1
00:03:52,540 --> 00:03:54,350
ปูดาน เดี๋ยวเด็กซักผ้าจะโมา

2
00:03:54,480 --> 00:03:56,470
- ตัดผลไม้นะ แล้วเก็บไว้ให้ด้วย
- ได้ครับ

3
00:03:58,540 --> 00:03:59,970
พ่อคะ หนูแค่กำลังบอกว่า

4
00:03:59,970 --> 00:04:02,920
ไปนั่งโถจนกว่าจะได้ก็แค่นั้น

5
00:04:03,040 --> 00:04:05,260
แต่พ่อยังไม่รู้สึกตุ่ยๆ เลยอ่ะ

6
00:04:05,390 --> 00:04:06,230
นับชิ้นนี่ด้วย

7
00:04:06,230 --> 00:04:07,350
- เฮ้ ปูดาน!
- ไงครับ

8
00:04:07,360 --> 00:04:08,730
ทำไมเธอไม่เอาแบล๊คเคอเร้น
ใส่ในนมฉันเมื่อคืนนี้ล่ะ

9
00:04:08,760 --> 00:04:09,430
ผมใส่แล้วนะครับ

10
00:04:09,460 --> 00:04:11,970
เดินไปเดินมาแบบนี้
ไม่ช่วยอะไรหรอกนะคะพ่อ

11
00:04:12,100 --> 00:04:15,230
ไปนั่งโถเถอะค่ะ

12
00:04:15,260 --> 00:04:16,860
นี่ใครรู้จักระบบพ่อดีกว่ากันห๊ะ
พ่อหรือลูก

13
00:04:16,890 --> 00:04:17,760
- ปูดาน
- ครับผม

14
00:04:17,890 --> 00:04:19,810
- จดด้วยว่ามีเสื้อผ้า 19 ชิ้นนะ
- ครับ

15
00:04:19,840 --> 00:04:21,000
ทำไมยังอยู่อีกคะพ่อ

16
00:04:21,030 --> 00:04:22,770
มันไม่ได้ออกมาได้
เพราะลูกบอกหรอกนะ!

17
00:04:22,800 --> 00:04:24,620
หนูบอกว่าได้ก็ต้องได้สิคะ!
ไปลองดูหน่อยเถอะค่ะ

18
00:04:24,750 --> 00:04:25,900
ก็มันไม่ได้นี่นา!

19
00:04:26,970 --> 00:04:28,070
งั้นก็ตามใจค่ะ!

20
00:04:28,100 --> 00:04:31,080
พ่อก็ไม่ชอบฟังใครอยู่แล้วนี่

21
00:04:31,370 --> 00:04:34,440
อาหารเช้าอยู่นี่นะคะ
ถ้าจัดการได้แล้วก็ทานได้เลยค่ะ

22
00:04:34,470 --> 00:04:38,170
ฟังนะ พ่อรู้ดีว่าไอ้การตุ่ยๆ
มันเป็นยังไง

23
00:04:38,320 --> 00:04:41,050
เมื่อวานพ่อก็นั่งอยู่เป็นชั่วโมง

24
00:04:41,070 --> 00:04:43,250
เอาเถอะค่ะพ่อ หนูไปทำงานสายละ

25
00:04:43,280 --> 00:04:44,500
เอารายการมา

26
00:04:45,440 --> 00:04:46,820
ฟังนะ พิกุ พิกุ

27
00:04:46,940 --> 00:04:49,110
- โทรมาก่อนเที่ยงนะคะ
- ครับ

28
00:04:49,960 --> 00:04:51,350
นายมาสายอีกแล้ว

29
00:04:51,470 --> 00:04:53,270
ผมมารอตั้ง 20 นาทีแล้วนะครับ

30
00:04:53,390 --> 00:04:54,380
ว่าฉันโกหกรึไง

31
00:04:54,510 --> 00:04:55,530
ไม่ใช่ครับ

32
00:04:57,530 --> 00:04:59,020
- ไปกันได้แล้ว
- ครับผม

33
00:04:59,990 --> 00:05:01,470
- เร็วๆ หน่อยซิ
- ครับผม

34
00:05:20,790 --> 00:05:22,610
คุณครับ คุณครับ
เขาคงไม่ปล่อยผมไว้แน่ๆ เลย

35
00:05:22,740 --> 00:05:25,550
บอกนายเธอนะ
พรุ่งนี้ฉันไม่ต้องใช้แท๊กซี่

36
00:05:25,680 --> 00:05:27,260
ทะนุถนอมกันจริง

37
00:05:33,450 --> 00:05:35,650
- เอาชามาในห้องด้วย
- ได้ครับ

38
00:05:36,690 --> 00:05:38,870
- รีมา พาวเวอร์พ้อย
- ได้ค่ะ

39
00:05:40,020 --> 00:05:41,500
- ลูกค้ามาแล้วนะ
- ค่ะ ฉันรู้ค่ะว่ามาสาย

40
00:05:41,620 --> 00:05:44,010
พิกุ วันนี้อย่าเถียงกันเลยนะ

41
00:05:44,130 --> 00:05:46,660
ฟังนะคะ ฉันไม่อยากไปยืนเป็นขอทาน
หน้าห้องต่อหน้าลูกค้าหรอก

42
00:05:46,780 --> 00:05:47,850
ก็แค่อยากจะบอกสิ่งที่ฉันคิด

43
00:05:47,970 --> 00:05:49,000
ถ้าคุณมีปัญหาล่ะก็  งั้น

44
00:05:49,120 --> 00:05:50,840
ฉันไม่เข้าประชุมนี้ก็ได้นะคะ

45
00:05:54,240 --> 00:05:56,610
เดี๋ยวเธอจะไปเจออนิเกต
ตอนข้าวเที่ยงเหรอ

46
00:05:58,070 --> 00:05:59,740
ไม่เอาน่า ไม่ใช่เขาน่า

47
00:06:00,220 --> 00:06:01,180
เขางี่เง่าออก!

48
00:06:02,330 --> 00:06:04,350
- เธอไม่ได้สิ้นไร้ไม้ตอกขนาดนั้น
- ฉันเป็นต่างหาก

49
00:06:05,060 --> 00:06:06,110
แล้วไง

50
00:06:06,240 --> 00:06:07,250
ไปกันได้รึยัง

51
00:06:07,750 --> 00:06:08,980
ซาแย็ต เอาไว้ในนี้แหละ

52
00:06:09,370 --> 00:06:09,980
ฟังนะ ฉันก็เข้าใจนะ

53
00:06:10,110 --> 00:06:11,770
แต่คนขับของฉันก็พยายาม
จะช่วยอีกคันอยู่

54
00:06:11,900 --> 00:06:12,930
เขาเลยเลี้ยวซ้าย

55
00:06:13,050 --> 00:06:15,940
คุณมาเร็วจากข้างหลัง มันก็ชนแหงซิ

56
00:06:15,990 --> 00:06:17,710
คนขับรถคุณก็ขับเร็วนะ!

57
00:06:17,830 --> 00:06:21,750
เขาชนแล้วก็หนีไป
มันปกติตรงไหนล่ะ

58
00:06:21,880 --> 00:06:23,340
คุณครับ คุณพิกุบอกว่า

59
00:06:23,390 --> 00:06:24,280
เงียบก่อน

60
00:06:24,330 --> 00:06:26,320
ชายน่าสงสารคนนี้ไปทำอะไรเข้าล่ะ

61
00:06:26,450 --> 00:06:29,570
ใครอยากจะให้เกิดอุบัติเหตุกัน

62
00:06:29,970 --> 00:06:31,240
แล้วรอยบุบนี่มาจากไหนล่ะเนี่ย
ตรงนี้น่ะ

63
00:06:31,290 --> 00:06:32,900
อันนั้นจากผู้หญิงอีกคน
แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นนะ

64
00:06:32,930 --> 00:06:34,790
งั้นเหรอ
ทำไมมีแต่นายที่เกิดอุบัติเหตุนะ

65
00:06:34,830 --> 00:06:37,320
- นี่ อย่ามานอกเรื่องนะ
- อะไรนะ

66
00:06:37,440 --> 00:06:38,620
ทำไมคนอยู่ข้างหน้า
ถึงต้องผิดเสมอไป

67
00:06:38,650 --> 00:06:40,060
- ฉันรู้แต่ว่า เขาทำตรงนี้หัก
- เนี่ย

68
00:06:40,090 --> 00:06:42,480
- อ่ะ หวัดดี เซ็ทเทิล
- มีอะไรกันเหรอ

69
00:06:42,610 --> 00:06:44,620
นี่มันชนแล้วหนีนี่นา ใช่มั๊ยเนี่ย

70
00:06:44,750 --> 00:06:45,800
ตามนั้นเลย

71
00:06:47,520 --> 00:06:48,990
คุณไม่น่าจะปลอดภัยได้
จากการออกแบบนี้

72
00:06:49,120 --> 00:06:50,660
ไม่งั้นก็ไม่มีประโยชน์

73
00:06:50,790 --> 00:06:52,140
- คะ.
- ขอโทษค่ะท่าน

74
00:06:52,270 --> 00:06:54,850
คุณคะ คุณพ่อของคุณ

75
00:06:54,980 --> 00:06:56,590
เกิดอะไรขึ้นเหรอ

76
00:06:56,720 --> 00:06:59,310
- มีข้อความจากเขาค่ะ
- อ่านได้เลย

77
00:07:01,310 --> 00:07:02,890
อ่านซิ! เร็วๆ เข้า

78
00:07:05,590 --> 00:07:07,640
'วันก่อน พ่อถ่ายออกมาเหลวๆ หน่อย'

79
00:07:07,760 --> 00:07:09,820
'แต่ตั้งแต่นั้น ก็มีแต่ท้องผูก
แล้วก็แก๊ส'

80
00:07:10,380 --> 00:07:11,510
'พ่อควรจะทำไงดี'

81
00:07:22,760 --> 00:07:23,810
พูดอะไรหน่อยซิคะ

82
00:07:25,680 --> 00:07:27,120
หนูพูดกับพ่ออยู่นะคะ

83
00:07:27,250 --> 00:07:29,230
หนูพูดกับพ่ออยู่นะคะ

84
00:07:34,980 --> 00:07:37,190
- อะไรนะ
- 'ถ่ายออกมาเหลวๆ หน่อย'

85
00:07:37,310 --> 00:07:39,300
'แล้วสองวันต่อมา
ก็มีแต่ท้องผูกแล้วก็แก๊ส'

86
00:07:39,430 --> 00:07:40,540
'ทำยังไงดี'

87
00:07:41,040 --> 00:07:42,800
มันใช่ข้อความที่จะส่งไป
ที่ที่ทำงานมั๊ยคะเนี่ย

88
00:07:42,920 --> 00:07:43,880
ทำไมล่ะ

89
00:07:44,380 --> 00:07:46,830
พ่อว่ามันเป็นปัญหาร้ายแรง
ด้านสุขภาพนะลูก

90
00:07:46,950 --> 00:07:50,240
แล้วเราก็ต้องคุยกัน

91
00:07:50,360 --> 00:07:52,550
เราคุยกันที่บ้านไม่ได้เหรอคะ
เราอยู่บ้านเดียวกัน

92
00:07:52,680 --> 00:07:54,430
แต่ลูกบอกว่าไม่อยากคุยกับพ่อนี่

93
00:07:54,560 --> 00:07:57,380
ก็ใช่
แต่พ่อก็ส่งข้อความมาก็ได้นี่คะ

94
00:07:57,500 --> 00:07:58,580
ทำไมพ่อต้องส่งให้
ประชาสัมพันธ์ด้วยคะ

95
00:07:58,710 --> 00:08:01,000
แต่เมื่อเช้าลูกบอกว่า
ไม่อยากคุยกับพ่อนี่!

96
00:08:01,130 --> 00:08:02,350
ไม่ใช่เหรอ

97
00:08:02,470 --> 00:08:03,770
- เมื่อเช้านี่น่ะ พ่อคะ
- ไม่ใช่เหรอ

98
00:08:03,890 --> 00:08:05,980
ผมเก็บอาหารกลางวันไว้ที่โต๊ะครับ

99
00:08:06,100 --> 00:08:07,150
แล้วก็ทำอาหารให้คุณปู่ไว้แล้วครับ

100
00:08:07,270 --> 00:08:09,510
ให้ฉันเหรอ ใส่ถั่วอีกแล้วล่ะซิ
เบื๊อกเอ๊ยย!

101
00:08:09,550 --> 00:08:10,890
ไปไกลๆ เลย
แล้วทิ้งอาหารไว้บนโต๊ะนั่นแหละ

102
00:08:11,020 --> 00:08:12,790
- บนโต๊ะเหรอครับ
- ฉันบอกว่าไง

103
00:08:12,920 --> 00:08:14,050
ผมก็แค่บอกว่า วางไว้บนโต๊ะเดียวกัน

104
00:08:14,180 --> 00:08:14,980
พ่อคะ หนูอยู่ระหว่าง

105
00:08:15,030 --> 00:08:17,060
เฮ้ อย่าได้ใส่เกลือในอาหารฉันเชียว

106
00:08:17,100 --> 00:08:19,840
จะใส่ได้ยังไงล่ะครับ
วันนี้คุณเอาไปซ่อนอีกแล้วนี่ครับ

107
00:08:24,630 --> 00:08:26,020
ฉีกซองใหม่เลย

108
00:08:31,240 --> 00:08:36,610
เฮ้ ไขมันช่วยหล่อลื่นได้ดีนะ

109
00:08:36,930 --> 00:08:38,140
อย่าทำตัวยุ่งยากให้มากนักเลยค่ะพ่อ

110
00:08:38,270 --> 00:08:40,410
สองวันที่ผ่านมา
ไม่มีหลุดมาซะกะก้อนเลยนะ

111
00:08:40,530 --> 00:08:41,790
พ่อไม่อยากตายเพราะท้องผูกนะ!

112
00:08:41,920 --> 00:08:43,500
ไม่มีใครตายเพราะท้องผูกหรอกค่ะพ่อ

113
00:08:44,330 --> 00:08:45,590
เอลวิส เพรซลี่ตายนะ

114
00:08:46,890 --> 00:08:49,050
อย่ามองพ่อแบบนั้นซิ

115
00:08:49,180 --> 00:08:50,680
เจอศพเขาในห้องน้ำ เห็นชัดๆ ว่า

116
00:08:50,720 --> 00:08:52,160
เขาก็น่าจะนั่งอยู่บนโถน่ะ

117
00:08:54,220 --> 00:08:56,000
นี่ไม่ได้เก็บโยเกิร์ต
ไว้ในตู้เย็นเหรอ

118
00:08:56,130 --> 00:08:57,320
เดี๋ยวมันก็เปรี้ยวหมด

119
00:08:57,780 --> 00:08:59,800
ฟังนะ พิกุ
ปัญหาพ่อไม่ใช่เรื่องเล็กๆ นะ

120
00:08:59,930 --> 00:09:01,190
พอลูกอายุเท่าพ่อ ลูกก็จะเข้าใจเอง

121
00:09:01,320 --> 00:09:03,030
หนูไม่อยากอยู่ถึงอายุพ่อหรอกค่ะ

122
00:09:03,160 --> 00:09:05,880
ร่างกายพ่อมีปัญหาไปซะทุกส่วน

123
00:09:06,590 --> 00:09:07,750
คิดไปเองทั้งนั้น

124
00:09:08,070 --> 00:09:08,990
คิดไปเองเหรอ

125
00:09:09,120 --> 00:09:10,650
- งั้นดูนี่นะคะ
- อะไรนะ

126
00:09:10,770 --> 00:09:12,050
อะไร

127
00:09:13,030 --> 00:09:14,020
ดูนี่นะคะ

128
00:09:15,410 --> 00:09:17,130
ฮีโมโกลบิน 15 ปกติ

129
00:09:17,250 --> 00:09:18,130
ตรวจปัสสาวะ ปกติ

130
00:09:18,260 --> 00:09:20,750
ไม่เป็นเบาหวาน ไตทำงานปกติ
คลื่นหัวใจปกติ

131
00:09:20,870 --> 00:09:22,380
- ปูดาน!
- ไงครับ

132
00:09:22,510 --> 00:09:24,180
รายงานนี่มาตั้งแต่เมื่อไหร่
แล้วทำไมแกเอาไปให้เธอ

133
00:09:24,200 --> 00:09:25,830
ไม่ใช่ประเด็นนะคะ พ่อ

134
00:09:25,960 --> 00:09:28,030
คุณศรีวาสถาวาขอแค่ผลเลือดนี่นา

135
00:09:28,160 --> 00:09:30,430
แล้วทำไมถึงมีผลการทดสอบพวกนี้ล่ะ

136
00:09:30,810 --> 00:09:32,140
แปลว่าผลทดสอบไม่มีอะไรซินะ

137
00:09:32,260 --> 00:09:33,610
ดูหน้าพ่อซิคะ

138
00:09:33,740 --> 00:09:35,870
ทุกอย่างเป็นปกติ
แต่พ่อไม่มีความสุข

139
00:09:35,990 --> 00:09:37,230
ก็นะ ถ้ามีอะไรผิดปกติบ้าง
ทุกอย่างก็คงจะดีขึ้น

140
00:09:37,360 --> 00:09:39,550
ไต ปอด เบาหวาน หรืออะไรซักอย่าง

141
00:09:39,680 --> 00:09:42,020
ถึงตอนนั้นก็น่าจะเป็นทางออก
ของบ้านนี้ล่ะ

142
00:09:42,120 --> 00:09:44,040
ฟังนะ พ่อให้อิสระลูกทุกอย่าง

143
00:09:44,170 --> 00:09:46,780
- แต่อย่ามาพูดกับพ่อแบบนั้นนะ!
- อิสระอะไรคะ บอกหนูหน่อย!

144
00:09:46,900 --> 00:09:49,620
หนูต้องไปหาอนิเก็ตวันนี้ช่วงเที่ยง
แต่ตอนนี้หนูอยู่นี่กับพ่อ

145
00:09:49,750 --> 00:09:51,690
หนูต้องมีชีวิตแบบนี้เหรอคะ
พูดถึงเรื่องอึพ่อ

146
00:09:51,820 --> 00:09:53,730
อย่าเอาเรื่องอึพ่อมาเกี่ยวนะ อย่า

147
00:09:55,740 --> 00:09:59,190
นี่คือสถานภาพความสัมพันธ์
ของลูกสินะ

148
00:09:59,320 --> 00:10:00,100
คะ ซาแย็ต

149
00:10:00,230 --> 00:10:03,260
ถ้าถามนะ
พ่อว่าแบบไม่จริงจังแบบนี้ก็ดีนะ

150
00:10:03,380 --> 00:10:04,460
พ่อว่าโอเคเลย

151
00:10:04,590 --> 00:10:08,110
เขาคิดไปเองทั้งนั้น
วิตกกังวลเรื่องสุขภาพตัวเอง

152
00:10:15,590 --> 00:10:16,790
เธอมาที่นี่ทำไม

153
00:10:17,100 --> 00:10:18,310
หนูอยากคุยกับคุณผู้หญิงค่ะ

154
00:10:18,440 --> 00:10:19,310
เธอไม่อยู่ ไปได้แล้ว

155
00:10:19,440 --> 00:10:20,390
หนูรู้ว่าเธออยู่ข้างในค่ะ

156
00:10:20,510 --> 00:10:22,270
- ก็ฉันบอกว่าเธอไม่อยู่ไง ไปซะ!
- พ่อคะ!

157
00:10:22,390 --> 00:10:23,370
ทำไมวันนี้มาสายขนาดนี้ล่ะ

158
00:10:23,500 --> 00:10:25,300
พ่อไล่มันออกแล้ว
มันไม่ทำงานที่นี่อีกต่อไปแล้ว

159
00:10:25,430 --> 00:10:28,760
หนูออกเองต่างหากค่ะ
ขอเงินที่ค้างไว้แล้วหนูจะไปค่ะ

160
00:10:28,880 --> 00:10:30,220
ไม่มีอะไรค้างทั้งนั้น

161
00:10:30,340 --> 00:10:31,990
- พ่อคะ พอก่อน
- แกไปได้แล้ว ไป!

162
00:10:32,110 --> 00:10:33,680
พ่อพูดอะไรมั่ง

163
00:10:33,800 --> 00:10:35,520
ตอนที่หนูถูบ้าน

164
00:10:35,640 --> 00:10:37,900
คุณเดินตามหลังในรองเท้าเปื้อนๆ

165
00:10:38,030 --> 00:10:40,570
คอยดูว่าหนูจะขโมยอะไรหรือเปล่า

166
00:10:40,690 --> 00:10:42,170
แล้วไงล่ะ
ผิดตรงไหนล่ะ

167
00:10:42,290 --> 00:10:44,080
หนูทำความสะอาดห้องน้ำวันละสามหน

168
00:10:44,200 --> 00:10:45,930
แต่คุณก็ยังไม่พอใจ

169
00:10:46,050 --> 00:10:47,980
แต่วันนี้คุณทำเกินไป

170
00:10:48,100 --> 00:10:49,500
คุณหาว่าหนูขโมย
ที่ทำความสะอาดห้องน้ำ

171
00:10:49,620 --> 00:10:51,190
คุณคิดว่าหนูจะขโมยมั๊ยคะ

172
00:10:51,310 --> 00:10:52,520
แล้วมันหายไปไหนล่ะ

173
00:10:52,640 --> 00:10:54,420
- เดี๋ยวก่อนค่ะพ่อ
- ฉันกินมันเข้าไปรึไง

174
00:10:54,540 --> 00:10:56,150
- ไร้สาระ พูดจาไร้สาระ
- เดี๋ยวก่อนค่ะ

175
00:10:56,280 --> 00:10:57,330
ฟังนะ พ่อไม่ได้หมายความ
ว่าอย่างนั้นหรอก

176
00:10:57,460 --> 00:10:59,560
- ไม่จริงหรอกค่ะ คุณสงสัยหนูตลอด
- พ่อก็แค่

177
00:10:59,690 --> 00:11:01,100
ขอเงินค่าจ้างหนูเถอะค่ะ
แล้วหนูก็จะไป

178
00:11:01,220 --> 00:11:03,250
ก็บอกแล้วไงว่าไม่มีอะไรต้องจ่าย
ตามใจ พิกุ

179
00:11:03,370 --> 00:11:06,400
ในลิ้นชักพ่อมีตังค์อยู่ 850 รูปี

180
00:11:06,520 --> 00:11:07,970
มันไม่ได้มาสามวัน
เดี๋ยวพ่อจะหักออก

181
00:11:08,100 --> 00:11:09,090
เห็นมั๊ยคะ คุณหักค่าแรงหนูสามวัน

182
00:11:09,210 --> 00:11:10,160
- ก็แหงซิ
- เห็นมั๊ย

183
00:11:10,290 --> 00:11:11,500
แกไม่ได้มาว่าอาทิตย์กับวันจันทร์

184
00:11:11,620 --> 00:11:12,470
แล้ววันที่สามแกก็ไปดูหนัง

185
00:11:12,590 --> 00:11:13,380
- พ่อคะ ขอร้องล่ะ
- ฉันก็ต้องหักซิ

186
00:11:13,500 --> 00:11:15,850
- ไม่นะคะคุณผู้หญิง หนูไม่สบาย
- เอาเงินเดือนเธอไป

187
00:11:15,980 --> 00:11:18,470
ตั้งแต่พรุ่งนี้ไม่ต้อง
ทำห้องน้ำแล้ว ฉันจะทำเอง

188
00:11:19,120 --> 00:11:20,990
หยุดซักสองสามวัน ค่อยๆ คิด

189
00:11:21,120 --> 00:11:23,200
- ให้หยุด ลูกทำอะไรน่ะ พิกุ
- นะ

190
00:11:23,330 --> 00:11:24,140
เงียบเลยค่ะ พ่อ

191
00:11:24,260 --> 00:11:25,460
- ไม่ ไม่ ฉันรู้จักยัยนี่ดี
- พ่อ เงียบเลยค่ะ

192
00:11:25,580 --> 00:11:27,040
ไม่เป็นไรค่ะ

193
00:11:27,160 --> 00:11:30,560
แต่งงานแล้วคุณไปอยู่บ้านไหน
หนูจะไปทำงานด้วยค่ะ

194
00:11:30,690 --> 00:11:32,520
แต่ไม่ใช่ที่นี่
ไม่ใช่ที่คุณเขายังอยู่นี่

195
00:11:32,640 --> 00:11:35,090
ถึงตอนนั้น
แกหมายความว่ายังไง ถึงตอนนั้น

196
00:11:35,220 --> 00:11:37,900
ฉันจะอยู่นี่ไปตลอด
แล้วเธอก็เหมือนกัน

197
00:11:38,030 --> 00:11:39,480
แกไปเลย ไปจากนี่เลย

198
00:11:39,600 --> 00:11:42,230
- หนูก็ไม่อยากทำงานที่นี่หรอก
- พูดมาก พูดมาก

199
00:11:42,360 --> 00:11:43,830
- ไม่มีใครให้งานแกทำหรอก
- หนูกำลังไปแล้ว

200
00:11:43,960 --> 00:11:45,600
- ไม่มีใครสอนให้หนูขโมยซะหน่อย
- เดี๋ยวนะ

201
00:11:45,720 --> 00:11:46,890
หนูไม่ใช้ขขโมย

202
00:11:47,020 --> 00:11:48,480
ถ้าหนูจะขโมยนะ
หนูขโมยเพชรไม่ดีกว่าเหรอ

203
00:11:48,610 --> 00:11:50,350
หรือแล็ปท๊อปที่วางอยู่ตรงนั้น

204
00:11:50,480 --> 00:11:52,460
- ขโมยไปทำไมที่ทำความสะอาดห้องน้ำ
- เวรกรรม

205
00:11:53,130 --> 00:11:55,140
ตั้งแต่เช้านี่ไม่ค่อยมีอะไรขยับเลย

206
00:11:55,270 --> 00:11:56,800
แล้วยังจะมาเรื่องยัยนี่อีก

207
00:11:58,460 --> 00:11:59,400
มีความสุขมั๊ยคะ

208
00:11:59,530 --> 00:12:00,510
ห๊ะ

209
00:12:00,640 --> 00:12:02,510
- มีความสุขมั๊ยคะ
- ลูกน่าจะมีความสุขนะ

210
00:12:02,630 --> 00:12:04,600
อย่างน้อยเราก็ไม่มีขโมย
อยู่ในบ้านนี่

211
00:12:04,720 --> 00:12:06,340
ตัวการทำให้ความดันขึ้นเลยครับ

212
00:12:06,470 --> 00:12:07,480
เงียบไปเลยนะ

213
00:12:08,330 --> 00:12:09,250
จะกังวลอะไรนักหนาล่ะ

214
00:12:09,370 --> 00:12:10,890
- อีกสองสามวันมันก็มาบอกว่าขอโทษ
- ไม่ใช่แบบนั้นค่ะพ่อ

215
00:12:11,010 --> 00:12:12,730
ไม่ ไม่ ไม่ค่ะ นั่นไม่ใช่ประเด็น

216
00:12:12,860 --> 00:12:15,000
นี่เป็นสาวใช้คนที่ห้าแล้ว
ที่เราเปลี่ยนในช่วงสองเดือน

217
00:12:15,120 --> 00:12:16,150
เราอยู่ในสังคมนะคะ พ่อ

218
00:12:16,270 --> 00:12:17,250
เราต้องมีความสัมพันธ์ที่ดีกับ

219
00:12:17,370 --> 00:12:18,180
บางคนเป็นอย่างน้อย

220
00:12:18,310 --> 00:12:20,030
ความสัมพันธ์อะไร พิกุ

221
00:12:20,150 --> 00:12:21,720
เราควรจะพาคนทำความสะอาดนั่น
ไปเลี้ยงข้าวเย็นงั้นซิ

222
00:12:21,840 --> 00:12:23,110
อย่าพูดไร้สาระค่ะพ่อ

223
00:12:23,240 --> 00:12:24,710
ลูกมีปัญหาอะไร พิกุ

224
00:12:24,830 --> 00:12:26,250
ปูดานอยู่นี่คอยช่วยลูกนะ

225
00:12:26,370 --> 00:12:28,390
ตอนที่แม่ของคุณพาผมมานี่

226
00:12:28,510 --> 00:12:30,360
เธอบอกว่าผมต้องทำงานให้ดี

227
00:12:30,480 --> 00:12:33,000
ก็ได้ งั้นนายไปทำงาน
ที่ออฟฟิศฉันเลยนะ พรุ่งนี้เลย

228
00:12:33,400 --> 00:12:35,060
- เฮ้ พิกุ
- อะไรคะ

229
00:12:35,180 --> 00:12:36,270
ใจเย็นน่า!

230
00:12:39,030 --> 00:12:40,790
ลูกจะไปไหนอีกล่ะ

231
00:12:40,910 --> 00:12:42,260
- ให้พ่อทานอาหารเย็นตรงเวลานะ
- พิกุ....

232
00:12:42,390 --> 00:12:43,250
วันนี้ฉันไม่กินข้าวบ้าน

233
00:12:43,370 --> 00:12:45,120
- พิกุ!
- เธอไปแล้วครับ

234
00:12:46,290 --> 00:12:48,670
<i>ได้อนิเก็ต เดี๋ยวไปตอนสามทุ่มนะ</i>

235
00:12:53,110 --> 00:12:55,000
- ฉันไม่ได้ติดต่อใครเลย
- โอ้ว

236
00:12:55,120 --> 00:12:56,420
แต่เธอจำรีดาได้มั๊ย

237
00:12:56,550 --> 00:12:59,070
- อืมมม
- คนที่มีทรงผมตลกๆ น่ะ

238
00:12:59,200 --> 00:13:00,600
- เออ นั่นแหละเธอแต่งงานแล้วล่ะ
- โอ้ว

239
00:13:00,720 --> 00:13:02,070
ช่าย แปลกใจเหมือนกัน

240
00:13:02,740 --> 00:13:04,140
ว่าแต่ เธอเป็นไงมั่งล่ะ

241
00:13:04,270 --> 00:13:05,870
ก็เหมือนเดิม งานของเกอร์เกิ้นนั่น

242
00:13:05,990 --> 00:13:08,520
98.8.

243
00:13:08,640 --> 00:13:10,820
- ดูนี่ซิ
- แบบผมดูแล้วมันจะสูงขึ้นได้งั้น

244
00:13:10,950 --> 00:13:12,060
หุบปากน่ะ

245
00:13:12,180 --> 00:13:13,050
เมื่อเช้านี้เท่าไหร่นะ

246
00:13:13,180 --> 00:13:15,130
- 98.4.
- อืมม

247
00:13:15,250 --> 00:13:16,850
ตอนเที่ยงคืน, ได้ 98.6.

