1
00:01:02,713 --> 00:01:06,963
(จะเปลี่ยนโลกได้)

2
00:01:07,046 --> 00:01:09,546
(ต้องใช้)

3
00:01:09,630 --> 00:01:15,296
(อัจฉริยะเล็กๆ)

4
00:01:16,838 --> 00:01:20,296
แม่พูดให้ฟังฉันช่างแสนวิเศษ

5
00:01:24,213 --> 00:01:27,255
พ่อพูดให้ฟังฉันนั้นหรือเด็กน้อยแสนซน

6
00:01:27,796 --> 00:01:29,421
ฉันเหมือนเจ้าหญิงล่ะ

7
00:01:29,505 --> 00:01:31,171
ฉันก็เจ้าชาย

8
00:01:31,255 --> 00:01:34,755
แม่ว่าฉันคือนางฟ้าร่วงลงมาเป็นคน

9
00:01:34,838 --> 00:01:38,505
พ่อพูดให้ฟังฉันน่ะคือทหารที่ตัวเปี๊ยก

10
00:01:38,588 --> 00:01:41,588
แถมไม่เคยจะกลัวและยังแข็งแกร่ง

11
00:01:42,171 --> 00:01:43,671
พ่อบอกนายเรื่องฉันมะ

12
00:01:43,755 --> 00:01:45,463
วันที่ฉันโตขึ้นน่ะ

13
00:01:45,546 --> 00:01:47,338
ฉันจะเป็นทหารล่ะ

14
00:01:47,421 --> 00:01:49,171
ต่อยหน้านายได้ด้วย

15
00:01:49,963 --> 00:01:53,380
ไหนลองถ่ายอีกที
นี่ไงมุมนี้ ตัวกลมสิ้นดีหน้าตาน่าชัง

16
00:01:53,463 --> 00:01:56,838
ลูกเราดูดีกว่าเด็กคนไหน
มันอดไม่ได้ต้องพูดให้ฟัง

17
00:01:56,921 --> 00:01:58,880
- น่ารักจัง
- ยู้ฮู มองแม่ซิจ๊ะลูก

18
00:01:58,963 --> 00:02:00,505
ลูกจ๋า อย่าอาเจียนใส่น้องสิ

19
00:02:00,588 --> 00:02:02,213
- ยิ้มหน่อย
- ยิ้มให้แม่นี่

20
00:02:02,296 --> 00:02:03,880
- กะพริบตารับ
- ถ่ายอีกรูป

21
00:02:03,963 --> 00:02:05,296
ทำนี่ได้ด้วยละเจ้าหนู

22
00:02:05,380 --> 00:02:06,630
เพิ่งสองวันเก่งน่าดู

23
00:02:06,713 --> 00:02:10,088
แล้วที่ลูกยิ้มมันก่อนวัยเขา
เพราะไอคิวสูงรึเปล่า

24
00:02:10,171 --> 00:02:11,130
ลูกเราน่าชื่นชม

25
00:02:11,213 --> 00:02:12,588
- หยั่งรู้
- หัวคิดแหลมคม

26
00:02:12,671 --> 00:02:14,671
คงฉลาดเปรื่องปราดเกินค่าเฉลี่ย

27
00:02:14,755 --> 00:02:16,713
พูดไปก็ฟังดูโหดนะเนี่ย

28
00:02:17,755 --> 00:02:23,255
แม่พูดให้ฟังฉันช่างวิเศษ
ได้เจอหน้าเพียงครั้งก็ย่อมรู้ได้ดี

29
00:02:23,338 --> 00:02:26,713
ตั้งแต่ตอนตัดสายสะดือ นั่นก็คือทีเด็ด

30
00:02:26,796 --> 00:02:30,088
ว่าใครเล่าที่จะเท่าฉันผู้แสนวิเศษคนนี้

31
00:02:30,171 --> 00:02:32,671
แม่พูดให้ฟังฉันช่างแสนวิเศษ

32
00:02:32,755 --> 00:02:35,796
และฉันตัวจิ๋วประกายแจ่มแจ๋ว
ดังลูกแก้วกระจกพิเศษ

33
00:02:35,880 --> 00:02:39,213
ใครไม่เชื่อเถียงกันไม่เสร็จ
ที่จริงไม่อาจจะปฏิเสธ

34
00:02:39,296 --> 00:02:42,421
ไม่เคยได้มีของที่วิเศษ
ที่แสนยอดยิ่งสุดละลานตาจริงๆ

35
00:02:42,505 --> 00:02:45,880
สุดทึ่งตรึงตราเลิศเลอจริง
กว่าสิ่งแสนวิเศษเช่นนี้

36
00:02:45,963 --> 00:02:46,796
มีลูกเนี่ยนะ

37
00:02:47,671 --> 00:02:50,046
ฉันจะมีลูกได้ไง ผีอะไรสิงให้คิดแบบนี้

38
00:02:51,130 --> 00:02:52,880
ฉันไม่ฟัง หมอเถื่อนแน่ๆ

39
00:02:52,963 --> 00:02:54,546
แต่คุณกำลังจะคลอดนะ

40
00:02:54,630 --> 00:02:57,713
หมอเมายากันยุงรึเปล่าเนี่ย

41
00:02:57,796 --> 00:02:59,713
มดลูกของคุณกำลังหดตัวนะครับ

42
00:02:59,796 --> 00:03:04,213
ฉันไม่ได้มดลูกหดตัว
คนที่มดลูกหดตัวคือผู้หญิงท้อง

43
00:03:04,296 --> 00:03:08,588
ที่กำลังจะคลอดลูก

44
00:03:09,171 --> 00:03:12,046
ฉันกำลังจะมีนังลูกมารจริงๆ หรือนี่

45
00:03:12,130 --> 00:03:15,921
ทุกๆ ครั้งที่นำเด็กน้อยลืมตา

46
00:03:16,505 --> 00:03:20,671
ตอกย้ำศรัทธาเชื่อมั่นใจคน

47
00:03:24,005 --> 00:03:28,296
ชีวิตน้อยๆ ดังผ้าขาวไม่มีรอยจุด

48
00:03:28,380 --> 00:03:31,671
และเนื้อตัวบริสุทธิ์

49
00:03:31,755 --> 00:03:35,421
จิตใจไม่มีหมองหม่น

50
00:03:36,005 --> 00:03:40,546
ก็ชีวิตนั้นน่าอัศจรรย์ที่เกิดขึ้นมาได้

51
00:03:42,005 --> 00:03:47,921
โอกาสที่เราจะเกิดขึ้น
มันก็แทบไม่เห็นด้วยตา

52
00:03:48,005 --> 00:03:51,546
ดูเหมือนก็ไม่แย่ที่ได้

53
00:03:51,630 --> 00:03:55,046
เกิดมา

54
00:03:57,546 --> 00:04:00,588
แต่ชีวิตที่ถือกำเนิด

55
00:04:00,671 --> 00:04:03,255
สุดจะล้ำค่า

56
00:04:03,921 --> 00:04:06,921
มันช่างแสนวิเศษ

57
00:04:07,421 --> 00:04:09,505
แสนวิเศษ

58
00:04:09,588 --> 00:04:10,671
อีหยังวะ

59
00:04:10,755 --> 00:04:11,796
เด็กผู้หญิง

60
00:04:12,380 --> 00:04:15,046
ลูกชายผมเป็นผู้หญิงงั้นรึ

61
00:04:15,130 --> 00:04:17,005
ลูกสาวคุณเป็นผู้หญิง

62
00:04:17,088 --> 00:04:18,421
แต่ลูกโป่งนี่สิ หมอ

63
00:04:18,505 --> 00:04:19,380
(คุณได้ลูกชาย)

64
00:04:19,463 --> 00:04:21,380
ลูกโป่งบอกว่า "คุณได้ลูกชาย"

65
00:04:21,463 --> 00:04:24,463
ภรรยาคุณเพิ่งคลอดลูกสาวตัวน้อยที่สวย

66
00:04:24,546 --> 00:04:26,755
แข็งแรง ร่าเริง แกไม่มีที่ติเลย

67
00:04:27,255 --> 00:04:29,171
นี่เป็นข่าวสุดวิเศษเลยนะ

68
00:04:29,755 --> 00:04:34,963
ทำไมเรื่องร้ายๆ ถึงต้องมาสู่คนแสนดี

69
00:04:35,755 --> 00:04:39,213
พลเมืองที่น่าเชิดชูอย่าง

70
00:04:39,296 --> 00:04:41,338
ฉันและเธอ

71
00:04:41,880 --> 00:04:44,671
เราเคยทำเลวอันใดมา

72
00:04:44,755 --> 00:04:47,671
ถึงโดนกลั่นแกล้งด้วยโชคชะตา

73
00:04:47,755 --> 00:04:49,505
- เด็กแสนทุเรศ
- แสนวิเศษ

74
00:04:49,588 --> 00:04:51,046
- หน้าเป็นลิง
- แสนวิเศษ

75
00:04:51,130 --> 00:04:52,463
หัวเป็นขนสุดทนจริงๆ

76
00:04:52,546 --> 00:04:54,880
และแถมไม่มีอะดุ๊งอะดิ๊งอันน้อย

77
00:04:54,963 --> 00:04:58,088
ก็ชีวิตนั้นมันช่างแสนวิเศษ

78
00:04:58,171 --> 00:05:01,255
ก็ชีวิตนั้นมันช่างแสนวิเศษ

79
00:05:01,338 --> 00:05:05,046
ก็ชีวิตนั้นมันช่างแสนวิเศษ

80
00:05:05,130 --> 00:05:10,421
แม่พูดให้ฟังฉันช่างแสนวิเศษ
ได้เจอหน้าเพียงครั้งก็ย่อมรู้ได้ดี

81
00:05:10,505 --> 00:05:14,171
ตั้งแต่ตอนตัดสายสะดือ
นั่นก็คือทีเด็ดสุด

82
00:05:14,255 --> 00:05:17,380
ว่าใครเล่าที่จะเท่าฉันผู้แสนวิเศษ

83
00:05:17,463 --> 00:05:19,921
แม่พูดให้ฟังฉันช่างแสนวิเศษ

84
00:05:20,005 --> 00:05:22,796
และฉันตัวจิ๋วประกายแจ่มแจ๋ว
ดังลูกแก้วกระจกพิเศษ

85
00:05:23,296 --> 00:05:26,213
ใครไม่เชื่อเถียงกันไม่เสร็จ
ที่จริงไม่อาจปฎิเสธ

86
00:05:26,296 --> 00:05:29,963
ไม่เคยได้มีของที่วิเศษเท่า ของวิเศษเท่า

87
00:05:31,463 --> 00:05:37,921
(มาทิลด้า เดอะ มิวสิคัล)

88
00:05:38,921 --> 00:05:42,213
แม่พูดให้ฟัง ฉันแค่หนอนเหม็นเน่าน่าเกลียด

89
00:05:42,296 --> 00:05:45,213
พ่อพูดบ่อยๆ เบื่อขี้หน้า

90
00:05:45,713 --> 00:05:49,255
แม่พูดให้ฟังฉันเหมือนเชื้อที่น่ารังเกียจ

91
00:05:49,338 --> 00:05:52,838
และเด็กอย่างฉันกฎหมายห้ามมีดีกว่า

92
00:05:52,921 --> 00:05:56,338
พ่อพูดให้ฟัง ฉันต้องหัดคุมปากไม่ให้เปิด

93
00:05:56,421 --> 00:05:59,755
ใครก็ไม่ชอบเด็กพูดมากอย่างนี้

94
00:05:59,838 --> 00:06:03,630
แม่ว่าฉันคือตัวอย่างให้ประชากรคุมกำเนิด

95
00:06:03,713 --> 00:06:07,505
พ่อว่าฉันต้องยิ่งจ้องทีวี

96
00:06:07,588 --> 00:06:09,213
เรียบร้อยดีไหมจ๊ะ มาทิลด้า

97
00:06:10,088 --> 00:06:11,963
ค่ะ ขอบคุณค่ะ คุณเฟ้ลป์

98
00:06:12,046 --> 00:06:13,963
แต่ว่าได้เวลาปิดแล้วจ้ะ

99
00:06:14,546 --> 00:06:15,463
จริงด้วย

100
00:06:16,088 --> 00:06:17,921
หนูอยู่จนปิดเสร็จได้ไหม

101
00:06:18,005 --> 00:06:20,588
ได้เวลาปิดของฉันคือชั่วโมงก่อนจ้ะ

102
00:06:20,671 --> 00:06:22,171
ฉันปิดห้องสมุดเสร็จแล้ว

103
00:06:22,255 --> 00:06:24,338
หนูดูสงบจนฉันไม่อยากกวน

104
00:06:24,421 --> 00:06:27,630
แต่พ่อแม่คงรอให้หนูกลับบ้านจะแย่แล้ว

105
00:06:28,630 --> 00:06:30,505
ใช่ พ่อแม่ชอบให้หนูอยู่บ้าน

106
00:06:33,046 --> 00:06:34,796
ชอบให้อยู่บ้านแค่นั้นแหละ

107
00:06:36,838 --> 00:06:40,588
ตายแล้ว หายนะแล้ว แฮรี่

108
00:06:40,671 --> 00:06:43,130
เราลืมส่งมันไปโรงเรียน

109
00:06:43,713 --> 00:06:45,713
เขาก็ไปอยู่ทุกวัน ใช่ไหมไอ้หนู

110
00:06:45,796 --> 00:06:48,630
หนูเป็นผู้หญิง และไม่ หนูไม่เคยได้ไปโรงเรียน

111
00:06:48,713 --> 00:06:50,921
- แล้วเอาหนังสือมาจากไหน
- ห้องสมุดไง

112
00:06:51,005 --> 00:06:52,380
ห้องสมุดมีหนังสือด้วยรึ

113
00:06:52,463 --> 00:06:54,463
โอ๊ย คุณนี่มันโง่จริงๆ

114
00:06:54,546 --> 00:06:56,505
ผมน่ะรึ ผมมีธุรกิจให้ต้องทำนะ

115
00:06:56,588 --> 00:06:58,088
ผมไม่มีหน้าที่ดูแลเด็ก

116
00:06:58,171 --> 00:07:01,255
ล้างหนี้ที่คุณก่อนี่ ผมยังเครียดไม่พออีกรึไง

117
00:07:01,338 --> 00:07:02,421
ที่ฉันก่องั้นรึ

118
00:07:02,505 --> 00:07:05,005
เออสิ ไม่เข้าใจอีกรึไง

119
00:07:05,088 --> 00:07:08,755
เราถูกหนี้พันตัวยุบยับ

120
00:07:08,838 --> 00:07:11,796
แต่คุณกลับคาดหวังให้ผมดิ้นหนีหนี้ให้หลุด

121
00:07:11,880 --> 00:07:13,963
ราวกับเป็นนักหลบหนีบ้าบอ

122
00:07:14,046 --> 00:07:17,255
นักหลบหนีงั้นรึ ฉันก็มีบ้านให้ดูแลนะ

123
00:07:17,338 --> 00:07:18,880
มื้อเย็นเวฟตัวเองไม่ได้นะ

124
00:07:18,963 --> 00:07:20,005
สวัสดีครับ

125
00:07:21,421 --> 00:07:23,963
- ใครมากันวะ
- ก็นี่ไงที่ฉันจะบอก

126
00:07:24,046 --> 00:07:27,130
ผู้ตรวจการโรงเรียนมา รออยู่กับนังโสที่ไหนไม่รู้

127
00:07:27,213 --> 00:07:28,505
เราจะทำยังไงดี

128
00:07:29,588 --> 00:07:30,546
คือว่า

129
00:07:31,213 --> 00:07:35,088
ดร.มาร์ติน ลูเธอร์ คิง เคยกล่าวว่า
"คำโกหกไม่เคยยืนยง"

130
00:07:36,713 --> 00:07:38,838
ใช่แล้ว เราจะโกหกเอาตัวรอด

131
00:07:38,921 --> 00:07:40,338
แบบที่ด็อกเตอร์คนนี้ว่า

132
00:07:41,880 --> 00:07:45,046
เรียนที่บ้านครับ ใช่แล้ว

133
00:07:45,130 --> 00:07:46,463
เราให้เรียนที่บ้าน

134
00:07:46,546 --> 00:07:47,963
กำลังคลั่งกันเลย ยุคนี้

135
00:07:48,046 --> 00:07:50,921
การที่ผมเป็นนักธุรกิจและผู้ประกอบการ

136
00:07:51,005 --> 00:07:53,963
ผมเข้าใจเรื่องคลั่งดี

137
00:07:54,046 --> 00:07:55,463
เข้าใจแล้ว

138
00:07:55,546 --> 00:07:59,046
แล้วเธอได้เรียนอะไรที่บ้านบ้างครับ

139
00:07:59,630 --> 00:08:03,171
ฉันสอนแต่งหน้า ส่วนแฮรี่สอนเชื่อมโลหะค่ะ

140
00:08:09,921 --> 00:08:11,755
มาทิลด้าใช่ไหมจ๊ะ

141
00:08:14,046 --> 00:08:15,296
ครูชื่อฮันนี่นะ

142
00:08:17,546 --> 00:08:20,296
หนูได้เรียนหนังสือที่บ้านใช่ไหมจ๊ะ

143
00:08:21,338 --> 00:08:24,963
แล้วหนูอยากไปเรียนที่โรงเรียนบ้างไหม

144
00:08:25,463 --> 00:08:27,255
เราเรียนมาสองสามอาทิตย์แล้ว

145
00:08:27,338 --> 00:08:30,588
แต่เรามีเด็กที่มาไม่ทันเปิดเทอมเหมือนกัน

146
00:08:30,671 --> 00:08:32,796
หนูไปเรียนพร้อมเธอได้

147
00:08:32,880 --> 00:08:34,005
มันเป็นยังไงคะ

148
00:08:34,755 --> 00:08:36,046
เรียนที่โรงเรียนน่ะ

149
00:08:38,505 --> 00:08:41,880
บางครั้ง ก็เรียนหนักเหมือนกัน

150
00:08:41,963 --> 00:08:44,671
แต่รับรองได้ว่าวิชาของครูสนุกสุดๆ

151
00:08:45,421 --> 00:08:49,671
ครูจะสอนเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ ดนตรี วรรณคดี

152
00:08:49,755 --> 00:08:53,005
วรรณคดีเหรอ งั้นก็เกี่ยวกับหนังสือน่ะสิ

153
00:08:54,255 --> 00:08:58,005
ที่โรงเรียน เรามีหนังสือเยอะมาก
มีเรื่องราวเต็มไปหมด

154
00:08:58,088 --> 00:09:00,005
เราจะสอนให้แต่งเรื่องเองด้วยนะ

155
00:09:01,296 --> 00:09:02,630
น่าสนใจไหมจ๊ะ

156
00:09:02,713 --> 00:09:05,463
ก็ได้ เอายังงี้ๆ ผมจะหาทางให้

157
00:09:05,546 --> 00:09:07,130
หนูต้องไปแล้วค่ะ

158
00:09:17,130 --> 00:09:18,588
กาลครั้งหนึ่งนานมา

159
00:09:20,046 --> 00:09:21,588
มีเด็กหญิงตัวน้อย

160
00:09:22,755 --> 00:09:24,546
ซึ่งถูกกักขัง

161
00:09:24,630 --> 00:09:25,921
ไม่อยากเชื่อเลย

162
00:09:26,005 --> 00:09:28,546
กล้าดีมาพูดแบบนั้นกับฉันได้ไง

163
00:09:29,088 --> 00:09:30,671
ฉันต้องถูกปรับเพราะแก

164
00:09:30,755 --> 00:09:32,171
โทษหนูได้ไง

165
00:09:32,255 --> 00:09:33,755
พ่อลืมเอาหนูไปเรียนเอง

166
00:09:33,838 --> 00:09:37,213
แกจะได้ไปโรงเรียนแล้ว
และจะได้เจอพวกทรันช์บูล

167
00:09:37,796 --> 00:09:39,171
ทรันช์บูลงั้นเหรอ

168
00:09:39,255 --> 00:09:41,963
อกาธา ทรันช์บูล ครูใหญ่ของครันเชมฮอลล์

169
00:09:42,046 --> 00:09:44,630
เธอตัวใหญ่ แข็งแรง น่ากลัว

170
00:09:44,713 --> 00:09:47,755
เคยแข่งกีฬาโอลิมปิก แข่งขว้างค้อน

171
00:09:48,338 --> 00:09:49,880
และรู้ไหมว่าฉันเพิ่งทำอะไร

172
00:09:50,463 --> 00:09:52,671
ฉันโทรหาเธอ และบอกเธอ

173
00:09:52,755 --> 00:09:57,463
ว่าแกน่ะเป็นนังเด็กผีตัวแสบชอบก่อเรื่อง

174
00:09:57,546 --> 00:09:58,421
ไม่นะ

175
00:09:58,505 --> 00:10:02,796
เธอรอเจอแกอย่างสุดๆ

176
00:10:03,921 --> 00:10:05,380
ไม่ยุติธรรมเลย

177
00:10:05,963 --> 00:10:07,088
ทำแบบนี้ได้ไง

178
00:10:07,171 --> 00:10:09,630
แกจะได้รู้สำนึกที่บังอาจมาพังชีวิตเรา

179
00:10:09,713 --> 00:10:12,421
สมควรโดนแล้ว นังเด็กมารหัวขน

180
00:10:12,505 --> 00:10:15,505
แจ็คแอนด์จิลล์ขึ้นไปบนเนิน

181
00:10:15,588 --> 00:10:18,880
เพื่อตักเอาน้ำแล้วเดินกลับ อย่างที่เห็น

182
00:10:18,963 --> 00:10:22,171
และอีกไม่ช้านาน ก็ต้องมีอันร่วงหล่น

183
00:10:22,255 --> 00:10:25,755
และทนผจญวนเวียนถูกเขาเขียนไว้ให้เป็น

184
00:10:25,838 --> 00:10:29,130
ต้องจำใจยอมเป็นเหยื่ออยู่ทั้งปี

185
00:10:31,963 --> 00:10:33,463
แบบโรมีโอและจูเลียต

186
00:10:34,421 --> 00:10:37,463
ก่อนที่จะพบจุดจบ มีไว้ให้จนละเอียด

187
00:10:38,296 --> 00:10:41,921
ให้มีความรักแล้วก็เอาเรื่องงี่เง่าที่ดับความฝัน

188
00:10:42,005 --> 00:10:45,213
ก็เกือบได้ร่วมชีวิตแล้วเชียวหนา

189
00:10:45,296 --> 00:10:48,838
เสียดายที่ลงเอยในแบบที่โหดสิ้นดี

190
00:10:49,880 --> 00:10:53,255
ก็ไม่เข้าใจทำไมเขาไม่เปลี่ยนเรื่องที่มี

191
00:10:54,630 --> 00:10:58,255
ถูกสอนให้ทำตามๆ ที่เขาบอก แต่โทษที

192
00:11:01,130 --> 00:11:04,505
ถึงคราวทุกคนก็ย่อมต้องเป็นตัวแสบบ้างสิ

193
00:11:07,421 --> 00:11:10,505
แค่ได้เจอว่าโลกไม่เข้าข้างเรา

194
00:11:10,588 --> 00:11:13,921
ไม่ใช่ว่าเราจำเป็นต้องทน และยิ้มหวานเข้าใส่

195
00:11:14,005 --> 00:11:16,713
ถ้าเราได้แต่กลัว แต่นั่งก้มหัวยอมเขาไป

196
00:11:17,671 --> 00:11:19,213
ก็คงเหมือนเดิม

197
00:11:21,046 --> 00:11:23,838
แม้ว่าเป็นแค่เด็กๆ มีตั้งเยอะให้ทำ

198
00:11:23,921 --> 00:11:27,380
เราต้องอย่าปล่อยเรื่องเด็กๆ
เช่นตัวเล็กมาห้ามเรา

199
00:11:27,463 --> 00:11:30,171
ถ้ามัวนั่งละห้อยและคอยให้เขาเดินย่ำ

200
00:11:30,255 --> 00:11:31,671
ก็คงจะเหมือนเราพูดว่า

201
00:11:31,755 --> 00:11:32,588
(ฟอกสีขั้นสุด)

202
00:11:32,671 --> 00:11:34,171
ทำแบบนี้ก็ได้

203
00:11:34,255 --> 00:11:35,338
มันไม่ใช่ไง

204
00:11:36,713 --> 00:11:38,671
ถ้าดูแล้วไม่ใช่

205
00:11:40,296 --> 00:11:42,963
ต้องทำให้รู้เสียบ้าง

206
00:11:48,088 --> 00:11:50,671
(ยาบำรุงเส้นผม)

