1 00:01:25,380 --> 00:01:27,088 นี่คือวงโกลเดน เอียร์ริง 2 00:01:27,171 --> 00:01:30,963 พวกเขาจะเล่นเปิดให้เดอะฮูสามวัน ที่เมดิสันสแควร์การ์เดน เริ่มจาก... 3 00:01:42,755 --> 00:01:44,755 เดอะ เทนเดอร์ บาร์ - สู่ฝันวันรัก 4 00:01:44,838 --> 00:01:46,546 สร้างจากบันทึกความทรงจำ 5 00:01:53,046 --> 00:01:54,421 นั่นลุงชาร์ลีเหรอครับ 6 00:01:54,505 --> 00:01:56,046 ฉันพยายามจะช่วยนายขว้างลูกนะ 7 00:01:56,130 --> 00:01:59,380 ช่วยฉันขว้างลูกเหรอ นี่คือการซ้อมตีนะ 8 00:01:59,463 --> 00:02:01,338 ไม่ใช่ให้นายมาช่วยฉันขว้างลูก 9 00:02:01,421 --> 00:02:03,671 ฉันเป็นห่วงนาย นายโคตรเมา 10 00:02:03,755 --> 00:02:05,338 นายพูดบ้าอะไรวะ 11 00:02:05,421 --> 00:02:07,630 เอาละ หุบปากซะ 12 00:02:07,713 --> 00:02:08,921 ก็ได้ 13 00:02:09,421 --> 00:02:12,338 พวกนั้นไม่มีฝีมือเลย ไม่เอาน่า แชซ 14 00:02:12,421 --> 00:02:13,796 เอาละ เริ่มได้ 15 00:02:13,880 --> 00:02:16,630 เอาเลยๆ เอาให้เขาออก 16 00:02:28,963 --> 00:02:30,546 เจอกันที่บ้านนะ 17 00:02:31,463 --> 00:02:33,463 รูธี่ก็อยู่นั่นด้วย 18 00:02:33,546 --> 00:02:34,838 ญาติเต็มบ้าน 19 00:02:36,380 --> 00:02:37,213 โอเค 20 00:02:40,838 --> 00:02:44,171 - จะทำยังไงได้ - เอาเลย แชซ เอาเขาออก 21 00:02:44,255 --> 00:02:46,005 เอาละ ได้ เอาเลย 22 00:02:46,088 --> 00:02:47,130 ไปเถอะ 23 00:02:48,338 --> 00:02:49,421 เราจะกลับบ้าน 24 00:02:50,796 --> 00:02:53,671 เราจะกลับบ้าน อีกแล้ว 25 00:02:54,921 --> 00:02:58,046 เอาละ นี่ไง ขว้างออกไปดีๆ เอาเลย 26 00:02:59,255 --> 00:03:00,338 ใช้ถุงมือสิ 27 00:03:18,963 --> 00:03:23,380 มันคือปี 1973 และหลังจากที่ ไม่ได้จ่ายค่าเช่าของเรานานห้าเดือน 28 00:03:23,463 --> 00:03:27,005 แม่กับผมต้องย้ายกลับไป อยู่บ้านของคุณตาของผม 29 00:03:36,630 --> 00:03:40,588 บ้านไม่เคยมีความหมายกับแม่ แบบเดียวกับที่มันมีความหมายกับผม 30 00:03:40,671 --> 00:03:43,713 สำหรับแม่ มันคือความล้มเหลว สถานที่ที่เราต้องลงเอย 31 00:03:43,796 --> 00:03:46,505 เมื่อทุกอย่างที่แม่คาดหวังไว้ล้มเหลว 32 00:03:46,588 --> 00:03:49,171 งาน อะพาร์ตเมนต์ แฟนหนุ่ม 33 00:03:49,255 --> 00:03:50,755 ไม่ได้ตามลำดับนั้นเสมอไป 34 00:03:51,505 --> 00:03:52,713 แต่ผมชอบมันนะ 35 00:03:53,380 --> 00:03:56,921 สำหรับผม บ้านของตา เหมือนประตูหมุนเวียน 36 00:03:57,005 --> 00:04:00,755 ของญาติๆ ป้าๆ น้าๆ เติมเต็มด้วยเสียงหัวเราะและน้ำตา 37 00:04:00,838 --> 00:04:03,130 และอาการประสาทเสียเป็นครั้งคราว 38 00:04:03,463 --> 00:04:06,630 แต่เหนือสิ่งอื่นใด มันคือที่ที่ลุงชาร์ลีอาศัยอยู่ 39 00:04:06,713 --> 00:04:09,880 และเมื่อคุณอายุ 11 ปี คุณต้องการลุงชาร์ลี 40 00:04:10,588 --> 00:04:13,921 ทุกคนต้องรู้ไว้นะว่าส้วมซึมใช้ไม่ได้แล้ว 41 00:04:14,005 --> 00:04:17,171 ถ้าจะฉี่ ก็ไปฉี่ข้างนอก 42 00:04:18,630 --> 00:04:21,005 เข้ามาช่วยกันในนี้หน่อย 43 00:04:21,880 --> 00:04:23,546 ฉันไม่ใช่คนรับใช้นะ 44 00:04:24,838 --> 00:04:25,880 ให้ตายเถอะ 45 00:04:25,963 --> 00:04:28,796 พ่อของผมเป็นดีเจวิทยุในนิวยอร์ก 46 00:04:28,880 --> 00:04:30,838 พวกเขาเรียกพ่อว่า เดอะวอยซ์ 47 00:04:30,921 --> 00:04:34,380 พ่อเปิดเพลง 40 อันดับต้น และพ่อพูดถึงนักดนตรี 48 00:04:34,463 --> 00:04:36,963 ผมเคยเจอพ่อแค่ครั้งเดียว ตอนนั้นผมยังเด็กอยู่ 49 00:04:37,046 --> 00:04:41,088 เมื่อทำได้ ผมจะแอบไปฟังพ่อพูดทางวิทยุ 50 00:04:41,171 --> 00:04:45,296 ผมต้องแอบฟัง เพราะหลังจากที่พ่อทิ้งเราไป 51 00:04:45,380 --> 00:04:49,880 เอาเป็นว่าแม่เอากรรไกร ตัดทุกรูปที่มีพ่ออยู่ 52 00:05:12,088 --> 00:05:13,630 ออกตัวมาได้แรง 53 00:05:13,713 --> 00:05:16,463 ปารีสไนต์สและล็อกโรลเลอร์สูสีกันมาก 54 00:05:16,546 --> 00:05:20,630 ทั้งฝูงวิ่งขึ้นหน้าและเข้ากลาง ขึ้นมาจากด้านหลัง... 55 00:05:28,880 --> 00:05:29,921 ผมชอบนะ 56 00:05:32,505 --> 00:05:33,838 ลูกชอบเหรอ 57 00:05:33,921 --> 00:05:36,213 คนเยอะดี ผมชอบให้มีคนเยอะๆ 58 00:05:45,546 --> 00:05:47,380 พรุ่งนี้ก็คืออีกวัน 59 00:05:48,755 --> 00:05:51,380 ทำไมคุณตาถึงบอกว่าเราควรไปซะ 60 00:05:51,463 --> 00:05:56,005 เพราะเขาเป็นตาแก่เห็นแก่ตัว ที่ไม่อยากดูแลครอบครัวตัวเอง 61 00:05:57,130 --> 00:05:58,255 เหมือนพ่อเหรอครับ 62 00:05:59,171 --> 00:06:00,255 ไม่จ้ะ ลูกรัก 63 00:06:00,755 --> 00:06:03,255 ตาไม่ชอบดูแลครอบครัวของตัวเอง 64 00:06:03,338 --> 00:06:07,005 แต่พ่อของลูกไม่เคยดูแลใครเลย 65 00:06:16,880 --> 00:06:18,505 - ฉันรู้จักเธอ - ไม่ ไม่รู้ 66 00:06:18,588 --> 00:06:21,088 - ฉันรู้ว่าเรื่องนั้นจะจบยังไง - ไม่รู้หรอกเว้ย 67 00:06:21,171 --> 00:06:22,380 เชื่อฉันสิ 68 00:06:27,671 --> 00:06:30,380 - ขอโทษนะ เมื่อกี้พูดว่าอะไร - ผมอยากเห็น... 69 00:06:30,463 --> 00:06:33,421 - มีกฎหมาย - และดูนิ้วเท้าของเธอ ไม่ใช่ของฉัน 70 00:06:34,005 --> 00:06:38,005 นั่นคือปาโบล ครูซกับเพลง "เลิฟวิลไฟด์อะเวย์" ทางดับเบิลยูเอ็นบีซี 71 00:06:46,796 --> 00:06:47,838 กินซีเรียลของเธอสิ 72 00:06:53,421 --> 00:06:54,755 โอเค กฎสองข้อ 73 00:06:54,838 --> 00:06:56,755 ฉันจะไม่ยอมให้เธอชนะ ไม่เด็ดขาด 74 00:06:56,838 --> 00:07:01,296 ถ้าเธอชนะฉันได้ เธอรู้ว่าเธอชนะ แบบยุติธรรม แต่ฉันไม่เคยยอมให้ 75 00:07:01,380 --> 00:07:03,296 และฉันจะบอกความจริงกับเธอเสมอ 76 00:07:05,171 --> 00:07:07,088 ฉันเห็นเธอเล่นกีฬาอยู่ในสนาม 77 00:07:07,171 --> 00:07:08,380 เธอไม่เก่งเท่าไหร่ 78 00:07:08,463 --> 00:07:11,671 และอาจจะทำไม่ได้ดีขึ้นมากนัก 79 00:07:11,755 --> 00:07:14,255 ดังนั้นมันอาจเป็นทางที่ฉลาดกับเธอ 80 00:07:14,338 --> 00:07:19,296 ในการที่จะหลีกเลี่ยงน้ำตาและความผิดหวัง และโดยเฉพาะความเชื่อแบบผิดๆ 81 00:07:19,380 --> 00:07:21,963 เธอควรหากิจกรรมอื่นๆ ที่เธอชอบ 82 00:07:22,046 --> 00:07:25,046 - เธอชอบทำอะไรมากที่สุด - ผมชอบอ่านหนังสือ 83 00:07:25,796 --> 00:07:29,463 ฉันก็ชอบอ่านหนังสือ ฉันเล่นกีฬาเก่งด้วย แต่ว่า... 84 00:07:30,255 --> 00:07:32,630 คือเรื่องเกี่ยวกับวิทยุ... 85 00:07:32,713 --> 00:07:35,463 เธอจะมองหาพ่อของเธอในวิทยุ 86 00:07:35,546 --> 00:07:38,588 เธอคิดว่าพ่อของเธออยู่ในวิทยุ 87 00:07:38,671 --> 00:07:40,546 เขาไม่ได้อยู่ในวิทยุ 88 00:07:40,630 --> 00:07:45,338 เขาก็แค่ไอ้งั่งที่บังเอิญเป็นดีเจวิทยุ 89 00:07:45,421 --> 00:07:47,796 อย่ามองหาให้พ่อมาช่วยเธอ 90 00:07:49,713 --> 00:07:51,463 และอย่าเล่นกีฬา 91 00:07:52,130 --> 00:07:54,088 ฉันจะบอกแค่นี้แหละ 92 00:07:54,171 --> 00:07:55,921 ไพ่นี้เล่นแบบห้าใบ 93 00:08:01,880 --> 00:08:03,463 แม่ต้องการเงิน 94 00:08:04,380 --> 00:08:08,463 นี่คือเดอะวอยซ์ 97.1 บนหน้าปัดวิทยุของคุณ 95 00:08:08,546 --> 00:08:10,380 แม่เหนื่อยมากหลังเลิกงาน 96 00:08:10,463 --> 00:08:15,796 สิบอันดับเพลงประจำสัปดาห์นี้ คุณจะได้ หัวเข็มขัดทองเหลือง คิว-97 จำนวนจำกัด 97 00:08:15,880 --> 00:08:19,921 และคุณจะได้รับการลงทะเบียน เพื่อลุ้นเงิน 500 ดอลลาร์ คุณว่าไงล่ะ 98 00:08:20,005 --> 00:08:24,296 สิบอันดับแรก คุณชนะไม่ได้ถ้าไม่ลงเล่น 99 00:08:27,088 --> 00:08:28,296 ตรงนี้มีคนนั่งไหม 100 00:08:29,213 --> 00:08:30,130 ไม่มีครับ 101 00:08:46,796 --> 00:08:51,421 บอกญาติเธอว่า ฉันบอกว่าเธอปั่นจักรยานได้ 102 00:08:51,505 --> 00:08:55,588 มันไม่ใช่จักรยานของเขาอยู่ดี มันเป็นจักรยานประจำบ้าน 103 00:08:55,671 --> 00:08:59,421 ฉันเอาจักรยานมาจากที่ทิ้งขยะ และเอามาซ่อมให้เด็กเวรแบบพวกเธอ 104 00:08:59,505 --> 00:09:02,630 ตอนนี้พวกนั้นกำลังย้ายไปโคโลราโด มันเป็นจักรยานของเธออยู่ดี 105 00:09:02,963 --> 00:09:05,671 ให้ตายเถอะ คุณพระคุณเจ้า 106 00:09:05,755 --> 00:09:07,130 ลุงป่วยได้ยังไง 107 00:09:07,213 --> 00:09:10,588 ฉันไม่ได้ป่วย นี่มันเช้าวันเสาร์ 108 00:09:11,921 --> 00:09:13,713 มันเป็นแบบนี้แหละ 109 00:09:14,588 --> 00:09:17,463 นี่คือเช้าวันเสาร์ในชีวิตของผู้ชาย 110 00:09:20,380 --> 00:09:23,088 วิ่งไปซื้อบุหรี่ที่บาร์ให้ฉันที 111 00:09:28,213 --> 00:09:30,463 รับสายให้ทันก่อนยาย 112 00:09:30,546 --> 00:09:32,338 ฉันไม่อยู่นะ ไม่ว่าใคร... 113 00:09:33,671 --> 00:09:35,588 - ฮัลโหล - ไง 114 00:09:35,671 --> 00:09:39,463 ฉันรู้ว่ามีเด็กน้อยอยู่หลายคน 115 00:09:39,546 --> 00:09:42,171 แต่ฉันสงสัยว่านี่ใช่เจอาร์รึเปล่า 116 00:09:42,838 --> 00:09:43,755 พ่อเหรอ 117 00:09:43,838 --> 00:09:46,463 - อะไรนะ - ใช่แล้ว เพื่อน นี่เจอาร์นะ 118 00:09:46,546 --> 00:09:48,505 เอาโทรศัพท์มาให้ฉัน 119 00:09:48,588 --> 00:09:50,463 - ฉันเป็นพ่อของเธอ - แม่ไม่อยู่ที่นี่ 120 00:09:50,546 --> 00:09:53,630 ฉันไม่ได้โทรหาแม่เธอ เด็กน้อย ฉันโทรมาหาเธอ 121 00:09:53,713 --> 00:09:58,755 นี่ อยากไปดูเบสบอลกับพ่อไหม 122 00:09:58,838 --> 00:09:59,921 จริงเหรอครับ 123 00:10:00,005 --> 00:10:02,088 แน่นอน ดูเบสบอลกับพ่อ 124 00:10:02,671 --> 00:10:04,088 ทีมเม็ตส์หรือแยงกี้ 125 00:10:04,171 --> 00:10:05,338 อะไรก็ได้ที่อยากดู 126 00:10:05,421 --> 00:10:07,671 ลุงชาร์ลีบอกว่าทีมแยงกี้งี่เง่า 127 00:10:07,755 --> 00:10:09,755 แต่ทีมเม็ตส์ดื่มกันที่บาร์ดิคเคนส์ 128 00:10:10,921 --> 00:10:12,505 ลุงชาร์ลีเป็นไงบ้าง 129 00:10:12,588 --> 00:10:16,088 - ลุงเป็นไงบ้าง พ่ออยากรู้ - ยังติดเงินฉันอยู่ 30 เหรียญ 130 00:10:19,838 --> 00:10:22,296 บอกเขาว่าคืนพรุ่งนี้ ทีมเม็ตส์เล่นกับทีมเบรฟส์ 131 00:10:22,380 --> 00:10:24,755 คืนพรุ่งนี้ทีมเม็ตส์เล่นกับทีมเบรฟส์ 132 00:10:24,838 --> 00:10:26,505 ไม่ได้หมายความว่าเขาจะมา 133 00:10:26,588 --> 00:10:27,921 บอกอะไรให้นะ คนเก่ง 134 00:10:28,005 --> 00:10:32,838 พ่อจะซื้อตั๋ว และจะไปรับลูก ที่บ้านตาตอนหกโมงครึ่ง 135 00:10:32,921 --> 00:10:33,921 เยี่ยมเลย ขอบคุณครับ 136 00:10:34,005 --> 00:10:36,046 เรามีเรื่องต้องคุยกันเยอะเลย ลูกกับพ่อ 137 00:10:36,130 --> 00:10:37,296 โอเค 138 00:10:37,380 --> 00:10:38,796 - บายนะ - บาย 139 00:10:41,630 --> 00:10:43,255 จะไปเอาบุหรี่มาให้ฉันไหม 140 00:10:46,380 --> 00:10:48,130 คุณอ่านหนังสือพิมพ์นี้ไหม 141 00:10:48,213 --> 00:10:49,463 - ไม่ครับ - เยี่ยม 142 00:10:59,463 --> 00:11:01,088 ผมมีสัมภาษณ์ที่เยล 143 00:11:15,588 --> 00:11:17,671 เขาบอกให้พร้อมตอนหกโมงครึ่ง 144 00:11:17,755 --> 00:11:20,005 ผมพร้อมตั้งแต่สี่โมงครึ่ง เพื่อที่จะได้ไม่พลาด 145 00:11:21,255 --> 00:11:24,338 เราจำได้เสมอเวลาพลาด เราเลยไม่อยากเป็นอย่างนั้น 146 00:11:25,796 --> 00:11:29,130 เรื่องของเรื่องคือวันนั้น ผมรู้สึกว่าผมพลาด 147 00:11:29,880 --> 00:11:32,380 นั่นคือสิ่งที่ต้องจำไว้เกี่ยวกับเด็ก 148 00:11:32,463 --> 00:11:34,630 เด็กมักจะคิดว่าเขาพลาดเสมอ 149 00:11:35,505 --> 00:11:37,505 ผมไม่รู้ว่าพ่อหน้าตายังไง 150 00:11:37,588 --> 00:11:41,213 ผมไม่เคยไปนิวยอร์กซิตีเพื่อดูหน้าของพ่อ บนป้ายโฆษณาและรถเมล์ 151 00:11:41,296 --> 00:11:43,630 ถ้าอยู่ท่ามกลางคนเยอะๆ ผมก็ไม่รู้ว่าพ่อคือคนไหน 152 00:11:43,713 --> 00:11:47,213 แต่ผมสงสัยว่า มันเป็นสิ่งที่คุณจะรู้เสมอไหม 153 00:11:47,296 --> 00:11:50,463 เหมือนกับว่าคุณจะรู้เสมอว่าเป็นพ่อทันที 154 00:11:50,546 --> 00:11:51,838 มันเป็นไปได้ 155 00:12:11,588 --> 00:12:14,505 ไม่นานหลังจากนั้น หลังจากถูกจับขณะออกอากาศ 156 00:12:14,588 --> 00:12:17,296 ในข้อหาไม่จ่ายค่าเลี้ยงดูบุตร 157 00:12:17,380 --> 00:12:19,171 เดอะวอยซ์หนีออกจากรัฐ 158 00:12:20,338 --> 00:12:23,421 มันเป็นช่วงเวลาเดียว กับที่พ่อโทรมาตอนเมา 159 00:12:23,505 --> 00:12:26,213 และบอกว่าพ่อจ้างคนมาฆ่าแม่ 160 00:12:26,296 --> 00:12:28,046 เขายังขู่ว่าจะลักพาตัวผมด้วย 161 00:12:28,130 --> 00:12:30,713 แต่ลุงชาร์ลีคิดว่า นี่เป็นเรื่องที่ไม่ค่อยจริงจังนัก 162 00:12:30,796 --> 00:12:33,296 เพราะการลักพาตัว มาพร้อมกับความรับผิดชอบ 163 00:12:35,921 --> 00:12:37,838 เราคือสองทหารเสือใช่ไหม 164 00:12:39,671 --> 00:12:40,505 ครับ 165 00:12:43,421 --> 00:12:47,630 บาร์ดิคเคนส์ 166 00:12:47,713 --> 00:12:49,671 ฉันจะเอาอะไรให้ดู โอเคนะ 167 00:12:49,755 --> 00:12:52,796 นี่คือศาสตร์การเป็นผู้ชาย เข้าใจไหม 168 00:12:52,880 --> 00:12:54,755 เธอเอาเครื่องดื่มของเธอ 169 00:12:54,838 --> 00:12:56,380 วางไว้ตรงนั้น 170 00:12:56,463 --> 00:13:00,130 เธอมีบุหรี่ใช่ไหม