1
00:00:01,180 --> 00:00:02,610
ความเดิมตอนที่แล้ว
2
00:00:05,870 --> 00:00:07,530
ขอต้อนรับสู่เขาเวธเธอร์
3
00:00:11,600 --> 00:00:13,020
ตกลง เราได้พบกันอีกครั้ง
4
00:00:13,070 --> 00:00:15,630
คลาร์ก อย่า ถ้าเธอดึงคันโยก
คนที่อยู่ในนี้จะตาย
5
00:00:15,632 --> 00:00:17,160
แค่รังสีนิดเดียวก็ฆ่าพวกเขาได้แล้ว
6
00:00:17,162 --> 00:00:18,560
- รังสีรั่วไหล
- ช่วยด้วย
7
00:00:18,562 --> 00:00:22,340
ระบบไหลเวียนโลหิตพวกเธอ
ฟอกรังสีออกจากเลือด
8
00:00:22,342 --> 00:00:25,779
แต่ถ้าเราถ่ายเลือดมายา
ผ่านระบบไหลเวียนเธอ
9
00:00:25,780 --> 00:00:26,890
อาการเธอจะดีขึ้นใช่ไหม
10
00:00:26,960 --> 00:00:29,680
การทดสอบกับมนุษย์ครั้งแรกสำเร็จ
11
00:00:29,690 --> 00:00:32,209
จะพาพวกเขามาที่นี่ทำไม
ถ้าไม่ให้ใช้ประโยชน์
12
00:00:32,210 --> 00:00:33,259
ฉันเห็นหมดแล้ว
13
00:00:33,260 --> 00:00:35,050
รู้ว่าคุณทำอะไรพวกเขา
14
00:00:38,270 --> 00:00:39,489
เราต้องช่วยพวกเขาออกมา
15
00:00:39,490 --> 00:00:41,049
รวบรวมข้อมูลเรื่องเขาเวธเธอร์
16
00:00:41,050 --> 00:00:43,140
ส่งทีมออกตามเคน
17
00:00:43,180 --> 00:00:44,970
- ฟินน์ไปไหน
- ออกไปตามหาเธอ
18
00:00:45,000 --> 00:00:47,730
เด็กผู้หญิงที่สวมนาฬิกานี้อยู่ไหน
19
00:00:50,520 --> 00:00:53,010
เพื่อนพวกเธอไม่ได้อยู่ที่นี่
20
00:00:54,900 --> 00:00:57,030
เราต้องไปแล้ว ฟินน์
21
00:01:04,500 --> 00:01:06,060
ฉันเจอเธอซะที
22
00:01:07,400 --> 00:01:11,884
สองวันต่อมา
23
00:01:25,890 --> 00:01:27,269
โอเค ทวนแผนอีกรอบสิ
24
00:01:27,270 --> 00:01:28,389
ทางวนเหมือนเขาวงกต
25
00:01:28,390 --> 00:01:30,309
เราจะเข้าเขื่อนผ่านทางอุโมงค์
26
00:01:30,310 --> 00:01:31,999
ทุกสายเชื่อมต่อกับเหมือง
27
00:01:32,000 --> 00:01:33,880
ทางนี้ละ
28
00:01:33,900 --> 00:01:37,660
แน่นอน ถ้าเรารอดผ่าน
รีปเปอร์กับพวกคนบนเขา
29
00:01:38,400 --> 00:01:42,630
สาบานกับพระเจ้าเลยนะ ถ้าแม่เธอ
ไม่รีบอนุมัติภารกิจ ฉันจะไปคนเดียว
30
00:01:42,632 --> 00:01:44,700
นายไม่ได้ไปคนเดียวหรอกน่า
31
00:01:50,760 --> 00:01:53,050
สอบสวนกันเสร็จแล้วสินะ
32
00:01:55,260 --> 00:01:57,310
ฟินน์เป็นยังไงบ้างเหรอ
33
00:01:57,340 --> 00:02:00,370
ยังไม่ได้คุยกันเลยตั้งแต่กลับมา
34
00:02:00,410 --> 00:02:02,450
ไม่รู้จะพูดอะไร
35
00:02:04,580 --> 00:02:06,780
เขาเอาแต่ยิงไม่หยุด
36
00:02:06,820 --> 00:02:09,469
นี่มันสงครามนะ คลาร์ก
37
00:02:09,470 --> 00:02:11,420
ทุกคนก็ทำเรื่องที่ไม่อยากทำ
38
00:02:12,903 --> 00:02:14,020
ไง
39
00:02:15,030 --> 00:02:16,098
ไง
40
00:02:21,230 --> 00:02:23,490
รอบหน้าฉันเลี้ยงเอง
41
00:02:34,130 --> 00:02:35,510
เขาเวธเธอร์เหรอ
42
00:02:36,450 --> 00:02:37,370
แผนว่าไง
43
00:02:37,371 --> 00:02:39,170
ก็ยังคิด ๆ อยู่
44
00:02:40,750 --> 00:02:42,169
ดูนี่สิ
45
00:02:42,170 --> 00:02:44,920
กู้มาจากคลังเหล้ามอนตี้ที่ยานย่อย
46
00:02:44,930 --> 00:02:48,460
น่าจะกู้มอนตี้มาได้ด้วย
47
00:02:49,170 --> 00:02:51,700
ใจเย็น เล่นมุกเฉย ๆ
48
00:02:54,250 --> 00:02:57,090
โอเค นาย... บอกคลาร์กยัง
ว่าเรื่องเราโอเคแล้ว
49
00:02:59,250 --> 00:03:00,850
ยัง
50
00:03:00,860 --> 00:03:04,310
เหมือนว่าอภัยโทษถ้ารอด
รวมถึงเวลาบนพื้นดินด้วย
51
00:03:04,370 --> 00:03:06,970
มีปลาตัวใหญ่ให้จับมั้ง
52
00:03:06,980 --> 00:03:09,090
เราทำสิ่งที่จำเป็น
53
00:03:10,190 --> 00:03:11,710
ต้องไปล่ะ
54
00:03:14,670 --> 00:03:16,730
สวรรค์มีปัญหาซะแล้วสิ
55
00:03:18,010 --> 00:03:22,050
แค่เพราะพวกเขาให้อภัยนาย
ไม่ได้แปลว่าฉันต้องให้
56
00:03:27,510 --> 00:03:28,919
คลาร์ก
57
00:03:28,920 --> 00:03:30,210
ไสหัวไป เมอร์ฟี่
58
00:03:30,240 --> 00:03:32,410
โอเค โชคดีแล้วกัน
59
00:03:35,020 --> 00:03:38,880
ฉันรู้แล้วว่าทำไมเรา
ถึงไม่ได้ข่าวจากสถานีอื่นเลย
60
00:03:38,970 --> 00:03:41,410
เขาเวธเธอร์คอยส่งสัญญาณรบกวน
61
00:03:42,820 --> 00:03:44,090
ขอดูหน่อย
62
00:03:51,070 --> 00:03:53,790
ฉันปรับแต่งเครื่องสะท้อนเสียง
63
00:03:56,250 --> 00:03:58,330
มีอยู่ทุกคลื่นความถี่
64
00:03:58,360 --> 00:04:00,770
สื่อสารระยะไกลทำไม่ได้เลย
65
00:04:00,780 --> 00:04:03,069
เพราะอย่างนี้ด้วย
วิทยุสื่อสารเราถึงติด ๆ ขัด ๆ
66
00:04:03,070 --> 00:04:06,890
เป็นสัญญาณเดียวกับที่มอนตี้ได้ยิน
จากกล่องดำของยานอพยพ
67
00:04:06,950 --> 00:04:09,640
เขาเวธเธอร์ทำยานอพยพตก
68
00:04:09,670 --> 00:04:11,059
เธอหาทางฝ่าสัญญาณได้ไหม
69
00:04:11,060 --> 00:04:12,440
ฝ่าเหรอ ไม่ได้หรอก
70
00:04:12,530 --> 00:04:15,510
แต่ถ้าฉันไปหอคอยส่งสัญญาณ
71
00:04:15,530 --> 00:04:17,320
ฉันก็ทำลายมันได้
72
00:04:17,370 --> 00:04:19,530
ไม่มีใครไปไหนทั้งนั้น
73
00:04:19,560 --> 00:04:22,169
- แม่ ฟังหนูนะ...
