1
00:00:06,125 --> 00:00:08,209
ความเดิมตอนที่แล้ว

2
00:00:08,292 --> 00:00:10,625
นางมีเพียงความเย็นชา

3
00:00:10,709 --> 00:00:13,542
แต่… กับเขาแล้ว มันช่างแตกต่าง

4
00:00:14,667 --> 00:00:16,125
พูดอะไรบ้างสิ

5
00:00:18,042 --> 00:00:20,375
บุนทาโร่ มองข้าสิ

6
00:00:22,167 --> 00:00:23,000
อย่าขยับ

7
00:00:26,292 --> 00:00:28,167
คนตายหลายพันคน

8
00:00:28,250 --> 00:00:30,375
กองกำลังของเราระส่ำระสาย

9
00:00:30,459 --> 00:00:33,292
ถึงเวลาแล้วสำหรับแผนการเวหาสสีชาด

10
00:00:33,375 --> 00:00:36,417
เป็นการบุกแบบสายฟ้าแลบครั้งเดียว
เข้าไปในปราสาทโอซาก้า

11
00:00:36,500 --> 00:00:39,625
น้องชายต่างมารดาของท่านโทรานางะ…

12
00:00:39,709 --> 00:00:42,750
ซึ่งก็คือซาเอกิ โนบุทัตสึ
เราสามารถไปผนึกกำลังกับเขาได้

13
00:00:44,292 --> 00:00:48,584
จะถูกขับให้พ้นจากตำแหน่งอย่างไม่เป็นธรรม

14
00:00:48,667 --> 00:00:49,917
เราจะใช้แผนการเวหาสสีชาด

15
00:01:24,792 --> 00:01:26,459
สงครามยุติแล้ว

16
00:01:27,875 --> 00:01:30,125
สงครามยุติแล้ว

17
00:01:32,125 --> 00:01:33,459
สงครามยุติแล้ว

18
00:01:34,334 --> 00:01:37,000
ท่านโทรานางะเป็นฝ่ายมีชัย

19
00:01:52,084 --> 00:01:58,125
{\an8}(ศึกครั้งแรกของโทรานางะ เมื่อ 46 ปีก่อน)

20
00:02:06,625 --> 00:02:09,959
ข้าขอแสดงความชื่นชม ท่านโทรานางะ

21
00:02:10,375 --> 00:02:12,334
มีคนไม่มากนักที่กำชัยในศึกครั้งแรกของตน

22
00:02:12,417 --> 00:02:14,209
ก่อนจะได้หลับนอนกับหญิงใด

23
00:02:15,917 --> 00:02:17,625
ข้าขอยอมจำนนอย่างเป็นทางการ

24
00:02:19,542 --> 00:02:24,667
บอกอาลักษณ์ของเจ้าเสียด้วยว่า
มิโซกูชิได้ต่อสู้อย่างสมเกียรติแล้ว

25
00:02:26,000 --> 00:02:31,500
แต่โชคชะตาบีบให้ข้าประกาศความพ่ายแพ้
ในศึกที่ไม่อาจชนะนี้

26
00:03:04,000 --> 00:03:09,625
ข้าต้องการให้บันทึกไว้ด้วยว่า
ข้าถูกโค่นจากตำแหน่งโดยไอ้หนูขุนศึก

27
00:03:53,084 --> 00:03:55,917
บางทีเราอาจได้พบกันอีกในปรโลก

28
00:03:57,334 --> 00:04:00,292
บางทีผู้ที่เป็นฝ่ายกำดาบ

29
00:04:00,375 --> 00:04:02,375
อาจเป็นข้า

30
00:05:25,917 --> 00:05:28,625
{\an8}(อิงจากนิยายที่แต่งโดย เจมส์ คลาเวลล์)

31
00:05:34,459 --> 00:05:36,459
(SHOGUN)

32
00:05:45,167 --> 00:05:48,584
(บทที่เจ็ด: เวลาชั่วกะลาลอย)

33
00:06:07,625 --> 00:06:10,792
พวกเขาไม่ได้คุยกันมานานแค่ไหนแล้ว

34
00:06:13,709 --> 00:06:15,084
นานจนจำไม่ได้

35
00:06:18,875 --> 00:06:20,917
แล้วถ้าน้องชายของเขาไม่เอาด้วยล่ะ

36
00:06:24,250 --> 00:06:28,417
เช่นนั้นเราก็แพ้ตั้งแต่คมดาบยังไม่ทันเปื้อนเลือด

37
00:06:36,667 --> 00:06:39,792
กำชับให้ไอ้คนเถื่อนมันปิดปากเงียบด้วย

38
00:06:39,875 --> 00:06:41,875
เขาเข้าใจเจ้าค่ะ ท่าน

39
00:07:21,917 --> 00:07:23,334
ในหุบเขาใกล้ๆ นั้น

40
00:07:24,584 --> 00:07:26,792
ข้าได้เห็นกองทัพที่ซมซานหมดรูป

41
00:07:27,792 --> 00:07:29,417
หรือข้าคิดไปเองนะ

42
00:07:29,500 --> 00:07:31,209
เป็นเช่นนั้นจริงๆ

43
00:07:31,417 --> 00:07:35,959
กองกำลังของข้าประสบกับความสูญเสียใหญ่หลวง
ในแผ่นดินไหวเมื่อไม่นานมานี้

44
00:07:39,084 --> 00:07:41,125
แปลว่าเจ้าอับจนหนทาง

45
00:07:42,042 --> 00:07:43,459
ถึงกับต้องบากหน้ามาระดมพล

46
00:07:43,542 --> 00:07:45,709
กองทหารมหึมาของน้องชายที่มิได้เก่งกาจ

47
00:07:55,334 --> 00:07:56,834
เจ้านี่มันระยำหมาจริงๆ

48
00:07:57,209 --> 00:08:00,459
ข้าอุตส่าห์นึกไปว่าจะมีการต้อนรับอันยิ่งใหญ่
จากกองทัพของเจ้า

49
00:08:01,459 --> 00:08:04,709
พวกอีหนูของข้าต่างตัวสั่นงันงกด้วยความกลัว

50
00:08:07,084 --> 00:08:09,792
เจ้าดูดีนะ น้องพี่

51
00:08:11,125 --> 00:08:14,917
ถ้าเจ้าไม่มีอะไรจะทำ
นอกจากคอยพิทักษ์แอ่งน้ำในยูเซนจิ

52
00:08:15,000 --> 00:08:16,750
เจ้าเองก็จะดูดีเหมือนกัน

53
00:08:21,375 --> 00:08:23,292
งั้นข่าวที่ร่ำลือกันก็เป็นจริงสินะ

54
00:08:24,292 --> 00:08:25,959
เจ้าฝึกคนเถื่อนจนเชื่องแล้ว

55
00:08:27,334 --> 00:08:28,250
อันจิน

56
00:08:29,709 --> 00:08:32,042
ท่านอันจิน อย่าลืมโค้งคำนับด้วย

57
00:08:39,792 --> 00:08:45,084
เป็นเกียรติที่ได้พบกับเครือญาติ
ของนายท่านของข้า

58
00:08:48,209 --> 00:08:51,167
ข้าสิต้องรู้สึกเป็นเกียรติ

59
00:08:52,875 --> 00:08:55,375
อันจินเป็นฮาตาโมโตะของข้า

60
00:08:56,917 --> 00:09:02,750
กลยุทธ์ปืนใหญ่ของเขาสำคัญกับเป้าหมายของเรา

61
00:09:03,250 --> 00:09:05,209
เจ้ามีข้อเสนอให้ข้านี่

62
00:09:05,459 --> 00:09:08,459
ใช่ หารือกันวันพรุ่งนี้เป็นการดีที่สุด

63
00:09:09,792 --> 00:09:12,500
คืนนี้ เราจะเมากันให้สำราญเต็มที่

64
00:09:14,792 --> 00:09:18,334
ข้าชอบข้อเสนอนี้เสียแล้วสิ

65
00:09:20,500 --> 00:09:21,959
ซามูไรแห่งคันโต

66
00:09:23,334 --> 00:09:28,000
คนของข้าต่างก็กระหาย
ที่จะได้ร่วมรบเคียงบ่าเคียงไหล่เจ้า

