1
00:00:01,084 --> 00:00:02,669
ความเดิมจากตอนที่แล้ว

2
00:00:02,752 --> 00:00:04,546
แจ็ก ฉันเพิ่งได้รับโทรเลข

3
00:00:04,629 --> 00:00:06,589
ทอมกับจูลี่เกิดอุบัติเหตุรถชน

4
00:00:06,673 --> 00:00:08,967
คุณพยาบาลคาร์เตอร์ นี่พี่ชายผมครับ

5
00:00:09,050 --> 00:00:09,968
คุณเอเวอรี่

6
00:00:10,051 --> 00:00:12,178
ฉันยังอวยพรให้คุณโชคดีสำหรับทุกๆ เรื่อง

7
00:00:12,262 --> 00:00:13,972
แจ็ก มันเกิดอะไรขึ้น

8
00:00:14,055 --> 00:00:14,973
ผมไม่แน่ใจ

9
00:00:18,059 --> 00:00:19,561
ฉันคุยกับหมอของเขาแล้ว

10
00:00:19,686 --> 00:00:22,355
หมอบอกว่าไม่มีเหตุผล
จะให้เขาอยู่โรงพยาบาลต่อได้

11
00:00:22,480 --> 00:00:25,483
- คุณกุเรื่องอะไรขึ้นมาไม่ได้เหรอ
- เช่นอะไรล่ะ

12
00:00:26,151 --> 00:00:29,487
- วิกลจริตชั่วคราวได้ไหม
- แล้วให้ส่งเข้าสถาบันจิตเวชเหรอ

13
00:00:29,612 --> 00:00:31,573
อาจใช้ได้ก็ได้
เป็นกันทั้งตระกูลเลยหรือเปล่า

14
00:00:31,698 --> 00:00:34,701
เป็นเฉพาะเมื่อมีเรื่องผู้หญิง

15
00:00:34,826 --> 00:00:37,412
ถ้าคุณสองคนพูดเรื่องผมอยู่
ผมอยากฟังด้วยว่าคุยอะไรกัน

16
00:00:37,537 --> 00:00:40,498
แค่บอกว่าฉันรู้ว่านายจะดีใจที่ได้ออกไปเสียที

17
00:00:40,623 --> 00:00:43,918
อย่างแรกที่เราจะทำคือไปหาอะไรกิน

18
00:00:44,043 --> 00:00:45,503
ไม่ได้ว่านะ แต่อาหารที่นี่สยองมาก

19
00:00:45,628 --> 00:00:47,255
เราขึ้นชื่อเรื่องนั้นอยู่แล้ว

20
00:00:47,380 --> 00:00:50,717
อย่างแรกที่เราจะทำ
คือหาทางให้คุณแทตเชอร์ไม่แจ้งข้อหา

21
00:00:50,842 --> 00:00:51,843
เราจะทำได้ยังไง

22
00:00:51,968 --> 00:00:54,596
หางานให้นายทำ ไปอยู่นอกเมือง
น่าจะเริ่มต้นได้ดี

23
00:00:55,388 --> 00:00:57,015
และรับปากว่าจะไม่พบจูลี่อีก

24
00:00:57,140 --> 00:01:01,561
ลุงของฉันเป็นหัวหน้าคนงาน
ที่เหมืองหินในฟอร์ตแม็กนีล

25
00:01:01,686 --> 00:01:05,231
พวกเขารับคนงานเสมอ
ฉันติดต่อลุง และแนะนำคุณให้ได้

26
00:01:05,356 --> 00:01:06,483
เยี่ยมเลยครับ

27
00:01:06,608 --> 00:01:08,443
และอย่าแม้แต่จะคิดว่าจะเถียงฉัน

28
00:01:08,568 --> 00:01:11,154
ผมไม่ได้จะเถียง ผมคิดว่าก็ดีเหมือนกัน

29
00:01:11,279 --> 00:01:14,449
- จริงเหรอ
- ผมมีปัญหามากพอแล้ว

30
00:01:14,574 --> 00:01:18,953
- ได้ไปเริ่มต้นใหม่ก็ดูเข้าท่าดี
- ต้องบอกว่าฉันแปลกใจนิดหน่อย

31
00:01:19,079 --> 00:01:22,874
บางทีการที่หัวโดนกระแทก
อาจทำให้ผมเริ่มมีความคิดบ้าง

32
00:01:23,708 --> 00:01:27,462
- พวกคุณกำลังมองชายคนใหม่
- ฉันจะไปติดต่อลุงให้

33
00:01:29,839 --> 00:01:32,884
มื้อนี้คงเป็นมื้อค่ำเลี้ยงส่งผม
พี่เป็นเจ้ามือก็แล้วกัน

34
00:01:44,771 --> 00:01:47,357
ฟลอเรนซ์ เป็นอะไรหรือเปล่า

35
00:01:49,275 --> 00:01:50,944
ฉันทำต่อไปไม่ไหวแล้ว

36
00:01:51,653 --> 00:01:54,489
- ขอโทษนะ ทำอะไรหรือ
- ฉันไม่ควรต้องมาเจออะไรแบบนี้

37
00:01:54,614 --> 00:01:56,449
จะดื่มอะไรหน่อยไหม

38
00:01:56,574 --> 00:01:57,909
ปกติไม่ดื่ม แต่ชักอยากดื่มแล้ว

39
00:01:58,034 --> 00:01:59,744
โอ้ ไม่ เรื่องของเด็กๆ ใช่ไหม

40
00:01:59,869 --> 00:02:02,622
- หมายถึงเจ้าพวกปิศาจน้อยเหรอ
- พวกเขาอยู่ไหน

41
00:02:02,747 --> 00:02:04,999
- พักกลางวัน
- แต่นี่เพิ่งสิบโมง

42
00:02:05,125 --> 00:02:08,628
- ฉันไม่ได้ดูเวลาหรอก
- ไม่เอาน่า ฟลอเรนซ์

43
00:02:08,753 --> 00:02:11,047
มันไม่ได้แย่ขนาดนั้นหรอก
พวกแกก็เป็นแค่เด็ก

44
00:02:11,172 --> 00:02:16,553
- ฉันจะไม่กลับไปที่นั่นเด็ดขาด ไม่มีวัน
- แล้วละครวันผู้ก่อตั้งล่ะ

45
00:02:16,678 --> 00:02:19,597
พวกเขาคงจะต้องหาคนอื่น
ไปกำกับเจ้าปิศาจน้อยพวกนั้น

46
00:02:23,434 --> 00:02:26,729
โธ่ น่าสงสารจัง
ไม่ต้องห่วงนะ ฉันคิดออกแล้ว

47
00:02:26,855 --> 00:02:30,400
ด้วยประสบการณ์มืออาชีพของฉัน
ฉันไปคุมละครแทนให้ได้

48
00:02:30,525 --> 00:02:32,735
แล้วพวกเด็กๆ ล่ะ
คุณสอนพวกเขาแทนด้วยได้ไหม

49
00:02:34,320 --> 00:02:38,825
- ได้สิ ฉันรักเด็ก
- เดี๋ยวก็รู้

50
00:02:38,950 --> 00:02:42,162
แต่ฉันเริ่มทันทีไม่ได้
ฉันต้องทำงานให้เสร็จทันเส้นตาย

51
00:02:42,287 --> 00:02:46,541
ไม่เป็นไร
หลังพักกลางวัน ฉันจะให้พวกเขากลับบ้าน

52
00:02:46,666 --> 00:02:50,503
ขอโทษนะครับสาวๆ ไง ฟลอเรนซ์
โรสแมรี่ ดูนี่สิ

53
00:02:50,628 --> 00:02:52,463
ว้าว หนักซะด้วย

54
00:02:52,589 --> 00:02:55,383
- ของจริงเหรอ
- ของจริงสิ ทำจากทองแท้

55
00:02:55,508 --> 00:02:57,927
- มันคืออะไร
- หมุดรถไฟ

56
00:02:58,052 --> 00:03:01,180
เอาไว้ใส่ตรงไม้หมอนที่ยึดรางเหล็กไว้

57
00:03:01,306 --> 00:03:04,267
เป็นธรรมเนียมที่จะใช้หมุดทองคำ
ตรงหมุดตัวสุดท้ายของราง

58
00:03:04,392 --> 00:03:06,644
ผมจะใช้อันนี้
ตอนที่สร้างรางรถไฟของผมเสร็จ

59
00:03:06,769 --> 00:03:09,314
บางทีเราน่าจะมีการฉลองกันหน่อย

60
00:03:09,439 --> 00:03:11,316
- คุณน่าจะช่วยผมได้
- ยินดีค่ะ

61
00:03:11,441 --> 00:03:14,360
และฉันคงไม่แปลกใจ
ถ้ามันจะขึ้นหน้าหนึ่งหนังสือพิมพ์

62
00:03:14,485 --> 00:03:16,029
ยอดเลยครับ

63
00:03:51,522 --> 00:03:55,568
- จูลี่ ขอเข้าไปหน่อย
- เดี๋ยวค่ะ

64
00:04:04,869 --> 00:04:07,288
- ทำไมประตูล็อก
- ฉันไม่รู้

65
00:04:07,413 --> 00:04:09,499
- เกิดอะไรขึ้น
- เปล่า

66
00:04:09,624 --> 00:04:12,001
แล้วทำไมมีเสื้อผ้าวางเกลื่อนเตียง

67
00:04:12,126 --> 00:04:15,755
แค่เลือกชุดจะเอาไปบริจาคให้การกุศล

68
00:04:15,880 --> 00:04:17,966
จูลี่ เราต้องคุยกัน
เรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างเธอกับทอม

69
00:04:18,091 --> 00:04:20,468
- พี่รู้อยู่แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น
- พี่ไม่แน่ใจว่ารู้

70
00:04:20,593 --> 00:04:23,012
ตอนที่รถตกถนน ใครเป็นคนขับ

71
00:04:24,097 --> 00:04:27,392
ถามอะไรแปลกๆ พี่ก็รู้ว่าฉันขับรถไม่เป็น

72
00:04:27,517 --> 00:04:29,102
เธออาจกล่อมให้ทอมยอมให้เธอลองขับ

73
00:04:29,227 --> 00:04:31,271
อะไรกัน นี่คิดจริงหรือว่าฉันจะทำอะไรแบบนั้น

74
00:04:31,396 --> 00:04:32,397
ใช่

75
00:04:32,522 --> 00:04:34,148
- ไม่เอาน่า มันไร้สาระมากเลย
- จูลี่

76
00:04:34,274 --> 00:04:36,401
ถ้าเราไม่รีบ
เดี๋ยวไปลองชุดเพื่อนเจ้าสาวไม่ทันนะ

