1
00:00:01,100 --> 00:00:02,750
ความเดิมตอนที่แล้ว
2
00:00:04,133 --> 00:00:04,900
ฟินน์ไปไหน
3
00:00:04,950 --> 00:00:06,166
ออกไปตามหาเธอ
4
00:00:06,210 --> 00:00:07,450
ฉันนับได้ 26
5
00:00:07,480 --> 00:00:08,919
คนพวกนี้ดูไม่เหมือนนักรบเลยนะ
6
00:00:08,920 --> 00:00:10,086
พวกแกทำอะไรพวกเขา
7
00:00:10,140 --> 00:00:12,126
เพื่อนเธอไม่ได้อยู่ที่นี่
8
00:00:13,980 --> 00:00:14,786
เราต้องไปแล้ว
9
00:00:15,540 --> 00:00:18,829
พวกนายส่งมือสังหาร
เข้าไปในหมู่บ้านเรา
10
00:00:18,830 --> 00:00:20,503
เดี๋ยวเราจะได้คุยกัน ในระหว่างนี้
11
00:00:20,504 --> 00:00:22,720
เพื่อนของคุณต้องถูกใช้ไปส่งสาร
12
00:00:24,040 --> 00:00:25,913
ไปซะ ไม่งั้นก็ตาย
13
00:00:25,990 --> 00:00:28,440
เอาคนนี้เข้าโปรแกรมเซอร์เบอรัส
14
00:00:29,170 --> 00:00:31,113
เข็มแรกทรมานที่สุดแล้ว
15
00:00:31,140 --> 00:00:33,460
ลินคอล์นนี่ เขาเป็นรีปเปอร์เหรอ
16
00:00:34,410 --> 00:00:35,110
ไม่
17
00:00:35,110 --> 00:00:36,110
ทีนี้เราก็พาเขากลับบ้าน
18
00:00:36,111 --> 00:00:37,379
รังสีรั่วไหล
19
00:00:37,380 --> 00:00:38,859
แค่รังสีนิดเดียวก็ฆ่าพวกเขาได้แล้ว
20
00:00:38,860 --> 00:00:41,979
ถ้าเราถ่ายเลือดมายา
ผ่านระบบไหลเวียนเธอ...
21
00:00:41,980 --> 00:00:42,920
อาการเธอจะดีขึ้น
22
00:00:42,930 --> 00:00:44,569
พวกเขาจงใจให้มายาเจอรังสี
23
00:00:44,570 --> 00:00:46,833
วิธีรักษาปกติมันห่วย
24
00:00:46,840 --> 00:00:48,259
นั่นพวกคนบนดินเหรอ
25
00:00:48,260 --> 00:00:49,693
ฉันไม่ทิ้งคนอื่นไว้เด็ดขาด
26
00:00:49,730 --> 00:00:50,730
แล้วเรามีทางเลือกอะไรอีก
27
00:00:50,731 --> 00:00:54,526
- เราต้องอาสา
- ฉันประทับใจมาก แจสเปอร์ ซึ้งใจด้วย
28
00:00:54,540 --> 00:00:58,473
คุณช่วยเรานี่ครับ
ตอบแทนได้ก็ต้องช่วย
29
00:02:08,570 --> 00:02:12,453
- ช่วยด้วย เปิดประตูเถอะ ได้โปรด
- 4 นาที 10 วิ
30
00:02:13,330 --> 00:02:14,649
คืบหน้าขึ้น
31
00:02:14,650 --> 00:02:16,253
ได้โปรด ฉันเจ็บ
32
00:02:16,280 --> 00:02:18,670
เธอทรมานอยู่ ฉันจะพากลับเข้ามา
33
00:02:19,390 --> 00:02:22,466
เชื่อใจได้เหรอว่า
เธอจะไม่เอาไปบอกใคร
34
00:02:31,270 --> 00:02:33,726
จะได้ข้อมูลครบถ้วนรอบเดียว
35
00:02:37,180 --> 00:02:40,739
"เลือดของทั้ง 47 คน
อาจเป็นทางแก้ปัญหาถาวร"
36
00:02:40,740 --> 00:02:42,420
เธอพูดแบบนี้
37
00:02:43,440 --> 00:02:46,260
วิทยาศาสตร์ต้องใช้เวลา เคจ
38
00:02:46,280 --> 00:02:48,719
บางครั้งก็เจอทางตัน
หรือมองหาทางออกไม่เห็น
39
00:02:48,720 --> 00:02:51,473
ก่อนค้นพบนวัตกรรมใหม่ ๆ
40
00:02:52,210 --> 00:02:54,533
อย่างนั้นเรียกว่า
มองทางออกไม่เห็นเรอะ
41
00:02:54,620 --> 00:02:57,160
เธอเป็นพวกเรานะ
42
00:02:57,200 --> 00:02:58,400
- เปล่า
- ให้ฉันเข้าไป
43
00:02:59,733 --> 00:03:01,700
ไม่ใช่แน่นอน
44
00:03:01,790 --> 00:03:08,086
มันคือการเสียสละต่างหาก
เพื่อประโยชน์ส่วนรวม
45
00:03:09,170 --> 00:03:11,053
เปิดประตู
46
00:04:04,010 --> 00:04:06,889
นัดหมายตรวจพลเรือน
เวลา 09.00 น.
