1 00:00:13,722 --> 00:00:15,265 เขาคนนั้นรักชีวิต 2 00:00:15,349 --> 00:00:18,852 ฉันไม่ปฏิเสธหรอกว่า เอ็มเมตต์มีปัญหาสุขภาพ 3 00:00:19,353 --> 00:00:21,188 แต่เขาไม่เคยยอมให้มันมาขวาง 4 00:00:21,688 --> 00:00:24,483 เขารักการใช้ชีวิตอย่างที่สุด 5 00:00:26,401 --> 00:00:27,402 เอ็มเมตต์… 6 00:00:29,029 --> 00:00:31,657 เขาทำให้เราซาบซึ้ง รู้คุณต่อสิ่งที่ดีงามในชีวิต 7 00:00:31,740 --> 00:00:34,243 เพราะแม้ตอนที่เขา ต้องนอนติดเตียงในโรงพยาบาล 8 00:00:35,035 --> 00:00:38,372 เขายังมีชีวิตชีวา มากกว่าคนที่ยังเดินด้วยขาตัวเองได้ 9 00:00:39,748 --> 00:00:43,919 เขาชอบหัวเราะ เขาชอบอยู่กับคน 10 00:00:45,170 --> 00:00:48,298 ผมเสียใจด้วยที่คุณเสียเขาไป เสียใจจริงๆ 11 00:00:49,174 --> 00:00:53,762 ฉันไม่ได้เสียเขาไปค่ะ เขาโดนพรากไปจากฉัน 12 00:00:55,222 --> 00:00:59,643 เอ็มเมตต์ได้เล่าอะไร เกี่ยวกับเรื่องที่เกิดในไลฟ์แคร์รึเปล่า 13 00:00:59,726 --> 00:01:02,229 เขา… เขาได้คุยกับคุณ ในวันพฤหัสบดีวันสุดท้ายไหม 14 00:01:02,980 --> 00:01:05,232 ตอนนั้นมือถือเขาดับไปแล้ว 15 00:01:05,315 --> 00:01:09,862 ฉันพยายามติดต่อเขาทั้งวันพุธและพฤหัส 16 00:01:12,906 --> 00:01:14,324 แต่ก่อนหน้านั้น เขาบอกว่า… 17 00:01:14,408 --> 00:01:18,996 ก็บอกว่าเรื่องมันวุ่นวายบ้าบอหน่อย แต่เขาก็ไม่ได้ลงรายละเอียดมาก 18 00:01:20,330 --> 00:01:22,040 เขาไม่อยากให้ฉันกังวล 19 00:01:24,376 --> 00:01:28,213 เขาพูดเล่นมุกด้วยซ้ำว่า เขากินอะไรเป็นมื้อเช้า 20 00:01:28,839 --> 00:01:33,760 บอกว่ามีปลาทูน่ากระป๋องกับแครกเกอร์… 21 00:01:34,970 --> 00:01:36,305 กับความดื่มด่ำ 22 00:01:39,016 --> 00:01:40,767 บอกว่านั่นอร่อยมาก 23 00:01:42,853 --> 00:01:46,607 เอ็มเมตต์ของฉัน เขาเป็นนักสู้ 24 00:01:48,150 --> 00:01:50,611 และการที่เขาจะตายไปเองน่ะเหรอ 25 00:01:51,278 --> 00:01:52,613 มันไม่สมเหตุสมผลเลย 26 00:01:53,739 --> 00:01:56,325 ไม่เลยแม้แต่นิดเดียว 27 00:02:00,537 --> 00:02:05,209 เดินย่ำล้ำลุยน้ำ 28 00:02:07,419 --> 00:02:12,174 เดินย่ำล้ำลุยน้ำ บุตรแห่งพระเจ้า 29 00:02:13,258 --> 00:02:18,055 เดินย่ำล้ำลุยน้ำ 30 00:02:18,138 --> 00:02:23,352 เดินย่ำล้ำลุยน้ำ บุตรแห่งพระเจ้า 31 00:02:23,435 --> 00:02:28,023 เดินย่ำล้ำลุยน้ำ 32 00:02:28,106 --> 00:02:33,403 พระองค์ทรงเสกให้น้ำหมุนวน 33 00:02:33,487 --> 00:02:37,491 คนย่ำล้ำลงแม่น้ำ 34 00:02:38,450 --> 00:02:43,372 คนย่ำล้ำลงแม่น้ำ พระองค์ 35 00:02:43,455 --> 00:02:47,626 คนย่ำล้ำลงแม่น้ำ 36 00:02:48,460 --> 00:02:52,130 ลงไปเพื่อภาวนาต่อพระองค์ 37 00:02:52,673 --> 00:02:53,674 โอ 38 00:02:53,757 --> 00:02:57,594 เดินย่ำล้ำลุยน้ำ 39 00:02:58,846 --> 00:03:03,684 เดินย่ำล้ำลุยน้ำ บุตรแห่งพระเจ้า 40 00:03:03,767 --> 00:03:05,185 (สร้างจากหนังสือโดย เชรี ฟิงค์) 41 00:03:05,269 --> 00:03:07,646 เดินย่ำล้ำลุยน้ำ 42 00:03:08,355 --> 00:03:13,360 พระองค์จะทรงเสกให้น้ำหมุนวน 43 00:03:18,490 --> 00:03:25,372 พระองค์จะทรงเสกให้น้ำหมุนวน 44 00:03:28,834 --> 00:03:32,546 (ไม่มีใครเข้าใจ) 45 00:03:33,839 --> 00:03:35,841 (เมโมเรียล) 46 00:03:50,772 --> 00:03:54,067 (เฮอร์ริเคนแคทรินา พัดผ่านไปแล้ว 33 วัน) 47 00:03:54,151 --> 00:03:57,279 (1 ตุลาคม 2005) 48 00:04:03,160 --> 00:04:06,038 (ตำรวจ) 49 00:04:11,126 --> 00:04:13,754 - อ้าว เป็นยังไงบ้าง จำเราได้มั้ย - จำได้ครับ 50 00:04:14,254 --> 00:04:16,089 เนี่ย ได้หมายมาให้แล้ว 51 00:04:16,589 --> 00:04:18,007 (รักษาความปลอดภัย) 52 00:04:18,091 --> 00:04:20,177 - มียามอยู่ในนั้นอีกรึเปล่า - มีครับ 53 00:04:20,260 --> 00:04:21,887 งั้นก็เรียกออกมา 54 00:04:23,388 --> 00:04:26,308 - เฮ้ย เรมี่ เรมี่! - พวกเรา 55 00:04:26,391 --> 00:04:27,893 เรียกทุกคนออกมาเดี๋ยวนี้! 56 00:04:28,977 --> 00:04:30,646 พวกคุณจะต้องยืนรอข้างนอกนี้ 57 00:04:30,729 --> 00:04:32,814 จนกว่าเราจะทำงานเสร็จ เข้าใจไหม 58 00:04:34,691 --> 00:04:35,817 ขอบคุณมาก 59 00:04:53,627 --> 00:04:56,338 เอาละ ทุกคน กระจายกันออกไป เก็บข้อมูลทุกอย่างที่เห็น 60 00:04:56,421 --> 00:04:58,632 - ครับผม - ได้เลยครับ หัวหน้า 61 00:04:58,715 --> 00:05:01,176 เฮ้อ ผมไม่เคยทำใจรับกลิ่นความตายได้ 62 00:05:01,260 --> 00:05:03,345 ใช่ เพราะงี้ถึงได้ชอบไปตรวจบัญชี 63 00:05:17,651 --> 00:05:19,695 ไหนบอกว่าไม่มีทั้งอาหารและน้ำ 64 00:05:20,529 --> 00:05:24,324 นั่นสิ เว้นแต่น้ำเป็นแพ็คๆ ที่เรียงกันขึ้นไปถึงเพดาน 65 00:05:24,408 --> 00:05:26,118 อาหารกระป๋องทั่วไปหมด 66 00:05:37,588 --> 00:05:39,089 (โรงพยาบาลไลฟ์แคร์) 67 00:06:19,880 --> 00:06:22,049 ระวังนะ พื้นที่ตรงนั้นเขากันไว้ 68 00:06:42,361 --> 00:06:44,530 ห้องยาล็อกอยู่ แต่เรากำลังจะเปิดเข้าไป 69 00:07:09,012 --> 00:07:10,222 (ศูนย์การแพทย์เมโมเรียล) 70 00:07:12,099 --> 00:07:13,183 ดูนี่สิ 71 00:07:14,101 --> 00:07:16,937 ใบสั่งยามอร์ฟีน ทั้งหมดมีลายเซ็นแอนนา โพ 72 00:07:21,984 --> 00:07:22,985 นี่ 73 00:07:24,069 --> 00:07:25,946 มีคนเจอไอ้พวกนี้บนชั้นเจ็ด 74 00:07:31,326 --> 00:07:33,203 เหมือนกับที่นากามารุบรรยายไว้เป๊ะ 75 00:07:34,329 --> 00:07:36,248 ทำงานมาเยอะ ก็เรียนรู้ว่าไม่ต้องประหลาดใจ 76 00:07:38,917 --> 00:07:40,711 แต่แล้วก็ประหลาดใจอีก 77 00:07:41,503 --> 00:07:44,214 เรามีพยานสี่คน ทุกคนยืนยันเรื่องเดียวกัน 78 00:07:45,090 --> 00:07:48,177 โพขึ้นมาที่ชั้นสี่เพื่อจบชีวิตคนไข้ 79 00:07:48,886 --> 00:07:53,098 แล้วก็เจอเข็มฉีดยา ขวดยา ชื่อโพในใบสั่งยา 80 00:07:55,100 --> 00:07:57,144 - คิดว่าแค่นั้นยังไม่พอเหรอ - ไม่พอ 81 00:07:58,520 --> 00:08:01,190 พยานสองคนบอกว่า โพบอกพวกเขาโดยตรง 82 00:08:01,273 --> 00:08:03,233 ว่าตั้งใจจะฉีดยาขนาดถึงแก่ชีวิตให้คนไข้ 83 00:08:03,317 --> 00:08:04,776 พวกหมอและพยาบาลพวกนั้น 84 00:08:04,860 --> 00:08:07,196 เขาอาสาเข้าไปอยู่ในโรงพยาบาลเอง 85 00:08:08,322 --> 00:08:11,491 แล้วก็ติดอยู่ถึงห้าวัน ระหว่างที่สภาพมันเลวร้ายสุดเท่าที่เป็นได้ 86 00:08:11,575 --> 00:08:14,828 เขาจะมีความตั้งใจไปทำร้ายคนไข้ได้ยังไง 87 00:08:15,662 --> 00:08:18,415 - หรือฆ่าคนไข้น่ะ - แต่เราไม่สามารถเมินหลักฐานตรงหน้า 88 00:08:23,504 --> 00:08:25,756 เราต้องพิสูจน์ว่าโพกับพยาบาลทั้งสองคน 89 00:08:25,839 --> 00:08:27,633 ไม่เพียงแต่ฉีดยาให้คนไข้ 90 00:08:27,716 --> 00:08:29,885 แต่ทำด้วยความตั้งใจที่จะฆ่าพวกเขา 91 00:08:31,637 --> 00:08:33,388 ที่สำคัญสุดคือเราต้องการพยานรู้เห็น 92 00:08:34,097 --> 00:08:35,557 คนที่เห็นตอนที่ทำจริงๆ 93 00:08:42,397 --> 00:08:46,068 (บาตันรูจ) 94 00:08:56,245 --> 00:09:00,541 ฟรานซิส วินซ์บอกว่าเขาจะยอมเอาด้วย ในสุดสัปดาห์นี้นะ โทรหาเขาแล้วกัน 95 00:09:09,132 --> 00:09:12,469 - วันนี้เป็นยังไงบ้างคะ คุณนายอัลเลน - ก็ดีค่ะ 96 00:09:12,553 --> 00:09:15,722 - ก็ดีเหรอ - ก็… ไม่อยากพูดเป็นลาง 97 00:09:19,852 --> 00:09:24,022 จะพูดเป็นลางยังไงก็ได้ค่ะ แผลดูเพอร์เฟกต์จริงๆ 98 00:09:26,316 --> 00:09:28,193 - ขอบคุณค่ะ หมอ - ได้เลย 99 00:09:28,277 --> 00:09:31,947 - ฉันยังอยากได้สูตรอาหารอยู่นะ - วันนี้ลูกสาวฉันจะเอามาให้ 100 00:09:32,030 --> 00:09:35,450 ฉันโชคดีละ โชคดีแล้วค่ะ 101 00:09:38,954 --> 00:09:40,664 โห นี่อร่อยมากจริงๆ 102 00:09:40,747 --> 00:09:42,749 คือว่ามันอร่อยมากๆ อร่อยมากเลยนะ 103 00:09:42,833 --> 00:09:45,836 คนไข้ฉันเคยเป็นเจ้าของร้านอาหาร ที่ย่านเซนต์คล้อด 104 00:09:45,919 --> 00:09:48,297 นี่เป็นสูตรลับของตระกูลเขาค่ะ 105 00:09:49,590 --> 00:09:50,632 โอเค 106 00:09:51,216 --> 00:09:53,635 งั้นเคล็ดลับคืออะไร 107 00:09:54,303 --> 00:09:55,345 ฉันบอกไม่ได้ 108 00:09:56,680 --> 00:09:57,681 อ้าว บอกไม่ได้เหรอ 109 00:09:57,764 --> 00:09:59,808 ความลับของคนไข้กับหมอ 110 00:10:04,271 --> 00:10:05,397 ว้าว 111 00:10:06,398 --> 00:10:10,652 ผู้หญิงคนนี้ พระเจ้าทรงโปรด เธอ… 112 00:10:12,654 --> 00:10:14,239 เป็นนักสู้จริงๆ 113 00:10:18,285 --> 00:10:20,537 ฮื่อ เป็นจิตวิญญาณที่งดงามมาก 114 00:10:21,955 --> 00:10:24,166 แล้วไอ้… งานใหม่เป็นไง 115 00:10:24,249 --> 00:10:27,920 มัน… งานที่ทำมันยุ่งพอ จะดึงความสนใจคุณได้รึเปล่า 116 00:10:28,003 --> 00:10:29,087 การผ่าตัดช่วยได้ 117 00:10:30,172 --> 00:10:33,300 แต่ถ้าเป็นช่วงสงบๆ… 118 00:10:34,468 --> 00:10:36,929 ฉัน… ฉันกังวลรึเปล่า 119 00:10:38,138 --> 00:10:39,473 กังวลสิ กังวลอยู่แล้ว 120 00:10:40,974 --> 00:10:43,519 ฮื่อ ผมแค่อยากรู้ว่าเขาทำอะไรกันอยู่ 121 00:10:44,394 --> 00:10:47,022 ตกลงเขาจะสอบสวนเรื่องคุณรึเปล่า อะไรงั้น 122 00:10:50,692 --> 00:10:51,860 เอาตรงๆ นะ วินซ์… 123 00:10:54,154 --> 00:10:57,950 ฉันรู้สึกเหมือนกำลังจะถูกโบ้ยให้รับเรื่องทั้งหมด 124 00:10:58,951 --> 00:11:00,285 ทำไมล่ะ เขาจะทำแบบนั้นไปทำไม 125 00:11:00,369 --> 00:11:04,289 เพราะทุกอย่างมันเละไม่เป็นท่า แล้วก็ต้องมีคนที่มารับก้อนหินแทนสักคน 126 00:11:04,373 --> 00:11:10,254 แอนนา แอนนา คุณรู้รึเปล่าว่า ในวงการเขานับถือคุณแค่ไหน 127 00:11:10,337 --> 00:11:13,507 ไม่มีทาง… ผมมองไม่ออกว่ามันจะเป็นอย่างนั้นได้ยังไง 128 00:11:13,590 --> 00:11:16,176 ฉันแค่พยายามจะช่วยคน ทำแค่นั้นเอง 129 00:11:16,260 --> 00:11:18,762 ผมรู้นะ ผมรักคุณ 130 00:11:18,846 --> 00:11:21,974 เอางี้ พระผู้เป็นเจ้าทรงเมตตา เนอะ 131 00:11:22,057 --> 00:11:24,685 ทรงปกป้องคุ้มครองเรา มีแผนให้กับเรา 132 00:11:25,727 --> 00:11:27,688 ความจริงจะต้องปรากฏ 133 00:11:33,235 --> 00:11:36,196 ฉันก็อยากเชื่อนะ โอ๊ย ฉันอยากเชื่ออย่างนั้นมากจริงๆ 134 00:11:55,924 --> 00:11:58,969 - คุณเคยเจอแฟรงค์ มินยาร์ดมาก่อนมั้ย - ไม่เคย 135 00:11:59,052 --> 00:12:03,056 ฮื่อ เขาใส่รองเท้าคาวบอย ไปเล่นทรัมเป็ตวงแจ๊สในย่านเฟรนช์ควอเตอร์ 136 00:12:03,140 --> 00:12:04,933 เด่นซะไม่มีเปรียบ 137 00:12:05,017 --> 00:12:08,270 - ไม่ใช่นักพยาธิวิทยาทั่วไป - โห ไม่เลย เขาไม่ใช่นักพยาธิวิทยา 138 00:12:08,353 --> 00:12:10,689 เดี๋ยว ไงนะ งั้นเขามาเป็นนักชันสูตรของเมืองได้ยังไง 139 00:12:10,772 --> 00:12:12,065 เอ่อ เพราะเขาได้รับเลือก 140 00:12:12,983 --> 00:12:15,485 คนรักเขา ก็เลยเลือกเขากลับมาเรื่อยๆ 141 00:12:15,569 --> 00:12:18,197 - เท่ากับจริงๆ แล้วเขาไม่ใช่หมอเหรอ - เปล่าๆ เขาเป็นหมอจริงๆ 142 00:12:18,697 --> 00:12:20,365 เรียนมาเป็นสูตินรีแพทย์ 143 00:12:23,702 --> 00:12:25,662 เขาทำงานที่สถานประกอบพิธีศพเหรอ 144 00:12:25,746 --> 00:12:28,165 ใช่ เป็นสำนักงานชั่วคราว ที่เดิมโดนน้ำท่วม 145 00:12:28,248 --> 00:12:29,583 (สำนักชันสูตรเขตออร์ลีนส์) 146 00:12:29,666 --> 00:12:32,669 โทษที บุตช์ รกหน่อยอย่าถือสา 147 00:12:32,753 --> 00:12:38,842 เราต้อง… เก็บของเผ่นออกมาเลย ตอนที่สำนักงานเก่าโดนน้ำท่วมมิด 148 00:12:40,302 --> 00:12:42,596 - เวอร์จิเนียใช่มั้ย - ใช่ 149 00:12:42,679 --> 00:12:47,935 อ้อ เวอร์จิเนีย รู้ไหมว่า คำว่าโคโรเนอร์มาจากไหน 150 00:12:48,519 --> 00:12:49,853 ไม่เคยรู้เลย 151 00:12:50,938 --> 00:12:54,233 มันแปลว่าผู้รับฎีกาที่ส่งถึงกษัตริย์ 152 00:12:55,150 --> 00:12:56,652 นั่นมาจากแมกนาคาร์ตาเลยนะ 153 00:12:56,735 --> 00:13:01,240 สมัยก่อน โคโรเนอร์เป็นคนสำคัญ ในหมู่เจ้าพนักงานของกษัตริย์ 154 00:13:01,323 --> 00:13:03,784 แต่แน่นอน สมัยนี้ 155 00:13:03,867 --> 00:13:06,411 เขาแค่จัดให้พวกเรามาดูแลศพคนตาย 156 00:13:06,495 --> 00:13:07,663 (ดร.แฟรงค์ มินยาร์ด) (เล่นและร้อง) 157 00:13:07,746 --> 00:13:10,916 ซึ่งทำให้เราต้องมาคุยเรื่อง การชันสูตรศพของคุณ บุตช์ 158 00:13:10,999 --> 00:13:12,000 เชิญนั่งก่อน 159 00:13:14,378 --> 00:13:15,838 เรามีปัญหาใหญ่ละ 160 00:13:15,921 --> 00:13:18,841 - ปัญหาอะไร - ผมบอกไม่ได้ว่ามีการฆาตกรรมหรือไม่ 161 00:13:18,924 --> 00:13:22,427 - ทำไมล่ะ - เพราะศพที่ได้มามันตรวจไม่ได้ 162 00:13:22,511 --> 00:13:24,847 มัน… เน่าอยู่ในความร้อนตั้งหนึ่งสัปดาห์ 163 00:13:24,930 --> 00:13:27,140 เราไม่สามารถเก็บ ตัวอย่างเลือดที่ใช้ได้ด้วยซ้ำ 164 00:13:28,141 --> 00:13:30,185 ฉันเข้าใจว่ายาจะคงค้างอยู่ 165 00:13:30,269 --> 00:13:32,437 ในเนื้อเยื่อที่ทนมากกว่า เช่นในตับหรือในสมอง 166 00:13:32,521 --> 00:13:34,565 หรือแม้แต่ในของเหลวที่อยู่ในช่องท้อง 167 00:13:35,941 --> 00:13:37,109 คุณเป็นนักพยาธิวิทยาเหรอ 168 00:13:37,985 --> 00:13:40,779 เปล่า แต่ฉันไปคุยกับคนหนึ่งมา ที่จริงคุยกับสองคนเลย 169 00:13:41,363 --> 00:13:43,407 อ๋อ พวกเขายังไม่เห็นศพตรงนี้ล่ะสิ 170 00:13:44,241 --> 00:13:47,202 ถึงอย่างนั้น เราก็ต้องตรวจชิ้นเนื้ออยู่ดี แฟรงค์ 171 00:13:50,706 --> 00:13:53,417 คำสั่งนี้มาจากอัยการสูงสุดเองเลยนะ 172 00:13:59,089 --> 00:14:00,507 ก็ได้ โอเค 173 00:14:02,009 --> 00:14:03,468 ผมจะบอกเขาว่าจุดยืนของคุณอยู่ตรงนี้ 174 00:14:05,721 --> 00:14:07,598 คุณเข้าใจใช่ไหมว่าผมต้องเจออะไร 175 00:14:07,681 --> 00:14:10,267 ผม… งานผมเยอะมหาศาล 176 00:14:11,226 --> 00:14:12,477 แต่จะบอกให้นะ 177 00:14:13,020 --> 00:14:16,523 ผมจะเรียกทีมชันสูตรภัยพิบัติออกมา 178 00:14:16,607 --> 00:14:19,193 ให้เก็บตัวอย่างชิ้นเนื้อแล้วส่งไปที่แล็บ 179 00:14:19,902 --> 00:14:21,486 เพื่อคุณคนเดียว บุตช์ 180 00:14:21,570 --> 00:14:22,696 ขอบคุณมาก แฟรงค์ 181 00:14:23,405 --> 00:14:25,365 คือผม… ขอบคุณมากจริงๆ 182 00:14:28,660 --> 00:14:30,996 การเก็บหลักฐานมันเป็น หน้าที่ของมินยาร์ดตั้งแต่ต้นไม่ใช่เหรอ 183 00:14:31,079 --> 00:14:33,540 เขาไม่มีหน้าที่ตัดสินว่า อะไรควรทำหรือไม่ควรทำ 184 00:14:33,624 --> 00:14:35,667 อย่าไปสนใจ สุดท้ายเราก็ได้ตัวอย่างชิ้นเนื้อ 185 00:14:35,751 --> 00:14:38,504 อ๊ะ แต่เขาเป็นนักชันสูตร ไม่ใช่งานเขาที่จะมาตัดสิน 186 00:14:38,587 --> 00:14:39,588 ฟังนะ เวอร์จิเนีย 187 00:14:39,671 --> 00:14:42,382 วงการสาธารณสุขในเมืองนี้เขาสนิทกันมาก 188 00:14:42,466 --> 00:14:44,009 แล้วมินยาร์ดก็เป็นวงใน 189 00:14:44,092 --> 00:14:46,386 เขาควรจะสนใจแต่เรื่องหลักฐาน แค่นั้น 190 00:14:46,470 --> 00:14:48,889 เขากับคนอื่นๆ จะไม่ยอมอยู่เฉย 191 00:14:48,972 --> 00:14:51,517 นั่งดูเรื่องนี้เกิดขึ้นกับหมอด้วยกันเอง 192 00:14:51,600 --> 00:14:52,976 เตรียมใจไว้ได้เลย 193 00:15:10,786 --> 00:15:11,828 ไง ที่รัก 194 00:15:12,704 --> 00:15:14,414 ไง วันนี้เป็นไงบ้าง 195 00:15:14,915 --> 00:15:16,500 อ้อ ก็ดี ดี 196 00:15:16,583 --> 00:15:18,126 วันนี้ได้คุยกับครอบครัวรึเปล่า 197 00:15:18,627 --> 00:15:20,838 ค่ะ คุยกับพี่สาวนิดนึง 198 00:15:22,130 --> 00:15:23,340 คดีเป็นยังไงบ้าง 199 00:15:23,423 --> 00:15:26,051 อ๋อ ก็ยังไม่มีอะไรน่าตื่นเต้นให้รายงาน 200 00:15:27,219 --> 00:15:29,471 นี่ ผม… เอาสมุดร่างภาพมาให้ 201 00:15:29,555 --> 00:15:33,100 คิดว่าอาจจะเป็นแรงบันดาลใจ ให้เริ่มวาดภาพใหม่ๆ บ้าง 202 00:15:33,183 --> 00:15:35,352 หรืออาจวาดภาพเทวดา 203 00:15:36,061 --> 00:15:40,357 ขอบคุณค่ะ บุตช์ แต่ฉันแค่… ไม่รู้สึกอยากจะวาด 204 00:15:42,609 --> 00:15:44,945 โอเค แต่ภาพไปเข้าแกลเลอรีแล้วก็ขายได้ 205 00:15:45,028 --> 00:15:46,989 มัน… นั่นก็เรื่องดีเหมือนกันใช่มั้ย 206 00:15:48,657 --> 00:15:49,783 อาจจะอีกสักพัก 207 00:15:52,327 --> 00:15:53,328 ตกลง 208 00:15:54,162 --> 00:15:56,164 งั้น ผม… จะไปทำมื้อค่ำกินหน่อยละ 209 00:16:03,714 --> 00:16:06,341 - มีไก่กับบร็อคโคลี - โอเค 210 00:16:30,282 --> 00:16:32,701 - ฮัลโหล - ฉันเอง เดาสิว่าเกิดอะไรขึ้น 211 00:16:33,285 --> 00:16:36,914 มีคนที่ไม่ได้มาจากไลฟ์แคร์ แต่มาจากเมโมเรียล อยากคุยกับเราเองเลย 212 00:16:38,081 --> 00:16:39,750 โห นั่นคนแรกเลยนะ เขาเป็นใคร 213 00:16:45,923 --> 00:16:47,132 หาบ้านผมเจอเนอะ 214 00:16:47,216 --> 00:16:49,885 - ผมอาร์เธอร์ แชฟเฟอร์ - เวอร์จิเนีย ไรเดอร์ค่ะ 215 00:16:49,968 --> 00:16:52,846 - ไบรอันท์ คิง ยินดีที่ได้รู้จักทั้งคู่ - ครับ 216 00:16:52,930 --> 00:16:54,431 ครับ เชิญเข้ามาก่อน 217 00:16:54,515 --> 00:16:56,642 ผมติดต่อคุณไปเพราะดูข่าวทีวี 218 00:16:56,725 --> 00:16:59,019 ตอนเจ้าหน้าที่ชันสูตรค้นพบศพที่เมโมเรียล 219 00:16:59,102 --> 00:17:01,939 และผม… ผมไม่อยากเชื่อจำนวนผู้เสียชีวิต 220 00:17:02,022 --> 00:17:03,315 ที่เขาเอาออกมาจากห้องภาวนา 221 00:17:03,398 --> 00:17:04,525 อ้าว ทำไมล่ะ 222 00:17:05,192 --> 00:17:06,193 เพราะตอนวันพุธ 223 00:17:06,276 --> 00:17:09,279 ผมประกาศว่ามีคนไข้เสียชีวิตโดยธรรมชาติ 224 00:17:11,949 --> 00:17:13,492 ตอนที่แบกศพไปที่ห้องภาวนา 225 00:17:13,575 --> 00:17:15,786 นั่นคือผู้เสียชีวิตคนที่หกที่อยู่ในห้องนั้น 226 00:17:15,868 --> 00:17:16,869 ผมสังเกตและจำไว้ 227 00:17:17,996 --> 00:17:20,457 หลังจากนั้น ที่บริเวณชั้นสองที่ผมดู ไม่มีใครเสียชีวิตอีกเลย 228 00:17:20,540 --> 00:17:22,209 ก่อนที่ผมจะออกจากโรงพยาบาลตอนวันพฤหัส 229 00:17:22,291 --> 00:17:25,378 ผมพร้อมจะสาบานกับใครก็ได้ เพราะผมนับอยู่ในหัว 230 00:17:27,214 --> 00:17:29,591 ผมรู้จำนวนผู้เสียชีวิตทั้งหมดในโรงพยาบาล นับถึงจังหวะนั้น 231 00:17:30,092 --> 00:17:31,260 ซึ่งทั้งหมดกี่คน 232 00:17:31,343 --> 00:17:34,680 ในวันพฤหัสมีผู้เสียชีวิต 20 หรือ 21 คน ผมแน่ใจ 233 00:17:35,430 --> 00:17:37,599 ดังนั้นเมื่อเห็นว่าพบศพทั้งหมด 45 ศพ 234 00:17:37,683 --> 00:17:40,435 ผมคิดเลยว่า "ไม่มีทางที่คนจะตายมากขนาดนั้น 235 00:17:40,519 --> 00:17:43,438 ในระหว่างช่วงที่เราออกจากโรงพยาบาล จนถึงวันต่อมา" 236 00:17:44,565 --> 00:17:47,776 จะมีสักกี่โรงพยาบาลกันที่ มีคนไข้เสียชีวิตถึง 20 คนในหนึ่งวัน 237 00:17:47,860 --> 00:17:51,405 เอ่อ บางคนอาจจะคิดว่า เป็นเพราะสภาพสถานการณ์ที่เลวร้ายมาก 238 00:17:51,488 --> 00:17:53,657 คือทั้งไฟดับ ความร้อนที่สูงมาก 239 00:17:53,740 --> 00:17:57,452 คนป่วยในโรงพยาบาลไม่ได้ตายกันบ่อยขนาดนั้น ต่อให้สถานการณ์จะเลวร้าย 240 00:17:58,120 --> 00:17:59,204 ไม่ใช่ด้วยเหตุนั้นแน่ๆ 241 00:18:00,414 --> 00:18:01,707 งั้นเขาตายเพราะอะไร 242 00:18:04,376 --> 00:18:06,003 ผมรู้ว่าเขากำลังจะทำอะไรกันสักอย่าง 243 00:18:07,754 --> 00:18:13,468 ผมได้คุยกับแคธลีน โฟร์นิเยร์ เราเรียนแพทย์มาด้วยกัน 244 00:18:13,552 --> 00:18:14,970 พวกนั้นคุยอะไรกันอยู่ 245 00:18:16,638 --> 00:18:18,056 ฉันก็ไม่แน่ใจ 246 00:18:18,682 --> 00:18:20,642 โอเค แล้วคุณคิดว่าเขาพูดอะไร 247 00:18:22,519 --> 00:18:24,980 บอกแล้วต้องเหยียบให้สนิทเลยนะ 248 00:18:26,607 --> 00:18:29,943 เขาคุยกันว่าเราไม่มีทางพาทุกคนออกไปได้หมด 249 00:18:30,444 --> 00:18:35,741 และคนไข้กำลังทรมาน เราต้องหาทางช่วยให้พวกเขาสบาย 250 00:18:37,868 --> 00:18:41,663 ถ้ามีคนไข้ที่กำลังทรมานอยู่ เราก็ต้องพยายามช่วยสุดความสามารถ 251 00:18:41,747 --> 00:18:44,082 เขาไม่ได้พูดถึงสบายแบบนั้น 252 00:18:44,791 --> 00:18:47,211 ไม่ใช่แค่ช่วยให้สบายน่ะ 253 00:18:47,294 --> 00:18:50,047 - ฉันไม่คิดว่าพวกเขาคิดงั้น - "พวกเขา" คือใคร 254 00:18:50,631 --> 00:18:54,343 ยูวิง คุ๊กกับแอนนา โพ พวกนั้นพูดกันเรื่องที่จะช่วยให้คนไข้ไปสบาย 255 00:18:54,426 --> 00:18:55,928 แถมฉันได้ยินแอนนาพูดว่า 256 00:18:56,011 --> 00:18:59,056 "อ๋อ ได้ เรื่องนั้นฉันไม่มีปัญหา" 257 00:18:59,890 --> 00:19:00,933 อะไรนะ 258 00:19:01,016 --> 00:19:03,101 ในใจผมคิดเลยว่า 259 00:19:03,185 --> 00:19:06,104 "นั่นไม่ปกติแล้ว เขาไม่ได้จ้างเรามาทำเรื่องแบบนั้น 260 00:19:06,188 --> 00:19:09,816 เขาจ้างเรามาดูแลคน มาช่วยคน" 261 00:19:10,317 --> 00:19:13,028 คุณรู้ว่าเธอพูดถึงอะไร แต่คุณไม่ลุกไปถามเหรอ 262 00:19:13,612 --> 00:19:15,030 คุณต้องเข้าใจก่อน 263 00:19:15,113 --> 00:19:17,449 ผมเป็นหนึ่งในแพทย์ผิวดำไม่กี่คนในโรงพยาบาล 264 00:19:17,533 --> 00:19:19,076 ผมเพิ่งเข้าทำงานได้ไม่นาน 265 00:19:23,413 --> 00:19:26,875 บางคนเขากลัวพวกคนที่อยู่นอกโรงพยาบาล แต่สำหรับผม… 266 00:19:27,501 --> 00:19:28,669 มันกลับกัน 267 00:19:28,752 --> 00:19:30,921 คุณกลัวคนในโรงพยาบาลแทนเหรอ 268 00:19:31,922 --> 00:19:33,131 ผมพูดแบบนี้แล้วกัน 269 00:19:33,799 --> 00:19:36,218 เรื่องที่พูดกันทั่วว่ามีโจรปล้นสะดม 270 00:19:36,301 --> 00:19:38,178 โจรข่มขืนและโจรซุ่มยิงเพ่นพ่านอยู่ทั่วเมือง 271 00:19:38,971 --> 00:19:41,056 บอกว่านิวออร์ลีนส์ตกอยู่ใต้การควบคุม ของอาชญากร 272 00:19:41,139 --> 00:19:43,475 จริงๆ แล้วคำเหล่านั้น พวกเขาพูดถึงคนผิวดำแค่นั้น 273 00:19:43,559 --> 00:19:46,019 ผมเห็นกับตาตรงลานรับคนไข้ฉุกเฉิน 274 00:19:46,103 --> 00:19:48,647 เมื่อคนที่ผิวสีเหมือนกับผมถูกปฏิเสธการรักษา 275 00:19:49,231 --> 00:19:50,482 ผมพยายามช่วยพวกเขา 276 00:19:51,066 --> 00:19:53,652 เฮ้ย เกิดอะไรขึ้น ทำไมเราถึงไม่ช่วยคนพวกนี้ 277 00:19:54,236 --> 00:19:56,154 เราไม่มีที่เหลือให้คนพวกนี้แล้ว 278 00:19:57,072 --> 00:19:58,574 อะไร แล้วเราจะไม่ช่วยเขาเลยเหรอ 279 00:19:59,491 --> 00:20:01,368 ตอนที่เห็นเรื่องที่เกิดขึ้น 280 00:20:01,451 --> 00:20:04,288 ผมคิดเลยว่า "ให้ตาย แบบนี้ฉันจะทำหรือพูดอะไรก็ไม่เป็นผล" 281 00:20:06,707 --> 00:20:08,125 พวกนั้นคือคนที่ถือปืน 282 00:20:09,001 --> 00:20:11,295 - คุณกลัวโดนยิง - ไม่ถึงขนาดนั้น 283 00:20:11,378 --> 00:20:13,755 ผมไม่คิดว่าเขาจะยิงผมต่อหน้าทุกคนหรอก 284 00:20:13,839 --> 00:20:15,257 แต่พวกนั้นไล่ผมออกได้แน่ๆ 285 00:20:18,802 --> 00:20:23,098 ผมเป็นคนปากตรงกับใจ แต่ก็รู้ด้วยว่าเมื่อไหร่ต้องหุบปาก 286 00:20:36,236 --> 00:20:38,655 แต่ผมก็บอกคนให้รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ในทางเงียบๆ ของผม 287 00:20:40,324 --> 00:20:41,450 คุณทำยังไง 288 00:20:47,414 --> 00:20:48,957 ผมส่งข้อความให้คน 289 00:20:50,083 --> 00:20:51,335 ส่งให้ใคร 290 00:20:51,418 --> 00:20:52,920 ก็มีเพื่อนรักของผมคนหนึ่งแล้ว 291 00:20:53,587 --> 00:20:56,089 ผมบอกเขาว่ามีสิ่งเลวร้ายเกิดขึ้นในโรงพยาบาล 292 00:20:56,173 --> 00:20:57,841 ที่วางแผนจะการุณยฆาตคนไข้ 293 00:20:58,675 --> 00:21:01,678 - สิ่งเลวร้ายเหรอ - ผมเรียกพวกเขาเป็นคนไม่ได้แล้ว 294 00:21:02,262 --> 00:21:04,932 ถ้าคุณมาพูดถึงการฆ่าคนที่ไม่ได้ทำอะไรผิดเลย 295 00:21:06,767 --> 00:21:08,060 คนบริสุทธิ์เนี่ยนะ 296 00:21:11,063 --> 00:21:12,481 มนุษย์ไม่ทำแบบนั้นต่อกัน 297 00:21:12,564 --> 00:21:16,527 มันเหมือนกับ "พวก… พวก… พวก…" คำที่ถูกต้องคงเป็นไอ้พวกอุบาทว์ชาติชั่ว 298 00:21:16,610 --> 00:21:18,111 "พูดมาได้ว่าจะฆ่าคน" 299 00:21:19,780 --> 00:21:23,450 เดี๋ยว คุณ… เห็นเรื่องอะไรที่ เป็นหลักฐานว่าเกิดเรื่องแบบนั้นกับตารึเปล่า 300 00:21:27,871 --> 00:21:30,707 วันสุดท้ายที่ประจำชั้นสอง มีคนเดินเข้ามาหาผม 301 00:21:31,291 --> 00:21:33,418 คิดว่าเป็นผู้ช่วยพยาบาลนะ เขาบอกผมว่า… 302 00:21:33,502 --> 00:21:34,711 ดร.