1
00:00:01,190 --> 00:00:02,510
ความเดิมตอนที่แล้ว
2
00:00:04,220 --> 00:00:05,740
ผู้ไถ่บาปหลับไหลอยู่ข้างใต้
3
00:00:05,910 --> 00:00:10,120
เราฝ่าฟันด้วยกันมาและเราจะลุกขึ้นมาอีกครั้ง
4
00:00:10,210 --> 00:00:11,090
เย่!
5
00:00:11,180 --> 00:00:14,880
ภายในหกวัน
ทุกคนที่อยู่นอกหลุมหลบภัยจะตาย
6
00:00:14,970 --> 00:00:18,210
ห้องนี้จุคนได้ 1,200 คน
7
00:00:18,300 --> 00:00:19,840
เราแบ่งส่วนเท่าๆ กันได้
8
00:00:20,010 --> 00:00:24,570
ฉันได้แต่คิดเรื่องสงครามที่กำลังคุกรุ่น
แต่ฉันไม่มีส่วนร่วมด้วย
9
00:00:24,660 --> 00:00:27,520
การสู้ไม่ใช่วิธีเหมาะสมเพื่อกำหนดคนอยู่รอด
10
00:00:27,610 --> 00:00:30,280
- การคัดเลือก
- การคัดเลือกครั้งสุดท้าย
11
00:00:30,370 --> 00:00:32,570
ผู้ชนะเพียงหนึ่งเดียวของแต่ละเผ่า
12
00:00:32,690 --> 00:00:35,050
ชีวิตเดียวแทนความตายหลายพัน
13
00:00:35,990 --> 00:00:38,950
และผู้ชนะจะได้หลุมหลบภัยไป
14
00:00:39,140 --> 00:00:43,350
- เราไม่มีทางชนะแน่
- ถ้าไม่สู้เราก็ตาย
15
00:00:44,710 --> 00:00:45,850
ฉันมาสู้
16
00:00:53,640 --> 00:00:55,880
มาเถอะ เหล่าหญิงแห่งพื้นโลก
17
00:00:57,480 --> 00:01:01,790
มารับสัญลักษณ์เผ่า
และสู้ด้วยเกียรติในฐานะนักรบ
18
00:01:03,800 --> 00:01:05,700
กัวราแห่งโพดาครู
19
00:01:11,190 --> 00:01:12,770
มาพูดกระตุ้นฉันเหรอ
20
00:01:20,900 --> 00:01:22,110
เธอไม่ต้องทำก็ได้นะ
21
00:01:23,120 --> 00:01:25,080
เราหาคนอื่นไปสู้ได้
22
00:01:27,100 --> 00:01:28,300
ตายก็คือตาย
23
00:01:29,810 --> 00:01:31,340
อย่างน้อยฉันก็ได้ตายตอนสู้
24
00:01:34,420 --> 00:01:36,170
- ออ...
- อย่า
25
00:01:37,950 --> 00:01:39,650
มันคือการตัดสินใจของฉัน เบลล์
26
00:01:42,860 --> 00:01:45,660
ฉันรู้ความเสี่ยงดี พี่ไม่ต้องบอกก็ได้
27
00:01:47,960 --> 00:01:48,890
ถึงเวลาแล้ว
28
00:01:54,130 --> 00:01:57,060
นี่ เธอทำได้แน่
29
00:02:04,280 --> 00:02:05,910
คิดว่าหล่อนมีโอกาสจริงๆ น่ะเหรอ
30
00:02:08,660 --> 00:02:10,910
ตอนนี้หล่อนต้องเชื่ออย่างนั้น
31
00:02:11,690 --> 00:02:14,590
ออคเทเวียแห่งสไกครู ก้าวมาข้างหน้า
32
00:02:25,530 --> 00:02:30,590
มารับสัญลักษณ์เผ่า
และสู้ด้วยเกียรติในฐานะนักรบ
33
00:02:44,020 --> 00:02:46,180
ไอเลียนแห่งทริชานาครู
34
00:02:49,750 --> 00:02:53,970
มารับสัญลักษณ์เผ่า
และสู้ด้วยเกียรติในฐานะนักรบ
35
00:03:04,480 --> 00:03:06,480
ต้องการพิสูจน์อะไร
36
00:03:07,880 --> 00:03:09,170
ผมมาเพื่อทริชานาครู
37
00:03:10,300 --> 00:03:11,140
ไม่ใช่เพื่อคุณ
38
00:03:12,440 --> 00:03:17,220
การคัดเลือก การต่อสู้จนตัวตาย
