1
00:01:26,220 --> 00:01:30,119
ลู ซี่
2
00:01:47,020 --> 00:01:50,567
ชีวิตถูกมอบให้กับเรา เมื่อหนึ่งพันล้านปีก่อน
3
00:01:50,667 --> 00:01:52,289
แล้วเราใช้มันทำอะไร
4
00:02:09,714 --> 00:02:11,236
ลูซี่?
5
00:02:11,236 --> 00:02:14,521
มันไม่ใช่สำหรับฉัน, เธอจะทำให้เราหยุด
6
00:02:14,521 --> 00:02:15,733
นายไม่ทำเองล่ะ
7
00:02:15,733 --> 00:02:19,699
พวกเขาหวังว่าจะเจอผู้ชายนะ
8
00:02:19,699 --> 00:02:21,271
ไปทำมันซะ
9
00:02:21,271 --> 00:02:24,876
- มันคืออะไร?
- เธอคิดอะไรอยู่?
10
00:02:24,876 --> 00:02:28,061
มันจะดีกว่าหลังจากเธอเชื่อฉัน
11
00:02:36,994 --> 00:02:41,040
ริชาร์ด, ฉันรู้ว่าฉันติดหนี้บุญคุณของคุณ
12
00:02:41,040 --> 00:02:44,254
แต่ตอนนี้ ฉันต้องดูแลตัวเอง
13
00:02:44,254 --> 00:02:48,971
- ไม่รู้สิฉ้นต้องตั้งสติ กับอะไรสักอย่าง
- เฮ้ๆ!
14
00:02:48,971 --> 00:02:52,376
- นี่เธอจะทำอะไร?
- ฉันจะไปแล้ว เพราะฉันมีสอบวันจันทร์
15
00:02:52,376 --> 00:02:55,320
ฉันอาบน้ำ, เรียน
16
00:02:55,320 --> 00:02:59,757
- เมื่อวันก่อนฉันไปพิพิธภัณฑ์ รู้ไหมฉันรู้อะไรมา
- อะไร
17
00:02:59,757 --> 00:03:02,763
ผู้หญิงคนแรกของโลกชื่อ ลูซี่
18
00:03:06,246 --> 00:03:11,093
- แล้วฉันต้องรู้สึกดีขึ้นมั้ย?
- ใช่
19
00:03:11,093 --> 00:03:15,550
- แล้วฉันจะโทรหา
- โอเคๆ
20
00:03:15,550 --> 00:03:23,441
ฉันมีปัญหากับพวกนั้น ถ้าเขาเห็นฉัน
แต่ถ้าเป็นเธอ ปัญหาก็จบ
21
00:03:23,641 --> 00:03:27,797
เธอเดินเข้าไปหาโต๊ะประชาสัมพันธ์
เธอถามหาคุณจาง
22
00:03:27,797 --> 00:03:32,676
เธอเอากระเป๋าให้เขา จากนั้นเธอ
ยิ้มสวยๆ ให้เขา
23
00:03:33,576 --> 00:03:38,434
ดูสิตรงนั้นโต๊ะประชาสัมพันธ์, ไปน่า!
24
00:03:39,334 --> 00:03:42,228
- นี่กระเป๋าอะไรละ?
- ไม่รู้สิ, เอกสารมั้ง
25
00:03:42,228 --> 00:03:47,226
- เปิดมันดูสิ
- มันล็อค มีคุณจางคนเดียวที่รู้รหัส
26
00:03:47,226 --> 00:03:48,978
ฉันก็แค่ คนส่งของ
27
00:03:48,978 --> 00:03:51,602
- นายได้ค่าจ้างหรือเปล่า?
- ก็นิดหน่อย
28
00:03:51,602 --> 00:03:53,605
เท่าไหร่?
29
00:03:53,605 --> 00:03:59,293
- เธอต้องการเท่าไหร่?
- ไม่ ฉันอยากรู้นายได้เท่าไหร่?
30
00:03:59,293 --> 00:04:04,681
- 1,000 เหรียญ
- แค่ส่งเอกสารเนี่ยนะ จ่ายตั้งพัน
31
00:04:04,681 --> 00:04:08,787
เขาบอกฉัน มันคือข้อตกลง
ส่วนที่เหลือของธุรกิจ
32
00:04:08,787 --> 00:04:12,702
- นั่นไม่เกี่ยวอะไรกับฉันทั้งนั้น
- ฟัง
33
00:04:12,702 --> 00:04:17,950
500 สำหรับเธอ และ 500 สำหรับฉัน
34
00:04:17,950 --> 00:04:25,711
- ฉันหาเงินเลี้ยงตัวเองได้
- ฉันต้องการมัน, ฉันใช้เวลาอยู่กับห้องเก่าๆ, หมวกเก่าๆ
35
00:04:25,711 --> 00:04:29,277
เอาน่า ฉันจะรอที่นี่
36
00:04:29,357 --> 00:04:33,733
ลูซี่, ฉันจะบอกเธอ ฉันทำมันมา
เป็นร้อยครั้งแล้ว มันคือเอกสาร
37
00:04:33,733 --> 00:04:40,172
ดูการแต่งตัวฉันสิ
ขนาดหมวกฉัน ยังเป็นของปลอม
38
00:04:40,172 --> 00:04:44,188
สเต็ซซั่น & มิง จากไต้หวัน
39
00:04:44,188 --> 00:04:47,062
ลาก่อนคาวบอย
40
00:04:47,062 --> 00:04:51,529
- ที่รักขอร้องล่ะ
- ฉันต้องไปแล้ว..นายจะอะไรเนี่ย?
41
00:04:51,529 --> 00:04:54,723
- อะไรนี่...
- ฉันต้องให้เธอช่วย
42
00:04:54,723 --> 00:05:00,011
- เอามันออกเดี่ยวนี้
- ฉันทำไม่ได้ กุญแจอยู่ในนั้น
43
00:05:00,411 --> 00:05:03,816
- เธอเดินไปหาโต๊ะประชาสัมพันธ์...
- เอามันออกเดี่ยวนี้
44
00:05:03,816 --> 00:05:09,254
- ฉันขอโทษ รีบไปสิ รีบไป
- นายทำอย่างงี้กับฉันเหรอ?
45
00:05:09,254 --> 00:05:13,039
- ฉันสัญญา ฉันจะรอ
- สัญญาบ้าอะไรล่ะ
46
00:05:13,039 --> 00:05:17,436
- นี้ค่าจ้าง 500 เอาไปก่อนเลย
- แกมันเลว
47
00:05:17,436 --> 00:05:21,161
และเธอ เธอมันยอดเยี่ยม
48
00:05:36,874 --> 00:05:39,307
ครับว่าไงครับ คุณผู้หญิง
49
00:05:39,307 --> 00:05:43,403
ค่ะ
50
00:05:43,403 --> 00:05:48,511
ฉันมาหา... คุณจาง
51
00:05:48,511 --> 00:05:53,208
ครับ
52
00:05:55,841 --> 00:05:59,026
จะให้บอกใครมาหาครับ?
53
00:05:59,026 --> 00:06:01,950
ริชาร์ด!
54
00:06:01,950 --> 00:06:04,834
ริชาร์ดส่งฉันมา
55
00:06:04,834 --> 00:06:08,440
สวัสดีครับคุณจาง มีคนอยากจะเจอคุณ
56
00:06:08,540 --> 00:06:10,663
คุณชื่อ?
57
00:06:10,663 --> 00:06:12,897
นี่ริชาร์ด
58
00:06:12,897 --> 00:06:17,353
ริชาร์ดอยู่ที่ ที่จอดรถ
59
00:06:17,353 --> 00:06:20,868
คือริชาร์ด
60
00:06:22,981 --> 00:06:28,029
คุณจางต้องการทราบชื่อของคุณครับ
61
00:06:28,029 --> 00:06:32,535
- ลูซี่ ...
- ลูซี่ อะไรครับ
62
00:06:32,535 --> 00:06:36,821
แค่ลูซี่ และฉันกำลังรีบ
63
00:06:36,821 --> 00:06:41,618
- รอสักครู่นะครับ...
