1
00:00:01,001 --> 00:00:02,877
ความเดิมตอนที่แล้ว

2
00:00:03,002 --> 00:00:04,754
นึกว่าเราจะออกไปเที่ยวหลังเลิกเรียน

3
00:00:04,879 --> 00:00:07,549
- คุณมีเพื่อนแล้วนี่
- ฉันบอกเขาไปว่า "ไม่" นะแจ็ก

4
00:00:07,674 --> 00:00:10,885
- คุณใจดีกับฉันเสมอ
- เป็นเช่นนั้นเสมอ นอร่า

5
00:00:11,010 --> 00:00:15,765
ฉันอาจพิจารณาความสัมพันธ์โรแมนติก
กับคุณก็ได้

6
00:00:15,890 --> 00:00:19,811
- ฮูสตันเป็นคนคิดสกปรก ไม่ใช่ผม
- คุณเกือบตาย

7
00:00:19,936 --> 00:00:22,605
ผมไม่ได้ทำงานฝั่งเดียวกับกฎหมายตลอด

8
00:00:22,731 --> 00:00:24,315
- เธอชื่ออะไร
- โคดี้

9
00:00:24,441 --> 00:00:26,276
- พวกเขามาทำอะไรที่นี่
- เราแค่อยากช่วย

10
00:00:26,401 --> 00:00:29,029
โคดี้จะอยู่กับคุณ
จนกว่าฉันจะรู้สึกดีขึ้นได้ไหม

11
00:00:29,154 --> 00:00:31,072
จะตอบปฏิเสธได้ยังไง

12
00:00:32,782 --> 00:00:35,243
- โอเค เราจะไปไหนกัน
- เป็นเซอร์ไพรส์

13
00:00:35,368 --> 00:00:37,328
- เซอร์ไพรส์แบบไหน
- ดีแล้วกัน

14
00:00:39,956 --> 00:00:43,209
- คุณคิดว่าอย่างไรบ้าง
- เรื่องบ้านเก่าอบิเกลเหรอ

15
00:00:43,334 --> 00:00:45,128
ฉันคิดว่าจะปล่อยเช่า

16
00:00:45,253 --> 00:00:48,590
- ไม่ใช่ว่า โจ แครดด็อก อยู่ที่นี่เหรอ
- เขาเพิ่งรับงานที่เคป ฟูลเลอร์ตัน

17
00:00:48,715 --> 00:00:52,177
และเมื่อคลาร่าอยู่ที่นี่
อบิเกลคงใช้พื้นที่ที่เหลือได้

18
00:00:54,471 --> 00:00:56,681
แต่เหตุผลที่แท้จริงคือ

19
00:00:57,974 --> 00:01:01,478
มันถึงเวลาที่ฉันต้องลงหลักปักฐานที่นี่
โฮป แวลเลย์คือบ้านของฉัน

20
00:01:02,395 --> 00:01:07,192
- นี่คือที่ที่ฉันรัก
- และคนที่คุณรักด้วยใช่ไหม

21
00:01:08,401 --> 00:01:09,736
พูดอย่างนั้นก็ได้

22
00:01:22,624 --> 00:01:25,668
- ขอโทษที่รบกวน ขอความคิดเห็นหน่อย
- ได้เลย

23
00:01:25,794 --> 00:01:28,755
- เขียวหรือน้ำเงิน
- นี่คุณอยากให้ใครประทับใจหรือเปล่า

24
00:01:28,880 --> 00:01:31,299
เปล่า แต่พรุ่งนี้ฉันทำงาน
กับอบิเกลที่คาเฟ่

25
00:01:32,258 --> 00:01:33,843
มีใครเห็นถุงมือเบสบอลผมไหม

26
00:01:33,968 --> 00:01:36,387
- ไปดูที่ห้องนอนหรือยัง
- มันอยู่ตรงนั้นก่อนมื้อเย็น

27
00:01:36,513 --> 00:01:38,556
แล้ว คุณคิดว่าอย่างไร

28
00:01:39,849 --> 00:01:41,893
- สีเขียว มันทำให้ตาเธอเด่น
- ขอบคุณ

29
00:01:42,018 --> 00:01:43,770
นี่โคดี้ ให้เวลาเอลิซาเบธสักหน่อย

30
00:01:43,895 --> 00:01:47,524
- เธอมีอะไรต้องทำเยอะแยะ
- เห็นถุงมือเบสบอลของผมหรือเปล่า

31
00:01:47,649 --> 00:01:49,484
- นี่ไม่มีการบ้านเหรอ
- โอ้ เดี๋ยวเขาก็ทำ

32
00:01:49,609 --> 00:01:52,529
ไปหาข้างบนกัน เขาอยากฝึก
จะได้เก่งเหมือนเด็กคนอื่น

33
00:01:52,654 --> 00:01:55,323
ตราบใดที่เขาทบทวนตำราเลขคณิต

34
00:01:55,448 --> 00:01:56,533
เขาทำแน่

35
00:02:01,287 --> 00:02:06,376
อยู่นี่เอง คุณครูผู้อุทิศตนของเรา
ทำงานหามรุ่งหามค่ำ

36
00:02:06,501 --> 00:02:09,963
มาร์โค โปโล ความตื่นเต้นในการค้นพบ

37
00:02:10,088 --> 00:02:12,423
อาณาจักรใหม่ที่ไม่คุ้นเคย

38
00:02:12,549 --> 00:02:15,343
การเดินทางอันเป็นตำนานของนักผจญภัย
สู่ดินแดนที่ไม่มีใครรู้จัก

39
00:02:15,468 --> 00:02:17,387
- ความลึกลับ....
- โรสแมรี่

40
00:02:17,512 --> 00:02:19,639
ขอโทษที ฉันแค่อยากให้คุณ
ช่วยอะไรฉันสักอย่าง

41
00:02:19,764 --> 00:02:22,183
- ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่เหมาะนัก
- มันใช้เวลาไม่นานหรอก

42
00:02:22,308 --> 00:02:24,602
ฉันแค่อยากรู้ว่าคุณพอจะ
ยกคำพูดสุดแสนคลาสสิก

43
00:02:24,727 --> 00:02:27,188
เกี่ยวกับความรักและการปฏิเสธ
ให้ฉันใช้กับคอลัมน์แนะนำได้ไหม

44
00:02:27,313 --> 00:02:32,152
บางอย่างเช่นคอเลอริจด์หรือเวิร์ดวอร์ธ

45
00:02:32,277 --> 00:02:34,487
ความรู้ด้านคลาสสิกฉันมัน
ขึ้นสนิมไปแล้วแต่คุณเก่ง

46
00:02:34,612 --> 00:02:39,033
- ในเรื่องกวีเก่าขึ้นหิ้งพวกนี้
- ขอโทษที โรซี่ เอลิซาเบธมีเรื่องต้องทำ

47
00:02:40,034 --> 00:02:42,036
มีเหรอ

48
00:02:42,745 --> 00:02:45,582
โอ้ ใช่ ฉันเกือบลืม

49
00:02:45,707 --> 00:02:49,377
- ขอโทษที ไว้วันหลังนะ
- ได้เลย

50
00:02:51,337 --> 00:02:54,465
- จะทำอะไรกัน
- เรื่องส่วนตัวน่ะ

51
00:03:00,805 --> 00:03:02,432
(สถานีตำรวจม้านอร์ทเวสต์
สำนักงานเขตภูมิภาค)

52
00:03:04,058 --> 00:03:06,060
นี่คือสิ่งที่ฉันต้องการ

53
00:03:06,185 --> 00:03:09,439
- ใช้เวลาในคุกเหรอ
- ใช้เวลากับคุณ

54
00:03:09,564 --> 00:03:11,232
คือ มันก็ไม่ใช่มื้อเย็นที่ ริทซ์

55
00:03:11,357 --> 00:03:13,610
มันเกี่ยวกับคนที่อยู่ด้วย

56
00:03:16,195 --> 00:03:17,572
ขอโทษที นี่ผมมารบกวนหรือเปล่า

57
00:03:18,406 --> 00:03:19,908
คือ ไม่เป็นไรหรอก

58
00:03:21,117 --> 00:03:23,745
- ขอยืมน้ำยาขัดรองเท้าหน่อยนะ
- ได้เลย

59
00:03:23,870 --> 00:03:26,581
- คุณมีเดทเหมือนกันเหรอ
- ก็ไม่เชิง

60
00:03:26,706 --> 00:03:28,124
ต้องไปพบกับพิงเคอร์ตันตอนเช้า

61
00:03:29,125 --> 00:03:31,336
ผมนึกว่าคุณจะลางานเสียอีก

62
00:03:31,461 --> 00:03:33,796
ผมไปฟังก่อนว่าพวกเขาจะว่าอย่างไรดีกว่า

63
00:03:34,672 --> 00:03:38,092
- ขนมปังนั่นดูน่าทานมาก
- คุณอยากทานหน่อยไหม

64
00:03:39,552 --> 00:03:43,431
คุณช่างใจดีจริงๆ เอลิซาเบธ
ขอบคุณนะ แจ็ก

65
00:03:51,814 --> 00:03:53,691
แด่มื้อค่ำอันแสนโรแมนติกของพวกเรา

66
00:03:54,859 --> 00:03:55,985
แด่คืนวันเหล่านั้น

67
00:04:23,388 --> 00:04:24,597
คุณครูแทตเชอร์ครับ

68
00:04:25,515 --> 00:04:27,725
ทำไมลอร่าได้ "เอ" แต่ผมได้ "ซี"

69
00:04:27,850 --> 00:04:29,936
อะไรคือกฎข้อแรกของการเขียนบทความ

70
00:04:30,061 --> 00:04:32,313
เธอต้องแบ่งประเด็นในแต่ละย่อหน้า

71
00:04:32,438 --> 00:04:34,524
แต่เธอมักเขียนย่อหน้ายาวๆ ย่อหน้าเดียว

72
00:04:39,153 --> 00:04:42,156
โคดี้ เธอมาสาย 20 นาทีนะ

73
00:04:42,282 --> 00:04:45,076
คุณสแตนตันบอกว่า
ผมซ้อมขว้างบอลก่อนมาเรียนได้

74
00:04:45,201 --> 00:04:47,412
"ก่อนมาเรียน"
เธอต้องมาถึงก่อนระฆังดัง

75
00:04:47,537 --> 00:04:50,498
- เธอบอกว่ามันไม่เป็นไร
- นี่ครูคิดว่าเธอเข้าใจผิดนะ

76
00:04:52,792 --> 00:04:57,630
ทีนี้ มีใครบอกครูเรื่อง
การเดินทางของมาร์โค โปโลได้บ้าง

77
00:04:57,755 --> 00:04:58,881
- ครูแทตเชอร์
- หนูบอกได้

78
00:04:59,007 --> 00:05:00,008
(อบิเกลคาเฟ่เปิด)

79
00:05:00,133 --> 00:05:02,468
มันแย่มากเลยเรื่องซิลาส์ ฉันรู้สึกแย่มาก

80
00:05:02,593 --> 00:05:04,887
- ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าเขาจากไป
- เกิดอะไรขึ้น

