1
00:00:06,000 --> 00:00:09,920
(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:40,320 --> 00:00:42,840
คุณชอบเหล้าไอริชมากกว่าสกอตช์

3
00:00:44,000 --> 00:00:45,680
ครับ คุณเชอร์ชิล

4
00:00:49,560 --> 00:00:51,200
ชอบไอริชมากกว่าสกอตช์

5
00:00:52,440 --> 00:00:54,680
ชอบบุหรี่มากกว่าซิการ์ฮาวานา

6
00:00:55,440 --> 00:00:57,920
และแม่คุณอาจจะเกิดในเต็นท์

7
00:00:59,760 --> 00:01:01,360
ยายเกิดในเต็นท์

8
00:01:02,120 --> 00:01:04,160
แม่ผมเกิดบนเรือในคลอง

9
00:01:05,000 --> 00:01:09,760
และยินดีตอบคำถามอย่างฉลาด
กับคนที่ชาติกำเนิดดีกว่าคุณ

10
00:01:10,760 --> 00:01:14,240
คนคนนั้นต้องพิสูจน์ให้เห็นว่าเขาดีกว่าผม

11
00:01:14,320 --> 00:01:16,720
แทนที่จะเอาใบเกิดเขาให้ผมดู

12
00:01:16,800 --> 00:01:20,800
เพราะผมไม่มีใบเกิด
มันก็เลยไม่สำคัญสำหรับผมเท่าไหร่

13
00:01:21,640 --> 00:01:23,720
คุณกล่าวได้ดีมากในสภา

14
00:01:24,440 --> 00:01:25,440
ขอบคุณครับ

15
00:01:25,520 --> 00:01:28,600
ทั้งที่ไม่เชื่อสักคำที่คุณพูดออกไป

16
00:01:29,760 --> 00:01:34,240
การปักใจเชื่อนำมาซึ่งอารมณ์
อันเป็นศัตรูของการพูด

17
00:01:34,320 --> 00:01:36,280
คุณอ่านวรรณคดีกรีก

18
00:01:36,840 --> 00:01:38,360
ผมนอนไม่ค่อยหลับน่ะครับ

19
00:01:42,480 --> 00:01:45,600
ที่ท่านมานี่มีเหตุผลไหมครับ คุณเชอร์ชิล

20
00:01:46,520 --> 00:01:49,280
คุณกำลังเป็นพันธมิตรกับพวกฟาสซิสต์

21
00:01:50,520 --> 00:01:55,160
ผมเลยไปสอบถามพวกตัวร้ายๆ ในไวต์ฮอลล์

22
00:01:55,240 --> 00:01:59,840
และพบว่าคุณไม่ได้เป็นพันธมิตรกับเขาเลย

23
00:02:00,680 --> 00:02:02,120
คุณกำลังสอดแนมเขา

24
00:02:02,640 --> 00:02:03,800
ใช่ครับ

25
00:02:04,560 --> 00:02:05,680
ทำไม

26
00:02:08,880 --> 00:02:10,480
ตอบตามตรงนะครับ

27
00:02:12,280 --> 00:02:13,800
ผมเองก็ไม่แน่ใจอีกต่อไป

28
00:02:13,880 --> 00:02:17,000
คุณทำสวนด้วยตัวเองไหม คุณเชลบี้

29
00:02:19,160 --> 00:02:20,240
ผมมีคนสวนครับ

30
00:02:21,360 --> 00:02:24,400
ที่จริงผมมีคนสวนถึงสามคน

31
00:02:25,520 --> 00:02:32,080
ชายสามรุ่นที่ไร้ความทะเยอทะยาน
ผู้ซึ่งมีความสุขซะยิ่งกว่าผม

32
00:02:32,640 --> 00:02:35,080
เหรอ ถ้าคุณถามพวกเขา

33
00:02:35,720 --> 00:02:39,080
พวกเขาจะบอกคุณว่ามีวัชพืชบางสายพันธุ์

34
00:02:39,680 --> 00:02:44,800
ที่ไม่ว่าคุณจะขุดทิ้ง ใส่ยาฆ่า
มันก็ยังจะงอกกลับขึ้นมาใหม่

35
00:02:46,000 --> 00:02:48,560
สุดท้ายแล้ว ทางแก้เดียว

36
00:02:48,640 --> 00:02:52,240
คือไถกลบหน้าดิน ทำเป็นทุ่งโคลน

37
00:02:52,320 --> 00:02:55,400
แล้วจุดไฟเผารากแก้วที่โผล่ขึ้นมา

38
00:02:56,600 --> 00:02:59,240
นั่นคือสิ่งที่คุณกับผมทำในฝรั่งเศส

39
00:02:59,960 --> 00:03:03,000
แต่พอผมได้ยินนายโมสลีย์คนนี้พูด

40
00:03:03,600 --> 00:03:08,440
ผมเห็นต้นอ่อนของอีกสงคราม
ขึ้นรอบๆ เท้าของเขา

41
00:03:09,800 --> 00:03:13,320
และคุณก็เห็นมันเหมือนกับผม

42
00:03:14,200 --> 00:03:15,920
คุณถึงได้ขัดขวางเขา

43
00:03:17,640 --> 00:03:21,200
ใช่ ไขปริศนาของคุณแล้ว

44
00:03:23,840 --> 00:03:25,320
แล้วคุณมีกลยุทธ์อะไร

45
00:03:27,160 --> 00:03:28,880
ผมไม่อยากจะรบกวนท่าน

46
00:03:29,560 --> 00:03:31,600
คุณจะทำผิดกฎหมาย

47
00:03:35,080 --> 00:03:36,360
ผมต้องนอนครับ

48
00:03:37,280 --> 00:03:38,880
ก็ไหนบอกว่าไม่นอนไง

49
00:03:39,760 --> 00:03:41,520
ผมบอกว่านอนไม่ค่อยหลับ

50
00:03:42,800 --> 00:03:44,000
ผมก็เหมือนกัน

51
00:03:45,440 --> 00:03:46,760
ผมก็เหมือนกัน

52
00:03:48,600 --> 00:03:49,920
คุณเชลบี้

53
00:03:50,760 --> 00:03:54,120
ผมไม่สงสัยเลยว่าครั้งหนึ่งในฟลานเดอร์ส

54
00:03:54,760 --> 00:03:58,000
ตอนคุณอยู่ใต้ดิน และผมอยู่บนดิน

55
00:03:58,800 --> 00:04:01,000
เราทั้งคู่ต่างก็มีจุดมุ่งหมายเดียวกัน

56
00:04:02,560 --> 00:04:07,440
ตอนนี้เราก็อยู่ในสถานการณ์เดียวกัน
ที่นี่ ในเวสต์มินสเตอร์นี่

57
00:04:09,480 --> 00:04:12,640
ทำสิ่งที่คุณต้องทำซะ คุณเชลบี้

58
00:04:16,480 --> 00:04:19,080
และถ้าคุณต้องการอะไร ก็โทรหาผม

59
00:04:24,160 --> 00:04:26,959
มีบางครั้ง บางคืน

60
00:04:29,000 --> 00:04:31,960
ที่ผมไม่เห็นประโยชน์ที่จะทำเรื่องนี้ต่อไป

61
00:04:35,000 --> 00:04:36,840
ก็ไอ้เรื่องเดิมๆ

62
00:04:38,400 --> 00:04:43,360
ผมดับซิการ์ แล้วหนึ่งชั่วโมงต่อมา
ผมก็อยากสูบอีกมวน

63
00:04:44,800 --> 00:04:48,920
บางครั้งรอยต่อระหว่างชั่วโมง
มันก็เปราะบางแบบนั้น

64
00:04:50,200 --> 00:04:51,720
แต่ก็จงใช้มัน

65
00:04:54,880 --> 00:05:01,000
เต็นท์ เรือ แล้วก็บ้าน ตอนนี้เป็นคฤหาสน์

66
00:05:02,560 --> 00:05:04,920
ไม่ธรรมดาเลยใช่ไหม

67
00:05:06,720 --> 00:05:09,520
ครับ ไม่ธรรมดาเลย

68
00:05:13,760 --> 00:05:14,800
ว่าแต่ว่า

69
00:05:16,080 --> 00:05:20,200
คุณใช่ไหมที่ฆ่าเจ้าหน้าที่หน่วยข่าวกรอง
ยูวีเอฟคนนั้น

70
00:05:21,120 --> 00:05:22,400
ผมลืมชื่อเขาไปแล้ว

71
00:05:23,160 --> 00:05:25,160
- ผู้พันแคมป์เบล
- ใช่

72
00:05:25,960 --> 00:05:27,880
- แคมป์เบล
- ไม่

73
00:05:28,960 --> 00:05:30,200
ป้าผมฆ่า

74
00:05:31,160 --> 00:05:33,760
ผมคงต้องไปเบอร์มิงแฮมสักวัน

75
00:05:33,840 --> 00:05:35,920
แล้วไปเยี่ยมครอบครัวคุณสักคืน

76
00:05:36,920 --> 00:05:38,800
พวกเขาฟังดูน่าสนใจดี

77
00:05:38,880 --> 00:05:41,360
ครับ ยินดีเลยครับ

78
00:05:58,520 --> 00:06:00,840
ผมได้ตัวแฮโรลด์ เฟรนช์
กรรมการลิเวอร์พูล เขารับแต่เงินสด

79
00:06:00,920 --> 00:06:02,600
ทอมมอซอเป็นกรรมการที่เชฟฟิลด์วันพุธ

80
00:06:02,680 --> 00:06:05,880
ขอเงินสดกับให้ซ้อมคนที่ฟันเมียมัน

81
00:06:05,960 --> 00:06:08,200
หมอกามโรคบอกว่าดื่มเหล้าให้มันน้อยๆ หน่อย

82
00:06:10,000 --> 00:06:11,040
ฟินน์

83
00:06:12,560 --> 00:06:13,880
ไม่เคาะประตูล่ะ

84
00:06:14,760 --> 00:06:15,800
ไม่ ฟินน์

85
00:06:17,440 --> 00:06:18,600
ฉันไม่เคาะ

86
00:06:20,320 --> 00:06:21,400
ก็ได้

87
00:06:23,280 --> 00:06:24,440
สวัสดี บิลลี่

88
00:06:26,040 --> 00:06:28,880
- สบายดีเหรอ เพื่อน
- ดีครับ คุณเชลบี้

89
00:06:28,960 --> 00:06:30,320
ใช่ นายดูดีนะ

90
00:06:32,240 --> 00:06:35,400
- สูทอย่างเท่
- ขอบคุณครับ คุณเชลบี้

91
00:06:35,480 --> 00:06:36,560
เขาทำงานแลกมา

92
00:06:36,640 --> 00:06:39,760
เราได้เงินจากฟุตบอล
มากกว่าจากแข่งม้าวันเสาร์ที่แล้ว

