1 00:00:01,042 --> 00:00:02,711 ความเดิมตอนที่แล้ว 2 00:00:02,794 --> 00:00:04,045 ขอแสดงความยินดีด้วย 3 00:00:04,129 --> 00:00:07,882 ฉันเขียนต้นฉบับเสร็จ และส่งไปให้สำนักพิมพ์หกแห่ง 4 00:00:07,966 --> 00:00:10,593 ผมต้องเริ่มจัดการ เสนอประมูลให้บริษัททางรถไฟ 5 00:00:10,677 --> 00:00:12,929 - มีคนก่อปัญหาเหรอ - ก็ตั้งแต่ฉันเป็นนายกเทศมนตรี 6 00:00:13,012 --> 00:00:16,349 ไม่ใช่คุณช่วยอะไรผม แต่เป็นผมช่วยอะไรคุณได้ต่างหาก 7 00:00:17,100 --> 00:00:18,977 (อบิเกลคาเฟ่) 8 00:00:20,854 --> 00:00:22,522 ฟลอเรนซ์บอกว่าไข่ดิบเกินไป 9 00:00:22,605 --> 00:00:25,442 ฟลอเรนซ์ได้กินบิสกิตค้างคืนแน่ ถ้าไม่ระวัง 10 00:00:27,402 --> 00:00:29,487 ดอกไม้สวยจริง ของใครเหรอคะ 11 00:00:29,571 --> 00:00:31,698 ของคุณ เห็นวางอยู่ที่หน้าประตู ไม่มีการ์ดแนบมาด้วย 12 00:00:31,781 --> 00:00:34,159 แฟรงก์คงเอามาทิ้งไว้ เขารู้ว่าฉันชอบดอกเดซี่มาก 13 00:00:34,701 --> 00:00:37,370 - เช้านี้งานยุ่งนะ - คนหน้าใหม่ๆ เข้ามาเยอะ 14 00:00:37,454 --> 00:00:39,914 - เรารับมือไหวอยู่แล้ว หุ้นส่วน - ตามนั้น หุ้นส่วน 15 00:00:41,416 --> 00:00:42,876 - สวัสดี - สวัสดีค่ะ 16 00:00:44,377 --> 00:00:45,879 เนดขอให้ผมยกมา 17 00:00:46,379 --> 00:00:49,883 ขอบคุณมากค่ะ ขอบคุณสำหรับดอกไม้ด้วย 18 00:00:50,759 --> 00:00:51,801 ผมไม่ได้ส่งมา 19 00:00:55,055 --> 00:00:57,057 (ร้านโยสต์พาณิชย์) 20 00:00:58,058 --> 00:00:59,100 ขอบคุณค่ะ 21 00:01:00,518 --> 00:01:02,145 อรุณสวัสดิ์ เอลิซาเบธ 22 00:01:02,854 --> 00:01:07,233 ซื้ออะไรเหรอ น้ำตาล วานิลลา ไส้กรอกหมู 23 00:01:07,817 --> 00:01:11,362 มีคนจะทำอาหารสูตรพิเศษอีกแล้วสิ 24 00:01:11,446 --> 00:01:12,947 แค่ข้าวเย็นธรรมดาๆ ให้แจ็ก 25 00:01:13,031 --> 00:01:15,158 จะบอกความลับอะไรให้ 26 00:01:15,241 --> 00:01:17,994 ไส้กรอกเวียนนาสิ ไม่ใช่ไส้กรอกวานิลลา 27 00:01:18,078 --> 00:01:19,370 ฉันรู้ว่าคุณไม่ใส่วานิลลาในไส้กรอก 28 00:01:19,454 --> 00:01:20,872 คุณก็ต้องรู้อยู่แล้ว 29 00:01:21,873 --> 00:01:23,958 ขอโทษทีค่ะ คุณแทตเชอร์ ไม่มีจดหมายมาส่ง 30 00:01:25,668 --> 00:01:27,295 ขอบคุณมาก เคที่ ไว้ฉันแวะมาดูอีกที 31 00:01:27,962 --> 00:01:30,590 ยังรอฟังข่าวจากสำนักพิมพ์พวกนั้นเหรอ 32 00:01:30,673 --> 00:01:32,091 ฉันส่งต้นฉบับไปเป็นชาติแล้ว 33 00:01:32,175 --> 00:01:35,136 ฉันเคยรอเรียกตัวอยู่สามเดือน 34 00:01:35,220 --> 00:01:36,679 สำหรับบทนำเรื่องมิลเลียนดอลลาร์สไมล์ 35 00:01:36,763 --> 00:01:39,682 แล้วอยู่มาวันหนึ่ง ก็มีโทรเลขมา 36 00:01:39,766 --> 00:01:41,601 - คุณได้บทนั้นเหรอ - ไม่ได้ 37 00:01:41,684 --> 00:01:43,686 โปรดิวเซอร์งบหมดก่อนจะทันได้เปิดแสดง 38 00:01:43,770 --> 00:01:44,979 ไม่มีใครยิ้มเลย 39 00:01:45,730 --> 00:01:47,982 แต่ข้อคิดก็คือ ฉันไม่เคยเลิกหวัง 40 00:01:53,071 --> 00:01:53,905 (สถานีตำรวจม้านอร์ทเวสต์ สำนักงานเขตภูมิภาค) 41 00:01:53,988 --> 00:01:55,907 คุณคงได้ยินปัญหา 42 00:01:55,990 --> 00:01:57,575 ที่เรามีในแถบเขตแดนเหนือแล้ว 43 00:01:57,659 --> 00:01:58,910 ผมได้ยินเรื่องลอบค้าอาวุธ 44 00:01:58,993 --> 00:02:00,662 นั่นมันยังแค่นิดหน่อย 45 00:02:00,745 --> 00:02:02,956 ที่นั่นเป็นสงครามทีเดียว แล้วคนบริสุทธิ์จำนวนมาก 46 00:02:03,039 --> 00:02:04,082 ก็พลอยมาโดนหางเลข 47 00:02:04,165 --> 00:02:06,167 เรากำลังก่อตั้งหน่วยพิเศษ 48 00:02:06,251 --> 00:02:09,254 และมองหาผู้นำที่มีผลงาน คุณจะได้สร้างความเปลี่ยนแปลง 49 00:02:09,838 --> 00:02:11,214 ผมรู้สึกเป็นเกียรติมาก 50 00:02:13,049 --> 00:02:14,134 แต่ผมมีงานอยู่แล้ว 51 00:02:15,260 --> 00:02:17,762 ผมเสนอให้คุณเป็นหัวหน้าหมวดเลยนะ เจ้าหนุ่ม 52 00:02:18,346 --> 00:02:20,682 โอกาสอย่างนี้ไม่ได้มีมาทุกวัน 53 00:02:22,851 --> 00:02:24,477 รับปากมาแล้วกันว่าคุณจะลองไปคิดดู 54 00:02:46,207 --> 00:02:47,542 (เมื่อดวงใจเพรียกหา) 55 00:02:51,379 --> 00:02:52,797 อยู่นี่เอง 56 00:02:54,132 --> 00:02:57,343 ลี ทำไมคุณกลับจากทำงานเร็ว 57 00:02:57,427 --> 00:03:00,430 - มีอะไรหรือเปล่า - ผมสบายดี มีข่าวใหญ่ด้วย 58 00:03:00,513 --> 00:03:02,432 อันที่จริง มันยิ่งกว่าใหญ่เสียอีก 59 00:03:02,515 --> 00:03:03,808 ขอฉันเดานะๆ 60 00:03:04,601 --> 00:03:06,603 - คุณนายเนลสันคลอดลูกแฝด - ไม่ใช่ 61 00:03:07,186 --> 00:03:08,897 เราจะไปเคป ฟูลเลอร์ตันเพื่อดูโปรดักชันใหม่ 62 00:03:08,980 --> 00:03:10,690 - ของมาดามบัตเตอร์ฟลาย - ไม่ใช่ 63 00:03:10,773 --> 00:03:11,816 วันครบรอบจูบแรกของเรา 64 00:03:11,900 --> 00:03:15,695 ไม่ใช่ ขอผมพูดให้จบ โอเคนะ 65 00:03:15,778 --> 00:03:17,113 เราได้สัญญาแล้ว 66 00:03:18,698 --> 00:03:22,702 ลี ฉันภูมิใจในตัวคุณเหลือเกิน คืนนี้เราต้องฉลองกัน 67 00:03:23,328 --> 00:03:26,289 ฉันจะทำกับข้าวของโปรดให้ เปิดแชมเปญและสตรอว์เบอร์รี 68 00:03:26,372 --> 00:03:28,625 คืนนี้ไม่ได้ ผมต้องไปยูเนียนซิตี 69 00:03:28,708 --> 00:03:31,210 - ยูเนียนซิตีเหรอ ทำไม - เราจะเพิ่มการผลิตเป็นสองเท่า 70 00:03:31,294 --> 00:03:32,879 ผมต้องสั่งอุปกรณ์เข้าโรงเลื่อยเพิ่ม 71 00:03:32,962 --> 00:03:34,881 ฉันนึกว่าพอคุณได้สัญญาแล้ว 72 00:03:34,964 --> 00:03:36,799 ทุกอย่างจะกลับไปเป็นอย่างเดิม 73 00:03:36,883 --> 00:03:38,426 ตอนนี้งานของจริงเพิ่งเริ่มสิ 74 00:03:40,178 --> 00:03:42,722 แต่ฉันนึกว่าเราจะได้มีเวลาด้วยกัน 75 00:03:42,805 --> 00:03:45,558 ไม่ต้องห่วง มีเวลาให้พวกเราสองคนอีกเยอะแยะ 76 00:03:45,642 --> 00:03:46,935 เมื่อไรล่ะ 77 00:03:50,480 --> 00:03:55,068 โรสแมรี่ แค่เพราะผมงานยุ่ง ไม่ได้แปลว่าผมรักคุณน้อยลง 78 00:03:55,151 --> 00:03:58,321 เก็บแชมเปญรอก่อน ไว้เราฉลองตอนผมกลับมา 79 00:04:00,740 --> 00:04:01,991 ผมรักคุณ 80 00:04:04,702 --> 00:04:06,579 "โกลดิล็อกส์สะดุ้งตื่น 81 00:04:06,663 --> 00:04:09,415 เธอกระโดดลงจากเตียงแล้ววิ่งหนีไป 82 00:04:09,499 --> 00:04:11,960 วิ่งลงบันไดและหนีหายเข้าไปในป่า 83 00:04:12,543 --> 00:04:17,382 หมีทั้งสามตัวไม่เคยเห็นเธออีกเลย" 84 00:04:19,717 --> 00:04:22,512 ทีนี้ จำได้ไหม เรากำลังเรียน ว่าสัตว์บางชนิด เช่นหมี 85 00:04:22,595 --> 00:04:25,265 ทำบางอย่างที่พิเศษช่วงหน้าหนาว 86 00:04:25,348 --> 00:04:27,433 ใครบอกฉันได้บ้างว่ามันเรียกว่าอะไร 87 00:04:27,517 --> 00:04:28,810 - ลอร่า - จำศีลค่ะ 88 00:04:28,893 --> 00:04:29,852 เก่งมาก 89 00:04:30,436 --> 00:04:32,230 เอาละ ทุกคน ถึงเวลาไปพัก 90 00:04:32,313 --> 00:04:35,900 อย่าลืมนะ สัปดาห์นี้โรเบิร์ตเป็นคนดูเวลา 91 00:04:35,984 --> 00:04:39,612 อย่าลืมฟังเพื่อน พอเขาบอกว่าถึงเวลากลับเข้ามาเรียน 92 00:04:43,116 --> 00:04:44,951 - เล่นเตะบอลกันไหม - ล้อเล่นหรือเปล่า 93 00:04:45,034 --> 00:04:48,329 ฉันเป็นคนดูเวลา ต้องทำหน้าที่ตลอดนะ 94 00:04:54,127 --> 00:04:55,670 - จะออกเดินทางหรือครับ - ใช่ เจสซี่ 95 00:04:55,753 --> 00:04:57,380 ไปยูเนียนซิตีสองสามวันน่ะ 96 00:04:57,463 --> 00:05:00,466 - สัญญานั่นเป็นข่าวใหญ่แถวนี้ - ข่าวใหญ่สำหรับทุกคน 