1
00:00:53,650 --> 00:00:56,722
จีนใน ค.ศ.ที่ 7 ราชวงศ์ถังเข้าสู่ยุคเสื่อมโทรม

2
00:00:56,733 --> 00:00:59,646
ราชสำนักตั้งเมืองขึ้นตามชายแดน

3
00:00:59,650 --> 00:01:02,608
เพื่อปกป้องส่วนกลาง

4
00:01:02,608 --> 00:01:04,691
สองศตวรรษให้หลัง

5
00:01:04,692 --> 00:01:08,857
เมืองชายแดนเหล่านี้ก็แข็งข้อต่อราชสำนัก

6
00:01:08,858 --> 00:01:11,896
ตั้งตนเป็นประเทศราช

7
00:01:11,900 --> 00:01:14,643
เมืองที่แข็งแกร่งที่สุดคือ "เว่ยป๋อ"

8
00:01:44,525 --> 00:01:46,983
มันวางยาฆ่าพ่อ

9
00:01:47,442 --> 00:01:49,308
สังหารพี่ชาย

10
00:01:50,567 --> 00:01:52,149
ก่อกรรมมหันต์

11
00:01:56,067 --> 00:01:59,606
ไปฆ่ามันให้ข้า อย่าให้รู้ตัว

12
00:02:04,317 --> 00:02:06,900
เหมือนกับที่ฆ่านก

13
00:03:44,900 --> 00:03:46,482
อย่าจับมัน

14
00:03:57,233 --> 00:03:58,474
บินไปไหนแล้ว

15
00:04:01,775 --> 00:04:03,767
มันบินมาจากไหน

16
00:04:07,608 --> 00:04:08,940
มันบินไปไหนแล้ว

17
00:04:15,358 --> 00:04:17,850
ข้าอยากจับมัน

18
00:04:23,275 --> 00:04:25,141
บินไปไหนแล้ว

19
00:04:27,150 --> 00:04:28,607
บินไปไหนแล้ว

20
00:04:32,358 --> 00:04:34,771
เล่นลูกหนัง

21
00:06:54,733 --> 00:06:57,100
ทำไมถึงได้ไปนานนัก

22
00:06:58,317 --> 00:07:00,400
ลูกชายเจ้าเมืองน่ารักมาก

23
00:07:00,858 --> 00:07:02,815
ข้าลงมือฆ่าไม่ลง

24
00:07:05,317 --> 00:07:06,683
คราวหน้าลงมือ

25
00:07:07,275 --> 00:07:08,982
ให้ฆ่าลูกก่อน

26
00:07:09,275 --> 00:07:10,857
แล้วจึงฆ่าพ่อ

27
00:07:25,275 --> 00:07:26,982
เจ้าสำเร็จเพลงกระบี่

28
00:07:27,317 --> 00:07:29,024
แต่ใจไม่แกร่งพอ

29
00:07:29,483 --> 00:07:31,190
ข้าจะส่งเจ้ากลับเว่ยป๋อ

30
00:07:31,483 --> 00:07:33,065
ฆ่าญาติผู้พี่

31
00:07:33,775 --> 00:07:35,607
เถียนจี้อัน

32
00:08:05,983 --> 00:08:15,982
ประกาศิตหงส์สังหาร

33
00:09:17,150 --> 00:09:18,732
เรียนฮูหยิน

34
00:09:19,025 --> 00:09:21,187
ท่านแม่ชีมา

35
00:09:21,525 --> 00:09:25,644
บอก พาชีเหนียงมาส่งบ้าน

36
00:09:55,483 --> 00:09:58,226
อดีตเจ้าหน้าที่พิธี

37
00:09:58,983 --> 00:10:00,895
คำนับองค์หญิง

38
00:10:05,650 --> 00:10:07,391
เหยาเหนียงสำเร็จยุทธแล้ว

39
00:10:07,775 --> 00:10:09,516
วันนี้จึงพามาส่ง

40
00:10:11,067 --> 00:10:12,899
อาตมาขอตัว

41
00:13:35,983 --> 00:13:38,726
จี้ปินอ๋อง มีนกหนึ่งตัว

42
00:13:39,525 --> 00:13:41,812
สามปีไม่ร้อง

43
00:13:43,650 --> 00:13:45,437
ชายาอ๋องกล่าวว่า

44
00:13:45,733 --> 00:13:48,851