93
00:06:39,840 --> 00:06:42,680
- เขาเป็นคนดีนะ
- ใช่ เรื่องนั้นฉันรู้

94
00:06:44,040 --> 00:06:45,840
นายกำลังได้ดิบได้ดี ฉันชอบนะ

95
00:06:48,280 --> 00:06:49,440
ภรรยาสบายดีเหรอ

96
00:06:51,160 --> 00:06:54,120
แก่ง่ายตายยาก เหมือนที่พวกค็อกนีย์ชอบเรียก

97
00:06:54,200 --> 00:06:55,280
เธอย้ายออกไปแล้ว

98
00:06:56,560 --> 00:06:57,760
น่าเสียดายจัง

99
00:06:58,400 --> 00:06:59,960
ฉันขอร่วมวงด้วยคน

100
00:07:00,680 --> 00:07:03,680
ขอร่วมปาร์ตี้ด้วยคน ดูสิ กำลังสนุกเลย

101
00:07:07,560 --> 00:07:08,960
นายเคยเป็นคนดี บิลลี่

102
00:07:10,520 --> 00:07:11,760
นายเป็นคนดี

103
00:07:13,560 --> 00:07:16,400
นายร้องเพลงได้เหมือนนกในกรง

104
00:07:17,400 --> 00:07:18,640
เราทำยังไงเหรอ

105
00:07:18,720 --> 00:07:23,360
เวลาเราเปิดกรงแล้วลูกผู้ชายตัวจริงบินหนีไป

106
00:07:23,880 --> 00:07:25,480
เปิดเผยตัวตนของเขา

107
00:07:26,680 --> 00:07:29,720
ความจริงเพิ่งเริ่มต้น ไอ้หนูบิลลี่

108
00:07:29,800 --> 00:07:31,880
ใช่ๆ ดูนะ

109
00:07:32,880 --> 00:07:34,320
ดูสินี่อะไร

110
00:07:35,040 --> 00:07:38,560
ดูซะ ไอ้หนูบิลลี่ เรามีหิมะตก ดูสิ

111
00:07:39,400 --> 00:07:41,920
ยังมีอีกนะ ดูสิ เกล็ดหิมะ บิลลี่

112
00:07:42,480 --> 00:07:43,840
ฉันรู้นะว่านายชอบ

113
00:07:44,760 --> 00:07:49,480
ฉันก็ชอบเหมือนกัน จะบอกให้นะ
ทำไมเราไม่เสพด้วยกัน

114
00:07:49,560 --> 00:07:51,840
เรามาซี้ดด้วยกันหน่อยมา

115
00:07:52,640 --> 00:07:57,560
ฉันทำเลอะนายหมดเลย
ฉันนี่แย่จัง โทษที เพื่อน

116
00:07:57,640 --> 00:08:00,840
ทำไงได้ ฉันเป็นคนเลอะเทอะ จริงไหม
บิลลี่ ฉันขอโทษนะ

117
00:08:01,640 --> 00:08:02,640
ส่วนนาย

118
00:08:03,720 --> 00:08:05,000
ดูนายสิ

119
00:08:05,080 --> 00:08:07,600
นั่งอยู่นี่กับเพื่อนนาย เพื่อนซี้

120
00:08:08,520 --> 00:08:12,080
ระหว่างที่นายนั่งอยู่นี่ คุยเรื่องธุรกิจของเรา

121
00:08:12,160 --> 00:08:16,360
ดื่มวิสกี้ ดูดบุหรี่ พี้ยา...

122
00:08:16,440 --> 00:08:17,480
ฉันทำงานอยู่

123
00:08:17,560 --> 00:08:23,680
นายจำไว้ ถ้านายไปบอกเขา
เรื่องกิจการของครอบครัวเรา

124
00:08:25,680 --> 00:08:27,640
นายจะทำให้เขาเสี่ยงถูกฆ่า

125
00:08:27,720 --> 00:08:29,640
เพราะคนเราชอบนินทา ฟินน์

126
00:08:29,720 --> 00:08:32,720
เราคุยกันแค่เรื่องฟุตบอลกับผู้หญิง คุณเชลบี้

127
00:08:35,160 --> 00:08:37,960
ฟุตบอลกับผู้หญิง
เราคุยกันแค่เรื่องฟุตบอลกับผู้หญิง

128
00:08:38,039 --> 00:08:39,880
- งั้นเหรอ
- ใช่ครับ

129
00:08:44,720 --> 00:08:45,760
ได้

130
00:08:48,559 --> 00:08:49,640
มามะ

131
00:08:50,360 --> 00:08:51,680
ประชุมครอบครัว ไปกัน

132
00:09:03,280 --> 00:09:05,440
นายกินแต่ของไม่ดี

133
00:09:05,560 --> 00:09:07,800
กินของธรรมชาติบ้าง น้อง
ต้องแบบนั้นสิ

134
00:09:07,880 --> 00:09:09,160
ทุกทีเลย

135
00:09:16,000 --> 00:09:17,360
คุณพร้อมจะอดทนไหม อาร์เธอร์

136
00:09:18,120 --> 00:09:19,920
อดทนเพื่ออะไร

137
00:09:21,360 --> 00:09:23,000
อดทนเพื่อเป็นอิสระ พอล

138
00:09:26,400 --> 00:09:27,560
อีกแก้วไหม

139
00:09:28,080 --> 00:09:30,600
ดื่มอีกแก้วเพื่อช่างหัวมัน

140
00:09:37,480 --> 00:09:38,880
เป็นไรไหม ชาร์ลี

141
00:09:40,200 --> 00:09:43,200
ไอ้บ้าบาร์นีย์เตะหน้าแข้งฉันตอนฉันไปปลุกมัน

142
00:09:43,280 --> 00:09:45,080
แล้วมันอยู่ไหนล่ะ

143
00:09:46,280 --> 00:09:48,800
ถูกมัดกับเสาไฟข้างนอกกับพวกลีสามคน

144
00:09:48,880 --> 00:09:50,080
กลัวขี้แตก

145
00:09:50,920 --> 00:09:51,920
ใช่

146
00:10:03,000 --> 00:10:04,080
ก่อนอื่น

147
00:10:05,320 --> 00:10:09,200
ลิซซี่ฝากขอโทษที่มาไม่ได้

148
00:10:09,960 --> 00:10:13,000
ชาร์ลส์มีคอนเสิร์ตไวโอลิน

149
00:10:14,160 --> 00:10:17,920
แล้วก็ ขอต้อนรับคุณเอเบอรามา โกลด์

150
00:10:18,880 --> 00:10:22,560
เขากับพอลลี่จะแต่งงานกันในสามอาทิตย์
และผมอนุญาตแล้ว

151
00:10:23,320 --> 00:10:26,720
จากนี้ไป เอเบอรามาจะเป็นที่ต้อนรับ
ในการประชุมของเรา

152
00:10:28,120 --> 00:10:30,440
วาระแรกของการประชุม การสูญเสีย

153
00:10:31,640 --> 00:10:33,120
ผู้พันเบน ยังเกอร์

154
00:10:33,640 --> 00:10:36,560
ผู้ซึ่งอาจได้กลายคนในครอบครัวนี้

155
00:10:37,080 --> 00:10:42,520
ได้ถูกพรากไปจากเราเมื่อสี่วันที่แล้ว
โดยอำนาจมืด

156
00:10:43,120 --> 00:10:47,040
เราได้ทำการสืบสวน
เราคิดว่าเรารู้ตัวคนวางระเบิด

157
00:10:47,640 --> 00:10:49,800
ระหว่างนี้ ขอแสดงความเสียใจกับเอด้า

158
00:10:50,520 --> 00:10:52,040
และลูกในท้องของเธอ

159
00:10:52,760 --> 00:10:56,440
ผู้ที่สักวันหนึ่งอาจมานั่งร่วมประชุม แต่...

160
00:10:57,400 --> 00:11:00,240
หวังว่าจะเป็นสถานการณ์ที่ชื่นมื่นกว่านี้

161
00:11:00,320 --> 00:11:03,840
- มาดื่มให้กับสถานการณ์ที่ชื่นมื่นกว่านี้
- ใช่

162
00:11:04,400 --> 00:11:05,440
ใช่เลย

163
00:11:05,520 --> 00:11:07,280
- แด่เอด้า
- เอด้า

164
00:11:07,360 --> 00:11:08,920
- แด่เอด้า
- แด่เอด้า

165
00:11:11,920 --> 00:11:16,480
เรื่องที่สอง เป็นประกาศเรื่องไมเคิล

166
00:11:17,320 --> 00:11:19,560
ก่อนที่พี่จะพูด ทอมมี่

167
00:11:19,640 --> 00:11:23,160
ฉันขอพูดอะไรหน่อย กับทั้งครอบครัวโดยตรง

168
00:11:23,800 --> 00:11:26,040
เรื่องการเงินกับอนาคตของบริษัทนี้

169
00:11:27,200 --> 00:11:29,240
ตามที่พี่ได้ประเมิน

170
00:11:29,320 --> 00:11:33,040
ธุรกิจใหม่ในการขนส่งฝิ่นนั้น

171
00:11:33,120 --> 00:11:36,080
จะทำเงินให้บริษัทราวสองล้านปอนด์ต่อปี

172
00:11:36,960 --> 00:11:40,360
ดังนั้น ดูจากจำนวนแล้ว

173
00:11:41,360 --> 00:11:43,160
ฉันว่าเราควรปรับโครงสร้างบริษัทใหม่

174
00:11:43,240 --> 00:11:44,080
ไมเคิล

175
00:11:44,160 --> 00:11:46,960
รอไว้หลังประชุมครอบครัวก็ได้

176
00:11:47,040 --> 00:11:50,360
- ปรับโครงสร้างแบบไหน
- เนื่องจากจำนวนเงินที่เกี่ยวข้อง

177
00:11:51,200 --> 00:11:52,040
การขนส่งและกระจายของ

178
00:11:52,120 --> 00:11:54,920
จะเป็นแหล่งรายได้หลักของบริษัท

179
00:11:55,000 --> 00:11:56,600
เป็นการคำนวณง่ายๆ

180
00:11:57,480 --> 00:12:01,680
ด้วยความช่วยเหลือจากภรรยาฉัน
ฉันจะขยายกิจการไปยังอเมริกา

181
00:12:01,760 --> 00:12:04,400
ที่ที่ธุรกิจค้ายากำลังเริ่มเติบโต

182
00:12:05,240 --> 00:12:07,360
ฉันมีเส้นสายดีๆ ในดีทรอยต์

183
00:12:08,120 --> 00:12:11,400
นิวยอร์ก บอสตัน ซึ่งฉันไปคุยไว้แล้ว

184
00:12:12,040 --> 00:12:14,800
และจีน่ามีครอบครัวที่มีประสบการณ์ในด้านนี้สูง

185
00:12:16,080 --> 00:12:18,760
จากที่ฉันไปพูดคุยกับพวกนั้นมา

186
00:12:18,840 --> 00:12:22,040
ฝิ่นบริสุทธิ์ที่ส่งมาจากจีนอย่างสม่ำเสมอ

187
00:12:22,120 --> 00:12:23,920
ภายในระยะเวลาอันสั้น

188
00:12:24,680 --> 00:12:30,320
ธุรกิจค้ายาในอเมริกา
จะทำเงินได้ 20 ล้านดอลลาร์ต่อปี