77
00:04:36,526 --> 00:04:38,027
และพี่ก็รู้ว่าไวโอล่าจะเป็นยังไง
ถ้ามีใครไปสาย

78
00:04:38,152 --> 00:04:41,823
จูลี่ มันมีหลักฐาน แจ็กเจอมันแล้ว

79
00:04:42,782 --> 00:04:46,452
เอาละ ทีนี้จะบอกความจริงได้หรือยัง

80
00:04:47,787 --> 00:04:50,081
สัญญานะว่าพี่จะไม่บอกพ่อ

81
00:04:50,206 --> 00:04:52,625
- ไม่แม้แต่คำเดียว
- ขอบคุณ

82
00:04:52,750 --> 00:04:54,419
เพราะเธอจะเป็นคนบอกพ่อเอง

83
00:04:54,544 --> 00:04:55,962
- ไม่ได้
- ทำไมล่ะ

84
00:04:56,087 --> 00:04:57,338
เพราะพ่อจะฆ่าฉัน

85
00:04:57,463 --> 00:05:00,341
จูลี่ สิ่งสำคัญคือ
เธอต้องรับผิดชอบในเรื่องที่เกิดขึ้น

86
00:05:00,466 --> 00:05:02,176
ไม่มีประโยชน์หรอก เพราะพ่อจะยิ่งโกรธ

87
00:05:02,302 --> 00:05:03,803
ที่ทอมยอมให้ฉันขับรถตั้งแต่แรก

88
00:05:03,928 --> 00:05:05,346
งั้นก็ไปบอกพ่อว่ามันไม่ใช่ความผิดทอม

89
00:05:05,471 --> 00:05:07,890
- พ่อไม่ฟังหรอก
- งั้นเธอก็ต้องทำให้พ่อฟัง

90
00:05:13,938 --> 00:05:16,774
ฉันยังจำได้ตอนที่เธอเผชิญหน้า
กับพวกขนเหล้าเถื่อน

91
00:05:16,899 --> 00:05:19,235
พวกเขาดุร้ายอย่างกับแตน

92
00:05:19,360 --> 00:05:21,112
และเธอเจอสิบรุมหนึ่ง

93
00:05:21,237 --> 00:05:23,781
ขอบคุณครับ โจนาส ที่เล่าเรื่องซะดูดีเชียว

94
00:05:23,906 --> 00:05:26,617
แต่ผมว่าจริงๆ แล้วมีแค่ห้าคน

95
00:05:26,743 --> 00:05:29,287
และเธอบอกพวกเขาว่าพวกนั้นไม่ได้เปรียบเธอ

96
00:05:31,581 --> 00:05:32,790
โจนาส

97
00:05:34,500 --> 00:05:38,379
- นี่น่าจะช่วยได้
- ไม่เป็นไรๆ

98
00:05:40,298 --> 00:05:44,343
ฉันไม่เคยคิดเลย ว่าจะต้องมาพบจุดจบแบบนี้

99
00:05:44,469 --> 00:05:46,804
เดี๋ยวคุณก็หายเป็นปกติในไม่ช้า

100
00:05:46,929 --> 00:05:49,724
ได้เวลาที่ฉันต้องไปพักสายตาสักหน่อยแล้ว

101
00:05:50,558 --> 00:05:54,687
พวกเธอคงมีเรื่องคุยกันเยอะเลย

102
00:06:03,905 --> 00:06:06,824
- หมอว่ายังไงบ้าง
- พ่อเริ่มดีขึ้นแล้ว

103
00:06:06,949 --> 00:06:10,119
เพียงแต่ค่ายาแพงมาก

104
00:06:12,038 --> 00:06:16,626
แต่คุณไม่ต้องห่วงเรื่องนั้น
สิ่งสำคัญคือคุณมาที่นี่แล้ว

105
00:06:18,127 --> 00:06:22,381
นอร่า เราจะทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นไม่ได้

106
00:06:22,507 --> 00:06:25,468
ทำไมล่ะ อดีตก็คืออดีต

107
00:06:36,771 --> 00:06:39,398
คุณรู้บ้างไหมว่าผมเสียใจแค่ไหน

108
00:06:42,110 --> 00:06:43,903
ผมก็เสียลูกไปเหมือนกัน

109
00:06:44,028 --> 00:06:46,114
แต่คุณกับฉันไม่เหมือนกัน

110
00:06:46,239 --> 00:06:48,074
เหมือนสิ

111
00:06:48,950 --> 00:06:50,743
ผมอยู่ด้วยตอนที่มาร์ตินเกิด

112
00:06:50,868 --> 00:06:54,330
ผมอุ้มเขาตอนเขาหายใจครั้งแรก
ผมเฝ้าดูเขาเติบโต

113
00:06:54,455 --> 00:06:56,707
และผมอุ้มเขาตอนเขาหายใจครั้งสุดท้าย

114
00:06:56,833 --> 00:07:00,378
- ฉันไม่อยากพูดถึงเรื่องนี้
- เราต้องพูดถึงมัน

115
00:07:00,503 --> 00:07:02,797
ตอนแรก มาร์ตินจากไป แล้วก็คุณอีก

116
00:07:02,922 --> 00:07:06,717
- คุณรู้ไหมสำหรับผมมันเป็นยังไง
- ฉันทำสิ่งที่ต้องทำ

117
00:07:08,594 --> 00:07:09,887
ก็อาจใช่

118
00:07:11,013 --> 00:07:13,516
แต่มันก็เป็นสิ่งที่เราต้องผ่านมันไปด้วยกัน

119
00:07:17,895 --> 00:07:20,565
ฉันว่าเราต้องเก็บด้านข้างเข้าอีกหน่อย จูลี่

120
00:07:20,690 --> 00:07:24,861
"เรา" เหรอ ฉันคือคนที่ต้องสวมมัน
และตอนนี้มันก็แน่นพออยู่แล้ว

121
00:07:24,986 --> 00:07:27,405
ฉันคงกินอะไรในงานแต่งไม่ได้แน่

122
00:07:27,530 --> 00:07:29,198
มีคนอารมณ์ไม่ดี

123
00:07:29,323 --> 00:07:33,077
โดยเฉพาะคนที่ชีวิตถูกทำลาย
เมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อน

124
00:07:33,202 --> 00:07:34,579
ฉันลืมมันไปหมดแล้วล่ะ

125
00:07:35,663 --> 00:07:36,956
และลืมเรื่องทอมด้วยเหรอ

126
00:07:38,124 --> 00:07:39,125
ค่ะ

127
00:07:40,209 --> 00:07:43,921
จริงๆ นะ ฉันน่าจะฟังที่พวกพี่บอก

128
00:07:44,046 --> 00:07:47,258
พอมาคิดๆ ดู
ฉันก็รู้ว่าเขาไม่เหมาะกับฉัน

129
00:07:47,383 --> 00:07:48,551
เราไปกันไม่รอดหรอก

130
00:07:48,676 --> 00:07:50,761
- จริงเหรอ
- จริงสิ

131
00:07:50,887 --> 00:07:53,890
อันที่จริงฉันกำลังจะถามพี่
ว่าไลโอเนลมีญาติอีกไหม

132
00:08:01,147 --> 00:08:03,524
น่ากลัวจริงๆ

133
00:08:04,901 --> 00:08:09,363
ให้ตายสิ ไม่มีใครพูดแบบนี้กันหรอก

134
00:08:10,031 --> 00:08:14,076
"ทรัพย์ในดินนำความมั่งคั่งมาสู่หุบเขา"

135
00:08:16,329 --> 00:08:18,456
ชวนหลับเป็นบ้า

136
00:08:21,542 --> 00:08:25,004
- สวัสดีค่ะ ลี
- สวัสดีครับ โรสแมรี่ ผมขัดจังหวะหรือเปล่า

137
00:08:25,129 --> 00:08:27,006
ยินดีให้ขัดจังหวะค่ะ เชิญนั่งสิ

138
00:08:27,131 --> 00:08:29,050
ขอบคุณ ผมนั่งแน่

139
00:08:30,051 --> 00:08:33,638
- คุณทำอะไรอยู่
- พยายามแก้บทละครงานฉลองวันผู้ก่อตั้ง

140
00:08:33,763 --> 00:08:37,058
- ทำไมล่ะ มันไม่ดีตรงไหน
- ทุกอย่างเลย

141
00:08:37,183 --> 00:08:39,101
ครั้งสุดท้ายที่พวกเขาทำ

142
00:08:40,144 --> 00:08:43,105
ดอตตี้ แรมซีย์
ตัดสินใจว่าหล่อนอยากได้บทเพิ่ม

143
00:08:43,231 --> 00:08:45,358
หล่อนก็เลยเขียนบางอย่างเติมลงไป

144
00:08:45,483 --> 00:08:48,194
คราวนี้ทุกคนก็ทำบ้าง

145
00:08:48,945 --> 00:08:53,491
ทำไมทุกคนที่จับดินสอเป็น
ถึงต้องคิดว่าตัวเองเป็นนักเขียนได้

146
00:08:53,616 --> 00:08:58,955
- ฉันคงต้องแก้ใหม่ทั้งหมด
- ก่อนจะทำแบบนั้น

147
00:08:59,080 --> 00:09:02,667
- ผมมีบางอย่างให้คุณ
- อะไรคะ

148
00:09:03,417 --> 00:09:07,505
ของกำนัล
เพื่อขอบคุณที่คุณช่วยในเกมไพ่โป๊กเกอร์

149
00:09:07,630 --> 00:09:09,090
โอ้ ลี

150
00:09:09,215 --> 00:09:12,927
มันสวยมาก ใบโคลเวอร์สี่แฉก

151
00:09:13,052 --> 00:09:15,638
สำหรับ "หญิงสาวนำโชค"
คุณช่วยปกป้องเมืองไว้

152
00:09:15,763 --> 00:09:19,225
- ตรงกลางนี่เป็นเพชรเหรอ
- แน่นอนสิครับ

153
00:09:19,350 --> 00:09:21,185
เพชรจริงๆ เหรอคะ ไม่ใช่แก้ว

154
00:09:21,310 --> 00:09:24,188
คิดว่าผมจะให้แก้วสีกับคุณ
แทนเพชรแท้งั้นเหรอ

155
00:09:26,899 --> 00:09:29,610
ฉันชอบเพชรแท้

156
00:09:29,735 --> 00:09:33,239
งั้นผมน่าจะให้อย่างอื่นแทน
ที่ดีกว่านี้อีกหน่อย