47
00:04:06,890 --> 00:04:10,400
ทุกคนกรุณารายงานตัว
กับหัวหน้าสถานี
48
00:04:12,850 --> 00:04:16,300
- มันต้องมีทางอื่นสิ
- มันไม่มี
49
00:04:16,340 --> 00:04:19,280
สารจากผู้การชัดเจน
ไปซะไม่ก็ตาย
50
00:04:19,330 --> 00:04:20,999
มีเวลา 16 ชั่วโมง
51
00:04:21,000 --> 00:04:22,513
คุณคิดว่าเราควรยอมแพ้ง่าย ๆ เหรอ
52
00:04:22,590 --> 00:04:26,533
ที่นี่ไม่ใช่บ้านเรา มันเป็นบ้านเขา
53
00:04:26,620 --> 00:04:28,429
เพราะเคนไปด้วยหวังสร้างสันติสุข
54
00:04:28,430 --> 00:04:32,879
เขาให้โอกาสเราจากไป
โดยไม่ต้องเสียเลือดเนื้อ
55
00:04:32,880 --> 00:04:36,440
แล้วตอนนี้มาร์คัสอยู่ไหน
ยังโดนขังอยู่เหรอ
56
00:04:36,510 --> 00:04:40,493
แล้วคุณจะทิ้งเขาไว้ที่นั่น
เหมือนอย่างพวกเด็กที่เขาเวธเธอร์เหรอ
57
00:04:40,580 --> 00:04:44,980
ถ้าเราหนี แล้วใครจะไปช่วยพวกเขา
58
00:04:45,030 --> 00:04:48,073
คุณไม่ได้อยู่ที่นั่น แอบบี้
ผมเห็นพวกเขา
59
00:04:48,110 --> 00:04:52,760
นักรบที่ฝึกตั้งแต่ยังเด็ก
ให้สู้และตายเพื่ออุดมการณ์
60
00:04:52,790 --> 00:04:55,689
ในขณะที่เราเถียงกันอยู่เนี่ย
พวกเขากำลังยกทัพมา
61
00:04:55,690 --> 00:04:58,779
เชื่อผมเถอะ เวลาบอกว่า
ทางเลือกที่ถูกคือเลือกมีชีวิต
62
00:04:58,780 --> 00:05:01,493
จะได้กลับมาสู้ใหม่ในวันหลัง
63
00:05:05,150 --> 00:05:06,660
ท่าน ๆ คะ
64
00:05:06,740 --> 00:05:08,009
ประชาชนใจคอไม่ดี
65
00:05:08,010 --> 00:05:10,980
ถ้าได้คำชี้แจ้งจากผู้นำ
คงพอช่วยได้บ้าง
66
00:05:11,030 --> 00:05:12,953
- แน่นอน
- ขออภัยค่ะท่าน
67
00:05:12,970 --> 00:05:15,360
หมอกริฟฟินยังดำรงตำแหน่ง
68
00:05:15,430 --> 00:05:17,470
จนกว่าจะมีการลงคะแนน
69
00:05:17,550 --> 00:05:21,040
หรือท่านเต็มใจคืนอำนาจ
70
00:05:23,730 --> 00:05:25,293
รออะไรอยู่เล่า
71
00:05:25,370 --> 00:05:29,223
ฉันยังไม่พร้อมสั่งให้คนของเรา
เดินเข้าทะเลทราย เธโลนีอัส
72
00:05:29,230 --> 00:05:32,086
ไม่พร้อมจนกว่าเราจะหาวิธีอื่นได้
73
00:05:34,670 --> 00:05:37,093
เราจะคุยกับพวกเขาด้วยกัน
74
00:05:53,360 --> 00:05:55,160
ผู้นำ
75
00:05:56,040 --> 00:05:57,593
ฟังทางนี้
76
00:05:57,900 --> 00:06:00,466
พวกคุณทุกคนคงได้ยินข่าวลือแล้ว
77
00:06:01,000 --> 00:06:03,426
เสียใจที่ต้องบอกว่า มันเป็นความจริง
78
00:06:03,510 --> 00:06:05,433
พวกคนบนดินกำลังมา
79
00:06:06,500 --> 00:06:08,853
เรื่องนี้ตัดสินใจลำบากแน่
80
00:06:08,880 --> 00:06:13,120
ต้องขอบคุณที่ผู้นำจาฮา
หาวิธีกลับมาหาเราได้
81
00:06:13,160 --> 00:06:16,426
ขณะนี้ เรากำลังพิจารณาทางเลือก
82
00:06:17,120 --> 00:06:18,790
แต่เพื่อความปลอดภัย
83
00:06:21,210 --> 00:06:24,806
ทุกคนต้องเก็บของเดี๋ยวนี้
84
00:06:24,890 --> 00:06:28,079
เอาแต่ของที่แบกไปได้
เราอาจไม่มีเวลาเตรียมตัวมาก
85
00:06:28,080 --> 00:06:29,733
แล้วเราจะไปที่ไหน
86
00:06:29,790 --> 00:06:33,486
คำตอบคือผมก็ยังไม่รู้
87
00:06:33,570 --> 00:06:39,673
แต่ได้ยินชื่อมาที่นึง
เมืองแห่งแสง ต้องข้ามเขตมรณะไป
88
00:06:39,710 --> 00:06:46,673
- ทำไมคุณถึงคิดว่าเราจะไปถึงที่นั่น
- เพราะเรามาถึงที่นี่ ผมมีศรัทธา
89
00:06:46,740 --> 00:06:55,359
และตอนนี้ เมื่อเทียบกับตัวเลือกอื่น
แค่นั้นก็พอแล้วสำหรับผม
90
00:06:55,360 --> 00:06:59,060
แต่สำหรับเรา มันไม่พอ
91
00:06:59,070 --> 00:07:01,973
ถ้าเราจากที่นี่ไป
แล้วพวกเราที่เขาเวธเธอร์ล่ะ
92
00:07:02,070 --> 00:07:04,146
ก็อย่างที่แม่หนูบอก...
93
00:07:04,850 --> 00:07:07,426
เรื่องนี้ตัดสินใจลำบาก
94
00:07:08,860 --> 00:07:13,333
แต่ถึงเวลาแล้ว
ที่พวกเราทุกคนต้องตั้งคำถาม
95
00:07:13,430 --> 00:07:17,773
ว่าพวกเราจะจบกันแบบนี้เหรอ
96
00:07:18,540 --> 00:07:22,366
พวกเราถ่อมาถึงที่นี่
เพียงเพื่อจะตายในวันพรุ่งนี้เหรอ
97
00:07:22,370 --> 00:07:25,679
เพราะถ้าเรายังไม่ไปก่อนตะวันขึ้น
98
00:07:25,680 --> 00:07:28,760
นั่นจะเป็นชะตากรรมของพวกเรา
99
00:07:34,390 --> 00:07:36,720
ตอนนี้เรายังไม่ได้ตัดสินใจ
100
00:07:36,770 --> 00:07:40,766
แต่ในระหว่างนี้ ทุกคนกรุณา