207
00:11:55,171 --> 00:11:58,880
แค่ตัวน็อตขยับนิด ค่อยๆ ฝืน ค่อยๆ บิด

208
00:11:58,963 --> 00:12:02,171
จุดเริ่มต้นความขัดขืน
มันดังเอี๊ยดที่บนพื้นบ้าน

209
00:12:02,255 --> 00:12:05,505
จะเกิดเป็นพายุแค่ปีกกระพือพัด

210
00:12:05,588 --> 00:12:08,463
แมลงตัวกระติ๊ด แต่เจ็บจี๊ดเวลากัด

211
00:12:08,546 --> 00:12:09,755
เริ่มวันใหม่

212
00:12:09,838 --> 00:12:11,713
เสียงมันเดิน ติ๊กและก็ต๊อก

213
00:12:11,796 --> 00:12:14,963
เริ่มเป็นไท เสียงมันดังกริ๊กเมื่อปลดล็อก

214
00:12:15,046 --> 00:12:18,921
ถ้าถูกขังข้างในเรื่องเก่า และอยากจะออกมา

215
00:12:19,005 --> 00:12:22,213
ไม่ต้องไปกรีดร้อง ตะโกนให้ก้องฟ้า

216
00:12:22,296 --> 00:12:24,338
ยิ่งเป็นแค่เด็กๆ มีตั้งเยอะให้ทำ

217
00:12:24,421 --> 00:12:28,296
เราต้องอย่าปล่อยเรื่องเด็กๆ
เช่นตัวเล็กมาห้ามเรา

218
00:12:28,380 --> 00:12:31,255
ถ้ามัวนั่งละห้อย และคอยให้เขาเดินย่ำเรา

219
00:12:31,338 --> 00:12:33,130
ก็คงเหมือนเดิม

220
00:12:34,796 --> 00:12:38,171
แค่ได้เจอว่าโลกไม่เข้าข้างเรา

221
00:12:38,255 --> 00:12:41,338
ไม่ใช่ว่าเราจำเป็นต้องทน และยิ้มหวานเข้าใส่

222
00:12:41,421 --> 00:12:44,713
ถ้าเราได้แต่กลัว แต่นั่งก้มหัวยอมเขาไป

223
00:12:44,796 --> 00:12:48,171
ก็คงจะเหมือนเราพูดว่าทำแบบนี้ก็ได้

224
00:12:48,255 --> 00:12:49,796
มันไม่ใช่ไง

225
00:12:51,088 --> 00:12:52,713
ถ้าดูแล้วไม่ใช่

226
00:12:54,380 --> 00:12:57,463
ต้องทำให้รู้เสียบ้าง

227
00:12:59,046 --> 00:13:02,005
แต่เราจะรอใครให้มาแก้ไขก็คงไม่มี

228
00:13:02,588 --> 00:13:05,546
มีเพียงตัวเราเองที่แก้เรื่องร้ายให้เป็นดี

229
00:13:05,630 --> 00:13:09,296
ถึงคราวทุกคนก็ย่อมต้องเป็นตัวแสบบ้างสิ

230
00:13:10,130 --> 00:13:11,921
แกทำอะไรกับผมฉันเนี่ย

231
00:13:24,963 --> 00:13:28,046
ทำไมย้อมสีเขียวล่ะ
มันเป็นแนวละครสัตว์ หรือว่า…

232
00:13:28,130 --> 00:13:29,421
แนวละครสัตว์อะไร

233
00:13:29,505 --> 00:13:31,963
ก็ไอ้นักหลบหนีที่คุณคอยพูดถึงไง

234
00:13:32,046 --> 00:13:33,421
เขาทำผมสีเขียวเหรอ

235
00:13:33,505 --> 00:13:36,671
ไม่มีนักหลบหนี และบอกตั้งกี่ทีว่าผมไม่ได้ทำสีผม

236
00:13:40,921 --> 00:13:44,713
นักหลบหนี นักหลบหนี

237
00:13:44,796 --> 00:13:47,796
กาลครั้งหนึ่งนานมา มีนักหลบหนีผู้ยิ่งใหญ่

238
00:13:48,380 --> 00:13:49,796
เขาใจดีเหลือหลาย

239
00:13:49,880 --> 00:13:52,921
เป็นบุรุษที่เด็กทุกคนล้วนให้เป็นพ่อในฝัน

240
00:13:54,421 --> 00:13:57,255
และวันหนึ่ง เขาก็ตกหลุมรักกับ…

241
00:13:57,921 --> 00:13:59,630
นักกายกรรม

242
00:13:59,713 --> 00:14:06,255
(ครันเชมฮอลล์)

243
00:14:14,255 --> 00:14:16,005
(ห้ามงอแง)

244
00:14:17,505 --> 00:14:18,505
มาทิลด้า

245
00:14:20,796 --> 00:14:22,338
สวัสดีค่ะ คุณเฟ้ลป์

246
00:14:22,421 --> 00:14:25,255
กว่าจะเริ่มเข้าเรียนก็อีกชั่วโมงไม่ใช่รึ

247
00:14:25,880 --> 00:14:29,630
อ๋อ หนูมาเร็ว เพราะว่า ตื่นเต้นค่ะ

248
00:14:31,046 --> 00:14:33,505
ครูฮันนี่จะสอนแต่งเรื่องราว

249
00:14:34,213 --> 00:14:36,296
แต่หนูแต่งเอาไว้เรื่องหนึ่งแล้ว

250
00:14:36,838 --> 00:14:40,046
หนูรู้สึกได้ว่ามันดิ้นอยู่ในตัวหนู

251
00:14:40,130 --> 00:14:44,130
- เหมือนจะดันให้เแตกออกมา
- ถ้ามันจะแตกออกมา

252
00:14:44,213 --> 00:14:47,130
หนูก็ควรเล่าให้เร็วที่สุดนะ ว่าไหม

253
00:14:47,213 --> 00:14:48,838
ฉันจะไปเอาน้ำมะนาวมาให้

254
00:14:48,921 --> 00:14:52,088
แต่มันอาจเครียดหน่อยนะคะ

255
00:14:53,296 --> 00:14:57,796
มาทิลด้า เวิร์มวู้ด ฉันทำงานกับนิยาย
ฉันน่าจะรับมือได้สบาย

256
00:14:59,880 --> 00:15:01,213
กาลครั้งหนึ่งนานมา

257
00:15:01,796 --> 00:15:05,130
มีสองสุดยอดนักแสดงละครสัตว์ของโลก

258
00:15:05,213 --> 00:15:10,546
นักหลบหนีที่หนีได้จากกุญแจไหนๆ ที่เคยมี

259
00:15:10,630 --> 00:15:13,338
กับนักกายกรรม ที่เก่งกาจเลิศล้ำ

260
00:15:13,421 --> 00:15:15,796
จนดูเหมือนเธอเหาะได้จริงๆ

261
00:15:15,880 --> 00:15:17,671
ทั้งสองตกหลุมรักและแต่งงานกัน

262
00:15:18,546 --> 00:15:23,005
พวกเขาได้แสดงผาดโผน
ที่อัศจรรย์ที่สุดที่ใครเคยเห็น

263
00:15:23,630 --> 00:15:25,713
ผู้คนเดินทางมาแสนไกลเพื่อรอชม

264
00:15:25,796 --> 00:15:29,213
ทั้งกษัตริย์ ราชินี คนดัง และมนุษย์อวกาศ

265
00:15:29,963 --> 00:15:32,505
แต่แม้จะรักกัน

266
00:15:32,588 --> 00:15:36,088
แต่แม้จะมีชื่อเสียง ทั้งสองก็ยังโศกเศร้า

267
00:15:36,171 --> 00:15:40,213
"เรามีทุกสิ่งที่จะหาได้ในโลกนี้" ภรรยาพูด

268
00:15:40,296 --> 00:15:43,296
"แต่กลับไม่มีสิ่งเดียว ที่อยากได้ที่สุดในโลก

269
00:15:44,171 --> 00:15:45,505
เราไม่มีลูก"

270
00:15:45,588 --> 00:15:47,213
"อดทนเถิด ที่รัก"

271
00:15:47,296 --> 00:15:50,546
สามีตอบ "เวลาอยู่ข้างเรา

272
00:15:50,630 --> 00:15:52,546
เวลารักเราด้วยซ้ำ"

273
00:15:53,338 --> 00:15:56,588
แต่เวลาคือสิ่งเดียว ที่มิมีผู้ใดเป็นนายของมันได้

274
00:15:57,171 --> 00:16:00,880
และเมื่อเวลาผ่านไป ทั้งคู่เริ่มแก่ตัว แต่ก็ยัง

275
00:16:00,963 --> 00:16:02,171
ไม่มีลูก

276
00:16:02,880 --> 00:16:06,380
ความเศร้าที่ต้องอยู่ลำพัง
ในบ้านหลังใหญ่ว่างเปล่า

277
00:16:06,463 --> 00:16:09,296
ชักพาพวกเขาให้แสดงเสี่ยงตายมากขึ้น

278
00:16:09,380 --> 00:16:14,130
เพราะงานกลายเป็นที่หลุดพ้นเดียว
จากความอาดูรที่ชีวิตไม่หลุดพ้น

279
00:16:15,880 --> 00:16:18,171
ดังนั้น พวกเขาจึงตัดสินใจทำการแสดง

280
00:16:18,255 --> 00:16:21,796
กายกรรมที่อันตรายที่สุดในโลกตลอดกาล

281
00:16:21,880 --> 00:16:23,255
มันมีชื่อว่า

282
00:16:23,338 --> 00:16:24,421
นักกายกรรมบอก

283
00:16:24,505 --> 00:16:26,713
ในงานแถลงข่าวแก่สื่อทั่วโลก

284
00:16:26,796 --> 00:16:29,671
ที่มารวมตัวกันฟังข่าวอย่างใจจดจ่อ

285
00:16:29,755 --> 00:16:33,005
สตรีผู้เผาไหม้ ซึ่งเหวี่ยงตัวไปในอากาศ

286
00:16:33,088 --> 00:16:35,171
พร้อมระเบิดที่ผมของเธอ

287
00:16:35,255 --> 00:16:38,255
เหนือฉลาม และวัตถุแหลมคม

288
00:16:38,338 --> 00:16:41,838
ถูกช่วยโดยบุรุษ ผู้ถูกกักขังในกรง

289
00:16:41,921 --> 00:16:46,755
และนี่คือการแสดงที่อันตรายที่สุด
ที่เคยมีมาในโลกตลอดกาล

290
00:16:52,921 --> 00:16:54,505
มันคือสิ่งที่ชะตาลิขิตเรา

291
00:16:55,380 --> 00:16:57,755
มันคือที่ที่ความเหงาของชีวิตพาเราไป

292
00:17:02,671 --> 00:17:05,171
แล้วยังไงต่อล่ะ

293
00:17:06,588 --> 00:17:08,588
หนูก็ไม่รู้

294
00:17:09,505 --> 00:17:11,130
ยังไม่รู้น่ะ

295
00:17:11,713 --> 00:17:13,338
โรงเรียนเปิดแล้ว หนูรีบไปดีกว่า

296
00:17:13,921 --> 00:17:15,255
แต่เรื่องราวที่เหลือล่ะ

297
00:17:15,338 --> 00:17:16,755
หนูจะเล่าต่อพรุ่งนี้

298
00:17:16,838 --> 00:17:19,463
พรุ่งนี้รึ ฉันอยู่ที่ทะเลสาบนะ

299
00:17:19,546 --> 00:17:20,505
ที่ทะเลสาบ ได้ค่ะ

300
00:17:20,588 --> 00:17:22,963
ขอให้เรียนให้สนุกนะ

301
00:17:23,046 --> 00:17:25,171
และระวังตัวในโรงเรียนด้วย

302
00:17:25,838 --> 00:17:27,088
หนูไม่ห่วงหรอก

303
00:17:27,171 --> 00:17:30,921
ถ้ามีคนร้ายใส่เรา เราก็แค่ร้ายตอบ

304
00:17:31,505 --> 00:17:33,255
แต่มาทิลด้า จำไว้นะ

305
00:17:33,880 --> 00:17:35,671
ร้ายมาร้ายไปไม่ได้ทำให้ถูก

306
00:17:35,755 --> 00:17:37,046
เว้นแต่ร้ายให้ถูก

307
00:17:37,130 --> 00:17:39,921
เท่ากับเราทำให้ร้ายมาร้ายตอบเป็นสิ่งถูก

308
00:17:40,005 --> 00:17:41,380
ซึ่งมันต้องดีแน่

309
00:17:46,505 --> 00:17:47,921
(ห้ามงอแง)

310
00:17:48,005 --> 00:17:50,296
นี่วันแรกของเธอด้วยใช่ไหม

311
00:17:50,380 --> 00:17:54,630
ใช่ ฉันไม่ห่วงหรอก แต่ไอแซ็กอาจกลัว

312
00:17:56,296 --> 00:17:57,880
ถ้าเราเข้าไปด้วยกันล่ะ

313
00:17:58,921 --> 00:18:03,046
ใช่ ฉันกับไอแซ็กก็ได้จะดูแลเธอ ถ้า…

314
00:18:03,130 --> 00:18:04,130
นั่นน่ะ

315
00:18:15,005 --> 00:18:16,046
เฮ้ย เด็กใหม่

316
00:18:17,463 --> 00:18:21,005
คิดว่าเธอเก่งและเอเบิ้ล และก็รอดที่เป็น

317
00:18:21,088 --> 00:18:25,296
และบีอิ้งเจ้าชายหรือเจ้าหญิงน่ะ
เดี๋ยวก็รู้ซี

318
00:18:25,380 --> 00:18:27,880
จุดจบน่าเศร้าเป็นแทรจิดี

319
00:18:30,046 --> 00:18:34,463
ยิ่งอีเว่นพยายามเท่าไรใส่เอ็ฟฟอร์ท

320
00:18:34,546 --> 00:18:37,296
มันคงเปลืองแรงเอเนอร์จี

321
00:18:37,380 --> 00:18:41,755
แค่อดีตและชีวิตเป็นเพียงเอ็นเชียนฮิสตอรี

322
00:18:43,338 --> 00:18:46,421
ไอต้องติดคุกทุกข์ในเจล

323
00:18:46,505 --> 00:18:49,130
ต้องถูกกักโดนขังในกรงเคจนี้ชั่วกัป

324
00:18:49,213 --> 00:18:50,713
เหมือนนรกเอ็ล

325
00:18:50,796 --> 00:18:53,296
ยังพยายามจดจำรีเมมเบอร์

326
00:18:53,380 --> 00:18:55,838
ตอนที่ชีวิตยังไม่เอ็นเด็ด

327
00:18:55,921 --> 00:18:58,588
คืนวันดีๆ มันสิ้นสุดโอเวอร์

328
00:18:58,671 --> 00:19:02,630
เวลามีเสียงระฆังพีลิ่งอ็อฟเดอะเบล

329
00:19:02,713 --> 00:19:05,088
ก็เคยสงสัยคิวเรียส

330
00:19:05,171 --> 00:19:07,713
ก็ไม่เคยรู้เลยต้องอาร์สค์ มัวตั้งคำถามไป

331
00:19:07,796 --> 00:19:09,921
ถ้าอันเลสไม่อยากต้องเจ็บ

332
00:19:10,005 --> 00:19:13,088
ก็ฟังที่สอน และก็ทีชยู ฉันชี้ให้ดู

333
00:19:13,171 --> 00:19:14,713
ยูตั้งใจฟังสักครั้ง

334
00:19:14,796 --> 00:19:16,755
ระวังโดนดีซีเวียร์ลี ถ้าแตกแถว

335
00:19:16,838 --> 00:19:19,838
ถ้าร้องโดนสองเท่าดับเบิล
ยูจำไว้ไม่อยากรับกรรม

336
00:19:19,921 --> 00:19:22,255
ก็ต้องระวังอย่างเอ็กซ์ตรีมลีที่สุด

337
00:19:23,338 --> 00:19:24,421
ทำไม

338
00:19:24,505 --> 00:19:25,671
วาย

339
00:19:25,755 --> 00:19:27,963
ทำไมงั้นรึ ไม่ได้ยินที่เราบอกเหรอ

340
00:19:29,796 --> 00:19:32,505
เดี๋ยวก็รู้เมื่อฟีสเซ็ด

341
00:19:33,005 --> 00:19:34,171
ฟีสเซ็ดคืออะไร

342
00:19:34,755 --> 00:19:35,671
วิชาพลศึกษา

343
00:19:36,588 --> 00:19:38,588
ความชำนาญพิเศษของครูทรันช์บูล

344
00:19:39,338 --> 00:19:40,505
เธอเป็นใคร

345
00:19:40,588 --> 00:19:43,421
เราคือสารวัตรนักเรียน มาพาเธอไปห้องเรียน

346
00:19:43,505 --> 00:19:45,338
เราจะเริ่มเรียนกันแล้วใช่ไหม

347
00:19:45,421 --> 00:19:47,046
เธอจะได้เริ่มเรียนรู้แน่ๆ

348
00:19:47,130 --> 00:19:49,338
ดีเลย ฉันรู้จักพยัญชนะแล้ว

349
00:19:49,880 --> 00:19:52,921
เธอไม่รู้จักพยัญชนะ
จนกว่าเราจะให้เธอรู้จักพยัญชนะ

350
00:19:54,963 --> 00:19:56,755
คิดว่าเธอเก่งและเอเบิ้ล

351
00:19:56,838 --> 00:20:00,046
และก็รอดที่เป็นบีอิ้ง
เจ้าชายหรือหญิงน่ะเดี๋ยวก็รู้

352
00:20:00,130 --> 00:20:03,921
จุดจบน่าเศร้าเป็นแทรจิดี

353
00:20:05,796 --> 00:20:09,171
ยิ่งอีเว่น พยายามเท่าไรใส่เอ็ฟฟอร์ท

354
00:20:09,255 --> 00:20:11,213
มันคงเปลืองแรงเอเนอร์จี

355
00:20:11,796 --> 00:20:14,838
แค่อดีตและชีวิตเป็นเพียงเอ็นเชียนฮิสตอรี

356
00:20:16,880 --> 00:20:20,005
ไอต้องติดคุกทุกข์ในเจล

357
00:20:20,088 --> 00:20:23,255
ต้องถูกกักขังโดนขังกรงเคจนี้ชั่วกัป

358
00:20:23,338 --> 00:20:25,171
เหมือนนรกเอ็ล

359
00:20:25,255 --> 00:20:27,630
ยังพยายามจดจำรีเมมเบอร์

360
00:20:27,713 --> 00:20:30,088
ตอนที่ชีวิตยังไม่เอ็นเด็ด

361
00:20:30,171 --> 00:20:32,838
คืนวันดีๆ มันสิ้นสุดโอเวอร์

362
00:20:32,921 --> 00:20:37,213
เวลามีเสียงระฆังพีลิ่งอ็อฟเดอะเบล

363
00:20:42,713 --> 00:20:44,755
ก็เคยสงสัยคิวเรียส

364
00:20:44,838 --> 00:20:47,755
ก็ไม่รู้เลยต้องอาร์สค์ มัวตั้งคำถามไป

365
00:20:47,838 --> 00:20:49,921
ถ้าอันเลสไม่อยากต้องเจ็บ

366
00:20:50,005 --> 00:20:53,463
ก็ฟังที่สอน และก็ทีชยู ฉันชี้ให้ดู

367
00:20:53,546 --> 00:20:55,963
ยูตั้งใจฟังสักครั้ง ระวังโดนดีซีเวียร์ลี

368
00:20:56,046 --> 00:20:58,380
ถ้าแตกแถว
ถ้าร้อง โดนสองเท่าดับเบิล

369
00:20:58,463 --> 00:20:59,796
ยูจำไว้ไม่อยากรับกรรม

370
00:20:59,880 --> 00:21:02,755
เธอก็ต้องระวังอย่างเอ็กซ์ตรีมลีที่สุด

371
00:21:04,046 --> 00:21:04,880
ทำไม

372
00:21:04,963 --> 00:21:06,380
วาย

373
00:21:06,463 --> 00:21:07,338
ทำไมงั้นรึ

374
00:21:07,421 --> 00:21:08,796
ไม่ได้ยินที่เราพูดรึไง

375
00:21:10,088 --> 00:21:13,713
ฉันเห็นว่าพวกเธอบางคนยังไม่เข้าห้องเรียน

376
00:21:13,796 --> 00:21:14,963
เข้าห้องเดี๋ยวนี้

377
00:21:15,046 --> 00:21:17,505
ฉันให้เวลาห้าวินาทีทำตามที่สั่ง

378
00:21:17,588 --> 00:21:18,671
เอ-บี-ซี-ดี-อี-เอฟ-จี

379
00:21:18,755 --> 00:21:19,963
- เอช-ไอ-เจ-เค-แอล-เอ็ม-เอ็น
- ห้า

380
00:21:20,046 --> 00:21:21,005
โอ-พี-คิว-อาร์-เอส

381
00:21:21,088 --> 00:21:22,338
- ที-ยู-วี-ดับเบิลยู-เอ็กซ์
- สี่

382
00:21:22,421 --> 00:21:24,880
- วาย วาย วาย วาย วาย วาย วาย
- สาม

383
00:21:24,963 --> 00:21:26,963
- สอง
- ลาเวนเด้อร์ มาทิลด้า เร็ว

384
00:21:27,046 --> 00:21:28,796
- หนึ่ง
- เดี๋ยวก็รู้เมื่อฟีสเซ็ด

385
00:21:33,921 --> 00:21:37,838
จ้ะ ครูทรันช์บูลเข้มงวดเรื่องตรงเวลาน่ะ

386
00:21:37,921 --> 00:21:41,380
ไม่สายดีที่สุด มารู้จักเพื่อนใหม่กันเถอะ

387
00:21:41,463 --> 00:21:43,088
นี่ลาเวนเด้อร์กับมาทิลด้าจ้ะ

388
00:21:43,671 --> 00:21:46,255
ถ้ามีอะไรที่ไม่รู้

389
00:21:46,838 --> 00:21:48,005
ก็ถามเพื่อนนะจ๊ะ

390
00:21:48,088 --> 00:21:49,963
เพื่อนๆ จะช่วยเอง เข้าใจนะ

391
00:21:50,546 --> 00:21:51,505
ครูครับ

392
00:21:52,213 --> 00:21:53,755
ผมปวดหัวจะแย่แล้ว

393
00:21:55,755 --> 00:21:57,546
โจทย์นี้ไม่ได้เอาไว้ให้เธอทำ

394
00:21:57,630 --> 00:22:00,796
เมื่อคืนห้องนี้มีพวกผู้ใหญ่มาใช้เรียน

395
00:22:00,880 --> 00:22:02,421
คงลืมลบกระดานกัน

396
00:22:05,921 --> 00:22:08,838
ไนเจลจ๊ะ ไนเจล ไนเจล

397
00:22:08,921 --> 00:22:10,005
ไนเจล

398
00:22:11,796 --> 00:22:14,088
ผ่อนคลาย

399
00:22:15,838 --> 00:22:16,671
เก่งมากจ้ะ

400
00:22:18,171 --> 00:22:21,338
มีใครอยากจัดการไอ้ที่อยู่บนกระดานไหม

401
00:22:21,421 --> 00:22:22,880
- หนูค่ะ
- ครูฮันนี่ ผม

402
00:22:25,088 --> 00:22:25,921
มาทิลด้า

403
00:22:26,421 --> 00:22:27,463
เธอล่ะ ว่าไง

404
00:22:31,255 --> 00:22:34,130
วันนี้เราจะมาอ่านหนังสือกัน

405
00:22:34,213 --> 00:22:36,046
- ยอดเลย
- เจ๋ง

406
00:22:36,130 --> 00:22:39,463
ที่จริงหนังสือเล่มนี้เขียนเพื่อเด็กเก้าขวบ

407
00:22:39,546 --> 00:22:41,755
แต่พวกเธอเก่งขึ้นกัน

408
00:22:41,838 --> 00:22:44,671
ครูเลยคิดว่าน่าจะลองให้อ่านเล่มนี้

409
00:22:44,755 --> 00:22:47,963
ครูอยากให้ทุกคนอ่านบทแรก

410
00:22:48,046 --> 00:22:51,630
- เอริก อะไรคือบท
- ตอนหนึ่งของเรื่องราวครับ

411
00:22:51,713 --> 00:22:53,921
สุดยอดมากจ้ะ เอริก

412
00:22:54,005 --> 00:22:57,213
ครูหวังว่าพวกเธอจะอ่านตอนแรกให้จบ

413
00:22:57,296 --> 00:23:00,338
แล้วเราค่อยมาถกกันว่า…

414
00:23:02,213 --> 00:23:04,338
มาทิลด้า เธอทำอะไรน่ะ

415
00:23:05,421 --> 00:23:08,671
หนูจัดการมันไง

416
00:23:08,755 --> 00:23:10,130
ตามที่ครูบอก

417
00:23:11,463 --> 00:23:14,046
ไม่ ครูหมายถึงลบมันออกจ้ะ

418
00:23:15,463 --> 00:23:17,671
นั่นเธอแก้โจทย์ถูกใช่ไหม

419
00:23:18,171 --> 00:23:19,088
ใช่ค่ะ

420
00:23:19,171 --> 00:23:22,046
และหนูว่าจะแก้โจทย์ที่เหลือต่อด้วย

421
00:23:22,671 --> 00:23:23,880
ที่เหลือเหรอ

422
00:23:24,588 --> 00:23:26,463
เลขจำนวนเฉพาะน่ะค่ะ

423
00:23:26,963 --> 00:23:29,046
ที่เอ็กซ์เท่ากับเอบียกกำลังสองซ้ำๆ

424
00:23:31,046 --> 00:23:34,255
พวกเขาน่าจะแก้โจทย์กันโดยรู้ว่าเป็นอนุกรม

425
00:23:35,963 --> 00:23:37,796
เธอชอบคณิตศาสตร์เหรอ

426
00:23:38,421 --> 00:23:41,171
ไม่ได้เกลียดค่ะ แต่ชอบจริงๆ คือการอ่าน

427
00:23:41,671 --> 00:23:43,588
มันเหมือนได้พักร้อนในหัว

428
00:23:44,546 --> 00:23:45,921
และเธอก็ทำบ่อยสินะ

429
00:23:46,421 --> 00:23:49,088
หนีทุกอย่าง เข้าไปอยู่ในหนังสือน่ะ

430
00:23:49,171 --> 00:23:51,796
ใช่ค่ะ อาทิตย์นี้หนูอ่านเยอะด้วย

431
00:23:51,880 --> 00:23:53,796
อ่านเยอะ ในหนึ่งสัปดาห์งั้นรึ

432
00:23:54,838 --> 00:23:57,421
แล้วสัปดาห์นี้ เธออ่านอะไรบ้างล่ะ

433
00:23:57,505 --> 00:24:00,463
"นิโคลัส นิคเกิ้ลบี" "เจน แอร์"

