1
00:00:09,969 --> 00:00:16,934
‪(Shadow and Bone - ตํานานกรีชา)

2
00:00:25,651 --> 00:00:29,113
‪เมื่อพบว่าเกิดเรื่อง
‪เราจึงรู้สึกว่าจําเป็นต้องเรียกท่านกลับมา

3
00:01:01,646 --> 00:01:04,107
‪แม้จะเสียของส่วนใหญ่ที่ค้นคว้าอยู่

4
00:01:04,107 --> 00:01:06,901
‪ข้ายังไหวตัวทันและเก็บสิ่งนี้ไว้ติดตัว

5
00:01:07,693 --> 00:01:10,571
‪ดังนั้นข้าจะทดลองเรื่องเครื่องขยายพลัง...

6
00:01:13,157 --> 00:01:13,991
‪ต่อไป

7
00:01:31,384 --> 00:01:34,303
{\an8}‪(สร้างจากหนังสือชุดโดยลีห์ บาร์ดูโก)

8
00:02:01,622 --> 00:02:02,456
{\an8}‪ท่านนายพล

9
00:02:04,000 --> 00:02:04,834
{\an8}‪มีอะไร

10
00:02:06,878 --> 00:02:09,172
{\an8}‪ฝ่ายสํารวจไม่พบร่องรอยของผู้เรียกสุริยะ

11
00:02:09,172 --> 00:02:11,132
{\an8}‪หรือกลุ่มของเจ้าชายนิโคไล

12
00:02:11,132 --> 00:02:12,800
{\an8}‪ค้นหาต่อไป

13
00:02:14,552 --> 00:02:18,181
{\an8}‪ท่านคะ เรากําจัดราชวงศ์ราฟกาไปเกือบหมดแล้ว

14
00:02:18,181 --> 00:02:20,641
‪แม้แต่เจ้าชายนิโคไลยังต้องหนีหัวซุกหัวซุน

15
00:02:20,641 --> 00:02:22,143
‪เราจะทําให้อิทธิพลเขายิ่งอ่อนแอ

16
00:02:22,143 --> 00:02:25,897
‪ด้วยการเบนความสนใจ
‪ไปทําลายกองพลที่หนึ่งที่ยังเหลืออยู่

17
00:02:25,897 --> 00:02:27,899
‪กับค่ายของพวกนั้นทั้งหมด

18
00:02:27,899 --> 00:02:30,526
‪นั่นจะเป็นก้าวต่อไปที่เหมาะสมทางกลยุทธ์

19
00:02:30,526 --> 00:02:35,615
‪เว้นแต่เจ้าชายน้อยกับผู้ติดตามของมัน
‪มีผู้เรียกสุริยะของข้าอยู่ด้วย

20
00:02:42,538 --> 00:02:44,916
‪อาลีนา สตาร์คอฟมีค่ามากกว่ากองทัพไหนๆ

21
00:02:46,584 --> 00:02:48,878
‪ถึงจะเสี่ยงต้องพูดซ้ําพูดซาก...

22
00:02:51,505 --> 00:02:52,673
‪ไปหานางให้เจอ

23
00:03:02,767 --> 00:03:03,601
‪มัล

24
00:03:05,478 --> 00:03:07,146
‪เวรกรรม

25
00:03:15,696 --> 00:03:16,530
‪มัล

26
00:03:17,281 --> 00:03:19,450
‪ไม่เป็นไรนะ อาลีนา เขาไม่ได้อยู่ในนี้

27
00:03:19,450 --> 00:03:22,078
‪- รู้ไหมว่าเขาอยู่ไหน
‪- เขาคงต้องยังอยู่ข้างนอก

28
00:03:22,078 --> 00:03:22,995
‪เทมาร์

29
00:03:22,995 --> 00:03:25,289
‪เราออกมาค่อนข้างไกลจากสปินนิ่งวีล

30
00:03:25,289 --> 00:03:28,376
‪แต่ถ้ารวบรวมสติกันได้แล้วเราจะกลับไปหาเขา

31
00:03:28,960 --> 00:03:30,336
‪นําร่างคนตายไปไว้ในสุสาน

32
00:03:30,336 --> 00:03:32,630
‪เราอยากต้อนคนไปทางซเวดยาให้เร็วที่สุด

33
00:03:35,633 --> 00:03:36,592
‪- ไม่เป็นไร
‪- เอ้า

34
00:03:36,592 --> 00:03:38,135
‪- โอเค
‪- พร้อมนะ

35
00:03:41,681 --> 00:03:42,807
‪อาลีนา

36
00:03:45,643 --> 00:03:47,436
‪ข้าจะกลับมารับตัวเจ้า

37
00:04:05,454 --> 00:04:08,666
‪- เมื่อกี้เป็นอะไร
‪- เปล่า ข้าแค่ตกใจ

38
00:04:08,666 --> 00:04:11,335
‪ใช่ แต่แสงของเจ้าเกือบฝังเราทั้งเป็น

39
00:04:11,335 --> 00:04:12,628
‪เจ้าเป็นอะไรรึเปล่า

40
00:04:14,213 --> 00:04:17,466
‪ถ้าเจอมัลข้าก็จะไม่เป็นอะไร
‪เขาไม่ได้อยู่ในงานเลี้ยง

41
00:04:17,466 --> 00:04:20,303
‪เขาต้องบาดเจ็บแน่ๆ เราไม่รู้ว่าเขาอยู่ไหน

42
00:04:20,303 --> 00:04:22,596
‪- เขาหาข้าเจอเสมอ...
‪- เราจะส่งทีมสํารวจออกไป

43
00:04:23,514 --> 00:04:25,766
‪แต่ตอนนี้ตั้งสติกับงานตรงหน้าก่อน

44
00:04:26,684 --> 00:04:27,810
‪กอบกู้ราฟกา

45
00:04:29,603 --> 00:04:31,105
‪เราต้องเก็บความดํามืดในใจไว้ก่อน

46
00:04:55,755 --> 00:04:56,589
‪จอร์ดี้

47
00:05:31,290 --> 00:05:32,375
‪ต้องยอมรับนะ

48
00:05:33,250 --> 00:05:35,461
‪ข้าชอบสภาพของเจ้าตอนเช้าๆ

49
00:05:44,178 --> 00:05:45,137
‪หิวรึเปล่า

50
00:05:45,971 --> 00:05:49,350
‪นีน่าเคยพูดถึงร้านอาหารเช้า
‪ที่เสิร์ฟวาฟเฟิลไฟลุก

51
00:05:49,350 --> 00:05:50,851
‪หรือไส้กรอกก็ไม่แน่ใจ

52
00:05:52,019 --> 00:05:54,772
‪- ไม่รู้ละ ข้าจําไม่ได้ ไม่ได้ตั้งใจฟัง
‪- ข้า...

53
00:05:55,940 --> 00:06:01,320
‪ไม่รู้ว่าพร้อมจะกินอาหารเช้าหรือยัง

54
00:06:12,206 --> 00:06:13,499
‪อย่ามา

55
00:06:13,499 --> 00:06:14,750
‪ลงไปข้างล่างเดี๋ยวนี้

56
00:06:15,417 --> 00:06:16,502
‪เราต้องไปกู้ชาติราฟกา

57
00:06:21,966 --> 00:06:24,009
‪เนเชนเยอร์ ดาบของนักบุญเนยาร์น่ะนะ

58
00:06:24,009 --> 00:06:27,680
‪แสดงว่าก็ไม่ได้ลืมบทเรียนจากราชวังน้อยไปหมด

59
00:06:27,680 --> 00:06:29,849
‪- แค่ลืมความจงรักภักดีต่อราฟกา
‪- ขอบใจ

60
00:06:29,849 --> 00:06:33,477
‪ต่อราฟกาหรือต่อคิริแกน
‪ข้าไม่ต้องรอให้เขาทําลายทั้งเมือง

61
00:06:33,477 --> 00:06:34,812
‪กว่าจะกังขาความภักดีของตัวเอง

62
00:06:34,812 --> 00:06:38,065
‪ทีนี้ ไหนๆ ทุกคนก็รู้ชัดแล้วว่า
‪เจ้าสองคนมีความหลังกัน

63
00:06:38,065 --> 00:06:39,733
‪งานนี้จะจ่ายเป็นอะไร

64
00:06:39,733 --> 00:06:40,901
‪อยากได้อะไรว่ามาเลย

65
00:06:40,901 --> 00:06:42,570
‪งานมันสําคัญขนาดนั้น

66
00:06:42,570 --> 00:06:45,781
‪- นั่นตราราชวงศ์แลนท์ซอฟเหรอ
‪- ต้องใช่อยู่แล้ว น่าเกลียดขนาดนี้

67
00:06:46,407 --> 00:06:48,409
‪เจ้าชายนิโคไลขอให้พวกเจ้าไปช่วย

68
00:06:48,409 --> 00:06:53,164
‪จัดหาและนําส่งดาบเนเชนเยอร์
‪ให้อาลีนา สตาร์คอฟที่ราฟกาตะวันออก

69
00:06:53,164 --> 00:06:54,123
‪นางกลับมาแล้วรึ

70
00:06:54,123 --> 00:06:56,000
‪เช่นเดียวกับเจ้าแห่งความมืด

71
00:06:56,000 --> 00:06:59,378
‪กับกองทัพอสูรเงาไร้พ่าย

72
00:06:59,378 --> 00:07:01,380
‪ฟังแล้วไม่ปลื้มเลย

73
00:07:01,380 --> 00:07:04,925
‪นางต้องใช้ดาบนั้นสังหารพวกมัน
‪เป็นสิ่งเดียวที่อาจจะได้ผล

74
00:07:04,925 --> 00:07:07,720
‪ไปหาดาบมาให้ได้
‪เจ้าชายจะยอมจ่ายทุกอย่างที่เจ้าต้องการ

75
00:07:08,429 --> 00:07:09,972
‪แต่คํานั้นข้าปลื้ม

76
00:07:10,723 --> 00:07:12,266
‪เจ้าก็คงคิดเหมือนกันสินะ

77
00:07:12,266 --> 00:07:15,394
‪ข้ายินดีเปิดโอกาสให้เจ้าชาย
‪ผลาญเงินของประเทศตามใจชอบ

78
00:07:15,394 --> 00:07:18,355
‪ข้าไม่ต้องการเงิน
‪ข้าแค่ต้องปล่อยใครคนหนึ่งจากเฮลเกท

79
00:07:18,355 --> 00:07:21,150
‪แลนท์ซอฟต้องมีเส้นสาย
‪กับรัฐบาลเคิร์ชบ้างแหละนะ

80
00:07:21,150 --> 00:07:22,776
‪ทําเพื่อคนฟเยียร์ดาคนนั้นน่ะนะ

81
00:07:25,279 --> 00:07:27,156
‪สงสัยต้องมีขนสัตว์เร้าใจน่าดู

82
00:07:27,740 --> 00:07:29,658
‪ยังไงข้อเสนอก็คือข้อเสนอ

83
00:07:30,618 --> 00:07:32,495
‪เจ้าชายนิโคไลพูดแล้วไม่คืนคํา

84
00:07:32,495 --> 00:07:34,371
‪แต่เราต้องรีบไปเดี๋ยวนี้

85
00:07:36,123 --> 00:07:36,957
‪ตกลง

86
00:07:37,833 --> 00:07:40,211
‪- เรารับงาน
‪- แล้วนางผีพรายของเจ้าล่ะ

87
00:07:40,211 --> 00:07:41,712
‪ข้านึกว่าจะได้เจอนางด้วย

88
00:07:42,421 --> 00:07:43,255
‪นางไปแล้ว

89
00:07:43,255 --> 00:07:45,090
‪ไม่ใช่ ยังไม่ไป นาง...

