1
00:00:01,034 --> 00:00:02,336
ความเดิมตอนที่แล้ว

2
00:00:02,336 --> 00:00:06,306
ฉันเห็นนิมิตความหายนะ

3
00:00:07,007 --> 00:00:09,376
เราจะสร้างมรดกให้เมืองนี้

4
00:00:09,376 --> 00:00:12,512
ฉันว่านายอาจแข็งแกร่งสุด ๆ ได้

5
00:00:12,512 --> 00:00:14,014
เขาก็เห็นเหมือนกัน

6
00:00:14,348 --> 00:00:16,516
เจเรมายห์หนีไปได้ เขาได้ตัวบรูซ

7
00:00:16,516 --> 00:00:18,685
ฉันวางระเบิดไว้ทั่วเมือง

8
00:00:18,685 --> 00:00:22,956
ฉันรู้ว่าต้องเห็นกับตาถึงจะเชื่อ
และฉันอยากให้นายเชื่อฉันจริง ๆ ดังนั้น...

9
00:00:24,691 --> 00:00:28,428
ตอนนี้ทางการประกาศให้เมืองเป็นพื้นที่ห้ามเข้า
จนกว่าจะประเมินสถานการณ์ได้

10
00:00:28,428 --> 00:00:30,330
ในอีกสองชั่วโมง เมืองนี้จะกลายเป็นสนามรบ

11
00:00:30,330 --> 00:00:31,798
ผมไม่ไปไหนทั้งนั้น

12
00:00:31,798 --> 00:00:34,201
อีกไม่นานก็อทแธมต้องเอาตัวรอดเอง

13
00:00:34,201 --> 00:00:35,736
ที่ที่ป่าเถื่อนที่สุด

14
00:00:36,270 --> 00:00:39,573
ผมควรทำยังไงกับคุณดี

15
00:00:40,173 --> 00:00:42,175
เธอพรากคนที่ฉันรักไป

16
00:00:42,743 --> 00:00:44,745
ฉันเลยพรากคนที่เธอรักไปเหมือนกัน

17
00:00:45,445 --> 00:00:47,848
เมืองที่เต็มไปด้วยเลือด...

18
00:00:47,848 --> 00:00:50,517
จะให้กำเนิดอัศวินรัตติกาล
ที่เมืองของนายต้องการ

19
00:00:50,517 --> 00:00:53,287
ก็อทแธมล่มสลาย เรารุ่งเรือง

20
00:01:21,415 --> 00:01:24,618
"ดินแดนต้องห้าม...

21
00:01:24,618 --> 00:01:26,486
วันที่ 391"

22
00:03:12,526 --> 00:03:16,496
"ตำรวจเมืองก็อทแธม"

23
00:03:39,219 --> 00:03:40,754
เตรียมพร้อมยิง

24
00:03:45,225 --> 00:03:46,460
เพื่อก็อทแธม

25
00:04:07,214 --> 00:04:09,015
"วันที่ 87"

26
00:04:09,015 --> 00:04:11,852
พวกคุณเพิกเฉยต่อการอพยพ

27
00:04:11,852 --> 00:04:14,621
ไม่นะ เห็นชัดเลยว่าคุณไม่เข้าใจ

28
00:04:14,621 --> 00:04:18,558
เข้าใจอะไร คุณกอร์ดอน ผมเกรงว่าคุณจะ...

29
00:04:18,558 --> 00:04:19,926
ผมจะพูดครั้งสุดท้าย

30
00:04:20,760 --> 00:04:24,297
หลังจากสะพานระเบิด
และทางการประกาศให้ก็อทแธมเป็นพื้นที่ห้ามเข้า

31
00:04:25,031 --> 00:04:26,566
เมืองนี้ก็มีไว้ให้ช่วงชิง

32
00:04:27,667 --> 00:04:29,636
กลายเป็นที่ของพวกทำผิดกฎหมาย
และเหล่าฆาตกร

33
00:04:31,037 --> 00:04:34,474
ตอนนี้คนที่มีอำนาจมากพอก็เข้ามาคุมพื้นที่

34
00:04:36,309 --> 00:04:38,545
เจ้าเพนกวินอยู่ที่ศาลาว่าการเมือง ให้ตายเถอะ

35
00:04:40,680 --> 00:04:43,416
เตรียมพร้อมคลังแสงและรวบรวมอาวุธ

36
00:04:43,416 --> 00:04:46,419
เปลี่ยนโรงงานให้เป็นที่ผลิตกระสุน

37
00:04:58,965 --> 00:05:00,467
มันทำให้ไม่มีใครโจมตีเขาได้

38
00:05:01,935 --> 00:05:05,405
บาร์บาร่ากับร้านไซเรนส์
ดูแลบริเวณรอบ ๆ คลับของพวกเขา

39
00:05:05,405 --> 00:05:09,142
เป็นที่เดียวในก็อทแธม
ที่ไม่ต้องเดือดร้อนเรื่องอาหารหรือเหล้า

40
00:05:09,976 --> 00:05:12,078
บาร์บาร่าแลกเปลี่ยนข้อมูลเป็นส่วนใหญ่

41
00:05:13,013 --> 00:05:14,681
ออกไปก่อนเที่ยงคืน

42
00:05:15,715 --> 00:05:19,452
เป็นที่สำหรับผู้หญิงเท่านั้น
ผู้ชายอยู่ได้แค่ภายในเวลาที่กำหนด

43
00:05:21,655 --> 00:05:24,958
เลยเที่ยงคืนมาสองนาทีแล้วนะ ที่รัก

44
00:05:24,958 --> 00:05:26,159
รายงานว่า...

45
00:05:27,360 --> 00:05:29,663
เธอบังคับใช้กฎอย่างเข้มงวด

46
00:05:30,664 --> 00:05:35,602
ฝั่งตะวันตกคือโจนาธาน เครน สแกร์โครว์

47
00:05:49,316 --> 00:05:53,186
วิคเตอร์ ฟรีซอยู่ทางเหนือ สู้อยู่กับไฟเออร์ฟลาย

48
00:05:53,486 --> 00:05:57,958
และจนถึงตอนนี้
ยังไม่มีใครพบเห็นเจเรมายห์ เวลาสกา

49
00:06:01,494 --> 00:06:02,662
แล้วก็พวกเรา

50
00:06:03,663 --> 00:06:07,367
ตำรวจเมืองก็อทแธมคุมสิบช่วงตึกรอบโรงพัก

51
00:06:07,367 --> 00:06:11,137
ที่ที่เรามอบอาหาร
และปกป้องพลเรือนจำนวน 150 คน

52
00:06:11,137 --> 00:06:14,874
จำนวนอาจเพิ่มมากขึ้น
เพราะไม่รู้ว่ามีคนที่ติดอยู่ในเมืองอีกเท่าไหร่

53
00:06:15,342 --> 00:06:18,178
นี่คือกลุ่มคนที่ไม่ออกไปไม่ได้เมื่อเมืองถูกทอดทิ้ง

54
00:06:18,178 --> 00:06:20,480
ยากจน เจ็บป่วย ทั้งครอบครัว

55
00:06:20,480 --> 00:06:21,982
ทางการมีหน้าที่ต้องทำ

56
00:06:22,682 --> 00:06:25,185
คุณมีหน้าที่ต้องช่วยเหลือพวกเขา

57
00:06:25,185 --> 00:06:27,854
- คุณกอร์ดอน
- ผู้กองกอร์ดอน

58
00:06:27,854 --> 00:06:30,523
เราคุยเรื่องนี้กันหลายครั้ง

59
00:06:30,523 --> 00:06:32,993
ห้ามไม่ให้ใครเข้าหรือออกจากก็อทแธม

60
00:06:32,993 --> 00:06:34,761
ผู้คนที่เรากำลังปกป้องไม่ใช่อาชญากร

61
00:06:34,761 --> 00:06:39,232
และคนที่ยังอยู่หลังจากคำสั่งอพยพ
ทางการจะไม่มีส่วนรับผิดชอบอีกต่อไป