81
00:05:05,013 --> 00:05:07,098
ซิลาส์ แรมซีย์เสียชีวิตในเหตุปล้น

82
00:05:07,223 --> 00:05:10,018
โอ้ไม่นะ น่าสงสารด็อตตี้

83
00:05:10,143 --> 00:05:12,186
เธอเพิ่งกลับมาจากงานศพวันนี้

84
00:05:12,312 --> 00:05:16,482
- พวกเขาจับตัวคนทำได้หรือยัง
- ยังไม่ได้

85
00:05:16,607 --> 00:05:20,320
แต่ผมแน่ใจว่าเขาจะทำได้
ขอตัวก่อนครับ

86
00:05:23,698 --> 00:05:26,534
ฉันหวังว่าด็อตตี้คงรู้
ว่าเราจะอยู่เคียงข้างเธอ

87
00:05:26,659 --> 00:05:29,329
ไม่มีใครควรต้องรับมือกับ
เรื่องแบบนี้ตามลำพัง

88
00:05:31,039 --> 00:05:34,709
ผมเอากล่องสุดท้ายเก็บไว้ในตู้แล้ว
มีอย่างอื่นให้ผมทำอีกไหมครับ

89
00:05:34,834 --> 00:05:36,294
- คุณสแตนตัน
- ฉันว่าไม่มีแล้วล่ะ

90
00:05:37,587 --> 00:05:40,798
คุณรู้ไหม อ่างน้ำของคุณมันรั่ว
ผมมาดูให้ได้หลังเลิกงาน

91
00:05:40,923 --> 00:05:43,634
- นายแน่ใจหรือว่ามีเวลา
- ใช้เวลาไม่กี่นาทีหรอกครับ

92
00:05:45,011 --> 00:05:48,264
- สีชุดเข้ากับตาของคุณดี
- ขอบคุณค่ะ

93
00:05:58,066 --> 00:06:00,818
- ผมนึกว่าจะมีลูกค้ามากกว่านี้เสียอีก
- ขอตัวก่อนนะ

94
00:06:01,986 --> 00:06:04,781
มื้อเช้าใกล้หมดแล้ว
ก่อนกะแรกที่โรงเลื่อยค่ะ

95
00:06:06,115 --> 00:06:07,992
- ผมขอดูเมนูหน่อยได้ไหม
- เราไม่มีเมนูค่ะ

96
00:06:09,035 --> 00:06:11,954
ไม่มีเมนู ไม่มีลูกค้า

97
00:06:13,831 --> 00:06:16,667
- นั่นกลิ่นอะไร
- ขนมปังกรอบอบนมเนย

98
00:06:16,793 --> 00:06:19,295
และหากคุณไม่ชอบมัน
ที่ร้านเหล้ามีกาแฟกับถั่วขายอยู่ค่ะ

99
00:06:25,635 --> 00:06:29,305
- คุณฮัมฟรีส์ไม่ได้มาเพื่อทานอาหาร
- แล้วถามคำถามพวกนั้นทำไมคะ

100
00:06:29,430 --> 00:06:31,516
สมปรารถนาคุณซักที

101
00:06:31,641 --> 00:06:34,644
ผมขายหุ้นร้านกาแฟไป

102
00:06:35,770 --> 00:06:37,355
เขาจะเป็นหุ้นส่วนใหม่ของคุณ

103
00:06:41,901 --> 00:06:45,321
- ถ้าเราทำอะไรให้ได้บ้าง
- พวกคุณใจดีมาก

104
00:06:45,446 --> 00:06:47,698
- อะไรก็ตาม
- ฉันไม่เป็นไรหรอก

105
00:06:50,743 --> 00:06:55,289
คุณนายแรมซีย์ ผมเสียใจด้วย
ให้ผมช่วยขนกระเป๋าให้นะครับ

106
00:06:55,414 --> 00:06:57,500
คงจะดีไม่น้อยค่ะ ขอบคุณ

107
00:06:57,625 --> 00:07:02,713
ผมไม่รู้จักสามีคุณดีนัก
แต่ผมเข้าใจว่าเขาเป็นคนดี

108
00:07:02,839 --> 00:07:04,674
ฉันไม่อยากพูดไม่ดีถึงคนตายหรอกค่ะ

109
00:07:04,799 --> 00:07:08,386
แต่ฉันคิดว่าเราต่างรู้ดีว่า
สามีฉันก็ไม่ใช่นักบุญหรอก

110
00:07:08,511 --> 00:07:10,972
ถึงอย่างนั้น เขาก็ไม่ควรตายเยี่ยงนั้น

111
00:07:11,681 --> 00:07:14,434
ผมติดต่อสำนักงานภูมิภาคแล้ว
เขามอบหมายให้สายสืบดูแล้ว

112
00:07:14,559 --> 00:07:18,312
- แต่ผมก็จะตรวจสอบดูด้วยตัวเอง
- ขอบคุณค่ะ

113
00:07:18,438 --> 00:07:22,066
- แต่ไม่ใช่ว่าคุณขอลาพักหรอกหรือ
- ก็ใช่ครับ แต่นี่ไม่ใช่คดีทั่วไป

114
00:07:22,191 --> 00:07:27,947
จะเป็นนักบุญหรือไม่ ไซลาสก็สมควรได้รับ
ความยุติธรรมในเรื่องนั้น คุณก็เช่นกัน

115
00:07:28,573 --> 00:07:30,450
นี่มันงานใหญ่เหมือนกัน

116
00:07:30,575 --> 00:07:32,994
ผมสร้างโบสถ์
ผมแน่ใจว่าผมจัดการสร้างบ้านได้

117
00:07:33,119 --> 00:07:35,163
ใช่ แต่นี่เราก็ไม่ได้พูดถึงบ้านทั่วไป

118
00:07:35,288 --> 00:07:37,748
คุณวางแผนจะสร้างตรงไหนแน่นะ

119
00:07:37,874 --> 00:07:40,251
คุณรู้จักที่ของ เคลม เบสเซอร์
ระหว่างทางไป เจมสันไหม

120
00:07:40,376 --> 00:07:43,838
- รู้ วิวข้างบนนั้นสวยทีเดียว
- ใช่ ดีที่สุดในหุบเขานี้

121
00:07:43,963 --> 00:07:46,007
แล้ว เท่าไรล่ะ

122
00:07:47,133 --> 00:07:49,010
อะไร ไม้ที่คุณต้องใช้ในการสร้างเหรอ

123
00:07:49,135 --> 00:07:50,136
ใช่

124
00:07:50,928 --> 00:07:52,972
ให้ผมคำนวณคร่าวๆ ก่อน
แล้วจะแจ้งให้คุณทราบ

125
00:07:53,097 --> 00:07:54,098
- ลี
- ดีเลย ขอบคุณ

126
00:07:54,223 --> 00:07:56,058
- ไม่ๆ ๆ อยู่ก่อน
- อยู่นี่เอง

127
00:07:56,184 --> 00:07:57,393
- โอ้ แจ็ก
- สวัสดีครับ

128
00:07:57,518 --> 00:08:00,146
ฉันไม่ได้อยากมาขัดจังหวะหรอก
แต่ฉันต้องรีบแจ้งให้คุณทราบ

129
00:08:00,271 --> 00:08:01,522
- มันคงใช้เวลาไม่นาน
- อะไรหรือ

130
00:08:01,647 --> 00:08:04,400
อย่างแรกเลย ฉันให้คนงานเคลียร์พื้นที่
สำหรับสินค้าใหม่ของเรา

131
00:08:04,525 --> 00:08:09,071
อย่างที่สอง ฉันโน้มน้าวให้
เด็กฮัดสันไปกวาดใต้...

132
00:08:09,197 --> 00:08:11,532
โอ้ ไอ้อันใหญ่ๆ ที่มีเลื่อยนั่น

133
00:08:11,657 --> 00:08:15,119
- หัวเลื่อยเหรอ
- ใช่ หัวเลื่อย ชื่องี่เง่าชะมัด อย่างที่สาม

134
00:08:15,244 --> 00:08:18,498
คุณนายไวสส์ตกลงที่จะ
บริการเครื่องดื่มยามบ่ายแล้ว

135
00:08:18,623 --> 00:08:20,666
คุณบอกเสมอว่าคนงานที่มีความสุข
จะทำงานได้มีประสิทธิภาพ

136
00:08:20,791 --> 00:08:23,753
- ดังนั้นเราอยากให้คนงานมีความสุขใช่ไหม
- ใช่ ใช่ แบบนั้น

137
00:08:24,670 --> 00:08:27,590
โรสแมรี่ตัดสินใจที่จะมาช่วย
โรงเลื่อยสักระยะ ดีไหมล่ะ

138
00:08:27,715 --> 00:08:29,467
- เยี่ยม
- ใช่

139
00:08:29,592 --> 00:08:31,802
ผมนึกว่าคุณยุ่งกับ
การเขียนคอลัมน์ให้คำปรึกษาเสียอีก

140
00:08:31,928 --> 00:08:36,432
ก็ใช่ แต่ลียุ่งอยู่ที่โรงเลื่อยมาก
ทำงานหนักอย่างกับหมา

141
00:08:36,557 --> 00:08:39,227
- ฉันแค่ช่วยได้นิดหน่อย
- เธอช่วยได้น้อยกว่านั้น

142
00:08:39,352 --> 00:08:43,105
ถ้าคุณต้องการตัวฉัน ฉันจะอยู่ที่
เมอร์แคนไทล์ ไปเอาอะไรสักหน่อย

143
00:08:43,231 --> 00:08:45,441
คุณต้องชอบในสิ่งที่ฉันจะทำ
ให้ห้องทำงานคุณแน่

144
00:08:45,566 --> 00:08:47,985
โอเค เดี๋ยวก่อน
คุณจะทำอะไรกับห้องทำงานผม

145
00:08:48,110 --> 00:08:50,947
- เธอจะทำอะไรกับห้องทำงานผม
- ไม่รู้เหมือนกัน แต่ขอให้โชคดีนะ

146
00:08:51,072 --> 00:08:52,823
ขอบคุณนะลี

147
00:08:53,741 --> 00:08:57,245
- กำลังจะไปหาด็อตตี้เหรอ
- ฉันคิดว่าฉันจะเอาเค้กมะนาวไปให้ค่ะ

148
00:08:57,370 --> 00:09:00,331
- ฉันทำได้เท่านี้
- จะว่าอะไรไหมถ้าผมขอไปด้วย

149
00:09:01,874 --> 00:09:03,626
ไม่ว่าอะไรเลยค่ะ

150
00:09:04,710 --> 00:09:09,257
บอกเนด โยสต์ให้สั่งผ้าที่เราคุยกันไว้
ผ้ากำมะหยี่ สีแดง

151
00:09:09,382 --> 00:09:12,510
หรือน้ำตาลแดง หากเขามี

152
00:09:12,635 --> 00:09:15,846
ฉันอยากได้สัก 20 หลา เอาเป็น 30 ดีกว่า

153
00:09:17,306 --> 00:09:19,767
- ใช่ สามสิบน่าจะพอ
- คุณโคลเตอร์ตกลงแล้วหรือครับ

154
00:09:19,892 --> 00:09:21,143
แน่นอนอยู่แล้ว

155
00:09:22,687 --> 00:09:23,729
ไง

156
00:09:24,772 --> 00:09:28,067
- เขาไปไหน
- เขาช่วยฉันแต่งห้องอยู่ค่ะ

157
00:09:29,151 --> 00:09:31,070
ผมคิดว่าเราแต่งมากพอแล้ว

158
00:09:31,195 --> 00:09:34,699
โอ้ ลี ไม่นะ
นี่มันแค่เริ่มต้น ลองนึกภาพดู

159
00:09:34,824 --> 00:09:40,746
โต๊ะกับเก้าอี้ไม้มะฮอกกานียกระดับ
พร้อมกับผ้าม่านหนาอีกฝั่ง