434
00:24:00,546 --> 00:24:03,505
"เทสผู้บริสุทธิ์" "เพื่อนยาก"

435
00:24:03,588 --> 00:24:04,838
"เดอะลอร์ดออฟเดอะริงส์"

436
00:24:05,421 --> 00:24:08,255
"โมบี้ ดิ๊ก" "อาชญากรรมกับการลงทัณฑ์"

437
00:24:09,005 --> 00:24:10,380
และ…

438
00:24:11,463 --> 00:24:12,755
"เดอะแคทอินเดอะแฮ็ท"

439
00:24:27,921 --> 00:24:30,171
(ห้ามหนอนเข้ามา)

440
00:24:35,005 --> 00:24:36,463
(ครูใหญ่)

441
00:24:36,546 --> 00:24:37,921
อย่าทำตัวน่าสมเพช

442
00:24:42,213 --> 00:24:43,046
เข้ามาได้

443
00:24:48,171 --> 00:24:50,255
อย่ายืนแฉะแบะ รีบเข้ามา

444
00:24:50,338 --> 00:24:51,421
ค่ะ ขอโทษค่ะ

445
00:24:54,421 --> 00:24:56,963
ครูทรันช์บูลคะ มี…

446
00:24:57,046 --> 00:25:00,546
ในชั้นของฉัน มีเด็กชื่อมาทิลด้า เวิร์มวู้ด

447
00:25:00,630 --> 00:25:03,380
มาทิลด้า ลูกสาวของแฮรี่ เวิร์มวู้ด

448
00:25:03,463 --> 00:25:04,421
คนดีมาก

449
00:25:05,130 --> 00:25:06,880
เขาเตือนเรื่องเด็กแสบนั่น

450
00:25:07,880 --> 00:25:10,713
บอกว่านังเด็กนั่นเหลือขอ

451
00:25:10,796 --> 00:25:12,671
ไม่ค่ะ ครูใหญ่ ฉันไม่คิดว่า…

452
00:25:12,755 --> 00:25:14,880
ถูกต้อง เธอไม่คิด

453
00:25:16,338 --> 00:25:18,255
คำขวัญโรงเรียนนี้คืออะไร

454
00:25:19,338 --> 00:25:21,130
แบมบินาทุ่ม เอสตะ แม็กกิทุ่ม

455
00:25:21,213 --> 00:25:25,630
แบมบินาทุ่ม เอสตะ แม็กกิทุ่ม
"เด็กนั้นหรือก็คือหนอน"

456
00:25:25,713 --> 00:25:28,255
ขอบใจที่มาแจ้งเรื่องนังเด็กคนนี้

457
00:25:28,338 --> 00:25:30,880
ฉันจะบี้มันเมื่อถึงเวลา สวัสดี

458
00:25:32,380 --> 00:25:36,713
ครูทรันช์บูลคะ
ฉันเชื่อว่ามาทิลด้าเป็นอัจฉริยะ

459
00:25:36,796 --> 00:25:38,921
อะไรนะ ไม่ๆ

460
00:25:39,005 --> 00:25:41,838
ฉันเพิ่งบอกไม่ใช่รึ มันเป็นเด็กพาล

461
00:25:41,921 --> 00:25:46,005
เธอคิดเลขในใจได้
ในโจทย์ที่ฉันใช้เครื่องคิดเลขก็ทำไม่ได้

462
00:25:46,088 --> 00:25:48,255
แล้วหนังสือที่เธออ่านอีก

463
00:25:48,338 --> 00:25:52,755
ฉันคิดว่าควรให้เธอไปอยู่ห้องคิง
ของเด็ก 11 ขวบ

464
00:25:52,838 --> 00:25:53,838
โดยทันที

465
00:25:55,963 --> 00:25:59,130
แล้วเรื่องกฎล่ะ ฮันนี่

466
00:26:00,963 --> 00:26:03,380
ฉันเชื่อว่ามาทิลด้า เวิร์มวู้ด…

467
00:26:04,505 --> 00:26:06,755
ควรได้รับการยกเว้นเรื่องกฎ

468
00:26:08,880 --> 00:26:09,713
ยกเว้นงั้นรึ

469
00:26:10,921 --> 00:26:12,130
ไม่ยึดกฎงั้นรึ

470
00:26:14,713 --> 00:26:17,755
ในโรงเรียนของฉันเนี่ยนะ

471
00:26:20,213 --> 00:26:22,421
มองถ้วยรางวัลฉัน

472
00:26:22,505 --> 00:26:25,921
ดูถ้วยรางวัลวาววับ เมื่อมันจับ

473
00:26:26,005 --> 00:26:27,921
รับแสงตะวัน

474
00:26:28,005 --> 00:26:33,588
คิดว่ามันยากแค่ไหน
จะเป็นแชมป์ขว้างค้อนทั่วทั้งอังกฤษ

475
00:26:33,671 --> 00:26:35,755
ของปี 1959

476
00:26:35,838 --> 00:26:39,463
แล้วคิดว่าถึงช่วงนั้น ห้วงแห่งฝันที่วาดไว้

477
00:26:39,546 --> 00:26:45,005
ภายในใจฉันจะยั่วแหย่กฎเล่นหรือไง

478
00:26:45,088 --> 00:26:47,880
เอ่อ บ้าเหรอ

479
00:26:47,963 --> 00:26:51,213
ตอนที่เท้าฉันก้าวเข้าวงกลม
ฉันเปลี่ยนแผนรึเปล่า

480
00:26:51,963 --> 00:26:52,796
หืม ฝัน

481
00:26:53,380 --> 00:26:56,380
ตอนทาชอล์คที่ฝ่ามือ โบกมันเล่นไหมเล่า

482
00:26:56,463 --> 00:26:58,005
ไม่มีวัน

483
00:26:58,088 --> 00:27:00,921
ตอนที่ฉันเริ่มจะควง เหม่อมองภาพที่น่าดู

484
00:27:01,005 --> 00:27:03,963
แอบใจลอยปล่อยใจ ฝันตะลึงงันไปชั่วครู่

485
00:27:04,046 --> 00:27:06,713
ลังเลและวกวน บิดเคลื่อนขยับการขว้างไป

486
00:27:06,796 --> 00:27:09,130
ปรับเปลี่ยนแรงยก
จนผิดไม่เหมือนที่ตั้งใจ

487
00:27:10,296 --> 00:27:13,005
ตอนที่ค้อนมันออกตัว ก็ยังร้องคำถาม

488
00:27:13,088 --> 00:27:16,005
แบบที่ทำเวลาที่ฝึกอยู่
เป็นเดือนประจำ

489
00:27:16,088 --> 00:27:19,671
ต้องสุดฤทธิ์สุดชีวิต ผิดไม่ได้เลยสักนิด

490
00:27:19,755 --> 00:27:23,130
แต่ละรายละเอียดการขว้าง
ต้องได้อย่างแนวทางที่คิดไว้

491
00:27:23,213 --> 00:27:26,755
และแม้จังหวะที่ปล่อยค้อนพ้นจากมือ

492
00:27:26,838 --> 00:27:32,088
จนลอยขึ้นสูงทะยานนั้นหรือ

493
00:27:32,171 --> 00:27:35,213
จะยืนบื้อได้เช่นไร

494
00:27:35,296 --> 00:27:37,671
ไม่ ไม่ ไม่

495
00:27:37,755 --> 00:27:40,755
ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ ไม่

496
00:27:40,838 --> 00:27:43,796
เธอทำได้แล้ว เธอสุดยอดมาก

497
00:27:48,796 --> 00:27:53,838
ถ้าเราอยากขว้างค้อน ด้วยหน้าที่ทำเพื่อชาติ

498
00:27:54,755 --> 00:27:59,921
เราต้องเข้าไปในวงกลมเมื่อลงแข่ง
ห้ามไหวเอน

499
00:28:01,380 --> 00:28:06,421
หากว่าอยากจะอยู่ในทีม
ไม่ต้องใช้ความภูมิใจยินดีเต็มปริ่ม

500
00:28:07,088 --> 00:28:11,380
เพียงแค่ยืนเก็บเท้าเข้าไว้ไม่ให้ล้ำเส้น

501
00:28:11,463 --> 00:28:12,338
ร้องซิ เด็กๆ

502
00:28:12,421 --> 00:28:13,921
สอง สาม สี่

503
00:28:14,005 --> 00:28:16,796
ถ้าเราอยากขว้างค้อน

504
00:28:16,880 --> 00:28:19,838
- หน้าที่ทำเพื่อชาติ
- แบมบินาทุ่ม เอสตะ แม็กกิทุ่ม

505
00:28:19,921 --> 00:28:23,005
เราต้องเข้าไปในวงกลมเมื่อลงแข่ง

506
00:28:23,088 --> 00:28:24,755
ห้ามไหวเอน

507
00:28:24,838 --> 00:28:26,338
แม็กกิทุ่ม แม็กกิทุ่ม

508
00:28:26,421 --> 00:28:28,713
ถ้าหากว่าอยากจะฝึกให้เลิศ

509
00:28:28,796 --> 00:28:31,088
ไม่ต้องเมตตาปรานีกันจนเลยเถิด

510
00:28:31,171 --> 00:28:32,421
จนเลยเถิด

511
00:28:32,505 --> 00:28:37,005
แค่ต้องบังคับเจ้าพวกเหลือขอไม่ให้ล้ำเส้น

512
00:28:37,088 --> 00:28:37,963
ร้องซิ เจนนี่

513
00:28:38,546 --> 00:28:41,005
ถ้าเราอยากขว้างค้อน

514
00:28:41,088 --> 00:28:44,671
- ด้วยหน้าที่ทำเพื่อชาติ
- แบมบินาทุ่ม เอสตะ แม็กกิทุ่ม

515
00:28:44,755 --> 00:28:47,213
เราต้องเข้าไปในวงกลมเมื่อลงแข่ง

516
00:28:47,296 --> 00:28:49,463
ห้ามไหวเอน

517
00:28:49,546 --> 00:28:51,130
แม็กกิทุ่ม แม็กกิทุ่ม

518
00:28:51,213 --> 00:28:54,338
เซอร์คูลัม เอสต์

519
00:28:54,421 --> 00:28:57,880
เดอุส เดอุส

520
00:28:57,963 --> 00:29:04,213
กลอรียา

521
00:29:08,338 --> 00:29:11,713
กฎข้อเดียวที่ฉันใช้ได้อยู่

522
00:29:12,713 --> 00:29:17,213
เรื่องส่วนตัว กีฬา หรือหน้าที่ครู

523
00:29:18,630 --> 00:29:21,755
คว้าลูกบอลและขว้างมันเข้าไป

524
00:29:21,838 --> 00:29:24,880
มองขอบเขตรอบข้างให้เข้าใจ

525
00:29:24,963 --> 00:29:29,588
และยืนเก็บเท้าเอาไว้ ไม่ให้ล้ำเส้น

526
00:29:29,671 --> 00:29:31,046
ออกไปได้แล้ว

527
00:29:35,546 --> 00:29:37,005
เวิร์มวู้ด

528
00:29:38,588 --> 00:29:39,796
เวิร์มวู้ด

529
00:29:41,505 --> 00:29:43,838
แกอยู่ไหน

530
00:29:45,088 --> 00:29:47,463
ฟังเรื่องวันแรกที่โรงเรียนของหนูไหม

531
00:29:47,546 --> 00:29:49,671
แหวะ ฉันยอมกินผักยังจะดีกว่า

532
00:29:50,755 --> 00:29:53,588
แน่นอนแล้ว ผมเป็นอัจฉริยะ

533
00:29:53,671 --> 00:29:55,588
ความซวยซ้ำซ้อนสิ้นสุดแล้ว

534
00:29:55,671 --> 00:29:58,546
มีผู้ชายคนหนึ่งมาที่เต็นท์ขายรถ ตัวโตมาก

535
00:29:58,630 --> 00:30:00,755
เป็นพ่อหมีตัวใหญ่

536
00:30:00,838 --> 00:30:04,005
และพ่อหมีคนนี้ก็อยากได้รถหรู

537
00:30:04,088 --> 00:30:06,671
โอ๊ย ดีจัง แต่หมีขับรถเป็นด้วยเหรอ

538
00:30:06,755 --> 00:30:08,921
ไม่ เขาไม่ใช่หมีจริงๆ

539
00:30:09,005 --> 00:30:10,630
พ่อมีรถหรูด้วยเหรอ

540
00:30:10,713 --> 00:30:12,380
- สองคัน ไอ้หนู
- หนูเป็นหญิง

541
00:30:12,463 --> 00:30:15,630
คันที่มีรอยบุบด้านหน้า
กับคันที่มีรอยบุบด้านหลัง

542
00:30:15,713 --> 00:30:18,088
ฉันก็แค่เอาทั้งสองคันมาผ่าครึ่ง

543
00:30:18,171 --> 00:30:21,296
ติดกาวเชื่อมกัน แค่นั้นก็จบเรื่อง

544
00:30:21,380 --> 00:30:22,588
ป๊ะป๋ากลับมาแล้ว

545
00:30:22,671 --> 00:30:23,713
มันถูกกฎหมายเหรอ

546
00:30:23,796 --> 00:30:27,171
และมันก็ผิดด้วย

547
00:30:28,255 --> 00:30:30,088
ไอ้หนูว่าไงนะ ผิดงั้นรึ

548
00:30:30,880 --> 00:30:31,713
ผิดงั้นรึ

549
00:30:33,546 --> 00:30:34,671
เอามานี่

550
00:30:36,213 --> 00:30:38,505
ผลพวงแห่ง… โง่จริง

551
00:30:38,588 --> 00:30:40,380
ผลไม้จะโกรธได้ยังไง

552
00:30:40,463 --> 00:30:42,421
ไร้สาระฉิบเป๋ง

553
00:30:42,505 --> 00:30:44,130
มันไม่ได้เกี่ยวกับผลไม้

554
00:30:44,213 --> 00:30:45,921
เถียงงั้นรึ แม่เด็กเอาแต่ใจ

555
00:30:46,005 --> 00:30:47,255
หนูไม่ได้เถียง

556
00:30:47,338 --> 00:30:48,421
อย่ามาเถียงฉันนะ

557
00:30:49,005 --> 00:30:51,171
ฉันจะฉีกหนังสือนี่ต่อหน้าแก

558
00:30:51,255 --> 00:30:53,463
- นั่นของห้องสมุดนะ
- ฉีกเลย

559
00:30:59,671 --> 00:31:00,755
เอาเลย

560
00:31:11,588 --> 00:31:13,046
นี่ไง

561
00:31:19,796 --> 00:31:20,838
เอาไป

562
00:31:22,713 --> 00:31:25,213
ไปนอนได้แล้ว ยายหนอนหนังสือ

563
00:31:32,213 --> 00:31:36,255
แค่ได้เจอว่าโลกไม่เข้าข้างเรา

564
00:31:36,338 --> 00:31:37,546
(กาวเหนียวพิเศษ)

565
00:31:37,630 --> 00:31:42,880
ไม่ใช่ว่าเราจำเป็นต้องทนและยิ้มหวานเข้าใส่

566
00:31:43,671 --> 00:31:48,296
ถ้าเราได้แต่กลัวและนั่งก้มหัวยอมเขาไป

567
00:31:50,255 --> 00:31:53,255
ก็คงเหมือนเดิม

568
00:31:56,546 --> 00:31:59,338
แม้ว่าเป็นแค่เด็กๆ มีตั้งเยอะให้ทำ

569
00:31:59,421 --> 00:32:03,171
เราต้องอย่าปล่อยเรื่องเด็กๆ
เช่นตัวเล็กมาห้ามเรา

570
00:32:03,255 --> 00:32:06,338
ถ้ามัวนั่งละห้อยและคอยให้เขาเดินย่ำ

571
00:32:06,421 --> 00:32:09,671
ก็คงจะเหมือนเราพูดว่าเราพูดว่าทำแบบนี้ก็ได้

572
00:32:09,755 --> 00:32:11,421
มันไม่ใช่ไง

573
00:32:18,463 --> 00:32:21,713
จำไว้นะ มาทิลด้า ร้ายมาร้ายไปไม่ได้ทำให้ถูก

574
00:32:21,796 --> 00:32:23,713
ไง เจ้าหน้าโง่

575
00:32:24,463 --> 00:32:27,255
"นี่หนังสือห้องสมุดนะ"

576
00:32:29,380 --> 00:32:30,838
ไอ้ลูกกรอกขี้บ่น

577
00:32:33,088 --> 00:32:34,296
หมวกฉันอยู่ไหน

578
00:32:35,755 --> 00:32:36,880
นี่ค่ะ พ่อ

579
00:32:43,588 --> 00:32:45,255
โง่ฉิบเป๋ง

580
00:32:55,546 --> 00:32:59,213
มันอยู่ในนั้นทั้งหมดได้ไง
หัวเธอก็เท่ากับหัวฉัน

581
00:32:59,296 --> 00:33:00,880
มันเจ็บไหม มาทิลด้า

582
00:33:00,963 --> 00:33:03,671
ที่บีบสมองทั้งหมดเข้าไปในนั้น

583
00:33:04,255 --> 00:33:06,130
ไม่นี่ มันก็ดู…

584
00:33:07,046 --> 00:33:07,880
เข้ากันพอดี

585
00:33:08,546 --> 00:33:10,213
เธอใช้พลังจิตได้ไหม

586
00:33:11,338 --> 00:33:13,463
มันเกิดจากเรามีพลังสมองใหญ่บึ้ม

587
00:33:13,546 --> 00:33:15,505
แล้วเราเค้นมันออกผ่านทางตา

588
00:33:15,588 --> 00:33:18,171
ทำให้เราใช้จิตเคลื่อนสิ่งของได้

589
00:33:18,255 --> 00:33:19,713
ดูนี่นะ

590
00:33:38,130 --> 00:33:40,963
ทำตัวฉลาดจะเดือดร้อนได้นะ ที่นี่น่ะ

591
00:33:41,046 --> 00:33:44,213
ครูทรันช์บูลเกลียดเด็กฉลาด เธอเกลียด

592
00:33:44,296 --> 00:33:46,088
โรงเรียนสอนให้ฉลาดไม่ใช่เหรอ

593
00:33:46,171 --> 00:33:48,546
ที่นี่ไม่ใช่โรงเรียน แต่เป็นคุก

594
00:33:48,630 --> 00:33:50,005
ทำตัวเด่นแล้วจะมีภัย

595
00:33:50,088 --> 00:33:51,838
จากครูอกาธา

596
00:33:51,921 --> 00:33:54,630
เขาลือกันว่าครูทำเด็กคนหนึ่งท้องแตก

597
00:33:54,713 --> 00:33:56,880
ต้องใช้พลาสติกพันเพื่อกันไส้หลุด

598
00:33:56,963 --> 00:33:58,838
ไม่จริงซะหน่อย บรูซ

599
00:33:58,921 --> 00:34:02,213
แต่ที่แน่ๆ คือครูทับเด็กป.6 คนหนึ่งจนตัวเละ

600
00:34:02,296 --> 00:34:06,296
ครูจับได้ว่าจูเลียส ร็อตวิงเกิล
กินลูกอมในห้องเรียน

601
00:34:06,380 --> 00:34:10,380
ครูจับเขายกขึ้น เหวี่ยงไปรอบๆ
แล้วโยนเขาไปนอกหน้าต่าง

602
00:34:10,463 --> 00:34:11,296
นี่

603
00:34:11,963 --> 00:34:14,296
ไม่มีครูที่ไหนจับเด็กเหวี่ยงหรอก

604
00:34:14,380 --> 00:34:16,671
พวกรุ่นพี่แค่ขู่ให้เธอกลัวน่ะ

605
00:34:16,755 --> 00:34:17,713
กลัวงั้นเหรอ

606
00:34:18,380 --> 00:34:20,963
ถูกขังในตู้แขวนคอนั่นต่างหากกลัวของจริง

607
00:34:24,546 --> 00:34:25,796
อะไรคือตู้แขวนคอ

608
00:34:28,671 --> 00:34:32,546
ที่ที่เธอถูกส่งไป หากว่าเธอไม่เชื่อฟัง

609
00:34:32,630 --> 00:34:35,546
ทำด้วยไม้และหนามทั้งหลัง

610
00:34:35,630 --> 00:34:38,005
คับแคบจนเธอแทบจะนั่งไม่ได้

611
00:34:38,088 --> 00:34:39,713
และถึงทำได้

612
00:34:39,796 --> 00:34:42,963
ก็ยังมีตะปูที่ข้างล่าง ช่างทรมานดีจัง

613
00:34:43,546 --> 00:34:47,088
บานประตูเสียงลั่น ตอนที่มันงับปิด

614
00:34:47,171 --> 00:34:50,463
จมูกเธอแค่นี้ยังไม่เห็นเพราะมืดมิด

615
00:34:50,546 --> 00:34:53,713
ตอนเธอกรีดร้อง ยังไม่รู้เลยว่า

616
00:34:53,796 --> 00:34:57,005
เป็นแค่เพียงแต่อยู่ในหัว
แค่ปากอ้า แล้วก็ไม่มีเสียง

617
00:34:57,088 --> 00:34:58,213
(ตู้แขวนคอ)

618
00:35:02,255 --> 00:35:03,713
ซ่อนฉันที

619
00:35:03,796 --> 00:35:06,046
มีคนเทน้ำเชื่อมบนเก้าอี้ครูทรันช์บูล

620
00:35:06,130 --> 00:35:08,005
ครูคิดว่าฉันทำ แต่ฉันไม่เคย

621
00:35:08,088 --> 00:35:09,671
กางเกงในครูติดบนเก้าอี้

622
00:35:11,380 --> 00:35:12,255
เงียบ

623
00:35:12,880 --> 00:35:14,796
นายถูกขังในตู้แขวนคอแน่

624
00:35:14,880 --> 00:35:17,796
แต่มันไม่ถูกต้อง เขาไม่ได้ทำอะไร

625
00:35:17,880 --> 00:35:20,171
ฉันขอบอกเลย ไอ้หนูนี่ตายแน่

626
00:35:20,255 --> 00:35:22,380
มาทิลด้า ช่วยฉันที

627
00:35:22,463 --> 00:35:24,005
ก็บอกครูไปสิว่า…

628
00:35:24,921 --> 00:35:25,838
ก็ได้

629
00:35:26,755 --> 00:35:28,171
เรื่องเกิดเมื่อไหร่เหรอ

630
00:35:28,755 --> 00:35:30,171
ยี่สิบนาทีก่อน

631
00:35:30,255 --> 00:35:31,421
แต่ทำไมล่ะ

632
00:35:33,380 --> 00:35:35,630
รีบไปซ่อน เร็ว ขอเสื้อนอก

633
00:35:36,671 --> 00:35:38,463
อย่าบอกครูว่าฉันอยู่ไหนนะ

634
00:35:40,130 --> 00:35:40,963
วิ่งเร็ว

635
00:35:41,046 --> 00:35:41,963
รีบไป

636
00:35:42,046 --> 00:35:42,921
เร็วเข้า

637
00:35:43,880 --> 00:35:44,921
ครูมาแล้ว

638
00:35:45,005 --> 00:35:46,005
เงียบ

639
00:35:48,838 --> 00:35:50,005
วิ่ง

640
00:35:51,963 --> 00:35:53,213
หยุด นังเด็กน้อย

641
00:35:57,796 --> 00:36:03,505
นี่มันฝูงผีกองกอยวันนรกแตกรึไง

642
00:36:03,588 --> 00:36:06,921
จ้อกแจ้กจอแจซะเหลือเกิน

643
00:36:08,338 --> 00:36:12,296
ไอ้หนอนที่ชื่อไนเจลอยู่ไหน

644
00:36:15,755 --> 00:36:17,421
ตรงนั้นค่ะ ใต้กองเสื้อ

645
00:36:24,380 --> 00:36:26,380
อยู่ตรงนั้นหนึ่งชั่วโมงแล้ว

646
00:36:27,296 --> 00:36:28,130
อะไรนะ

647
00:36:28,963 --> 00:36:29,796
ใช่

648
00:36:29,880 --> 00:36:34,380
ไนเจลป่วยเป็นโรคนอนผิดปกติเรื้อรัง
ชื่อว่าโรคลมหลับ

649
00:36:35,005 --> 00:36:37,005
อาการของผู้ป่วยโรคนี้ก็คือ

650
00:36:37,088 --> 00:36:39,171
จะอ่อนล้า

651
00:36:39,255 --> 00:36:41,796
แล้วง่วงหลับไปโดยไม่รู้ล่วงหน้า

652
00:36:41,880 --> 00:36:44,588
เขาง่วงหลับ เราจึงเอาเสื้อคลุมเพื่อป้องกัน

653
00:36:45,671 --> 00:36:46,546
ใช่ไหม พวกเรา

654
00:36:48,671 --> 00:36:49,796
ใช่ไหม พวกเรา

655
00:36:49,880 --> 00:36:51,171
- ใช่!
- ใช่!

