1
00:00:01,706 --> 00:00:03,493
พวกเราเกิดในอวกาศ
2
00:00:04,013 --> 00:00:06,240
เขาบอกเราว่าพื้นโลกใช้อาศัยไม่ได้
3
00:00:06,733 --> 00:00:10,950
แต่พวกเขาคิดผิด พวกเราสู้
เพื่อเอาชีวิตรอดมา นับตั้งแต่ลงถึงพื้น
4
00:00:12,573 --> 00:00:14,410
บางคนก็เจ็บช้ำเกินเยียวยา
5
00:00:14,880 --> 00:00:16,700
แต่ส่วนใหญ่ก็ยังมีชีวิตรอด
6
00:00:16,933 --> 00:00:19,173
คอยตามหาผู้รอดชีวิต
จากยานอาร์คนอื่นๆ
7
00:00:19,240 --> 00:00:23,470
พยายามสร้างสิ่งที่จับต้องได้จริง
และยั่งยืนจากป่าทึบ... สร้างบ้าน
8
00:00:24,000 --> 00:00:27,680
บรรดาผู้นำเราเชื่อว่า ถ้าอยากอยู่รอด
เราก็ต้องสร้างสันติกับคนบนดิน
9
00:00:28,706 --> 00:00:31,786
แต่สันติเป็นแนวคิด
แปลกประหลาดสำหรับที่นี่
10
00:00:32,360 --> 00:00:33,490
ฉันไม่เข้าไปหรอก
11
00:00:33,573 --> 00:00:34,210
คลาร์ก...
12
00:00:34,226 --> 00:00:36,650
มันก็มีแต่จะคอยเตือนว่าฉันทำอะไรลงไป
เพื่อพาพวกเขากลับบ้าน
13
00:00:36,733 --> 00:00:37,960
ขอให้เราพบกันอีกครั้ง
14
00:00:38,306 --> 00:00:41,800
พวกคนบนดินข้างนอกนั่น
จะต้องบุกค่ายเราแน่ๆ
15
00:00:41,880 --> 00:00:43,630
ถ้าเรารอ เราก็ตาย
16
00:00:43,866 --> 00:00:47,600
ขอคนพร้อมสู้สิบคน
กับปืนไรเฟิลก็จัดการได้แล้ว
17
00:00:47,626 --> 00:00:49,733
คุณขอให้ผมหาปืนมาให้
18
00:00:49,760 --> 00:00:51,040
ถอยไปให้พ้นทาง ไอ้คนบนดิน
19
00:00:51,420 --> 00:00:52,800
คุณคิดว่าตัวเองทำบ้าอะไรอยู่น่ะ
20
00:00:52,820 --> 00:00:54,140
สิ่งที่คุณไม่กล้าจะทำไง
21
00:00:54,170 --> 00:00:56,510
- เลือกไพค์เป็นผู้นำ
- ไพค์ ไพค์ ไพค์
22
00:00:56,570 --> 00:00:58,260
ยินดีด้วย ท่านผู้นำ
23
00:00:58,280 --> 00:00:59,690
ไปทำเรื่องที่เราเริ่มให้จบกันเถอะ
24
00:01:12,160 --> 00:01:13,490
คิดถึงบ้านอยู่เหรอ
25
00:01:14,400 --> 00:01:17,566
คิดอยู่ว่าตกลงอาร์เคเดีย
ยังเป็นบ้านอยู่ไหม
26
00:01:19,413 --> 00:01:21,253
ตอนฉันจากมา มันไม่ได้ชื่อนี้
27
00:01:22,440 --> 00:01:23,370
ตัวฉันก็ไม่ได้เป็นแบบนี้
28
00:01:23,426 --> 00:01:25,733
เธอจากบ้านมาในฐานะวีรสตรี
29
00:01:26,173 --> 00:01:27,840
และเธอก็กลับไปในฐานะเดียวกัน
30
00:01:27,920 --> 00:01:31,910
ผู้สังหารคนบนเขากลับบ้านพร้อมร่าง
ของราชินีเผ่าน้ำแข็ง
31
00:01:31,960 --> 00:01:33,286
เธอนำพาความยุติธรรมมาให้
32
00:01:33,293 --> 00:01:35,186
เธอต่างหากที่เป็นคนนำพามันมา
33
00:01:36,066 --> 00:01:37,970
เรานำสันติสุขมาให้
34
00:01:41,546 --> 00:01:42,600
นั่นไง มากันแล้ว
35
00:01:44,733 --> 00:01:45,880
พระเจ้า ดูสภาพพวกเขาสิ
36
00:01:45,933 --> 00:01:47,720
- ไปเจออะไรกันมาน่ะ
- ดูสิ
37
00:01:48,733 --> 00:01:49,946
เจ็บกันพอสมควรเลย
38
00:01:52,253 --> 00:01:55,230
- เกิดอะไรขึ้น
- เบลลามี่ พี่สบายดีไหม
39
00:01:55,280 --> 00:01:57,490
- พี่ไม่เป็นไร
- เกิดอะไรขึ้นข้างนอกนั่นน่ะ
40
00:02:00,820 --> 00:02:03,700
- นี่มันอะไรกัน
- ท่านผู้นำบอกว่า...
41
00:02:04,360 --> 00:02:05,300
ปิดประตูเลย
42
00:02:05,420 --> 00:02:06,640
โอเค ปิดผนึกประตู
43
00:02:14,630 --> 00:02:15,930
ทุกคน ฟังให้ดี
44
00:02:17,110 --> 00:02:18,210
นี่ นี่ นี่
45
00:02:19,930 --> 00:02:22,760
24 ชั่วโมงก่อน
ทุกคนเลือกผมขึ้นเป็นผู้นำ
46
00:02:23,290 --> 00:02:27,746
ทุกอย่างที่ผมทำตั้งแต่นั้น
และทุกอย่างที่ผมทำต่อไป
47
00:02:28,700 --> 00:02:32,680
จะเป็นเพื่อให้เราบรรลุเป้าหมายเดียว
48
00:02:33,920 --> 00:02:39,930
นั่นคือการสร้างชุมชนอาร์เคเดีย
ที่ยั่งยืน ไม่ต้องพึ่งพาใครและปลอดภัย
49
00:02:39,990 --> 00:02:41,170
- โอเค
- ใช่เลย
50
00:02:41,190 --> 00:02:43,370
เมื่อเช้านี้ ท่ามกลางพื้นที่ชุ่มโคลน
51
00:02:43,986 --> 00:02:51,120
พวกเราไว้อาลัยบรรดาคนที่โดนพรากไป
ด้วยการส่งสารถึงไอ้พวกคนบนดิน
52
00:02:51,613 --> 00:02:54,830
แผ่นดินตรงนี้เป็นของพวกเราแล้ว
53
00:02:57,013 --> 00:03:00,500
หากขัดขืน พวกมันต้องเจอกำลังตอบโต้
54
00:03:00,510 --> 00:03:04,070
หากมันคิดต่อกร มันต้องเจอกับความตาย
55
00:03:05,693 --> 00:03:09,200
วันนี้จะเป็นจุดเริ่มต้นใหม่
จำไว้ได้เลย
56
00:03:09,240 --> 00:03:12,866
จำไว้เหมือนอย่างที่
ไอ้พวกคนบนดินมันจะจำ
57
00:03:16,450 --> 00:03:19,220
ผู้นำไพค์ เอามันเลยครับท่าน ผู้นำไพค์
58
00:03:25,986 --> 00:03:27,490
ไม่มีใครบาดเจ็บ
59
00:03:29,546 --> 00:03:32,460
สิบคนสู้กับ 300 คน
แต่ไม่มีใครบาดเจ็บ
60
00:03:34,653 --> 00:03:36,440
มันเป็นไปได้ไง
61
00:03:40,470 --> 00:03:41,050
เฮด้า
62
00:04:43,613 --> 00:04:45,010
แผลจากกระสุนทั้งนั้น
63
00:04:45,973 --> 00:04:46,280
เฮด้า...
64
00:04:46,325 --> 00:04:47,850
มาทางนี้เร็ว
65
00:04:54,213 --> 00:04:56,280
- อินดรา
- เฮด้า
66
00:04:59,840 --> 00:05:00,500
โอเค
67
00:05:03,590 --> 00:05:04,780
ฉันต้องใช้ผ้าพันแผล
68
00:05:04,800 --> 00:05:06,930
อย่ามายุ่ง แกก็เป็นพวกเดียวกันกับมัน
69
00:05:06,950 --> 00:05:07,370
อินดรา...
