1
00:00:01,001 --> 00:00:02,460
ความเดิมจากตอนที่แล้ว

2
00:00:02,544 --> 00:00:04,421
นี่แม่ผม ชาร์ลอตต์ ธอร์นตัน

3
00:00:04,504 --> 00:00:05,672
ดีใจที่ได้พบคุณนะคะ

4
00:00:05,755 --> 00:00:08,008
ฉันอยากให้งานแต่งงานของเราเลิศ

5
00:00:08,091 --> 00:00:09,718
นี่จะเป็นการเริ่มต้นใหม่ของเรา

6
00:00:09,801 --> 00:00:10,719
ผมแค่ไม่เห็นว่าควรต้องชะลอมันออกไปอีก

7
00:00:10,802 --> 00:00:13,430
- ดินถล่ม
- หนีเร็วๆ ทุกคน ออกไปเร็ว

8
00:00:13,513 --> 00:00:15,306
เฮนรี่ ระวัง

9
00:00:16,891 --> 00:00:18,727
เป็นเรื่องยากที่เพื่อนของเราในนิคม

10
00:00:18,852 --> 00:00:21,938
จะทำใจกับข่าวเรื่องดินถล่ม
แต่ระหว่างที่เรากลับมาที่เมือง

11
00:00:22,063 --> 00:00:25,650
ฉันกลับกังวลกับเรื่องที่บ้านมากกว่า

12
00:00:27,110 --> 00:00:29,362
- อรุณสวัสดิ์ สาวๆ
- สวัสดีค่ะ

13
00:00:29,487 --> 00:00:32,449
รู้ตัวไหมว่าเช้านี้เราเจอลูกเป็นคนแรกเลย

14
00:00:32,574 --> 00:00:34,784
ดูเหมือนคนแถวนี้จะนอนขี้เซาเสียจริงๆ

15
00:00:34,909 --> 00:00:37,328
แม่คุณปลุกพวกเราตั้งแต่ตีห้าอีกแล้ว

16
00:00:37,454 --> 00:00:39,914
ว่ากันว่านกที่ตื่นก่อนได้จับหนอนกินก่อนนะ

17
00:00:40,040 --> 00:00:41,624
ซึ่งก็คือของที่อยู่ในตะกร้าใช่ไหม

18
00:00:41,750 --> 00:00:44,794
- เบอร์รีต่างหากล่ะ
- ไม่ใช่อาหารเช้าแบบบ้านนอกหรอกนะ

19
00:00:44,919 --> 00:00:49,048
- ผลไม้ เบคอน ไข่
- ไข่กวน ใส่มันหมูเยอะมาก

20
00:00:49,174 --> 00:00:52,051
- แย่จัง ผมกินมาแล้ว
- น่าเสียดายเนอะ

21
00:00:52,969 --> 00:00:55,513
ไม่อยากทิ้งสาวๆ ไว้ลำพังเลย
แต่ผมต้องพาริปไปเดินเล่น

22
00:00:55,638 --> 00:00:58,475
- ต้องไปแล้วเหรอ
- อย่าห่วงเลย เราจะได้มีเวลา

23
00:00:58,600 --> 00:01:01,061
- ในการทำความรู้จักกันเพิ่มขึ้นไงจ๊ะ
- แม่คุณเพิ่งเล่าว่า

24
00:01:01,186 --> 00:01:04,064
ตอนเป็นครู เธอเคยเดินลุยหิมะไปโรงเรียน

25
00:01:04,189 --> 00:01:07,150
- หนาสิบฟุตเชียว
- ตั้งสิบฟุตเลยหรือ

26
00:01:07,275 --> 00:01:10,945
- ผมเคยได้ยินว่าห้านะ
- ทำแม่ขายหน้าอีกแล้วนะเรา

27
00:01:13,239 --> 00:01:14,240
เดินเล่นให้สนุกนะครับ

28
00:01:14,365 --> 00:01:17,827
รู้ไหม ตอนเด็กๆ เขาเคยหนีออกจากบ้าน

29
00:01:17,952 --> 00:01:21,039
แก้ผ้าไปวิ่งเล่นน้ำฝน

30
00:01:21,164 --> 00:01:23,541
- จริงหรือคะ
- แล้วเจอกันครับ

31
00:01:27,754 --> 00:01:29,672
- แจ็ก มาพอดีเลย
- เกิดอะไรขึ้น

32
00:01:29,798 --> 00:01:32,509
เกิดโคลนถล่มที่เหมือง

33
00:01:32,634 --> 00:01:34,719
เสียหายมาก คนเจ็บเยอะเลย

34
00:01:34,844 --> 00:01:37,889
ดูเขาไว้นะ ผมจะตามคนไปช่วยให้มากที่สุด

35
00:02:01,704 --> 00:02:03,581
ฉันว่าฉันไปที่เหมืองกับคุณดีกว่า

36
00:02:03,706 --> 00:02:05,458
ผมไม่อยากเสี่ยงให้คุณเป็นอันตราย

37
00:02:05,583 --> 00:02:07,585
ฉันจะไปเตรียมห้องพยาบาลเสริมที่โรงเรียน

38
00:02:07,710 --> 00:02:09,462
ไม่รู้ว่าต้องรับมือกับคนเจ็บแค่ไหน

39
00:02:09,587 --> 00:02:11,172
ดีเหมือนกัน ไปเถอะ

40
00:02:11,297 --> 00:02:14,092
- ผ้าห่มแค่นี้คงพอนะ
- คุณลองไปถามคนอื่นๆ ดูอีกก็ได้

41
00:02:14,217 --> 00:02:15,885
เผื่อพวกเขามีอย่างอื่นบริจาคได้อีก

42
00:02:16,010 --> 00:02:19,139
- ฉันจะเคาะถามทุกบ้านเลย
- ผมรู้คุณทำแน่

43
00:02:19,264 --> 00:02:21,474
- คุณแน่ใจนะว่าตามทางจะปลอดภัย
- ปลอดภัยแน่นอน

44
00:02:21,599 --> 00:02:24,018
- ถ้าเกิดโคลนถล่มซ้ำอีกล่ะ
- นี่อาจเป็นโอกาสเดียว

45
00:02:24,144 --> 00:02:27,355
- ที่เราจะทำได้
- ลี รับปากฉันมาก่อนว่าคุณจะระวังตัว

46
00:02:27,480 --> 00:02:28,982
- ผมรับปาก
- ฉันไม่อยากเป็นม่าย

47
00:02:29,107 --> 00:02:30,984
ทั้งที่ยังไม่ได้แต่งงาน

48
00:02:31,109 --> 00:02:32,152
เราจะไม่เป็นอะไร

49
00:02:38,116 --> 00:02:40,201
เร็วเข้า เร่งมือหน่อย

50
00:02:41,077 --> 00:02:42,078
เอาของขึ้นเลย

51
00:02:43,997 --> 00:02:44,831
ดอตตี้

52
00:02:46,374 --> 00:02:48,084
- แจ็ก
- ดอตตี้

53
00:02:49,252 --> 00:02:53,756
- คุณเห็นบิลไหม
- เขาไปทำธุระนอกเมืองตั้งแต่เมื่อคืน

54
00:02:53,882 --> 00:02:55,049
ขอบคุณมาก

55
00:02:58,887 --> 00:03:00,138
แจ็ก

56
00:03:01,806 --> 00:03:03,016
เราเตรียมของกินมาให้

57
00:03:05,059 --> 00:03:05,894
ฮิกแคม

58
00:03:06,936 --> 00:03:09,355
- รับไปที ขอบใจนะ
- ได้ครับ

59
00:03:17,238 --> 00:03:19,032
อย่าห่วงเลย เดี๋ยวก็ได้เจอกันแล้ว

60
00:03:19,157 --> 00:03:20,366
ขอให้จริง

61
00:03:21,284 --> 00:03:22,702
ไม่งั้นฉันจะไม่ยกโทษให้คุณแน่

62
00:03:28,082 --> 00:03:30,501
พร้อมนะ ไปกันได้แล้ว

63
00:03:42,597 --> 00:03:44,849
เตียงพวกนี้เอาไปไว้ชิดผนังด้านในได้เลย

64
00:03:44,974 --> 00:03:46,184
- เราจะกางออกทีหลัง
- ได้ค่ะ

65
00:03:46,976 --> 00:03:49,145
เด็กๆ เห็นกันแล้วนะว่า

66
00:03:49,270 --> 00:03:52,982
วันนี้โรงเรียนของเราจะวุ่นวายเป็นพิเศษ

67
00:03:53,107 --> 00:03:55,526
เราจะย้ายไปเรียนกันที่อบิเกลคาเฟ่

68
00:03:55,652 --> 00:03:58,655
พอดีฉันมีธุระต่างเมือง แต่คุณเลอโวซ์ตกลงว่า

69
00:03:58,780 --> 00:04:02,116
- จะเป็นครูสอนพวกเธอวันนี้
- สวัสดีจ้ะ เด็กๆ

70
00:04:02,242 --> 00:04:07,580
ฉันรู้ว่านี่เป็นเรื่องใหญ่สำหรับพวกเธอ
แต่ฉันรับรองว่าพวกเราจะสนุกกันแน่