189
00:12:31,080 --> 00:12:36,760
เงินมากพอให้ทุกคนนำใช้ไปลดภาระที่ตัวเองมีอยู่

190
00:12:38,400 --> 00:12:42,520
ฉันรู้นะว่าแผลเป็นกับบาดแผล

191
00:12:42,600 --> 00:12:46,040
มันยังฝังอยู่ในหัว ไม่ใช่ที่ภายนอก

192
00:12:46,120 --> 00:12:48,560
และในฐานะสมาชิกคนรุ่นใหม่

193
00:12:48,640 --> 00:12:52,000
ฉันสามารถจะแบกรับภาระอันหนักอึ้งแทนทุกคน

194
00:12:53,560 --> 00:12:55,080
ทศวรรษใหม่กำลังมาถึง

195
00:12:55,800 --> 00:12:58,680
จะมีโอกาสใหม่ๆ ตลาดใหม่ๆ

196
00:12:58,760 --> 00:13:00,680
มีเงินมากกว่าที่เราเคยมีมาก่อน

197
00:13:02,200 --> 00:13:03,480
ทอมมี่

198
00:13:04,360 --> 00:13:07,560
พี่ยังสามารถทำเรื่องดีๆ ที่ลึกๆ แล้วพี่อยากจะทำ

199
00:13:09,480 --> 00:13:13,000
แม่ก็แต่งงานใหม่ได้
และอาศัยอยู่ในบ้านหลังใหญ่

200
00:13:14,360 --> 00:13:16,800
อาร์เธอร์ พี่เป็นชายที่ลินดาอยากให้พี่เป็นได้

201
00:13:16,880 --> 00:13:17,920
ช่างหัวลินดา

202
00:13:20,840 --> 00:13:21,840
ฟินน์

203
00:13:23,400 --> 00:13:24,760
นายได้พิสูจน์ตัวเองแล้ว

204
00:13:26,800 --> 00:13:28,520
นายเป็นส่วนหนึ่งของคนรุ่นใหม่

205
00:13:30,720 --> 00:13:32,520
นายไปนิวยอร์กกับฉันได้

206
00:13:36,600 --> 00:13:38,000
นี่คือข้อเสนอของฉัน

207
00:13:40,160 --> 00:13:42,280
ปรับโครงสร้างบริษัทเต็มรูปแบบ

208
00:13:43,200 --> 00:13:44,880
ฉันจะเป็นผู้อำนวยการฝ่ายบริหาร

209
00:13:45,560 --> 00:13:47,760
พี่เป็นประธานที่ไม่ต้องมาบริหารได้

210
00:13:47,840 --> 00:13:51,040
โดยใช้ชื่ออื่นเพื่อปกป้องชื่อเสียงของพี่

211
00:13:51,880 --> 00:13:56,080
ฉันเจอชื่อของชายที่ตายแล้วคนหนึ่ง
พี่จะจดทะเบียนในชื่อคุณโจนส์

212
00:13:58,040 --> 00:14:01,480
แต่ละคนจะได้รับส่วนแบ่งกำไรเป็นรายปี

213
00:14:02,640 --> 00:14:08,000
และจะไม่ยุ่งเกี่ยวในกิจกรรมของบริษัทอีกต่อไป

214
00:14:12,240 --> 00:14:13,920
ลองดูอนาคตนะ ทอมมี่

215
00:14:16,080 --> 00:14:18,120
อย่างน้อยก็เปิดใจอ่านดู

216
00:14:25,920 --> 00:14:27,320
ในนี้อากาศเย็นนะ ไมเคิล

217
00:14:29,480 --> 00:14:31,160
ทอมมี่ พวกอเมริกันอยากร่วมงานกับฉัน

218
00:14:31,240 --> 00:14:33,760
- มาถึงเรื่องที่สาม...
- บอกความจริงเขาสิ

219
00:14:35,120 --> 00:14:36,160
ว่าไป

220
00:14:37,000 --> 00:14:38,040
เขารับได้

221
00:14:44,840 --> 00:14:46,960
บอกความจริงมา ไมเคิล

222
00:14:49,640 --> 00:14:51,280
พวกอเมริกันไม่อยากร่วมงาน

223
00:14:51,360 --> 00:14:53,680
กับแก๊งมีดโกนท้ายซอยตกยุค

224
00:14:54,280 --> 00:14:55,680
มันหมดสมัยแล้ว

225
00:14:59,920 --> 00:15:02,560
ทอมมี่ เขากัดเชือกขาด

226
00:15:02,640 --> 00:15:04,360
พวกนั้นต้อนเขาจนมุมแต่ต้องการให้ช่วย

227
00:15:04,440 --> 00:15:05,800
ก็ไปจับเขาสิ

228
00:15:09,360 --> 00:15:10,800
ช่างหัวไอ้พวกอเมริกัน

229
00:15:22,120 --> 00:15:24,000
ฉันทำแบบนี้เพื่อพี่นะ ทอมมี่

230
00:15:25,840 --> 00:15:27,000
มันถึงเวลาแล้ว...

231
00:15:28,680 --> 00:15:29,760
พี่เองก็รู้ดี

232
00:15:31,720 --> 00:15:36,760
ทอมมี่ แม่จะไปแล้ว จอห์นก็ตายแล้ว
อาร์เธอร์ต้องการคนช่วย

233
00:15:37,360 --> 00:15:40,800
แฟนของเอด้าถูกฆ่าในถิ่นพี่เพราะพี่ทำพลาดเอง

234
00:15:42,640 --> 00:15:44,040
เอาเลย ทอม

235
00:15:44,920 --> 00:15:46,000
เอาเลย แทงฉัน

236
00:15:46,920 --> 00:15:48,600
เหมือนเมื่อก่อนไง

237
00:15:49,880 --> 00:15:50,880
หรือว่า...

238
00:15:52,520 --> 00:15:54,080
จะลองพิจารณาดู

239
00:15:55,880 --> 00:16:00,120
การสืบทอดตำแหน่งที่ต้องเกิดขึ้นสักวัน

240
00:16:05,880 --> 00:16:08,840
ฉันให้โอกาสนายแล้ว ไมเคิล นายหักหลังฉัน

241
00:16:09,600 --> 00:16:11,120
ไปให้พ้นซะก่อนฉันกลับมา

242
00:16:11,200 --> 00:16:12,200
ส่วนเธอ

243
00:16:13,920 --> 00:16:16,080
- ไปบอกครอบครัวเธอ...
- ให้ฉันทาย

244
00:16:17,200 --> 00:16:18,960
อย่ามาสะเออะกับพวกพีกี้ ไบลน์เดอร์ส

245
00:16:22,120 --> 00:16:23,360
ใช่ไหม

246
00:16:53,000 --> 00:16:54,000
งั้น...

247
00:16:55,200 --> 00:16:57,600
เดาว่าเราต้องใช้ตัวเลือกที่สอง

248
00:17:02,160 --> 00:17:04,240
พวกมันไม่ใช่แค่เสียง

249
00:17:06,440 --> 00:17:07,480
ใจเย็น

250
00:17:07,560 --> 00:17:09,480
วางปืนลง

251
00:17:09,560 --> 00:17:12,240
- พวกมันไม่ใช่แค่เสียง
- บาร์นีย์

252
00:17:13,880 --> 00:17:14,839
บาร์นีย์

253
00:17:16,280 --> 00:17:18,960
ค่อยๆ วางปืนลง

254
00:17:21,040 --> 00:17:22,119
ฟินน์

255
00:17:23,520 --> 00:17:25,000
พักได้ ทหาร พักได้

256
00:17:25,599 --> 00:17:30,319
มองหน้าฉัน พวกนั้นอยู่ข้างเรา
นายอยู่บ้านแล้วๆ

257
00:17:30,960 --> 00:17:32,760
ใช่ไหม ใช่

258
00:17:33,680 --> 00:17:36,000
เอ้านี่ เอาไป บาร์นีย์ เจเรไมอาห์

259
00:17:36,800 --> 00:17:37,720
ใช่

260
00:17:38,280 --> 00:17:40,560
พาเขาไปที่บ้านชาร์ลีก่อนเขาจะยืนไม่ไหว

261
00:17:40,640 --> 00:17:41,880
ปีศาจตนนี้เป็นเทวดาแล้ว

262
00:17:41,960 --> 00:17:44,240
ไอเซอาห์ เคอร์ลี่ พวกนายไปกับเขา

263
00:17:44,320 --> 00:17:47,000
มานี่ น้องชาย ฉันจะบอกข่าวดีให้

264
00:17:47,080 --> 00:17:48,400
พระเจ้ารักนาย

265
00:17:49,560 --> 00:17:50,880
แล้วพระองค์ไปอยู่ที่ไหนวะ

266
00:17:50,960 --> 00:17:52,000
เอาละ พวกนาย

267
00:17:52,080 --> 00:17:57,160
การประชุมบริษัทของคนรุ่นนี้
คนที่ทำงานจริงๆ

268
00:18:11,520 --> 00:18:12,520
เออ

269
00:18:13,640 --> 00:18:16,840
ดื่มเหล้าดีๆ กันดีกว่า พอกันทีกับเหล้าห่วยๆ

270
00:18:18,160 --> 00:18:20,280
เอ้านี่

271
00:18:20,360 --> 00:18:23,720
เอาละ เรื่องที่สาม การแนะนำ

272
00:18:24,480 --> 00:18:27,720
เว้นแต่ตอนนี้ นายเจอคนที่ฉันอยากแนะนำแล้ว

273
00:18:28,720 --> 00:18:30,440
ที่ฝรั่งเศส เขาคือสหาย

274
00:18:30,520 --> 00:18:34,440
- แล้วตอนนี้เขาเป็นอะไร ทอม
- เขาเป็นคนที่เราใช้งานได้ จอห์นนี่

275
00:18:34,520 --> 00:18:37,680
งานอะไร จับเขาชกกับหมีแล้วรับแทงผลเหรอ

276
00:18:37,760 --> 00:18:40,280
บอกเลย ฉันไม่พนันข้างหมีแน่

277
00:18:42,000 --> 00:18:47,400
เอเบอรามา... ชายคนนั้นเป็นพลแม่นปืน
ของนาวิกโยธินที่ผ่านการฝึกมา

