1 00:00:01,209 --> 00:00:02,752 ความเดิมตอนที่แล้ว 2 00:00:02,877 --> 00:00:04,170 - แจ็ก - เฟธ 3 00:00:04,295 --> 00:00:06,172 - มีอะไรเหรอ - เรื่องส่วนตัวน่ะ 4 00:00:06,297 --> 00:00:09,509 - แกร์ริสันสมควรโดนขังแล้ว - การเป็นตำรวจของผมมันจบแล้ว 5 00:00:09,634 --> 00:00:11,678 - เกิดอะไรขึ้น - สายโลหะมันขาดน่ะ 6 00:00:11,803 --> 00:00:13,555 เพลารถขนสินค้าหัก 7 00:00:13,680 --> 00:00:16,349 ตอนแรกคุณโคลเตอร์ก็บาดเจ็บ แล้วยังมีเรื่องนี้อีก 8 00:00:17,809 --> 00:00:20,478 ฉันว่าคุณฝืนตัวเองมากเกินไปแล้ว ลี 9 00:00:20,603 --> 00:00:24,232 คุณไม่เห็นต้องรีบกลับไปทำงานเลย 10 00:00:24,357 --> 00:00:26,651 คุณต้องการเวลาฟื้นตัวนะ 11 00:00:26,776 --> 00:00:29,821 โรสแมรี่ แค่เท้าผมโดนบาด ผมไม่ได้เป็นโรคร้ายแรง 12 00:00:29,946 --> 00:00:32,782 ก็ใช่ แต่คนเราก็ต้องระวังไว้ก่อน 13 00:00:34,743 --> 00:00:38,580 แต่ผมมีงานต้องทำ เยอะเลยล่ะ 14 00:00:38,705 --> 00:00:42,041 - งั้นสัญญากับฉันว่าจะไม่หักโหม - ผมให้สัญญา 15 00:00:42,167 --> 00:00:44,586 - ฉันจะกลับมาดูคุณอีกที - ผมรู้ว่าคุณมาแน่ 16 00:00:44,711 --> 00:00:46,880 - อย่าทำงานมากเกินไปล่ะ - ไม่หรอกน่า 17 00:00:47,005 --> 00:00:50,341 และก็อยู่ห่างๆ แบบร่างนั่นด้วย 18 00:00:50,467 --> 00:00:52,552 ผมบอกแล้วไง ผมไม่ได้ป่วย 19 00:00:52,677 --> 00:00:54,512 ก็ขอให้เป็นแบบนั้นนะคะ ตกลงไหม 20 00:00:54,637 --> 00:00:55,680 ไปเถอะ 21 00:00:57,640 --> 00:00:59,309 ให้ตายสิ 22 00:00:59,434 --> 00:01:02,479 เวด บอกข่าวดีๆ กับผมที 23 00:01:02,604 --> 00:01:05,565 ผมก็อยากนะ แต่เราเสียสัญญาไปอีกหนึ่งแล้ว 24 00:01:05,690 --> 00:01:07,108 ฉบับที่สองในสามวันเลยนะ 25 00:01:07,233 --> 00:01:10,320 เราขนของตามกำหนดไม่ได้แน่ ถ้ารถขนสินค้าใช้ไม่ได้ถึงสามคัน 26 00:01:10,445 --> 00:01:12,989 - แถมเลื่อยพังไปหนึ่ง - ต้องใช้เวลาซ่อมนานแค่ไหน 27 00:01:13,114 --> 00:01:16,034 ผมให้คนสองคนซ่อมมัน น่าจะใช้เวลาทั้งสัปดาห์ 28 00:01:16,159 --> 00:01:17,494 งั้นจัดคนหกคนไปช่วยกันซ่อม 29 00:01:17,619 --> 00:01:19,913 เพราะเราต้องแก้ไขปัญหานี้โดยเร็ว 30 00:01:28,713 --> 00:01:29,756 เข้ามาได้ 31 00:01:34,260 --> 00:01:37,680 - เหมือนในนี้มีพายุหิมะเลย - แจ็ก มันน่าหงุดหงิดจัง 32 00:01:37,806 --> 00:01:39,599 ฉันอยากเขียนกี่ยวกับโฮป วัลเลย์ 33 00:01:39,724 --> 00:01:42,560 อยากแบ่งปันเรื่องราวชีวิตฉันที่นี่ กับคนทั้งโลก 34 00:01:42,685 --> 00:01:45,647 แต่ฉันยังเขียนบรรทัดแรกไม่ได้เลย 35 00:01:45,772 --> 00:01:48,942 บางครั้งคุณมีแรงบันดาลใจ แต่บางครั้งก็ไม่มี 36 00:01:49,067 --> 00:01:51,528 - แรงบันดาลใจของฉันคงไปเที่ยวอยู่ - มันกลับมาแล้วล่ะ 37 00:01:51,653 --> 00:01:55,031 ผมสั่งมันให้คุณจากเมอร์แคนไทล์ สัปดาห์ที่แล้ว 38 00:02:00,203 --> 00:02:01,204 ฉันเปิดนะคะ 39 00:02:07,836 --> 00:02:10,964 แจ็ก มันยอดเยี่ยมมาก 40 00:02:12,882 --> 00:02:14,717 ผมรู้ว่ามันมีความหมายกับคุณมาก 41 00:02:15,635 --> 00:02:17,220 ขอบคุณมากค่ะ 42 00:02:17,345 --> 00:02:18,888 ลองใช้ดูสิ 43 00:02:49,210 --> 00:02:51,087 (คุณคือแรงบันดาลใจของฉัน) 44 00:03:15,737 --> 00:03:16,821 เอาล่ะ ทุกคน 45 00:03:16,946 --> 00:03:18,865 ก่อนที่เราจะเริ่ม 46 00:03:18,990 --> 00:03:22,035 ฉันอยากแนะนำให้ทุกคนรู้จัก แฮตตี้ เฟอร์กูสัน 47 00:03:22,160 --> 00:03:23,953 เธอเพิ่งย้ายมาจากแฮร์มิลตัน 48 00:03:24,078 --> 00:03:27,248 - คุณก็มาจากที่นั่นใช่ไหมครับ - ใช่จ้ะ มันไกลจากที่นี่มากด้วย 49 00:03:27,373 --> 00:03:30,293 ฉะนั้นฉันอยากให้ทุกคน ต้อนรับเธออย่างอบอุ่น 50 00:03:30,418 --> 00:03:32,921 - สวัสดี แฮตตี้ - ดีมากจ้ะ 51 00:03:33,046 --> 00:03:35,048 เอาล่ะทุกคน หยิบหนังสือเลขคณิตขึ้นมา 52 00:03:35,173 --> 00:03:36,341 แล้วเปิดไปหน้าสิบ 53 00:03:36,466 --> 00:03:38,843 แฮตตี้ เรามีหนังสือไม่พอ เธอแบ่งกันดูกับแอนนานะจ้ะ 54 00:03:38,968 --> 00:03:41,262 เรามีหนังสือของตัวเอง ที่โรงเรียนในแฮร์มิลตัน 55 00:03:41,387 --> 00:03:43,806 ฉันจะให้เธอทันทีที่ฉันหาได้นะ 56 00:03:46,601 --> 00:03:49,020 หนูไม่อยากนั่งกับเธอ 57 00:03:49,145 --> 00:03:52,106 ฉันจัดที่นั่งให้แล้ว ยังไงเธอก็ต้องนั่งจ้ะ 58 00:03:55,026 --> 00:03:58,863 วันนี้เราจะทบทวนตารางสูตรคูณกัน 59 00:03:58,988 --> 00:04:01,491 - ฉันชอบชุดของเธอจัง - แค่ฉันนั่งตรงนี้ 60 00:04:01,616 --> 00:04:03,076 ไม่ได้แปลว่าเราเป็นเพื่อนกัน 61 00:04:05,536 --> 00:04:07,956 ฉันกำลังคิดถึงเค้กช็อกโกแลต 62 00:04:08,289 --> 00:04:10,291 ฟลอเรนซ์ อย่าให้มันต้องวุ่นวายเลย 63 00:04:10,416 --> 00:04:12,126 เธอก็รู้จักฉันดี ฉันชอบวุ่นวาย 64 00:04:12,252 --> 00:04:14,921 - อรุณสวัสดิ์สาวๆ - อรุณสวัสดิ์ 65 00:04:15,046 --> 00:04:17,715 ผมได้ยินมาว่าคนบางคนจะมีวันเกิด 66 00:04:20,009 --> 00:04:23,972 ฉันรู้ว่ามันยากที่จะเชื่อ แต่ฉันไม่ได้พูดนะ สาบานได้ 67 00:04:24,097 --> 00:04:25,390 แล้วคุณรู้ได้ยังไง 68 00:04:25,515 --> 00:04:27,433 ผมเป็นนักสืบนะ 69 00:04:27,558 --> 00:04:29,602 และจากการสืบสวน ทำให้ผมสรุปได้ว่า 70 00:04:29,727 --> 00:04:32,939 คนๆ นั้นก็อาจไม่มีแผนอะไร ในวันเกิดด้วย 71 00:04:33,064 --> 00:04:34,774 ฉันไม่มีค่ะ แต่ฟลอเรนซ์เพิ่งชวนฉัน 72 00:04:34,899 --> 00:04:37,235 ไปทานกลางวัน แต่มื้อเย็นเธอยังว่าง 73 00:04:38,027 --> 00:04:41,572 และฉันก็ไปชอปปิงสายแล้ว ฉันต้องไปล่ะ 74 00:04:41,698 --> 00:04:42,782 สวัสดี 75 00:04:45,243 --> 00:04:48,246 - งั้นดินเนอร์วันเกิดนะครับ - ยินดีค่ะ 76 00:04:48,371 --> 00:04:49,872 ผมรู้จักคาเฟ่ดีๆ แห่งหนึ่ง 77 00:04:49,998 --> 00:04:52,625 และก็เชฟฝีมือดีที่ทำอาหาร แค่ในโอกาสพิเศษ 78 00:04:52,750 --> 00:04:54,502 เขาเป็นใครคะ 79 00:04:56,170 --> 00:04:57,338 อาหารโปรดคุณคืออะไรครับ 80 00:04:58,840 --> 00:05:02,260 - ฉันชอบเซอร์ไพรส์ค่ะ - เรื่องเซอร์ไพรส์ผมถนัดเลยล่ะ 81 00:05:03,469 --> 00:05:05,888 - งั้นวันพฤหัสหนึ่งทุ่มเป็นไง - แล้วเจอกันค่ะ 82 00:05:14,022 --> 00:05:15,273 นี่ชุดสุดท้ายแล้ว 83 00:05:15,398 --> 00:05:17,317 ฉันน่าจะมีแอปเปิลไว้ส่งพรุ่งนี้ 84 00:05:17,442 --> 00:05:19,277 และจะอบขนมปังด้วย 85 00:05:19,402 --> 00:05:20,653 คุณใจดีมากๆ เลย 86 00:05:20,778 --> 00:05:23,614 มันยากสำหรับผู้คนในหุบเขา ในการอพยพมาที่นี่และทิ้ง 87 00:05:23,740 --> 00:05:25,199 ทุกอย่างที่พวกเขารู้จัก 88 00:05:25,325 --> 00:05:26,951 ฟังดูเหมือนคุณพูดจากประสบการณ์ 89 00:05:27,076 --> 00:05:30,621 โนอาห์กับฉันย้ายมาทางตะวันตก เพื่อชีวิตที่ดีกว่า 90 00:05:30,747 --> 00:05:32,957 แต่มันก็ใช้เวลาสักพัก 91 00:05:33,750 --> 00:05:36,294 ฉันจำได้ว่าความหิวมันเป็นยังไง 92 00:05:36,419 --> 00:05:38,713 ฉะนั้นถ้ามีอะไรที่ฉันช่วยได้ ก็บอกได้เลย 93 00:05:38,838 --> 00:05:40,506 คุณได้ทำมามากแล้วล่ะ จริงๆ 94 00:05:40,631 --> 00:05:42,341 คุณก็เหมือนกัน 95 00:05:42,467 --> 00:05:44,677 คุณไปที่นั่นทุกวันเป็นอาทิตย์ 96 00:05:44,802 --> 00:05:47,346 สิ่งที่ดีที่สุดในงานของผม ก็คือได้ช่วยเหลือคน 97 00:05:48,347 --> 00:05:52,602 - แล้วเรื่องแย่ที่สุดล่ะ - ก็พลาดมื้อเช้าวันอาทิตย์ที่คาเฟ่ของคุณไง 98 00:05:53,770 --> 00:05:56,773 ฉันเปิดให้เช้าขึ้นได้นะ 99 00:05:56,898 --> 00:05:59,108 ไม่เป็นไร แค่นี้คุณก็งานล้นมื้อแล้ว 100 00:05:59,233 --> 00:06:02,028 การทำอาหารให้คุณไม่ใช่งานหรอกค่ะ 101 00:06:04,155 --> 00:06:05,865 ผมต้องไปแล้วล่ะ 102 00:06:05,990 --> 00:06:09,035 รู้อะไรไหม คลาร่าดูแลช่วงเที่ยงได้ 103 00:06:09,160 --> 00:06:10,369 ฉันจะไปกับคุณ 104 00:06:10,495 --> 00:06:13,372 - เยี่ยมเลย เผื่อจะช่วยอะไรได้ - ใช่ มันจะดีกับพวกเรา 105 00:06:13,498 --> 00:06:15,666 เหมือนเป็นการเริ่มต้นใหม่ หลังจากทุกเรื่องที่เกิดขึ้น 106 00:06:15,792 --> 00:06:17,001 ผมเข้าใจว่าคุณหมายถึงอะไร 107 00:06:17,126 --> 00:06:20,671 แต่อย่าคิดว่าคุณจะรอดตัวนะ ผมยังอยากแก้มือ ปาลูกดอกกับคุณอยู่ 108 00:06:20,797 --> 00:06:23,132 โอ้ คุณนี่ชอบทำเรื่องยากๆ สินะ 109 00:06:26,594 --> 00:06:28,429 - ผมไปรอคุณข้างนอกนะ - ค่ะ 110 00:06:29,972 --> 00:06:31,057 หยุดงานตอนบ่ายเหรอ 111 00:06:31,182 --> 00:06:32,975 ค่ะ ฉันจะไปช่วยผู้คนที่ย้ายมา 112 00:06:33,101 --> 00:06:35,728 - แต่คลาร่าอยู่ที่นี่ - ผมมั่นใจว่าเธอจัดการได้ 113 00:06:35,853 --> 00:06:39,232 - คุณต้องการอะไรหรือเปล่าคะ - จริงๆ ก็มีนะ 114 00:06:39,941 --> 00:06:45,029 ผมอยากขออนุญาตคุณให้ปิดร้าน เร็วขึ้นหนึ่งชั่วโมงวันพฤหัสนี้ 115 00:06:45,154 --> 00:06:46,697 ฉันถามได้ไหมคะว่าทำไม 116 00:06:46,823 --> 00:06:49,867 มันเป็นวันเกิดของดอตตี้ แรมซีย์ ผมอยากทำมื้อเย็นให้เธอทาน 117 00:06:50,701 --> 00:06:52,286 เป็นความคิดที่น่ารักมากค่ะ 118 00:06:52,411 --> 00:06:54,997 - งั้นคุณยอมให้ปิดใช่ไหม - ค่ะ ฉันว่าเธอต้องชอบแน่ๆ 119 00:06:55,123 --> 00:06:57,917 - เธอเป็นแค่เพื่อนน่ะ - ค่ะใช่ก็ใช่ 120 00:07:01,796 --> 00:07:04,423 มีวิธีลัดในการจำตารางสูตรคูณ 121 00:07:04,549 --> 00:07:06,425 ใครบอกได้บ้างว่าคืออะไร 122 00:07:07,927 --> 00:07:10,221 ครูแทตเชอร์ ไมลส์ขโมยหนังสือหนู 123 00:07:10,346 --> 00:07:13,057 ไมลส์ คืนหนังสือเอมิลี่ไป 124 00:07:14,642 --> 00:07:16,018 ได้เวลาพักหรือยังครับ 125 00:07:17,728 --> 00:07:18,938 งั้นพักแป๊บเดียวนะจ๊ะ 126 00:07:19,063 --> 00:07:22,358 - ถึงตาฉันเล่นลูกบอลนะ - ไม่ใช่ ตาฉันต่างหาก 127 00:07:22,483 --> 00:07:23,568 เด็กๆ เล่นด้วยกันเถอะ 128 00:07:23,693 --> 00:07:26,696 - เธอไม่อยากเล่นตั้งเตกับเราเหรอ - ฉันไม่เล่นตั้งเต 129 00:07:26,821 --> 00:07:29,073 เพื่อนสนิทฉัน เจนนี่กับฉัน เราเล่นโครเกต์กัน 130 00:07:29,198 --> 00:07:30,533 ตั้งเตสนุกนะ 131 00:07:30,658 --> 00:07:33,911 - ก็บอกไม่อยากเล่นไง - ลอร่า เกิดอะไรขึ้นตรงนี้ 132 00:07:34,036 --> 00:07:36,122 เราแค่ถามว่าเธออยากเล่นตั้งเตกับเราไหม 133 00:07:36,247 --> 00:07:38,040 - ตั้งเตน่ะงี่เง่า - เธอนั่นแหละงี่เง่า 134 00:07:38,166 --> 00:07:39,959 เอาล่ะ พอกันที 135 00:07:40,084 --> 00:07:42,837 ทุกคนกลับเข้ามา นั่งที่ของตัวเอง 136 00:07:49,719 --> 00:07:53,222 ครูรู้สึกผิดหวังกับวิธีที่ทุกคน ปฏิบัติต่อกันวันนี้อย่างมาก 137 00:07:53,347 --> 00:07:56,767 - ก็เธอเริ่มก่อน - ไม่สำคัญหรอกว่าใครจะเริ่มก่อน 138 00:07:57,685 --> 00:07:59,103 สิ่งสำคัญคือเราต้องเรียนรู้ 139 00:07:59,228 --> 00:08:01,898 ที่จะปฏิบัติต่อผู้อื่นด้วยความเอื้อเฟื้อ ในห้องเรียนนี้ 140 00:08:03,191 --> 00:08:08,237 งั้นวันนี้จะเป็นวันแรกของ 141 00:08:09,822 --> 00:08:11,365 สัปดาห์แห่งความเอื้อเฟื้อ 142 00:08:11,491 --> 00:08:13,159 สัปดาห์แห่งความเอื้อเฟื้อคืออะไรครับ 143 00:08:14,785 --> 00:08:17,914 การบ้านของทุกวันในสัปดาห์นี้ 144 00:08:18,039 --> 00:08:20,416 ทุกคนจะต้องทำสิ่งเอื้อเฟื้อต่อผู้อื่น 145 00:08:20,541 --> 00:08:23,377 แต่ต้องไม่ใช่กับเพื่อนสนิทนะ ต้องเป็นคนอื่น 146 00:08:23,503 --> 00:08:25,546 - อย่างเช่นใครคะ - ใครบางคนที่เราไม่ค่อยนึกถึง 147 00:08:25,671 --> 00:08:26,881 และพวกเธอต้องเลือก 148 00:08:27,006 --> 00:08:29,842 - เราต้องทำด้วยเหรอครับ - ใช่ เราต้องทำ 149 00:08:29,967 --> 00:08:33,513 เพราะเราเป็นชุมชน ถึงเวลาที่เราเริ่มทำให้ถูกต้องซะที 150 00:08:36,766 --> 00:08:38,851 ของเหล่านี้มาในเวลาที่เหมาะที่สุดเลยครับ 151 00:08:38,976 --> 00:08:41,062 การหางานมันยากกว่าที่เราคิดไว้ 152 00:08:41,187 --> 00:08:42,772 ผมได้ข่าวว่าพวกทำทางรถไฟรับจ้างคนอยู่ 153 00:08:42,897 --> 00:08:46,400 ก็พักหนึ่งก่อนหน้านี้ ตอนนี้ไม่แล้ว 154 00:08:46,526 --> 00:08:51,405 มีคนได้งานที่โรงเลื่อย แต่ก็ยังไม่เพียงพอกับทุกคน 155 00:08:51,531 --> 00:08:55,117 - เราจะทำทุกอย่างที่เราพอจะช่วยได้ - ขอบคุณครับ 156 00:09:01,332 --> 00:09:03,251 เขาเป็นอะไรคะ 157 00:09:03,376 --> 00:09:04,710 เขาไม่หยุดร้องเลยค่ะ 158 00:09:04,835 --> 00:09:07,004 - เขาชื่ออะไรคะ - โอลิเวอร์ 159 00:09:07,129 --> 00:09:08,839 สวัสดีจ้ะ โอลิเวอร์ 160 00:09:11,008 --> 00:09:13,386 - เขามีไข้มานานแค่ไหนแล้ว - ก็สองสามวันค่ะ 161 00:09:13,511 --> 00:09:17,014 - มีพยาบาลในเมืองที่น่าจะช่วยได้ - โอ ฉันจ่ายค่ารักษาไม่ไหวหรอกค่ะ 162 00:09:17,139 --> 00:09:19,600 - อย่ากังวลไปเลยครับ - คุณเป็นส่วนหนึ่งของโฮป แวลเลย์แล้ว 163 00:09:19,725 --> 00:09:21,811 เราจะดูแลกันและกัน 164 00:09:21,936 --> 00:09:25,565 โอ๋ๆ โอลิเวอร์ ไม่เป็นไรนะ 165 00:09:28,609 --> 00:09:31,529 - คุณอยากคุยกับฉันเหรอ - ใช่ 166 00:09:31,654 --> 00:09:33,155 ผมได้คุยกับท่านนายกฯกาวเวน 167 00:09:33,281 --> 00:09:35,533 เขาบอกว่าคุณปฏิเสธข้อเสนอ ให้ดูแลศูนย์พยาบาลที่นี่ 168 00:09:35,658 --> 00:09:36,867 ใช่ค่ะ 169 00:09:36,993 --> 00:09:39,161 คุณไม่ชอบทำงานที่โฮป แวลเลย์เหรอ 170 00:09:39,287 --> 00:09:41,872 - ฉันชอบนะ - งั้นผมถามได้ไหมว่าทำไมปฏิเสธ 171 00:09:42,790 --> 00:09:44,667 ฉันได้คุยกับคู่หมั้นฉัน 172 00:09:44,792 --> 00:09:47,420 เขาบอกให้ฉันกลับยูเนี่ยน ซิตี้ทันที 173 00:09:47,545 --> 00:09:50,590 - ทุกอย่างเรียบร้อยดีไหม - ค่ะ ทุกอย่างเรียบร้อยดี 174 