1
00:00:01,180 --> 00:00:02,240
ความเดิมตอนที่แล้ว
2
00:00:02,330 --> 00:00:04,520
ส่วนหนึ่งของรหัสของแอลลียังอยู่ในหัวฉัน
3
00:00:04,610 --> 00:00:07,620
ความสามารถทางจิตกับภาพหลอน
ทั้งหมดเชื่อมโยงกัน
4
00:00:07,760 --> 00:00:09,180
- เรเว่น
- เบคก้า
5
00:00:09,430 --> 00:00:11,810
อย่าพลาดล่ะ ถ้าเลือกจะอยู่
ก็เท่ากับเลือกจะตาย
6
00:00:11,950 --> 00:00:14,330
โอเค ดูท่าเราจะไม่มีอะไรให้เสียแล้ว
7
00:00:14,420 --> 00:00:16,950
สิ่งเดียวที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ คือแพรมฟายา
8
00:00:17,050 --> 00:00:20,570
ภายในหกวัน ทุกคนที่อยู่นอกหลุมหลบภัยจะตาย
9
00:00:20,890 --> 00:00:23,740
การสู้ไม่ใช่วิธีเหมาะสมเพื่อกำหนดคนอยู่รอด
10
00:00:23,910 --> 00:00:24,790
การคัดเลือก
11
00:00:24,910 --> 00:00:29,070
ผู้ชนะเพียงหนึ่งเดียวของแต่ละเผ่า
ผู้ชนะจะได้หลุมหลบภัยไป
12
00:00:29,630 --> 00:00:31,320
เธอไม่จำเป็นต้องฆ่านักรบทั้ง 12 คน
13
00:00:31,530 --> 00:00:33,020
ฆ่าคนสุดท้ายก็พอ
14
00:00:38,110 --> 00:00:40,760
ออคเทเวียแห่งสไกครู คือผู้ชนะ
15
00:00:40,960 --> 00:00:46,480
สไกครูจะไม่ได้ครอบครองหลุมหลบภัยตามลำพัง
16
00:00:46,600 --> 00:00:47,470
ทำอะไรลงไป
17
00:00:47,560 --> 00:00:49,940
ถ้าจะมีสักเผ่าที่รอด ก็ต้องเป็นพวกเรา
18
00:00:50,010 --> 00:00:51,290
คลาร์ก เธอเห็นด้วยเหรอ
19
00:00:51,570 --> 00:00:52,800
เราทำเรื่องที่ต้องทำ
20
00:00:54,740 --> 00:00:56,500
สไกครูทรยศพวกเราทั้งหมด
21
00:01:00,910 --> 00:01:04,130
พวกนายทำได้ยังไง เหลือนักรบแค่สี่คน
22
00:01:04,200 --> 00:01:06,280
ออคเทเวียเป็นหนึ่งในนั้น
หล่อนอาจชนะ
23
00:01:06,410 --> 00:01:07,410
และอาจจะแพ้
24
00:01:08,120 --> 00:01:10,310
เบลลามี่ นายพูดถูก เธอมีโอกาส
25
00:01:10,700 --> 00:01:13,200
แต่ลูน่าก็อยู่ในสี่คนสุดท้าย
26
00:01:14,090 --> 00:01:17,610
เท่ากับมีโอกาสที่จะไม่มีใคร
ได้เข้าไปอยู่ในหลุมหลบภัยเลย
27
00:01:18,090 --> 00:01:21,450
จะไม่มีใครรอด และเป็นจุดจบของมนุษยชาติ
28
00:01:21,770 --> 00:01:24,510
- เธอเข้าใจไหม
- ฉันเข้าใจได้
29
00:01:24,600 --> 00:01:27,200
เธอทำสิ่งที่คิดว่าต้องทำ เหมือนทุกครั้ง
30
00:01:27,690 --> 00:01:28,680
แต่ไม่ได้นะ...
31
00:01:28,940 --> 00:01:32,000
เธอจะให้ฉันอยู่ในนี้ โดยไม่รู้ว่า
เกิดอะไรขึ้นกับน้องสาวตัวเองไม่ได้
32
00:01:32,200 --> 00:01:33,500
เราไม่เปิดประตูแน่ ไอ้หนู
33
00:01:33,600 --> 00:01:36,480
ฉันคงพลาดเลือกตั้ง
ที่ทำให้นายได้เป็นผู้นำอีกรอบ
34
00:01:39,020 --> 00:01:41,660
ฉันกำลังจัดแผนกพยาบาลอยู่
แล้วก็ได้ยินเสียงคนบนทางเดิน
35
00:01:41,750 --> 00:01:43,880
จบแล้วเหรอ เราชนะไหม
36
00:01:44,380 --> 00:01:45,320
เราไม่รู้
37
00:01:46,950 --> 00:01:48,100
มาร์คัสล่ะ
38
00:01:50,880 --> 00:01:52,090
เขาอยู่ที่หอคอย
39
00:01:52,380 --> 00:01:55,990
เราส่งคนไปพาเขา เบลลามี่
กับออคเทเวียออกมา
40
00:01:57,030 --> 00:01:59,350
เราช่วยเบลลามี่ออกมาทันคนเดียว
41
00:01:59,830 --> 00:02:00,760
ขอโทษด้วย
42
00:02:03,800 --> 00:02:06,220
ส่งวิทยุมา มาร์คัสมีติดตัวอยู่
43
00:02:06,750 --> 00:02:08,230
ข้างล่างนี้สัญญาณไม่ดี
44
00:02:12,160 --> 00:02:14,330
- คลาร์ก
- ฉันจะให้พวกเขาได้ลากัน
45
00:02:19,700 --> 00:02:21,790
ผมเข้าใจว่าคุณอยากรู้
46
00:02:22,140 --> 00:02:24,410
แต่ผมสัญญาได้เลย
คุณมีแต่จะเจ็บปวดมากขึ้น
47
00:02:24,460 --> 00:02:25,820
ตอนได้ฟังเสียงจากอีกฟาก
48
00:02:25,940 --> 00:02:28,040
ระดับของรังสีรุนแรงจนวิกฤต
49
00:02:28,170 --> 00:02:31,020
คนข้างนอกเริ่มได้รับผลกระทบแล้ว
50
00:02:32,660 --> 00:02:35,250
เมื่อไหร่พวกเขารู้ว่า
เรายึดเอาหลุมหลบภัยมา ได้โกลาหลแน่
51
00:02:35,440 --> 00:02:38,580
และถ้าเปิดประตู ก็เท่ากับเรา
เปิดรับความโกลาหลเข้ามา
52
00:02:39,060 --> 00:02:40,060
ฉันเข้าใจ
53
00:02:41,260 --> 00:02:42,410
ทีนี้หลีกไปได้แล้ว
54
00:02:45,140 --> 00:02:47,940
วิทยุตั้งระดับคลื่นไว้ที่ 21 5 เมกะเฮิร์ตซ์
55
00:02:50,540 --> 00:02:54,390
มีใคร... มีใครได้ยินฉันไหม เปลี่ยน
56
00:02:56,100 --> 00:02:59,490
นี่ออคเทเวีย มีใครได้ยินฉันบ้างไหม บ้าเอ๊ย
57
00:03:01,330 --> 00:03:02,610
โอ ฉันเอง
58
00:03:02,930 --> 00:03:03,920
เธอโอเคหรือเปล่า
59
00:03:06,260 --> 00:03:07,410
ฉันยังมีชีวิตอยู่
60
00:03:08,040 --> 00:03:09,100
ฉันชนะ
61
00:03:12,760 --> 00:03:14,460
เบลล์ พี่ทำบ้าอะไรน่ะ
62
00:03:15,870 --> 00:03:18,030
ไม่ใช่ฉัน แต่ฉันจะแก้ไขเอง
63
00:03:18,900 --> 00:03:20,350
เรามีเวลาไม่มาก
64
00:03:21,410 --> 00:03:22,970
ฟังนะ ตอนที่ชนะ ฉันแค่เซ็นลงไป
65
00:03:23,430 --> 00:03:29,340
ฉันตัดสินใจจะให้คนทุกเผ่า
เผ่าละหนึ่งร้อยคนได้มาอยู่ในหลุมหลบภัย
66
00:03:30,310 --> 00:03:33,120
เคนกำลังซื้อเวลาให้เราเพิ่ม
โดยการช่วยทุกเผ่าคัดเลือกคน
67
00:03:33,470 --> 00:03:36,880
และไกอาโน้มน้าวให้พวกสายไปปิดล้อมวิหาร
68
00:03:36,980 --> 00:03:41,720
และถ้ามีใครรู้ว่าสไกครู
ขโมยหลุมหลบภัยไป เราซวยกันหมดแน่
69
00:03:42,090 --> 00:03:43,530
รับทราบ กำลังไป
70
00:03:48,600 --> 00:03:49,580
ปิดวิทยุ
71
00:03:51,140 --> 00:03:52,570
เธโลนีอัส เรายังช่วยพวกเขาได้
72
00:03:54,360 --> 00:03:55,680
ต้องการเวลาสักหน่อย
73
00:03:55,840 --> 00:03:56,970
เดี๋ยว อะไรนะ
74
00:03:57,480 --> 00:03:58,870
เบลลามี่ พวกเขาไม่มี...
