1
00:00:06,299 --> 00:00:09,093
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:53,221 --> 00:00:54,263
‎ไง คนสวย

3
00:00:58,768 --> 00:00:59,936
‎เมาอยู่เหรอ

4
00:01:00,019 --> 00:01:00,853
‎เปล่า

5
00:01:01,479 --> 00:01:04,649
‎แม่กำลังจ้องห้วงเหวลึกที่เคยเป็นชีวิตแม่

6
00:01:08,736 --> 00:01:10,113
‎นั่นเป็นภาพวาดสุดท้าย

7
00:01:11,030 --> 00:01:15,284
‎ผมชอบนะ มินิมอลดี

8
00:01:15,368 --> 00:01:16,452
‎งั้นก็สมบูรณ์แบบ

9
00:01:17,328 --> 00:01:23,751
‎แม่ใช้ชีวิตของคนตัวเล็กไร้ความสำคัญ
‎ใต้เงาใหญ่ยักษ์ของคนผอมขี้เหล้ามาตลอด

10
00:01:26,045 --> 00:01:29,298
‎ไม่เอาน่า แม่ ทุกคนเป็นห่วงอยู่นะ

11
00:01:30,633 --> 00:01:33,803
‎ไม่มีใครอยากให้แม่
‎แกล้งตายอยู่คนเดียว มางานศพตัวเอง

12
00:01:33,886 --> 00:01:35,805
‎โคโยตี้มีเรื่องจะบอก

13
00:01:35,888 --> 00:01:38,850
‎และมีแต่แฟรงกี้ ไม่เห็นเกรซ

14
00:01:38,933 --> 00:01:42,145
‎ใช่เรื่องที่โคโยตี้
‎กับเจสสิก้าคบกันได้ยังไงหรือเปล่า

15
00:01:42,228 --> 00:01:43,521
‎ใช่

16
00:01:44,188 --> 00:01:46,065
‎เรื่องนี้ไม่ได้สนุกเท่าไหร่

17
00:01:47,483 --> 00:01:49,777
‎แม่แค่อยากอยู่คนเดียว

18
00:01:50,820 --> 00:01:53,614
‎แต่แม่จะพลาดงานใหญ่ที่เราจะจัดนะ

19
00:01:54,282 --> 00:01:56,576
‎- อะไร
‎-โอเค ก็นะ

20
00:01:58,870 --> 00:02:01,998
‎ผมจะบอกให้ก็ได้

21
00:02:03,749 --> 00:02:06,502
‎ตอนนี้เลย

22
00:02:08,254 --> 00:02:10,798
‎- ข่าวดี เธอกำลังลงมา
‎- โอเค

23
00:02:11,424 --> 00:02:14,135
‎ข่าวดีกว่านั้นอีกคือ พวกเธอจะแต่งงานวันนี้

24
00:02:37,200 --> 00:02:38,451
‎ขอโทษจริงๆ ซอล

25
00:02:41,621 --> 00:02:43,539
‎ไม่ มันไม่ใช่ความผิดคุณ

26
00:02:47,501 --> 00:02:48,502
‎แค่ว่า...

27
00:02:49,337 --> 00:02:50,713
‎ถ้าคืนแบบนั้น...

28
00:02:52,006 --> 00:02:56,302
‎คืนที่เปลี่ยนชีวิตเราไปอย่างสิ้นเชิง คุณยังลืมได้

29
00:03:00,848 --> 00:03:03,392
‎ผมกลัวว่าคุณจะลืมผมไปด้วย

30
00:03:09,023 --> 00:03:11,234
‎ฟังนะ คุณพูดถูก ผมมีปัญหา

31
00:03:13,110 --> 00:03:15,821
‎เราจะไปหาหมอคนนั้น
‎อย่างที่คุณอยากให้ผมไปพบ

32
00:03:18,115 --> 00:03:19,116
‎ผมขอโทษ ผม...

33
00:03:20,284 --> 00:03:22,536
‎เป็นไอ้งั่งดื้อด้านเรื่องนี้มาตลอด

34
00:03:36,384 --> 00:03:38,052
‎คุณคือไอ้งั่งดื้อด้านจริงๆ

35
00:03:42,181 --> 00:03:44,684
‎มันเป็นทางเดียวที่จะทำให้เธอลงมาที่นี่ได้

36
00:03:45,851 --> 00:03:47,228
‎และเธอจะประกอบพิธีให้

37
00:03:47,895 --> 00:03:50,898
‎- ฉันไม่สบายใจกับเรื่องนี้เลย
‎- นั่นสิ

38
00:03:50,982 --> 00:03:54,068
‎อย่างน้อยเราก็ควรเลือกผู้ทำพิธีเองได้

39
00:03:54,151 --> 00:03:55,027
‎ร็อดแมนดีไหม

40
00:03:56,487 --> 00:03:57,905
‎เราเลือกเดนนิส ร็อดแมน

41
00:03:57,989 --> 00:04:01,242
‎ไว้ค่อยจัดงานแต่งจริงทีหลัง นี่ก็แค่การแสดง

42
00:04:01,325 --> 00:04:04,203
‎งานศพปลอมกลายเป็นงานแต่งปลอมแล้วเหรอ

43
00:04:04,287 --> 00:04:06,330
‎วันหยุดปลอมยังกุขึ้นได้ ทำตามๆ กัน

44
00:04:06,414 --> 00:04:09,625
‎ทำไปเถอะน่า มันไม่จริง แล้วแม่ก็จะมีความสุข

45
00:04:09,709 --> 00:04:11,252
‎เหมือนยุคกลางใช่ไหม

46
00:04:15,339 --> 00:04:16,590
‎ผมสัญญา เจสสิก้า

47
00:04:17,842 --> 00:04:22,096
‎การที่เราแต่งงานกันวันนี้
‎ไม่มีความหมายอะไรกับผมเลย

48
00:04:22,179 --> 00:04:23,973
‎คุณแถลงสรุปแบบนี้เหรอ

49
00:04:25,433 --> 00:04:26,267
‎เปล่า

50
00:04:27,184 --> 00:04:30,938
‎ผมอยากจัดงานแต่งมากกว่าหนึ่งครั้ง
‎เพื่อแสดงความรักได้หมด

51
00:04:32,231 --> 00:04:33,190
‎ตอบแบบนี้รอด

52
00:04:41,532 --> 00:04:44,410
‎- ซอล กระดาษโปรยของฉันอยู่ไหน
‎- ผมจัดการอยู่

53
00:04:44,493 --> 00:04:47,830
‎ทำไมวอดก้าเรามีแค่นี้ นี่บ้านเกรซไม่ใช่เหรอ

54
00:04:47,913 --> 00:04:49,123
‎ขึ้นไปข้างบน

55
00:04:49,206 --> 00:04:54,086
‎เธอมีวอดก้าในห้องน้ำ วอดก้าในห้องนอน
‎และวอดก้าตรงทางเดินชั้นบน

56
00:04:54,170 --> 00:04:55,379
‎สิ่งของสีฟ้า

57
00:04:55,463 --> 00:04:56,339
‎ไม่

58
00:04:56,422 --> 00:04:57,923
‎- ของเก่าไหม
‎- ไม่

59
00:04:58,424 --> 00:05:00,718
‎ทำไมทุกคนถึงยังอยู่ที่นี่

60
00:05:00,801 --> 00:05:04,597
‎- ป่านนี้งานศพน่าจะจบแล้ว
‎- งานศพจบแล้ว เธอจ๋า

