1
00:00:01,334 --> 00:00:03,128
ความเดิมจากตอนที่แล้ว

2
00:00:03,211 --> 00:00:04,713
เขาไม่ใช่คนแบบที่คุณคิด

3
00:00:04,796 --> 00:00:07,090
ฉันตัดสินใจเองได้
เวลาที่ผู้ชายเข้ามาจีบฉันน่ะ

4
00:00:07,173 --> 00:00:08,383
ผมจะขโมยหัวใจเธอเอง

5
00:00:08,466 --> 00:00:10,051
"ความรักของฉันเป็นดั่งกุหลาบแดง" จ้ะ

6
00:00:10,343 --> 00:00:11,761
มาจากกลอนของโรเบิร์ต เบิร์นสนี่

7
00:00:18,601 --> 00:00:21,354
"เมื่อหมั่นฝนทั่งมันก็ย่อมจะเป็นเข็ม

8
00:00:21,479 --> 00:00:23,106
มันย่อมมีคุณความดี
ในความกล้าหาญและแข็งแรง

9
00:00:23,231 --> 00:00:25,567
สำหรับคนที่ขุดแหมืองหรือโค่นต้นโอ๊ก"

10
00:00:25,692 --> 00:00:27,152
ดีมาก เกบ

11
00:00:27,277 --> 00:00:29,070
"มี

12
00:00:29,195 --> 00:00:33,658
โน บา บา"

13
00:00:33,783 --> 00:00:34,993
นายอ่านจากไหนน่ะ โบ

14
00:00:35,118 --> 00:00:37,829
"โน-บา-บา" ไม่ใช่คำนะ

15
00:00:37,954 --> 00:00:41,207
เธอไม่ต้องอ่านออกเสียงในกลุ่มเธอก็ได้

16
00:00:41,332 --> 00:00:43,376
เจมส์บอกว่ามันไม่ยุติธรรม
ที่ครูมีข้อยกเว้นให้ผม

17
00:00:43,501 --> 00:00:44,335
ไม่ยุติธรรมนะ ครูแทตเชอร์

18
00:00:46,045 --> 00:00:49,758
ในห้องเรียนของฉัน ฉันย่อมเป็นคนกำหนดว่า
อะไรยุติธรรมหรือไม่ยุติธรรม

19
00:00:50,717 --> 00:00:52,010
ทำไมไม่แสดงความเห็นใจกันบ้าง

20
00:00:52,135 --> 00:00:55,346
เธอก็รู้ว่าโบเพิ่งกลับมาเรียนอีกครั้ง
หลังจากหยุดเรียนไปนาน

21
00:00:55,472 --> 00:00:59,184
มันไม่ใช่ความผิดของผมที่ครูคนเก่า
บอกให้เขาอยู่บ้านเพราะว่าเขาอ่านไม่ได้

22
00:00:59,309 --> 00:01:01,561
ครูคนเก่าของเธอ
ไม่ได้มีอำนาจหน้าที่แล้วตอนนี้

23
00:01:01,686 --> 00:01:02,687
ฉันต่างหากที่มี

24
00:01:04,064 --> 00:01:05,231
ครับ ครู

25
00:01:22,916 --> 00:01:24,375
ผมไปที่ร้านค้า

26
00:01:24,501 --> 00:01:27,128
แล้วเนด โยสต์
ขอให้ผมช่วยเอานี่มาส่งให้คุณ

27
00:01:27,253 --> 00:01:31,466
คุณใจดีมากเลยค่ะ ขอบคุณ
ไม่น่าต้องลำบากเลย

28
00:01:31,591 --> 00:01:32,717
ไม่ลำบากเลย

29
00:01:33,885 --> 00:01:35,929
ฉันหวังว่ามันจะเป็นสิ่งที่ฉันคิด

30
00:01:37,180 --> 00:01:38,389
ใช่เลย

31
00:01:38,515 --> 00:01:41,184
"บทสรุปของความผิดปกติ
ของสมองและประสาทวิทยา"

32
00:01:41,309 --> 00:01:44,395
"ภาวะบอดศัพท์โดยกำเนิด"

33
00:01:44,521 --> 00:01:49,234
- ความบกพร่องทางการอ่านและยุทธศาสตร์
- ผมบอกไม่ได้เลยว่าผมรู้เรื่อง

34
00:01:49,359 --> 00:01:50,777
มาถึงได้ตรงจังหวะมาก

35
00:01:51,820 --> 00:01:55,156
ฉันเขียนจดหมายถึงอาจารย์เก่าของฉัน
ดร. เฮนเชลวูด เรื่องนักเรียนของฉัน

36
00:01:55,281 --> 00:01:56,324
เขาทำงานเกี่ยวกับเด็ก

37
00:01:56,449 --> 00:01:59,369
ที่มีปัญหาด้านการอ่าน
มันเป็นการปฏิวัติครั้งใหญ่

38
00:01:59,494 --> 00:02:02,539
- ฉันนึกว่าเขาลืมเรื่องฉันไปเสียแล้ว
- คุณไม่ใช่คนที่ใครจะลืมง่ายๆ

39
00:02:05,083 --> 00:02:07,585
ขอบคุณค่ะ คิดว่านะ

40
00:02:09,462 --> 00:02:11,422
แจ็กคะ ฉัน

41
00:02:12,590 --> 00:02:17,887
ฉันรู้สึกแย่มาก เกี่ยวกับทุกเรื่องที่เกิดขึ้น

42
00:02:18,012 --> 00:02:21,474
- แบบว่า เรื่องของบิลลี่
- ไม่เลย

43
00:02:22,308 --> 00:02:24,227
คุณไม่มีเหตุผลใดที่ต้องรู้สึกแย่

44
00:02:24,352 --> 00:02:28,189
บิลลี่ แฮมิลตันเป็นคนขี้โกง
เขาเป็นนักต้มตุ๋นมืออาชีพ

45
00:02:29,023 --> 00:02:30,108
จริงค่ะ

46
00:02:30,775 --> 00:02:32,652
และฉันก็หลงเชื่อเขา

47
00:02:34,362 --> 00:02:35,780
แต่ฉันก็ได้เห็นธาตุแท้ของเขาในที่สุด

48
00:02:35,864 --> 00:02:38,199
ผมไม่อยากให้คุณโทษตัวเอง
ที่ต้องมนตร์สะกดของเขา

49
00:02:38,324 --> 00:02:42,203
ที่จริงก็ไม่เชิงว่า
ฉันต้องมนตร์สะกดของเขานะ

50
00:02:42,328 --> 00:02:45,707
ไม่ๆ ที่ผมหมายถึงก็คือ เขาหลอกคุณ

51
00:02:47,584 --> 00:02:50,628
ผมไม่ได้หมายความว่าคุณโง่หรืออะไร

52
00:02:50,753 --> 00:02:53,923
แล้วอะไรที่คุณต้องการสื่อ

53
00:02:54,048 --> 00:02:58,553
ผมแค่บอกว่าผู้หญิงในช่วงอายุหนึ่ง
เป็นเป้าหมายได้ง่าย

54
00:02:58,678 --> 00:03:00,847
- ทีนี้คุณคิดว่าฉันสิ้นหวังหรือ
- อะไรนะ เปล่า

55
00:03:00,930 --> 00:03:03,558
ฉันก็อยากจะนั่งคุย
เรื่องจุดอ่อนอันมากมายของฉันนะคะ

56
00:03:03,641 --> 00:03:05,810
แต่ฉันมีงานต้องทำเยอะแยะ

57
00:03:05,935 --> 00:03:07,562
ผมแค่พยายามจะช่วยคุณ

58
00:03:08,313 --> 00:03:10,481
ผมแค่พยายามจะคุยกับคุณในฐานะเพื่อน

59
00:03:10,607 --> 00:03:15,194
ขอบคุณที่เอาของมาส่งให้ค่ะ
หวังว่าคุณคงโชคดี

60
00:03:36,799 --> 00:03:39,010
เขานี่ช่างยุ่งไม่เข้าเรื่อง

61
00:03:39,135 --> 00:03:41,346
แบบว่า ใช่ เขาเห็นธาตุแท้
ของเจ้าคนโกงนั่นก่อน

62
00:03:41,471 --> 00:03:43,514
ใช่ ฉันถูกหลอกไปพักหนึ่ง แต่

63
00:03:43,640 --> 00:03:46,768
เอลิซาเบธ
บางทีคุณอาจไม่ได้โกรธแจ็กอยู่ก็ได้

64
00:03:46,893 --> 00:03:48,895
บางทีคุณอาจรู้สึกว่าศักดิ์ศรีคุณถูกทำลาย

65
00:03:49,020 --> 00:03:51,522
คุณมีสิทธิ์ที่จะโกรธในสถานการณ์แบบนั้น

66
00:03:52,065 --> 00:03:53,066
ฉันไม่ได้โกรธ

67
00:03:53,900 --> 00:03:55,151
เห็นได้ชัดเลย

68
00:04:00,031 --> 00:04:02,700
แจ็กดูมีความสุข
ที่ได้ย้ำให้ฉันรู้ว่าตัวเองโง่แค่ไหน

69
00:04:02,825 --> 00:04:05,328
เขายังคิดด้วยซ้ำว่าฉันสิ้นหวังที่จะหาสามี

70
00:04:05,453 --> 00:04:07,080
จนฉันไม่คิดให้ถี่ถ้วน

71
00:04:11,084 --> 00:04:12,085
นั่นมันวิเศษมาก

72
00:04:12,210 --> 00:04:15,255
ถ้าฉันยังอยู่ที่นี่ เสื้อผ้าฉันต้องระเบิดออกแน่

73
00:04:15,380 --> 00:04:16,422
เป็นสูตรของยายฉัน

74
00:04:16,547 --> 00:04:18,967
เขาบอกอย่างชัดเจนว่า ในฐานะตำรวจ

75
00:04:19,092 --> 00:04:21,010
เขาไม่สนใจที่จะผูกมัดกับผู้หญิงคนไหน

76
00:04:21,135 --> 00:04:25,056
ดังนั้นฉันไม่เข้าใจว่าทำไมเขา
ต้องมาสนใจชีวิตรักของฉันด้วย

77
00:04:28,685 --> 00:04:31,104
- นี่มันสวรรค์ชัดๆ
- เอาอีกสิ

78
00:04:32,397 --> 00:04:33,398
ไม่ได้แล้ว

79
00:04:35,149 --> 00:04:36,484
บางทีอีกอันแล้วกัน

80
00:04:41,614 --> 00:04:42,949
รู้ไหม อบิเกล

81
00:04:43,449 --> 00:04:45,618
ครอบครัวฉันได้จ้างพ่อครัวที่ดีที่สุด

82
00:04:45,743 --> 00:04:47,578
จากโรงเรียนสอนทำอาหารชั้นเยี่ยม

83
00:04:47,704 --> 00:04:50,748
แต่สโคนกับพายของคุณ
มันช่างเบาและอร่อยกว่า

84
00:04:50,873 --> 00:04:52,959
ที่ฉันเคยกินที่บ้านเสียอีก

85
00:04:53,084 --> 00:04:55,837
- คุณคิดอย่างนั้นจริงๆ หรือ
- ฉันแน่ใจ

86
00:04:55,962 --> 00:04:58,131
โนอาห์รักขนมอบของฉันมาก

87
00:04:59,674 --> 00:05:03,344
ฉันภูมิใจที่ได้ทำอาหารให้เขา
กับปีเตอร์ลูกชายของฉัน

88
00:05:04,095 --> 00:05:07,056
และพวกเขาก็คุยโตเรื่องอาหารของฉัน
กับคนอื่นเป็นประจำ

89
00:05:07,181 --> 00:05:08,808
แต่พวกเขาเคยกินแต่ฝีมือฉัน

90
00:05:08,933 --> 00:05:14,188
คือว่า มันไม่ได้สวยหรู
เหมือนอาหารในเมืองใหญ่

91
00:05:14,314 --> 00:05:16,816
แต่เชื่อฉัน พวกเขาพูดถูก

92
00:05:16,941 --> 00:05:21,279
ไม่ว่าจะเป็นที่เมืองใหญ่หรือที่โคล แวลเลย์นี้

93
00:05:26,826 --> 00:05:29,829
โบ มีคนมาหา

94
00:05:30,371 --> 00:05:31,372
ครูแทตเชอร์

95
00:05:32,915 --> 00:05:34,751
ถ้าเป็นเรื่องการบ้านของผม
ผมขอโทษจริงๆ ครับ

96
00:05:34,876 --> 00:05:36,627
ผมต้องใช้เวลานานกว่าที่คิด

97
00:05:36,753 --> 00:05:38,921
และผมสัญญาว่าจะทำให้เสร็จในวันพรุ่งนี้

98
00:05:39,047 --> 00:05:40,757
ฉันได้คุยกับพ่อแม่เธอแล้ว

99
00:05:40,840 --> 00:05:44,302
ฉันอยากให้เธออยู่ต่อหลังเลิกเรียน
สักวันหนึ่งในสัปดาห์นี้เพื่อทำการทดสอบ

100
00:05:44,385 --> 00:05:46,804
มันไม่ใช่สิ่งที่ลูกจำเป็นต้องทำนะ ลูก
ถ้าลูกไม่อยากทำ

101
00:05:46,888 --> 00:05:49,557
พอลูกอายุ 15
ลูกค่อยไปทำงานที่เหมืองกับพ่อก็ได้

102
00:05:49,640 --> 00:05:52,977
คาร์ลเราตกลงกันแล้ว
การทดสอบเล็กๆ นี่ไม่เสียหายอะไร

103
00:05:54,062 --> 00:05:56,272
- คิดว่าอย่างนั้น
- ขอบคุณค่ะ คุณกราดี้

104
00:05:56,397 --> 00:05:57,398
คุณต้องไม่ผิดหวังแน่

105
00:05:58,024 --> 00:06:01,903
ครูแทตเชอร์ นี่คือโคล แวลเลย์
อนาคตของโบอยู่ที่เหมืองนั่น

106
00:06:01,986 --> 00:06:04,614
เขาไม่จำเป็นต้องอ่านได้
เพื่อให้มีชื่อเสียงที่นั่น

107
00:06:05,573 --> 00:06:06,574
การทดสอบแบบไหนครับ

108
00:06:06,699 --> 00:06:09,035
ไม่ต้องห่วงหรอก โบ
ไม่ใช่อะไรที่เธอต้องเรียนก่อน

109
00:06:09,160 --> 00:06:11,871
โอเคครับ ถ้าครูคิดว่าผมควรทำ

110
00:06:25,218 --> 00:06:26,219
โบ

111
00:06:29,931 --> 00:06:31,557
นี่สวยมากเลย

112
00:06:32,642 --> 00:06:35,520
- เธอเป็นคนทำหรือ
- ครับ

113
00:06:36,437 --> 00:06:38,898
- ทำเองหมดเลยหรือ
- ครับ ครู

114
00:06:39,023 --> 00:06:42,652
- ใครสอนเธอ
- ไม่มีใครสอนครับ

115
00:06:42,777 --> 00:06:45,113
ผมแค่เห็นจากหนังสือพิมพ์กับนิตยสาร

116
00:06:45,238 --> 00:06:46,322
และผมก็ทำตาม

117
00:06:46,447 --> 00:06:49,200
ฉันคิดว่าฉันไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อน

118
00:06:51,452 --> 00:06:54,330
- เธอมีพรสวรรค์มากนะ โบ
- ขอบคุณครับ ครู

119
00:07:17,103 --> 00:07:18,438
สวัสดีตอนเย็นครับ

120
00:07:19,939 --> 00:07:23,025
- โอ้ อบิเกล
- สวัสดีค่ะ แจ็ก

121
00:07:23,818 --> 00:07:25,445
อะไรเคยอยู่ตรงนี้

122
00:07:26,362 --> 00:07:28,656
โอ้ มันเคยเป็นคาเฟ่ค่ะ

123
00:07:29,824 --> 00:07:32,827
มีช่วงหนี่งที่คนงานเหมืองที่โสด
จะมากินอาหารที่นี่

124
00:07:32,952 --> 00:07:36,080
มีอาหาร แต่ไม่มีเครื่องดื่ม
เหมือนร้านเหล้า แต่

125
00:07:36,205 --> 00:07:39,959
อาหารไม่ได้ดีมากกว่าเท่าไร
เฮนรี่ กาวเวนเลยสั่งปิด

126
00:07:40,084 --> 00:07:42,462
กำไรจากเครื่องดื่มคงมากกว่าอาหารกระมัง

127
00:07:43,421 --> 00:07:44,422
ใช่เลยค่ะ

128
00:07:49,886 --> 00:07:51,971
มีอะไรอีกไหมคะ

129
00:07:56,100 --> 00:07:58,311
ที่จริง ผมอยากรู้ว่าคุณจะพอช่วยผมได้ไหม

130
00:07:59,187 --> 00:08:00,980
ฉันยินดีค่ะ ถ้าฉันช่วยได้

131
00:08:02,982 --> 00:08:04,108
ถ้า

132
00:08:05,276 --> 00:08:10,323
เอาเป็นว่าถ้าหมีช่วยกวางไว้จากตัวสกังก์

133
00:08:11,115 --> 00:08:13,701
สกังก์ที่ตั้งใจจะทำร้ายเธอ

134
00:08:14,535 --> 00:08:19,040
แล้วทำไมกวางต้องโกรธหมีด้วย

135
00:08:21,292 --> 00:08:24,462
บางทีศักดิ์ศรีของกวางอาจถูกทำลาย

136
00:08:24,587 --> 00:08:29,592
บางทีการได้เจอหมีอาจย้ำเตือนว่า
เธอโง่พอที่จะเชื่อใจสกังก์นั่น

137
00:08:29,717 --> 00:08:30,927
หรือครับ

138
00:08:31,052 --> 00:08:35,264
ยิ่งไปกว่านั้น หมีได้ช่วยกวางไว้
จากสัตว์ที่เชื่อถือไม่ได้