- เธอบอกว่า แค่ลูซี่ครับ
64
00:06:41,618 --> 00:06:45,053
เข้าใจแล้วครับ
65
00:06:45,053 --> 00:06:48,869
อย่าไปใหน คุณจางกำลังมา
66
00:06:48,869 --> 00:06:54,677
- ฉันนั่งได้มั้ย?
- ไม่ เขาต้องการให้คุณอยู่ตรงนี้จะดีกว่า
67
00:06:56,109 --> 00:06:59,594
ขอโทษนะครับ ...มีอะไรให้ช่วยมั้ยครับ?
68
00:07:33,463 --> 00:07:35,606
เดี่ยว!
69
00:07:40,093 --> 00:07:41,836
ได้โปรด!
70
00:07:47,303 --> 00:07:51,930
ฉันขอล่ะ ฉันไม่รู้อะไรเลย
71
00:07:51,930 --> 00:07:55,275
ฉันขอล่ะ
72
00:07:58,560 --> 00:08:01,003
ได้โปรด
73
00:09:03,334 --> 00:09:06,839
พูดอังกฤษได้ไหม?
74
00:09:07,500 --> 00:09:12,477
คุณพอพูดภาษาสเปนได้มั้ย?
75
00:09:28,450 --> 00:09:32,536
นี้เป็นเรื่องเข้าใจผิด อย่างแรงเลย!
76
00:09:32,536 --> 00:09:35,320
มีคนให้ฉัน มาส่งกระเป๋า
77
00:09:35,320 --> 00:09:41,349
ถ้าคุณทำกุญแจหาย? อย่าตัดมือฉันนะ
78
00:09:41,349 --> 00:09:44,513
ได้โปรด!
79
00:09:44,513 --> 00:09:46,456
ได้โปรด!
80
00:09:47,898 --> 00:09:51,503
ไม่
81
00:09:53,586 --> 00:09:56,851
ไม่
82
00:09:58,664 --> 00:10:00,537
ได้โปรด
83
00:10:12,200 --> 00:10:16,517
สวัสดี คุณผู้หญิง, ผมเป็นล่าม
84
00:10:16,517 --> 00:10:20,162
ถ้าคุณ ...
85
00:10:23,046 --> 00:10:28,123
บอกเขาว่าฉันไม่ได้ทำอะไรเลย
86
00:10:28,123 --> 00:10:33,101
ฉันไม่รู้อะไรเลย ฉันไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้
87
00:10:33,101 --> 00:10:36,175
- บอกเขา
- ไม่มีปัญหา
88
00:10:45,198 --> 00:10:49,364
- เขาอยากรู้ว่ามีอะไรในกระเป๋า
- ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน
89
00:10:49,364 --> 00:10:51,457
นายพูดอังกฤษได้หรือไม่ ยังไงกันแน่?
90
00:10:51,457 --> 00:10:55,463
แน่นอน ฉันเรียนที่นิวยอร์กหนึ่งปี
91
00:10:55,463 --> 00:10:58,027
โอเค!
92
00:10:58,027 --> 00:11:03,665
บอกเขาริชาร์ดให้ฉัน เอากระเป๋ามาให้เขา
ฉันรู้แค่นี้
93
00:11:15,132 --> 00:11:17,395
หนึ่ง สี่ ศูนย์
94
00:11:17,395 --> 00:11:24,044
ไปหลบให้หมด!
95
00:11:30,113 --> 00:11:33,618
เขาให้ตัวเลขกับฉัน? มันคืออะไร?
96
00:11:33,618 --> 00:11:37,744
นี่คือรหัสของกระเป๋า
97
00:11:42,111 --> 00:11:47,058
- อะไรอยู่ในนี้
- ไม่มีอะไรอันตราย
98
00:11:47,058 --> 00:11:52,095
ทำไมเขาไม่เปิดเองล่ะ
99
00:11:54,499 --> 00:11:59,175
- คุณไว้ใจริชาร์ด?
- ไม่ ฉันไม่ไว้ใจ
100
00:11:59,175 --> 00:12:02,951
ฉันเพิ่งคบเขาอาทิตย์เดียว
101
00:12:07,688 --> 00:12:13,817
- โอเค โอเค
- คุณจางย้ำ ให้คุณเปิดเดี่ยวนี้
102
00:12:15,970 --> 00:12:20,306
พระเจ้าช่วย
103
00:12:25,353 --> 00:12:28,498
บ้าเอ้ย เร็วเข้า
104
00:12:28,498 --> 00:12:32,984
เร็วเข้า คุณจางต้องไปทำอะไรอย่างอื่นอีก
105
00:13:04,110 --> 00:13:07,124
อธิบายสิ่งของนั้น
106
00:13:07,124 --> 00:13:13,503
ห่อพลาสติกสีฟ้าหรือสีม่วง
เป็นผงอะไรสักอย่าง
107
00:13:17,889 --> 00:13:20,273
เยี่ยมมาก
108
00:15:33,557 --> 00:15:39,425
- คุณจางเสนองานให้คุณ
- งานเหรอ?
109
00:15:42,009 --> 00:15:47,216
ฉันไม่ต้องการงานนี่
110
00:15:47,216 --> 00:15:50,822
เมื่อ 1 ล้านปีที่แล้ว
111
00:15:50,822 --> 00:15:56,750
4 แสนปีต่อมา
112
00:15:56,750 --> 00:15:59,264
นี่คือจุดกำเนิด ของสิ่งมีชีวิต
113
00:15:59,264 --> 00:16:03,240
ด้วยสมองขนาดจิ๋ว ไม่กี่มิลลิกรัม
114
00:16:03,240 --> 00:16:08,127
เราไม่สามารถบอกถึงสติปัญญา
115
00:16:08,127 --> 00:16:13,274
มีการตอบสนองแบบรีฟลิก
เซลล์ประสาทกับชีวิต
116
00:16:13,274 --> 00:16:17,821
2 เซลล์จะเคลื่อนไหว
117
00:16:17,821 --> 00:16:21,376
สิ่งที่น่าสนใจจะเริ่มขึ้น
118
00:16:26,353 --> 00:16:29,267
เมื่อหลายล้านปีก่อน สัตว์ได้กำเนิดขึ้น
119
00:16:29,267 --> 00:16:34,685
สัตว์ส่วนใหญ่ สามารถใช้สมองได้เพียง 5%
ของเซลล์สมองทั้งหมด
120
00:16:34,685 --> 00:16:39,612
แต่เราที่อยู่บนสุด ของห่วงโซ่อาหาร
121
00:16:39,612 --> 00:16:44,890
นี่คือตัวอย่างแรก ที่ใช้สมองได้มากกว่า
122
00:16:47,253 --> 00:16:52,030
10% เหมือนน้อย แต่สิ่งที่มันทำได้
123
00:17:25,469 --> 00:17:28,343
มาพูดถึงกรณีเฉพาะ
124
00:17:28,343 --> 00:17:32,599
อย่างเดี่ยวที่ใช้สมองของมัน
125
00:17:32,599 --> 00:17:34,252
ดีกว่ามนุษย์
126
00:17:34,252 --> 00:17:36,595
โลมา
127
00:17:36,595 --> 00:17:44,416
มีการพูดว่า สัตว์พิเศษนี้
สามารถใช้สมองของมัน ถึง 20%
128
00:17:44,416 --> 00:17:50,695
มันเจาะจงลงไป นี่จะทำให้โลมา
มีกำหนดที่ตั้งของวัตถุ
129
00:17:50,695 --> 00:17:55,843
ที่มีประสิทธิภาพมากกว่า โซนาที่เราสร้างขึ้น
130
00:17:55,843 --> 00:18:00,570
มันไม่ได้ทำมันขึ้น แต่มันมีวิวัฒนาการ
ตามธรรมชาติ
131
00:18:00,570 --> 00:18:07,720
นี่คือจุดสำคัญของเรา ที่เรามาสัมนากัน
ในวันนี้
132
00:18:07,720 --> 00:18:15,491
เราจะสรุปได้เลยว่า มนุษย์มีความกระหาย
ไคร่จะมี..