90
00:07:45,090 --> 00:07:46,550
‪ไม่ใช่ทางที่เลือกได้

91
00:07:49,345 --> 00:07:50,429
‪"ไม่ใช่ทางที่เลือกได้"

92
00:07:52,181 --> 00:07:55,643
‪ใช่ไหมล่ะ ไม่รู้เลยว่าเขาคิดขึ้นมาได้ยังไง

93
00:07:55,643 --> 00:07:57,186
‪และเมื่อข้ารักษาเสร็จ

94
00:07:57,895 --> 00:07:59,355
‪จะไม่ต้องเป็นตัวเลือกของใครอีก

95
00:08:00,648 --> 00:08:01,774
‪นั่นหมวกข้าเหรอ

96
00:08:04,401 --> 00:08:05,319
‪เจ้าเกลียดหมวกใบนั้น

97
00:08:06,028 --> 00:08:09,114
‪แต่ทําไมเขาไม่ยอมบอกข้าว่า
‪มีงานให้ทําเพื่อท่านผู้เรียกสุริยะ

98
00:08:09,114 --> 00:08:12,284
‪เพราะเขาอยากผลักไสเจ้า
‪แทนที่จะยอมรับว่ารู้สึกดีๆ ต่อเจ้าน่ะสิ

99
00:08:15,829 --> 00:08:18,082
‪เรื่องแบบนี้ไม่ควรพูดออกมาเหรอ

100
00:08:18,749 --> 00:08:20,960
‪ข้าคนหนึ่งละถูกใจที่เจ้าพูด

101
00:08:23,212 --> 00:08:24,338
‪ข้าเกลียดหมวกนี่จริงด้วย

102
00:08:26,006 --> 00:08:29,385
‪ฟังนะ ข้าไม่รู้ว่าระหว่างเจ้าสองคนมีอะไรกัน

103
00:08:29,385 --> 00:08:33,180
‪เพราะไม่มีใครในกลุ่มคนพังๆ ของเรา
‪เปิดใจคุยกันเป็นสักคน

104
00:08:34,598 --> 00:08:35,849
‪แต่ข้ารู้จักคาซดี

105
00:08:37,434 --> 00:08:38,477
‪แล้วก็รู้จักเจ้าดี

106
00:08:39,061 --> 00:08:42,606
‪ข้าคิดว่าอย่างน้อยเจ้าน่าจะอยากรู้
‪ว่าทําไมเราจึงไปรับงานนี้

107
00:08:43,566 --> 00:08:44,733
‪เพื่อนักบุญของเจ้า

108
00:09:01,000 --> 00:09:04,044
‪ถ้าเขาเข้มแข็งได้ครึ่งหนึ่งของเจ้า
‪เขาต้องรอดแน่

109
00:09:04,044 --> 00:09:07,047
‪ข้าอยากพูดได้ว่าเขาเข้มแข็ง แต่...

110
00:09:12,303 --> 00:09:15,889
‪แล้วโทลยาล่ะ เจ้าไม่กลัวว่า
‪เขาจะกลับมาหาเราไม่เจอเหรอ

111
00:09:15,889 --> 00:09:19,476
‪เขาไม่เป็นไรหรอก นอกจากจะเริ่ม
‪ร่ายบทกวีมหากาพย์ให้โซยาฟัง

112
00:09:22,980 --> 00:09:25,357
‪เรามีวิธีตามหากัน

113
00:09:33,741 --> 00:09:37,286
‪ตรงนั้นมีทางออกไปสู่เบื้องบน
‪รวบรวมผู้บาดเจ็บแล้วไปเสีย

114
00:09:37,286 --> 00:09:38,454
‪เจ้าไปกับนาเดีย

115
00:09:39,246 --> 00:09:41,248
‪ทางใต้ของครีเบียสค์มีป้อมชื่อซเวดยา

116
00:09:41,248 --> 00:09:43,000
‪ไปตรงนั้นแล้วหาโดมินิค เวอร์ทอฟ

117
00:09:43,000 --> 00:09:45,085
‪- แต่เจ้าต้องมีข้า
‪- เด็กโง่!

118
00:09:45,085 --> 00:09:48,756
‪เจ้าจะให้เรารออีกนานแค่ไหน
‪กว่าจะชี้ทางลงไปใต้ดิน

119
00:09:48,756 --> 00:09:50,007
‪บากราเหรอ

120
00:09:55,888 --> 00:09:58,557
‪หรือข้าควรปล่อยให้อเล็กซานเดอร์
‪จัดการพวกเราให้จบๆ

121
00:09:58,557 --> 00:09:59,475
‪เจนยา

122
00:10:01,727 --> 00:10:02,686
‪นักบุญมาโปรด

123
00:10:03,312 --> 00:10:06,732
‪โล่งใจจริงๆ ข้าไม่แน่ใจว่าเจ้าจะ...
‪ทําอะไรน่ะ สวัสดี

124
00:10:06,732 --> 00:10:07,983
‪ข้าโล่งใจมากๆ

125
00:10:09,777 --> 00:10:10,694
‪ที่ได้เห็นเจ้า

126
00:10:14,948 --> 00:10:15,783
‪บากรา

127
00:10:16,325 --> 00:10:18,744
‪คงเรียกว่าราชวังน้อยไม่ได้ แต่ก็ต้องยอม

128
00:10:18,744 --> 00:10:22,081
‪- ท่านคือครูกรีชา
‪- เจ้าชายลูกสุนัข

129
00:10:22,665 --> 00:10:24,500
‪ข้านึกมาตลอดว่าท่านเป็นแค่ตํานาน

130
00:10:24,500 --> 00:10:26,627
‪ไม่ใช่แค่ตํานานแล้วเจ้าหนุ่ม

131
00:10:26,627 --> 00:10:28,462
‪เราเห็นกันอยู่ว่าประเทศนี้ถูกทําลาย

132
00:10:28,462 --> 00:10:31,256
‪ข้าแค่สงสัยว่าเจ้าจะเป็นผู้กอบกู้มันหรือไม่

133
00:10:54,613 --> 00:10:55,698
‪เกิดอะไรขึ้น

134
00:10:55,698 --> 00:10:57,199
‪คิดว่าฝีมือใครล่ะเด็กน้อย

135
00:10:58,492 --> 00:10:59,702
‪คิริแกนทํากับเจ้าแบบนี้เหรอ

136
00:11:02,579 --> 00:11:04,289
‪นิเชียโวยาของเขา

137
00:11:05,207 --> 00:11:06,041
‪เจนยา

138
00:11:07,501 --> 00:11:08,335
‪เจนยา

139
00:11:09,086 --> 00:11:10,587
‪เจนยา ซาฟฟิน

140
00:11:10,587 --> 00:11:12,881
‪กรีชาที่วางยาพิษกษัตริย์น่ะนะ

141
00:11:15,092 --> 00:11:16,510
‪มอย ซาเรวิช

142
00:11:16,510 --> 00:11:19,012
‪มอยซาร์ เขาเป็นกษัตริย์ของเจ้าแล้ว

143
00:11:19,012 --> 00:11:20,639
‪ไม่ ยังไม่ใช่จนกว่าจะมีพิธี

144
00:11:22,391 --> 00:11:25,811
‪เมื่อถึงตอนนั้น เจ้าจะต้องถูกดําเนินคดี
‪ข้อหากบฏต่อเบื้องสูง

145
00:11:25,811 --> 00:11:26,854
‪ไม่ได้

146
00:11:26,854 --> 00:11:30,149
‪- นางร่วมมือกับเจ้าแห่งความมืด
‪- นางทําเรื่องจําเป็นเพื่อการอยู่รอด

147
00:11:31,150 --> 00:11:34,445
‪ไม่ใช่ทุกคนโชคดีอย่างเจ้า
‪และหนีออกมาจากมหาราชวังได้

148
00:11:35,320 --> 00:11:37,823
‪เจ้าออกเดินทางนานเกินไป โซบัชกา

149
00:11:37,823 --> 00:11:41,410
‪แต่ถึงกระนั้น
‪เจ้าก็รู้ดีว่าครอบครัวเจ้าทําอะไรได้บ้าง

150
00:11:48,876 --> 00:11:50,085
‪ท่านพ่อขืนใจเจ้ารึ

151
00:11:53,380 --> 00:11:55,048
‪ข้าไม่เคยเรียกหาความสนใจจากเขา

152
00:11:55,799 --> 00:11:58,177
‪กษัตริย์ไม่อยู่ชดใช้กรรมที่ก่อไว้แล้ว

153
00:11:58,177 --> 00:12:00,345
‪เจ้าลงโทษนางด้วยเรื่องนี้ไม่ได้

154
00:12:01,138 --> 00:12:03,390
‪นางไม่ได้ภักดีต่อเจ้าแห่งความมืดแล้วแน่รึ

155
00:12:03,390 --> 00:12:04,892
‪ลืมตาดูสิว่าเขาทํากับนางยังไง

156
00:12:08,854 --> 00:12:12,274
‪คิริแกนหลอกใช้นางเหมือนที่ทํากับเราทุกคน

157
00:12:23,744 --> 00:12:24,620
‪เจ้าปลอดภัยที่นี่

158
00:12:25,204 --> 00:12:27,498
‪ในฐานะว่าที่กษัตริย์แห่งราฟกา ข้าขอให้คํามั่น

159
00:12:27,498 --> 00:12:29,750
‪และถ้าเจ้าชี้พิกัดฐานที่มั่นของเขาได้

160
00:12:30,751 --> 00:12:33,754
‪ข้าสาบานต่อนักบุญทุกองค์
‪เมื่อพวกเราหายดีและพร้อมเคลื่อนทัพ

161
00:12:33,754 --> 00:12:36,006
‪ข้าจะโจมตีเขาด้วยกําลังทั้งหมดที่มี

162
00:12:42,763 --> 00:12:45,098
‪ดาบเนเชนเยอร์ที่วิหารอัมรัตเจน
‪เป็นของปลอมแน่ๆ

163
00:12:45,098 --> 00:12:48,560
‪เราบอกไปแล้ว
‪ช่วยบอกเรื่องที่เรายังไม่รู้บ้างได้ไหม

164
00:12:49,144 --> 00:12:53,232
‪สายของข้าบอกว่าดาบนั้นถูกขโมยไป
‪ด้วยฝีมือโจรฉายา "สานุศิษย์"