75
00:04:00,280 --> 00:04:01,140
เบลลามี่
76
00:04:01,230 --> 00:04:02,320
ได้ยินหล่อนไหม
77
00:04:02,490 --> 00:04:05,770
ตอนนี้พวกเขาฟังหล่อนอยู่
แต่คงอีกไม่นานแล้ว
78
00:04:06,900 --> 00:04:08,150
ฉันจะเปิดประตู
79
00:04:09,170 --> 00:04:13,990
ขอโทษนะ แต่ตอนนี้คนของเราปลอดภัยแล้ว
80
00:04:14,920 --> 00:04:16,430
เราจะยอมเสี่ยงไม่ได้หรอก
81
00:04:17,880 --> 00:04:20,470
จะหยุดฉัน มีทางเดียวคือต้องฆ่าฉัน
82
00:04:25,010 --> 00:04:27,390
ไม่เอาน่า เบลลามี่ อย่าให้เป็นแบบนี้เลย
83
00:05:25,640 --> 00:05:29,370
ไอเดียสุดโต่งของใครเนี่ย
ให้เปลี่ยนชุดอวกาศไอวีเอเป็นอีวีเอ
84
00:05:30,090 --> 00:05:30,990
ของเธอไง
85
00:05:32,080 --> 00:05:34,200
จะโทษภาพในจินตนาการของตัวเองได้ไง
86
00:05:39,200 --> 00:05:40,320
มีอะไรหรือเปล่า
87
00:05:41,940 --> 00:05:42,960
เปล่า
88
00:05:44,200 --> 00:05:46,620
ชุดไอวีเอได้รับการออกแบบมา
ให้ควบคุมอุณหภูมิ
89
00:05:46,850 --> 00:05:48,650
ควบคุมสภาพแวดล้อม แรงดัน
90
00:05:48,920 --> 00:05:50,080
รู้ไหมที่ไหนไม่มีพวกที่ร่ายมา
91
00:05:50,160 --> 00:05:51,140
อวกาศ
92
00:05:51,290 --> 00:05:52,270
เจ๋งเป้ง
93
00:05:54,300 --> 00:05:57,920
ได้เดินในอวกาศแค่ช่วงสั้นๆ แน่
ถ้าฉันไม่มีอะไรป้องกันจากรังสีสุริยะ
94
00:05:58,260 --> 00:06:03,510
คิดสิ เรเว่น เธอจะใช้อะไรได้
เป็นปัญหาทางวิทยาศาสตร์ เหมือนเรื่องอื่นๆ
95
00:06:04,510 --> 00:06:06,210
ปัญหาสุดท้ายที่เธอต้องแก้
96
00:06:06,910 --> 00:06:10,860
หลังจากนี้ความเจ็บปวด
และการสูญเสียจะหมดสิ้นไป
97
00:06:11,650 --> 00:06:13,910
ระหว่างที่เพื่อนๆ เธอ
ติดแหง็กอยู่ในหลุมหลบภัย
98
00:06:15,230 --> 00:06:18,480
เราจะล่องลอยออกไป กลางหมู่ดาว
99
00:06:18,900 --> 00:06:21,460
อยากไปดวงจันทร์ไหมล่ะ เราก็ไปได้นะ
100
00:06:24,550 --> 00:06:26,280
อย่าฟังเธอ
101
00:06:28,940 --> 00:06:31,320
เรเว่น โฟกัสสิ
102
00:06:32,500 --> 00:06:33,450
โทษที
103
00:06:34,440 --> 00:06:36,580
โอเค ฉันโฟกัสแล้ว
104
00:06:36,960 --> 00:06:38,450
โอเค ฉันทำได้
105
00:06:51,500 --> 00:06:53,560
สายนี้เคลือบด้วยพีทีเอฟอี
106
00:06:53,680 --> 00:06:54,850
เคลือบเทฟลอน
107
00:06:55,170 --> 00:06:56,690
ใช่ ยอดเลย
108
00:06:56,860 --> 00:06:59,600
ฉันจะลอกออกมาแล้วเอาไปหลอม
จากนั้นใช้เป็นกาวผนึกข้อต่อ
109
00:06:59,700 --> 00:07:01,670
ยืดหยุ่นและกันรังสี
110
00:07:02,320 --> 00:07:03,870
ทำไมฉันไม่ทันคิดเรื่องนั้นนะ
111
00:07:11,960 --> 00:07:13,170
เอาอีกแล้ว
112
00:07:13,510 --> 00:07:15,040
วันนี้รอบที่สามแล้วนะ
113
00:07:15,640 --> 00:07:16,850
ไปเอาชุดอุปกรณ์กันชักมา
114
00:07:49,430 --> 00:07:50,390
แจสเปอร์
115
00:07:53,040 --> 00:07:55,610
งานเต้นรำสวมหน้ากากเหรอ แจ่มนี่
116
00:07:55,830 --> 00:07:58,980
นายคิดว่าฉันล้อเล่นเหรอ
ระดับรังสีเกือบถึงเส้นแดงแล้ว
117
00:07:59,400 --> 00:08:02,070
คิดว่าเพราะอะไรทุกคนถึงเริ่มป่วยล่ะ
เลิกใช้ยาได้แล้ว
118
00:08:04,580 --> 00:08:06,450
ฮาร์เปอร์ เธอโอเคไหม
119
00:08:06,740 --> 00:08:07,950
ฉันสบายดี
120
00:08:09,410 --> 00:08:11,970
ไม่สบายสักนิด พวกเธอไม่โอเคสักคน
121
00:08:13,190 --> 00:08:15,530
เราต้องไปหลุมหลบภัยคืนนี้
ไม่งั้นไปไม่รอดแน่
122
00:08:15,790 --> 00:08:18,630
ฉันทำชุดป้องกันได้แค่สามชุด
แต่ใช้รถโรเวอร์ขับไปส่งได้เจ็ดคน
123
00:08:19,390 --> 00:08:21,260
ใครก็ได้ ช่วยเราที
124
00:08:22,030 --> 00:08:23,110
- อะไรอีก
- ไรลีย์
125
00:08:23,490 --> 00:08:25,550
- ไรลีย์
- ไรลีย์
126
00:08:27,170 --> 00:08:28,900
- ไรลีย์
- เขาหยุดหายใจ
127
00:08:30,860 --> 00:08:31,700
ไรลีย์
128
00:08:33,190 --> 00:08:34,780
ฝนดำมาอีกแล้ว
129
00:08:34,980 --> 00:08:36,320
ไม่พบการเผาไหม้จากรังสี
130
00:08:36,820 --> 00:08:38,050
ไม่ใช่เพราะฝนดำ
131
00:08:38,200 --> 00:08:40,040
เขาดื่มชาโจบีของนายมากเกินไป
132
00:08:40,400 --> 00:08:42,410
ปล่อยเขาไป มอนตี้
133
00:08:43,180 --> 00:08:44,580
- ถอย
- เร็วเข้า ตื่นสิ ไรลีย์
134
00:08:48,540 --> 00:08:51,260
เร็วเข้า ฮาเปอร์ ไปเอา
ชุดพยาบาลมาจากรถโรเวอร์
135
00:08:52,300 --> 00:08:54,220
มองเขาสิ ดูหน้าเขา
136