ในกำแพงนครหลวง
39
00:03:17,860 --> 00:03:21,560
นักรบเหล่านี้จะสู้กระทั่งเหลือเพียงคนเดียว
40
00:03:22,100 --> 00:03:24,840
เมื่อนักรบผู้นั้นเก็บสัญลักษณ์เผ่าจากศพผู้แพ้
41
00:03:24,940 --> 00:03:28,910
และนำมาให้ฉัน
เมื่อนั้นจะถือว่าคนๆ นั้นคือผู้ชนะ
42
00:03:29,600 --> 00:03:32,600
ผู้ชนะคนสุดท้ายเพียงคนเดียวเท่านั้น
จะบอกเราว่า
43
00:03:32,810 --> 00:03:36,530
เผ่าใดจะอยู่รอดต่อไป
ในห้องใต้ดินของเบคก้า แพรมเฮดา
44
00:03:36,780 --> 00:03:41,200
และเผ่าใดบ้างจะดับดิ้นไปกับแพรมฟายา
45
00:03:42,980 --> 00:03:46,460
เราเคารพผู้ดับดิ้นด้วยคมดาบ
46
00:03:47,200 --> 00:03:50,210
แต่ก้มหัวให้ผู้ที่กวัดแกว่งดาบได้ดีที่สุด
47
00:03:51,080 --> 00:03:52,400
ต้องเป็นฉันแน่
48
00:04:02,220 --> 00:04:07,080
ฉันลูน่าจากโฟลครู
และฉันคือคนสุดท้ายของเผ่า
49
00:04:07,180 --> 00:04:08,750
เรารู้ว่าเธอเป็นใคร
50
00:04:09,790 --> 00:04:12,540
นาบลีดาที่หนีจากการคัดเลือก
51
00:04:13,180 --> 00:04:14,890
คราวนี้ฉันไม่หนีแน่
52
00:04:24,340 --> 00:04:27,330
จงรับสัญลักษณ์ของเผ่าไป ลูน่าแห่งโฟลครู
53
00:04:27,760 --> 00:04:29,840
แต่เผ่าเธอไม่เหลือแล้ว เธอจะสู้เพื่อใคร
54
00:04:30,340 --> 00:04:31,970
ฉันไม่ได้สู้เพื่อใคร
55
00:04:33,260 --> 00:04:34,780
ฉันสู้เพื่อความตาย
56
00:04:39,170 --> 00:04:40,690
เมื่อฉันชนะ
57
00:04:42,380 --> 00:04:44,240
จะไม่มีใครรอด
58
00:05:53,460 --> 00:05:54,810
รอยสักของลินคอล์น
59
00:05:58,740 --> 00:06:00,140
อย่าสู้ด้วยความโกรธแค้น
60
00:06:01,370 --> 00:06:03,830
อย่าเปิดเผยการเคลื่อนไหวก่อนโจมตี
61
00:06:04,410 --> 00:06:06,590
และอย่าลืมป้องกันตัว
62
00:06:08,190 --> 00:06:09,200
ฉันจำได้
63
00:06:10,610 --> 00:06:12,170
จะกลัวก็ได้ ไม่เป็นไรหรอก
64
00:06:13,670 --> 00:06:14,590
ฉันไม่กลัว
65
00:06:20,530 --> 00:06:23,620
ไกอาไม่มีวันยอมรับสิ่งนี้
66
00:06:26,720 --> 00:06:27,980
แต่ฉันหวังว่าเธอจะรับไป
67
00:06:31,260 --> 00:06:32,610
คุณช่วยฉันทำไม
68
00:06:33,590 --> 00:06:36,250
ถ้าฉันชนะ เท่ากับผู้คนของคุณจะต้องตาย
69
00:06:37,170 --> 00:06:39,040
เธอเป็นคนของฉัน
70
00:06:54,420 --> 00:06:58,750
ฉันสอนให้เธอสู้ แต่เธอจะสู้เพื่อใคร
เป็นเรื่องที่เธอต้องตัดสินใจ
71
00:07:10,940 --> 00:07:14,190
สไกครู ส่งที่ปรึกษาสองคนไปวอร์เกดา
72
00:07:14,600 --> 00:07:17,930
ที่เหลือไปอยู่ในเขตปลอดภัยที่กำหนด
73
00:07:20,590 --> 00:07:24,860
- เร็วเข้า เราต้องไปเตรียมเธอให้พร้อม
- เรายังคุยกันไม่จบ
74
00:07:25,200 --> 00:07:28,490
ความตายจะมาถึงในอีกสามวันแต่เรากลับ...