71
00:04:08,581 --> 00:04:09,624
ว่าไงจ๊ะ

72
00:04:09,749 --> 00:04:12,210
เราสนุกหรือว่าคุณสนุกคะ

73
00:04:13,294 --> 00:04:15,713
เชื่อเถอะ ฉันว่าเดี๋ยวพวกเราก็รู้จ้ะ

74
00:04:17,131 --> 00:04:20,385
- ว่าไง พ่อหนุ่มช่างสงสัย
- ครูแทตเชอร์ครับ

75
00:04:20,510 --> 00:04:23,805
บนภูเขามีคนตายเยอะมากจริงไหมครับ

76
00:04:26,307 --> 00:04:28,101
เรายังไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้นนะ โรเบิร์ต

77
00:04:28,226 --> 00:04:30,853
แต่ตำรวจธอร์นตันกับพวกผู้ชายกำลังไปช่วยอยู่

78
00:04:31,646 --> 00:04:34,732
- โคลนจะถล่มมาถึงที่นี่ไหมครับ
- ไม่แน่นอนจ้ะ

79
00:04:34,857 --> 00:04:38,820
- เมืองเราจะไม่เป็นอะไรแน่นอน
- ทำไมครูต้องไปล่ะคะ

80
00:04:41,322 --> 00:04:42,865
โอปอล

81
00:04:42,991 --> 00:04:46,995
จำทิมมีกับแม็กกีและฮาร์เปอร์จากนิคมได้ไหม

82
00:04:47,870 --> 00:04:51,165
บางคนมีพ่อทำงานที่เหมือง

83
00:04:51,291 --> 00:04:52,917
และถ้าพวกเขารู้ว่าเกิดอะไรขึ้นที่นั่น

84
00:04:53,042 --> 00:04:54,711
พวกเขาอาจจะตกใจกลัวมาก

85
00:04:54,836 --> 00:04:56,963
แต่ครูจะกลับมา ใช่ไหมคะ

86
00:04:57,088 --> 00:04:59,048
ครูแทตเชอร์กลับมาตลอดแหละ

87
00:04:59,173 --> 00:05:01,801
ฉันจะดูแลเธอเองตอนครูแทตเชอร์ไม่อยู่

88
00:05:02,635 --> 00:05:03,720
ขอบใจนะ เอมิลี่

89
00:05:05,013 --> 00:05:06,139
เอาละ ทุกคน

90
00:05:06,264 --> 00:05:08,683
เข้าแถวเรียงสองหน่อยนะจ๊ะ

91
00:05:09,600 --> 00:05:11,102
คุณจะไปนานแค่ไหน

92
00:05:11,227 --> 00:05:14,105
อาจจะทั้งวัน
พอเราออกมาแล้วจะรีบกลับมาทันที

93
00:05:14,230 --> 00:05:16,607
- นานขนาดนั้นเชียว
- คุณมีอะไรหรือเปล่า

94
00:05:16,733 --> 00:05:19,068
อ๋อ เรื่องเด็กไม่เป็นไรหรอก

95
00:05:19,902 --> 00:05:21,070
งั้นเรื่องอะไร

96
00:05:21,195 --> 00:05:22,655
ก็แค่

97
00:05:23,698 --> 00:05:25,116
ช่วงวิกฤติแบบนี้

98
00:05:27,535 --> 00:05:29,787
ฉันจะรู้สึกดีกว่านี้ถ้าเราได้กลับมาที่นี่อีก

99
00:05:29,912 --> 00:05:31,414
ได้อยู่ด้วยกันอย่างปลอดภัย

100
00:05:34,334 --> 00:05:36,669
เอาละ เด็กๆ ตามมาเลย

101
00:05:38,212 --> 00:05:40,590
ลาก่อน ขอให้สนุกนะ

102
00:05:40,715 --> 00:05:41,883
เป็นเด็กดีด้วยล่ะ

103
00:05:45,636 --> 00:05:48,389
ช่วยด้วย ใครก็ได้ช่วยที

104
00:05:49,891 --> 00:05:52,351
- นอร่า
- บิล

105
00:05:57,315 --> 00:05:58,316
นอร่า

106
00:05:59,609 --> 00:06:01,611
- นอร่า
- ข้างล่างนี่

107
00:06:01,736 --> 00:06:03,488
เป็นอะไรไหม

108
00:06:03,613 --> 00:06:05,948
เฮนรี่น่ะ ฉันอุ้มเขาไม่ไหว

109
00:06:17,293 --> 00:06:18,419
หยุดก่อน

110
00:06:21,172 --> 00:06:23,466
มันใหญ่เกินกว่ารถม้าจะผ่านไปได้

111
00:06:23,591 --> 00:06:26,803
นี่ไม่เหมือนกับที่คิด
ว่าต้องมาเสียเวลาในวันก่อนแต่งงานเลย

112
00:06:26,928 --> 00:06:28,346
คงไม่ถึงกับเป็นลางไม่ดีหรอกนะ

113
00:06:28,471 --> 00:06:32,016
สบายใจได้ โรสแมรี่ไม่ยอมให้ฟ้าฝนทำงานล่มแน่

114
00:06:32,141 --> 00:06:34,477
ถ้าธรรมชาติได้รู้ว่าเธอเป็นคนยังไง
เป็นต้องยอมหลบให้แน่

115
00:06:34,602 --> 00:06:35,603
พร้อมนะ

116
00:06:36,687 --> 00:06:38,898
พายุคงโค่นต้นไม้พวกนี้ลงมา

117
00:06:39,023 --> 00:06:41,692
ลมพายุขนาดนั้น ก็ไม่น่าแปลกใจเลย

118
00:06:41,818 --> 00:06:43,361
ถ้ามันไปกั้นในแม่น้ำ ต้องมีปัญหาแน่

119
00:06:43,486 --> 00:06:44,612
- พร้อมไหม
- เบาๆ นะ

120
00:06:47,615 --> 00:06:48,616
โอเค

121
00:07:03,798 --> 00:07:06,259
ฉันลำบากใจที่จะต้องบอกข่าวนี้

122
00:07:06,384 --> 00:07:08,678
มีโคลนถล่มที่เหมืองซิลเวอร์ตัน

123
00:07:08,803 --> 00:07:11,389
ฉันกะแล้วต้องมีเรื่องร้ายเกิดขึ้นบนนั้นแน่

124
00:07:11,514 --> 00:07:13,724
- กะไว้แล้วเชียว
- รอยเป็นอะไรหรือเปล่าคะ

125
00:07:13,850 --> 00:07:16,144
รอยอยู่ในกลุ่มคนที่เข้าเมืองมาแจ้งข่าวเรา

126
00:07:16,269 --> 00:07:18,855
มีใครที่บาดเจ็บอีกไหม

127
00:07:18,980 --> 00:07:20,231
เรายังไม่รู้อะไรมากนัก

128
00:07:20,356 --> 00:07:23,401
แต่ตำรวจธอร์นตันนำอาสาสมัครไปช่วยแล้ว

129
00:07:24,569 --> 00:07:25,611
ฉันเข้าใจ

130
00:07:26,904 --> 00:07:27,905
ไม่เป็นไรนะ

131
00:07:28,990 --> 00:07:32,326
เหมืองของเราเคยมีอุบัติเหตุร้ายแรง
เมื่อหลายปีก่อน

132
00:07:32,452 --> 00:07:33,786
ฉันรู้ว่าทำใจได้ยาก

133
00:07:35,163 --> 00:07:36,622
แต่เราต้องเข็มแข็งไว้

134
00:07:37,915 --> 00:07:40,710
คุณแทตเชอร์คะ
คุณนายแม็กโดนัลด์ร้องไห้ทำไมคะ

135
00:07:45,590 --> 00:07:47,091
มีอุบัติเหตุเกิดขึ้นที่เหมืองน่ะจ้ะ

136
00:07:47,216 --> 00:07:49,927
- อุบัติเหตุแบบไหนครับ
- ดินโคลนถล่ม

137
00:07:50,803 --> 00:07:52,430
พ่อผมทำงานที่นั่น

138
00:07:52,555 --> 00:07:55,933
ฉันทราบจ้ะ พ่อของพวกเธอหลายคนทำงานที่นั่น

139
00:07:56,058 --> 00:07:58,603
แต่ฉันว่าพวกพ่อคงอยากให้พวกเธอเข้มแข็ง

140
00:07:58,728 --> 00:08:00,062
แม่ของพวกเธอจะได้ไม่ต้องเป็นห่วง

141
00:08:00,188 --> 00:08:03,274
- พวกเธอทำได้ไหม
- ไม่รู้สิคะ

142
00:08:06,360 --> 00:08:07,904
บราวนีก็กลัวเหมือนกัน

143
00:08:08,029 --> 00:08:11,741
แต่มันบอกว่าถ้าหนูเข้มแข็ง
เขาก็จะเข้มแข็งด้วย

144
00:08:11,866 --> 00:08:15,244
- หนูจะเข้มแข็งเพื่อบราวนีค่ะ
- กอดบราวนีหน่อยสิจ๊ะ

145
00:08:17,121 --> 00:08:19,040
เอาละ ทุกคน เข้าไปข้างในกันเถอะ

146
00:08:44,357 --> 00:08:48,110
นี่ มีคนติดอยู่ข้างใน บางคนจมอยู่ใต้โคลนก็มี

147
00:08:48,236 --> 00:08:51,239
ไม่ต้องห่วง เราจะช่วยเขาออกมาเอง
เอาละ เอาของลงจากรถได้

