1
00:00:00,980 --> 00:00:02,480
ความเดิมตอนที่แล้ว
2
00:00:02,570 --> 00:00:03,870
บางสิ่งกำลังจะเกิดขึ้น
3
00:00:04,440 --> 00:00:06,790
บางสิ่งที่เราไม่เคยพบเจอมาก่อน
4
00:00:07,430 --> 00:00:10,610
คลื่นรังสีจะสังหารทุกอย่าง
บนเส้นทางของมัน
5
00:00:11,000 --> 00:00:12,000
เราไม่ได้รักษาหล่อน
6
00:00:12,330 --> 00:00:14,800
ร่างกายหล่อนต้านรังสีด้วยตัวเอง
7
00:00:14,890 --> 00:00:18,410
ตัวแปรเดียวที่ลูน่าแตกต่างจากคนอื่น
8
00:00:18,620 --> 00:00:19,630
เลือดราตรี
9
00:00:19,720 --> 00:00:21,560
ฉันควรไปเกาะนั่นเพื่อผลิตเลือดราตรี
10
00:00:21,650 --> 00:00:24,420
ถ้าจาฮาคิดถูกและเบคก้าสร้างเลือดราตรีได้
11
00:00:24,790 --> 00:00:29,040
พวกเขาจะตามหาบันทึกของหล่อน
ที่ต้องทำก็แค่สร้างเลือดจากลูน่าขึ้นมาใหม่
12
00:00:29,520 --> 00:00:30,570
และทุกคนจะรอด
13
00:00:30,660 --> 00:00:32,820
ถ้าทำได้ก่อนรังสีมาถึงที่นี่
14
00:00:34,570 --> 00:00:36,190
ฉันว่าเราควรรีบซ่อมยานให้เสร็จ
15
00:00:36,280 --> 00:00:40,340
- พวกเขาบอกว่าพวกคุณมีเลือดราตรี
- เลือดราตรีช่วยทำลายรังสี
16
00:00:40,430 --> 00:00:43,400
เรากำลังหาทางผลิตมันขึ้นมา
เพื่อช่วยทุกคน
17
00:00:43,490 --> 00:00:46,710
- โรอันอยากให้จับเป็น ยอมมาเงียบๆ เถอะ
- เต็มใจตายล่ะ
18
00:00:53,530 --> 00:00:56,160
สไกครูทำให้ผมต้องฆ่าครอบครัวทุกคน
19
00:01:01,710 --> 00:01:03,060
เราจะพาคุณกลับบ้าน
20
00:01:03,780 --> 00:01:07,670
ยานของคุณคือที่หลบภัยจากแพรมฟายา
ฉันตั้งใจจะยึดเอามา
21
00:01:14,610 --> 00:01:17,140
คอมพิวเตอร์ แสดงผลซอฟต์แวร์ตรวจจับรังสี
22
00:01:17,230 --> 00:01:20,340
ที่มีอยู่ในกองโดรนเป็นภาษาวีเอชดีแอล
23
00:01:25,480 --> 00:01:26,920
เบคก้าเจ๋งชะมัด
24
00:01:27,360 --> 00:01:29,910
เลือดราตรีออกแบบมา
เพื่อช่วยรักษาร่างกายมนุษย์ ไม่ใช่ป้องกันปัญญาประดิษฐ์
25
00:01:30,000 --> 00:01:32,700
และปกป้องจากรังสี
ที่อุปกรณ์ดังกล่าวปล่อยออกมา
26
00:01:33,730 --> 00:01:35,030
มันถึงได้ช่วยลูน่าไว้
27
00:01:35,390 --> 00:01:37,000
มันถึงจะช่วยเราทุกคนได้
28
00:01:37,360 --> 00:01:41,620
ถ้าเราหาคำตอบได้ว่าหล่อน
ใช้วิธีอะไรรวมเซลล์พวกนี้เข้าด้วยกัน
29
00:01:42,440 --> 00:01:45,970
ดูเหมือนเบคก้ากำลังทดลองกับ
เปอร์ฟลูออโรเคมิคอล เครื่องให้ออกซิเจน...
30
00:01:46,060 --> 00:01:47,710
โครงสร้างเลือดเทียม
31
00:01:47,800 --> 00:01:50,810
ฉันรู้ว่ามันเป็นยังไง แจ็คสัน
แต่ฉันไม่เห็นอยู่ที่นี่เลย
32
00:01:51,250 --> 00:01:54,120
แอบบี้ ถ้าเรามาไกลขนาดนี้
แต่คว้าน้ำเหลวล่ะ
33
00:01:55,560 --> 00:01:58,460
- ถ้าเราหาทางไม่ได้
- เราทำได้สิ แจ็คสัน
34
00:01:59,070 --> 00:02:02,050
เรารู้ว่าเบคก้าพบวิธี ลูน่าคือบทพิสูจน์
35
00:02:02,660 --> 00:02:04,360
ถ้ามันไม่อยู่ในฐานข้อมูล
36
00:02:04,450 --> 00:02:06,530
เราจะสร้างขึ้นมาใหม่จากเลือดของลูน่า
37
00:02:11,130 --> 00:02:13,150
ฉันต้องการตัวอย่างใหม่ ลูน่าล่ะ
38
00:02:13,820 --> 00:02:15,660
หลับอยู่ เราควรปล่อยให้หล่อนพักผ่อน
39
00:02:17,080 --> 00:02:18,520
เราบังคับหล่อนมากเกินไปแล้ว
40
00:02:18,610 --> 00:02:20,610
- ร่างกายหล่อนต้องการเวลา...
- เราไม่มีเวลาแล้ว
41
00:02:25,150 --> 00:02:28,180
เดี๋ยว นายพูดถูก ฉันขอโทษ
42
00:02:29,810 --> 00:02:32,790
มาช่วยฉันทดสอบโมเลกุลในวงวาเลนซ์
กับตัวอย่างที่เจ็ด
43
00:02:33,710 --> 00:02:34,710
รับทราบ
44
00:02:36,590 --> 00:02:37,820
แอบบี้ ฟังนะ
45
00:02:38,530 --> 00:02:42,410
จากในบันทึก เบคก้าเริ่มพัฒนา
สิ่งที่เรารู้จักกันในชื่อเลือดราตรี
46
00:02:42,500 --> 00:02:45,680
- สำหรับบริษัทอุตสาหกรรมเหมืองอีลิเจียส
- เหมืองเหรอ
47
00:02:46,690 --> 00:02:48,430
ภารกิจยาวนานในอวกาศ
48
00:02:49,000 --> 00:02:50,800
อาชญากรจะถูกใส่ไว้ในแคปซูลจำศีล
49
00:02:51,130 --> 00:02:54,030
และให้เลือดราตรี เพื่อป้องกันพวกเขา
จากรังสีจากดวงอาทิตย์
50
00:02:56,580 --> 00:02:59,370
ดีจริงๆ ที่หล่อนเล่าเรื่องนี้ให้
บรรพบุรุษของเราฟังบนยาน "อาร์ค"
51
00:03:01,200 --> 00:03:05,270
ฉันไม่เข้าใจ สายโปรตีน
ของเลือดราตรีขาดไปแล้ว
52
00:03:08,930 --> 00:03:11,280
หล่อนใช้มันยึดเซลล์เม็ดเลือดได้ไง
53
00:03:13,730 --> 00:03:15,680
นึกว่าเธอเกลียดเรื่องชีวโมเลกุลซะอีก
54
00:03:22,810 --> 00:03:23,810
เรเว่น
55
00:03:28,250 --> 00:03:29,390
เธอชัก
56
00:03:31,290 --> 00:03:32,420
- โอเค
- จับคือหล่อนไว้
57
00:03:32,510 --> 00:03:33,580
โอเคๆ
58
00:03:34,940 --> 00:03:37,690
- พลิกตะแคงข้างๆ
- ได้ครับ ได้
59
00:03:38,080 --> 00:03:40,730
ยาระงับประสาทอยู่ในกระเป๋าฉัน
ไปเอามาที เร็วเข้า
60
00:03:41,810 --> 00:03:43,800
โอเค ที่รัก โอเค แม่หนู
61
00:03:45,590 --> 00:03:46,890
- ประคองเธอไว้
- ได้แล้วครับ
62
00:03:49,160 --> 00:03:50,160
โอเค
63
00:03:56,550 --> 00:03:57,610
เธอไม่เป็นไรแล้ว
64
00:05:23,450 --> 00:05:25,910
เอาล่ะ เหล้าหมักชุดสุดท้ายมาแล้ว
65
00:05:29,540 --> 00:05:32,570
- เบาขึ้นมาเลย
- พวกนักล่าอู้งาน
66
00:05:32,930 --> 00:05:34,900
ฉันทำแห้งได้เฉพาะที่พวกเขาเอามาให้
67
00:05:37,040 --> 00:05:40,090
นี่ จาฮาว่าไงบ้าง
เจอกลุ่มของเบลลามี่ไหม
68
00:05:40,180 --> 00:05:42,450
อืม พวกเขากลับมาแล้ว
เราลืมบอกเธอ
69
00:05:46,550 --> 00:05:47,710
สวัสดี เพื่อนรัก
70
00:05:48,150 --> 00:05:49,150
ว่าไง
71
00:05:52,540 --> 00:05:55,400
- เราสว่างไหวแค่ไหน
- ซีเรียสตลอดเลยนะ
72
00:05:57,090 --> 00:05:58,090
ดีขึ้น
73
00:05:58,650 --> 00:06:01,880
ไม่ต้องห่วง คราวหน้าโลกจะใจกว้างขึ้น
74
00:06:02,120 --> 00:06:03,120
แล้วเจอกัน
75
00:06:04,350 --> 00:06:05,350
นี่ เดี๋ยวก่อน
76
00:06:09,840 --> 00:06:12,250
ได้ชาร์จวิทยุที่ฉันยกให้
ตอนเธออยู่ที่นี่หรือเปล่า
77
00:06:13,050 --> 00:06:15,750
ทำสิ อย่างที่เธอบอก
78
00:06:17,230 --> 00:06:18,700
- ดีแล้ว
-คลาร์ก!
79
00:06:19,690 --> 00:06:20,690
ออคเทเวีย
80
00:06:21,190 --> 00:06:24,750
- หล่อนเพิ่งจะหยุดหายใจ
- โอเค วางหล่อนบนโต๊ะเดี๋ยวนี้เลย
81
00:06:25,070 --> 00:06:27,410
ตรงท้องน้อยมีแผลถูกแทง โชกเลือดไปทั้งตัว
82
00:06:30,210 --> 00:06:31,800
โอเค เอาที่จำเป็นก่อน
83
00:06:33,170 --> 00:06:36,700
หนึ่ง สอง สาม สี่ นายเป็นใคร
84
00:06:37,570 --> 00:06:40,920
- เกิดเรื่องแบบนี้กับหล่อนได้ไง
- ไอเลียน จากเผ่าทริชานาครู
85
00:06:41,640 --> 00:06:42,600
หนึ่ง สอง...
86
00:06:42,690 --> 00:06:44,610
พบหล่อนระหว่างเดินทางกลับบ้าน
จากนครหลวง
87
00:07:08,380 --> 00:07:10,210
พาหล่อนไปส่วนพยาบาลเดี๋ยวนี้
88
00:07:13,100 --> 00:07:15,860
พาหล่อนมาที่นี่เท่ากับ
ช่วยชีวิตหล่อนไว้ ขอบคุณมาก
89
00:07:18,290 --> 00:07:22,480
เฮ้ๆ ไม่เป็นไรๆ เธอไม่เป็นไร
90
00:07:23,450 --> 00:07:26,030
ออคเทเวีย เธอเสียเลือดไปมาก
แต่เธออยู่บ้านแล้ว
91
00:07:26,120 --> 00:07:27,120
ฉันจะช่วยเธอเอง
92
00:07:31,190 --> 00:07:33,450
พวกอัซเกดากำลังมา
93
00:07:34,710 --> 00:07:36,890
- หล่อนพูดเรื่องอะไร
- ฉันไม่รู้
94
00:07:37,450 --> 00:07:39,220
พวกอัซเกดากำลังมา
95
00:07:40,520 --> 00:07:44,340
- กำลังเดินทัพมา
- ออคเทเวีย เฮ้ๆ อยู่กับฉันนะ
96
00:07:45,820 --> 00:07:47,170
สงครามมาถึงแล้ว
97
00:07:51,760 --> 00:07:52,940
พาหล่อนไป เร็ว
98
00:07:53,870 --> 00:07:56,840
- โอเค สาม สอง หนึ่ง
- ไหวนะ
99
00:07:58,690 --> 00:08:02,390
เตรียมยา เลือด น้ำเกลือ
และชุดเย็บแผลให้พร้อม
100
00:08:04,550 --> 00:08:07,290
นี่ ฉันต้องทำ แต่ช่วยต่อสายเคนให้ที
101
00:08:07,380 --> 00:08:09,300
- ถามมาว่ามันเกิดอะไรขึ้น
- ได้เลย
102
00:08:10,570 --> 00:08:14,140
ฮาร์เปอร์ นี่ มองฉัน
เรียกยามมารวมตัวกัน
103
00:08:14,230 --> 00:08:15,720
พ่อของมิลเลอร์มีตำแหน่งในกองทัพ
104
00:08:15,810 --> 00:08:18,430
ถ้าอัซเกดาบุกมา
เราต้องวางแผนป้องกัน โอเคไหม
105
00:08:18,520 --> 00:08:19,840
- ฉันจะรีบไปให้เร็วที่สุด
- โอเค
106
00:08:19,930 --> 00:08:21,360
ไนล่า ช่วยหน่อย
107
00:08:36,610 --> 00:08:38,330
โอเค ให้พลปืนซุ่มอยู่ตามแนวกำแพง
108
00:08:38,420 --> 00:08:39,790
จะช่วยลดจำนวนศัตรู
109
00:08:39,880 --> 00:08:41,800
ก่อนพวกเขามีโอกาสลดระยะห่าง
110
00:08:41,890 --> 00:08:44,100
- แล้วพอพวกเขาเข้ามาใกล้ล่ะ
- ไฮดราซีน
111
00:08:44,190 --> 00:08:46,270
เราฝังส่วนที่เหลืออยู่ในเครื่องยนต์
หลังจากลงจอด
112
00:08:46,360 --> 00:08:49,120
ตอนนี้กำลังขุดกลับขึ้นมา
เราจะเทลงไปในร่อง
113
00:08:49,210 --> 00:08:51,070
- หล่อนเป็นไงบ้าง
- แข็งแกร่ง
114
00:08:51,270 --> 00:08:54,610
ฟังนะ ที่เราต้องทำก็แค่
เอาไปราดหน้ากำแพงชั้นนอก
115
00:08:54,700 --> 00:08:55,990
แล้วพอกองทัพเข้ามาใกล้...