75
00:07:28,740 --> 00:07:30,890
เอาชะตากรรมคนของเรามาเสี่ยง
กับการนองเลือด
76
00:07:31,070 --> 00:07:33,700
ชะตากรรมคนของเรา ได้ยินที่ลูน่าพูดแล้วนี่
77
00:07:33,790 --> 00:07:36,350
- หล่อนเป็นแค่หนึ่งใน 13 คน
- ผิดแล้ว
78
00:07:36,440 --> 00:07:41,930
เธอเป็นเลือดราตรี ซึ่งแปลว่า
ได้ฝึกฝนการต่อสู้ในรูปแบบนี้มา
79
00:07:42,630 --> 00:07:44,080
เธออยากให้เราโกงเหรอ
80
00:07:45,520 --> 00:07:49,020
เธอรู้กฎอยู่แก่ใจ เราแหกกฎคือแพ้
และถ้าแพ้ เราตายกันหมด
81
00:07:49,550 --> 00:07:52,640
ปัญหาไม่ได้อยู่ที่กฎ มาร์คัส
มันอยู่ที่ตัวเกม
82
00:07:53,700 --> 00:07:57,440
ถึงเราจะหยุดลูน่าได้
ถึงออคเทเวียจะหาทางเอาชนะได้
83
00:07:58,050 --> 00:08:00,810
มีใครคนไหนเชื่อจริงๆ หรือเปล่า
ว่าพวกคนบนดิน
84
00:08:00,900 --> 00:08:03,840
จะยอมรับว่าสไกครู
คือผู้อยู่รอดเพียงเผ่าเดียว
85
00:08:03,920 --> 00:08:04,850
เชื่อสิ
86
00:08:05,430 --> 00:08:08,560
การคัดเลือกนั้นศักดิ์สิทธิ์
พวกเขาจะเคารพผู้ชนะ
87
00:08:09,820 --> 00:08:12,600
จะชอบใจหรือไม่ก็ตาม
ตอนนี้เราเป็นคนบนดินกันหมดแล้ว
88
00:08:14,590 --> 00:08:16,300
พาคนของเราไปอยู่ในเขตปลอดภัย
89
00:08:16,870 --> 00:08:18,800
เราจะไปเตรียมตัวให้ออคเทเวียพร้อมสู้
90
00:08:19,910 --> 00:08:23,070
ส่วนที่เหลือ... ที่เหลือก็ขึ้นอยู่กับหล่อน
91
00:08:28,350 --> 00:08:29,510
ไปกับเขาเถอะ
92
00:08:30,990 --> 00:08:32,650
ฉันไม่รู้จะพูดอะไรกับหล่อนดี
93
00:08:34,290 --> 00:08:37,450
ฉันต้องช่วยแม่เตรียมหลุมหลบภัย
ให้พร้อมสำหรับผู้ชนะ
94
00:08:38,060 --> 00:08:39,720
แล้วนายก็เป็นพี่ชายเธอ
95
00:08:40,410 --> 00:08:44,150
นายไม่ไปมันเลวร้ายยิ่งกว่าพูดจาแย่ๆ อีก
96
00:08:59,410 --> 00:09:00,500
ขอคุยด้วยได้ไหม
97
00:09:02,650 --> 00:09:03,520
ตามลำพัง
98
00:09:07,160 --> 00:09:10,310
- เรื่องอะไร
- เราให้ลูน่าชนะไม่ได้
99
00:09:11,200 --> 00:09:13,190
ช่วงเวลาร่วมแรงร่วมใจมันผ่านไปแล้ว
100
00:09:13,760 --> 00:09:16,760
- วันนี้ฉันจะสู้เพื่อผู้คนของฉัน
- คุณล้มเธอได้ไหม
101
00:09:17,550 --> 00:09:19,110
ได้อยู่แล้ว
102
00:09:19,350 --> 00:09:21,430
หล่อนหลั่งเลือดได้เหมือนคนอื่นๆ
103
00:09:21,850 --> 00:09:25,830
ฉันรู้ว่ามันยอมรับได้ยากสำหรับเธอ
แต่มันจบแล้ว
104
00:09:27,610 --> 00:09:30,580
เธอแสดงออกชัดเจนว่า
ไม่เคารพประเพณีเรา
105
00:09:31,310 --> 00:09:34,280
แต่ประเพณีไม่ใช่เรื่องความเคารพ
แต่เป็นการหลั่งเลือด
106
00:09:35,170 --> 00:09:37,800
และหากโชคชะตาเห็นควรว่า
ฉันควรหลั่งเลือดที่นี่ ในวันนี้
107
00:09:38,470 --> 00:09:40,350
และผู้คนของฉันไม่หลงเหลือความหวัง
108
00:09:41,010 --> 00:09:45,200
ฉันก็ไม่สนหรอกว่าใครจะได้เข้า
หลุมหลบภัยนั่น หรือจะมีคนได้เข้าไหม
109
00:09:48,140 --> 00:09:50,720
นั่นล่ะที่เราต่างกัน โรอัน
110
00:09:50,990 --> 00:09:53,770
ฉันอยากให้มนุษยชาติอยู่รอด
111
00:09:54,650 --> 00:09:56,480
ถึงจะไม่ใช่ผู้คนของฉันก็ตาม
112
00:09:58,310 --> 00:10:01,600
ออกไปจากสนามประลอง
ก่อนจะหยามผู้คนของตัวเองขึ้นมาอีก
113
00:10:27,960 --> 00:10:29,020
เอาล่ะ ฟังนะ
114
00:10:29,460 --> 00:10:33,630
นักรบของบลูคลิฟฟ์ใช้มีดคอร์โว
ฉันเห็นตอนหล่อนกำลังซ้อม
