1
00:00:01,280 --> 00:00:04,080
ฉันชื่อลิฟ มัวร์
และฉันตายไปแล้ว...ทำนองนั้น

2
00:00:04,080 --> 00:00:05,320
ฉันมีอาชีพที่กำลังรุ่ง

3
00:00:05,320 --> 00:00:06,500
และคู่หมั้นที่สุดยอด

4
00:00:06,500 --> 00:00:08,200
แล้วฉันก็ได้ไปร่วม
งานเลี้ยงบนเรือ ที่แสนจะห่วย

5
00:00:08,200 --> 00:00:09,770
และถูกเปลี่ยนเป็นซอมบี้

6
00:00:09,770 --> 00:00:12,010
ตอนนี้ ฉันทำงานในห้องเก็บศพ
เพื่อเข้าถึงสมองได้

7
00:00:12,010 --> 00:00:13,810
แต่การกินสมอง มีผลข้างเคียง

8
00:00:13,810 --> 00:00:15,760
ฉันได้บุคลิคภาพ
ของเหยื่อมาด้วย

9
00:00:15,760 --> 00:00:18,340
และเห็นมโนภาพ
ซึ่งฉันใช้เพื่อไขคดีฆาตกรรม

10
00:00:18,510 --> 00:00:20,630
ฉันทำงานกับนักสืบคนหนึ่ง
ที่คิดว่าฉันมีพลังจิต

11
00:00:20,630 --> 00:00:22,500
และเจ้านายของฉัน
นิติเวชแพทย์

12
00:00:22,500 --> 00:00:24,570
เขาเป็นคนเดียว
ที่รู้ความลับของฉัน

13
00:00:24,580 --> 00:00:26,090
ฉันคือซอมบี้
ที่ต่อสู้กับเหล่าร้าย

14
00:00:26,120 --> 00:00:27,730
ความเดิมของ ไอซอมบี้...

15
00:00:27,740 --> 00:00:29,060
มีสมองกิน ในที่ทำงาน

16
00:00:29,070 --> 00:00:30,860
ฉันหวังว่าเธอจะเผื่อแผ่

17
00:00:30,860 --> 00:00:32,770
ช่วยเหลือพี่ชายคนนี้

18
00:00:32,770 --> 00:00:33,600
อะไรเนี่ย!

19
00:00:33,600 --> 00:00:34,760
คุณต้องไป

20
00:01:06,140 --> 00:01:07,710
หลอกง่ายชะมัด

21
00:01:07,790 --> 00:01:08,600
ป๊อดว่ะ

22
00:01:08,600 --> 00:01:11,330
ไอ้บ้าเอ๊ย นี่มันหนังดีเลยนะ

23
00:01:11,330 --> 00:01:13,960
เฮ้ นายคิดว่า
มันจะเป็นช็อตเด็ดมั้ย

24
00:01:13,960 --> 00:01:17,470
เก็บภาพไว้ ฆาตกรต่อเนื่อง
ซ่อนตัวหลังถังน้ำมัน

25
00:01:20,370 --> 00:01:21,920
ตุงตาข่าย

26
00:01:28,600 --> 00:01:29,890
แกร๊ง

27
00:01:29,890 --> 00:01:31,930
อะไรล่ะ สองในสามครั้งสิ

28
00:01:36,210 --> 00:01:38,580
มันดึกแล้ว บางทีเราน่าจะ...

29
00:01:38,580 --> 00:01:40,020
แหม ใครกันแน่ที่ป๊อด

30
00:01:46,530 --> 00:01:47,850
นายจะทำอะไรน่ะ

31
00:01:50,840 --> 00:01:52,460
มีคนจรจัดอยู่ในนี้ พวก

32
00:01:52,460 --> 00:01:53,790
เราน่าจะเอาไปทำหนัง

33
00:01:53,790 --> 00:01:55,630
หรือบางที อาจเป็นฆาตกรต่อเนื่อง

34
00:01:55,640 --> 00:01:58,250
และเขาอาจสับเราเป็นชิ้น
ทั้งที่ยังซิงๆ

35
00:01:59,070 --> 00:02:00,780
ถ้าที่นี่เปลี่ยนเขา
เป็นมนุษย์กลายพันธุ์ล่ะ

36
00:02:00,780 --> 00:02:02,600
และเขามีมือ
เป็นเหมือนก้ามปู

37
00:02:03,410 --> 00:02:04,680
งั้น ฉันก็จะมี

38
00:02:04,680 --> 00:02:07,120
คนติดตามอินสตาแกรม
สักสามล้านคน

39
00:02:42,150 --> 00:02:43,840
ฉันหิวแล้ว คุณหิวหรือยัง

40
00:02:43,840 --> 00:02:45,300
โอเค นี่สิน่าสนใจ

41
00:02:45,300 --> 00:02:46,540
ฉันตั้ง "กูเกิ้ลแจ้งเตือน" เอาไว้

42
00:02:46,540 --> 00:02:48,340
เพื่อหาคำว่า "ซีแอตเติล
ซอมบี้"

43
00:02:48,340 --> 00:02:50,690
ฉันก็เหมือนกัน
เอ่อ ฉันใช้ชื่อ ซี-เดท

44
00:02:50,690 --> 00:02:52,730
ตลกและ
แต่นี่เป็นระบบแจ้งเตือน

45
00:02:52,740 --> 00:02:54,550
ที่ใกล้เคียงกับที่เรา
อยากได้ที่สุด

46
00:02:54,810 --> 00:02:56,520
มันเจอ 2 ผลลัพท์

47
00:02:56,520 --> 00:02:59,250
อ้อ "รุ่งอรุณแห่งความตาย"
จะฉายเที่ยงคืนวันศุกร์

48
00:02:59,250 --> 00:03:01,550
เอ่อ บาร์สัปเหร่อ
ในแคปิตอลฮิลล์

49
00:03:01,550 --> 00:03:04,320
เพิ่ม "ซอมบี้อันตราย"
ในเมนูค็อกเทล

50
00:03:04,320 --> 00:03:08,020
และวัยรุ่น โพสต์ภาพ
บนเฟสบุ๊คของเขา

51
00:03:08,140 --> 00:03:09,760
บอกว่ามันคือซอมบี้

52
00:03:10,880 --> 00:03:12,040
ใช่ฉันหรือเปล่า

53
00:03:13,130 --> 00:03:14,420
เช็คตำแหน่งมันซิ

54
00:03:14,420 --> 00:03:16,690
อู่เรือร้าง ชายฝั่ง
เลควอชิงตัน

55
00:03:16,690 --> 00:03:18,030
ก็ ห่างแค่หนึ่งไมล์

56
00:03:18,030 --> 00:03:19,460
จากที่ที่เธอ
ถูกเปลี่ยนเป็นซอมบี้

57
00:03:19,460 --> 00:03:21,230
อย่างน้อย เราน่าจะไปดู

58
00:03:21,230 --> 00:03:23,550
ตอนนี้ มีซอมบี้สองตัว
ฉันและเบรน

59
00:03:23,550 --> 00:03:25,070
ตอนนี้ จะมีตัวที่สามแล้วเหรอ

60
00:03:25,360 --> 00:03:27,330
สอง เรียกว่า คู่หู
สาม เรียกว่า ขโยง

61
00:03:27,340 --> 00:03:28,850
แต่พลังที่ยิ่งใหญ่
มาพร้อมกับ...

62
00:03:28,850 --> 00:03:30,960
พอเลย พูดจริงๆ นะ

63
00:03:31,510 --> 00:03:34,210
ก็ได้! เราจะไปล่าซอมบี้

64
00:03:34,210 --> 00:03:36,650
ไขคดีอาชญากรรม
ตามหาซอมบี้

65
00:03:36,650 --> 00:03:38,990
ทำไมคุณไม่เคยแนะนำ
อะไรแปลกๆ บ้าง

66
00:03:39,420 --> 00:03:41,550
แล้ว เหยื่อที่ถูก
ชนแล้วหนี เป็นไงบ้าง

67
00:03:41,730 --> 00:03:42,740
ตรงไปตรงมา

68
00:03:42,740 --> 00:03:44,680
สาเหตุการตาย
อาจเกิดจากสมองบวมน้ำ

69
00:03:44,690 --> 00:03:46,590
แต่ฉันต้องดูดเลือดออก
จากถุงหุ้มหัวใจ

70
00:03:46,590 --> 00:03:48,370
เพื่อเช็คดูการฉีกขาด

71
00:03:58,260 --> 00:03:59,700
เกิดอะไรขึ้น

72
00:03:59,950 --> 00:04:01,810
เธอได้รับแต่ข้อความ
ที่ทำให้อารมณ์เสีย

73
00:04:01,810 --> 00:04:03,220
มันไม่ใช่ข้อความ
ที่ฉันต้องการ

74
00:04:03,220 --> 00:04:04,410
ฉันต้องสอดรู้...

75
00:04:04,660 --> 00:04:06,440
นี่เหรอคำพูด
ของคนที่คอยขอ

76
00:04:06,440 --> 00:04:08,140
ตัวอย่างปัสสาวะของฉัน

77
00:04:08,690 --> 00:04:10,770
มันก็เพื่อหายาแก้ ลิฟ

78
00:04:10,770 --> 00:04:11,890
อย่าดูถูกมันเชียว

79
00:04:11,890 --> 00:04:13,950
และเธอไม่ควร รู้สึกโดนบังคับ
ให้แชร์เรื่องส่วนตัว...

80
00:04:13,950 --> 00:04:15,250
ฉันเกิดปิ๊งอดีตคู่หมั้น

81
00:04:15,250 --> 00:04:16,430
เธอมีอดีตคู่หมั้นด้วยเหรอ

82
00:04:16,430 --> 00:04:19,810
ใช่ ซึ่งฉันเลิกกับเขา
เพราะฉันตายไปครึ่งนึง

83
00:04:20,350 --> 00:04:22,050
ฉันไม่อยากเสี่ยง
ให้เขาเป็นไปด้วยอีกคน

84
00:04:22,060 --> 00:04:25,440
แต่แล้วฉันก็กินสมอง ของจิตรกร
ซีแอตเติล ที่อ่อนไหวที่สุด

85
00:04:25,440 --> 00:04:27,520
และฉันพยายาม
เผด็จศึกแฟนเก่า

86
00:04:28,260 --> 00:04:29,880
ซึ่งอธิบายได้ยาก

87
00:04:29,880 --> 00:04:31,800
ในเมื่อบอกเขาไม่ได้
ว่าฉันเป็นซอมบี้ไปแล้ว

88
00:04:32,040 --> 00:04:34,710
สำหรับเขา ฉันก็แค่ทิ้งเขา
และปิ๊งเขาอีกครั้ง

89
00:04:34,710 --> 00:04:36,550
เหมือนกลั่นแกล้ง
อย่างใจร้ายที่สุด

90
00:04:36,720 --> 00:04:39,610
ฉันก็เลยส่งข้อความ
ไปขอโทษ แต่เขาไม่ก็ตอบ

91
00:04:39,880 --> 00:04:41,500
- แย่เป็นบ้า
- ใช่

92
00:04:41,510 --> 00:04:43,130
เธอส่งข้อความขอโทษ

93
00:04:43,130 --> 00:04:44,940
มันดูเหมือนขอให้
มาเจอหน้ากัน

94
00:04:44,940 --> 00:04:46,090
ไม่คิดว่างั้นเหรอ

95
00:04:46,260 --> 00:04:48,150
เอ่อ ตอนนี้ฉันหิวเกิน

96
00:04:48,150 --> 00:04:50,010
กว่าจะรู้ว่า
คุณพูดเล่นหรือเปล่า

97
00:04:50,010 --> 00:04:52,790
กระโหลกของคุณเพิ่ง
เปลี่ยนเป็นแฮมดิ้นได้

98
00:04:53,610 --> 00:04:55,990
อาวล่ะ งั้น มาดูกัน

99
00:04:57,190 --> 00:05:00,930
มาร์วิน เว็บสเตอร์
รักครอบครัว ลูกสอง อยู่ชานเมือง