116
00:08:56,080 --> 00:08:57,430
- ก็จุดไฟซะ
- ถูกต้อง
117
00:08:57,520 --> 00:09:01,030
จะจุดไฟเผานอกยาน
ที่เราใช้เวลาซ่อมมาเป็นเดือนน่ะเหรอ
118
00:09:01,120 --> 00:09:03,660
ไม่ได้เด็ดขาด ติดต่อเคนได้ไหม
119
00:09:04,500 --> 00:09:08,630
ไม่ได้ แต่จาฮาเจอรถบรรทุก
เมื่อ 12 ชั่วโมงก่อน
120
00:09:09,510 --> 00:09:11,130
ไม่พบร่องรอยเบลลามี่หรือสตีเฟนส์
121
00:09:16,430 --> 00:09:17,710
ฉันต้องคุยกับโรอัน
122
00:09:17,800 --> 00:09:20,900
เกิดเรื่องขึ้นแน่
ต้องเข้าใจผิดกันบางอย่าง
123
00:09:20,990 --> 00:09:23,810
คลาร์ก ถ้าเขาอยากคุย
เขาไม่ขนกองทัพมาแน่
124
00:09:23,900 --> 00:09:27,090
ก็ใช่ แต่ทางจากนครหลวงมาที่นี่
มีแค่เส้นเดียว
125
00:09:27,180 --> 00:09:28,990
- ฉันจะขับรถออกไปเจอเขา
- เธอจะ...
126
00:09:29,400 --> 00:09:33,360
- ไม่ได้ ไม่ได้เด็ดขาด
- ที่จริงมันอาจได้ผลนะ
127
00:09:34,000 --> 00:09:35,790
มอนตี้ พูดอะไรน่ะ
128
00:09:36,270 --> 00:09:38,510
เผ่าน้ำแข็งคิดว่าพวกเขาได้เปรียบ
ตรงที่เราไม่รู้ตัว
129
00:09:38,600 --> 00:09:40,460
แต่ต้องขอบคุณออคเทเวีย
ที่มาแจ้งข่าว
130
00:09:41,420 --> 00:09:44,820
- ไพก์ทำให้เราเห็นแล้วว่ามันมีค่าแค่ไหน
- เอาไพก์มาอ้างเหรอเนี่ย
131
00:09:46,800 --> 00:09:48,370
อาจฟังดูแย่ก็จริง
132
00:09:50,310 --> 00:09:51,310
แต่ใช่
133
00:10:17,910 --> 00:10:18,910
หยุด
134
00:10:26,180 --> 00:10:28,520
พวกมันรู้ว่าเรามา
135
00:10:29,400 --> 00:10:30,820
มีคนมาเตือนแล้ว
136
00:10:32,600 --> 00:10:35,500
ไม่มีทางที่ออคเทเวีย
จะรอดจากคมดาบหม่อมฉัน
137
00:10:36,510 --> 00:10:37,820
หรือตกจากที่สูงขนาดนั้น
138
00:10:42,050 --> 00:10:45,090
- เราต้องคุยกัน
- สายไปแล้ว
139
00:10:46,090 --> 00:10:48,430
พลธนู เล็งเป้าที่วานเฮดา
140
00:10:57,040 --> 00:10:58,230
ฝ่าบาท...
141
00:11:20,130 --> 00:11:22,340
โอเค ดึงความสนใจได้แล้ว
142
00:11:22,560 --> 00:11:25,090
จำไว้นะ ห้ามยิง ถ้าไม่ถูกยิงก่อน
143
00:11:25,430 --> 00:11:27,650
ศัตรูของเราคือรังสี ไม่ใช่เผ่าน้ำแข็ง
144
00:11:34,360 --> 00:11:35,730
เอาตัวนักโทษออกมา
145
00:11:53,740 --> 00:11:55,190
ตาเธอแล้ว วานเฮดา
146
00:12:06,530 --> 00:12:09,240
ฉันขอแค่สิบนาที
147
00:12:16,610 --> 00:12:18,730
เดี๋ยว นั่นหล่อนจะไปไหน
148
00:12:19,740 --> 00:12:21,060
ถ้าเป็นกับดักล่ะ
149
00:12:21,910 --> 00:12:22,940
มันเป็นกับดัก
150
00:12:23,960 --> 00:12:25,290
เราติดกับแล้ว
151
00:12:28,610 --> 00:12:29,550
โอเค พลปืน
152
00:12:29,640 --> 00:12:31,990
พวกเขากำลังมุ่งหน้าไปถ้ำ
ปล่อยกษัตริย์ไป
153
00:12:39,730 --> 00:12:41,750
เดี๋ยวนะ ใครยังเล็งอยู่น่ะ
154
00:12:48,710 --> 00:12:50,820
บ้าเอ๊ย ทำอะไรน่ะ ไรลีย์
155
00:12:51,100 --> 00:12:52,440
นายต้องเล็งไปที่กองทัพ
156
00:12:52,870 --> 00:12:56,930
คลาร์กเจรจากับกษัตริย์อยู่
หยุดเล็งได้แล้ว เปลี่ยน
157
00:12:58,010 --> 00:12:59,490
ไรลีย์ ตอบด้วย
158
00:13:00,320 --> 00:13:03,550
เจรจากับคนพวกนี้เสียเวลาเปล่า
159
00:13:03,890 --> 00:13:06,360
เราเหนือกว่า เรามีปืน
160
00:13:06,990 --> 00:13:08,390
เราแค่ต้องจัดการให้หมด
161
00:13:09,160 --> 00:13:10,930
ไม่เห็นด้วย ทำตามแผนเดิม
162
00:13:11,380 --> 00:13:14,610
คิดว่าเผ่าน้ำแข็ง
สนใจแผนนายจริงๆ น่ะเหรอ
163
00:13:15,440 --> 00:13:17,200
ฉันเล็งเป้าที่กษัตริย์ได้ชัดแจ๋ว
164
00:13:17,290 --> 00:13:20,870
นี่คือกล่องติดไฟชัดๆ ยิงนัดเดียว
ได้ระเบิดสงครามแน่
165
00:13:22,330 --> 00:13:24,450
ถ้านายยิง มันจะเกิดการสังหารหมู่
166
00:13:26,140 --> 00:13:28,230
นายต้องลดปืนลงเดี๋ยวนี้
167
00:13:29,490 --> 00:13:30,490
ไรลีย์
168
00:13:37,000 --> 00:13:39,490
เขาไม่ควรมาอยู่ที่นี่
โดยเฉพาะหลังจากถูกพวกนั้นทารุณ
169
00:13:43,450 --> 00:13:45,110
โอเค กษัตริย์ปลอดภัย
170
00:13:46,080 --> 00:13:47,080
พลธนู
171
00:13:47,820 --> 00:13:49,970
ได้ยินเสียงปืนนัดแรกเมื่อไหร่ ยิงทันที
172
00:13:50,060 --> 00:13:52,700
ทหารราบ คอยฟังคำสั่งฉัน
กระจายกำลังและปีนขึ้นไป
173
00:13:52,790 --> 00:13:54,270
ฆ่าให้หมดอย่าให้เหลือ
174
00:13:55,080 --> 00:13:57,690
นี่มันบ้าชัดๆ พวกเขารู้ว่าพวกคุณจะมา
175
00:14:00,860 --> 00:14:04,670
เรามีกองลาดตระเวณเป็นพันๆ
ฝ่ายคุณนั่นแหละที่จะไม่เหลือ
176
00:14:05,070 --> 00:14:07,070
งั้นก็หวังอย่าให้ใครยิงแล้วกัน
177
00:14:10,370 --> 00:14:11,370
อะไรเหรอ
178
00:14:11,910 --> 00:14:14,250
พวกเขาคิดว่าตัวเองได้เปรียบ
ตรงที่เราคาดไม่ถึง
179
00:14:15,250 --> 00:14:16,250
แต่เราต่างหากที่ได้เปรียบ
180
00:14:19,190 --> 00:14:20,470
มีคนมาเตือนพวกเรา
181
00:14:22,120 --> 00:14:23,770
นายคิดว่าเป็นออคเทเวียใช่ไหม
182
00:14:25,270 --> 00:14:26,270
เธอยังมีชีวิตอยู่
183
00:14:47,610 --> 00:14:48,750
ฉันต้องเตือนพวกเขา
184
00:14:49,250 --> 00:14:53,110
เธอเตือนแล้ว ทหารสไกครู
ออกไปรับมือกองทัพของโรอัน
185
00:14:56,930 --> 00:14:58,410
ฉันมาอยู่ที่นี่ได้ไง
186
00:14:59,670 --> 00:15:00,790
ชายคนหนึ่งพามา
187
00:15:01,840 --> 00:15:02,870
ทริชานาครู
188
00:15:03,860 --> 00:15:05,850
เธอโชคดีนะ ถ้าเขาไม่พบเธอล่ะก็...