157
00:09:35,866 --> 00:09:37,910
อันนี้ก็เหมาะมากแล้วค่ะ

158
00:09:38,035 --> 00:09:40,204
รูปทรงกำลังพอดี ขนาดกำลังพอดี

159
00:09:40,329 --> 00:09:41,914
พอดีทุกอย่างเลย

160
00:09:42,623 --> 00:09:44,542
ฉันจะใส่ในคืนวันเปิดแน่ๆ

161
00:09:44,667 --> 00:09:46,168
ดีเลยครับ

162
00:09:47,587 --> 00:09:49,213
ฟังนะครับ โรสแมรี่

163
00:09:52,216 --> 00:09:53,884
เราสองคนเข้ากันได้ดี

164
00:09:54,010 --> 00:09:56,887
- และผมคิดว่า...
- ลี

165
00:09:58,306 --> 00:10:01,642
ฉันต้องไปประชุมกับมอลลี่ ซัลลิแวน
และตอนนี้ฉันสายแล้ว

166
00:10:01,767 --> 00:10:02,935
เธอเป็นคนออกแบบเครื่องแต่งกาย

167
00:10:03,060 --> 00:10:05,896
และฉันมีไอเดียที่ดีมากๆ
เกี่ยวกับชุดคอรัสแพร์รีด็อก

168
00:10:06,022 --> 00:10:08,065
ซึ่งน่าจะทำจากขนสัตว์

169
00:10:10,151 --> 00:10:11,902
ฉันขอตัวก่อนนะคะ

170
00:10:13,446 --> 00:10:15,948
ครับๆ ได้สิ

171
00:10:18,784 --> 00:10:22,455
ฝากความคิดถึงไปให้พวกแพร์รีด็อก
กับกวางแอนทีโลปด้วย

172
00:10:23,998 --> 00:10:26,292
และขอบคุณสำหรับของขวัญแสนสวยค่ะ

173
00:10:27,543 --> 00:10:31,297
- มันประณีตมากจริงๆ
- ด้วยความยินดีอย่างยิ่งครับ

174
00:10:47,271 --> 00:10:50,191
- ยินดีที่ได้พบคุณอีก คุณตำรวจ
- เช่นกันครับ

175
00:10:50,316 --> 00:10:52,276
- คลาร่า สแตนตันเป็นยังไงบ้าง
- เธอสบายดี

176
00:10:52,401 --> 00:10:54,111
โฮป แวลเลย์ดูเข้ากับเธอได้ดี

177
00:10:55,154 --> 00:10:57,031
แล้วมีอะไรคุณถึงมาถึงที่นี่

178
00:10:58,157 --> 00:10:59,784
มันพูดยากนะครับ

179
00:10:59,909 --> 00:11:03,454
- จะดื่มอะไรหน่อยไหม
- ไม่ครับ ไม่เป็นไร

180
00:11:04,789 --> 00:11:06,415
คุณจำได้ไหม ที่ผมมาที่นี่ครั้งก่อน

181
00:11:06,540 --> 00:11:09,460
คุณเสนอจะให้รางวัลผม
สำหรับงานที่ผมทำไป

182
00:11:09,585 --> 00:11:12,671
จำได้ คุณถามทำไม

183
00:11:12,797 --> 00:11:14,965
ผมรู้สึกไม่ถูกต้อง
ถ้าจะรับอะไรจากคุณนายสแตนตัน

184
00:11:15,091 --> 00:11:16,258
ถึงตอนนี้ก็ยังคิดว่าไม่ถูกต้อง

185
00:11:17,093 --> 00:11:18,761
แต่ผมมีเรื่องนิดหน่อย

186
00:11:18,886 --> 00:11:23,349
เป็นเรื่องส่วนตัวของผมเอง
ผมพยายามหาทางออกเองแล้ว แต่

187
00:11:24,225 --> 00:11:26,018
คุณอยากรู้ว่าข้อเสนอยังมีผลไหมใช่ไหม

188
00:11:26,143 --> 00:11:29,855
ถ้าไม่ ผมก็เข้าใจ
และผมจะไม่รบกวนเวลาคุณอีก

189
00:11:30,940 --> 00:11:33,943
เราทำกำไรได้นับตั้งแต่เราเปิดทำการ

190
00:11:34,068 --> 00:11:35,319
ดูจากตรงนี้ได้เลย

191
00:11:35,444 --> 00:11:37,071
ผมคาดว่าต้นทุนจะต่ำลง

192
00:11:37,196 --> 00:11:40,074
เมื่อเรามีรถไฟขนส่ง
ที่จะขนส่งวัตถุดิบตรงมาที่เมือง

193
00:11:40,199 --> 00:11:42,076
แล้วทำไมคุณอยากขาย

194
00:11:42,201 --> 00:11:45,663
คุณนายสแตนตันและผม
เรามีความเห็นที่แตกต่างกัน

195
00:11:45,788 --> 00:11:46,872
เรื่องการบริหารงานที่คาเฟ่

196
00:11:46,997 --> 00:11:49,333
และเรารู้สึกว่านี่เป็นทางออกที่ดีที่สุด

197
00:11:49,458 --> 00:11:52,837
ผมกำลังคิดจะซื้อร้านของอัลเบิร์ต โคลแมน
ที่โกรฟเวอร์คอร์เนอร์

198
00:11:52,962 --> 00:11:55,089
แต่เขาเรียกราคาแพงน่าดูชม

199
00:11:55,840 --> 00:11:57,842
ผมแน่ใจว่าถ้าคุณมีข้อเสนอที่สมเหตุสมผล

200
00:11:57,967 --> 00:11:59,760
เราก็น่าจะจัดการได้

201
00:12:00,845 --> 00:12:03,013
ผมชอบทำธุรกิจกับคนมีเหตุผล

202
00:12:03,139 --> 00:12:05,724
ผมจะเห็นเอกสารได้เมื่อไร

203
00:12:05,850 --> 00:12:09,687
ถ้าการตรวจสอบได้ผลดี
ผมน่าจะให้ตัวเลขคุณได้พรุ่งนี้เช้า

204
00:12:09,812 --> 00:12:12,481
ผมอยากลงทุนกิจการใหม่ คงจะดีถ้าเรื่องนี้จบลง

205
00:12:12,606 --> 00:12:14,275
เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นได้

206
00:12:17,194 --> 00:12:20,364
ชีวิตแสนเหนื่อยหน่าย

207
00:12:20,489 --> 00:12:24,702
อย่าชักช้า มาดื่มเบียร์ให้สบาย

208
00:12:25,911 --> 00:12:27,037
ทอม

209
00:12:28,247 --> 00:12:32,334
- นี่นายคิดว่ากำลังทำอะไรอยู่
- ดื่มเบียร์กับเพื่อนๆ

210
00:12:32,460 --> 00:12:35,087
นายควรอยู่บนรถไฟไปฟอร์ตแม็กนีลเมื่อเช้า

211
00:12:35,212 --> 00:12:38,215
ใช่ ผมคงพลาดรถไฟ

212
00:12:40,134 --> 00:12:42,094
ขอเวลาเราสักเดี๋ยวได้ไหม

213
00:12:47,808 --> 00:12:48,851
ขอบคุณ

214
00:12:51,770 --> 00:12:55,524
ฉันได้รับโทรศัพท์จากลุงของเฟธ
บอกว่านายไม่ได้ไปที่นั่น

215
00:12:55,649 --> 00:12:57,568
ทำไมนายไม่ไปทำงาน
อย่างที่เราคุยกันไว้ ทอม

216
00:12:57,693 --> 00:12:59,195
งานที่เหมืองหินมันอันตราย

217
00:12:59,320 --> 00:13:02,364
ผมไม่คิดว่างานแบบนั้นเหมาะกับผม แจ็ก

218
00:13:02,490 --> 00:13:04,241
แล้วอะไรเหมาะกับนาย ทอม

219
00:13:04,366 --> 00:13:09,413
- นายรู้ไหมล่ะว่าอะไรเหมาะกับนาย
- นี่มันชีวิตผม แจ็ก ชีวิตของผม

220
00:13:10,414 --> 00:13:12,875
- และนายโยนมันทิ้ง
- ปล่อยผมนะ

221
00:13:19,715 --> 00:13:22,968
รู้ไหม ตอนพ่อตาย

222
00:13:23,719 --> 00:13:27,264
ฉันสัญญากับแม่ว่าจะดูแลนาย

223
00:13:28,724 --> 00:13:30,518
แต่ฉันจะไม่ทำแล้ว

224
00:13:31,685 --> 00:13:34,271
- นายดูแลตัวเองก็แล้วกัน ทอม
- ผมก็ดูแลตัวเองมาตลอด

225
00:13:34,396 --> 00:13:35,439
พูดอะไรของนาย

226
00:13:36,524 --> 00:13:40,277
ตอนที่ผมมีปัญหา ต้องไปอยู่กับตา

227
00:13:40,402 --> 00:13:46,283
ผมขอร้องให้พี่ไปขอแม่
ให้ผมอยู่ที่ฟาร์ม จำได้ไหม

228
00:13:47,409 --> 00:13:49,328
พี่ไม่พูดอะไรเลย

229
00:13:50,246 --> 00:13:52,206
นั่นน่ะเหรอดูแลผม

230
00:13:53,040 --> 00:13:55,626
ฉันยังเด็กเกินกว่าจะพูดอะไรได้ ทอม

231
00:13:56,752 --> 00:13:58,671
และตอนนี้ก็พูดไม่ได้เหมือนกัน

232
00:14:12,685 --> 00:14:14,937
จูลี่ ฉันเอาชามาให้

233
00:14:16,689 --> 00:14:17,815
จูลี่

234
00:14:53,601 --> 00:14:56,937
เอาละ ทุกคน ประจำที่

235
00:14:58,647 --> 00:15:00,941
นั่งที่จ้ะ

236
00:15:04,403 --> 00:15:06,322
ฉันชื่อเลอโวซ์

237
00:15:06,447 --> 00:15:10,326
และฉันจะมาสอนแทน
จนกว่าครูแทตเชอร์จะกลับมา

238
00:15:10,451 --> 00:15:15,039
แต่ขณะที่ฉันดูแลพวกเธอ
ฉันจะเป็นครู ผู้สร้างแรงบันดาลใจ

