1 00:00:01,084 --> 00:00:02,711 ความเดิมจากตอนที่แล้ว 2 00:00:02,794 --> 00:00:04,254 ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ คุณเลอโวซ์ 3 00:00:04,337 --> 00:00:06,131 - อะไรดึงดูดคุณมาที่นี่คะ - คู่หมั้นฉันเอง 4 00:00:06,214 --> 00:00:08,675 เธอแทบไม่รู้จักเอลิซาเบธ แทตเชอร์ 5 00:00:08,758 --> 00:00:10,760 นี่คือสงครามนะ ผมเตือนคุณนะ 6 00:00:10,844 --> 00:00:14,431 ฉันได้รับเสนอตำแหน่งครูอันทรงเกียรติที่บ้านฉัน 7 00:00:14,514 --> 00:00:16,349 ผมจะอยู่ที่นี่ นี่เป็นที่ของผม 8 00:00:24,274 --> 00:00:26,776 จริงหรือที่คุณจะรับตำแหน่งครู ทางแถบตะวันออก 9 00:00:30,238 --> 00:00:34,200 - ข่าวในเมืองนี้แพร่เร็ว - ฉันก็แค่ได้ข้อเสนอมา ก็แค่นั้น 10 00:00:34,784 --> 00:00:37,037 ครอบครัวเป็นคนจัดการ พวกเขาแค่เป็นห่วงฉัน 11 00:00:37,162 --> 00:00:40,498 นั่นก็เข้าใจได้ ถ้าดูจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไปแล้ว 12 00:00:41,332 --> 00:00:42,709 และกำลังเกิดขึ้นอยู่ 13 00:00:45,628 --> 00:00:47,046 ฉันคิดเรื่องนี้หนักมาก 14 00:00:47,964 --> 00:00:50,341 คุณกับโรสแมรี่ พวกคุณมีอดีตกัน 15 00:00:52,218 --> 00:00:54,429 - พวกคุณมีอะไรหลายอย่างเหมือนๆ กัน - นั่นไม่จริงเลย 16 00:00:56,097 --> 00:00:58,183 - จากที่ฉันเห็นมันเป็นแบบนั้น - เอลิซาเบธ 17 00:00:58,308 --> 00:01:01,144 ผู้ชายไม่ได้ขอผู้หญิงแต่งงาน แล้วจะให้มันจบลงง่ายๆ 18 00:01:02,979 --> 00:01:07,108 ฉะนั้นคุณต้องคิดให้หนัก เรื่องความรู้สึกของคุณ 19 00:01:07,942 --> 00:01:10,278 ก่อนที่จะตัดสินใจอะไร ที่อาจเสียใจภายหลัง 20 00:01:11,279 --> 00:01:12,906 ถ้าคุณต้องการอย่างนั้น ผมจะทำ 21 00:01:15,241 --> 00:01:16,367 ใช่ค่ะ 22 00:01:18,828 --> 00:01:19,829 นั่นปลาหมึกเหรอ 23 00:01:22,582 --> 00:01:25,001 - ดาวหางต่างหาก - ดาวหางงั้นหรือ 24 00:01:27,045 --> 00:01:27,879 ขอผมลองวาดนะ 25 00:01:31,132 --> 00:01:32,342 ไหนดูซิ 26 00:01:34,010 --> 00:01:35,303 นี่คุณ 27 00:01:36,638 --> 00:01:39,808 ดาวหางต้องมีหางใช่ไหม 28 00:01:39,933 --> 00:01:42,435 จริงๆ แล้วมันคือสสารที่ระเหยกับฝุ่นต่างหาก 29 00:01:44,062 --> 00:01:45,271 เรียกมันว่าหางแล้วกัน 30 00:01:46,064 --> 00:01:48,149 ขอบคุณค่ะ คุณแวน โกะ 31 00:01:57,033 --> 00:01:58,701 ผมวาดกลุ่มดาวให้ด้วยก็ได้นะ 32 00:01:58,827 --> 00:02:01,287 งั้นช่วยเอาคุณตำรวจออกไป ก่อนที่นักเรียนฉันจะมาถึงดีกว่า 33 00:02:01,412 --> 00:02:03,331 เพื่อที่คุณจะได้หน้า จากการวาดของผมน่ะหรือ 34 00:02:06,459 --> 00:02:08,253 อรุณสวัสดิ์เด็กๆ 35 00:02:08,378 --> 00:02:11,673 อย่าลืมชื่นชมผลงานของนายตำรวจแจ็ก ก่อนไปนั่งที่ด้วยนะจ๊ะ 36 00:02:11,798 --> 00:02:13,383 เขาชอบให้ชมน่ะ 37 00:02:13,508 --> 00:02:17,554 ซึ่งไม่เหมือนคุณแทตเชอร์ ที่ไม่ถูกใจคำชมเอาเสียเลย 38 00:02:17,679 --> 00:02:19,097 แม้ว่าเธอจะสมควรได้รับมัน 39 00:02:21,599 --> 00:02:23,434 โรงเรียนเริ่มแล้ว คุณธอร์นตัน 40 00:02:23,560 --> 00:02:25,186 หากคุณอยากจะพูด 41 00:02:25,311 --> 00:02:27,981 กรุณายกมือก่อนเหมือนเด็กๆ ทุกคน 42 00:02:34,028 --> 00:02:36,197 - งั้นผมขอตัวนะครับ - เชิญค่ะ 43 00:02:37,031 --> 00:02:38,366 ขอบคุณครับ คุณแทตเชอร์ 44 00:02:46,749 --> 00:02:48,585 เอาละ เราเริ่มกันเลยดีไหม 45 00:02:48,710 --> 00:02:51,337 - ค่ะ - ครับ 46 00:02:51,462 --> 00:02:53,548 หากเรานึกถึงดาราศาสตร์ 47 00:02:53,673 --> 00:02:57,385 เราจะนึกถึงดาวเคราะห์และดวงดาว และสิ่งที่อยู่ไกลๆ 48 00:02:57,510 --> 00:03:02,432 แต่ทุกๆ 75 ปี จะมีสิ่งที่พิเศษ ผ่านมาบนท้องฟ้ายามค่ำคืน 49 00:03:02,557 --> 00:03:04,934 มันเรียกว่าดาวหางฮัลเลย์ 50 00:03:05,894 --> 00:03:08,396 และอีกไม่นาน เราจะสามารถมองไปบนท้องฟ้า 51 00:03:08,521 --> 00:03:12,025 และเห็นดาวหางไฟพาดผ่านเหนือ โคล แวลเลย์ ขณะมันโคจรรอบดวงอาทิตย์ 52 00:03:13,693 --> 00:03:15,028 แล้วเราควรจะรู้ได้ยังไงว่าควรมองเมื่อไร 53 00:03:15,111 --> 00:03:17,447 เราไม่รู้แน่ชัดหรอกจ้ะ 54 00:03:17,572 --> 00:03:20,116 ดาวหางไม่เหมือนรถม้าโดยสาร ที่จะมาตามตารางเวลา 55 00:03:20,241 --> 00:03:24,162 ฉะนั้นฉันแนะนำให้ทุกคนคอยจับตาดูไว้ ซึ่งแปลว่า 56 00:03:24,287 --> 00:03:27,832 ทุกคืน ก่อนทุกคนไปนอน ฉันอยากให้ทุกคนมองท้องฟ้า 57 00:03:27,957 --> 00:03:29,626 ไปทางภูเขา 58 00:03:31,794 --> 00:03:33,796 พ่อหนูจะเห็นมันจากบนสวรรค์ไหมคะ 59 00:03:37,592 --> 00:03:40,261 - ฉันแน่ใจว่าเขาต้องเห็นจ้ะ - แล้วพ่อคนอื่นๆ ล่ะคะ 60 00:03:40,386 --> 00:03:41,304 พวกเขาจะเห็นไหม 61 00:03:41,429 --> 00:03:45,600 คนที่เรารักที่จากไปแล้ว ต่างเฝ้ามองดูพวกเราเสมอ 62 00:03:45,725 --> 00:03:47,685 เฉกเช่นเดียวกับพระเจ้า 63 00:03:47,810 --> 00:03:52,815 เราจะรู้สึกได้จากรอบตัวเรา ทั้งความรักและการชี้นำ 64 00:03:53,816 --> 00:03:55,026 นั่นเป็นสิ่งที่จะไม่เปลี่ยนแปลง 65 00:03:57,904 --> 00:04:01,032 เด็กๆ กลับมาเรื่องท้องฟ้ากันดีกว่า 66 00:04:02,951 --> 00:04:06,246 ลองนึกถึงช่วงเวลา 67 00:04:06,371 --> 00:04:09,916 ที่ผู้ชายจะสามารถเดินทางไปอวกาศได้สิ 68 00:04:10,041 --> 00:04:11,084 ทำไมไม่เป็นผู้หญิงล่ะ 69 00:04:13,503 --> 00:04:16,047 ขออภัยที่มาขัดจังหวะ ฉันนอนเพลินไปหน่อย 70 00:04:16,214 --> 00:04:22,387 ตายจริง ฉันจำไม่ได้เลยว่า เคยเห็นผู้ชมหน้าเศร้าๆ ครั้งสุดท้ายเมื่อไร 71 00:04:22,512 --> 00:04:25,056 - พวกเขาไม่ใช่ผู้ชม คุณเลอโวซ์ - งั้นเป็นใครกันล่ะ 72 00:04:26,224 --> 00:04:27,225 ที่นี่เป็นห้องเรียน 73 00:04:28,101 --> 00:04:30,270 แล้วใครบอกกัน