นกชนิดนี้พบพวกเดียวกันจึงร้อง

45
00:13:49,150 --> 00:13:51,233
ใยไม่ให้มันส่องกระจก

46
00:13:58,108 --> 00:14:00,065
ท่านอ๋องทำตาม

47
00:14:01,483 --> 00:14:03,315
นกเห็นเงา

48
00:14:04,900 --> 00:14:06,516
ก็ร้องครวญ

49
00:14:08,567 --> 00:14:10,103
โดดเต้นทั้งคืน

50
00:14:12,400 --> 00:14:13,891
จนตาย

51
00:14:30,733 --> 00:14:33,646
อาเหยา เสื้อผ้าเหล่านี้

52
00:14:33,942 --> 00:14:36,309
ตั้งแต่องค์หญิงแม่ชีพาเจ้าไป

53
00:14:36,858 --> 00:14:39,066
แม่ก็ลงมือตัดเย็บเสื้อผ้า

54
00:14:39,317 --> 00:14:41,604
ให้เจ้าปีละสองครั้ง

55
00:16:26,983 --> 00:16:29,020
เหยาเหนียงคำนับท่านย่า

56
00:16:30,733 --> 00:16:32,816
ลุกขึ้น

57
00:17:07,942 --> 00:17:09,899
นี่เป็นของที่อาจารย์เจ้า

58
00:17:10,692 --> 00:17:13,275
ฝากขบวนพ่อค้าชาส่งกลับมา

59
00:17:29,733 --> 00:17:31,315
ป้ายหยกนี้

60
00:17:31,900 --> 00:17:34,062
องค์หญิงนำติดตัว

61
00:17:34,400 --> 00:17:36,858
เมื่อครั้งอภิเษกมาเว่ยป๋อ

62
00:17:37,525 --> 00:17:41,895
อดีตฮ่องเต้พระเชษฐา พระราชทานให้ก่อนเสด็จ

63
00:17:47,775 --> 00:17:49,061
หยก

64
00:17:50,150 --> 00:17:52,392
เป็นเครื่องหมายการตัดขาด

65
00:17:54,692 --> 00:17:57,355
อดีตฮ่องเต้ บัญชาองค์หญิง

66
00:17:58,317 --> 00:18:02,311
ให้ตัดขาดราชสำนัก ปกป้องเว่ยป๋อ

67
00:18:03,567 --> 00:18:05,433
อย่าให้เว่ยป๋อ

68
00:18:05,983 --> 00:18:08,441
ต้องล่มสลายเด็ดขาด

69
00:18:16,817 --> 00:18:19,025
ตอนนั้นแม่กับน้ารอง

70
00:18:19,150 --> 00:18:21,858
ไปเมืองหลวงรับขบวนอภิเษก

71
00:18:24,858 --> 00:18:26,520
จำได้

72
00:18:27,567 --> 00:18:31,436
องค์หญิงรังเกียจรถโทรมไม่ยอมขึ้น

73
00:18:33,567 --> 00:18:35,934
ฝ่าบาทจึงเปลี่ยนรถทองให้

74
00:18:40,442 --> 00:18:42,434
เมื่อองค์หญิงมาถึงเว่ยป๋อ

75
00:18:43,775 --> 00:18:46,973
เพื่อขจัดกลิ่นไอราชสำนัก

76
00:18:47,608 --> 00:18:50,316
หลอมตนให้กลมกลืนกับเว่ยป๋อ

77
00:18:51,983 --> 00:18:56,774
จึงได้สั่งปลด นางกำนัลผู้ติดตาม บ่าวไพร่

78
00:19:00,067 --> 00:19:02,059
ประทานข้าวของมีค่าทุกสิ่ง

79
00:19:02,692 --> 00:19:06,561
ให้ทุกคนเป็นไท

80
00:19:08,900 --> 00:19:10,061
จากนั้น

81
00:19:11,067 --> 00:19:13,309
เมืองหลวงคือเมืองหลวง

82
00:19:14,025 --> 00:19:16,062
เว่ยป๋อคือเว่ยป๋อ

83
00:19:20,233 --> 00:19:23,397
นี่คือการตัดใจเด็ดขาดขององค์หญิง

84
00:19:30,775 --> 00:19:32,937
พอลิ่วหลางเป็นผู้ใหญ่

85
00:19:33,650 --> 00:19:35,767
องค์หญิงจึงนำหยกคู่นี้

