1
00:00:01,042 --> 00:00:02,544
ความเดิมจากตอนที่แล้ว

2
00:00:02,627 --> 00:00:04,379
คุณมีไอเดียสำหรับหนังสือเล่มแรกหรือยัง

3
00:00:04,462 --> 00:00:05,755
โรสแมรี่ เลอโวซ์

4
00:00:05,839 --> 00:00:08,049
คุณอยากจะเป็นดาราหนังไหมครับ

5
00:00:08,133 --> 00:00:09,884
ต้นไม้หกต้นของเราโดนใส่เดือย

6
00:00:09,968 --> 00:00:10,844
รอยทิ้งเราไป

7
00:00:10,927 --> 00:00:12,637
แต่รอยเป็นชายคนเดียวที่ฉันเคยรัก

8
00:00:12,721 --> 00:00:14,639
ฉันมาตามหาเบ็กกี้กับโคดี้ เฮสติงส์

9
00:00:14,723 --> 00:00:15,932
ฉันเป็นป้าของพวกเขาค่ะ

10
00:00:16,224 --> 00:00:17,642
(อบิเกล คาเฟ่)

11
00:00:17,767 --> 00:00:20,562
ฉันไม่รู้เลย ว่าเบ็กกี้กับโคดี้มีป้าด้วย

12
00:00:20,687 --> 00:00:23,356
พวกเขาก็ไม่รู้ค่ะ ตอนนี้ยังไม่รู้

13
00:00:23,481 --> 00:00:25,984
ลิเดีย น้องสาวของฉันกับฉัน
ไม่ได้ติดต่อกันนานแล้ว

14
00:00:26,901 --> 00:00:27,902
ลิเดียเป็นแม่ของพวกเขาเหรอคะ

15
00:00:28,028 --> 00:00:30,155
พ่อแม่ของฉันตัดขาดเธอ
เมื่อเธอหนีตามผู้ชายไป

16
00:00:30,280 --> 00:00:34,075
ฉันอยู่ที่ปารีส ตอนที่ได้ข่าวจากเพื่อน

17
00:00:34,200 --> 00:00:35,744
ว่าลิเดียกับสามีของเธอเสียชีวิต

18
00:00:35,869 --> 00:00:38,246
ในอุบัติเหตุรถยนต์

19
00:00:38,371 --> 00:00:39,998
ฉันกลับบ้านเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้

20
00:00:40,123 --> 00:00:43,084
- คุณรู้ได้ยังไงว่าเด็กๆ อยู่ที่นี่
- ฉันจ้างนักสืบให้ตามหา

21
00:00:43,209 --> 00:00:47,756
ฉันไม่รู้จะขอบคุณคุณยังไง
กับสิ่งที่คุณทำให้พวกเขา

22
00:00:47,881 --> 00:00:49,507
ฉันยินดีทำค่ะ

23
00:00:51,426 --> 00:00:55,096
เด็กๆ หน้าเหมือนคุณนะคะ
เบ็กกี้ยิ้มเหมือนคุณเลย

24
00:00:55,221 --> 00:00:57,640
ต่อไปเธอจะยิ้มมากกว่านี้

25
00:00:59,142 --> 00:01:02,103
ฉันจะให้ทุกอย่างที่หลานๆ ของฉันเคยขาด

26
00:01:02,228 --> 00:01:04,814
ทุกอย่างที่น้องสาวของฉัน อยากให้พวกเขามี

27
00:01:04,939 --> 00:01:06,357
พวกเขาจะต้องชอบเมืองดาเวนพอร์ต

28
00:01:08,651 --> 00:01:10,236
คุณจะย้ายพวกเขาไปดาเวนพอร์ตเหรอคะ

29
00:01:10,361 --> 00:01:12,781
แน่นอนสิคะ ฉันเป็นญาติคนเดียวที่เหลืออยู่

30
00:01:12,906 --> 00:01:14,574
แต่คุณแทบไม่รู้จักพวกเด็กๆ

31
00:01:14,699 --> 00:01:18,036
พวกเขาเป็นลูกของน้องสาวฉัน
ฉันรู้แค่นั้นก็พอแล้ว

32
00:01:18,161 --> 00:01:22,165
สามีกับฉันมีบ้านอยู่ริมทะเลสาบ
มีห้องว่างเยอะแยะ

33
00:01:24,959 --> 00:01:26,711
คุณคงไม่คิดว่าพวกเขาจะอยู่ที่นี่หรอกนะ

34
00:01:26,836 --> 00:01:29,589
ฉันไม่รู้ว่าจะคิดยังไงแล้วค่ะ

35
00:01:31,883 --> 00:01:35,428
ฉันต้องไปเช็กอินที่โรงแรมก่อน

36
00:01:36,763 --> 00:01:39,933
- ฉันจะได้พบหลานๆ ตอนไหนคะ
- พวกเขาไปโรงเรียนค่ะ

37
00:01:40,058 --> 00:01:41,476
งั้นฉันจะมาคืนนี้

38
00:01:41,601 --> 00:01:44,395
ค่ะ อย่างนั้นก็ได้

39
00:01:45,688 --> 00:01:48,191
- คุณนายคอนเนอร์คะ
- เรียกว่าแคโรลีนเถอะค่ะ

40
00:01:48,316 --> 00:01:52,570
ฉันควรบอกพวกเด็กๆ ก่อน
ว่าคุณมาพาพวกเขาย้ายไปดาเวนพอร์ต

41
00:01:53,822 --> 00:01:55,156
แล้วแต่คุณจะว่าดีเลยค่ะ

42
00:01:59,077 --> 00:02:00,078
เกิดอะไรขึ้น

43
00:02:00,203 --> 00:02:03,331
เรามีหมายค้น ผมต้องขอให้คุณอย่าแทรกแซง

44
00:02:03,456 --> 00:02:04,958
ผมต้องการทราบว่าคุณกำลังหาอะไร

45
00:02:06,417 --> 00:02:08,128
นี่ไงครับ

46
00:02:08,253 --> 00:02:10,922
หมุดต้นไม้ ที่ทำให้โรงเลื่อยของโคลเตอร์พัง

47
00:02:11,047 --> 00:02:13,216
ผมไม่เคยเห็นมันมาก่อน

48
00:02:14,259 --> 00:02:15,969
ผมต้องขอให้คุณไปกับผม ท่านนายกเทศมนตรี

49
00:02:16,094 --> 00:02:17,345
คุณถูกจับแล้ว

50
00:02:22,934 --> 00:02:24,018
เชิญครับ

51
00:02:46,249 --> 00:02:47,709
(สำนักงานภูมิภาคตะวันตกเฉียงเหนือ
ตำรวจภูเขา)

52
00:02:47,834 --> 00:02:49,043
นี่คือตั๋วสัญญาใช้เงิน

53
00:02:49,168 --> 00:02:51,462
หมายความว่าคุณตกลงจะไปปรากฏตัวที่ศาล

54
00:02:51,588 --> 00:02:54,257
พวกคุณสองคนตาบอดหรือไง
ดูไม่ออกเหรอว่าผมถูกใส่ความ

55
00:02:54,382 --> 00:02:55,800
เรารู้ดีว่าค้นเจออะไรในรถ

56
00:02:55,925 --> 00:02:58,469
คุณทำทุกอย่าง เพื่อขัดขวางผมกับนอร่า

57
00:02:58,595 --> 00:03:00,638
นี่ไม่ใช่เรื่องส่วนตัว เฮนรี่

58
00:03:00,763 --> 00:03:02,932
นอร่ากับผมหย่ากันแล้ว
เธอจะทำอะไรก็เป็นเรื่องของเธอ

59
00:03:03,057 --> 00:03:06,311
ขอโทษที่ผมทำใจเชื่อยาก
ภายใต้สถานการณ์แบบนี้

60
00:03:06,436 --> 00:03:08,438
ผมห่วงใยความเป็นสุขของเธอเสมอ

61
00:03:08,563 --> 00:03:10,773
แต่นั่นไม่เกี่ยวข้อง กับเรื่องนี้

62
00:03:11,941 --> 00:03:13,693
ผมไม่ได้ใส่หมุดในไม้

63
00:03:13,818 --> 00:03:15,778
เอาไว้ไปบอกกับผู้พิพากษาเถอะ เฮนรี่

64
00:03:24,454 --> 00:03:26,789
อยากไปพักข้างนอกหน่อยไหม

65
00:03:26,915 --> 00:03:28,958
หนูจะทำโครงงานสำหรับการแข่งขัน

66
00:03:29,083 --> 00:03:32,754
ได้สูดอากาศสดชื่นอาจจะดีกว่านะ
และอย่างน้อยเธอควรยืดแข้งยืดขาบ้าง

67
00:03:32,879 --> 00:03:34,339
จะได้แข็งแรงขึ้น และฝึกเดินได้

68
00:03:34,464 --> 00:03:37,050
หนูแค่อยากชนะโครงงานค่ะ

69
00:03:37,175 --> 00:03:39,469
ไม่เคยคิดฝันเลย
ว่าหนูจะมีโอกาสชิงทุนการศึกษา

70
00:03:41,554 --> 00:03:44,682
เอาเป็นพักสักห้านาทีดีไหม
แล้วเธอค่อยกลับมาทำงานต่อ

71
00:03:45,642 --> 00:03:47,769
- ตกลงค่ะ
- ตกลง

72
00:03:50,980 --> 00:03:52,440
- รู้อะไรไหม
- อะไรคะ

73
00:03:53,608 --> 00:03:56,486
ครูว่าพ่อของเธอ ต้องภูมิใจในตัวเธอมาก

74
00:04:00,823 --> 00:04:03,243
- ฉันว่าเธอทำงานหนักไป
- ฉันคุ้นกับงานหนักแล้ว

75
00:04:03,368 --> 00:04:05,703
เหมือนเดิมเลย
ยังไงก็ดูแลตัวเองด้วย

76
00:04:09,207 --> 00:04:12,168
- โอลิเวอร์อยู่ไหนล่ะ
- ฉันปล่อยให้เขาอยู่ที่แคมป์กับเพื่อน

77
00:04:14,087 --> 00:04:15,421
ทุกอย่างเรียบร้อยดีไหม

78
00:04:17,966 --> 00:04:19,884
ฉันไม่ได้อยากจะทำตัวไม่รู้บุญคุณ

79
00:04:20,009 --> 00:04:23,513
ที่แคมป์คุณช่วยคนตั้งมากมาย
รวมถึงฉันด้วย แต่ว่า

80
00:04:24,514 --> 00:04:26,266
ฉันไม่เคยขอให้คุณไปพูดกับรอย

81
00:04:27,642 --> 00:04:31,521
พอคุณไปพูดแล้ว
ฉันก็คิดว่า "มันอาจจะดีก็ได้"