ไปรายงานตัวกับหัวหน้าสถานี
101
00:07:40,830 --> 00:07:43,706
และรวบรวมเสบียงฉุกเฉิน
102
00:07:53,340 --> 00:07:56,999
- นี่ ไปไหนกันมาน่ะ
- อยู่ยานย่อย เธอต้องมากับฉันเดี๋ยวนี้
103
00:07:57,000 --> 00:07:59,513
- ทำไม เกิดอะไรขึ้น
- เดี๋ยวอธิบายให้ฟังระหว่างทาง
104
00:07:59,533 --> 00:08:02,400
เอาเครื่องปฐมพยาบาลไปด้วย
เจอกันหน้าประตูเรเว่นนะ
105
00:08:04,560 --> 00:08:05,889
ความผิดฉันเอง
106
00:08:05,890 --> 00:08:07,826
พวกคนบนดินบุกเพราะฉัน
107
00:08:07,880 --> 00:08:11,080
พวกคนบนดินเลือกบุกของเขาเองต่างหาก
108
00:08:13,760 --> 00:08:17,546
ไปกับเบลลามี่เถอะ
แม่เธอบอกว่าตอนนี้ยังไม่ตัดสินใจ
109
00:08:17,590 --> 00:08:21,000
ถ้ามีอะไรเปลี่ยนแปลง เดี๋ยวฉันบอก
110
00:08:40,570 --> 00:08:42,640
ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร
111
00:08:42,710 --> 00:08:44,146
เรามัดเขาไว้แล้ว
112
00:08:47,200 --> 00:08:49,206
ไม่อยากเชื่อว่าจะมาลงอีหรอบเดิม
113
00:08:49,280 --> 00:08:52,086
เธอช่วยเขาได้ไหม
114
00:08:53,970 --> 00:08:55,480
ไม่แน่ใจ
115
00:08:59,690 --> 00:09:02,700
ฉันรู้ว่าเขาเวธเธอร์
เป็นคนควบคุมรีปเปอร์
116
00:09:05,700 --> 00:09:08,306
แต่ฉันไม่รู้เลยว่าพวกเขาสร้างมันด้วย
117
00:09:08,373 --> 00:09:13,146
ถ้าเขาทำแบบนี้กับลินคอล์น
แล้วเขาทำอะไรกับเพื่อนเรา
118
00:09:28,040 --> 00:09:30,160
ฉันเอียนที่ต้องอ้วกแล้ว
119
00:09:30,880 --> 00:09:33,260
เอียนที่ต้องเป็นหมอนปักเข็ม
120
00:09:33,330 --> 00:09:34,960
ฉันเข้าใจว่ามันห่วย
121
00:09:34,970 --> 00:09:37,299
แต่ตราบใดที่มันเหมือนพวกเรา
ให้ความร่วมมือ
122
00:09:37,300 --> 00:09:41,040
- เราก็ซื้อเวลาได้นานขึ้น
- ซื้อเวลาเพื่ออะไร
123
00:09:41,060 --> 00:09:44,426
ถ้าเราต้องตายที่นี่ อย่างน้อย ๆ ก็ให้ตาย
ระหว่างพยายามหนีเถอะ
124
00:09:44,520 --> 00:09:48,713
บอกแล้ว นับตั้งแต่คลาร์กหนีไป
คนอื่นก็หมดสิทธิ์
125
00:09:48,780 --> 00:09:52,699
เราแค่ต้องทนให้นานพอ
เดี๋ยวคลาร์กก็หาทางช่วยเราได้
126
00:09:52,700 --> 00:09:57,913
แล้วถ้าหาทางไม่ได้ล่ะ
ถ้าเกิดคลาร์กไม่เคยได้ออกไป
127
00:09:58,000 --> 00:10:02,586
ถ้าเกิดเป็นแค่เรื่องแต่ง
เพื่อปิดความจริงที่ว่าฆ่าคลาร์กไปแล้ว
128
00:10:02,626 --> 00:10:08,006
งั้นก็ไม่มีใครมาช่วยเรา
และพวกเราก็ทำตามที่เขาต้องการ
129
00:10:08,100 --> 00:10:12,400
แจสเปอร์
นายก็ต้องเคยคิดเหมือนกัน
130
00:10:13,470 --> 00:10:20,286
- โอเค ถ้างั้นเราจะหนี
- ไม่ใช่ เราจะหาความจริง
131
00:10:20,320 --> 00:10:24,550
- แล้วจะทำยังไง
- เราเป็นอาชญากรนี่
132
00:10:24,590 --> 00:10:28,086
มาทำตัวเป็นอาชญากรกัน
133
00:10:46,340 --> 00:10:49,473
- เขากำลังชัก
- หมายความว่าไง
134
00:10:53,013 --> 00:10:54,700
ขาเขาเป็นอะไรน่ะ
135
00:10:57,560 --> 00:10:59,066
ฉันยิงเอง
136
00:11:01,590 --> 00:11:04,080
คลาร์ก เขาเสียเลือดไปเยอะ
137
00:11:17,400 --> 00:11:20,053
ช่วยส่องไฟตรงคอเขาหน่อย
138
00:11:24,030 --> 00:11:24,960
รอยเข็ม
139
00:11:24,961 --> 00:11:27,440
- เธอว่าเขาโดนวางยาเหรอ
- อาจจะใช่
140
00:11:29,370 --> 00:11:30,746
ลินคอล์น
141
00:11:58,670 --> 00:11:59,760
ไม่นะ
142
00:12:16,190 --> 00:12:18,269
เรื่องจริงเหรอ ตกลงเราจะอพยพ
143
00:12:18,270 --> 00:12:22,453
- ฉันเพิ่งให้คำสั่งไป
- ลูกชายผมยังอยู่ในเขา
144
00:12:22,480 --> 00:12:27,180
ฉันรู้ เดวิด เชื่อเถอะ
ถ้ามันมีทางอื่น ฉันก็เลือกไปแล้ว
145
00:12:27,200 --> 00:12:28,399
แต่ฉันสัญญานะ
146
00:12:28,400 --> 00:12:31,399
เราเจอที่ปลอดภัยเมื่อไร
เราจะหาวิธีช่วยพวกเขาแน่นอน
147
00:12:31,400 --> 00:12:33,460
- ผมไม่ไปไหนทั้งนั้น
- ต้องไปสิ
148
00:12:33,470 --> 00:12:35,633
พวกการ์ดต้องเป็นคนนำอพยพ
149
00:12:35,710 --> 00:12:38,953
- ถ้าคุณอยู่ จะถือว่าคุณขัดคำสั่ง
- งั้นก็สั่งให้ผมอยู่
150
00:12:39,040 --> 00:12:41,553
พ่อแม่คนอื่นที่ลูกเขาหายตัวไป
ก็ไม่ยอมไปไหนเหมือนกัน
151
00:12:41,560 --> 00:12:43,146
ผมปกป้องพวกเขาได้
152
00:12:45,120 --> 00:12:50,026
ก็เท่ากับฉันสั่งให้คุณตาย