278
00:18:48,120 --> 00:18:50,240
ยิ่งไปกว่านั้น เขามีประวัติอาชญากรรม

279
00:18:50,320 --> 00:18:53,600
ซึ่งจะทำให้ตำรวจเข้าใจการกระทำของเขา

280
00:18:54,320 --> 00:18:55,520
ทำอะไร

281
00:18:56,400 --> 00:18:57,400
การสังหาร

282
00:18:58,120 --> 00:19:00,280
แล้วนายห่วงเรื่องตำรวจตั้งแต่เมื่อไหร่

283
00:19:03,040 --> 00:19:04,520
บาร์นีย์ โทมาสัน

284
00:19:05,600 --> 00:19:07,160
จะฆ่าผู้แทนราษฎร

285
00:19:08,280 --> 00:19:10,640
ซึ่งอาจจะเป็นว่าที่นายกรัฐมนตรีของอังกฤษ

286
00:19:10,720 --> 00:19:12,480
อะไรวะเนี่ย ทอม

287
00:19:17,840 --> 00:19:19,160
หลังจากการสังหาร

288
00:19:20,480 --> 00:19:24,120
จะมีการสอบสวนโดยสันติบาลกับหน่วยข่าวกรอง

289
00:19:25,400 --> 00:19:28,880
จะมีผู้มีอำนาจมากมายที่โกรธเกรี้ยว

290
00:19:29,640 --> 00:19:31,760
เราต้องไม่ให้เชื่อมโยงมาถึงเราได้

291
00:19:32,440 --> 00:19:34,880
บาร์นีย์ โทมาสันถูกลงทะเบียนว่าบ้า

292
00:19:34,960 --> 00:19:36,920
เขาหนีออกมา เขาเป็นอดีตทหาร

293
00:19:37,640 --> 00:19:39,320
เขามีความคับแค้นใจอยู่ก่อน

294
00:19:39,400 --> 00:19:43,440
จะไม่มีใครสงสัยการลอบสังหาร

295
00:19:43,520 --> 00:19:45,560
ที่ลงมือโดยมือปืนคนเดียว

296
00:19:46,200 --> 00:19:49,240
แล้วนายจะสละสหายเก่างั้นเหรอ

297
00:19:50,000 --> 00:19:54,240
ถ้าพวกนั้นจับเขาได้
เขาจะไม่ถูกแขวนคอเพราะเสียสติ

298
00:19:55,000 --> 00:19:56,840
แค่ส่งเขากลับไปที่ที่ฉันเจอเขา

299
00:19:57,640 --> 00:19:59,480
เขาจะได้มีวันหยุดที่ไม่เหงา

300
00:19:59,560 --> 00:20:01,400
จนเขาอาจเชื่อว่ามันไม่เคยเกิดขึ้นจริง

301
00:20:02,120 --> 00:20:04,040
แล้วจะลอบสังหารที่ไหน

302
00:20:09,000 --> 00:20:10,000
เอาไป

303
00:20:17,400 --> 00:20:18,680
เขาจะอยู่บนเวที

304
00:20:19,880 --> 00:20:20,840
กับคนมากมาย...

305
00:20:20,920 --> 00:20:22,000
(ออสวอลด์ โมสลีย์
ปราศรัยที่บิงลีย์ฮอลล์)

306
00:20:22,080 --> 00:20:23,320
ที่จะเป็นพยาน

307
00:20:23,960 --> 00:20:28,320
ระหว่างการปราศรัย
จะมีการประท้วงของพวกต่อต้านฟาสซิสต์

308
00:20:29,040 --> 00:20:31,360
เขาจะถูกยิงท่ามกลางความวุ่นวาย

309
00:20:31,440 --> 00:20:34,400
- แล้วเราจะจัดการประท้วงนี้เหรอ
- ใช่แล้ว

310
00:20:34,480 --> 00:20:36,160
นายจะไปอยู่ที่ไหน ทอม

311
00:20:39,360 --> 00:20:41,960
ฉันจะคุกเข่า ประคองหัวเขาไว้

312
00:20:42,880 --> 00:20:44,560
ขณะที่วิญญาณเขาหลุดออกจากร่าง

313
00:20:46,080 --> 00:20:47,680
และฉันจะปราศรัย

314
00:20:48,600 --> 00:20:51,360
ว่าจะต้องสานต่ออุดมการณ์ของเขา

315
00:20:52,760 --> 00:20:54,400
อย่างปลอดภัยด้วยมือของฉัน

316
00:20:55,640 --> 00:20:56,800
แม่เจ้าโว้ย

317
00:20:58,520 --> 00:21:02,760
ทอมมี่ ความทะเยอทะยานของนายมีที่สิ้นสุดไหม

318
00:21:05,960 --> 00:21:09,120
จิมมี่ แมคแคเวิร์นจะดูแลความปลอดภัยในงาน

319
00:21:09,960 --> 00:21:11,640
เขาอาจจะอยู่ข้างเวที

320
00:21:12,680 --> 00:21:15,480
นายเก็บเขาได้ ตามที่นายสะดวกเลย

321
00:21:20,320 --> 00:21:21,640
นายอยากให้เราทำอะไร ทอม

322
00:21:22,240 --> 00:21:24,160
นายกับอาร์เธอร์และพวกลีสองสามคน

323
00:21:24,240 --> 00:21:26,960
จะดูแลเรื่องพาบาร์นีย์ไปประจำที่

324
00:21:27,040 --> 00:21:28,600
เขาจะอยู่บนโครงเหล็กจัดไฟ

325
00:21:29,400 --> 00:21:33,160
- เราจะต้องใช้โซ่กับห่วงคล้อง ทอม
- ไม่ ฉันจะให้ยาเขา

326
00:21:33,840 --> 00:21:36,760
งั้นเขาจะตาเหล่ตอนยิงนะ

327
00:21:37,480 --> 00:21:40,240
ที่ฝรั่งเศส เขาไม่เคยพลาด

328
00:21:41,240 --> 00:21:42,800
ไม่ว่าพวกนั้นจะให้ยาอะไรเขา

329
00:21:44,000 --> 00:21:46,000
เขาจะได้ฝึกยิงอย่างเต็มที่

330
00:21:46,600 --> 00:21:51,320
ก่อนที่เขาจะยิง
อาเธอร์จะเอาโคเคนให้เขา

331
00:21:51,400 --> 00:21:53,640
- ให้เขาตื่นตัว
- เดี๋ยวก่อนนะ...

332
00:21:54,320 --> 00:21:56,080
นายจะยืนอยู่บนเวที

333
00:21:56,160 --> 00:21:59,240
ตอนที่พลแม่นปืนอาชญากรวิกลจริตเมาโคเคน

334
00:21:59,320 --> 00:22:02,680
เล็งไปที่คนที่ยืนอยู่ห่างจากนายไม่ถึงหลางั้นเหรอ

335
00:22:04,680 --> 00:22:06,320
ขอต้อนรับสู่ครอบครัวนี้ เอเบอรามา

336
00:22:06,840 --> 00:22:10,600
แล้วฉันล่ะ โธมัส ชายที่ขาเป๋หนึ่งข้าง

337
00:22:12,760 --> 00:22:14,320
หลังจากสังหาร

338
00:22:14,400 --> 00:22:17,240
ตำรวจทุกนายในเบอร์มิงแฮม
จะถูกส่งมาที่บิงลีย์ฮอลล์

339
00:22:18,120 --> 00:22:20,040
ฉวยโอกาสนี้

340
00:22:20,120 --> 00:22:23,600
เอาเรือที่มีฝิ่นเต็มลำไปที่สเตอร์บริดจ์ล็อกส์

341
00:22:24,400 --> 00:22:28,080
ที่นั่น นายจะเจอสุภาพบุรุษชาวจีนกลุ่มหนึ่ง

342
00:22:28,880 --> 00:22:31,120
พวกเขาจะมีกระเป๋าเอกสารใส่เงินสองใบ

343
00:22:32,440 --> 00:22:34,480
สองแสนห้าหมื่นปอนด์

344
00:22:36,400 --> 00:22:40,640
ทุกคนในห้องนี้จะได้รับเงินสดสามหมื่นปอนด์

345
00:22:40,720 --> 00:22:42,680
ตอบแทนการทำงานพิเศษ

346
00:22:43,240 --> 00:22:47,320
ให้ตายเถอะแม่เจ้า ทอม ดีว่ะ

347
00:22:47,880 --> 00:22:51,400
ถ้าใครอยากกลับ กลับได้เลยนะ

348
00:22:52,560 --> 00:22:59,480
ใครที่เบื่อแล้วกับแก๊งมีดโกนท้ายซอยตกยุคนี้
ก็ไปได้

349
00:23:00,400 --> 00:23:03,360
ใครที่เหนื่อยหน่าย ก็หยุดได้

350
00:23:08,600 --> 00:23:09,600
ดี

351
00:23:10,600 --> 00:23:14,600
ชาร์ลี ไปที่ลานแล้วจุดไฟ

352
00:23:14,680 --> 00:23:16,160
จอห์นนี่ ไปวนรถตู้มา

353
00:23:17,560 --> 00:23:19,120
จุดไฟทำไม ทอม

354
00:23:21,480 --> 00:23:23,120
ยังมีเรื่องที่สี่อีก

355
00:23:44,720 --> 00:23:45,760
ถึงเวลาแล้ว

356
00:24:12,680 --> 00:24:14,000
ให้ตายสิ คุณเชลบี้

357
00:24:14,720 --> 00:24:17,280
ถ้าผมรู้ ผมจะรีบมาชงเครื่องดื่มให้

358
00:24:21,680 --> 00:24:22,720
นี่ มิคกี้

359
00:24:25,960 --> 00:24:27,000
นั่งลงสิ

360
00:24:46,360 --> 00:24:47,880
ครับ ผมจะดื่ม ดีไหมครับ

361
00:24:52,040 --> 00:24:53,440
เอ้านี่ ดื่มซะหน่อย

362
00:25:01,240 --> 00:25:03,000
สองสามวันก่อน ฉันไปลอนดอน มิคกี้...

363
00:25:06,640 --> 00:25:08,040
เพื่อไปรับสินค้าบางอย่าง

364
00:25:11,240 --> 00:25:13,440
ฉันไปเจอกับไอ้พวกไททานิก

365
00:25:16,280 --> 00:25:17,600
พวกมันรู้ว่าฉันจะมา

366
00:25:19,480 --> 00:25:20,480
ใช่

367
00:25:20,560 --> 00:25:22,960
เมื่อไหร่ ที่ไหน กี่โมง

368
00:25:23,760 --> 00:25:27,480
พวกมันรู้ด้วยซ้ำว่าฉันจะไปรับอะไร

369
00:25:27,560 --> 00:25:28,400
พระเจ้า

370
00:25:29,000 --> 00:25:30,720
สี่วันที่แล้ว มิคกี้

371
00:25:31,480 --> 00:25:37,840
มีทหารถูกระเบิดฆ่าตายนอกออฟฟิศฉัน

372
00:25:37,920 --> 00:25:40,920
ใช่ หนังสือพิมพ์ลงว่าเป็นฝีมือไออาร์เอ

373
00:25:41,480 --> 00:25:46,120
- ไม่ใช่ไออาร์เอหรอก มิคกี้
- ไม่ พวกมันไม่ใช่ไออาร์เอ มิคกี้

374
00:25:49,600 --> 00:25:55,720
ฉันคุยกับสาวๆ ที่ทำงานชุมสายโทรศัพท์ที่ดิกเบท

375
00:25:55,800 --> 00:25:56,920
พวกนี้เพื่อนฉัน

376
00:25:59,760 --> 00:26:00,880
ฉันถามพวกเธอ

377
00:26:02,480 --> 00:26:05,160
ช่วงที่มีการระเบิดมีใครโทรศัพท์บ้าง

378
00:26:07,040 --> 00:26:08,640
พวกเธอบอกฉันว่า...