97 00:05:00,550 --> 00:05:02,093 พอมีโชคกับงานที่บริษัททางรถไฟไหม 98 00:05:02,176 --> 00:05:04,846 ยังครับ หลายคนมีประสบการณ์เยอะกว่าผมมาก 99 00:05:04,929 --> 00:05:07,307 - นายมาทำงานกับฉันสิ - คุณพูดจริงเหรอ 100 00:05:07,390 --> 00:05:10,893 ใช่ ฉันต้องการคนอีกเยอะ พอเราเริ่มการผลิตเพิ่มเป็นสองเท่า 101 00:05:10,977 --> 00:05:13,438 พรุ่งนี้เช้าไปหาเมอร์ฟี เขาจะหาตำแหน่งให้นาย 102 00:05:13,521 --> 00:05:15,440 ขอบคุณครับ คุณโคลเตอร์ 103 00:05:15,523 --> 00:05:16,649 ไม่ต้องขอบคุณฉัน 104 00:05:16,733 --> 00:05:18,443 ฉันใช้งานคุ้มทุกเพนนีแน่ บอกเลย 105 00:05:18,526 --> 00:05:20,653 ข้อเสนอก็ยุติธรรมออก 106 00:05:20,737 --> 00:05:23,656 - ไม่เห็นยุติธรรมตรงไหน - หนุ่มๆ คะ ขอที 107 00:05:23,740 --> 00:05:26,951 บ้านหลังใหม่บนที่ดินกว้าง แถมได้งานกับบริษัททางรถไฟ 108 00:05:27,035 --> 00:05:29,412 ที่ดินที่พวกเขาเสนอ ปลูกวัชพืชยังไม่ขึ้นเลย 109 00:05:29,495 --> 00:05:32,206 ผมเป็นชาวไร่ ไม่ใช่คนงานทางรถไฟ 110 00:05:32,290 --> 00:05:33,583 แต่คุณจะได้เป็นเจ้าของที่ดิน 111 00:05:33,666 --> 00:05:35,835 คุณไม่ต้องย้ายบ้านนี่นา 112 00:05:35,918 --> 00:05:37,837 - ย้ายบ้านเหรอ อะไร... - มีปัญหาอะไรกันหรือเปล่า 113 00:05:38,671 --> 00:05:41,591 - ไม่ ไม่มีปัญหา - งั้นแยกย้ายกันเถอะครับ 114 00:05:48,014 --> 00:05:49,057 เจด 115 00:05:49,891 --> 00:05:51,476 อยากเล่าให้ผมฟังไหมว่ามีอะไรกัน 116 00:05:51,559 --> 00:05:54,062 บริษัททางรถไฟอยากได้ที่ดินผม ไปสร้างทางสายหลัก 117 00:05:54,645 --> 00:05:56,939 โยสต์คิดว่าผมจะทำให้ทุกคนเสียประโยชน์ 118 00:05:57,023 --> 00:05:59,067 คุณทำสัญญาเช่ากับเมืองนี้ 119 00:05:59,150 --> 00:06:01,402 บริษัททางรถไฟไม่มีสิทธิ์ตัดสินใจ ฉันต่างหาก 120 00:06:02,111 --> 00:06:04,113 วันนี้ฉันมีนัดกับคุณไวแอตต์ 121 00:06:05,531 --> 00:06:08,284 บริษัททางรถไฟชนะเสมอ เรื่องมันก็เป็นแบบนี้ 122 00:06:09,243 --> 00:06:10,286 เจด 123 00:06:11,329 --> 00:06:15,083 เราจะหาทางออกที่ทุกคนโอเค ฉันสัญญา 124 00:06:16,918 --> 00:06:19,295 ผมบอกลอร่าว่าเราไม่ต้องย้ายบ้านอีกแล้ว 125 00:06:20,671 --> 00:06:23,466 ผมตั้งใจจะทำตามสัญญา 126 00:06:34,143 --> 00:06:36,395 ทุกคนเข้าข้างในจ้ะ หมดเวลาพักแล้ว 127 00:06:36,479 --> 00:06:39,649 เอาละ ได้ยินครูแทตเชอร์แล้ว ทุกคน กลับเข้าข้างใน 128 00:06:45,029 --> 00:06:47,532 บราวนี เติมน้ำตาลลงชาไหมจ๊ะ 129 00:06:48,783 --> 00:06:50,952 โอปอล หมดเวลาพักแล้ว มาเร็ว 130 00:06:51,035 --> 00:06:52,745 ไม่งั้นเธอจะทำให้ทุกคนโดนทำโทษ 131 00:06:52,829 --> 00:06:54,622 เราต้องไปแล้ว เดี๋ยวครูแทตเชอร์โมโห 132 00:06:57,750 --> 00:06:59,794 ไม่นะ โอปอล ดูสิ หมี 133 00:07:00,336 --> 00:07:03,339 - หมีเหรอ ไหน - ตรงนั้นน่ะ ใกล้ชายป่า 134 00:07:03,422 --> 00:07:05,049 วิ่งเร็ว ฉันจะไล่ตะเพิดมันไป 135 00:07:24,527 --> 00:07:26,904 หมีแก่ใจร้ายจะกินหนู 136 00:07:26,988 --> 00:07:28,781 - ตัวมันใหญ่แค่ไหน - นายไล่มันไปเหรอ 137 00:07:28,865 --> 00:07:30,366 โรเบิร์ต เป็นอะไรหรือเปล่า 138 00:07:31,492 --> 00:07:33,828 หมีไปแล้ว ผมไล่มันไปเอง 139 00:07:33,911 --> 00:07:35,246 เธอกล้าหาญมาก 140 00:07:35,329 --> 00:07:36,747 โรเบิร์ตเป็นวีรบุรุษของหนู 141 00:07:42,378 --> 00:07:45,506 - ตรงนี้สถานีน้ำมันใช่ไหม - คุณไปทำการบ้านมา ผมประทับใจ 142 00:07:46,549 --> 00:07:48,634 ถ้าเกิดเส้นทางสายหลักที่จะตัดผ่านโฮป แวลเลย์ 143 00:07:48,718 --> 00:07:50,428 มาจากทางเหนือแทนทางใต้ล่ะ 144 00:07:50,928 --> 00:07:52,722 คุณจะได้ตั้งสถานีน้ำมันที่นี่ 145 00:07:53,264 --> 00:07:54,307 ใกล้ๆ ถนนแบมบริก 146 00:07:54,390 --> 00:07:55,683 ขอผมอธิบายนะ คุณนายสแตนตัน 147 00:07:55,766 --> 00:07:57,518 ถ้าเราย้ายทางสายหลักไปตอนเหนือ 148 00:07:57,602 --> 00:07:59,854 เราต้องเสียเวลาและเงินอีกมาก 149 00:07:59,937 --> 00:08:01,814 แต่คุณก็ไม่ต้องสร้างถนนเพิ่ม 150 00:08:03,858 --> 00:08:06,861 นี่ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับบ้านชาวไร่ ทางตอนใต้ใช่ไหม 151 00:08:07,445 --> 00:08:09,155 ฉันแค่พยายามหาทางออกที่ยุติธรรม 152 00:08:10,114 --> 00:08:12,867 เราเสนอที่ดินอื่นให้คุณแคมป์เบลล์ไปแล้ว 153 00:08:12,950 --> 00:08:14,243 และเสนองานให้ทำกับเรา 154 00:08:14,327 --> 00:08:15,536 ผมไม่รู้ว่าเราจะทำอะไรได้อีก 155 00:08:15,620 --> 00:08:17,914 เจดเป็นชาวไร่ เพื่อนบ้านเขาก็เช่นกัน 156 00:08:18,456 --> 00:08:19,707 พวกเขาไม่อยากทำงานรถไฟ 157 00:08:19,790 --> 00:08:20,917 ด้วยความเคารพนะครับ 158 00:08:21,417 --> 00:08:23,544 ถ้าหัวหน้าผมพบว่าเราต้องเริ่มต้นใหม่อีก 159 00:08:23,628 --> 00:08:24,712 เพราะมีคนดื้อด้าน 160 00:08:24,795 --> 00:08:26,797 พวกเขาอาจย้ายเส้นทางสายหลักไปที่อื่นทั้งเส้น 161 00:08:26,881 --> 00:08:29,383 ฟังดูแล้วคุณไม่ค่อยเผื่อที่ให้เจรจาเลยสินะ 162 00:08:29,467 --> 00:08:33,012 นี่คือการร่วมธุรกิจ ระหว่างบริษัททางรถไฟและโฮป แวลเลย์ 163 00:08:33,095 --> 00:08:34,847 ในฐานะนายกเทศมนตรี คุณต้องตัดสินใจว่าอะไรสำคัญกว่า 164 00:08:34,931 --> 00:08:38,267 ให้ชาวไร่ไม่กี่คนได้ตามใจ หรืออนาคตของเมืองคุณ 165 00:08:39,936 --> 00:08:41,437 ฉันจะรับไว้พิจารณา 166 00:08:42,563 --> 00:08:44,524 ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ฉันต้องขอตัวก่อน 167 00:08:44,607 --> 00:08:45,608 นายกเทศมนตรีสแตนตัน 168 00:08:46,651 --> 00:08:49,195 - คุณชอบดอกไม้หรือเปล่า - คุณเป็นคนส่งมาเหรอ 169 00:08:50,321 --> 00:08:51,405 ได้ยินว่าคุณชอบดอกเดซี่ 170 00:08:53,574 --> 00:08:55,785 ไม่ได้มีแค่ฉันคนเดียวที่ทำการบ้านสินะ 171 00:09:01,874 --> 00:09:03,292 เธอไม่ยอมง่ายๆ แน่ 172 00:09:03,376 --> 00:09:04,502 ถูกต้องเลย 173 00:09:10,967 --> 00:09:14,512 เป็นไงบ้างล่ะ คุณสุภาพบุรุษ 174 00:09:14,595 --> 00:09:17,265 ผมว่านายกเทศมนตรีไม่เข้าใจ สิ่งที่เราพยายามทำเพื่อเมืองนี้ 175 00:09:17,348 --> 00:09:20,351 ผมหวังว่าคุณได้คิดเรื่องที่เราคุยกัน 176 00:09:20,434 --> 00:09:21,852 ขออภัยที่ต้องพูดตรงๆ คุณกาวเวน 177 00:09:21,936 --> 00:09:24,689 แต่คุณพูดชัดเจนอยู่ว่าคุณคิดค่าบริการแพง 178 00:09:25,481 --> 00:09:27,650 ฉะนั้น ผมขอยอมเสี่ยงกับสุภาพสตรีดีกว่า 179 00:09:30,861 --> 00:09:31,946 คุณเอเวอรี่ ได้ยิน 180 00:09:32,029 --> 00:09:33,739 - เรื่องโรเบิร์ตกับหมีหรือเปล่าคะ - ได้สิ 181 00:09:34,323 --> 00:09:36,158 ได้ยินว่าเขาไล่มันหนีไป 182 00:09:36,242 --> 00:09:38,202 ฟังเหมือนเราจะมีว่าที่ตำรวจม้าแล้ว 183 00:09:38,286 --> 00:09:39,579 วีรบุรุษตัวจริงด้วย 184 00:09:39,662 --> 00:09:41,497 หนูจะแต่งงานกับเขาสักวัน 185 00:09:43,249 --> 00:09:44,125 เขาโชคดีจัง 186 00:09:44,208 --> 00:09:45,251 มาเถอะ โอปอล 187 00:09:45,835 --> 00:09:48,379 ผมว่าหมีคงหนีไปหลายไมล์แล้ว ไม่ต้องกังวลครับ 188 00:09:48,462 --> 00:09:49,505 ขอตัวนะครับ 189 00:09:50,631 --> 00:09:54,468 - บิล - เจอหมีใกล้โรงเรียนขนาดนี้เหรอ 190 00:09:55,219 --> 00:09:57,096 มันก็แปลกอยู่นะ จริงไหม 191 00:09:57,179 --> 00:10:00,933 หมีไม่ชอบเสียงดัง ไม่มีที่ไหนดังไปกว่าโรงเรียนที่มีเด็ก 192 00:10:07,481 --> 00:10:10,776 นี่ ผมบอกไปแล้วไง ออกไปจากที่ดินผม 193 00:10:10,860 --> 00:10:12,778 ผมไม่มีเจตนาร้าย แค่ทำตามคำสั่งเจ้านาย 194 00:10:12,862 --> 00:10:15,239 ถ้าผมเจอไม้ปักบนที่ดินอีกล่ะก็ 195 00:10:15,323 --> 00:10:16,824 พวกคุณเจอดีแน่ ได้ยินชัดไหม 196 00:10:22,121 --> 00:10:23,873 - สวัสดียามบ่าย คุณแทตเชอร์ - สวัสดีค่ะ 197 00:10:27,376 --> 00:10:28,753 มีอะไรหรือเปล่าคะ คุณแคมป์เบลล์ 198 00:10:29,879 --> 00:10:32,381 พวกคนสำรวจมาตั้งค่ายที่นี่เมื่อวาน 199 00:10:33,382 --> 00:10:36,052 ลอร่า เข้าไปล้างตัวเตรียมกินข้าวเย็นเร็ว 200 00:10:38,387 --> 00:10:40,181 - บายจ้ะ ลอร่า - บายค่ะ ครูแทตเชอร์ 201 00:10:43,517 --> 00:10:45,019 คุณมาทำไมเหรอครับ คุณแทตเชอร์ 202 00:10:46,062 --> 00:10:47,730 วันนี้โรเบิร์ตเจอหมีที่โรงเรียน 203 00:10:47,813 --> 00:10:50,858 แกไล่มันไปแล้ว แต่ลอร่ากลัว ฉันเลยเดินมาส่ง 204 00:10:51,359 --> 00:10:52,568 คุณรู้จักเขาเหรอ 205 00:10:54,153 --> 00:10:55,613 นั่นแฮงก์ ริเวร่าค่ะ 206 00:10:55,696 --> 00:10:57,323 ไซรัส ลูกชายเขาเรียนกับลอร่า 207 00:10:58,658 --> 00:11:01,035 พวกรถไฟรอให้เราหลีกทางไป 208 00:11:01,118 --> 00:11:03,579 พวกเขาจะได้วางทางสายหลักผ่านที่นี่ 209 00:11:03,663 --> 00:11:05,790 ต้องมีคนหยุดพวกเขา 210 00:11:05,873 --> 00:11:08,125 อบิเกลยังไม่ได้ตัดสินใจนะคะ 211 00:11:11,712 --> 00:11:12,922 ผมไปเตรียมข้าวเย็นดีกว่า 212 00:11:15,216 --> 00:11:17,301 ขอบคุณที่เดินมาส่งลอร่าครับ 213 00:11:26,102 --> 00:11:28,562 - รับอะไรเพิ่มอีกไหม - ไม่เป็นไรค่ะ 214 00:11:32,900 --> 00:11:36,070 ตายจริง ไม่รู้ว่าดึกป่านนี้แล้ว 215 00:11:36,153 --> 00:11:37,488 สงสัยฉันจะนั่งเพลิน 216 00:11:38,280 --> 00:11:40,408 คุณคงสงสัยสินะว่าทำไมฉันไม่อยู่บ้าน 217 00:11:40,491 --> 00:11:41,867 แล้วกินข้าวเย็นกับสามี 218 00:11:41,951 --> 00:11:43,911 - อันที่จริง ผม... - ลีออกไปนอกเมืองค่ะ 219 00:11:43,994 --> 00:11:47,540 เขายุ่งมากเรื่องทำสัญญากับบริษัททางรถไฟ 220 00:11:47,623 --> 00:11:49,458 - ได้ข่าวอยู่ - เขาไม่ชอบโครงการเล็กๆ 221 00:11:49,542 --> 00:11:51,377 ชอบคิดอะไรใหญ่โต 222 00:11:51,794 --> 00:11:55,923 มันก็ไม่ได้เลวร้าย ที่เขายุ่งอยู่ตลอดเวลา 223 00:11:56,006 --> 00:11:59,635 ฉันมั่นใจว่าเราจะมีเวลาให้ซุกตัวข้างเตาผิง 224 00:12:01,470 --> 00:12:02,638 ออกไปเดินเล่นด้วยกัน 225 00:12:03,597 --> 00:12:07,977 ฟังเพลงเพราะๆ ยามเย็นเมื่อเราอายุ 85 226 00:12:08,811 --> 00:12:12,231 โรสแมรี่ อย่าเพิ่งร้องไห้สิ มันไม่ได้แย่ขนาดนั้น 227 00:12:12,815 --> 00:12:14,567 มันแย่ยิ่งกว่านั้นอีก 228 00:12:14,650 --> 00:12:18,362 ลีพูดเองเลย เขาบอกว่า "ตอนนี้งานของจริงเพิ่งเริ่ม" 229 00:12:18,446 --> 00:12:20,573 ฉันกลัวว่าจะไม่มีวันได้เห็นเขาอีก 230 00:12:20,656 --> 00:12:21,824 ไม่จริงซะหน่อย 231 00:12:21,907 --> 00:12:24,160 กว่าคุณจะรู้ตัว โรงเลื่อยก็ดำเนินไปได้ด้วยดี 232 00:12:24,243 --> 00:12:26,537 แล้วลีก็จะมีเวลามาอยู่กับคุณถมถืด 233 00:12:26,620 --> 00:12:28,998 - คุณคิดอย่างนั้นเหรอ - ผมรู้เลยต่างหาก 234 00:12:30,291 --> 00:12:31,542 แล้วให้ฉันทำอะไรระหว่างนั้น 235 00:12:31,625 --> 00:12:34,962 ก็มุ่งความสนใจกับเรื่องอื่น 236 00:12:35,045 --> 00:12:36,380 ฉันไม่มีเรื่องอื่นนี่นา 237 00:12:37,214 --> 00:12:38,257 คอลัมน์ให้คำแนะนำ 238 00:12:38,340 --> 00:12:41,093 แต่หลังจากฮันนีมูน ทุกอย่างก็เงียบไป 239 00:12:41,177 --> 00:12:44,054 สัปดาห์ที่แล้วฉันไปดูกล่องจดหมาย ไม่มีเลยแม้แต่ฉบับเดียว 240 00:12:44,138 --> 00:12:45,598 ไม่มีใครในเมืองนี้มีปัญหา 241 00:12:46,682 --> 00:12:47,766 นอกจากฉันเนี่ยแหละ 242 00:12:49,727 --> 00:12:50,769 โรสแมรี่ 243 00:12:52,438 --> 00:12:55,274 โรสแมรี่ คุณเคยทำงานที่คาเฟ่นี้มาก่อนใช่ไหม 244 00:12:56,609 --> 00:12:57,651 ใช่ 245 00:12:57,735 --> 00:12:59,778 พอมีคนใหม่ๆ เข้าเมืองมา 246 00:12:59,862 --> 00:13:01,363 ที่นี่ก็คงต้องการคนช่วย 247 00:13:01,447 --> 00:13:04,492 อบิเกลง่วนอยู่กับการเป็นนายกเทศมนตรี ผมก็มีธุรกิจตัวเอง 248 00:13:04,575 --> 00:13:06,785 เราหวังพึ่งให้คลาร่าจัดการทุกอย่างก็ไม่ได้ 249 00:13:08,496 --> 00:13:09,788 คุณเสนองานให้ฉันเหรอ 250 00:13:09,872 --> 00:13:12,208 มันอาจช่วยให้คุณเขียนคอลัมน์ได้ใหม่ด้วย 251 00:13:12,291 --> 00:13:13,459 ยังไงคะ 252 00:13:14,585 --> 00:13:16,837 คุณไม่มีทางเชื่อข่าวลือที่ผมได้ยินแถบนี้ 253 00:13:17,421 --> 00:13:20,257 รู้ไหม คุณนายซัลลิแวน เธอสนใจช่างตัดผมคนใหม่ 254 00:13:20,341 --> 00:13:22,218 เธอคงอยากได้คำแนะนำคุณ 255 00:13:24,637 --> 00:13:27,473 รู้อะไรไหม คุณพูดถูก 256 00:13:29,517 --> 00:13:33,103 คาเฟ่เป็นที่ที่เหมาะให้หาข่าวสารรอบตัว 257 00:13:34,271 --> 00:13:35,439 ฉันยินดีรับงาน 258 00:13:35,523 --> 00:13:36,941 เยี่ยม ผมจะเก็บจานให้ 259 00:13:37,024 --> 00:13:38,400 ฉันเก็บเองค่ะ 260 00:13:38,484 --> 00:13:41,278 ถ้าฉันจะทำงานให้คุณ ก็เริ่มต้นตอนนี้เลยดีกว่า 261 00:13:52,122 --> 00:13:54,250 คืนนี้คุณดูเงียบๆ 262 00:13:54,959 --> 00:13:56,752 ผมว่าคุณก็ไม่ต่างกัน 263 00:13:58,629 --> 00:14:00,297 มีเรื่องอยากคุยไหมคะ 264 00:14:02,967 --> 00:14:04,009 ไม่มี 265 00:14:05,803 --> 00:14:07,221 คุณล่ะมีเรื่องอยากคุยไหม 266 00:14:08,138 --> 00:14:09,265 ไม่มีค่ะ 267 00:14:11,559 --> 00:14:12,601 ก็ได้ ฉันยอมแพ้ 268 00:14:16,939 --> 00:14:19,900 รถม้ารอบบ่ายส่งจดหมายฉบับนี้มาให้ 269 00:14:19,984 --> 00:14:21,026 จากใครเหรอ 270 00:14:21,110 --> 00:14:23,571 จากสำนักพิมพ์เจ้าหนึ่งที่ฉันรอข่าวอยู่ 271 00:14:24,154 --> 00:14:25,698 เรื่องที่คุณเขียนเหรอ เขาตอบมาว่าไง 272 00:14:25,781 --> 00:14:28,367 ไม่รู้สิคะ คุณช่วยเปิดจดหมายให้หน่อย 273 00:14:28,951 --> 00:14:29,994 คุณแน่ใจนะ 274 00:14:44,592 --> 00:14:45,759 อะไรเหรอ 275 00:14:49,638 --> 00:14:51,307 "ถึงคุณแทตเชอร์ ขอบคุณที่ส่งต้นฉบับมา 276 00:14:51,390 --> 00:14:53,183 เราเสียใจเป็นอย่างยิ่งที่ต้องแจ้ง..." 277 00:14:53,267 --> 00:14:54,768 เอลิซาเบธ ผมเสียใจด้วย 278 00:14:56,145 --> 00:14:57,438 ไม่เป็นไรหรอกค่ะ 279 00:14:59,315 --> 00:15:00,608 รู้ไหมคุณควรทำยังไง 280 00:15:01,066 --> 00:15:02,693 คุณควรส่งจดหมายไปหาพวกเขาพรุ่งนี้เช้า 281 00:15:02,776 --> 00:15:03,944 นี่จดหมายปฏิเสธนะ 282 00:15:04,028 --> 00:15:06,363 - มันหมายความได้อย่างเดียว - ขอให้เขาพิจารณาใหม่สิ 283 00:15:06,447 --> 00:15:09,783 ฉันรู้ว่าคุณพยายามช่วย แต่เขาไม่ชอบเรื่องที่ฉันเขียน 284 00:15:09,867 --> 00:15:10,951 ก็จบแค่นั้น 285 00:15:11,035 --> 00:15:13,037 ผมว่าคุณไม่ควรยอมแพ้ง่ายๆ 286 00:15:13,120 --> 00:15:14,163 แจ็ก 287 00:15:16,373 --> 00:15:18,083 ฉันไม่อยากพูดถึงมัน 