1
00:01:05,315 --> 00:01:07,025
คุณกินอะไร คุณมีอาหารพอแค่สองสัปดาห์

2
00:01:10,320 --> 00:01:12,655
แต่อยู่ในนั้นเกือบสี่เดือน

3
00:01:13,281 --> 00:01:14,741
ฉันจำไม่ได้ว่ากิน

4
00:01:17,952 --> 00:01:20,080
คุณคิดว่าตัวเองอยู่ในนั้นนานแค่ไหน

5
00:01:22,415 --> 00:01:23,291
หลายวันค่ะ

6
00:01:24,751 --> 00:01:25,877
อาจจะหลายสัปดาห์

7
00:01:29,798 --> 00:01:31,508
เกิดอะไรขึ้นกับโจซี่ แรเดก

8
00:01:40,517 --> 00:01:42,644
- ฉันไม่รู้
- แล้วเชปเพิร์ดล่ะ

9
00:01:43,478 --> 00:01:44,771
ทอเรนเซนล่ะ

10
00:01:48,316 --> 00:01:49,150
ตายแล้วค่ะ

11
00:01:49,818 --> 00:01:50,735
เวนเทรสล่ะ

12
00:01:56,407 --> 00:01:57,283
ฉันไม่รู้

13
00:01:58,952 --> 00:02:00,328
แล้วคุณรู้อะไรบ้าง

14
00:02:57,594 --> 00:02:59,596
นี่คือเซลล์

15
00:03:00,638 --> 00:03:04,517
มันเหมือนกับทุกๆ เซลล์
คือเกิดขึ้นจากเซลล์ที่มีอยู่แล้ว

16
00:03:05,310 --> 00:03:06,477
เมื่อคิดต่อไปแบบนี้

17
00:03:06,895 --> 00:03:10,273
ที่สุดแล้วทุกเซลล์ก็เกิดจากเพียงเซลล์เดียว

18
00:03:10,899 --> 00:03:14,402
สิ่งมีชีวิตหนึ่งเดียวเพียงลำพังบนโลก

19
00:03:14,485 --> 00:03:16,404
อาจจะเพียงลำพังในจักรวาลด้วย

20
00:03:16,487 --> 00:03:18,615
เมื่อประมาณสี่พันล้านปีก่อน...

21
00:03:19,866 --> 00:03:22,577
หนึ่งกลายเป็นสอง สองกลายเป็นสี่

22
00:03:22,660 --> 00:03:26,414
เป็นแปด 16 32

23
00:03:26,998 --> 00:03:29,000
จังหวะของคู่ที่แบ่งตัว...

24
00:03:30,043 --> 00:03:34,547
ซึ่งกลายมาเป็นโครงสร้างของจุลชีพทุกตัว

25
00:03:34,631 --> 00:03:37,383
หญ้าทุกใบ สัตว์ทะเล
สัตว์บกทุกตัว...

26
00:03:38,009 --> 00:03:38,968
และมนุษย์

27
00:03:39,052 --> 00:03:42,096
โครงสร้างของทุกสิ่งที่มีชีวิต...

28
00:03:42,931 --> 00:03:45,308
และทุกสิ่งที่ตาย

29
00:03:45,892 --> 00:03:49,437
ในฐานะนักศึกษาแพทย์
ในฐานะแพทย์ในอนาคต

30
00:03:49,520 --> 00:03:50,939
คุณจะเข้ามามีบทบาทตรงนี้

31
00:03:52,023 --> 00:03:55,735
เซลล์ที่เราดูอยู่มาจากเนื้องอก

32
00:03:55,818 --> 00:03:59,405
ผู้ป่วยหญิง วัย 30 ต้นๆ
เก็บตัวอย่างจากปากมดลูก

33
00:03:59,781 --> 00:04:01,199
ตลอดเทอมหน้า

34
00:04:01,282 --> 00:04:04,202
เราจะศึกษาเซลล์มะเร็งในหลอดแก้ว
อย่างละเอียด

35
00:04:04,285 --> 00:04:06,162
และถกประเด็นการกินตัวเองของเซลล์

36
00:04:07,205 --> 00:04:09,207
- อาจารย์คะ
- ว่าไง เคธี

37
00:04:09,290 --> 00:04:11,417
หนูอ่านงานของจอห์น ซัลสตันเมื่อคืน

38
00:04:11,501 --> 00:04:13,294
หนูรู้สึกว่าหนูยังพยายามไม่พอ

39
00:04:13,378 --> 00:04:14,921
หนูตามหลังคนอื่นๆ

40
00:04:15,004 --> 00:04:17,674
- ทุกคนไปเร็วกว่าหนู
- ไม่หรอก คนอื่นไม่ได้เก่งกว่า

41
00:04:17,757 --> 00:04:18,800
- โอเคนะ
- ลีน่า

42
00:04:21,094 --> 00:04:21,970
แดน

43
00:04:22,804 --> 00:04:25,682
ผมมองหาคุณตอนพักเที่ยง
แต่คุณเหมือนไม่เคยอยู่เลย

44
00:04:26,516 --> 00:04:28,017
ฉันไล่เขียนงานอยู่น่ะค่ะ

45
00:04:28,101 --> 00:04:31,729
ทำแต่งานไม่มีเรื่องเล่น
มัน...ไม่ดีต่อสุขภาพนะ

46
00:04:33,273 --> 00:04:34,857
ผมอยากถามน่ะ

47
00:04:35,233 --> 00:04:37,318
ว่าคุณวางแผนอะไรไว้มั้ยวันเสาร์ แซราห์กับผมเชิญคนมาบ้าน

48
00:04:39,988 --> 00:04:41,906
จัดปาร์ตี้ในสวนตอนอากาศยังดีอยู่

49
00:04:43,908 --> 00:04:45,201
ที่จริงฉันมีแผนแล้ว

50
00:04:45,785 --> 00:04:46,828
ผมว่าน่าจะสนุกนะ

51
00:04:46,911 --> 00:04:50,248
ขอบคุณค่ะ แดน ขอบคุณจริงๆ
แต่ฉันจะทาสีห้องนอนของ...

52
00:04:50,873 --> 00:04:51,749
ห้องนอนน่ะค่ะ

53
00:04:54,877 --> 00:04:55,962
หนึ่งปีแล้วนะ ลีน่า

54
00:04:59,215 --> 00:05:00,633
คุณมางานบาร์บีคิวได้

55
00:05:00,717 --> 00:05:05,054
มันไม่ใช่การทรยศ
หรือเหยียบย่ำความทรงจำเขาหรอก

56
00:05:07,515 --> 00:05:09,183
ฉันจะทาสีห้องนอนค่ะ

57
00:06:59,127 --> 00:07:00,086
โอ๊ยตายแล้ว

58
00:07:14,892 --> 00:07:16,477
ฉันนึกว่าคุณตายแล้ว

59
00:07:26,237 --> 00:07:27,071
เคน

60
00:07:48,718 --> 00:07:50,678
ไม่มีใครรู้เรื่องหน่วยคุณเลย

61
00:07:50,761 --> 00:07:52,221
ฉันติดต่อทุกคน

62
00:07:52,680 --> 00:07:53,848
ทุกคนที่ติดต่อได้

63
00:07:54,390 --> 00:07:56,726
คู่ของคนอื่นๆ ก็รู้น้อยพอกับฉัน

64
00:08:02,231 --> 00:08:03,357
เป็นงานลับเหรอคะ

65
00:08:07,028 --> 00:08:07,987
อาจใช่

66
00:08:08,154 --> 00:08:10,198
หมายความว่าไงคะ "อาจใช่"

67
00:08:12,533 --> 00:08:15,286
ก็ได้ ใช่ ปฏิบัติการลับ
ใช่ ผมว่างั้นแหละ

68
00:08:15,870 --> 00:08:17,288
ปากีสถานอีกเหรอคะ

69
00:08:18,998 --> 00:08:23,085
ผม... ผมไม่รู้ว่าที่ไหน หรือ...

70
00:08:25,755 --> 00:08:26,589
มันคืออะไร

71
00:08:26,672 --> 00:08:27,924
จะเป็นไปได้ยังไงคะ

72
00:08:28,132 --> 00:08:30,134
มัน... มันร้อนมั้ยคะ

73
00:08:31,135 --> 00:08:31,969
มีหิมะตกมั้ย

74
00:08:32,595 --> 00:08:37,016
คนที่นั่นพูดภาษาโปรตุเกส
หรือสวาฮิลี หรือพัชโต

75
00:08:41,562 --> 00:08:42,688
กลับมานานแค่ไหนแล้ว

76
00:08:44,357 --> 00:08:45,233
ผมไม่รู้

77
00:08:45,316 --> 00:08:47,652
คุณกลับมายังไงคะ
บินเข้ามาที่ฐานไหน

78
00:08:49,529 --> 00:08:50,363
ผมไม่รู้

79
00:08:50,446 --> 00:08:52,740
คนที่เหลือในหน่วยล่ะ
กลับมาด้วยกันมั้ย

80
00:08:55,785 --> 00:08:58,412
คุณต้องบอกอะไรฉันได้บ้างสิ

81
00:08:58,996 --> 00:09:01,415
คุณหายตกขอบโลกไปตั้ง 12 เดือน

82
00:09:02,124 --> 00:09:04,252
ฉันควรได้คำอธิบาย
ไม่ใช่ไม่อธิบายเลย

83
00:09:04,335 --> 00:09:05,419
สำคัญด้วยเหรอ

84
00:09:28,609 --> 00:09:29,527
เคนคะ...

85
00:09:31,070 --> 00:09:32,488
คุณกลับบ้านมาได้ยังไง

86
00:09:36,367 --> 00:09:37,535
ผมอยู่ข้างนอกนั่น

87
00:09:39,120 --> 00:09:40,413
นอกบ้านเหรอคะ

88
00:09:41,872 --> 00:09:42,748
เปล่า

89
00:09:43,583 --> 00:09:45,209
เปล่า ผมอยู่นอกห้อง

90
00:09:47,878 --> 00:09:49,297
ห้องที่มีเตียง

91
00:09:51,173 --> 00:09:52,758
ประตูเปิดอยู่ แล้ว...

92
00:09:54,802 --> 00:09:55,845
ผมก็เห็นคุณ

93
00:10:00,266 --> 00:10:01,517
ผมจำคุณได้

94
00:10:05,771 --> 00:10:06,731
หน้าคุณ

95
00:10:21,537 --> 00:10:22,955
ผมรู้สึกไม่ค่อยดีเลย

96
00:10:31,922 --> 00:10:35,343
อยู่กับฉันนะคะที่รัก
ฉันอยู่ตรงนี้กับคุณ

97
00:10:35,426 --> 00:10:37,845
ผู้ป่วยชาย อายุ 31
ตกเลือด มีอาการชัก

98
00:10:37,928 --> 00:10:40,348
อยู่กับฉันนะคะ ฉันรักคุณ

99
00:10:40,431 --> 00:10:41,807
ที่รัก มองฉันสิ

100
00:10:41,891 --> 00:10:42,850
คุณทำอะไรได้มั้ย

101
00:10:46,729 --> 00:10:48,230
คุณโทรขอตำรวจนำทางเหรอ

102
00:10:58,199 --> 00:10:59,617
เฮ้ย เย็นไว้!

103
00:11:12,380 --> 00:11:13,631
ลงจากรถเดี๋ยวนี้!

104
00:11:13,714 --> 00:11:15,633
คุณทำอะไรน่ะ

105
00:11:15,716 --> 00:11:17,343
- ลงรถ!
- อย่ายิงนะ!

106
00:11:17,426 --> 00:11:18,844
ออกไป! ไป!

107
00:11:18,928 --> 00:11:20,179
ไปๆๆ!

108
00:11:20,262 --> 00:11:21,222
เกิดอะไรขึ้น

109
00:11:22,223 --> 00:11:24,308
คุณทำอะไรน่ะ เคลื่อนย้ายเขาไม่ได้นะ

110
00:11:24,392 --> 00:11:27,019
ปล่อยเขานะ! ปล่อยสิ!

111
00:11:29,647 --> 00:11:31,023
ปล่อยเขา!

