1
00:00:19,520 --> 00:00:21,188
(โฮเวิร์ด)

2
00:00:21,271 --> 00:00:22,940
(ลินเดน)

3
00:01:02,312 --> 00:01:04,272
แม่ หรี่เพลงหน่อยได้มั้ยคะ

4
00:01:04,690 --> 00:01:06,775
แม่ เปิดเพลงเบาๆ หน่อย

5
00:01:06,859 --> 00:01:08,443
แอบเข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่วะเนี่ย

6
00:01:09,027 --> 00:01:10,028
ทำไมมาอยู่ที่บ้านหนู

7
00:01:10,112 --> 00:01:12,447
ตึกบ้านแม่โดนตัดน้ำอีกแล้ว

8
00:01:12,531 --> 00:01:14,116
ต้องอาบน้ำก่อนขึ้นเวที

9
00:01:15,242 --> 00:01:17,786
แล้วแกก็ต้องซื้อครีมนวดผมเพิ่มแล้วนะ

10
00:01:17,870 --> 00:01:19,746
แม่ไม่ได้บังเอิญพาโตเกียวไปเดินแล้วใช่มั้ย

11
00:01:19,830 --> 00:01:21,748
เปล่า แต่หาอะไรให้มันกินแล้

12
00:01:22,958 --> 00:01:24,543
แม่ เอาพิซซ่าให้หมากินไม่ได้นะ

13
00:01:24,626 --> 00:01:26,420
ทำไมล่ะ มันชอบจะตาย

14
00:01:26,503 --> 00:01:29,131
ก็ได้ ไม่ป้อนพิซซ่าๆ
อย่าเพิ่งสติแตก ฉันจะไปแล้ว

15
00:01:29,214 --> 00:01:32,176
สตีฟคุมซาวนด์เช็คอยู่
ฉันต้องไปให้ทันก่อนมันจะปรับอินพุทพังหมด

16
00:01:32,259 --> 00:01:33,802
หนูจัดให้

17
00:01:34,303 --> 00:01:37,347
แม่แต่งเองไม่เคยดีเลย โอเค

18
00:01:37,431 --> 00:01:38,599
ดูแกมีความสุขดีนะ

19
00:01:39,725 --> 00:01:44,062
ค่ะ รู้อะไรมะ วันนี้
จะมีข่าวที่หนูเขียนเดี่ยวลงเป็นวันแรก

20
00:01:45,731 --> 00:01:47,983
หมายความว่าไง ได้เลื่อนตำแหน่งเหรอ

21
00:01:48,066 --> 00:01:49,193
ยัง แต่ก็น่าจะใกล้แล้วล่ะ

22
00:01:49,818 --> 00:01:50,819
หนูทำคดีนึงอยู่

23
00:01:50,903 --> 00:01:53,822
มีผู้พิพากษาที่รับเงินสินบนจำนวนมาก

24
00:01:53,906 --> 00:01:56,074
- จะได้เขียนเป็นข่าวชุดเลย
- เยี่ยมมาก

25
00:01:56,158 --> 00:01:57,618
- นั่นคือสิ่งที่แกต้องการใช่มั้ยล่ะ
- ใช่

26
00:01:57,701 --> 00:01:58,911
ใช่ค่ะ

27
00:01:58,994 --> 00:02:01,455
- ยินดีด้วยจ้ะ
- ขอบคุณค่ะ แม่

28
00:02:01,538 --> 00:02:02,831
- แล้วแวะไปหาแม่นะ
- โอเค

29
00:02:02,915 --> 00:02:04,124
- จะได้ฉลองกัน
- โอเค

30
00:02:05,000 --> 00:02:07,336
- โอเค อวยพรให้แม่ด้วย!
- โชคดีค่ะ

31
00:02:40,369 --> 00:02:42,621
อยากเล่นเหรอ ใช่มะ อยากไปเก็บรึเปล่า

32
00:02:43,539 --> 00:02:44,540
ไปเก็บเลย

33
00:02:57,803 --> 00:02:59,888
อยู่นิ่งๆ อย่าดิ้น อีกะหรี่

34
00:03:20,158 --> 00:03:22,870
นั่นคือจุดจบของฉัน นอนอยู่กับพื้น

35
00:03:22,953 --> 00:03:26,498
ฉันเห็นทุกอย่างเลย ทราย ก้นบุหรี่

36
00:03:27,082 --> 00:03:29,084
ฉันไม่อยากให้นั่นเป็นสิ่งสุดท้ายที่เห็นในชีวิต

37
00:03:29,168 --> 00:03:30,377
ฉันเลยคลานต่อไป

38
00:03:30,961 --> 00:03:33,797
ฉันอยากไปให้ไกลพอที่จะ
ไม่ต้องตายโดยมองเห็นแต่ขยะ

39
00:03:33,881 --> 00:03:35,757
จนกระทั่งมีคนเจอฉัน

40
00:03:37,217 --> 00:03:38,510
มีใครเห็นเขาอีกไหม

41
00:03:38,594 --> 00:03:40,095
ไม่มี ฉันไม่รู้เขาทำได้ยังไง

42
00:03:40,179 --> 00:03:42,139
ตอนฉันไปถึง ที่หาดมีคนเยอะมาก

43
00:03:42,222 --> 00:03:43,390
จากนั้นทุกคนก็หายไป

44
00:03:43,974 --> 00:03:45,601
- เท่ากับเขาตามคุณไป
- ไม่ใช่

45
00:03:45,684 --> 00:03:47,811
เขาไม่ได้ตามหลังฉัน เขาดักอยู่ข้างหน้าฉัน

46
00:03:49,062 --> 00:03:50,314
เมื่อวานนี้ก็เหมือนกัน

47
00:03:51,064 --> 00:03:53,150
เขาดักคุณที่ดาดฟ้า แล้วทำอะไรต่อ

48
00:03:53,233 --> 00:03:55,277
เขาพกอาวุธมาด้วยไหม เขาทำร้ายคุณรึเปล่า

49
00:03:55,360 --> 00:03:59,865
เปล่า เขาไม่ได้แตะฉันเลย
ไม่ได้มาเพื่อจะเล่นงานฉัน

50
00:04:01,617 --> 00:04:06,205
เขาบอกให้ฉันบอกคุณว่า
เวลาเขารู้สึกอะไร คุณจะรู้ด้วย

51
00:04:08,040 --> 00:04:09,249
นั่นตอนกี่โมง

52
00:04:09,333 --> 00:04:10,876
ประมาณสองทุ่มครึ่ง

53
00:04:10,959 --> 00:04:14,671
รถคุณ ตอนที่เขามาหาเธอ รถเปลี่ยน

54
00:04:15,756 --> 00:04:17,089
เขาบอกว่าจะกลับมาใหม่

55
00:04:19,718 --> 00:04:20,761
พวงกุญแจของคุณ

56
00:04:24,097 --> 00:04:26,725
เขาเก็บพวงกุญแจเก่าไป
แล้วทิ้งไว้ในศพผู้หญิงอีกคน

57
00:04:27,351 --> 00:04:31,522
หมายความว่ายังไง เขาจะฆ่าฉันเหรอ

58
00:04:32,105 --> 00:04:35,192
เขาฆ่าไปแล้ว แค่ยังไม่ถึงเวลา

59
00:05:03,011 --> 00:05:05,138
(สร้างจากนวนิยายโดย ลอเรน บูคัส)

60
00:05:12,187 --> 00:05:13,313
เอาละ พร้อมนะ

61
00:05:14,064 --> 00:05:15,065
โอเค เริ่มได้เลย

62
00:05:18,610 --> 00:05:22,906
ไม่ ไม่เอาแบบนั้น
แค่เป็นตัวเอง เหมือนทีนนีส์

63
00:05:23,866 --> 00:05:25,951
"ทีนนีส์" เธออาจชื่อคริสติน่า

64
00:05:26,451 --> 00:05:27,911
หรืออาจแค่ตัวเตี้ย

65
00:05:27,995 --> 00:05:30,789
หรือตัวใหญ่มากและนั่นเป็นชื่อล้อ

66
00:05:30,873 --> 00:05:33,166
หรือทีนนีส์อาจไม่ใช่ชื่อคน
อาจเป็นชื่อสถานที่

67
00:05:33,250 --> 00:05:35,210
ที่ซึ่งเธอเคยทำงานอยู่ เป็นบาร์…

68
00:05:35,294 --> 00:05:36,670
ถ้าเป็นงั้นพ่อผมต้องรู้จักสิ

69
00:05:42,968 --> 00:05:46,263
เอาละ ลูกควรนอนแล้ว
มาพยายามหาที่อยู่ของทีนนีส์กัน