288 00:15:18,876 --> 00:15:20,252 เรากินข้าวกันต่อได้ไหม 289 00:15:28,761 --> 00:15:30,638 อย่าให้จดหมายฉบับเดียวมาบั่นทอนกำลังใจ 290 00:15:30,721 --> 00:15:32,848 - คุณเขียนหนังสือเก่ง - แจ็กก็พูดอย่างนั้น 291 00:15:32,932 --> 00:15:35,351 - คุณน่าจะฟังเขา - ฉันรู้ 292 00:15:35,434 --> 00:15:36,477 มีอะไรเหรอ 293 00:15:37,019 --> 00:15:39,229 เมื่อคืนเขาทำแบบเดิมๆ ที่ชอบทำเวลาฉันเครียด 294 00:15:39,313 --> 00:15:42,566 เขาพยายามแก้ไขทุกอย่างแทนที่จะฟังฉันเฉยๆ 295 00:15:42,650 --> 00:15:44,026 นิสัยผู้ชายน่ะ 296 00:15:45,569 --> 00:15:47,613 ฉันอยากให้พวกเขาชอบเรื่องที่ฉันเขียนจริงๆ นะ 297 00:15:47,696 --> 00:15:49,239 เอลิซาเบธ มันก็เหมือนงานศิลปะ 298 00:15:49,323 --> 00:15:50,741 ทุกคนมีความเห็นแตกต่างกัน 299 00:15:52,493 --> 00:15:54,328 เดี๋ยวนะ นี่เราพูดถึงปัญหาของคุณหรือของฉัน 300 00:15:54,411 --> 00:15:56,246 ก็อาจจะทั้งคู่ 301 00:15:56,830 --> 00:15:58,332 นัดกับคุณไวแอตต์เป็นไงคะ 302 00:15:58,791 --> 00:16:00,626 เรื่องทุกอย่างมีสองด้าน 303 00:16:01,210 --> 00:16:02,670 คุณไวแอตต์ก็ต้องการอย่างที่ต้องการ 304 00:16:02,753 --> 00:16:05,339 เจดกับชาวไร่ก็ไม่อยากย้ายบ้าน ก็เท่ากับเจอทางตัน 305 00:16:05,422 --> 00:16:07,257 - แล้วคุณจะเลือกทางไหน - ฉันไม่เลือก 306 00:16:07,341 --> 00:16:09,551 ฉันจะให้ทั้งเมืองลงคะแนน เรื่องนี้มันส่วนตัวเกินไป 307 00:16:09,635 --> 00:16:12,054 อรุณสวัสดิ์ค่ะ สาวๆ 308 00:16:12,137 --> 00:16:13,847 อบิเกล ดีจริงที่เจอคุณเข้าพอดี 309 00:16:13,931 --> 00:16:16,350 ฉันมีเมนูอาหารใหม่มาเสนอ 310 00:16:16,433 --> 00:16:20,980 นกกระทาย่างราดซอสแพร์และสะระแหน่ 311 00:16:22,356 --> 00:16:23,273 ฉันจะเขียนสูตรให้ 312 00:16:23,357 --> 00:16:25,609 ขอบคุณมาก โรสแมรี่ แต่ร้านคาเฟ่มีเมนูอยู่แล้ว 313 00:16:25,693 --> 00:16:27,611 คุณว่าไม่สมควรเปลี่ยนแปลงอะไรบ้างเหรอ 314 00:16:27,695 --> 00:16:29,196 อาหารมันชืดยังไงไม่รู้ 315 00:16:30,030 --> 00:16:32,199 ตายจริง ขออภัยที่ใช้คำสองแง่สองง่าม 316 00:16:33,075 --> 00:16:36,745 อาหารร้านฉันปกติดี ทำไมอยู่ดีๆ คุณถึงมาสนใจเมนู 317 00:16:36,829 --> 00:16:39,081 ก็ช่วยเหลือกันเล็กน้อย ไหนๆ ฉันก็ทำงานที่นั่น 318 00:16:41,875 --> 00:16:44,211 คุณทำงานที่คาเฟ่ตั้งแต่เมื่อไร 319 00:16:44,294 --> 00:16:46,505 ตั้งแต่เมื่อคืน คุณเอเวอรี่เป็นคนจ้างฉัน 320 00:16:47,548 --> 00:16:50,676 - เขาจ้างใช่ไหมล่ะ - ไม่ต้องขอบคุณฉันน่า อบิเกล 321 00:16:50,801 --> 00:16:53,887 ฉันยิ่งกว่ายินดีช่วยตอนคุณลำบาก 322 00:16:53,971 --> 00:16:56,557 ที่จริง ฉันไปช่วยคลาร่าเตรียมข้าวเช้าก่อนดีกว่า 323 00:16:56,640 --> 00:16:58,475 คุณไม่ต้องเป็นห่วงนะ 324 00:16:58,559 --> 00:17:00,269 ดูแลภาระน่าเวียนหัวของนายกเทศมนตรีไป 325 00:17:00,352 --> 00:17:02,563 เราจะรักษาร้านให้เองระหว่างที่คุณไม่อยู่ 326 00:17:05,733 --> 00:17:06,775 น่าเวียนหัวเหรอ 327 00:17:11,530 --> 00:17:15,159 สีน้ำ กระดาษวาด ดินสอ จะทำอะไรเหรอคะ 328 00:17:15,242 --> 00:17:17,494 วาดรูปนิดหน่อยน่ะ ไม่ได้ทำมาสักพักแล้ว 329 00:17:21,999 --> 00:17:24,543 ทำไมไม่มีใครแจ้งเราว่าเห็นหมีที่แถบโรงเรียน 330 00:17:24,626 --> 00:17:26,837 ฉันสาบานว่าเมื่อคืนได้ยินเสียงอะไรอยู่หลังบ้าน 331 00:17:26,920 --> 00:17:28,505 โรซาลีนบอกว่ามีตัวอะไรขูดประตูบ้านเรา 332 00:17:28,589 --> 00:17:29,631 สาวๆ ครับ สาวๆ 333 00:17:30,340 --> 00:17:33,886 ผมตรวจดูทั่วป่าแล้ว ไม่พบร่องรอยหมีเลย 334 00:17:33,969 --> 00:17:37,139 แต่ผมจะพูดกับโรเบิร์ตให้ ดูว่าผมพลาดอะไรไปไหม 335 00:17:37,222 --> 00:17:38,599 แล้วคุณแนะนำให้ทำอะไรรอล่ะ 336 00:17:38,682 --> 00:17:42,603 เพื่อความปลอดภัย กลับบ้านและลงกลอนประตู 337 00:17:42,686 --> 00:17:44,688 รอจนกระทั่งได้ข่าวจากผม ทำกันได้ไหมครับ 338 00:17:45,272 --> 00:17:47,232 แน่นอน ถ้าคุณคิดว่าทางนี้ดีที่สุด 339 00:17:47,316 --> 00:17:48,233 ผมคิดอย่างนั้นครับ 340 00:17:52,029 --> 00:17:53,697 คุณจะให้พวกเธอรอนานแค่ไหน 341 00:17:53,781 --> 00:17:54,865 สองสามชั่วโมงน่าจะได้ 342 00:17:56,033 --> 00:17:57,117 หรือสักสองสามวัน 343 00:18:00,412 --> 00:18:02,331 - เมอร์ฟีสินะ - มีอะไรให้ช่วยครับ 344 00:18:02,414 --> 00:18:05,042 เจสซี่ ฟลินน์ครับ คุณโคลเตอร์บอกให้มาหาคุณเรื่องงาน 345 00:18:05,125 --> 00:18:07,586 ข่าวดีทีเดียว เราขาดคนงานขนซุง 346 00:18:07,669 --> 00:18:08,712 กับโค่นต้นไม้ 347 00:18:08,796 --> 00:18:11,131 ผมว่าคุณโคลเตอร์ไม่ได้คิดถึงตำแหน่งนั้น 348 00:18:12,299 --> 00:18:13,342 เขาบอกว่าไง 349 00:18:13,425 --> 00:18:16,011 เขาอยากให้ผมอยู่สำนักงาน บอกว่า... 350 00:18:16,095 --> 00:18:17,221 มีแววเป็นผู้จัดการ 351 00:18:19,431 --> 00:18:21,266 ก็ได้ ถ้าเจ้านายต้องการอย่างนั้น 352 00:18:22,768 --> 00:18:24,937 นี่ รายงานเก็บเกี่ยวล่าสุด 353 00:18:25,020 --> 00:18:26,772 ดูให้ตรงกับรายการของนะ 354 00:18:27,397 --> 00:18:28,440 ขอต้อนรับ 355 00:18:40,202 --> 00:18:41,495 ตัวสีดำครับ 356 00:18:41,578 --> 00:18:44,998 ท่าทางดูโมโหมากตอนผมตะเพิดมันไป 357 00:18:45,791 --> 00:18:47,626 เห็นอย่างอื่นอีกบ้างไหม โรเบิร์ต 358 00:18:49,002 --> 00:18:51,547 คิดว่าไม่นะ ผมกลับไปเล่นได้ยัง 359 00:18:51,630 --> 00:18:52,840 ได้สิ 360 00:18:55,592 --> 00:18:57,678 เมื่อวาน หมีสีน้ำตาล 361 00:18:57,761 --> 00:19:00,514 ฉันเพิ่งได้ยินครั้งนี้แหละว่าเขี้ยวมันโตมากๆ 362 00:19:00,597 --> 00:19:02,933 - คุณคิดเหมือนที่ฉันคิดไหม - ไม่มีหมีทั้งนั้น 363 00:19:03,016 --> 00:19:04,476 คุณต้องไปคุยกับแก 364 00:19:04,560 --> 00:19:05,936 ให้แกมาสารภาพกับฉันดีกว่า 365 00:19:06,019 --> 00:19:07,646 แล้วคุณจะทำให้แกมาสารภาพยังไง 366 00:19:08,230 --> 00:19:09,398 ฉันมีวิธีของฉันน่า 367 00:19:09,481 --> 00:19:11,817 ไม่มีอะไรแย่ไปกว่าความรู้สึกผิดของเรา 368 00:19:12,526 --> 00:19:13,652 ไม่มีทางได้ผลหรอก 369 00:19:13,735 --> 00:19:15,654 นี่พูดจากประสบการณ์เหรอ 370 00:19:16,446 --> 00:19:20,284 สมัยเด็กผมอาจเคยพูดไม่จริงบ้าง 371 00:19:20,367 --> 00:19:22,911 แล้วตั้งแต่นั้น คือมีแต่ความจริง และความจริงใช่ไหม 372 00:19:22,995 --> 00:19:25,122 ผมเป็นตำรวจม้า ไม่มีทางเลือก 373 00:19:25,956 --> 00:19:27,791 ใบสมัครก็บอกอยู่ 374 00:19:34,548 --> 00:19:36,258 ค่ะ ฉันรู้ว่าพวกคุณสั่งเอแคลร์ 375 00:19:36,341 --> 00:19:39,011 แต่ผลไม้ดีต่อสุขภาพมากกว่า เชื่อเถอะ 376 00:19:39,928 --> 00:19:41,221 จานนี้ของเรย์ ไวแอตต์ 377 00:19:43,515 --> 00:19:46,518 คนนั้นเรย์ ไวแอตต์เหรอ บริษัททางรถไฟน่ะนะ 378 00:19:51,190 --> 00:19:53,609 แซนด์วิชของคุณค่ะ คุณไวแอตต์ 379 00:19:53,692 --> 00:19:55,319 ฉันว่าเรายังไม่ได้แนะนำตัวกัน 380 00:19:55,402 --> 00:19:56,612 - ฉัน... - โรสแมรี่ โคลเตอร์ 381 00:19:56,695 --> 00:19:58,572 ผมจำคุณได้จากรูปที่สำนักงานของลี 382 00:19:58,655 --> 00:20:00,699 แต่ขอบอกเลย รูปไม่สวยเท่าตัวจริง 383 00:20:00,782 --> 00:20:03,493 เขาชื่นชมคุณมาก 384 00:20:03,577 --> 00:20:05,787 ผมว่าเราคงได้ร่วมทำธุรกิจกันอีกนาน 385 00:20:05,871 --> 00:20:08,665 เขาทำงานหนักเหลือเกิน ตั้งแต่บริษัททางรถไฟเข้ามา 386 00:20:08,749 --> 00:20:10,125 จะไม่ได้มีแค่เขาหรอกครับ 387 00:20:10,209 --> 00:20:11,418 เราจะทำให้คนที่นี่มีงานทำ 388 00:20:11,501 --> 00:20:12,920 และงานสำคัญสุดๆ 389 00:20:13,962 --> 00:20:16,965 แต่ขอบอกเลยนะคะ ภรรยาบางคนก็กังวล 390 00:20:17,049 --> 00:20:20,093 ว่าสามีจะมัวแต่ยุ่งจนไม่มีเวลาให้ครอบครัว 391 00:20:20,177 --> 00:20:21,845 เกรงว่าธุรกิจนี้ต้องใช้ความเด็ดเดี่ยว 392 00:20:22,429 --> 00:20:23,722 คุณยังไม่แต่งงานสินะคะ 393 00:20:23,805 --> 00:20:25,807 ไม่ครับ คุณ ยังไม่ได้ลงหลักปักฐาน 394 00:20:26,516 --> 00:20:28,185 แต่ถ้าผมเจอผู้หญิงที่สวยเช่นคุณ 395 00:20:28,268 --> 00:20:30,646 ผมว่าผมก็คงต้องคิดใหม่ 396 00:20:37,236 --> 00:20:39,988 - ฉันต้องขอขอบคุณ คุณไวแอตต์ - ทำไมเหรอครับ 397 00:20:40,072 --> 00:20:43,533 คุณเพิ่งให้ความคิดสุดล้ำเลิศ สำหรับคอลัมน์แนะนำของฉัน 398 00:20:48,497 --> 00:20:51,208 อัยการรัฐบาลกลาง เจอหลักฐานใหม่คดีเฮนรี่ กาวเวน 399 00:20:52,334 --> 00:20:54,002 เขาคงไม่หลุดคดีนี้ไปง่ายๆ 400 00:20:54,086 --> 00:20:55,796 ฟังเสนาะหูมาก แจ็ก 401 00:20:55,879 --> 00:20:58,048 เขาปิดร่องรอยได้ไม่นาน 402 00:21:00,092 --> 00:21:03,595 คอลลินส์บอกว่าเสนอตำแหน่ง หน่วยอาชญากรรมทางเหนือให้คุณ 403 00:21:04,388 --> 00:21:05,764 แปลกใจที่ไม่เห็นคุณพูดถึง 404 00:21:06,473 --> 00:21:08,183 ผมไม่อยากพูดอะไรจนกว่าจะตัดสินใจได้ 405 00:21:08,267 --> 00:21:09,309 หัวหน้าหมวดเลยนะ 406 00:21:10,269 --> 00:21:11,478 ตำแหน่งใหญ่โตเลยนะ แจ็ก 407 00:21:17,401 --> 00:21:19,236 คอลลินส์อยากได้คำตอบภายในสุดสัปดาห์นี้ 408 00:21:19,319 --> 00:21:20,612 ผมไม่แน่ใจว่าควรทำยังไง 409 00:21:21,363 --> 00:21:22,406 เดี๋ยวคุณก็คิดได้ 410 00:21:28,829 --> 00:21:32,082 - บิล พอมีเวลาไหมคะ - มีอะไรเหรอ 411 00:21:32,708 --> 00:21:34,835 เจด แคมป์เบลล์น่ะ ฉันเป็นห่วงเขา 412 00:21:34,918 --> 00:21:37,713 ฉันเห็นเขาไล่คนที่มาสำรวจที่ดินเมื่อวาน 413 00:21:38,297 --> 00:21:39,840 คุณพอไปคุยกับเขาได้ไหมคะ 414 00:21:39,923 --> 00:21:42,926 - เขาดูฟังคุณ - เดี๋ยวบ่ายนี้ผมไปหาเขา 415 00:21:54,646 --> 00:21:55,689 ไฟไหม้ 416 00:22:01,820 --> 00:22:02,904 - น้ำ - ไปเอาน้ำมาเร็ว 417 00:22:16,168 --> 00:22:19,087 เราได้ยินเสียงคุณเอเวอรี่ร้องให้ช่วย ถึงได้รีบวิ่งมา 418 00:22:20,839 --> 00:22:21,882 เห็นคนอื่นบ้างไหม 419 00:22:22,841 --> 00:22:24,551 - ไม่เห็นใครเลยครับ - เกิดอะไรขึ้น 420 00:22:25,135 --> 00:22:26,553 น่าจะเป็นเหตุวางเพลิง 421 00:22:26,636 --> 00:22:29,056 อาจเป็นอุบัติเหตุ ถ่านที่ยังกรุ่นจากกองไฟ 422 00:22:30,348 --> 00:22:32,184 มีใครสอบถามคุณแคมป์เบลล์ยัง 423 00:22:32,851 --> 00:22:34,478 พวกเรารู้ดีว่าเขาไม่ค่อยปลื้มบริษัททางรถไฟ 424 00:22:34,561 --> 00:22:35,604 ผมไปคุยเอง 425 00:22:42,736 --> 00:22:44,821 เราถึงได้ขอให้คุณรับพวกเราเป็นลูกค้า 426 00:22:44,905 --> 00:22:46,948 บริษัทเราต้องการคนที่มีสายสัมพันธ์กับชุมชน 427 00:22:47,032 --> 00:22:48,742 คนที่ยับยั้งไม่ให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้ 428 00:22:48,825 --> 00:22:51,369 - ผมยังไม่ได้ตัดสินใจ - นี่อาจจะช่วยคุณได้ 429 00:22:52,079 --> 00:22:54,331 ผมเพิ่มจากข้อเสนอเดิมสิบเปอร์เซ็นต์ 430 00:22:55,123 --> 00:22:56,875 สิบเปอร์เซ็นต์เป็นตัวเลขที่น่าสนใจ 431 00:22:56,958 --> 00:22:58,251 แล้ว 20 น่าสนใจกว่าไหม 432 00:22:58,335 --> 00:23:00,003 ถ้าเป็น 25 ก็แน่นอน 433 00:23:02,589 --> 00:23:03,632 งั้น 25 ก็ได้ 434 00:23:04,424 --> 00:23:05,675 เป็นอันตกลงนะ 435 00:23:09,304 --> 00:23:10,347 เป็นอันตกลง 436 00:23:18,814 --> 00:23:21,733 คุณอบิเกล คุณว่าผมกล้าหาญไหม 437 00:23:22,317 --> 00:23:24,945 แน่นอนสิจ๊ะ ถามทำไมเหรอ 438 00:23:25,987 --> 00:23:28,198 โรเบิร์ตเป็นวีรบุรุษเพราะเขาไล่หมีตัวนั้นไป 439 00:23:28,824 --> 00:23:31,284 ผมไม่เคยทำอะไรอย่างนั้นเลย 440 00:23:31,368 --> 00:23:34,579 จำที่คุณตำรวจธอร์นตันพูด ตอนได้เหรียญกล้าหาญได้ไหม 441 00:23:35,539 --> 00:23:38,917 เขาบอกว่าวีรบุรุษคือคนธรรมดาที่ทำสิ่งพิเศษ 442 00:23:39,000 --> 00:23:41,503 และบ่อยครั้งไปที่ไม่มีคนสรรเสริญพวกเขา 443 00:23:41,586 --> 00:23:43,672 ผมไม่เคยทำอะไรพิเศษเลย 444 00:23:43,755 --> 00:23:45,006 ต้องเคยสิจ๊ะ 445 00:23:45,090 --> 00:23:47,092 เธอดูแลพี่สาวตอนที่พี่ป่วย 446 00:23:47,175 --> 00:23:49,719 แล้วดูสิว่าพี่เธอเรียนเก่งแค่ไหน 447 00:23:49,803 --> 00:23:51,513 เธอมีบ้านให้แดชเชอร์อยู่ 448 00:23:52,722 --> 00:23:55,392 เธอทำสิ่งพิเศษให้ฉันทุกๆ วันในทุกสัปดาห์ 449 00:23:55,475 --> 00:23:56,768 พวกนั้นไม่นับสิ 450 00:23:56,852 --> 00:23:59,771 ทุกคนที่ทำสิ่งที่ช่วยคนอื่น 451 00:23:59,855 --> 00:24:01,148 ถือเป็นวีรบุรุษในสายตาฉัน 452 00:24:01,731 --> 00:24:03,859 - คุณพูดจริงเหรอ - ใช่จ้ะ 453 00:24:04,442 --> 00:24:06,194 ทีนี้สวดภาวนาแล้วนอนนะ 454 00:24:09,030 --> 00:24:11,950 คุณอบิเกล ผมอยากให้คุณรู้ไว้ 455 00:24:12,534 --> 00:24:13,994 คุณก็เป็นวีรสตรีของผม 456 00:24:14,744 --> 00:24:15,787 โคดี้ 457 00:24:20,292 --> 00:24:22,419 - พ่อเธอจุดไฟ - ถอนคำพูดนะ 458 00:24:22,502 --> 00:24:23,879 มันเป็นความจริง ทุกคนรู้กันทั้งนั้น 459 00:24:23,962 --> 00:24:26,131 - ไม่ใช่ซะหน่อย - ลอร่า ไซรัส เกิดอะไรขึ้น 460 00:24:26,715 --> 00:24:28,425 เขาบอกทุกคนว่าพ่อหนูเป็นคนจุดไฟเผา 461 00:24:28,508 --> 00:24:30,677 - ก็เขาเป็นคนทำ - ไซรัส หยุด 462 00:24:31,261 --> 00:24:32,304 ทุกคนเข้าไปข้างใน 463 00:24:36,725 --> 00:24:38,435 พ่อหนูไม่ได้ทำอะไรผิด 464 00:24:38,518 --> 00:24:40,270 เขาบอกคุณตำรวจธอร์นตันแล้ว 465 00:24:40,353 --> 00:24:44,065 ไซรัสเป็นห่วงเรื่องงานพ่อเขา เขาไม่ได้ตั้งใจหรอกจ้ะ 466 00:24:44,149 --> 00:24:46,443 ทำไมเขาไม่ไปสร้างทางรถไฟกันที่อื่นคะ 467 00:24:47,027 --> 00:24:48,862 - หนูไม่อยากย้ายบ้าน - ลอร่า 468 00:24:50,238 --> 00:24:53,450 มันซับซ้อนจ้ะ แต่ทุกอย่างจะคลี่คลายเอง 469 00:24:54,284 --> 00:24:57,204 ไม่ว่าอะไรจะเกิด เธอจะได้อยู่กับพ่อ 470 00:24:57,913 --> 00:25:00,540 เธอกับพ่อจะมีกันและกันเสมอ โอเคนะ 471 00:25:06,546 --> 00:25:09,549 ฉันไม่คิดว่าคุณ จะพิจารณาข้อเสนอจากบริษัทจริงจัง 472 00:25:09,633 --> 00:25:10,926 ผมรู้ว่าจังหวะมันไม่ให้ 473 00:25:11,009 --> 00:25:14,054 ฉันต้องขอถาม ทำไมทำกับบริษัททางรถไฟ 474 00:25:15,889 --> 00:25:16,932 เงินมันดี 475 00:25:19,059 --> 00:25:20,560 นั่นไม่ใช่คำตอบที่แท้จริง ใช่ไหม 476 00:25:21,353 --> 00:25:22,437 มันก็ดีที่สุดแล้ว 477 00:25:25,398 --> 00:25:28,193 - ตีผมทำไม - ที่จ้างโรสแมรี่โดยไม่ถามกันก่อน 478 00:25:29,069 --> 00:25:31,363 - อยากให้ผมไล่เธอไหมล่ะ - ไม่ต้องสิ 479 00:25:31,446 --> 00:25:33,782 งั้นก็ไม่ต้องขอบคุณผม ท่านนายกเทศมนตรี 480 00:25:36,660 --> 00:25:37,827 ขอบคุณที่เอาข้าวเที่ยงมาให้ 481 00:25:37,911 --> 00:25:40,872 คุณพักได้เหรอ นี่เพิ่งวันที่สองเอง 482 00:25:40,956 --> 00:25:42,707 ไม่เป็นไร ลีไม่ว่าหรอก 483 00:25:43,708 --> 00:25:45,460 แล้วคุณทำงานอะไรอยู่ล่ะ 484 00:25:45,543 --> 00:25:47,337 ก็ทำโน่นนิด ทำนี่หน่อย 485 00:25:47,921 --> 00:25:48,964 ผมว่าอีกสักสองสามปี 486 00:25:49,047 --> 00:25:51,549 ผมจะตั้งบริษัทของตัวเอง ว่าจ้างลูกน้อง 487 00:25:52,092 --> 00:25:53,593 จะได้มีรายได้เป็นกอบเป็นกำซะที 488 00:25:53,677 --> 00:25:55,845 - มันเป็นไปได้จริงๆ เหรอ - ก็ต้องได้สิ 489 00:25:57,138 --> 00:25:58,848 - แล้วคุณล่ะ - แล้วฉันทำไม 490 00:26:00,684 --> 00:26:02,894 อยากทำงานที่ร้านคาเฟ่ไปจนวันตายจริงๆ เหรอ 491 00:26:03,436 --> 00:26:05,146 ก็เปล่า แต่อบิเกลต้องมีฉัน 492 00:26:05,230 --> 00:26:08,441 คลาร่า คุณทำได้มากกว่านี้ตั้งเยอะ คุณก็มีความฝันใช่ไหม 493 00:26:10,193 --> 00:26:13,405 มี แต่มันไม่มีวันเป็นจริงหรอก 494 00:26:13,488 --> 00:26:15,115 มันเป็นแน่ถ้าคุณพยายาม 495 00:26:16,449 --> 00:26:19,911 ชีวิตมีหนเดียวนะ คุณต้องใช้มันให้คุ้มค่า 496 00:26:20,495 --> 00:26:22,831 ต้องกล้าหาญ กล้าเสี่ยง 497 00:26:31,256 --> 00:26:32,465 หมายถึงอย่างนี้น่ะเหรอ 498 00:26:50,734 --> 00:26:53,236 "วันนั้น เด็กเลี้ยงแกะได้เรียนรู้บทเรียนสำคัญ 499 00:26:53,320 --> 00:26:56,448 ถ้าเราอยากให้คนเชื่อในสิ่งที่เราพูด 500 00:26:56,531 --> 00:26:58,283 เราต้องพูดความจริงเสมอ" 501 00:27:00,577 --> 00:27:02,954 มีใครฟังเรื่องเด็กเลี้ยงแกะ แล้วนึกถึงอะไรไหมจ๊ะ 502 00:27:04,664 --> 00:27:06,041 ฉันว่าต้องมีคนนึกถึงแน่ๆ 503 00:27:08,293 --> 00:27:11,880 การบ้านวันนี้เขียนเรื่อง ความจริงและซื่อสัตย์สามย่อหน้า 504 00:27:12,464 --> 00:27:13,631 เลิกชั้นได้จ้ะ 505 00:27:16,634 --> 00:27:19,012 โรเบิร์ต ขอฉันคุยด้วยหน่อยน่ะ 506 00:27:20,930 --> 00:27:23,767 โรเบิร์ต เธอเข้าใจไหมว่าทำไมที่เด็กเลี้ยงแกะ 507 00:27:23,850 --> 00:27:25,894 โกหกว่าเห็นหมาป่าถึงเป็นเรื่องผิด 508 00:27:25,977 --> 00:27:26,811 เข้าใจครับ 509 00:27:26,895 --> 00:27:30,815 งั้นเธออยากบอกอะไรฉันไหม 510 00:27:30,899 --> 00:27:33,985 ขอโทษครับ คุณแทตเชอร์ ขออภัยจริงๆ ที่มารบกวน 511 00:27:34,069 --> 00:27:36,029 คุณและคุณนายไวส์ มีอะไรให้ช่วยเหรอคะ 512 00:27:36,112 --> 00:27:38,239 เราได้ยินเรื่องโรเบิร์ตไล่ตะเพิดหมี 513 00:27:39,157 --> 00:27:40,367 เราอยากจะให้รางวัลแก 514 00:27:41,826 --> 00:27:43,036 นี่ของเธอนะ หนุ่มน้อย 515 00:27:43,119 --> 00:27:45,246 ถ้าโอปอลเป็นอะไรไป พวกเราคงทำอะไรไม่ถูก 516 00:27:45,830 --> 00:27:49,542 โรเบิร์ต อยากพูดอะไรไหมจ๊ะ 517 00:27:51,711 --> 00:27:52,754 ขอบคุณครับ 518 00:27:59,928 --> 00:28:01,888 - โรสแมรี่ - สักครู่ค่ะ 519 00:28:01,971 --> 00:28:03,640 คุณควรจะทำงานไม่ใช่เหรอ 520 00:28:03,723 --> 00:28:05,141 ฉันก็ทำอยู่ แต่ว่า... 521 00:28:06,684 --> 00:28:09,145 เผอิญมีความคิดสุดยอด สำหรับคอลัมน์ให้คำแนะนำ 522 00:28:09,229 --> 00:28:10,522 เลยต้องรีบเขียนไว้ก่อนจะลืม 523 00:28:14,275 --> 00:28:16,403 "ถึงแมรี่ โรส 524 00:28:16,486 --> 00:28:17,737 เพื่อนฉันคนหนึ่งกังวล 525 00:28:17,821 --> 00:28:20,448 ว่าบริษัททางรถไฟจะให้สามีเธอ ทำงานหามรุ่งหามค่ำ" 526 00:28:20,532 --> 00:28:23,368 นี่คุณพยายามบอกลีเป็นนัย ว่าเขาทำงานมากไปเหรอ 527 00:28:23,451 --> 00:28:25,036 ไม่ใช่เพื่อฉันคนเดียว 528 00:28:25,120 --> 00:28:26,830 ฉันทำเพื่อชุมชนเราต่างหาก 529 00:28:26,913 --> 00:28:30,625 เมืองนี้จะเจริญขึ้นในไม่ช้า บรรดาผู้อ่านก็ต้องอยู่บ้านเหงา 530 00:28:30,708 --> 00:28:33,920 กินข้าวเย็นคนเดียว แม่สาวๆ ที่น่าสงสาร 531 00:28:34,003 --> 00:28:36,965 ฉันต้องส่งสัญญาณเตือน ก่อนที่มันจะสายเกินไป 532 00:28:37,048 --> 00:28:39,801 และถ้าลีเข้าใจความนัย ก็ถือว่าเป็นผลพลอยได้ 533 00:28:40,510 --> 00:28:44,180 ใช่เลย จะว่าไป มีเค้กอยู่ในเตา 534 00:28:44,264 --> 00:28:45,473 คุณช่วยเอาออกมาให้หน่อยสิ 535 00:29:02,157 --> 00:29:03,199 ให้ผมช่วยเถอะ 536 00:29:09,581 --> 00:29:10,623 คุณคือพยาบาลของเมืองสินะ 537 00:29:10,707 --> 00:29:12,584 ค่ะ เฟธ คาร์เตอร์ 538 00:29:12,667 --> 00:29:14,836 - ยินดีที่ได้รู้จัก ผม... - เรย์ ไวแอตต์ 539 00:29:15,754 --> 00:29:17,213 คนทั้งเมืองรู้จักคุณ 540 00:29:19,257 --> 00:29:21,134 เรียบร้อยครับ 541 00:29:21,217 --> 00:29:22,385 คุณจะขี่ม้าไปข้างนอกเหรอ 542 00:29:22,469 --> 00:29:23,553 คุณโกลดีนเป็นหวัดค่ะ 543 00:29:23,636 --> 00:29:26,306 ฉันจะขี่ม้าไปดูอาการเขาที่ค่ายทางรถไฟ 544 00:29:26,389 --> 00:29:28,600 เราโชคดีที่ได้คนทุ่มเทอย่างคุณดูแล 545 00:29:29,350 --> 00:29:30,560 ฉันก็ดีใจที่พอช่วยได้ค่ะ 546 00:29:31,644 --> 00:29:33,646 นายกเทศมนตรีสแตนตันบอกผมเรื่องที่คุณกังวล 547 00:29:33,730 --> 00:29:34,856 ผมบอกเธอว่าบริษัททางรถไฟ 548 00:29:34,939 --> 00:29:36,649 ยินดีรับผิดชอบค่าใช้จ่ายขยายศูนย์พยาบาล 549 00:29:37,233 --> 00:29:39,819 - ฉันซาบซึ้งมากค่ะ - เล็กน้อยเองครับ 550 00:29:41,279 --> 00:29:43,281 - ยินดีที่ได้รู้จักคุณ - คุณก็ด้วย 551 00:29:45,533 --> 00:29:46,576 โอเคครับ 552 00:29:51,331 --> 00:29:53,166 เขามีเสน่ห์ใช่ย่อย จริงไหม 553 00:29:54,334 --> 00:29:56,586 ก็คงอย่างนั้น คุณรู้เรื่องเขาบ้างไหมคะ 554 00:29:57,086 --> 00:29:58,546 อย่างเช่น เขาแต่งงานหรือยังล่ะ 555 00:29:58,630 --> 00:30:01,216 ฉันไม่ได้คิดถึงเรื่องนั้น แต่ก็... 556 00:30:01,299 --> 00:30:03,718 ได้ข่าวว่าเขาเป็นหนุ่มโสด แต่ฉันจะระวังตัวนะคะ 557 00:30:04,511 --> 00:30:06,513 - ทำไมเหรอ - ก็พวกคนจากบริษัททางรถไฟ 558 00:30:07,096 --> 00:30:08,306 มาวันนี้ พรุ่งนี้ก็ไป 559 00:30:09,557 --> 00:30:10,600 เขาอาจจะไม่เหมือนใครนะ 560 00:30:11,601 --> 00:30:12,769 ก็อาจจะ 561 00:30:12,852 --> 00:30:14,896 หรืออาจจะไม่ 562 00:30:15,647 --> 00:30:18,399 เมืองนี้ตกลงอะไรไม่ได้ซะที แถมฉันก็ติดอยู่ตรงกลาง 563 00:30:18,483 --> 00:30:21,194 - ให้คนอื่นมาเป็นนายกเทศมนตรีดีไหม - ผมว่าคุณต้องมีศรัทธา 564 00:30:21,778 --> 00:30:23,321 พูดสมกับเป็นศาสนาจารย์ 565 00:30:23,404 --> 00:30:24,781 พูดสมกับเป็นเพื่อนคุณต่างหาก 566 00:30:27,826 --> 00:30:29,452 - สวัสดีค่ะ เฮนรี่ - สวัสดียามบ่าย 567 00:30:29,702 --> 00:30:30,745 มีอะไรให้ช่วยเหรอคะ 568 00:30:30,829 --> 00:30:34,666 ผมอยากจะขอคุยด้วยเรื่องบริษัททางรถไฟ 569 00:30:35,250 --> 00:30:39,379 ผมเข้าใจว่าคุณจะให้เมือง ลงคะแนนเรื่องเส้นทางรถไฟ 570 00:30:39,462 --> 00:30:41,881 - ดูจะเป็นสิ่งที่ดีที่สุด - คุณเป็นนายกเทศมนตรี 571 00:30:41,965 --> 00:30:43,842 คุณมีอำนาจตัดสินใจ 572 00:30:44,509 --> 00:30:47,136 เปิดให้ลงคะแนนอาจทำให้เป็นการใช้อารมณ์ 573 00:30:47,220 --> 00:30:49,472 ฉันคิดว่าเรื่องนี้ควรมีอารมณ์เข้ามาเกี่ยว 574 00:30:49,556 --> 