165
00:12:53,232 --> 00:12:56,443
‪เขาชอบขโมยวัตถุโบราณที่เกี่ยวข้องกับนักบุญ
‪ระหว่างรับงานอื่นๆ

166
00:12:56,443 --> 00:12:58,570
‪เป็นโจรแล้วสะสมของเก่าไปด้วยน่ะนะ

167
00:12:58,570 --> 00:12:59,488
‪เกษียณแล้วด้วย

168
00:12:59,488 --> 00:13:03,075
‪นับแต่นั้นมีการนําของสะสม
‪ออกมาขายในตลาดมืดเป็นระยะ

169
00:13:03,659 --> 00:13:06,745
‪ดังนั้นจะเข้าถึงตัวเขาได้
‪เราต้องไปหานายหน้าค้าของเถื่อน

170
00:13:06,745 --> 00:13:08,455
‪โอวัล ซาราน

171
00:13:09,164 --> 00:13:10,874
‪นางมีโรงน้ําชาที่เบจู

172
00:13:10,874 --> 00:13:14,962
‪จะคุยกับนางได้ เราต้องสั่งชาเก๊กฮวย
‪ซึ่งไม่อยู่ในรายการอาหาร

173
00:13:14,962 --> 00:13:16,296
‪ชาเก๊กฮวย

174
00:13:18,048 --> 00:13:20,968
‪กินกับขนมคอเป็ดเข้ากันดีนักแหละ

175
00:13:20,968 --> 00:13:23,470
‪เรื่องนี้คุยได้ ขอรายละเอียด

176
00:13:32,813 --> 00:13:35,816
‪อดไม่ได้อีกแล้วสินะ เจส

177
00:13:40,529 --> 00:13:43,532
‪เจ้าได้อิสรภาพไปแล้ว ทําไมเลือกจะทําแบบนี้อีก

178
00:13:43,532 --> 00:13:44,658
‪ข้าไม่ได้มาเพื่อเจ้า

179
00:13:46,577 --> 00:13:47,953
‪ข้ามาเพื่อนักบุญอาลีนา

180
00:13:50,205 --> 00:13:53,584
‪ไหนว่าเรื่องของนักบุญขึ้นกับโชคชะตา

181
00:13:55,043 --> 00:13:56,461
‪ข้าจะทําหนังสือเดินทางของตัวเอง

182
00:13:58,880 --> 00:14:00,549
‪ข้าไปเหยียบตาปลาอะไรเขาอีก

183
00:14:00,549 --> 00:14:03,760
‪ดูหนังสือเดินทางนี่สิ รูปข้าแก่กว่าคราวก่อนอีก

184
00:14:04,344 --> 00:14:06,471
‪ว่ากันตามหลักเจ้าก็แก่กว่าคราวก่อน

185
00:14:09,266 --> 00:14:11,310
‪ให้ตาย ชื่อนี้ก็ไม่ไหวเลย

186
00:14:14,688 --> 00:14:15,606
‪เขียนว่าอะไรน่ะ

187
00:14:15,606 --> 00:14:16,898
‪อะไร อ่านไม่ออกรึ

188
00:14:21,862 --> 00:14:23,614
‪ข้าเองก็อ่านไม่ค่อยออกเหมือนกัน

189
00:14:24,239 --> 00:14:25,490
‪ไปเก็บของดีกว่า

190
00:14:27,034 --> 00:14:27,868
‪ขอทางนะ

191
00:14:40,297 --> 00:14:41,131
‪ขอบคุณ

192
00:14:42,591 --> 00:14:44,843
‪คิดว่าข้าจะยังเรียกพลังได้ไหม

193
00:14:46,053 --> 00:14:47,054
‪เมื่อเหลือแค่มือเดียว

194
00:14:48,055 --> 00:14:50,307
‪เจ้า... ยังเป็นกรีชา

195
00:14:51,767 --> 00:14:54,311
‪เรื่องนี้ไม่มีวันเปลี่ยนได้

196
00:14:55,020 --> 00:14:56,021
‪ขอบคุณ เจนยา

197
00:14:56,730 --> 00:14:57,564
‪ยินดี

198
00:15:02,736 --> 00:15:04,488
‪เจนยา รอก่อนสิ

199
00:15:07,366 --> 00:15:10,077
‪เจนยา

200
00:15:10,077 --> 00:15:11,119
‪เจ้า...

201
00:15:11,703 --> 00:15:12,996
‪ทหาร!

202
00:15:13,997 --> 00:15:17,209
‪เจ้าต้องชดใช้เรื่องที่ทําไป นางปีศาจ

203
00:15:18,001 --> 00:15:20,754
‪อย่างน้อยตอนนี้โฉมหน้าเจ้า
‪ก็น่าเกลียดเหมือนธาตุแท้

204
00:15:23,173 --> 00:15:24,341
‪ถามสิว่าข้าใช้วิธีใด

205
00:15:25,050 --> 00:15:26,009
‪อะไรนะ

206
00:15:26,009 --> 00:15:27,386
‪ถามสิ!

207
00:15:30,138 --> 00:15:34,142
‪ข้าทนรับพิษไว้ในกายหลายสัปดาห์

208
00:15:35,352 --> 00:15:37,396
‪เพื่อให้ทุกครั้งที่เขาแตะต้องข้า

209
00:15:37,396 --> 00:15:40,232
‪ทุกครั้งที่เขาจูบข้า

210
00:15:40,983 --> 00:15:42,776
‪เขาจะต้องรับพิษเข้าร่างไปด้วย

211
00:15:42,776 --> 00:15:45,487
‪เขาเพียงแค่ต้องเลิกมาหลับนอนกับข้า

212
00:15:47,823 --> 00:15:49,324
‪เขาเป็นกษัตริย์ของเจ้า!

213
00:15:49,324 --> 00:15:51,910
‪เขารนหาที่ตายเอง

214
00:15:53,286 --> 00:15:56,373
‪นิโคไล ได้ยินมันแล้วนี่ จับนางฆาตกรคนนี้เร็ว

215
00:15:56,373 --> 00:15:57,290
‪ไม่

216
00:15:58,041 --> 00:15:59,251
‪ยิ่งหลังจากได้ฟังแล้ว

217
00:16:00,127 --> 00:16:02,129
‪นางเคยอยู่ใต้การคุ้มครองของท่านแม่

218
00:16:02,129 --> 00:16:03,588
‪นางเป็นแค่สาวใช้

219
00:16:03,588 --> 00:16:05,340
‪และท่านเป็นแม่แห่งแผ่นดิน

220
00:16:05,340 --> 00:16:07,592
‪พสกนิกรควรเป็นเหมือนลูกของท่าน

221
00:16:08,593 --> 00:16:09,553
‪ทุกคนไม่ต่างกัน

222
00:16:19,271 --> 00:16:20,272
‪ข้าขออภัย

223
00:16:21,773 --> 00:16:23,275
‪แทนชาวราฟกาทุกคน

224
00:16:24,317 --> 00:16:25,736
‪กับเรื่องที่ท่านต้องทนทุกข์

225
00:16:27,362 --> 00:16:29,322
‪ข้าไม่ต้องการคําขอโทษของท่าน

226
00:16:30,907 --> 00:16:31,908
‪เรื่อง...

227
00:16:32,784 --> 00:16:34,786
‪เรื่องที่เกิดกับข้าไม่อาจลบเลือนไปได้

228
00:16:37,873 --> 00:16:39,124
‪แต่ข้าอยากรู้

229
00:16:39,124 --> 00:16:42,919
‪ท่านตั้งใจจะแก้ไข
‪เรื่องทั้งหมดที่ผิดพลั้งในราฟกาหรือไม่

230
00:16:42,919 --> 00:16:46,631
‪หรือมีชะตาต้องทําผิดซ้ําๆ เช่นกษัตริย์องค์ก่อน

231
00:17:32,761 --> 00:17:34,971
‪อาม้า อาป๊า

232
00:17:36,515 --> 00:17:42,562
‪เราขอให้ป๊าม้าสุขสบาย เย็นใจ และอิ่มหนํา

233
00:17:58,453 --> 00:18:00,872
‪ตอนที่แดนพยับเงาเคลื่อน ป้าของเจ้า...

234
00:18:03,625 --> 00:18:05,335
‪โซยา ข้าเสียใจด้วย

235
00:18:07,838 --> 00:18:09,381
‪ใครบ้างเล่าไม่ได้เสียคนที่รักไป

236
00:18:22,602 --> 00:18:23,895
‪ข้าบอกไว้เฉยๆ นะ

237
00:18:25,147 --> 00:18:27,983
‪ในช่วงวันสารทซันตาซาร์
‪หากไม่เซ่นไหว้บรรพชนจะพาซวย

238
00:18:27,983 --> 00:18:30,193
‪ถ้าข้าเชื่อเรื่องโชคลาภจริงๆ
‪คงไม่เป็นหนี้หัวโตแบบนี้

239
00:18:30,193 --> 00:18:32,028
‪ข้าสนใจคนเป็นมากกว่าคนตาย

240
00:18:32,028 --> 00:18:35,490
‪หากไม่เซ่นไหว้ผี ผีจะกลับมาอย่างหิวโหย

241
00:18:35,490 --> 00:18:37,075
‪โรงน้ําชาน่าจะเปิดแล้ว

242
00:18:39,828 --> 00:18:40,787
‪กินไหม

243
00:18:40,787 --> 00:18:43,957
‪โทลยา ข้าอยากซื้อดินปืน

244
00:18:45,041 --> 00:18:46,126
‪มาด้วยกันไหม

245
00:18:49,004 --> 00:18:50,547
‪ได้จับจ่ายใช้สอยนี่ชอบที่สุด

246
00:18:50,547 --> 00:18:51,840
‪ระเบิดก็ชอบเหรอ

247
00:18:52,549 --> 00:18:53,425
‪แน่นอน

248
00:18:55,051 --> 00:18:57,470
‪เจ้าสองคน เราต้องไปดื่มชากัน

249
00:19:06,479 --> 00:19:10,984
‪เจนยา คุยกับข้าก่อน

250
00:19:10,984 --> 00:19:13,570
‪ข้าไม่ต้องการให้เจ้ารู้สึกผิด
‪ข้าไม่ต้องการให้เจ้าสงสาร

251
00:19:14,196 --> 00:19:17,032
‪ข้าบอกให้เจ้าทิ้งข้าไว้ เจ้าก็ทํา
‪ซึ่งก็ควรจะทําแล้ว

252
00:19:17,032 --> 00:19:19,367
‪- ข้าพลาดไปแล้ว
‪- ถ้าอยู่เจ้าจะตาย

253
00:19:19,367 --> 00:19:21,661
‪ไม่ ข้านั่งคิดย้อนภาพนั้นในหัว

254
00:19:21,661 --> 00:19:23,997
‪คิดอยู่หลายครั้ง
‪คิดถึงทางเลือกที่ข้าอาจจะทําได้

255
00:19:23,997 --> 00:19:27,459
‪- หรือที่ข้าควรจะทํา
‪- คํานวณยังไงก็แก้ไขไม่ได้แล้ว เดวิด