ว่าคุณครูจะให้ความบันเทิงไม่ได้ 74 00:04:31,646 --> 00:04:35,400 ตอนนี้คุณจะเล่นเป็นครู นอกเหนือจากอาชีพอื่นๆ ของคุณหรือ 75 00:04:35,525 --> 00:04:39,112 ฉันก็เคยสอนดนตรีในนิวยอร์กมานะ 76 00:04:39,237 --> 00:04:41,698 นิวยอร์ก ที่นั่นเป็นยังไงคะ 77 00:04:41,823 --> 00:04:48,371 ในยามเย็น ที่ไทม์ สแควร์ จะเต็มไปด้วยเสียงดนตรีและแสงไฟ 78 00:04:48,496 --> 00:04:50,623 และผู้คน แม้แต่ตอนเที่ยงคืน 79 00:04:51,374 --> 00:04:56,129 และตึกก็มีแต่สูงๆ แทบจะแตะท้องฟ้าได้เลย 80 00:04:56,254 --> 00:04:58,464 ซึ่งเป็นเรื่องที่เรากำลังเรียนกันเลย 81 00:04:58,589 --> 00:05:01,217 ท้องฟ้า และเราควรกลับเข้าสู่บทเรียนกัน 82 00:05:02,802 --> 00:05:06,306 แต่ฉันกำลังจะเล่าเรื่องเกาะโคนีย์ ให้พวกเขาฟังเลย 83 00:05:06,431 --> 00:05:08,182 - เล่าเลยค่ะ - ใช่ค่ะ 84 00:05:08,308 --> 00:05:11,311 เล่าเลยๆ 85 00:05:11,978 --> 00:05:15,815 - คุณแทตเชอร์ - ได้โปรดนะคะ ครูแทตเชอร์ 86 00:05:15,940 --> 00:05:18,192 - เล่าเรื่องเกาะโคนีย์สิคะ - ใช่ ผมก็อยากฟังครับ 87 00:05:30,788 --> 00:05:35,168 - ฉันรู้สึกเหมือนถูกแทนที่เลย - เป็นไปไม่ได้หรอก 88 00:05:35,293 --> 00:05:38,880 ฉันกลัวว่าดาวหางฮัลเลย์ จะสู้ดาวหางโรสแมรี่ไม่ได้ด้วยซ้ำ 89 00:05:39,005 --> 00:05:40,715 แล้วดาวหางไม่สลายไปหรือ 90 00:05:40,840 --> 00:05:43,843 แต่หลังจากที่เผาไหม้ทุกอย่าง ระหว่างทางหมดแล้ว 91 00:05:45,011 --> 00:05:46,971 พอพูดถึงความร้อนแรง 92 00:05:47,096 --> 00:05:50,475 ฉันคิดไปเองหรือว่าช่วงนี้คุณสวยขึ้นกันคะ 93 00:05:50,600 --> 00:05:54,562 คุณคิดไปเอง บวกกับเครื่องสำอางนิดหน่อย 94 00:05:54,687 --> 00:05:59,400 ทั้งทรงผม ทั้งชุดนี่ แล้วยังดอกไม้ในคาเฟ่อีก 95 00:05:59,525 --> 00:06:00,693 ของขวัญจากบิลน่ะ 96 00:06:00,818 --> 00:06:04,280 เขามาที่คาเฟ่บ่อยๆ เลยคิดว่ามันน่าจะทำให้คาเฟ่สดใสขึ้น 97 00:06:04,405 --> 00:06:06,407 ต้องเป็นเพราะเหตุผลนั้นแน่ค่ะ 98 00:06:07,241 --> 00:06:11,454 บางทีคุณไม่เพียงแต่ไว้อาลัยกับอดีต แต่ยังมุ่งหวังถึงอนาคตได้ด้วยนะคะ 99 00:06:11,579 --> 00:06:15,541 ก็อาจจะ แต่เราต้องไม่ลืมว่าเขามาที่นี่ทำไม 100 00:06:17,376 --> 00:06:19,337 - ไวแอต - สวัสดีครับ คุณแทตเชอร์ 101 00:06:19,462 --> 00:06:20,671 - คุณนายสแตนตัน - สวัสดี ไวแอต 102 00:06:20,797 --> 00:06:24,133 - ทำงานวันอาทิตย์ด้วยหรือ - ครอบครัวผมต้องการเงินน่ะครับ 103 00:06:24,258 --> 00:06:26,094 ผมเข้ากะแทนเวนเดล แบ็กคัส 104 00:06:26,219 --> 00:06:28,262 - เขาไม่สบาย - เธอใจดีมากเลย 105 00:06:28,387 --> 00:06:31,808 อากาศข้างล่างนั่นทำให้หายใจลำบาก สำหรับคนอายุมาก 106 00:06:32,391 --> 00:06:35,937 - ผมเอาหนังสือมาคืนก่อนจะไปเข้ากะครับ - ขอบใจจ้ะ อยากได้เพิ่มไหม 107 00:06:36,062 --> 00:06:37,897 ช่วงนี้ผมไม่ค่อยมีเวลาเลยครับ 108 00:06:39,273 --> 00:06:42,151 งั้นถ้าว่างเมื่อไร ก็มาที่ห้องสมุดฉันได้เสมอนะ 109 00:06:42,276 --> 00:06:43,903 ขอบคุณครับ 110 00:06:52,703 --> 00:06:55,873 เศษพวกนี้มาจากจุดที่เกิดระเบิด 111 00:06:55,998 --> 00:06:59,043 เศษไหม้พวกนี้แสดงให้เห็นว่า ระดับก๊าซมีเทนมากเกินไป 112 00:06:59,168 --> 00:07:01,921 งั้นก็หมายความว่าคนเหล่านั้น ถูกส่งเข้าไปตาย 113 00:07:02,046 --> 00:07:03,381 ดูเหมือนจะเป็นแบบนั้น 114 00:07:04,757 --> 00:07:08,761 ต้องขอบคุณทุกท่านที่มา ในบ่ายวันอาทิตย์อย่างนี้ 115 00:07:08,886 --> 00:07:11,764 เราก็อยากรู้ว่าคุณเรียกพวกเรา มาที่นี่ทำไม คุณมิลเลอร์ 116 00:07:11,889 --> 00:07:12,890 ครับ 117 00:07:14,308 --> 00:07:17,895 ตอนที่ผมเสียขาไป ผมนึกว่าผมหมดแล้วทุกอย่าง 118 00:07:19,439 --> 00:07:22,358 แต่สิ่งที่ผมสูญเสียจริงๆ แล้วคือจิตวิญญาณ 119 00:07:23,568 --> 00:07:25,695 ตอนนี้ผมทำงานในเหมืองไม่ได้อีกแล้ว 120 00:07:25,820 --> 00:07:29,824 แต่ผมเชื่อว่า ผมได้พบวิธีที่ตัวเองจะทำประโยชน์ได้ 121 00:07:31,033 --> 00:07:35,204 พวกคุณบางคนอาจจะรู้ ว่าผมเคยใช้ค้อนกับตะปูได้ดี 122 00:07:35,329 --> 00:07:41,335 ผมเลยถือโอกาสวาดแบบขึ้นมา 123 00:07:41,461 --> 00:07:44,255 เป็นแบบของโบสถ์และโรงเรียน 124 00:07:47,175 --> 00:07:51,304 ทีนี้ถ้าเราช่วยกันระดมทุนเพื่อหาซื้ออุปกรณ์ 125 00:07:51,429 --> 00:07:55,141 ผมจะได้สร้างมัน และทำให้โคล แวลเลย์ กลับไปเป็นเหมือนเดิม 126 00:07:55,933 --> 00:08:00,938 เมืองที่โบสถ์และโรงเรียน ไม่ได้อยู่ในร้านเหล้า 127 00:08:05,568 --> 00:08:07,028 มันเป็นความคิดที่ยอดเยี่ยมมาก 128 00:08:08,446 --> 00:08:12,283 แต่ฉันเกรงว่าพวกเราไม่มีเงินหรอก 129 00:08:12,408 --> 00:08:13,493 ฉันคนหนึ่งล่ะ 130 00:08:13,618 --> 00:08:16,913 ผมเข้าใจ ที่ทุกคนอาจกำลังลำบาก 131 00:08:17,038 --> 00:08:19,248 แต่เราต้องเริ่มทำอะไรสักอย่าง 132 00:08:20,458 --> 00:08:23,336 ผมคิดว่าแผนของคุณมิลเลอร์ เป็นสิ่งที่เมืองนี้ต้องการ 133 00:08:26,297 --> 00:08:28,841 และผมมั่นใจว่าบริษัท 134 00:08:29,634 --> 00:08:31,594 มีความยินดีที่จะบริจาคเงินให้ 135 00:08:32,345 --> 00:08:34,138 คุณช่างเอื้อเฟื้อจริงๆ คุณกาวเวน 136 00:08:34,263 --> 00:08:38,434 ขอบคุณครับ คุณนายแรมซีย์ แต่ความเอื้อเฟื้อจริงๆ 137 00:08:38,976 --> 00:08:42,813 คือการบริจาคเงินทั้งหมด และจ่ายเป็นค่าแรงของคุณมิลเลอร์ได้ 138 00:08:42,939 --> 00:08:46,192 แต่น่าเสียดาย ที่เงินสำรองของเรา 139 00:08:46,317 --> 00:08:49,153 ต้องเอาไปใช้ต่อสู้คดีเล็กน้อยนี่ 140 00:08:51,447 --> 00:08:55,409 ไม่มีคดีไหนเล็กน้อยหรอก หากคน 46 คนต้องตาย 141 00:08:58,287 --> 00:08:59,997 เป็นโศกนาฏกรรมอันน่าเศร้า 142 00:09:00,122 --> 00:09:02,166 แต่ผมก็ต้องถามตัวเอง 143 00:09:02,291 --> 00:09:04,877 ว่าการสืบสวนของคุณเอเวอรี่ จะมีการเอนเอียงหรือเปล่า 144 00:09:06,379 --> 00:09:07,755 ดูจากความสัมพันธ์ของพวกคุณ 145 00:09:09,674 --> 00:09:12,176 คำปรามาสของคุณหรือเงินของคุณ ทำให้ฉันเงียบไม่ได้หรอก 146 00:09:14,804 --> 00:09:19,100 เราอยากจะสร้างเมืองของเรา ด้วยเงินสินบนงั้นหรือ 147 00:09:19,934 --> 00:09:24,564 หากเรารับเงินของเขา บริษัทก็จะเป็นเจ้าของเรามากกว่านี้อีก 148 00:09:24,689 --> 00:09:26,566 แต่บริษัทก็เป็นเจ้าของเราอยู่แล้ว อบิเกล 149 00:09:26,691 --> 00:09:31,112 ทั้งบ้านที่เราอยู่ ถนนที่เราเดิน แม้แต่คาเฟ่ของคุณ 150 00:09:31,237 --> 00:09:33,698 อย่างน้อยเราจะได้มีสถานที่ให้เราได้บูชา 151 00:09:33,823 --> 00:09:35,491 และมีโรงเรียนเป็นหลักเป็นแหล่ง 152 00:09:35,616 --> 00:09:37,994 โดยไม่ต้องมีคนงานเหมือง เดินผ่านไปมาตลอด 153 00:09:39,328 --> 00:09:41,080 ฉันเชื่อว่าเด็กๆ เรียนที่ไหนก็ได้ 154 00:09:41,205 --> 00:09:43,833 ไม่ว่าจะเป็นโรงเรียนหรือโรงเหล้า 155 00:09:43,958 --> 00:09:45,960 อับราฮัม ลินคอล์นยังเรียนในกระท่อมไม้เลย 156 00:09:46,711 --> 00:09:49,005 น่าเสียดาย ครูที่มาแทนคุณอาจไม่เห็นด้วย 157 00:09:49,130 --> 00:09:52,925 - ครูมาแทน - ผมเดาเอาน่ะ 158 00:09:53,050 --> 00:09:54,051 เพราะว่าคุณกำลังจะไปนี่ 159 00:09:55,595 --> 00:09:58,139 - เป็นความจริงหรือ - คุณแทตเชอร์ อย่าไปเลย 160 00:09:58,264 --> 00:10:00,391 ไม่นะ ไม่ใช่ 161 00:10:00,516 --> 00:10:03,686 ก็จริงที่ฉันได้รับข้อเสนอเรื่องงาน แต่ฉันยังไม่ 162 00:10:03,811 --> 00:10:05,563 คุณคิดจะบอกเราเมื่อไรกัน 163 00:10:05,688 --> 00:10:08,316 - ก็ไม่คิดจะบอกไง - แล้วใครจะสอนพวกเราล่ะ 164 00:10:08,441 --> 00:10:11,193 เจมส์ ได้โปรด ฉันยังไม่ได้ตัดสินใจ 165 00:10:11,319 --> 00:10:14,572 คุณเพิ่งมาได้ไม่นานเอง ไหนบอกว่าจะอยู่ดูดาวหางกับเรา 166 00:10:14,697 --> 00:10:17,158 - ฉันอยู่แน่ เจมส์ - ผมไม่อยากให้คุณไป 167 00:10:48,773 --> 00:10:51,317 - บิล คุณเป็นอะไร - เกิดอะไรขึ้น 168 00:10:51,442 --> 00:10:54,236 เจอพวกดักทำร้ายที่เหมืองน่ะ 169 00:10:54,362 --> 00:10:56,197 พวกมันเอาอุปกรณ์ตรวจสอบ กับหลักฐานไปหมดเลย 170 00:10:56,322 --> 00:10:57,740 คุณเห็นหน้าพวกมันไหม 171 00:10:57,865 --> 00:11:00,201 - พวกมันใส่หน้ากาก - โอเค 172 00:11:00,326 --> 00:11:02,078 - คุณดูแลเขาทีนะ - ได้ 173 00:11:02,203 --> 00:11:04,997 - ผมจะไปด้วย - ผมไม่ให้คุณไป 174 00:11:05,122 --> 00:11:06,749 ผมยศสูงกว่าคุณนะ 175 00:11:07,667 --> 00:11:11,045 ผมจะเขียนไว้ในรายงานแล้วกัน 176 00:11:13,631 --> 00:11:17,551 แผลหลังหูคุณดูจะลึกนะ คงต้องเย็บแล้วล่ะ 177 00:11:17,676 --> 00:11:21,889 แผลยาวขนาดที่คุณต้องกังวลเลยสินะ 178 00:11:22,014 --> 00:11:25,393 - คุณใช้เข็มเก่งหรือเปล่า - ฉันเย็บผ้าม่านเองนะ 179 00:11:26,394 --> 00:11:28,229 แล้วเย็บคนล่ะ 180 00:11:30,022 --> 00:11:31,982 เดี๋ยวคงได้รู้กัน 181 00:11:34,944 --> 00:11:35,945 ฉันไปเอาอุปกรณ์ก่อนนะ 182 00:11:40,032 --> 00:11:41,242 แจ็ก 183 00:11:45,371 --> 00:11:48,249 แกเองเหรอ น่าตื่นเต้นจัง 184 00:11:48,874 --> 00:11:51,252 แกต้องทำตัวให้ชินกับฉันนะ 185 00:11:55,673 --> 00:11:58,509 ก็ได้ ตามใจแล้วกัน 186 00:12:13,274 --> 00:12:19,113 ส่วนเธอก็ต้องทำตัวให้ชินกับฉันเหมือนกันนะ 187 00:12:35,880 --> 00:12:37,173 แจ็ก 188 00:12:38,090 --> 00:12:41,177 - เจอพวกเขาไหม - ตามรอยยากมาก 189 00:12:41,302 --> 00:12:43,345 มันมืดเกินไป 190 00:12:44,638 --> 00:12:48,559 - ฉันดีใจที่คุณกลับมาอย่างปลอดภัย - คุณเป็นห่วงผมล่ะสิ 191 00:12:49,310 --> 00:12:50,311 เปล่า 192 00:12:50,436 --> 00:12:53,147 แต่คุณก็ออกมารอข้างนอกดึกๆ 193 00:12:54,398 --> 00:12:59,528 ถ้าจะรู้ให้ได้ ฉันมาดูดาวหางฮัลเลย์ต่างหาก 194 00:12:59,653 --> 00:13:01,405 ดาวหางฮัลเลย์สินะ 195 00:13:02,531 --> 00:13:04,575 รู้ไหมว่าผมได้ยินคุณอ้างแบบนี้กี่ครั้งแล้ว 196 00:13:10,664 --> 00:13:13,125 - ฉันก็อาจเป็นห่วงนิดๆ - แค่นิดเดียว 197 00:13:13,250 --> 00:13:14,460 เดี๋ยวเถอะ 198 00:13:18,297 --> 00:13:20,674 ผมได้ข่าวเรื่องที่เกิดขึ้นตอนประชุมหมู่บ้าน 199 00:13:21,675 --> 00:13:24,345 - ผมเสียใจ - ขอบคุณค่ะ 200 00:13:25,221 --> 00:13:26,805 ผมอยากให้คุณรู้ไว้ 201 00:13:28,307 --> 00:13:32,061 ไม่ว่าคุณจะตัดสินใจยังไง ผมก็สนับสนุน 202 00:13:32,853 --> 00:13:37,650 คุณควรได้สอนในโรงเรียนจริงๆ เอลิซาเบธ ไม่ใช่ในร้านเหล้า 203 00:13:38,567 --> 00:13:42,446 แต่ผมเชื่อว่าอีกไม่นาน เราจะมีโรงเรียนจริงๆ ที่นี่ 204 00:13:43,489 --> 00:13:45,366 โรงเรียนไม่สำคัญกับฉันหรอก 205 00:13:45,491 --> 00:13:46,492 แต่เป็นพวกเด็กๆ 206 00:13:49,912 --> 00:13:51,247 เมืองนี้ต้องการคุณ เอลิซาเบธ 207 00:13:54,542 --> 00:13:55,584 ไม่ใช่แค่เมืองอย่างเดียวด้วย 208 00:14:03,467 --> 00:14:07,304 มันดึกแล้ว ฉันควรเข้าไปดีกว่า 209 00:14:08,973 --> 00:14:10,099 ครับ 210 00:14:27,199 --> 00:14:29,535 - อรุณสวัสดิ์ ไวแอต - อรุณสวัสดิ์ครับ คุณแทตเชอร์ 211 00:14:29,660 --> 00:14:32,329 - มีเวลาสักครู่ไหมครับ - แน่นอนจ้ะ 212 00:14:32,454 --> 00:14:34,582 ผมมีอะไรจะให้คุณดู 213 00:14:36,292 --> 00:14:39,086 มันทำงานยังไง 214 00:14:42,590 --> 00:14:43,674 โอ พระเจ้า 215 00:14:49,179 --> 00:14:51,056 มันยอดเยี่ยมไปเลย เธอไปเอามาจากไหน 216 00:14:52,474 --> 00:14:53,475 ผมสร้างมันขึ้นมา 217 00:14:54,351 --> 00:14:55,352 เธอทำงั้นหรือ 