วางไว้ตรงนั้น 171 00:13:00,838 --> 00:13:02,796 เห็นนั่นไหม ดูหมอนั่นสิ 172 00:13:02,880 --> 00:13:05,338 เห็นวิธีที่เขาเก็บเงิน ใส่กระเป๋าของเขาไหม 173 00:13:05,421 --> 00:13:06,546 - ครับ - อย่าทำแบบนั้น 174 00:13:06,630 --> 00:13:09,630 นั่นคือการเก็บเงินแบบคนเมา ไม่ถูกต้อง 175 00:13:09,713 --> 00:13:14,838 สิ่งที่เธอต้องทำด้วย คือดูแลแม่ของเธอ โอเคนะ 176 00:13:16,338 --> 00:13:17,421 ช่วยฉันหน่อย 177 00:13:17,505 --> 00:13:20,796 และถ้าเธอมีแฟนนะ เธอก็ต้องดูแลผู้หญิงคนนั้นด้วย 178 00:13:20,880 --> 00:13:24,796 ถ้าเธอดื่มเหล้า ก็ต้องควบคุมตัวเองให้ได้ ถ้าทำไม่ได้ ก็อย่าดื่ม 179 00:13:24,880 --> 00:13:26,630 อย่าทำตัวเหมือนพวกเวรนี่ 180 00:13:26,713 --> 00:13:30,296 ที่ทำตัวเหมือนพระเจ้าจนทำให้ตัวเอง ไปทำงานสาย ใช้เงินจนหมด 181 00:13:30,380 --> 00:13:34,005 และซัดค็อกเทลโค้กวานิลลามา 30 ปี 182 00:13:34,088 --> 00:13:35,921 มันคือการเป็นลูกผู้ชาย 183 00:13:36,005 --> 00:13:38,671 เธอดื่ม สูบบุหรี่ 184 00:13:38,755 --> 00:13:40,713 อย่าถือเงินเหมือนคนเมา 185 00:13:40,796 --> 00:13:43,088 และเห็นนี่ไหม 186 00:13:43,171 --> 00:13:45,505 ช่องเล็กๆ ในกระเป๋าสตางค์ของเธอ 187 00:13:45,588 --> 00:13:47,671 นั่นคือที่ที่เธอซ่อนเงินไว้ 188 00:13:47,755 --> 00:13:51,671 อาจจะ 100 เหรียญหรือห้า ก็แล้วแต่ ขึ้นอยู่กับเศรษฐกิจ 189 00:13:51,755 --> 00:13:55,838 สิ่งที่สำคัญคือ เธอไม่เอาเงินนั้นซื้อเหล้า โอเคนะ 190 00:13:56,546 --> 00:14:00,005 มีอะไรอีก เปิดประตูให้ ทำดีกับแม่ของเธอ 191 00:14:00,630 --> 00:14:03,755 สอนเธอเปลี่ยนยาง จัมป์แบต แค่นั้นแหละ 192 00:14:03,838 --> 00:14:08,005 เปลี่ยนยาง จัมป์แบตรถ ดูแลแม่ อย่าเอาเงินเก็บไปซื้อเหล้า 193 00:14:08,088 --> 00:14:09,963 อีกเรื่องหนึ่งที่สำคัญมาก 194 00:14:10,046 --> 00:14:13,213 อย่าทำร้ายผู้หญิงไม่ว่าในสถานการณ์ไหน 195 00:14:13,296 --> 00:14:15,755 ต่อให้ผู้หญิงแทงเธอด้วยกรรไกร 196 00:14:15,838 --> 00:14:16,880 เข้าใจครับ 197 00:14:16,963 --> 00:14:19,421 นั่นแหละ ศาสตร์การเป็นผู้ชาย ตูม 198 00:14:21,005 --> 00:14:22,671 หนังสือพวกนั้นอ่านได้ไหมครับ 199 00:14:22,755 --> 00:14:26,171 อ่านได้ไหม... นี่เธอต๊องหรือไง 200 00:14:26,255 --> 00:14:29,380 - คือว่าผมอ่านหนังสือได้ไหม - ที่นี่ชื่ออะไร 201 00:14:29,463 --> 00:14:30,713 ดิคเคนส์ 202 00:14:30,796 --> 00:14:31,963 ใช่แล้ว 203 00:14:34,046 --> 00:14:36,338 ชาลส์ ดิคเคนส์ รู้ไหมว่าเขาเป็นใคร 204 00:14:36,421 --> 00:14:37,630 เจ้าของเหรอครับ 205 00:14:39,130 --> 00:14:41,630 ได้ เธออ่านหนังสือได้เลย กี่เล่มก็ได้เท่าที่อยากอ่าน 206 00:14:41,713 --> 00:14:44,755 เอาหนังสือไปในห้องโป๊กเกอร์ อ่านให้หมด เอาให้เต็มที่ 207 00:14:44,838 --> 00:14:46,421 รู้ไหมว่าอาจเกิดอะไรขึ้น 208 00:14:46,505 --> 00:14:50,130 ถ้าเธออ่านหนังสือมากพอ บางที ถ้าเธอโชคดี 209 00:14:50,213 --> 00:14:51,921 เธออาจจะเป็นนักเขียนได้ 210 00:14:54,005 --> 00:14:55,630 และก็นั่นแหละ 211 00:14:55,713 --> 00:14:58,380 จากตั้งแต่นั้นมา ผมอยากเป็นนักเขียน 212 00:15:00,213 --> 00:15:06,171 วินสตันรสชาติดี อย่างที่บุหรี่ควรเป็น 213 00:15:06,255 --> 00:15:07,921 แอปริคอต 214 00:15:10,671 --> 00:15:12,213 ฉันไม่ได้ทำนะ 215 00:15:12,296 --> 00:15:14,880 คุณตาความจำดีมาก เหมือนกับถ่ายภาพเอาไว้ 216 00:15:15,296 --> 00:15:17,380 เขารู้ภาษากรีกและละติน 217 00:15:17,963 --> 00:15:20,838 แต่ใช้เทปกาวซ่อมแซมเฟอร์นิเจอร์ในบ้าน 218 00:15:20,921 --> 00:15:23,463 และเขาชอบตด และบอกว่าตัวเองไม่ได้ทำ 219 00:15:23,546 --> 00:15:26,005 พูดว่า "แอปริคอต" โดยไม่มีเหตุผล 220 00:15:26,088 --> 00:15:28,005 นั่นคือสิ่งที่เขาทำทั้งที่จบปริญญา 221 00:15:28,088 --> 00:15:30,921 แต่ถึงจะอย่างนั้น ทุกคนก็กลับมาลงเอยที่นี่ 222 00:15:31,005 --> 00:15:33,713 พ่อเป็นตาแก่บ้าบอใจแคบ 223 00:15:33,796 --> 00:15:36,380 - แต่ไม่ได้ใจแคบเรื่องเงินนะ - ไม่มีเลย 224 00:15:36,463 --> 00:15:39,380 ใจแคบเรื่องความรักต่างหาก 225 00:15:39,921 --> 00:15:40,963 ฉันไม่ได้ตดนะ 226 00:15:41,046 --> 00:15:43,671 ตามองว่าเด็กสาว กลายเป็นภรรยาและเป็นแม่ 227 00:15:43,755 --> 00:15:45,296 แกก็เป็นแบบนั้น 228 00:15:45,380 --> 00:15:47,171 หุบปากซะ ตาแก่ 229 00:15:47,255 --> 00:15:49,796 เพราะเขาใจแคบ เรื่องความรักและความเข้าใจ 230 00:15:49,880 --> 00:15:54,588 แม่ถึงได้ไม่มีการศึกษา และนั่นคือเหตุผลที่ลูก... แม่สาบานเลย 231 00:15:54,671 --> 00:15:56,296 แม่ไม่รู้ว่าจะทำยังไง 232 00:15:56,755 --> 00:15:58,713 แต่ลูกจะได้เรียนฮาร์วาร์ดหรือเยล 233 00:15:59,588 --> 00:16:00,671 ฉันไม่ได้ตดนะ 234 00:16:00,755 --> 00:16:04,088 - ลูกจะไปเรียนฮาร์วาร์ดหรือเยล - เดี๋ยวก็ทำเขาผิดหวัง 235 00:16:04,171 --> 00:16:05,130 ฮาร์วาร์ดหรือเยล 236 00:16:05,213 --> 00:16:08,296 นี่คือคำพูดผู้หญิง ที่มีรายได้ 30 เหรียญต่อวัน 237 00:16:08,380 --> 00:16:12,046 และหลังจากจบมหาวิทยาลัย ที่ฮาร์วาร์ดหรือเยล 238 00:16:12,130 --> 00:16:13,588 ลูกจะไปเรียนต่อด้านกฎหมาย 239 00:16:13,671 --> 00:16:16,796 เธอจะได้ไปฟ้อง เรียกค่าเลี้ยงดูจากพ่อของเธอ 240 00:16:16,880 --> 00:16:19,796 ไม่ เขาจะได้ช่วย เรื่องค่าปรับถังบำบัดน้ำเสียของพ่อไง 241 00:16:46,838 --> 00:16:50,713 คือผู้ตี เจอกับเจนคินส์ที่ถนัดขวา 242 00:16:50,796 --> 00:16:53,838 เล่นในสนามด้านใน พวกเขาได้ขว้าง 243 00:16:53,921 --> 00:16:57,380 บอลเร็วเข้าไปในนั้นเพื่อสไตรก์ และได้สองบอลกับสไตรก์สอง... 244 00:16:58,005 --> 00:17:00,130 เวร บ้าอะไรวะเนี่ย 245 00:17:00,213 --> 00:17:02,713 ไง ชาร์ลี เป็นไงบ้าง 246 00:17:02,796 --> 00:17:05,838 - ยังเป็นโรคหนองในอยู่ไหม ไอ้เวร - ฉันติดมาจากน้องสาวนาย 247 00:17:05,921 --> 00:17:08,546 - เงิน 30 เหรียญที่ติดฉันอยู่ไหน - อยู่ในรูตูดฉัน มาเอาสิ 248 00:17:08,630 --> 00:17:10,505 เจอาร์ ทักทายพ่อเธอหน่อยสิ 249 00:17:16,005 --> 00:17:17,338 และเราก็ไปกันเลย 250 00:17:36,796 --> 00:17:39,338 ลูกชอบอยู่ที่บ้านคุณตาไหม 251 00:17:39,421 --> 00:17:42,380 ครับ คือว่าไม่ครับ 252 00:17:45,130 --> 00:17:46,380 ใช่หรือไม่ใช่ 253 00:17:46,463 --> 00:17:48,713 คือว่าผมชอบ แต่แม่ไม่ชอบ 254 00:17:50,296 --> 00:17:53,338 พ่อคิดว่าตาของลูกเป็นคนดี 255 00:17:53,421 --> 00:17:57,130 ไม่เลือกทำตามกฎตามธรรมเนียม แต่นั่นคือสิ่งที่พ่อชอบในตัวตา 256 00:17:58,755 --> 00:18:00,963 แม่บอกว่าตาอาจจะเสียสติไปแล้ว 257 00:18:02,005 --> 00:18:06,338 นั่นก็ด้วยเหมือนกัน บางครั้งความคิดตัวเองก็เป็นความคิดที่แย่ 258 00:18:10,796 --> 00:18:14,213 มันทำให้แม่เศร้าที่ต้องมาบ้านคุณตาเรื่อยๆ 259 00:18:17,713 --> 00:18:18,963 แม่โทษพ่อรึเปล่า 260 00:18:24,171 --> 00:18:25,963 เรื่องเกี่ยวกับผู้หญิงน่ะ 261 00:18:28,296 --> 00:18:32,130 บางครั้งพวกเธอก็ไม่คิดถึง สาเหตุและผลกระทบของเรื่องต่างๆ 262 00:18:32,338 --> 00:18:33,671 พวกเธอต้องการอิสรภาพ 263 00:18:34,921 --> 00:18:39,130 แต่พอได้ไปแล้ว พวกเธอก็โทษเราที่ให้มันมา 264 00:18:40,880 --> 00:18:43,005 อย่างน้อยก็มันเป็น ประสบการณ์ของพ่อน่ะนะ 265 00:18:43,088 --> 00:18:46,213 พูดกันแบบผู้ชายๆ เลยนะ พ่อบอกอย่างนี้แล้วกัน 266 00:18:48,755 --> 00:18:53,005 นี่ แม่บอกว่าลูกฟังพ่อทางวิทยุบ่อยๆ 267 00:18:53,296 --> 00:18:56,421 แม่บอกว่าผมฟังมากเกินไป หรือพยายามหาพ่อ 268 00:18:57,463 --> 00:18:59,046 พ่อเปลี่ยนสถานีบ่อยมาก 269 00:19:00,463 --> 00:19:02,421 นั่นเรื่องของผู้บริหาร 270 00:19:02,505 --> 00:19:04,880 อยากเป็นดีเจตอนโตขึ้นไหม 271 00:19:04,963 --> 00:19:06,380 ผมจะเป็นทนาย 272 00:19:06,463 --> 00:19:08,838 - พระเจ้า ทำไม - แม่อยากให้ผมเป็น 273 00:19:10,588 --> 00:19:13,130 พูดไร้สาระและเชื่อทุกเรื่อง 274 00:19:15,421 --> 00:19:16,755 เอาละ 275 00:19:18,088 --> 00:19:20,130 ดีใจที่ได้เจอนะ หนุ่มน้อย 276 00:19:21,630 --> 00:19:25,421 พ่อมีนัดบาร์บีคิวกับสปอนเซอร์ 277 00:19:25,505 --> 00:19:26,838 - ผมไปด้วยได้ไหม - ไม่ได้ 278 00:19:31,130 --> 00:19:34,213 บอกแม่ของลูกว่าอย่าใช้ทีเดียวหมด 279 00:19:35,838 --> 00:19:39,171 ส่วนลูกก็ฟังวิทยุไปเรื่อยๆ นะ 280 00:19:39,963 --> 00:19:41,213 แล้วเจอกันนะ จูเนียร์ 281 00:19:42,421 --> 00:19:45,130 หมอที่โรงเรียนบอกว่าผมไม่มีตัวตน 282 00:19:45,213 --> 00:19:47,838 ให้ตายสิ ก็หาสิ 283 00:19:47,921 --> 00:19:49,755 ไว้เจอกัน 284 00:19:57,088 --> 00:19:58,046 แล้วเจอกันครับ 285 00:20:03,213 --> 00:20:06,421 ไง ไอ้เวร สนุกกับลูกดีไหม 286 00:20:07,880 --> 00:20:09,171 ไปตายซะ ชาร์ลี 287 00:20:09,921 --> 00:20:12,880 คืนเงิน 30 เหรียญของฉันมา ไม่งั้นก็ลงจากรถมาซะ 288 00:20:14,713 --> 00:20:16,796 อย่าทำตัวเป็น... รู้อะไรไหม 289 00:20:16,880 --> 00:20:19,963 อย่ามาทำตัวแกร่ง โอเคนะ 290 00:20:20,046 --> 00:20:21,546 ทำไมแม่ถึงแต่งงานกับพ่อ 291 00:20:22,296 --> 00:20:23,755 แม่ยังเด็ก 292 00:20:24,505 --> 00:20:25,713 แม่โง่ 293 00:20:27,046 --> 00:20:29,130 ผมไม่อยากชื่อจูเนียร์ 294 00:20:29,213 --> 00:20:31,213 ผมไม่อยากใช้ชื่อเดียวกับพ่อ 295 00:20:38,713 --> 00:20:40,588 ลูกชื่ออะไรก็ได้ 296 00:20:44,005 --> 00:20:46,505 คนที่กินยาหลอนประสาท ขว้างลูกให้ตีไม่ได้เลยคือใครนะ 297 00:20:46,588 --> 00:20:47,463 ด็อค เอลลิส 298 00:20:47,546 --> 00:20:50,921 จะกินยาหลอนประสาทหรือ ยาทะลวงท่อก็แล้วแต่ แต่ต้องทุ่มเท 299 00:20:51,005 --> 00:20:53,630 ตัดสินใจ ก้าวต่อไปไม่ทำให้เสียเวลา 300 00:20:53,713 --> 00:20:57,463 จะเลิกเล่นหรือไปลงสมัคร ประธานาธิบดี ก็แค่นั้น 301 00:21:03,463 --> 00:21:05,046 อยากให้ฉันทำอะไร 302 00:21:05,755 --> 00:21:07,296 แม่ไปที่ที่หนึ่งไม่ได้ 303 00:21:08,005 --> 00:21:11,171 แม่เธอไปไหนไม่ได้ เราจะไปไหนกัน 304 00:21:14,838 --> 00:21:16,505 ขอโทษที่ทำให้รอนะ 305 00:21:18,505 --> 00:21:19,630 จะให้ผมช่วยอะไรครับ 306 00:21:21,213 --> 00:21:22,838 ผมไม่แน่ใจ 307 00:21:23,796 --> 00:21:28,796 มีคนบอกว่าเขาโมโหเกรี้ยวกราด อาจเป็นคุณที่พูดอย่างนั้น 308 00:21:28,880 --> 00:21:31,671 แม่เขาเป็นเลขานุการ เธอยุ่งอยู่ ผมเลยมาแทน 309 00:21:31,755 --> 00:21:34,130 บางทีคุณอาจบอกผมได้ นี่มันเรื่องอะไรกัน 310 00:21:34,213 --> 00:21:36,463 เขาไม่ยอมบอกผมว่า ชื่อเขาย่อมาจากอะไร 311 00:21:36,546 --> 00:21:40,046 มันย่อมาจากอะไรก็ได้ เขาชื่อเจอาร์ ยอมรับมันสิครับ 312 00:21:49,088 --> 00:21:53,046 บางทีนี่อาจแปลกไปหน่อย ที่ผมจะบอกคุณว่าผมไม่ใช่นักจิตวิทยา 313 00:21:53,130 --> 00:21:54,338 ทำไมคุณถึงพูดอย่างนั้น 314 00:21:54,421 --> 00:21:56,213 เพราะผมไม่ใช่นักจิตวิทยา 315 00:21:56,296 --> 00:22:00,588 และผมนั่งอยู่ตรงนี้กับนักจิตวิทยา คนที่รู้ว่าผมไม่ใช่นักจิตวิทยา 316 00:22:00,671 --> 00:22:02,088 นี่คุณสมองเฉื่อยเหรอ 317 00:22:09,213 --> 00:22:11,380 โอเค นี่คือวิธีของคุณใช่ไหม 318 00:22:12,380 --> 00:22:15,838 ไม่มีอะไรผิวเผิน คุณเป็นคนที่ฉลาดที่สุดในกลุ่ม 319 00:22:15,921 --> 00:22:19,880 และคุณนั่งอยู่ตรงนั้นมองหาความผิดพลาด และการรับรู้พื้นฐาน 320 00:22:19,963 --> 00:22:22,921 อ้อ ใช่ เราทุกคนมีหน้าที่ของตัวเอง คุณมีหน้าที่ของคุณ 321 00:22:23,005 --> 00:22:25,296 - เชิญสนุกให้เต็มที่ - เจอาร์คือชื่อย่อของเขา 322 00:22:25,380 --> 00:22:28,755 หรือย่อมาจากคำว่าจูเนียร์ มันต่างกันตรงไหน 323 00:22:28,838 --> 00:22:31,338 ความแตกต่างสำคัญคือ ถ้ามันถูกปกปิดจากเขา 324 00:22:31,421 --> 00:22:33,588 เพราะชีวิตของเขาไม่มีพ่อ 325 00:22:33,671 --> 00:22:35,588 เขาอาจจะไม่เคยคิดแบบนั้น 326 00:22:35,671 --> 00:22:39,921 จนกระทั่งคุณพูดพล่ามไร้สาระ เรื่องพ่อต่อหน้าเขาเลย 327 00:22:40,005 --> 00:22:44,255 ผมเชื่อว่าความคลุมเครือ เกี่ยวกับความหมายของชื่อเขา 328 00:22:44,338 --> 00:22:47,546 และคำถามเกี่ยวกับชื่อนั้นทำให้เขาไม่มีตัวตน 329 00:22:47,630 --> 00:22:51,463 น่าประทับใจมาก ไม่มีตัวตน ก็เลยเกิดวิกฤตตัวตน 330 00:22:51,546 --> 00:22:54,046 เขาไม่มีตัวตน ซึ่งทำให้เกิดความโกรธ 331 00:22:54,130 --> 00:22:57,921 เขาอาจจะมีความสงสัย เกี่ยวกับตัวตนของตัวเอง 332 00:22:59,088 --> 00:23:01,713 คุณแน่ใจแค่ไหนเกี่ยวกับตัวตนของคุณ 333 00:23:02,755 --> 00:23:06,838 ผมอยากรู้เพราะ คุณดูสนใจเรื่องพ่อของเขา 334 