148
00:08:51,364 --> 00:08:52,532
ด่วนเลย

149
00:08:53,324 --> 00:08:57,578
แฟรงก์ ขอผ้าห่มให้คนงานเหมือง
ที่บาดเจ็บตรงนี้ด้วย

150
00:08:57,703 --> 00:09:00,623
เจสซี่ เกณฑ์คนกับพลั่ว
ไปช่วยจัดการกำแพงโคลนนั่นที

151
00:09:00,748 --> 00:09:02,875
เร็วเข้า เร่งมือหน่อย

152
00:09:04,502 --> 00:09:06,587
- เอานี่ อากาศมันเย็น ห่มผ้าเสีย
- ไปเร็ว

153
00:09:06,712 --> 00:09:08,214
- ตามมา
- ได้เลย

154
00:09:08,339 --> 00:09:09,924
เป็นไงบ้าง เจ็บแขนไหม

155
00:09:10,967 --> 00:09:12,176
เอาละ อีกไม่นานก็หาย

156
00:09:27,191 --> 00:09:30,111
ฉันเพิ่งจะให้พวกเขานอนกัน
ส่วนโรเบิร์ตนี่ซนจริงๆ

157
00:09:30,236 --> 00:09:32,196
ไม่น่าเชื่อว่าจะยอมนอนกันหมด

158
00:09:32,321 --> 00:09:34,574
- เด็กๆ ไม่เคยพักหลับที่โรงเรียนเลยนะ
- ฉันจนปัญญาจริงๆ

159
00:09:34,699 --> 00:09:38,119
เราไม่รู้จะหาอะไรทำแล้ว
พวกเด็กๆ ก็เริ่มกลายเป็นเรื่องท้าทาย

160
00:09:38,244 --> 00:09:39,912
- ก็เลย...
- ก็เลยอะไร

161
00:09:40,621 --> 00:09:43,583
ฉันติดสินบนพวกเขา แค่นิดหน่อยเอง

162
00:09:43,708 --> 00:09:46,752
- โอ้ ฉันอยากฟังจะแย่แล้วเนี่ย
- ฉันบอกว่าฉันรู้จักผู้ชายคนหนึ่ง

163
00:09:46,877 --> 00:09:48,629
ที่ทำงานในคณะละครสัตว์ เป็นหัวหน้าคณะ

164
00:09:48,754 --> 00:09:52,258
ฉันสัญญาว่าถ้าทำตัวดีและเข้านอนกันเสีย

165
00:09:54,510 --> 00:09:55,720
ฉันจะเชิญละครสัตว์มาแสดงที่เมืองนี้

166
00:09:57,096 --> 00:09:59,599
คุณหาวิธีโน้มน้าวให้ลี

167
00:09:59,724 --> 00:10:01,100
จ้างละครสัตว์มาแสดงที่เมืองนี้ได้แล้วหรือ

168
00:10:01,225 --> 00:10:04,395
ก็ไม่เชิง

169
00:10:04,520 --> 00:10:06,814
ฉันจะรอดูหลังฮันนีมูนแล้วกันนะ

170
00:10:17,450 --> 00:10:20,286
เอาละ คุณต้องเข้าเฝือก แล้วถ้าเกิดคุณ

171
00:10:20,411 --> 00:10:22,830
- โอเค
- เจ็บหน่อยนะ

172
00:10:35,426 --> 00:10:37,303
ผมจะตายไหม

173
00:10:38,137 --> 00:10:40,556
เก็บแรงไว้ เราจะพาคุณกลับบ้านเอง

174
00:10:40,681 --> 00:10:44,101
พวกศาสนาจารย์ชอบโกหกคำโต

175
00:10:45,394 --> 00:10:48,522
ผมจะได้กลับบ้าน แต่ไม่ได้ไปกับคุณ

176
00:10:49,774 --> 00:10:51,692
ไม่เป็นไรนะ

177
00:10:53,235 --> 00:10:55,029
อยู่กับผมที่นี่แหละ

178
00:10:55,154 --> 00:10:56,864
บอกเมียผมที

179
00:10:58,449 --> 00:10:59,867
บอกว่าผมรักเธอ

180
00:11:00,576 --> 00:11:02,036
จะรักตลอดไป

181
00:11:03,412 --> 00:11:04,830
ส่วนลูกชายผม

182
00:11:06,082 --> 00:11:07,667
บอกเขาว่าผมภูมิใจในตัวเขามาก

183
00:11:09,085 --> 00:11:12,088
- ลูกคุณชื่ออะไร
- ฮาร์เปอร์

184
00:11:14,548 --> 00:11:15,549
ฮาร์เปอร์หรือครับ

185
00:11:16,884 --> 00:11:20,179
ผมรู้จักลูกคุณ เขาเป็นเด็กดี

186
00:11:22,306 --> 00:11:24,392
รับปากนะว่าคุณจะบอกเขา

187
00:11:37,780 --> 00:11:38,948
เขาตายแล้ว

188
00:11:54,130 --> 00:11:55,423
นี่

189
00:11:56,382 --> 00:11:59,385
- คุณคุยกับหมอหรือยัง
- หมอบอกยังเป็นตายเท่ากัน

190
00:11:59,510 --> 00:12:01,887
เฮนรี่คงไม่รอดแน่ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ

191
00:12:02,012 --> 00:12:04,432
ฉันบอกให้ชะลอแล้วแต่เขาไม่ฟัง

192
00:12:05,266 --> 00:12:06,434
นอร่า

193
00:12:08,769 --> 00:12:09,770
พวกคุณจะไปไหนกัน

194
00:12:10,980 --> 00:12:13,983
ฉันบอกเขาว่าเราน่าจะไปหาที่ตั้งต้นกันใหม่

195
00:12:14,108 --> 00:12:16,277
เรานึกถึงยูเนียนซิตี

196
00:12:16,402 --> 00:12:18,070
ทำไมเฮนรี่ถึงได้รีบร้อนขนาดนั้น

197
00:12:18,195 --> 00:12:20,531
ฉันไม่แน่ใจค่ะ แต่ต้องมีอะไรแน่

198
00:12:22,741 --> 00:12:25,953
ผมต้องไปแล้ว ข่าวบอกว่า
น้ำใกล้จะท่วมถึงอัลเบิร์ต ฮิลส์แล้ว

199
00:12:26,078 --> 00:12:28,080
- จำลูซี่ เบนสันได้ไหม
- ลูกสาวของคาร์ลน่ะเหรอ

200
00:12:28,205 --> 00:12:30,624
เธออยู่ตัวคนเดียว
ผมต้องไปดูว่าเธอไม่เป็นอะไร

201
00:12:31,375 --> 00:12:32,376
เดินทางปลอดภัยนะคะ

202
00:12:40,384 --> 00:12:41,552
ฉันว่าเท่านี้น่าจะพอ

203
00:12:41,677 --> 00:12:43,721
สถานการณ์แบบนี้ยังไงก็ไม่พอหรอก

204
00:12:43,846 --> 00:12:47,099
เราไม่ได้เตรียมตัวมาทำโรงพยาบาลกันนะ
ไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามีคนเจ็บเท่าไร

205
00:12:47,224 --> 00:12:48,726
เราเกณฑ์มาหมดทั้งเมืองแล้ว

206
00:12:48,851 --> 00:12:51,145
เราทำไปเท่าที่เราจะทำได้

207
00:12:51,270 --> 00:12:54,398
พระเจ้าไม่ให้เราทำอะไรเกินตัวหรอกนะ

208
00:12:54,523 --> 00:12:58,694
เอาละๆ ๆ
ฉันรู้ว่าพวกเราคิดอย่างไรกัน เอาเป็นว่า

209
00:13:00,237 --> 00:13:02,990
- มีอะไรก็พูดมาเลยดีกว่า
- พูดอะไร

210
00:13:03,115 --> 00:13:05,075
ถ้าเกิดผ้าพันแผลไม่พอขึ้นมา

211
00:13:05,910 --> 00:13:07,703
เราจะใช้ผ้าที่ฉันสั่งมาตัดชุด

212
00:13:07,828 --> 00:13:09,079
ผ้าตัดชุด ผ้าอะไร

213
00:13:09,205 --> 00:13:11,665
คุณรู้ดีว่าผ้าอะไร

214
00:13:11,790 --> 00:13:13,501
ผ้าตัดชุดเพื่อนเจ้าสาวของฉันไง

215
00:13:14,418 --> 00:13:19,006
- โรสแมรี่ คุณแน่ใจนะ
- แน่สิ ฉันแน่ใจ

216
00:13:19,131 --> 00:13:20,591
ดอตตี้

217
00:13:21,842 --> 00:13:23,177
ขอฉันพูดตรงนี้เลยนะ

218
00:13:23,302 --> 00:13:28,682
มันจะเป็นผ้าพันแผลที่เลิศที่สุด
ในประวัติศาสตร์แพทย์เลย