82
00:04:31,646 --> 00:04:33,731
แต่มันก็แค่หวังลมๆ แล้งๆ

83
00:04:34,816 --> 00:04:37,402
เดี๋ยวเขาก็คิดได้ เขาแค่ต้องการเวลา

84
00:04:37,527 --> 00:04:38,528
ได้โปรด

85
00:04:40,071 --> 00:04:42,407
คุณไม่ต้องทำอะไรอีกแล้วค่ะ

86
00:04:57,714 --> 00:04:58,715
ผมว่าผมทำพังซะแล้ว

87
00:05:00,091 --> 00:05:02,677
- เธอแค่ไม่อยากเจ็บปวดอีก
- ไม่หรอก ผมรู้ว่ารอยยังแคร์เธอ

88
00:05:02,802 --> 00:05:05,013
ผมแค่ไม่รู้ว่าจะพูดยังไง ให้เขารู้ตัว

89
00:05:05,138 --> 00:05:07,348
บางครั้งมันก็ต้องใช้มากกว่าคำพูด

90
00:05:10,310 --> 00:05:12,103
ใช่ มันก็จริง

91
00:05:15,315 --> 00:05:16,816
(ร้านเหล้า)

92
00:05:16,899 --> 00:05:20,320
ไม่อยากเชื่อเลย
ว่าผมโชคดีแค่ไหนที่ค้นพบคุณ

93
00:05:20,445 --> 00:05:22,655
ฉันก็ไม่อยากเชื่อ
ว่าฉันโชคดีแค่ไหนที่ถูกค้นพบ

94
00:05:22,780 --> 00:05:25,199
โรสแมรี่ ผมเป็นแฟนตัวยงของคุณจริงๆ นะ

95
00:05:25,325 --> 00:05:28,161
และคุณตัวจริงสวยกว่าบนเวทีตั้งเยอะ

96
00:05:28,286 --> 00:05:30,496
ไม่ต้องพูดขนาดนั้นก็ได้ค่ะ

97
00:05:32,415 --> 00:05:34,292
คุณควรรู้เหตุผลที่ผมมาที่นี่

98
00:05:34,417 --> 00:05:35,918
เราจะปิดตัวหนังเรื่องนี้

99
00:05:36,044 --> 00:05:38,629
- ทำไมคะ
- ดารานำขอถอนตัว

100
00:05:39,964 --> 00:05:41,424
แมรี่ เมดฟอร์ด งั้นเหรอ

101
00:05:41,549 --> 00:05:44,761
กริฟฟิธเสนอสัญญาให้เธอแสดงหนังสามเรื่อง
และเพิ่มค่าตัวเป็นสองเท่า

102
00:05:47,555 --> 00:05:50,558
แต่แทนที่จะยกเลิกหนังเรื่องนี้

103
00:05:50,683 --> 00:05:53,603
ผมอยากให้คุณมารับบทแทนเธอ

104
00:05:53,728 --> 00:05:58,816
ว่าไงนะคะ นี่คุณจะขอให้ฉัน
แสดงในหนังเรื่องเจ้าสาวจำเป็นเหรอคะ

105
00:05:58,941 --> 00:06:02,862
ผมรู้ว่ามันเสี่ยง แต่ผมเห็นฝีมือคุณบนเวทีแล้ว
โรสแมรี่ ผมรู้ว่าคุณมีพรสวรรค์

106
00:06:02,987 --> 00:06:07,283
เมื่อมีโอกาสที่ดี ที่รัก
คุณจะไปได้สวยในวงการ

107
00:06:12,163 --> 00:06:13,372
ฉันคุยกับแจ็กเรื่องนี้แล้ว

108
00:06:13,498 --> 00:06:18,753
แคโรลีน คอนเนอร์ เป็นญาติของพวกเขา
ทางกฎหมายแล้ว ฉันทำอะไรไม่ได้

109
00:06:18,878 --> 00:06:20,171
ผมก็คิดอย่างนั้น

110
00:06:21,756 --> 00:06:23,382
ฉันจะอธิบายกับพวกเขายังไง

111
00:06:24,467 --> 00:06:26,886
ตามปกติแล้วพูดตรงๆ ดีที่สุด

112
00:06:27,011 --> 00:06:29,430
พวกเขาเพิ่งจะเริ่มปรับตัวได้แท้ๆ

113
00:06:29,555 --> 00:06:33,142
ไม่ต้องสงสัยเลย
ว่าคุณทำให้อะไรกับชีวิตพวกเด็กๆ มาก

114
00:06:33,267 --> 00:06:38,189
คุณรับพวกเขาไว้
ดูแลพวกเขาในยามที่เขาต้องการ

115
00:06:38,314 --> 00:06:41,567
แต่การจะไปอยู่กับป้าของพวกเขา
มันแย่อย่างนั้นจริงเหรอ

116
00:06:41,692 --> 00:06:43,611
ฉันไม่ได้บอกว่าเธอเป็นคนไม่ดี

117
00:06:43,736 --> 00:06:46,656
ฟังจากทุกอย่างที่คุณพูด
เธอฟังดูเป็นคนดีมาก

118
00:06:46,781 --> 00:06:50,201
ดูเหมือนว่าเธอสามารถ
ให้ชีวิตที่ดีกับพวกเขาได้

119
00:06:51,619 --> 00:06:54,664
ฉันรู้ และฉันดีใจกับพวกเขา

120
00:06:55,957 --> 00:06:57,166
แต่มันยากที่จะตัดใจ

121
00:06:58,459 --> 00:07:01,295
ยิ่งคุณขัดขืน
มันก็ยิ่งทำใจลำบาก

122
00:07:01,420 --> 00:07:03,256
ทั้งกับคุณและพวกเด็กๆ

123
00:07:04,006 --> 00:07:05,842
คุณจะบอกให้ฉันสวดมนต์
เพื่อให้เข้มแข็งใช่ไหม

124
00:07:07,635 --> 00:07:10,012
ผมว่าคุณคงสวดแล้ว

125
00:07:15,351 --> 00:07:17,770
ไม่อยากเชื่อเลยว่าคุณจับเฮนรี่ กาวเวน

126
00:07:17,895 --> 00:07:21,607
หลักฐานบ่งชี้ว่าเขาผิด แต่ผมไม่แน่ใจนัก

127
00:07:22,859 --> 00:07:25,111
ดีเลย เรื่องหักมุมเหมาะมากกับหนังสือ

128
00:07:26,612 --> 00:07:28,990
คุณเขียนเรื่องเฮนรี่ กาวเวน ด้วยเหรอ

129
00:07:29,115 --> 00:07:31,909
- ก็เขาเป็นนายกเทศมนตรีนี่
- นั่นสิ

130
00:07:32,869 --> 00:07:34,912
แล้วผมอยู่ในหนังสือของคุณด้วยไหม

131
00:07:36,873 --> 00:07:39,584
มีตำรวจม้าชื่อธีโอดอร์

132
00:07:39,709 --> 00:07:41,294
เล่าเรื่องธีโอดอร์ให้ผมฟังหน่อยสิ

133
00:07:41,419 --> 00:07:42,712
เขาอธิบายยาก

134
00:07:42,837 --> 00:07:44,505
งั้นให้ผมอ่านเรื่องที่คุณเขียน

135
00:07:44,630 --> 00:07:46,674
- มันยังไม่เสร็จเรียบร้อย
- เอาอย่างนี้ไหม

136
00:07:46,799 --> 00:07:50,803
คุณให้ผมอ่านเท่าที่คุณเขียนไว้
และผมจะทำมื้อค่ำให้คุณ

137
00:07:50,928 --> 00:07:52,263
ข้อเสนอยากจะปฏิเสธ

138
00:07:52,388 --> 00:07:58,519
ทุ่มนึงนะครับ ที่บ้านคุณ พนันได้เลยว่า
ผมทำอาหารเก่งกว่าธีโอดอร์แน่

139
00:08:01,856 --> 00:08:03,149
เจสซี่

140
00:08:04,025 --> 00:08:05,359
เจสซี่

141
00:08:08,196 --> 00:08:09,197
เป็นอะไรไป

142
00:08:09,322 --> 00:08:14,118
โยสต์ไล่ผมออก เขาบอกว่า
ต้องลดค่าใช้จ่ายเพราะโรงเลื่อยปิด

143
00:08:14,243 --> 00:08:16,913
- ฉันเสียใจ
- เสียใจไม่ช่วยแก้ไขอะไรหรอก

144
00:08:17,038 --> 00:08:18,039
ฉันแค่หมายความว่า

145
00:08:18,164 --> 00:08:19,749
เราทำดีกับคนอื่นๆ

146
00:08:20,833 --> 00:08:21,834
แต่พวกเขาไม่สนใจ

147
00:08:21,959 --> 00:08:23,211
ใครๆ ก็เป็นแบบนี้กันทั้งนั้น

148
00:08:23,294 --> 00:08:24,962
มันไม่ควรเกิดขึ้นกับผม

149
00:08:26,714 --> 00:08:29,342
แต่คนที่เป็นฮีโร่ที่นี่
คงต้องเจอแบบนี้

150
00:08:29,467 --> 00:08:31,511
เจสซี่ รอก่อน

151
00:08:36,682 --> 00:08:39,560
ผมสั่งใบเลื่อยสำหรับเครื่องจักรหลักแล้ว

152
00:08:39,685 --> 00:08:43,022
แต่ทางโรงงานบอกว่า
อีกสองสามอาทิตย์ถึงจะมาถึง

153
00:08:43,147 --> 00:08:47,610
ผมอยากให้คุณลองหาทาง
จ่ายเงินล่วงหน้าให้คนงาน

154
00:08:47,735 --> 00:08:50,571
เราต้องหาวิธีช่วยพวกเขาเท่าที่ทำได้

155
00:08:50,696 --> 00:08:52,031
คุณมีน้ำใจมาก คุณโคลเตอร์

156
00:08:52,156 --> 00:08:53,741
แต่ผมไม่แน่ใจว่าเรามีเงินพอ

157
00:08:53,866 --> 00:08:56,369
ผมรู้ แต่ยังไงก็ลองหาทางดูก็แล้วกัน

158
00:08:56,494 --> 00:08:59,622
- ผมจะลองหาทางดูครับ
- ขอบคุณ

159
00:09:05,795 --> 00:09:08,339
สีหน้าไม่มีความสุขเลย

160
00:09:08,464 --> 00:09:10,091
ฉันรู้ว่ามันไม่ง่ายที่คุณจะทำใจ
ที่ต้องปิดโรงเลื่อย