61
00:05:05,306 --> 00:05:06,265
‎แฟรงกี้เบี้ยวนัด

62
00:05:06,932 --> 00:05:11,228
‎ตอนนี้เราพยายามจัดงานแต่ง
‎เพื่อดูว่าเธอชอบมากกว่าไหม

63
00:05:11,312 --> 00:05:12,521
‎งานแต่งนี่จริงใช่ไหม

64
00:05:13,147 --> 00:05:14,482
‎ตอนนี้ยังไม่แน่ชัด

65
00:05:14,565 --> 00:05:17,651
‎นี่ๆ คุณจะเอาวอดก้าชั้นบนของฉันไปไหน

66
00:05:20,863 --> 00:05:24,492
‎นี่ ผมเพิ่งคุยกับแทเน็ธ

67
00:05:24,575 --> 00:05:27,286
‎และดูเหมือนจะมีการปรับลดขนาดองค์กร

68
00:05:27,370 --> 00:05:29,205
‎โธ่ แบร์รี่

69
00:05:29,288 --> 00:05:31,332
‎คุณก็โสดและตกงานเหมือนกันเหรอ

70
00:05:31,415 --> 00:05:34,043
‎ไม่ๆ งานผมมั่นคงมาก ขอบคุณพระเจ้า

71
00:05:35,169 --> 00:05:38,464
‎แต่มัลลอรี่จะออกจากบริษัทในอีกไม่นาน

72
00:05:41,092 --> 00:05:42,843
‎- ล้อเล่นใช่ไหมเนี่ย
‎- เปล่า

73
00:05:42,927 --> 00:05:46,597
‎ผมว่าจะลาออกเพื่อประท้วง
‎แต่ผมมีปัญหาชีวิตหลายอย่าง

74
00:05:46,680 --> 00:05:48,766
‎- ช่วงหลังนี้
‎- นี่เพราะฉันยกเลิก

75
00:05:48,849 --> 00:05:51,977
‎อายบัตเตอร์ใช่ไหม
‎ฉันจะโทรไปอธิบายเอง เอามือถือคุณมา

76
00:05:52,061 --> 00:05:55,356
‎- เธอจะไม่รับสายถ้าเห็นเป็นฉัน
‎- ไม่เกี่ยวกับอายบัตเทอร์

77
00:05:56,399 --> 00:05:59,151
‎เธอแค่คิดว่ามัลลอรี่อ่อนแอ

78
00:06:00,111 --> 00:06:01,821
‎บอกว่าเธอเป็นผู้นำที่อ่อนแอ

79
00:06:04,323 --> 00:06:07,451
‎แทเน็ธเป็นปีศาจร้ายเจ้าคิดเจ้าแค้นจริงๆ

80
00:06:07,535 --> 00:06:09,161
‎และไม่ใช่ในทางที่ดีด้วย

81
00:06:09,245 --> 00:06:10,079
‎โอเค

82
00:06:11,163 --> 00:06:14,250
‎ฉันจะจัดการเรื่องนี้เอง อย่าบอกมัลลอรี่ก็แล้วกัน

83
00:06:14,333 --> 00:06:15,167
‎ใช่

84
00:06:16,252 --> 00:06:17,837
‎แต่ผมโกหกไม่เก่งเลย

85
00:06:18,712 --> 00:06:19,755
‎คุณควรกลับไปซะ

86
00:06:19,839 --> 00:06:22,591
‎แต่ผมก็ต้องโกหกเหมือนกันว่าทำไมถึงจะกลับ

87
00:06:22,675 --> 00:06:24,802
‎พระเจ้า ผมกำลังเสียอาการ

88
00:06:24,885 --> 00:06:29,265
‎- เพราะคำโกหกเป็นพิษ...
‎- พระเจ้า แบร์รี่ กลับไปซะ

89
00:06:34,728 --> 00:06:37,815
‎ฉันแค่จะบอกว่า
‎มันเป็นความรับผิดชอบของผู้โอนมรดก

90
00:06:38,524 --> 00:06:43,737
‎ที่ต้องบอกผู้รับมรดกว่า
‎เธออนุญาตให้เขาทำอะไร

91
00:06:43,821 --> 00:06:45,364
‎หยุดทำแบบนี้สักที

92
00:06:45,448 --> 00:06:51,954
‎โอเคนะ อย่างแรก หูฉันเริ่มจะอื้อ
‎และสอง นายโตเป็นควายแล้ว

93
00:06:52,037 --> 00:06:57,376
‎คนเดียวที่อนุญาตนายได้คือตัวนายเอง

94
00:06:58,752 --> 00:07:01,380
‎จริงด้วย ฉันไม่ต้องขออนุญาต

95
00:07:01,464 --> 00:07:02,965
‎- ฉันอนุญาตต่างหาก
‎- ใช่

96
00:07:03,632 --> 00:07:04,633
‎ฉันคือผู้อนุญาต

97
00:07:06,969 --> 00:07:08,053
‎นี่ แอลลิสัน

98
00:07:08,137 --> 00:07:09,472
‎รู้อะไรไหม

99
00:07:10,347 --> 00:07:13,684
‎ผมทำอะไรก็ได้ที่ผมต้องการ
‎ลาออกจากงานก็ยังได้

100
00:07:13,767 --> 00:07:16,020
‎ไม่ คุณต้องขออนุญาตฉันก่อน

101
00:07:25,571 --> 00:07:27,531
‎ฉันจะไม่พูดกับเธอ

102
00:07:27,615 --> 00:07:31,285
‎ฉันไม่ได้คิดจะพูดกับเธอก่อนที่เธอจะไม่พูดกับฉัน

103
00:07:31,368 --> 00:07:32,495
‎มันเป็นไปไม่ได้

104
00:07:32,578 --> 00:07:35,623
‎เพราะฉันเพิ่งบอกว่าฉันไม่คิดจะพูดกับเธอ

105
00:07:35,706 --> 00:07:40,085
‎ก่อนหน้านี้ฉันไม่ได้บอกเธอ
‎เพราะฉันกะจะไม่พูดกับเธอ