248
00:13:16,980 --> 00:13:19,740
- แล้วหลังจากนั้น
- หลังจากนั้นก็ 98.8

249
00:13:20,440 --> 00:13:23,010
เห็นมั้ยว่ามันสูงขึ้น

250
00:13:23,510 --> 00:13:24,480
เป็นไข้เหรอคะ

251
00:13:26,080 --> 00:13:28,050
98.8 ปกตินี่คะ

252
00:13:29,310 --> 00:13:30,730
โอเค เดี๋ยวหนูโทรค่ะ

253
00:13:32,220 --> 00:13:34,560
- มีอะไรมั๊ยอ่ะ
- อ่อ ค่ะ ขอเวลาแป้บค่ะ

254
00:13:34,680 --> 00:13:35,830
ได้ซิ ได้ ตามสบาย

255
00:13:35,960 --> 00:13:38,840
พ่อกินไบรโอเนียสองหนค่ะ

256
00:13:39,370 --> 00:13:42,900
พ่อบอกว่าอุจจาระแข็ง
มีเมือกด้วยค่ะ

257
00:13:43,030 --> 00:13:47,970
ไม่ค่ะ ตอนหลังพ่อบอกว่า
ดูเหมือนเม็ดมะม่วงค่ะ ใช่ค่ะ

258
00:13:48,090 --> 00:13:49,910
แล้วก็ไข้สูง 98.8

259
00:13:50,460 --> 00:13:53,490
หืมมม โอเคค่ะ ขอบคุณมากค่ะ ขอบคุณ

260
00:13:55,430 --> 00:13:56,820
เราจะสั่งอาหารกันได้รึยัง

261
00:13:57,200 --> 00:14:01,450
ไม่อ่ะ จริงๆ ตอนนี้
ไม่รู้สึกหิวแล้วอ่ะ

262
00:14:01,570 --> 00:14:02,550
ทำไมล่ะ

263
00:14:03,010 --> 00:14:06,280
ไม่ล่ะ งั้นเธอสั่งเลยล่ะกัน

264
00:14:09,550 --> 00:14:11,160
เดี๋ยวฉันไปสั่งพิกุก่อน
แล้วจะกลับบ้านเลยนะ

265
00:14:11,290 --> 00:14:13,530
ใช่ โอเค บ๊าย บาย

266
00:14:15,650 --> 00:14:17,700
เขาไม่เคยดูหนังของ
ซัทยาจิต เรย์ ซักกะเรื่อง

267
00:14:17,830 --> 00:14:19,140
แล้วก็ไม่ออกเสียงโหวตด้วย!

268
00:14:19,270 --> 00:14:20,960
แล้วฉันก็ยังทนเขาอยู่ได้

269
00:14:21,970 --> 00:14:24,000
เธอพูดถูก นายนั่นมันงี่เง่า!

270
00:14:24,390 --> 00:14:26,420
- พ่อโทรมารึเปล่า
- ฮื่อ

271
00:14:27,650 --> 00:14:28,610
ฮื่อออ

272
00:14:30,940 --> 00:14:32,440
ทำไมเธอต้องทำแบบนั้นด้วย

273
00:14:32,570 --> 00:14:33,550
แบบไหนกัน

274
00:14:34,560 --> 00:14:37,290
ฉันบอกว่าพ่อโทรมา
แล้วเธอบอกว่า "ฮื่ออ"

275
00:14:37,950 --> 00:14:39,840
ก็ใช่ไง ฉันถามว่าพ่อโทรมารึเปล่า

276
00:14:39,960 --> 00:14:41,550
แล้วเธอก็บอว่า 'ฮื่อ'
แล้วฉันก็บอกว่า 'ฮื่ออ' ไง

277
00:14:41,680 --> 00:14:43,460
- แล้วมีอะไรล่ะ
- ใครตอบแบบนั้นกัน 'ฮื่ออ' อะไร

278
00:14:43,580 --> 00:14:45,620
พ่อโทรมา เธอควรจะตอบว่า 'โอเค' ซิ

279
00:14:45,740 --> 00:14:46,500
'ฮื่ออ' นี่มันอะไรกัน

280
00:14:46,620 --> 00:14:47,800
ก็รู้ แต่เธอบอกว่าเธอบอกว่า 'ฮื่อ'
ฉันก็เลยบอกว่า 'ฮื่อ'

281
00:14:47,930 --> 00:14:49,640
เธอไม่ได้พูดงั้นซะหน่อย
เธอบอกว่า 'ฮื่ออ'

282
00:14:49,770 --> 00:14:50,940
ไม่เอาน่า พิกุ

283
00:14:51,610 --> 00:14:53,630
ฉันแค่บอกว่า 'ฮื่ออ'
มันผิดตรงไหนอ่ะ

284
00:14:57,560 --> 00:15:00,980
พิกุพูดถึงเม็ดสีเหลือง

285
00:15:01,100 --> 00:15:02,570
ใช่ ใช่ แต่หลังจากนั้น

286
00:15:02,700 --> 00:15:05,310
- มันก็เป็นสีเขียวๆ ไม่ดำ ออกเขียวๆ
- ครับ

287
00:15:05,430 --> 00:15:06,590
เขียวออกเหลืองๆ หน่อย

288
00:15:06,710 --> 00:15:08,780
ทำไมทั้งสองคนไม่ไปหา
การ์ดสีมาซะเลยล่ะคะ

289
00:15:08,900 --> 00:15:11,160
เขียวกี่เปอร์เซ็นต์
เหลืองกี่เปอร์เซ็นต์

290
00:15:12,110 --> 00:15:12,830
อึยังไงก็เป็นอึค่ะ

291
00:15:12,950 --> 00:15:14,630
- ไม่ต้องมายุ่งเลย!
- แต่คุณปู่ครับ

292
00:15:14,760 --> 00:15:15,750
ผมรู้เต็มหัวใจว่า

293
00:15:15,870 --> 00:15:18,200
วันนึงคุณจะถ่ายได้คล่อง

294
00:15:18,320 --> 00:15:19,960
- อย่างที่คุณอยากเลยครับ
- ช่ายยยยยย

295
00:15:20,090 --> 00:15:22,350
แล้วฉันก็จะตายอย่างมีความสุข
ตายตาหลับ

296
00:15:22,480 --> 00:15:24,200
ทำไมต้องมาพูดเรื่องตายกัน
ตอนเช้าแบบนี้ด้วยคะ

297
00:15:24,320 --> 00:15:25,770
ทำไมคุยกันเรื่องดีๆ
กว่านี้ไม่ได้คะ

298
00:15:25,900 --> 00:15:27,350
เรื่องตายมันไม่ดีตรงไหนล่ะ

299
00:15:27,470 --> 00:15:29,380
ผมเปลี่ยนยาให้นะครับ

300
00:15:29,510 --> 00:15:31,920
ใช้สลับกับอันนี้ได้ครับ

301
00:15:32,040 --> 00:15:33,500
แล้วจำไว้อย่างว่า

302
00:15:33,620 --> 00:15:36,600
ความพยายามอยู่ที่ไหน
ความสำเร็จอยู่ที่นั่น

303
00:15:36,730 --> 00:15:38,530
หมายถึงออกมาข้างนอก
อย่างเดียวนะครับ

304
00:15:41,710 --> 00:15:43,010
ปาปปู้ นายต้องไปโมติเบิร์คแล้วนะ

305
00:15:43,140 --> 00:15:44,630
- ไปถึงตามเวลานะ
- ครับผม

306
00:15:44,750 --> 00:15:46,250
มีแต่พระเจ้าเท่านั้นที่รู้
ว่าเมื่อไหร่เหมันต์จะมาถึง

307
00:15:46,810 --> 00:15:49,940
- หน้าร้อนนี้ลำบากเนอะ
- ผมไม่ได้ทำนะ

308
00:15:50,060 --> 00:15:51,200
ฉันบอกเหรอว่าเป็นเพราะเธอ

309
00:15:51,330 --> 00:15:52,370
งั้นบอกผมทำไมล่ะ

310
00:15:52,500 --> 00:15:53,920
เพราะเธอนั่งอยู่นั่น
ฉันก็เลยพูดน่ะซิ

311
00:15:54,050 --> 00:15:55,290
งั้นคิดซะว่าผมไม่อยู่ตรงนี้
จะได้ไม่ต้องพูด

312
00:15:55,410 --> 00:15:56,550
พูดกับเธอนี่ไร้ค่าจริงๆ

313
00:15:56,670 --> 00:15:59,210
งั้นก็ไม่ต้องพูด กลับบ้านซะ
แล้วพรุ่งนี้ก็ไม่ต้องมา

314
00:15:59,340 --> 00:16:00,930
ทำไมถึงไม่ต้องมาล่ะ

315
00:16:01,050 --> 00:16:02,180
เพราะผมกำลังพยายาม
จะทำงานอยู่นี่ไง

316
00:16:02,310 --> 00:16:04,290
โดนไล่ออกแล้วยังทำหยิ่งอีก

317
00:16:04,410 --> 00:16:05,900
ย้ำให้มันได้อะไรขึ้นมานะ

318
00:16:06,020 --> 00:16:08,610
ทำไมชอบย้ำแผลผมจัง
ทั้งที่ผมพยายามจะลืม

319
00:16:08,740 --> 00:16:10,140
แต่มันคือความจริง

320
00:16:12,220 --> 00:16:13,760
แท็กซี่ฮิมาชัยครับ ครับ

321
00:16:15,840 --> 00:16:16,960
ไม่ ไม่นะโรซี่ ฉันเข้าใจ

322
00:16:17,090 --> 00:16:18,790
แต่คุณพิกุของเธอบอกว่า
ไม่ต้องการแท็กซี่จากที่นี่แล้วน่ะ

323
00:16:18,910 --> 00:16:19,880
ฉันเลยไม่ส่งไป

324
00:16:20,190 --> 00:16:21,400
ก็ได้ จะส่งไปเดี๋ยวนี้

325
00:16:23,430 --> 00:16:25,710
เฮ้ ตาใครต้องไปส่งคุณ
ที่จิตรานจันทร์วันนี้นะ

326
00:16:28,110 --> 00:16:29,200
ทำไมเงียบกันหมดล่ะ

327
00:16:29,780 --> 00:16:32,080
เธอเป็นลูกค้าประจำ
พวกนายยังไงก็ต้องทน

328
00:16:32,480 --> 00:16:34,520
ถึงเธอจะให้ขับเร็ว
พวกนายก็อย่าทำตามซิ

329
00:16:34,640 --> 00:16:36,520
เธอจะบังคับพวกนาย
พวกนายคิดเองไม่เป็นกันรึไง

330
00:16:36,640 --> 00:16:39,940
ก็เห็นอยู่แล้วว่าไม่มีใครอยากไป
จะไปบังคับทำไมล่ะ

331
00:16:40,070 --> 00:16:42,000
เดี๋ยวนะ แม่อย่ามาทำพูด
เป็นประธานสหภาพแถวนี้เลย

332
00:16:42,130 --> 00:16:42,940
อะไรนะ

333
00:16:43,060 --> 00:16:44,330
นานนู เอารถออกเลย

334
00:16:45,760 --> 00:16:49,270
แล้วฉันรู้นะว่าแม่กับลูกสาว
กำลังรวมหัวทำอะไรกันอยู่

335
00:16:49,390 --> 00:16:51,150
ผู้หญิงคนนั้นนั่นน้องสาวเธอนะ

336
00:16:51,280 --> 00:16:52,300
งั้นก็เหอะ ต้องระวังไว้บ้างล่ะ

337
00:16:52,430 --> 00:16:53,750
- ว่าอะไรนะ!
- ใช่ ทั้งสองคนนั่นล่ะ

338
00:17:06,980 --> 00:17:08,400
น้าครับ เป็นไงมั่ง

339
00:17:08,520 --> 00:17:09,700
- ดีจ้ะ
- เออ

340
00:17:10,150 --> 00:17:13,010
- เฮ้ บาสคอร์ ดา เป็นไงมั่ง
- มาจนได้

341
00:17:13,130 --> 00:17:14,200
- ถ่ายออกรึยัง
- หวัดดี อีชา

342
00:17:14,320 --> 00:17:15,050
- สวัสดีครับ
- สวัสดี

343
00:17:15,170 --> 00:17:17,870
ยาหวานๆ นั่นไม่ช่วยหรอก
ลองแพทย์ทางเลือกซิ

344
00:17:18,000 --> 00:17:19,280
- พวกไม่รู้หนังสือ
- หวัดดีจ้ะ

345
00:17:19,400 --> 00:17:20,530
สุขสันต์วันเกิดจ้ะ น้องสาว

346
00:17:20,660 --> 00:17:22,540
เล่ามา เล่ามา
มีอะไรใหม่ๆ มั่ง

347
00:17:22,670 --> 00:17:24,590
ไม่มีอ่ะค่ะ ทุกอย่างเหมือนเดิม

348
00:17:24,720 --> 00:17:25,590
ไปเที่ยวมาเป็นไงมั่งคะ

349
00:17:25,710 --> 00:17:28,640
ชิมลาสุดยอดจริงๆ เธอต้องไปให้ได้นะ

350
00:17:28,760 --> 00:17:30,350
ไปผ่อนคลาย

351
00:17:30,650 --> 00:17:32,590
อ้าา แกะหอมจริงๆ

352
00:17:32,720 --> 00:17:34,690
ว่าแต่ ลุงไปไหนล่ะคะ

353
00:17:34,810 --> 00:17:37,430
ทำไมหน้าบวมแบบนั้น
เกิดอะไรขึ้นเหรอ

354
00:17:37,550 --> 00:17:40,120
ก็เธอยังไม่ได้แต่งงานไง
มันก็เลยเป็นแบบนี้

355
00:17:40,250 --> 00:17:43,060
ไม่เห็นมีอะไร หรือว่าฉัน
พลาดอะไรไป พิกุ

356
00:17:43,180 --> 00:17:45,240
หนูยังไม่ได้บอกซักหน่อย
ว่าอยากลาหยุดยาวๆ

357
00:17:45,360 --> 00:17:47,550
แต่ถ้าซักสองสามวัน
ก็อาจจะไปไหนได้บ้าง

358
00:17:47,670 --> 00:17:48,810
สิทธิ์ของพิกุนะ

359
00:17:48,940 --> 00:17:50,720
คนปกติธรรมดก็ต้องการพักบ้างล่ะ

360
00:17:50,850 --> 00:17:53,130
- ไปพักผ่อน
- ฮู้ย ไร้สาระ

361
00:17:53,250 --> 00:17:55,200
ถ้าคนเราไม่ผ่อนคลายที่บ้านตัวเอง

362
00:17:55,330 --> 00:17:57,480
กับครอบครัวตัวเอง แต่ต้องไป
จ่ายเงิน

363
00:17:57,600 --> 00:18:01,510
ซื้อตั๋วรถไฟหรือเครื่องบิน
เพื่อที่จะไปโรงแรมไกลๆ

364
00:18:01,630 --> 00:18:03,410
แล้วไปใช้เครื่องนอนร่วมกับคนอื่น

365
00:18:03,530 --> 00:18:04,710
- เพื่อจะให้รู้สึกผ่อนคลาย
- ใช่

366
00:18:04,830 --> 00:18:06,100
ก็ต้องโทษพวก
บริษัทนำเที่ยวพวกนั้นล่ะ

367
00:18:06,230 --> 00:18:07,010
ทุกอย่างมันอยู่ในหัวนี่

368
00:18:07,130 --> 00:18:09,700
น้าบอกเลยนะ หาผู้ชายดีๆ

369
00:18:09,830 --> 00:18:11,890
หนูมีเซ็กส์บ้างรึเปล่าจ๊ะ

370
00:18:12,010 --> 00:18:14,030
คู่ของหนู ซาแย็ตใช่มั๊ย

371
00:18:14,470 --> 00:18:15,490
มันคือความต้องการนะ

372
00:18:15,900 --> 00:18:16,920
ค่ะ มันคือความต้องการ

373
00:18:17,040 --> 00:18:18,600
แต่มันไม่ใช่ทางออกที่ถาวรนะ

374
00:18:18,730 --> 00:18:20,370
ทำไมเธอทั้งสองคนไม่แต่งงานล่ะ

375
00:18:20,500 --> 00:18:22,940
น้าคะ ไม่รู้เหมือนกัน
หนูก็ไม่แน่ใจในตัวเขาเหมือนกัน

376
00:18:23,060 --> 00:18:24,330
อ้า.. หัวข้อไร้สาระนั่นอีกแล้ว

377
00:18:24,460 --> 00:18:26,100
ไม่รู้หรือไงว่าคำว่า
แต่งงานในบ้านนี้เป็นคำหยาบนะ

378
00:18:26,230 --> 00:18:27,880
มีแต่คนไอคิวต่ำเท่านั้นแล่ะ
ที่แต่งงาน

379
00:18:28,000 --> 00:18:30,820
หมายความว่าฉันไอคิวต่ำซิ
น้องสาวฉันก็ไอคิวต่ำซิ

380
00:18:30,940 --> 00:18:32,960
- ทุกคนในโลกนี้น่ะ
- สวัสดีครับ

381
00:18:33,020 --> 00:18:34,100
- พิกุ
- แต่งงานนี่ไอคิวต่ำเหรอ

382
00:18:34,160 --> 00:18:35,430
- หวังว่าเธอคงสบายดีนะ
- ดีครับ

383
00:18:35,470 --> 00:18:36,850
เทเลแกรม ในช่วง 30 วันที่ผ่านมา

384
00:18:36,900 --> 00:18:38,770
อ้า ดีจัง!

385
00:18:38,890 --> 00:18:40,720
ไม่มีอะไรเหมือนข่าวโคลกัตตาเลย

386
00:18:40,850 --> 00:18:42,380
- ไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่องเลย
- อย่านะคะ

387
00:18:42,430 --> 00:18:44,110
- อย่าเสียเวลาเลยค่ะ
- อีกละ

388
00:18:44,240 --> 00:18:49,010
มีสุขมีทุกข์ร่วมกัน

389
00:18:49,130 --> 00:18:50,260
มันแปลว่าไอคิวต่ำงั้นเหรอ

390
00:18:50,640 --> 00:18:51,860
ไม่ได้ใส่เกลือเลยรึไงเนี่ย

391
00:18:51,980 --> 00:18:53,960
เขาซ่อนกระปุกเกลือทุกวันเลยครับ
วันนี้ก็ด้วย

392
00:18:54,270 --> 00:18:55,690
การดูแลความดันที่ดีที่สุด
คือการหลีกเลี่ยง

393
00:18:55,820 --> 00:18:57,480
แต่เราไม่ได้เป็นความดันด้วยนี่!

394
00:18:57,600 --> 00:18:58,980
เลิกเอาไปซ่อนซะที

395
00:18:59,100 --> 00:19:00,400
เปลี่ยนเรื่องอีกละ

396
00:19:00,530 --> 00:19:02,010
น้องสาวฉันก็ไอคิวต่ำงั้นเหรอ

397
00:19:02,140 --> 00:19:04,330
ไม่ใช่แค่เรื่องท้องผูกเท่านั้นนะคะ
พ่อมีปัญหาเรื่องผู้หญิงอีกด้วย

398
00:19:04,460 --> 00:19:08,360
ไม่ ไม่ใช่เรื่องผู้หญิงหรอก
แต่เรื่องความคิดนี่ซิ ที่ทนไม่ได้

399
00:19:08,490 --> 00:19:12,170
น้องสาวเธอก็เหมือนกัน
ชีวิตมีแค่อยากจะทำให้ฉันพอใจ

400
00:19:12,300 --> 00:19:14,940
นั่นคือเป้าหมายอย่างเดียว
ไม่มีอย่างอื่นของตัวเอง

401
00:19:15,060 --> 00:19:17,330
ฉันอยากให้เธอไม่ต้องพึ่งใคร
แต่ไม่ซะล่ะ

402
00:19:17,460 --> 00:19:19,730
เธอยอมแพ้เพื่อที่จะรับใช้ฉัน

403
00:19:19,860 --> 00:19:21,970
- แล้วมันผิดตรงไหนล่ะ
- ทุกอย่างนั่นแหละ!

404
00:19:22,090 --> 00:19:25,570
โยนความเป็นตัวของตัวเอง ความรู้
ความเคารพในตัวเอง สติปัญญา

405
00:19:25,690 --> 00:19:27,400
ลงกองไฟไป แล้วถือคำมั่นเจ็ดข้อนั่น

406
00:19:27,520 --> 00:19:30,320
แล้วก็ให้มันนำชีวิต

407
00:19:30,440 --> 00:19:32,090
นั่นคือการตัดสินใจของคนไอคิวต่ำน่ะ

408
00:19:32,220 --> 00:19:33,850
ฉันไม่อยากให้พิกุตัดสินใจอย่างนั้น

409
00:19:33,980 --> 00:19:36,390
อย่างน้อยก็ขอล่ะ
อย่าพูดแบบนั้นในวันเกิดน้องสาวเลย

410
00:19:36,520 --> 00:19:39,090
ตอนที่เธอมีชีวิตอยู่
เธอก็ไม่มีความสุข

411
00:19:39,210 --> 00:19:40,770
ตอนที่เธอกำลังจะตาย
เธอก็ไม่มีความสุข

412
00:19:40,900 --> 00:19:42,030
ถึงแม้ว่าหลังจากที่ตายแล้ว
ก็ยังไม่มีความสุขอีก

413
00:19:42,160 --> 00:19:44,040
พ่อเป็นคนหัวใจด้านชาจริงๆ นะคะ

414
00:19:44,160 --> 00:19:46,020
พิกุ แม่เธอเป็นเมียฉัน
ฉันจะพูดยังไงก็ได้

415
00:19:46,150 --> 00:19:47,340
แต่เธอรักคุณนะคะ

416
00:19:47,460 --> 00:19:49,210
ฉันก็รักเธอและก็ยังรักอยู่

417
00:19:49,340 --> 00:19:51,210
พ่อถึงได้วิจารณ์แม่งั้นเหรอคะ

418
00:19:51,330 --> 00:19:53,020
เพราะฉันเป็นคนชอบวิจารณ์ต่างหาก

419
00:19:53,140 --> 00:19:54,850
ตรงอย่างร้ายและจริงใจ

420
00:19:54,980 --> 00:19:57,410
ฉันจะคิดยังไงกับเธอก็ได้
เรื่องของฉัน

421
00:19:57,850 --> 00:19:59,640
แต่ไม่ได้แปลว่าฉันไม่ได้รักเธอ

422
00:19:59,770 --> 00:20:02,570
เสื้อเชิ้ตตัวนี้ที่ใส่อยู่เนี่ย

423
00:20:02,990 --> 00:20:05,240
เธอให้เป็นของขวัญวันเกิดฉัน

424
00:20:05,370 --> 00:20:07,540
ฉันถึงใส่ให้เธอวันนี้ไง

425
00:20:08,310 --> 00:20:10,790
พิกุ หาผู้ชายที่เหมาะสม
แล้วแต่งงานซะเถอะ

426
00:20:10,920 --> 00:20:12,310
ฉันดูแลตัวเองได้

427
00:20:12,430 --> 00:20:14,040
ไปจากบ้านพ่อหลังจากแต่งงานแล้ว

428
00:20:14,170 --> 00:20:15,010
แล้วไปอยู่บ้านผู้ชายอื่น

429
00:20:15,130 --> 00:20:16,950
แล้วไปดูแลเขา
งี่เง่าจะตาย

430
00:20:17,070 --> 00:20:18,760
-พ่อให้ชีวิตลูกใช่มั๊ย
- ใช่ค่ะ

431
00:20:18,890 --> 00:20:19,980
งั้นบอกมา พ่อให้ชีวิตลูก

432
00:20:20,100 --> 00:20:20,920
- ใช่ค่ะ พ่อ
- แล้ว

433
00:20:21,050 --> 00:20:23,480
พ่อไม่เคยหนีลูกไปไหน
ตอนนี้พ่อก็เป็นลูกของลูกแล้ว

434
00:20:23,610 --> 00:20:24,330
ลูกก็ต้องทำเหมือนกันซิ

435
00:20:24,460 --> 00:20:27,450
ผมเห็นด้วยกับปรัชญาชีวิตของ
บาสคอร์ ดา นะ

436
00:20:27,580 --> 00:20:30,060
น้องสาวฉันทนคุณเป็นปีๆ
ได้ยังไงกันนะ

437
00:20:30,190 --> 00:20:32,010
ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเธอตายเร็ว

438
00:20:32,130 --> 00:20:33,540
คุณต้องทำให้เธอเป็นความดันแน่ๆ เลย

439
00:20:33,660 --> 00:20:38,030
ฉันทำให้เธอ พิกุ แล้วก็ศรีวาสถาวา
เป็นความดันหมดแหละ

440
00:20:38,680 --> 00:20:40,100
แล้วตายกันหมดมั๊ยล่ะ

441
00:20:42,060 --> 00:20:43,290
- เอาไอศกรีมหน่อยมั๊ยคะ
- เอาหน่อยก็ดี

442
00:20:43,410 --> 00:20:46,660
เห็นชัดๆ ทำไมฉันไม่ได้มั่งล่ะ

443
00:20:50,180 --> 00:20:52,820
อย่าไปใส่ใจที่พิกุพูดเลย
เธอไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นหรอก

444
00:20:52,950 --> 00:20:56,470
ไม่นะ เธอว่ามาก็ถูก เดี๋ยวเอาบิล
นี่ให้ฝ่ายบัญชีก็แล้วกัน

445
00:20:56,600 --> 00:20:58,190
- จะได้จ่ายเงินออกมา
- แน่นอน

446
00:20:58,700 --> 00:20:59,910
ว่าแต่ แม่นายเป็นไงมั่ง

447
00:21:00,040 --> 00:21:03,710
ไม่รู้ว่าเกิดมาในครอบครัวนี้
ได้ไงเหมือนกัน

448
00:21:03,830 --> 00:21:05,310
ตอนนี้กำลังรอที่จะได้ออกไปพ้นๆ

449
00:21:05,430 --> 00:21:06,980
ว่าแต่บอกหุ้นส่วนนาย
ให้ไปจัดการเรื่องให้เรียบร้อยนะ

450
00:21:07,100 --> 00:21:08,920
ไม่ก็ต้องทำตัวให้คุ้น
กับการใช้รถสาธารณะล่ะ

451
00:21:15,840 --> 00:21:16,800
ทำไมไม่บอกเธอเองล่ะ

452
00:21:23,410 --> 00:21:24,540
สวัสดีพิกุ

453
00:21:24,980 --> 00:21:25,990
พิกุ

454
00:21:26,780 --> 00:21:28,010
- สวัสดี
- ทุกอย่างโอเคนะ

455
00:21:28,260 --> 00:21:29,150
ช่าย

456
00:21:29,280 --> 00:21:32,030
- ฉันรู้ทุกอย่างเป็นเพราะคนขับฉัน
- ไม่เป็นไรหรอก

457
00:21:32,580 --> 00:21:34,380
ฉันไม่มีเวลาคุยเรื่องนี้หรอก

458
00:21:34,510 --> 00:21:35,750
งั้นฉันควรจะมาเมื่อไหร่ล่ะ

459
00:21:37,690 --> 00:21:40,080
- มาทำไมล่ะ
- มาคุยเรื่องคนขับนี่ไง

460
00:21:40,200 --> 00:21:41,240
คุณคุยกับซาแย็ตแล้วใช่มั๊ย

461
00:21:41,360 --> 00:21:42,420
ก็ใช่ แต่

462
00:21:42,740 --> 00:21:43,730
งั้นก็ไม่มีอะไรแล้วสิ

463
00:21:46,790 --> 00:21:47,780
แล้วเจอกัน

464
00:21:49,410 --> 00:21:50,400
บาย

465
00:21:57,370 --> 00:22:00,010
คุณต้องปล่อยๆ พิกุมั่งนะ

466
00:22:00,140 --> 00:22:01,490
ฉันค่อนข้างเป็นห่วงเธอนะ

467
00:22:01,610 --> 00:22:04,030
ถ้าเป็นห่วงนัก
แล้วเธอแต่งงานทำไมล่ะ ทริช

468
00:22:04,160 --> 00:22:06,990
- ว่าไงนะ
- หลังจากที่แม่ของพิกุตาย

469
00:22:07,120 --> 00:22:08,270
พิกุต้องการเธอ

470
00:22:08,400 --> 00:22:11,560
งั้นฉันควรจะย้ายมาอยู่นี่
ทั้งๆ ที่อิชายังอยู่บ้านนี้ซินะ

471
00:22:11,680 --> 00:22:12,840
แล้วมาแต่งงานกับคุณ

472
00:22:12,960 --> 00:22:13,790
แค่เพราะน้องสาวฉันตายแล้ว

473
00:22:13,910 --> 00:22:15,130
มีแต่เธอเท่านั้นแหละะ
ที่มีความคิดปัญญาอ่อนแบบนี้ได้

474
00:22:15,250 --> 00:22:17,550
ทั้งพิกุแล้วก็อิชา
ไม่เคยสำคัญสำหรับเธอเลย

475
00:22:17,680 --> 00:22:19,750
ฉันก็แค่อยากบอกว่ามันน่าเศร้า

476
00:22:19,880 --> 00:22:20,800
เพราะงั้นคุณเลย
ไม่ชอบขี้หน้าฉันงั้นซิ

477
00:22:20,930 --> 00:22:25,390
ไม่หรอก ฉันมีหลายเหตุผล
ที่ทำไมฉันไม่ชอบเธอ

478
00:22:25,510 --> 00:22:29,560
แต่อย่าไปใส่ความคิดงี่เง่าเรื่อง
การแต่งงานให้พิกุก็แล้วกัน อย่านะ

479
00:22:33,290 --> 00:22:34,830
มาแล้ว มาแล้ว

480
00:22:36,840 --> 00:22:40,240
คุณปู่ไม่อยากเจอนาย กลับไปะ

481
00:22:40,370 --> 00:22:44,240
บอกเขาด้วยว่าฉันไม่ได้มาเพื่อ
คุยเรื่องขายบ้านที่โคลกัตตา

482
00:22:44,370 --> 00:22:46,700
งั้นนายมาทำไม มาเพราะอยากรู้ว่า
ท้องฉันเป็นไงงั้นเหรอ

483
00:22:46,830 --> 00:22:48,790
สวัสดีตอนเย็นครับ
ท่านเป็นยังไงบ้าง

484
00:22:48,920 --> 00:22:50,250
จริงๆ แล้ว
ผมเจอช่างก่อสร้างเมื่อวานนี้ครับ

485
00:22:50,370 --> 00:22:51,270
เขาพร้อมที่จะเจรจา

486
00:22:51,400 --> 00:22:55,190
ผมใช้เงินผมซื้อตั๋วเครื่องบินไป

487
00:22:55,310 --> 00:22:57,280
ผมโทรหาพิกุ เธอบอกให้ผมมาครับ

488
00:22:57,410 --> 00:22:59,530
- นายก็รู้ว่าฉันตัดสินใจยังไง
- ท่านครับ พยายามเข้าใจด้วยครับ

489
00:22:59,650 --> 00:23:01,180
ไม่จำเป็นต้องมาคุยเรื่องเก่า
ซ้ำแล้วซ้ำอีกหรอก

490
00:23:01,310 --> 00:23:02,490
- ไป!
- นี่เป็นโอกาสทองนะครับ

491
00:23:02,610 --> 00:23:04,550
ดีลสุดยอด
ทุกอย่างต้องทำให้สำเร็จนะครับ

492
00:23:04,670 --> 00:23:05,690
ระหว่างที่ท่านยังอยู่

493
00:23:05,820 --> 00:23:06,940
แล้วท่านก็จะสงบสุข

494
00:23:07,070 --> 00:23:08,560
- ฟังนะ ปูดาน
- ครับ คุณปู่

495
00:23:08,680 --> 00:23:09,940
นายยังไม่ชงชาให้ท่านอีกเหรอ

496
00:23:10,060 --> 00:23:10,980
กำลังจะครับ

497
00:23:11,100 --> 00:23:12,820
ไม่จำเป็น ไม่จำเป็น!

498
00:23:12,950 --> 00:23:14,430
ปิดประตูตอนที่เขากลับออกไปแล้วด้วย

499
00:23:14,560 --> 00:23:16,240
แล้วอย่าเปิดอีก ถ้าเขากลับมาอีก

500
00:23:16,720 --> 00:23:17,850
น่ารำคาญจริงๆ

501
00:23:17,980 --> 00:23:20,070
โอ้ ดูถูกกันจังเลย!