62
00:06:39,232 --> 00:06:43,336
ศัตรูล้อมพวกเราไว้
อาหารและอาวุธกำลังจะหมด

63
00:06:43,336 --> 00:06:45,905
มีพวกเด็ก ๆ อยู่ที่นี่ด้วย คุณต้องมาอพยพพวกเขา

64
00:06:45,905 --> 00:06:49,743
เรากำลังแต่งตั้งคณะกรรมการ
เพื่อจัดการกับสถานการณ์ในก็อทแธม

65
00:06:50,176 --> 00:06:51,378
คณะกรรมการเหรอ

66
00:06:53,246 --> 00:06:55,915
อย่างน้อยก็ส่งอาหารให้เรา

67
00:06:56,383 --> 00:06:58,585
เราเข้าใจสถานการณ์

68
00:06:58,585 --> 00:07:00,887
คุณไม่เข้าใจ
ถ้าเข้าใจคุณต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว

69
00:07:00,887 --> 00:07:02,455
บอกมาเลยว่าเราต้องช่วยตัวเอง

70
00:07:19,306 --> 00:07:20,540
อัมพาตด้านข้าง

71
00:07:20,540 --> 00:07:23,543
เราต้องผ่าตัด
ก่อนที่กระดูกสันหลังของเธอจะยุบตัว

72
00:07:24,444 --> 00:07:25,979
ที่จริงเราควรอพยพเธอออกไป

73
00:07:26,913 --> 00:07:29,582
เราพยายามเอาตัวเธอออกไป
แต่สถานการณ์เลวร้ายกว่าเดิม

74
00:07:30,450 --> 00:07:31,951
พวกเขาทำลายสะพาน

75
00:07:33,753 --> 00:07:35,088
คุณผ่าตัดที่นี่ได้มั้ย

76
00:07:36,456 --> 00:07:37,991
ผมว่าเราคงไม่มีทางเลือก

77
00:07:44,798 --> 00:07:46,132
เซลีน่า

78
00:07:48,935 --> 00:07:50,637
- หมอต้องการผ่าตัด
- ได้

79
00:07:54,941 --> 00:07:56,142
เอาไงก็เอา

80
00:08:07,854 --> 00:08:09,522
ฉันจะอยู่ด้วยตลอดเลย

81
00:08:18,932 --> 00:08:20,767
- พอได้แล้ว
- พวกตำรวจอ้วนเอา ๆ

82
00:08:20,767 --> 00:08:23,503
- ขณะที่พวกเรากำลังจะอดตาย
- เขาพูดถูก

83
00:08:23,503 --> 00:08:25,138
ขณะที่พวกเราจะอดตาย

84
00:08:25,138 --> 00:08:26,873
- นายหิวเหรอ ใช่มั้ย
- ฮาร์วีย์

85
00:08:26,873 --> 00:08:29,175
- ฉันต้องการอาหาร
- ฉันมีอะไรให้นายเคี้ยว

86
00:08:29,175 --> 00:08:30,610
ฮาร์วีย์ ขอล่ะ ได้โปรด

87
00:08:30,610 --> 00:08:32,178
ทุกคนเลย

88
00:08:32,512 --> 00:08:35,782
ทุกคนได้ส่วนแบ่งเท่ากัน
ตำรวจและพลเรือนก็เหมือนกัน

89
00:08:35,782 --> 00:08:39,119
ถ้าเราแจกจ่ายมากขึ้น อาหารจะหมดในไม่ช้า

90
00:08:39,119 --> 00:08:41,888
โกหก เขาโกหก

91
00:08:41,888 --> 00:08:43,890
- พวกตำรวจได้มากกว่า
- นาย...

92
00:08:43,890 --> 00:08:45,358
พอได้แล้ว

93
00:08:51,164 --> 00:08:53,032
ถ้าพวกคุณไม่ชอบกฎของที่นี่ ก็ออกไปซะ

94
00:08:55,502 --> 00:08:58,872
- ผมแค่บอกว่า...
- พูดตอนเดินออกไปเถอะ ไอ้เฮงซวย

95
00:09:00,907 --> 00:09:02,876
- ให้ตายเถอะ คุณดูอยู่ดีกินดีจะตาย
- ไม่เอาน่า

96
00:09:02,876 --> 00:09:04,878
- ไปกันเถอะ
- คนโกหก

97
00:09:06,045 --> 00:09:07,180
ไปเถอะ พอกันที

98
00:09:07,180 --> 00:09:08,715
ไปจากที่นี่กัน ไปเถอะ

99
00:09:13,153 --> 00:09:15,655
เราเป็นยังไงบ้าง

100
00:09:15,655 --> 00:09:17,424
เหลืออาหารพอแค่สำหรับหนึ่งเดือน

101
00:09:17,424 --> 00:09:19,225
เว้นแต่ผู้อพยพจะมาเพิ่มเรื่อย ๆ

102
00:09:20,226 --> 00:09:22,495
พวกเฮงซวยนั่นบอกว่ายังไงบ้าง

103
00:09:22,495 --> 00:09:25,031
เหมือนเดิม ไม่ส่งความช่วยเหลือใด ๆ

104
00:09:25,031 --> 00:09:26,866
ไม่ยอมให้ใครออกไป ฉันต้องพยายาม

105
00:09:26,866 --> 00:09:29,702
สาบานได้เลย ฉันจะไม่จ่ายภาษีอีกเด็ดขาด

106
00:09:29,702 --> 00:09:31,004
แล้วถ้ามีคนถามล่ะ

107
00:09:32,505 --> 00:09:34,741
ไม่ช้าก็เร็ว ทางการจะต้องทำสิ่งที่ถูกต้อง

108
00:09:35,842 --> 00:09:39,045
สร้างสะพานขึ้นมาใหม่ ยึดเมืองกลับคืนมา
เราแค่ต้องอดทนรอ

109
00:09:39,045 --> 00:09:41,548
และความจริงคือเราต้องช่วยตัวเอง

110
00:09:41,948 --> 00:09:44,083
ความจริงคือเราไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

111
00:09:44,884 --> 00:09:47,253
และงานของเราคือเอาตัวเอง...

112
00:09:48,388 --> 00:09:50,190
และทุกคนให้มีชีวิตรอด

113
00:09:50,190 --> 00:09:51,758
เราเหลือกระสุนชุดสุดท้ายแล้ว

114
00:09:51,758 --> 00:09:54,694
ถ้าเพนกวินหรือใครสักคนมาโจมตีจะทำยังไง

115
00:09:54,694 --> 00:09:56,196
พวกเราอยู่เป็นเป้านิ่งในนี้

116
00:10:43,943 --> 00:10:46,312
โอเค ฉันอยู่ที่ไหนเนี่ย

117
00:10:46,980 --> 00:10:48,281
เอาอีกแล้ว

118
00:10:48,481 --> 00:10:50,183
คราวนี้ฉันขึ้นไปบนดาดฟ้า

119
00:10:50,750 --> 00:10:51,985
เหมือนเดิม...