115
00:10:33,720 --> 00:10:35,630
หล่อนถนัดซ้าย เล็งข้างไม่ถนัดไว้
116
00:10:35,710 --> 00:10:36,440
ตกลง
117
00:10:36,530 --> 00:10:39,150
เพลนส์ ไรเดอร์และนักรบจากแชลโลว์ วัลลีย์
118
00:10:39,240 --> 00:10:42,450
พวกเขาแกร่ง แต่ช้า เธอเลี่ยงได้
119
00:10:42,730 --> 00:10:44,900
ไม่นับฝนดำที่พร้อมจะตกลงมาทุกเมื่อ
120
00:10:44,990 --> 00:10:46,700
อยู่ใกล้สิ่งกำบังเข้าไว้
121
00:10:46,990 --> 00:10:50,810
อะไร เบลลามี่ ถ้ามีอะไรจะพูดก็พูดมา
122
00:10:52,530 --> 00:10:53,840
ไม่จำเป็นกับเธอหรอก
123
00:10:53,930 --> 00:10:57,720
เสียงแตรเริ่มการต่อสู้ดังเมื่อไหร่
ไปซ่อนตัวไว้ ให้คนอื่นกำจัดคู่ต่อสู้ไปก่อน
124
00:10:57,810 --> 00:10:58,940
อยากให้ฉันซ่อนเหรอ
125
00:10:59,030 --> 00:11:02,340
เธอไม่จำเป็นต้องสู้กับ
นักรบมือดีจากทุกเผ่านี่
126
00:11:02,430 --> 00:11:03,750
ฉันมาเพื่อสู้
127
00:11:05,390 --> 00:11:07,180
เธอเคยเป็นเด็กซ่อนอยู่ใต้พื้น
128
00:11:07,500 --> 00:11:11,530
- เอามาใช้ซะ แบบที่แม่เคยสอน
- เบลลามี่พูดถูก
129
00:11:13,990 --> 00:11:15,830
เธอไม่จำเป็นต้องฆ่านักรบทั้ง 12 คน
130
00:11:20,570 --> 00:11:22,570
ฆ่าคนสุดท้ายก็พอ
131
00:11:25,400 --> 00:11:27,710
คณะฑูตและที่ปรึกษาไปที่หอคอย
132
00:11:28,190 --> 00:11:30,620
นักรบไปประจำที่ธง
133
00:11:40,770 --> 00:11:41,710
ขอบคุณ
134
00:11:47,350 --> 00:11:48,740
ขอให้เราได้เจอกันอีก
135
00:11:50,350 --> 00:11:51,550
ถูกแล้ว เราได้พบกันแน่
136
00:12:15,720 --> 00:12:17,610
แกมาไกลจริงๆ สไกริปา
137
00:12:18,160 --> 00:12:21,090
น่าเสียดายที่วันนี้ฉันต้องฆ่าแก
138
00:13:42,120 --> 00:13:44,790
ได้เวลาพิสูจน์แล้วว่าแกเรียนรู้ไปแค่ไหน
139
00:15:25,250 --> 00:15:26,720
การต่อสู้ของแกจบแล้ว
140
00:15:29,070 --> 00:15:30,720
ทรีครูพ่ายแพ้
141
00:15:41,380 --> 00:15:43,770
นักรบสองคนแรกตายแล้ว
142
00:15:52,030 --> 00:15:53,830
กาเอลแห่งอินกรานโรนาครู
143
00:15:54,710 --> 00:15:56,280
การต่อสู้ของคุณจบแล้ว
144
00:16:05,710 --> 00:16:06,800
ขออย่าให้เป็นเธอเลย
145
00:16:07,000 --> 00:16:08,360
ฟีโอแห่งทรีครู
146
00:16:10,330 --> 00:16:12,510
การต่อสู้ของคุณจบแล้ว
147
00:16:48,800 --> 00:16:50,530
ออคเทเวียยังอยู่
148
00:16:51,750 --> 00:16:56,130
ถึงวันสิ้นโลกกำลังจะมา
แต่ผมกลับพูดออกไปไม่ได้ว่ารักเธอ
149
00:16:57,280 --> 00:17:00,680
เชื่อฉัน เบลลามี่ เธอรู้
150
00:17:01,970 --> 00:17:02,960
เธอรู้ดี
151
00:17:25,260 --> 00:17:29,230
ฉลาดมากที่กลับมาซ่อนที่นี่
แต่ยังไม่ฉลาดพอ
152
00:17:29,760 --> 00:17:31,990
เห็นแก่ลินคอล์น ฉันจะทำให้เธอได้ตายเร็วๆ
153
00:17:32,080 --> 00:17:35,880
กล้าพูดชื่อเขาได้ยังไง
เขาต้องละอายในตัวเธอแน่
154
00:17:35,970 --> 00:17:39,630
- ลินคอล์นเป็นคนโง่
- เขาเชื่อว่าเราทุกคนไม่แตกต่างกัน
155
00:17:39,720 --> 00:17:43,370
- เผ่าเดียวกัน คนเหมือนกัน
- แล้วมันพาเขาไปจบลงแบบไหน
156
00:17:44,650 --> 00:17:45,910
มองไปรอบๆ สิ
157
00:17:47,070 --> 00:17:52,060
มนุษยชาติเลือกจะทำอย่างนี้
ในเวลาที่เหลือ
158
00:17:52,320 --> 00:17:55,650
สงครามครั้งใหม่ เลือดไหลริน
159
00:17:56,340 --> 00:17:59,140
เธอเคยเชื่อว่า