502
00:23:20,510 --> 00:23:24,650
ผมพยายามที่จะเจรจากับช่างแค่ไหน

503
00:23:24,770 --> 00:23:26,150
แล้วท่านทำกับผมอย่างนี้เหรอครับ

504
00:23:26,270 --> 00:23:27,470
ผมจะบอกพิกุ

505
00:23:27,600 --> 00:23:29,350
- เธอรู้ดีว่าเป็นไง เธอไม่สนใจ
บ้านของท่านหรอก - บอกไปเลย

506
00:23:29,480 --> 00:23:30,420
แม่ง

507
00:23:30,550 --> 00:23:32,480
ผมกดกริ่งอยู่เป็นชั่วโมง

508
00:23:32,610 --> 00:23:34,860
คนแก่ไร้ค่า เสียเวลาจริงๆ

509
00:23:38,300 --> 00:23:39,780
126/88 ปกตินี่คะ

510
00:23:39,910 --> 00:23:40,970
ท่านเป็นไงมั่งครับ

511
00:23:41,100 --> 00:23:43,370
ร้ายแรงมาก ความดันปกติ

512
00:23:43,500 --> 00:23:44,740
ไม่ขำนะ พิกุ

513
00:23:44,860 --> 00:23:46,520
- นั่ง นั่ง
- สวัสดีครับ

514
00:23:46,650 --> 00:23:48,060
ไอ้งี่เง่านั่น โนเบนดู

515
00:23:48,180 --> 00:23:49,640
เมื่อคืนมันมาคุย
เรื่องขายบ้านอีกแล้ว

516
00:23:49,770 --> 00:23:50,690
ฉันจะไม่ขายบ้านนั้น

517
00:23:50,810 --> 00:23:52,610
- เรื่องเยอะจะตายบ้านนั้นน่ะ!
- อะไรนะ

518
00:23:52,730 --> 00:23:53,690
มีแต่เรือง!

519
00:23:53,810 --> 00:23:56,630
พ่อบอกแล้วว่าจะไม่ขายจัมปาคุณ

520
00:23:56,940 --> 00:23:58,490
เดี๋ยวปีนี้พ่อจะไปโคลกัตตา

521
00:23:58,610 --> 00:24:00,980
พ่อตัดสินใจแล้ว ไม่ต้องคุยแล้ว!

522
00:24:01,110 --> 00:24:02,400
ก็ดีค่ะ ไม่ต้องคุยกันแล้ว

523
00:24:02,530 --> 00:24:04,580
บอกโนเบนดูด้วย
ว่าไม่ต้องมานี่อีกแล้ว

524
00:24:04,700 --> 00:24:06,130
มันจะมีอะไรนักหนา
ถึงต้องเป็นขนาดนี้

525
00:24:06,250 --> 00:24:08,740
เป็นอะไรนักหนา
แหงซิ ฉันเป็นคนอ่อนไหวไง

526
00:24:08,870 --> 00:24:11,430
ถ้าคุณเป็นคนอ่อนไหว
น้องสาวฉันก็คงมีความสุขสิ

527
00:24:11,550 --> 00:24:15,700
ฟังนะ สาวน้อยดัตต้า
ฉันรู้ว่าเธอเล่นเกมโทษคนอื่นยังไง

528
00:24:15,830 --> 00:24:18,150
และฉันกลัวจริงๆ
ว่าพิกุจะเป็นเหมือนเธอ

529
00:24:18,280 --> 00:24:20,260
บานเนอร์จีของเธอเป็นยังไงนะ
อ่อ ฉันรู้แล้วล่ะ

530
00:24:20,390 --> 00:24:23,030
โมนิ บานเนอร์จี น้าเธอคนนั้น

531
00:24:23,150 --> 00:24:26,110
ทั้งวันเธอได้แต่วิ่งหาชั้นนอน
ชิ้นน้อยๆ

532
00:24:26,240 --> 00:24:27,710
- แล้วไม่มีเสื้อชั้นในด้วย!
- จริงอ่ะ น้า!

533
00:24:27,830 --> 00:24:29,060
แม่คะ แม่ก็ทำเหมือนกันแหละ

534
00:24:29,180 --> 00:24:30,160
เฮ้ เงียบไปเลยนะ!

535
00:24:30,280 --> 00:24:32,370
ฉันทำแบบนั้น
เฉพาะตอนที่อยู่ที่บ้านคนเดียวนะ!

536
00:24:32,490 --> 00:24:34,190
ไงก็เหอะ มันมีประโยชน์อะไร

537
00:24:34,320 --> 00:24:35,930
ที่จะวัดความดัน 100 หนต่อวันน่ะ

538
00:24:36,060 --> 00:24:39,240
อะไรที่โนเบนดูมาแล้วมาพูด
ที่ทำให้เธอประสาทได้ขนาดนี้นะ

539
00:24:39,360 --> 00:24:42,600
มันเป็นปัญหาเกี่ยวกับอายุแน่ๆ

540
00:24:42,730 --> 00:24:43,690
แล้วมันผิดปกติตรงไหนล่ะ

541
00:24:43,820 --> 00:24:45,230
- ถ้าความดันฉันขึ้นสูงปริ๊ดล่ะ
- แล้วไงอ่ะ

542
00:24:45,360 --> 00:24:47,240
ทุกคนมีปัญหานั่นนี่ทั้งนั้น
ในชีวิตอ่ะ

543
00:24:47,370 --> 00:24:48,670
ถ้าพ่อไม่ได้ถ่ายซักวัน

544
00:24:48,790 --> 00:24:49,820
ก็ไม่เห็นจะต้องประสาทกิน
ขนาดนี้เลย!

545
00:24:49,940 --> 00:24:51,630
ไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับคุณซะหน่อย

546
00:24:51,760 --> 00:24:53,740
คุณก็แค่เข้าวัยทองเท่านั้นแหละ

547
00:24:53,860 --> 00:24:55,770
ผู้ชายก็มีวัยทองเหมือนกันนะ

548
00:24:56,220 --> 00:24:57,370
โอ้ อย่าไปใส่ใจที่เธอพูดเลยครับ

549
00:24:57,490 --> 00:24:58,870
- เดี๋ยวนะ
- อะไรครับ

550
00:24:59,000 --> 00:25:00,710
ฉัน วัยทองอ่ะนะ

551
00:25:00,830 --> 00:25:04,570
ไม่มีทางหรอกครับ ดูนี่นะครับ
คนนี้ซาโก

552
00:25:04,690 --> 00:25:07,780
เขายังขี่จักรยาน
ถึงแม้ว่าจะอายุ 99 แล้ว

553
00:25:07,910 --> 00:25:10,050
- เพิ่งตายเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว
- เขาตายยังไงอ่ะ

554
00:25:10,860 --> 00:25:13,150
หัวใจวาย มะเร็ง สมองถูกทำลาย

555
00:25:13,270 --> 00:25:14,030
ไม่ได้เขียนบอกไว้ครับ

556
00:25:14,160 --> 00:25:17,920
คนที่ขี่จักรยานตอนอายุ 99 ได้
เขาจะป่วยจากอะไรได้นะ

557
00:25:22,940 --> 00:25:24,890
เฮ้ หยุด หยุด หยุดก่อน

558
00:25:25,430 --> 00:25:26,880
ขอฉันลองหน่อย

559
00:25:28,610 --> 00:25:30,520
- นี่จักรยานของเธอเหรอ
- ครับท่าน

560
00:25:31,810 --> 00:25:33,390
ขอขี่แถวๆ นี้หน่อยนะ

561
00:25:34,080 --> 00:25:35,110
ท่านครับ ผมจะไปสายนะครับ

562
00:25:35,230 --> 00:25:36,330
- โอ้ไม่นะ!
- เดี๋ยว เดี๋ยว เดี๋ยว

563
00:25:36,460 --> 00:25:37,540
ระวังด้วยครับ

564
00:25:37,660 --> 00:25:39,180
อีกแป็บนึงนะ

565
00:25:39,760 --> 00:25:40,910
ผมต้องไปบ้านอื่นอีกครับ ท่าน

566
00:25:41,030 --> 00:25:43,430
น่า ฉันรู้น่า ไม่เป็นไรหรอก

567
00:25:43,560 --> 00:25:45,070
เดี๋ยวคุณจะด่าผมซิครับ

568
00:25:45,200 --> 00:25:47,330
ระวังครับ

569
00:25:47,660 --> 00:25:50,840
- อย่าดันซิ ฉันกำลังเลี้ยงตัวอยู่
- ระวังครับ

570
00:25:51,830 --> 00:25:53,700
เฮ้ อย่าดันซิ เดี๋ยวจะเลี้ยวแล้ว

571
00:25:53,830 --> 00:25:56,000
ระวังครับ

572
00:25:57,920 --> 00:25:58,940
อะไรกัน

573
00:26:03,740 --> 00:26:06,350
ซันจูกำลังจะมาคุย เอาล่ะ

574
00:26:07,430 --> 00:26:10,150
ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าซะ ไม่ก็ไปที่โน่น

575
00:26:10,270 --> 00:26:11,680
ทำไมล่ะครับ ชุดนี้มันเป็นไงเหรอ

576
00:26:12,310 --> 00:26:14,120
แล้วเขาก็ไม่ได้จะขอให้แม่
กลับไปกับเขาซะหน่อย

577
00:26:14,240 --> 00:26:15,940
ดูซิ เขาว่าอะไรน่ะแม่

578
00:26:16,070 --> 00:26:18,420
อย่างน้อยเราก็เรียกเงิน
ค่าให้จบเรื่องได้นี่

579
00:26:18,550 --> 00:26:21,370
แหม เขาก็ทิ้งแม่ไปแล้ว
จะไปให้เงินค่าจบอะไรอีกล่ะครับ

580
00:26:21,680 --> 00:26:24,920
แม่ก็ต้องมีชีวิตอยู่
อย่างมีศักดิ์ศรีให้ได้ซิครับ

581
00:26:25,040 --> 00:26:27,390
เธอก็แค่หงุดหงิด แล้วก็

582
00:26:27,520 --> 00:26:29,240
เธอไม่อยากให้ใครมีความสุข
แม้แต่ฉัน

583
00:26:29,360 --> 00:26:30,540
ถ้าห่วงเรื่องมีความสุขนัก ก็

584
00:26:30,670 --> 00:26:32,420
ขโมยแหวนเพชรของแม่ผัว
มาให้แม่ตัวเองทำไมล่ะ

585
00:26:32,550 --> 00:26:33,650
ไม่ได้ขโมยแหวนเธอซะหน่อยนี่

586
00:26:33,780 --> 00:26:35,540
แล้วเขามีอะไรซะที่ไหนล่ะ

587
00:26:35,670 --> 00:26:37,230
รู้จักคำว่าซื่อสัตย์
กันมั่งมั๊ยเนี่ย

588
00:26:38,260 --> 00:26:40,450
หลอกลวง หักหลัง ไม่เคยทำให้ใคร
มีความสุขหรอก รู้มั่งมั้ยอ่ะ

589
00:26:40,480 --> 00:26:41,530
อย่างกับว่าเธอสูงส่งนักล่ะ

590
00:26:41,560 --> 00:26:43,610
จริงด้วย ถ้าสูงส่งมากนัก
ทำไมโดนไล่ออกจากงานล่ะ

591
00:26:43,730 --> 00:26:44,990
ไร้สาระจริงๆ !

592
00:26:45,510 --> 00:26:49,600
ฮัลโหล อีกแล้วเหรอ
ฮอนด้า ที่ไหนนะ

593
00:26:49,720 --> 00:26:50,820
อะไรกัน รถแท็กซี่โดนชนอีกแล้วเหรอ

594
00:26:50,950 --> 00:26:52,090
ใครเป็นลูกค้านะ

595
00:26:53,230 --> 00:26:54,640
พิกุอีกแล้วเหรอ

596
00:26:54,770 --> 00:26:56,680
คนขับรถสามคนลาออกไปแล้วนะ

597
00:27:00,110 --> 00:27:03,280
ฮัลโหลซาแย็ต ฟังนะ
แท๊กซี่อีกคันโดนชนอีกแล้ว

598
00:27:03,660 --> 00:27:05,510
ไม่นะ เราต้องจัดการ
เรื่องนี้กันแล้วล่ะ เพื่อน

599
00:27:08,080 --> 00:27:09,370
โอเคนะ เจอกันพรุ่งนี้

600
00:27:19,330 --> 00:27:21,840
- ไม่ได้เล่นมานานแล้วซิ
- ช่าย

601
00:27:21,970 --> 00:27:22,960
จะกลับไปซาอุเหรอ

602
00:27:23,090 --> 00:27:24,710
ไม่อีกต่อไปแล้วล่ะ

603
00:27:24,830 --> 00:27:25,970
อ่ะ พิกุอยู่นี่ด้วย

604
00:27:26,100 --> 00:27:27,650
- นึกว่าจะใช้รถสาธารณะซะอีก
- ไม่ใช่ความผิดของฉันซะหน่อย

605
00:27:27,770 --> 00:27:29,730
- ไปกันได้รึยัง - คนขับรถ
ฉันทำให้ช้าล่ะซิ ใช่มั้ยล่ะ

606
00:27:29,850 --> 00:27:33,720
เธอคุยกันไปก่อน
ฉันไปหยิบแล็ปท๊อปก่อน

607
00:27:44,220 --> 00:27:47,040
นะ ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม
อาจจะคนขับที่รู้จักกันดี

608
00:27:47,070 --> 00:27:48,230
เธอปลอดภัยแน่

609
00:27:48,320 --> 00:27:49,740
พวกเขาไม่ใช่แค่ฟังเธอ

610
00:27:50,180 --> 00:27:51,850
- แต่เขากลัวเธอกันด้วย
- ไม่ใช่อย่างนั้นซะหน่อย

611
00:27:51,950 --> 00:27:53,180
งั้นเรื่องฮอนด้ามันยังไงกันล่ะ

612
00:27:53,230 --> 00:27:56,490
ฉันสายแล้ว
ก็เลยให้เขาขับเร็วๆ หน่อย

613
00:27:56,530 --> 00:27:58,860
ก็เร็วปกติ แต่เขาก็ชนจนได้

614
00:27:58,920 --> 00:28:02,050
แต่หนนี้เธอก็ไม่ให้เขาหยุด
พอชนแล้ว เหมือนเดิม

615
00:28:02,070 --> 00:28:04,370
และถึงแม้ว่าจะเป็นอย่างนั้น
ตำรวจเดลลีก็ฟังเฉพาะผู้หญิงด้วย

616
00:28:04,500 --> 00:28:05,610
ไม่ว่าใครจะผิดก็ตาม

617
00:28:05,740 --> 00:28:07,400
เธอหมายความว่าฉันให้เขา
ทำผิดกฎหมายล่ะซิ

618
00:28:07,520 --> 00:28:09,390
ไม่ ไม่หรอก ฉันไม่มีปัญหาหรอก
เรื่องทำผิดกฎหมายน่ะ

619
00:28:09,510 --> 00:28:11,150
ตราบใดที่ไม่มีใครบาดเจ็บ

620
00:28:13,020 --> 00:28:15,430
ไม่ว่าไงฉันก็ส่งรายงานความเสียหาย
ให้ออฟฟิศเธออยู่ดี ไม่เป็นไรหรอก

621
00:28:15,460 --> 00:28:21,130
เป็นซิ ฉันใช้รถสาธารณะก็ได้
ฉันจัดการตัวฉันได้

622
00:28:21,170 --> 00:28:22,970
ไม่เอาน่าพิกุ เขาก็พูดไปงั้นเอง

623
00:28:22,990 --> 00:28:24,780
เขามีคนขับรถดีๆ อยู่หลายคน

624
00:28:24,820 --> 00:28:26,240
ฉันผิดงั้นซิ

625
00:28:27,790 --> 00:28:29,800
ฟังนะ ประเด็นคือ ทุกอย่างเหมือนกัน

626
00:28:29,920 --> 00:28:31,640
เธอไม่ชอบพวกเขา
พวกเขาก็ไม่ชอบเธอ

627
00:28:31,770 --> 00:28:32,950
เขาบอกอย่างนั้นเหรอ

628
00:28:33,370 --> 00:28:35,510
ไม่หรอก แต่มันก็ไม่สำคัญ

629
00:28:36,300 --> 00:28:38,140
เพราะมันคือความจริง

630
00:28:40,690 --> 00:28:41,660
หมายความว่า

631
00:28:43,540 --> 00:28:44,810
ต้องไปล่ะ

632
00:28:45,690 --> 00:28:46,660
โอเค

633
00:28:48,730 --> 00:28:51,860
ไม่จำเป็นต้องใช้รถเมล์หรอกนะ

634
00:28:55,140 --> 00:28:56,120
แล้วเจอกัน

635
00:28:59,630 --> 00:29:00,810
หยาบคายชะมัด

636
00:29:00,940 --> 00:29:02,040
อย่าเพิ่งคิดไปเองน่า

637
00:29:02,170 --> 00:29:04,180
แหงดิ เขาเป็นเพื่อนเธอนี่
ก็ต้องเข้าข้างเขาซิ

638
00:29:04,300 --> 00:29:05,310
ไม่ใช่อย่างนั้นซะหน่อย

639
00:29:06,480 --> 00:29:07,470
นั่งซิ

640
00:29:11,800 --> 00:29:12,860
รู้อะไรมั้ย

641
00:29:13,810 --> 00:29:15,840
- อะไรล่ะ
- ฉันอยากพัก

642
00:29:16,270 --> 00:29:17,180
อะไรนะ

643
00:29:18,070 --> 00:29:19,830
ฉันไม่มาออฟฟิศซักสองสามวันนะ

644
00:29:19,950 --> 00:29:21,620
แต่เรามีประชุมนะ

645
00:29:21,640 --> 00:29:25,010
พิกุ ฉันจะบริหารบริษัทยังไงล่ะ

646
00:29:25,040 --> 00:29:26,080
พิกุ ฟังนะ

647
00:29:31,760 --> 00:29:32,780
ไปซาเก็ต

648
00:29:55,530 --> 00:29:57,570
- พิกุ!
- ค๊า

649
00:29:57,700 --> 00:29:59,570
ในโถส้วมไม่มีน้ำน่ะ

650
00:30:01,400 --> 00:30:02,690
ปูดาน ฉันบอกกี่หนแล้ว

651
00:30:02,820 --> 00:30:04,080
ว่าไม่ให้เอาใบชาเทใส่อ้างล้างจาน

652
00:30:12,370 --> 00:30:14,590
ได้ยินมาว่า คนขับรถออกจากงานเหรอ

653
00:30:14,710 --> 00:30:16,320
ทำไมไม่เก็บอีกคนไว้ล่ะ

654
00:30:16,440 --> 00:30:21,310
งกไง พวกเรางก มีไรป่ะ

655
00:30:33,780 --> 00:30:35,860
เฮ้ พิกุ มานี่เลย
อยู่นี่้ทั้งแก็งค์เลย

656
00:30:35,990 --> 00:30:39,630
ไม่ล่ะ ฉันไปไม่ได้
พวกเธอตามสบายนะ บาย

657
00:30:42,760 --> 00:30:43,800
ฮาโหล

658
00:30:43,970 --> 00:30:45,200
ฉันไม่ต้องการแท็กซี่ของเธอ

659
00:30:45,320 --> 00:30:46,690
ฉันละอายใจถ้าเธอจะไปรถสาธารณะน่ะ

660
00:30:46,820 --> 00:30:48,040
บอกแล้วไงว่าไม่เอาแท๊กซี่

661
00:30:48,160 --> 00:30:49,880
ฉันจะโทรไปเองถ้าต้องการ ขอบใจนะ

662
00:30:50,010 --> 00:30:51,530
เราคุยกันเรื่องคนขับก็ได้นี่นา

663
00:30:53,800 --> 00:30:54,800
วุ้ย แม่ง

664
00:30:55,800 --> 00:30:58,300
โอเค ขอบคุณมาก

665
00:30:58,820 --> 00:31:01,190
- พิกุ
- คะ

666
00:31:01,310 --> 00:31:03,480
เราต้องไปงานเลี้ยงของโชบิเย็นนี้

667
00:31:03,600 --> 00:31:04,890
จองแท๊กซี่ยังอ่ะ

668
00:31:13,540 --> 00:31:14,580
นั่นไงมาแล้ว

669
00:31:18,510 --> 00:31:19,800
ครับ ฮิมาชัยแท็กซี่ครับ

670
00:31:19,930 --> 00:31:22,300
ซี 124 ซีอาร์ปาร์ค สองทุ่มตรง

671
00:31:22,430 --> 00:31:24,640
บอกแล้วใช่ม๊า ว่าเธอต้องใช้

672
00:31:34,990 --> 00:31:36,510
- สวัสดี
- ขอบคุณนะ

673
00:31:36,640 --> 00:31:38,620
- ขอบคุณมาก ที่รัก
- นี่ครับ

674
00:31:38,740 --> 00:31:39,770
- สวัสดี
- ยินดีกับโอกาสครบรอบนะครับ

675
00:31:39,900 --> 00:31:41,040
ขอบคุณมาก

676
00:31:41,580 --> 00:31:44,340
บาคุ ดาร์ เธอต้องดื่มกับฉัน
หน่อยนะวันนี้

677
00:31:44,470 --> 00:31:46,160
- น้าคะ เขาดื่มไม่ได้ค่ะ
- อ่ะ

678
00:31:46,290 --> 00:31:47,650
ฉันถึงบอกว่าไม่ไงล่ะ

679
00:31:47,770 --> 00:31:51,220
น่า นี่วันครบรอบของฉัน

680
00:31:51,340 --> 00:31:53,370
เขาดื่มไม่ได้หรอกค่ะ

681
00:31:53,500 --> 00:31:54,980
ไม่รู้จักซะแล้ว!

682
00:31:55,110 --> 00:31:57,450
นั่นซิ ต้องอย่างนั้นซิ
ดื่ม

683
00:31:57,580 --> 00:31:59,210
อย่างน้อยอาหารก็

684
00:31:59,340 --> 00:32:00,750
- นายคนนั้น
- แบบว่า

685
00:32:01,970 --> 00:32:03,970
โชรบ โชรบ

686
00:32:04,100 --> 00:32:05,860
- ขอตัวนะครับ สาวๆ
- มา มา

687
00:32:05,990 --> 00:32:07,740
- สวัสดีครับ
- สวัสดีจ้ะ

688
00:32:07,860 --> 00:32:10,060
- เธอรู้จักบาสคอร์ใช่มั๊ย
- ครับ ครับ

689
00:32:10,190 --> 00:32:12,240
แล้วนี่ลูกสาวของ บาสคอร์ ดา

690
00:32:12,370 --> 00:32:13,430
- สวัสดีค่ะ
- ครับ

691
00:32:13,560 --> 00:32:14,340
พิกุ

692
00:32:14,470 --> 00:32:19,110
โชรบมีบริษัทที่ซานฟรานซิสโก
แล้วยังโสดนะ

693
00:32:19,790 --> 00:32:21,130
กำลังวางแผนการแต่งงาน
ครั้งที่สี่อยู่เหรอ

694
00:32:23,540 --> 00:32:25,700
- ไม่
- สุนิตา หวัดดี หวัดดี

695
00:32:27,380 --> 00:32:30,290
- คุณทำงานอะไรคะ
- มีห้องแสดงงานศิลปะของตัวเองครับ

696
00:32:30,410 --> 00:32:31,340
ดีจังค่ะ

697
00:32:31,460 --> 00:32:32,440
แล้วคณล่ะ

698
00:32:32,730 --> 00:32:34,280
ฉันทำงานบริษัทสถาปัตย์ค่ะ

699
00:32:34,400 --> 00:32:35,640
เธอวางแผนจะแต่งงานมั้ย

700
00:32:36,310 --> 00:32:37,990
- พ่อคะ
- ผม

701
00:32:38,110 --> 00:32:41,690
ผมยังโสด แล้วถ้าเจอผู้หญิงดีๆ
ทำไมจะไม่ล่ะครับ!

702
00:32:41,820 --> 00:32:43,130
ผู้หญิงดีๆ น่ะ

703
00:32:43,260 --> 00:32:45,030
แต่เธอขี้หงุดหงิด เหมือนฉัน

704
00:32:45,160 --> 00:32:47,290
แล้วเธอก็ไม่ใช่สาวบริสุทธิ์
ใช่มั้ยพิกุ

705
00:32:47,420 --> 00:32:49,790
- พ่อคะ
- ไม่ ไม่ ไม่ซิ

706
00:32:49,920 --> 00:32:51,380
เธอหมายความว่าไงที่ว่า 'ดี' น่ะ

707
00:32:51,510 --> 00:32:53,120
เธอมีธุรกิจของตัวเอง

708
00:32:53,250 --> 00:32:55,780
- เธอหาเงินได้เอง มีเซ็กส์ได้เอง
- พ่อคะ

709
00:32:55,910 --> 00:32:59,240
ต้องการหลักฐานมั่นคง
และคนที่อารมณ์ไปด้วยกันได้

710
00:32:59,370 --> 00:33:02,180
งั้นตามที่เธอว่ามา เธอก็ 'ดี'
งั้นใช่มั้ย

711
00:33:02,310 --> 00:33:04,150
- พ่อคะ
- ผมว่า มันแล้วแต่น่ะครับ

712
00:33:04,270 --> 00:33:05,500
- แล้วแต่อะไร
- หนูไปก่อนล่ะ

713
00:33:05,620 --> 00:33:06,430
ไปไหนล่ะ

714
00:33:06,550 --> 00:33:08,410
- เดี๋ยวน้าจะไปส่งพ่อเองนะคะ
- น้าคะ

715
00:33:09,740 --> 00:33:13,000
อ่ะ งั้น เธอว่าอะไรนะ

716
00:33:13,130 --> 00:33:14,460
ผมบอกว่า มันแล้วแต่ครับ

717
00:33:35,700 --> 00:33:37,130
ว้าววว

718
00:33:37,800 --> 00:33:38,860
เอาล่ะ

719
00:33:40,120 --> 00:33:43,230
ไม่ต้อง ไม่ต้อง ปล่อยฉัน

720
00:34:10,190 --> 00:34:11,430
พ่อคะ ดึกแล้วนะคะ

721
00:34:55,590 --> 00:34:56,560
พี่สาว

722
00:34:58,770 --> 00:35:01,620
ผมพยายามปลุกคุณตั้งแต่ตอนตีสี่

723
00:35:01,750 --> 00:35:03,740
แต่คุณไม่เปิดประตู

724
00:35:03,860 --> 00:35:06,140
ผมเลยโทรหาคุณหมอศรีวาสถาวา

725
00:35:06,260 --> 00:35:07,390
ไม่มีอะไรต้องเป็นห่วงนะ

726
00:35:07,510 --> 00:35:10,140
มีหายใจสั้นๆ ชีพจรตก แค่นั้นแหละ

727
00:35:10,270 --> 00:35:12,170
หมอมุกเคอรี่ให้ยาแล้ว
เขาไม่เป็นไรหรอก

728
00:35:12,300 --> 00:35:13,880
ตอนนี้เขาไม่เป็นอะไร

729
00:35:14,510 --> 00:35:16,970
อายุขนาดนี้ เราอย่าเสี่ยงเลยดีกว่า

730
00:35:18,280 --> 00:35:20,070
จัดการทดสอบให้เสร็จ

731
00:35:20,200 --> 00:35:22,300
- ต้องทำนะ
- ได้เลย วันนี้นะ

732
00:35:45,360 --> 00:35:47,040
เป็นไงมั่งหนุ่มน้อย

733
00:35:47,170 --> 00:35:48,210
ทำไมทุกคนอยู่บ้านกันหมดล่ะครับ

734
00:35:48,340 --> 00:35:51,100
ทุกอย่างโอเคครับ ลุง
เกิดอะไรขึ้นเหรอ

735
00:35:51,220 --> 00:35:54,050
ไม่มีอะไรร้ายแรง
เขาสนุกมากไปหน่อย ไม่ย่อยน่ะ

736
00:36:02,400 --> 00:36:03,530
- งั้น
- เป็นเพราะเธอคนเดียว

737
00:36:03,660 --> 00:36:04,870
โอเค

738
00:36:05,660 --> 00:36:07,240
เขาไม่เป็นอะไรหรอก

739
00:36:07,750 --> 00:36:09,450
ช่าย ยกเลิกประชุมทั้งหมดด้วย

740
00:36:10,530 --> 00:36:11,670
ฉันจะไม่เข้าไป

741
00:36:12,460 --> 00:36:14,990
ปูดาน ทำอาหารกลางวันง่ายๆ นะวันนี้

742
00:36:15,570 --> 00:36:16,580
เอาใส่กระทะเลย

743
00:36:16,710 --> 00:36:17,680
ที่ไหนครับ

744
00:36:18,230 --> 00:36:20,500
บนหัวฉันมั้ง!
บนเตาสิยะ

745
00:36:31,340 --> 00:36:32,860
ฉันจะไป

746
00:36:34,690 --> 00:36:36,600
ฉันจะไปโคลกัตตา

747
00:36:36,950 --> 00:36:38,090
พิกุ

748
00:36:39,260 --> 00:36:43,110
ไอ้งี่เง่าโนเบ็นดู

749
00:36:44,230 --> 00:36:47,300
- ฉันจะไม่ขายจัมปา คุณ
- เป็นไงมั่งครับ

750
00:36:47,430 --> 00:36:49,190
- โอ้ แม่
- พ่อ

751
00:36:49,310 --> 00:36:51,610
ฉันจะไปโคลกัตตา

752
00:36:51,740 --> 00:36:52,710
พ่อคะ

753
00:37:10,820 --> 00:37:12,980
ไม่ค่ะ ลุง หนูไม่กังวลแทนเขาหรอก

754
00:37:13,110 --> 00:37:15,050
มันไม่ได้มีอะไรแตกต่าง
สำหรับเขาหรอก

755
00:37:15,170 --> 00:37:17,770
ถ้าเขาอยากจะไป เขาก็จะไป
เขาไม่สนใจคนอื่นหรอก

756
00:37:17,900 --> 00:37:18,890
จะให้ฉันทำยังไงล่ะ

757
00:37:19,010 --> 00:37:21,510
จะต้องเขียนบนกระดาษปั๊มตรามั้ย ว่า

758
00:37:21,630 --> 00:37:23,920
ฉันจะไม่ตายระหว่างการเดินทางนี้
อย่างนั้นได้ใช่มั้ย

759
00:37:24,040 --> 00:37:25,430
ดูสุขภาพเขาซิ

760
00:37:25,560 --> 00:37:26,420
เลิกพูดเรื่องเหตุผล

761
00:37:26,550 --> 00:37:30,240
จากนี่ไปสนามบิน
แล้วก็จากนั่นไปโคลกัตตา

762
00:37:30,360 --> 00:37:31,910
- มันมากไปนะ ดาดา
- บินเหรอ

763
00:37:32,030 --> 00:37:33,440
ใครบอกว่าฉันจะบินล่ะ

764
00:37:33,560 --> 00:37:36,510
- เดี๋ยวฉันก็หัวใจวายพอดี
- ขอชาฉันหน่อย

765
00:37:36,630 --> 00:37:38,620
ความดันขึ้นลงที่ความสูงขนาดนั้น

766
00:37:38,750 --> 00:37:43,640
ห้องน้ำก็ทำให้หัวใจวายได้
ความกังวลก็

767
00:37:43,770 --> 00:37:45,250
ไม่ค่อยดีกับสุขภาพเท่าไหร่

768
00:37:45,380 --> 00:37:47,250
แน่นอนว่าหนูไม่ไปรถไฟเด็ดขาด

769
00:37:47,600 --> 00:37:50,180
รถไฟเหรอ
ไม่มีทาง ไม่มีทาง ไม่มีทาง

770
00:37:50,300 --> 00:37:54,210
รถไฟเขย่าข้างในไปมาหมด

771
00:37:54,340 --> 00:37:56,340
ท้องผูกกันพอดี

772
00:37:56,460 --> 00:37:57,750
ไม่ใช่ทางเลือกที่ดีเลย

773
00:37:57,870 --> 00:37:59,360
คุณเพิ่งลุกจากเตียงไหว
เมื่อห้าวันก่อนนี่เองนะ

774
00:37:59,480 --> 00:38:02,490
คุณอาจตายได้นะ
นั้นมันคืนครบรอบของฉันนะ

775
00:38:02,610 --> 00:38:04,560
แล้วทำไมเขาดื่มแล้วก็
เต้นขนาดนั้นนะ

776
00:38:04,690 --> 00:38:06,170
แล้วพอกลับบ้านมา

777
00:38:06,290 --> 00:38:08,460
ก็ดื่มอีก
ปูดานเธอเอาเหล้าให้เขาได้ไง

778
00:38:08,590 --> 00:38:10,390
พิกุ เธอก็ไม่ได้ใส่ใจเลย

779
00:38:10,520 --> 00:38:11,760
ตาแก่นี่เริ่มเลอะแล้วนะ!