- แม่ต้องทำยังไง ลูกถึงจะฟัง
74
00:04:22,170 --> 00:04:24,109
ลูกกับเพื่อน ๆ ไม่ใช่ทหารมืออาชีพ
75
00:04:24,110 --> 00:04:26,379
ถ้ายังดันทุรังทำเหมือนตัวเองเป็น
76
00:04:26,380 --> 00:04:27,959
ลูกกำลังลากคนอื่นให้เสี่ยงไปด้วย
77
00:04:27,960 --> 00:04:31,250
แม่ไม่เข้าใจ เรเว่นได้เรื่องแล้ว
78
00:04:31,260 --> 00:04:34,530
เขาเวธเธอร์ส่งคลื่นรบกวนสัญญาณเรา
79
00:04:34,550 --> 00:04:37,049
เรื่องจริง นี่อาจจะยังมีสถานีอื่นที่รอด
80
00:04:37,050 --> 00:04:41,120
เท่ากับมีการ์ดมากขึ้น
แม่บอกว่าเรามีคนไม่พอรับศึกทั้งสองด้าน
81
00:04:41,180 --> 00:04:43,640
แม่คะ เราเปิดศึกไปแล้วด้านนึง
82
00:04:43,700 --> 00:04:47,950
คนบนดินจะโต้กลับ
เรื่องฆ่าล้างหมู่บ้านเมื่อไรก็ไม่รู้
83
00:04:48,010 --> 00:04:50,499
เราต้องการตัวทุกคนเพื่อปกป้องค่าย
84
00:04:50,500 --> 00:04:52,070
ปล่อยพวกเราไปเถอะค่ะ
85
00:04:52,990 --> 00:04:54,730
ลูกจะไม่ยอมหยุดใช่ไหมเนี่ย
86
00:04:54,780 --> 00:04:57,040
ไม่จนกว่าเพื่อนหนูจะปลอดภัยค่ะ
87
00:05:01,340 --> 00:05:02,700
ก็ได้
88
00:05:03,890 --> 00:05:05,570
แต่แม่ไปด้วย
89
00:05:05,630 --> 00:05:07,730
ท่านคะ ดิฉันเพิ่ง...
90
00:05:07,760 --> 00:05:09,549
สองวันผ่านมานี้ สถานการณ์เงียบสงบ
91
00:05:09,550 --> 00:05:11,839
เคนอาจจะเจรจากับคนบนดินสำเร็จ
92
00:05:11,840 --> 00:05:16,500
ไม่ก็โดนฆ่าตายไปแล้ว
และพวกนั้นกำลังรวมพลมาบุกเรา
93
00:05:16,590 --> 00:05:17,780
ก็อาจจะ...
94
00:05:18,550 --> 00:05:21,050
ซึ่งก็แปลว่าเราต้องการการ์ดมากกว่านี้
95
00:05:24,030 --> 00:05:25,470
งั้นตามนี้นะคะ
96
00:05:27,450 --> 00:05:29,440
เราจะกลับไปเขาเวธเธอร์
97
00:06:06,730 --> 00:06:08,990
ท่านคะ ผ่านมาสามวันแล้ว
98
00:06:09,000 --> 00:06:11,720
แต่ตัวเลขของมายา
ยังขึ้นไม่หยุดเลยค่ะ
99
00:06:11,770 --> 00:06:13,929
มันเร็วเกินกว่าจะสรุปได้แน่นอน
แต่ดิฉันเชื่อว่า
100
00:06:13,930 --> 00:06:18,760
ระบบร่างกายเธอสามารถ
เผาผลาญรังสีเองได้แล้ว
101
00:06:22,730 --> 00:06:27,870
เลือดแจสเปอร์ได้ผลสูงกว่า
คนภายนอกที่เราเคยวัดถึงแปดเท่า
102
00:06:27,960 --> 00:06:29,339
ดิฉันยังทดสอบอยู่
103
00:06:29,340 --> 00:06:33,529
เหมือนระบบร่างกายเขา
ไปช่วยกระตุ้นของเธอค่ะ
104
00:06:33,530 --> 00:06:36,240
เป็นวิธีแก้ปัญหาถาวรเลยรึเปล่า
105
00:06:36,250 --> 00:06:37,889
มายาจะอยู่รอดบนดินใช่ไหม
106
00:06:37,890 --> 00:06:40,110
ก็เป็นไปได้ค่ะ
107
00:06:40,140 --> 00:06:41,340
ต้องคอยสังเกตการณ์ต่อไป
108
00:06:41,350 --> 00:06:43,269
ในระหว่างนี้ ท่านโปรดอนุญาต
109
00:06:43,270 --> 00:06:46,710
ให้ดิฉันทำแบบเดียวกับทั้ง 47 คนเถอะค่ะ
110
00:06:54,560 --> 00:06:55,710
ไม่ได้
111
00:06:56,590 --> 00:06:58,470
พ่อ ผม...
ผมเห็นด้วยกับเธอนะ
112
00:06:58,520 --> 00:07:02,129
ผมรู้ว่าแผนเดิม
คือให้ดีเอ็นเอเขาผสมกับเรา
113
00:07:02,130 --> 00:07:04,869
แต่นี่มันเปลี่ยนทุกอย่าง
114
00:07:04,870 --> 00:07:08,130
หมอซิงค์เพิ่งพูดหยก ๆ ว่า
ยังพิสูจน์ไม่ได้
115
00:07:08,200 --> 00:07:09,460
ท่านประธานาธิบดีคะ
116
00:07:09,480 --> 00:07:12,600
ต่อให้นี่ไม่ใช่วิธีแก้ปัญหาถาวร
117
00:07:12,670 --> 00:07:13,849
แต่ถ้าใช้เลือดพวกเขา
118
00:07:13,850 --> 00:07:16,809
เราไม่ต้องเข้ารักษามากเท่านี้
อายุขัยเราจะนานขึ้น
119
00:07:16,810 --> 00:07:18,170
แถมยังรู้สึกดีขึ้น
120
00:07:18,220 --> 00:07:20,680
แจสเปอร์ขันอาสา
121
00:07:20,710 --> 00:07:24,460
ผมจะไม่ขังเด็กพวกนั้น
เหมือนเป็นสัตว์เด็ดขาด
122
00:07:24,540 --> 00:07:27,160
ไม่มีใครอยากทำหรอก พ่อ
123
00:07:27,250 --> 00:07:29,549
ถ้าพ่อเกลี้ยกล่อมให้พวกที่เหลืออาสาได้
124
00:07:29,550 --> 00:07:32,780
ก็ยอดเลย แต่ถ้าทำไม่ได้ล่ะ
125
00:07:33,890 --> 00:07:36,450
พ่อวาดรูปโลกภายนอกอยู่ทุกวัน
126
00:07:36,540 --> 00:07:39,449
ถ้าหมอซิงค์คิดถูก
127
00:07:39,450 --> 00:07:43,470
พ่ออาจออกไปเห็นมันอีกครั้งนะ
128
00:07:47,190 --> 00:07:49,460
ฟังฉันนะ
129
00:07:49,470 --> 00:07:51,289
แกต้องเข้าใจเรื่องนี้ให้ดี
130
00:07:51,290 --> 00:07:54,269
ถ้าฉันออกคำสั่งให้เก็บเกี่ยวเด็กพวกนี้
131
00:07:54,270 --> 00:07:58,080
ฉันก็ไม่สมควรเห็นโลกภายนอกอีก
132
00:08:03,810 --> 00:08:05,450
จะไปไหนน่ะ พ่อ
133
00:08:07,000 --> 00:08:10,050
ไปหาคนอาสาให้
134
00:08:17,130 --> 00:08:18,500
เดี๋ยวเขาก็คิดได้
135
00:08:18,590 --> 00:08:20,590
แล้วถ้าไม่ล่ะ
136
00:08:20,660 --> 00:08:24,010
ถ้าพวกนั้นไม่ยอมอาสา
137
00:08:25,440 --> 00:08:28,190
งั้นเราก็ต้องลงมืออยู่ดี
138
00:08:33,490 --> 00:08:36,270
ไม่อยากเชื่อว่าพวกเขา
ปล่อยให้ฟินน์มา
139
00:08:36,310 --> 00:08:38,549
เขาแกะรอยเก่งที่สุดแล้ว
140
00:08:38,550 --> 00:08:39,709
อย่าลืมมองด้านบนด้วย
141
00:08:39,710 --> 00:08:42,220
คนบนดินชอบพรางตัวตามต้นไม้
142
00:08:42,270 --> 00:08:44,720
จอห์น เอ็มเบเก้เจอแบบนี้แหละ
143
00:08:46,410 --> 00:08:49,010
ลูกคิดถูกแล้วที่ให้แม่พาพวกเขามาด้วย
144
00:08:49,750 --> 00:08:51,410
ไม่ต้องห่วงค่ะ
145
00:08:52,390 --> 00:08:54,460
เดี๋ยวพวกการ์ดแม่ก็ชิน
146
00:08:57,570 --> 00:09:00,100
แม่รู้ว่าลูกเป็นห่วงฟินน์
147
00:09:01,590 --> 00:09:04,000
ขอบคุณที่ลงคะแนนไม่เอาโทษเขานะคะ
148
00:09:04,030 --> 00:09:06,750
เขาคิดว่ากำลังช่วยเพื่อน
149
00:09:07,680 --> 00:09:11,010
คำถามก็คือ
แล้วเขาจะให้อภัยตัวเองได้รึเปล่า
150
00:09:19,560 --> 00:09:21,780
เคน หยุดเถอะ
151
00:09:22,910 --> 00:09:25,850
ถ้าเขาคิดจะฆ่าเรา
ป่านนี้ก็ลงมือไปแล้ว
152
00:09:26,570 --> 00:09:29,970
ไม่มีอาหาร-น้ำมาสองวัน
153
00:09:30,060 --> 00:09:30,990
ไม่เอาน่า
154
00:09:30,991 --> 00:09:35,260
สมัยอยู่บนอาร์ค มีนับครั้งไม่ถ้วน
ที่เราไม่ได้กินน้ำตลอดสองวัน
155
00:09:35,280 --> 00:09:37,000
นี่...