มนุษย์ควรค่ากับการช่วยเหลือ
160
00:17:59,230 --> 00:18:02,590
ฉันเข้าใจผิด สไกครูสอนให้ฉันรู้ว่า
มนุษย์โหดร้าย
161
00:18:03,370 --> 00:18:06,680
รุนแรง และเห็นแก่ตัวไปถึงแก่นกระดูก
162
00:18:07,010 --> 00:18:08,110
ไม่ใช่ลินคอล์น
163
00:18:08,780 --> 00:18:11,960
เขาเชื่อว่าเราดีกว่านั้น
เพราะอย่างนั้นฉันถึงรักเขา
164
00:18:12,390 --> 00:18:16,830
แต่เธอก็ยังเลือกเข่นฆ่าเพื่อเผ่าตัวเอง
165
00:18:17,020 --> 00:18:18,980
เหมือนคนอื่นๆ
166
00:18:19,200 --> 00:18:21,050
ลินคอล์นต้องละอายในตัวเธอแน่
167
00:18:31,670 --> 00:18:34,570
- ยู กอนเพลย์ สเต โอดอน
- ไม่มีทางหรอกน่า
168
00:18:48,240 --> 00:18:50,450
เธอซ่อนตลอดไปไม่ได้หรอก
169
00:19:13,290 --> 00:19:14,920
ออคเทเวีย ฉันไม่ได้มาฆ่าคุณ
170
00:19:15,610 --> 00:19:17,230
งั้นคุณก็มาผิดที่แล้ว
171
00:19:21,020 --> 00:19:24,340
เผ่าอื่นผูกพันธมิตรและร่วมมือกัน
172
00:19:25,730 --> 00:19:27,000
เราควรทำแบบนั้น
173
00:19:28,020 --> 00:19:29,520
ฉันไม่ต้องการให้คุณช่วย
174
00:19:32,260 --> 00:19:33,150
ฟังนะ
175
00:19:33,990 --> 00:19:35,990
คุณน่าจะอยู่ที่ฟาร์ม
176
00:19:36,080 --> 00:19:38,970
ออคเทเวีย ผมไม่เป็นศัตรูคุณหรอก
177
00:19:42,300 --> 00:19:44,140
ฉันไม่ใช่คนที่คุณอยากให้เป็น
178
00:19:45,210 --> 00:19:46,770
เจอกันครั้งต่อไป
179
00:19:50,510 --> 00:19:51,660
ฉันจะฆ่าคุณ
180
00:19:53,960 --> 00:19:55,550
ขอสัญญา
181
00:20:18,220 --> 00:20:19,850
ซานเกดาครูไม่เหลือแล้ว
182
00:20:21,680 --> 00:20:24,500
นักรบบลู คลิฟฟ์เพิ่งฆ่าเขาด้วยธนู
ผมเห็นกับตา
183
00:20:26,210 --> 00:20:29,470
- แล้วยังไง
- เราพบหล่อนก่อนเริ่มสู้
184
00:20:29,560 --> 00:20:31,930
หล่อนไม่มีธนู หล่อนมีดาบสองเล่ม
185
00:20:32,010 --> 00:20:33,260
ใช่ มีดคอร์โว
186
00:20:34,490 --> 00:20:36,840
หล่อนอาจเก็บธนูมาระหว่างสู้
187
00:20:47,900 --> 00:20:51,000
- มีอะไรเหรอ
- เอคโค่ไปแล้ว
188
00:20:56,280 --> 00:20:57,200
เบลลามี่
189
00:21:00,070 --> 00:21:03,520
- เบลลามี่ เดี๋ยวก่อน เบลลามี่ เดี๋ยว
- น้องสาวผมอยู่ข้างล่าง
190
00:21:03,610 --> 00:21:06,120
- เอคโค่โกง ผมจะไปหยุดเธอ
- เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเป็นหล่อน
191
00:21:06,210 --> 00:21:08,430
- ข้างล่างอาจเป็นใครก็ได้
- เราทั้งคู่รู้ดีว่าใคร
192
00:21:08,520 --> 00:21:11,140
ถ้าอย่างนั้นสายของไกอาจะไปหาตัวหล่อน
และเผ่าน้ำแข็งจะถูกลงโทษ
193
00:21:11,230 --> 00:21:13,930
พวกเขาไม่มีวันจับหล่อนได้
เอคโค่เป็นสายลับ มันเป็นงานถนัดหล่อน
194
00:21:14,020 --> 00:21:18,160
ฟังฉัน ถ้าพวกเขาจับเธอได้ในสนามรบ
เธอต้องรับโทษ
195
00:21:18,250 --> 00:21:21,330
พวกเขาจะประหารออคเทเวีย
และคนของเราทั้งหมดจะถูกทิ้งให้ตาย
196
00:21:21,420 --> 00:21:25,300
ถ้าผมคิดถูก อัซเกดาอยู่ในสนามรบสองคน
อย่างไรเราก็ตายอยู่ดี
197
00:21:26,400 --> 00:21:29,140
แต่คุณคิดว่าผมควรงอมืองอเท้ารอที่นี่
198
00:21:30,580 --> 00:21:31,490
ไม่ได้
199
00:21:34,830 --> 00:21:35,740
ไม่ใช่
200
00:21:38,250 --> 00:21:39,530
รอจนกว่าจะค่ำ
201
00:21:41,740 --> 00:21:43,240
จะได้ไม่ถูกจับได้
202
00:22:17,510 --> 00:22:19,410
บีเลก สไกริปา!