70
00:05:53,812 --> 00:05:57,274
ต้องโทรบอกมาร์คัสไหม
เตือนเขาไว้ก่อน น่าจะหลายชั่วโมงอยู่

71
00:05:58,317 --> 00:06:01,069
เขาทำข่าวเกมของทีมคับส์อยู่
เดี๋ยวคงอยู่ที่ออฟฟิศ

72
00:06:01,653 --> 00:06:02,988
ดูเหมือนคุณพอใจ

73
00:06:03,739 --> 00:06:05,991
- มีเหตุผลอะไรที่ไม่ควรพอใจเหรอ
- ไม่รู้สิ

74
00:06:06,074 --> 00:06:09,912
คุณบอกว่าไม่เคยแต่งงานกับเขา
บอกว่ากลับมาบ้านแล้วเขาอยู่ตรงนั้น

75
00:06:09,995 --> 00:06:11,413
เท่ากับเขาเป็นคนแปลกหน้าสำหรับคุณ

76
00:06:11,496 --> 00:06:12,998
เขาไม่ใช่คนที่ฉันรู้จักดี

77
00:06:13,624 --> 00:06:17,085
แต่ก็อย่างที่คุณว่า
เขาอาจเป็นอนาคตที่กำลังจะเกิดขึ้นก็ได้

78
00:06:17,169 --> 00:06:19,254
เขาอาจเป็นตัวเลือกที่ฉันจะเลือกในอนาคต

79
00:06:19,796 --> 00:06:23,842
งั้นคุณก็ควรบอกเขา ดูว่าเขาจะคิดยังไง

80
00:06:25,511 --> 00:06:26,762
ใช่

81
00:06:37,314 --> 00:06:38,357
(หอดาราศาสตร์แอดเลอร์)

82
00:06:44,154 --> 00:06:45,656
เมื่อวานเกิดอะไรขึ้น

83
00:06:47,199 --> 00:06:49,660
รปภ.ถามผมว่าเจอใครเตร็ดเตร่อยู่แถวนี้รึเปล่า

84
00:06:50,744 --> 00:06:53,038
- แล้วเห็นไหม
- ไม่ได้เจอคนที่เราไม่รู้จัก

85
00:06:54,122 --> 00:06:55,958
พวกนั้นถามเรื่องคุณด้วย

86
00:06:57,084 --> 00:06:58,085
แล้วคุณตอบไปว่ายังไง

87
00:06:58,168 --> 00:07:00,003
บอกว่าอีกสองวันคุณต้องพรีเซนต์

88
00:07:00,087 --> 00:07:02,089
งานวิจัยที่ทำมาหลายปี คุณก็เครียดมาก

89
00:07:02,172 --> 00:07:04,132
แต่นั่นก็เป็นเรื่องธรรมดา

90
00:07:08,554 --> 00:07:14,434
มีผู้ชายดักอยู่ที่ดาดฟ้า ตอนฉันออกไปเมื่อวาน

91
00:07:14,518 --> 00:07:17,229
จริงเหรอ เกิดอะไรขึ้น

92
00:07:17,312 --> 00:07:19,690
เขาทำอะไรคุณรึเปล่า หรือ…

93
00:07:21,859 --> 00:07:24,987
ฉันต้องทำไฟล์ให้เสร็จ คงต้องบีบอัดไฟล์ทั้งคืน

94
00:07:25,946 --> 00:07:27,573
(ดร.แกรี่ เฮกแลนด์)

95
00:07:32,995 --> 00:07:33,996
ไปกินมื้อกลางวันกันมั้ย

96
00:07:36,248 --> 00:07:37,541
คุณส่งภาพไปหมดแล้ว

97
00:07:37,624 --> 00:07:39,042
คงใช้เวลาอีกไม่นานหรอก

98
00:07:40,627 --> 00:07:43,630
ไป ขอเวลาอีกนิดเดียว

99
00:07:52,556 --> 00:07:54,099
เป็นครั้งแรก…

100
00:07:54,183 --> 00:07:56,101
นี่ คือผมคิดอยู่นะว่า

101
00:07:56,185 --> 00:07:58,395
เราน่าจะอัพเดทห้องแล็บดวงดาว

102
00:07:58,478 --> 00:08:01,148
ผมพร้อมจะขึ้นมาดูแลให้ถ้าคุณต้องการ…

103
00:08:01,231 --> 00:08:03,233
ได้ๆ เอาสิ

104
00:08:03,942 --> 00:08:07,946
รอบตัวเรามีหลักฐานมากมาย
บ่งชี้ถึงวิวัฒนาการทางอวกาศนับพันล้านปี

105
00:08:08,030 --> 00:08:10,157
(การพุ่งชนระดับจักรวาล)
(บรรยายโดย ดร.จินซุค กวานซอน)

106
00:08:10,240 --> 00:08:12,576
จักรวาลของเรา
พื้นที่กว้างใหญ่เต็มไปด้วยกลุ่มแก๊สและฝุ่น

107
00:08:12,659 --> 00:08:15,746
และหดตัวชนกัน พัฒนา และขยายตัวอยู่เสมอ

108
00:08:16,246 --> 00:08:18,624
ที่นี่คือบ่อเกิดของดาวนับพันล้านดวง

109
00:08:19,249 --> 00:08:23,337
แต่เพียงแค่ดาวดวงเดียว
ก็เปลี่ยนเส้นทางของทั้งจักรวาลนี้

110
00:08:23,420 --> 00:08:26,298
ในอนาคตอีกพันล้านปีได้

111
00:08:34,890 --> 00:08:38,477
โปรดตรวจสอบสัมภาระส่วนตัว
ของทุกท่านให้เรียบร้อย

112
00:08:38,559 --> 00:08:40,562
และมาเยือนหมู่ดาวอีกนะคะ

113
00:08:59,998 --> 00:09:03,752
ไททันทาวเวอร์ ทาวเวอร์ฮ็อบบี้

114
00:09:03,836 --> 00:09:05,212
ไม่เห็นมีทีนนีส์

115
00:09:05,838 --> 00:09:07,548
หรืออาจจะเจ๊งไปแล้ว

116
00:09:08,215 --> 00:09:09,967
ฮื่อ ในนี้ก็ไม่มีเหมือนกัน

117
00:09:10,551 --> 00:09:12,135
ต้องไปดูบันทึกผังเมือง

118
00:09:14,304 --> 00:09:16,515
มีเบอร์อยู่บนโต๊ะของฉัน
ช่วยโทรหน่อยได้ไหม

119
00:09:17,015 --> 00:09:18,016
ได้

120
00:09:23,730 --> 00:09:24,731
ไง

121
00:09:26,191 --> 00:09:27,860
- เกมเป็นไงบ้าง
- ก็ดี

122
00:09:28,735 --> 00:09:30,571
นึกว่าวันนี้คุณจะไม่มาทำงาน

123
00:09:31,154 --> 00:09:32,823
เราเจอผู้หญิงคนหนึ่งที่รู้จักเขา

124
00:09:35,200 --> 00:09:36,201
กำลังพยายามตามตัวเธอ

125
00:09:36,285 --> 00:09:38,537
- ไม่มีชื่อในข่าวเหรอ
- เรายังไม่รู้ชื่อของเธอ

126
00:09:38,620 --> 00:09:41,331
เขารู้จักเธอจากที่เก่าๆ ชื่อทีนนีส์

127
00:09:41,415 --> 00:09:44,835
- โรงแล่เนื้อบรรจุที่อาร์เชอร์ไฮทส์เหรอ
- อาจเป็นได้ ทำไมคุณถึงรู้

128
00:09:44,918 --> 00:09:48,463
สหภาพยูเอฟซีดับเบิลยูพยายามให้คนงานที่นั่น
หยุดงานประท้วงเมื่อสองสามปีก่อน