106
00:07:41,212 --> 00:07:43,464
‎ได้ข่าวว่าเธอเบี้ยวงานศพตัวเอง

107
00:07:43,547 --> 00:07:50,513
‎ฉันทนฟังทุกคนพูดยกย่องฉันเลิศเลอไม่ไหว

108
00:07:50,596 --> 00:07:51,889
‎พูดถึงแต่ฉันด้วย

109
00:07:51,972 --> 00:07:53,933
‎ไม่มีใครพูดถึงเธอสักครั้งด้วยซ้ำ

110
00:07:54,016 --> 00:07:56,810
‎ดี อายุปูนนี้แล้ว ฉันรู้สึกขอบคุณเสมอ

111
00:07:56,894 --> 00:07:59,396
‎เมื่อไม่มีใครพูดชื่อฉันในงานศพ

112
00:08:00,147 --> 00:08:02,107
‎ประชุมเป็นยังไงบ้าง

113
00:08:04,109 --> 00:08:07,363
‎- บังเอิญเช็คข้อความเหรอ
‎- เปล่า

114
00:08:07,446 --> 00:08:08,572
‎มันยอดมาก

115
00:08:08,656 --> 00:08:09,490
‎ไม่ ดีกว่านั้น

116
00:08:09,573 --> 00:08:10,783
‎ยอดเยี่ยม

117
00:08:10,866 --> 00:08:13,494
‎แต่เธอฝากข้อความไว้ โทรหาฉันทำไม

118
00:08:13,577 --> 00:08:16,247
‎เยาะเย้ยไง เห็นๆ อยู่

119
00:08:16,997 --> 00:08:20,334
‎ฉันไม่เชื่อ ฉันจะเช็คข้อความ

120
00:08:20,417 --> 00:08:22,586
‎ถ้าฉันหามือถือตัวเองเจอ

121
00:08:22,670 --> 00:08:25,506
‎- ก่อนที่ฉันจะตาย
‎- ให้ตายสิ

122
00:08:25,589 --> 00:08:26,840
‎ตกลง ขอบคุณครับ

123
00:08:26,924 --> 00:08:28,050
‎แล้วเจอกันครับ

124
00:08:29,176 --> 00:08:31,554
‎- คุยกับใครอยู่
‎- อายุรแพทย์ของผม

125
00:08:32,555 --> 00:08:34,640
‎เรามีนัดพบเขา

126
00:08:34,723 --> 00:08:37,351
‎และเขาให้ชื่อหมอประสาทวิทยามาแล้ว

127
00:08:37,434 --> 00:08:39,895
‎และเราควรเริ่มคุยกันเรื่องเตรียมบ้าน

128
00:08:39,979 --> 00:08:41,105
‎รับสิ่งที่จะตามมา

129
00:08:41,188 --> 00:08:44,191
‎เราจะติดโน้ตไว้ทุกที่
‎เพื่อเตือนผมเรื่องที่ผมอาจลืม

130
00:08:44,275 --> 00:08:46,151
‎เช่น การปิดเตา

131
00:08:46,235 --> 00:08:49,822
‎แล้วดูเรื่องภาพหลอนซ่อนรอยมรณะ
‎อีกรอบว่ากาย เพียร์ซทำยังไง

132
00:08:49,905 --> 00:08:53,033
‎และเราควรวางแผนการดูแลผมในอนาคต

133
00:08:53,117 --> 00:08:55,369
‎ภาระจะได้ไม่ตกอยู่ที่คุณคนเดียว

134
00:08:58,872 --> 00:09:01,000
‎- ผมลงมือแล้ว
‎- เห็นแล้ว

135
00:09:01,083 --> 00:09:05,254
‎ที่จริง ดูเหมือนคุณเปลี่ยนจาก
‎ปฏิเสธความจริงเป็นลงมือทันที

136
00:09:05,337 --> 00:09:06,880
‎ใช่ แบบนั้นแหละ

137
00:09:09,049 --> 00:09:12,845
‎- แต่เราก็พลาดบทเศร้าเคล้าน้ำตาสิ
‎- เข้าใจแล้วนี่

138
00:09:13,345 --> 00:09:15,264
‎แต่นั่นคือส่วนที่ผมถนัดที่สุด

139
00:09:18,559 --> 00:09:20,352
‎อยู่นี่เอง

140
00:09:20,436 --> 00:09:23,731
‎ไง เป็นอะไรหรือเปล่า
‎เมื่อกี้ฉันเป็นห่วงเธอนิดหน่อย

141
00:09:23,814 --> 00:09:24,940
‎ฉันไม่เป็นไร

142
00:09:25,024 --> 00:09:28,527
‎นั่นเป็นแค่ตะคริวกิน

143
00:09:29,653 --> 00:09:30,487
‎แต่...

144
00:09:32,156 --> 00:09:33,198
‎ขอบใจที่...

145
00:09:35,034 --> 00:09:36,869
‎เอาแขนโอบฉันไว้

146
00:09:37,661 --> 00:09:41,707
‎มัล เธอมีความสุขกับงานมากไหม

147
00:09:42,374 --> 00:09:44,293
‎- อะไรนะ
‎- คือเธอเคยคิดบ้างไหม

148
00:09:44,376 --> 00:09:46,253
‎ว่าอาจมีอะไรรอเธออยู่ข้างนอกอีก

149
00:09:46,337 --> 00:09:48,881
‎ทำไมพูดเหมือนคนระดมหาเซลล์เฮอร์บัลไลฟ์

150
00:09:48,964 --> 00:09:53,552
‎ฉันแค่คิดว่าเสียดาย
‎ที่เธออยู่เซย์เกรซเป็นขี้ข้าของแทเน็ธ

151
00:09:53,636 --> 00:09:56,138
‎ขอโทษนะ แต่ฉันไม่ได้เป็นเบ๊แล้ว

152
00:09:56,221 --> 00:10:00,643
‎โอเคไหม เบื้องบนมองว่าฉันคือผู้บังคับบัญชา

153
00:10:01,560 --> 00:10:05,773
‎ใช่ แต่ที่จริงเธอถนัดคิดสร้างสรรค์เหมือนฉัน

154
00:10:06,440 --> 00:10:09,068
‎และคนอย่างเราก็มักจะถูกมองข้าม

155
00:10:09,151 --> 00:10:12,363
‎- ในสภาพแวดล้อมแบบองค์กร
‎- ฉันไม่รู้สึกถูกมองข้าม

156
00:10:12,988 --> 00:10:15,991
‎ฉันว่าอีกไม่นานหรอก

157
00:10:17,117 --> 00:10:20,996
‎เพราะงั้นฉันควรลาออกจากงานดีๆ
‎มาทำธุรกิจเองแบบพี่

158
00:10:23,374 --> 00:10:24,708
‎นั่นแหละน่าสนใจ

159
00:10:25,542 --> 00:10:27,753
‎เพราะเธอไม่ต้องมีแทเน็ธ

160
00:10:29,380 --> 00:10:32,883
‎รู้ไหมว่าฉันคิดอะไร
‎ฉันว่าตอนนี้พี่อับจนหนทางมาก

161
00:10:32,966 --> 00:10:35,636
‎และอิจฉาที่ฉันประสบความสำเร็จ
‎ในงานที่พี่เคยทำ

162
00:10:35,719 --> 00:10:38,681
‎ตอนนี้พี่เลยอยากให้ฉันหดหู่เหมือนพี่

163
00:10:39,390 --> 00:10:40,224
‎พระเจ้า

164
00:10:43,143 --> 00:10:45,229
‎เธอไม่มีวันหดหู่เท่าฉันหรอก

165
00:10:53,654 --> 00:10:57,741
‎แค่เพราะเป็นบาร์เปิด
‎ไม่ได้แปลว่าคุณต้องฉวยโอกาส

166
00:10:58,701 --> 00:10:59,827
‎ฉันไม่ได้ขับรถ

167
00:10:59,910 --> 00:11:01,120
‎ฉันอยู่ชั้นบน

168
00:11:01,912 --> 00:11:04,581
‎คุณอาจต้องให้คนขับรถไปส่งข้างบน

169
00:11:30,691 --> 00:11:33,986
‎แน่นอน อยู่ในที่ที่สมควรอยู่ที่สุดเสมอ

170
00:11:35,237 --> 00:11:38,532
‎แม่ พิธีจะเริ่มแล้วและแม่เป็นคนเริ่มนะ

171
00:11:38,615 --> 00:11:39,700
‎มาแล้ว

172
00:11:40,409 --> 00:11:42,661
‎แฟรงกี้ รับโทรศัพท์ได้แล้วน่า

173
00:11:42,745 --> 00:11:45,038
‎ฉันขึ้นไปร้องเพลงโดยไม่มีเธอไม่ได้

174
00:11:45,956 --> 00:11:48,041
‎เราจะได้ปรับความเข้าใจกัน

175
00:11:50,753 --> 00:11:51,920
‎ทำไมทำหน้าแบบนั้น

176
00:11:52,713 --> 00:11:55,299
‎นี่คือหน้า "แหม แหม แหม" ของฉัน

177
00:11:56,175 --> 00:11:59,470
‎ฉันนึกว่าเป็นสีหน้าแบบ
‎"ฉันท้องอืด" ของเธอเสียอีก