133
00:18:15,491 --> 00:18:20,439
มากกว่าที่เป็นอยู่
134
00:18:56,921 --> 00:18:59,495
เร็วเข้า
135
00:19:15,999 --> 00:19:19,384
คุณทำอะไร กับท้องของฉัน
136
00:19:19,384 --> 00:19:23,790
ไม่มีอะไร แค่รอยแผล มันจะดีขึ้น..
137
00:19:23,790 --> 00:19:29,138
ในอีก 2 เดือน มันจะไม่เหลือให้เห็น
138
00:19:29,138 --> 00:19:35,487
- คุณสามารถเช่า 2 ห้องในซัมเมอร์ถัดไปบนทรายหาด
- ฉันไม่ชอบทรายหาด
139
00:19:35,487 --> 00:19:39,854
คุณอย่ากลัวไป เราไม่ได้เอาอวัยวะของคุณไป
140
00:19:39,854 --> 00:19:47,545
เราแค่เอาของเล็กๆ ในท้องของคุณ
141
00:19:47,545 --> 00:19:52,522
- มันแข็งมาก มันจะไม่ตาย
- มันคืออะไร
142
00:19:52,522 --> 00:19:56,007
ทางวิทยาศาสตร์เรียกว่า CPH4
143
00:19:56,007 --> 00:20:00,878
มันยังไม่มีชื่อที่หรูหรา เรากำลังหามันอยู๋
144
00:20:00,878 --> 00:20:06,095
มีคำแนะนำมั้ย?... อ่าาา... นี่พวกเขา
145
00:20:06,095 --> 00:20:12,064
ยินดีต้อนรับพวก
146
00:20:12,064 --> 00:20:14,387
เยี่ยม
147
00:20:16,390 --> 00:20:19,435
สุดยอด เยี่ยมที่สุด
148
00:20:19,435 --> 00:20:23,541
- เป็นไงมั่ง?
- เยี่ยม
149
00:20:23,541 --> 00:20:29,509
อย่างแรกต้องขอบคุณ ผู้มีส่วนร่วมทุกท่าน
150
00:20:29,509 --> 00:20:32,013
ผมแน่ใจว่า ทุกอย่างจะดีขึ้น
151
00:20:32,013 --> 00:20:37,972
เหล่านี่คือ พาสปอร์ต และตั๋ว
คุณจะถึงบ้านอีก 24 ชั่วโมง
152
00:20:37,972 --> 00:20:44,671
เมื่อคุณถึง เราก็จะขอของเราคืน
153
00:20:44,671 --> 00:20:49,058
และคุณจะได้อิสรภาพกลับคืน
154
00:20:49,058 --> 00:20:58,591
ไม่ต้องบอกซ้ำนะ ถ้ามีใครแจ้งตำรวจ
155
00:20:58,591 --> 00:21:03,599
เรามีข้อมูล ครอบครัวของคุณ..
156
00:21:03,599 --> 00:21:06,723
และพวกเขาต้องทรมาร
157
00:21:06,723 --> 00:21:11,991
ขอบคุณทุกคน ที่รับฟัง
158
00:21:11,991 --> 00:21:18,000
สุภาพบุรษ คุณผู้หญิง ผมขอให้คุณ..
159
00:21:18,000 --> 00:21:20,944
เดินทางให้ดี
160
00:21:25,641 --> 00:21:27,203
อุปส์!
161
00:21:28,855 --> 00:21:32,761
- คุณขายมัน?
- มันเป็นจุดประสงค์ทางธุรกิจครับ
162
00:21:35,134 --> 00:21:42,675
สำหรับเรา เหมือนมีจุดประสงค์เดียวเท่านั้น
การรักษาเวลา
163
00:21:42,675 --> 00:21:50,477
เหมือนเซลล์ก็เช่นเดียวกัน ที่ต้องรักษาเวลา
164
00:21:50,477 --> 00:21:59,119
ทั้งหมดที่เซลล์สร้างขึ้นมา ไม่ว่าจะเป็น
ไส้เดือนหรือมนุษย์ มี 2 ทางเลือกเท่านั้น
165
00:21:59,119 --> 00:22:01,162
ความเป็นอมตะ...
166
00:22:01,162 --> 00:22:03,485
หรือแพร่ขยายพันธุ์
167
00:22:03,485 --> 00:22:07,912
ถ้าสภาพแวดล้อมไม่ดี
168
00:22:14,802 --> 00:22:17,886
เซลล์จะเลือกการเป็นอมตะ
169
00:22:17,886 --> 00:22:22,273
ที่เรียกว่า การพึ่งพาตัวเอง ...
170
00:22:22,273 --> 00:22:27,370
แต่ถ้่สภาพแวดล้อม มีความเหมาะสม..
171
00:22:30,224 --> 00:22:34,741
มันจะเลือกแพร่ขยายพันธุ์
172
00:22:41,160 --> 00:22:47,910
และเมื่อมันตาย มันจะถ่ายทอดข้อมูล
สู่เซลล์รุ่นต่อไป
173
00:22:47,910 --> 00:22:53,408
ส่งต่อไปยังเซลล์ ของลูกหลาน
174
00:23:02,351 --> 00:23:08,390
ความรู้ การเรียนรู้จะส่งผ่านการเวลา
175
00:23:10,392 --> 00:23:14,268
ใจเย็น เราต้องรอจนกว่าจะถึงเวลา
176
00:23:14,268 --> 00:23:19,155
เล่นตามเกมส์ นำยาของพวกมันไป
177
00:23:19,155 --> 00:23:24,843
รักษาเวลา ทำใจให้สบาย เธอยังมีซีวิต
178
00:23:24,843 --> 00:23:30,101
ที่สำคัญกว่าทั้งหมด เธอยังมีชีวิต
179
00:24:04,581 --> 00:24:07,565
ฉันไม่มีอารมณ์หรอกนะเว้ย
180
00:26:06,730 --> 00:26:15,883
ลองจินตนาการถึง ถ้าใช้งานสมอง
ได้ 20% ของสมองทั้งหมด
181
00:26:15,883 --> 00:26:22,493
ในขณะนี้เราจะสามารถ ควบคุมร่างกาย
182
00:26:22,493 --> 00:26:24,896
- ท่านครับ
- ว่าไงครับ
183
00:26:24,896 --> 00:26:30,474
- มันพิสูจน์ได้ ทางวิทยาศาสตร์หรือเปล่า?
- นี่มันเป็นเพียงข้อสมมติฐานของผม ผมยอมรับ
184
00:26:30,474 --> 00:26:42,001
อารยธรรมโบราณ รู้เรื่องเซลล์
ก่อนกล้องจุลทรรศน์เกิด หลายพันปี
185
00:26:42,001 --> 00:26:48,420
ชาร์ล ดาวินทุกคนต่างดูถูกเขา
ที่เขาเสนอ ทษฏีการวิวัฒนาการ
186
00:26:48,420 --> 00:26:55,040
เราต่างหากที่ตั้งวิวัฒนาการ สู่การปฏิวัติ
187
00:26:56,943 --> 00:27:00,207
1 แสนล้านเซลล์ประสาทของมนุษย์
188
00:27:00,207 --> 00:27:02,871
ทำงานเฉพาะ 15%
189
00:27:02,871 --> 00:27:08,219
เราจะเชื่อมต่อได้ มากกว่าดาวในกาเล็คซี่
190
00:27:08,219 --> 00:27:15,790
เรามีโครงข่ายข้อมูลขนาดใหญ่
ที่ไม่สามารถเข้าถึงได้
191
00:27:15,790 --> 00:27:24,192
- และขั้นต่อไป?