86
00:19:36,567 --> 00:19:38,524
แบ่งให้ลิ่วหลางกับเจ้า

87
00:19:40,233 --> 00:19:44,557
หวังให้พวกเจ้าสืบทอดปณิธานของฝ่าบาท

88
00:19:45,817 --> 00:19:47,683
ตัดขาดต่อไป

89
00:19:48,442 --> 00:19:52,265
ปกป้องเว่ยป๋อ อยู่อย่างสันติกับราชสำนัก

90
00:19:59,192 --> 00:20:01,354
สี่ปีก่อน ฝ่าบาทสวรรคต

91
00:20:02,483 --> 00:20:06,602
พระนัดดาครองราชย์ปีเดียว ก็สิ้น

92
00:20:08,525 --> 00:20:13,145
ตอนข้าราชสำนัก มาประกาศราชโองการที่เว่ยป๋อ

93
00:20:15,067 --> 00:20:17,184
องค์หญิงไอจนเป็นเลือด

94
00:20:18,275 --> 00:20:20,437
มุกแหลก หยกสลาย

95
00:20:21,817 --> 00:20:23,683
แตกกระจายเต็มพื้น

96
00:20:26,692 --> 00:20:27,899
ปีนั้น

97
00:20:28,817 --> 00:20:30,809
โบตั๋นขาวร้อยต้น

98
00:20:30,817 --> 00:20:33,230
ที่องค์หญิงนำมาจากเมืองหลวง

99
00:20:34,942 --> 00:20:37,901
พลันร่วงหมดในคืนเดียว

100
00:20:45,400 --> 00:20:47,858
ก่อนองค์หญิงจะสิ้นพระชนม์

101
00:20:51,608 --> 00:20:53,975
เรื่องเดียวที่ติดอยู่ในใจ

102
00:20:58,858 --> 00:21:01,521
คือการหักหลังเจ้าคราวนั้น

103
00:21:42,692 --> 00:21:43,603
ปีก่อน

104
00:21:43,858 --> 00:21:46,441
หวังซื่อเจินแม่ทัพใหญ่เฉิงตาย

105
00:21:46,817 --> 00:21:49,275
ราชสำนักก็ส่งเผยอู่

106
00:21:49,525 --> 00:21:51,812
ไปเฉิงเต๋อไว้อาลัย

107
00:21:52,150 --> 00:21:56,315
ยุหวังเฉิงจงให้ลดภาษีเกลือเหล็กแก่

108
00:21:56,608 --> 00:21:59,851
เพื่อสร้างชื่อเสียง

109
00:22:00,150 --> 00:22:04,520
จากนั้นราชสำนักก็ยึดเมืองทั้งสอง

110
00:22:04,525 --> 00:22:07,188
ตั้งเป็นมณฑลทหารเป่าซิ่น

111
00:22:07,442 --> 00:22:11,561
วันนี้ท่านอ๋องจะส่งโหวจังไปเฉิงเต๋อ

112
00:22:11,692 --> 00:22:13,433
แจ้งต่อหวังเฉิงจงว่า

113
00:22:13,442 --> 00:22:17,766
ว่าเซวียชังเฉาสมคบราชสำนักแลกกับยศศักดิ์

114
00:22:18,067 --> 00:22:20,650
กล่อมหวังเฉิงจงให้ไปเต๋อโจว

115
00:22:20,650 --> 00:22:22,061
จับเซวียชังเฉา

116
00:22:22,358 --> 00:22:25,772
เพื่อยับยั้งแผนการนี้ให้ล้มเหลว

117
00:22:27,692 --> 00:22:30,935
ทำเช่นนั้นไม่ได้เด็ดขาด

118
00:22:31,233 --> 00:22:32,644
ตอนนี้ราชสำนัก

119
00:22:32,900 --> 00:22:37,224
แผ่อำนาจไปทั่วทิศดุจดวงตะวัน

120
00:22:37,525 --> 00:22:40,063
เรื่องนี้อาจสร้างความโกรธเคือง

121
00:22:40,442 --> 00:22:44,356
จนส่งทหารมาเหอซั่วได้

122
00:22:44,650 --> 00:22:47,313
เซี่ยนเต๋อ, เอ้อโจว อยู่ติดเว่ยป๋อ

123
00:22:47,650 --> 00:22:50,484
ราชสำนักตั้งที่นั่นเป็นมณฑลทหาร

124
