1
00:00:01,001 --> 00:00:02,460
ความเดิมตอนที่แล้ว

2
00:00:02,585 --> 00:00:05,046
- เบ็กกี้เป็นยังไงบ้าง
- ไข้เบาแล้วแต่ชีพจรอ่อนมาก

3
00:00:05,171 --> 00:00:06,923
เราต้องพาเธอกลับไปที่ยูเนี่ยนซิตี้

4
00:00:07,048 --> 00:00:08,633
ยิ่งเราพาเธอไปเร็วเท่าไร
เธอจะฟื้นตัวได้เร็วเท่านั้น

5
00:00:08,758 --> 00:00:10,135
ปีเตอร์ ฉันจะไม่ไปกับคุณ

6
00:00:10,260 --> 00:00:12,303
ถ้าคุณไม่ขึ้นรถม้านี่
งานหมั้นเราเป็นอันยกเลิก

7
00:00:12,429 --> 00:00:14,389
นี่เป็นชิ้นส่วนของสายเคเบิ้ล
ที่บาดเท้าคุณ

8
00:00:14,514 --> 00:00:15,974
มันไม่ได้ขาดเพราะมันเก่าหรือเสื่อม

9
00:00:16,099 --> 00:00:18,560
- มีบางอย่างไม่ชอบมาพากล
- วินาศกรรมงั้นเหรอ

10
00:00:19,060 --> 00:00:20,061
นี่ครับ

11
00:00:20,186 --> 00:00:22,772
นั่นเป็นรายชื่อของคนงาน
ที่เคยทำงานกับผม

12
00:00:22,897 --> 00:00:26,234
- มีใครน่าสงสัยไหมครับ
- ผมคิดไม่ออกเลย

13
00:00:26,359 --> 00:00:28,153
ผมไม่เคยไล่ใครออกเลย
ตั้งแต่เปิดมา

14
00:00:28,278 --> 00:00:32,657
เราต้องเก็บการสืบสวนนี้เป็นความลับ
เราไม่อยากไปให้คนร้ายรู้ตัว

15
00:00:32,782 --> 00:00:36,036
ผมคิดว่าจะลองไปคุยๆ ถามๆ ดู
เผื่อจะรู้อะไรบ้าง

16
00:00:36,161 --> 00:00:38,747
ถ้ามันเป็นการก่อวินาศกรรมจริง
เราต้องยุติมันโดยเร็ว

17
00:00:38,872 --> 00:00:39,873
เราจะยุติมัน

18
00:00:39,998 --> 00:00:42,834
ผมก็ไม่อยากลดกะทำงาน
แต่ก็คงไม่มีทางเลือก

19
00:00:42,959 --> 00:00:46,546
เราส่งของช้าไปมากแล้ว
แถมผมยังเสียสัญญางานด้วย

20
00:00:46,671 --> 00:00:48,923
ไม่ว่าใครอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้
ยังไงก็ต้องทำพลาดบ้าง

21
00:00:49,966 --> 00:00:51,426
มันเกิดขึ้นเสมอล่ะ

22
00:00:52,719 --> 00:00:53,887
ขอบคุณครับ

23
00:00:57,640 --> 00:01:00,268
ฉันเจอฟลอเรนซ์เมื่อเช้านี้
เธอบอกว่าสัปดาห์นี้

24
00:01:00,393 --> 00:01:03,730
- อาจไม่มีงานที่โบสถ์
- มันขึ้นอยู่กับว่าแฟรงก์จะกลับมาเมื่อไหร่

25
00:01:03,855 --> 00:01:04,856
เขาอยู่ที่บักซ์ตัน

26
00:01:04,981 --> 00:01:07,609
- ไปให้การในคดีของแกร์ริสัน
- ฉันจะดีใจมากหากว่าฉัน

27
00:01:07,734 --> 00:01:09,736
- ไม่ต้องได้ยินชื่อนั้นอีก
- ฉันก็เหมือนกัน

28
00:01:09,861 --> 00:01:13,073
คุณอบิเกล เธอจะมาแล้ว
เบ็กกี้จะมาแล้ว

29
00:01:13,198 --> 00:01:16,576
เธอบอกว่าเธอดีขึ้นแล้ว
และโรงพยาบาลจะปล่อยให้เธอกลับมา

30
00:01:16,701 --> 00:01:18,745
นั่นเป็นข่าวดีมากๆ เลย
แล้วเธอได้บอกไหมว่าจะมาเมื่อไหร่

31
00:01:18,870 --> 00:01:20,663
ไม่ แต่จดหมายนี่ส่งมาอาทิตย์ที่แล้ว

32
00:01:20,789 --> 00:01:24,000
- งั้นก็เร็วๆ นี้สินะ ใช่ไหม
- ฉันจะติดต่อไปถามหมอเบินส์ดู

33
00:01:24,125 --> 00:01:29,422
- แล้วเราจะได้อยู่ด้วยกัน
- ใช่ เราจะได้อยู่ด้วยกัน

34
00:01:33,927 --> 00:01:36,387
- อรุณสวัสดิ์ คุณตำรวจ
- อรุณสวัสดิ์

35
00:01:36,513 --> 00:01:38,765
คุณโชคดีมากเลย
ที่ตื่นมาเจอแบบนี้ทุกวัน

36
00:01:38,890 --> 00:01:40,975
มันเลยทำให้การจากที่นี่ไปไม่ง่ายเลย

37
00:01:41,100 --> 00:01:43,853
- คุณยังคิดเรื่องขายที่นี่อยู่เหรอ
- ใช่ครับ

38
00:01:43,978 --> 00:01:48,108
ผมจะย้ายกลับไปทางตะวันออก
ไปอยู่กับลูกสาวกับหลานๆ

39
00:01:49,150 --> 00:01:52,487
- แล้วคุณเรียกราคาเท่าไร
- ผมก็ยังไม่แน่ใจ

40
00:01:52,612 --> 00:01:56,699
ขึ้นอยู่กับว่าใครจะซื้อมัน
ถ้าเป็นคนหนุ่มอย่างคุณ

41
00:01:56,825 --> 00:02:00,662
ที่อยากจะสร้างบ้าน
เพื่อครอบครัวใหม่

42
00:02:00,787 --> 00:02:04,374
- ผมจะให้ราคาดีเลยล่ะ
- ผมจะจำไว้ครับ

43
00:02:04,499 --> 00:02:06,668
แต่ก็มีคนที่สนใจที่ผมบ้างแล้ว

44
00:02:06,793 --> 00:02:10,421
ฉะนั้นถ้าคุณสนใจ
อย่าคิดนานนักล่ะ

45
00:02:11,714 --> 00:02:15,135
- เรื่องซื้อบ้านหรือสร้างครอบครัวล่ะครับ
- ใช่

46
00:02:16,219 --> 00:02:17,470
สวัสดี

47
00:02:42,287 --> 00:02:44,706
ฉันคิดเสมอว่ามันเป็นเรื่องง่าย
ที่จะเป็นนักเขียน

48
00:02:44,831 --> 00:02:46,875
ที่นี่มีแรงบันดาลใจมากมาย

49
00:02:47,000 --> 00:02:50,378
ทั้งเรื่องราวและผู้คนที่ฉันอยากจะแบ่งปัน

50
00:02:50,503 --> 00:02:54,841
แต่กลายเป็นว่า มันง่าย
ที่จะคิดว่าตัวเองเป็นนักเขียน

51
00:02:54,966 --> 00:02:58,011
มากกว่าการเขียนอะไรจริงๆ

52
00:03:04,392 --> 00:03:06,102
- ไปส่งไหมครับคุณผู้หญิง
- คุณผู้หญิง

53
00:03:07,145 --> 00:03:09,731
จริงๆ ก็ไม่ดีกว่า ฉันมีนิสัย
ไม่รับข้อเสนอของคนแปลกหน้า

54
00:03:09,856 --> 00:03:12,317
ผมเป็นตำรวจม้า คุณต้องเชื่อใจผม
มันเป็นกฎหมาย

55
00:03:12,442 --> 00:03:13,943
ถ้าเป็นกฎหมายงั้นก็ได้ค่ะ

56
00:03:14,944 --> 00:03:18,656
มื้อคำคืนนี้ ผมไม่แน่ใจ
ว่าจะกลับมาทันหรือเปล่า

57
00:03:18,781 --> 00:03:21,492
เนื่องจากแฟรงก์ไปนอกเมือง
ผมเลยต้องไปกับเฟธ

58
00:03:21,618 --> 00:03:23,578
ไปส่งอุปกรณ์ยาให้ที่ศูนย์คนอพยพ

59
00:03:24,454 --> 00:03:26,873
เธอน่าจะมียารักษาความจำคุณนะคะ

60
00:03:26,998 --> 00:03:28,666
ความจำผมทำไมเหรอ

61
00:03:28,791 --> 00:03:31,252
ก็คุณลืมบอกฉันว่าเธออยู่ต่อ
เพื่อดูแลศูนย์พยาบาล

62
00:03:31,377 --> 00:03:34,005
และเธอยังยกเลิกงานหมั้นอีก

63
00:03:34,130 --> 00:03:35,131
ผมลืมบอกคุณเหรอ

64
00:03:36,299 --> 00:03:39,052
รู้ไหม ฉันไม่ว่าอะไรหรอกหากเธอจะอยู่

65
00:03:39,177 --> 00:03:41,137
เฟธเป็นพยาบาลที่เก่ง
และเราก็ต้องการเธอ

66
00:03:41,262 --> 00:03:44,933
ผมดีใจที่ยินคุณพูดแบบนั้น มาเถอะ

67
00:03:50,980 --> 00:03:51,981
เบ็กกี้จะมาเมื่อไหร่เหรอ

68
00:03:52,649 --> 00:03:56,861
หมอเบินส์บอกอบิเกลว่าเร็วๆ นี้
อาจเป็นพรุ่งนี้เลยก็ได้

69
00:03:56,986 --> 00:03:59,447
- ฉันอยากมีพี่สาวบ้างจัง
- เอาพี่สาวฉันไปก็ได้

70
00:04:00,990 --> 00:04:03,117
- ขอบใจจ้ะ
- ยินดีค่ะ

71
00:04:04,577 --> 00:04:09,916
- นั่นอะไรคะ ครูแทตเชอร์
- นี่คือภูเขาไฟจ้ะ

72
00:04:10,833 --> 00:04:14,712
และมันยังเป็นตัวอย่างโครงงาน
สำหรับนิทรรศการวิทยาศาสตร์ด้วย

73
00:04:14,837 --> 00:04:17,423
- เราจะมีนิทรรศการวิทยาศาสตร์กันเหรอฮะ
- ไม่ใช่แค่พวกเรานะ

74
00:04:17,548 --> 00:04:20,176
ทุกโรงเรียนทั่วแถบตะวันตก
จะจัดนิทรรศการวิทยาศาสตร์

75
00:04:20,301 --> 00:04:24,013
และจะมีกรรมการจากสถาบันโพลีเทคนิค
ในเคป ฟูลเลอร์ตัน

76
00:04:24,138 --> 00:04:28,518
มาเลือกผลงานดีเด่นของนักเรียน 5 ชิ้น
เพื่อแข่งขันชิงทุนการศึกษากัน