129
00:09:48,547 --> 00:09:49,715
พวกนั้นลงเสียงแล้วไม่ประท้วง

130
00:09:49,798 --> 00:09:51,758
ผมเป็นคนถ่ายภาพ แดนเขียนข่าวนั้นเอง

131
00:09:52,759 --> 00:09:54,469
ไม่น่าจะใช่นะ พูดแล้วเขาไม่รู้จักเลย

132
00:09:54,553 --> 00:09:55,929
ไม่ใช่ เขาแค่จำไม่ได้ต่างหาก

133
00:09:57,848 --> 00:10:00,559
คุณน่าจะเรียกคนอื่นมาช่วยด้วย
ผมขับรถพาคุณไปที่นั่นได้

134
00:10:00,642 --> 00:10:01,643
เราทำไหว

135
00:10:05,522 --> 00:10:06,690
มานี่ก่อน

136
00:10:18,535 --> 00:10:20,913
จนกระทั่ง อาทิตย์ที่แล้ว…

137
00:10:24,833 --> 00:10:26,835
ฉันไม่ได้รู้จักสนิทสนมกับคุณเลย

138
00:10:28,670 --> 00:10:32,424
และภาพถ่ายที่คุณเอาให้ฉันดู
ฉันจำอะไรไม่ได้สักภาพ

139
00:10:33,425 --> 00:10:37,930
ผมไม่เข้าใจ
คุณมีปัญหากับความจำเหรอ

140
00:10:38,514 --> 00:10:42,518
เปล่า ฉันไม่ได้อยู่ตรงนั้นตั้งแต่แรก

141
00:10:45,062 --> 00:10:46,396
ภาพถ่ายเหล่านั้น…

142
00:10:46,480 --> 00:10:47,481
ไม่ใช่ฉัน

143
00:10:49,441 --> 00:10:50,776
งั้นคุณคิดว่านั่นเป็นภาพของใคร

144
00:10:52,069 --> 00:10:53,070
ก็ยังเป็นฉันนะ

145
00:10:54,112 --> 00:10:59,368
แต่มาจากช่วงชีวิตที่ฉันยังไปไม่ถึง

146
00:11:00,786 --> 00:11:03,413
จริงเหรอ คิดงั้นจริงดิ

147
00:11:04,498 --> 00:11:07,167
- โอเค
- ใช่

148
00:11:07,251 --> 00:11:11,129
- เป็นอย่างนี้มานานแค่ไหนแล้ว
- ตั้งแต่วันเกิดคุณ

149
00:11:13,090 --> 00:11:16,927
เคอร์บี้ คุณทำข่าวนี้ต่อไม่ได้

150
00:11:18,512 --> 00:11:20,430
ทำแล้วคุณจะไม่โอเค

151
00:11:22,474 --> 00:11:24,184
ฉันไม่รู้จักคุณ

152
00:11:25,811 --> 00:11:32,150
แต่เราอยู่ด้วยกันเพราะวันหนึ่งในอนาคต…
ฉันจะรู้จัก

153
00:11:35,612 --> 00:11:38,532
แดนแม่งเอาห่าอะไรมาใส่หัวคุณเนี่ย

154
00:11:56,008 --> 00:11:57,009
(ทีนนีส์บรรจุภัณฑ์ จำกัด)

155
00:12:10,397 --> 00:12:11,815
ผมจะไปหาผู้จัดการเอง

156
00:12:52,773 --> 00:12:54,358
สำนักงานเขาอยู่ทางนี้

157
00:12:54,441 --> 00:12:55,442
ดูสิ

158
00:12:57,528 --> 00:13:00,656
การกรีดอย่างแม่นยำขนาดนั้น
เขาเคยทำงานที่นี่แน่

159
00:13:03,075 --> 00:13:06,370
มาทำอะไรกันตรงนั้น มีอะไรเหรอ

160
00:13:09,665 --> 00:13:12,167
ไม่ได้ ใส่รองเท้าแบบนั้นเข้ามาไม่ได้

161
00:13:12,251 --> 00:13:14,253
ทุกอย่างบนชั้นนี้
ออกแบบมาให้ทำอันตรายคุณได้

162
00:13:14,336 --> 00:13:17,297
ฉันเคอร์บี้ มาซราชิ นี่แดน เวลาซเกซ
เรามาจากซันไทมส์

163
00:13:17,381 --> 00:13:19,842
ควรจะโทรติดต่อสำนักงาน
ไปนัดกับแพมมาก่อน

164
00:13:19,925 --> 00:13:20,926
คุณเป็นผู้จัดการโรงชำแหละเหรอ

165
00:13:21,009 --> 00:13:22,886
เปล่า ที่นี่เป็นของพี่ชายผม

166
00:13:22,970 --> 00:13:25,472
เรามาตามหาอดีตลูกจ้างคนหนึ่ง
เธอชื่อคลาร่า

167
00:13:25,556 --> 00:13:28,600
ผมบลอนด์ อายุประมาณ 20 ปี ไม่สูงมาก

168
00:13:29,184 --> 00:13:30,185
เป็นแดนเซอร์ด้วย

169
00:13:30,686 --> 00:13:33,689
อ้อ แม่แดนเซอร์ ผมรู้จัก

170
00:13:33,772 --> 00:13:35,774
สาวน่าสงสารที่ถูกฆ่าตรงนี้

171
00:13:37,818 --> 00:13:38,944
มาเร็ว ตามผมมา

172
00:13:42,239 --> 00:13:43,991
เดินระวังนะ ระวังให้ดี

173
00:13:44,700 --> 00:13:45,701
ทางลื่นนิดหน่อย

174
00:13:46,451 --> 00:13:47,744
ขอโทษที่เปิดไฟไม่ได้

175
00:13:47,828 --> 00:13:50,289
มีไอ้เวรที่ไหนไม่รู้มาทุบไฟหมดทุกดวง

176
00:13:50,372 --> 00:13:51,373
เราโดนบ่อย

177
00:13:51,456 --> 00:13:54,126
คนรู้ว่าพบศพคลาร่าที่นี่เลยอยากมาลองดู

178
00:13:54,209 --> 00:13:55,627
ส่วนใหญ่เป็นเด็กเมาปุ๊น

179
00:13:56,670 --> 00:13:58,338
คุณเลิกใช้บริเวณส่วนนี้ไปเมื่อไหร่

180
00:13:59,047 --> 00:14:00,174
ประมาณเมื่อสิบปีก่อน

181
00:14:00,716 --> 00:14:02,843
เป็นตอนที่เริ่มมีรถบรรทุกแช่เย็น

182
00:14:03,385 --> 00:14:07,181
เลยคิดว่ามันถูกสุขอนามัยกว่า
ถ้าจะเชือดหมูที่ออโรร่า

183
00:14:08,223 --> 00:14:10,767
แต่เมื่อก่อนเคยเชือดตรงนี้เลย ใช้เครื่องนั้น

184
00:14:11,435 --> 00:14:14,730
เอาหมูขึ้นสายพาน แล้วก็ส่งเข้าเครื่องเชือด

185
00:14:15,230 --> 00:14:17,566
เครื่องจะกรีด ปล่อยให้เลือดไหลลงบ่อ

186
00:14:18,609 --> 00:14:19,943
เราเจอคลาร่าในนั้น

187
00:14:21,820 --> 00:14:23,071
ยังไงก็ต้องเห็น

188
00:14:23,739 --> 00:14:25,991
ได้ข่าวว่าเจิดจ้ามากในบ่อ

189
00:14:29,203 --> 00:14:30,204
หมายความว่าไง

190
00:14:31,288 --> 00:14:32,664
จากแร่เรเดียม

191
00:14:32,748 --> 00:14:36,543
ร่างของเธออาบแร่นั้นทั้งตัว
ของพวกนั้นมีครึ่งชีวิตตั้ง 1,600 ปี

192
00:14:38,879 --> 00:14:40,339
สุดท้ายเราต้องเอาถังเก่าทิ้ง

193
00:14:40,422 --> 00:14:42,716
เปลี่ยนที่ทั้งหมดนี้เป็นห้องเย็น

194
00:14:43,383 --> 00:14:47,804
จะมีคนงานคนไหนแอบกลับเข้ามา
หลังจากที่ปิดไปแล้วได้ไหม

195
00:14:47,888 --> 00:14:49,723
ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องมาที่นี่