656
00:36:53,630 --> 00:36:56,130
ผมฝันประหลาดมากเลยครับ แม่

657
00:36:56,713 --> 00:36:57,921
นึกว่าผมเป็น…

658
00:37:00,505 --> 00:37:02,046
สวัสดีครับ ครูทรันช์บูล

659
00:37:08,588 --> 00:37:10,213
อแมนด้า ทริปป์

660
00:37:15,296 --> 00:37:16,921
คะ ครูทรันช์บูล

661
00:37:17,505 --> 00:37:23,296
ฉันเคยพูดยังไงเรื่องผมเปีย

662
00:37:23,880 --> 00:37:26,380
ฉันเกลียดผมเปีย

663
00:37:26,463 --> 00:37:28,963
แต่แม่ของหนูชอบ แม่บอกว่ามันทำให้หนูสวย

664
00:37:29,046 --> 00:37:31,421
แม่ของเธอมันปัญญาอ่อน

665
00:37:31,505 --> 00:37:33,255
เธอจับเหวี่ยงแล้ว

666
00:37:33,338 --> 00:37:34,880
ดูการควงสิครับ

667
00:37:36,463 --> 00:37:37,963
พับผ่าสิ

668
00:37:39,380 --> 00:37:41,713
ไกลมาก ไกลมากๆ

669
00:37:43,046 --> 00:37:44,296
ลงพื้นไปแล้ว

670
00:37:44,880 --> 00:37:46,588
เจ๋ง มือยังไม่ตก

671
00:37:47,338 --> 00:37:50,588
ไปดูซิว่านังเด็กนั่นยังมีชีวิตอยู่ไหม

672
00:37:55,713 --> 00:37:57,505
แล้วเธอชื่ออะไร

673
00:37:57,588 --> 00:37:58,421
มาทิลด้าค่ะ

674
00:37:59,213 --> 00:38:00,296
มาทิลด้า เวิร์มวู้ด

675
00:38:02,505 --> 00:38:04,463
เธอคือมาทิลด้า เวิร์มวู้ด สินะ

676
00:38:05,671 --> 00:38:08,588
ฉันชอบพวกตัวป่วน เวิร์มวู้ด

677
00:38:09,463 --> 00:38:11,546
เจ้าพวกนี้ส่งเสียงน่าฟัง

678
00:38:12,130 --> 00:38:14,380
เวลาที่ขาดผึง

679
00:38:15,088 --> 00:38:16,505
เธอยังไม่ตาย

680
00:38:17,130 --> 00:38:19,255
- ฮิปๆ
- ฮูเรย์

681
00:38:19,338 --> 00:38:21,338
- ฮิปๆ
- ฮูเรย์

682
00:38:21,421 --> 00:38:23,796
- ฮิปๆ
- ฮูเรย์

683
00:38:27,130 --> 00:38:29,963
จำไว้ เวิร์มวู้ด เธอไม่มีวันชนะ

684
00:38:30,046 --> 00:38:34,380
ฉันรับรองได้เลย
และคำรับรองคือคำรับรองคือคำรับรอง

685
00:38:37,296 --> 00:38:39,838
แล้ววันอันยิ่งใหญ่ก็มาถึง

686
00:38:39,921 --> 00:38:43,380
สตรีผู้เผาไหม้ ซึ่งเหวี่ยงตัวไปในอากาศ

687
00:38:43,463 --> 00:38:45,880
พร้อมระเบิดที่ผมของเธอ

688
00:38:45,963 --> 00:38:49,255
เหนือฉลาม และวัตถุแหลมคม

689
00:38:49,338 --> 00:38:51,963
ถูกช่วยโดยบุรุษ ผู้ถูกกักขังในกรง

690
00:38:53,338 --> 00:38:57,713
ราวกับว่าทั้งโลกมาชุมนุมกัน
เพื่อชมนักกายกรรมกับนักหลบหนี

691
00:38:57,796 --> 00:39:02,671
แสดงการแสดงท้ามฤตยูสุดอัศจรรย์

692
00:39:36,338 --> 00:39:38,630
ทุกอย่างได้มีการจัดเตรียม

693
00:39:39,713 --> 00:39:42,171
โดยพี่เลี้ยงใจร้ายของนักกายกรรม

694
00:39:42,755 --> 00:39:46,338
หญิงสาวน่ากลัว
ผู้เคยเป็นนักขว้างค้อนระดับโอลิมปิก

695
00:39:46,921 --> 00:39:50,130
ว่ากันว่าในจิตใจอันมืดดำ และลึกลับของเธอนั้น

696
00:39:50,213 --> 00:39:53,713
เธออิจฉาความรัก และรุ่งเรืองของน้องเลี้ยง

697
00:39:56,713 --> 00:39:58,046
ทันใดนั้นเอง

698
00:39:58,963 --> 00:40:00,838
นักหลบหนีก็ปรากฏกาย

699
00:40:00,921 --> 00:40:03,213
แต่ไร้วี่แววของนักกายกรรม

700
00:40:03,296 --> 00:40:06,921
ไม่มีแม้แต่ผ้าพันคอสีขาวสว่างที่เธอมักใส่

701
00:40:08,213 --> 00:40:10,130
ท่านผู้มีเกียรติทั้งหญิงชาย

702
00:40:10,713 --> 00:40:12,505
และคุณหนู คุณน้อง

703
00:40:12,588 --> 00:40:16,171
การแสดงสตรีผู้เผาไหม้
ซึ่งเหวี่ยงตัวไปในอากาศ

704
00:40:16,255 --> 00:40:18,880
พร้อมระเบิดที่ผมของเธอ

705
00:40:18,963 --> 00:40:21,296
เหนือฉลาม และวัตถุแหลมคม

706
00:40:21,380 --> 00:40:23,630
ถูกช่วยโดยบุรุษผู้ถูกกักขัง

707
00:40:23,713 --> 00:40:26,755
ได้ถูกยกเลิกแล้ว

708
00:40:29,755 --> 00:40:33,088
ถูกยกเลิกเพราะภรรยาของผม…

709
00:40:33,838 --> 00:40:34,963
ตั้งท้อง

710
00:40:36,380 --> 00:40:37,546
ตายแล้ว มาทิลด้า

711
00:40:39,171 --> 00:40:42,296
ทุกอย่างเงียบงัน

712
00:40:44,588 --> 00:40:47,255
จนเราได้ยินกระทั่งแมลงวันเรอ

713
00:40:49,838 --> 00:40:51,713
- ทันใดนั้น ผู้ชม
- ฮิปๆ

714
00:40:51,796 --> 00:40:55,046
…ต่างลุกขึ้นแล้วส่งเสียงด้วยความดีใจ

715
00:41:00,588 --> 00:41:02,713
การแสดงอันยิ่งใหญ่ถูกลืมไปทันที

716
00:41:04,005 --> 00:41:06,505
แล้วเสียงปรบมือก็ยาวนานเป็นชั่วโมง

717
00:41:09,921 --> 00:41:12,630
ตายแล้ว มาทิลด้า วิเศษไปเลย

718
00:41:12,713 --> 00:41:14,838
ฉันชอบเรื่องราวที่จบมีความสุข

719
00:41:15,921 --> 00:41:20,713
ทุกคนลืม ยกเว้นพี่เลี้ยงใจร้ายของนักกายกรรม

720
00:41:22,088 --> 00:41:26,505
เมื่อเสียงเงียบลง เธอก็หยิบสัญญาออกมา

721
00:41:26,588 --> 00:41:27,796
สัญญางั้นรึ

722
00:41:28,463 --> 00:41:31,588
นี่สัญญาที่พวกคุณเซ็นว่าจะแสดงกายกรรมนี้

723
00:41:31,671 --> 00:41:34,588
- แสดงกายกรรมครั้งนี้ พวกคุณต้องทำ
- ไม่นะ

724
00:41:34,671 --> 00:41:37,796
ฉันจ่ายค่าใบปิด ค่าประชาสัมพันธ์

725
00:41:37,880 --> 00:41:40,296
ค่าจัดอาหาร ค่าห้องสุขา

726
00:41:40,380 --> 00:41:42,296
ถ้าฉันคืนเงินให้ผู้ชม

727
00:41:42,380 --> 00:41:43,880
ฉันจะได้กำไรจากไหน

728
00:41:44,463 --> 00:41:47,338
สัญญาคือสัญญาคือสัญญา

729
00:41:47,421 --> 00:41:49,005
ฉันไม่อาจบิดพลิ้ว

730
00:41:49,088 --> 00:41:52,296
สตรีผู้เผาไหม้ ซึ่งเหวี่ยงตัวไปในอากาศ

731
00:41:52,380 --> 00:41:54,255
พร้อมระเบิดที่ผมของเธอ

732
00:41:54,338 --> 00:41:57,005
เหนือฉลาม และวัตถุแหลมคม

733
00:41:57,088 --> 00:42:00,296
ถูกช่วยโดยบุรุษผู้ถูกขังในกรง จะต้องแสดง

734
00:42:00,380 --> 00:42:03,005
และจะต้องแสดงวันนี้

735
00:42:03,088 --> 00:42:05,671
ไม่งั้นต้องไปเข้าคุกกันทั้งคู่

736
00:42:10,088 --> 00:42:11,963
แล้วเกิดอะไรขึ้นต่อ

737
00:42:13,671 --> 00:42:14,838
หนูไม่รู้

738
00:42:14,921 --> 00:42:16,880
อะไรนะ เธอไม่รู้ได้ยังไง

739
00:42:17,588 --> 00:42:20,671
มันฟู่เข้ามาในหัวของหนูเอง

740
00:42:20,755 --> 00:42:23,921
เธอฟู่ให้ฉันฟังอีกนิดได้ไหม ตอนนี้เลย

741
00:42:24,505 --> 00:42:26,255
มันไม่ได้ทำงานแบบนั้นน่ะสิ

742
00:42:26,838 --> 00:42:28,005
ก็แน่อยู่แล้ว

743
00:42:28,630 --> 00:42:32,255
- เธอเอาเรื่องนี้มาจากไหน
- หมายความว่าไง

744
00:42:32,338 --> 00:42:33,963
มันยอดเยี่ยมมาก

745
00:42:34,046 --> 00:42:37,005
แต่มันพลิกเข้ามุมมืดเกินไปหน่อย

746
00:42:37,088 --> 00:42:38,755
งั้นหนูไม่เล่าต่อดีกว่า

747
00:42:38,838 --> 00:42:41,296
ไม่ๆ ไม่เด็ดขาด

748
00:42:41,380 --> 00:42:43,421
เราต้องหาให้ได้ว่าจบยังไง

749
00:42:44,463 --> 00:42:46,671
ฉันแค่จะบอกว่าอะไรๆ ปกติดีไหม

750
00:42:46,755 --> 00:42:47,671
เธอบอกได้นะ

751
00:42:47,755 --> 00:42:51,213
หนูรีบกลับดีกว่า คุณเฟ้ลป์ แม่รออยู่

752
00:42:51,296 --> 00:42:53,838
แม่จะเศร้าเวลาที่อยู่ห่างจากหนู

753
00:42:53,921 --> 00:42:57,380
แม่บอกว่าทุกนาทียาวนานเหมือนชั่วกาล

754
00:42:58,171 --> 00:43:00,671
แม่เธอจะมาที่นี่ไหม ขอฉันพบได้ไหม

755
00:43:00,755 --> 00:43:02,213
หนูไปละ คุณเฟ้ลป์

756
00:43:02,296 --> 00:43:04,588
มาทิลด้า พรุ่งนี้อยู่ที่กังหันลมนะ

757
00:43:04,671 --> 00:43:06,421
ได้ค่ะ หนูจะไปตามหาคุณ

758
00:43:08,296 --> 00:43:10,838
(สุดยอดนักกายกรรม สุดยอดนักหลบหนี)

759
00:43:12,630 --> 00:43:14,046
ฉันได้แล้ว

760
00:43:14,130 --> 00:43:15,880
แฮรี่ ให้ฉันช่วย

761
00:43:18,088 --> 00:43:19,421
รอก่อน

762
00:43:22,380 --> 00:43:24,463
- คุณทำผมเจ็บ
- อยู่นิ่งๆ สิ

763
00:43:28,421 --> 00:43:30,255
ให้ฉันดึง แฮรี่

764
00:43:30,338 --> 00:43:31,338
งั้นก็ดึงสิ

765
00:44:01,630 --> 00:44:02,463
มาทิลด้า

766
00:44:05,963 --> 00:44:08,338
ครูเชื่อว่าสมองของเธอล้ำเป็นพิเศษ

767
00:44:08,880 --> 00:44:11,505
ครูจึงดำเนินการบางอย่างเอง

768
00:44:12,630 --> 00:44:13,921
ตั้งแต่พรุ่งนี้

769
00:44:14,005 --> 00:44:16,505
ครูจะคัดสรรหนังสือฉลาดๆ มาให้

770
00:44:16,588 --> 00:44:19,088
เธอนั่งอ่าน ขณะที่ครูสอนคนอื่นได้เลย

771
00:44:19,171 --> 00:44:21,963
และถ้าเธอมีคำถามอะไร

772
00:44:22,046 --> 00:44:23,755
ครูจะพยายามตอบให้ดีที่สุด

773
00:44:25,046 --> 00:44:26,255
ดีไหมจ๊ะ

774
00:44:33,546 --> 00:44:34,713
มาทิลด้า

775
00:44:36,171 --> 00:44:37,796
เป็นกอดที่แน่นสุดในโลกเลย

776
00:44:39,130 --> 00:44:41,338
เธอกอดจนครูจะหายใจไม่ออกแล้วนะ

777
00:44:43,796 --> 00:44:45,838
ช่างเป็นภาพที่ซาบซึ้งซะจริง

778
00:44:50,171 --> 00:44:51,046
หลบไป

779
00:44:51,755 --> 00:44:56,838
ฉันว่าฉันเคยบอกว่า
ห้ามเอาใจใส่เด็กหนอนนี่เป็นพิเศษนะ

780
00:44:56,921 --> 00:45:00,171
ที่จริง ฉันจำได้ว่าบอกเธอว่า

781
00:45:00,255 --> 00:45:05,921
ยายเด็กก้อนขี้มูกนี่คือปีศาจกลับชาติมาเกิด

782
00:45:06,005 --> 00:45:07,630
ไม่ค่ะ ครูทรันช์บูล…

783
00:45:07,713 --> 00:45:09,421
เธอพูด "ไม่" งั้นรึ เจนนี่

784
00:45:11,005 --> 00:45:11,921
กับฉันเนี่ยนะ

785
00:45:14,796 --> 00:45:18,171
มาทิลด้า เวิร์มวู้ด เป็นอาชญากร

786
00:45:19,880 --> 00:45:21,046
เช้านี้

787
00:45:21,130 --> 00:45:25,421
เค้กช็อกโกแลตส่วนตัวของฉันถูกขโมย

788
00:45:27,671 --> 00:45:31,296
ฉันเชื่อว่าเธอทำเรื่องชั่วนี่ เวิร์มวู้ด เธอ

789
00:45:31,380 --> 00:45:33,921
เธอมีสองทางเลือก ยอมรับผิดและรับโทษ

790
00:45:34,005 --> 00:45:36,630
หรือหาว่าฉันโกหกแล้วถูกรับโทษ

791
00:45:39,921 --> 00:45:41,671
คิดให้ดีๆ

792
00:45:41,755 --> 00:45:45,088
ถึงคำพูดที่จะออกจากปากเธอ เวิร์มวู้ด

793
00:45:45,671 --> 00:45:47,463
หนูไม่ได้…

794
00:46:21,880 --> 00:46:23,255
ช็อกโกแลต

795
00:46:23,963 --> 00:46:26,296
บรูซ บ็อกทร็อตเต้อร์

796
00:46:28,463 --> 00:46:30,630
ครับ ครูทรันช์บูล

797
00:46:32,088 --> 00:46:34,421
ขอบใจ มอรีซ ไปได้แล้ว

798
00:46:37,713 --> 00:46:41,963
เจ้าหน้าที่ออกไปได้ เร็ว ทุกคนออกไป

799
00:46:42,046 --> 00:46:42,963
หลบ

800
00:46:55,130 --> 00:46:56,755
ชอบเค้กของฉัน

801
00:46:57,713 --> 00:46:58,838
ใช่ไหม บรูซ

802
00:46:58,921 --> 00:47:02,005
ครับ ครูทรันช์บูล มันอร่อยมาก

803
00:47:02,088 --> 00:47:03,546
ช็อกโกแลตเข้มข้น

804
00:47:04,130 --> 00:47:06,005
และผมขอโทษจริงๆ ที่…

805
00:47:06,088 --> 00:47:06,921
ไม่ต้อง

806
00:47:07,796 --> 00:47:11,046
ขอแค่เธอชอบเค้กก็พอ แค่นั้นที่สำคัญ

807
00:47:12,338 --> 00:47:13,171
หรือครับ

808
00:47:14,713 --> 00:47:16,255
พ่อครัว

809
00:47:38,296 --> 00:47:39,130
อยู่นิ่งๆ

810
00:47:42,213 --> 00:47:44,505
เป็นอะไรไป ไม่อยากกินแล้วรึ

811
00:47:45,046 --> 00:47:48,755
ไม่ต้องกลัว ขอแค่กินไม่ให้เหลือเศษซาก

812
00:47:50,171 --> 00:47:54,130
ถ้าทำเรื่องเหลือเชื่อนี่ได้ ฉันรับรองว่า

813
00:47:54,213 --> 00:47:56,046
ฉันจะอภัยให้ทุกอย่าง

814
00:47:56,130 --> 00:47:58,046
ไม่ให้เหลือเศษหรือครับ

815
00:47:59,171 --> 00:48:01,338
- แต่ผมอิ่มแล้ว
- ไม่ ยังไม่อิ่มหรอก

816
00:48:01,421 --> 00:48:04,796
เธอจะอิ่มเมื่อฉันสั่ง
และอาชญากรแบบเธอน่ะ

817
00:48:04,880 --> 00:48:07,380
ไม่มีทางอิ่มจนกว่าจะกินเค้กทั้งก้อน

818
00:48:08,588 --> 00:48:11,463
- แต่
- ไม่มีเวลามาแต่ กินเข้าไป

819
00:48:11,546 --> 00:48:13,046
แต่ผมกินไม่หมด

820
00:48:13,130 --> 00:48:14,671
เขาจะไม่สบายนะคะ

821
00:48:15,880 --> 00:48:18,463
เขาควรคิดเรื่องนี้ ตั้งแต่ก่อนคิดชั่ว

822
00:48:18,546 --> 00:48:20,380
แล้วขโมยเค้กของฉัน

823
00:48:20,880 --> 00:48:22,713
- กิน
- ไม่ไหว

824
00:48:22,796 --> 00:48:24,505
- กิน
- ไม่ไหวแน่ๆ

825
00:48:24,588 --> 00:48:26,296
- กิน
- จะท้องแตกตาย

826
00:48:26,380 --> 00:48:27,588
กิน

827
00:48:27,671 --> 00:48:30,713
ถ้าแค่หนึ่งชิ้น แค่สองยังไหว บรูซ

828
00:48:30,796 --> 00:48:34,546
ถ้านายจะกิน แต่ถึงอย่างไร บรูซ

829
00:48:34,630 --> 00:48:38,005
แทบไม่ต้องวัด ขนาดมันก็ชัด

830
00:48:38,088 --> 00:48:41,171
ว่านายกับมันก็แทบเท่ากันอยู่แล้ว

831
00:48:41,921 --> 00:48:44,838
ไม่ไหว ต้องไหว
ดูแล้วไม่ไหว ดูแล้วไม่ไหว

832
00:48:44,921 --> 00:48:47,671
ทำได้ใช่ไหม บรูซ
ท้องจะแตกตาย

833
00:48:48,296 --> 00:48:50,088
กระเพาะจะพองขยาย

834
00:48:50,171 --> 00:48:52,130
หยุดที ถ้าระเบิดทำไง

835
00:48:52,213 --> 00:48:55,671
เขาต้องทำได้ นั่นไงลองดู ดูไม่ไหว

836
00:48:55,755 --> 00:48:58,630
แต่สิ่งที่มันใช่ อย่างที่เราคิด บรูซ

837
00:48:58,713 --> 00:49:02,380
เฉลยที่เคยสงสัย นายมีพยาธิ บรูซ

838
00:49:02,463 --> 00:49:05,796
บางทีคงไม่พลาดผิด ถ้าบอกว่านายคือทาร์ดิส

839
00:49:06,296 --> 00:49:09,296
ข้างนอกดูแคบ ข้างในใหญ่โตแจ่มแจ๋ว

840
00:49:09,880 --> 00:49:11,130
ไม่ไหว ต้องไหว

841
00:49:11,213 --> 00:49:12,755
ดูแล้วไม่ไหว ดูแล้วไม่ไหว

842
00:49:12,838 --> 00:49:17,588
ทำได้ใช่ไหม บรูซ บี-อาร์-โอ-โอ-ซี-อี

843
00:49:17,671 --> 00:49:18,755
บรูซ

844
00:49:19,963 --> 00:49:23,755
อย่าให้เขาเห็นนายเป็นของให้ใครประทุษ
แค่กินได้เหนือมนุษย์