112
00:11:42,326 --> 00:11:46,247
(พื้นที่เอ็กซ์)

113
00:12:31,167 --> 00:12:32,668
คุณคงรู้สึกแย่อยู่สินะ

114
00:12:33,502 --> 00:12:36,338
เป็นอาการตกค้าง
จากยาระงับประสาทที่ได้รับน่ะ

115
00:12:37,131 --> 00:12:38,215
มานั่งสิคะ คุณเป็นใคร

116
00:12:54,064 --> 00:12:55,816
ฉันชื่อ ดร. เวนเทรส

117
00:12:56,942 --> 00:12:58,194
เป็นนักจิตวิทยา

118
00:12:58,944 --> 00:13:01,030
ทำไมฉันต้องคุยกับนักจิตวิทยาด้วย

119
00:13:03,616 --> 00:13:05,075
ฉันอยู่โรงพยาบาลจิตเวชเหรอ

120
00:13:05,659 --> 00:13:07,203
- เปล่าค่ะ
- งั้นอะไรล่ะ

121
00:13:07,870 --> 00:13:08,871
ฉันอยู่ที่ไหน

122
00:13:10,247 --> 00:13:11,540
สามีฉันอยู่ไหน

123
00:13:12,249 --> 00:13:14,460
คุณเคยทำงานในกองทัพมาเจ็ดปี

124
00:13:16,337 --> 00:13:18,839
ฉันเป็นศาสตราจารย์ที่จอห์น ฮอปกินส์

125
00:13:19,048 --> 00:13:21,425
ฉันอยากรู้ว่าฉันมาทำบ้าอะไรที่นี่

126
00:13:21,509 --> 00:13:26,055
สาขางานวิจัยคุณคือ
การตัดแต่งวงจรชีวิตทางพันธุกรรมของเซลล์

127
00:13:26,138 --> 00:13:27,556
สามีฉันอยู่ไหน

128
00:13:27,640 --> 00:13:30,601
ค่ะ ฉันก็อยากคุยเรื่องจ่าเคน

129
00:13:32,102 --> 00:13:33,979
เขากลับบ้านมาตั้งแต่เมื่อไหร่

130
00:13:36,732 --> 00:13:39,443
- ฉันอยากพบทนาย
- คุณพบไม่ได้หรอก

131
00:13:44,990 --> 00:13:46,534
เขาอธิบายมั้ยว่ากลับมาได้ยังไง

132
00:13:48,452 --> 00:13:51,121
- ไม่
- เขาติดต่อคุณตอนไหนบ้างมั้ย

133
00:13:51,205 --> 00:13:52,289
ระหว่างเขาไม่อยู่

134
00:13:52,873 --> 00:13:53,749
ไม่

135
00:13:55,125 --> 00:13:57,878
เขาบอกคุณว่ายังไงเรื่องภารกิจ
ตอนเขากลับมาแล้ว

136
00:13:59,046 --> 00:14:00,798
- ไม่บอกเลย
- แล้วก่อนไปล่ะ

137
00:14:01,298 --> 00:14:03,884
เขาเคยพูดมั้ยว่าจะไปที่ไหน
ทำอะไรอยู่

138
00:14:03,968 --> 00:14:05,761
เขาไม่เคยพูด ฉันก็ไม่เคยถาม

139
00:14:05,845 --> 00:14:10,558
แต่คุณร้องขอข้อมูล
จากผู้บังคับการหน่วยเขาประจำ

140
00:14:11,934 --> 00:14:13,894
จนถึงหกเดือนก่อน แล้วคุณก็หยุด

141
00:14:16,772 --> 00:14:19,275
ทำไมล่ะคะ คิดว่าเขาตายแล้วงั้นเหรอ

142
00:14:19,692 --> 00:14:21,193
ได้เวลาเดินหน้าต่อแล้วใช่มั้ย

143
00:14:22,278 --> 00:14:24,488
การเดินหน้าต่อไม่ง่ายเลย

144
00:14:26,448 --> 00:14:27,408
ฉันเปล่า

145
00:14:34,915 --> 00:14:38,377
ฉันตอบคำถามมาพอแล้ว ตาคุณบ้าง

146
00:14:39,503 --> 00:14:40,921
สามีคุณอยู่ที่นี่

147
00:14:42,965 --> 00:14:44,258
เขาป่วยหนัก

148
00:14:44,341 --> 00:14:45,342
ยังไง

149
00:14:45,593 --> 00:14:47,177
อวัยวะล้มเหลวหลายระบบ

150
00:14:48,929 --> 00:14:50,431
เลือดตกในอย่างรุนแรง

151
00:14:51,473 --> 00:14:55,102
เขาต้องโดนรังสีอะไรสักอย่าง

152
00:14:55,728 --> 00:14:57,354
ไวรัสอะไรสักชนิด

153
00:14:57,855 --> 00:15:00,232
คุณต้องบอกฉันว่าเขาอยู่ที่ไหน เป็นยังไง

154
00:15:03,736 --> 00:15:05,362
ฉันอาจช่วยเขาได้จริงๆ นะ

155
00:15:50,032 --> 00:15:51,367
เหตุการณ์ทางศาสนา

156
00:15:52,451 --> 00:15:54,578
เหตุการณ์เกี่ยวกับต่างดาว

157
00:15:55,663 --> 00:15:57,164
มิติที่อยู่สูงขึ้นไป

158
00:15:57,957 --> 00:15:59,667
เรามีทฤษฎีมากมาย

159
00:16:00,084 --> 00:16:01,752
แต่ข้อเท็จจริงน้อยนิด

160
00:16:02,336 --> 00:16:04,463
มันเริ่มขึ้นเมื่อราวๆ สามปีก่อน

161
00:16:04,964 --> 00:16:08,550
อุทยานแห่งชาติแบล็กวอเทอร์
รายงานว่าประภาคารแห่งหนึ่งถูกล้อม

162
00:16:08,634 --> 00:16:11,303
ด้วยสิ่งที่พวกเขาตั้งชื่อว่า "ม่านรุ้ง"

163
00:16:11,971 --> 00:16:15,516
เจ้าหน้าที่คนหนึ่งเข้าไปสำรวจ

164
00:16:16,767 --> 00:16:17,601
ไม่เคยกลับมา

165
00:16:18,852 --> 00:16:20,396
เหตุการณ์นี้ถูกปิดลับ

166
00:16:20,813 --> 00:16:23,440
นับจากนั้นเราก็เข้าไปทางบก ทางทะเล

167
00:16:23,524 --> 00:16:27,403
ส่งทั้งโดรน สัตว์ ทีมบุคลากรเข้าไป

168
00:16:27,987 --> 00:16:29,446
แต่ไม่มีอะไรกลับออกมา

169
00:16:30,197 --> 00:16:32,950
แล้วขอบเขตนั่นก็ใหญ่ขึ้น
มันกำลังขยายตัว

170
00:16:33,242 --> 00:16:35,744
ที่ผ่านมามันกินพื้นที่
เข้าไปในที่ลุ่มน้ำร้าง

171
00:16:35,828 --> 00:16:40,290
ซึ่งเราอพยพคนออก
โดยอ้างเรื่องสารเคมีรั่วไหล

172
00:16:40,374 --> 00:16:43,043
แต่... คงอยู่ได้อีกไม่นานนัก

173
00:16:43,919 --> 00:16:48,841
อีกไม่กี่เดือน พื้นที่จะขยายมาถึง
จุดที่เราอยู่ตอนนี้

174
00:16:51,385 --> 00:16:54,138
จากนั้นก็ว่ากันถึงเมือง...

175
00:16:54,972 --> 00:16:56,181
รัฐ... ต่อไปเรื่อยๆ

176
00:17:01,437 --> 00:17:03,188
คุณบอกว่าไม่มีอะไรกลับมา

177
00:17:04,398 --> 00:17:05,858
แต่บางอย่างกลับออกมา

178
00:17:07,943 --> 00:17:08,777
ค่ะ

179
00:17:17,619 --> 00:17:18,662
เขากำลังจะตาย

180
00:17:20,664 --> 00:17:21,582
ค่ะ

181
00:17:24,835 --> 00:17:28,088
เราต้องตกลงกันให้ได้
ว่าจะทำยังไงกับคุณ

182
00:17:28,672 --> 00:17:30,340
คุณจะไม่ปล่อยฉันกลับบ้านสินะ

183
00:17:34,178 --> 00:17:36,555
คุณต้องการแบบนั้นเหรอคะ กลับบ้าน

184
00:17:40,893 --> 00:17:41,810
เปล่าค่ะ

185
00:17:42,895 --> 00:17:44,313
ฉันอยากอยู่กับเขา

186
00:18:03,624 --> 00:18:05,125
คุณไม่คุยกับฉันเลย

187
00:18:06,960 --> 00:18:08,003
โทษที

188
00:18:09,546 --> 00:18:10,631
ใจลอยไปหน่อยน่ะ

189
00:18:12,299 --> 00:18:13,842
คิดเรื่องภารกิจหน้าเหรอคะ

190
00:18:16,637 --> 00:18:17,554
เปล่า

191
00:18:18,722 --> 00:18:20,349
ผมแค่ดูพระจันทร์อยู่

192
00:18:23,102 --> 00:18:25,771
รู้สึกแปลกตลอดเลย
ที่เห็นมันแบบนั้นตอนกลางวัน

193
00:18:26,396 --> 00:18:27,940
เหมือนพระเจ้าทรงพลาด

194
00:18:28,524 --> 00:18:29,775
เปิดไฟโถงทิ้งไว้

195
00:18:29,858 --> 00:18:31,985
พระเจ้าไม่ผิดพลาดหรอก เรื่องนั้น...

196
00:18:32,611 --> 00:18:34,822
ออกจะเป็นหัวใจ
ของการเป็นพระเจ้าเลยละ

197
00:18:37,116 --> 00:18:38,367
ฉันแน่ใจว่ามีพลาดนะ

198
00:18:39,451 --> 00:18:41,578
คุณรู้ว่าท่านทรงฟังอยู่ ใช่มั้ย

199
00:18:43,622 --> 00:18:44,790
ถ้าเราเอาเซลล์มา

200
00:18:44,873 --> 00:18:47,417
เลี่ยงขีดจำกัดเฮย์ฟลิก
ก็จะป้องกันการเสื่อมตามอายุได้

201
00:18:49,086 --> 00:18:51,088
ผมกำลังจะพูดประเด็นเดียวกันเลย

202
00:18:51,338 --> 00:18:54,299
มันแปลว่าเซลล์จะไม่แก่ขึ้น
มันจะกลายเป็นอมตะ

203
00:18:54,383 --> 00:18:55,592
แบ่งตัวไปเรื่อยๆ ไม่ตาย

204
00:18:58,595 --> 00:19:02,933
เราเห็นการแก่เป็นเรื่องธรรมชาติ
แต่ที่จริงแล้วเป็นข้อบกพร่องทางพันธุกรรม

205
00:19:05,227 --> 00:19:07,771
ผมมีอารมณ์นะ
เวลาคุณทำตัวฉลาด เซ็กซี่ชะมัด

206
00:19:07,855 --> 00:19:10,691
แต่ถึงไม่มี
ฉันก็จะหน้าตาแบบนี้ตลอดไปนะ

207
00:19:10,774 --> 00:19:13,986
เหรอ ก็ได้
คงเป็นเรื่องผิดพลาดจริงๆ ล่ะ

208
00:19:20,325 --> 00:19:22,327
คุณไม่ได้บอกฉันว่าคราวนี้จะไปไหน

209
00:19:24,496 --> 00:19:27,583
ฉันรู้ว่ามีอะไรแปลกๆ
เกี่ยวกับภารกิจนี้

210
00:19:31,170 --> 00:19:32,171
ทำไมล่ะ

211
00:19:33,714 --> 00:19:36,758
ความเงียบรอบนี้
มันมากกว่าปกติ

212
00:19:39,303 --> 00:19:41,930
นี่แย็บๆ ขอคำใบ้อยู่นะคะ

213
00:19:46,268 --> 00:19:47,269
ว่าไงคะ

214
00:19:51,940 --> 00:19:53,358
เราจะอยู่ซีกโลกเดียวกัน

215
00:19:55,777 --> 00:19:56,778
แล้วยังไงต่อคะ

216
00:19:58,864 --> 00:20:01,533
แล้วก็ถ้าคุณออกไปข้างนอก
แล้วมองขึ้นไป...

217
00:20:03,493 --> 00:20:04,995
เราจะเห็นดาวกลุ่มเดียวกัน

218
00:20:05,078 --> 00:20:07,539
- โอ๊ย ให้ตายเหอะ
- อะไรเหรอ

219
00:20:07,623 --> 00:20:09,124
- ล้อเล่นหรือเปล่า
- อะไร

220
00:20:09,208 --> 00:20:11,293
คิดว่าฉันทำแบบนั้น
ตอนคุณไม่อยู่เหรอ

221
00:20:12,377 --> 00:20:15,047
- อะไรนะ
- คุณคิดว่าฉันออกไปในสวน

222
00:20:15,130 --> 00:20:17,341
โหยหาคุณ แล้วก็มองขึ้นฟ้าเหรอ

223
00:20:18,675 --> 00:20:20,677
- เงียบเถอะ พอแล้ว
-โอ๊ย คิดสิ

224
00:20:20,761 --> 00:20:22,596
- ว่าเคนที่รักของฉัน...
- พอที

225
00:20:22,679 --> 00:20:25,390
กำลังมองพระจันทร์ดวงเดียวกัน

226
00:20:25,849 --> 00:20:26,975
พอได้แล้ว

227
00:20:27,059 --> 00:20:30,562
โอ เพื่อนบนฟ้าอันแสนไกลของฉัน...