00:08:55,240 --> 00:08:56,560
เขาสงบสุข
137
00:08:57,600 --> 00:08:58,830
อะไรของนาย
138
00:08:59,200 --> 00:09:01,910
ฮาร์เปอร์ เราช่วยเขามาเพื่อให้จบแบบนี้เหรอ
139
00:09:04,080 --> 00:09:05,040
เป็นแบบนี้ไม่ได้
140
00:09:05,350 --> 00:09:06,470
เขาต้องการอย่างนี้
141
00:09:07,080 --> 00:09:11,440
จะดีกว่าเหรอถ้าเขาเริ่มหลอมละลาย
จากข้างใน ตอนคลื่นแห่งความตายมาถึง
142
00:09:11,660 --> 00:09:15,580
คลื่นแห่งความตายจะมาภายในสองวัน
พรุ่งนี้พวกนายทุกคนจะตาย
143
00:09:17,220 --> 00:09:18,310
ฉันจะไปคืนนี้
144
00:09:30,090 --> 00:09:31,160
ไม่เจ็บปวด
145
00:09:34,250 --> 00:09:35,380
ไม่ทุกข์ทรมาน
146
00:09:36,120 --> 00:09:38,020
ถ้าเราใช้ยาถูกโดส
147
00:09:39,320 --> 00:09:40,890
เราทุกคนก็ไปสบายได้แบบนี้
148
00:09:42,980 --> 00:09:43,920
เมื่อไหร่ล่ะ
149
00:09:47,860 --> 00:09:49,070
ตอนที่เรายังทำได้
150
00:09:53,100 --> 00:09:54,230
คืนนี้
151
00:09:54,980 --> 00:09:55,850
คืนนี้
152
00:09:56,100 --> 00:09:57,050
คืนนี้
153
00:10:02,950 --> 00:10:04,170
เราทำเรื่องที่ถูกต้องแล้ว คลาร์ก
154
00:10:07,640 --> 00:10:09,000
เมื่อวานเราทำเรื่องที่ถูกต้อง
155
00:10:10,860 --> 00:10:12,330
วันนี้เราต้องอยู่กับความผิดนั้น
156
00:10:12,800 --> 00:10:17,960
เหมือนกลับไปยาน "อาร์ค"
เข่นฆ่าผู้คนของตัวเอง
157
00:10:18,290 --> 00:10:19,340
เพื่อมีชีวิตรอด
158
00:10:20,070 --> 00:10:21,220
ขังพวกเขาไว้
159
00:10:23,580 --> 00:10:25,010
น้องสาวเบลลามี่อยู่ข้างนอก
160
00:10:25,690 --> 00:10:27,590
เขาพร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อเปิดประตูบานนั้น
161
00:10:28,320 --> 00:10:29,930
คิดว่าเราควรเสี่ยงเหรอ
162
00:10:30,240 --> 00:10:32,270
ไม่ แต่เราไม่เหมือนกัน
163
00:10:33,420 --> 00:10:34,630
มันทำให้ฉันเกลียดตัวเอง
164
00:10:39,680 --> 00:10:42,100
เราจะรู้สึกกับตัวเองยังไง ไม่สำคัญ แอบบี้
165
00:10:43,900 --> 00:10:48,110
เราทุกคนต่างเคยทำอะไรมากมาย
เพื่อช่วยเหลือผู้คนของเรา ล้วนแต่ผิดศีลธรรม
166
00:10:49,320 --> 00:10:51,330
คนของเราต้องมาก่อน
167
00:10:53,370 --> 00:10:56,090
นั่นคือวิธีที่เราใช้ชีวิต
168
00:11:04,930 --> 00:11:06,820
แม่ของเธอเข้มแข็ง
169
00:11:11,300 --> 00:11:12,630
เธอแกร่งกว่า
170
00:11:14,570 --> 00:11:16,970
มันจะไม่เป็นแบบนี้ไปตลอดหรอก คลาร์ก
171
00:11:18,650 --> 00:11:19,620
เดี๋ยวเธอก็ได้เห็น
172
00:11:20,150 --> 00:11:23,070
คลื่นมรณะผ่านไปเมื่อไหร่
เราจะปล่อยเบลลามี่เป็นอิสระ โอเคไหม
173
00:11:26,140 --> 00:11:27,110
โอเค
174
00:11:31,480 --> 00:11:32,450
ดี
175
00:11:34,100 --> 00:11:37,270
ระหว่างนี้ เพื่อนๆ ของเบลลามี่
กระจายอยู่ในหมู่ยาม
176
00:11:37,980 --> 00:11:42,770
เราต้องหาคนไปเฝ้าประตูห้องขังเขา
คนที่อยากรอดมากกว่าเป็นที่ชื่นชอบ
177
00:11:44,370 --> 00:11:45,930
ฉันคิดว่ารู้จักคนแบบนั้น
178
00:11:48,630 --> 00:11:51,080
พวกนั้นจะขังเขาไว้ห้าปีเลยเหรอ
179
00:11:51,730 --> 00:11:52,820
ไม่ใช่อยู่แล้ว
180
00:11:53,700 --> 00:11:55,570
คลาร์ก เราพูดถึงน้องสาวเขาอยู่นะ
181
00:11:55,620 --> 00:11:57,650
ฉันว่าเราทั้งคู่รู้ดีว่าเขาไม่ลืมง่ายๆ แน่
182
00:11:58,070 --> 00:11:59,690
ฟังนะ ที่ฉันต้องการรู้จากนายมีแค่...
183
00:11:59,760 --> 00:12:01,420
ไม่ต้องห่วง ฉันอยู่ฝ่ายเธอ
184
00:12:02,270 --> 00:12:04,610
ไม่มีใครเปิดประตูนั่นได้แน่
ตราบใดที่ฉันกับอีโมรีอยู่ที่นั่น
185
00:12:05,240 --> 00:12:07,290
ต้องการไอ้สารเลวเห็นแก่ตัว
ก็ฉันนี่แหละตอบโจทย์
186
00:12:07,560 --> 00:12:08,440
ไม่!
187
00:12:09,790 --> 00:12:10,690
เขาเป็นไงบ้าง
188
00:12:10,770 --> 00:12:11,750
ปล่อยฉันออกไป!
189
00:12:12,390 --> 00:12:13,440
คิดว่าเขาจะเป็นไงล่ะ
190
00:12:19,540 --> 00:12:20,800
เราจะรับช่วงต่อจากตรงนี้
191
00:12:35,170 --> 00:12:36,180
ไปได้สวยแน่
192
00:12:41,990 --> 00:12:43,020
เธอจะพูดกับเขาเหรอ
193
00:12:45,540 --> 00:12:46,510
ใช่
194
00:12:52,910 --> 00:12:54,000
ปล่อยฉันออกไป!
195
00:12:56,230 --> 00:12:57,470
อีก 6 ชม. ฉันจะมาเปลี่ยนเวร
196
00:12:58,600 --> 00:12:59,470
ได้
197
00:12:59,660 --> 00:13:00,700
ช่วยด้วย!