120
00:10:53,520 --> 00:10:56,489
ไม่รู้ว่าขึ้นไปบนนั้นได้ยังไง
หรือเกิดอะไรขึ้นระหว่างก่อนหน้านั้น

121
00:11:03,830 --> 00:11:05,098
แสดงตัวออกมา

122
00:11:06,666 --> 00:11:08,434
ฉันรู้ว่านายอยู่ในนั้น เอ๊ด

123
00:11:12,872 --> 00:11:14,007
แสดงตัวออกมา

124
00:11:17,510 --> 00:11:19,679
เจ้าโง่เอ๊ดยังไม่หายไป

125
00:11:21,014 --> 00:11:22,282
ไอ้ขี้ขลาด

126
00:11:23,116 --> 00:11:25,318
ฉันรู้ว่าตอนหลับ เขาเป็นคนควบคุมตัวฉัน

127
00:11:29,622 --> 00:11:30,857
ทำไม

128
00:11:31,858 --> 00:11:33,393
เขาจะทำอะไร

129
00:11:44,304 --> 00:11:46,339
คุณให้คนอื่นมาเปิดสปอตไลท์ก็ได้นะ

130
00:11:49,409 --> 00:11:50,743
ฉันชอบทำน่ะ

131
00:11:52,045 --> 00:11:54,881
มันทำให้คนระลึกเสมอว่า
ในความมืดมิดก็ยังมีแสงสว่าง

132
00:11:56,015 --> 00:11:57,483
และมันช่วยย้ำเตือนฉัน...

133
00:12:00,086 --> 00:12:01,854
ว่าอาหารของเราเหลือน้อยเต็มที

134
00:12:02,655 --> 00:12:05,525
ทางการไม่ยอมอพยพคน ไม่ส่งความช่วยเหลือ

135
00:12:06,993 --> 00:12:08,261
ไม่มีเหตุผลเลย

136
00:12:10,930 --> 00:12:14,233
ฉันคิดว่าจากที่พวกเขาพูด
มันง่ายที่จะไม่สนใจผู้ที่กำลังทนทุกข์

137
00:12:19,272 --> 00:12:21,741
ให้ลูเชียสเข้าไป
ในแล็บของเวย์น เอ็นเตอร์ไพรส์

138
00:12:21,741 --> 00:12:23,209
เผื่อเขาจะหาอะไรได้

139
00:12:24,110 --> 00:12:26,613
เขาทำกล้องตรวจการณ์ตอนกลางคืน
ให้คนของคุณอยู่ มันไม่มาก

140
00:12:26,613 --> 00:12:27,847
ทุกอย่างช่วยได้หมด

141
00:12:30,416 --> 00:12:33,286
บรูซ เราอยู่เพราะผู้คนที่นี่ยังต้องการคนปกป้อง

142
00:12:33,286 --> 00:12:34,687
มันไม่ได้เปลี่ยนไปเลย

143
00:12:40,693 --> 00:12:41,894
ผมต้องไปแล้ว

144
00:12:43,630 --> 00:12:45,932
หมอกังวลว่าอาการของเซลีน่าจะแย่ลง

145
00:12:47,367 --> 00:12:48,635
พวกเขาต้องผ่าตัด

146
00:12:50,737 --> 00:12:52,038
บอกด้วยนะว่าเป็นยังไงบ้าง

147
00:12:59,379 --> 00:13:00,980
นายเสียใจรึเปล่าที่ยังอยู่ที่นี่

148
00:13:04,450 --> 00:13:05,585
ไม่เลย

149
00:13:06,419 --> 00:13:07,587
คุณล่ะ

150
00:13:09,389 --> 00:13:10,623
ไม่เลยสักนิด

151
00:13:30,576 --> 00:13:36,349
คุณค็อบเบิลพอทเสนอ
กระสุนปืน 9 มม. ทำขึ้นใหม่ 1,000 นัด

152
00:13:36,349 --> 00:13:39,318
แลกกับเนื้อสเต๊กเกรดเอ 1,000 ปอนด์

153
00:13:40,186 --> 00:13:41,988
งั้นที่เราได้ยินมาก็เป็นเรื่องจริง

154
00:13:42,588 --> 00:13:44,490
ค็อบเบิลพอทกำลังอดอยากอยู่ในแดนเพนกวิน

155
00:13:45,792 --> 00:13:47,193
ไม่ใช่เลย

156
00:13:48,027 --> 00:13:50,463
คุณค็อบเบิลพอทแค่อยากจะกินเนื้อบ้าง

157
00:13:50,463 --> 00:13:55,368
ให้ตายเถอะ เจ้านายอยากกินริบอาย
ขณะที่ลูกน้องอดอยาก

158
00:13:55,368 --> 00:13:57,203
- เลวจริง ๆ
- ขอถามอะไรหน่อย

159
00:13:57,804 --> 00:14:01,140
ทำไมเจ้านายคุณไม่ออกจากป้อมปราการ
ตั้งแต่สะพานระเบิด

160
00:14:01,941 --> 00:14:04,043
เขากลัวว่าฉันจะแทงคอหอยรึไง

161
00:14:04,043 --> 00:14:07,313
แท็บบี้ยังไม่หายโกรธ
ที่เพนกวินฆ่าบุตช์ต่อหน้าต่อตาเธอ

162
00:14:07,313 --> 00:14:10,149
งั้นคงต้องเป็นกระสุน 2,000 นัดแล้วล่ะ

163
00:14:10,149 --> 00:14:12,218
บาร์บาร่า เราจะไม่ให้อะไรกับไอ้เลวนั่นทั้งนั้น

164
00:14:12,819 --> 00:14:16,389
ใช่แล้ว เรากำลังแลกเปลี่ยนเพื่อสิ่งที่ต้องการ

165
00:14:16,389 --> 00:14:17,523
ไม่

166
00:14:19,325 --> 00:14:20,660
เธอจ๋า

167
00:14:21,227 --> 00:14:24,230
ไม่มีใครขอให้เธอลืมสิ่งที่เกิดขึ้น

168
00:14:24,230 --> 00:14:28,301
แต่เราจะปกป้องพวกผู้หญิงที่ต้องการ
คนคุ้มกะลาหัวที่แห่มาที่นี่ทุกวันได้ยังไง

169
00:14:29,035 --> 00:14:30,336
เราต้องการมัน

170
00:14:31,537 --> 00:14:33,172
จุดจบของเพนกวินต้องมาถึงแน่

171
00:14:33,539 --> 00:14:34,841
ฉันสัญญา

172
00:14:47,920 --> 00:14:49,856
เขาจะต้องเสียใจที่มอบสิ่งนี้ให้ฉัน

173
00:14:54,193 --> 00:14:56,062
เป็น 3,000 นัดดีกว่า

174
00:15:04,704 --> 00:15:06,205
มีบางอย่างอยู่ตรงนั้น

175
00:15:07,507 --> 00:15:10,209
นั่นไง เห็นมั้ย เงาเคลื่อนไหว

176
00:15:11,410 --> 00:15:13,713
มันก็แค่เงาน่า

177
00:15:13,713 --> 00:15:15,748
ไม่นะ มีบางอย่างอยู่ตรงนั้น

178
00:15:21,287 --> 00:15:22,889
นั่นไง เห็นมั้ย

179
00:15:28,795 --> 00:15:30,129
นายไม่เป็นไรนะ

180
00:15:31,798 --> 00:15:33,266
เป็นอะไรมั้ย

181
00:15:33,266 --> 00:15:35,134
อยากให้ฉันหยุดมั้ย

182
00:15:36,135 --> 00:15:37,904
อยาก

183
00:15:37,904 --> 00:15:39,238
เปิดประตูสิ

184
00:15:41,207 --> 00:15:42,975
ไม่ ๆ อย่าเปิดประตู

185
00:15:49,482 --> 00:15:52,218
แยกย้ายกันไป เอาสิ่งที่พวกเราต้องการ

186
00:15:53,452 --> 00:15:55,922
ฆ่าทุกคนที่ขวางทาง

187
00:15:56,622 --> 00:16:00,459
แสดงให้พวกโง่นั่นเห็นว่า
ความหวาดกลัวมันเป็นยังไง