178
00:12:00,053 --> 00:12:01,513
‎คล้ายกันแหละ

179
00:12:02,514 --> 00:12:07,060
‎แต่สีหน้านี้คือ "บางคนขาดแฟรงกี้ไม่ได้"

180
00:12:17,070 --> 00:12:18,405
‎ยินดีต้อนรับ ทุกคน

181
00:12:18,489 --> 00:12:25,120
‎วันนี้เราฉลองให้กับการให้คำมั่น
‎ของโคโยตี้และเจสสิก้า

182
00:12:25,204 --> 00:12:28,582
‎เธอมางานนี้ได้ยังไง
‎เธอไม่เข้าใจการให้คำมั่นเลย

183
00:12:30,334 --> 00:12:33,045
‎ขอให้เราอวยพร ให้โคโยตี้กับเจสสิก้า

184
00:12:33,128 --> 00:12:37,800
‎เป็นคู่ชีวิตที่แท้จริงที่คอยช่วยเหลือกันตลอดไป

185
00:12:37,883 --> 00:12:42,429
‎เรามาภาวนาให้เจสสิก้าด้วยนะ
‎อย่าแทงคู่ชีวิตข้างหลัง

186
00:12:42,513 --> 00:12:45,724
‎และพวกเขาจะอยู่เคียงข้างกันเสมอ

187
00:12:45,808 --> 00:12:48,644
‎เช่น ถ้าเจสสิก้านอนรอความตายอยู่บนเตียง

188
00:12:48,727 --> 00:12:53,732
‎โคโยตี้จะคิดใหม่เรื่องจะทิ้งเธอเพื่อไปประชุม

189
00:12:53,816 --> 00:12:58,237
‎แล้วถ้าโคโยตี้ถูกเจสสิก้าทิ้งไปแล้ว
‎ในวันสำคัญที่สุด

190
00:12:58,320 --> 00:12:59,488
‎ในอาชีพของพวกเขาล่ะ

191
00:13:00,113 --> 00:13:01,573
‎ที่พวกเขาพูดส่งกันไปมา

192
00:13:01,657 --> 00:13:03,992
‎ผมว่ามันขัดจังหวะงานแต่งไปหน่อยนะ

193
00:13:05,244 --> 00:13:07,079
‎ขอโทษนะ ผู้มาร่วมงานแต่ง

194
00:13:07,162 --> 00:13:10,791
‎แต่เกรซแค่รู้สึกขมขื่น
‎เพราะเธอพบว่าอาชีพของเธอ

195
00:13:10,874 --> 00:13:13,043
‎มันร้องเองไม่ได้

196
00:13:13,126 --> 00:13:15,671
‎และฉันก็ไม่มีวันทำให้เธอหยุดร้องเพลงได้

197
00:13:15,754 --> 00:13:19,258
‎แต่พอฉันอยากให้เธอช่วยจริงๆ
‎กลับหาตัวเธอไม่เจอ

198
00:13:19,341 --> 00:13:24,096
‎ผู้หญิงคนนี้ทำเครื่องคาราโอเกะของฉันพัง
‎แล้วโทษหลานชายตัวเอง

199
00:13:24,179 --> 00:13:25,931
‎โทษเด็กเรื่องนี้ได้เหรอ

200
00:13:26,014 --> 00:13:27,099
‎ไม่ค่อยดีนะ

201
00:13:27,724 --> 00:13:31,478
‎หวังว่าเธอมีความสุขที่ได้ไปงานประชุมหายนะนั่น

202
00:13:31,562 --> 00:13:35,190
‎พอฉันตายพรุ่งนี้ เธอจะยิ่งรู้สึกแย่เป็นสองเท่า

203
00:13:35,274 --> 00:13:39,111
‎และเมื่อเธอไม่ตายพรุ่งนี้
‎เธอจะรู้สึกงี่เง่าเป็นสองเท่า

204
00:13:39,194 --> 00:13:41,905
‎วันตายของฉันน่ะของจริงย่ะ

205
00:13:41,989 --> 00:13:46,451
‎เรื่องจริงเกี่ยวกับวันตายของเธอ
‎มีแค่มันทำให้ฉันแพนิกกำเริบ

206
00:13:46,535 --> 00:13:49,496
‎ขอโทษที่การตายของฉันทำให้เธอแพนิก

207
00:13:49,580 --> 00:13:51,415
‎ฉันก็เสียใจเหมือนกัน

208
00:13:51,498 --> 00:13:54,793
‎แล้วทำไมดูเหมือนเธอรับมือได้ดีนักล่ะ

209
00:13:54,877 --> 00:13:57,004
‎มันเรียกว่าการยอมรับ เกรซ

210
00:13:57,087 --> 00:13:58,964
‎แฟรงกี้ มันเรียกว่าโล่งอก

211
00:13:59,047 --> 00:14:00,632
‎ฉันไม่โล่งอก

212
00:14:00,716 --> 00:14:01,800
‎โกหก

213
00:14:01,884 --> 00:14:06,221
‎เธออยากไปจากที่นี่เต็มแก่
‎ไม่เคยตั้งคำถามสักครั้งด้วยซ้ำ

214
00:14:06,305 --> 00:14:09,057
‎เธอไม่รู้หรอกว่าฉันมีคำถามอะไรบ้าง

215
00:14:09,141 --> 00:14:12,561
‎ฉันรู้เพราะเธอบอกฉันทุกอย่างเลย ทุกคำถาม

216
00:14:12,644 --> 00:14:14,938
‎ใช่ ฉันเองก็มีคำถามเหมือนกัน

217
00:14:15,022 --> 00:14:17,983
‎ทำไมเธอไม่อยากอยู่ดูตอนจบจริงๆ ล่ะ

218
00:14:18,066 --> 00:14:21,236
‎ก็ถ้าฉันไม่อยากได้
‎เรื่องเฮงซวยที่มาพร้อมจุดจบล่ะ

219
00:14:21,320 --> 00:14:25,616
‎- พูดเรื่องอะไรน่ะ
‎- ฉันไม่ได้กลัวความตาย

220
00:14:25,699 --> 00:14:28,869
‎ฉันกลัวจะป่วยจนเดินไม่ได้

221
00:14:28,952 --> 00:14:32,497
‎หรือใช้มือ หรือสิ่งอื่นๆ ที่ทำให้ฉันเป็นฉันไม่ได้

222
00:14:32,581 --> 00:14:33,999
‎เรื่องใหญ่จังเลยนะ

223
00:14:34,082 --> 00:14:36,877
‎เธอจะใช้ตะเกียบไม่ได้อีกเนี่ย

224
00:14:36,960 --> 00:14:39,212
‎วาดรูปก็ไม่ได้

225
00:15:14,039 --> 00:15:15,916
‎(คุณตายแล้ว)

226
00:15:15,999 --> 00:15:17,292
‎พระเจ้า

227
00:15:18,627 --> 00:15:19,711
‎เราตายแล้วเหรอ

228
00:15:19,795 --> 00:15:21,588
‎ใช่ และเธอฆ่าฉัน

229
00:15:21,672 --> 00:15:22,631
‎ว่าแล้วเชียว

230
00:15:23,340 --> 00:15:27,302
‎- เธอคือฆาตกร
‎- เห็นไหม เพราะแบบนี้ฉันถึงไม่ชอบกอด