780
00:38:11,890 --> 00:38:14,060
ไม่ต้องยุ่งได้มะ

781
00:38:14,180 --> 00:38:15,200
ไม่มีใครถามเธอซะหน่อย

782
00:38:15,320 --> 00:38:18,460
ฉันเป็นห่วงก็เพราะ
คุณเป็นสามีของน้องสาวฉัน

783
00:38:18,590 --> 00:38:21,320
แต่น้องสาวเธอก็ตายไปแล้ว
งั้นเงียบไปซะ

784
00:38:21,450 --> 00:38:22,710
เฮ้ ศรีวาสถาวา

785
00:38:22,840 --> 00:38:25,910
มันมีอยู่ทางนึง ฉันคิดออกแล้ว

786
00:38:26,040 --> 00:38:28,010
ผมก็คิดเหมือนกัน

787
00:38:28,140 --> 00:38:31,290
คุณอาจจะเหนื่อยหน่อย

788
00:38:31,420 --> 00:38:34,540
แต่คุณหยุดที่ไหนก็ได้ แล้วลงเดิน

789
00:38:34,670 --> 00:38:36,640
ถูกต้อง ถูกต้อง ถูกต้อง

790
00:38:36,770 --> 00:38:39,240
ถ้าเป็นแบบนั้น ทุกอย่างก็ควบคุมได้

791
00:38:39,640 --> 00:38:42,720
- ตามแต่ฉันสะดวก
- ช่าย

792
00:38:43,360 --> 00:38:44,340
หมายความว่า

793
00:38:44,800 --> 00:38:48,920
หมายความว่า ไม่มีอะไร
เรียบร้อย ตัดสินใจแล้วไง!

794
00:38:54,490 --> 00:38:56,900
ใครจะไปส่งคุณผู้หญิง
จากซีอาร์ปาร์คไปโคลกัตตา

795
00:38:57,020 --> 00:38:59,000
วันหลังจากเช้านี้
ตอนตีสี่ครึ่ง ตาใครน่ะ

796
00:39:02,050 --> 00:39:04,260
ไม่เอาน่า เธอไม่ได้ใจร้ายซะหน่อย
งั้น ดาร์นี่ รามก็แล้วกัน

797
00:39:04,380 --> 00:39:05,910
เอารถคันที่มีที่ใส่ของข้างบนไป

798
00:39:10,170 --> 00:39:12,140
- เอานี่ รับนี่ที่
- เอาให้ผมเลยครับ

799
00:39:12,270 --> 00:39:13,290
นี่ นี่

800
00:39:13,690 --> 00:39:14,940
- ปูดาน
- ครับ

801
00:39:15,060 --> 00:39:16,890
เอากระเป๋าเดินทางที่เก็บในโรงรถ
อีกสองใบออกมาที

802
00:39:17,020 --> 00:39:17,990
โอเค

803
00:39:22,850 --> 00:39:24,180
- ปูดาน
- ครับ

804
00:39:25,220 --> 00:39:28,000
มันใส่ในกระเป๋าเดียวไม่หมดอ่ะ

805
00:39:28,790 --> 00:39:30,010
เอามาอีกใบซิ

806
00:39:43,760 --> 00:39:44,970
เดี๋ยวเขาก็มาแล้ว

807
00:40:00,710 --> 00:40:01,720
คนขับเธออยูไหนอ่ะ

808
00:40:01,840 --> 00:40:03,760
ฉันว่าเขากำลังไปแหละ

809
00:40:03,890 --> 00:40:05,020
ไม่ก็หยุดเติมน้ำมันนะ

810
00:40:05,140 --> 00:40:07,490
ฉันโทรตั้งแต่ตีสี่แล้ว!
นี่มันตีสี่ครึ่งแล้วนะ

811
00:40:07,620 --> 00:40:08,630
เดี๋ยวขอเช็คก่อนนะ

812
00:40:13,000 --> 00:40:15,900
<i>เบอร์ที่คุณเรียกอยู่
ถ้าไม่ปิดเครื่อง</i>

813
00:40:18,140 --> 00:40:21,170
<i>เบอร์ที่คุณเรียกอยู่
ถ้าไม่ปิดเครื่อง</i>

814
00:40:21,290 --> 00:40:23,270
<i>ก็ลองโทรใหม่</i>

815
00:40:35,740 --> 00:40:37,790
ฉันบอกแล้วไง ว่าพ่อจะไปด้วย

816
00:40:37,910 --> 00:40:38,710
พ่อแก่แล้วนะ

817
00:40:38,830 --> 00:40:40,550
- ให้พ่อพูดเอง แล้วพ่อยังไม่แก่นะ!
- พ่อคะ

818
00:40:40,670 --> 00:40:42,200
โทษทีพิกุ ฉันติดต่อคนขับ
ไม่ได้ซักกะคนตอนนี้ งั้น

819
00:40:42,330 --> 00:40:44,160
เรารอมาสองชั่วโมงแล้วนะ
แล้วกระเป๋าก็จัดไว้หมดแล้วด้วย

820
00:40:44,280 --> 00:40:45,470
แล้วจะมาบอกว่าไม่มีคนขับงั้นเหรอ

821
00:40:45,590 --> 00:40:48,000
ฟังนะ ฉันก็พยายามอยู่
ขอเวลาฉันหน่อยซิ

822
00:40:48,130 --> 00:40:49,450
ถ้าเธอไม่รู้ว่าต้องทำธุรกิจยังไง

823
00:40:49,570 --> 00:40:50,830
แล้วจะรับจองไปทำไมกัน

824
00:40:50,950 --> 00:40:52,540
ตะโกนแล้วมันช่วยอะไรได้ห๊ะ

825
00:40:52,670 --> 00:40:54,520
พูดดีๆ ไม่ได้รึไงนะ

826
00:40:54,640 --> 00:40:56,220
แล้วนี่ก็คืออีกเหตุผลว่า
ทำไมไม่มีใครอยากขับรถให้เธอ

827
00:40:56,340 --> 00:40:58,020
- เข้าใจมั่งมั้ยเนี่ย
- ก็น่าจะบอกความจริงซะตั้งแต่แรก!

828
00:40:58,150 --> 00:40:59,020
เหรอ ฉันเองก็ไม่รู้หรอก

829
00:40:59,140 --> 00:41:00,680
ว่าพอคนขับได้ยินชื่อเธอ
เขาก็หนีกันหมด!

830
00:41:03,180 --> 00:41:04,180
โธ่เว้ย

831
00:41:06,630 --> 00:41:10,550
<i>เบอร์ที่คุณเรียกอยู่
ถ้าไม่ปิดเครื่อง</i>

832
00:41:10,670 --> 00:41:12,820
<i>ก็อยู่นอกเครือข่ายสัญญาณ</i>

833
00:41:12,950 --> 00:41:15,180
<i>กรุณาลองโทรใหม่อีกครั้ง</i>

834
00:41:22,750 --> 00:41:25,340
อ้าว นึกว่าไปกันตั้งนานแล้วซะอีก

835
00:41:25,470 --> 00:41:26,910
- เกิดอะไรขึ้นล่ะ
- คนขับไม่โผล่มาน่ะซิ

836
00:41:27,030 --> 00:41:30,150
ก็ดี งั้นเดี๋ยวไปเครื่องก็แล้วกัน

837
00:41:30,270 --> 00:41:32,360
- แผนงี่เง่าก็จบอย่างนี้แหละ
- ใครถามเธอกัน

838
00:41:32,490 --> 00:41:33,980
นึกว่าจะมีไรออก
ก่อนเดินทางซะอีกเนี่ย

839
00:41:34,100 --> 00:41:36,050
น่าจะทำให้สบาย
ระหว่างเดินทางซะหน่อย

840
00:41:36,170 --> 00:41:37,440
แต่ไม่ซะล่ะ
ตอนนี้แข็งอยู่ข้างในแหละ

841
00:41:37,560 --> 00:41:39,830
ให้รอสายอยู่ 10 นาทีแล้วเนี่ย
สายการบินห่วยแตก

842
00:41:39,960 --> 00:41:41,710
แต่โทรหาสายการบินทำไมล่ะ

843
00:41:41,840 --> 00:41:43,800
โทรหาคนขับสิ

844
00:41:45,040 --> 00:41:46,050
พิกุ

845
00:41:47,330 --> 00:41:48,320
พิกุ

846
00:41:50,110 --> 00:41:51,340
ไม่มีคนขับคนไหนพร้อมจะไปเลย

847
00:41:51,460 --> 00:41:52,520
นี่คือกระเป๋าทั้งหมดเหรอ

848
00:41:53,610 --> 00:41:54,640
เขาจะขับเหรอ

849
00:41:54,760 --> 00:41:56,660
ปูดาน เอากระเป๋าขึ้นรถที

850
00:41:56,780 --> 00:41:58,980
ถึงเวลาไปแล้วเหรอ

851
00:41:59,100 --> 00:42:00,860
- เพราะว่าท้องไส้ฉัน
- ทั้งหมดนี่

852
00:42:00,990 --> 00:42:02,900
- ท้องไส้
- เจ้าของชื่ออะไรน่ะ

853
00:42:03,020 --> 00:42:04,590
พ่อคะ เขานี่แหละะค่ะ เจ้าของ

854
00:42:04,710 --> 00:42:05,860
เขาเป็นเจ้าของ

855
00:42:05,990 --> 00:42:09,580
โอ้ งั้นนายนี่ก็คือเจ้าของ
น่ารำคาญคนนั้นที่ลูกเล่าให้ฟังหนะสิ

856
00:42:09,700 --> 00:42:10,730
ถ้าเจ้าของเป็นแบบนายนี่นะ

857
00:42:10,860 --> 00:42:13,460
งั้นแน่ๆ ว่าคนที่ทำงานให้
ก็คงไร้ประโยชน์เหมือนกันซิ

858
00:42:13,580 --> 00:42:15,580
เอาใส่ข้างบนเลย

859
00:42:16,760 --> 00:42:17,800
นี่คุณรู้มั้ย

860
00:42:17,920 --> 00:42:19,370
เพราะคุณลูกสาวผมถึงได้ต้องมาเจอ

861
00:42:19,500 --> 00:42:20,350
- เรื่องเครียดๆ แบบนี้
- พ่อคะ ได้โปรดเถอะ

862
00:42:20,480 --> 00:42:22,410
ไม่นะ เดี๋ยวก่อน เธอชื่ออะไรน่ะ

863
00:42:22,530 --> 00:42:24,090
รานา คูดฮารี

864
00:42:24,220 --> 00:42:25,690
- คูดฮารี
- เอาใบสีน้ำตาลไว้ข้างบน

865
00:42:25,810 --> 00:42:28,590
- เป็นคนเบงกาลีเหรอ
- ไม่ครับ ไม่ ยูพี ทาร์เกอร์

866
00:42:28,720 --> 00:42:30,330
ยูพี ที่ไหนในยูพีล่ะ

867
00:42:30,460 --> 00:42:31,480
แซนดีลา เขตฮาร์ดอย

868
00:42:31,600 --> 00:42:33,150
โอ ที่นั่นขึ้นชื่อเรื่องของหวานนี่

869
00:42:33,280 --> 00:42:35,280
- เอามาฝากซักโลสองโลนะ คราวหน้า
- งั้นซินะ

870
00:42:35,410 --> 00:42:38,090
งั้นเธอก็จะเป็นคนพาเราไปซินะ
ใบอยู่ไหนล่ะ

871
00:42:38,430 --> 00:42:39,870
- ใบอะไรนะครับ
- ใบขับขี่ไง

872
00:42:40,000 --> 00:42:41,800
- อ่อ ผมมีครับ - เช็คด้วยว่า
ในแท็กซี่มีที่วางของมั้ย

873
00:42:41,930 --> 00:42:44,010
เอากระเป๋าสองใบไว้ข้างหน้า
ถ้าไม่มีที่วางแล้ว

874
00:42:44,140 --> 00:42:45,720
ไหนล่ะ

875
00:42:47,290 --> 00:42:49,430
ถ้ารู้ก่อนว่ามีกระเป๋าเยอะ
ขนาดนี้ล่ะก็

876
00:42:49,560 --> 00:42:51,210
จะเอามินิบัสมาเลยเนี่ย
ยังไงนะ

877
00:42:51,720 --> 00:42:53,080
เธอมีปัญหาเรื่องยารึเปล่า

878
00:42:53,200 --> 00:42:55,900
สายตาล่ะ มองไม่เห็นตอนกลางคนมั๊ย
มองไม่เห็นตอนกลางวันมั้ย

879
00:42:56,020 --> 00:42:57,390
- แว่นสายตา
- พ่อคะ เรื่องนี้ไว้ทีหลังเถอะค่ะ

880
00:42:57,510 --> 00:42:58,100
ครับ ทุกอย่างปกติครับ

881
00:42:58,220 --> 00:43:00,400
- ทำไมต้องสอบทางแพทย์กันตอนนี้
- มีนิสัยอะไรไม่ดีมั้ย

882
00:43:00,530 --> 00:43:02,660
- พิกุ เตรียมน้ำไว้รึเป่า
- บุหรี่ล่ะ ดื่มเหล้าล่ะ

883
00:43:02,790 --> 00:43:04,910
แบบว่า ดื่มไป ขับไป จิบไปน่ะ

884
00:43:05,040 --> 00:43:06,950
แล้วก็ชน มีอุบัติเหตุ
เคยเกิดขึ้นกับเธอมั้ย

885
00:43:07,080 --> 00:43:10,280
อย่างกับว่าเขาจะบอกคุณงั้นง่ะ

886
00:43:10,400 --> 00:43:13,910
- ถามมาได้
- ไม่ครับ โชคดีที่ไม่ ครับ

887
00:43:14,040 --> 00:43:17,320
พูดจริงรึเปล่าเนี่ย
ฉันไม่อยากไปกับไอ้ขี้โกหก!

888
00:43:17,450 --> 00:43:19,090
ครับ เราสายแล้วนะครับ

889
00:43:19,210 --> 00:43:20,400
ผมว่าเราต้องไปกันซะที

890
00:43:20,530 --> 00:43:22,290
คำถามอื่นๆ
ถามระหว่างทางก็แล้วกันครับ

891
00:43:22,420 --> 00:43:24,850
ผมเป็นคนซื่อสัตย์ ขอคืนได้มั้ยครับ

892
00:43:24,970 --> 00:43:26,060
ได้ซิ

893
00:43:26,380 --> 00:43:28,010
ว่าแต่ ชื่อคุณล่ะครับ

894
00:43:28,130 --> 00:43:29,160
ชื่อฉัน ทำไมเหรอ

895
00:43:29,280 --> 00:43:30,850
เราต้องร่วมทางกัน
ไปถึงโคลกัตตา งั้น

896
00:43:30,980 --> 00:43:32,350
ฉัน บาสกอร์

897
00:43:32,480 --> 00:43:33,910
- บาสกอร์ บาเนอร์เจอรี่
- ใช่

898
00:43:34,040 --> 00:43:35,050
เบงกาลี

899
00:43:35,920 --> 00:43:37,110
- เบงกาลี
- ใช่

900
00:43:38,090 --> 00:43:39,740
ผมว่าเราไปกันได้แล้วครับ

901
00:43:49,600 --> 00:43:51,290
อย่าคิดว่าว่างแล้วนะ

902
00:43:51,420 --> 00:43:53,620
โธ่ แล้วผมจะทำอะไรได้
ถ้าไม่มีท่านล่ะครับ

903
00:43:53,740 --> 00:43:55,520
ไงก็แล้วแต่
เดี๋ยวโทรคุยกันทุกวันนะ

904
00:43:56,010 --> 00:43:58,240
- บาย ดูแลตัวเองด้วยจ้ะ
- บาย บาย

905
00:43:59,280 --> 00:44:00,400
เดี๋ยวครับคุณ

906
00:44:00,530 --> 00:44:01,850
- คูดฮารี
- ครับ

907
00:44:01,980 --> 00:44:03,170
ต้องเอาอันนี้ไปด้วยครับ

908
00:44:04,560 --> 00:44:05,670
เฮ้ ปูดาน

909
00:44:12,360 --> 00:44:13,620
จะเอาใส่ตรงไหนล่ะเนี่ย

910
00:44:14,500 --> 00:44:15,850
ตรงไหนก็ได้

911
00:44:19,480 --> 00:44:20,440
บาย

912
00:44:44,690 --> 00:44:45,890
ปูดาน

913
00:44:46,020 --> 00:44:47,000
มานั่งข้างหลัง

914
00:44:51,970 --> 00:44:54,690
จะเปลี่ยนที่ไปทำไมน่ะ

915
00:44:54,820 --> 00:44:55,780
ผมนั่งนี่เอง

916
00:45:09,670 --> 00:45:10,870
วางแผนจะไปเส้นไหนล่ะ

917
00:45:11,280 --> 00:45:14,180
ทางด่วนยามุนา
แล้วก็ไปเส้นเลี่ยงอัคกรา

918
00:45:14,310 --> 00:45:15,770
ฉันถามถึงไปถึงโคลกัตตาเลยตะหาก

919
00:45:20,330 --> 00:45:21,410
ขีดเส้นแดงไว้แล้ว

920
00:45:23,450 --> 00:45:27,660
นอยดา ด่วนยามุนา ทางเลี่ยงอัคกรา
ฟิโรซาบัด คานเปอร์

921
00:45:27,780 --> 00:45:31,260
ทางเลี่ยงอัลฮาบาด
บานาราส มุงกัลซาไร

922
00:45:31,380 --> 00:45:34,040
กาย่า อัสซานนอล
เดอร์กาพูล โคลกัตตา

923
00:45:34,160 --> 00:45:35,050
ตายจริง!

924
00:45:35,170 --> 00:45:37,370
ไม่ได้ใกล้เลยนะเนี่ย ไกลโขเลย!

925
00:45:37,500 --> 00:45:38,500
จะใช้เวลาเท่าไหร่น่ะ

926
00:45:38,630 --> 00:45:41,000
มันไกลมากครับ 1500 กิโลเมตร

927
00:45:41,120 --> 00:45:42,980
ฉันไม่ได้ถามเป็นกิโลเมตร
ฉันถามเวลา

928
00:45:43,100 --> 00:45:44,610
40 ถึง 45 ชั่วโมงครับ

929
00:45:44,730 --> 00:45:45,930
หรืออาจจะมากกว่า

930
00:45:47,900 --> 00:45:49,570
- หวังว่าเธอคงไม่คิดจะขับ
ตอนกลางคืนนะ - ทำไมครับ

931
00:45:49,690 --> 00:45:50,680
จะหยุดกลางคืนเหรอ

932
00:45:50,810 --> 00:45:53,720
ยังไม่ได้คิดเลยครับ
อาจจะที่บานาราส

933
00:45:54,820 --> 00:45:55,860
งั้น

934
00:45:56,840 --> 00:45:59,150
เฮ้ นั่งข้างบนซิ ไอ้ปัญญาอ่อน!

935
00:46:02,230 --> 00:46:03,550
- ครับ เดี๋ยวจะส่งรถไป
- ควรจะไปมั้ยนะ

936
00:46:03,680 --> 00:46:04,820
- ควรจะไปมั๊ยนะ
- ไม่

937
00:46:04,950 --> 00:46:06,440
- ไปกับพ่อสิ
- ไปสิ

938
00:46:07,050 --> 00:46:08,950
- ห้องน้ำอยู่ไหน
- มาแล้วครับ

939
00:46:09,070 --> 00:46:10,780
เฮ้ ปูดาน มาเร็วสิ

940
00:46:10,900 --> 00:46:12,730
- เต็มถัง
- ครับ

941
00:46:26,840 --> 00:46:27,870
ส่งเสียงเรื่อยๆ ซิ

942
00:46:36,290 --> 00:46:37,780
ช่าย ช่าย ดี ดี เสร็จละ

943
00:46:42,890 --> 00:46:43,900
นั่นมันอะไรกันน่ะ

944
00:46:45,580 --> 00:46:48,160
- พ่ออยู่ไหนล่ะ
- เขาต้องใช้เวลาอีกนิด

945
00:47:00,860 --> 00:47:01,970
หยุดอีกทีที่ไหนอ่ะ

946
00:47:02,440 --> 00:47:03,830
ต้องสองชั่วโมงก่อน

947
00:47:04,330 --> 00:47:05,320
หลังจากนั้น ตรงไหนใช้ได้
ก็ตรงนั้นแหละ

948
00:47:05,440 --> 00:47:06,510
เราจะหยุดทานอาหารเช้ากัน

949
00:47:06,630 --> 00:47:07,770
สองชั่วโมงเลย

950
00:47:08,280 --> 00:47:09,510
ไกลไปมั้ง!

951
00:47:09,630 --> 00:47:11,990
นั่นคือทำไมถึงไม่อยากให้ขับรถไปกัน

952
00:47:12,580 --> 00:47:14,490
ตัดสินใจบังคับแบบไม่ถามกันเลย

953
00:47:14,620 --> 00:47:18,410
ไม่นะ พ่อไม่เคยบังคับ
แค่ก็บอก แล้วลูกก็ตกลง

954
00:47:18,540 --> 00:47:20,130
- แล้วเธอก็เหมือนกัน
- หือ

955
00:47:20,260 --> 00:47:22,550
ตอนที่คนขับไม่มา
ฉันเกือบตัดสินใจแล้วว่า

956
00:47:22,680 --> 00:47:23,940
เราจะบินไป

957
00:47:24,070 --> 00:47:25,710
ใครบอกให้มาตอนวินาทีสุดท้าย

958
00:47:25,830 --> 00:47:27,830
อย่างน้อยก็น่าจะโทรมาก่อน
ที่จะมาถึงใช้มั้ย

959
00:47:27,960 --> 00:47:30,970
อะไรน่ะ! ทำไมดึงฉันเข้าไป
เกี่ยวด้วย มันมีขอบเขตอยู่นะ

960
00:47:31,090 --> 00:47:33,080
ไม่ได้บังคับให้เอากระเป๋าขึ้น

961
00:47:33,210 --> 00:47:36,670
ฉันก็ไปส่งที่สนามบินได้
ถ้าเธอบอกให้ไป

962
00:47:37,760 --> 00:47:41,430
เยี่ยมไปเลย!
เราก็ยังกลับทันนะ ถ้าเธออยากกลับ

963
00:47:41,550 --> 00:47:42,610
กลับไป

964
00:47:42,730 --> 00:47:44,090
ใครบอกว่าจะกลับไป

965
00:47:44,220 --> 00:47:45,160
- อะไรนะ บอกมาซิ
- เขาพูดนะ

966
00:47:45,280 --> 00:47:47,200
- ใครนะ
- ฟังนะ คุณ

967
00:47:47,620 --> 00:47:49,840
อย่าเข้ามายุ่งเรื่องในครอบครัวนะ

968
00:47:50,450 --> 00:47:53,280
ที่บ้านฉันเป็นคนตัดสินใจทุกเรื่อง
เข้าใจนะ

969
00:47:53,400 --> 00:47:55,610
แต่นี่เป็นรถ
แล้วเป็นของเขาด้วยนะครับ

970
00:47:55,730 --> 00:47:58,470
รู้น่า ลาโง่!

971
00:47:58,600 --> 00:47:59,960
ตรงนี้ นวดหน่อย

972
00:48:01,810 --> 00:48:05,220
พิกุ ลูกบอกว่าอยากได้
'การผจญภัย' ไง ก็นี่ไงล่ะลูก

973
00:48:05,350 --> 00:48:06,460
การเดินทางแบบผจญภัยไง

974
00:48:06,950 --> 00:48:09,350
ลูกอยากออกนอกเดลลี ก็นี่ไง

975
00:48:10,000 --> 00:48:12,030
งั้นร้องเพลงกันดีกว่า

976
00:48:14,240 --> 00:48:15,730
เพลงนั้นเพลงอะไรนะ

977
00:48:16,530 --> 00:48:20,830
"ถ้าเกิดถนนนั้น
ไม่มีวันสิ้นสุดล่ะ"

978
00:48:21,790 --> 00:48:27,620
"มันจะเป็นยังไง บอกฉันซิที่รัก"

979
00:48:28,190 --> 00:48:31,900
"ถ้าเกิดถนนนั้น
ไม่มีวันสิ้นสุดล่ะ"

980
00:48:32,460 --> 00:48:36,330
"มันจะเป็นยังไง บอกฉันซิที่รัก"

981
00:48:36,450 --> 00:48:37,490
บอกฉันซิ

982
00:48:37,890 --> 00:48:40,080
- พ่อบอกซิ
- ไม่สิ ลูกบอกสิ

983
00:48:40,200 --> 00:48:41,780
เธอ

984
00:48:41,900 --> 00:48:43,280
เธอบอก

985
00:48:44,180 --> 00:48:46,740
ว่าแต่ คุณไม่ใช่เบงกาลี คูดฮารี

986
00:48:47,620 --> 00:48:49,380
คุณรู้ความหมายของเพลงนี้มั๊ย

987
00:48:49,510 --> 00:48:52,700
ทางนี้....ถนนเส้นที่เราอยู่นี่...

988
00:48:52,820 --> 00:48:55,550
"ถ้ามันเกิดไม่มีวันสิ้นสุดล่ะ
จะเป็นยังไง"

989
00:48:55,680 --> 00:48:58,970
ก็ร้องเพลงอื่น
ที่มีความหมายดีกว่านี้

990
00:48:59,720 --> 00:49:02,950
การชื่นชมเพลงดีๆ มันก็คือศิลปะ

991
00:50:16,620 --> 00:50:18,610
ใครที่อยากทำอะไรก็แล้วแต่
ทำที่นี่ก็ได้

992
00:50:18,740 --> 00:50:19,830
เราไม่หยุดตรงนี้นานหรอกครับ

993
00:50:23,780 --> 00:50:24,720
ลูกอยูไหนน่ะ

994
00:50:24,840 --> 00:50:26,700
ถามเหมือนเป็นห่วงเลยนะครับ

995
00:50:26,830 --> 00:50:28,100
ทำไมถึงไม่บอกล่ะ

996
00:50:29,500 --> 00:50:30,440
- โคลกัตตา
- โคลกัตตา

997
00:50:30,560 --> 00:50:32,630
- มีอะไรน่ะ
- ห้องน้ำสกปรกมากครับ

998
00:50:32,750 --> 00:50:34,150
ตอนนี้เป็นช่วงเช้า

999
00:50:34,280 --> 00:50:35,750
- คนคงใช้กันเยอะ
- ทำไมถึงไม่บอกล่ะ

1000
00:50:35,870 --> 00:50:37,900
ใครจะบอกได้ว่าคุณปู่
จะใช้มันเมื่อไหร่

1001
00:50:38,020 --> 00:50:39,050
วางหูก่อนครับ

1002
00:50:39,180 --> 00:50:40,460
พวกคนขับนั่งอยู่บนหัวแล้วเนี่ย

1003
00:50:40,590 --> 00:50:42,990
เดี๋ยวผมจัดการเอง
ไม่ต้องรับจองอะไรทั้งนั้นนะครับ

1004
00:50:46,960 --> 00:50:49,180
- เธอไม่ได้บอกที่บ้านไว้เหรอ
- ไม่ได้บอก

1005
00:50:51,390 --> 00:50:54,330
ว่าแต่พ่อเธอมีปัญหาอะไรน่ะ

1006
00:50:55,840 --> 00:50:56,900
ไม่มีนี่

1007
00:50:58,290 --> 00:50:59,940
ท้องไส้ไม่ค่อยดี แค่นั้นแหละ

1008
00:51:00,060 --> 00:51:02,610
ไปบอกพ่อเธอด้วยว่าจัดการเร็วๆ
เราจะต้องไปแล้ว

1009
00:51:02,730 --> 00:51:04,060
ไหนๆ เราก็มี 'บัลลังค์' นั่น

1010
00:51:04,180 --> 00:51:05,820
เมื่อไหร่ที่พ่อเธอปวดขึ้นมา
เราก็หยุดรถได้

1011
00:51:05,940 --> 00:51:08,830
- เขาไม่ยอมกิน จนกว่าเขาจะ
- เข้าใจละ

1012
00:51:11,480 --> 00:51:12,470
เขามาแล้ว

1013
00:51:16,560 --> 00:51:18,050
ดูไม่ค่อยสบายเท่าไหร่เลย

1014
00:51:21,570 --> 00:51:23,360
กองทัพชนะสงครามมั้ยครับ

1015
00:51:23,840 --> 00:51:26,650
นิดนึง ยุงมันเยอะมากในห้องน้ำนั่น

1016
00:51:26,770 --> 00:51:28,820
ฉันไม่มีสมาธิเลย

1017
00:51:29,910 --> 00:51:31,710
ก็ไม่เห็นจะต้องเข้าสมาธิเลยนี่

1018
00:51:31,830 --> 00:51:33,600
มันเป็นเรื่องที่เกิดเองตามธรรมชาติ

1019
00:51:33,730 --> 00:51:34,760
ไม่เห็นต้องพยายาม

1020
00:51:37,280 --> 00:51:38,290
บิล!

1021
00:51:42,450 --> 00:51:44,890
- เนยเยอะเลยนะ
- นี่ค่ะ

1022
00:51:50,540 --> 00:51:51,760
เช็คดูเรียบร้อย

1023
00:51:51,880 --> 00:51:53,020
ครับ ปลอดภัยทุกอย่างครับ

1024
00:51:58,990 --> 00:52:01,250
ตอนที่รับสาย ดูเหมือนว่าเรา
ต้องถึงโคลกัตตาวันนี้

1025
00:52:01,960 --> 00:52:04,460
แต่ถ้าเป็นแบบนี้
เหมือนครอบครัวไปปิคนิคเนี่ย

1026
00:52:04,580 --> 00:52:05,470
48 ชั่วโมงลืมไปเลย

1027
00:52:05,600 --> 00:52:07,520
ใน 72 ชั่วโมงก็ยังไม่ถึง
โคลกัตตาหรอก

1028
00:52:07,650 --> 00:52:09,330
ไม่เห็นจะต้องหยุดซื้อสร้อยข้อมือ
พวกนั้นเลย

1029
00:52:09,460 --> 00:52:10,960
ลูกไปซื้อที่โคลกัตตาก็ได้

1030
00:52:11,080 --> 00:52:12,570
เธอเป็นพวกไม่รู้จักเวลาเลย

1031
00:52:12,700 --> 00:52:14,160
หนูเนี่ยนะ เป็นพวกไม่รู้จักเวลา

1032
00:52:16,280 --> 00:52:18,040
ถ้าพ่อไม่ยอมให้หนูแต่งงาน

1033
00:52:18,170 --> 00:52:19,730
อย่างน้อยก็ให้หนูมีความสุข
กับสร้อยข้อมือพวกนี้เถอะ

1034
00:52:22,530 --> 00:52:23,510
จริงดิ

1035
00:52:24,970 --> 00:52:26,640
ปกติมักจะอยากให้ลูกสาวแต่งออก
ตั้งแต่ตอนเกิดกันเลยนะ

1036
00:52:26,770 --> 00:52:28,170
แล้วเขาไม่อยากให้เธอแต่งงานเหรอ

1037
00:52:29,520 --> 00:52:30,620
แปลกดีเนอะ

1038
00:52:32,020 --> 00:52:33,660
แม้แต่ในสังคมตะวันตก
ยังไม่มีแบบนี้เลย

1039
00:52:33,790 --> 00:52:35,600
สังคมตะวันตกไม่ใช่ตัวชี้
ความก้าวหน้านะ

1040
00:52:35,720 --> 00:52:36,470
เข้าใจมั้ย

1041
00:52:36,970 --> 00:52:41,420
เราล้ำหน้ากว่าเสมอแหละ
อย่างรานี ลักษมี ไบ ไง

1042
00:52:41,970 --> 00:52:45,070
สโรจนี ไนดู และคาดิมบีนี่ กังกูลี

1043
00:52:45,190 --> 00:52:47,370
วีเจ ลักษมี ปานดิต
แอนนี่ บีสาน

1044
00:52:47,500 --> 00:52:48,830
ผู้หญิงเก่งเหล่านี้

1045
00:52:48,960 --> 00:52:51,070
ใช้ชีวิตของเธอเพื่อรับใช้ชาติ

1046
00:52:51,190 --> 00:52:52,710
แล้วเธอต้องการแค่
ทำให้เด็กหนุ่มพอใจงั้นเหรอ

1047
00:52:52,840 --> 00:52:55,760
หนูบอกกี่หนแล้วคะ
ว่าแอนนี่ บีสาน ไม่ใช่คนอินเดีย

1048
00:52:56,430 --> 00:52:59,100
แต่ก็ต่อสู้เพื่ออิสรภาพ
ของประเทศเราอยู่ดีแหละ!