188
00:16:02,261 --> 00:16:04,230
พื้นที่พวกนี้คือจุดอ่อน

189
00:16:04,230 --> 00:16:06,966
เสริมกำลังเขตพื้นที่ติดกับของเพนกวิน

190
00:16:06,966 --> 00:16:08,434
เตรียมตัวให้พร้อม

191
00:16:15,508 --> 00:16:16,742
เกิดอะไรขึ้น

192
00:16:24,116 --> 00:16:27,253
ตามลูเชียให้ไปพบผมตรงเครื่องปั่นไฟ

193
00:16:48,674 --> 00:16:50,309
ไฟดับทุกที่เลย

194
00:16:50,309 --> 00:16:53,512
ไม่ต้องห่วงหรอกครับ นายน้อยบรูซ
ที่คลินิกมีเครื่องปั่นไฟสำรอง

195
00:16:57,884 --> 00:17:00,720
ทุกอย่างราบรื่นเรียบร้อยดี

196
00:17:00,720 --> 00:17:02,021
ไม่

197
00:17:02,989 --> 00:17:04,223
มีบางอย่างผิดปกติ

198
00:17:04,657 --> 00:17:06,626
มีผู้ชายที่ห้องใต้ดิน

199
00:17:07,059 --> 00:17:08,494
พวกเขาจะขโมยยาไปหมด

200
00:17:09,729 --> 00:17:11,464
อัลเฟรด อยู่กับเซลีน่าไว้

201
00:17:11,464 --> 00:17:15,067
ครับ แต่คุณลงไปข้างล่างนั่นไม่ได้
มันมืดสนิท ต้องมีไฟฉายหรืออะไรสักอย่าง

202
00:17:15,668 --> 00:17:17,003
ลูเชียสให้ของเด็ดผมมา

203
00:17:20,506 --> 00:17:21,841
ระวังตัวด้วย

204
00:17:55,608 --> 00:17:57,543
ผมรู้ว่าคุณคิดอะไรอยู่ ผู้กอง

205
00:17:58,577 --> 00:18:00,379
ฉันมีกระสุนไม่กี่นัด

206
00:18:00,947 --> 00:18:04,350
ยิงใส่หมอนี่สักนัดดีมั้ย คุ้มกันหรือเปล่า

207
00:18:05,885 --> 00:18:07,420
ไม่คุ้ม

208
00:18:09,121 --> 00:18:11,457
ตอนนี้คำถามคือนายมาที่นี่ทำไม

209
00:18:11,457 --> 00:18:13,125
ไม่ใช่มาขโมยเครื่องปั่นไฟแน่

210
00:18:13,125 --> 00:18:15,428
ผมจะอยากได้แสงสว่างไปทำไม

211
00:18:15,428 --> 00:18:17,964
ความกลัวอยู่ในความมืด

212
00:18:18,864 --> 00:18:20,933
แล้วอะไร มาขโมยอาหารของเราเหรอ

213
00:18:20,933 --> 00:18:22,268
นั่นแหละ

214
00:18:22,268 --> 00:18:25,037
แต่ในเมื่อมาแล้ว ผมจะฆ่าคุณด้วยแล้วกัน

215
00:18:37,750 --> 00:18:40,886
ไม่ได้เจอกันนานตั้งแต่ที่คุณโดนพิษของผม ผู้กอง

216
00:18:41,153 --> 00:18:43,055
ตอนนี้คุณกลัวอะไร

217
00:18:43,656 --> 00:18:44,957
ไม่ใช่นายก็แล้วกัน

218
00:18:59,071 --> 00:19:00,272
- นี่
- ตำรวจ

219
00:19:00,272 --> 00:19:01,574
นี่

220
00:19:02,475 --> 00:19:03,843
นี่

221
00:19:06,979 --> 00:19:08,447
พวกมันได้อาหารไปแล้ว

222
00:19:12,084 --> 00:19:13,919
ไฟกลับมาแล้ว

223
00:19:13,919 --> 00:19:15,154
ไป ๆ

224
00:19:20,026 --> 00:19:21,527
ได้ยินรึเปล่า

225
00:19:38,878 --> 00:19:40,179
ฮัลโหล

226
00:19:42,048 --> 00:19:43,449
สก็อตต์

227
00:19:43,949 --> 00:19:45,384
ไง พวก

228
00:19:46,218 --> 00:19:47,553
สก็อตต์

229
00:19:49,488 --> 00:19:51,390
ฟังนะ นี่มันไม่...

230
00:19:51,390 --> 00:19:52,658
ไม่ตลกเลย

231
00:20:02,968 --> 00:20:04,303
ไป ๆ

232
00:20:04,303 --> 00:20:05,671
กลับไป

233
00:20:16,849 --> 00:20:19,151
ทางการทอดทิ้งพวกเขา

234
00:20:19,151 --> 00:20:22,354
จากนั้นก็มีพวกบ้าแต่งตัวเหมือนสแกร์โครว์
มาขโมยอาหารของพวกเขาไป

235
00:20:22,354 --> 00:20:23,823
เป็นฉันก็โมโห

236
00:20:24,523 --> 00:20:26,058
เราถึงไหนกันแล้ว

237
00:20:26,058 --> 00:20:28,561
เราเหลืออาหารแค่พอหนึ่งสัปดาห์

238
00:20:29,595 --> 00:20:32,865
- ลดอีกครึ่งนึง
- ลดไปแล้ว

239
00:20:32,865 --> 00:20:35,534
- ลดอีก
- ผู้คนอาจไม่พอใจ

240
00:20:35,534 --> 00:20:38,771
ฉันพอใจมาสิบปีแล้ว อย่างน้อยพวกเขาก็ไม่ตาย

241
00:20:38,771 --> 00:20:41,373
ก็ได้ งั้นก็เหลืออาหารสำหรับสองสัปดาห์
แล้วไงต่อ

242
00:20:41,874 --> 00:20:45,444
จิม ทางที่ดีที่สุดคือต้องข้ามแม่น้ำไป
พวกเขาต้องลุกขึ้นมาช่วยพวกเรา

243
00:20:45,444 --> 00:20:48,414
- คงไม่ พวกเขาไม่เคยช่วยเราอยู่แล้ว
- ให้ตายเถอะ พวกเรา...

244
00:20:48,414 --> 00:20:51,717
เพราะพวกเราอยู่เพื่อทำงานที่พวกเขาไม่ทำ

245
00:20:51,717 --> 00:20:53,419
ตอนนี้พวกเขาแค่นั่งดูอยู่เฉย ๆ

246
00:20:53,419 --> 00:20:56,222
ขณะที่เราอดอยากหรือฆ่าตัวตาย
เพราะมันเกิดขึ้นแน่

247
00:20:56,222 --> 00:20:59,792
ฉันรู้ดี ฮาร์ฟ
แต่ตอนนี้เราต้องบอกอะไรบางอย่างกับพวกเขา

248
00:20:59,792 --> 00:21:01,393
บอกพวกเขาว่าความช่วยเหลือกำลังมา

249
00:21:03,229 --> 00:21:04,597
ผมจะให้เขาบินเอาอาหารมา

250
00:21:06,031 --> 00:21:09,201
เราลองแล้ว
เราไม่ได้รับอนุญาตให้เอาเครื่องขึ้น

251
00:21:09,201 --> 00:21:10,903
ไม่ยอมประนีประนอม
ห้ามไม่ให้อะไรเข้าหรือออก

252
00:21:10,903 --> 00:21:12,371
ผมไม่ได้ขออนุญาต

253
00:21:13,539 --> 00:21:14,807
มันพร้อมแล้ว

254
00:21:14,807 --> 00:21:17,743
อัลเฟรดวิทยุให้นำมาส่ง
จากโรงเก็บเครื่องบินตะวันออก