139
00:08:35,389 --> 00:08:39,060
แต่ดูเหมือนว่าไม่สนใจที่จะไปแทนที่เขา

140
00:08:39,185 --> 00:08:41,270
ผมตามคุณไม่ทัน

141
00:08:41,395 --> 00:08:45,149
แจ็ก บิลลี่ไม่ใช่คนที่ใช่สำหรับเอลิซาเบธ

142
00:08:45,900 --> 00:08:48,361
เขาคือ สกังก์นั่นแน่

143
00:08:49,529 --> 00:08:52,823
แต่ในวันหนึ่ง จะมีชายที่เหมาะสม

144
00:08:52,949 --> 00:08:57,286
ชายที่ดีที่จะเข้าหาเอลิซาเบธ
ที่มีความจริงใจ

145
00:08:57,411 --> 00:08:58,663
แล้วเธอก็จะถูกจับจอง

146
00:09:01,207 --> 00:09:06,921
บางทีคุณไม่น่าจะเข้าหาเธอในฐานะตำรวจ
ที่คอยช่วยเหลือเธอ แต่

147
00:09:08,339 --> 00:09:09,799
เข้าหาเธอในฐานะชายคนหนึ่ง

148
00:09:25,022 --> 00:09:26,566
ให้ฉันช่วยอะไรไหมคะ คุณตำรวจ

149
00:09:26,691 --> 00:09:29,819
ที่จริง ผมเป็นแค่แจ็กในวันนี้
อย่างที่คุณเห็น

150
00:09:30,570 --> 00:09:31,862
ฉันยังยืนยันคำเดิมค่ะ

151
00:09:33,197 --> 00:09:34,615
การอ่านของนักเรียนคุณไปถึงไหนแล้ว

152
00:09:34,740 --> 00:09:37,034
กำลังจัดการอยู่ค่ะ

153
00:09:39,537 --> 00:09:41,747
เอลิซาเบธ ผมมาคิดดู

154
00:09:41,872 --> 00:09:44,834
ผมไม่ได้เจอคุณบ่อยนัก
ตั้งแต่ผมย้ายออกจากร้านเหล้า

155
00:09:44,959 --> 00:09:46,377
ผมคิดถึงมิตรภาพของเรา

156
00:09:48,879 --> 00:09:52,341
ผมสงสัยว่าคุณจะมีแนวโน้มที่จะ
มาทานมื้อเย็นกับผมไหม

157
00:09:55,928 --> 00:09:59,557
ขอถามให้ชัดนะคะ
ตอนที่คุณบอกว่าคุณอยากทานมื้อเย็น

158
00:09:59,682 --> 00:10:03,352
คุณหมายความว่าคุณอยากมาที่บ้านฉัน
ที่ฉันต้องเป็นคนทำอาหารหรือเปล่า

159
00:10:03,477 --> 00:10:06,063
ไม่ๆ ทำไมคุณถึงคิดอย่างนั้น

160
00:10:07,398 --> 00:10:11,444
แล้วยังไงคะ
กินขนมปังข้าวโพดราดพริกที่ร้านเหล้านี้หรือ

161
00:10:11,569 --> 00:10:12,695
ครับ

162
00:10:16,073 --> 00:10:17,116
ไม่สิ

163
00:10:17,241 --> 00:10:19,702
ผมคิดว่าผมยังไม่ได้คิดเรื่องนั้นให้ดี

164
00:10:20,995 --> 00:10:24,457
คือฉันก็อยากนะคะ แต่งานฉันยุ่งมาก

165
00:10:24,582 --> 00:10:26,417
และฉันคิดว่าจะทำความสะอาดตู้เสื้อผ้า

166
00:10:26,542 --> 00:10:29,545
คือผมก็ไม่ได้บอกว่าคืนไหน
ผมยังคิดอยู่

167
00:10:29,670 --> 00:10:32,882
- อ๋อค่ะ ขอโทษที
- คืนวันศุกร์ดีไหมครับ

168
00:10:33,007 --> 00:10:36,761
ที่จริงคืนนั้นเป็นคืนที่ฉันตั้งใจ
จะทำความสะอาดตู้เสื้อผ้า

169
00:10:39,096 --> 00:10:40,222
เหรอครับ

170
00:10:41,891 --> 00:10:44,644
บางทีไว้โอกาสหน้าแล้วกัน ลาก่อนครับ

171
00:10:47,396 --> 00:10:48,898
แจ็กคะ

172
00:10:55,738 --> 00:10:57,031
คิดดูอีกทีแล้ว

173
00:10:58,157 --> 00:11:00,576
ฉันคงให้คุณช่วย
เรื่องนักเรียนของฉันคนหนึ่งได้

174
00:11:00,701 --> 00:11:02,703
ได้สิ ได้เลย

175
00:11:02,828 --> 00:11:04,789
งั้นทำไมคุณไม่มาเจอฉันที่นี่คืนพรุ่งนี้ล่ะคะ

176
00:11:04,914 --> 00:11:08,376
ฉันจะแบ่งพริกให้คุณกินด้วย

177
00:11:18,761 --> 00:11:23,182
- คุณคงไม่ได้พูดจริงใช่ไหม คุณนายสแตนตัน
- ฉันพูดจริงค่ะ

178
00:11:23,307 --> 00:11:28,229
คาเฟ่เสิร์ฟแซนด์วิช ซุป ชา
ขนมอบและก็ขนมและเครื่องดื่มอื่นๆ

179
00:11:28,354 --> 00:11:31,399
คนงานเหมืองใหม่หลายคนเป็นหนุ่มโสด
และไม่มีใครทำอาหารให้เขา

180
00:11:32,274 --> 00:11:34,652
แค่ร้านเหล้าก็พอสำหรับเมืองขนาดนี้แล้ว

181
00:11:34,777 --> 00:11:38,864
คนเราต้องการความหลากหลายนะคะ
ที่ที่จะมารวมกันเพื่อแบ่งขนมปังกัน

182
00:11:42,743 --> 00:11:44,036
คุณกาวเวนคะ

183
00:11:44,161 --> 00:11:48,874
ฉันเชื่อว่าคาเฟ่นี้
จะช่วยให้คนจับจ่ายในเมืองมากขึ้น

184
00:11:52,169 --> 00:11:53,462
ลองเสนอผมมาสิ

185
00:11:55,840 --> 00:11:59,009
ฉันตั้งใจจะเสนอ 25 เปอร์เซ็นต์
ของกำไรให้คุณ

186
00:11:59,135 --> 00:12:00,719
ฉันจะซ่อมร้านเอง

187
00:12:00,845 --> 00:12:03,973
คุณซ่อมร้านเอง
แล้วก็ได้รับส่วนแบ่งกำไร 25 เปอร์เซ็นต์

188
00:12:04,098 --> 00:12:05,933
อีก 75 เปอร์เซ็นต์เป็นของบริษัท

189
00:12:08,436 --> 00:12:09,520
50-50

190
00:12:11,147 --> 00:12:12,648
50-50 ก็ได้

191
00:12:14,483 --> 00:12:16,068
แต่ผมต้องการบ้านของคุณ

192
00:12:18,529 --> 00:12:20,156
มีครอบครัวคนงานใหม่ที่เหมือง
ที่จะมาเมืองนี้

193
00:12:20,281 --> 00:12:22,825
และผมไม่มีที่ให้พวกเขาอยู่

194
00:12:22,950 --> 00:12:25,244
คุณกาวเวนคะ นั่นมันบ้านฉัน

195
00:12:26,328 --> 00:12:29,373
ที่ที่ฉันเคยอยู่กับสามี
ที่ที่ฉันเลี้ยงลูกชายให้เติบใหญ่

196
00:12:29,498 --> 00:12:32,501
มันก็มีห้องนอนอยู่สองห้องบนร้าน
คุณอยู่ที่นั่นก็ได้

197
00:12:35,212 --> 00:12:37,214
นั่นคือข้อตกลงของผม

198
00:12:37,339 --> 00:12:40,968
ผมให้เวลาคุณตัดสินใจหนึ่งอาทิตย์
ไม่เช่นนั้นข้อเสนอก็ตกไป

199
00:12:42,636 --> 00:12:45,306
ทีนี้ผมก็ขอตัว ผมมีงานต้องทำ

200
00:13:17,796 --> 00:13:21,884
- สวัสดีครับ คุณแทตเชอร์
- สวัสดีค่ะ

201
00:13:22,009 --> 00:13:24,970
- ขอบคุณค่ะที่มา
- ไม่เป็นไรครับ

202
00:13:25,638 --> 00:13:27,556
นั่นตรงนี้ก่อน ตรงข้ามฉัน

203
00:13:27,681 --> 00:13:31,018
ผมนึกว่าเราจะทานมื้อเย็นด้วยกันเสียอีก

204
00:13:31,143 --> 00:13:32,144
เราจะทานแน่ค่ะ

205
00:13:32,811 --> 00:13:34,230
คุณบอกว่าคุณอยากเป็นเพื่อน

206
00:13:34,355 --> 00:13:37,107
และตอนนี้ ฉันต้องการให้เพื่อนช่วย

207
00:13:37,983 --> 00:13:39,109
เหรอครับ

208
00:13:40,152 --> 00:13:41,195
ได้

209
00:13:46,534 --> 00:13:49,328
ฉันจะดำเนินการทดสอบสติปัญญา

210
00:13:49,453 --> 00:13:51,288
งานวิจัยบอกว่า
เด็กนักเรียนที่ฉลาดที่สุดบางคน

211
00:13:51,413 --> 00:13:52,414
สามารถเริ่มอ่านได้ช้ากว่าคนอื่น

212
00:13:52,540 --> 00:13:55,292
การที่ผมทำแบบทดสอบนี้จะช่วยคุณได้อย่างไร

213
00:13:55,417 --> 00:13:58,295
ฉันต้องการฝึกกับใครสักคน
คุณจะเป็นหนูตะเภาให้ฉัน