00:23:06,921 --> 00:23:10,588 กับการที่เขาไม่มีพ่อมาก และคุณพูดถึงมันในเชิงลบมาก 335 00:23:10,671 --> 00:23:13,963 คุณพาเด็กเข้ามาที่นี่และทำให้เขาบอบช้ำ 336 00:23:14,046 --> 00:23:17,755 เราทั้งคู่รู้ว่าคุณโทรหาแม่ของเขา และชวนเธอไปเดต 337 00:23:21,713 --> 00:23:22,713 นั่น... 338 00:23:22,796 --> 00:23:25,130 งั้นคุณยินดีที่จะทำให้เด็กตัวเล็กๆ บอบช้ำ 339 00:23:25,213 --> 00:23:26,838 เพื่อที่จะได้จีบแม่ของเขา 340 00:23:29,380 --> 00:23:32,338 ลุงชาร์ลีไม่เคยมีเงินไปเรียนมหาวิทยาลัย 341 00:23:32,421 --> 00:23:33,921 ลุงเรียนรู้ด้วยตัวเอง 342 00:23:34,005 --> 00:23:38,005 แต่นั่นไม่ได้แปลว่านักจิตวิทยากระจอกๆ ที่ดูแลเด็กป.5 จะหาเรื่องลุงได้ 343 00:23:47,255 --> 00:23:48,921 "หนังสือพิมพ์ครอบครัว" 344 00:23:51,880 --> 00:23:54,046 นี่เยี่ยมมาก เจอาร์ 345 00:24:17,505 --> 00:24:20,338 โอเค คืองี้นะ 346 00:24:21,171 --> 00:24:23,005 ไม่ต้องใส่ภาพวาด เอามันออกไปซะ 347 00:24:23,755 --> 00:24:26,130 ฉันรู้จักคนมากมาย ที่คิดว่าพวกเขาเป็นนักเขียน 348 00:24:26,213 --> 00:24:29,213 และต่อไปเธอก็จะได้รู้ว่าส่วนใหญ่ไม่ใช่ 349 00:24:30,880 --> 00:24:32,380 คืออย่างนี้ 350 00:24:32,463 --> 00:24:34,796 เธอต้องมี "มัน" 351 00:24:34,880 --> 00:24:38,005 ฉันไม่รู้ว่า "มัน" คืออะไร แต่ถ้าเธอไม่มี "มัน" 352 00:24:38,088 --> 00:24:39,255 ในทันที 353 00:24:40,963 --> 00:24:42,296 เธอจะไม่มีทางสำเร็จ 354 00:24:49,671 --> 00:24:51,296 และฉันบอกได้เลยว่าเธอมี "มัน" 355 00:24:51,921 --> 00:24:53,130 ว่าแล้วเชียว 356 00:24:53,213 --> 00:24:54,505 ว่าแล้วเชียว 357 00:24:54,588 --> 00:24:56,713 มันแค่... มีบางอย่าง 358 00:24:56,796 --> 00:25:00,213 ใจเย็น ฉันไม่ได้บอกว่าเธอเก่ง ฉันแค่บอกว่าเธออาจทำได้ 359 00:25:00,296 --> 00:25:02,630 - โอเค - มานี่สิ มากับฉัน 360 00:25:05,421 --> 00:25:08,921 ทีนี้ สิ่งที่เธอจะทำคือ เธออ่านหนังสือทั้งหมดนั่น 361 00:25:10,380 --> 00:25:13,505 ฉันไม่อยากคุยกับเธอ จนกว่าเธออ่านจนหมด 362 00:25:13,588 --> 00:25:16,338 ฉันก็ไม่อยากคุยกับเธอ เรื่องหนังสือพวกนั้นด้วย 363 00:25:24,546 --> 00:25:25,921 สัมภาษณ์ที่เยลเหรอ 364 00:25:27,338 --> 00:25:28,546 ครับ 365 00:25:30,088 --> 00:25:31,796 แม่ของคุณคงตื่นเต้นมากแน่ๆ 366 00:25:33,755 --> 00:25:36,463 ครับ นั่นคืออย่างเดียวที่แม่ต้องการ 367 00:25:36,546 --> 00:25:39,380 จากหน้าที่การงานของผม ผมต้องบอกว่า 368 00:25:39,463 --> 00:25:42,630 สิ่งเดียวในโลกนี้ที่ควรสนใจ 369 00:25:42,713 --> 00:25:45,546 คือความปรารถนาที่จะได้เห็น พระพักตร์ของพระเจ้าผู้เป็นบิดา 370 00:25:47,796 --> 00:25:48,713 ครับ 371 00:25:48,796 --> 00:25:51,338 ยังไงก็เถอะ โบสถ์ก็ใกล้ถึงจุดจบแล้ว 372 00:25:51,421 --> 00:25:54,005 มีคนมาเข้าร่วมพิธีมิสซาสามคน 373 00:25:55,380 --> 00:26:01,255 เดิมมีสี่คน แต่คุณนายคาฟเฟอร์ตี้หกล้ม เพราะลูกชายของเธอไม่ดี 374 00:26:02,255 --> 00:26:03,421 เป็นลูกชายที่ดีนะ 375 00:26:05,963 --> 00:26:08,088 ผมถึงได้จะไปสัมภาษณ์ไงครับ 376 00:26:08,171 --> 00:26:11,088 คุณสารภาพบาปครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ 377 00:26:13,338 --> 00:26:14,921 ไม่อยู่ในเรียงความส่งเยลของผมแน่ๆ 378 00:26:15,005 --> 00:26:16,963 ก็คุณอยากเข้าเรียนที่นั่นนี่นะ 379 00:26:18,671 --> 00:26:19,588 ครับ 380 00:26:21,463 --> 00:26:22,921 เฮ้ย เด็กนั่นลูกใคร 381 00:26:23,005 --> 00:26:24,130 น้องสาวฉัน 382 00:26:24,880 --> 00:26:27,380 น้องสาวคนไหน คนที่เซ็กซี่หรือคนบ้าล่ะ 383 00:26:27,463 --> 00:26:29,463 โง่เหรอวะ อยากตายใช่ไหม 384 00:26:34,463 --> 00:26:36,380 นี่ เอาอะไรให้เขาดื่มหน่อย ฉันเลี้ยงเอง 385 00:26:38,630 --> 00:26:40,463 เธอติดหนี้เครื่องดื่มโบโบแล้วนะ 386 00:26:40,838 --> 00:26:44,671 ฉันรู้สึกว่าเธอมีเหตุผลที่มาที่นี่ 387 00:26:44,755 --> 00:26:48,005 เธอไม่ได้แค่มาที่นี่เฉยๆ เธออาจจะลืมไป 388 00:26:49,046 --> 00:26:51,046 ตาต้องการบุหรี่โอลด์โกลส์หนึ่งซอง 389 00:26:51,130 --> 00:26:53,880 อย่าให้ใครต้องขาดบุหรี่ 390 00:26:53,963 --> 00:26:56,130 ตาแก่น่าสงสารอาจจะกระวนกระวายแล้ว 391 00:26:56,213 --> 00:26:59,921 รู้ตัวอีกที เขาจะเข้ามาในนี้ และพูดเรื่องไร้สาระ เอาไป 392 00:27:05,088 --> 00:27:06,338 ผมอยากเลี้ยงเครื่องดื่มโบโบ 393 00:27:09,880 --> 00:27:12,296 - ด้วยเงินของตาเธอเหรอ - ใช่ครับ 394 00:27:14,171 --> 00:27:17,463 ได้เลย โบโบ เจ้าหนูจะเลี้ยงเครื่องดื่มนาย 395 00:27:17,546 --> 00:27:18,796 เด็กคนนี้โอเคนะ 396 00:27:19,255 --> 00:27:22,005 วันนี้เราจะพักเรื่องเรียน 397 00:27:22,088 --> 00:27:24,046 และเราจะทำบัตรเชิญ 398 00:27:24,130 --> 00:27:27,921 บัตรเชิญทำเองกับมือ สำหรับมื้อเช้าของพ่อและลูกชาย 399 00:27:28,005 --> 00:27:30,505 พวกเธอจะทำบัตรเชิญเอง 400 00:27:30,588 --> 00:27:33,963 เธอจะเอาบัตรเชิญกลับบ้าน ไปให้พ่อหลังเลิกเรียน 401 00:27:34,046 --> 00:27:37,213 เช้าวันเสาร์ เราจะทำอาหารเช้าให้พ่อ 402 00:27:37,296 --> 00:27:40,046 และเธอจะอ่านผลงานที่โรงเรียนให้พ่อฟัง 403 00:27:40,130 --> 00:27:42,671 เธอและพ่อจะได้ทำความรู้จักกันมากขึ้น 404 00:27:42,755 --> 00:27:46,880 และครูอยากให้เธอทำสิ่งต่างๆ ที่เธอกับพ่อทำด้วยกัน โอเคนะ 405 00:27:46,963 --> 00:27:50,088 ใครต้องการกรรไกร ใครต้องการดินสอสี 406 00:27:50,171 --> 00:27:53,546 รอแป๊บนะ ครูไปเอามาให้ โอเคนะ 407 00:27:56,630 --> 00:27:59,630 เอาละ ทุกคน เอาบัตรเชิญวางบนโต๊ะครู 408 00:28:00,130 --> 00:28:04,046 ขอบคุณ ไมเคิล สตีเฟน อดัม เยี่ยมมาก 409 00:28:04,130 --> 00:28:06,588 ครูชอบมาก โอเค 410 00:28:10,588 --> 00:28:13,380 - มีอะไรเหรอ เจอาร์ - ผมไม่มีพ่อครับ 411 00:28:15,463 --> 00:28:17,088 เขาเสียไปแล้วเหรอ 412 00:28:17,171 --> 00:28:19,838 ไม่รู้สิครับ อาจจะ ผมแค่ไม่มีพ่อ 413 00:28:20,505 --> 00:28:21,921 เสียหมายถึงตายน่ะ 414 00:28:22,755 --> 00:28:25,421 ไม่ครับ เขายังไม่ตาย เขาทำงานวิทยุ 415 00:28:26,130 --> 00:28:28,380 ผมไม่ร่วมกิจกรรมมื้อเช้าได้ไหม 416 00:28:29,380 --> 00:28:31,171 ครูจะโทรหาแม่ของเธอ 417 00:28:31,255 --> 00:28:32,671 - โอเคครับ - โอเค 418 00:28:33,755 --> 00:28:36,255 พวกเขาไม่รู้เหรอว่าโลกทุกวันนี้เป็นยังไง 419 00:28:36,338 --> 00:28:39,088 มันยากที่จะบอกคนอื่น เรื่องพ่อของเธอ เจอาร์ 420 00:28:39,171 --> 00:28:41,796 เพราะว่ามันยากที่จะรู้ว่าจะเริ่มตรงไหนดี 421 00:28:41,880 --> 00:28:45,005 บางทีตำรวจอาจจะทำให้เขาไปได้ไหม 422 00:28:45,088 --> 00:28:47,671 ตำรวจทำให้เขาจ่ายเงิน ค่าเลี้ยงดูบุตรยังไม่ได้เลย 423 00:28:48,380 --> 00:28:51,338 มื้อเช้าของพ่อกับลูกชายอาจจะยาก 424 00:28:51,421 --> 00:28:54,046 ทำไมคุณไม่พาเขาไปล่ะ ตาแก่บ้า 425 00:28:58,671 --> 00:29:00,671 นั่นสินะ นั่นสินะ 426 00:29:01,963 --> 00:29:03,338 พ่อจะพาเขาไปเหรอ 427 00:29:42,505 --> 00:29:44,296 ทั้งสองคนดูดีมากเลย 428 00:29:53,130 --> 00:29:54,630 ฉันจำคุณได้ 429 00:30:06,588 --> 00:30:09,255 ไปกันเถอะ ก่อนที่ฉันจะเปลี่ยนใจ 430 00:30:12,380 --> 00:30:13,505 ขอให้สนุกนะ 431 00:30:14,838 --> 00:30:15,796 ใจเย็น ไอ้หนู 432 00:30:20,046 --> 00:30:21,505 เอาแล้วไง 433 00:30:21,588 --> 00:30:25,505 ยินดีต้อนรับสู่ มื้อเช้าของพ่อและลูกชาย 434 00:30:25,588 --> 00:30:28,421 โรงเรียนประถมแมนแฮสเซ็ต บ้านของเหยี่ยว 435 00:30:58,880 --> 00:31:04,130 ระบบการศึกษาของเรา แล้วก็สังคมของเราทั้งหมด 436 00:31:04,213 --> 00:31:08,671 ถูกทำลายในศตวรรษที่ 19 โดยอิทธิพลของเยอรมัน 437 00:31:08,755 --> 00:31:09,630 จริงเหรอคะ 438 00:31:09,713 --> 00:31:11,463 ความสามารถในเชิงแนวคิด 439 00:31:11,546 --> 00:31:16,213 กลายเป็นการสร้าง ทางเครื่องจักรกลเชิงประจักษ์ 440 00:31:16,296 --> 00:31:19,838 คุณอาจเป็นผู้รับผลประโยชน์ของระบบนี้ 441 00:31:19,921 --> 00:31:23,338 ไม่ว่าจะอยู่ในระบบไหน 442 00:31:24,463 --> 00:31:30,255 เป็นไปได้มากที่สุดที่เขาจะออกจาก บ้านของผมด้วยความสามารถของเขาเอง 443 00:31:41,838 --> 00:31:43,255 ขอบคุณที่พาผมไปครับ 444 00:31:45,380 --> 00:31:49,838 อย่าบอกใครว่าฉันเป็นตาที่ดี ไม่งั้นทุกคนก็อยากได้เหมือนกัน 445 00:31:53,213 --> 00:31:57,296 แม่ของเธอมีเนื้องอกที่ต่อมไทรอยด์ 446 00:31:58,505 --> 00:32:00,630 และจะเข้าโรงพยาบาลเพื่อผ่าตัดออก 447 00:32:01,505 --> 00:32:03,880 มันอาจจะเป็นมะเร็ง 448 00:32:07,463 --> 00:32:08,588 ทำดีกับแม่ไว้นะ 449 00:32:09,796 --> 00:32:10,671 โอเคครับ 450 00:32:17,088 --> 00:32:19,838 การตรวจชิ้นเนื้อพิสูจน์ว่า เนื้องอกเป็นมะเร็ง 451 00:32:19,921 --> 00:32:22,880 พวกเขาจึงตัดมันออกมา พร้อมกับต่อมไทรอยด์ของแม่ 452 00:32:22,963 --> 00:32:25,713 ไม่ทำคีโม ไม่ฉายรังสี 453 00:32:25,796 --> 00:32:28,296 พวกเขาแค่ตัดมันออก มะเร็งหายไป 454 00:32:28,921 --> 00:32:31,213 ฟังดูง่ายกว่าความเป็นจริง 455 00:32:31,296 --> 00:32:33,588 ไม่มีเรื่องไหนเป็นเรื่องง่าย ในชีวิตแม่ของผม 456 00:33:11,296 --> 00:33:12,671 อยากได้น้ำไหมครับ 457 00:33:13,880 --> 00:33:16,088 แม่อยากให้ลูกประสบความสำเร็จ 458 00:33:16,588 --> 00:33:18,005 แล้วถ้าผมทำไม่ได้ล่ะ 459 00:33:21,421 --> 00:33:25,088 พระเจ้าทรงเป็นพยาน 460 00:33:26,046 --> 00:33:31,588 ลูกจะได้ไปเรียนที่เยล 461 00:33:35,338 --> 00:33:37,296 มันต้องใช้เงิน 11,000 ดอลลาร์ 462 00:33:37,380 --> 00:33:40,005 - เหรอ ใครบอก - คุณตา 463 00:33:45,088 --> 00:33:47,338 ลูกจะว่าอะไรไหมถ้าแม่เชื่อในตัวลูก 464 00:33:50,005 --> 00:33:50,838 ไม่ครับ 465 00:33:52,296 --> 00:33:54,130 สมองฉันมีปัญหา 466 00:33:54,213 --> 00:33:56,421 เกมทายคำทำฉันมึน 467 00:33:56,505 --> 00:33:58,255 เกมทายคำคืออะไรครับ 468 00:33:58,338 --> 00:33:59,588 มันเป็นคำปริศนาน่ะ 469 00:33:59,671 --> 00:34:03,213 พวกเขาให้คำใบ้กากๆ และคำตอบคล้องจองกัน 470 00:34:03,296 --> 00:34:08,755 เช่น "รถของเจน" ก็คือ "ฮอนด้าของฟอนด้า" 471 00:34:08,838 --> 00:34:11,130 ชีวิตยากพออยู่แล้วโดยไม่มีคำปริศนา 472 00:34:11,213 --> 00:34:13,796 เล่นเกมคำปริศนา แล้วเธอจะไม่เป็นอัลไซเมอร์ 473 00:34:13,880 --> 00:34:16,380 นี่ไร้สาระมาก "ส่วนผสมของริชาร์ด" 474 00:34:16,463 --> 00:34:18,588 ริชาร์ดไหน นิกสันเหรอ 475 00:34:18,671 --> 00:34:20,255 เครื่องปรุงของนิกสัน 476 00:34:26,546 --> 00:34:27,880 "สุดยอดแกรี่" 477 00:34:28,088 --> 00:34:29,255 ซูเปอร์คูเปอร์ 478 00:34:33,255 --> 00:34:35,588 เอาละ เด็กนี่สมควรได้ร่วมทีม 479 00:34:35,671 --> 00:34:36,921 เด็กคนนี้เป็นอัจฉริยบุคคล 480 00:34:37,005 --> 00:34:40,130 เราจะตัดไพ่เพื่อดูว่า ใครเสียตำแหน่งในทีมโบว์ลิ่ง 481 00:34:40,213 --> 00:34:43,213 - เด็กนั่นเป็นอัจฉริยบุคคล - นายไปเรียนคำนั้นมาจากไหน 482 00:34:59,338 --> 00:35:00,213 ไง ไอ้หนู 483 00:35:18,380 --> 00:35:19,755 เอาละ อีกคน 484 00:35:19,838 --> 00:35:22,046 - มีใครมาอีกครับ - แพต 485 00:35:22,130 --> 00:35:25,380 - เขาเป็นใครครับ - ผู้หญิงน่ะ แฟนของลุงเธอ 486 00:35:26,130 --> 00:35:27,630 เราทุกคนทำพลาดกันได้ 487 00:35:34,005 --> 00:35:36,088 ไอ้เวรเอ๊ย ไอ้สารเลว 488 00:35:36,171 --> 00:35:38,671 ไปหัดขับรถซะนะ 489 00:35:38,755 --> 00:35:40,588 ทุกอย่างไปได้สวยสินะ 490 00:35:47,213 --> 00:35:48,213 สวัสดี ทุกคน 491 00:35:54,713 --> 00:35:58,671 เธอต้องเป็นหนุ่มน้อยเจอาร์แน่ๆ ทำไมเธอถึงมาอยู่กับพวกเวรนี่ล่ะ 492 00:35:58,755 --> 00:36:01,380 ผมจะได้เล่นโบว์ลิ่ง เพราะผมเล่นเกมทายคำได้ 493 00:36:01,463 --> 00:36:03,630 เธอต้องเป็นที่รักของแม่เธอแน่ๆ 494 00:36:03,713 --> 00:36:05,546 หวังว่าอย่างนั้นครับ เพราะแม่เศร้า 495 00:36:05,630 --> 00:36:06,921 โอเค พอได้แล้ว 496 00:36:22,213 --> 00:36:26,338 เวคฟิลด์ โบว์ลาโดรม ลานโบว์ลิ่ง 497 00:36:26,421 --> 00:36:28,838 ไม่รู้สิ เท้าฉันใหญ่ขึ้น 498 00:36:28,921 --> 00:36:32,421 เบอร์ 12 นี่ โบโบ เอาเบอร์ 13 มาให้ฉันหน่อย 499 00:36:34,463 --> 00:36:36,713 แม่เธอเป็นยังไงบ้างกับโรคมะเร็ง 500 00:36:40,588 --> 00:36:41,755 ล้อฉันเล่นใช่ไหม 501 00:36:44,588 --> 00:36:48,838 หนึ่ง มันอยู่ในช่วงโรคทุเลา สาม หุบปากไปซะ 502 00:36:50,130 --> 00:36:53,338 ขอโทษ นายไม่เห็นต้องหยาบคายใส่เลย 503 00:36:57,505 --> 00:37:01,505 ฉันมีของให้เธอ ฉันว่าจะเก็บเอาไว้ก่อนสักแป๊บ 504 00:37:01,588 --> 00:37:06,130 แต่ฉันจะเอาให้เธอตอนนี้เลยเพราะ... นี่ไง พลิกดูสิ 505 00:37:07,671 --> 00:37:10,338 นั่นลายเซ็นของทอม ซีเวอร์ ตรงนั้น 506 00:37:10,421 --> 00:37:11,421 ขอบคุณครับ 507 00:37:13,338 --> 00:37:17,130 ฟังฉันนะ แม่ของเธอจะไม่เป็นไร เข้าใจไหม 508 00:37:17,963 --> 00:37:18,921 ฉันสัญญา 509 00:37:19,005 --> 00:37:21,921 เธอจะไม่ได้เจอแพตอีก โอเคนะ 510 00:37:22,005 --> 00:37:23,421 เธอไม่ได้แย่ขนาดนั้น 511 00:37:23,505 --> 00:37:26,755 คือนั่นมันเหมือนเป็นฟางเส้นสุดท้ายน่ะ 512 00:37:26,838 --> 00:37:29,546 ไม่ใช่ว่านี่เป็นครั้งแรกที่หล่อนทำเรื่องไม่ดี 513 00:37:30,671 --> 00:37:33,588 ต่อให้ไม่มีใคร เราก็ต้องไปรอดได้ พวกเขาต้องรู้เรื่องนั้น 514 00:37:33,671 --> 00:37:35,505 ถ้าไม่ทุ่มเต็มที่ก็อย่าทำเลยดีกว่า 515 00:37:36,255 --> 00:37:37,505 เข้าใจที่ฉันพูดไหม 516 00:37:40,630 --> 00:37:41,630 ไปเอาบอลมา 517 00:38:16,296 --> 00:38:17,130 ห้า 518 00:38:40,671 --> 00:38:41,963 ดูนั่นสิ 519 00:38:43,755 --> 00:38:49,671 "สั้นกระชับ คำสั่ง เตือน คำพูดซ้ำซาก ความซ้ำซ้อน ศักดิ์สิทธิ์" 520 00:38:49,755 --> 00:38:52,880 ชั่วคราว แข็งกร้าว ลูกทุ่ง จุดหมุน 521 00:38:52,963 --> 00:38:57,921 ปฏิปักษ์ แบบเยซูอิต สมุน สรรหาจากแหล่งต่างๆ 522 00:39:02,588 --> 00:39:03,630 ให้ตายสิ แม่ 523 00:39:03,713 --> 00:39:05,880 - อะไร แม่ไม่ได้ทาลิปสติก - คือว่า... 524 00:39:09,213 --> 00:39:10,296 ผมเข้าไม่ได้หรอก 525 00:39:11,546 --> 00:39:12,505 ได้สิลูก 526 00:39:13,380 --> 00:39:15,296 ลุงชาร์ลีบอกว่าให้ทุ่มเต็มที่ 527 00:39:15,380 --> 00:39:19,380 ลุงพูดถึงเรื่องเสี่ยงโชค เพราะแบบนั้นเขาถึงอยู่บ้านคุณตา 528 00:39:19,463 --> 00:39:21,296 ครับ แต่นี่ไม่ใช่เรื่องเสี่ยงโชคเหรอ 529 00:39:23,171 --> 00:39:26,713 มันก็ดีกว่าไม่เสี่ยงเลย แม่ไม่เคยเสี่ยงโชค นั่นคือปัญหาของแม่ 530 00:39:27,463 --> 00:39:28,380 แล้วพ่อล่ะ 531 00:39:38,005 --> 00:39:38,921 โอเค 532 00:39:50,421 --> 00:39:53,171 พระเจ้าช่วย ให้ตายเถอะ 533 00:39:53,796 --> 00:39:54,963 ให้ตายเถอะ 534 00:39:57,588 --> 00:40:00,130 คุณพระ เปิดเถอะ 535 00:40:00,213 --> 00:40:02,296 - ผมอยากเปิดซองคนเดียว - เปิดเถอะน่า 536 00:40:02,380 --> 00:40:03,630 - แม่ เปิดสิ - ไม่ 537 00:40:03,713 --> 00:40:06,213 ตามนั้น แม่เธอคือคนที่ทุ่มเทที่สุด 538 00:40:06,296 --> 00:40:07,630 ฉันบอกไปแล้วว่าไม่จ่ายสักแดง 539 00:40:07,713 --> 00:40:10,671 พ่อไม่มีสักแดง แม่ของเขาไม่มียิ่งกว่า 540 00:40:10,755 --> 00:40:11,796 เจอาร์ เปิดสิ 541 00:40:11,880 --> 00:40:12,963 ผมเปิดมันไม่ได้ 542 00:40:13,046 --> 00:40:17,046 - เปิดสิ มันจะไม่ทำให้ใครตายหรอก - ฉันกำลังจะตาย 543 00:40:17,130 --> 00:40:20,171 - พับผ่าสิ เอามาให้ฉัน - ไม่ ให้เจอาร์เป็นคนเปิด 544 00:40:20,255 --> 00:40:23,588 - เขาเป็นนักเสี่ยงโชค แค่ให้เขา... - ฉันเป็นคนจ่ายค่าสมัคร 545 00:40:31,921 --> 00:40:33,671 "ถึงคุณแม็กไกวร์ 546 00:40:35,296 --> 00:40:39,171 "ด้วยความยินดีอย่างยิ่งที่จะแจ้ง ให้คุณทราบว่าคณะกรรมการรับสมัคร 547 00:40:39,255 --> 00:40:43,296 "ได้ลงคะแนนให้คุณ เข้าศึกษาที่เยล รุ่นปี 1986" 548 00:40:44,421 --> 00:40:45,296 อะไรนะ 549 00:40:49,630 --> 00:40:53,796 "และยินดีแจ้งให้คุณทราบด้วยว่า คุณได้รับความช่วยเหลือทางการเงิน" 550 00:40:53,880 --> 00:40:56,338 - ถ้าหลอกกัน ฉันจะฆ่าให้ตายเลย - อ่านสิ 551 00:41:15,755 --> 00:41:18,213 แล้ววิชาการเรียนรู้ และความทรงจำของมนุษย์ล่ะครับ 552 00:41:18,296 --> 00:41:21,130 ลงเรียนปรัชญาเสมอ โอเคนะ 553 00:41:21,213 --> 00:41:24,588 เธอเรียนวิชานั้นได้ดีตลอด เพราะมันไม่มีคำตอบที่ถูกต้อง 554 00:41:26,921 --> 00:41:31,130 แม่ของเธอจะไปหาเธอ พยายามให้เงิน อย่ารับนะ 555 00:41:31,213 --> 00:41:34,046 ฉันจะดูแลเธอเอง ครั้งนี้ 556 00:41:36,713 --> 00:41:38,130 ได้คุยกับพ่อเธอไหม 557 00:41:40,671 --> 00:41:41,755 ไม่ครับ 558 00:41:43,963 --> 00:41:44,880 โอเค 559 00:41:52,838 --> 00:41:54,088 ผมจะกลับบ้านบ่อยๆ 560 00:41:56,880 --> 00:41:58,213 นี่ไม่ใช่บ้าน 561 00:42:00,005 --> 00:42:01,630 - ใช่สิครับ - ไม่ใช่ 562 00:42:02,880 --> 00:42:04,130 ไม่ มันไม่ใช่ 563 00:42:08,338 --> 00:42:10,088 โอเค ไปเถอะ ไป 564 00:42:33,713 --> 00:42:35,421 - เป็นไงบ้าง - ก็ดี 565 00:43:02,421 --> 00:43:03,755 - สวัสดี - ไง 566 00:43:03,838 --> 00:43:05,546 - ไง ฉันจิมมี่ - เจอาร์ 567 00:43:05,630 --> 00:43:07,796 - เจอาร์ย่อมาจากอะไร - แจ็คกี้ โรบินสัน 568 00:43:07,880 --> 00:43:08,796 จริงเหรอ 569 00:43:08,880 --> 00:43:10,421 ไม่ใช่ มาจากจูเนียร์ 570 00:43:10,505 --> 00:43:13,046 ฉันคาดหวังไว้ว่าหอพักจะดูดีกว่านี้ 571 00:43:13,130 --> 00:43:15,671 - นี่มันไม่ใช่เลย เตียงนี้มีใครเอาไปรึยัง - ไม่มี 572 00:43:16,630 --> 00:43:18,130 - ฉันเวสลีย์ - ฉันจิมมี่ 573 00:43:18,213 --> 00:43:19,463 จิมมี่เหรอ เรียกจิมแล้วกัน 574 00:43:19,546 --> 00:43:21,838 - เจอาร์ - เจอาร์ย่อมาจากอะไร 575 00:43:21,921 --> 00:43:24,755 - แจ็คกี้ โรบินสัน - ไม่จริงน่า 576 00:43:24,838 --> 00:43:26,505 มาจากจูเนียร์น่ะ 577 00:43:26,588 --> 00:43:29,255 โอเค จูเนียร์ เจอาร์ 578 00:43:29,338 --> 00:43:30,546 จิมมี่ จิม 579 00:43:31,171 --> 00:43:32,880 คืนแรกของเราที่เยล 580 00:43:33,713 --> 00:43:34,796 - ใช่ - ใช่ 581 00:43:35,755 --> 00:43:37,088 ไปเมากัน 582 00:43:39,880 --> 00:43:42,630 พวกคุณจะคุ้นเคยกับภูตผีซาตาน 583 00:43:44,380 --> 00:43:48,546 ไม่ใช่เพราะแรงกระตุ้นที่เลวร้ายที่สุด ของตัวเอง หรือในหมู่เพื่อนของคุณ 584 00:43:48,630 --> 00:43:53,838 แต่คุณจะเจอ ในแต่ละกรณี แต่ว่าในบทกลอน พาราไดซ์ลอสต์ 585 00:43:55,963 --> 00:44:00,588 สำหรับตอนนี้ ในชั้นเรียนนี้ แม้ว่าผมเอาชนะกระแสป่าเถื่อนได้ 586 00:44:00,671 --> 00:44:02,671 ผมยังสอนวรรณกรรมตะวันตก 587 00:44:02,755 --> 00:44:07,463 ซึ่งทุกอย่างมาจากสองบทกวีมหากาพย์ 588 00:44:08,296 --> 00:44:11,255 อีเลียด และ โอดิสซีย์ 589 00:44:11,338 --> 00:44:14,838 รวบรวมไว้ให้คุณอย่างสะดวก ในหนังสือเล่มเดียว 590 00:44:14,921 --> 00:44:17,713 แก้ไขและแปลโดยผมเอง 591 00:44:19,171 --> 00:44:22,963 อีเลียด และ โอดิสซีย์ คือต้นกล้าสองต้น 592 00:44:23,046 --> 00:44:26,255 "ฉันท์" อายุ 3,000 ปี... 593 00:44:26,338 --> 00:44:28,088 "ฉันท์" คืออะไร 594 00:44:28,171 --> 00:44:29,921 คนที่ไม่ใช่ชาวยิว 595 00:44:30,005 --> 00:44:32,171 อีเลียด และ โอดิสซีย์ เป็นสากล 596 00:44:32,255 --> 00:44:34,713 มันเป็นเรื่องราวของการกลับบ้าน 597 00:44:36,213 --> 00:44:39,463 คุณจะเริ่มต้นด้วย การอ่าน อีเลียด ครึ่งหนึ่ง 598 00:44:39,546 --> 00:44:41,880 และเขียนรายงานสิบหน้าให้ผม 599 00:44:41,963 --> 00:44:44,338 มีคำถามไหม ว่าไง 600 00:44:44,421 --> 00:44:47,713 - รายงานเรื่องอะไรครับ - ครึ่งแรกของ อีเลียด 601 00:44:49,588 --> 00:44:51,005 ครับ แต่ในหัวข้ออะไรครับ 602 00:44:51,588 --> 00:44:54,338 ครึ่งแรกของ อีเลียด 603 00:44:55,921 --> 00:44:57,255 เริ่มมาเขาก็จัดให้ยากเลย 604 00:44:57,921 --> 00:45:01,505 ทีนี้หวังว่าบางคนอาจรู้ 605 00:45:01,588 --> 00:45:06,713 อีเลียด เป็นบทกวีมหากาพย์กรีกโบราณ ในรูปแบบกวีที่มีหกจังหวะ 606 00:45:06,796 --> 00:45:08,588 - นั่นใครน่ะ - ใคร 607 00:45:08,671 --> 00:45:09,755 เสื้อม่วงน่ะ 608 00:45:11,130 --> 00:45:12,963 - เธอเดตกับสติงกี้ - สติงกี้เหรอ 609 00:45:13,046 --> 00:45:14,213 ใช่ เขารวย 610 00:45:14,296 --> 00:45:16,921 แห่งบทกวีคลาสสิกตะวันตก 611 00:45:17,005 --> 00:45:20,338 ดังนั้นจดเรื่องพวกนี้ และตัวอย่างอื่นๆ ของการใช้งาน 612 00:45:20,421 --> 00:45:23,046 ขณะที่อ่านบทเนื้อหา 613 00:45:23,130 --> 00:45:24,463 ของการเปลี่ยนแปลงของมัน 614 00:45:26,880 --> 00:45:29,421 ทุกอย่างที่ฉันเห็นมันเข้าถึงไม่ได้ 615 00:45:29,505 --> 00:45:31,421 เพราะนายทำตัวขี้ขลาดไง 616 00:45:31,505 --> 00:45:35,255 ถ้านายอ่านงานยิ่งใหญ่ที่นายทำไม่ได้ และจากนั้นก็รู้สึกแย่ 617 00:45:35,338 --> 00:45:36,880 นายจะเป็นนักเขียนได้ยังไง 618 00:45:36,963 --> 00:45:39,255 โสกราตีสบอกว่า เราเรียนรู้จากหนังสือแย่ๆ ได้มากกว่า 619 00:45:39,338 --> 00:45:41,338 อริสโตเติล ฉันคิดว่านะ 620 00:45:41,421 --> 00:45:44,046 ถ้านายเรียนที่เยล แต่นายไม่มีความกล้า 621 00:45:44,130 --> 00:45:46,546 นายจะเป็นนักศึกษาที่เยลได้ยังไง 622 00:45:46,630 --> 00:45:49,171 ฉันเข้าเรียนที่นี่ได้เพราะโชคช่วย แค่เพราะโชคช่วย 623 00:45:49,255 --> 00:45:51,671 ฉันเล่นเกมทายคำได้ทั้งวัน 624 00:45:51,755 --> 00:45:55,171 แต่ฉันคิดไม่ออกว่า พวกเขาพูดบ้าอะไรใน เฮนรี่ที่ห้า 625 00:45:55,255 --> 00:45:58,005 เราทุกคนเข้าเรียนที่นี่ได้ ก็เพราะโชคช่วยทั้งนั้น ไอ้บ้า 626 00:45:58,088 --> 00:46:00,880 ฉันนี่โคตรโชคดี และไม่มีใครสังเกตว่าฉันโง่ 627 00:46:00,963 --> 00:46:02,796 เป็นเพราะโชคเหมือนกัน ทุกคนโชคดี 628 00:46:02,880 --> 00:46:06,963 ทุกคนที่ยังมีชีวิตอยู่คือโชคดี และเราสืบเชื้อสายมาจากผู้โชคดี 629 00:46:07,046 --> 00:46:12,463 บรรพบุรุษของเราถ้าไม่ว่องไว ก็ฉลาด หรือมีระบบภูมิคุ้มกันที่ดีจริงๆ 630 00:46:12,546 --> 00:46:15,505 เพราะโชคดีไง ไอ้เวร เราถึงได้มาอยู่ที่นี่ 631 00:46:17,171 --> 00:46:19,255 ฉันไม่เคยคิดแบบนั้นเลย 632 00:46:19,338 --> 00:46:22,546 คือนายเชื่อเรื่องการตีความ ไร้สาระของสังคม 633 00:46:22,630 --> 00:46:25,588 นายและอย่างอื่นทุกอย่าง และนั่นคือเหตุผลที่นายเขียนไม่ได้ 634 00:46:25,671 --> 00:46:28,213 ไม่ใช่เพราะโฮเมอร์ ทำให้นายคิดว่านายห่วยแตก 635 00:46:29,588 --> 00:46:32,338 ฉันอยากให้นาย เจอลุงชาร์ลีของฉันจริงๆ 636 00:46:32,421 --> 00:46:34,796 - เขาทำงานอะไร - เขาเปิดบาร์ 637 00:46:36,463 --> 00:46:39,380 ฉันอยากเจอลุงชาร์ลีของนายจริงๆ 638 00:46:46,713 --> 00:46:48,171 นายมีบัตรประชาชนใช่ไหม 639 00:46:48,921 --> 00:46:51,505 นี่ พวกเธอมาทำบ้าอะไรที่นี่ 640 00:46:54,046 --> 00:46:56,171 ให้ตายเถอะ 641 00:46:58,921 --> 00:47:00,546 แล้วพวกโหลยโท่ยนี่ล่ะ 642 00:47:02,838 --> 00:47:06,421 โอเค ขอต้อนรับสู่ฝั่งเรา จิม 643 00:47:07,255 --> 00:47:09,588 นี่ ฉันมีเรื่องประกาศ 644 00:47:09,671 --> 00:47:13,630 ทุกคน ตามกฎหมาย ของรัฐอธิปไตยแห่งนิวยอร์ก 645 00:47:13,713 --> 00:47:17,713 วันนี้หลานชายฉันเป็นชายเต็มตัว อย่างเป็นทางการ เพื่อนๆ ของเขาด้วย 646 00:47:17,796 --> 00:47:20,505 - กฎหมายพินาศแล้ว - ฉันขอเลี้ยงเครื่องดื่มพวกเวรนี่หน่อย 647 00:47:20,588 --> 00:47:23,838 ไปตายซะ รอบแรกฉันจ่ายเอง ฉันเอง 648 00:47:23,921 --> 00:47:26,755 จากนั้นโจอี้ ดี.จะเลี้ยงพวกเธอ อยากดื่มอะไร 649 00:47:28,338 --> 00:47:30,838 ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะดื่มอะไร 650 00:47:30,921 --> 00:47:35,088 ฉันคิดว่าหนุ่มเยลควรดื่มจิน แต่เป็นการตัดสินใจครั้งใหญ่ พ่อคุณ 651 00:47:35,171 --> 00:47:36,838 เครื่องดื่มที่พวกเวรอย่างพวกเธอเลือก 652 00:47:36,921 --> 00:47:39,963 คือสิ่งที่ฉันจะรินให้ทุกครั้ง ที่พวกเธอเดินเข้าบาร์มา ตลอดไป 653 00:47:41,046 --> 00:47:43,088 เธอต้องเลือกเครื่องดื่มของตัวเอง 654 00:47:43,171 --> 00:47:44,796 จินทำผมบ้า 655 00:47:44,880 --> 00:47:48,255 เธอรับมือไหวน่ะ ฉันทำจินมาร์ตินีรสชาติดีนะ 656 00:47:48,338 --> 00:47:50,546 เคล็ดลับคือใส่วิสกี้ไปไม่กี่หยด 657 00:47:50,630 --> 00:47:53,713 - แชซ ฉันขอเลี้ยงพวกนั้นด้วย - ฉันขอเลี้ยงพวกนั้นด้วยเหมือนกัน 658 00:47:53,796 --> 00:47:57,963 ให้ตายสิ เห็นชัดว่าคืนนี้ เธอมีทั้งหัวหน้าและโจอี้ ดี.