67
00:09:31,792 --> 00:09:35,959
ยังไงก็ขอขอบใจที่มาพบข้า ซาเอกิ

68
00:09:38,750 --> 00:09:42,959
แต่ก่อนอื่น มีคนบอกว่าแถวนี้มีน้ำพุร้อน

69
00:09:43,959 --> 00:09:44,792
ตามข้ามา

70
00:10:09,459 --> 00:10:11,250
ขูดรีดกันเหลือเกิน…

71
00:10:11,334 --> 00:10:13,542
บริการของคิขุแค่คืนเดียวคิด 300 เหรียญเงิน

72
00:10:13,917 --> 00:10:15,959
หนึ่งสัปดาห์ก็ตก 12,000 ใช่ไหม

73
00:10:18,000 --> 00:10:21,417
แค่ให้มายั่วยวนน้องชายพันทางต่างแม่ของข้า

74
00:10:22,375 --> 00:10:24,459
ตอนแรกกินขอค่าบริการที่สูงกว่านี้มาก

75
00:10:25,000 --> 00:10:26,792
แต่ข้าสามารถต่อรองให้นางลดราคา…

76
00:10:27,417 --> 00:10:33,084
ถ้าท่านตกลงให้นางเข้าพบเป็นการส่วนตัว
นานหนึ่งกะลาลอย

77
00:10:33,167 --> 00:10:34,542
เลอะเทอะ…

78
00:10:44,334 --> 00:10:46,042
นายท่านอยากพบข้าหรือ

79
00:10:47,209 --> 00:10:49,042
ระหว่างงานเลี้ยงคืนนี้

80
00:10:49,125 --> 00:10:51,084
อันจินจะต้องวางตัวสุภาพที่สุด

81
00:10:51,375 --> 00:10:54,334
และจะพกดาบ ห้ามพกปืน

82
00:10:55,417 --> 00:10:57,167
เพราะเขาเป็นฮาตาโมโตะ

83
00:10:57,250 --> 00:11:00,625
นายท่านของเราขอให้ท่านวางตัวอย่างดีที่สุด
และกรุณาพกดาบไปด้วย

84
00:11:00,709 --> 00:11:02,834
ให้เหมาะสมกับตำแหน่งฮาตาโมโตะ

85
00:11:02,917 --> 00:11:04,167
นายท่าน ข้าขอถาม…

86
00:11:06,709 --> 00:11:08,334
คำสั่งใช้แผนการเวหาสสีชาดนี่

87
00:11:08,417 --> 00:11:12,834
แปลว่าข้าจะมีตำแหน่งบัญชาการทางทะเล
ระหว่างการโจมตีของเราใช่หรือไม่

88
00:11:16,209 --> 00:11:20,875
เขาสอบถามถึงบทบาทของเขา
ระหว่างแผนการเวหาสสีชาด

89
00:11:20,959 --> 00:11:23,417
สำหรับเรือของอันจินและบทบาทของเขา…

90
00:11:24,709 --> 00:11:26,375
ข้ายังไม่ได้ตัดสินใจ

91
00:11:27,417 --> 00:11:28,834
จบเรื่องเท่านี้

92
00:11:32,042 --> 00:11:35,167
นายท่านยังไม่ได้ตัดสินใจใดๆ
เรื่องของท่านหรือหน้าที่ของท่าน

93
00:11:35,250 --> 00:11:37,542
และข้าขอแนะให้ท่านไม่ต่อความยาวในเรื่องนี้

94
00:11:45,542 --> 00:11:48,792
ข้าอาจจะเข้าใจผิด
เรื่องความนับหน้าถือตาที่เขาให้ข้า

95
00:11:49,292 --> 00:11:53,042
ข้าได้รับมอบของกำนัลมากมาย
ตำแหน่งเอย ดาบเอย ที่ดินเอย

96
00:11:53,125 --> 00:11:56,459
แต่พอถึงเวลาที่ข้าจะต้องรับใช้เขาจริงๆ
เขากลับเมินใส่ข้าซะงั้น

97
00:11:59,917 --> 00:12:02,292
ข้าชักสงสัยแล้วว่า
ของกำนัลมีความหมายบ้าบออะไรไหม

98
00:12:03,959 --> 00:12:05,334
แล้วมันคืออะไรกันแน่…

99
00:12:05,417 --> 00:12:06,375
แผนการเวหาสสีชาดนี่

100
00:12:09,084 --> 00:12:12,209
ข้าไม่ได้เรียกเขามา
เพื่อหารือถึงแผนการเวหาสสีชาด

101
00:12:12,292 --> 00:12:14,334
ข้าขอให้ท่านปล่อยผ่านไป

102
00:12:28,084 --> 00:12:32,709
กรุณาบอกเขาว่าข้าพร้อมแล้ว
กับอะไรก็ตามที่โชคชะตาของเราจะพาไป

103
00:12:34,292 --> 00:12:37,375
เขาบอกว่าเขาพร้อมอยู่เคียงข้างท่านเสมอ

104
00:12:38,625 --> 00:12:40,625
สุดแล้วแต่โชคชะตาจะพาไป

105
00:12:52,334 --> 00:12:54,667
แหม จะเป็นใครไปได้นอกจากท่านโอมิ

106
00:12:59,667 --> 00:13:03,292
ข้าแวะมาขอใช้บริการของแม่นางคิขุ
ในอีกประเดี๋ยว

107
00:13:03,750 --> 00:13:05,042
นางว่างไหม

108
00:13:05,125 --> 00:13:07,125
น่าเสียดายที่นางไม่ว่างเจ้าค่ะ

109
00:13:07,209 --> 00:13:10,625
สำหรับน้องชายของนายท่าน
ท่านซาเอกิน่ะเจ้าค่ะ

110
00:13:11,250 --> 00:13:14,750
ท่านโทรานางะจองตัวนางเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์

111
00:13:15,500 --> 00:13:17,209
ข้าขอคุยกับนางคงไม่ว่ากระไร

112
00:13:18,125 --> 00:13:22,084
สำหรับซามูไรหนุ่มผู้ทะเยอทะยานอย่างท่าน

113
00:13:22,167 --> 00:13:26,917
เราอาจจะหานางคณิกา
ที่เหมาะสมกับท่านมากกว่าได้นะเจ้าคะ

114
00:13:27,084 --> 00:13:28,500
ไม่ ข้าไม่คิดเช่นนั้น

115
00:13:29,084 --> 00:13:32,417
ตั้งแต่ที่คิขุรับเจ้าคนเถื่อนเป็นแขก

116
00:13:32,500 --> 00:13:34,334
โรงน้ำชาของท่านก็เสื่อมไปนะ

117
00:13:34,584 --> 00:13:37,750
ท่านอันจินจะทำอะไรในโรงน้ำชาของข้า

118
00:13:37,834 --> 00:13:41,334
ก็ไม่ใช่เรื่องที่ข้าจะเอามาพูดหรอกเจ้าค่ะ

119
00:13:42,917 --> 00:13:45,667
แต่เท่าที่ข้าจำได้

120
00:13:46,250 --> 00:13:51,042
คืนนั้นใจเขาไม่ได้อยู่กับคิขุ
หากแต่เป็นหญิงอื่นเจ้าค่ะ

121
00:14:04,375 --> 00:14:05,750
ฟูจิ

122
00:14:07,542 --> 00:14:08,917
ท่านปู่

123
00:14:10,375 --> 00:14:13,542
ข้านี่แย่จริงๆ
ไม่ทราบเลยว่าท่านปู่จะมาเยือนถึงนี่