70
00:05:07,400 --> 00:05:08,680
ให้คลาร์กช่วยเถอะ
71
00:05:11,200 --> 00:05:12,740
อินดรา เกิดอะไรขึ้น
72
00:05:13,660 --> 00:05:15,750
พวกมันบุกโจมตีตอนเรากำลังหลับ
73
00:05:15,770 --> 00:05:19,400
เราจัดเวรยามให้เฝ้าระวังทิศเหนือ
จับตาดูเอซเกด้า
74
00:05:19,480 --> 00:05:21,430
พวกมันฆ่านักธนูก่อน
75
00:05:22,213 --> 00:05:24,350
ทหารเลวเราเข้าใกล้พวกมันไม่ได้
76
00:05:25,346 --> 00:05:27,533
จากนั้นพวกมันก็ฆ่าคนที่บาดเจ็บ
77
00:05:30,173 --> 00:05:32,000
เพิ่งมีการประชุมไปเมื่อสองวันก่อน
78
00:05:33,270 --> 00:05:34,580
เคนทำแบบนี้ได้ยังไง
79
00:05:34,610 --> 00:05:35,650
ไม่ใช่เคน
80
00:05:37,680 --> 00:05:39,090
ฝีมือไพค์
81
00:05:42,093 --> 00:05:43,490
เธอหนีรอดมาได้ยังไง
82
00:05:44,133 --> 00:05:45,186
เบลลามี่
83
00:05:47,000 --> 00:05:48,540
เบลลามี่มากับพวกนี้ด้วยเหรอ
84
00:05:48,630 --> 00:05:50,530
เขาอยากให้ไว้ชีวิตคนที่บาดเจ็บ
85
00:05:50,960 --> 00:05:52,320
แต่พวกมันไม่ยอมฟัง
86
00:05:53,390 --> 00:05:56,220
เขาเกลี้ยกล่อมไพค์ให้ไว้ชีวิตฉัน
87
00:05:56,306 --> 00:05:58,620
เพื่อให้ฉันเป็นคนส่งสาร
88
00:06:00,740 --> 00:06:01,780
สารว่าอะไร
89
00:06:02,140 --> 00:06:06,126
คนบนฟ้าปฏิเสธเป็นพันธมิตร
90
00:06:06,130 --> 00:06:08,000
ที่นี่เป็นดินแดนของพวกมันแล้ว
91
00:06:08,720 --> 00:06:12,473
เราจะเลือกถอยหรือเราจะเลือกตาย
92
00:06:17,026 --> 00:06:18,410
ส่งม้าเร็วออกไป
93
00:06:21,466 --> 00:06:24,186
เรียกร่วมทัพของทั้ง 12 เผ่า
94
00:06:24,946 --> 00:06:27,980
อีกหนึ่งวัน เราจะทำลายล้างอาร์เคเดีย
95
00:06:28,070 --> 00:06:29,560
ฆ่าทุกคนที่อยู่ข้างในกำแพงนั่น
96
00:06:29,600 --> 00:06:31,610
ขอรับ เฮด้า ทุกคนขึ้นม้า
97
00:06:32,573 --> 00:06:33,330
เดี๋ยวก่อน
98
00:06:35,546 --> 00:06:37,410
ให้เวลาฉันแก้ไขเรื่องนี้หน่อย
99
00:06:38,480 --> 00:06:39,880
ขวางไว้
100
00:06:43,413 --> 00:06:44,340
ทำอะไรน่ะ
101
00:06:44,730 --> 00:06:47,030
ฉันปล่อยให้เธอไปไม่ได้ คลาร์ก
102
00:06:47,120 --> 00:06:49,433
ตกลงฉันเป็นเชลยแล้ว อย่างนั้นเลยเหรอ
103
00:06:50,106 --> 00:06:50,760
ใช่
104
00:06:51,066 --> 00:06:54,330
เล็กซ่า ให้ฉันไปอาร์เคเดียเถอะ
105
00:06:54,386 --> 00:06:54,940
ไม่
106
00:06:55,466 --> 00:06:57,200
อย่างน้อยก็ให้ฉันคุยกับเคน
107
00:06:57,253 --> 00:06:58,730
เราพาตัวเขามาที่นี่ก็ได้
108
00:06:59,866 --> 00:07:03,866
อินดรา ตอนนัดประชุม เคนบอกว่า
เขาให้วิทยุกับคุณไว้
109
00:07:03,876 --> 00:07:05,896
เป็นวิธีส่งสัญญาณหากัน
110
00:07:05,973 --> 00:07:09,153
ส่งสัญญาณไปหน่อย ได้โปรด
111
00:07:17,586 --> 00:07:20,513
จริงรึเปล่าที่เมื่อวานเธอพยายาม
ลอบออกจากค่ายไปหาอินดรา
112
00:07:20,560 --> 00:07:22,666
นี่ คุณไม่มีเรื่องอื่นที่สำคัญกว่า
ให้ห่วงนอกจาก
113
00:07:22,676 --> 00:07:24,876
เรื่องหนูแอบออกไปหาอินดราเหรอ
114
00:07:24,920 --> 00:07:26,133
ก็กลายเป็นว่า
115
00:07:27,600 --> 00:07:29,273
ฉันเรียกเธอมาเพราะเรื่องนี้แหละ
116
00:07:31,200 --> 00:07:33,493
อินดราส่งสัญญาณมา
บอกว่าอยากพบ
117
00:07:34,226 --> 00:07:38,400
ฉันก็อยากไปด้วยตัวเอง
แต่ตอนนี้ไพค์จับตาดูทุกฝีก้าว
118
00:07:42,266 --> 00:07:44,493
คุณอยากให้หนูไปหาอินดราเหรอ
119
00:07:45,386 --> 00:07:47,446
ฉันต้องให้เธอทำเลยละ
120
00:07:48,586 --> 00:07:50,250
หนูเอาด้วย แต่หนูจะออกไปได้ไง
121
00:07:50,280 --> 00:07:51,910
ที่ประตูก็มี...
122
00:07:57,240 --> 00:07:59,846
คลานไปสัก 20 ฟุตจะเจอทาง
พาออกไปนอกกำแพงค่าย
123
00:07:59,866 --> 00:08:02,530
ออกไปข้างนอก
สืบให้ได้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น
124
00:08:02,540 --> 00:08:06,440
แล้วกลับเข้ามารายงานเรา ทำได้ไหม
125
00:08:09,530 --> 00:08:11,390
หนูเกิดมาเพื่อสิ่งนี้เลยต่างหาก
126
00:08:11,613 --> 00:08:13,960
มาร์คัส เคน
รายงานตัวที่ห้องทำงานท่านผู้นำ
127
00:08:14,026 --> 00:08:16,100
มาร์คัส เคน
รายงานตัวที่ห้องทำงานท่านผู้นำ
128
00:08:17,880 --> 00:08:24,506
เป้าหมายเราคือสร้างพื้นที่เพาะปลูก
มีแหล่งน้ำ ทำเลเหมาะต่อการแนวป้องกัน
129
00:08:24,533 --> 00:08:28,553
เอาบริเวณรอบอาร์เคเดีย
สัก 15 กิโลเมตรก็น่าจะพอ
130
00:08:28,560 --> 00:08:29,880
15 กิโลเมตรเหรอครับ
131
00:08:30,680 --> 00:08:31,810
ท่านครับ แถบนั้นมีหมู่บ้านคนบนดิน
132
00:08:31,853 --> 00:08:35,566
ซึ่งไม่ต้องแปลกใจเลยว่าจะ
ต้องมีการโจมตีตอบโต้เกิดขึ้น
133
00:08:36,106 --> 00:08:38,333
เราต้องจัดการที่นั่นเป็นที่แรก
134
00:08:38,386 --> 00:08:41,480
- หมู่บ้านที่ว่าอยู่ตรงไหน
- จัดการกับหมู่บ้านเหรอครับ
135
00:08:44,933 --> 00:08:46,450
ขอเวลาพวกเราหน่อย
136
00:08:47,253 --> 00:08:48,020
ค่ะท่าน
137
00:08:48,066 --> 00:08:50,170
เคนกับลินคอล์นรออยู่ข้างนอกค่ะ
138
00:09:02,460 --> 00:09:04,440
คิดว่าเธออยากได้มันคืน
139
00:09:13,760 --> 00:09:15,640
มีอะไรจะพูดกับฉันไหม
140
00:09:18,506 --> 00:09:20,150
พวกเราทำเกินไปครับ
141
00:09:21,760 --> 00:09:24,760
ฉันรู้ว่ามันดูโหดเหี้ยม
แต่เราไม่ไว้ชีวิตใคร
142
00:09:24,813 --> 00:09:27,686
เสบียงการแพทย์เรามีไม่พอ
ปันไปรักษาพวกมัน
143
00:09:27,696 --> 00:09:32,696
และเรายอมเสี่ยง
ให้มันกลับมาฆ่าเราไม่ได้
144
00:09:38,933 --> 00:09:44,713
เราทุกคนก็รู้กันตั้งแต่เนิ่นๆ แล้วนี่
ว่าสงครามบังคับให้เราต้องทำ...