100
00:05:00,930 --> 00:05:03,190
เจ้าของกิจการ
ซี-แท็คบั๊กแว็ค

101
00:05:03,190 --> 00:05:04,490
จนกระทั่งมีคน
ขับรถทับเขา

102
00:05:04,490 --> 00:05:06,240
ในลานจอดรถ
โฮลล็อตต้าล็อตต้า

103
00:05:06,260 --> 00:05:08,000
น่าจะเป็นสมองที่
กินได้อย่างปลอดภัย

104
00:05:08,040 --> 00:05:09,250
อย่าบอกใคร

105
00:05:10,110 --> 00:05:10,950
เลย

106
00:05:16,590 --> 00:05:18,910
ชีวิตเดิมของฉัน
ฉันเป็นได้หลายอย่าง

107
00:05:18,910 --> 00:05:20,700
เป็นหมอ เป็นคู่หมั้น

108
00:05:20,710 --> 00:05:22,270
เป็นแฟนโยคะพิลาเต้

109
00:05:22,310 --> 00:05:24,120
ตอนนี้ ฉันเป็นได้อย่างเดียว

110
00:05:24,120 --> 00:05:27,050
ฉันคือกระเพาะหิว
ที่เดินได้

111
00:05:27,050 --> 00:05:28,180
เมื่อฉันหิว

112
00:05:28,310 --> 00:05:30,400
ฉันลืมไปว่าอาหารกลางวัน
ของฉันเคยเป็นคน

113
00:05:30,830 --> 00:05:32,300
ตอนที่หิวหนัก

114
00:05:32,470 --> 00:05:34,640
ฉันลืมไปว่า
ฉันเคยเป็นคนด้วย

115
00:05:36,150 --> 00:05:37,310
ฮ็อตนะเรา

116
00:05:38,080 --> 00:05:39,710
ฉันนึกว่าเห็นท่าโพส

117
00:05:39,710 --> 00:05:41,790
ในหน้ากลางของหนังสือ
ซอมบี้เพลย์บอย

118
00:05:44,650 --> 00:05:46,070
คุณไม่ควรมาที่นี่ เบลน

119
00:05:46,070 --> 00:05:47,960
ทำไมเธอจึง
ต่อปากต่อคำฉัน เมื่อคืน

120
00:05:48,970 --> 00:05:49,850
เธอบอกจะเอา

121
00:05:49,850 --> 00:05:51,540
สมองอุ่นๆ มาให้ฉัน
จำไม่ได้หรือไง

122
00:05:52,140 --> 00:05:53,370
ฉันคิดว่า เธอยุ่งแล้วก็ลืม

123
00:05:53,370 --> 00:05:55,090
รู้ไหม สิ่งที่ทำให้

124
00:05:55,090 --> 00:05:56,210
หลงลืมไปจากใจของคนได้

125
00:05:56,210 --> 00:05:58,480
อย่างการซื้อนม ทิ้งขยะ
ให้อาหารซอมบี้หิว

126
00:05:58,480 --> 00:05:59,240
ใครจะไปจำไหว

127
00:05:59,240 --> 00:06:00,280
ฉันไม่รู้ว่า
จะติดต่อกับคุณยังไง

128
00:06:00,280 --> 00:06:01,550
เพื่อบอกว่าฉันไม่ไป

129
00:06:01,550 --> 00:06:03,720
นั่นเป็นวิธีที่เธอ
ขอเบอร์ฉันใช่ไหม

130
00:06:05,800 --> 00:06:07,150
ฉันต้องกลับไปทำงาน

131
00:06:07,150 --> 00:06:09,480
ใช่ งาน ที่นี่ บุฟเฟ่ต์สมอง
กินได้ไม่จำกัด

132
00:06:09,480 --> 00:06:11,120
ใส่ทัปเปอร์แวร์ได้อีกต่างหาก

133
00:06:11,800 --> 00:06:15,380
ของตรงนี้น่ะ
มันมีชื่อหรือเปล่า

134
00:06:15,380 --> 00:06:16,510
มันคือเลื่อยตัดกระดูก

135
00:06:16,890 --> 00:06:19,410
เธอใช้ไอ้นั่น
ผ่ากระโหลก งั้นหรือ

136
00:06:20,000 --> 00:06:21,120
คิดดูหน่อยสิ

137
00:06:21,120 --> 00:06:22,680
เธอจะทำยังไง
ให้ผ่ากระโหลกได้

138
00:06:22,680 --> 00:06:24,260
ถ้าเธอไม่ได้ทำงานที่นี่

139
00:06:25,140 --> 00:06:26,400
เธอจะทำยังไง

140
00:06:27,010 --> 00:06:29,640
ที่เจาะน้ำแข็งไม่ดี
มันต้องแทงสัก 100 ครั้ง

141
00:06:29,660 --> 00:06:32,020
เลื่อยมือใช้ได้
แต่มันนานเกินไป

142
00:06:32,820 --> 00:06:34,690
สิ่งที่เหมาะที่สุด
ที่ฉันเจอ คือก้อนหิน

143
00:06:34,880 --> 00:06:36,550
คุณทำให้ฉันเป็นแบบนี้

144
00:06:37,100 --> 00:06:38,580
ฉันไม่เชื่อใจคุณ

145
00:06:39,670 --> 00:06:41,500
ฉันอาจไม่คิดว่า
คุณเป็นฆาตกร

146
00:06:41,830 --> 00:06:44,580
แต่ฉันคิดว่า คุณยังเป็น
นักค้ายางี่เง่า

147
00:06:44,580 --> 00:06:46,360
ที่ไล่ตามฉัน
บนเรือลำนั้น

148
00:06:47,070 --> 00:06:48,730
อ้อ ชัดเลย

149
00:06:49,580 --> 00:06:51,780
งั้น ตัวใครตัวมัน
ใช่ไหมล่ะ

150
00:06:52,570 --> 00:06:53,630
ฉันคิดว่างั้น

151
00:07:00,270 --> 00:07:01,590
นั่นแชมเปญ ใช่ไหมน่ะ

152
00:07:01,590 --> 00:07:02,940
ว้าว ดูเธอสิ เหมือนตำรวจเป๊ะ

153
00:07:02,940 --> 00:07:04,300
อย่ามาแกล้งชม

154
00:07:04,450 --> 00:07:06,400
- นี่เราฉลองกันอยู่เหรอ
- คิดว่างั้น

155
00:07:06,400 --> 00:07:09,160
ไม่อย่างนั้น ฉันจะพร้อม
รินอย่างนี้เหรอ

156
00:07:09,160 --> 00:07:11,230
แล้ว เราฉลองเรื่องอะไร

157
00:07:11,230 --> 00:07:13,480
คดีฆาตกรรมวอลลี่ วอล์คเกอร์

158
00:07:13,610 --> 00:07:15,820
เด็กพ่อมดไฮเทค
ถูกจี้และฆ่าในสวน

159
00:07:15,820 --> 00:07:16,470
เคยได้ยินไหม

160
00:07:16,470 --> 00:07:19,010
ไม่ แต่นี่เป็นการตาย
ไม่ถูกเวลาของวอลลี่

161
00:07:19,590 --> 00:07:21,440
อ้อ เอ่อ ดูนี่สิ

162
00:07:21,900 --> 00:07:25,160
ฉันอยากขอบคุณดอน วัตส์
และเฟร็ดดี้ บราวน์

163
00:07:25,170 --> 00:07:27,400
ที่ช่วยตามหา
คนฆ่าสามีของฉัน

164
00:07:27,400 --> 00:07:30,860
โอเค งั้น นั่นคือภรรยาหม้าย
ของวอลลี่ วอล์คเกอร์

165
00:07:30,860 --> 00:07:34,280
และ เอ่อ ที่หน้าตาดีนั่น
คือนักลงทุนของวอล์คเกอร์

166
00:07:34,290 --> 00:07:35,830
เขาเสนอรางวัล
ให้กับข้อมูลใดๆ

167
00:07:35,830 --> 00:07:37,190
ที่นำไปสู่การจับกุมฆาตกรได้

168
00:07:37,190 --> 00:07:39,850
โอ้ และ เอ่อ ที่หน้าบึ้งนั่น
คือเฟร็ดดี้ บราวน์

169
00:07:39,850 --> 00:07:41,280
เขาได้รับรางวัล

170
00:07:41,780 --> 00:07:43,080
รอเดี๋ยว

171
00:07:44,150 --> 00:07:46,550
โอ้ พระเจ้า! นั่นเธอ!
ในชุดที่ดูเข้มแข็ง

172
00:07:46,730 --> 00:07:48,200
ใช่เลย ใช่!

173
00:07:48,300 --> 00:07:49,920
อา คดีฆาตกรรมแรกของฉัน

174
00:07:49,920 --> 00:07:51,510
ฉัน...กำลังจะรุ่ง

175
00:07:51,510 --> 00:07:55,010
ที่สำนักทนายความ
ฝากความหวังที่ฉัน ดังนั้น...

176
00:07:55,070 --> 00:07:56,750
เธอช่วยฉันซ้อม
คำถามได้มั้ย

177
00:07:56,760 --> 00:07:58,270
เหมือนสมัยก่อนน่ะ หือ

178
00:07:58,270 --> 00:08:00,010
เธอต้องเล่นเป็นกัส วิลเลี่ยม
ฆาตกร

179
00:08:00,010 --> 00:08:01,420
คนขี้เหงา ปลีกตัว เย็นชา

180
00:08:01,420 --> 00:08:03,280
ฉันว่า ฉันจะโทรเข้าละกัน

181
00:08:03,760 --> 00:08:06,000
"คุณวิลเลี่ยม ตอนที่
ตำรวจจับคุณมา"

182
00:08:06,000 --> 00:08:07,490
"คุณมีกระเป๋าสตางค์
ของคุณวอล์คเกอร์"

183
00:08:07,490 --> 00:08:09,550
"บัตรเครดิต
และรองเท้าในครอบครอง"

184
00:08:09,550 --> 00:08:10,850
"มีคำถามไหม"

185
00:08:11,120 --> 00:08:12,880
"อ้อ ก็อย่างที่เห็นได้ชัด"

186
00:08:13,070 --> 00:08:15,160
"ของพวกนี้ มาอยู่
ในครอบครองของคุณได้ไง"

187
00:08:15,770 --> 00:08:17,530
"ผมอยู่ในส่วน
มองหาที่นอน"

188
00:08:17,530 --> 00:08:19,580
"และไปเจอกับศพของเขา"

189
00:08:19,780 --> 00:08:21,060
"ผมก็เลยเอารองเท้า
และกระเป๋าตังค์มา"

190
00:08:21,070 --> 00:08:22,950
"ดูเหมือนเขาไม่ต้องใช้
มันแล้วนี่นา"

191
00:08:23,640 --> 00:08:26,440
"ชายคนนี้หรือเปล่า
ที่คุณไปเจอเข้าน่ะ"

192
00:08:30,530 --> 00:08:32,790
รอเดี๋ยว โอเคมั้ย
เงินจะมาอยู่แล้ว!

193
00:08:32,880 --> 00:08:35,790
สาบานได้ ฉันจะจ่ายให้ครบ!
ไปบอกเขาสิ!

194
00:08:35,800 --> 00:08:37,410
บอกเขาว่าเงินจะมาอยู่แล้ว

195
00:08:37,470 --> 00:08:39,160
ใครๆ ก็พูดแบบนี้ทั้งนั้น

196
00:08:42,170 --> 00:08:44,490
เอ่อ ลิฟ

197
00:08:44,950 --> 00:08:46,480
"ผมฆ่าเขา"

198
00:08:47,190 --> 00:08:48,830
เฮ้ ฉันไม่เก่งขนาดนั้นมั้ง

199
00:08:57,320 --> 00:09:00,410
เอาล่ะ วอลลี่ วอล์คเกอร์
เริ่มพิจารณาคดีวันนี้

200
00:09:00,520 --> 00:09:01,930
ตำรวจร่าเริงเลยล่ะสิ หา

201
00:09:01,930 --> 00:09:03,440
นักคิดค้นที่เป็นที่รัก
ถูกจี้และฆ่า

202
00:09:03,440 --> 00:09:05,450
ก่อนบริษัทของเขา
จะเป็นมหาชน

203
00:09:05,450 --> 00:09:07,460
แต่คนที่รวยที่สุดของเมือง
ได้ตัวคนร้าย

204
00:09:07,460 --> 00:09:08,640
คนจรจัดที่มีคดีติดตัว

205
00:09:08,640 --> 00:09:10,120
เมืองนี้ปลอดภัย
ทุกคนแฮปปี้

206
00:09:10,120 --> 00:09:11,160
มันไม่ใช่คดีของฉัน

207
00:09:11,160 --> 00:09:12,940
ฉันทำคดีชนแล้วหนี
จำได้ไหม

208
00:09:12,980 --> 00:09:14,950
อีตาโชคร้าย ที่ถูกรถทับ
ในลานจอดรถน่ะเหรอ

209
00:09:14,960 --> 00:09:16,100
ใช่ คืองี้นะ

210
00:09:16,100 --> 00:09:17,900
คนจรจัดนั่น ไม่ได้ฆ่า
วอลลี่ วอล์คเกอร์

211
00:09:17,900 --> 00:09:19,390
อีตาโชคร้ายนั่นต่างหากทำ

212
00:09:19,620 --> 00:09:21,780
มาร์วิน เว็บสเตอร์
เหยื่อชนแล้วหนี น่ะเหรอ

213
00:09:22,130 --> 00:09:24,650
ฉันเห็นมโนภาพของเขา
กำลังฆ่าวอลลี่ วอล์คเกอร์

214
00:09:24,940 --> 00:09:26,280
สิ่งสำคัญคืองี้นะ

215
00:09:26,700 --> 00:09:28,060
เวลาเธอเห็นมโนภาพ

216
00:09:28,430 --> 00:09:30,170
มือเธอถือบ้องกัญชา

217
00:09:30,510 --> 00:09:32,410
หรือกำลังสูบบุหรี่ยัดไส้กัญชา
เหมือนสมัยก่อนหรือเปล่า

218
00:09:32,410 --> 00:09:33,690
ฉันไม่ได้มาป่วน ไคลฟ์

219
00:09:33,690 --> 00:09:35,770
ฉันแปลกใจว่า
มโนภาพที่ว่า มี

220
00:09:35,770 --> 00:09:37,670
ม้าบินกับพิซซ่าเต้นรำ
อยู่ด้วยหรือเปล่า

221
00:09:37,670 --> 00:09:39,320
ฉันไม่ได้บอกว่า
เธอไม่เห็นมัน

222
00:09:39,330 --> 00:09:41,170
แต่ไม่มีพลังจิตคนไหน
ที่ทำได้แค่ระดับมาตรฐาน

223
00:09:41,170 --> 00:09:42,650
คุณกำลังจับคนผิด

224
00:09:42,650 --> 00:09:43,910
และจากที่ฉันรวบรวมได้

225
00:09:43,920 --> 00:09:46,020
เขาเคยทำมาก่อน
แบบว่า หลายหน

226
00:09:46,020 --> 00:09:48,130
แล้วหมอนี่ เชื่อมโยงยังไง
กับวอล์คเกอร์

227
00:09:48,130 --> 00:09:49,930
อะไรสักอย่าง ที่เกี่ยวกับหนี้

228
00:09:52,550 --> 00:09:54,780
เธออยากให้ฉัน
ไปบอกเจ้านาย

229
00:09:54,960 --> 00:09:57,500
และบอกให้พวกเขา
หยุดตัดสินฆาตกรสำคัญ

230
00:09:57,510 --> 00:09:59,440
เพราะ "แม่หมอ" 
ในห้องเก็บศพบอกมา งั้นหรือ

231
00:09:59,440 --> 00:10:02,640
เหยื่อถูกยิงเข้าสมอง
ในแนวดิ่ง

232
00:10:02,640 --> 00:10:05,000
จากระยะเผาขน
ตอนกำลังคุกเข่า

233
00:10:05,000 --> 00:10:06,910
มันไม่ใช่การจี้
มันคือการสังหาร

234
00:10:06,910 --> 00:10:09,580
คนจรจัดนั่น มีดีเอ็นเอ
ของวอล์คเกอร์ทั่วตัว

235
00:10:09,610 --> 00:10:11,590
และเขาสวมใส่
รองเท้าของเค้าอยู่

236
00:10:11,590 --> 00:10:13,220
คนจรจัดไร้บ้าน
ที่ต้องขโมยรองเท้า

237
00:10:13,220 --> 00:10:15,250
ปกติแล้ว จะไม่พกปืนกล็อค

238
00:10:15,560 --> 00:10:17,160
ฉันเห็นอาวุธที่ฆ่า

239
00:10:17,160 --> 00:10:18,490
เขาใช้อุปกรณ์พิเศษ

240
00:10:18,560 --> 00:10:20,090
หรือที่รู้จักกันในชื่อ
ตัวเก็บเสียง

241
00:10:20,090 --> 00:10:22,850
คิดค้นโดยไฮแรม เพอร์ซี่
แม็กซิม ในปี 1902

242
00:10:24,060 --> 00:10:25,400
แค่อยากบอกให้รู้

243
00:10:26,120 --> 00:10:28,100
ฟังนะ งานของเรา
คือตามหาคนที่

244
00:10:28,100 --> 00:10:30,150
ขับรถทับมาร์วิน เว็บสเตอร์

245
00:10:30,190 --> 00:10:31,330
มันขึ้นอยู่กับศาล
ที่จะตัดสิน

246
00:10:31,330 --> 00:10:32,770
ว่ากัส วิลเลี่ยม
บริสุทธิ์หรือเปล่า

247
00:10:32,770 --> 00:10:33,950
เขาบริสุทธิ์

248
00:10:33,950 --> 00:10:34,920
คุณต้องการอะไรมากไปกว่า

249
00:10:34,920 --> 00:10:36,590
"ฉันเห็นคนอื่นเป็นคนฆ่า"