124
00:14:14,750 --> 00:14:17,209
ปู่ตั้งใจมาให้เจ้าประหลาดใจน่ะสิ

125
00:14:23,167 --> 00:14:26,167
บ้านช่องห้องหับของเจ้าสะอาดสะอ้านดีนะ

126
00:14:32,125 --> 00:14:33,917
ก็พอสมควรเจ้าค่ะ

127
00:14:43,000 --> 00:14:49,000
ปู่อยากเอามาให้เจ้าด้วยตัวเองนี่ไง

128
00:14:53,417 --> 00:14:58,417
ตอนเราแยกกันที่โอซาก้า
ปู่สัญญาว่าจะดูแลรักษามันให้เจ้าอย่างดี

129
00:14:59,917 --> 00:15:05,125
เป็นเพราะท่านปู่
เราถึงได้กลับมาร่วมชายคากันอีก

130
00:15:06,500 --> 00:15:08,042
เมื่อข้าทำหน้าที่เสร็จสิ้น

131
00:15:08,500 --> 00:15:13,000
ข้าจะจบชีวิตของข้า
และกลายเป็นเถ้าธุลีเช่นเดียวกัน

132
00:15:14,375 --> 00:15:16,542
ทำไมเจ้าไม่อยากมีชีวิตอยู่

133
00:15:18,125 --> 00:15:24,000
และดื่มด่ำกับชัยชนะ
ที่พวกเขายอมสละชีวิตเพื่อให้ได้มา

134
00:15:27,209 --> 00:15:33,042
มันจะลงเอย… ด้วยชัยชนะหรือเจ้าคะ

135
00:15:38,292 --> 00:15:39,459
ขออภัยเจ้าค่ะ

136
00:15:40,959 --> 00:15:42,667
ด้วยกำลังพลที่แข็งแกร่งของเรา

137
00:15:43,584 --> 00:15:45,792
แน่นอนว่าเราจะเป็นฝ่ายมีชัยเจ้าค่ะ

138
00:15:46,917 --> 00:15:49,959
ลูกชายของท่านปู่ ท่านบุนทาโร่

139
00:15:50,500 --> 00:15:52,167
นับเป็นเกียรติที่เรามีเขาอยู่ด้วย

140
00:16:06,667 --> 00:16:10,042
หวังว่าอิชิโดะจะยกพลกันมาทั้งโอซาก้า
เพื่อประจันหน้ากับเรา

141
00:16:10,875 --> 00:16:12,625
ข้าได้ยินมาว่า

142
00:16:12,709 --> 00:16:15,834
การฆ่าครั้งแรกในสนามรบนั้น
สุขสมยิ่งกว่าการร่วมรักครั้งแรก

143
00:16:15,917 --> 00:16:17,917
ไปได้ยินมาจากที่ไหน

144
00:16:18,584 --> 00:16:20,542
ใครๆ ก็พูดกันแบบนั้น

145
00:16:20,625 --> 00:16:22,792
ก็ขึ้นอยู่กับผู้หญิงที่ท่านนอนด้วย

146
00:16:57,834 --> 00:17:02,334
ลูกชายของเจ้าโตเป็นหนุ่มใหญ่แล้วนะ

147
00:17:02,917 --> 00:17:04,500
ครั้งสุดท้ายที่ข้าเห็นนางาคาโดะ

148
00:17:05,125 --> 00:17:08,959
คางของเจ้านั่นยังเกลี้ยงเกลา
พอๆ กับไอ้จ้อนเลย

149
00:17:11,292 --> 00:17:12,334
นี่ เจ้าหลานชาย

150
00:17:12,709 --> 00:17:16,625
ข้าพนันเลยว่าเจ้าเปลี่ยนสาวคู่นอนไม่ซ้ำหน้า
ทุกทิวาราตรี

151
00:17:17,667 --> 00:17:19,542
ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นแหงๆ

152
00:17:19,709 --> 00:17:21,000
เจ้านี่ใส่ไคล้

153
00:17:21,500 --> 00:17:26,459
อาของเจ้าน่ะ เขามีลูกเล่นแพรวพราว
ไม่ว่ากับสาวที่ไหน

154
00:17:27,250 --> 00:17:28,834
นี่ก็โป้ปด

155
00:17:31,125 --> 00:17:32,000
มีอะไรตลกหรือ

156
00:17:32,084 --> 00:17:35,792
ท่านซาเอกิตั้งข้อสังเกตว่านานแค่ไหนแล้ว
ที่ตัวเองไม่ได้เจอท่านนางาคาโดะ

157
00:17:43,959 --> 00:17:46,709
ท่านต้องรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งแน่…

158
00:17:48,584 --> 00:17:51,959
ที่ได้เห็นว่าภรรยาของท่านปฏิบัติหน้าที่

159
00:17:52,042 --> 00:17:55,000
ต่อท่านอันจินอย่างทุ่มเทเพียงนั้น

160
00:17:55,917 --> 00:17:57,959
เจ้าหมายถึงหน้าที่ของนางต่อนายท่านของเรา

161
00:18:01,042 --> 00:18:05,417
ท่านอาให้เกียรติเล่าเรื่องพวกนี้
ให้ข้าฟังหน่อยขอรับ

162
00:18:06,625 --> 00:18:09,167
ท่านพ่อของข้าเป็นเด็กแบบไหนหรือ

163
00:18:09,542 --> 00:18:12,709
อ๊ะ เรื่องนี้สนุกแน่

164
00:18:13,459 --> 00:18:15,167
เจ้ารู้ไหมว่าพ่อของเจ้ายังเด็กอยู่เลย

165
00:18:15,250 --> 00:18:17,084
ตอนที่เขาชนะศึกครั้งแรกของเขา

166
00:18:17,750 --> 00:18:21,209
โยชิอิ โทรานางะ ไอ้หนูขุนศึก

167
00:18:21,667 --> 00:18:23,417
แต่นั่นยังไม่ใช่ทีเด็ดนะ

168
00:18:23,959 --> 00:18:29,334
มีคนบอกข้าว่าตอนที่มิซูโกชิผู้อัปยศ
ต้องยอมก้มหัวคำนับเขาในความปราชัยนั้น

169
00:18:29,417 --> 00:18:33,209
ก็เป็นพ่อของเจ้าที่เพิ่งจะอายุได้ 12 ปีเท่านั้น

170
00:18:33,292 --> 00:18:40,292
ที่เงื้อดาบตัดหัวของศัตรูจนหลุดออกจากบ่า
ภายในฉับเดียว

171
00:18:46,750 --> 00:18:52,084
ท่านซาเอกิ ท่านได้รับของกำนัล
จากนายท่านของเราหรือยัง

172
00:18:54,959 --> 00:18:56,625
แม่นางคณิกา ได้แล้ว

173
00:18:57,292 --> 00:18:58,334
ขอบใจจริงๆ

174
00:18:59,042 --> 00:19:03,125
นางเป็นสตรีผู้เลอโฉม
แต่ความงามหาได้ยืนยาวไม่

175
00:19:03,917 --> 00:19:08,500
ไม่ต่างกับความพยายามที่จะไขว่คว้าสายน้ำ
หรือสังวาสกับอาทิตย์อัสดง

176
00:19:10,042 --> 00:19:16,625
พรุ่งนี้เราจะพูดคุยกันอย่างเป็นทางการ
ในเรื่องเกี่ยวกับพันธมิตรของเรา

177
00:19:17,084 --> 00:19:18,709
ทำไมไม่คุยคืนนี้เลยล่ะ

178
00:19:19,084 --> 00:19:20,292
ใจเย็นไว้ก่อน

179
00:19:20,375 --> 00:19:21,959
ไร้สาระ

180
00:19:23,375 --> 00:19:25,792
ข้าทนกระหายใคร่รู้แบบนี้ไม่ได้

181
00:19:26,459 --> 00:19:30,917
โยชิอิ โทรานางะผู้ยิ่งใหญ่
จะเสนออะไรให้กับกองทัพของข้า