196
00:14:50,224 --> 00:14:51,642
ถ้าหากไม่ได้จะมาทิ้งศพ

197
00:14:52,309 --> 00:14:54,811
แต่พื้นที่ทั้งหมดนี้ใช้ทำงานตลอด
ตอนที่เจอศพนะ

198
00:14:56,063 --> 00:14:58,732
นึกว่าคุณบอกว่า
ที่ตรงนี้เลิกใช้ไปสิบปีแล้ว

199
00:14:59,316 --> 00:15:02,236
ใช่ เขาพบศพเธอสมัยปี 1920

200
00:15:07,282 --> 00:15:09,076
อย่างที่บอก มันผ่านมานานแล้ว

201
00:15:09,576 --> 00:15:11,578
เธอเป็นผู้หญิงคนแรกๆ ที่ทำงานที่นี่

202
00:15:12,412 --> 00:15:14,831
ผมต้องกลับไปเตรียมส่งของ

203
00:15:15,749 --> 00:15:18,210
วันนี้พี่ชายผมอยู่ ให้เขาคุยแทนแล้วกัน

204
00:15:20,504 --> 00:15:22,172
ผ่านมานานเกินไป

205
00:15:22,756 --> 00:15:24,466
ไม่มีทางเป็นผู้หญิงคนเดียวกันได้

206
00:15:30,639 --> 00:15:32,724
อะไร มีอะไร

207
00:15:52,911 --> 00:15:59,835
เขาเอาร่างเธอมาทิ้งในบ่อนี้
พร้อมกับเลือดและขี้หมู

208
00:16:00,711 --> 00:16:02,504
- เขาพยายามจะซ่อนศพ
- ไม่ใช่

209
00:16:03,213 --> 00:16:04,798
เขาพยายามลงโทษเธอ

210
00:16:08,302 --> 00:16:10,721
- หนึ่ง สอง สาม สี่…
- นับต่อครับ

211
00:16:11,263 --> 00:16:12,556
ห้า หก

212
00:16:12,639 --> 00:16:14,725
นั่น นั่นแหละ ถึงคิวคุณแล้ว

213
00:16:20,689 --> 00:16:24,568
กล้องโทรทรรศน์รูรับแสงกว้างของเราที่นี่
จับภาพนี้ได้

214
00:16:25,903 --> 00:16:30,407
ที่ด้านบนนี้จะเห็นกลุ่มดาวที่ขอบจักรวาล

215
00:16:31,158 --> 00:16:33,076
โอเมก้าเซนทอรี

216
00:16:34,870 --> 00:16:38,665
นี่อาจจะดูเหมือนดาวทั่วๆ ไป
แต่ที่จริงแล้วมันไม่ควรมาอยู่ตรงนี้

217
00:16:39,875 --> 00:16:43,670
เมื่อหลายพันล้านปีก่อน
จักรวาลของเราพุ่งชนกับอีกจักรวาลหนึ่ง

218
00:16:45,214 --> 00:16:48,300
และดาวเหล่านี้คือสิ่งเดียวที่เหลือเป็นพยาน

219
00:16:49,676 --> 00:16:54,723
ตอนนี้ จักรวาลอีกแห่งหนึ่ง
กำลังมุ่งหน้ามาทางเรา

220
00:16:58,685 --> 00:16:59,686
แอนโดรเมดา

221
00:17:02,147 --> 00:17:08,737
ในอนาคตอีกสี่พันล้านปี
จะต้องเกิดการชนอย่างไม่อาจย้อนได้…

222
00:17:10,864 --> 00:17:11,865
ไมค์ดับค่ะ

223
00:17:12,782 --> 00:17:17,663
นี่ ธีโอ ธีโอ ไมค์ดับไปแล้ว
ขอเริ่มใหม่ตั้งแต่ต้นเลยได้มั้ย

224
00:17:19,373 --> 00:17:20,624
ไมค์ไม่ติดแล้ว

225
00:17:23,669 --> 00:17:24,877
นี่ ธีโอ

226
00:17:28,048 --> 00:17:29,049
นี่มันอะไร

227
00:17:30,801 --> 00:17:31,927
เล่นอะไรกัน

228
00:17:51,530 --> 00:17:53,657
ตายแล้ว ให้ตาย

229
00:17:55,534 --> 00:17:56,869
ไม่!

230
00:17:59,788 --> 00:18:00,831
ไม่นะ!

231
00:18:03,417 --> 00:18:04,501
ไม่!

232
00:18:10,257 --> 00:18:11,258
ขอโทษครับ

233
00:18:11,341 --> 00:18:15,220
ผมแอบออกไปเข้าห้องน้ำ
แต่ไม่รู้ยังไงมีคนล็อกห้องเสียง เข้าไปไม่ได้

234
00:18:16,096 --> 00:18:17,097
คุณเป็นอะไรรึเปล่า

235
00:18:20,893 --> 00:18:23,187
เขาอาจมีบันทึกชื่อคนงาน
บัตรสหภาพ

236
00:18:23,937 --> 00:18:25,272
สหภาพยูเอฟซีดับเบิลยูตั้งมาตั้งแต่

237
00:18:25,355 --> 00:18:27,191
มีที่นี่มาตั้งแต่ต้น เพราะงั้น…

238
00:18:30,235 --> 00:18:31,403
เคอร์บี้

239
00:18:32,154 --> 00:18:33,363
นี่ คุณโอเครึเปล่า

240
00:18:44,291 --> 00:18:45,292
(ดึง)

241
00:18:49,546 --> 00:18:52,090
นี่ โทรศัพท์โต๊ะคุณดังไม่หยุดเลย

242
00:18:52,674 --> 00:18:54,218
คนชื่อเคอร์บี้โทรมา

243
00:18:54,718 --> 00:18:56,970
ผมบอกแล้วว่าเดี๋ยวคุณโทรกลับ
แต่เธอโทรมาไม่เลิก

244
00:18:57,054 --> 00:18:58,055
ซ้อมทางเทคนิคเป็นไง

245
00:18:59,389 --> 00:19:03,393
- ฮัลโหล
- จินนี่ โอเครึเปล่า เขาไปที่นั่นใช่มั้ย

246
00:19:04,186 --> 00:19:06,980
ตอนพ่อผมบริหารที่นี่
เขาพาคนเยี่ยมชมทุกวัน

247
00:19:07,064 --> 00:19:09,733
คนอยากมาดูว่าเราทำอะไรกันอยู่

248
00:19:10,317 --> 00:19:13,237
บอกเลยนะ ถ้าเป็นมือชำแหละที่เก่งจริงๆ

249
00:19:13,320 --> 00:19:15,489
จะรู้ดีว่าจะตัดแต่งเนื้อหมูยังไง

250
00:19:15,572 --> 00:19:17,574
เมื่อก่อนเคยต้องใช้เวลาทั้งวัน
เดี๋ยวนี้แค่…

251
00:19:17,658 --> 00:19:21,495
อยู่ตรงนั้นก่อน โอเค ได้ค่ะ บาย

252
00:19:23,038 --> 00:19:25,332
- แม้แต่ตอนที่ลูกผมยังเล็กๆ…
- ขอโทษนะคะ

253
00:19:25,415 --> 00:19:27,000
- ได้เลย
- เกิดอะไรขึ้น

254
00:19:27,084 --> 00:19:29,837
- เธอคิดว่าเขาไปอยู่ตรงนั้น
- เธอโอเครึเปล่า

255
00:19:29,920 --> 00:19:33,215
โอเค ฉันพยายามบอกให้เธอกลับบ้าน
แต่คืนนี้เธอต้องบรรยายงานสำคัญ

256
00:19:34,508 --> 00:19:37,219
นี่เป็นบัตรสหภาพเท่าที่เหลือจากสมัยโน้น

257
00:19:42,266 --> 00:19:43,559
เอามาบ้าง

258
00:19:43,642 --> 00:19:44,726
(สหภาพนักชำแหละและตัดแต่งเนื้อ
มิดเวสต์)

259
00:19:44,810 --> 00:19:46,562
อาจจะมีเก็บไว้ที่สำนักงานถนนเวสต์อดัมส์อีก

260
00:19:46,645 --> 00:19:49,273
- มีแต่เด็กๆ
- สมัยนั้นก็ทำกันแบบนี้

261
00:19:49,815 --> 00:19:52,234
เขาจะเริ่มงานตั้งแต่อายุ 11 หรือ 12

262
00:19:53,610 --> 00:19:55,070
ในนี้มีคนชื่อจอห์น สมิธเยอะนะ

263
00:19:55,904 --> 00:19:57,906
- ทุกคนดูอายุไม่ถึงเกณฑ์
- ใช่

264
00:19:57,990 --> 00:20:00,826
- อาจจะเลี่ยงปัญหาสินะ
- ก็ ใช่

265
00:20:01,743 --> 00:20:04,746
ตราบใดที่ทนทำได้
เขาก็ยอมให้ทำงานในโรงงานทั้งนั้น

