1
00:00:06,052 --> 00:00:08,222
(ผลงานภาพยนตร์ชุดของ NETFLIX)
2
00:00:27,532 --> 00:00:28,992
เรามาถึงที่นี่แล้ว
3
00:00:29,075 --> 00:00:29,905
(อีเกิลส์ฮอลล์)
4
00:00:29,993 --> 00:00:31,333
นานเชียวกว่าจะมาถึง
5
00:00:31,411 --> 00:00:33,461
ก็รู้ว่าพ่อลูกเป็นยังไง
6
00:00:33,955 --> 00:00:37,375
เคลลี่และผมเตรียมทุกอย่างไว้แล้ว
เราเตรียมโต๊ะและเก้าอี้
7
00:00:37,459 --> 00:00:38,459
ทุกคนไม่ต้องห่วง
8
00:00:38,543 --> 00:00:41,553
- ถ้าพี่บอกเราก่อน เราช่วยได้นะ
- ฉันบอกเขาแล้ว แต่เขา...
9
00:00:41,629 --> 00:00:43,879
ไม่ ไม่ต้อง เรายินดี หมอนี่ใครเนี่ย
10
00:00:44,382 --> 00:00:46,762
- นี่ใช่หนูน้อยแอนดีหรือเปล่า
- ครับ ใช่
11
00:00:46,843 --> 00:00:49,353
- เจ้าหนูหมีดรูว์ ว่าไงคนแปลกหน้า
- กว่าจะได้เจอ ไงครับ
12
00:00:49,429 --> 00:00:50,599
ไม่แต่งตัวมารึ ไม่เป็นไร
13
00:00:50,680 --> 00:00:52,850
เอาล่ะ นี่เยี่ยมมาก
14
00:00:52,932 --> 00:00:54,432
เอาขาตั้งกล้องที่ผมให้มาด้วยไหม
15
00:00:54,517 --> 00:00:55,937
- เอามาด้วยไหมครับ
- แม่ลืม
16
00:00:56,019 --> 00:00:57,979
- ไม่เป็นไร ในรถกระบะผมมีอันหนึ่ง
- โอเค
17
00:00:58,063 --> 00:00:59,653
- ฉันถ่ายรูปให้ค่ะ
- ไม่ ไม่เป็นไร
18
00:00:59,731 --> 00:01:00,571
ไม่ค่ะ ฉันถ่ายให้
19
00:01:00,648 --> 00:01:01,478
- มาค่ะ
- ไม่ ไม่
20
00:01:01,566 --> 00:01:05,446
ไม่ค่ะ ในสามสี่ปีข้างหน้าคุณคง
ไม่อยากได้รูปที่มีใครก็ไม่รู้ที่กัสคบอยู่
21
00:01:05,528 --> 00:01:06,358
อยากสิ
22
00:01:07,322 --> 00:01:10,532
ไม่ใช่แบบนั้น แต่เราต้องการคุณด้วย
23
00:01:10,617 --> 00:01:11,577
ให้เธอถ่ายเถอะ
24
00:01:12,577 --> 00:01:14,537
ทุกคน สุขสันต์วันครบรอบ 40 ปี
25
00:01:15,121 --> 00:01:16,541
สุขสันต์วันครบรอบ 40 ปี
26
00:01:17,582 --> 00:01:19,922
- เอาล่ะ ได้แล้วค่ะ
- ถ่ายแล้วนะ โอเค
27
00:01:20,001 --> 00:01:21,921
- เยี่ยมเลย
- ดีๆ
28
00:01:22,003 --> 00:01:24,013
- ผมจะไปเปิดเพลงนะฮะ
- ขอบใจจ้ะ
29
00:01:24,088 --> 00:01:26,718
- นี่ใช่ไหมที่เขาเรียกว่าลูกบอลดิสโก
- ครับ
30
00:01:26,800 --> 00:01:28,760
- ลูกได้มันมาจากไหน
- นี่เรียกว่า 40-50
31
00:01:28,843 --> 00:01:31,433
ที่ร้านขายของปาร์ตี้ พวกเขามี 30-40
แต่ผมเอาแบบ 40-50 มา
32
00:01:31,513 --> 00:01:33,973
- ใช่ ฉัน เอ่อ ขอบคุณ
- ใช่
33
00:01:34,057 --> 00:01:35,597
- นี่
- พระเจ้า
34
00:01:35,683 --> 00:01:37,443
ขอโทษนะ ผมรู้ว่ามันจะเป็นแบบนี้
35
00:01:37,519 --> 00:01:39,479
ผมคิดว่า
"แบบนี้ฉันจะทำให้เธอตกใจ แล้ว..."