228
00:20:30,938 --> 00:20:32,773
อย่า อย่า

229
00:20:33,106 --> 00:20:35,400
ช่วยดูแลทหารผู้กล้าหาญของฉัน

230
00:20:35,484 --> 00:20:37,402
ให้ตาย รู้อะไรมั้ย
คุณน่ะขาดความเคารพ

231
00:20:37,486 --> 00:20:40,197
จริงๆ นะ
ไม่ใช่แค่ต่อเพื่อนเก่าในกองทัพ

232
00:20:40,280 --> 00:20:42,407
- แต่ยังต่อประธานาธิบดีด้วย
- คุณลืมธงชาติแน่ะ

233
00:20:42,491 --> 00:20:45,285
อ๋อ ผมจะไปถึง...
จะไปถึงเรื่องธงเวรนั่นแน่

234
00:20:45,369 --> 00:20:46,411
แหม วีรบุรุษของฉัน

235
00:20:46,495 --> 00:20:48,205
- จะเอาเหรอ
- ได้เลยค่ะ

236
00:20:58,590 --> 00:21:01,802
เธออยู่คนเดียว
ไม่คิดว่าเราควรผูกมิตรกันเหรอ

237
00:21:01,885 --> 00:21:04,721
- อืม เห็นๆ ว่าควร
- ได้ ฉันจัดการเอง

238
00:21:08,642 --> 00:21:09,476
นี่ ว่าไง

239
00:21:11,436 --> 00:21:13,647
- ฉันมากวนหรือเปล่า
- เปล่า เปล่าเลย

240
00:21:14,982 --> 00:21:15,899
ดีแล้ว

241
00:21:16,817 --> 00:21:18,944
ดูเหมือนคุณจะอยู่คนเดียวตลอด ก็...

242
00:21:20,696 --> 00:21:24,491
ฉันเดาว่าคุณคงรู้สึกแปลกหรือเก้อ

243
00:21:26,285 --> 00:21:27,661
ก็มีบ้างมั้ง

244
00:21:28,870 --> 00:21:31,498
อย่าเลย พูดจริงนะ ไม่ต้องหรอก

245
00:21:32,791 --> 00:21:35,085
คนที่นี่น่ะขดตัวเป็นลูกบอลเวลานอน

246
00:21:35,168 --> 00:21:36,461
ทำเสียงกู่ในคอ

247
00:21:37,462 --> 00:21:38,588
มันน่าขนลุก รู้มั้ย

248
00:21:40,841 --> 00:21:42,676
- ฉันอันย่า
- ลีน่า

249
00:21:43,260 --> 00:21:44,970
- ดีใจที่ได้รู้จัก
- ฉันด้วย

250
00:21:46,346 --> 00:21:48,015
ทำไมคุณไม่มาเจอทีมฉันล่ะ

251
00:21:48,390 --> 00:21:50,058
มาผูกมิตรกัน มาสิ

252
00:21:51,893 --> 00:21:54,104
สาวๆ นี่ลีน่า

253
00:21:54,938 --> 00:21:56,273
ไง ดีใจที่ได้รู้จักนะ

254
00:21:56,356 --> 00:21:59,192
อืม นั่นแคสซี่ เชปเพิร์ด
กับโจซี่ แรเดก

255
00:21:59,276 --> 00:22:00,986
- ดีใจที่ได้รู้จักค่ะ
- หวัดดีค่ะ

256
00:22:01,069 --> 00:22:02,154
นั่งมั้ย

257
00:22:02,779 --> 00:22:03,780
ขอบคุณค่ะ

258
00:22:04,406 --> 00:22:07,159
- งั้นนี่ก็เป็นวันแรกที่เซาเทิร์นรีช
- ใช่

259
00:22:08,869 --> 00:22:10,162
- ขอบคุณ
- ไม่เป็นไร คุณอยู่นี่นานแล้วเหรอ

260
00:22:14,249 --> 00:22:15,500
ใช่ ตั้งแต่ต้นเลย

261
00:22:15,584 --> 00:22:17,085
ฉันเป็นนักธรณีสัณฐานวิทยา

262
00:22:17,169 --> 00:22:20,380
คอยทดสอบสนามแม่เหล็กรอบเขตนั่น

263
00:22:20,464 --> 00:22:23,633
ซึ่งก็เหมือนใช้กระดาษฝอย
โปรยทดสอบเฮอริเคน

264
00:22:24,843 --> 00:22:27,888
ส่วนฉันอยู่นี่มาสิบเดือนแล้ว

265
00:22:28,347 --> 00:22:29,473
โห สิบเดือนแล้วแฮะ

266
00:22:29,556 --> 00:22:31,058
นักเวชกิจฉุกเฉินจากชิคาโก

267
00:22:31,141 --> 00:22:33,310
ฉันสมัครเข้าเอ็นจีโอ
แต่ใบสมัครถูกหมายตา

268
00:22:33,393 --> 00:22:34,519
เซาเทิร์นรีชเลยดึงฉันมา

269
00:22:35,020 --> 00:22:35,854
แค่สองเดือนเอง

270
00:22:35,937 --> 00:22:39,733
ฉันเป็นนักฟิสิกส์
เพิ่งเสร็จวิจัยหลังปริญญาเอกที่เคมบริดจ์

271
00:22:40,484 --> 00:22:41,568
เธอฉลาดมากๆ

272
00:22:42,778 --> 00:22:44,196
เรื่องคุณล่ะ ลีน่า

273
00:22:44,738 --> 00:22:46,740
ฉันมาจากจอห์น ฮอปกินส์ นักชีววิทยา

274
00:22:46,823 --> 00:22:48,492
- นั่นไง
- นักชีววิทยาเหรอ

275
00:22:48,575 --> 00:22:50,118
- บอกแล้วว่าเธอฉลาด
- อะไรนะ

276
00:22:50,202 --> 00:22:53,455
เราพนันว่าคุณอาชีพอะไร
แล้วโจซี่เลือกนักชีววิทยา ใช่สิ

277
00:22:55,957 --> 00:22:58,502
- ฉันเดาว่าผู้รักษากฎหมาย
- ฉันว่าคุณโสด

278
00:22:58,585 --> 00:23:01,254
ให้ตาย เธอต้องจีบทุกคน
ตลอดเวลาเลยเหรอ

279
00:23:01,338 --> 00:23:02,881
ช่างแม่งสิ สถานการณ์แบบนี้

280
00:23:02,964 --> 00:23:05,467
ฉันมีสิทธิ์ทอยเต๋าเสี่ยงรัก
อีกสองสามตานะ

281
00:23:06,593 --> 00:23:07,969
ในสถานการณ์แบบไหน

282
00:23:10,972 --> 00:23:13,892
คือว่า ถึงจะดูบ้าแค่ไหนนะ...

283
00:23:13,975 --> 00:23:16,061
บ้าจริงต่างหากล่ะ

284
00:23:18,772 --> 00:23:20,649
เราก็กำลังจะไปทางนั้นกัน

285
00:23:25,529 --> 00:23:28,365
- พวกคุณจะเข้าไปในม่านรุ้งเหรอ
- หกวัน นับถอยหลัง

286
00:23:30,534 --> 00:23:32,077
- คุณสามคนเหรอ
- สี่

287
00:23:32,828 --> 00:23:33,662
เวนเทรสด้วย

288
00:23:35,497 --> 00:23:36,581
ดร. เวนเทรสเหรอ

289
00:23:37,249 --> 00:23:38,083
หัวหน้าทีม

290
00:23:39,459 --> 00:23:41,336
- หญิงล้วน
- นักวิทยาศาสตร์

291
00:23:41,420 --> 00:23:44,381
ทีมก่อนๆ นี้ส่วนใหญ่เป็นทหาร
เพราะงั้น...

292
00:23:44,464 --> 00:23:45,298
ใช่

293
00:23:46,383 --> 00:23:47,759
คุณว่าเกิดอะไรกับพวกเขา

294
00:23:48,385 --> 00:23:51,430
อืม มีอยู่สองทฤษฎีนะ
ว่าเกิดเหตุร้ายอะไรในม่านรุ้ง

295
00:23:52,180 --> 00:23:54,099
หนึ่ง มีอะไรบางอย่างฆ่าพวกเขา

296
00:23:54,266 --> 00:23:56,852
สอง พวกเขาเสียสติแล้วก็ฆ่ากันเอง

297
00:23:58,687 --> 00:24:00,856
มีทหารคนหนึ่งที่ออกมาได้

298
00:24:00,939 --> 00:24:01,773
ใช่ เป็นจ่า

299
00:24:03,275 --> 00:24:05,485
แต่เธอก็ได้ยินว่าเขาอยู่ในสภาพไหน

300
00:24:53,700 --> 00:24:54,659
เคน...

301
00:24:57,746 --> 00:24:59,539
ฉันรู้ว่าคุณเข้าไปทำไม

302
00:25:08,798 --> 00:25:10,091
ฉันเสียใจจริงๆ

303
00:25:12,969 --> 00:25:14,846
แล้วฉันก็รู้ว่าต้องทำอะไร

304
00:25:18,642 --> 00:25:22,020
งั้นคุณก็ไม่ได้บอกพวกเธอ
เรื่องความสัมพันธ์ของคุณกับจ่าเคน

305
00:25:22,604 --> 00:25:25,273
ฉันว่ามันจะทำให้เรื่องยุ่งยาก

306
00:25:26,316 --> 00:25:27,150
อะไรเหรอ

307
00:25:28,193 --> 00:25:29,903
อะไรที่ทำให้ยุ่ง

308
00:25:36,284 --> 00:25:38,495
คุณจะเข้าไปในม่านรุ้งทำไม

309
00:25:40,539 --> 00:25:43,083
ภารกิจนี้คือการไปให้ถึง

310
00:25:43,166 --> 00:25:46,169
สิ่งที่คาดว่าเป็นแหล่งกำเนิดของม่านรุ้ง
คือประภาคารนั่น

311
00:25:46,253 --> 00:25:50,215
เข้าไป เก็บข้อมูล แล้วก็กลับมา

312
00:25:51,967 --> 00:25:54,886
แต่ฉันไม่คิดว่านั่นจะใช่ภารกิจของคุณ

313
00:26:00,308 --> 00:26:01,142
ไม่ใช่หรอก

314
00:26:09,609 --> 00:26:13,113
ฉันดูปรากฏการณ์นี้มาสักพักแล้ว

315
00:26:13,697 --> 00:26:16,241
ฉันทำโปรไฟล์อาสาสมัคร

316
00:26:17,325 --> 00:26:19,452
ฉันเลือกทีม

317
00:26:21,454 --> 00:26:24,499
พวกเขาเข้าไป ฉันก็คอยดู

318
00:26:27,002 --> 00:26:29,004
ฉันดูมันใกล้เข้ามาเรื่อยๆ

319
00:26:32,257 --> 00:26:34,217
เราทำแบบนั้นได้ไม่นานหรอก

320
00:26:36,219 --> 00:26:38,138
แต่คุณต้องรู้ให้ได้ว่าอะไรอยู่ข้างใน

321
00:26:40,056 --> 00:26:42,058
ใช่ ฉันต้องรู้

322
00:26:44,853 --> 00:26:46,104
ฉันก็เหมือนกัน

323
00:26:47,355 --> 00:26:49,107
งั้นนั่นก็คือเรื่องยุ่งที่ว่า

324
00:26:50,734 --> 00:26:51,985
คุณอยากมากับเรา

325
00:26:53,486 --> 00:26:55,488
ฉันทำอะไรให้เขาไม่ได้ที่นี่

326
00:26:57,532 --> 00:26:58,992
ทหารบวกนักวิทยาศาสตร์ คุณต่อสู้เป็น

327
00:27:02,829 --> 00:27:03,955
คุณเรียนรู้ได้

328
00:27:06,499 --> 00:27:07,709
คุณช่วยเขาได้

329
00:27:14,257 --> 00:27:16,259
คุณขอเข้าร่วมภารกิจนี้

330
00:27:16,926 --> 00:27:18,887
คุณรู้ว่าภารกิจอื่นๆ ล้มเหลวหมด

331
00:27:18,970 --> 00:27:21,931
แล้วผู้รอดชีวิตรายเดียว
ก็เกือบไม่รอดอยู่แล้ว

332
00:27:22,766 --> 00:27:24,184
ทางเลือกนั่นกล้าหาญนะ

333
00:27:25,185 --> 00:27:26,102
ฉันติดค้างเขา

334
00:27:28,480 --> 00:27:30,899
ผมแค่พยายามเข้าใจอยู่ว่า
อะไรผลักดันคุณ

335
00:27:34,319 --> 00:27:35,320
ฉันติดค้างเขา...