266
00:20:04,830 --> 00:20:05,831
(คลาร่า ไมเซอร์)
(ตัดแต่งเนื้อสัตว์)

267
00:20:05,914 --> 00:20:08,292
นั่นไง นั่นคลาร่า

268
00:20:09,501 --> 00:20:11,920
มีข้อมูลอย่างอื่นเกี่ยวกับเธอไหม ที่อยู่อะไรแบบนี้

269
00:20:12,004 --> 00:20:13,714
เธอน่าจะยังมีครอบครัวอยู่ใช่ไหม

270
00:20:13,797 --> 00:20:15,716
เดาว่าเรามีแค่นั้นแหละ

271
00:20:18,218 --> 00:20:21,346
- แล้วพวกเด็กกว่านั้นทำอะไร
- ต้อนสัตว์

272
00:20:21,430 --> 00:20:24,516
จะเป็นคนต้อนฝูงหมูขึ้นมาที่ชั้นเชือด

273
00:20:24,600 --> 00:20:26,518
จะเป็นกลุ่มสุดท้ายที่เห็นหมูเป็นๆ

274
00:20:27,728 --> 00:20:29,146
คือ ผมก็เริ่มงานจากตรงนั้นเหมือนกัน

275
00:20:29,897 --> 00:20:33,400
ถ้าตัวใหญ่เกินไป
จะติดระหว่างคันบังคับกับราง

276
00:20:33,483 --> 00:20:35,444
ผมต้องหัดหลบให้ไวมากๆ

277
00:20:35,527 --> 00:20:36,612
แดน

278
00:20:40,824 --> 00:20:42,659
(จอห์น สมิธ)
(2300 เวสต์แพคเกอร์สอะเวนิว)

279
00:20:42,743 --> 00:20:44,494
(ศิษย์ฝึกชำแหละสัตว์อเมริกา)

280
00:21:05,015 --> 00:21:07,017
"ฉันชื่อเคอร์บี้ มาซราชิ

281
00:21:07,100 --> 00:21:11,313
ฉันทำงานที่ชิคาโกซันไทมส์
โต๊ะของฉันอยู่มุมตะวันออกเฉียงใต้

282
00:21:11,396 --> 00:21:14,733
กรรไกรสีน้ำเงิน
ซูซานนั่งอยู่ทางซ้ายของฉัน"

283
00:21:16,610 --> 00:21:17,986
ฉันไม่เข้าใจ นี่มันอะไรกัน

284
00:21:18,070 --> 00:21:20,906
ผมเคยคิดว่าเป็นสิ่งที่เธอแค่
เขียนเพื่อให้สมองโล่ง แต่…

285
00:21:23,450 --> 00:21:25,077
ตอนนี้เธอบอกว่าเธอจำอะไรไม่ได้เลย

286
00:21:25,827 --> 00:21:26,828
เช่นเรื่องอะไรบ้าง

287
00:21:26,912 --> 00:21:29,289
เช่นเธอเป็นใคร เธอนั่งตรงไหน

288
00:21:29,373 --> 00:21:31,416
เธอคุยกับใครบ้าง ทุกอย่างที่คุณอ่านไป

289
00:21:32,668 --> 00:21:35,546
คุณกดดันเธอให้ตามสืบข่าวนี้

290
00:21:36,046 --> 00:21:38,507
- คุณกดดันให้เธอยอมเอาหน้าตัวเอง…
- ไม่ใช่

291
00:21:38,590 --> 00:21:40,717
ไปลงหนังสือพิมพ์เพื่อตามหาไอ้ฆาตกรคนนี้!

292
00:21:40,801 --> 00:21:41,969
เธออยากทำเอง

293
00:21:42,052 --> 00:21:44,805
- แล้วคุณกับแดนก็คอยปรบมือเชียร์
- ใช่ ทำไมคุณถึงไม่เชียร์ล่ะ

294
00:21:44,888 --> 00:21:47,975
เพราะเธอยังต้องจดชื่อตัวเอง
ถึงจะจำได้ว่าตัวเองเป็นใคร

295
00:21:48,517 --> 00:21:52,312
คุณต้องไปคุยกับภรรยาตัวเอง
เพราะฉันไม่ควรเห็นไอ้เล่มนี้ ไม่ว่ามันคืออะไร

296
00:21:58,110 --> 00:22:02,865
คือผมไม่เคยปล่อยให้คน
ถ่ายรูปผมเยอะเกินไป

297
00:22:04,199 --> 00:22:07,619
ผมไม่เคยรู้สึกว่าจำเป็นต้องถ่าย
ผมเห็นตัวเองชัดเจนอยู่แล้ว

298
00:22:08,328 --> 00:22:13,876
ผมลอยตัว ไม่สร้างปัญหาถกเถียง ไม่สู้กับใคร

299
00:22:14,793 --> 00:22:21,758
แต่เมื่อภรรยาบอกผมว่า
เคยเกิดอะไรขึ้นกับเธอ…

300
00:22:23,760 --> 00:22:25,512
ผมอยากไปหาไอ้หมอนั่นแล้วฆ่ามันเสีย

301
00:22:26,346 --> 00:22:28,724
ไม่เคยรู้สึกแบบนั้นมาก่อน ความรุนแรงขนาดนั้น

302
00:22:30,142 --> 00:22:31,393
มันทำให้ผมไร้เหตุผลไปเลย

303
00:22:33,562 --> 00:22:37,024
เปลี่ยนจนผมกลายเป็นคนที่ผมไม่รู้จัก

304
00:22:39,359 --> 00:22:44,573
และผมนึกไม่ออกด้วยซ้ำว่า
ตอนนี้เธอกำลังรู้สึกยังไงอยู่

305
00:22:47,492 --> 00:22:49,453
เธอจำไม่ได้จริงๆ ว่าตัวตนของตัวเองเป็นใคร

306
00:22:50,287 --> 00:22:52,289
และผมได้แต่นั่งมองมันเกิดขึ้น

307
00:22:55,334 --> 00:22:57,294
ถ้าคุณไม่อยากรับฟัง

308
00:22:57,377 --> 00:23:01,715
งั้นผมก็ไม่รู้แล้วว่าควรจะไปบอกใคร

309
00:23:04,092 --> 00:23:05,427
ผมจะต้องไปบอกใคร

310
00:23:07,679 --> 00:23:11,266
เขาอาจเป็นลูกหรือหลานของหมอนี่ก็ได้

311
00:23:13,185 --> 00:23:16,396
- ผู้ชายมักจะหน้าเหมือนพ่อ
- คุณเคยเห็นเขา นี่แหละเขา

312
00:23:19,233 --> 00:23:20,943
แล้วเราจะบอกคนอื่นๆ ยังไง

313
00:23:22,027 --> 00:23:25,239
แค่ตีพิมพ์ภาพนี้ไป
ทิ้งเรื่องที่เหลือเอาไว้ไม่ต้องบอกได้มั้ย

314
00:23:26,114 --> 00:23:30,244
แอ๊บบี้จะอยากรู้ว่าเราได้รูปมาจากไหน
แล้วจะบอกเขายังไง

315
00:23:31,078 --> 00:23:33,247
แอ๊บบี้ไม่ยอมฟังฉันหรอก แต่เธอรู้จักคุณดี

316
00:23:33,789 --> 00:23:34,790
ใช่สิ เธอรู้จักผมดี

317
00:23:36,375 --> 00:23:38,752
- ฉันนึกว่าคุณสองคนสนิทกัน
- ใช่ เราสนิทกัน

318
00:23:42,172 --> 00:23:43,549
เคยสนิทกัน

319
00:23:47,177 --> 00:23:48,929
เมื่อก่อนผมเคยเขียนข่าวชุดลงวันอาทิตย์

320
00:23:50,889 --> 00:23:55,060
แล้วแอ๊บบี้…
ปล่อยให้ผมทำข่าวนานตามสบาย

321
00:23:55,769 --> 00:23:57,813
แต่เธอดึงงานนั้นออก

322
00:23:58,981 --> 00:24:02,067
ตำรวจดึงตัวผมออกมาจาก
ไซต์ก่อสร้างแถวสถานีไคลเบิร์น