845
00:49:23,838 --> 00:49:26,213
และเขาต้องขอหยุด

846
00:49:26,296 --> 00:49:29,546
และทุกๆ คำยิ่งย้ำให้เขาต้องแพ้กราวรูด

847
00:49:29,630 --> 00:49:32,171
แต่ก่อนไม่เชื่อว่ามีทางทำได้

848
00:49:33,046 --> 00:49:35,588
จนมันเป็นจริงให้เห็นอยู่

849
00:49:35,671 --> 00:49:38,713
เราก็ย่อมกินเค้กได้ ถ้าใจสู้

850
00:49:39,880 --> 00:49:42,671
เป็นช่วงที่เหมาะ
กระเพาะนายต้องได้ใช้เป็นชุด

851
00:49:44,171 --> 00:49:46,421
ไม่ต้องพูด บรูซ

852
00:49:46,505 --> 00:49:49,505
ปลดขอเข็มขัดเลิกรัดที่เอว ก็ไม่ต้องรูด

853
00:49:50,213 --> 00:49:51,963
โอ ใส่เข้าไป

854
00:49:52,046 --> 00:49:53,255
- บรูซ
- กำลังใกล้จบ

855
00:49:53,338 --> 00:49:54,380
- บรูซ
- ต้องไหว

856
00:49:54,463 --> 00:49:56,213
แค่ต้องไม่ยอม ไม่ว่ายังไง

857
00:49:56,296 --> 00:49:57,880
- บรูซ
- จะยอมได้ไง

858
00:49:57,963 --> 00:50:00,880
เอาเลย บรูซ เป็นยอดฮีโร่

859
00:50:00,963 --> 00:50:04,213
เก็บมันให้เกลี้ยง กวาดช็อกโกแลตเค้กเลย

860
00:50:04,296 --> 00:50:05,130
บรูซ

861
00:50:06,421 --> 00:50:10,463
อย่าให้เขาเห็นนายเป็นของให้ใครประทุษ
แค่กินได้เหนือมนุษย์

862
00:50:10,546 --> 00:50:12,963
และเขาต้องขอหยุด

863
00:50:13,046 --> 00:50:16,213
อีกแค่ซักคำ ก็คว่ำให้เขาพ่าย ยายครูใจคุด

864
00:50:16,296 --> 00:50:18,546
แต่ก่อนไม่เชื่อว่ามีทางทำได้

865
00:50:19,338 --> 00:50:21,838
จนมันเป็นจริงให้เห็นอยู่

866
00:50:21,921 --> 00:50:24,505
เราก็ย่อมกินเค้กได้ ถ้าใจ…

867
00:50:48,463 --> 00:50:52,380
เก่งมาก บรูซ

868
00:51:00,046 --> 00:51:04,296
ขอโทษค่ะ ครูทรันช์บูล ฉันลืมตัว

869
00:51:04,380 --> 00:51:05,838
ไม่เป็นไรหรอก เจนนี่

870
00:51:06,338 --> 00:51:08,963
บางครั้งเราเผลอลืมตัวกันได้

871
00:51:09,046 --> 00:51:09,880
แม้แต่ฉัน

872
00:51:19,880 --> 00:51:22,171
ตามมา บ็อกทร็อตเต้อร์

873
00:51:23,005 --> 00:51:24,755
- อะไรนะ
- ฉันไม่ได้บอกรึ

874
00:51:25,505 --> 00:51:27,255
นั่นลงโทษส่วนแรก ยังมีอีก

875
00:51:27,338 --> 00:51:30,463
ยังมีส่วนที่สอง และมันก็คือตู้แขวนคอ

876
00:51:32,796 --> 00:51:34,880
ไม่ได้นะคะ เขาเด็กมาก

877
00:51:35,796 --> 00:51:37,963
แต่ผมกินจนหมดแล้ว ขอร้องล่ะครับ

878
00:51:38,046 --> 00:51:39,880
ไม่เอาตู้นั่น ได้โปรด

879
00:51:39,963 --> 00:51:41,046
ไม่

880
00:51:41,921 --> 00:51:44,921
ครูบอกว่าถ้าเขากินจนหมด จะอภัยให้เขา

881
00:51:45,005 --> 00:51:48,171
เขากินจนไม่เหลือ เราทุกคนก็เห็น

882
00:51:48,255 --> 00:51:50,213
เขาทำต่อหน้าทุกคน

883
00:51:50,296 --> 00:51:52,213
ครูจะเปลี่ยนกฎหน้าตาเฉยไม่ได้

884
00:51:52,296 --> 00:51:55,130
มันไม่ถูกต้อง มันคือการโกง

885
00:51:56,546 --> 00:51:58,005
เธอพูด…

886
00:51:59,921 --> 00:52:00,838
"ไม่"

887
00:52:02,296 --> 00:52:03,213
กับฉันงั้นรึ

888
00:52:07,838 --> 00:52:09,546
- มาสิ บ็อกทร็อตเต้อร์
- อย่า

889
00:52:15,421 --> 00:52:16,588
- มาเร็ว
- ไม่

890
00:52:16,671 --> 00:52:18,713
เวิร์มวู้ดโดนดีแน่ เมื่อถึงเวลา

891
00:52:18,796 --> 00:52:21,463
เช่นเดียวกับไอ้พวกหนอนที่เหลือ

892
00:52:21,546 --> 00:52:23,588
ผมกินไปแล้ว ผมกินจนหมด

893
00:52:23,671 --> 00:52:25,630
ขอร้องละครับ ครูทรันช์บูล

894
00:52:25,713 --> 00:52:27,255
ไม่เอาตู้แขวนคอ

895
00:52:27,921 --> 00:52:29,046
ผมกินจนหมดแล้ว

896
00:52:29,130 --> 00:52:30,671
ขอร้องล่ะ

897
00:52:30,755 --> 00:52:33,921
ไม่เอาตู้แขวนคอ ได้โปรด อย่าพาผมไป

898
00:52:37,713 --> 00:52:41,921
เห็นไหม เด็กๆ ฉันชนะเสมอ

899
00:52:42,005 --> 00:52:44,588
และพวกเธอก็จะแพ้ตลอดไป

900
00:52:45,463 --> 00:52:49,546
เพราะพวกเธออ่อนแอ ตัวเล็ก กระจ้อยร่อย

901
00:52:50,130 --> 00:52:51,921
และไม่สลักสำคัญ

902
00:52:59,630 --> 00:53:01,005
เมื่อไรที่โต

903
00:53:03,796 --> 00:53:07,921
จะต้องตัวสูงมากพอให้เอื้อมถึงกิ่งไม้

904
00:53:08,005 --> 00:53:11,713
ที่ต้องเอาไว้เอื้อมปีนป่าย

905
00:53:11,796 --> 00:53:15,046
ขึ้นต้นไม้ที่ไว้ใช้ปีนสำหรับคนโต

906
00:53:17,963 --> 00:53:19,505
และเมื่อไรที่โต

907
00:53:22,838 --> 00:53:26,463
จะต้องหลักแหลมมากพอ

908
00:53:26,546 --> 00:53:29,505
เพื่อเอาไว้ตอบคำถามมากมายที่เขาให้ตอบ

909
00:53:29,588 --> 00:53:33,380
ที่ควรต้องรู้เพื่อเป็นคนที่โต

910
00:53:36,713 --> 00:53:41,338
และเมื่อไรที่โต จะกินหนม

911
00:53:41,421 --> 00:53:47,838
ตอนไปทำงานได้ทุกวัน
และนอนให้ดึกเหมือนที่เคยนึกฝันทุกๆ คืน

912
00:53:49,130 --> 00:53:53,546
จะตื่นให้มันสาย ตอนมีแสงของตะวันมา

913
00:53:53,630 --> 00:53:57,546
และดูการ์ตูนให้ตามันฝ้าพร่ามัว

914
00:53:57,630 --> 00:54:02,130
ไม่ต้องคอยกลัวก็เพราะฉันนั้นโตแล้ว

915
00:54:02,921 --> 00:54:06,963
เมื่อไรที่โต

916
00:54:11,046 --> 00:54:12,546
เมื่อไรที่โต

917
00:54:12,630 --> 00:54:15,421
- เมื่อไรที่โต
- เมื่อไรที่โต

918
00:54:15,505 --> 00:54:18,963
จะต้องเข้มแข็งด้วยแรงไว้ถือของชอบ

919
00:54:19,046 --> 00:54:21,630
แบบที่ทุกคนทั้งหิ้วทั้งหอบ

920
00:54:21,713 --> 00:54:25,796
ทุกแห่งทุกหน เมื่อไรที่โต

921
00:54:29,130 --> 00:54:30,796
เมื่อไรที่โต

922
00:54:30,880 --> 00:54:33,880
- เมื่อไรที่โต
- เมื่อไรที่โต

923
00:54:33,963 --> 00:54:37,630
จะต้องกล้าหาญไล่ฟาดและฟันปีศาจร้าย

924
00:54:37,713 --> 00:54:41,255
ที่ทุกคนต้องคอยไล่ฟาดใต้เตียง

925
00:54:41,338 --> 00:54:44,588
ทุกครั้งเพื่อเป็นคนที่โต

926
00:54:45,880 --> 00:54:48,921
เมื่อไรที่โต

927
00:54:49,005 --> 00:54:52,338
จะกินหนมทุกวันให้เปรม

928
00:54:52,421 --> 00:54:55,171
และเล่นเกมของที่พวกแม่แกล้งทำ

929
00:54:55,255 --> 00:54:57,921
ว่าแหมไม่ได้เห็นน่าสนุก

930
00:54:58,005 --> 00:55:01,130
จะตื่นให้มันสาย

931
00:55:01,213 --> 00:55:03,838
ตอนมีแสงของตะวันขึ้น

932
00:55:03,921 --> 00:55:07,671
และนอนกลางแดดทั้งวัน ไม่ตื่นไม่ลุก

933
00:55:07,755 --> 00:55:12,630
และผิวไม่สุกก็เพราะฉันนั้นโตแล้ว

934
00:55:12,713 --> 00:55:17,255
เมื่อไรที่โต

935
00:55:36,630 --> 00:55:38,005
เมื่อไรที่โต

936
00:55:41,755 --> 00:55:45,963
จะต้องกล้าหาญไล่ฟาดและฟันปีศาจร้าย

937
00:55:46,046 --> 00:55:49,755
ที่ทุกคนต้องคอยไล่ฟาดใต้เตียง

938
00:55:49,838 --> 00:55:54,421
ทุกครั้งเพื่อเป็นคนที่โต

939
00:55:55,713 --> 00:55:56,796
เมื่อไรที่โต

940
00:55:56,880 --> 00:56:00,088
แค่ได้เจอว่าโลกไม่เข้าข้างเรา

941
00:56:00,171 --> 00:56:04,421
ไม่ใช่ว่าเราจำเป็นต้องทนและยิ้มหวานเข้าใส่

942
00:56:04,505 --> 00:56:07,963
ถ้าเราได้แต่กลัวและนั่งก้มหัวยอมเขาไป

943
00:56:08,046 --> 00:56:10,421
ก็คงเหมือนเดิม

944
00:56:11,213 --> 00:56:12,380
เมื่อไรที่โต

945
00:56:12,463 --> 00:56:16,046
แค่มาเจอตัวเองที่ในเรื่องนี้พอดี

946
00:56:16,130 --> 00:56:19,796
มันใช่ว่าเราต้องยอมให้เป็นไป แค่นั้นพอนี่

947
00:56:19,880 --> 00:56:23,380
เชื่อว่าดวงชะตาปักหมุดไว้ พอกันที

948
00:56:23,463 --> 00:56:27,546
ก็คงจะเหมือนว่าเราพูดว่า ทำแบบนี้ก็ได้

949
00:56:28,796 --> 00:56:31,921
คุณเฟ้ลป์ หมวดแก้แค้นอยู่ไหนคะ

950
00:56:32,005 --> 00:56:36,255
เราไม่มีหมวดแก้แค้นหรอก โดนรังแกมารึ

951
00:56:36,838 --> 00:56:40,046
เพราะวิธีดีสุดที่จะจัดการคนพาล
คือบอกใครสักคน

952
00:56:40,630 --> 00:56:43,296
บอกไปตรงๆ เลย ยิ่งเงียบยิ่งรังแก

953
00:56:43,880 --> 00:56:47,255
ไปฟ้องครู หรือให้ดีกว่านั้น ฟ้องครูใหญ่

954
00:56:48,213 --> 00:56:50,796
หนูว่าหนูได้เนื้อเรื่องตอนต่อไปแล้ว

955
00:56:50,880 --> 00:56:52,171
แต่ขอเตือนก่อนว่า

956
00:56:53,296 --> 00:56:54,671
มันจะเริ่มเครียดแล้ว

957
00:56:58,713 --> 00:57:02,088
นักกายกรรมค่อยๆ พันผ้าพันคอสีขาวสว่าง

958
00:57:02,171 --> 00:57:03,755
รอบข้อมือของสามี

959
00:57:04,505 --> 00:57:06,130
เพื่อนำโชคค่ะ ที่รัก

960
00:57:07,005 --> 00:57:10,546
แล้วเธอก็กอดเขา ด้วยอ้อมกอดที่แน่นที่สุดในโลก

961
00:57:10,630 --> 00:57:14,796
เป็นกอดที่แรงจนเขารู้สึกว่า
เธอแทบทำให้เขาหายใจไม่ออก

962
00:57:17,338 --> 00:57:19,546
แล้วพวกเขาก็เตรียมพร้อม

963
00:57:19,630 --> 00:57:23,130
เพื่อแสดงผาดโผนที่อันตรายสุดที่เคยมีมา

964
00:57:42,296 --> 00:57:46,171
ยอดนักหลบหนีต้องหาวิธีหลุดจากแม่กุญแจ

965
00:57:46,255 --> 00:57:47,671
หนีออกจากกรงขัง

966
00:57:47,755 --> 00:57:51,630
และพยายามช่วยชีวิตภรรยาใน 12 วินาที

967
00:57:51,713 --> 00:57:54,463
ไม่งั้นเธอจะถูกระเบิดเป็นชิ้น

968
00:58:09,546 --> 00:58:14,005
ทันทีที่จุดชนวน นักกายกรรมได้เหวี่ยงตัวสู่อากาศ

969
00:58:14,088 --> 00:58:17,880
หนึ่งวินาที สองวินาที ผู้ชมกลั้นหายใจ

970
00:58:17,963 --> 00:58:22,963
เมื่อเธอเหวี่ยงตัวสูงขึ้นๆ
เหนือบ่อฉลามกับของแหลมคม

971
00:58:23,046 --> 00:58:25,171
สามวินาที สี่วินาที

972
00:58:25,255 --> 00:58:27,671
พี่สาวใจร้ายมองดูอย่างยิ้มย่อง

973
00:58:27,755 --> 00:58:30,046
ห้าวินาที หกวินาที

974
00:58:30,130 --> 00:58:32,255
นักหลบหนีไม่อาจละสายตาจากภรรยา

975
00:58:32,338 --> 00:58:34,463
ขณะที่เขาดิ้นให้หลุดจากโซ่

976
00:58:34,546 --> 00:58:37,463
โดยรู้ว่าหากผิดพลาดเพียงน้อยนิด

977
00:58:37,546 --> 00:58:40,421
เขาจะสูญเสียเธอและลูกไปตลอดกาล

978
00:58:41,046 --> 00:58:43,130
เจ็ดวินาที และทันใดนั้น

979
00:58:44,255 --> 00:58:45,463
เธอปล่อยมือ

980
00:58:49,296 --> 00:58:52,296
นักหลบหนีใช้แขนอันกำยำเอื้อมออกไป

981
00:58:52,380 --> 00:58:54,630
เพื่อคว้าภรรยากับลูก

982
00:58:55,505 --> 00:58:57,338
- แปดวินาที
- ฉันไม่กล้าดู

983
00:58:57,421 --> 00:59:00,546
เก้าวินาที สิบวินาที และแล้ว…

984
00:59:01,213 --> 00:59:02,421
และแล้ว…

985
00:59:02,505 --> 00:59:04,588
และ สิบเอ็ดวินาที

986
00:59:04,671 --> 00:59:09,338
เขาหยิบระเบิดแล้วโยนออกไปให้ไกลออกไป

987
00:59:09,421 --> 00:59:13,338
ไชโย เรื่องนี้จบอย่างมีความสุขจนได้

988
00:59:14,171 --> 00:59:15,005
ไม่

989
00:59:16,671 --> 00:59:17,588
มันไม่

990
00:59:30,880 --> 00:59:34,046
ไม่นะ เธอปลอดภัยไหม เธอรอดไหม

991
00:59:34,630 --> 00:59:37,296
กระดูกทั้งร่างของเธอหัก

992
00:59:37,963 --> 00:59:40,171
ยกเว้นก็แต่ตรงปลายนิ้วน้อยๆ

993
00:59:41,130 --> 00:59:44,255
เธอแข็งใจอยู่ต่อนานพอจนได้คลอดลูก

994
00:59:47,963 --> 00:59:49,630
แต่มันหนักหนาเกินไป

995
00:59:51,213 --> 00:59:52,838
ขอให้รักลูกของเรา

996
00:59:54,505 --> 00:59:58,046
ขอให้รักลูกสาวของเราอย่างหมดหัวใจ

997
00:59:59,671 --> 01:00:02,463
แกคือความต้องการเดียวของเรา

998
01:00:12,713 --> 01:00:13,880
แล้วเธอก็สิ้นใจ

999
01:00:16,713 --> 01:00:17,755
จากนั้น…

1000
01:00:18,755 --> 01:00:20,130
เรื่องราวยิ่งแย่ลง

1001
01:00:20,213 --> 01:00:21,755
อะไรนะ แย่ลงอีกรึ

1002
01:00:21,838 --> 01:00:23,421
เกรงว่าจะยังงั้น

1003
01:00:23,505 --> 01:00:25,880
เพราะนักหลบหนีเป็นคนใจดีมาก

1004
01:00:25,963 --> 01:00:30,046
จนไม่เคยโทษพี่เลี้ยงใจร้าย
ว่าเป็นต้นเหตุแม้แต่น้อย

1005
01:00:30,921 --> 01:00:35,713
แต่กลับชวนให้เธอย้ายเข้ามาอยู่
เพื่อช่วยดูแลลูกสาว

1006
01:00:35,796 --> 01:00:38,171
อย่าๆ อย่าชวนเธอเข้ามา

1007
01:00:38,255 --> 01:00:40,505
เธอเอาแต่ทารุณหนูน้อย

1008
01:00:40,588 --> 01:00:43,713
ใช้เธอปัดกวาดเช็ดถูทั้งวัน ตะโกนใส่ว่า

1009
01:00:43,796 --> 01:00:46,213
- "ถูพื้นแล้วฉันจะยอมใจดี"
- ถูพื้นแล้วฉันจะยอมใจดี

1010
01:00:46,296 --> 01:00:49,463
แต่เมื่อเด็กน้อยถูพื้นแล้ว เธอกลับยิ่งทารุณหนัก

1011
01:00:49,546 --> 01:00:52,421
เพราะเธอเป็นคนขี้โกงที่ร้ายกาจสุดๆ

1012
01:00:52,505 --> 01:00:53,630
ฉันเกลียดคนโกง

1013
01:00:53,713 --> 01:00:57,671
เธอทำอย่างลับๆ นักหลบหนีจึงไม่เคยสงสัยอะไร

1014
01:00:57,755 --> 01:01:00,755
เด็กหญิงผู้น่าสงสารจึงต้องโตมากับป้า

1015
01:01:00,838 --> 01:01:03,880
ที่ใจร้าย ใจมาร ใจยักษ์ที่สุดที่จะนึกออกได้

1016
01:01:03,963 --> 01:01:05,463
แจ้งตำรวจกันเถอะ

1017
01:01:07,046 --> 01:01:08,213
คุณเฟ้ลป์

1018
01:01:09,130 --> 01:01:10,671
มันเป็นแค่เรื่องแต่งค่ะ

1019
01:01:11,255 --> 01:01:12,130
อะไรนะ

1020
01:01:15,421 --> 01:01:16,713
จริงด้วย

1021
01:01:17,380 --> 01:01:18,380
เรื่องแต่ง

1022
01:01:19,171 --> 01:01:21,505
แต่เธอเล่าซะจนนึกว่ามันจริง

1023
01:01:22,380 --> 01:01:24,088
สมองของเธอ มาทิลด้า

1024
01:01:24,588 --> 01:01:28,046
พ่อแม่ต้องคิดว่าถูกหวยแน่ๆ ที่มีลูกแบบเธอ

1025
01:01:28,671 --> 01:01:30,713
พวกเขาคิดแบบนั้นค่ะ

1026
01:01:31,671 --> 01:01:33,255
พวกเขามักพูดแบบนั้นเลย

1027
01:01:33,338 --> 01:01:35,838
ที่จริง พวกเขาพูดว่า

1028
01:01:35,921 --> 01:01:39,505
"เราภูมิใจในตัวลูกมาก มาทิลด้า
ลูกเหมือนถูก…"

1029
01:01:43,338 --> 01:01:45,755
ใช่ หนูรีบกลับดีกว่า

1030
01:01:50,630 --> 01:01:53,838
เหมือนถูกหวยเลยเว้ย

1031
01:01:53,921 --> 01:01:54,921
คะ

1032
01:01:55,546 --> 01:01:56,713
หนูเหรอ

1033
01:01:56,796 --> 01:01:59,255
แกน่ะเหรอ แกเหมือนกินขี้มูกคนอื่น

1034
01:01:59,338 --> 01:02:01,588
แกเหมือนถูกป้ายขี้มูก ไอ้หนู

1035
01:02:01,671 --> 01:02:02,713
หนูเป็นผู้หญิง

1036
01:02:02,796 --> 01:02:04,546
แต่คุณทำได้ยังไง แฮรี่

1037
01:02:04,630 --> 01:02:06,213
จำไอ้โง่กล้ามโตนั่นได้ไหม

1038
01:02:06,296 --> 01:02:08,963
กลายเป็นว่ามันมีเพื่อนกล้ามโตอีกโขยง

1039
01:02:09,046 --> 01:02:10,630
มีเงินสดเป็นถังๆ

1040
01:02:10,713 --> 01:02:13,046
ทุกคนอยากได้รถหรูกันหมด

1041
01:02:13,130 --> 01:02:17,296
ผมมีแต่รถเก่า ที่แต่ละคันวิ่งมาแล้วเป็นแสนไมล์

1042
01:02:17,380 --> 01:02:20,380
ผมก็เลยทำสิ่งที่ผู้นำนักธุรกิจคนไหนก็ทำ

1043
01:02:20,463 --> 01:02:21,505
อะไร

1044
01:02:21,588 --> 01:02:22,880
ผมซื้ออุปกรณ์มา

1045
01:02:22,963 --> 01:02:26,880
ต่อเข้ากับมาตรวัดความเร็วแล้วเขี่ยไมล์

1046
01:02:26,963 --> 01:02:29,421
กรอไมล์ของรถพวกนั้นทุกคัน

1047
01:02:29,505 --> 01:02:33,088
แล้วขายรถให้พวกโง่โตแต่กล้าม ผลที่ได้คือ

1048
01:02:33,171 --> 01:02:34,880
เงิน

1049
01:02:34,963 --> 01:02:36,088
แต่พ่อโกงพวกเขา

1050
01:02:37,421 --> 01:02:38,338
ว่าไงนะ

1051
01:02:38,421 --> 01:02:41,880
พ่อโกงพวกเขา สิ่งที่พ่อทำ มันไม่ถูกต้อง

1052
01:02:41,963 --> 01:02:43,421
พ่อขี้โกงซะจริงๆ

1053
01:02:44,005 --> 01:02:46,380
ตายแล้ว นังเด็กโสโครก

1054
01:02:47,505 --> 01:02:50,880
เพราะหนังสือแน่ๆ แฮรี่
เพราะหนังสือกับนิทานแน่ๆ