160
00:09:40,871 --> 00:09:44,709
ไฟสามดวงส่องเหนือคุณ

161
00:09:44,834 --> 00:09:46,711
อย่างกะห้องทำงานของราชาเลย

162
00:09:46,836 --> 00:09:49,589
แล้วผมจะต้องการโต๊ะ "ยกระดับ" ไปทำไม

163
00:09:49,714 --> 00:09:53,175
ก็คุณเป็นเจ้านายนี่
คนควมคุมทุกอย่าง ผู้นำที่ไม่เกรงกลัว

164
00:09:53,301 --> 00:09:56,887
โต๊ะคือสถานะของคุณ
และคุณก็พูดอย่างมีอำนาจ

165
00:09:57,013 --> 00:10:00,308
- ในขณะที่คุณมองลงมาจากข้างบน
- ผมชอบห้องทำงานแบบที่เป็นอยู่

166
00:10:00,433 --> 00:10:04,228
ฉันแค่อยากมอบชีวิตชีวา
ให้กับกรุเก่าๆ มอซอนี้

167
00:10:04,353 --> 00:10:06,147
ซึ่งมันต้องการอย่างมาก

168
00:10:07,064 --> 00:10:08,566
- แผนที่ของผมอยู่ที่ไหน
- แผนที่อันไหน

169
00:10:08,691 --> 00:10:11,527
คุณหมายความว่าไง "อันไหน" แผนที่ผม
แผนที่แผ่นใหญ่ที่ติดข้างฝาอยู่

170
00:10:11,652 --> 00:10:13,613
โอ้ ไอ้ของเก่ารุ่งริ่งนั่นหรือ ฉันทิ้งไปแล้ว

171
00:10:13,738 --> 00:10:15,448
- คุณทำอะไรนะ
- นี่ ไม่ต้องห่วงหรอก

172
00:10:15,573 --> 00:10:19,785
ฉันสั่งอันใหม่จากสำนักงานสำรวจให้แล้ว
คุณต้องชอบแน่ มันมีสี

173
00:10:19,910 --> 00:10:23,372
โรสแมรี่ แผนที่นั่นมีตารางการเก็บเกี่ยว
ของผมเขียนไว้อยู่

174
00:10:23,497 --> 00:10:25,249
ฉันแน่ใจว่าจดไว้ที่ไหนสักที่

175
00:10:25,374 --> 00:10:28,336
และก่อนที่ฉันจะลืม ฉันให้เกลน บัตเตอร์ฟิล
หยุดงานไปวันนี้

176
00:10:28,461 --> 00:10:30,546
คุณ โว้ๆ เดี๋ยวนะ

177
00:10:30,671 --> 00:10:33,341
คุณหมายความว่าอย่างไร
ที่บอกว่าคุณให้เขาหยุดวันนี้

178
00:10:33,466 --> 00:10:37,261
คือแน่นอนว่าฉันบอกเขาว่า
เป็นความคิดของคุณ คุณเป็นเจ้านาย

179
00:10:37,386 --> 00:10:39,221
บางครั้งผมก็สงสัยเหมือนกัน

180
00:10:39,347 --> 00:10:41,182
เขากับภรรยาทะเลาะกันครั้งใหญ่

181
00:10:41,307 --> 00:10:43,517
เธอเขียนจดหมายลงคอลัมน์เล่าให้ฉันฟัง

182
00:10:43,643 --> 00:10:45,895
โอ้ เธอบอกหมดเปลือก น่าสงสารมาก

183
00:10:46,020 --> 00:10:49,565
พวกเขาต้องไปคืนดีกันบ่ายนี้
คุณไม่อยากได้คนงานแสนสุขแล้วสินะ

184
00:10:49,690 --> 00:10:53,527
คือใช่ ผมอยากได้คนงานแสนสุข
แต่ถ้าพวกเขาไม่อยู่ที่นี่

185
00:10:53,653 --> 00:10:56,030
โดยเทคนิคแล้วพวกเขาก็ไม่ใช่คนงานใช่ไหม

186
00:10:57,448 --> 00:11:00,701
โอ้ คุณตลกจัง
ฉันต้องไปก่อนนะ มีเรื่องต้องทำเยอะเลย

187
00:11:00,826 --> 00:11:02,453
แต่ไว้ฉันกลับมาพร้อมกับของแต่งใหม่

188
00:11:02,578 --> 00:11:05,122
มันจะทำให้สมบูรณ์ได้

189
00:11:06,290 --> 00:11:07,792
นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย

190
00:11:08,876 --> 00:11:12,380
มันใกล้ถึงเวลามื้อเที่ยงที่คาเฟ่
ฉันควรกลับไปได้แล้ว

191
00:11:12,505 --> 00:11:14,256
ผมคิดว่าคุณควรหยุดพักบ้าง

192
00:11:15,383 --> 00:11:16,384
ฉันต้องทำงาน

193
00:11:16,509 --> 00:11:19,136
แม้แต่ผู้ที่อยู่เบื้องบน
ยังหยุดในวันที่เจ็ดเลย

194
00:11:19,261 --> 00:11:22,306
- เขาสมควรได้รับ
- คุณก็เหมือนกัน ให้ผมบอกอะไรให้

195
00:11:22,431 --> 00:11:25,434
ไว้ผมแวะมาหาหลังมื้อเย็น
แล้วเราไปเดินเล่นรอบบึงกัน

196
00:11:25,559 --> 00:11:27,770
แค่ครึ่งชั่วโมง จะได้คุยกันได้

197
00:11:28,646 --> 00:11:31,190
มันใช้เวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมง
ที่จะเดินรอบบึงนะคะ

198
00:11:32,441 --> 00:11:33,442
เราจะเดินช้าๆ

199
00:11:42,660 --> 00:11:46,914
บาทหลวง
นายกับอบิเกลเป็นอย่างไรบ้าง

200
00:11:47,039 --> 00:11:49,041
- ไม่ใช่เรื่องของนาย
- เธอมีเงินหรือเปล่า

201
00:11:49,166 --> 00:11:52,545
- นายต้องการอะไรเจสซี่
- แก๊งกลับมารวมตัวกันใหม่แล้ว

202
00:11:52,670 --> 00:11:54,588
มีงานต้องทำ เราต้องการนาย

203
00:11:54,713 --> 00:11:56,590
- นายเป็นมือระเบิดที่ดีที่สุด
- ฉันไม่สนใจ

204
00:11:56,715 --> 00:11:58,968
ไม่เอาน่า แม็ต นายจะได้เงินมากโข

205
00:11:59,093 --> 00:12:01,512
นายไม่ต้องห่วงว่าต้องทำแบบนี้ตลอดไป

206
00:12:01,637 --> 00:12:03,389
นายจะไปที่ไหนก็ได้ ทำอะไรก็ได้

207
00:12:03,514 --> 00:12:05,558
ฉันมีความสุขดีที่อยู่ที่นี่
ทำในสิ่งที่ฉันทำ

208
00:12:05,683 --> 00:12:08,936
เยี่ยม พอมันจบแล้วค่อยกลับมา
แต่งงาน มีลูกสักเก้าคนก็ได้

209
00:12:09,061 --> 00:12:10,729
นายไม่ฟังเลย ฉันไม่เอาด้วย

210
00:12:10,855 --> 00:12:13,190
นายไม่เคยไม่เอาด้วยหรอก

211
00:12:13,315 --> 00:12:14,942
นายไม่อยากทำให้
เจก แกร์ริสันผิดหวังใช่ไหม

212
00:12:15,067 --> 00:12:18,446
- นี่นายขู่เหรอ
- แค่บอก คนเราอาจเจ็บได้บ้าง

213
00:12:20,906 --> 00:12:23,993
ให้ผมขอโทษเรื่องมื้อค่ำที่คุกนั่น

214
00:12:24,118 --> 00:12:26,412
- แค่ความคิดก็ดีแล้วค่ะ
- ผมรู้

215
00:12:26,537 --> 00:12:29,123
- แต่ผมก็อยากชดเชยให้คุณอยู่
- ยังไงคะ

216
00:12:29,248 --> 00:12:32,001
- อาหารว่างที่คอกม้าดีไหม
- แจ็ก

217
00:12:34,086 --> 00:12:38,466
ดีกว่านั้นอีก ฉันมีที่ที่เรา
จะไปทานมื้อเย็นเมื่อไหร่ก็ได้

218
00:12:38,591 --> 00:12:41,469
เหรอ บ้านอบิเกล

219
00:12:41,594 --> 00:12:45,222
เปล่า บ้านเอลิซาเบธ

220
00:12:45,347 --> 00:12:48,642
- บ้านห้องแถวเหรอ
- ตั้งแต่เมื่อเช้านี้ มันเป็นของฉัน

221
00:12:55,316 --> 00:12:57,568
ฉันเก็บเงินจากเงินเดือนครูของฉัน

222
00:12:57,693 --> 00:13:02,114
โดยอาศัยที่บ้านอบิเกล แต่ค่าเช่าก็
ไม่ได้มากมาย ฉันเลยคิดว่าทำไมจะไม่ล่ะ

223
00:13:02,239 --> 00:13:04,867
อีกอย่าง เมื่อมีโคดี้กับคลาร่าอยู่
อบิเกลจะได้ใช้ห้องที่เหลือได้

224
00:13:04,992 --> 00:13:08,287
และฉันก็จะได้อยู่อย่างสงบเงียบ
แล้วจะได้เริ่มเขียนอีกครั้ง

225
00:13:08,412 --> 00:13:11,207
เฒ่าโจ แครดด็อก ไม่ได้ดูแลที่นี่

226
00:13:11,332 --> 00:13:15,252
ดีเหมือนที่อบิเกลทำ
แต่มันคงเป็นบ้านที่สวยในวันหนึ่ง

227
00:13:20,007 --> 00:13:24,887
- ลูกบิดประตูก็หลุด
- อย่างไรมันก็ถือว่าเป็นลูกบิดประตูของฉัน

228
00:13:26,847 --> 00:13:29,350
คลาร่า มัฟฟินบลูเบอรี่ได้หรือยัง

229
00:13:29,475 --> 00:13:31,393
ฉันรู้ว่าฉันมาเร็ว
แต่ฉันสัญญาว่าจะเสิร์ฟชา

230
00:13:31,519 --> 00:13:34,271
- ที่โรงเลื่อยในอีกชั่วโมง
- ฉันจะไปเอาให้ค่ะ

231
00:13:34,396 --> 00:13:37,566
ทางแยกถ้ำ เคยได้ยินอยู่

232
00:13:37,691 --> 00:13:42,112
นั่นคือที่ที่รถม้าถูกปล้น
และสามีด็อตตี้ถูกฆ่า

233
00:13:42,238 --> 00:13:46,075
ช่างเป็นโศกนาฏกรรมที่น่าเศร้า
คุณทำคดีอยู่หรือคะ

234
00:13:46,200 --> 00:13:50,412
อาจจะหรืออาจจะไม่
ผมไว้ใจคุณได้หรือเปล่า โรสแมรี่