214
00:13:58,420 --> 00:14:00,381
- หนูตะเภาหรือ
- ใช่ค่ะ

215
00:14:00,506 --> 00:14:02,925
นักวิทยาศาสตร์ใช้หนูตะเภา
เพื่อทำการทดลอง

216
00:14:06,053 --> 00:14:07,096
ก็ได้

217
00:14:07,221 --> 00:14:09,640
มันเป็นข้อสอบข้อเขียน
แต่ฉันอยากเริ่มด้วยคำถาม

218
00:14:09,765 --> 00:14:12,101
เพื่อประเมินระดับความเข้าใจพื้นฐานของคุณ

219
00:14:13,102 --> 00:14:16,480
ฉันอยากแน่ใจว่าคุณสามารถ
ทำตามคำสั่งง่ายๆ ได้

220
00:14:18,524 --> 00:14:19,942
โอเค

221
00:14:23,946 --> 00:14:25,447
ชมฉันสิคะ

222
00:14:26,574 --> 00:14:27,908
ผมไม่เข้าใจ

223
00:14:28,033 --> 00:14:31,412
เป็นบททดสอบง่ายๆ ที่จะกำหนดว่า
คุณสามารถทำตามคำสั่งได้หรือเปล่า

224
00:14:33,747 --> 00:14:34,957
งั้นหรือ

225
00:14:39,545 --> 00:14:44,300
ผมชื่นชอบที่คุณอุทิศตน
ให้กับนักเรียนของคุณอย่างมาก

226
00:14:45,593 --> 00:14:46,594
ไม่ดีหรือ

227
00:14:47,595 --> 00:14:48,929
ไม่มีดีหรือไม่ดีหรอกค่ะ

228
00:14:49,054 --> 00:14:51,390
มันก็แค่โอกาสที่จะประเมิน
ความสามารถของคุณในการทำตามคำสั่ง

229
00:14:51,515 --> 00:14:53,976
ไม่ๆ ผมอยากเปลี่ยนคำตอบ

230
00:14:55,060 --> 00:14:58,939
นั่นมันนอกตำรา แต่ก็ได้ค่ะ

231
00:15:02,693 --> 00:15:04,778
คุณดูสวยมากคืนนี้

232
00:15:11,327 --> 00:15:12,328
ดีมาก

233
00:15:16,248 --> 00:15:19,043
กรุณาหยิบดินสอ พลิกกระดาษแล้วเริ่มได้

234
00:15:19,168 --> 00:15:21,712
คุณมีเวลาทำแบบทดสอบหนึ่งชั่วโมง

235
00:15:23,339 --> 00:15:24,548
แล้วเราค่อยทานมื้อเย็นกัน

236
00:15:31,180 --> 00:15:32,181
ไม่เอาน่า

237
00:15:32,932 --> 00:15:35,059
- อะไรคะ
- เอาจริงหรือนี่

238
00:15:35,184 --> 00:15:37,603
มันจะช่วยแสดงความสามารถที่จะ

239
00:15:37,686 --> 00:15:39,855
แสดงปฏิกิริยาตอบสนอง
ของสิ่งกระตุ้นจากการรับรู้ด้วยภาพ

240
00:15:39,980 --> 00:15:41,982
มีคำยาวๆ เยอะแยะเลย ผมไม่ค่อยเข้าใจ

241
00:15:42,107 --> 00:15:45,069
มีอีกคำให้คุณค่ะ

242
00:15:45,194 --> 00:15:47,780
ได้โปรด แค่ทำตามฉันบอก

243
00:15:58,123 --> 00:16:01,794
"แต่เมื่อเขาเรียกหาเมลลี่ เกรย์
เธอก็เริ่มเยาะเย้ยเขา

244
00:16:01,919 --> 00:16:05,047
และเมื่อเธอเห็นขาไม้ของเขา
เธอก็เริ่มจะเอามันออก"

245
00:16:05,172 --> 00:16:06,173
คุณพูดถูก

246
00:16:07,299 --> 00:16:09,551
มีรังนกอยู่ในปล่องควัน

247
00:16:09,677 --> 00:16:13,180
เรากลัวที่จะจุดเตาตอนที่เราได้ยินเสียงจิ๊บๆ

248
00:16:13,305 --> 00:16:14,515
คุณได้ช่วยลูกนกไว้หรือเปล่าคะ

249
00:16:14,640 --> 00:16:17,393
พวกมันไม่เป็นอะไร
ตอนที่คุณย้ายพวกมันใช่ไหมคะ

250
00:16:17,518 --> 00:16:19,979
ไม่เลย ฉันเอาพวกมันไว้ที่ต้นโอ๊กข้างบ่อน้ำ

251
00:16:20,104 --> 00:16:22,856
- ปลอดภัยดี
- โอ้ เราขอบคุณมากเลยค่ะ

252
00:16:22,982 --> 00:16:25,067
นี่เป็นสิ่งที่ปกติแล้วอดัมจะเป็นคนดูแล

253
00:16:25,192 --> 00:16:30,698
- พ่อหนูทำอะไรได้หมด
- พวกคุณคงคิดถึงเขามาก

254
00:16:33,993 --> 00:16:37,329
ขอบคุณพระเจ้าที่มีไฟ
ขอบคุณค่ะ คุณตำรวจ

255
00:16:37,454 --> 00:16:39,748
แม่บอกว่าพ่อจะกลับมา
ในอีกหนึ่งหรือสองอาทิตย์

256
00:16:39,873 --> 00:16:43,002
นั่นเป็นข่าวดีมากเลย

257
00:16:43,127 --> 00:16:45,546
เอาละ ปล่อยให้คุณตำรวจแจ็ก
กลับไปทำงานเถิด

258
00:16:45,671 --> 00:16:47,881
ขึ้นไปข้างบนแล้วไปทำการบ้านเสีย

259
00:16:48,007 --> 00:16:49,883
- ค่ะ แม่
- ค่ะ แม่

260
00:16:53,846 --> 00:16:55,597
ฉันรู้สึกเหมือนเห็นแก่ตัวมากที่พูดอย่างนั้น

261
00:16:55,723 --> 00:16:59,018
ในขณะที่หลายครอบครัว
ต่างสูญเสียสามีและพ่อไป

262
00:16:59,143 --> 00:17:02,855
แต่พออดัมกลับมาแล้ว

263
00:17:02,980 --> 00:17:05,190
ฉันไม่คิดว่าฉันจะปล่อยให้เขา
ออกจากบ้านไปได้อีก

264
00:17:06,233 --> 00:17:07,609
คือ ผมก็เข้าใจนะครับ

265
00:17:07,735 --> 00:17:10,195
เมื่อคุณเกือบที่จะเสียคนที่คุณห่วงใยไป

266
00:17:10,320 --> 00:17:15,576
คุณก็ตระหนักว่าเรื่องบาดหมางเล็กๆ น้อยๆ

267
00:17:15,701 --> 00:17:19,997
ไร้ความหมายนั่น มันไม่สำคัญอีกต่อไป

268
00:17:41,727 --> 00:17:43,771
- แจ็ก
- ผมต้องคุยกับคุณ

269
00:17:43,896 --> 00:17:45,773
กรุณาเข้ามาก่อนค่ะ

270
00:17:50,152 --> 00:17:51,153
ขอบคุณครับ

271
00:17:58,160 --> 00:17:59,578
ผมจะเริ่มจากตรงไหนดี

272
00:18:03,373 --> 00:18:07,002
ชีวิตของเรามันสั้นนัก
ที่จะมาถือโทษโกรธเคืองด้วยเรื่องเล็กน้อย

273
00:18:09,004 --> 00:18:12,508
- ฉันเห็นด้วยสุดหัวใจค่ะ
- ดี

274
00:18:30,734 --> 00:18:34,988
ผมอยากให้คุณรู้ไว้ว่า
หากคุณต้องการอะไรก็ตาม

275
00:18:37,324 --> 00:18:40,953
แม้ว่าคุณจะสนใจมันน้อยที่สุดในโลกนี้

276
00:18:42,371 --> 00:18:43,580
คุณสามารถมาหาผมได้

277
00:18:46,166 --> 00:18:48,293
เคาะประตูบ้านผมไม่ว่ากลางวันหรือกลางคืน

278
00:18:50,587 --> 00:18:54,383
- ขอบคุณค่ะ
- ด้วยความยินดีครับ

279
00:18:59,429 --> 00:19:01,056
และหากคุณให้โอกาสผมเป็นครั้งที่สอง

280
00:19:01,181 --> 00:19:03,642
ผมสามารถทำได้ดีกว่า
ขนมปังข้าวโพดราดพริกที่ร้านเหล้า