198
00:13:20,280 --> 00:13:22,500
เบลลามี่ ทำอะไรวะ ทำร้ายตัวเองเปล่าๆ
199
00:13:22,580 --> 00:13:23,500
เมอร์ฟี่
200
00:13:24,120 --> 00:13:25,050
เมอร์ฟี่
201
00:13:26,520 --> 00:13:28,080
แก้มัดฉันที ขอร้องล่ะ
202
00:13:29,090 --> 00:13:30,300
ไม่ได้หรอก
203
00:13:30,600 --> 00:13:32,340
ฟังนะ ฉันเสียใจเรื่องน้องสาวนาย...
204
00:13:32,410 --> 00:13:34,810
- ปล่อยฉันสิวะ!
- เฮ้ย ฉันทำไม่ได้ โอเคไหม
205
00:13:35,900 --> 00:13:37,500
ฉันทำไม่ได้ เราเปิดประตูนั่นไม่ได้
206
00:13:37,600 --> 00:13:40,920
หยุดทำร้ายตัวเองได้แล้ว
ก่อนฉันจะเรียกหมอ มาทำนายหมดสติ
207
00:13:42,630 --> 00:13:44,020
นายไม่เปลี่ยนสักนิด
208
00:13:44,560 --> 00:13:46,170
นายสนใจแต่ตัวเอง
209
00:13:47,060 --> 00:13:48,060
ผิดแล้ว
210
00:13:50,230 --> 00:13:51,710
ฟังนะ นายต้องอยู่แบบนี้ไปสองสามวัน
211
00:13:51,770 --> 00:13:54,060
อีกสองสามวันเธอก็ตายพอดี
212
00:13:55,670 --> 00:13:56,510
ใช่
213
00:14:00,600 --> 00:14:01,560
ฉันเสียใจด้วย
214
00:14:05,660 --> 00:14:08,370
เมอร์ฟี่ ปล่อยฉันออกไป
215
00:14:20,130 --> 00:14:21,100
ซินแคลร์
216
00:14:25,870 --> 00:14:28,160
เบคก้า เขาอยู่ไหน เป็นอะไรหรือเปล่า
217
00:14:31,830 --> 00:14:33,560
เธอไม่ได้ฉลาดอย่างที่ตัวเองคิด
218
00:14:35,110 --> 00:14:36,140
ซินแคลร์
219
00:14:37,240 --> 00:14:38,250
คุณนั่นเอง
220
00:14:45,350 --> 00:14:46,480
มีอะไรเหรอ
221
00:14:46,970 --> 00:14:47,970
มีอะไรงั้นเหรอ
222
00:14:48,350 --> 00:14:49,980
ผมไม่ได้ตายเพื่อให้คุณฆ่าตัวตาย
223
00:14:50,600 --> 00:14:52,350
ฉันไม่ได้ฆ่าตัวตาย ฉัน...
224
00:14:53,050 --> 00:14:54,970
ฉันกำลังจะตาย มันต่างกันนะ
225
00:14:55,430 --> 00:14:59,050
เรเว่น เรเยสที่ผมรู้จัก ไม่เคยยอมแพ้
เธอสู้ต่อเสมอ
226
00:15:00,130 --> 00:15:02,490
ถ้าเรื่องที่เกิดขึ้นกับสมองของฉัน
ไม่ใช่เรื่องที่เราสู้ได้ล่ะ
227
00:15:03,080 --> 00:15:04,710
รู้ได้ไง ได้ลองหรือยัง
228
00:15:05,250 --> 00:15:08,050
ก่อนจะทิ้งสติปัญญาไปกับความคิดพิศดาร
229
00:15:08,620 --> 00:15:11,140
เราลองหาใต้กระโปรงรถก่อนดีไหม
หาดูให้ละเอียด
230
00:15:12,370 --> 00:15:14,380
ผมว่าในนั้นยังมีส่วนที่ใช้ได้ดีอยู่
231
00:15:19,580 --> 00:15:20,490
โอเคค่ะ
232
00:15:24,860 --> 00:15:27,240
ฉันเพิ่มตัวกรองเข้าไป
ให้อากาศข้างในใช้หายใจได้
233
00:15:28,010 --> 00:15:31,170
ตรงนี้แสดงอากาศในแฮงเกอร์ เบย์
มันจะช่วยยับยั้งคลื่นแห่งความตาย
234
00:15:31,920 --> 00:15:33,460
แต่ถึงตอนนั้นทุกคนที่นี่คงตายหมดแล้ว
235
00:15:33,560 --> 00:15:34,470
มอนตี้
236
00:15:34,530 --> 00:15:35,590
มันเริ่มแล้วฮาร์เปอร์
237
00:15:35,890 --> 00:15:36,890
เธอเริ่มป่วยแล้ว
238
00:15:37,320 --> 00:15:39,120
ถ้าไปกับฉันคืนนี้ เธอจะดีขึ้น
239
00:15:39,810 --> 00:15:40,710
ที่หลุมหลบภัยปลอดภัย
240
00:15:40,780 --> 00:15:41,940
เธอก็ไปสิ
241
00:15:42,780 --> 00:15:44,220
ไปเลย ตอนที่ยังไปได้
242
00:15:48,210 --> 00:15:49,470
ฉันไม่ไป ถ้าเธอไม่ไปด้วยกัน
243
00:15:49,670 --> 00:15:51,820
ฉันจะอยู่ที่นี่ ฉันตัดสินใจแล้ว
244
00:15:52,670 --> 00:15:55,210
แต่ฉันไม่อยากเห็นนายตาย
245
00:15:56,960 --> 00:15:59,700
เธอกับแจสเปอร์เป็นครอบครัวฉัน
246
00:16:01,090 --> 00:16:02,390
เธอคือทั้งหมดที่ฉันเหลืออยู่
247
00:16:02,790 --> 00:16:04,120
เราพร้อมเผชิญหน้าทุกอย่างด้วยกัน
248
00:16:05,910 --> 00:16:07,730
เธอเป็นนักสู้ อย่ายอมแพ้สิ
249
00:16:09,090 --> 00:16:10,200
ฉันถึงได้รักเธอไง
250
00:16:13,410 --> 00:16:14,690
แต่ฉันไม่ได้รักนาย
251
00:16:17,350 --> 00:16:18,620
- ฮาร์เปอร์
- พระเจ้า
252
00:16:18,730 --> 00:16:20,800
ฉันต้องสะกดให้ฟังไหม
253
00:16:21,830 --> 00:16:24,150
นายไม่มีค่าพอทำให้ฉันอยากมีชีวิตอยู่ต่อ
254
00:16:24,960 --> 00:16:26,970
ฉันเองก็ไม่มีค่าพอให้นายตายเพื่อฉัน
255
00:16:30,080 --> 00:16:31,090
รักษาชีวิตตัวเองเถอะ
256
00:16:32,180 --> 00:16:33,450
ปล่อยพวกเราไป
257
00:17:04,210 --> 00:17:05,970
พวกเขาตัดสินใจแล้ว ออคเทเวีย
258
00:17:06,160 --> 00:17:07,620
เราต้องหาทางเข้าไปข้างใน
259
00:17:08,050 --> 00:17:10,950
ไม่มีทางอื่นแล้ว ที่นี่ถูกซ่อนมาเป็นร้อยปี
260
00:17:11,320 --> 00:17:12,640
งั้นเราก็ควรพังเข้าไป
261
00:17:13,450 --> 00:17:15,020
มันก็จะปกป้องใครไม่ได้
262
00:17:16,320 --> 00:17:17,490
เบลลามี่ต้องหาทางได้แน่
263
00:17:18,150 --> 00:17:21,460
ตอนนี้ฝนดำกันเผ่าอื่นๆ ออกไปชั่วคราว
264
00:17:21,850 --> 00:17:24,400
แต่ฝนหยุดเมื่อไหร่ พวกเขาจะรู้ความจริง
ที่ผู้คนของเจ้าทำ
265
00:17:24,480 --> 00:17:27,230
พวกเขายึดหลุมหลบภัยไป
พวกเขาไม่ใช่ผู้คนของฉันแล้ว
266
00:17:28,190 --> 00:17:30,050
ฉันสงสัยว่าเคนหยุดทำไม
267
00:17:32,960 --> 00:17:34,230
อินดรา อย่า
268
00:17:39,150 --> 00:17:41,570
สไกครูหยามเกียรติเราทั้งหมดอีกครั้ง
269
00:17:42,790 --> 00:17:46,630
เมื่อคนอื่นรู้เข้า เจ้าต้องชดใช้ด้วยเลือด
270
00:17:51,230 --> 00:17:55,140