00:09:50,715 --> 00:09:52,925 ฉันบอกเขาว่าฉันจะไปทันที ที่งานของฉันเสร็จ 175 00:09:53,050 --> 00:09:55,386 ฉันบอกว่าฉันจะช่วยจัดตั้งศูนย์พยาบาลก่อน ให้มันเรียบร้อยเปิดให้บริการได้ 176 00:09:56,304 --> 00:09:59,432 - แต่เขามีปัญหาเหรอ - ก็คงอย่างนั้น 177 00:09:59,557 --> 00:10:01,684 เขาจะมาที่นี่วันพรุ่งนี้ เพื่อพาฉันกลับบ้าน 178 00:10:02,518 --> 00:10:05,229 - แล้วคุณรู้สึกยังไง - ไม่รู้สิ 179 00:10:05,354 --> 00:10:08,316 ฉันรักปีเตอร์นะ ฉันอยากให้เขามีความสุข 180 00:10:08,441 --> 00:10:12,069 แต่การอยู่ที่นี่ และสร้างความแตกต่างให้กับผู้คน 181 00:10:12,194 --> 00:10:15,823 มันทำให้ฉันรู้สึกมีค่า 182 00:10:17,325 --> 00:10:19,535 ถ้าจะให้พูดตามตรง ฉันไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี 183 00:10:22,830 --> 00:10:25,082 ฉันเอาอาหารเย็นมาให้ 184 00:10:28,669 --> 00:10:33,299 - ขอโทษที ฉันไม่ได้ตั้งใจมาขัดจังหวะ - ไม่เป็นไรค่ะ ฉันจะไปอยู่แล้ว 185 00:10:34,216 --> 00:10:38,929 เฟธ คุยกับปีเตอร์อีกครั้ง บอกเขาว่าคุณรู้สึกยังไง 186 00:10:48,481 --> 00:10:52,652 ฉันรู้สึกเหมือนฉันมาขัดจังหวะเลย 187 00:10:52,777 --> 00:10:55,321 เธอปฏิเสธข้อเสนอ การดูแลศูนย์พยาบาลน่ะ 188 00:10:55,446 --> 00:10:58,199 กลายเป็นว่าเธอกับคู่หมั้น มีปัญหากันนิดหน่อย 189 00:10:58,324 --> 00:11:01,494 - แล้วเธอมาหาคุณเพื่อให้ช่วยแก้ไข - ใช่ 190 00:11:01,619 --> 00:11:03,454 - ผมเป็นเพื่อนเธอ - ฉันรู้ 191 00:11:03,579 --> 00:11:05,331 แต่ไม่ได้หมายความว่าฉันต้องชอบนี่ 192 00:11:05,456 --> 00:11:08,292 งั้นผมก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน ว่าผมรู้สึกยังไงที่เวด แบร์เร็ต 193 00:11:08,417 --> 00:11:10,753 มาอยู่ข้างบ้านคุณ 194 00:11:10,878 --> 00:11:14,423 เขาก็มีเสน่ห์ดี 195 00:11:14,548 --> 00:11:18,177 งั้นผมจะแข่งกับเขาได้ยังไง 196 00:11:18,302 --> 00:11:20,721 คุณก็ลองดูสิ 197 00:11:20,846 --> 00:11:22,223 โอเค 198 00:11:22,348 --> 00:11:25,351 งั้นหลังมื้อค่ำ ผมจะพาคุณ 199 00:11:25,476 --> 00:11:29,772 ไปเดินเล่นรอบทะเลสาบแบบโรแมนติก มีแค่ผมกับคุณ 200 00:11:29,897 --> 00:11:32,983 - อากาศค่อนข้างเย็นสำหรับการเดินนะ - ไม่ต้องห่วง ผมจะทำให้คุณอุ่นตลอดเวลา 201 00:11:34,402 --> 00:11:37,321 - การแข่งขันแบบนี้ผมสู้ได้ไหม - คุณชนะเลยค่ะ 202 00:11:45,830 --> 00:11:49,250 - เขาไม่ร้องไห้แล้ว - เรียบร้อยแล้วค่ะ 203 00:11:50,793 --> 00:11:53,629 เขาติดเชื้อในหูนิดหน่อย แต่เพราะเราตรวจเจอได้เร็ว 204 00:11:53,754 --> 00:11:56,257 - เดี๋ยวก็หายค่ะ - ขอบคุณคุณทั้งสองคนมากเลย 205 00:11:56,382 --> 00:11:59,009 แต่ฉันอยากให้มีคนพาพวกคุณ เข้าเมืองในตอนเช้า 206 00:11:59,135 --> 00:12:01,512 เพื่อไปตรวจให้แน่ใจ ว่าไม่มีอาการแทรกซ้อน 207 00:12:01,637 --> 00:12:03,389 ฉันไม่อยากจะรบกวนอีกค่ะ 208 00:12:03,514 --> 00:12:06,142 มันไม่ได้รบกวนอะไรเลย อีดิธ 209 00:12:06,267 --> 00:12:08,602 ฉันไม่รู้จะขอบคุณคุณยังไงเลย 210 00:12:12,481 --> 00:12:14,900 - พร้อมจะไปหรือยัง - พรุ่งนี้เจอกันนะคะ 211 00:12:23,451 --> 00:12:24,994 (อบิเกล คาเฟ่) 212 00:12:25,119 --> 00:12:27,746 เคเลบทำฉันประหลาดใจเช้านี้ ด้วยการมาจัดเตียงให้ 213 00:12:27,872 --> 00:12:29,915 ฉันเลยเพิ่มคุกกี้มื้อเที่ยงให้เขาไป 214 00:12:30,040 --> 00:12:33,085 มันเป็นเรื่องสำคัญในการสอน ให้เด็กๆ เคารพกันและกัน 215 00:12:33,210 --> 00:12:34,920 มันก็คือการเรียนรู้มารยาท ถ้าคุณถามฉัน 216 00:12:35,045 --> 00:12:37,715 มันยากมากในการสอนเด็กๆ ให้ประพฤติตัวอย่างเหมาะสม 217 00:12:37,840 --> 00:12:40,468 คุณก็พูดไปเถอะ เข้าหูซ้ายทะลุหูขวาตลอด 218 00:12:40,593 --> 00:12:43,888 ฉันคิดว่าฉันมีวิธีแก้ปัญหาเรื่องนี้ ตอนที่ฉันอายุเท่าลูกๆ คุณ 219 00:12:44,013 --> 00:12:47,808 สุภาพสตรีและบุรุษตัวน้อย เรียนรู้มารยาทจากงานเต้นรำ 220 00:12:47,933 --> 00:12:50,853 - นั่นเป็นความคิดที่น่าสนใจ - มันยอดเยี่ยมเลยล่ะ 221 00:12:50,978 --> 00:12:54,064 เด็กหญิงในชุดเดรสแสนสวย และเด็กชายในชุดสูทวันอาทิตย์ 222 00:12:54,190 --> 00:12:57,109 ทั้งเรียบร้อยและสง่า และพฤติกรรมที่ดีที่สุด 223 00:12:57,234 --> 00:12:59,737 ปฏิบัติต่อกันด้วยความเคารพ และมารยาทที่ดี 224 00:12:59,862 --> 00:13:01,989 ฉันหวังว่าเราจะทำแบบนั้นที่นี่ได้ 225 00:13:02,114 --> 00:13:05,367 เราทำได้ ถ้าโรสแมรี่จะจัดงาน 226 00:13:05,493 --> 00:13:11,665 โอ้ ในเมื่อมันเป็นสัปดาห์แห่งความเอื้อเฟื้อ 227 00:13:11,790 --> 00:13:14,001 และฉันเองก็มีพรสวรรค์ ในการจัดงานอะไรแบบนี้ 228 00:13:14,126 --> 00:13:16,128 ไม่มีใครทำได้ดีเท่าคุณแล้วล่ะ 229 00:13:16,962 --> 00:13:20,132 งั้นก็ต้องมีเรียนเต้นรำก่อน เด็กๆ จะได้ฝึกฝน 230 00:13:20,257 --> 00:13:22,468 - พวกเขาอยู่ต่อหลังเลิกเรียนได้ - แล้วค่อยมีงานเต้นรำ 231 00:13:22,593 --> 00:13:24,970 เราต้องมีการตกแต่งสถานที่ อ้อ ต้องมีของว่างด้วย 232 00:13:25,095 --> 00:13:27,765 - ฉันจะอบบราวนี่ - ฉันจะนำพั้นซ์กับคุกกี้มา 233 00:13:29,016 --> 00:13:33,479 ว้าว ยอดเยี่ยมไปเลย ความเอื้อเฟื้อมันติดต่อกันได้ในโฮป แวลเลย์ 234 00:13:33,604 --> 00:13:35,356 โชคดีครับ 235 00:13:37,233 --> 00:13:40,361 มีข่าวลือว่าลี โคลเตอร์ กำลังสูญเสียธุรกิจหลายอย่าง 236 00:13:40,486 --> 00:13:42,112 ใช่ ดูเหมือนจะมีเรื่องไม่หยุดเลย 237 00:13:42,238 --> 00:13:44,949 - เคยมีอะไรแบบนี้เกิดขึ้นมาก่อนไหม - ไม่เคย 238 00:13:45,074 --> 00:13:46,283 คุณกำลังคิดในสิ่งที่ผมคิดหรือเปล่า 239 00:13:46,408 --> 00:13:48,827 - มีบางอย่างไม่ชอบมาพากล - ใช่ 240 00:13:49,662 --> 00:13:52,414 - แต่หวังว่ามันจะเป็นแค่ช่วงโชคร้ายเท่านั้น - ขอให้เป็นอย่างนั้น 241 00:13:52,540 --> 00:13:55,084 เพราะคนเมืองนี้ต้องอาศัยโรงเลื่อยนั่น 242 00:13:55,834 --> 00:13:56,835 แจ็ก 243 00:13:56,961 --> 00:14:00,297 ฉันอยากให้คุณพบกับคู่หมั้นฉัน ปีเตอร์ ฟิลมอร์ 244 00:14:00,422 --> 00:14:01,924 - ปีเตอร์ ยินดีที่รู้จักครับ - คุณตำรวจ 245 00:14:02,049 --> 00:14:04,093 ที่นี่เป็นเมืองเล็กๆ น่ารักดีนะครับ 246 00:14:04,218 --> 00:14:06,512 เราชอบที่นี่ และเราก็ซาบซึ้ง ในความช่วยเหลือของเฟธ 247 00:14:06,637 --> 00:14:08,514 เธอทำหน้าที่ของเธอได้ดีมากๆ 248 00:14:08,639 --> 00:14:11,392 เราหวังว่าเธอจะอยู่ที่นี่ จนกว่าเราจะหาคนแทนเธอได้ 249 00:14:11,517 --> 00:14:13,435 ผมเกรงว่าเราต้องกลับบ้านทันที 250 00:14:13,561 --> 00:14:17,356 - ถ้าฉันได้อยู่ต่ออีกซักสองอาทิตย์... - คุณต้องไปวางแผนงานแต่งไม่ใช่เหรอ 251 00:14:17,481 --> 00:14:19,817 - ค่ะ - งั้นก็ไม่มีอะไรต้องพูดแล้ว 252 00:14:19,942 --> 00:14:21,235 ฉันทำได้ทั้งสองอย่าง 253 00:14:21,360 --> 00:14:24,029 การเป็นภรรยาผมคืองานเต็มเวลานะที่รัก 254 00:14:24,154 --> 00:14:26,574 คุณไม่ต้องกังวลเรื่องการทำตัวเป็น ฟลอเรนซ์ ไนติงเกลอีก 255 00:14:28,367 --> 00:14:29,994 - ยินดีที่รู้จักครับ คุณตำรวจ - เช่นกันครับ 256 00:14:33,539 --> 00:14:36,959 เอาล่ะ ก่อนที่จะฟังเรื่องความเอื้อเฟื้อ ที่ทุกคนได้ทำต่อคนอื่น 257 00:14:37,084 --> 00:14:39,837 คุณเลอโวซ์มีเรื่องจะประกาศจ้ะ 258 00:14:41,714 --> 00:14:43,340 สวัสดี เด็กๆ 259 00:14:43,465 --> 00:14:46,010 เนื่องจากนี่เป็นสัปดาห์แห่งความเอื้อเฟื้อ 260 00:14:46,135 --> 00:14:50,598 ฉันเลยอาสาที่จะทำสิ่งที่เอื้อเฟื้อต่อทุกคน 261 00:14:50,723 --> 00:14:54,143 - เราไม่ได้ต้องเล่นละครกันอีกใช่ไหมครับ - โรเบิร์ต 262 00:14:55,352 --> 00:14:59,565 มันอาจจะดีกว่านั้นอีก 263 00:14:59,690 --> 00:15:03,277 ฉันจะจัดงานเต้นรำให้กับทุกคน 264 00:15:03,402 --> 00:15:07,239 มีทั้งการตกแต่ง อาหารเครื่องดื่ม และดนตรี 265 00:15:07,364 --> 00:15:11,035 มันจะเป็นอะไรที่วิเศษมากๆ 266 00:15:11,160 --> 00:15:13,662 เราจะเริ่มฝึกซ้อมกันหลังเลิกเรียน 267 00:15:13,787 --> 00:15:17,333 และเมื่อฉันสอนพวกเธอสำเร็จ พวกเธอจะได้เรียนรู้การประพฤติตัว 268 00:15:17,458 --> 00:15:21,086 เหมือนสุภาพสตรีตัวน้อยที่สมบูรณ์แบบ และสุภาพบุรุษตัวน้อยที่สง่างาม 269 00:15:21,837 --> 00:15:23,464 แล้วเจอกันหลังเลิกเรียนนะจ๊ะ 270 00:15:25,299 --> 00:15:29,637 ที่แฮร์มิลตัน เพื่อนสนิทหนูเจนนี่ กับหนู เราไปงานเต้นรำโคทิลเลี่ยนกันบ่อยๆ 271 00:15:29,762 --> 00:15:31,597 คุณต้องมีวงออเคสตร้าเล่นสดๆ ด้วย 272 00:15:31,722 --> 00:15:33,641 เธอไม่ต้องใช้ออเคสตร้าเล่นสด 273 00:15:33,766 --> 00:15:36,560 เพื่อจะมีช่วงเวลาแสนสนุก กับสร้างมิตรภาพใหม่ๆ หรอกจ้ะ 274 00:15:36,685 --> 00:15:38,604 มันจะไม่เหมือนกัน 275 00:15:38,729 --> 00:15:40,230 เอาล่ะ 276 00:15:40,356 --> 00:15:42,316 ตอนนี้ใครได้ทำอะไรที่เอื้อเฟื้อ 277 00:15:42,441 --> 00:15:44,443 และอยากเล่าให้เพื่อนๆ ฟังบ้าง 278 00:15:44,568 --> 00:15:46,862 หนูล้างจานให้แม่ค่ะ 279 00:15:46,987 --> 00:15:49,990 ดีมากจ้ะ โอปอล มีใครอีกไหม 280 00:15:50,866 --> 00:15:52,952 ผมไปช่วยสกังก์มา อยากดูไหมฮะ 281 00:15:57,665 --> 00:16:00,668 พยาบาลบอกว่าต้องใช้เวลากี่วัน กว่าไหล่คุณจะดีขึ้น 282 00:16:00,793 --> 00:16:03,337 ก็ไม่นานหรอก อาจจะหนึ่งหรือสองอาทิตย์ 283 00:16:03,462 --> 00:16:05,798 คุณจะกลับไปทำงานที่เมอร์แคนไทล์ไหม 284 00:16:05,923 --> 00:16:09,093 ผมยังไม่แน่ใจ แต่ที่ผมรู้คือ ผมอยากหาเงินให้ได้เยอะๆ 285 00:16:09,218 --> 00:16:12,721 เพื่อจะได้ซื้อของดีๆ ให้ผู้หญิงของผม 286 00:16:12,846 --> 00:16:14,473 ฉันไม่ใช่ผู้หญิงของคุณ เจสซี่ 287 00:16:15,474 --> 00:16:16,725 ตอนนี้ยัง 288 00:16:25,025 --> 00:16:28,195 ฉันเสียใจที่เธอเศร้าเรื่องงานเต้นรำ 289 00:16:28,320 --> 00:16:30,114 อย่ามายุ่งกับฉันได้ไหม 290 00:16:30,239 --> 00:16:33,701 บางครั้งเวลาฉันเศร้า บราวนี่ก็ช่วยให้กำลังใจฉัน 291 00:16:33,826 --> 00:16:34,994 เธออยากอุ้มเขาไหม 292 00:16:35,119 --> 00:16:37,037 ไปให้พ้นนะ 293 00:16:48,882 --> 00:16:49,883 นี่จ้ะ โอปอล 294 00:16:50,009 --> 00:16:52,177 ทำไมหนูไม่พาเขาไปข้างใน และทำความสะอาดเขาล่ะ 295 00:16:58,642 --> 00:17:01,353 - แฮตตี้ เฟอร์กูสัน นั่นหยาบคาบมาก - ก็เธอไม่เลิกยุ่งกับหนู 296 00:17:01,478 --> 00:17:04,064 - เธอแค่พยายามทำดีกับเธอ - หนูเกลียดเธอ 297 00:17:04,189 --> 00:17:08,110 - เธอไม่ได้หมายความอย่างนั้นหรอก - หนูพูดจริง หนูเกลียดทุกคนที่นี่ 298 00:17:09,278 --> 00:17:10,904 เธอไม่ได้เกลียดใคร 299 00:17:11,030 --> 00:17:13,365 และเธอต้องอยู่หลังเลิกเรียน และเช็ดกระดานดำ 300 00:17:23,250 --> 00:17:25,711 นี่เป็นชิ้นส่วนของสายเคเบิ้ลที่บาดเท้าคุณ 301 00:17:25,836 --> 00:17:27,463 ดูที่ปลายมันสิ 302 00:17:28,297 --> 00:17:31,216 มันไม่ได้ขาดเพราะว่ามันเก่าหรือเสื่อม มันถูกตัด 303 00:17:31,341 --> 00:17:33,969 คุณจะบอกว่ามันไม่ใช่อุบัติเหตุ 304 00:17:34,094 --> 00:17:38,098 ผมยังไปดูเพลาที่หักในรถขนสินค้าด้วย 305 00:17:38,223 --> 00:17:39,892 มีรอยขูดที่หัวฟันเฟือง 306 00:17:40,017 --> 00:17:42,227 เหมือนมีใครใช้เครื่องมือ ไปทำให้เฟืองมันหลวม 307 00:17:42,352 --> 00:17:44,354 คุณคิดว่านี่ก็ไม่ใช่อุบัติเหตุ 308 00:17:45,230 --> 00:17:48,859 แค่เหตุการณ์น่าสงสัยอันเดียวก็แปลกแล้ว แต่นี่มีตั้งสองเหตุการณ์ 309 00:17:48,984 --> 00:17:51,153 ต้องมีบางอย่างไม่ถูกต้องเกิดขึ้น 310 00:17:51,278 --> 00:17:55,616 มีการก่อวินาศกรรมสินะ เยี่ยมไปเลย 311 00:17:57,493 --> 00:18:00,537 หนูเช็ดกระดานเสร็จแล้ว หนูไปได้หรือยัง 312 00:18:00,662 --> 00:18:03,791 ยังจ้ะ ฉันมีเรื่องอยากคุยกับเธอ 313 00:18:10,923 --> 00:18:13,550 ฉันรู้ว่ามันยากในการเริ่มต้น ในโรงเรียนใหม่ 314 00:18:13,675 --> 00:18:16,762 แต่ฉันคิดว่ามันจะง่ายขึ้นเยอะ ถ้าเธอพยายามมีเพื่อนบ้าง 315 00:18:16,887 --> 00:18:20,516 หนูไม่ต้องการเพื่อน หนูอยากกลับไปแฮร์มิลตัน 316 00:18:20,641 --> 00:18:24,311 แฮตตี้ ฉันก็รู้สึกเหมือนหนู ตอนที่ฉันมาที่นี่ใหม่ๆ 317 00:18:24,436 --> 00:18:26,772 ฉันไม่มีเพื่อนเลย 318 00:18:26,897 --> 00:18:29,608 แต่ฉันก็ได้เรียนรู้ ว่าคนที่นี่ใจดี 319 00:18:29,733 --> 00:18:31,860 มีเมตตาและช่างเอาใจใส่ 320 00:18:31,985 --> 00:18:34,404 เธอแค่ต้องให้โอกาสพวกเขา 321 00:18:34,530 --> 00:18:38,492 และกว่าเธอจะรู้ตัว ที่นี่ก็จะกลายเป็นบ้านของเธอไปแล้ว 322 00:18:38,617 --> 00:18:42,579 ไม่มีทาง แฮร์มิลตันคือบ้านของหนู และเจนนี่คือเพื่อนสนิทของหนู 323 00:18:44,206 --> 00:18:45,958 ฉันมีความคิดแล้ว 324 00:18:46,083 --> 00:18:49,294 ถ้าเธอเขียนจดหมายไปหาเจนนี่ แล้วเชิญเขามาที่นี่ล่ะ 325 00:18:49,419 --> 00:18:52,089 เธอจะได้พาเขาชมโรงเรียนใหม่ และแนะนำให้ทุกคนรู้จัก 326 00:18:52,214 --> 00:18:55,259 - ไม่ดีเหรอจ๊ะ - ไม่ค่ะ 327 00:18:55,384 --> 00:18:59,388 เพราะว่าเธอก็คงเกลียดที่นี่ เหมือนที่หนูเกลียด 328 00:18:59,513 --> 00:19:00,806 แฮตตี้ 329 00:19:13,777 --> 00:19:15,487 คิดอะไรอยู่จ๊ะ 330 00:19:15,612 --> 00:19:19,324 ขอโทษที ฉันใจลอยไปหน่อย 331 00:19:19,449 --> 00:19:22,953 เอลิซาเบธ ฉันรู้ว่าการเป็นครู คุณมีเรื่องที่ต้องคิดมากมาย 332 00:19:23,078 --> 00:19:25,956 แต่การทำหน้ามุ่ย มันจะเพิ่มริ้วรอยบนใบหน้านะ 333 00:19:26,081 --> 00:19:28,375 ฉันมั่นใจว่าคุณไม่อยากมีริ้วรอยเพิ่มขึ้น จากที่มีอยู่แล้วหรอก 