1 00:00:06,052 --> 00:00:08,222 (ผลงานภาพยนตร์ชุดของ NETFLIX) 2 00:00:27,532 --> 00:00:28,992 เรามาถึงที่นี่แล้ว 3 00:00:29,075 --> 00:00:29,905 (อีเกิลส์ฮอลล์) 4 00:00:29,993 --> 00:00:31,333 นานเชียวกว่าจะมาถึง 5 00:00:31,411 --> 00:00:33,461 ก็รู้ว่าพ่อลูกเป็นยังไง 6 00:00:33,955 --> 00:00:37,375 เคลลี่และผมเตรียมทุกอย่างไว้แล้ว เราเตรียมโต๊ะและเก้าอี้ 7 00:00:37,459 --> 00:00:38,459 ทุกคนไม่ต้องห่วง 8 00:00:38,543 --> 00:00:41,553 - ถ้าพี่บอกเราก่อน เราช่วยได้นะ - ฉันบอกเขาแล้ว แต่เขา... 9 00:00:41,629 --> 00:00:43,879 ไม่ ไม่ต้อง เรายินดี หมอนี่ใครเนี่ย 10 00:00:44,382 --> 00:00:46,762 - นี่ใช่หนูน้อยแอนดีหรือเปล่า - ครับ ใช่ 11 00:00:46,843 --> 00:00:49,353 - เจ้าหนูหมีดรูว์ ว่าไงคนแปลกหน้า - กว่าจะได้เจอ ไงครับ 12 00:00:49,429 --> 00:00:50,599 ไม่แต่งตัวมารึ ไม่เป็นไร 13 00:00:50,680 --> 00:00:52,850 เอาล่ะ นี่เยี่ยมมาก 14 00:00:52,932 --> 00:00:54,432 เอาขาตั้งกล้องที่ผมให้มาด้วยไหม 15 00:00:54,517 --> 00:00:55,937 - เอามาด้วยไหมครับ - แม่ลืม 16 00:00:56,019 --> 00:00:57,979 - ไม่เป็นไร ในรถกระบะผมมีอันหนึ่ง - โอเค 17 00:00:58,063 --> 00:00:59,653 - ฉันถ่ายรูปให้ค่ะ - ไม่ ไม่เป็นไร 18 00:00:59,731 --> 00:01:00,571 ไม่ค่ะ ฉันถ่ายให้ 19 00:01:00,648 --> 00:01:01,478 - มาค่ะ - ไม่ ไม่ 20 00:01:01,566 --> 00:01:05,446 ไม่ค่ะ ในสามสี่ปีข้างหน้าคุณคง ไม่อยากได้รูปที่มีใครก็ไม่รู้ที่กัสคบอยู่ 21 00:01:05,528 --> 00:01:06,358 อยากสิ 22 00:01:07,322 --> 00:01:10,532 ไม่ใช่แบบนั้น แต่เราต้องการคุณด้วย 23 00:01:10,617 --> 00:01:11,577 ให้เธอถ่ายเถอะ 24 00:01:12,577 --> 00:01:14,537 ทุกคน สุขสันต์วันครบรอบ 40 ปี 25 00:01:15,121 --> 00:01:16,541 สุขสันต์วันครบรอบ 40 ปี 26 00:01:17,582 --> 00:01:19,922 - เอาล่ะ ได้แล้วค่ะ - ถ่ายแล้วนะ โอเค 27 00:01:20,001 --> 00:01:21,921 - เยี่ยมเลย - ดีๆ 28 00:01:22,003 --> 00:01:24,013 - ผมจะไปเปิดเพลงนะฮะ - ขอบใจจ้ะ 29 00:01:24,088 --> 00:01:26,718 - นี่ใช่ไหมที่เขาเรียกว่าลูกบอลดิสโก - ครับ 30 00:01:26,800 --> 00:01:28,760 - ลูกได้มันมาจากไหน - นี่เรียกว่า 40-50 31 00:01:28,843 --> 00:01:31,433 ที่ร้านขายของปาร์ตี้ พวกเขามี 30-40 แต่ผมเอาแบบ 40-50 มา 32 00:01:31,513 --> 00:01:33,973 - ใช่ ฉัน เอ่อ ขอบคุณ - ใช่ 33 00:01:34,057 --> 00:01:35,597 - นี่ - พระเจ้า 34 00:01:35,683 --> 00:01:37,443 ขอโทษนะ ผมรู้ว่ามันจะเป็นแบบนี้ 35 00:01:37,519 --> 00:01:39,479 ผมคิดว่า "แบบนี้ฉันจะทำให้เธอตกใจ แล้ว..." 36 00:01:39,562 --> 00:01:41,192 มีอะไร คุณต้องการอะไร 37 00:01:42,982 --> 00:01:47,112 ผมอยากขอโทษเรื่องที่ผมพูดเมื่อคืน 38 00:01:47,195 --> 00:01:48,695 ฉันจะกลับแอลเอ 39 00:01:49,155 --> 00:01:49,985 อะไรนะ 40 00:01:50,073 --> 00:01:52,123 ฉันกำลังดูเที่ยวบินในโทรศัพท์ 41 00:01:52,200 --> 00:01:54,450 - ฉันจะไปในอีกสามสี่ชั่วโมง - ไม่เอาน่า... 42 00:01:54,536 --> 00:01:58,366 - ฉันหวังว่าพวกเขาจะมีสลัดมันฝรั่งอร่อยๆ - พวกเขามักจะมีนะ 43 00:01:58,456 --> 00:02:00,916 - กัสแมน นายเองเหรอ - หวัดดีครับ 44 00:02:01,000 --> 00:02:03,040 เราดูละครเรื่องวิชิทต้าของนายอยู่นะ 45 00:02:03,128 --> 00:02:06,088 น่ากลัวใช้ได้เลย 46 00:02:06,881 --> 00:02:08,511 ผมดีใจที่ชอบครับ 47 00:02:10,510 --> 00:02:12,930 ขอโทษครับ นี่แฟนผม มิคกี้ 48 00:02:13,012 --> 00:02:14,562 - นี่คือ... - หวัดดีจ้ะ 49 00:02:14,639 --> 00:02:17,979 ลุงแพตและป้าโจตรงนั้น 50 00:02:21,271 --> 00:02:26,401 ครับ ทุกคนอยู่ในนั้น แล้วเดี๋ยวผมจะเข้าไปในนั้น 51 00:02:26,985 --> 00:02:28,565 จ้ะ โอเค 52 00:02:28,653 --> 00:02:30,823 - เดี๋ยวเจอกันนะ - เดี๋ยวเจอกันครับ บาย 53 00:02:30,905 --> 00:02:32,405 - บาย - บาย 54 00:02:35,493 --> 00:02:36,623 คุณจะทำแบบนี้ใช่ไหม 55 00:02:37,203 --> 00:02:39,963 คุณขู่จะเลิกกันและจากไปตอนนี้ 56 00:02:40,039 --> 00:02:42,629 เพราะอะไร เพราะเรื่องงี่เง่าที่เราทะเลาะกันเหรอ 57 00:02:42,709 --> 00:02:46,379 เห็นไหม คุณก็ยังไม่เข้าใจ มันไม่ได้งี่เง่า 58 00:02:46,462 --> 00:02:49,972 คุณบอกว่าฉันไม่มั่นคง และคุณไม่เห็นอนาคตระหว่างเรา 59 00:02:50,550 --> 00:02:52,050 โอเค ฟังนะ 60 00:02:52,135 --> 00:02:53,925 พอผมได้ยินคุณพูดแบบนั้นตอนนี้ 61 00:02:54,012 --> 00:02:58,062 ผมคิดว่าอาจมีการเข้าใจผิดหรือตีความผิด 62 00:02:58,141 --> 00:02:59,851 - ในเรื่องที่ผมพูดไป... - ไม่จริง 63 00:02:59,934 --> 00:03:02,654 นี่มันไม่ใช่กลอนของทีเอส อีเลียต กัส 64 00:03:02,729 --> 00:03:04,979 ไม่ต้องมี "การตีความ" ฉันเข้าใจสิ่งที่คุณพูด 65 00:03:05,940 --> 00:03:07,570 ฟังนะ นี่มัน... 66 00:03:07,650 --> 00:03:10,450 นี่มันบ้ามาก เราไม่เคยคุยกันเรื่องนี้มาก่อน 67 00:03:10,528 --> 00:03:13,698 ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผม... ให้ตายสิ บ้าชะมัด หวัดดี 68 00:03:13,781 --> 00:03:15,951 - หวัดดีกัส - หวัดดี 69 00:03:16,034 --> 00:03:17,914 - หวัดดี - นี่ใครเหรอ 70 00:03:17,994 --> 00:03:20,334 นี่คือแฟนฉัน มิคกี้ 71 00:03:20,413 --> 00:03:22,963 นี่คือลิซา ลูกพี่ลูกน้องผม และครอบครัวของเธอ หวัดดีทุกคน 72 00:03:23,041 --> 00:03:27,051 ฉันเห็นเธอในเฟซบุ๊กแล้ว ฉันรู้สึกเหมือนรู้จักเธอแล้วล่ะ 73 00:03:27,128 --> 00:03:30,508 - ใช่ ใช่เลย - กัส มีทีวีอยู่ในนั้นไหม 74 00:03:31,257 --> 00:03:33,637 ไม่ ไม่คิดว่ามีทีวีนะ โทษที 75 00:03:33,718 --> 00:03:35,718 - แม่บอกว่ามีทีวีอยู่ในงานด้วย - แม่โกหก 76 00:03:35,803 --> 00:03:37,393 ไม่ ไม่มีใครโกหก ไปกันได้แล้ว 77 00:03:38,514 --> 00:03:39,434 หวัดดี 78 00:03:39,515 --> 00:03:42,935 ฉันต้องไป เพราะฉันช่วยรับแขกให้ไม่ได้ โอเคไหม 79 00:03:43,019 --> 00:03:45,019 - ฉันจะกลับไปแอลเอ - คุณทำแบบนี้ไม่ได้... 80 00:03:45,104 --> 00:03:46,404 ทำไมจะไม่ได้ 81 00:03:46,481 --> 00:03:48,781 เพราะนี่จะเป็นนรก โอเคไหม 82 00:03:48,858 --> 00:03:51,398 การที่ติดอยู่ที่นี่กับพวกเขา และแกล้งทำว่าทุกอย่างโอเค 83 00:03:51,486 --> 00:03:53,196 ขณะที่เรากำลังทะเลาะกันเนี่ยเหรอ 84 00:03:54,948 --> 00:03:55,948 ขอร้องล่ะ 85 00:03:57,158 --> 00:03:58,578 ก็ได้ ฉันจะอยู่ช่วยงานก่อน 86 00:03:58,660 --> 00:04:02,080 แต่ฉันจะกลับหลังจากนี้ คุณก็อยู่ต่อที่นี่จนกว่า... 87 00:04:02,163 --> 00:04:03,503 พระเจ้า 88 00:04:03,581 --> 00:04:07,421 เราเข้าไปในนั้นได้ไหม เพราะฉันทักทายคนอื่นไม่ไหวแล้ว 89 00:04:10,213 --> 00:04:11,803 - พวกเขาไปหรือยัง - ยัง 90 00:04:13,424 --> 00:04:14,724 - ไปได้ - โอเค 91 00:04:16,552 --> 00:04:17,972 เขาบังคับใช้บริการจัดเลี้ยงเขา 92 00:04:18,054 --> 00:04:19,264 - ถ้าลูกเช่าที่นี่ - ครับ 93 00:04:19,347 --> 00:04:21,097 ลายสวยนะว่าไหม 94 00:04:21,182 --> 00:04:23,692 - สวยนะ - อันนี้นิ่มมากเลย 95 00:04:23,768 --> 00:04:26,898 คานรับน้ำหนักของทาวเวอร์เซเวน ถูกทำลายเป็นแนวทแยงมุม โอเคไหม 96 00:04:26,980 --> 00:04:30,150 - ตอนที่เรารื้อถอนมันแบบธรรมดา... - โอเค 97 00:04:30,858 --> 00:04:32,898 เราเข้าไปในขุมนรกนี่ดีไหม 98 00:04:36,656 --> 00:04:37,866 - หวัดดี - ไงคะ 99 00:04:37,949 --> 00:04:40,789 - ฉันดูละครแม่มดของเธอ - คิดว่าเป็นยังไงครับ 100 00:04:40,868 --> 00:04:45,538 ฉันไม่ค่อยชอบการบูชาปีศาจ และลัทธินอกศาสนา 101 00:04:45,623 --> 00:04:47,253 แล้วเช้าวันหนึ่ง เราตื่นขึ้นมา 102 00:04:47,333 --> 00:04:49,593 และโลกก็ถูกรัฐบาลเดียวควบคุม 103 00:04:50,503 --> 00:04:51,923 จริงเหรอ นายคิดงั้นเหรอ 104 00:04:52,630 --> 00:04:55,630 อุปสรรคเดียวของการขายรถบ้าน 105 00:04:55,717 --> 00:04:57,547 ก็คือใครๆ คิดว่ามันเป็นของฟุ่มเฟือย 106 00:04:58,136 --> 00:04:59,796 ส่วนหนึ่งเป็นเพราะชื่อมัน 107 00:04:59,887 --> 00:05:02,847 "การพักผ่อนหย่อนใจ" ที่เราต้องทำก็คือทำให้พวกเขาเชื่อ 108 00:05:02,932 --> 00:05:05,442 และผมบอกไปแล้วตอนแรก ว่ามันเป็นความฟุ่มเฟือยที่จำเป็น 109 00:05:05,518 --> 00:05:09,268 นั่นเป็นวิธีที่เราทำให้พวกเขาฮุบเหยื่อ จากนั้นก็ดึงพวกเขาเข้ามา 110 00:05:09,355 --> 00:05:10,435 เอาละ ขอตัวก่อนนะครับ 111 00:05:11,024 --> 00:05:14,074 ฉันภูมิใจกับลูกๆ ของฉันทุกคน 112 00:05:14,152 --> 00:05:17,992 ตัวแทนจำหน่ายรถ องค์กรการกุศล งานแสดงทางศิลปะ 113 00:05:18,072 --> 00:05:20,332 และการสอนหนังสือ ไม่ กัสซี่ หนังของลูก 114 00:05:20,908 --> 00:05:22,908 อย่าลืมเรื่องนั้นด้วยครับ 115 00:05:22,994 --> 00:05:27,754 แน่นอนว่าผมชอบความคิดสร้างสรรค์ แต่การศึกษาก็เป็นเรื่องที่มีเกียรติ 116 00:05:27,832 --> 00:05:31,592 ผมว่าครูคือวีรบุรุษ เหมือนนักดับเพลิงหรือทหาร 117 00:05:33,671 --> 00:05:35,841 โอเค ทุกคน ฟังนะ 118 00:05:35,923 --> 00:05:41,183 เรื่องแรก ขอปรบมือให้กับ คุณมาร์กและคุณนายวิคตอเรีย ครุกแชงก์ 119 00:05:43,890 --> 00:05:48,900 สี่สิบปีเนี่ยนะ จริงๆ เหรอ 120 00:05:50,480 --> 00:05:54,030 แต่หลายๆ คนอาจไม่รู้เรื่องนี้ 121 00:05:54,108 --> 00:05:57,398 ตอนที่พ่อและแม่แต่งงานกัน พวกเขาไม่ได้ไปฮันนีมูน 122 00:05:58,029 --> 00:05:59,819 - ไม่มีการฮันนีมูน - ไม่เป็นไร 123 00:05:59,906 --> 00:06:01,236 พวกเขาอยากไปฮาวาย 124 00:06:01,324 --> 00:06:06,794 แต่ก็อย่างที่พวกเขาเคยทำกันเสมอ พวกเขาเสียสละและเก็บเงินไว้ 125 00:06:06,871 --> 00:06:10,631 เพื่อที่พวกเขาจะได้ให้ชีวิตที่ดีกว่า แก่ครอบครัวและลูกๆ 126 00:06:11,918 --> 00:06:13,458 แม่และพ่อครับ 127 00:06:14,170 --> 00:06:16,510 ผมเชื่อว่าพ่อกับแม่เสียสละมาเพียงพอแล้ว 128 00:06:21,719 --> 00:06:24,639 เพื่อเป็นของขวัญวันครบรอบจากผม 129 00:06:24,722 --> 00:06:28,022 เคลลี่ นินา และหลานชายของพ่อกับแม่ในอนาคต 130 00:06:28,101 --> 00:06:32,311 ผมคิดว่าถึงเวลาแล้วที่ทั้งสองคน จะพูดว่า "อโลฮา" กับฮาวาย 131 00:06:32,396 --> 00:06:34,606 - ครับ พ่อกับแม่จะไปฮาวายกัน - อะไรนะ 132 00:06:35,566 --> 00:06:37,356 พ่อกับแม่ ขึ้นมาบนนี้สิครับ 133 00:06:37,443 --> 00:06:39,993 - เรามีพวงมาลัยที่อยากจะมอบให้ - ล้อเล่นใช่มั้ย 134 00:06:40,071 --> 00:06:41,451 ไม่ครับ ดูสิผมมี... 135 00:06:41,531 --> 00:06:43,661 - เกิดอะไรขึ้น - พวกเขาจะส่งพ่อแม่ไปฮาวายเหรอ 136 00:06:43,741 --> 00:06:46,041 - ฉันพลาดอีเมลลูกโซ่อะไรหรือเปล่า ไม่น่า - ไม่นะ 137 00:06:46,119 --> 00:06:49,249 หลานรัก ขอบใจนะจ๊ะ 138 00:06:50,414 --> 00:06:53,134 - เรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย - คุณโอเคหรือเปล่า 139 00:06:53,209 --> 00:06:56,419 ก็แค่ นี่เป็นเรื่องเซอร์ไพรส์ สำหรับฉันเหมือนกัน 140 00:06:56,504 --> 00:06:58,014 เดี๋ยวก่อน เขาไม่ได้บอกคุณเหรอ 141 00:06:58,089 --> 00:07:01,219 ไม่เป็นไร เราแทบจะไม่มี เงินจ่ายค่าผ่อนบ้าน แต่ไม่เป็นไร 142 00:07:02,677 --> 00:07:04,717 เคลลี่ ขึ้นมานี่สิ 143 00:07:06,597 --> 00:07:07,467 เสียใจด้วยนะ 144 00:07:07,557 --> 00:07:10,057 มาเร็ว ที่รัก มาสิ มา... 145 00:07:10,935 --> 00:07:13,305 - มีใครมีกล้องไหม - รองเท้างี่เง่านั่นของเขา 146 00:07:13,396 --> 00:07:15,106 งี่เง่าชะมัด 147 00:07:15,189 --> 00:07:18,229 - นี่มันมากเกินไป มากเกินไปแล้ว เคน - พูดว่า "อโลฮา" สิ 148 00:07:21,362 --> 00:07:24,202 - ช่างคิดมากเลย เคน - พ่อกับแม่ควรจะได้ไปนะ 149 00:07:24,282 --> 00:07:25,742 นายเป็นอะไรไป 150 00:07:25,825 --> 00:07:29,495 อะไรเหรอ ฉันหมายถึง ฉันอยากให้มันเป็นเรื่องเซอร์ไพรส์ ก็เลย... 151 00:07:29,579 --> 00:07:33,499 พี่ทำให้พวกเราดูไม่ได้เรื่องเลย เราน่าจะช่วยกันจ่ายและให้มันเป็นของขวัญ 152 00:07:33,583 --> 00:07:36,883 แต่พวกนายจ่ายเงินเพื่อเดินทางมาที่นี่ นั่นเป็นของขวัญของพวกนาย 153 00:07:36,961 --> 00:07:40,131 ฉันอยู่ที่นี่ ดังนั้นนี่เป็นของขวัญของฉัน ฉันไม่อยากทำให้พวกนายลำบาก 154 00:07:40,214 --> 00:07:41,844 มันใหญ่เกินไป 155 00:07:41,924 --> 00:07:45,394 เราน่าจะทำแบบของขวัญจากลูกๆ ทุกคน 156 00:07:45,470 --> 00:07:49,390 ใช่ ตอนที่เราซื้อเครื่องทิโวให้พ่อกับแม่ มันแค่คนละ 13 เหรียญ 157 00:07:49,891 --> 00:07:51,021 โอเค 158 00:07:51,184 --> 00:07:54,404 กัส ช่วยฉันหน่อย นายเข้าใจเรื่องที่ฉันทำ มันเป็นความตั้งใจดีนะ 159 00:07:55,313 --> 00:07:59,033 ใช่ มันดีมาก ก็ดี แต่ฉันเข้าใจประเด็นพวกเขา 160 00:07:59,108 --> 00:08:00,858 - จริงเหรอ - นิดหน่อย ใช่ 161 00:08:00,943 --> 00:08:04,743 โอเค ฉันคิดว่าพวกนายจะมีความสุข ที่พ่อกับแม่ได้ไปฮาวายในที่สุด 162 00:08:04,822 --> 00:08:06,452 แต่นี่แค่คิดถึงแต่ตัวเอง 163 00:08:06,532 --> 00:08:07,832 - พระเจ้า - พระเจ้า 164 00:08:07,909 --> 00:08:09,369 นายรู้ว่านายมันห่วยแตกใช่ไหม 165 00:08:09,452 --> 00:08:11,202 แอนดรูว์ เราไม่คุยกันอย่างนั้นจ้ะ 166 00:08:11,287 --> 00:08:13,457 - ดรูว์ หยุดนะ - แต่เคนห่วยแตกจริงๆ 167 00:08:13,539 --> 00:08:14,869 เขาไม่บอกเราด้วยซ้ำเรื่องนั้น 168 00:08:14,957 --> 00:08:17,337 เราช่วยหารไม่ได้ด้วยซ้ำ ถึงแม้ว่าเราจะอยาก 169 00:08:17,418 --> 00:08:18,498 ไม่ได้จะทำให้รู้สึกแย่ 170 00:08:18,586 --> 00:08:19,796 - เป็นเซอร์ไพรส์ - บ้ามาก 171 00:08:19,879 --> 00:08:21,049 หยุดนะ 172 00:08:30,932 --> 00:08:32,022 คือ... 173 00:08:32,099 --> 00:08:34,849 ไม่ต้องห่วงครับพ่อกับแม่ พวกเราสามคน... 174 00:08:34,936 --> 00:08:37,056 เราก็ช่วยกันหารของขวัญชิ้นหนึ่งด้วย 175 00:08:38,147 --> 00:08:40,857 เราจะจ่ายค่านิตยสาร ที่พ่อแม่จะอ่านบนเครื่องบินไปฮาวาย 176 00:08:41,108 --> 00:08:44,358 แต่แค่ขาไปนะครับ ไม่ใช่ขากลับด้วย อันนั้นเราจ่ายไม่ไหว 177 00:08:46,781 --> 00:08:48,951 และเรามีกระดาษเช็ดปากนี่ด้วย 178 00:08:49,033 --> 00:08:52,253 เป็นปีแห่งกระดาษเช็ดปาก ใช่ไหมครับ 40 ปีน่ะ 179 00:08:52,328 --> 00:08:53,498 นี่ใครน่ะ 180 00:08:54,956 --> 00:08:57,456 นี่ ฉันคือตาแก่ที่มีผมขาว 181 00:08:59,919 --> 00:09:02,379 หยุดทะเลาะตบตีกันได้แล้ว 182 00:09:02,463 --> 00:09:06,683 พวกเธอทุกคนก็เหมือนฉันกับฮิลลารี หลังจากที่เธอรู้เรื่องโมนิกา 183 00:09:06,759 --> 00:09:11,469 ฉันไม่รู้ว่าเคนจะให้ของขวัญนั่น 184 00:09:22,441 --> 00:09:25,031 - ผมพูดถูกใช่ไหมล่ะ - อะไรนะคะ 185 00:09:25,111 --> 00:09:28,241 ครอบครัวผม ผมบอกคุณแล้วว่าพวกเขาบ้า ให้ตายสิ 186 00:09:28,322 --> 00:09:29,452 คุณเห็นที่กัสทำไหม 187 00:09:29,532 --> 00:09:34,252 ทุกครั้งที่เราเริ่มทะเลาะกัน เขาจะทำตัวเหมือนตัวตลก 188 00:09:35,746 --> 00:09:39,576 เขาทำตัวเหมือนเป็นโรคประสาท ตั้งแต่เรื่องริดลีย์ สก็อตต์นั่นแล้ว 189 00:09:40,126 --> 00:09:44,796 - คุยกันเรื่องของขวัญบ้าๆ ของเคนอยู่เหรอ - เปล่า ฉันบอกเธอเรื่องริดลีย์ สก็อตต์ 190 00:09:44,880 --> 00:09:46,970 - อย่า - ทำไมล่ะ ไม่ใช่เรื่องใหญ่นี่ 191 00:09:47,049 --> 00:09:49,679 โอเค ผมไม่รู้ว่ากัสบอกคุณแค่ไหน 192 00:09:49,760 --> 00:09:52,260 แต่ตอนที่เขาไปถึงแอลเอใหม่ๆ กัสดังมาก 193 00:09:53,014 --> 00:09:53,854 - อะไรนะ - ใช่ 194 00:09:53,931 --> 00:09:55,271 - จริงเหรอ - จริงๆ นะ 195 00:09:55,349 --> 00:09:58,059 เขาเขียนบทที่ทุกๆ คนดู 196 00:09:58,144 --> 00:10:01,984 และเขาไปประชุมแบบสบายๆ กับพวกคนที่สำคัญ 197 00:10:02,064 --> 00:10:04,114 - โอเค - ใช่ มันบ้ามาก 198 00:10:04,191 --> 00:10:06,901 และเขาได้งานเป็นผู้ช่วยของริดลีย์ สก็อตต์ 199 00:10:06,986 --> 00:10:11,566 เพื่อพัฒนาอะไรต่างๆ ด้วยกันด้วย เขาอยู่ในตำแหน่งที่ดีมาก 200 00:10:11,657 --> 00:10:14,157 - ใช่ มันดูมีอนาคตมาก - ใช่ 201 00:10:14,243 --> 00:10:15,243 จนกระทั่ง... 202 00:10:16,704 --> 00:10:19,924 ผมไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เขาก็มีความคิดฝังหัว 203 00:10:19,999 --> 00:10:22,999 ว่าอาชีพของเขาไม่ก้าวหน้าเร็วเท่าที่ควร 204 00:10:23,085 --> 00:10:25,665 นี่เพิ่งแค่สามสี่เดือนเองนะ 205 00:10:25,755 --> 00:10:29,375 เขาก็เลยส่งอีเมลถึงริดลีย์บอกว่า 206 00:10:29,467 --> 00:10:33,797 "ผมอยากให้คุณให้ความสำคัญกับผมมากกว่านี้" และอะไรอีกมากมาย 207 00:10:33,888 --> 00:10:35,638 - เดี๋ยวนะ กัสทำแบบนั้นเหรอ - ใช่ 208 00:10:35,723 --> 00:10:37,643 นั่นกล้ามากเลยนะ ฉันชอบจัง 209 00:10:37,725 --> 00:10:43,765 แต่ในอีเมลยังรวมการสนทนาระหว่างเขากับแม่ 210 00:10:43,856 --> 00:10:46,106 และมันบอกว่าเขาควรเขียนมันยังไง 211 00:10:46,192 --> 00:10:50,072 เขาถามแม่ว่าเขาควรจะพูดยังไงในอีเมล 212 00:10:50,154 --> 00:10:52,914 บทสนทนาทั้งหมดอยู่ในนั้น มีตัวอีเมลถึงริดลีย์อยู่บนสุด 213 00:10:52,990 --> 00:10:56,080 - มันแบบว่า ใช่ - ใช่ แล้ว... 214 00:10:56,160 --> 00:11:00,290 และแน่นอนว่า ริดลีย์ส่งมันไปให้ทุกคนที่เขารู้จัก 215 00:11:00,373 --> 00:11:05,213 เช่น ผู้กำกับ ตัวแทน ผู้จัดการ ผู้บริหารสตูดิโอหนัง และเขาก็พูดประมาณว่า 216 00:11:05,294 --> 00:11:09,724 "ดูสิว่าผู้ช่วยกระจอกๆ ของผม ส่งอะไรจากแม่มาให้" 217 00:11:10,549 --> 00:11:12,179 พวกคุณได้เห็นอีเมลไหม 218 00:11:12,259 --> 00:11:14,719 - เห็น มันแย่มาก มัน... - มันแย่จริงๆ 219 00:11:14,804 --> 00:11:17,224 มีตอนหนึ่งที่เขาว่า "ขอบคุณครับ แม่จ๋า" 220 00:11:17,306 --> 00:11:18,386 - ผมพูดจริงๆ นะ - ไม่นะ 221 00:11:18,974 --> 00:11:20,564 พระเจ้า แม่เมาแล้ว 222 00:11:20,643 --> 00:11:24,153 ผมจะเอาเตกิลาที่เหลือไปให้แม่ และดูว่าแม่จะทำอะไรแย่ๆ บ้าง 223 00:11:25,481 --> 00:11:26,571 ให้ตายสิ 224 00:11:27,483 --> 00:11:29,693 อะไรล่ะ ครั้งสุดท้ายที่แม่เมา 225 00:11:29,777 --> 00:11:32,737 แม่ผลักพ่อลงในสระน้ำของบ้านราสมัสเซน มันยอดมากเลย 226 00:11:32,822 --> 00:11:34,532 เธอก็อยากเห็นใช่ไหมล่ะ 227 00:11:34,615 --> 00:11:36,275 ฉันจะไปเอาเค้ก 228 00:11:37,284 --> 00:11:40,754 ไม่ ฉันไม่อยากเห็น นั่นมันแย่มากๆ 229 00:11:44,708 --> 00:11:47,088 - ไชนาดอลล์ โดยเดวิด โบวี - เก่งมาก 230 00:11:48,379 --> 00:11:50,009 - ผมจะกินเค้กให้หมด - เข้าใจแล้ว 231 00:11:53,759 --> 00:11:56,299 - คุณอยากดื่มอะไรไหม ไม่เหรอคะ - ตอนนี้ไม่ 232 00:11:56,387 --> 00:11:58,717 - โอเค - นี่ 233 00:11:59,306 --> 00:12:02,556 - เป็นยังไงบ้าง ทุกอย่างโอเคไหม - เยี่ยมมาก แม่สนุกมากเลย 234 00:12:02,643 --> 00:12:05,483 - ทำไมคุณไม่ไปนั่งที่โต๊ะล่ะ - ไม่ล่ะ ตรงนี้เป็นที่ของฉัน 235 00:12:05,563 --> 00:12:09,443 ฉันมองเห็นทุกคนและได้ดู... นั่นไงมิคกี้ นี่ มิคกี้! 