มันจะช่วยลูกชายคุณยังไง
153
00:12:50,100 --> 00:12:51,800
แอบบี้ ขอร้อง
154
00:12:52,610 --> 00:12:57,780
คุณได้งานเดิมคืนมา
อย่าสั่งให้ผมทิ้งงานผมเลย
155
00:13:02,790 --> 00:13:06,286
จ่า เก็บของคุณซะ
รายงานตัวกับผู้พันเบิร์น
156
00:13:06,330 --> 00:13:07,920
คนบนดินจะบุกตอนรุ่งสาง
157
00:13:07,980 --> 00:13:13,260
ฉันอยากให้ผู้ชาย ผู้หญิง เด็กทุกคน
ออกจากค่ายก่อนถึงตอนนั้น ชัดเจนไหม
158
00:13:13,290 --> 00:13:15,340
ชัดเจนไหม
159
00:13:21,253 --> 00:13:22,779
สรุปจากผลทดสอบ
160
00:13:22,780 --> 00:13:28,006
ต่อให้ใช้เลือดจากทั้ง 47 คนรักษา
ก็ยังไม่พอช่วยให้เราอาศัยบนพื้นดินได้
161
00:13:28,090 --> 00:13:31,513
ทำไมเธอพูดเหมือนนี่เป็นข่าวดี
162
00:13:31,560 --> 00:13:33,906
เพราะมันบังคับให้ฉันกลับไปเริ่มใหม่
163
00:13:33,990 --> 00:13:37,239
ถ้ารักษาโดยใช้เลือดพวกเขา
สร้างภูมิคุ้มกันให้เราได้แค่ชั่วคราว
164
00:13:37,240 --> 00:13:40,046
แล้วถ้าอยากให้เกิดภูมิคุ้มกันถาวร
ต้องทำยังไง
165
00:13:40,080 --> 00:13:42,800
ต้องย้อนกลับไปแหล่งสร้างเลือด
166
00:13:42,880 --> 00:13:45,480
ไขกระดูก
167
00:13:45,550 --> 00:13:48,240
แล้วผู้บริจาคจะเป็นยังไง
168
00:13:48,320 --> 00:13:49,939
พวกเรามีกัน 382 คน
169
00:13:49,940 --> 00:13:54,653
ประเมินคร่าว ๆ เด็กคนนึง
ต้องขึ้นเตียงผ่าตัดไม่ต่ำกว่าแปดครั้ง
170
00:13:54,660 --> 00:13:57,120
เธอยังไม่ตอบคำถามฉัน
171
00:13:57,950 --> 00:14:02,046
ทั้ง 47 คนจะต้องตาย
172
00:14:03,990 --> 00:14:05,189
เขาไม่มีทางยอมหรอก
173
00:14:05,190 --> 00:14:06,846
คุณต้องเกลี้ยกล่อมเขาให้ได้
174
00:14:06,933 --> 00:14:08,053
เคจ
175
00:14:09,106 --> 00:14:12,486
เราจะขึ้นไปอยู่บนพื้นดินได้
ภายในหนึ่งเดือน
176
00:14:12,500 --> 00:14:13,450
พวกเราทุกคน
177
00:14:13,506 --> 00:14:14,959
ถ้าทฤษฎีของเธอถูก
178
00:14:14,960 --> 00:14:17,066
ให้ฉันกังวลเรื่องหลักทฤษฎีเองเถอะ
179
00:14:17,870 --> 00:14:20,406
คุณไปกังวลเรื่องพ่อคุณโน่น
180
00:14:26,510 --> 00:14:28,679
เราต้องห้ามเลือด
แล้วผ่าเอากระสุนออกมา
181
00:14:28,680 --> 00:14:30,433
จับขาเขาสิ
182
00:14:43,080 --> 00:14:45,070
เดี๋ยวฉันไปเอามาเพิ่ม
183
00:14:50,020 --> 00:14:53,899
โอ หลังยาออกจากระบบ
เขาก็ไม่เป็นไรแล้ว
184
00:14:53,900 --> 00:14:57,066
พี่ปกป้องฉันจากเรื่องนี้ไม่ได้หรอกนะ
185
00:15:29,430 --> 00:15:32,459
ไนโก มาทำอะไรที่นี่
186
00:15:32,460 --> 00:15:34,326
หน่วยสอดแนมมาถึงแล้ว
187
00:15:34,400 --> 00:15:36,050
ผู้การเอาจริง
188
00:15:36,060 --> 00:15:38,146
ถ้าพวกเธอไม่ไปก็ต้องตาย
189
00:15:38,850 --> 00:15:42,225
ออคเทเวีย เธอช่วยฉันจากพวกรีปเปอร์
190
00:15:42,226 --> 00:15:45,706
ให้ฉันตอบแทนเถอะ
ลินคอล์นคงต้องการแบบนี้
191
00:15:47,930 --> 00:15:51,080
- เสียงอะไรน่ะ
- เสียงลินคอล์น
192
00:15:58,610 --> 00:15:59,879
แม่เธอคงภูมิใจ
193
00:15:59,880 --> 00:16:02,453
แม่ฉันคงรู้วิธีช่วยเขา
194
00:16:13,350 --> 00:16:14,160
เบลลามี่ อย่า
195
00:16:14,161 --> 00:16:16,773
เขาเป็นเพื่อนลินคอล์น
เป็นผู้รักษาของเผ่า
196
00:16:20,733 --> 00:16:22,730
เขาชักอีกแล้ว
197
00:16:35,240 --> 00:16:36,706
อะไรน่ะ
198
00:16:39,728 --> 00:16:42,780
ศึกนายสิ้นสุดแล้ว
199
00:16:51,600 --> 00:16:52,740
เดี๋ยวก่อน
200
00:16:53,910 --> 00:16:56,020
ถอยไป เดี๋ยวนี้เลย
201
00:16:57,230 --> 00:16:58,950
ยู กอนเพลส เต โอดอน
202
00:17:00,306 --> 00:17:02,473
ประโยคนี้พูดกันก่อนตาย
203
00:17:03,230 --> 00:17:09,133
เขาไม่ได้จะช่วยรักษาลินคอล์น
แต่จะฆ่าเขาต่างหาก
204
00:17:13,626 --> 00:17:14,953
ไนโก
205
00:17:16,686 --> 00:17:17,400
จริงรึเปล่า
206
00:17:17,420 --> 00:17:19,813
ใช่ เหลือทางเดียวเท่านั้น
207
00:17:19,890 --> 00:17:22,409
เดี๋ยวสิ มันต้องมีทาง
เรียกสติเขากลับมา
208
00:17:22,410 --> 00:17:24,640
ฉันไม่เคยเจอ
209
00:17:24,680 --> 00:17:26,460
เราต้องไปละ
เขาเก็บค่ายกันแล้ว
210
00:17:26,540 --> 00:17:27,760
- แก
- เราต้องหยุด...