145
00:09:45,680 --> 00:09:48,493
บางอย่างที่เราต้องใช้ทั้งชีวิต
พยายามจะลืม
146
00:09:50,053 --> 00:09:52,326
ฉันก็แนะนำเธอได้แค่อย่างเดียว
147
00:09:54,053 --> 00:09:58,740
พยายามคิดถึงชีวิตที่เราช่วยไว้ในวันนี้
ไม่ใช่ชีวิตที่ต้องเสียไป
148
00:10:01,893 --> 00:10:03,400
เธอทำได้ไหม
149
00:10:05,493 --> 00:10:06,720
ครับผม
150
00:10:32,986 --> 00:10:34,430
เขาพร้อมพบคุณแล้ว
151
00:10:34,450 --> 00:10:36,680
มันเกิดบ้าอะไรขึ้นข้างนอกนั่นน่ะ
152
00:10:39,440 --> 00:10:41,313
เราทำสิ่งที่มันจำเป็น
153
00:10:42,346 --> 00:10:43,373
ตื่นซะที
154
00:10:45,106 --> 00:10:48,406
เธอโจมตีกองทัพที่เขามาช่วยเรา
155
00:10:48,440 --> 00:10:50,420
เธอฆ่าคนบริสุทธิ์
156
00:10:51,970 --> 00:10:53,410
ตอนนี้เธอเป็นแบบนี้แล้วเหรอ
157
00:10:54,040 --> 00:10:56,380
เธอคิดว่าจะทนอยู่กับตัวเองไม่ได้
หลังเรื่องที่เขาเวธเธอร์
158
00:10:56,933 --> 00:11:00,130
แต่ตอนนี้เธอกลับเริ่มก่อสงคราม
ที่จะฆ่าพวกเราทุกคน
159
00:11:00,150 --> 00:11:01,420
คุณต่างหากที่ต้องตื่น
160
00:11:02,040 --> 00:11:05,870
แล้วไม่ต้องมาบอกผมด้วยว่า
คนแห่งผืนป่ากับเผ่าน้ำแข็งมันต่างกัน
161
00:11:05,906 --> 00:11:10,610
พวกคนแห่งผืนป่าฆ่าเพื่อนผมไป 38 คน
ก่อนคุณจะลงมาถึงพื้นซะด้วยซ้ำ
162
00:11:11,586 --> 00:11:13,380
เราไม่ได้เริ่มอะไรทั้งนั้น
163
00:11:13,893 --> 00:11:15,300
พวกมันต่างหากที่เริ่ม
164
00:11:15,310 --> 00:11:16,600
พวกมันงั้นเหรอ
165
00:11:17,940 --> 00:11:19,810
นายรู้น่าว่าฉันหมายความว่าไง
166
00:11:22,580 --> 00:11:24,073
ฉันเคยรู้
167
00:11:38,270 --> 00:11:39,910
ดาเน่อาการทรุดลงครับ
168
00:11:41,650 --> 00:11:44,110
ให้ยาปฏิชีวนะทุกๆ สองชั่วโมง
169
00:11:45,826 --> 00:11:47,306
ได้ผลเป็นไงบอกด้วย
170
00:11:49,130 --> 00:11:50,710
- เป็นบ้าอะไรน่ะ แอบบี้
- ใจเย็นๆ
171
00:11:50,800 --> 00:11:52,810
- ฉันรู้ว่าเธอไม่สบายใจ
- ไม่สบายใจเหรอ
172
00:11:52,820 --> 00:11:55,120
ฉันเพิ่งไปเข้างานมาเพื่อให้มีคนบอก
ว่าคุณไล่ฉันออกเนี่ยนะ
173
00:11:55,173 --> 00:11:56,260
ฉันไม่ไล่คนออกจากงาน
174
00:11:56,300 --> 00:11:59,313
บอกว่าฉันตกตรวจสุขภาพ
ก็ไม่ต่างกันนั่นแหละ
175
00:11:59,320 --> 00:12:01,410
- เอาน่า นั่งลงก่อน
- ไม่ ฉันไม่ต้องนั่งลง
176
00:12:01,420 --> 00:12:03,430
- ขาฉันสบายดี
- มันไม่ได้สบายดี
177
00:12:04,600 --> 00:12:08,790
ออกไปตรวจตรากับทำงานที่กำแพง
ก็ทำให้อาการเธอแย่ลงด้วย
178
00:12:10,660 --> 00:12:11,970
ก็แล้วไง
179
00:12:13,580 --> 00:12:15,100
ไม่ต้องทำอะไรเลยเหรอ
180
00:12:16,200 --> 00:12:17,410
มันจะทำให้ขาฉันหายดีรึไง
181
00:12:17,420 --> 00:12:19,150
ไม่ ขาเธอจะไม่มีวันหายดี
182
00:12:20,173 --> 00:12:21,959
เป้าหมายของเราคือบรรเทาอาการเจ็บ
183
00:12:21,960 --> 00:12:24,880
แค่นั้นแหละ
แต่ถ้าเธอยังฝืนมันอยู่แบบนี้
184
00:12:25,680 --> 00:12:27,800
แม้แต่เรื่องนั้นก็จะไม่มีทางเกิดขึ้น
185
00:12:31,186 --> 00:12:33,440
เธอยังมีประโยชน์ได้อยู่นะ
186
00:12:48,666 --> 00:12:50,280
ยุ่งกันน่าดูเลยเชียว
187
00:12:53,360 --> 00:12:55,290
ขอต้อนรับกลับบ้าน เธโลนีอัส
188
00:12:57,910 --> 00:12:59,120
มาเริ่มกันเถอะ
189
00:12:59,140 --> 00:13:00,760
โอทัน อยู่ใกล้กันไว้นะ
190
00:13:08,640 --> 00:13:09,580
เปิดประตู
191
00:13:10,466 --> 00:13:12,440
ไม่คิดเลยว่าจะถึงขนาดนี้แล้ว
192
00:13:14,920 --> 00:13:16,630
ออกไปคุมเชิงที่หน้าประตู
193
00:13:19,110 --> 00:13:20,320
ท่านผู้นำจาฮา
194
00:13:22,370 --> 00:13:23,570
ท่านครับ ยินดีที่ได้พบท่าน
195
00:13:24,146 --> 00:13:27,693
ชอว์น กิลเมอร์
สถานีฟาร์มก็รอดด้วยสินะ
196
00:13:27,760 --> 00:13:28,880
รอดกันไม่มากพอหรอกครับ
197
00:13:28,900 --> 00:13:29,940
ชูมือขึ้น
198
00:13:29,986 --> 00:13:31,260
ไม่เป็นไร เขามากับฉัน
199
00:13:31,266 --> 00:13:32,180
ขอโทษครับท่าน
200
00:13:32,773 --> 00:13:34,140
ห้ามคนบนดินผ่านเข้าประตู
201
00:13:34,853 --> 00:13:35,990
คำสั่งของท่านผู้นำ
202
00:13:37,333 --> 00:13:39,080
ก็บอกว่าเขามากับฉัน
203
00:13:40,733 --> 00:13:42,440
บอกให้มันส่งกระเป๋ามานี่
204
00:13:42,480 --> 00:13:43,320
เดี๋ยวนี้เลย
205
00:13:44,500 --> 00:13:46,450
- เฮ้ย หยุดนะ
- โอทัน
206
00:13:47,746 --> 00:13:48,946
มาช่วยกัน จับตัวมัน
207
00:13:49,000 --> 00:13:49,750
โอทัน
208
00:13:51,013 --> 00:13:54,020
หยุดยิง
หมอ เราต้องการหมอ
209
00:13:55,960 --> 00:13:57,410
กระเป๋านี่เป็นของฉัน
210
00:14:00,346 --> 00:14:01,760
มันเอื้อมมือมาคว้าปืนผม
211
00:14:04,106 --> 00:14:05,750
ไม่เป็นไรแล้วนะ โอทัน
212
00:14:07,160 --> 00:14:08,693
ไปที่เมืองแห่งแสง
213
00:14:08,733 --> 00:14:11,450
แอลลี่จะรออยู่ที่อีกฟากนึง
214
00:14:12,890 --> 00:14:15,290
อยู่ตรงนั้น รีบหน่อย
215
00:14:18,910 --> 00:14:19,990
เธโลนีอัส
216
00:14:33,090 --> 00:14:35,940
เขาตายแล้ว ฉันเสียใจด้วย
217
00:14:36,973 --> 00:14:38,000
ไม่ต้องเสียใจ
218
00:14:39,600 --> 00:14:41,010
ความตายไม่ใช่จุดจบ
219
00:14:43,920 --> 00:14:45,760
ดีใจที่ได้พบคุณ แอบบี้
220
00:15:09,072 --> 00:15:09,904
แกนั่นน่ะ
221
00:15:28,470 --> 00:15:31,520
ปกติฉันก็เป็นคนซื่อสัตย์นะ
222
00:15:32,112 --> 00:15:37,032
แต่ถ้าแกไม่ต้องเดินแล้ว
ฉันขอรองเท้าแล้วกัน
223
00:15:43,380 --> 00:15:46,016
เพื่อนฉันขอเก็บรองเท้าไว้ใช้ต่อ ขอบคุณ
224
00:15:46,736 --> 00:15:51,680
แต่ถ้านายไม่ขัดขืน
เราก็จะให้นายใช้ของนายต่อเหมือนกัน
225
00:15:51,808 --> 00:15:53,080
นานเชียวนะ
226
00:15:56,290 --> 00:16:01,850
ขอให้คนที่แกรักโดนหมาป่า
รุมกินต่อหน้าต่อตา
227
00:16:07,392 --> 00:16:08,500
เมื่อกี้เขาพูดว่าไง
228