231
00:15:27,386 --> 00:15:29,721
‎ไม่เคยมีเรื่องดีๆ ตามมาเลย

232
00:15:29,805 --> 00:15:31,348
‎แต่ควรเป็นฉันคนเดียวสิ

233
00:15:31,431 --> 00:15:32,516
‎เธอมาที่นี่ทำไม

234
00:15:32,599 --> 00:15:35,852
‎เพราะเธอชอบลากฉันไปที่ที่ฉันไม่อยากไป

235
00:15:35,936 --> 00:15:41,775
‎แต่ไม่เหมือนละครคริสต์มาสเรื่องนั้น
‎ที่มีหมาจรจัดแสดงนะ

236
00:15:41,858 --> 00:15:44,152
‎ครั้งนี้เราจะไปจากที่นี่

237
00:15:44,236 --> 00:15:47,698
‎ใช่ เธอไปได้ เพราะสวรรค์ทำงานแบบนี้แหละ

238
00:15:48,365 --> 00:15:49,741
‎อ่านแผ่นพับสิ

239
00:15:52,619 --> 00:15:56,123
‎มันเขียนว่า "ถ้ามีปัญหา
‎ให้คุยกับผู้จัดการคดีของคุณ"

240
00:15:56,206 --> 00:15:59,501
‎ดูเมนูอาหารที่มีสองตัวเลือกสิ

241
00:15:59,584 --> 00:16:02,170
‎อะไรก็ได้หรืออะไรก็ได้ที่มีชีส

242
00:16:02,254 --> 00:16:05,215
‎- ฉันจะเอาเบอร์สอง
‎- ให้ฉันคุยกับผู้จัดการเอง

243
00:16:05,298 --> 00:16:09,469
‎ฉันออกจากบ้านพักตากอากาศคาโบนั่นได้
‎ฉันก็พาเราออกไปจากที่นี่ได้

244
00:16:09,553 --> 00:16:10,846
‎ทำไมเธอต้องตะโกนด้วย

245
00:16:12,806 --> 00:16:13,640
‎ฉันเปล่า

246
00:16:14,725 --> 00:16:15,976
‎พระเจ้า

247
00:16:16,727 --> 00:16:18,520
‎ฉันได้ยินเสียงชัดแจ๋ว

248
00:16:19,187 --> 00:16:22,941
‎โรคข้ออักเสบฉันก็เหมือนไม่เป็นแล้ว

249
00:16:23,025 --> 00:16:26,153
‎อย่าชินนะ แฟรงกี้ เพราะเราจะไม่อยู่ที่นี่

250
00:16:27,070 --> 00:16:30,282
‎เกรซ ถ้าเธอจะกลับก็ไม่เป็นไรนะ

251
00:16:31,116 --> 00:16:33,118
‎แต่ฉันยอมรับว่าชีวิตฉันจบลงแล้ว

252
00:16:35,370 --> 00:16:38,665
‎รู้ไไหม นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เราคิดว่า
‎ชีวิตเราจบสิ้นแล้ว

253
00:16:40,083 --> 00:16:44,129
‎เรามั่นใจมากเชียวว่าชีวิตจบสิ้น
‎ตอนที่สามีทิ้งเราไป

254
00:16:44,212 --> 00:16:47,424
‎แต่สิ่งเดียวที่แตกสลายในตอนนั้นคือหัวใจของฉัน

255
00:16:48,133 --> 00:16:52,012
‎ตอนนี้ทั้งตัวฉันกำลังผุพัง และมันมีแต่จะแย่ลง

256
00:16:52,095 --> 00:16:53,638
‎ก็ไม่แน่หรอก

257
00:16:55,182 --> 00:16:57,517
‎จำคืนแรกที่บ้านริมหาดได้ไหม

258
00:16:57,601 --> 00:17:01,271
‎เราไม่รู้อนาคตหรอก อย่าว่าแต่อนาคตที่ดีกว่า

259
00:17:01,354 --> 00:17:05,400
‎ทุกสิ่งที่เคยมีมา
‎และเราทำให้มันเป็นจริงได้ แฟรงกี้

260
00:17:05,484 --> 00:17:06,318
‎ด้วยกัน

261
00:17:07,110 --> 00:17:11,656
‎ฟังนะ สาบานเลยว่าชีวิตเรายังไม่จบแค่นี้

262
00:17:12,991 --> 00:17:16,912
‎และบางที แค่บางที สิ่งที่ดีที่สุดอาจยังมาไม่ถึง

263
00:17:19,039 --> 00:17:22,417
‎พระเจ้า เธอน่าจะบอกฉันแบบนี้
‎ก่อนที่จะเอาไฟช็อกฉัน

264
00:17:36,556 --> 00:17:39,059
‎ควรเคาะประตูสวรรค์ไหมเรา

265
00:17:54,950 --> 00:17:56,535
‎สวัสดี สาวๆ

266
00:17:57,035 --> 00:17:58,411
‎พระเจ้า

267
00:17:58,495 --> 00:18:01,331
‎คุณดูเหมือนที่ฉันคิดไว้เป๊ะเลย

268
00:18:01,414 --> 00:18:03,708
‎ไม่ๆ ฉันไม่ใช่พระเจ้า

269
00:18:03,792 --> 00:18:05,544
‎ไม่เลย ฉันแอกเนส

270
00:18:05,627 --> 00:18:07,629
‎ก็แค่นางฟ้าชนชั้นแรงงาน

271
00:18:08,505 --> 00:18:12,634
‎แน่นอนว่าฉันไม่ได้เลื่อนขั้นมา 250 ปีแล้ว

272
00:18:13,135 --> 00:18:15,762
‎แต่สวัสดิการระดับสวรรค์ชัดๆ

273
00:18:16,721 --> 00:18:18,348
‎ฉันแค่ต้องตรวจเอกสารพวกคุณ

274
00:18:18,431 --> 00:18:23,562
‎แล้วฉันจะพาพวกคุณไปอยู่บ้านใหม่ในพริบตา

275
00:18:24,312 --> 00:18:25,188
‎จริงๆ นะ

276
00:18:25,272 --> 00:18:29,401
‎ไม่ ก่อนที่คุณจะเริ่มกะพริบตา
‎คุณต้องรู้นะว่ามีข้อผิดพลาด

277
00:18:29,484 --> 00:18:30,944
‎- ใช่
‎- โธ่ เธอจ๋า

278
00:18:31,027 --> 00:18:33,363
‎ฉันไม่ใช่เพิ่งได้ยินแบบนี้ครั้งแรก

279
00:18:33,446 --> 00:18:35,657
‎ไม่ จริงๆ นะ ฉันไม่ควรอยู่ที่นี่

280
00:18:35,740 --> 00:18:38,410
‎เธอพูดถูก ควรมีแค่ฉันคนเดียว

281
00:18:39,077 --> 00:18:41,830
‎ขอตรวจเอกสารอีกรอบ

282
00:18:43,123 --> 00:18:44,791
‎รู้อะไรไหม จริงด้วย

283
00:18:44,875 --> 00:18:46,084
‎ต้องมีอะไรผิดพลาดแน่

284
00:18:46,168 --> 00:18:47,919
‎มันเกิดขึ้นเป็นครั้งคราว

285
00:18:48,003 --> 00:18:49,713
‎แต่มันแก้ไขได้ง่ายมาก

286
00:18:51,298 --> 00:18:52,215
‎(ส่งกลับ)

287
00:18:52,299 --> 00:18:56,178
‎ไหนๆ คุณก็เอาตราประทับ
‎ออกมาแล้ว ช่วยปั๊มให้ฉันด้วยได้ไหม

