได้ มันจะติดตัวไปตลอดกาล 531 00:38:00,285 --> 00:38:03,253 แต่การยึดติดกับชีวิตนี่สิ, 532 00:38:03,288 --> 00:38:09,993 ติดอยู่กับคนที่คุณอยากจะเป็น, นี่สินรก 533 00:38:10,027 --> 00:38:14,030 และคุณกำลังลากเธอลงนรกไปด้วยกัน 534 00:38:20,237 --> 00:38:25,775 คุณต้องปล่อยเธอไป ก่อนที่คนของฉันจะมาถึง 535 00:38:25,810 --> 00:38:30,579 ถ้าคุณห่วงไยเธอ, ฉันรู้ว่าคุณห่วงเธอ, 536 00:38:30,614 --> 00:38:32,682 ปล่อยเธอไป 537 00:38:35,452 --> 00:38:38,187 ปล่อยสาวน้อยนี่ไปเถอะ, โทไบอัส 538 00:38:45,829 --> 00:38:48,297 ปล่อยเธอไป 539 00:39:05,848 --> 00:39:07,749 - เธอไม่เป็นอะไรนะ? - อือ 540 00:39:13,255 --> 00:39:15,790 คุณพูดอะไรกับเขา? 541 00:39:17,860 --> 00:39:20,928 คำพูดเดียวกับที่คุณพูดกับฉัน ตอนอยู่บาห์เรน 542 00:39:47,455 --> 00:39:51,425 - เธอสบายดีไหม? - ดีขึ้นเยอะ 543 00:39:51,459 --> 00:39:53,960 บอกด้วยถ้าเธออยากได้อะไร 544 00:40:04,738 --> 00:40:08,192 - ฟิทซ์ซ่อมได้ไหม? - ไม่ อันนี้พังแล้วพังเลย 545 00:40:10,542 --> 00:40:12,111 แต่ไม่ใช่เมย์ 546 00:40:12,145 --> 00:40:15,615 ถ้าจะมีคนที่พาเมย์กลับมาได้, นั่นต้องเป็นคุณ 547 00:40:15,649 --> 00:40:18,518 คุณรู้ว่าทำอย่างไร ให้ชีวิตมันเดิน* 548 00:40:18,552 --> 00:40:20,512 เล่นคำน่ะ (* เดินเหมือนนาฬิกา) 549 00:40:21,054 --> 00:40:24,990 เธอก็เหมือนกัน เธอเห็นสิ่งดีในตัวพวกเขา 550 00:40:25,025 --> 00:40:27,192 เธอเป็นเพื่อนกับแฮนนาห์, 551 00:40:27,227 --> 00:40:29,962 ไม่รีรอที่จะอ่านความคิดของเมย์, 552 00:40:29,996 --> 00:40:33,132 และมองโทไบอัสออก โดยธรรมชาติ 553 00:40:33,166 --> 00:40:36,468 ฉันคงเป็นคนคาดเดาไม่ได้น่ะ 554 00:40:36,502 --> 00:40:41,307 แต่นี่ไม่ใช่หนึ่งในนั้น ฉันอยากให้เธอตั้งใจเรียนรู้ 555 00:40:41,341 --> 00:40:44,476 กระบวนการเก็บรายชื่อสินทรัพย์ ประเมินและนำเข้ามายังชิลด์ 556 00:40:44,510 --> 00:40:47,579 เพราะวันใดวันหนึ่ง, เธอจะทำมันได้ดี... 557 00:40:47,613 --> 00:40:50,102 และอาจดีที่สุด 558 00:40:51,016 --> 00:40:56,321 - ขอบคุณค่ะ เอ.ซี. - บางทีเธอน่าจะเปลี่ยนชื่อนั่น 559 00:40:56,355 --> 00:40:59,924 ใช่, เพราะชื่อนั่นมันงี่เง่าสุดๆ 560 00:40:59,959 --> 00:41:02,126 ฉันรู้ 561 00:41:16,975 --> 00:41:18,241 ขอนั่งด้วยคนได้ไหม? 562 00:41:22,246 --> 00:41:24,682 แจ๋ว 563 00:41:45,169 --> 00:41:47,464 โคลสัน: อีกสักครู่เราจะกลับมา 564 00:41:55,506 --> 00:41:58,308 - แต๊-แด่! - นั่นไม่ใช่คำในภาษาของเรานี่ 565 00:41:59,377 --> 00:42:00,845 - ฉันไม่เห็นเคยได้ยิน - ฉันเช็คให้ 566 00:42:00,879 --> 00:42:02,213 ภาษาของเรา? 567 00:42:02,247 --> 00:42:05,249 คุณหมายถึงภาษาอังกฤษ, ที่ใช้ครั้งแรกในประเทศอังกฤษ? 568 00:42:05,283 --> 00:42:09,052 "Aglet...แปลว่าปลอกโลหะ ใช้หุ้มปลายเชือกรองเท้า" 569 00:42:09,086 --> 00:42:10,520 โอ, ไม่เอาน่า 570 00:42:10,555 --> 00:42:14,591 - เธอใช้อังกฤษเดิมสู้กับเราแน่ะ - ก็เป็นคำหนึ่งนี่นา 571 00:42:18,296 --> 00:42:22,065 ไม่ขำเลยสักนิด ฉันกำลังหลับอย่างสงบ 572 00:42:24,601 --> 00:42:27,436 - เฉียบมาก, ซิมมอนส์. - ฉันเปล่า...ฉันเปล่าทำนะ 573 00:42:27,471 --> 00:42:31,941 - งั้น, วอร์ด, ฉันก็ไม่ปลื้ม... - อย่าโทษฉันสิ 574 00:42:34,078 --> 00:42:37,513 - โอ, งั้น, สกาย... - เปล่า 575 00:42:37,547 --> 00:42:41,617 เอาละ, งั้นใคร? ฟังนะ หนีไม่รอดหรอกน่า, โอเค? 576 00:42:41,652 --> 00:42:46,399 หยุดเลย! ฉันรู้ว่าคนใดคนหนึ่งนี่แหละทำ 577 00:42:47,511 --> 00:42:51,010 sync & correction by f1nc0 == Thai sub by Bonfelder ==