00:16:09,190 --> 00:16:12,376
บอกว่าสำหรับหัวขโมย นายก็น่ารักดี
229
00:16:12,470 --> 00:16:15,348
เหรอ แย่หน่อยนะ
เขาไม่ใช่สเปกฉัน
230
00:16:20,610 --> 00:16:22,072
ไปจากที่นี่กันเถอะ
231
00:16:25,216 --> 00:16:26,976
ไม่ต้องห่วงจอห์น เมอร์ฟี่หรอก
232
00:16:27,030 --> 00:16:28,380
เด็กคนนั้นเป็นนักสู้
233
00:16:28,430 --> 00:16:29,240
แล้วคนอื่นล่ะ
234
00:16:29,270 --> 00:16:31,936
คุณไปพร้อมคนตั้ง 12 คนนะ เธโลนีอัส
235
00:16:34,140 --> 00:16:35,040
เคน
236
00:16:37,420 --> 00:16:40,200
ขอต้อนรับกลับบ้าน เพื่อนรัก
237
00:16:41,320 --> 00:16:42,310
เครื่องแบบนายอยู่ไหนแล้ว
238
00:16:42,330 --> 00:16:44,724
ไพค์เพิ่งปลดฉันจากการสั่งการ
239
00:16:45,230 --> 00:16:47,120
ริบตำแหน่งลินคอล์นด้วย
240
00:16:48,750 --> 00:16:50,560
ท่านมาได้ถูกเวลาจริงๆ
241
00:16:51,010 --> 00:16:52,180
แอบบี้เล่าให้ฟังแล้ว
242
00:16:53,420 --> 00:16:56,376
- เสียใจเรื่องการเลือกตั้งด้วย มาร์คัส
- ลืมเรื่องการเลือกตั้งไปเถอะ
243
00:16:56,430 --> 00:17:01,020
สงครามที่ท่านทำนายไว้ก่อนไป
กำลังจะปะทุขึ้นแล้ว
244
00:17:01,088 --> 00:17:03,090
ถามเขาสิว่าหายไปไหนมา
245
00:17:03,720 --> 00:17:05,572
ฉันเจอเมืองแห่งแสงแล้ว
246
00:17:07,300 --> 00:17:08,980
เยี่ยมเลย
247
00:17:11,040 --> 00:17:12,290
ไม่ใช่เหรอ
248
00:17:12,420 --> 00:17:14,424
ถามโอทัน เพื่อนเขาสิ
249
00:17:16,050 --> 00:17:18,708
เหมือนว่าตอนนี้เขาจะอยู่ที่นั่น
250
00:17:19,020 --> 00:17:21,130
ผมไม่โทษคุณที่กังขากันหรอกนะ แอบบี้
251
00:17:21,160 --> 00:17:23,440
ผมรู้ดีว่าตัวเองฟังดูเหมือนคนบ้า
252
00:17:23,500 --> 00:17:26,240
แต่มันเป็นของจริง
และมันก็น่าทึ่งมากด้วย
253
00:17:26,310 --> 00:17:29,690
ทุกอย่างที่กังวลกันในตอนนี้
สงคราม อำนาจ...
254
00:17:30,130 --> 00:17:32,700
ไม่มีเรื่องไหนสำคัญในเมืองแห่งแสง
255
00:17:34,820 --> 00:17:36,430
ได้ยินข่าวว่าท่านอยู่ที่นี่ค่ะ
256
00:17:37,140 --> 00:17:39,310
ได้ยินข่าวเหมือนกัน
ว่าคุณรอดมาได้ แฮนน่าห์
257
00:17:39,320 --> 00:17:40,650
ผมดีใจมาก
258
00:17:41,420 --> 00:17:43,470
ผู้นำไพค์อยากพบท่าน
259
00:17:46,010 --> 00:17:48,020
เดี๋ยวเราค่อยว่ากันนะ
260
00:17:58,840 --> 00:18:01,564
ทางนี้เลยค่ะ ท่านผู้นำกำลังรออยู่
261
00:18:08,590 --> 00:18:12,120
คุณดูดีเลยนะ สำหรับคนที่
ไปบุกป่าฝ่าดงมาตั้งสี่เดือน
262
00:18:12,150 --> 00:18:13,192
คุณเองก็เหมือนกัน
263
00:18:14,870 --> 00:18:17,000
ได้ยินมาว่าโดนหนักพอสมควร
264
00:18:17,280 --> 00:18:19,256
เราก็เล่นกลับไปไม่ให้น้อยหน้า
265
00:18:19,270 --> 00:18:20,400
เรื่องนั้นก็ได้ยินเหมือนกัน
266
00:18:20,960 --> 00:18:23,310
- ไม่เห็นด้วยรึ
- ผมไม่ตัดสินใคร
267
00:18:24,270 --> 00:18:25,370
ตั้งแต่เมื่อไร
268
00:18:25,400 --> 00:18:28,124
ผมไม่ใช่คนเดิมเหมือนตอน
สมัยอยู่บนยานอาร์คแล้ว ชาร์ลส์
269
00:18:28,740 --> 00:18:29,856
พวกเราทุกคนนั่นแหละ
270
00:18:30,510 --> 00:18:33,000
ตอนนั้นผมเป็นครู
271
00:18:34,300 --> 00:18:35,780
แต่ตอนนี้ผมเป็นผู้นำ
272
00:18:36,910 --> 00:18:38,720
ผมก็สงสัยอยู่นะ
273
00:18:39,570 --> 00:18:40,540
คุณรู้อะไรมาบ้าง
274
00:18:40,590 --> 00:18:42,170
เขาคิดว่าคุณเป็นภัย
275
00:18:42,230 --> 00:18:44,900
ผมเป็นแค่คนที่อยากช่วยเหลือ
พวกของผม
276
00:18:44,970 --> 00:18:46,170
ไม่ได้เป็นภัยต่อคุณเลย
277
00:18:46,240 --> 00:18:48,080
ช่วยเราเหรอ
278
00:18:48,170 --> 00:18:50,300
ขอโทษที่ต้องพูดตรงๆ นะ เธโลนีอัส
279
00:18:50,340 --> 00:18:53,192
แต่ผมต้องถามว่าคุณกลับมาทำไม
280
00:18:54,330 --> 00:18:55,460
ก็เพิ่งบอกไป
281
00:18:59,350 --> 00:19:01,340
เพื่อกลับมาช่วยคนของผม
282
00:19:01,380 --> 00:19:03,350
คุณอยากให้เขาคิดว่าคุณโง่เหรอ
283
00:19:03,360 --> 00:19:06,472
- คุณเชื่ออย่างนั้นจริงๆ เหรอ
- ใช่ แน่นอน
284
00:19:07,340 --> 00:19:08,730
โอเค ยอมแล้ว
285
00:19:09,510 --> 00:19:11,260
แล้วคุณจะช่วยยังไงไม่ทราบ
286
00:19:11,280 --> 00:19:13,256
ด้วยการปลดปล่อยจิตใจพวกเขา
287
00:19:13,270 --> 00:19:16,424
ออกจากห่วงความเจ็บปวด
ทั้งร่างกายและทางใจ
288
00:19:16,480 --> 00:19:17,360
ผมมาที่นี่
289
00:19:17,900 --> 00:19:20,452
เพื่อนำทางผู้คนที่อาร์เคเดีย
290
00:19:23,370 --> 00:19:24,250
เขาไม่ฟังคุณแล้ว
291
00:19:24,280 --> 00:19:25,910
เชื่อใจกันหน่อย
292
00:19:30,940 --> 00:19:32,352
จะบอกอะไรให้
293
00:19:34,280 --> 00:19:36,628
ตราบใดที่คุณไม่มาขวางทางผม
294
00:19:36,630 --> 00:19:39,140
คุณจะช่วยใครที่เขาอยากให้ช่วยก็เชิญ
295
00:19:39,920 --> 00:19:44,472
พระเจ้าทรงทราบดีว่า
ที่นี่มีคนเจ็บปวดกันมาก
296
00:19:50,340 --> 00:19:52,190
ขอบคุณมาก ท่านผู้นำ
297
00:20:20,530 --> 00:20:21,700
เลือดหยุดไหลแล้ว
298
00:20:21,740 --> 00:20:23,450
เราต้องหาอะไรมาบรรเทาอาการเจ็บปวด
299
00:20:25,296 --> 00:20:26,410
ออคเทเวีย
300
00:20:29,650 --> 00:20:30,470
เคนอยู่ที่ไหน
301
00:20:31,940 --> 00:20:33,300
เขาส่งฉันมา
302
00:20:34,220 --> 00:20:36,620
อินดรา ขอบคุณพระเจ้า
303
00:20:38,280 --> 00:20:39,344
เกิดอะไรขึ้น
304
00:20:42,660 --> 00:20:44,760
เคนแพ้การเลือกตั้งให้กับไพค์
305
00:20:45,740 --> 00:20:47,620
ตอนนี้ทุกอย่างไม่เหมือนเดิม
306
00:20:51,480 --> 00:20:54,100
คนของเธอลงคะแนนให้เรื่องอย่างนี้เหรอ
307
00:20:54,130 --> 00:20:57,260
ไม่ ไม่ ฉันไม่เชื่อ
308
00:20:57,280 --> 00:21:01,269
เธอจะรู้อะไร คลาร์ก
เธอไม่ได้อยู่ที่นั่นมาตั้งนาน
309
00:21:01,270 --> 00:21:02,080
ฟังฉันนะ
310
00:21:02,690 --> 00:21:05,150
อีกไม่ถึงวัน
กองทัพของคนบนดินจะมาที่นี่
311
00:21:05,824 --> 00:21:07,200
ฉันต้องพบเบลลามี่
312
00:21:07,270 --> 00:21:10,072