211
00:17:27,859 --> 00:17:29,694
ไอ้ฆาตกร
212
00:17:29,893 --> 00:17:32,673
- ปล่อยเขานะ
- แกฆ่าล้างพวกฉัน
213
00:17:32,770 --> 00:17:35,819
คนแก่คนเฒ่า เด็กตัวเล็ก ๆ
คนบริสุทธิ์ทั้งนั้น
214
00:17:35,820 --> 00:17:37,059
ไนโก คุณกำลังฆ่าเขาอยู่นะ
215
00:17:37,060 --> 00:17:38,409
เลือดต้องล้างด้วยเลือด
216
00:17:38,410 --> 00:17:39,380
หลีกไปให้พ้น
217
00:17:39,381 --> 00:17:42,180
เบลลามี่ ห้ามยิงเขาเด็ดขาด
218
00:17:54,760 --> 00:17:56,013
ลินคอล์น
219
00:17:58,630 --> 00:18:00,126
เขาไม่หายใจ
220
00:18:03,670 --> 00:18:05,420
หัวใจหยุดเต้น ถอยสิ
221
00:18:30,010 --> 00:18:34,440
เขาตายไปแล้ว เธอทำได้ยังไง
222
00:18:35,110 --> 00:18:38,053
คุณเคยพยายาม
เรียกสติพวกรีปเปอร์กลับมา
223
00:18:39,890 --> 00:18:42,433
แล้วพวกเขาก็ตายแบบนี้เหรอ
224
00:18:45,540 --> 00:18:46,793
อะไรเหรอ
225
00:18:49,230 --> 00:18:51,486
ฉันรู้แล้วว่าจะหยุดการโจมตียังไง
226
00:19:00,310 --> 00:19:03,380
ตอนนี้อาการทรงตัว
เราไปกันเถอะ
227
00:19:04,670 --> 00:19:05,753
พร้อมนะ
228
00:19:11,150 --> 00:19:17,453
ต่อให้เธอช่วยลินคอล์นได้
เขาก็ไม่มีวันเป็นเหมือนเดิม
229
00:19:19,610 --> 00:19:26,513
สิ่งที่ทำลงไป เขาไม่ลืมหรอก
230
00:19:28,000 --> 00:19:32,280
- เรื่องนั้นเรายังไม่รู้เสียหน่อย
- รู้สิ
231
00:19:38,540 --> 00:19:41,013
ลินคอล์นยังไม่ถึงขั้นกู่ไม่กลับ
232
00:19:42,500 --> 00:19:45,033
นายก็เหมือนกัน
233
00:19:48,860 --> 00:19:51,740
มาเถอะ เราต้องรีบไป
234
00:20:07,530 --> 00:20:09,020
เอาวันนี้ มอนตี้
235
00:20:09,040 --> 00:20:11,733
นี่ก็เร่งที่สุดแล้วเนี่ย
236
00:20:15,810 --> 00:20:18,569
ใจเย็น ๆ มายากำลังฆ่าเชื้อ
ที่ห้องรักษาความปลอดภัย
237
00:20:18,570 --> 00:20:19,920
ไม่มีใครดูอยู่หรอก
238
00:20:20,660 --> 00:20:22,033
เราปลอดภัย
239
00:20:23,380 --> 00:20:25,773
ถ้าเราสะเดาะกลอนได้
240
00:20:29,590 --> 00:20:31,260
ไม่เชื่อมือกันเลย
241
00:20:31,300 --> 00:20:34,073
ต้องหยั่งงี้สิ มาเร็ว
ลงมือกันต่อ
242
00:20:37,080 --> 00:20:38,466
ไป ไป ไป ไป ไป
243
00:20:47,220 --> 00:20:50,040
ฮาร์เปอร์ ดูต้นทาง
244
00:20:50,050 --> 00:20:51,870
ทำไมฉันต้องเป็นคนดูต้นทาง
245
00:20:51,910 --> 00:20:54,240
มอนตี้เก่งด้านคอมฯ
มิลเลอร์เป็นโจร
246
00:20:54,250 --> 00:20:55,519
ทำไมนายไม่ดูเอง
247
00:20:55,520 --> 00:20:57,640
ฉันเป็นเจ้าความคิด
248
00:20:57,700 --> 00:20:59,460
ไปดูต้นทางเถอะน่า เร็วเข้า
249
00:21:06,610 --> 00:21:08,480
ไหนดูซิ
250
00:21:13,260 --> 00:21:15,470
คอมเข้ารหัส
251
00:21:17,500 --> 00:21:18,870
เดี๋ยวก็รู้
252
00:21:20,680 --> 00:21:23,680
แล้วเขาก็บอกกันว่าพวกเราไม่มีดี
253
00:21:25,940 --> 00:21:28,940
เริ่มต้นแผนอพยพ 2เอ
254
00:21:29,030 --> 00:21:32,860
รายงานตัวกับหัวหน้าสถานี
เพื่อรับฟังคำสั่ง
255
00:21:32,940 --> 00:21:35,410
คุณตัดสินใจถูกแล้ว แอบบี้
256
00:21:37,430 --> 00:21:38,780
แม่คะ
257
00:21:40,770 --> 00:21:42,449
ลูกหายไปไหนมา
เรากำลังจะไปแล้ว
258
00:21:42,450 --> 00:21:43,829
หนูรู้วิธีหยุดการโจมตีแล้วค่ะ
259
00:21:43,830 --> 00:21:44,926
พูดเรื่องอะไร
260
00:21:44,980 --> 00:21:49,313
เราเจรจากับพวกคนบนดินไม่ได้
เพราะไม่มีอะไรไปเสนอเขา
261
00:21:49,333 --> 00:21:51,710
ภัยร้ายแรงที่สุดของเขา
คือพวกรีปเปอร์
262
00:21:51,786 --> 00:21:56,186
หนูว่าเราช่วยกำจัดภัยนั้น
ให้พวกเขาได้ตลอดกาล
263
00:21:57,550 --> 00:21:58,266
ทำยังไง
264
00:21:58,290 --> 00:22:00,770
แอบบี้ คุณไม่คิดจริ...