379
00:26:10,680 --> 00:26:15,000
สามสิบนาทีก่อนการระเบิด
มีสายไปถึงชายในสปาร์กฮิลล์

380
00:26:15,080 --> 00:26:17,880
ที่มีความเกี่ยวข้องกับ
กองกำลังอาสาสมัครอัลสเตอร์

381
00:26:18,400 --> 00:26:20,640
ตอนนี้เขายินดีทำงานแลกกับเงิน

382
00:26:26,720 --> 00:26:27,880
แพดดี้ โรส

383
00:26:32,640 --> 00:26:37,280
ใช่ ฉันกับพี่ชาย เราไปคุยกับแพดดี้ซะยาว

384
00:26:38,680 --> 00:26:41,600
เขาบอกว่าเขาเป็นคนวางระเบิด

385
00:26:43,560 --> 00:26:44,760
ใช่ เราคุยกับเขา

386
00:26:49,560 --> 00:26:51,520
เราฆ่าเขา มิคกี้

387
00:26:53,320 --> 00:26:54,760
แพดดี้ โรสตายแล้ว

388
00:26:54,840 --> 00:26:56,160
เราถ่วงน้ำหนักเขา

389
00:26:56,920 --> 00:27:01,440
เราจับเขาถ่วงน้ำ...
ลงไปอยู่ก้นคลองแกรนด์ยูเนี่ยน

390
00:27:07,000 --> 00:27:09,160
สาวๆ ที่โอนสายให้เบอร์ฉันมา

391
00:27:09,240 --> 00:27:11,760
เบอร์ของชายที่โทรแพดดี้ก่อนการระเบิด มิคกี้

392
00:27:11,840 --> 00:27:13,000
มันเป็นเบอร์ของนาย

393
00:27:14,840 --> 00:27:15,840
มิคกี้

394
00:27:16,880 --> 00:27:20,560
นายเป็นคนโทรหาเขา นายให้เบาะแสเขา

395
00:27:22,960 --> 00:27:23,880
นายถูกสั่งให้โทรไป

396
00:27:23,960 --> 00:27:26,920
ถ้ามีชายผิวดำที่ตรงตามรูปพรรณมาที่สมอลล์ฮีท

397
00:27:34,200 --> 00:27:38,320
เรารู้ว่านายคอยให้ข้อมูลกับพวกไททานิกด้วย

398
00:27:39,560 --> 00:27:40,600
เรารู้หรอกนะ

399
00:27:41,840 --> 00:27:42,720
ใช่

400
00:27:43,520 --> 00:27:45,320
นายทำงานอยู่หลังเคาน์เตอร์

401
00:27:46,600 --> 00:27:50,160
เห็นว่าเกิดอะไรขึ้น ฟัง แล้วก็จด

402
00:27:51,040 --> 00:27:54,400
แล้วขายข้อมูลให้กับคนที่จ่ายแพงสุด

403
00:28:00,760 --> 00:28:01,640
ไม่เอาน่า

404
00:28:04,400 --> 00:28:05,360
ไม่เอาน่า เพื่อน

405
00:28:29,360 --> 00:28:30,840
ผมขอโทษ คุณเชลบี้

406
00:28:38,760 --> 00:28:40,320
อย่ามองที่ทอม

407
00:28:45,480 --> 00:28:47,520
ค่าเพดานคงถูกกว่า น้องชาย

408
00:28:48,640 --> 00:28:49,760
มิคกี้!

409
00:29:02,520 --> 00:29:04,280
ให้ตายสิ อาร์เธอร์

410
00:29:06,000 --> 00:29:07,640
มือฉันสั่นเหมือนมือคนทั่วไป

411
00:29:15,320 --> 00:29:17,800
แล้วเรื่องที่ห้าล่ะ ทอม

412
00:29:20,480 --> 00:29:23,640
มีเรื่องที่ห้าใช่ไหม ทอมมี่

413
00:29:25,360 --> 00:29:27,160
ฉันทรมานใจจะแย่แล้ว

414
00:29:31,160 --> 00:29:32,760
ฉันจะไม่ไหวแล้ว ทอม

415
00:29:34,320 --> 00:29:37,440
นายบอกว่ามีเรื่องที่ห้า พูดสิ ทอมมี่

416
00:29:38,520 --> 00:29:41,400
บางทีเรื่องที่ห้าอาจเริ่มได้แล้ว ทอมมี่

417
00:29:42,240 --> 00:29:45,720
มันอาจเริ่มปีนี้ ทศวรรษใหม่

418
00:29:46,680 --> 00:29:51,520
แต่ไมเคิล... ไมเคิลอาจพูดถูก
เราหนีไปได้ ทอมมี่ เราหนีไปได้

419
00:29:52,400 --> 00:29:56,560
เราสามารถหนีไปจากที่นี่ซะ
ปล่อยให้พวกเด็กๆ มันทำ

420
00:29:56,640 --> 00:29:58,920
ไมเคิล... เขาอาจพูดถูก

421
00:29:59,640 --> 00:30:04,920
- เขาอาจพูดถูกก็ได้...
- อาร์เธอร์ มันไม่มีเรื่องที่ห้าหรอก

422
00:30:17,840 --> 00:30:20,080
ไปดูซิว่าพอลลี่ยังอยู่ข้างเราไหม

423
00:30:21,160 --> 00:30:22,400
ฉันต้องไปที่มาร์เกต

424
00:30:22,960 --> 00:30:23,920
ได้ ทอม

425
00:30:27,160 --> 00:30:28,200
ได้เลย น้องชาย

426
00:30:34,880 --> 00:30:36,200
พระเจ้า ให้ตายสิ

427
00:30:56,440 --> 00:30:57,760
ออกมานี่สิ ทอมมี่

428
00:31:00,080 --> 00:31:01,760
ได้ มาแล้ว

429
00:31:01,840 --> 00:31:02,920
(ลีธี)

430
00:31:03,000 --> 00:31:06,920
ฉันเพิ่งเอาน้ำมันทาแผลที่เจ็บอยู่ เพื่อน

431
00:31:08,600 --> 00:31:09,720
คิดว่าวิวเป็นไง

432
00:31:11,920 --> 00:31:13,840
เรื่องมาร์เกต ทำอะไรได้บ้างไหม

433
00:31:18,400 --> 00:31:20,080
จะบอกอะไรให้นะ ทอมมี่

434
00:31:20,160 --> 00:31:23,960
ฉันนั่งทั้งวัน ทุกวัน บนเก้าอี้ที่ระเบียง

435
00:31:24,040 --> 00:31:26,240
ครุ่นคิดถึงความเป็นจริงอยู่เนืองๆ

436
00:31:26,920 --> 00:31:30,520
ว่าชีวิตน่ะง่ายขึ้นเยอะเมื่อเราตายแล้ว

437
00:31:34,960 --> 00:31:36,120
สวัสดี อัลฟี่

438
00:31:36,640 --> 00:31:39,440
เออ นายได้... ได้ดูกล้องส่องทางไกลไหม

439
00:31:39,520 --> 00:31:40,360
ดู

440
00:31:40,440 --> 00:31:43,480
ฉันเอาไว้ส่องเรือ ไม่มีลำไหนเหมือนกันเลย ใช่

441
00:31:44,760 --> 00:31:47,640
พระเจ้าก็มองเห็นเราสองคนแบบนั้น

442
00:31:48,160 --> 00:31:49,560
พระเจ้าเหรอ

443
00:31:49,640 --> 00:31:51,240
ใช่ ประมาณนั้นแหละ

444
00:31:51,320 --> 00:31:54,280
จะต้องมีคนรับผิดชอบเรื่องบ้าบอนี่

445
00:31:55,640 --> 00:31:59,520
ทีนี้ นายรู้มานานแค่ไหนว่าฉันยังไม่ตาย

446
00:31:59,600 --> 00:32:02,480
- นายเขียนจดหมายถึงฉัน อัลฟี่
- จริงเหรอ

447
00:32:02,560 --> 00:32:04,520
ใช่ นายถามถึงหมาของนาย

448
00:32:05,360 --> 00:32:09,800
ตอนแรกพวกมันอัดยาให้ฉันเยอะ ใช่แล้ว...

449
00:32:10,920 --> 00:32:15,840
ตอนนั้นฉันนอนอยู่ข้างนอก พอน้ำขึ้นเลยทำฉันตื่น

450
00:32:16,600 --> 00:32:19,600
ฉันจำได้ว่ามองไปรอบๆ และคิดว่า

451
00:32:20,720 --> 00:32:21,880
"เวรแล้ว

452
00:32:22,920 --> 00:32:24,400
ถ้านี่คือนรก

453
00:32:26,120 --> 00:32:28,040
มันก็ดูเหมือนมาร์เกตมาก"

454
00:32:28,680 --> 00:32:30,880
นรกอาจจะเป็นอย่างนั้นก็ได้

455
00:32:30,960 --> 00:32:34,840
ไม่ๆ ไม่ใช่ตามที่พระคัมภีร์นี่บอก

456
00:32:34,920 --> 00:32:38,080
มันบรรยายเอาไว้ชัดเจนมากๆ

457
00:32:38,160 --> 00:32:40,560
นายกับฉันซวยแล้วล่ะ เพื่อน

458
00:32:44,240 --> 00:32:47,680
- นายอ่านหนังสือพิมพ์ไหม อัลฟี่
- ไม่ อย่าโง่ไปหน่อยเลย

459
00:32:49,000 --> 00:32:52,000
- แต่นายได้ยินข่าว
- อะไร เรื่องลัทธิฟาสซิสต์น่ะเหรอ

460
00:32:55,040 --> 00:32:59,040
สาม สอง หนึ่ง...

461
00:33:00,200 --> 00:33:01,240
เปรี้ยง

462
00:33:01,920 --> 00:33:02,880
ไม่เหรอ

463
00:33:04,680 --> 00:33:05,560
ก็ได้

464
00:33:07,080 --> 00:33:10,240
คุณพระ อาการของนายแย่ลงนะ เพื่อน

465
00:33:11,440 --> 00:33:14,480
ส่วนฉัน ตรงข้าม ฉัน...
ฉันใช้ชีวิตเหมือนอย่างในฝัน

466
00:33:14,560 --> 00:33:17,480
บางครั้งฉันจะยิงข้างลำเรือ

467
00:33:17,560 --> 00:33:21,200
บางครั้งฉันนั่งตรงนี้ ยิงนกนางนวลเล่นๆ

468
00:33:21,280 --> 00:33:22,280
อัลฟี่

469
00:33:25,000 --> 00:33:26,920
ฉันจะยิงออสวอลด์ โมสลีย์

470
00:33:27,560 --> 00:33:28,680
งั้นเหรอ

471
00:33:29,520 --> 00:33:32,960
หวังว่าคราวนี้คงตายจริงไม่เหมือนฉันนะ

472
00:33:34,240 --> 00:33:38,680
ฉันหมายถึง ตอนนั้นนายคิดอะไรอยู่
ใจนายลอยไปอยู่ไหนเหรอ ทอมมี่