เลี้ยงเหล้า 659 00:47:58,046 --> 00:47:59,963 เตรียมตัวให้พร้อม 660 00:48:03,921 --> 00:48:05,171 คุณเคยไปรบเหรอ 661 00:48:05,255 --> 00:48:09,338 เวียดนาม กองพลที่สอง กว๋างจิ ปี 1967 ถึง 1969 662 00:48:09,421 --> 00:48:12,005 พวกเวรอย่างพวกเธอ ไม่เคยรู้เรื่องแบบนั้น 663 00:48:12,088 --> 00:48:13,421 ต้องขอบคุณหน่วยที่ 82 664 00:48:13,505 --> 00:48:16,588 แต่พวกเวรโรยตัวทางอากาศ ที่เกรนาดาไม่ใช่สงคราม 665 00:48:16,671 --> 00:48:18,213 เราไม่ได้โรยตัวทางอากาศที่กรานาดา 666 00:48:18,296 --> 00:48:21,671 - คุณเคยอยู่ในกองทัพมานานแค่ไหน - หนึ่งปี เจ็ดเดือน ห้าวัน 667 00:48:21,755 --> 00:48:24,255 - อยู่ในเวียดนามนานแค่ไหน - สิบเอ็ดเดือน 12 วัน 668 00:48:24,338 --> 00:48:27,171 แชซบอกว่าเธอไม่มั่นใจตอนอยู่ที่เยล 669 00:48:27,255 --> 00:48:28,421 ไม่นะ 670 00:48:28,505 --> 00:48:31,588 นี่ มันเหมือนกับคุก 671 00:48:31,671 --> 00:48:33,338 ที่ไหนก็เหมือนกับคุก 672 00:48:33,421 --> 00:48:37,421 เธอหาตัวการที่เป็นปัญหา และเธอก็ฉีกปอดเขาให้แหกซะ 673 00:48:37,505 --> 00:48:39,921 - ไปบอกเด็กแบบนั้นทำไมวะ - แค่นั้นแหละ 674 00:48:40,005 --> 00:48:42,046 เขาจะไปเยล ไม่ใช่คุกราเวย์ 675 00:48:43,046 --> 00:48:47,046 จะว่าไปแล้ว ลุงชาร์ลีก็เหมือนเป็นพ่อนายสินะ 676 00:48:47,130 --> 00:48:50,713 ไม่ เขาคือลุงชาร์ลีของผม พ่อของผมทำงานวิทยุ 677 00:48:51,755 --> 00:48:53,296 พ่อของนายทำงานวิทยุเหรอ 678 00:48:59,380 --> 00:49:01,380 สุดสัปดาห์นี้อ่านเรื่องอะไร 679 00:49:01,463 --> 00:49:02,463 อไควนาส 680 00:49:03,963 --> 00:49:05,671 ให้ตายสิ 681 00:49:05,755 --> 00:49:07,755 อะไรกัน โทมัส อไควนัส 682 00:49:07,838 --> 00:49:12,171 จำเป็นต้องเชื่อว่ามีเทพเจ้า เขาเลยให้หลักฐานที่เป็นรูปธรรมต่อโลก 683 00:49:12,255 --> 00:49:16,213 เธอไม่เชื่อหลักฐานที่เป็นรูปธรรมของเขา คริสตจักรจะตัดไอ้จ้อนของเธอออก 684 00:49:16,296 --> 00:49:18,338 - เธอกังวลเรื่องอะไร - ผมไม่อยากอ่าน 685 00:49:18,421 --> 00:49:22,421 เธอไม่อยากอ่าน นี่เป็นตอนที่เธอต้องผลักดัน ลุยไป 686 00:49:22,796 --> 00:49:25,713 นี่คือตอนที่เธอทุ่มเทให้หมดทุกอย่าง ตอนที่เธอไม่มีอะไร 687 00:49:28,755 --> 00:49:34,213 เอาละ ช่างหัวมัน อ่านออร์เวล ชนชั้นกลางเกือบชั้นสูง 688 00:49:34,296 --> 00:49:36,505 เป็นกลุ่มคนที่ห่วยแตกจริงๆ 689 00:49:36,588 --> 00:49:40,171 เมื่อเธอเข้าใจเรื่องนั้นแล้ว เธอสามารถบริหารอเมริกาได้ 690 00:49:40,255 --> 00:49:42,005 ถ้าเธอมีรถด้วย 691 00:49:45,838 --> 00:49:47,921 ใช้เวลาทั้งหมดของฤดูร้อนที่แล้วในยุโรป 692 00:49:48,005 --> 00:49:50,588 อิตาลี ให้ตายสิ เวนิส นายเคยไปเวนิสไหม 693 00:49:51,130 --> 00:49:51,963 ไม่เคย 694 00:49:52,046 --> 00:49:55,838 เมืองที่ไร้เหตุผลที่สุดที่ฉันเคยไปมาในชีวิต 695 00:49:55,921 --> 00:49:58,838 รถแท็กซี่คือเรือ รถเก็บขยะคือเรือ 696 00:49:58,921 --> 00:50:00,671 ไม่มีส่วนไหนที่สมเหตุสมผลเลย 697 00:50:00,755 --> 00:50:04,046 - นายไปลงเอยที่เวนิสได้ยังไง - ตั้งใจเรียน ได้เกรดดี 698 00:50:04,130 --> 00:50:05,880 พ่อฉันบอกว่า "เลือกเมืองมาเลย" 699 00:50:05,963 --> 00:50:09,296 พี่ชายฉันบังคับให้ฉันดูเรื่อง ดอนต์ลุคนาว ของโดนัลด์ ซัทเธอร์แลนด์ 700 00:50:09,380 --> 00:50:10,921 ให้ตายสิ ตอนนั้นนายอายุเท่าไหร่ 701 00:50:11,005 --> 00:50:13,838 หนังเรื่องนั้นทำให้ฉันเป็นชาย มันเกิดขึ้นในเวนิส 702 00:50:13,921 --> 00:50:15,421 หนังเรื่องแรกฉัน หมอผี เอ็กซอร์ซิสต์ 703 00:50:15,505 --> 00:50:19,546 พี่ชายฉันเห็นจูลี่ คริสตี้แล้วหื่นมาก สรุปสั้นๆ ฉันเลยเลือกเวนิส 704 00:50:19,630 --> 00:50:23,505 สามสัปดาห์กลายเป็นสามเดือน หมอผี เอ็กซอร์ซิสต์ ทำฉันโคตรกลัว 705 00:50:23,588 --> 00:50:24,880 คติสอนใจของเรื่องนี้... 706 00:50:24,963 --> 00:50:28,880 ใช่ คติสอนใจคือตั้งใจเรียนให้ดี และจะได้ไปเที่ยวอิตาลี 707 00:50:28,963 --> 00:50:29,963 ซิดนีย์ 708 00:50:31,421 --> 00:50:33,255 - สวัสดี - สวัสดี 709 00:50:33,338 --> 00:50:35,630 เป็นไงบ้าง สติงกี้อยู่ในนั้นไหม 710 00:50:35,713 --> 00:50:38,755 ฉันไม่รู้ว่าอเล็กซ์อยู่ไหน ฉันไม่เจอเขาเท่าไหร่ 711 00:50:40,005 --> 00:50:41,921 - ไง ฉันเจอาร์ - ซิดนีย์ 712 00:50:42,005 --> 00:50:44,255 - ไง - นายเรียนวิชาเดียวกับฉัน 713 00:50:45,171 --> 00:50:46,088 ไม่น่าจะใช่นะ 714 00:50:47,755 --> 00:50:50,380 แล้วรายงาน อีเลียด เป็นไงบ้าง 715 00:50:53,296 --> 00:50:55,130 - อีเลียด ของฉันโอเคดี - งั้นเหรอ 716 00:50:55,213 --> 00:50:56,755 ใช่ ของนายเป็นยังไงบ้าง 717 00:50:56,838 --> 00:50:59,796 อีเลียด ของฉันเริ่มดีขึ้น เมื่อเวลาค่ำนี้ผ่านไปเรื่อยๆ 718 00:50:59,880 --> 00:51:01,171 - งั้นเหรอ - ใช่ 719 00:51:01,255 --> 00:51:02,130 ดี 720 00:51:06,130 --> 00:51:08,963 - ปาร์ตี้เป็นไงบ้าง - ไม่ดีเท่าไหร่ 721 00:51:09,046 --> 00:51:10,463 - ไม่เหรอ - ไม่ 722 00:51:10,546 --> 00:51:13,088 - เธอจะไปไหน - เดินกลับบ้าน 723 00:51:15,088 --> 00:51:15,963 ฉันจะเดินไปส่ง 724 00:51:18,421 --> 00:51:19,338 โอเค 725 00:51:37,588 --> 00:51:39,255 แล้วเจอาร์ย่อมาจากอะไร 726 00:51:40,796 --> 00:51:44,130 มันเป็นเรื่องที่ซับซ้อน ฉันจะบอกเธอเมื่อฉันรู้จักเธอดีขึ้น 727 00:51:45,255 --> 00:51:46,338 เป็นเรื่องราวบอบช้ำรึเปล่า 728 00:51:48,296 --> 00:51:49,213 ใช่ 729 00:51:51,088 --> 00:51:52,213 จากเรื่องพ่อเหรอ 730 00:51:55,088 --> 00:51:59,463 ชื่อของฉันตั้งตามชื่อพ่อ แต่ฉันเคยเจอเขาแค่สองสามครั้ง 731 00:51:59,546 --> 00:52:03,005 เขาทำรายการวิทยุตลอดในนิวยอร์ก 732 00:52:03,088 --> 00:52:07,838 เขาคือจอห์นนี่ เอซ ไม่ก็จอห์นนี่ ไมเคิลทางวิทยุ 733 00:52:10,505 --> 00:52:12,505 นายตามหาพ่อตัวเองอยู่รึเปล่า 734 00:52:15,046 --> 00:52:16,546 เปล่านะ ไม่ได้ตามหา 735 00:52:17,380 --> 00:52:19,796 คนที่มีปัญหาเรื่องพ่อ เป็นคนไม่ค่อยน่าคบหาเท่าไหร่ 736 00:52:21,380 --> 00:52:24,463 ผู้หญิงที่มีปัญหาเรื่องพ่อ มีแนวโน้มจะกินเยอะ 737 00:52:24,546 --> 00:52:27,255 แต่ผู้ชายมักมีปัญหาทางจิต 738 00:52:28,546 --> 00:52:32,088 ฉันไม่มีปัญหาเรื่องพ่อหรอก เขาเป็นแค่ผู้ชายในวิทยุ 739 00:52:32,171 --> 00:52:33,421 ค่อยโล่งอกหน่อย 740 00:52:37,713 --> 00:52:39,505 งั้นนายอยากเป็นอะไร เจอาร์ 741 00:52:40,713 --> 00:52:42,505 นอกจากคนที่มีปัญหาทางอารมณ์ 742 00:52:43,505 --> 00:52:44,713 นอกจากนั้นเหรอ 743 00:52:46,796 --> 00:52:48,213 ฉันอยากเป็นนักเขียน 744 00:52:49,338 --> 00:52:50,838 ฉันจะเป็นนักเขียน 745 00:52:52,005 --> 00:52:53,005 ทำไมถึงเป็นนักเขียนล่ะ 746 00:52:54,088 --> 00:52:55,921 ตั้งแต่เด็กๆ ฉันแค่ 747 00:52:56,005 --> 00:52:58,546 ฉันชอบอ่านหนังสือ ทุกอย่างที่ฉันหยิบมาอ่านได้ 748 00:52:58,630 --> 00:53:00,546 นักเขียนยอดเยี่ยมทุกคน หนังสือยอดเยี่ยมทุกเล่ม 749 00:53:00,630 --> 00:53:02,463 ฉันเข้าเรียนที่เยลเพื่อเป็นทนาย 750 00:53:04,755 --> 00:53:06,546 นายดูไม่เหมือนทนาย 751 00:53:08,380 --> 00:53:11,130 - ฉันจะถือว่าเป็นคำชมนะ - เอาเลย 752 00:53:17,546 --> 00:53:18,505 ถึงบ้านฉันแล้ว 753 00:53:23,380 --> 00:53:25,588 พรุ่งนี้ไปอ่านหนังสือด้วยกันไหม 754 00:53:27,213 --> 00:53:28,171 โอเค 755 00:53:29,755 --> 00:53:30,880 โอเค 756 00:53:33,921 --> 00:53:35,255 ราตรีสวัสดิ์ เจอาร์ 757 00:53:36,463 --> 00:53:37,421 ราตรีสวัสดิ์ 758 00:54:08,130 --> 00:54:09,796 ลูกคิดว่ากำลังมีความรักเหรอ 759 00:54:11,421 --> 00:54:13,338 ครับ ผมคิดว่ากำลังมีความรัก 760 00:54:14,380 --> 00:54:17,421 - เธอเป็นผู้หญิงที่โชคดี - ผมไม่รู้เรื่องนั้นหรอกนะ 761 00:54:19,171 --> 00:54:22,421 - ลูกระวังตัวใช่ไหม - ให้ตายเถอะ แม่ เวร 762 00:54:22,505 --> 00:54:24,463 เธอฉลาด เธอรับรู้ความรู้สึกเก่ง 763 00:54:24,546 --> 00:54:26,130 รับรู้เรื่องอะไร 764 00:54:26,213 --> 00:54:27,546 ช่างมันเถอะ 765 00:54:27,630 --> 00:54:29,046 อะไร เธอรวยเหรอ 766 00:54:29,130 --> 00:54:31,921 อาจจะชนชั้นกลางเกือบชั้นสูง 767 00:54:32,005 --> 00:54:32,963 นั่นสิหลานฉัน 768 00:54:33,046 --> 00:54:35,921 แม่ไม่รู้ว่ามันหมายความว่าไง "ชั้นล่าง ชั้นกลาง ชั้นสูง" 769 00:54:36,005 --> 00:54:38,171 คนที่คิดว่าตัวเองรวย 770 00:54:38,255 --> 00:54:41,421 คนที่รวยจริงๆ พวกเขาซ่อนตัว จะได้ไม่ถูกใครฆ่า 771 00:54:41,505 --> 00:54:46,046 ผมแค่รู้สึกว่าซิดนีย์อยู่สูงระดับนี้ และผมอยู่ต่ำระดับนี้ 772 00:54:46,130 --> 00:54:47,838 ไม่ ลูกมีอะไรมากมายให้เธอ 773 00:54:47,921 --> 00:54:50,588 ไม่มีเงิน ไม่รู้ว่าผมอยากทำอะไร 774 00:54:50,671 --> 00:54:53,046 นอกจากเป็นทนายและฟ้องพ่อของผม 775 00:54:53,130 --> 00:54:57,796 นั่นไม่ใช่เหตุผลที่แม่อยากให้ลูกเป็นทนาย นั่นมันคงเป็นการบีบบังคับ เจอาร์ 776 00:54:57,880 --> 00:55:01,338 มันคงไม่ใช่สิ่งที่แย่ที่สุด ถ้าผู้ชายชื่นชมผู้หญิงบ้างสักเล็กน้อย 777 00:55:01,421 --> 00:55:02,296 เล็กน้อยมาก 778 00:55:02,380 --> 00:55:04,838 การตกหลุมรักเป็นความโชคดี พยายามสนุกกับมัน 779 00:55:04,921 --> 00:55:07,588 ถ้าลูกอกหัก ลูกจะไม่ตายหรอก 780 00:55:10,463 --> 00:55:13,005 - แม่ ผมมีเรื่องจะขอน่ะ - อะไรเหรอ 781 00:55:17,671 --> 00:55:20,255 วันคริสต์มาสผมต้องไปบ้านซิดนีย์ 782 00:56:23,046 --> 00:56:24,921 - อะไร - อะไร 783 00:56:25,755 --> 00:56:29,088 นี่มันวันคริสมาสต์ ฉันอยู่ในคอนเนตทิคัต ในรถวอลโว่ 784 00:56:31,338 --> 00:56:33,713 ฉันจะไม่มีทางฝึกเธอ ให้หายจากเรื่องนั้นได้ใช่ไหม 785 00:56:33,796 --> 00:56:35,088 ฝึกฉันให้หายจากเรื่องอะไร 786 00:56:35,755 --> 00:56:38,338 การคิดว่าสิ่งต่างๆ เป็นมากกว่าที่เป็น 787 00:56:41,963 --> 00:56:44,130 - นายเคยไปเวสต์พอร์ตไหม - ไม่เคย 788 00:56:47,796 --> 00:56:49,421 นายเคยได้กับใครในรถวอลโว่ไหม 789 00:56:53,463 --> 00:56:56,880 ไม่มีอะไรที่ซิดนีย์จะไม่ทำหรือไม่พยายามทำ 790 00:56:59,130 --> 00:57:00,588 เธอสอนผมเรื่องความรัก 791 00:57:00,671 --> 00:57:03,796 และเทอมนั้นก็ผ่านไปเร็วมาก สำหรับเราสองคน 792 00:57:03,880 --> 00:57:05,130 ผมไม่ได้ไร้เดียงสา 793 00:57:05,213 --> 00:57:09,213 ผมรู้ว่าความรักที่ยิ่งใหญ่ครั้งแรกของผม อาจจะไม่ใช่รักครั้งสุดท้าย 794 00:57:09,296 --> 00:57:13,046 แต่มีบางอย่างเกี่ยวกับเธอ บางอย่างที่แตกต่าง 795 00:57:13,130 --> 00:57:14,838 บางอย่างที่ทำให้ผมมีความหวัง 796 00:57:46,213 --> 00:57:49,130 นายโอเคไหม ต้องการหมอรึเปล่า 797 00:57:49,213 --> 00:57:52,046 - ไม่ ขอเวลาฉันสักแป๊บ - โอเค 798 00:58:11,296 --> 00:58:13,588 - อรุณสวัสดิ์ คนเก่ง - อรุณสวัสดิ์ 799 00:58:15,921 --> 00:58:20,380 พ่อแม่ของฉัน... พวกท่านได้ยินเสียงนายแล้ว 800 00:58:22,796 --> 00:58:24,046 พวกท่านอยากพบนาย 801 00:58:33,838 --> 00:58:35,838 ฉันคิดว่าฉันควรพานายไปขึ้นรถไฟ 802 00:58:37,046 --> 00:58:38,255 ทำไมล่ะ 803 00:58:38,338 --> 00:58:40,171 มันซับซ้อนมาก 804 00:58:41,255 --> 00:58:42,671 ฉันรู้สึกแปลกๆ 805 00:58:44,380 --> 00:58:46,630 ฉันขอโทษที่พานายมาในวันคริสต์มาส 806 00:58:51,796 --> 00:58:53,713 ฉันคิดว่าฉันกำลังคบกับคนอื่นอยู่ 807 00:59:02,338 --> 00:59:03,755 เจอกันข้างล่างนะ 808 00:59:25,130 --> 00:59:27,463 เธอชอบสโคนไหม เจอาร์ 809 00:59:27,546 --> 00:59:30,088 - ผมชอบสโคนครับท่าน - เรียกฉันว่าฟิล 810 00:59:30,588 --> 00:59:31,796 ขอบคุณ ฟิล 811 00:59:31,880 --> 00:59:36,130 ไหนๆ เธอก็เรียกเขาว่าฟิล ฉันว่าเธอเรียกฉันว่าคุณนายลอว์สันได้นะ 812 00:59:57,380 --> 01:00:00,588 ซิดนีย์บอกผม... ขอโทษนะครับ 813 01:00:01,963 --> 01:00:05,838 ซิดนีย์บอกผมว่าคุณทั้งคู่เป็นสถาปนิก 814 01:00:05,921 --> 01:00:08,755 บางคนสร้างบ้าน เราสร้างที่อยู่อาศัย 815 01:00:08,838 --> 01:00:11,546 มันต่างกันตรงไหนครับ ยกเว้นคำที่ใช้ 816 01:00:11,630 --> 01:00:13,713 คือผมเพิ่งสอบตกภาษาอังกฤษ 817 01:00:13,796 --> 01:00:15,213 แต่บ้านคือที่อยู่อาศัย 818 01:00:15,296 --> 01:00:17,921 นอกจากมันจะเป็นถ้ำ และที่อยู่อาศัยเป็นบ้าน 819 01:00:18,005 --> 01:00:20,255 พวกเขาบริหารนิตยสาร ที่อยู่อาศัย ด้วย 820 01:00:20,338 --> 01:00:21,338 อะไรนะ 821 01:00:22,296 --> 01:00:23,880 นิตยสารชื่อ ที่อยู่อาศัย 822 01:00:24,921 --> 01:00:26,380 ที่อยู่อาศัย การใช้ชีวิตในช่วงฤดูร้อน 823 01:00:29,130 --> 01:00:31,380 ฉันคิดว่าเธอไม่ควรคิดมากนะ 824 01:00:31,463 --> 01:00:32,630 ไม่ครับ 825 01:00:36,088 --> 01:00:37,838 งั้นเธอก็มีพ่อที่หนีหายไปใช่ไหม 826 01:00:37,921 --> 01:00:40,546 คนที่ไม่ได้เป็นอะไรกับเธอ ไปมากกว่าเสียงในวิทยุ 827 01:00:42,713 --> 01:00:44,088 ครับ ประมาณนั้น 828 01:00:44,338 --> 01:00:47,213 เธอไปบำบัดทางจิตรึเปล่า ฉันว่าเธอควรไปบำบัดนะ 829 01:00:47,296 --> 01:00:49,255 ไม่ได้ไปบำบัดทางจิตครับ ไม่ 830 01:00:50,046 --> 01:00:51,255 น่าประหลาดใจนะครับ 831 01:00:55,963 --> 01:00:57,713 แม่เธอทำงานอะไร เจอาร์ 832 01:01:04,380 --> 01:01:09,296 แม่อาศัยอยู่ที่บ้าน ในแมนแฮสเซ็ตกับตายาย 833 01:01:09,380 --> 01:01:10,963 