- คงควบคุมคนอื่นได้
192
00:27:24,192 --> 00:27:29,790
สำหรับคุณ ต้องการเข้าถึง 40% ของสมอง
193
00:27:29,790 --> 00:27:36,680
หลังจากควบคุมเซลล์ได้ทั้งหมด
ก็จะสามารถควบคุมวัตถุได้
194
00:27:36,680 --> 00:27:39,895
แต่นิยายวิทยาศาสตร์
195
00:27:39,895 --> 00:27:44,111
เราไม่รู้ไปมากกว่า หมามองดวงจันทร์
196
00:27:44,111 --> 00:27:46,024
- ขอโทษ
- ว่าไงครับ
197
00:27:46,024 --> 00:27:53,885
จะเป็นยังไง ถ้าใครบางคน
ใช้สมองได้ 100%
198
00:27:53,885 --> 00:27:58,051
- 100%
- ใช่ครับ
199
00:27:59,794 --> 00:28:02,638
ผมก็นึกไม่ออกเหมือกัน
200
00:29:33,940 --> 00:29:35,473
เฮ้
201
00:30:45,784 --> 00:30:48,869
- เฮ้ นายพูดภาษาอังกฤษได้มั้ย?
- ไม่ได้
202
00:30:48,869 --> 00:30:51,883
- พูดภาษาอังกฤษได้มั้ย?
- ได้ครับ
203
00:31:37,169 --> 00:31:39,372
โรงพยาบาลเจนเนอร์รอล
204
00:31:41,625 --> 00:31:47,524
- โรงพยาบาล
- รอฉันตรงนี้
205
00:32:06,061 --> 00:32:07,663
ห้องผ่าตัด
206
00:32:31,127 --> 00:32:33,150
คุณครับ
207
00:32:34,993 --> 00:32:38,978
ฉันต้องการให้ช่วยด่วน
208
00:32:38,978 --> 00:32:44,887
เราผ่าตัดอยู่ คุณออกไป
209
00:33:00,379 --> 00:33:07,380
ช่วยเขาไม่ได้แล้ว
เนื้องอกเข้าสู่ เนื้อเยื่อสมองแล้ว
210
00:33:10,073 --> 00:33:14,930
ใครบางคนเอา ถุงยาใส่ในท้องฉัน
เอามันออก
211
00:33:16,573 --> 00:33:22,121
- ทำเดี่ยวนี่
- ผมต้องให้ยาสลบคุณ
212
00:33:22,121 --> 00:33:27,138
- ไม่ต้อง
- โอเค
213
00:33:27,138 --> 00:33:31,254
ใจเย็นๆ ลดปืนลง
214
00:33:31,254 --> 00:33:35,911
ผมขอตรวจดูหน่อย
215
00:33:37,123 --> 00:33:41,519
- ไม่ว่าอะไรนะ
- ครับ
216
00:33:48,900 --> 00:33:50,823
สวัสดี? แม่
217
00:33:50,823 --> 00:33:55,429
เฮ้ ลูซี่ ดีจังที่ได้ยินเสียงเธอ
218
00:33:55,429 --> 00:33:59,115
ที่นั้นเวลาใหนแล้ว?
219
00:33:59,115 --> 00:34:04,142
- รู้แค่ว่ามันค่ำแล้ว
- รอเดี่ยวนะแม่ วางสายอีกสายก่อน
220
00:34:04,142 --> 00:34:05,924
ผมเปิดมัน
221
00:34:05,924 --> 00:34:11,753
หนูไม่ได้ปาร์ตี้อยู่ใช่มั่ย แม่หวังว่านะ
หนูสัญญากับแม่ ว่าจะระวังตัว
222
00:34:11,753 --> 00:34:18,603
- หนูจะพยายามค่ะแม่ หนูสัญญา
- คิดไม่ถึงเลยนะเนี้ย แต่ก็ดี
223
00:34:18,603 --> 00:34:24,852
พ่อคงเศร้าแน่ เพราะคิดถึงลูก
ทุกทีลูกมักจะโทรมาตอนเช้า
224
00:34:24,852 --> 00:34:29,979
แม่.....หนูรู้สึกทุกอย่าง
225
00:34:29,979 --> 00:34:33,104
หมายความว่าไง นางฟ้าของแม่
226
00:34:33,104 --> 00:34:38,512
พื้นที่ว่าง, อากาศ
227
00:34:41,676 --> 00:34:47,134
การสันสะเทือน, ผู้คน
228
00:34:49,127 --> 00:34:51,951
หนูรู้ถึงแรงโน้มถ่วง
229
00:34:51,951 --> 00:34:56,478
หนูสึกถึงการหมุนของโลก
230
00:34:56,478 --> 00:35:00,604
ความร้อนที่ออกจากร่างกาย
231
00:35:00,690 --> 00:35:03,955
เลือดที่ไหลอยู่
232
00:35:03,955 --> 00:35:08,041
รู้ถึงสมองของหนู
233
00:35:08,041 --> 00:35:10,845
รู้สึกถึงความทรงจำ
234
00:35:10,845 --> 00:35:17,835
หนูได้ยินทุกคำ ที่แม่เคยพูดกับหนู
235
00:35:17,835 --> 00:35:21,060
ความเจ็บปวดในปากของหนู
236
00:35:21,060 --> 00:35:28,841
และหนูรู้สึกถึงมือแม่ ที่แตะหน้าผาก
เวลาหนูเป็นไข้
237
00:35:28,841 --> 00:35:36,262
- หนูจำแมวที่หนูสัมผัสได้
- แมวอะไร ที่รัก?
238
00:35:36,262 --> 00:35:39,627
แมวที่ตามันสีฟ้า
239
00:35:39,627 --> 00:35:45,075
หนูจำมันไม่ได้หรอก
ตอนนั้นหนูยัง ไม่ถึงขวบเลย
240
00:35:46,376 --> 00:35:51,604
สัมผัสได้ถึงนมของแม่ ในปากหนู
241
00:35:51,604 --> 00:35:57,272
มันอุ่น
242
00:35:57,272 --> 00:36:02,360
หนูหมายความว่าไงจ๊ะ นางฟ้าของแม่?
243
00:36:02,360 --> 00:36:07,527
หนูอยากจะอยู่ กับแม่และพ่อ
244
00:36:07,527 --> 00:36:09,250
นางฟ้าของแม่
245
00:36:09,250 --> 00:36:15,659
ขอบคุณที่แม่กอดและจูบ
หนูยังรู้สึก บนหน้าของหนู
246
00:36:18,593 --> 00:36:25,593
- หนูรักแม่
- แม่ก็รักลูกจ๊ะ นางฟ้าของแม่ รักมากกว่าสิ่งใด
247
00:36:33,575 --> 00:36:39,193
- มันเหลือเท่าไหร่?
- 500กรัม
248
00:36:39,193 --> 00:36:45,462
ต้องใช้เวลาเท่าไหร่
ที่ร่างกาย จะขับมันออกหมด?
249
00:36:45,462 --> 00:36:51,831
- อย่างแรกผมต้องรู้ ว่ามันคืออะไร
- เอามันไป
250
00:36:51,831 --> 00:36:55,366
CPH4
251
00:36:57,279 --> 00:37:00,003
พูดกับฉันซิ
252
00:37:00,003 --> 00:37:08,035
หญิงมีครรภ์จะผลิตมันออกมา
ในสัปดาห์ที่ 6 ในจำนวนน้อยมาก
253
00:37:08,035 --> 00:37:12,762
สำหรับเด็ก มันคือพลังงานปรมาณู
254
00:37:12,762 --> 00:37:18,510
มันเป็นพลังาน ที่สร้างโครงสร้างกระดูก
255
00:37:18,510 --> 00:37:24,078
ผมเคยได้ยินว่า มีคนสร้างสารสังเคราะห์ทดแทน
ผมไม่เคยรู้ว่า ทำสำเร็จแล้ว
256
00:37:24,078 --> 00:37:31,018
ถ้ามันคือ CPH4 จริง มันมากขนาดนี้
ผมแปลกใจ ที่คุณยังไม่ตาย
257
00:37:31,018 --> 00:37:33,021
คงไม่นานหรอก
258
00:39:39,310 --> 00:39:46,601
กระบวนการเจริฐเติบโต ค่อนข้างจะเจ็บ
กระดูกที่หัก และงอกออก
259
00:39:46,601 --> 00:39:51,328
ฉันจำได้แม้กระทั้ง กระดูกกำลังงอก
260
00:39:51,328 --> 00:39:54,212
เหมือนกล้ามเนื้อ ที่ใต้ผิวหนัง
261
00:39:54,212 --> 00:39:58,999
ทุกอย่างเปลี่ยนไปแล้ว ดนตรีที่ฉันฟังเข้าใจ
262
00:39:58,999 --> 00:40:01,733
เหมือนของเหลว
263
00:40:01,733 --> 00:40:08,663
มันตลกนะ ฉันถามตัวเองว่า
ฉันเป็นใคร ฉันอยากเป็นอะไร
264
00:40:08,663 --> 00:40:16,434
และฉันเข้าถึง ส่วนที่ลึกที่สุดของสมองได้
ทำให้ฉันตระหนักว่า อะไรทำให้เราเป็นเรา
265
00:40:16,434 --> 00:40:20,069
ทุกอย่างมันคืออุปสรรค
266
00:40:20,069 --> 00:40:22,683
แล้วมันมีเหตุผลมั้ย?