219
00:13:38,442 --> 00:13:40,569
- เจอชาวเหมืองทุกคนหรือยัง
- น่าจะอย่างนั้น

220
00:13:40,694 --> 00:13:42,029
เสียหายแค่ไหน

221
00:13:42,154 --> 00:13:45,199
ตายสอง บาดเจ็บอีกเป็นโหล

222
00:13:45,324 --> 00:13:46,784
เดาว่าคงแย่กว่านี้อีก

223
00:13:48,035 --> 00:13:50,204
เอาไว้รู้สึกแบบนั้นทีหลังดีกว่า

224
00:13:54,667 --> 00:13:56,877
ลงจากเขาตอนกลางคืน
คงต้องระวังตัวให้มากหน่อย

225
00:13:57,002 --> 00:14:00,297
คอยก่อไฟไว้เรื่อยๆ และให้ทุกคนห่มผ้าไว้ก็พอ

226
00:14:00,422 --> 00:14:01,632
เราจะกลับกันตอนดวงอาทิตย์ขึ้น

227
00:14:04,134 --> 00:14:06,345
เจสซี่ กลับเข้าเมืองไปบอกทุกคน

228
00:14:06,470 --> 00:14:07,972
ว่าสิ่งแรกที่ต้องทำพรุ่งนี้
คือเตรียมตัวรับผู้บาดเจ็บทุกคน

229
00:14:32,413 --> 00:14:35,332
- โอ้ น่าจะใช้ได้นะ
- ใช่

230
00:14:37,334 --> 00:14:40,462
เอาละ ฉันไปช่วยเฟธดูเรื่องเสื้อผ้านะ

231
00:14:44,717 --> 00:14:48,804
โรสแมรี่ เลอโวซ์อาสาให้ตัดผ้า
จากผ้าตัดชุดเพื่อนเจ้าสาวของเธอเอง

232
00:14:48,929 --> 00:14:51,307
ชีวิตช่างมีแต่เรื่องเหลือเชื่อเสียจริงๆ

233
00:14:51,432 --> 00:14:55,269
ฉันไม่น่าบอกคุณเลย
คุณกับชาร์ลอตต์เป็นไงบ้างล่ะ

234
00:14:55,394 --> 00:14:57,229
ฉันว่าเราน่าจะมีอะไรคล้ายกันกว่านี้

235
00:14:58,022 --> 00:15:01,317
พวกคุณมีบางอย่างที่คล้ายกัน

236
00:15:01,442 --> 00:15:03,402
พวกคุณทั้งสองคนต่างก็รักแจ็กมาก

237
00:15:06,113 --> 00:15:09,617
- เจสซี่ ทุกคนกลับมาหรือยัง
- พวกเขาจะกลับมาพรุ่งนี้เช้า

238
00:15:09,742 --> 00:15:11,785
คุณตำรวจให้ผมมาบอกว่ามีคนงานเหมือง

239
00:15:11,911 --> 00:15:13,704
บาดเจ็บอย่างน้อย 20 คน
บางคนก็สาหัสมากด้วย

240
00:15:13,829 --> 00:15:16,582
เราจะทำทุกอย่างที่จำเป็น

241
00:15:16,707 --> 00:15:19,710
แล้วแฟรงก์
คนที่มาจากโฮป แวลเลย์ปลอดภัยหรือเปล่า

242
00:15:19,835 --> 00:15:22,004
ยังสบายกันดี แต่มีปัญหาอย่างหนึ่ง

243
00:15:22,129 --> 00:15:24,256
ระหว่างทางที่ผมกลับมา มีท่อนซุงขวางแม่น้ำอยู่

244
00:15:24,381 --> 00:15:26,300
มีน้ำถูกกักเอาไว้เยอะมาก

245
00:15:26,425 --> 00:15:28,510
นิคมริมแม่น้ำอยู่ตรงทางน้ำผ่านพอดี

246
00:15:28,636 --> 00:15:30,304
- มีหวังได้ถูกน้ำซัดหมดแน่
- ถ้าพวกเขาไม่พากันหนีออกมา

247
00:15:30,429 --> 00:15:33,474
- ทันก่อนที่น้ำจะท่วม
- พวกเขาไม่รอดแน่

248
00:15:43,025 --> 00:15:46,737
- ลูซี่ๆ
- ทางนี้

249
00:15:46,862 --> 00:15:49,990
ลูซี่ บาดเจ็บหรือเปล่า

250
00:15:50,115 --> 00:15:52,868
- ขาฉันค่ะ ขาฉันมันติด
- เกิดอะไรขึ้น

251
00:15:52,993 --> 00:15:54,995
น้ำซัดมาตอนฉันกำลังให้อาหารไก่

252
00:15:55,120 --> 00:15:58,082
กรงล้มทับขาฉัน ตอนนี้มันเริ่มเจ็บแล้ว

253
00:15:58,207 --> 00:16:00,668
เอาละ แข็งใจไว้ก่อนนะ ที่รัก
ผมจะช่วยคุณเอง

254
00:16:04,254 --> 00:16:07,174
- คุณจะทำอะไร
- ลากกรงนี่ออกไปไง

255
00:16:15,307 --> 00:16:17,601
มา ไอ้หนู มาเลย โอเค

256
00:16:18,894 --> 00:16:20,270
เร็วเข้า ถอยหลังเลย

257
00:16:22,815 --> 00:16:23,899
อย่างนั้น

258
00:16:32,282 --> 00:16:35,119
โอบไหล่ผมไว้นะ คนเก่ง คุณเก่งมาก

259
00:16:35,244 --> 00:16:36,495
- เอาละ อย่างนั้น
- โอเค

260
00:16:37,079 --> 00:16:39,498
เราจะมัวรอพวกผู้ชายกลับมาไม่ได้หรอกนะ

261
00:16:39,623 --> 00:16:41,834
เราต้องไปช่วยพาคนออกมา
แล้วอพยพถิ่นเสีย

262
00:16:41,959 --> 00:16:44,003
เราต้องหาที่พักในเมืองให้พวกเขา

263
00:16:44,128 --> 00:16:46,255
ดอตตี้ ไปที่ห้องแถวนะ

264
00:16:46,380 --> 00:16:48,757
ดูว่ามีใครพอจะรับคนเพิ่มได้อีกไหม

265
00:16:48,882 --> 00:16:51,051
- ได้ค่ะ
- พวกคุณอาจใช้ร้านเหล้า

266
00:16:51,176 --> 00:16:52,720
- เป็นที่วางเตียงก็ได้นะ
- ดีเลย

267
00:16:52,845 --> 00:16:55,681
- ฟลอเรนซ์ คุณจัดการนะ
- จะไปจัดการเดี๋ยวนี้เลย

268
00:16:56,515 --> 00:16:58,851
- ให้ผมช่วยนะครับ
- ขอบคุณค่ะ

269
00:16:58,976 --> 00:17:01,520
เราต้องหาอาหารไว้ให้พวกเขา
ไม่รู้เลยว่าพวกเขาต้องอยู่นานแค่ไหน

270
00:17:01,645 --> 00:17:04,648
เรามีอาหารเพียงพอเท่าที่คาเฟ่จะมี
คลาร่า นี่เป็นหน้าที่คุณ

271
00:17:04,773 --> 00:17:07,609
คนงานเหมือง ชาวนิคม ครอบครัวพวกเขา
และทุกคนที่นี่เลยหรือคะ

272
00:17:07,735 --> 00:17:09,570
ฉันไม่แน่ใจว่าเราจะมีอาหารมากพอขนาดนั้น

273
00:17:09,695 --> 00:17:10,696
พอ ต้องพอสิ

274
00:17:10,821 --> 00:17:15,534
ฉันสั่งอาหารไว้รองรับแขก 70 คน
คนละสี่อย่าง

275
00:17:15,659 --> 00:17:16,660
เรารับไหวแน่

276
00:17:16,785 --> 00:17:19,413
โรสแมรี่ นั่นอาหารสำหรับงานแต่งคุณนะ

277
00:17:19,538 --> 00:17:21,832
ต่อให้มีแค่ซุปข้าวโพดกับถั่ว
ก็หรูได้แล้วกันน่า

278
00:17:21,957 --> 00:17:23,834
ให้ฉันช่วยในครัวก็ได้นะ

279
00:17:24,501 --> 00:17:26,045
ขอไปทำงานก่อน

280
00:17:26,170 --> 00:17:28,213
ใครพอจะช่วยหารถม้าได้บ้างไหม

281
00:17:28,338 --> 00:17:31,967
เจอกันหน้าห้องขังแต่เช้าตรู่นะ ตามนี้นะ สาวๆ

282
00:17:33,677 --> 00:17:35,304
มีอะไรให้เราช่วยอีกไหม

283
00:17:39,391 --> 00:17:40,851
ภาวนาไว้แล้วกัน

284
00:17:49,359 --> 00:17:51,528
นี่คนสุดท้ายแล้ว

285
00:17:52,404 --> 00:17:54,698
ผมจะรู้สึกดีกว่านี้ถ้าเราพาทุกคน
กลับโฮป แวลเลย์ได้

286
00:17:54,823 --> 00:17:56,867
ทางขรุขระแบบนี้ต้องค่อยๆ ไป
เราไม่อยากให้มีใคร

287
00:17:56,992 --> 00:17:58,869
ต้องช้ำในตายไประหว่างเดินทางกลับ

288
00:17:58,994 --> 00:18:00,496
หาคนที่แข็งแรงประจำรถทุกคัน

289
00:18:00,621 --> 00:18:02,998
ถ้าต้องการคนเปลี่ยนเมื่อไร ก็บอกได้เลย

290
00:18:03,123 --> 00:18:04,458
ที่เราทำไปก็ไม่เลวนะ แจ็ก

291
00:18:04,583 --> 00:18:07,503
ถึงอุปสรรคจะเยอะ แต่พระเป็นเจ้าก็อยู่ข้างเรา

292
00:18:09,046 --> 00:18:10,506
นายกลับมาอีกทำไม

293
00:18:10,631 --> 00:18:12,925
ซุงที่ขวางแม่น้ำอยู่กำลังจะถล่ม

294
00:18:13,050 --> 00:18:14,593
น้ำจะไหลทะลักเข้าท่วมนิคม

295
00:18:14,718 --> 00:18:17,346
- เรามีเวลาแค่ไหน
- จากที่ผมเห็น มันพร้อมทะลักได้ทุกเมื่อ