182
00:19:31,792 --> 00:19:35,209
ข้าถูกใจที่นี่ไม่น้อยเลย

183
00:19:36,167 --> 00:19:38,042
บางทีพี่ชายของข้า

184
00:19:39,209 --> 00:19:42,209
อาจจะยกแคว้นอิซุให้ข้าใช่ไหม

185
00:19:43,084 --> 00:19:45,792
แบบนั้นก็คงยอดไปเลย

186
00:19:47,167 --> 00:19:48,292
หลานข้า

187
00:19:49,209 --> 00:19:51,334
ข้ายังมีเรื่องเล่าเกี่ยวกับพี่ชายของข้าอีกเรื่อง

188
00:19:51,625 --> 00:19:53,584
เรื่องนี้รู้กันอยู่ไม่กี่คน

189
00:19:54,334 --> 00:19:56,792
ครั้งหนึ่งเขาถูกส่งตัวไปในฐานะตัวประกัน

190
00:19:56,875 --> 00:20:01,834
เพื่อเป็นเครื่องยืนยันพันธไมตรีของเรา
ที่มีต่อสกุลอิมะทานิ

191
00:20:02,834 --> 00:20:07,750
ท่านแม่ของเราบอกเขาว่าให้กล้าหาญเข้าไว้

192
00:20:08,084 --> 00:20:10,834
ท่านแม่ว่าคนสกุลมิโนวาระกลัวไม่เป็น

193
00:20:12,417 --> 00:20:18,667
แต่พอถึงคราวที่เขาต้องจาก
อ้อมอกของท่านแม่ไปจริงๆ

194
00:20:19,250 --> 00:20:23,125
มีคนบอกข้าว่าเขากลัวขนาดขี้แตกขี้แตนเชียว

195
00:20:23,209 --> 00:20:27,750
ต้องขี่ม้าไปเลอะๆ เทอะๆ แบบนั้น
ตั้งสิบโยชน์เลย

196
00:20:36,875 --> 00:20:39,084
ข้าไม่ได้ตั้งใจจะลบหลู่ดูหมิ่นอะไรนะ

197
00:20:41,917 --> 00:20:44,459
ข้าก็แค่อยากบอกว่า

198
00:20:45,167 --> 00:20:49,042
พูดถึงม้าตัวนั้นทีไร ข้าก็นึกสงสารมันทุกที

199
00:20:59,292 --> 00:21:00,167
นางาคาโดะ

200
00:21:02,000 --> 00:21:03,500
เจ้าอยากได้แบบไหน

201
00:21:05,334 --> 00:21:07,417
เรื่องเล่าขาน ตำนาน…

202
00:21:08,292 --> 00:21:11,917
หรือว่าความจริง

203
00:21:12,250 --> 00:21:14,417
เป็นต้นว่า ข้อเสนอนี้

204
00:21:15,959 --> 00:21:20,834
คงจะเป็นตำนานที่เล่าขานกัน
หากข้าได้เป็นเจ้าผู้ครองแคว้นอิซุ

205
00:21:22,167 --> 00:21:23,584
น่าเสียดาย…

206
00:21:25,042 --> 00:21:28,250
ข้าได้ตกลงใจรับข้อเสนออื่นแล้ว

207
00:21:43,417 --> 00:21:44,417
นายท่าน

208
00:21:45,250 --> 00:21:48,875
กองทัพของซาเอกิปิดกั้นถนนออกจากอิซุทุกสาย

209
00:21:53,792 --> 00:21:55,875
บัดนี้ทุกจุดตรวจถูกเฝ้าไว้หมดแล้ว

210
00:21:57,000 --> 00:21:58,417
เป็นคำสั่งของใคร

211
00:22:19,167 --> 00:22:23,250
"อาศัยอำนาจตามคำสั่งของคณะอุปราช

212
00:22:23,334 --> 00:22:26,209
เราขอเชื้อเชิญให้ท่านโทรานางะ

213
00:22:26,292 --> 00:22:32,792
ยอมสยบต่อหน้าเราที่โอซาก้า
และแก้ต่างเรื่องพฤติกรรมขายชาติของเขา

214
00:22:33,375 --> 00:22:37,209
เขาจะต้องให้คำตอบ

215
00:22:37,292 --> 00:22:40,542
กับซาเอกิ โนบุทัตสึ

216
00:22:40,625 --> 00:22:45,417
ผู้เป็นทูตของเรา และเป็นอุปราชคนที่ห้า
ที่เพิ่งได้รับการแต่งตั้ง"

217
00:22:46,875 --> 00:22:47,792
อุปราชหรือ

218
00:22:48,625 --> 00:22:52,625
แปลว่าอิชิโดะหาคนมาแทนข้าได้ในที่สุดสินะ

219
00:22:53,167 --> 00:22:56,959
ได้รับเกียรติถึงเพียงนี้
ขุนนางไหนเล่าจะปฏิเสธได้ลงคอ

220
00:22:58,334 --> 00:23:01,792
ท่านกำลังทำความฉิบหายให้ราชอาณาจักร

221
00:23:02,750 --> 00:23:03,959
นางาคาโดะ

222
00:23:04,042 --> 00:23:08,417
บทลงโทษตามระเบียบของเจ้า
ข้อหาฆาตกรรมเนบาระ โจเซน

223
00:23:08,500 --> 00:23:10,959
และคำสั่งให้คว้านท้องตัวเอง

224
00:23:14,334 --> 00:23:15,250
อย่ารับ

225
00:23:24,959 --> 00:23:30,125
ข้าเป็นเกียรติที่ได้พิจารณาคำขอของคณะอุปราช

226
00:23:32,084 --> 00:23:34,209
ข้าจะนำไปไตร่ตรองอย่างถี่ถ้วน

227
00:23:34,917 --> 00:23:38,334
และจะให้คำตอบแก่เจ้าก่อนตะวันตกดินวันพรุ่งนี้

228
00:23:43,417 --> 00:23:50,125
เจ้ากับบริวารของเจ้าจะอยู่ในอาจิโระ
จนกว่าเจ้าจะตัดสินใจ

229
00:24:12,125 --> 00:24:13,667
จะเกิดอะไรขึ้นหากเขายอมจำนน

230
00:24:13,750 --> 00:24:17,417
พวกเราจะถูกพาไปยังโอซาก้า
และถูกบังคับให้หมอบแทบเท้าของท่านอิชิโดะ

231
00:24:17,500 --> 00:24:19,917
ท่านโทรานางะจะถูกประหารชีวิต

232
00:24:21,459 --> 00:24:23,917
และคนของเขาครึ่งหนึ่งจะคว้านท้อง
แสดงความสวามิภักดิ์

233
00:24:24,000 --> 00:24:26,167
เรือเอรัสมุสของข้ายังทอดสมออยู่ในอ่าวเล็กนั่น

234
00:24:26,250 --> 00:24:28,875
ถ้าท่านจัดการให้เขาอนุญาตให้ข้าขึ้นเรือได้

235
00:24:28,959 --> 00:24:32,500
คืนนี้ข้าก็จะลงไปที่ท้องเรือ ดูน้ำเสียได้
ดำลงไปข้างกราบเรือไม่ยากอะไร

236
00:24:32,584 --> 00:24:34,542
ตรวจกระดูกงู แล้วก็ต้องทำความสะอาดหน่อย

237
00:24:34,625 --> 00:24:38,167
คนของยาบุชิเกะ
อาจจะมาช่วยข้าตั้งเสาหัวเรือสำรองได้