281
00:19:54,651 --> 00:19:59,198
- วิเศษ วิเศษมากๆ เลย
- โอ้ ฉันคิดว่าฉันต้องนั่งก่อน

282
00:19:59,323 --> 00:20:01,408
แม่ได้ยินที่ครูแทตเชอร์บอกหรือเปล่าครับ

283
00:20:01,533 --> 00:20:02,743
ครูบอกว่าผมฉลาด

284
00:20:02,868 --> 00:20:05,829
ขั้นแรกที่จะช่วยโบได้
คือให้เขาทำบททดสอบสติปัญญา

285
00:20:05,954 --> 00:20:07,789
และเขาก็ได้คะแนนสูงมาก

286
00:20:07,873 --> 00:20:10,083
ผมแทบรอพ่อกลับบ้านไม่ไหว
จะได้บอกเขา

287
00:20:10,209 --> 00:20:12,085
แต่ฉันสับสนค่ะ

288
00:20:12,211 --> 00:20:14,254
เขาทำแบบทดสอบได้อย่างไร
ในเมื่อเขาอ่านไม่ออก

289
00:20:14,379 --> 00:20:17,758
ฉันอ่านคำถามให้โบฟัง
แล้วเขาก็จำมันได้ทั้งหมด

290
00:20:17,883 --> 00:20:20,594
ฉันคิดว่าโบมีสิ่งที่เรียกว่าภาวะบอดศัพท์

291
00:20:20,719 --> 00:20:23,347
- อีกชื่อหนี่งคือโรคบกพร่องในการอ่าน
- ฉันไม่เคยได้ยินมันมาก่อนเลย

292
00:20:23,472 --> 00:20:24,765
งานวิจัยค่อนข้างใหม่

293
00:20:24,890 --> 00:20:27,809
แต่ฉันคิดว่าหากเราใช้เครื่องมือ
และวิธีที่ถูกต้อง

294
00:20:27,935 --> 00:20:29,937
โบจะสามารถอ่านได้

295
00:20:30,062 --> 00:20:31,063
ฉันรู้อยู่แล้วเชียว

296
00:20:31,188 --> 00:20:33,482
ครูเก่าที่เรามีก่อนหน้าคุณ

297
00:20:33,607 --> 00:20:36,860
เธอได้แต่บอกว่าเขาหัวช้าเกินกว่าที่จะเรียน
แต่ฉันรู้ว่ามันไม่น่าจะใช่

298
00:20:36,985 --> 00:20:39,112
ฉันมีลางสังหรณ์ว่ามันจะต้องเปลี่ยนค่ะ

299
00:20:39,238 --> 00:20:41,365
และโบ ด้วยเทคนิคที่ฉันได้เรียนรู้

300
00:20:41,490 --> 00:20:43,617
ฉันคิดว่าเธอสามารถเป็นอะไรก็ได้

301
00:20:43,742 --> 00:20:47,371
- หมอหรือนักวิทยาศาสตร์
- หรือครูครับ ครูแทตเชอร์

302
00:20:48,288 --> 00:20:50,249
โอ้ ฉันภูมิใจมาก

303
00:20:50,374 --> 00:20:52,584
แล้วเราจะเริ่มกันเมื่อไรครับ

304
00:21:04,471 --> 00:21:06,265
โอ้ ตายจริง

305
00:21:06,390 --> 00:21:09,726
อบิเกล คุณหายไปไหนมาทั้งวัน

306
00:21:10,936 --> 00:21:12,854
ทำโครงการอะไรบางอย่างอยู่น่ะ

307
00:21:12,980 --> 00:21:15,107
ขอโทษที ฉันเพิ่งนึกออกว่า
ไม่ได้ทำอาหารเย็น

308
00:21:15,232 --> 00:21:18,402
ไม่เป็นไรหรอก ฉันแค่อุ่นอาหารที่เหลือ

309
00:21:18,527 --> 00:21:22,114
แล้วโครงการอะไรหรือคะ

310
00:21:22,239 --> 00:21:25,200
คือฉันยังไม่พร้อมที่จะบอก

311
00:21:25,325 --> 00:21:27,577
แต่ถ้าฉันพร้อมเมื่อไร
คุณจะเป็นคนแรกที่ได้รู้

312
00:21:42,175 --> 00:21:44,803
ปีเตอร์สูงกว่าฉันตอนที่เขาอายุได้ 13

313
00:21:49,016 --> 00:21:51,685
บ้านหลังนี้มีความทรงจำมากมายเหลือเกิน

314
00:21:52,477 --> 00:21:53,729
อบิเกล

315
00:21:55,105 --> 00:21:56,481
นี่มันอะไรหรือ

316
00:22:00,861 --> 00:22:02,738
ฉันไม่ใช่ภรรยาอีกต่อไป

317
00:22:04,823 --> 00:22:06,616
ฉันไม่ใช่แม่อีกต่อไป

318
00:22:09,119 --> 00:22:12,080
ฉันแค่พยายามหาเป้าหมายในชีวิตตอนนี้

319
00:22:17,002 --> 00:22:18,920
ก่อนที่ฉันจะมาที่นี่

320
00:22:19,796 --> 00:22:24,426
ฉันคิดว่าเป้าหมายของฉันคือ
การได้สอนที่โรงเรียนในเมืองใหญ่

321
00:22:24,551 --> 00:22:27,596
พระเจ้าได้ปิดประตู
แต่ก็ได้เปิดประตูอีกบาน

322
00:22:28,597 --> 00:22:34,102
ที่มีความหมายมากกว่านั้นมาก
และนั่นก็คือการได้มาสอนที่โคล แวลเลย์นี้

323
00:22:35,479 --> 00:22:41,359
และฉันก็รู้ว่าพระเจ้าจะแสดงให้เห็นว่า
พระองค์ต้องการอะไรเพื่อคุณเช่นกัน อบิเกล

324
00:22:45,113 --> 00:22:46,740
ขอบคุณนะ เอลิซาเบธ

325
00:22:47,574 --> 00:22:49,159
เป็นคำแนะนำที่ดี

326
00:22:50,911 --> 00:22:54,331
ฉันเหนื่อยมาก ขอไปนอนก่อนนะ

327
00:22:54,456 --> 00:22:56,374
- ราตรีสวัสดิ์
- ราตรีสวัสดิ์

328
00:23:03,590 --> 00:23:07,260
- "แมววิ่งเร็ว"
- "แมววิ่งเร็ว"

329
00:23:07,385 --> 00:23:10,430
- "แมววิ่งเร็ว"
- "แมววิ่งเร็ว" ดีมาก

330
00:23:13,225 --> 00:23:15,644
ทีนี้ก็ปรบมือตามประโยคนี้

331
00:23:16,770 --> 00:23:19,564
"แมววิ่งเร็ว"

332
00:23:20,440 --> 00:23:22,734
พวกเขาสลับคำแล้วตอนนี้ ไม่เป็นไร

333
00:23:22,859 --> 00:23:25,904
"เร็วแมววิ่ง" เห็นไหม

334
00:23:26,029 --> 00:23:29,116
"แมวเร็ววิ่ง"
แค่ต่างออกไปนิดหน่อย

335
00:23:30,700 --> 00:23:34,538
ไม่เป็นไรๆ มาดูประโยคนี้แทนแล้วกัน

336
00:23:35,413 --> 00:23:38,458
"เจนเห็นบ้านหลังใหญ่"

337
00:23:38,583 --> 00:23:39,835
มาร้องเป็นเพลงด้วยกันเอาไหม

338
00:23:39,960 --> 00:23:42,629
แต่ผมลองร้องเป็นเพลงแล้ว

339
00:23:42,754 --> 00:23:45,090
คุณทำอะไรน่ะ คุณแทตเชอร์
นี่มันเรื่องอะไรกัน

340
00:23:45,215 --> 00:23:47,801
เราแค่ฝึกอ่านกันอยู่ค่ะ

341
00:23:47,926 --> 00:23:48,969
ฝึกอะไรกัน

342
00:23:49,094 --> 00:23:50,971
เท่าที่ผมได้ยินก็แค่คุณพูดเรื่องบททดสอบ

343
00:23:51,096 --> 00:23:52,806
คาร์ล อย่าดุพวกเขา

344
00:23:52,931 --> 00:23:55,767
ฉันได้อนุญาตให้คุณแทตเชอร์
เริ่มทำงานกับโบเอง

345
00:23:55,892 --> 00:23:56,893
แล้วทำไมคุณไม่บอกผม

346
00:23:57,018 --> 00:24:00,355
เพราะฉันไม่อยากให้คุณห้ามก่อนที่มัน
จะได้มีโอกาสช่วยลูกน่ะสิคะ