พวกท่านค่อนข้างบ้าทั้งคู่ครับ 834 01:01:11,046 --> 01:01:12,880 และเธอเป็นเลขานุการ 835 01:01:13,713 --> 01:01:17,921 และหนึ่งในสิ่งที่แม่ชอบทำคือขับรถไปรอบๆ 836 01:01:18,338 --> 01:01:20,546 ดูบ้านแบบบ้านหลังนี้ 837 01:01:20,963 --> 01:01:24,171 และจินตนาการว่า ถ้าใช้ชีวิตในบ้านแบบนี้จะเป็นยังไง 838 01:01:24,838 --> 01:01:26,255 ตอนนี้ผมบอกแม่ได้แล้ว 839 01:01:27,213 --> 01:01:28,421 เชิญเลย 840 01:01:29,713 --> 01:01:30,796 ผมจะบอกแน่ครับ 841 01:01:32,880 --> 01:01:33,963 เธอศึกษาอะไร 842 01:01:37,338 --> 01:01:39,963 ผมศึกษาผู้คน ฟิล 843 01:01:40,046 --> 01:01:42,255 ผมคิดว่าผมศึกษาผู้คนมาตลอด 844 01:01:43,046 --> 01:01:44,213 และนี่ก็เยี่ยมมาก 845 01:01:45,505 --> 01:01:46,755 เจอาร์เป็นนักเขียน 846 01:01:46,838 --> 01:01:48,588 คือเธอเรียนด้านไหนที่เยล 847 01:01:49,338 --> 01:01:52,296 เรื่องไร้สาระแบบเดิมๆ แม่ผมอยากให้ผมเป็นทนาย 848 01:01:52,380 --> 01:01:56,088 ฟังดูแม่เธอเป็นผู้หญิงที่ฉลาดมากนะ ออกจะมองโลกในแง่ดีนิดหน่อย 849 01:02:06,005 --> 01:02:07,921 ฟิล คุณเคยเอาในรถวอลโว่ไหม 850 01:02:13,338 --> 01:02:15,713 และก็นั่นแหละ ถูกทิ้งในคอนเนตทิคัต 851 01:02:18,588 --> 01:02:22,921 ผมใช้เวลาสองปีต่อมา มุ่งมั่นกับการทำอะไรเพื่อตัวเอง 852 01:02:23,171 --> 01:02:24,588 เป็นคนสำคัญ 853 01:02:25,505 --> 01:02:27,421 คนที่ซิดนีย์อยากได้กลับคืน 854 01:02:31,421 --> 01:02:32,630 ไง ชาร์ลี 855 01:03:46,296 --> 01:03:47,546 ตรงนี้มีคนนั่งไหมครับ 856 01:03:48,838 --> 01:03:50,671 ดูสิใครมา นั่งตรงนี้สิ 857 01:03:51,713 --> 01:03:56,588 ปีสุดท้ายของผมจะต้องสุดยอดมากๆ เขียนบทความให้หนังสือพิมพ์ ทำงานที่บาร์ 858 01:03:56,671 --> 01:03:58,838 นี่จะเป็นปีของผม 859 01:03:58,921 --> 01:04:00,713 ผมไม่ต้องการซิดนีย์ 860 01:04:00,796 --> 01:04:02,255 ที่จริง ช่างหัวซิดนีย์ 861 01:04:03,796 --> 01:04:05,463 คุณเขียนได้ดีไหม 862 01:04:05,546 --> 01:04:08,880 ผมเกรงว่าบางครั้งคำถามนี้ ถูกถามน้อยไปหน่อย 863 01:04:09,880 --> 01:04:13,296 ไม่รู้สิครับ ผมเขียนบทความ ลงหนังสือพิมพ์ของเยล 864 01:04:13,963 --> 01:04:16,546 - หลายคนไม่รู้ - หลายคนที่รู้ 865 01:04:18,921 --> 01:04:21,296 ผมชอบเสมอนะที่เจอคุณบนรถไฟสายนี้ 866 01:04:22,213 --> 01:04:23,713 ปัญหาหลักของคุณคืออะไร 867 01:04:23,796 --> 01:04:26,380 ผมเป็นแค่เด็กชายจนๆ ที่อยากได้เด็กสาวรวยๆ 868 01:04:27,671 --> 01:04:28,671 เรื่องแบบนั้นเคยมีมาแล้ว 869 01:04:28,755 --> 01:04:32,005 เธอไม่ได้รวยขนาดนั้น เธอเป็นชนชั้นกลางเกือบชั้นสูง 870 01:04:32,088 --> 01:04:35,671 คุณไม่เคยเห็นคนรวยจริงๆ หรอก พวกเขาทำตัวล่องหน 871 01:04:36,796 --> 01:04:39,921 คุณมีแผนอะไรที่คิดไว้ ที่จะทำอะไรให้ตัวเองไหม 872 01:04:40,005 --> 01:04:41,421 ไปทำให้เธอหลงใหลเคลิ้มไปเลย 873 01:04:44,505 --> 01:04:45,505 อาจจะครับ 874 01:04:45,588 --> 01:04:48,296 ถ้าเธอรักคุณ ต่อให้ยากจนก็รัก 875 01:04:50,296 --> 01:04:51,588 ได้ยินที่นี่ครั้งแรกนะ 876 01:04:52,880 --> 01:04:54,963 ผมเคยได้ยินจากคนอื่นแล้ว 877 01:04:55,046 --> 01:04:57,963 แล้วก็นั่นจากเรื่อง แกตสบี้ น่ะครับ 878 01:04:58,880 --> 01:05:02,421 ธีมหลักของคุณคืออะไร ถ้ามันไม่ใช่เรื่องนั้น 879 01:05:02,505 --> 01:05:05,963 พ่อที่ขาดหายไป คุณรู้จักเรื่องนั้นไหม 880 01:05:06,963 --> 01:05:10,088 แน่นอน คุณคิดว่า คนจะกลายเป็นพระได้ยังไงล่ะ 881 01:05:40,713 --> 01:05:42,171 เธอทำให้ฉันเชื่อจริงๆ 882 01:05:42,880 --> 01:05:44,255 เรื่องอะไร 883 01:05:44,338 --> 01:05:47,755 ก็ในช่วงปีที่ผ่านมา ปีครึ่งที่ผ่านมา 884 01:05:47,838 --> 01:05:51,213 เอาจริงๆ นะ ชีวิตฉันแย่มาก 885 01:05:52,796 --> 01:05:55,505 - เรื่องฉันเหรอ - ใช่ เรื่องเธอ 886 01:05:57,255 --> 01:05:58,796 นายต้องการอะไรจากฉัน 887 01:05:59,671 --> 01:06:02,130 เราอยู่ปีสุดท้ายแล้ว 888 01:06:05,463 --> 01:06:06,921 ฉันเริ่มรู้สึกเครียดเลย 889 01:06:07,421 --> 01:06:10,338 เครียดเพราะมีเรื่องกวนใจเหรอ 890 01:06:10,421 --> 01:06:12,671 ไม่ เพราะผู้ชายที่ต้องการนู้นนี่ต่างหาก 891 01:06:13,505 --> 01:06:17,046 ฉันคิดว่าเธอคิดว่าฉันอยากได้บางอย่าง ที่ฉันไม่ได้คิดถึง 892 01:06:20,963 --> 01:06:23,130 นอกจากว่าเธออยากให้ฉันคิด 893 01:06:24,880 --> 01:06:26,380 ฉันกำลังคบคนอื่นอยู่ 894 01:06:28,588 --> 01:06:30,505 เธอต้องล้อฉันเล่นแน่ๆ 895 01:06:31,338 --> 01:06:34,713 ผมอธิบายไม่ได้จริงๆ ว่าทำไมผมถึงกลับไปเรื่อยๆ 896 01:06:34,796 --> 01:06:36,505 แค่ว่าเธอมีเบอร์ผมน่ะ 897 01:06:37,630 --> 01:06:41,005 นั่นแหละ เธอเครียดเพราะมีเรื่องกวนใจ ไม่ว่ามันจะคืออะไร 898 01:06:41,088 --> 01:06:42,838 มันแปลว่าเธอกังวล 899 01:06:42,921 --> 01:06:46,588 โอเค งั้นเธอเป็นแบบนั้น และเธอต้องการพื้นที่ 900 01:06:46,671 --> 01:06:49,171 และเวลา และอะไรแบบนั้นใช่ไหม 901 01:06:50,213 --> 01:06:51,921 งั้นฉันมีคำถามจะถามนาย 902 01:06:53,130 --> 01:06:54,380 นายต้องการอะไร 903 01:06:57,546 --> 01:07:00,380 นี่ ฉันไม่ใช่อัจฉริยะนะ มันเป็นคำถามที่เข้าใจง่ายๆ 904 01:07:00,463 --> 01:07:03,755 ฉันต้องการอะไรเหรอ ฉันอยากเป็นนักเขียน แต่ฉันห่วย 905 01:07:03,838 --> 01:07:06,796 เวลาที่นายเขียนได้ห่วย นายก็กลายเป็นนักข่าว 906 01:07:06,880 --> 01:07:09,505 - ฉันจะไม่เรียนกฎหมาย - ฉันก็ไม่เรียนเหมือนกัน 907 01:07:13,171 --> 01:07:16,213 - แม่ฉัน เธอ... - แม่นายอยากให้นายมีความสุข 908 01:07:16,296 --> 01:07:17,630 ใช่ ใช่แล้ว 909 01:07:18,630 --> 01:07:20,255 เราทั้งคู่ไม่รู้ว่าต้องทำยังไง 910 01:07:28,213 --> 01:07:30,213 กลับไปเรียนให้จบกันเถอะ 911 01:07:35,546 --> 01:07:36,463 โอเค 912 01:07:42,546 --> 01:07:46,713 - ฉันอยู่นี่ ฉันเข้าใจว่ามันเป็นเรื่องใหญ่ - จริงเหรอ เขาเรียนจบเยลนะ 913 01:07:46,796 --> 01:07:49,005 พ่อเธอจบการศึกษาจากดาร์ตมัธ 914 01:07:49,838 --> 01:07:52,505 ดังนั้นเพื่อไม่ให้เสียเวลา พาพวกเขาเข้ามากันเถอะ 915 01:07:52,588 --> 01:07:54,046 ทุกท่าน 916 01:07:54,130 --> 01:07:57,546 ขอเสียงต้อนรับอย่างอบอุ่น ให้นักศึกษาเยลรุ่นปี 1986 917 01:08:21,130 --> 01:08:22,505 มีคนโทรหานาย 918 01:08:30,713 --> 01:08:32,088 ฮัลโหล 919 01:08:32,296 --> 01:08:33,505 จำฉันได้ไหม 920 01:08:35,505 --> 01:08:36,630 ไง พ่อ 921 01:08:36,713 --> 01:08:39,255 นี่ พ่อไปไม่ได้ อย่างที่ลูกรู้ 922 01:08:39,338 --> 01:08:41,171 ไม่มีอะไรน่าแปลกใจเลย 923 01:08:41,838 --> 01:08:46,463 แต่พ่ออยากบอกลูกว่าพ่อเลิกดื่มเหล้าแล้ว 924 01:08:47,255 --> 01:08:49,921 และพ่อไปโน่นมานี่... 925 01:08:52,463 --> 01:08:53,713 เพื่อขอโทษ 926 01:08:53,796 --> 01:08:56,588 และลูกก็เป็นหนึ่งในนั้น 927 01:08:57,463 --> 01:09:00,171 - ว้าว - โธ่ ไม่เอาน่า อย่ามาล้อเล่นกับพ่อ 928 01:09:02,088 --> 01:09:05,588 นี่ พ่อดีใจที่ลูกเรียนจบ พ่อกังวล 929 01:09:05,671 --> 01:09:07,338 มหาวิทยาลัยไม่ใช่สำหรับทุกคน 930 01:09:08,171 --> 01:09:11,380 สำหรับแม่น่ะใช่ แต่พ่อทำแม่ท้อง 931 01:09:11,463 --> 01:09:14,755 ใช่ เราทุกคนต้องพึ่งตัวเองให้ได้ เจอาร์ 932 01:09:15,171 --> 01:09:18,713 ดูเหมือนแม่มีลูกคอยช่วยเหลืออยู่ 933 01:09:19,421 --> 01:09:23,213 ผมคิดว่าแม่ช่วยเราสองคนมานานมากแล้ว 934 01:09:26,755 --> 01:09:27,838 อาจจะใช่ 935 01:09:30,171 --> 01:09:33,713 เอาละ พ่อจะออกอากาศในอีก 15 นาที พ่อต้องไปแล้ว 936 01:09:33,796 --> 01:09:34,838 พ่ออยู่ไหน 937 01:09:42,421 --> 01:09:44,546 ลูกคิดว่าจะไปเรียนต่อกฎหมายที่ไหน 938 01:09:44,671 --> 01:09:47,255 ไม่ครับ ผมจะเป็นนักเขียนนิยาย 939 01:09:51,880 --> 01:09:53,296 ลูกจะไปอยู่ที่ไหน 940 01:09:53,380 --> 01:09:55,713 ที่บ้านคุณตา เหมือนกับทุกคน 941 01:09:56,963 --> 01:09:58,338 เราทุกคนไปบ้านคุณตาทั้งนั้น 942 01:09:58,421 --> 01:10:02,046 ผมรู้ว่าแม่คิดว่า นี่ควรจะเปลี่ยนทุกอย่าง แต่ว่า... 943 01:10:02,130 --> 01:10:05,880 - ลูกต้องมีงานทำ - ผมจะมีงานทำ เขียนนิยาย 944 01:10:08,171 --> 01:10:10,546 สำนักพิมพ์เริ่มสนใจ งานบันทึกความทรงจำมากขึ้น 945 01:10:11,130 --> 01:10:12,171 นั่นจริงครับ 946 01:10:18,838 --> 01:10:19,963 นี่ครับ 947 01:10:21,171 --> 01:10:22,380 นี่สำหรับซิดนีย์รึเปล่า 948 01:10:22,463 --> 01:10:24,963 เปล่า เปิดสิครับ 949 01:10:32,588 --> 01:10:34,005 มันคือแหวนของเยล 950 01:10:34,088 --> 01:10:36,796 ผมไม่ชอบเครื่องประดับผู้ชาย แต่ผมคิดว่า 951 01:10:36,880 --> 01:10:39,713 ไหนๆ เหล่าทหารเสือ ก็ลุยเรื่องนี้มาด้วยกัน 952 01:10:41,171 --> 01:10:42,130 สำหรับแม่ครับ 953 01:10:59,130 --> 01:11:00,880 ให้ตายสิวะ 954 01:11:00,963 --> 01:11:03,505 ถ้าเป็นในเชิงสัญลักษณ์ นายเพิ่งแต่งงานกับแม่ของตัวเอง 955 01:11:03,588 --> 01:11:04,880 เฮ้ย ใจเย็นๆ 956 01:11:04,963 --> 01:11:09,630 โอเค สมมติว่านายปิดวงจร กับผู้ปกครองคนนึง ใช่ไหม อาจจะ 957 01:11:09,713 --> 01:11:11,755 - ใช่ - แล้วเดอะวอยซ์ล่ะ 958 01:11:11,838 --> 01:11:14,380 - ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาอยู่ไหน - เดอะวอยซ์ 959 01:11:14,463 --> 01:11:17,963 ติดอยู่ในวิถีชีวิตแย่ๆ ตั้งแต่รัฐบาลคาร์เตอร์ 960 01:11:18,921 --> 01:11:21,421 งั้นพวกเธอสองคนเพิ่งเรียนจบเหรอ 961 01:11:22,505 --> 01:11:24,796 ชาร์ลี ฉันขอเลี้ยงเครื่องดื่มพวกเขาหน่อย 962 01:11:24,880 --> 01:11:26,255 ขอบคุณครับ หัวหน้า 963 01:11:26,338 --> 01:11:29,713 งั้นทุกวันนี้ค่าเทอมเยลเท่าไหร่ 964 01:11:29,796 --> 01:11:31,796 ประมาณ 60,000 965 01:11:31,880 --> 01:11:34,255 - หกหมื่นเหรอ - เจอาร์ได้รับทุนและทุนการศึกษา 966 01:11:34,338 --> 01:11:36,213 เวสลีย์ เธอจ่ายเต็มใช่ไหม 967 01:11:36,296 --> 01:11:40,880 โอเค ตอบฉันมา มหากฎบัตรลงนามในปีไหน 968 01:11:42,421 --> 01:11:44,421 - ไม่รู้สิ - ผมไม่รู้เลย 969 01:11:44,505 --> 01:11:46,421 - ผลสำรวจบอกว่า... - ปี 1215 970 01:11:46,505 --> 01:11:49,505 มันเป็นรากฐานของกฎหมายอังกฤษ พวกเธอควรรู้ไว้ 971 01:11:49,588 --> 01:11:51,671 - ป้อมปราการต้านเผด็จการ - กษัตริย์จอห์น 972 01:11:51,755 --> 01:11:54,713 - ใช่แล้ว - ณ จุดนี้ ผมไม่สนหรอก 973 01:11:54,796 --> 01:11:56,088 เขาไม่สน 974 01:11:56,171 --> 01:11:59,005 ฉันแค่พยายามจะเอาตัวพวกเธอ ออกจากชนชั้นปกครอง 975 01:11:59,088 --> 01:12:00,463 สายไปแล้ว หัวหน้า 976 01:12:00,546 --> 01:12:03,255 ค่าเทอม 60,000 ดอลลาร์เลย บ้านฉันราคา 12,000 ดอลลาร์ 977 01:12:03,338 --> 01:12:05,046 บ้านนายราคา 7,000 เหรียญ 978 01:12:05,130 --> 01:12:06,838 บ้านฉันราคา 7,000 เหรียญ 979 01:12:09,921 --> 01:12:13,671 - ฉันค่อนข้างชอบแบบตัดขาดกันไปเลยนะ - เราเป็นเพื่อนกันได้ 980 01:12:13,755 --> 01:12:15,671 แค่ไม่ใช่แบบรักใคร่หรือทางเพศ 981 01:12:16,421 --> 01:12:17,880 ฟังดูน่าสนใจ 982 01:12:19,380 --> 01:12:20,755 แล้วช่วงนี้นายทำอะไรอยู่ 983 01:12:22,005 --> 01:12:25,088 ส่วนใหญ่ฉันอยู่ที่บาร์ ฉันกำลังเขียนนิยายอยู่ 984 01:12:27,171 --> 01:12:29,296 สำนักพิมพ์เริ่มสนใจ งานบันทึกความทรงจำ 985 01:12:29,380 --> 01:12:31,463 หลายคนพูดแบบนั้น ใช่ 986 01:12:32,005 --> 01:12:33,838 นายเขียนไปได้กี่หน้าแล้ว 987 01:12:36,005 --> 01:12:37,005 หลายหน้า 988 01:12:38,296 --> 01:12:40,296 - นายสมัครงานหนังสือพิมพ์รึเปล่า - สมัครแล้ว 989 01:12:40,380 --> 01:12:42,088 - มีตัดรวมบทความไว้บ้างไหม - มี 990 01:12:42,171 --> 01:12:43,880 นายติดต่อ เดอะนิวยอร์กไทมส์ ไหม 991 01:12:43,963 --> 01:12:46,338 เธอจะชอบไหม ถ้าฉันทำงานที่ไทมส์ 992 01:12:47,713 --> 01:12:49,671 ยังไงฉันก็รักนายอยู่แล้ว 993 01:12:49,755 --> 01:12:51,713 ฉันแค่ไม่อยากมีความสัมพันธ์ 994 01:12:51,796 --> 01:12:55,546 เรามีความสัมพันธ์ แค่ไม่ใช่แบบรักใคร่หรือทางเพศ 995 01:13:02,213 --> 01:13:04,671 ฉันคิดว่า ไทมส์ อาจจะเกินเอื้อมไปหน่อยสำหรับฉัน 996 01:13:06,755 --> 01:13:08,171 เยลก็เคยเกินเอื้อมสำหรับนายไหม 997 01:13:09,046 --> 01:13:11,588 - เราไปที่บ้านเธอได้ไหม - ไม่ได้ 998 01:13:13,421 --> 01:13:14,588 ฉันอยู่กับเขา 999 01:13:19,338 --> 01:13:22,671 ซิดนีย์เห็นเธอในสภาพที่แย่ลง 1000 01:13:23,671 --> 01:13:25,963 - แต่หล่อนมาดูว่าเธอเป็นยังไง - ใช่ครับ 1001 01:13:26,046 --> 01:13:28,838 หล่อนพยายามดูว่า เธอจัดการชีวิตตัวเองได้ไหม 1002 