238
00:24:38,250 --> 00:24:39,709
ข้าจะซ่อมใบเรือเอง

239
00:24:41,334 --> 00:24:44,125
แล้วเราก็จะสามารถล่องออกจากช่องแคบ…
เราอาจจะ…

240
00:24:49,584 --> 00:24:51,209
เราจะทำอะไรได้หรือ ท่านอันจิน

241
00:24:53,417 --> 00:24:56,334
ตอนนี้ไม่ว่าอะไรก็ย่อมดีกว่านั่งงอมืองอเท้า

242
00:25:50,584 --> 00:25:52,792
เมื่อเร็วๆ นี้ ท่านส่งอิการาชิ แม่ทัพของท่าน

243
00:25:53,792 --> 00:25:58,959
ไปเจรจาเรื่องข้อตกลงสงบศึกลับๆ
กับคณะอุปราช

244
00:26:00,292 --> 00:26:05,459
ท่านอิชิโดะต้องการให้แม่ทัพของท่าน
เดินทางกลับไป

245
00:26:05,542 --> 00:26:07,292
พร้อมกับคำตอบของเขา

246
00:26:38,875 --> 00:26:40,542
มูราจิ นั่นมันตราของใคร

247
00:26:48,334 --> 00:26:49,667
แจ๋วไปเลยเว้ยเฮ้ย

248
00:26:53,459 --> 00:26:55,125
ไม่ได้ยินเรื่องแผนการสักนิดเลยหรือ

249
00:26:55,667 --> 00:26:58,584
นายท่านของเรากำลังใคร่ครวญอยู่

250
00:27:02,125 --> 00:27:06,125
อย่างน้อยให้ข้าเดินทางไปแจ้งข่าว
กับกองกำลังของเราในเอโดะก็ยังดี

251
00:27:07,667 --> 00:27:12,959
ซาเอกิวางกำลังคนไว้ทั่วภูเขาลูกนี้

252
00:27:14,125 --> 00:27:16,375
พวกเราคงตายกันหมดก่อนท่านจะไปถึง

253
00:27:27,584 --> 00:27:28,417
ท่านพ่อ

254
00:27:29,584 --> 00:27:30,584
ท่านตัดสินใจว่าอย่างไร

255
00:27:32,709 --> 00:27:35,334
เราจะฟาดฟันกับศัตรูจนตายหรือไม่

256
00:27:39,750 --> 00:27:42,000
เหตุใดจึงมีแต่พวกที่ไม่เคยทำศึก

257
00:27:43,209 --> 00:27:45,375
ที่กระสันอยากลงสนามรบกันนัก

258
00:27:49,417 --> 00:27:51,834
แหมๆ ท่านโทรานางะ…

259
00:27:53,000 --> 00:27:55,917
ขออภัยด้วยที่ต้องรบกวนท่านเจ้าค่ะ

260
00:27:57,334 --> 00:28:00,250
แต่ท่านหญิงมาริโกะสัญญากับข้าว่า
ท่านจะมีเวลาให้ข้าหนึ่งกะลาลอย

261
00:28:00,334 --> 00:28:02,042
กลับไปนั่งนับเหรียญเงินเถอะเจ้าน่ะ

262
00:28:02,834 --> 00:28:04,417
ไม่เห็นหรือไงว่าเรากำลังมีธุระกัน

263
00:28:04,500 --> 00:28:05,750
ไม่ต้อง นางาคาโดะ

264
00:28:07,334 --> 00:28:08,667
สัญญาต้องเป็นสัญญา

265
00:28:12,250 --> 00:28:17,250
ใครจะไปรู้ว่าเราเหลือเวลากันสักกี่กะลาลอย

266
00:28:24,625 --> 00:28:26,959
ข้าขอขอบพระคุณที่ท่านให้เกียรติ

267
00:28:27,667 --> 00:28:29,500
ทั้งที่อนาคตของท่านแขวนอยู่บนเส้นด้าย

268
00:28:30,750 --> 00:28:35,292
ท่านยังอุตส่าห์ยอมผ่อนผันตามความคิดของข้า

269
00:28:36,709 --> 00:28:38,084
เจ้าต้องการอะไร

270
00:28:39,584 --> 00:28:45,209
ท่านทราบไหมเจ้าคะ
ว่าการอยู่ในป่าต้นหลิวมันหมายถึงอะไร

271
00:28:46,042 --> 00:28:50,459
มันหมายถึงการสละทั้งชีวิตของตัวเอง
เพื่อรับใช้บุรุษผู้ยิ่งใหญ่

272
00:28:50,542 --> 00:28:54,209
ความเยาว์วัย พลัง ไหวพริบ
และเสน่ห์ของเรา…

273
00:28:54,292 --> 00:28:56,167
ล้วนถูกพรากไปจากเรา

274
00:28:56,875 --> 00:28:59,500
แล้วความสาวของเราก็ร่วงโรย
จากนั้นก็ถูกเขี่ยทิ้ง

275
00:29:01,959 --> 00:29:04,792
ที่เจ้าว่ามานี่มันเกี่ยวกับข้าตรงไหน

276
00:29:05,542 --> 00:29:08,917
ท่านกำลังสร้างเมืองแห่งใหม่ขึ้นในเอโดะ

277
00:29:09,750 --> 00:29:12,917
ข้าคิดว่าเมืองนั่นเป็นบรรทัดฐานให้กับอนาคตได้

278
00:29:16,584 --> 00:29:21,959
พวกเราบางคนก็ไม่มีอนาคตหรอก

279
00:29:22,584 --> 00:29:24,709
ถึงกระนั้น ที่เอโดะ…

280
00:29:24,792 --> 00:29:27,959
โปรดรับป่าต้นหลิว
ไว้ในการคุ้มครองของท่านด้วยเจ้าค่ะ

281
00:29:29,417 --> 00:29:31,417
แม้เมื่อท่านจากไปแล้ว

282
00:29:42,000 --> 00:29:46,292
ลองนึกภาพเขตพื้นที่
ที่มีอาณาบริเวณเป็นสัดส่วนสิเจ้าคะ

283
00:29:46,375 --> 00:29:49,875
ไม่มีซ่องโสเภณีอีกต่อไป
มีเพียงโรงน้ำชาดังที่ข้าทำไว้ที่นี่

284
00:29:49,959 --> 00:29:52,250
รวมกันอยู่ในบริเวณเดียว

285
00:29:53,750 --> 00:29:55,917
และมีการก่อตั้งสหภาพสำหรับหญิงงามเมือง

286
00:29:57,500 --> 00:30:00,459
โปรดมอบอนาคตที่เรืองรอง
แก่พวกเราเถอะเจ้าค่ะ

287
00:30:01,334 --> 00:30:06,084
ให้เราได้โรยราด้วยความสง่างาม
ซึ่งได้ถูกบ่มเพาะขึ้นจากการอุทิศวัยเยาว์ของเรา

288
00:30:08,042 --> 00:30:09,000
กรุณาด้วยเจ้าค่ะ

289
00:30:16,709 --> 00:30:21,667
ขอบใจที่ชวนคุยเรื่องใหม่ๆ ที่ข้าไม่เคยฟังมาก่อน

290
00:30:25,375 --> 00:30:26,417
อย่างไรก็ดี…

291
00:30:27,042 --> 00:30:34,000
ข้าเกรงว่าอนาคตของข้าจะสั้นเกินไป
สำหรับแผนที่คิดการณ์ไกลของเจ้า

292
00:30:37,834 --> 00:30:40,500
อย่างนั้นหรือเจ้าคะ

293
00:30:43,875 --> 00:30:47,625
บรรดามนตรีของท่านเชื่อว่า
จุดจบของท่านใกล้เข้ามาแล้ว