189
00:15:05,940 --> 00:15:06,940
ไอเลียน
190
00:15:40,860 --> 00:15:41,860
เรเว่น
191
00:15:43,390 --> 00:15:44,390
แอบบี้
192
00:15:48,270 --> 00:15:49,270
แอบบี้...
193
00:15:50,250 --> 00:15:51,750
เกิดเรื่องขึ้น
194
00:15:52,660 --> 00:15:54,270
เรเว่น เธอชัก
195
00:15:56,530 --> 00:15:58,160
เราต้องสแกนสมอง
196
00:15:59,600 --> 00:16:01,440
แจ็คสัน เธอฟื้นแล้ว
197
00:16:04,260 --> 00:16:05,380
ชักเหรอ
198
00:16:07,690 --> 00:16:08,690
ไม่นะ
199
00:16:10,410 --> 00:16:11,920
- เหมือนสมองฉัน...
- นี่
200
00:16:12,010 --> 00:16:15,710
ทำงานอย่าง...
อย่างเอาจริงเอาจังมาก
201
00:16:16,120 --> 00:16:19,530
มันเหมือนจริงที่สุด
เหมือนได้เดินในอวกาศอีกครั้ง
202
00:16:20,240 --> 00:16:22,170
ปราศจากแรงโน้มถ่วง
แต่ไม่ใส่ชุดอวกาศ
203
00:16:26,160 --> 00:16:29,190
- ฉันไม่ได้บ้านะ
- ไม่นี่ ไม่มีใครคิดแบบนั้น
204
00:16:29,650 --> 00:16:30,990
สภาวะไร้น้ำหนัก
205
00:16:32,910 --> 00:16:33,910
แอบบี้...
206
00:16:34,720 --> 00:16:38,720
เกิดอะไรขึ้นตอนคุณพยายามเอาสายโปรตีน
จากเลือดราตรีมาสร้างพันธะกับดีเอ็นเอของลูน่า
207
00:16:38,810 --> 00:16:41,240
โครงสร้างของอาร์เอ็นเอพังทลาย
208
00:16:43,100 --> 00:16:45,580
- ทำไมล่ะ
- แอบบี้ หล่อนเพิ่งชักมานะ
209
00:16:45,670 --> 00:16:49,000
เพราะฉันคิดว่ารู้แล้วว่าทำไม
เบคก้าถึงทำที่นี่ไม่ได้
210
00:16:49,090 --> 00:16:54,790
คอมพิวเตอร์ โชว์พันธะอาร์เอ็นเอต้นแบบ
ในสภาวะไร้แรงโน้มถ่วงให้ฉันดูที
211
00:17:11,640 --> 00:17:12,720
อาจได้ผลนะ
212
00:17:14,100 --> 00:17:15,650
จำลองเรียบร้อยแล้ว
213
00:17:16,200 --> 00:17:18,490
- ภาพหลอนบอกมาเหรอ
- ใช่
214
00:17:18,580 --> 00:17:20,370
ตอนฉันจินตนาการสภาพตัวเองไร้น้ำหนัก
215
00:17:20,460 --> 00:17:24,760
เซลล์ประสาทของฉันต้องทำงานเร็ว
จนจิตสำนึกประมวลผลไม่ทัน
216
00:17:24,850 --> 00:17:27,420
- สื่อสารผ่านจิตใต้สำนึก
- ถูกต้อง
217
00:17:29,440 --> 00:17:33,300
เราจะจำลองสภาวะไร้แรงโน้มถ่วง
ขึ้นมาในแล็บได้ยังไง
218
00:17:34,640 --> 00:17:37,180
เราทำไม่ได้ เป็นไปไม่ได้
219
00:17:55,140 --> 00:17:57,070
บนโลกเป็นไปไม่ได้
220
00:17:58,340 --> 00:18:01,310
แอลลีบอกว่าเบคก้าขึ้นไปบนอวกาศ
ตามหาสภาพแวดล้อมที่ปลอดภัยกว่า
221
00:18:01,400 --> 00:18:04,170
เพื่อหนีให้ห่างจากหล่อน
แต่ฉันไม่คิดว่านั่นคือเหตุผลจริงๆ หรอก
222
00:18:04,720 --> 00:18:07,640
ฉันคิดว่าหล่อนไปอวกาศเพื่อสร้างเลือดราตรี
223
00:18:08,110 --> 00:18:09,630
เรเว่น แล้วมันจะช่วยเราได้ยังไง
224
00:18:10,320 --> 00:18:12,620
ไม่ใช่ว่าเราจะกลับขึ้นไปบนอวกาศได้
225
00:18:13,450 --> 00:18:14,460
พนันกันไหมล่ะ
226
00:18:15,900 --> 00:18:16,900
คอมพิวเตอร์
227
00:18:18,340 --> 00:18:22,240
เปิดเกราะส่วนใน และเปิดประตู
228
00:19:11,650 --> 00:19:12,920
ใครอยากขึ้นไปขับเล่นบ้าง
229
00:19:25,130 --> 00:19:29,090
- ยิ่งรอยิ่งทรมาน
- ใจเย็น พวกเขาน่าจะไปถึงถ้ำแล้ว
230
00:19:29,630 --> 00:19:32,590
แล้วเราก็ไม่มีทางเลือกอื่น
231
00:19:33,480 --> 00:19:34,870
เราต้องซื้อเวลาให้คลาร์ก
232
00:19:35,360 --> 00:19:36,700
ทุกหน่วย รายงานตัวด้วย
233
00:19:37,590 --> 00:19:40,190
- หน่วย 1
- หน่วยหนึ่ง เช็ก
234
00:19:40,280 --> 00:19:41,280
หน่วย 2
235
00:19:42,620 --> 00:19:43,820
หน่วย 2
236
00:19:43,910 --> 00:19:44,910
ไรลีย์ นายอยู่ไหน
237
00:19:50,900 --> 00:19:51,900
บ้าเอ๊ย
238
00:19:53,890 --> 00:19:56,930
- คอสตา เห็นไรลีย์ไหม
- ไปฉี่
239
00:19:57,020 --> 00:19:59,800
- นานแค่ไหนแล้ว
- ไม่รู้สิ ไม่นาน
240
00:20:00,600 --> 00:20:02,210
เขาทิ้งปืนไว้ไหม
241
00:20:04,090 --> 00:20:05,220
ไม่ ถือไปด้วย
242
00:20:07,170 --> 00:20:08,170
แต่ทิ้งวิทยุไว้
243
00:20:11,420 --> 00:20:12,420
อาจจะกลับไปแล้ว
244
00:20:13,630 --> 00:20:14,900
หรือไม่ก็มุ่งหน้าไปถ้ำนั่น
245
00:20:15,230 --> 00:20:17,680
ไปฆ่ากษัตริย์ของคนพวกนั้น
ที่จับเขาไปเป็นทาส
246
00:20:19,550 --> 00:20:20,810
มีทางเลือกไหนที่ฉันพลาดไปไหม
247
00:20:23,650 --> 00:20:24,650
เดี๋ยว
248
00:20:25,460 --> 00:20:27,990
เธอไม่มีทางรอดผ่านกองทัพนั่นแน่
จะทำอะไรของเธอ
249
00:20:28,990 --> 00:20:30,110
ไปหยุดสงคราม
250
00:20:34,210 --> 00:20:35,270
มอนตี้ ทำอะไรน่ะ
251
00:20:36,180 --> 00:20:39,340
ประจำตำแหน่งไว้ ย้ำ ประจำตำแหน่งไว้
252
00:20:44,220 --> 00:20:46,640