161
00:09:10,216 --> 00:09:11,717
ได้เห็นหน้าคุณก็ช่วยได้มากแล้ว

162
00:09:12,760 --> 00:09:14,595
เป็นไปได้ยังไง
ทั้งๆ ที่อะไรก็ไม่เป็นใจ

163
00:09:14,720 --> 00:09:16,305
คุณก็ยังหาทางพูดให้ถูกใจคนฟัง

164
00:09:16,430 --> 00:09:19,517
ผมมันคนมีเสน่ห์ คุณก็รู้

165
00:09:19,642 --> 00:09:23,020
- ฉันมีข่าวดีมากๆ
- โอเคครับ

166
00:09:23,145 --> 00:09:24,146
ผู้ผลิตภาพยนตร์

167
00:09:24,272 --> 00:09:29,110
เพิ่งขอให้ฉันรับบทแทน
แมรี่ เมดฟอร์ด ในหนังของเขา

168
00:09:29,235 --> 00:09:32,989
ว้าว ยอดไปเลย

169
00:09:34,490 --> 00:09:35,908
- แต่คุณไม่ยินดี
- ไม่เลย

170
00:09:36,033 --> 00:09:39,787
ผมยินดี ผมยินดีกับคุณ

171
00:09:40,830 --> 00:09:42,123
แต่ฉันเป็นห่วงคุณ

172
00:09:42,248 --> 00:09:47,211
ห่วงไปก็ไม่ช่วยอะไรเราทั้งคู่
แต่ผมรู้ว่าอะไรช่วยได้

173
00:09:47,336 --> 00:09:48,921
อะไรคะ

174
00:09:52,300 --> 00:09:54,760
คุณฝันจะเป็นดาราใหญ่ตลอดมา

175
00:09:54,885 --> 00:09:58,055
นี่เป็นโอกาสของคุณแล้ว คุณไปเถอะ

176
00:09:58,180 --> 00:10:01,642
ไปแสดงให้ทุกคนเห็น
ว่าคุณเปี่ยมพรสวรรค์แค่ไหน

177
00:10:06,689 --> 00:10:09,358
อบิเกล ฉันไม่อยากนึกเลยว่าคุณจะรู้สึกยังไง

178
00:10:09,483 --> 00:10:12,528
แคโรลีนจะให้อะไรๆ
ที่ฉันให้พวกเขาไม่ได้

179
00:10:12,653 --> 00:10:14,280
แต่มันไม่เหมือนสิ่งที่คุณให้พวกเขา

180
00:10:14,405 --> 00:10:17,199
มันก็เหมือนกัน พวกเขาจะมีครอบครัว
และมีทุกอย่างที่ต้องการ

181
00:10:17,325 --> 00:10:18,909
มันดีที่สุดแล้ว

182
00:10:21,537 --> 00:10:23,080
พวกเขารู้หรือยังคะ

183
00:10:24,332 --> 00:10:25,333
ยัง

184
00:10:26,709 --> 00:10:28,419
ฉันจะบอกพวกเขาตอนมื้อค่ำ

185
00:10:40,181 --> 00:10:41,515
ไม่น่าเชื่อเลยนะคะ

186
00:10:41,641 --> 00:10:43,267
ที่โรงแรมไม่มีอะไรให้ทำ

187
00:10:43,392 --> 00:10:46,103
ฉันเลยคิดว่าน่าจะแวะมาเจอพวกเด็กๆ
ตอนนี้เลย

188
00:10:47,563 --> 00:10:49,940
จริงเหรอครับ
เราต้องไปอยู่กับเธอเหรอครับ

189
00:10:52,526 --> 00:10:54,362
จ้ะที่รัก มันเป็นความจริง

190
00:11:05,414 --> 00:11:07,541
ทำไมเธอต้องพาพวกเราไปด้วย

191
00:11:07,667 --> 00:11:12,546
ไม่ อย่าคิดอย่างนั้นสิ
เธอกับเบ็กกี้จะได้อยู่บ้านหลังใหญ่ๆ นะ

192
00:11:12,671 --> 00:11:17,134
แต่ผมไม่อยากอยู่บ้านหลังใหญ่
ผมอยากอยู่ที่นี่

193
00:11:17,259 --> 00:11:19,470
เพื่อนๆ ของผมอยู่ที่นี่ คุณอยู่ที่นี่

194
00:11:19,595 --> 00:11:22,515
ใช่ แต่เธอเขียนจดหมายมาได้
และเธอจะมาเยี่ยมเมื่อไหร่ก็ได้

195
00:11:22,640 --> 00:11:24,475
คุณจะไปหาผมไหมครับ

196
00:11:24,600 --> 00:11:26,560
แน่นอนจ้ะ

197
00:11:26,685 --> 00:11:29,647
คุณจะไม่ยกห้องผมให้คนอื่นใช่ไหม

198
00:11:29,772 --> 00:11:34,568
ไม่จ้ะ มันจะเป็นเหมือนเดิมทุกอย่าง
และรอเธอเสมอ

199
00:11:35,861 --> 00:11:38,322
ป้าแคโรลีนบอกว่าจะพาเราไปเที่ยวทุกที่

200
00:11:38,447 --> 00:11:40,032
ฟังดูน่าสนุกนะ

201
00:11:41,492 --> 00:11:42,868
ผมจะได้เอาของขวัญมาให้คุณ

202
00:11:42,993 --> 00:11:44,870
และส่งโปสการ์ดมาให้ฉัน

203
00:11:44,995 --> 00:11:50,418
และส่งให้เพื่อนๆ ของผมด้วย
ทุกคนจะได้ไม่ลืมผม

204
00:11:51,627 --> 00:11:54,046
เราจะลืมเธอได้ยังไงกัน

205
00:12:00,302 --> 00:12:02,346
ฉันไม่รู้เลย
ว่าจะทำให้เขาเสียใจมาก

206
00:12:02,471 --> 00:12:03,764
เขาไม่เป็นไรหรอกค่ะ

207
00:12:03,889 --> 00:12:05,808
ก็แค่ช็อกนิดหน่อยแค่นั้นเอง

208
00:12:09,437 --> 00:12:10,855
พรุ่งนี้เราไปทานมื้อเช้ากันนะ

209
00:12:10,980 --> 00:12:12,940
จะได้ทำความรู้จักกัน

210
00:12:13,065 --> 00:12:14,567
ตกลงค่ะ

211
00:12:14,692 --> 00:12:16,402
และไม่ต้องห่วงนะ

212
00:12:16,527 --> 00:12:19,113
หนูจะไม่ต้องนั่งรถเข็นอีกนาน

213
00:12:19,238 --> 00:12:20,698
ป้าว่าถ้าเราไปเที่ยวสวิตเซอร์แลนด์

214
00:12:20,823 --> 00:12:22,116
มันจะดีกับหนูมากๆ

215
00:12:22,241 --> 00:12:24,160
ฟังดูน่าตื่นเต้นนะจ้ะ

216
00:12:28,080 --> 00:12:29,373
ลาก่อน หลานรัก

217
00:12:43,429 --> 00:12:44,430
อีดิธไม่ยอมรับมัน

218
00:12:45,389 --> 00:12:46,390
ทำไม

219
00:12:46,515 --> 00:12:48,434
ก็อย่างที่ผมบอกคุณ
เธอไม่ได้ต้องการเงิน

220
00:12:48,559 --> 00:12:50,895
ผมก็บอกคุณแล้วไง
เรื่องของผมกับเธอมันเป็นไปไม่ได้

221
00:12:51,020 --> 00:12:52,646
นั่นอาจเพราะคุณยังไม่ได้พยายามมากพอ

222
00:12:52,771 --> 00:12:56,192
- คุณไม่ได้อยู่ที่นั่นด้วย
- ฟังนะ ผมรู้คุณยังเด็ก

223
00:12:56,317 --> 00:12:57,985
คุณไม่รู้อะไรทั้งนั้น

224
00:12:58,110 --> 00:13:00,613
ผมกับอีดิธ เราไม่ควรแต่งงานกันตั้งแต่แรก

225
00:13:00,738 --> 00:13:03,657
- ผมยังไม่พร้อมจะมีครอบครัว
- คุณจะเอาแต่วิ่งหนีปัญหาไม่ได้

226
00:13:03,782 --> 00:13:05,784
- แล้วจะให้ผมทำยังไง
- ไปคุยกับเธอ

227
00:13:05,910 --> 00:13:08,329
เคลียร์กันซะ ยอมรับว่าคุณทำผิดไป

228
00:13:08,454 --> 00:13:11,957
พ่อผมเอาแต่ตวาดใส่แม่ของผม

229
00:13:13,083 --> 00:13:14,502
เขาไปซะได้ก็ดีแล้ว

230
00:13:14,627 --> 00:13:16,170
คุณไม่ใช่พ่อของคุณ รอย

231
00:13:16,295 --> 00:13:18,339
คุณไม่จำเป็นต้องทำผิดพลาดแบบเดียวกับเขา

232
00:13:20,216 --> 00:13:22,468
- มันสายเกินไปแล้ว
- มันไม่มีวันสายเกินไป

233
00:13:25,471 --> 00:13:28,682
- ผมไม่ตั้งใจทำร้ายเธอ
- งั้นก็ไปบอกเธอ บอกว่าคุณรู้สึกยังไง

234
00:13:28,807 --> 00:13:30,809
จะทำไปเพื่ออะไร

235
00:13:36,106 --> 00:13:37,191
ทำเพื่อนี่ไง

236
00:13:40,986 --> 00:13:42,404
เขาชื่อโอลิเวอร์

237
00:13:42,530 --> 00:13:45,449
เขาสมควรที่จะได้มีทั้งแม่และพ่อ

238
00:13:45,574 --> 00:13:46,659
ผมไม่อยากเห็น

239
00:13:50,955 --> 00:13:53,040
คุณกลัว ไม่ได้แปลว่าคุณขี้ขลาด

240
00:13:55,251 --> 00:13:58,754
คุณไม่จำเป็นต้องเป็นสามีหรือพ่อที่ดีที่สุด
ไม่มีใครทำได้แบบนั้น

241
00:13:58,879 --> 00:14:00,214
ผมแค่

242
00:14:01,674 --> 00:14:04,927
- ผมไม่รู้ว่าผมจะทำได้ไหม
- คนบนฟ้ารู้ว่าคุณทำได้