267
00:40:22,683 --> 00:40:28,572
ตัวอย่างเช่น ความเจ็บปวด
ที่แกเจอ มันปิดกั้นจากความเข้าใจ
268
00:40:28,572 --> 00:40:33,308
แกรู้ว่ามันเจ็บ ทั้งหมดแกรู้แค่นั้น
269
00:40:34,771 --> 00:40:40,789
คนขนยาแกไปใหนหมด ฉันต้องการยาทั้งหมด
270
00:40:40,789 --> 00:40:45,075
จะเอามาใช้ทางการแพทย์
271
00:41:10,643 --> 00:41:12,746
ปลายทาง : เบอร์ลิน
272
00:41:12,806 --> 00:41:14,839
เบอร์ลิน
273
00:41:19,315 --> 00:41:20,937
ปารีส
274
00:41:26,846 --> 00:41:28,468
โรม
275
00:41:33,055 --> 00:41:36,750
ขอบคุณ สำหรับความร่วมมือ
276
00:41:49,639 --> 00:41:52,403
สวัสดี โปเฟสเซอร์นอร์แมน
277
00:41:52,523 --> 00:41:56,940
- คุณไปดินเนอร์มั้ยครับคืนนี้?
- ใช่ คงจะไม่
278
00:41:56,940 --> 00:41:59,463
- พักผ่อนนะครับ
- ขอบคุณ
279
00:42:02,958 --> 00:42:07,876
ทำฉันตกใจหมดเลย ทุบอย่างกับเป็นบ้า
280
00:42:07,876 --> 00:42:12,162
ฉันคิดถึงคุณ
281
00:42:12,162 --> 00:42:14,475
ฉันก็เหมือนกัน
282
00:42:14,475 --> 00:42:18,461
- ทำกุญแจหายหรือไง?
- ใช่
283
00:42:18,461 --> 00:42:21,335
- ฉันใช้คอมพิวเตอร์ได้มั้ย?
- ได้
284
00:42:21,335 --> 00:42:24,409
ฉันได้ยินแต่ภาษาจีน เยี่ยมมากเลย
285
00:42:24,409 --> 00:42:29,377
ฉันยืนรอทั้งวัน พวกเขาพูดแต่ภาษาจีน
286
00:42:29,377 --> 00:42:32,671
ไม่มีใครเข้าใจภาษาจีน....
287
00:42:32,671 --> 00:42:37,549
เขาบอกว่าเขาจะติดต่อมา
เขาไม่แม้กระทั่ง มีเบอร์ฉัน
288
00:42:37,549 --> 00:42:41,054
ยกเว้นผู้ชายคนหนึ่ง เขาไม่ใช่คนจีนนะ
289
00:42:41,054 --> 00:42:44,609
เขาทำว่าเป็นเอเจนซี่ และเขาน่ารักมาก
290
00:42:44,609 --> 00:42:49,696
แบบว่าน่ารัก แต่ เจ๋ง และตูดเขานะ...
291
00:42:49,696 --> 00:42:55,224
เธอเดาไม่ถูกหรอก เขาพาฉันไปใหน
292
00:42:55,224 --> 00:43:00,141
โรงแรมโฟซีซั่น ห้องโรเยล ฮันนีมูน
293
00:43:00,141 --> 00:43:04,528
ขอโทษนะ พูดแต่เรื่องของตัวเอง
แล้วเธอเป็นไง.. ริชาร์ดล่ะ?
294
00:43:04,528 --> 00:43:10,286
เขาตายแล้ว เธอเป็นคู่ที่ตลก ...
ฉันจะไปอาบน้ำ
295
00:43:20,371 --> 00:43:26,299
ศ.นอร์แมน ฉันคือลูซี่ ฉันอ่านงานวิจัยของคุณ
บนอินเตอร์เน็ต ฉันต้องการพบคุณ
296
00:43:26,299 --> 00:43:30,205
คุณอ่านงานวิจัยของผมเหรอ?
297
00:43:30,205 --> 00:43:34,731
ผมภูมิใจมาก แต่มันไม่น่าเชื่อ
298
00:43:34,731 --> 00:43:42,162
- ผมเขียนทั้งหมด....
- 6,734 หน้า ฉันจำมันขึ้นใจ
299
00:43:44,055 --> 00:43:49,072
คุณเป็นเพื่อนของเอมิลี่หรือเปล่าเนี่ย
ดูเหมือนเป็นมุขตลกของเธอ
300
00:43:49,182 --> 00:43:53,388
- เธออยู่กับคุณเหรอตอนนี้?
- ไม่ ฉันอยู่นี่
301
00:43:54,430 --> 00:43:58,486
เธอคือใคร?
302
00:43:58,486 --> 00:44:02,201
ลูซี่? และฉันกำลังพูด
303
00:44:02,241 --> 00:44:09,842
- ฉันอ่านที่คุณเขียนเกี่ยวกับสมอง คุณมาถูกทางแล้ว
- ขอบคุณ
304
00:44:09,922 --> 00:44:14,729
เซลล์ของฉันกำลังสร้างใหม่ อย่างน่าประหลาด
ความเร็ว 7 ล้านต่อวินาที
305
00:44:14,820 --> 00:44:20,067
ฉันไม่สามารถ ประเมินชีวิตของฉันได้
ฉันคิดว่าฉัน มีเวลา 24 ชั่วโมง
306
00:44:20,067 --> 00:44:22,070
มันเป็นไปไม่ได้
307
00:44:22,070 --> 00:44:29,611
ฉันจะพูดว่าทษฎีของคุณมันถูก
ฉันดูดกลืนสาร CPH4 ในปริมาณมาก
308
00:44:29,611 --> 00:44:33,056
ทำให้ฉัน ใช้สมองได้ 100%
309
00:44:33,056 --> 00:44:39,535
ตอนนี้มันอยู่ที่ 28% ที่คุณอธิบาย
หลังจาก 20% สมองมันจะเปิด
310
00:44:39,535 --> 00:44:45,834
และจากนั้นเป็นปฏิกิริยาลูกโซ่
ต้องตามยึดพื้นที่ของตัวเอง
311
00:44:45,834 --> 00:44:53,446
ผมไม่รู้ว่าจะพูดอะไรต่อเลย....
312
00:44:53,446 --> 00:44:58,433
จริงที่ผมทำงานทางนี้ มา 20 ปี แต่ก็แค่
313
00:44:58,433 --> 00:45:04,061
มันเป็นเพียงข้อมสมมติฐาน
และไอเดียการวิจัย..
314
00:45:04,061 --> 00:45:08,628
ผมไม่เคยคิดว่าจะมีใคร
315
00:45:08,628 --> 00:45:12,433
- คุณควบคุมเมตาโบลิซึ่มได้มั่ย?