00:22:50,775 --> 00:22:54,974
เห็นชัดว่าราชสำนัก คิดแผ่อำนาจล้อมเว่ยป๋อ

125
00:22:55,317 --> 00:22:58,355
หากเราไม่ทำอะไร

126
00:22:58,650 --> 00:23:01,063
ราชสำนักคงยึดเมืองเรา

127
00:23:01,400 --> 00:23:06,100
ได้ง่ายดายเหมือนยึดอู๋กับเสฉวน

128
00:23:08,692 --> 00:23:12,686
สามเมืองที่เหอซั่วล้วนแข็งแกร่ง

129
00:23:13,275 --> 00:23:15,437
ไม่เหมือนอู๋กับเสฉวน

130
00:23:17,858 --> 00:23:19,645
สองแคว้นเพื่อนบ้านนั้น

131
00:23:19,900 --> 00:23:23,268
ถูกครอบงำจากข้าราชสำนัก

132
00:23:23,650 --> 00:23:26,188
ทั้งหลิวปี้และหลี่ฉี

133
00:23:26,942 --> 00:23:32,062
เป็นพวกบ้าคลั่งไร้สมอง บริวารไม่สามัคคี

134
00:23:32,692 --> 00:23:33,432
เมื่อ

135
00:23:33,692 --> 00:23:37,891
ทัพหลวงมาประชิด จึงแตกสลายในทันที

136
00:23:40,108 --> 00:23:42,270
แต่เหอซั่วไม่ใช่

137
00:23:42,733 --> 00:23:47,228
เรามีประสบการณ์มากกว่าห้าสิบปี

138
00:23:47,983 --> 00:23:51,397
ทหารกับชาวบ้านมีไมตรีผูกพัน

139
00:23:51,858 --> 00:23:52,848
นอกจากนี้

140
00:23:53,150 --> 00:23:57,019
หวังเฉิงจังกับเซวียชังเฉายังไม่ปรองดองกัน

141
00:23:57,358 --> 00:23:58,815
แต่ก็ดองเป็นญาติ

142
00:23:59,108 --> 00:24:02,101
ปัญหาพวกเขาจึงไม่แพร่งพราย

143
00:24:02,775 --> 00:24:05,893
เซวียชังเฉาจ้องฮุบเหอซั่ว

144
00:24:06,233 --> 00:24:08,771
ย่อมไม่ถูกราชสำนักครอบงำ

145
00:24:09,775 --> 00:24:10,765
ท่านอ๋อง

146
00:24:11,108 --> 00:24:14,681
ให้หวังเฉิงจงจับเซวียชังเฉาตอนนี้

147
00:24:15,067 --> 00:24:18,765
อาจยั่วยุให้ราชสำนักยกทัพมา

148
00:24:20,067 --> 00:24:22,775
ส่งผลให้เว่ยป๋อมีภัย

149
00:28:25,483 --> 00:28:27,224
ท่านอ๋องมา

150
00:28:41,358 --> 00:28:43,350
หญิงชุดดำผู้นั้น

151
00:28:43,692 --> 00:28:46,025
โผล่มาตอนหลี่เอ๋อเล่นลูกหนัง

152
00:28:47,567 --> 00:28:49,729
แต่ไม่มีประสงค์ร้าย

153
00:31:11,567 --> 00:31:13,024
ทหารบอกว่า

154
00:31:13,442 --> 00:31:15,354
พี่ข้าถูกเนรเทศ

155
00:31:16,525 --> 00:31:18,687
เขาพูดค้านท่านอ๋อง

156
00:31:22,608 --> 00:31:24,065
พี่ข้าเป็นยังไง

157
00:31:24,775 --> 00:31:26,311
เป็นลมหมดสติ

158
00:31:37,025 --> 00:31:38,436
อาเหยากลับมาแล้ว

159
00:31:38,733 --> 00:31:40,099
ข้ารู้แล้ว

160
00:31:41,483 --> 00:31:44,191
องค์หญิงแม่ชีมาส่งอาเหยาเอง

161
00:33:34,567 --> 00:33:36,308
ท่านอ๋องมาแล้ว

162
00:34:58,650 --> 00:35:00,687
คิดเรื่องหญิงชุดดำเหรอ

163
00:35:11,025 --> 00:35:13,517
ข้าเนรเทศเถียนซิ่งในที่ประชุม