156
00:09:37,090 --> 00:09:39,680
เรื่องเราไม่ได้จบแบบนี้ มาร์คัส
157
00:09:39,760 --> 00:09:44,150
เรามาลงเอยอยู่ด้วยกัน
ในสถานีรถไฟบนพื้นดิน
158
00:09:44,230 --> 00:09:46,060
เพื่อจะตายเท่านั้นเหรอ
159
00:09:48,240 --> 00:09:50,430
เรายังมีหน้าที่ต้องทำ
160
00:09:51,470 --> 00:09:53,480
ท่านแน่ใจได้ยังไง
161
00:09:54,890 --> 00:09:56,710
ลูกชายฉันบอกมา
162
00:10:26,720 --> 00:10:27,580
หยุดก่อน
163
00:10:27,581 --> 00:10:29,710
พวกเรามาอย่างสันติ
164
00:10:29,730 --> 00:10:32,700
เรามาอย่างสันติ ได้โปรด
165
00:10:42,220 --> 00:10:43,759
ปากพูดว่าสันติ
166
00:10:43,760 --> 00:10:47,830
แต่ก็ส่งมือสังหาร
เข้าไปในหมู่บ้านเรา
167
00:10:47,920 --> 00:10:49,139
พวกคุณพูดเรื่องอะไร
168
00:10:49,140 --> 00:10:53,010
เลือด... ต้องล้างด้วยเลือด
169
00:10:55,670 --> 00:10:58,400
พวกนายคนนึงต้องตาย
170
00:10:58,410 --> 00:11:01,809
ในวันนี้ ด้วยเงื้อมมือของอีกคน
171
00:11:01,810 --> 00:11:07,420
ฉันจะรับฟังข้อตกลงสงบศึก
จากคนที่รอด
172
00:11:12,693 --> 00:11:15,404
ไปตามเราหลังรู้ผล
173
00:11:35,040 --> 00:11:37,370
เขาอยากให้เราแตกคอกัน
174
00:11:37,990 --> 00:11:40,470
เขาอยากได้ความยุติธรรม
175
00:11:46,850 --> 00:11:50,760
ทั้งสองฝั่งก็มีคนตายด้วยกันทั้งนั้น
176
00:11:53,840 --> 00:11:57,450
เราถึงต้องจบสงครามนี้ไง
177
00:12:14,220 --> 00:12:15,740
เธอชื่ออะไร
178
00:12:17,870 --> 00:12:19,010
เล็กซ่า
179
00:12:19,092 --> 00:12:20,780
เล็กซ่า
180
00:12:21,870 --> 00:12:24,060
ฉันชื่อเธโลนีอัส
181
00:12:24,870 --> 00:12:26,730
ส่วนนั่น มาร์คัส
182
00:12:28,300 --> 00:12:34,450
หัวหน้าเธอพูดว่า
มีมือสังหารบุกหมู่บ้านเหรอ
183
00:12:35,680 --> 00:12:37,090
ใช่
184
00:12:37,810 --> 00:12:40,240
คนของเราโดนฆ่าไปสิบแปดคน
185
00:12:40,270 --> 00:12:42,030
ผู้เฒ่าผู้แก่...
186
00:12:44,120 --> 00:12:45,770
เด็กตัวเล็ก ๆ ...
187
00:12:50,250 --> 00:12:52,080
พวกเราไม่ได้ทำ
188
00:12:52,090 --> 00:12:54,070
ไม่สำคัญหรอก
189
00:12:54,120 --> 00:12:56,750
ผู้การคิดว่าพวกคุณทำ
190
00:12:57,820 --> 00:13:00,400
พวกคุณคนนึงต้องหยิบมีดขึ้นมา
191
00:13:02,190 --> 00:13:03,989
นี่คือวิถีของเรา
192
00:13:03,990 --> 00:13:06,150
แล้วถ้าเราปฏิเสธ
193
00:13:10,000 --> 00:13:14,030
ผู้การจะใช้มีดเล่มนี้
เชือดคอคุณทั้งสองคน
194
00:13:27,920 --> 00:13:29,480
แจสเปอร์
195
00:13:30,550 --> 00:13:34,209
กะมาหาเธอก่อน
หมอปล่อยให้กลับพอดี
196
00:13:34,210 --> 00:13:36,909
ไม่ได้มีฉันคนเดียวที่ประทับใจ
กับความกล้าของเธอสินะ
197
00:13:36,910 --> 00:13:39,339
ผมว่าคนอื่นก็คงทำแบบเดียวกัน
198
00:13:39,340 --> 00:13:41,340
ฉันก็หวังให้มันเป็นจริง
199
00:13:41,400 --> 00:13:43,620
ขอเดินไปด้วยได้ไหม
200
00:13:43,710 --> 00:13:45,020
ได้สิครับ
201
00:13:45,100 --> 00:13:46,970
หลังจากเกิดเรื่องกับมายา
202
00:13:46,980 --> 00:13:50,099
เธอคงไม่แปลกใจสินะ
203
00:13:50,100 --> 00:13:54,260
ถ้าฉันบอกว่าเราก็ไม่ได้
ปลอดภัย 100 เปอร์เซ็นต์
204
00:13:54,300 --> 00:13:57,009
เขาเวธเธอร์ไม่ได้ออกแบบมา
ให้อยู่นานเท่านี้
205
00:13:57,010 --> 00:14:00,829
เมื่อเวลาผ่านไป
ก็มีรังสีรั่วไหลเข้ามาบ้าง
206
00:14:00,830 --> 00:14:03,829
การรั่วไหลในหอนอน
ถือเป็นตัวอย่างกรณีร้ายแรง
207
00:14:03,830 --> 00:14:06,450
เราก็มีวิธีรับมืออยู่
208
00:14:06,500 --> 00:14:11,740
แต่บอกตามตรง วิธีพวกนั้น
เทียบไม่ได้กับสิ่งที่เธอทำกับมายา
209
00:14:12,650 --> 00:14:13,999
คือว่า ผม...