334 00:19:28,500 --> 00:19:31,003 มันเป็นสัปดาห์ แห่งความเอื้อเฟื้อนะ จำได้ไหม 335 00:19:31,128 --> 00:19:33,755 ความเอื้อเฟื้อไม่ได้แปลว่า เราไม่ควรพูดกันตามจริงนี่ 336 00:19:33,881 --> 00:19:36,425 ฉันอยู่ตรงนี้นะ ถ้าคุณต้องการคำแนะนำ 337 00:19:36,550 --> 00:19:38,552 จริงๆ ฉันก็อยากได้เหมือนกัน 338 00:19:39,803 --> 00:19:41,430 ว่ามาสิ 339 00:19:43,432 --> 00:19:45,475 ฉันมีนักเรียนใหม่ที่โรงเรียน 340 00:19:45,601 --> 00:19:48,687 เธอมีปัญหาในการปรับตัว กับการใช้ชีวิตที่นี่ 341 00:19:48,812 --> 00:19:51,356 ฉันลองทุกอย่างแล้ว แต่ดูเหมือนฉันจะเข้าถึงเธอไม่ได้ 342 00:19:51,481 --> 00:19:53,108 หรือทำให้เธอมีเพื่อนไม่ได้เลย 343 00:19:54,151 --> 00:19:55,986 ถ้าคุณถามฉันนะ ซึ่งคุณถามแล้ว 344 00:19:56,111 --> 00:20:00,032 ต้องทำให้เธอได้รู้จักกับเด็กคนอื่นๆ 345 00:20:00,157 --> 00:20:02,451 จะได้รู้ว่าพวกเขาชอบอะไรเหมือนกัน 346 00:20:02,576 --> 00:20:04,828 เวลาที่เราได้รู้จักใครสักคนจริงๆ 347 00:20:04,953 --> 00:20:07,289 มันจะง่ายขึ้นในการที่เราจะสนิทกัน 348 00:20:07,414 --> 00:20:10,834 - ฟังดูเข้าท่าดี - แน่นอนอยู่แล้ว 349 00:20:10,959 --> 00:20:13,587 ดูอย่างคุณกับฉันเป็นตัวอย่างสิ พอฉันได้รู้จักคุณ 350 00:20:13,712 --> 00:20:15,547 ฉันก็รู้ว่า ภายใต้เปลือกนอกที่เจ้าอารมณ์ของคุณ 351 00:20:15,672 --> 00:20:18,508 ก็มีบุคลิกที่มีเสน่ห์อยู่เหมือนกัน 352 00:20:19,384 --> 00:20:21,220 โห ฉันรู้สึกดีขึ้นเยอะเลย 353 00:20:21,345 --> 00:20:23,931 เห็นไหม มันได้ผล 354 00:20:27,851 --> 00:20:30,687 ฉันดีใจจริงๆ ที่เขาไม่มีไข้แล้ว 355 00:20:30,812 --> 00:20:33,523 เขาจะไม่เป็นไรค่ะ แต่ถ้าเขาเกิดมีไข้ขึ้นมาอีก 356 00:20:33,649 --> 00:20:35,859 คุณต้องให้คุณนายสแตนตัน ตามหมอให้นะคะ 357 00:20:35,984 --> 00:20:38,153 - คุณจะไม่อยู่เหรอคะ - ไม่ค่ะ 358 00:20:38,278 --> 00:20:40,739 ฉันจะต้องเดินทางกลับบ้าน ที่ยูเนี่ยนซิตี้พรุ่งนี้ 359 00:20:40,864 --> 00:20:42,532 คุณเป็นนางฟ้าแห่งความเมตตาค่ะ คุณคาร์เตอร์ 360 00:20:42,658 --> 00:20:45,035 ใช่แล้ว เราต้องคิดถึงคุณแน่ๆ 361 00:20:45,160 --> 00:20:47,037 ฉันก็คงคิดถึงพวกคุณเหมือนกันค่ะ 362 00:20:52,084 --> 00:20:53,752 เราต้องไปแล้ว 363 00:20:53,877 --> 00:20:56,380 อีดิธ มีอะไรหรือเปล่า 364 00:20:56,505 --> 00:20:58,590 คุณดูมีเรื่องกังวลใจ 365 00:20:58,715 --> 00:21:02,052 เราทราบมาว่าคุณกาวเวนจะขึ้นค่าเช่าที่ดิน 366 00:21:02,177 --> 00:21:04,554 เขาจะไล่เราออกถ้าเราไม่จ่าย 367 00:21:04,680 --> 00:21:07,516 เขาให้เวลาพวกคุณเท่าไร ในการจ่ายค่าเช่าที่เพิ่มขึ้น 368 00:21:07,641 --> 00:21:09,851 นั่นล่ะค่ะ เราต้องจ่ายภายในวันจันทร์ 369 00:21:09,977 --> 00:21:11,478 นั่นเป็นเวลาที่น้อยเกินไป 370 00:21:11,603 --> 00:21:13,272 ฉันไม่รู้จริงๆ ว่าเราจะทำยังไงกันดี 371 00:21:13,397 --> 00:21:16,900 เราไม่มีที่จะให้ไป และก็ไม่รู้จะหาเงินทันได้ยังไง 372 00:21:17,025 --> 00:21:20,904 ฉันรู้จักเฮนรี่ กาวเวนเป็นการส่วนตัว ฉันจะไปคุยกับเขาให้ 373 00:21:31,164 --> 00:21:33,208 เธอใช้สบู่มากพอแล้วล่ะ โคดี้ 374 00:21:33,333 --> 00:21:36,378 มันสกปรกมากเลย สงสัยไปไล่กวดกระรอกมา 375 00:21:36,503 --> 00:21:38,588 อย่างเดียวที่ริปไล่กวดทุกวันนี้ ก็คือชามข้ามมันน่ะแหละ 376 00:21:39,464 --> 00:21:42,426 ทำไมไม่พามันไปข้างนอก แล้วล้างสบู่ให้มันล่ะ 377 00:21:42,551 --> 00:21:45,345 ฉันจะบอกคุณแทตเชอร์ให้ ว่าเธอเอื้อเฟื้อกับเจ้าริป 378 00:21:57,816 --> 00:22:00,360 - ปีเตอร์ - มีอะไรให้ผมช่วยครับ 379 00:22:01,236 --> 00:22:04,990 ผมรู้ว่าเฟธเคารพคุณ ผมเลยอยากคุยกับคุณ 380 00:22:05,115 --> 00:22:08,160 ได้เลยครับ นั่งก่อนสิ 381 00:22:08,285 --> 00:22:09,786 มีเรื่องอะไรหรือครับ 382 00:22:10,704 --> 00:22:13,332 เฟธเป็นคนที่มีความมุ่งมั่นเสมอ 383 00:22:13,457 --> 00:22:18,086 แต่ช่วงหลังๆ นี่ เธอดูจะไม่ค่อยมีเหตุผลเท่าไร 384 00:22:18,211 --> 00:22:19,838 ไม่มีเหตุผลเหรอครับ ยังไงล่ะ 385 00:22:19,963 --> 00:22:22,174 ผมตามใจเธอในเรื่องงานมาตลอด 386 00:22:22,299 --> 00:22:24,843 แต่ตอนนี้มันถึงเวลาที่เราจะแต่งงาน และสร้างครอบครัว 387 00:22:24,968 --> 00:22:27,345 คุณอยากให้ผมบอกเธอ ว่านั่นเป็นความคิดที่ดีเหรอ 388 00:22:27,471 --> 00:22:29,431 จากที่ผมบอกได้ เธอเคารพความเห็นของคุณ 389 00:22:29,556 --> 00:22:31,558 และบางครั้งผู้หญิงก็ต้องให้คนบอก ว่าควรทำยังไง 390 00:22:33,226 --> 00:22:36,396 จริงๆ แล้ว ผมคิดว่าเฟธอยากอยู่เป็นพยาบาลที่นี่ 391 00:22:36,521 --> 00:22:37,898 เธอควรจะมีทางเลือกนั้นได้ 392 00:22:38,023 --> 00:22:39,983 แต่เธอเลือกจะแต่งงานกับผม 393 00:22:40,108 --> 00:22:43,320 - แล้วทำไมเธอจะทำทั้งสองอย่างไม่ได้ - มันเป็นไปไม่ได้หรอก 394 00:22:43,445 --> 00:22:46,239 ผมรู้สึกว่าเรามีความเห็นไม่ตรงกันเรื่องนี้ 395 00:22:46,364 --> 00:22:48,366 งั้นผมไม่รบกวนเวลาคุณแล้ว 396 00:22:48,492 --> 00:22:49,868 ปีเตอร์ 397 00:22:52,954 --> 00:22:57,250 คุณแน่ใจเหรอว่าเฟธจะมีความสุข หากต้องเลิกทำสิ่งที่เธอรัก 398 00:22:58,126 --> 00:23:00,170 ผมไม่แน่ใจว่าเธอจะรู้ ว่าอะไรจะทำให้เธอมีความสุข 399 00:23:00,295 --> 00:23:01,505 แล้วคุณรู้ 400 00:23:03,006 --> 00:23:04,299 แน่นอนสิ 401 00:23:20,023 --> 00:23:21,608 เธอไม่อยากไปเล่นกับเพื่อนเหรอ 402 00:23:26,029 --> 00:23:30,033 เธออาจจะมีอะไรเหมือนๆ เพื่อนร่วมห้อง มากกว่าที่เธอคิดนะ 403 00:23:32,994 --> 00:23:35,664 ดูอย่างโคดี้สิ เขาก็มาใหม่ 404 00:23:35,789 --> 00:23:38,333 เขาไม่มีเพื่อนเลย ตอนเขาเพิ่งมาใหม่ๆ 405 00:23:38,458 --> 00:23:40,377 เพื่อนสนิทเขาก็คือพี่สาว เบ็กกี้ 406 00:23:41,211 --> 00:23:42,921 เกิดอะไรขึ้นกับเธอเหรอคะ 407 00:23:44,422 --> 00:23:47,551 เธอไม่สบายน่ะ เธอเลยไปอยู่ยูเนี่ยนซิตี้ รักษาตัวอยู่ 408 00:23:48,844 --> 00:23:52,973 แต่เขาก็คิดถึงพี่สาวมาก เหมือนที่เธอคิดถึงเพื่อนของเธอ 409 00:23:53,098 --> 00:23:56,601 - มันไม่เหมือนกัน - ไม่หรอก 410 00:23:56,726 --> 00:23:59,646 เขาไม่ได้จะมาแทนที่เจนนี่ เพื่อนของเธอ 411 00:23:59,771 --> 00:24:02,732 และเขาก็ไม่ได้โตมาในบ้านหลังใหญ่ ในแฮร์มิลตันด้วย 412 00:24:04,276 --> 00:24:06,528 แต่เขาน่าจะอยากมีเพื่อน ให้เขาชื่นชมได้นะ 413 00:24:07,612 --> 00:24:09,990 คนที่จะเป็นเหมือนพี่สาวของเขา 414 00:24:10,115 --> 00:24:13,285 เขาใช้เวลาสักพักในการมีเพื่อน แต่เขาก็ทำได้ 415 00:24:13,410 --> 00:24:18,331 และถ้าเธอพยายาม และเธอใจดี เธอก็จะมีเพื่อน 416 00:24:32,804 --> 00:24:35,265 ฟังนะ ฉันก็ยังไม่อยากสรุปอะไร 417 00:24:35,390 --> 00:24:38,810 แต่แจ็กกับบิลกำลังสืบสวน เรื่องอุบัติเหตุ 418 00:24:38,935 --> 00:24:40,187 ที่เราเจอในช่วงที่ผ่านมา 419 00:24:40,312 --> 00:24:44,065 พวกเขาคิดว่ามันเป็นการก่อวินาศกรรม 420 00:24:44,191 --> 00:24:45,483 - วินาศกรรม - แล้วนายล่ะ เวด 421 00:24:45,609 --> 00:24:48,236 นายเคยทำงานหลายแห่ง เคยเจออะไรแบบนี้ไหม 422 00:24:48,361 --> 00:24:50,822 ไม่มีที่ไหนหรอก ที่จะไม่มีคนงานได้รับบาดเจ็บ 423 00:24:50,947 --> 00:24:52,741 เป็นเรื่องที่มาพร้อมอาณาเขต 424 00:24:52,866 --> 00:24:56,536 แต่มันก็บังเอิญไปหน่อยนะ ที่รถขนสินค้าพังพร้อมกัน 425 00:24:56,661 --> 00:24:57,829 แถมเลื่อยก็พังอีก 426 00:24:57,954 --> 00:24:59,164 ใช่ ไมค์พูดมีประเด็น 427 00:24:59,289 --> 00:25:01,041 งั้นเพื่อความปลอดภัย ผมจะเพิ่มระดับการรักษาความปลอดภัย 428 00:25:02,000 --> 00:25:03,001 เป็นความคิดที่ดี 429 00:25:13,428 --> 00:25:15,805 พอดนตรีเริ่มขึ้น 430 00:25:15,931 --> 00:25:18,934 สุภาพบุรุษจะเดินข้ามฝั่ง ไปขอมือสุภาพสตรี 431 00:25:23,313 --> 00:25:24,898 ฉันต้องพูดให้ดังขึ้นไหม 432 00:25:25,023 --> 00:25:27,692 - คุณอาจต้องสาธิตให้ดูก่อน - โอ้ ดีเหมือนกัน 433 00:25:27,817 --> 00:25:29,569 ฉันต้องการอาสาสมัคร 434 00:25:31,613 --> 00:25:33,198 เจอแล้วคนนึง 435 00:25:45,126 --> 00:25:46,920 "ฉันขอ" 436 00:25:47,879 --> 00:25:50,548 ฉันขอเต้นรำกับเธอได้ไหม 437 00:25:54,928 --> 00:25:55,929 ไม่ได้ 438 00:25:57,347 --> 00:26:00,267 อะไรนะ เธอปฏิเสธเหรอ 439 00:26:00,392 --> 00:26:04,354 หนูไม่อยากเต้นรำ ไม่ทั้งกับเขาหรือกับใครทั้งนั้น 440 00:26:06,273 --> 00:26:11,069 โคดี้ ฉันจะดีใจมากถ้าเธอ เก็บเพลงแรกไว้เต้นกับฉันวันเสาร์นะ 441 00:26:14,990 --> 00:26:17,367 แฮตตี้ นั่นไม่ใช่วิธีที่เราปฏิบัติในงานเต้นรำ 442 00:26:17,492 --> 00:26:18,827 หรือที่ไหนๆ ก็ตาม 443 00:26:18,952 --> 00:26:20,495 เลิกยุ่งกับหนูซะที 444 00:26:20,620 --> 00:26:22,747 ฟังฉันนะ 445 00:26:22,872 --> 00:26:26,793 ถ้าเธอปฏิบัติกับคนอื่นไม่ดี จะไม่มีใครอยากเป็นเพื่อนเธอนะ 446 00:26:26,918 --> 00:26:29,129 ก็ดี เพราะหนูไม่ต้องการ 447 00:26:37,554 --> 00:26:41,057 คุณกาวเวน เราต้องคุยกับคุณ 448 00:26:41,182 --> 00:26:42,726 จากน้ำเสียงของคุณ 449 00:26:42,851 --> 00:26:45,395 ผมคงไม่ยินดี กับบทสนทนานี้เท่าไรนักสินะ 450 00:26:45,520 --> 00:26:46,688 ก็คงไม่ 451 00:26:46,813 --> 00:26:48,898 คุณจะขึ้นค่าเช่าที่ดินของคุณ 452 00:26:49,024 --> 00:26:50,317 แบบฉับพลันแบบนี้ไม่ได้นะ 453 00:26:50,442 --> 00:26:51,943 จริงๆ แล้วผมทำได้ 454 00:26:52,068 --> 00:26:54,112 พวกเขาไม่ได้ทำสัญญาเช่า มันเป็นการจับมือตกลงกัน 455 00:26:54,237 --> 00:26:57,615 คุณเป็นคนใจร้ายขนาดที่จะไล่ คนยากจนออกไปเลยเหรอ 456 00:26:57,741 --> 00:27:01,161 หัวใจไม่เกี่ยวอะไรกับการทำธุรกิจนะ คุณนายสแตนตัน 457 00:27:01,286 --> 00:27:03,163 ถ้าคนพวกนั้นจ่ายค่าเช่าไม่ไหว 458 00:27:03,288 --> 00:27:05,665 พวกเขาก็ต้องหลีกทางให้คนที่จ่ายไหว 459 00:27:05,790 --> 00:27:06,833 ไม่เช่นนั้น ผมต้องไล่พวกเขาออก 460 00:27:06,958 --> 00:27:09,919 คงไม่ได้หรอก การขับไล่คน ออกเป็นกระบวนการทางกฎหมาย 461 00:27:10,045 --> 00:27:13,465 คุณอาจจะเป็นนายกฯของโฮป แวลเลย์ แต่คุณไม่ใช่กฎหมาย 462 00:27:13,590 --> 00:27:14,883 ผมต่างหากกฎหมาย 463 00:27:15,008 --> 00:27:17,510 คุณแสดงคำสั่งศาลต่อผมสิ แล้วผมจะบังคับใช้ให้เอง 464 00:27:24,893 --> 00:27:27,270 ฉันรู้ว่าแฮตตี้ไม่ค่อยมีความสุข ตั้งแต่เราย้ายมาที่นี่ 465 00:27:27,395 --> 00:27:31,358 แต่ฉันไม่รู้ว่าเธอมีปัญหา กับเด็กคนอื่นๆ ที่โรงเรียนด้วย 466 00:27:31,483 --> 00:27:32,609 ฉันเสียใจค่ะ 467 00:27:32,734 --> 00:27:34,652 ฉันคิดว่าพวกเขาไม่เป็นไรหรอกค่ะ 468 00:27:34,778 --> 00:27:36,863 ฉันเป็นห่วงแฮตตี้มากกว่า 469 00:27:36,988 --> 00:27:39,240 ดูเหมือนเธอไม่อยากมีเพื่อนเลย 470 00:27:39,366 --> 00:27:41,409 ฉันรู้ว่าการย้ายมามันยากสำหรับเธอ 471 00:27:41,534 --> 00:27:45,288 เธอพูดตลอดว่าเธอคิดถึง บ้านสวยๆ ที่คุณเคยมีแค่ไหน 472 00:27:45,413 --> 00:27:48,708 ทั้งปาร์ตี้และงานเต้นรำหรูหรา 473 00:27:48,833 --> 00:27:53,129 - แฮตตี้บอกคุณเหรอคะว่าพวกเรารวย - ก็ไม่ได้พูดอะไรชัดเจนค่ะ 474 00:27:53,254 --> 00:27:57,634 ก็จริงที่เราอยู่ในบ้านสวยๆ แต่มันไม่ใช่บ้านของเรา 475 00:27:57,759 --> 00:28:00,762 - ไม่ใช่เหรอคะ - ฉันทำงานให้ครอบครัวผู้พิพากษา 476 00:28:00,887 --> 00:28:02,680 ฉันเป็นพี่เลี้ยงให้ลูกสาวบ้านนั้น เจนนี่ 477 00:28:02,806 --> 00:28:04,265 เพื่อนสนิทของแฮตตี้ 478 00:28:04,391 --> 00:28:06,810 เด็กสองคนนั้นเป็นเหมือนพี่น้องกัน 479 00:28:08,478 --> 00:28:12,273 แต่พองานของฉันไม่เป็นที่ต้องการ เราก็ต้องจากมา 480 00:28:13,483 --> 00:28:16,861 ฉันคิดว่ามันอาจ ทำให้แฮตตี้รู้สึกดีขึ้น 481 00:28:16,986 --> 00:28:18,530 ถ้าเจนนี่มาเยี่ยมเราได้ 482 00:28:18,655 --> 00:28:20,323 คุณแทตเชอร์ 483 00:28:22,909 --> 00:28:26,413 - แฮตตี้คงยังไม่ได้บอก - บอกอะไรคะ 484 00:28:29,290 --> 00:28:31,209 เจนนี่ตายไปแล้ว 485 00:28:40,343 --> 00:28:42,345 ฉันไม่รู้มาก่อนเลยว่าคุณทำอาหารได้ 486 00:28:42,470 --> 00:28:45,849 ผมเป็นคนมีพรสวรรค์หลายอย่างน่ะ 487 00:28:45,974 --> 00:28:47,142 ขอดื่มอวยพร 488 00:28:48,727 --> 00:28:50,437 แด่สาวสวยในวันเกิดของเธอ 489 00:28:56,025 --> 00:28:58,069 - ฉันเสียเปรียบตลอดเลย - ยังไงเหรอ 490 00:28:58,194 --> 00:29:01,156 คุณมักจะมีวิธีหาข้อมูลแบบที่ฉันไม่มี 491 00:29:01,281 --> 00:29:03,992 ข้อมูลแบบไหนที่คุณอยากจะได้ล่ะครับ 492 00:29:04,117 --> 00:29:10,123 อย่างแรกเลย ฉันอยากรู้ว่า ทำไมคนที่มีอิสระเสรีอย่างคุณ 493 00:29:10,248 --> 00:29:12,667 ถึงเลือกมาเป็นตำรวจตั้งแต่แรก 494 00:29:12,792 --> 00:29:15,211 มีคนเลวมากมายที่คอยเอาเปรียบคนดี 495 00:29:15,336 --> 00:29:16,838 แต่มีผู้รักษากฎหมายไม่พอ ไว้จัดการพวกเขา 496 00:29:17,756 --> 00:29:19,007 งั้นคุณเลิกทำไมคะ 497 00:29:19,132 --> 00:29:22,761 ผมเรียนรู้มาว่าเราไม่สามารถ แก้ปัญหาด้วยทางตรงได้เสมอไป 498 00:29:24,554 --> 00:29:27,348 ข้อมูลนี้เพียงพอสำหรับคุณหรือยัง 499 00:29:27,474 --> 00:29:29,642 - สำหรับตอนนี้ค่ะ - ดีแล้ว 500 00:29:29,768 --> 00:29:33,897 งั้นผมขอตัวสักครู่ มีสเต็กรอให้ผมไปปรุงรสก่อน 501 00:29:34,022 --> 00:29:36,149 ไม่เคยมีผู้ชายทำอาหารให้ฉันทานมาก่อนเลย 502 00:29:36,274 --> 00:29:39,444 ทุกอย่างต้องมีครั้งแรกเสมอ 503 00:29:46,075 --> 