164
00:35:20,275 --> 00:35:23,018
พูดจาปลุกปั่น เข้าข้างราชสำนัก

165
00:35:24,358 --> 00:35:26,691
มีแต่พวกขี้ขลาดทั้งนั้น

166
00:39:27,400 --> 00:39:28,311
เหยาชี

167
00:39:30,150 --> 00:39:31,266
เป็นเหยาชี

168
00:39:43,650 --> 00:39:44,686
มิน่า

169
00:39:49,067 --> 00:39:51,184
นางต้องการให้ข้าจำได้

170
00:39:54,067 --> 00:39:54,978
ใครคะ

171
00:39:55,233 --> 00:39:56,269
เหยาชี

172
00:39:57,067 --> 00:39:59,980
นางต้องการให้ข้าจำได้จึงค่อยเอาชีวิต

173
00:40:00,317 --> 00:40:02,434
จะได้ตายไม่เลอะเลือน

174
00:40:33,067 --> 00:40:34,808
หยกคู่นี้

175
00:40:36,817 --> 00:40:40,060
ท่านแม่รับพระราชทานตอนแต่งมาเว่ยป๋อ

176
00:40:41,692 --> 00:40:43,274
ตอนข้าเข้าพิธีสวมหมวก

177
00:40:43,817 --> 00:40:47,356
ท่านแม่ได้แบ่งหยก ให้ข้ากับเหยาชี

178
00:40:48,942 --> 00:40:50,274
บอกเป็นของขวัญ

179
00:40:50,983 --> 00:40:52,895
แต่แท้จริงแล้วคือของหมั้น

180
00:40:56,025 --> 00:41:00,065
ท่านแม่อยากให้ เหยาชีครบสิบห้าแล้วแต่งกับข้า

181
00:41:02,775 --> 00:41:03,640
ไม่นึก

182
00:41:04,775 --> 00:41:06,186
ข้าหลวงหมิงอี้

183
00:41:06,192 --> 00:41:08,184
พาคนหนึ่งหมื่นมาขออาศัย

184
00:41:08,525 --> 00:41:11,484
ท่านพ่อดีใจ เลยจัดการแต่งงานให้

185
00:41:16,150 --> 00:41:18,938
ข้าเป็นลูกชายของอนุ

186
00:41:19,900 --> 00:41:22,563
ท่านแม่ต้องการให้ข้าปกครองเว่ยป๋อ

187
00:41:24,400 --> 00:41:26,312
จึงสละเหยาชี

188
00:41:42,275 --> 00:41:43,811
ในตอนนั้น

189
00:41:45,400 --> 00:41:48,188
เหยาชีชอบอยู่บนต้นไม้

190
00:41:51,525 --> 00:41:53,016
เหมือนนางหงส์

191
00:41:54,525 --> 00:41:56,391
ที่บุกเข้าคฤหาสน์

192
00:41:57,025 --> 00:41:58,641
ถูกเวรยามทำร้าย

193
00:42:00,358 --> 00:42:01,974
จนเกือบต้องตาย

194
00:42:06,775 --> 00:42:10,268
ท่านแม่ฝากท่านน้าองค์หญิงเจียซิ่น

195
00:42:11,900 --> 00:42:14,859
ให้พาเหยาชีไป

196
00:42:37,525 --> 00:42:39,812
ข้าโกรธแทนเหยาชี

197
00:43:05,025 --> 00:43:07,392
ตอนข้าสิบขวบเป็นไข้สูง

198
00:43:09,067 --> 00:43:11,059
ปวดทั้งตัวจนนอนไม่ได้

199
00:43:13,275 --> 00:43:15,016
พวกหมอจนปัญญา

200
00:43:15,692 --> 00:43:17,809
ถึงขั้นเตรียมโลงศพไว้

201
00:43:20,317 --> 00:43:21,774
เป็นพ่อของเหยาชี

202
00:43:22,067 --> 00:43:25,139
ใช้เสื่อไม้ไผ่ห่อข้า ตามวิธีโบราณ

203
00:43:25,275 --> 00:43:27,187
เพื่อให้ไข้ลด

204
00:43:27,942 --> 00:43:29,649
ทำอยู่สามวันสามคืน

205