218 00:14:56,437 --> 00:15:00,482 ผมได้ไอเดียมาจากหนังสือฟิสิกส์ของคุณ และเครื่องเล่นจานเสียง 219 00:15:00,608 --> 00:15:03,027 ถ้าผมสร้างขนาดที่ใหญ่ขึ้นได้ 220 00:15:03,152 --> 00:15:04,987 มันจะช่วยเรื่องการถ่ายเทอากาศ ในเหมืองได้ 221 00:15:05,112 --> 00:15:06,739 ช่วยให้ทุกคนหายใจดีขึ้น 222 00:15:06,864 --> 00:15:10,576 บางทีมันอาจป้องกันภัยได้ ด้วยการระบายฝุ่นและแก๊สออกไป 223 00:15:10,701 --> 00:15:14,288 ใบพัดทำจากไม้ด้วย ไม่เกิดประกายไฟแน่นอน 224 00:15:15,372 --> 00:15:17,625 ฉันมองเธอไม่ผิดจริงๆ ใช่ไหมเนี่ย 225 00:15:17,750 --> 00:15:20,586 เธอเป็นเด็กหนุ่มที่พิเศษมากนะรู้ไหม 226 00:15:20,711 --> 00:15:23,297 - แล้วได้ให้ใครดูอีกไหม - แค่แม่ผมคนเดียว 227 00:15:24,423 --> 00:15:25,758 เธอร้องไห้เลย 228 00:15:25,883 --> 00:15:27,843 - เธอไม่พอใจเหรอ - เปล่าครับ 229 00:15:27,968 --> 00:15:29,303 มีความสุขต่างหาก ประหลาดดีนะครับ 230 00:15:31,722 --> 00:15:36,268 บางครั้งผู้หญิงเรา ก็ร้องไห้เวลามีความสุข 231 00:15:36,393 --> 00:15:38,103 บางครั้งก็ร้องไห้เพราะเศร้า 232 00:15:38,228 --> 00:15:40,606 และบางครั้งก็ร้องโดยไม่มีเหตุผล 233 00:15:40,731 --> 00:15:44,818 การร้องไห้อาจหมายถึงดี หรือไม่ดี หรือไม่มีความหมายเลยงั้นหรือครับ 234 00:15:44,944 --> 00:15:45,903 ใช่แล้วจ้ะ 235 00:15:47,071 --> 00:15:49,448 ผมอาจเข้าใจวิทยาศาสตร์ได้ดี แต่ผมไม่เคยเข้าใจผู้หญิงเลย 236 00:15:51,158 --> 00:15:53,869 ฉันคิดว่าผู้ชายส่วนใหญ่ก็คิดเหมือนเธอ 237 00:15:53,994 --> 00:15:55,412 เอาละ ถ้าเธออนุญาต 238 00:15:55,537 --> 00:15:58,499 ฉันอยากโทรเลขถึงทนายพ่อฉัน ให้จัดการเรื่องสิทธิบัตรให้พัดลมเธอ 239 00:15:58,624 --> 00:16:00,542 เธอจะทิ้งมันไว้ที่นี่ได้ไหม 240 00:16:00,668 --> 00:16:03,462 คุณตำรวจจะได้ถ่ายรูปมันได้ 241 00:16:03,921 --> 00:16:05,839 ขอบคุณครับ คุณแทตเชอร์ 242 00:16:14,473 --> 00:16:16,225 รอยยิ้มหมายถึงเรื่องดีเสมอจ้ะ 243 00:16:21,647 --> 00:16:23,357 เดี๋ยวฉันขอตรวจดูก่อน 244 00:16:27,152 --> 00:16:28,821 ซ่อนตัวหลังโต๊ะทำงานหรือไง 245 00:16:34,326 --> 00:16:36,578 คุณเอเวอรี่ 246 00:16:37,579 --> 00:16:39,832 ดูเหมือนคุณจะบาดเจ็บนะ 247 00:16:39,957 --> 00:16:41,917 อย่าทำเป็นประหลาดใจไปหน่อยเลย 248 00:16:42,042 --> 00:16:44,253 ผมจะมาบอกว่า คำขู่ของคุณหยุดผมไม่ได้หรอก 249 00:16:44,378 --> 00:16:46,005 ผมก็ไม่ประหลาดใจหรอก 250 00:16:46,130 --> 00:16:49,675 นั่นเป็นข้อกล่าวหา โดยไม่มีหลักฐานอีกหรือเปล่า 251 00:16:49,800 --> 00:16:51,010 แล้วครั้งนี้ผมทำผิดอะไรอีกล่ะ 252 00:16:51,135 --> 00:16:55,264 ถ้าผมคิดไม่ผิด ทำร้ายร่างกายและปล้นโดยสมุนของคุณ 253 00:16:55,389 --> 00:16:57,474 ผมไม่มีสมุนสักหน่อย 254 00:16:57,599 --> 00:16:59,601 และผมก็ไม่ได้ควบคุมคนในเมืองนี้ด้วย 255 00:16:59,727 --> 00:17:00,853 ผมไม่คิดอย่างนั้นนะ 256 00:17:00,978 --> 00:17:04,356 ถ้าคุณปิดเหมือง คนที่นี่ก็ไม่ได้ค่าจ้าง 257 00:17:04,481 --> 00:17:05,691 และถ้าไม่ได้ค่าจ้าง 258 00:17:05,816 --> 00:17:08,652 ภรรยาพวกเขาก็ไม่มีเงินหาซื้ออาหาร 259 00:17:08,777 --> 00:17:11,447 นั่นเป็นแรงจูงใจที่มากพอ สำหรับคนมากมายในเมืองนี้ 260 00:17:11,572 --> 00:17:12,781 ที่อยากให้คุณไป 261 00:17:12,906 --> 00:17:15,367 ผมรู้ว่าเป็นฝีมือคุณ และผมจะพิสูจน์มัน 262 00:17:15,492 --> 00:17:18,787 เหมือนกับที่ผมจะพิสูจน์ ว่าคุณรู้อยู่แล้วทางเดินนั่นไม่ปลอดภัย 263 00:17:18,912 --> 00:17:21,248 ก็จะเหมือนเปิดกระป๋องแล้วเจอหนอนน่ะสิ 264 00:17:21,373 --> 00:17:24,793 ผมชอบหนอนนะ เอาไว้ตกปลา 265 00:17:24,918 --> 00:17:27,337 เพราะผมรู้สึกว่าผมกำลังจะได้ปลาตัวใหญ่ 266 00:17:27,463 --> 00:17:29,673 งั้นก็ขอให้โชคดีแล้วกัน 267 00:17:30,924 --> 00:17:32,760 เพราะผมรู้สึกว่าสิ่งที่คุณกำลังทำ 268 00:17:32,885 --> 00:17:34,845 จะทำให้อบิเกลเจ็บปวดมากกว่าเดิม 269 00:17:36,513 --> 00:17:39,683 ผู้คนในเมืองนี้ พวกเขาดูจะชอบเธอไม่น้อย 270 00:17:39,808 --> 00:17:43,228 ผมคนหนึ่งล่ะ ที่ไม่อยากให้มันเปลี่ยนแปลง แล้วคุณล่ะ 271 00:17:46,148 --> 00:17:48,192 คุณควรระวังตัวไว้ให้ดีๆ นะ กาวเวน 272 00:17:48,317 --> 00:17:51,445 หากคุณไม่คิดจะจับคุณกาวเวน ผมแนะนำว่าคุณควรปล่อยเขาเสีย 273 00:17:53,113 --> 00:17:55,032 ก็เห็นได้ชัด ว่าคุณมีลูกสมุน 274 00:18:07,878 --> 00:18:10,923 พวกคุณบอกผมทีสิ นั่นรองเท้าบูตแบบมาตรฐานเหรอ 275 00:18:11,757 --> 00:18:13,550 สำหรับงานรักษาความปลอดภัย 276 00:18:28,732 --> 00:18:31,819 ขอบคุณค่ะ ขอบคุณทุกท่านจริงๆ 277 00:18:32,861 --> 00:18:34,905 มีใครจะขอเพลงไหมคะ 278 00:18:37,908 --> 00:18:40,744 งั้นฉันขอเล่นเพลงเพลงหนึ่ง 279 00:18:40,869 --> 00:18:43,664 ที่ถูกเล่นตอนที่ฉันถูกขอแต่งงาน 280 00:18:43,789 --> 00:18:45,874 โดยชายที่ฉันเคยรัก 281 00:18:47,292 --> 00:18:48,293 และก็ยังรัก 282 00:18:58,303 --> 00:19:02,224 คุณทำให้ฉันรัก 283 00:19:02,349 --> 00:19:07,229 ซึ่งฉันไม่เคยต้องการ ซึ่งฉันไม่เคยต้องการ 284 00:19:07,354 --> 00:19:11,859 คุณทำให้ฉันต้องการคุณ 285 00:19:11,984 --> 00:19:16,572 คุณรู้มาโดยตลอด และฉันก็รู้ว่าคุณรู้ 286 00:19:16,697 --> 00:19:21,285 คุณทำให้ฉันมีความสุข 287 00:19:21,410 --> 00:19:24,371 ทำให้ฉันเปรมปรีดิ์ 288 00:19:25,789 --> 00:19:29,501 แต่มีหลายๆ ครา 289 00:19:29,626 --> 00:19:34,882 ที่คุณทำฉันปวดอุรา 290 00:20:05,120 --> 00:20:06,288 คุณไม่ชอบเพลงหรือ 291 00:20:09,791 --> 00:20:11,043 ก็เคยชอบ 292 00:20:12,461 --> 00:20:14,046 