294
00:30:49,250 --> 00:30:51,250
แต่ตัวข้าเองนั้น ข้าฉงน…

295
00:30:53,459 --> 00:30:55,750
ชะตาของข้าถูกลิขิตไว้แล้ว

296
00:30:58,000 --> 00:31:00,750
ชะตานั้นเปรียบได้กับดาบ

297
00:31:00,834 --> 00:31:04,125
มีประโยชน์เฉพาะผู้ที่กวัดแกว่งมันได้

298
00:31:05,334 --> 00:31:07,375
ข้าเกิดมายากจนข้นแค้น

299
00:31:07,459 --> 00:31:09,250
ถูกเลี้ยงดูโดยนางรำ

300
00:31:11,584 --> 00:31:15,417
ส่วนมากพวกนางก็สาปแช่งโชคชะตาอันน่าชิงชัง

301
00:31:17,667 --> 00:31:21,417
แต่ความยากเข็ญที่ข้าประสบพบเจอ
สอนให้ข้าทะเยอทะยานและเหลี่ยมจัด

302
00:31:25,334 --> 00:31:29,209
อีกทั้งยังทำให้ข้าเป็นสตรี
ที่ประสบความสำเร็จที่สุดในแคว้นอิซุ

303
00:31:29,709 --> 00:31:31,334
เฉกเช่นที่ความยากเข็ญของท่าน

304
00:31:31,417 --> 00:31:34,875
ทำให้ท่านเป็นคนเจ้าเล่ห์เพทุบาย
อย่างที่ท่านเป็นในวันนี้

305
00:31:36,625 --> 00:31:38,875
เพียงแต่ว่ามันไม่สมเหตุสมผลเอาเสียเลย

306
00:31:39,167 --> 00:31:40,209
ท่านโทรานางะ

307
00:31:40,834 --> 00:31:44,292
สายลับคนไหนก็บอกเขาได้ว่า
มีกองทัพกำลังมุ่งตรงมาหาเขา…

308
00:31:44,709 --> 00:31:48,375
เหตุใดจึงปล่อยให้กองกำลังที่อ่อนแอของท่าน
ตกเป็นเป้าเพียงนั้นเล่า

309
00:31:50,709 --> 00:31:53,250
เหตุใดจึงพลาดท่าแบบสะเพร่าเพียงนั้นเล่า

310
00:31:55,834 --> 00:31:58,209
เจ้าคิดว่าข้าหมายใจให้เป็นเยี่ยงนี้หรือ

311
00:32:00,125 --> 00:32:03,209
หลังจากกองทัพของข้า
ล้มตายเป็นเบือเพราะแผ่นดินไหวหรือ

312
00:32:05,917 --> 00:32:07,709
ข้าต้องขออภัยเจ้าค่ะ นายท่าน

313
00:32:09,209 --> 00:32:11,792
ข้าคงจะเข้าใจผิดไปเจ้าค่ะ

314
00:32:14,584 --> 00:32:16,959
อย่างข้าจะไปรู้เรื่องรู้ราวอันใด

315
00:32:18,417 --> 00:32:21,417
ข้ามันก็แค่กะหรี่หมดสภาพคนหนึ่ง

316
00:32:23,584 --> 00:32:26,334
และก็หมดเวลาของข้าแล้ว

317
00:32:50,209 --> 00:32:53,167
ดูเหมือนน้ำจะไม่พอให้เราลงกันทุกคนนะ

318
00:33:28,667 --> 00:33:30,084
ดีจริงๆ

319
00:33:34,459 --> 00:33:40,375
อะไรทำให้ท่านแน่ใจเหลือเกินว่า
นายท่านของเรามีแผนการ

320
00:33:40,459 --> 00:33:41,834
แล้วมันจะมีทางไหนอีกเล่า

321
00:33:41,917 --> 00:33:43,375
ยกธงขาวหรือ

322
00:33:43,459 --> 00:33:46,459
จะให้ยอมแพ้แบบนั้น พ่อของข้าทำไม่เป็นหรอก

323
00:33:47,667 --> 00:33:51,834
บางคราข้าก็หวังว่า
เราจะกลับไปมีชีวิตแบบเก่าได้…

324
00:33:52,042 --> 00:33:54,584
แบบเมื่อครั้งที่เรือของคนเถื่อนยังไม่มาน่ะ

325
00:33:55,084 --> 00:33:58,625
ครั้งที่เรายังเป็นแค่หมู่บ้านหาปลาน่าสังเวชจนๆ

326
00:34:01,000 --> 00:34:01,834
จริงขอรับ

327
00:34:04,875 --> 00:34:07,750
แต่ชีวิตที่นี่มันช่างสงบสุขดีแท้นะขอรับ

328
00:34:08,459 --> 00:34:12,375
พวกเราสูญเสียสิ่งดีๆ หลายอย่างตั้งแต่นั้นมา

329
00:34:12,709 --> 00:34:14,167
สิ่งดีๆ ทุกอย่างที่เราเคยมี

330
00:34:14,625 --> 00:34:18,167
หายไปหมดแล้วเพราะเราไขว่คว้ามากขึ้น

331
00:34:18,250 --> 00:34:20,417
เราก็แค่ต้องมีแผนการ

332
00:34:21,000 --> 00:34:23,667
เราจะกำราบไอ้ซามูไรปวกเปียกพวกนั้น
ให้มากเท่าที่ทำได้…

333
00:34:24,459 --> 00:34:25,584
"ซามูไรปวกเปียก" หรือ

334
00:34:28,417 --> 00:34:34,042
คำพูดดูหมิ่นของเจ้าช่างทื่อมะลื่อ
ไม่ผิดกับดาบที่ไร้คมของเจ้า

335
00:34:34,875 --> 00:34:36,792
นี่ไม่ได้ง่ายสำหรับข้าเลยสักนิด

336
00:34:37,375 --> 00:34:40,042
พ่อของเจ้ากับข้า… เรากินแหนงแคลงใจกัน

337
00:34:41,625 --> 00:34:44,542
แต่เราก็ยังเป็นครอบครัว

338
00:34:44,959 --> 00:34:47,625
ท่านไม่ละอายใจในที่สิ่งที่ตัวเองทำบ้างหรือ

339
00:34:48,042 --> 00:34:51,167
พอนึกถึงมรดกตกทอดของตัวเองแล้ว
ก็ไม่เห็นต้องละอาย

340
00:34:51,959 --> 00:34:53,500
เจ้าก็ควรคิดดูบ้างนะ นางาคาโดะ

341
00:34:56,000 --> 00:34:58,000
การถูกฆ่าทิ้งเหมือนหมูเหมือนหมา…

342
00:34:58,917 --> 00:35:01,709
ถูกลืมทั้งที่ยังไม่เป็นที่จดจำ…

343
00:35:03,459 --> 00:35:07,250
หากมันคือชะตากรรมของข้า
นั่นก็จะเป็นความตายที่งดงาม

344
00:35:08,667 --> 00:35:10,500
แบบนั้นไม่เรียกว่างดงามหรอก

345
00:35:11,834 --> 00:35:13,334
ความตาย…

346
00:35:15,875 --> 00:35:18,625
เป็นแค่หนทางอันเดียวดายในพงไพรพนา

347
00:35:49,625 --> 00:35:51,834
ตอนนี้ท่านคงหวังให้ตัวเองได้ไปอยู่ในหม้อนั่นละสิ

348
00:35:52,542 --> 00:35:53,959
จะได้หมดเคราะห์หมดโศกกันไวๆ

349
00:35:57,000 --> 00:35:59,709
ข้าถูกลิขิตให้ต้องพานพบกับชะตากรรมนี้

350
00:36:00,667 --> 00:36:02,875
ทุกครั้งที่รอดตายมาได้
จะมีการรอคอยใหม่รอข้าอยู่