296
00:18:17,471 --> 00:18:18,972
พวกผู้หญิงขี่ม้ากลับไปเตือนพวกนั้นแล้ว

297
00:18:19,098 --> 00:18:22,309
แฟรงก์ พาพวกเขากลับโฮป แวลเลย์ด้วย
ผมจะไปที่นิคม

298
00:18:30,484 --> 00:18:34,363
เราต้องไปให้เร็วกว่านี้นะ ทุกคน
เราต้องอยู่ให้ห่างแม่น้ำเข้าไว้

299
00:18:34,488 --> 00:18:36,990
เร่งหน่อย เร็วเข้า

300
00:18:37,116 --> 00:18:39,368
แล้วพวกข้าวของของเราล่ะ

301
00:18:39,493 --> 00:18:41,578
คุณมีโอลิเวอร์แล้ว ยังต้องการอะไรอีก

302
00:18:41,703 --> 00:18:44,373
แล้วจานชามกับเตียงนอนของเขาล่ะ

303
00:18:44,498 --> 00:18:46,708
ข้าวของหาใหม่ได้ แต่ชีวิตคุณหาใหม่ไม่ได้นะ

304
00:18:52,840 --> 00:18:55,759
- คณแม็กคอร์มิก เร็วค่ะ
- ฉันไม่ไปหรอก

305
00:18:55,884 --> 00:18:58,512
ถ้าพระองค์อยากรับฉันไป ฉันก็อนุญาต

306
00:18:58,637 --> 00:19:01,223
- ได้โปรดเถอะค่ะ
- ฉันไม่ไป

307
00:19:01,348 --> 00:19:03,183
- มีอะไรหรือเปล่า
- เธอไม่ยอมไป

308
00:19:03,308 --> 00:19:05,519
- ขอฉันลองหน่อย
- โอเค คุณรับไปเลย

309
00:19:05,644 --> 00:19:09,022
คุณแม็กคอร์มิก ฉันอบิเกล สแตนตัน
ฉันรู้คุณไม่พอใจ

310
00:19:09,148 --> 00:19:10,440
ฉันอยู่มาทั้งชีวิต

311
00:19:10,566 --> 00:19:13,402
- ถ้าต้องตายที่นี่ ก็เอาสิ
- จะไม่มีใครคิดถึงคุณเลยหรือ

312
00:19:13,527 --> 00:19:16,488
- ถ้าคุณตายไปแล้ว
- สามีฉันตายไป 20 ปีแล้ว

313
00:19:16,613 --> 00:19:20,409
สามีฉันก็ตายแล้วเหมือนกัน
ฉันเข้าใจดีว่าการอยู่คนเดียวมันเป็นอย่างไร

314
00:19:20,534 --> 00:19:22,536
ฉันเคยรู้สึกสงสารตัวเอง

315
00:19:22,661 --> 00:19:24,538
ที่ต้องเจอเรื่องแบบนี้ รู้ไหมฉันทำยังไง

316
00:19:24,663 --> 00:19:28,208
ฉันลุกขึ้นและเดินหน้าต่อ
และนั่นคือสิ่งที่คุณต้องทำ

317
00:19:28,333 --> 00:19:29,543
เลิกคิดสงสารตัวเองได้แล้ว

318
00:19:29,668 --> 00:19:31,712
ใช้ชีวิตทุกนาทีให้คุ้มกับที่พระองค์มอบให้คุณ

319
00:19:31,837 --> 00:19:34,256
ฉันไม่ไป

320
00:19:36,383 --> 00:19:38,969
คุณจะรีบไปขึ้นรถเดี๋ยวนี้

321
00:19:39,094 --> 00:19:41,513
หรือจะให้ฉันอุ้มคุณ แล้วโยนคุณขึ้นไป

322
00:19:41,638 --> 00:19:43,182
พร้อมเก้าอี้และข้าวของพวกนี้ด้วยล่ะ

323
00:19:54,318 --> 00:19:57,154
- เราจะไปไหนครับ
- โฮป แวลเลย์ ที่นั่นปลอดภัย

324
00:19:57,279 --> 00:20:00,741
- พ่อผมไปด้วยไหมครับ
- พอเราไปถึงก็เห็นเอง

325
00:20:01,491 --> 00:20:04,453
- มีใครเห็นแม็กกีไหม
- เมื่อกี้ยังอยู่นี่อยู่เลย

326
00:20:04,578 --> 00:20:06,538
เธอลืมตุ๊กตาหมีของโอปอลไว้ที่งานปาร์ตี้น้ำชา

327
00:20:06,663 --> 00:20:09,541
เธอรักตุ๊กตาของเธอมาก เลยกลับไปเอาครับ

328
00:20:09,666 --> 00:20:13,212
- ปาร์ตี้น้ำชาอยู่ที่ไหนจ๊ะ ทิมมี
- ใกล้ต้นสนริมแม่น้ำครับ

329
00:20:17,507 --> 00:20:19,885
แจ็ก แม็กกีหายไป พวกเด็กคิดว่า

330
00:20:20,010 --> 00:20:22,387
เธออาจไปที่ริมแม่น้ำ
ฉันกำลังจะไปตามหาเธอ

331
00:20:22,512 --> 00:20:25,599
ผมไปเอง คุณพาทุกคน
ออกไปให้เร็วที่สุดก็แล้วกัน

332
00:20:26,725 --> 00:20:28,852
- เอลิซาเบธ เราต้องไปแล้ว
- ก็ได้ค่ะ

333
00:20:28,977 --> 00:20:32,064
ทุกคน จับดีๆ นะ เราจะไปแล้ว

334
00:20:33,148 --> 00:20:35,234
เอาละ ไปได้

335
00:20:43,992 --> 00:20:44,993
แม็กกี

336
00:20:46,536 --> 00:20:47,537
แม็กกี

337
00:20:50,457 --> 00:20:51,541
แม็กกี

338
00:20:53,919 --> 00:20:54,920
แม็กกี

339
00:20:55,045 --> 00:20:57,422
อยู่ตรงนั้นนะ ฉันจะไปหาเธอเอง

340
00:21:26,743 --> 00:21:28,287
แขนหักเหรอ ไปที่โรงเรียนนะ

341
00:21:35,836 --> 00:21:37,879
ผมพันขาเอาไว้เท่าที่จะทำได้ ตอนนี้บวมมาก

342
00:21:38,005 --> 00:21:41,049
โอเค พาเธอไปสถานพยาบาล ฉันจะตามไปดูให้

343
00:21:41,591 --> 00:21:45,429
- โอเค
- เอาละ ก้าวระวังนะ หนุ่มน้อย

344
00:21:45,554 --> 00:21:47,264
ตาเธอแล้ว

345
00:21:47,389 --> 00:21:50,309
ระวังนะ มาเลย สาวน้อย

346
00:21:50,434 --> 00:21:53,437
ทุกคนคะ มีซุปร้อนๆ ที่ร้านอาหารค่ะ

347
00:21:53,562 --> 00:21:55,564
- เผื่อพวกคุณจะหิว
- ขอบคุณมากครับ

348
00:21:56,231 --> 00:21:58,275
- มีอะไรให้ช่วยไหม
- ช่วยพาพวกเด็กๆ

349
00:21:58,400 --> 00:22:00,319
ไปที่ร้านเหล้าได้ไหม
ให้พวกเขาพักผ่อนกันก่อน

350
00:22:00,444 --> 00:22:02,779
เข้าไปเร็ว ข้างในอุ่นนะ ชอบใช่ไหมล่ะ

351
00:22:02,904 --> 00:22:04,489
เอาละ มาเลย

352
00:22:05,407 --> 00:22:08,410
เขาเสียแล้วครับ คุณนายทักเกอร์
ตอนยังมีชีวิต เราได้คุยกัน

353
00:22:08,535 --> 00:22:09,911
โอ้ ไม่นะ

354
00:22:12,748 --> 00:22:14,166
คุณแน่ใจนะว่าใช่เขา

355
00:22:15,709 --> 00:22:17,919
- ครับ
- เสียใจด้วยนะคะ

356
00:22:20,380 --> 00:22:22,132
เสียใจด้วยจริงๆ

357
00:22:33,435 --> 00:22:35,896
มีแต่เราที่รู้ว่าพวกเขาต้องเจออะไรมาบ้าง

358
00:22:36,021 --> 00:22:38,065
ฉันว่าเราน่าจะช่วยพวกเขาได้มากกว่านี้

359
00:22:38,190 --> 00:22:40,275
- ร้านเหล้าคนเต็มหรือยังคะ
- ได้อีกสองถึงสามคน

360
00:22:40,400 --> 00:22:42,486
ดีเลย เชิญเลยค่ะ

361
00:22:42,611 --> 00:22:45,655
- พวกคุณเห็นแจ็กบ้างไหม
- ไม่เลย แต่คุณโคลเตอร์น่าจะรู้