235
00:13:51,497 --> 00:13:52,915
ฉันสัญญาค่ะ

236
00:13:53,040 --> 00:13:56,085
- ฉันจะไม่บอกใครแน่ค่ะ
- พระเจ้าอวยพรครับ

237
00:13:58,045 --> 00:13:59,588
- อบิเกล
- บิล

238
00:14:01,632 --> 00:14:03,342
นี่คุณรู้หรือเปล่าว่าอ่างมันรั่ว

239
00:14:06,220 --> 00:14:08,514
- ค่ะ
- คุณต้องซ่อมมันนะ

240
00:14:08,639 --> 00:14:12,893
ทันทีเลย
ผมทำรายการสิ่งที่ต้องปรับปรุงแล้ว

241
00:14:13,018 --> 00:14:15,145
คุณต้องออกค่าใช้จ่ายครึ่งหนึ่ง

242
00:14:15,271 --> 00:14:16,814
เตาไม่ได้มีปัญหาอะไรนี่คะ

243
00:14:16,939 --> 00:14:20,609
มันก็แค่รอเวลาก่อนที่ของโบราณนั่น
จะหยุดทำงาน

244
00:14:20,734 --> 00:14:22,528
แล้วถ้ามันหยุดทำงาน ฉันค่อยไปซื้อใหม่

245
00:14:24,071 --> 00:14:26,407
คุณไปซื้อใหม่เสียตอนนี้

246
00:14:31,287 --> 00:14:33,122
ก่อนที่คุณปิดการขายกับคุณฮัมฟรีส์

247
00:14:33,247 --> 00:14:34,623
ฉันขอจ่ายให้มากกว่า

248
00:14:34,748 --> 00:14:37,626
ผมบอกแล้วว่าคุณไม่มีเงินมากพอ
ที่จะซื้อหุ้นผมออกไปหรอก

249
00:14:37,751 --> 00:14:39,378
ฉันไม่มี

250
00:14:39,503 --> 00:14:41,714
แต่บางทีเราอาจจัดการอะไรก็ได้

251
00:14:41,839 --> 00:14:43,591
บางอย่างที่อาจเป็นประโยชน์ต่อคุณ

252
00:14:44,592 --> 00:14:45,593
ผมฟังอยู่

253
00:14:45,718 --> 00:14:48,470
ฉันผ่อนจ่ายเป็นเดือนๆ
พร้อมดอกเบี้ย

254
00:14:48,596 --> 00:14:51,015
จนกว่าหุ้นของคุณจะชำระหมด
มันยิ่งกว่ายุติธรรมเสียอีก

255
00:14:51,891 --> 00:14:54,101
ผมเป็นนักธุรกิจนะ คุณนายสแตนตัน

256
00:14:54,852 --> 00:14:59,315
โชคร้ายที่
คุณไม่ใช่ความเสี่ยงที่ยอมรับได้

257
00:15:04,194 --> 00:15:06,113
ผมจะไปเอาสีเคลือบจากร้านค้ามาให้

258
00:15:06,238 --> 00:15:08,073
หากคุณอยากเริ่มจากพื้นคืนนี้

259
00:15:08,198 --> 00:15:11,660
ขอบคุณค่ะ
แต่ฉันอยากซ่อมด้วยตัวเอง

260
00:15:12,494 --> 00:15:14,872
อย่างน้อยให้ผมช่วยขนของให้คุณนะ

261
00:15:14,997 --> 00:15:16,206
ฉันคงต้องพึ่งคุณเรื่องนั้นค่ะ

262
00:15:17,875 --> 00:15:18,959
ขอบคุณ

263
00:15:19,084 --> 00:15:20,586
- เอลิซาเบธ
- สวัสดีค่ะ

264
00:15:20,711 --> 00:15:24,173
ฉันเพิ่งคุยกับโคดี้
แล้วเขาบอกว่าคุณกักเขาไว้ในห้องเรียน

265
00:15:24,298 --> 00:15:27,635
ฉันไม่อยากทำหรอกค่ะ
แต่สัปดาห์นี้เขามาสายสามครั้ง

266
00:15:27,760 --> 00:15:30,930
เขาฝึกเบสบอลก่อนไปเรียน
เขาแค่อยากเข้ากับคนอื่นได้

267
00:15:31,055 --> 00:15:34,642
- ยังไงเขาก็ต้องมาให้ตรงเวลา
- เด็กผู้ชายยังไงก็คือเด็กผู้ชาย

268
00:15:34,767 --> 00:15:36,727
ยังไงก็ต้องมาเรียนให้ทันค่ะ

269
00:15:36,852 --> 00:15:39,229
เขาต้องปรับตัวมากนะ

270
00:15:39,355 --> 00:15:41,732
อบิเกล มันไม่ใช่แค่เรื่องการเข้าเรียนนะ

271
00:15:41,857 --> 00:15:44,985
เขาไม่ตั้งใจ
และเขาก็ไม่ส่งการบ้าน

272
00:15:45,110 --> 00:15:47,154
เขาแค่ลำบากที่ต้องกลับไปเรียน

273
00:15:47,279 --> 00:15:50,741
- หลังจากเรื่องที่เขาเจอมา
- เขาแค่ต้องพยายามมากขึ้น

274
00:15:52,576 --> 00:15:54,203
คุณคิดว่าฉันปล่อยเขามากไปเหรอ

275
00:15:55,204 --> 00:15:58,791
ฉันคิดว่าคุณปกป้องเขามากไป
ซึ่งฉันก็เข้าใจว่าทำไม

276
00:15:58,916 --> 00:16:01,043
ฉันแค่ไม่คิดว่ามันช่วยเขาได้

277
00:16:01,961 --> 00:16:04,797
ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นนะ

278
00:16:06,048 --> 00:16:09,343
อบิเกล เราต่างต้องการสิ่งดีที่สุดให้โคดี้
และคุณก็ทำทุกอย่างที่คุณทำได้

279
00:16:09,468 --> 00:16:10,636
ฉันแค่พยายามช่วย

280
00:16:11,804 --> 00:16:13,180
ฉันรู้ว่าคุณทำอย่างนั้น

281
00:16:17,851 --> 00:16:20,521
ผมไม่แปลกใจ
ที่เธอย้ายออกจากเมืองนี้

282
00:16:20,646 --> 00:16:22,731
ผมแค่ไม่คิดว่ามันจะเกิดขึ้นเร็วๆ นี้

283
00:16:22,856 --> 00:16:24,692
และผมไม่แน่ใจว่าจะควรรู้สึกแบบไหน

284
00:16:24,817 --> 00:16:28,487
ฟังนะ ผมชอบที่เธอพึ่งพาตัวเองได้ แต่

285
00:16:28,612 --> 00:16:31,657
นี่ไม่เกี่ยวกับบ้านที่คุณอยากสร้างใช่ไหม

286
00:16:31,782 --> 00:16:35,661
- อาจจะ
- ฟังนะ ผมคิดว่ามันเป็นสัญญาณที่ดี

287
00:16:35,786 --> 00:16:39,415
มันหมายความว่าเธอ
ลงหลักปักฐานที่โฮป แวลเลย์แล้ว

288
00:16:39,540 --> 00:16:41,792
ย้ายจากแฮมิลตัน

289
00:16:41,917 --> 00:16:44,128
- ถ้าอย่างนั้นมันก็เป็นสัญญาณที่ดี
- พนันได้เลย

290
00:16:44,253 --> 00:16:47,506
ผู้หญิงชอบหาที่อยู่ให้ตัวเอง
มันเรียกว่า "สร้างรัง"

291
00:16:47,631 --> 00:16:49,049
- สร้างรังเหรอ
- สร้างรัง

292
00:16:49,174 --> 00:16:53,053
คือว่าวันนี้เอลิซาเบธ
ย้ายมาอยู่บ้านตามลำพัง

293
00:16:53,178 --> 00:16:54,805
บางทีเธออาจย้ายมาอยู่กับคุณก็ได้

294
00:16:54,930 --> 00:16:58,517
แค่อดทนไว้
แล้วซื้อของขวัญขึ้นบ้านใหม่ดีๆ ให้

295
00:17:00,352 --> 00:17:01,562
ก็ได้

296
00:17:07,735 --> 00:17:10,320
แล้วคุณคิดอย่างไรบ้าง

297
00:17:16,035 --> 00:17:17,327
"ทำรัง"

298
00:17:31,508 --> 00:17:33,510
โลกของฉัน

299
00:17:34,720 --> 00:17:38,057
คนที่เดินทางอย่างมีความสุข
คงเดินทางเบาๆ

300
00:17:39,308 --> 00:17:41,727
อย่างน้อยฉันก็มีโต๊ะไว้เขียน

301
00:17:43,729 --> 00:17:45,355
ขาดอะไรบางอย่างไป

302
00:17:51,779 --> 00:17:55,074
- นี่อะไรคะ
- ของขวัญขึ้นบ้านใหม่

303
00:17:56,700 --> 00:17:59,119
ใช่กล่องน้ำแข็งหรือเปล่า
ฉันใช้กล่องน้ำแข็งได้นะ

304
00:17:59,244 --> 00:18:00,579
ลองเปิดดูสิ

305
00:18:02,456 --> 00:18:06,168
โอ้ แจ็ก มันสวยมากเลย

306
00:18:06,293 --> 00:18:08,796
ทีนี้ผมก็แค่ต้องหาดอกไม้ให้คุณ

307
00:18:09,963 --> 00:18:13,717
- มันสมบูรณ์แบบอยู่แล้ว
- เหมือนคุณ

308
00:18:20,933 --> 00:18:24,311
ฉันคิดเรื่องที่คุณบอกเรื่อง
จะย้ายมาอยู่ที่นี่

309
00:18:24,436 --> 00:18:25,646
แล้ว

310
00:18:25,771 --> 00:18:28,774
ฉันต้องกลับไปที่บ้านสักพัก
เพื่อไปสะสางอะไรสักหน่อย

311
00:18:28,899 --> 00:18:30,818
คุณจะไปนานแค่ไหนก็ได้

312
00:18:30,943 --> 00:18:33,570
ถ้าทุกอย่างเรียบร้อยดี
ฉันคงจะกลับมาในอีกหนึ่งเดือน

313
00:18:33,695 --> 00:18:35,447
ผมจะรออยู่ที่นี่

314
00:18:37,491 --> 00:18:40,035
เฮนรี่ ฉันมีเรื่องไม่สบายใจอยู่

315
00:18:41,286 --> 00:18:44,706
- เกี่ยวกับบิลหรือเปล่า
- เปล่าค่ะ เราเซ็นใบหย่าแล้ว

316
00:18:44,832 --> 00:18:48,710
มันจบแล้ว แต่หากฉันจะให้
โฮป แวลเลย์เป็นบ้านฉันแล้ว

317
00:18:48,836 --> 00:18:52,589
- ฉันต้องไปขอโทษ อบิเกล สแตนตันก่อน
- มันไม่ใช่ความผิดคุณ

318
00:18:52,714 --> 00:18:55,259
มันไม่ใช่ความผิดเธอเช่นกัน

319
00:18:57,636 --> 00:19:00,514
แฟรงก์ ฉันนึกว่าเราจะไปเดินเล่นเสียอีก

320
00:19:01,557 --> 00:19:03,559
เปลี่ยนแผนแล้วครับ

321
00:19:03,684 --> 00:19:07,062
- งั้นพรุ่งนี้เป็นไงคะ
- ไม่ครับ พรุ่งนี้ไม่เหมาะ

322
00:19:07,187 --> 00:19:09,857
- วันอาทิตย์ล่ะ
- วันอาทิตย์ไม่ได้

323
00:19:09,982 --> 00:19:12,693
แฟรงก์ ฉันสับสน
คุณบอกว่าคุณอยากคุยด้วย

324
00:19:14,778 --> 00:19:18,073
- คงต้องรอก่อน
- โอ้ คือ...