255
00:21:17,743 --> 00:21:19,778
อาหารจะมาถึงที่นี่ในไม่กี่ชั่วโมง

256
00:21:21,881 --> 00:21:24,717
เยี่ยมจริง ๆ ที่มีลูกเศรษฐีอยู่ด้วย

257
00:21:24,717 --> 00:21:27,219
ถ้าสำเร็จ ทางการจะต้องรู้เรื่องแน่

258
00:21:27,219 --> 00:21:28,821
มันช่วยได้แค่ครั้งเดียว

259
00:21:28,821 --> 00:21:30,789
คนของสแกร์โครว์ไม่ได้เอาแค่อาหารไป

260
00:21:33,259 --> 00:21:34,927
พวกมันขโมยยาจากคลินิก

261
00:21:37,897 --> 00:21:39,265
มีผู้คนกำลังเจ็บปวด

262
00:21:44,837 --> 00:21:47,339
ฮาร์วีย์ บอกทุกคนว่าความช่วยเหลือกำลังมา

263
00:21:47,339 --> 00:21:48,474
ได้

264
00:21:52,578 --> 00:21:53,746
เซลีน่าเป็นยังไงบ้าง

265
00:21:57,449 --> 00:21:58,684
เธอเข้มแข็ง

266
00:22:00,286 --> 00:22:01,687
เธอจะผ่านมันได้

267
00:22:14,200 --> 00:22:16,602
หมอบอกว่าการผ่าตัดสำเร็จด้วยดี

268
00:22:18,270 --> 00:22:20,306
กระดูกสันหลังของฉันจะไม่ยุบตัว

269
00:22:22,508 --> 00:22:26,011
แต่ฉันยังเดินไม่ได้เหมือนเดิม แย่ชะมัด

270
00:22:29,114 --> 00:22:30,783
ที่นี่มีทรัพยากรจำกัด

271
00:22:32,384 --> 00:22:34,386
แต่ยังมีความหวัง ถ้าเราไปแผ่นดินใหญ่ได้

272
00:22:35,554 --> 00:22:36,822
ให้ตายสิ

273
00:22:37,890 --> 00:22:39,892
ฉันรู้สึกกังวลอยู่เหมือนกัน

274
00:22:41,560 --> 00:22:43,395
เซลีน่า ฉันรู้ว่าเธอเจ็บปวด

275
00:22:45,331 --> 00:22:46,999
แต่ยากำลังมาแล้ว

276
00:22:48,367 --> 00:22:49,735
มันแปลกตรงไหนรู้มั้ย

277
00:22:53,005 --> 00:22:55,241
เจเรมายห์ยิงฉันเพื่อจัดการนาย

278
00:23:00,145 --> 00:23:01,880
ทุกอย่างที่ฉันทำลงไป

279
00:23:05,017 --> 00:23:07,086
สิ่งที่ทำให้ฉันเกี่ยวข้องด้วยคือการเป็นเพื่อนนาย

280
00:23:13,259 --> 00:23:15,327
ฉันอยากให้เจเรมายห์ฆ่าฉันให้ตายไปซะ

281
00:23:34,179 --> 00:23:35,547
หมอช่วยเธอไม่ได้

282
00:23:39,118 --> 00:23:41,553
เธอต้องการแม่มด

283
00:23:47,793 --> 00:23:49,094
ขอบคุณ

284
00:23:50,396 --> 00:23:52,865
- สถานการณ์เป็นยังไง
- พวกเขาอดทน

285
00:23:54,466 --> 00:23:56,068
พวกเขารักจิม กอร์ดอน

286
00:23:56,735 --> 00:24:00,072
แต่ถ้าเฮลิคอปเตอร์ไม่มาต้องแย่แน่

287
00:24:05,711 --> 00:24:07,046
มันมาแน่

288
00:24:19,992 --> 00:24:21,226
รู้สึกดีจัง

289
00:24:22,928 --> 00:24:24,263
รู้สึกเหมือนขาดอะไรไปอย่าง

290
00:24:26,799 --> 00:24:28,133
เอามีดมาใส่ซิ

291
00:24:32,805 --> 00:24:35,741
โรงงานต้องปิดอีกแล้วครับ

292
00:24:35,741 --> 00:24:39,278
คนงานตกลงไปในเครื่องเพรสไฮดรอลิก

293
00:24:39,278 --> 00:24:42,081
สาเหตุมาจากเขาหมดสติเพราะความหิว

294
00:24:42,081 --> 00:24:45,084
ท่านครับ ผมกังวลว่า
ถ้าเราไม่เพิ่มส่วนแบ่งอาหาร

295
00:24:45,084 --> 00:24:48,987
คุณเพนน์ ผมเข้าใจความรู้สึกคนงานของเราดี

296
00:24:49,254 --> 00:24:52,157
แต่เมื่อไม่มี ผมจะให้ยังไงล่ะ

297
00:24:58,630 --> 00:25:00,265
สุกเกินไป

298
00:25:04,436 --> 00:25:05,637
เอ็ดเวิร์ด

299
00:25:09,608 --> 00:25:12,511
เป็นเด็กดีจริง ๆ

300
00:25:15,447 --> 00:25:18,450
คุณภาพของที่โรงงานก็กำลังย่ำแย่

301
00:25:18,450 --> 00:25:21,019
- มีกระสุนด้าน...
- ไร้สาระ

302
00:25:22,888 --> 00:25:24,356
กระสุนของเราใช้ได้ดี

303
00:25:24,790 --> 00:25:26,658
ตอนนี้คุณทำให้เอ็ดเวิร์ดโกรธ

304
00:25:28,460 --> 00:25:31,697
อย่างที่เห็น กระสุนด้าน

305
00:25:31,697 --> 00:25:33,499
ถ้าเราทำคุณภาพออกมาไม่ดี...

306
00:25:33,499 --> 00:25:35,667
- หยุด
- ท่านครับ

307
00:25:38,237 --> 00:25:40,906
- ท่านครับ
- หุบปาก ๆ

308
00:25:42,174 --> 00:25:43,409
ได้ยินมั้ย

309
00:25:45,744 --> 00:25:48,881
เธอบอกเองว่า
เพนกวินเอาแต่อยู่ในศาลาว่าการเมือง

310
00:25:48,881 --> 00:25:50,682
- กับกองกำลังอีกนิดหน่อย
- ฉันรู้น่า

311
00:25:50,682 --> 00:25:52,317
และฉันรู้ว่าเธอคิดถึงบุตช์

312
00:25:52,317 --> 00:25:54,720
จริงเหรอ เพราะเขาทำไปเพื่อให้ฉันเจ็บปวด

313
00:25:56,355 --> 00:25:58,056
ฉันถึงต้องแก้ไขมันซะ

314
00:25:58,056 --> 00:26:00,159
แล้วเธอจะทำได้ยังไงโดยไม่ถูกฆ่า

315
00:26:03,429 --> 00:26:04,663
ฉันอยากให้เป็นแบบนั้น

316
00:26:10,569 --> 00:26:12,004
แท็บบี้ ได้ยินที่ฉันพูดมั้ย

317
00:26:13,071 --> 00:26:14,339
นั่นเฮลิคอปเตอร์ใช่มั้ย

318
00:26:24,016 --> 00:26:25,217
มาแล้ว

319
00:26:28,120 --> 00:26:31,390
นี่บรูซ เวย์นพูด ผมอยู่ที่จีซีพีดี เราเห็นคุณแล้ว