77
00:04:28,643 --> 00:04:30,895
หนูยังเด็กเกินไปที่จะไปโรงเรียนค่ะ

78
00:04:31,479 --> 00:04:33,815
แต่เธอไม่เด็กเกินไป
สำหรับโครงการวิทยาศาสตร์หรอกจ้ะ

79
00:04:33,940 --> 00:04:36,192
และที่สำคัญที่สุด ก็เพื่อความสนุก

80
00:04:36,317 --> 00:04:39,279
- สำหรับหนูไม่เห็นมันจะน่าสนุกเลย
- งั้นดูนี่

81
00:04:48,413 --> 00:04:50,164
ว้าว

82
00:04:50,290 --> 00:04:53,584
- ทีนี้ มันน่าสนุกหรือยังจ๊ะ
- ค่ะ/ครับ

83
00:04:57,547 --> 00:05:02,802
- งานที่ศูนย์พยาบาลเป็นยังไงบ้างครับ
- ก็ยุ่งค่ะ แต่ฉันไม่บ่นหรอก

84
00:05:02,927 --> 00:05:04,762
มันทำให้ฉันไม่รู้สึกเหงา

85
00:05:05,263 --> 00:05:08,766
- แต่คุณมีเพื่อนที่นี่นะ
- ฉันรู้ค่ะ

86
00:05:10,852 --> 00:05:12,145
คุณคิดถึงปีเตอร์

87
00:05:13,354 --> 00:05:16,107
- มันยากที่จะลืมค่ะ
- คุณคิดจะเปลี่ยนใจกลับไปเหรอ

88
00:05:16,816 --> 00:05:21,654
ไม่หรอก เขาก็ไม่ใช่คนไม่ดี
เราแค่ต้องการสิ่งที่แตกต่างกัน

89
00:05:21,779 --> 00:05:26,951
- แล้วที่นี่คุณมีความสุขไหม
- มีความสุขค่ะ แต่แอบกลัว

90
00:05:27,076 --> 00:05:30,163
การที่ต้องดูแลศูนย์พยาบาล
มันเป็นงานใหญ่

91
00:05:30,288 --> 00:05:32,081
ฉันไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อน

92
00:05:32,206 --> 00:05:36,461
คุณเป็นผู้หญิงแกร่ง
และก็มีพรสวรรค์

93
00:05:37,503 --> 00:05:38,838
คุณดูมั่นใจมากกว่าตัวฉันเองซะอีก

94
00:05:40,548 --> 00:05:42,091
ก็เพราะผมเคยเห็นคุณทำงานนี่

95
00:05:45,053 --> 00:05:46,429
(ร้านเหล้า)

96
00:05:46,554 --> 00:05:48,598
- คุณโคลเตอร์
- ครับ

97
00:05:48,723 --> 00:05:51,768
ฉันหวังว่าไม่ได้สอดรู้เกินไปนะคะ
แต่ฉันอยากถามอะไรซักหน่อย

98
00:05:51,893 --> 00:05:55,897
คุณน่ะเหรอสอดรู้ ไม่หรอก
จะถามอะไรผมเหรอครับ คุณนายเบลกลีย์

99
00:05:56,647 --> 00:06:00,568
ฉันสังเกตเห็นว่าคนงานของคุณ
ดูเหมือนจะมีเวลาว่างกันมากเลย

100
00:06:00,693 --> 00:06:03,821
- มีปัญหาที่โรงเลื่อยเหรอคะ
- ไม่ใช่หรอกครับ

101
00:06:03,946 --> 00:06:07,700
ไม่เลย เป็นช่วงพักดูแลซ่อมเครื่องเท่านั้น
ไม่มีอะไรหรอก

102
00:06:07,825 --> 00:06:10,745
เราจะกลับมาทำงานกันตามปกติเร็วๆ นี้

103
00:06:13,831 --> 00:06:15,249
- สวัสดีครับ
- สวัสดีค่ะ

104
00:06:16,501 --> 00:06:17,835
ขอกาแฟหน่อยครับ

105
00:06:17,960 --> 00:06:21,506
ลี คุณอยู่นี่เอง ฉันมีข่าวใหญ่

106
00:06:21,631 --> 00:06:24,092
- ผมหวังว่าจะเป็นข่าวดีนะ
- ดีสุดๆ เลยล่ะค่ะ

107
00:06:24,217 --> 00:06:27,178
บริษัททำภาพยนตร์ออมนิกราฟ
จะมาที่โฮป แวลเลย์

108
00:06:27,303 --> 00:06:29,472
พวกเขาจะมาถ่ายทำภาพยนตร์กันที่นี่

109
00:06:29,597 --> 00:06:32,975
- ในร้านเหล้าน่ะเหรอ
- ในเมืองนี้ต่างหาก มันน่าตื่นเต้นใช่ไหมล่ะ

110
00:06:33,893 --> 00:06:36,646
- ใช่ ตื่นเต้นสุดๆ
- มันชื่อเรื่องว่า "เจ้าสาวกลัวฝน"

111
00:06:36,771 --> 00:06:40,274
และนักแสดงนำเป็นใครไม่ได้นอกจาก
แมรี่ เมดฟอร์ด

112
00:06:42,360 --> 00:06:47,115
ลี แมรี่ เมดฟอร์ดเลยนะ
เธอเล่นหนังมาเป็นสิบๆ เรื่องแล้ว

113
00:06:47,240 --> 00:06:48,866
- เธอดังมากเลย
- ถ้าคุณว่าอย่างนั้น

114
00:06:48,991 --> 00:06:51,202
- จริงๆ และที่ยิ่งกว่านั้น
- โอเค

115
00:06:51,327 --> 00:06:55,206
ผู้กำกับคือ โทไบอัส โป๊ป
และเขาจะคัดคนในพื้นที่

116
00:06:55,331 --> 00:06:57,708
มาเป็นนักแสดงสมทบในหนังด้วย

117
00:06:57,834 --> 00:07:00,211
งั้นผมเดานะ คุณอยากจะลองล่ะสิ

118
00:07:00,336 --> 00:07:03,256
แน่นอนสิคะ
มันอาจจะเป็นบทบาทสมทบ แต่

119
00:07:04,048 --> 00:07:06,134
ลี นี่เป็นโอกาสของฉัน ที่จะเข้าถึงผู้ชม

120
00:07:06,259 --> 00:07:11,264
จำนวนมากเป็นล้านๆ เท่า
มากกว่าแค่แสดงในโรงละครเล็กๆ

121
00:07:12,056 --> 00:07:16,644
ลองคิดดูสิ โลกทั้งใบ
จะกลายเป็นเวทีของฉัน

122
00:07:20,314 --> 00:07:22,191
นึกว่าเป็นอยู่แล้วซะอีก

123
00:07:26,696 --> 00:07:29,073
- เอาไปเลย โอเว่น
- คุณไม่ต้องการทั้งหมดนั่นหรอก

124
00:07:29,198 --> 00:07:33,453
- ฉันบอกให้ปล่อยไง
- เฮ่ ใจเย็นๆ ก่อน

125
00:07:33,578 --> 00:07:35,079
จะไม่มีใครต้องหิวหรอก

126
00:07:35,204 --> 00:07:37,707
เรามีอาหารมากพอสำหรับทุกคน
หากทุกคนแบ่งปัน

127
00:07:43,129 --> 00:07:46,007
ดีมาก เสร็จแล้วจ้ะ

128
00:07:47,425 --> 00:07:50,595
คุณต้องเปลี่ยนผ้าปิดแผลทุกวัน
จะได้ไม่ติดเชื้อนะคะ

129
00:07:55,892 --> 00:07:57,059
อีดิธ

130
00:07:58,603 --> 00:08:01,022
- โอลิเวอร์เป็นไงบ้าง
- กำลังหลับอยู่ค่ะ

131
00:08:01,147 --> 00:08:03,274
ทำให้ฉันมีโอกาสได้ทำงานอื่นๆ บ้าง

132
00:08:03,399 --> 00:08:05,735
คุณดูเหนื่อยนะ น่าจะพักสักหน่อย

133
00:08:05,860 --> 00:08:08,196
หลังจากซักผ้าเสร็จ กับทำอาหารเย็นก่อนค่ะ

134
00:08:09,489 --> 00:08:11,866
- พร้อมจะไปหรือยัง
- เกือบแล้วค่ะ

135
00:08:11,991 --> 00:08:15,161
มีเปลเด็กอยู่หลังรถม้า
ฉันอยากให้ลูกของอีดิธใช้ค่ะ

136
00:08:15,286 --> 00:08:17,330
งั้นผมจัดการให้เอง

137
00:08:17,455 --> 00:08:19,165
- ฉันช่วยค่ะ
- ขอบคุณค่ะ

138
00:08:22,126 --> 00:08:23,169
นี่เลย

139
00:08:26,672 --> 00:08:28,758
จริงๆ แล้วมันหนักมาก

140
00:08:28,883 --> 00:08:30,801
สามีคุณอยู่แถวนี้ไหม
จะได้มายกไป

141
00:08:30,927 --> 00:08:32,929
ฉันเกรงว่าเขาจากไปแล้ว

142
00:08:33,054 --> 00:08:35,598
ผมไม่รู้มาก่อน
ผมเสียใจด้วย

143
00:08:35,723 --> 00:08:37,767
ไม่ใช่แบบนั้นหรอกค่ะ

144
00:08:37,892 --> 00:08:40,937
รอยทิ้งเราไป
ก่อนที่เขาจะรู้ว่าฉันท้อง

145
00:08:41,062 --> 00:08:42,396
แล้วคุณได้บอกเขาเรื่องโอลิเวอร์หรือยัง

146
00:08:43,397 --> 00:08:46,025
ไม่ค่ะ ฉันไม่ได้ข่าวเขาเลย
ตั้งแต่เขาทิ้งเราไป

147
00:08:46,150 --> 00:08:48,027
คุณคิดว่าเขาควรจะรู้ไหม

148
00:08:48,152 --> 00:08:50,238
ถึงเขารู้ เขาก็ไม่สนใจหรอกค่ะ

149
00:08:53,574 --> 00:08:58,913
- งั้นผมช่วยยกให้เอง
- ขอบคุณค่ะ ทางนี้ค่ะ

150
00:09:09,799 --> 00:09:12,885
ดูเหมือนขาเต็นท์จะหักขาหนึ่งนะครับ

151
00:09:15,054 --> 00:09:17,640
- ผ้าใบก็ขาดด้วย
- ไม่เป็นไรหรอกค่ะ จริงๆ

152
00:09:17,765 --> 00:09:22,019
แต่อากาศเลวร้ายใกล้มาแล้ว
คราวหน้าผมจะเอาอุปกรณ์มาซ่อมให้

153
00:09:22,144 --> 00:09:23,604
ฉันไม่อยากให้คุณ

154
00:09:23,729 --> 00:09:26,399
- ต้องลำบากเลยค่ะ
- ไม่ลำบากหรอกครับ ยินดีต่างหาก

155
00:09:28,776 --> 00:09:31,237
- ไปขึ้นศาลเป็นยังไงบ้าง
- มันยังไม่จบ

156
00:09:31,362 --> 00:09:34,824
ผมขึ้นให้การไปเมื่อวานนี้
แต่แฟรงก์ยังต้องให้การวันพรุ่งนี้