เธอคงคิดว่าจูงจมูกเราได้
ตามที่ต้องการสินะ
253
00:20:48,180 --> 00:20:50,740
โรอัน เราเป็นพันธมิตรกัน
คุณทำอะไร
254
00:20:51,070 --> 00:20:53,150
เราตกลงกันไว้ เธอผิดคำพูด
255
00:20:53,540 --> 00:20:54,540
ฉันผิดคำพูดเหรอ
256
00:20:56,950 --> 00:20:59,160
คุณเกือบฆ่าออคเทเวียตาย
257
00:20:59,250 --> 00:21:02,300
คุณจับเบลลามี่
กับสมาชิกสภาของเราเป็นตัวประกัน
258
00:21:02,390 --> 00:21:05,500
คุณยกกองทัพมาที่นี่เพื่ออะไรกันแน่
259
00:21:05,820 --> 00:21:09,220
จะฆ่าเราไปทำไม ในเมื่อก็รู้อยู่ว่า
เราจะตายกันหมดในเร็ววันนี้อยู่ดี
260
00:21:10,310 --> 00:21:14,030
เราไม่ได้มาฆ่าพวกเธอ คลาร์ก
เรามายึดเอายานของเธอ
261
00:21:16,010 --> 00:21:18,750
ยานที่เธอซ่อมกลับมา
เพื่อช่วยผู้คนของเธอ ไม่ใช่ฉัน
262
00:21:19,780 --> 00:21:21,770
ยานลำนี้เป็นแผนสำรอง
263
00:21:23,020 --> 00:21:26,640
- มันจุคนได้อย่างมากแค่ร้อยคน
- งั้นเธอคงไม่ว่าอะไร ถ้าเราจะขอไป
264
00:21:29,710 --> 00:21:30,710
นี่...
265
00:21:32,260 --> 00:21:33,970
ก่อนจับเขาเป็นตัวประกัน
266
00:21:34,060 --> 00:21:36,380
เคนได้เล่าเรื่อง
ทางออกจากเลือดราตรีให้ฟังไหม
267
00:21:36,990 --> 00:21:37,990
เขาพยายามแล้ว
268
00:21:38,710 --> 00:21:41,760
ฉันว่าดูเหมือนเธอจะอยากได้ตำแหน่ง
ผู้บัญชาการคนต่อไป
269
00:21:42,510 --> 00:21:44,100
และยังผิดข้อตกลงของเรา
270
00:21:46,470 --> 00:21:49,260
เฟลมไม่อยู่แล้ว คุณเองก็รู้ดี
271
00:21:50,060 --> 00:21:52,140
ถ้าเชื่อถือได้ออคเทเวีย
272
00:21:53,320 --> 00:21:56,190
โรอัน นี่ไม่ใช่แผนสมคบคิด
273
00:21:56,280 --> 00:21:58,820
ฉันทำทุกอย่างที่ทำได้
เพื่อช่วยเราทุกคน
274
00:21:58,910 --> 00:21:59,910
ไม่ ไม่ใช่เลย
275
00:22:00,320 --> 00:22:03,250
เธออาลัยเล็กซา
แต่กลับไม่ได้เรียนรู้อะไรจากหล่อน
276
00:22:04,860 --> 00:22:05,860
หล่อนเป็นชาวทรีครู
277
00:22:06,710 --> 00:22:10,710
แต่หล่อนก้าวขึ้นมายิ่งใหญ่เหนือราชวงศ์
เธอเองก็บอกตัวเองว่าต้องทำอย่างนั้น
278
00:22:11,350 --> 00:22:15,070
วานเฮดาผู้ยิ่งใหญ่
ผู้บัญชาการแห่งความตาย
279
00:22:15,400 --> 00:22:17,220
ที่บอกว่าตัวเองต้องการช่วยทุกคน
280
00:22:17,530 --> 00:22:20,720
แต่กลับสร้างยานให้ตัวเอง
ให้ผู้คนของตัวเอง
281
00:22:22,450 --> 00:22:25,640
เลือดราตรีจะช่วยทุกคนได้
282
00:22:25,730 --> 00:22:27,280
ฉันไม่เชื่อในปาฏิหาริย์
283
00:22:27,370 --> 00:22:30,020
- ไม่จำเป็นต้องทำอย่างนี้เลย
- จำเป็นสิ
284
00:22:30,640 --> 00:22:34,240
จากมุมของฉัน เธอมีสองทางเลือก
บอกให้มือปืนของเธอลดปืนลง
285
00:22:34,750 --> 00:22:35,780
ส่งยานมาให้เรา
286
00:22:36,200 --> 00:22:39,100
แล้วใช้เวลาที่เหลืออยู่
หาทางออกด้วยเลือดราตรี
287
00:22:40,380 --> 00:22:41,380
หรือไม่ก็
288
00:22:42,920 --> 00:22:44,280
บอกให้พวกเขายิงได้เลย
289
00:22:45,350 --> 00:22:48,900
เรามีกระสุนมากกว่ากำลังพลของคุณ
คุณแพ้แน่
290
00:22:49,260 --> 00:22:51,770
ก็อาจใช่ หรือไม่ก็สูญเสียกันทั้งคู่
291
00:22:52,680 --> 00:22:54,220
เคนกับเบลลามี่ด้วย
292
00:22:57,370 --> 00:22:59,610
คิดว่าจะทำฉันหวั่นไหวได้เหรอ
293
00:23:00,330 --> 00:23:04,370
ฉันพร้อมสละชีวิตแม่ตัวเองเพื่อหยุดแอลลี
294
00:23:04,810 --> 00:23:07,170
ฉันพร้อมสละชีวิตตัวเองเพื่อช่วยคุณ
295
00:23:10,090 --> 00:23:11,200
เราเหมือนกันไม่ใช่เหรอ
296
00:23:17,110 --> 00:23:18,180
เป็นอันว่าสู้สินะ
297
00:23:20,560 --> 00:23:21,560
เดี๋ยว
298
00:23:24,490 --> 00:23:25,630
ถ้าเราแบ่งกันล่ะ
299
00:23:31,800 --> 00:23:32,880
ดูนั่น สไกครู
300
00:23:35,850 --> 00:23:39,290
หยุด ผมไม่ได้พกอาวุธ
ผมอยากคุยกับแม่ทัพ
301
00:23:52,770 --> 00:23:53,980
ออคเทเวียยังมีชีวิตอยู่ไหม
302
00:23:56,490 --> 00:23:57,490
พูดมา
303
00:23:58,950 --> 00:24:00,740
ฝ่ายเราคนหนึ่ง
เคลื่อนไหวโดยไม่ฟังคำสั่ง
304
00:24:01,360 --> 00:24:03,440
ผมเชื่อว่าเขาพยายาม
จะฆ่ากษัตริย์ของพวกคุณ
305
00:24:03,920 --> 00:24:05,100
เอาเรื่องนี้มาบอกฉันทำไม
306
00:24:05,190 --> 00:24:07,970
คิดว่าเขามาบอกเพื่ออะไรล่ะ
พยายามหยุดการสังหารหมู่ไงเล่า
307
00:24:08,060 --> 00:24:09,460
- ใครเหรอ
- ไรลีย์
308
00:24:09,550 --> 00:24:12,790
- ไรลีย์เหรอ เขาไม่ควรมาอยู่ที่นี่ด้วยซ้ำ
- เป็นความเห็นส่วนใหญ่
309
00:24:14,150 --> 00:24:15,460
นายสองคนมากับฉัน
310
00:24:18,200 --> 00:24:19,620
- ไปกันเถอะ
- เดี๋ยว
311
00:24:21,890 --> 00:24:24,610