362
00:22:46,490 --> 00:22:47,491
- ลี
- ครับ

363
00:22:47,616 --> 00:22:49,576
คุณรู้ไหมว่าแจ็กอยู่ไหน

364
00:22:49,701 --> 00:22:51,369
ไม่ ผมไม่เห็นเขาเลย
บางทีเขาอาจอยู่ที่โรงเรียนก็ได้

365
00:22:51,495 --> 00:22:53,455
ไม่อยู่ ฉันเพิ่งมาจากที่นั่น ฉันไม่เจอเขาเลย

366
00:22:53,580 --> 00:22:55,665
- ตั้งแต่เราออกมาจากนิคม
- น่าจะอยู่ที่ไหนสักแห่ง

367
00:23:06,343 --> 00:23:07,344
นิคมถูกน้ำท่วมหมดแล้ว

368
00:23:07,469 --> 00:23:08,720
- ไม่เหลืออะไรเลย
- มานี่มา

369
00:23:08,845 --> 00:23:11,348
ผมเจอเธอเดินอยู่คนเดียวตามทางในป่า

370
00:23:11,473 --> 00:23:13,934
แม็กกี หนูเห็นตำรวจธอร์นตันไหม

371
00:23:15,602 --> 00:23:17,395
เกิดอะไรขึ้น หนูรู้ไหมว่าเขาไปไหน

372
00:23:17,521 --> 00:23:20,065
น้ำพัดร่างเขาไปค่ะ

373
00:23:30,450 --> 00:23:33,453
- เอลิซาเบธ คุณจะไปไหน
- ไปตามหาแจ็ก

374
00:23:33,578 --> 00:23:35,997
ใครก็ตามที่มีม้า ตามฉันมาเลย

375
00:23:37,165 --> 00:23:38,500
ได้ยินแล้วนี่ ขึ้นม้าเร็ว

376
00:23:38,625 --> 00:23:41,211
- ต้องมีคนไปบอกชาร์ลอตต์
- ผมไปบอกเอง

377
00:23:48,260 --> 00:23:49,261
แจ็ก

378
00:23:55,350 --> 00:23:57,310
แจ็กๆ

379
00:24:03,650 --> 00:24:04,651
แจ็ก

380
00:24:07,821 --> 00:24:08,822
แจ็ก

381
00:24:10,448 --> 00:24:13,326
- แจ็ก
- แจ็ก

382
00:24:14,035 --> 00:24:15,036
แจ็ก

383
00:24:16,204 --> 00:24:17,205
แจ็ก

384
00:24:18,331 --> 00:24:19,749
แจ็ก

385
00:24:19,875 --> 00:24:21,126
แจ็ก

386
00:24:22,043 --> 00:24:23,336
- แจ็ก
- แจ็ก

387
00:24:25,380 --> 00:24:26,381
แจ็ก

388
00:24:26,506 --> 00:24:27,799
แจ็ก

389
00:24:28,842 --> 00:24:29,843
แจ็ก

390
00:24:31,469 --> 00:24:34,264
เขาอยู่ข้างล่างนั่น แจ็ก

391
00:24:37,058 --> 00:24:39,477
แจ็กๆ

392
00:24:42,439 --> 00:24:43,982
เขายังไม่ตาย ชีพจรยังเต้น

393
00:24:44,107 --> 00:24:45,734
เจอตัวแล้ว เขาอยู่ตรงนี้

394
00:24:45,859 --> 00:24:46,985
ไปเถอะ เร็วเข้า

395
00:24:48,361 --> 00:24:50,822
แจ็กๆ

396
00:24:53,700 --> 00:24:55,827
เขาอยู่ในภาวะเสี่ยงอันตรายนานเกินไป

397
00:24:55,952 --> 00:24:59,122
เขาอาจมีชีวิตได้อีกไม่นาน
หากคุณไม่ไปพบเขาเสียก่อน

398
00:24:59,247 --> 00:25:01,625
เฟธ ต้องพาเขาไปสถานพยาบาลไหม

399
00:25:01,750 --> 00:25:04,920
ฉันดูแลเขาที่นี่ได้ เขาน่าจะสบายกว่า

400
00:25:05,045 --> 00:25:09,716
มีแผลใหญ่บางแห่ง แต่ไม่มีกระดูกส่วนไหนหัก

401
00:25:09,841 --> 00:25:11,218
ถือว่าเป็นข่าวดี

402
00:25:12,385 --> 00:25:13,637
แต่ข่าวร้ายก็คือ

403
00:25:14,596 --> 00:25:16,348
เล็บเขาคล้ำ

404
00:25:16,473 --> 00:25:18,475
เป็นอาการขั้นต้นของปอดบวม

405
00:25:19,392 --> 00:25:22,938
- อันตรายแค่ไหน
- ตอนนี้ยังบอกไม่ได้

406
00:25:23,063 --> 00:25:26,566
แต่เราต้องให้เขาอยู่ในที่อุ่นๆ เข้าไว้
มันจะช่วยได้

407
00:25:27,859 --> 00:25:30,779
- ไว้ฉันจะกลับมาดูอีกทีนะ
- เฟธ

408
00:25:32,906 --> 00:25:34,366
ขอบใจมากนะที่มาช่วย

409
00:25:35,784 --> 00:25:37,869
ถ้ามีอะไรที่ฉันพอช่วยได้

410
00:25:45,418 --> 00:25:47,921
- เราจะผลัดกันมาเฝ้าเขาให้
- ไม่ต้องค่ะ

411
00:25:50,882 --> 00:25:52,217
ฉันจะอยู่เฝ้าเขาเอง

412
00:25:53,927 --> 00:25:55,804
ไม่ว่าจะนานแค่ไหนก็ตาม

413
00:25:55,929 --> 00:25:58,807
- เอลิซาเบธ
- ฉันขอล่ะ

414
00:26:06,731 --> 00:26:09,359
- ขอฉันอยู่เฝ้าเขาด้วยสิ
- ได้สิคะ

415
00:26:32,215 --> 00:26:33,675
ให้ผมช่วยถือนะครับ

416
00:26:33,800 --> 00:26:36,845
โอ้ น่ารักจังเลย ถือนี่ก็แล้วกัน

417
00:26:36,970 --> 00:26:39,097
คุณตำรวจธอร์นตันเป็นเพื่อนคุณใช่ไหมครับ

418
00:26:39,222 --> 00:26:41,725
ใช่จ้ะ เป็นเพื่อนที่ดีมากๆ ด้วย

419
00:26:41,850 --> 00:26:44,811
- คุณเป็นห่วงเขาไหม
- คือแบบนี้นะ โคดี้

420
00:26:44,936 --> 00:26:48,732
เราทุกคนกังวลใจถึงสิ่งที่อาจเกิดขึ้น
แต่ฉันได้เรียนรู้มานานแล้ว

421
00:26:48,857 --> 00:26:51,067
ว่าการตีตนไปก่อนไข้ ไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้นเลย

422
00:26:51,192 --> 00:26:53,236
- แล้วอะไรล่ะครับ
- ทำตัวให้ยุ่งไว้

423
00:26:54,029 --> 00:26:55,822
และคอยดูแลคนอื่น

424
00:26:55,947 --> 00:26:57,490
อันที่จริงฉันคิดว่าต้องมีบางคน

425
00:26:57,615 --> 00:26:59,492
กำลังต้องการให้เธอไปดูแลในตอนนี้

426
00:26:59,617 --> 00:27:02,787
ใครบางคนที่เป็นห่วงตำรวจธอร์นตันมากกว่าเธอ

427
00:27:02,912 --> 00:27:05,498
- ใครหรือครับ
- หมาจอมขี้เกียจของเขาไง

428
00:27:05,623 --> 00:27:08,001
- หมายถึงริปน่ะหรือครับ
- ใช่จ้ะ ริป

429
00:27:08,126 --> 00:27:11,046
เธอควรไปตามหามันเดี๋ยวนี้เลย
จะได้รู้ว่ามันโอเคไหม

430
00:27:11,171 --> 00:27:14,049
- ฉันว่าเขาต้องกลัวมากแน่เลย
- ผมว่าเขาต้องกลัวมากกว่าผมแน่

431
00:27:14,174 --> 00:27:16,718
ถ้างั้นเธอก็ต้องให้กำลังใจเขานะ

432
00:27:17,844 --> 00:27:20,263
คุณถือของไปเองคนเดียวได้ใช่ไหมครับ

433
00:27:20,388 --> 00:27:21,848
ฉันจัดการได้จ้ะ

434
00:27:36,946 --> 00:27:37,947
เขาเป็นไงบ้าง

435
00:27:39,282 --> 00:27:40,867
เฟธคิดว่าเขาน่าจะเป็นปอดบวม

436
00:27:40,992 --> 00:27:43,370
ตอนยังเด็ก ป้าของฉันตายเพราะโรคนี้

437
00:27:43,495 --> 00:27:46,122
จากนั้นคุณตาบ้านตรงข้ามก็มาตายจากไป

438
00:27:46,247 --> 00:27:47,874
แต่ผมรู้จักคนที่เคยหายจากโรคนี้

439
00:27:47,999 --> 00:27:51,169
- จริงหรือคะ
- คนหนุ่มรุ่นเดียวกับแจ็ก

440
00:27:51,294 --> 00:27:52,837
แต่แจ็กแข็งแรงมาก

441
00:27:54,547 --> 00:27:57,509
เมืองนี้ผ่านเรื่องร้ายมามากแล้ว
ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับแจ็กอีก