00:30:52,308 บางครั้ง นายกเทศมนตรีก็ต้อง ตัดสินใจในแบบที่คนไม่ชอบ 575 00:30:52,392 --> 00:30:54,310 แต่เป็นแบบที่เห็นแก่ผลประโยชน์เมืองที่สุด 576 00:30:54,394 --> 00:30:55,520 ขอโทษที่พูดตรงๆ นะ เฮนรี่ 577 00:30:55,603 --> 00:30:57,605 แต่ผมว่าคุณไม่มีสิทธิ์ออกความเห็น 578 00:30:57,689 --> 00:30:59,858 คุณก็ต้องให้อภัยผมด้วยถ้าผมไม่อาจรับฟัง 579 00:30:59,941 --> 00:31:01,401 คำวิจารณ์ของอาชญากรติดคุก 580 00:31:01,484 --> 00:31:02,652 พอกันที 581 00:31:02,735 --> 00:31:05,405 ถ้าคุณเปิดให้ลงคะแนน ก็อาจมีคนที่รู้สึกว่า 582 00:31:05,488 --> 00:31:07,365 คุณอ่อนแอเกินจะตัดสินใจเอง 583 00:31:07,448 --> 00:31:10,076 - คุณคิดอย่างนั้นน่ะสิ - ใช่ แฟรงก์ ผมคิดอย่างนั้น 584 00:31:10,159 --> 00:31:11,202 คุณไม่ใช่นายกเทศมนตรีแล้ว 585 00:31:11,286 --> 00:31:15,164 ผมไม่ใช่นายกเทศมนตรีก็จริง แต่อบิเกลก็ขอให้ผมช่วย 586 00:31:15,248 --> 00:31:16,541 ผมขอให้คุณออกไป 587 00:31:16,624 --> 00:31:18,209 ฉันบอกว่าพอกันที 588 00:31:18,293 --> 00:31:21,671 ฉันซาบซึ้งกับความเห็นนะ หนุ่มๆ แต่ฉันตัดสินใจไปแล้ว 589 00:31:22,672 --> 00:31:23,715 เมืองเราจะลงคะแนน 590 00:31:28,052 --> 00:31:29,095 โคดี้ 591 00:31:36,185 --> 00:31:38,813 ดูสิ พ่อแม่โอปอลให้ฉันมา 592 00:31:39,480 --> 00:31:40,565 เป็นรางวัล 593 00:31:40,648 --> 00:31:42,317 โอ้โฮ ตั้งหนึ่งเหรียญเชียว 594 00:31:42,400 --> 00:31:43,568 ฉันทำยังไงดี 595 00:31:43,651 --> 00:31:46,070 - เอาไปซื้อลูกกวาดสิ - นายไม่เข้าใจเหรอ 596 00:31:46,154 --> 00:31:49,115 - เขาคิดว่าฉันเป็นวีรบุรุษ แต่ฉันไม่ใช่ - นายต้องใช่สิ 597 00:31:49,198 --> 00:31:52,368 - นายไล่ตะเพิดหมีนั่นไป - เปล่า ฉันกุเรื่องขึ้นมา 598 00:31:52,452 --> 00:31:53,870 ไม่มีหมีทั้งนั้นแหละ 599 00:31:53,953 --> 00:31:55,997 - ไม่มีหมีเหรอ - ไม่มี 600 00:31:56,080 --> 00:31:57,749 งั้นทำไมนายถึงได้บอกว่ามี 601 00:31:57,832 --> 00:32:01,461 โอปอลไม่ยอมกลับเข้าข้างใน ฉันเลยพยายามขู่ให้เธอกลัว 602 00:32:01,544 --> 00:32:03,171 รีบไปบอกครูแทตเชอร์เถอะ 603 00:32:03,254 --> 00:32:05,381 ฉันบอกไม่ได้ ครูต้องเกลียดฉันแหงๆ 604 00:32:05,465 --> 00:32:08,468 นายว่าคุณตำรวจธอร์นตันจะจับฉันไหม 605 00:32:08,551 --> 00:32:12,138 ไม่รู้สิ คุณอบิเกลบอกว่าการโกหกเป็นสิ่งไม่ดี 606 00:32:12,221 --> 00:32:14,474 ฉันเข้าคุกไม่ได้ พ่อแม่ต้องฆ่าฉันแน่นอน 607 00:32:15,058 --> 00:32:17,685 ทำยังไงดีล่ะ ฉันตายแน่ๆ 608 00:32:31,199 --> 00:32:32,325 กลับมาเร็วนะครับ เจ้านาย 609 00:32:32,408 --> 00:32:34,160 - เป็นไงบ้างครับ - เซ็นสัญญาเรียบร้อย 610 00:32:35,036 --> 00:32:35,954 พอมีอุปกรณ์ใหม่ที่สั่งมา 611 00:32:36,037 --> 00:32:37,705 น่าจะผลิตได้สองเท่าภายในสิ้นเดือนหน้า 612 00:32:37,789 --> 00:32:38,915 ฟังดูเยี่ยมไปเลยครับ 613 00:32:40,083 --> 00:32:42,293 ฉันแวะไปที่บ้านก่อนมานี่ แต่โรสแมรี่ไม่อยู่ 614 00:32:42,377 --> 00:32:44,212 - นายเห็นเธอบ้างไหม - เห็นที่คาเฟ่เมื่อเช้าครับ 615 00:32:44,796 --> 00:32:47,382 ตื่นเช้าจัง แล้วนายให้เจสซี่ทำอะไรล่ะ 616 00:32:47,924 --> 00:32:48,967 อยู่สำนักงาน ตามคำสั่งเจ้านาย 617 00:32:51,260 --> 00:32:52,387 จริงเหรอ 618 00:33:00,812 --> 00:33:03,982 คุณโคลเตอร์ ไม่คิดว่าวันนี้จะได้เจอคุณ 619 00:33:04,565 --> 00:33:06,109 เราสองคนมีแต่เรื่องเซอร์ไพรส์สินะ 620 00:33:08,611 --> 00:33:10,113 ผมอ่านบันทึกโรงเลื่อยแล้ว 621 00:33:10,196 --> 00:33:12,907 เหมือนว่าไม้สนจะทำให้หัวเลื่อยเบอร์สองบิ่น 622 00:33:13,491 --> 00:33:15,243 ผมว่าถ้าคุณตัดต้นซีดาร์ตอนเช้า 623 00:33:15,326 --> 00:33:19,831 แล้วค่อยตัดต้นสนตอนบ่าย คุณน่าจะประหยัดเวลามากขึ้น 624 00:33:22,375 --> 00:33:23,418 รู้อะไรไหม 625 00:33:23,501 --> 00:33:26,045 นายทำให้ฉันนึกถึงตัวเองสมัยอายุเท่านาย 626 00:33:26,129 --> 00:33:28,923 มั่นใจในตัวเองสูง มองหาทางลัดเสมอ 627 00:33:29,507 --> 00:33:30,800 ขอบอกอะไรให้นะ ไอ้หนู 628 00:33:30,883 --> 00:33:34,637 อยากขึ้นตำแหน่งสูงมีทางเดียว นั่นคือต้องเริ่มจากตำแหน่งล่าง 629 00:33:34,721 --> 00:33:36,556 - คุณจะไล่ผมออกเหรอ - แย่กว่านั้นเยอะ 630 00:33:36,639 --> 00:33:38,266 ฉันจะให้นายทำงานขนซุง 631 00:33:39,017 --> 00:33:41,310 ไว้ผ่านแบบทดสอบนั้น แล้วเราค่อยมาว่ากัน 632 00:33:52,530 --> 00:33:53,573 จะไปไหนหรือเปล่า 633 00:33:55,116 --> 00:33:56,159 ผมกำลังหนีออกจากบ้าน 634 00:33:57,326 --> 00:33:58,369 ฟังดูร้ายแรงนะ 635 00:33:58,953 --> 00:34:00,788 ครับ มันแย่มากๆ 636 00:34:00,872 --> 00:34:04,876 เธอมีแผนแล้วใช่ไหม ว่าจะไปอยู่ไหน ทำงานอะไร 637 00:34:04,959 --> 00:34:07,795 ไม่มีครับ ผมคงร่อนเร่ไปเรื่อย 638 00:34:08,671 --> 00:34:09,964 ชีวิตมันไม่ใช่อย่างนั้นนะ 639 00:34:11,299 --> 00:34:15,136 แน่ล่ะ นอกจากเธอจะเข้าแก๊ง แล้วไปปล้นธนาคาร ทางนั้นก็มี 640 00:34:15,219 --> 00:34:17,221 พ่อแม่ผมคงไม่ยอม 641 00:34:17,305 --> 00:34:18,890 งั้นเธอน่าจะคิดให้ถี่ถ้วนก่อน 642 00:34:19,766 --> 00:34:21,059 ผมไม่มีทางเลือก 643 00:34:21,642 --> 00:34:22,685 ผมโกหก 644 00:34:23,603 --> 00:34:25,772 ทั้งเมืองต้องเกลียดผมแน่ ถ้าพวกเขารู้ความจริง 645 00:34:26,314 --> 00:34:30,193 การพูดโกหกไม่ใช่เรื่องดี แต่มันก็ไม่ได้แย่เหมือนที่เธอคิด 646 00:34:30,276 --> 00:34:31,944 มันแย่กว่านั้นอีกครับ 647 00:34:32,612 --> 00:34:33,654 ใช่ 648 00:34:46,959 --> 00:34:48,294 ตอนฉันอายุสิบขวบ 649 00:34:49,253 --> 00:34:52,340 เด็กที่โตกว่าท้าให้ฉันไปแกล้งด็อก ทิมมินส์ 650 00:34:52,423 --> 00:34:54,175 เขาเป็นตาเฒ่าที่อาศัยอยู่แถบนั้น 651 00:34:54,258 --> 00:34:55,593 ไม่ค่อยสนใจเด็กอย่างเราเท่าไร 652 00:34:55,676 --> 00:34:58,888 คืนนั้น ฉันเปิดประตู แล้วปล่อยม้าเขาออกจากคอก 653 00:34:58,971 --> 00:35:01,432 วันต่อมา ฉันได้ข่าวว่าม้าตัวหนึ่งไม่ได้กลับคอก 654 00:35:01,516 --> 00:35:03,726 - เขาทำยังไงครับ - เขาโมโหพอสมควร 655 00:35:04,602 --> 00:35:06,479 ม้าตัวโปรดเขาด้วยแหละ เขาคิดถึงมันมากๆ 656 00:35:06,562 --> 00:35:07,605 แล้วเกิดอะไรขึ้นครับ 657 00:35:09,190 --> 00:35:13,111 ตอนแรกฉันก็ไม่พูดอะไร แต่ฉันรู้สึกผิดน่ะ 658 00:35:13,194 --> 00:35:15,279 กินไม่ได้ นอนไม่หลับ 659 00:35:15,988 --> 00:35:18,407 ฉันรู้ว่าต้องไปสารภาพกับทิมมินส์ 660 00:35:19,367 --> 00:35:21,077 - เขาบอกคนอื่นไหมครับ - เปล่า 661 00:35:21,160 --> 00:35:22,328 เขาไม่ได้บอกใครเลย 662 00:35:23,371 --> 00:35:24,539 เขาแค่สบตาฉัน 663 00:35:24,622 --> 00:35:25,957 จับมือแล้วก็บอกว่า 664 00:35:26,040 --> 00:35:30,128 "ไอ้หนู ความผิดพลาดครั้งนี้ คือครั้งใหญ่ที่สุดแล้ว" 665 00:35:30,711 --> 00:35:32,713 - แค่นั้นเหรอครับ - แค่นั้นแหละ 666 00:35:32,797 --> 00:35:36,092 ฉันได้รู้ว่าไม่มีอะไรแย่กว่า ความรู้สึกผิดของเราเอง 667 00:35:42,807 --> 00:35:45,309 - สวัสดี - ลี 668 00:35:45,393 --> 00:35:47,228 ไม่คิดว่าคุณจะกลับมาเร็ว 669 00:35:47,728 --> 00:35:50,231 