ถ้ามือปืนของเราเห็นพลธนูเคลื่อนที่
พวกเขาจะยิง
312
00:24:25,520 --> 00:24:26,520
บอกหล่อนไป
313
00:24:27,210 --> 00:24:28,250
นั่นเป็นคำสั่งเรา
314
00:24:28,970 --> 00:24:31,360
ฉันไม่ยอมให้กษัตริย์ตัวเองถูกฆ่าแน่
315
00:24:31,450 --> 00:24:32,810
ไม่จำเป็นต้องลงเอยแบบนั้นนี่
316
00:24:34,730 --> 00:24:37,430
ฉันรู้จักไรลีย์ ให้ฉันไป
317
00:24:37,520 --> 00:24:39,200
คิดว่าฉันโง่เหรอ เบลลามี่
318
00:24:39,540 --> 00:24:42,640
แต่จะโง่แถมไม่รอดแน่
ถ้าก้าวออกจากเขตนี้โดยไม่มีฉัน
319
00:24:43,200 --> 00:24:47,010
ใช้วิทยุของมอนตี้ และบอกเคนให้แจ้งพวกเขา
ว่าเรากำลังร่วมมือกันตามหาไรลีย์
320
00:24:47,100 --> 00:24:48,380
พวกเขาจะให้เราผ่าน
321
00:25:00,420 --> 00:25:02,570
- นี่สมาชิกสภาเคน
- ปลอดภัยไหมครับ
322
00:25:03,290 --> 00:25:06,480
ฟังนะ เบลลามี่กำลังร่วมมือกับ
คนหนึ่งของอีกฝ่ายหาตัวไรลีย์
323
00:25:07,340 --> 00:25:09,490
- ปล่อยพวกเขาผ่านไปนะ เข้าใจไหม
- รับทราบ
324
00:25:13,130 --> 00:25:14,200
ปลดเชือกเขา
325
00:25:17,290 --> 00:25:18,330
เอามาล่ามคนนี้แทน
326
00:25:23,740 --> 00:25:26,260
ถ้าฉันยังไม่กลับมา
ก่อนดวงอาทิตย์ลับผ่านต้นไม้
327
00:25:27,040 --> 00:25:28,460
ฆ่าตัวประกันซะ
328
00:25:41,540 --> 00:25:43,310
กว่าจะเชื่อใจกันได้ต้องทุ่มเยอะจริงๆ
329
00:25:49,260 --> 00:25:51,180
ฉันไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้เลย
330
00:25:53,730 --> 00:25:56,600
หล่อนใช้เปอร์เซ็นต์สมองจำนวนมาก
331
00:25:57,260 --> 00:26:00,150
มีแบบจำลองการบิน
อยู่ในซอตฟ์แวร์ของจรวด
332
00:26:00,240 --> 00:26:03,490
เอาที่ครอบผมนี่ออกไป
ฉันจะได้คาดเข็มขัดแล้วเอาขึ้นบิน
333
00:26:03,580 --> 00:26:05,010
อย่าเพิ่ง เรเว่น
334
00:26:05,100 --> 00:26:07,340
ทำเรื่องที่กำลังทำต่อไปก่อน
นี่ล่ะสำคัญ
335
00:26:11,270 --> 00:26:13,180
คอมพิวเตอร์ ขอดูมุมมองช่วงขมับ
336
00:26:16,370 --> 00:26:17,810
- แอบบี้...
- ฉันเห็นแล้ว
337
00:26:19,670 --> 00:26:23,190
- ขาดเลือดหรือเลือดซึม
- เรายังไม่รู้ว่าใช้เส้นเลือดในสมองอุดตันไหม
338
00:26:25,800 --> 00:26:26,800
แล้วมันคืออะไร
339
00:26:31,420 --> 00:26:32,620
ไม่มีน้ำมันในถัง
340
00:26:33,160 --> 00:26:36,050
แต่เรามีไฮดราซีนจำนวนมากที่อาร์เคเดีย
341
00:26:36,490 --> 00:26:39,540
- ขนมาได้ภายในหนึ่งวัน
- ตกลง เรเว่น ช้าๆ หน่อย
342
00:26:40,220 --> 00:26:44,900
ช้าๆ เหรอ ล้อกันเล่นน่า แอบบี้
เรามีจรวดนะ
343
00:26:44,990 --> 00:26:47,000
เราต้องออกสู่อวกาศเพื่อสร้างเลือดราตรี
344
00:26:47,090 --> 00:26:50,130
มีแค่สองที่นั่ง ฉันขับ คุณทำแล้วกัน
ฟังดูดีไหม
345
00:26:52,150 --> 00:26:53,150
อะไรนะ
346
00:26:54,100 --> 00:26:55,230
ฟังฉันนะ
347
00:26:56,720 --> 00:27:02,240
เพิ่งความเฉลียวฉลาด ภาพหลอน
อาการเคลิ้มสุขและปวดหัว ซึ่งเชื่อมโยงกันหมด
348
00:27:03,850 --> 00:27:07,390
แอลลีเตือนเธอแล้วว่าอีเอ็มพี
อาจส่งผลให้สมองเสียหาย
349
00:27:10,240 --> 00:27:14,010
แจสเปอร์พูดถูก คนอื่นถึงไม่ถูกอัปเกรด
350
00:27:15,120 --> 00:27:16,530
พูดอะไรน่ะ
351
00:27:16,620 --> 00:27:19,810
ในกรณีของคนอื่นๆ
คลาร์กปิดสวิตช์ตัดการทำงาน
352
00:27:19,900 --> 00:27:22,980
มันปิดการทำงานของโปรแกรมทันที
353
00:27:23,070 --> 00:27:24,370
ตอนที่อีเอ็มพีเผาชิปฉัน
354
00:27:24,460 --> 00:27:28,370
ก็เหมือนตัดไฟจากโอเอส
ขณะที่แรมยังเต็ม
355
00:27:29,290 --> 00:27:30,290
ว่าต่อสิ
356
00:27:30,550 --> 00:27:33,190
รหัสของแอลลีส่วนหนึ่งยังอยู่ในหัวฉัน
357
00:27:34,230 --> 00:27:36,790
ฉันถึงได้รู้เรื่องที่ไม่เคยเรียนมาก่อน
358
00:27:37,320 --> 00:27:39,060
จิตใจของเบคก้าอยู่ในรหัสนั่น
359
00:27:40,200 --> 00:27:41,850
เธอถึงได้รู้ว่าจรวดอยู่ตรงไหน
360
00:27:41,940 --> 00:27:43,040
ใช่
361
00:27:45,230 --> 00:27:47,380
แล้วตอนนี้ฉันต้องหัดเอามันขึ้นบิน
362
00:27:47,470 --> 00:27:48,470
เดี๋ยวก่อน
363
00:27:50,270 --> 00:27:53,210
เรเว่น ผลแสกนสมองเธอ
แสดงโอกาสเกิดเส้นเลือดอุดตัน
364
00:27:55,320 --> 00:27:57,350
ฉันกลัวว่าถ้าเธอทำแบบนี้ต่อไป
365
00:27:57,440 --> 00:27:59,250
จะมีแต่ทำให้แย่ลง
366
00:28:01,230 --> 00:28:02,970
ฉันเคยผ่านเรื่องแย่กว่านี้มาอีก คุณหมอ
367
00:28:06,480 --> 00:28:07,800
ไม่แย่ไปกว่านี้หรอก
368
00:28:12,250 --> 00:28:13,520
เรเว่น มันอาจฆ่าเธอได้นะ
369
00:28:16,460 --> 00:28:17,460
"อาจ" หรือว่า...