210
00:14:14,000 --> 00:14:15,889
ผมไม่คิดว่าจะช่วยฟอกเลือดให้ทุกคนได้
211
00:14:15,890 --> 00:14:18,159
ไม่ได้แน่นอน แต่ถ้าเธอพอจะช่วย
212
00:14:18,160 --> 00:14:21,619
สร้างแรงบันดาลใจให้เพื่อน ๆ เอาอย่าง
213
00:14:21,620 --> 00:14:25,030
ลองคิดดูสิว่า
มันจะสร้างความแตกต่างแค่ไหน
214
00:14:32,180 --> 00:14:35,090
ตรงนั้น เห็นละ
215
00:14:35,180 --> 00:14:36,460
ขอหน่อย
216
00:14:45,240 --> 00:14:46,660
ใกล้มืดแล้ว
217
00:14:46,700 --> 00:14:48,309
เราไม่มีวันมองเห็นกับดัก
218
00:14:48,310 --> 00:14:52,060
พักแรมที่นี่
ค่อยเดินทางต่อตอนรุ่งสาง
219
00:14:57,180 --> 00:14:59,050
หายไปสองคน
220
00:15:01,690 --> 00:15:03,010
ไปไหนกันน่ะ
221
00:15:03,030 --> 00:15:05,169
เบลลามี่ ออคเทเวีย
222
00:15:05,170 --> 00:15:07,549
คลาร์ก เราอยู่ในเขตศัตรูนะ
223
00:15:07,550 --> 00:15:10,480
แม่ต้องรับผิดชอบชีวิตสองคนนั้น
224
00:15:11,470 --> 00:15:13,000
พวกเขาไปหาทางเข้าค่ะ
225
00:15:13,040 --> 00:15:16,089
ทางเข้ารึ ไม่ใช่เป้าหมาย
ของภารกิจนี้นี่
226
00:15:16,090 --> 00:15:18,030
สำหรับพวกเขา มันใช่ค่ะ
227
00:15:19,730 --> 00:15:20,870
หาตัวให้เจอ
228
00:15:20,910 --> 00:15:22,609
- แล้วพากลับมา
- ครับท่าน
229
00:15:22,610 --> 00:15:25,070
สองคนนี้มาด้วยกัน
เร็ว
230
00:15:26,050 --> 00:15:27,150
ฉันไปด้วย
231
00:15:27,790 --> 00:15:29,190
ฟินน์ เดี๋ยวก่อน
232
00:15:29,960 --> 00:15:30,979
เราต้องการตัวเธอที่นี่
233
00:15:30,980 --> 00:15:34,010
ทำไม จะเอาไว้จับตาดูเหรอ
234
00:15:36,450 --> 00:15:39,470
จะทำแบบนั้น เธอก็ต้องมองฉันสิ
235
00:15:40,730 --> 00:15:41,630
ฟินน์
236
00:15:41,631 --> 00:15:43,470
คิดว่าฉันจะทำอะไร
237
00:15:44,040 --> 00:15:45,450
ฟินน์
238
00:15:50,180 --> 00:15:51,720
ฉันตามไปเอง
239
00:15:59,020 --> 00:16:01,490
ฟินน์ กลับมาเถอะ
240
00:16:07,180 --> 00:16:08,770
มันเป็นอุบัติเหตุ
241
00:16:12,010 --> 00:16:13,460
อะไรน่ะ
242
00:16:15,810 --> 00:16:17,130
วิ่งเร็ว
243
00:16:24,360 --> 00:16:25,769
หมอกกรด หาที่กำบัง
244
00:16:25,770 --> 00:16:28,700
แม่คะ ถ้าได้ยินหนู
ใช้เต็นท์นะคะ
245
00:16:28,780 --> 00:16:30,599
เต็นท์ฉัน ฉันลืมกระเป๋า
246
00:16:30,600 --> 00:16:33,460
ไม่เป็นไร เราวิ่งไปหลุมหลบภัยทัน
247
00:16:34,840 --> 00:16:36,870
ตามที่คลาร์กเล่า ก่อนหน้าระเบิดลง
248
00:16:36,880 --> 00:16:38,249
แถบนี้มีแต่ตึกเต็มไปหมด
249
00:16:38,250 --> 00:16:41,190
บางตึกน่าจะมีทางเชื่อมต่อกับข้างใน
250
00:16:41,200 --> 00:16:43,489
เราต้องหาซากปรักหักพัง
251
00:16:43,490 --> 00:16:45,309
ของที่มนุษย์สร้าง
252
00:16:45,310 --> 00:16:46,730
นี่ เบลค
253
00:16:47,790 --> 00:16:50,020
กลับกันเร็ว เดี๋ยวนี้
254
00:16:50,110 --> 00:16:51,479
ถ้าเผื่อคุณลืม
255
00:16:51,480 --> 00:16:52,480
เราไม่ต้องทำตามคำสั่งคุณ
256
00:16:52,490 --> 00:16:53,919
อย่าให้ต้องบังคับกันเลย
257
00:16:53,920 --> 00:16:56,159
ไม่เอาน่า สก็อตต์ เพื่อนเรา 47 คน
258
00:16:56,160 --> 00:16:57,499
เป็นนักโทษอยู่ในเขานั่นน่ะ
259
00:16:57,500 --> 00:16:59,240
- พวกเราถึงมานี่ไง
- ผิดแล้ว
260
00:16:59,310 --> 00:17:02,350
พวกคุณมาเพื่อหาสถานีอวกาศสถานีอื่น
261
00:17:02,430 --> 00:17:04,360
เราออกมาตามหาเพื่อนเรา
262
00:17:04,370 --> 00:17:05,740
เบล
263
00:17:11,860 --> 00:17:13,440
พวกมันทำอะไรน่ะ
264
00:17:15,260 --> 00:17:16,490
วิ่งหนี
265
00:17:20,540 --> 00:17:21,810
หมอกกรด
266
00:17:21,820 --> 00:17:23,759
ต้องหาที่กำบัง เดี๋ยวนี้
267
00:17:23,760 --> 00:17:25,710
แก้เต็นท์เร็ว เร็วเข้า
268
00:17:28,990 --> 00:17:30,480
โอเค ได้แล้ว
269
00:17:31,310 --> 00:17:33,170
หยิบผ้าออกมาเร็ว
270
00:17:36,390 --> 00:17:38,050
กลับมานี่
271
00:17:40,420 --> 00:17:41,509
เบล
272
00:17:41,510 --> 00:17:43,059
ตรงนี้มีอะไรแหละ
273
00:17:43,060 --> 00:17:44,010
อาจเป็นซากปรักหักพัง
274
00:17:44,011 --> 00:17:45,900
นี่ มาทางนี้
275
00:17:45,980 --> 00:17:48,430
เร็วเข้า มาเร็ว มาเร็ว
276
00:17:48,440 --> 00:17:50,010
เจอแล้ว
277
00:17:53,530 --> 00:17:55,730
- มาเร็ว ช่วยกัน
- เร็วสิ
278
00:17:58,280 --> 00:18:01,030
มาเร็วเข้า เร่งหน่อย เข้ามา
279
00:18:02,370 --> 00:18:04,490
เร็วเข้า รีบมานี่ เร็วเข้า
280
00:18:08,360 --> 00:18:10,420
มาเถอะ มันสายไปแล้ว
281
00:18:16,660 --> 00:18:18,090
เธอโอเคนะ
282
00:18:19,170 --> 00:18:20,640
อื้อ ฉันโอเค
283
00:18:20,730 --> 00:18:22,460
ฉันโอเค
284
00:18:55,570 --> 00:18:56,610
คลาร์ก
285
00:18:56,640 --> 00:18:59,030
คลาร์ก ได้ยินแม่ไหม
286
00:19:00,290 --> 00:19:01,579
เราอยู่ใกล้หอคอยส่งสัญญาณ
287
00:19:01,580 --> 00:19:04,050
ตอนนี้ระยะใกล้ก็เจอคลื่นรบกวน
288
00:19:04,910 --> 00:19:07,440
คลาร์ก ได้ยินแม่ไหม
289
00:19:08,260 --> 00:19:09,240
ให้ตายสิ
290
00:19:09,241 --> 00:19:10,510
คลาร์กกับฟินน์รู้จักป่าแถบนี้ดี
291
00:19:10,520 --> 00:19:12,709
แกลืมกระเป๋าไว้ เต็นท์ก็อยู่ในนี้
292
00:19:12,710 --> 00:19:14,700
พวกเขาหาที่หลบได้น่า
293
00:19:22,870 --> 00:19:25,470
- เสียงอะไรน่ะ
- ไม่รู้สิ
294
00:19:25,520 --> 00:19:28,989
เหมือนพวกนั้นจะส่งคลื่น
รบกวนทุกช่อง ยกเว้นช่องนี้
295
00:19:28,990 --> 00:19:30,610
ได้ยินไหม
296
00:19:30,690 --> 00:19:32,439
ชัดแจ๋วเลย
297
00:19:32,440 --> 00:19:33,839
มันชัดแจ๋วตรงไหน
298
00:19:33,840 --> 00:19:35,639
เดี๋ยวก็ชัด หลังเจาะเข้าไปได้
299
00:19:35,640 --> 00:19:37,949
โอเค พูดภาษาอังกฤษสิ เรเว่น
หมายความว่าไง
300
00:19:37,950 --> 00:19:42,130
หมายความว่า... เราจะดักฟัง
ข้างในเขาเวธเธอร์ได้
301
00:19:43,800 --> 00:19:44,780
ไปกัน
302
00:19:50,540 --> 00:19:52,030
นี่พวกเราอยู่ไหน
303
00:19:55,540 --> 00:19:57,210
ดูเหมือนลาดจอดรถ
304
00:19:57,250 --> 00:19:59,450
เหมือนสุสานมากกว่า
305
00:20:04,550 --> 00:20:06,440
ขอโทษด้วยเรื่องลูกทีมคุณ
306
00:20:06,480 --> 00:20:08,369
แต่เราต้องหาทางเข้าเขาเวธเธอร์
307
00:20:08,370 --> 00:20:12,060
- อย่าเพิ่งรีบ
- หมอกมันอาจถ่วงเวลาเราไปอีก...