323
00:24:03,694 --> 00:24:05,654
ผมอยู่ที่นั่นหลายสัปดาห์

324
00:24:05,737 --> 00:24:09,408
ไม่รู้สิ ตอนนั้น…
ผมเมายาหนักมากตอนโดนจับ

325
00:24:11,368 --> 00:24:13,245
จำได้ว่าผมคอยบอกแต่ว่า

326
00:24:13,328 --> 00:24:16,498
ผมทำงานที่ซันไทมส์และกำลังสืบข่าว…

327
00:24:22,296 --> 00:24:23,797
แต่ตอนที่แอ๊บบี้มาประกันตัว

328
00:24:24,798 --> 00:24:28,260
ผมจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่า
ตัวเองควรทำข่าวอะไรอยู่

329
00:24:31,597 --> 00:24:35,350
คนที่ผมเขียนถึง เรื่องในชีวิตพวกเขาพัง

330
00:24:39,938 --> 00:24:42,107
ผมไปเจอตอนชีวิตพวกเขาหมิ่นเหม่ขีดสุด

331
00:24:42,191 --> 00:24:43,775
แล้วผมก็ได้ไปอยู่ตรงนั้นกับพวกเขา

332
00:24:44,651 --> 00:24:47,738
ยืนข้างพวกเขา ยืนอยู่ตรงปากเหว

333
00:24:48,947 --> 00:24:51,700
แล้วสมองผมก็หยุดทำงาน

334
00:24:53,869 --> 00:24:55,370
ผมลืมทุกอย่าง

335
00:24:57,080 --> 00:25:01,502
เรื่องนั้นจะเกิดขึ้นกับฉันด้วยรึเปล่า
คุณจะจำไม่ได้ว่าเราเคยอยู่ตรงนี้กันเหรอ

336
00:25:03,337 --> 00:25:04,379
พ่อฮะ!

337
00:25:07,132 --> 00:25:09,968
ผมควรพาเฟรดดี้ไปกับเราด้วย

338
00:25:11,053 --> 00:25:12,095
พ่อ!

339
00:25:17,559 --> 00:25:22,147
เอ้า เฟรดดี้ มาเร็ว ไปด้วยกัน
เราต้องกลับไปที่ออฟฟิศ

340
00:25:38,830 --> 00:25:41,458
พิมพ์ชื่อเข้าไปนะ "คลาร่า ไมเซอร์"

341
00:25:41,542 --> 00:25:43,961
แล้วดูว่ามีอะไร

342
00:25:49,299 --> 00:25:50,300
นี่

343
00:25:50,384 --> 00:25:54,471
ไง ฉันอยากให้คุณติดต่อตำรวจชิคาโก
ขอแฟ้มคดีฆาตกรรมที่ไขไม่ได้คนหนึ่ง

344
00:25:54,555 --> 00:25:56,598
คลาร่า ไมเซอร์ ถูกฆ่าในโรงเชือดหมู

345
00:25:56,682 --> 00:25:58,433
- สมัยปี 1920
- ได้ แต่… เคอร์บี้…

346
00:25:58,517 --> 00:26:00,435
- ให้เขาแฟ็กซ์สำเนามาให้เราได้ไหม
- ได้สิ

347
00:26:00,519 --> 00:26:02,104
แอ๊บบี้เรียกหาคุณอยู่

348
00:26:02,187 --> 00:26:03,188
โอเค

349
00:26:08,235 --> 00:26:09,236
ไงคะ

350
00:26:09,820 --> 00:26:11,029
เข้ามานั่งก่อนได้ไหม

351
00:26:12,406 --> 00:26:13,574
ทุกอย่างเรียบร้อยรึเปล่า

352
00:26:17,369 --> 00:26:20,789
สิ่งที่ฉันกำลังจะพูดต่อจากนี้
ไม่ได้สะท้อนถึงผลงานที่คุณทำให้หนังสือพิมพ์เรา

353
00:26:21,540 --> 00:26:23,250
เรื่องโกดังเก็บวัตถุพยานอีกเหรอ

354
00:26:24,168 --> 00:26:27,796
ฉันเพิ่งต้องคุยเรื่องที่ทำใจลำบาก

355
00:26:29,006 --> 00:26:31,049
- กับใครคะ
- เรื่องทั้งหมดนี้เป็นเรื่องภายใน

356
00:26:32,176 --> 00:26:33,844
คุณต้องพักงานชั่วคราว

357
00:26:35,095 --> 00:26:38,223
อีกสองสามเดือนเราจะ
ประเมินอีกครั้งว่าคุณควรทำงานตำแหน่งไหน

358
00:26:39,766 --> 00:26:40,934
คุณกำลังจะไล่ฉันออกเหรอ

359
00:26:41,602 --> 00:26:43,353
ไปพักก่อน ดูแลตัวเองเยอะๆ

360
00:26:43,437 --> 00:26:46,440
แล้วเราค่อยมาคิดกันว่า
คุณเหมาะกับตรงไหนของที่นี่

361
00:26:47,024 --> 00:26:48,483
- เกิดอะไรขึ้น
- แดน อย่าเพิ่งเข้ามา

362
00:26:48,567 --> 00:26:49,776
แอ๊บบี้ นี่มันอะไรกัน

363
00:26:49,860 --> 00:26:51,236
เขากำลังไล่ฉันออก

364
00:26:51,320 --> 00:26:52,487
ให้พักงานเฉยๆ

365
00:26:52,571 --> 00:26:54,114
แล้วข่าวของฉันล่ะ

366
00:26:55,365 --> 00:26:56,617
เราจะยังทำข่าวต่อไป

367
00:26:58,160 --> 00:26:59,578
แต่ถ้าไม่มีฉัน

368
00:26:59,661 --> 00:27:02,873
โอเคๆ มา… มาคุยกันก่อน

369
00:27:02,956 --> 00:27:06,502
เพิ่งคุยเสร็จ คุณต้องเซ็นเอกสาร
เพื่อให้ได้เช็คเงินเดือนสุดท้าย

370
00:27:07,503 --> 00:27:10,255
ไม่ โอเค อย่าเพิ่งไป โอเคนะ
ขอเวลาเดี๋ยวเดียว

371
00:27:12,466 --> 00:27:15,385
นี่บ้าไปแล้ว เขาพูดเรื่องจริง

372
00:27:15,469 --> 00:27:18,222
ก็ใช่ เราก็ตีพิมพ์ไปแบบนั้น
แต่เธอกำลังสภาพจิตไม่ดี

373
00:27:33,070 --> 00:27:34,530
เธอเจอเขาแล้ว

374
00:27:35,113 --> 00:27:36,198
จริงเหรอ

375
00:27:37,199 --> 00:27:39,034
ตอนนี้เรามาถึงตรงนี้

376
00:27:40,494 --> 00:27:42,412
ภาพนี้จากปี 1916

377
00:27:42,496 --> 00:27:44,665
ผมมีพยานรู้เห็นจริงถึงสองคน

378
00:27:44,748 --> 00:27:47,417
- ตอนนี้เขาต้องอายุเป็นร้อยปี
- ใช่ แต่เขาไม่ได้แก่

379
00:27:48,001 --> 00:27:49,044
เพราะผมก็เจอเขา

380
00:27:49,795 --> 00:27:51,421
คุณพูดเรื่องห่าอะไรนะ

381
00:27:51,505 --> 00:27:56,009
มันไม่ใช่คนอื่นแน่ แอ๊บบี้
นี่แหละเขา นี่คือเขา

382
00:27:56,093 --> 00:27:58,345
ผมไม่รู้จะอธิบายยังไงเหมือนกัน แต่นี่คือเขา

383
00:27:58,846 --> 00:28:02,432
ฟังนะ เราต้องตีพิมพ์ภาพร่าง
และต้องเอาไปให้ครอบครัวเหยื่อดู

384
00:28:02,516 --> 00:28:04,601
- ไม่ เราจะไม่ทำอย่างนั้น
- นี่แหละเขา

385
00:28:04,685 --> 00:28:05,686
- นี่คือเขาแน่
- เราจะ…

386
00:28:05,769 --> 00:28:08,105
- นี่คือคนร้าย!
- เราจะไม่ทำอะไรแบบนั้นทั้งนั้น