256
00:19:28,001 --> 00:19:29,544
‪เจ้ารักษาข้าไม่ได้

257
00:19:31,421 --> 00:19:33,590
‪เจ้าไม่เข้าใจความรู้สึกนี้

258
00:19:35,217 --> 00:19:37,928
‪ข้าก็ไม่มีใจจะอธิบาย

259
00:19:37,928 --> 00:19:42,807
‪ข้ารู้ว่ามีเรื่องมากมายที่ข้าไม่เข้าใจ
‪แต่ข้าเข้าใจโลหะ

260
00:19:43,767 --> 00:19:45,852
‪มันเกี่ยวอะไรกันด้วย

261
00:19:47,062 --> 00:19:48,647
‪ความงามคือเกราะประจําตัวเจ้า

262
00:19:50,941 --> 00:19:52,901
‪มันเปราะบาง มีไว้แค่อวดเท่านั้น

263
00:19:55,528 --> 00:19:56,780
‪แต่สิ่งที่อยู่ในใจเจ้าจริงๆ

264
00:19:58,698 --> 00:19:59,824
‪นั่นคือเหล็กกล้า

265
00:20:01,534 --> 00:20:04,371
‪ทั้งกล้าหาญแข็งแกร่ง
‪และไม่จําเป็นต้องซ่อมแซมแก้ไข

266
00:20:07,499 --> 00:20:08,667
‪ไม่มีอะไรต้องแก้ไขในตัวเจ้า

267
00:20:14,923 --> 00:20:16,549
‪ข้าไม่ควรทิ้งเจ้ามาเลย

268
00:20:19,427 --> 00:20:20,387
‪เดวิด

269
00:20:22,264 --> 00:20:26,726
‪แต่ขอถามได้ไหมว่าเจ้าหาเราเจอได้ยังไง
‪ข้าขบคิดจนหัวแทบแตก

270
00:20:26,726 --> 00:20:29,688
‪เจ้าเจอพวกเราที่อยู่ใต้ดินลึกขนาดนี้
‪ได้ยังไง แต่ข้าก็...

271
00:20:32,941 --> 00:20:36,444
‪เพราะบากรา นางขยายพลังให้ข้า

272
00:20:38,363 --> 00:20:40,240
‪ให้หาเสียงหัวใจที่เคยคุ้น

273
00:21:35,378 --> 00:21:37,047
‪งั้นก็บอกมา เจ้าไปทําอะไรผิดใจเขา

274
00:21:38,673 --> 00:21:42,469
‪- เจ้าต้องทําเรื่องโง่ๆ ไปแน่
‪- ข้าไม่ได้ทําเรื่องโง่ๆ

275
00:21:44,721 --> 00:21:46,306
‪แต่พูดอะไรโง่ๆ ออกไป

276
00:21:47,849 --> 00:21:49,893
‪แล้วเจ้าจะแก้ไขยังไง

277
00:21:49,893 --> 00:21:52,645
‪ถ้ารู้ก็คงไม่มานั่งคุยกับเจ้าใช่ไหมล่ะ

278
00:21:53,438 --> 00:21:55,732
‪ตลกดีนะที่เจ้าพูดขึ้นมา มีกลอนบทหนึ่ง...

279
00:21:55,732 --> 00:21:57,275
‪แค่นั้นก็จูงใจพอแล้ว

280
00:22:07,660 --> 00:22:08,661
‪อันนี้อะไรน่ะ

281
00:22:10,413 --> 00:22:12,290
‪ฟอสฟอรัสแดง

282
00:22:14,709 --> 00:22:17,837
‪หายากในเคตเทอร์ดัม แต่ถ้าเอาไปผสมกับ

283
00:22:19,005 --> 00:22:22,926
‪โพแทสเซียมคลอเรต
‪จะได้ระเบิดปาที่แรงหนักจนน่าตกใจ

284
00:22:22,926 --> 00:22:25,970
‪- เจ้ารู้ได้ยังไงว่าอะไรต้องผสมกับอะไร
‪- มันก็แค่เคมี

285
00:22:26,930 --> 00:22:30,600
‪และข้ามีครู... แค่ลองผิดลองถูกไปเรื่อย

286
00:22:31,101 --> 00:22:32,268
‪กับระเบิดน่ะนะ

287
00:22:33,228 --> 00:22:36,773
‪ถ้าลองตัวอย่างทีละน้อยๆ

288
00:22:36,773 --> 00:22:39,234
‪ระเบิดก็เป็นเรื่องที่จัดการได้

289
00:22:39,943 --> 00:22:43,071
‪เจ้ามีความรู้พวกนั้นในหัว แถมนิ้วยังอยู่ครบทุกนิ้ว

290
00:22:43,655 --> 00:22:45,740
‪เจ้าน่าจะเป็นคนฉลาดที่สุดเท่าที่ข้ารู้จัก

291
00:22:47,784 --> 00:22:51,287
‪โทลยา โทษที โทลยาช่วยข้าหน่อยได้ไหม

292
00:22:52,080 --> 00:22:53,081
‪เกิดอะไรขึ้น

293
00:22:59,963 --> 00:23:01,464
‪เจ้าคิดว่ารสชาติมันเป็นยังไง

294
00:23:03,383 --> 00:23:04,217
‪เหมือนน้ําชา

295
00:23:05,385 --> 00:23:08,596
‪ใช่ แต่มันมีกลิ่นดอกไม้หรือเปล่า

296
00:23:09,180 --> 00:23:13,518
‪ขม หรือหวานอ่อนๆ มีกลิ่นเนย...

297
00:23:13,518 --> 00:23:15,311
‪อุ่นและเปียก

298
00:23:19,566 --> 00:23:20,984
‪ให้ตาย

299
00:23:50,513 --> 00:23:56,060
‪เราหวังว่าท่านจะช่วยติดต่อ
‪ลูกค้าของท่านคนหนึ่งนามว่า "สานุศิษย์"

300
00:23:57,729 --> 00:24:01,649
‪เจ้าออกเสียงภาษาของเราได้ดี
‪ถ้านับว่าเป็นคนราฟกา

301
00:24:02,817 --> 00:24:05,737
‪ท่านก็หูดีใช่ย่อยทีเดียว

302
00:24:05,737 --> 00:24:09,282
‪ข้ากับสามีมาจากเคตเทอร์ดัม
‪แต่แม่ข้าเป็นชาวราฟกา

303
00:24:10,033 --> 00:24:13,411
‪ข้าสืบทอดความชื่นชอบ
‪ในวัตถุเกี่ยวกับนักบุญมาจากแม่

304
00:24:14,037 --> 00:24:15,079
‪สามีเหรอ

305
00:24:16,539 --> 00:24:19,626
‪น่าแปลกใจ
‪นึกว่าชาวเคิร์ชจะแสดงความรักกันมากกว่านี้

306
00:24:22,503 --> 00:24:24,839
‪แหม เวลาอยู่ลําพังเขาก็เก็บไม้เก็บมือไม่อยู่

307
00:24:24,839 --> 00:24:27,675
‪ใช่ไหมจ๊ะ วาฟเฟิลส์

308
00:24:30,637 --> 00:24:34,807
‪แล้ว "วาฟเฟิลส์" มีปัญหากับประเพณีของข้ารึ

309
00:24:37,518 --> 00:24:42,190
‪ที่รัก เราถ่อมาตั้งไกลเพื่อสิ่งนี้

310
00:25:21,104 --> 00:25:25,316
‪แต่นั่นแหละ คนกลางของเราบอกว่า
‪ตั้งแต่สานุศิษย์วางมือไป

311
00:25:25,316 --> 00:25:28,152
‪เขาก็สละของสะสมส่วนตัวออกขายเป็นครั้งคราว

312
00:25:28,152 --> 00:25:30,697
‪- ท่านกําลังหาของชิ้นหนึ่ง
‪- ดาบเนเชนเยอร์

313
00:25:32,573 --> 00:25:34,200
‪ดาบเนเชนเยอร์อยู่ที่อัมรัตเจน

314
00:25:34,909 --> 00:25:38,454
‪เราทราบมาว่าดาบเล่มนั้นเป็นของปลอม

315
00:25:38,454 --> 00:25:40,540
‪เรื่องนั้นข้าก็ไม่รู้แล้ว

316
00:25:46,754 --> 00:25:50,341
‪หากข้าบอกว่าท่านสานุศิษย์สามารถ
‪ตั้งราคาได้ตามใจชอบล่ะ

317
00:25:50,341 --> 00:25:54,846
‪ข้าก็จะบอกว่าพวกท่านมีเงินให้ผลาญเยอะ
‪จนน่าแปลกใจ... ทั้งที่เป็นโจร

318
00:25:55,722 --> 00:25:58,683
‪เราไม่ใช่โจร เราเป็นนักสะสม

319
00:25:58,683 --> 00:26:01,436
‪ข้าร่วมงานกับโจรมามากจนกระทั่งดูออก

320
00:26:01,436 --> 00:26:05,773
‪หากต้องการดาบเล่มนั้น
‪ต้องไปขโมยจากที่อัมรัตเจนโน่น

321
00:26:14,907 --> 00:26:16,492
‪เบร็คเคอร์ หายใจลึกๆ

322
00:26:43,144 --> 00:26:44,812
‪เจ้าควรต้องตามนางไป

323
00:26:44,812 --> 00:26:46,564
‪ข้าทิ้งเจ้าไปไม่ได้

324
00:26:48,358 --> 00:26:49,233
‪ไม่ใช่ในสภาพนี้

325
00:27:02,580 --> 00:27:05,333
‪ข้าเห็นเขา ในที่ซึ่งเขาไม่ได้อยู่

326
00:27:05,333 --> 00:27:06,459
‪อย่างไรรึ

327
00:27:08,669 --> 00:27:12,882
‪เขามาหาข้าที่สปินนิ่งวีล
‪ทั้งที่จริงๆ แล้วเขาไม่ได้อยู่ที่นั่น

328
00:27:16,552 --> 00:27:19,972
‪ข้ามองเห็นเขา แต่กายของเขาอยู่ที่อื่น

329
00:27:19,972 --> 00:27:22,683
‪อเล็กซานเดอร์ปรากฏกายเป็นภาพให้เจ้าเห็นรึ

330
00:27:24,769 --> 00:27:28,147
‪เดวิดคิดว่าเขายังมีเศษเขากวางป่าฝังอยู่ในมือ

331
00:27:28,147 --> 00:27:32,777
‪ซึ่งนั่นก็พอให้เชื่อมใจกับเจ้า
‪เขารู้ว่าเจ้าได้มังกรทะเลมาแล้ว

332
00:27:33,569 --> 00:27:37,156
‪ข้าต้องตัดสายใยนั่น
‪จะมัวแต่คิดว่าเขาจะมาปรากฏในทุกๆ ที่ไม่ได้

333
00:27:37,156 --> 00:27:38,908
‪จะกลัวเขามาหลอกหลอนยามตื่นไม่ได้

334
00:27:38,908 --> 00:27:42,578
‪สะพานเชื่อมใจระหว่างเจ้าสองคน
‪ข้ามหากันได้ต่อเมื่อเจ้าเลือกข้ามไปเท่านั้น