473
00:33:40,240 --> 00:33:41,560
ใช่ ฉันใจลอย

474
00:33:42,200 --> 00:33:44,840
ใช่ นั่นแหละ

475
00:33:46,280 --> 00:33:47,160
ดูสิ

476
00:33:48,560 --> 00:33:49,520
เรือ

477
00:33:57,000 --> 00:33:58,800
ทำไมนายถึงอยากยิงเขา

478
00:33:59,600 --> 00:34:02,520
ฉันต้องจัดฉากจลาจล อัลฟี่

479
00:34:02,600 --> 00:34:03,520
ได้

480
00:34:03,600 --> 00:34:09,440
และฉันได้ยินว่านายยังพอมี...
เส้นสายในชุมชนชาวยิว

481
00:34:10,400 --> 00:34:12,680
ฉันขอพูดให้ชัดก่อนนะ

482
00:34:13,639 --> 00:34:19,800
ตั้งแต่ฉันฟื้นคืนชีพมา ฉันกลายเป็นเทพเจ้า
เข้าใจไหม

483
00:34:19,880 --> 00:34:24,600
มีคนทำรูปเคารพของฉันในแผ่นดินศักดิ์สิทธิ์

484
00:34:24,679 --> 00:34:27,639
จากก้อนหินที่ฝังอยู่ในทราย มีคนบอกฉัน

485
00:34:27,719 --> 00:34:31,679
และฉันมีแผนจะไปแสวงบุญ
เพื่อยืนอยู่ใต้เงารูปเคารพของตัวเอง

486
00:34:37,000 --> 00:34:40,239
นายจะยิงเขาเพราะเขาชั่วร้ายงั้นเหรอ

487
00:34:40,920 --> 00:34:42,480
ฉันต้องการคนที่สู้เป็น

488
00:34:43,800 --> 00:34:46,600
โมสลีย์ใช้คนจากกลาสโกว์

489
00:34:47,360 --> 00:34:51,639
ฉะนั้นถ้าคนที่ก่อเรื่องเป็นชาวยิว
มันก็จะ... เข้าใจได้

490
00:34:51,719 --> 00:34:54,120
นายต้องอธิบายตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ทอมมี่

491
00:34:54,199 --> 00:34:56,120
ตั้งแต่ฉันลงเล่นการเมือง

492
00:34:56,199 --> 00:35:00,920
เออจริง ใช่ จริงด้วย แล้วเป็นยังไงบ้าง ทอม

493
00:35:02,080 --> 00:35:06,240
แก๊ง สงคราม สงบศึก...
ไม่มีอะไรที่ฉันไม่รู้อยู่แล้ว

494
00:35:11,080 --> 00:35:16,960
งั้นนายคิดว่าถ้านายฆ่าเขา
นายจะหยุดสิ่งที่เขาเผยแพร่หรือ

495
00:35:17,760 --> 00:35:21,360
ฉันจะฆ่าเขา
แล้วฉันจะหยุดสิ่งที่เขาเผยแพร่ทีหลัง

496
00:35:25,760 --> 00:35:26,960
นายจะจ่ายให้เท่าไหร่

497
00:35:28,280 --> 00:35:29,880
นึกว่านายจะทำเพื่ออุดมการณ์ อัลฟี่

498
00:35:29,960 --> 00:35:31,360
เออ ฝันไปเหอะ

499
00:35:32,000 --> 00:35:35,400
แต่ละคนจะได้ 20 ปอนด์ นายได้ 5,000

500
00:35:35,480 --> 00:35:37,520
รู้มั้ย ในฐานะเทพเจ้า ทอมมี่

501
00:35:37,600 --> 00:35:43,360
ตอนนี้ฉันอยู่เหนือ
การดูถูกเหยียดหยามแบบนั้น พวก

502
00:35:44,240 --> 00:35:45,240
หมื่นนึงล่ะ

503
00:35:48,440 --> 00:35:49,840
หมาของฉันเป็นไงบ้าง

504
00:35:50,880 --> 00:35:52,120
หมาของนายสบายดี

505
00:35:55,120 --> 00:35:57,880
ถ้าอย่างนั้น หมื่นนึงก็พอ อยากให้คนไปที่ไหน

506
00:35:57,960 --> 00:35:58,880
เบอร์มิงแฮม

507
00:35:58,960 --> 00:36:00,120
ไม่ๆ

508
00:36:00,200 --> 00:36:04,520
ยี่สิบไม่พอให้คนของฉันเหยียบไปที่เฮงซวยนั่น

509
00:36:04,600 --> 00:36:07,600
อย่างต่ำต้อง 25

510
00:36:08,360 --> 00:36:11,200
ยี่สิบห้าก็ได้ แถมคืนหมานายให้ด้วยเลย

511
00:36:11,280 --> 00:36:14,080
ไม่ ให้มันคิดว่าฉันยังตายอยู่น่ะดีแล้ว

512
00:36:15,320 --> 00:36:17,360
ตำรวจก็ด้วยเหมือนกัน

513
00:36:21,320 --> 00:36:22,440
ได้

514
00:36:22,520 --> 00:36:24,680
นายยังทำแบบเดิมอยู่ใช่ไหม ทอมมี่

515
00:36:26,520 --> 00:36:28,880
ไม่มีมาร์เกตให้กลับไปแล้ว

516
00:36:31,040 --> 00:36:31,960
ไม่

517
00:36:34,320 --> 00:36:36,480
ฉันไม่สนใจจะยิงนกนางนวล

518
00:36:36,560 --> 00:36:39,440
แต่นายสนใจจะยิงรัฐมนตรี

519
00:36:39,520 --> 00:36:40,400
ใช่

520
00:36:41,800 --> 00:36:43,280
กับพวกที่เป็นสายให้พวกนั้น

521
00:36:47,240 --> 00:36:50,200
ทีแรกฉันก็ต้องการแค่ยาเท่านั้น

522
00:36:50,280 --> 00:36:52,880
เพราะความเจ็บปวด รู้ไหม เพราะดันถูก...

523
00:36:53,440 --> 00:36:58,720
โดนอีเวรที่ไหนไม่รู้ยิงเข้าที่หน้าอย่างที่รู้กัน

524
00:36:58,800 --> 00:37:01,960
ไม่เล่ารายละเอียดยิบย่อยให้นายเบื่อหรอก
รู้แล้วจะหนาว

525
00:37:02,040 --> 00:37:05,360
ไงก็ตาม ฉันเคยฝันซ้ำๆ นะ

526
00:37:06,720 --> 00:37:11,600
ฝันเห็นนายอยู่กลางทุ่ง มีม้าสีดำตัวใหญ่

527
00:37:11,680 --> 00:37:16,560
และนายพูดว่า "ลาก่อน" จากนั้น ปัง

528
00:37:27,120 --> 00:37:28,640
เอาล่ะ งั้นก็...

529
00:37:29,360 --> 00:37:30,520
ไงต่อล่ะ

530
00:37:44,080 --> 00:37:45,240
ฉันจะไม่หยุด

531
00:37:47,560 --> 00:37:49,000
จนกว่าฉันจะเจอคน

532
00:37:49,960 --> 00:37:51,320
ที่ฉันเอาชนะไม่ได้

533
00:38:22,160 --> 00:38:24,240
อาร์เธอร์ถามว่าฉันอยู่ข้างไหน

534
00:38:40,400 --> 00:38:44,600
จะมีสงคราม และพวกคุณคนใดคนหนึ่งต้องตาย

535
00:38:46,200 --> 00:38:48,240
แต่จะเป็นคนไหน ฉันบอกไม่ได้

536
00:38:53,760 --> 00:38:55,280
ยังไงเขาก็จะทำ

537
00:38:56,560 --> 00:38:57,440
ใช่

538
00:38:58,280 --> 00:38:59,520
คุณควรรู้ไว้

539
00:39:00,080 --> 00:39:02,720
ถ้าเอเบอรามาอยู่ข้างเขา ผมจะไม่เอาไว้

540
00:39:06,480 --> 00:39:07,840
แล้วฉันล่ะ

541
00:39:11,320 --> 00:39:12,960
ผมจะทำสิ่งที่ต้องทำ พอล

542
00:39:15,320 --> 00:39:18,920
ฆ่าและฆ่า...

543
00:39:20,120 --> 00:39:21,960
เป็นวิธีเดียวที่ทำให้คนฟัง

544
00:39:34,400 --> 00:39:37,080
อีกไม่ช้าเธอจะได้ขึ้นเวที

545
00:39:38,680 --> 00:39:42,200
คนหลายล้านจะยอมฟังเธอ

546
00:39:43,640 --> 00:39:48,160
และเธอจะบริหารประเทศ
เหมือนบริหารครอบครัวนี้

547
00:39:49,560 --> 00:39:51,520
ดูเหมือนผู้คนต้องการอย่างนั้น

548
00:39:52,640 --> 00:39:53,720
แต่ไม่ใช่ฉัน

549
00:39:54,960 --> 00:39:56,120
ไม่ใช่อีกต่อไป

550
00:39:57,080 --> 00:39:58,800
ฉันขอลาออก

551
00:41:42,640 --> 00:41:44,880
ถ้าห่วงเรื่องบาร์นีย์ล่ะก็ เขาหลับอยู่

552
00:41:45,400 --> 00:41:48,080
แต่ฉันนอนไม่หลับเพราะขาไม่ดี

553
00:42:05,160 --> 00:42:07,120
เล่าให้ฟังหน่อยว่าแม่ฉันตายยังไง ชาร์ลี

554
00:42:12,000 --> 00:42:15,120
นายก็รู้นี่ เธอจมน้ำตาย

555
00:42:18,400 --> 00:42:20,080
ฉันรู้ว่ามันไม่ใช่อุบัติเหตุ

556
00:42:28,960 --> 00:42:31,680
- เล่าความจริงมา ชาร์ลี
- ความจริงเหรอ ทอม

557
00:42:32,560 --> 00:42:33,920
ความจริงอันบัดซบ

558
00:42:39,760 --> 00:42:40,880
ให้ตายเถอะ

559
00:42:52,280 --> 00:42:54,080
เธอแค่เดินลงไปในคลอง

560
00:42:57,560 --> 00:42:59,040
พ่อนายไม่ได้ช่วยอะไร

561
00:43:00,040 --> 00:43:02,240
ฉันเป็นคนพยายามห้ามเธออยู่สามวัน

562
00:43:04,520 --> 00:43:06,200
แต่สุดท้ายเธอก็ยังทำอยู่ดี

563
00:43:11,880 --> 00:43:14,720
- เธอบอกเหตุผลไหม
- มันไม่มีเหตุผลสักนิด

564
00:43:17,080 --> 00:43:19,160
ก็บอกไอ้ที่ไม่มีเหตุผลนั่นแหละ

565
00:43:22,160 --> 00:43:25,440
เธอบอกว่าพวกยิปซีเป็นคนทำตะปู
ที่ตรึงพระเยซูบนไม้กางเขน

566
00:43:25,520 --> 00:43:27,400
เราถึงได้ถูกสาปให้ไม่เป็นสุข

567
00:43:29,640 --> 00:43:30,600
ใช่ เล่าต่อ

568
00:43:31,600 --> 00:43:34,480
เราต้องเร่ร่อนไปเรื่อย
ไม่งั้นความรู้สึกผิดจะตามมาทัน

569
00:43:37,000 --> 00:43:39,600
ฉันบอก "ทำไมไม่เดินทางไปอีกหน่อยล่ะ"