265
00:22:19,590 --> 00:22:21,013
มากันแล้ว
266
00:22:29,580 --> 00:22:32,169
เริ่มต้นแผนอพยพ 2เอ
267
00:22:32,170 --> 00:22:35,433
รายงานตัวกับหัวหน้าสถานี
เพื่อรับฟังคำสั่ง
268
00:22:36,600 --> 00:22:39,750
พวกเขายังไม่โจมตี เรายังพอมีเวลา
269
00:22:39,800 --> 00:22:41,299
อีกสองชั่วโมงตะวันจะขึ้น
270
00:22:41,300 --> 00:22:42,820
ให้หนูไปคุยกับผู้การเถอะค่ะ
271
00:22:42,900 --> 00:22:45,150
เธอเคยเป็นรองหัวหน้าของอันยา
อาจจะยอมรับฟัง
272
00:22:45,170 --> 00:22:47,212
เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวผู้การมารึเปล่า
273
00:22:47,213 --> 00:22:49,710
รู้ครับ ไนโกบอกมา
274
00:22:49,746 --> 00:22:52,333
อย่างน้อย ๆ คุณควรให้คลาร์กลองดู
275
00:22:52,340 --> 00:22:54,600
แอบบี้ เรากำลังเสียเวลานะ
276
00:22:55,240 --> 00:22:56,889
มอบอำนาจให้ผมเดี๋ยวนี้
277
00:22:56,890 --> 00:22:59,019
ยังก่อน คลาร์ก
278
00:22:59,020 --> 00:23:01,686
ลูกบอกว่าลินคอล์นกำลังลงแดง
279
00:23:01,770 --> 00:23:04,386
แต่เราไม่รู้เลยนะว่า
เขาลงแดงเพราะยาอะไร
280
00:23:04,420 --> 00:23:06,020
แค่ขั้นตอนล้างพิษ
ก็อาจทำเขาตายแล้ว
281
00:23:06,053 --> 00:23:09,453
- แม่ถึงต้องมาช่วยไงคะ
- แล้วถ้าแม่ช่วยเขาไม่ได้ล่ะ
282
00:23:10,120 --> 00:23:12,593
ยังไงก็ต้องทำให้ได้ค่ะ
283
00:23:14,270 --> 00:23:18,086
เราจะเสี่ยงทุกอย่างกับเรื่องนี้เหรอ
แอบบี้
284
00:23:18,110 --> 00:23:19,530
เราได้ทางออกแล้วนะ
285
00:23:19,626 --> 00:23:21,799
เราได้หนทางที่จะช่วยพวกเรา
286
00:23:21,800 --> 00:23:22,710
แต่ไม่ใช่พวกเราทุกคน
287
00:23:22,711 --> 00:23:25,879
เราจะกลับมาช่วยเด็ก ๆ ที่เขาเวธเธอร์
288
00:23:25,880 --> 00:23:27,532
รู้ ๆ กันว่ามันจะไม่มีวันเกิดขึ้น
289
00:23:27,533 --> 00:23:29,673
แอบบี้ เสียเวลามามากพอแล้ว
290
00:23:29,700 --> 00:23:33,713
ถ้าคุณไม่ออกคำสั่งให้เริ่มอพยพ
คุณจะฆ่าพวกเราทุกคน
291
00:23:39,010 --> 00:23:40,453
ฉันขอโทษ
292
00:23:43,530 --> 00:23:45,460
แต่ฉันสั่งไม่ได้
293
00:23:50,340 --> 00:23:54,480
แอบบี้ สั่งการซะ
294
00:23:57,920 --> 00:23:59,033
ไม่
295
00:24:01,610 --> 00:24:07,540
ผมคือผู้นำที่ผ่านการเลือกตั้ง
296
00:24:07,580 --> 00:24:10,912
และผมไม่ยอมปล่อยให้คุณ
เอาชีวิตทุกคนมาเสี่ยง เข้าใจไหม
297
00:24:10,960 --> 00:24:13,573
ผมขอบอกคุณอีกรอบ
298
00:24:13,640 --> 00:24:17,020
สั่งการเริ่มต้นอพยพซะ
299
00:24:17,040 --> 00:24:20,493
ไม่ คุณพูดจบรึยัง
300
00:24:35,700 --> 00:24:37,073
จ่ามิลเลอร์
301
00:24:38,570 --> 00:24:40,046
ผู้พันเบิร์น
302
00:24:41,340 --> 00:24:44,426
ผมถอดหมอกริฟฟินจากตำแหน่ง
303
00:24:48,370 --> 00:24:50,109
จับกุมตัวสามคนนี้
304
00:24:50,110 --> 00:24:51,869
แต่ดูแลให้แน่ใจว่าทุกคนพร้อม
305
00:24:51,870 --> 00:24:55,406
ออกเดินทางพร้อมคนที่เหลือ
ในอีกหนึ่งชั่วโมง
306
00:24:56,440 --> 00:24:58,200
ปฏิบัติเดี๋ยวนี้ ผู้พัน
307
00:24:58,220 --> 00:25:02,789
ไม่งั้นเลือดของทุกคนในค่าย
จะเปื้อนมือคุณด้วยเหมือนกัน
308
00:25:05,410 --> 00:25:07,700
ผู้พันเบิร์น จ่ามิลเลอร์
309
00:25:09,010 --> 00:25:12,410
ควบคุมตัวผู้นำจาฮา
310
00:25:17,020 --> 00:25:18,406
ค่ะท่าน
311
00:25:30,140 --> 00:25:33,000
ทุกอย่างที่เราทำมาเพื่อให้อยู่รอด
312
00:25:35,370 --> 00:25:38,859
คุณกลับโยนมันทิ้งไป ทำไมกัน
313
00:25:38,860 --> 00:25:41,460
เพราะฉันก็มีศรัทธาเหมือนกัน
314
00:25:43,270 --> 00:25:45,780
ในตัวลูกสาวฉัน
315
00:25:52,120 --> 00:25:53,193
ขอบคุณค่ะ
316
00:25:58,510 --> 00:26:00,193
แม่จะส่งการ์ดไปด้วย
317
00:26:00,290 --> 00:26:03,460
ไม่ได้ค่ะ เขาจะมองว่าเรามาร้าย
318
00:26:04,140 --> 00:26:06,020
หนูต้องไปคนเดียว
319
00:26:08,580 --> 00:26:10,200
ฟินน์จะพาแม่ไปหาลินคอล์น
320
00:26:10,230 --> 00:26:11,780
ถ้าลูกคิดผิด...