คิง 303 00:21:36,630 --> 00:21:39,383 - มาภาวนาด้วยกันไหมครับ - ภาวนาเหรอ 304 00:21:40,342 --> 00:21:45,097 ตอนที่เขาถามอย่างนั้น ผมคิดเลยว่า "เกิดเรื่องอะไรขึ้น" 305 00:21:45,764 --> 00:21:47,307 แล้วผมก็เห็นแอนนา โพ 306 00:21:47,808 --> 00:21:51,979 เธอถือกระบอกฉีดยา 10 ซีซีกับเข็มฉีดสีชมพู 307 00:21:52,479 --> 00:21:54,565 เธอเอาเข็มมาเยอะแยะขนาดนั้นทำไม 308 00:21:56,900 --> 00:22:00,195 คุณเห็นดร.โพฉีดยาให้กับคนไข้หรือเปล่า 309 00:22:06,451 --> 00:22:10,038 เปล่า แต่เห็นเธอถือกระบอกฉีดยาจำนวนมาก 310 00:22:10,122 --> 00:22:12,666 แล้วคนก็พูดสิ่งที่ไม่ควรจะ… 311 00:22:12,749 --> 00:22:15,252 พูดสิ่งที่ไม่ควรจะคิดด้วยซ้ำ 312 00:22:15,335 --> 00:22:18,714 ผมบอกตัวเองเลยว่า "นี่ไม่ใช่สถานการณ์ปกติ 313 00:22:18,797 --> 00:22:20,424 ฉันไม่ควรจะมาอยู่ตรงนี้ 314 00:22:23,969 --> 00:22:25,512 ฉันมีส่วนร่วมในเรื่องนี้ไม่ได้" 315 00:22:29,725 --> 00:22:30,976 คุณจะไปไหน 316 00:22:33,312 --> 00:22:34,396 ผมต้องไสหัวไปจากตรงนี้แล้ว 317 00:22:35,439 --> 00:22:38,775 - คุณจะทิ้งเราเหรอ - รู้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้น 318 00:22:38,859 --> 00:22:41,195 คุณอาจจะคิดออกแล้วทำใจได้ 319 00:22:41,278 --> 00:22:43,780 แต่ผมทำไม่ได้ ผมห้ามพวกเขาไม่ได้ด้วยซ้ำ 320 00:22:44,781 --> 00:22:47,868 พวกนั้นคือคนที่ถือปืน พวกนั้นคือกลุ่มที่มีอำนาจ 321 00:22:53,207 --> 00:22:54,833 นั่นคือตอนที่คุณออกมาเหรอ 322 00:22:56,126 --> 00:22:57,169 ผมขึ้นเรือ 323 00:22:58,212 --> 00:23:00,547 พอลงมาก็เดินลุยขึ้นไปถึงที่แห้ง 324 00:23:00,631 --> 00:23:03,133 แล้วก็เดินต่อมาเรื่อยๆ จนถึงตรงนี้ บ้านผม 325 00:23:06,178 --> 00:23:08,639 คุณได้เล่าเรื่องนี้ให้ใครคนอื่นฟังรึเปล่า 326 00:23:10,641 --> 00:23:12,017 คืนนี้เราจะเปิดกันด้วยจังหวะที่ 327 00:23:12,100 --> 00:23:15,771 เฮอร์ริเคนแคทรินา เปลี่ยนจากภัยพิบัติกลายเป็นเรื่องเศร้าสลด 328 00:23:15,854 --> 00:23:19,024 เมื่อคนเริ่มทำการตัดสินใจ ที่จะฝากรอยลึกไว้ในจิตวิญญาณมนุษย์ 329 00:23:19,107 --> 00:23:20,108 (นิวส์ไนท์) 330 00:23:20,192 --> 00:23:23,320 ตอนนี้เมื่อโคลนและน้ำลดไปแล้ว ตอก็ผุดขึ้นมาในรูปของความลับ 331 00:23:23,403 --> 00:23:26,031 เสียงกระซิบเรื่อง การตัดสินใจระหว่างความเป็นความตาย 332 00:23:26,114 --> 00:23:30,702 และบทสนทนาที่จะได้ยินที่นี่เป็นครั้งแรก ว่าเขาทำยิ่งกว่านั้น ทำการการุณยฆาต 333 00:23:30,786 --> 00:23:33,789 มีคำถามใหม่เกิดขึ้นว่า บุคลากรของโรงพยาบาลที่น้ำท่วม… 334 00:23:33,872 --> 00:23:34,873 (ทูเดย์) (วันศุกร์ที่ 14 ตุลาคม 2005) 335 00:23:34,957 --> 00:23:36,750 เคยพูดเรื่องการุณยฆาตคนไข้จริงหรือไม่ 336 00:23:36,834 --> 00:23:41,129 มีการทำการุณยฆาตในโรงพยาบาลนั้น ในช่วงหลายวันหลังจากแคทรินา 337 00:23:41,213 --> 00:23:43,841 ขณะที่ในเมืองนี้เกิดความสับสนวุ่นวายมากหรือไม่ 338 00:23:43,924 --> 00:23:45,467 (รายงานเบื้องต้น การุณยฆาต) 339 00:23:45,551 --> 00:23:47,177 (มุมมองของดร.ไบรอันท์ คิงในสิ่งที่เกิดขึ้น) 340 00:23:47,261 --> 00:23:50,138 คนส่วนใหญ่รู้ว่าเกิดเรื่องซึ่งไม่ควรเกิดขึ้น 341 00:23:50,222 --> 00:23:53,475 หนึ่งในแพทย์อีกคน เธอถือเข็มฉีดยาเป็นจำนวนมาก 342 00:23:53,559 --> 00:23:55,602 ผมไม่ทราบนะว่าในเข็มฉีดยานั้นมีอะไร 343 00:23:55,686 --> 00:23:58,730 ผมไม่ทราบ… คำเดียวที่ได้ยินเธอพูดออกมาคือ 344 00:23:58,814 --> 00:24:00,899 "ฉันจะให้ยาที่ช่วยให้คุณรู้สึกสบายขึ้น" 345 00:24:00,983 --> 00:24:03,944 พระเจ้า ไม่อยากจะเชื่อ 346 00:24:04,027 --> 00:24:05,904 ผมก็เข้าใจที่เขากังวล 347 00:24:06,864 --> 00:24:09,741 แต่เรื่องนี้จะทำลายชื่อเสียงทั้งหมด 348 00:24:09,825 --> 00:24:12,452 ของหมอทุกคนที่เคยทำงานในโรงพยาบาลนั้นมา 349 00:24:13,370 --> 00:24:14,872 ฮอเรซ คุณก็ตื่นตูมเกินเหตุ 350 00:24:14,955 --> 00:24:17,249 ผมว่าไม่เกินเหตุนะ 351 00:24:17,749 --> 00:24:21,044 คือว่า ถ้าสิ่งที่เขาพูดเป็นเรื่องจริง 352 00:24:21,128 --> 00:24:23,255 มันยิ่งกว่าน่าสยดสยองเสียอีก 353 00:24:23,797 --> 00:24:29,887 แต่นี่ไม่ใช่เรื่องที่เราจะ เอามาพูดให้ศาลเตี้ยของสื่อจัดการ 354 00:24:29,970 --> 00:24:31,805 แพทย์ซึ่งคิงอ้างว่าถือเข็มฉีดยานั้น 355 00:24:31,889 --> 00:24:34,725 ได้คุยกับสื่อทางโทรศัพท์แล้วหลายครั้ง 356 00:24:34,808 --> 00:24:38,854 และยืนยันว่าทุกคนในโรงพยาบาล รู้สึกเหมือนถูกทอดทิ้ง 357 00:24:38,937 --> 00:24:40,439 แพทย์ท่านนั้นกล่าวว่า 358 00:24:40,522 --> 00:24:43,400 "เราทำทุกอย่างที่จะทำได้ด้วยความการุณย์ เพื่อช่วยคนไข้เหล่านี้ 359 00:24:43,483 --> 00:24:46,153 รัฐบาลปล่อยให้เราตายกันเอง 360 00:24:46,236 --> 00:24:49,698 ในบ้าน ในถนน ในโรงพยาบาล 361 00:24:49,781 --> 00:24:51,742 พวกเราหลายคนอาจจะทำพลาดไปบ้าง 362 00:24:51,825 --> 00:24:54,369 แต่เราตัดสินใจดีที่สุดเท่าที่ทำได้ในตอนนั้น" 363 00:24:54,453 --> 00:24:58,874 เราจะติดตามข่าวนี้ต่อไป เมื่อได้ข้อมูลเพิ่มเติม 364 00:25:04,588 --> 00:25:07,716 คุณอิสเบลล์ คุณเป็นหัวหน้าฝ่ายพยาบาล ของไลฟ์แคร์ใช่ไหม 365 00:25:07,799 --> 00:25:08,800 ถูกต้องค่ะ 366 00:25:09,635 --> 00:25:12,721 ดังนั้นวันพฤหัสบดีที่ 1 กันยายน 367 00:25:13,764 --> 00:25:16,016 ซึ่งมีบุคลากรการแพทย์จากเมโมเรียลสามคน 368 00:25:16,099 --> 00:25:17,518 ขึ้นมาที่ชั้นเจ็ดของคุณ… 369 00:25:17,601 --> 00:25:19,394 คุณคิดว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น 370 00:25:20,103 --> 00:25:22,814 ฉันคิดว่าพวกเขามาช่วยดูแลคนไข้ของเรา 371 00:25:22,898 --> 00:25:24,608 ไม่งั้นจะขึ้นมาทำไม 372 00:25:26,109 --> 00:25:28,070 อ้อ ผมถึงได้ถามคุณ 373 00:25:28,862 --> 00:25:31,949 ถ้ามีอะไรผิดไปจากนั้น ฉันก็ไม่รู้จริงๆ 374 00:25:33,617 --> 00:25:36,245 ระหว่างช่วงที่เกิดเหตุภัยพิบัติ คุณยังจดประวัติคนไข้รึเปล่า 375 00:25:36,745 --> 00:25:38,580 ประวัติยาที่ให้กับคนไข้แต่ละคน 376 00:25:39,706 --> 00:25:42,084 เราก็จดไว้ตราบเท่าที่จะจดได้ 377 00:25:43,335 --> 00:25:45,754 ไม่มีทางที่จะเก็บทุกอย่างได้ครบ 378 00:25:45,838 --> 00:25:48,590 ครับ ผมขึ้นไปที่ชั้นเจ็ดมาแล้ว ผมจินตนาการออกว่าคุณเจอเรื่องอะไรมา 379 00:25:48,674 --> 00:25:50,342 โอ๊ย ไม่ คุณจินตนาการไม่ออกหรอก 380 00:25:51,385 --> 00:25:52,594 คุณไม่มีทางรู้เลย 381 00:25:54,555 --> 00:25:58,058 เราพยายามหนักมากที่จะรักษาชีวิตทุกคนไว้ 382 00:25:58,600 --> 00:26:02,479 ฉันอยากรู้ว่าทำไมถึงใช้เวลานานนัก 383 00:26:02,563 --> 00:26:05,816 กว่าจะมีคนมาช่วยเราพาคนไข้ออกไป 384 00:26:06,859 --> 00:26:09,194 นั่นแหละสาเหตุที่เราเสียคนไข้ไปเยอะมาก 385 00:26:10,737 --> 00:26:14,283 รัฐบาลไปมุดหัวอยู่ที่ไหน ความช่วยเหลือเราอยู่ที่ไหน 386 00:26:14,366 --> 00:26:15,826 - คุณอิสเบลล์… - ไม่ 387 00:26:16,535 --> 