01:13:30,380 --> 01:13:33,713 ผมไม่มีชีวิตให้จัดการด้วยซ้ำ 1003 01:13:34,588 --> 01:13:36,046 ผมไม่มีอะไรเลย 1004 01:13:36,130 --> 01:13:37,296 นี่ ฟังนะ 1005 01:13:37,380 --> 01:13:40,588 ฉันเคยบอกเธอว่ายังไง เรื่องศาสตร์การเป็นผู้ชาย 1006 01:13:40,671 --> 01:13:42,213 - จำได้ไหม - ครับ 1007 01:13:42,296 --> 01:13:45,421 - เหรอ มีงานทำ มีรถขับ - ใช่ ใช่ 1008 01:13:45,505 --> 01:13:47,880 - ทุ่มเทกับเรื่องนั้น - ผมไม่มีอะไรสักอย่าง 1009 01:13:47,963 --> 01:13:51,380 เธอจะได้พึ่งพาตัวเองได้ และอาจจะมีคนอยากได้ตัวเธอ 1010 01:13:51,463 --> 01:13:54,296 และถ้าพวกนั้นไม่ต้องการ เธอก็ไปจากที่นั่นซะ 1011 01:13:56,380 --> 01:13:57,296 ใช่ไหม 1012 01:13:59,338 --> 01:14:01,588 เดอะนิวยอร์กไทมส์ 1013 01:14:01,671 --> 01:14:05,296 นิวยอร์กไทมส์ ใช่ ขอทราบชื่อด้วยค่ะ 1014 01:14:05,546 --> 01:14:06,713 ถือสายสักครู่ค่ะ 1015 01:14:06,796 --> 01:14:08,796 ดูแลตัวเองด้วยนะ ไว้คุยกัน 1016 01:14:10,671 --> 01:14:11,880 - ไง ฮาร์ฟ - ไง 1017 01:14:12,463 --> 01:14:14,713 นิวยอร์กไทมส์ อ้าว สวัสดีค่ะ 1018 01:14:14,796 --> 01:14:16,171 - สวัสดีค่ะ เจอาร์ใช่ไหม - ครับ 1019 01:14:16,255 --> 01:14:17,421 โอเค มากับฉันค่ะ 1020 01:14:18,713 --> 01:14:22,838 เราทุกคนชอบงานของคุณจากนิวเฮเวน ตอนนี้คุณทำงานที่ไหน 1021 01:14:22,921 --> 01:14:24,838 ผมกำลังเขียนนิยายอยู่ คิดว่านะ 1022 01:14:24,921 --> 01:14:28,255 และผมทำงานธุรกิจของครอบครัว 1023 01:14:30,130 --> 01:14:33,921 ธุรกิจการต้อนรับน่ะครับ บาร์ ที่ลองไอส์แลนด์ 1024 01:14:36,380 --> 01:14:40,088 - งานบทความของคุณดีมาก คุณแม็กไกวร์ - เหรอครับ 1025 01:14:40,171 --> 01:14:43,671 เหล่าบรรณาธิการรู้สึกว่าอยากเห็น ผลงานเพิ่มก่อนที่จะตัดสินใจ 1026 01:14:43,755 --> 01:14:45,880 - อยากเห็นผลงานเพิ่มเหรอครับ - ใช่ค่ะ 1027 01:14:47,921 --> 01:14:49,088 นั่นถือว่าดีใช่ไหมครับ 1028 01:14:49,963 --> 01:14:50,963 ค่ะ 1029 01:14:53,588 --> 01:14:55,546 ผมไม่มีผลงานอื่นแล้ว 1030 01:14:59,130 --> 01:15:00,505 ฉันจะบอกไบรอันตามนั้นนะ 1031 01:15:05,255 --> 01:15:06,838 คุณอยากพบไบรอันไหม 1032 01:15:09,296 --> 01:15:10,963 ถ้าผมไม่ได้งานก็ไม่อยากเจอครับ 1033 01:15:14,296 --> 01:15:16,255 งั้นทำไมไม่ไปพบเขาล่ะ 1034 01:15:42,630 --> 01:15:44,005 เจอาร์ เข้ามาสิ 1035 01:15:46,796 --> 01:15:47,796 สวัสดีครับท่าน 1036 01:15:51,296 --> 01:15:55,296 งั้นอย่าเขียนจดหมายถึงหล่อน และบอกว่าเธอยกระดับชีวิตตัวเองแล้ว 1037 01:15:55,380 --> 01:15:59,171 เพราะนั่นจะพรากอำนาจ ที่หล่อนจะรู้เรื่องนี้ด้วยตัวเอง 1038 01:15:59,255 --> 01:16:00,380 ผมเขียนไปแล้ว 1039 01:16:00,880 --> 01:16:04,505 เธอมาปรึกษาเรื่องนี้กับฉันก่อนสิ ได้ไหม 1040 01:16:04,588 --> 01:16:07,713 อย่าบอกหล่อนว่าอยากได้หล่อนคืนมา เธอบอกแบบนั้นไปรึเปล่า 1041 01:16:08,588 --> 01:16:09,588 บอกครับ 1042 01:16:09,671 --> 01:16:13,921 เธอไปยืนมองตึก แบบว่ายืนตากฝนอะไรแบบนั้นไหม 1043 01:16:14,005 --> 01:16:15,088 เปล่าครับ 1044 01:16:16,505 --> 01:16:17,421 ซิดนี... 1045 01:16:17,505 --> 01:16:21,671 เจอาร์ ผู้หญิงคนนี้ทิ้งเธอกี่ครั้งแล้ว 1046 01:16:22,796 --> 01:16:25,630 ถ้ามีคนทิ้งเธอ นั่นหมายความว่ายังไง 1047 01:16:26,463 --> 01:16:28,005 เธอน่าจะรู้ดีกว่าใคร 1048 01:16:28,546 --> 01:16:30,755 เธอแค่ต้องการเวลา 1049 01:16:30,838 --> 01:16:33,921 ฉันคิดว่าเธอพลาดความจริงที่สำคัญไป 1050 01:16:34,005 --> 01:16:37,963 คือผู้หญิงตัดสินใจ ว่าอยากได้หรือไม่อยากได้อะไร 1051 01:16:38,046 --> 01:16:40,546 - มันชัดเจนมาก เร็วมาก - แต่... 1052 01:16:40,630 --> 01:16:41,838 ผู้หญิงตัดสินใจ 1053 01:16:42,755 --> 01:16:45,171 - ผมรู้ แต่... - ตอนที่เจอกัน ใครเป็นคนตัดสินใจ 1054 01:16:45,255 --> 01:16:46,380 เธอครับ 1055 01:16:46,463 --> 01:16:48,088 นั่นไงล่ะ ไอ้โง่ 1056 01:16:48,171 --> 01:16:50,338 รูปแบบมาตรฐาน เห็นได้ชัดกับทุกคน 1057 01:16:50,838 --> 01:16:53,088 เธอเห็นรูปแบบใช่ไหม 1058 01:16:56,505 --> 01:16:59,505 นี่ เจอาร์ได้งานทำที่ ไทมส์ 1059 01:17:05,255 --> 01:17:08,796 ผมเป็นเด็กถ่ายเอกสาร ผมไปซื้อแซนด์วิช เอากาแฟไปให้ 1060 01:17:08,880 --> 01:17:11,005 นี่ ชาร์ลี ฉันเลี้ยงเหล้าเขาเอง 1061 01:17:13,880 --> 01:17:18,088 บรรทัดลงชื่อแรกของคุณมีปัญหา 1062 01:17:18,171 --> 01:17:21,463 เราเขียนตัวย่อ โดยไม่ใส่เครื่องหมายมหัพภาคไม่ได้ 1063 01:17:22,630 --> 01:17:24,046 ผมไปค้นคว้ามาแล้ว 1064 01:17:24,130 --> 01:17:26,505 และแฮร์รี่ เอส. ทรูแมนไม่ได้ใช้จุด... 1065 01:17:26,588 --> 01:17:28,005 มันไม่ได้เรียกว่าจุด 1066 01:17:29,755 --> 01:17:32,546 อีอี คัมมิงส์ ไม่มีมหัพภาค 1067 01:17:32,630 --> 01:17:35,796 แล้ว ไทมส์ ก็ใส่ไว้อยู่ดี คุณรู้ไหมว่าทำไม 1068 01:17:35,880 --> 01:17:37,963 เพราะมันดูเหมือนว่าเราลืม 1069 01:17:38,046 --> 01:17:43,005 รูปแบบของ ไทมส์ ก็เป็นตามนั้น และคุณคือ เจ. อาร์. แม็กไกวร์ 1070 01:17:43,088 --> 01:17:44,005 จบ 1071 01:17:44,088 --> 01:17:46,671 ไม่มีเครื่องหมายมหัพภาคหลังนามสกุล 1072 01:17:46,755 --> 01:17:48,963 ยินดีด้วยกับผลงานที่ดีของคุณ 1073 01:17:49,046 --> 01:17:51,338 คุณได้มีชื่อลงใน เดอะนิวยอร์กไทมส์ แล้ว 1074 01:17:57,505 --> 01:17:58,463 มีอะไรอีกไหม 1075 01:18:01,005 --> 01:18:02,171 ไม่มีครับ ขอบคุณ 1076 01:18:17,463 --> 01:18:22,338 พ่อเป็นเจ้าของบริษัท พี่ชายเป็นหุ้นส่วน ไม่ช้าก็เร็ว มันจะเกิดขึ้นแน่ๆ 1077 01:18:22,421 --> 01:18:24,463 - ชมรมคนโชคดี - ใช่เลย 1078 01:18:24,546 --> 01:18:26,046 - นี่ค่ะ - ขอบคุณครับ 1079 01:18:26,671 --> 01:18:28,130 งั้นนายก็ได้เลื่อนตำแหน่ง 1080 01:18:28,213 --> 01:18:31,213 ไม่ ฉันจะได้เลื่อนตำแหน่ง เมื่อฉันเป็นนักข่าวเต็มตัว 1081 01:18:31,296 --> 01:18:33,255 และเมื่อมีผลงานของฉันลงทุกวัน 1082 01:18:33,338 --> 01:18:36,588 และนายยังไม่มี พื้นเพอย่างที่ซิดนีย์อยากได้ 1083 01:18:36,671 --> 01:18:39,130 และหลักๆ นายจะเติบโต ในฐานะขี้เหล้าในบาร์ 1084 01:18:39,213 --> 01:18:40,171 ใช่ ก็... 1085 01:18:40,255 --> 01:18:43,255 พันธุกรรมเป็นเรื่องยาก นายจะทำอะไรได้ 1086 01:18:43,338 --> 01:18:46,505 - ว่าแต่พ่อนายอยู่ไหน - ที่ไหนสักแห่งทางใต้ 1087 01:18:47,921 --> 01:18:50,296 - นายเหมือนแม่ของนายเรื่องเยล - อ้อ งั้นเหรอ 1088 01:18:50,380 --> 01:18:52,463 นายคิดว่า ไทมส์ มีความหมายสำคัญ 1089 01:18:52,546 --> 01:18:55,171 - ก็มีน่ะสิ มันคือ เดอะนิวยอร์กไทมส์ นะ - ไม่ มันไม่ใช่ 1090 01:18:55,255 --> 01:18:57,380 - งั้นอะไรที่มีความหมาย - หนังสือไง 1091 01:18:57,463 --> 01:19:01,130 นายจะใช้เวลาหลายปี ก่อนที่จะรู้ตัวว่า นั่นก็ไม่มีความหมายเหมือนกัน 1092 01:19:01,213 --> 01:19:03,588 และฉันจะบอกให้นะ เจอาร์ ฉันรับปากเลย 1093 01:19:03,671 --> 01:19:06,796 ไม่ว่านายเขียนงานให้ ไทมส์ หรือนายเขียนหนังสือเล่มนี้ 1094 01:19:06,880 --> 01:19:10,213 ซิดนีย์จะไม่จู่ๆ ก็โทรหานาย และขอให้นายกลับไปหาเธอ 1095 01:19:10,296 --> 01:19:11,505 และนายรู้ไหมว่าทำไม 1096 01:19:11,588 --> 01:19:14,213 ทำไมซิดนีย์จะไม่โทรมา อัจฉริยะผู้รู้ทุกอย่าง 1097 01:19:14,296 --> 01:19:16,713 เพราะเธอทิ้งนายไปเก้าครั้งแล้ว 1098 01:19:17,630 --> 01:19:19,838 เพราะเธอไม่ได้รักนาย เพื่อน 1099 01:19:22,671 --> 01:19:25,338 เพราะเธอกำลังจะแต่งงาน ในวันทหารผ่านศึก 1100 01:19:28,421 --> 01:19:32,338 ในทางกลับกัน สิ่งที่นายทำต่อไปจะเป็นสิ่งสำคัญ 1101 01:19:33,046 --> 01:19:35,005 พร้อมจะสั่งอาหารรึยังคะ 1102 01:19:35,088 --> 01:19:37,421 จินมาร์ตินีสี่แก้วแบบใส่มะนาว 1103 01:20:02,921 --> 01:20:03,838 นี่ 1104 01:20:03,921 --> 01:20:05,255 ตื่นสิ 1105 01:20:06,630 --> 01:20:08,838 ฉันนึกว่านายจะเป็นนักเขียนซะอีก 1106 01:20:10,046 --> 01:20:11,380 ก็เป็นไง 1107 01:20:11,463 --> 01:20:13,880 ไม่ใช่ นายเป็นคนถ่ายเอกสาร 1108 01:20:14,880 --> 01:20:16,713 - ฉันเขียน - หนังสือเหรอ 1109 01:20:16,838 --> 01:20:18,880 - เปล่า - งั้นนายก็แค่คนไม่เอาไหน 1110 01:20:18,963 --> 01:20:20,588 - ฉันไม่ใช่คนไม่เอาไหน - ใช่สิ 1111 01:20:20,671 --> 01:20:22,963 และครอบครัวนายก็มีแต่คนไม่เอาไหน 1112 01:20:24,130 --> 01:20:25,088 นั่นเป็นเรื่องจริง 1113 01:20:26,255 --> 01:20:28,005 อยากรู้ไหมว่าฉันคิดยังไง 1114 01:20:28,588 --> 01:20:29,963 อาจจะไม่ 1115 01:20:30,046 --> 01:20:34,338 ฉันคิดว่านายควรกลับไปนอน อีก 20 ปีค่อยตื่นขึ้นมา 1116 01:20:34,421 --> 01:20:36,963 บอกทุกคนว่านายน่าจะทำอะไรได้ดี 1117 01:20:39,338 --> 01:20:40,588 นั่นคือสิ่งที่ฉันคิด 1118 01:20:42,296 --> 01:20:43,588 - ไปตายซะไป - ไปตาย... 1119 01:21:06,713 --> 01:21:08,630 ซิดนีย์ ลอว์สัน แต่งงานกับโรเบิร์ต เดเวอโร 1120 01:21:08,713 --> 01:21:09,880 สติงกี้ 1121 01:21:11,421 --> 01:21:12,296 นี่ 1122 01:21:13,380 --> 01:21:14,713 เขาตามหาคุณอยู่ 1123 01:21:15,796 --> 01:21:18,505 อยู่นี่เอง พ่อคนโชคดี 1124 01:21:22,588 --> 01:21:26,796 อย่างที่คุณรู้ ทีมบรรณาธิการมีโอกาส ได้ตรวจสอบงานของคุณอย่างละเอียด 1125 01:21:26,880 --> 01:21:28,255 และมันเยี่ยมมาก 1126 01:21:28,338 --> 01:21:31,880 จริงๆ นะ งานบางชิ้นของคุณโดดเด่นมาก 1127 01:21:31,963 --> 01:21:36,963 แม้ว่าส่วนใหญ่จะเกี่ยวกับ ผู้คนที่บาร์ในลองไอส์แลนด์ 1128 01:21:37,046 --> 01:21:40,505 ผลงานของคุณบางชิ้นโดดเด่นมากจริงๆ 1129 01:21:42,130 --> 01:21:43,963 ผมอยากให้ตัวเองมีข่าวดีกว่านี้ได้ 1130 01:21:44,838 --> 01:21:49,921 อย่างที่คุณรู้ว่าเมื่อคณะกรรมการ นัดประชุมเพื่อพิจารณาผู้ฝึกงาน 1131 01:21:50,005 --> 01:21:53,005 บรรณาธิการบางคนสนับสนุน บางคนก็ไม่ 1132 01:21:53,088 --> 01:21:57,421 มีการลงคะแนนไปแล้ว และผมบอกไม่ได้ ว่าใครลงคะแนนแบบไหนยังไง 1133 01:21:57,505 --> 01:21:59,630 แต่ผลลัพธ์สุดท้ายคือ 1134 01:21:59,713 --> 01:22:02,713 ผมไม่สามารถเสนอตำแหน่งนักข่าวให้คุณได้ 1135 01:22:07,505 --> 01:22:08,713 ขอบคุณครับ 1136 01:22:08,796 --> 01:22:12,338 ความรู้สึกคือคุณขาดประสบการณ์น่ะ 1137 01:22:12,421 --> 01:22:15,171 อาจจะลองทำที่หนังสือพิมพ์เล็กๆ 1138 01:22:15,255 --> 01:22:18,838 ที่ที่คุณสามารถเรียนรู้และเติบโตได้ 1139 01:22:20,921 --> 01:22:22,296 ไม่ครับ ขอบคุณ 1140 01:22:46,546 --> 01:22:47,671 แม่คุณน่ะ 1141 01:22:53,380 --> 01:22:54,380 ฮัลโหล 1142 01:22:54,463 --> 01:22:57,421 อย่ามองฉันแบบนั้น พวกเขาบอกว่าไม่รุนแรงน่ะ 1143 01:22:58,671 --> 01:23:00,213 ฉันจะบอกอะไรให้นะ 1144 01:23:00,296 --> 01:23:04,296 มันอาจจะทำให้ฉันตายได้ แต่ไม่ใช่ง่ายๆ 1145 01:23:06,671 --> 01:23:08,921 โอเค ลุงแน่ใจนะว่าไม่เป็นไร 1146 01:23:09,546 --> 01:23:13,255 ใช่ ฉันสบายดี ดี อีกไม่กี่วันฉันจะได้ออกไปจากที่นี่ 1147 01:23:17,755 --> 01:23:19,505 เกิดอะไรขึ้น มีอะไร 1148 01:23:21,255 --> 01:23:24,671 พวกเขาไม่ได้เสนอตำแหน่งนั้นให้ผม 1149 01:23:26,921 --> 01:23:30,421 สุดยอด ตอนนี้พวกเวรนั่นทุกคน เป็นตัวละครแล้ว 1150 01:23:30,505 --> 01:23:31,880 ครับ คงอย่างนั้น 1151 01:23:31,963 --> 01:23:35,421 เหตุการณ์นี้เองก็บอบช้ำรุนแรง เธอเอาไปเขียนขยายความต่อได้ 1152 01:23:35,505 --> 01:23:37,171 ครับ โอเค 1153 01:23:37,255 --> 01:23:38,421 ไม่ ผมคิดว่างั้น 1154 01:23:38,505 --> 01:23:43,755 บางทีนี่อาจจะเป็นตอนที่ ลุงบอกเรื่องสำคัญมากกับผม 1155 01:23:44,671 --> 01:23:45,921 ใช่ 1156 01:23:48,296 --> 01:23:51,630 บอกตามตรง ฉันไม่แน่ใจเต็มร้อย ว่าเราควรเขียนเป็นบันทึกความทรงจำ 1157 01:23:51,713 --> 01:23:54,546 แต่เราก็ต้องตามกระแสใช่ไหม 1158 01:23:55,713 --> 01:23:59,796 แต่ยังไงก็ดี มันคือบันทึกความทรงจำ และถ้ามันจะมีโครงสร้างอะไร 1159 01:24:02,088 --> 01:24:03,921 เธอรู้อยู่แล้วว่าต้องทำยังไง 1160 01:24:07,296 --> 01:24:09,880 เขาอยู่ที่นอร์ทแคโรไลนา กำลังทำรายการทอล์คโชว์ 1161 01:24:13,546 --> 01:24:16,296 พ่อเธอเคยมาที่แมนแฮสเซ็ตครั้งนึง 1162 01:24:16,380 --> 01:24:19,088 อยากจะมาสานสัมพันธ์กับแม่ของเธอ 1163 01:24:19,171 --> 01:24:21,963 นั่งรถไฟมา ไม่มีรถขับ 1164 01:24:22,046 --> 01:24:25,296 จะสานสัมพันธ์กับผู้หญิงคนไหนไม่ได้หรอก 1165 01:24:25,380 --> 01:24:27,588 ถ้าไม่มีรถขับ เธอรู้เรื่องนี้ 1166 01:24:27,671 --> 01:24:29,630 ลุงบอกผมแล้ว