288
00:18:56,261 --> 00:18:58,847
‎ฉันต้องกลับไปกับเกรซ

289
00:18:58,930 --> 00:19:01,016
‎เสียใจ ที่รัก แต่มันเป็นไปไม่ได้

290
00:19:01,099 --> 00:19:04,227
‎ชื่อคุณอยู่ในรายการนี้

291
00:19:05,145 --> 00:19:06,855
‎ไม่ คุณไม่เข้าใจ

292
00:19:07,522 --> 00:19:09,274
‎เราอยู่คนเดียวไม่ได้

293
00:19:10,108 --> 00:19:13,612
‎ไม่ และเชื่อฉันเถอะ
‎เธอต้องป่วนสวรรค์แน่ถ้าไม่มีฉัน

294
00:19:14,529 --> 00:19:17,991
‎ไม่ต้องห่วง เกรซ
‎เดี๋ยวคุณก็ได้กลับมาอยู่กับแฟรงกี้

295
00:19:18,074 --> 00:19:22,787
‎แล้วก็อย่าเพิ่งเศร้า
‎ก่อนจะได้เห็นสตูดิโอศิลปะใหม่ล่ะ

296
00:19:23,496 --> 00:19:25,707
‎ตอนนี้คุณวาดรูปได้อีกแล้ว

297
00:19:25,790 --> 00:19:29,920
‎ฟังนะ แอ็กเนส สวรรค์ดูเหมือนดีมาก
‎และฉันรู้ว่าชีวิตข้างล่างต้องลำบากแน่

298
00:19:30,003 --> 00:19:32,756
‎ฉันจะไม่ได้ทำทุกอย่างที่เคยทำได้

299
00:19:33,590 --> 00:19:35,842
‎แต่ถ้าให้อยู่กับเกรซไม่ได้

300
00:19:35,926 --> 00:19:41,139
‎ฉันจะเจ็บปวดใจมาก
‎จนชีสบนสวรรค์ก็ไม่ช่วยอะไร

301
00:19:41,223 --> 00:19:42,807
‎แหม เข้าใจพวกคุณนะ

302
00:19:44,559 --> 00:19:45,810
‎แต่กฎก็คือกฎ

303
00:19:47,103 --> 00:19:48,980
‎ได้เวลาบอกลาแล้ว

304
00:19:56,404 --> 00:19:58,740
‎ไม่รู้จะบอกลาเธอยังไง

305
00:20:00,784 --> 00:20:02,452
‎ฉันไม่อยากบอกลาเธอเลย

306
00:20:06,998 --> 00:20:09,125
‎เรามีเวลาอยู่ด้วยกันไม่มากพอ

307
00:20:10,168 --> 00:20:12,671
‎ฉันอยากรู้จักเธอตั้งแต่ยังเด็ก

308
00:20:13,588 --> 00:20:17,259
‎ฉันคงกลายเป็นอีกคนไปเลย

309
00:20:21,805 --> 00:20:23,098
‎ฉันรักเธอนะ เกรซ

310
00:20:25,767 --> 00:20:28,061
‎ฉันก็รักเธอ แฟรงกี้

311
00:20:30,438 --> 00:20:31,523
‎นี่ สาวๆ

312
00:20:32,107 --> 00:20:33,358
‎เวลาจะหมดแล้ว

313
00:20:33,900 --> 00:20:36,152
‎และฉันบอกคุณไม่ได้จริงๆ

314
00:20:36,236 --> 00:20:39,781
‎ให้เอาตราประทับที่อยู่ด้านขวาของโต๊ะฉัน

315
00:20:39,864 --> 00:20:43,243
‎ไปปั๊ม "ส่งกลับ" บนเอกสารคุณเอง

316
00:20:43,326 --> 00:20:46,329
‎เป็นฉันคงไม่มีทางทำเรื่องแบบนี้

317
00:20:46,413 --> 00:20:49,582
‎ขอโทษนะ ฉันขอหันไปข้างหลังสักครู่

318
00:20:51,710 --> 00:20:55,422
‎- เธอคิดอย่างที่ฉันคิดไหม
‎- ใช่ เก้าอี้สวยนะ ซีบีทูเหรอ

319
00:20:56,214 --> 00:21:01,011
‎สาวๆ ฉันจ้องมองอนันตกาลตลอดไปไม่ได้นะ

320
00:21:04,556 --> 00:21:05,390
‎พร้อมไหม

321
00:21:07,267 --> 00:21:08,601
‎(ส่งกลับ)

322
00:21:14,107 --> 00:21:15,483
‎บ๊ายบาย สาวๆ

323
00:21:20,196 --> 00:21:21,614
‎พระเจ้าๆ แม่

324
00:21:21,698 --> 00:21:23,116
‎มัลลอรี่ ช่วยแม่สิ

325
00:21:23,700 --> 00:21:25,994
‎โอย แย่แล้ว แม่เป็นอะไรหรือเปล่า แม่

326
00:21:26,077 --> 00:21:28,079
‎- ไม่เป็นไร เราสบายดี
‎- โอเคนะ

327
00:21:28,163 --> 00:21:30,081
‎แค่เจ็ทแล็กนิดหน่อย

328
00:21:30,165 --> 00:21:33,710
‎- เราสลบไปนานแค่ไหน
‎- สักสองหรือสามวินาที

329
00:21:33,793 --> 00:21:34,627
‎แค่นั้นเหรอ

330
00:21:35,503 --> 00:21:36,838
‎ดูเหมือนนานกว่านั้น

331
00:21:39,299 --> 00:21:41,634
‎- ฉันดีใจที่เธออยู่นะ
‎- ดีใจที่ยังอยู่

332
00:21:42,385 --> 00:21:44,679
‎แต่เธอจะต้องพูดดังๆ

333
00:21:52,729 --> 00:21:55,982
‎- ที่รัก ไม่เป็นไร เราไปกันเถอะ
‎- เดี๋ยวผมตามไป

334
00:21:56,483 --> 00:21:58,985
‎- เพื่อน นี่อูเบอร์
‎- โอเค

335
00:21:59,569 --> 00:22:00,403
‎โทษที

336
00:22:01,237 --> 00:22:04,783
‎มันเป็นวันที่ผมมีความสุขที่สุดในชีวิต
‎และอยากให้ทุกคนรู้

337
00:22:07,535 --> 00:22:09,829
‎- ว่านี่เป็นงานแต่งที่สมบูรณ์แบบ
‎- ใช่

338
00:22:09,913 --> 00:22:11,247
‎ไม่มีครอบครัว

339
00:22:11,873 --> 00:22:13,041
‎ขึ้นรถสักที!

340
00:22:13,625 --> 00:22:15,043
‎- ผมรักคุณ
‎- ฉันรักคุณ

341
00:22:20,757 --> 00:22:22,592
‎- โอเค
‎- ไปเลย

342
00:22:22,675 --> 00:22:23,510
‎(เพิ่งแต่งงาน)

343
00:22:23,593 --> 00:22:24,552
‎เราแต่งงานแล้ว

344
00:22:26,513 --> 00:22:29,641
‎ฉันเรียกพวกคุณมาวันนี้
‎เพราะนักเรียนของเรา เอคอร์น

345
00:22:29,724 --> 00:22:31,393
‎กำลังมีปัญหากับบั๊ด

346
00:22:31,476 --> 00:22:32,602
‎ผมไม่ได้ทำอะไรเลย

347
00:22:32,685 --> 00:22:34,729
‎- แล้วใครตั้งชื่อลูกว่าเอคอร์น
‎- ผม

348
00:22:34,813 --> 00:22:38,775
‎- ชื่อเพราะ หลังจากหว่านเมล็ดสินะ
‎- บั๊ดกับเอคอร์นมีเรื่องอะไรคะ

349
00:22:38,858 --> 00:22:42,779
‎ทุกครั้งที่มาส่งลูก
‎เขาจะสติแตก ผมพยายามชวนคุยนะ

350
00:22:42,862 --> 00:22:43,863
‎ผมยิ้ม ผม...