325
00:19:19,575 --> 00:19:21,160
ขอโทษด้วยที่รบกวน

326
00:19:24,997 --> 00:19:29,585
สำหรับโครงงานทางวิทยาศาสตร์ของเรา
เราจะปลูกถั่วในกระป๋อง

327
00:19:29,710 --> 00:19:32,337
แล้วเรียนรู้เรื่องการสังเคราะห์แสง

328
00:19:32,462 --> 00:19:36,300
ทีนี้ ในเมื่อมันเป็นงานกลุ่ม
ครูอยากให้เธอจับคู่

329
00:19:36,425 --> 00:19:39,636
เอาเลย ไปเลือกทีมสิ เอมิลี่

330
00:19:39,761 --> 00:19:42,264
ช่วยส่งถั่วไปได้ไหม ขอบใจจ้ะ

331
00:19:47,978 --> 00:19:50,856
ครูแทตเชอร์ครับ ผมไม่มีคู่

332
00:19:53,525 --> 00:19:56,653
เธอไปจับคู่กับไมลส์กับโรเบิร์ตก็ได้

333
00:19:59,239 --> 00:20:01,450
ทุกคนมีเพื่อนหมดยกเว้นผม

334
00:20:02,326 --> 00:20:05,704
เธอเพิ่งมาใหม่ มันใช้เวลา
ที่จะหาเพื่อนที่โรงเรียนใหม่

335
00:20:06,788 --> 00:20:08,498
ผมไม่อยากจับคู่กับใคร

336
00:20:09,374 --> 00:20:15,088
มันไม่ใช่ตัวเลือก โคดี้
ทุกคนต้องร่วมมือกัน มานี่

337
00:20:25,515 --> 00:20:27,392
- เจออะไรที่ทางแยกถ้ำไหม
- ไม่มาก

338
00:20:27,517 --> 00:20:29,102
รอยเกือกม้า ปลอกระสุน

339
00:20:29,228 --> 00:20:31,730
เจก แกร์ริสันกับแก๊ง
เป็นผู้ต้องสงสัยในคดีปล้น

340
00:20:31,855 --> 00:20:33,899
แต่ศูนย์บัญชาการ
ไม่มีหลักฐานมากพอที่จะจับกุม

341
00:20:34,024 --> 00:20:35,442
ผมรู้สึกได้ว่าต้องเป็นแกร์ริสันแน่

342
00:20:36,693 --> 00:20:39,696
- อะไรนะ คุณรู้จักเขาเหรอ
- ผมเคยไล่ตามจับเขาอยู่

343
00:20:40,697 --> 00:20:45,160
เขาฆ่าเพื่อนสนิทผมในเหตุปล้น
เมื่อสิบปีก่อนคาร์ล เบนสัน

344
00:20:45,285 --> 00:20:47,871
ทิ้งภรรยาให้เป็นหม้าย
กับลูกสาวอายุแปดขวบ

345
00:20:49,539 --> 00:20:54,294
- คุณไม่เคยจับเขาเหรอครับ
- ไม่ ไม่มีหลักฐานพอ

346
00:20:54,419 --> 00:20:56,755
หมอนี่เชี่ยวชาญเรื่องกำจัดหลักฐาน แจ็ก

347
00:20:56,880 --> 00:20:59,633
เขาเลือกแก๊งตอนที่เขาต้องการ
แล้วเขาก็ปล่อยพวกเขาไปเมื่อไม่ต้องการ

348
00:20:59,758 --> 00:21:03,804
มีคนเจอพวกเขาใกล้กับเขาอัลเบิร์ต
นั่นหมายความว่าเขาอาจไปทางตะวันตก

349
00:21:05,430 --> 00:21:08,225
ผมจะไปช่วยลาดตระเวน
คงไม่ได้ระวังมากไปหรอก

350
00:21:08,350 --> 00:21:09,977
นั่นหมายความว่า
คุณจะปฏิเสธ พิงเกอร์ตันส์

351
00:21:10,102 --> 00:21:13,021
เปล่า นั่นหมายความว่า แก๊งแกร์ริสัน
ไม่ได้มาเฉียดโฮป แวลเลย์แน่

352
00:21:17,985 --> 00:21:21,947
- สวัสดี โคดี้
- ผมเกลียดโรงเรียน ผมจะไม่กลับไปอีก

353
00:21:22,072 --> 00:21:23,949
บอกสิว่าเกิดอะไรขึ้น

354
00:21:24,074 --> 00:21:26,535
ไม่มีใครชอบผม ผมไม่มีเพื่อนเลย

355
00:21:26,660 --> 00:21:30,247
โคดี้ เธอเพิ่งมาอยู่ที่นี่ได้ไม่นาน
ต้องใช้เวลาสักหน่อย

356
00:21:30,372 --> 00:21:34,042
อย่างน้อยตอนที่เราอยู่กันเอง
ผมยังมีเบ็กกี้

357
00:21:34,167 --> 00:21:35,752
ที่รัก ฉันรู้ว่าเธอคิดถึงพี่สาว

358
00:21:35,877 --> 00:21:40,007
แต่ตอนนี้ หล่อนต้องไป
อยู่กับหมอที่ยูเนียน ซิตี้

359
00:21:40,132 --> 00:21:44,511
- พวกเขาจะทำให้หล่อนดีขึ้น
- พอพี่ดีขึ้นแล้ว ผมไปเยี่ยมได้ไหมครับ

360
00:21:44,636 --> 00:21:46,763
ไปได้แน่นอน

361
00:21:46,888 --> 00:21:49,975
แต่จนกว่าจะถึงตอนนั้น มันก็มีวิธีอื่น
ที่จะบอกให้คนอื่นรู้ว่าเราเป็นห่วง

362
00:21:50,892 --> 00:21:52,728
- ยังไงครับ
- เธอก็เขียนจดหมายหาหล่อน

363
00:21:52,853 --> 00:21:55,564
เล่าให้ฟังเรื่องที่อยากบอก

364
00:21:55,689 --> 00:21:58,775
- เหมือนว่าหล่อนนั่งอยู่ข้างๆ
- ช่วยผมได้ไหมครับ

365
00:22:01,361 --> 00:22:03,071
ได้สิ

366
00:22:05,365 --> 00:22:06,992
- สวัสดี
- ด็อตตี้

367
00:22:08,285 --> 00:22:09,703
ดีใจที่เห็นคุณออกมาข้างนอก

368
00:22:09,828 --> 00:22:11,621
นายกเทศมนตรีให้คุณมาทำงานแล้วหรือ

369
00:22:11,747 --> 00:22:13,999
เปล่าค่ะ เขาบอกให้ฉันลาทั้งสัปดาห์

370
00:22:14,124 --> 00:22:15,751
ช่างใจดีจริงๆ

371
00:22:16,710 --> 00:22:19,421
เขาก็ไม่ได้เลวไปเสียหมด
คุณไม่รู้จักเขาเหมือนอย่างที่ฉันรู้จัก

372
00:22:19,546 --> 00:22:21,173
ผมรู้จักเขาดีเกินไป

373
00:22:21,298 --> 00:22:24,509
เขาจะไล่ฉันออกตอนที่เขา
ไม่มีเงินก็ได้ แต่เขาไม่ทำ

374
00:22:24,634 --> 00:22:27,345
เชื่อฉัน มีอีกด้านของเฮนรี่ กาวเวน
ที่คุณไม่รู้จัก

375
00:22:28,555 --> 00:22:30,348
นั่นใครที่อยู่กับเขา

376
00:22:31,933 --> 00:22:35,562
อลัน ฮัมฟรีส์
เขาซื้อหุ้นคาเฟ่ของเฮนรี่

377
00:22:36,354 --> 00:22:38,857
ผมไม่เคยได้ยินชื่อเลย
คุณรู้อะไรเกี่ยวกับเขาไหม

378
00:22:40,275 --> 00:22:42,861
ไม่มากนัก แต่...

379
00:22:43,904 --> 00:22:47,532
ฉันมีความรู้สึกว่าอบิเกลคงคิดถึง
ตอนที่นายกกาวเวนเป็นหุ้นส่วน

380
00:22:51,161 --> 00:22:54,122
(ความทรงจำ)

381
00:22:54,247 --> 00:22:57,626
ครูมีการบ้านงานเขียนสนุกๆ
ให้พวกเธอทำ

382
00:22:57,751 --> 00:23:01,213
ครูอยากให้พวกเธอคิดถึงความทรงจำ
บางอย่างในอดีตของพวกเธอ

383
00:23:01,338 --> 00:23:03,673
อาจเป็นเรื่องที่มีความสุขหรือเศร้า

384
00:23:03,799 --> 00:23:08,220
อาจเป็นเรื่องตลกหรือน่ากลัว
เป็นความทรงจำไหนก็ได้ที่เธออยากเขียน

385
00:23:08,345 --> 00:23:09,346
ว่าไง เอมิลี่

386
00:23:09,429 --> 00:23:10,972
เขียนเรื่องงานเก็บเกี่ยวฤดูใบไม้ร่วงได้ไหม

387
00:23:11,098 --> 00:23:14,142
แม่หนูให้หนูไปเก็บฟักทองลูกใหญ่ที่สุด
และเราก็แกะเป็นแจ็กโอแลนเทิร์น

388
00:23:14,267 --> 00:23:16,228
เป็นความทรงจำที่วิเศษ

389
00:23:17,479 --> 00:23:19,689
โคดี้ เธอมีความทรงจำที่เธอชอบไหม

390
00:23:20,816 --> 00:23:23,777
- มันงี่เง่า
- ไม่นะ ไม่เลย

391
00:23:23,902 --> 00:23:26,947
พ่อผมคงบอกว่า
เราเป็นทหารในไลท์ บรีเกด

392
00:23:27,072 --> 00:23:28,490
เขาพูดถูก มันงี่เง่า

393
00:23:29,825 --> 00:23:31,118
- โรเบิร์ต
- ถอนคำพูดนะ

394
00:23:31,243 --> 00:23:32,244
พอได้แล้วหนุ่มๆ

395
00:23:34,079 --> 00:23:35,831
ทีนี้ก็ขอโทษกันซะ

396
00:23:35,956 --> 00:23:38,333
- ขอโทษ
- ขอโทษ

397
00:23:41,670 --> 00:23:42,838
พอแล้วสำหรับวันนี้ทุกคน

398
00:23:42,963 --> 00:23:46,007
เอาการบ้านมาส่งให้ครูพรุ่งนี้เช้า
เลิกเรียนได้

399
00:23:47,425 --> 00:23:48,510
โคดี้

400
00:23:52,889 --> 00:23:54,558
ครูไม่ได้จะว่าอะไรเธอ

401
00:23:58,728 --> 00:24:02,023
เล่าให้ครูฟังสิ
เรื่องพ่อของเธอกับไลท์ บริเกด

402
00:24:02,149 --> 00:24:04,151
เราเคยขี่ม้ากัน

403
00:24:05,652 --> 00:24:06,820
ครูฟังอยู่

404
00:24:08,655 --> 00:24:12,993
เขาจะพูดว่า "รักษาเกียรติในหน้าที่ที่ทำ
รักษาเกียรติของไลท์ บริเกด"

405
00:24:15,328 --> 00:24:20,000
ครูคิดดูแล้ว ไหนๆ เธอก็ไม่ได้ส่งการบ้าน
เรื่องมาร์โค โปโล

406
00:24:20,125 --> 00:24:23,086
เธออยากลองเขียนเรื่อง
หน้าที่ของไลท์ บริเกดไหม

407
00:24:23,211 --> 00:24:24,379
เธอคิดว่าอย่างไร

408
00:24:25,881 --> 00:24:28,842
- โอเค
- โอเค

409
00:24:39,060 --> 00:24:43,315
- สำหรับคุณ
- โอ้ เจสซี่ มันสวยมาก

410
00:24:44,941 --> 00:24:48,111
ผมดีใจที่คุณชอบ เพราะว่าผม
อยากจะขออะไรคุณสักหน่อย