243
00:14:05,803 --> 00:14:07,263
ไม่งั้นเขาคงไม่ให้โอกาสคุณ

244
00:14:11,850 --> 00:14:13,769
- ฉันขอคุยอะไรหน่อยได้ไหมคะ
- เชิญค่ะ

245
00:14:13,894 --> 00:14:16,438
ฉันอยู่นานไม่ได้

246
00:14:16,564 --> 00:14:19,316
ฉันแค่อยากมาบอกว่า
ฉันไม่ชอบใจสิ่งที่คุณทำ

247
00:14:20,317 --> 00:14:21,443
ฉันทำอะไรงั้นเหรอ

248
00:14:21,569 --> 00:14:23,821
ฉันขอคุณให้ฉันได้เป็นคนบอกกับเด็กๆ เอง
ว่าเกิดอะไรขึ้น

249
00:14:23,946 --> 00:14:25,906
แต่คุณกลับบอกพวกเขาเอง
คุณไม่มีสิทธิ์ทำแบบนั้น

250
00:14:26,907 --> 00:14:30,661
ฉันมีสิทธิ์ทุกอย่าง
ฉันเป็นป้าของพวกเขา

251
00:14:30,786 --> 00:14:33,956
เป็นญาติสนิทคนเดียวที่ยังเหลืออยู่
ฉันเป็นผู้ปกครองของพวกเขาตามกฎหมาย

252
00:14:34,081 --> 00:14:35,666
แต่นั่นไม่ได้หมายความว่า
คุณรู้ว่าอะไรดีสำหรับพวกเขา

253
00:14:35,791 --> 00:14:36,917
แล้วคุณรู้เหรอ

254
00:14:38,627 --> 00:14:41,463
ฉันไม่คิดว่าการย้ายไปดาเวนพอร์ตกับคุณ
จะเป็นเรื่องที่ดี

255
00:14:41,589 --> 00:14:43,424
ฉันจำไม่ได้ว่าฉันขอความเห็นจากคุณ

256
00:14:43,549 --> 00:14:45,384
พวกเขาปรับตัวได้แล้ว
ที่นี่เป็นบ้านของพวกเขา

257
00:14:45,509 --> 00:14:50,014
คุณนายสแตนตัน ได้โปรด
ฉันไม่อยากเถียงกับคุณ

258
00:14:50,890 --> 00:14:53,475
- มันดูไร้อารยธรรม
- ฉันไม่สนใจเรื่องอารยธรรมอะไรนั่น

259
00:14:53,601 --> 00:14:56,353
- ฉันแคร์แค่เบ็กกี้กับโคดี้
- ฉันก็เหมือนกัน

260
00:15:01,191 --> 00:15:03,402
คุณมีเวลาถึงวันพฤหัส
ที่จะเก็บของพวกเขาให้เสร็จ

261
00:15:03,527 --> 00:15:06,780
มันคงมีเวลามากพอ ที่ทุกคนจะร่ำลากัน

262
00:15:06,906 --> 00:15:08,282
มันเร็วเกินไป

263
00:15:09,366 --> 00:15:11,035
ฉันพยายามจะมีเหตุผลแล้วนะ

264
00:15:11,160 --> 00:15:14,747
แต่ถ้ามันจะทำให้ใครเป็นทุกข์
เราไปให้เร็วกว่านั้นก็ได้

265
00:15:21,754 --> 00:15:24,214
ได้ยินว่าคุณตกงาน

266
00:15:29,011 --> 00:15:30,346
และผมไม่ชอบเอาซะเลย

267
00:15:30,471 --> 00:15:32,806
โชคร้ายหน่อยนะ

268
00:15:32,932 --> 00:15:36,602
แต่ผมมีโอกาสบางอย่าง
ที่คุณอาจจะสนใจ

269
00:15:48,280 --> 00:15:49,865
คุณจะให้ผมทำอะไร

270
00:15:53,077 --> 00:15:56,747
คุณอ่านเรื่องที่ฉันให้ไปหรือยังคะ

271
00:15:56,872 --> 00:15:58,457
อ่านแล้ว

272
00:15:58,582 --> 00:16:00,000
ผมคิดว่า

273
00:16:00,125 --> 00:16:01,710
ผมรู้สึกว่าน่าจะมีมากกว่านี้

274
00:16:01,835 --> 00:16:05,714
- เรื่องธีโอดอร์เหรอ
- เปล่าครับ เรื่องอื่นๆ

275
00:16:05,839 --> 00:16:06,966
- เรื่องอื่นเหรอ
- ใช่

276
00:16:07,091 --> 00:16:08,884
เช่นการดวลปืน

277
00:16:09,009 --> 00:16:11,887
- ฉันไม่เขียนเรื่องดวลปืนหรอก
- ไม่นะ มันดีออก ลองคิดดูสิ

278
00:16:12,012 --> 00:16:15,474
ธีโอดอร์ ไล่ล่าพวกแก๊งแกร์ริสัน
หรือแก๊งโทลลิเวอร์

279
00:16:15,599 --> 00:16:17,267
สู้กันสามรุมหนึ่ง

280
00:16:17,393 --> 00:16:19,186
- ไปช่วยหญิงสาว...
- ฉันว่าแบบนี้ดีไหม

281
00:16:19,311 --> 00:16:23,899
ธีโอดอร์เกิดป่วยกล่องเสียงอักเสบรุนแรง

282
00:16:24,024 --> 00:16:26,360
เขาก็เลยพูดแนะนำอะไรใครไม่ได้อีก

283
00:16:26,485 --> 00:16:31,407
เอลิซาเบธ คุณโกรธที่ผมออกความเห็นเหรอ

284
00:16:32,491 --> 00:16:34,576
ไม่ใช่ค่ะ เพียงแต่

285
00:16:34,702 --> 00:16:37,204
บางครั้ง ฉันไม่แน่ใจตัวเอง

286
00:16:38,580 --> 00:16:41,458
ฉันไม่รู้ว่าฉันจะเขียนหนังสือได้จริงไหม

287
00:16:42,459 --> 00:16:44,294
เขียนให้ดีพอจะได้ตีพิมพ์

288
00:16:44,420 --> 00:16:45,796
คุณฟังผมนะ

289
00:16:47,214 --> 00:16:48,632
มีผู้หญิงไม่กี่คน

290
00:16:48,757 --> 00:16:51,760
ที่เขียนเกี่ยวกับเรื่องชีวิตนักบุกเบิก

291
00:16:51,885 --> 00:16:53,762
คุณมีเรื่องสำคัญต้องเล่า

292
00:16:55,139 --> 00:16:57,057
ฉันอาจแค่ต้องการกำลังใจ

293
00:17:04,523 --> 00:17:05,649
แบบนี้ดีไหม

294
00:17:08,318 --> 00:17:09,737
ดีมากเลย

295
00:17:10,654 --> 00:17:12,156
(ร้านเหล้า)

296
00:17:12,239 --> 00:17:14,950
บิล คุณสั่งให้จับเฮนรี่

297
00:17:15,075 --> 00:17:17,411
เพราะคุณไม่ชอบให้เราคบกันหรือเปล่า

298
00:17:17,536 --> 00:17:20,664
เขาถูกจับ
เพราะเราพบหลักฐานในรถของเขา

299
00:17:20,789 --> 00:17:22,458
เขาบอกว่าเขาถูกใส่ร้าย

300
00:17:24,043 --> 00:17:26,712
คนอย่างเฮนรี่ กาวเวน
พูดความจริงเสมอสินะ

301
00:17:28,047 --> 00:17:30,632
บางครั้ง เราก็เลือกที่จะมองใครๆ
ให้เป็นแบบที่เราอยากจะเห็น

302
00:17:30,758 --> 00:17:31,842
ก็จริง

303
00:17:31,967 --> 00:17:33,886
และคุณมองเขา
แค่แบบที่คุณอยากจะเห็น

304
00:17:34,011 --> 00:17:37,389
คุณปิดหูปิดตาเสมอ
เมื่อเป็นเรื่องของผู้ชายคนนั้น

305
00:17:37,514 --> 00:17:39,058
ฉันคงพูดถึงคุณแบบเดียวกัน

306
00:17:39,183 --> 00:17:42,269
คุณเคยคิดบ้างไหม
ว่าเขาใช้คุณเพื่อแก้แค้นผม

307
00:17:42,394 --> 00:17:43,520
เฮนรี่ไม่มีวันทำร้ายฉัน

308
00:17:43,645 --> 00:17:45,731
ผมอยากแน่ใจเรื่องนั้น
ได้เหมือนคุณจริงๆ

309
00:17:49,860 --> 00:17:52,488
ฉันเฝ้าหวังว่านี่เป็นแค่ความฝัน
แล้วฉันก็จะตื่น

310
00:17:52,613 --> 00:17:56,325
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
คุณควรภูมิใจในสิ่งที่คุณทำให้เด็กๆ

311
00:17:56,450 --> 00:17:58,368
ฉันรู้สึกเหมือนถูกทดสอบ

312
00:17:58,494 --> 00:17:59,995
พระเจ้าไม่เคยให้อะไรเรา
เกินกว่าที่เราจะรับมือไหว

313
00:18:00,120 --> 00:18:01,288
แน่นอนอยู่แล้ว

314
00:18:01,413 --> 00:18:04,458
ฉันรู้ว่าฉันควรเข้มแข็ง
และทำในสิ่งที่ถูกต้อง

315
00:18:05,042 --> 00:18:07,878
แต่คุณรู้อะไรไหม
ฉันเบื่อที่ต้องถูกทดสอบ

316
00:18:08,003 --> 00:18:09,379
อบิเกลๆ

317
00:18:11,090 --> 00:18:15,677
โคดี้กับเบ็กกี้ไม่ได้ไปแล้วไปลับ
คุณจะได้พบพวกเขาอีก

318
00:18:15,803 --> 00:18:18,222
ฉันไม่รู้ว่าทำไมต้องเกิดเรื่องแบบนี้

319
00:18:18,347 --> 00:18:20,099
ผมก็ไม่รู้

320
00:18:21,725 --> 00:18:23,894
แต่ผมรู้ว่าพระเจ้ามีแผนเสมอ

321
00:18:24,019 --> 00:18:25,521
คุณก็รู้

322
00:18:35,572 --> 00:18:36,573
(ร้านเหล้า)

323
00:18:36,698 --> 00:18:38,659
หลานๆ จะต้องรักบ้านใหม่ของหลาน
ที่ดาเวนพอร์ตจ้ะ

324
00:18:38,951 --> 00:18:43,539
ที่หลังบ้านมีลำธาร หลานไปจับลูกอ๊อด
หรือกระโดดข้ามหินได้