สไกครูไม่ใช่เผ่าเดียว
ที่ทำเรื่องเสื่อมเสียระหว่างการคัดเลือก
271
00:17:55,650 --> 00:17:56,710
อย่างนั้นเหรอ
272
00:17:58,880 --> 00:18:01,700
ฉันรู้ว่าเธอปลอมตัวเป็นนักรบไปในสมรภูมิ
273
00:18:01,880 --> 00:18:03,390
และรู้ว่าโรอันจับเธอได้
274
00:18:05,590 --> 00:18:07,630
เขาขับเธอออกจากเผ่าด้วยซ้ำ
275
00:18:08,720 --> 00:18:09,700
เป็นเรื่องจริงเหรอ
276
00:18:10,180 --> 00:18:12,870
ถ้าให้สายตรวจไปดูศพนักรบบลูคลิฟฟ์
277
00:18:13,310 --> 00:18:15,000
พวกเขาจะพบธนูของอัซเกดา
278
00:18:16,400 --> 00:18:18,480
และโรอันไม่มีธนู
279
00:18:19,060 --> 00:18:20,660
อัซเกดาทำผิดกฎ
280
00:18:21,110 --> 00:18:23,180
พวกเขาไม่ควรมีที่ในหลุมหลบภัย
281
00:18:23,450 --> 00:18:25,290
- วอนครู
- อินดรา
282
00:18:27,410 --> 00:18:33,160
ฉันจะไม่ขับคนทั้งเผ่าออกไป
เพราะความผิดของคนๆ เดียว
283
00:18:34,210 --> 00:18:35,320
ต้องการอะไรกันแน่
284
00:18:35,970 --> 00:18:39,780
ถ้าเธอแสดงความเคารพกษัตริย์ตัวเอง
ด้วยการร่วมมือกับฉัน
285
00:18:40,640 --> 00:18:45,030
ถ้าเธอยอม เมื่อไหร่ที่เบลลามี่เปิดประตู
ฉันจะยืนกรานตามเดิม
286
00:18:45,740 --> 00:18:47,820
อัซเกดาจะรอดจากแพรมฟายา
287
00:18:48,560 --> 00:18:49,960
แผนของเธอคือรองั้นสิ
288
00:18:52,170 --> 00:18:54,720
หวังให้เบลลามี่มาช่วยน่ะเหรอ
289
00:18:55,880 --> 00:18:56,840
ใช่
290
00:18:58,570 --> 00:19:00,240
ในเมื่อรู้ว่าเขารู้สึกยังไงกับเธอ
291
00:19:04,530 --> 00:19:06,000
ฉันว่าเป็นแผนที่ดี
292
00:19:09,360 --> 00:19:12,130
ใช้คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้ากำจัดแอลลีออกจากหัวฉัน
293
00:19:12,200 --> 00:19:14,370
ก็เหมือนกับกระชากปลั๊กปิดคอมพิวเตอร์
294
00:19:14,720 --> 00:19:16,460
โค้ดบางส่วนยังหลงเหลืออยู่ในหัว
295
00:19:16,580 --> 00:19:22,130
ถูกต้อง ฉันถึงได้เป็นซูเปอร์เรเว่น
และกำลังจะเป็นซูเปอร์ศพด้วย
296
00:19:24,250 --> 00:19:25,820
เว้นแต่เราจะกำจัดโค้ดนั่นได้
297
00:19:27,290 --> 00:19:31,600
หยุดความเสียหายไม่ให้แย่ไปกว่านี้
ให้เวลาสมองคุณเยียวยาตัวเอง
298
00:19:32,600 --> 00:19:34,320
ถ้ากับคอมพิวเตอร์คุณจะทำแบบไหน
299
00:19:35,460 --> 00:19:36,850
ล้างรหัสที่เหลือ
300
00:19:37,560 --> 00:19:38,920
ง่ายๆ ก็แค่รีบูตใหม่
301
00:19:41,840 --> 00:19:44,570
สมองมนุษย์ไม่ใช่คอมพิวเตอร์
302
00:19:44,760 --> 00:19:46,750
ไม่ได้ล้อเล่น โค้ดของคุณถึงได้ฆ่าหล่อน
303
00:19:47,260 --> 00:19:50,020
ทีนี้ฟังผมนะ เราต้องหยุดการเต้น
ของหัวใจคุณให้นานพอ
304
00:19:50,190 --> 00:19:52,290
เพื่อหยุดกิจกรรมทางไฟฟ้า
ในสมองของคุณด้วย
305
00:19:52,380 --> 00:19:53,430
15 นาที
306
00:19:53,790 --> 00:19:56,740
สมองหล่อนจะตายก่อน
หัวใจจะกลับมาเต้นอีกครั้งน่ะสิ
307
00:19:58,740 --> 00:20:00,160
ถ้าฉันถูกแช่แข็งก็ไม่เป็นไร
308
00:20:02,050 --> 00:20:03,340
ไม่ต้องแช่แข็งก็ได้
309
00:20:04,470 --> 00:20:06,010
แค่อุณหภูมิความเย็นจัด
310
00:20:06,320 --> 00:20:08,630
เรเว่น ชุดเกือบเสร็จแล้ว
311
00:20:09,050 --> 00:20:11,400
เริ่มนับถอยหลังแล้ว
312
00:20:12,480 --> 00:20:14,060
ไปเดินในหมู่ดาวกันเถอะ
313
00:20:14,280 --> 00:20:17,130
เธอจะไม่ขึ้นไปตายในอวกาศ
แต่จะไปหลุมหลบภัยเพื่ออยู่รอด
314
00:20:17,230 --> 00:20:21,670
ถึงไม่ตาย แต่เธอจะกลายเป็น
คนธรรมดาอีกครั้ง
315
00:20:21,770 --> 00:20:22,830
เธอไม่เคยธรรมดา
316
00:20:22,960 --> 00:20:29,470
อาจพิเศษ แต่ถ้ามีฉันในสมอง หล่อนจะอยู่
ระดับเดียวกับดาวินชี ไอน์สไตน์ โมซาร์ต
317
00:20:29,560 --> 00:20:32,760
และไม่ว่าเมื่อไหร่ ผมก็จะเลือกเรเว่น เรเยส
มากกว่าสามคนนั้น
318
00:20:32,840 --> 00:20:33,790
พอได้แล้ว
319
00:20:33,920 --> 00:20:38,550
เรเว่น ทำไมถึงคิดว่าอนาคตจะต่างจากอดีต
320
00:20:39,530 --> 00:20:43,140
ถึงจะรอด แต่ความเจ็บปวดจะยังเกาะกินเธอ
321
00:20:50,180 --> 00:20:51,570
ฉันไม่ได้เลือกความเจ็บปวด
322
00:20:55,790 --> 00:20:57,000
ฉันเลือกชีวิต
323
00:21:00,400 --> 00:21:01,400
กลับไปทำงานกันเถอะ
324
00:21:11,720 --> 00:21:12,560
จอห์น
325
00:21:13,450 --> 00:21:14,290
จอห์น
326
00:21:17,440 --> 00:21:18,640
ผมไม่ได้เผลอหลับนะ
327
00:21:18,860 --> 00:21:20,950
ฉันมารักษาแผลให้เบลลามี่
328
00:21:22,140 --> 00:21:23,370
อย่าฆ่าเขาล่ะ
329
00:21:28,600 --> 00:21:29,790
ถ้ามีอะไรจะใช้ ผมอยู่นี่นะ
330
00:21:36,120 --> 00:21:37,330
ถึงเวลาแล้ว
331
00:21:39,250 --> 00:21:41,270
ผมไม่ได้อัดข้อมือตัวเองเล่นสนุกๆ หรอกนะ
332
00:21:46,060 --> 00:21:47,610
อยากให้ฉันช่วยเปิดประตูไหม
333
00:21:47,720 --> 00:21:50,880
แอบบี้ ผมเห็นหน้าคุณ
ตอนได้ยินเสียงน้องสาวผมทางวิทยุ
334
00:21:51,020 --> 00:21:51,870
เคนก็อยู่ข้างนอกนั่น
335
00:21:51,960 --> 00:21:52,980
คิดว่าฉันไม่รู้เหรอ
336
00:21:53,120 --> 00:21:56,280
วันนี้ต้องทำให้ดีกว่าเมื่อวาน
เขาบอกผมอย่างนี้
337
00:21:56,560 --> 00:21:58,190
เราถึงจะควรค่ากับการมีชีวิตรอด
338
00:22:01,140 --> 00:22:03,160