411
00:24:48,236 --> 00:24:50,822
- ขออะไรแบบไหนคะ
- ผมยังหาทางอยู่แถวนี้อยู่

412
00:24:50,947 --> 00:24:53,408
ผมสงสัยว่าคุณจะพาผม
ไปที่โรงรถม้าหน่อยได้ไหม

413
00:24:53,533 --> 00:24:55,493
ไม่ใช่ว่าเมื่อวาน
ฉันเจอคุณที่โรงรถม้าเหรอ

414
00:24:56,620 --> 00:24:59,956
- เหรอ แล้วร้านช่างเหล็กล่ะ
- อยู่ไม่ไกลจากโรงรถม้าค่ะ

415
00:25:00,999 --> 00:25:02,709
เป็นที่ที่เหมาะทีเดียว

416
00:25:05,837 --> 00:25:08,006
น่ารักจัง เนื่องในโอกาสอะไรจ้ะ

417
00:25:08,131 --> 00:25:11,259
ผมชวนคลาร่าไปเดินเล่นกับผมน่ะครับ

418
00:25:12,761 --> 00:25:15,180
ฉันต้องอยู่ช่วยอบิเกล

419
00:25:15,305 --> 00:25:17,641
ดูไม่ได้ยุ่งอะไรมากนักนี่

420
00:25:17,766 --> 00:25:21,937
- คุณจัดการโดยไม่มีเธอได้ไหมครับ
- ฉันจะไปแค่ชั่วโมงเดียวค่ะ สัญญา

421
00:25:24,147 --> 00:25:25,148
ขอบคุณครับ

422
00:25:27,359 --> 00:25:30,028
และส่วนที่สำคัญที่สุด เวที

423
00:25:30,153 --> 00:25:34,658
20 ฟุต มีพื้นที่มากสำหรับส่วนปีก
รวมถึงแคตวอล์กพร้อมไฟฟ้า

424
00:25:34,783 --> 00:25:38,328
อะไรนะ แค่ 20 ฟุตเหรอ
นั่นไม่พอให้แม็กเบธตายด้วยซ้ำ

425
00:25:38,453 --> 00:25:42,082
แต่ยิ่งเวทีเล็กเท่าไร
คุณก็ยิ่งโดดเด่นมากเท่านั้น

426
00:25:43,708 --> 00:25:44,834
จริง

427
00:25:46,378 --> 00:25:47,545
ฉันเปลี่ยนใจแล้ว

428
00:25:47,671 --> 00:25:49,965
เวทีมันสมบูรณ์แบบแล้ว
เป็นขนาดที่พอเหมาะ

429
00:25:50,090 --> 00:25:53,176
- นี่แหละสาวของผม
- ฉันรอจนถึงวันเปิดไม่ไหวแล้ว

430
00:25:53,301 --> 00:25:55,178
ฉันจะอุทิศการแสดงครั้งแรกให้กับคุณ

431
00:25:56,221 --> 00:25:58,265
แล้วผมทำอะไรถึงได้รับเกียรติขนาดนั้น

432
00:25:58,390 --> 00:26:01,142
คุณนำวัฒนธรรม
มาสู่หมู่บ้านเล็กๆ ของเรา

433
00:26:01,268 --> 00:26:04,813
คุณจะเป็นที่จดจำในประวัติศาสตร์
ว่าเป็นผู้อุปถัมภ์ศิลปะ

434
00:26:04,938 --> 00:26:07,357
"ผู้อุปถัมภ์" แค่ผู้อุปถัมภ์เหรอ

435
00:26:08,483 --> 00:26:12,237
ลี คุณทำให้ความฝันฉันเป็นจริง

436
00:26:13,571 --> 00:26:15,699
ไม่มีใครทำอะไรแบบนี้เพื่อฉันมาก่อน

437
00:26:16,616 --> 00:26:19,619
เพราะว่าไม่มีใครรู้สึกกับคุณ
เหมือนอย่างผม

438
00:26:24,374 --> 00:26:26,876
คุณไม่มีทางได้เห็นพื้นที่แบบนี้
ในที่ที่ผมจากมาหรอก

439
00:26:28,003 --> 00:26:29,838
ฉันไม่คิดว่าคุณเคยบอกว่าคุณมาจากไหน

440
00:26:30,755 --> 00:26:32,632
เมืองเล็กๆ ทางตะวันออก

441
00:26:32,757 --> 00:26:35,677
ครอบครัวผมมีฟาร์มที่นั่น
ไม่มีอะไรให้บอกมากนัก

442
00:26:35,802 --> 00:26:39,931
ดังนั้นคุณเลยมาทางตะวันตก
เพื่อหาชื่อเสียงและโชคลาภงั้นเหรอ

443
00:26:40,056 --> 00:26:42,017
คุณคงได้ยินเรื่องแบบนี้มามากกระมัง

444
00:26:44,269 --> 00:26:48,064
ผมจะขอถามคำถามตรงๆ
ก่อนที่ผมจะกลายเป็นตัวตลก

445
00:26:48,189 --> 00:26:51,443
- ฉันต้องกังวลหรือเปล่า
- เปล่าๆ ไม่ใช่อะไรแบบนั้น

446
00:26:51,568 --> 00:26:55,405
ผมแค่สงสัยว่า มีสุภาพบุรุษ
รูปหล่อมีเสน่ห์คนอื่น

447
00:26:55,530 --> 00:26:57,824
เอาดอกไม้มาให้คุณที่ทำงานหรือเปล่า

448
00:26:57,949 --> 00:27:00,493
คุณคงดีใจที่ได้รู้ว่าคุณเป็นคนแรก

449
00:27:22,682 --> 00:27:26,227
เธอมีแขนที่ดี
แต่ต้องจับให้ดีกว่านี้

450
00:27:32,525 --> 00:27:37,364
เห็นไหม ทีนี้ก็ลองดู นั่นแหละ

451
00:27:41,076 --> 00:27:42,202
ขอบคุณครับ

452
00:27:42,327 --> 00:27:45,205
ขว้างแบบนั้นต่อไปเรื่อยๆ
แล้วพวกเขาก็จะสังเกตเห็นเธอเอง

453
00:28:01,096 --> 00:28:02,514
สวัสดี

454
00:28:03,765 --> 00:28:06,226
อย่ามองตรงนี้นะ

455
00:28:06,351 --> 00:28:08,812
ถึงอย่างไรฉันก็ทำให้พื้นไม้กระดานนี่
ส่งเสียงเอี๊ยดอ๊าดจนได้

456
00:28:08,937 --> 00:28:10,397
- แย่กว่าครั้งไหน
- เป็นไปไม่ได้หรอก

457
00:28:10,522 --> 00:28:13,733
มันเป็นอย่างนี้มาตลอด
พระเจ้า ฉันคิดถึงที่นี่จัง

458
00:28:13,858 --> 00:28:15,735
คุณมีความทรงจำดีๆ
ที่นี่มากมายใช่ไหม

459
00:28:15,860 --> 00:28:20,198
- ใช่ มันดูเปลี่ยนไปมาก
- ก็คุณแครดด็อกไม่ใช่คน

460
00:28:20,323 --> 00:28:22,367
ที่สนใจรูปร่างภายนอกนักใช่ไหม

461
00:28:22,492 --> 00:28:24,661
ดูเหมือนจะเป็นเช่นนั้น คุณต้องทำอะไรต่อ

462
00:28:24,786 --> 00:28:29,791
โอ้ กล่องน้ำแข็ง ลูกบิดประตู
ทำความสะอาดปล่องไฟ แล้วก็ทาสีใหม่

463
00:28:29,916 --> 00:28:31,251
ใช่ คงหมดแล้วล่ะ

464
00:28:31,376 --> 00:28:33,837
ทำไมไม่ให้ฉันมาช่วยทีหลังล่ะ
เรามาจัดงานเลี้ยงทาสีกัน

465
00:28:33,962 --> 00:28:35,755
- ดีเลย
- ฉันจะพาโคดี้มาด้วย

466
00:28:35,880 --> 00:28:38,299
- เขาเป็นอย่างไรบ้าง
- ก็ดี ฉันบอกให้เขาทำการบ้าน

467
00:28:38,425 --> 00:28:41,177
- ให้เสร็จก่อนออกไปเล่นข้างนอก
- เขาเปลี่ยนไปแล้ว

468
00:28:42,220 --> 00:28:45,432
- ฉันหวังว่าบางคนเปลี่ยนไปเหมือนกัน
- แฟรงก์เหรอ

469
00:28:46,391 --> 00:28:50,145
ฉันนึกว่ามีอะไรบางอย่างเกิดกับ
เราสองคนแล้วแต่ไม่มีอะไรเลย

470
00:28:50,270 --> 00:28:51,896
คุณเริ่มที่จะสนใจเขาแล้วสินะ

471
00:28:53,398 --> 00:28:54,649
บางทีอาจมากเกินกว่าที่ฉันควร

472
00:28:55,692 --> 00:28:56,735
- มัฟฟินไหม
- ได้โปรด

473
00:28:56,860 --> 00:28:59,070
- ใหม่สดจากเตา มันช่าง...
- อร่อย

474
00:28:59,195 --> 00:29:01,531
- ใช่ อร่อยเลย
- บลูเบอร์รี่

475
00:29:01,656 --> 00:29:06,077
พูดตามตรงเลยนะลี
นี่มันมากกว่าที่ผมคิดไว้

476
00:29:07,078 --> 00:29:09,831
และผมก็ลดให้มากแล้ว
เพราะเราเป็นเพื่อนกัน

477
00:29:09,956 --> 00:29:12,751
แต่บ้านที่คุณพูดถึงมันไม่ใช่กระท่อมนะ

478
00:29:12,876 --> 00:29:15,754
เชื่อผม ผมสัญญาว่ามันจะคุ้มค่า
ทุกบาททุกสตางค์

479
00:29:15,879 --> 00:29:20,216
โอเค ผมได้ยินว่าสถาปนิกออกแบบ
โรงละครใหม่ให้โรสแมรี่เสร็จแล้ว

480
00:29:20,341 --> 00:29:22,719
โรงละครโฮป แวลเลย์
อย่าบอกเธอไป

481
00:29:22,844 --> 00:29:26,055
เหรอ มันดูเหมือนเป็นโครงการใหญ่ที่คุณทำ

482
00:29:26,181 --> 00:29:28,391
จากตอนที่คุณเพิ่มขนาดกิจการเป็นสองเท่า

483
00:29:28,516 --> 00:29:31,936
ใช่ คือ คุณก็รู้จักผมดี
ผมชอบโครงการขนาดใหญ่

484
00:29:33,396 --> 00:29:34,647
ไว้เจอกัน แจ็ก

485
00:29:37,317 --> 00:29:39,778
เอาเลยๆ ๆ

486
00:29:39,903 --> 00:29:42,280
เอาเลยๆ ๆ

487
00:29:42,405 --> 00:29:44,824
เอาเลยๆ ๆ

488
00:29:44,949 --> 00:29:48,203
นี่ๆ เกิดอะไรขึ้น ลุกสิ

489
00:29:49,370 --> 00:29:50,872
เกิดอะไรขึ้น

490
00:29:50,997 --> 00:29:54,042
- เขาเป็นคนเริ่ม
- โกหก เขาต่างหาก

491
00:29:55,210 --> 00:29:59,839
โอเค โรเบิร์ตกลับบ้าน
ที่เหลือก็เหมือนกัน ไปได้แล้ว