00:29:47,452 ฉันรู้สึกสงสารแฮตตี้จัง 504 00:29:47,577 --> 00:29:51,080 การที่เธอแกล้งทำเหมือนไม่ต้องการเพื่อน เพื่อปกปิดความเจ็บปวดในใจของเธอ 505 00:29:55,960 --> 00:29:59,214 รู้ไหม บางครั้ง ผมคิดว่าคุณมีความอดทนแบบนักบุญ 506 00:29:59,339 --> 00:30:01,257 เด็กๆ ก็เหมือนเกมตัวต่อ 507 00:30:02,383 --> 00:30:05,720 บางครั้งคุณต้องทำงานหนักมาก เพื่อต่อมันเข้าด้วยกัน 508 00:30:06,596 --> 00:30:07,680 แต่มันก็คุ้มค่าเสมอค่ะ 509 00:30:07,806 --> 00:30:10,225 โดยเฉพาะกับคนอย่างแฮตตี้ 510 00:30:10,350 --> 00:30:12,185 ความท้าทายตอนนี้ คือช่วยให้เธอผ่านพ้นความเจ็บปวด 511 00:30:12,310 --> 00:30:13,728 เพื่อที่เธอจะเปิดใจได้อีกครั้ง 512 00:30:14,729 --> 00:30:18,024 ผมเชื่อว่าสักวันคุณจะต้องเป็นแม่ที่ดีแน่ๆ 513 00:30:19,442 --> 00:30:23,363 - เพราะว่าฉันชอบเกมตัวต่อน่ะเหรอ - ใช่ 514 00:30:23,488 --> 00:30:28,576 แต่ที่สำคัญกว่านั้น เพราะคุณทำพายเชพเพิร์ดได้อร่อยมาก 515 00:30:32,747 --> 00:30:33,915 โอเค 516 00:30:35,041 --> 00:30:36,751 แล้ว 517 00:30:36,876 --> 00:30:38,378 แล้วอะไรคะ 518 00:30:38,503 --> 00:30:41,631 ถึงตาคุณต้องพูดไม่ใช่เหรอ ว่าผมก็น่าจะเป็นพ่อที่ดีได้น่ะ 519 00:30:42,841 --> 00:30:44,926 ฉันก็ยังไม่แน่ใจค่ะ 520 00:30:46,010 --> 00:30:47,220 ไม่เหรอ 521 00:30:47,345 --> 00:30:50,390 ก็ฉันไม่เคยชิมพายเชพเพิร์ดของคุณนี่ 522 00:31:02,777 --> 00:31:04,696 บอกฉันทีสิคะบิล 523 00:31:04,821 --> 00:31:09,617 มันเหมือนหลายๆ บทในชีวิตคุณ กำลังจะถึงตอนจบ 524 00:31:09,742 --> 00:31:13,913 - แปลว่าอะไร - ทั้งเรื่องการเป็นตำรวจ ทั้งนอร่า 525 00:31:15,456 --> 00:31:16,875 แล้วอบิเกลล่ะ 526 00:31:17,667 --> 00:31:19,627 เราเป็นหุ้นส่วนทางธุรกิจกัน 527 00:31:19,752 --> 00:31:22,964 ฉันรู้ แต่คุณพูดเองว่าคุณไม่ใช่คนประเภท 528 00:31:23,089 --> 00:31:26,551 ที่ชอบใช้ทางตรงในการให้ได้สิ่งที่ต้องการ ซึ่งบางคนจะพูดว่า 529 00:31:26,676 --> 00:31:28,803 มันทำให้คุณเป็นคนอันตราย 530 00:31:28,928 --> 00:31:31,306 อาจจะคาดเดาไม่ได้ แต่ไม่อันตรายหรอก 531 00:31:31,431 --> 00:31:33,975 แม้ว่าจะเป็นเรื่องของหัวใจน่ะเหรอคะ 532 00:31:41,274 --> 00:31:43,401 คุณตัดสินละกัน 533 00:31:52,577 --> 00:31:54,412 ทำไมพวกเด็กผู้ชายไม่มาคะ เรามีปัญหาเหรอคะ 534 00:31:54,537 --> 00:31:56,789 ไม่ พวกเธอไม่มีปัญหาหรอก แต่เด็กผู้ชายไม่ได้มาที่นี่ 535 00:31:56,915 --> 00:32:00,084 เพราะว่านี่เป็นประชุมพิเศษ ของเด็กผู้หญิงเท่านั้น 536 00:32:00,209 --> 00:32:02,045 ครูขอให้พ่อแม่พวกเธอพามาที่นี่ 537 00:32:02,170 --> 00:32:04,380 เพราะฉันอยากคุยกับพวกเธอแบบส่วนตัว เกี่ยวกับแฮตตี้ 538 00:32:04,505 --> 00:32:08,509 - เธอเกลียดพวกเรา - จริงๆ แล้ว ครูคิดว่าหล่อนอิจฉาพวกเธอ 539 00:32:08,635 --> 00:32:11,137 เพราะทุกคนมีกันและกัน พวกเธอมีเพื่อนที่นี่ 540 00:32:11,262 --> 00:32:13,473 แต่แฮตตี้เป็นคนใหม่ และเธอก็ไม่มีใคร 541 00:32:13,598 --> 00:32:14,766 นั่นก็เพราะเธอนิสัยไม่ดี 542 00:32:15,808 --> 00:32:18,394 ฉันรู้ว่ามันอาจจะยาก ที่จะเข้าใจ 543 00:32:18,519 --> 00:32:20,980 แต่แฮตตี้เพิ่งสูญเสียเพื่อนที่เธอสนิทมากๆ 544 00:32:21,105 --> 00:32:24,275 และตอนนี้เธอไม่แน่ใจว่าจะเชื่อใจใคร ให้เป็นเพื่อนเธอได้ 545 00:32:25,151 --> 00:32:26,861 ใครเคยสูญเสียสิ่งที่ใกล้ชิดมากๆ ไปบ้าง 546 00:32:26,986 --> 00:32:29,489 สุนัขของหนูเคยหนีไป 547 00:32:29,614 --> 00:32:31,157 หนูร้องไห้นานมาก 548 00:32:31,282 --> 00:32:34,786 ครั้งหนึ่งหนูนึกว่าบราวนี่หายไป หนูเสียใจมาก 549 00:32:34,911 --> 00:32:37,205 ถ้าพวกเธอจำความรู้สึกตอนนั้นได้ 550 00:32:37,330 --> 00:32:39,415 งั้นพวกเธอจะเข้าใจ ความรู้สึกของแฮตตี้ตอนนี้ 551 00:32:39,540 --> 00:32:41,417 น่าจะมีวิธีที่ทำให้เธอรู้สึกดีขึ้น 552 00:32:41,542 --> 00:32:44,003 ฉันก็หวังให้เธอพูดอย่างนั้น 553 00:32:44,128 --> 00:32:45,129 (ร้านเหล้า) 554 00:32:45,254 --> 00:32:46,422 ปีเตอร์ไม่ยอมเลย 555 00:32:46,547 --> 00:32:50,259 เขาบอกว่าฉันต้องกลับไปกับเขา ไม่งั้นงานหมั้นจะถูกยกเลิก 556 00:32:50,385 --> 00:32:52,178 แล้วคุณรู้สึกยังไง 557 00:32:52,303 --> 00:32:55,807 ฉันก็รักปีเตอร์นะ แต่ฉันคิดว่าเขาไม่ยุติธรรมเลย 558 00:32:55,932 --> 00:32:58,977 - ปีเตอร์ต้องการสิ่งที่เขาต้องการ - แต่ถ้ามันไม่ใช่สิ่งที่ฉันต้องการล่ะ 559 00:32:59,102 --> 00:33:02,480 แล้วคุณไม่อยากหาคำตอบตอนนี้เหรอ 560 00:33:04,148 --> 00:33:08,236 เราน่าจะได้คุยกันเรื่องนี้ ก่อนที่เราจะตกลงหมั้นกัน 561 00:33:08,361 --> 00:33:10,029 รู้ช้ายังดีกว่าไม่รู้นะ 562 00:33:10,154 --> 00:33:14,033 แต่ฉันสัญญากับเขาไปแล้วแจ็ก สัญญาต้องเป็นสัญญา 563 00:33:14,158 --> 00:33:17,870 แต่ถ้าสัญญานั่นจะทำให้คุณ ไม่มีความสุขตลอดชีวิตล่ะ 564 00:33:19,664 --> 00:33:22,000 ฉันคิดเสมอว่าความรัก จะพิชิตได้ทุกอย่าง 565 00:33:22,917 --> 00:33:27,005 ใช่ ถ้ามันคือความรักจริงๆ 566 00:33:34,637 --> 00:33:36,806 เรามาที่นี่ทำไมคะ 567 00:33:36,931 --> 00:33:40,059 - เซอร์ไพรส์จ้ะ - หนูไม่ชอบเซอร์ไพรส์ 568 00:33:41,436 --> 00:33:43,271 ก็ได้ 569 00:33:43,396 --> 00:33:45,982 เด็กๆ ผู้หญิงที่โรงเรียนมารวมตัวกัน 570 00:33:46,107 --> 00:33:47,734 เพื่อจัดงานปาร์ตี้ต้อนรับเธอ 571 00:33:47,859 --> 00:33:49,861 พวกเขารอเธออยู่ในห้องนั่งเล่นน่ะ 572 00:33:49,986 --> 00:33:52,238 - หนูไม่ไป - แฮตตี้ ได้โปรดเถอะ 573 00:33:52,363 --> 00:33:55,033 พวกเขาพยายามกันมาก และพวกเขาอยากเป็นเพื่อนกับเธอ 574 00:33:55,158 --> 00:33:56,242 หนูมีเจนนี่แล้ว 575 00:33:56,367 --> 00:33:58,161 - เธอเป็นเพื่อนคนเดียวที่หนูต้องการ - แฮตตี้ 576 00:34:00,079 --> 00:34:01,205 นั่งลงก่อนนะ 577 00:34:10,882 --> 00:34:12,717 แฮตตี้ ฉันคุยกับแม่ของเธอแล้ว 578 00:34:13,718 --> 00:34:16,179 และก็รู้เรื่องที่เกิดขึ้นกับเจนนี่แล้ว 579 00:34:16,304 --> 00:34:18,681 ฉันเสียใจ 580 00:34:18,806 --> 00:34:23,936 เจนนี่เป็นเพื่อนสนิทหนู เธอจะเป็นเพื่อนหนูตลอดไป 581 00:34:24,062 --> 00:34:25,313 ฉันรู้ 582 00:34:26,230 --> 00:34:29,025 เธอจะไม่มีวันลืมว่าเจนนี่พิเศษแค่ไหน 583 00:34:30,485 --> 00:34:33,112 แต่นั่นไม่ได้แปลว่า เธอไม่ควรมีเพื่อนคนอื่น 584 00:34:34,030 --> 00:34:37,617 แล้วถ้าหากมีอะไรเกิดขึ้นกับพวกเขาล่ะคะ 585 00:34:37,742 --> 00:34:40,453 โถเด็กน้อย อย่ากลัวที่จะเปิดใจอีกครั้งเลย 586 00:34:41,788 --> 00:34:45,958 ฉันรู้ว่ามันเจ็บปวด และมันคงจะเจ็บไปอีกนาน 587 00:34:48,628 --> 00:34:52,340 แต่เจนนี่ก็คงอยากให้เธอมีเพื่อน 588 00:34:52,465 --> 00:34:54,509 เจนนี่ไม่อยากให้เธอเศร้าหรอก 589 00:34:54,634 --> 00:34:57,804 เพื่อนรักกันต้องไม่อยากให้เป็นอย่างนั้น 590 00:34:58,930 --> 00:35:02,433 - หนูคิดถึงเธอมากเลย - ฉันรู้ดีจ้ะ 591 00:35:02,558 --> 00:35:06,020 แต่เธอต้องปล่อยเจนนี่ไปบ้าง แค่นิดเดียวเท่านั้น 592 00:35:06,145 --> 00:35:07,897 มันสายไปแล้วค่ะ 593 00:35:09,315 --> 00:35:13,736 หนูทำตัวไม่ดี ไม่มีใครอยากเป็นเพื่อนกับหนูแล้ว 594 00:35:13,861 --> 00:35:18,533 แฮตตี้ ที่นี่เราปฏิบัติต่อกัน ด้วยความเอื้อเฟื้อนะ จำได้ไหม 595 00:35:19,826 --> 00:35:22,495 และเราก็เชื่อในโอกาสที่สองเสมอ 596 00:35:22,620 --> 00:35:25,039 แม้แต่กับคนอย่างหนูน่ะเหรอคะ 597 00:35:26,958 --> 00:35:29,335 โดยเฉพาะกับคนอย่างหนูเลย 598 00:35:33,256 --> 00:35:35,633 ทีนี้พร้อมไปเจอเพื่อนๆ หรือยัง 599 00:35:53,151 --> 00:35:56,028 เซอร์ไพรส์ 600 00:35:58,156 --> 00:35:59,782 (บริษัท เเอล. โคลเตอร์) 601 00:36:07,456 --> 00:36:10,668 คนงานคนหนึ่งคิดว่าเขาได้กลิ่นควัน 602 00:36:10,793 --> 00:36:15,047 นั่นเป็นตอนที่เขาเห็นท่อไอน้ำติดไฟ 603 00:36:15,173 --> 00:36:17,925 มีอุบัติเหตุมากเกินกว่าจะ เป็นแค่อุบัติเหตุ 604 00:36:18,050 --> 00:36:19,468 ผมคิดว่าใครบางคนพยายาม จะทำให้ธุรกิจคุณล้ม 605 00:36:19,594 --> 00:36:22,555 - วางเพลิงสินะ - เหมือนจะเป็นแบบนั้น 606 00:36:22,680 --> 00:36:24,390 งั้นผมควรจะแจ้งตำรวจไหม 607 00:36:24,515 --> 00:36:25,933 เรายังไม่มีผู้ต้องสงสัยเลย 608 00:36:26,058 --> 00:36:30,188 ถ้าเราเริ่มสืบสวนอย่างเป็นทางการ ก็อาจเสี่ยงที่จะไปเหยียบเท้าคนในเข้า 609 00:36:30,313 --> 00:36:33,649 ผมไม่รู้คุณคิดยังไง แต่ผมอยากจับเขาให้ได้ก่อน 610 00:36:33,774 --> 00:36:35,526 ฉะนั้นขอให้เงียบๆ ไว้ก่อน 611 00:36:37,403 --> 00:36:38,404 ตกลง 612 00:36:44,285 --> 00:36:46,370 ได้กลับบ้านต้องดีแน่ๆ 613 00:36:46,495 --> 00:36:49,707 ปีเตอร์ ฉันจะไม่ไปกับคุณ 614 00:36:49,832 --> 00:36:53,002 ไม่ไปงั้นเหรอ 615 00:36:53,127 --> 00:36:54,670 อย่างน้อยก็ไม่ใช่ตอนนี้ 616 00:36:54,795 --> 00:36:57,006 พวกเขาต้องการฉันที่นี่ ฉันไปไม่ได้ 617 00:36:57,924 --> 00:37:00,551 - คุณไม่รู้ตัวว่ากำลังพูดอะไรอยู่ - ฉันรู้ตัวสิ 618 00:37:02,094 --> 00:37:04,347 ถ้าคุณไม่ขึ้นรถม้านี่ งานหมั้นของเราเป็นอันยกเลิก 619 00:37:04,472 --> 00:37:08,184 ถ้าคุณรู้สึกอย่างนั้น มันก็เป็นการตัดสินใจของคุณ ไม่ใช่ฉัน 620 00:37:10,561 --> 00:37:13,147 - คุณจะต้องเสียใจ - ก็อาจจะ 621 00:37:13,856 --> 00:37:16,150 แต่ฉันต้องหาคำตอบด้วยตัวเอง 622 00:37:27,954 --> 00:37:29,372 (ร้านเหล้า) 623 00:37:45,137 --> 00:37:47,139 - สวัสดีค่ะ - สวัสดีครับ 624 00:37:49,058 --> 00:37:52,561 - ว้าว คุณสวยจัง - คุณเองก็หล่อไม่เบา 625 00:37:52,687 --> 00:37:54,230 พร้อมไปกันหรือยัง 626 00:37:54,355 --> 00:37:57,692 ค่ะ แค่รอโคดี้คนเดียว ขอบคุณค่ะ 627 00:38:01,237 --> 00:38:03,864 โอ้ หล่อมากๆ เลย 628 00:38:03,990 --> 00:38:06,200 ชุดนี่คันจังเลยฮะ 629 00:38:06,325 --> 00:38:08,828 เธอจะลืมคันไปเลย ทันที่ที่อยู่บนฟลอร์เต้นรำ 630 00:38:08,953 --> 00:38:10,871 - ใครผูกหูกระต่ายให้ล่ะ - ผูกเองฮะ 631 00:38:11,580 --> 00:38:14,542 เธอทำได้ดีเลยนะ แต่ฉันขอ 632 00:38:16,377 --> 00:38:18,462 จัดให้อีกนิดนะ 633 00:38:20,298 --> 00:38:21,799 ดีมาก 634 00:38:21,924 --> 00:38:24,552 โอ้ ฉันไม่คิดว่ามันจะเป็นไปได้ แต่เธอหล่อขึ้นกว่าเดิมอีก 635 00:38:26,137 --> 00:38:29,307 - งั้นไปกันเถอะ - ค่ะ ไปกันเลย 636 00:38:30,558 --> 00:38:32,852 - สวัสดีค่ะ คุณสวยมากเลย - โอ ขอบคุณค่ะ 637 00:38:34,895 --> 00:38:37,023 - คุณเลอโวซ์ - ฮัลโหล 638 00:38:37,148 --> 00:38:39,567 โอ้ หนูน่ารักมากเลย เวลาใส่ชุดนี้ 639 00:38:39,692 --> 00:38:41,944 เนื่องจากมันเป็นสัปดาห์แห่งความเอื้อเฟื้อ หนูเลยทำอะไรพิเศษๆ ให้คุณค่ะ 640 00:38:42,069 --> 00:38:43,738 - จริงเหรอ - มันเป็นสร้อยคอค่ะ 641 00:38:43,863 --> 00:38:48,075 - ทำจากเส้นมะกะโรนี - เป็นเอกลักษณ์มากเลยจ้ะ 642 00:38:49,785 --> 00:38:51,287 ฉันจะเก็บมันอย่างดีเลย 643 00:38:51,412 --> 00:38:53,205 คุณจะไม่ใส่เหรอคะ 644 00:38:53,331 --> 00:38:56,417 เธอใส่แน่จ้ะ 645 00:39:01,881 --> 00:39:03,799 ฉันได้กลายเป็นดาวของงานแน่เลย 646 00:39:03,924 --> 00:39:06,218 ฉันว่ามันน่ารักมาก 647 00:39:06,344 --> 00:39:07,762 เด็กๆ อาจไม่แสดงออก 648 00:39:07,887 --> 00:39:09,847 แต่ฉันคิดว่าพวกเขาตื่นเต้น กับงานคืนนี้มาก 649 00:39:09,972 --> 00:39:13,351 - ฉันก็หวังอย่างนั้น - ฉันรู้ ฉันถึงบอกคุณไง 650 00:39:13,476 --> 00:39:14,810 กำลังเอื้อเฟื้อฉันอยู่ใช่ไหม 651 00:39:16,645 --> 00:39:19,398 โรสแมรี่ เราอาจไม่ได้เป็นเพื่อนที่สนิทกันมาก 652 00:39:19,523 --> 00:39:22,234 แต่ฉันคิดว่าสิ่งที่คุณทำเพื่อเด็กๆ เป็นอะไรที่ยอดเยี่ยมมาก 653 00:39:23,527 --> 00:39:26,989 คุณใจดีมากๆ เลยจริงๆ 654 00:39:28,282 --> 00:39:30,951 - ฉันไม่รู้จะพูดยังไงเลย - ไม่ต้องพูดอะไรหรอกค่ะ 655 00:39:31,077 --> 00:39:34,413 บางทีฉันน่าจะตอบแทนคำชม ด้วยสร้อยคอนี่ 656 00:39:34,538 --> 00:39:37,166 โอ้ ไม่เป็นไร คุณใจดีเกินไปแล้ว 657 00:39:37,291 --> 00:39:40,836 โอ้ เด็กๆ พวกเธอน่ารักกันมากๆ เลย 658 00:39:40,961 --> 00:39:43,714 หนูให้แอนนายืมชุดค่ะ เพราะเป็นสัปดาห์แห่งความเอื้อเฟื้อ 659 00:39:43,839 --> 00:39:45,174 ยอดเยี่ยมมากจ้ะ 660 00:39:45,299 --> 00:39:47,676 - บาย - บาย 661 00:39:47,802 --> 00:39:49,929 เอลิซาเบธ แทตเชอร์ ฉันไม่รู้คุณทำได้ยังไง 662 00:39:50,054 --> 00:39:53,265 แต่คุณได้สร้างปาฏิหารย์กับเด็กคนนั้น 663 00:39:53,391 --> 00:39:55,810 - เธอทำเองต่างหาก - เกิดอะไรขึ้น 664 00:39:57,186 --> 00:39:58,813 เธอได้เปิดใจของเธอ 665 00:40:03,526 --> 00:40:04,902 สวัสดี 666 00:40:05,027 --> 00:40:07,822 ฉันคิดว่าเราเริ่มกันได้แล้ว 667 00:40:32,805 --> 00:40:36,517 - เต้นรำกับผมนะครับ - ยินดีอย่างยิ่งค่ะ 668 00:40:40,646 --> 00:40:43,524 ฉันหวังว่าเธอจะเก็บเพลงแรกไว้เต้นกับฉัน 669 00:40:43,649 --> 00:40:46,485 เธออยากเต้นกับฉันเหรอ 670 00:40:46,610 --> 00:40:48,696 ถ้าครูแทตเชอร์ยินยอมนะ 671 00:40:48,821 --> 00:40:50,656 ยิ่งกว่ายินยอมอีกจ้ะ 672 00:40:59,707 --> 00:41:01,750 ดูเหมือนคุณจะเก้อนะครับ 673 00:41:02,626 --> 00:41:03,961 ใช่เลยค่ะ 674 00:41:05,337 --> 00:41:09,467 ผมรู้ว่าอาจสู้เขาไม่ได้ แต่เต้นรำกับผมได้ไหม 675 00:41:10,968 --> 00:41:12,887 ได้แน่นอนคะ 676 00:41:55,304 --> 00:41:57,264 (คำบรรยายโดย จิระวรรธน์ สิริอารีย์)