347
00:24:01,148 --> 00:24:02,524
เขาต้องการสิ่งนี้

348
00:24:05,986 --> 00:24:07,195
โบ ช่วยขึ้นไปข้างบนก่อนลูก

349
00:24:08,029 --> 00:24:10,198
พ่อขอคุยกับคุณแทตเชอร์ก่อน

350
00:24:18,165 --> 00:24:23,378
คุณกราดี้คะ เทคนิคเหล่านี้
จะช่วยให้โบอ่านออก

351
00:24:23,503 --> 00:24:24,504
ฉันแน่ใจ

352
00:24:24,629 --> 00:24:27,340
ฟังนะ ผมไม่ได้อยากที่จะไม่สำนึกบุญคุณนะ
คุณแทตเชอร์

353
00:24:27,465 --> 00:24:29,509
แต่ผมได้ยินสิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่

354
00:24:29,634 --> 00:24:32,137
และเทคนิคแสนวิเศษของคุณ
ก็ไม่ได้ทำให้มันแตกต่างอะไรแม้แต่น้อย

355
00:24:32,262 --> 00:24:34,097
โบแค่จำในสิ่งที่คุณอยากให้เขาพูด

356
00:24:34,222 --> 00:24:36,433
และเขาก็ท่องมันกลับมาให้คุณฟัง
อย่างที่เขาทำอยู่เสมอ

357
00:24:36,558 --> 00:24:39,436
จนเมื่อคุณเปลี่ยนมันเขาก็ทำตามไม่ได้

358
00:24:39,561 --> 00:24:40,896
มันอาจต้องใช้เวลามากกว่านี้

359
00:24:41,021 --> 00:24:42,522
แต่งานวิจัยบอกว่าหากได้ทำซ้ำๆ

360
00:24:42,606 --> 00:24:44,774
ขอโทษครับ แต่ผมจะไม่ปล่อยให้คุณ
ทำให้เขามีความหวัง

361
00:24:44,858 --> 00:24:46,067
กับสิ่งที่มันไม่มีวันเกิดขึ้น

362
00:24:46,193 --> 00:24:47,194
คุณกราดี้คะ

363
00:24:48,612 --> 00:24:50,906
ทำไมคุณถึงกลัวที่จะให้โบได้ลองทำดู

364
00:24:52,699 --> 00:24:54,618
เพราะว่าผมรักลูกผม

365
00:24:55,410 --> 00:24:57,245
และผมก็รู้ว่าโลกนี้มันโหดร้ายแค่ไหน

366
00:24:57,370 --> 00:24:59,206
ผมไม่ต้องการเห็นเขาถูกมันทำร้าย

367
00:25:00,999 --> 00:25:03,084
ตราบใดที่คุณไม่ใช่คนที่ทำร้ายเขา

368
00:25:11,218 --> 00:25:12,886
สัปดาห์หน้าจะถึงวันเกิดเขา

369
00:25:13,553 --> 00:25:14,971
ถ้าคุณทำให้เขาอ่านได้ในตอนนั้น

370
00:25:16,097 --> 00:25:18,350
ผมจะยอมให้เขาอยู่ และเรียนต่อ

371
00:25:18,475 --> 00:25:21,728
ถ้าทำไม่ได้ เขาต้องมาทำงานที่เหมืองกับผม

372
00:25:21,853 --> 00:25:23,271
สัปดาห์เดียวมันไม่พอหรอกค่ะ

373
00:25:23,396 --> 00:25:26,608
เราต้องหาส่วนประกอบที่เหมาะสม
มันเหมือนกับการปลดล็อก

374
00:25:26,733 --> 00:25:30,111
ขอโทษที แต่มันมีเวลาแค่สัปดาห์เดียว

375
00:25:51,633 --> 00:25:54,511
เอาละ เอมิลี่
ถึงตาเธอต้องอ่านออกเสียงแล้ว

376
00:25:56,680 --> 00:25:59,933
"แมววิ่งเร็ว แมวเร็ววิ่ง"

377
00:26:00,058 --> 00:26:03,770
"วิ่งๆ หลังจากตี แมวเร็ววิ่งเร็ว"

378
00:26:03,895 --> 00:26:07,774
มันง่ายเกินไปค่ะ ครูแทตเชอร์
ขอหนูอ่านขั้นต่อไปได้ไหมคะ

379
00:26:13,863 --> 00:26:15,657
ได้สิ เอมิลี่ อ่านต่อได้

380
00:26:15,782 --> 00:26:20,620
"ทีนี้ แม่สาวน้อย โยนมันขึ้นไป
บนกำแพงสิ หากทำได้"

381
00:26:20,745 --> 00:26:22,080
เยี่ยมมาก

382
00:26:41,641 --> 00:26:44,311
- เอลิซาเบธ
- ขอโทษค่ะ ฉันรู้ว่ามันดึกแล้ว

383
00:26:44,436 --> 00:26:46,021
- เกิดอะไรขึ้น
- อบิเกลค่ะ

384
00:26:46,146 --> 00:26:47,981
เธอกลับมาบ้านตอนดึกๆ

385
00:26:48,106 --> 00:26:51,151
เธอบอกว่าเธอกำลังทำอะไรอยู่สักอย่าง
แต่เธอดูเศร้ามาก

386
00:26:51,276 --> 00:26:53,987
คืนนี้เธอไม่กลับบ้านและฉันก็เป็นห่วงเธอ

387
00:26:54,112 --> 00:26:56,197
ผมคิดว่าผมรู้ว่าเธออยู่ที่ไหน

388
00:26:57,115 --> 00:26:58,325
- คุณรู้หรือคะ
- ใช่ครับ

389
00:26:59,200 --> 00:27:03,163
- มาสิ ผมจะพาคุณไปหาเธอ
- ค่ะ

390
00:27:16,259 --> 00:27:19,721
ผมคิดว่าปล่อยให้คุณสองคน
คุยกันจะดีกว่า

391
00:27:26,603 --> 00:27:28,063
อบิเกล

392
00:27:31,024 --> 00:27:33,985
- คุณทำอะไรอยู่ที่นี่
- เอลิซาเบธ

393
00:27:34,819 --> 00:27:37,197
- คุณตามหาฉันเจอได้อย่างไร
- แจ็กพาฉันมาค่ะ

394
00:27:38,323 --> 00:27:41,034
เขาบอกว่าอาทิตย์นี้คุณอยู่ที่นี่ทุกคืน

395
00:27:43,286 --> 00:27:44,537
เกิดอะไรขึ้น

396
00:27:46,373 --> 00:27:47,791
ที่จริงแล้ว ก็เป็นความผิดของคุณนั่นแหละ

397
00:27:50,126 --> 00:27:52,212
วันก่อนที่คุณเอร็ดอร่อยกับสโคนของฉัน

398
00:27:52,337 --> 00:27:56,716
และคุณบอกว่าพ่อครัวหรูๆ ที่บ้าน
ก็ไม่สามารถปรุงได้ดีกว่านี้

399
00:27:56,841 --> 00:28:00,637
ฉันเลยคิดว่า ถ้าฉันเปิดร้านขึ้นมาใหม่ล่ะ

400
00:28:00,762 --> 00:28:04,557
- มันคงเป็นการเริ่มต้นใหม่ที่ดีสำหรับฉัน
- โอ้ อบิเกล มันเป็นความคิดที่วิเศษมาก

401
00:28:04,682 --> 00:28:07,560
ฉันได้ไปพบกับกาวเวนเพื่อทำข้อตกลง

402
00:28:07,685 --> 00:28:10,146
แต่ฉันน่าจะรู้ว่าเขาต้องทำให้มันยากแน่

403
00:28:10,271 --> 00:28:13,942
เขาบอกว่าเขาจะยอมให้ฉันเปิดคาเฟ่
แต่ฉันต้องยกบ้านให้เขา

404
00:28:15,360 --> 00:28:17,946
- บ้านคุณหรือคะ
- ฉันมีเวลาตัดสินใจหนี่งสัปดาห์

405
00:28:19,739 --> 00:28:23,576
มันเป็นราคาที่สูงมาก
ตอนแรกฉันก็เอียงไปทางปฏิเสธ

406
00:28:23,701 --> 00:28:25,495
แต่แล้วฉันก็นึกได้

407
00:28:25,620 --> 00:28:28,873
โนอาห์กับปีเตอร์
ไม่ได้อยู่ในบ้านหลังนั้นอีกแล้ว

408
00:28:28,998 --> 00:28:31,292
พวกเขาจะอยู่กับฉันไม่ว่าฉันจะไปที่ไหน

409
00:28:32,210 --> 00:28:34,254
ฉันต้องหาเป้าหมายใหม่ให้ชีวิต

410
00:28:34,379 --> 00:28:37,465
ฉันต้องหาเหตุผลที่จะตื่นมาในตอนเช้า

411
00:28:37,590 --> 00:28:42,512
ฉันเข้าใจ
ฉันรู้ว่าคุณต้องประสบความสำเร็จแน่

412
00:28:44,222 --> 00:28:46,516
แต่ทำไมต้องเก็บเป็นความลับด้วย

413
00:28:46,641 --> 00:28:48,893
ไม่มีใครในเมืองนี้เคยทำอย่างนี้มาก่อน

414
00:28:49,018 --> 00:28:51,020
ฉันไม่อยากให้คุณคิดว่าฉันบ้า

415
00:28:51,855 --> 00:28:54,816
- ฉันไม่มีทางคิดอย่างนั้น
- บางทีคุณน่าจะลองคิดดู