492
00:30:04,135 --> 00:30:07,180
- อยากบอกไหมว่าเกิดอะไรขึ้น
- เขาเรียกผมว่าเด็กกำพร้า

493
00:30:08,348 --> 00:30:10,934
- เธอเลยต่อยเขาเหรอ
- คุณจะบอกคุณนายสแตนตันหรือเปล่า

494
00:30:11,059 --> 00:30:12,060
ฉันควรบอก

495
00:30:12,977 --> 00:30:15,104
แต่จะบอกอะไรให้

496
00:30:15,230 --> 00:30:18,566
เธอกลับบ้านไป ทำการบ้านให้เสร็จ
แล้วคนอื่นไม่ต้องรู้เรื่องนี้

497
00:30:18,691 --> 00:30:22,695
- คุณสัญญาว่าจะไม่บอก
- ใช่ เจ้าหนู ฉันสัญญา

498
00:30:26,157 --> 00:30:29,202
โคดี้ อย่ามีเรื่องกับใครอีก

499
00:30:37,001 --> 00:30:41,130
เอลิซาเบธ แทตเชอร์ ดูเธอสิ
เธอดูมีศักยภาพมาก

500
00:30:41,256 --> 00:30:43,299
มีศักยภาพ และก็เริ่มเอาไม่อยู่แล้ว

501
00:30:43,424 --> 00:30:46,052
ฉันไม่รู้เลยว่าซ่อมบ้าน
ต้องทำอะไรมากขนาดนี้

502
00:30:46,177 --> 00:30:50,515
- เตา พื้น ทาสี
- ฉันนึกว่าคุณจะขอแจ็กให้ช่วยทำ

503
00:30:50,640 --> 00:30:53,268
เขาก็เสนอตัวอยู่
แต่ฉันอยากลองทำเองทั้งหมด

504
00:30:54,894 --> 00:30:58,064
พวกผู้ชายมีพฤติกรรมประหลาด
พวกเขาอยากเป็นที่ต้องการและเป็นคนสำคัญ

505
00:30:58,189 --> 00:31:00,233
ฉันได้รับจดหมายเรื่องนี้เสมอ

506
00:31:00,358 --> 00:31:03,611
แต่ถ้าฉันปล่อยให้แจ็กจัดการทุกอย่าง
แล้วฉันจะได้เรียนรู้อะไร

507
00:31:03,736 --> 00:31:05,947
วิธีส่งเครื่องมือให้เขาในขณะเขาทำงาน

508
00:31:06,072 --> 00:31:08,575
โอ้ เอลิซาเบธ ง่ายมาก
แค่ให้เขาทำอย่างอื่น

509
00:31:08,700 --> 00:31:12,704
อย่างที่ฉันบอกคนอ่าน "ทำให้คนของคุณ
ยุ่งไว้ เขาจะได้ไม่สับสน"

510
00:31:16,875 --> 00:31:21,254
- แฟรงค์ เราต้องคุยกัน
- ผมคุยไม่ได้ตอนนี้

511
00:31:21,379 --> 00:31:23,923
ก็ได้ งั้นฟังก็แล้วกัน

512
00:31:24,048 --> 00:31:27,093
ฉันรู้ว่าคุณเก็บบางอย่างไว้ไม่บอกฉัน
และไม่ว่ามันจะคืออะไร

513
00:31:27,218 --> 00:31:30,388
ไม่ว่ามันจะแย่แค่ไหน
ฉันผ่านเรื่องที่ร้ายแรงที่สุดมาแล้ว

514
00:31:30,513 --> 00:31:34,809
และมีอย่างหนึ่งที่ฉันรู้
ฉันทำเองตัวคนเดียวไม่ได้

515
00:31:34,934 --> 00:31:37,604
ดังนั้น เมื่อไหร่ที่คุณพร้อม ฉันจะอยู่ที่นี่

516
00:31:37,729 --> 00:31:41,190
คุณไม่จำเป็นต้องเผชิญมันคนเดียว
คุณมีคนที่คุณจะพึ่งพาได้

517
00:31:43,359 --> 00:31:46,112
ผมแค่หวังว่าคุณจะจำได้
เมื่อเวลานั้นมาถึง

518
00:31:57,665 --> 00:32:00,293
คุณมีฟืนมากพอสำหรับหน้าหนาว
สองปีเลยนะ

519
00:32:00,418 --> 00:32:02,420
ดีที่ได้รู้ว่าฉันจะอบอุ่นเสมอ

520
00:32:04,964 --> 00:32:08,760
มีอีกวิธีที่จะอบอุ่นได้

521
00:32:12,764 --> 00:32:18,311
เตา กองไฟ หรือบางทีก็ผ้าห่ม

522
00:32:18,436 --> 00:32:20,271
นั่นไม่ใช่สิ่งที่ผมคิดไว้

523
00:32:21,898 --> 00:32:26,736
ฉันควรเดาต่อไป
หรือคุณจะเอาฟืนมาเพิ่มให้ฉัน

524
00:32:26,861 --> 00:32:29,405
ไม่ๆ ผมเก็บที่เหลือไว้ข้างหลัง

525
00:32:31,532 --> 00:32:35,078
คุณแน่ใจหรือว่า
จะไม่ให้ผมช่วยอย่างอื่นอีก

526
00:32:35,954 --> 00:32:38,581
ที่จริงแล้ว
ฉันอยากขอให้คุณช่วยอะไรนิดหน่อย

527
00:32:38,706 --> 00:32:40,249
ว่ามาเลย

528
00:32:41,626 --> 00:32:43,836
มีแมงมุมตัวใหญ่หลังเตียงข้างบน

529
00:32:43,962 --> 00:32:46,839
คุณคิดว่าจะจับมันไปปล่อยข้างนอกได้ไหม

530
00:32:46,965 --> 00:32:51,427
- แมงมุมเหรอ
- บางทีอาจเป็นแมงมุมทั้งครอบครัว

531
00:32:51,552 --> 00:32:55,890
สองหรือสามตัว
และคุณก็รู้ว่าฉันเกลียดแมงมุม

532
00:32:57,392 --> 00:32:58,476
ผมรู้

533
00:32:59,894 --> 00:33:02,313
"ให้คนของคุณยุ่งไว้ เขาจะได้ไม่สับสน"

534
00:33:02,438 --> 00:33:04,148
ผมก็อ่านคอลัมน์ของโรสแมรี่เหมือนกัน

535
00:33:25,503 --> 00:33:26,921
นายหาเจ้านี่อยู่เหรอ

536
00:33:32,760 --> 00:33:36,723
ฉันแค่แหย่นายเล่นน่ะ

537
00:33:38,349 --> 00:33:39,475
นายต้องการอะไร ซันนี่

538
00:33:39,600 --> 00:33:42,061
เจกขอให้ฉันมาแวะดู
ว่านายเป็นอย่างไรบ้าง

539
00:33:43,229 --> 00:33:45,440
เขาอยากรู้ว่านายคืบหน้า
เรื่องแม็ทหรือเปล่า

540
00:33:46,399 --> 00:33:48,317
บอกเจกว่าฉันทำดีที่สุดแล้ว

541
00:33:49,527 --> 00:33:50,528
ทำไมนายไม่บอกเขาเองล่ะ

542
00:33:56,784 --> 00:34:01,414
รถไฟขนทองนั่นกำลังจะมาถึง
เทือกเขาอัลเบิร์ตในไม่ช้า ติ๊กต๊อก

543
00:34:05,001 --> 00:34:06,127
ฉันจะจัดการเอง

544
00:34:06,878 --> 00:34:10,840
ใช่ นายควรทำอย่างนั้น
นายสัญญาเรื่องแมต แลนดรีไว้

545
00:34:10,965 --> 00:34:13,009
ฉันไม่ชอบตอนที่คนผิดสัญญา

546
00:34:18,431 --> 00:34:20,433
(อบิเกลคาเฟ่)

547
00:34:26,898 --> 00:34:30,818
- บิล คุณมาทำอะไรที่นี่
- ทำอาหารเช้า

548
00:34:30,943 --> 00:34:32,570
ใช้กระทะกับไข่ฉันเนี่ยนะ

549
00:34:32,695 --> 00:34:36,574
ที่จริง มันคือกระทะของ "เรา"
และก็ไข่ของ "เรา"

550
00:34:36,699 --> 00:34:38,951
- ว่าอะไรนะคะ
- ผมคือหุ้นส่วนคนใหม่ของคุณ

551
00:34:39,077 --> 00:34:42,580
- ผมซื้อหุ้นคาเฟ่จากกาวเวน
- คุณทำอะไรนะ

552
00:34:42,705 --> 00:34:44,165
ผมหาทางลงทุนดีๆ เสมอ

553
00:34:44,290 --> 00:34:46,584
ผมได้ยินมาว่าเขาเสนอราคา
เพียงครึ่งเดียวผมเลยคว้ามา

554
00:34:46,709 --> 00:34:48,461
โดยไม่ถามฉันก่อนเหรอ

555
00:34:48,586 --> 00:34:52,507
ผมไม่ได้มาที่นี่เพื่อสร้างปัญหา
อบิเกล ผมแค่เป็นนักลงทุนที่ฉลาด

556
00:34:52,632 --> 00:34:55,635
ฉันไม่รู้สิคะ มันมากเกินไปหน่อย
ฉันต้องคิดดูก่อน

557
00:34:55,760 --> 00:34:59,138
ผมดูแล้วว่าผมน่าจะ
เป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดให้คุณ

558
00:34:59,263 --> 00:35:01,140
- โอ้ จริงเหรอ
- ก็ผมไม่ได้มาที่นี่

559
00:35:01,265 --> 00:35:04,602
เพื่อเอารายชื่อของที่
ต้องซ่อมเหมือนอย่างที่ฮัมฟรีส์ทำ

560
00:35:04,727 --> 00:35:06,813
ผมต้องใช้เวลาสิบนาทีกว่าจะรู้ว่า

561
00:35:06,938 --> 00:35:09,565
จะจุดเตาอย่างไร
ดังนั้น เชื่อผม ผมไม่สนใจ

562
00:35:09,690 --> 00:35:12,318
ที่จะมายุ่งการจัดการของคุณ
ในแต่ละวันหรอก

563
00:35:12,443 --> 00:35:15,738
- ดังนั้นคุณจะเป็นหุ้นส่วนเงียบๆ เหรอ
- ในทุกทางเลย

564
00:35:17,490 --> 00:35:21,452
คุณรู้ไหม ผมคิดว่าผมจะมีความสุข
กับการเป็นเจ้าของที่นี่

565
00:35:22,370 --> 00:35:24,372
พอๆ กับที่ผมมีความสุขในการกินที่นี่

566
00:35:28,042 --> 00:35:29,168
ดังนั้น

567
00:35:33,464 --> 00:35:35,299
เราดีกันไหม

568
00:35:36,592 --> 00:35:37,593
หุ้นส่วน

569
00:35:49,021 --> 00:35:52,233
เอาล่ะ ผมมีอะไรบางอย่างมอบให้คุณ
ก่อนคุณจะไป

570
00:35:52,358 --> 00:35:54,527
นี่อะไรคะ

571
00:35:56,112 --> 00:36:00,241
โอ้ เฮนรี่ มันสวยมากค่ะ

572
00:36:00,366 --> 00:36:03,619
คุณจำที่คุณบอกผม
เมื่อครั้งแรกที่เราเจอกันได้ไหม