570
00:43:46,280 --> 00:43:47,560
เธอไปที่วูสเตอร์

571
00:43:48,920 --> 00:43:50,840
เธอกลับมาพร้อมลูกม้าสีขาว

572
00:43:56,920 --> 00:43:58,520
ตัวที่เธอให้นายไง

573
00:44:01,640 --> 00:44:04,080
นายเคยขี่มันไปทั่ว จำได้ไหม

574
00:44:08,560 --> 00:44:11,240
เธอดูมีความสุขอยู่พักนึงที่เห็นนายขี่มัน

575
00:44:14,880 --> 00:44:16,040
แล้วเธอก็จากไป

576
00:44:19,520 --> 00:44:21,160
มันไม่มีเหตุผลเลยสักนิด

577
00:44:23,800 --> 00:44:26,960
หลังจากนั้น ทุกครั้งที่ฉันมองลูกม้าสีขาวนั่น
ฉันเห็นเธอ

578
00:44:33,240 --> 00:44:35,440
คือว่า ตอนนั้นฉันหลงรักเธอ ทอม

579
00:44:37,560 --> 00:44:38,800
ไม่มีใครรู้นอกจากฉัน

580
00:44:41,640 --> 00:44:44,760
ฉันใจสลายที่ต้องดึงเธอขึ้นจากคลอง

581
00:44:50,440 --> 00:44:54,240
ตาของนายก็ตายแบบเดียวกัน ฆ่าตัวตาย

582
00:44:55,320 --> 00:44:57,520
บางครั้งเรื่องแบบนี้อยู่ในสายเลือด

583
00:45:01,040 --> 00:45:02,440
ช่างหัวครอบครัว ทอม

584
00:45:03,680 --> 00:45:05,280
นายแค่ต้องอยู่ต่อไป

585
00:45:05,360 --> 00:45:09,040
นายเป็นยิปซี นายต้องไปต่อ
ไม่งั้นมันจะตามนายทัน

586
00:45:55,560 --> 00:45:56,880
พวกยาคงไม่ต้องแล้วมั้ง

587
00:45:57,800 --> 00:45:59,760
แค่สงครามอีกหนก็พอ

588
00:46:29,840 --> 00:46:31,880
- ยิวจงย่อยยับ
- ยิวจงย่อยยับ

589
00:46:35,320 --> 00:46:37,800
(ออสวอลด์ โมสลีย์
ปราศรัยที่บิงลีย์ฮอลล์)

590
00:46:37,880 --> 00:46:38,720
(ลานขยะ ชาร์ลส์ สตรอง
สมอลล์ฮีท)

591
00:46:38,800 --> 00:46:39,720
สวัสดี

592
00:46:39,800 --> 00:46:40,640
ชาลอม

593
00:46:41,160 --> 00:46:42,680
ชาลอม พรรคพวก

594
00:47:08,200 --> 00:47:10,840
อย่าได้ปรานีไอ้พวกฟาสซิสต์เส็งเคร็งนี่ พี่น้อง

595
00:47:14,000 --> 00:47:16,320
ยิวกับยิปซีรวมพลัง

596
00:47:16,400 --> 00:47:20,160
- ฟังนะ ฉันต้องไปแล้วนะ ฉันต้องไปแล้ว
- ไปไหนกัน

597
00:47:20,240 --> 00:47:23,360
- พวกเขาจะยิงไอ้ฟาสซิสต์กันคืนนี้
- พวกเขาจะทำอะไรนะ

598
00:47:27,200 --> 00:47:29,600
- โมสลีย์อยู่ในเมือง
- จริงน่ะ

599
00:47:29,680 --> 00:47:35,120
ฟังนะ เข้าเมืองไปหาอะไรดื่ม หิ้วผู้หญิง

600
00:47:35,200 --> 00:47:36,840
แล้วคอยฟังวิทยุ

601
00:47:48,600 --> 00:47:52,920
เราจะไม่ยอมอยู่เฉยปล่อยให้พวกชั่ว
มาทำอะไรก็ได้ในเมืองของเรา

602
00:47:53,000 --> 00:47:56,880
อย่าให้ไอ้พวกฟาสซิสต์มันมา
เผยแพร่ลัทธิความเกลียดชัง

603
00:48:03,920 --> 00:48:06,200
หลีกทางไป

604
00:48:07,760 --> 00:48:10,200
เรามีสิทธิ์ที่จะประท้วง

605
00:48:11,680 --> 00:48:14,760
ใครมาขัดขวาง ตีมันให้น่วม

606
00:48:42,960 --> 00:48:43,800
(พลาซา)

607
00:48:43,880 --> 00:48:45,240
เรามีสิทธิ์ที่จะประท้วงตามกฎหมาย

608
00:48:47,600 --> 00:48:48,840
ตั้งสติหน่อย

609
00:48:50,520 --> 00:48:52,360
การประท้วงไม่ผิดกฎหมาย

610
00:48:55,760 --> 00:48:57,400
หลบหน่อย หลบหน่อย

611
00:48:57,480 --> 00:48:58,320
ปล่อยเธอไป

612
00:48:58,400 --> 00:49:00,280
ฉันไม่ต้องการความช่วยเหลือจากพวกฟาสซิสต์

613
00:49:00,360 --> 00:49:01,200
ต้องการสิ

614
00:49:01,280 --> 00:49:03,520
ในคุกสตีลเฮาส์เลน
พวกเขาจะทำอะไรก็ได้กับเธอ

615
00:49:03,600 --> 00:49:04,440
ปล่อยเธอ

616
00:49:05,760 --> 00:49:08,280
ผมทอมมี่ เชลบี้ ขอสั่งให้พวกคุณปล่อยเธอ

617
00:49:08,360 --> 00:49:09,360
ไปซะ

618
00:49:10,600 --> 00:49:11,920
ไปตายไป

619
00:49:12,000 --> 00:49:12,840
เจสซี่

620
00:49:13,640 --> 00:49:15,440
อยู่วงในเราจะป่วนได้มากกว่า

621
00:49:16,360 --> 00:49:17,360
เข้าใจไหม

622
00:49:18,200 --> 00:49:20,520
อยู่วงในเราจะป่วนได้มากกว่า

623
00:49:22,280 --> 00:49:23,120
มาสิ

624
00:49:23,640 --> 00:49:24,480
มาเร็ว

625
00:49:25,040 --> 00:49:25,880
หลีกทาง

626
00:49:26,440 --> 00:49:27,280
หลีกหน่อย

627
00:49:31,400 --> 00:49:33,360
เอ้านี่ ซักหน่อย

628
00:49:38,240 --> 00:49:39,160
เดี๋ยวฉันตามไป

629
00:49:41,480 --> 00:49:42,880
- เหมือนกาลิโปลิเนอะ
- ใช่

630
00:49:42,960 --> 00:49:44,200
นายรู้ดีนี่ว่าต้องทำอะไร

631
00:49:44,280 --> 00:49:47,520
รู้ ทอมมี่ดูนาฬิกาพก ผมนับถึงสิบ

632
00:49:47,600 --> 00:49:49,120
แล้วก็ยิงหัวอีกคนกระจุย

633
00:49:49,200 --> 00:49:50,640
- ใช่
- ใช่ไหม

634
00:49:50,720 --> 00:49:51,560
- ใช่
- งั้นนะ

635
00:49:51,640 --> 00:49:53,160
- ไว้สำหรับตอนงานเสร็จ
- ขอบคุณ

636
00:49:53,240 --> 00:49:54,760
- ดีมาก
- ขอบคุณ

637
00:49:54,840 --> 00:49:56,840
- แล้วเจอกัน อาร์เธอร์
- ทหาร...

638
00:49:56,920 --> 00:49:59,000
ทหาร นายต้อง...

639
00:49:59,080 --> 00:50:02,240
- วิ่งไม่คิดชีวิต อย่าหยุดล่ะ
- วิ่งไม่คิดชีวิต

640
00:50:02,320 --> 00:50:03,680
- ใช่
- วิ่งไม่คิดชีวิต

641
00:50:16,840 --> 00:50:17,880
ในนี้

642
00:50:21,400 --> 00:50:24,480
- นี่ เช็ดหน้าซะ
- ดีนะที่ฉันมีแค่หน้าเดียว

643
00:50:25,560 --> 00:50:27,840
หมายความว่าไง "ป่วนจากวงใน"

644
00:50:27,920 --> 00:50:30,720
- ฉันมีกลยุทธ์
- ก็เห็นมีกลยุทธ์ตลอด

645
00:50:30,800 --> 00:50:31,960
แต่มันอันตราย

646
00:50:32,040 --> 00:50:34,840
ถ้าบอกแล้วเธอจะต้องมีอันตรายไปด้วย

647
00:50:34,920 --> 00:50:36,360
- คิดว่าฉันกลัวเหรอ
- เปล่า

648
00:50:36,440 --> 00:50:39,080
นั่นจะยิ่งทำให้เธอตกอยู่ในอันตรายมากขึ้น

649
00:50:39,160 --> 00:50:42,440
เจสซี่ ก่อนจะเริ่มการปราศรัยกัน กลับบ้านไปซะ

650
00:50:42,520 --> 00:50:45,680
จะมีการจับกุมขนานใหญ่ เธอเองก็โดนหมายหัว

651
00:50:45,760 --> 00:50:48,560
ทำไม จะเกิดอะไรขึ้นเหรอ

652
00:50:53,880 --> 00:50:55,320
ฉันจะทำความดี

653
00:50:56,760 --> 00:51:00,440
เมื่อไหร่ที่ฉันทำความดี ผู้บริสุทธิ์มักโดนหางเลข

654
00:51:01,000 --> 00:51:02,040
ฉะนั้นกลับบ้านไปซะ

655
00:51:03,120 --> 00:51:05,960
พ้นคืนนี้ไปแล้ว เราค่อยนัดคุยกลยุทธ์กัน

656
00:51:06,520 --> 00:51:07,440
สัตว์ร้าย...