ตอนที่มันมีความหมาย 293 00:20:23,013 --> 00:20:26,099 - เราต้องคุยกัน - ฉันก็อยากคุย 294 00:20:26,225 --> 00:20:28,518 เรื่องเอลิซาเบธ 295 00:20:28,644 --> 00:20:32,189 หรือไม่เราแค่นั่งกันเงียบๆ ก็ได้ 296 00:20:35,901 --> 00:20:39,613 ผมได้ใช้เวลาพิจารณาตัวเอง 297 00:20:41,073 --> 00:20:45,202 และก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าการที่คุณมา ทำให้ผมสับสนมาก 298 00:20:47,204 --> 00:20:48,956 คุณไม่ธรรมดาเลย โรซี่ 299 00:20:50,040 --> 00:20:53,210 ครั้งหนึ่งคุณเคยเป็นผู้หญิงที่ผมใฝ่หา ผมก็เดาว่าคงเป็นเรื่องปกติ 300 00:20:54,711 --> 00:20:57,422 ที่ความทรงจำเก่าๆ จะหวนกลับมา 301 00:20:59,258 --> 00:21:00,968 แต่เอลิซาเบธกับผม เรามีความสัมพันธ์กัน 302 00:21:01,093 --> 00:21:03,053 ความสัมพันธ์แบบไหนล่ะ 303 00:21:03,178 --> 00:21:07,474 ผมก็ไม่รู้แน่ชัด ผมรู้แต่ว่าเป็นความสัมพันธ์ที่ผมอยากไล่ตาม 304 00:21:07,599 --> 00:21:11,937 แล้วความสัมพันธ์ที่แท้จริง จะไขว้เขวหากฉันอยู่งั้นหรือ 305 00:21:12,062 --> 00:21:14,189 คุณน่ะทำให้ทั้งกองทัพไขว้เขวได้เลย 306 00:21:19,611 --> 00:21:23,365 คุณแทบจะไม่รู้จักเอลิซาเบธ แทตเชอร์เลย 307 00:21:23,490 --> 00:21:27,577 แจ็ก คุณกับฉันเรารู้จักกันมาทั้งชีวิต 308 00:21:29,788 --> 00:21:32,499 ฉันก็ได้ลองพิจารณาตัวเองเหมือนกัน 309 00:21:34,418 --> 00:21:38,880 และฉันก็ตระหนักได้ว่า สิ่งเดียวที่เป็นจริงสำหรับฉันก็คือคุณ 310 00:21:42,801 --> 00:21:44,303 อะไร คุณไม่เชื่อฉันเหรอ 311 00:21:44,428 --> 00:21:47,681 - ก็คุณเล่นละครเก่งนี่ - ขอบคุณค่ะ 312 00:21:50,225 --> 00:21:53,603 - ผมไม่ได้ชมสักหน่อย - แต่ฉันจะถือว่าเป็นคำชม 313 00:21:58,984 --> 00:22:01,111 แล้วคุณได้บอกเธอหรือยัง 314 00:22:05,073 --> 00:22:06,283 ยังเลย 315 00:22:07,993 --> 00:22:10,037 งั้นจนกว่าคุณจะบอกเธอ ฉันขอมีหวังนิดๆ แล้วกัน 316 00:22:12,622 --> 00:22:14,166 เพราะนั่นเป็นสิ่งสำคัญ ในโคล แวลเลย์จริงไหม 317 00:22:15,042 --> 00:22:16,043 ความหวังน่ะ 318 00:22:28,263 --> 00:22:30,807 ผมมีข่าวดีมาแจ้งให้ทุกคนทราบ 319 00:22:31,516 --> 00:22:35,145 ต้องขอบคุณในความเอื้อเฟื้อ ของผู้บริจาคผู้ไม่ประสงค์ออกนาม 320 00:22:35,270 --> 00:22:37,355 เราจะเริ่มก่อสร้างในวันพรุ่งนี้ 321 00:22:38,148 --> 00:22:41,359 เป็นอาคารโรงเรียน และโบสถ์แห่งโคล แวลเลย์ 322 00:22:46,990 --> 00:22:50,327 ฉันเดาว่าต้องเป็นคุณกาวเวนแน่ๆ 323 00:22:50,452 --> 00:22:55,373 ผมไม่อาจเอ่ยชื่อผู้บริจาคได้ 324 00:22:55,499 --> 00:23:00,087 แต่ผมน่าจะบอกได้ว่า ไม่ใช่คุณกาวเวน 325 00:23:01,588 --> 00:23:05,425 - เอลิซาเบธ ใช่พ่อของคุณหรือเปล่า - ไม่ใช่ค่ะ 326 00:23:06,176 --> 00:23:09,596 แต่ฉันเชื่อว่ามันมาจาก คนคนหนึ่งที่ใจกว้างเหมือนกัน 327 00:23:09,721 --> 00:23:12,349 แต่มีเงินเหลือน้อยกว่าเยอะ 328 00:23:21,942 --> 00:23:24,611 งั้น "นิรนาม" ไม่ได้แปลว่านิรนามแล้วงั้นหรือ 329 00:23:29,074 --> 00:23:30,242 คุณบริจาคเงินรางวัลของคุณหรือ 330 00:23:31,952 --> 00:23:35,497 - ทั้งหมดเลย ให้โบสถ์หรือ - โรงเรียนด้วย 331 00:23:36,581 --> 00:23:37,749 ถ้าอย่างนั้นก็ 332 00:23:42,462 --> 00:23:44,172 ประเสริฐที่สุด 333 00:23:44,297 --> 00:23:47,801 - ไชโยสามครั้งให้คุณตำรวจหน่อยเร็ว - ฮิป ฮิป ฮูเร 334 00:23:47,926 --> 00:23:50,887 ฮิป ฮิป ฮูเร ฮิป ฮิป ฮูเร 335 00:23:54,224 --> 00:23:59,187 นั่งลงเถอะครับ อย่ายกย่องผมเกินไปเลย 336 00:23:59,312 --> 00:24:01,273 ผมแค่ทำตามหน้าที่ 337 00:24:01,398 --> 00:24:04,484 และจะมีทางไหนในการใช้เงินรางวัลนั่น 338 00:24:04,609 --> 00:24:09,573 ได้ดีไปกว่าการช่วยผู้คนของโคล แวลเลย์ ซึ่งได้กลายเป็นคนสำคัญของผมไปแล้ว 339 00:24:09,698 --> 00:24:14,119 - โดยเฉพาะคนคนหนึ่งในนี้ - ขอบคุณค่ะ แจ็ก 340 00:24:15,245 --> 00:24:19,040 ความเอื้อเฟื้อของคุณ ทำให้ฉันและทุกคนชอบคุณมากขึ้นไปอีก 341 00:24:19,166 --> 00:24:22,335 งั้นผมขอพูดบางอย่างเป็นการ สรรเสริญคุณตำรวจสักนิดได้ไหม 342 00:24:23,670 --> 00:24:28,341 ไม่เพียงแต่คุณได้ทำให้เมืองนี้ เป็นที่ที่ปลอดภัยขึ้น 343 00:24:28,466 --> 00:24:32,053 แต่ผมคิดว่าทุกคนคงเห็นด้วย ว่าที่นี่จะดีขึ้น 344 00:24:32,971 --> 00:24:34,890 ในเมื่อทุกคนได้มารวมตัวกันที่นี่แล้ว 345 00:24:35,015 --> 00:24:39,477 ผมมีเรื่องที่ต้องประกาศ แต่อาจไม่ใช่เรื่องที่ดีนัก 346 00:24:40,604 --> 00:24:43,148 แต่ผมเชื่อว่ามันเป็นเรื่องที่ต้องแจ้งให้ทราบ 347 00:24:44,065 --> 00:24:46,318 นี่คือคุณเจนทรี 348 00:24:46,443 --> 00:24:50,030 เป็นทนายของบริษัท และเขามีเอกสารซึ่งเป็นหลักฐาน 349 00:24:50,155 --> 00:24:52,240 ซึ่งตอนแรกผมไม่อยากนำมาเปิดเผย 350 00:24:52,365 --> 00:24:55,410 แต่ดูเหมือนว่าคุณนายสแตนตัน ทำให้ผมต้องยื่นมือเข้ามา 351 00:24:55,535 --> 00:24:57,621 มือข้างไหนหรือ คุณกาวเวน 352 00:24:57,746 --> 00:25:00,081 ข้างที่เขียนเช็คเพื่อปิดปากเรา 353 00:25:00,207 --> 00:25:02,459 หรือข้างที่สั่งให้คนไปทำร้ายคุณเอเวอรี่ 354 00:25:02,584 --> 00:25:04,961 แล้วทำไมคุณเอเวอรี่ไม่มาพูดเองล่ะ 355 00:25:05,086 --> 00:25:07,297 คุณเอเวอรี่ไปหาผู้พิพากษาของเขต 356 00:25:07,422 --> 00:25:08,423 เพื่อพิพากษาคดีคุณ 357 00:25:08,548 --> 00:25:10,800 งั้นก็เป็นข่าวดี 358 00:25:10,926 --> 00:25:13,511 แต่ผู้พิพากษาคงไม่ได้พิพากษาผมหรอก 359 00:25:16,806 --> 00:25:20,352 เอกสารเหล่านี้พิสูจน์ว่าคนที่ต้องรับผิดชอบ 360 00:25:20,477 --> 00:25:24,981 โศกนาฏกรรมที่เกิดในเมืองนี้ มีเพียงคนเดียว 361 00:25:27,609 --> 00:25:28,652 โนอาห์ สแตนตัน 362 00:25:30,946 --> 00:25:32,864 สามีของคุณเป็นหัวหน้างาน 363 00:25:33,531 --> 00:25:35,742 เขาเป็นคนตัดสินใจพาคนเหล่านั้น เข้าไปในเหมือง 364 00:25:35,867 --> 00:25:38,787 ทั้งๆ ที่รู้ว่าที่นั่นอาจไม่ปลอดภัย 365 00:25:38,912 --> 00:25:40,497 โนอาห์ไม่มีทางทำอะไรแบบนั้นแน่ 366 00:25:40,622 --> 00:25:42,457 คุณล้ำเส้นมากไปแล้วนะ กาวเวน 367 00:25:42,582 --> 00:25:45,126 ให้ศาลตัดสินดีกว่านะ คุณตำรวจ 368 00:25:45,252 --> 00:25:47,671 ผมจะเริ่มการสืบสวนเอง ไม่ใช่คุณนายสแตนตัน 369 00:25:47,796 --> 00:25:49,881 และผมจะจบคดีนี้ตามหลักฐานเท่านั้น 370 00:25:50,006 --> 00:25:51,758 ไม่ใช่จากคำพูดลอยๆ กับการชี้นิ้ว 371 00:25:51,883 --> 00:25:55,553 ผมรู้ว่าคุณอยากจะเชื่อ ในสิ่งที่คุณนายสแตนตันพูด 372 00:25:55,679 --> 00:25:58,807 เพราะเธอทั้งใจดีและมีเสน่ห์ 373 00:25:58,932 --> 00:26:03,019 เธอทำขนมอบได้อร่อยที่สุด 374 00:26:04,479 --> 00:26:08,441 แต่สามีของเธอเป็นพวกชอบเสี่ยง เขาก็เป็นที่รู้จักด้านนี้อยู่แล้ว 375 00:26:08,566 --> 00:26:10,860 เขาถึงโดนไล่ออกจากบริษัทเหมืองของลี 376 00:26:10,986 --> 00:26:12,821 ก่อนที่เขาจะมาที่โคล แวลเลย์ 377 00:26:12,946 --> 00:26:13,905 เขาไม่ได้ถูกไล่ออก 378 00:26:15,865 --> 00:26:18,618 เขาลาออกเพราะสภาพที่ทำงานไม่ค่อยดี 379 00:26:18,743 --> 00:26:20,120 แต่ในประวัติไม่ได้เขียนแบบนั้นนี่ 380 00:26:20,245 --> 00:26:22,664 ประวัติพวกนั้นถูกปลอมขึ้นมา เหมือนกับคำพูดของคุณ 381 00:26:22,789 --> 00:26:25,292 คุณก็รู้ว่าเงินเดือนของสามีคุณมันขึ้นอยู่กับ 382 00:26:25,417 --> 00:26:28,586 ปริมาณถ่านหินที่คนของเขา ขุดขึ้นมาในแต่ละวัน 383 00:26:28,712 --> 00:26:31,298 และในอุโมงค์นั่นก็มีเยอะเสียด้วย 384 00:26:31,423 --> 00:26:33,800 โนอาห์ไม่ใช่คนเห็นแก่เงิน ทุกคนที่นี่ก็รู้ 385 00:26:33,925 --> 00:26:36,344 คุณอาจจะไม่รู้ แต่สามีคุณมีหนี้สิน 386 00:26:36,469 --> 00:26:39,180 หนี้ก้อนโตเลยล่ะ 387 00:26:39,306 --> 00:26:43,268 ความสิ้นหวังอาจทำให้คนยอมเสี่ยงทุกอย่าง 388 00:26:43,393 --> 00:26:46,646 โนอาห์ สแตนตันกระหายเงินมาก 389 00:26:47,897 --> 00:26:49,858 ถึงขนาดยอมนำคนของเขา 390 00:26:49,983 --> 00:26:55,155 รวมถึงลูกชาย เข้าไปในเหมืองนั่น และไม่ได้กลับออกมา 391 00:26:55,280 --> 00:26:58,616 ผู้คนที่รักแห่งโคล แวลเลย์ 392 00:26:58,742 --> 00:27:02,787 ข้อความที่โนอาห์ สแตนตันส่งมา 393 00:27:02,912 --> 00:27:06,291 ตอนที่เราพบสิ่งนี้หลังหายนะนั่น 394 00:27:07,292 --> 00:27:09,336 สิ่งที่เคยเป็นสัญลักษณ์แห่งความหวัง 395 00:27:09,461 --> 00:27:10,462 (ยกโทษให้ด้วย พ่อ) 396 00:27:13,340 --> 00:27:15,050 มันอาจกลายเป็นคำยอมรับผิด 397 00:27:18,178 --> 00:27:20,555 ทุกคนก็รู้จักโนอาห์ 398 00:27:20,680 --> 00:27:24,684 ไม่มีเรื่องไหนที่เขาจะไม่ทำเพื่อพวกคุณ 399 00:27:37,614 --> 00:27:38,865 (อบิเกลคาเฟ่) 400 00:27:41,493 --> 00:27:44,996 ความจริงจะต้องเปิดเผย วางใจเถอะ กาวเวนทำไม่สำเร็จแน่ 401 00:27:45,121 --> 00:27:46,998 ฉันเกรงว่าเขาจะทำสำเร็จไปแล้ว 402 00:27:47,707 --> 00:27:49,918 เห็นสายตาที่ทุกคนมองฉันไหม 403 00:27:50,043 --> 00:27:51,211 เหมือนกับฉันเป็นคนแปลกหน้า 404 00:27:51,336 --> 00:27:52,545 คุณจะได้ให้การในศาล 405 00:27:52,670 --> 00:27:54,756 - ทุกคนจะได้ฟังคุณ - ฉันขอให้เป็นอย่างนั้น เอลิซาเบธ 406 00:27:56,132 --> 00:27:59,135 เพราะตอนนี้ ฉันเหมือนสูญเสียทุกอย่างไปอีกครั้ง 407 00:28:00,553 --> 00:28:01,888 คุณจะไม่สูญเสียฉัน 408 00:28:03,973 --> 00:28:04,974 คุณเป็นเพื่อนแท้เลย 409 00:28:06,559 --> 00:28:09,104 - หรืออาจเป็นเพื่อนเพียงคนเดียว - ไม่ 410 00:28:09,229 --> 00:28:12,023 คุณมีเพื่อนมากมาย แล้วคุณจะได้เห็น 411 00:28:12,148 --> 00:28:15,360 ฉันจะอยู่เคียงข้างคุณ หากเวลานั้นมาถึง 412 00:28:15,485 --> 00:28:17,362 ฉันไม่ค่อยแน่ใจนัก 413 00:28:19,781 --> 00:28:22,575 โนอาห์เคยพูดเรื่องซื้อสิทธิ์ 414 00:28:23,785 --> 00:28:25,495 เขาอยากสร้างธุรกิจของตัวเอง 415 00:28:27,288 --> 00:28:28,540 นั่นไม่ได้พิสูจน์อะไรเลย 416 00:28:28,665 --> 00:28:32,669 ถ้ามันไม่ทำให้เขาทำในสิ่งที่ปกติเขาจะไม่ทำ 417 00:28:35,463 --> 00:28:36,673 ฉันอาจไม่เคยเจอโนอาห์ 418 00:28:38,007 --> 00:28:42,762 แต่จากที่ฉันได้ยินมา เขาเป็นคนที่ดีมากๆ 419 00:28:42,887 --> 00:28:45,640 คุณก็ต้องเชื่อแบบนั้นต่อไป 420 00:28:57,026 --> 00:28:59,696 ผู้พิพากษาติดคดีในคูเปอร์วิลล์ 421 00:28:59,821 --> 00:29:00,989 เขาจะมาโดยรถม้าวันพรุ่งนี้ 422 00:29:01,865 --> 00:29:05,118 - ผู้พิพากษาฟาร์เรลใช่ไหม - ไม่ใช่ ผู้พิพากษาแบล็ก 423 00:29:05,243 --> 00:29:06,786 - เจดิไดอาห์ แบล็กงั้นหรือ - ใช่ 424 00:29:06,911 --> 00:29:08,288 ผมรู้จักเขาดีเลยล่ะ 425 00:29:08,371 --> 00:29:11,082 บอกผมที เรื่องเขาที่ผมได้ยินมาเป็นจริงหรือ 426 00:29:13,334 --> 00:29:15,170 เขาเคยตัดสินแขวนคอคนครั้งหนึ่ง 427 00:29:15,295 --> 00:29:17,338 คนๆ นั้นกระโดดข้ามรั้วในศาล เพื่อจะทำร้ายเขา 428 00:29:17,464 --> 00:29:19,924 เขาเลยงัดปืนออกมาแล้วยิงเขาตายคาที่เลย 429 00:29:20,049 --> 00:29:22,135 ในการป้องกันตัว เขาก็ควักปืนเร็ว 430 00:29:22,260 --> 00:29:23,636 เรื่องความยุติธรรมเขาก็ไม่แพ้ใคร 431 00:29:23,762 --> 00:29:26,473 งั้นก็หวังว่าผลจะออกมาในทิศทางที่ถูกต้อง 432 00:29:26,598 --> 00:29:28,683 เมื่อคืน กาวเวนชักจูงคนครึ่งเมือง 433 00:29:28,808 --> 00:29:30,435 ว่าโนอาห์ สแตนตันเป็นคนผิด ในเหตุการณ์ระเบิด 434 00:29:32,687 --> 00:29:34,439 ผมจะไปหาอบิเกล 435 