250
00:10:36,590 --> 00:10:38,210
ฉันต้องการหลักฐาน

251
00:10:38,670 --> 00:10:41,080
ฉันไม่มีอำนาจ
ที่จะทำเรื่องนี้

252
00:10:41,080 --> 00:10:42,680
คุณทำได้

253
00:10:43,160 --> 00:10:44,700
คุณแค่ไม่อยากทำ

254
00:10:45,650 --> 00:10:47,810
คุณเลือกที่จะส่ง
คนบริสุทธิ์เข้าคุก

255
00:10:47,810 --> 00:10:49,230
มากกว่าทำสิ่งที่ถูกต้อง

256
00:10:50,580 --> 00:10:52,340
แหม ฉันควรจะ
นอนหลับสบายหรอกนะ

257
00:10:53,180 --> 00:10:55,520
อย่าห่วง ฉันจะโชว์แมน
แทนเราทั้งคู่เอง

258
00:10:56,320 --> 00:10:58,900
ฉันเพิ่งขอให้ไคลฟ์
ยอมเสี่ยงอาชีพของเขา

259
00:10:58,900 --> 00:11:00,690
แล้วฉันก็ตั้งคำถาม
ความเป็นชายของเขา

260
00:11:00,720 --> 00:11:03,600
และฉันไม่สนจริงๆ
แบบ...ไม่สนเลย

261
00:11:04,290 --> 00:11:07,330
มาร์วิน เว็บสเตอร์ คนนี้
มีบุคลิกภาพซับซ้อนมากๆ

262
00:11:07,540 --> 00:11:10,950
และไร้ความเห็นใจ
และเป็นมือปืน

263
00:11:11,130 --> 00:11:12,020
ไอ้สารเลวเอ๊ย

264
00:11:12,020 --> 00:11:14,120
ฉันกินสมองของ
"พวกต่อต้านสังคม"

265
00:11:14,510 --> 00:11:15,980
คำศัพท์ที่จำกัดความ
โดยดีเอสเอ็ม

266
00:11:15,980 --> 00:11:17,630
ในปี 2004 
คู่ไปกับคำว่า "โรคจิต"

267
00:11:17,630 --> 00:11:19,590
แล้วรวมกันเป็น
กลุ่มคำที่กว้างกว่าเดิม

268
00:11:19,590 --> 00:11:21,640
"ความผิดปกติทางบุคลิกภาพ
ที่มีอาการต่อต้านสังคม"

269
00:11:21,750 --> 00:11:22,940
เลี่ยงความเห็นอกเห็นใจ

270
00:11:23,160 --> 00:11:24,480
ไม่แคร์ความจริง

271
00:11:24,800 --> 00:11:26,480
สมองหมอนี่ ห่วยชะมัด

272
00:11:30,630 --> 00:11:31,730
เฮ้ เป็นไงบ้าง

273
00:11:32,360 --> 00:11:33,270
โอเค

274
00:11:33,350 --> 00:11:36,230
เธอยังไม่เห็นล่ะสินะ

275
00:11:51,120 --> 00:11:52,700
ฉันเพิ่งเห็น 
ตอนที่ยัยนั่นแท็กเขา

276
00:11:52,700 --> 00:11:53,950
และเขากดไลค์

277
00:11:55,350 --> 00:11:57,530
ซึ่ง ฉันไม่รู้ว่า
มันจะดูเซ็กส์ขนาดนี้

278
00:11:57,530 --> 00:11:58,450
โทษที

279
00:11:59,360 --> 00:12:01,660
ก็นะ นี่มันสื่อสังคม

280
00:12:01,660 --> 00:12:03,160
เพื่อแสดงว่า "เราเป็น
แค่ไอเท็มหนึ่ง" ดังนั้น...

281
00:12:03,160 --> 00:12:04,510
เธอรู้ไหมว่า
วันที่ 11 ธันวาคม

282
00:12:04,510 --> 00:12:06,620
คือวันที่คนถูกแฟนทิ้ง
มากที่สุดบนเฟสบุ๊ค

283
00:12:08,190 --> 00:12:09,730
ฉันไม่รู้จริงๆ
ว่าตอนนี้ เกิดอะไรขึ้น

284
00:12:09,730 --> 00:12:12,410
เอ่อ นี่เธอ ช็อค หรือว่า...

285
00:12:12,420 --> 00:12:14,450
เปล่า ฉันแค่...

286
00:12:15,220 --> 00:12:16,170
เฉยๆ

287
00:12:16,830 --> 00:12:18,770
งั้น เธอไม่อยากบอกใช่ไหม
ว่าเสียงยัยนั่น น่ารำคาญ

288
00:12:18,770 --> 00:12:21,880
หรือสงสัยว่าทำไมพวกเขา
ตื่นเต้นเรื่องเจงก้า กันนัก

289
00:12:23,260 --> 00:12:24,340
ก็ไม่เชิง

290
00:12:24,400 --> 00:12:27,330
ว้าว น่าประทับใจ

291
00:12:27,840 --> 00:12:29,720
และน่าเป็นห่วง

292
00:12:31,450 --> 00:12:34,180
- เฮ้ เธอแน่ใจนะว่าโอเค
- แน่ใจ

293
00:12:37,240 --> 00:12:38,400
มันเกือบ 6 เดือนแล้ว

294
00:12:38,400 --> 00:12:39,750
นับตั้งแต่ฉัน
ยกเลิกการหมั้น

295
00:12:39,750 --> 00:12:41,180
กับชายในฝันของฉัน

296
00:12:41,550 --> 00:12:43,750
และตอนนี้ วันที่ฉัน
รู้สึกแย่ก็มาถึง

297
00:12:43,840 --> 00:12:45,100
เขาเดินหน้าต่อไป

298
00:12:45,900 --> 00:12:47,910
ฉันควรจะรู้สึกอะไรบ้าง

299
00:12:52,920 --> 00:12:55,080
สงสัย ฉันจะยัง
อยากรู้อยากเห็น

300
00:12:55,360 --> 00:12:56,510
นั่นแหละ "อะไรบ้าง"

301
00:12:57,730 --> 00:12:59,270
ถ้าเราโชคดี
ภาพถ่ายซอมบี้นั่น

302
00:12:59,270 --> 00:13:01,200
ก็เป็นแค่การแกล้งกัน
ของพวกวัยรุ่น

303
00:13:01,200 --> 00:13:03,040
ปลอดภัยกว่า
วันอวสานของโลก

304
00:13:03,040 --> 00:13:05,680
"โลกที่ตระหง่าน
ด้วยลำน้ำที่มืดและลึก"

305
00:13:05,680 --> 00:13:08,450
มันคือมิลตัน บนทะเลสาป
และสิ่งที่ซ่อนอยู่ภายใน

306
00:13:08,580 --> 00:13:11,900
มีทะเลสาปที่เป็นที่รู้จัก
เกือบ 8,000 แห่งในรัฐวอชิงตัน

307
00:13:12,080 --> 00:13:13,850
ทะเลสาปนี้ ใหญ่เป็นอันดับสอง

308
00:13:14,110 --> 00:13:16,340
มัน...น่าสนใจมาก
ขอบคุณ

309
00:13:16,350 --> 00:13:18,180
แล้ว สมองนี้
ทำอะไรเธอบ้าง

310
00:13:18,180 --> 00:13:20,980
ก็เหมือนนักแข่งคนเดียว
ในโลกที่กลับตาลปัตร

311
00:13:21,190 --> 00:13:22,930
นอกจากนั้นแล้ว
ฉันเฉยชาสุดๆ

312
00:13:22,930 --> 00:13:25,060
สิ่งต่างๆ ที่ควรทำให้ฉัน
อารมณ์เสีย ก็ไร้ผล

313
00:13:25,060 --> 00:13:26,710
นั่นอาจเป็นข้อดีก็ได้

314
00:13:26,710 --> 00:13:28,530
ที่จริงมันน่ารำคาญ

315
00:13:28,530 --> 00:13:31,000
มันไม่เหมือนไร้อารมณ์
มันแย่ยิ่งกว่า

316
00:13:31,220 --> 00:13:32,270
นี่เป็นสมองของคน

317
00:13:32,270 --> 00:13:34,280
ที่ฆ่าคนอื่นได้
และไม่แคร์

318
00:13:36,760 --> 00:13:39,320
เดี๋ยว เธอได้ยินอะไรไหม

319
00:13:39,990 --> 00:13:43,060
เหมือนมีคนตะโกนว่า
"สมอง" น่ะเหรอ ไม่

320
00:13:43,190 --> 00:13:45,020
ถ้าคุณได้ยินความสับสน
ของ "ผู้ไม่ตาย"

321
00:13:45,020 --> 00:13:46,310
นั่นคงจะเป็นเสียงฉัน

322
00:13:46,310 --> 00:13:47,670
เธอไม่ได้สับสน

323
00:13:58,540 --> 00:14:00,140
เราต้องเปิดเจ้านี่
ออกสักหน่อย

324
00:14:04,820 --> 00:14:07,810
รู้ไหม มือปืนกี่คน
ที่มีบุคลิกภาพต่อต้านสังคม

325
00:14:07,810 --> 00:14:09,330
นั่นแหละ สิ่งที่ทำให้
พวกเขาเป็นมือปืนที่ดี

326
00:14:09,570 --> 00:14:11,280
ใช่ ทำให้ฉันอยู่ได้
นานขึ้นอีกวันนึง

327
00:14:11,280 --> 00:14:13,150
น้ำตาลในเลือดต่ำ
ทำให้ฉันหงุดหงิด

328
00:14:18,820 --> 00:14:20,030
มีบางอย่างอยู่ในนั้น

329
00:14:34,040 --> 00:14:35,140
มาร์ซี่

330
00:14:44,060 --> 00:14:45,210
รู้จักเธองั้นเหรอ

331
00:14:45,210 --> 00:14:47,530
ไม่น่าเชื่อ ดูเธอสิ
เธอมีอยู่จริง

332
00:14:47,530 --> 00:14:49,640
เธอดูเหมือน
เทียนที่หลอมละลาย

333
00:14:49,640 --> 00:14:52,610
แหม เธออยู่มาหลายเดือน
และยังไม่ตาย

334
00:14:52,610 --> 00:14:53,990
นั่นคงต้องเถียงกันยาว

335
00:14:54,180 --> 00:14:56,390
มาร์ซี่ เป็นนักเรียนแพทย์
ที่โรงพยาบาล

336
00:14:56,530 --> 00:14:57,870
เธอชวนฉันไปปาร์ตี้บนเรือ

337
00:14:57,880 --> 00:14:59,590
ซึ่งฉันถูกเปลี่ยน
ให้กลายเป็นซอมบี้

338
00:15:00,250 --> 00:15:02,540
ฉันไปงานศพของเธอ
แม่ของเธอเสียใจมาก

339
00:15:02,540 --> 00:15:03,850
แน่ใจหรือว่าเป็นเธอ

340
00:15:03,850 --> 00:15:05,390
ฉันจำสร้อยคอนั่นได้

341
00:15:05,720 --> 00:15:07,370
สร้อยไข่มุกของยายเธอ

342
00:15:07,460 --> 00:15:09,070
มาร์ซี่ ใส่มันทุกวัน

343
00:15:09,720 --> 00:15:12,500
ฉันนึกไม่ออกเลยว่า
มันจะแย่แค่ไหน

344
00:15:12,500 --> 00:15:15,020
ที่ได้เห็นใครบางคน
ที่รู้จัก กลายเป็น...

345
00:15:15,600 --> 00:15:16,640
แค่...

346
00:15:18,440 --> 00:15:20,000
นี่เธอเพิ่ง
โยนหินใส่เธอ งั้นหรือ

347
00:15:20,420 --> 00:15:21,440
หยุดนะ!

348
00:15:21,790 --> 00:15:23,790
ทำไม เธอไม่สน

349
00:15:23,790 --> 00:15:25,980
นั่นแหละ! ฉันรู้
ระบบของเธอมันรวน

350
00:15:25,980 --> 00:15:26,960
เพราะสมองของมือปืน

351
00:15:26,960 --> 00:15:29,100
แต่อย่าลืม "เอาใจเขามาใส่ใจเรา"

352
00:15:29,100 --> 00:15:30,490
เพราะนั่นอาจเป็นฉัน
ก็ได้ ใช่ไหม

353
00:15:30,490 --> 00:15:31,510
เรายังไม่รู้แน่ชัด

354
00:15:31,510 --> 00:15:32,850
แต่เราคิดเหมือนกัน

355
00:15:33,200 --> 00:15:35,990
ถ้าปล่อยฉันไว้นาน โดยไม่ได้
กินสมอง ฉันคงต้องเป็นแบบนั้น

356
00:15:35,990 --> 00:15:38,380
หรือเราอาจรักษาเธอได้

357
00:15:42,030 --> 00:15:44,470
ฉันหวังว่า นั่นคงไม่ใช่
ก๋วยเตี๋ยวไก่หรอกนะ

358
00:15:45,520 --> 00:15:47,580
ถ้าการเสื่อมถอยนี้
ย้อนกลับได้ล่ะ

359
00:15:47,580 --> 00:15:48,930
หมายถึง จะเกิดอะไรขึ้น
ถ้าซอมบี้...