00:26:18,912 คุณอย่าได้ยุ่งกับคนที่ยังอยู่ต่อ และพยายามทำงานระหว่างช่วงพายุ 388 00:26:18,996 --> 00:26:20,581 อย่าไปยุ่งกับเขา 389 00:26:20,664 --> 00:26:24,626 ปล่อยให้หมอกับพยาบาล ที่ยังคงอยู่ดูแลคนไข้ทั้งหลาย 390 00:26:24,710 --> 00:26:28,297 พยายามจะลดความทรมานของคนไข้ คุณต้องปล่อยให้เขาเป็นอย่างที่เป็น 391 00:26:28,964 --> 00:26:30,132 เป็นฮีโร่ 392 00:26:32,426 --> 00:26:34,094 ถ้าคุณต้องการ เราพักก่อนได้นะ 393 00:26:34,178 --> 00:26:36,680 พักเหรอ จากเรื่องนี้เหรอ 394 00:26:37,890 --> 00:26:39,183 นี่มันจิ๊บจ๊อยมาก 395 00:26:39,850 --> 00:26:41,560 ตอนอยู่ที่บ้าน ฉันนอนไม่หลับ 396 00:26:42,603 --> 00:26:45,397 ฉันฝันร้าย เห็นแต่หน้าของคนไข้ 397 00:26:46,523 --> 00:26:48,942 ฉันรู้สึกผิดเมื่อคิดถึงลูกน้องที่ฉันเลือก 398 00:26:49,026 --> 00:26:50,569 ให้ทำงานระหว่างเฮอร์ริเคนครั้งนั้น 399 00:26:55,073 --> 00:26:58,994 ฉันรู้สึกเจ็บปวดกับการตายของคนไข้ทุกคน 400 00:27:01,038 --> 00:27:03,498 ผมรู้ว่าเรื่องนี้ทำใจยากมาก แต่เราขอบคุณมากที่มาให้การ 401 00:27:05,501 --> 00:27:09,922 กล้าดียังไงถึงมาตรงนี้ มาจากที่แสนสุขสบาย 402 00:27:11,423 --> 00:27:14,134 แล้วมาตัดสินใจแทนว่า อะไรเป็นเรื่องที่ถูกหรือเรื่องที่ผิด 403 00:27:19,431 --> 00:27:21,225 สิ่งที่คุณทำมันไม่ยุติธรรมเลย 404 00:27:23,769 --> 00:27:25,103 มันไม่ยุติธรรม 405 00:27:26,563 --> 00:27:30,234 ขอโทษ แต่ไม่ยุติธรรมจริงๆ 406 00:27:36,031 --> 00:27:37,866 วอล์คเกอร์ เรียกฉันเหรอคะ 407 00:27:37,950 --> 00:27:39,117 แอนนา เข้ามาก่อนสิ 408 00:27:40,327 --> 00:27:41,453 มีเรื่องอะไร 409 00:27:42,329 --> 00:27:44,540 รู้นะว่าพวกเราโชคดีมากที่ได้คุณมาทำงานด้วย 410 00:27:44,623 --> 00:27:48,752 โชคดีมาก คุณรู้นะ แต่… 411 00:27:48,836 --> 00:27:53,048 คุณคงเห็นข่าวจากซีเอ็นเอ็นและที่อื่นๆ แล้ว 412 00:27:54,216 --> 00:27:55,425 ค่ะ ฉันรู้ว่ามีข่าว 413 00:27:55,509 --> 00:27:59,763 แต่อย่างว่า ฉันยุ่งกับการดูแลคนไข้ตัวเอง 414 00:27:59,847 --> 00:28:01,682 ไม่ได้นั่งดูข่าวทีวีทั้งวัน 415 00:28:02,391 --> 00:28:05,602 อ้อ แต่ในเมื่อข่าวเหล่านั้นบางส่วน พุ่งเป้ามาที่คุณ 416 00:28:06,478 --> 00:28:08,188 เราเลยจำเป็นต้องนำเรื่องนี้มาพิจารณานิดหน่อย 417 00:28:09,439 --> 00:28:13,694 ตัวอย่างเช่น จะเกิดอะไรขึ้นถ้า… การผ่าตัดไม่เป็นไปอย่างที่คิด 418 00:28:13,777 --> 00:28:17,489 ไม่ใช่ความผิดคุณนะ แต่มันเกิดขึ้นได้ แล้วก็เคยเกิด คุณรู้ดี 419 00:28:17,573 --> 00:28:20,075 วอล์คเกอร์ คุณจะพูดอะไรกันแน่ พูดออกมาเลยตรงๆ 420 00:28:21,451 --> 00:28:26,039 เราอยากให้คุณพิจารณา พักจากการผ่าตัดไปก่อน 421 00:28:26,707 --> 00:28:28,417 คือ ถ้าเกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้นมา… 422 00:28:28,500 --> 00:28:30,836 มันจะเสียหายมากต่อมหาวิทยาลัย 423 00:28:30,919 --> 00:28:32,254 เข้าใจนะ คือ… 424 00:28:32,880 --> 00:28:35,257 คุณอยากให้ฉันหยุดผ่าตัดงั้นเหรอ 425 00:28:35,340 --> 00:28:37,843 เราแค่ขอให้คุณพิจารณาก่อน 426 00:28:40,888 --> 00:28:44,224 ฉันยังดูแลคนไข้ของฉันได้ ยังได้สิทธิ์ทุกอย่างจากโรงพยาบาล 427 00:28:44,308 --> 00:28:47,144 ใช่ คุณก็แค่จะไม่ได้ผ่าตัดไปสักพักหนึ่ง 428 00:28:47,227 --> 00:28:49,438 ทำใจลำบากมาก แต่เราก็ตกลงกันไว้แบบนั้น 429 00:28:49,521 --> 00:28:51,815 คิดว่าใช่นางนะ นางโพอะไรนั่น 430 00:28:51,899 --> 00:28:53,275 อือฮึ ใช่ 431 00:28:54,735 --> 00:28:57,279 เห็นรึเปล่า คิดว่าพวกนั้นนินทาเราอยู่ 432 00:29:01,241 --> 00:29:03,660 เอ่อ โอเค อาจจะใช่ แล้วไงล่ะ 433 00:29:03,744 --> 00:29:05,454 ฮื่อ มันก็คงเป็นอย่างที่เป็น 434 00:29:06,997 --> 00:29:10,334 อ้าว ใช่ ผมได้เล่าเรื่องไมเคิล ยังรึเปล่า 435 00:29:11,376 --> 00:29:14,796 ไมเคิลไปเล่นกอล์ฟกับคนจากโควิงตัน 436 00:29:14,880 --> 00:29:17,424 หมอนั่นตีขึ้นไปโดนนก 437 00:29:17,508 --> 00:29:20,135 โดนนกที่กำลังบินอยู่เลยนะ 438 00:29:20,636 --> 00:29:21,762 แต่ว่า เจ้านกน่ะไม่เป็นไร… 439 00:29:21,845 --> 00:29:24,139 นางเคยอยู่ที่… เมโมเรียล… 440 00:29:26,391 --> 00:29:29,311 โอเค จะให้ผมไปยืนข่มให้พวกเขากลัวมั้ย 441 00:29:30,687 --> 00:29:32,022 อะไรนะ 442 00:29:32,105 --> 00:29:33,482 แบบนั้นก็น่าจะมีประสิทธิภาพมาก 443 00:29:34,441 --> 00:29:35,692 ใช่มะ เป็นคุณป้าสองคนเอง 444 00:29:35,776 --> 00:29:37,486 ผมว่าผมขู่ได้ 445 00:29:38,570 --> 00:29:41,281 - คิดว่าผมทำไม่ลงเหรอ - ฉันแค่อยาก… อยากกลับบ้านมากกว่า 446 00:29:41,365 --> 00:29:44,243 - จริงเหรอ - แอนนา แอนนา 447 00:29:45,369 --> 00:29:46,662 - โทษที - สวัสดี ลอร่า 448 00:29:46,745 --> 00:29:48,288 - สวัสดี เป็นยังไงบ้าง - อ้าว ไง 449 00:29:48,372 --> 00:29:51,041 ดีค่ะ ลอร่า หวัดดี 450 00:29:51,124 --> 00:29:53,836 เฮนรี่กับฉันอยากมาบอกว่า เราสนับสนุนคุณเต็มที่ 451 00:29:53,919 --> 00:29:57,089 เราคอยคิดถึงคุณในใจเสมอ และภาวนาเผื่อคุณด้วย 452 00:29:58,006 --> 00:30:00,884 เรื่องที่เกิดกับคุณมันช่าง… ไม่ยุติธรรมเลย 453 00:30:01,635 --> 00:30:03,136 เรื่องนั้นฉันไม่เถียงนะ 454 00:30:03,220 --> 00:30:05,514 ถ้าเราจะช่วยอะไรคุณได้ บอกเราเลยนะ 455 00:30:05,597 --> 00:30:07,975 ขอบคุณค่ะ ลอร่า ขอบคุณ ฉันซึ้งใจมาก 456 00:30:08,058 --> 00:30:09,685 - ขอบคุณมาก - ดูแลตัวเองด้วย 457 00:30:09,768 --> 00:30:11,603 - แต่ฉันจะคอยไปดูแลคุณด้วย - ขอบคุณ 458 00:30:11,687 --> 00:30:13,021 ขอบคุณครับ 459 00:30:21,154 --> 00:30:24,032 นั่นไม่… ไม่ใช่วิถีชาวคริสต์ที่ดีหรอก 460 00:30:31,331 --> 00:30:32,624 (บัตรประจำตัวผู้ขับขี่รถยนต์) (แอนนา มารี โพ) 461 00:30:32,708 --> 00:30:34,376 (ตัวอย่างใบสั่งยา พร้อมกับลายเซ็นแพทย์) 462 00:30:35,711 --> 00:30:36,712 (ศูนย์การแพทย์เมโมเรียล) 463 00:30:38,630 --> 00:30:39,756 กำลังเสริมมาแล้ว 464 00:30:40,549 --> 00:30:41,758 เยี่ยมเลย ขอบคุณค่ะ 465 00:30:42,676 --> 00:30:44,219 รู้ไหมว่าวันนี้เจอข้อเท็จจริงแสนสนุกอะไร 466 00:30:44,303 --> 00:30:47,181 โห ตอนนี้เพิ่งแปดโมงเช้า แน่ใจเหรอว่าเดี๋ยวจะไม่เจอที่สนุกกว่านี้ 467 00:30:47,264 --> 00:30:49,266 - ไม่มีทาง - โอเค 468 00:30:49,349 --> 00:30:52,186 คือว่าพี่ชายของโพ เฟรดริค ว่าแต่โพเป็นหนึ่งในลูก 11 คนเลยนะ 469 00:30:52,269 --> 00:30:53,270 นั่นผมรู้แล้ว 470 00:30:54,396 --> 00:30:55,898 เขาเป็นผู้ร้ายหลบหนีข้อหายาเสพติดส่วนกลาง 471 00:30:56,940 --> 00:30:59,943 เป็นหนึ่งในลำดับต้นๆ ของ ผู้ร้ายที่ทางปปส.