236 00:12:10,025 --> 00:12:12,355 มาทางนี้สิจ๊ะ สาวน้อยของฉันอยู่นั่นเอง 237 00:12:12,445 --> 00:12:13,695 - มานี่สิจ๊ะ - โอเค 238 00:12:13,779 --> 00:12:17,069 เธอเป็นสาวน้อยของฉัน มาทางนี้สิจ๊ะ 239 00:12:17,158 --> 00:12:18,618 เธอมาแล้วครับ 240 00:12:19,827 --> 00:12:21,447 มิคกี้ ดูเธอสิ 241 00:12:22,037 --> 00:12:26,037 มาร์กกับฉันคุยกัน และเราตัดสินใจว่าเธอเป็นคนโปรดของเรา 242 00:12:26,459 --> 00:12:28,249 - ไม่หรอกค่ะ - จริงๆ นะ 243 00:12:28,794 --> 00:12:30,054 ขอบคุณมากครับ 244 00:12:30,129 --> 00:12:34,299 จากสาวๆ ทั้งหมดที่กัสซี่เคยพามาบ้าน เธอดีที่สุดเลย 245 00:12:34,383 --> 00:12:37,643 จริงๆ นะ ดีกว่าคนนั้นมากเลย... ชื่ออะไรนะ นาตาลี 246 00:12:38,512 --> 00:12:41,432 - นาตาลีโดนเข้าเต็มเปา - นาตาลีนิสัยแย่มาก 247 00:12:41,515 --> 00:12:42,765 พูดกันตรงๆ เลย 248 00:12:43,601 --> 00:12:47,271 แม่บอกได้เลย กัสซี่ คนเป็นแม่บอกได้เสมอ 249 00:12:47,354 --> 00:12:49,864 - วิกส์ ใจเย็นๆ ก่อนนะ - มีใครอีกนะ 250 00:12:51,233 --> 00:12:54,283 - มีใครอีก เทเรซา - ใช่ 251 00:12:54,361 --> 00:12:56,661 - แม่พูดถูกไหม - ผมก็ไม่รู้นะ 252 00:12:56,739 --> 00:12:59,069 ดูเหมือนเป็นการอธิบายที่ง่ายเกินไป 253 00:12:59,158 --> 00:13:02,748 ไม่เอาน่า เทเรซาน่าเบื่อออก 254 00:13:03,329 --> 00:13:06,869 พอถามเธอว่า "แล้วเธอมาจากไหนจ๊ะ" 255 00:13:06,957 --> 00:13:11,087 เธอก็ตอบว่า "แลนซิง" หรือที่ไหนก็ตามที แค่นั้น 256 00:13:12,254 --> 00:13:14,174 ขอโทษนะ เธอเป็นมนุษย์ต่างดาวหรือเปล่า 257 00:13:15,132 --> 00:13:17,092 - แบบนั้นน่ะจ้ะ - ครับ มันเป็นเรื่องจริง 258 00:13:17,176 --> 00:13:19,676 - มิคกี้ดีที่สุดเลย - เธอเป็นเบอร์หนึ่งเลยล่ะ 259 00:13:19,762 --> 00:13:22,222 เบอร์หนึ่ง ลูกต้องคว้าคนนี้ไว้ให้แน่นๆ นะ 260 00:13:22,306 --> 00:13:24,636 - นี่เป็นคนที่ต้องจับไว้ให้อยู่ - ครับผม 261 00:13:24,725 --> 00:13:25,975 - จะไม่ปล่อยเธอแน่ - โอเค 262 00:13:26,060 --> 00:13:27,810 พ่อผมกำลังจะไปแล้ว เราควรไปลา 263 00:13:27,895 --> 00:13:31,145 ได้สิ ไปลาพ่อกัน ไปกันค่ะ 264 00:13:38,656 --> 00:13:40,116 ขอโทษค่ะ 265 00:13:45,746 --> 00:13:47,706 - ไม่สนแล้วโว้ย - นี่ 266 00:13:48,999 --> 00:13:49,999 คุณจะไปไหน 267 00:13:50,084 --> 00:13:51,344 - สนามบิน - คุณจะไปไหน 268 00:13:51,418 --> 00:13:53,958 ฉันจะไปสนามบิน 269 00:13:54,046 --> 00:13:56,966 คุณโกหกฉันเยอะแยะไปหมด ฉันรู้เรื่องริดลีย์ สก็อตต์แล้ว 270 00:13:57,800 --> 00:13:59,510 โอเค ฟังนะ มันดึกแล้ว 271 00:13:59,593 --> 00:14:01,853 ผมไม่ได้ตรวจดูอีเมลให้ดี มันสับสน 272 00:14:01,929 --> 00:14:03,469 ผมส่งอีเมลเก่าไปให้คนอื่น ผมสับสน 273 00:14:03,556 --> 00:14:05,766 ทำไมคุณถึงไม่บอกฉัน 274 00:14:06,809 --> 00:14:11,309 เพราะมันไม่ใช่เรื่องที่จะทำให้ผู้หญิงสนใจ ในการเดตครั้งแรกของเรา ผมไม่พูดหรอกว่า 275 00:14:11,397 --> 00:14:14,067 "อยากบอกให้คุณรู้ไว้นะ ผมทำตัวเองขายหน้าต่อหน้า 276 00:14:14,149 --> 00:14:16,149 - คนครึ่งหนึ่ง..."' - เอากุญแจมาให้ฉัน 277 00:14:17,319 --> 00:14:19,149 - เดี๋ยวก่อน คุณจะเอา... - ใช่ 278 00:14:19,238 --> 00:14:20,488 เอากุญแจมาให้ฉัน 279 00:14:23,033 --> 00:14:23,873 - ขอบ... - ไม่ 280 00:14:23,951 --> 00:14:25,041 นี่คุณเอาจริงเหรอ 281 00:14:25,119 --> 00:14:26,619 - เอากุญแจมา - ผมไม่อยาก... 282 00:14:26,704 --> 00:14:28,874 - เอากุญแจมาให้ฉัน - หยุดนะ 283 00:14:29,999 --> 00:14:30,919 กัส 284 00:14:31,959 --> 00:14:36,959 คุณคิดว่าฉันไม่พร้อมที่จะเป็นแม่ แต่คุณทำตัวเหมือนเด็กทารก 285 00:14:37,047 --> 00:14:40,427 คุณมีเรื่องโกหกพวกนี้ แต่คุณวิ่งหนีไปซ่อน และคุณมีความลับ 286 00:14:40,509 --> 00:14:43,139 