00:43:29,942 --> 00:43:31,353
ถึงช่วยข้าไว้ได้

206
00:43:37,442 --> 00:43:39,024
ในความมืดมิด

207
00:43:40,817 --> 00:43:42,729
มีสายตาหนึ่งคอยเฝ้ามอง

208
00:43:43,650 --> 00:43:44,936
เป็นเหยาชี

209
00:43:46,233 --> 00:43:48,600
ใครก็ลากนางไม่ไป

210
00:44:59,733 --> 00:45:00,769
เรียนนายท่าน

211
00:45:01,067 --> 00:45:02,808
มีรายงานทหาร

212
00:45:03,150 --> 00:45:04,436
พูด

213
00:45:10,775 --> 00:45:11,982
เรียนใต้เท้า

214
00:45:12,275 --> 00:45:15,439
เรือนซ้ายปรากฏมือสังหาร

215
00:45:15,733 --> 00:45:18,316
องครักษ์จึงยกคนมาล้อม

216
00:45:18,858 --> 00:45:20,224
เหตุการณ์เป็นไง

217
00:45:20,858 --> 00:45:22,144
ไม่แจ้ง

218
00:45:28,733 --> 00:45:30,690
ผู้น้อยขอตัว

219
00:45:41,358 --> 00:45:44,851
ไม่ควรให้องค์หญิงแม่ชีพาอาเหยาไปเลย

220
00:45:48,233 --> 00:45:49,974
ตอนนั้นมันจำเป็น

221
00:45:51,483 --> 00:45:53,691
เราต้องช่วยอาเหยา

222
00:45:59,233 --> 00:46:00,940
เจ้ารู้หรือเปล่า

223
00:46:04,817 --> 00:46:06,058
อาเหยากลับมา

224
00:46:06,317 --> 00:46:08,900
เพื่อฆ่าลิ่วหลางตามคำสั่งอาจารย์

225
00:46:31,983 --> 00:46:33,565
เรียนนายท่าน

226
00:46:34,108 --> 00:46:36,020
มีคำสั่งให้

227
00:46:36,358 --> 00:46:41,058
นายท่านเข้าจวน ไปพบท่านอ๋อง

228
00:47:46,858 --> 00:47:48,850
ท่านอ๋อง ใต้เท้าเนี่ยมาแล้ว

229
00:47:49,317 --> 00:47:51,058
น้อมคำนับท่านอ๋อง

230
00:47:54,317 --> 00:47:56,104
เรียกท่านมาพบ

231
00:47:56,358 --> 00:48:00,352
เพราะอยากรบกวนท่าน คุ้มกันใต้เท้าเถียน

232
00:48:00,358 --> 00:48:06,764
ไปรับตำแหน่งที่หลินชิงอย่างปลอดภัย

233
00:48:15,650 --> 00:48:16,891
เรียนท่านอ๋อง

234
00:48:18,025 --> 00:48:19,857
เมื่อวานตอนใต้เท้าเถียนกลับถึงบ้าน

235
00:48:20,150 --> 00:48:21,982
ก็เป็นลมหมดสติ

236
00:48:24,733 --> 00:48:26,144
เขาแกล้ง

237
00:48:31,525 --> 00:48:32,641
รับทราบ

238
00:48:34,692 --> 00:48:35,978
ท่านลุง

239
00:48:42,275 --> 00:48:44,187
ต้องระวังตัวให้ดี

240
00:48:46,858 --> 00:48:51,057
ตอนที่ชิวเจี้ยงไป ก็ถูกดักทำร้าย

241
00:48:51,733 --> 00:48:53,395
อย่าให้เกิดขึ้นอีก

242
00:49:04,483 --> 00:49:05,974
อาเหยา

243
00:49:07,150 --> 00:49:09,312
กลับมาถึงบ้านเมื่อวาน

244
00:49:19,400 --> 00:49:21,312
เมื่อคืนเราเจอกันแล้ว

245
00:50:24,025 --> 00:50:25,607
เป็นตามพระนางคาด

246
00:50:25,900 --> 00:50:29,189
นางใช้เลือดไก่ปลอมเป็นเลือดประจำเดือน

247
00:50:33,025 --> 00:50:34,982
ท่านอ๋องมา

248
00:50:48,275 --> 00:50:52,315
บอกแม่นม ให้พาเด็กๆ มาพบท่านพ่อ

249
00:51:05,608 --> 00:51:08,100
เจี่ยงหนู ออกมา

250
00:51:16,317 --> 00:51:20,106
เมื่อวานข้าเนรเทศเถียนซิ่ง

251
00:51:20,692 --> 00:51:22,729
ให้ไปหลินชิง

252
00:51:23,983 --> 00:51:27,431
เมื่อครู่ เพิ่งสั่งให้เนี่ยเฟิง

253
00:51:27,775 --> 00:51:30,688
ตามไปส่งเถียนซิ่ง

254
00:51:33,483 --> 00:51:36,442
อย่าให้เกิดเหตุการณ์ฝังทั้งเป็น

255
00:51:37,025 --> 00:51:38,732
เหมือนคราวชิวเจี้ยงอีก

256
00:51:41,858 --> 00:51:42,894
ทราบแล้ว

257
00:51:47,817 --> 00:51:50,104
ได้ข่าวเมื่อคืนมีนักฆ่า

258
00:51:50,400 --> 00:51:52,266
เป็นหญิงชุดดำอีกแล้ว

259
00:51:55,275 --> 00:51:56,982
หูตาเจ้าไวมาก

260
00:54:22,108 --> 00:54:23,440
เดินทางปลอดภัย

261
00:55:42,025 --> 00:55:43,732
ตามเสี่ยวเมี่ยนมา

262
00:55:55,358 --> 00:55:56,599
อาจารย์

263
00:55:57,233 --> 00:55:59,395
เป็นตามพระนางคาด

264
00:55:59,692 --> 00:56:01,058
หูจีตั้งท้องจริงๆ

265
00:56:01,358 --> 00:56:04,066
ใช้เลือดไก่ปลอมเป็นเลือดประจำเดือน

266
00:56:36,067 --> 00:56:40,641
เถียนซิ่งไปแล้ว ไว้ตอนดึกค่อยตามไป

267
00:57:17,525 --> 00:57:18,390
ว่าไง

268
00:57:18,400 --> 00:57:20,892
พวกเถียนซิ่งออกจากจุดพักม้าแล้ว

269
00:57:40,275 --> 00:57:42,938
พวกเถียนซิ่งมีม้าห้าตัว มาถึงปากทางแยกแล้ว

270
00:57:42,942 --> 00:57:43,932
เถียนซิ่งมาด้วยไหม

271
00:57:44,233 --> 00:57:45,599
ฟ้ามืดมากมองไม่เห็นหน้า

272
00:57:45,900 --> 00:57:47,436
เฉาชีแอบตามไปแล้ว

273
01:06:20,192 --> 01:06:25,017
ตอนนั้นไม่ควรให้แม่ชีพาเจ้าไปเลย

274
01:15:31,858 --> 01:15:34,521
องค์หญิงสอนข้าเล่นพิณ

275
01:15:36,733 --> 01:15:39,396
เล่านิทานเรื่องนกเต้น

276
01:15:47,608 --> 01:15:50,021
องค์หญิงคือนกนั่น

277
01:15:52,942 --> 01:15:57,437
จากเมืองหลวงแต่งมาเว่ยป๋อลำพัง

278
01:15:59,733 --> 01:16:01,816
ไม่มีพวกพ้อง

279
01:24:46,025 --> 01:24:47,607
ทหาร

280
01:24:54,483 --> 01:24:55,644
หูจี

281
01:25:23,317 --> 01:25:24,979
หูจีตั้งท้อง

282
01:27:09,608 --> 01:27:11,440
พบสิ่งนี้ที่ระเบียง

283
01:27:24,025 --> 01:27:27,314
พ่อของข้าน้อย ได้มอบสิ่งนี้ให้ก่อนตาย

284
01:27:30,775 --> 01:27:34,439
ตอนที่อ๋ององค์ก่อนสิ้นพระชนม์กลางดึก

285
01:27:35,233 --> 01:27:37,316
พบสิ่งนี้บนที่นอน

286
01:27:38,108 --> 01:27:40,441
ท่านพ่อสงสัยว่าองค์หญิงเจียซิ่นทำ

287
01:27:40,775 --> 01:27:44,564
จึงไปอารามจิ้งหนาน ขอพบองค์หญิงเจียซิ่น