จอห์น มาช่วยฉันที
339
00:22:03,340 --> 00:22:04,350
มาเร็วๆ เลย
340
00:22:04,620 --> 00:22:06,550
จอห์น เข้ามาในนี้
341
00:22:27,800 --> 00:22:28,850
เขาไม่เป็นไรหรอก
342
00:22:29,030 --> 00:22:30,370
เขาไม่ใช่ปัญหาของเราหรอก
343
00:22:31,060 --> 00:22:32,940
ระบบควบคุมประตูอยู่ในห้องทำงานหลัก
344
00:22:34,140 --> 00:22:35,340
จาฮาก็เหมือนกัน
345
00:22:36,240 --> 00:22:37,530
วางแผนเรื่องนั้นไว้เหมือนกันใช่ไหม
346
00:22:37,790 --> 00:22:38,630
ครับ
347
00:22:40,560 --> 00:22:42,810
เปิดประตูให้ได้ หรือไม่ก็ตายแต่ได้ลอง
348
00:23:04,040 --> 00:23:06,470
มีเตียงว่างให้เลือกเยอะแยะ
349
00:23:10,830 --> 00:23:13,260
ฉันว่าพวกเราในนี้
คงไม่ใช่คนทั้งหมดของเธอ
350
00:23:16,320 --> 00:23:18,050
- ไนล่า
- เข้ามาสิ
351
00:23:44,010 --> 00:23:45,910
ถ้าฉันเปิดประตู
352
00:23:48,930 --> 00:23:51,320
แล้วทุกคนในหลุมหลบภัยตายกันหมด
353
00:23:54,120 --> 00:23:56,450
ใครจะทำฟาร์มไฮโดรโปนิกส์
354
00:23:57,420 --> 00:24:01,210
กรองอากาศ หรือรีไซเคิลน้ำ
355
00:24:03,920 --> 00:24:04,880
ไม่มี
356
00:24:05,230 --> 00:24:07,600
ฉันไม่ได้ทำเพื่อช่วยผู้คนของตัวเอง
357
00:24:11,420 --> 00:24:13,510
ฉันทำเพื่อช่วยมนุษยชาติ
358
00:24:43,550 --> 00:24:45,010
ฝนหยุดแล้ว
359
00:24:45,650 --> 00:24:46,980
ทุกเผ่ากำลังมา
360
00:24:48,490 --> 00:24:49,710
เราควรหยุดพวกเขาไหม
361
00:25:02,160 --> 00:25:03,090
ไม่
362
00:25:04,580 --> 00:25:05,790
ให้พวกเขามาเถอะ
363
00:25:18,330 --> 00:25:20,020
ถึงเวลาบรรเลงดนตรีแล้ว
364
00:25:28,530 --> 00:25:29,450
ว่าไง
365
00:25:34,100 --> 00:25:36,990
- ขอคุยด้วยสักเดี๋ยวได้ไหม
- ได้สิ เข้ามาเลย
366
00:25:42,720 --> 00:25:44,440
ฉันว่าเราควรเปิดประตู
367
00:25:46,520 --> 00:25:47,880
เรื่องเคนสินะ
368
00:25:48,040 --> 00:25:52,060
ไม่ แต่ถ้าเราเลือกช่วยผู้คนของเรา
แทนที่คนอื่นๆ ข้างนอก
369
00:25:53,050 --> 00:25:55,310
- จะทำให้เรากลายเป็นอะไร
- ผู้อยู่รอดไง
370
00:25:55,780 --> 00:25:57,960
แอบบี้ ผมไม่เข้าใจ
371
00:25:58,800 --> 00:26:00,750
คุณเคยตัดสินใจแบบนี้มาก่อน
372
00:26:01,140 --> 00:26:04,340
สภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกตอนนี้
ก็เหมือนกับคราวเจค
373
00:26:04,700 --> 00:26:06,970
- ทำไมถึงคิดว่ามันต่างกัน
- ตอนนั้นเราอยู่บนยาน
374
00:26:08,240 --> 00:26:12,090
เรานึกว่าเรากำลังช่วย
เผ่าพันธุ์มนุษยชาติ แต่แล้วไงล่ะ
375
00:26:12,340 --> 00:26:14,340
ตอนนี้เราได้ช่วยจริงๆ แล้ว
376
00:26:16,720 --> 00:26:20,020
ถ้าเปิดประตู คนข้างนอกพวกนั้นจะฆ่าเรา
377
00:26:20,160 --> 00:26:22,900
เราทุกคน เริ่มจากคลาร์ก
378
00:26:23,680 --> 00:26:27,630
คุณพร้อมจะปล่อยให้ลูกตายจริงๆ เหรอ
379
00:26:30,480 --> 00:26:32,730
เสียใจกับการสูญเสียของคุณด้วย แอบบี้
380
00:26:37,330 --> 00:26:38,970
ตอนยังอยู่มาร์คัสเป็นคนดี
381
00:26:48,900 --> 00:26:49,810
เขายังอยู่
382
00:26:59,700 --> 00:27:01,690
แอบบี้ ผมสัญญา
383
00:27:02,100 --> 00:27:05,320
ออคเทเวียไม่ปล่อยให้เรื่องร้าย
เกิดขึ้นกับคลาร์กแน่ ผมก็เหมือนกัน
384
00:27:06,420 --> 00:27:07,450
มาลุยกันเถอะ
385
00:27:11,880 --> 00:27:15,090
ประตูนี้ต้องใช้สองคนเปิด
คนหนึ่งจากข้างบน อีกคนอยู่ตรงนี้
386
00:27:15,200 --> 00:27:16,540
ไปประจำตำแหน่งเลย เดี๋ยวนี้
387
00:27:21,170 --> 00:27:22,520
เมอร์ฟี่
388
00:27:29,150 --> 00:27:30,060
ประตู
389
00:27:43,080 --> 00:27:44,750
เร็วเข้า แอบบี้ เร็วสิ
390
00:28:03,240 --> 00:28:04,520
เบลลามี่ หยุดนะ
391
00:28:06,440 --> 00:28:07,680
เราไม่มีเวลาสำหรับเรื่องนี้
392
00:28:08,220 --> 00:28:11,160
ความเข้มของรังสีแย่ลงเรื่อยๆ
และคนข้างบนกำลังล้มตาย
393
00:28:12,850 --> 00:28:15,580
คลาร์ก ทำอะไรน่ะ
394
00:28:16,550 --> 00:28:19,110
เรื่องที่ฉันต้องทำ เหมือนทุกๆ ครั้ง
395
00:28:21,140 --> 00:28:22,770
- เอาล่ะ หลีกไปให้พ้นจากประตู
- ไม่
396
00:28:22,990 --> 00:28:27,360
ครั้งนี้ไม่เหมือนกับปิดประตูยาน
หรือดึงคันโยกที่เมาท์เวธเธอร์
397
00:28:27,680 --> 00:28:29,080
หรือนครแห่งแสง
398
00:28:30,240 --> 00:28:31,950
เรารู้ชัดเจนว่าทำเพื่อหยุดพวกเขา
399
00:28:32,530 --> 00:28:34,540
แต่ตอนนี้เราไม่รู้อะไรเลย
400
00:28:35,380 --> 00:28:39,380
เรารู้ว่าถ้าปิดประตูเอาไว้
มนุษยชาติจะอยู่รอด
401
00:28:41,110 --> 00:28:42,120
ขอร้องล่ะ
402
00:28:45,300 --> 00:28:47,100
ยิงนัดเดียวให้ตายเลยนะ
403
00:28:47,930 --> 00:28:49,650
เป็นทางเดียวที่เธอจะหยุดฉันได้
404
00:29:24,440 --> 00:29:26,710
ฉันรู้ว่าพี่จะมา
405
00:29:29,660 --> 00:29:31,110
ฉันรักเธอมากนะ
406
00:29:37,400 --> 00:29:38,690
ออคเทเวีย พวกเขามาถึงแล้ว
407
00:29:51,620 --> 00:29:53,210
เราคือเผ่าเดียวกัน
408
00:29:54,800 --> 00:29:57,090
ที่นี่คือบ้านเรา
409
00:30:03,000 --> 00:30:04,680
ทุกคนยกเว้นเธอ
410
00:30:08,250 --> 00:30:09,480
เราตกลงกันแล้ว
411
00:30:10,560 --> 00:30:13,320
- เธอบอกว่า...