573
00:36:03,744 --> 00:36:06,289
คุณทานมื้อกลางวันกับเพื่อนคุณ

574
00:36:06,414 --> 00:36:09,000
ที่ร้านอาหารตรงกันข้ามกับที่ทำงานผม

575
00:36:09,125 --> 00:36:11,210
นั่นเป็นวันแรกที่
ผมทำงานบริษัทเหมืองนั่น

576
00:36:11,335 --> 00:36:14,463
และคุณก็เดินผ่านพร้อมกับสูทชุดใหม่
และรองเท้าสีดำเงาวับ

577
00:36:14,589 --> 00:36:16,799
และคุณก็ถามว่า
"คุณพอจะมีเวลาบ้างไหม"

578
00:36:16,924 --> 00:36:19,385
แล้วคุณก็ชี้ไปที่หอนาฬิกาข้างหลังผม

579
00:36:19,510 --> 00:36:24,432
- ฉันนี่ใจร้ายจัง
- อาจจะเป็นอย่างนั้น แต่คุณ

580
00:36:24,557 --> 00:36:27,059
แบบว่า จากนี้ต่อไป ไม่ว่าคุณจะไปที่ไหน

581
00:36:27,185 --> 00:36:28,227
คุณจะมีเวลาเสมอ

582
00:36:31,814 --> 00:36:34,692
- ขอบคุณค่ะ เฮนรี่
- ด้วยความยินดีครับ

583
00:36:46,329 --> 00:36:49,373
- รีบกลับมานะ
- โอเค

584
00:36:54,545 --> 00:36:55,546
คุณต้องการอย่างอื่นอีกไหมวันนี้

585
00:36:55,671 --> 00:36:59,050
พอแค่นี้ก่อน แค่ของสองสามอย่าง
สำหรับห้องทำงานคุณโคลเตอร์

586
00:36:59,175 --> 00:37:01,052
คุณรวมไว้กับบัญชีบริษัทคุณลีก็ได้

587
00:37:01,177 --> 00:37:04,680
- ฉันอยากทำอยู่ค่ะ แต่ทำไม่ได้
- ทำไม่ได้ ทำไมล่ะ

588
00:37:04,805 --> 00:37:08,601
- บัญชีของคุณโคลเตอร์ค้างชำระอยู่ค่ะ
- ค้างชำระ ไม่น่ะ ต้องมีอะไรผิดพลาดแน่

589
00:37:08,726 --> 00:37:11,437
ขอโทษค่ะ
แต่พ่อฉันบอกว่าไม่ให้ติดไว้อีก

590
00:37:12,521 --> 00:37:14,899
แปลกจัง ฉันสงสัยว่าทำไมลีไม่เคยบอกฉัน

591
00:37:15,942 --> 00:37:18,361
ไม่เป็นไรหรอก ฉันจะจ่ายเงินสด

592
00:37:19,904 --> 00:37:21,614
- สวัสดี
- สวัสดี

593
00:37:21,739 --> 00:37:25,034
- เราเอาสีใหม่มาให้
- ได้เวลาพอดี

594
00:37:27,453 --> 00:37:31,040
- โคดี้ อยากมาช่วยเราหน่อยไหม
- ไม่ครับ

595
00:37:32,541 --> 00:37:37,338
โคดี้ ถอดถุงมือเบสบอลก่อน
แล้วได้โปรดมาช่วยคุณแทตเชอร์ด้วย

596
00:37:37,463 --> 00:37:41,092
- นี่โคดี้ เธอใช้นี่ก็ได้
- ไม่ครับ ขอบคุณ

597
00:37:42,301 --> 00:37:45,346
พอเขาใส่ถุงมือเข้าไป
เขาก็หายเข้าไปอีกโลกหนึ่ง

598
00:37:45,471 --> 00:37:47,598
ผู้ชายกับกีฬา ฉันไม่มีวันเข้าใจเลย

599
00:37:48,516 --> 00:37:49,517
เอาล่ะ โคดี้

600
00:37:49,642 --> 00:37:52,603
ทำไมเธอไม่เล่าเรื่องบทความ
เรื่อง "หน้าที่ของไลท์ บริเกดล่ะ"

601
00:37:52,728 --> 00:37:54,897
โอ้ ผมชอบกวีนั่น

602
00:37:55,940 --> 00:37:59,485
- เป็นหนึ่งในเรื่องโปรดผม
- ผมยังไม่ได้เริ่มเลย

603
00:38:00,319 --> 00:38:01,362
กำหนดส่งพรุ่งนี้นะ

604
00:38:02,822 --> 00:38:05,074
โคดี้ พอได้แล้ว

605
00:38:05,199 --> 00:38:07,952
เขาจะเขียนบทความ
ตอนเรากลับบ้าน ฉันสัญญา

606
00:38:09,370 --> 00:38:10,955
- นี่แจ็ก รับ
- ไม่นะ

607
00:38:14,709 --> 00:38:17,837
โคดี้ ฉันบอกเธอว่าอย่างไร

608
00:38:19,005 --> 00:38:21,173
ทีนี้ไปเอาไม้กวาดมา

609
00:38:21,299 --> 00:38:24,010
- แล้วเก็บกวาดให้เรียบร้อยซะ
- ผมไม่จำเป็นต้องเชื่อฟังคุณ

610
00:38:24,135 --> 00:38:27,305
- ต้องฟังสิ
- โคดี้ เธอต้องทำตามคำสั่ง

611
00:38:27,430 --> 00:38:29,390
- คุณไม่ใช่พ่อผม
- โคดี้

612
00:38:31,267 --> 00:38:33,602
อบิเกล ผมจะตามเขาไปเอง

613
00:38:39,317 --> 00:38:40,818
โอเค นี่ๆ ๆ

614
00:38:40,943 --> 00:38:42,778
- ปล่อยผมนะ
- ไม่

615
00:38:42,903 --> 00:38:45,573
- ผมเกลียดคุณ ผมเกลียดคุณทุกคน
- นี่โคดี้ เธอไม่ได้เกลียดหรอก

616
00:38:45,698 --> 00:38:47,408
เธอไม่ได้เกลียดฉัน
เธอไม่ได้เกลียดพวกเรา

617
00:38:47,533 --> 00:38:50,911
เธอเสียใจเพราะว่าเธอคิดถึงพ่อเธอ
เธอเลยไม่อยากเขียนบทความให้เสร็จ

618
00:38:51,037 --> 00:38:52,371
เธอเลยไปมีเรื่องกับคนอื่น

619
00:38:52,496 --> 00:38:55,833
เพราะว่ามันเจ็บที่คิดถึงเขา
มันเจ็บเพราะต้องอยู่คนเดียว

620
00:38:55,958 --> 00:38:59,337
มันเจ็บที่ไม่มีคนที่เธอรัก
คอยบอกเธอว่ามันจะไม่เป็นไร

621
00:38:59,462 --> 00:39:04,675
- คุณไม่รู้อะไรหรอก
- ฉันรู้สิ

622
00:39:04,800 --> 00:39:06,010
เพราะฉันก็เสียพ่อไปเหมือนกัน

623
00:39:12,224 --> 00:39:15,478
มันรู้สึกเหมือนว่า
มีคนเอาบางอย่างจากเธอไป

624
00:39:16,520 --> 00:39:18,272
เหมือนมีหลุมขนาดยักษ์ในตัวเธอ

625
00:39:19,690 --> 00:39:22,985
แต่วันหนึ่ง
ความรู้สึกที่เธอมีอยู่ในตอนนี้

626
00:39:24,153 --> 00:39:28,074
ความรู้สึกนั้นจะหายไป ฉันสัญญา

627
00:39:29,533 --> 00:39:31,786
มันไม่ยุติธรรม

628
00:39:31,911 --> 00:39:34,663
ไม่ มันไม่ยุติธรรมเลย เจ้าหนู

629
00:39:36,957 --> 00:39:40,211
แต่แค่เพียงเพราะว่าพ่อแม่เธอไม่ได้อยู่ที่นี่
ไม่ได้แปลว่าพวกเขาไม่ได้อยู่กับเธอ

630
00:39:41,420 --> 00:39:43,005
เธอมีพวกเขาอยู่ตรงนี้

631
00:39:45,132 --> 00:39:49,887
ทุกวันทุกเวลา โอเคไหม

632
00:40:01,023 --> 00:40:04,235
หนูอธิบายความรู้สึกที่
มีบ้านเป็นของตัวเองไม่ถูกเลยค่ะ

633
00:40:04,360 --> 00:40:08,531
งานสอนเป็นสิ่งแรกในใจหนูเสมอ
แต่ในเมื่อหนูลงหลักปักฐานแล้ว

634
00:40:08,656 --> 00:40:11,367
หนูก็จะได้ลงมือเขียนตามความฝันต่อ

635
00:40:11,492 --> 00:40:14,203
หนูอยากจับจิตวิญญาณ
ของสถานที่ที่วิเศษแห่งนี้

636
00:40:14,328 --> 00:40:18,165
ของความรักและความห่วงใย
เพื่อที่หนูจะได้แบ่งปันให้โลกได้รู้

637
00:40:18,290 --> 00:40:21,252
ว่าไม่มีที่ใดในโลกนี้จะเหมือนโฮป แวลเลย์

638
00:40:21,377 --> 00:40:23,254
ถึงแม้หนูจะคิดถึงพ่อกับแม่มากก็ตาม

639
00:40:23,379 --> 00:40:27,842
ด้วยความรักและปรารถนาดี
จากเอลิซาเบธลูกสาวสุดที่รัก

640
00:40:30,845 --> 00:40:32,638
"รักษาเกียรติต่อหน้าที่ที่ทำ"

641
00:40:32,763 --> 00:40:34,598
"รักษาเกียรติของไลท์ บริเกด"

642
00:40:36,684 --> 00:40:38,686
เร็วไปไหมที่จะมองโลกในแง่ดี

643
00:40:38,811 --> 00:40:41,605
แบบว่ามันก็มีวันที่ดีกับวันที่แย่นะ

644
00:40:41,730 --> 00:40:45,484
คุณพูดถูก แต่ฉันคิดว่ามันเริ่มได้ดี

645
00:40:47,111 --> 00:40:50,072
สิ่งที่คุณทำให้โคดี้นะ อบิเกล

646
00:40:50,197 --> 00:40:52,408
มันทำให้ฉันนึกถึง
สิ่งที่ฉันชื่นชมคุณมากที่สุด

647
00:40:52,533 --> 00:40:56,078
- อะไรเหรอ
- คุณไม่ยอมแพ้ในตัวคนง่ายๆ

648
00:40:56,203 --> 00:41:00,958
โอ้ เอลิซาเบธ คุณเป็นเพื่อนที่ดีมาก
ฉันคงต้องคิดถึงตอนที่คุณอยู่บ้านเดียวกันแน่

649
00:41:01,083 --> 00:41:04,044
ฉันแค่อยู่ตรงถนนตรงนั้น
และฉันก็จะมาเจอคุณทุกวัน

650
00:41:04,170 --> 00:41:05,921
- สัญญานะ
- ฉันสัญญา

651
00:41:06,046 --> 00:41:07,089
นั่นอะไร

652
00:41:14,096 --> 00:41:15,723
(รางวัลนำจับ 500 เหรียญ แมต แลนดรี)

653
00:41:19,059 --> 00:41:20,478
นั่นแฟรงก์นี่

654
00:41:55,596 --> 00:41:57,473
(คำบรรยายโดย นภาลัย แจ็คสัน)