1049
00:52:59,220 --> 00:53:01,330
แต่ผู้หญิงเหล่านั้นแต่งงาน
ทั้งนั้นนะครับ

1050
00:53:01,450 --> 00:53:02,770
ก็ใช่ แต่เพื่อเป้าหมายไง

1051
00:53:02,900 --> 00:53:05,160
การแต่งงานไม่ใช่เรื่องผิด
แต่ต้องมีเป้าหมาย

1052
00:53:05,600 --> 00:53:06,580
ที่สามีทุกคนต้องการคือ

1053
00:53:06,710 --> 00:53:09,610
เมียเสิร์ฟอาหารให้กลางวัน
แล้วก็มีเซ็กส์ตอนกลางคืน

1054
00:53:09,740 --> 00:53:13,870
แต่นั่นคือสิ่งที่ผู้หญิงเกิดมา
เพื่องั้นเหรอ ไม่ใช่นะ!

1055
00:53:14,000 --> 00:53:18,030
เพราะฉะนั้นการแต่งงานแบบ
ไม่มีเป้าหมาย มันคือพวกไอคิวต่ำ

1056
00:53:18,710 --> 00:53:21,990
ก็ได้ แต่ผู้หญิงทุกคน
ไม่ได้น่ารักและธรรมดาๆ แบบนั้น

1057
00:53:22,120 --> 00:53:24,610
คุณไม่มีทางรู้เลย

1058
00:53:24,740 --> 00:53:26,440
บางคนก็ยอกย้อน ชอบบงการ
และชอบวางแผน

1059
00:53:26,560 --> 00:53:27,850
งั้นเราจะทำไงล่ะครับ

1060
00:53:27,980 --> 00:53:29,530
ผู้หญิงก็ควรวางแผนนะ
ไม่ใช่เรื่องผิดซะหน่อย

1061
00:53:29,660 --> 00:53:30,930
เพราะผู้ชายก็เป็นแบบนั้น

1062
00:53:31,290 --> 00:53:35,040
เพราะฉะนั้นก็ไม่ผิดที่
พวกเธอชอบวางแผนเหมือนกัน

1063
00:53:42,460 --> 00:53:43,730
มองเธอทำไมน่ะ

1064
00:53:47,550 --> 00:53:48,760
ไม่ค่ะ น้า

1065
00:53:49,930 --> 00:53:51,100
ค่ะ คนขับปกติดีค่ะ อื้ม

1066
00:53:53,920 --> 00:53:55,090
อีกครึ่งทางได้ค่ะ

1067
00:54:05,710 --> 00:54:07,430
ฟังนะ พวกเขาก็ไม่ได้แย่
เท่าไหร่หรอก

1068
00:54:07,550 --> 00:54:09,870
ไม่นะ บางทีนายคนนั้นก็ดูเหมือน
มีเหตุผล แล้วอยู่ๆ ก็ไร้สาระซะงั้น

1069
00:54:10,000 --> 00:54:11,410
- พ่อจะเอารองเท้าแตะเหรอคะ
- ใช่

1070
00:54:11,530 --> 00:54:12,380
ทำไมต้องตอนนี้ด้วย

1071
00:54:12,500 --> 00:54:14,660
รู้สึกเหมือนเพลินไปหน่อย
แล้วตอนนี้ติดแหง็ก

1072
00:54:14,790 --> 00:54:16,190
ระหว่างคู่พ่อลูกเพี้ยนๆ นี่

1073
00:54:16,320 --> 00:54:17,760
ถ้าเธอมีชีวิตที่ดีซะเหลือเกิน
ที่บ้าน

1074
00:54:17,880 --> 00:54:19,380
ฉันอาจจะหนีระหว่างทางนะ

1075
00:54:19,510 --> 00:54:20,510
บอกเลย

1076
00:54:21,260 --> 00:54:23,300
เว้ย เขาอยู่ไหนเนี่ย

1077
00:54:23,430 --> 00:54:26,140
ไม่นะ ยังไกลไป
ยังไม่ถึงครึ่งทางเลยเนี่ย

1078
00:54:26,940 --> 00:54:28,400
ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าพวกเขา
อยากไปถึงจริงๆ รึเปล่าน่ะ

1079
00:54:28,520 --> 00:54:29,700
หรืออยากมานั่งรถเล่นกัน

1080
00:54:30,240 --> 00:54:32,500
เฮ้ ดูตรงนั้นซิ พ่อเอารองเท้า
แตะไว้ในกระเป๋านั่น

1081
00:54:33,850 --> 00:54:35,370
ในกระเป่าเดินทางนั่น

1082
00:54:35,490 --> 00:54:36,430
ฮัลโหล

1083
00:54:36,560 --> 00:54:38,260
- เจอมั๊ย
- ไม่ค่อยได้ยินเลย สัญญาณไม่ดี

1084
00:54:38,380 --> 00:54:39,880
ฮัลโหล

1085
00:54:41,670 --> 00:54:43,270
ฮัลโหล ฮัลโหล

1086
00:54:44,090 --> 00:54:47,250
- ในห้องวาดภาพน่ะ
- นี่อะไรกัน

1087
00:54:47,370 --> 00:54:49,560
ฮัลโหล ไม่ ไม่ ฉันบอกว่า

1088
00:54:49,890 --> 00:54:51,190
ลูกวางแผนจะฆ่าเขาเหรอ

1089
00:54:51,320 --> 00:54:53,300
พ่อเพี้ยนรึเปล่าคะ
มันเป็นของเขาตังหาก

1090
00:54:53,420 --> 00:54:55,090
โอ้ เขาวางแผนฆาตกรรมงั้นซิ

1091
00:54:55,210 --> 00:54:57,530
- หรือเพื่อความปลอดภัย
- ความปลอดภัยอ่ะนะ

1092
00:54:57,650 --> 00:54:59,190
เราจะไปทำอะไรเขาได้

1093
00:54:59,310 --> 00:55:03,380
ไม่นะ ไม่ มันอันตรายนะ เฮ้ พิกุ
มันอันตรายนะ

1094
00:55:04,030 --> 00:55:05,380
เฮ้ ที่ไหนนะ

1095
00:55:07,890 --> 00:55:10,030
แป้บนะ เดี๋ยวโทรกลับ

1096
00:55:11,220 --> 00:55:12,260
ไอ้นี่อะไรน่ะ

1097
00:55:14,090 --> 00:55:16,080
อ่อ คนขับอาจะเอาไว้ป้องกันตัวน่ะ

1098
00:55:16,210 --> 00:55:17,550
เราอยู่บนทางหลวง

1099
00:55:17,680 --> 00:55:19,140
เพื่อความปลอดภัยไ
เอาเก็บไว้ในรถเหอะ

1100
00:55:19,260 --> 00:55:20,570
ฟังนะ

1101
00:55:21,120 --> 00:55:23,950
- เธอจะไม่รู้เลยเหรอว่าในรถ
มีอะไรบ้างน่ะ - ฉัน

1102
00:55:24,080 --> 00:55:26,380
เธอโกหก โกหกแน่ๆ
เธอต้องซ่อนมันไว้แน่ๆ

1103
00:55:26,500 --> 00:55:27,910
คุณครับ ผมยังไม่รู้เลย
ว่ามันใช้ยังไง

1104
00:55:28,040 --> 00:55:29,230
ไม่ ไม่ ไม่!
ฉันจะไม่เดินทางไปกับเธอ

1105
00:55:29,350 --> 00:55:30,520
- อะไรนะ
- พ่อทำอะไรน่ะ

1106
00:55:30,650 --> 00:55:32,670
- ไม่ ไม่ ฉันเชื่อคนที่
- พ่อคะ อย่าสร้างเรื่อง

1107
00:55:32,800 --> 00:55:35,210
มีมีดไม่ได้หรอก!
- ยุ่งยากกลางถนนนี่เลยค่ะ

1108
00:55:35,340 --> 00:55:37,200
- ได้โปรดเถอะครับลุง เชื่อผม
- ฉันไม่ใช่ลุงเธอ

1109
00:55:37,320 --> 00:55:38,340
ฉันไม่ใช่ลุงเธอ

1110
00:55:38,470 --> 00:55:40,060
ฉันไม่ไปไหนทั้งนั้น

1111
00:55:40,180 --> 00:55:41,620
- ก่อนอื่นทิ้งมีดไปซะก่อน
ไม่งั้นไม่ไป 

1112
00:55:41,750 --> 00:55:42,990
จะให้ทิ้งยังไงอ่ะ

1113
00:55:43,120 --> 00:55:44,800
ไม่รู้ล่ะ เธอต้องทิ้งมัน
เอาใส่มือแล้วขว้างไปซิ

1114
00:55:44,930 --> 00:55:46,270
ไม่ได้หรอกครับ
มันเก็บไว้ในรถอยู่แล้ว

1115
00:55:46,400 --> 00:55:47,620
งั้นเธอก็เห็นด้วยซิ
ว่ามันเก็บไว้ในรถน่ะ

1116
00:55:47,740 --> 00:55:50,300
ฉันบอกแล้วว่าไม่อยาก
เดินทางไปกับคนโกหก

1117
00:55:50,420 --> 00:55:51,800
- ผมไม่ใช่คนโกหก
- เธอมันคนโกหก

1118
00:55:51,930 --> 00:55:53,720
- ผมทิ้งมันไม่ได้
- เธอมันคนโกหก

1119
00:55:53,850 --> 00:55:54,750
การเดินทางเหลืออีกตั้งไกล

1120
00:55:54,870 --> 00:55:56,260
แล้วเราก็มีผู้หญิงอยู่ด้วย
จะให้ผมทิ้งมีดได้ยังไงครับ

1121
00:55:56,380 --> 00:55:57,640
ผู้หญิงที่ไหน นั่นลูกสาวฉัน

1122
00:55:57,760 --> 00:55:59,560
จะให้ผมทิ้งไปได้ยังไง
เธอเป็นความรับผิดชอบของผมด้วยนะ

1123
00:55:59,680 --> 00:56:01,360
- ไม่ เธอต้องทิ้ง
- ผมไม่ทิ้ง

1124
00:56:01,480 --> 00:56:03,620
- เธอต้องทิ้ง ไม่งั้นฉันไม่ไป
- ขึ้นรถได้แล้ว

1125
00:56:03,740 --> 00:56:05,270
- ฉันไม่ไป
- ตามใจ

1126
00:56:07,270 --> 00:56:09,090
- โอเค ไปนั่งในรถได้รึยัง
- อะไรนะ

1127
00:56:09,210 --> 00:56:11,230
ไม่ ลูกบอกให้เขาเก็บมีดขึ้นมา
แล้วขว้างทิ้งซะซิ

1128
00:56:13,790 --> 00:56:16,000
ทิ้งไปซะ ไม่งั้นพ่อไม่ไป

1129
00:56:16,870 --> 00:56:18,090
ผมไม่ทิ้งมันหรอกครับ

1130
00:56:58,380 --> 00:56:59,440
เกิดอะไรขึ้นครับ

1131
00:57:00,270 --> 00:57:01,910
ยางแตกเหรอครับ

1132
00:57:04,840 --> 00:57:06,000
ทำไมเธอไม่ทิ้งมันไป

1133
00:57:36,950 --> 00:57:40,970
มันไม่มีอะไรหรอก ทำใจสบายๆ เถอะ

1134
00:58:09,270 --> 00:58:11,430
ปกติเธอก็มีรายได้ทางอื่นด้วยงั้นซิ

1135
00:58:15,310 --> 00:58:16,320
อะไรนะ

1136
00:58:16,690 --> 00:58:18,190
- รายได้ทางอื่นไง
- ไม่มีอ่ะ

1137
00:58:18,310 --> 00:58:20,150
- แน่ใจเหรอ
- พ่อคะ

1138
00:58:22,220 --> 00:58:23,930
เธอทำธุรกิจแท๊กซี่นี่
ตั้งแต่เมื่อไหร่

1139
00:58:24,380 --> 00:58:26,560
จริงๆ มันเป็นธุรกิจของพ่อ
ผมน่ะครับ ผมเลย

1140
00:58:26,690 --> 00:58:30,520
อ่อ ความอยากได้อยากมีเงิน

1141
00:58:30,810 --> 00:58:32,280
ผมเคยมีงานอื่นก่อนหน้านี้

1142
00:58:32,410 --> 00:58:33,370
ที่ไหน

1143
00:58:34,020 --> 00:58:36,350
ซาอุดิ ก่อสร้างทั่วไป

1144
00:58:36,830 --> 00:58:38,540
นั่นคือสิ่งที่วิศวกร
หาเลี้ยงตัวเองเหรอ

1145
00:58:38,670 --> 00:58:40,650
ธุรกิจแท็กซี่เนี่ยนะ เศร้าใจจริง

1146
00:58:41,530 --> 00:58:46,150
เขาเสนอตำแหน่งใหญ่ให้
ตอนที่ไปสัมภาษณ์

1147
00:58:46,280 --> 00:58:48,140
แต่พอไปถึง ถึงได้รู้ว่าถูกหลอก

1148
00:58:48,260 --> 00:58:50,120
แล้วทำไมไม่กลับมาล่ะ

1149
00:58:50,490 --> 00:58:52,280
พาสปอร์ตถูกพวกมันยึดไว้
แล้วก็มีสัญญาสองปีด้วย!

1150
00:58:52,410 --> 00:58:53,630
กรรมจริง!
ใครให้ยึดพาสปอร์ตกันง่ายๆ นะ

1151
00:58:53,750 --> 00:58:56,160
มันก็เป็นอย่างนั้นล่ะ

1152
00:58:56,280 --> 00:58:57,270
แล้วไงต่อล่ะ

1153
00:58:57,390 --> 00:59:00,070
ฉันทะเลาะกับที่ปรึกษา
ถึงแม้ว่าฉันจะถูกก็เหอะ

1154
00:59:00,200 --> 00:59:02,770
แต่ยังไงฉันก็ตกงานอยู่ดี

1155
00:59:02,900 --> 00:59:06,140
เฮ้ พิกุ พันชูบาบูของลูกไง
(ขี้แย)

1156
00:59:06,580 --> 00:59:08,710
อะไรกันน่ะ บาบูอะไรกัน

1157
00:59:11,150 --> 00:59:12,230
ไม่มีไร

1158
00:59:13,700 --> 00:59:16,340
ถ้าเธอรู้ว่าตอนนั้นเธอถูก
แล้วำทำไมต้องทำหน้าเสียด้วยล่ะ

1159
00:59:16,470 --> 00:59:18,800
ทำไมต้องเสียใจตอนโดนไล่ออกด้ย

1160
00:59:18,930 --> 00:59:21,090
คนทุกคนในโลกนี้
ต้องเจอแบบนี้ทั้งนั้นแหละ

1161
00:59:21,210 --> 00:59:22,650
ไม่ใช่เรื่องใหม่เลย

1162
00:59:24,540 --> 00:59:26,250
อ่ะนะ ก็ใช่ว่าเธอจะได้
ความเห็นใจจากฉันซะเมื่อไหร่

1163
00:59:27,070 --> 00:59:29,670
หรือว่าจากพิกุ

1164
00:59:30,570 --> 00:59:31,630
ใช่มั๊ย

1165
00:59:35,190 --> 00:59:38,000
แล้วเธอก็กลับมา

1166
00:59:39,940 --> 00:59:42,430
ครับ แล้วก็เข้ามาจัดการ
ธุรกิจแท๊กซี่ตั้งแต่นั้นมา

1167
00:59:55,720 --> 00:59:58,870
ใช่ ศรีวาสถาวา เธอกำลังเช็คอยู่

1168
01:00:00,860 --> 01:00:02,130
130/90

1169
01:00:02,250 --> 01:00:04,000
ช่าย 130/90

1170
01:00:04,790 --> 01:00:07,310
ใช่ แต่ฉัมมีลูกเครตีกัสอยู่นะ
งั้นก็ได้

1171
01:00:08,100 --> 01:00:10,680
- ปูดาน เอาลูกเครตีกัสมาหน่อย
- นี่ครับ

1172
01:00:12,470 --> 01:00:14,450
ทานเซน แซง 'รากาดีพัค'

1173
01:00:14,580 --> 01:00:16,060
โคมไฟจุดไฟสว่างหมดแล้ว

1174
01:00:17,520 --> 01:00:18,950
เขาร้องเพลง 'รากา มัลฮา'

1175
01:00:19,940 --> 01:00:21,000
แล้วฝนก็ตก

1176
01:00:21,120 --> 01:00:24,000
ทำไมไม่มีใครร้องเพลง
'รากาโมชั่น' เลยล่ะ

1177
01:00:26,150 --> 01:00:27,850
คุณน่าจะสบายใจขึ้นแล้วนะตอนนี้

1178
01:00:29,730 --> 01:00:31,640
แบบ 'รากาโมชั่น' ไง

1179
01:00:32,710 --> 01:00:33,750
ว่าไงล่ะ

1180
01:00:34,720 --> 01:00:37,620
ผมมีนี่นะ กะเพราอินเดียกับใบมินท์

1181
01:00:37,750 --> 01:00:40,650
ต้มในน้ำแล้วดื่ม คุณก็จะดีขึ้นเอง

1182
01:00:40,770 --> 01:00:41,760
เธอรู้ได้ไง

1183
01:00:41,890 --> 01:00:42,760
จะเอาไปต้มมั๊ย หรือจะให้โยนทิ้งดี

1184
01:00:42,890 --> 01:00:44,620
- ไม่ซิ เดี๋ยว ปูดาน
- ครับ

1185
01:00:44,750 --> 01:00:47,260
ไปจัดการให้ที

1186
01:00:47,380 --> 01:00:50,430
เชื่อผม ไม่ว่าอะไรอยู่ข้างใน
ก็จะออกมาหมด

1187
01:00:50,840 --> 01:00:52,400
โอเค ก็ได้

1188
01:00:59,420 --> 01:01:03,140
คุยกันเป็นอยู่เรื่องเดียว
ทั้งวันเนี่ยนะ

1189
01:01:04,460 --> 01:01:06,540
- ทั้งสองคนเลยเนี่ยนะ
- ช่าย

1190
01:01:10,770 --> 01:01:13,080
ฉันน่าจะรู้ก่อนที่จะรับจองนะเนี่ย

1191
01:01:44,580 --> 01:01:47,670
ให้ตายซิ เช็คอินตีห้า
เช็คเอาท์ตอนแปดโมง

1192
01:01:48,830 --> 01:01:50,610
ลาคาน ไปส่งพวกเขาที่ห้อง 112 ที

1193
01:01:50,730 --> 01:01:51,660
- ปูดาน
- ครับ

1194
01:01:51,780 --> 01:01:53,180
- เตรียมยาให้พร้อม
- ครับ

1195
01:01:53,310 --> 01:01:54,930
เดี๋ยวหนูมาค่ะ พ่อ

1196
01:01:55,060 --> 01:01:56,310
พิกุ จะไปไหน

1197
01:01:56,440 --> 01:01:57,520
เดี๋ยวหนูมา

1198
01:02:18,620 --> 01:02:21,120
ที่นี่ขึ้นชื่อเรื่องขนมหวานนะ

1199
01:02:22,390 --> 01:02:23,370
อยากลองซะหน่อยมั้ย

1200
01:02:25,720 --> 01:02:26,910
มารบกวนเธอรึเปล่าเนี่ย

1201
01:02:29,050 --> 01:02:30,720
ขอนั่งเงียบๆ ได้มั้ย

1202
01:02:30,840 --> 01:02:31,830
อ่ะ ได้ซิ

1203
01:02:38,950 --> 01:02:40,600
ตอนนั้นเธอว่าใครชอบวางแผน

1204
01:02:41,450 --> 01:02:42,490
ไม่ใช่เธอก็แล้วกัน

1205
01:02:42,990 --> 01:02:44,040
ก็ไม่ควรใช่แหละ!

1206
01:02:45,370 --> 01:02:47,060
ไม่งั้นฉันโยนเธอออกนอกรถแน่ๆ

1207
01:02:49,430 --> 01:02:50,940
แล้วพ่อเธอจะไปโคลกัตตายังไงล่ะ

1208
01:02:51,210 --> 01:02:52,810
ฉันก็ขับรถไปซิ

1209
01:02:52,940 --> 01:02:55,130
จริงดิ ถ้ารู้ก่อนหน้านี้นะ

1210
01:02:55,870 --> 01:02:58,010
ฉันจะได้ยืดแข้งยืดขามั่ง

1211
01:03:01,080 --> 01:03:02,420
พรุ่งนี้เธอขับนะ

1212
01:03:03,810 --> 01:03:05,700
- ฉันไม่ชอบขับรถ
- ทำไมล่ะ

1213
01:03:06,190 --> 01:03:09,540
แบบว่า ผู้หญิงในซาอุดิต้อง
ต่อสู้กับรัฐบาล

1214
01:03:09,660 --> 01:03:12,380
เพื่อสิทธิ์ที่จะได้ขับรถ แล้วก็
โดนขังคุกเพราะแบบนั้นเหมือนกัน

1215
01:03:12,500 --> 01:03:14,220
แล้วเธอบอกว่าไม่ชอบขับรถ ประหลาดดี

1216
01:03:14,350 --> 01:03:16,130
ไม่จริงหรอก ประเทศพวกนั้นก็
เป็นแบบนั้นอยู่แล้วนี่

1217
01:03:16,250 --> 01:03:17,970
แต่ประเทศของเธอไม่เป็นแบบนั้นนี่

1218
01:03:19,000 --> 01:03:22,130
นอกจากนั้นนะ การขับรถคือ
การมีอิสระของผู้หญิงด้วยนะ

1219
01:03:26,990 --> 01:03:28,820
พูดมาแบบนี้จะให้ฉันประทับใจเหรอ

1220
01:03:28,940 --> 01:03:30,850
หรือว่าเธอเคารพ
สิทธิ์ผู้หญิงจริงๆ

1221
01:03:31,530 --> 01:03:33,330
ไม่ได้สักอยู่บนหน้าฉันหรอกเหรอ

1222
01:03:35,340 --> 01:03:36,640
ไม่ได้พูดเรื่องนั้นซะหน่อย

1223
01:03:39,590 --> 01:03:43,040
- ว่าแต่เห็นเธอเถียงอยู่กับผู้หญิงเมื่อเช้านี้นี่ 
- ใช่

1224
01:03:44,580 --> 01:03:45,600
พี่สาวฉันเอง

1225
01:03:46,340 --> 01:03:48,030
แล้วก็แม่ฉัน
ผู้หญิงสุดแสบอีกหนึ่งคน

1226
01:03:49,350 --> 01:03:52,760
สาบานเลย เธอถามซาแย็ตดูก็ได้

1227
01:03:54,100 --> 01:03:57,420
ค่ะพ่อ หนูไปเดี๋ยวนี้ค่ะ

1228
01:04:00,040 --> 01:04:05,720
บอกหน่อยดิ เธอเป็นลูกสาว
เขาจริงๆ อ่ะเหรอ

1229
01:04:05,840 --> 01:04:06,830
แบบว่า

1230
01:04:07,150 --> 01:04:08,540
ใช่ ฉันเป็นลูกสาวเขา

1231
01:04:08,930 --> 01:04:13,040
แล้วก็แปลกประหลาด น่ารำคาญ
ขี้หงุดหงิด มากกว่าเป็นสิบเท่า

1232
01:04:13,160 --> 01:04:14,800
เปล่าๆ ฉันไม่ได้หมายความ
ว่าอย่างนั้นนะ

1233
01:04:14,930 --> 01:04:17,310
ไม่นะ ฉันรู้ว่าเธอหมายความว่ายังไง
ก็ประหลาดดี แต่ไม่เป็นไรหรอก

1234
01:04:18,670 --> 01:04:21,000
แต่ฉันก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ

1235
01:04:27,880 --> 01:04:30,970
- ฮัลโหล ฮัลโหล
- ไม่มีห้องว่างเลยครับ

1236
01:04:31,520 --> 01:04:33,540
ขอโทษนะครับ ผมอยากได้ห้องน่ะ

1237
01:04:33,910 --> 01:04:34,580
เต็มหมดแล้ว

1238
01:04:34,700 --> 01:04:37,060
ครอบครัวเบงกาลีที่เพิ่งเดินเข้ามา
ผมก็มากับเขาน่ะ

1239
01:04:37,190 --> 01:04:38,810
- ของผม
- ไม่ใช่ที่นี่ ไปซะ

1240
01:04:43,590 --> 01:04:45,180
ห้องครอบครัวเบงกาลีเบอร์อะไรนะ

1241
01:04:45,300 --> 01:04:46,560
112

1242
01:04:49,680 --> 01:04:50,660
พิกุ

1243
01:04:52,270 --> 01:04:53,130
เกิดอะไรขึ้น

1244
01:04:53,260 --> 01:04:54,180
ไม่มีห้องว่างเลยอ่ะ

1245
01:04:54,310 --> 01:04:55,460
นักท่องเที่ยวเยอะเลย

1246
01:04:55,590 --> 01:04:57,250
รู้อ่ะ ปูดานก็นอนอยู่ในรถ

1247
01:04:57,370 --> 01:04:59,500
เฮ้ ฟังนะ ฉันเป็นเจ้าของนะ
ไม่ได้เป็นแค่คนขับรถ

1248
01:04:59,630 --> 01:05:01,180
แล้วฉันก็จะไปนอนข้างๆ เขานั่น

1249
01:05:01,310 --> 01:05:02,560
ห้องโน้นมันมีแต่ยุง

1250
01:05:02,680 --> 01:05:03,750
- นี่มันเที่ยงคืนแล้วนะ
- โดนยุงกัดตายแหงๆ

1251
01:05:03,870 --> 01:05:05,600
ไปนอนซะเถอะ

1252
01:05:05,960 --> 01:05:09,750
ไปตอนนี้ไม่ได้อ่ะ
ไงก็ไม่ยอมนอนข้างนอกเด็ดขาด

1253
01:05:09,870 --> 01:05:11,440
นี่เป็นโรงแรมเดียวในบานาราสรึไงนะ

1254
01:05:11,560 --> 01:05:14,450
พิกุ

1255
01:05:18,190 --> 01:05:20,390
- เธอทำอย่างกับว่าฉันกำลัง...
- ไปซะทีเหอะ

1256
01:05:20,520 --> 01:05:21,790
จะบุกเข้าห้องส่วนตัวเธองั้นแหละ

1257
01:05:24,860 --> 01:05:25,830
ตามใจ

1258
01:05:26,650 --> 01:05:30,510
ไปก็ได้ แต่นี่มันไม่
ฉันจะเอารถไปล่ะนะ

1259
01:05:30,720 --> 01:05:31,680
กระเป๋าเธอก็อยู่ในนั้น

1260
01:05:31,840 --> 01:05:33,680
แล้วก็บัลลังค์พ่อเธอก็ด้วย

1261
01:05:33,800 --> 01:05:34,910
โอเค บ๊าย บาย

1262
01:05:35,920 --> 01:05:37,340
พรุ่งนี้เช้าเธอจะมากี่โมงล่ะ

1263
01:05:38,490 --> 01:05:41,160
ไม่รู้เหมือนกัน
ไม่แน่ใจว่าจะมารึเปล่าด้วย

1264
01:05:47,180 --> 01:05:48,170
ฟังนะ

1265
01:05:55,060 --> 01:05:56,030
ว่าไง

1266
01:05:57,200 --> 01:05:58,260
นอนนี่ก็ได้

1267
01:05:59,790 --> 01:06:01,230
ก็ขอแค่เนี้ย

1268
01:06:03,840 --> 01:06:05,510
แต่บนเก้าอี้เนี่ยนะ

1269
01:06:13,980 --> 01:06:16,320
จุ๊ จุ๊! อะไรอีกล่ะ

1270
01:06:16,920 --> 01:06:17,850
ปิดไฟซะ

1271
01:06:17,970 --> 01:06:19,230
เปลี่ยนเสื้อผ้าไม่ได้เหรอ

1272
01:06:20,300 --> 01:06:22,580
- ไม่ทำเสียงดังได้มั๊ยล่ะ
- ได้สิ

1273
01:06:35,090 --> 01:06:37,560
ไอ้น้ำกะเพราต้มนั่นไม่เห็นได้ผลเลย

1274
01:06:38,490 --> 01:06:41,460
คุณนั่งโถแบบอินเดียหรือ
แบบตะวันตกครับ

1275
01:06:41,590 --> 01:06:42,550
อะไรนะ

1276
01:06:44,300 --> 01:06:48,580
คุณนั่งโถแบบอินเดียหรือ
แบบตะวันตกครับ

1277
01:06:48,710 --> 01:06:49,530
ห๊ะ เธอหมายความว่าไง

1278
01:06:49,660 --> 01:06:51,520
ไม่เห็นมีโถนั่งแบบอินเดีย
ซะหน่อยสมัยนี้

1279
01:06:52,090 --> 01:06:53,660
นั่นก็คือปัญหาไง

1280
01:06:54,030 --> 01:06:58,560
มันเป็นการถ่ายที่ถูกต้อง
ตามหลักวิทยาศาสตร์ที่สุดแล้วนะครับ

1281
01:06:58,680 --> 01:07:01,170
รานา ได้โปรดเถอะ!
หยุดพูดเรื่องไร้สาระซะที

1282
01:07:01,300 --> 01:07:02,240
ไม่นะ ใครบอกว่าไร้สาระกัน

1283
01:07:02,370 --> 01:07:06,990
บรรพบุรุษเรามีปัญหา
เรื่องท้องผูกมั่งมั๊ยล่ะ

1284
01:07:07,120 --> 01:07:09,930
ก็แค่ลองดูแล้วก็จำไว้
ไม่ ไม่เคย งั้นใช่มั้ยล่ะ

1285
01:07:10,050 --> 01:07:11,040
ไม่นะ ฉันไม่เข้าใจเธอจริงๆ

1286
01:07:11,170 --> 01:07:15,230
สมัยก่อนเขาไม่มีปัญหา
เรื่องท้องผูกกันใช่มั๊ยล่ะ

1287
01:07:15,350 --> 01:07:16,270
ก็ใช่

1288
01:07:16,390 --> 01:07:19,180
คุณครับ ให้ผมพูดให้ฟังนะ
มันก็แค่สูตรสำเร็จง่ายๆ เท่านั้น!