203
00:23:05,070 --> 00:23:06,670
บอกให้ออกไปห่างๆ
204
00:23:08,350 --> 00:23:09,470
ด้วยความยินดี
205
00:23:11,030 --> 00:23:12,240
ไม่ใช่เรื่องล้อเล่นนะ
206
00:23:14,500 --> 00:23:18,150
สุดท้ายถ้าเหลือเราสองคน แล้วไง
207
00:23:19,020 --> 00:23:21,580
เราคนใดคนหนึ่งต้องตาย คุณไม่เข้าใจเหรอ
208
00:23:21,670 --> 00:23:24,660
- ผมรู้ว่าสมัครมาแข่งอะไร
- คุณไม่ควรตามฉันมาเลย
209
00:23:26,210 --> 00:23:27,500
ผมไม่ได้ตามคุณ
210
00:23:28,740 --> 00:23:30,060
ทริชานาครูต้องการผม
211
00:23:51,950 --> 00:23:53,260
ผมขยับไม่ได้
212
00:23:53,810 --> 00:23:55,380
ขาผมไม่มีความรู้สึกเลย
213
00:23:58,660 --> 00:24:01,160
- ฆ่าผมที
- ไม่
214
00:24:02,240 --> 00:24:05,310
คุณบอกว่าเจอกันครั้งต่อไป...
215
00:24:06,410 --> 00:24:07,810
ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้น
216
00:24:09,020 --> 00:24:10,260
คุณสัญญาแล้ว
217
00:24:26,260 --> 00:24:28,070
จงอย่ากลัวความตาย
218
00:24:29,570 --> 00:24:32,430
มันเป็นแค่จุดเริ่มต้นของการเดินทางครั้งใหม่
219
00:27:01,850 --> 00:27:04,690
ฉันน่าจะรู้ว่าพวกนายไม่ยุ่งไม่ได้
220
00:27:05,730 --> 00:27:07,870
ได้ยินเสียงมาตั้งแต่ที่ถนน
221
00:27:08,920 --> 00:27:10,670
นายโชคดีนะที่ฉันไม่ใช่สาย
222
00:27:11,480 --> 00:27:13,040
ผมมาหยุดหล่อน
223
00:27:15,040 --> 00:27:16,240
อธิบายมา
224
00:27:16,660 --> 00:27:19,060
หม่อมฉันแค่พยายามช่วยเหลือ
ผู้คนของเรา
225
00:27:19,150 --> 00:27:20,660
ฉันไม่ใช่ท่านแม่
226
00:27:20,750 --> 00:27:23,040
ฉันไม่ยอมละทิ้งศักดิ์ศรีเพื่ออำนาจแน่
227
00:27:24,880 --> 00:27:27,750
- ไม่มีใครจำเป็นต้องรู้
- เข้าใจผิดแล้ว
228
00:27:29,210 --> 00:27:32,530
ฉันจะไม่ยอมให้ความไร้เกียรติของเธอ
ทำให้ลูน่าได้เปรียบแน่
229
00:27:32,990 --> 00:27:35,670
และเธอจะไม่มีวันสร้างความอับอาย
ให้กับเผ่าของเราอีก
230
00:27:36,860 --> 00:27:38,470
เธอไม่ใช่อัซเกดาอีกต่อไป
231
00:27:38,560 --> 00:27:40,830
- ฝ่าบาท เดี๋ยวก่อน
- เธอถูกเนรเทศ เอคโค่
232
00:27:41,630 --> 00:27:47,340
และเมื่อฉันชนะการคัดเลือกในครั้งนี้
จงรู้ไว้ว่า หลุมหลบภัยจะไม่มีที่สำหรับเธอ
233
00:27:48,130 --> 00:27:51,900
ทีนี้ไปให้พ้นหน้าฉัน
และออกจากสมรภูมิไปอย่าให้ใครเห็น
234
00:27:52,540 --> 00:27:55,530
หรือไม่อย่างนั้นจงรู้ว่า
เธอคือสาเหตุทำให้ผู้คนของเราต้องตาย
235
00:28:12,680 --> 00:28:14,720
ถ้าจะฆ่าผมก็ฆ่าเลย
236
00:28:15,330 --> 00:28:18,300
นายอยู่ที่นี่ ท่าทางน้องสาวจะยังไม่ตาย
237
00:28:19,020 --> 00:28:20,110
ใช่แล้ว
238
00:28:20,820 --> 00:28:23,540
ถ้าฉันเรียกสายตอนนี้ เธอจะถูกประหาร
239
00:28:27,270 --> 00:28:28,860
แต่มันจะสนุกตรงไหนกัน
240
00:28:33,920 --> 00:28:36,030
คิดว่าเธอจะชนะได้จริงๆ ใช่ไหม
241
00:28:36,120 --> 00:28:37,860
ถ้าผมเป็นคุณ ผมไม่ตัดเธอทิ้งแน่
242
00:28:39,090 --> 00:28:41,450
เธอรอดจากเรื่องหนักหนากว่านี้มาแล้ว
243
00:28:41,540 --> 00:28:45,870
ก่อนเธอตาย ฉันจะบอกเธอให้
ว่าเธอโชคดีที่มีพี่อย่างนาย
244
00:28:46,560 --> 00:28:48,010
ผมมีความคิดที่ดีกว่า
245
00:28:48,660 --> 00:28:51,140
หลังถูกเธอแทงใกล้ตาย