เบลลามี่ก็เป็นคนลงมือ
เขาเข้าข้างไพค์
313
00:21:10,170 --> 00:21:11,700
ทำไมเธอถึงคิดว่าเขาจะช่วยเรา
314
00:21:11,750 --> 00:21:13,536
เขาช่วยชีวิตอินดรา
315
00:21:17,310 --> 00:21:20,470
ถ้าเรื่องที่ออคเทเวียพูดเป็นความจริง
ก็แสดงว่าไพค์เชื่อใจเขา
316
00:21:20,510 --> 00:21:23,010
ถ้าฉันเข้าหาเขาได้
เขาก็เข้าหาไพค์ได้
317
00:21:23,030 --> 00:21:25,290
เธอเดินผ่านประตูไปเฉยๆ ไม่ได้ คลาร์ก
318
00:21:25,310 --> 00:21:27,530
เธอไปอยู่กับพวกศัตรูเขามา
319
00:21:27,560 --> 00:21:30,020
ถ้าเป็นฉัน ฉันก็จะฆ่าเธอตรงนั้นแหละ
320
00:21:31,990 --> 00:21:33,230
ฉันพาคลาร์กเข้าไปได้
321
00:21:47,856 --> 00:21:50,928
เธออยากไปทางไหนต่อล่ะ
ทางเหนือ ทางใต้
322
00:21:51,632 --> 00:21:53,876
เราสองคนอยู่ด้วยกันนี่รุ่งเลยนะ
323
00:21:58,930 --> 00:22:01,056
ฉันอยากไปตามพี่ชายฉัน
324
00:22:02,670 --> 00:22:04,200
เราคุยเรื่องนี้กันไปแล้ว
325
00:22:05,400 --> 00:22:08,456
โอทันอยู่กับจาฮาที่ค่าย
ทำไมเธอถึงอยากไปที่นั่น
326
00:22:08,500 --> 00:22:10,176
เขาเป็นพี่ชายฉัน
327
00:22:10,210 --> 00:22:11,668
ถ้ามันพอมีโอกาส
328
00:22:12,600 --> 00:22:14,880
ฉันต้องลองพยายาม
หาทางช่วยเขากลับมา
329
00:22:14,910 --> 00:22:16,810
ไปตามโอทันไม่ใช่ความคิดที่ดี
330
00:22:16,830 --> 00:22:18,960
- จอห์น...
- ไม่ใช่ความคิดของคนเอาตัวรอด
331
00:22:18,990 --> 00:22:22,130
งั้นก็รอฉัน เดี๋ยวฉันกลับมา
332
00:22:23,990 --> 00:22:26,440
ในโลกนี้ เวลาคนเขาไป เขาไม่กลับมา
333
00:22:26,510 --> 00:22:29,130
- ฉันกลับนะ
- ไม่ได้กลับมาหาฉัน ฉันเผอิญอยู่ตรงนั้นเฉยๆ
334
00:22:29,150 --> 00:22:32,308
จอห์น มากับฉันเถอะ
335
00:22:36,920 --> 00:22:38,564
ฉันไม่ได้โง่ขนาดนั้น
336
00:22:41,450 --> 00:22:44,544
ตื่น ลุกขึ้นยืน
ตั้งแถวเดี๋ยวนี้ เร็ว
337
00:22:45,610 --> 00:22:47,860
ทำอะไรน่ะ พวกเขาป่วยนะ
338
00:22:47,910 --> 00:22:49,800
จะโยนพวกเขาออกไป
เผชิญกับความหนาวไม่ได้
339
00:22:49,830 --> 00:22:52,470
เราก็ไม่ได้ทำแบบนั้น
แค่จะกักตัวเฉยๆ
340
00:22:52,910 --> 00:22:53,976
อะไรนะ
341
00:22:54,020 --> 00:22:55,172
หลีกไปให้พ้น
342
00:22:57,488 --> 00:22:59,072
- ลุกขึ้นยืน
- เร็วสิ
343
00:22:59,450 --> 00:23:02,676
ลินคอล์น นายไม่อยากเข้ามาตอนนี้หรอก
344
00:23:10,750 --> 00:23:13,300
เราขอให้พวกเขามาที่นี่
345
00:23:13,320 --> 00:23:15,788
เราปันเสบียงให้ไม่ได้แล้ว
346
00:23:16,650 --> 00:23:18,424
- ดาเน่
- ลินคอล์น อย่า
347
00:23:20,900 --> 00:23:24,024
เธอป่วยเกินกว่าจะขยับไปไหน
348
00:23:26,170 --> 00:23:27,780
ฉันว่าก็ดูสบายดีพอจะขยับไปไหนนี่
349
00:23:27,820 --> 00:23:30,108
กิลเมอร์ ถอยไป
350
00:23:30,800 --> 00:23:32,760
แจ็คสัน ทำไมถึงพาเขามาที่นี่
351
00:23:39,320 --> 00:23:40,412
ลินคอล์น
352
00:23:42,520 --> 00:23:45,444
ลินคอล์น ลินคอล์น
353
00:23:54,810 --> 00:23:59,380
ให้ไปด้วยกันเนี่ยแหละ พาตัวไป
354
00:24:04,660 --> 00:24:05,580
เดินสิ
355
00:24:05,640 --> 00:24:08,432
ขอโทษด้วยที่ต้องบังคับกัน
356
00:24:12,500 --> 00:24:13,970
พวกเราทุกคนล้วนเจ็บปวด
357
00:24:14,064 --> 00:24:17,910
บ้างก็เป็นความเจ็บปวดทางกาย
ได้รับบาดเจ็บหรือแก่ตัวลง
358
00:24:17,920 --> 00:24:19,390
บ้างก็เจ็บปวดทางใจ
359
00:24:19,850 --> 00:24:22,730
อย่างเช่น ต้องสูญเสียคนที่เรารัก
360
00:24:22,750 --> 00:24:24,800
หากลองมาคิดๆ ดู ไม่ว่าเราจะ
361
00:24:24,810 --> 00:24:28,310
สู้กับความเจ็บปวดหรือยอมแพ้
ผลก็ออกมาไม่ต่างกัน
362
00:24:28,320 --> 00:24:30,070
มันกัดกร่อนชีวิตพวกเรา
363
00:24:30,090 --> 00:24:32,710
สูบเอาความรู้สึกและเวลาเราไป
364
00:24:32,770 --> 00:24:35,810
บั่นทำลายความสัมพันธ์
ระหว่างเพื่อนและคนรัก
365
00:24:35,890 --> 00:24:39,872
ถ้าเกิดผมบอกพวกคุณว่ามันมีวิธีง่ายๆ
ที่กำจัดความเจ็บปวดนั่นล่ะ
366
00:24:39,952 --> 00:24:42,060
ฉันก็จะบอกว่าคุณมันโคตรไร้สาระ
367
00:24:44,500 --> 00:24:47,960
มันไม่มีวิธีง่ายๆ
ที่กำจัดความเจ็บปวดได้
368
00:24:48,380 --> 00:24:50,080
คุณเองก็รู้ดี
369
00:24:50,190 --> 00:24:52,070
ทนทุกข์ทรมานเหลือเกิน
370
00:24:52,630 --> 00:24:55,420
ถ้าเรากล่อมหล่อนสำเร็จ
คนอื่นต้องตามมาแน่ๆ
371
00:25:00,030 --> 00:25:03,730
นี่ จะทำให้ทุกอย่างหายไป
372
00:25:04,950 --> 00:25:07,272
ขอทีเถอะ
373
00:25:07,710 --> 00:25:10,130
กุญแจสู่เมืองแห่งแสง
374
00:25:11,000 --> 00:25:13,780
สู่ทางรอดและทางปลดเปลื้องทุกอย่าง
375
00:25:16,040 --> 00:25:16,930
โอเค
376
00:25:17,780 --> 00:25:20,290
โอเค ตกลงคุณบอกให้พวกเขาทำอะไร
377
00:25:20,340 --> 00:25:21,780
ให้กลืนเจ้าตัวนี้
378
00:25:21,790 --> 00:25:25,230
แล้วพวกเขาจะอยู่ในเมืองแห่งความสุข
ไปตลอดชีวิตน่ะเหรอ
379
00:25:26,780 --> 00:25:28,890
คุณน่าจะละอายใจตัวเองบ้างนะ
380
00:25:31,380 --> 00:25:34,300
- เราต้องการตัวหล่อน
- หล่อนยังไม่พร้อม
381
00:25:36,410 --> 00:25:38,420
ฉันจะอยู่ที่นี่นะ เมื่อเธอพร้อม
382
00:25:43,950 --> 00:25:45,400
ช่วยเดินไปข้างหน้าด้วย
383
00:25:48,780 --> 00:25:51,460
ตรงไปนั่นแหละ เดินสิ
384
00:25:53,030 --> 00:25:54,590
เร็วเข้า อย่าโอ้เอ้
385
00:25:57,970 --> 00:26:00,210
ลินคอล์น ลินคอล์น
386
00:26:00,240 --> 00:26:01,540
ฉันไม่เป็นไร อย่าฝ่าฝืนคำสั่งเขา
387
00:26:01,560 --> 00:26:02,630
เขาพูดถูก
388
00:26:03,260 --> 00:26:05,330
ลินคอล์น นี่มันเกิดบ้าอะไรขึ้น
389
00:26:05,360 --> 00:26:07,104
เรากักตัวพวกคนบนดิน
390
00:26:07,110 --> 00:26:09,479
ลินคอล์นโดนไปด้วยเพราะ
เขาก่อความไม่สงบที่ส่วนพยาบาล
391
00:26:09,480 --> 00:26:10,990
คนสุดท้ายแล้ว ไปกัน
392
00:26:13,550 --> 00:26:15,880
- เป็นบ้าอะไรของพี่เนี่ย
- ออคเทเวีย...