157
00:09:34,949 --> 00:09:38,828
แต่ผมเดาได้เลย ว่าพวกแกร์ริสันนั่น
ได้ติดคุกนานแน่ๆ

158
00:09:38,953 --> 00:09:41,622
ฉันดีใจที่คุณตัดสินใจทำสิ่งที่ถูกต้องนะเจสซี่

159
00:09:41,747 --> 00:09:44,208
คุณได้ช่วยชีวิตของบาทหลวงโฮแกน

160
00:09:44,333 --> 00:09:47,211
- คุณเป็นฮีโร่เลย
- ผมไม่แน่ใจว่าจะชอบ

161
00:09:47,336 --> 00:09:50,006
- ถูกเรียกว่าฮีโร่สำหรับเรื่องนี้
- เดี๋ยวก็ชินค่ะ

162
00:09:50,840 --> 00:09:53,718
รู้ไหม ผมได้คุยกับพวกที่โรงเลื่อย

163
00:09:53,843 --> 00:09:56,012
พวกเขาบอกว่าจะมีงานเต้นรำเร็วๆ นี้

164
00:09:56,137 --> 00:09:58,764
คุณพอจะรู้ไหมว่า
ใครอยากจะไปงานกับผมบ้าง

165
00:09:58,889 --> 00:10:03,185
ฉันคิดว่าฟลอเรนซ์ เบลกลีย์ชอบเต้นรำนะ

166
00:10:03,311 --> 00:10:06,272
ผมก็แน่ใจอย่างนั้น
และเธอก็น่าจะเต้นเก่งด้วย

167
00:10:06,397 --> 00:10:09,108
ไม่มีใครออกสเต็ปได้เหมือนฟลอเรนซ์หรอก

168
00:10:10,318 --> 00:10:14,864
แต่ถ้าเธอปฏิเสธผม
คุณไปกับผมได้ใช่ไหม

169
00:10:16,240 --> 00:10:17,283
ก็อาจจะ

170
00:10:24,832 --> 00:10:26,959
ฉันนึกว่าคุณจะทานมื้อค่ำกับแจ็กซะอีก

171
00:10:27,084 --> 00:10:30,755
- ค่ะ ถ้าเขากลับมาทัน
- เขาไปไหนเหรอ

172
00:10:30,880 --> 00:10:33,966
ศูนย์คนอพยพค่ะ กับเฟธ

173
00:10:34,091 --> 00:10:37,637
- รู้ใช่ไหมว่าเธอยอดเยี่ยมมาก
- ฉันรู้ค่ะ เราโชคดีมากที่มีเธอ

174
00:10:37,762 --> 00:10:39,430
แต่

175
00:10:40,514 --> 00:10:44,018
ฉันก็อยากชอบเธอนะ อบิเกล
ฉันคิดว่าเราน่าจะเป็นเพื่อนกันได้

176
00:10:44,143 --> 00:10:46,437
ถ้าฉันสามารถเชื่อใจเธอกับแจ็กได้

177
00:10:47,688 --> 00:10:51,025
ให้เวลากับมันสักหน่อย ฉันคิดว่า
คุณสองคนมีหลายๆ อย่างเหมือนกัน

178
00:10:51,150 --> 00:10:53,444
- มันไม่ง่ายน่ะสิคะ
- อะไรไม่ง่ายเหรอครับ

179
00:10:53,569 --> 00:10:55,488
เรื่องแอบฟังผู้ใหญ่คุยกันไง

180
00:10:55,613 --> 00:10:58,157
- ผมขอออกไปเล่นกับโรเบิร์ตได้ไหมครับ
- มีการบ้านหรือเปล่า

181
00:11:00,409 --> 00:11:02,870
- โคดี้
- เบ็กกี้

182
00:11:03,871 --> 00:11:05,289
พวกเขาต้องรักษาเบ็กกี้ได้ทันแน่ๆ

183
00:11:29,563 --> 00:11:33,484
- ไม่ดีใจที่เจอพี่เหรอ
- ดีใจสิ

184
00:11:33,609 --> 00:11:36,320
- พี่เป็นอะไรหรือเปล่า
- พี่สบายดี

185
00:11:36,445 --> 00:11:38,531
แค่ต้องใช้เวลานานหน่อย ก็แค่นั้น

186
00:11:42,034 --> 00:11:43,786
ผมคิดถึงพี่มากๆ เลย

187
00:11:51,085 --> 00:11:52,670
ทำไมคุณไม่บอกเรื่องนี้กับฉัน

188
00:11:52,795 --> 00:11:55,464
- ผมก็แอบหวังว่าเธอจะหายดีได้แล้ว
- มันรุนแรงไหม

189
00:11:55,589 --> 00:11:57,258
ความจริงก็คือ
ขาของเธอไม่ได้เป็นอะไร

190
00:11:59,510 --> 00:12:04,265
- งั้นทำไมนั่งรถเข็นล่ะ
- เธออ่อนแอจากการอยู่บนเตียงนาน

191
00:12:04,390 --> 00:12:08,102
ถ้าพูดตามตรง เธอแค่ไม่มีแรงกระตุ้น
ให้พยายามลุกขึ้นมา

192
00:12:08,227 --> 00:12:11,981
ผมถึงพาเธอมาที่นี่
เธอต้องการความช่วยเหลือและกำลังใจ

193
00:12:12,106 --> 00:12:15,401
- คุณจะบอกว่ามันเป็นเรื่องของจิตใจ
- เธอต้องอยากที่จะหายดี

194
00:12:15,526 --> 00:12:18,028
ความรักจากคนที่เป็นห่วงเธอ
คือยาที่ดีที่สุดตอนนี้

195
00:12:19,447 --> 00:12:22,950
เธอจะได้รับความรักมากมาย
มันแน่อยู่แล้ว

196
00:12:23,075 --> 00:12:24,493
ผมรู้ครับ

197
00:12:24,618 --> 00:12:28,706
คุณนายสแตนตัน คราวที่แล้ว
ที่เราได้คุยกันเรื่องที่เด็กๆ

198
00:12:28,831 --> 00:12:29,832
ต้องมีบ้านอยู่ถาวร

199
00:12:29,957 --> 00:12:34,462
- ฉันจำได้ค่ะ
- มันยังเป็นเรื่องที่จำเป็นอยู่

200
00:12:35,838 --> 00:12:39,258
ผมอยากรู้ว่า
คุณได้คิดเรื่องรับเด็กๆ ไว้

201
00:12:39,383 --> 00:12:40,676
อย่างถาวรหรือเปล่าครับ

202
00:12:41,886 --> 00:12:44,221
ฉันคิดเรื่องนั้นทุกวันค่ะ

203
00:12:45,181 --> 00:12:47,808
ฉันรู้ว่ามันจะทำให้โคดี้มีความสุข แต่

204
00:12:47,933 --> 00:12:51,812
คุณกังวลว่าเบ็กกี้จะรู้สึกยังไงใช่ไหม

205
00:12:51,937 --> 00:12:55,107
ฉันอยากแน่ใจว่าเธอจะมีความสุขด้วย

206
00:12:55,232 --> 00:12:56,358
เธอเจอเรื่องราวมามากมาย

207
00:12:56,484 --> 00:12:58,819
เธออาจไม่พร้อมจะทำการตัดสินใจเรื่องนี้

208
00:12:58,944 --> 00:13:02,281
ยิ่งเธอตัดสินใจได้เร็วเท่าไร ก็ยิ่งดี

209
00:13:02,406 --> 00:13:04,783
ทางสังคมสงเคราะห์อยากหาที่อยู่
ให้พวกเขาโดยเร็วที่สุด

210
00:13:05,993 --> 00:13:09,914
- ฉันจะคุยกับเธอ แล้วจะแจ้งคุณนะคะ
- ได้ครับ

211
00:13:11,123 --> 00:13:13,542
- งั้นผมขอลาไปก่อน
- ขอบคุณสำหรับทุกอย่างค่ะ ดร.เบินส์

212
00:13:21,383 --> 00:13:24,720
อบิเกล คุณแน่ใจนะคะ

213
00:13:26,514 --> 00:13:28,057
สุดๆ เลยล่ะ

214
00:13:31,268 --> 00:13:32,269
(บริษัท เเอล. โคลเตอร์)

215
00:13:32,394 --> 00:13:34,480
ผมได้คุยกับทุกคนในรายชื่อที่คุณให้ผมแล้ว

216
00:13:34,605 --> 00:13:36,815
ดูเหมือนไม่มีใครจะมีความแค้นอะไรเลย

217
00:13:36,941 --> 00:13:39,151
- แปลว่าไม่ใช่คนของผมใช่ไหม
- ผมไม่ได้พูดอย่างนั้น

218
00:13:39,276 --> 00:13:41,445
เรายังคิดว่าเรื่องนี้ต้องเป็นฝีมือคนใน

219
00:13:42,530 --> 00:13:46,325
ถ้าเขาไม่ได้ทำด้วยเหตุผลส่วนตัว
ก็ต้องมีคนจ้างให้เขาทำ

220
00:13:46,450 --> 00:13:49,578
คำถามก็คือ ใครจะยอมจ่าย
เพื่อให้ธุรกิจคุณล้ม

221
00:13:49,703 --> 00:13:51,372
เฮนรี่ กาวเวนไง

222
00:13:51,497 --> 00:13:53,541
เขาพยายามจะเอาโรงเลื่อย
ไปจากผมปีที่แล้ว

223
00:13:53,666 --> 00:13:56,085
ผมก็ได้ยินมาเหมือนกันตอนเล่นโป๊กเกอร์
แต่คุณก็ชนะนี่

224
00:13:56,210 --> 00:13:59,880
โป๊กเกอร์เป็นแค่ส่วนหนึ่ง
แต่ทั้งค่าธรรมเนียมกับภาษีที่เขามาเล่นผม

225
00:14:00,005 --> 00:14:01,840
เป็นปาฏิหารย์เลยล่ะที่ผมยังอยู่ในธุรกิจได้

226
00:14:01,966 --> 00:14:03,884
- จะให้เป็นศพพันแผลน่ะสิ
- ใช่

227
00:14:04,009 --> 00:14:07,805
เขาคงคิดว่าผมตายไม่เร็วพอ

228
00:14:07,930 --> 00:14:10,599
จากเรื่องราวในอดีต
กาวเวนเป็นผู้ต้องสงสัยอันดับหนึ่ง

229
00:14:10,724 --> 00:14:14,061
แต่เขาไม่ใช่ความเป็นไปได้เดียว
คุณพอจะรวบรวมรายชื่อ

230
00:14:14,186 --> 00:14:15,854
ของคู่แข่งคุณให้ทีได้ไหม
เราจะไปตรวจสอบดู

231
00:14:15,980 --> 00:14:18,774
ได้สิ แต่คงมีไม่กี่ชื่อหรอก

232
00:14:19,817 --> 00:14:21,861
ทอมมี่ นอร์ธริดจ์
ช่วยรับงานผมไปหนึ่งงาน

233
00:14:21,986 --> 00:14:24,822
เขายังให้ผมยืมรถขนสินค้า
เพื่อที่ผมจะได้ไม่เสียลูกค้าไปอีก