246
00:28:52,350 --> 00:28:54,000
คุณค่อยบอกเธอว่าผมเป็นคนโชคดี
247
00:29:19,070 --> 00:29:21,500
เมซี คอม ลูโวดา คลิออน ครู
248
00:29:21,840 --> 00:29:23,290
การต่อสู้ของคุณจบแล้ว
249
00:29:24,530 --> 00:29:26,360
เหลือนักรบเพียงสี่คน
250
00:29:27,850 --> 00:29:29,320
โรอันแห่งอัซเกดา
251
00:29:29,620 --> 00:29:33,350
ลูน่าแห่งโฟลครู กัวราแห่งโพกาครู
252
00:29:34,020 --> 00:29:36,390
และออคเทเวียแห่งสไกครู
253
00:29:47,200 --> 00:29:49,080
เสียใจเรื่องทรีครูด้วย อินดรา
254
00:29:56,180 --> 00:29:57,810
ออคเทเวียทำได้ดี
255
00:29:58,640 --> 00:29:59,720
เพราะคุณ
256
00:30:00,490 --> 00:30:02,100
คุณสอนให้เธอเป็นนักรบ
257
00:30:03,850 --> 00:30:06,170
นักรบมีครูมากมาย
258
00:30:06,850 --> 00:30:08,350
ในนั้นมีแม่ทัพอยู่ด้วย
259
00:30:11,070 --> 00:30:14,710
หากเธอชนะ เราจะได้รู้ว่า
เธอได้เรียนรู้อะไรกันแน่
260
00:30:28,810 --> 00:30:29,730
เธอ
261
00:30:30,170 --> 00:30:32,030
เธอโกหกฉันเรื่องเฟลม
262
00:30:32,120 --> 00:30:34,770
ฉันเชื่อใจเธอ แต่เธอทรยศความเชื่อใจฉัน
263
00:30:35,260 --> 00:30:38,160
ฉันไม่รู้ว่าควรทำยังไงนี่
ท่านได้ฆ่าลูกสาวอินดราแน่
264
00:30:38,500 --> 00:30:39,570
เธอพูดถูก
265
00:30:41,830 --> 00:30:42,870
ฉันทำแน่
266
00:30:47,270 --> 00:30:50,050
- ท่านทำอะไร
- ขอสงบศึกชั่วคราว
267
00:30:50,140 --> 00:30:51,660
ตอนนี้เหลือเราแค่สี่คน
268
00:30:51,750 --> 00:30:54,660
คนเดียวหยุดลูน่าไม่ได้
แต่เราจะมีโอกาสถ้าร่วมมือกัน
269
00:30:55,320 --> 00:30:58,990
เราคนใดคนหนึ่งต้องชนะ
เพื่อให้มนุษยชาติอยู่รอด
270
00:31:04,040 --> 00:31:05,640
พอเราฆ่าหล่อนแล้วจะเกิดอะไรขึ้น
271
00:31:07,770 --> 00:31:09,390
นักรบฝีมือดีที่สุดอาจชนะไป
272
00:31:16,950 --> 00:31:18,720
แต่จนกว่าจะถึงตอนนั้น
เราคือเผ่าเดียว
273
00:32:17,080 --> 00:32:18,660
นั่นของฉัน
274
00:32:19,470 --> 00:32:20,670
มาเอาไปสิ
275
00:32:25,480 --> 00:32:27,530
ครั้งก่อนที่เราสู้กัน ฉันบาดเจ็บ
276
00:32:28,320 --> 00:32:29,490
ไม่ใช่คราวนี้แน่
277
00:32:31,500 --> 00:32:33,900
ครั้งก่อนที่เราสู้กัน ฉันไม่ได้จะฆ่าเธอ
278
00:32:49,740 --> 00:32:50,810
ตาฉัน
279
00:33:20,750 --> 00:33:21,850
ฝนดำ
280
00:33:23,140 --> 00:33:26,490
โรอัน วิ่งเร็ว ฝนดำมา
281
00:33:40,510 --> 00:33:42,150
การต่อสู้ของแกจบแล้ว
282
00:33:48,100 --> 00:33:50,200
ก็ยังเป็นความตายที่ดี
283
00:34:12,400 --> 00:34:14,080
เราเกิดจากสายน้ำ
284
00:34:14,170 --> 00:34:15,680
เรากลับคืนสู่สายน้ำ
285
00:34:26,220 --> 00:34:27,670
กษัตริย์สิ้นแล้ว
286
00:34:45,730 --> 00:34:50,260
เธอพูดถูก ตอนที่บอกว่าฉันเคยคิดว่า
โดยพื้นฐานแล้วมนุษย์เป็นคนดี
287
00:34:51,590 --> 00:34:54,960
ถ้าพาพวกเขาไปจากโลกนี้
แล้วแสดงวิถีแห่งสันติให้ดู
288
00:34:55,610 --> 00:34:57,240
ความมืดจะจางหายไป
289
00:34:58,650 --> 00:35:00,990
เหมือนความมืดในใจฉันที่ลบเลือน
290
00:35:13,140 --> 00:35:17,960
ฉันเลิกโทษตัวเองเรื่องฆ่าพี่ชายแท้ๆ
ระหว่างการคัดเลือกด้วยซ้ำ
291
00:35:28,210 --> 00:35:29,550
แต่ความจริงก็คือ
292
00:35:40,100 --> 00:35:41,380