442
00:27:57,634 --> 00:27:59,511
เราต้องดูกันวันต่อวัน

443
00:28:01,679 --> 00:28:04,307
- ฉันคิดว่า...
- ผมก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน

444
00:28:04,432 --> 00:28:07,394
เราจะสวดภาวนากันคืนนี้หลังพระอาทิตย์ตก

445
00:28:12,649 --> 00:28:14,317
เราจะผ่านเรื่องนี้ไปได้แน่

446
00:28:24,369 --> 00:28:26,621
ผมได้ข่าวว่านายกเทศมนตรีกาวเวน
ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์

447
00:28:26,746 --> 00:28:28,957
- ใช่ครับ
- เขาจะรอดไหม

448
00:28:29,082 --> 00:28:31,334
- ยังไม่แน่ใจเลย
- ผมไม่รู้จะทำอย่างไรดี

449
00:28:31,459 --> 00:28:34,212
ผมควรแจ้งสภาเมืองเรื่องเงินที่หายไปไหม

450
00:28:34,337 --> 00:28:37,424
คุณเจงกินส์ ผมว่าตอนนี้ทุกคน
มีเรื่องให้เป็นห่วงมากพอแล้ว

451
00:28:37,549 --> 00:28:39,300
เรื่องนี้ไว้คุยกันทีหลังจะดีกว่า ว่าไหม

452
00:28:45,306 --> 00:28:47,183
ฉันจำได้ว่าตอนแจ็กสี่ขวบ

453
00:28:49,185 --> 00:28:51,354
เขาป่วยหนักมาก

454
00:28:51,479 --> 00:28:55,066
ฉันนั่งเฝ้าเขาทั้งวันทั้งคืน เป็นอาทิตย์เลย

455
00:28:57,777 --> 00:28:59,612
ฉันไม่อยากจะโกรธเขาหรอกนะ

456
00:29:01,239 --> 00:29:03,908
แต่ก็ทำไม่ได้ เพราะเขาทำในสิ่งที่เขาควรจะทำ

457
00:29:07,412 --> 00:29:10,540
- เขาช่วยชีวิตคนไว้ได้ตั้งหลายคน
- ฉันรู้

458
00:29:13,626 --> 00:29:16,004
แต่มันไม่ยุติธรรมเลยที่ต้องเสียคนสองคนไป

459
00:29:16,129 --> 00:29:18,006
เพราะความกล้าหาญของพวกเขา

460
00:29:18,131 --> 00:29:20,175
ไม่ยุติธรรมเลยจริงๆ ค่ะ

461
00:29:22,552 --> 00:29:24,220
ขอออกไปสูดอากาศหน่อยนะ

462
00:29:32,437 --> 00:29:34,022
โธ่ แจ็ก

463
00:29:34,898 --> 00:29:37,525
ฉันรู้ว่าที่ผ่านมาไม่มีอะไรง่ายเลยสำหรับเรา

464
00:29:40,612 --> 00:29:42,697
แต่ตั้งแต่วันแรกที่ฉันพบคุณ

465
00:29:44,908 --> 00:29:46,868
ฉันก็รู้ทันที ไม่ว่าอย่างไร

466
00:29:48,912 --> 00:29:50,580
เราต่างเกิดมาเพื่อกันและกัน

467
00:29:54,501 --> 00:29:57,796
ฉันขอโทษที่เคยพูดไม่ดีหรือทำให้คุณเสียใจ

468
00:30:00,089 --> 00:30:02,133
ถ้าเป็นไปได้ ฉันจะไม่ทำอย่างนั้นเด็ดขาด

469
00:30:09,557 --> 00:30:12,685
ฉันรู้พระองค์อยากให้เราใช้ชีวิตคู่ร่วมกัน

470
00:30:15,522 --> 00:30:17,398
ฉะนั้นคุณจะเป็นอะไรไปไม่ได้นะ

471
00:30:19,067 --> 00:30:20,401
ไม่ใช่ตอนนี้

472
00:30:27,408 --> 00:30:29,118
ได้โปรดอยู่กับฉันนะ

473
00:30:30,286 --> 00:30:31,371
ได้โปรด

474
00:31:12,954 --> 00:31:14,205
เอลิซาเบธ

475
00:31:19,377 --> 00:31:20,837
สงสัยฉันจะเผลอหลับไป

476
00:31:22,589 --> 00:31:24,674
คุณลงไปหาอะไรทานข้างล่างก่อนดีกว่าไหม

477
00:31:24,799 --> 00:31:28,052
- ฉันจะเฝ้าแจ็กให้เอง
- ฉันยังไม่หิวเลย

478
00:31:28,177 --> 00:31:30,346
เขาคงอยากให้คุณเป็นห่วงตัวเองบ้าง

479
00:31:31,598 --> 00:31:33,558
ฉันไม่ยอมทิ้งเขาหรอก อบิเกล

480
00:31:38,563 --> 00:31:41,733
- คุณว่าเขาจะรู้ไหมว่าฉันอยู่ที่นี่
- เขาต้องรู้แน่นอน

481
00:31:43,359 --> 00:31:45,987
ฉันรู้สึกเดียวดายเหลือเกิน

482
00:31:46,112 --> 00:31:49,407
ไม่ คุณไม่เดียวดายหรอก

483
00:32:05,214 --> 00:32:06,424
เขาเป็นไงบ้าง

484
00:32:07,467 --> 00:32:08,593
ยังเหมือนเดิมเลย

485
00:32:09,510 --> 00:32:12,931
เอลิซาเบธไม่ยอมห่างเขาเลย
ฉันจะเอาชาขึ้นไปให้เธอ

486
00:32:13,056 --> 00:32:16,267
ฉันไม่รู้ว่าเราควรเป็นห่วงใครมากกว่ากัน

487
00:32:16,392 --> 00:32:17,560
ระหว่างเธอกับเขา

488
00:32:19,187 --> 00:32:20,939
ฉันเข้าใจความรู้สึกเธอดี

489
00:32:22,649 --> 00:32:24,150
ฉันก็เหมือนกัน

490
00:32:26,694 --> 00:32:28,196
ฉันยกชาขึ้นไปเองดีกว่า

491
00:32:30,406 --> 00:32:31,741
ชาร์ลอตต์

492
00:32:34,702 --> 00:32:36,162
ร้องไห้บ้างก็ดีนะ

493
00:32:36,287 --> 00:32:39,415
ร้องไห้ไม่ช่วยให้ใครดีขึ้นหรอก

494
00:33:45,648 --> 00:33:47,734
ผมทราบดีว่าทุกคนเป็นห่วงแจ็ก

495
00:33:48,901 --> 00:33:51,612
แต่นี่เป็นเวลา
ที่ต้องช่วยกันสวดภาวนาให้ชุนชนของเรา

496
00:33:51,738 --> 00:33:54,949
พระเป็นเจ้า เรามาเข้าเฝ้าในเวลาแสนเข็ญ

497
00:33:55,742 --> 00:33:58,077
ขอมอบกายถวายชีวิตของคนที่เรารัก

498
00:33:58,202 --> 00:34:00,246
ให้อยู่ในความดูแลของพระองค์ด้วยเทอญ

499
00:34:03,875 --> 00:34:06,335
อยากให้คุณเห็นจังเลย
ว่าข้างนอกเขาทำอะไรกัน

500
00:34:07,086 --> 00:34:08,796
คนทั้งเมืองกำลังสวดภาวนา

501
00:34:11,174 --> 00:34:12,633
ขอให้คุณหายดี

502
00:34:16,387 --> 00:34:18,347
คุณหายดีเพื่อพวกเขาได้ไหม

503
00:34:23,436 --> 00:34:24,687
หรือเพื่อฉันก็ได้

504
00:34:28,274 --> 00:34:29,275
ไม่เป็นไรนะ

505
00:34:29,400 --> 00:34:30,735
ฉันรอได้

506
00:34:32,570 --> 00:34:34,197
ต่อให้นานแค่ไหนก็ตาม

507
00:34:41,579 --> 00:34:43,790
จำปณิธานวันปีใหม่ของเราได้ไหม

508
00:34:45,958 --> 00:34:47,502
อดทนให้มาก

509
00:34:48,503 --> 00:34:50,088
มีเมตตา

510
00:34:52,090 --> 00:34:53,633
อย่าเร่งรัด

511
00:34:56,427 --> 00:34:58,221
แต่ต้องใช้เวลา

512
00:35:03,684 --> 00:35:05,103
แต่อย่า

513
00:35:05,812 --> 00:35:07,855
อย่าใช้เวลามากเกินไปนัก

514
00:35:13,319 --> 00:35:14,445
แจ็ก

515
00:35:16,531 --> 00:35:17,740
ขอโทษ ขอโทษนะ

516
00:35:26,290 --> 00:35:27,542
ไงคะ

517
00:35:33,214 --> 00:35:34,799
บางคนคิดว่าเพราะโฮป แวลเลย์

518
00:35:34,924 --> 00:35:37,176
เป็นเมืองเล็กติดแนวชายแดน

519
00:35:37,301 --> 00:35:40,138
ที่ชีวิตดำเนินไปเชื่องช้า

520
00:35:40,263 --> 00:35:41,389
แต่มีหลายอย่างเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว

521
00:35:41,514 --> 00:35:44,392
ในระยะเวลาหลายสัปดาห์หลังเกิดน้ำท่วม
และโศกนาฏกรรมเหมืองถล่ม

522
00:35:44,517 --> 00:35:46,602
แจ็กหายดีแล้ว

523
00:35:46,727 --> 00:35:48,020
และระหว่างนั้นเอง

524
00:35:48,146 --> 00:35:49,147
(เรื่องสั้นจากชายแดน
โดย เอลิซาเบธ แทตเชอร์)

525
00:35:49,272 --> 00:35:52,191
ฉันเขียนต้นฉบับเสร็จ
และส่งไปโรงพิมพ์หลายสิบแห่ง

526
00:35:52,316 --> 00:35:58,030
ส่วนชาร์ลอตต์
ก็ขอเหมาทำอาหารที่แจ็กชอบทั้งหมด

527
00:35:58,156 --> 00:35:59,907
และเขาก็ยังรอดมาจนถึงทุกวันนี้

528
00:36:00,032 --> 00:36:03,077
ชาวนิคมส่วนใหญ่ย้ายไปอยู่ในที่สูงขึ้น

529
00:36:03,202 --> 00:36:06,956
โรสแมรี่พบว่างานแต่งอันเรียบง่าย
กับชายคนรักต่างหาก

530
00:36:07,081 --> 00:36:09,125
คือสิ่งที่เธอต้องการอย่างแท้จริง

531
00:36:10,501 --> 00:36:12,336
แล้วศาลาล่ะ

532
00:36:12,461 --> 00:36:15,464
คือว่าเราสร้างศาลาไม่ทันน่ะสิ

533
00:36:15,590 --> 00:36:18,759
ในนี้ดูดีมากเลยนะ
ผมเชื่อว่าเธอจะต้องมีความสุขมากแน่นอน

534
00:36:18,885 --> 00:36:21,512
- ก็หวังว่างั้นนะ
- เดี๋ยวเจ้าสาวจะมาแล้วครับ

535
00:36:21,637 --> 00:36:25,433
อบิเกลบอกว่าเธอขอแก้ทรงผมในนาทีสุดท้าย

536
00:36:26,601 --> 00:36:27,977
ทรงผมเธอน่ะเหรอ

537
00:36:28,102 --> 00:36:30,396
ผมว่าผมพอมีเวลาทำศาลาแล้วล่ะ

538
00:36:31,147 --> 00:36:33,024
- ผมจะรอก็แล้วกัน
- โอเค

539
00:36:34,275 --> 00:36:35,276
โอเค

540
00:36:38,196 --> 00:36:39,989
ไม่เคยมางานแต่งงานเลย

541
00:36:41,115 --> 00:36:42,575
ก็สวยเหมือนกันทุกงานนั่นแหละ

542
00:36:45,995 --> 00:36:47,038
คลาร่า

543
00:36:48,873 --> 00:36:52,793
หลังจากเรื่องที่เกิดขึ้น
ผมคิดถึงสิ่งที่คุณพูดเสมอ

544
00:36:54,086 --> 00:36:55,379
จริงของคุณ

545
00:36:56,339 --> 00:36:58,341
มีบางอย่างสำคัญมากกว่าเงิน

546
00:36:59,175 --> 00:37:00,718
ดีใจที่ได้ยินคำนี้จากคุณ

547
00:37:11,187 --> 00:37:14,690
มาหัวเปียกอะไรวันนี้ ผมไม่เป็นลอนเลยดูสิ

548
00:37:14,815 --> 00:37:17,401
โรสแมรี่ คุณสวยจนน่าตะลึงแล้ว เชื่อฉัน

549
00:37:17,526 --> 00:37:20,112
จริงหรือ
เพราะฉันเองกำลังแปลกใจอยู่เหมือนกัน

550
00:37:21,030 --> 00:37:23,282
ฉันว่าสวยจนตะลึงก็ดีเหมือนกัน

551
00:37:24,450 --> 00:37:26,827
เอาละ เป็นไงบ้าง

552
00:37:27,578 --> 00:37:30,581
ดูเหมือนเธอจะเจอชาย
ที่ทำให้เธอมีความสุขเสียทีนะ

553
00:37:30,706 --> 00:37:31,707
ใช่ค่ะ

554
00:37:31,832 --> 00:37:35,419
ฉันอยากให้เธอรู้ว่า
ต่อให้เธอกับแจ็กไปกันไม่ได้

555
00:37:35,544 --> 00:37:37,922
แต่เธอก็เหมือนเป็นลูกสาวคนหนึ่งของฉันเสมอ

556
00:37:38,047 --> 00:37:39,215
ขอบคุณมากค่ะ

557
00:37:44,637 --> 00:37:47,265
ฉันคิดว่าคุณก็เจอคนที่ใช่แล้วเหมือนกัน

558
00:37:47,390 --> 00:37:49,767
- หรือคะ
- ฉันรู้ว่าแจ็กคิดยังไง

559
00:37:49,892 --> 00:37:53,229
ฉันไม่ได้จะมาเปิดไฟเขียวให้คุณนะ

560
00:37:53,354 --> 00:37:54,563
มันไม่ใช่ธุระกงการของใคร

561
00:37:54,689 --> 00:37:56,607
ที่จะต้องเข้าไปวุ่นวายเรื่องส่วนตัวคนอื่น

562
00:37:56,732 --> 00:38:00,194
- แม้แต่คนนั้นคือลูกชายคุณงั้นเหรอคะ
- โดยเฉพาะเรื่องลูกชายของฉันเลยล่ะ

563
00:38:01,153 --> 00:38:03,197
ฉันรู้ว่าเราไม่มีอะไรคล้ายกันสักเท่าไร

564
00:38:03,322 --> 00:38:05,199
รู้ด้วยว่าไม่ง่ายเลย
ที่มีฉันคอยเป็นก้างขวางคอ

565
00:38:05,324 --> 00:38:07,201
ไม่จริงเลยค่ะ

566
00:38:08,286 --> 00:38:09,537
แต่ก็จริงนิดหน่อย

567
00:38:10,329 --> 00:38:11,831
ฉันเคยต้องการจะให้แจ็ก

568
00:38:11,956 --> 00:38:14,875
ได้พบคนที่รักเขามากเท่ากับฉัน

569
00:38:15,001 --> 00:38:18,838
- และจิกกัดเขาได้เท่าคุณ
- ใช่เลย

570
00:38:20,131 --> 00:38:21,507
และฉันคิดว่าเขาเจอคนคนนั้นแล้ว

571
00:38:22,967 --> 00:38:27,388
แต่คุณต้องสัญญานะ
ว่าวันหนึ่งคุณจะสอนฉันทำพายแกะ

572
00:38:29,265 --> 00:38:30,558
ตกลงค่ะ

573
00:38:34,603 --> 00:38:36,689
เอาละ ได้เวลาแล้ว

574
00:38:55,082 --> 00:38:56,083
แจ็ก

575
00:38:56,208 --> 00:39:00,671
ผมเพิ่งเข้าใจคำว่า "เพื่อนเจ้าบ่าว"
ก็ตอนที่พบคุณนี่แหละ

576
00:39:00,796 --> 00:39:01,922
ขอบคุณนะ

577
00:39:56,936 --> 00:39:59,730
ว้าว ผมช่างเป็นผู้ชายที่โชคดีที่สุดในโลกจริงๆ

578
00:39:59,855 --> 00:40:01,941
ไม่ได้ครึ่งของฉันหรอกค่ะ

579
00:40:05,778 --> 00:40:08,406
ผู้เป็นที่รัก เรามาชุมนุมกันในวันนี้

580
00:40:08,531 --> 00:40:11,534
เพื่อร่วมพิธีวิวาห์ของชายหญิงคู่นี้

581
00:40:11,659 --> 00:40:15,246
โปรดมอบของแทนความรักให้แก่กัน

582
00:40:15,371 --> 00:40:18,040
รวมหัวใจและวิญญาณเป็นหนึ่งเดียว

583
00:40:18,165 --> 00:40:21,585
ขอให้ลูกทั้งสองสร้างบ้านที่เปี่ยมไปด้วยหัวใจ

584
00:40:21,710 --> 00:40:24,630
ความรัก ความมีน้ำใจและเมตตา

585
00:40:26,215 --> 00:40:28,926
สองชีวิตนี้ได้รวมกันเป็นหนึ่งเดียวที่สมบูรณ์

586
00:40:29,051 --> 00:40:33,472
ขอให้สิ่งที่พระองค์ประทานให้นี้
อย่าได้มีใครมาแบ่งแยก

587
00:40:33,597 --> 00:40:37,852
และขอให้ทั้งคู่อยู่ครองรักแท้ไปตลอดกาล

588
00:40:39,395 --> 00:40:41,647
โรสแมรี่ ลี

589
00:40:42,606 --> 00:40:44,733
พ่อขอประกาศให้ลูกทั้งสองเป็นสามีภรรยากัน

590
00:40:44,859 --> 00:40:46,318
เจ้าบ่าวจูบเจ้าสาวได้

591
00:41:11,969 --> 00:41:14,013
อ้อ เกือบลืมไป

592
00:41:59,225 --> 00:42:01,185
(คำบรรยายโดย พุฒิพงศ์ คงประเสริฐ)