1289
01:07:19,300 --> 01:07:20,500
- นี่ท้องไส้เรานะ
- อ่าฮะ

1290
01:07:20,630 --> 01:07:24,410
แล้วลำไส้เราก็ไปแบบนี้ ดูนะ

1291
01:07:25,050 --> 01:07:27,950
นี่กระเพาะเรา มันเลี้ยวตรงนี้

1292
01:07:28,070 --> 01:07:30,530
มันก็ทำเป็นรูปเครื่องหมาย
ตกใจราวๆ นี้

1293
01:07:30,650 --> 01:07:32,080
ตรงนี้

1294
01:07:32,690 --> 01:07:35,820
แล้วพอเรา เดี๋ยวนะ แป้บนึง

1295
01:07:36,930 --> 01:07:40,940
นั่งแบบนี้ แล้วส่งแรงดัน
ไปที่กระเพาะเรา

1296
01:07:42,150 --> 01:07:43,770
ลำไส้ก็ถูกกด

1297
01:07:43,890 --> 01:07:46,480
แล้วของเสียที่มีอยู่ในท่อ
ทั้งหลายทั้งแหล่นั่น

1298
01:07:46,600 --> 01:07:50,410
ก็จะออกมาช้าๆ

1299
01:07:53,080 --> 01:07:55,050
ไม่จำเป็นต้องเบ่งเลย
ออกมาตามธรรมชาติ

1300
01:07:55,330 --> 01:07:56,240
เธอเป็นหมอรึไงเนี่ย

1301
01:07:56,360 --> 01:07:57,830
- แล้วเราสายแล้วไม่ใช่เหรอ
- มันเป็นเรื่องคิดได้ง่ายๆ

1302
01:07:57,960 --> 01:07:59,390
เราปล่อยเขาไว้แบบนี้ไม่ได้นะ

1303
01:07:59,510 --> 01:08:01,110
คุณครับ อยากลองอีกครั้งมั๊ยครับ

1304
01:08:01,240 --> 01:08:02,120
- ที่ไหนนะ ที่นี่เหรอ
- ไม่ใช่ที่นี่ซิ

1305
01:08:02,250 --> 01:08:04,200
แล้วถ้าเกิดฉันล้มไปล่ะ

1306
01:08:04,320 --> 01:08:05,500
ฉันอยากไปถึงโคลกัตตาอย่างปลอดภัยนะ

1307
01:08:05,630 --> 01:08:08,190
พ่อเป็นโรคไขข้อ
เขาทำท่าแบบนั้นไม่ได้เหรอก

1308
01:08:08,320 --> 01:08:10,510
- ปูดานจะช่วยเอง
- ห๊า

1309
01:08:10,640 --> 01:08:12,760
- ผมเข้าไปด้วยก็ได้
- ไม่ต้อง ไม่ต้อง ฉันจะลองเอง

1310
01:08:12,890 --> 01:08:15,820
พ่อคะ พ่อเป็นอะไรไป
พ่อไต่ไอ้นี่ไม่ได้นะคะ!

1311
01:08:15,940 --> 01:08:19,660
ไอ้โถนี่มันแบบตะวันตกนี่
แล้วฉันจะนั่งยองๆ ได้ยังไงล่ะ

1312
01:08:19,780 --> 01:08:21,820
- ให้ผมช่วยนะครับ
- พ่อคะ แล้วถ้าพ่อตกลงมาล่ะ

1313
01:08:21,940 --> 01:08:24,130
- เดี๋ยว เดี๋ยว เฮ้ ปูดาน
- เธอไปบอกพ่ออย่างนั้นทำไมอ่ะ

1314
01:08:24,260 --> 01:08:25,590
- ไม่
- มานี่เร็ว

1315
01:08:25,710 --> 01:08:28,590
ตามใจ เล่นละครสัตว์เสร็จเมื่อไหร่
โทรบอกหนูด้วย

1316
01:08:28,720 --> 01:08:30,620
คุณครับ ปล่อยเธอไป เรามาลองกัน

1317
01:08:30,750 --> 01:08:32,220
- จับมือฉันไว้หน่อย
- ครับ

1318
01:08:32,940 --> 01:08:34,790
แบบนั้นครับ โอเค

1319
01:08:34,920 --> 01:08:36,440
ตอนนี้ก็พร้อมแล้วนะครับ

1320
01:08:36,560 --> 01:08:39,750
ทั้งสองคนออกไปได้แล้ว
ฉันจะถอดกางเกงแล้ว

1321
01:08:39,880 --> 01:08:41,040
- ผมด้วยเหรอ
- ใช่ ไปได้แล้ว

1322
01:08:41,160 --> 01:08:43,060
- ปูดาน!
- คุณจัดการเองได้

1323
01:08:43,190 --> 01:08:43,870
แหงซิ

1324
01:08:48,230 --> 01:08:49,220
เรียบร้อยแล้ว

1325
01:08:49,340 --> 01:08:54,170
ยังไม่สำเร็จ แต่อย่างน้อยก็มี
อะไรใหม่ๆ ให้ลอง

1326
01:09:00,870 --> 01:09:04,150
อย่าคิดนะว่า จะใช้สูตรบ้านๆ ของเธอ
มาทำให้ฉันหรือพ่อประทับใจได้

1327
01:09:07,780 --> 01:09:09,370
เรารู้เรื่องท้องผูกดี

1328
01:09:09,490 --> 01:09:10,790
แหงดิ เห็นชัดๆ เลยง่ะ

1329
01:09:16,680 --> 01:09:20,760
คุณปู่นอนนิ่งๆ แบบนี้มา
ซักพักแล้วนะครับ

1330
01:09:21,480 --> 01:09:22,710
ลองเช็คดูหน่อยดีมั๊ยครับ

1331
01:09:22,840 --> 01:09:25,480
เงียบๆ ! เขากำลังพักผ่อน

1332
01:09:25,610 --> 01:09:27,290
ไม่มีที่ไหนดีเท่าบานาราสแล้ว
สำหรับทำพิธีนั่น

1333
01:09:27,420 --> 01:09:28,410
เงียบไปเลย

1334
01:09:28,780 --> 01:09:30,980
เช็คเขาหน่อย
เรากลับไปบานาราสอีกก็ได้นะ

1335
01:09:39,460 --> 01:09:42,950
เฮ้ ทำไมลูกขับรถล่ะ
แล้วทำไมขับเร็วขนาดนี้

1336
01:09:43,070 --> 01:09:43,870
ไม่เร็วซะหน่อย

1337
01:09:44,000 --> 01:09:45,030
มองข้างหน้า มองข้างหน้าซิ
ตายแล้ว

1338
01:09:45,160 --> 01:09:48,420
- ทำใจสบายๆ ร้องเพลงเมื่อวันก่อนซิ
- อย่าเครียดน่าพ่อ

1339
01:09:48,550 --> 01:09:50,490
- นายต้องเป็นคนขับซิ
- ร้องเพลงกันครับ

1340
01:09:50,610 --> 01:09:53,170
- เราจ่ายเงินให้ขับ ไม่ใช่นั่งเฉยๆ
- หนูขับรถเป็นน่าพ่อ

1341
01:09:53,290 --> 01:09:55,120
- เธอขับได้น่า
- หนูขับรถเป็นน่า

1342
01:09:55,250 --> 01:09:57,390
พิกุ ลูกไม่เคยขับรถบนถนนหลวงนะ

1343
01:09:57,520 --> 01:09:59,390
- อุบัติเหตุเกิดขึ้นเพราะอย่างนี้
ล่ะพ่อ เงียบเลย - เงียบ

1344
01:09:59,510 --> 01:10:00,690
แต่ถ้าเธอขับรถชนล่ะ

1345
01:10:00,820 --> 01:10:04,160
ฉันไม่อยากโดนรถบรรทุกบี้
แบบหมาแบบแมวนะ

1346
01:10:04,290 --> 01:10:05,860
ฉันไม่ชอบการตายแบบไม่ธรรมชาตินะ

1347
01:10:05,990 --> 01:10:08,820
ฉันไม่ชอบนะ เฮ้ หยุด หยุดรถเลย

1348
01:10:08,940 --> 01:10:10,980
ช้าๆ ช้าๆ

1349
01:10:14,250 --> 01:10:15,240
เฮ้

1350
01:10:19,490 --> 01:10:21,630
มันไม่เกี่ยวหรอกว่า
คุณจะชอบหรือไม่ชอบ

1351
01:10:21,760 --> 01:10:23,300
ถ้าถึงเวลา ยังไงก็ตาย

1352
01:10:23,430 --> 01:10:25,190
บนถนน ในโรงพยาบาล

1353
01:10:27,750 --> 01:10:31,860
ตายกับปวดอึมันมาแบบไม่บอกกล่าวหรอก
ที่ไหนหรือเมื่อไหร่ก็ได้ โอเคป่ะ

1354
01:10:31,990 --> 01:10:33,190
ไม่เห็นด้วย!

1355
01:10:33,790 --> 01:10:34,780
แม่งเอ๊ยยยยยย!

1356
01:10:45,590 --> 01:10:54,150
รู้มั้ยว่าเป็นคนขับรถ
ต้องมีความอดทนน่ะ

1357
01:10:54,280 --> 01:10:55,610
พ่อก็แค่ทดสอบดูเท่านั้นเอง

1358
01:10:55,730 --> 01:10:59,790
แค่นั้นเอง ไปกัน ไป ไป

1359
01:11:02,020 --> 01:11:03,010
ไปกันได้แล้ว

1360
01:11:20,100 --> 01:11:21,880
มีใครอยู่ที่โคลกัตตามั่ง

1361
01:11:22,900 --> 01:11:24,470
ลุง ป้า

1362
01:11:27,300 --> 01:11:30,250
จริงๆ แล้ว แม่ พ่อแล้วก็ฉันเอง
เคยอยู่ที่นั่น

1363
01:11:30,370 --> 01:11:32,750
ปกติแล้วคนเบงกาลีอย่างน้อย
ก็ต้องมีขานึงอยู่ที่โคลกัตตานะ

1364
01:11:33,230 --> 01:11:38,060
ก็ใช่ แต่ฉันก็รู้สึกเหมือนอยู่บ้าน
ที่ในเดลลีนะ

1365
01:11:38,180 --> 01:11:39,830
ก็ใช่ แต่คนเราก็ต้องมี
สิ่งยึดโยงอยู่บ้าง

1366
01:11:39,960 --> 01:11:41,430
กับที่ที่เรารู้สึกว่าใช่
เป็นของเรา

1367
01:11:41,550 --> 01:11:43,050
- ถูก ถูก
- ครับ อะไรนะ

1368
01:11:43,180 --> 01:11:44,820
แต่มันไม่มีอะไรสำหรับหนูนะคะ พ่อ

1369
01:11:44,940 --> 01:11:45,700
ญาติไม่กี่คน

1370
01:11:45,830 --> 01:11:48,120
หนูไม่รู้สึกผูกพันกับพวกเขา
หรือกับบ้านเลย

1371
01:11:48,250 --> 01:11:51,310
บ้านที่ลูกอยากขาย แต่พ่อไม่ยอม

1372
01:11:51,430 --> 01:11:53,040
เธอจะขายบ้านจริงๆ อ่ะ

1373
01:11:54,670 --> 01:11:55,630
หือ

1374
01:11:55,940 --> 01:11:56,950
ไม่รู้ซิ

1375
01:12:35,570 --> 01:12:37,890
ฉันจัดการมันไว้พร้อมแล้วล่ะ
เฮ้ ปูดาน

1376
01:12:38,020 --> 01:12:39,710
เครื่องส่งไปไหนล่ะ

1377
01:12:39,830 --> 01:12:40,630
เครื่องส่ง

1378
01:12:40,750 --> 01:12:41,990
ผมให้ท่านไปแล้วนี่ครับ

1379
01:12:42,110 --> 01:12:43,690
ไม่ได้ให้ เธอถือมันอยู่

1380
01:12:43,820 --> 01:12:45,400
ตอนที่หยุดกินอาหารเย็น
ข้างทางนั้น

1381
01:12:45,730 --> 01:12:47,780
- เหรอครับ
- งั้นซิ

1382
01:12:48,320 --> 01:12:50,560
- กลับรถเลย กลับรถ
- มีอะไรเหรอครับ

1383
01:12:51,800 --> 01:12:53,940
- กลับรถซิ
- อะไรนะ

1384
01:12:54,070 --> 01:12:56,900
เครื่องส่งหูฟังพ่อมันอ่อนแล้วอ่ะ

1385
01:12:57,020 --> 01:12:57,830
พ่อว่าน่าจะลืมไว้ที่เราหยุด
หนสุดท้ายอ่ะ

1386
01:12:57,950 --> 01:13:00,130
เฮ้ ทำไมยังไปข้างหน้าอยู่ล่ะ
กลับรถ กลับรถ

1387
01:13:00,250 --> 01:13:02,290
เดี๋ยวเราก็จะถึงโคลกัตตาแล้วนะครับ

1388
01:13:02,410 --> 01:13:04,340
ไม่มีใครคุยกะนายนะ

1389
01:13:04,470 --> 01:13:05,870
ทำอย่างที่ฉันบอก

1390
01:13:05,990 --> 01:13:08,470
หนูว่าพ่อมีแบตพอที่จะไปถึง
ที่โน่นนะคะ

1391
01:13:08,600 --> 01:13:10,910
- เราจะเสียเวลาโดยไม่จำเป็นนะคะ
- ไม่จำเป็น

1392
01:13:11,280 --> 01:13:12,780
อ่ะ ไม่จำเป็นงั้นซิ!

1393
01:13:13,170 --> 01:13:16,750
หูเริ่มอื้อเพราะแบตเริ่มอ่อน

1394
01:13:16,870 --> 01:13:18,600
เสียงประหลาดๆ ออกมาจากนี่

1395
01:13:18,730 --> 01:13:19,990
มันไม่จำเป็นงั้นซิ

1396
01:13:21,450 --> 01:13:24,290
ทำไมถึงคิดว่าพ่อเป็นภาระห๊ะ

1397
01:13:24,800 --> 01:13:26,290
พ่อไม่ใช่ภาระนะ! ดูนี่!

1398
01:13:26,410 --> 01:13:28,120
พ่อทำทุกอย่างเองได้ โอเคมะ

1399
01:13:28,250 --> 01:13:31,680
- พ่อคะ ได้โปรด พ่อ
- ไม่ ไม่ ลูกแหละเงียบ!

1400
01:13:32,190 --> 01:13:35,170
แล้วเธอ เธอคิดตังค์เรา

1401
01:13:35,300 --> 01:13:37,260
ถ้าเธอไม่ฟังฉัน

1402
01:13:37,390 --> 01:13:39,150
ฉันไม่สนหรอกว่าเธอจะเป็น
เจ้าของหรือคนขับ

1403
01:13:39,280 --> 01:13:41,510
ฉันนั่งรถบัสก็ได้ รู้มั้ย

1404
01:13:41,860 --> 01:13:45,670
ฉันแข็งแรงดี
ไม่ต้องพึ่งใครทั้งนั้น ไม่ต้อง

1405
01:13:46,540 --> 01:13:48,520
- ไม่จำเป็นงั้นซิ!
- เดี๋ยวนะครับ!

1406
01:13:48,980 --> 01:13:50,370
หยุดตรงนี้ทำไมล่ะ

1407
01:13:50,860 --> 01:13:52,390
ตามใจ คุณอยากจะขึ้นรถบัสก็ตามใจ

1408
01:13:52,520 --> 01:13:54,640
เดี๋ยวหยุด เดี๋ยวหยุด
ความอดทนผมก็เริ่มจะหมดแล้วนะ

1409
01:13:54,760 --> 01:13:55,520
ระวังคำพูดหน่อยนะ

1410
01:13:55,650 --> 01:13:56,920
ไม่ครับ ผมไม่ได้พูดอะไรผิด

1411
01:13:57,050 --> 01:13:58,860
แล้วไอ้เรื่องภาระนั่น
มันอะไรกันครับ

1412
01:13:58,980 --> 01:14:00,260
ผมล่ะสงสัยจริงๆ
ว่าพ่อแม่ทำไมถึงได้สุขสมนัก

1413
01:14:00,380 --> 01:14:01,790
กับการบีบคั้นอารมณ์ลูกๆ กันจัง

1414
01:14:02,520 --> 01:14:05,350
ถ้าคุณเป็นภาระจริงๆ ล่ะก็
โน้นครับนั่งอยู่ที่เดลลีโน่น

1415
01:14:05,470 --> 01:14:07,040
เธอคงไม่สนใจ ห่วงใยพอที่จะ
พาคุณมาโคลกัตตาหรอก

1416
01:14:09,140 --> 01:14:11,260
งั้นหลับตาแล้วก็นั่งเงียบๆ ไป
ซักพักก็จะดี

1417
01:14:11,390 --> 01:14:14,070
ฟ้าไม่ถล่มหรอกครับ
ถ้าจะไม่พูดบ้างน่ะ

1418
01:14:17,410 --> 01:14:20,800
ถ้าเราจะไปกันแบบนี้
ไม่มีทางไปถึงหรอกครับ

1419
01:14:24,990 --> 01:14:26,120
โอเคมั้ย ไปกันได้รึยังครับ

1420
01:14:31,910 --> 01:14:36,430
แล้วถ้าระหว่างทาง
ฉันอยากเข้าห้องน้ำล่ะ

1421
01:14:41,580 --> 01:14:43,260
ผมก็จะหยุดรถ

1422
01:14:43,380 --> 01:14:46,020
วางบัลลังค์ไว้ให้ริมถนน

1423
01:14:46,150 --> 01:14:47,760
แล้วจะทำอะไรก็ทำไป

1424
01:14:49,300 --> 01:14:50,340
โอเคมั๊ย

1425
01:14:51,060 --> 01:14:52,030
ก็ดี

1426
01:14:54,410 --> 01:14:55,410
ก็ดี

1427
01:15:26,850 --> 01:15:28,130
อีกสองชั่วโมง

1428
01:15:40,180 --> 01:15:42,120
- โทษที
- ก็หลับไปซิ

1429
01:15:43,660 --> 01:15:44,670
ได้เหรอ

1430
01:15:45,520 --> 01:15:47,930
พอถึงแล้วจะปลุกเอง

1431
01:15:49,390 --> 01:15:50,550
ขอบคุณค่ะ

1432
01:16:31,560 --> 01:16:35,570
คุณคะ เขามากันแล้ว มาแล้ว

1433
01:16:35,930 --> 01:16:38,470
- เฮ้ บิโนต!
- พี่ชาย! เข้ามา เข้ามา

1434
01:16:38,600 --> 01:16:40,880
- เป็นยังไงมั่ง บิโนต
- เข้า เข้ามา เรียบร้อยดีมั๊ย

1435
01:16:41,000 --> 01:16:42,610
- สวัสดีค่ะ ป้า
- ลุงผอมลงนะคะ

1436
01:16:42,740 --> 01:16:43,560
หลานโตขึ้นเยอะเชียว

1437
01:16:43,680 --> 01:16:44,550
จัมปา คุณ

1438
01:16:44,670 --> 01:16:46,430
- หวัดดีค่ะป้า ขอโทษที่ปลุกค่ะ
- สุดา สุดา

1439
01:16:46,550 --> 01:16:47,240
ในที่สุดก็ถึงจนได้

1440
01:16:47,370 --> 01:16:49,010
ไม่ ไม่จ้ะ เราตื่นอยู่ทั้งคืนเลย

1441
01:16:49,130 --> 01:16:50,240
- พี่ชาย ต้องเหนื่อย

1442
01:16:50,360 --> 01:16:51,210
แน่ๆเลย ใช่มั๊ย
- ฉันสบายดี

1443
01:16:51,330 --> 01:16:52,510
เอากระเป๋าลงมา

1444
01:16:53,130 --> 01:16:54,230
- ไม่มีอะไรเปลี่ยนไปเลย
- ทั้งหมดก็เพื่อ

1445
01:16:54,360 --> 01:16:55,370
การเดินทางแบบนี้อ่ะนะ

1446
01:16:55,490 --> 01:16:57,430
ให้ตายซิ! ต้องเจ๋งแค่ไหนนะเนี่ย

1447
01:16:57,550 --> 01:16:59,000
เอาไปไว้ในห้องนั้นนะ

1448
01:16:59,730 --> 01:17:01,940
รานา มาซิ ลุงคะ นี่ราคา คูดฮารี

1449
01:17:02,060 --> 01:17:03,480
สวัสดีครับ คุณคูตฮารี นั่ง นั่ง

1450
01:17:03,610 --> 01:17:06,270
เฮ้ บิโนต
เขาไม่ได้เป็นเบงกาลีนะ ไม่ได้เป็น

1451
01:17:06,390 --> 01:17:07,710
- ไม่ได้เป็นเบงกาลี
- เป็นยังไงมั่งครับ

1452
01:17:07,830 --> 01:17:09,430
เขาเป็นเจ้าของบริษัทฮิมาชัยแท็กซี่

1453
01:17:09,560 --> 01:17:11,070
คนขับเขามาไม่ได้ เขาเลยพาเรามาแทน

1454
01:17:11,200 --> 01:17:14,000
โอ้ งั้นแปลว่าคนเดลลีก็ไม่ได้แย่

1455
01:17:14,130 --> 01:17:15,890
อย่างที่เราที่นี่คิดน่ะซิ

1456
01:17:16,020 --> 01:17:16,880
อย่าถือสาเลยครับ

1457
01:17:17,010 --> 01:17:20,030
เธอไม่ผิดหรอกครับ
คนทั่วไปมองคนเดลลีอย่างนั้นจริงๆ

1458
01:17:20,700 --> 01:17:21,690
งั้น พิกุ

1459
01:17:22,510 --> 01:17:23,770
เอาเก้าอี้ตัวนั้นลง
แล้วฉันจะไปแล้ว

1460
01:17:23,900 --> 01:17:24,860
ไปไหน

1461
01:17:25,330 --> 01:17:27,330
ไปไหน เธอจะกลับเดลลีเลยไม่ได้นะ

1462
01:17:27,460 --> 01:17:29,500
ไม่นะ ไม่ ไม่
เธอต้องเหนื่อยแน่ๆ เลย

1463
01:17:29,620 --> 01:17:30,800
ไปพรุ่งนี้เช้าก็แล้วกัน
พรุ่งนี้เช้า

1464
01:17:30,930 --> 01:17:32,150
ไม่เป็นไรจริงๆ ครับ ผมจะกลับแล้ว

1465
01:17:32,270 --> 01:17:33,480
ไม่ได้ถามซะหน่อย

1466
01:17:33,960 --> 01:17:34,800
- ปูดาน
- ครับ

1467
01:17:34,930 --> 01:17:36,560
เอากระเป๋าฉันไว้ไหนน่ะ

1468
01:17:36,690 --> 01:17:38,550
- ในห้องข้างล่างนี่ครับ
- ข้างล่างนะ

1469
01:17:38,680 --> 01:17:42,430
ไม่ เอาไปไว้ห้องข้างบนนั้น

1470
01:17:51,900 --> 01:17:53,950
ดันเข้าไป

1471
01:17:54,070 --> 01:17:56,940
ไม่ใช่ตรงนั้น! ตรงๆ ซิ

1472
01:17:57,060 --> 01:17:58,640
เอาให้ตรง

1473
01:17:59,240 --> 01:18:00,950
ไว้นี่แหละ

1474
01:18:17,860 --> 01:18:19,810
เก้าอี้ตัวนั้นมาจากไหนน่ะ

1475
01:18:19,930 --> 01:18:21,640
นั้นโถนั่งของคุณปู่

1476
01:18:21,760 --> 01:18:23,380
อย่าไปยุ่งกะมันนะครับ

1477
01:18:35,090 --> 01:18:38,860
ความรู้สึกของบ้านนี้เปลี่ยนไป
เพราะพี่ชายมาหา

1478
01:18:38,990 --> 01:18:40,480
ใช่ แต่พิกุ

1479
01:18:41,070 --> 01:18:42,850
ไม่ได้รู้ตัวเลยว่าโตแล้ว
จะเป็นยังไง

1480
01:18:43,900 --> 01:18:47,510
อย่างแรก เธออยู่กับน้าโชบิ
ที่เป็นโสด

1481
01:18:47,640 --> 01:18:48,920
- สวัสดีครับ
- อยู่ที่เดลลี

1482
01:18:49,050 --> 01:18:50,510
ครับ โนเบ็นดู ครับ

1483
01:18:51,870 --> 01:18:54,200
เขายังไม่ได้บอกอะไรเลยครับ
ทำไมเหรอ

1484
01:18:55,960 --> 01:18:57,140
โอ้ โอเค

1485
01:18:57,600 --> 01:18:59,990
- มีอะไรเหรอ
- โนเบ็นดูบอกว่า

1486
01:19:00,120 --> 01:19:02,440
พี่ชายมาเรื่องจัดการซ่อมบ้าน

1487
01:19:02,570 --> 01:19:03,900
ฉันไม่แปลกใจหรอก

1488
01:19:04,450 --> 01:19:07,090
ก็คงทำตั้งแต่นั่งอยู่ที่เดลลี
แล้วล่ะ

1489
01:19:07,220 --> 01:19:08,370
เป็นไปไม่ได้หรอก

1490
01:19:08,500 --> 01:19:11,450
ฉันเตือนแล้ว แล้วเธอก็ตะโกนใส่ฉัน

1491
01:19:11,580 --> 01:19:12,440
ตอนนี้ก็เห็นเองแล้วไง

1492
01:19:12,560 --> 01:19:15,970
เธอเคารพเขาซะเหลือเกิน
แต่เขาไม่เห็นหัวเราหรอก!

1493
01:19:16,090 --> 01:19:19,080
เธอคิดมากไป คงไม่มีไรต้องกังวลหรอก

1494
01:19:23,200 --> 01:19:26,050
หมอศรีวาสถานาเป็นยังไงบ้าง
เขาคงคิดถึงพี่นะ

1495
01:19:26,170 --> 01:19:27,180
หนูว่าไม่หรอก

1496
01:19:27,300 --> 01:19:29,640
พ่อบังคับให้เขามาทุกวัน

1497
01:19:29,770 --> 01:19:31,910
- ฉันไม่เคยบังคับใคร
- อ่ะ คุณคูดฮารี

1498
01:19:32,040 --> 01:19:33,960
- มาร่วมวงกับเราซิครับ
- สวัสดีครับ

1499
01:19:34,080 --> 01:19:35,760
ส่งพริกไทยให้หน่อยพิกุ

1500
01:19:37,020 --> 01:19:39,660
ไม่รู้เลยนะเนี่ยว่าอาการท้องไส้
ของพี่มันเรื้อรังขนาดนี้

1501
01:19:39,790 --> 01:19:42,900
ไม่คิดว่ามันเป็นพันธุกรรมนะ

1502
01:19:43,220 --> 01:19:44,830
- แหงซิ!
- ไม่หรอก

1503
01:19:44,960 --> 01:19:46,570
พ่อเราก็เป็น!
แต่เธอจะจำมันได้ยังไงล่ะ

1504
01:19:46,690 --> 01:19:48,680
เธอมัวแต่ยุ่งวุ่นวายกับชีวิต

1505
01:19:48,810 --> 01:19:51,070
- ผู้หญิงรักสนุก พวกนั้น
- ถ้าตอนนั้นเขามั่ว

1506
01:19:51,190 --> 01:19:53,880
คนเป็นพี่ก็นั่งดูโชว์สนุกไปงั้นซิ

1507
01:19:54,000 --> 01:19:56,770
แล้วตอนที่น้องสะใภ้เกือบจะตัดสินใจ

1508
01:19:56,900 --> 01:19:58,210
จะจับเขาแต่งงานกับพี่สาวเธอ โชบิ

1509
01:19:58,340 --> 01:20:00,140
งั้นตอนนั้นมาหาฉันทำไมนะ

1510
01:20:00,260 --> 01:20:02,430
วันรุ่งขึ้นฉันมีสอบเอ็มคอม

1511
01:20:02,550 --> 01:20:04,780
สอบไฟนอล แต่ก็ไม่เห็นมีใครสนใจ!

1512
01:20:05,950 --> 01:20:07,910
แม่ก็ไปคุยกับยายว่า

1513
01:20:08,030 --> 01:20:11,700
น่าจะดีถ้าสองพี่น้อง
จะแต่งงานกับสองสาวพี่น้อง

1514
01:20:11,830 --> 01:20:13,220
แต่ไม่ใช่เพราะว่าเธอไม่ได้รักคุณ
ตอนที่คุณมา

1515
01:20:13,350 --> 01:20:16,460
เธอยังไม่เกิดเลยนะพิกุ ตอนนั้นน่ะ
เธอจะไปรู้อะไร

1516
01:20:18,340 --> 01:20:20,740
หนูรู้แต่ว่าตอนแม่อยู่โรงพยาบาล
แม่บอกว่า

1517
01:20:20,860 --> 01:20:23,260
เมื่อไหร่หนูแต่งงาน
ป้าจะเป็นคนทำพิธีแทนแม่ให้หนู

1518
01:20:23,380 --> 01:20:24,600
ไม่ใช่น้าโชบิ

1519
01:20:25,140 --> 01:20:27,160
เมื่อไม่มีแม่แล้ว
ป้าเหมือนเป็นแม่ของหนู

1520
01:20:27,280 --> 01:20:32,040
จะมาฟื้นฝอยให้มันได้อะไร
เธอไม่ได้มานี่ตั้งนานแล้ว

1521
01:20:32,160 --> 01:20:35,070
- แต่ฉันว่าอะไรล่ะ
- ไม่ ไม่ ฟังนะ

1522
01:20:35,190 --> 01:20:36,520
ปล่อยเธอ เธอพูดมาก็ถูก

1523
01:20:36,640 --> 01:20:39,700
ความหงุดหงิดนี่มันไม่ดีนะ มันทำให้

1524
01:20:39,820 --> 01:20:41,720
- มันอะไรนะ
- พลังทางลบ

1525
01:20:41,840 --> 01:20:44,290
ใช่ พลังทางลบ แล้วมันก็

1526
01:20:45,020 --> 01:20:49,570
ทำให้อาหารไม่ย่อย แล้วก็

1527
01:20:49,720 --> 01:20:51,130
ท้องผูกมะ

1528
01:20:51,250 --> 01:20:54,640
ยอดจริงๆ! คุณผูกทุกเรื่อง
เข้ากับท้องไส้ได้ยังไงเนี่ย

1529
01:20:54,760 --> 01:20:56,470
- ยอดเลย 
- ก็เพราะทุกอย่างเชื่อมกับกระเพาะน่ะซิ!