325
00:18:43,664 --> 00:18:46,750
- ผมชอบเล่นเบสบอล
- เล่นเบสบอลก็ได้จ้ะ

326
00:18:46,875 --> 00:18:49,711
และเบ็กกี้หลานรัก
พอเราจัดข้าวของกันเสร็จแล้ว

327
00:18:49,837 --> 00:18:52,673
เรารีบไปชอปปิง
ซื้อเสื้อผ้าใหม่ยกตู้กันเลย

328
00:18:52,798 --> 00:18:54,007
ป้าว่าสีชมพูเหมาะกับหลานมาก

329
00:18:55,217 --> 00:18:56,218
สีชมพูก็ดีค่ะ

330
00:18:57,136 --> 00:18:58,846
ขอโทษที่ขัดจังหวะค่ะ

331
00:18:58,971 --> 00:19:02,766
คุณอบิเกลขอให้มาบอกว่า
ได้เวลาเตรียมตัวไปโรงเรียนแล้ว

332
00:19:12,734 --> 00:19:13,902
พวกเขาคงไม่ค่อยหิวเท่าไรค่ะ

333
00:19:14,027 --> 00:19:15,571
หรือไม่ก็ไม่ชอบเพื่อนร่วมโต๊ะ

334
00:19:15,696 --> 00:19:20,826
พวกเขาแค่ต้องทำความรู้จักคุณ
และพวกเขาอาจกลัวนิดหน่อย

335
00:19:20,951 --> 00:19:23,245
- กลัวฉันเหรอ
- ไม่ค่ะ กลัวอนาคต

336
00:19:23,370 --> 00:19:25,164
โคดี้คุ้นเคยกับที่นี่แล้ว

337
00:19:25,289 --> 00:19:27,499
และเบ็กกี้ก็เพิ่งจะค้นพบสิ่งที่เธอหลงใหล

338
00:19:27,624 --> 00:19:29,042
อะไรคะ

339
00:19:29,168 --> 00:19:30,919
- วิทยาศาสตร์และคณิตศาสตร์
- ไม่นะ

340
00:19:31,044 --> 00:19:33,964
เธอไม่มีเวลาสำหรับเรื่องนั้น
ตอนนี้เธอต้องเข้าสังคม

341
00:19:34,089 --> 00:19:35,591
เธอต้องเปิดตัวในปีนี้

342
00:19:35,716 --> 00:19:37,634
มันมีเวลาสำหรับสิ่งที่เรารักเสมอ

343
00:19:37,759 --> 00:19:41,388
และเธอจะต้องรักการเปิดตัว

344
00:19:41,513 --> 00:19:45,767
ฉันต้องขอตัวก่อน ต้องไปซื้อของที่ร้านค้า

345
00:19:45,893 --> 00:19:47,895
ยินดีที่ได้พบคุณอีกครั้ง คุณแทตเชอร์

346
00:19:52,649 --> 00:19:53,734
(อบิเกล คาเฟ่)

347
00:19:53,859 --> 00:19:57,196
คุณต้องไปฮอลลีวูด
เมื่อเจ้าสาวจำเป็นถ่ายทำเสร็จแล้ว

348
00:19:57,321 --> 00:19:59,615
คุณพูดเป็นพิธีไปอย่างนั้นเอง

349
00:19:59,740 --> 00:20:05,162
อย่าเข้าใจผิดนะ
แต่คุณเป็นการลงทุนครั้งสำคัญของผม

350
00:20:05,287 --> 00:20:07,247
- การลงทุนงั้นเหรอ
- ใช่

351
00:20:07,372 --> 00:20:11,460
หนังเรื่องเดียวทำให้คุณเป็นดาวเด่นไม่ได้
และจะไม่ทำเงินให้ผม

352
00:20:11,585 --> 00:20:14,588
แต่ถ้าคุณไปฮอลลีวูด และทุ่มเท

353
00:20:14,713 --> 00:20:19,551
ผมรับประกันได้เลย พอเล่นหนังเรื่องที่สาม
คุณจะดังยิ่งกว่าแมรี่ เมดฟอร์ด

354
00:20:19,676 --> 00:20:21,511
คุณรับประกันไม่ได้หรอก

355
00:20:22,679 --> 00:20:28,352
ฮอลลีวูดเป็นเมืองแห่งความฝัน โรสแมรี่
และไม่มีใครฝันใหญ่กว่าผม

356
00:20:34,566 --> 00:20:37,611
ได้ยินว่าตอนนี้นายทำงานให้กาวเวน

357
00:20:37,736 --> 00:20:40,906
เขาจ่ายค่าจ้างฉันสองเท่าของที่ร้านให้

358
00:20:41,031 --> 00:20:42,908
ฉันรู้ว่านายอยากได้เงินก้อนใหญ่

359
00:20:43,951 --> 00:20:45,410
แต่ขอแค่อย่าทำอะไรที่ต้องเสียใจทีหลัง

360
00:20:49,581 --> 00:20:51,541
ฉันดูแลตัวเองได้

361
00:20:59,174 --> 00:21:02,052
ถ้าคนยังมาถอนเงินอยู่แบบนี้
เราอาจต้องปิดตัว

362
00:21:02,177 --> 00:21:04,388
เราไม่อยากให้ชาวเมือง
พากันมาบุกธนาคารหรอกนะ

363
00:21:04,513 --> 00:21:06,640
จะไม่มีปัญหาแบบนั้นหรอก ผมสัญญา

364
00:21:06,765 --> 00:21:11,103
- ผมพร้อมช่วยคุณเสมอ
- ขอบคุณมาก คุณตำรวจ

365
00:21:12,813 --> 00:21:16,275
ขอโทษนะ แต่เราให้คุณกู้เงินซื้อที่ดินไม่ได้

366
00:21:16,400 --> 00:21:18,694
อย่างน้อยก็จนกว่า เหตุการณ์จะกลับเป็นปกติ

367
00:21:18,819 --> 00:21:20,153
ไม่ต้องห่วงหรอกครับคุณเจนกินส์

368
00:21:21,238 --> 00:21:23,323
คนส่วนใหญ่ไม่ใจดีเหมือนคุณ

369
00:21:23,448 --> 00:21:25,284
เราปล่อยเงินกู้ไปแค่รายเดียวเมื่อเดือนก่อน

370
00:21:25,409 --> 00:21:27,619
แต่ทำได้ก็เพราะคุณแบร์เร็ต
วางเงินดาวน์ครึ่งหนึ่ง

371
00:21:27,744 --> 00:21:29,997
เดี๋ยวก่อนนะ
คุณแบร์เร็ตจะซื้อบ้านที่เขาเช่าอยู่เหรอ

372
00:21:30,122 --> 00:21:33,166
- บ้านที่อยู่ติดกับบ้านคุณแทตเชอร์
- ใช่แล้ว

373
00:21:34,251 --> 00:21:37,921
ทำไมเขาถึงมีเงิน
ในขณะที่ทุกคนโดนพิษเศรษฐกิจ

374
00:21:38,046 --> 00:21:40,173
เขาอาจได้เงินสองทาง

375
00:21:40,299 --> 00:21:43,343
เราคิดเสมอว่า ต้องมีหนอนบ่อนไส้

376
00:21:43,468 --> 00:21:45,053
คำถามก็คือ เขาทำงานให้ใคร

377
00:21:45,178 --> 00:21:47,806
รอยยางรถนำทางไปที่โกดัง
ที่มีต้นไม้ตอกหมุด

378
00:21:47,931 --> 00:21:50,767
เราแค่สันนิษฐานกันว่า
มันเป็นรอยล้อรถของกาวเวน

379
00:21:51,977 --> 00:21:54,187
ก็เพราะมีคนอยากให้เราสันนิษฐานแบบนั้น

380
00:21:55,439 --> 00:21:58,275
- ครูชอบรูปของหนูไหมคะ
- สวยมากเลยจ้ะ

381
00:21:59,526 --> 00:22:01,945
แต่หนูอาจอยากลอง
สะกดคำว่า "น้ำผึ้ง" ใหม่

382
00:22:11,788 --> 00:22:15,042
เบ็กกี้ อีกสองวันกรรมการจะมาแล้ว
เธอจะไม่ตกแต่งงานให้เสร็จเหรอ

383
00:22:15,167 --> 00:22:16,543
จะเสียเวลาทำไมคะ

384
00:22:16,668 --> 00:22:18,211
เบ็กกี้

385
00:22:18,337 --> 00:22:21,715
ป้าแคโรลีนไม่ให้หนูไปโรงเรียนหรอก
ต่อให้หนูได้ทุน

386
00:22:21,840 --> 00:22:22,883
อย่าเพิ่งยอมแพ้

387
00:22:23,925 --> 00:22:26,136
เธอต้องแสดงให้ป้าเห็น
ว่าอะไรสำคัญกับเธอ

388
00:22:28,096 --> 00:22:30,432
เธอมาไกลถึงขนาดนี้แล้ว เบ็กกี้
จะล้มเลิกตอนนี้ไม่ได้

389
00:22:45,739 --> 00:22:46,740
ข่าวว่าไงบ้าง

390
00:22:48,408 --> 00:22:49,701
คงอีกไม่นาน

391
00:22:49,826 --> 00:22:51,787
โคลเตอร์ใกล้จะหมดทางแล้ว

392
00:22:53,205 --> 00:22:55,582
การตอกหมุดไม้ ทำให้เขายิ่งจนแต้ม

393
00:22:56,958 --> 00:22:58,877
ทันทีที่ผมซื้อโรงเลื่อยของเขา

394
00:22:59,002 --> 00:23:01,421
ผมจะเลื่อนตำแหน่งคุณเป็นหัวหน้าคนงาน
คุมงานโรงเลื่อยของผมทั้งหมด

395
00:23:01,546 --> 00:23:03,840
คงทำได้ยาก เมื่อคุณต้องนั่งในห้องขัง

396
00:23:14,726 --> 00:23:16,561
เกรงว่าคุณตกงานแล้วล่ะ

397
00:23:21,233 --> 00:23:22,067
(ร้านเหล้า)

398
00:23:22,192 --> 00:23:23,610
คุณพ้นข้อกล่าวหาแล้ว

399
00:23:23,735 --> 00:23:27,197
- ฉันว่าเราน่าจะฉลอง
- ไม่มีอะไรให้ฉลองหรอก

400
00:23:27,322 --> 00:23:29,866
ไม่คิดว่าคุณงัดข้อกับบิล
นานเกินไปแล้วเหรอ

401
00:23:29,991 --> 00:23:32,494
คุณไม่ได้แต่งงานกับเขาแล้ว นอร่า
คุณไม่จำเป็นต้องปกป้องเขา

402
00:23:32,619 --> 00:23:34,955
เขาแค่ทำผิดพลาด
ฉันแน่ใจว่าเขารู้สึกเสียใจ

403
00:23:35,080 --> 00:23:38,875
ผู้ชายคนนั้นจะไม่เลิกจนกว่าผมจะพินาศ
และผมจะไม่ยอมให้มันเกิดขึ้น