288
01:27:46,650 --> 01:27:48,607
องค์หญิงแม่ชีกล่าวว่า

289
01:27:48,942 --> 01:27:51,605
อาตมาเป็นฟ้า ไม่ใช่ผี

290
01:27:51,858 --> 01:27:55,727
มนต์ดำเช่นนี้ ทำร้ายได้แต่คนจิตใจอ่อนแอ

291
01:27:57,817 --> 01:27:59,524
องค์หญิงแม่ชียังกล่าว

292
01:28:00,192 --> 01:28:02,479
อดีตอ๋องสิ้นพระชนม์

293
01:28:03,317 --> 01:28:05,354
เพราะความกลัวของตนเอง

294
01:29:31,358 --> 01:29:32,940
ท่านอ๋องมา

295
01:29:34,150 --> 01:29:35,937
หลี่เอ๋อ สวินเอ๋อ มานี่

296
01:30:37,025 --> 01:30:38,391
นั่ง

297
01:30:40,775 --> 01:30:42,391
ทุกคนนั่ง

298
01:30:58,983 --> 01:31:00,394
ทุกคนลุก

299
01:31:11,108 --> 01:31:12,724
เข้ามาเก็บกวาด

300
01:31:46,692 --> 01:31:47,557
เรียนท่านอ๋อง

301
01:31:47,942 --> 01:31:49,774
ใต้เท้าเถียนไปถึงหลินชิง

302
01:31:50,067 --> 01:31:52,855
ใต้เท้าเนี่ย บาดเจ็บไม่สาหัส

303
01:31:52,858 --> 01:31:54,645
ยังไม่แข็งแรง

304
01:31:54,650 --> 01:31:58,018
พรุ่งนี้จะมาที่จวน รายงานด้วยตนเอง

305
01:31:59,317 --> 01:32:00,353
เรียนท่านอ๋อง

306
01:32:00,650 --> 01:32:02,767
หวังเฉิงจงส่งทหารม้าสองร้อย

307
01:32:03,108 --> 01:32:06,681
ไปเต๋อโจว จับเซวียชังเฉาแล้ว

308
01:32:08,233 --> 01:32:09,314
เรียนท่านอ๋อง

309
01:32:09,608 --> 01:32:11,565
หากท่านแข็งข้อกับราชสำนัก

310
01:32:12,025 --> 01:32:14,563
ปราบทัพหลวง จนวอดแหลกลาญ

311
01:32:14,858 --> 01:32:17,817
ราชสำนักต้องทุ่มกำลังทั้งหมด

312
01:32:18,067 --> 01:32:19,649
ถล่มเว่ยป๋อ

313
01:32:19,942 --> 01:32:23,731
ตอนนี้ เราควรอ้างการฉลอง

314
01:32:24,233 --> 01:32:26,350
ขอเสบียงจากราชสำนัก

315
01:32:26,650 --> 01:32:28,937
แล้วลักลอบหารือกับเฉิงเต๋อ

316
01:34:32,317 --> 01:34:35,731
ฆ่าเถียนจี้อัน ลูกเขายังเล็ก

317
01:34:36,108 --> 01:34:37,599
เว่ยป๋อต้องวุ่นวาย

318
01:34:40,317 --> 01:34:41,853
ศิษย์ไม่ฆ่า

319
01:34:46,233 --> 01:34:48,395
วิถีกระบี่ไร้ญาติ

320
01:34:48,692 --> 01:34:51,105
ไร้ซึ่งความเมตตา

321
01:34:52,358 --> 01:34:54,350
เจ้าบรรลุเพลงกระบี่

322
01:34:56,108 --> 01:34:59,306
ใยไม่อาจตัดอารมณ์ของมนุษย์

323
01:38:34,733 --> 01:38:35,348
ดูสิ

324
01:38:35,358 --> 01:38:37,941
แม่หนูคนนั้นมีสัจจะมาก

325
01:38:38,317 --> 01:38:40,604
บอกว่าจะกลับก็กลับ

326
01:38:41,692 --> 01:38:42,933
มีสัจจะ

327
01:38:43,233 --> 01:38:45,725
นางจะส่งเขาไปแคว้นซินหลอ

328
01:41:02,275 --> 01:41:06,098
บรรยายไทยโดย: ปิยาภรณ์ อโนทัยสินทวี