ต้องการตัวเลยล่ะ 472 00:31:00,027 --> 00:31:03,322 ขอประกาศอย่างเป็นทางการ ทุกอย่างในคดีนี้มันบ้าบอสิ้นดี 473 00:31:03,405 --> 00:31:07,743 ข่าวเช้าของผมไม่ได้มีสีสันเท่า แต่เราได้รายงานสารพิษในศพออกมาแล้ว 474 00:31:07,826 --> 00:31:08,952 แล้ว 475 00:31:09,036 --> 00:31:13,290 เขาทดสอบตัวอย่างชิ้นเนื้อจาก ศพคนไข้จากเมโมเรียลทั้งหมด 18 ศพ 476 00:31:13,373 --> 00:31:16,752 เก้าจาก 18 ศพพบสารมอร์ฟีน 477 00:31:16,835 --> 00:31:20,631 และเจ็ดจากเก้าคนนั้นยังพบสารไมดาโซแลม 478 00:31:20,714 --> 00:31:22,341 หรือที่เรียกว่าเวอร์เซด 479 00:31:23,175 --> 00:31:26,386 นั่นคือส่วนผสมยา เหมือนที่นากามารุบอกว่าเอาให้โพ 480 00:31:26,470 --> 00:31:27,596 ใช่ ผู้อำนวยการห้องแล็บบอกว่า 481 00:31:27,679 --> 00:31:30,641 การเจอสารไมดาโซแลมในศพพวกนี้ เป็นเรื่องที่ไม่น่าสบายใจเลย 482 00:31:30,724 --> 00:31:34,144 ก็ต้องแหงอยู่แล้ว ในความเห็นฉัน เขาไม่มีทางหาเหตุมาอธิบายได้เลย 483 00:31:34,228 --> 00:31:35,979 นอกจากว่าเมื่อผสมยาเข้ากับมอร์ฟีน 484 00:31:36,063 --> 00:31:37,981 นั่นเป็นวิธีฆ่าคนที่มีประสิทธิผลมาก 485 00:31:38,065 --> 00:31:40,442 รายงานพวกนี้เป็นประโยชน์ต่อเราแน่ๆ 486 00:31:40,526 --> 00:31:43,779 แต่ทนายจำเลยจะต้อง ชี้เรื่องสภาพของศพตอนที่เอาไปทดสอบ 487 00:31:43,862 --> 00:31:46,490 ใช่มะ บอกว่าหลักฐานพวกนี้เชื่อถือไม่ได้ 488 00:31:46,990 --> 00:31:48,283 แล้วเราจะค้านเขายังไง 489 00:31:48,367 --> 00:31:52,162 เราต้องให้คนอื่นมาตรวจเพิ่ม หาความเห็นผู้เชี่ยวชาญ 490 00:31:52,246 --> 00:31:55,082 เราต้องส่งตัวอย่างทั้งหมด ไปให้แพทย์พยาธิวิทยาระดับต้นๆ 491 00:31:55,165 --> 00:31:56,667 (ริชาร์ด ที. ซิมมอนส์ จูเนียร์) (ทนาย) 492 00:31:56,750 --> 00:32:00,045 แอนนา ผมเกรงว่าเราจะต้องเริ่ม เตรียมตัวแก้ต่างในศาลแล้ว 493 00:32:00,921 --> 00:32:02,422 คุณได้ข่าวอะไรมา 494 00:32:02,506 --> 00:32:05,509 ก็ แย่หน่อยนะที่ข้างในเขาคุยกันว่า 495 00:32:05,592 --> 00:32:08,846 สำนักอัยการสูงสุด มุ่งเป้าความสนใจมาที่คุณคนเดียว 496 00:32:11,098 --> 00:32:12,432 พระเจ้าช่วย 497 00:32:13,934 --> 00:32:15,310 พระเจ้าช่วย 498 00:32:16,895 --> 00:32:21,483 แอนนา แอนนา มัน… จะไม่มีอะไรมากนะ ฟังผมก่อน 499 00:32:21,567 --> 00:32:23,944 เราจะระดม บุคลากรทางการแพทย์มืออาชีพ 500 00:32:24,027 --> 00:32:25,654 ในเมืองนี้ให้มาหนุนคุณ 501 00:32:26,572 --> 00:32:27,865 ไม่อย่างนั้น ถ้าเฮอร์ริเคนเข้ารอบหน้า 502 00:32:27,948 --> 00:32:30,868 จะไม่เหลือหมอแม้แต่คนเดียว ที่จะรักษาคนในเมืองนี้ 503 00:32:30,951 --> 00:32:32,411 ประชาชนจำเป็นต้องรู้ 504 00:32:35,706 --> 00:32:36,957 งั้นเราต้องทำยังไง 505 00:32:37,749 --> 00:32:41,128 ก่อนอื่นคือผมอยากจัดทัศนศึกษากันก่อน 506 00:32:41,211 --> 00:32:42,212 - ทัศนศึกษาเหรอ - ใช่ 507 00:32:42,296 --> 00:32:45,966 คุณ ผม พยาบาลอีกสองคนที่อยู่กับคุณในวันสุดท้าย 508 00:32:47,217 --> 00:32:49,094 ผมอยากให้เราทุกคนกลับไปที่เมโมเรียล 509 00:32:49,178 --> 00:32:51,430 คุณอยากกลับไปที่โรงพยาบาลเหรอ ไปทำไม 510 00:32:51,513 --> 00:32:54,641 เพราะผมอยากให้พวกคุณพาผมดูทุกอย่าง ที่เกิดขึ้นในวันสุดท้าย 511 00:32:55,642 --> 00:32:57,519 ให้แน่ใจว่าทุกคนเข้าใจตรงกัน 512 00:33:05,027 --> 00:33:07,154 รู้มะ ส่วนตัวแล้ว ฉันไม่มีทางอยากให้ใครการุณยฆาต 513 00:33:07,237 --> 00:33:09,573 แต่ฉันเข้าใจถ้าคนที่สภาพไม่ไหวแล้วจะอยากได้ 514 00:33:09,656 --> 00:33:11,158 ใช่ คือผมก็เป็นคาทอลิก 515 00:33:11,700 --> 00:33:13,994 มันค้านกับหลักศาสนาของผมอยู่แล้ว แต่ถ้าผมต้องนอนเป็นผัก 516 00:33:14,077 --> 00:33:15,287 ถอดปลั๊กออกได้เลยไม่ต้องยื้อ 517 00:33:15,370 --> 00:33:16,872 ถ้านั่นเป็นสิ่งที่คุณเลือก ฉันก็ไม่มีปัญหาไง 518 00:33:16,955 --> 00:33:19,625 แต่ที่เมโมเรียล เท่าที่รู้ ไม่มีใครให้ความเห็นชอบ 519 00:33:20,167 --> 00:33:23,170 ถูก นั่นถูกต้องที่สุด ไม่มีใครให้ความเห็นชอบ 520 00:33:24,338 --> 00:33:26,089 แล้วลินดาคิดยังไงกับเรื่องนี้ 521 00:33:27,174 --> 00:33:30,427 - อ๋อ เราไม่คุยกันเรื่องคดีที่ผมทำ - จริงดิ ไม่เคยคุยเลยเหรอ 522 00:33:31,261 --> 00:33:32,429 ไม่เชิง 523 00:33:32,513 --> 00:33:33,680 ทำไมล่ะ 524 00:33:34,431 --> 00:33:36,558 ก็ ก่อนอื่น เราไม่อยากให้ความลับ 525 00:33:36,642 --> 00:33:38,977 ถูกเอาไปเล่าต่อในร้านขายของชำอะไรงั้น 526 00:33:39,061 --> 00:33:40,938 ใครเขาเล่าความลับกันแบบนั้น 527 00:33:41,021 --> 00:33:42,439 สมัยนี้ไม่ใช่ปี 1955 นะ 528 00:33:44,900 --> 00:33:47,110 ถ้าลินดาเห็นว่าผมเริ่มหมกมุ่นเกินเหตุ กับคดีอะไรสักอย่าง 529 00:33:47,194 --> 00:33:48,362 เธอจะเป็นห่วง 530 00:33:49,446 --> 00:33:52,783 ว่าผมทำงานหนักเกินไป หรือว่าสุขภาพของผมจะเสีย 531 00:33:54,201 --> 00:33:55,702 โดยเฉพาะจังหวะนี้ เธอไม่ควรต้องห่วง 532 00:33:57,704 --> 00:33:58,872 แล้วเธอเป็นยังไงบ้าง 533 00:34:01,708 --> 00:34:03,544 คือไม่ใช่แค่ลูกสาวของเราคนเดียว 534 00:34:04,837 --> 00:34:05,838 ในห้าเดือนที่ผ่านมา 535 00:34:05,921 --> 00:34:09,299 เธอยังเสียคุณพ่อและลูกพี่ลูกน้อง ที่สนิทกันเหมือนพี่น้องแท้ๆ ด้วย 536 00:34:10,592 --> 00:34:11,677 ชีวิตก็โหดมาก 537 00:34:11,760 --> 00:34:14,721 พระเจ้า คิดไม่ถึงเลย เสียใจด้วยนะ 538 00:34:15,347 --> 00:34:17,641 ฮื่อ เธอก็กำลังเศร้าโศกอาลัยในแบบตัวเอง 539 00:34:17,724 --> 00:34:21,228 แล้วผมก็เว้นระยะให้เธอทำใจ 540 00:34:22,980 --> 00:34:25,440 แล้ว… เควินรับมือกับงานแบบนี้ยังไง 541 00:34:27,943 --> 00:34:29,277 ก็… บอกตามตรง 542 00:34:29,360 --> 00:34:31,362 ช่วงนี้เรื่องระหว่างเราก็ไม่ค่อยดี 543 00:34:31,446 --> 00:34:34,324 ดีแล้วที่ฉันมีคดีนี้มาให้ใส่ใจ 544 00:34:35,199 --> 00:34:37,369 โอเค ตราบใดที่ยังมีมุมมองที่ชัดเจน 545 00:34:37,452 --> 00:34:40,205 ผมเห็นนะว่าคุณทำงานหนักแค่ไหน คุณเหมือนเซเว่นอีเลเว่นในร่างคน 546 00:34:41,373 --> 00:34:42,541 เซเว่นอีเลเว่นในร่างคน 547 00:34:43,876 --> 00:34:46,003 นั่นเป็นคำชมดีที่สุดที่เคยบอกฉันมาเลย บุตช์ 548 00:34:47,254 --> 00:34:49,630 คือว่า ผมก็แค่… ผมก็เป็นห่วงคุณนะ 549 00:34:49,715 --> 00:34:52,050 - ไม่ ฉันต่างหากห่วงคุณ - ไม่ ผมเป็นคนขี้ห่วงกว่า 550 00:34:52,134 --> 00:34:54,011 ไม่น่าจะใช่นะ ฉันขี้ห่วงกว่ามากเลย 551 00:34:56,304 --> 00:34:57,389 ก็ได้ ผมยอมแพ้ 552 00:34:58,473 --> 00:35:01,894 เอาละ ผมมีธุระต้องจัดการหน่อย ไปเจอกันที่ออฟฟิศนะ 553 00:35:01,977 --> 00:35:03,061 - โอเค - ได้เลย 554 00:35:14,323 --> 00:35:15,407 คุณไรเดอร์ 555 00:35:16,366 --> 00:35:17,367 คุณนายเอเวอเรตต์ 556 00:35:17,451 --> 00:35:20,162 ขอโทษนะคะที่โผล่มาหาคุณแบบนี้ 557 00:35:21,038 --> 00:35:23,332 แต่ฉันอยากทราบว่าคุณกำลังทำอะไร ให้เอ็มเมตต์ของฉันอยู่บ้าง 558 00:35:24,124 --> 00:35:26,877 เรากำลังดำเนินการค่ะ ฉันรับปาก 559 00:35:27,503 --> 00:35:29,004 เท่ากับมีความคืบหน้าไหม 560 00:35:29,087 --> 00:35:30,881 มีค่ะ 561 00:35:32,341 --> 00:35:35,219 คุณรู้นะว่ามีคนที่มีอำนาจเยอะแยะมากเลย 562 00:35:36,053 --> 00:35:39,223 ที่อยากให้คนลืมเรื่องนี้กันไปเงียบๆ 563 00:35:41,308 --> 00:35:42,768 คุณปล่อยให้เกิดเรื่องแบบนั้นไม่ได้ 564 00:35:43,810 --> 00:35:44,895 ฉันไม่ทำอยู่แล้ว 565 00:35:49,608 --> 00:35:50,734 ฉันมีของมาให้ 566 00:35:52,819 --> 00:35:56,657 พอน้ำท่วม นี่เป็นภาพเดียวที่เหลืออยู่ 567 00:35:59,034 --> 00:36:00,369 ฉันอยากให้คุณรับเอาไว้ 568 00:36:02,162 --> 00:36:03,539 ไม่ค่ะ ฉันรับไม่ได้ 569 00:36:03,622 --> 00:36:07,167 รับไปเถอะค่ะ ขอร้อง 570 00:36:10,420 --> 00:36:12,548 ฉันอยากให้คุณทราบเอาไว้นะคะ คุณนายเอเวอเรตต์ 571 00:36:13,590 --> 00:36:16,051 เอ็มเมตต์เป็นตัวหลักของคดีเรา 572 00:36:17,427 --> 00:36:21,473 เรากำลังพยายามสุดความสามารถ ที่จะทวงความยุติธรรมให้เขาในเรื่องที่เกิดขึ้น 573 00:36:27,980 --> 00:36:31,775 ฉันคิดถึงเขามาก 574 00:36:34,444 --> 00:36:35,445 จนปวดใจ 575 00:36:38,031 --> 00:36:43,495 ไม่มีใครมีสิทธิ์มาเล่นบทพระเจ้า และจบชีวิตคนแบบนั้น 576 00:36:44,746 --> 00:36:45,914 เขาไม่มีสิทธิ์ 577 00:36:47,165 --> 00:36:48,750 ฉันไม่สนว่าเขาเป็นใคร 578 00:36:59,553 --> 00:37:02,931 ขอบคุณที่สละเวลามาคุยค่ะ 