1530
01:20:56,590 --> 01:21:00,270
อารมณ์คนขึ้นอยู่กับ
การเป็นไปของแต่ละคน

1531
01:21:00,390 --> 01:21:02,960
นี่มันเรื่องไร้สาระในหัวพ่อ
เท่านั้นล่ะค่ะ

1532
01:21:03,080 --> 01:21:04,730
นั่นไม่ใช่ว่าทำไมพ่อท้องผูก
ตลอดเวลา

1533
01:21:04,850 --> 01:21:05,880
แล้วมาโกรธพ่อทำไมล่ะเนี่ย

1534
01:21:06,000 --> 01:21:07,530
หนูไม่ได้โกรธซะหน่อย

1535
01:21:07,650 --> 01:21:11,010
แต่พ่อไม่เคยพูดเรื่องอื่นเลย
นอกจากเรื่องนี้

1536
01:21:11,140 --> 01:21:11,890
ความอดทนมันก็มีขีดสุดนะคะ

1537
01:21:12,010 --> 01:21:13,940
- ใจเย็นน่าพี่ชาย
- ฉันใจเย็นออก

1538
01:21:14,070 --> 01:21:15,560
- แล้วก็เธอก็ไม่ค่อยพูดด้วย!
- ใจเย็นน่า

1539
01:21:15,680 --> 01:21:19,670
เธอรู้มั๊ยพิกุ
ว่าลุงเธอนั่งโถทีนานเท่าไหร่

1540
01:21:19,790 --> 01:21:21,160
หมายความว่าไงคะ

1541
01:21:21,290 --> 01:21:23,510
พ่อก็เคยท้องผูก พี่ชายก็ท้องผูก

1542
01:21:23,630 --> 01:21:26,020
แล้วเธอก็เป็นเหมือนกัน
มันเป็นทั้งครอบครัวแหละ

1543
01:21:26,150 --> 01:21:28,160
- ไม่นะ พี่ชาย
- ใช่ซิ พ่อก็เป็น

1544
01:21:28,280 --> 01:21:30,470
- ไม่นะ ท้องฉันไม่ผูก
- บิโนต บิโนต

1545
01:21:30,600 --> 01:21:32,870
- เธอก็เคยท้องผูก
- มองฉันทำไมอ่ะ

1546
01:21:33,000 --> 01:21:34,260
- เธอพูดถูก
- ฉันไม่เคย

1547
01:21:34,380 --> 01:21:35,390
เธอถูกละ

1548
01:21:35,520 --> 01:21:37,570
ลุงคะ ทราบเรื่องเดลลีขาดน้ำมั๊ยคะ

1549
01:21:37,690 --> 01:21:40,020
ถึงกระนั้นเขาก็ต้องมีกระป๋องน้ำ
ที่มีน้ำเต็ม

1550
01:21:40,150 --> 01:21:42,290
เพราะพ่อไม่ชอบที่ฉีดน้ำ

1551
01:21:42,410 --> 01:21:45,530
ไม่จริงนะ
เพราะที่ฉีดน้ำมันแรงตะหาก

1552
01:21:45,650 --> 01:21:46,860
ตรงนั้นเจ็บนะ

1553
01:21:46,980 --> 01:21:49,570
พอถึงหน้าหนาว พ่อก็ต้องใช้น้ำร้อน

1554
01:21:50,130 --> 01:21:53,480
ใครมั่งคะ
ที่ต้องใช้น้ำร้อนล้างก้นน่ะ

1555
01:21:56,270 --> 01:21:57,120
รู้มั๊ยครับ

1556
01:21:57,250 --> 01:21:59,280
ทุกๆ สามคนในอเมริกา
มีปัญหาแบบเดียวกันนี่

1557
01:21:59,750 --> 01:22:01,780
จริงๆ แล้ว เรื่องท้องผูกเป็น
ปัญหาใหญ่ที่สุดของพวกเขา

1558
01:22:01,900 --> 01:22:03,220
- จริงดิ
- จริงสิครับ!

1559
01:22:03,350 --> 01:22:04,650
แต่พวกเขาก็อยู่กันอย่างเป็นสุข

1560
01:22:04,780 --> 01:22:06,390
ถ้าดูจากข้างนอก ดูออกมั้ยครับ
ว่าข้างในเป็นยังไงกันมั่ง

1561
01:22:06,520 --> 01:22:08,690
ใครจะสน
เขาเป็นเศรษฐกิจอันดับหนึ่งของโลก

1562
01:22:08,820 --> 01:22:09,490
ไม่ ไม่ ฉันสนนะ

1563
01:22:09,620 --> 01:22:13,340
เอาล่ะ สำหรับคนธรรมดาๆ
อย่างผมเนี่ย

1564
01:22:13,460 --> 01:22:16,260
เรียกตัวเองว่าธรรมดา
ได้อย่างมั่นใจขนาดนั้นเชียว

1565
01:22:16,390 --> 01:22:18,330
ฟังผมก่อนครับ
สำหรับคนธรรมดาๆ ทั่วไป

1566
01:22:18,450 --> 01:22:20,210
อาหารเช้า อาหารกลางวัน
และอาหารเย็น

1567
01:22:20,340 --> 01:22:21,700
เราก็ต้องการแค่สามมื้อนี้เท่านั้น

1568
01:22:21,820 --> 01:22:23,800
เพื่อที่จะทำกิจกรรมเช้า
ได้อย่างราบรื่น

1569
01:22:23,920 --> 01:22:27,700
แต่พวกเขาเข้าห้องน้ำ
สามวันครั้งนะครับ!

1570
01:22:27,820 --> 01:22:30,000
เขากินอาหารขยะกันตลอดวัน

1571
01:22:30,130 --> 01:22:31,500
สะสมไว้ข้างใน เหมือนตะกอนแข็งๆ

1572
01:22:31,630 --> 01:22:32,460
แล้ววันที่เขาต้องเข้าห้องน้ำ

1573
01:22:32,590 --> 01:22:33,690
- ก็นะ จัดการซะ!
- ตาย ตาย!

1574
01:22:34,330 --> 01:22:36,030
ไม่นะ ไม่ เรื่องจริงนะ
อย่าหัวเราะซิ

1575
01:22:36,730 --> 01:22:38,480
อาการของคุณไม่น่าจะแย่ขนาดนั้น

1576
01:22:38,880 --> 01:22:47,140
ทำแบบนี้นะครับ
เคี้ยวอาหารให้เหมือนวัวเคี้ยว

1577
01:22:47,420 --> 01:22:49,990
รุ่งขึ้น คุณก็จะจัดการได้ไหลลื่น

1578
01:22:50,700 --> 01:22:53,730
วัว ฉันเนี่ยนะ

1579
01:22:54,090 --> 01:22:55,380
คุณเบอเนอร์จี เคยได้ยินว่า

1580
01:22:55,510 --> 01:22:57,310
วัวหรือควายท้องผูกมั่งมั้ยครับ

1581
01:22:57,440 --> 01:23:00,800
อึแข็งหรืออึเละ คิดดูเอา

1582
01:23:02,740 --> 01:23:03,710
ว่าไงครับ

1583
01:23:07,100 --> 01:23:09,000
ถูก เหตุผลเขาถูกนะ

1584
01:23:09,120 --> 01:23:10,770
แน่ใจนะว่าเธอไม่ใช่คนเบงกาลี

1585
01:23:10,890 --> 01:23:12,710
คุณครับ ไม่ใช่ทุกอย่างที่จะ
จดลิขสิทธิ์เป็นของเบงกาลีนะครับ

1586
01:23:14,070 --> 01:23:15,580
เธอไม่เคยรู้มาก่อนล่ะซิ

1587
01:23:16,650 --> 01:23:17,630
ไม่อ่ะ

1588
01:23:21,870 --> 01:23:23,280
มันเคยมีราวอยู่ตรงนั้นนี่

1589
01:23:23,400 --> 01:23:24,100
ผมก็ว่าใช่ครับ

1590
01:23:24,220 --> 01:23:25,690
มันเคยมีการก่อสร้าง ต้องซ่อมแล้ว

1591
01:23:26,160 --> 01:23:27,200
จัดการให้ครับ

1592
01:23:27,320 --> 01:23:29,960
ครอบครับเธอนี่น่าสนใจจริงๆ

1593
01:23:31,260 --> 01:23:32,990
แค่เพราะทุกคนหัวเราะ

1594
01:23:33,560 --> 01:23:35,160
อย่าคิดว่าทุกคนประทับใจนะ

1595
01:23:35,520 --> 01:23:36,690
พวกเราค่อนช่างวิจารณ์หน่อย

1596
01:23:36,810 --> 01:23:41,020
ก็รู้แหละใช่ว่าทุกคนจะ
ชอบใครๆ ได้เนอะ ไม่เป็นไรหรอก

1597
01:23:41,610 --> 01:23:42,760
เธอคิดว่าฉันเป็นแบบนั้นเหรอ

1598
01:23:42,990 --> 01:23:44,920
เป็นนะ แต่โทษเธอไม่ได้หรอก

1599
01:23:45,040 --> 01:23:47,470
จริงๆ แล้ว พอถึงอายุนึง
ทุกคนก็เป็นแบบนั้นแหละ

1600
01:23:47,780 --> 01:23:48,680
เอาใจยาก

1601
01:23:48,810 --> 01:23:51,130
แล้วก็ไม่อยากจะเอาใจใคร

1602
01:23:51,490 --> 01:23:52,500
โอเค

1603
01:23:52,620 --> 01:23:53,970
รู้อะไรมั้ยพิกุ

1604
01:23:54,100 --> 01:23:57,120
- บิโนตอยู่ประถมเองตอน ประถมใช่มะ
- ช่าย

1605
01:23:57,240 --> 01:24:00,010
บิโนตอยู่ประถมเอง
ตอนที่ปู่เริ่มสร้างบ้านนี้

1606
01:24:00,140 --> 01:24:02,770
แล้วปีนั้น พี่ชายก็ได้งานที่ไอซีที

1607
01:24:02,900 --> 01:24:05,620
37 เวอร์จีเนียเฮาส์ ซอยเชาริงกี่

1608
01:24:05,750 --> 01:24:07,320
จำได้ด้วย

1609
01:24:08,390 --> 01:24:09,980
แรกๆ เรามีแต่ชั้นล่าง

1610
01:24:10,100 --> 01:24:12,520
แล้วเขาก็ย้ายมา
ตอนที่ชั้นหนึ่งสร้างแล้ว

1611
01:24:12,640 --> 01:24:14,900
โอเค ฟังนะ หัวฉัน

1612
01:24:17,860 --> 01:24:19,590
เราไปข้างนอกได้มั๊ยอ่ะ

1613
01:24:23,470 --> 01:24:25,850
เอาซิ เดี๋ยวขอฉันให้พ่อกินยาก่อนนะ

1614
01:24:25,980 --> 01:24:28,560
ศูนย์กลางของสิ่งรอบๆ ตัวฉัน

1615
01:24:30,350 --> 01:24:32,310
ฉันรู้สึกได้ถึงที่นี่ โถงกลางนี้

1616
01:24:32,430 --> 01:24:35,140
งั้นตอนที่พี่เกษียณ
พี่ไปอยู่เดลลีทำไมล่ะ

1617
01:24:35,260 --> 01:24:38,110
พี่ก็รู้ว่าน้องชายพี่ไม่ได้ทำงาน
ได้เงินเยอะเท่ากับตอนที่พี่ทำ

1618
01:24:38,240 --> 01:24:40,460
- ที่จะดูแลบ้านนี้
- เงียบไปเลยได้มั๊ยอ่ะ

1619
01:24:40,580 --> 01:24:42,720
- ทำไมต้องเงียบ
- ไม่ ไม่ ต่อเลย

1620
01:24:42,850 --> 01:24:43,830
เธอพูดถูก

1621
01:24:43,950 --> 01:24:46,180
ผู้หญิงที่ได้รับการศึกษามาอย่างเธอ
ไม่ควรจะ

1622
01:24:46,310 --> 01:24:47,860
ถูกห้ามไม่ให้แสดงความเห็นนะ

1623
01:24:47,990 --> 01:24:49,010
แต่บอกฉันหน่อย โมนิ

1624
01:24:49,130 --> 01:24:50,770
ในปี 1979

1625
01:24:51,030 --> 01:24:54,110
ใครเขียนใบสมัครให้เธอ
ที่โรงงานบาจานั่น

1626
01:24:54,240 --> 01:24:55,470
ฉันมีเส้นสายอยู่ที่นั่น

1627
01:24:55,590 --> 01:24:57,470
แต่เธอก็ไม่ได้ทำงานที่นั่น
ทำไมล่ะ

1628
01:24:57,590 --> 01:24:59,850
- เพราะเงินเดือนฉันก็จะสูงกว่าเขา
- เฮ้

1629
01:24:59,980 --> 01:25:02,100
นี่คือที่ฉันเรียกว่า
ความคิดของพวกไอคิวต่ำ

1630
01:25:02,230 --> 01:25:04,330
เธอเป็นสาเหตุที่เธอเองหงุดหงิด

1631
01:25:04,450 --> 01:25:06,050
ไม่ใช่ใครเลย เธอเองแหละ!

1632
01:25:06,780 --> 01:25:09,830
ว่าแต่ ความทรงจำเก่าๆ มันกลับมา

1633
01:25:10,970 --> 01:25:12,880
จำได้มั๊ย บิโนต หลังจากที่แม่ตาย

1634
01:25:13,010 --> 01:25:18,800
ร่างของแม่อยู่ที่นี่
หัวทางนี้ ขาทางนี้

1635
01:25:19,120 --> 01:25:22,160
แล้วก็ร่างของแม่พิกุด้วยเหมือนกัน

1636
01:25:29,250 --> 01:25:30,430
พิกุ ไปกันยัง

1637
01:25:32,220 --> 01:25:34,670
- ไปไหนกัน
- เราจะไปข้างนอกเนี่ยครับ

1638
01:25:34,790 --> 01:25:35,790
แต่ไปไหนล่ะ

1639
01:25:36,030 --> 01:25:37,530
ทัวร์โคลกัตตาครับ

1640
01:25:37,650 --> 01:25:40,130
เฮ้ พิกุ อย่ากลับเย็นนะ

1641
01:25:40,260 --> 01:25:41,390
ค่ะ เดี๋ยวก็กลับแล้วค่ะ

1642
01:25:44,680 --> 01:25:46,290
ถ้าพี่ผูกพันกับ
ที่นี่มากขนาดนั้นจริงๆ

1643
01:25:46,410 --> 01:25:49,470
แล้วจะขายมันทิ้งทำไมล่ะ
พี่ไม่ได้ต้องการเงินซะหน่อย

1644
01:25:49,600 --> 01:25:52,200
อะไรนะ บ้าไปแล้วเหรอ

1645
01:25:52,330 --> 01:25:54,140
ฉันสร้างบ้านหลังนี้มา
ด้วยอิฐทีละก้อน ทีละก้อน

1646
01:25:54,260 --> 01:25:57,460
จัมปา คุณ จะไม่ถูกขาย ไม่มีทางขาย!

1647
01:25:58,520 --> 01:25:59,960
ชื่อแม่เรา จัมปา
เขียนอยู่บนนี้ เข้าใจยัง

1648
01:26:00,080 --> 01:26:00,690
แต่พี่ชาย

1649
01:26:00,810 --> 01:26:03,450
ไม่นะ ไม่! ถ้าเธอไม่สามารถ
ดูแลมันได้ ไม่เป็นไร

1650
01:26:03,580 --> 01:26:04,810
เดี๋ยวฉันให้เงินเอง

1651
01:26:14,530 --> 01:26:15,610
เลี้ยวขวาตรงนี้เลย

1652
01:26:20,660 --> 01:26:22,070
แม่เคยสอนที่นี่

1653
01:26:23,010 --> 01:26:25,260
แล้วก็ได้เจอพ่อ แล้วก็แต่งงาน

1654
01:26:25,380 --> 01:26:26,500
แล้วออกจากงานงั้นเหรอ

1655
01:26:27,740 --> 01:26:28,720
ใช่แล้ว

1656
01:26:38,890 --> 01:26:41,110
ทำไมเธอถึงไม่หนีตามกันไป
แล้วแต่งทีหลังล่ะ

1657
01:26:41,730 --> 01:26:42,870
พ่อไม่ได้แย่ขนาดนั้นหรอก

1658
01:26:43,960 --> 01:26:45,590
อีกอย่างนึง
เธอต้องมีคนที่จะหนีไปด้วยนะ

1659
01:26:45,710 --> 01:26:46,730
ก็จริง

1660
01:26:48,860 --> 01:26:50,190
ทำไมเธอถึงยังไม่แต่งงานล่ะ

1661
01:26:52,650 --> 01:26:54,720
ต่อไปเป็นร้านกาแฟ
แล้วก็ไปที่แถวๆ แกงจีส์กัน

1662
01:26:54,850 --> 01:26:55,810
อื้ม

1663
01:26:59,090 --> 01:27:02,330
เมื่อก่อนตรงนี้เป็นโรงหนังนะ
แต่เป็นตึกไปละ

1664
01:27:02,460 --> 01:27:03,530
มันก็เป็นแบบนั้นแหละ ปกติ

1665
01:27:03,650 --> 01:27:05,060
เธอไม่ได้อยากขายบ้านหรอกเหรอ

1666
01:27:05,190 --> 01:27:06,530
วันนึงมันก็จะกลายเป็นตึกๆ 

1667
01:27:07,830 --> 01:27:09,360
ฉันแค่พยายามจะเป็น
คนรู้จักประยุกต์น่ะ

1668
01:27:09,490 --> 01:27:11,430
เปล่านะ เปล่า
ไม่ได้หมายความว่าเธอผิด

1669
01:27:13,130 --> 01:27:14,590
มันอาจจะเป็นเรื่องของ
ความก้าวหน้าก็ได้

1670
01:27:14,710 --> 01:27:16,330
มันก็คงเป็นเรื่องของการพัฒนาอ่ะนะ

1671
01:27:18,070 --> 01:27:20,350
แต่ถ้าเธอถอนรากเหง้าของเธอออก

1672
01:27:21,830 --> 01:27:22,910
แล้วจะเหลืออะไรล่ะ

1673
01:27:23,560 --> 01:27:25,030
เข้าใจที่ฉันพยายามบอกมะเนี่ย

1674
01:27:46,970 --> 01:27:49,930
ค่ะพ่อ คราเตกัส

1675
01:27:50,730 --> 01:27:53,690
คาร์โบ เวจ 6-7 หยด ใช่ค่ะ

1676
01:27:54,280 --> 01:27:55,480
ค่ะ หนูกำลังไป

1677
01:27:57,700 --> 01:27:59,560
พวกเธอดูเหมือนว่า
จะไม่มีค่าใช้จ่ายเรื่องยาเลยนะ

1678
01:28:00,020 --> 01:28:01,830
ดูเหมือนว่าจะรักษาเองได้หมด

1679
01:28:02,780 --> 01:28:03,780
อ่าฮะ

1680
01:28:04,340 --> 01:28:07,320
พ่อเธออายุเท่าไหร่อ่ะ
อย่างน้อย 70 มะ

1681
01:28:08,300 --> 01:28:09,260
เป๊ะเลย

1682
01:28:09,580 --> 01:28:11,670
แล้วตามที่เธอเล่นเป็นหมอ
ให้เขาเนี่ย

1683
01:28:11,800 --> 01:28:15,190
เขาคงอยู่ได้อีก 20 ปี
ซึ่งก็คือ 90 ได้เนอะ

1684
01:28:16,010 --> 01:28:16,710
หวังว่านะ

1685
01:28:16,840 --> 01:28:22,740
งั้นอีก 20 ปี เธอก็ราวๆ 50 ได้ซิ

1686
01:28:25,590 --> 01:28:26,790
- หืม
- แล้ว

1687
01:28:27,350 --> 01:28:30,260
อาย 50 ปี แล้วยังดูแลพ่ออยู่

1688
01:28:30,390 --> 01:28:33,260
เดี๋ยวนะ เธอพูดอย่างนี้ทำไมอ่ะ

1689
01:28:33,720 --> 01:28:36,170
เธอก็รู้สถานการณ์ฉันดี
รู้ว่าพ่อต้องพึ่งฉันแค่ไหน

1690
01:28:36,300 --> 01:28:40,030
หูไม่ค่อยดี มองก็ไม่ค่อยเห็น
จะให้ฉันทิ้งพ่อไปงั้นเหรอ

1691
01:28:40,150 --> 01:28:41,800
- ไม่ใช่ ไม่ใช่
- เขาจะดูแลตัวเองได้ยังไงกัน

1692
01:28:41,920 --> 01:28:43,290
ฉันไม่ได้บอกให้เธอทิ้งเขา

1693
01:28:43,420 --> 01:28:44,800
ฉันเองก็ยังทิ้งแม่ไม่ได้

1694
01:28:45,190 --> 01:28:49,790
ฉันแค่อยากบอกว่าเธอคงรู้ว่า
เขาเป็นคนเห็นแก่ตัวแค่ไหน

1695
01:28:50,040 --> 01:28:51,510
- ไม่ เขาไม่ใช่ซะหน่อย
- ใช่ซิ

1696
01:28:52,750 --> 01:28:54,600
ถึงแม้ว่าเขาจะใช่
แต่เขาก็เป็นพ่อฉันนะ

1697
01:28:55,340 --> 01:28:57,310
ถ้าเขาเป็นพ่อ
แล้วทำไมเธอทำตัวเป็นแม่ล่ะ

1698
01:28:58,800 --> 01:28:59,850
รานา เพราะหลังจากอายุนึง

1699
01:28:59,980 --> 01:29:01,960
พ่อแม่ไม่สามารถจะอยู่ได้
ด้วยตัวเองอีกต่อไป

1700
01:29:02,330 --> 01:29:04,010
เขาต้องถูกดูแลให้มีชีวิตอยู่

1701
01:29:04,710 --> 01:29:06,330
แล้วความรับผิดชอบนั้น
เป็นของลูกๆ เท่านั้น

1702
01:29:10,380 --> 01:29:11,920
งั้นถ้าใครจะแต่งงานกับฉัน

1703
01:29:12,050 --> 01:29:13,800
เขาต้องรับลูกบุญธรรม
อายุ 90 ปีด้วยงั้นซิ

1704
01:29:13,930 --> 01:29:14,950
แหงซิ

1705
01:29:20,060 --> 01:29:21,660
จะแต่งงานกับฉันมั๊ยล่ะ

1706
01:29:25,910 --> 01:29:27,300
ฉันยังไม่เสียสติขนาดนั้นนะ

1707
01:29:28,870 --> 01:29:30,370
งั้นก็เลิกเป็นห่วงฉันได้แล้ว

1708
01:29:30,620 --> 01:29:31,980
ไม่นะ ไม่ได้เป็นห่วงซะหน่อย

1709
01:29:33,040 --> 01:29:36,810
พ่อเคยพาเรามาดูเรือกลไฟพวกนั้น

1710
01:29:37,430 --> 01:29:38,860
- นั่นไง เห็นมั้ย นั่นไง
- คุณปู่ครับ

1711
01:29:38,990 --> 01:29:41,780
ลงมาเถอะครับ น้าโชบีมาแล้วครับ

1712
01:29:41,910 --> 01:29:44,430
โอ้ บาคุ ดา! พิกุ!

1713
01:29:45,080 --> 01:29:47,640
- บิโนต พวกเธอเป็นไงมั่ง
- รอเดี๋ยว รอเดี๋ยว กำลังลงไป

1714
01:29:47,760 --> 01:29:49,360
- อะไรนี่ แบบว่า ทำไมอ่ะ
- ซิ!

1715
01:29:49,480 --> 01:29:51,450
- นี่ไง แปลกใจมั๊ย!
- แปลกใจ เอ่อออ

1716
01:29:51,580 --> 01:29:53,790
- พิกุอยู่ไหนล่ะ
- พิกุไปข้างนอก เธอ

1717
01:29:54,770 --> 01:29:55,410
ค่ะ น้า

1718
01:29:55,540 --> 01:29:57,170
อยู่ๆ ลุงก็วางแผนจะไปดาร์จีลิ่ง

1719
01:29:57,290 --> 01:30:00,050
อะไรนะคะ นึกว่าจะไป
เจอน้าระหว่างทางซะอีก

1720
01:30:00,170 --> 01:30:01,890
- อะไรนะ
- หนูอยู่ไหนเนี่ย มาเร็วๆ มาเร็วๆ

1721
01:30:02,010 --> 01:30:03,210
โอเคค่ะ โอเค

1722
01:30:15,240 --> 01:30:17,100
ขอบใจจ้ะ หลานรัก เอ้า ดื่ม!

1723
01:30:17,700 --> 01:30:20,680
บาคุ ดา เฮ้ บาคุ ดา

1724
01:30:20,810 --> 01:30:24,030
เป็นอะไรล่ะ หงุดหงิดอะไร
เธออยู่โคลกัตตาแล้วนา

1725
01:30:24,880 --> 01:30:26,830
มีอะไรเหรอ

1726
01:30:26,960 --> 01:30:29,520
- ไม่ ฉันกำลังคิดอยู่
- ฉันน่าจะแค่เจ็ดขวบ

1727
01:30:29,640 --> 01:30:31,850
เรื่องพิกุเหรอ ไม่มีประโยชน์หรอก
โชรบตอนนี้แต่งงานไปแล้ว

1728
01:30:31,980 --> 01:30:33,540
เธอไม่ได้ชอบเขาซะหน่อย

1729
01:30:33,660 --> 01:30:35,470
แล้วจะมาคิดทำไมตอนนี้ล่ะ

1730
01:30:35,600 --> 01:30:37,810
ฉันกำลังคิดว่า
เมื่อไหร่เธอจะเลิกยุ่งกับฉันเสียที

1731
01:30:37,940 --> 01:30:39,500
- ฉันกำลังถามเรื่องเขานะ
- เรื่อง

1732
01:30:39,620 --> 01:30:41,870
คิดไม่ถึงเลยว่าเธอจะมานี่ด้วย

1733
01:30:42,000 --> 01:30:44,770
โอเค ถ้าเธอมีปัญหากับฉันมากนัก
ฉันก็จะไป

1734
01:30:47,210 --> 01:30:51,090
เมื่อคืน ฉันเห็นเธอมองพิกุ

1735
01:30:51,220 --> 01:30:53,200
- หนูไปได้มั๊ยคะพ่อ
- ไม่ได้

1736
01:30:53,320 --> 01:30:54,560
ผมมองคุณต่างหาก

1737
01:30:54,690 --> 01:30:56,020
- งั้นซิ
- ครับ

1738
01:30:56,140 --> 01:30:58,320
จริงดิ พูดความจริงมานะ
ไม่งั้นเป็นเรื่องแน่

1739
01:30:58,450 --> 01:30:59,280
ต้องใช้ยาสวนมั๊ยคะ

1740
01:30:59,410 --> 01:31:01,400
พ่อกำลังทำสมาธิอยู่นะ

1741
01:31:01,520 --> 01:31:03,360
ฉันพร้อมที่จะแต่งงานหนที่สี่แล้วนะ

1742
01:31:03,480 --> 01:31:05,870
ถ้าพ่อถ่ายได้หน่อยนึง
ก็ถ่ายอีกทีหลังก็ได้ค่ะ

1743
01:31:05,990 --> 01:31:07,230
ให้มันจบวันนี้ ที่นี่แหละ

1744
01:31:10,670 --> 01:31:13,170
คุณคูดฮารี พร้อมจะกลับเดลลี
แล้วเหรอครับ

1745
01:31:14,050 --> 01:31:16,030
- เล่นแบดมินตันเสร็จแล้วเหรอ
- ใช่

1746
01:31:17,440 --> 01:31:18,210
ทำไมล่ะ

1747
01:31:18,340 --> 01:31:19,610
ครอบครัวเธอมีใครมั่งล่ะ

1748
01:31:19,740 --> 01:31:23,570
น้องสาว แม่ แล้วพ่อ
ที่เสียไปแล้วครับ

1749
01:31:23,690 --> 01:31:25,280
พ่อเสียแล้ว

1750
01:31:25,400 --> 01:31:29,020
เสีย ใครพูดว่าเสียนะ
ใครตายเหรอ

1751
01:31:29,150 --> 01:31:30,770
พ่อของรานาน่ะ เขาเสียไปแล้ว

1752
01:31:30,890 --> 01:31:32,710
- ไม่ใช่ตอนนี้ครับ นานแล้ว
- แล้วมันมีปัญหาไงอ่ะ

1753
01:31:32,840 --> 01:31:33,770
ไม่มีปัญหาเลยครับ

1754
01:31:33,890 --> 01:31:34,960
เสียโดยไม่มีปัญหาเลย

1755
01:31:35,080 --> 01:31:36,160
แบบว่า เขาเป็นมะเร็ง

1756
01:31:36,280 --> 01:31:38,750
งั้นปัญหาก็คือมะเร็ง
ทำไมถึงบอกว่าไม่มีปัญหาล่ะ

1757
01:31:38,880 --> 01:31:40,620
ก็ เขาเป็นมะเร็ง
แต่ก็ผ่าเอาออกแล้ว

1758
01:31:40,750 --> 01:31:42,320
โอ้ โอเค เป็นที่ไหนล่ะ

1759
01:31:44,050 --> 01:31:44,800
คอครับ

1760
01:31:44,920 --> 01:31:46,870
ที่คอ สูบบุหรี่ล่ะซิ ใช่มั้ย

1761
01:31:46,990 --> 01:31:48,080
เธอจะไปไหนน่ะ

1762
01:31:48,200 --> 01:31:53,530
งั้นเขาก็ต้องสอดท่อให้เขาหายใจซินะ

1763
01:31:54,120 --> 01:31:56,080
เขาต้องทำหลอดอาหารด้วยมะ

1764
01:31:56,210 --> 01:31:57,590
- ครับ ทำนองนั้น
- หลอดอาหาร

1765
01:31:57,710 --> 01:31:59,240
หมายความว่าไง ทำนองนั้นน่ะ

1766
01:31:59,370 --> 01:32:00,780
- เธอน่าจะรู้ทั้งหมดที่หมอทำสิ

1767
01:32:00,910 --> 01:32:03,230
พ่อคะ ไม่ใช่ทุกคนจะสนใจ
เรื่องแบบนี้นะคะ

1768
01:32:03,360 --> 01:32:05,640
เรื่องการแพทย์ไร้สาระ
กลายเป็นเรื่องสนใจของพ่อไป

1769
01:32:05,770 --> 01:32:06,690
เฮ้ พ่อไม่ได้พูดกับลูกนะ

1770
01:32:06,810 --> 01:32:07,980
หนูก็ไม่ได้พูดกับพ่อเหมือนกัน!

1771
01:32:08,100 --> 01:32:10,760
เฮ้ เธอจะไปไหนน่ะ แล้วไงต่อ

1772
01:32:10,890 --> 01:32:14,890
ก็ไม่มีไรครับ พ่ออยู่ในไอซียู
แล้วก็ใส่ท่อช่วยหายใจ

1773
01:32:15,020 --> 01:32:18,210
เครื่องช่วยหายใจ
เธอไม่ควรให้เขาใช้นะ

1774
01:32:18,210 --> 01:32:18,940
มันเป็นเรื่องผิด

1775
01:32:19,050 --> 01:32:21,690
พิกุ ที่เขาทำกับพ่อเขา
ลูกต้องอย่าทำกับพ่อนะ

1776
01:32:21,820 --> 01:32:24,230
บอกเลยนะ นั่นคือวิธีการทำ
ธุรกิจของเขา

1777
01:32:24,360 --> 01:32:26,990
หาเงินอย่างมืออาชีพ
เธอยอมให้เขาทำแบบนั้นได้ยังไง

1778
01:32:27,120 --> 01:32:28,210
ยอม คือแบบว่า ผม

1779
01:32:28,330 --> 01:32:29,080
ไม่นะ ไม่ แต่ทำไมล่ะ

1780
01:32:29,280 --> 01:32:30,640
- ทำไมเธอยอมให้เขาทำกับพ่อเธอ
- คุณครับ

1781
01:32:30,760 --> 01:32:32,040
ฟังนะ พ่อผมกำลังตาย

1782
01:32:32,160 --> 01:32:33,250
หมอบอกว่าต้องใช้เครื่องช่วยหายใจ

1783
01:32:33,380 --> 01:32:34,340
ผมจะทำอะไรได้ล่ะครับ

1784
01:32:34,470 --> 01:32:36,990
ผมบอกว่าไม่ไม่ได้ ผมตัดสินใจไม่ได้

1785
01:32:37,120 --> 01:32:38,320
ได้ซิ ต้องได้!