335
00:27:42,578 --> 00:27:45,581
‪ทุกครั้งที่เจ้าคิดถึงเขา
‪หรือเขาคิดถึงเจ้า นั่นเหมือนเสาะหากัน

336
00:27:47,208 --> 00:27:49,252
‪ข้าไม่ได้เสาะหาเขาเลย

337
00:27:50,670 --> 00:27:51,712
‪เจ้ารู้จักเขาดี

338
00:27:53,840 --> 00:27:56,926
‪เขาจะคอยล่วงล้ําความคิด รุกรานชีวิตของเจ้า

339
00:27:56,926 --> 00:27:59,220
‪เพื่อโน้มน้าวให้เจ้าคิดว่ากําลังเดินทางผิด

340
00:27:59,929 --> 00:28:02,807
‪เจ้าไม่อาจสกัดกวางป่าออกจากร่างตัวเอง

341
00:28:04,016 --> 00:28:05,852
‪ดังนั้นเจ้าต้องหาทางสกัดกั้นเขา

342
00:28:36,090 --> 00:28:37,175
‪อเล็กซานเดอร์

343
00:28:41,888 --> 00:28:44,265
‪ดูท่านประหลาดใจที่เห็นข้า

344
00:28:45,683 --> 00:28:49,687
‪ใช่ แต่ก็ไม่น่าประหลาดใจ

345
00:28:51,147 --> 00:28:53,691
‪ข้าควรรู้แก่ใจว่าเจ้าจะเป็นนักเรียนที่เก่งกาจ

346
00:28:54,525 --> 00:28:57,069
‪ข้าเพิ่งคิดได้ว่าท่านพูดถูก

347
00:28:58,946 --> 00:28:59,906
‪อย่างไรรึ

348
00:29:03,242 --> 00:29:04,410
‪ข้าควรทําเรื่องยิ่งใหญ่กว่านี้

349
00:29:13,377 --> 00:29:14,420
‪นิโคไล!

350
00:29:15,213 --> 00:29:19,300
‪โอ๊ย นักบุญโปรด! ข้าเริ่มกลัวอยู่เลยว่า
‪ต้องบอกอาลีนาว่าเจ้าตายไปแล้ว

351
00:29:19,884 --> 00:29:21,302
‪ทีมสํารวจข้าไปเจอเจ้าที่ไหน

352
00:29:21,302 --> 00:29:24,055
‪ข้าเจอเขาโผล่จากบ่อที่นําลงมาตรงนี้

353
00:29:24,055 --> 00:29:26,474
‪- แล้วเจ้าเจอบ่อ...
‪- นางอยู่ไหน

354
00:29:26,474 --> 00:29:28,267
‪ไม่ต้องห่วง นางปลอดภัย

355
00:29:31,479 --> 00:29:35,066
‪ท่านเป็นคนแรกที่เห็นตัวตนแท้จริงของข้า

356
00:29:36,275 --> 00:29:38,528
‪คนแรกที่ช่วยให้ข้าเข้าใจศักยภาพที่มี

357
00:29:39,862 --> 00:29:43,699
‪จริงรึ แล้วนักแกะรอยของเจ้าเล่า

358
00:29:44,826 --> 00:29:47,870
‪มัลไม่เข้าใจพลังที่เติบโตในตัวข้าอยู่ทุกขณะ

359
00:29:50,665 --> 00:29:51,582
‪เขาไม่อาจเข้าใจ

360
00:29:52,625 --> 00:29:53,918
‪ไม่ใช่ความผิดของเขา

361
00:29:54,794 --> 00:29:57,421
‪ข้าได้พยายามเตือนแล้ว

362
00:29:59,882 --> 00:30:01,092
‪พยายามอธิบาย

363
00:30:04,971 --> 00:30:08,140
‪โลกนี้ไม่มีผู้อื่นเหมือนเรา และจะไม่มีทางมี

364
00:30:10,560 --> 00:30:12,687
‪ในที่สุดข้าก็เพิ่งเริ่มจะเข้าใจ

365
00:30:14,689 --> 00:30:15,648
‪เพิ่งเริ่มจะรู้สึกได้

366
00:30:18,276 --> 00:30:19,986
‪อาลีนา นางทําอะไรอยู่

367
00:30:19,986 --> 00:30:22,196
‪ส่งสารหาอเล็กซานเดอร์ผ่านสายสัมพันธ์โยงจิต

368
00:30:22,196 --> 00:30:23,739
‪เชื่อมโดยกวางป่าเครื่องขยายพลัง

369
00:30:25,825 --> 00:30:27,618
‪นางจะทําที่นี่ถล่ม

370
00:30:27,618 --> 00:30:33,249
‪อาลีนา! อาลีนา ตื่นสิ อาลีนา เร็วเข้า มองข้า

371
00:30:33,249 --> 00:30:34,333
‪อาลีนา!

372
00:30:34,333 --> 00:30:37,461
‪แม้ข้าจะยินดีที่เจ้าพบทางมาหาข้า

373
00:30:40,256 --> 00:30:41,549
‪แท้จริงเจ้าต้องการอะไรแน่

374
00:30:42,133 --> 00:30:43,843
‪สิ่งที่พันธนาการเราไว้ด้วยกันนี้

375
00:30:45,678 --> 00:30:48,055
‪ข้าว่าท่านกลัวมันยิ่งกว่าที่ใจจะยอมรับ

376
00:30:48,055 --> 00:30:51,350
‪ข้ากลัวทุกสิ่งที่ควรกลัว
‪ความกลัวทําให้ข้าแข็งแกร่ง

377
00:30:52,977 --> 00:30:56,939
‪ข้าเข้าใจเรื่องของอํานาจ
‪เรื่องนั้นเจ้ายังต้องเรียนรู้อีกหลายปี

378
00:31:00,943 --> 00:31:05,489
‪แต่ไม่ได้มีแค่เรื่องของอํานาจไม่ใช่รึ

379
00:31:10,786 --> 00:31:11,954
‪แล้วเรื่องที่ข้าปรารถนาล่ะ

380
00:31:26,677 --> 00:31:29,931
‪ปัญหาของความปรารถนา...

381
00:31:36,729 --> 00:31:39,231
‪มันทําให้เราอ่อนแอ

382
00:31:39,231 --> 00:31:41,233
‪อาลีนา มองหน้าข้า อาลีนา!

383
00:31:41,233 --> 00:31:45,947
‪ขอร้อง ไม่เอาน่ะ อาลีนา
‪อาลีนา เร็วสิ มองข้า

384
00:31:55,748 --> 00:32:01,545
‪ให้ตายสิ มัล! ข้าเกือบหลอกเขาได้แล้ว
‪ข้าจะตัดสัมพันธ์นั่นได้แล้วถ้าเจ้าไม่ทําเสียสมาธิ

385
00:32:20,356 --> 00:32:22,441
‪เจ้ากับเจ้าแห่งความมืดมีสายสัมพันธ์เชื่อมกัน

386
00:32:24,652 --> 00:32:25,820
‪ทําไมไม่บอกข้า

387
00:32:27,029 --> 00:32:29,991
‪จะให้บอกเมื่อไหร่
‪ข้าหาเจ้าไม่เจอ เจ้าไม่อยู่

388
00:32:31,450 --> 00:32:35,746
‪เพราะข้าถูกกองพันที่หนึ่งจับตัวไป
‪วาสิลีย์สั่งจับข้าข้อหาหนีทัพ

389
00:32:35,746 --> 00:32:38,624
‪กว่าจะหนีกลับมาได้ ที่นั่นก็ไม่มีอะไรเหลือแล้ว

390
00:32:38,624 --> 00:32:43,421
‪เพราะเขามาโจมตี
‪มันเป็นการสังหารหมู่ ข้าต้องแก้แค้น

391
00:32:43,421 --> 00:32:45,589
‪ด้วยวิธีไหน เอาตัวเองเข้าไปเสี่ยงเหรอ

392
00:32:46,298 --> 00:32:49,593
‪ข้ายอมดั้นด้นสุดหล้าฟ้าเขียว
‪เพื่อจะปกป้องเจ้า เพื่อหาวิหคเพลิงให้เจ้า

393
00:32:49,593 --> 00:32:51,554
‪แต่เจ้ากลับพุ่งเข้าไปสู้กับเจ้าแห่งความมืด

394
00:32:51,554 --> 00:32:53,848
‪ตอนนี้เพิ่งมาโมโห มีอารมณ์เสียที

395
00:32:54,849 --> 00:32:57,977
‪- หมายความว่ายังไง
‪- เจ้าเอาแต่ก้มหน้าตะลุยไปเรื่อย

396
00:32:57,977 --> 00:32:59,145
‪เดินหน้าไปหาวิหคเพลิง

397
00:32:59,145 --> 00:33:02,356
‪ส่งตัวข้าเข้าพิธี ยกข้าให้คนอื่น
‪ราวกับเรื่องนี้ไม่เจ็บปวดเลย

398
00:33:02,356 --> 00:33:03,691
‪มันเจ็บปวด!

399
00:33:03,691 --> 00:33:05,276
‪งั้นก็บอกข้าตรงๆ สิ

400
00:33:05,276 --> 00:33:07,611
‪เจ้าหลับหูหลับตาเดินหน้า
‪เหมือนเป็นแค่เรื่องเล็กน้อย

401
00:33:07,611 --> 00:33:11,323
‪แล้วจะให้ข้าทํายังไง เจ้าก็พุ่งชนไม่ยั้งเหมือนกัน

402
00:33:11,323 --> 00:33:15,619
‪ทั้งกวางป่า มังกรทะเล วิหคเพลิง
‪งานหมั้น นํากองพลที่สอง

403
00:33:16,370 --> 00:33:17,288
‪หลับหูหลับตางั้นรึ

404
00:33:18,330 --> 00:33:19,749
‪ข้าตามเจ้าแทบไม่ทัน

405
00:33:20,416 --> 00:33:22,334
‪แล้วภาระที่เจ้ารับเพิ่มมาเรื่อยๆ

406
00:33:25,254 --> 00:33:27,006
‪เจ้าไม่ได้ดูเลยว่ามันจะนําไปสู่อะไร

407
00:33:28,049 --> 00:33:32,178
‪มันนําไปสู่การกอบกู้ราฟกา
‪ให้ข้าได้เยียวยาแผ่นดินแล้งนักบุญนี้

408
00:33:32,178 --> 00:33:34,638
‪- แล้วต้องทําไปถึงไหน
‪- ทําเท่าที่จําเป็นต้องให้ทํา

409
00:33:34,638 --> 00:33:36,307
‪มีอะไรอย่างอื่นให้ทําด้วยเหรอ

410
00:33:40,478 --> 00:33:44,106
‪ไม่ มีแค่นั้นเลย
‪ข้าแค่ต้องการได้ยินเจ้าพูดจากปาก

411
00:33:45,483 --> 00:33:48,402
‪เจ้าจะได้เข้าใจว่า
‪เจ้ากับข้าไม่ได้หลับหูหลับตาเดิน