579 00:37:22,367 --> 00:37:24,286 คุณนากามารุ ขอบคุณที่มา 580 00:37:24,369 --> 00:37:25,913 สิ่งที่เราอยากให้คุณทำคือ 581 00:37:25,996 --> 00:37:29,791 ช่วยจำแนกคลังยาที่เหลืออยู่ในห้องยา 582 00:37:29,875 --> 00:37:31,001 ได้ครับ 583 00:37:46,600 --> 00:37:49,478 มอร์ฟีน เวอร์เซดและอาติแวน หายไปทั้งหมด 584 00:37:50,062 --> 00:37:53,273 - แล้วยาต้องควบคุมอื่นๆ ล่ะ - ยังอยู่ 585 00:37:54,149 --> 00:37:57,277 คุณมีบันทึกอะไรไหม… ว่าใครเป็นคนเอายาออกไป 586 00:38:00,072 --> 00:38:01,073 มี 587 00:38:02,241 --> 00:38:05,118 นี่คือรายชื่อคนที่เซ็นเอายาออกเป็นคนสุดท้าย 588 00:38:06,245 --> 00:38:08,330 ช่วยยืนยันหน่อยว่านี่ลายเซ็นใคร 589 00:38:08,413 --> 00:38:10,165 แอนนา โพ ใช่ 590 00:38:10,958 --> 00:38:13,627 เธอเป็นคนสุดท้ายที่เซ็นเบิกยาออกไป 591 00:38:25,013 --> 00:38:26,265 พระเจ้าช่วย 592 00:38:28,141 --> 00:38:29,935 จินตนาการไม่ออกเลยว่า พวกคุณผ่านอะไรกันมาบ้าง 593 00:38:33,814 --> 00:38:35,148 นั่นเป็นงานของเรา 594 00:38:35,774 --> 00:38:36,984 ทุกคนโอเคไหม 595 00:38:37,985 --> 00:38:39,778 - ฉันแค่… - ให้ตายสิ 596 00:38:50,205 --> 00:38:55,669 โอ๊ย ยิ่งมาเห็นตอนนี้… มัน… ดูแย่กว่าตอนวุ่นวายเสียอีก 597 00:39:01,466 --> 00:39:03,385 จะให้ฉันพาไปดูอะไร 598 00:39:08,849 --> 00:39:10,267 ดูทุกอย่าง 599 00:39:10,350 --> 00:39:13,187 แค่… เล่ามาว่าคุณทำอะไรไปบ้าง 600 00:39:14,021 --> 00:39:15,981 คุณช่วยคนยังไง คุณช่วยชีวิตคนยังไง 601 00:39:21,445 --> 00:39:24,615 คนไข้ทุกคนที่จะขึ้นเฮลิคอปเตอร์ ต้องออกทางนี้ 602 00:39:25,157 --> 00:39:26,867 ลงมาตามบันไดโรงพยาบาล 603 00:39:26,950 --> 00:39:29,494 ผ่านช่องนั้น ขึ้นทางลาดมาถึงบันไดตรงนี้ 604 00:39:30,704 --> 00:39:32,456 นี่มันน่าทึ่งมาก 605 00:39:34,750 --> 00:39:37,503 คนไข้ต้องเดินขึ้นมาเองหรือว่ามีคนอุ้ม 606 00:39:37,586 --> 00:39:39,880 ส่วนใหญ่ป่วยหนักมากจนต้องอุ้มกันหมด 607 00:39:39,963 --> 00:39:41,089 มันก็… 608 00:39:41,173 --> 00:39:43,258 เป็นความพยายามครั้งใหญ่ เรียกได้แค่นั้น 609 00:39:47,638 --> 00:39:49,264 - ตรงนี้คือลานจอดเฮลิคอปเตอร์ - ฮื่อ 610 00:39:49,348 --> 00:39:50,724 ไม่เคยใช้มาเป็นสิบๆ ปี 611 00:39:50,807 --> 00:39:52,559 อยู่ในสภาพแย่ด้วยใช่ไหม 612 00:39:59,107 --> 00:40:00,901 คงต้องเรียกตรงนี้ว่าเป็นจุดต้นเหตุ 613 00:40:04,404 --> 00:40:05,614 ตรงนั้นคือห้องภาวนา 614 00:40:06,323 --> 00:40:07,533 คุณคงรู้อยู่แล้ว 615 00:40:08,408 --> 00:40:09,785 ครับ 616 00:40:10,369 --> 00:40:11,370 เรื่องที่เกิดตรงนี้ 617 00:40:11,453 --> 00:40:14,623 เป็นเรื่องที่ไม่ควรมีมนุษย์คนไหนต้องประสบ 618 00:40:17,292 --> 00:40:18,293 อะไรน่ะ… 619 00:40:19,378 --> 00:40:21,296 ที่นี่ไม่ควรมีใครคนอื่นเข้ามาได้ 620 00:40:21,922 --> 00:40:23,131 นั่นดร.โพ 621 00:40:24,049 --> 00:40:25,050 นั่นคือแอนนา โพเหรอ 622 00:40:25,133 --> 00:40:27,928 กับพยาบาลสองคน คนที่เธอพาขึ้นไปที่ชั้นเจ็ดด้วย 623 00:40:28,011 --> 00:40:30,180 ให้ตายสิ ล้อกันเล่นรึเปล่า 624 00:40:32,599 --> 00:40:33,684 ดร.โพ 625 00:40:39,773 --> 00:40:40,774 คะ 626 00:40:41,650 --> 00:40:43,777 ฉันเวอร์จิเนีย ไรเดอร์ นี่อาร์เธอร์ แชฟเฟอร์ 627 00:40:44,278 --> 00:40:46,947 เรามาจากสำนักอัยการสูงสุดรัฐลุยเซียนา 628 00:40:51,618 --> 00:40:52,703 สวัสดี แอนนา 629 00:40:53,370 --> 00:40:56,999 ผม ริค ซิมมอนส์ ทนายของดร.โพ 630 00:40:59,293 --> 00:41:02,504 - คุณซิมมอนส์ เราควร… - อ้อ ใช่ๆ… 631 00:41:03,172 --> 00:41:05,215 ขอตัวก่อนนะ แอนนา 632 00:41:14,141 --> 00:41:16,393 แม่งผมไม่อยากจะเชื่อว่าเกิดเรื่องนั้นขึ้นจริงๆ 633 00:41:19,980 --> 00:41:21,148 พวกนั้นมาทำอะไรที่นี่ 634 00:41:21,231 --> 00:41:23,775 ก็ทำเหมือนกับเรา หาข้อมูลให้แน่ใจ 635 00:41:23,859 --> 00:41:25,068 ไม่ต้องห่วงหรอก 636 00:41:26,528 --> 00:41:27,988 แอนนา แอนนา นี่ 637 00:41:28,864 --> 00:41:32,159 ฟังนะ ตอนนี้เราจะตั้งสติกับสิ่งที่ทำอยู่ 638 00:41:33,118 --> 00:41:35,037 ลืมเรื่องพวกเขาไปนะ 639 00:41:35,120 --> 00:41:37,414 มาเร็ว ดูให้จบๆ กัน มาเลย 640 00:41:40,542 --> 00:41:42,836 (กระทรวงยุติธรรมลุยเซียนา) 641 00:41:45,005 --> 00:41:46,131 นี่อาร์เธอร์ แชฟเฟอร์พูดครับ 642 00:41:46,215 --> 00:41:48,842 คุณแชฟเฟอร์นะครับ ผมไมค์ เมอร์ฟีย์ จากไลฟ์แคร์ 643 00:41:48,926 --> 00:41:50,010 สบายดีไหมครับ 644 00:41:50,594 --> 00:41:52,387 - สบายดี ขอบคุณ - ดี 645 00:41:52,471 --> 00:41:55,390 คือ คริสตี้ จอห์นสัน ผู้อำนวยการด้านเวชศาสตร์ฟื้นฟูของเรา 646 00:41:55,474 --> 00:41:56,934 คุณ… คุณได้คุยกับเธอแล้ว 647 00:41:57,017 --> 00:41:59,436 - ครับ ผมจำได้ - ครับ เธอ… 648 00:41:59,520 --> 00:42:01,522 มีเรื่องที่อยากบอกคุณเพิ่มเติม 649 00:42:01,605 --> 00:42:03,440 อยากจะเข้าไปให้ปากคำกับคุณใหม่ 650 00:42:03,524 --> 00:42:05,234 ได้ เราจะนัดไป 651 00:42:23,418 --> 00:42:24,419 สวัสดี วอล์คเกอร์ 652 00:42:25,337 --> 00:42:26,338 แอนนา 653 00:42:34,012 --> 00:42:35,889 ฉันอยากกลับไปทำงาน 654 00:42:37,182 --> 00:42:38,267 ผมก็เข้าใจนะ 655 00:42:39,393 --> 00:42:42,646 แต่คุณก็รู้ดีพอๆ กับผมว่า โรงพยาบาลเป็นองค์กรที่มีลำดับขั้นตอนเยอะมาก 656 00:42:42,729 --> 00:42:44,398 ฟันเฟืองมันหมุนไปช้า 657 00:42:47,484 --> 00:42:48,819 อ้าว ฉันนึกว่าคุณเป็นคนคุมเสียอีก 658 00:43:02,666 --> 00:43:05,586 คนไข้ของฉันจำเป็นต้องผ่า 659 00:43:06,170 --> 00:43:08,881 ใช่ว่าที่นี่มีแพทย์โสตศอนาสิกเป็นสิบๆ คนที่ผ่าได้ 660 00:43:08,964 --> 00:43:10,048 อย่างกับเป็นข้าวโพดกระป๋อง 661 00:43:10,132 --> 00:43:11,216 ผมรู้ดี 662 00:43:12,426 --> 00:43:15,053 นี่ ฉันยังไม่โดนตั้งข้อหาอะไรแม้แต่น้อย 663 00:43:15,137 --> 00:43:16,680 เรื่องนั้นผมก็รู้เหมือนกัน 664 00:43:27,316 --> 00:43:28,817 ฉันอยากรู้นะ 665 00:43:28,901 --> 00:43:31,904 คุณเคยอ่านประกาศเจตนารมณ์ของ ศูนย์สุขภาพแอลเอสยูรึเปล่า 666 00:43:35,490 --> 00:43:39,453 เพราะในนั้นเขียนถึงการที่ จะให้บริการสาธารณสุขโดยมีคนไข้เป็นศูนย์กลาง 667 00:43:39,536 --> 00:43:42,623 ด้วยความเป็นมืออาชีพขั้นสูงที่สุดเป็นหลักยึด… 668 00:43:42,706 --> 00:43:45,292 ผมเคยอ่าน… ผมเขียนเอง 669 00:43:49,671 --> 00:43:51,423 - ใช้คำได้ดี - ขอบคุณ 670 00:43:53,383 --> 00:43:57,471 ก็ได้ ให้ผม… ลองดูว่าจะทำอะไรได้ 671 00:43:57,554 --> 00:43:59,556 เรื่องที่จะให้คุณกลับเข้าห้องผ่าตัด 672 00:44:00,557 --> 00:44:01,725 ขอบคุณค่ะ วอล์คเกอร์ 673 00:44:03,435 --> 00:44:04,436 ขอบคุณ 674 00:44:19,701 --> 00:44:22,538 ผมเป็นแพทย์จากนอกเขตคนเดียว ที่ได้ตรวจหลักฐานชุดนี้รึเปล่า 675 00:44:22,621 --> 00:44:25,499 ไม่ใช่ครับ เราส่งไปให้ผู้เชี่ยวชาญภายนอกทั้งกลุ่ม 676 00:44:25,582 --> 00:44:28,669 ถ้างั้น ในความเห็นคุณ ดร.แบเดน หลักฐานชี้ให้สรุปไปในทางไหน 677 00:44:28,752 --> 00:44:30,003 ฆาตกรรม 678 00:44:30,087 --> 00:44:31,922 - ในทุกคดีที่คุณตรวจเลยเหรอ - ใช่ 679 00:44:32,005 --> 00:44:34,383 - ต่อให้สภาพศพเป็นอย่างนั้นเหรอ - ใช่ 680 00:44:34,466 --> 00:44:38,929 ในทั้งเก้าคดีที่ผมตรวจสอบอีกครั้ง ผมจะนับว่านั่นเป็นคดีฆาตกรรม 681 00:44:39,638 --> 00:44:41,265 ขอบคุณมากที่สละเวลาครับ คุณหมอ 682 00:44:41,348 --> 00:44:42,432 ขอบคุณค่ะ 683 00:44:48,188 --> 00:44:49,523 คริสตี้ จอห์นสันมาแล้ว 684 00:44:51,358 --> 00:44:54,361 ฉันเดินไปกับดร.