308
00:20:13,690 --> 00:20:16,490
แยกกัน อีก 15 นาทีกลับมาที่นี่
309
00:20:18,580 --> 00:20:19,750
ระวังตัวด้วย
310
00:20:21,280 --> 00:20:22,400
ไปกัน
311
00:20:33,850 --> 00:20:35,070
หยุดเถอะ
312
00:20:37,090 --> 00:20:38,790
พวกเขาสบายดีน่า
313
00:20:39,700 --> 00:20:41,780
ทุกคนพกเต็นท์
314
00:20:46,760 --> 00:20:49,730
ตอนแรกเธอไม่ยอมมองหน้าฉัน
315
00:20:49,750 --> 00:20:53,170
ส่วนตอนนี้ก็มองเหมือนฉัน
เป็นศัตรูเหรอ
316
00:20:54,430 --> 00:20:57,410
ฉันไม่ได้มองนายแบบนั้น
317
00:20:57,420 --> 00:21:00,450
เธอไม่ได้มองฉันแบบที่เคยมอง
318
00:21:09,340 --> 00:21:12,200
ฉันรอจังหวะเหมาะจะคืนให้เธออยู่
319
00:21:13,100 --> 00:21:16,790
แต่ตอนนี้มันเริ่มรู้สึกเหมือน
เวลานั้นจะไม่มีวันมาถึง
320
00:21:23,510 --> 00:21:25,990
ฉันรู้ว่ามันมีความหมายกับเธอ
มากแค่ไหน
321
00:21:28,350 --> 00:21:30,820
นายไปเอามาจากไหนน่ะ
322
00:21:30,890 --> 00:21:32,730
มันห้อยคอไว้
323
00:21:52,340 --> 00:21:55,210
ทุกคน คิดสิว่าพวกเขา
ทำอะไรเพื่อเราบ้าง
324
00:21:55,293 --> 00:21:56,969
ให้ที่พักพิง เสื้อผ้าสะอาด
325
00:21:56,970 --> 00:21:59,400
ปกป้องเราจากพวกคนบนดิน
326
00:22:01,080 --> 00:22:04,089
มิลเลอร์ พวกเขาช่วยชีวิตนายนี่
327
00:22:04,090 --> 00:22:06,319
- พวก นายอ้วกมาสามวัน
- มันไม่เหมือนกัน
328
00:22:06,320 --> 00:22:08,509
การรักษาปกติจะไม่แย่เท่านี้
329
00:22:08,510 --> 00:22:10,009
- พวกเขาบอกมาใช่ไหม
- แล้วไงต่อ
330
00:22:10,010 --> 00:22:12,559
อ้วกวันละครั้งเรอะ
331
00:22:12,560 --> 00:22:13,830
ฉันไม่เอาด้วย
332
00:22:13,910 --> 00:22:15,130
ขอโทษนะ แจสเปอร์
333
00:22:15,190 --> 00:22:16,770
ฉันก็ไม่เอาเหมือนกัน
334
00:22:18,560 --> 00:22:19,740
ไม่เอาน่า
335
00:22:20,620 --> 00:22:23,000
พวกเขาให้เค้กเรากินนะ
336
00:22:23,090 --> 00:22:25,200
ฉันมีใบลงชื่ออยู่นี่แล้ว
337
00:22:25,240 --> 00:22:27,960
- นายทำอะไรน่ะ
- อะไร
338
00:22:28,740 --> 00:22:31,240
นายเริ่มทำงานให้พวกเขาเมื่อไร
339
00:22:31,260 --> 00:22:32,180
นายรู้อะไรไหม
340
00:22:32,230 --> 00:22:33,100
ช่างมันเถอะ
341
00:22:33,190 --> 00:22:34,560
ในเมื่ออาการนายดีขึ้น
342
00:22:34,570 --> 00:22:36,090
ฉันจะออกไปตามคลาร์กล่ะ
343
00:22:37,030 --> 00:22:38,750
แน่นอน มาตรงเวลาพอดี
344
00:22:38,810 --> 00:22:40,540
สวัสดี ทุกคน แจสเปอร์
345
00:22:40,620 --> 00:22:42,259
ฉันดีใจที่อาการนายดีขึ้น
346
00:22:42,260 --> 00:22:44,260
ทำตัวปกติ พวกนั้นแอบฟังอยู่
347
00:22:44,300 --> 00:22:45,909
ขอบคุณ ฉันดีขึ้นแล้ว
348
00:22:45,910 --> 00:22:48,209
รังสีรั่วไหลไม่ใช่อุบัติเหตุ
ตามฉันมา
349
00:22:48,210 --> 00:22:51,020
ดูท่าทีเธอ... นอนมาเต็มอิ่ม
350
00:22:51,080 --> 00:22:54,490
วันนี้มีพิซซ่าแหละ ใครหิวบ้าง
351
00:23:09,930 --> 00:23:12,440
เรามีเวลาไม่มาก
แต่อยู่ในนี้ เราคุยกันได้
352
00:23:12,470 --> 00:23:14,420
เกิดบ้าอะไรขึ้นน่ะ
353
00:23:16,040 --> 00:23:17,170
มายา
354
00:23:17,900 --> 00:23:18,990
ฉันขอโทษ
355
00:23:19,070 --> 00:23:21,270
เรื่องอะไร
356
00:23:21,290 --> 00:23:23,120
หมายความว่าไงที่ว่าไม่ใช่อุบัติเหตุ
357
00:23:23,210 --> 00:23:25,650
พวกนั้นจงใจปล่อยให้เธอโดนรังสี
358
00:23:25,670 --> 00:23:29,480
พนันได้เลยว่าเพื่อให้นาย
ตกลงเปลี่ยนถ่ายเลือด
359
00:23:30,180 --> 00:23:31,559
ว่าอยู่แล้วเชียว คลาร์กพูดถูก
360
00:23:31,560 --> 00:23:33,600
มอนตี้ เบาหน่อย
361
00:23:33,690 --> 00:23:35,910
เธอรู้เรื่องนี้รึเปล่า
362
00:23:35,920 --> 00:23:37,940
- ไม่รู้
- แล้วเขาจะทำไปทำไม
363
00:23:38,010 --> 00:23:41,900
เพราะวิธีรักษาปกติห่วยมาก
เมื่อเทียบกับนาย
364
00:23:41,970 --> 00:23:43,380
ดานเต้ก็พูดแบบนั้น
365
00:23:43,410 --> 00:23:45,620
แล้ววิธีรักษาแบบปกติเป็นยังไง
366
00:23:46,500 --> 00:23:47,970
ดูเอา
367
00:24:05,530 --> 00:24:07,450
พระเจ้า
368
00:24:09,140 --> 00:24:10,470
นั่นใช่...