234
00:14:24,947 --> 00:14:28,993
- เขาดูเป็นคนตรงไปตรงมาสำหรับผม
- แต่เราก็ต้องคุยกับเขาอยู่ดี

235
00:14:31,245 --> 00:14:35,332
- ฉันไม่รู้เลยว่าเธอเป็นนักเขียน
- เปล่าค่ะ หนูชอบวาดรูป

236
00:14:35,457 --> 00:14:36,834
- ขอฉันดูได้ไหม
- ค่ะ

237
00:14:43,424 --> 00:14:46,635
- เธอเรียนรู้การวาดแบบนี้ที่ไหนกัน
- จากพ่อค่ะ

238
00:14:46,760 --> 00:14:50,222
- เขาเป็นวิศวกรเหรอ
- เขาทำงานสร้างสะพานควีนส์แลนด์ค่ะ

239
00:14:50,347 --> 00:14:53,309
หนูก็เคยสร้างแบบจำลองของมัน
แต่ไม่เคยทำเสร็จค่ะ

240
00:14:53,434 --> 00:14:55,561
- แล้วพ่อเธอสอนเหรอ
- ก็ส่วนใหญ่ค่ะ

241
00:14:58,314 --> 00:14:59,356
ฉันมีความคิดดีๆ แล้ว

242
00:14:59,481 --> 00:15:02,318
ทำไมเธอไม่ออกแบบสะพาน
ในงานนิทรรศการวิทยาศาสตร์ล่ะ

243
00:15:02,443 --> 00:15:04,320
แล้วก็สร้างแบบจำลองที่เธอกับพ่อ

244
00:15:04,445 --> 00:15:06,739
- ไม่มีโอกาสทำให้เสร็จไง
- คุณคิดว่าหนูจะทำได้เหรอคะ

245
00:15:06,864 --> 00:15:09,074
ด้วยพรสวรรค์ของเธอ
เธออาจชนะทุนการศึกษาด้วยซ้ำ

246
00:15:09,199 --> 00:15:10,951
หนูไม่เก่งขนาดนั้นหรอกค่ะ

247
00:15:12,202 --> 00:15:14,955
เชื่อฉันสิ เธอเก่งขนาดนั้นเลยล่ะ

248
00:15:16,957 --> 00:15:18,375
ข้างนอกมันเริ่มเย็นแล้ว

249
00:15:18,500 --> 00:15:20,628
เราเข้าไปทำช็อกโกแลตร้อน
ดื่มข้างในกันเถอะ

250
00:15:20,753 --> 00:15:22,838
- หนูชอบช็อกโกแลตร้อน
- ฉันก็เหมือนกัน

251
00:15:25,215 --> 00:15:28,427
- อยากลองเดินเข้าไปไหม
- ไม่รู้สิคะ

252
00:15:28,552 --> 00:15:31,388
ฉันอยู่ตรงนี้ ไม่ปล่อยให้เธอล้มแน่

253
00:15:34,016 --> 00:15:37,519
- พรุ่งนี้ได้ไหมคะ
- พรุ่งนี้ก็ได้จ้ะ

254
00:15:41,190 --> 00:15:43,359
เรียบร้อยแล้ว มันน่าจะยึดได้สักพัก

255
00:15:43,484 --> 00:15:47,279
ขอบคุณมากค่ะ ฉันก็แอบกังวล
ว่ามันจะพังลงมาทั้งหมด

256
00:15:47,404 --> 00:15:51,325
ถ้าคุณต้องการอะไร
ก็บอกผมได้นะครับ

257
00:15:51,450 --> 00:15:52,451
ขอบคุณครับ

258
00:15:53,410 --> 00:15:56,664
รอยเคยเป็นคนคอยทำอะไรพวกนี้
เขาซ่อมได้แทบทุกอย่างเลย

259
00:15:56,789 --> 00:15:59,083
- เขาเป็นช่างไม้เหรอครับ
- ไม่ค่ะ เป็นคนงานเหมือง

260
00:15:59,208 --> 00:16:00,584
คนงานเหมือง เขาทำงานแถวนี้เหรอครับ

261
00:16:00,709 --> 00:16:03,462
มีเพื่อนคนหนึ่งบอกว่าเขาได้งาน
ที่เหมืองซิลเวอร์ตัน

262
00:16:03,587 --> 00:16:04,672
แต่ฉันก็ไม่แน่ใจ

263
00:16:06,006 --> 00:16:07,841
คุณมีรูปในล็อกเกตไหม
ขอดูได้ไหมครับ

264
00:16:09,093 --> 00:16:11,178
รูปข้างๆ โอลิเวอร์ค่ะ

265
00:16:11,303 --> 00:16:16,475
พระเจ้ารู้ว่าเราแตกต่างกัน
แต่รอยเป็นชายคนเดียวที่ฉันเคยรัก

266
00:16:16,600 --> 00:16:18,102
และเขาจะเป็นพ่อของโอลิเวอร์เสมอ

267
00:16:19,603 --> 00:16:23,357
อีดิธ ผมถามได้ไหม
รอยเคยทำร้ายคุณหรือเปล่า

268
00:16:23,482 --> 00:16:27,778
ไม่ค่ะไม่ใช่แบบนั้น เขาแค่

269
00:16:27,903 --> 00:16:30,739
อาจยอมรับการต้องเป็นสามีได้ไม่ดีเท่าไร

270
00:16:31,865 --> 00:16:34,243
แต่ไม่เป็นไรหรอกค่ะ
โอลิเวอร์กับฉันดูแลตัวเองได้

271
00:16:38,872 --> 00:16:42,376
คุณแค่ต้องตอกให้มันตรงๆ น่ะครับ

272
00:16:44,628 --> 00:16:47,840
- นั่นไง ยอดเยี่ยม
- น่าจะใช้ได้แล้ว

273
00:16:47,965 --> 00:16:51,510
ดีจังที่คุณมีอะไรให้ซ่อมเยอะเลย

274
00:16:51,635 --> 00:16:55,389
ผมน่าจะมีเวลาว่างมากขึ้น
ถ้าโรงเลื่อยต้องปิดตัวลง

275
00:16:55,514 --> 00:16:57,474
มันคงไม่เกิดขึ้นใช่ไหมคะ

276
00:16:57,599 --> 00:16:58,642
ก็หวังอย่างนั้นครับ

277
00:17:00,686 --> 00:17:02,187
สวัสดีครับ

278
00:17:03,439 --> 00:17:05,774
ผมไม่ได้มาขัดจังหวะอะไรใช่ไหม

279
00:17:05,899 --> 00:17:07,776
ไม่ค่ะ เวดแค่มาช่วยฉันซ่อมบันได

280
00:17:07,901 --> 00:17:10,320
ดีจังที่ได้เห็นเพื่อนบ้านช่วยเหลือกัน

281
00:17:10,446 --> 00:17:13,115
บอกผมนะครับถ้าอยากให้ช่วยอะไรอีก

282
00:17:13,240 --> 00:17:15,576
- ขอบคุณค่ะ
- ผมก็ข้างบ้านนี่เอง

283
00:17:15,701 --> 00:17:17,077
- คุณตำรวจ
- เวด

284
00:17:22,708 --> 00:17:25,461
- อะไรคะ
- เขาช่างชอบช่วยเหลือจริง

285
00:17:26,503 --> 00:17:29,381
และก็กังวลเรื่องงานด้วย
เกิดอะไรขึ้นกับโรงเลื่อยคะ

286
00:17:29,506 --> 00:17:32,259
- ผมบอกไม่ได้
- ไม่ได้หรือไม่บอกกันแน่

287
00:17:32,384 --> 00:17:37,056
- ตอนนี้มันเป็นความลับน่ะ
- งั้นเราคุยกันเรื่องอื่นก็ได้

288
00:17:37,181 --> 00:17:40,392
- เช่น
- เช่นเรื่องการเดินทางไปค่ายคนอพยพไง

289
00:17:40,517 --> 00:17:43,937
- มันเป็นยังไงบ้างคะ
- ก็ไม่ค่อยดีเท่าไร

290
00:17:44,063 --> 00:17:46,607
คุณจำผู้หญิงที่มีลูกน้อยได้ไหม
คนที่เฟธช่วยน่ะ

291
00:17:46,732 --> 00:17:47,733
อีดิธ

292
00:17:47,858 --> 00:17:50,903
สามีเธอทิ้งไป ก่อนที่เด็กจะเกิด

293
00:17:51,028 --> 00:17:53,614
- มันเป็นเรื่องยากมากสำหรับเธอ
- คุณรู้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้น

294
00:17:54,865 --> 00:17:56,742
- ไม่
- แต่คุณจะไปสืบให้รู้ใช่ไหม

295
00:17:57,868 --> 00:17:59,912
ผมควรกังวลเรื่องที่คุณ
อ่านใจผมได้ดีไหมเนี่ย

296
00:18:01,663 --> 00:18:02,790
ก็นิดหน่อยค่ะ

297
00:18:06,168 --> 00:18:08,170
งั้นบอกได้ไหมว่าผมกำลังคิดอะไรอยู่

298
00:18:09,213 --> 00:18:10,506
ก็หวังว่านะคะ

299
00:18:13,926 --> 00:18:15,677
เธอไม่พูดอะไรตลอดบ่ายเลยนะ

300
00:18:15,803 --> 00:18:19,306
หนูขอโทษค่ะ
บางทีหนูก็เพลินกับสิ่งที่ทำ

301
00:18:19,431 --> 00:18:21,433
ไม่ต้องขอโทษหรอก

302
00:18:21,558 --> 00:18:24,394
ครูแทตเชอร์บอกว่า
เธอมีพรสวรรค์ที่พิเศษมาก

303
00:18:24,520 --> 00:18:27,815
การทำเรื่องพวกนี้ทำให้หนู
รู้สึกเหมือนอยู่ใกล้พ่อค่ะ

304
00:18:27,940 --> 00:18:31,276
- เธอกับพ่อเคยทำมันด้วยกันเหรอ
- ตอนที่พ่อมีเวลาค่ะ

305
00:18:32,903 --> 00:18:38,909
เบ็กกี้ ฉันรู้นะว่าไม่มีใคร
จะมาแทนที่แม่หรือพ่อของเธอได้ แต่

306
00:18:39,034 --> 00:18:43,330
ดร.เบินส์ได้คุยเรื่องหาบ้านให้เธอกับโคดี้

307
00:18:44,790 --> 00:18:47,709
หนูก็อยากอยู่ที่นี่ค่ะ แต่

308
00:18:47,835 --> 00:18:50,003
- แต่อะไร
- คุณจะต้องการหนูหรือคะ

309
00:18:51,922 --> 00:18:53,340
ทำไมถึงพูดอย่างนั้นล่ะ

310
00:18:53,465 --> 00:18:56,718
ดูหนูสิ หนูเดินไม่ได้ด้วยซ้ำ

311
00:18:56,844 --> 00:18:59,304
หมอบอกว่าเดี๋ยวเธอก็ลุกขึ้นมาเดินได้จ้ะ

312
00:18:59,429 --> 00:19:04,059
- แล้วถ้าไม่ได้ล่ะคะ
- ถึงอย่างนั้นก็ไม่เป็นไร

313
00:19:05,602 --> 00:19:10,065
- หนูรู้ว่าคุณอยากให้โคดี้อยู่
- ไม่ใช่แค่โคดี้หรอก