1055
01:02:50,963 --> 01:02:52,255
งั้นรึ

1056
01:02:53,088 --> 01:02:53,963
หนังสือใช่ไหม

1057
01:02:56,755 --> 01:02:58,505
รู้ไหมว่าพรุ่งนี้ฉันจะทำอะไร

1058
01:02:59,005 --> 01:03:00,588
ฉันจะไปที่ห้องสมุดนั่น

1059
01:03:01,380 --> 01:03:05,755
แล้วบอกยายแก่นั่นว่าห้ามแกเข้าไปอ่านอีก

1060
01:03:05,838 --> 01:03:07,130
อะไรนะ

1061
01:03:07,213 --> 01:03:10,005
แส่เรื่องที่ไม่ใช่ธุระของแกอยู่เรื่อย

1062
01:03:10,755 --> 01:03:14,880
ไอ้ลูกมารผจญ

1063
01:03:22,963 --> 01:03:27,671
คืนนั้น ลูกสาวของนักหลบหนีร้องไห้จนหลับ

1064
01:03:27,755 --> 01:03:31,463
เธอไม่เคยพูดถึงป้าเลี้ยงใจร้ายเลยสักคำ

1065
01:03:31,546 --> 01:03:33,880
เธอไม่อยากให้พ่อเจ็บปวดเพิ่มอีก

1066
01:03:34,588 --> 01:03:38,088
นี่ยิ่งทำให้ยายป้าใจร้ายทำทารุณขึ้นอีก

1067
01:03:38,171 --> 01:03:41,505
จนกระทั่งวันหนึ่ง เธอระเบิดอารมณ์

1068
01:03:42,255 --> 01:03:45,046
แส่เรื่องที่ไม่ใช่ธุระของแกอยู่เรื่อย

1069
01:03:45,130 --> 01:03:47,463
นังเด็กมารผจญ

1070
01:03:47,546 --> 01:03:50,671
แล้วป้าใจร้ายก็จับเธอโยนเข้าไปในห้องใต้ดิน

1071
01:03:50,755 --> 01:03:54,296
ที่มืดชื้นสกปรก ล็อกประตูแล้วออกไป

1072
01:03:57,421 --> 01:04:01,088
แต่บังเอิญว่าคืนนั้น นักหลบหนีกลับมาบ้านไว

1073
01:04:02,671 --> 01:04:05,546
และเมื่อได้ยินเสียงลูกสาวร้องไห้

1074
01:04:05,630 --> 01:04:07,588
เขาก็พังประตูเข้าไป

1075
01:04:11,505 --> 01:04:15,505
อย่าร้อง

1076
01:04:16,088 --> 01:04:19,713
พ่ออยู่นี่นะ ลูกเอย

1077
01:04:19,796 --> 01:04:21,713
อย่าร้องไห้

1078
01:04:21,796 --> 01:04:23,838
หยุดเสียใจ

1079
01:04:23,921 --> 01:04:29,171
เลิกตรอมตรมเสียทีนะ ลูกเอย

1080
01:04:29,255 --> 01:04:31,880
อภัยหนา

1081
01:04:32,630 --> 01:04:36,713
ไม่ได้ตั้งใจจำต้องห่างเธอ

1082
01:04:38,130 --> 01:04:41,213
อย่าร้องนะ ลูกเอย

1083
01:04:41,921 --> 01:04:44,088
เมื่อพ่อเคียงข้างเธอ

1084
01:04:44,171 --> 01:04:47,588
และคุ้มครองอย่างดี

1085
01:04:49,463 --> 01:04:53,046
ตรงนี้

1086
01:04:55,963 --> 01:04:58,463
นี่ฉันมัวแต่เศร้าเสียใจ

1087
01:04:58,546 --> 01:05:00,380
จนลืมแก้วตาดวงใจแล้วหรือไง

1088
01:05:00,963 --> 01:05:03,755
พ่อรักลูกสุดหัวใจ ลูกเอ๋ย

1089
01:05:03,838 --> 01:05:07,088
พ่อจะใช้ทั้งชีวิตชดเชยให้ลูก

1090
01:05:15,630 --> 01:05:18,005
พ่อโปรดอย่าร้อง

1091
01:05:20,921 --> 01:05:23,671
ไม่เป็นไรเลยพ่อ

1092
01:05:24,255 --> 01:05:26,213
อย่าร้องไห้

1093
01:05:26,296 --> 01:05:29,713
มา ให้หนูคอยช่วยเช็ดน้ำตา

1094
01:05:33,505 --> 01:05:35,088
อภัยหนา

1095
01:05:35,171 --> 01:05:36,963
ยกโทษด้วย พ่อจ๋า

1096
01:05:37,046 --> 01:05:39,296
ไม่ได้ตั้งใจจำต้องห่างเธอ

1097
01:05:39,380 --> 01:05:41,796
ไม่ได้ต้องการทำพ่อหม่นหมอง

1098
01:05:41,880 --> 01:05:44,463
- โอ้พ่อจ๋า อย่าร้อง
- อย่าร้องนะ ลูกเอย

1099
01:05:44,546 --> 01:05:48,838
- ไม่กลัวเรื่องใด ก็ข้างกายหนูมีพ่อ
- เมื่อพ่อเคียงข้างเธอ

1100
01:05:48,921 --> 01:05:51,755
- หนูมีพ่อคุ้มครองด้วยดี
- และคุ้มครองอย่างดี

1101
01:05:54,588 --> 01:05:57,338
- ตรงนี้
- ตรงนี้

1102
01:05:59,671 --> 01:06:01,838
แต่เมื่อเด็กน้อยหลับใหล

1103
01:06:01,921 --> 01:06:05,630
นักหลบหนีหันความคิดไปที่พี่เลี้ยงใจร้าย

1104
01:06:05,713 --> 01:06:08,755
ความโกรธปะทุขึ้นในหัวใจยิ่งใหญ่ของเขา

1105
01:06:09,338 --> 01:06:11,713
ปีศาจตนนี้ อสุรกายตนนี้

1106
01:06:11,796 --> 01:06:13,630
ชอบรังแกเด็กน้อยเล่นสินะ

1107
01:06:14,296 --> 01:06:18,588
ขณะที่ความโหดร้ายของยายป้านั่น
หมุนวนอยู่ในตัวเขา

1108
01:06:18,671 --> 01:06:22,463
มันก็ปั่นจนกลายเป็นมหาวายุความพิโรธ

1109
01:06:22,546 --> 01:06:25,171
ที่จิตใจไม่อาจคุมมันได้ต่อไป

1110
01:06:32,296 --> 01:06:35,130
และนั่นคือครั้งสุดท้ายที่เด็กน้อยได้เห็นเขา

1111
01:06:36,588 --> 01:06:40,588
เขาไม่เคยได้กลับมาบ้าน อีกเลย

1112
01:06:54,546 --> 01:06:56,296
เธอใช้พลังจิตได้ไหม

1113
01:06:56,880 --> 01:06:58,963
มันเกิดจากเรามีสมองใหญ่บึ้ม

1114
01:06:59,046 --> 01:07:00,880
แล้วเราเค้นมันออกผ่านทางตา

1115
01:07:00,963 --> 01:07:03,338
ทำให้เราใช้จิตเคลื่อนสิ่งของได้

1116
01:07:07,171 --> 01:07:09,755
(ชนะเลิศอันดับหนึ่ง)

1117
01:07:17,546 --> 01:07:20,338
มาทิลด้า ฉันให้เธอ

1118
01:07:23,421 --> 01:07:24,421
ขอบใจนะ

1119
01:07:24,505 --> 01:07:27,421
มาทิลด้า เอานี่ไป

1120
01:07:29,255 --> 01:07:30,796
(ไม่)

1121
01:07:34,005 --> 01:07:36,296
วันนี้วันดีมากเลยนะ เพื่อนยาก

1122
01:07:36,380 --> 01:07:39,546
- ลาเวนเด้อร์ เกิดอะไรขึ้น
- เธอคือฮีโร่

1123
01:07:39,630 --> 01:07:40,755
นี่จ้ะ มาทิลด้า

1124
01:07:42,088 --> 01:07:44,296
แซนด์วิชไข่เนี่ยนะ สเตฟานี่ ถามจริง

1125
01:07:45,921 --> 01:07:47,088
ฮีโร่งั้นเหรอ

1126
01:07:47,171 --> 01:07:49,588
ใช่ เธอนำการปฏิวัติ

1127
01:07:49,671 --> 01:07:52,838
- ปฏิวัติอะไร
- เธอพูดไม่กับครูทรันช์บูล

1128
01:07:52,921 --> 01:07:55,005
ไม่เคยมีใครกล้าทำแบบนั้น

1129
01:07:58,921 --> 01:08:00,880
เธอนำการปฏิวัติ

1130
01:08:00,963 --> 01:08:02,630
เธอพูดไม่กับครูทรันช์บูล

1131
01:08:03,296 --> 01:08:04,963
ไม่เคยมีใครกล้าทำแบบนั้น

1132
01:08:10,880 --> 01:08:12,213
พร้อมสนุกกันรึยังจ๊ะ

1133
01:08:12,296 --> 01:08:13,546
พร้อม

1134
01:08:13,630 --> 01:08:14,838
สนุกงั้นรึ

1135
01:08:15,505 --> 01:08:17,255
เธอพูดว่า "สนุก" งั้นรึ

1136
01:08:23,171 --> 01:08:26,463
เราไม่มีหน้าที่ทำให้การสอนสนุก

1137
01:08:26,546 --> 01:08:30,505
เราไม่ได้มาเพื่อเอาใจหรือทะนุถนอม

1138
01:08:30,588 --> 01:08:33,255
เรามาเพื่อบดขยี้เด็กพวกนี้ จนกระทั่ง

1139
01:08:34,338 --> 01:08:36,380
หมดแรงกระดิก

1140
01:08:36,463 --> 01:08:40,755
ฉัน ฉันไม่เชื่อว่า ว่า

1141
01:08:40,838 --> 01:08:44,755
งั้น งั้น งั้นหรือ เจนนี่
เธอ เธอคิดว่ามีใครสนหรือ หรือ

1142
01:08:45,921 --> 01:08:49,046
ห้องเรียนนี้เต็มไปด้วยกบฏ

1143
01:08:49,630 --> 01:08:52,463
ต้องได้รับบทเรียนกำราบ

1144
01:08:53,046 --> 01:08:55,921
เอาชุดกีฬาออกมาและเปลี่ยนระหว่างทาง

1145
01:08:56,005 --> 01:08:57,338
เห็นไหม เจนนี่

1146
01:08:57,421 --> 01:09:00,463
จะสอนเด็กได้ ขั้นแรกต้องทำให้…

1147
01:09:01,463 --> 01:09:02,588
เด็กเชื่อง

1148
01:09:05,046 --> 01:09:07,380
โรงเรียนพักหลังส่งกลิ่นชักเหม็นเน่า

1149
01:09:07,463 --> 01:09:09,630
เงียบๆ พวกหนอน ตั้งใจฟังเข้า

1150
01:09:09,713 --> 01:09:12,088
กลิ่นคลุ้งพวกยุ่งคิดมุ่งพยศ

1151
01:09:13,171 --> 01:09:14,963
ต้องจมูกเทพรับกลิ่นฉุนได้

1152
01:09:15,046 --> 01:09:16,546
และจมูกฉันยิ่งกว่าคุ้น

1153
01:09:16,630 --> 01:09:20,296
ใช่ นั่นล่ะกลิ่นพวกสร้างเรื่องวุ่นวาย
มันคือช่อบูเก้กบฏ

1154
01:09:20,380 --> 01:09:23,255
จะบอกเอาไว้ให้รู้ไป ฉันนี่ครูใหญ่

1155
01:09:23,338 --> 01:09:25,296
ย่อมจะไม่นิ่ง ไว้ใจเรื่องเน่าๆ

1156
01:09:25,380 --> 01:09:28,796
ที่เฝ้ารบเร้าให้แทบคลั่ง

1157
01:09:28,880 --> 01:09:32,005
และเพื่อหยุดการกระจายนั้นซะ

1158
01:09:32,088 --> 01:09:35,255
ฉันพบว่าชั่วโมงเล่นพละ

1159
01:09:35,838 --> 01:09:40,546
แยกแบ่งพวกแตกแถวและพวกที่เชื่อฟัง

1160
01:09:41,546 --> 01:09:43,046
ตามมา พวกกระจอก

1161
01:09:43,130 --> 01:09:45,046
ฉันสอนต่อเอง เจนนี่

1162
01:09:48,213 --> 01:09:52,296
ได้กลิ่นหืนพวกฝืนกฎ จากเหงื่อที่ผุดขึ้น

1163
01:09:52,380 --> 01:09:55,838
ชั่วโมงพละย่อมชื้นไปด้วยเหงื่อ

1164
01:09:55,921 --> 01:10:00,421
และไม่นานหรอกมั้ง ที่เราจะได้กลิ่นสาง

1165
01:10:00,505 --> 01:10:03,088
พวกช่างลักลอบและช่วยเหลือ

1166
01:10:04,171 --> 01:10:07,338
ก่อนวัชพืชจะผุดกิ่งโผล่เป็นพรืดเป็นต้น

1167
01:10:07,421 --> 01:10:09,338
ก่อนมันยืด ต้องถอนให้มันชะงัด

1168
01:10:11,505 --> 01:10:13,630
และก่อนพวกหนอนจะไชชอน

1169
01:10:13,713 --> 01:10:15,838
ขุดเอาหน้าดินและถอน

1170
01:10:15,921 --> 01:10:17,755
ก่อนหนีไกลเกินกำจัด

1171
01:10:18,838 --> 01:10:22,088
กลิ่นสาบพวกคอยลอบกัด กลิ่นอับพวกขัดขา

1172
01:10:23,005 --> 01:10:26,546
โฉ่ฉุนพวกซ่าหัวรั้นฟันน้ำนม

1173
01:10:26,630 --> 01:10:30,796
กลิ่นตุพวกที่รอบจัด กลิ่นหืนพวกหัดหือ

1174
01:10:30,880 --> 01:10:33,630
แอบแฝงแย่งยื้อเหิมเกริมเรื่องเพาะบ่ม

1175
01:10:35,088 --> 01:10:37,088
เมื่อปีศาจพวกนี้ถูกบี้บด

1176
01:10:37,171 --> 01:10:40,421
คงจะหมดแรงคิดเรื่องท้าทาย

1177
01:10:40,505 --> 01:10:43,255
เร่งรัดทุกทางสร้างวินัย

1178
01:10:43,338 --> 01:10:47,046
เพื่อกั้นความเสื่อมไม่ให้กล้ำกราย

1179
01:10:47,130 --> 01:10:49,463
(อกาธา 0 พวกหนอน 0)

1180
01:10:49,546 --> 01:10:51,963
สร้างระเบียบ สร้างระเบียบ
ฝึกเด็กไร้วินัย

1181
01:10:52,046 --> 01:10:54,421
เซ็งแซ่แสบแก้วหู
ซุ่มซ่ามซุบซิบเข้าไส้

1182
01:10:54,505 --> 01:10:56,880
จ้อกแจ้กจุ๊กจิ๊ก ดุกดิกตุกติกกันใหญ่

1183
01:10:56,963 --> 01:10:59,296
ช่างตื้นเขินเกินซาบซึ้งเข้าถึงระเบียบ

1184
01:11:00,046 --> 01:11:02,713
ต้องย้ำเตือนความเข้มแข็งกับระเบียบวินัย

1185
01:11:02,796 --> 01:11:05,671
ฝ่าฝืนเล็กน้อยก็ไม่ให้
ต้องดัดก่อนเสียนิสัย

1186
01:11:05,755 --> 01:11:08,421
อย่าเปิดช่องให้ไปไหน
ต้องห้ามก่อน ผ่อนไม่ได้

1187
01:11:08,505 --> 01:11:10,046
เด็กเล็กจำเป็นต้องฝึกวินัย

1188
01:11:10,963 --> 01:11:13,296
เรื่องอ้อล้อสอพลอ
น้ำลายสอจนหลุดลงคอ

1189
01:11:13,380 --> 01:11:15,671
ครูขา ขอทิชชู เรื่องนี้คิดดูแก้ไม่ยาก

1190
01:11:15,755 --> 01:11:18,713
ไม่เกินจะรู้ในการกอบกู้
ห้องเรียนกำกับให้เรียน

1191
01:11:18,796 --> 01:11:20,880
ต้องสร้างระเบียบ สร้างระเบียบ

1192
01:11:20,963 --> 01:11:23,671
กลิ่นหืนของพวกฝืนกฎ เฝื่อนรสพวกงัดข้อ

1193
01:11:24,171 --> 01:11:26,505
ซ่อนแผนหลอกล่อหัวรั้นฟันน้ำนม

1194
01:11:26,588 --> 01:11:29,755
กลิ่นคลุ้งพวกยุยง
แทรกเสียดขื่นเขียวแค้นเคียดใจ

1195
01:11:29,838 --> 01:11:32,838
เน่าหนอนบ่อนไส้ให้ศีลธรรมล่มจม

1196
01:11:32,921 --> 01:11:34,713
สุดยอดแชมเปี้ยน

1197
01:11:34,796 --> 01:11:36,963
อกาธา ทรันช์บูล ทำได้อีกครั้ง

1198
01:11:37,046 --> 01:11:39,713
สุดยอดนักกีฬา สุดยอดผู้ชนะ

1199
01:11:40,796 --> 01:11:43,921
ลองวาดภาพของโลกที่ไร้เด็กซิ

1200
01:11:45,546 --> 01:11:48,088
ฝันให้เห็นมันในใจ

1201
01:11:49,421 --> 01:11:53,088
ลองนึกภาพ พยายามเข้าสิ ถึงความสงบสันติ

1202
01:11:53,671 --> 01:11:56,963
ลำธารที่ไหลไป

1203
01:11:57,713 --> 01:12:01,588
มีกระท่อมหลังน้อยๆ ที่ในแมกไม้

1204
01:12:02,171 --> 01:12:05,963
และธารที่ไหลไปค้นพบเมื่อเข้าไปภายใน

1205
01:12:06,546 --> 01:12:10,088
เจ้านกแก้วชื่อซี้ก ประหลาดเข้าไปอี๊ก

1206
01:12:10,171 --> 01:12:13,505
มันสามารถพับรูปหมวกโดยสั่งใจ

1207
01:12:14,088 --> 01:12:18,463
มันพูดว่า ม้าท่านนั้นห้ามใครขโมย

1208
01:12:19,588 --> 01:12:22,921
ม้าท่านรักษาให้ดีๆ

1209
01:12:23,463 --> 01:12:28,213
ถ้าได้พบทางมุ่งสู่ จะได้พบมันรออยู่

1210
01:12:28,296 --> 01:12:32,796
ร้องว่า ฮี้ ฮี้

1211
01:12:34,588 --> 01:12:36,130
ฮี้

1212
01:12:37,546 --> 01:12:38,963
ฮี้

1213
01:12:39,046 --> 01:12:40,921
เธอบ้าไปแล้ว

1214
01:12:41,005 --> 01:12:42,380
อะฮ้า

1215
01:12:42,463 --> 01:12:44,755
นั่นไง พูดผิดตรงไหน

1216
01:12:44,838 --> 01:12:48,213
เจ้าหนอนเน่ามันโงหัวเข้าใส่

1217
01:12:48,296 --> 01:12:51,130
มีสิ่งไหนที่ชวนวิงเวียนน่าสะอิดสะเอียน

1218
01:12:51,213 --> 01:12:54,463
มีอะไรชวนอาเจียนจนขนลุกซู่

1219
01:12:54,546 --> 01:12:57,213
สู้เหม็นหืนพวกฝืนกฎ

1220
01:12:57,296 --> 01:12:59,713
เฝื่อนรสพวกงัดข้อ

1221
01:13:01,296 --> 01:13:06,630
คลื่นเหียนพวกเพี้ยนล้อเลียนหลู่อำนาจ

1222
01:13:06,713 --> 01:13:09,963
กลิ่นคลุ้งพวกยุ่งแทรกเสียด

1223
01:13:10,046 --> 01:13:12,296
ขื่นเขียวแค้นเคียดใจ

1224
01:13:12,380 --> 01:13:13,463
(อกาธา 1000 หนอน 000)

1225
01:13:14,588 --> 01:13:18,463
และจะไม่ขอยอมหยุดยั้งยืนหยัด

1226
01:13:18,546 --> 01:13:21,713
กระทั่งสิ้นกลิ่นพวกฝืนขืนขัด

1227
01:13:21,796 --> 01:13:26,588
ต้องสร้างวินัยขับไล่และล้างกำจัด

1228
01:13:27,130 --> 01:13:29,838
กลิ่นสาบให้หมดสิ้น

1229
01:13:30,713 --> 01:13:36,713
สลาย

1230
01:13:47,755 --> 01:13:49,255
ครูจะช่วยเธอออกมานะ

1231
01:13:51,630 --> 01:13:53,463
แบบนี้ไม่ใช่การสอน

1232
01:13:53,546 --> 01:13:55,505
มันคือการทารุณ

1233
01:13:57,213 --> 01:13:59,255
ทารุณงั้นรึ ก็ใช่น่ะสิ

1234
01:13:59,338 --> 01:14:00,338
ลงไปเลย

1235
01:14:00,421 --> 01:14:02,130
เธอพูดเองว่ามันจะต้องสนุก

1236
01:14:03,796 --> 01:14:05,713
แต่นี่ไม่เห็นสนุกตรงไหน

1237
01:14:06,505 --> 01:14:08,880
ครูฮันนี่ เธอมันน่าสมเพชจริงๆ

1238
01:14:09,713 --> 01:14:11,088
เธอมันอ่อนแอ

1239
01:14:12,671 --> 01:14:14,380
เธอมันปวกเปียก

1240
01:14:14,880 --> 01:14:16,463
เธอที่จริงแล้ว…

1241
01:14:18,630 --> 01:14:20,546
เป็นเด็กงอแง…

1242
01:14:23,130 --> 01:14:23,963
ตัวนิวต์

1243
01:14:35,005 --> 01:14:35,963
แก

1244
01:14:37,421 --> 01:14:39,213
ไม่ ผมเนี่ยนะ

1245
01:14:39,296 --> 01:14:42,588
ไม่ ผมไม่ได้ทำ ไม่ใช่ผม ไม่

1246
01:14:43,963 --> 01:14:45,171
อย่าดึงหูเขาขาดนะ

1247
01:14:45,255 --> 01:14:48,296
ฉันได้ลองจนรู้แล้ว ครูฮันนี่

1248
01:14:48,380 --> 01:14:49,963
จากการทดลองมาหลายปี

1249
01:14:50,046 --> 01:14:52,671
หูของเด็กน้อย มันไม่ขาดหรอก

1250
01:14:53,546 --> 01:14:55,171
มันยานออก

1251
01:14:59,505 --> 01:15:00,880
ได้โปรด

1252
01:15:01,880 --> 01:15:03,005
ปล่อยเขานะ

1253
01:15:03,713 --> 01:15:07,921
ยายปัญญาอ่อน ใจยักษ์ อันธพาล

1254
01:15:14,963 --> 01:15:17,338
บังอาจมาก

1255
01:15:18,921 --> 01:15:22,880
แกไม่ควรได้อยู่ในโรงเรียนนี้

1256
01:15:25,171 --> 01:15:26,713
แกมันมารร้าย

1257
01:15:27,546 --> 01:15:30,130
ฉันจะบี้แก ฉันจะทุบแก

1258
01:15:30,713 --> 01:15:35,046
ฉันจะหั่นแกเป็นชิ้นๆ เลย นังหนู

1259
01:15:35,130 --> 01:15:37,546
ได้ลองจินตนาการเหมือนฉันไหมว่า

1260
01:15:37,630 --> 01:15:40,421
ถ้าเราพูดชื่อสีเช่นสีแดง

1261
01:15:40,505 --> 01:15:43,921
จะมีทางใดๆ ให้เราแน่ใจว่า
แดงคือแดงเดียวกันกับในหัวฉัน

1262
01:15:44,005 --> 01:15:47,005
และหัวคนอื่นต่างมองเป็นแดง

1263
01:15:47,088 --> 01:15:50,671
แล้วถ้าเราเดินทางไปอย่างนี้
ความเร็วที่เท่ากับแสง