คุณเคยหมั้น แถมมีเรื่องริดลีย์ สก็อตต์ 287 00:14:43,220 --> 00:14:45,350 แล้วคุณยังบอกพ่อกับแม่ว่าคุณไปโบสถ์ 288 00:14:45,431 --> 00:14:49,771 คุณทำให้มันฟังดูแย่กว่าที่มันเป็น ผมแค่พยายามทำให้ใครๆ มีความสุข 289 00:14:49,852 --> 00:14:52,102 ผมโกหกและปิดบังนิดหน่อย 290 00:14:52,187 --> 00:14:55,267 ผมคิดว่าไม่ได้ทำผิดอะไรมากมาย 291 00:14:56,317 --> 00:14:57,817 นั่นครอบครัวคุณนะ 292 00:14:58,152 --> 00:15:00,572 ใช่ ครอบครัวฉันบ้า แต่เราไม่ปิดบังกัน 293 00:15:00,654 --> 00:15:04,124 คุณไม่รู้จักครอบครัวผมด้วยซ้ำ โอเคไหม พวกเขาลึกซึ้งกว่านั้น 294 00:15:04,199 --> 00:15:08,869 คุณจะทำแบบ "ฉันใช้เวลาสองวัน สรุปพฤติกรรมครอบครัวคุณ" ไม่โอเคนะ 295 00:15:08,954 --> 00:15:12,714 บางทีผมอาจไม่อยากให้คุณมากับผม และมันไม่ใช่เพราะเรื่องผมกับครอบครัว 296 00:15:14,752 --> 00:15:17,132 - เป็นที่ฉันงั้นเหรอ อย่างนั้นใช่ไหม - ก็อาจใช่ 297 00:15:17,212 --> 00:15:19,422 บางทีคุณอาจเป็นเหตุผลที่ผมไม่อยากพาคุณมา 298 00:15:19,506 --> 00:15:23,386 ไม่ใช่เพราะตัวผมหรือครอบครัว ไม่ใช่เพราะเรามีความลับ หรือเรื่องน้ำเน่าอะไรก็ตาม ที่คุณมีอยู่ในหัวตอนนี้ 299 00:15:27,431 --> 00:15:29,601 ดีละ เยี่ยม 300 00:15:31,185 --> 00:15:32,475 เอาละ ฉันจะไปแล้ว 301 00:15:37,316 --> 00:15:38,526 ไปเลย ผมไม่สน 302 00:15:40,444 --> 00:15:44,704 คุณช่วยเข้าไปข้างในและบอกลาทุกคนได้ไหม 303 00:15:44,782 --> 00:15:47,912 หาข้อแก้ตัวอะไรก็ได้ ผมจะได้ไม่รู้สึกงี่เง่านัก 304 00:15:48,535 --> 00:15:50,905 ได้ ฉันทำได้ 305 00:15:59,797 --> 00:16:01,877 ฉันขอนาทีนึง โอเคไหม 306 00:16:17,398 --> 00:16:18,978 นี่ ทุกคน... 307 00:16:19,066 --> 00:16:22,736 ขอโทษนะ ข่าวร้าย แต่มิคกี้ต้องออกจากเมือง 308 00:16:22,820 --> 00:16:25,910 - และไปสนามบินเดี๋ยวนี้ - เดี๋ยวก่อน อะไรกัน 309 00:16:26,532 --> 00:16:29,702 ใช่ค่ะ พอดีที่ทำงานมีปัญหา ฉันต้องไปแล้ว 310 00:16:30,285 --> 00:16:33,905 มิคกี้ จริงๆ แล้วคุณไม่ต้องทำแบบนั้นก็ได้ 311 00:16:35,416 --> 00:16:36,916 เธอแค่สุภาพน่ะ 312 00:16:37,668 --> 00:16:41,878 เธอโกรธผมเพราะผมโกหกเธอ 313 00:16:41,964 --> 00:16:44,934 และปิดบังเรื่องต่างๆ จากเธอและพวกเราทุกคน 314 00:16:45,009 --> 00:16:50,099 เรื่องที่ผมอับอายและขายหน้ากับมัน 315 00:16:50,681 --> 00:16:53,641 หนังเรื่องที่ผมทำอยู่กับอารยา 316 00:16:55,227 --> 00:16:56,187 เธอเลิกเล่น 317 00:16:56,937 --> 00:17:02,647 เธอเลิกเล่นทั้งเรื่อง ตอนนี้ผมติดหนี้ท่วมหัว 318 00:17:02,735 --> 00:17:09,575 และสิ่งเดียวที่ผมเหลือเอาไว้ให้โชว์ได้ คือตัวอย่างหนังความยาวสองนาที 319 00:17:11,493 --> 00:17:14,123 - ตัวอย่างหนังคืออะไร - มัน... 320 00:17:15,205 --> 00:17:16,285 ไร้ค่า 321 00:17:17,041 --> 00:17:18,211 มัน... 322 00:17:18,709 --> 00:17:20,089 จริงๆ แล้วมัน... 323 00:17:21,837 --> 00:17:22,757 ไร้ค่า 324 00:17:23,839 --> 00:17:27,219 ฟังนะ ประเด็นของผมคือผมทำพลาดกับอารยา 325 00:17:28,802 --> 00:17:33,562 พูดตรงๆ นะ ผมคิดว่าผมทำลาย โอกาสในการทำงานทุกโอกาสที่ผมได้รับ ผมทำลายมันกับริดลีย์ สก็อตต์ และผู้กำกับเรื่องลิเบอร์ตี้ดาวน์ 326 00:17:39,980 --> 00:17:42,270 และผมจะไม่มีทางได้เป็น นักเขียนบทของวิชิทต้า 327 00:17:42,357 --> 00:17:45,277 เพราะครั้งเดียวที่ผมได้รับเชิญ ให้เข้าไปในห้องนักเขียนบท 328 00:17:45,360 --> 00:17:49,660 ผมสติแตกและปาคอมพิวเตอร์ ของผู้หญิงคนหนึ่งข้ามโต๊ะ 329 00:17:49,740 --> 00:17:51,700 - เรื่องนั้นฉันไม่รู้ - ฉันก็เหมือนกัน 330 00:17:51,784 --> 00:17:54,204 ใช่ มันไม่ใช่เรื่องใหม่ 331 00:17:54,286 --> 00:17:58,536 ผมมีปัญหาจริงๆ ในเรื่องการควมคุมความโกรธ 332 00:17:59,124 --> 00:18:05,054 เดือนที่แล้ว ผมขับรถอยู่ แล้วก็โมโหสุดขีดอยู่บนถนน 333 00:18:05,130 --> 00:18:09,840 และผมสูญเสียการควบคุมรถ รถผมหมุนติ้วและชนรถคันอื่น 334 00:18:11,178 --> 00:18:12,968 ผมไม่ได้บอกใครเรื่องนั้น 335 00:18:13,555 --> 00:18:16,265 ลูกปาคอมพิวเตอร์ของผู้หญิงคนหนึ่งเหรอ 336 00:18:16,350 --> 00:18:18,310 แม่ครับ แม่ต้องตั้งใจฟังผม 337 00:18:18,393 --> 00:18:21,113 เพราะผมจะเล่าเรื่องไปเรื่อยๆ โอเคไหม 338 00:18:21,730 --> 00:18:23,820 ผมไม่เชื่อในพระเจ้า 339 00:18:24,399 --> 00:18:27,529 ตอนเก้าขวบ ผมอ้วกใส่กระเป๋าแม่ 340 00:18:28,737 --> 00:18:32,197 ทุกคนจำนาตาลี แฟนเก่าผมได้ใช่ไหม 341 00:18:32,699 --> 00:18:37,619 เธอแกล้งทำเป็นนอกใจผม เพื่อที่ผมจะได้เลิกกับเธอ 342 00:18:37,704 --> 00:18:40,334 แต่ผมไม่เลิก เธอก็เลยเลิกกับผม 343 00:18:42,042 --> 00:18:44,092 พ่อฮะ ผมไม่ชอบกีฬา 344 00:18:44,169 --> 00:18:49,549 ผมแค่แกล้งทำเป็นชอบกีฬา เราจะได้มีเรื่องอะไรคุยกัน 345 00:18:50,551 --> 00:18:56,181 ไม่รู้สิ ผมเดาว่าที่ผมกำลังพูดก็คือ... 346 00:18:57,057 --> 00:19:01,767 ผมพยายามแล้ว ผมพยายามหลอกทุกคน 347 00:19:02,312 --> 00:19:08,492 และทำให้ทุกคิดว่าผมเป็นลูกชายที่สมบูรณ์แบบ หรือพี่ชายและน้องชายที่สมบูรณ์แบบ แต่... 348 00:19:10,863 --> 00:19:12,613 ผมมันไม่ได้เรื่อง 349 00:19:14,867 --> 00:19:19,157 และสิ่งเดียวที่ผมมีคือมิคกี้ 350 00:19:22,916 --> 00:19:24,706 แต่ผมกำลังทำมันพังเหมือนกัน 351 00:19:26,086 --> 00:19:29,506 เพราะผมบอกเธอเมื่อคืน ว่าเธอไม่พร้อมที่จะมีครอบครัว แต่... 352 00:19:32,176 --> 00:19:33,426 ผมคิดผิด 353 00:19:35,053 --> 00:19:38,143 ผมคือคนที่ไม่พร้อมที่จะมีครอบครัว และ... 354 00:19:39,850 --> 00:19:42,020 มันง่ายกว่าสำหรับผมที่จะพูดว่า 355 00:19:42,603 --> 00:19:45,443 "มิคกี้เป็นคนบ้า ผมคือคนที่มีสติ" 356 00:19:47,566 --> 00:19:48,976 แต่ผมต่างหากที่เป็นคนบ้า 357 00:19:58,660 --> 00:20:03,120 เอาละ ดีที่ได้รู้ เราทำความสะอาด แล้วกลับบ้านกันดีไหม 358 00:20:08,170 --> 00:20:11,340 โอเค ขอบคุณมั้ง ผม... 359 00:20:32,736 --> 00:20:34,946 - ขอโทษนะ นั่นแย่มากเลย - ล้อเล่นหรือเปล่า 360 00:20:35,530 --> 00:20:37,530 นั่นยอดมากเลย 361 00:20:38,408 --> 00:20:40,078 - จริงเหรอ - จริงสิ 362 00:20:40,160 --> 00:20:43,500 ฉันเคยคุยแบบจริงจังกับพ่อแม่ฉัน 363 00:20:43,580 --> 00:20:48,670 ฉันยังไม่เคยซื่อสัตย์ขนาดที่คุณทำ นั่นกล้ามาก ต้องใช้ความกล้าเลย 364 00:20:49,753 --> 00:20:51,673 ผมรู้สึกแย่มากๆ ตอนนี้ 365 00:21:13,944 --> 00:21:15,494 รู้สึกดีจัง 366 00:21:20,284 --> 00:21:21,794 บ้าน 367 00:21:25,956 --> 00:21:28,576 สถานการณ์มันค่อนข้างจะน่าอึดอัดในนั้น... 368 00:21:29,876 --> 00:21:31,456 พระเจ้า มันชื่อว่าอะไรนะ 369 00:21:31,545 --> 00:21:33,585 - บรูกกิงส์ ใช่ - บรูกกิงส์ ใช่ 370 00:21:35,215 --> 00:21:38,505 - แต่เราออกมาจากที่นั่นได้โดยที่ยังมีชีวิต - ใช่ ใช่เลย 371 00:21:41,138 --> 00:21:42,678 บอกฉันเรื่องอนาคตของเราหน่อยสิ 372 00:21:45,100 --> 00:21:46,060 โอเค 373 00:21:47,436 --> 00:21:50,306 เราย้ายมาอยู่ด้วยกัน 374 00:21:52,107 --> 00:21:56,697 จากนั้นก็หาลูกหมามาเลี้ยง 375 00:21:57,779 --> 00:22:00,819 - ฉันชอบนะ บีเกิลสักตัว - ใช่ 376 00:22:01,575 --> 00:22:08,165 จากนั้นเราก็ไปรับการบำบัดคู่รักกัน 377 00:22:08,957 --> 00:22:14,457 - ความสัมพันธ์ของเราจะได้ดีและแข็งแรง - ใช่ๆ และจากนั้น... 378 00:22:16,965 --> 00:22:23,215 จากนั้นเราจะแต่งงานกันและมีลูกๆ 379 00:22:23,305 --> 00:22:27,265 ใช่ เป็นที่เรื่องที่นิยมกันมากพักนี้