351
00:22:44,364 --> 00:22:45,782
‎ทำหน้าตลกๆ

352
00:22:45,865 --> 00:22:47,492
‎ฉันก็หงุดหงิด

353
00:22:47,575 --> 00:22:51,996
‎มันแย่ลงเพราะกว่าเอคอร์นจะใจเย็นก็มื้อเที่ยง

354
00:22:52,622 --> 00:22:54,457
‎ฉันหวังว่าเฟร็ดจะช่วยอธิบายได้

355
00:22:54,541 --> 00:22:57,210
‎ว่าอะไรเกี่ยวกับบั๊ดที่ยั่วโมโหเอคอร์น

356
00:22:57,293 --> 00:22:59,254
‎ผมอาจจะรู้ว่าปัญหาคืออะไร

357
00:23:00,004 --> 00:23:03,216
‎ผมกับลูกชายคุยกันได้ทุกเรื่องตรงไปตรงมา

358
00:23:03,299 --> 00:23:07,720
‎และพอเขาถามว่าทำไมพ่อถึงอยู่
‎โรงแรมโทรมๆ ข้างถนน

359
00:23:07,804 --> 00:23:12,058
‎ผมก็บอกเขาว่า
‎เพราะทนายฟ้องหย่าทำงานเก่งมาก

360
00:23:12,142 --> 00:23:14,477
‎บอกว่าพ่อไม่มีเงินเหลือ

361
00:23:14,561 --> 00:23:17,272
‎- ผมคงเป็นทนายคนนั้น
‎- ดีใจที่ได้เจอคุณอีกนะ

362
00:23:17,897 --> 00:23:20,233
‎เฟร็ด คุณบอกเอคอร์นให้ชัดเจนได้นี่

363
00:23:20,316 --> 00:23:23,027
‎ว่านี่เป็นภาระที่เขาไม่จำเป็นต้องแบกรับ

364
00:23:23,111 --> 00:23:25,530
‎ครูพูดถูก ผมจะบอกเขาหลังจากอธิบายแล้ว

365
00:23:25,613 --> 00:23:28,074
‎ว่าคริสต์มาสปีนี้คงไม่ค่อยสุขเท่าไหร่

366
00:23:28,158 --> 00:23:29,742
‎- พระเจ้า
‎- ผมต้องไปแล้ว

367
00:23:29,826 --> 00:23:32,745
‎ผมต้องขึ้นรถรับส่งสนามบิน
‎เที่ยวสุดท้ายกลับโรงแรม

368
00:23:34,205 --> 00:23:35,415
‎ผมจะไปคุยกับลูกชาย

369
00:23:38,543 --> 00:23:42,005
‎- ขอบคุณค่ะ ครูอเล็กซานเดอร์
‎- เดี๋ยวค่ะ

370
00:23:42,088 --> 00:23:45,258
‎มีผู้ปกครองอีกคนตรงนี้
‎พ่อของสเตฟานี โรเวนเนอร์

371
00:23:46,301 --> 00:23:47,844
‎คนนี้งานเข้าหนักแน่

372
00:23:50,013 --> 00:23:51,723
‎ขอใบอนุญาตสักใบได้ไหมคะ

373
00:23:52,348 --> 00:23:53,391
‎สำหรับอะไรคะ

374
00:23:53,475 --> 00:23:54,684
‎ให้สามีฉัน

375
00:23:57,979 --> 00:24:01,774
‎เขาจะได้เซ็นเอกสารนี้
‎และอนุญาตให้ตัวเองลาออกจากงาน

376
00:24:05,487 --> 00:24:06,446
‎ขอบคุณ แอลลิสัน

377
00:24:07,989 --> 00:24:10,408
‎- ต่อหน้าครูใหญ่นะ
‎- เขาอยู่ในนั้นใช่ไหม!

378
00:24:11,826 --> 00:24:13,077
‎มีประตูอื่นไหมครับ

379
00:24:26,799 --> 00:24:27,634
‎ไง

380
00:24:29,469 --> 00:24:32,180
‎ไง พี่รู้ได้ยังไง

381
00:24:32,722 --> 00:24:36,059
‎แบร์รี่บอกฉันเมื่อวันก่อน
‎ช่วงระหว่างงานศพกับงานแต่ง

382
00:24:36,142 --> 00:24:39,896
‎- และแม่ของเราถูกไฟช็อก
‎- เดี๋ยวนะ พี่รู้ก่อนฉันเหรอ

383
00:24:42,357 --> 00:24:44,943
‎ถึงได้บอกว่าฉันไม่จำเป็นต้องมีแทเน็ธ

384
00:24:46,194 --> 00:24:49,280
‎ฉันแค่หวังว่าเธอจะได้ไม่เจ็บใจมากนัก

385
00:24:51,783 --> 00:24:54,285
‎ขอบคุณที่พยายามอยู่เคียงข้างฉัน

386
00:24:55,245 --> 00:24:56,704
‎แค่อยากตอบแทนน่ะ

387
00:25:00,041 --> 00:25:03,920
‎ฉันยังไม่รู้ว่าทำไมเธอไล่ฉันออก
‎ฉันทำอะไรเหรอ

388
00:25:04,003 --> 00:25:05,129
‎เพราะว่า...

389
00:25:09,467 --> 00:25:11,010
‎ฉันยกเลิกอายบัตเทอร์

390
00:25:11,886 --> 00:25:13,721
‎- คิดงั้นเหรอ
‎- ใช่

391
00:25:13,805 --> 00:25:14,847
‎แน่นอน

392
00:25:16,266 --> 00:25:17,725
‎เพราะฉัน มัลลอรี่

393
00:25:19,060 --> 00:25:20,687
‎ค่อยรู้สึกดีขึ้นหน่อย

394
00:25:22,021 --> 00:25:26,484
‎ไง บริอันนา รู้รึยังว่า
‎ผมได้ขึ้นเงินเดือนและได้เลื่อนขั้น

395
00:25:26,568 --> 00:25:28,069
‎มันทำให้ฉันยิ่งรู้สึกแย่

396
00:25:28,152 --> 00:25:32,782
‎ถึงฉันจะไม่ได้ทำงานที่นี่แล้ว
‎หรือว่างงาน ฉันก็ยังไล่นายออกได้นะ

397
00:25:32,865 --> 00:25:34,033
‎โธ่ ไม่เอาน่า

398
00:25:34,117 --> 00:25:35,743
‎คุณสองคนต้องไปได้สวยแน่

399
00:25:36,619 --> 00:25:38,913
‎โลกนี้น่าอยู่สำหรับพวกคุณ

400
00:25:38,997 --> 00:25:41,457
‎มากกว่าตอนที่แม่พวกคุณเปิดบริษัทอีก

401
00:25:42,000 --> 00:25:42,834
‎เขาพูดถูก

402
00:25:43,793 --> 00:25:47,130
‎ตอนนั้น แม้แต่คนที่นี่
‎ยังเรียกเธอว่า "นังตัวแสบคนสวย"

403
00:25:48,548 --> 00:25:50,425
‎ตอนฉันเป็นซีอีโอ ฉันโดนเรียกว่า

404
00:25:51,009 --> 00:25:53,386
‎อ๋อ เราย่อชื่อเล่นของแม่คุณ

405
00:25:53,886 --> 00:25:55,138
‎เหลือแค่นังตัวแสบ

406
00:25:57,974 --> 00:26:00,059
‎สุดยอดเลย เหมือนเทพนิยาย

407
00:26:01,352 --> 00:26:04,606
‎แล้วลับหลังฉัน พวกเขาเรียกฉันว่าอะไร

408
00:26:06,899 --> 00:26:08,109
‎เราเรียกคุณว่า...