1264
01:15:50,755 --> 01:15:53,255
และในมือมีดวงไฟแล้วแสงนั้น

1265
01:15:53,338 --> 01:15:56,713
ยังคงเดินทางพุ่งไปด้วยความเร็วเท่าของแสง

1266
01:15:56,796 --> 01:15:59,755
ก็คิดว่าคงจะใช่ แต่อยากบอกว่า

1267
01:15:59,838 --> 01:16:02,796
ฉันนั้นก็ไม่รู้ และสงสัยว่าที่คิดในหัวฉัน

1268
01:16:02,880 --> 01:16:05,838
เหมือนว่าไม่ค่อยเหมือน
ที่เพื่อนๆ คิดในหัวเขา

1269
01:16:05,921 --> 01:16:09,088
ทุกเรื่องที่ฉันรู้เหมือนไม่รู้มาจากที่ไหน

1270
01:16:09,171 --> 01:16:11,921
ทุกเรื่องราวที่ฉันเล่า ถูกแต่งมาแล้วหรือไง

1271
01:16:12,005 --> 01:16:15,046
เวลาใครตะโกนดังเกินทนฟัง ชอบพูดใส่กัน

1272
01:16:15,130 --> 01:16:17,546
และเสียงในหัวฉันมันก็ดังลั่นเกินไป

1273
01:16:17,630 --> 01:16:20,630
ฉันก็หวังให้เขาเงียบ ทั้งแม่และก็พ่อ

1274
01:16:20,713 --> 01:16:23,588
และก็ทีวี เรื่องไหนๆ ก็เงียบไปซะงั้น

1275
01:16:23,671 --> 01:16:26,588
ก็ไม่รู้สิ จะบอกให้เข้าใจได้ยังไง

1276
01:16:27,505 --> 01:16:29,921
ทุกเสียงมันพาหัวร้อน และกลายเป็นแดงไฟ

1277
01:16:30,005 --> 01:16:33,088
และก็เปลวเพลิงในใจปกติจะหายได้

1278
01:16:33,171 --> 01:16:36,588
แต่ว่าวันนี้ไม่หาย มีทั้งเสียงตะโกนในหัว

1279
01:16:36,671 --> 01:16:38,088
และใจมันก็เต้นรัว

1280
01:16:38,171 --> 01:16:39,713
และดวงตาก็ผ่าวร้อน

1281
01:16:39,796 --> 01:16:45,588
และทันใดนั้น รอบๆ ฉันก็พลันกลับกลาย

1282
01:16:54,463 --> 01:16:56,380
สงบนิ่ง

1283
01:17:01,713 --> 01:17:07,005
ไม่มีเสียง แม้อาจเพียงไม่เงียบงัน

1284
01:17:13,713 --> 01:17:17,338
มันราบเรียบเปรียบเหมือนสงบนิ่ง

1285
01:17:19,005 --> 01:17:24,380
เหมือนแค่เสียงในหนังสือ
เมื่อตอนที่พลิกหน้า

1286
01:17:25,838 --> 01:17:29,963
หรือว่านิ่งตอนที่หยุดเดินท่องป่า

1287
01:17:34,046 --> 01:17:35,296
สงบนิ่ง

1288
01:17:40,880 --> 01:17:45,255
ไม่มีเสียง แม้อาจจะเพียงไม่เงียบงัน

1289
01:17:51,380 --> 01:17:54,463
มันสบายดูคล้ายสงบนิ่ง

1290
01:17:56,588 --> 01:18:01,796
เหมือนแค่เสียงตอนกลับหัวนอน
บนเตียงที่นุ่มเบา

1291
01:18:03,296 --> 01:18:06,838
มีแค่เสียงของหัวใจในหัวเรา

1292
01:18:09,380 --> 01:18:12,671
และไม่ว่าผู้คนรอบๆ กาย

1293
01:18:12,755 --> 01:18:17,046
- แกฟังอยู่ไหม นังเด็กชวนอ้วก
- เปิดปากและพูดพ่นไป

1294
01:18:17,130 --> 01:18:21,338
- นังเด็กโง่
- เป็นคำมากมายเพียงไหน

1295
01:18:21,421 --> 01:18:27,755
ไม่มีทางมาเข้าหู

1296
01:18:31,088 --> 01:18:33,921
และมันก็สงบนิ่ง

1297
01:18:35,130 --> 01:18:39,213
อบอุ่น รื่นรมย์

1298
01:18:41,630 --> 01:18:46,088
ดั่งลอยคว้าง

1299
01:18:47,088 --> 01:18:50,088
…นังไส้เดือนกำเริบ

1300
01:18:50,171 --> 01:18:54,213
ไปในใจกลางลมพัดโหม

1301
01:18:55,630 --> 01:18:57,463
สิ้นสุดการปลดแอกของแกแล้ว

1302
01:18:58,088 --> 01:19:00,796
แกได้เดินเข้าประตูนรกไปแล้ว

1303
01:19:00,880 --> 01:19:03,671
ได้ยินไหม ฉันจะฉีกแกเป็นชิ้นๆ

1304
01:19:04,546 --> 01:19:08,880
เลวทราม ต่ำช้า น่าขยะแขยง น่าอาเจียน…

1305
01:19:12,963 --> 01:19:14,296
ใครเป็นคนทำ

1306
01:19:16,671 --> 01:19:18,838
ไม่เป็นไรใช่ไหม ครูทรันช์บูล

1307
01:19:27,796 --> 01:19:29,796
ตายแล้ว ตัวนิวต์

1308
01:19:29,880 --> 01:19:34,546
มันเข้าไปในกางเกงในฉัน

1309
01:19:36,796 --> 01:19:39,796
มันเข้าไปในกางเกงในฉัน

1310
01:19:39,880 --> 01:19:45,463
ตัวนิวต์หลุดเข้าไปในกางเกงในฉัน

1311
01:19:45,546 --> 01:19:48,505
เอาละ แปลกๆ แฮะ

1312
01:19:51,005 --> 01:19:52,963
เอาละ ทุกคน กลับเข้าชั้นเรียน

1313
01:19:55,505 --> 01:19:59,130
และขอร้องล่ะ วันนี้ ช่วยทำตัวนิ่งๆ เข้าไว้นะ

1314
01:20:01,838 --> 01:20:02,671
มาทิลด้า

1315
01:20:02,755 --> 01:20:04,421
หนูจะทำอะไรให้ดูค่ะ

1316
01:20:06,130 --> 01:20:07,421
ดูนะคะ ครูฮันนี่

1317
01:20:09,171 --> 01:20:11,296
มาทิลด้า ถ้าครูทรันช์บูลเห็น…

1318
01:20:11,380 --> 01:20:12,796
ครูดูเถอะ นะคะ

1319
01:20:19,796 --> 01:20:21,755
- เรารีบไปกันดีกว่า
- เดี๋ยวค่ะ

1320
01:20:59,713 --> 01:21:01,713
หนูใช้ตาขยับมันได้

1321
01:21:03,546 --> 01:21:04,796
หนูประหลาดไหมคะ

1322
01:21:08,713 --> 01:21:11,505
เราไปดื่มชาด้วยกันสักถ้วยไหมจ๊ะ

1323
01:21:23,296 --> 01:21:25,255
ไม่ใช่ทางนั้นจ้ะ มาทางนี้

1324
01:21:26,921 --> 01:21:30,296
ครูคิดว่ามันคืออะไร ที่หนูขยับของได้ด้วยตา

1325
01:21:31,046 --> 01:21:32,588
แล้วมันรู้สึกยังไงล่ะ

1326
01:21:34,046 --> 01:21:35,421
เหมือนมันฟู่ออกมา

1327
01:21:36,130 --> 01:21:37,171
ฟู่ออกมา

1328
01:21:38,130 --> 01:21:40,213
แต่เป็นฟู่ดี ไม่ใช่ฟู่ไม่ดี

1329
01:21:41,130 --> 01:21:42,213
ฟู่ดี

1330
01:21:43,088 --> 01:21:44,130
ฟู่ดี

1331
01:21:45,796 --> 01:21:47,963
ขอนึกก่อนนะ

1332
01:21:48,880 --> 01:21:52,505
ครูไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญ
เพราะไม่รู้ว่ามีผู้เชี่ยวชาญไหม

1333
01:21:52,588 --> 01:21:56,296
แต่น่าจะเกี่ยวกับสมอง อันปราดเปรื่องของเธอ

1334
01:21:57,463 --> 01:22:00,296
คือว่า หัวหนูไม่มีที่พอเก็บสมองทั้งหมด

1335
01:22:00,380 --> 01:22:02,630
เลยต้องเค้นออกทางตาหรือคะ

1336
01:22:03,380 --> 01:22:06,588
ใช่จ้ะ ครูจะหมายความแบบนั้นเลย

1337
01:22:09,255 --> 01:22:10,380
ถึงแล้วจ้ะ

1338
01:22:11,088 --> 01:22:12,130
เราอยู่ไหนกันคะ

1339
01:22:19,921 --> 01:22:21,005
ว้าว

1340
01:22:21,088 --> 01:22:23,505
ครูได้เงินเดือนเลวร้ายกันจริงๆ

1341
01:22:24,880 --> 01:22:28,546
ที่จริงก็ใช่จ้ะ เงินเดือนครูน้อย

1342
01:22:29,421 --> 01:22:31,296
แต่ของครูแย่ที่สุด

1343
01:22:35,005 --> 01:22:38,588
พ่อของครูตายตั้งแต่ครูยังเด็กๆ

1344
01:22:38,671 --> 01:22:42,046
เขาชื่อแม็กนัส เขาใจดีมาก

1345
01:22:43,505 --> 01:22:46,130
แต่ตอนที่เขาตาย

1346
01:22:46,213 --> 01:22:48,713
ป้าก็กลายเป็นผู้ปกครองตามกฎหมาย

1347
01:22:49,380 --> 01:22:54,213
และป้าก็ใจร้ายและใจดำ กว่าที่เธอจะนึกออก

1348
01:22:54,796 --> 01:22:58,380
แล้วพอครูได้เป็นครู ป้าก็เอาใบเสร็จมาให้

1349
01:22:59,171 --> 01:23:00,546
ป้าจดเอาไว้หมด

1350
01:23:00,630 --> 01:23:04,963
ค่าชาทุกถุง ค่าน้ำมัน ค่าถั่วทุกกระป๋อง

1351
01:23:05,046 --> 01:23:08,755
ป้าให้ครูเซ็นสัญญา ที่จะคืนเงินให้เธอทุกเพนนี

1352
01:23:09,255 --> 01:23:10,088
จริงหรือคะ

1353
01:23:10,171 --> 01:23:13,921
ป้ายังให้ดูเอกสารที่บอกว่า
พ่อของครูยกบ้านให้เธอ

1354
01:23:14,880 --> 01:23:17,755
แต่เขาทำแบบนั้นจริงๆ เหรอ แม็กนัสน่ะ

1355
01:23:17,838 --> 01:23:19,880
เขายกบ้านให้เธอไปเฉยๆ หรือคะ

1356
01:23:20,921 --> 01:23:25,005
ครูเองก็รู้สึกว่ามันน่าสงสัย

1357
01:23:25,588 --> 01:23:28,921
ป้าบอกว่าเขาตายเพราะอุบัติเหตุ แต่…

1358
01:23:30,588 --> 01:23:32,130
ครูคิดว่าป้าฆ่าเขา

1359
01:23:33,880 --> 01:23:36,880
ครูก็ไม่แน่ใจหรอก

1360
01:23:38,338 --> 01:23:43,755
ครูรู้แต่ว่าการที่ถูกผู้หญิงคนนั้น
ข่มเหงเป็นปีๆ ทำให้ครู…

1361
01:23:45,213 --> 01:23:46,380
น่าสมเพช

1362
01:23:48,296 --> 01:23:52,130
แล้ววันหนึ่ง ครูก็เจอกระท่อมเก่าหลังนี้

1363
01:23:53,505 --> 01:23:54,713
ครูตกหลุมรักมันเลย

1364
01:23:56,171 --> 01:23:59,296
ครูขอชาวไร่ที่เป็นเจ้าของให้ครูย้ายมาอยู่

1365
01:24:00,213 --> 01:24:02,505
เขาคิดว่าครูบ้า แต่

1366
01:24:03,588 --> 01:24:05,421
เขาก็ตกลง และ…

1367
01:24:07,463 --> 01:24:09,171
ครูถึงได้มาอยู่ที่นี่

1368
01:24:12,630 --> 01:24:16,046
มีหลังคากันไว้ไม่ให้เปียกฝน

1369
01:24:17,088 --> 01:24:20,046
ประตูช่วยกันลมไม่ให้เข้ามา

1370
01:24:20,838 --> 01:24:25,088
และมีพื้นให้ได้ยืนอยู่ด้วยขาสองข้าง

1371
01:24:29,505 --> 01:24:33,005
มีเก้าอี้เตรียมบทเรียนที่จะสอน

1372
01:24:33,505 --> 01:24:37,796
และตรงนั้นไงยังมีหมอนไว้นอนหลับฝัน

1373
01:24:37,880 --> 01:24:40,921
และก็โต๊ะนั่นดูก็รู้ว่า

1374
01:24:41,005 --> 01:24:43,171
ไว้ให้ชิมชารสดี

1375
01:24:46,421 --> 01:24:51,421
ไม่มากไม่มาย แต่แค่นี้ก็ได้ พอมี

1376
01:24:55,255 --> 01:24:59,463
ไม่มากไม่มาย แต่แค่นี้ก็ได้

1377
01:24:59,546 --> 01:25:01,380
แต่ครูคะ เธอได้บ้านพ่อของครู

1378
01:25:01,463 --> 01:25:03,421
เธอได้ทุกอย่างที่เป็นของครู

1379
01:25:05,130 --> 01:25:08,796
มีผนังให้ได้แขวนรูปภาพชวนฝัน

1380
01:25:09,380 --> 01:25:13,671
และก็มีหน้าต่างให้มองฤดูผันเปลี่ยน

1381
01:25:13,755 --> 01:25:15,421
ใต้โคมไฟ เขียนและอ่าน

1382
01:25:16,880 --> 01:25:21,046
และได้ล่องลอยปล่อยใจ

1383
01:25:21,963 --> 01:25:27,671
ในยามเหน็บหนาวมืดมัว ไม่กลัวสิ่งใด

1384
01:25:27,755 --> 01:25:31,130
แม้ลมจะคอยโลมโน้มใส่

1385
01:25:31,630 --> 01:25:37,796
ได้ผิงที่ข้างเตา อบอุ่นทุกคราว

1386
01:25:38,713 --> 01:25:45,296
ไม่มีที่แห่งหนไหนดีพร้อมเท่าที่นี่

1387
01:25:48,630 --> 01:25:54,546
ไม่มากไม่มาย แต่แค่นี้ก็ได้ พอมี

1388
01:25:57,255 --> 01:26:00,796
ก็นี่แหละบ้านฉัน

1389
01:26:01,838 --> 01:26:05,463
นี่แหละบ้านฉัน

1390
01:26:07,046 --> 01:26:11,671
ไม่มากไม่มาย แต่แค่นี้ก็ได้ พอมี

1391
01:26:14,005 --> 01:26:18,338
นี่แหละบ้านฉัน

1392
01:26:18,421 --> 01:26:22,755
นี่แหละบ้านฉัน

1393
01:26:23,380 --> 01:26:30,046
ไม่มากไม่มาย แต่แค่นี้ก็ได้

1394
01:26:30,755 --> 01:26:33,588
- อย่าร้อง
- ในยามเหน็บหนาวมืดมัว

1395
01:26:33,671 --> 01:26:38,338
- อย่าร้องเลย พ่ออยู่นี่นะลูกเอย
- ไม่กลัวสิ่งใด

1396
01:26:38,421 --> 01:26:40,921
แม้ลมคลั่งโครมโถมใส่

1397
01:26:41,005 --> 01:26:43,171
- อย่าร้องเลย
- ได้ผิงไฟที่ข้างเตา

1398
01:26:43,255 --> 01:26:48,338
- ให้พ่อคอยช่วยเช็ดน้ำตา
- อบอุ่นทุกคราว

1399
01:26:49,130 --> 01:26:53,255
- อภัยหนา ไม่ได้ตั้งใจ
- ไม่ว่าข้างนอกหนาวจนสุดทน

1400
01:26:53,338 --> 01:26:56,380
- จำต้องห่างเธอ
- ก็ไม่เคยสนใจ

1401
01:26:56,963 --> 01:27:03,546
- ไม่มีวันทิ้งขว้างเธอ
- ไม่มีวันเมื่อมีพอสู้ไหว

1402
01:27:04,630 --> 01:27:08,588
ที่ในนี้

1403
01:27:12,380 --> 01:27:19,046
ไม่มากไม่มาย แต่แค่นี้ก็ได้ พอมี

1404
01:27:23,380 --> 01:27:30,338
ไม่มากไม่มาย แต่แค่นี้ก็ได้

1405
01:27:33,088 --> 01:27:34,005
พอมี

1406
01:27:39,005 --> 01:27:40,630
ได้ผ้าพันคอนี้มาจากไหนคะ

1407
01:27:42,505 --> 01:27:44,671
อ๋อ เป็นของพ่อของครูจ้ะ

1408
01:27:45,505 --> 01:27:47,963
แม่ให้พ่อก่อนที่แม่จะตาย

1409
01:27:48,046 --> 01:27:49,880
- แม่เป็น…
- นักกายกรรม

1410
01:27:51,088 --> 01:27:53,921
ใช่จ้ะ เธอเป็นนักกายกรรม

1411
01:27:54,005 --> 01:27:56,171
เธอรู้ได้…

1412
01:27:58,046 --> 01:28:00,630
- ส่วนพ่อของครูเป็น…
- นักหลบหนี

1413
01:28:01,380 --> 01:28:03,171
มาทิลด้า เธอรู้ได้ยังไง

1414
01:28:03,255 --> 01:28:05,463
พวกเขาเป็นพ่อแม่ของครูนี่เอง

1415
01:28:05,546 --> 01:28:07,546
อะไรนะ ใคร

1416
01:28:07,630 --> 01:28:09,005
คนในเรื่องเล่าของหนู

1417
01:28:09,088 --> 01:28:11,130
หนูนึกว่าหนูแต่ง แต่มันเป็นจริง

1418
01:28:11,213 --> 01:28:12,963
มันคือครู ชีวิตของครูนี่เอง

1419
01:28:13,046 --> 01:28:15,296
ครูฮันนี่คะ ใครคือป้าครู

1420
01:28:15,380 --> 01:28:19,421
ที่จริงแล้ว เธอไม่ใช่ป้าแท้ๆ ของครู

1421
01:28:20,213 --> 01:28:21,213
ครูทรันช์บูล

1422
01:28:21,296 --> 01:28:24,921
สัญญาคือสัญญาคือสัญญาคือสัญญา

1423
01:28:28,463 --> 01:28:29,296
มาทิลด้า

1424
01:28:30,130 --> 01:28:31,130
มาทิลด้า ฟังนะ

1425
01:28:32,005 --> 01:28:35,588
หนูต้องลืมเรื่องทั้งหมดนี้ ต้องระวังตัว

1426
01:28:36,338 --> 01:28:40,088
ครูทรันช์บูลถูกฉีกหน้า
และเธอก็ทำอะไรเลวร้ายได้

1427
01:28:40,171 --> 01:28:41,755
หนูไม่กลัวเธอหรอก

1428
01:28:41,838 --> 01:28:44,380
หนูควรกลัวนะ เธออันตราย

1429
01:28:45,130 --> 01:28:46,588
หนูก็เหมือนกัน

1430
01:29:44,463 --> 01:29:45,630
"รวยเละ" เขาบอก

1431
01:29:46,963 --> 01:29:48,505
"พ่อหมี" เขาบอก

1432
01:29:49,671 --> 01:29:52,630
- "ผมอัจฉริยะ" เขาบอก
- เกิดอะไรขึ้น

1433
01:29:53,213 --> 01:29:54,755
ไปจัดกระเป๋า เราต้องไปสเปน

1434
01:29:55,880 --> 01:29:57,880
สเปนเหรอ ทำไม

1435
01:29:57,963 --> 01:30:00,796
จำไอ้พวกกล้ามโตโง่เง่านั่นได้ไหม

1436
01:30:00,880 --> 01:30:03,130
ที่พ่อโง่ๆ ของแกขายรถเก่าให้

1437
01:30:03,213 --> 01:30:04,338
ไม่เอาน่า ที่รัก

1438
01:30:04,421 --> 01:30:06,588
ปรากฏว่าพวกมันเป็นแก๊งมาเฟีย

1439
01:30:06,671 --> 01:30:09,005
และไม่ได้โง่เลยสักนิด

1440
01:30:09,088 --> 01:30:11,671
พวกมันให้เวลาฉัน 24 ชั่วโมง คืนเงินให้

1441
01:30:11,755 --> 01:30:13,671
แต่ดันมีคนใช้เงินไปแล้ว

1442
01:30:14,255 --> 01:30:17,088
ฉันจะไปทำพาสปอร์ตพรุ่งนี้ แล้วไปรับที่โรงเรียน

1443
01:30:17,171 --> 01:30:21,296
แล้วคุณเฟ้ลป์ ลาเวนเด้อร์ ไนเจล อแมนด้าล่ะ

1444
01:30:21,380 --> 01:30:23,046
- แล้วครูฮันนี่อีก
- ช่างมัน

1445
01:30:23,130 --> 01:30:25,380
หลังจากพรุ่งนี้ แกจะไม่ได้เจอพวกมันอีก

1446
01:31:03,796 --> 01:31:07,005
(มาทิลด้า - ไปงานหนังสือ
จะกลับทีหลัง เรื่องเป็นยังไงต่อ)

1447
01:31:16,213 --> 01:31:18,088
(ขอโทษด้วยค่ะคุณเฟ้ลป์)

1448
01:31:18,171 --> 01:31:21,213
(บางทีทุกเรื่องก็ไม่ได้จบมีความสุข)

1449
01:31:59,713 --> 01:32:02,713
เมื่อวานนี้มีคนทำลายทรัพย์สินในป่า

1450
01:32:02,796 --> 01:32:04,713
พวกเธอได้เห็นผลที่ตามมาแล้ว

1451
01:32:04,796 --> 01:32:07,588
พังของเล่นฉัน ฉันพังของเล่นเธอ

1452
01:32:07,671 --> 01:32:10,213
ห้องครูฮันนี่ ไปที่โรงอาหารเดี๋ยวนี้

1453
01:32:11,296 --> 01:32:13,005
ตามมาจ้ะ ไม่เป็นไรหรอก

1454
01:32:40,463 --> 01:32:41,505
เด็กๆ ทั้งหลาย

1455
01:32:43,130 --> 01:32:46,921
ฉันจะเป็นครูใหญ่ของพวกเธอได้ยังไง

1456
01:32:47,005 --> 01:32:52,255
ถ้าทำให้พวกเธอกลัวเข้ากระดูกไม่ได้

1457
01:32:54,463 --> 01:32:57,963
ถ้าเด็กชั้นเล็กสุดไม่ฉี่เล็ดสักนิด

1458
01:32:58,046 --> 01:33:00,171
เมื่อฉันเข้ามาในห้อง งั้นฉันก็…

1459
01:33:01,046 --> 01:33:05,838
สอบตกในการเป็นนักการศึกษา

1460
01:33:09,005 --> 01:33:09,880
ดังนั้น

1461
01:33:11,255 --> 01:33:13,796
วันนี้เราจะสอบสะกดคำกัน

1462
01:33:15,463 --> 01:33:21,880
และเด็กคนไหนที่ตอบผิดแม้แต่คำเดียว

1463
01:33:23,088 --> 01:33:26,546
จะต้องเข้าตู้แขวนคอ

1464
01:33:26,630 --> 01:33:28,088
ครูทำไม่ได้นะ

1465
01:33:29,296 --> 01:33:30,880
อ๋อ งั้นรึ ทำไม

1466
01:33:30,963 --> 01:33:33,171
เพราะเมื่อวานนี้ มีการ…

1467
01:33:35,046 --> 01:33:37,005
เกิดขึ้น ใช่ไหม

1468
01:33:37,755 --> 01:33:40,213
นี่เลยตู้แขวนคอเซอร์ไพรส์

1469
01:33:45,005 --> 01:33:46,213
เธอ

1470
01:33:47,380 --> 01:33:49,046
สะกดคำว่าอะไรดีนะ…

1471
01:33:49,630 --> 01:33:50,630
"นิวต์"

1472
01:33:50,713 --> 01:33:55,005
เอ็น-อี-ดับเบิลยู-ที นิวต์

1473
01:33:56,671 --> 01:33:57,505
อะไรนะ

1474
01:33:58,380 --> 01:33:59,380
เธอรู้ได้ไง

1475
01:33:59,463 --> 01:34:02,463
ครูฮันนี่สอน ครูสอนเก่งมาก

1476
01:34:03,921 --> 01:34:05,171
ไร้สาระ

1477
01:34:05,255 --> 01:34:08,963
ครูฮันนี่อ่อนโยนและอ่อนหวาน

1478
01:34:09,046 --> 01:34:10,796
เกินกว่าจะเก่งเรื่องไหน

1479
01:34:10,880 --> 01:34:11,921
เธอ

1480
01:34:12,880 --> 01:34:16,838
สะกดคำที่พวกเธอทุกคนเป็นซิ

1481
01:34:16,921 --> 01:34:19,880
สะกดคำว่า "น่าขยะแขยง"