239
00:15:15,164 --> 00:15:19,001
และผู้ให้คำปรึกษา

240
00:15:19,126 --> 00:15:20,878
บางคนอาจเคยอ่านคอลัมน์ฉันในหนังสือพิมพ์

241
00:15:21,003 --> 00:15:22,546
หนูเคยอ่าน

242
00:15:22,671 --> 00:15:25,257
งั้นวันนี้เธอรับเกรดสี่ไปเลย

243
00:15:28,260 --> 00:15:30,346
- ว่าไงจ๊ะ
- จะมีการบ้านไหมครับ

244
00:15:30,471 --> 00:15:32,514
- ไม่มีแน่นอน
- เย่

245
00:15:32,640 --> 00:15:37,227
เพราะเราจะต้องซ้อมละครงานวันผู้ก่อตั้ง

246
00:15:38,270 --> 00:15:39,271
โอ้ ไม่

247
00:15:39,396 --> 00:15:43,025
ฉันเขียนสคริปต์ใหม่
สำหรับละครเกือบเสร็จแล้ว

248
00:15:43,150 --> 00:15:47,237
และมีบทเยี่ยมๆ สำหรับทุกคน

249
00:15:48,989 --> 00:15:51,575
ต่อให้เป็นคนที่ไม่มีพรสวรรค์ก็ตาม

250
00:15:51,700 --> 00:15:55,579
ฉันจะกำกับการแสดง
และปรับปรุงการแสดงของพวกเธออีกด้วย

251
00:15:55,704 --> 00:15:57,456
จะมีการคัดตัวบ่ายนี้

252
00:15:57,581 --> 00:16:00,292
แต่ฉันยังต้องเขียนสคริปต์อีกนิดหน่อย

253
00:16:00,417 --> 00:16:02,878
เพราะงั้นระหว่างที่ฉันทำงาน
พวกเธอเชิญตามสบายได้

254
00:16:08,926 --> 00:16:12,513
พัก ไปพัก ไปได้แล้ว

255
00:16:25,943 --> 00:16:27,111
นี่สำหรับคุณ

256
00:16:29,405 --> 00:16:31,782
- อะไรคะ
- เปิดดูสิ

257
00:16:35,327 --> 00:16:39,331
- คุณไปเอามาจากไหน
- เงินรางวัลจากการทำงาน

258
00:16:39,456 --> 00:16:41,667
คุณใช้มันจ่ายค่ารักษาให้พ่อได้

259
00:16:41,792 --> 00:16:44,503
ขอบคุณ มันมีความหมายมาก

260
00:16:44,628 --> 00:16:47,881
ผมสัญญาไว้ว่า
ผมจะดูแลคุณและโจนาสตลอดไป

261
00:16:48,007 --> 00:16:50,300
บิล ได้โปรด ให้ฉันทำมื้อค่ำให้คุณนะ

262
00:16:50,426 --> 00:16:52,720
อย่างน้อยก็เพื่อแสดงความขอบคุณ

263
00:16:52,845 --> 00:16:54,763
ผมว่านั่นไม่ใช่ความคิดที่ดี

264
00:16:54,888 --> 00:16:57,683
- เราต้องคุยกัน
- เรื่องอะไร

265
00:16:57,808 --> 00:17:00,644
ฉันมาคิดเรื่องที่คุณพูด
ตอนที่คุณมาคราวก่อน

266
00:17:03,480 --> 00:17:05,232
จ่าเอเวอรี่ ยินดีที่ได้พบ

267
00:17:05,357 --> 00:17:08,402
- เป็นยังไงบ้างครับ โจนาส
- เห็นเธอมาฉันก็ดีขึ้นแล้ว

268
00:17:08,527 --> 00:17:11,196
หวังว่าจะอยู่ทานมื้อค่ำด้วยกันนะ

269
00:17:12,406 --> 00:17:13,532
แน่นอนครับ

270
00:17:18,203 --> 00:17:19,830
- สวัสดี
- สวัสดีครับ

271
00:17:19,955 --> 00:17:21,623
ไปตกปลามีโชคไหมคะ

272
00:17:21,749 --> 00:17:25,252
- โชคดีสุดๆ ไปเลย
- ตกปลาก็แบบนี้ครับ ไม่อิ่มก็อด

273
00:17:25,377 --> 00:17:29,048
แต่ระหว่างทางกลับมา ผมคิดขึ้นมาได้ว่า
ผมจะทำยังไงกับปลาพวกนี้ดี

274
00:17:29,173 --> 00:17:32,468
และคุณก็คิดขึ้นมาได้ว่าคาเฟ่น่าจะใช้ปลา

275
00:17:32,593 --> 00:17:35,012
ถ้าจะมีใครในเมืองนี้
ที่ทำปลาเทราต์ได้อร่อย

276
00:17:35,137 --> 00:17:38,140
- ก็น่าจะเป็นคุณ
- ฉันยินดีรับปลาไว้ค่ะ

277
00:17:38,265 --> 00:17:40,350
เราไม่มีเมนูปลากันมานานแล้ว

278
00:17:40,476 --> 00:17:42,269
- เยี่ยมเลยครับ
- แต่ฉันต้องจ่ายเงินให้คุณ

279
00:17:42,394 --> 00:17:44,480
- โอ้ ไม่ๆ
- ไม่ค่ะ ฉันยืนยัน

280
00:17:45,481 --> 00:17:47,775
ก็ได้ครับ ราคาเท่าไรดี

281
00:17:47,900 --> 00:17:50,110
ปลาของคุณนี่คะ คุณตั้งราคาสิ

282
00:17:50,235 --> 00:17:51,653
เอาเป็นมื้อค่ำหนึ่งมื้อ

283
00:17:52,696 --> 00:17:56,533
- คุณแค่จะให้ฉันทำมื้อค่ำให้คุณเหรอ
- ถ้าไม่เป็นการรบกวนมากไป

284
00:17:56,658 --> 00:17:59,870
ในตะกร้านั่นมีปลาสิบกว่าตัวได้

285
00:17:59,995 --> 00:18:01,997
ดูเหมือนว่าราคานี้คุณจะเสียเปรียบนะคะ

286
00:18:02,122 --> 00:18:04,291
ให้ผมตัดสินเองดีกว่า

287
00:18:05,125 --> 00:18:07,586
งั้นเอาเป็นว่าตกลงตามนี้

288
00:18:08,420 --> 00:18:11,048
- ได้ค่ะ
- เยี่ยม

289
00:18:11,882 --> 00:18:13,092
พบกันคืนนี้ครับ

290
00:18:18,764 --> 00:18:21,558
(สำนักงานแฮมิลตัน)

291
00:18:29,650 --> 00:18:32,903
- เอลิซาเบธ เป็นอะไรไป
- จูลี่ไปแล้ว

292
00:18:33,028 --> 00:18:35,072
- ไปแล้วเหรอ
- เธอหนีไปแล้ว

293
00:18:35,197 --> 00:18:38,367
ตู้เสื้อผ้าว่างเปล่า กระเป๋าเดินทางก็หายไป

294
00:18:38,492 --> 00:18:39,952
และแจ็ก คุณพูดถูก

295
00:18:40,077 --> 00:18:42,538
จูลี่ยอมรับว่าเป็นคนขับรถ
ตอนที่เกิดอุบัติเหตุ

296
00:18:42,663 --> 00:18:47,751
- พอจะรู้ไหมว่าเธอไปไหน
- ไม่ แต่ฉันรู้ว่าควรจะถามใคร

297
00:18:50,838 --> 00:18:52,840
(รับฝากสัมภาระ)

298
00:18:54,466 --> 00:18:56,426
ขอโทษที่มาช้า

299
00:18:56,552 --> 00:18:58,011
คิดว่าคุณจะเปลี่ยนใจซะแล้ว

300
00:18:58,137 --> 00:19:00,013
คุณแน่ใจนะว่าอยากจะทำแบบนี้

301
00:19:00,139 --> 00:19:02,808
- แน่นอน คุณไม่อยากเหรอ
- ใช่ ผมแค่

302
00:19:02,933 --> 00:19:05,102
- ผมไม่รู้ว่าผมจะดูแลคุณไหวไหม
- ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นหรอกค่ะ

303
00:19:05,227 --> 00:19:07,646
- ฉันมีเงินกองทุนส่วนตัว
- ถ้าพ่อของคุณไม่ตัดคุณออกเสียก่อน

304
00:19:07,771 --> 00:19:09,356
งั้นเราจะมีกันและกัน แค่นั้นก็พอ

305
00:19:09,481 --> 00:19:11,066
แล้วทุกอย่างจะดูแลตัวมันเอง

306
00:19:11,191 --> 00:19:14,695
ทอมๆ

307
00:19:14,820 --> 00:19:15,988
พี่รู้ได้ยังไง

308
00:19:16,113 --> 00:19:18,657
ครั้งหน้าถ้าจะหนีออกจากบ้าน
อย่าให้โชเฟอร์ขับรถให้

309
00:19:18,782 --> 00:19:22,119
- ฉันต้องการพูดกับนาย ตามลำพัง
- คุณเปลี่ยนใจเราไม่ได้หรอก

310
00:19:24,037 --> 00:19:27,249
ไม่เป็นไร จูลี่ เราแค่จะคุยกัน

311
00:19:33,630 --> 00:19:36,675
ในบรรดาเรื่องโง่ๆ ทั้งหมดที่เธอทำ
เรื่องนี้บ้าบิ่นที่สุด

312
00:19:36,800 --> 00:19:39,178
- เธอคิดอะไรของเธอ จูลี่
- ฉันรักทอม และ

313
00:19:39,303 --> 00:19:42,139
ถ้าเธอรักเขา อย่าปล่อยให้เขาทำแบบนี้

314
00:19:42,264 --> 00:19:44,099
- เราทั้งคู่ต้องการแบบนี้
- จูลี่

315
00:19:44,224 --> 00:19:47,477
ถ้าพวกเธอสองคนหนีไปด้วยกัน
เธอจะปิดโอกาสที่เขาจะมีงานดีๆ

316
00:19:47,603 --> 00:19:51,190
ได้เริ่มต้นชีวิตใหม่
ได้ทำอะไรๆ ให้ตัวเอง

317
00:19:51,315 --> 00:19:52,733
นั่นเหรอที่เธอต้องการสำหรับทอม

318
00:19:54,109 --> 00:19:55,319
ไม่ใช่แน่นอน

319
00:19:55,444 --> 00:19:59,531
งั้นก็เริ่มคิดถึงเขาบ้าง
นอกจากคิดถึงแต่ตัวเอง

320
00:20:05,704 --> 00:20:07,956
เป็นเรื่องที่ดีสำหรับเมืองนี้
ที่ได้มีการสร้างโรงเลื่อย

321
00:20:08,081 --> 00:20:09,374
(ละครฉลองวันผู้ก่อตั้ง)

322
00:20:09,499 --> 00:20:12,169
มันทำให้คนมีงานทำและทุกคนมีความสุข

323
00:20:12,294 --> 00:20:15,339
แต่ผู้คนหน้าใหม่ๆ ที่จะมาเพราะโรงเลื่อย

324
00:20:15,464 --> 00:20:17,299
เราจะให้ความบันเทิงพวกเขาอย่างไร

325
00:20:17,424 --> 00:20:18,425
คุณโชคดีแล้ว

326
00:20:18,550 --> 00:20:22,846
ฉันชื่อโรสแมรี่ เลอโวซ์
และฉันเป็นนักแสดง

327
00:20:25,349 --> 00:20:28,185
คุณเลอโวซ์ เราเปลี่ยนบทได้ไหม

328
00:20:28,310 --> 00:20:32,648
เราไม่คิดว่านายกเทศมนตรี
จะพูดถึงการให้ความบันเทิงกับผู้คน