657
00:51:08,240 --> 00:51:09,720
ข้างนอกนั่น เขาเป็นแค่สัตว์

658
00:51:10,320 --> 00:51:11,360
เขาเหมือนกับม้า

659
00:51:12,040 --> 00:51:14,800
คนขี่เป็นคนตัดสินใจว่าจะไปทางไหน

660
00:51:16,760 --> 00:51:18,200
แล้วใครจะเป็นคนขี่ล่ะ

661
00:51:19,920 --> 00:51:21,280
กลับบ้านไปซะ

662
00:51:30,720 --> 00:51:33,600
- คนเต็มไหม
- แทบล้น

663
00:51:34,840 --> 00:51:37,880
- ปัญหาล่ะ
- ตอนนี้มีแค่คอมมิวนิสต์ไม่กี่คน

664
00:51:39,000 --> 00:51:41,280
โบว์ลเลอร์สช่วยลูกน้องเราจัดการแล้ว

665
00:51:41,800 --> 00:51:44,200
มีพวกก่อกวนเล็กน้อยน่ะดีแล้ว

666
00:51:44,280 --> 00:51:46,800
เราจะได้แสดงวิธีจัดการกับพวกที่เห็นต่าง

667
00:51:46,880 --> 00:51:50,840
มีข่าวลือว่าจะมีแก๊งยิวมาจากดิกเบท

668
00:51:50,920 --> 00:51:52,080
ยังไร้วี่แวว

669
00:51:52,840 --> 00:51:56,040
ปล่อยให้พวกมันมา
ต้อนรับพวกมันอย่างเหมาะสม

670
00:51:59,360 --> 00:52:01,400
มีพวกพีกี้สองสามคนอยู่แถวนี้

671
00:52:03,120 --> 00:52:06,440
พวกเขาเป็นพันธมิตรของนาย
พวกเราจะไม่แตกคอกัน

672
00:52:07,000 --> 00:52:08,640
อย่าไปสู้กับพวกนั้น

673
00:52:15,680 --> 00:52:17,120
คุณแมคแคเวิร์น

674
00:52:20,040 --> 00:52:20,960
ยิวจงย่อยยับ

675
00:52:22,480 --> 00:52:24,520
เอาจริง คุณแมคแคเวิร์น

676
00:52:29,400 --> 00:52:30,320
ยิวจงย่อยยับ

677
00:53:31,320 --> 00:53:33,960
เปิดวิทยุซิ เพิ่มเสียงด้วย

678
00:53:35,280 --> 00:53:36,960
ฉันอยากจะฟังข่าว

679
00:53:40,720 --> 00:53:44,240
ทุกท่านครับ คุณออสวอลด์ โมสลีย์

680
00:53:54,160 --> 00:53:58,120
ยิวจงย่อยยับ ยิวจงย่อยยับ ยิวจงย่อยยับ

681
00:54:53,720 --> 00:54:56,960
ขอต้อนรับ บุรุษและสตรีแห่งเบอร์มิงแฮม

682
00:54:58,560 --> 00:55:01,600
ขอบคุณที่มาที่นี่ในคืนอันหนาวเหน็บ

683
00:55:01,680 --> 00:55:05,760
ถึงแม้ศัตรูของเราจะก่อกวนและยั่วยุ

684
00:55:06,680 --> 00:55:11,760
ศัตรูของเราขว้างปาอิฐ หิน และขวด

685
00:55:11,840 --> 00:55:16,120
เราใช้หลักการที่มีเหตุผล ข้อโต้แย้ง
และข้อเท็จจริง

686
00:55:17,080 --> 00:55:21,600
ในบรรดาศัตรูเหล่านั้น
มีคุณวินสตัน เชอร์ชิล...

687
00:55:22,360 --> 00:55:26,720
ผู้ซึ่งประณามผมในสภาว่าเป็นภัยต่อประชาธิปไตย
เมื่อคืนก่อน

688
00:55:33,880 --> 00:55:37,560
พวกที่ตายก่อนโชคดีกว่า
พวกที่ตายก่อนโชคดีกว่า

689
00:55:41,160 --> 00:55:45,360
แต่คุณเชอร์ชิลไม่เคยที่จะอยู่ข้างคนรากหญ้า

690
00:55:46,400 --> 00:55:50,800
เขาจำต้องเลือกว่าจะเลิกใช้มาตรฐานทองคำ

691
00:55:50,880 --> 00:55:56,440
แล้วลาออกจากตำแหน่ง
คนอย่างเขาเลือกอย่างหลัง

692
00:55:57,120 --> 00:55:58,280
แต่แน่นอน

693
00:55:58,360 --> 00:56:03,120
ไม่ใช่ทุกคนในที่นี้
จะเชื่อในอุดมการณ์เดียวกับเรา

694
00:56:04,080 --> 00:56:06,000
คืนนี้บางคนจะมาที่นี่

695
00:56:06,080 --> 00:56:10,640
เพื่อให้รู้ด้วยตัวเองว่าเรามีจุดยืนอะไร

696
00:56:10,720 --> 00:56:12,280
พร้อมแล้วก็เอาเลย ทอม

697
00:56:13,520 --> 00:56:16,040
เอาละครับ เหล่านี้คือหลักชี้นำของเรา

698
00:56:16,920 --> 00:56:20,080
ประชาชนทุกคนควรรับใช้ชาติ

699
00:56:20,640 --> 00:56:23,680
ไม่ใช่ธนาคาร ไม่ใช่คนกลุ่มใด

700
00:56:24,240 --> 00:56:26,000
ไม่ใช่พวกยิว

701
00:56:26,080 --> 00:56:30,120
ยิวจงย่อยยับ ยิวจงย่อยยับ ยิวจงย่อยยับ

702
00:56:33,400 --> 00:56:38,840
จะต้องล้มเลิกการแบ่งชนชั้น
แล้วอังกฤษที่ยิ่งใหญ่กว่าเดิมจะเกิดใหม่

703
00:56:38,920 --> 00:56:42,400
เป็นลัทธิสังคมนิยมแห่งชาติและฟาสซิสต์

704
00:56:53,960 --> 00:56:56,160
ไม่มีประโยชน์ที่จะปิดบัง

705
00:56:56,240 --> 00:57:01,320
ความจริงที่ว่า ตั้งแต่ปี 1918
ที่วีรบุรุษของเรากลับจากฝรั่งเศส

706
00:57:01,400 --> 00:57:06,240
ประเทศของเราก็มีแต่ความแตกแยก

707
00:57:06,320 --> 00:57:10,680
และคนในประเทศก็หวาดหวั่น
กับภัยพิบัติที่กำลังก่อตัว

708
00:57:22,720 --> 00:57:24,280
(หยุดลัทธิฟาสซิสต์)

709
00:57:37,880 --> 00:57:38,800
ไปๆ

710
00:58:00,200 --> 00:58:03,640
สิบ เก้า...

711
00:58:06,040 --> 00:58:07,120
แปด...

712
00:58:09,280 --> 00:58:10,480
เจ็ด...

713
00:58:12,920 --> 00:58:14,040
หก...

714
00:58:16,520 --> 00:58:17,760
ห้า...

715
00:58:19,520 --> 00:58:20,640
สี่...

716
00:58:21,760 --> 00:58:22,960
สาม...

717
00:58:23,040 --> 00:58:24,320
สองวินาที...

718
00:59:37,840 --> 00:59:40,680
ผมว่าถึงเวลาลงจากเวทีได้แล้วล่ะ ตาแก่

719
00:59:40,760 --> 00:59:42,120
จนกว่ามันจะสงบ

720
00:59:50,360 --> 00:59:53,000
ตำรวจมาแล้ว อาร์เธอร์ นายต้องทิ้งศพไว้

721
01:00:17,280 --> 01:00:18,520
ทำไมยังอยู่ที่นี่

722
01:00:18,600 --> 01:00:19,760
เกิดอะไรขึ้น

723
01:00:19,840 --> 01:00:22,720
ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้น

724
01:00:22,800 --> 01:00:24,280
ไม่เห็นเข้าใจเลยสักนิด

725
01:00:25,320 --> 01:00:27,040
- เดี๋ยว บ้าเอ๊ย
- เราเอง

726
01:00:29,040 --> 01:00:30,200
เอเบอรามาตายแล้ว

727
01:00:30,680 --> 01:00:34,000
เขาตายแล้ว เขาตายแล้ว
พวกนั้นเล่นงานฉันด้วย

728
01:00:35,280 --> 01:00:37,160
แล้วเธอมาทำบ้าอะไรที่นี่

729
01:00:37,920 --> 01:00:41,120
พวกมันเก็บบาร์นีย์แน่ พวกมันรู้ทุกอย่าง

730
01:00:41,200 --> 01:00:42,880
พวกมันรู้ทุกอย่างเลย

731
01:00:42,960 --> 01:00:43,800
ใคร

732
01:00:44,640 --> 01:00:46,840
- ใครรู้ ทอมมี่
- จอห์นนี่ พาเธอออกไป

733
01:00:46,920 --> 01:00:48,280
- ไม่ ฉันอยากรู้
- ใช่ พาเธอไป

734
01:00:48,360 --> 01:00:50,040
- เร็วเข้า
- พาเธอไป

735
01:00:57,640 --> 01:00:58,920
ไม่เข้าใจเลย

736
01:01:00,920 --> 01:01:02,480
เป็นแบบนี้ได้ไง

737
01:01:03,400 --> 01:01:06,320
ใคร ใคร ใครกัน พวกคนจีนเหรอ

738
01:01:06,960 --> 01:01:08,080
พวกอิตาเลียนเหรอ

739
01:01:10,280 --> 01:01:11,720
สันติบาล

740
01:01:11,800 --> 01:01:12,880
หน่วยข่าวกรอง

741
01:01:12,960 --> 01:01:13,960
แมคแคเวิร์น โมสลีย์

742
01:01:14,040 --> 01:01:16,640
โมสลีย์ไม่รู้อะไร

743
01:01:16,720 --> 01:01:18,440
เขาไม่รู้อะไร

744
01:01:23,360 --> 01:01:25,320
ใคร

745
01:01:25,400 --> 01:01:27,440
ให้ตายห่าเถอะ

746
01:01:27,520 --> 01:01:29,320
นายกำลังทำให้ฉันกลัว ทอม

747
01:01:29,840 --> 01:01:31,040
ไม่มีเหตุผลเลย

748
01:01:34,920 --> 01:01:35,800
ใครกัน

749
01:01:36,800 --> 01:01:37,680
ใคร

750
01:01:38,560 --> 01:01:39,440
ใคร

751
01:01:40,480 --> 01:01:42,240
- ใคร
- ใคร

752
01:01:42,320 --> 01:01:44,080
นายต้องรู้ ทอมมี่ นายต้องรู้สิ

753
01:01:45,640 --> 01:01:48,000
นายทำฉันกลัวนะ นายจะทำอะไร

754
01:01:52,120 --> 01:01:53,280
พูดกับฉัน

755
01:01:54,240 --> 01:01:55,720
ฉันอาจเจอเขาแล้ว

756
01:01:57,000 --> 01:01:59,040
อาร์เธอร์ คนที่ฉันเอาชนะไม่ได้

757
01:02:02,760 --> 01:02:04,400
- โมสลีย์เหรอ
- ฉันไม่รู้

758
01:02:04,480 --> 01:02:05,800
ฉันไม่รู้ว่ะ

759
01:02:07,600 --> 01:02:08,800
นี่มันไม่มีเหตุผลเลย

760
01:02:14,360 --> 01:02:17,120
เข้าไปข้างในกันเถอะ

761
01:02:19,040 --> 01:02:20,120
เราค่อยคิดกัน

762
01:02:21,560 --> 01:02:23,360
- ดื่มสักหน่อย
- ฉันอยากเดิน

763
01:03:07,320 --> 01:03:10,560
หมดงานแล้ว ทอมมี่ มันจบแล้ว

764
01:03:11,200 --> 01:03:13,320
เราเดินหนีทุกอย่างนี้ได้

765
01:03:14,560 --> 01:03:17,160
มันง่ายมาก แผ่วเบา

766
01:03:18,240 --> 01:03:20,080
เปลี่ยนเพียงแค่นิดเดียว

767
01:04:07,960 --> 01:04:09,960
คำบรรยายโดย อัญชิสา ทองคำ