336
00:27:38,323 --> 00:27:39,199
ฉันก็เลยเข้าไป

337
00:29:02,615 --> 00:29:08,121
(ม่านรุ้ง)

338
00:30:24,155 --> 00:30:25,782
แล้วเราจะหาอาหารจริงๆ กินกัน

339
00:30:26,825 --> 00:30:27,700
สปาเก็ตตี

340
00:30:27,784 --> 00:30:29,786
นี่แครกเกอร์ผักของแรเดก โห ขนมปังข้าวโพด ไม่เลวนะ

341
00:30:35,250 --> 00:30:36,251
โอ๊ะ คุณตื่นสักที

342
00:30:36,876 --> 00:30:39,838
ต้องให้เวลาฉันแป๊บนะ
ฉันงงๆ นิดหน่อย

343
00:30:39,921 --> 00:30:41,589
เป็นกันหมดแหละ

344
00:30:42,173 --> 00:30:44,217
คุณจำไม่ได้ใช่มั้ยว่าตั้งแคมป์

345
00:30:46,469 --> 00:30:50,139
ฉันจำอะไรไม่ได้เลย...
หลังจากเรามาถึงแนวไม้

346
00:30:51,474 --> 00:30:52,308
ไม่มีใครจำได้

347
00:30:53,434 --> 00:30:55,103
แล้วเราก็ทำบัญชีอาหารคงเหลือ

348
00:30:55,186 --> 00:30:57,146
ดูจากส่วนที่พร่องไป
เหมือนว่าเราอยู่นี่

349
00:30:57,230 --> 00:30:59,941
อย่างน้อยสามหรือสี่วันแล้ว

350
00:31:01,651 --> 00:31:02,485
เป็นไปไม่ได้

351
00:31:03,319 --> 00:31:04,445
ฉันก็พูดแบบนั้นแหละ

352
00:31:06,739 --> 00:31:11,202
ทุกคน ฉันตรวจดูอุปกรณ์สื่อสาร
กับนำทางแล้ว

353
00:31:11,286 --> 00:31:13,621
มันเปิดได้ปกติ
ไม่มีปัญหาอิเล็กทรอนิกส์

354
00:31:13,705 --> 00:31:15,123
แล้วกล้องก็ทำงานได้อยู่

355
00:31:15,206 --> 00:31:19,085
แต่อะไรก็ตามที่จะส่งสัญญาณ
ออกไปนอกม่านรุ้ง... ใช้ไม่ได้เลย

356
00:31:19,919 --> 00:31:22,672
ถึงเราอาจมีดาวเทียม 20 ตัว
เหนือหัวเราตอนนี้

357
00:31:22,755 --> 00:31:24,966
แล้ว... ดูนี่สิ

358
00:31:28,094 --> 00:31:32,473
งั้นเราก็ไม่มีเข็มทิศ
ไม่มีอุปกรณ์สื่อสาร ไม่มีพิกัด...

359
00:31:33,308 --> 00:31:34,475
แล้วก็ไม่มีจุดหมายตา

360
00:31:34,559 --> 00:31:36,561
เอาละ เรารู้ว่าเราอยู่ในอุทยาน

361
00:31:36,644 --> 00:31:37,896
เราลงใต้ก็จะเจอทะเล

362
00:31:37,979 --> 00:31:41,774
จากนั้นก็ตามชายฝั่งไปได้
จนเจอแนวกั้นเขต ถูกมั้ย

363
00:31:42,984 --> 00:31:46,070
- จะรู้ได้ไงว่าทางไหนทิศใต้
- ไม่เอาน่า เธอก็รู้วิธี

364
00:31:46,362 --> 00:31:47,947
หันเข็มชั่วโมงหาดวงอาทิตย์

365
00:31:49,032 --> 00:31:51,701
กึ่งกลางระหว่างเข็มชั่วโมงกับเลข 12
คือทิศใต้

366
00:31:52,911 --> 00:31:53,745
ดีแล้ว

367
00:31:54,120 --> 00:31:55,246
เรารู้ทิศละ

368
00:31:55,997 --> 00:31:59,500
เราไม่ได้หวังให้อุปกรณ์สื่อสาร
ทำงานได้จริงหรอก ใช่มั้ย

369
00:31:59,584 --> 00:32:01,336
คือก็มีการสำรวจมาสามปีแล้วนะ

370
00:32:01,419 --> 00:32:03,129
แล้ววิทยุก็เงียบมาสามปีเต็ม

371
00:32:04,213 --> 00:32:06,215
เก็บของแล้วก็ไปกันเถอะ

372
00:32:06,883 --> 00:32:08,384
เราเสียเวลาเยอะแล้ววันนี้

373
00:33:09,529 --> 00:33:12,323
ฉันจะตรวจดูเจ้านี่
เอาเราออกไปจากไอ้บึงเวรนี่

374
00:33:12,407 --> 00:33:13,241
ได้

375
00:33:14,075 --> 00:33:15,493
ไปดูกระท่อมกันเถอะ

376
00:33:34,137 --> 00:33:36,431
ดูเหมือนใครกำลังจะจัดงานแต่งเลย

377
00:33:39,100 --> 00:33:41,477
นี่มันแปลกชะมัด

378
00:33:42,270 --> 00:33:43,104
ทำไมล่ะ

379
00:33:45,231 --> 00:33:47,108
อ๋อ ทุกดอกมันต่างกันมากเลย

380
00:33:47,316 --> 00:33:51,112
ถ้าดูแล้วเราคงไม่บอกหรอก
ว่ามันเป็นสปีชีส์เดียวกัน

381
00:33:52,030 --> 00:33:54,198
แต่มันงอกจากโครงสร้างกิ่งเดียวกัน...

382
00:33:55,408 --> 00:33:57,493
เพราะงั้นก็ต้องเป็นสปีชีส์เดียวกัน

383
00:33:58,161 --> 00:33:59,620
มันเป็นพืชต้นเดียวกัน

384
00:34:00,872 --> 00:34:03,166
เหมือนมันค้างอยู่ใน
การกลายพันธุ์อย่างต่อเนื่อง

385
00:34:03,583 --> 00:34:04,667
เป็นพยาธิสภาพเหรอ

386
00:34:05,918 --> 00:34:06,794
อืม ใช่...

387
00:34:08,755 --> 00:34:12,091
เราคงเรียกมันว่าพยาธิสภาพแน่
ถ้าเจอแบบนี้ในมนุษย์

388
00:34:22,935 --> 00:34:23,936
แจ็กพอตแตก

389
00:34:25,146 --> 00:34:25,980
เชปเพิร์ด

390
00:34:26,856 --> 00:34:27,732
ได้วิธีเดินทางละ

391
00:34:33,071 --> 00:34:34,363
มีอะไรน่าสนใจในนั้นมั้ย

392
00:34:34,447 --> 00:34:37,492
ไม่ มันถูกทิ้งร้างมานาน
อาจก่อนจะ...

393
00:34:39,160 --> 00:34:40,036
แรเดก

394
00:34:41,746 --> 00:34:42,955
แรเดก!

395
00:34:43,539 --> 00:34:44,415
แรเดก!

396
00:34:44,499 --> 00:34:45,541
มันงับเป้ฉัน!

397
00:34:46,334 --> 00:34:47,251
แรเดก!

398
00:34:50,588 --> 00:34:52,256
มีอะไรงับเป้ฉันอยู่!

399
00:34:53,007 --> 00:34:53,966
ไม่นะ!

400
00:34:54,675 --> 00:34:55,676
มันงับเป้ฉัน!

401
00:35:00,723 --> 00:35:02,850
- ช่วยฉันดึงเธอที!
- เกิดอะไรขึ้น

402
00:35:04,393 --> 00:35:05,728
นี่ เกาะไหล่ฉันไว้!

403
00:35:09,065 --> 00:35:10,483
รับเธอไปที มาน่า

404
00:35:11,984 --> 00:35:13,069
ได้ตัวแล้ว

405
00:35:13,277 --> 00:35:14,821
โอเคนะ รับเธอไว้แล้วนะ

406
00:35:16,364 --> 00:35:17,406
ไม่เป็นไร ปลอดภัยแล้ว

407
00:35:18,533 --> 00:35:19,367
โอเค

408
00:35:26,207 --> 00:35:28,668
นั่งก่อน ช่วยเอาเป้เธอออกที

409
00:35:28,751 --> 00:35:29,877
โอเค ค่อยๆ หายใจ

410
00:35:29,961 --> 00:35:31,337
โอเคแล้ว ไม่เป็นไรหรอก

411
00:35:31,420 --> 00:35:33,464
- เกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้น
- มีบางอย่างอยู่ในน้ำ

412
00:35:44,934 --> 00:35:46,769
ลุกขึ้น ลุก ไป

413
00:35:56,612 --> 00:35:58,322
- ฉิบหายล่ะ!
- ถอยไป

414
00:36:03,244 --> 00:36:05,663
เชปเพิร์ด! เชปเพิร์ด ระวัง!

415
00:36:09,792 --> 00:36:11,002
ตายห่า!

416
00:36:55,421 --> 00:36:57,673
เหมือนดอกไม้พวกนั้นเป๊ะเลย

417
00:36:59,008 --> 00:37:00,134
ดูฟันนี่สิ

418
00:37:01,552 --> 00:37:03,179
เรียงเป็นวงซ้อน

419
00:37:04,013 --> 00:37:06,933
บางอย่างเปลี่ยนแปลง
พันธุกรรมของสิ่งมีชีวิตในนี้

420
00:37:07,516 --> 00:37:09,060
ฉลามมีฟันแบบนั้นไม่ใช่เหรอ

421
00:37:09,143 --> 00:37:11,145
คุณว่ามันเป็นพันธุ์ผสมหรือเปล่า

422
00:37:12,521 --> 00:37:15,608
เราผสมพันธุ์ข้ามสปีชีส์ไม่ได้หรอก

423
00:37:19,237 --> 00:37:20,905
ลีน่า มันชักหนักละนะ

424
00:37:30,456 --> 00:37:33,000
ตอนแรกการกลายพันธุ์ก็แค่นิดหน่อย

425
00:37:34,126 --> 00:37:37,505
แต่ยิ่งเราเข้าใกล้ประภาคาร
ก็ยิ่งรุนแรงขึ้น

426
00:37:39,048 --> 00:37:41,050
การบิดเบือนของรูปร่าง

427
00:37:42,343 --> 00:37:44,178
การจำลองซ้ำของรูปร่าง

428
00:37:44,262 --> 00:37:45,263
จำลองซ้ำงั้นเหรอ

429
00:37:48,849 --> 00:37:49,767
เงาสะท้อน

430
00:37:54,272 --> 00:37:57,066
เป็นได้มั้ยว่าเรื่องพวกนี้เป็นภาพหลอน

431
00:37:59,068 --> 00:38:01,070
ฉันก็เคยสงสัยแบบนั้น

432
00:38:02,405 --> 00:38:04,615
แต่พวกเราเห็นกันทุกคน

433
00:38:06,951 --> 00:38:08,661
มันเหมือนฝัน

434
00:38:10,204 --> 00:38:11,163
เหมือนฝันร้าย

435
00:38:12,123 --> 00:38:13,249
ไม่เสมอไปหรอก

436
00:38:15,543 --> 00:38:17,628
บางทีมันก็งดงาม

437
00:38:46,115 --> 00:38:46,991
คุณเจ็บเหรอ

438
00:38:47,658 --> 00:38:49,201
แค่รอยช้ำน่ะ

439
00:38:50,661 --> 00:38:52,788
คงได้จากจระเข้แน่เลย

440
00:38:53,372 --> 00:38:54,206
จริงสิ

441
00:38:59,128 --> 00:39:01,172
ตกลงคุณฝึกยิงปืนมาจากไหน

442
00:39:03,424 --> 00:39:06,218
ฉันเคยเข้ากองทัพ
ก่อนจะมาเป็นนักวิชาการ

443
00:39:07,011 --> 00:39:07,845
นาวิกโยธินเหรอ

444
00:39:08,304 --> 00:39:09,930
กองทัพบก เจ็ดปี

445
00:39:10,639 --> 00:39:12,683
รู้สึกเหมือนผ่านมาเป็นชาติแล้ว

446
00:39:12,933 --> 00:39:13,768
ใช่

447
00:39:15,311 --> 00:39:17,813
ชีวิตแบบอื่นๆ
ก็เหมือนผ่านมาเป็นชาติทั้งนั้น

448
00:39:18,397 --> 00:39:20,441
เราเคยเป็นเด็ก ฉันเคยแต่งงานมาก่อน

449
00:39:21,817 --> 00:39:25,237
รูปใครที่คุณคล้องคอไว้ล่ะ
สามีหรือลูก

450
00:39:25,738 --> 00:39:26,655
สามี

451
00:39:28,199 --> 00:39:30,201
เขาก็เคยอยู่กองทัพเหมือนกัน เรา...