329
00:20:33,857 --> 00:20:37,778
เด็กๆ พวกเธอเป็นนักแสดง

330
00:20:37,903 --> 00:20:41,281
เป็นเดนิเซนแห่งโรงละคร

331
00:20:41,406 --> 00:20:46,870
และงานของนักแสดงคือหาเหตุผล
ว่าทำไมตัวละคร

332
00:20:46,995 --> 00:20:50,415
จึงพูดในสิ่งที่นักเขียนเขียน

333
00:20:50,540 --> 00:20:53,835
- โอเค เราคิดว่ามันอาจจะ...
- อัลเบิร์ต

334
00:20:54,753 --> 00:20:56,338
ฉันต้องการคนเล่นเป็นต้นแอสเพน

335
00:20:56,463 --> 00:20:58,674
และเนื่องจากเธอเป็นเด็กตัวโต แข็งแกร่ง

336
00:20:58,799 --> 00:21:00,968
ฉันว่าบทนี้น่าจะเหมาะกับเธอมากกว่า

337
00:21:01,093 --> 00:21:03,720
เธอไม่ต้องกังวลว่าตัวละครจะพูดอะไร

338
00:21:03,845 --> 00:21:06,515
เพราะต้นไม้ไม่พูด

339
00:21:15,357 --> 00:21:19,736
- หนูชอบบทพูดของหนูแล้ว
- ดีจ้ะ

340
00:21:21,571 --> 00:21:24,199
- มันไม่ได้มีไว้ขาย
- คุณยังไม่เข้าใจ

341
00:21:24,324 --> 00:21:29,121
คุณทาวเวอร์เสนอจะจ่ายให้เรา
สามเท่าของมูลค่าที่เราลงทุนไป

342
00:21:30,289 --> 00:21:33,542
และมันดูบังเอิญจริงๆ
ที่คุณเกิดอยากจะขายคาเฟ่ขึ้นมา

343
00:21:33,667 --> 00:21:37,254
ไม่นานหลังจากคุณเสียที่ดินและเงิน
ในวงพนันโป๊กเกอร์

344
00:21:37,379 --> 00:21:38,755
มันไม่เกี่ยวอะไรกันเลย

345
00:21:38,880 --> 00:21:42,551
นี่มันเป็นเรื่องของผลประโยชน์
และมันเป็นข้อเสนอที่ดี

346
00:21:42,676 --> 00:21:43,844
สำหรับคุณอาจใช่

347
00:21:43,969 --> 00:21:46,972
คาเฟ่คือชีวิตของฉันและบ้านของฉัน

348
00:21:47,097 --> 00:21:48,598
ฉันไม่เคยมีความคิดจะขายมัน

349
00:21:48,724 --> 00:21:50,058
คุณเอาเงินไปครึ่งหนึ่ง

350
00:21:50,183 --> 00:21:53,729
และเปิดร้านของคุณเองได้
โดยไม่ต้องมีผมเป็นหุ้นส่วน

351
00:21:53,854 --> 00:21:56,648
ต้องเริ่มสร้างใหม่จากศูนย์น่ะเหรอ
คุณก็รู้ว่าฉันทำไม่ไหว

352
00:21:56,773 --> 00:21:58,692
ข้อเสนอนี้คงไม่อยู่ตลอดไป

353
00:21:58,817 --> 00:22:00,610
คุณทาวเวอร์ต้องการย้ายให้เร็วที่สุด

354
00:22:00,736 --> 00:22:04,740
ผมขอร้องให้คุณใช้เวลาคิดทบทวนใหม่

355
00:22:05,699 --> 00:22:06,825
ตกลง

356
00:22:08,994 --> 00:22:10,871
ฉันคิดทบทวนแล้ว และคำตอบยังคงเป็น ไม่

357
00:22:10,996 --> 00:22:13,040
คุณทำผิดครั้งใหญ่แล้ว

358
00:22:13,165 --> 00:22:15,625
ผมรับรองเลยว่าคุณจะต้องเสียใจ

359
00:22:15,751 --> 00:22:17,544
นั่นเป็นคำขู่เหรอ คุณกาวเวน

360
00:22:17,669 --> 00:22:20,797
ฉันขอแนะนำให้คุณขัดขา
คนที่ทำอาหารให้คุณ

361
00:22:29,139 --> 00:22:33,769
- ทำไมทุกคนต่อต้านฉันกันหมด
- ไม่จริงเลย

362
00:22:33,894 --> 00:22:35,979
งั้นทำไมพี่ขู่ฉันหนักขนาดนั้น

363
00:22:36,104 --> 00:22:38,440
พูดตามตรงนะ จูลี่ เธอต้องโตได้แล้ว

364
00:22:38,565 --> 00:22:39,775
หมายความว่ายังไง

365
00:22:40,942 --> 00:22:45,113
หมายความว่าชีวิตของเธอควรมีอะไรมากกว่า
เดินซื้อของและไล่ตามผู้ชาย

366
00:22:45,238 --> 00:22:48,075
- เธอควรค้นหาเป้าหมายของชีวิต
- พี่คิดว่าฉันไม่รู้เหรอ

367
00:22:48,200 --> 00:22:50,368
ฉันกำลังจะเริ่มชีวิตใหม่กับทอม

368
00:22:50,494 --> 00:22:51,912
ด้วยการโกหกครอบครัวและหนีไปเหรอ

369
00:22:52,037 --> 00:22:53,663
พี่ก็หนี ทิ้งครอบครัวไป

370
00:22:53,789 --> 00:22:56,958
พี่ไม่ได้หนี พี่วิ่งไปหาบางอย่าง
มันต่างกันนะ

371
00:22:57,084 --> 00:22:59,127
พี่หาที่สักแห่ง
ที่พี่จะเติมโชคชะตาของตัวเอง

372
00:22:59,252 --> 00:23:01,171
และพี่พบมันในการเป็นครู

373
00:23:01,296 --> 00:23:04,257
ในการทำงานกับเด็กๆ
สร้างความแตกต่างให้กับชีวิตพวกเขา

374
00:23:05,842 --> 00:23:08,428
ฉันไม่รู้ว่าอะไรจะทำให้ฉันรู้สึกเติมเต็ม

375
00:23:10,013 --> 00:23:12,974
ทางเดียวที่จะรู้คือต้องเริ่มค้นหา

376
00:23:14,142 --> 00:23:18,647
และรับผิดชอบต่อการกระทำของเธอ
จะเป็นก้าวแรก

377
00:23:18,772 --> 00:23:22,067
เธอเริ่มได้จากการบอกความจริงกับพ่อเรื่องรถ

378
00:23:23,944 --> 00:23:25,695
ก็ได้ ฉันจะบอกพ่อ

379
00:23:26,947 --> 00:23:29,199
แต่ฉันปล่อยให้ทอมไปโดยไม่บอกลาไม่ได้

380
00:23:29,324 --> 00:23:32,619
ได้โปรด เอลิซาเบธ พี่จัดการให้หน่อยนะ

381
00:23:32,744 --> 00:23:35,122
ฉันยอมแลกทุกอย่าง
ขอแค่ให้ได้พบเขาเป็นครั้งสุดท้าย

382
00:23:39,584 --> 00:23:42,087
โอเค ขอบคุณ เฟธ

383
00:23:43,713 --> 00:23:45,549
พวกเรา ขอเวลาเราสักครู่

384
00:23:47,509 --> 00:23:50,011
ฉันเพิ่งได้รับโทรศัพท์จากเฟธ

385
00:23:50,137 --> 00:23:54,015
นายโชคดี ลุงของเธอยังเก็บงานไว้ให้

386
00:23:55,225 --> 00:23:56,726
ใครสนกันล่ะ

387
00:23:57,811 --> 00:24:00,981
วิลเลียม แทตเชอร์
ยังอยากเห็นผมเน่าตายในคุก

388
00:24:01,106 --> 00:24:03,483
ไม่ว่าผมทำอะไร
มันไม่มีวันดีพอสำหรับลูกสาวของเขา

389
00:24:03,608 --> 00:24:06,444
อย่างน้อยมันก็เป็นการเริ่มก้าวเดิน
ในทางที่ถูกต้อง ทอม

390
00:24:06,570 --> 00:24:08,697
พี่คิดว่าผมมันแค่ไอ้ตัวร้ายใช่ไหม

391
00:24:08,822 --> 00:24:10,073
ไม่เลย

392
00:24:10,198 --> 00:24:13,618
เพราะฉันจำได้ว่านายเป็นยังไง
ก่อนพ่อจะตาย

393
00:24:13,743 --> 00:24:16,955
นายเคยเป็นเด็กดี มีความรับผิดชอบ

394
00:24:17,080 --> 00:24:20,333
- แต่หลังจากพ่อจากไป...
- ทุกอย่างเปลี่ยนไป

395
00:24:21,501 --> 00:24:22,919
ไม่ยุติธรรมเลย

396
00:24:24,004 --> 00:24:25,422
แต่มันก็เกิดขึ้นไปแล้ว

397
00:24:26,965 --> 00:24:29,134
เราทุกคนต้องรับมือกับมัน

398
00:24:30,844 --> 00:24:34,347
เว้นแต่ว่า ฉันไม่คิดว่านายเคยทำได้

399
00:24:34,472 --> 00:24:37,392
- พี่ทำได้เหรอ
- ใช่

400
00:24:37,517 --> 00:24:42,355
แต่ฉันรู้ว่าฉันต้องการเป็นคนที่
คู่ควรกับการที่พ่อจะยอมรับ

401
00:24:43,899 --> 00:24:47,694
เพราะอย่างนั้นฉันถึงมาเป็นตำรวจ

402
00:24:49,112 --> 00:24:50,697
แต่ความจริงก็คือ

403
00:24:55,869 --> 00:24:58,413
ฉันไม่เคยรู้สึกว่าฉันดีพอสำหรับท่าน

404
00:24:59,414 --> 00:25:00,457
พี่น่ะเหรอ

405
00:25:01,541 --> 00:25:02,876
ไม่ดีพอได้ยังไง

406
00:25:03,501 --> 00:25:06,004
นายเป็นลูกคนโปรด ทอม ไม่ใช่ฉัน

407
00:25:06,755 --> 00:25:08,715
- โกหกน่า
- ฉันเคยได้ยิน

408
00:25:08,840 --> 00:25:12,344
พ่อเคยคุยอวดให้เพื่อนฟังว่านายฉลาดแค่ไหน

409
00:25:14,012 --> 00:25:19,935
พ่อบอกว่าฉันเหมือนแม่ แต่นาย
นายคือลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น