- ฉันบอกว่าผู้คนของเธอจะรอด
412
00:30:14,040 --> 00:30:15,800
ไม่ได้พูดถึงตัวเธอ
413
00:30:19,560 --> 00:30:25,470
จะบอกพวกเขาว่าเรายึดหลุมหลบภัยไปก็ได้
แต่ตอนนี้ประตูเปิดแล้ว
414
00:30:26,180 --> 00:30:28,720
จงดีใจเถอะ ที่จะถูกเนรเทศแค่ช่วงสั้นๆ
415
00:30:30,250 --> 00:30:31,570
แพรมฟายารออยู่
416
00:30:42,020 --> 00:30:43,370
ยินดีต้อนรับสู่บ้าน
417
00:30:53,080 --> 00:30:56,360
น้ำเย็นพอแล้ว ตอนนี้ชีพจรของคุณเต้นช้าเกินไป
418
00:30:56,750 --> 00:31:00,380
อธิบายให้ผมฟังอีกทีซิ คุณจะใช้วิธีอะไร
ลดกระแสไฟฟ้า ปลุกหัวใจให้ทำงานอีกครั้ง
419
00:31:00,670 --> 00:31:03,700
สายไฟบนเครื่องจับเวลา
จะหยุดทำงานหลังฉันหยุดหายใจ
420
00:31:04,190 --> 00:31:06,500
ฉันตั้งค่าให้มันส่งแรงกระตุ้น
เท่ากับเครื่องกระตุ้นหัวใจ
421
00:31:06,630 --> 00:31:08,430
ในชุดพยาบาลฉุกเฉินของจรวด
422
00:31:09,290 --> 00:31:10,700
อะนาล็อก ผมชอบนะ
423
00:31:13,050 --> 00:31:14,090
ฉันไม่ชอบ
424
00:31:14,640 --> 00:31:17,970
ทำไมไม่ตั้งค่าให้เครื่องหย่อนลงไปในน้ำ
แบบนี้มันพิลึก
425
00:31:18,510 --> 00:31:20,350
ความสามารถของเธอจะเสียเปล่า เรเว่น
426
00:31:20,720 --> 00:31:23,640
อีกทางที่ความสามารถของฉันจะเสียเปล่า
ก็คือตาย
427
00:31:25,370 --> 00:31:26,760
เสียงบ่นนั่นยังอยู่
428
00:31:27,500 --> 00:31:30,010
ถ้าเราช็อกหัวใจคุณ
อาจทำให้หัวใจหยุดเต้น
429
00:31:30,130 --> 00:31:32,700
ถ้าเป็นอย่างนั้น คุณต้องช็อกอีกครั้ง
ด้วยเครื่องกระตุ้นหัวใจ
430
00:31:34,420 --> 00:31:35,570
ใจเย็นค่ะ หัวหน้า
431
00:31:35,990 --> 00:31:39,010
ถึงเวลาลองเสี่ยงอีกครั้ง
ในสภาวะไร้แรงโน้มถ่วง พร้อมโรคหัวใจ
432
00:31:40,020 --> 00:31:42,300
ท้ายที่สุด มนุษย์ทุกคน
มีสัญชาตญาณเอาชีวิตรอด
433
00:31:42,720 --> 00:31:44,340
คุณจะตื่นตระหนก
สัญชาตญาณป้องกันตัวจะทำงาน
434
00:31:44,420 --> 00:31:45,570
คุณจะเอาชนะมันได้ยังไง
435
00:31:46,490 --> 00:31:48,320
- ทำตัวให้เจ๋งเข้าไว้
- ผมพูดจริงนะ
436
00:31:49,270 --> 00:31:50,250
ฉันรู้
437
00:31:51,830 --> 00:31:52,830
ไม่เป็นไรหรอกค่ะ
438
00:31:53,170 --> 00:31:54,260
ประเด็นก็คือ
439
00:31:55,130 --> 00:31:56,930
คุณไม่จำเป็นต้องพร้อมตาย เพื่อมีชีวิตอยู่
440
00:31:59,170 --> 00:32:00,190
ฉันต่างหาก
441
00:32:02,110 --> 00:32:04,900
ถ้ามันได้ผล คุณจะฟื้นขึ้นมา
และเราทั้งคู่จะหายไป
442
00:32:06,790 --> 00:32:08,100
คุณอยู่กับฉันเสมอ
443
00:32:10,980 --> 00:32:11,880
ขอบคุณค่ะ
444
00:32:12,720 --> 00:32:17,480
ผลงานคุณ เรเยส ไม่ใช่ผม ไม่ใช่หล่อน
มันคือคุณตลอดมา
445
00:32:18,730 --> 00:32:21,430
เปลี่ยนใจตอนนี้ยังไม่สายนะ
446
00:33:31,700 --> 00:33:32,820
อยู่นี่เอง
447
00:33:33,450 --> 00:33:34,750
ฉันตามหาไปทั่วเลย
448
00:33:35,410 --> 00:33:36,820
นายไม่ควรมาอยู่ที่นี่ มอนตี้
449
00:33:36,950 --> 00:33:38,270
ไม่มีใครควรอยู่ที่นี่
450
00:33:38,810 --> 00:33:39,950
รู้ไหมทำไมดวงจันทร์เป็นสีแดง
451
00:33:40,200 --> 00:33:41,270
มันแดงจริงๆ เหรอ
452
00:33:43,000 --> 00:33:44,550
ฉันนึกว่าตัวเองเริ่มตาพร่าแล้วซะอีก
453
00:33:45,050 --> 00:33:48,180
มันมาจากคลื่นมรณะน่ะ
ฝุ่นกัมมันตรังสีลอยบนอากาศ
454
00:33:48,980 --> 00:33:51,880
ถ้าเราไปกันตอนนี้ ฉันขับรถไปกลับ
นครหลวงสองรอบได้
455
00:33:52,000 --> 00:33:53,120
น่าจะพอสำหรับทุกคนที่อยาก...