404
00:23:39,000 --> 00:23:42,754
- ฉันว่าคุณคิดมากเกินไป
- ผมไม่ได้ถามความคิดเห็นคุณ

405
00:23:44,506 --> 00:23:47,592
คุณต้องเลือก นอร่า

406
00:23:47,717 --> 00:23:49,678
คุณจะอยู่ข้างผม
หรือจะเป็นศัตรูกับผม

407
00:23:52,264 --> 00:23:57,144
ตอนนี้เรื่องจบลงแล้ว
คุณคงพอมีเวลาว่างบ้าง

408
00:23:57,269 --> 00:23:59,855
ฟังดูเหมือนคุณมีแผนอะไรในใจ

409
00:24:00,939 --> 00:24:04,985
คุณจะว่ายังไงถ้าครั้งนี้
ฉันจะทำมื้อเย็นให้คุณบ้าง

410
00:24:05,110 --> 00:24:08,488
ผมคงต้องยอมตามใจคุณครับ

411
00:24:15,745 --> 00:24:17,080
ทำไมเธอดูมีความสุขนัก

412
00:24:17,205 --> 00:24:19,457
ลองคิดดูเองก็แล้วกัน

413
00:24:32,095 --> 00:24:33,972
คุณคิดเรื่องไปฮอลลีวูดดีแล้วหรือยัง

414
00:24:34,097 --> 00:24:37,475
เจมส์คิดว่าโรงละครกำลังจะตายไป
อนาคตคือยุคของภาพยนตร์

415
00:24:37,601 --> 00:24:40,103
ก็อาจใช่ แล้วอนาคตของคุณล่ะ

416
00:24:40,228 --> 00:24:43,064
พูดตามตรงนะ
ฉันคงไม่เด็กลงไปกว่านี้แล้ว

417
00:24:43,190 --> 00:24:45,901
ฉันเหลือโอกาสไม่มาก
ถ้าฉันไม่คว้าโอกาสนี้

418
00:24:46,026 --> 00:24:49,446
ฉันไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะมีอีก
หรือฉันจะมีโอกาสอีกไหม

419
00:24:49,571 --> 00:24:53,992
ถ้าคุณรู้สึกแบบนั้นจริงๆ
คุณก็ไม่ควรปฏิเสธมัน

420
00:24:55,493 --> 00:24:56,703
คุณคิดว่าฉันควรไปอย่างนั้นเหรอ

421
00:24:56,828 --> 00:24:59,080
ผมคิดว่า

422
00:25:01,458 --> 00:25:03,376
ผมคิดว่าคุณควรทำอะไรก็ตาม
ที่ทำให้คุณมีความสุข

423
00:25:05,253 --> 00:25:06,630
ฉันจะกลับมาระหว่างพักการถ่ายหนัง

424
00:25:06,755 --> 00:25:11,218
- ฉันจะไม่อยู่ที่นั่นตลอดไปหรอก
- อย่าเลย คุณอย่าสัญญาเลย

425
00:25:15,138 --> 00:25:16,973
คุณไม่ทำให้ตัดใจง่ายเลย

426
00:25:18,683 --> 00:25:22,520
ที่ผมทำได้ดีที่สุดตอนนี้
ก็แค่ไม่ทำให้มันยากไปกว่านี้

427
00:25:31,196 --> 00:25:34,366
ผมไม่เคยนึกว่าจะเป็นแบร์เร็ต
ที่อยู่เบื้องหลังการทำลายโรงเลื่อย

428
00:25:34,491 --> 00:25:38,245
ไม่คิดว่าผมจะพูดแบบนี้
แต่ผมคิดว่าผมต้องขอโทษเฮนรี่ กาวเวน

429
00:25:38,370 --> 00:25:40,288
ลี ไม่ใช่แค่คุณคนเดียวหรอก

430
00:25:40,413 --> 00:25:42,707
ผมแทบรอไม่ไหวที่จะไปบอกทุกคน
ว่าเรากลับมาเปิดกิจการแล้ว

431
00:25:42,832 --> 00:25:46,086
- แล้วจะมัวยืนอยู่ที่นี่ทำไม
- คุณพูดถูก ขอบคุณ

432
00:25:46,211 --> 00:25:48,588
- คุณแทตเชอร์ครับ
- คุณโคลเตอร์

433
00:25:48,713 --> 00:25:49,714
ฉันเพิ่งได้ยินข่าว

434
00:25:49,839 --> 00:25:51,174
- กาวเวนเป็นผู้บริสุทธิ์แล้วเหรอ
- ครับ

435
00:25:51,299 --> 00:25:53,051
แค่ครั้งนี้

436
00:25:53,176 --> 00:25:55,512
และเวด แบร์เร็ต เขาดูสุภาพ และมีน้ำใจ

437
00:25:55,637 --> 00:25:58,848
ผมควรต้องเป็นห่วง
วิจารณญาณของคุณเรื่องผู้ชายไหม

438
00:25:58,974 --> 00:26:01,893
ฉันก็เคยคิดถูกมาครั้งสองครั้งนะคะ

439
00:26:08,233 --> 00:26:10,443
โคดี้ มาทำอะไรที่นี่เหรอจ๊ะ

440
00:26:10,568 --> 00:26:12,487
ผมอยากให้สิ่งนี้กับคุณก่อนผมจะไป

441
00:26:21,288 --> 00:26:23,790
โคดี้ มันสวยมากเลย

442
00:26:23,915 --> 00:26:26,167
ผมขอโทษที่มันไม่สวย
เหมือนแจกันที่ผมทำแตก

443
00:26:26,293 --> 00:26:31,548
ผมเก็บค่าขนมไว้เพื่อซื้อใบที่สวยกว่านี้
แต่ว่าตอนนี้ผมจะต้องไปแล้ว

444
00:26:31,673 --> 00:26:33,758
แจกันนี่ดีกว่าใบไหนๆ เลยจ้ะ

445
00:26:33,883 --> 00:26:38,221
และมันพิเศษกับฉันมากๆ
เพราะเธอเป็นคนให้ ขอบคุณมากๆ นะ

446
00:26:43,435 --> 00:26:45,812
คุณตำรวจธอร์นตัน
ผมขอให้คุณช่วยอะไรได้ไหมครับ

447
00:26:45,937 --> 00:26:48,565
- ได้ทุกอย่างเลย
- ไม่ใช่ช่วยผมหรอกครับ

448
00:26:48,690 --> 00:26:52,485
แต่เพื่อคุณอบิเกล
เธอเคยบอกเสมอว่าผมเป็นผู้ชายของบ้าน

449
00:26:52,610 --> 00:26:58,867
แต่ตอนนี้เธอต้องอยู่คนเดียว
เมื่อผมไม่อยู่ คุณจะช่วยดูแลเธอได้ไหมครับ

450
00:26:58,992 --> 00:27:04,205
ได้สิ ฉันสัญญา ฉันจะดูแลเธอเอง
เราทุกคนด้วย

451
00:27:04,331 --> 00:27:05,498
สัญญานะครับ

452
00:27:12,672 --> 00:27:16,176
- เธอแทบจะไม่แตะอาหารเช้าเลย
- หนูไม่หิวเลย

453
00:27:17,302 --> 00:27:19,804
ไม่รู้สึกอะไรทั้งนั้น

454
00:27:22,390 --> 00:27:24,184
ร้องไห้เถอะจ้ะ เบ็กกี้

455
00:27:26,394 --> 00:27:27,520
หนูถูกลงโทษอยู่ใช่ไหมคะ

456
00:27:29,689 --> 00:27:32,817
- เพราะอย่างนี้หนูถึงต้องนั่งรถเข็น
- ไม่ใช่แน่นอน

457
00:27:33,985 --> 00:27:34,986
บางที

458
00:27:36,363 --> 00:27:38,073
อาจเพราะหนูเข้มแข็ง
จึงต้องเผชิญบททดสอบ

459
00:27:38,198 --> 00:27:41,534
มองหนูสิ แบบนี้เข้มแข็งตรงไหน

460
00:27:41,659 --> 00:27:46,289
เข้มแข็งสิ หนูเป็นหญิงสาวที่พิเศษ
และเข้มแข็งอย่างเหลือเชื่อ

461
00:27:46,414 --> 00:27:49,667
- แล้วทำไมหนูถึงรู้สึกกลัวนักคะ
- นั่นคือส่วนหนึ่งของการท้าทาย

462
00:27:49,793 --> 00:27:54,547
บางครั้งคนที่แข็งแกร่งที่สุด
ก็อาจตัวแข็งไม่กล้ากระดิกตัว

463
00:27:54,672 --> 00:27:56,883
และพวกเขาจะทำทุกอย่าง
เพื่อหลีกเลี่ยงการทำผิดพลาด

464
00:27:57,008 --> 00:27:58,343
ที่อาจเปลี่ยนชีวิตพวกเขา

465
00:27:58,468 --> 00:28:01,388
แต่ถ้ามันไม่เปลี่ยนแปลงอะไรล่ะคะ

466
00:28:01,513 --> 00:28:03,848
หนูต้องมีศรัทธา และมันจะเปลี่ยน

467
00:28:07,102 --> 00:28:08,978
(ร้านโยสต์พาณิช)

468
00:28:09,104 --> 00:28:11,147
ฉันขอนี่สามกล่องด้วยค่ะ

469
00:28:11,272 --> 00:28:13,691
รสนิยมดีมากครับ คุณผู้หญิง
ผมจะห่อให้นะครับ

470
00:28:13,817 --> 00:28:14,818
ขอบคุณค่ะ

471
00:28:17,362 --> 00:28:20,240
- สบู่โปรดของฉันเหมือนกันค่ะ
- ใครจะคิดว่าสบู่ดีๆ แบบนี้

472
00:28:20,365 --> 00:28:22,283
จะหาได้ในเมืองเล็กๆ มอซอได้

473
00:28:23,493 --> 00:28:26,663
เรามีอะไรมากกว่าสบู่ด้วยค่ะ

474
00:28:26,788 --> 00:28:29,958
แน่นอน เมืองนี้วิเศษมากๆ

475
00:28:30,083 --> 00:28:33,211
อาจจะโทรมกว่าที่ฉันคุ้นเคยไปบ้าง
แต่ก็มีเสน่ห์

476
00:28:34,629 --> 00:28:39,217
คุณคอนเนอร์คะ ฉันรู้ว่าคุณมีแผนสำหรับ
อนาคตของเบ็กกี้ ซึ่งไม่เกี่ยวกับเรื่องเรียน