452
00:39:30,951 --> 00:39:32,036
เราเลยได้เจอกัน

453
00:39:33,287 --> 00:39:34,580
"เคย" อยู่เหรอ ลาออกหรือไง

454
00:39:36,332 --> 00:39:37,291
ตายในหน้าที่

455
00:39:39,377 --> 00:39:40,753
ฉันเสียใจด้วย

456
00:39:42,380 --> 00:39:43,714
ว่าแล้วคงต้องมีอะไร

457
00:39:44,590 --> 00:39:45,591
หมายความว่าไง

458
00:39:48,135 --> 00:39:50,638
การอาสามา... งานนี้น่ะ

459
00:39:50,721 --> 00:39:54,975
มันไม่เชิงจะเป็นเรื่องที่เราทำ
ถ้าชีวิตเรา... ราบรื่นดี

460
00:39:57,269 --> 00:39:58,979
เราทุกคนที่นี่มีตำหนิทั้งนั้น

461
00:39:59,939 --> 00:40:01,065
อันย่าเลิกยาแล้ว...

462
00:40:01,857 --> 00:40:03,067
ก็คือเคยติดยาน่ะ

463
00:40:03,484 --> 00:40:05,528
โจซี่ใส่เสื้อแขนยาว

464
00:40:05,611 --> 00:40:08,322
เพราะไม่อยากให้เห็นแผลเป็นบนท้องแขน

465
00:40:08,406 --> 00:40:10,074
เธอพยายามฆ่าตัวตายเหรอ

466
00:40:10,699 --> 00:40:13,494
เปล่า ฉันว่าตรงข้าม
พยายามจะรู้สึกว่ามีชีวิต

467
00:40:16,664 --> 00:40:17,498
เวนเทรสล่ะ

468
00:40:18,666 --> 00:40:21,252
อ๋อ เท่าที่ใครๆ รู้นะ...

469
00:40:22,128 --> 00:40:26,090
ไม่มีเพื่อน ไม่มีครอบครัว
ไม่มีคู่รัก ไม่มีลูก

470
00:40:27,216 --> 00:40:29,427
ไม่อ่อนให้อะไรสักนิด

471
00:40:31,887 --> 00:40:32,721
คุณล่ะ

472
00:40:33,681 --> 00:40:35,224
ฉันเสียใครบางคนไปเหมือนกัน

473
00:40:37,893 --> 00:40:39,270
แต่ไม่ใช่สามีหรอก...

474
00:40:39,937 --> 00:40:42,189
ลูกสาว เป็นลูคีเมีย

475
00:40:43,441 --> 00:40:44,567
ตายจริง เสียใจด้วย

476
00:40:45,359 --> 00:40:47,278
ในแง่หนึ่งมันเป็นการสูญเสียสองคน

477
00:40:49,155 --> 00:40:51,657
ลูกสาวแสนสวยของฉัน...

478
00:40:53,868 --> 00:40:55,202
กับคนที่ฉันเคยเป็น

479
00:40:55,286 --> 00:40:56,537
นี่ๆ

480
00:40:57,455 --> 00:40:58,831
เราเจออะไรนี่แน่ะ

481
00:41:09,967 --> 00:41:11,969
(ค่ายอามายา)

482
00:41:18,392 --> 00:41:21,479
(เขตหวงห้าม
บุกรุกมีโทษตามกฎหมาย)

483
00:41:30,279 --> 00:41:32,781
ที่นี่เคยเป็นศูนย์บัญชาการ
ของเซาเทิร์นรีช

484
00:41:34,408 --> 00:41:35,951
ก่อนม่านรุ้งจะกลืนกินมัน

485
00:41:39,622 --> 00:41:40,873
การกลายพันธุ์อีกแล้ว

486
00:41:41,999 --> 00:41:43,125
มันอยู่ทุกที่เลย

487
00:41:44,168 --> 00:41:45,211
เป็นภัยลุกลาม

488
00:41:46,003 --> 00:41:47,463
เหมือนเนื้องอก

489
00:41:49,340 --> 00:41:50,883
นั่นใช่โรงอาหารเก่ามั้ย

490
00:41:51,091 --> 00:41:51,926
ใช่

491
00:41:52,134 --> 00:41:54,470
ไปพักแรมที่นั่นกัน มาเถอะ

492
00:42:30,005 --> 00:42:33,425
มีเตียงกับเป้
คุณว่ามีคนอยู่นี่มั้ย

493
00:42:34,051 --> 00:42:35,052
เคยอยู่

494
00:42:36,178 --> 00:42:37,846
ใช่ ฉันว่าใช้รูปอดีตถูกแล้ว

495
00:42:58,909 --> 00:42:59,743
แม่เจ้าโว้ย

496
00:43:06,166 --> 00:43:07,459
บ้าเอ๊ย

497
00:43:16,969 --> 00:43:19,680
ไอ้เวรนี่หนักชะมัด แบกไปไม่ไหว

498
00:43:28,480 --> 00:43:30,774
(เพย์ตัน เมเยอร์ เคน เชลลี)

499
00:43:36,572 --> 00:43:37,656
ลีน่า เจออะไรน่ะ

500
00:43:39,825 --> 00:43:41,076
ทุกคน มาดูนี่สิ

501
00:43:43,329 --> 00:43:45,497
"เพย์ตัน เมเยอร์...

502
00:43:47,458 --> 00:43:49,793
เคน เชลลี"

503
00:43:50,377 --> 00:43:52,546
นั่นชื่อทหารที่มาสำรวจรอบสุดท้ายนี่

504
00:43:53,130 --> 00:43:55,758
ดูเหมือนพวกเขาใช้ห้องนี้
เป็นฐานปฏิบัติการ

505
00:43:55,841 --> 00:43:57,635
ทำไมบางชื่อโดนขีดฆ่าไปล่ะ

506
00:43:57,718 --> 00:43:59,345
อย่าเพิ่งด่วนสรุปเลย

507
00:43:59,428 --> 00:44:01,680
- ไม่รู้สิ เราอาจควรสรุปก็ได้
- จริง

508
00:44:02,306 --> 00:44:04,725
- นี่แผนผังฐานนี้ ใช่มั้ย
- ใช่

509
00:44:04,808 --> 00:44:05,684
นี่คือโรงอาหาร

510
00:44:05,768 --> 00:44:07,102
- นั่นตึกที่เราอยู่เหรอ
- ใช่

511
00:44:07,186 --> 00:44:10,230
ฉันว่าเวลาข้างชื่อนั่น
คือการผลัดยาม เพราะงั้น...

512
00:44:11,065 --> 00:44:12,691
ถ้าพวกเขาวางยามรอบๆ
เราก็ควรทำด้วย

513
00:44:12,775 --> 00:44:14,360
- รับทราบ
- ได้

514
00:44:27,706 --> 00:44:29,875
นี่อาจบอกอะไรเราได้

515
00:44:33,504 --> 00:44:35,422
"สำหรับคนที่ตามมา"

516
00:44:36,799 --> 00:44:39,301
ฉันว่านั่นหมายถึงเรานะ

517
00:44:48,227 --> 00:44:49,269
เมโมรีการ์ด

518
00:44:52,064 --> 00:44:53,857
ฉันควรเล่นมันได้

519
00:45:01,448 --> 00:45:02,658
มันใช้การได้

520
00:45:07,496 --> 00:45:08,622
เอานะ

521
00:45:13,669 --> 00:45:15,421
- โอเคมั้ย
- โอเค

522
00:45:15,879 --> 00:45:16,714
โอเค

523
00:45:26,932 --> 00:45:28,976
โอเคๆๆ

524
00:45:29,059 --> 00:45:29,977
- โอเค
- ได้

525
00:45:30,060 --> 00:45:30,894
โอเค

526
00:45:31,186 --> 00:45:32,187
โอเค บ้าฉิบ

527
00:45:47,911 --> 00:45:49,079
เขาทำอะไรอยู่นะ

528
00:45:57,254 --> 00:45:59,798
หยุดๆๆๆ

529
00:46:01,300 --> 00:46:02,968
จับเขา กดเขาไว้

530
00:46:06,930 --> 00:46:07,806
นั่นไง

531
00:46:24,990 --> 00:46:27,618
เอาละ เรารู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น
กับกลุ่มสุดท้าย เขาเสียสติ

532
00:46:29,119 --> 00:46:31,163
มีสิ่งมีชีวิตบางอย่างในตัวชายคนนั้น

533
00:46:31,246 --> 00:46:33,332
- ไม่ นั่นมันแสงหลอกตา
- อะไรนะ

534
00:46:33,415 --> 00:46:35,042
ฉันอยู่หน่วยฉุกเฉินมาสิบปี

535
00:46:35,125 --> 00:46:36,376
ฉันแซะคนมาจากข้างถนน

536
00:46:36,460 --> 00:46:39,338
เราเห็นอะไรพิสดารมาเยอะ
นั่นมันแสงหลอกตา

537
00:46:39,421 --> 00:46:42,090
- ข้างในตัวเขามันเคลื่อนไหว
- ไม่ นั่นเพราะช็อก แรเดก

538
00:46:42,174 --> 00:46:44,176
- นั่นมันการตอบสนองภาวะช็อก
- ดูอีกทีสิ

539
00:46:44,259 --> 00:46:46,011
ไม่ ฉันไม่ดูซ้ำแม่งแล้ว!

540
00:46:46,094 --> 00:46:46,929
นั่นไม่ใช่ไส้

541
00:46:47,012 --> 00:46:49,890
- มันเหมือนหนอน ไม่ก็...
- งั้นก็ดูเองสิ เชปเพิร์ด!

542
00:46:54,520 --> 00:46:55,479
คุณจะไปไหนน่ะ

543
00:47:09,910 --> 00:47:11,620
- เธอไปไหน
- ข้างหน้านี่เอง

544
00:48:08,594 --> 00:48:09,428
อะไรเนี่ย

545
00:48:10,762 --> 00:48:11,889
ไม่รู้สิ

546
00:48:29,740 --> 00:48:32,409
- ฉันไม่อยากอยู่นี่คืนนี้
- เราไม่มีทางเลือก

547
00:48:34,620 --> 00:48:36,246
- ขอเถอะ
- มาน่า

548
00:48:36,330 --> 00:48:39,207
มันเย็นเกินกว่าเราจะย้ายไปไหนแล้ว

549
00:48:39,791 --> 00:48:41,043
มาเถอะ ไปข้างนอกกัน

550
00:49:23,251 --> 00:49:24,878
คุณน่ารักจัง

551
00:49:27,506 --> 00:49:29,341
ทำไมคุณไม่อยู่ตรงนี้ล่ะ

552
00:49:31,593 --> 00:49:33,136
ผมต้องไปเร็วขึ้นวันหนึ่ง

553
00:49:33,887 --> 00:49:34,763
ว่าไงนะ

554
00:49:36,056 --> 00:49:37,391
เดี๋ยวนะ วันนี้เหรอ

555
00:49:39,017 --> 00:49:41,228
- ตอนนี้เลย
- บ้าเอ๊ย

556
00:49:41,603 --> 00:49:43,146
แต่เราวางแผนกันไว้ทั้งวันแล้ว

557
00:49:43,230 --> 00:49:45,315
- เราจะขับรถออกชนบท...
- ผมไปไม่ได้

558
00:49:46,191 --> 00:49:48,193
- เราไปไม่ได้
- อย่างน้อยคุณจะ...

559
00:49:53,865 --> 00:49:55,117
ตอนนี้แปลว่าเดี๋ยวนี้

560
00:49:58,954 --> 00:49:59,788
ใช่

561
00:50:03,333 --> 00:50:04,251
มีอะไรคะ

562
00:50:11,675 --> 00:50:12,592
ผมน่ะ...

563
00:50:16,638 --> 00:50:17,514
รักคุณจริงๆ...