387
00:28:11,859 --> 00:28:15,904
กลับบ้าน ไปอยู่กับลูกบ้าง

388
00:28:38,802 --> 00:28:39,928
คุณโอเคไหม

389
00:28:44,433 --> 00:28:46,351
ทำไมคุณเก็บของฉันมาแล้ว

390
00:28:46,435 --> 00:28:47,603
กลับบ้านกันเถอะ

391
00:28:49,688 --> 00:28:51,231
มาเร็ว ไว้ไปคุยกันที่บ้าน

392
00:29:00,115 --> 00:29:01,158
คุณรู้ได้ยังไง

393
00:29:12,211 --> 00:29:14,213
คุณบอกผมว่าคุณจำผมไม่ได้

394
00:29:16,173 --> 00:29:18,258
ถ้าผมเพิกเฉย ผมก็ไม่ใช่สามีที่ดีแล้ว

395
00:29:19,927 --> 00:29:21,178
คุณเลยทำให้ฉันถูกไล่ออกเหรอ

396
00:29:21,762 --> 00:29:25,849
เปล่า ผมทำให้คุณได้พัก
มีเวลาที่จะขบคิดเรื่องนี้ให้แตก

397
00:29:27,351 --> 00:29:28,477
ฉันกำลังทำอยู่

398
00:29:29,228 --> 00:29:32,189
แต่ดูแล้วเรื่องไม่ได้เป็นไปด้วยดี
จากมุมมองที่ผมเห็นอยู่

399
00:29:34,358 --> 00:29:35,359
มาเร็ว ไปกันเถอะ

400
00:29:36,860 --> 00:29:37,986
ไปไหน

401
00:29:39,947 --> 00:29:41,323
จะให้ฉันไปไหน

402
00:29:47,788 --> 00:29:49,998
แค่เพราะฉันไม่ได้ทำงานที่นี่แล้ว

403
00:29:50,082 --> 00:29:52,251
ไม่ได้แปลว่าฉันจะเลิกตามหาเขา

404
00:29:54,378 --> 00:29:58,215
เท่ากับคุณจะไม่สนใจเรื่องอื่นทุกอย่างเหรอ

405
00:30:02,511 --> 00:30:03,679
เรามีชีวิตที่ดีกันนะ

406
00:30:04,179 --> 00:30:05,264
นั่นไม่ใช่ชีวิตฉัน

407
00:30:22,155 --> 00:30:26,451
ฉันจะแวะไปเก็บของที่บ้านคุณ

408
00:30:27,870 --> 00:30:29,246
ขอเวลาสองสามชั่วโมง

409
00:30:31,456 --> 00:30:32,457
โอเค

410
00:30:35,627 --> 00:30:37,754
ใช้เวลานานแค่ไหนก็ได้

411
00:31:01,653 --> 00:31:03,155
ไงคะ หนูขอเวลาอีกแป๊บเดียว

412
00:31:05,032 --> 00:31:06,992
แม่จอดรถซ้อนอยู่ ให้เอาอะไรไปบ้าง

413
00:31:08,035 --> 00:31:09,578
ไม่รู้สิ อะไรก็ตามที่ดูเหมือนของหนู

414
00:31:19,671 --> 00:31:21,673
โอเค แม่ ของพวกนี้เป็นของมาร์คัสแน่ๆ

415
00:31:21,757 --> 00:31:24,843
ก็ช่างแม่งมัน มันทำลูกโดนไล่ออก
ลูกจะเอาอะไรก็ได้ทั้งนั้น

416
00:31:26,303 --> 00:31:27,429
ใจเย็น

417
00:31:27,513 --> 00:31:30,098
นี่อะไรน่ะ
จ่ายเงินซื้อของแบบนี้มาเหรอ

418
00:31:30,641 --> 00:31:32,726
- คงงั้นมั้ง
- ไม่ให้เอาไปด้วยนะ

419
00:31:33,602 --> 00:31:35,979
ไม่รู้ว่าจะเก็บอะไรมั่งละ
ของพวกนี้ไม่รู้สึกเหมือนเป็นของลูกเลย

420
00:31:36,063 --> 00:31:37,314
ลองดูในตู้เสื้อผ้าสิ

421
00:31:40,817 --> 00:31:42,069
ขอบคุณนะคะ

422
00:31:42,152 --> 00:31:45,739
อ๋อ ไม่เป็นไร
คืนนี้ไม่มีใครที่โบสถ์ใช้รถตู้

423
00:31:51,286 --> 00:31:54,373
วันนี้ชีวิตลูกปั่นป่วนน่าดูเลยสินะ

424
00:31:56,250 --> 00:31:57,584
ไม่ต้องห่วงหนูนะคะ

425
00:31:58,919 --> 00:32:00,128
ไม่ได้ห่วง

426
00:32:01,588 --> 00:32:03,215
แม่รู้ว่าลูกจะอยู่ได้

427
00:32:04,800 --> 00:32:08,679
งานลูกกำลังรุ่งที่ทริบูน
ก่อนจะเกิดไอ้เรื่องเฮงซวยนั่น

428
00:32:09,638 --> 00:32:14,852
จำได้มั้ยว่าลูกกำลังจะเปิดโปงข่าว
เรื่องผู้พิพากษาที่รับสินบน

429
00:32:14,935 --> 00:32:19,940
จะเขียนเป็นงานเดี่ยวคนเดียวอะไรงั้นเลย

430
00:32:20,023 --> 00:32:21,024
เดี๋ยว อะไรนะ

431
00:32:22,109 --> 00:32:23,777
แม่ก็จำชื่อไอ้เวรนั่นไม่ได้

432
00:32:23,861 --> 00:32:26,196
ลูกเล่าให้ฟัง จะเป็นข่าวชุดเลย

433
00:32:30,826 --> 00:32:31,994
นั่นคืนนั้น

434
00:32:34,037 --> 00:32:36,164
คืนที่หนูกำลังจะได้เขียนข่าวเดี่ยวข่าวแรก

435
00:32:37,875 --> 00:32:38,876
ใช่ แม่จำได้

436
00:32:40,836 --> 00:32:42,921
ตอนนั้นลูกกำลังดาวรุ่งพุ่งแรง
เดี๋ยวก็กลับไปตรงนั้นได้อีก

437
00:32:46,258 --> 00:32:47,259
เขารู้

438
00:32:49,845 --> 00:32:51,013
เขาแม่งรู้ดี

439
00:32:55,142 --> 00:32:56,310
หนูต้องไปแล้ว

440
00:32:56,393 --> 00:32:59,396
- เอาของหนูไปที่บ้านแม่นะ
- รู้นี่ว่าจะหาแม่ได้ที่ไหน

441
00:33:08,488 --> 00:33:09,865
เธออาจจะหลับอยู่

442
00:33:12,159 --> 00:33:14,703
เราขับไปที่บ้านเธอก็ได้
แวะกินอะไรระหว่างทาง

443
00:33:14,786 --> 00:33:16,663
ได้ๆ เอางั้นละกัน

444
00:33:18,624 --> 00:33:21,168
เคอร์บี้ขอให้เบอร์ตี้หาข้อมูลนี้
รู้ไหมว่าเธอหายไปไหนแล้ว

445
00:33:21,251 --> 00:33:22,252
อะไร

446
00:33:22,336 --> 00:33:24,505
แฟ้มคดีตำรวจ คดีเก่ามาก

447
00:33:24,588 --> 00:33:27,382
- คลาร่า ไมเซอร์ ผมเอาไว้เอง ขอบคุณ
- โอเค

448
00:33:27,466 --> 00:33:28,717
อ่านรายงานของติดตัวหน่อย

449
00:33:32,137 --> 00:33:33,138
(สำนักชันสูตร คุกเคาน์ตี้)

450
00:33:33,222 --> 00:33:36,058
"กระเป๋าปากรูดหนึ่ง เศษกระดาษ

451
00:33:36,141 --> 00:33:39,478
ผ้าพันคอเฟอร์สีน้ำตาลเชสนัท
ต่างหูไข่มุก"

452
00:33:39,561 --> 00:33:41,188
ย้อนกลับไปที่กระดาษ

453
00:33:42,689 --> 00:33:44,024
เขาเขียนอะไรไว้บนนั้นไหม

454
00:33:46,944 --> 00:33:47,945
เป็นที่อยู่

455
00:33:49,446 --> 00:33:51,907
"4232 คลิฟตันสตรีท"