393
00:26:15,936 --> 00:26:18,230
ฉันเห็นแล้วว่าพี่กับไพค์ทำอะไร
กับกองทัพเล็กซ่า
394
00:26:18,256 --> 00:26:20,500
เบลลามี่ พี่ฆ่าทุกคน
395
00:26:23,460 --> 00:26:25,700
- เบาเสียงลงหน่อย
- เป็นอะไรไป
396
00:26:25,776 --> 00:26:29,000
ไม่ภูมิใจที่สังหารหมู่กองทัพ
ที่เขาส่งมาช่วยเราเหรอ
397
00:26:29,020 --> 00:26:30,288
เราจะไม่ทำเรื่องนี้กันที่นี่
398
00:26:30,320 --> 00:26:33,280
ก็ดี งั้นไปกัน
เพราะฉันยังพูดไม่ใกล้จบเลย
399
00:26:43,240 --> 00:26:44,920
เธอต้องระวังตัวไว้ โอ
400
00:26:44,976 --> 00:26:47,300
ถ้าเธอยังทำแบบนี้ต่อไป
แม้แต่พี่ก็ปกป้องเธอไม่ได้
401
00:26:47,344 --> 00:26:48,450
ขอบคุณที่เตือนกัน
402
00:26:48,528 --> 00:26:51,760
พี่พูดจริงนะ ดูตัวเองสิ
403
00:26:51,824 --> 00:26:54,992
เลิกเล่นเป็นคนบนดินได้แล้ว
ก่อนจะเจ็บตัวจริงจัง
404
00:26:55,056 --> 00:26:57,810
ฉันไม่ได้เล่นอะไรทั้งนั้น
ฉันเป็นของฉันแบบนี้
405
00:26:57,890 --> 00:27:00,376
พี่เป็นพี่ชายฉันนะ
เรื่องนี้ไม่เห็นต้องบอกเลย
406
00:27:10,460 --> 00:27:12,070
ฉันพูดจบละ
407
00:27:23,920 --> 00:27:25,980
เพลาๆ กับออคเทเวียหน่อยนะ
408
00:27:26,992 --> 00:27:28,512
ฉันต้องขอร้องให้หล่อนพาฉันมา
409
00:27:28,576 --> 00:27:30,000
เธอมาทำอะไรที่นี่ คลาร์ก
410
00:27:30,580 --> 00:27:31,344
เราต้องคุยกัน
411
00:27:31,408 --> 00:27:33,640
อ๋อ เธอเป็นคนตัดสินใจสินะ
412
00:27:34,380 --> 00:27:36,070
วันเฮด้าผู้ยิ่งใหญ่
413
00:27:36,120 --> 00:27:38,260
คนที่เลือกคนบนดินแทนพวกตัวเอง
414
00:27:38,304 --> 00:27:40,816
คนที่หันหลังให้พวกเรา
ตอนที่เราไปช่วย
415
00:27:40,900 --> 00:27:42,430
ทีนี้ละ อยากคุย
416
00:27:43,750 --> 00:27:47,440
ฉันมาบอกนายว่า
เผ่าน้ำแข็งชดใช้เราเรียบร้อย
417
00:27:48,704 --> 00:27:51,264
ความยุติธรรมบังเกิด
สำหรับเรื่องที่เขาเวธเธอร์
418
00:27:51,296 --> 00:27:53,360
ฉันมาบอกนายว่าทุกอย่างจบแล้ว
419
00:27:53,408 --> 00:27:54,600
อีกแล้วสินะ
420
00:27:55,260 --> 00:27:57,930
ทำไมเธอถึงมีสิทธิ์ตัดสินใจว่าอะไรจบ
421
00:27:57,950 --> 00:27:59,190
เราจัดการแล้ว
422
00:27:59,220 --> 00:28:00,260
เราเหรอ
423
00:28:00,350 --> 00:28:01,730
เล็กซ่ากับฉัน
424
00:28:03,890 --> 00:28:05,390
ราชินีเผ่าน้ำแข็งตายแล้ว
425
00:28:05,480 --> 00:28:06,688
ปัญหาทุกอย่างจบ
426
00:28:06,720 --> 00:28:09,880
แต่นายก็ปล่อยให้ไพค์ทำลายทุกอย่าง
427
00:28:10,920 --> 00:28:12,550
เธอมาที่นี่ทำไม คลาร์ก
428
00:28:13,780 --> 00:28:15,730
อาร์เคเดียต้องชดใช้
429
00:28:16,230 --> 00:28:19,030
ไม่งั้นเล็กซ่ากับทั้ง 12 เผ่า
จะล้างบางเรา
430
00:28:19,070 --> 00:28:20,860
ก็ลองดูสิ
431
00:28:22,370 --> 00:28:23,829
ได้โปรด บอกที
432
00:28:23,830 --> 00:28:26,430
ว่านายไม่ได้อยากทำสงคราม
433
00:28:31,590 --> 00:28:34,290
เราก็ทำสงครามกันมา
ตั้งแต่ลงถึงพื้นแล้ว
434
00:28:34,330 --> 00:28:36,470
อย่างน้อย ไพค์ก็เข้าใจเรื่องนั้น
435
00:28:36,510 --> 00:28:38,740
ไพค์เนี่ยแหละตัวปัญหา
436
00:28:39,980 --> 00:28:41,392
นายไม่ได้เป็นคนแบบนี้
437
00:28:41,440 --> 00:28:42,440
เธอคิดผิดแล้ว
438
00:28:43,530 --> 00:28:46,480
ฉันเป็นคนแบบนี้มาตลอดต่างหาก
439
00:28:47,120 --> 00:28:51,936
แต่ฉันปล่อยให้เธอ ออคเทเวีย เคน
กล่อมฉันจนเชื่อว่าคนพวกนี้ไว้ใจได้
440
00:28:51,990 --> 00:28:55,090
ทั้งๆ ที่พวกมันก็เผยธาตุแท้
ครั้งแล้วครั้งเล่า
441
00:28:55,180 --> 00:28:58,050
ฉันจะไม่ยอมให้ใครต้องมาตาย
เพราะความผิดพลาดนั้นอีกแล้ว
442
00:28:58,070 --> 00:28:58,990
เบลลามี่...
443
00:29:00,640 --> 00:29:01,720
ฉันต้องการนาย
444
00:29:02,400 --> 00:29:04,180
และเรามีเวลาไม่มาก
445
00:29:05,220 --> 00:29:06,000
เธอต้องการฉันงั้นเหรอ
446
00:29:06,060 --> 00:29:07,680
ใช่ ฉันต้องการนาย
447
00:29:07,740 --> 00:29:09,640
ฉันต้องการผู้ชาย
448
00:29:09,712 --> 00:29:12,784
คนที่ไม่ยอมให้ฉันต้องจับคันโยก
ที่เขาเวธเธอร์คนเดียว
449
00:29:12,790 --> 00:29:15,280
เธอทิ้งฉัน ทิ้งพวกเราทุกคน
450
00:29:15,320 --> 00:29:16,768
- เบลลามี่...