369
00:24:11,070 --> 00:24:13,610
พวกคนบนดินรึเปล่า
370
00:24:13,650 --> 00:24:15,640
เดี๋ยวนะ
371
00:24:15,690 --> 00:24:18,070
เธอพาเรามาดูทำไม
372
00:24:18,090 --> 00:24:19,720
เพราะฉันกลัว
373
00:24:19,810 --> 00:24:21,100
กลัวอะไร
374
00:24:21,770 --> 00:24:23,720
ว่านายจะเป็นรายต่อไป
375
00:24:30,080 --> 00:24:32,140
มีใครรู้เรื่องนี้อีกบ้าง
376
00:24:32,210 --> 00:24:33,080
ทุกคนรู้
377
00:24:33,081 --> 00:24:35,130
แต่ไม่มีใครพูดถึงมัน
378
00:24:35,180 --> 00:24:37,490
เราชินกับการไม่ตั้งคำถาม
379
00:24:38,470 --> 00:24:40,670
ถ้าไม่มีการรักษานี้ พวกเราก็ตาย
380
00:24:40,720 --> 00:24:42,390
แล้วจะให้เราทำยังไง
381
00:24:42,440 --> 00:24:43,750
ก็ตาย
382
00:24:47,300 --> 00:24:48,830
เราต้องไปจากที่นี่
383
00:24:48,850 --> 00:24:50,359
ดานเต้บอกว่าเราไปได้ใช่ไหม
384
00:24:50,360 --> 00:24:52,050
เขาโกหก
385
00:24:52,720 --> 00:24:54,019
รู้อยู่แก่ใจว่าฉันกลัวไม่กล้าไป
386
00:24:54,020 --> 00:24:57,890
เหมือนที่รู้ว่าฉันยอมทำทุกอย่าง
เพื่อช่วยมายา
387
00:24:57,950 --> 00:24:59,940
งั้นเราก็ไม่ต้องขอ
388
00:24:59,990 --> 00:25:01,520
ถ้าคลาร์กออกไปได้ เราก็ทำได้
389
00:25:01,521 --> 00:25:04,219
ไม่ได้หรอก
นับตั้งแต่คลาร์กหายตัวไป
390
00:25:04,220 --> 00:25:06,490
เวรยามตรวจรอบเขาแน่นหนาขึ้นมาก
391
00:25:06,500 --> 00:25:09,209
- เราต้องลอง
- เราจะไม่ไปไหน
392
00:25:09,210 --> 00:25:11,490
ฉันไม่ทิ้งคนอื่นไว้ที่นี่เด็ดขาด
393
00:25:12,030 --> 00:25:14,060
พวกเขาคงมาจบที่นี่
394
00:25:14,880 --> 00:25:16,710
เรามีทางเลือกอะไรอีก
395
00:25:18,600 --> 00:25:20,450
เราต้องอาสา
396
00:25:22,260 --> 00:25:24,400
ทำไมนานนัก
397
00:25:24,410 --> 00:25:25,590
เกือบได้แล้ว
398
00:25:25,640 --> 00:25:27,869
พวกเขาใช้เครื่องปรับเสียง
399
00:25:27,870 --> 00:25:29,070
ให้เสียงสะท้อนซ้ำ ๆ
400
00:25:29,150 --> 00:25:30,969
ฉันแค่ต้องหาว่ามันเริ่มต้นที่ไหน
401
00:25:30,970 --> 00:25:33,040
แล้วก็เจาะเข้าไปรับสัญญาณ
402
00:25:33,960 --> 00:25:35,720
ฉันแค่ต้องหา...
403
00:25:40,850 --> 00:25:43,129
...และรายงานกลับด้วย
ทราบแล้วเปลี่ยน
404
00:25:43,130 --> 00:25:44,239
- สำเร็จ
- รับทราบ
405
00:25:44,240 --> 00:25:47,160
ตรวจตราบริเวณแถบตะวันตก
รอรายงาน ทราบแล้วเปลี่ยน
406
00:25:47,950 --> 00:25:49,429
ไม่เห็นสัญญาณชีวิต
407
00:25:49,430 --> 00:25:51,600
ม่านคลุมไปแล้วรึยัง
408
00:25:51,640 --> 00:25:55,100
ยังครับท่าน ยังคลุมอยู่ 90 เปอร์เซ็นต์
409
00:25:55,110 --> 00:25:56,450
หาตัวต่อไป
410
00:25:56,460 --> 00:25:57,960
ถ้าพวกนั้นโผล่มา
411
00:25:58,040 --> 00:26:00,770
ก็ปล่อยไปอีกครั้ง
เลิกการติดต่อ
412
00:26:02,080 --> 00:26:03,420
"ม่านคลุม" งั้นเหรอ
413
00:26:03,490 --> 00:26:05,560
พูดถึงหมอกกรดใช่ไหม
414
00:26:05,630 --> 00:26:06,670
คืออาวุธ
415
00:26:06,720 --> 00:26:09,080
พวกเขาโจมตีเรา
416
00:26:14,000 --> 00:26:15,200
จ่าพอร์เตอร์
417
00:26:15,250 --> 00:26:16,720
ครับท่าน
418
00:26:18,230 --> 00:26:19,650
ประกอบระเบิดได้เลย
419
00:26:19,710 --> 00:26:22,440
พอหมอกจาง
ระเบิดหอสัญญาณซะ
420
00:26:22,510 --> 00:26:25,250
- ได้ยินไหม
- รับทราบครับท่าน
421
00:26:25,280 --> 00:26:26,630
มีอะไรเหรอ
422
00:26:27,460 --> 00:26:29,730
พวกเรากำลังดักฟังศัตรู
423
00:26:30,630 --> 00:26:32,649
ถ้าระเบิดเสาสัญญาณ
เราก็ฟังต่อไม่ได้
424
00:26:32,650 --> 00:26:35,330
ถ้าไม่ทำ ก็ติดต่อผู้รอดชีวิต
จากสถานีอื่นไม่ได้
425
00:26:35,420 --> 00:26:38,480
เราต้องการกำลังเสริม เรเว่น
426
00:26:38,560 --> 00:26:40,080
ตัดสินใจลำบากแฮะ
427
00:26:40,900 --> 00:26:42,750
ฉันรู้ว่าถ้าเป็นคลาร์กจะทำยังไง
428
00:26:49,530 --> 00:26:51,420
พระเจ้า เกลียดเสียงนั่นจัง
429
00:27:20,270 --> 00:27:21,480
ดูนี่สิ
430
00:27:36,090 --> 00:27:37,170
ใครน่ะ
431
00:27:38,060 --> 00:27:39,520
เบลค
432
00:27:39,600 --> 00:27:41,460
นั่นนายเหรอ เบลค
433
00:27:42,300 --> 00:27:43,730
ไม่เห็นมีอะไรเลย
434
00:28:04,470 --> 00:28:05,790
สก็อตต์
435
00:28:08,020 --> 00:28:09,450
คุณอยู่ตรงนั้นรึเปล่า
436
00:28:22,890 --> 00:28:24,790
เบล เสียงอะไรน่ะ
437
00:28:30,000 --> 00:28:31,440
รีปเปอร์
438
00:28:39,030 --> 00:28:41,210
- โอ
- ว่าไง
439
00:28:41,280 --> 00:28:42,740
รับไป
440
00:28:56,200 --> 00:28:57,400
อย่าเพิ่ง
441
00:29:01,000 --> 00:29:02,780
นั่นลินคอล์น
442
00:29:04,050 --> 00:29:05,730
ลินคอล์น
443
00:29:05,790 --> 00:29:07,470
ลินคอล์น นี่ฉันเอง
444
00:29:08,730 --> 00:29:10,700
ออคเทเวียไง
445
00:29:15,000 --> 00:29:16,480
ออคเทเวีย
446
00:29:29,080 --> 00:29:31,100
มาเถอะ ลุกขึ้น
447
00:29:31,150 --> 00:29:33,100
เราต้องรีบไปที่ปลอดภัย
448
00:29:37,580 --> 00:29:40,030
นี่ก็นานพอแล้วนะ
449
00:29:40,110 --> 00:29:42,470
มันต้องมีทางแก้ปัญหาทางอื่นสิ...