314
00:19:10,983 --> 00:19:14,528
เบ็กกี้ ตอนที่เธอป่วย
และฉันคิดว่าหากเธอเป็นอะไรไป

315
00:19:14,653 --> 00:19:17,239
ฉันรู้สึกเหมือนฉันสูญเสียลูกสาว

316
00:19:18,574 --> 00:19:21,160
ฉันก็ไม่รู้จะอธิบายยังไง แต่

317
00:19:21,285 --> 00:19:24,163
จากวันที่เธอกับน้องของเธอ
เข้ามาในชีวิตฉัน

318
00:19:24,288 --> 00:19:28,000
ฉันรู้เลยว่าเราถูกลิขิตให้อยู่ด้วยกัน
ทั้งสามคนเลย

319
00:19:28,125 --> 00:19:31,044
- คุณพูดจริงๆ เหรอคะ
- จ้ะ

320
00:19:31,837 --> 00:19:35,799
เธออยู่ในหัวใจของฉัน
และนั่นเป็นจุดเริ่มต้นของครอบครัว

321
00:19:37,759 --> 00:19:40,179
แปลว่าเราจะได้เป็นครอบครัวใช่ไหมครับ

322
00:19:40,304 --> 00:19:43,015
ใช่แล้วจ้ะ

323
00:19:50,522 --> 00:19:52,774
- ฉากที่หนึ่ง
- คุณโป๊ปคะ

324
00:19:55,611 --> 00:19:58,447
- แล้วคุณคือ
- โรสแมรี่ เลอโวซ์ค่ะ

325
00:19:58,572 --> 00:20:00,616
ยินดีที่ได้พบค่ะ
ฉันคิดว่าคุณน่าจะรู้จักผลงานฉัน

326
00:20:00,741 --> 00:20:02,784
ผมก็ไม่แน่ใจ

327
00:20:02,868 --> 00:20:04,953
โจน ออฟ อาร์ค
ในเรื่องโจนออฟอาร์คไงคะ

328
00:20:05,078 --> 00:20:07,289
เป็นพันตรีบาร์บาร่า
ในเรื่อง เมเจอร์บาร์บาร่า

329
00:20:07,372 --> 00:20:08,707
และก็เป็นหญิงหม้ายผู้เศร้าโศกใน

330
00:20:08,832 --> 00:20:10,209
ผมขอเดา เรื่องหญิงหม้ายผู้เศร้าโศก

331
00:20:10,334 --> 00:20:12,169
ฉันเล่นละครมาเป็นสิบๆ เรื่องแล้วค่ะ

332
00:20:12,294 --> 00:20:15,214
และตอนนี้ฉันก็ว่าง
สำหรับภาพยนตร์ของคุณ

333
00:20:15,339 --> 00:20:16,840
แมรี่ เมดฟอร์ด กำลังต้องการหญิงรับใช้

334
00:20:16,965 --> 00:20:20,844
เยี่ยมเลยค่ะ ฉันเคยเล่นเป็นหญิงรับใช้
ในเรื่องแชมเบอร์เมด

335
00:20:20,969 --> 00:20:22,888
ไม่ใช่ในหนัง
ที่โรงแรมน่ะ ตอนที่เธอมาถึง

336
00:20:24,431 --> 00:20:28,518
- แต่ฉันเป็นนักแสดง
- ทุกตัวละครมีคนผู้แสดงแล้ว

337
00:20:33,315 --> 00:20:34,483
ฮิกแคมเหรอ

338
00:20:37,694 --> 00:20:38,862
นั่นบทเหรอ

339
00:20:38,987 --> 00:20:41,406
ใช่ครับ คุณโคลเตอร์ลดชั่วโมงทำงานผม

340
00:20:41,531 --> 00:20:43,200
ผมเลยมีเวลาว่างมากขึ้น

341
00:20:44,826 --> 00:20:47,621
คุณโป๊ปเลือกคุณ ในหนังของเขาเหรอ

342
00:20:47,746 --> 00:20:51,625
ครับ และแมรี่ ดันบาร์ ก็เล่นเป็นแฟนผม

343
00:20:51,750 --> 00:20:55,254
- แมรี่ก็ได้เล่นเหรอ
- มอลลี่ ซัลลิแวนก็ด้วย

344
00:20:58,924 --> 00:21:00,968
มอลลี่ ซัลลิแวน

345
00:21:03,428 --> 00:21:05,847
ที่นี่ไม่ใช่งานเล็กๆ เลยนะครับ
คุณนอร์ธริดจ์

346
00:21:05,973 --> 00:21:07,140
ก็พอประมาณครับ

347
00:21:07,266 --> 00:21:09,601
ลี โคลเตอร์บอกเราว่า คุณให้เขายืม

348
00:21:09,726 --> 00:21:11,061
รถขนของหลายคัน

349
00:21:11,186 --> 00:21:13,230
โคลเตอร์ก็เคยช่วยผมหลายครั้ง

350
00:21:13,355 --> 00:21:15,107
ผมเป็นหนี้เขา นานมาแล้วน่ะ

351
00:21:15,232 --> 00:21:16,483
คุณได้ข่าวเรื่องอุบัติเหตุที่โรงเลื่อยเขาไหม

352
00:21:16,608 --> 00:21:18,902
ครับ ได้ยินว่ามันอาจไม่ใช่อุบัติเหตุด้วย

353
00:21:19,027 --> 00:21:21,446
คุณเคยทำข้อตกลงอะไร
กับคนที่ชื่อเฮนรี่ กาวเวนไหม

354
00:21:21,571 --> 00:21:24,408
มันน่าขำดีที่คุณถาม
กาวเวนมาหาผมเมื่อสองเดือนก่อน

355
00:21:24,533 --> 00:21:26,743
อยากให้ผมร่วมมือกับเขา
ซื้อโรงเลื่อยของลี

356
00:21:26,868 --> 00:21:30,080
ผมปฏิเสธเขาไป เขาดูไม่น่า
เป็นคนที่ผมจะไว้ใจได้

357
00:21:30,205 --> 00:21:32,082
คุณตัดสินใจได้ฉลาดมาก

358
00:21:32,207 --> 00:21:34,876
- ขอบคุณที่สละเวลานะครับ
- ได้เสมอครับ คุณสุภาพบุรุษ

359
00:21:36,086 --> 00:21:38,297
ดูเหมือนลางสังหรณ์เกี่ยวกับกาวเวนของลี
อาจจะถูกก็ได้

360
00:21:38,422 --> 00:21:40,007
แต่เราต้องมีหลักฐานนะแจ็ก

361
00:21:40,132 --> 00:21:43,719
ช่วยบอกลีว่าเราได้คุยกับนอร์ธริดจ์แล้ว
เดี๋ยวผมจะกลับในอีกสองสามชั่วโมง

362
00:21:49,016 --> 00:21:52,436
ครูแทตเชอร์ครับ ผมกับเบ็กกี้
จะอยู่กับอบิเกลครับ

363
00:21:52,561 --> 00:21:54,104
เป็นข่าวที่วิเศษมากเลย

364
00:21:54,229 --> 00:21:56,982
ฉันติดต่อดร.เบิร์นแล้ว
เขาบอกว่ามีเอกสารที่ต้องจัดการ

365
00:21:57,107 --> 00:21:59,109
ฉันจะภาวนาขอให้ทุกอย่าง
ผ่านไปด้วยดีค่ะ

366
00:21:59,234 --> 00:22:02,279
- ผมไปบอกเพื่อนๆ ได้ไหมครับ
- ได้สิจ๊ะ

367
00:22:02,404 --> 00:22:04,531
เบ็กกี้ แล้วเธออยากไปบอกเพื่อนๆ ไหม

368
00:22:04,656 --> 00:22:07,326
- พวกเขาจะจำหนูได้เหรอคะ
- จำได้สิ

369
00:22:07,451 --> 00:22:11,413
พวกเขาอยากเจอเธอมากๆ เลย
ฉันคิดว่าเรเชลอยู่ข้างใน มาเถอะ

370
00:22:11,538 --> 00:22:12,956
หนูทำไม่ได้

371
00:22:16,668 --> 00:22:19,129
ไม่เป็นไร เดี๋ยวให้เด็กผู้ชายตัวโตๆ
มาช่วยยก

372
00:22:19,254 --> 00:22:23,258
เด็กๆ จ๊ะ มาช่วยกันยกเบ็กกี้หน่อยได้ไหม

373
00:22:23,383 --> 00:22:27,637
- มาเลยเด็กๆ ขอบใจมากๆ เลย
- ขอบใจจ้ะ ทุกคน

374
00:22:27,763 --> 00:22:31,475
ขอโทษครับ
ผมมาตามหาคนชื่อรอย แซมสัน

375
00:22:34,519 --> 00:22:35,812
ขอบคุณครับ

376
00:22:40,650 --> 00:22:43,945
- รอย มีเวลาสักครู่ไหม
- คุณเป็นใคร

377
00:22:44,071 --> 00:22:46,740
- ผมเป็นเพื่อนอีดิธ
- เธอเป็นอะไรหรือเปล่า

378
00:22:46,865 --> 00:22:49,242
เธอไม่ได้ป่วยหรอก ถ้าคุณหมายถึงอย่างนั้น

379
00:22:50,160 --> 00:22:51,161
เธอส่งคุณมา

380
00:22:51,286 --> 00:22:54,039
เปล่า เธอไม่รู้ว่าผมมาที่นี่

381
00:22:54,164 --> 00:22:55,791
ผมอยากคุยกับคุณเรื่องเธอ มันสำคัญ

382
00:22:57,209 --> 00:23:00,003
- ตอนนี้ผมยุ่งอยู่
- งั้นช่วงพักเราไปดื่มกาแฟสักแก้วนะ

383
00:23:00,128 --> 00:23:02,964
- อีกหนึ่งชั่วโมงกว่าผมจะได้พัก
- ไม่เป็นไร ผมจะรอ

384
00:23:04,716 --> 00:23:05,717
ก็ได้

385
00:23:13,725 --> 00:23:16,645
โอปอล เป็นอะไรไปจ๊ะ

386
00:23:16,770 --> 00:23:21,775
- หนูไม่รู้ว่าจะทำโครงงานอะไร
- บางทีฉันอาจช่วยได้นะ

387
00:23:21,900 --> 00:23:24,528
เอฟรัมบอกว่าวิทยาศาสตร์
ไม่ใช่เรื่องของผู้หญิง

388
00:23:24,653 --> 00:23:26,363
จำที่ฉันพูดตอนไปเข้าค่ายกันได้ไหม

389
00:23:26,488 --> 00:23:29,658
- เด็กผู้หญิงก็ทำสิ่งที่เด็กผู้ชายทำได้
- ใช่แล้ว

390
00:23:29,783 --> 00:23:32,202
มีนักวิทยาศาสตร์
ที่มีชื่อเสียงมากมายที่เป็นผู้หญิง

