1 00:00:01,126 --> 00:00:02,752 ความเดิมตอนที่แล้ว 2 00:00:02,877 --> 00:00:04,796 ฉันคือจูลี่ แทตเชอร์ น้องสาวของเอลิซาเบธ 3 00:00:04,921 --> 00:00:06,214 ฉันมีผู้หญิงของนายนะ 4 00:00:07,590 --> 00:00:08,550 แจ็ก 5 00:00:08,675 --> 00:00:11,803 - เอกสารนั่นเป็นสมบัติของผม - คุณฆ่าสามีและลูกชายฉัน 6 00:00:11,928 --> 00:00:14,848 ฉันไม่อาจเป็นคนที่กักคุณไว้ จากการตามฝันของคุณ 7 00:00:14,973 --> 00:00:15,932 คุณต้องไป 8 00:00:17,726 --> 00:00:20,228 "จากการที่เขาจับแก๊งโทลลิเวอร์ได้ 9 00:00:20,353 --> 00:00:22,564 แจ็ก ธอร์นตัน แห่งสถานีตำรวจม้านอร์ทเวสต์ 10 00:00:22,689 --> 00:00:25,316 ถูกเรียกว่าเป็นฮีโร่" 11 00:00:27,694 --> 00:00:31,114 หากคุณตำรวจแจ็กกลับมา เขาจะมาเกี้ยวพาราสีคุณไหมครับ 12 00:00:31,239 --> 00:00:35,035 ไม่ควรใช้คำว่า "เกี้ยวพาราสี" นะจ๊ะ เกบ 13 00:00:35,160 --> 00:00:36,369 และก็เป็นคำถามที่ไม่เหมาะสมด้วย 14 00:00:36,494 --> 00:00:40,081 ถ้าหากเขาชวนครูไปดินเนอร์อีก จะเป็นคำถามที่ไม่เหมาะสมไหมคะ 15 00:00:41,249 --> 00:00:42,667 ครูหน้าแดงแล้ว คุณแทตเชอร์ 16 00:00:47,380 --> 00:00:48,798 ขออภัยที่มาขัดจังหวะครับ 17 00:00:48,923 --> 00:00:51,718 ฉันต้องขอบคุณที่มาขัดจังหวะต่างหากค่ะ 18 00:00:51,843 --> 00:00:54,095 - เธอต้องมาจากครอบครัววีฟเวอร์แน่เลย - ใช่ครับ 19 00:00:54,220 --> 00:00:57,474 - ขอต้อนรับสู่โคล แวลเลย์จ้ะ - ผมชื่อไวแอตครับ 20 00:00:57,599 --> 00:00:58,683 ฉันคือแทตเชอร์จ้ะ 21 00:00:58,808 --> 00:01:02,479 เราดีใจที่พวกเธอมา หาที่นั่งได้เลยจ้ะ 22 00:01:02,604 --> 00:01:03,772 ไปหาที่นั่งสิ 23 00:01:06,691 --> 00:01:08,902 ไวแอต เธอไม่ต้องนั่งไกลขนาดนั้นก็ได้ 24 00:01:09,027 --> 00:01:10,487 มีที่นั่งข้างๆ หนูค่ะ 25 00:01:10,612 --> 00:01:11,738 ขอบคุณครับ 26 00:01:11,863 --> 00:01:14,866 แต่ผมมาเฝ้าน้องผมวันแรกเท่านั้น 27 00:01:14,991 --> 00:01:18,119 - ผมเรียนจบเมื่อสามปีที่แล้ว - เธออายุเท่าไรจ๊ะ 28 00:01:18,244 --> 00:01:20,914 - 16 ครับ - มันมีอะไรให้เราเรียนรู้เสมอแหละจ้ะ 29 00:01:21,039 --> 00:01:23,249 งั้นไปเลือกหนังสืออ่านในห้องสมุดได้เลยนะ 30 00:01:24,250 --> 00:01:28,254 เอาละ วันนี้เราจะเรียน เกี่ยวกับโทมัส เอดิสันกัน 31 00:01:28,379 --> 00:01:31,090 หนึ่งในสุดยอดนักวิทยาศาสตร์แห่งยุค 32 00:01:37,514 --> 00:01:41,976 ขอต้อนรับสู่ปี 1877 เมื่อประมาณ 30 ปีที่แล้ว 33 00:01:42,101 --> 00:01:44,354 มีใครรู้ไหมว่าเครื่องเล่นจานเสียงทำงานยังไง 34 00:01:52,570 --> 00:01:53,571 ไวแอต 35 00:01:55,115 --> 00:01:56,533 มีอะไรที่เธออยากพูดไหม 36 00:01:58,660 --> 00:02:01,079 ครับ ถ้าพูดให้เข้าใจง่าย 37 00:02:01,204 --> 00:02:05,834 ขณะที่จานหมุนไป เข็มจะสั่นสะเทือน แล้วทำให้เกิดเป็นเสียงขึ้นครับ 38 00:02:05,959 --> 00:02:07,836 ถูกต้องแล้วจ้ะ 39 00:02:07,961 --> 00:02:09,879 เธอเรียนเรื่องเอดิสันที่โรงเรียนมาหรือจ๊ะ 40 00:02:10,004 --> 00:02:11,506 ไม่ครับ ผมแค่ชอบวิทยาศาสตร์ 41 00:02:11,631 --> 00:02:13,424 เห็นได้ชัดว่าเธอมีพรสวรรค์เรื่องการเรียน 42 00:02:13,550 --> 00:02:15,051 ฉันหวังว่าเธอจะมาโรงเรียนทุกวันนะ 43 00:02:15,176 --> 00:02:17,971 ขอบคุณครับ แต่ผมต้องเริ่มงาน ที่เหมืองวันพรุ่งนี้ 44 00:02:21,474 --> 00:02:23,977 (อบิเกลคาเฟ) 45 00:02:24,060 --> 00:02:26,187 พี่ไม่อยากให้เธอกลับเลย 46 00:02:26,312 --> 00:02:28,815 ฉันรู้สึกว่าฉันทำให้ที่โคล แวลเลย์นี่ ตื่นเต้นพอแล้ว 47 00:02:29,816 --> 00:02:32,652 - แต่เธอจะกลับมาใช่ไหม - สัญญาเลย 48 00:02:32,777 --> 00:02:33,778 แต่ตอนนี้ 49 00:02:33,903 --> 00:02:37,949 ฉันคิดถึงความทันสมัย กับความสะดวกสบายที่บ้าน 50 00:02:38,074 --> 00:02:40,702 - อย่างอ่างอาบน้ำร้อนๆ - ช่างทำผมของแม่ 51 00:02:40,827 --> 00:02:43,746 - รถม้าของพ่อ - และคนรับใช้ที่ตามเก็บกวาดให้ฉัน 52 00:02:43,872 --> 00:02:47,584 - และก็น้ำประปา - คิดถึงนั่นที่สุดเลย 53 00:02:48,585 --> 00:02:52,171 - แน่ใจนะว่าพี่จะไม่กลับพร้อมฉัน - แน่ใจ 54 00:02:53,464 --> 00:02:54,465 ฉันแค่ต้องถามน่ะ 55 00:02:56,092 --> 00:02:57,218 พี่รู้ 56 00:03:00,138 --> 00:03:03,349 แล้วถ้าแจ็กอยู่ที่เคป ฟูลเลอร์ตันล่ะ 57 00:03:04,601 --> 00:03:07,145 ไม่ว่ายังไง พี่ก็จะอยู่ที่นี่ 58 00:03:21,826 --> 00:03:24,370 - ฉันรักพี่นะ - พี่ก็รักเธอ 59 00:03:42,764 --> 00:03:47,101 - ขอโทษนะคะ ที่นี่โคล แวลเลย์ใช่ไหมคะ - ใช่ค่ะ 60 00:03:49,354 --> 00:03:52,148 แล้วส่วนที่เหลืออยู่ไหนคะ 61 00:03:52,273 --> 00:03:53,983 ฉันเกรงว่าคุณกำลังมองมันอยู่ค่ะ 62 00:03:55,818 --> 00:03:56,986 โอ้ 63 00:03:59,614 --> 00:04:02,533 - มีเสน่ห์ดีนะคะ - ก็เป็นได้ค่ะ 64 00:04:02,659 --> 00:04:05,828 - ฉันเอลิซาเบธ แทตเชอร์ - โรสแมรี่ เลอโวซ์ 65 00:04:05,954 --> 00:04:08,206 ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ คุณเลอโวซ์ 66 00:04:18,633 --> 00:04:21,719 - อะไรดึงดูดคุณมาที่นี่คะ - คู่หมั้นฉันเอง 67 00:04:21,844 --> 00:04:23,846 ยินดีด้วยนะคะ 68 00:04:23,972 --> 00:04:26,432 ฉันอาจจะรู้จักเขาก็ได้ เขาใช่ 69 00:04:30,353 --> 00:04:33,898 - หนึ่งในคนงานเหมืองไหมคะ - ไม่ใช่แน่นอนค่ะ 70 00:04:34,023 --> 00:04:35,275 แจ็ก 71 00:04:36,985 --> 00:04:38,569 นั่นไงเขาเลย แจ็ก 72 00:05:02,885 --> 00:05:05,346 แจ็ก ฉันอยู่นี่ 73 00:05:09,892 --> 00:05:11,060 ดูคุณสิ 74 00:05:11,185 --> 00:05:13,938 หล่อกว่าเดิมเยอะเลย 75 00:05:14,063 --> 00:05:19,027 ส่วนคุณก็ดูแข็งแรงดี 76 00:05:19,152 --> 00:05:22,697 คุณตัดผม รู้เลยว่าตัดเองใช่ไหม 77 00:05:22,822 --> 00:05:24,073 โชคดีนะเนี่ย ฉันเอากรรไกรมาด้วย 78 00:05:24,198 --> 00:05:26,492 ถ้างั้น ฉันปล่อยให้คุณสองคนคุยกันดีกว่า 79 00:05:26,617 --> 00:05:29,287 ไม่ เอลิซาเบธ เอลิซาเบธ เดี๋ยวก่อน 80 00:05:29,412 --> 00:05:30,913 โอ้ ฉันพูดอะไรผิดไปหรือเปล่า 81 00:05:33,124 --> 00:05:34,125 คุณมาทำอะไรที่นี่ 82 00:05:34,250 --> 00:05:37,003 ฉันรู้มาว่าคุณประจำการที่นี่ ฉันเลยมาหาคุณ 83 00:05:37,128 --> 00:05:38,671 ผมนึกว่าคุณอยู่นิวยอร์ก 84 00:05:40,173 --> 00:05:43,551 กลายเป็นว่า ชีวิตในโรงละคร มันช่างว่างเปล่าเมื่อไม่มีคุณ 85 00:05:44,469 --> 00:05:46,471 คุณไม่ได้พูดอย่างนั้นตอนครั้งสุดท้ายที่เราคุยกัน 86 00:05:46,596 --> 00:05:49,015 แจ็กที่รัก ฉันไม่น่าเลิกกับคุณเลย 87 00:05:49,140 --> 00:05:52,143 - แต่คุณก็ทำไปแล้ว - และฉันก็เสียใจมาตลอด 88 00:05:52,268 --> 00:05:54,187 แต่ตอนนี้ฉันมาแล้ว 89 00:05:54,312 --> 00:05:57,106 โรสแมรี่ คุณไม่คาดหวังว่าผ่านมาสองปี 90 00:05:57,231 --> 00:05:58,232 ทุกอย่างจะเหมือนเดิมหรอกนะ 91 00:05:58,357 --> 00:06:00,568 สองปี สองชั่วโมง 92 00:06:02,278 --> 00:06:03,613 หรือสองนาที 93 00:06:06,199 --> 00:06:07,366 มันก็แค่เวลา 94 00:06:10,870 --> 00:06:11,871 แต่มันนานมากนะ 95 00:06:14,165 --> 00:06:18,419 แน่นอนว่ามีอะไรเกิดขึ้นมากมาย 96 00:06:20,671 --> 00:06:24,050 แต่ความรู้สึกฉันไม่เคยเปลี่ยน 97 00:06:24,175 --> 00:06:25,676 แต่ถ้าความรู้สึกคุณเปลี่ยน 98 00:06:28,971 --> 00:06:31,849 ฉันก็ต้องทำทุกทางเพื่อให้ได้หัวใจคุณคืน 99 00:06:35,144 --> 00:06:35,978 (อบิเกลคาเฟ่ เปิด) 100 00:06:36,104 --> 00:06:37,313 ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย 101 00:06:37,438 --> 00:06:39,649 ทำไมเขาไม่เคยบอกฉันว่าเขาหมั้นแล้ว 102 00:06:39,774 --> 00:06:43,444 - ขอยอมรับว่าฉันเองก็ประหลาดใจ - ฉันไม่รู้ว่าจะพูดอะไรแล้ว 103 00:06:44,362 --> 00:06:46,697 แจ็กเพิ่งจัดการพวกแก๊งโทลลิเวอร์เสร็จ 104 00:06:46,823 --> 00:06:50,076 แล้วตอนนี้เธอก็มา เขาก็มา 105 00:06:50,201 --> 00:06:53,204 แล้วดูจากการที่เธอโผเข้าหาเขา 106 00:06:53,329 --> 00:06:55,331 เหมือนพวกเขาแต่งงานกันแล้วเลย 107 00:06:55,456 --> 00:07:00,419 แจ็กเป็นคนที่น่าเชื่อถือมาตลอด บางทีมันอาจไม่ใช่อย่างที่เราคิดก็ได้ 108 00:07:01,462 --> 00:07:04,674 - อีกอย่าง เธอก็ไม่สวยเท่าไร - สวยสิ 109 00:07:04,799 --> 00:07:09,971 - แต่ฉันเคยเห็นคนสวยกว่า - คุณเป็นเพื่อนที่ดี แต่โกหกได้แย่มาก 110 00:07:10,096 --> 00:07:12,223 งั้นบิสกิตร้อนๆ สักอันจะช่วยให้ดีขึ้นไหม 111 00:07:12,348 --> 00:07:13,349 ไม่ค่ะ 112 00:07:15,768 --> 00:07:17,103 ต้องสักสิบอัน 113 00:07:18,688 --> 00:07:23,067 เอาละ อบิเกล ฉันจะไปอยู่ในห้องของฉัน 114 00:07:23,192 --> 00:07:24,235 แล้วก็กิน 115 00:07:24,360 --> 00:07:27,697 แล้วถ้าแจ็กมาหาล่ะ ซึ่งเขาต้องมาแน่ๆ 116 00:07:27,822 --> 00:07:30,950 ก็บอกเขาไปว่าฉันไม่อยากเจอใคร 117 00:07:38,374 --> 00:07:42,336 - คุณตำรวจ มีอะไรให้ช่วยครับ - ทอม นี่คือคุณโรสแมรี่ เลอโวซ์ 118 00:07:42,462 --> 00:07:44,839 เธอต้องการห้องพักสักหนึ่งคืน 119 00:07:44,964 --> 00:07:47,842 ที่คุณธอร์นตันหมายถึง คือฉันจะอยู่ที่นี่ 120 00:07:47,967 --> 00:07:53,014 จนกว่าจะหาที่พักถาวรได้ แปลว่าฉันอาจอยู่หลายคืน 121 00:07:53,139 --> 00:07:55,183 มีอยู่หนึ่งห้องครับที่สุดโถงทางเดิน 122 00:07:55,308 --> 00:07:58,728 แต่มันอาจจะเสียงดังหน่อยนะครับ เพราะชาวเหมืองเพิ่งย้ายเข้ามากัน 123 00:07:58,853 --> 00:08:01,439 เสียงไม่รบกวนฉันหรอกค่ะ ฉันชอบเสียอีก 124 00:08:01,564 --> 00:08:02,732 ถ้าคุณชอบเสียงดังๆ นัก 125 00:08:02,857 --> 00:08:04,484 ผมแน่ใจว่าที่โคล แวลเลย์คงทำให้คุณผิดหวัง 126 00:08:04,609 --> 00:08:06,986 - จะเป็นไปได้ยังไง ก็คุณอยู่ที่นี่ - ห้องที่เก้าครับ 127 00:08:07,111 --> 00:08:09,864 ขอบคุณค่ะ แจ็ก คุณพาฉันไปที่ห้องหน่อยสิ 128 00:08:09,989 --> 00:08:11,824 คุณหาเองได้ มันอยู่ถัดจากห้องที่แปด 129 00:08:11,949 --> 00:08:13,534 - คุณอยู่ห้องที่แปดหรือ - ผมนอนในคุก 130 00:08:13,659 --> 00:08:16,078 - น่าเศร้าจัง - จริงๆ แล้ว ก็สะดวกสบายดี 131 00:08:16,204 --> 00:08:17,663 - แต่เหงา - ผมมีสุนัขเป็นเพื่อน 132 00:08:30,384 --> 00:08:33,012 (แปซิฟิก นอร์ทเวสต์) 133 00:08:38,518 --> 00:08:41,562 สารวัตรเอเวอรี่ ในที่สุดคุณก็มา 134 00:08:41,687 --> 00:08:44,190 - คิดว่าผมจะไม่มางั้นหรือ - ไม่เลยสักนิด 135 00:08:45,608 --> 00:08:47,652 - มันนานมากเลยนะ - ใช่เลย แจ็ก 136 00:08:47,777 --> 00:08:49,987 ตั้งแต่โรงเรียนฝึกเลยมั้ง 137 00:08:50,112 --> 00:08:53,074 ตอนนั้นคุณใส่เสื้อสีแดง แต่ไม่มีตรา 138 00:08:53,199 --> 00:08:55,660 แจ็ก ผมขี่ม้ามานานเลย 139 00:08:55,785 --> 00:08:57,745 มีที่ไหนที่มีอาหารอร่อยๆ ไหม 140 00:08:57,870 --> 00:09:01,290 บังเอิญจังที่คุณถาม คาเฟ่ของอบิเกล สแตนตันไง 141 00:09:11,551 --> 00:09:14,428 - มีอะไรให้ช่วยคะ - เกรงว่ามีครับ คุณนายสแตนตันใช่ไหมครับ 142 00:09:15,304 --> 00:09:17,557 - เรารู้จักกันไหมคะ - ผมบิล เอเวอรี่ 143 00:09:17,682 --> 00:09:19,892 ผมมาจากเมืองหลวง ตามคำขอของแจ็ก ธอร์นตัน 144 00:09:20,017 --> 00:09:21,143 งั้นคุณก็มาไกลเลย 145 00:09:21,269 --> 00:09:23,396 อาหารฉันอร่อยค่ะ แต่ไม่รู้จะถูกปากหรือเปล่า 146 00:09:23,521 --> 00:09:25,690 ผมอยากลองทุกอย่างในรายการอาหารเลย 147 00:09:25,815 --> 00:09:27,066 งั้นเชิญนั่งค่ะ 148 00:09:27,191 --> 00:09:29,443 ตราบเท่าที่ไม่ต้องขี่ม้า ผมยินดีมากเลย 149 00:09:30,736 --> 00:09:32,572 - กาแฟไหมคะ - ครับ 150 00:09:32,697 --> 00:09:35,116 - คุณรู้จักแจ็กได้ยังไง - ตั้งแต่สมัยเขายังอยู่โรงเรียนตำรวจ 151 00:09:36,409 --> 00:09:38,995 - งั้นคุณก็เป็นตำรวจม้าหรือ - ผมเป็นสารวัตรครับ 152 00:09:39,120 --> 00:09:40,997 เป็นนักสืบนิติวิทยาศาสตร์ 153 00:09:41,122 --> 00:09:44,500 แจ็กติดต่อผมเรื่องเอกสารที่คุณเจอ 154 00:09:44,625 --> 00:09:47,420 และผมขอแสดงความเสียใจ กับความสูญเสียของคุณ 155 00:09:48,337 --> 00:09:49,380 ขอบคุณค่ะ 156 00:09:50,464 --> 00:09:52,592 คุณนายสแตนตัน ผมมาที่นี่สืบคดี 157 00:09:52,717 --> 00:09:55,136 ของบริษัทเหมืองแปซิฟิก นอร์ทเวสต์ 158 00:09:55,261 --> 00:09:59,056 เรื่องสถานที่ทำงานที่ไม่ปลอดภัย ซึ่งทำให้ชาย 46 คนต้องเสียชีวิต 159 00:09:59,181 --> 00:10:00,683 รวมถึงสามีและลูกของคุณ 160 00:10:03,978 --> 00:10:06,856 ฉันไม่รู้ว่าฉันรอมานานแค่ไหนแล้ว ที่จะมีคนพูดแบบนั้น 161 00:10:06,981 --> 00:10:08,983 ผมเดาว่าคงตั้งแต่วันที่เกิดเรื่อง 162 00:10:09,108 --> 00:10:10,735 และทุกวันหลังจากนั้น 163 00:10:12,069 --> 00:10:14,739 - คุณจะช่วยผมไหม - ฉันจะช่วย 164 00:10:46,062 --> 00:10:49,649 เอลิซาเบธ ผมไม่รู้ว่าคุณจะได้ยินไหม แต่ 165 00:10:51,567 --> 00:10:54,153 - ได้โปรดให้ผมอธิบาย - แจ็ก 166 00:10:56,030 --> 00:10:58,741 พวกตำรวจนี่ทำงานดึกจังเลยนะคะ 167 00:10:58,866 --> 00:11:01,827 ผมเลิกงานแล้ว 168 00:11:01,952 --> 00:11:05,706 คุณรู้ไหมใครยังไม่เลิกงาน บาร์เทนเดอร์ที่ร้านเหล้าไง 169 00:11:10,586 --> 00:11:12,421 พาฉันเดินกลับไปทีสิคะ 170 00:11:35,319 --> 00:11:39,073 ฉันคิดว่าอยู่กับแกที่นี่มันปลอดภัย กว่าข้างนอกนั่น 171 00:12:11,230 --> 00:12:13,357 ระเบิดมันเริ่มจากที่นี่ 172 00:12:13,482 --> 00:12:16,235 บริษัทบอกว่ากั้นที่นี่ไว้ ด้วยเหตุผลด้านความปลอดภัย 173 00:12:17,445 --> 00:12:19,071 สะดวกดีนะ 174 00:12:21,157 --> 00:12:24,869 บอกตามตรงนะ ผมไม่คิดว่าคุณจะมาอยู่ในเมืองเล็กๆ แบบนี้ 175 00:12:24,994 --> 00:12:28,414 ผมก็เหมือนกัน แต่ผมก็ชอบที่นี่มากขึ้นเรื่อยๆ 176 00:12:28,539 --> 00:12:31,709 คนที่นี่ พวกเขาพิเศษครับ 177 00:12:52,855 --> 00:12:54,732 เดี๋ยวผมกลับมาหลังเลิกกะ 178 00:13:11,248 --> 00:13:12,583 ไปตามกาวเวน 179 00:13:22,176 --> 00:13:23,844 ที่นี่เป็นเขตหวงห้าม 180 00:13:23,969 --> 00:13:27,306 ผมคิดว่าคุณเป็นสุภาพชน ผมขอให้คุณออกไปเสีย 181 00:13:30,559 --> 00:13:33,729 ขอบคุณที่ใช้คำว่า "สุภาพชน" นะ คุณกาวเวน 182 00:13:33,854 --> 00:13:35,731 ผมไม่ค่อยได้ยินคำนี้เท่าไรในสายงานผม 183 00:13:38,567 --> 00:13:39,568 ผมบิล เอเวอรี่ 184 00:13:39,693 --> 00:13:43,364 ผมมาเพื่อสืบสวน เรื่องระเบิดที่เกิดขึ้นในเหมืองของคุณ 185 00:13:47,326 --> 00:13:48,327 เป็นคำสั่งของใครกัน 186 00:13:51,914 --> 00:13:54,875 แผนกนิติวิทยาศาสตร์ แห่งสถานีตำรวจม้านอร์ทเวสต์ 187 00:13:56,252 --> 00:13:58,087 มันดูจะเป็นการสืบสวนที่ช้าไปหน่อยไหม 188 00:13:58,212 --> 00:13:59,880 กับเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อหกเดือนก่อนหรือ 189 00:14:00,798 --> 00:14:01,924 ก็ 190 00:14:03,175 --> 00:14:04,885 คน 46 คนยังตายอยู่นี่นะ 191 00:14:06,512 --> 00:14:08,305 ใช่ 192 00:14:08,430 --> 00:14:11,559 ถ้าผมพอจะช่วยอะไรได้ ก็บอกผมได้เลยนะ 193 00:14:11,684 --> 00:14:13,102 คุณมั่นใจได้เลย 194 00:14:14,311 --> 00:14:15,354 สวัสดีครับ 195 00:14:40,170 --> 00:14:43,382 - คุณจะหลบหน้าผมตลอดไปไม่ได้หรอก - ก็ใช่ 196 00:14:43,507 --> 00:14:46,677 ก็จนกว่าคุณจะรับตำแหน่งงานใหม่ ที่เคป ฟูลเลอร์ตัน 197 00:14:46,802 --> 00:14:49,221 ผมจะไม่ไปเคป ฟูลเลอร์ตัน 198 00:14:49,346 --> 00:14:52,808 แพทริก โอเรลลีรับตำแหน่งนั้นไปแล้ว ครอบครัวเขาก็ตามไป 199 00:14:54,101 --> 00:14:58,063 ผมจะอยู่ที่นี่ในโคล แวลเลย์ ที่นี่เป็นที่ของผม 200 00:14:58,188 --> 00:14:59,189 (คำศัพท์วันนี้) 201 00:15:00,983 --> 00:15:02,192 (การหักหลัง ความไม่น่าไว้ใจ การทรยศ การโกหก การบิดเบือนความจริง) 202 00:15:02,318 --> 00:15:04,820 - เป็นบทเรียนที่น่าสนใจนะ - และมีค่า 203 00:15:04,945 --> 00:15:06,572 ขอโทษ ฉันลืมไปหนึ่งคำ 204 00:15:10,618 --> 00:15:12,369 (ความไม่ซื่อสัตย์) 205 00:15:12,494 --> 00:15:15,414 "ความไม่ซื่อสัตย์" ผมไม่อยากรู้เลยว่ามันแปลว่าอะไร 206 00:15:15,539 --> 00:15:16,999 คุณไม่อยากรู้แน่ 207 00:15:17,124 --> 00:15:19,919 - โรงเรียนจะเริ่มแล้ว ฉะนั้น - งั้นผมจะพูดเร็วๆ 208 00:15:20,044 --> 00:15:22,463 ผมเคยหมั้น ครั้งหนึ่ง 209 00:15:22,588 --> 00:15:24,715 แต่สำหรับผมตอนนี้ มันคืออีกชีวิตหนึ่ง 210 00:15:25,507 --> 00:15:28,302 มีหลายอย่างเปลี่ยนแปลงไปนับจากนั้น ผมได้เปลี่ยนไป 211 00:15:28,427 --> 00:15:30,638 และสาเหตุหนึ่งที่ทำให้ผมเปลี่ยน ก็คือคุณ 212 00:15:30,763 --> 00:15:33,307 แต่จากที่เราคุยกันมา 213 00:15:33,432 --> 00:15:35,976 คุณไม่เคยพูดถึงคู่หมั้นคุณเลย 214 00:15:36,101 --> 00:15:38,437 อดีตคู่หมั้นต่างหาก 215 00:15:38,562 --> 00:15:41,774 ผมน่าจะบอกคุณ ผม 216 00:15:41,899 --> 00:15:43,984 ผมคงไม่อยากจะเปิดรอยแผลเก่า 217 00:15:44,109 --> 00:15:47,029 แปลว่าเธอทำให้คุณเจ็บ ไม่ใช่ในทางกลับกัน 218 00:15:51,951 --> 00:15:53,827 - ผมไม่ได้ขอให้เธอมา - แต่เธอก็มาแล้ว 219 00:15:53,953 --> 00:15:55,704 จนกว่าเธอจะรู้ว่ามันไม่มีประโยชน์อะไร 220 00:15:55,829 --> 00:15:58,207 เมื่อคืนเธอก็ดูจะไม่รู้ด้วย คุณก็เหมือนกัน 221 00:15:58,332 --> 00:15:59,959 หมายถึงตอนที่คุณปิดหน้าต่างเสียงดังน่ะหรือ 222 00:16:01,919 --> 00:16:03,879 - ก็ฉันหนาว - และก็เย็นชาด้วย 223 00:16:05,422 --> 00:16:07,841 ก็ฉันอดคิดไม่ได้นี่ ว่ามีอะไรอีกที่คุณไม่บอกฉัน 224 00:16:07,967 --> 00:16:11,011 แล้วในชีวิตคุณไม่มีเรื่องที่คุณไม่ได้บอกผมหรือ 225 00:16:11,136 --> 00:16:12,680 ฉันมั่นใจว่าชีวิตฉันซับซ้อนน้อยกว่าคุณ 226 00:16:16,725 --> 00:16:17,726 เอลิซาเบธ 227 00:16:20,104 --> 00:16:23,232 ผมรู้ว่าคุณเสียศรัทธาในตัวผม 228 00:16:24,608 --> 00:16:27,236 แต่ผมหวังว่า เมื่อเวลาผ่านไป คุณจะรู้ว่าผมจริงใจ 229 00:16:29,655 --> 00:16:30,864 สวัสดีจ้ะ เด็กๆ 230 00:16:30,990 --> 00:16:33,742 - สวัสดีค่ะ ครูแทตเชอร์ - สวัสดีครับ 231 00:16:33,867 --> 00:16:35,577 - นี่ - เอ็มม่า ทางนี้ 232 00:16:35,703 --> 00:16:38,038 - "ความไม่ซื่อสัตย์" - ไปหาดูสิคะ 233 00:16:43,168 --> 00:16:44,253 สวัสดี ไวแอต 234 00:16:44,378 --> 00:16:45,212 - สวัสดี - ฉันเจม 235 00:16:45,337 --> 00:16:47,256 - ฉันจำได้ - จริงหรือ 236 00:16:47,381 --> 00:16:50,217 เจมแปลว่าหินมีค่า หายากและลืมยาก 237 00:16:53,178 --> 00:16:56,015 - ทำงานวันแรกที่เหมืองใช่ไหม - ใช่แล้วครับ 238 00:16:57,391 --> 00:17:01,061 - เอาละ เด็กๆ นั่งได้แล้ว - หนูไม่ใช่เด็กค่ะ คุณแทตเชอร์ 239 00:17:01,186 --> 00:17:04,648 แน่นอนจ้ะ ขอโทษทีนะ เจม 240 00:17:04,773 --> 00:17:07,943 ฉันต้องจำไว้ว่าพวกเธอบางคน จะได้ออกไปเผชิญโลกเร็วๆ นี้ 241 00:17:09,111 --> 00:17:11,321 ส่วนบางคนก็ไปที่เหมือง 242 00:17:11,447 --> 00:17:13,365 สำหรับเธอจ้ะ ฉันให้ยืม 243 00:17:13,490 --> 00:17:15,325 - หนังสือสำหรับเด็กวิทยาลัย - ขอบคุณครับ 244 00:17:15,451 --> 00:17:17,286 ผมจะตั้งใจอ่านเลย 245 00:17:17,411 --> 00:17:19,413 ถ้าเธออ่านจบ ฉันมีให้ยืมอีก 246 00:17:28,630 --> 00:17:30,340 มาครับ ระวังนะครับ 247 00:17:35,387 --> 00:17:38,474 ค่อยๆ นะ ขอให้โชคดีนะครับ 248 00:17:45,355 --> 00:17:47,566 คุณทำให้ฉันนึกถึงสามีที่จากไปของฉัน 249 00:17:48,442 --> 00:17:52,154 เขาไม่เคยพลาดโอกาสในการช่วยคนเลย 250 00:17:52,279 --> 00:17:56,116 - ผมได้ยินมาว่าเขาเป็นคนดี - ใช่ค่ะ 251 00:17:56,241 --> 00:17:59,703 การต้องสูญเสียพวกเขา มันเลวร้ายที่จะพูดถึงมากๆ 252 00:18:01,038 --> 00:18:03,916 แต่ฉันก็พูดถึงบ่อยๆ นะ 253 00:18:04,041 --> 00:18:05,834 เพื่อให้พวกเขาเหมือนยังมีชีวิตมั้งคะ 254 00:18:05,959 --> 00:18:10,881 พวกเขามีชีวิตเสมอในความทรงจำของคุณ ถึงมันอาจจะเจ็บปวดก็เถอะ 255 00:18:12,299 --> 00:18:15,344 - คุณมีภรรยาและลูกไหมคะ - ไม่มีครับ 256 00:18:15,469 --> 00:18:17,888 แต่ชีวิตแบบคุณก็คงสมบูรณ์แล้ว 257 00:18:18,013 --> 00:18:19,014 ในบางเรื่องน่ะครับ 258 00:18:19,139 --> 00:18:21,850 แต่ผมก็อยากมีใครสักคน ที่ผมจะแบ่งปันความคิดด้วยได้ 259 00:18:22,935 --> 00:18:25,145 ส่วนใหญ่ผมมักจะอยู่คนเดียว หรือกับคนแปลกหน้า 260 00:18:25,270 --> 00:18:28,273 ผมถึงดีใจที่ได้ทำงานกับแจ็กอีกครั้ง และกับคุณด้วย 261 00:18:29,608 --> 00:18:31,401 ในคดีนี้ 262 00:18:31,527 --> 00:18:33,695 ฉันเกรงว่าเราจะคุยกัน มากกว่าจะทำงานนะคะ 263 00:18:33,821 --> 00:18:35,656 ผมไม่รู้ตัวเลย 264 00:18:39,159 --> 00:18:43,247 - รับชาเพิ่มไหมคะ คุณเอเวอรี่ - เรียกบิลเถอะครับ 265 00:18:43,372 --> 00:18:45,207 และหวังว่าจะเรียกคุณว่าอบิเกลได้ 266 00:18:47,417 --> 00:18:50,003 ฉันเกรงว่าฉันคงทำให้คุณเข้าใจผิดไป 267 00:18:50,129 --> 00:18:52,131 เข้าใจผิดเรื่องอะไรครับ 268 00:18:53,966 --> 00:18:57,010 ปกติฉันไม่ค่อยคุยเรื่องส่วนตัว กับคนแปลกหน้า 269 00:18:57,136 --> 00:18:58,971 งั้นหรือ 270 00:18:59,096 --> 00:19:04,059 งั้นก็เป็นความผิดผมเอง งานผมคือทำให้คนพูด 271 00:19:04,184 --> 00:19:08,021 - เหมือนกับว่า ผมเป็น - นักพากย์งั้นหรือ 272 00:19:08,147 --> 00:19:11,567 ไม่ เพราะนั่นแปลว่าผม ยัดเยียดคำให้คุณพูด 273 00:19:13,735 --> 00:19:15,320 เราต้องการสิ่งเดียวกัน 274 00:19:15,445 --> 00:19:18,782 ความยุติธรรมให้กับครอบครัวคุณ และผู้คนที่เจ็บปวด 275 00:19:18,907 --> 00:19:21,410 และผมจะทำให้คุณได้มันมา 276 00:19:21,535 --> 00:19:23,162 งั้นคุณเรียกฉันว่าอบิเกลได้ค่ะ 277 00:19:23,287 --> 00:19:26,039 งั้นผมขอพายเพิ่มได้ไหม อบิเกล 278 00:19:27,541 --> 00:19:28,542 ได้สิคะ 279 00:19:53,942 --> 00:19:56,695 ฉันคิดว่าคุณน่าจะสนใจสิ่งนี้ มากกว่าพาย 280 00:19:58,697 --> 00:20:02,576 หลังจากที่เราคุยกัน ฉันเลยไปค้นของส่วนตัวของโนอาห์ 281 00:20:02,701 --> 00:20:04,411 ฉันเจอนี่ในกระเป๋าเขา 282 00:20:04,536 --> 00:20:08,999 มันเป็นบันทึกบอกระดับมีเทนและออกซิเจน 283 00:20:09,124 --> 00:20:11,585 ฉันก็คิดอย่างนั้น แต่ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงเก็บมันไว้ 284 00:20:11,710 --> 00:20:16,215 ผมคิดว่าผมรู้ ขอบคุณที่เชื่อใจผม 285 00:20:17,466 --> 00:20:19,885 ฉันหวังว่ามันจะไม่ทำให้โนอาห์ ไปเกี่ยวพันกับเรื่องนี้ 286 00:20:20,010 --> 00:20:22,179 ผมก็หวังอย่างนั้น 287 00:20:23,889 --> 00:20:24,890 งั้นฉันต้องขอตัวก่อน 288 00:20:25,015 --> 00:20:27,059 ฉันต้องจัดตะกร้าต้อนรับ ไปให้คุณนายวีฟเวอร์ 289 00:20:27,184 --> 00:20:30,354 - ตะกร้าต้อนรับ - ค่ะ เธอเพิ่งย้ายมาใหม่ 290 00:20:30,479 --> 00:20:33,482 - ฉันรู้ว่าเหงาแค่ไหน - งั้นผมเดินไปเป็นเพื่อนคุณ 291 00:20:34,566 --> 00:20:36,568 ฉันแน่ใจว่าคุณมีเรื่องสำคัญกว่าต้องทำ 292 00:20:36,693 --> 00:20:37,903 มันรอได้ครับ 293 00:20:44,868 --> 00:20:48,372 เธอช่วยไอ้นักสืบนั่นทำคดีต่อต้านเรา 294 00:20:48,497 --> 00:20:50,249 คุณรู้อะไรเกี่ยวกับเขาบ้าง 295 00:20:50,374 --> 00:20:53,710 