409
00:26:09,611 --> 00:26:10,445
‎มัลลอรี่

410
00:26:13,865 --> 00:26:16,701
‎ฉันไม่ได้รับเกียรติให้โดนด่าด้วยซ้ำ

411
00:26:17,327 --> 00:26:18,161
‎แรงนะนั่น

412
00:26:18,661 --> 00:26:21,205
‎ผมพยายามตั้งชื่อเล่นให้คุณ แต่มันไม่ได้ผล

413
00:26:21,289 --> 00:26:22,415
‎ตั้งว่าอะไร

414
00:26:23,374 --> 00:26:24,208
‎นูเดิ้ลส์

415
00:26:28,880 --> 00:26:30,131
‎พร้อมไหม นูเดิ้ลส์

416
00:26:30,715 --> 00:26:32,383
‎ฉันมีทางเลือกเหรอ นังตัวแสบ

417
00:26:37,055 --> 00:26:40,266
‎รู้ไหม ฉันกำลังคิดจะเริ่มธุรกิจใหม่

418
00:26:40,767 --> 00:26:41,601
‎เอาด้วยไหม

419
00:26:42,101 --> 00:26:43,561
‎กลายเป็นว่าฉันว่างแล้ว

420
00:26:44,270 --> 00:26:46,272
‎ฉันว่าฉันคิดชื่อเหมาะๆ ออกแล้ว

421
00:26:46,356 --> 00:26:47,190
‎อะไร

422
00:26:48,191 --> 00:26:49,025
‎บิวตี้บิตช์

423
00:26:49,108 --> 00:26:50,860
‎- เราคุยเรื่องชื่อได้ไหม
‎- ไม่

424
00:27:04,874 --> 00:27:05,833
‎เรามาที่นี่ทำไม

425
00:27:07,210 --> 00:27:09,128
‎- คุณบอกแล้วผมลืมเหรอ
‎- ไม่เลย

426
00:27:09,879 --> 00:27:13,049
‎ผมไม่เคยบอกเพราะมันเป็นเซอร์ไพรส์

427
00:27:14,133 --> 00:27:14,967
‎ทีนี้...

428
00:27:16,678 --> 00:27:18,596
‎ที่นี่พอจะทำให้นึกอะไรออกบ้างไหม

429
00:27:23,559 --> 00:27:24,686
‎เกรงว่าจะไม่นะ

430
00:27:26,771 --> 00:27:28,022
‎สิ่งนี้อาจจะช่วยได้

431
00:27:30,733 --> 00:27:32,694
‎คนิชที่อร่อยที่สุดในนิวยอร์ก

432
00:27:35,697 --> 00:27:36,531
‎กินสักคำสิ

433
00:27:39,826 --> 00:27:41,077
‎อร่อยจัง

434
00:27:42,704 --> 00:27:44,455
‎มันเป็นพายชิ้นเล็กไส้มันฝรั่ง

435
00:27:47,333 --> 00:27:48,751
‎ตอนนั้นคุณก็พูดแบบนี้

436
00:27:51,879 --> 00:27:53,172
‎ผมก็ยังไม่เข้าใจ

437
00:28:13,484 --> 00:28:15,528
‎- ฟังดูคุ้นๆ นะ
‎- ดี

438
00:28:18,114 --> 00:28:19,449
‎งั้นก็มากับผมสิ

439
00:28:37,592 --> 00:28:38,468
‎พระเจ้า

440
00:28:41,345 --> 00:28:42,889
‎มันคือโรงแรมที่เกิดเหตุ

441
00:28:45,349 --> 00:28:46,184
‎ใช่

442
00:28:48,311 --> 00:28:53,357
‎ผมทึ่งมากกับการที่คุณ
‎เผชิญหน้ากับอนาคตอย่างกล้าหาญ

443
00:28:54,484 --> 00:28:57,487
‎และมันจริงที่ว่า ณ จุดหนึ่ง

444
00:28:58,196 --> 00:29:00,948
‎เราจะไม่สามารถย้อนคืน

445
00:29:01,032 --> 00:29:05,411
‎ความทรงจำดีๆ ทั้งหมด
‎จากชีวิตที่เราเคยมีร่วมกัน

446
00:29:05,495 --> 00:29:10,541
‎แต่เราอาจย้อนคืนสักเรื่องตอนนี้ก็ได้

447
00:29:12,460 --> 00:29:16,422
‎อาจจะสร้างใหม่ด้วยซ้ำ

448
00:29:17,298 --> 00:29:18,132
‎ผมชอบจัง

449
00:29:31,187 --> 00:29:32,563
‎ขึ้นรอบต่อไปนะ เพื่อน

450
00:29:33,231 --> 00:29:34,982
‎เรามีเรื่องให้พูดกันเยอะมาก

451
00:29:45,868 --> 00:29:47,161
‎ลาก่อน เรเน่

452
00:29:48,621 --> 00:29:49,580
‎โจแอน

453
00:29:50,540 --> 00:29:51,999
‎โทนี่ คร็อคเก็ตต์

454
00:29:52,583 --> 00:29:53,417
‎ทับส์

455
00:29:54,836 --> 00:29:56,170
‎ลาก่อน ฟิโอน่า

456
00:29:57,964 --> 00:30:00,716
‎- ทำอะไรน่ะ
‎- เผชิญหน้าส่วนที่ยากทำใจ

457
00:30:01,801 --> 00:30:03,594
‎ยุคแห่งการวาดรูปของฉันจบลงแล้ว

458
00:30:07,765 --> 00:30:10,142
‎ไม่มีทางถ้ามีฉันอยู่

459
00:30:27,076 --> 00:30:29,078
‎เธอเห็นเราเป็นแบบนี้สินะ

460
00:30:29,161 --> 00:30:30,246
‎ใช่เลย

461
00:30:42,675 --> 00:30:43,718
‎สุดยอดเลย

462
00:30:43,801 --> 00:30:48,180
‎ไม่เคยคิดเลยว่าจะได้ลงทะเลอีกครั้ง

463
00:30:48,264 --> 00:30:50,474
‎เห็นไหม เราทำทุกอย่างด้วยกันได้

464
00:30:51,142 --> 00:30:53,811
‎ฉันยอมลงไปแค่ถึงเข่านะ อย่าเวอร์ไปหน่อยเลย

465
00:30:53,895 --> 00:30:57,106
‎คราวหน้าลงไปถึงเอวเลยนะแล้วฉี่ให้เต็มที่

466
00:30:58,691 --> 00:31:00,359
‎เธอนี่เด็กสิบขวบชัดๆ

467
00:31:00,443 --> 00:31:01,819
‎ฉันไม่ได้ยินคำว่า "ไม่"

468
00:31:07,992 --> 00:31:08,826
‎ทีนี้ทำอะไรต่อ

469
00:32:14,016 --> 00:32:16,018
‎คำบรรยายโดย กิตติพล เอี่ยมกมล