00:29:47,702 --> 00:29:50,914 - คุณเป็นไงบ้าง - เคยดีกว่านี้ 436 00:29:51,039 --> 00:29:52,749 และเคยแย่กว่านี้ 437 00:29:54,292 --> 00:29:58,129 ผมได้ข่าวเรื่องที่กาวเวนพูด ผมขอโทษที่ไม่อยู่ 438 00:29:59,798 --> 00:30:01,007 อยากนั่งไหมคะ 439 00:30:01,132 --> 00:30:04,803 ก็อย่างที่เห็น มีโต๊ะว่างเพียบเลย 440 00:30:04,928 --> 00:30:09,349 เมื่อความจริงเผยออกมา ซึ่งมาแน่ ที่นี่จะเต็มไปด้วยผู้คนอีกครั้ง 441 00:30:09,474 --> 00:30:11,559 ไม่แน่นะ คุณอาจต้องเปิดอีกห้องด้วยซ้ำ 442 00:30:11,684 --> 00:30:13,853 ตอนนี้ ฉันยอมทุกอย่าง เพียงเพื่อให้มีลูกค้าสักคน 443 00:30:13,978 --> 00:30:15,104 คุณมีผมไง 444 00:30:16,481 --> 00:30:17,816 และคุณก็มีฉัน 445 00:30:19,025 --> 00:30:20,443 และผมด้วย 446 00:30:21,236 --> 00:30:24,489 ฉันไม่รู้ว่าพวกคุณเป็นยังไงนะ แต่ฉันหิวมากเลย 447 00:30:26,366 --> 00:30:28,409 ขอบคุณ ขอบคุณมากๆ 448 00:30:28,535 --> 00:30:30,537 ไม่ต้องขอบคุณหรอก คุณเป็นคนทำอาหารนี่ 449 00:30:31,663 --> 00:30:32,705 งั้นผมจะช่วย 450 00:30:34,123 --> 00:30:36,751 - คุณทำอาหารด้วยเหรอ - เปล่า 451 00:30:36,876 --> 00:30:39,045 แต่คุณก็ไม่ใช่หมอ คุณยังเย็บแผลผมได้เลย 452 00:30:39,170 --> 00:30:40,672 งั้นได้เลยค่ะ 453 00:30:49,013 --> 00:30:51,808 แจ็ก ขอคุยด้วยได้ไหม 454 00:30:52,725 --> 00:30:53,768 ได้สิ 455 00:30:54,644 --> 00:30:58,106 ถึงแม้ไม่ว่าผมจะพูดอะไร คุณก็ได้ยินอีกอย่างทุกที 456 00:31:01,401 --> 00:31:03,194 งั้นให้ฉันพูดเอง 457 00:31:05,029 --> 00:31:08,283 ปีที่แล้ว ฉันได้เล่นละคร เป็นนางเอก ฉันเล่นเป็นผู้หญิง 458 00:31:08,408 --> 00:31:10,201 ที่ตกหลุมรักชายที่มีเจ้าของแล้ว 459 00:31:12,912 --> 00:31:14,497 บทบาทนั้นไม่เหมาะกับฉันเลย 460 00:31:14,622 --> 00:31:16,332 ฉันโล่งใจมากตอนที่ละครสิ้นสุด 461 00:31:16,457 --> 00:31:19,711 คุณจะบอกว่าการแสดงของคุณ ในโคล แวลเลย์จะจบลงแล้ว 462 00:31:20,420 --> 00:31:23,798 เอาเป็นว่าม่านปิดแล้ว อย่างน้อยก็ในฉากนี้ 463 00:31:23,923 --> 00:31:26,092 แปลว่าพรุ่งนี้คุณจะไปจากที่นี่ใช่ไหม 464 00:31:27,302 --> 00:31:31,347 ถ้าไม่มีสิ่งใดหรือใครหยุดฉันไว้ 465 00:31:40,231 --> 00:31:41,941 ผมเสียใจ โรสแมรี่ 466 00:31:44,360 --> 00:31:45,820 ฉันก็เหมือนกัน 467 00:31:59,334 --> 00:32:01,294 โอ ตายจริง 468 00:32:01,419 --> 00:32:03,671 ถ้าพวกเธอไม่ได้มาเช้าเกินไป ก็แปลว่าฉันมาสายมาก 469 00:32:03,796 --> 00:32:06,549 เราอยากมาถึงที่นี่ก่อนครูค่ะ คุณแทตเชอร์ 470 00:32:09,677 --> 00:32:13,514 "วันเวลาที่ไม่นาน ความหอมหวานแห่งไวน์และกุหลาบ 471 00:32:13,640 --> 00:32:15,558 ในความฝันอันลางเลือน 472 00:32:15,683 --> 00:32:20,438 ที่เส้นทางเราได้มาบรรจบ และผนึกรวมเป็นความฝัน" 473 00:32:23,149 --> 00:32:24,776 บทกวีนั่นมาจากสัปดาห์แรกที่เราเจอกัน 474 00:32:29,781 --> 00:32:30,782 มันคือ 475 00:32:33,618 --> 00:32:37,163 - มันคือดาวหางฮัลเลย์ค่ะ - มันสวยมากๆ เลย 476 00:32:39,248 --> 00:32:40,708 จากพวกเราทุกคนค่ะ 477 00:32:45,588 --> 00:32:47,173 (เรารักคุณครู คุณแทตเชอร์) 478 00:32:48,508 --> 00:32:50,259 (ครูนำแสงตะวัน มาสู่ชีวิตของพวกเรา) 479 00:32:54,889 --> 00:32:57,183 นั่นน้ำตาแห่งความเศร้าหรือความสุขครับ คุณแทตเชอร์ 480 00:32:59,811 --> 00:33:00,812 ทั้งสองอย่างเลย 481 00:33:06,693 --> 00:33:09,237 ฉันรักพวกเธอทุกคนเหลือเกิน 482 00:33:09,362 --> 00:33:13,992 พวกเธอได้สอนฉัน มากกว่าที่พวกเธอรู้เสียอีก 483 00:33:16,077 --> 00:33:20,498 แต่ฉันอยากให้พวกเธอรู้ไว้ ว่าฉันได้ตัดสินใจแล้ว 484 00:33:26,421 --> 00:33:27,505 ว่าฉันจะไม่ไปไหน 485 00:33:27,630 --> 00:33:29,465 - ไม่ทั้งตอนนี้และตลอดไป - จริงหรือคะ 486 00:33:29,590 --> 00:33:30,758 เรารักคุณค่ะ คุณแทตเชอร์ 487 00:33:30,883 --> 00:33:33,928 คุณอยู่ต่อเพราะเรา หรือเพราะคุณตำรวจแจ็กล่ะครับ 488 00:33:34,595 --> 00:33:36,556 นั่นเป็นคำถามที่ไม่เหมาะสมเลย เกบ 489 00:33:36,681 --> 00:33:38,016 งั้นก็แปลว่าเป็นเพราะคุณตำรวจ 490 00:33:54,741 --> 00:33:59,328 - ความหวังลอยมาในอากาศแล้ว - ใช่ แต่ผสมฝุ่นนิดหน่อย 491 00:34:04,709 --> 00:34:05,918 ขอต้อนรับสู่โคล แวลเลย์ค่ะ ท่าน 492 00:34:06,044 --> 00:34:10,006 ผมนายตำรวจแจ็ก ธอร์นตัน และนี่คืออบิเกเล สแตนตัน 493 00:34:11,174 --> 00:34:13,760 ยินดีที่ได้ร่วมทางกันนะครับ 494 00:34:16,554 --> 00:34:17,805 คุณผู้หญิง 495 00:34:17,930 --> 00:34:21,017 - ผมเจดิไดอาห์ แบล็ก - คุณเป็นที่รู้จักดีทีเดียวครับ 496 00:34:22,310 --> 00:34:27,231 โชคไม่ดีที่ส่วนใหญ่เป็นเรื่องจริง คุณนายสแตนตันใช่ไหม 497 00:34:27,982 --> 00:34:29,609 - คุณคงเป็นแม่ม่ายสินะ - ใช่ค่ะ 498 00:34:29,734 --> 00:34:32,403 หนึ่งในหลายๆ คน เรารอเวลา ที่จะได้ขึ้นศาลมานานแล้ว 499 00:34:32,528 --> 00:34:34,614 งั้นศาลก็มาแล้ว 500 00:34:34,739 --> 00:34:36,949 ผมรับประกันไม่ได้นะ ว่าคุณจะชอบผลการตัดสินหรือเปล่า 501 00:34:37,075 --> 00:34:38,743 ผมรับรองได้ครับ 502 00:34:39,786 --> 00:34:41,037 ไม่เจอกันนนานเลยนะ 503 00:34:41,162 --> 00:34:43,247 - ถ้าผมจำไม่ผิด - ก็ไม่นานเกินไป 504 00:34:43,372 --> 00:34:45,291 คุณยังแค้นผมเรื่องโป๊กเกอร์สินะ 505 00:34:45,416 --> 00:34:46,542 ก็จนกว่าผมจะชนะคืน 506 00:34:46,667 --> 00:34:50,546 งั้นก็ต้องรอหน่อยนะ คุณมีรายชื่อพยานไหม 507 00:34:52,006 --> 00:34:53,216 อยู่ในห้องผม 508 00:34:54,842 --> 00:34:56,761 งั้นก็เอามาเลย 509 00:35:00,723 --> 00:35:02,975 ฉันไปเอาให้ก็ได้ค่ะ ฉันจะไปที่นั่นพอดี 510 