ผมทำงานเสร็จก่อนเวลา และอยากเซอร์ไพรส์คุณน่ะ 670 00:35:50,314 --> 00:35:52,191 แต่เหมือนผมจะได้เซอร์ไพรส์ซะเอง 671 00:35:52,900 --> 00:35:54,986 ก็คุณยุ่งอยู่กับงานนี่นา 672 00:35:55,444 --> 00:35:57,822 ฉันเลยหาอะไรทำให้ตัวเองยุ่งบ้างเหมือนกัน 673 00:35:58,322 --> 00:36:00,741 - คุณไม่ถือใช่ไหม - ไม่ ไม่เลย 674 00:36:00,825 --> 00:36:03,661 ดีค่ะ ฉันยังมีเวลาให้เรานะ 675 00:36:04,245 --> 00:36:05,496 ไม่ได้แปลว่าฉันรักคุณน้อยลง 676 00:36:07,081 --> 00:36:08,124 ก็แน่นอนอยู่แล้ว 677 00:36:08,207 --> 00:36:11,794 - ฉันให้คุณนั่งก่อนดีกว่า - ตกลง ขอบคุณมาก 678 00:36:14,046 --> 00:36:17,800 เดี๋ยวฉันกลับมาพร้อมกาแฟ 679 00:36:20,094 --> 00:36:23,181 ฉันรู้คุณชอบอ่านหนังสือพิมพ์ตอนกินข้าวเช้า 680 00:36:23,931 --> 00:36:26,684 คิดว่าคุณน่าจะชอบหน้าสามเป็นพิเศษ 681 00:36:28,436 --> 00:36:29,478 ได้ ขอบคุณมาก 682 00:36:33,608 --> 00:36:37,153 (ภรรยาของสามีที่ทำงานหนักจงรวมตัว) 683 00:36:40,615 --> 00:36:43,701 เธอไม่ได้เห็นหมี แต่กุเรื่องขึ้นมาเองเหรอ 684 00:36:45,036 --> 00:36:46,537 ฉันดีใจที่เธอมาสารภาพกับฉัน 685 00:36:46,621 --> 00:36:48,247 มันต้องใช้ความกล้าอย่างมาก 686 00:36:50,625 --> 00:36:53,711 ผมขอโทษครับ ครูแทตเชอร์ ผมจะไม่มีวันทำแบบนี้อีก 687 00:36:53,794 --> 00:36:55,463 ต้องเอารางวัลไปคืนพ่อแม่โอปอลด้วย 688 00:36:55,546 --> 00:36:56,797 คืนเรียบร้อยแล้วครับ 689 00:36:57,632 --> 00:36:59,675 คุณตำรวจธอร์นตันจะจับผมเข้าคุกหรือเปล่า 690 00:37:01,802 --> 00:37:02,845 ครั้งนี้ยังก่อน 691 00:37:05,556 --> 00:37:06,599 ไปได้แล้ว โรเบิร์ต 692 00:37:15,775 --> 00:37:18,819 - คุณพูดถูก แกมาหาคุณ - ความจริงหาทางได้เสมอค่ะ 693 00:37:18,903 --> 00:37:20,404 ผมมีเซอร์ไพรส์ให้ 694 00:37:21,239 --> 00:37:23,115 - อะไรเหรอ - หลับตาสิ 695 00:37:27,411 --> 00:37:28,371 ลืมตาได้ 696 00:37:30,248 --> 00:37:31,791 (รวมเรื่องเล่าจากชายแดน) 697 00:37:31,874 --> 00:37:33,000 (เอลิซาเบธ แทตเชอร์ ผู้แต่ง) 698 00:37:33,793 --> 00:37:34,835 แจ็ก 699 00:37:36,170 --> 00:37:38,547 (แด่เอลิซาเบธ รักเต็มหัวใจ แจ็ก) 700 00:37:42,426 --> 00:37:43,469 นี่คือเรื่องที่ฉันเขียนเหรอ 701 00:37:49,058 --> 00:37:51,060 คุณวาดรูปประกอบให้ด้วย 702 00:37:56,440 --> 00:37:57,608 มันสวยมากค่ะ 703 00:37:58,985 --> 00:38:01,570 - คุณทำเพื่อฉันเหรอ - แน่นอน 704 00:38:02,280 --> 00:38:06,284 ผมได้แรงบันดาลใจจากงานคุณ ผมอยากเป็นคนตีพิมพ์มันคนแรก 705 00:38:13,666 --> 00:38:16,627 สมบูรณ์แบบที่สุด เช่นเดียวกับคุณ 706 00:38:23,217 --> 00:38:24,260 ลีคะ 707 00:38:26,721 --> 00:38:27,805 อยู่บ้านหรือเปล่า 708 00:39:00,671 --> 00:39:02,923 - อะไรกัน - มานี่สิ 709 00:39:08,679 --> 00:39:09,722 แชมเปญ 710 00:39:12,433 --> 00:39:14,018 ผมขอโทษที่ช่วงนี้งานยุ่ง 711 00:39:14,769 --> 00:39:18,064 - ลี คุณไม่ต้องขอโทษหรอก - ต้องสิ 712 00:39:18,147 --> 00:39:21,484 ในโลกของผม คุณสำคัญที่สุดแล้ว 713 00:39:21,984 --> 00:39:24,320 ผมจะไม่มีวันให้คุณลืมข้อนั้นเด็ดขาด 714 00:39:24,904 --> 00:39:25,988 ดื่มแด่คืนเดต 715 00:39:31,869 --> 00:39:35,206 เราจะทำแบบนี้กันทุกสัปดาห์ด้วย 716 00:39:36,040 --> 00:39:38,376 - ฉันชอบนะ - มานี่มา 717 00:39:46,342 --> 00:39:47,718 ฉันนึกว่าการมีทางรถไฟมาเมือง 718 00:39:47,802 --> 00:39:50,596 จะเป็นเรื่องดี แต่ตอนนี้ชักไม่แน่ใจแล้ว 719 00:39:52,056 --> 00:39:53,599 สัปดาห์นี้ผมก็มีข่าว 720 00:39:55,142 --> 00:39:57,520 - น่าจะบอกคุณก่อนหน้านี้ - ข่าวประเภทไหนคะ 721 00:39:58,771 --> 00:40:00,147 คอลลินส์เสนองานให้ผม 722 00:40:01,273 --> 00:40:03,025 หน่วยพิเศษในเขตแดนเหนือ 723 00:40:04,652 --> 00:40:05,694 ให้เป็นหัวหน้าหมวด 724 00:40:08,197 --> 00:40:09,698 แล้วคุณจะทำยังไงคะ 725 00:40:10,157 --> 00:40:12,618 ผมเขียนไปบอกปฏิเสธ 726 00:40:15,496 --> 00:40:18,958 - คุณคงตัดสินใจลำบาก - ก็ถือเป็นเกียรติที่เขาเสนอ 727 00:40:21,669 --> 00:40:25,464 แต่ชีวิตผมอยู่ที่นี่ คุณอยู่ที่นี่ เอลิซาเบธ 728 00:40:39,103 --> 00:40:41,397 (ร้านเหล้า) 729 00:40:41,480 --> 00:40:44,567 พวกคุณฟังข้อเสนอไปแล้ว คืนนี้ คุณมีทางเลือก 730 00:40:45,401 --> 00:40:48,446 ลงคะแนนเพื่อความก้าวหน้า หรือลงคะแนนไม่ให้มันเกิดขึ้น 731 00:40:49,280 --> 00:40:50,990 คุณเป็นคนตัดสินใจ 732 00:40:51,949 --> 00:40:53,409 ในนามบริษัททางรถไฟสายแปซิฟิกแห่งชาติ 733 00:40:53,492 --> 00:40:54,869 ผมอยากขอบคุณที่สละเวลา 734 00:40:55,453 --> 00:40:58,998 หวังว่านี่จะเป็นจุดเริ่มต้น ของความสัมพันธ์ที่ยาวนานและเฟื่องฟู 735 00:40:59,623 --> 00:41:00,666 ขอบคุณครับ 736 00:41:08,299 --> 00:41:09,592 ขอบคุณมาก คุณไวแอตต์ 737 00:41:09,675 --> 00:41:12,386 - มีใครอยากกล่าวอะไรอีกไหม - ฉันค่ะ 738 00:41:18,934 --> 00:41:22,021 มีคนเคยบอกฉันว่าเรื่องราวมีสองด้านเสมอ 739 00:41:22,980 --> 00:41:26,400 ถ้าทางรถไฟตัดผ่านโฮป แวลเลย์ ชีวิตของหลายๆ คนจะเจริญขึ้น 740 00:41:28,152 --> 00:41:30,196 แต่ถ้าเราดำเนินการตามวิธีที่คุณไวแอตต์เสนอ 741 00:41:31,030 --> 00:41:33,032 จะมีคนต้องชดใช้ค่าความเจริญนั้น 742 00:41:34,325 --> 00:41:36,869 การหลงระเริงไปกับคำสัญญาเป็นไปได้ง่าย ถ้าเราไม่ใช่คน 743 00:41:36,952 --> 00:41:39,663 ที่ต้องเสียบ้านหรือหนทางทำมาหากิน 744 00:41:41,790 --> 00:41:46,462 คุณเป็นคนตัดสินใจจริง แต่ช่วยคำนึงถึงทั้งสองด้านด้วย 745 00:41:55,221 --> 00:41:56,388 ขอบคุณมาก เอลิซาเบธ 746 00:41:57,765 --> 00:42:00,809 ถ้าไม่มีใครจะพูดอีก ก็ถึงเวลาลงคะแนนเสียง 747 00:42:01,602 --> 00:42:06,023 คนที่เห็นชอบกับข้อเสนอ ของคุณไวแอตต์ โปรดยืน 748 00:42:17,284 --> 00:42:18,327 เชิญนั่งได้ 749 00:42:19,245 --> 00:42:21,872 และคนที่ไม่เห็นด้วยกับข้อเสนอ 750 00:42:33,968 --> 00:42:35,094 โปรดนั่งได้ 751 00:42:39,682 --> 00:42:43,811 - ฉันนับได้เท่ากัน - ผมด้วย คะแนนเสียงเสมอ 752 00:42:43,894 --> 00:42:46,438 - ทำยังไงดี - ตามบัญญัติของเมือง 753 00:42:46,522 --> 00:42:48,399 คะแนนเสียงจากนายกเทศมนตรีคือตัวตัดสิน 754 00:42:49,108 --> 00:42:50,317 ขึ้นอยู่กับคุณแล้ว อบิเกล 755 00:42:59,910 --> 00:43:03,330 คุณไวแอตต์บอกว่า ถ้าเราไม่ขายที่ดินที่เขาต้องการ 756 00:43:03,414 --> 00:43:06,542 เขากับบริษัททางรถไฟ จะจากแวลเลย์ไปตลอดกาล 757 00:43:10,504 --> 00:43:11,797 แต่ฉันว่าเขาลักไก่ 758 00:43:13,299 --> 00:43:16,218 การตัดสินใจนี้ ไม่จำเป็นต้องเลือกทางใดทางหนึ่ง 759 00:43:16,302 --> 00:43:18,470 ฉันได้เสนอเส้นทางใหม่ 760 00:43:18,554 --> 00:43:20,889 ที่จะให้พวกชาวไร่ได้อยู่บ้านตามเดิม 761 00:43:21,473 --> 00:43:24,226 และให้ทางรถไฟสร้างทางสายหลัก ผ่านโฮป แวลเลย์ไปแล้ว 762 00:43:24,310 --> 00:43:29,356 โฮป แวลเลย์อยากได้ทางรถไฟ คุณไวแอตต์ แต่เราไม่ยอมสละทุกอย่าง 763 00:43:30,065 --> 00:43:31,942 ฉันลงคะแนนไม่เห็นชอบ กับข้อเสนอของบริษัททางรถไฟ 764 00:44:30,125 --> 00:44:32,127 (คำบรรยายโดย ปทุมจิต อธิคมกมลาศัย)