351
00:36:04,125 --> 00:36:06,292
ครั้งแรกก็ที่หน้าผานั่น อีกครั้งที่โอซาก้า

352
00:36:06,375 --> 00:36:07,375
แล้วก็ตอนนี้

353
00:36:10,000 --> 00:36:11,792
ข้ามาเพ้อเจ้อให้ท่านฟังทำไมเนี่ย

354
00:36:12,834 --> 00:36:14,709
คุยกับท่านก็เหมือนผายลม

355
00:36:19,125 --> 00:36:20,917
ท่านยังไม่รู้วิธีใช้ดาบเลยด้วยซ้ำ

356
00:36:25,542 --> 00:36:26,375
ชักสิ

357
00:36:26,667 --> 00:36:27,500
เร็วเข้า

358
00:36:29,084 --> 00:36:29,917
ชักเลย…

359
00:36:30,000 --> 00:36:31,834
ดูท่าจะต้องฝึกดาบจริงๆ แล้ว

360
00:36:37,375 --> 00:36:38,625
ถือให้มันดีๆ หน่อย

361
00:36:40,292 --> 00:36:41,459
ถือสองมือ

362
00:36:42,459 --> 00:36:43,292
อีกทีซิ

363
00:36:43,584 --> 00:36:44,417
หยิบขึ้นมา

364
00:36:45,334 --> 00:36:46,959
อีกทีหรือ

365
00:36:47,042 --> 00:36:50,292
ข้าพอรู้ตัวแล้ว ข้าเป็นแค่กะลาสี
จนปัญญากับเรื่องมีดดาบจริงๆ

366
00:36:50,375 --> 00:36:52,250
ท่านพูดอะไร ข้าฟังไม่ออกสักคำ

367
00:36:53,042 --> 00:36:53,875
หยิบขึ้นมาเดี๋ยวนี้

368
00:36:57,167 --> 00:37:00,125
ตอนนี้ข้ากำลังหยิบดาบขึ้นมาด้วยอาการสงบ

369
00:37:08,000 --> 00:37:10,167
มัวขำอะไรอยู่

370
00:37:13,375 --> 00:37:14,459
ท่านทำอะไร

371
00:37:28,792 --> 00:37:30,292
เอาเลย ตามสบาย

372
00:37:32,250 --> 00:37:33,584
ตายตอนไหนก็เหมือนกัน

373
00:37:53,375 --> 00:37:54,792
ถ้าข้าไม่อยู่ตรงนี้ ท่านตายไปแล้ว

374
00:37:54,875 --> 00:37:55,709
เจ้าบื้อเอ๊ย

375
00:38:09,584 --> 00:38:13,584
อาการบาดเจ็บของท่านยังไม่หายดี
พอจะมากวัดแกว่งหอกแบบนี้

376
00:38:14,209 --> 00:38:16,750
ถ้าเกิดสงครามขึ้นจริงๆ ข้าก็ต้องสู้

377
00:38:17,625 --> 00:38:19,625
มันคงจะดีที่จะได้ออกรบเสียที

378
00:38:20,792 --> 00:38:23,167
เราจะได้ทำสิ่งที่เป็นเกียรติแก่ผู้ที่จากไปก่อนเรา

379
00:38:23,959 --> 00:38:25,834
อย่างสามีผู้ล่วงลับของท่าน

380
00:38:27,917 --> 00:38:31,500
สิ่งที่ทาดาโยชิทำเพื่อพ่อของข้าในวันนั้น…

381
00:38:34,959 --> 00:38:38,917
ที่จริงมันควรจะเป็นข้าที่แข็งขืนใส่อิชิโดะ
กับการกระทำดูแคลนของเขา

382
00:38:40,959 --> 00:38:42,500
ถ้าข้ากล้าหาญกว่านี้

383
00:38:43,125 --> 00:38:49,292
บางทีทาดาโยชิกับลูกชายของท่าน
อาจไม่ต้องเอาชีวิตไปทิ้งและยังอยู่กับเราในวันนี้

384
00:38:54,417 --> 00:38:59,334
เราทำอะไรเท่าที่ทำได้ เมื่อสบโอกาส

385
00:39:01,334 --> 00:39:04,500
แล้วก็หวังใจว่ามันจะเพียงพอแล้ว

386
00:39:13,000 --> 00:39:14,834
ที่ดินทุกแห่งในโอกาซากิ

387
00:39:14,917 --> 00:39:18,709
ให้ส่งมอบให้กับหลานๆ ของข้า
เมื่อพวกเขาโตเป็นผู้ใหญ่

388
00:39:22,334 --> 00:39:23,167
แล้วก็…

389
00:39:24,292 --> 00:39:25,167
กิน

390
00:39:26,667 --> 00:39:29,125
แบ่งที่ดินสองแปลงในเอโดะออกมา

391
00:39:30,625 --> 00:39:32,959
ให้นางไว้ใช้ตามประสงค์ของนาง

392
00:39:39,542 --> 00:39:42,167
นายท่าน โทดะ ฮิโรคัตสึขอรับ

393
00:39:59,500 --> 00:40:01,792
นายท่าน ด้วยความเคารพ…

394
00:40:04,834 --> 00:40:07,125
ข้ามีเรื่องสำคัญอยากหารือกับท่านเป็นการด่วน

395
00:40:09,959 --> 00:40:11,709
ข้าขอให้ภรรยาของข้าอยู่ฟังด้วย

396
00:40:24,042 --> 00:40:25,125
ก่อนที่เราจะตาย

397
00:40:26,917 --> 00:40:28,667
ข้าขออนุญาตเด็ดหัวเจ้าคนเถื่อน

398
00:40:35,042 --> 00:40:36,250
ทำไม

399
00:40:37,209 --> 00:40:41,500
เขาก็แค่มาเป็นแนวร่วมของท่าน
เพื่อผลประโยชน์ตัวเองเท่านั้น

400
00:40:42,625 --> 00:40:44,292
อีกอย่าง…

401
00:40:45,084 --> 00:40:47,584
ข้าไม่ชอบสายตาที่มันมองภรรยาของข้า

402
00:40:53,292 --> 00:40:58,084
เจ้ากล่าวหาชายคนนี้ว่า
มีใจสิเน่หากับภรรยาของเจ้าหรือ

403
00:40:58,500 --> 00:40:59,334
ขอรับ

404
00:40:59,417 --> 00:41:01,334
และมาริโกะก็ส่งเสริมให้เป็นแบบนั้น

405
00:41:02,250 --> 00:41:03,292
เจ้าจะบอกแบบนั้นใช่ไหม

406
00:41:04,959 --> 00:41:09,792
ข้ามาขออนุญาตท่านตัดหัวของเขา ไม่ใช่มาริโกะ

407
00:41:09,875 --> 00:41:11,334
ตอบคำถามมาสิ

408
00:41:11,417 --> 00:41:12,959
ถ้าเจ้าคิดว่านี่เป็นความจริง

409
00:41:15,625 --> 00:41:19,542
เจ้าก็ต้องตัดหัวนางด้วยในคราวเดียวกัน

410
00:41:22,167 --> 00:41:23,417
เจ้าจะว่ายังไง

411
00:41:27,250 --> 00:41:34,042
ชีวิตของข้านั้น… เป็นสิทธิ์ขาดของสามีข้า

412
00:41:39,667 --> 00:41:40,625
ข้า…

413
00:41:43,709 --> 00:41:45,667
ข้าไม่ได้กล่าวหาภรรยาของข้า

414
00:41:46,000 --> 00:41:47,875
งั้นเจ้าก็กล่าวหาอันจินไม่ได้

415
00:41:52,042 --> 00:41:53,542
จะให้เรื่องลงเอยเช่นไร

416
00:41:56,875 --> 00:42:00,375
ที่ข้าพูดเป็นเพียงเรื่องหยุมหยิม

417
00:42:00,459 --> 00:42:02,375
ขออภัยด้วยขอรับ

418
00:42:22,625 --> 00:42:24,667
เจ้ามีความเห็นว่ายังไง

419
00:42:25,959 --> 00:42:28,084
ข้าเป็นบริวารของนายท่าน

420
00:42:28,167 --> 00:42:30,292
เจ้าเอาแต่พูดแบบนี้ทุกที

421
00:42:31,459 --> 00:42:36,625
แต่เจ้าก็ยังสับสนระหว่าง
สิ่งที่เจ้าควรให้ความสำคัญกับคนเถื่อนคนนี้