564
00:50:18,682 --> 00:50:19,599
ลีน่า

565
00:50:22,060 --> 00:50:23,020
ฉันก็รักคุณค่ะ

566
00:51:20,410 --> 00:51:21,495
นี่

567
00:51:23,538 --> 00:51:24,706
ขบปริศนาแตกหรือยัง

568
00:51:26,792 --> 00:51:28,460
อย่างอื่นแตกสิไม่ว่า

569
00:51:29,628 --> 00:51:31,129
ฉันว่าคุณไม่เป็นไรนะ

570
00:51:33,548 --> 00:51:35,050
โจซี่พักอยู่

571
00:51:35,133 --> 00:51:35,967
ใช่

572
00:51:36,343 --> 00:51:38,220
ใช้ยาระงับประสาทช่วยนิดหน่อย

573
00:51:38,303 --> 00:51:40,722
แล้วคุณล่ะ นอนหลับบ้างมั้ย

574
00:51:41,598 --> 00:51:42,432
ก็หลับบ้าง

575
00:51:43,558 --> 00:51:45,644
ฉันสติแตกไม่น้อยกว่าโจซี่หรอก

576
00:51:47,354 --> 00:51:48,980
ฉันแค่ซ่อนเก่งกว่า

577
00:51:52,984 --> 00:51:54,111
ฉันควรไปดูเวนเทรส

578
00:51:55,987 --> 00:51:56,822
อืม

579
00:52:28,895 --> 00:52:31,231
คุณตื่นมาทำไม
รอบผลัดเวรคุณตีสามนี่

580
00:52:31,314 --> 00:52:33,233
ฉันนอนพอแล้วคืนนี้

581
00:52:33,900 --> 00:52:34,734
โอเค

582
00:52:36,653 --> 00:52:37,737
มาดูนี่สิ

583
00:52:41,408 --> 00:52:42,617
นี่จุดที่เราอยู่...

584
00:52:44,327 --> 00:52:45,745
แล้วนั่นก็ประภาคาร

585
00:52:45,829 --> 00:52:48,165
ทางตะวันตกเฉียงใต้คือวิลล์เพอร์ดู

586
00:52:48,248 --> 00:52:50,959
เป็นชุมชนเล็กๆ
ที่เราอพยพออกไปเมื่อสองปีก่อน

587
00:52:51,751 --> 00:52:54,254
ฉันว่าเราควรไปที่นั่นพรุ่งนี้

588
00:52:54,921 --> 00:52:57,674
แล้วมุ่งออกชายฝั่งเช้าวันถัดไป

589
00:53:01,136 --> 00:53:01,970
ดี

590
00:53:07,434 --> 00:53:08,435
คุณไม่เป็นไรนะ

591
00:53:14,566 --> 00:53:16,151
ฉันว่าจะพูดอยู่ ตอนที่...

592
00:53:16,818 --> 00:53:19,237
คุณไม่ได้บอกทีมเรื่อง
ความสัมพันธ์ของคุณกับเคน

593
00:53:19,321 --> 00:53:21,364
ฉันไม่แน่ใจว่านั่นเป็นความคิดที่ดี

594
00:53:23,658 --> 00:53:25,952
แต่หลังเห็นคลิปนั่นแล้ว...

595
00:53:29,206 --> 00:53:30,040
ใช่

596
00:53:30,999 --> 00:53:33,126
ฉันไม่แน่ใจว่า
พวกเธอจะมีปฏิกิริยายังไงกับคุณ

597
00:53:36,254 --> 00:53:38,423
ทำไมสามีฉันอาสาทำภารกิจฆ่าตัวตาย

598
00:53:39,090 --> 00:53:40,508
คุณว่าเราทำแบบนั้นอยู่เหรอ

599
00:53:41,676 --> 00:53:43,803
- ฆ่าตัวตายน่ะ
- คุณต้องทำโปรไฟล์เขาแล้ว

600
00:53:43,887 --> 00:53:45,180
คุณต้องวิเคราะห์เขา

601
00:53:46,640 --> 00:53:48,183
เขาต้องพูดอะไรบางอย่าง

602
00:53:49,726 --> 00:53:51,895
งั้นคุณก็ถามฉันในฐานะนักจิตวิทยา

603
00:53:53,688 --> 00:53:54,522
ค่ะ

604
00:53:56,024 --> 00:53:57,692
งั้นในฐานะนักจิตวิทยา

605
00:53:58,777 --> 00:54:02,280
ฉันจะบอกว่าคุณสับสน
ระหว่างการฆ่าตัวตายกับทำลายตัวเอง

606
00:54:04,491 --> 00:54:07,035
พวกเราแทบไม่มีใครฆ่าตัวตาย

607
00:54:07,953 --> 00:54:10,205
แต่เราเกือบทุกคนทำลายตัวเอง

608
00:54:10,330 --> 00:54:13,083
ในทางใดสักทาง ในบางมุมของชีวิต

609
00:54:14,334 --> 00:54:16,836
เราดื่มเหล้า ไม่ก็สูบบุหรี่

610
00:54:17,379 --> 00:54:19,506
เราทำลายความมั่นคงของงานดีๆ

611
00:54:21,800 --> 00:54:23,176
หรือชีวิตสมรสที่เป็นสุข

612
00:54:28,473 --> 00:54:30,475
นี่ไม่ใช่การตัดสินใจ มัน...

613
00:54:31,393 --> 00:54:32,560
มันเป็นแรงขับ

614
00:54:33,019 --> 00:54:37,107
อันที่จริง...
คุณอาจอธิบายเรื่องนี้

615
00:54:37,190 --> 00:54:38,650
- ได้ดีกว่าฉัน
- หมายความว่าไง

616
00:54:40,110 --> 00:54:41,236
คุณเป็นนักชีววิทยา

617
00:54:42,612 --> 00:54:45,031
การทำลายตัวเองถูกเข้ารหัสมา
ในตัวเราไม่ใช่เหรอ

618
00:54:45,365 --> 00:54:46,908
ถูกโปรแกรมใส่เซลล์ทุกเซลล์

619
00:54:49,953 --> 00:54:50,870
เสียงอะไรน่ะ ไม่รู้สิ

620
00:55:04,384 --> 00:55:05,302
โจซี่ ตื่น

621
00:55:05,552 --> 00:55:07,762
ตื่นสิ โจซี่ ไม่เอาน่า
เกิดเรื่องแล้ว

622
00:55:08,346 --> 00:55:10,015
- เห็นอะไรมั้ย
- ไม่เลย

623
00:55:10,640 --> 00:55:12,100
- เกิดอะไรขึ้น
- ฉันได้ยินเสียง

624
00:55:14,311 --> 00:55:15,395
อะไร

625
00:55:17,814 --> 00:55:19,024
มีบางอย่างฝ่ารั้วมา

626
00:55:20,233 --> 00:55:22,777
- ฝ่ารั้วเหรอ
- มันฉีกเหมือนซิปเลย

627
00:55:28,366 --> 00:55:30,368
- ฉันมองอะไรไม่เห็นเลย
- ฉันก็ด้วย

628
00:55:33,288 --> 00:55:34,122
- เชปเพิร์ด!
- โอ!

629
00:55:34,956 --> 00:55:35,832
เชปเพิร์ด!

630
00:55:35,915 --> 00:55:36,750
ระยำ!

631
00:55:36,833 --> 00:55:38,001
- เกิดอะไรขึ้น
- เกิดอะไร

632
00:55:38,084 --> 00:55:39,836
เชปเพิร์ดอยู่ข้างฉัน
มีตัวอะไรลากเธอไป

633
00:55:40,920 --> 00:55:43,048
ตายห่า! ตายห่าละ!

634
00:55:43,131 --> 00:55:44,841
- เชปเพิร์ด!
- ฉิบหาย!

635
00:55:52,015 --> 00:55:52,891
ฉิบหาย!

636
00:55:56,603 --> 00:55:57,812
เชปเพิร์ด!

637
00:56:02,359 --> 00:56:03,485
เชปเพิร์ด!

638
00:56:33,181 --> 00:56:34,224
เราต้องกลับไป

639
00:56:34,808 --> 00:56:37,060
- เราต้องกลับตอนนี้เลย
- เธอพูดถูก

640
00:56:37,310 --> 00:56:38,937
ถูกเหรอ ในแง่ไหน

641
00:56:39,062 --> 00:56:40,313
เราถูกโจมตีสองหนแล้ว

642
00:56:41,314 --> 00:56:42,732
เราเสียคนไปคนหนึ่ง

643
00:56:42,816 --> 00:56:45,944
เรามีหลักฐานว่าทีมก่อนนี้เป็นบ้า
แล้วก็เชือดกันเอง

644
00:56:46,027 --> 00:56:48,446
ฉันไม่รู้ว่าต้องพูดยังไง
ให้ถูกกว่านี้

645
00:56:48,530 --> 00:56:50,281
เรายังไปไม่ถึงประภาคาร

646
00:56:50,365 --> 00:56:53,159
เรายังไม่เข้าใจที่มา
หรือธรรมชาติของม่านรุ้งเลย

647
00:56:53,243 --> 00:56:55,703
เรามีข้อมูล ข้อสังเกต รูปถ่าย
เธอมีคลิปโคตรเด็ด

648
00:56:55,787 --> 00:56:59,499
ทุกอย่างนั่นทำให้ปรากฏการณ์นี้
อธิบายได้ยากขึ้น ไม่ใช่ง่ายขึ้น

649
00:57:01,960 --> 00:57:03,753
ฉันจะไปประภาคารนั่น

650
00:57:03,837 --> 00:57:05,755
แล้วฉันไปเองก็ได้

651
00:57:05,839 --> 00:57:10,093
พวกคุณก็แค่ต้องตัดสินใจ...
ว่าจะมากับฉันหรือเปล่า

652
00:57:22,230 --> 00:57:24,315
เหมือนเธอไม่สังเกตด้วยซ้ำ
ว่าเชปเพิร์ดตายแล้ว

653
00:57:24,399 --> 00:57:25,567
นังนั่นมันบ้า

654
00:57:25,775 --> 00:57:27,569
เป็นอีแก่บ้าๆ

655
00:57:28,820 --> 00:57:31,197
ขอบใจโคตรๆ ที่ช่วยหนุนหลัง ลีน่า

656
00:57:32,574 --> 00:57:34,742
- ฉันไม่ยักรู้ว่ามีฝ่ายด้วย
- มีสิ

657
00:57:34,826 --> 00:57:36,077
ใช่ มีฝ่าย

658
00:57:37,370 --> 00:57:40,790
โอเค งั้นฉันก็เห็นด้วยกับคุณ
เราควรกลับไป

659
00:57:41,082 --> 00:57:43,126
ดี ยอดเลย ตกลงแล้วนะ โอเคมั้ย

660
00:57:43,209 --> 00:57:45,503
- งั้นเราสามคนก็ไปได้...
- เดี๋ยว ช้าก่อน

661
00:57:45,587 --> 00:57:46,963
เราควรกลับไปน่ะใช่

662
00:57:47,046 --> 00:57:49,507
แต่เราใช้เวลาเท่าไรนะ
หกวันเหรอ กว่าจะมาถึงนี่

663
00:57:49,591 --> 00:57:51,926
ส่วนชายฝั่งน่ะอยู่ห่างไปสองวัน

664
00:57:52,927 --> 00:57:55,346
แล้วก็อย่างที่เชปเพิร์ดบอก...

665
00:57:56,347 --> 00:57:58,016
พอเราไปถึงชายฝั่ง เราก็แค่

666
00:57:58,099 --> 00:57:59,726
ตามมันไปจนเจอแนวกั้นเขต

667
00:57:59,809 --> 00:58:01,936
คุณบอกให้เราออกไป
โดยเข้าไปลึกขึ้น

668
00:58:02,687 --> 00:58:04,689
- ใช่ ถ้าคุณอยากว่างั้น
- อยากเหรอ

669
00:58:05,064 --> 00:58:07,692
ไม่ ไม่อยากเลยว่ะ

670
00:58:12,155 --> 00:58:14,782
นี่ไม่ใช่กลยุทธ์ห่าเหวอะไร
ที่จะเอาเราไปประภาคารใช่มั้ย

671
00:58:14,866 --> 00:58:17,202
เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับประภาคาร โอเคมั้ย