456
00:33:51,990 --> 00:33:54,952
แล้วตัวเลขอีกชุด
ผมว่าพวกนั้นไม่รู้ว่าคืออะไร

457
00:33:55,994 --> 00:33:58,163
เป็นวันที่ เห็นไหม

458
00:33:59,831 --> 00:34:03,210
15 กุมภาพันธ์ 1981

459
00:34:04,837 --> 00:34:05,879
นี่ใบเสร็จ

460
00:34:06,922 --> 00:34:08,465
จากปี 1981 เหรอ

461
00:34:10,092 --> 00:34:11,635
เธอจะมีติดตัวได้ไง

462
00:34:12,928 --> 00:34:14,388
คดีนี้เกิดนานมากแล้วไม่ใช่เหรอ

463
00:34:16,806 --> 00:34:17,808
โอเค ไปกันเถอะ

464
00:34:19,434 --> 00:34:20,686
ไปกันเลยๆ

465
00:34:50,424 --> 00:34:53,427
ผมชอบนะ ใส่แล้วคุณเหมือนเมฆแมเจลแลน

466
00:34:54,844 --> 00:34:56,304
ตั้งใจให้ดูเป็นงั้นแหละ

467
00:34:58,348 --> 00:34:59,725
จินนี่ เข้าไปคุยกับคนบ้าง

468
00:35:01,393 --> 00:35:03,520
งานนี้เขาจัดให้คุณ ต้องรับความสนใจให้พอ

469
00:35:05,063 --> 00:35:06,064
เดี๋ยวทำ

470
00:35:07,649 --> 00:35:09,401
โอเค ก็ได้ ไปเจอกันข้างในนะ

471
00:35:15,490 --> 00:35:20,787
นี่ เราซวยหนักแล้ว
ผมทำยังไงสัญญาณสดจากอ็อกเดนก็ไม่เข้า

472
00:35:21,830 --> 00:35:23,457
ฉันต่อไว้ตั้งแต่บ่ายแล้ว น่าจะโอเคสิ

473
00:35:23,540 --> 00:35:25,375
ผมก็ไม่รู้ ผมลองทุกทางแล้ว มันไม่ขึ้น

474
00:36:22,808 --> 00:36:23,809
จินนี่

475
00:36:26,395 --> 00:36:28,230
ฉันอยู่นี่ ฉันไม่เป็นไร

476
00:36:33,151 --> 00:36:34,236
เขาอยู่ไหน

477
00:36:38,699 --> 00:36:41,493
ที่อยู่คือตรงนี้เหรอ อาจจะมีอะไรให้กิน

478
00:36:46,957 --> 00:36:48,959
ใช่ ใบเสร็จมาจากตรงนี้แหละ

479
00:36:50,002 --> 00:36:52,337
อาจจะมีเครื่องขายอาหารอัตโนมัติอะไรงั้น

480
00:36:52,421 --> 00:36:54,047
เขาไม่ยอมให้ลูกเข้าไปหรอก

481
00:36:55,924 --> 00:36:58,427
เดี๋ยวพ่อจะรีบออกมา โอเคนะ

482
00:37:48,227 --> 00:37:50,270
(ชารอนหายไปกับสายลม)

483
00:37:53,815 --> 00:37:55,817
ฉันไม่เข้าใจ
ทำไมเขาถึงไม่มาอยู่ตรงนี้

484
00:37:55,901 --> 00:37:57,402
ของฉันก็เป็นแบบนี้

485
00:37:58,028 --> 00:37:59,821
นี่คือคืนของคุณ นี่คือสิ่งที่คุณต้องการในชีวิต

486
00:37:59,905 --> 00:38:01,365
งานคุณพยายามหนักกว่าจะสำเร็จ

487
00:38:01,949 --> 00:38:06,453
เขารู้ดี เขาควรมาอยู่ตรงนี้
เขาอยู่ไหน ทำไมถึงไม่ได้มาอยู่ที่นี่

488
00:38:07,454 --> 00:38:10,374
ฉันไม่สน ฉันสายมากแล้ว ต้องไปหยิบโน้ตก่อน

489
00:38:28,809 --> 00:38:30,602
(เดอะแคลช)

490
00:38:35,524 --> 00:38:36,859
(มัดดี้วอเตอร์ส)

491
00:38:39,236 --> 00:38:41,113
(ชิคาโกทรานซิทออธอริตี้)

492
00:38:42,281 --> 00:38:43,282
(ซิดนีย์โชว์บาร์)

493
00:38:43,365 --> 00:38:45,784
(คลาร่า เลอ ฟู)
(กันยายนถึงพฤศจิกายน 1920)

494
00:39:00,632 --> 00:39:02,134
แกหาเธอเจอได้ยังไง

495
00:39:46,720 --> 00:39:47,721
ขอบใจนะพวก

496
00:40:06,740 --> 00:40:09,201
ขออภัยครับ ให้คุณเข้าไปไม่ได้
การบรรยายใกล้จะเริ่มแล้ว

497
00:40:09,701 --> 00:40:11,745
ไม่มีฉันจะเริ่มยังไง ฉันคือดร.กวานซอน

498
00:40:13,705 --> 00:40:16,959
แล้วผมก็คือไมค์จากเลควิว

499
00:40:17,042 --> 00:40:19,586
ฉันคือผู้บรรยาย ดูป้ายสิ

500
00:40:19,670 --> 00:40:21,922
(เมื่อจักรวาลชนกัน)
(บรรยายโดยดร.แกรี่ เฮกแลนด์)

501
00:40:22,714 --> 00:40:25,676
ใครเปลี่ยนป้าย ทำไมตั้งป้ายแบบนั้น

502
00:40:35,435 --> 00:40:38,063
ไมค์ เกิดอะไรขึ้น เราต้องเริ่มแล้ว

503
00:40:39,231 --> 00:40:43,318
สวัสดีครับ เรากำลังจะเริ่ม
ถ้าคุณอยากเข้าไปนั่ง

504
00:40:43,402 --> 00:40:44,403
พูดเรื่องอะไรของคุณ

505
00:40:45,070 --> 00:40:46,071
ผมกำลังจะบรรยาย

506
00:40:46,655 --> 00:40:48,407
พอเลย พูดอะไรพิลึก!

507
00:40:48,490 --> 00:40:49,658
เดี๋ยว… ขอโทษนะครับ คุณเป็นใคร

508
00:40:49,741 --> 00:40:52,077
คุณคะ นี่เป็นงานปิด

509
00:40:52,160 --> 00:40:54,496
คุณต้องกลับมาใหม่ตอนที่เราเปิดให้คนทั่วไปเข้า

510
00:40:55,873 --> 00:40:59,001
ได้ยินไหมคะ คุณต้องออกไปเดี๋ยวนี้ โอเคนะ

511
00:41:42,419 --> 00:41:43,629
เกิดอะไรขึ้นกับเรา

512
00:41:50,928 --> 00:41:52,513
นี่ คุณ

513
00:41:53,555 --> 00:41:54,806
คุณเป็นเพื่อนพ่อผมใช่มั้ย

514
00:41:57,226 --> 00:42:00,270
หวัดดี เฟรดดี้ เป็นไงบ้าง

515
00:42:01,980 --> 00:42:04,608
เมื่อกี้คุณไปกับพ่อผมรึเปล่า
เขาจะออกมาเมื่อไหร่

516
00:42:06,527 --> 00:42:08,320
ไม่นะ ไม่ ฉันไม่ได้เจอเขาเลย

517
00:42:09,571 --> 00:42:13,116
เขาอยู่ในบาร์ บาร์นั้น บาร์ที่คุณเพิ่งเดินออกมา

518
00:42:13,200 --> 00:42:14,826
ก็คือในนั้นมันใหญ่อยู่เหมือนกัน

519
00:42:14,910 --> 00:42:17,704
เสียงดังด้วย สงสัยจะคลาดกัน

520
00:42:21,291 --> 00:42:23,752
นั่นเสื้อแจ็คเก็ตของพ่อ ทำไมคุณเอามาใส่

521
00:42:26,129 --> 00:42:28,298
- นั่นแจ็คเก็ตของพ่อผม
- คิดว่าไม่น่าใช่นะ

522
00:42:30,759 --> 00:42:32,845
ระวังตัวด้วยนะ เฟรดดี้ โอเคนะ

523
00:44:04,186 --> 00:44:06,188
คำบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์