370
00:28:18,470 --> 00:28:19,470
ฆ่าแน่
371
00:28:23,520 --> 00:28:24,520
แล้วไงล่ะ
372
00:28:25,710 --> 00:28:27,910
ให้ฉันรอดนานพอ
แต่แลกกับคนอื่นๆ ตายน่ะเหรอ
373
00:28:30,810 --> 00:28:32,130
ฉันทำไม่ได้หรอก แอบบี้
374
00:28:34,110 --> 00:28:35,930
ถึงต้องแลกกับชีวิตฉันก็ตาม
375
00:28:39,770 --> 00:28:41,070
คุณต้องปล่อยให้ฉันไป
376
00:28:54,990 --> 00:28:57,490
แอบบี้ เดี๋ยว ทำไมคุณไม่มีอาการล่ะ
377
00:28:57,580 --> 00:28:59,240
พวกเขาก็ใช้อีเอ็มพีกับคุณเหมือนกันนี่
378
00:28:59,860 --> 00:29:04,930
เพราะเราทั้งคู่รู้ดีว่า อาการทางสมอง
ในแต่ละคนอาจส่งผลต่างกัน
379
00:29:06,320 --> 00:29:08,150
แอบบี้ แต่ถึงอย่างนั้น
380
00:29:09,510 --> 00:29:11,030
เราก็ต้องแสกนสมองคุณเหมือนกัน
381
00:29:13,500 --> 00:29:16,430
ถ้ามีอาการปวดหัวฉันจะบอก ตกลงไหม
382
00:29:24,080 --> 00:29:26,310
สันเขาช่วยให้เห็นถ้ำได้ชัดเจนที่สุด
383
00:29:27,060 --> 00:29:28,430
เราจะหาเขาเจอจากตรงนั้น
384
00:29:29,010 --> 00:29:31,910
พร้อมจะฆ่าคนของตัวเอง
เพื่อช่วยกษัตริย์ของฉันจริงๆ น่ะเหรอ
385
00:29:32,320 --> 00:29:33,470
คุณไม่เบื่อเหรอ
386
00:29:36,520 --> 00:29:37,520
แบ่งฝ่าย
387
00:29:38,520 --> 00:29:40,110
คนของผม กษัตริย์ของคุณ
388
00:29:41,320 --> 00:29:44,080
แพรมฟายาไม่สนหรอกว่าคุณมาจากเผ่าไหน
389
00:29:46,610 --> 00:29:48,590
ฉันดีใจนะที่เธอจะมีโอกาสได้ลาน้องสาว
390
00:29:48,680 --> 00:29:49,680
ก่อนมันจะมาถึง
391
00:29:52,990 --> 00:29:54,440
เว้นแต่เราจะตายกันที่นี่ในวันนี้
392
00:29:58,530 --> 00:30:02,250
ถ้าคุณฆ่าหล่อน โซ่นี้ได้ไปอยู่รอบคอคุณแน่
393
00:30:03,750 --> 00:30:05,450
อย่างที่ราชินีไนอาเคยพูดไว้
394
00:30:06,920 --> 00:30:08,710
สงครามทำให้เราทุกคนเป็นฆาตกร
395
00:30:20,020 --> 00:30:21,540
แบ่งกันฝ่ายละห้าสิบที่
396
00:30:22,500 --> 00:30:23,530
ฉันยอมรับได้
397
00:30:24,120 --> 00:30:25,120
คนของคุณล่ะ
398
00:30:26,310 --> 00:30:28,930
- พวกเขาต้องการสงคราม
- ฉันเป็นกษัตริย์ คลาร์ก
399
00:30:29,450 --> 00:30:31,570
ฉันไม่ต้องถามประชาชน
ว่าพวกเขาต้องการอะไร
400
00:30:33,020 --> 00:30:34,420
คำถามจริงๆ ก็คือ
401
00:30:34,810 --> 00:30:36,730
เธอจะกล่อมคนของเธอยอมได้ยังไง
402
00:30:36,820 --> 00:30:39,710
พวกเขาไม่พอใจแน่
ถ้าต้องเสียพื้นที่ครึ่งหนึ่งในยานไป
403
00:30:39,800 --> 00:30:40,960
เราไม่จำเป็นต้องพอใจ
404
00:30:41,960 --> 00:30:43,210
เราแค่ต้องเอาชีวิตรอด
405
00:30:46,160 --> 00:30:52,330
ถ้าสไกครูไม่ทำตามคำสั่งเธอ
เมื่อเวลามาถึง อัซเกดาจะจัดการให้จบเอง
406
00:30:56,560 --> 00:30:58,250
หวังว่าจะไม่เกิดเรื่องแบบนั้นแล้วกัน
407
00:31:03,030 --> 00:31:05,360
เลือดทำให้เราตาบอด
408
00:31:08,920 --> 00:31:10,760
เลือดทำให้เราตาบอด
409
00:31:20,050 --> 00:31:21,990
น่าจะอยู่ใกล้ๆ แล้ว ตามผมมา
410
00:31:22,760 --> 00:31:26,150
- ถ้าเขายิงปืน สงครามเกิดแน่
- จะว่าไงก็แล้วแต่
411
00:31:40,370 --> 00:31:41,610
นั่นไง ไรลีย์
412
00:31:43,600 --> 00:31:46,460
ไรลีย์ หยุด ไรลีย์ อย่าทำนะ
413
00:31:46,860 --> 00:31:48,250
ออกไป เบลลามี่
414
00:31:48,840 --> 00:31:52,010
เอคโค่ๆ เดี๋ยว ถ้าคุณยิง เขายิงแน่
415
00:31:52,410 --> 00:31:57,420
ไรลีย์ๆ ฟังฉันนะ ถึงนายลั่นไกไป
ทุกอย่างก็ไม่จบหรอก
416
00:31:58,830 --> 00:32:02,730
เคนกับมอนตี้จะถูกประหาร
แล้วฝ่ายเราจะเริ่มยิง
417
00:32:03,490 --> 00:32:05,740
- เลือดจะนองแผ่นดิน
- นายเป็นนักโทษ
418
00:32:06,350 --> 00:32:08,350
นายแค่พูดตามที่พวกมันอยากให้พูด
419
00:32:09,390 --> 00:32:10,760
ฉันรู้หมดแล้ว
420
00:32:11,960 --> 00:32:13,150
ฉันไม่ทนแล้ว
421
00:32:14,490 --> 00:32:15,730
ถอย ไม่งั้นฉันจะฆ่านายด้วย
422
00:32:15,820 --> 00:32:18,570
ไรลีย์ วางเถอะ ฉันขอร้อง
423
00:32:19,470 --> 00:32:22,270
ฉันรู้ว่านายรู้สึกยังไงกับพวกเขา
ฉันรู้ว่าพวกเขาทำอะไรกับนาย
424
00:32:22,740 --> 00:32:26,460
แต่ชีวิตนาย เราช่วยชีวิตนายไว้
เพราะมีเหตุผล แต่ไม่ใช่แบบนี้
425
00:32:26,980 --> 00:32:27,980
ขอร้องล่ะ
426
00:32:29,660 --> 00:32:33,530
อย่ายิงนะ ตกลงไหม
เขาฟังผม ใช่ไหม ไรลีย์
427
00:32:35,790 --> 00:32:39,300
เชื่อฉันเถอะ ฉันขอบอกเลยว่า
ถ้ามันจบลงด้วยการนองเลือด