- ได้ค่ะ
316
00:45:12,433 --> 00:45:19,513
ฉันเริ่มที่จะควบคุม ร่างกายคนอื่นได้
และอุปกรณ์ไฟฟ้า และสนามแม่เหล็ก
317
00:45:19,513 --> 00:45:24,641
อย่างเช่นตอนนี้ เปิดทีวี
318
00:45:24,641 --> 00:45:32,212
วิทยุ, โทรศัพท์
319
00:45:33,123 --> 00:45:36,167
น่าทึ่งมาก
320
00:45:36,167 --> 00:45:39,552
ฉันไม่รู้สึกเจ็บ
321
00:45:39,552 --> 00:45:41,555
ความกล้ว
322
00:45:41,555 --> 00:45:43,558
ความต้องการ
323
00:45:45,381 --> 00:45:50,008
ทุกอย่างที่ทำให้เราเป็นมนุษย์ เริ่มหายไป
324
00:45:50,008 --> 00:45:55,095
ฉันรู้สึกเป็นมนุษย์น้อยลง
325
00:45:55,095 --> 00:46:03,377
บอกกับ ความรู้ทุกอย่าง ควอลตั้มฟิสิกส์
คณิตศาสตร์ประยุกต์
326
00:46:03,377 --> 00:46:07,172
ทุกประจุที่อยู่ใน นิวเครียสของเซลล์
327
00:46:07,172 --> 00:46:11,148
ความรู้ทั้งหลายในสมองฉัน
328
00:46:11,148 --> 00:46:15,344
ฉันไม่รู้จะทำยังไงกับมัน
329
00:46:15,344 --> 00:46:19,771
คุณถามผม ว่าต้องทำยังไง
330
00:46:27,722 --> 00:46:33,330
รู้มั้ย...ลองคิดดู
331
00:46:33,330 --> 00:46:40,551
ธรรมชาติของสิ่งมีชีวิต จุดเริ่มต้น
332
00:46:40,551 --> 00:46:48,082
เซลล์เดียวมันแบ่งออก เป็น 2 เซลล์
333
00:46:48,082 --> 00:46:52,248
จุดประสงค์ของซีวิตจะ..
334
00:46:52,248 --> 00:46:56,424
ส่งต่อการเรียนรู้....
335
00:46:56,424 --> 00:47:00,259
มันไม่ได้มี อุดมการณ์ใหญ่อะไรหรอก
336
00:47:00,259 --> 00:47:06,508
และถ้าคุณถามว่า จะทำยังไงกับความรู้
ผมก็ว่า..
337
00:47:06,508 --> 00:47:09,282
ถ่ายทอดออกไป
338
00:47:10,915 --> 00:47:18,686
เหมือนเซลล์พื้นฐาน ผ่านการเวลา
339
00:47:18,686 --> 00:47:20,689
สภาพอากาศ?
340
00:47:20,689 --> 00:47:22,692
ใช่ แน่นอน
341
00:47:25,266 --> 00:47:28,490
ฉันจะไปเจอคุณอีก 12 ชั่วโมง
342
00:47:35,550 --> 00:47:40,448
- จะไปแล้วเหรอ?
- ใช่
343
00:47:40,448 --> 00:47:43,672
- มันคืออะไร
- ยา
344
00:47:43,672 --> 00:47:47,458
- เธออ่านภาษาจีนออก ตั้งแต่เมื่อไหร่
- ชั่วโมงที่แล้ว
345
00:47:47,458 --> 00:47:49,250
ได้ไงล่ะ
346
00:47:49,250 --> 00:47:53,657
ไตและตับของเธอ ทำงานผิดปกติ
เธอต้องการเปลี่ยนไลฟ์สไตล์
347
00:47:53,657 --> 00:47:58,714
กินยา ออกกำลังกาย กินของมีประโยชน์
แล้วทุกอย่างจะดีขึ้น
348
00:48:01,919 --> 00:48:08,128
เมื่อคืนที่ผ่านมา มีผู้หญิงฆ่าผู้ป่วย..
349
00:48:08,128 --> 00:48:11,002
เหตุเกิดที่โรงพยาบาล Tri Service
350
00:48:11,002 --> 00:48:12,935
ผู้หญิงสาวผมบลอนด์ รูปร่างมาตรฐาน
351
00:48:12,935 --> 00:48:15,939
นี่เป็นการไล่ล่า ข้ามประเทศ
352
00:48:15,939 --> 00:48:18,172
เธอคือทหาร..
353
00:48:39,401 --> 00:48:44,649
ฉันได้รับโทรศัพท์แปลกๆ
จากคนอเมริกัน ที่อาศัยอยู่ในใต้หวัน
354
00:48:44,649 --> 00:48:48,084
เป็นหญิงสาวคนหนึ่ง เธอบอกว่า
เธอมีข้อมูลสำคัญมาก เรื่องขนส่งยา
355
00:48:48,084 --> 00:48:50,488
- ฉันจะรับสาย
- โอเค ได้
356
00:48:50,488 --> 00:48:55,785
ฉันมีข้อมุลสำคัญมาก เรื่องการค้ายา
ฉันอยากจะคุยกับ ระดับหัวหน้า
357
00:48:55,785 --> 00:49:00,873
คุณโชคดีแล้ว ที่นี่ไม่มีใคร
มีอำนาจเท่าผมแล้ว
358
00:49:00,873 --> 00:49:03,186
เริ่มกันที่ คุณชื่ออะไร?
359
00:49:03,186 --> 00:49:09,956
ฟังนะ ดิล ริโอ ไปนั่งที่เก้าอี้คุณ
หยิบปากสีแดงทางซ้ายของคุณ จดที่ฉันพูด
360
00:49:15,864 --> 00:49:20,511
เร็วเข้า, ไม่มีเวลาแล้วนะ
361
00:49:26,740 --> 00:49:28,963
ว่ามา..
362
00:49:28,963 --> 00:49:34,311
นี่คือรายละเอี่ยดของคน 3 คน
เดินทางมาพร้อมยา คนละ 1 กิโลกรัม
363
00:49:34,311 --> 00:49:37,275
คุณต้องจับพวกเขา และยึดของมา
364
00:49:37,275 --> 00:49:41,732
- เป็นยาประเภทไหน?
- ผง
365
00:49:41,732 --> 00:49:45,287
- อยู่ในถุง ห่อเอาไว้ในท้องพวกนั้น
- อะไรนะ?
366
00:49:45,287 --> 00:49:48,872
คุณต้องระวัง ยามันออกฤทธิ์รุนแรง
367
00:49:55,121 --> 00:50:00,559
- ดูที่หน้าจอคุณ เห็นพวกเค้ามั้ย?
- ผมเห็นแล้ว
368
00:50:00,649 --> 00:50:06,207
เอาละ, ฉันเชื่อในตัวคุณนะ
369
00:50:07,369 --> 00:50:09,863
คุณโอเครึเปล่า?
370
00:50:29,491 --> 00:50:32,996
คุณเห็นมั่ย?
371
00:50:40,817 --> 00:50:43,221
มากับเรา
372
00:51:02,689 --> 00:51:04,241
สวัสดี
373
00:51:04,241 --> 00:51:09,269
คุณครับ มากับเราหน่อย
374
00:51:22,768 --> 00:51:25,162
ยินดีต้อนรับสู่โรมครับ
375
00:51:32,492 --> 00:51:36,488
กรุณามากับพวกเรา
376
00:51:36,889 --> 00:51:38,191
ไม่มีปัญหา
377
00:51:39,903 --> 00:51:41,736
หยุด!
378
00:51:55,646 --> 00:51:56,537
ดิล ริโอ
379
00:51:56,537 --> 00:51:59,772
- เราจับโคเบลสกี้ได้แล้ว
- ขอบคุณที่แจ้ง
380
00:51:59,812 --> 00:52:01,765
ฉันจะส่งหมายไป
381
00:52:01,765 --> 00:52:05,100
ขอบคุณ แล้วเราจะไปรับของ
382
00:52:05,871 --> 00:52:10,457
นายทั้ง 3 มากับฉัน
383
00:52:11,519 --> 00:52:18,149
ท่านผู้โดยสารทุกท่าน
เราจะลงที่ปารีส ชาร์ลส์ เดอโกล
384
00:52:25,159 --> 00:52:29,845
- คุณคะ, กรุณาปิดเครื่องของคุณด้วยคะ
- เช็ดจมูกของคุณซะ
385
00:52:29,845 --> 00:52:32,970
- ว่าอะไรนะคะ?