391
00:23:32,327 --> 00:23:36,832
เอลิซาเบธ แบล็กเวลล์ก็เป็นหมอ
แล้วยังมีมารี คูรี่

392
00:23:36,957 --> 00:23:40,544
เบ็กกี้จ๊ะ เอมิลี่ โรบลิ่งก็เป็นวิศวกร
ที่สร้างสะพานบรู๊กลิน

393
00:23:40,669 --> 00:23:42,796
หนูไม่รู้เลยว่าผู้หญิงก็เป็นวิศวกรได้

394
00:23:42,921 --> 00:23:46,508
เป็นได้สิ
เรามีข้อจำกัดอยู่ที่จินตนาการเท่านั้น

395
00:23:47,926 --> 00:23:51,638
ทีนี้บอกมาสิว่าเธออยากทำอะไร
อะไรที่สนุกๆ

396
00:23:51,763 --> 00:23:54,182
หนูอยากเล่นกับบราวนี่

397
00:23:54,307 --> 00:23:57,102
งั้นทำไมเธอไม่ทำโครงการวิทยาศาสตร์
เกี่ยวกับหมีล่ะ

398
00:23:57,227 --> 00:24:00,105
เธอลองค้นดูว่าหมีสีน้ำตาล
อาศัยอยู่ที่ไหน กินอะไร

399
00:24:00,230 --> 00:24:02,691
- นั่นก็เป็นวิทยาศาสตร์เหรอคะ
- แน่นอนสิจ๊ะ

400
00:24:02,816 --> 00:24:06,570
เป็นวิทยาศาสตร์ด้านสัตววิทยา

401
00:24:07,821 --> 00:24:12,659
และนี่ก็เป็นหนังสือ
ที่เต็มไปด้วยเรื่องของหมี

402
00:24:12,784 --> 00:24:14,202
มีรูปภาพด้วย เห็นไหม

403
00:24:14,327 --> 00:24:16,371
มีลูกพี่ลูกน้องของบราวนี่ด้วย

404
00:24:17,372 --> 00:24:20,959
- หนูต้องชอบวิทยาศาสตร์มากๆ แน่
- เอาไปเลยจ้ะ

405
00:24:29,676 --> 00:24:32,888
- ผมมีลูกชายเหรอ
- ชื่อว่าโอลิเวอร์

406
00:24:34,014 --> 00:24:35,765
ผมไม่รู้ว่าอีดิธตั้งท้อง

407
00:24:36,975 --> 00:24:40,937
ผมรู้ว่าคุณกับอีดิธอาจไม่เห็นพ้องต้องกัน
ในทุกๆ เรื่อง

408
00:24:41,062 --> 00:24:43,273
แต่ผมว่ามันถึงเวลา
ที่คุณสองคนต้องคุยกัน

409
00:24:44,941 --> 00:24:45,942
มันไม่สำเร็จหรอก

410
00:24:46,067 --> 00:24:48,445
คุณไม่รู้หรอกหากคุณยังไม่ได้ลอง

411
00:24:48,570 --> 00:24:51,573
ผมเป็นสามีที่ไม่เอาไหน
แล้วจะเป็นพ่อที่ดีได้ยังไง

412
00:24:51,698 --> 00:24:54,868
มีทางเดียวที่จะรู้ได้ รอย

413
00:24:57,245 --> 00:24:58,830
อีดิธไม่ต้องการผมหรอก

414
00:24:59,748 --> 00:25:01,750
ผมว่าเธอต้องการคุณ
มากกว่าตอนไหนๆ เลย

415
00:25:06,504 --> 00:25:07,839
เราเคยพยายามแล้ว

416
00:25:09,466 --> 00:25:10,467
มันไปไม่รอด

417
00:25:11,593 --> 00:25:14,012
ฟังนะ มันโอเคที่คุณจะกลัว

418
00:25:16,181 --> 00:25:19,184
ผมไม่ได้กลัว ให้มันเป็นแบบนี้แหละ

419
00:25:24,356 --> 00:25:27,067
แปลว่ากาวเวนไปหาทอมมี่
และพยายามแย่งธุรกิจไปจากผม

420
00:25:27,192 --> 00:25:28,652
นอร์ธริดจ์บอกผมอย่างนั้น

421
00:25:30,528 --> 00:25:32,906
ผมก็ไม่ประหลาดใจหรอก
แล้วทีนี้จะทำยังไงต่อ

422
00:25:34,199 --> 00:25:40,038
รู้ไหม ลี
จู่ๆ ผมก็อยากจะเล่นโป๊กเกอร์ขึ้นมา

423
00:25:46,670 --> 00:25:50,757
คุณดูมีความสุขพอๆ กับฉันเลย
เกิดอะไรขึ้นคะ

424
00:25:50,882 --> 00:25:55,095
ไม่มีอะไรที่ผมรับมือไม่ได้หรอก
แล้วคุณล่ะ อะไรทำให้หงุดหงิด

425
00:25:56,346 --> 00:25:57,806
ก็ผู้กำกับน่ะสิ โทไบอัส โป๊ป

426
00:25:57,931 --> 00:26:01,434
เขาเลือกทุกคนในเมือง แต่ไม่เลือกฉัน

427
00:26:01,559 --> 00:26:05,397
มอลลี่ ซัลลิแวน แมรี่ ดันบาร์
แม้แต่ฮิกแคม

428
00:26:05,522 --> 00:26:06,731
ฉันทำอะไรผิดเหรอ

429
00:26:06,856 --> 00:26:08,858
คุณไม่ได้ทำอะไรผิด โรสแมรี่

430
00:26:08,984 --> 00:26:12,862
ไม่ใช่ความผิดคุณ
ที่นายโป๊ปนี่ไม่เห็นพรสวรรค์คุณ

431
00:26:12,988 --> 00:26:16,074
ถ้าเขาได้เห็น เขาจ้างคุณทันทีแน่

432
00:26:16,866 --> 00:26:20,078
- จริงสิ
- ใช่

433
00:26:20,203 --> 00:26:22,831
- ใช่แล้ว
- ใช่อะไร

434
00:26:22,956 --> 00:26:26,626
ลีแลนด์ โคลเตอร์
คุณเป็นผู้ชายที่ฉลาดที่สุด

435
00:26:27,752 --> 00:26:29,796
- ฉันต้องเริ่มแล้ว
- โว้วๆ เริ่มอะไร

436
00:26:29,921 --> 00:26:32,215
- แผนของคุณไง
- แผนของผม

437
00:26:32,340 --> 00:26:33,675
มันสุดยอดเลยล่ะ

438
00:26:38,138 --> 00:26:39,723
ดีใจที่ได้ช่วยนะ

439
00:26:39,848 --> 00:26:42,058
(อบิเกลคาเฟ่)

440
00:27:04,789 --> 00:27:07,584
- ดีใจที่ได้เจอค่ะ
- เช่นกันครับ

441
00:27:14,674 --> 00:27:17,260
เบ็กกี้คืบหน้าได้เยอะเลย
กับโครงงานวิทยาศาสตร์ของเธอ

442
00:27:17,385 --> 00:27:20,722
- แต่ไม่ยอมลุกออกจากรถเข็น
- ฉันไม่ยอมแพ้หรอก

443
00:27:25,393 --> 00:27:27,979
ดูเหมือนเวด แบร์เร็ต
จะอยู่ทุกที่เลยช่วงนี้

444
00:27:28,104 --> 00:27:29,939
เขาเป็นคนดีมากค่ะ

445
00:27:30,065 --> 00:27:33,651
จริงๆ แล้ว ฉันจะใช้เขาเป็นตัวละคร
ในหนังสือของฉันด้วย

446
00:27:33,777 --> 00:27:35,904
ใช่ ตัวละครเอกทุกเรื่อง
ต้องมีเพื่อนบ้านที่น่ารำคาญเสมอ

447
00:27:36,029 --> 00:27:39,407
เขาไม่ได้น่ารำคาญ เขาแค่กระตือรือร้น

448
00:27:39,532 --> 00:27:42,118
นั่นเป็นคำหรูๆ เอาไว้
พูดถึงคนที่กวนประสาทใช่ไหม

449
00:27:42,243 --> 00:27:44,871
แจ็ก ฉันเข้าใจว่าเวด
เป็นคนงานที่มีสำคัญของลี

450
00:27:46,831 --> 00:27:50,960
- ผมต้องไปแล้ว
- ฟังดูจริงจังทีเดียว เรื่องของตำรวจใช่ไหม

451
00:27:51,086 --> 00:27:54,798
ไม่หรอก เรื่องส่วนตัวน่ะ

452
00:27:55,882 --> 00:27:59,677
ฟังดูลึกลับจัง

453
00:27:59,803 --> 00:28:03,390
ใช่ นั่นล่ะตัวผม บุรุษผู้ลึกลับ

454
00:28:14,234 --> 00:28:16,319
มีอะไรเหรอครับ

455
00:28:17,237 --> 00:28:20,281
จำได้ไหมที่ผมบอกว่า
มีคนสนใจที่ดินของผม

456
00:28:20,407 --> 00:28:21,408
จำได้ครับ

457
00:28:21,533 --> 00:28:23,701
เขาพร้อมจะเสนอราคาแล้ว

458
00:28:23,827 --> 00:28:25,495
ผมคิดว่าคุณควรรู้

459
00:28:26,496 --> 00:28:28,665
คุณเบสเซอร์
ผมขอเวลาสักครู่นะครับ

460
00:28:35,922 --> 00:28:38,299
เอาล่ะ คุณพูดว่าอะไรนะ

461
00:28:39,467 --> 00:28:43,555
พอร์เทีย จากเรื่องเวนิสวาณิช
โอฟีเลีย จากเรื่องแฮมเลต

462
00:28:43,680 --> 00:28:46,850
จูเลียต จากโรมิโอกับจูเลียต

463
00:28:46,975 --> 00:28:49,477
แค่บอกชื่อมา แล้วเตรียมประทับใจได้เลย

464
00:28:49,602 --> 00:28:51,438
คุณรู้ใช่ไหมว่าเป็นภาพยนตร์เงียบน่ะ

465
00:28:52,689 --> 00:28:55,108
แน่นอนค่ะ ฉันยินดีเล่นละครใบ้

466
00:28:55,233 --> 00:28:56,651
ให้ฉันเล่นบทจูเลียตไหมคะ

467
00:28:56,776 --> 00:28:59,571
อย่างที่ผมบอก ทุกตัวละครมีคนเล่นแล้ว

468
00:29:05,368 --> 00:29:08,621
คุณโป๊ป ฉันไม่รู้ว่าจะพูดยังไงให้คุณเปลี่ยนใจ

469
00:29:08,747 --> 00:29:10,540
ก็ไม่ต้องพูดอะไรเหรอก ผมขอตัวนะ

470
00:29:10,665 --> 00:29:13,376
คุณเคยอยากได้อะไรมากๆ
ขนาดที่หัวใจคุณ

471
00:29:13,501 --> 00:29:15,462
จะหยุดเต้นเลย หากไม่ได้มันมา

472
00:29:15,587 --> 00:29:17,213
- อย่างเช่นความสงบใช่ไหม
- เคยไหมที่โอกาสมาถึง

473
00:29:17,338 --> 00:29:19,466
แล้วมันถูกกั้นไว้ด้วยคนๆ เดียว

474
00:29:19,591 --> 00:29:23,803
คนที่จะเปลี่ยนชีวิตคุณได้
เพียงแค่เขาพูดคำว่า "ได้"