- พอที คลาร์ก
451
00:29:16,810 --> 00:29:18,760
เธอไม่ได้เป็นคนคุมอีกแล้ว
452
00:29:18,800 --> 00:29:23,109
ซึ่งก็เป็นเรื่องดี เพราะมีคนตายตลอด
เวลาเธอเป็นคนคุม
453
00:29:23,110 --> 00:29:25,636
เธอยินดีปล่อยให้น้องฉันโดนระเบิด
454
00:29:25,720 --> 00:29:27,370
แล้วเธอก็ไปตกลงกับเล็กซ่า
455
00:29:27,408 --> 00:29:29,312
คนที่ทิ้งให้เราตายที่เขาเวธเธอร์
456
00:29:29,360 --> 00:29:32,540
บังคับให้เราต้องฆ่า
ทุกคนที่ช่วยเหลือเรา
457
00:29:32,550 --> 00:29:34,620
คนที่เขาเชื่อใจฉัน
458
00:29:38,850 --> 00:29:39,430
ฉัน...
459
00:29:56,200 --> 00:29:57,650
ฉันขอโทษ
460
00:30:05,240 --> 00:30:07,160
ฉันขอโทษที่ไม่อยู่
461
00:30:11,630 --> 00:30:15,470
ฉันรู้ว่าฉันไปได้
เพราะพวกเขามีนาย
462
00:30:43,090 --> 00:30:45,410
ฉันรู้ว่าเรายังแก้ไขเรื่องนี้ได้
463
00:30:48,320 --> 00:30:50,030
ฉันเองก็ขอโทษเหมือนกัน
464
00:30:56,720 --> 00:30:57,440
นี่
465
00:31:00,040 --> 00:31:01,640
ไม่ อย่านะ ไม่เอา
466
00:31:02,090 --> 00:31:05,500
เบลลามี่ อย่านะ พระเจ้า...
467
00:31:20,224 --> 00:31:24,420
ช่างสภาวะไร้แรงโน้มถ่วง
มานั่งแยกเศษเหล็กทำกระสุนงั้นเหรอ
468
00:31:28,230 --> 00:31:30,220
แอบบี้เป็นคนต้นคิดรึเปล่า
469
00:31:30,300 --> 00:31:33,480
เรื่องนี้จะทำให้อาการเธอดีขึ้นเหรอ
470
00:31:38,050 --> 00:31:39,248
ฉันช่วยเธอได้นะ เรเว่น
471
00:31:39,312 --> 00:31:41,530
ไม่ต้องเลย เข้าใจนะ
472
00:31:42,160 --> 00:31:45,689
ทุกคนคิดว่าตัวเองมีความคิดดีๆ
ว่าจะช่วยให้ฉันดีขึ้นได้ยังไง
473
00:31:45,690 --> 00:31:47,260
อยู่แต่ในค่าย
474
00:31:47,290 --> 00:31:49,560
ทำแต่งานที่ให้ฉันนั่งทำ
475
00:31:49,600 --> 00:31:52,350
ขอให้คนอื่นช่วยทุกครั้ง
ที่อยากได้ของบนชั้นวางสูงๆ
476
00:31:52,430 --> 00:31:53,940
แต่รู้อะไรไหม
477
00:31:53,970 --> 00:31:55,830
ฉันไม่ใช่คนคนนั้น
478
00:31:55,888 --> 00:31:58,330
คนอื่นเขาคิดว่าฉันแค่เปลี่ยนตัวเอง
แล้วความเจ็บปวดมันจะหายไป
479
00:31:58,340 --> 00:31:59,740
แต่ฉันทำไม่ได้
480
00:31:59,792 --> 00:32:02,780
ฉันทำแบบนั้นไม่ได้
แล้วฉันก็ทำแบบนี้ไม่ได้ด้วย
481
00:32:21,610 --> 00:32:23,190
เธอมีอะไรต้องเสียล่ะ
482
00:32:34,620 --> 00:32:36,519
ไพค์น่าจะอยู่ที่ห้องพัก
483
00:32:36,520 --> 00:32:37,984
เบลลามี่ นายไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้
484
00:32:38,032 --> 00:32:39,240
ต้องทำสิ
485
00:32:39,312 --> 00:32:40,624
ปล่อยฉันไปเถอะ
486
00:32:40,688 --> 00:32:41,600
เชื่อไม่เชื่อ
487
00:32:41,648 --> 00:32:43,620
นี่ฉันก็ทำเพื่อเธอนะ คลาร์ก
488
00:32:43,664 --> 00:32:47,190
เชื่อไม่เชื่อ
นี่ฉันก็ทำเพื่อนายเหมือนกัน
489
00:32:48,440 --> 00:32:49,990
เธอทำร้ายการ์ดไม่ได้นะ
490
00:32:50,040 --> 00:32:51,664
ก็เพิ่งทำไป ปล่อยคลาร์กเดี๋ยวนี้
491
00:32:51,730 --> 00:32:52,970
พี่ทำไม่ได้
492
00:32:54,540 --> 00:32:55,490
พวกเขากำลังมากันแล้ว
493
00:32:56,110 --> 00:32:57,440
เธอไปเถอะ
494
00:33:04,830 --> 00:33:06,324
คลาร์ก เร็วเข้า
495
00:33:06,400 --> 00:33:07,232
พาไปที่ส่วนสอง
496
00:33:07,264 --> 00:33:08,600
- ไปกัน
- ตามมา
497
00:33:09,810 --> 00:33:10,770
เร็วเข้า
498
00:33:15,480 --> 00:33:16,270
แม่คะ
499
00:33:17,160 --> 00:33:19,280
เรารู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น
รู้ว่าไพค์ทำอะไรลงไป
500
00:33:20,020 --> 00:33:22,512
มีทางไหนที่เราจะช่วย
ไม่ให้เกิดการตอบโต้ได้ไหม
501
00:33:22,544 --> 00:33:23,200
แอบบี้ เร็วเข้า
502
00:33:23,248 --> 00:33:25,180
เรามาที่นี่เพื่อส่งตัวไพค์ให้เขา
503
00:33:26,310 --> 00:33:28,470
เขาเป็นผู้นำที่ผ่านการเลือกตั้งนะ
504
00:33:28,560 --> 00:33:30,340
ประชาชนเรารู้ดีว่าลงคะแนนให้ใคร
505
00:33:30,390 --> 00:33:33,810
อีกอย่าง เขาเป็นคนคุมการ์ด
และมีอาวุธทั้งหมด
506
00:33:33,890 --> 00:33:34,688
เข้าใกล้เขาไม่ได้
507
00:33:34,752 --> 00:33:36,500
และนี่ก็ไม่ใช่วิถีของพวกเราด้วย
508
00:33:36,560 --> 00:33:38,192
บางทีก็คงถึงเวลาเปลี่ยน
วิถีของเราแล้วมั้ง
509
00:33:38,240 --> 00:33:40,590
มีคนรุกล้ำเข้ามา
ปิดทางออกทั้งหมด
510
00:33:41,190 --> 00:33:42,800
พวกเธอสองคนต้องไปเดี๋ยวนี้เลย
511
00:33:42,840 --> 00:33:43,800
แล้วลินคอล์นล่ะ
512
00:33:44,350 --> 00:33:47,844
ถ้าเธออยากช่วยเขา
ก็ช่วยจากข้างนอก ใช้เจ้านี่
513
00:33:47,910 --> 00:33:48,848
มันกินระยะทางไม่ได้มาก
514
00:33:48,912 --> 00:33:51,139
เธอต้องหลบอยู่ใกล้ๆ รอฉันติดต่อไป
515
00:33:51,140 --> 00:33:52,170
ไปได้แล้ว
516
00:33:56,110 --> 00:33:57,540
มากับหนูเถอะนะ
517
00:33:57,650 --> 00:33:59,380
แม่ก็อยากไป
518
00:34:01,930 --> 00:34:03,610
ขอให้เราพบกันอีกครั้ง
519
00:34:23,930 --> 00:34:27,170
ฉันแต่งให้นายดูเหมือนคนตาย
ได้เนียนกว่าเยอะ
520
00:34:29,380 --> 00:34:30,208
พี่ชายเธอ...