416
00:28:56,067 --> 00:28:59,904
กาวเวนแทงด้านตรงข้ามกับฉัน
และบางทีเขาอาจคิดถูก

417
00:29:00,947 --> 00:29:04,534
ไม่รู้สิ เอลิซาเบธ
บางทีมันอาจเสี่ยงมากเกินไป

418
00:29:04,659 --> 00:29:07,704
ที่จะยอมเสียบ้านเพื่อความฝันโง่ๆ

419
00:29:08,705 --> 00:29:12,959
อบิเกล ฉันคงไม่บอกคุณว่าควรทำอะไร

420
00:29:13,793 --> 00:29:16,671
แต่คุณเป็นผู้หญิงที่น่าทึ่งที่สุดที่ฉันเคยพบ

421
00:29:18,965 --> 00:29:21,009
คุณไม่คิดว่าคุณจะสามารถ
ช่วยคาร์ล่าคลอดลูกแฝดได้

422
00:29:21,134 --> 00:29:23,636
แต่พวกเขาทั้งหมดคงไม่มีชีวิตอยู่
หากคุณไม่ช่วย

423
00:29:24,804 --> 00:29:26,639
และพวกแม่ม่ายพวกนั้นคงไม่มีบ้านอยู่

424
00:29:26,765 --> 00:29:29,100
หากคุณไม่ได้นำพวกเธอไปที่เหมือง

425
00:29:29,726 --> 00:29:30,727
ฉันเชื่อในตัวคุณ

426
00:29:32,353 --> 00:29:36,691
และฉันเชื่อว่าคุณสามารถ
ทำทุกอย่างสำเร็จตามที่คุณตั้งใจ

427
00:29:36,816 --> 00:29:40,028
ขอบคุณ มันมีความหมายกับฉันมาก

428
00:29:44,407 --> 00:29:46,785
ฉันว่าจะอบคุกกี้ให้เด็กๆ

429
00:29:46,910 --> 00:29:50,580
แต่พอฉันเผลอหลับไปแป้งเลยเสีย

430
00:29:51,372 --> 00:29:55,376
มันน่ารักมากเลยค่ะ รูปร่างพวกนี้

431
00:30:00,215 --> 00:30:02,926
คุณมีแป้งพวกนี้เหลือไหมคะ

432
00:30:15,104 --> 00:30:16,105
โบ

433
00:30:20,276 --> 00:30:22,070
ไว้ผมตามไปครับ พ่อ

434
00:30:25,824 --> 00:30:27,158
เธอกำลังจะไปเหมืองหรือ

435
00:30:28,326 --> 00:30:29,744
ครับ ครูแทตเชอร์

436
00:30:29,869 --> 00:30:34,165
แต่ฉันเพิ่งค้นพบอะไรบางอย่าง

437
00:30:34,290 --> 00:30:37,710
งานวิจัยบอกว่าคนที่มีภาวะบอดศัพท์
คิดเป็นรูปสามมิติ

438
00:30:37,794 --> 00:30:39,504
นั่นคือเหตุผลที่เธอ
สร้างแบบจำลองได้เก่งมาก

439
00:30:39,629 --> 00:30:41,339
เพราะเธอสามารถเข้าใจมันได้

440
00:30:41,464 --> 00:30:44,551
ครูแทตเชอร์ครับ
ผมไม่เข้าใจด้วยซ้ำว่าครูพูดถึงอะไร

441
00:30:44,676 --> 00:30:46,427
ให้ฉันอธิบายก่อน

442
00:30:46,553 --> 00:30:48,680
เหตุผลที่เธอไม่สามารถจำคำและตัวอักษรได้

443
00:30:48,805 --> 00:30:52,642
เพราะมันเป็นแค่เส้นและรูปร่างบนกระดาษ

444
00:30:52,767 --> 00:30:57,564
แต่ดูนี่ นี่คืออักษร ซี
ฉันทำให้เป็นรูปแมว

445
00:30:57,689 --> 00:30:59,691
ทีนี้เสียงของซีคือ เคอะๆ

446
00:30:59,816 --> 00:31:02,193
ผมตัดสินใจแล้วครับ ผมคงไม่เป็นไร

447
00:31:02,318 --> 00:31:03,486
โอ้ ได้โปรดนะ โบ

448
00:31:03,611 --> 00:31:05,530
เธอยังมีเวลาหนึ่งอาทิตย์ก่อนถึงวันเกิด

449
00:31:06,614 --> 00:31:07,782
นี่มันดีที่สุดแล้วครับ

450
00:31:08,658 --> 00:31:11,411
- ขอบคุณที่พยายามจะช่วยผม
- โบ

451
00:31:11,536 --> 00:31:12,996
แต่นี่ดีที่สุดแล้ว

452
00:31:42,775 --> 00:31:45,612
ผมต้องขอบอกว่าผมประหลาดใจที่คุณ
ตัดสินใจทำอย่างนี้ คุณนายสแตนตัน

453
00:31:47,030 --> 00:31:50,116
- เชื่อฉันเถอะค่ะ ฉันก็ประหลาดใจไม่แพ้กัน
- ที่เหลือก็แค่คุณต้องลงชื่อ

454
00:31:50,199 --> 00:31:52,702
ตรงท้ายกระดาษนี้ แล้วคาเฟ่ก็เป็นของคุณ

455
00:31:55,038 --> 00:31:57,206
(อบิเกล สแตนตัน)

456
00:32:05,840 --> 00:32:09,177
- ยินดีด้วยครับ
- ขอบคุณค่ะ

457
00:32:12,931 --> 00:32:16,559
พวกหญิงม่ายอย่างคุณทำให้ผม
ลำบากแทบตกนรกเรื่องบ้านพวกนั้น

458
00:32:16,684 --> 00:32:18,311
ผมดีใจที่ในที่สุดผมก็ได้คืนมาหนึ่งหลัง

459
00:32:19,896 --> 00:32:24,025
ขอบอกไว้ก่อน
คนเมืองนี้ไม่มีทางไปคาเฟ่นั่นหรอก

460
00:32:25,276 --> 00:32:26,277
คุณรู้ได้อย่างไร

461
00:32:26,402 --> 00:32:30,073
ผมก็ไม่รู้มาก แต่ผมรู้เรื่องธุรกิจ

462
00:32:30,198 --> 00:32:33,284
และหากโคล แวลเลย์
ต้องการภัตตาคารอีกแห่ง

463
00:32:33,409 --> 00:32:34,869
ผมคงจะเปิดมันเองไปแล้ว

464
00:32:58,685 --> 00:33:02,563
ผ้าม่านน่ารักๆ
คงจะทำให้ที่แห่งนี้เรียบร้อยขึ้น

465
00:33:26,963 --> 00:33:32,135
โอเค พวกเขาบอกว่า
ฝนนิดหน่อยจะทำให้โชคดี

466
00:34:32,820 --> 00:34:35,114
(แมววิ่งเร็ว)

467
00:34:36,407 --> 00:34:37,700
เขาทำได้แล้ว

468
00:34:51,255 --> 00:34:54,008
ผมได้กลิ่นคุกกี้ คุณนายสแตนตัน
คุณขายมันหรือเปล่า

469
00:34:54,133 --> 00:34:58,471
คือ ไมลส์ ฉันยังไม่ได้เปิดอย่างเป็นทางการ
แต่ขอดูก่อนว่าทำอะไรให้ได้บ้าง

470
00:35:05,686 --> 00:35:08,564
- นี่ค่ะ ทางร้านเลี้ยงเอง
- เยี่ยม ขอบคุณครับ

471
00:35:08,689 --> 00:35:12,193
นี่ ไมลส์ ฉันเดาว่าเธอคงเป็นลูกค้าของฉัน
คนแรกอย่างเป็นทางการ

472
00:35:13,820 --> 00:35:16,030
- ผมหวังว่าคุณคงมีมากกว่านี้
- ทำไมล่ะ

473
00:35:16,864 --> 00:35:17,990
เพราะว่าคุณจะต้องการสิครับ

474
00:35:47,186 --> 00:35:49,689
คาร์ล ได้โปรดเปิดใจ

475
00:35:49,772 --> 00:35:51,607
และฟังในสิ่งที่คุณแทตเชอร์จะบอก

476
00:35:51,732 --> 00:35:53,067
ผมได้ยินทุกสิ่งที่ควรได้ยินแล้ว

477
00:35:53,192 --> 00:35:54,569
โบ

478
00:35:57,446 --> 00:35:59,490
- เธอช่วยอ่านให้เราฟังได้ไหม
- เอาละ แค่นั้นแหละ

479
00:35:59,615 --> 00:36:00,992
โบ ลูกไม่ต้องก็ได้

480
00:36:10,793 --> 00:36:14,297
"แมววิ่งเร็ว"

481
00:36:17,091 --> 00:36:20,303
"แมวเร็ววิ่ง"

482
00:36:21,470 --> 00:36:23,681
"วิ่งๆ ๆ"