412
00:33:49,862 --> 00:33:52,865
‪เจ้าต่างหากพุ่งตรงไปข้างหน้า
‪บนทางที่ข้าเดินตามไปห่างๆ

413
00:33:52,865 --> 00:33:55,743
‪และนั่นคือจุดที่เจ้าควรไป
‪เพราะชีวิตเจ้าต้องทําอะไรมากกว่านั้น

414
00:33:55,743 --> 00:33:57,203
‪- ไม่นะ มัล
‪- อย่า

415
00:33:58,746 --> 00:34:02,708
‪ข้าจะหาวิหคเพลิงให้เจ้า
‪ทําให้ได้แค่นี้ ใช้วิธีเดิมๆ

416
00:34:20,434 --> 00:34:21,894
‪โอวัลไม่ใช่แค่นายหน้า

417
00:34:22,937 --> 00:34:23,979
‪นางคือสานุศิษย์

418
00:34:24,563 --> 00:34:25,773
‪รู้ได้ยังไง

419
00:34:25,773 --> 00:34:28,984
‪ถ้วยชาของนาง
‪นางวางมันได้เงียบกริบไร้สุ้มเสียง

420
00:34:28,984 --> 00:34:33,197
‪และจังหวะหัวใจนางไม่เปลี่ยน
‪ข้าฟังมันเต้นหนึ่งครั้งต่อวินาทีไม่มีสะดุด

421
00:34:35,908 --> 00:34:39,370
‪แสดงว่านางคุมจังหวะหัวใจและอารมณ์ได้

422
00:34:39,370 --> 00:34:41,705
‪เป็นทักษะที่มีประโยชน์มากหากเป็นโจร

423
00:34:43,290 --> 00:34:44,458
‪โอ๊ย นักบุญมาโปรด

424
00:34:45,251 --> 00:34:47,461
‪เจ้าต้องบอกเราตอนนี้ละว่าดาบอยู่ไหน

425
00:34:47,461 --> 00:34:51,674
‪อยู่กับโอวัล ตอนที่นางส่งสัญญาณ
‪ให้เด็กทําชาหกใส่ข้านั่นเป็นการยืนยัน

426
00:34:51,674 --> 00:34:53,717
‪อย่างกับรู้อยู่แล้ว

427
00:34:54,426 --> 00:34:58,639
‪ถ้านางไม่คิดจะขายให้เรา เราก็ต้องไปชิงมา

428
00:34:59,557 --> 00:35:01,267
‪หลังจากนีน่ากับข้าสั่งน้ําชา

429
00:35:01,267 --> 00:35:04,770
‪ข้าให้อิเนจแกะรอยลูกจ้างโรงน้ําชา
‪ที่ถูกส่งไปบอกโอวัล

430
00:35:05,354 --> 00:35:08,607
‪บ้านนางอยู่ชานเมือง เมื่อนางมาแวะโรงน้ําชา

431
00:35:08,607 --> 00:35:12,278
‪นางก็แวะสั่งของที่ร้านขายยา
‪บอกว่าจะกลับมารับคืนนี้

432
00:35:12,278 --> 00:35:14,947
‪ข้าจับตามองนางที่บ้านอยู่พักใหญ่
‪ไม่มีใครคนอื่นเข้าออก

433
00:35:14,947 --> 00:35:16,240
‪นางออกจากบ้านครั้งต่อไป

434
00:35:16,240 --> 00:35:19,076
‪นีน่าจะตามรอยเพื่อให้แน่ใจว่านางอยู่นอกบ้าน

435
00:35:19,076 --> 00:35:21,537
‪พวกเราที่เหลือจะรีบเข้าไปเอาดาบมา

436
00:35:22,663 --> 00:35:25,958
‪เจ้าคงไม่คิดว่าข้าจะลักลอบ
‪เข้าไปในบ้านสตรีนางนี้หรอกใช่ไหม

437
00:35:27,501 --> 00:35:29,003
‪เจ้าคิดว่าเรามาทําอะไรกันที่นี่

438
00:35:31,547 --> 00:35:33,716
‪ข้าเป็นทหาร ไม่ได้เป็นโจร

439
00:35:35,509 --> 00:35:37,678
‪ไม่อย่างนั้นจะจ้างโจรอย่างพวกเจ้าทําไม

440
00:35:37,678 --> 00:35:40,055
‪ที่จริงเราไม่ได้แตกต่างกันอย่างที่เจ้าคิด

441
00:35:41,390 --> 00:35:43,434
‪เจ้าก็กินเกาลัดต่อไปเถอะ

442
00:35:44,727 --> 00:35:45,978
‪ข้าจะไปกับนีน่า

443
00:35:47,730 --> 00:35:49,481
‪แน่ใจนะว่าไม่ต้องให้ข้าช่วย

444
00:35:49,481 --> 00:35:51,400
‪คือโซยาคนเดียวก็แกะรอยโอวัลได้

445
00:35:52,109 --> 00:35:55,738
‪นีน่ากับโซยาจะรอโอวัลที่ร้านขายยา
‪แล้วตามนางไป

446
00:35:56,363 --> 00:35:59,408
‪ถ้านางเริ่มมุ่งหน้ากลับบ้าน
‪ยื้อเวลาให้เราหน่อย ดึงความสนใจนางไว้

447
00:36:07,750 --> 00:36:11,003
‪- จับเสียงหัวใจเต้นจากตรงนี้ได้ไหม
‪- แม่นราวจับวาง พลาดยาก

448
00:36:17,176 --> 00:36:19,053
‪เจ้าต้องลืมชายฟเยียร์ดาคนนั้นเสียที

449
00:36:20,596 --> 00:36:23,891
‪ถามจริง เลือกจะพูดตอนนี้น่ะนะ

450
00:36:23,891 --> 00:36:27,728
‪จังหวะนี้ดูเหมาะที่จะทักว่าเจ้ากําลังเอาชีวิตไปทิ้ง

451
00:36:27,728 --> 00:36:30,064
‪- ให้ไอ้ดรูสแคลคนหนึ่ง
‪- นั่นไม่ใช่ตัวเขา

452
00:36:30,064 --> 00:36:31,398
‪เขาถูกเลี้ยงมาแบบนั้น

453
00:36:31,398 --> 00:36:35,653
‪พวกนั้นจับเราเผาสดนะนีน่า
‪ความเกลียดชังแบบนั้นเปลี่ยนไม่ได้หรอก

454
00:36:36,820 --> 00:36:38,948
‪และเจ้าสาบานสวามิภักดิ์ต่อราฟกาไปแล้ว

455
00:36:38,948 --> 00:36:41,283
‪ราฟกาไม่ได้ให้ทางเลือกอื่นนอกจากต้องสาบาน

456
00:36:42,910 --> 00:36:45,996
‪ข้ามีโอกาสจะใช้ชีวิตตามใจตัวเอง
‪แล้วข้าก็คว้าเอาไว้

457
00:36:48,332 --> 00:36:49,166
‪เราคว้าไว้ทั้งคู่

458
00:36:50,668 --> 00:36:53,796
‪แมทไธอัสเลือกข้า กรีชาคนหนึ่ง

459
00:36:53,796 --> 00:36:55,381
‪เหนือคําสาบานของดรูสแคล

460
00:36:56,632 --> 00:36:59,260
‪ครั้งแรกในชีวิตที่เราสองคนเลือกเป็นอิสระ

461
00:37:00,511 --> 00:37:02,054
‪แล้วเขาก็ได้ไปอยู่เฮลเกท

462
00:37:02,596 --> 00:37:05,683
‪ส่วนเจ้าก็ทอดทิ้งบ้านเมือง
‪ตอนที่บ้านเมืองต้องการเจ้าที่สุด

463
00:37:07,309 --> 00:37:08,185
‪มันคุ้มค่ากันไหม

464
00:37:13,357 --> 00:37:14,942
‪นักโทษใหม่

465
00:37:24,785 --> 00:37:26,578
‪เพ็กกา โรลลินส์!

466
00:37:27,705 --> 00:37:29,248
‪มีเพื่อนแล้วโว้ย!

467
00:37:30,457 --> 00:37:31,667
‪เด็กใหม่!

468
00:37:34,545 --> 00:37:36,297
‪สูงสุดคืนสู่สามัญ

469
00:37:39,550 --> 00:37:41,552
‪มาเลย

470
00:37:43,387 --> 00:37:44,638
‪ขอบใจมาก พรรคพวก

471
00:37:47,558 --> 00:37:51,895
‪ดูเลย จงดูเมื่อข้าแก้แค้นให้เดเมียนน้องข้า

472
00:37:51,895 --> 00:37:55,149
‪โดนฆ่าด้วยคําสั่งชายคนนี้

473
00:37:57,318 --> 00:37:59,028
‪เอ้า! สู้มัน!

474
00:38:10,497 --> 00:38:11,999
‪เล่นมัน!

475
00:38:40,486 --> 00:38:42,237
‪ข้าคือเพ็กกา โรลลินส์

476
00:38:43,989 --> 00:38:49,286
‪ข้าจะไม่ยอมตายด้วยน้ํามือคนไร้ค่า

477
00:38:51,038 --> 00:38:54,875
‪ใครคิดลองดี ข้าจะหักร่างมันเป็นสองท่อน

478
00:38:55,459 --> 00:38:56,418
‪ทํางานให้ข้า

479
00:38:58,295 --> 00:39:00,089
‪แล้วข้าจะหาทุกสิ่งที่ต้องการให้

480
00:39:01,340 --> 00:39:03,509
‪ไม่ว่าจะเป็นเงินรองรังให้ครอบครัว

481
00:39:04,343 --> 00:39:05,469
‪เติมเต็มท้องให้อิ่มหมีพีมัน

482
00:39:06,887 --> 00:39:08,555
‪หรือสนองตัณหา

483
00:39:11,892 --> 00:39:13,060
‪ใครเอาบ้าง

484
00:39:16,855 --> 00:39:18,107
‪ใครเอาบ้าง

485
00:39:22,403 --> 00:39:23,612
‪- เอา
‪- เราเอาด้วย

486
00:39:36,834 --> 00:39:40,546
‪- ข้าจะพยายามเรียกหมอให้
‪- ไม่ต้อง

487
00:39:42,339 --> 00:39:45,342
‪ฝากดูแลให้เขาเอาข้าไปฝัง

488
00:39:46,260 --> 00:39:50,848
‪ร่างของข้าจะได้กลับเป็นหนึ่งกับรากของต้นแอช

489
00:39:51,974 --> 00:39:55,310
‪แมทไธอัส เจ้าต้องเลือกทางเดินของตัวเอง

490
00:39:56,478 --> 00:39:59,690
‪เพื่อมาให้ถึงจุดนี้กับดเจล

491
00:40:01,275 --> 00:40:03,110
‪สัญญาสิ

492
00:40:03,110 --> 00:40:04,361
‪ข้าสัญญา

493
00:40:07,656 --> 00:40:08,740
‪ตะวัน...