475
00:29:27,265 --> 00:29:30,226
ดี.ดับเบิ้ลยู กริฟฟิธ
ทำหนังสั้นที่ชื่อว่า อะ สวีต รีเวนจ์

476
00:29:30,351 --> 00:29:32,979
เขาต้องการผู้ช่วย
แต่เขาไม่ให้โอกาสผมเลย

477
00:29:33,104 --> 00:29:35,482
ฉันได้ดูที่โรงละครพริ้นเซส
ตอนนั้นฉันเล่นละครที่นั่น

478
00:29:35,607 --> 00:29:37,192
ผมไม่สนหรอก

479
00:29:39,736 --> 00:29:42,781
เพราะว่าคุณมีคุณสมบัติ
แต่เขาไม่ให้โอกาสคุณ

480
00:29:42,906 --> 00:29:44,741
- แสดงว่าคุณทำอะไรได้
- ถูกต้อง

481
00:29:46,159 --> 00:29:47,911
งั้นคุณก็รู้ว่ามันรู้สึกยังไง

482
00:29:53,541 --> 00:29:55,376
ถ้านั่นเป็นการแสดง
คุณก็เก่งกว่าที่ผมคิดไว้

483
00:29:55,502 --> 00:29:59,756
- ฉันไม่ได้แสดง แต่ฉันเก่งจริง
- ถ้าเป็นอย่างนั้น คุณก็ได้รับโอกาส

484
00:29:59,881 --> 00:30:00,882
ให้พิสูจน์ตัวเอง

485
00:30:01,758 --> 00:30:05,970
จริงเหรอคะ วิเศษไปเลย
ฉันสัญญาว่าคุณจะไม่ผิดหวัง

486
00:30:06,095 --> 00:30:09,641
โอ้ ฉันต้องมีบทไปอ่านค่ะ

487
00:30:09,766 --> 00:30:11,726
รับไปเลย คุณจะเล่นเป็นสาวร้านเหล้า

488
00:30:11,851 --> 00:30:14,229
- เธอมีชื่อไหมคะ
- มี "สาวร้านเหล้า" ไง

489
00:30:16,481 --> 00:30:19,943
อ้อค่ะ ขอบคุณ

490
00:30:20,068 --> 00:30:22,654
ขอบคุณที่ให้โอกาสสำคัญของชีวิต
โอกาสที่

491
00:30:22,779 --> 00:30:26,491
คุณเลอโวซ์ ผมแนะนำให้คุณปล่อยผม
ไว้เงียบๆ ก่อนที่ผมจะเปลี่ยนใจ

492
00:30:31,913 --> 00:30:34,082
ตอนนี้เรื่องหย่าจะจบแล้ว

493
00:30:34,207 --> 00:30:37,043
ดอตตี้บอกว่าฉันอยู่บ้านเธอได้
นานเท่าที่ฉันต้องการ

494
00:30:37,168 --> 00:30:39,337
เธอใจกว้างมากๆ เลย

495
00:30:39,462 --> 00:30:41,381
ผมเดาว่าเรื่องพ่อของคุณ
ก็เรียบร้อยดี

496
00:30:41,506 --> 00:30:45,385
ค่ะ เขาชอบอยู่กับน้องชาย
แม้ว่าพวกเขาจะชอบทะเลาะกันบ่อยๆ

497
00:30:45,510 --> 00:30:48,429
งั้นก็ให้พวกเขาจัดการกันเอง
ผมดีใจที่คุณมาอยู่ที่นี่

498
00:30:49,472 --> 00:30:52,100
แล้วคุณจะบอกฉันได้หรือยัง
ว่าพาฉันขึ้นมาที่นี่ทำไม

499
00:30:54,018 --> 00:30:59,148
มีสุภาพบุรุษชื่อว่า เคลม เบสเซอร์
กำลังจะขายที่ของเขา

500
00:31:01,150 --> 00:31:02,735
และผมก็คิดว่าจะซื้อ

501
00:31:05,488 --> 00:31:07,740
แล้วบ้านคุณในเมืองล่ะคะ

502
00:31:07,866 --> 00:31:12,453
ผมรู้สึกว่าพร้อมที่จะเริ่มบทใหม่
ในชีวิตของผมแล้ว

503
00:31:14,789 --> 00:31:15,874
แล้วคุณล่ะ

504
00:31:18,209 --> 00:31:20,128
ก็อาจจะค่ะ

505
00:31:23,590 --> 00:31:24,591
(สถานีตำรวจม้านอร์ทเวสต์
สำนักงานเขตภูมิภาค)

506
00:31:24,716 --> 00:31:27,927
- ผมประหลาดใจที่เห็นคุณในเมือง
- เจ้านายส่งเรามาซื้อเสบียงน่ะ

507
00:31:32,307 --> 00:31:34,976
ผมคิดเรื่องที่คุณพูด
เกี่ยวกับอีดิธและเด็ก

508
00:31:35,101 --> 00:31:37,186
หมายถึงภรรยากับลูกของคุณ

509
00:31:38,187 --> 00:31:39,188
ใช่

510
00:31:41,482 --> 00:31:44,193
คุณช่วยเอาสิ่งนี้ให้เธอได้ไหม

511
00:31:44,319 --> 00:31:46,613
ค่ายอพยพอยู่ใกล้แม่น้ำนี่เอง
หาง่ายออก

512
00:31:48,031 --> 00:31:49,741
ผมต้องรีบกลับไปทำงาน

513
00:31:51,659 --> 00:31:55,914
รอย คุณก็รู้เหมือนกับผม
ว่ามันไม่ใช่เรื่องเงิน

514
00:31:56,956 --> 00:31:59,292
มันเป็นเรื่องการทำสิ่งที่ถูกต้อง
เรื่องความเป็นลูกผู้ชาย

515
00:32:04,547 --> 00:32:07,050
ช่วยส่งให้ถึงมือเธอนะครับ

516
00:32:10,011 --> 00:32:11,220
(ร้านเหล้า)

517
00:32:11,346 --> 00:32:13,556
นานแล้วนะที่เราไม่ได้เล่นโป๊กเกอร์ด้วยกัน

518
00:32:13,681 --> 00:32:16,684
คุณมักจะสนใจเรื่องได้มา
ในสิ่งที่ไม่ใช่ของคุณ

519
00:32:19,979 --> 00:32:21,314
ผมขอเพิ่มยี่สิบ

520
00:32:22,815 --> 00:32:24,442
ผมว่าคุณลักไก่

521
00:32:25,944 --> 00:32:28,154
อยากรู้ก็ต้องลงมา

522
00:32:32,784 --> 00:32:34,118
งั้นผมเพิ่มอีกยี่สิบ

523
00:32:39,791 --> 00:32:40,792
วางเงินเลย

524
00:32:43,628 --> 00:32:47,256
เมื่อวานผมได้คุยกับทอมมี่ นอร์ธริดจ์

525
00:32:47,382 --> 00:32:49,467
กิจการเขาคงรุ่งเรืองมากเลย

526
00:32:49,592 --> 00:32:51,678
เขาบอกว่าคุณสนใจ
โรงเลื่อยของลี โคลเตอร์

527
00:32:51,803 --> 00:32:53,805
เมื่อไม่กี่เดือนก่อน

528
00:32:53,930 --> 00:32:55,390
ก่อนที่คุณจะกล่าวหาผม

529
00:32:55,515 --> 00:32:57,433
ผมขอพูดให้ชัดตรงนี้เลย

530
00:32:57,558 --> 00:33:00,019
ว่าผมไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง
กับสิ่งที่เกิดขึ้นที่โรงเลื่อยของโคลเตอร์

531
00:33:00,144 --> 00:33:01,270
ผมไม่ได้พูดนี่ว่าคุณทำ

532
00:33:01,396 --> 00:33:04,023
เลิกเสแสร้งกันดีกว่า
เราต่างรู้ดีว่ามันเกิดอะไรขึ้น

533
00:33:04,148 --> 00:33:06,150
- ทำไมคุณไม่บอกผมล่ะ
- ตอนนี้นอร่ากลับมาแล้ว

534
00:33:06,275 --> 00:33:09,654
ไม่มีอะไรที่คุณต้องการมากไปกว่า
การลากผมให้จมโคลนหรอก

535
00:33:11,948 --> 00:33:13,032
ต้องการไพ่กี่ใบ

536
00:33:14,075 --> 00:33:15,076
สาม

537
00:33:25,420 --> 00:33:26,421
คุณจะวางเท่าไร

538
00:33:28,006 --> 00:33:29,007
หมดหน้าตักเลย

539
00:33:34,095 --> 00:33:35,096
ผมตาม

540
00:33:37,640 --> 00:33:41,769
ควีนดอกจิก ควีนข้าวหลามตัด

541
00:33:44,522 --> 00:33:47,525
- คิงคู่
- ผมยังไม่จบ

542
00:33:51,696 --> 00:33:52,697
ควีนโพแดง

543
00:33:54,866 --> 00:33:57,035
เหมือนผมจะชนะนะ

544
00:33:59,287 --> 00:34:00,288
แค่ตอนนี้เท่านั้น

545
00:34:01,539 --> 00:34:03,458
อะไรทำให้คุณคิดว่ากาวเวนบริสุทธิ์

546
00:34:03,583 --> 00:34:06,169
ผมก็ไม่แน่ใจ แต่เขามีท่าทาง

547
00:34:07,086 --> 00:34:09,088
ตอนที่เขาลักไก่
ตาเขาจะเหลือบไปทางซ้าย

548
00:34:09,213 --> 00:34:12,467
แต่เขาไม่ได้ลักไก่ตอนที่คุณถามเขา
เรื่องวินาศกรรมที่โรงเลื่อยงั้นเหรอ

549
00:34:12,592 --> 00:34:15,344
ไม่ ผมคิดว่าไม่นะ
แต่มันก็ไม่ใช่หลักฐานที่หนักพอ

550
00:34:16,512 --> 00:34:20,516
งั้นถ้ากาวเวนไม่ได้เป็นคนทำ แล้วใครล่ะ

551
00:34:21,726 --> 00:34:23,603
เป็นคำถามที่ดี

552
00:34:31,986 --> 00:34:34,572
ดูเธอกำลังสนุกมากเลย

553
00:34:34,697 --> 00:34:38,534
แต่ฉันไม่เข้าใจ
ว่าทำไมเธอไม่พยายามจะเดินเลย

554
00:34:45,083 --> 00:34:46,125
ขอบใจจ้ะ

555
00:34:47,085 --> 00:34:49,670
คุณว่าเราทำให้มันง่ายเกินไป
สำหรับเธอหรือเปล่า

556
00:34:51,005 --> 00:34:54,926
ก็อาจจะ แต่ตอนนี้ได้แบบนี้ก็ดีแล้ว

557
00:34:55,885 --> 00:34:57,595
คุณกำลังบอกให้ฉันอดทนใช่ไหม

558
00:34:58,721 --> 00:35:02,141
เธอต้องอยากที่จะเดิน และเธอจะอยาก

559
00:35:02,266 --> 00:35:04,393
เมื่อเธอพร้อมเอง
ไม่ใช่เพราะเราต้องการ

560
00:35:18,241 --> 00:35:20,368
เงินนี่ได้บอกในสิ่งที่ฉันอยากรู้แล้ว

561
00:35:20,493 --> 00:35:22,161
นี่เป็นวิธีที่เขาจะช่วยได้ตอนนี้

562
00:35:22,286 --> 00:35:26,624
ถ้าเขาอยากช่วยจริง
เขาควรอยู่ที่นี่ แต่เขาไม่มา