1786
01:32:38,450 --> 01:32:40,580
เธอรู้บ้างมั้ยว่าพ่อเธอ
ต้องทรมานแค่ไหน

1787
01:32:40,710 --> 01:32:42,190
ร่างกายเขาคงถูกจิ้มด้วยเข็ม
เต็มไปหมด

1788
01:32:42,320 --> 01:32:45,840
น้ำเกลือ เลือด สายสวนข้างล่างนั้น
เครื่องกระตุ้นหัวใจ

1789
01:32:45,960 --> 01:32:49,060
มันเป็นการรักษาแบบผิดมนุษย์
เธอทรมานพ่อเธอนะ!

1790
01:32:49,420 --> 01:32:51,060
เธอลุกได้ก็ตอนที่พยาบาลอุ้มขึ้นมา

1791
01:32:51,190 --> 01:32:52,510
ขึ้นอยู่กับความกรุณา
ที่เขาจะเปลี่ยนเสื้อผ้าให้

1792
01:32:52,630 --> 01:32:54,490
ถ้าเธอถ่ายในชุดนั้น
ก็ได้แค่นอนอยู่อย่างนั้น

1793
01:32:54,620 --> 01:32:56,060
ให้ตายซิ ไม่มีทาง!

1794
01:32:57,090 --> 01:32:59,740
ฟังนะ พิกุ ถ้าพ่อตาย

1795
01:32:59,870 --> 01:33:03,010
อย่าทำแบบนั้นกับพ่อ
พ่ออยากตายอย่างสงบ

1796
01:33:10,050 --> 01:33:11,830
พ่อต้องทำเกินไปแบบนี้
ตลอดเลยเหรอคะ

1797
01:33:11,950 --> 01:33:15,320
พ่อก็แค่บอกลูกว่า
อย่าทำอะไรกับพ่อก็เท่านั้น

1798
01:33:15,450 --> 01:33:17,260
เขาไปไหนซะล่ะ

1799
01:33:17,700 --> 01:33:20,000
พ่อพูดอะไรกับเขารึ ก็เปล่า!

1800
01:33:21,280 --> 01:33:22,360
รานา น้องชาย

1801
01:33:24,480 --> 01:33:28,290
คุณปู่ให้เอานี่มาให้
แล้วบอกให้คุณลงไปข้างล่าง

1802
01:33:43,640 --> 01:33:45,390
คุณไม่ต้องเสียใจหรอกครับ
ผมไม่เป็นไร

1803
01:33:45,510 --> 01:33:48,610
ผมไม่ได้รู้สึกไม่ดี
มันไม่เป็นไร ผมไม่เป็นไร

1804
01:33:49,060 --> 01:33:50,260
เสียใจ เรื่อง

1805
01:33:50,860 --> 01:33:52,720
ดูปั๊มน้ำหน่อย มันไม่ทำงาน

1806
01:33:52,850 --> 01:33:56,160
เป็นวิศรกรโยธาใช่มั้ย
ทำงานแบบนั้นมาแล้ว ดูหน่อยซิ

1807
01:33:59,220 --> 01:34:04,000
อะไรนะ นั่นไง
ปั๊มน้ำมันไม่ทำงานน่ะ

1808
01:34:04,820 --> 01:34:06,410
เรียกช่างไฟซิ มันไม่ใช่งานผม

1809
01:34:06,530 --> 01:34:08,400
หมายความว่าไง ไม่ใช่งาน
เธอเหรอ เธอต้องรู้ซิ

1810
01:34:08,530 --> 01:34:09,750
โอเค ก็ได้ ผมรู้ แต่ผมสายแล้ว

1811
01:34:09,870 --> 01:34:11,050
งั้นโทรเรียกคนอื่นไปนะ
ผมต้องไปแล้ว

1812
01:34:11,180 --> 01:34:11,980
จะไปตอนนี้อ่ะนะ

1813
01:34:12,100 --> 01:34:13,360
ใคร ใครจะไปไหน
ไม่นะ จะไปได้ยังไง

1814
01:34:13,360 --> 01:34:15,380
ไม่มีน้ำในถังเหนือหัว
ในห้องน้ำนะ

1815
01:34:15,470 --> 01:34:17,680
- หรือชักโครก เขาจะไปได้ไง
- ผมไม่สนหรอก

1816
01:34:17,810 --> 01:34:20,430
จะมีน้ำหรือไม่มีในชักโครก
หรือถังน้ำ หรือที่ไหนๆ

1817
01:34:21,300 --> 01:34:23,050
- เป็นเรื่องของช่างประปา ไม่ใช่ผม
- อะไรนะ

1818
01:34:23,170 --> 01:34:25,180
แล้วฉันจะทำกับข้าวได้ไง
ไม่มีน้ำในครัวอ่ะ

1819
01:34:25,310 --> 01:34:27,300
พูดยังกะทำเคบับแกะอยู่งั้นแหละ

1820
01:34:27,420 --> 01:34:29,040
- ปลา ข้าว แต่ก็ทำกับข้าวไม่ได้นะ
- ไม่ใช่อย่างนั้น

1821
01:34:29,170 --> 01:34:30,310
- เราคงต้องสั่ง
- ไม่ ไม่

1822
01:34:30,430 --> 01:34:31,490
'คิชจะดี'

1823
01:34:31,610 --> 01:34:34,320
หมอศรีวาสถานาบอกให้
ฉันกินได้แค่พัลส์กับข้าวเท่านั้น

1824
01:34:34,440 --> 01:34:36,330
- แต่พี่ชาย เธอจะหุงข้าวได้ไงกัน
- ฟังฉันก่อน

1825
01:34:36,450 --> 01:34:38,380
- ต้องใช้น้ำเหมือนกันะ
- เธอคุยกับเขาซิ

1826
01:34:38,510 --> 01:34:39,430
บิโนต เถียงกันก็ไร้ประโยชน์

1827
01:34:39,550 --> 01:34:40,690
โอ้ เธอก็แค่ต้องการข้ออ้าง

1828
01:34:40,810 --> 01:34:42,230
- เถียงอะไรกัน ไร้สาระจริง!
- ที่จะไม่ต้องทำกับข้าว

1829
01:34:42,350 --> 01:34:43,940
เงียบได้แล้ว!

1830
01:34:48,140 --> 01:34:49,180
ไหน ปั๊มน้ำอยู่ไหน

1831
01:34:56,900 --> 01:34:58,320
ติดแล้ว ดูน้ำซิ ไหลมั๊ย

1832
01:34:58,750 --> 01:35:00,490
ไม่ไหล

1833
01:35:15,720 --> 01:35:16,840
โกรธเหรอ

1834
01:35:17,230 --> 01:35:18,410
ไม่ใช่ความผิดของเธอนี่

1835
01:35:21,870 --> 01:35:22,820
แล้วตอนนี้ล่ะ

1836
01:35:22,940 --> 01:35:24,450
ยังไม่ไหล

1837
01:35:27,660 --> 01:35:28,890
ฉันทำให้หงุดหงิดรึเปล่า

1838
01:35:30,660 --> 01:35:32,040
ฉันอดทนสูงน่ะ

1839
01:35:33,790 --> 01:35:36,050
งั้นแปลว่าฉันบังคับเธอให้คุยสิ

1840
01:35:37,950 --> 01:35:38,930
ใช่

1841
01:35:40,060 --> 01:35:42,150
เหมือนพ่อเลย เป๊ะ โธ่เอ๊ย

1842
01:35:42,590 --> 01:35:44,370
อย่าเอาฉันไปเปรียบกับ
ผู้ชายคนนั้นนะ!

1843
01:35:44,740 --> 01:35:46,410
น้ำมาแล้ว หน่อยนึง

1844
01:35:50,840 --> 01:35:51,960
ทัศนคติแบบนี้

1845
01:35:52,080 --> 01:35:54,150
เธอไม่มีทางมีคู่ได้หรอก ชาตินี้

1846
01:35:55,740 --> 01:35:57,770
ไม่ใช่อย่างนั้นซะหน่อย
ถ้าฉันตั้งใจหา

1847
01:35:57,890 --> 01:35:59,840
ใครคนนั้น ฉันหาเจอแน่ๆ

1848
01:36:02,170 --> 01:36:03,350
เป็นห่วงตัวเองเหอะ

1849
01:36:03,670 --> 01:36:06,440
ตอนเธอแก่เธอไม่ควรมีแค่
ปูดานเป็นเพื่อนนะ

1850
01:36:07,520 --> 01:36:09,520
พูดจริงนะ ระวังก็แล้วกัน

1851
01:36:10,850 --> 01:36:13,470
เธอก็ควรไปซะ จริงๆ นะ

1852
01:36:16,390 --> 01:36:18,980
น้ำมาแล้ว

1853
01:36:20,060 --> 01:36:21,600
- ก็ได้ ตอนนี้ก็กำลังไปแล้ว
- โอเค

1854
01:36:21,720 --> 01:36:23,340
- น้ำมาแล้ว
- ได้แล้ว

1855
01:36:23,460 --> 01:36:25,880
บอกแล้วว่าเขาซ่อมได้

1856
01:36:26,010 --> 01:36:29,040
บริษัทปั๊มนี้ปิดไปแล้ว
เปลี่ยนปั๊มได้แล้วนะครับ

1857
01:36:29,160 --> 01:36:30,250
ขอบคุณ

1858
01:36:30,380 --> 01:36:33,430
ขอบคุณ คุณคูดฮารี ขอบคุณมาก ขอบคุณ

1859
01:36:34,540 --> 01:36:37,160
ตอนนี้เธอก็ไปได้แล้ว
แต่พักซะก่อนดีกว่า

1860
01:36:37,970 --> 01:36:40,770
ครับ เดี๋ยวดูก่อนว่าจะไปไหน
ได้ตอนเย็นๆ

1861
01:36:42,160 --> 01:36:43,680
เธออยู่ต่ออีกวันสองวันก็ได้นี่

1862
01:36:43,800 --> 01:36:47,530
ทำไมนะ ไม่จำเป็น
เขามีธุรกิจที่ต้องดูแลที่โน่น

1863
01:36:47,650 --> 01:36:50,400
ครอบครัวเขา ไม่ ไม่ ไม่
เธอต้องไป ไปได้แล้ว ไป ไป

1864
01:36:50,520 --> 01:36:54,920
แล้วบอกด้วยพอถึงโน่นแล้วน่ะ
โอเคนะ

1865
01:36:56,070 --> 01:36:59,360
คุณรู้มั้ยว่าปัญหาจริงๆ
มันคืออะไร คุณ บาเนอร์จี

1866
01:37:00,120 --> 01:37:03,140
- อะไรนะ
- ไม่มีใครเข้าใจคุณ

1867
01:37:06,030 --> 01:37:07,080
ใช่

1868
01:37:08,640 --> 01:37:09,730
เธอพูดถูก

1869
01:37:10,600 --> 01:37:12,520
- ขอแนะนำอะไรหน่อยได้มั๊ย
- ได้ซิ บอกมา

1870
01:37:12,650 --> 01:37:14,280
- แล้วจะฟังมั๊ย
- ฟัง ฟัง บอกมาซิ

1871
01:37:15,840 --> 01:37:17,540
เลิกซ่อนเกลือได้แล้ว

1872
01:37:24,840 --> 01:37:26,750
เฮ้ นาย เฮ้ เดี๋ยว เดี๋ยว เดี๋ยว

1873
01:37:26,870 --> 01:37:29,930
เอาง่ายๆ นะ เลิกทำตัว
มีปัญหาได้แล้ว

1874
01:37:30,560 --> 01:37:31,530
นะ

1875
01:37:37,520 --> 01:37:41,240
เธอทำสมาธิบ้างมั้ย

1876
01:37:42,900 --> 01:37:46,190
พิกุ สบายดีนะ สวัสดี!
พ่อหนูอยู่มั้ย

1877
01:37:46,910 --> 01:37:49,300
ในครอบครัวแบบนี้
อย่างน้อยต้องมีซักคนที่

1878
01:37:50,110 --> 01:37:55,380
สงบ เป็นปกติ เธอน่าจะเริ่ม
ได้แล้วนะ จะได้ผ่อนคลาย

1879
01:37:55,510 --> 01:37:56,600
ฉันผ่อนคลายอยู่

1880
01:37:56,730 --> 01:37:57,780
งั้นเหรอ

1881
01:38:02,700 --> 01:38:03,740
แล้วจะโทรมานะ

1882
01:38:07,610 --> 01:38:09,320
ว่าแต่ ครอบครัวฉันน่ะ

1883
01:38:14,770 --> 01:38:16,180
นายคิดว่าถ้าเล่นเกมนี้

1884
01:38:16,300 --> 01:38:17,350
แล้วเราจะขายบ้านงั้นซินะ

1885
01:38:17,470 --> 01:38:19,650
ไม่ครับ ไม่ ช่างเขาบอกว่า

1886
01:38:19,780 --> 01:38:22,440
- ไม่งั้นก็ทีหลังก็แล้วกัน
- ทีหลัง หมายความว่า

1887
01:38:22,570 --> 01:38:24,820
ทีหลังว่าถึงคนที่นี่ตายไปหมดแล้ว

1888
01:38:24,950 --> 01:38:27,670
ฉันก็จะยังอยู่ดูแลบ้านนี้ต่อ

1889
01:38:27,800 --> 01:38:29,660
ทำไมเธอถึงจะมาดูแลบ้านนี้ล่ะ

1890
01:38:29,790 --> 01:38:30,560
หลังจากที่

1891
01:38:30,690 --> 01:38:34,550
- น้าคะ เราจะไม่ขายบ้านค่ะ
- แล้ว

1892
01:38:35,400 --> 01:38:39,520
แล้วถ้าลุงไม่ว่าอะไร
ประกาศหาคนเช่ากัน โอเคมั้ยคะ

1893
01:38:40,750 --> 01:38:41,770
ขอบคุณมาก

1894
01:38:45,710 --> 01:38:48,050
กลับไปได้แล้ว โอเคมะ

1895
01:38:48,790 --> 01:38:49,920
ไร้สาระชะมัด! เสียเวลาจริงๆ !

1896
01:38:50,600 --> 01:38:53,520
จะโทรมาทำไม ถ้าไม่คิดจะฟังกันเลย!

1897
01:39:28,530 --> 01:39:30,280
- โอเค พิกุ ดูแลตัวเองด้วย
- บ๊าย บาย

1898
01:39:31,810 --> 01:39:32,830
แน่นอน ฉันไปแน่

1899
01:39:58,480 --> 01:40:00,930
เฮ้ เดี๋ยว นั่นจักรยานเธอเหรอ

1900
01:40:01,050 --> 01:40:02,490
- ของผมครับ
- ของเธอเหรอ

1901
01:40:03,390 --> 01:40:04,400
ค่ะ ซาแย็ตเหรอ

1902
01:40:06,900 --> 01:40:08,470
ไม่อ่ะ
ไม่รู้เหมือนกันว่าจะกลับเมื่อไหร่

1903
01:40:39,620 --> 01:40:40,800
พ่อไปได้ยังไงน่ะ

1904
01:40:41,270 --> 01:40:42,910
ทำไมไม่ปลุกฉัน

1905
01:40:43,040 --> 01:40:45,180
หนูก็รู้จักเขาดีนี่ พิกุ

1906
01:40:45,310 --> 01:40:46,980
ทำไมไม่ล็อกจักรยานไว้ล่ะ

1907
01:40:47,110 --> 01:40:48,630
ท่านเอากุญแจไปตั้งแต่เมื่อคืนครับ

1908
01:40:50,430 --> 01:40:53,090
ผมไปตามหาท่านแล้ว ไม่เจอเลยครับ

1909
01:40:53,220 --> 01:40:54,620
ไป ไป ไปหาอีกที

1910
01:40:54,750 --> 01:40:56,670
สุตาไปตามหาเขาที

1911
01:40:58,220 --> 01:41:00,950
ตลอดชีวิตแม่ พ่อทำให้แม่
ต้องมาติดแหง็กอยู่นี่

1912
01:41:01,740 --> 01:41:05,230
แม่เสียสละความสุขตัวเอง
เพื่อมาทนกับการอาละวาดของพ่อ

1913
01:41:06,030 --> 01:41:07,620
พ่อบอกว่า จะไปโคลกัตตา

1914
01:41:07,750 --> 01:41:09,710
หนูบอกว่าก็ได้
แล้วทิ้งทุกอย่าง เพื่อมากับพ่อ

1915
01:41:09,830 --> 01:41:11,070
แล้วดูพ่อทำซิ

1916
01:41:12,680 --> 01:41:14,270
เกิดพ่อตกถนนไปล่ะ ว่าไง

1917
01:42:17,350 --> 01:42:19,060
คุณครับ ท่านมาแล้ว

1918
01:42:35,840 --> 01:42:40,070
ฉันไปดูมาหมดแล้ว ตึกนักเขียน

1919
01:42:40,990 --> 01:42:43,090
ดัลเฮาซี่ ชยัมบาซาร์

1920
01:42:43,470 --> 01:42:47,520
แล้วก็ซาละเปานี่

1921
01:42:48,380 --> 01:42:49,390
เอ่อ

1922
01:42:55,270 --> 01:42:56,740
ใครจะไปกินหมดเนี่ย

1923
01:42:56,870 --> 01:42:58,580
ตลอดชีวิตหนู หนูได้แต่กิน

1924
01:42:58,700 --> 01:43:00,550
ฟักทอง มะระ ก็เพราะพ่อ

1925
01:43:00,670 --> 01:43:02,240
แล้วตอนนี้พ่ออยากจะกินพวกนี้

1926
01:43:02,690 --> 01:43:04,250
ของหวานแล้วก็อื่นๆ

1927
01:43:04,540 --> 01:43:06,010
ยาที่มาจากข้างใน

1928
01:43:07,450 --> 01:43:09,020
หนูรู้ว่าเดี๋ยวดราม่าอะไร
จะเกิดขึ้น

1929
01:43:09,140 --> 01:43:12,240
พ่อสบายดี ไม่มีดราม่าอะไรทั้งนั้น

1930
01:43:12,360 --> 01:43:13,740
พ่อไม่สบายดีหรอกค่ะ

1931
01:43:13,870 --> 01:43:14,970
เดี๋ยวพรุ่งนี้พ่อก็จะไปปั่นอีก

1932
01:43:15,100 --> 01:43:16,620
ไม่นะ พ่อจะไม่ไป!
เข้าใจมั๊ยคะ

1933
01:43:16,750 --> 01:43:19,390
เดือนนึงมาแล้ว พ่อฟุบไป
ความดันต่ำมาก

1934
01:43:19,520 --> 01:43:20,280
สงบสติอารมณ์หน่อย

1935
01:43:20,400 --> 01:43:24,450
แล้วอยู่ๆก็ลุกขึ้นปั่นจักรยาน
25 กิโลเมตร

1936
01:43:26,530 --> 01:43:29,220
พ่อคิดว่าปอดพ่อแข็งแรง
ขนาดนั้นเหรอคะ ไร้สาระจริงๆ

1937
01:43:29,340 --> 01:43:31,690
หัวใจพ่อทนแบบนั้นไม่ได้
พ่ออายุ 70 แล้วนะคะ

1938
01:43:31,820 --> 01:43:32,870
ไม่เคยฟังกันเลย!

1939
01:43:32,990 --> 01:43:36,670
หนูบอกว่าเราจะบินมา
แต่พ่อจะมาทางรถเท่านั้น

1940
01:43:38,620 --> 01:43:40,730
เคยคิดถึงหนูบ้างมั๊ย

1941
01:43:41,500 --> 01:43:43,140
เห็นแก่ตัวจริงๆ !!!

1942
01:43:43,270 --> 01:43:44,350
ไร้สาระน่า!

1943
01:43:46,030 --> 01:43:48,120
ก็ใช่ที่หนูมีความสัมพันธ์
แบบทางร่างกาย

1944
01:43:48,240 --> 01:43:50,410
แต่มันใช่เรื่องที่จะบอกทุกคนมั๊ยคะ

1945
01:43:50,530 --> 01:43:52,530
เจอลูกสาวฉันหน่อย
เธอไม่ใช่สาวพรหมจรรย์แล้วนะ

1946
01:43:52,660 --> 01:43:54,210
พ่อที่ไหนทำกันแบบนี้

1947
01:43:54,330 --> 01:43:56,960
ใจเย็นๆ พิกุ ดื่มน้ำก่อน

1948
01:43:58,770 --> 01:43:59,730
ดื่มซะ

1949
01:44:00,620 --> 01:44:01,580
ดื่มหน่อย

1950
01:44:12,350 --> 01:44:13,320
อะไรคะ

1951
01:44:16,440 --> 01:44:17,430
อ้า

1952
01:44:18,890 --> 01:44:23,210
รานาพูดถูก เราควรจะกินทุกอย่าง

1953
01:44:23,330 --> 01:44:24,300
เรียบร้อยดีมั๊ยคะ

1954
01:44:24,730 --> 01:44:29,660
อย่างไม่เคยเป็นมาก่อนเลย พิกุ!

1955
01:44:30,340 --> 01:44:33,980
เหนือธรรมชาติจริงๆ !
เป็นการถ่ายที่ดีที่สุด!

1956
01:44:38,460 --> 01:44:41,110
ดีค่ะ งั้นไม่ปั่นจักรยาน
พรุ่งนี้นะคะ

1957
01:44:41,230 --> 01:44:43,790
พ่อเข้าใจว่าทุกคนโกรธนะ

1958
01:44:43,920 --> 01:44:48,800
แต่วิถีของแต่ละคน
ถูกตัดสินใจไว้แล้ว

1959
01:44:49,870 --> 01:44:53,120
แม้แต่ของพ่อ พ่อรู้ มันเกิดจาก

1960
01:44:53,240 --> 01:44:57,430
ระบบย่อยอาหาร
ชีวิตพ่อจะเป็นไปตามทางนั้น

1961
01:44:58,260 --> 01:45:01,880
งั้นให้พ่อปั่นจักรยานเหอะ
พ่อชอบ

1962
01:45:02,420 --> 01:45:04,160
- เฮ้ บิโนต
- ครับ

1963
01:45:05,210 --> 01:45:06,590
พรุ่งนี้

1964
01:45:07,760 --> 01:45:08,840
ไปข้างนอกกัน

1965
01:45:14,070 --> 01:45:15,480
พิกุ พิกุ

1966
01:45:15,600 --> 01:45:17,490
- คะ ลุง
- พิกุ

1967
01:45:19,050 --> 01:45:20,990
ดูซิว่าอะไรเกิดขึ้นกับพ่อหนู

1968
01:45:21,110 --> 01:45:23,470
ไม่ได้ตื่นมาพร้อมนาฬิกาปลุกนะ

1969
01:45:23,590 --> 01:45:26,160
ลุงพยายามปลุกเขาเหมือนกัน
แต่เขาไม่พูดอะไรเลย

1970
01:45:26,910 --> 01:45:29,240
โมนิ โมนิ มาเร็วๆ

1971
01:45:31,330 --> 01:45:32,340
คุณปู่

1972
01:45:33,270 --> 01:45:34,530
คุณปู่

1973
01:45:34,650 --> 01:45:38,990
ผมเปิดไฟเมื่อเช้านี้

1974
01:45:40,070 --> 01:45:42,630
เขาก็ไม่ลุกครับ

1975
01:45:46,110 --> 01:45:47,820
- ตื่นซิครับ คุณปู่
- โมนิ

1976
01:45:48,980 --> 01:45:50,740
เกิดอะไรขึ้น บาสคอร์

1977
01:45:53,250 --> 01:45:56,610
โทรหาหมอกอร์ช โทรหาหมอเร็ว

1978
01:45:56,730 --> 01:45:57,990
คุณปู่

1979
01:46:01,500 --> 01:46:02,670
คุณปู่

1980
01:46:17,030 --> 01:46:18,050
พิกุ

1981
01:46:19,830 --> 01:46:20,860
พิกุ

1982
01:46:44,340 --> 01:46:47,170
ขอให้วิญญาณเขาไปสู่สคติ

1983
01:46:47,300 --> 01:46:49,920
ขอให้วิญญาณเขาไปสู่สคติ

1984
01:47:07,140 --> 01:47:09,780
โอ้ มันอาจจะเป็นเพราะหัวใจ
เต้นไม่เป็นจังหวะ

1985
01:47:09,910 --> 01:47:11,440
ก็คือการเต้นของหัวใจไม่สม่ำเสมอ

1986
01:47:11,770 --> 01:47:13,410
หรือโรคหยุดหายใจตอนนอน

1987
01:47:14,880 --> 01:47:18,360
พ่อของหนูอยากตายอย่างสงบมาตลอด

1988
01:47:18,490 --> 01:47:21,300
ใช่ค่ะ ลุง ไม่สอดท่อ
ไม่ใช้เครื่องช่วยหายใจ

1989
01:47:22,870 --> 01:47:27,770
พ่อมีความสุขมากค่ะ
พ่อบอกว่าเป็นการถ่ายที่ดีที่สุด

1990
01:47:30,950 --> 01:47:33,550
พ่อมักจะบังคับให้หนูฟังพ่อ แต่

1991
01:47:34,420 --> 01:47:36,340
พ่อก็ทำให้แน่ใจว่า
ความตายก็ต้องฟังพ่อ

1992
01:48:37,360 --> 01:48:40,030
ขอบอกทุกคนเลยนะ พ่อไปอย่างสงบ

1993
01:48:40,850 --> 01:48:43,800
ไม่เจ็บปวด

1994
01:48:44,940 --> 01:48:47,480
แล้วคนที่รู้จักพ่อ จะรู้ดี

1995
01:48:47,610 --> 01:48:50,500
พ่อมีปัญหาอยู่เรื่องเดียว
คือท้องผูก

1996
01:48:52,080 --> 01:48:54,110
แต่ก็ได้รับการรักษา
ก่อนที่พ่อจะเสีย

1997
01:48:55,220 --> 01:48:59,380
เพราะฉะนั้นพ่อตายอย่างมีความสุข
แล้วฉันก็จะคิดถึงพ่อ

1998
01:49:00,890 --> 01:49:04,230
จะไม่มีใครมาเรียกฉัน
จากอีกห้อง 'พิกุ พิกุ

1999
01:49:04,350 --> 01:49:08,110
บาสคอร์ ดา เป็นคนที่
ต้องการเป็นที่สนใจ

2000
01:49:08,240 --> 01:49:09,410
ถ้าเขาเห็นพิกุเศร้า

2001
01:49:09,760 --> 01:49:13,030
วุ่นวายหัวหูกระเซิง

2002
01:49:13,560 --> 01:49:16,480
แล้วก็มาทันที แล้วก็เอาเธอไป

2003
01:49:18,130 --> 01:49:20,830
พิกุ ฉันรักบาสคอร์ ดานะ

2004
01:49:20,960 --> 01:49:23,830
เขาคงท่องเที่ยวอยู่แถวๆ นี้ล่ะ

2005
01:49:23,950 --> 01:49:25,800
- เขาต้องแอบฟังเราอยู่แน่เลย
- พิกุ

2006
01:49:26,270 --> 01:49:28,670
- มานี่หน่อยซิ
- ถ้าไม่มีเรา เขาคงไม่ชอบแน่เลย

2007
01:49:28,800 --> 01:49:31,420
เขาอาจจะวางแผนแล้วก็ได้
ว่าจะกลับมา

2008
01:49:31,540 --> 01:49:32,580
เป็นลูกของพิกุ

2009
01:49:32,700 --> 01:49:35,480
อย่าว่าฉันที่บอกเธอนะ
ฉันต้องบอกอะไรเธอบางอย่าง

2010
01:49:35,600 --> 01:49:37,010
แต่ฉันจะขอพระเจ้า ให้เขากลับมาอีก

2011
01:49:37,140 --> 01:49:39,070
แล้วก็ขออย่าให้มากับท้องผูกเลย

2012
01:49:39,200 --> 01:49:42,400
เธอกับซาแย็คสนิทกัน ก็โอเคนะ

2013
01:49:43,270 --> 01:49:45,570
แต่พ่อเธอไม่ชอบเรื่องนี้

2014
01:49:46,590 --> 01:49:49,050
เป็นหน้าที่ของฉันที่ต้องบอกเธอ

2015
01:49:50,600 --> 01:49:53,840
เขารู้สึกว่า จริงๆ ต้องบอกว่า
เขาแน่ใจว่า

2016
01:49:54,360 --> 01:49:56,950
ซาแย็ตก็ท้องผูกเหมือนกัน

2017
01:50:08,690 --> 01:50:09,750
ซาแย็ต

2018
01:50:11,340 --> 01:50:13,280
- จะดื่มอะไรมั้ย
- เธอท้องผูกรึเปล่า

2019
01:50:13,960 --> 01:50:16,400
- หา
- เธอท้องผูกรึเปล่า

2020
01:50:17,810 --> 01:50:19,640
- ก็ใช่
- ทำไมไม่บอกฉันก่อนหน้านี้

2021
01:50:19,760 --> 01:50:26,100
ก็แบบว่า มันไม่เรื้อรังน่ะ
แค่ พิกุ

2022
01:50:26,710 --> 01:50:27,670
พิกุ

2023
01:50:32,690 --> 01:50:36,200
นี่คือจำนวนที่ต้องจ่ายค่าน้ำมันรถ

2024
01:50:36,920 --> 01:50:39,550
แล้วตอนที่ออกไปเที่ยว
แกงก้ากัตล่ะ

2025
01:50:40,520 --> 01:50:43,150
แล้วค่าเสียประสาทที่ต้องทน
พ่อเธอล่ะ

2026
01:50:44,840 --> 01:50:47,710
ให้ตายสิ เขาทำทุกคน
ประสาทเสียหมดเลยนะ

2027
01:50:50,490 --> 01:50:53,780
เธอจะตัดสินพ่อแม่ไม่ได้หรอก
ไม่ว่าเขาจะเป็นยังไง

2028
01:50:53,910 --> 01:50:56,510
หลังจากที่ต้องดูแลผู้ชาย
แบบนั้น เธอ

2029
01:50:58,970 --> 01:51:01,520
เข้าไปอยู่ประเภทเดียวกับ
รานี ลักษมี ไบ แอนนี่ บีซัน

2030
01:51:01,820 --> 01:51:06,170
แล้วนะ แบบว่า ผู้หญิงยิ่งใหญ่

2031
01:51:07,730 --> 01:51:11,740
ใครที่เป็นแบบฉัน
ก็ต้องทำแบบเดียวกันแหละ

2032
01:51:13,960 --> 01:51:15,420
ทุกวันนี้ไม่มีใครทำแบบนั้นแล้วล่ะ

2033
01:51:18,600 --> 01:51:19,670
แล้วไงต่อล่ะ

2034
01:51:22,870 --> 01:51:24,480
เธอจะจัดการเองได้รึเปล่าอ่ะ

2035
01:51:29,860 --> 01:51:30,960
ฉันว่านะ

2036
01:51:33,180 --> 01:51:37,650
แบบว่า ต้องดูพ่อขนาดนั้น
มันก็เหมือนเตรียมฉันไว้แล้วล่ะ

2037
01:51:44,280 --> 01:51:46,190
สะกดง่ายๆ เอง

2038
01:51:47,320 --> 01:51:51,560
บาสคอร์ บาสคอร์
ไม่ใช่ กา

2039
01:51:52,120 --> 01:51:54,060
ถ้าไม่เสร็จพรุ่งนี้
ฉันไม่จ่ายเงินนะ

2040
01:51:56,070 --> 01:51:57,350
คอ ออ รอ การันต์!

2041
01:52:05,660 --> 01:52:06,640
คุณคะ

2042
01:52:10,200 --> 01:52:11,180
ฉัน

2043
01:52:18,120 --> 01:52:19,170
โอเค มาพรุ่งนี้นะ

2044
01:52:20,100 --> 01:52:21,110
โอเคค่ะ