494
00:40:10,784 --> 00:40:11,785
‪เดเมียน

495
00:40:22,463 --> 00:40:23,881
‪ข้าขอให้สัญญา

496
00:40:39,396 --> 00:40:40,772
‪บอกความจริงมา

497
00:40:41,899 --> 00:40:45,277
‪สายสัมพันธ์ที่มีต่ออเล็กซานเดอร์
‪มีอะไรที่มากกว่านั้น

498
00:40:45,861 --> 00:40:47,613
‪ข้าไม่เข้าใจ ท่านหมายความว่าอะไร

499
00:40:47,613 --> 00:40:50,574
‪มันไม่เหมือนกันนะ ความไม่เข้าใจ

500
00:40:50,574 --> 00:40:53,285
‪กับการปฏิเสธไม่เผชิญหน้าความจริงอันลําบากใจ

501
00:40:54,912 --> 00:40:58,457
‪เมื่อครู่ ตอนเจ้าไปหาอเล็กซานเดอร์
‪แสงทอประกายระเบิดจากร่าง

502
00:40:58,457 --> 00:41:00,375
‪ราวกับแทบจะกักไว้ไม่อยู่

503
00:41:01,084 --> 00:41:02,836
‪มีอะไรที่เจ้าไม่ได้บอกข้าอีก

504
00:41:05,589 --> 00:41:08,717
‪เจ้าบอกว่า อยากหาทางสกัดเขา

505
00:41:10,219 --> 00:41:13,222
‪เจ้าไม่มีทางทําได้มากกว่านี้
‪นอกจากยอมรับความจริง

506
00:41:27,861 --> 00:41:28,862
‪ข้าสัมผัสเขาได้

507
00:41:30,531 --> 00:41:33,534
‪จะบอกว่าทั้งที่เป็นแค่กายจิต
‪เขาก็สัมผัสร่างเจ้าได้รึ

508
00:41:34,451 --> 00:41:35,661
‪มันมากกว่านั้น

509
00:41:43,627 --> 00:41:46,088
‪ทุกครั้งที่ข้าใช้พลัง

510
00:41:48,340 --> 00:41:49,383
‪ข้าสัมผัสถึงเขาได้

511
00:41:51,301 --> 00:41:52,511
‪มือของเขาแตะร่างของข้า

512
00:41:53,679 --> 00:41:54,930
‪กําหนดให้ข้าใช้พลัง

513
00:41:56,932 --> 00:42:00,644
‪แม้แต่ตอนที่รอดจากแดนพยับเงา
‪และเจาะเอาเขากวางออกจากมือเขาแล้ว

514
00:42:00,644 --> 00:42:01,979
‪ข้าก็ยังสัมผัสถึงเขาได้

515
00:42:02,563 --> 00:42:06,066
‪ข้าบอกตัวเองให้ทําใจวางเฉย
‪บอกว่ามันจะค่อยๆ เลือนหายไปตามกาลเวลา

516
00:42:08,277 --> 00:42:10,237
‪และเมื่อได้มังกรทะเลมา สัมผัสนั้นก็จางลง

517
00:42:10,237 --> 00:42:14,074
‪พลังของมันรู้สึก... ไม่เหมือนเดิม

518
00:42:15,617 --> 00:42:16,743
‪ข้ารู้สึกไม่เหมือนเดิม

519
00:42:17,744 --> 00:42:18,745
‪ข้ารู้สึก...

520
00:42:21,123 --> 00:42:22,124
‪เป็นอิสระ

521
00:42:26,628 --> 00:42:30,048
‪พลังนั้นอาจจะเกรี้ยวกราด แต่ก็เป็นพลังของข้า

522
00:42:30,882 --> 00:42:32,050
‪ของข้าคนเดียว

523
00:42:33,885 --> 00:42:35,137
‪แต่แล้วข้าก็เห็นเขาอีก

524
00:42:38,807 --> 00:42:40,350
‪อย่าหยุด เล่าต่อสิ

525
00:42:41,018 --> 00:42:43,729
‪เหมือนเขาขโมยพลังข้าไปอีกครั้ง

526
00:42:44,229 --> 00:42:47,107
‪เหมือนมังกรทะเลไม่ใช่ของข้าอีกต่อไป
‪แต่เป็นของเขาด้วย

527
00:42:48,191 --> 00:42:49,276
‪ทําไมจึงคิดเช่นนั้น

528
00:42:49,276 --> 00:42:51,445
‪เพราะเขาเป็นเหตุให้ข้าเสาะหามันแต่แรก

529
00:42:51,445 --> 00:42:55,490
‪ถ้าไม่ใช่เพราะเขา
‪ข้าคงไม่ปลิดชีพมังกรทะเลหรือรับพลังมันมา

530
00:42:55,490 --> 00:42:58,619
‪ถ้าไม่ใช่เพราะเขา ข้าจะยังเป็นช่างทําแผนที่

531
00:43:03,081 --> 00:43:05,917
‪เขาเป็นคนแรกที่ทําให้ข้าเห็นว่า

532
00:43:05,917 --> 00:43:08,629
‪ข้าไม่ใช่แค่เด็กน้อยอ่อนหัดจากเครามซิน

533
00:43:09,963 --> 00:43:11,089
‪ข้าเป็นกรีชา

534
00:43:12,799 --> 00:43:14,134
‪ข้าทรงพลัง

535
00:43:15,969 --> 00:43:17,346
‪ข้าต้องทําอะไรมากกว่านั้น

536
00:43:17,346 --> 00:43:18,347
‪เด็กเอ๋ย

537
00:43:19,306 --> 00:43:22,726
‪ต่อให้ปราศจากอิทธิพลของอเล็กซานเดอร์
‪เรื่องเหล่านั้นก็ยังเป็นจริง

538
00:43:22,726 --> 00:43:26,772
‪แต่เรื่องมากมายที่ข้าทําลงไป
‪และตัวตนของข้ามันเป็นเพราะเขา

539
00:43:27,773 --> 00:43:29,733
‪แม้แต่พลังข้ายังผูกพันอยู่กับเขา

540
00:43:30,484 --> 00:43:34,488
‪ชายซึ่งชักใยปลุกปั่นและทรยศเจนยา
‪ทรยศราฟกา...

541
00:43:34,488 --> 00:43:37,407
‪ทรยศเจ้า ล่วงละเมิดเจ้า

542
00:43:40,202 --> 00:43:44,331
‪อเล็กซานเดอร์มีอายุนับหลายร้อยปี
‪พลังของเขาแทบไร้ขีดจํากัด แต่ถึงกระนั้น

543
00:43:45,290 --> 00:43:47,584
‪เด็กสาวคนหนึ่งกลับเอาชนะเขาได้
‪ไม่ใช่ครั้งเดียว

544
00:43:48,669 --> 00:43:50,629
‪แต่ทําได้ครั้งแล้วครั้งเล่า

545
00:43:52,130 --> 00:43:54,883
‪เจ้าเป็นตัวของเจ้า แม้จะมีเขาขวางกั้น

546
00:43:56,009 --> 00:43:59,388
‪เพราะความตั้งใจของเจ้าแข็งแกร่งกว่าของเขา

547
00:44:01,431 --> 00:44:04,768
‪ทางเดียวที่จิตของเจ้าจะสงบได้
‪คือต้องสานต่อเรื่องที่เริ่มไว้ให้แล้วเสร็จ

548
00:44:04,768 --> 00:44:08,063
‪ทําลายแดนพยับเงา
‪ตรงเข้าสู่ใจกลางสิ่งที่อเล็กซานเดอร์สร้างไว้

549
00:44:08,063 --> 00:44:10,816
‪และเยียวยาบาดแผลที่เขาฝากไว้บนแผ่นดินนี้

550
00:44:11,942 --> 00:44:13,902
‪แต่ข้าทําไม่ได้หากไม่มีวิหคเพลิง

551
00:44:19,991 --> 00:44:21,118
‪ข้าจะช่วยเจ้าหามัน

552
00:44:22,703 --> 00:44:24,955
‪ไม่เทศนาเรื่องใช้เครื่องขยายพลัง
‪หลายชิ้นแล้วเหรอ

553
00:44:25,706 --> 00:44:27,624
‪ความบัดสีของการนั้นน่ะ

554
00:44:27,624 --> 00:44:31,461
‪ก่อนได้เครื่องขยายพลังสองชิ้น
‪ข้าอาจเตือนเรื่องความโลภและอํานาจ แต่ไม่แล้ว

555
00:44:31,461 --> 00:44:35,966
‪เรื่องบัดสีคือการเมินเฉยต่อภารกิจ
‪ที่ต้องทําให้ลุล่วงนี้ต่างหาก

556
00:44:39,636 --> 00:44:40,804
‪ท่านรู้ไหมว่าต้องหาที่ไหน

557
00:44:42,556 --> 00:44:44,015
‪ข้ารู้ว่าจะเริ่มจากที่ไหน

558
00:44:45,559 --> 00:44:49,062
‪ห้องทํางานของโมโรโซวา
‪หรือที่เรียกว่าเศษซากของมัน

559
00:44:54,067 --> 00:44:57,195
‪- คืนนี้ท่านแม่ต้องไปกับองครักษ์ของข้า
‪- แม่ไม่มีทางทําเช่นนั้น

560
00:44:57,195 --> 00:45:00,699
‪ท่านแม่จะปลอดภัย ห่างไกลจากการสู้รบ
‪และพ้นเงื้อมมือของเจ้าแห่งความมืด

561
00:45:00,699 --> 00:45:03,869
‪- จะดีต่อท่านมากกว่า
‪- ดีในแง่ไหน

562
00:45:04,619 --> 00:45:06,329
‪แม่คือพระพันปีหลวง

563
00:45:07,664 --> 00:45:11,418
‪ข้าควรต้องอยู่ในพระราชวังกับเจ้า
‪ไม่ใช่ไปอยู่สํานักนางชี

564
00:45:12,210 --> 00:45:14,129
‪ยุคสมัยของท่านในฐานะราชินีสิ้นสุดลงแล้ว

565
00:45:15,297 --> 00:45:18,133
‪ถึงเวลาที่ท่านจะต้องพักอย่างสงบตามสมควร

566
00:45:19,426 --> 00:45:21,303
‪ขอร้องละ มิเลนกี

567
00:45:22,804 --> 00:45:24,848
‪ขอเถอะ แม่เหลือแค่เจ้าคนเดียว

568
00:45:30,103 --> 00:45:33,482
‪ข้ารู้ว่าแม้จะตําแหน่งสูงส่ง
‪แต่ชีวิตก็ไม่ได้ปรานีท่านแม่เสมอไป

569
00:45:35,984 --> 00:45:38,111
‪ท่านไม่ได้เลือกเมื่อต้องสมรสกับกษัตริย์

570
00:45:38,778 --> 00:45:41,698
‪หรือเลือกความอ้างว้างที่มากับบทบาทราชินี

571
00:45:42,407 --> 00:45:44,993
‪แต่ทั้งหมดนั้นไม่ใช่ข้ออ้าง
‪ให้กับสิ่งที่ท่านได้ทําลงไป

572
00:45:47,996 --> 00:45:49,164
‪ขออภัย ท่านแม่

573
00:45:50,624 --> 00:45:53,376
‪แต่จะเปลี่ยนแปลงราฟกา ต้องเริ่มที่ตัวข้า

574
00:46:06,598 --> 00:46:09,059
‪เจ้าก็คิดอะไรเงียบๆ เป็นเหมือนกัน

575
00:46:15,148 --> 00:46:16,191
‪ไม่ต้องห่วง

576
00:46:16,191 --> 00:46:17,734
‪ข้าไม่บอกใครหรอก

577
00:46:18,568 --> 00:46:21,071
‪ถึงจะยอมรับว่าแอบโล่งใจนิดๆ

578
00:46:21,863 --> 00:46:23,532
‪ข้าก็เป็นเพียงชายคนหนึ่ง อาลีนา

579
00:46:25,033 --> 00:46:27,410
‪แม้จะหล่อเหลาและกล้าหาญสุดๆ แต่ก็ยัง...