36
00:01:39,562 --> 00:01:41,192
มีอะไร คุณต้องการอะไร
37
00:01:42,982 --> 00:01:47,112
ผมอยากขอโทษเรื่องที่ผมพูดเมื่อคืน
38
00:01:47,195 --> 00:01:48,695
ฉันจะกลับแอลเอ
39
00:01:49,155 --> 00:01:49,985
อะไรนะ
40
00:01:50,073 --> 00:01:52,123
ฉันกำลังดูเที่ยวบินในโทรศัพท์
41
00:01:52,200 --> 00:01:54,450
- ฉันจะไปในอีกสามสี่ชั่วโมง
- ไม่เอาน่า...
42
00:01:54,536 --> 00:01:58,366
- ฉันหวังว่าพวกเขาจะมีสลัดมันฝรั่งอร่อยๆ
- พวกเขามักจะมีนะ
43
00:01:58,456 --> 00:02:00,916
- กัสแมน นายเองเหรอ
- หวัดดีครับ
44
00:02:01,000 --> 00:02:03,040
เราดูละครเรื่องวิชิทต้าของนายอยู่นะ
45
00:02:03,128 --> 00:02:06,088
น่ากลัวใช้ได้เลย
46
00:02:06,881 --> 00:02:08,511
ผมดีใจที่ชอบครับ
47
00:02:10,510 --> 00:02:12,930
ขอโทษครับ นี่แฟนผม มิคกี้
48
00:02:13,012 --> 00:02:14,562
- นี่คือ...
- หวัดดีจ้ะ
49
00:02:14,639 --> 00:02:17,979
ลุงแพตและป้าโจตรงนั้น
50
00:02:21,271 --> 00:02:26,401
ครับ ทุกคนอยู่ในนั้น
แล้วเดี๋ยวผมจะเข้าไปในนั้น
51
00:02:26,985 --> 00:02:28,565
จ้ะ โอเค
52
00:02:28,653 --> 00:02:30,823
- เดี๋ยวเจอกันนะ
- เดี๋ยวเจอกันครับ บาย
53
00:02:30,905 --> 00:02:32,405
- บาย
- บาย
54
00:02:35,493 --> 00:02:36,623
คุณจะทำแบบนี้ใช่ไหม
55
00:02:37,203 --> 00:02:39,963
คุณขู่จะเลิกกันและจากไปตอนนี้
56
00:02:40,039 --> 00:02:42,629
เพราะอะไร
เพราะเรื่องงี่เง่าที่เราทะเลาะกันเหรอ
57
00:02:42,709 --> 00:02:46,379
เห็นไหม คุณก็ยังไม่เข้าใจ มันไม่ได้งี่เง่า
58
00:02:46,462 --> 00:02:49,972
คุณบอกว่าฉันไม่มั่นคง
และคุณไม่เห็นอนาคตระหว่างเรา
59
00:02:50,550 --> 00:02:52,050
โอเค ฟังนะ
60
00:02:52,135 --> 00:02:53,925
พอผมได้ยินคุณพูดแบบนั้นตอนนี้
61
00:02:54,012 --> 00:02:58,062
ผมคิดว่าอาจมีการเข้าใจผิดหรือตีความผิด
62
00:02:58,141 --> 00:02:59,851
- ในเรื่องที่ผมพูดไป...
- ไม่จริง
63
00:02:59,934 --> 00:03:02,654
นี่มันไม่ใช่กลอนของทีเอส อีเลียต กัส
64
00:03:02,729 --> 00:03:04,979
ไม่ต้องมี "การตีความ"
ฉันเข้าใจสิ่งที่คุณพูด
65
00:03:05,940 --> 00:03:07,570
ฟังนะ นี่มัน...
66
00:03:07,650 --> 00:03:10,450
นี่มันบ้ามาก
เราไม่เคยคุยกันเรื่องนี้มาก่อน
67
00:03:10,528 --> 00:03:13,698
ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผม...