450
00:29:43,620 --> 00:29:45,619
ทางที่เรายังคิดไม่ออก
451
00:29:45,620 --> 00:29:47,420
มันไม่มี
452
00:29:48,240 --> 00:29:50,750
เธอพูดถูก เขาไม่ยอมกันหรอก
453
00:29:55,370 --> 00:29:57,460
เราเจรจาแลกเปลี่ยนได้
454
00:29:59,060 --> 00:30:02,260
คนพวกนี้ล้าหลัง
ฉันเห็นวิถีชีวิตพวกเขา
455
00:30:02,340 --> 00:30:04,399
เทคโนโลยี การแพทย์ของเรา
456
00:30:04,400 --> 00:30:06,770
เราแค่ขอแลกกับสันติสุข
457
00:30:07,580 --> 00:30:10,430
ถ้าเราอยากได้สันติสุขจริง ๆ
458
00:30:11,230 --> 00:30:13,530
เขาบอกเราแล้วว่าต้องทำยังไง
459
00:30:13,560 --> 00:30:15,060
ด้วยการฆ่าแกงกันรึ
460
00:30:16,680 --> 00:30:18,790
ด้วยการเสียสละต่างหาก
461
00:30:33,890 --> 00:30:36,660
มาร์คัส คุณทำอะไรน่ะ
462
00:30:36,670 --> 00:30:38,710
ถ้าเราไม่เลือก...
463
00:30:40,680 --> 00:30:42,480
เราก็ต้องตายกันทั้งคู่
464
00:30:46,850 --> 00:30:48,740
การฆ่าล้างก็ไม่สิ้นสุด
465
00:30:59,990 --> 00:31:02,050
มีอยู่ทางเดียว
466
00:31:13,300 --> 00:31:15,440
ท่านต้องฆ่าผม
467
00:31:17,650 --> 00:31:19,030
ท่านต้องทำ
468
00:31:19,090 --> 00:31:20,820
เรามีทางเลือกเดียว
469
00:31:20,890 --> 00:31:23,260
เคน ไม่
470
00:31:23,290 --> 00:31:24,790
พวกเขาเคารพความแข็งแกร่ง
471
00:31:24,800 --> 00:31:26,400
แสดงให้พวกเขาเห็นเถอะครับ
472
00:31:26,410 --> 00:31:30,080
ฉันบอกว่า ไม่
473
00:31:32,220 --> 00:31:35,030
นายไม่ได้สั่งการให้มีการฆ่าล้าง
474
00:31:35,960 --> 00:31:37,810
แค่ไม่ได้สั่งครั้งนั้น
475
00:31:37,850 --> 00:31:40,770
มาร์คัส นายไม่ต้องไถ่บาปหรอก
476
00:31:40,800 --> 00:31:43,819
ตอนอยู่บนยานอาร์ค
ทุกการตัดสินใจต้องคำนึงถึงการอยู่รอด
477
00:31:43,820 --> 00:31:47,049
เราทำลงไปเพราะจำเป็น
ให้มนุษยชาติสืบต่อไป
478
00:31:47,050 --> 00:31:48,999
แต่มนุษยชาติสืบต่อไปอยู่แล้ว
479
00:31:49,000 --> 00:31:50,339
งั้นเราก็ทำเพื่อคนของเรา
480
00:31:50,340 --> 00:31:52,740
ใช่ครับ ตอนนี้ก็ไม่ต่างกัน
481
00:31:54,100 --> 00:31:55,990
มันเป็นทางเดียว
482
00:31:56,080 --> 00:31:58,020
ไม่มีทาง
483
00:32:03,760 --> 00:32:06,720
ท่านเป็นคนดี เธโลนีอัส
484
00:32:08,490 --> 00:32:10,840
ผมไม่ยอมให้ท่านต้องตาย
เพียงเพราะผมเด็ดขาด
485
00:32:11,610 --> 00:32:13,430
มาร์คัส ไม่นะ
486
00:32:18,430 --> 00:32:21,610
ไม่เอาน่า
ช่วยเราด้วย ได้โปรด
487
00:32:21,660 --> 00:32:23,030
ผมขอร้อง
488
00:32:29,070 --> 00:32:31,090
ไม่เอาน่า ได้โปรด
489
00:32:31,120 --> 00:32:32,460
ขอบคุณครับ
490
00:32:37,990 --> 00:32:39,200
ฉันบอกแล้ว
491
00:32:39,240 --> 00:32:41,090
เราไม่ได้มากันถึงขนาดนี้
492
00:32:41,740 --> 00:32:43,000
เพื่อมาตาย
493
00:32:47,370 --> 00:32:49,430
เธโลนีอัส ไม่นะ
494
00:32:49,470 --> 00:32:51,170
ฉันเลือกที่จะมีชีวิต
495
00:32:54,650 --> 00:32:56,430
เขาเป็นรีปเปอร์เหรอ
496
00:32:58,540 --> 00:33:00,550
เป็นไปได้ยังไง
497
00:33:00,600 --> 00:33:02,760
เขามองผ่านฉันไปเลย
498
00:33:05,770 --> 00:33:07,010
ได้ไง
499
00:33:10,870 --> 00:33:12,820
เขาเห็นเรารึเปล่า
500
00:33:12,860 --> 00:33:14,410
พี่ไม่รู้
501
00:33:27,760 --> 00:33:28,989
ฟังพี่นะ
502
00:33:28,990 --> 00:33:31,410
เขาต้องกลับมาเป็นเหมือนเดิม
พี่สัญญา
503
00:33:36,900 --> 00:33:38,740
ปลดโซ่ตรวนพวกนี้ซะ
504
00:33:38,760 --> 00:33:41,830
เธโลนีอัส ได้โปรด
เธอไม่รู้อะไรด้วย
505
00:33:41,915 --> 00:33:43,475
เขาเลือกแล้ว
506
00:33:43,675 --> 00:33:45,775
คนนี้เป็นของฉัน
507
00:34:02,875 --> 00:34:06,075
ฉันได้ยินทุกอย่างที่ต้องการละ
508
00:34:06,375 --> 00:34:08,675
ครับ ท่านผู้การ
509
00:34:17,440 --> 00:34:19,050
คุณเองน่ะเหรอ ผู้การพวกนี้
510
00:34:23,030 --> 00:34:25,140
ฉันได้ยินเรื่องคุณมามากนัก
511
00:34:25,190 --> 00:34:27,219
ชัดเจนแล้วว่าจุดประสงค์คุณน่านับถือ
512
00:34:27,220 --> 00:34:29,750
ปรารถนาให้มีสันติสุขด้วยใจจริง
513
00:34:31,490 --> 00:34:32,591
ปล่อยเขา
514
00:34:36,400 --> 00:34:38,030
เดี๋ยวเราจะได้คุยกัน
515
00:34:38,090 --> 00:34:41,590
ระหว่างนี้ เพื่อนของคุณ
ต้องถูกใช้ไปส่งสาร
516
00:34:41,660 --> 00:34:42,790
ไม่นะ
517
00:34:44,060 --> 00:34:47,159
ไม่ ไม่ ได้โปรด หยุดเถอะ
518
00:34:47,160 --> 00:34:50,480
หยุด หยุดเถอะ ได้โปรด
519
00:34:58,380 --> 00:35:01,280
ต้องมีคนชดใช้เรื่องการฆ่าล้าง
520
00:35:01,310 --> 00:35:04,030
เลือดต้องล้างด้วยเลือด
521
00:35:15,480 --> 00:35:17,190
แน่ใจนะว่าพร้อม
522
00:35:19,440 --> 00:35:22,630
โอเค ล่อเขามา
เดี๋ยวพี่จัดการเอง
523
00:35:32,500 --> 00:35:34,020
ลินคอล์น
524
00:35:36,055 --> 00:35:37,570
ลินคอล์น
525
00:35:37,590 --> 00:35:39,710
ได้ยินไหม
526
00:35:46,450 --> 00:35:48,700
- ขอโทษนะ
- เฮ้ย
527
00:35:59,380 --> 00:36:00,760
ทีนี้เอาไงต่อ
528
00:36:01,670 --> 00:36:03,430