เขาทำให้เหมืองริชมอนด์ต้องปิดตัวเมื่อปีที่แล้ว 296 00:20:53,835 --> 00:20:56,713 ผมไม่ยอมให้มันเกิดขึ้นที่นี่แน่ 297 00:20:56,838 --> 00:20:59,466 เราต้องหยุดเรื่องนี้ ก่อนที่พวกเขาจะขุดลึกลงไปอีก 298 00:21:01,843 --> 00:21:04,346 ส่งโทรเลขนี่ไปที่สำนักงานใหญ่ 299 00:21:06,098 --> 00:21:08,767 ผมจะให้พวกเขาส่งทนายที่เก่งที่สุดมา 300 00:21:08,892 --> 00:21:10,727 ฟังดูเหมือนเป็นปัญหาใหญ่นะครับ 301 00:21:10,852 --> 00:21:14,523 มันไม่ใช่ปัญหาแล้ว มันเป็นสงคราม 302 00:21:17,526 --> 00:21:21,321 - มีมาเท่านี้เองหรือ - เกรงว่าจะใช่ครับ คุณนายแรมซีย์ 303 00:21:28,370 --> 00:21:32,040 เป็นฉันจะเลือกสีแดงค่ะ มันทำให้สีผมคุณเด่นขึ้น 304 00:21:32,165 --> 00:21:34,376 ฉันก็คิดอย่างนั้นเลย 305 00:21:34,501 --> 00:21:37,462 - โรสแมรี่ เลอโวซ์ค่ะ - ฉันดอตตี้ แรมซีย์ 306 00:21:37,587 --> 00:21:41,675 - คุณเป็นช่างเย็บผ้าหรือคะ คุณเลอโวซ์ - ไม่ค่ะ ฉันเป็นนักแสดง 307 00:21:41,800 --> 00:21:45,387 แต่ฉันก็เย็บชุดใส่เองเป็นบางครั้ง 308 00:21:46,263 --> 00:21:49,808 ฉันกับสามีก็ชอบไปโรงละครค่ะ 309 00:21:49,933 --> 00:21:52,978 คุณอาจไม่เชื่อ แต่ฉันใฝ่ฝันจะได้เป็นนักแสดง 310 00:21:53,103 --> 00:21:54,771 แน่นอนว่าฉันเชื่อ 311 00:21:54,896 --> 00:21:57,941 ใครจะไม่อยากเล่นเป็นคนอื่นกันคะ ถึงจะแค่ชั่วโมงสองชั่วโมงก็เถอะ 312 00:21:58,066 --> 00:21:59,860 จริงที่สุด 313 00:21:59,985 --> 00:22:02,988 (อบิเกลคาเฟ) 314 00:22:09,953 --> 00:22:12,414 แล้วฉันก็โค้งตัวลง 315 00:22:12,539 --> 00:22:17,127 แล้วก็วิ่งออกจากเวที ขณะที่ผ้าม่านก็ปิดลงมา 316 00:22:17,252 --> 00:22:19,338 นั่นเป็นการแสดงครั้งแรกของฉัน ในนิวยอร์กเลย 317 00:22:19,463 --> 00:22:20,714 แต่ไม่ใช่ครั้งสุดท้าย 318 00:22:21,757 --> 00:22:25,385 คุณแทตเชอร์ คุณได้เจอกับ โรสแมรี่ เลอโวซ์ที่น่าหลงใหลหรือยังคะ 319 00:22:25,510 --> 00:22:26,720 รู้จักแล้วค่ะ 320 00:22:26,845 --> 00:22:29,181 คุณแทตเชอร์กับฉัน มีสิ่งที่ชอบเหมือนๆ กัน 321 00:22:29,306 --> 00:22:32,684 - เขาก็ใส่สีแดงขึ้นเหมือนกัน - โอ้ 322 00:22:32,809 --> 00:22:36,104 - คุณหมายถึงคุณตำรวจใช่ไหม - ใช่ไหมคะ คุณแทตเชอร์ 323 00:22:37,606 --> 00:22:39,316 ฉันเกรงว่าคุณจะพูดไปเองคนเดียวค่ะ คุณเลอโวซ์ 324 00:22:41,109 --> 00:22:43,070 จริงด้วย 325 00:22:43,195 --> 00:22:47,074 - ฉันมีเรื่องให้พูดเยอะเลย - มันสนุกมากค่ะ 326 00:22:47,199 --> 00:22:50,327 ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าคุณยังไม่แต่งงาน โรสแมรี่ 327 00:22:50,452 --> 00:22:54,039 ฉันก็หวังจะเปลี่ยนแปลงมันค่ะ เร็วๆ นี้เลย 328 00:22:55,290 --> 00:22:59,544 ขอโทษค่ะ ฉันไม่น่าพูดเรื่องนี้ต่อหน้าคุณเลย 329 00:22:59,669 --> 00:23:01,880 คุณอยากจะพูดอะไรต่อหน้าฉัน ก็ตามสบายเถอะค่ะ 330 00:23:02,005 --> 00:23:03,173 เช่นเดียวกันนะคะ 331 00:23:03,298 --> 00:23:08,303 หรือลับหลังฉันก็ได้นะ ฉันเป็นนักแสดง เรื่องแบบนี้ฉันชินแล้ว 332 00:23:08,428 --> 00:23:11,431 - มันจะเป็นไปได้ยังไงกันคะ - ขอบคุณค่ะ ดอตตี้ 333 00:23:11,556 --> 00:23:14,810 คุณแทตเชอร์ คุณรู้จักแจ็กดีแค่ไหนคะ 334 00:23:16,103 --> 00:23:17,395 ก็คงไม่ดีอย่างที่คิด 335 00:23:17,521 --> 00:23:20,273 เราสองคนรู้จักกันมานานมาก 336 00:23:20,398 --> 00:23:21,817 พ่อของเราเป็นตำรวจม้าด้วยกัน 337 00:23:21,942 --> 00:23:23,693 - บังเอิญจัง - ใช่ค่ะ 338 00:23:23,819 --> 00:23:27,364 แม้ว่าแจ็กจะไม่ได้อยากเป็นตำรวจม้าก็เถอะ 339 00:23:27,489 --> 00:23:29,449 - เขาอยากเป็นจิตรกร - แจ็กน่ะหรือ 340 00:23:30,659 --> 00:23:32,327 - จิตรกร - ใช่ 341 00:23:33,578 --> 00:23:36,164 แน่นอน ก็คุณเพิ่งรู้จักเขาไม่นานนี่ 342 00:23:39,751 --> 00:23:40,752 ขอโทษนะคะ 343 00:23:42,170 --> 00:23:44,214 ดินสอ สบู่และเส้นด้าย 344 00:23:44,339 --> 00:23:47,175 - โอ้ น่าจะเป็นวันที่ยุ่งสำหรับคุณนะคะ - ใช่ค่ะ 345 00:23:47,300 --> 00:23:50,846 - คุณหิวไหมคะ โรสแมรี่ - ฉันกินม้าได้ทั้งตัวเลย 346 00:23:50,971 --> 00:23:53,431 ถึงจะฟังดูไม่ค่อยเหมือนเลดี้เท่าไรก็เถอะ 347 00:23:53,557 --> 00:23:56,935 - งั้นคุณไปคาเฟ่กับฉันไหมคะ - เยี่ยมเลยค่ะ 348 00:24:04,568 --> 00:24:07,821 - เธอสวยสุดๆ เลย - ใช่ 349 00:24:12,450 --> 00:24:14,995 อยากได้อะไรบ้างนะครับ คุณแทตเชอร์ 350 00:24:15,120 --> 00:24:17,455 - ดินสอ สบู่ แล้วก็... - เส้นด้ายค่ะ 351 00:24:18,540 --> 00:24:20,750 โอ้ ผมเกือบลืมไป 352 00:24:22,169 --> 00:24:24,754 - มีจดหมายถึงคุณ - ขอบคุณค่ะ 353 00:24:28,133 --> 00:24:31,636 "เบธที่รัก พ่อและแม่ของลูก อดไม่ได้ที่จะเป็นห่วงลูก 354 00:24:31,761 --> 00:24:34,014 จูลี่เขียนมาบอกเรา เรื่องที่ลูกต้องเผชิญกับพวกนอกกฎหมาย 355 00:24:34,139 --> 00:24:37,392 พ่อเกรงว่ามันจะยากเกินกว่าเราจะทนได้ 356 00:24:37,517 --> 00:24:39,895 ซึ่งทำให้ข่าวดีนี้ น่าดึงดูดใจมากขึ้นไปอีก 357 00:24:40,020 --> 00:24:41,730 โรงเรียนเตรียมแบร์คลิฟในเมือง 358 00:24:41,855 --> 00:24:44,900 เสนอตำแหน่งครูอันทรงเกียรติให้ลูก 359 00:24:45,025 --> 00:24:47,694 ลูกจะเป็นผู้หญิงคนแรกที่ได้งานนี้" 360 00:24:58,955 --> 00:25:01,124 คุณแทตเชอร์ครับ 361 00:25:01,249 --> 00:25:02,751 สวัสดี ไวแอต 362 00:25:04,669 --> 00:25:08,131 ขอบคุณครับ มันน่าสนใจมาก 363 00:25:08,256 --> 00:25:10,467 โดยเฉพาะอันที่เป็นวิศวกรรมกายภาพ 364 00:25:10,592 --> 00:25:12,260 เธออ่านทั้งสองเล่มแล้วงั้นหรือ 365 00:25:13,970 --> 00:25:17,515 ต้องขอบอกเลย ฉันประทับใจสุดๆ ครอบครัวเธอต้องภูมิใจมาก 366 00:25:17,641 --> 00:25:20,477 ผมมีแต่แม่ครับ พ่อจากเราไปแล้ว 367 00:25:21,311 --> 00:25:22,729 โอ้ ฉันเสียใจด้วย 368 00:25:22,854 --> 00:25:26,691 เขาไม่ได้ตาย เขาทิ้งเราไป 369 00:25:29,819 --> 00:25:31,696 แต่เราผ่านมันมาได้ 370 00:25:31,821 --> 00:25:34,658 เราไม่ค่อยพูดถึงหนังสือกันเท่าไรที่บ้าน 371 00:25:34,783 --> 00:25:35,909 ส่วนใหญ่ผมอ่านคนเดียว 372 00:25:36,034 --> 00:25:39,579 ทำไมล่ะ ฉันมั่นใจว่าแม่เธอต้องชอบอ่าน 373 00:25:39,704 --> 00:25:41,456 เราทุกคนทำงานหนักมาก 374 00:25:41,581 --> 00:25:44,209 เราไม่มีเวลาไปทำอย่างอื่นเท่าไร 375 00:25:45,126 --> 00:25:48,546 เข้าใจแล้ว อย่างนั้นฉันต้องไปค้นหาในห้องสมุด 376 00:25:48,672 --> 00:25:50,090 แล้วดูว่าเธอจะชอบเล่มไหน 377 00:25:53,260 --> 00:25:55,553 ขอบคุณครับ คุณแทตเชอร์ 378 00:25:58,640 --> 00:26:00,642 นั่นเป็นเด็กที่คุณพูดถึงใช่ไหม 379 00:26:00,767 --> 00:26:03,687 เขาอ่านหนังสือระดับวิทยาลัยจบไปสองเล่ม 380 00:26:03,812 --> 00:26:06,314 รวมถึงเล่มที่ฉันยังอ่านไม่จบด้วยซ้ำ 381 00:26:06,439 --> 00:26:09,901 - เหมืองจะดับอนาคตอีกคนแล้วสิ - ไม่หรอกค่ะถ้าฉันช่วย 382 00:26:15,323 --> 00:26:16,658 - โรซี่ - ไม่ๆ 383 00:26:16,783 --> 00:26:18,118 - เอามานะ - คุณเอาไปไม่ได้ 384 00:26:18,243 --> 00:26:19,828 ไปดื่มกาแฟกันดีกว่า 385 00:26:19,953 --> 00:26:21,705 มีอะไรที่แรงกว่านั้นไหม 386 00:26:24,624 --> 00:26:29,129 เท่าที่ดู เธอยิงปืนได้ ตกปลาได้ ท่องเชกสเปียร์ได้ 387 00:26:29,254 --> 00:26:31,965 ร้องเพลงได้ เล่นดนตรีได้สองอย่าง 388 00:26:32,090 --> 00:26:33,967 โอ้ รองเท้าก็เงาวับ 389 00:26:34,092 --> 00:26:37,804 - มีอะไรที่เธอทำไม่ได้ไหมเนี่ย - เธอโยนของหลายอย่างได้ด้วย 390 00:26:37,929 --> 00:26:39,973 ทำเอาแอปเปิลช้ำไปครึ่งหนึ่งเลย 391 00:26:41,516 --> 00:26:42,851 ไม่ได้ช้ำแค่แอปเปิลหรอกค่ะ 392 00:26:43,935 --> 00:26:45,895 ความจริงก็คือ ฉันอายจังที่ไปอิจฉาเธอ 393 00:26:46,021 --> 00:26:49,691 แต่เธอเป็นดาวเด่นทุกที่ที่เธอไป 394 00:26:50,650 --> 00:26:53,278 เธอเป็นของสวยมาใหม่ เดี๋ยวก็หายตื่นเต้นกัน 395 00:26:54,195 --> 00:26:57,282 - แต่มันอาจนานก็ได้ - หรือไม่นานหรอก 396 00:26:57,407 --> 00:27:02,370 เอลิซาเบธ ความสามารถของเธอ อาจจะสลายไปในสายลม 397 00:27:02,495 --> 00:27:04,914 แต่ของคุณมันคงอยู่ 398 00:27:05,040 --> 00:27:08,251 - คุณทั้งจิตใจดี และภักดี - เหมือนสุนัข 399 00:27:10,170 --> 00:27:13,173 หรือเหมือนครูแสนน่าเบื่อ ที่ซื้อดินสอ กับเส้นด้าย 400 00:27:13,298 --> 00:27:17,135 ฉันไม่คิดว่าแจ็กจะคิดอย่างนั้น และอีกอย่าง เขาก็ทิ้งเธอมา 401 00:27:18,595 --> 00:27:20,055 จริงๆ แล้ว เธอทิ้งเขา 402 00:27:25,185 --> 00:27:28,063 ฉันคิดว่านั่นล่ะที่ฉันเป็นห่วง 403 00:27:28,188 --> 00:27:31,024 พอรู้ว่าเธอเป็นคนหักอกเขา 404 00:27:31,149 --> 00:27:36,154 ถ้าเธอเคยทำแบบนั้น เธอก็อาจชนะใจเขาคืนได้ 405 00:27:36,279 --> 00:27:38,782 แล้วแจ็กว่ายังไง 406 00:27:38,907 --> 00:27:41,076 เขาบอกว่ามันเป็นอดีตไปแล้ว 407 00:27:41,201 --> 00:27:43,703 แต่ยังไง ฉันก็รู้สึกว่ามันไม่ใช่ 408 00:27:44,621 --> 00:27:46,831 เอลิซาเบธ เขากลับมาเพื่อคุณนะ 409 00:27:46,956 --> 00:27:50,752 เขาปฏิเสธตำแหน่งที่เคป ฟูลเลอร์ตัน 410 00:27:50,877 --> 00:27:52,545 และตอนนี้เขาก็อยู่ในโคล แวลเลย์ 411 00:27:52,670 --> 00:27:55,965 คุณจะมีโอกาสสร้างความไว้วางใจได้ 412 00:28:01,304 --> 00:28:05,850 - เอลิซาเบธ มีอะไรหรือ - ฉันได้รับจดหมายจากที่บ้าน 413 00:28:07,143 --> 00:28:10,021 ดูเหมือนครอบครัวฉันหางานสอนให้ฉันได้ 414 00:28:10,146 --> 00:28:12,232 ที่โรงเรียนเตรียมที่โน่น 415 00:28:12,357 --> 00:28:15,402 ฉันจะเป็นผู้หญิงคนแรกที่ได้สอนที่นั่น 416 00:28:17,529 --> 00:28:18,613 งั้นหรือ 417 00:28:21,699 --> 00:28:23,034 แล้วคุณจะรับงานไหม 418 00:28:24,327 --> 00:28:25,954 ถ้าสองสามวันก่อน ฉันคงไม่รับ 419 00:28:27,080 --> 00:28:28,081 แล้วตอนนี้ล่ะ 420 00:28:29,666 --> 00:28:31,042 ฉันไม่ค่อยแน่ใจแล้ว 421 00:28:36,381 --> 00:28:39,426 เป็นไปได้ไหมว่าฉันคิดผิดที่มาที่นี่ 422 00:28:40,677 --> 00:28:42,721 ฉันบอกได้แต่ว่าให้ทำตามหัวใจ 423 00:28:42,846 --> 00:28:45,014 แต่หัวใจฉันพาฉันมาที่โคล แวลเลย์ 424 00:28:45,140 --> 00:28:46,808 งั้นฉันก็หวังว่ามันจะรักษาคุณไว้ที่นี่ 425 00:29:09,664 --> 00:29:13,835 บางทีสักวันหนึ่ง เราจะได้ไปโบสถ์จริงๆ กันอีกครั้ง 426 00:29:13,960 --> 00:29:16,588 แต่จนกว่าจะถึงตอนนั้น 427 00:29:16,713 --> 00:29:20,717 พระเจ้ายังคงสถิตอยู่ที่นี่ 428 00:29:22,010 --> 00:29:24,888 ขอบคุณทุกท่านมาก ขอให้โชคดีและพระเจ้าคุ้มครอง 429 00:29:28,975 --> 00:29:31,102 ดูเหมือนผู้หญิงทั้งเมืองจะใส่สีแดงกันหมด 430 00:29:31,227 --> 00:29:33,354 ก็เพราะคุณเป็นคนเริ่มแฟชั่นนี้ไง 431 00:29:34,689 --> 00:29:35,982 ขอบคุณที่ชมจ้ะ 432 00:29:39,903 --> 00:29:42,155 - ขออภัยทุกท่านที่รบกวน - ไม่ได้รบกวนอะไร 433 00:29:42,280 --> 00:29:45,450 - เราเสร็จพอดี - ให้ผมช่วยอะไรไหมครับ คุณตำรวจ 434 00:29:45,575 --> 00:29:47,452 - แจ็ก ธอร์นตันหรือ - ครับ 435 00:29:47,577 --> 00:29:48,703 ผมมาในนามของผู้บัญชาการสูงสุด 436 00:29:48,828 --> 00:29:51,289 ผมมาพร้อมคำยกย่อง ที่คุณจับแก๊งโทลลิเวอร์ได้ 437 00:29:51,414 --> 00:29:54,918 และรางวัลของคุณ จากสมาคมธนาคารแห่งนอร์ทเวสต์ 438 00:29:56,503 --> 00:30:00,715 ผมก็แค่ทำตามหน้าที่ และมีนายตำรวจโอเรลลี่ช่วย 439 00:30:00,840 --> 00:30:03,009 เขาก็ได้รับรางวัลในตำแหน่งใหม่ของเขาเช่นกัน 440 00:30:13,853 --> 00:30:17,774 ท่านนายกเทศมนตรีและฉัน