360
00:15:48,930 --> 00:15:51,560
ที่ไปไกลขนาดนี้แล้ว
ได้รับอาหาร

361
00:15:52,800 --> 00:15:54,800
มาร์ซี่! อาหารเที่ยงมาแล้ว!

362
00:16:01,690 --> 00:16:03,270
นั่นคือสิ่งที่พวกเรา
เรียกกันว่า

363
00:16:03,270 --> 00:16:05,860
การตอบสนองของประสาท
พาราซิมพาเทติกที่เร่งเร้า

364
00:16:07,480 --> 00:16:08,410
ใช่

365
00:16:12,460 --> 00:16:13,640
เมื่อเรากลับมา

366
00:16:13,640 --> 00:16:17,190
หวังว่าจะได้เจอ
นักเรียนแพทย์ที่ดูสับสน

367
00:16:17,290 --> 00:16:18,340
ฟังดูดีไหม

368
00:16:20,210 --> 00:16:22,230
ฉันควบคุมสิ่งที่เกิดกับมาร์ซีไม่ได้

369
00:16:22,230 --> 00:16:23,940
แต่ฉันแก้คดีนี้ได้

370
00:16:24,080 --> 00:16:25,870
และถ้าสมองของมาร์วิน
ไม่ทำลายความทรงจำ

371
00:16:25,870 --> 00:16:27,390
ของผู้หญิงที่เคย
อยากเป็นเพื่อนของฉัน

372
00:16:27,390 --> 00:16:29,290
และอดีตคู่หมั้น
ที่ยังไม่ตอบข้อความ

373
00:16:29,290 --> 00:16:30,680
ขอโทษของฉัน

374
00:16:30,680 --> 00:16:32,470
ฉันจะบอกว่าหมอนั่น
ที่ต่อต้านสังคม

375
00:16:32,680 --> 00:16:35,230
ฉันเพิ่งได้ข้อมูลใหม่ของเขา

376
00:16:35,370 --> 00:16:37,760
วอลลี่ มีหนี้สินการพนัน
ที่หนักหนาสาหัส

377
00:16:37,760 --> 00:16:40,000
มาขอให้ฉันช่วยเรื่อง
เจ้ามือรับแทง อย่าให้ต้องขอร้อง

378
00:16:40,000 --> 00:16:41,260
ฉันจะพูดอีกครั้งนะ

379
00:16:41,260 --> 00:16:43,790
ฆาตกรรม วอลลี่ วอล์คเกอร์
ไม่ใช่คดีของเรา

380
00:16:43,790 --> 00:16:46,440
มาร์วิน เว็บสเตอร์
ชนแล้วหนี ที่ใช่

381
00:16:47,840 --> 00:16:49,030
ใครก็ตาม ที่ชนมาร์วิน

382
00:16:49,030 --> 00:16:50,890
อาจจ้างให้เขาฆ่าวอลลี่

383
00:16:50,890 --> 00:16:53,430
ยิงปืนนัดเดียว ได้นกสองตัว
ไม่เอาน่า ทำงานกับฉันหน่อย

384
00:16:53,440 --> 00:16:55,680
เธอทำให้ฉัน
ต้องโดดเข้าร่วมจนได้

385
00:16:55,870 --> 00:16:57,380
เธอมีชื่อของ
เจ้ามือรับแทง คนนี้หรือยัง

386
00:16:57,380 --> 00:16:58,550
แฟรงค์ สมิท

387
00:17:00,320 --> 00:17:01,100
อะไร

388
00:17:01,100 --> 00:17:03,940
แฟรงค์ สมิท
อดีตตำรวจซีแอตเติล

389
00:17:03,940 --> 00:17:05,550
เจ้าของสมิทตี้บาร์แอนด์กริลล์
คนปัจจุบัน

390
00:17:05,550 --> 00:17:07,740
และเจ้ามือรับแทง
ให้กับตำรวจครึ่งเมือง

391
00:17:07,740 --> 00:17:09,280
เยี่ยม มันคือบาร์ของตำรวจ

392
00:17:09,280 --> 00:17:11,760
ทุกคนมีตราตำรวจ
เราจะได้เนียนเข้าไป

393
00:17:17,490 --> 00:17:19,410
ขอต้อนรับสู่ไวท์ตี้ ไวท์สวิลล์

394
00:17:21,860 --> 00:17:23,610
เธอคิดว่า
เราเนียนพอมั้ย

395
00:17:23,610 --> 00:17:25,090
ฉันจำที่นี่ได้

396
00:17:25,090 --> 00:17:26,510
เรามีมิวเธต้าซีต้า

397
00:17:26,510 --> 00:17:28,430
คืนแห่งอิบิซ่า
อิเล็คทริกวันเดอร์แลนด์

398
00:17:28,430 --> 00:17:30,280
พร้อมโอเมก้าซิกส์ในนี้

399
00:17:30,330 --> 00:17:32,160
คุณน่าจะได้เห็นที่นี่
ตอนโฟมเทลงมา

400
00:17:32,160 --> 00:17:33,690
หมอนี่ รู้ว่าฉันหมายถึงอะไร

401
00:17:33,700 --> 00:17:36,020
เอ่อ อย่ากระโตกกระตาก
ตามหาสมิทตี้กันดีกว่า

402
00:17:38,020 --> 00:17:39,430
เอ่อ สมิทตี้อยู่ไหม

403
00:17:39,430 --> 00:17:40,440
ใครอยากรู้

404
00:17:40,440 --> 00:17:42,330
นักสืบบาบิโนซ์ แผนกฆาตกรรม

405
00:17:42,710 --> 00:17:44,510
ผมจะไปดูว่า
สมิทตี้อยากคุยด้วยไหม

406
00:17:47,230 --> 00:17:49,130
ขอต้อนรับ
เจ้านายทุกท่าน!

407
00:17:49,700 --> 00:17:51,720
เจ้านายเกมปริศนา
นั่นแหละค่ะ

408
00:17:51,800 --> 00:17:53,230
หยิบปากกาออกมา

409
00:17:53,230 --> 00:17:55,620
มันคือ "อังคารปริศนา!"

410
00:17:55,730 --> 00:17:57,250
ฉันฝันถึงเจนนี

411
00:17:57,250 --> 00:17:59,010
เชื่อหรือเปล่า
เธอเป็นหญิงในอุดมคติ

412
00:17:59,010 --> 00:18:00,020
ของผู้ชายพวกนี้

413
00:18:00,020 --> 00:18:01,080
ถ้าเธอเริ่มจะอวดเก่ง

414
00:18:01,080 --> 00:18:02,530
ก็แค่ยัดเธอกลับไปในตะเกียง

415
00:18:02,530 --> 00:18:04,270
ใครเป็นชาวตะวันตกคนแรก

416
00:18:04,270 --> 00:18:07,570
ที่ได้รับรางวัลออสการ์
สาขาภาพถ่ายดีเด่น

417
00:18:07,570 --> 00:18:09,010
โชคดีนะ "เจ้านาย" ทุกท่าน

418
00:18:09,190 --> 00:18:11,710
มันโดน เวลาถูกเรียก
ว่า "เจ้านาย" ใช่ไหมล่ะ

419
00:18:11,710 --> 00:18:13,730
ซิมาร์รอน 1931

420
00:18:15,270 --> 00:18:17,130
ใช่ ฉันเถียงสุดๆ

421
00:18:17,250 --> 00:18:19,170
คุณโอเคไหม ถ้าฉัน
จะตั้งชื่อทีมทายปริศนาว่า

422
00:18:19,170 --> 00:18:20,560
"หมูน้อยกับมันสมอง"

423
00:18:21,860 --> 00:18:23,880
- เดี๋ยวสมิทตี้มา
- อ้อ ขอบคุณ

424
00:18:23,890 --> 00:18:26,210
เมล เดยัค ค้างคาวผลไม้

425
00:18:26,210 --> 00:18:29,430
ต่างจากค้างคาวปกติ ตรงไหน

426
00:18:29,430 --> 00:18:33,500
"พวกมันให้นมได้"

427
00:18:34,160 --> 00:18:35,280
เดี๋ยวฉันกลับมา

428
00:18:35,280 --> 00:18:37,710
ความปรารถนาของคุณ
คือหน้าที่ของฉัน

429
00:18:37,710 --> 00:18:40,180
ถ้าคุณปรารถนา
คำถามต่อไปอีก!

430
00:18:51,530 --> 00:18:54,420
ใช่ วอลลี่ วอล์คเกอร์
เป็นหนี้ผม ก็มากอยู่

431
00:18:54,420 --> 00:18:55,680
เขาตายทั้งที่ยังเป็นหนี้

432
00:18:55,680 --> 00:18:56,680
เอาล่ะ อธิบายหน่อยได้ไหม

433
00:18:56,680 --> 00:18:58,690
ว่าคุณเกี่ยวข้องอะไร
กับเรื่องนี้

434
00:18:59,300 --> 00:19:01,760
ขอโทษที
คุณคงเป็น สมิทตี้

435
00:19:01,770 --> 00:19:03,420
แหม ให้ผมเดา
คุณคือบาบิโนซ์

436
00:19:03,420 --> 00:19:06,700
และผู้ชนะ
ที่ได้คะแนนเต็มก็คือ...

437
00:19:06,840 --> 00:19:09,540
"หมูน้อยและมันสมอง"

438
00:19:12,680 --> 00:19:13,810
เราหวังว่า คุณจะบอกได้

439
00:19:13,810 --> 00:19:15,230
ว่าคุณเจอวอลลี่ วอล์คเกอร์
ครั้งสุดท้าย เมื่อไร

440
00:19:15,230 --> 00:19:16,560
8 มิถุนายน คืนที่เขาตาย

441
00:19:16,560 --> 00:19:19,190
เขามาที่นี่ และขอ
ยืดเวลาชดใช้หนี้

442
00:19:19,190 --> 00:19:21,290
ปัญหาการเงินสะดุด
เขาว่างั้น

443
00:19:21,290 --> 00:19:22,580
มันไม่ปกติหรือไง

444
00:19:22,590 --> 00:19:24,220
มันไม่ใช่ครั้งแรก
ที่เขาถลำลึกจนเป็นหนี้

445
00:19:24,220 --> 00:19:25,370
แต่ผมรู้ว่า เขาจ่ายไหว

446
00:19:25,370 --> 00:19:27,710
เขากำลังจะขายบริษัท
เพื่อแลกเป็นเงิน

447
00:19:28,110 --> 00:19:30,670
ขอให้ผมให้เวลา
สักสองเดือน

448
00:19:30,670 --> 00:19:31,840
เขาจะจ่ายดอกสองเท่า

449
00:19:31,840 --> 00:19:33,160
งั้น ชายคนนี้เป็นหนี้คุณเยอะ

450
00:19:33,160 --> 00:19:35,380
และลงเอยด้วยความตาย
ในคืนนั้น เนี่ยนะ

451
00:19:35,460 --> 00:19:36,440
ขอแสดงความยินดี

452
00:19:36,440 --> 00:19:37,840
พูดว่า ชีส สิ

453
00:19:38,940 --> 00:19:40,220
อย่าเพิ่ง

454
00:19:40,990 --> 00:19:42,470
พวกเขาจับคนร้าย
ได้แล้วไม่ใช่เหรอ

455
00:19:42,470 --> 00:19:44,560
ขึ้นศาลวันนี้ ไม่ใช่เหรอ

456
00:19:44,560 --> 00:19:46,490
เราแค่อยากทบทวนคดี
อีกสักครั้ง

457
00:19:46,490 --> 00:19:48,220
ซูซูกิ เป็นผู้หมวด
ของคุณ ใช่ไหม

458
00:19:48,220 --> 00:19:51,110
เขาชอบแทงไม่กี่เหรียญ
กับทีมซีฮอว์ค เป็นระยะๆ

459
00:19:51,110 --> 00:19:52,510
ผมน่าจะเช็คกับเขาหน่อย

460
00:19:52,510 --> 00:19:55,440
บอกให้เขารู้ว่า
คุณทำงานละเอียดแค่ไหน

461
00:19:55,480 --> 00:19:56,980
ไปกันเถอะ ลิฟ

462
00:19:57,590 --> 00:19:59,280
คุณรู้ว่า เขาบ่ายเบี่ยงใช่ไหม

463
00:19:59,280 --> 00:20:00,970
ชัดเลยว่า เขารู้อะไรบางอย่าง

464
00:20:01,930 --> 00:20:03,150
หยุด ไคลฟ์

465
00:20:03,550 --> 00:20:05,690
- เธอจะทำลายอาชีพตัวเองก็ได้
- ดูนี่

466
00:20:05,790 --> 00:20:07,800
ใครเป็นผู้ชนะเลิศ
ของวันที่ 8 มิ.ย.