428
00:32:39,390 --> 00:32:41,210
ภาพนี้จะฝังหัวนายตลอดไป
429
00:32:42,690 --> 00:32:44,920
สงครามทำให้ฉันเป็นฆาตกร
430
00:32:49,200 --> 00:32:50,510
อย่าให้มันเกิดขึ้นกับนายเลย
431
00:33:21,300 --> 00:33:24,250
เราค้นยานไปครึ่งลำแล้ว
ทำไมถึงมั่นใจว่าเขายังอยู่ที่นี่
432
00:33:24,340 --> 00:33:27,760
เธอไม่เห็นเขาตอนอยู่นครหลวง
เขาไปเพื่อทำลายเทคโนโลยี
433
00:33:29,080 --> 00:33:31,840
เขาพบฉันระหว่างทางกลับมาที่นี่
ต้องไม่ใช่เรื่องบังเอิญแน่
434
00:33:33,120 --> 00:33:34,540
เขาใช้ฉันเป็นทางผ่านเข้ามา
435
00:33:35,450 --> 00:33:36,690
ยานทั้งลำคือเทคโนโลยี
436
00:33:36,780 --> 00:33:38,810
ทำลายส่วนไหน
จะสร้างความเสียหายมากที่สุด
437
00:33:40,340 --> 00:33:41,420
ห้องเซิร์ฟเวอร์
438
00:33:42,680 --> 00:33:43,680
ทางนี้
439
00:33:45,990 --> 00:33:46,990
ฉันประคองเธอเอง
440
00:33:50,040 --> 00:33:52,510
- ไอ ไฮเฮฟา
- เบลลามี่ เธอโอเคไหม
441
00:33:53,240 --> 00:33:54,530
วันนี้จะไม่มีใครตาย
442
00:33:55,260 --> 00:33:56,610
เราพลาดอะไรไป
443
00:34:01,050 --> 00:34:02,050
ไม่มีอะไร ฝ่าบาท
444
00:34:10,760 --> 00:34:11,960
เพื่อพี่ชาย
445
00:34:14,120 --> 00:34:15,460
เพื่อพ่อ
446
00:34:17,830 --> 00:34:18,930
เพื่อแม่
447
00:34:25,030 --> 00:34:26,190
ไอเลียน อย่า
448
00:34:27,540 --> 00:34:29,060
เราไม่สู้ต้องกันสินะ
449
00:34:30,070 --> 00:34:31,090
ไม่ใช่วันนี้
450
00:34:31,890 --> 00:34:35,140
ไม่ว่าจะทำอะไร
ก็ไม่ช่วยให้ครอบครัวคุณฟื้นหรอก
451
00:34:35,230 --> 00:34:36,630
ไม่ควรมีใครต้องตาย ออกไปซะ
452
00:34:36,720 --> 00:34:38,840
ได้โปรด ห้องเครื่องยนต์อยู่ข้างใต้
453
00:34:38,930 --> 00:34:40,970
ถ้ามันระเบิด ยานทั้งลำจะไม่เหลือ
454
00:34:41,060 --> 00:34:42,060
ผมต้องการแบบนั้น
455
00:34:43,950 --> 00:34:44,950
แล้วยานล่ะ
456
00:34:46,310 --> 00:34:48,060
ฉันเคยเป็นนักโทษในยานลำนี้
457
00:34:48,440 --> 00:34:52,440
ฉันเกลียดที่นี่ แต่ตอนนี้เราต้องการมัน
458
00:34:54,710 --> 00:34:58,060
ถ้าเราแตกรหัสเลือดราตรีไม่ได้
เราจะแบ่งอาร์เคเดียกัน
459
00:34:59,050 --> 00:35:01,010
หาทางอยู่รอดร่วมกัน
460
00:35:02,780 --> 00:35:04,410
ไอเลียน ได้โปรดอย่าทำแบบนี้
461
00:35:05,100 --> 00:35:06,600
คุณเคยอยู่ในเมืองแห่งแสงหรือเปล่า
462
00:35:08,520 --> 00:35:09,520
ไม่
463
00:35:10,230 --> 00:35:11,570
งั้นคุณไม่เข้าใจหรอก
464
00:35:14,410 --> 00:35:16,460
ไม่ๆ ไอเลียน
465
00:35:34,480 --> 00:35:35,970
ฉันมาจากอาร์เคเดีย
466
00:36:01,480 --> 00:36:02,480
ไนล่า
467
00:36:07,620 --> 00:36:08,620
ไนล่า
468
00:36:19,040 --> 00:36:20,450
ทำบ้าอะไรน่ะ
469
00:36:28,440 --> 00:36:29,840
ทำให้แน่ใจว่าเธอจะไม่ตายไง
470
00:36:41,340 --> 00:36:43,620
ฉันไม่รู้ว่าเขาอยู่ไหน เฟรดดี้
471
00:36:46,690 --> 00:36:47,760
ไม่รู้ เขาอยู่ไหน
472
00:36:49,440 --> 00:36:52,450
- ฉันต้องหาตัวน้อง
- หล่อนอยู่ในส่วนพยาบาล
473
00:37:00,290 --> 00:37:01,560
มันเกิดขึ้นได้ยังไง
474
00:37:14,860 --> 00:37:16,770
- ทางนั้นๆ
- โอ
475
00:37:19,310 --> 00:37:20,540
โอๆ!
476
00:37:21,410 --> 00:37:22,830
เร็วเข้า ไปกัน ไปเร็ว
477
00:37:24,000 --> 00:37:25,420
ฉันอยู่นี่แล้วๆ
478
00:37:26,750 --> 00:37:29,770
ออกไปจากที่นี่กันเถอะ ฉันอยู่นี่แล้วๆ
479
00:37:30,850 --> 00:37:31,850
โอ
480
00:37:33,990 --> 00:37:34,990
ไม่เป็นไร
481
00:37:36,240 --> 00:37:39,800
- เฮ้ เธอโอเคไหม
- ฉันไม่เป็นไร
482
00:37:42,430 --> 00:37:44,290
- ช่วยออคเทเวียด้วย
- โอเค
483
00:37:44,970 --> 00:37:46,490
มอนตี้ พาไนล่าออกไป
484
00:37:47,450 --> 00:37:48,450
ฉันอยู่นี่แล้ว
485
00:37:51,590 --> 00:37:56,960
- เฮ้ๆ ไม่เป็นไร
- ฝีมือไอเลียน ฉันพยายามหยุดเขาแล้ว
486
00:38:05,400 --> 00:38:06,400
คลาร์ก...
487
00:38:24,910 --> 00:38:26,060
ปิดหน้าไว้!
488
00:39:39,970 --> 00:39:40,970
คลาร์กเหรอ
489
00:39:50,010 --> 00:39:51,010
คลาร์ก
490
00:39:53,380 --> 00:39:56,430
ลูกมาอยู่ที่นี่ได้ไง
ทำไมไม่บอกแม่ว่าจะมา
491
00:39:56,920 --> 00:39:57,920
ลูก...
492
00:40:00,740 --> 00:40:02,310
แม่ไม่เหลือเวลาแล้ว
493
00:40:06,440 --> 00:40:09,440
บทบรรยายโดย ไอฟลิกซ์ ประเทศไทย