320
00:26:32,458 --> 00:26:34,259
รับทราบครับ คุณเวย์น

321
00:26:34,259 --> 00:26:35,961
พบกันที่จุดนัดพบ

322
00:26:46,772 --> 00:26:49,775
เมย์เดย์ ๆ เราถูกยิง เครื่องกำลังตก

323
00:26:49,775 --> 00:26:53,412
ฮาร์วีย์ เฮลิคอปเตอร์ถูกยิง
เรียกทีมมารวมกันเดี๋ยวนี้

324
00:26:53,412 --> 00:26:55,214
เปลี่ยนเส้นทาง

325
00:26:55,214 --> 00:26:57,082
- เรากำลังตก
- พระเจ้า

326
00:27:02,087 --> 00:27:04,556
เฮลิคอปเตอร์ตกในเขตพื้นที่ของโลว์บอยซ์

327
00:27:04,556 --> 00:27:07,960
หวังว่าเราจะหาทางเข้าไปและออกมาได้
ผมรู้ว่านี่เป็นการขอมากเกินไป

328
00:27:07,960 --> 00:27:09,628
แต่ถ้าไม่ได้อาหารนั่น เราจบเห่แน่

329
00:27:09,628 --> 00:27:11,730
ขอกระสุนเพิ่มอีกได้มั้ยคะ
ตอนนี้เราแทบไม่เหลือแล้ว

330
00:27:11,730 --> 00:27:13,565
แค่นั้นก็บุญแล้ว ขึ้นรถซะ

331
00:27:13,565 --> 00:27:16,768
อัลเฟรด ผมนึกว่าบรูซจะอยากตามไปด้วยซะอีก

332
00:27:16,768 --> 00:27:20,072
คิดอย่างนั้นใช่มั้ยล่ะ
เฮลิคอปเตอร์ของเขา นักบินของเขา

333
00:27:20,072 --> 00:27:21,573
เขาอาจคิดว่าคุณคงไม่อนุญาต

334
00:27:23,141 --> 00:27:25,344
ตอนผมไม่อยู่ ฝากดูด้วยแล้วกัน

335
00:27:35,020 --> 00:27:37,422
"เวย์น เอ็นเตอร์ไพรส์"

336
00:27:57,943 --> 00:27:59,211
สวัสดี

337
00:28:00,512 --> 00:28:03,315
เดอะโลว์บอยซ์

338
00:28:03,315 --> 00:28:04,616
ใช่มั้ย

339
00:28:05,150 --> 00:28:06,818
คงรู้นะว่าฉันเป็นใคร

340
00:28:07,452 --> 00:28:09,221
นี่ไม่ใช่พื้นที่ของแก เจ้าเพนกวิน

341
00:28:09,221 --> 00:28:13,025
แต่อาจเป็นก็ได้ ฉันมาก็เพื่อสิ่งนั้นแหละ

342
00:28:15,327 --> 00:28:16,562
ฝันไปเถอะ

343
00:28:26,171 --> 00:28:27,539
ขนไปใส่รถ

344
00:28:36,214 --> 00:28:37,683
ออสวัลด์

345
00:28:38,150 --> 00:28:39,217
จิม

346
00:28:39,751 --> 00:28:41,820
คิดแล้วว่าต้องโผล่มา

347
00:28:42,988 --> 00:28:45,591
ดีใจที่ได้เจอกันอีกนะ เพื่อนเก่า

348
00:28:46,525 --> 00:28:48,694
ช่วงเวลาลำบากแบบนี้เป็นยังไงบ้างล่ะ

349
00:28:49,695 --> 00:28:51,930
ให้คนของนายถอยมาจากเฮลิคอปเตอร์ซะ

350
00:28:51,930 --> 00:28:53,198
เสียใจด้วย

351
00:28:53,699 --> 00:28:55,100
มีคนต้องกินต้องใช้

352
00:28:55,901 --> 00:28:58,704
นายก็รู้เรื่องนั้นดีไม่ใช่เหรอ

353
00:28:58,704 --> 00:29:02,274
ได้ยินว่านายดูแลพวกผู้อพยพอยู่เพียบเลยนี่

354
00:29:02,274 --> 00:29:04,109
เรากำลังปกป้องพวกเด็ก ๆ

355
00:29:04,109 --> 00:29:06,078
ครอบครัว เราต้องการอาหารพวกนั้น

356
00:29:06,845 --> 00:29:08,580
นายไม่ควรยิงมันตก ออสวัลด์

357
00:29:09,214 --> 00:29:10,549
นายคิดว่าฉันทำเหรอ

358
00:29:11,583 --> 00:29:13,018
ไม่ ๆ

359
00:29:13,619 --> 00:29:16,188
นั่นแปลว่าฉันรู้ว่าเฮลิคอปเตอร์จะมา

360
00:29:16,188 --> 00:29:18,590
ซึ่งฉันไม่ได้รู้ซะหน่อย อย่าเข้าใจฉันผิดสิ

361
00:29:18,590 --> 00:29:22,594
เราจะเอาทุกอย่างไป แต่ฉันไม่ได้ยิงมันตก

362
00:29:22,594 --> 00:29:25,631
มันเป็นปืนอาร์พีจี ใครจะมีอาวุธแบบนั้นอีก

363
00:29:26,698 --> 00:29:27,933
ก็จริงนะ

364
00:29:28,567 --> 00:29:32,404
แต่ถ้าเป็นฝีมือฉัน ทำไมฉันจะไม่รับ

365
00:29:33,705 --> 00:29:36,808
ใช่ว่าฉันจะโดนจับซะหน่อย

366
00:29:38,877 --> 00:29:41,713
- งั้นใครทำ
- ไม่รู้

367
00:29:41,713 --> 00:29:43,949
ดีแล้วที่นายเข้าใจซะที

368
00:29:43,949 --> 00:29:47,119
ยังหนีได้ก็หนีไปซะ

369
00:29:48,553 --> 00:29:50,822
เรามีคนมากกว่าแก

370
00:29:50,822 --> 00:29:54,393
ฟังนะ ฮาร์วีย์ หลังจากสิ่งที่พวกเราต้องเจอมา

371
00:29:54,393 --> 00:29:57,062
อย่าทำให้ฉันต้องฆ่านาย

372
00:29:57,663 --> 00:29:58,830
ไม่ใช่แบบนี้

373
00:30:26,491 --> 00:30:28,126
นายควรอยู่บ้านนะ

374
00:30:28,126 --> 00:30:29,494
ฟังฉันนะ

375
00:30:29,828 --> 00:30:32,431
ฉันรู้ว่าเธอโกรธเรื่องอะไร แต่...