321
00:26:14,760 --> 00:26:16,793
พวกเราทุกคนจะตาย
322
00:26:31,840 --> 00:26:33,086
ทุกคน
323
00:26:52,570 --> 00:26:53,860
ดูสิ ได้เรื่องแล้ว
324
00:26:53,920 --> 00:26:57,420
เหมือนกัน แหม ฉันเจ๋งว่ะ
325
00:27:04,000 --> 00:27:05,446
พวกเขายังไม่ตาย
326
00:27:29,900 --> 00:27:34,420
ต่อให้แค่มองหน้าหาเรื่องผู้การ
ฉันจะเชือดคอเธอ
327
00:27:57,510 --> 00:28:03,300
เธอเป็นคนที่ย่างสด
นักรบฉัน 300 คนสินะ
328
00:28:03,340 --> 00:28:06,126
เธอก็เป็นคนส่งพวกนั้นมาฆ่าเรา
329
00:28:10,120 --> 00:28:12,033
เธอมีคำตอบมาให้ฉันรึ
330
00:28:12,040 --> 00:28:14,400
คลาร์ก พวกคนจากบนฟ้า
331
00:28:15,950 --> 00:28:17,833
ฉันมายื่นข้อเสนอให้เธอ
332
00:28:17,850 --> 00:28:19,586
เราไม่ได้มาเจรจากัน
333
00:28:19,686 --> 00:28:23,586
ให้ฉันฆ่ามันเถอะ เรื่องจะได้จบ ๆ
334
00:28:24,330 --> 00:28:27,013
ฉันช่วยเธอเอาชนะคนบนเขาได้
335
00:28:29,100 --> 00:28:29,966
ว่าต่อไป
336
00:28:29,970 --> 00:28:32,613
มีพวกเธอกว่าร้อยคนอยู่ที่เขาเวธเธอร์
337
00:28:32,700 --> 00:28:35,700
โดนขังอยู่ในกรง
รีดเอาเลือดไปใช้เป็นยา
338
00:28:35,740 --> 00:28:36,933
เธอรู้ได้ยังไง
339
00:28:37,000 --> 00:28:38,293
ฉันเห็นมากับตา
340
00:28:38,300 --> 00:28:40,373
พวกฉันก็เป็นนักโทษเหมือนกัน
341
00:28:40,450 --> 00:28:41,410
ฉันก็อยู่ในนั้น
342
00:28:41,411 --> 00:28:44,609
โกหก ไม่มีใครหนีจากเขามาได้
343
00:28:44,610 --> 00:28:47,386
ฉันทำมาแล้ว กับอันย่า
344
00:28:47,440 --> 00:28:48,625
เราฝ่าออกมาด้วยกัน
345
00:28:48,626 --> 00:28:52,493
โกหกอีกแล้ว ไฟไหม้อันย่าตาย
เธอเป็นคนฆ่า
346
00:29:05,800 --> 00:29:09,019
อันย่าบอกว่าคุณเคยเป็นรองหัวหน้า
347
00:29:09,020 --> 00:29:12,060
ฉันมั่นใจว่าเขาคงอยากให้คุณเก็บไว้
348
00:29:20,990 --> 00:29:22,689
เราไม่รู้ว่าใช่ของจริงรึเปล่า
349
00:29:22,690 --> 00:29:24,390
อินดรา หุบปาก
350
00:29:24,900 --> 00:29:27,030
อันย่าเป็นครูของฉัน
351
00:29:27,120 --> 00:29:29,780
ก่อนชะตาเรียกให้ฉันมาเป็นผู้นำ
352
00:29:34,950 --> 00:29:37,600
อันย่าตายสมเกียรติไหม
353
00:29:37,650 --> 00:29:41,600
ใช่ สู้เคียงข้างฉัน
354
00:29:41,670 --> 00:29:43,846
พยายามนำสารมาให้เธอ
355
00:29:43,850 --> 00:29:45,100
สารว่าอะไร
356
00:29:45,160 --> 00:29:48,033
ทางเดียวที่จะช่วยคนของเราทั้งคู่
คือต้องร่วมมือกัน
357
00:29:48,040 --> 00:29:51,860
คนใกล้ตายก็พูดทุกอย่างนั่นแหละ
358
00:29:51,870 --> 00:29:54,450
ฉันยังรอฟังข้อเสนอเธออยู่นะ คลาร์ก
359
00:29:55,590 --> 00:29:58,710
คนบนเขาเปลี่ยนพวกคุณ
ให้กลายเป็นรีปเปอร์
360
00:29:59,730 --> 00:30:00,829
ฉันช่วยเปลี่ยนกลับมาได้
361
00:30:00,830 --> 00:30:02,005
เป็นไปไม่ได้
362
00:30:02,006 --> 00:30:04,506
ผู้การ ขอร้องล่ะ ให้ฉันฆ่ามันเถอะ
363
00:30:04,610 --> 00:30:06,319
ฉันทำได้แล้ว กับลินคอล์น
364
00:30:06,320 --> 00:30:08,265
เพราะไอ้คนทรยศนั่นเนี่ยแหละที่...
365
00:30:08,266 --> 00:30:08,800
อินดรา
366
00:30:08,801 --> 00:30:10,480
...ทำให้หมู่บ้านฉันโดนพวกแกล้างบาง
367
00:30:10,496 --> 00:30:11,705
พอได้แล้ว
368
00:30:25,066 --> 00:30:28,106
เธอบอกว่าเปลี่ยนรีปเปอร์
กลับมาเป็นปกติได้รึ
369
00:30:29,730 --> 00:30:31,040
ใช่
370
00:30:31,070 --> 00:30:32,706
งั้นพิสูจน์ซะ
371
00:30:34,150 --> 00:30:36,050
พาตัวลินคอล์นมาให้ดู
372
00:31:01,530 --> 00:31:03,480
เรามาทำอะไรกัน
373
00:31:05,220 --> 00:31:07,406
ผมบอกให้เชื่อใจผม
374
00:31:19,200 --> 00:31:20,433
ไอ้ลูกชาย
375
00:31:28,620 --> 00:31:30,040
มันได้ผล
376
00:31:31,610 --> 00:31:33,379
ไม่เป็นไรครับ
377
00:31:33,380 --> 00:31:36,200
พ่อก็ผ่านการรักษามาด้วยวิธีเดียวกัน
378
00:31:36,210 --> 00:31:37,633
เอาสิครับ
379
00:32:04,540 --> 00:32:07,440
ฉันลืมกลิ่นนี้ไปแล้ว
380
00:32:11,710 --> 00:32:14,080
เราควรอยู่ที่นี่
381
00:32:21,200 --> 00:32:27,700
พ่อเล่าให้ผมฟังตลอด
ว่าบ้านที่แท้จริงเราอยู่บนดิน
382
00:32:32,210 --> 00:32:35,120
ไม่ใช่ในหลุมคอนกรีต
383
00:32:45,160 --> 00:32:46,990
เราต้องกลับกันแล้ว
384
00:32:47,860 --> 00:32:49,720
มีเวลาแค่ไม่กี่นาที
385
00:32:51,620 --> 00:32:52,706
มาเถอะครับ
386
00:33:04,790 --> 00:33:05,766
พ่อ
387
00:33:09,830 --> 00:33:11,480
อย่ามาล้อเล่นกับฉัน ไอ้หนุ่ม
388
00:33:11,490 --> 00:33:13,750
ต้องทำยังไง เราถึงจะอยู่ได้
389
00:33:15,410 --> 00:33:17,486
ไขกระดูก
390
00:33:18,680 --> 00:33:20,560
ของพวกเขาทุกคน
391
00:33:21,450 --> 00:33:25,000
พวกเขาต้องตาย เราถึงจะอยู่ได้