410
00:25:20,060 --> 00:25:21,811
เหมือนกับท่าน

411
00:25:25,523 --> 00:25:27,108
พ่อพูดแบบนั้นจริงๆ เหรอ

412
00:25:27,776 --> 00:25:29,736
ใช่สิ

413
00:25:31,029 --> 00:25:33,073
พ่อภูมิใจในตัวนายมาก

414
00:25:33,198 --> 00:25:35,992
แต่ฉันไม่คิดว่าพ่อจะภูมิใจในตัวนายตอนนี้

415
00:25:37,285 --> 00:25:39,621
มันคงทำให้ท่านใจสลาย

416
00:25:39,746 --> 00:25:43,625
ที่รู้ว่าความตายของพ่อ
เป็นสาเหตุให้นายทิ้งชีวิตตัวเอง

417
00:25:45,085 --> 00:25:46,086
ผมขอโทษ แจ็ก

418
00:25:46,211 --> 00:25:50,131
นายจะมีโอกาสที่จะได้เป็นลูกที่พ่อภูมิใจอีกครั้ง

419
00:25:51,132 --> 00:25:52,133
ฟังนะ

420
00:25:53,718 --> 00:25:58,181
มีของอย่างหนึ่งที่จะช่วยให้นาย
มุ่งมั่นกับสิ่งที่สำคัญ

421
00:25:59,224 --> 00:26:01,851
- นาฬิกาของพ่อเหรอ
- ใช่

422
00:26:02,686 --> 00:26:04,479
พ่ออยากให้นายเก็บมันไว้

423
00:26:13,321 --> 00:26:17,325
ทอม พี่เชื่อในตัวนาย

424
00:26:32,465 --> 00:26:36,928
- พ่อหลับไปแล้ว
- ดีๆ ผมต้องไปแล้ว

425
00:26:37,053 --> 00:26:41,391
- จะไม่อยู่ดื่มกาแฟหน่อยเหรอ
- ไม่ แต่ก็ขอบคุณสำหรับมื้อค่ำ

426
00:26:41,516 --> 00:26:44,227
บิล เงินที่คุณให้มา

427
00:26:44,352 --> 00:26:46,646
- มันยิ่งกว่ามีน้ำใจ
- ผมยินดีที่ช่วยได้

428
00:26:46,771 --> 00:26:49,607
ฉันมาคิดเรื่องที่คุณพูดตอนที่คุณมาคราวก่อน

429
00:26:49,733 --> 00:26:50,942
คุณพูดถูก

430
00:26:51,067 --> 00:26:52,694
เรื่องอะไรเหรอ

431
00:26:52,819 --> 00:26:57,198
ตอนที่ฉันทิ้งคุณไป ฉันคิดถึงแต่
ความเจ็บปวดของตัวเอง ไม่คิดถึงคุณ

432
00:26:58,158 --> 00:27:01,995
คงเพราะฉันคิดแต่ว่ามาร์ตินเป็นลูกของฉัน
ไม่ใช่ลูกของคุณ

433
00:27:02,120 --> 00:27:04,497
ฉันรู้สึกเหมือนเขาเป็นภาระของคุณ

434
00:27:04,622 --> 00:27:06,833
เรื่องนั้นไม่เป็นความจริงเลย

435
00:27:06,958 --> 00:27:08,376
ฉันทำผิดพลาดหลายอย่าง

436
00:27:08,501 --> 00:27:10,837
ตอนนี้ฉันรู้ตัวแล้ว และฉันอยากจะขอโทษ

437
00:27:10,962 --> 00:27:13,798
- คุณไม่จำเป็นต้องทำแบบนั้น
- ต้องทำสิ

438
00:27:13,923 --> 00:27:18,345
สิ่งที่ฉันทำมันเห็นแก่ตัว
ฉันไม่รู้เลยว่าคุณช่วยอะไรฉันบ้าง

439
00:27:18,470 --> 00:27:20,889
ฉันไม่เคยมองเลย
ว่าคุณอยู่เคียงข้างฉันมาตลอด

440
00:27:21,014 --> 00:27:22,098
คุณยกโทษให้ฉันได้ไหม

441
00:27:22,223 --> 00:27:25,894
- นอร่า
- ได้โปรด ฉันอยากได้ยินคุณพูด

442
00:27:29,230 --> 00:27:30,231
ได้สิ

443
00:27:31,274 --> 00:27:33,193
แน่นอน ผมยกโทษให้คุณ

444
00:27:38,531 --> 00:27:40,325
ฉันจะได้พบคุณอีกไหม

445
00:27:41,159 --> 00:27:43,620
ผมต้องไปทำคดีที่อื่น

446
00:27:43,745 --> 00:27:47,582
- นานแค่ไหน
- ก็คงนานกว่าเรื่องจะจบ

447
00:27:55,965 --> 00:27:59,844
ฉันบอกเขาว่าฉันไม่สนใจจะขาย
แต่ฉันไม่เชื่อใจเขา

448
00:27:59,969 --> 00:28:03,181
เฮนรี่ กาวเวนมีวิธีแปลกๆ
ที่จะได้ตามที่ต้องการเสมอ

449
00:28:03,306 --> 00:28:05,100
ผมรู้จักหลายคนที่เป็นแบบเขา

450
00:28:05,225 --> 00:28:08,645
พวกคนที่ฉลาด
คุณจะหันหลังให้เขาไม่ได้เลย

451
00:28:08,770 --> 00:28:11,314
ฟังเหมือนคุณพูดจากประสบการณ์

452
00:28:12,148 --> 00:28:14,859
คุณเคยอยู่ที่โบสถ์ไหนมาก่อน

453
00:28:14,984 --> 00:28:17,612
อันที่จริง โฮป แวลเลย์เป็นโบสถ์แรกที่ผมมาสอน

454
00:28:18,822 --> 00:28:23,284
จริงเหรอคะ มองไม่ออกเลย
คุณดูเป็นธรรมชาติมาก

455
00:28:23,410 --> 00:28:26,037
อย่างที่บอก มันจำเป็น

456
00:28:26,162 --> 00:28:28,498
คุณทำอะไรก่อนมาเป็นศาสนาจารย์

457
00:28:30,333 --> 00:28:34,421
ผมเหวี่ยงเบ็ดไปเรื่อยๆ
งานทั่วไป โน่นบ้างนี่บ้าง

458
00:28:34,546 --> 00:28:38,842
แล้ววันหนึ่งคุณก็ตัดสินใจ
ว่าคุณอยากเป็นคนของพระเจ้าเหรอ

459
00:28:43,805 --> 00:28:45,557
วันหนึ่ง ผมเกือบตาย

460
00:28:45,682 --> 00:28:49,728
เรื่องแบบนั้นทำให้คุณมองชีวิตต่างไป

461
00:28:51,396 --> 00:28:56,025
มันเหมือนให้มุมมองว่าอะไรสำคัญและไม่สำคัญ

462
00:29:07,370 --> 00:29:08,872
แจ็ก

463
00:29:09,914 --> 00:29:12,459
- คุณมาทำอะไรที่นี่
- ขอบคุณ เฟธ

464
00:29:13,460 --> 00:29:16,963
- เรื่องอะไร
- สำหรับทุกสิ่งที่คุณทำให้น้องชายผม

465
00:29:17,088 --> 00:29:18,339
สวยจังค่ะ

466
00:29:19,466 --> 00:29:21,968
- คุณคงจะไปแล้ว
- ครับ

467
00:29:22,093 --> 00:29:23,678
ผมกำลังจะกลับไปโฮป แวลเลย์

468
00:29:23,803 --> 00:29:25,430
คุณจะกลับมาแฮมิลตันอีกไหม

469
00:29:25,555 --> 00:29:29,476
ไม่รู้สิ อาจจะสักวันหนึ่ง

470
00:29:29,601 --> 00:29:31,269
หวังว่าคงไม่นาน

471
00:29:32,103 --> 00:29:33,354
รู้ไหม

472
00:29:35,356 --> 00:29:37,400
ผมดีใจที่ผมได้พบคุณ เฟธ

473
00:29:37,525 --> 00:29:39,277
ฉันก็เหมือนกัน

474
00:29:41,488 --> 00:29:42,739
แจ็กคะ

475
00:29:43,615 --> 00:29:45,408
อย่าลืมว่าตัวคุณเป็นใคร

476
00:29:46,701 --> 00:29:47,702
ไม่แน่นอน

477
00:29:52,749 --> 00:29:53,833
จนกว่าจะพบกันใหม่นะคะ

478
00:30:16,189 --> 00:30:19,818
เร็วเข้า ฉันจะรออยู่บนนี้

479
00:30:28,201 --> 00:30:30,411
โปรดอย่าบอกว่านี่เป็นการอำลา

480
00:30:30,537 --> 00:30:32,580
เราคงต้องอยู่ห่างกันสักพัก

481
00:30:33,498 --> 00:30:36,584
- ทำแบบนี้มันดีกว่าสำหรับเราทั้งคู่
- ไม่ใช่สำหรับฉัน

482
00:30:36,709 --> 00:30:39,921
จูลี่ ผมทำเรื่องผิดพลาด

483
00:30:41,339 --> 00:30:45,218
ผมต้องหาทางเดินของผม
และผมต้องทำด้วยตัวเอง

484
00:30:46,094 --> 00:30:49,097
- ฉันเป็นความผิดพลาดงั้นเหรอ
- ไม่ใช่เลย

485
00:30:49,722 --> 00:30:53,434
ผมพร้อมจะหนีไปกับคุณ
ใช้ชีวิตที่เหลือด้วยกัน

486
00:30:53,560 --> 00:30:55,770
เรายังทำแบบนั้นได้

487
00:30:57,272 --> 00:30:58,273
ไม่

488
00:30:59,691 --> 00:31:02,944
- ทำไม
- เพราะคุณควรได้สิ่งดีๆ กว่านั้น

489
00:31:04,153 --> 00:31:06,865
คุณคู่ควรกับคนที่จะไม่วิ่งหนีปัญหา

490
00:31:07,490 --> 00:31:10,535
คนที่สามารถหาที่ยืนบนโลกได้
คนที่จะทำให้คุณมีความสุข