ให้ตายสิ บ้าชะมัด หวัดดี
68
00:03:13,781 --> 00:03:15,951
- หวัดดีกัส
- หวัดดี
69
00:03:16,034 --> 00:03:17,914
- หวัดดี
- นี่ใครเหรอ
70
00:03:17,994 --> 00:03:20,334
นี่คือแฟนฉัน มิคกี้
71
00:03:20,413 --> 00:03:22,963
นี่คือลิซา ลูกพี่ลูกน้องผม
และครอบครัวของเธอ หวัดดีทุกคน
72
00:03:23,041 --> 00:03:27,051
ฉันเห็นเธอในเฟซบุ๊กแล้ว
ฉันรู้สึกเหมือนรู้จักเธอแล้วล่ะ
73
00:03:27,128 --> 00:03:30,508
- ใช่ ใช่เลย
- กัส มีทีวีอยู่ในนั้นไหม
74
00:03:31,257 --> 00:03:33,637
ไม่ ไม่คิดว่ามีทีวีนะ โทษที
75
00:03:33,718 --> 00:03:35,718
- แม่บอกว่ามีทีวีอยู่ในงานด้วย
- แม่โกหก
76
00:03:35,803 --> 00:03:37,393
ไม่ ไม่มีใครโกหก ไปกันได้แล้ว
77
00:03:38,514 --> 00:03:39,434
หวัดดี
78
00:03:39,515 --> 00:03:42,935
ฉันต้องไป
เพราะฉันช่วยรับแขกให้ไม่ได้ โอเคไหม
79
00:03:43,019 --> 00:03:45,019
- ฉันจะกลับไปแอลเอ
- คุณทำแบบนี้ไม่ได้...
80
00:03:45,104 --> 00:03:46,404
ทำไมจะไม่ได้
81
00:03:46,481 --> 00:03:48,781
เพราะนี่จะเป็นนรก โอเคไหม
82
00:03:48,858 --> 00:03:51,398
การที่ติดอยู่ที่นี่กับพวกเขา
และแกล้งทำว่าทุกอย่างโอเค
83
00:03:51,486 --> 00:03:53,196
ขณะที่เรากำลังทะเลาะกันเนี่ยเหรอ
84
00:03:54,948 --> 00:03:55,948
ขอร้องล่ะ
85
00:03:57,158 --> 00:03:58,578
ก็ได้ ฉันจะอยู่ช่วยงานก่อน
86
00:03:58,660 --> 00:04:02,080
แต่ฉันจะกลับหลังจากนี้
คุณก็อยู่ต่อที่นี่จนกว่า...
87
00:04:02,163 --> 00:04:03,503
พระเจ้า
88
00:04:03,581 --> 00:04:07,421
เราเข้าไปในนั้นได้ไหม
เพราะฉันทักทายคนอื่นไม่ไหวแล้ว
89
00:04:10,213 --> 00:04:11,803
- พวกเขาไปหรือยัง
- ยัง
90
00:04:13,424 --> 00:04:14,724
- ไปได้
- โอเค
91
00:04:16,552 --> 00:04:17,972
เขาบังคับใช้บริการจัดเลี้ยงเขา
92
00:04:18,054 --> 00:04:19,264
- ถ้าลูกเช่าที่นี่
- ครับ
93
00:04:19,347 --> 00:04:21,097
ลายสวยนะว่าไหม
94
00:04:21,182 --> 00:04:23,692
- สวยนะ
- อันนี้นิ่มมากเลย
95
00:04:23,768 --> 00:04:26,898
คานรับน้ำหนักของทาวเวอร์เซเวน
ถูกทำลายเป็นแนวทแยงมุม โอเคไหม
96
00:04:26,980 --> 00:04:30,150
- ตอนที่เรารื้อถอนมันแบบธรรมดา...