ทีนี้ก็พาเขากลับบ้าน
529
00:36:12,810 --> 00:36:14,490
หมอกหายไปแล้ว
530
00:36:23,590 --> 00:36:25,020
คลาร์ก
531
00:36:30,090 --> 00:36:32,060
พวกเขาไม่มีอาวุธ
532
00:36:33,730 --> 00:36:35,310
เราต้องไปแล้ว
533
00:36:37,210 --> 00:36:40,150
ฉันไม่รู้อีกแล้วว่านายเป็นใคร
534
00:36:53,560 --> 00:36:55,010
ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกัน
535
00:37:02,210 --> 00:37:04,160
เกิดอะไรขึ้นกับพวกเรากันนะ
536
00:37:08,670 --> 00:37:11,509
พร้อมแล้วนะ มอนตี้
537
00:37:11,510 --> 00:37:14,280
อีกสักพัก ยาชาจะออกฤทธิ์
538
00:37:14,370 --> 00:37:16,400
เธอจะไม่รู้สึกอะไรเลย
539
00:37:19,670 --> 00:37:21,890
ตอนนี้นายเคลิ้มมากไหม
540
00:37:21,940 --> 00:37:27,436
อ๋อ เกือบไม่ใส่ใจละว่า
มีเข็มขนาดหกนิ้วทิ่มคออยู่
541
00:37:33,660 --> 00:37:36,230
ต้องขอบอกเลยนะ
ว่าประทับใจมาก แจสเปอร์
542
00:37:36,250 --> 00:37:38,460
ซาบซึ้งบุญคุณด้วย
543
00:37:40,050 --> 00:37:42,220
นี่เป็นแค่กลุ่มแรกเองครับ
544
00:37:42,310 --> 00:37:43,280
เดี๋ยวก็มีคนเห็นด้วยอีก
545
00:37:43,320 --> 00:37:44,999
ฉันไม่สงสัยเลย
546
00:37:45,000 --> 00:37:46,990
พวกคุณช่วยเรานี่ครับ
547
00:37:47,077 --> 00:37:49,090
ตอบแทนได้ก็ต้องช่วย
548
00:38:06,650 --> 00:38:08,430
เห็นไหม หมอ
549
00:38:09,170 --> 00:38:11,200
นี่แหละ อนาคตเรา
550
00:38:11,220 --> 00:38:15,760
คุณแค่ต้องมีศรัทธา
ในความเป็นมนุษย์ของเรา
551
00:38:18,520 --> 00:38:21,909
ดิฉันหวังว่าทุกคนจะว่าง่ายแบบนี้
552
00:38:21,910 --> 00:38:23,409
ไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องเธอหรอกพ่อ
553
00:38:23,410 --> 00:38:26,989
หมอซิงค์รับไม่ค่อยได้
เวลาตัวเองคิดผิด
554
00:38:26,990 --> 00:38:29,000
แต่ขอบอกพ่อเลยนะ
555
00:38:29,010 --> 00:38:32,619
การรักษาแบบนี้ได้ผลกว่าเดิมเยอะ
556
00:38:32,620 --> 00:38:36,080
และเป็นเพราะพ่อขอดี ๆ แท้ ๆ
557
00:38:39,790 --> 00:38:42,530
แกคิดว่าฉันโง่เรอะ
558
00:38:42,590 --> 00:38:44,609
บอกมาสิว่าแกไม่ได้อยู่เบื้องหลัง
เหตุรั่วไหล
559
00:38:44,610 --> 00:38:47,350
ที่เกือบฆ่ามายา
560
00:38:47,400 --> 00:38:49,500
ผมไม่ได้ทำ
561
00:38:49,570 --> 00:38:52,950
พ่อ ผมไม่... ผมไม่ทำอย่างนั้นหรอก
562
00:38:53,040 --> 00:38:55,920
ฉันรักแกนะ เคจ
563
00:38:55,960 --> 00:38:59,160
แล้วตำแหน่งนี้ตระกูลวอลเลซก็ครอง
มาตั้งแต่เกิดระเบิด
564
00:38:59,232 --> 00:39:01,817
แต่ถ้าฉันจับได้ว่าเป็นฝีมือแก
565
00:39:01,818 --> 00:39:05,790
คนต่อไปไม่ใช่แน่
566
00:39:07,430 --> 00:39:10,490
เข้าใจชัดเจนไหม
567
00:39:20,890 --> 00:39:22,740
ฉันชอบเพลงนี้
568
00:39:29,900 --> 00:39:31,890
โอเค คุยกันได้แล้ว
569
00:39:31,940 --> 00:39:32,880
พวกเราซื้อเวลาได้นิดหน่อย
570
00:39:32,881 --> 00:39:34,433
แต่เราต้องลากคนอื่นมาร่วมอีก
571
00:39:34,434 --> 00:39:35,720
เฉพาะคนที่เชื่อใจได้นะ
572
00:39:35,750 --> 00:39:38,920
แล้วตกลงเราต้องซื้อเวลาให้ได้
นานแค่ไหนกันแน่
573
00:39:38,970 --> 00:39:41,920
ก็นานพอให้คลาร์กมาช่วยพาเราหนี
574
00:39:41,970 --> 00:39:44,500
เราไม่รู้ด้วยซ้ำ
ว่าคลาร์กยังมีชีวิตอยู่ไหม
575
00:39:44,569 --> 00:39:46,090
ต้องมีสิ
576
00:39:46,830 --> 00:39:49,400
งั้นก็ควรรีบ ๆ มาได้แล้ว
577
00:40:07,400 --> 00:40:09,030
เบลลามี่กับออคเทเวีย
578
00:40:09,040 --> 00:40:10,540
พวกเขารู้ทางหนีทีไล่ดี
579
00:40:10,550 --> 00:40:12,080
แม่ลองวิทยุไปรึยัง
580
00:40:12,090 --> 00:40:14,800
- คลื่นยังรบกวน
- เธอไม่ได้ระเบิดหอคอย
581
00:40:14,890 --> 00:40:18,000
เรเว่นหาทางให้เรา
ดักฟังเขาเวธเธอร์ได้
582
00:40:18,020 --> 00:40:21,480
ถ้าระเบิดเสาอากาศเราก็ฟังต่อไม่ได้
583
00:40:22,550 --> 00:40:24,620
แล้วสถานีอวกาศสถานีอื่น
584
00:40:24,680 --> 00:40:26,340
เราไม่รู้ว่ามีคนรอดไหม
585
00:40:26,420 --> 00:40:28,899
แต่ตอนนี้เรารู้ว่ามีพวกเรา 47 คน
586
00:40:28,900 --> 00:40:31,370
ถูกจับตัวเป็นนักโทษอยู่ในเขา
587
00:40:31,420 --> 00:40:33,450
เราต้องช่วยพวกเขาออกมา
588
00:40:40,750 --> 00:40:42,470
ฉันขอโทษ
589
00:40:43,800 --> 00:40:46,400
เราทุกคนมีแผล
จากสงครามทั้งนั้นแหละ ฟินน์
590
00:40:48,460 --> 00:40:50,070
ทำใจซะ
591
00:40:51,050 --> 00:40:53,400
สร้างที่รัดให้แผลนาย
592
00:40:55,830 --> 00:40:57,490
ช่วยด้วย
593
00:40:57,530 --> 00:40:58,490
อยู่ตรงนี้นะครับ ผู้นำ
594
00:40:58,491 --> 00:41:00,060
ช่วยผมด้วย
595
00:41:01,480 --> 00:41:03,080
ชูมือขึ้น
596
00:41:10,420 --> 00:41:12,120
ลดปืน
597
00:41:17,910 --> 00:41:19,490
เธโลนีอัส
598
00:41:31,430 --> 00:41:33,450
ผมมีสาร
599
00:41:33,520 --> 00:41:35,420
มาจากผู้การคนบนดิน
600
00:41:36,530 --> 00:41:38,050
ไปซะ...
601
00:41:39,210 --> 00:41:40,750
ไม่งั้นก็ตาย
602
00:41:44,360 --> 00:41:46,400
เรามีเวลาสองวัน