477
00:28:39,342 --> 00:28:44,264
คุณแทตเชอร์
ฉันเป็นห่วงหลานสาวของฉันมาก

478
00:28:44,389 --> 00:28:47,225
ฉันไม่อยากให้เธอทิ้งขว้างชีวิตตัวเอง
เหมือนแม่ของเธอ

479
00:28:48,059 --> 00:28:49,185
ฉันไม่เข้าใจค่ะ

480
00:28:49,310 --> 00:28:53,398
ฉันไม่ได้จะดูหมิ่นพ่อของเด็กหรอกนะ

481
00:28:53,523 --> 00:28:55,692
แต่แม่ของเด็กแต่งงานกับคนที่ด้อยกว่า

482
00:28:55,817 --> 00:28:59,154
ฉันอยากให้เบ็กกี้ได้สิ่งที่ดีกว่านั้น
เท่านั้นเอง

483
00:28:59,279 --> 00:29:00,947
แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่เบ็กกี้ต้องการ

484
00:29:01,823 --> 00:29:03,283
เธอเป็นแค่เด็ก

485
00:29:04,242 --> 00:29:05,744
เบ็กกี้เป็นเด็กฉลาดค่ะ

486
00:29:05,869 --> 00:29:09,539
เธอฉลาดกว่าเด็กคนอื่นๆ ในวัยเดียวกัน
มีพรสวรรค์ มีสติปัญญา

487
00:29:09,664 --> 00:29:14,419
ขอโทษที่ต้องพูดตรงๆ แต่ "สติปัญญา"
ไม่ดึงดูดใจสามี

488
00:29:14,544 --> 00:29:18,006
แต่เบ็กกี้อาจประสบความสำเร็จได้มาก
หากคุณยอมให้เธอทำ

489
00:29:18,131 --> 00:29:21,885
แต่ตอนนี้เธอพร้อมจะยอมแพ้แล้ว
เธอไม่อยากจะเดินได้ด้วยซ้ำ

490
00:29:23,344 --> 00:29:26,222
- เธอบอกอะไรกับคุณเหรอ
- คุณมาที่งานวิทยาศาสตร์ที่โรงเรียนสิคะ

491
00:29:27,390 --> 00:29:29,851
มันจะมีความหมายกับเธอมาก

492
00:29:33,480 --> 00:29:35,523
ฉันไม่ได้ขอให้คุณเลิกช่วยฉันหรอกเหรอ

493
00:29:35,648 --> 00:29:36,649
คุณขอเหรอ

494
00:29:37,734 --> 00:29:40,695
คงเพราะอากาศมันหนาว
บางครั้งมันทำให้ผมไม่ค่อยได้ยิน

495
00:29:41,821 --> 00:29:45,450
เฟธบอกฉันว่าคุณยืมล็อกเก็ตของฉันไปทำไม
คุณนี่ไม่ยอมแพ้จริงๆ

496
00:29:45,575 --> 00:29:48,119
ไม่หรอกครับถ้าเป็นสิ่งที่ผมแคร์

497
00:29:51,498 --> 00:29:52,499
อีดิธ

498
00:29:53,792 --> 00:29:56,085
ผมขอโทษจริงๆ ที่ทำให้คุณมีความหวัง

499
00:29:56,211 --> 00:29:58,087
ฉันรู้ว่าคุณมีเจตนาดี

500
00:29:59,631 --> 00:30:01,257
หมายความว่าผมกลับไปทำงานได้แล้วใช่ไหม

501
00:30:02,675 --> 00:30:04,010
นั่นงานของผม

502
00:30:05,136 --> 00:30:06,137
รอย

503
00:30:08,264 --> 00:30:09,265
ผมรู้ผมทำผิด

504
00:30:11,309 --> 00:30:12,811
แต่คุณคิดว่า

505
00:30:12,936 --> 00:30:14,896
คุณจะอภัยให้ผมได้ไหม

506
00:30:20,777 --> 00:30:22,695
ผมอยากให้เราเป็นครอบครัว

507
00:30:24,823 --> 00:30:26,866
ผมสัญญาไม่ได้ว่าผมจะดีทุกอย่าง

508
00:30:28,076 --> 00:30:30,036
คุณไม่ต้องสัญญาหรอกค่ะ

509
00:30:33,748 --> 00:30:36,000
คุณอยากอุ้มลูกไหม

510
00:30:37,210 --> 00:30:38,211
แน่นอนครับ

511
00:30:57,939 --> 00:30:58,940
(การแข่งขันโครงงานวิทยาศาสตร์ระดับเขต)

512
00:30:59,065 --> 00:31:01,401
เมื่อหนูโตขึ้น หนูอยากเป็นหมอหมี

513
00:31:01,526 --> 00:31:03,278
สัตวแพทย์ใช่ไหมจ๊ะ

514
00:31:03,403 --> 00:31:05,071
ไม่ค่ะ หมอหมี

515
00:31:05,196 --> 00:31:08,533
โครงงานนี้น่าสนใจมาก

516
00:31:11,536 --> 00:31:12,537
น่าสนใจมาก

517
00:31:14,998 --> 00:31:16,749
คุณใช้ระบบรับน้ำหนักยังไง

518
00:31:16,875 --> 00:31:20,545
ครึ่งหนี่งจากสลิง
และอีกครึ่งจากจั่ว ตามดีไซน์ของโรบลิง

519
00:31:20,670 --> 00:31:22,547
เธอคำนวณไว้ตรงนั้นค่ะ

520
00:31:22,672 --> 00:31:25,133
- คุณไม่ได้ช่วยเธอเหรอ
- ไม่เลยค่ะ

521
00:31:27,719 --> 00:31:30,805
งานนี้เทียบเท่ากับระดับวิทยาลัยเลย
เราได้ผู้ชนะแล้ว

522
00:31:36,686 --> 00:31:37,687
คุณแม่ของเด็กมาด้วยไหมครับ

523
00:31:37,812 --> 00:31:38,897
คุณพูดกับฉันได้ค่ะ

524
00:31:40,148 --> 00:31:43,776
- คุณคงภูมิใจมากๆ
- ใช่แล้วค่ะ

525
00:31:43,902 --> 00:31:46,654
ต่อให้เธอไม่ชนะทุนการศึกษาในรอบต่อไป

526
00:31:46,779 --> 00:31:49,282
แต่พูดตามตรง
ผมไม่เห็นเหตุผลว่าทำไมเธอจะไม่ชนะ

527
00:31:49,407 --> 00:31:52,827
เธอก็ควรจะสมัครเข้าเรียนวิทยาลัยช่าง

528
00:31:52,952 --> 00:31:55,872
- มันจะช่วยขัดเกลาพรสวรรค์ของเธอ
- ฉันจะลองคิดดูค่ะ

529
00:31:57,540 --> 00:31:59,375
เชิญผู้ชนะไปร่วมถ่ายรูปกับผม
ที่ด้านหน้าได้ไหมครับ

530
00:31:59,500 --> 00:32:01,294
แน่นอนค่ะ ไปสิจ๊ะเบ็กกี้

531
00:32:23,191 --> 00:32:26,069
หนูจะไปด้วยถ้าพี่กลัว

532
00:33:19,998 --> 00:33:22,417
(ร้านโยสต์พาณิช)

533
00:33:29,841 --> 00:33:32,427
สำหรับว่าที่ดาราดัง
คุณดูไม่มีความสุขเลย

534
00:33:35,430 --> 00:33:38,683
ฉันเชื่อเสมอว่า
ผู้คนควรทำตามความฝันของเขา

535
00:33:38,808 --> 00:33:41,269
เว้นแต่ว่าฉันไม่รู้อีกต่อไปแล้ว
ว่าความฝันของฉันคืออะไร

536
00:33:41,394 --> 00:33:42,937
ความฝันเปลี่ยนแปลงกันได้

537
00:33:43,062 --> 00:33:44,480
- คิดอย่างนั้นเหรอ
- แน่นอน

538
00:33:44,605 --> 00:33:48,276
คุณมาที่โฮป วัลเลย์
เพื่อตามหาความรัก ซึ่งมันสำคัญกับคุณ

539
00:33:48,401 --> 00:33:49,861
ยิ่งกว่าการได้เป็นดารา

540
00:33:49,986 --> 00:33:53,906
แต่มันไม่เป็นไปตามที่ฉันคิดไว้
ดูเหมือนว่าเป็นเพราะคุณ ฉันจำได้

541
00:33:55,241 --> 00:33:56,242
แต่คุณก็อยู่ที่นี่ต่อ

542
00:33:57,577 --> 00:33:59,871
เมืองเล็กๆ นี่เรียกร้องให้ฉันอยู่ต่อ

543
00:34:00,955 --> 00:34:05,251
นั่นเพราะคุณพบชีวิตของคุณที่นี่
คุณไม่เคยรู้สึกว่าชีวิตคุณไม่สมบูรณ์

544
00:34:06,044 --> 00:34:08,713
จนกระทั่งมีคนบอกคุณว่าชีวิตคุณขาดบางสิ่ง

545
00:34:08,838 --> 00:34:11,507
และคุณไม่เคยรู้สึกต้องการมาก่อน

546
00:34:14,343 --> 00:34:16,262
มันไม่ควรทำให้สับสนอย่างนี้

547
00:34:17,096 --> 00:34:18,306
ไม่สับสนหรอก

548
00:34:18,431 --> 00:34:23,311
หัวใจของคุณเรียกให้คุณมาที่นี่ โรสแมรี่
ฟังเสียงของมันสิ

549
00:34:24,562 --> 00:34:26,439
(อบิเกล คาเฟ่)

550
00:34:32,612 --> 00:34:37,033
- โคดี้เอากระเป๋าไปใบเดียวเหรอ
- เขาจะทิ้งทุกอย่างไว้ที่นี่

551
00:34:37,158 --> 00:34:41,579
ฉันรู้ว่าคุณทำใจลำบาก
แต่ฉันเชื่อว่านี่จะดีที่สุดสำหรับพวกเขา

552
00:34:41,704 --> 00:34:43,039
ฉันรู้ค่ะ

553
00:34:49,253 --> 00:34:50,338
ฟังนะคะ

554
00:34:51,672 --> 00:34:55,343
- อย่างแรก ห้ามใส่เห็ด
- ว่าไงนะคะ

555
00:34:55,468 --> 00:34:59,138
โคดี้ชอบให้ราดน้ำเกรวี่กับมันฝรั่งบด
แต่เขาเกลียดเห็ด

556
00:34:59,263 --> 00:35:00,640
ไม่ใส่เห็ดในน้ำเกรวี่

557
00:35:00,765 --> 00:35:05,269
และอย่าให้น้ำอาบของเขาร้อนเกินไป
เขาชอบแค่น้ำอุ่นๆ