456
00:33:53,180 --> 00:33:55,230
ฉันกำลังจะไปแล้ว
457
00:34:00,960 --> 00:34:02,590
ไม่ว่าข้อบกพร่องจะมากมายแค่ไหน
458
00:34:04,500 --> 00:34:06,230
โลกนี้ก็สวยงามจริงๆ
459
00:34:16,690 --> 00:34:18,190
นายดื่มชาโจบีไปมากแค่ไหนเนี่ย
460
00:34:20,690 --> 00:34:21,870
เท่าที่เหมาะสม
461
00:34:24,000 --> 00:34:25,010
นายทำอะไรลงไป
462
00:34:25,310 --> 00:34:27,130
นายไม่ควรจะรู้แบบนี้เลย มอนตี้
463
00:34:27,230 --> 00:34:29,110
รู้อะไร นายทำอะไร
464
00:34:30,630 --> 00:34:31,800
- ตอบมา!
- ไม่
465
00:34:31,930 --> 00:34:33,540
อย่าถอดออกนะ อย่าทำเพื่อฉัน
466
00:34:33,620 --> 00:34:34,710
อย่าถอดออก
467
00:34:34,890 --> 00:34:36,780
ไม่ นี่มันไม่ได้ช่วย...
468
00:34:36,910 --> 00:34:38,650
- นายต้องปล่อยเราไป
- อย่างกับฉันจะยอม
469
00:34:38,700 --> 00:34:40,800
- ปล่อยสิ ไปจากที่นี่ซะ!
- ลุกขึ้น ไม่งั้นฉันไม่ยกโทษให้แน่
470
00:34:40,880 --> 00:34:43,160
ได้ยินไหม มาด้วยกันเถอะ!
- อย่าพูดแบบนั้น
471
00:34:43,860 --> 00:34:44,840
อย่าใช้ชีวิตกับความรู้สึกนั้น
472
00:34:45,460 --> 00:34:46,390
ไม่ได้
473
00:34:46,800 --> 00:34:47,700
พูดมา...
474
00:34:49,710 --> 00:34:50,770
พูดมาว่านายรักฉัน
475
00:34:51,610 --> 00:34:53,720
อย่าทำแบบนี้กับฉัน ขอร้องล่ะ
476
00:34:53,930 --> 00:34:56,720
บอกมาสิว่านายรักฉัน
ไม่งั้นนายได้เสียใจทีหลังแน่ มอนตี้
477
00:35:03,030 --> 00:35:04,980
นี่มันผิดหลักอนามัย
478
00:35:05,190 --> 00:35:06,390
อ้าปาก
479
00:35:06,720 --> 00:35:07,700
ไม่!
480
00:35:08,990 --> 00:35:10,340
ฉันแค่พยายามจะช่วยนาย
481
00:35:13,050 --> 00:35:15,150
นี่ไม่ใช่เรื่องตลกนะ มันของจริง ไอ้โง่
482
00:35:17,460 --> 00:35:18,730
ให้ฉันช่วยนะ
483
00:35:25,810 --> 00:35:26,900
นี่คือนาย
484
00:35:27,170 --> 00:35:28,780
ถ้านายรู้สึก ก็พูดออกมา
485
00:35:29,450 --> 00:35:30,610
ไม่
486
00:35:36,950 --> 00:35:38,100
ไม่
487
00:35:38,430 --> 00:35:39,740
อยู่กับฉันนะ
488
00:35:39,900 --> 00:35:41,340
อยู่กับฉัน
489
00:35:47,110 --> 00:35:48,590
เฮ้ แจสเปอร์
490
00:35:49,130 --> 00:35:50,190
แจสเปอร์!
491
00:35:53,080 --> 00:35:54,100
แจสเปอร์
492
00:35:57,570 --> 00:35:58,560
ฉันรักนาย
493
00:35:59,880 --> 00:36:00,900
ฉันรักนาย
494
00:36:06,730 --> 00:36:07,800
แจสเปอร์
495
00:36:08,070 --> 00:36:08,910
แจส...
496
00:36:10,180 --> 00:36:11,270
แจสเปอร์
497
00:36:13,750 --> 00:36:14,670
ไม่นะ
498
00:36:16,150 --> 00:36:18,020
ไม่ แจสเปอร์
499
00:36:21,480 --> 00:36:22,520
ไม่
500
00:36:39,380 --> 00:36:40,600
ปล่อยเราไป
501
00:36:42,860 --> 00:36:43,880
พระเจ้า
502
00:36:55,080 --> 00:36:56,300
ฮาร์เปอร์!
503
00:37:11,860 --> 00:37:12,700
ไม่
504
00:37:15,830 --> 00:37:16,810
มอนตี้
505
00:37:44,630 --> 00:37:45,660
ฉันรักเธอ
506
00:38:50,630 --> 00:38:51,570
ตายไม่ได้
507
00:38:52,780 --> 00:38:53,840
สู้สิ
508
00:39:58,690 --> 00:40:00,790
นี่เรเว่น เรเยส
509
00:40:02,380 --> 00:40:03,780
ฉันยังไม่ตาย
510
00:40:10,740 --> 00:40:12,410
สิ่งอำนวยความสะดวกที่นี่ทำงานเองไม่ได้
511
00:40:12,500 --> 00:40:15,150
เราต้องจัดลำดับความสำคัญ
หมอกับวิศวกร
512
00:40:15,410 --> 00:40:16,400
ตกลง
513
00:40:16,930 --> 00:40:17,980
เราจะไปรับเรเว่น
514
00:40:18,090 --> 00:40:19,700
เธอเรียกว่าความยุติธรรมเหรอ
515
00:40:20,540 --> 00:40:24,320
ฉันเรียกว่าแก้ไขให้ถูก
ต้องขอบคุณพี่ฉัน
516
00:40:30,570 --> 00:40:32,010
คุณปล่อยให้เกิดเรื่องแบบนี้เหรอ
517
00:40:33,020 --> 00:40:34,400
พวกเราต้องตายกันสักกี่คน
518
00:40:34,620 --> 00:40:36,320
โชคดีแล้วที่ไม่ตายกันหมด
519
00:40:36,970 --> 00:40:39,030
- โชคดีเหรอ
- เรามีร้อยที่
520
00:40:39,990 --> 00:40:41,270
เผ่าอื่นๆ ได้...
521
00:40:42,380 --> 00:40:44,120
ได้เลือกคนอยู่รอดไว้แล้ว
522
00:40:45,540 --> 00:40:46,900
เราก็ต้องเลือก
523
00:40:48,670 --> 00:40:49,730
ร้อยคน
524
00:40:52,240 --> 00:40:53,750
เรามีคนมากกว่านั้นสี่เท่า
525
00:40:53,880 --> 00:40:55,770
ความเจ็บปวดที่ทุกเผ่าต้องกล้ำกลืน
526
00:41:04,230 --> 00:41:05,400
ต้องการอย่างนี้เหรอ
527
00:41:06,540 --> 00:41:07,690
ไม่มีใครต้องการหรอก
528
00:41:07,830 --> 00:41:09,980
เรื่องนี้ความต้องการไม่เกี่ยว
529
00:41:11,020 --> 00:41:13,870
สไกครูได้ 100 เตียงเหมือนเผ่าอื่นๆ
530
00:41:14,150 --> 00:41:15,510
หนึ่งในนั้นคือเบลลามี่
531
00:41:16,270 --> 00:41:17,580
ที่เหลือก็เลือกกันเลย
532
00:41:21,180 --> 00:41:23,530
คลื่นมรณะจะมาภายใน 24 ชั่วโมง
533
00:41:25,450 --> 00:41:27,230
มีเวลา 12 ชั่วโมงให้ตัดสินใจ
534
00:41:27,730 --> 00:41:29,930
บทบรรยายโดย ไอฟลิกซ์ ประเทศไทย