รู้สึกเป็นเกียรติที่ได้คุณเป็นเจ้าหน้าที่ของเรา 441 00:30:17,899 --> 00:30:19,317 ผมต่างหากที่รู้สึกเป็นเกียรติ คุณนายแรมซีย์ 442 00:30:30,078 --> 00:30:31,120 เอลิซาเบธครับ 443 00:30:31,246 --> 00:30:33,748 ผมไม่เคยเห็นคุณใส่สีแดงมาก่อนเลย 444 00:30:33,873 --> 00:30:36,626 คุณจะไม่ได้เห็นอีกแล้วล่ะ 445 00:30:36,751 --> 00:30:38,962 น่าเสียดาย มันเหมาะกับคุณมาก 446 00:30:39,796 --> 00:30:42,507 แต่ก็นั่นแหละ คุณใส่อะไรก็สวย 447 00:30:45,051 --> 00:30:48,513 - ขอบคุณที่ชมค่ะ - มันเป็นความจริงครับ 448 00:30:48,638 --> 00:30:49,597 - นอกเสียจาก - นอกเสียจากอะไร 449 00:30:49,722 --> 00:30:53,476 คุณยังคิดว่าผมทำผิดเรื่อง เรื่องอะไรนะ 450 00:30:53,601 --> 00:30:55,895 อ้อ ใช่ ความไม่ซื่อสัตย์ 451 00:30:56,729 --> 00:30:59,399 การหักหลัง ทรยศ หรือกบฏ 452 00:30:59,524 --> 00:31:00,525 - คุณไปดูจริงๆ ด้วย - เปล่า 453 00:31:00,650 --> 00:31:03,528 ผมถามเด็กวีฟเวอร์จอมฉลาดคนนั้น ผมไม่มีเวลาไปหาคำตอบเองหรอก 454 00:31:03,653 --> 00:31:06,614 มัวแต่ยุ่งปกป้องเมืองนี้จากคนร้าย 455 00:31:06,739 --> 00:31:09,284 แจ็ก เราทุกคนภูมิใจในตัวคุณมาก 456 00:31:09,409 --> 00:31:11,786 แล้วยังรางวัลอีก คุณสมควรได้รับมัน 457 00:31:11,911 --> 00:31:14,539 คุณน่าจะเอามันไปซื้อฟาร์ม ที่คุณใฝ่ฝันมาตลอด 458 00:31:14,664 --> 00:31:16,624 นั่นมันนานมาแล้ว 459 00:31:17,667 --> 00:31:20,295 ยังไม่นานสักหน่อย 460 00:31:20,420 --> 00:31:22,213 จำที่เราเคยไปขี่ม้าชมตะวันตกดินได้ไหม 461 00:31:22,338 --> 00:31:24,090 ที่เราคิดกันเล่นๆ ว่าเราจะได้อยู่ที่ไหน 462 00:31:24,215 --> 00:31:27,802 ใครจะไปนึกว่าเราจะได้อยู่ที่นี่ 463 00:31:30,305 --> 00:31:34,809 เอาละ ผมคงต้องไปทำงานแล้ว 464 00:31:34,934 --> 00:31:36,686 ขอตัวนะครับ 465 00:31:43,359 --> 00:31:44,861 แจ็ก รอด้วยค่ะ 466 00:32:04,380 --> 00:32:05,548 สวัสดีค่ะ คุณนายวีฟเวอร์ 467 00:32:05,673 --> 00:32:07,634 ฉันเอลิซาเบธ แทตเชอร์ เป็นครูของเด็กๆ 468 00:32:07,759 --> 00:32:09,552 ฉันขอคุยกับคุณสักครู่ได้ไหมคะ 469 00:32:09,677 --> 00:32:12,847 - ได้สิคะ เชิญค่ะ - ขอบคุณค่ะ 470 00:32:17,852 --> 00:32:20,063 - เชิญนั่งค่ะ - ขอบคุณค่ะ 471 00:32:25,818 --> 00:32:29,906 - ลูกๆ ของฉันเป็นเด็กดีที่โรงเรียนไหมคะ - ค่ะ พวกเขาปรับตัวได้ดีมากเลย 472 00:32:30,031 --> 00:32:33,284 จริงๆ แล้วฉันอยากคุยกับคุณเรื่องไวแอตค่ะ 473 00:32:33,409 --> 00:32:37,497 - โอ้ เขาทำอะไรหรือคะ - เปล่าค่ะ เขาไม่ได้ทำอะไร 474 00:32:37,622 --> 00:32:38,957 แต่เป็นเรื่องที่เขาทำได้ต่างหาก 475 00:32:40,750 --> 00:32:42,585 ฉันให้ไวแอตยืมหนังสือไปอ่าน 476 00:32:42,710 --> 00:32:45,630 หนังสือพวกนั้นสำหรับเด็กวิทยาลัย 477 00:32:45,755 --> 00:32:49,175 แต่เขาก็อ่านมันได้เหมือนเปิดสมุดภาพ 478 00:32:49,300 --> 00:32:52,929 วิทยาศาสตร์กับคณิตศาสตร์เป็นเรื่อง ธรรมชาติของเขา เหมือนที่เราต้องหายใจ 479 00:32:53,054 --> 00:32:56,975 และการที่เขาเข้าใจทฤษฎียากๆ แบบนั้น 480 00:32:57,100 --> 00:32:58,810 มันน่าทึ่งมากๆ 481 00:33:00,478 --> 00:33:02,105 ฉันไม่แน่ใจว่าฉันเข้าใจค่ะ 482 00:33:04,732 --> 00:33:08,277 ฉันคิดว่าไวแอตอาจเป็นอัจฉริยะ 483 00:33:13,324 --> 00:33:15,326 หากได้รับโอกาส 484 00:33:15,451 --> 00:33:20,206 ฉันเชื่อว่าเขาจะสามารถทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่ได้ 485 00:33:20,331 --> 00:33:22,583 เขาอาจเป็นโทมัส เอดิสันคนต่อไปก็ได้ 486 00:33:25,211 --> 00:33:26,337 หากคุณอนุญาตค่ะ คุณนายวีฟเวอร์ 487 00:33:26,462 --> 00:33:29,215 ฉันอยากสมัครขอทุนให้เขา 488 00:33:29,340 --> 00:33:31,509 ในวิทยาลัยวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี ทางตะวันออก 489 00:33:31,634 --> 00:33:34,512 และฉันก็มั่นใจว่าเขาต้องได้รับทุน 490 00:33:35,888 --> 00:33:37,974 คุณแทตเชอร์ 491 00:33:38,099 --> 00:33:40,518 ฉันรู้มาตลอดว่าไวแอตเป็นคนหัวดี 492 00:33:40,643 --> 00:33:43,604 และฉันก็ซาบซึ้งที่คุณใส่ใจเขา 493 00:33:43,730 --> 00:33:48,026 แต่เขาเป็นคนตัดสินใจเองที่จะเสียสละ 494 00:33:49,235 --> 00:33:52,113 ผมเป็นผู้ชายคนเดียวที่เหลือในครอบครัวครับ คุณแทตเชอร์ 495 00:33:57,326 --> 00:33:58,953 เราต้องใช้เงินค่าแรงจากเหมือง 496 00:34:02,665 --> 00:34:03,750 ฉันเข้าใจ 497 00:34:03,875 --> 00:34:07,545 งั้นอีกสองสามปี ตอนที่น้องๆ ของลูกโตพอ 498 00:34:07,670 --> 00:34:09,964 ที่จะทำงานในเหมือง เราค่อยมาคิดเรื่องเรียนกันอีกที 499 00:34:10,089 --> 00:34:11,841 แน่นอนค่ะ 500 00:34:15,219 --> 00:34:17,555 หากคุณไม่ว่าอะไร ฉันนำหนังสือมาให้เขาเพิ่ม 501 00:34:26,522 --> 00:34:28,941 รู้ไหม คำพูดของโทมัส เอดิสันที่ฉันชอบที่สุด 502 00:34:29,067 --> 00:34:31,360 คือตอนที่เขาสาธิตหลอดไฟดวงแรกของเขา 503 00:34:31,486 --> 00:34:35,239 เขาพูดว่า "เราจะทำให้ไฟฟ้ามันราคาถูก 504 00:34:35,364 --> 00:34:38,618 - จนมีแต่คนรวยเท่านั้นที่จะจุดเทียน" - "จนมีแต่คนรวยเท่านั้นที่จะจุดเทียน" 505 00:35:19,659 --> 00:35:21,577 เราปิดแล้วค่ะ คุณกาวเวน 506 00:35:23,204 --> 00:35:24,413 ผมไม่ได้มาเพื่อทานอาหาร 507 00:35:24,539 --> 00:35:27,583 ฉันได้จ่ายส่วนแบ่งกำไรประจำสัปดาห์ ที่ออฟฟิศของคุณแล้ว 508 00:35:27,708 --> 00:35:29,418 ครับ ขอบคุณ 509 00:35:31,671 --> 00:35:34,423 คุณทำผมใหม่ใช่ไหม ดูสดใสดี 510 00:35:34,549 --> 00:35:35,758 คุณควรกลับไปได้แล้ว 511 00:35:38,219 --> 00:35:40,346 คุณเอาเอกสารให้คุณเอเวอรี่ 512 00:35:40,471 --> 00:35:41,681 ฉันให้กับคุณตำรวจต่างหาก 513 00:35:41,806 --> 00:35:44,016 ซึ่งเขาส่งต่อให้คุณเอเวอรี่อีกที แม้จะมีคำขู่ของคุณ 514 00:35:46,102 --> 00:35:47,937 เอกสารนั่นเล่าเรื่องแค่ครึ่งเดียว 515 00:35:49,063 --> 00:35:53,151 อีกครึ่งต่างหากที่คุณควรกังวล 516 00:35:53,276 --> 00:35:54,277 ทำไมล่ะ 517 00:35:54,402 --> 00:35:56,404 ทนายของผมได้รับข้อมูล 518 00:35:56,529 --> 00:36:00,533 ที่ผมเชื่อว่าน่าเป็นภัยต่อเกียรติของสามีคุณ 519 00:36:00,658 --> 00:36:02,201 และสถานการณ์ตอนนี้ของคุณ 520 00:36:02,326 --> 00:36:05,746 นี่เป็นคำขู่ใหม่ หรืออันเก่าล่ะ ฉันชักสับสนแล้วสิ 521 00:36:08,416 --> 00:36:10,209 งั้นผมขอพูดให้ชัดๆ 522 00:36:11,836 --> 00:36:13,963 ที่นี่เป็นเมืองของบริษัท 523 00:36:14,088 --> 00:36:15,882 บริษัทได้สร้างชีวิต 524 00:36:16,007 --> 00:36:20,178 ให้กับคุณและทุกคนในเมืองนี้ 525 00:36:20,303 --> 00:36:22,889 ความจริงเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นที่เหมือง 526 00:36:23,014 --> 00:36:27,018 เป็นสิ่งที่ตัวคุณเอง ไม่อยากให้มันเปิดเผยออกมาหรอก 527 00:36:28,019 --> 00:36:33,274 แต่ผมอาจต้องทำ หากคุณและบิล เอเวอรี่ไม่วางมือ 528 00:36:35,067 --> 00:36:38,237 - คุณหลอกฉัน - นี่ไม่ใช่โป๊กเกอร์นะ อบิเกล 529 00:36:38,362 --> 00:36:41,908 ก็ดี งั้นคุณก็จะรู้ว่าฉันไม่ยอมแพ้ 530 00:36:43,701 --> 00:36:46,454 คุณขู่ฉันไม่ได้อีกแล้ว คุณกาวเวน 531 00:36:50,458 --> 00:36:52,752 ผมขอให้คุณกลับไปเสีย คุณกาวเวน 532 00:36:52,877 --> 00:36:55,087 และขอเตือนอีกทีว่าผมเป็นตำรวจ 533 00:36:55,213 --> 00:36:57,298 ที่มีอำนาจจับคุณได้หากจำเป็น 534 00:37:03,763 --> 00:37:05,181 ด้วยข้อหาอะไรล่ะ 535 00:37:05,306 --> 00:37:08,768 ขัดขวางการสืบสวนและข่มขู่พยาน 536 00:37:15,358 --> 00:37:16,984 ผมจะทำลายคุณแน่ 537 00:37:27,078 --> 00:37:28,871 คุณอยู่นี่เอง 538 00:37:30,998 --> 00:37:32,458 คุณเล็งเป้าได้ดีเสมอเลย 539 00:37:32,583 --> 00:37:35,086 แต่ก็มีบ้างที่พลาด 540 00:37:36,087 --> 00:37:37,588 ตาฉันบ้างนะ 541 00:37:44,262 --> 00:37:45,263 น่าประทับใจนี่ 542 00:37:46,264 --> 00:37:48,432 ผมลืมไปเลยว่าคุณเป็นแม่สาวนักกีฬา 543 00:37:48,557 --> 00:37:50,851 คุณจำครั้งสุดท้ายที่เราไปยิงปืนกันได้ไหม 544 00:37:50,977 --> 00:37:53,646 ที่ฉันชนะคุณ 545 00:37:54,981 --> 00:37:58,484 - ไม่ใช่สักหน่อย - ใช่สิคะ 546 00:38:07,702 --> 00:38:09,996 แล้วเอลิซาเบธยิงปืนไหม 547 00:38:10,121 --> 00:38:13,082 หรือว่าเธออ่านถึงมันแต่ในนิยาย 548 00:38:13,207 --> 00:38:16,502 ถ้าผมไม่รู้จักคุณดี ผมจะบอกว่าคุณอิจฉาเธอนะ 549 00:38:18,796 --> 00:38:20,840 ก็มันจริงนี่ 550 00:38:22,383 --> 00:38:24,593 ที่ฉันอิจฉา 551 00:38:26,345 --> 00:38:28,764 ฉันเคยมีคุณเป็นของฉันคนเดียว 552 00:38:28,889 --> 00:38:31,183 แต่ตอนนี้ฉันต้องแบ่งคุณกับพวกตำรวจ 553 00:38:31,309 --> 00:38:34,103 แล้วยังคุณครูนั่นอีก 554 00:38:35,354 --> 00:38:39,108 แน่นอน ฉันทนเรื่องพวกนี้ได้ชั่วคราวเท่านั้น 555 00:38:39,233 --> 00:38:43,029 - คุณนี่ดื้อจริงๆ - ต้องดื้อสิ ฉันเป็นนักแสดงนี่ 556 00:38:43,154 --> 00:38:46,741 - แต่ในฐานะหญิงสาว ไม่ต้องก็ได้ - ฉันก็อยากให้เป็นอย่างนั้น 557 00:38:49,702 --> 00:38:53,873 ฉันรู้ว่าเราจบกันได้ไม่ดีเท่าไร แต่ครั้งนี้เราจะทำได้ 558 00:38:53,998 --> 00:38:58,210 แจ็ก เรามีอนาคตนะ 559 00:38:58,336 --> 00:39:04,425 มันต้องน่าตื่นเต้น คาดเดาไม่ได้ และสมบูรณ์แบบ 560 00:39:05,718 --> 00:39:07,178 เหมือนที่เราเคยฝันไว้ 561 00:39:09,680 --> 00:39:11,349 ผมเสียใจ โรซี่ 562 00:39:11,474 --> 00:39:14,435 แต่อนาคตที่ผมมองเห็น คือผมกับเอลิซาเบธ 563 00:39:17,063 --> 00:39:20,608 งั้นฉันก็ต้องทำให้คุณเปลี่ยนใจ 564 00:39:20,733 --> 00:39:22,151 คุณรู้จักฉันนี่ แจ็ก 565 00:39:22,276 --> 00:39:27,198 หากฉันตั้งเป้าไปที่ไหน ฉันมักจะได้มันเสมอ 566 00:39:34,246 --> 00:39:37,875 ทำไมความสัมพันธ์ถึงดูซับซ้อนเสมอ 567 00:39:39,502 --> 00:39:43,756 แจ็กบอกว่าเขาแคร์ฉัน และฉันก็เลือกที่จะเชื่อเขา 568 00:39:49,512 --> 00:39:52,473 เขามีใจให้ฉันก่อนที่โรสแมรี่จะมา 569 00:39:52,598 --> 00:39:55,434 และความรู้สึกไม่อาจหายไปเพียงชั่วข้ามคืน 570 00:39:58,312 --> 00:40:02,942 ความรักของเด็กๆ ช่างมีความหวัง และไม่ซับซ้อนเลย 571 00:40:04,568 --> 00:40:07,405 แล้วสิ่งใดกันที่หายไประหว่างทาง 572 00:40:07,530 --> 00:40:09,698 ฉันแค่ขาดความแน่วแน่เท่านั้นเอง 573 00:40:09,824 --> 00:40:11,992 ฉันกล้าพอที่จะมาที่โคล แวลเลย์ 574 00:40:12,118 --> 00:40:16,705 ฉันเอาชนะแม่นักแสดงที่เล่นโยนของ เล่นเปียโน และกระโดดขึ้นม้าได้แน่ 575 00:40:20,167 --> 00:40:23,963 และยิ่งกว่านั้น หากอบิเกลยังมีหวัง หลังจากสิ่งที่เธอเผชิญมา 576 00:40:24,964 --> 00:40:26,340 ฉันก็ทำได้ 577 00:40:36,642 --> 00:40:39,353 ฉันบอกข่าวคุณที่ได้ยินมา เกี่ยวกับเอลิซาเบธหรือยัง 578 00:40:39,478 --> 00:40:42,106 - เรื่องอะไรล่ะ - เธอกำลังจะไป 579 00:40:45,401 --> 00:40:47,403 หมายความว่าไง เธอจะไป 580 00:40:47,528 --> 00:40:50,698 เธอได้รับเสนองานทางตะวันออก 581 00:40:50,823 --> 00:40:54,243 เป็นงานที่มีเกียรติเลยนะ 582 00:40:54,368 --> 00:40:57,872 คงเป็นอะไรที่ยากจะปฏิเสธเลยทีเดียว 583 00:41:08,966 --> 00:41:12,720 บางทีความอิจฉาทำให้ฉันเกรี้ยวกราด 584 00:41:12,845 --> 00:41:14,972 ฉันน่าจะดีกว่านั้น 585 00:41:15,097 --> 00:41:19,226 บางทีเมื่อเวลาผ่านไปเราอาจเป็นเพื่อนกันได้ 586 00:41:20,561 --> 00:41:22,062 หรืออาจจะไม่ 587 00:41:54,595 --> 00:41:55,513 (คำบรรยายโดย จิระวรรธน์ สิริอารีย์)