376
00:30:33,365 --> 00:30:34,533
เขาคิดว่านายเป็นเพื่อน

377
00:30:34,533 --> 00:30:36,468
- ฉันเคยเป็นเพื่อนเขา
- คนโกหก

378
00:30:36,768 --> 00:30:38,970
เธอเอามีดแทงหลังแม่ฉัน

379
00:30:38,970 --> 00:30:41,506
เขาต้องตายก็เพราะเธอนั่นแหละ

380
00:30:41,940 --> 00:30:45,277
คิดว่าฉันรอให้นายมาที่นี่
แล้วจะปล่อยให้หลุดมือไปง่าย ๆ เหรอ

381
00:30:48,380 --> 00:30:51,450
จิม นายจะปล่อยให้แม่นี่ฆ่าฉัน
อย่างเลือดเย็นงั้นเหรอ

382
00:30:51,983 --> 00:30:55,187
จิม ฟังนะ ไม่ได้มีแต่นายที่ช่วยก็อทแธม
จากสถานการณ์เลวร้าย

383
00:30:55,187 --> 00:30:57,289
ฉันก็ด้วย ฉันทำให้ที่นี่มีเสถียรภาพ

384
00:31:01,326 --> 00:31:02,794
ฉันอาจเหนี่ยวไก

385
00:31:03,862 --> 00:31:05,630
แต่เธอเป็นฆ่าบุตช์

386
00:31:08,533 --> 00:31:10,335
หุบปากแล้วไปตายซะ

387
00:31:23,882 --> 00:31:25,851
ตอนนี้ถ้านั่นเป็นหนึ่งในกระสุนของฉัน

388
00:31:25,851 --> 00:31:29,855
ฉันต้องไปคุยกับหัวหน้าคนงาน
เป็นการส่วนตัวหน่อยแล้ว

389
00:31:29,855 --> 00:31:31,523
รับไม่ได้

390
00:31:32,991 --> 00:31:35,527
ฝากสวัสดีบุตช์ด้วย

391
00:31:41,733 --> 00:31:44,669
ไม่นะ

392
00:32:10,195 --> 00:32:12,798
บาร์บาร่า อย่านะ

393
00:32:43,995 --> 00:32:45,330
- กระสุนหมด
- เหมือนกัน

394
00:32:45,330 --> 00:32:48,667
จิม ตรงนั้นเงียบจังเลยนะ

395
00:32:51,002 --> 00:32:52,671
เอาไงต่อดี

396
00:33:23,435 --> 00:33:25,337
ผมรู้ ผมไม่ควรอยู่ที่นี่

397
00:33:25,337 --> 00:33:27,539
แต่ฟังนะ เพนกวินมีรถบรรทุกจอดอยู่

398
00:33:27,539 --> 00:33:29,808
ผมเอานี่มาแถมยังมีอีกเพียบ

399
00:33:30,175 --> 00:33:31,676
น่ารักมากเลย เจ้าหนู

400
00:33:31,676 --> 00:33:35,614
ขอบอกไว้ก่อนว่าฉันไม่ได้อยากให้เป็นแบบนี้เลย

401
00:33:35,614 --> 00:33:36,848
ไอ้สารเลว

402
00:33:37,549 --> 00:33:40,518
- ฉันจะควักหัวใจแก
- หุบปาก

403
00:33:40,518 --> 00:33:43,521
พูดจาแบบนี้แหละที่จะทำให้ฉันยิงเธอ

404
00:33:44,322 --> 00:33:47,225
เห็นแก่ที่เคยรวมหัวจมท้ายกันมา
ฉันจะให้โอกาสเธอ

405
00:33:48,293 --> 00:33:49,794
เราลืม ๆ มันไปได้มั้ย

406
00:33:50,962 --> 00:33:53,999
เรื่องของทาบิธา บุตช์อะไรเนี่ย

407
00:33:55,634 --> 00:34:00,705
ฉันจะเอาเครื่องในของแกไปให้หนูกิน

408
00:34:00,705 --> 00:34:02,641
ไอ้จมูกโต

409
00:34:04,709 --> 00:34:06,011
ไม่ได้สินะ

410
00:34:08,747 --> 00:34:10,181
มีแผนอะไร หัวหน้า

411
00:34:11,883 --> 00:34:13,018
คุ้มกันฉัน

412
00:34:13,852 --> 00:34:15,153
ออสวัลด์

413
00:34:15,654 --> 00:34:16,988
ฉันอยากทำข้อตกลงกับนาย

414
00:34:18,356 --> 00:34:19,691
ข้อตกลงเหรอ จิม

415
00:34:21,393 --> 00:34:24,162
เราแบ่งของในเฮลิคอปเตอร์กันคนละครึ่ง

416
00:34:25,730 --> 00:34:27,265
และนายปล่อยบาร์บาร่าไป

417
00:34:28,433 --> 00:34:29,668
ไม่

418
00:34:30,035 --> 00:34:32,671
มันไม่ควรรอดออกไปจากที่นี่

419
00:34:36,541 --> 00:34:38,009
ฉันมีข้อตกลงให้นาย จิม

420
00:34:38,743 --> 00:34:41,680
เธอตาย ฉันได้ทุกอย่างไป

421
00:34:41,680 --> 00:34:46,751
นายกลับบ้านไปสำนึกถึงความกรุณาปราณีของฉัน

422
00:34:46,751 --> 00:34:48,119
ถ้าฉันบอกว่าไม่ล่ะ

423
00:34:49,220 --> 00:34:53,191
จะเกิดอะไรขึ้นถ้าทางการรู้ว่า
นายฆ่าตำรวจคนเดียวที่เหลืออยู่ในก็อทแธม

424
00:34:58,396 --> 00:35:01,566
จิม เท่าที่รู้ นายไม่มีอะไรจะมาเสนอฉัน

425
00:35:01,566 --> 00:35:03,101
และนายไม่มีกระสุนแล้ว

426
00:35:09,574 --> 00:35:10,942
ตอนนี้มีแล้วไง

427
00:35:13,111 --> 00:35:16,281
ที่จริง ฉันไม่คิดจะตกลงแต่แรกแล้ว
ฉันต้องการอาหารทั้งหมด

428
00:35:16,281 --> 00:35:17,582
มาขนของไป

429
00:35:31,563 --> 00:35:33,298
มาแล้ว ทุกคน ระวังด้วย

430
00:35:33,298 --> 00:35:35,400
ว่าไง เรามาแล้ว

431
00:35:36,501 --> 00:35:38,503
คิดว่าเพนกวินจะรอดมั้ย

432
00:35:38,503 --> 00:35:41,906
พวกนี้มันตายยาก
อย่างน้อยเขาคงหายหน้าไปสักพัก

433
00:35:41,906 --> 00:35:44,476
นายฆ่ามันได้เลย นายควรยิงมันซะ

434
00:35:44,476 --> 00:35:46,678
ใช่ ยิงโดยไม่แจ้งก่อน

435
00:35:46,678 --> 00:35:48,413
เป็นเมื่อสามเดือนก่อน ทำแบบนี้ฉันคงตกงาน

436
00:35:48,413 --> 00:35:50,749
สามเดือนก่อน เราไม่ได้สู้เพื่อความอยู่รอดนี่นา

437
00:35:50,749 --> 00:35:52,584
นายคิดว่าฉันไม่คิดเหรอ

438
00:35:52,584 --> 00:35:54,319
ฉันรู้ว่าเรากำลังสู้กับอะไร ฮาร์วีย์

439
00:35:54,786 --> 00:35:57,455
- ไม่มีใครมาช่วย
- ทำไมนายไม่ช่วยเราบ้างล่ะ

440
00:35:57,455 --> 00:36:00,258
ยิงไอ้ฆาตกรเลว ๆ นี่ทิ้งไปซะ

441
00:36:00,258 --> 00:36:03,428
อยากได้กฎสำหรับเกมนี้เหรอ
ฉันจะบอกให้ ง่าย ๆ เลยนะ

442
00:36:03,428 --> 00:36:06,097
นายชนะไม่ก็ตาย ครั้งหน้ายิงให้ตายซะ

443
00:36:10,001 --> 00:36:11,936
- คุณไม่เป็นไรนะ
- ใช่ แต่พวกเรารอดมาได้

444
00:36:11,936 --> 00:36:15,206
- นั่นก็พอแล้ว มีอะไรเหรอ
- เพิ่งเอาตัวทาบิธาไปส่งที่คลินิก

445
00:36:15,206 --> 00:36:18,476
- ผมต้องไปดูเซลีน่าหน่อย
- ได้สิ ฉันจะให้คนไปส่ง นี่

446
00:36:19,210 --> 00:36:20,512
- บอกด้วยนะว่าเธอเป็นยังไงบ้าง
- โอเค

447
00:36:20,945 --> 00:36:22,280
บรูซ...