- ขอแชมเปญแก้วนึงคะ
386
00:52:33,571 --> 00:52:36,856
อาา....ได้คะ
387
00:52:53,960 --> 00:52:57,095
- คุณคะ / - ครับ
- นี่แชมเปญของคุณ
388
00:52:57,095 --> 00:52:59,068
ขอบคุณ
389
00:52:59,068 --> 00:53:05,798
- ขอโทษนะคะ แต่คุณต้องปิดคอมฯ
- แน่นอน
390
00:53:14,210 --> 00:53:16,834
แด่ความรู้!
391
00:53:27,068 --> 00:53:30,994
ถ้าสภาพแวดล้อม ไม่ค่อยเหมาะสม
392
00:53:39,266 --> 00:53:42,431
เซลล์เลือกที่จะเปลี่ยน เป็นอมตะ
393
00:53:47,458 --> 00:53:51,884
ไม่พึ่งพาใคร
394
00:54:10,712 --> 00:54:13,005
นั่งอยู่กับที่!
395
00:54:25,303 --> 00:54:28,157
เตือนครั้งสุดท้ายนะ เปิดประตู
396
00:54:43,249 --> 00:54:45,202
ทำอะไรสักอย่าง
397
00:54:54,435 --> 00:54:57,079
เปิดประตู
398
00:55:04,010 --> 00:55:08,407
คุณโอเคนะ? พูดอะไรหน่อย!
399
00:55:08,407 --> 00:55:11,561
ลูซี่ เกิด 10 มีนาคม 1988 เพนซิลวาเนีย
400
00:55:15,377 --> 00:55:20,214
เธอมีแผลเป็นหรือไม่? ล่าสุด ยังมีลูกได้
401
00:55:20,214 --> 00:55:22,457
- เธอเป็นยังไงบ้าง?
- ตอนนี้เธอหลับอยู่
402
00:55:22,457 --> 00:55:27,204
ด้วยยาระงับประสาท
เธอไม่น่าจะพร้อมที่จะตื่นนะ
403
00:56:07,242 --> 00:56:10,657
- หมอ เธอตื่นแล้ว
- คุณแน่ใจ?
404
00:56:10,657 --> 00:56:13,611
ใช่ เธอนั่งอยู่บนเตียง
405
00:56:17,106 --> 00:56:19,350
- นี่มันคือ
- แน่ใจนะ?
406
00:56:19,380 --> 00:56:20,591
ค่ะ
407
00:56:20,591 --> 00:56:22,594
คุณผู้หญิง
408
00:56:22,594 --> 00:56:26,240
- อย่าขยับ
- ฉันต้องการคุยกับคุณเป็นการส่วนตัว
409
00:56:26,240 --> 00:56:28,553
ยกมือขึ้น
410
00:56:48,352 --> 00:56:52,147
คุณมีกระเป๋าไหม
411
00:56:52,147 --> 00:56:54,150
มี
412
00:56:54,150 --> 00:56:57,194
- มันอยู่ใหน?
- ที่ที่ปลอดภัย
413
00:56:57,194 --> 00:56:59,618
ที่นี่ในปารีส
414
00:56:59,618 --> 00:57:02,202
จะปลอดภัยกว่า ถ้าอยู่กับฉัน
415
00:57:18,636 --> 00:57:22,191
อย่าทิ้งร่างเอาไว้ที่นี่ ไปที่พาร์คแทน
416
00:57:30,142 --> 00:57:33,767
ตำรวจเห็นบางอย่างที่บ้ามาก
417
00:57:33,767 --> 00:57:37,954
พูดตรงๆ นะ ที่คุณทำเมื่อกี้มันน่ากลัว
418
00:57:37,954 --> 00:57:42,911
ลูกน้องฉันอยู่นั่น,
พวกเค้าได้รับบาดเจ็บมั้ย?
419
00:57:42,911 --> 00:57:46,907
- ฉันว่าอย่าดีกว่า
- โอเค
420
00:58:08,017 --> 00:58:12,263
- จะว่าอะไรมั้ย?
- ไม่
421
00:58:28,600 --> 00:58:32,616
- มันคืออะไร
- จากเกาหลี มา ฉันขับเอง
422
00:58:32,616 --> 00:58:35,780
เฮ้ ไม่ นี้มันคือรถตำรวจนะ
423
00:58:35,780 --> 00:58:40,648
ขับไม่ได้ นี่มันรถตำรวจ
424
00:58:49,871 --> 00:58:56,120
- เยี่ยมสำหรับเรา
- ไปกันเลย
425
00:58:57,041 --> 00:59:03,330
ขอร้องละ ฉันต้องคุยกับใครสักคน
เธอเห็นตำรวจไหม
426
00:59:03,330 --> 00:59:06,385
ฉันเป็นคนเยอรมัน ฉันต้องการทนาย
427
00:59:06,385 --> 00:59:12,544
- ฉันจะไปเจอ ในห้องผ่าตัดนะ
- พาเราไปหาอะไรกินหน่อย
428
00:59:38,291 --> 00:59:41,776
- เธอขับแบบนี้ตลอดเลยเหรอ?
- ฉันไม่เคยขับรถ
429
00:59:41,776 --> 00:59:43,228
เยี่ยม
430
00:59:48,586 --> 00:59:51,170
- ผิดทางแล้ว
- ฉันรู้
431
01:00:12,431 --> 01:00:15,956
เดี่ยวก็ตายหรอก
คุณไม่เคยตายกันจริงๆ หรอก
432
01:01:06,108 --> 01:01:10,164
ขอโทษนะ, ฉันปฎิเสธ
433
01:01:15,402 --> 01:01:17,275
เงียบ
434
01:01:29,663 --> 01:01:33,708
- ผมจะบอกพวกเขา ให้เลิกตามเรา
- ไม่ได้ขอ
435
01:02:55,697 --> 01:02:57,800
เอากระเป๋ามา
436
01:04:07,531 --> 01:04:09,414
เปิดมัน
437
01:04:22,363 --> 01:04:24,025
ไปเลย
438
01:04:24,025 --> 01:04:27,721
ฉันไม่รู้ว่าฉัน จะช่วยคุณได้อย่างไร
439
01:04:31,085 --> 01:04:36,443
- คุณทำได้
- อะไร?
440
01:04:40,780 --> 01:04:45,296
คอยเตือนฉัน ... ไปได้แล้ว?
441
01:05:11,465 --> 01:05:15,941
- เราจะไปที่ใหน?
- "เลี้ยวขวา"
442
01:05:17,193 --> 01:05:18,886
โอเค
443
01:05:28,419 --> 01:05:34,268
ไม่ ไม่ ปิด ไปเลย ไป!
444
01:05:36,031 --> 01:05:38,214
ที่บาร์เดี่ยวนี้
445
01:05:39,556 --> 01:05:41,799
- โปรเฟสเซอร์
- ขอบคุณ
446
01:05:41,799 --> 01:05:45,404
- ใคร?
- นี้คือลูซี่
447
01:05:45,404 --> 01:05:49,590
- คุณอยู่ในปารีสใช่มั่ย?
- ใช่แล้ว
448
01:05:51,042 --> 01:05:56,290
ฉันไม่ได้อยู่ที่โรงแรม
ฉันอยู่ที่มหาวิทยาลัย
449
01:05:56,290 --> 01:06:02,168
ฉันถือวิสาสะเรียกรวม เพื่อนร่วมงานของฉัน
ที่โดดเด่นแต่ละสาขามา
450
01:06:02,168 --> 01:06:05,874
- คุณไว้ใจเขาได้
- ฉันเชื่อใจคุณ
451
01:06:05,874 --> 01:06:09,819
ขอบคุณ คุณมาที่มหาวิทยาลัยได้มั้ย?