1482
01:34:20,463 --> 01:34:24,338
รีโวลทิ่ง อาร์ อี วี โอ แอล ที

1483
01:34:25,505 --> 01:34:27,088
ไอ เอ็น จี น่าขยะแขยง

1484
01:34:27,171 --> 01:34:29,088
แกโกง นังเด็กผมเปีย

1485
01:34:29,171 --> 01:34:31,421
เธอไม่ได้โกง เธอสะกดคำออกมาเฉยๆ

1486
01:34:32,463 --> 01:34:34,755
ฉันสอนด้วยความเมตตา อดทน ให้เกียรติ

1487
01:34:34,838 --> 01:34:37,421
บังอาจใช้คำพวกนี้ในห้องเรียนฉันได้ไง

1488
01:34:39,005 --> 01:34:41,838
แก นังเด็กก้อนขี้มูก

1489
01:34:42,546 --> 01:34:43,796
ยืนและสะกดคำว่า

1490
01:34:45,421 --> 01:34:49,963
"แอมเชลลาคาเมเนียลเซพทริคอลิสติโมซีส"

1491
01:34:50,046 --> 01:34:51,921
แต่นั่นไม่ใช่คำด้วยซ้ำ

1492
01:34:52,005 --> 01:34:53,421
สะกด ไม่งั้นไปตู้แขวนคอ

1493
01:34:53,505 --> 01:34:55,463
ขอเตือนนะว่า มันมีอักษรเงียบ

1494
01:34:57,755 --> 01:34:58,588
เอ

1495
01:34:59,796 --> 01:35:00,630
เอ็ม

1496
01:35:01,546 --> 01:35:02,630
ซี

1497
01:35:03,171 --> 01:35:04,088
เอช

1498
01:35:05,588 --> 01:35:06,546
อี

1499
01:35:08,088 --> 01:35:09,088
แอล

1500
01:35:09,921 --> 01:35:10,838
แอล

1501
01:35:12,671 --> 01:35:13,630
เอ

1502
01:35:15,255 --> 01:35:16,380
โถ หนูจ๋า

1503
01:35:17,921 --> 01:35:18,921
เค

1504
01:35:19,546 --> 01:35:22,463
เสียใจด้วย มันคือวีไม่ออกเสียง

1505
01:35:22,546 --> 01:35:24,963
เข้าไปในตู้แขวนคอเลย

1506
01:35:25,880 --> 01:35:26,880
แคท

1507
01:35:27,380 --> 01:35:30,588
ซี เอ เอฟ แคท

1508
01:35:31,213 --> 01:35:35,588
ผมก็สะกดผิด ต้องจับผมเข้าตู้แขวนคอด้วย

1509
01:35:35,671 --> 01:35:39,088
- อะไรนะ
- ด็อก ดี-วาย-พี ด็อก

1510
01:35:39,171 --> 01:35:40,005
และผมด้วย

1511
01:35:40,921 --> 01:35:43,671
เทเบิล เอ็กซ์-เอ-บี-เอฟ-วาย

1512
01:35:43,755 --> 01:35:44,588
และหนูด้วย

1513
01:35:44,671 --> 01:35:46,880
จับเราใส่ไม่หมดหรอก บานาน่า

1514
01:35:46,963 --> 01:35:50,921
จี-ที-เอ-เอ-บี-แอล

1515
01:35:55,130 --> 01:35:56,130
หยุดนะ

1516
01:36:20,130 --> 01:36:22,963
ฉันไม่ได้ทำไว้ตู้เดียว

1517
01:36:24,546 --> 01:36:28,713
ตู้แขวนคอมีพอให้พวกแกทุกคน

1518
01:36:34,338 --> 01:36:35,838
หมอบลง

1519
01:36:39,255 --> 01:36:44,130
การสอบเล็กๆ ของเราสิ้นสุดแล้ว

1520
01:36:44,713 --> 01:36:47,296
ฉันขอบอกเลยว่า

1521
01:36:47,380 --> 01:36:51,171
พวกแกทุกตัวสอบตกหมด

1522
01:36:52,296 --> 01:36:56,171
เห็นไหม มันมีทั้งผู้ชนะและผู้แพ้

1523
01:36:56,255 --> 01:36:58,671
ในโลกใบนี้ เด็กๆ

1524
01:36:59,588 --> 01:37:03,338
และฉันก็เป็น…

1525
01:37:03,421 --> 01:37:04,463
ชอล์คขยับได้

1526
01:37:04,546 --> 01:37:06,463
ดูสิ ชอล์ค

1527
01:37:08,588 --> 01:37:10,046
"อกาธา

1528
01:37:10,588 --> 01:37:13,546
นี่แม็กนัส

1529
01:37:14,130 --> 01:37:17,255
เอาบ้านคืน

1530
01:37:17,838 --> 01:37:21,505
ให้เจนนี่ของฉัน"

1531
01:37:21,588 --> 01:37:24,213
ใครเป็นคนทำ บอกมานะ

1532
01:37:24,796 --> 01:37:26,838
ไม่มีใครทำ ผีเป็นคนทำ

1533
01:37:26,921 --> 01:37:29,671
"แล้วไปให้พ้น"

1534
01:37:29,755 --> 01:37:30,880
ไม่นะ

1535
01:37:30,963 --> 01:37:34,046
"ไม่เช่นนั้น ฉันจะ

1536
01:37:34,130 --> 01:37:36,463
จัดการเธอ

1537
01:37:36,546 --> 01:37:38,880
เหมือนที่เธอ

1538
01:37:38,963 --> 01:37:41,005
ทำกับฉัน"

1539
01:37:43,505 --> 01:37:44,880
คิดว่าฉันโง่งั้นรึ

1540
01:37:45,713 --> 01:37:49,546
แค่มายากลตื้นๆ เหมือนที่ไอ้แม็กนัสเคยทำ

1541
01:37:51,838 --> 01:37:53,713
พวกแกทำร้ายฉันไม่ได้หรอก

1542
01:37:54,296 --> 01:37:55,546
ฉันนี่สิทำพวกแกได้

1543
01:37:55,630 --> 01:37:56,505
ไม่

1544
01:37:58,338 --> 01:37:59,338
ไม่

1545
01:38:25,088 --> 01:38:27,130
ต้องไม่ใช่แม็กนัส เป็นไปไม่ได้

1546
01:38:31,505 --> 01:38:32,671
ดูนั่น มาทิลด้า

1547
01:39:03,463 --> 01:39:07,671
เห็นไหม ฉันจะไม่ไปไหนทั้งนั้น

1548
01:39:12,421 --> 01:39:14,671
ไม่นะ หยุด

1549
01:39:14,755 --> 01:39:16,963
แกทำอะไรกับผมฉัน

1550
01:39:18,380 --> 01:39:21,255
ผมเปีย ไม่นะ

1551
01:39:21,338 --> 01:39:22,338
อย่า

1552
01:39:23,671 --> 01:39:26,213
ฉันเกลียดผมเปีย

1553
01:39:30,005 --> 01:39:33,630
หยุดนะ ฉันขอสั่งให้แกหยุด

1554
01:39:36,171 --> 01:39:38,671
ปล่อยฉันลง ปล่อยฉันลง

1555
01:39:39,630 --> 01:39:40,588
ปล่อยฉันลง

1556
01:40:06,255 --> 01:40:07,505
มันจบแล้ว

1557
01:40:08,046 --> 01:40:09,505
ที่นี่เป็นโรงเรียนของฉันแล้ว

1558
01:40:13,921 --> 01:40:14,963
หนีไปสิ

1559
01:40:34,463 --> 01:40:40,380
โว้ โอ โอ

1560
01:40:40,463 --> 01:40:44,963
ไม่เหลือแล้วที่จะยอมให้เขาข่มเหง

1561
01:40:45,046 --> 01:40:50,255
ไม่เหลือแล้วจะบังคับหัวใจเราเองได้

1562
01:40:50,338 --> 01:40:53,796
และพวกเราไม่ลืมวันนั้นที่สู้

1563
01:40:53,880 --> 01:40:56,713
เพื่อจะมีสิทธิ์ให้เราได้แสบซักที

1564
01:40:56,796 --> 01:40:59,838
ไม่เหลือแล้วที่จะขังพวกเราได้

1565
01:40:59,921 --> 01:41:02,588
ไม่เหลือแล้วจะรังแกฉันง่ายๆ

1566
01:41:02,671 --> 01:41:04,838
ไม่เหลือแล้วสิ้นสงสัยตอนที่

1567
01:41:04,921 --> 01:41:06,588
แม่บอกว่าฉันน่ะแสนวิเศษ

1568
01:41:06,671 --> 01:41:07,713
เย่

1569
01:41:07,796 --> 01:41:10,296
ไม่เหลือแล้วต้องทำตามคำสั่งเขา

1570
01:41:10,380 --> 01:41:12,671
ไม่เหลือแล้วเมื่อได้รู้ว่า

1571
01:41:12,755 --> 01:41:15,838
พวกเรากบฏเด็กผู้กล้า ในเวลากบฏมุ่งไป

1572
01:41:15,921 --> 01:41:19,838
มีเพลงกบฏก้องดัง พลังกบฏเร้าใจ

1573
01:41:19,921 --> 01:41:23,963
เราคือบกฎเด็กผู้กล้า จนวันผู้กล้าได้ชัย

1574
01:41:24,046 --> 01:41:27,546
จะจัดการให้ทรันช์บูลหัวหด เราต้องบกฎ

1575
01:41:28,296 --> 01:41:32,130
พวกเรากบฏเด็กผู้กล้า ในเวลากบฏมุ่งไป

1576
01:41:32,213 --> 01:41:36,213
มีเพลงกบฏก้องดัง พลังกบฏเร้าใจ

1577
01:41:36,296 --> 01:41:40,713
เราคือกบฏเด็กผู้กล้า จนวันผู้กล้าได้ชัย

1578
01:41:40,796 --> 01:41:43,421
จะจัดการทรันช์บูลหัวหด เราต้องกบฏ

1579
01:41:43,505 --> 01:41:45,880
เราจะส่งเสียงให้ดังลั่น

1580
01:41:46,713 --> 01:41:49,921
เราหยิบเอาไม้ฮอกกี้เป็นดาบไว้ใช้ฟาดฟัน

1581
01:41:51,546 --> 01:41:53,755
ไม่เหลือแล้วที่เราถูกมองผ่าน

1582
01:41:53,838 --> 01:41:55,921
เราจะหาชอล์คได้ตามต้องการ

1583
01:41:56,005 --> 01:41:58,005
แล้วแกล้งวาดรูปให้เต็มกระดาน

1584
01:41:58,088 --> 01:41:59,213
ไม่ใช่แค่ประชด

1585
01:41:59,296 --> 01:42:01,088
เรานั้นกบฏ

1586
01:42:02,088 --> 01:42:03,921
สะกดคำแบบทำแล้วสนุก

1587
01:42:04,005 --> 01:42:05,755
ถ้าส่วนมากทำผิด ต้องถือว่าถูก

1588
01:42:05,838 --> 01:42:07,546
จะทำไม เอ็นโออาร์ทีวาย

1589
01:42:07,630 --> 01:42:09,463
คนเราก็ต้องได้แสบบ้างสิ

1590
01:42:09,546 --> 01:42:11,338
ก็สั่งว่าไม่ให้เราล้ำเส้นไง

1591
01:42:11,421 --> 01:42:13,088
แต่ถ้าเราขัดขืนพร้อมกันไป

1592
01:42:13,171 --> 01:42:15,421
ก็ไม่เห็นมีทางที่ทรันช์บูลกล้าสู้

1593
01:42:15,505 --> 01:42:17,005
คว้าค้อนคู่ใจแล้วรีบหนีลงรู

1594
01:42:17,088 --> 01:42:19,130
คิดว่าเราแย่ แต่ที่แท้เข้มแข็ง

1595
01:42:19,213 --> 01:42:21,380
อาจจะคิดว่าเราพ่าย ผิดอย่างแรง

1596
01:42:21,463 --> 01:42:23,338
ก็เล่นมาต้อนพวกเราติดมุมเสา

1597
01:42:23,421 --> 01:42:25,296
ไม่มีทางจะกลับหลัง

1598
01:42:25,380 --> 01:42:28,505
- พวกเราสู้กลับแบบกบฏเด็กผู้กล้า
- กบฏมุ่งไป

1599
01:42:28,588 --> 01:42:30,963
- มีเพลงกบฏก้อง
- ใช่

1600
01:42:31,046 --> 01:42:32,671
- พลังปลุกเร้าใจ
- ใช่

1601
01:42:32,755 --> 01:42:36,546
เราคือกบฏเด็ก สู้จนกว่าจะได้ชัย

1602
01:42:36,630 --> 01:42:40,421
บอกให้รู้ว่ามันสายไป พวกเรานั้นกบฏ

1603
01:42:41,088 --> 01:42:45,088
เรากบฏเด็กผู้กล้า ในเวลากบฏมุ่งไป

1604
01:42:45,171 --> 01:42:49,171
มีเพลงกบฏก้องดัง พลังกบฏเร้าใจ

1605
01:42:49,255 --> 01:42:53,213
เราคือกบฏเด็กผู้กล้า จนวันผู้กล้าได้ชัย

1606
01:42:53,296 --> 01:42:55,463
บอกให้รู้ว่ามันไม่สายไป

1607
01:42:55,546 --> 01:42:59,713
สายไป สายไป สายไป

1608
01:42:59,796 --> 01:43:03,963
เรากบฏเด็กผู้กล้า ในเวลากบฏมุ่งไป

1609
01:43:04,046 --> 01:43:08,046
มีเพลงกบฏก้องดัง พลังกบฏเร้าใจ

1610
01:43:08,130 --> 01:43:12,421
เราคือกบฏเด็กผู้กล้า จนวันผู้กล้าได้ชัย

1611
01:43:12,505 --> 01:43:15,880
บอกให้รู้ว่ามันไม่สายไป พวกเราไงกบฏ

1612
01:43:18,130 --> 01:43:19,005
(เวิร์มวู้ดยนต์)

1613
01:43:24,880 --> 01:43:25,713
มาเร็ว

1614
01:43:26,421 --> 01:43:28,088
ต้องไปแล้ว ไอ้หนู สายแล้ว

1615
01:43:28,171 --> 01:43:30,546
เธอ… ไปงั้นเหรอ

1616
01:43:30,630 --> 01:43:32,171
สเปน เราจะย้ายไปที่นั่น

1617
01:43:32,255 --> 01:43:33,921
ต้องไปขึ้นเครื่องใน 40 นาที

1618
01:43:34,005 --> 01:43:37,255
เฮ้ย ลาเพื่อนลาครูได้แล้ว

1619
01:43:37,338 --> 01:43:38,921
ไม่นะ มาทิลด้า ไปไม่ได้นะ

1620
01:43:39,005 --> 01:43:40,130
- ไม่
- อย่าทิ้งเรา

1621
01:43:40,213 --> 01:43:41,921
- มาทิลด้า อย่าไป
- ไม่

1622
01:43:42,755 --> 01:43:44,796
มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับฉัน

1623
01:43:48,505 --> 01:43:51,755
(ปฏิวัติ)

1624
01:43:57,880 --> 01:43:59,088
ขอบคุณนะคะ

1625
01:44:03,630 --> 01:44:04,505
เร็วเข้า

1626
01:44:05,505 --> 01:44:07,213
เร็ว รีบเดิน

1627
01:44:09,130 --> 01:44:10,338
ขึ้นไปเลย

1628
01:44:10,921 --> 01:44:12,171
ให้หนูนั่งตรงไหน

1629
01:44:12,255 --> 01:44:14,796
ให้มันนั่งหลังได้ นิ้วของมันเกาะได้

1630
01:44:14,880 --> 01:44:17,005
คุณให้ไอ้หนูนั่งหลังไม่ได้นะ

1631
01:44:17,088 --> 01:44:18,421
ให้มาทิลด้าอยู่กับฉันเถอะ

1632
01:44:21,005 --> 01:44:24,005
คุณเวิร์มวู้ด ฉันยินดีรับเลี้ยงมาทิลด้า

1633
01:44:24,088 --> 01:44:25,505
ว่าไงนะ

1634
01:44:25,588 --> 01:44:28,130
ถ้าเธออยากอยู่กับฉันนะ

1635
01:44:28,213 --> 01:44:33,046
ฉันจะดูแลเธอด้วยความรัก ให้เกียรติ เอาใจใส่

1636
01:44:34,671 --> 01:44:36,338
ฉันจะออกค่าใช้จ่ายทั้งหมด

1637
01:44:38,380 --> 01:44:40,046
ดีไหมจ๊ะ มาทิลด้า

1638
01:44:41,338 --> 01:44:42,713
- เดี๋ยวก่อนสิ
- แฮรี่

1639
01:44:43,713 --> 01:44:46,713
จะให้เราทิ้งลูกสาวไว้กับคุณงั้นรึ

1640
01:44:49,005 --> 01:44:50,630
พ่อเรียกหนูว่าไงนะ

1641
01:44:50,713 --> 01:44:52,880
เราจะไม่ทันเครื่องบินนะ

1642
01:44:52,963 --> 01:44:56,546
พ่อเพิ่งเรียกว่าหนูเป็นลูกสาวเหรอ

1643
01:44:57,255 --> 01:44:59,671
ถ้าเธอต้องการแบบนั้นนะ

1644
01:45:03,671 --> 01:45:06,213
ว่าไง ลูกต้องการยังงั้นไหม

1645
01:45:06,796 --> 01:45:09,380
ลูกอยากอยู่ที่นี่กับครูฮันนี่ไหม

1646
01:45:10,505 --> 01:45:11,421
ค่ะ

1647
01:45:14,296 --> 01:45:16,255
ค่ะ หนูอยากอยู่ค่ะ

1648
01:45:17,505 --> 01:45:21,088
และคุณอยากดูแลเธอใช่ไหม

1649
01:45:22,463 --> 01:45:23,921
ใช่ค่ะ ใช่

1650
01:45:31,130 --> 01:45:32,630
เรามีที่ไม่พออยู่ดี

1651
01:45:34,630 --> 01:45:35,588
ได้สิ

1652
01:45:36,213 --> 01:45:37,421
ได้เลย

1653
01:45:38,421 --> 01:45:39,505
ได้

1654
01:45:46,546 --> 01:45:47,546
ขอบคุณค่ะ

1655
01:46:09,005 --> 01:46:10,005
แฮรี่

1656
01:46:13,296 --> 01:46:15,380
ขอร้องล่ะ

1657
01:46:16,755 --> 01:46:18,213
เธอถอดมันออกได้

1658
01:46:19,755 --> 01:46:21,171
น่ารักจริงๆ

1659
01:46:32,713 --> 01:46:35,171
- ฮิปๆ
- ฮูเรย์

1660
01:46:35,255 --> 01:46:37,838
- ฮิปๆ
- ฮูเรย์

1661
01:46:37,921 --> 01:46:41,296
- ฮิปๆ
- ฮูเรย์

1662
01:46:43,255 --> 01:46:46,338
เคยเชื่อแต่ว่า

1663
01:46:46,421 --> 01:46:49,713
ฉันไม่มีวันหลุดพ้นจากเรื่อง

1664
01:46:49,796 --> 01:46:53,171
ที่ฉันเขียนไว้ให้ฉันนี่

1665
01:47:00,630 --> 01:47:04,796
ก็จะให้หนีทางไหนเล่า

1666
01:47:04,880 --> 01:47:11,880
ก็ไม่เคยเห็นทะลุเมฆขาวที่กั้นไว้ทุกที

1667
01:47:14,588 --> 01:47:18,755
แต่วันนั้นเปิดตาฉันขึ้นมา

1668
01:47:18,838 --> 01:47:22,255
จึงเห็นสีสดครามสวยยิ่งกว่า

1669
01:47:22,338 --> 01:47:26,171
อย่างที่ฉันไม่เคยเจอ

1670
01:47:26,255 --> 01:47:30,921
มองดูข้างตัวฉันก็เจอเธอ

1671
01:47:31,005 --> 01:47:34,963
ยืนนิ่งไม่เคยทิ้งไปไหน

1672
01:47:36,046 --> 01:47:40,005
มือเรายังคงกุมกันไป

1673
01:47:40,088 --> 01:47:42,046
เคยแต่เชื่อว่าฉัน

1674
01:47:42,130 --> 01:47:46,546
- เคยนึกเชื่อมานาน
- ไม่มีวันพึ่งพา และ

1675
01:47:46,630 --> 01:47:50,046
- กล้าเปิดใจคงทนจำยอมโดดเดี่ยว
- ฉันต้องยอมโดดเดี่ยว

1676
01:47:53,546 --> 01:47:55,630
และเคยแต่คิดว่าฉัน

1677
01:47:55,713 --> 01:48:00,213
- เคยคิดไว้มานาน
- ต้องฝ่าฟันมีชีวิตให้ได้

1678
01:48:00,296 --> 01:48:04,421
- คงได้แค่อยู่ลำพังผู้เดียว
- ลำพังผู้เดียว

1679
01:48:07,046 --> 01:48:11,755
- แต่วันนั้นเปิดตาฉันขึ้นมา
- แต่วันนั้นเปิดตาฉันขึ้นมา

1680
01:48:11,838 --> 01:48:14,296
จึงเห็นสีสดครามสวยยิ่งกว่า

1681
01:48:14,380 --> 01:48:18,046
- ที่ฉันไม่เคยเจอ
- ฉันไม่เคยเจอ

1682
01:48:18,130 --> 01:48:22,921
มองดูข้างตัวฉันก็เจอเธอ

1683
01:48:23,005 --> 01:48:27,380
ยืนนิ่งไม่เคยทิ้งไปไหน

1684
01:48:28,213 --> 01:48:32,171
มือเรายังคงกุมกันไป

1685
01:48:32,796 --> 01:48:34,505
มือเธอและฉันกุมกันไป

1686
01:48:34,588 --> 01:48:36,755
(ครันเชมฮอลล์)

1687
01:48:36,838 --> 01:48:39,713
- เฝ้าคอยอยู่ข้างทุกที่
- ระวัง ซ้ายอีกนิด

1688
01:48:39,796 --> 01:48:40,921
(โรงเรียนมากมิตร)

1689
01:48:41,005 --> 01:48:45,630
- เยี่ยม
- ยืนนิ่งไม่เคยทิ้งไปไหน

1690
01:48:46,130 --> 01:48:50,213
เปลี่ยนฉากจบเรื่องของฉันให้ดีเสียที

1691
01:48:50,296 --> 01:48:54,421
ก็มีเธอคอยช่วยฉันสู้ความกลัว

1692
01:48:54,505 --> 01:48:58,213
เมื่อยามล้ม เธอเอื้อมคว้าฉันไว้

1693
01:48:58,296 --> 01:48:59,713
(ครูใหญ่)

1694
01:48:59,796 --> 01:49:03,963
- และแล้วเมื่อฟ้าไร้มืดมัว
- อยู่ไม่ไกล

1695
01:49:04,046 --> 01:49:08,088
มือเธอและฉันกุมกันไป

1696
01:49:08,588 --> 01:49:12,671
มือเธอและฉันกุมกันไป

1697
01:49:12,755 --> 01:49:17,796
- กำแพงล่มลงเพราะเธอนี่
- ทำลายกำแพงเสียที

1698
01:49:17,880 --> 01:49:21,880
- เธอช่วยให้ฉันเข้าใจ
- เธอช่วยให้เราเข้าใจ

1699
01:49:21,963 --> 01:49:25,880
เปลี่ยนแปลงตัวฉันเป็นคนใหม่ที่ดี

1700
01:49:26,505 --> 01:49:30,421
มือเธอและฉันกุมกันไป

1701
01:49:30,505 --> 01:49:35,213
- เฝ้าคอยอยู่ข้างทุกที่
- อยู่ไม่ไกล

1702
01:49:35,296 --> 01:49:39,880
ยืนนิ่งไม่เคยทิ้งไปไหน

1703
01:49:39,963 --> 01:49:44,338
เปลี่ยนฉากจบเรื่องของฉันให้ดีเสียที

1704
01:49:44,421 --> 01:49:48,671
มือเธอและฉันกุมกันไป

1705
01:49:48,755 --> 01:49:52,963
เฝ้าคอยอยู่ข้างทุกที่

1706
01:49:53,046 --> 01:49:57,921
ยืนนิ่งไม่เคยทิ้งไปไหน

1707
01:49:58,005 --> 01:50:03,421
เปลี่ยนฉากจบเรื่องของฉันให้ดีเสียที

1708
01:50:16,255 --> 01:50:20,588
มือเธอและฉัน

1709
01:50:21,255 --> 01:50:24,838
กุมกันไป

1710
01:50:51,338 --> 01:50:56,588
(มาทิลด้า เดอะ มิวสิคัล)

1711
01:56:40,630 --> 01:56:45,630
คำบรรยายโดย เจไดยุทธ