448
00:36:24,816 --> 00:36:26,618
ครั้งหน้าถ้านายอยากช่วย แค่ขอมา

449
00:36:27,152 --> 00:36:28,453
นายเป็นคนของเราแล้ว

450
00:36:46,371 --> 00:36:50,408
"กรมตำรวจก็อทแธม สตรีทเดมอนส์ โลว์บอยซ์"

451
00:36:52,877 --> 00:36:54,145
ผู้กองกอร์ดอน

452
00:36:54,479 --> 00:36:55,847
สวัสดีค่ะ

453
00:36:55,847 --> 00:36:57,582
ผู้กองกอร์ดอน รับสายด้วย

454
00:37:02,554 --> 00:37:04,389
ผู้กองกอร์ดอน ได้ยินชัดเจนรึเปล่าคะ

455
00:37:06,825 --> 00:37:08,860
สวัสดีค่ะ รับสายด้วย

456
00:37:09,594 --> 00:37:11,563
เจมส์ กอร์ดอนครับ ผมกำลังพูดอยู่กับใคร

457
00:37:12,564 --> 00:37:16,434
มิตรค่ะ เราอยากให้รู้ว่า
อีกฝั่งนึงของแม่น้ำเป็นพันธมิตรกับคุณ

458
00:37:16,434 --> 00:37:19,437
- เราจะหาทางช่วยเหลือคุณ
- แล้วคุณเป็นใคร

459
00:37:39,924 --> 00:37:44,462
"ขำ ๆ"

460
00:38:00,979 --> 00:38:02,413
ไปให้พ้น

461
00:38:07,218 --> 00:38:08,486
เอาจริงเหรอเนี่ย

462
00:38:08,987 --> 00:38:10,321
ถังขยะ

463
00:38:24,669 --> 00:38:26,171
ให้ตายสิ

464
00:38:26,171 --> 00:38:28,439
นายทำอะไรกับฉัน

465
00:38:29,107 --> 00:38:30,909
แสดงตัวออกมา

466
00:38:32,644 --> 00:38:33,945
เกิดอะไรขึ้นกับฉัน

467
00:39:13,651 --> 00:39:14,953
ฉันสัญญา...

468
00:39:18,022 --> 00:39:19,691
ถ้ามันเป็นสิ่งสุดท้ายที่ฉันทำ

469
00:39:22,460 --> 00:39:25,196
ฉันจะฆ่ามัน

470
00:39:28,233 --> 00:39:32,003
ขาฉัน พวกมันยิงขาฉัน

471
00:39:32,003 --> 00:39:36,074
- เพิ่งหายแท้ ๆ
- คุณค็อบเบิลพอท ถ้าคุณไม่อยู่นิ่ง ๆ

472
00:39:36,074 --> 00:39:41,346
กระจายข่าวออกไป คนที่ฆ่าจิม กอร์ดอนได้
ฉันจะให้กระสุนปืน 100,000 นัด

473
00:39:41,346 --> 00:39:43,348
ฉันอยากได้หัวมัน

474
00:40:22,120 --> 00:40:23,354
ไม่

475
00:40:24,122 --> 00:40:25,623
- ไม่
- เซลีน่า

476
00:40:25,623 --> 00:40:28,259
- ช่วยหน่อย
- ปล่อยนะ

477
00:40:29,427 --> 00:40:31,429
ปล่อย

478
00:40:31,429 --> 00:40:33,898
ปล่อย

479
00:40:35,400 --> 00:40:37,602
ไม่มีเหตุผลที่ฉันจะ... ฉันไม่...

480
00:40:48,479 --> 00:40:50,148
ให้ฉันทำตามนั้นไม่ได้หรือไง

481
00:40:53,584 --> 00:40:55,486
ให้เธอทำอะไร เกิดอะไรขึ้น

482
00:40:56,454 --> 00:40:57,955
เธอพยายามฆ่าตัวตาย

483
00:40:59,724 --> 00:41:02,093
ผมจะไปหาอะไรมามัดเธอ กันไว้ตอนที่เธอตื่น

484
00:41:11,836 --> 00:41:15,973
บอกแล้ว คุณอยากรักษาเธอ คุณต้องไปหาแม่มด

485
00:41:19,310 --> 00:41:21,012
แล้วผมจะไปหาแม่มดคนนี้ได้ที่ไหน

486
00:41:26,517 --> 00:41:28,786
- ขอบคุณมากค่ะ
- ไม่เป็นไรครับ

487
00:41:28,786 --> 00:41:31,789
- ขอบคุณมากครับ
- นักบุญจิมแห่งก็อทแธม

488
00:41:33,758 --> 00:41:36,761
นี่ ผู้อพยพใหม่ทุกคนที่เข้ามา
ฉันอยากให้ถามพวกเขา

489
00:41:36,761 --> 00:41:38,696
ฉันต้องการข้อมูลเกี่ยวกับเจเรมายห์ เวลาสกา

490
00:41:38,696 --> 00:41:41,132
ฉันไม่ได้ยินชื่อหมอนี่มาสามเดือนแล้ว
ทำไมถึงมาพูดถึงอีก

491
00:41:42,266 --> 00:41:43,468
ลางสังหรณ์

492
00:41:44,035 --> 00:41:47,004
แทนที่จะมีอาหารพอสำหรับหนึ่งสัปดาห์
เรามีพอถึงหกสัปดาห์

493
00:41:47,004 --> 00:41:49,807
- นั่นไม่มากเลย
- ใช่ แต่ก็ดีกว่าที่เคยเป็น

494
00:41:49,807 --> 00:41:52,310
- อย่าสิ้นหวัง
- ผู้กองกอร์ดอน

495
00:41:52,310 --> 00:41:53,811
ผู้กองกอร์ดอน

496
00:41:56,047 --> 00:41:57,348
มีอะไร

497
00:41:58,449 --> 00:42:00,885
ผมปฏิบัติหน้าที่อยู่ที่ด่านตรงถนนธอมสัน

498
00:42:01,319 --> 00:42:03,855
เขาโผล่เข้ามา บอกว่าอยากเจอคุณ

499
00:42:04,856 --> 00:42:07,325
เกิดอะไรขึ้น เจ้าหนู มาจากไหน

500
00:42:09,227 --> 00:42:11,162
เลยสถานีรถไฟไป

501
00:42:11,162 --> 00:42:14,966
มันอยู่อีกด้านหนึ่งของเมือง
เด็กคนนี้ถ่อมาไกลมาก

502
00:42:15,633 --> 00:42:17,235
พี่ชายกับพี่สาวของผม...

503
00:42:18,836 --> 00:42:20,838
- พวกเขาฆ่าเรา
- ใครเหรอ

504
00:42:22,039 --> 00:42:23,341
คุณต้องช่วยเรา

505
00:42:25,743 --> 00:42:27,178
พาเขาไปที่คลินิก

506
00:42:44,529 --> 00:42:48,232
พวกคุณถามว่าทำไมพวกเราถึงยังอยู่ที่นี่
ทั้งที่ทางการไม่ช่วยเหลืออะไรเลย

507
00:42:49,834 --> 00:42:51,102
คำตอบง่าย ๆ

508
00:42:54,005 --> 00:42:55,773
เราต้องมอบความหวังให้ผู้คนเหล่านี้

509
00:42:58,242 --> 00:43:00,945
ความหวังที่ว่าเมื่อพวกเขาอยู่ในอันตราย
จะมีใครสักคนมาช่วย

510
00:43:03,448 --> 00:43:05,049
พวกเราจะไปช่วย

511
00:43:07,585 --> 00:43:08,953
เตรียมตัวให้พร้อม