563
00:35:26,749 --> 00:35:31,129
เป็นความผิดของฉันเอง
ฉันไม่ได้เป็นภรรยาที่ดี

564
00:35:31,254 --> 00:35:33,798
มันยากสำหรับเขา
ฉันน่าจะเข้าใจเขามากกว่านี้

565
00:35:33,923 --> 00:35:36,843
อีดิธคุณต้องเชื่อผม
เรื่องนี้ไม่ใช่เพราะคุณ

566
00:35:36,968 --> 00:35:38,302
มันเป็นเพราะรอย

567
00:35:38,427 --> 00:35:42,932
- เขาไม่ได้รักฉัน
- ไม่ใช่แบบนั้น ผมคิดว่าเขากลัว

568
00:35:43,808 --> 00:35:45,893
ลึกๆ แล้ว เขารู้ว่าเขาไม่ควรจากไป

569
00:35:46,018 --> 00:35:48,729
และตอนนี้ เขาคิดว่า
เขาคงไม่สามารถรับผิดชอบ

570
00:35:48,855 --> 00:35:50,815
กับการเป็นพ่อคนได้

571
00:35:50,940 --> 00:35:53,151
แต่เขายังแคร์คุณอยู่

572
00:35:53,276 --> 00:35:57,572
- ผมเห็นมันในสายตาเขา
- ไม่หรอกค่ะ

573
00:35:57,697 --> 00:36:01,492
- เขาแค่สงสารฉัน
- มันมีอะไรมากกว่านั้น

574
00:36:06,539 --> 00:36:12,211
นี่ค่ะ ฉันไม่ต้องการ
ฉันไม่อยากได้อะไรจากเขา

575
00:36:19,552 --> 00:36:23,014
ทีนี้ก็ตรงนี้ค่ะ ที่ฉันมีคำถาม

576
00:36:23,139 --> 00:36:25,600
คุณเข้ามาในร้านเหล้าไง
ทำไมถึงไม่เข้าใจล่ะ

577
00:36:25,725 --> 00:36:29,228
แต่ฉันเข้ามาในร้านเหล้ายังไงคะ
ฉันมีความสุข หรือว่าฉันเศร้า

578
00:36:29,353 --> 00:36:32,231
หรือฉันต้องกังวลว่าบางที
อาจมีคนประสงค์ร้ายจะมาทำร้ายฉัน

579
00:36:32,356 --> 00:36:33,357
คุณก็แค่มาทำงาน

580
00:36:33,482 --> 00:36:36,861
- ฉันรู้ค่ะ แต่อะไรคือแรงจูงใจ
- มันเป็นงานคุณไง

581
00:36:38,196 --> 00:36:41,032
คุณโป๊ป ฉันเป็นนักแสดงมืออาชีพนะ

582
00:36:41,157 --> 00:36:43,409
และฉันกำลังพยายามปกป้อง
แก่นของบุคลิกในตัวละครฉัน

583
00:36:43,534 --> 00:36:44,785
ตัวละครของคุณ

584
00:36:46,412 --> 00:36:49,207
งั้นก็ฟังนี่นะ
มันไม่ใช่บทของคุณอีกต่อไปแล้ว

585
00:36:49,332 --> 00:36:52,418
- เพราะว่าคุณ...
- โรสแมรี่ เลอโวซ์

586
00:36:54,295 --> 00:36:58,758
- ฉันเองค่ะ
- รู้สึกเป็นเกียรติที่ได้เจอครับ

587
00:36:58,883 --> 00:37:02,637
ผมเห็นคุณใน "หญิงหม้ายผู้เศร้าโศก"
สามรอบเลยทีเดียว

588
00:37:04,597 --> 00:37:08,809
- ยินดีที่ได้เจอค่ะ คุณ...
- แอดดิสัน

589
00:37:08,935 --> 00:37:11,437
เจมส์ แอดดิสัน ผมเป็นเจ้าของ
ออมนิกราฟ พิคเจอร์

590
00:37:11,562 --> 00:37:14,357
- เจมส์ แอดดิสันคนนั้นน่ะเหรอคะ
- ตัวเป็นๆ เลยล่ะ

591
00:37:15,524 --> 00:37:20,529
โทไบอัส คุณมาเจอ
กับโรสแมรี่ เลอโวซ์ได้ยังไงกัน

592
00:37:20,655 --> 00:37:24,659
- ก็ผมมีสายตาแห่งพรสวรรค์ไง
- งั้นผมก็โชคดีจริงๆ

593
00:37:24,784 --> 00:37:26,911
คุณเลอโวซ์

594
00:37:27,036 --> 00:37:29,914
คุณอยากจะเป็นดาราหนังไหมครับ

595
00:37:31,666 --> 00:37:32,792
(บริษัท เเอล. โคลเตอร์)

596
00:37:32,917 --> 00:37:35,461
- มีข่าวร้ายอีกแล้ว
- ร้ายแค่ไหน

597
00:37:37,213 --> 00:37:39,674
หัวเลื่อยพังแล้ว มอเตอร์ระเบิด

598
00:37:39,799 --> 00:37:42,635
มันตัดไปโดนเดือยไม้
ที่เราเอามาจากพื้นที่ตะวันตกเฉียงเหนือ

599
00:37:43,594 --> 00:37:47,139
ผมเลยไปดู
ต้นไม้หกต้นของเราโดนใส่เดือย

600
00:37:47,265 --> 00:37:49,141
ไม่มีร่องรอยใครเลย มีแค่รอยล้อรถ

601
00:37:50,101 --> 00:37:52,853
จบกัน ถ้าไม่มีหัวเลื่อย
เราก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว

602
00:37:52,979 --> 00:37:55,523
ไม่มีประโยชน์ที่จะตัดต้นไม้
เพราะคงถูกกองไว้เฉยๆ

603
00:37:55,648 --> 00:37:58,484
ผมก็ไม่อยากพูดเลย
แต่เราคงต้องปิดตัวแล้ว

604
00:37:58,609 --> 00:38:00,695
ฉันไม่เคยปิดกิจการมาก่อนเลยในชีวิต

605
00:38:00,820 --> 00:38:03,990
แต่เราไม่มีทางเลือกแล้วนะครับ

606
00:38:05,950 --> 00:38:08,536
ก็ได้ เรียกทุกคนมา
พวกเขาควรได้ยินจากปากฉัน

607
00:38:15,751 --> 00:38:18,337
- มีของหวานไหมคะ
- ฉันอบคุกกี้ให้ได้นะ

608
00:38:18,462 --> 00:38:20,381
- ใช้เวลาไม่นานหรอก
- ให้ผมช่วยไหมครับ

609
00:38:20,506 --> 00:38:22,049
หมายถึงช่วยเลียจานน่ะเหรอ

610
00:38:23,467 --> 00:38:27,221
- ได้ แต่ไปทำการบ้านให้เสร็จก่อน
- เอลิซาเบธ คุณเห็นผ้าลินินผืนใหม่

611
00:38:27,346 --> 00:38:28,764
- ในห้องอาหารหรือยัง
- ยังเลยค่ะ

612
00:38:28,889 --> 00:38:30,891
เดี๋ยวฉันเอาให้ดู
ฉันอยากได้ความเห็นคุณ

613
00:38:33,311 --> 00:38:35,771
ใครก็ได้หยิบสมุดให้หนูที

614
00:39:47,718 --> 00:39:50,721
ฉันภูมิใจในตัวเธอมาก

615
00:39:52,807 --> 00:39:57,978
บางครั้งการกระทำเล็กๆ ของเรา
ก็พาเราไปสู่ชัยชนะที่ยิ่งใหญ่

616
00:39:58,104 --> 00:40:00,481
การได้เห็นเบ็กกี้ค้นพบ
พลกำลังในการพยายามเพื่อหลุดพ้น

617
00:40:00,606 --> 00:40:05,152
จากการกักขังตัวเอง
เป็นเรื่องที่ทั้งจับใจและสมถะ

618
00:40:05,277 --> 00:40:09,824
มันทำให้ฉันตระหนักว่า
แม้จะกลัว แต่เราก็เอาชนะอุปสรรคได้

619
00:40:09,949 --> 00:40:12,076
หากเรายินยอมให้ความกล้าหาญ

620
00:40:12,201 --> 00:40:14,203
มาปลดปล่อยจิตวิญญาณ
ความเป็นมนุษย์ของเรา

621
00:40:14,328 --> 00:40:19,834
อนาคตของเบ็กกี้ ของเราทุกคน
มีเพียงพระเจ้าเท่านั้นที่รู้

622
00:40:19,959 --> 00:40:23,921
แต่เราเป็นผู้กำหนดเส้นทาง
ด้วยความแข็งแกร่งของตัวเอง

623
00:40:24,046 --> 00:40:28,467
ความจริงที่ฉันจะต่อสู้
เพื่อสรรเสริญลงในงานเขียนของฉัน

624
00:40:30,845 --> 00:40:33,764
เป็นเด็กดีนะ แล้วเจอกันหลังเลิกเรียน

625
00:40:37,810 --> 00:40:40,604
- ขอให้สนุกนะจ๊ะ
- บาย

626
00:40:40,729 --> 00:40:42,648
อย่าดื้อนะ

627
00:40:46,318 --> 00:40:48,946
ขอให้ปลอดภัย และอย่าเถลไถลนะ

628
00:40:57,955 --> 00:40:58,956
สวัสดี

629
00:41:01,792 --> 00:41:06,922
สวัสดีค่ะ เช้านี้ฉันสายนิดหน่อย
แต่ถ้าคุณให้เวลาฉันสักห้านาที

630
00:41:07,047 --> 00:41:09,341
- ฉันจะตั้งหม้อน้ำชาให้
- คุณคืออบิเกล สแตนตันใช่ไหม

631
00:41:10,426 --> 00:41:13,596
- ใช่ค่ะ แล้วคุณคือ
- แคโรลิน คอนเนอร์

632
00:41:13,721 --> 00:41:17,725
ฉันมาตามหาเบ็กกี้กับโคดี้ เฮสติงส์
ฉันได้ยินมาว่าพวกเขาอยู่กับคุณ

633
00:41:17,850 --> 00:41:19,894
ใช่ค่ะ ฉันถามได้ไหมว่ามีเรื่องอะไร

634
00:41:21,145 --> 00:41:23,105
ฉันเป็นป้าของพวกเขาค่ะ

635
00:41:55,262 --> 00:41:57,223
(คำบรรยายโดย จิระวรรธน์ สิริอารีย์)