483
00:36:23,806 --> 00:36:28,477
- "หลังๆ"
- หลังจาก

484
00:36:30,771 --> 00:36:35,026
"หลังจากตีแมวเร็ว

485
00:36:35,151 --> 00:36:37,069
- วิ่งเร็ว"
- โอ พระเจ้า

486
00:36:38,946 --> 00:36:40,031
ทำได้ยังไง

487
00:36:52,835 --> 00:36:55,004
(แมววิ่ง วิ่ง ไม้)

488
00:36:58,424 --> 00:37:01,469
(เล่น เคาะ แมว)

489
00:37:05,681 --> 00:37:07,099
(เคาะ แมว)

490
00:37:08,267 --> 00:37:11,604
ผมเห็นมันแล้วครับพ่อ ในที่สุดผมก็เข้าใจ

491
00:37:11,729 --> 00:37:13,648
- นี่เรียกว่าอะไร
- เอส

492
00:37:14,941 --> 00:37:17,860
- เอส จากคำว่า สเน็ก
- ใช่

493
00:37:19,070 --> 00:37:20,071
แล้วนี่

494
00:37:21,405 --> 00:37:24,951
- มันอ่านว่าอะไร
- "แมว"

495
00:37:25,868 --> 00:37:29,497
สระแอ มอม้า วอแหวน อ่านว่า "แมว"

496
00:37:30,581 --> 00:37:31,582
แมว

497
00:37:44,387 --> 00:37:48,432
- เร็วเข้า ไปกันเถอะ
- เกบ เกิดอะไรขึ้น

498
00:37:48,557 --> 00:37:52,561
มีคนขายคุกกี้ที่คาเฟ่เก่า
ต้องรีบไปก่อนที่มันจะหมดครับ

499
00:37:58,567 --> 00:38:00,152
กินพายให้อร่อยนะ

500
00:38:01,070 --> 00:38:04,031
- ขอบคุณค่ะ
- โอ้ ตายจริง อบิเกล

501
00:38:04,156 --> 00:38:05,366
นี่มันอะไรกัน

502
00:38:05,491 --> 00:38:07,702
หลังจากที่ฉันเซ็นมอบบ้านให้กาวเวน

503
00:38:07,827 --> 00:38:08,828
โอ้ ใช่

504
00:38:08,953 --> 00:38:10,454
ฉันจุดเตา

505
00:38:10,579 --> 00:38:13,207
ฉันเดาว่ากลิ่นของขนมอบใหม่
พาพวกเขาเข้ามา

506
00:38:13,332 --> 00:38:14,917
พวกเขามาที่หน้าร้านตั้งแต่เช้าตรู่

507
00:38:15,042 --> 00:38:18,296
ฉันภูมิใจในตัวคุณจริงๆ คุณทำได้

508
00:38:18,879 --> 00:38:21,966
- คงไม่สำเร็จหากไม่ได้คุณสนับสนุน
- ขอโทษครับ คุณ

509
00:38:23,092 --> 00:38:26,512
- ไปต่อแถวตรงนั้นด้วยครับ
- ตลกมากนะคะ

510
00:38:26,637 --> 00:38:29,348
- น่าทึ่งไปเลยว่าไหม
- ใช่

511
00:38:29,473 --> 00:38:32,643
มันพิสูจน์ได้ว่าหากคุณต้องการอะไรมากพอ
คุณจะหาทางเป็นเจ้าของมันจนได้

512
00:38:32,768 --> 00:38:36,355
- คิดว่าคุณพูดถูก
- สวัสดีค่ะ ครูแทตเชอร์

513
00:38:36,480 --> 00:38:37,898
- สวัสดี
- คุณตำรวจแจ็ก

514
00:38:38,024 --> 00:38:40,401
โจลีน พวกลูกนกเป็นอย่างไรบ้าง

515
00:38:40,526 --> 00:38:41,694
หนูตั้งชื่อตามคุณตัวหนึ่งค่ะ

516
00:38:41,819 --> 00:38:44,447
เพราะว่ามันมีขนสีแดงเหมือนเสื้อคุณ

517
00:38:44,572 --> 00:38:46,991
- เป็นเกียรติอย่างมาก
- ตามมาเร็ว โจลีน

518
00:38:47,116 --> 00:38:51,037
คุณไม่ต้องช่วยเราซ่อมอะไรแล้วค่ะ
พ่อเราจะกลับมาพรุ่งนี้

519
00:38:54,957 --> 00:38:56,959
คนงานเหมืองที่รอดชีวิตหลังจากเหตุร้าย

520
00:38:57,084 --> 00:38:59,545
จะได้ออกจากโรงพยาบาล
แล้วกลับบ้านวันพรุ่งนี้

521
00:38:59,670 --> 00:39:01,672
ธุรกิจใหม่เติบโตดี

522
00:39:01,797 --> 00:39:03,215
เมืองนี้เจริญขึ้นอย่างรวดเร็ว

523
00:39:03,341 --> 00:39:05,551
อีกไม่ช้า มันก็จะเป็นเมืองใหญ่
เหมือนกับเคป ฟูลเลอร์ตัน

524
00:39:05,676 --> 00:39:08,721
แล้วคุณคงไม่มีเหตุผลใดที่จะจากไป

525
00:39:08,846 --> 00:39:09,889
จริง

526
00:39:10,014 --> 00:39:13,059
แต่มันก็มีอีกเหตุผลอื่นที่ให้ผมอยู่ต่อ

527
00:39:13,851 --> 00:39:16,604
- มีด้วยหรือคะ
- มีสิ

528
00:39:16,729 --> 00:39:20,316
ผมคิดว่ามันคงจะยุติธรรมหากคุณ
ทำแบบทดสอบเดียวกับที่คุณให้ผมทำ

529
00:39:20,441 --> 00:39:25,029
เริ่มจากภารกิจง่ายๆ เพื่อทดสอบ
ความสามารถในการทำตามคำสั่ง

530
00:39:25,696 --> 00:39:26,697
เอาจริงหรือคะ

531
00:39:26,822 --> 00:39:29,158
ใช่ มันเป็นส่วนสำคัญของบททดสอบ

532
00:39:29,950 --> 00:39:31,035
ก็ได้ค่ะ

533
00:39:33,204 --> 00:39:34,246
ดี

534
00:39:34,372 --> 00:39:36,248
คุณตกลงที่จะอภัยให้ผม

535
00:39:36,374 --> 00:39:38,959
สำหรับทุกเรื่องโง่ๆ
ที่ผมได้พูดหรือทำไปหรือเปล่า

536
00:39:39,085 --> 00:39:43,339
โอ้ ไม่รู้สิคะ มันมีมากมายเหลือเกิน

537
00:39:43,464 --> 00:39:45,883
ก็ไม่มีใครบอกนะว่า
มันจะเป็นบททดสอบง่ายๆ

538
00:39:48,761 --> 00:39:53,099
- ฉันสามารถทำตามคำสั่งนั้นได้ค่ะ
- ผมดีใจ

539
00:39:53,224 --> 00:39:56,977
- จบบททดสอบหรือยังคะ
- โอ้ ไม่หรอก

540
00:39:57,103 --> 00:39:58,771
ถึงบทข้อเขียนแล้ว

541
00:40:13,536 --> 00:40:16,580
โอ้ คุณทำผิดอีกข้อแล้ว

542
00:40:16,705 --> 00:40:18,332
คุณแน่ใจหรือว่าคุณให้คะแนนถูก

543
00:40:18,457 --> 00:40:21,085
ใจเย็นๆ ผมจบเกียรตินิยม

544
00:40:23,671 --> 00:40:25,589
แจ็ก คุณไม่ยอมหลับยอมนอน
เพื่อหาวิธีทำให้ฉันเป็นบ้าหรือเปล่าคะ

545
00:40:25,714 --> 00:40:28,509
ไม่เลย ผมไม่ต้องทำอย่างนั้น
มันเป็นไปตามธรรมชาติ

546
00:40:35,266 --> 00:40:36,350
โอเค

547
00:40:39,520 --> 00:40:40,938
คุณจะบอกฉันหรือเปล่า

548
00:40:41,063 --> 00:40:43,649
- คุณแน่ใจหรือว่าคุณอยากรู้
- แน่นอนว่าฉันอยากรู้

549
00:40:44,608 --> 00:40:47,945
มันกลายเป็นว่าคุณ ไม่ได้ฉลาดอย่างที่ผมคิด

550
00:40:48,070 --> 00:40:49,905
มันไม่จริง

551
00:40:50,614 --> 00:40:53,659
แจ็ก นี่คุณเอาคืน
ที่ฉันทำแบบทดสอบกับคุณหรือ

552
00:40:53,784 --> 00:40:57,538
เปล่าๆ คุณทำได้ไม่ดีจริงๆ

553
00:40:57,663 --> 00:40:58,664
ให้ฉันดูสิ

554
00:41:01,000 --> 00:41:02,460
- แจ็ก ให้ฉันดูหน่อย
- ไม่

555
00:41:02,585 --> 00:41:06,380
- ให้ฉันดูหน่อย เอามาให้ฉันสิ ได้โปรด
- ไม่ โอเค ใจเย็น

556
00:41:52,927 --> 00:41:54,929
(คำบรรยายโดย นภาลัย แจ็คสัน)