580
00:46:28,662 --> 00:46:29,955
‪ก็ยังอะไร

581
00:46:32,707 --> 00:46:33,625
‪เรื่องเป็นยังไงบ้าง

582
00:46:35,252 --> 00:46:36,294
‪กับมัลน่ะ

583
00:46:43,176 --> 00:46:45,554
‪เขาไม่เคยเดินหันหลังให้ข้าแบบนั้นมาก่อนเลย

584
00:46:48,640 --> 00:46:49,641
‪เขารักเจ้า อาลีนา

585
00:46:51,434 --> 00:46:52,352
‪ข้ายังดูออกเลย

586
00:47:07,325 --> 00:47:08,577
‪ข้าต้องไปแล้ว

587
00:47:10,287 --> 00:47:11,288
‪วิหคเพลิง

588
00:47:15,292 --> 00:47:18,587
‪จะปล่อยให้ข้ารวบรวมกําลังทหาร
‪ที่ซเวดยาตามลําพังน่ะนะ

589
00:47:20,547 --> 00:47:23,383
‪สงสัยเจ้าจะต้องตั้งสติกับงานตรงหน้า

590
00:47:23,383 --> 00:47:24,926
‪กอบกู้ราฟกา

591
00:47:25,677 --> 00:47:27,220
‪ข้าชอบจริงเวลาเจ้ายกคําข้ามาพูด

592
00:47:50,660 --> 00:47:51,786
‪เข็มทิศนําโชคของเจ้า

593
00:47:52,579 --> 00:47:53,788
‪เจ้าคืนแหวนมรกต

594
00:47:53,788 --> 00:47:56,166
‪ข้าเลยคิดว่าเจ้าอยากได้ข้ออ้างเพื่อมาหาข้าอีก

595
00:47:59,628 --> 00:48:01,254
‪ข้าจะรีบกลับให้เร็วสุดเท่าที่ทําได้

596
00:48:02,464 --> 00:48:05,634
‪ข้ารู้ว่าคงยาก แต่พยายามอย่าคิดถึงข้ามากนัก

597
00:48:07,552 --> 00:48:08,678
‪เป็นไปไม่ได้เลย

598
00:48:47,634 --> 00:48:48,635
‪ท่านนายพล

599
00:48:52,347 --> 00:48:54,349
‪ทําลายค่ายของกองพลที่หนึ่งทั้งหมด

600
00:48:56,226 --> 00:48:57,394
‪รับทราบ

601
00:48:57,394 --> 00:48:59,062
‪เราจะพยายามให้หนักยิ่งขึ้น

602
00:49:00,105 --> 00:49:01,606
‪แล้วผู้เรียกสุริยะล่ะ

603
00:49:05,068 --> 00:49:10,699
‪ทั้งโลกต้องได้ยินยามที่ข้าทําให้นางกรีดร้อง

604
00:49:19,874 --> 00:49:21,292
‪บ้านนี้เป็นบ้านโบราณ

605
00:49:21,918 --> 00:49:23,586
‪มีผังเฉพาะตัว

606
00:49:24,170 --> 00:49:27,340
‪เราต้องเข้าทางสนามหน้าบ้าน ผ่านห้องโถง

607
00:49:27,340 --> 00:49:30,093
‪เข้าสวนกลางบ้าน เจอห้องหลัก

608
00:49:30,093 --> 00:49:31,386
‪ต้องตรวจดูให้ทั่วทั้งบ้าน

609
00:49:35,056 --> 00:49:36,599
‪เจ้าต้องใช้เวลาเตรียมนานแค่ไหน

610
00:49:36,599 --> 00:49:38,768
‪น่าจะเปิดประตูได้ในห้านาที

611
00:49:39,352 --> 00:49:43,690
‪แล้วถ้าโอวัลวางกลดักไว้
‪เรามีเวลาหนีสองนาทีก่อนประทัดจะดัง

612
00:49:43,690 --> 00:49:47,902
‪ต่อให้นางกลับมาก่อนเวลา
‪เราก็ห้ามไปมือเปล่าโดยไม่มีดาบ

613
00:49:47,902 --> 00:49:50,822
‪ใช่ อนาคตของราฟกาและค่าจ้างเราขึ้นกับมัน

614
00:49:51,406 --> 00:49:52,240
‪ข้ารู้ดี

615
00:49:52,240 --> 00:49:54,159
‪เดิมพันเรามากกว่าแค่อนาคตของราฟกา

616
00:49:54,743 --> 00:49:58,121
‪ถ้าเราล้มเหลว ทั้งชูฮัน
‪ฟเยียร์ดา เคตเทอร์ดัม และที่ไกลออกไป

617
00:49:58,830 --> 00:50:01,249
‪จะต้องเจอภัยคุกคามของเจ้าแห่งความมืด

618
00:50:01,249 --> 00:50:03,209
‪เกทับได้แรงมาก

619
00:50:15,305 --> 00:50:18,099
‪- อย่าไปห่างจากสายตาข้า
‪- ตามให้ทันก็แล้วกัน

620
00:50:50,131 --> 00:50:52,884
‪ฟังนะ ข้าขอโทษที่พูดอย่างนั้นตอนอยู่คลับเดร็กส์

621
00:50:52,884 --> 00:50:55,053
‪ข้าไม่รู้จริงๆ ว่าเจ้าอ่านหนังสือไม่ออก

622
00:50:56,012 --> 00:50:59,182
‪ข้าไม่รู้ จะรู้ได้ยังไง
‪ในเมื่อเจ้าทั้งฉลาด หัวแหลม...

623
00:50:59,182 --> 00:51:01,392
‪- เลิกทีได้ไหม ถือว่าขอ
‪- เลิกอะไร

624
00:51:01,392 --> 00:51:02,560
‪สั่งสอนข้า

625
00:51:03,311 --> 00:51:04,270
‪ข้าไม่ชอบ

626
00:51:05,730 --> 00:51:10,068
‪"แหม ไวแลน น่าทึ่งมากที่เจ้า
‪จําสมการทั้งหมดนั้นได้

627
00:51:10,068 --> 00:51:12,403
‪เจ้าทั้งฉลาด หัวแหลม"

628
00:51:12,403 --> 00:51:15,198
‪ข้าก็แค่จะบอกว่าเจ้าไม่มีอะไรต้องอาย

629
00:51:15,198 --> 00:51:17,659
‪เจ้ากําลังสอนข้าว่า
‪ต้องรู้สึกยังไงกับความรู้สึกของข้า

630
00:51:17,659 --> 00:51:20,245
‪ทั้งที่เจ้ากลับซ่อนเรื่องที่ทําให้เจ้าเป็นคนพิเศษ

631
00:51:20,245 --> 00:51:21,579
‪ใบหน้าเนี่ยเหรอ ข้าไม่เคย...

632
00:51:21,579 --> 00:51:23,581
‪ข้าพูดถึงเรื่องที่จริงๆ แล้วเจ้าเป็นกรีชา

633
00:51:26,376 --> 00:51:29,712
‪ข้าเห็นเจ้าลั่นกระสุนที่ไม่น่าเข้าเป้าได้ตรงทุกนัด

634
00:51:30,672 --> 00:51:32,966
‪สายเปียโนนั่นก็ไม่ได้เชื่อมกันเอง

635
00:51:34,092 --> 00:51:36,761
‪ข้าแค่ไม่เข้าใจว่าทําไมเจ้าต้องเก็บเป็นความลับ

636
00:51:36,761 --> 00:51:41,057
‪เจ้าเป็นชาวเซเมนี
‪เซเมนีเชื่อว่าพลังกรีชาคือพรสวรรค์

637
00:51:41,057 --> 00:51:42,267
‪ทําไมต้องหลบๆ ซ่อนๆ

638
00:51:42,267 --> 00:51:44,727
‪เพราะมันไม่ใช่พร มันคือคําสาป

639
00:51:46,855 --> 00:51:49,691
‪เจ้าไม่ได้รู้เลยว่ามันทําให้ข้าสูญเสียอะไรไป

640
00:51:51,568 --> 00:51:53,152
‪- ข้าไม่ได้ตั้งใจ...
‪- เจสเปอร์

641
00:51:53,152 --> 00:51:55,363
‪เราจะเข้าไปแล้ว ปิดประตูด้วย

642
00:52:15,008 --> 00:52:16,050
‪สนใจไหม

643
00:52:46,039 --> 00:52:46,998
‪นีน่า

644
00:53:09,896 --> 00:53:10,813
‪กระจายกันหา

645
00:53:14,776 --> 00:53:15,860
‪สัมผัสเสียงเต้นหัวใจได้

646
00:53:15,860 --> 00:53:20,573
‪- ไหนว่าบ้านไม่มีคนอยู่
‪- เสียงเบามาก อยู่ลึกในตัวบ้าน

647
00:53:33,419 --> 00:53:34,420
‪เจาะไม่ได้เลย

648
00:53:36,214 --> 00:53:39,175
‪- กรอบประตูทําจากโลหะ
‪- ฝีมือของดูราสท์

649
00:53:40,009 --> 00:53:45,014
‪นอกจากเจ้า สามีเจ้า และแม่สาวซูลิ

650
00:53:45,014 --> 00:53:46,432
‪ยกพวกมาอีกกี่คน

651
00:53:46,432 --> 00:53:48,601
‪ข้าไม่รู้ว่าท่านพูดเรื่อง...

652
00:54:13,876 --> 00:54:15,003
‪เสียงนั่นเป็นลางไม่ดีละ

653
00:54:19,007 --> 00:54:20,466
‪ในอากาศมีอะไรแปลกๆ

654
00:54:29,100 --> 00:54:30,435
‪นี่เรามาถึงที่ตายสินะ

655
00:54:53,624 --> 00:54:54,917
‪ไม่เป็นอะไรใช่ไหม

656
00:54:56,002 --> 00:54:57,045
‪เกิดอะไรขึ้น

657
00:54:57,045 --> 00:54:58,046
‪โอวัล

658
00:55:00,381 --> 00:55:01,382
‪นางไปไหนแล้ว

659
00:55:25,698 --> 00:55:28,701
‪คิดว่าข้าจะไปแล้วไปลับเหรอ น้องพี่

660
00:57:58,100 --> 00:58:03,105
‪คําบรรยายโดย ศันสนีย์ โอบอ้อม