ความจริงก็คือ
293
00:35:42,070 --> 00:35:44,960
ตอนที่เห็นเขายืนอยู่อีกฝั่งในสนามประลอง
294
00:35:45,990 --> 00:35:47,940
และรู้ว่าจะมีคนเดียวที่รอด
295
00:35:53,450 --> 00:35:55,180
ฉันอยากให้คนรอดคือตัวเอง
296
00:35:56,510 --> 00:35:59,640
ฉันหนี เพราะฉันกลัวตัวตนที่แท้จริง
297
00:36:01,540 --> 00:36:02,830
ความมืดอยู่ในตัวฉัน
298
00:36:03,950 --> 00:36:05,330
เราทุกคนมีกันทั้งนั้น
299
00:36:07,640 --> 00:36:08,890
จุดจบมาถึงแล้ว
300
00:36:35,680 --> 00:36:36,810
เธอคิดผิดแล้ว
301
00:36:37,800 --> 00:36:39,680
ผู้คนที่ควรค่ากับการช่วยเหลือยังมีอยู่
302
00:36:49,860 --> 00:36:51,050
แต่คนๆ นั้นไม่ใช่เธอ
303
00:37:06,910 --> 00:37:09,950
การต่อสู้ของเธอจบแล้ว
304
00:37:21,260 --> 00:37:23,150
โรอันแห่งอัซเกดา
305
00:37:24,090 --> 00:37:26,570
การต่อสู้ของคุณจบแล้ว
306
00:38:17,520 --> 00:38:19,490
ออคเทเวียแห่งสไกครู
307
00:38:20,410 --> 00:38:21,670
คือผู้ชนะ
308
00:38:25,940 --> 00:38:29,060
ห้องใต้ดินของผู้บัญชาการคนแรก
ตกอยู่ในมือผู้คนของหล่อน
309
00:38:31,610 --> 00:38:32,460
ไม่
310
00:38:42,380 --> 00:38:45,000
วันนี้ฉันไม่ได้สู้เพื่อสไกครู
311
00:38:49,360 --> 00:38:51,410
ฉันนึกว่าสู้เพื่อตัวเอง
312
00:38:51,960 --> 00:38:56,070
แต่ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าเรื่องนั้นก็ไม่จริง
313
00:38:56,730 --> 00:38:58,560
ฉันสู้เพื่อเราทุกคน
314
00:39:01,070 --> 00:39:05,500
สไกครูจะไม่ได้ครอบครอง
หลุมหลบภัยตามลำพัง
315
00:39:06,410 --> 00:39:08,880
เราจะแบ่งกันอย่างยุติธรรม
316
00:39:09,660 --> 00:39:11,600
เพราะเราทุกคนเท่าเทียม
317
00:39:12,290 --> 00:39:14,610
เราคือเผ่าเดียวกัน
318
00:39:15,240 --> 00:39:19,060
และเราจะรอดจากแพรมฟายาไปด้วยกัน
319
00:39:21,400 --> 00:39:22,980
ด้วยกัน
320
00:39:44,140 --> 00:39:47,170
ลินคอล์นต้องภูมิใจในตัวเธอแน่
321
00:39:56,240 --> 00:39:58,450
ที่ไม่พอรองรับคนของเราแน่
322
00:40:00,710 --> 00:40:02,480
วันนี้คือวันแห่งความสามัคคี เคน
323
00:40:09,430 --> 00:40:10,550
พี่ชายฉันอยู่ไหน
324
00:40:11,810 --> 00:40:14,990
สถานีอัลฟ่ากับโรงงานอยู่ชั้นสี่
325
00:40:15,320 --> 00:40:18,290
ไฮดรากับฟาร์ม ชั้นห้า
326
00:40:19,120 --> 00:40:22,450
ทุกคนไปตรวจสอบบ้านใหม่
และกลับมาที่นี่ในอีกหนึ่งชั่วโมง
327
00:40:45,390 --> 00:40:46,640
ทำอะไรลงไป
328
00:40:48,430 --> 00:40:50,340
ถ้าจะมีสักเผ่าที่รอด
329
00:40:51,810 --> 00:40:54,950
- ก็ต้องเป็นพวกเรา
- คลาร์ก เธอเห็นด้วยเหรอ
330
00:40:56,910 --> 00:40:58,400
เป็นความคิดหล่อน
331
00:41:01,220 --> 00:41:02,920
เราทำเรื่องที่ต้องทำ
332
00:41:17,050 --> 00:41:20,050
ไม่ๆ พาทุกคนออกไป
333
00:41:21,870 --> 00:41:23,350
มันล็อกอยู่
334
00:41:24,630 --> 00:41:25,810
ตายหมดแล้วเหรอ
335
00:41:27,680 --> 00:41:28,550
ไม่
336
00:41:29,520 --> 00:41:32,780
พวกนั้นใช้แก๊สเหมือนคนภูเขา
337
00:41:32,870 --> 00:41:34,230
พวกเขาทำได้ยังไงกัน
338
00:41:34,850 --> 00:41:37,180
สไกครูทรยศพวกเราทั้งหมด
339
00:41:43,940 --> 00:41:47,500
บทบรรยายโดย ไอฟลิกซ์ ประเทศไทย