467
00:20:10,120 --> 00:20:11,550
มาร์วิน เว็บสเตอร์

468
00:20:11,650 --> 00:20:12,990
เขาอยู่ที่นี่ในคืนเดียวกัน

469
00:20:12,990 --> 00:20:15,220
วอลลี่ มาขอเวลาสมิทตี้
ยืดเวลาออกไปอีก

470
00:20:15,220 --> 00:20:16,720
และเขาตามเค้าไป
ตอนออกจากบาร์

471
00:20:16,720 --> 00:20:17,900
แล้วก็ฆ่าเค้า

472
00:20:18,430 --> 00:20:19,860
เราจะเอายังไงต่อ

473
00:20:24,170 --> 00:20:25,100
ว่าไงคะ

474
00:20:25,410 --> 00:20:28,000
คุณนายเว็บสเตอร์
เรามาจาก สน. ซีแอตเติล

475
00:20:28,000 --> 00:20:29,830
เรากำลังสืบคดี
การตายของสามีคุณ

476
00:20:29,830 --> 00:20:31,780
เรามีเหตุผลให้เชื่อว่า
คนที่ขับรถชนเขา

477
00:20:31,780 --> 00:20:33,130
อาจจะเป็นคนที่เขารู้จัก

478
00:20:33,130 --> 00:20:34,350
เราหวังว่าคุณ
อาจยอมให้เราตรวจค้น

479
00:20:34,360 --> 00:20:35,980
ทรัพย์สินส่วนตัว
ของสามีคุณ

480
00:20:36,090 --> 00:20:37,560
มาได้เวลาพอดี

481
00:20:39,200 --> 00:20:40,610
ถ้านี่เป็นโฮมออฟฟิศของฉัน

482
00:20:40,610 --> 00:20:42,500
จิตใจของฉัน อาจเปลี่ยน
เป็นฆาตกรได้เหมือนกัน

483
00:20:44,330 --> 00:20:46,940
ข้อเท็จจริง 6,012 ข้อ

484
00:20:46,940 --> 00:20:49,800
เธอกับมาร์วิน จะต้องมี
สองสามอย่างที่เหมือนกัน

485
00:20:49,930 --> 00:20:52,650
คุณนายเว็บสเตอร์ มั่นใจ
ให้เราลงมาข้างล่างได้

486
00:20:52,650 --> 00:20:54,670
คุณนายเว็บสเตอร์ ไม่ว่าอะไร
ที่เรารื้อของของเขา

487
00:20:54,670 --> 00:20:56,810
เพราะเธอรู้สึกว่า
เขาไม่มีอะไรต้องปิดบัง

488
00:20:56,830 --> 00:20:58,750
เธอไม่รู้หรอกว่า
เขาเป็นใคร

489
00:20:58,760 --> 00:21:01,830
หรือเขาอาจเป็นแค่
นักกำจัดแมลงจอมบงการ

490
00:21:01,830 --> 00:21:03,470
และเราก็กำลังเสียเวลา

491
00:21:04,070 --> 00:21:05,230
ที่นี่ไม่มีอะไร

492
00:21:09,960 --> 00:21:11,510
ดูสิว่าหลอดไฟนั่น
เป็นหลอดสามจังหวะหรือเปล่า

493
00:21:11,510 --> 00:21:12,960
เผื่อมันอาจจะสว่างขึ้น

494
00:21:14,350 --> 00:21:16,610
- สงสัยจะไม่
- รอเดี๋ยว

495
00:21:35,920 --> 00:21:37,390
ดับบลิว-จี-เอ

496
00:21:37,800 --> 00:21:38,910
ลิฟ

497
00:21:39,490 --> 00:21:40,970
ฉันเห็นการชนและหนี

498
00:21:40,970 --> 00:21:42,220
มันเกิดจากความตั้งใจแน่ๆ

499
00:21:42,220 --> 00:21:45,040
ชนเขาครั้งหนึ่ง และถอย
มาทับอีกที เพื่อความแน่ใจ

500
00:21:45,040 --> 00:21:47,520
รถคันที่ชนมาร์วิน สีส้ม

501
00:21:47,750 --> 00:21:49,280
ฉันเห็นป้ายทะเบียน
สองสามตัวอักษร

502
00:21:49,280 --> 00:21:50,820
ฉันก็ได้อะไรด้วย เหมือนกัน

503
00:21:51,800 --> 00:21:54,440
ดูสิว่า มาร์ตินเก็บอะไร
เอาไว้ในกล่องเครื่องมือ

504
00:21:55,050 --> 00:21:57,320
มันคือปืนกล็อค
พร้อมตัวเก็บเสียง

505
00:21:57,320 --> 00:21:59,310
ปืนที่ใช้ฆ่าวอลลี่ วอล์คเกอร์

506
00:21:59,490 --> 00:22:01,900
คุณอยากบอกผู้หมวด
ของคุณแล้วหรือยัง

507
00:22:10,370 --> 00:22:11,710
รถมีไฟท้ายดวงเดียว

508
00:22:11,710 --> 00:22:13,960
แต่ฉันเริ่มจะเชื่อแล้วว่า
ของแบบนั้นไม่มีจริง

509
00:22:13,970 --> 00:22:15,780
จากสีและบางส่วนของ
ป้ายทะเบียนที่ได้มา

510
00:22:15,780 --> 00:22:16,840
ทำให้ยังมีรถอีก 79 คัน

511
00:22:16,840 --> 00:22:18,810
ที่อาจเป็นคันที่ชน
มาร์ติน เว็บสเตอร์ ได้

512
00:22:18,810 --> 00:22:20,440
ซึ่งเป็นสาเหตุที่ฉัน
กำลังดูรูปรถพวกนี้อยู่

513
00:22:20,440 --> 00:22:22,960
ฉันก็คงต้องทำแบบเดียวกัน
เวลาที่ต้องตกนรก

514
00:22:24,700 --> 00:22:26,730
เฮ้ ทำไม่ลอง
สเก็ตช์ภาพไฟท้ายดูล่ะ

515
00:22:26,740 --> 00:22:27,500
แล้วฉันจะเช็คดูให้

516
00:22:27,500 --> 00:22:29,330
น่าหงุดหงิดตรงที่ ฉันน่าจะ
นึกออกตั้งแต่ชั่วโมงที่แล้ว

517
00:22:29,330 --> 00:22:30,540
แต่เดี๋ยวจัดให้

518
00:22:32,010 --> 00:22:33,220
ไว้คุยกันทีหลังนะ

519
00:22:34,430 --> 00:22:35,740
กลับบ้านเร็วนี่

520
00:22:35,750 --> 00:22:38,110
ใช่ นักสืบของเธอ
ทำคดีของฉันพังแล้ว

521
00:22:38,110 --> 00:22:39,740
เลยไม่เหลืออะไรให้ทำ

522
00:22:41,040 --> 00:22:42,370
พวกเขาปล่อยตัว
กัส วิลเลี่ยม ไปแล้ว

523
00:22:42,370 --> 00:22:43,840
ก็ เขาบริสุทธิ์

524
00:22:44,100 --> 00:22:45,980
ฉันมีหลักฐานเพียบ
ที่บอกว่าไม่ใช่

525
00:22:45,980 --> 00:22:47,280
มีคนอื่น
ที่มีอาวุธของฆาตกร

526
00:22:47,280 --> 00:22:49,780
พ่อพระนักพนันนั่น
ก็ยังไม่ได้ถูกสอบสวนจริงจัง

527
00:22:50,800 --> 00:22:52,830
นี่เธออ่านไฟล์ของฉัน ใช่ไหม

528
00:22:53,400 --> 00:22:54,610
ไฟล์ลับของฉัน

529
00:22:54,610 --> 00:22:56,040
เธออยากให้ฉันรู้สึกแย่ ใช่ไหม

530
00:22:56,090 --> 00:22:57,610
เธออาจส่งคนบริสุทธิ์
เข้าคุกก็ได้

531
00:22:57,610 --> 00:22:59,810
ไม่ เธอทำตัวเซื่องซึม
มาตั้งหลายเดือน

532
00:22:59,810 --> 00:23:03,090
แล้วนี่...
นี่เหรอ สิ่งที่เธอทำได้

533
00:23:03,250 --> 00:23:05,490
ไม่ใช่เรื่องครอบครัว
ไม่ใช่เรื่องคู่หมั้นเธอ

534
00:23:05,500 --> 00:23:06,240
บอกสิ ว่าฉันพูดผิด

535
00:23:06,240 --> 00:23:07,610
มันไม่เกี่ยวอะไรกับเธอ

536
00:23:07,610 --> 00:23:09,890
ไม่ ไม่ ไม่ มันเกี่ยว! มันเกี่ยว!

537
00:23:12,990 --> 00:23:15,330
ฉันเข้าใจ ว่าเธอทำ
ในสิ่งที่คิดว่าถูก

538
00:23:15,910 --> 00:23:17,900
แต่อย่างน้อย
เธอน่าจะรู้สึกไม่ดีบ้าง

539
00:23:18,860 --> 00:23:20,480
เพราะเธอเพิ่งทำให้
อาชีพของฉันต้องสะดุด

540
00:23:20,480 --> 00:23:22,300
และเธอก็ไม่แคร์เลย ใช่ไหม

541
00:23:24,240 --> 00:23:25,790
ใช่ เธอไม่แคร์

542
00:23:28,370 --> 00:23:30,110
สมองที่ฉันกินเข้าไป
มันห่วยติดอันดับท็อป

543
00:23:30,110 --> 00:23:31,470
เพื่อนที่สนิทที่สุดในโลก ของฉัน

544
00:23:31,470 --> 00:23:33,720
แต่ฉันทำไม่ได้
แม่แต่จะรู้สึกขอโทษ

545
00:23:34,070 --> 00:23:36,480
ฉันมัน "ดีออก" สุดๆ

546
00:23:36,840 --> 00:23:38,380
และฉันก็ไม่แคร์ด้วยซ้ำ

547
00:23:38,450 --> 00:23:40,100
แหม ฟังดูเหมือนว่าเธอแคร์

548
00:23:40,100 --> 00:23:42,510
เพราะฉันรู้ว่าฉันควร แต่ฉันเปล่า

549
00:23:42,970 --> 00:23:45,490
โลกมันเหมือนมีกระจก
หนา 50 ฟุตมากั้นไว้

550
00:23:45,890 --> 00:23:47,730
น่าจะกินสมองอื่น
จะได้ไม่เป็นอย่างนี้

551
00:23:54,300 --> 00:23:55,430
นี่คือคุณนายมาเรียน อีแวนส์

552
00:23:55,430 --> 00:23:57,830
ขาดอากาศหายใจ
ที่บ้านพักคนชรา

553
00:23:58,770 --> 00:23:59,400
พร้อมจำหน่าย

554
00:23:59,400 --> 00:24:00,890
แต่ฉันรู้สึกว่าเป็นหน้าที่
ที่จะต้องบอกเธอ

555
00:24:00,900 --> 00:24:02,260
เรื่องของวอลลี่ วอล์คเกอร์

556
00:24:02,260 --> 00:24:04,490
ถ้าเธอกินสมองนี้ จะไม่มี
มโนภาพของมาร์วินอีกต่อไป

557
00:24:04,490 --> 00:24:05,660
และใครก็ตามที่จ้างเขา
ให้ฆ่าวอลลี่

558
00:24:05,660 --> 00:24:07,070
คงจะลอยนวลไปได้

559
00:24:07,070 --> 00:24:08,100
เห็นไหม ฉันรู้ว่าคุณพูดถูก

560
00:24:08,100 --> 00:24:11,530
และฉันก็อยากเห็นด้วย
แต่เปล่า

561
00:24:12,450 --> 00:24:14,440
สมองนี้ ทำฉันกลัวแทบแย่

562
00:24:14,750 --> 00:24:16,550
ฉันกลัวว่า ฉันจะกลายเป็นใคร

563
00:24:16,550 --> 00:24:18,290
เธอตระหนักเพียงพอ
ที่จะรู้สึกห่วง

564
00:24:18,290 --> 00:24:20,020
สำหรับฉันแล้ว
ฉันจะบอกว่าเธอโอเค

565
00:24:20,020 --> 00:24:21,840
และคนที่ต้องการเธอ
ไม่ได้มีแค่วอลลี่

566
00:24:21,840 --> 00:24:24,230
ฉันอยากไปเช็คที่บ่อนั่น
พรุ่งนี้ ไปดูมาร์ซี่

567
00:24:24,610 --> 00:24:26,620
ฉันกำลังหาวิธีปลอดภัย
ที่จะเก็บตัวอย่างเธอ

568
00:24:26,620 --> 00:24:28,470
จากนั้น เราจะดูว่า
มีสัญญาณที่ดีขึ้นไหม

569
00:24:28,470 --> 00:24:29,500
แล้วถ้าไม่มีล่ะ

570
00:24:29,500 --> 00:24:30,890
โอ้ มันมีโอกาสมากมาย

571
00:24:30,890 --> 00:24:33,140
ฉันแค่หวังว่า
เราจะมีแผนสำรอง

572
00:24:34,080 --> 00:24:36,330
ลิฟ ผมต้องให้คุณช่วย

573
00:24:36,330 --> 00:24:38,120
เจอโรม กับผม อยู่ที่ชั้นบน
มาสองชั่วโมงแล้ว

574
00:24:38,120 --> 00:24:40,950
พยายามทำความเข้าใจ
ว่าทำไมตำรวจไม่สนใจเรา

575
00:24:42,150 --> 00:24:43,700
ขอโทษ ที่ผมไม่ได้
ตอบข้อความของคุณ

576
00:24:43,700 --> 00:24:45,960
- แต่เรื่องมัน...
- ไม่เป็นไร

577
00:24:47,540 --> 00:24:49,720
คุณต้องการตำรวจไปทำไม

578
00:24:49,800 --> 00:24:50,910
บอกเธอสิ

579
00:24:51,560 --> 00:24:53,380
เพื่อนร่วมห้องของผม
ถือสเก็ตบอร์ดออกไปข้างนอก

580
00:24:53,380 --> 00:24:55,650
บอกว่าจะไปเล่นที่สวน
สักสองสามชั่วโมง

581
00:24:55,660 --> 00:24:57,220
นั่นมัน 4 วันมาแล้ว

582
00:24:59,550 --> 00:25:02,050
เมเจอร์ เป็นที่ปรึกษา
ที่เฮลตันเชลเตอร์

583
00:25:02,050 --> 00:25:03,560
สถานที่เป็นกลาง สำหรับ
เด็กวัยรุ่นหนีออกจากบ้าน

584
00:25:03,560 --> 00:25:05,130
ผู้กระทำความผิด ขี้ยา

585
00:25:05,130 --> 00:25:06,780
ใช่ พวกขี้ยาเป็นกุญแจ
สำคัญของปาร์ตี้ที่ดี

586
00:25:06,780 --> 00:25:08,890
เพื่อนร่วมห้องของเจอโรม
ที่เฮลตัน คือเอ็ดดี้ ซิสโก้