491
00:31:11,828 --> 00:31:13,538
คุณทำให้ฉันมีความสุข

492
00:31:13,663 --> 00:31:16,124
งั้นก็รอผม
จนกว่าผมจะเป็นคนที่ผมต้องเป็น

493
00:31:17,333 --> 00:31:18,877
เพื่อเราทั้งสองคน

494
00:31:19,878 --> 00:31:21,713
ฟังนะ ผมก่อเรื่องวุ่นวายไว้มาก

495
00:31:21,838 --> 00:31:25,925
แต่ผมรู้ว่าผมเป็นคนคนนั้นได้ถ้าผมพยายาม

496
00:31:26,718 --> 00:31:28,553
ฉันรู้ว่าคุณทำได้

497
00:31:31,598 --> 00:31:33,975
คุณคือสิ่งที่ดีที่สุดที่เคยเกิดขึ้นกับผม จูลี่

498
00:31:46,321 --> 00:31:50,283
ไชโย เด็กๆ
เยี่ยมมาก การซ้อมเยี่ยมยอดมาก

499
00:31:50,408 --> 00:31:52,785
และหลังจากเธอรับเสียงปรบมือ
ก็ถึงตาฉันบ้าง

500
00:31:52,911 --> 00:31:58,791
อดทนหน่อยนะ มันอาจจะนานสักหน่อย
จากนั้นเราถึงจะไป ลงจากเวที

501
00:31:58,917 --> 00:32:00,335
ไปได้แล้ว

502
00:32:00,460 --> 00:32:03,504
เอาละ ทุกคน
ฉันอยากให้ทุกคนมาพรุ่งนี้เช้า

503
00:32:03,630 --> 00:32:05,340
ครึ่งชั่วโมงก่อนเข้าเรียน

504
00:32:05,465 --> 00:32:08,092
เราจะได้ซ้อมจริงรอบสุดท้าย

505
00:32:08,217 --> 00:32:09,510
อีกแล้วเหรอ

506
00:32:09,636 --> 00:32:13,598
นี่คือโรงละครที่โด่งดังในนิวยอร์ก
มีชื่อว่าคาร์เนกีฮอล

507
00:32:13,723 --> 00:32:15,767
เราจะไปถึงที่นั่นได้ยังไง

508
00:32:15,892 --> 00:32:17,727
เราต้อง "ซ้อมๆ แล้วก็ซ้อม"

509
00:32:17,852 --> 00:32:20,355
ใช่แล้ว ที่รัก เธอจะได้เป็นดารา

510
00:32:22,857 --> 00:32:25,693
คุณเบลกลีย์
ครูแทตเชอร์จะกลับมาเมื่อไร

511
00:32:25,818 --> 00:32:29,155
ฉันเชื่อว่าเธอจะกลับมาในไม่ช้า อัลเบิร์ต

512
00:32:29,280 --> 00:32:30,657
คิดถึงเธอเหรอ

513
00:32:30,782 --> 00:32:34,035
เรียนกับคุณเลอโวซ์
มีแต่ซ้อมละครงี่เง่าทั้งวัน

514
00:32:34,160 --> 00:32:36,579
เรายังจะดีใจกว่าถ้าคุณกลับมาสอน

515
00:32:37,455 --> 00:32:39,207
เธอน่ารักมากจ้ะ อัลเบิร์ต

516
00:32:39,332 --> 00:32:42,460
เธอไปเปลี่ยนชุดต้นไม้ก่อนดีไหม

517
00:32:47,298 --> 00:32:51,177
ผมต้องยอมรับ ผมประทับใจมาก

518
00:32:51,302 --> 00:32:53,763
เก็บคำชมไว้หลังจากการแสดงดีกว่าค่ะ

519
00:32:53,888 --> 00:32:56,432
โรสแมรี่ ผมต้องคุยกับคุณ

520
00:32:56,557 --> 00:32:59,852
ผมเกรงว่าผมอาจเข้าใจคุณผิดๆ

521
00:32:59,978 --> 00:33:01,813
เข้าใจผิดยังไงคะ

522
00:33:01,938 --> 00:33:06,401
ก่อนที่ผมจะให้ของขวัญนั่นกับคุณ
ผมเข้าใจไปเองมาโดยตลอดว่า

523
00:33:06,526 --> 00:33:11,030
เราคิดเรื่องความสัมพันธ์ของเราแบบเดียวกัน

524
00:33:11,155 --> 00:33:12,991
ฉันบอกแล้วไงว่าฉันรักใบโคลเวอร์สี่แฉก

525
00:33:13,116 --> 00:33:16,244
และผมบอกคุณว่า
ผมให้อย่างอื่นที่ดีกว่านั้นกับคุณก็ได้

526
00:33:18,246 --> 00:33:20,999
คุณนี่ช่างรู้วิธีทำให้ผู้หญิงตัวลอยจริงนะคะ

527
00:33:21,124 --> 00:33:22,959
ผมพยายามอย่างดีที่สุดครับ

528
00:33:23,084 --> 00:33:26,254
แต่ก็นั่นล่ะค่ะ ลี

529
00:33:26,879 --> 00:33:32,802
ฉันไม่แน่ใจว่าฉันอยากตัวลอยตอนนี้

530
00:33:32,927 --> 00:33:34,512
ผมเข้าใจ

531
00:33:34,637 --> 00:33:38,224
คุณคิดว่าเมื่อไรถึงจะเป็นไปได้

532
00:33:38,349 --> 00:33:40,435
มันบอกยากค่ะ

533
00:33:43,354 --> 00:33:45,148
เรื่องของหัวใจ

534
00:33:47,900 --> 00:33:49,902
มันคาดเดาไม่ได้

535
00:33:50,028 --> 00:33:52,405
- แน่นอนเลยครับ
- ฉันไม่ได้เล่นตัวนะคะ

536
00:33:52,530 --> 00:33:54,449
ไม่ครับ ไม่ใช่แน่ๆ

537
00:33:54,574 --> 00:33:57,243
คุณเข้าใจฉันเหรอคะ

538
00:33:57,368 --> 00:34:00,788
ใช่ครับ ผมเข้าใจ เข้าใจจริงๆ

539
00:34:01,706 --> 00:34:03,291
นึกแล้วเชียว

540
00:34:19,724 --> 00:34:22,268
- ไงครับ
- สวัสดี ยินดีที่ได้พบ

541
00:34:22,393 --> 00:34:26,773
ผมคุยกับเจ้าของบริษัท
เขายังเก็บงานไว้รอทอม

542
00:34:26,898 --> 00:34:28,441
เป็นข่าวที่วิเศษมาก

543
00:34:28,566 --> 00:34:31,694
ผมเชื่อว่านั่นจะทำให้ทอม
ได้เริ่มต้นใหม่อีกครั้ง

544
00:34:31,819 --> 00:34:35,823
ตราบเท่าที่เขาลืมเรื่องที่เกิดขึ้นในแฮมิลตันได้

545
00:34:35,948 --> 00:34:37,241
ขอพูดอย่างนี้นะ คุณตำรวจ

546
00:34:37,366 --> 00:34:41,329
ตราบใดที่ทอมไม่อยู่ในแฮมิลตัน
และอยู่ห่างจากจูลี่

547
00:34:41,454 --> 00:34:43,915
ผมรับรองได้เลย
ว่าเขาไม่ต้องกังวลเรื่องอะไรจากผม

548
00:34:44,040 --> 00:34:46,959
ยุติธรรมดีครับ ขอบคุณครับท่าน

549
00:34:47,085 --> 00:34:48,086
ขอบคุณคุณมากกว่า

550
00:34:48,211 --> 00:34:49,962
ขอบคุณที่คุณช่วยเหลือในเรื่องนี้

551
00:34:50,088 --> 00:34:53,508
ผมควรต้องกลับแล้ว

552
00:34:55,176 --> 00:34:56,177
คุณตำรวจ

553
00:34:59,097 --> 00:35:01,265
เอลิซาเบธประทับใจคุณมาก

554
00:35:01,390 --> 00:35:04,894
และผมรู้สึกเสมอว่าเธอรู้จักเลือกที่จะคบคน

555
00:35:05,436 --> 00:35:07,814
ผมจะใช้เรื่องของน้องชายของคุณ
มากีดกันคุณไม่ได้

556
00:35:07,939 --> 00:35:12,735
ผมตั้งใจจะเสนอตำแหน่งงานที่บริษัทให้คุณ

557
00:35:14,612 --> 00:35:16,280
ขอบคุณครับท่าน

558
00:35:17,657 --> 00:35:21,410
แต่ผมไม่คิดว่าผมจะเหมาะกับงานนั่งโต๊ะ

559
00:35:21,536 --> 00:35:22,537
ผมจะสอนงานคุณเอง

560
00:35:22,662 --> 00:35:25,665
คุณจะทำงานไต่เต้าจนได้ขึ้นมาเป็นผู้บริหาร

561
00:35:25,790 --> 00:35:27,375
และรับผิดชอบงานที่แฮมิลตัน

562
00:35:27,500 --> 00:35:29,961
ด้วยความเคารพครับ

563
00:35:30,086 --> 00:35:34,048
ผมเชื่อว่างานที่ใครสักคนทำ
มันบ่งบอกตัวตนของเขา

564
00:35:34,715 --> 00:35:36,342
ผมภูมิใจในสิ่งที่ผมทำ

565
00:35:37,260 --> 00:35:39,262
ผมไม่คิดว่าคุณเข้าใจสิ่งที่ผมพูด

566
00:35:39,387 --> 00:35:43,057
มันเป็นโอกาสที่จะมีความสำคัญในแวดวงสังคม

567
00:35:43,182 --> 00:35:46,227
เพื่อจะเป็นที่ยอมรับ

568
00:35:46,352 --> 00:35:48,563
- ยอมรับเหรอครับ
- ใช่

569
00:35:51,941 --> 00:35:56,195
ผมขอบคุณที่ชวน
ผมคิดว่าคุณใจกว้างมาก

570
00:35:56,320 --> 00:35:58,906
อย่างนั้นคุณคงรู้ว่ามันโง่มากที่จะปฏิเสธมัน

571
00:35:59,740 --> 00:36:03,161
ข้อเสนอแบบนี้มีได้แค่ครั้งเดียว

572
00:36:06,414 --> 00:36:09,375
ผมขอโทษครับท่าน แต่คำตอบยังคงเป็นไม่

573
00:36:09,500 --> 00:36:11,669
ผมคิดว่าคุณควรทบทวนอีกที

574
00:36:12,503 --> 00:36:17,091
ผมไม่เคยคิดจะพยายามเป็นอะไรที่ผมไม่ได้เป็น

575
00:36:17,592 --> 00:36:19,302
ไม่ว่าจะเหตุผลอะไร

576
00:36:21,429 --> 00:36:23,055
หรือไม่ว่าเพื่อใคร

577
00:36:26,392 --> 00:36:27,643
ลาก่อนครับ คุณแทตเชอร์

578
00:36:32,732 --> 00:36:34,567
ลาก่อน คุณตำรวจ

579
00:36:47,663 --> 00:36:49,916
ธนาคารตอบเรื่องเงินกู้มาหรือยัง

580
00:36:50,750 --> 00:36:53,294
พวกเขาจะไม่อนุมัติ

581
00:36:53,419 --> 00:36:57,089
คุณเจงกินส์บอกว่า
คุณมีหลักประกันไม่เพียงพอ

582
00:37:01,093 --> 00:37:03,930
เจงกินส์กล้าถามหาหลักประกันกับผมเหรอ

583
00:37:09,018 --> 00:37:12,313
ผมจะเขี่ยธนาคารน่าสมเพชของเขา
ออกจากวงการ

584
00:37:12,438 --> 00:37:15,650
ถ้าไม่ใช่เพราะผม
เจ้าสวะนั่นคงกำลังไถนาอยู่

585
00:37:15,775 --> 00:37:20,696
- คุณจะให้ฉันทำยังไง
- ช่วยส่งข้อความให้ผมหน่อย