392
00:33:36,560 --> 00:33:38,420
นี่เป็นโลกของเรา
393
00:33:44,020 --> 00:33:45,740
เราสมควรได้ครับ
394
00:33:46,610 --> 00:33:48,759
เราเป็นผู้ดูแลประวัติศาสตร์
395
00:33:48,760 --> 00:33:52,209
ที่เราทำกับคนภายนอก
ก็ทำร้ายชื่อเสียงเรามากพอแล้ว
396
00:33:52,210 --> 00:33:55,086
ฉันเดินทางนั้นไม่ได้อีก
397
00:33:58,390 --> 00:33:59,486
พ่อครับ
398
00:34:01,670 --> 00:34:02,720
พ่อ
399
00:34:05,570 --> 00:34:06,926
ได้โปรด
400
00:34:06,940 --> 00:34:09,030
ไม่ได้
401
00:34:30,690 --> 00:34:33,493
ขอบคุณพระเจ้า คลาร์กอยู่ไหน
402
00:34:34,160 --> 00:34:35,750
ไปพยายามหยุดสงคราม
403
00:34:48,860 --> 00:34:50,460
ม่านตาไม่ตอบสนอง
404
00:34:51,670 --> 00:34:52,793
มัดแขนเขาซิ
405
00:34:52,840 --> 00:34:54,113
เอาให้แน่น ๆ
406
00:35:02,050 --> 00:35:04,600
ต้องขอบคุณเสบียงที่พี่ชายเธอไปเจอ
407
00:35:04,650 --> 00:35:05,920
ลินคอล์นอาจพอมีลุ้น
408
00:35:06,010 --> 00:35:07,206
อะไรน่ะ
409
00:35:07,250 --> 00:35:09,060
ช่วยลดไข้
410
00:35:12,460 --> 00:35:14,080
จับไว้สิ
411
00:35:25,930 --> 00:35:28,626
เกิดอะไรขึ้น ทำไมมันไม่ได้ผล
412
00:35:28,653 --> 00:35:30,150
หัวใจเขาหยุดเต้น
413
00:35:45,370 --> 00:35:46,733
เป็นผู้รักษาของเผ่าเหรอ
414
00:35:47,900 --> 00:35:52,153
เอียงศรีษะเขาไปด้านหลัง
กดคางลงเพื่อเปิดทางเดินหายใจ
415
00:36:01,560 --> 00:36:02,740
มาสิ
416
00:36:12,200 --> 00:36:13,713
ทางนี้
417
00:36:17,340 --> 00:36:18,446
สู้หน่อย
418
00:36:27,640 --> 00:36:29,473
คุณหยุดทำไม เกิดอะไรขึ้น
419
00:36:30,030 --> 00:36:31,080
ฉันเสียใจด้วย
420
00:36:36,410 --> 00:36:37,260
เขาไปแล้ว
421
00:36:37,270 --> 00:36:40,146
ไม่ เป็นไปไม่ได้ คุณคิดผิด
422
00:36:40,150 --> 00:36:41,740
ออคเทเวีย
423
00:36:49,240 --> 00:36:50,730
กลับมานะ
424
00:36:54,750 --> 00:36:56,400
ลินคอล์น
425
00:37:29,070 --> 00:37:30,773
ฉันจะฆ่าพวกมันทุกตัว
426
00:37:44,450 --> 00:37:47,840
ได้โปรด คุณไม่ต้องทำแบบนี้
427
00:37:47,890 --> 00:37:50,326
เธอโกหก
428
00:37:50,380 --> 00:37:52,400
เวลาก็หมดแล้วด้วย
429
00:38:02,450 --> 00:38:03,800
ช็อตเขาอีกครั้งค่ะแม่
430
00:38:19,000 --> 00:38:21,140
โธ่ ลินคอล์น
431
00:38:23,980 --> 00:38:25,433
ออคเทเวีย
432
00:38:55,060 --> 00:38:57,680
ถ้าอัลฟ่าลงจอดได้ สถานีอื่นก็มีสิทธิ์
433
00:38:57,690 --> 00:38:59,546
นายมาจากอัลฟ่าใช่ไหม
434
00:38:59,610 --> 00:39:01,480
พ่อฉันเป็นหัวหน้าการ์ด
435
00:39:02,480 --> 00:39:04,850
ดีเลยเนอะ มีลูกเป็นโจร
436
00:39:04,910 --> 00:39:08,080
เฮ้ย นายฝีมือไม่กระจอกเลยน่า
437
00:39:09,580 --> 00:39:12,526
นี่เป็นแผนผังวิศวกรของทั้งเขา
438
00:39:12,600 --> 00:39:15,746
ถ้ามีทางออกจริง เราหาเจอแน่
439
00:39:17,530 --> 00:39:18,733
ทุกคน
440
00:39:21,560 --> 00:39:23,509
ฮาร์เปอร์ไม่มากินข้าว
พวกนายเห็นบ้างไหม
441
00:39:23,587 --> 00:39:25,473
ไม่เห็นตั้งแต่ที่ห้องทำงานดานเต้แล้ว
442
00:39:27,380 --> 00:39:29,066
งั้นเธอหายหัวไปไหนน่ะ
443
00:39:32,970 --> 00:39:36,146
ได้โปรด อย่านะ ขอร้อง
444
00:39:37,250 --> 00:39:38,940
อย่าทำหนู
445
00:39:39,000 --> 00:39:42,050
ไม่ต้องกลัว ไม่เจ็บหรอก
446
00:39:42,920 --> 00:39:47,320
ไขกระดูกตรงสะโพกใหญ่ที่สุด
447
00:39:47,380 --> 00:39:51,133
- เราจะเริ่มเจาะตรงนี้
- ไม่ต้องสาธยายรายละเอียด
448
00:39:51,160 --> 00:39:52,406
ลงมือไปเถอะ
449
00:39:55,853 --> 00:39:58,040
เดี๋ยวพ่อคุณก็คิดได้ เคจ
450
00:39:59,990 --> 00:40:02,010
แล้วถ้าคิดไม่ได้ล่ะ
451
00:40:03,560 --> 00:40:05,433
หนูแค่อยากกลับบ้าน
452
00:40:06,740 --> 00:40:07,740
ฉันรู้
453
00:40:12,430 --> 00:40:13,793
พวกเราก็เหมือนกัน
454
00:40:17,540 --> 00:40:19,000
หนูแค่อยาก...
455
00:41:03,900 --> 00:41:09,180
ลินคอล์นฟิ้นตัวได้อย่างน่าประทับใจ
456
00:41:11,990 --> 00:41:14,773
ไม่เคยมีใครรอดชะตากรรมนี้มาก่อน
457
00:41:15,850 --> 00:41:17,760
มันไม่ได้ยากขนาดนั้น
458
00:41:18,500 --> 00:41:21,866
เราแค่ต้องให้พวกเขามีชีวิต
อยู่นานพอจะขับยาออกจากระบบ
459
00:41:21,930 --> 00:41:24,460
ฉันรู้ว่าเราทำแบบเดียวกับคนอื่นได้
460
00:41:27,960 --> 00:41:30,000
เราอาจสงบศึกกันได้จริง ๆ
461
00:41:33,330 --> 00:41:34,606
ขอบคุณ
462
00:41:34,650 --> 00:41:37,380
ฉันมีข้อแม้แค่ข้อเดียว
463
00:41:37,470 --> 00:41:38,890
ว่ามาเลย
464
00:41:38,970 --> 00:41:41,573
ส่งตัวคนที่เรียกกันว่าฟินน์มา
465
00:41:42,570 --> 00:41:47,073
เราจะเริ่มสงบศึกกัน
หลังจากมันตาย