- โอเค
97
00:04:30,858 --> 00:04:32,898
เราเข้าไปในขุมนรกนี่ดีไหม
98
00:04:36,656 --> 00:04:37,866
- หวัดดี
- ไงคะ
99
00:04:37,949 --> 00:04:40,789
- ฉันดูละครแม่มดของเธอ
- คิดว่าเป็นยังไงครับ
100
00:04:40,868 --> 00:04:45,538
ฉันไม่ค่อยชอบการบูชาปีศาจ
และลัทธินอกศาสนา
101
00:04:45,623 --> 00:04:47,253
แล้วเช้าวันหนึ่ง เราตื่นขึ้นมา
102
00:04:47,333 --> 00:04:49,593
และโลกก็ถูกรัฐบาลเดียวควบคุม
103
00:04:50,503 --> 00:04:51,923
จริงเหรอ นายคิดงั้นเหรอ
104
00:04:52,630 --> 00:04:55,630
อุปสรรคเดียวของการขายรถบ้าน
105
00:04:55,717 --> 00:04:57,547
ก็คือใครๆ คิดว่ามันเป็นของฟุ่มเฟือย
106
00:04:58,136 --> 00:04:59,796
ส่วนหนึ่งเป็นเพราะชื่อมัน
107
00:04:59,887 --> 00:05:02,847
"การพักผ่อนหย่อนใจ"
ที่เราต้องทำก็คือทำให้พวกเขาเชื่อ
108
00:05:02,932 --> 00:05:05,442
และผมบอกไปแล้วตอนแรก
ว่ามันเป็นความฟุ่มเฟือยที่จำเป็น
109
00:05:05,518 --> 00:05:09,268
นั่นเป็นวิธีที่เราทำให้พวกเขาฮุบเหยื่อ
จากนั้นก็ดึงพวกเขาเข้ามา
110
00:05:09,355 --> 00:05:10,435
เอาละ ขอตัวก่อนนะครับ
111
00:05:11,024 --> 00:05:14,074
ฉันภูมิใจกับลูกๆ ของฉันทุกคน
112
00:05:14,152 --> 00:05:17,992
ตัวแทนจำหน่ายรถ องค์กรการกุศล
งานแสดงทางศิลปะ
113
00:05:18,072 --> 00:05:20,332
และการสอนหนังสือ ไม่ กัสซี่ หนังของลูก
114
00:05:20,908 --> 00:05:22,908
อย่าลืมเรื่องนั้นด้วยครับ
115
00:05:22,994 --> 00:05:27,754
แน่นอนว่าผมชอบความคิดสร้างสรรค์
แต่การศึกษาก็เป็นเรื่องที่มีเกียรติ
116
00:05:27,832 --> 00:05:31,592
ผมว่าครูคือวีรบุรุษ
เหมือนนักดับเพลิงหรือทหาร
117
00:05:33,671 --> 00:05:35,841
โอเค ทุกคน ฟังนะ
118
00:05:35,923 --> 00:05:41,183
เรื่องแรก ขอปรบมือให้กับ
คุณมาร์กและคุณนายวิคตอเรีย ครุกแชงก์
119
00:05:43,890 --> 00:05:48,900
สี่สิบปีเนี่ยนะ จริงๆ เหรอ
120
00:05:50,480 --> 00:05:54,030
แต่หลายๆ คนอาจไม่รู้เรื่องนี้
121
00:05:54,108 --> 00:05:57,398
ตอนที่พ่อและแม่แต่งงานกัน
พวกเขาไม่ได้ไปฮันนีมูน
122
00:05:58,029 --> 00:05:59,819
- ไม่มีการฮันนีมูน
- ไม่เป็นไร
123
00:05:59,906 --> 00:06:01,236
พวกเขาอยากไปฮาวาย
124
00:06:01,324 --> 00:06:06,794
แต่ก็อย่างที่พวกเขาเคยทำกันเสมอ
พวกเขาเสียสละและเก็บเงินไว้
125
00:06:06,871 --> 00:06:10,631
เพื่อที่พวกเขาจะได้ให้ชีวิตที่ดีกว่า
แก่ครอบครัวและลูกๆ
126
00:06:11,918 --> 00:06:13,458
แม่และพ่อครับ
127
00:06:14,170 --> 00:06:16,510
ผมเชื่อว่าพ่อกับแม่เสียสละมาเพียงพอแล้ว
128
00:06:21,719 --> 00:06:24,639
เพื่อเป็นของขวัญวันครบรอบจากผม
129
00:06:24,722 --> 00:06:28,022
เคลลี่ นินา และหลานชายของพ่อกับแม่ในอนาคต
130
00:06:28,101 --> 00:06:32,311
ผมคิดว่าถึงเวลาแล้วที่ทั้งสองคน
จะพูดว่า "อโลฮา" กับฮาวาย
131
00:06:32,396 --> 00:06:34,606
- ครับ พ่อกับแม่จะไปฮาวายกัน
- อะไรนะ
132
00:06:35,566 --> 00:06:37,356
พ่อกับแม่ ขึ้นมาบนนี้สิครับ
133
00:06:37,443 --> 00:06:39,993
- เรามีพวงมาลัยที่อยากจะมอบให้
- ล้อเล่นใช่มั้ย
134
00:06:40,071 --> 00:06:41,451
ไม่ครับ ดูสิผมมี...