587
00:25:08,890 --> 00:25:10,470
หายตัวไปตั้งแต่ 4 วันก่อน

588
00:25:10,530 --> 00:25:12,390
เขาแจ้งกับเมเจอร์
และตอนนี้ เขาอยู่ที่นี่แล้ว

589
00:25:12,400 --> 00:25:14,000
ไม่ เราไม่ได้มาที่นี่เฉยๆ

590
00:25:14,000 --> 00:25:15,660
เราวิ่งหาตำรวจไปทั่ว
สามวันมาแล้ว

591
00:25:15,660 --> 00:25:16,810
แต่พวกเขาไม่ทำอะไรเลย

592
00:25:16,810 --> 00:25:18,260
แล้วลงบันทึกคนหาย
บ้างหรือเปล่า

593
00:25:18,260 --> 00:25:20,230
ใช่ ไม่มีการติดตามผล

594
00:25:20,230 --> 00:25:21,540
พวกเขาไม่โทรไปเช็ค
ตามโรงพยาบาลด้วยซ้ำ

595
00:25:21,540 --> 00:25:22,840
คงจะต้องถาม

596
00:25:22,840 --> 00:25:24,850
แน่ใจหรือว่าเอ็ดดี้
ไม่ได้หนีไปเฉยๆ

597
00:25:24,900 --> 00:25:26,880
เขาไม่ใช่เด็กในคุ้มครอง
คนแรก ที่หนีออกจากบ้าน

598
00:25:26,880 --> 00:25:28,020
เขากำลังไปได้สวย

599
00:25:28,020 --> 00:25:30,180
ไอพ็อดของเขา
ยังอยู่ในแท่นชาร์จ โอเคไหม

600
00:25:30,180 --> 00:25:32,110
ถ้าคุณรู้จักเอ็ดดี้
คุณจะรู้ว่า เขาไม่เคยคิดหนี

601
00:25:32,110 --> 00:25:34,000
มีข้อมูลอื่นไหม
ที่จะช่วยฉันได้

602
00:25:34,000 --> 00:25:35,680
แบบว่า ที่ที่เขาชอบไป

603
00:25:37,850 --> 00:25:39,360
เอ็ดดี้ เป็นนักสเก็ต

604
00:25:39,370 --> 00:25:40,330
เขาชอบไปที่ไนน์โทรลส์

605
00:25:40,330 --> 00:25:42,020
มันเป็นสวนสเก็ต ใกล้กับเฮลตัน

606
00:25:42,020 --> 00:25:43,790
ถึงเขาจะไปน้อยลงก็ตาม

607
00:25:43,900 --> 00:25:45,850
เพราะมีพวกน่ากลัว
ไปป้วนเปี้ยนอยู่

608
00:25:45,850 --> 00:25:47,930
เอ็ดดี้ บอกว่าพวกนี้
ถูกเรียกว่า แคนดี้แมน

609
00:25:47,930 --> 00:25:50,960
เพราะเขาแจกยูโทเพียม
เหมือนเป็นขนมเยลลี่

610
00:25:50,960 --> 00:25:52,510
ถ้าคุณอยากตามเขาไป

611
00:25:52,510 --> 00:25:54,810
ในรถตู้ลักเด็ก
หรืออะไรก็ตามนะ

612
00:25:56,680 --> 00:25:59,330
เอาล่ะ ฉันจะส่งเรื่อง
ให้แผนกคนหายเดี๋ยวนี้

613
00:25:59,340 --> 00:26:01,140
และลัดคิวให้เอ็ดดี้ก่อนใคร

614
00:26:02,010 --> 00:26:03,290
รองเท้าสวยดีนี่

615
00:26:03,420 --> 00:26:05,510
ประมวลกฎหมายว่าด้วยเรื่อง
คุ้มครองธงชาติ มาตรา 8 กล่าวว่า

616
00:26:05,510 --> 00:26:07,120
ไม่ควรนำธงชาติ
มาทำเป็นเครื่องแต่งกาย

617
00:26:07,120 --> 00:26:08,370
เมื่อประกาศใช้

618
00:26:08,370 --> 00:26:11,320
เกิดการเรียกร้องต่อศาล
ว่าจำกัดสิทธิเสรีภาพในการพูด

619
00:26:11,830 --> 00:26:14,580
ซึ่งถูกเผยแพร่ในปี 1990 
โดยศาลสูงสุด

620
00:26:14,580 --> 00:26:16,720
ในคดี "สหรัฐกับไอค์แมน"
ว่าด้วยการเผาและลบหลู่ธงชาติ

621
00:26:18,640 --> 00:26:20,560
ไม่เห็นคุณบอกเลยว่า
คุณแต่งงานกับ "สิริ"

622
00:26:20,560 --> 00:26:21,880
ไปกันเถอะน่า

623
00:26:22,140 --> 00:26:23,820
คุณคิดว่าทำได้ดีกว่า
เจ้าหน้าที่หรือไง

624
00:26:23,820 --> 00:26:24,950
เจอโรม

625
00:26:25,630 --> 00:26:26,870
แล้วเจอกันนะ

626
00:26:26,870 --> 00:26:29,050
- ค่ะ - ไม่เข้าใจเลยจริงๆ

627
00:26:33,180 --> 00:26:34,500
เธออาจไม่ชอบดูรถ

628
00:26:34,500 --> 00:26:36,730
แต่เธอวาดภาพ ใช้ได้เลยนี่

629
00:26:37,280 --> 00:26:39,520
แลนดาว รุ่นปี 1978

630
00:26:39,750 --> 00:26:41,070
ดูไฟท้ายนี่สิ

631
00:26:41,070 --> 00:26:42,820
มันจำกัดวงให้เรา
เหลือแค่รถคันเดียว

632
00:26:42,930 --> 00:26:45,090
ฉันเจอมันในรายการ
ซื้อรถในพื้นที่

633
00:26:45,090 --> 00:26:45,880
แล้วรู้อะไรไหม

634
00:26:46,070 --> 00:26:48,640
เจ้าของรถ ขายมันไป
ในวันก่อนที่มาร์วินจะถูกฆ่า

635
00:26:48,640 --> 00:26:52,260
- เขาขายมันให้ใคร
- ชายคนนั้น

636
00:26:54,010 --> 00:26:55,790
คุณแน่ใจหรือ ว่าเป็นรถของผม

637
00:26:57,390 --> 00:27:00,040
ไม่อยากเชื่อ ว่าคนที่ผม
ขายรถให้ จะฆ่าคน

638
00:27:00,040 --> 00:27:02,720
ข้อมูลอะไรที่คุณให้เราได้
จะเป็นประโยชน์มาก

639
00:27:02,720 --> 00:27:04,620
อ้อ มีเรื่องหนึ่ง
เขาพูดไว้ชัดเจนว่า

640
00:27:04,620 --> 00:27:06,090
เขาไม่อยากบอกชื่อ

641
00:27:06,090 --> 00:27:08,210
เขาใส่แว่นตาและหมวก

642
00:27:08,220 --> 00:27:10,170
เขาให้ราคามากกว่า
ที่ผมตั้งไว้ซะอีก

643
00:27:10,170 --> 00:27:13,820
น่าสนุกตรงที่
ผมจำผู้ชายคนนั้นได้

644
00:27:14,190 --> 00:27:16,100
เขาเป็นหัวข่าวใหญ่
เมื่อเร็วๆ นี้

645
00:27:16,110 --> 00:27:17,760
และมีภาพของเขา
ในหนังสือพิมพ์

646
00:27:17,760 --> 00:27:19,090
เมื่อสองวันก่อน

647
00:27:19,250 --> 00:27:20,520
ผมเอามันมาด้วย

648
00:27:24,130 --> 00:27:25,180
คนนี้สินะ

649
00:27:25,600 --> 00:27:26,740
คนที่ได้รางวัล จากการนำจับ

650
00:27:26,750 --> 00:27:28,130
กัส วิลเลียม ได้เป็นผลสำเร็จ

651
00:27:28,130 --> 00:27:29,410
ไม่ ไม่ใช่เขา -- คนนี้

652
00:27:29,510 --> 00:27:30,890
ดอน วัตส์ งั้นหรือ

653
00:27:30,890 --> 00:27:32,610
นั่นคือหุ้นส่วน
ของวอลลี่ วอล์คเกอร์

654
00:27:32,610 --> 00:27:34,730
เขาเป็นคนตั้งรางวัลนี่นา

655
00:27:35,890 --> 00:27:38,070
ตอนนี้ รถนั่น
คงจมอยู่ใต้ทะเลสาปแล้ว

656
00:27:38,070 --> 00:27:41,900
รถนั่นติดระบบโลแจ็คเอาไว้ 
อันนี้พอจะช่วยได้ไหม

657
00:27:52,860 --> 00:27:54,660
ตัดที่ "ซีแอตเทิล สูท 
แฟคทอรี" ใช่ไหมล่ะคุณ

658
00:27:54,830 --> 00:27:56,540
เคยเข้าร้าน "ลูลี่หยาง" 
ที่แฟร์มอนท์ โอลิมปิค หรือยัง

659
00:27:56,540 --> 00:27:57,840
เจ้าของร้าน 
ตัดชุดแฟชั่นสวยให้สาวๆ

660
00:27:57,840 --> 00:27:59,290
แต่คงทำให้คุณได้
เป็นกรณีพิเศษ

661
00:27:59,290 --> 00:28:00,180
ผมจะช่วยคุยให้

662
00:28:00,180 --> 00:28:02,710
พูดเรื่องรถดีกว่าน่า 
มันเกี่ยวกับคุณ

663
00:28:02,710 --> 00:28:04,490
ผมมีหลายคัน 
คันไหนล่ะ ที่คุณพูดถึง

664
00:28:04,490 --> 00:28:06,620
แลนดาว 1978

665
00:28:07,070 --> 00:28:09,610
แลนดาว 78 ฟังดูแล้ว 
เหมือนไม่ใช่ของผม

666
00:28:09,610 --> 00:28:11,620
เราได้ตัวเด็ก
ที่เอามันไปขับเล่น

667
00:28:11,630 --> 00:28:13,330
เขาบอกว่าเจอมัน
เปิดหน้าต่างทิ้งเอาไว้

668
00:28:13,330 --> 00:28:15,110
แถมมีกุญแจคาอยู่

669
00:28:15,110 --> 00:28:16,240
รถนี่ มีหลักฐาน
เกี่ยวกับมาร์วิน เว็บสเตอร์

670
00:28:16,240 --> 00:28:17,670
ทั้งเลือดและผม
อยู่ที่กันชนท้าย

671
00:28:17,670 --> 00:28:19,140
มาร์วิน เว็บสเตอร์ เป็นใคร

672
00:28:20,320 --> 00:28:21,840
มือปืนรับจ้าง

673
00:28:22,510 --> 00:28:25,720
เราเชื่อว่าเขาฆ่า วอลลี่ วอล์คเกอร์
หุ้นส่วนทางธุรกิจของคุณ