521
00:34:30,280 --> 00:34:31,430
เรื่องนั้นรอได้
522
00:34:32,420 --> 00:34:37,444
จนกว่าฉันจะกล่อมให้นายมาด้วยกัน
ซึ่งฉันจะทำจนได้
523
00:34:41,240 --> 00:34:42,710
เลือกเวลาได้เหมาะเหม็งมาก
524
00:35:02,144 --> 00:35:05,780
เราตามหาตัวแกมาหลายวันแล้ว
525
00:35:10,670 --> 00:35:12,930
เรารู้ว่าแกไม่ได้อยู่คนเดียว
ผู้หญิงอยู่ไหน
526
00:35:13,350 --> 00:35:14,176
ไปแล้ว
527
00:35:16,620 --> 00:35:18,396
หาให้เจอ คุกเข่าซะ
528
00:35:18,650 --> 00:35:21,180
แกโดนจับได้ว่าดักปล้นคนในป่า
ของท่านผู้การ
529
00:35:21,250 --> 00:35:23,100
บทลงโทษของความผิดนี้ถึงตาย
530
00:35:23,104 --> 00:35:26,220
ฉันจะถามแกอีกครั้ง
ผู้หญิงอยู่ที่ไหน
531
00:35:26,896 --> 00:35:28,304
ไปลอยตายไป
532
00:35:28,352 --> 00:35:29,424
ช้าก่อน
533
00:35:33,280 --> 00:35:35,024
สัญลักษณ์ศักดิ์สิทธิ์
534
00:35:36,800 --> 00:35:38,210
แกไปได้มาจากไหน
535
00:35:41,810 --> 00:35:44,250
ถ้าฆ่าฉันตอนนี้
นายก็จะไม่มีวันได้รู้
536
00:35:44,336 --> 00:35:47,450
ลุกขึ้นยืน เร็ว
537
00:35:49,970 --> 00:35:51,180
เดินไป
538
00:35:59,880 --> 00:36:01,090
ระวังด้วยล่ะ
539
00:36:01,990 --> 00:36:04,444
รายนี้ไม่ชอบให้ล่ามโซ่
540
00:36:08,620 --> 00:36:11,052
ครั้งนี้ไม่มีแฟนสาว
มาช่วยปล่อยแล้วด้วยนะ
541
00:36:25,510 --> 00:36:28,180
แอบบี้ฝากมาให้ดาเน่
542
00:36:30,176 --> 00:36:31,008
ออคเทเวียล่ะ
543
00:36:31,090 --> 00:36:33,024
หลบออกไปได้กับคลาร์ก
544
00:36:46,430 --> 00:36:51,292
ฉันไม่รู้ว่าเราจะเอาชนะ
ปืนพวกมันได้รึเปล่า
545
00:36:52,480 --> 00:36:55,748
นอกจากพวกเราจะใช้ปืนเองด้วย
546
00:36:59,632 --> 00:37:00,384
เฮด้า...
547
00:37:00,480 --> 00:37:02,068
หล่อนกลับมาแล้ว
548
00:37:11,664 --> 00:37:12,896
ออคเทเวียอยู่ไหน
549
00:37:12,960 --> 00:37:14,600
ยืนเวรยามรอบค่าย
550
00:37:14,608 --> 00:37:18,080
บอกที คลาร์ก
เรื่องนี้มันจะจบยังไง
551
00:37:19,180 --> 00:37:22,090
เธอคิดวิธีช่วยเหลือคนของเธอ
อีกครั้งออกแล้วหรือยัง
552
00:37:22,130 --> 00:37:25,920
ไม่ มีแต่เธอเท่านั้นที่ทำได้
553
00:37:26,000 --> 00:37:28,520
เรื่องที่เกิดขึ้นที่นี่ถือว่าเป็นสงคราม
554
00:37:28,570 --> 00:37:30,300
กองทัพของเธอมาที่นี่เพื่อช่วยเรา
555
00:37:30,320 --> 00:37:32,788
แต่คนของฉันฆ่าพวกเขาไม่มีเหลือ
556
00:37:33,220 --> 00:37:36,028
เธอมีสิทธิ์ตอบโต้ทุกอย่าง
557
00:37:37,340 --> 00:37:39,440
มีสิทธิ์ล้างบางพวกเรา
558
00:37:40,250 --> 00:37:43,470
หรือเธอจะเปลี่ยนแปลงวิถีของเธอ
559
00:37:44,250 --> 00:37:45,990
ทำไมถึงต้องเปลี่ยน
560
00:37:46,650 --> 00:37:48,190
เลือดต้องล้างด้วยเลือด
561
00:37:48,256 --> 00:37:51,284
จริงเหรอ เพราะจากที่เห็นอยู่นี่
562
00:37:51,380 --> 00:37:54,464
เรื่องนี้จะจบต่อเมื่อ
ทุกคนตายแล้วเท่านั้น
563
00:37:56,650 --> 00:37:59,180
เธออยากเป็นผู้นำแบบไหนล่ะ
564
00:38:00,144 --> 00:38:03,652
แบบที่ฆ่าทุกครั้งที่มีโอกาส
เพราะมันคือวิถีแต่โบราณ
565
00:38:03,750 --> 00:38:08,104
หรือแบบที่แสดงให้โลกเห็นว่า
มันมีทางที่ดีกว่านั้น
566
00:38:08,120 --> 00:38:11,220
เธอคิดว่าการไม่ล้างแค้น
เหตุสังหารหมู่คือทางที่ดีกว่ารึ
567
00:38:11,280 --> 00:38:13,724
ถ้ามันทำให้วงจรความรุนแรงจบ ก็ใช่
568
00:38:14,490 --> 00:38:17,210
ถ้ามันทำให้เกิดสันติสุข ก็ใช่
569
00:38:17,950 --> 00:38:20,804
มันต้องมีคนเริ่มก้าวแรก
570
00:38:22,750 --> 00:38:24,744
ให้คนนั้นเป็นเธอเถอะ
571
00:38:29,450 --> 00:38:31,500
เธอบอกว่าอยากได้สันติสุข
572
00:38:31,560 --> 00:38:33,930
ว่าทุกอย่างที่ทำลงไป
คือเพื่อให้มันเกิด
573
00:38:33,970 --> 00:38:37,650
แต่ตอนนี้อีกนิดเดียว สงครามก็จะปะทุ
574
00:38:37,660 --> 00:38:39,730
สงครามที่ตัวเธอหยุดได้
575
00:38:42,620 --> 00:38:43,840
ผู้การ
576
00:38:43,850 --> 00:38:47,220
ท่านต้องไม่พิจารณาเรื่องนี้อย่างแน่นอน
577
00:38:51,910 --> 00:38:54,164
ฉันไม่ได้พิจารณา
578
00:38:57,600 --> 00:38:58,680
ฉันจะทำเลยต่างหาก
579
00:38:58,690 --> 00:38:59,720
เฮด้า ได้โปรด
580
00:38:59,792 --> 00:39:00,712
อินดรา
581
00:39:01,740 --> 00:39:04,540
พวกเราทำราวกับว่าสงครามนั้น
ง่ายกว่าสันติสุข
582
00:39:04,576 --> 00:39:09,376
หากเป็นเช่นนั้นจริง เราก็ไม่ควรพยายาม
บรรลุเป้าหมายที่ยากกว่านั้นเหรอ
583
00:39:09,440 --> 00:39:11,936
โพลิสจะไม่สนับสนุนท่าน
584
00:39:11,950 --> 00:39:12,800
ไททัส...
585
00:39:12,848 --> 00:39:17,052
ไททัสเป็นข้ารองบาทฉัน
ทุกคนเป็นข้ารองบาทฉัน
586
00:39:19,550 --> 00:39:21,890
เธอบอกว่าพวกเขาจะขัดขืนฉันเหรอ
587
00:39:24,140 --> 00:39:26,124
เธอจะขัดขืดฉันเหรอ
588
00:39:27,330 --> 00:39:30,530
ไม่ เฮด้า ฉันไม่ขัดขืนท่าน
589
00:39:31,170 --> 00:39:33,380
งั้นก็ให้เป็นที่รู้กัน
590
00:39:37,800 --> 00:39:40,228
เลือดต้องไม่ล้างด้วยเลือด
591
00:39:42,970 --> 00:39:45,410
สลายพายุนี้
592
00:39:46,740 --> 00:39:49,440
สลายพายุนี้
593
00:39:50,340 --> 00:39:52,696
แล้วรอเถิด
594
00:39:55,500 --> 00:39:59,910
ฉันนอนลืมตารอดูทุกอย่างเกิด
595
00:39:59,930 --> 00:40:04,440
รู้สึกเหมือนมีดวงตานับพันคอยจ้องมอง
596
00:40:07,350 --> 00:40:10,530
ฉันจะนิ่งๆ ไว้
597
00:40:11,430 --> 00:40:15,160
ไม่พูดอะไร
598
00:40:15,550 --> 00:40:18,660
ปลดเปลื้องทุกสิ่งอย่าง
599
00:40:19,090 --> 00:40:21,030
ฉันจะรอ
600
00:40:23,510 --> 00:40:26,920
ไม่ ฉันจะเป็นก้อนหิน
601
00:40:27,900 --> 00:40:31,090
เป็นนักล่า
602
00:40:31,184 --> 00:40:37,560
เป็นหอคอยที่พาดให้เกิดเป็นเงา
603
00:40:40,690 --> 00:40:44,960
จะนอนลืมตารอเฝ้าดูทุกอย่างเกิดขึ้น
604
00:40:44,992 --> 00:40:50,270
รู้สึกเหมือนมีดวงตานับพัน
605
00:40:53,088 --> 00:40:57,260
จะนอนลืมตารอเฝ้าดูทุกอย่างเกิดขึ้น
606
00:40:57,344 --> 00:41:02,460
รู้สึกเหมือนมีดวงตานับพัน
607
00:41:27,680 --> 00:41:30,119
ฉันคือตัวพายุ
608
00:41:30,120 --> 00:41:31,952
ถึงเวลากลับไปทำงานแล้ว เรเว่น
609
00:41:31,968 --> 00:41:35,390
ฉันคือตัวพายุ
610
00:41:35,470 --> 00:41:38,930
ฉันคือตัวพายุ
611
00:41:39,008 --> 00:41:40,450
ฉะนั้นรอดูเถิด