452
01:06:13,004 --> 01:06:18,602
- ยินดีมากที่ได้เจอคุณ
- เหมือนกัน
453
01:06:18,602 --> 01:06:21,216
- ผมผู้กอง เดล ริโอ
- ยินดี
454
01:06:21,216 --> 01:06:25,622
ผมจะแนะนำ เพื่อนร่วมงานของผมนะ
455
01:06:25,622 --> 01:06:31,231
- นี้ศาสตราจารย์คาร์เทียร์ นัวโรเซอร์เจิน
- ฉันรู้จักพวกเขา
456
01:06:31,231 --> 01:06:33,454
แน่นนอน
457
01:06:33,454 --> 01:06:37,640
สุภาพบุรษทั้งหลาย นี่คือ ลูซี่ คนแรกที่...
458
01:06:37,640 --> 01:06:39,643
อย่างที่พูด...
459
01:06:39,643 --> 01:06:45,000
อย่างที่บอก มิส ลูซี่ได้เปิดประตู
สู่ความลึกลับ
460
01:06:45,000 --> 01:06:54,104
ปลดล๊อคความสามารถ ในการใช้
สมองทุกส่วน ยังไม่เคยถูกค้นพบ
461
01:06:54,104 --> 01:06:58,099
เธอมีพลัง
462
01:06:58,099 --> 01:06:59,572
แสดงตัวอย่าง SVP ได้มั่ย?
463
01:07:00,182 --> 01:07:05,620
ลูกสาวของคุณ ถูกรถสีฟ้าชนตาย
ตอน 6 ขวบ
464
01:07:05,620 --> 01:07:10,527
รถคันนั้น มีนกยูงห้อยอยู่
ที่กระจกมองหลัง
465
01:07:49,404 --> 01:07:54,131
- มีคนกำลังมา ระวังให้ด้วย ฉันต้องใช้สมาธิ
- ตกลง
466
01:08:10,044 --> 01:08:13,419
คุณได้ข้อมุลนี้ มาได้ยังไง
467
01:08:13,419 --> 01:08:20,990
เซลล์ทั้งหมด เชื่อมต่อ
ด้วยความเร็ว 1000 บิทต่อวินาที
468
01:08:20,990 --> 01:08:24,515
กลุ่มเซลล์ร่วมกันสร้าง ชุดการสื่อสาร
469
01:08:24,515 --> 01:08:30,323
สัญญาณกลายมาเป็นสสาร
ที่รวมเป็นหนึ่ง หรือมากกว่า
470
01:08:30,323 --> 01:08:35,240
สสารหลายๆ ชุดนั้น ก็จะรวมเป็นหนึ่งเดียว
471
01:08:35,240 --> 01:08:41,539
มนุษย์เชื่อว่า เป็นเอกลักษณ์
การดำรงอยู่ ขึ้นอยู่กับเอกลักษณ์
472
01:08:41,539 --> 01:08:44,984
1 คือหน่วยค่าวัด แต่มันผิด...
473
01:08:44,984 --> 01:08:50,943
อย่างที่เราเรียนกันมา 1+1=2
474
01:08:50,943 --> 01:08:53,997
แต่ 1+1 ไม่เคยเท่ากับ 2
475
01:08:53,997 --> 01:08:57,192
ไม่มีตัวเลข ไม่มีสัญลักาณ์
476
01:08:57,192 --> 01:09:02,840
มันถอดรหัส เพื่อจะกำหนด
มาตรฐานของมนุษย์
477
01:09:02,840 --> 01:09:09,119
เราสร้างมาตราวัดขึ้นมา
เพื่อให้ลืม สิ่งที่ไม่สามารถวัดได้
478
01:09:10,622 --> 01:09:13,746
ถ้ามนุษย์ไม่ใช่ค่าวัด ที่เป็นหน่วย
479
01:09:13,746 --> 01:09:17,431
และโลกไม่ได้อยู่ใน กฏหลักคณิตศาสตร์
480
01:09:17,431 --> 01:09:20,296
มันอยู่ภายใต้อะไร?
481
01:09:20,296 --> 01:09:26,485
ดูรถวิ่งด้วยความเร็วไปมากขึ้น ไม่อาจวัดได้
482
01:09:26,485 --> 01:09:31,272
รถจะหายไป
483
01:09:31,272 --> 01:09:34,476
จะพิสูจน์การมีตัวตน ได้อย่างไร?
484
01:09:34,476 --> 01:09:40,084
เวลาคือเหตุ ของการมีตัวตน
เวลาคือหน่วยจริง ที่วัดได้
485
01:09:40,084 --> 01:09:43,539
มันคือข้อยืนยัน การมีตัวตน...
486
01:09:43,539 --> 01:09:47,996
หากไม่มีเวลา มันก็จบ
487
01:09:53,394 --> 01:09:56,067
เวลาคือเอกภาพ
488
01:10:03,520 --> 01:10:06,510
ค้นให้ทั่วทั้งตึก หาเธอให้เจอ
489
01:10:09,780 --> 01:10:12,875
เราต้านไว้ได้ อีกไม่นาน
490
01:10:12,875 --> 01:10:16,320
คงได้เวลาแล้วล่ะ
491
01:10:28,057 --> 01:10:33,094
คุณแน่ใจนะ ว่าต้องใช้ขนาดนี้?
คุณจะดายนะ
492
01:10:33,094 --> 01:10:37,310
เซลล์บางเซลล์ของฉัน จะต่อต้าน
จนวาระสุดท้าย
493
01:10:37,310 --> 01:10:40,996
เมื่อถึงเปอร์เซนต์สุดท้าย ฉันต้องบังคับมัน
494
01:10:40,996 --> 01:10:45,592
ให้เซลล์ระเบิด ถึงแกนหลัก
495
01:10:52,492 --> 01:10:56,688
แล้วความรู้ทั้งหมดล่ะ ลูซี่...
496
01:10:56,688 --> 01:11:02,757
มนุษย์ไม่พร้อมที่จะรับมัน เรากระหายอำนาจ
497
01:11:02,757 --> 01:11:05,862
มนุษย์จะใช้ความรู้ ในทางที่ผิด
498
01:11:05,862 --> 01:11:10,228
เพียงเพราะความสับสน และความวุ่นวาย
499
01:11:12,842 --> 01:11:15,846
ความวุ่นวายคือความเขลา ไม่ใช่ความรู้
500
01:11:15,846 --> 01:11:21,985
ฉันจะอัพโหลดความรู้ของฉัน เข้าคอมพิวเตอร์
และจะให้คุณเข้าถึงมันได้
501
01:11:21,985 --> 01:11:27,733
ผมหวังว่าเราจะคู่ควร กับการเสียสละของคุณ
502
01:11:37,668 --> 01:11:40,522
อย่าขยับ
503
01:11:56,034 --> 01:11:59,580
คุณเข้าใจภาษาอังกฤษไหม?
504
01:13:00,237 --> 01:13:05,155
- มันทำอะไร?
- มันกำลังรวบรวมพลังงาน
505
01:13:08,840 --> 01:13:13,006
เขาพยายามเข้าถึงคอมพิวเตอร์
506
01:14:08,847 --> 01:14:11,290
เร็ว!
507
01:14:14,655 --> 01:14:17,880
ตื่น เกิดอะไรขึ้น?
508
01:14:26,994 --> 01:14:29,177
มันคืออะไร?
509
01:14:29,177 --> 01:14:33,353
มันสร้างตัวมันเอง ให้เป็นคอมพิวเตอร์
510
01:21:01,876 --> 01:21:03,869
เฮ้ นาย
511
01:21:19,893 --> 01:21:23,909
คอมพิวเตอร์ขยับได้!
512
01:21:50,850 --> 01:21:55,617
เธออยู่ใหน
513
01:21:59,691 --> 01:22:02,715
ฉันอยู่ทุกที่
514
01:22:21,110 --> 01:22:23,760
ชีวิตถูกมอบให้กับเรา เมื่อหนึ่งพันล้านปีก่อน
515
01:22:24,537 --> 01:22:28,583
ตอนนี้คุณรู้ ว่าต้องทำอะไร