674
00:28:25,990 --> 00:28:29,190
เรารู้ว่ารถคันนี้ ขับไปชน
มาร์วิน เว็บสเตอร์

675
00:28:29,600 --> 00:28:31,520
และรู้อีกว่า คุณซื้อรถนี่

676
00:28:31,520 --> 00:28:33,280
เพียงหนึ่งวัน ก่อนการฆ่า

677
00:28:33,290 --> 00:28:36,590
คนที่ขายมันให้กับคุณ 
ชื่อแพทริค เอ็ดเวิร์ด

678
00:28:36,590 --> 00:28:38,530
เห็นรูปของคุณ
บนหน้าหนังสือพิมพ์

679
00:28:39,100 --> 00:28:40,930
และดีเอ็นเอของคุณ
ติดอยู่ในรถ

680
00:28:41,450 --> 00:28:42,910
เส้นผมด้วย

681
00:28:42,910 --> 00:28:44,390
คุณต้องระวังหน่อยนะ

682
00:28:44,390 --> 00:28:46,610
อ๋อ แลนดาว 78 
คันนั้นน่ะเอง

683
00:28:46,610 --> 00:28:48,700
ลูกความผม มาที่นี่
ตามมารยาท

684
00:28:48,710 --> 00:28:52,300
ถ้าคุณจะตั้งข้อหาอะไร
ก็เชิญเลย

685
00:28:52,300 --> 00:28:52,570
เรากลับกันเถอะ ดอน

686
00:28:52,580 --> 00:28:55,460
ผม...ผมอยากรู้นัก
ว่าเรื่องนี้มันจะจบลงยังไง

687
00:28:55,910 --> 00:28:58,190
วอลลี่ วอล์คเกอร์
เคยเป็นโปรแกรมเมอร์อัจฉริยะ

688
00:28:58,190 --> 00:29:00,610
แต่หนี้พนันของเขา
กำลังจะทำให้บริษัทล้มละลาย

689
00:29:00,800 --> 00:29:02,650
เขาต้องการเงินอย่างเร่งด่วน
เขาจึงขายบริษัท

690
00:29:02,650 --> 00:29:03,730
ให้มือใหม่ในเรดมอนด์

691
00:29:03,730 --> 00:29:06,490
แทนการรอขายทอดตลาด 
อย่างที่คุณต้องการ

692
00:29:07,500 --> 00:29:09,580
คุณก็เลย จัดการกับปัญหาซะ

693
00:29:10,040 --> 00:29:13,040
และได้เงิน 
10 ล้านดอลลาร์จากการขาย

694
00:29:13,040 --> 00:29:15,200
ผมจำได้
10 ล้านดอลลาร์

695
00:29:15,360 --> 00:29:16,780
หลังจากมาร์วิน
ทำงานสกปรกให้คุณแล้ว

696
00:29:16,780 --> 00:29:19,160
คุณไม่อยากให้ใครๆ
สาวถึงตัวคุณได้

697
00:29:20,610 --> 00:29:22,210
ในบันทึกการโทร
บอกว่าคุณได้รับสาย

698
00:29:22,210 --> 00:29:23,610
จากโทรศัพท์ใช้แล้วทิ้ง

699
00:29:23,610 --> 00:29:26,870
45 นาที ก่อนที่
มาร์วิน เว็บสเตอร์ จะถูกชนตาย

700
00:29:27,440 --> 00:29:28,780
เขาโทรมาเรื่องอะไร

701
00:29:28,780 --> 00:29:29,960
ผมจะไปรู้ได้ยังไง

702
00:29:30,860 --> 00:29:32,850
ขอโทษนะ 
คุณเจอโทรศัพท์ใช้แล้วทิ้งนั่น

703
00:29:32,850 --> 00:29:34,170
ที่ตัวมือปืนหรือเปล่าล่ะ

704
00:29:35,640 --> 00:29:36,930
ไม่ สงสัยจะไม่

705
00:29:37,980 --> 00:29:39,290
แต่อยากจะบอกว่า ผมชนจริงๆ

706
00:29:39,290 --> 00:29:40,750
- ดอน... 
- ผมจัดการได้แฮร์รี่

707
00:29:40,750 --> 00:29:42,360
เออ หุบปากไปเลย แฮร์รี่

708
00:29:42,740 --> 00:29:44,210
ผมซื้อแลนดาว มาสะสม

709
00:29:44,210 --> 00:29:45,410
มันเป็นรุ่นคลาสสิค 
คุณก็น่าจะรู้

710
00:29:45,410 --> 00:29:46,920
แลนดาว 78

711
00:29:46,920 --> 00:29:49,250
บางที ผมอาจขับชน
อะไรก็ได้ ในคืนนั้น

712
00:29:49,250 --> 00:29:51,110
อาจจะเป็นกวาง
แต่ก็ไม่รู้สินะ

713
00:29:51,110 --> 00:29:52,270
ผมคงจะไม่รู้ตัว

714
00:29:52,270 --> 00:29:53,780
ก็เลยขับออกมาเฉยๆ

715
00:29:53,780 --> 00:29:55,430
แต่เรื่องจ้างวาน
มาร์วิน เว็บสเตอร์

716
00:29:55,430 --> 00:29:56,190
ผมไม่เคยเจอเขามาก่อน

717
00:29:56,200 --> 00:29:57,220
ขอให้โชคดีกับการสืบสวน

718
00:29:57,220 --> 00:29:58,670
เราสามารถจับคุณ

719
00:29:58,670 --> 00:30:00,460
ข้อหาขับรถชนผู้อื่น
จนเสียชีวิต

720
00:30:00,460 --> 00:30:02,470
คุณบอกว่า
เขาเป็นฆาตกร ใช่มั้ย

721
00:30:02,840 --> 00:30:05,050
รู้ไหม ผมขึ้นปกนิตยสาร
"เรเนียร์" เลยนะคุณ

722
00:30:05,050 --> 00:30:07,110
ผมมีอยู่บนโต๊ะเล่มนึง

723
00:30:07,110 --> 00:30:08,200
รอขอลายเซ็นของคุณอยู่

724
00:30:08,200 --> 00:30:10,490
ก่อนที่เราจะส่งคุณเข้าคุก

725
00:30:10,490 --> 00:30:13,450
ถ้าผมขับชน
มาร์วิน เว็บสเตอร์ จริงๆ

726
00:30:13,670 --> 00:30:14,890
ถ้าดูตัวอย่าง จากการ

727
00:30:14,890 --> 00:30:16,100
ทำงานอย่าง
ไม่เหน็ดเหนื่อยของผม

728
00:30:16,100 --> 00:30:18,250
การประพฤติตน 
เป็นคนดีของซีแอตเติล

729
00:30:18,780 --> 00:30:21,000
การจับผมครั้งนี้ คงทำให้ผม
เป็นนายกเทศมนตรีได้สบายๆ

730
00:30:22,170 --> 00:30:23,620
คุณคิดว่าผมจะต้อง

731
00:30:23,620 --> 00:30:25,270
อยู่ในคุกนานกี่วัน

732
00:30:25,780 --> 00:30:26,980
เอาจริงๆ เลยนะ

733
00:30:28,090 --> 00:30:29,420
ผมจะบอกใบ้ให้

734
00:30:29,490 --> 00:30:30,870
มันเป็นตัวเลขกลมๆ

735
00:30:30,870 --> 00:30:32,970
ผมจะเอาคุณออกมา
ภายในหนึ่งชั่วโมง ดอน

736
00:30:36,610 --> 00:30:37,950
จะปล่อยเขาไป งั้นหรือ

737
00:30:37,950 --> 00:30:41,180
ถ้าเรายังพิสูจน์ไม่ได้
ว่าสองคนนั่น เกี่ยวข้องกัน ใช่

738
00:30:42,000 --> 00:30:43,150
เดี๋ยว

739
00:30:43,990 --> 00:30:46,590
ฉันรู้แล้วว่าเราจะ
ปะติดปะต่อเรื่องราวได้ยังไง

740
00:30:47,150 --> 00:30:48,680
เปิดช่องรับจิตวิญญาณ
ของเธอเอาไว้ล่ะ

741
00:30:49,250 --> 00:30:51,800
คุณไม่มีสิทธิขึ้นรถ
ของสามีฉัน!

742
00:30:51,800 --> 00:30:54,260
และคุณรู้ไหมว่า
ใบอายัดแค่นี้ ทำอะไรไม่ได้!

743
00:30:54,260 --> 00:30:56,210
สามีของฉันเป็นคนดี

744
00:30:56,210 --> 00:30:58,050
และคุณกำลังทำให้เขา
ต้องกลายเป็นปีศาจ

745
00:30:58,060 --> 00:30:59,420
เธอน่ารักดีนะ

746
00:30:59,420 --> 00:31:01,000
ไม่เห็นมีอะไรเลย

747
00:31:03,320 --> 00:31:04,600
เอาล่ะ

748
00:31:04,960 --> 00:31:06,710
"ปลายทางของฉัน"

749
00:31:06,710 --> 00:31:08,140
ที่สุดท้าย ที่มาร์วินขับไป

750
00:31:08,150 --> 00:31:10,320
ควรเป็นที่ ที่เขาถูกฆ่า

751
00:31:10,470 --> 00:31:12,910
นั่นคือที่ที่เกิดเหตุ
ตรงกันเป๊ะ

752
00:31:12,910 --> 00:31:15,060
ถ้างั้น ลองดูที่
ที่เขาอยู่ ก่อนเกิดเหตุ

753
00:31:15,280 --> 00:31:17,680
นักฆ่ามืออาชีพ
จะไม่คุยธุรกิจทางโทรศัพท์

754
00:31:17,870 --> 00:31:19,790
ถ้าเขานัดเจอกัน
หลังการโทรครั้งแรก

755
00:31:19,790 --> 00:31:20,950
อาจเป็นที่ใดที่หนึ่งในนี้

756
00:31:20,950 --> 00:31:22,390
ลองไปดูกันดีกว่า

757
00:31:25,160 --> 00:31:26,350
สิ่งสุดท้ายที่ฉันอยากจะทำคือ

758
00:31:26,350 --> 00:31:28,160
ได้ความคิดของคนโรคจิต
เข้ามาทำให้ฉัน

759
00:31:28,160 --> 00:31:29,870
เป็นปีศาจร้ายยิ่งไปกว่าเดิม

760
00:31:29,870 --> 00:31:32,920
แต่ในเมื่อป๊อปอาย ต้องเจอ
กับพลูโต ก็ถึงเวลาของผักโขม

761
00:31:33,890 --> 00:31:35,440
ถ้าอยากให้มันช่วย
เพิ่มการเห็นมโนภาพของฉัน

762
00:31:35,440 --> 00:31:38,150
ฉันก็ต้องกินสมอง
ซีรีเบลลัม ส่วนที่เหลือ

763
00:31:41,370 --> 00:31:42,380
คุยกับเจ้าของสุนัขหลายคน

764
00:31:42,380 --> 00:31:44,740
ไม่มีใครเคยเห็น ดอน มาร์วิน

765
00:31:44,750 --> 00:31:46,690
หรือรถกำจัดแมลงเลย

766
00:31:46,740 --> 00:31:48,670
แล้วเธอล่ะ เห็นอะไรบ้างไหม

767
00:31:48,680 --> 00:31:49,450
ยัง

768
00:31:49,450 --> 00:31:51,720
พยายามต่อไป
ฉันจะลองถามไปเรื่อยๆ

769
00:31:51,720 --> 00:31:53,740
จะต้องมีคนเห็นเขาบ้างสิน่า

770
00:31:57,220 --> 00:31:58,350
ขอโทษนะครับ

771
00:32:08,130 --> 00:32:11,490
บอกราคามา แล้วฉันจะ
ไปคุยกับเขา และจ่ายเงินให้

772
00:32:11,490 --> 00:32:14,350
จะมีใครคิดถึงนายหรือเปล่า
ถ้านายไม่อยู่แล้ว ไอ้หนู

773
00:32:14,880 --> 00:32:16,860
คุณครับ ช่วยขยับรถหน่อยสิ

774
00:32:16,860 --> 00:32:18,420
รถขยะกำลังจะเข้า

775
00:32:22,840 --> 00:32:24,000
ไคลฟ์!

776
00:32:26,020 --> 00:32:28,500
มีพยานคนนึง 
เป็นพนักงานเก็บขยะ

777
00:32:28,500 --> 00:32:30,790
ฉันไม่เห็นหน้าเขา 
แต่ถ้าเราหาเขาเจอ

778
00:32:30,970 --> 00:32:33,020
เราก็พิสูจน์ได้ว่า วัตส์ 
นัดเจอกับ นักกำจัดแมลงนั่น

779
00:32:33,020 --> 00:32:34,680
เอาล่ะ ฉันจะหาข้อมูล
ของพนักงานเก็บขยะ

780
00:32:34,680 --> 00:32:36,990
ที่ทำงานในวันนั้น 
เธอว่างไปด้วยกันไหม

781
00:32:36,990 --> 00:32:38,070
ฉันไปไม่ได้

782
00:32:38,070 --> 00:32:40,140
ฉันสัญญากับราวี
ว่าจะช่วยเขาทำงานวิจัย

783
00:32:40,140 --> 00:32:41,920
ก็เลยไม่มีเวลา
กำจัดคนเลวสินะ

784
00:32:45,160 --> 00:32:47,920
ฉันรู้สึกเย็นชา
กับทุกสิ่งที่ผ่านเข้ามา

785
00:32:48,040 --> 00:32:50,600
ยิ่งเป็นเรื่องของมาร์ซี่
ด้วยล่ะก็ ยิ่งเย็นชาเข้าไปอีก

786
00:32:50,600 --> 00:32:52,200
เธออาจจะดีขึ้นก็ได้

787
00:32:52,660 --> 00:32:54,530
เพราะเธอก็ดีขึ้น
หลังจากได้กินสมอง

788
00:32:54,540 --> 00:32:57,680
ฉันรู้ ว่าความหวังของราวี
คืออะไร "ความกลัว"

789
00:32:57,680 --> 00:32:58,770
เขาคงรับไม่ไหว

790
00:32:58,770 --> 00:33:00,380
ถ้ามาร์ซี่ ไม่ดีขึ้น

791
00:33:00,380 --> 00:33:01,630
เราควรจะทำยังไง

792
00:33:01,640 --> 00:33:03,660
- แต่ฉันรับได้ 
- เธออาจจะดีขึ้น

793
00:33:04,280 --> 00:33:06,150
เพราะมาร์วินเป็นนักฆ่า

794
00:33:06,650 --> 00:33:10,190
ช่วยไม่ได้ ที่ฉันจะรู้สึก
เย็นชาและว่างเปล่า

795
00:33:10,310 --> 00:33:12,590
มันคงเป็นความรู้สึก
ก่อนที่เขาจะลงมือฆ่า

796
00:33:16,470 --> 00:33:17,710
มาร์ซี่

797
00:33:18,590 --> 00:33:19,910
ผมมากับ ลิฟ มัวร์

798
00:33:19,910 --> 00:33:21,930
เธอทำงาน
ที่โรงพยาบาลเดียวกับคุณ

799
00:33:21,930 --> 00:33:23,790
คุณเป็นหมออยู่ที่นั่น

800
00:33:24,300 --> 00:33:25,510
มาร์ซี่

801
00:33:26,170 --> 00:33:27,440
มันไม่ได้ผล

802
00:33:27,440 --> 00:33:29,530
เราต้องพยายามต่อ...

803
00:33:31,340 --> 00:33:32,890
เราต้องฆ่ามัน

804
00:33:34,350 --> 00:33:37,100
เธอนี่ นี่มันคนนะ

805
00:33:37,190 --> 00:33:38,380
เธอคือระเบิดเวลา

806
00:33:38,380 --> 00:33:39,870
ถ้าเธอข่วน เด็กที่ถ่ายรูปคนนั้นล่ะ

807
00:33:39,870 --> 00:33:41,990
ถ้าบางคนสะดุด แล้วตกลงไปล่ะ

808
00:33:41,990 --> 00:33:44,280
ถ้าใครปล่อยเธอ ออกมาล่ะ

809
00:33:44,280 --> 00:33:45,530
เราจะย้ายเธอออกมาก่อน

810
00:33:45,530 --> 00:33:47,720
ย้ายไปไหน ห้องดับจิตหรือไง

811
00:33:47,790 --> 00:33:49,140
ห้องดับจิตที่สถานีตำรวจ

812
00:33:49,140 --> 00:33:51,280
นี่เธอกำลังพูดถึง การฆ่าคน

813
00:33:51,280 --> 00:33:52,540
ถ้าข้างล่างนั่น เป็นเธอเองล่ะ

814
00:33:52,540 --> 00:33:55,110
ฉันก็หวังว่า
จะมีคนช่วยให้ฉันพ้นทุกข์

815
00:33:55,110 --> 00:33:56,480
นี่มันไม่ใช่เธอ!

816
00:33:56,480 --> 00:33:58,380
มันคือไอ้โรคจิต
ที่อยู่ในสมองของเธอ!

817
00:33:58,440 --> 00:34:00,420
จำคำปฏิญาณตน
ของฮิปโปเครทิส ได้หรือเปล่า

818
00:34:00,990 --> 00:34:03,840
"ข้าจะรักษาคนไข้ 

819
00:34:03,840 --> 00:34:06,170
"อย่างสุดความสามารถ 
และสติปัญญา

820
00:34:06,170 --> 00:34:07,970
"และจะไม่ทำอันตรายใดๆ
ต่อคนไข้ด้วยประการทั้งปวง"

821
00:34:07,970 --> 00:34:10,420
เธอเป็นหมอ เธอควรที่จะ...
เธอจะไปไหน

822
00:34:10,420 --> 00:34:12,000
หาหินก้อนใหญ่ๆ

823
00:34:12,000 --> 00:34:15,650
ไม่เอาน่า ลิฟ
ให้ฉันได้ตรวจชิ้นเนื้อก่อน

824
00:34:16,710 --> 00:34:17,860
มาทางนี้สิ...