00:35:03,101 --> 00:35:05,478 ขอบคุณนะ อบิเกล มันอยู่ในกระเป๋าผม 511 00:35:05,603 --> 00:35:07,146 ท่านครับ 512 00:35:08,940 --> 00:35:10,608 คุณเดินทางมาปลอดภัยดีนะครับ 513 00:35:10,733 --> 00:35:13,778 ก็ถ้าผมออกจากคูเปอร์วิลล์แบบมีชีวิต ก็ถือว่าไม่เลวร้ายแล้วล่ะ 514 00:35:13,903 --> 00:35:15,363 ฟังดูไม่ค่อยดีเลยนะครับ 515 00:35:15,488 --> 00:35:19,408 ความยุติธรรมต้องชนะ นั่นล่ะที่สำคัญ 516 00:35:23,371 --> 00:35:26,165 - รอใครอยู่หรือเปล่า - ใช่ เสมอแหละ 517 00:35:26,290 --> 00:35:28,709 งานแบบนี้สร้างศัตรูเยอะอยู่แล้ว 518 00:35:28,835 --> 00:35:30,128 ที่นี่มีร้านเหล้าไหม 519 00:35:30,253 --> 00:35:31,963 - มีครับ - แล้วโป๊กเกอร์ล่ะ 520 00:35:33,172 --> 00:35:34,215 นั่นก็มีเหมือนกัน 521 00:35:36,050 --> 00:35:39,262 การว่าความเริ่มตอนแปดโมงตรงเป๊ะ 522 00:35:42,515 --> 00:35:44,642 วันนี้แหละ 523 00:35:47,061 --> 00:35:49,105 แบล็ค แกได้กลับบ้านเกิดแน่ 524 00:35:53,234 --> 00:35:58,156 เห็นได้ชัดว่านายคนนี้ ไม่เห็นด้วยที่ความยุติธรรมมีอำนาจเหนือกว่า 525 00:35:58,281 --> 00:36:02,368 จับเขาขังไว้นะ คุณตำรวจ แล้วเอาขึ้นศาลวันพรุ่งนี้ด้วย 526 00:36:50,583 --> 00:36:51,584 เอลิซาเบธครับ 527 00:36:55,588 --> 00:36:56,589 ไปเดินเล่นกับผมหน่อยสิ 528 00:36:58,591 --> 00:37:00,384 มีอะไรหรือเปล่าคะ 529 00:37:02,261 --> 00:37:03,387 มีสิ 530 00:37:12,480 --> 00:37:15,358 ผมได้ลองไตร่ตรองตัวเอง กับอ่านอะไรบางอย่างมา 531 00:37:15,483 --> 00:37:18,402 จริงๆ แล้ว ผมยืม หนังสือประวัติศาสตร์ของคุณมาเล่มหนึ่ง 532 00:37:18,527 --> 00:37:21,155 - จริงหรือ - ใช่ 533 00:37:21,280 --> 00:37:22,907 คุณรู้ไหมว่าจากผู้ชาย 27 คน 534 00:37:23,032 --> 00:37:24,659 ที่ได้เป็นประธานาธิบดีของอเมริกา 535 00:37:24,784 --> 00:37:27,036 มีคนเดียวที่เป็นโสด 536 00:37:27,161 --> 00:37:28,788 เจมส์ บูแคนัน 537 00:37:28,913 --> 00:37:33,960 งั้นคุณบอกความสำเร็จเด่นๆ ของบูแคนันได้ไหม 538 00:37:34,085 --> 00:37:37,046 จริงๆ แล้ว การที่เขาล้มเหลว ในการจัดการการรับช่วงต่อทางใต้ 539 00:37:37,171 --> 00:37:40,508 ถือเป็นความผิดพลาดที่ร้ายแรงที่สุด ในประวัติศาสตร์ของของประธานาธิบดีเลย 540 00:37:40,633 --> 00:37:43,761 - นั่นล่ะประเด็นผมเลย - ประเด็นอะไรคะ 541 00:37:43,886 --> 00:37:47,890 บางทีการที่เขาตัดสินใจผิดพลาด อาจเป็นเพราะเขาไม่มีผู้หญิงเคียงข้าง 542 00:37:48,015 --> 00:37:51,686 ไม่ มันเป็นเพราะเขาเห็นใจ กลุ่มสหพันธ์ทางใต้ต่างหาก 543 00:37:52,645 --> 00:37:54,563 มีอะไรที่คุณไม่รู้บ้างไหมเนี่ย 544 00:37:54,689 --> 00:37:57,066 ฉันไม่รู้ว่าเราคุยกันเรื่องนี้ทำไม 545 00:37:57,191 --> 00:38:00,444 - ผมคิดว่าคุณรู้ - คุณจะสมัครประธานาธิบดีงั้นหรือ 546 00:38:04,573 --> 00:38:06,409 นั่นเป็นของขวัญจากลาเหรอ 547 00:38:06,534 --> 00:38:09,829 ผมไม่ได้พาคุณมาที่นี่เพื่ออำลา 548 00:38:09,954 --> 00:38:11,080 เปิดสิ 549 00:38:29,974 --> 00:38:32,101 คุณทำเองหรือ 550 00:38:33,728 --> 00:38:35,229 งานอดิเรกของผมน่ะ 551 00:38:36,272 --> 00:38:38,691 มันยากสำหรับผมที่จะพูดสิ่งที่อยู่ในใจ 552 00:38:40,943 --> 00:38:43,321 ผมคงไม่ได้กล้าหาญ อย่างที่ทุกคนคิด 553 00:38:45,740 --> 00:38:46,741 ไม่จริงเลย 554 00:38:54,248 --> 00:38:58,836 เอลิซาเบธ ผมได้คิดไตร่ตรอง อย่างหนักเรื่องของเรา 555 00:38:58,961 --> 00:39:02,923 และผมก็ได้รับข้อสรุปแบบเดิมเสมอ 556 00:39:05,885 --> 00:39:07,345 คุณคือคนที่ใช่ 557 00:39:08,304 --> 00:39:10,890 คุณคนเดียว 558 00:39:11,015 --> 00:39:13,851 ผมเคยพูดว่าผมจะสนับสนุนคุณ ไม่ว่าคุณจะตัดสินใจยังไง 559 00:39:13,976 --> 00:39:16,979 แต่ผมไม่ได้หมายความตามนั้นจริงๆ 560 00:39:22,777 --> 00:39:23,819 อย่าไปเลยนะ 561 00:39:26,322 --> 00:39:28,491 ฉันจะไม่ไปไหน แจ็ก 562 00:39:34,789 --> 00:39:36,624 ที่ของฉันคือที่นี่ 563 00:40:13,953 --> 00:40:17,415 ฉันจึงตัดสินใจว่าจะทำให้ที่นี่เป็นบ้าน 564 00:40:18,582 --> 00:40:21,460 อาจมีวันที่ลำบากในวันข้างหน้าอย่างแน่นอน 565 00:40:22,503 --> 00:40:25,589 และวันที่ไม่แน่นอน 566 00:40:25,714 --> 00:40:30,970 แต่ฉันเชื่อว่าความสุขที่แท้จริง รอฉันอยู่ในโคล แวลเลย์ 567 00:40:32,012 --> 00:40:35,641 เพราะชีวิต เป็นส่วนผสมของความเศร้า 568 00:40:36,976 --> 00:40:38,227 ความอัศจรรย์ 569 00:40:39,812 --> 00:40:42,940 ความหวัง และความสุข 570 00:40:47,903 --> 00:40:50,698 (อบิเกลคาเฟ่) 571 00:41:35,576 --> 00:41:36,869 เอลิซาเบธ 572 00:41:38,412 --> 00:41:42,833 ฉันแค่อยากจะบอกว่า ไม่ว่าเราจะมีเรื่องอะไรกันมา 573 00:41:43,918 --> 00:41:46,253 - ฉันขอให้คุณโชคดี - ฉันก็เหมือนกัน 574 00:41:47,796 --> 00:41:49,632 บางทีเราอาจเป็นเพื่อนกันได้ใช่ไหม 575 00:41:49,757 --> 00:41:51,717 เพื่อนก็เพื่อน 576 00:41:53,719 --> 00:41:56,972 - คุณจะกลับไปนิวยอร์กเลยหรือ - ก็สักวัน 577 00:41:57,723 --> 00:41:58,724 แล้วคุณจะไปไหนคะ 578 00:42:00,392 --> 00:42:03,103 ตอนนี้ฉันก็ย้ายออกไปหาห้องที่ดีกว่านี้ 579 00:42:04,021 --> 00:42:05,022 ฉันไม่เข้าใจ 580 00:42:05,147 --> 00:42:07,775 ท่านนายกเทศมนตรียอมช่วยฉัน จัดตั้งคณะละคร 581 00:42:10,569 --> 00:42:12,029 - ที่นี่หรือ - ใช่ 582 00:42:12,154 --> 00:42:15,074 มันยอดเยี่ยมไปเลยใช่ไหม สุดท้ายฉันก็ได้อยู่ในโคล แวลเลย์จริงๆ 583 00:42:15,199 --> 00:42:16,700 ดูเหมือนเราจะได้เจอกันบ่อยๆ นะ 584 00:42:16,825 --> 00:42:18,369 เยี่ยมไปเลย 585 00:42:53,112 --> 00:42:55,072 (คำบรรยายโดย จิระวรรธน์ สิริอารีย์)