586
00:37:20,821 --> 00:37:23,407
- ส่งให้คุณเจงกินส์เหรอ
- ไม่ใช่เจงกินส์

587
00:37:30,039 --> 00:37:33,084
(ร้านเหล้า)

588
00:37:41,926 --> 00:37:44,804
ไม่ยุติธรรมเลย คุณซ้อมมาแล้ว

589
00:37:45,680 --> 00:37:47,390
ยอมรับแต่โดยดี

590
00:37:47,515 --> 00:37:49,558
- เล่นอีกรอบไหม
- ไม่แล้วค่ะ

591
00:37:49,684 --> 00:37:51,727
ไล่ตามคุณมันเหนื่อยนะ

592
00:37:51,852 --> 00:37:54,522
อีกอย่าง ฉันต้องเริ่มเก็บของแล้ว
ฉันจะกลับพรุ่งนี้

593
00:37:54,647 --> 00:37:57,066
พ่อของคุณอยากให้ผมเจรจาสัญญา
กับลี โคลเตอร์

594
00:37:57,191 --> 00:38:00,319
งั้นคราวหน้าเราค่อยเล่นกันต่อที่โฮป แวลเลย์

595
00:38:03,239 --> 00:38:07,702
ชาร์ลส์ คุณรู้ว่าฉันชอบคุณ

596
00:38:07,827 --> 00:38:11,998
คุณเป็นเพื่อนฉันมาทั้งชีวิต
และไม่มีอะไรที่ฉันทำเพื่อคุณไม่ได้

597
00:38:12,123 --> 00:38:15,334
แต่ฉันปล่อยให้เป็นแบบนี้ไม่ได้แล้ว

598
00:38:15,459 --> 00:38:17,086
หมายความว่ายังไงครับ

599
00:38:18,254 --> 00:38:21,048
ฉันสนุกที่เราได้อยู่ด้วยกัน

600
00:38:21,632 --> 00:38:23,884
แต่มันไม่ยุติธรรมสำหรับคุณ

601
00:38:24,010 --> 00:38:26,053
- คุณควรได้รับสิ่งที่ดีกว่านี้
- เอลิซาเบธ

602
00:38:26,178 --> 00:38:28,764
คุณก็รู้ ผมเชื่อว่าคุณทำสิ่งที่ถูกต้อง

603
00:38:29,473 --> 00:38:30,808
และถ้าสถานการณ์กลับกัน

604
00:38:30,933 --> 00:38:33,477
ผมจะพูดกับคุณแบบเดียวกับที่คุณบอกผม

605
00:38:34,270 --> 00:38:36,314
ขอบคุณที่เข้าใจฉัน

606
00:38:36,439 --> 00:38:40,276
แต่ในฐานะของคนที่มองคุณ

607
00:38:41,861 --> 00:38:43,446
อาจจะเป็นมากกว่าเพื่อน

608
00:38:44,405 --> 00:38:46,449
ผมรู้สึกว่าผมควรได้เป็นคนตัดสินใจ

609
00:38:46,574 --> 00:38:50,328
ว่าเมื่อไรที่ผมควรจะมองหาทางเลือกอื่น

610
00:38:50,453 --> 00:38:53,998
- ฉันไม่อยากจะเถียง แต่ว่า...
- อย่าเถียงเลย

611
00:38:58,711 --> 00:39:00,379
ทำไมเขาขอให้คุณมาคุยกับฉัน ดอตตี้

612
00:39:00,504 --> 00:39:02,256
เขาไม่คิดว่าคุณเชื่อคำพูดเขา

613
00:39:02,381 --> 00:39:04,467
ถ้าฉันเป็นคุณฉันจะเชื่อ อบิเกล

614
00:39:04,592 --> 00:39:06,469
ฉันไม่เคยเห็นเขาเป็นแบบนี้

615
00:39:06,594 --> 00:39:09,221
- เขาก็วางก้ามไปทั่ว
- ฉันไม่คิดแบบนั้น

616
00:39:09,347 --> 00:39:11,349
คุณทำให้เฮนรี่จนตรอก

617
00:39:11,474 --> 00:39:14,935
เขาเหมือนสัตว์ที่ติดกับดัก
และนั่นเป็นพวกที่อันตรายที่สุด

618
00:39:15,061 --> 00:39:17,813
ฉันดูแลตัวเองได้ ขอบคุณมาก

619
00:39:17,938 --> 00:39:20,524
- เขาทำลายธุรกิจคุณได้
- จะลองดูก็ได้

620
00:39:21,484 --> 00:39:22,985
ฉันจะแนะนำอะไรให้

621
00:39:23,110 --> 00:39:25,571
ถ้าคุณรู้ว่าอะไรดีสำหรับคุณ จงรับข้อเสนอ

622
00:39:25,696 --> 00:39:27,698
ดอตตี้ นี่คุณกำลังขู่ฉันเหรอ

623
00:39:27,823 --> 00:39:30,743
ฉันแค่บอกว่าคุณจะเสียใจมากๆ
ถ้าคุณไม่ขายคาเฟ่

624
00:39:35,331 --> 00:39:37,750
การกลับมาบ้านเที่ยวนี้เหลือเชื่อจริงๆ

625
00:39:37,875 --> 00:39:40,252
หวังว่าคราวหน้าที่มาแฮมิลตัน

626
00:39:40,378 --> 00:39:42,296
คงไม่ต้องมาเพราะเรื่องวิกฤติอีก

627
00:39:42,421 --> 00:39:46,217
- ทอมเป็นยังไงบ้าง
- เขามีกำลังใจดีมาก

628
00:39:46,342 --> 00:39:48,719
คิดว่าเขาคงจะตั้งตัวใหม่ได้เสียที

629
00:39:48,844 --> 00:39:51,889
ดี และหวังว่าเขาจะลืมเรื่องจูลี่ได้

630
00:39:52,014 --> 00:39:53,599
หวังว่าจูลี่จะลืมเขาได้เหมือนกัน

631
00:39:53,724 --> 00:39:55,893
มีสำนวนว่าไว้ "ตบมือข้างเดียวไม่ดัง"

632
00:39:56,018 --> 00:39:57,478
ใช่

633
00:39:57,603 --> 00:39:58,896
แต่คุณต้องยอมรับ

634
00:39:59,021 --> 00:40:02,149
ปัญหาดูจะตามทอมไปทุกที่ไม่ว่าเขาไปไหน

635
00:40:02,274 --> 00:40:06,320
- แน่นอน คุณคงมองแบบนั้น
- หมายความว่ายังไง

636
00:40:06,445 --> 00:40:08,823
ครอบครัวของผม
ไม่ได้มีสายเลือดชั้นดีเหมือนคุณ

637
00:40:08,948 --> 00:40:10,157
แน่นอน เราเป็นตัวก่อปัญหา

638
00:40:10,282 --> 00:40:11,992
แจ็ก ฉันไม่ได้พูดแบบนั้น

639
00:40:12,118 --> 00:40:15,287
ผมกับน้องของผม
ในสายตาของพ่อแม่คุณ

640
00:40:15,413 --> 00:40:17,206
เราไม่ใช่ "คนที่เหมาะสม"
สำหรับลูกสาวของพวกเขา

641
00:40:17,331 --> 00:40:19,583
- ไม่จริงสักหน่อย
- ผมคิดว่าจริง

642
00:40:19,708 --> 00:40:23,671
- เพราะอย่างนี้พ่อของคุณถึงเสนองานให้ผมทำ
- จริงเหรอ

643
00:40:24,839 --> 00:40:25,881
แจ็ก วิเศษไปเลย

644
00:40:26,006 --> 00:40:28,676
- นั่นพิสูจน์ว่าเขาชอบคุณ
- ไม่ เอลิซาเบธ

645
00:40:28,801 --> 00:40:30,970
มันพิสูจน์ว่าตัวตนที่ผมเป็นไม่ดีพอสำหรับเขา

646
00:40:31,095 --> 00:40:33,722
- เขาพูดอย่างนั้นเหรอ
- ไม่จำเป็นต้องพูด

647
00:40:35,558 --> 00:40:38,310
ฟังนะ แจ็ก พ่อของฉันเป็นคนใจกว้างมาก

648
00:40:38,436 --> 00:40:41,313
และฉันเชื่อว่า
ท่านกำลังเสนอโอกาสดีๆ ให้คุณ

649
00:40:41,439 --> 00:40:45,401
เอลิซาเบธ คุณนึกภาพผม
เป็นผู้บริหารในบริษัทพ่อคุณออกไหม

650
00:40:46,610 --> 00:40:49,947
ทำไมจะไม่ออก
ฉันว่าอย่างน้อยคุณก็น่าจะลองพิจารณาดู

651
00:40:50,072 --> 00:40:51,866
ขอโทษนะ เอลิซาเบธ

652
00:40:52,992 --> 00:40:56,120
ผมจะไม่เปลี่ยนแปลงตัวตน
เพื่อให้เข้ากับครอบครัวของคุณได้

653
00:40:57,788 --> 00:40:59,874
ฉันไม่ได้ขอให้คุณเปลี่ยน

654
00:41:05,087 --> 00:41:06,547
นั่นคุณจะไปไหน

655
00:41:07,882 --> 00:41:09,133
ผมซื้อตั๋วรถม้าไว้

656
00:41:09,258 --> 00:41:11,510
ฉันมีห้องส่วนตัวชั้นเฟิสต์คลาส
คุณไปนั่งกับฉันดีกว่า

657
00:41:11,635 --> 00:41:13,179
ขอบคุณ

658
00:41:14,805 --> 00:41:17,016
แต่ผมมีเรื่องต้องคิด
ระหว่างที่เรานั่งรถกลับบ้าน

659
00:41:54,970 --> 00:41:56,931
(คำบรรยายโดย วรรณพร เรือนปัญญา)