558
00:35:05,394 --> 00:35:08,189
และตอนที่ห่มผ้าให้เขาเข้านอน

559
00:35:08,314 --> 00:35:11,109
เขาชอบให้ห่มผ้าถึงคอ
แต่อย่าแน่นเกินไป

560
00:35:12,193 --> 00:35:13,569
ฉันจะจำไว้

561
00:35:22,912 --> 00:35:23,996
อบิเกล

562
00:35:25,039 --> 00:35:26,916
ก่อนที่ฉันจะพาพวกเขาไป

563
00:35:28,251 --> 00:35:29,752
ฉันอยากขอให้คุณอวยพร

564
00:35:31,254 --> 00:35:34,590
บอกฉันว่าคุณจะรักพวกเขา
มากเท่าๆ ที่ฉันรัก และคุณก็จะได้รับมัน

565
00:35:38,845 --> 00:35:41,389
เอาละ ผมจะเริ่มจากหน้าต่าง

566
00:35:41,514 --> 00:35:44,642
จากนั้นแพนกล้องไปที่ประตู
ที่ซึ่งเธอจะปรากฏตัว

567
00:35:50,356 --> 00:35:54,443
นั่นไงล่ะ "เจ้าสาวจำเป็น"
มาตามคิวพอดีเป๊ะ

568
00:35:56,654 --> 00:35:58,406
ว่ากันว่าจังหวะเวลาคือกุญแจสำคัญ

569
00:36:01,951 --> 00:36:05,496
โรสแมรี่ คุณช่างสวยมาก

570
00:36:06,581 --> 00:36:09,709
พร้อมหรือยังครับ

571
00:36:12,670 --> 00:36:15,214
เจมส์คะ ฉันคิดว่าเราต้องคุยกัน

572
00:36:17,925 --> 00:36:20,636
เอาบราวนี่ไปนะ เขาจะปกป้องเธอ

573
00:36:28,394 --> 00:36:31,189
เบ็กกี้ หนูจะไม่เป็นไร

574
00:36:31,314 --> 00:36:32,440
สัญญานะว่าคุณจะเขียนหนังสือต่อ

575
00:36:32,565 --> 00:36:34,317
เขียนไม่หยุดเลยจ้ะ

576
00:36:43,743 --> 00:36:45,161
ได้เวลาอำลาแล้ว

577
00:37:04,805 --> 00:37:05,890
ได้โปรด อย่าปล่อยผมนะครับ

578
00:37:08,309 --> 00:37:09,644
เกรงว่าต้องปล่อยจ้ะ

579
00:37:11,854 --> 00:37:14,190
ไม่ ไม่ต้องค่ะ

580
00:37:15,650 --> 00:37:17,360
ฉันต้องการสิ่งที่ดี่ที่สุดสำหรับหลานๆ

581
00:37:17,485 --> 00:37:21,072
และคุณคือสิ่งที่ดีที่สุด

582
00:37:21,197 --> 00:37:23,199
หมายความเราไม่ต้องไปแล้วเหรอครับ

583
00:37:25,201 --> 00:37:26,911
ป้าน่าจะมองให้ออกเร็วกว่านี้

584
00:37:27,703 --> 00:37:31,290
โคดี้มีความสุขที่นี่ ที่นี่คือบ้านของเขา

585
00:37:31,415 --> 00:37:33,626
แล้วเบ็กกี้ล่ะคะ

586
00:37:36,003 --> 00:37:38,839
เบ็กกี้อยู่ต่อได้
จนจบการแข่งขันชิงทุนสัปดาห์หน้า

587
00:37:38,965 --> 00:37:40,967
- ได้เหรอคะ
- ได้สิจ๊ะ

588
00:37:41,092 --> 00:37:42,843
และถึงหลานไม่ได้ทุน

589
00:37:42,969 --> 00:37:46,222
คุณลุงกับป้าจะส่งหนูเข้าเรียน
วิทยาลัยที่ดีที่สุดในประเทศเอง

590
00:37:51,686 --> 00:37:53,271
ขอบคุณมากค่ะ

591
00:37:53,396 --> 00:37:55,690
พี่อยากทำอย่างนี้จริงๆ เหรอ

592
00:37:55,815 --> 00:37:59,235
ใช่จ้ะ แต่พี่จะไม่ไปถ้าเธอไม่อยากให้ไป

593
00:37:59,360 --> 00:38:01,988
พี่จะกลับมาไหม ถ้าพี่ไม่ไปโรงเรียน

594
00:38:02,113 --> 00:38:04,907
กลับมาแน่นอน เธอเป็นน้องชายของพี่

595
00:38:05,032 --> 00:38:07,285
พี่ไม่รักใครมากกว่าเธอ

596
00:38:10,496 --> 00:38:11,706
ขอบคุณค่ะ

597
00:38:11,831 --> 00:38:16,294
ฉันพยายามอย่างหนัก
เพื่อจะทำในสิ่งที่คิดว่าถูกต้องเพื่อหลานๆ

598
00:38:16,419 --> 00:38:19,755
จนฉันมองข้ามไป
ว่าคุณนั่นเองคือสิ่งที่ถูกต้อง

599
00:38:22,967 --> 00:38:25,177
- มาเยี่ยมแกบ่อยๆ นะคะ
- แน่นอนค่ะ

600
00:38:25,303 --> 00:38:28,973
คุณคือครอบครัว
มาได้ทุกเมื่อเลยค่ะ

601
00:38:32,601 --> 00:38:36,522
ว่ากันว่ามีฤดูกาล
และช่วงเวลา สำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง

602
00:38:36,647 --> 00:38:41,444
สำหรับโคดี้ นี่คือเวลาเริ่มต้น
ชีวิตใหม่กับอบิเกล

603
00:38:41,569 --> 00:38:45,323
สำหรับเบ็กกี้
นี่คือเวลาที่จะไขว่คว้าหาดวงดาว

604
00:38:45,448 --> 00:38:48,492
สำหรับรอยและอีดิธ นี่คือเวลาเริ่มต้นอีกครั้ง

605
00:38:49,368 --> 00:38:50,786
และสำหรับฉันล่ะ

606
00:38:52,246 --> 00:38:53,873
เวลาแห่งความหวัง

607
00:38:54,915 --> 00:38:56,584
ผมมีไอเดียใหม่สำหรับหนังสือของคุณ

608
00:38:56,709 --> 00:38:58,377
แทบรอฟังไม่ไหวเลยค่ะ

609
00:38:58,502 --> 00:39:00,963
ผมสังเกตว่าเรื่องของคุณยังไม่มีตอนจบ

610
00:39:01,088 --> 00:39:02,715
เพราะฉันเปลี่ยนใจตลอด

611
00:39:04,550 --> 00:39:07,636
คุณต้องสร้างช่วงเวลาแห่งการจดจำ

612
00:39:07,762 --> 00:39:10,264
- คุณคิดไว้แล้วเหรอ
- แน่นอนครับ

613
00:39:11,557 --> 00:39:13,559
คุณตำรวจม้า ธีโอดอร์ ปกป้องเมืองไว้ได้

614
00:39:14,685 --> 00:39:20,941
หรือนางเอกอาจเป็นคนปกป้องเมือง
เธอใช้ปืนได้อย่างเก่งกาจ

615
00:39:21,067 --> 00:39:22,401
เป็นนักขี่ม้าที่เชี่ยวชาญ

616
00:39:22,526 --> 00:39:24,153
มีอะไรอีกไหม

617
00:39:24,278 --> 00:39:29,158
ผมของเธอไม่เคยเสียทรง
และฝีปากคมกริบ

618
00:39:29,283 --> 00:39:33,287
ฝีปากเหรอ
ฟังดูเป็นผู้หญิงที่สมบูรณ์แบบ

619
00:39:33,412 --> 00:39:34,497
ใกล้เคียงเลยล่ะ

620
00:39:34,622 --> 00:39:36,540
แต่เธอก็ต้องมีจุดอ่อนบ้าง

621
00:39:37,375 --> 00:39:38,376
ก็มีข้อนึง

622
00:39:38,501 --> 00:39:42,213
- ซึ่งก็คือ
- คุณตำรวจม้า ธีโอดอร์

623
00:40:00,856 --> 00:40:01,899
เฮ่

624
00:40:02,024 --> 00:40:04,944
ทีมงานถ่ายหนังไปไหนกันหมด

625
00:40:06,320 --> 00:40:07,488
เก็บของและไปกันหมดแล้ว

626
00:40:09,615 --> 00:40:12,535
มองในแง่ดี
อย่างน้อยเขาก็ให้ฉันเก็บชุดนี้ไว้

627
00:40:13,369 --> 00:40:14,370
ทำไมพวกเขาไปล่ะ

628
00:40:14,495 --> 00:40:17,998
พอฉันบอกเจมส์ว่าฉันจะไม่ไปฮอลลีวูด

629
00:40:18,124 --> 00:40:20,376
เขาก็บอกว่ามันไม่คุ้มที่จะลงทุน
กับพรสวรรค์ของฉัน

630
00:40:21,252 --> 00:40:23,003
คุณตัดสินใจไม่ไปฮอลลีวูดเหรอ

631
00:40:25,172 --> 00:40:29,343
เจมส์อาจคิดถูก ภาพยนตร์อาจเป็นอนาคต

632
00:40:32,847 --> 00:40:35,224
อนาคตของฉันอยู่ที่นี่ค่ะ

633
00:40:35,349 --> 00:40:36,434
กับคุณ

634
00:40:38,561 --> 00:40:39,562
คุณพูดจริงเหรอ

635
00:40:39,687 --> 00:40:41,564
สุดหัวใจเลยค่ะ

636
00:40:44,525 --> 00:40:49,196
ฟังนะ ผมอาจไม่ใช่ผู้กำกับมือทอง
เหมือนอย่างโทเบียส โป๊ป

637
00:40:49,321 --> 00:40:52,366
หรือผู้ผลิตคนเก่ง
เหมือนเจมส์ แอดดิสัน แต่ว่า

638
00:40:54,577 --> 00:40:58,622
มีอีกหนึ่งบทบาท
ที่ผมคิดว่าเหมาะกับคุณมาก

639
00:40:59,999 --> 00:41:01,750
บทอะไรคะ

640
00:41:08,048 --> 00:41:10,217
โรสแมรี่ เลอโวซ์

641
00:41:11,302 --> 00:41:13,345
เป็นภรรยาของผมได้ไหมครับ

642
00:41:16,182 --> 00:41:19,768
ลี แน่นอนค่ะ ตกลง

643
00:41:21,103 --> 00:41:23,689
ตกลงค่ะๆ

644
00:41:55,221 --> 00:41:57,097
(คำบรรยายโดย วรรณพร เรือนปัญญา)