โพ ถึงหน้าห้องของเอ็มเมตต์ เอเวอเรตต์ 685 00:44:55,445 --> 00:44:58,782 รู้ใช่ไหมว่าฉันพูดถึงคนไหน เขาเป็นคนไข้ที่ยังมีสติรู้ตัวอยู่ 686 00:44:58,866 --> 00:45:00,534 ใช่ เรารู้เรื่องของเอ็มเมตต์ เอเวอเรตต์ค่ะ 687 00:45:01,785 --> 00:45:03,537 เธอบอกฉันว่าคิดจะให้ยาอะไรเขาหน่อย 688 00:45:05,289 --> 00:45:07,124 ฉันจะบอกเขาว่าฉัน… 689 00:45:07,207 --> 00:45:10,460 ฉันจะให้ยาที่ช่วยแก้เวียนหัว 690 00:45:10,544 --> 00:45:11,712 คุณคิดว่าไง 691 00:45:14,506 --> 00:45:16,800 ไม่รู้สิคะ ก็ได้มั้ง 692 00:45:17,467 --> 00:45:20,012 คุณโอเคไหม ให้ฉันเข้าไปด้วยไหม 693 00:45:20,095 --> 00:45:22,472 ไม่ๆ ไม่ต้อง ฉันโอเค 694 00:45:31,857 --> 00:45:34,026 เอ็มเมตต์ เอเวอเรตต์ไม่ใช่คนเดียว 695 00:45:34,943 --> 00:45:38,405 ฉันพาดร.โพกับพยาบาลสองคน ไปจนถึงข้างเตียงคนอื่น 696 00:45:39,990 --> 00:45:42,701 ฉันอยู่กับพวกเขาตอนที่ฉีดยาให้คนไข้ 697 00:45:47,998 --> 00:45:49,166 ฉันจับมือพวกเขาไว้ 698 00:45:50,167 --> 00:45:51,293 ฉันสวดภาวนา 699 00:45:54,546 --> 00:45:57,257 เท่ากับคุณเห็นดร.โพฉีดยาให้คนไข้ด้วยตาตัวเอง 700 00:45:58,300 --> 00:45:59,301 ใช่ค่ะ 701 00:46:01,762 --> 00:46:03,055 จำได้ไหมว่าคนไหนบ้าง 702 00:46:04,556 --> 00:46:05,766 หนึ่งในนั้นคือวิลดา แมคมานัส 703 00:46:07,059 --> 00:46:08,810 คุณเห็นเธอฉีดยาให้วิลดา แมคมานัสด้วยเหรอ 704 00:46:10,479 --> 00:46:11,480 ใช่ 705 00:46:11,563 --> 00:46:14,358 - จะให้การในศาลได้ไหม - ได้แน่นอน 706 00:46:16,693 --> 00:46:20,781 แล้วตอนที่ฉันเดินออกจากตรงนั้น ฉันได้ยินเธอ ดร.โพน่ะ 707 00:46:23,700 --> 00:46:25,827 เธออาจจะกำลังพูดถึงคุณอัลฟอร์ด 708 00:46:26,495 --> 00:46:28,830 แต่ฉันว่าเธอพูดถึงคุณแมคมานัส 709 00:46:28,914 --> 00:46:30,123 เธอบอกว่า… 710 00:46:32,709 --> 00:46:34,753 "โอ้โฮ ฉันต้องให้ยาตั้งสามโดส 711 00:46:35,796 --> 00:46:37,464 เขาสู้ขาดใจเลย" 712 00:46:39,216 --> 00:46:40,384 อะไรประมาณนั้น 713 00:46:41,552 --> 00:46:43,637 ขอโทษที่ใช้เวลานานมาก กว่าจะยอมมาบอกพวกคุณ 714 00:46:43,720 --> 00:46:47,641 มันแค่… ทำใจยากมากๆ 715 00:46:56,191 --> 00:46:58,694 - ขอออกไปหายใจก่อนนะ - ได้เลย 716 00:47:24,428 --> 00:47:27,681 ผมเพิ่งรายงานให้ท่านอัยการสูงสุดฟัง เขาอยากจะจับเลย 717 00:47:28,307 --> 00:47:30,184 ไม่งั้นเราก็หาข้อมูลใหม่เพิ่มได้เรื่อยๆ 718 00:47:30,267 --> 00:47:32,019 แต่เขาไม่อยากรั้งรอต่อแล้ว 719 00:47:32,102 --> 00:47:33,687 ตอนนี้ความเห็นของคนเริ่มเปลี่ยนแล้ว 720 00:47:33,770 --> 00:47:34,771 เดี๋ยว หมายความว่าไง 721 00:47:35,355 --> 00:47:36,565 ก็มันเป็นระบบสาธารณสุขทั้งหมดนี่แหละ 722 00:47:36,648 --> 00:47:39,026 หมอก็ปกป้องหมอด้วยกัน พยาบาลปกป้องพยาบาลด้วยกัน 723 00:47:39,109 --> 00:47:40,652 คุณกำลังจะได้เห็นทุกอย่างแฉออกมาหมด 724 00:47:40,736 --> 00:47:42,696 แอนนา โพไม่ควรได้รับการปฏิบัติเป็นกรณีพิเศษ 725 00:47:42,779 --> 00:47:44,448 แต่นั่นไม่ได้แปลว่าเธอจะไม่มีคนช่วย 726 00:47:44,531 --> 00:47:47,326 รอดูเถอะ เรากำลังจะแหย่เสือหลับ 727 00:47:47,910 --> 00:47:48,911 รับทราบ ได้เลย 728 00:47:48,994 --> 00:47:51,872 ผมจะตามทีมไปจับแลนดรีย์กับบูโด คุณจัดการโพนะ 729 00:47:53,832 --> 00:47:54,833 พร้อมไหม 730 00:47:55,667 --> 00:47:56,668 ค่ะ 731 00:47:58,962 --> 00:48:01,256 (11 เดือนหลังจากเฮอร์ริเคนแคทรินา) 732 00:48:01,340 --> 00:48:03,800 (17 กรกฎาคม 2006) 733 00:48:12,893 --> 00:48:14,770 ทุกครั้งที่เข้าจับกุม ฉันคิดเสมอว่า 734 00:48:15,646 --> 00:48:18,565 "ถ้าเคาะประตูแล้ว ฉันจะเปลี่ยนชีวิตคนไปตลอดกาล" 735 00:48:19,691 --> 00:48:21,568 แต่เมื่อคืน ฉันหลับเป็นตายเลย 736 00:48:23,904 --> 00:48:26,156 จบเรื่องแล้วเจอกัน บาย 737 00:48:26,865 --> 00:48:28,867 - ไปกันเลย - โอเค ออกได้ 738 00:48:35,457 --> 00:48:37,793 เจ้าหน้าที่รัฐลุยเซียนา! เปิดประตู! 739 00:48:53,433 --> 00:48:55,352 เจ้าหน้าที่รัฐ! เปิดประตู! 740 00:49:00,023 --> 00:49:01,024 แอนนา โพใช่ไหม 741 00:49:01,817 --> 00:49:03,694 ค่ะ ฉันแอนนา โพ 742 00:49:03,777 --> 00:49:05,195 เรามีหมายจับคุณ 743 00:49:05,279 --> 00:49:07,030 ในคดีฆาตกรรมโดยไม่ไตร่ตรองไว้ก่อนสี่กระทง 744 00:49:07,531 --> 00:49:10,200 คุณมีอาวุธอยู่กับตัวหรืออยู่ในบ้านหรือไม่ 745 00:49:10,284 --> 00:49:11,326 ไม่มี 746 00:49:11,410 --> 00:49:13,078 ฉันจะต้องค้นตัวคุณ 747 00:49:19,042 --> 00:49:20,878 - มีคนอื่นอยู่ในบ้านรึเปล่า - ไม่มี 748 00:49:22,713 --> 00:49:23,964 คุณจะพาฉันไปที่ไหน 749 00:49:24,673 --> 00:49:27,801 ไปพิมพ์นิ้วมือที่บาตันรูจนี้ แล้วไปเข้าเรือนจำที่นิวออร์ลีนส์ 750 00:49:28,969 --> 00:49:31,388 แล้วคนไข้ของฉันล่ะ ฉันมีคนไข้อาการหนักอยู่ 751 00:49:31,471 --> 00:49:33,140 ฉันทิ้งเขาไปเฉยๆ ไม่ได้ 752 00:49:33,223 --> 00:49:35,184 ฉันกำลังรอผลแล็บที่สำคัญมากอยู่ 753 00:49:35,267 --> 00:49:36,810 มีหมอคนอื่นที่ทำงานแทนคุณได้ไหม 754 00:49:36,894 --> 00:49:37,895 มี แต่ฉัน… 755 00:49:37,978 --> 00:49:39,813 งั้นเราจะให้โอกาสคุณโทรบอกพวกเขา 756 00:49:44,735 --> 00:49:48,030 ฉันเพิ่งอยู่ในห้องผ่าตัดมาทั้งวัน อย่างน้อยขอเปลี่ยนชุดก่อนได้ไหม 757 00:49:50,240 --> 00:49:51,241 ได้สิ 758 00:50:04,004 --> 00:50:06,632 ต้องยืนอยู่ตรงนั้นด้วยเหรอ รอข้างนอกไม่ได้เหรอ 759 00:50:07,341 --> 00:50:08,884 ไม่ได้ค่ะ ไม่ได้ 760 00:50:23,357 --> 00:50:26,235 กรุณาเอาเครื่องประดับออกทั้งหมด เอาไปแค่บัตรประจำตัวผู้ขับขี่ 761 00:50:27,027 --> 00:50:29,530 ฉันไม่ได้ใส่เครื่องประดับอยู่แล้ว และใบขับขี่อยู่ใน… 762 00:50:29,613 --> 00:50:31,031 เฮ้ย อย่าเอื้อมเข้าไป 763 00:50:38,497 --> 00:50:39,498 ไหนใบขับขี่ 764 00:50:40,123 --> 00:50:41,291 อยู่ในกระเป๋าสตางค์ 765 00:50:49,800 --> 00:50:51,969 โอเค ฉันจะบอกสิทธิ์ให้คุณได้รับทราบ 766 00:50:52,970 --> 00:50:54,179 คุณมีสิทธิ์จะไม่พูดสิ่งใด 767 00:50:54,263 --> 00:50:57,057 สิ่งที่คุณพูดสามารถและจะถูก เอาไปใช้ฟ้องในศาลยุติธรรม 768 00:50:57,140 --> 00:50:58,475 คุณมีสิทธิ์จะจ้างทนาย 769 00:50:58,559 --> 00:51:01,186 หากไม่สามารถจ้างทนายได้ เราจะจัดหาทนายให้ 770 00:51:01,270 --> 00:51:04,022 คุณต้องลงชื่อในแบบฟอร์มว่า คุณเข้าใจสิทธิ์เหล่านี้ 771 00:51:26,587 --> 00:51:28,463 คุณอยากจะตอบคำถามโดยไม่มีทนายไหม 772 00:51:28,547 --> 00:51:29,631 ไม่ 773 00:51:49,943 --> 00:51:51,403 กำลังจะเปิดประตูหลัง… 774 00:52:13,675 --> 00:52:14,885 พระเจ้า… 775 00:52:16,428 --> 00:52:20,182 โปรดนำทาง… และยืนเคียงข้างพวกเรา 776 00:52:22,184 --> 00:52:25,854 ช่วยให้ผู้อื่นไม่หลงเชื่อในสิ่งที่ผิด 777 00:52:28,315 --> 00:52:31,485 ช่วยให้ผู้ซึ่งคิดตรงข้ามกับเรานั้นได้รู้ความจริง 778 00:52:32,528 --> 00:52:36,198 ได้โปรด พระเจ้า โปรดคุ้มครองและเกื้อหนุนเรา 779 00:52:37,658 --> 00:52:42,454 ช่วยให้เราเข้มแข็งพอจะทนกับความยากลำบาก 780 00:52:43,539 --> 00:52:44,831 และอยุติธรรมเหล่านี้ 781 00:52:46,792 --> 00:52:51,380 นำทางเรากลับไปยัง ความดีงามและแสงอนันตกาลของพระองค์ 782 00:52:54,633 --> 00:52:55,634 อาเมน 783 00:52:57,177 --> 00:52:58,178 อาเมน 784 00:53:54,276 --> 00:53:56,278 คำบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์