และเงินเก็บ 1167 01:24:29,713 --> 01:24:33,671 บางทีอาจจะได้ในการเดินทางในอนาคต หรือในฮอลแลนด์ ที่ทุกอย่างต่างไป 1168 01:24:33,755 --> 01:24:37,130 แต่ในอเมริกาต้องมีรถ เข้าใจไหม 1169 01:24:39,296 --> 01:24:43,296 ยังไงก็เถอะ แม่เธอบอกเขาให้ไปให้พ้น 1170 01:24:43,380 --> 01:24:46,296 เขาโผล่มา เข้ามาที่บาร์ 1171 01:24:47,713 --> 01:24:50,463 สั่งวิสกี้ชั้นดีแบบไม่ใส่น้ำแข็ง 1172 01:24:52,546 --> 01:24:56,421 อย่าสั่งวิสกี้ชั้นดี อย่าสั่งแบบไม่ใส่น้ำแข็ง 1173 01:24:57,463 --> 01:25:00,671 มันเป็นสัญญาณว่าเธอกำลังจะถึงจุดจบ 1174 01:25:02,713 --> 01:25:05,255 ในกรณีของเขา นี่มันเมื่อ 20 ปีก่อน 1175 01:25:08,088 --> 01:25:13,171 จากนั้นฉันให้หมอนั่นยืมเงิน 30 เหรียญ ซึ่งทุกวันนี้ฉันยังไม่ได้คืนเลย 1176 01:25:15,588 --> 01:25:17,421 และตลอดหลายปีมานี้ 1177 01:25:18,463 --> 01:25:22,505 ที่ฉันจำได้เกี่ยวกับเขา คือเสียงเวรนั่น 1178 01:25:23,921 --> 01:25:26,380 เสียงของเขา 1179 01:25:30,671 --> 01:25:33,963 พออายุมากขึ้น ฉันสงสัยว่า 1180 01:25:35,421 --> 01:25:39,213 ปัญหาคืออะไรวะ 1181 01:25:41,005 --> 01:25:42,213 คือว่า... 1182 01:25:49,880 --> 01:25:51,421 ผมทำให้ลุงนึกถึงพ่อใช่ไหม 1183 01:25:54,880 --> 01:25:56,588 ดื่มให้น้อยลงหน่อย 1184 01:26:04,796 --> 01:26:06,713 แน่นอนว่าเขาพูดถูก 1185 01:26:06,796 --> 01:26:11,046 สิ่งแรกที่ลุงทำ เมื่อออกจากโรงพยาบาลคือจุดบุหรี่สูบ 1186 01:26:11,130 --> 01:26:14,130 ไม้แก่ดัดยาก 1187 01:26:14,213 --> 01:26:15,630 ยินดีต้อนรับสู่ นอร์ทแคโรไลนา 1188 01:26:15,713 --> 01:26:17,588 พูดถึงไม้แก่ 1189 01:26:18,921 --> 01:26:20,380 มันถึงเวลาแล้ว 1190 01:26:54,130 --> 01:26:56,421 มานี่ มากอดพ่อหน่อย 1191 01:27:01,546 --> 01:27:03,213 ขอบคุณที่เดินทางมา 1192 01:27:05,046 --> 01:27:05,880 ครับ 1193 01:27:10,296 --> 01:27:13,213 พ่อไม่รู้ว่าบอกลูกไปทางโทรศัพท์รึยัง 1194 01:27:13,296 --> 01:27:19,005 แต่พ่อดื่มค็อกเทลได้เป็นครั้งคราว 1195 01:27:21,255 --> 01:27:22,505 ผมนึกว่าพ่อ... 1196 01:27:22,588 --> 01:27:23,671 - สวัสดี จอห์นนี่ - ไง 1197 01:27:23,755 --> 01:27:25,421 รับอะไรดีคะ 1198 01:27:26,046 --> 01:27:28,713 ดับเบิลวิสกี้ ยี่ห้ออะไรก็ได้ 1199 01:27:28,796 --> 01:27:31,213 ใส่น้ำแข็ง น้ำนิดหน่อย ไม่เอาผลไม้ 1200 01:27:31,296 --> 01:27:33,463 ไม่เอาผลไม้ โอเค 1201 01:27:33,546 --> 01:27:35,088 - แล้วคุณล่ะคะ - ผมโอเคครับ 1202 01:27:35,171 --> 01:27:37,963 อย่ามาล้อกันเล่นน่า เขาดื่มแบบเดียวกับผม 1203 01:27:38,046 --> 01:27:38,921 ได้เลยค่ะ 1204 01:27:42,088 --> 01:27:43,630 พ่อกำหนดกฎเอง 1205 01:27:44,630 --> 01:27:46,213 นอกจากว่าจะชนะพ่อได้ 1206 01:27:50,130 --> 01:27:51,713 อยากลองเอาชนะดูไหม 1207 01:27:53,921 --> 01:27:57,171 ในการเป็นพ่อที่ห่วยแตกน่ะ พ่อจะให้ลูกโจมตีก่อน 1208 01:28:00,046 --> 01:28:01,588 ผมว่าผมโอเคครับ 1209 01:28:01,671 --> 01:28:02,713 ใช่ 1210 01:28:04,546 --> 01:28:07,630 พ่อดื่มค็อกเทลบ้างบางครั้งบางคราว 1211 01:28:08,213 --> 01:28:10,546 พ่อว่าพ่อไม่ได้บอกลูกทางโทรศัพท์ 1212 01:28:10,630 --> 01:28:14,546 ว่าพ่อดื่มค็อกเทลบ้างบางครั้ง 1213 01:28:14,921 --> 01:28:20,546 คืองี้ พ่อรู้ตัวว่าไม่ใช่คนติดเหล้า 1214 01:28:22,296 --> 01:28:24,171 ทุกอย่างโอเคดี 1215 01:28:24,255 --> 01:28:27,588 เมื่ออารมณ์พาไป พ่อดื่มด่ำกับค็อกเทลได้ 1216 01:28:27,671 --> 01:28:30,796 และลูกก็ดื่มด่ำค็อกเทลกับพ่อได้ 1217 01:28:30,880 --> 01:28:32,046 มาแล้วค่ะ 1218 01:28:36,046 --> 01:28:36,880 ขอบคุณ 1219 01:28:45,130 --> 01:28:48,296 โอเค งั้นลูกทำงานอะไร 1220 01:28:50,296 --> 01:28:52,046 ผมเป็นนักเขียน 1221 01:28:52,130 --> 01:28:53,755 ผมทำงานที่ ไทมส์ 1222 01:28:59,588 --> 01:29:02,505 แล้วแม่ลูกเป็นยังไงบ้าง 1223 01:29:03,421 --> 01:29:04,380 แม่สบายดี 1224 01:29:05,630 --> 01:29:06,671 งั้นเหรอ 1225 01:29:10,546 --> 01:29:15,046 เราจะไปกินมื้อเย็นกันที่บ้านเคธี่ 1226 01:29:16,963 --> 01:29:18,630 เธอเป็นกิ๊กใหม่ของพ่อ 1227 01:29:24,213 --> 01:29:25,505 งั้น... 1228 01:29:27,880 --> 01:29:28,880 ไปกันเถอะ 1229 01:30:13,505 --> 01:30:14,463 ไง 1230 01:30:17,880 --> 01:30:21,046 คุณเริ่มปาร์ตี้โดยไม่รอฉันสินะ 1231 01:30:21,130 --> 01:30:24,296 ปาร์ตี้เริ่มมานานก่อนที่ผมจะเจอคุณ 1232 01:30:25,671 --> 01:30:29,213 นี่เจอาร์ ลูกชายของผม 1233 01:30:30,838 --> 01:30:32,505 เจอาร์ย่อมาจากอะไร 1234 01:30:33,505 --> 01:30:34,630 จูเนียร์ 1235 01:30:36,421 --> 01:30:38,380 ยินดีที่ได้รู้จัก เจอาร์ 1236 01:30:38,463 --> 01:30:39,755 ยินดีที่ได้รู้จักครับ 1237 01:30:44,630 --> 01:30:46,005 มื้อเย็นมีอะไรกิน 1238 01:30:46,088 --> 01:30:49,880 ฉันทำไก่กับผัก คุณอยากกินกี่โมง 1239 01:30:49,963 --> 01:30:51,380 ตอนนี้เราหิวแล้ว 1240 01:30:52,421 --> 01:30:54,046 แล้วอันนั้นล่ะ 1241 01:30:56,213 --> 01:30:58,255 - อยู่ตรงนี้เหรอ - ใช่ 1242 01:30:58,338 --> 01:31:01,213 ชิ้นนี้วางตรงนี้ ชิ้นนี้วางตรงนี้ 1243 01:31:01,296 --> 01:31:04,588 เยี่ยม พอต่อเสร็จแล้วทำยังไงต่อ 1244 01:31:06,171 --> 01:31:08,255 แม่เอาไปเคลือบและติดข้างฝา 1245 01:31:14,505 --> 01:31:15,880 นั่นเวนิส 1246 01:31:15,963 --> 01:31:17,171 หนูรู้ 1247 01:31:18,338 --> 01:31:19,838 คุณเคยไปที่นั่นไหม 1248 01:31:20,796 --> 01:31:21,880 ยังเลย 1249 01:31:23,171 --> 01:31:24,880 คุณเดินทางไปที่ต่างๆ ได้ยังไง 1250 01:31:28,005 --> 01:31:29,171 ก็... 1251 01:31:33,171 --> 01:31:34,838 ตั้งใจเรียนให้ดี 1252 01:31:37,213 --> 01:31:40,505 เรียนให้ดีมากๆ 1253 01:31:43,171 --> 01:31:46,338 นั่นคือสิ่งแรกที่ฉันต้องทำ 1254 01:31:50,588 --> 01:31:54,963 และบางครั้ง... ก็มีแค่นั้น 1255 01:31:58,796 --> 01:32:00,130 หนูเรียนได้ดี 1256 01:32:00,213 --> 01:32:03,463 ใช่ ถ้าเธอเรียนได้ดี 1257 01:32:05,713 --> 01:32:09,046 - ไม่มีใคร... - พนันได้เลยว่าลูกเขียนได้ห่วยแตก 1258 01:32:18,213 --> 01:32:19,796 ไก่เวรนี่อยู่ไหน 1259 01:32:19,880 --> 01:32:22,380 ฉันไม่ต้องการอารมณ์แปรปรวนของคุณ วันนี้ฉันเหนื่อยพอแล้ว 1260 01:32:22,463 --> 01:32:24,588 วันนี้ของคุณเป็นยังไงกัน 1261 01:32:24,671 --> 01:32:27,046 ออกไปอมไอ้จ้อน เพื่อเอาเงินมาซื้อไก่เหรอ 1262 01:32:27,130 --> 01:32:28,296 อย่าแตะต้องตัวฉัน 1263 01:32:35,171 --> 01:32:36,046 เฮ้ย 1264 01:32:43,171 --> 01:32:46,630 ให้ตายสิ ดูเหมือนลูกก้าวหน้าขึ้นบ้าง 1265 01:32:48,463 --> 01:32:50,171 เหมือนทุกอย่าง... 1266 01:32:51,963 --> 01:32:53,338 เข้ารูปเข้ารอย 1267 01:32:53,421 --> 01:32:55,921 - หุบปากไปเลย - พูดอะไรนะ 1268 01:32:56,005 --> 01:32:57,671 ผมบอกว่า "หุบปากไปเลย" 1269 01:33:04,463 --> 01:33:06,671 ลูกบอกให้พ่อหุบปากไม่ได้หรอก 1270 01:33:06,755 --> 01:33:08,755 พ่อเป็นดีเจวิทยุ 1271 01:33:11,296 --> 01:33:12,963 ลูกไม่เห็นพยายามบอกให้พ่อหุบปาก 1272 01:33:13,046 --> 01:33:15,588 ตอนที่ลูกตามหาพ่อบนหน้าปัดวิทยุ 1273 01:33:15,671 --> 01:33:16,630 ไปตายซะไป 1274 01:33:18,338 --> 01:33:21,296 ตัดขาดจากพ่อไม่ได้หรอก 1275 01:33:21,380 --> 01:33:24,588 ลูกจะทำยังไง ถ้าไม่มีคนเลวๆ อยู่ในชีวิต 1276 01:33:25,880 --> 01:33:27,046 ลูกพร้อมแล้ว 1277 01:33:28,755 --> 01:33:31,505 อย่าบอกนะว่าไม่เคยมีโอกาส 1278 01:33:42,755 --> 01:33:44,130 โทรศัพท์อยู่ไหน 1279 01:34:11,005 --> 01:34:12,046 ไปสนามบินครับ 1280 01:34:28,255 --> 01:34:29,713 เสียใจด้วยเรื่องพ่อของคุณ 1281 01:34:32,130 --> 01:34:33,546 เขาไม่ใช่พ่อของผม 1282 01:34:35,505 --> 01:34:36,880 คุณไม่มีสิทธิ์เลือก 1283 01:34:38,838 --> 01:34:39,921 อาจจะ 1284 01:34:50,880 --> 01:34:52,005 ไง ลูกรัก 1285 01:34:54,421 --> 01:34:57,296 ลูกจะไม่เชื่อแน่ๆ แม่ได้งานดีมาก 1286 01:34:57,380 --> 01:35:01,005 ไม่ใช่ใครอื่น ป้าของลูกทำตามที่รับปากไว้ 1287 01:35:01,880 --> 01:35:05,088 งานอยู่ในเวสต์แธมป์ตัน แม่มีโต๊ะทำงาน ดูเสื้อให้แม่หน่อย 1288 01:35:05,171 --> 01:35:06,171 ได้ครับ 1289 01:35:06,255 --> 01:35:09,505 พวกเขาให้หนังสือ พร้อมรายชื่อเบอร์โทรศัพท์และที่อยู่ 1290 01:35:09,588 --> 01:35:13,296 แม่คุยกับพวกเขาให้ยกเลิกประกันตลอดชีพ และสมัครประกันแบบชั่วระยะ 1291 01:35:13,380 --> 01:35:17,088 เอาที่เหลือเก็บไว้ใน บัญชีเงินรายปีเพื่อการเกษียณที่ไม่มีภาษี 1292 01:35:18,213 --> 01:35:19,213 แม่ดูเป็นยังไงบ้าง 1293 01:35:19,921 --> 01:35:21,046 ดูดีมากครับ 1294 01:35:22,005 --> 01:35:25,463 ตายแล้ว แม่จะไปสาย 1295 01:35:25,546 --> 01:35:29,546 พวกเขาจ่ายเงินเดือนตามฐาน แล้วก็จะได้เปอร์เซ็นต์ของสิ่งที่เราขาย 1296 01:35:29,630 --> 01:35:32,338 มีลาซานญ่าอยู่ในตู้เย็น เหลือไว้ให้ชาร์ลีด้วย 1297 01:35:32,421 --> 01:35:35,630 - คุณตากินแล้ว อวยพรให้แม่โชคดีด้วย - โอเค โชคดีครับ 1298 01:35:36,963 --> 01:35:38,671 ลูกแน่ใจนะว่าแบบนี้โอเค 1299 01:35:41,421 --> 01:35:43,296 ครับ แม่ดูดีมาก 1300 01:35:53,755 --> 01:35:55,755 แม่ของเธออยู่ตัวแล้ว 1301 01:35:56,463 --> 01:35:58,213 ขายประกันภัย 1302 01:35:58,838 --> 01:36:01,671 - ต้องมีคนขายประกันสินะ - ใช่ครับ 1303 01:36:01,755 --> 01:36:04,338 บางคนอาจจะมีความสุข 1304 01:36:04,921 --> 01:36:08,005 แต่ฉันคิดว่าเยลกำจัด ความกังวลของแม่เธอไปหมดแล้ว 1305 01:36:09,171 --> 01:36:12,505 ฉันไม่มีสิทธิ์ ที่จะตัดสินว่าแม่เธอมองหาอะไร 1306 01:36:12,588 --> 01:36:14,713 แต่ฉันจะบอกว่าแม่เธอโอเคดี 1307 01:36:14,796 --> 01:36:16,255 ครับ หวังว่าอย่างนั้น 1308 01:36:17,380 --> 01:36:19,255 เธอเอาของมาทำอะไรตรงนี้ 1309 01:36:20,671 --> 01:36:24,046 ผมจะไปแมนแฮตตัน ได้เวลาแล้ว เวสลีย์มีที่อยู่ 1310 01:36:25,588 --> 01:36:28,046 เธอจะเป็นนักเขียน เธอต้องหางานทำ 1311 01:36:28,130 --> 01:36:30,588 ครับ แต่ผมยังไม่รู้ว่ามันคืออะไร 1312 01:36:31,630 --> 01:36:33,005 มีคนทำเรื่องประกันไปแล้ว 1313 01:36:36,046 --> 01:36:38,005 ที่นี่อเมริกา เลือกมาสักอย่าง 1314 01:36:41,505 --> 01:36:42,546 นั่นทั้งหมดที่เอาไปเหรอ 1315 01:36:43,505 --> 01:36:45,046 ครับ แค่นั้นแหละ 1316 01:36:50,505 --> 01:36:52,588 อย่าบอกนะว่าฉันไม่เคยให้อะไรเธอ 1317 01:37:35,421 --> 01:37:38,963 เธอต้องล้อฉันเล่นแน่ๆ เธอโตพอจะขับไอ้นี่ได้แล้วเหรอ 1318 01:37:39,046 --> 01:37:41,880 - ปฏิบัติกับมันด้วยความเคารพนะ - พวงมาลัยอยู่ทางซ้าย 1319 01:37:41,963 --> 01:37:43,213 มันเป็นรถของผู้ชาย 1320 01:37:43,296 --> 01:37:44,963 แน่ใจนะว่ารถมีน้ำมัน 1321 01:37:45,046 --> 01:37:48,463 เธอคิดว่าตัวเองเป็นผู้ใหญ่แล้วสินะ ไอ้เด็กเวรเอ๊ย 1322 01:37:52,421 --> 01:37:56,380 ไม่อยากจะเชื่อเลย เด็กนั่นคิดว่าตัวเองคือเอลวิส เพรสลีย์ 1323 01:37:56,463 --> 01:37:57,838 เขาไม่ใช่เด็กๆ อีกแล้ว 1324 01:38:03,546 --> 01:38:06,130 ที่จริง เขาต้องให้รถคันนี้กับฉันนะ 1325 01:38:12,921 --> 01:38:14,380 ไปจากที่นี่ได้แล้ว 1326 01:38:15,296 --> 01:38:16,505 เราไม่ต้องการเธอ 1327 01:38:22,088 --> 01:38:24,546 - อย่ากลับมานะ เด็กเวร - ใช่ 1328 01:38:28,588 --> 01:38:31,713 ตอนที่คุณตั้งใจเป็นทนาย คุณไปเรียนต่อด้านกฎหมาย 1329 01:38:31,796 --> 01:38:35,213 คุณได้ประกาศนียบัตรสำหรับความพยายาม คุณสอบผ่านได้เป็นทนาย 1330 01:38:35,296 --> 01:38:38,880 ตามตัวหนังสือ มันประกาศว่า คุณเป็นทนายอย่างเป็นทางการ 1331 01:38:38,963 --> 01:38:40,921 งานส่วนใหญ่เป็นแบบนั้น 1332 01:38:41,005 --> 01:38:43,755 แต่คุณเป็นนักเขียน ในนาทีที่คุณบอกว่าตัวเองเป็น 1333 01:38:43,838 --> 01:38:45,546 ไม่มีใครให้ประกาศนียบัตรคุณ 1334 01:38:45,630 --> 01:38:48,546 คุณต้องพิสูจน์ อย่างน้อยก็กับตัวเอง 1335 01:38:49,713 --> 01:38:52,755 ในวันนั้น ผมขับรถไปแมนแฮตตัน 1336 01:38:52,838 --> 01:38:55,046 มีเงินเก็บในกระเป๋าสตางค์ 1337 01:38:55,130 --> 01:38:57,171 รถของลุงชาร์ลี 1338 01:38:57,255 --> 01:38:59,921 นั่นคือตอนที่ผมรู้ว่าผมเป็นนักเขียน 1339 01:39:01,755 --> 01:39:05,505 และเป็นโชคดีของผมเลย สำนักพิมพ์สนใจบันทึกความทรงจำพอดี 1340 01:41:40,046 --> 01:41:46,005 เดอะ เทนเดอร์ บาร์ - สู่ฝันวันรัก 1341 01:45:35,671 --> 01:45:37,671 คำบรรยายโดย: ลลวรรณ 1342 01:45:37,755 --> 01:45:39,755 ผู้ตรวจสอบงานแปล ลลวรรณ