825
00:34:29,560 --> 00:34:30,660
ลิฟ

826
00:34:30,740 --> 00:34:31,990
ช่วยด้วย

827
00:34:32,680 --> 00:34:34,310
ลิฟ! ลิฟ!

828
00:34:34,310 --> 00:34:35,830
โยนแท่งเหล็กมาให้ฉัน!

829
00:34:38,680 --> 00:34:41,140
ลิฟ สมองนั่นมันทำให้เธอ...

830
00:34:48,070 --> 00:34:49,210
ลิฟ!

831
00:34:49,250 --> 00:34:50,740
ลิฟ!

832
00:35:18,270 --> 00:35:19,480
ไม่เป็นไร

833
00:35:22,650 --> 00:35:23,930
ไม่เป็นไร

834
00:35:26,300 --> 00:35:27,520
ไม่เป็นไรแล้ว

835
00:35:33,780 --> 00:35:35,800
เอาล่ะ คุณเก็บ
ตัวอย่างชิ้นเนื้อได้แล้ว

836
00:35:50,140 --> 00:35:51,380
เราต้องเผามันทิ้งให้หมด

837
00:35:51,380 --> 00:35:53,140
เลือดอาจปนเปื้อนก็ได้

838
00:35:53,330 --> 00:35:54,870
ฉันเกือบปล่อยให้คุณตาย

839
00:35:54,870 --> 00:35:56,380
อืม แต่ก็เปล่า

840
00:36:00,370 --> 00:36:01,480
ลิฟ...

841
00:36:01,560 --> 00:36:02,800
ฉันไม่เป็นไร

842
00:36:02,870 --> 00:36:04,240
เธอช่วยชีวิตฉันไว้

843
00:36:04,750 --> 00:36:07,200
ความคิดต่อต้านสังคมนั่น
มันฝังอยู่ในสมองของเธอ

844
00:36:07,200 --> 00:36:09,290
แต่เธอก็ยังหาทาง
ผ่านพ้นมันไปได้

845
00:36:09,420 --> 00:36:10,670
สมองนี่...

846
00:36:11,200 --> 00:36:12,730
มันไม่ใช่ตัวตนของเธอ

847
00:36:19,060 --> 00:36:20,360
จากไคลฟ์

848
00:36:20,730 --> 00:36:22,310
เขาต้องการเราทั้งคู่

849
00:36:23,480 --> 00:36:25,830
โอเค ผมกลับมาแล้ว
และจะบันทึกเสียงเอาไว้

850
00:36:25,830 --> 00:36:28,610
ผมจะได้มีหลักฐาน
ต่อข้อหาบ้าๆ ของคุณ

851
00:36:28,610 --> 00:36:30,300
เมื่อผมฟ้องคุณ ข้อหาข่มขู่

852
00:36:30,300 --> 00:36:31,640
ยุติธรรมดี

853
00:36:32,340 --> 00:36:33,920
คุณต้องการกำจัด
วอลลี่ วอล์คเกอร์

854
00:36:33,920 --> 00:36:36,110
จึงจ้าง มาร์วิน เว็บสเตอร์
ให้ฆ่าเขา

855
00:36:36,110 --> 00:36:37,280
และหมิ่นประมาท

856
00:36:37,280 --> 00:36:39,010
ความตายของวอลลี่
ทำให้คุณได้เป็นเศรษฐี

857
00:36:39,010 --> 00:36:40,960
มาร์วิน พอรู้ว่าคุณรวย

858
00:36:40,960 --> 00:36:42,680
ทำให้เขาละโมภ 
เรียกร้องเงินมากขึ้น

859
00:36:42,690 --> 00:36:44,720
คุณก็เลย เก็บเขาซะ

860
00:36:44,720 --> 00:36:47,520
มาร์วิน เว็บสเตอร์ ที่คุณ
พูดถึงตลอดเนี่ย ใครกัน

861
00:36:47,520 --> 00:36:49,280
ผู้ชาย ที่โทรหาคุณ สองครั้ง

862
00:36:49,280 --> 00:36:51,420
ก่อนที่คุณจะขับรถ
คันใหม่ของคุณทับเขา

863
00:36:51,420 --> 00:36:53,310
แลนดาว 1978

864
00:36:53,310 --> 00:36:55,930
ทางโทรศัพท์ใช้แล้วทิ้ง
ที่คุณหาไม่เจอน่ะหรือ

865
00:36:55,930 --> 00:36:57,950
หลักฐานมันอ่อนเกินไป
คุณนักสืบ

866
00:36:58,410 --> 00:36:59,750
คงจะถูกของคุณ

867
00:37:00,550 --> 00:37:02,080
ผมก็เลยหาข้อมูลเพิ่ม
อย่างสถานที่

868
00:37:02,080 --> 00:37:03,390
ที่คุณกับมาร์วิน เคยนัดพบกัน

869
00:37:03,390 --> 00:37:04,810
สวนสโตนเทรลด็อก

870
00:37:04,810 --> 00:37:06,760
และรถคันที่คุณ ขับไปพบกับเขา

871
00:37:06,760 --> 00:37:09,310
สีเงิน สวยหรู ทันสมัย

872
00:37:09,310 --> 00:37:10,220
อาจช่วยได้อีกหน่อย
เพราะผมรู้มาว่า

873
00:37:10,220 --> 00:37:12,310
คุณสวมเสื้อเชิ้ต สีฟ้า ลายสก็อต

874
00:37:12,310 --> 00:37:13,700
เฉพาะเจาะจงไม่น้อย

875
00:37:13,700 --> 00:37:15,270
ใช่

876
00:37:16,630 --> 00:37:19,810
แต่ข้อมูลที่สำคัญก็คือ

877
00:37:20,440 --> 00:37:23,030
สิ่งที่พยานของเรา
บังเอิญได้ยินมา

878
00:37:24,970 --> 00:37:26,340
พยานไหน

879
00:37:26,920 --> 00:37:30,680
พยาน ที่ชี้ตัวได้จากรูปถ่าย
ของทั้งคุณและมาร์วิน

880
00:37:31,620 --> 00:37:32,960
นี่คือคำให้การของพยาน

881
00:37:32,960 --> 00:37:36,310
"บอกราคามา แล้วฉันจะ
ไปคุยกับเขา และจ่ายเงินให้"

882
00:37:38,280 --> 00:37:39,400
เขามาถึงแล้ว

883
00:37:39,940 --> 00:37:41,140
ขอบคุณ

884
00:37:41,430 --> 00:37:42,500
ทำอะไรสักอย่างสิ แฮร์รี่

885
00:37:42,510 --> 00:37:43,980
เดินออกไปเลย ดอน

886
00:37:43,980 --> 00:37:47,140
คุณไม่อยากฟังตอนจบ
สักหน่อยหรือไง ดอน

887
00:37:47,480 --> 00:37:50,270
มันเป็นวันเก็บขยะ
จำได้หรือเปล่า

888
00:38:07,580 --> 00:38:10,010
เพย์ตัน ชาร์ล ผู้ช่วยอัยการรัฐ

889
00:38:10,640 --> 00:38:13,690
ฉันได้รับมอบหมายอำนาจ
ให้ยื่นข้อตกลงกับคุณ แค่ครั้งเดียว

890
00:38:14,090 --> 00:38:15,530
ติดคุก 30 ปี

891
00:38:15,530 --> 00:38:17,670
ถ้าคุณให้ความร่วมมือ

892
00:38:17,670 --> 00:38:19,200
ลุกขึ้นและเดินออกไป ดอน

893
00:38:19,210 --> 00:38:21,000
ครั้งเดียวเท่านั้น

894
00:38:22,490 --> 00:38:23,310
ถ้าความประพฤติดี 
คุณจะยังคง

895
00:38:23,310 --> 00:38:25,040
ได้ออกมาข้างนอกบ้าง

896
00:38:25,040 --> 00:38:27,060
แต่ถ้าคุณลุกออกไป
จากห้องตอนนี้

897
00:38:27,530 --> 00:38:30,410
ฉันมั่นใจว่า คุณคงไม่ได้
สูดอากาศบริสุทธิ์อีกต่อไป

898
00:38:33,040 --> 00:38:34,920
นิยายจบแล้ว ดอน

899
00:38:37,520 --> 00:38:39,560
ด้วยการเซ็นรับสารภาพ

900
00:39:15,710 --> 00:39:17,730
ต้องบอกว่า น่าทึ่งมาก

901
00:39:17,810 --> 00:39:20,110
ไม่ยักรู้มาก่อน ว่าแค่ใส่
เสื้อกั๊กสีส้ม ก็อำคนได้แล้ว

902
00:39:20,110 --> 00:39:21,550
คิดในแง่บวกนะ

903
00:39:21,550 --> 00:39:23,240
คุณเล่นได้ สมบทบาทมาก

904
00:39:23,260 --> 00:39:25,260
มือถือถ้วยกาแฟ พร้อมกับ

905
00:39:25,310 --> 00:39:26,850
คราบเหงื่อไคล
ของคนทำงานหนัก

906
00:39:26,850 --> 00:39:28,110
นั่นแหละ ที่น่ากลัว

907
00:39:28,110 --> 00:39:29,900
ฉันดีใจ ที่เจ้าหน้าที่สาธารณสุข

908
00:39:29,900 --> 00:39:30,880
จำไม่ได้

909
00:39:31,540 --> 00:39:33,180
แล้ว เธอเป็นไงบ้าง

910
00:39:34,030 --> 00:39:35,540
สมองของเขา ไม่ส่งผลแล้ว

911
00:39:35,590 --> 00:39:37,370
ฉันเริ่มกลับมา
เป็นตัวเองอีกครั้ง

912
00:39:37,370 --> 00:39:38,650
ดีเลย

913
00:39:39,350 --> 00:39:40,790
ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน

914
00:39:41,120 --> 00:39:42,930
สมองของมาร์วิน เว็บสเตอร์

915
00:39:42,990 --> 00:39:44,540
เลวร้ายสุด เท่าที่เคยกินมา

916
00:39:44,540 --> 00:39:45,610
ฉันเป็นซอมบี้มาหลายเดือน

917
00:39:45,610 --> 00:39:48,560
แต่ไม่เคยรู้สึกว่าเป็นสัตว์ร้าย
จนได้กินสมองของเขา

918
00:39:48,560 --> 00:39:50,790
แต่ตอนนี้ เขาเลือนหาย
ไปจากสมองฉันเกือบหมดแล้ว

919
00:39:50,870 --> 00:39:52,810
ฉันกลับอยากรู้สึก
อย่างนั้นอีกครั้ง

920
00:39:52,840 --> 00:39:56,700
เมื่อมาร์วินหายไป 
ตัวตนของฉัน ก็กลับมา

921
00:39:56,960 --> 00:39:58,510
แต่สิ่งที่เกิดขึ้นกับมาร์ซี่...

922
00:39:58,510 --> 00:40:00,540
สิ่งที่ฉันทำไว้กับมาร์ซี่

923
00:40:00,790 --> 00:40:02,640
ฉันอยากรู้สึกแบบนั้น
จริงๆ น่ะหรือ

924
00:40:03,310 --> 00:40:05,990
แค่กัดคำเดียว
ความรู้สึกเหล่านี้จะหายไป

925
00:40:19,690 --> 00:40:21,700
แต่ฉันปล่อยมันไปไม่ได้

926
00:40:22,250 --> 00:40:24,000
ความรู้สึกของฉัน 
คงเทียบไม่ได้กับเพียงเสี้ยว

927
00:40:24,000 --> 00:40:26,890
ของความโดดเดี่ยว ที่มาร์ซี่
ต้องเจอท่ามกลางความมืดมิด

928
00:40:29,980 --> 00:40:31,400
มาร์ซี่มีอยู่จริง

929
00:40:32,350 --> 00:40:33,840
เธอเคยมีชีวิต

930
00:40:34,630 --> 00:40:36,110
เธอเป็นมนุษย์คนหนึ่ง

931
00:40:38,460 --> 00:40:39,850
และฉันฆ่าเธอ

932
00:40:48,650 --> 00:40:50,880
นี่แหละ ความเจ็บปวด ว่าไหม

933
00:41:03,750 --> 00:41:06,170
การได้รู้สึกถึงมัน
ไม่ได้ทำให้มันหยุดลง

934
00:41:07,200 --> 00:41:09,480
มันแค่แสดงให้เห็น
ว่าคุณยังมีชีวิต

935
00:41:12,750 --> 00:41:15,280
เฮ้ พวกเธอ
เคยเห็นเพื่อนฉันไหม

936
00:41:15,280 --> 00:41:16,930
ไม่อ่ะ

937
00:41:17,060 --> 00:41:18,180
เสียใจด้วยนะ

938
00:41:20,400 --> 00:41:23,110
- นี่ พวกนาย...
- ไม่อ่ะ

939
00:41:25,350 --> 00:41:27,630
เฮ้ พวกนาย
เคยเห็นเพื่อนฉันไหม

940
00:41:27,800 --> 00:41:29,040
ไม่เคย

941
00:41:32,850 --> 00:41:36,210
เฮ้ เอ่อ คุณเคย
เห็นเพื่อนผมหรือเปล่า

942
00:41:36,870 --> 00:41:38,710
น้องชาย ฉันเพิ่งเจอเขา

943
00:41:39,420 --> 00:41:40,630
- จริงเหรอ - ใช่

944
00:41:40,630 --> 00:41:41,820
เขาอยู่ไหน สบายดีหรือเปล่า

945
00:41:41,820 --> 00:41:44,080
โว้ว โว้ว ใจเย็นๆ
เขาไม่เป็นไร

946
00:41:44,090 --> 00:41:46,180
เขาอยู่ในปาร์ตี้ 
ห่างจากนี่ไปสามบล็อค

947
00:41:46,180 --> 00:41:47,750
- เดี๋ยวฉันพาไป ตกลงไหม
- ครับ

948
00:41:48,820 --> 00:41:51,120
- มีใครรอเธออยู่หรือเปล่า
- เปล่า ผมมาคนเดียว

949
00:41:51,510 --> 00:41:52,840
ฉันจะพาไปเจอเขา เดี๋ยวนี้เลย

950
00:41:52,840 --> 00:41:54,010
ขอบคุณครับ