422
00:42:37,167 --> 00:42:38,750
ข้าไม่สับสนอะไร

423
00:42:38,834 --> 00:42:40,667
จะเอาอะไรก็เอาสักทาง

424
00:42:41,417 --> 00:42:42,875
คนเราได้อย่างก็เสียอย่าง

425
00:42:42,959 --> 00:42:46,417
เจ้าจะล่มหัวจมท้ายกับข้า
เพื่อต่อสู้กับอริของพ่อเจ้าหรือไม่

426
00:42:47,959 --> 00:42:49,875
หรือเจ้าจะอยู่ข้างคนเถื่อน

427
00:42:51,625 --> 00:42:52,792
ข้าขอสั่งให้เจ้าเลือก

428
00:42:54,584 --> 00:42:55,417
นายท่าน…

429
00:42:55,959 --> 00:42:56,959
ข้าได้…

430
00:42:59,084 --> 00:43:02,292
รับใช้ท่านตลอดมาด้วยความจงรักภักดี
และไม่ขาดตกบกพร่อง

431
00:43:05,500 --> 00:43:06,584
แต่ข้าขอร้องท่าน…

432
00:43:09,959 --> 00:43:12,334
การที่ข้าเฝ้ารอความตายอยู่ทุกโมงยาม

433
00:43:12,417 --> 00:43:16,000
มันก็ไม่ต่างกับการจมน้ำ
ในแม่น้ำแห่งความทุกข์ทรมาน

434
00:43:18,125 --> 00:43:19,292
คืนนี้…

435
00:43:20,125 --> 00:43:22,709
ขอให้มันจบลงเสียที

436
00:43:28,084 --> 00:43:33,334
ปลดปล่อยข้า

437
00:43:33,417 --> 00:43:35,875
จากชีวิตที่ต้องคำสาปนี้

438
00:44:33,500 --> 00:44:34,834
เมื่อคืนนี้

439
00:44:35,750 --> 00:44:37,625
ตอนที่น้องชายของข้าเล่าเรื่องบ้าๆ นั่น…

440
00:44:38,292 --> 00:44:40,292
ทำไมเจ้าไม่โต้แย้งอะไรบ้าง

441
00:44:40,375 --> 00:44:43,959
อภัยให้ข้าด้วยที่ไม่ได้ปกป้องท่าน
จากคำสบประมาทพวกนั้น

442
00:44:44,542 --> 00:44:46,375
ไม่ ไม่ใช่เรื่องนั้น

443
00:44:48,417 --> 00:44:50,917
เรื่องที่ว่าข้าตัดคอแม่ทัพน่ะ

444
00:44:52,334 --> 00:44:53,334
มิโซกูชิ

445
00:44:54,792 --> 00:44:55,709
มันบ้าบอสิ้นดี

446
00:44:55,792 --> 00:44:58,375
ตัดฉับเดียวอย่างนั้นหรือ

447
00:45:00,459 --> 00:45:01,959
เจ้าก็อยู่ที่นั่นด้วย

448
00:45:02,834 --> 00:45:06,125
ข้าเงื้อดาบถึงเก้าครั้ง หัวจึงหลุดจากบ่า

449
00:45:09,042 --> 00:45:11,209
ท่านละเลงเสียเละเทะขนาดนั้น

450
00:45:11,834 --> 00:45:14,917
ใครที่ไหนเขาเอาเด็ก
มาช่วยทำพิธีคว้านท้องกันเล่า

451
00:46:38,459 --> 00:46:41,959
ข้ามาขอฟังคำตอบ

452
00:46:48,125 --> 00:46:48,959
ท่านซาเอกิ

453
00:46:51,417 --> 00:46:54,209
ข้าขอก้มหัวต่อท่าน

454
00:46:55,834 --> 00:46:58,417
และยอมรับข้อเสนอให้เดินทางไปโอซาก้า

455
00:46:59,625 --> 00:47:04,542
ที่ที่ข้าจะยอมจำนนต่อเจตจำนงของคณะอุปราช
ต่อหน้าท่านอิชิโดะ

456
00:47:05,292 --> 00:47:07,292
เขายอมจำนนแล้ว

457
00:47:10,625 --> 00:47:12,042
นายท่าน ข้าขออนุญาต…

458
00:47:12,125 --> 00:47:13,542
- ข้าไม่อนุญาต
- แต่ท่านพ่อ…

459
00:47:13,625 --> 00:47:14,959
ข้าตัดสินใจแล้ว

460
00:47:15,584 --> 00:47:20,084
แม้ยามมีคนใจบาปในแผ่นดินนี้
ไม่ว่าใครก็ไม่มีสิทธิ์

461
00:47:21,334 --> 00:47:23,959
ทำให้ราชอาณาจักรนี้แหลกลาญ

462
00:47:27,125 --> 00:47:28,417
แผนการเวหาสสีชาด

463
00:47:30,709 --> 00:47:32,042
เป็นความผิดพลาด

464
00:48:09,834 --> 00:48:11,750
จงดู ขุนศึกผู้ยิ่งใหญ่

465
00:48:12,500 --> 00:48:14,667
ผู้ช่ำชองในการใช้เล่ห์เหลี่ยมชั้นเชิง…

466
00:48:16,750 --> 00:48:20,334
ที่ล่อหลอกบริวารผู้จงรักภักดีของตัวเอง
ไปสู่ลมหายใจรวยริน

467
00:48:23,209 --> 00:48:24,292
พวกท่านจะตายกันหมดนี่

468
00:48:28,375 --> 00:48:30,250
เวหาสสีชาดบ้าบอคอแตก

469
00:48:38,250 --> 00:48:40,125
เราจะส่งข่าวไปถึงคณะอุปราช

470
00:48:41,875 --> 00:48:45,167
พรุ่งนี้เจ้าจะออกเดินทางไปโอซาก้า

471
00:48:46,042 --> 00:48:48,250
โดยมีข้าติดตามไปจนถึงประตูปราสาท

472
00:48:49,875 --> 00:48:53,959
นับจากวันนี้ เจ้าไม่มีที่ไปอีกแล้ว…

473
00:49:00,334 --> 00:49:03,709
รวมทั้งไม่มีอะไรที่เจ้าจะได้เป็นอีกในชีวิตนี้

474
00:49:19,000 --> 00:49:24,459
เมื่อเรื่องนี้จบลง
ข้าจะพาเจ้าไปที่ปราสาทของข้าในเอโดะ

475
00:49:24,917 --> 00:49:27,875
สร้างวังให้เจ้าได้เป็นเจ้าของ

476
00:49:29,834 --> 00:49:32,084
ชายาคนที่เจ็ดของข้า

477
00:49:33,334 --> 00:49:36,667
โชคดีที่สุดในหมู่พวกนางทั้งหมด

478
00:49:57,292 --> 00:49:58,125
นายท่านเจ้าคะ

479
00:50:00,584 --> 00:50:05,625
ท่านจะอนุญาตไหมเจ้าคะ ถ้าข้าจะใช้ตัวช่วย
ให้เราได้สุขสมอารมณ์หมายกันยิ่งขึ้น

480
00:50:10,584 --> 00:50:14,500
เรามีอุปกรณ์อื่น
ที่จะเพิ่มความสุขสมให้ท่านได้เจ้าค่ะ

481
00:50:18,500 --> 00:50:19,334
ขอข้าดูซิ

482
00:51:17,459 --> 00:51:20,000
อยากจะเป็นหนุ่มใหญ่เต็มตัวแล้วสินะ

483
00:51:22,334 --> 00:51:23,167
นายท่าน

484
00:52:24,500 --> 00:52:29,084
ได้ตายแบบนี้มันงดงามตรงไหน

485
00:54:15,000 --> 00:54:17,000
คำบรรยายโดย เอมวลี อัศวเปรม