672
00:58:17,869 --> 00:58:20,079
ฉันเชื่อว่าชายฝั่ง
เป็นทางออกที่ดีที่สุด

673
00:58:24,834 --> 00:58:25,668
โอเคนะ

674
00:58:39,265 --> 00:58:40,308
คุณโกหกพวกเขา

675
00:58:43,728 --> 00:58:45,855
ฉันไม่รู้ว่าการย้อนกลับจะเป็นยังไง

676
00:58:46,439 --> 00:58:48,900
ทำไมมันถึงจะปลอดภัยกว่าเดินหน้าต่อ

677
00:58:50,193 --> 00:58:53,863
คุณไม่รู้ แต่คุณตัดสินใจไปต่อ
เหมือนว่าคุณรู้

678
00:58:53,947 --> 00:58:55,281
เวนเทรสเป็นคนตัดสินใจ

679
00:58:55,365 --> 00:58:58,159
เวนเทรสเป็นมะเร็ง
เธอไม่เคยคิดกลับอยู่แล้ว

680
00:58:59,619 --> 00:59:00,954
คุณรู้ว่าเธอป่วย

681
00:59:01,746 --> 00:59:02,664
ฉันเดาได้

682
00:59:06,084 --> 00:59:07,710
แล้วคุณยังอยากเดินหน้าต่อ

683
00:59:09,963 --> 00:59:10,797
ใช่ ฉันอยาก

684
01:00:00,430 --> 01:00:01,889
เธออาจมีชีวิตอยู่ก็ได้

685
01:00:01,973 --> 01:00:03,433
ไม่น่าเป็นได้หรอก

686
01:00:05,268 --> 01:00:06,269
เราจำเป็นต้องรู้ ไปสิ

687
01:00:11,316 --> 01:00:12,150
ได้

688
01:00:14,819 --> 01:00:15,695
ฉันจะไปกับคุณ

689
01:00:17,322 --> 01:00:18,197
ฉันจะไปคนเดียว

690
01:02:47,638 --> 01:02:48,473
คุณเจอเธอมั้ย

691
01:02:49,307 --> 01:02:50,141
เจอ

692
01:02:51,642 --> 01:02:52,477
เธอตายแล้ว

693
01:03:17,502 --> 01:03:18,419
คุณโอเคมั้ย

694
01:03:19,420 --> 01:03:22,632
ไม่เป็นไร ก็แค่...
ปล่อยฉันอยู่คนเดียวเหอะวะ

695
01:03:49,075 --> 01:03:50,660
เราจะตั้งแคมป์ที่นี่คืนนี้

696
01:03:51,911 --> 01:03:54,121
ต้องเดินอีกสองชั่วโมงกว่าจะถึงชายฝั่ง

697
01:04:32,159 --> 01:04:33,744
มันโตมาแบบนี้

698
01:04:34,787 --> 01:04:36,247
นั่นมันไม่สมเหตุสมผลเลย

699
01:04:37,081 --> 01:04:38,249
ฉันว่าสมเหตุสมผลนะ

700
01:04:47,550 --> 01:04:51,137
ทีแรกฉันนึกว่าคลื่นวิทยุถูกม่านรุ้งปิดกั้น

701
01:04:51,220 --> 01:04:55,349
และนั่นก็คือเหตุที่ไม่มีใครข้างใน
ติดต่อกับฐานหรือจีพีเอสได้

702
01:04:55,433 --> 01:05:00,688
แต่คลื่นแสงไม่ได้ถูกปิดกั้น
มันหักเห แล้ว...

703
01:05:05,484 --> 01:05:07,278
วิทยุก็เหมือนกัน

704
01:05:08,070 --> 01:05:09,488
สัญญาณไม่ได้หายไป

705
01:05:10,072 --> 01:05:11,407
แค่ถูกรบกวน

706
01:05:17,663 --> 01:05:19,248
ใบไม้ในมือคุณนั่น...

707
01:05:20,333 --> 01:05:22,168
รู้มั้ยว่าจะได้อะไร
ถ้าหาลำดับเบสมัน

708
01:05:23,252 --> 01:05:25,379
- อะไรเหรอ
- ยีนฮอกซ์ของมนุษย์

709
01:05:25,463 --> 01:05:27,006
ฮอกซ์เหรอ อะไรนะ ฮอกซ์แปลว่าอะไร

710
01:05:27,882 --> 01:05:31,260
มันเป็นยีนที่กำหนดผังร่างกาย
โครงสร้างทางกายภาพ

711
01:05:34,221 --> 01:05:36,349
แล้วพืชพวกนี้ก็มีผังแบบร่างมนุษย์

712
01:05:36,432 --> 01:05:39,268
แขนต่อกับไหล่

713
01:05:39,352 --> 01:05:40,770
ขากับสะโพก

714
01:05:40,853 --> 01:05:42,480
มันไม่มีทางเป็นไปได้

715
01:05:42,563 --> 01:05:44,482
มันคือสิ่งที่เกิดขึ้นจริง

716
01:05:47,109 --> 01:05:50,655
ม่านรุ้งเป็นปริซึม
แต่มันหักเหทุกอย่าง

717
01:05:51,530 --> 01:05:54,367
ไม่ใช่แค่แสงกับคลื่นวิทยุ

718
01:05:54,450 --> 01:05:57,620
ดีเอ็นเอสัตว์ ดีเอ็นเอพืช...

719
01:05:58,871 --> 01:06:00,039
ดีเอ็นเอทุกอย่าง...

720
01:06:00,623 --> 01:06:01,958
คืออะไร "ดีเอ็นเอทุกอย่าง"

721
01:06:02,875 --> 01:06:04,627
เธอพูดถึงดีเอ็นเอเราอยู่

722
01:06:07,630 --> 01:06:09,006
เธอพูดเรื่องเราอยู่

723
01:07:15,656 --> 01:07:18,159
เอาละ... นี่คงเป็นห้องนอนเรา

724
01:07:19,702 --> 01:07:21,537
กันประตูหน้าต่างให้แน่นหนาเถอะ

725
01:08:47,373 --> 01:08:48,999
นี่เป็นเรื่องผิดพลาด

726
01:08:51,460 --> 01:08:52,294
โอเค

727
01:08:58,968 --> 01:09:01,554
คุณใช้เวลาอยู่ห่างจากสามี
มากกว่าอยู่กับเขา

728
01:09:03,681 --> 01:09:06,892
คุณคุยกับเขาเรื่องงานไม่ได้
ส่วนเขาก็ไม่ยอมคุยเรื่องงานกับคุณ

729
01:09:06,976 --> 01:09:10,980
แต่มีสายสัมพันธ์ชัดเจนระหว่างเรา
ทั้งทางกายภาพและทางปัญญา

730
01:09:11,063 --> 01:09:11,939
ผมพูดครบหรือยัง

731
01:09:12,022 --> 01:09:14,984
- คุณลืมพูดถึงภรรยาคุณ
- ผมรักภรรยาผม

732
01:09:17,444 --> 01:09:18,863
เธอไม่ผิดเลยเรื่องนี้

733
01:09:27,413 --> 01:09:28,289
ไม่เอาน่ะ ลีน่า

734
01:09:29,999 --> 01:09:31,584
นี่มันเรื่องอะไรกันแน่

735
01:09:33,752 --> 01:09:35,921
คุณคิดว่าอาจเกิดอะไรขึ้นกับเขาเหรอ

736
01:09:41,177 --> 01:09:42,511
หรือคุณคิดว่าเขารู้

737
01:09:45,347 --> 01:09:46,390
นั่นแหละ ใช่มั้ย

738
01:09:47,183 --> 01:09:50,019
คุณคิดว่าเขารู้เข้าทางไหนสักทาง
ว่าเรามีอะไรกัน

739
01:09:52,188 --> 01:09:53,230
เขารู้แล้วเหรอ

740
01:09:54,523 --> 01:09:55,357
ใช่

741
01:09:59,153 --> 01:10:00,029
คุณควรไปซะ

742
01:10:02,531 --> 01:10:03,949
- ไม่ ลีน่า ผม...
- แดน...

743
01:10:04,950 --> 01:10:08,913
ฉันไม่สนใจจะคุย...
ไม่สนอะไรก็ตามที่คุณจะพูด

744
01:10:10,080 --> 01:10:11,582
แต่งตัวแล้วก็ออกไปซะ

745
01:10:14,460 --> 01:10:17,129
รู้มั้ย ที่คุณเกลียดไม่ใช่ผม
แต่เป็นตัวคุณเอง

746
01:10:20,549 --> 01:10:22,009
ไม่หรอก แดน คุณก็ด้วย

747
01:10:26,222 --> 01:10:28,098
มันจะไม่มีทางเกิดขึ้นอีก

748
01:10:34,104 --> 01:10:35,606
นังตอแหล!

749
01:10:36,982 --> 01:10:38,525
- เกิดอะไรขึ้น
- ไม่

750
01:10:39,318 --> 01:10:42,071
แกไม่มีสิทธิ์ถามคำถามห่านั่น
แกตอบมา

751
01:11:11,809 --> 01:11:12,643
พี่ชาย แฟน

752
01:11:17,982 --> 01:11:18,816
สามี

753
01:11:22,903 --> 01:11:24,113
สามีสินะ

754
01:11:26,073 --> 01:11:27,825
ทำไมแกไม่บอกเรา

755
01:11:30,661 --> 01:11:31,787
แกก็รู้มาก่อน

756
01:11:32,579 --> 01:11:33,789
แหงละ

757
01:11:38,002 --> 01:11:39,086
เธอรู้มาก่อนมั้ย

758
01:11:43,674 --> 01:11:44,508
โอเค

759
01:11:49,096 --> 01:11:51,265
มีอยู่สองทฤษฎี
ว่าเกิดเรื่องอะไรในม่านรุ้ง

760
01:11:51,348 --> 01:11:52,975
หนึ่งคือมีอะไรในนี้ฆ่าคน

761
01:11:53,058 --> 01:11:56,895
สอง... คือพวกเขาเสียสติ
แล้วก็ฆ่ากันเอง

762
01:11:58,856 --> 01:12:00,899
โจซี่เกือบถูกจระเข้ฆ่า

763
01:12:00,983 --> 01:12:03,610
แล้วแคสก็ถูกหมีฆ่าเข้าจริงๆ

764
01:12:06,238 --> 01:12:08,198
งั้นก็ใช่ ทฤษฎีที่หนึ่งลงตัว

765
01:12:11,452 --> 01:12:12,286
แต่ว่า...

766
01:12:15,331 --> 01:12:17,082
ฉันไม่ได้เห็นหมีจริงๆ นี่

767
01:12:18,500 --> 01:12:19,626
โจซี่ก็ไม่เห็น

768
01:12:20,794 --> 01:12:22,921
คนที่เห็นหมีมีแค่ลีน่ากับเวนเทรส

769
01:12:23,505 --> 01:12:24,965
เลยไม่มีอะไรยืนยันได้

770
01:12:25,049 --> 01:12:30,888
ทุกอย่างขึ้นกับคำพูดของพวกมัน
ทุกอย่างขึ้นกับคำพูดของลีน่า

771
01:12:30,971 --> 01:12:32,681
แล้วเรื่องที่เรารู้ตอนนี้...

772
01:12:34,183 --> 01:12:37,061
ที่เรารู้

773
01:12:37,394 --> 01:12:40,647
ก็คือลีน่า... เป็นคนโกหก

774
01:12:41,273 --> 01:12:42,775
หุบปากสิวะ!

775
01:12:44,485 --> 01:12:48,155
ลีน่า... แกเป็นคนโกหก

776
01:12:51,241 --> 01:12:52,076
แกฆ่าแคสหรือเปล่า

777
01:12:54,995 --> 01:12:56,372
แกเกิดคลั่งขึ้นมามั้ย

778
01:12:59,625 --> 01:13:02,419
หรือแกคิดว่าฉันคลั่ง
แล้วเราจะยำกันเองจนเละ

779
01:13:02,503 --> 01:13:03,837
นั่นคือทฤษฎีสอง

780
01:13:09,676 --> 01:13:10,886
โอย

781
01:13:15,641 --> 01:13:17,309
พอฉันดูมือตัวเอง...

782
01:13:18,310 --> 01:13:19,728
กับลายนิ้วมือตัวเอง...

783
01:13:21,397 --> 01:13:22,564
ฉันเห็นมันเคลื่อนไหวได้

784
01:13:27,903 --> 01:13:29,238
ฉันไม่ไหวแล้ว

785
01:13:30,114 --> 01:13:31,615
ถ้าฉันปล่อยพวกเธอไป

786
01:13:32,074 --> 01:13:34,743
แล้วเธอมัดฉันติดเก้าอี้
แล้วผ่าท้องฉัน...

787
01:13:36,495 --> 01:13:39,957
เครื่องในฉันจะเคลื่อนไหว
เหมือนลายนิ้วมือมั้ย

788
01:13:47,548 --> 01:13:51,218
แต่... ฉันไม่ใช่คนที่โดนมัดติดเก้าอี้

789
01:13:55,764 --> 01:13:56,598
แกต่างหาก

790
01:14:01,353 --> 01:14:03,313
ช่วยด้วย!

791
01:14:06,483 --> 01:14:07,734
ช่วยด้วย!

792
01:14:08,318 --> 01:14:09,278
ช่วยด้วย!

793
01:14:09,778 --> 01:14:11,321
โอ๊ย แคสเหรอ

794
01:14:14,450 --> 01:14:15,659
แกบอกว่าเธอตายแล้ว

795
01:14:16,994 --> 01:14:19,455
แคส! แคส ฉันมาแล้ว!

796
01:14:21,957 --> 01:14:22,875
แคส ใช่เธอมั้ย

797
01:15:06,877 --> 01:15:11,840
ช่วยด้วย!

798
01:15:12,424 --> 01:15:15,010
ช่วย!

799
01:15:29,608 --> 01:15:30,651
อย่าตอบสนอง

800
01:15:38,283 --> 01:15:41,328
ด้วย!

801
01:16:07,646 --> 01:16:09,731
ช่วย!

802
01:16:35,007 --> 01:16:37,342
ไม่นะ! ไม่!

803
01:17:42,491 --> 01:17:43,825
คุณทำอะไรอยู่น่ะ

804
01:17:44,409 --> 01:17:46,203
- ฉันจะไปแล้ว
- ตอนนี้เหรอ

805
01:17:48,580 --> 01:17:50,832
- ยังไม่สว่างด้วยซ้ำ
- ฉันไม่มีเวลารอ

806
01:17:51,625 --> 01:17:53,251
เรากำลังสลายตัว

807
01:17:53,335 --> 01:17:55,420
ทางร่างกาย เร็วพอกับจิตใจ
คุณไม่รู้สึกเหรอ

808
01:17:57,130 --> 01:17:59,049
มันเหมือนโรคสมองเสื่อมระยะเริ่ม

809
01:18:02,135 --> 01:18:03,762
ถ้าฉันไม่ถึงประภาคารเร็วๆ นี้...

810
01:18:04,554 --> 01:18:07,474
คนที่เริ่มการเดินทางนี่
จะไม่ใช่คนที่จบมัน

811
01:18:08,350 --> 01:18:10,102
ฉันอยากเป็นคนจบมัน

812
01:19:12,497 --> 01:19:13,874
เราควรไปได้แล้ว โจซี่

813
01:19:22,090 --> 01:19:24,509
สามีคุณอยู่ในม่านรุ้งนานแค่ไหน

814
01:19:26,219 --> 01:19:28,096
ยากจะบอกได้ชัดนะ

815
01:19:31,224 --> 01:19:33,143
ในทางทฤษฎีก็ถึงหนึ่งปี

816
01:19:35,771 --> 01:19:38,940
มันนานนะสำหรับการอยู่ข้างในนี้
แบบยังครบถ้วนสมบูรณ์

817
01:19:39,858 --> 01:19:41,651
ฉันไม่แน่ใจนักว่าเขาสมบูรณ์

818
01:19:45,989 --> 01:19:46,907
ฉันพูดถูก...

819
01:19:48,366 --> 01:19:52,204
- เรื่องการหักเห... ใช่มั้ย
- ใช่

820
01:19:52,829 --> 01:19:54,664
ฉันตรวจเลือดตัวเองเมื่อคืน

821
01:19:57,501 --> 01:19:59,461
มัน... อยู่ในตัวฉัน

822
01:20:02,798 --> 01:20:05,008
มันอยู่ในตัวเราทุกคน

823
01:20:11,223 --> 01:20:12,891
แปลกชะมัดที่ได้ยิน...

824
01:20:13,767 --> 01:20:17,062
เสียงเชปเพิร์ด
จากปากอสุรกายนั่นเมื่อคืน

825
01:20:18,396 --> 01:20:21,483
ฉันว่าตอนเธอกำลังจะตาย
จิตใจบางส่วนของเธอกลายเป็น...

826
01:20:22,400 --> 01:20:24,986
ส่วนหนึ่งของสัตว์ร้ายที่ฆ่าเธอ

827
01:20:26,738 --> 01:20:29,407
ลองนึกภาพการตาย
อย่างตื่นกลัวและเจ็บปวด

828
01:20:29,491 --> 01:20:32,744
แล้วมีของแบบนั้น
เป็นส่วนเดียวของเราที่เหลืออยู่

829
01:20:34,204 --> 01:20:35,872
ฉันคงไม่ชอบมันเลยสักนิด เวนเทรสอยากเผชิญหน้ากับมัน

830
01:20:59,229 --> 01:21:00,480
คุณอยากต่อสู้มัน

831
01:21:02,315 --> 01:21:05,151
แต่ฉันไม่คิดว่าฉันอยากทำ
อย่างใดอย่างหนึ่งนั่น

832
01:21:12,534 --> 01:21:13,368
โจซี่ โจซี่

833
01:21:26,923 --> 01:21:27,757
โจซี่

834
01:21:54,117 --> 01:21:58,079
ทีละคน จากไปหมด เว้นแต่คุณ

835
01:22:00,290 --> 01:22:01,583
คุณจะอธิบายยังไง

836
01:22:05,712 --> 01:22:07,714
นี่ใช่เรื่องที่ฉันต้องอธิบายเหรอ

837
01:22:08,632 --> 01:22:09,925
ใช่ คุณต้องทำ

838
01:22:16,640 --> 01:22:17,766
ฉันต้องกลับมาให้ได้

839
01:22:19,726 --> 01:22:21,645
ฉันไม่แน่ใจว่า
คนอื่นเป็นแบบนั้น

840
01:22:23,647 --> 01:22:28,193
(ประภาคาร)

841
01:22:28,276 --> 01:22:31,571
(ฮีลา เซลล์อมตะ)

842
01:22:38,536 --> 01:22:39,371
นี่

843
01:22:43,875 --> 01:22:44,709
ว่าไง

844
01:27:37,418 --> 01:27:38,878
ผมเคยคิดว่าผมเป็นคน

845
01:27:46,761 --> 01:27:47,929
ผมเคยมีชีวิต

846
01:27:50,098 --> 01:27:51,557
ใครๆ เรียกผมว่าเคน

847
01:27:54,143 --> 01:27:55,603
แต่ตอนนี้ผมไม่แน่ใจนัก

848
01:28:00,650 --> 01:28:02,443
ถ้าผมไม่ใช่เคน ผมเป็นตัวอะไร

849
01:28:09,033 --> 01:28:09,909
ผมคือคุณหรือเปล่า คุณคือผมมั้ย

850
01:28:26,801 --> 01:28:28,261
เนื้อหนังผมเคลื่อนไหว...

851
01:28:29,595 --> 01:28:30,638
เหมือนของเหลว

852
01:28:34,475 --> 01:28:35,560
ความคิดจิตใจผม...

853
01:28:38,021 --> 01:28:38,980
ขาดลอยออกไปดื้อๆ

854
01:28:40,023 --> 01:28:41,065
ผมทนไม่ไหวแล้ว

855
01:28:43,943 --> 01:28:44,986
ผมทนไม่ไหว

856
01:28:45,987 --> 01:28:46,946
ทนไม่ไหว

857
01:28:52,493 --> 01:28:54,370
เคยเห็นระเบิดฟอสฟอรัสระเบิดมั้ย

858
01:28:56,706 --> 01:28:57,540
มันสว่างอยู่นะ

859
01:28:59,709 --> 01:29:00,918
ปิดตาซะ

860
01:29:02,879 --> 01:29:05,089
ถ้าคุณออกไปจากที่นี่ได้
คุณไปหาลีน่า

861
01:29:06,424 --> 01:29:07,342
ผมจะไป

862
01:29:08,509 --> 01:29:09,344
ไม่นะ

863
01:29:12,263 --> 01:29:14,390
ห้า สี่... สาม สอง...

864
01:29:26,152 --> 01:29:27,195
ไม่นะ

865
01:29:35,036 --> 01:29:36,287
ไม่ๆๆ

866
01:29:44,796 --> 01:29:45,630
ไม่จริง

867
01:31:10,923 --> 01:31:13,092
มันเป็นขั้นสุดท้าย

868
01:31:14,969 --> 01:31:17,013
สูญไปในหายนะ

869
01:31:20,475 --> 01:31:23,519
จิตใจที่หยั่งไม่ถึง...

870
01:31:27,064 --> 01:31:29,192
แล้วทีนี้ก็โคมสัญญาณ

871
01:31:29,984 --> 01:31:31,611
ทีนี้ก็ทะเล

872
01:31:35,656 --> 01:31:36,866
ดร. เวนเทรส

873
01:31:42,330 --> 01:31:43,247
ลีน่า

874
01:31:51,005 --> 01:31:52,256
เราเคยคุยกัน

875
01:31:53,966 --> 01:31:55,426
เราพูดกันว่าไงนะ

876
01:32:01,140 --> 01:32:05,728
ว่าฉันต้องรู้ให้ได้
ว่าอะไรอยู่ในประภาคาร

877
01:32:08,648 --> 01:32:09,941
เวลานั้นผ่านไปแล้ว

878
01:32:13,903 --> 01:32:15,655
มันอยู่ในตัวฉันแล้วตอนนี้

879
01:32:17,073 --> 01:32:19,116
อะไร... อยู่ในตัวคุณ

880
01:32:20,326 --> 01:32:21,702
มันไม่เหมือนเรา

881
01:32:22,828 --> 01:32:24,664
มันต่างจากเรา

882
01:32:27,917 --> 01:32:29,544
ฉันไม่รู้ว่ามันต้องการอะไร

883
01:32:30,294 --> 01:32:31,546
หรือมันต้องการมั้ย

884
01:32:32,630 --> 01:32:33,965
แต่มันจะขยายตัว...

885
01:32:34,549 --> 01:32:36,592
จนมันโอบล้อมทุกอย่าง

886
01:32:39,637 --> 01:32:40,721
ร่างกายและจิตใจเรา

887
01:32:40,805 --> 01:32:43,391
จะแตกเป็นชิ้นส่วนที่เล็กที่สุด

888
01:32:43,474 --> 01:32:46,936
จน... ไม่เหลือสักส่วนเดียว

889
01:32:51,566 --> 01:32:53,025
การทำลายล้างจนสิ้นสูญ

890
01:44:12,204 --> 01:44:13,538
งั้นมันก็มาจากต่างดาว

891
01:44:20,671 --> 01:44:22,214
คุณบรรยายรูปร่างมันได้มั้ย

892
01:44:27,094 --> 01:44:28,262
ไม่ได้ค่ะ

893
01:44:28,971 --> 01:44:30,681
มันมีคาร์บอนเป็นธาตุหลัก หรือว่า...

894
01:44:34,726 --> 01:44:35,560
ฉันไม่รู้

895
01:44:38,480 --> 01:44:39,731
มันต้องการอะไร

896
01:44:41,400 --> 01:44:43,402
ฉันไม่คิดว่ามันต้องการอะไรทั้งนั้น

897
01:44:43,860 --> 01:44:46,405
แต่มัน... มันจู่โจมคุณ

898
01:44:47,322 --> 01:44:48,699
มันเลียนแบบฉัน

899
01:44:49,700 --> 01:44:50,784
ฉันจู่โจมมัน

900
01:44:52,411 --> 01:44:54,454
ฉันไม่แน่ใจว่ามันรู้ด้วยซ้ำว่าฉันอยู่นั่น

901
01:44:54,538 --> 01:44:56,665
มันมาที่นี่โดยมีจุดประสงค์

902
01:44:57,541 --> 01:45:01,211
มันทำให้สิ่งแวดล้อมเรากลายพันธุ์
มันทำลายทุกอย่าง

903
01:45:02,504 --> 01:45:04,506
มันไม่ได้ทำลาย มันกำลังเปลี่ยนทุกอย่าง

904
01:45:08,885 --> 01:45:10,887
มันกำลังสร้างสิ่งใหม่ขึ้นมา

905
01:45:14,016 --> 01:45:14,975
สร้างอะไรล่ะ

906
01:45:23,275 --> 01:45:24,192
ฉันไม่รู้

907
01:45:28,739 --> 01:45:31,450
มีทีมไปถึงประภาคารนั่น
เมื่อสองสามชั่วโมงก่อน

908
01:45:32,659 --> 01:45:34,244
ทุกอย่างเป็นเถ้าถ่าน

909
01:45:34,953 --> 01:45:38,123
ถ้าสิ่งที่คุณเจอเคยมีชีวิตอยู่...

910
01:45:38,957 --> 01:45:40,334
ดูเหมือนตอนนี้มันจะตายแล้ว

911
01:46:02,189 --> 01:46:04,816
ทีนี้คุณบอกได้หรือยัง
ว่าเกิดอะไรกับสามีฉัน

912
01:46:06,693 --> 01:46:08,236
พอม่านรุ้งหายไป

913
01:46:08,320 --> 01:46:12,366
ความดันโลหิตเขาก็เสถียร
แล้วชีพจรก็เริ่มสูงขึ้น

914
01:46:13,867 --> 01:46:15,994
เมื่อสองสามชั่วโมงก่อน
เขาไม่เพียงฟื้นขึ้นมา

915
01:46:16,078 --> 01:46:17,162
แต่ยังมีสติแจ่มชัดด้วย

916
01:46:18,830 --> 01:46:20,916
แน่ละว่าเขายังถูกแยกตัวไว้

917
01:46:22,376 --> 01:46:23,377
ฉันก็ด้วย

918
01:47:07,546 --> 01:47:08,672
คุณไม่ใช่เคน...

919
01:47:10,507 --> 01:47:11,425
ใช่มั้ย

920
01:47:18,056 --> 01:47:19,182
ผมไม่คิดว่าใช่นะ

921
01:47:27,607 --> 01:47:28,692
คุณใช่ลีน่ามั้ยล่ะ