135
00:06:41,531 --> 00:06:43,661
- เกิดอะไรขึ้น
- พวกเขาจะส่งพ่อแม่ไปฮาวายเหรอ
136
00:06:43,741 --> 00:06:46,041
- ฉันพลาดอีเมลลูกโซ่อะไรหรือเปล่า ไม่น่า
- ไม่นะ
137
00:06:46,119 --> 00:06:49,249
หลานรัก ขอบใจนะจ๊ะ
138
00:06:50,414 --> 00:06:53,134
- เรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย
- คุณโอเคหรือเปล่า
139
00:06:53,209 --> 00:06:56,419
ก็แค่ นี่เป็นเรื่องเซอร์ไพรส์
สำหรับฉันเหมือนกัน
140
00:06:56,504 --> 00:06:58,014
เดี๋ยวก่อน เขาไม่ได้บอกคุณเหรอ
141
00:06:58,089 --> 00:07:01,219
ไม่เป็นไร เราแทบจะไม่มี
เงินจ่ายค่าผ่อนบ้าน แต่ไม่เป็นไร
142
00:07:02,677 --> 00:07:04,717
เคลลี่ ขึ้นมานี่สิ
143
00:07:06,597 --> 00:07:07,467
เสียใจด้วยนะ
144
00:07:07,557 --> 00:07:10,057
มาเร็ว ที่รัก มาสิ มา...
145
00:07:10,935 --> 00:07:13,305
- มีใครมีกล้องไหม
- รองเท้างี่เง่านั่นของเขา
146
00:07:13,396 --> 00:07:15,106
งี่เง่าชะมัด
147
00:07:15,189 --> 00:07:18,229
- นี่มันมากเกินไป มากเกินไปแล้ว เคน
- พูดว่า "อโลฮา" สิ
148
00:07:21,362 --> 00:07:24,202
- ช่างคิดมากเลย เคน
- พ่อกับแม่ควรจะได้ไปนะ
149
00:07:24,282 --> 00:07:25,742
นายเป็นอะไรไป
150
00:07:25,825 --> 00:07:29,495
อะไรเหรอ ฉันหมายถึง
ฉันอยากให้มันเป็นเรื่องเซอร์ไพรส์ ก็เลย...
151
00:07:29,579 --> 00:07:33,499
พี่ทำให้พวกเราดูไม่ได้เรื่องเลย
เราน่าจะช่วยกันจ่ายและให้มันเป็นของขวัญ
152
00:07:33,583 --> 00:07:36,883
แต่พวกนายจ่ายเงินเพื่อเดินทางมาที่นี่
นั่นเป็นของขวัญของพวกนาย
153
00:07:36,961 --> 00:07:40,131
ฉันอยู่ที่นี่ ดังนั้นนี่เป็นของขวัญของฉัน
ฉันไม่อยากทำให้พวกนายลำบาก
154
00:07:40,214 --> 00:07:41,844
มันใหญ่เกินไป
155
00:07:41,924 --> 00:07:45,394
เราน่าจะทำแบบของขวัญจากลูกๆ ทุกคน
156
00:07:45,470 --> 00:07:49,390
ใช่ ตอนที่เราซื้อเครื่องทิโวให้พ่อกับแม่
มันแค่คนละ 13 เหรียญ
157
00:07:49,891 --> 00:07:51,021
โอเค
158
00:07:51,184 --> 00:07:54,404
กัส ช่วยฉันหน่อย นายเข้าใจเรื่องที่ฉันทำ
มันเป็นความตั้งใจดีนะ
159
00:07:55,313 --> 00:07:59,033
ใช่ มันดีมาก ก็ดี
แต่ฉันเข้าใจประเด็นพวกเขา
160
00:07:59,108 --> 00:08:00,858
- จริงเหรอ
- นิดหน่อย ใช่
161
00:08:00,943 --> 00:08:04,743
โอเค ฉันคิดว่าพวกนายจะมีความสุข
ที่พ่อกับแม่ได้ไปฮาวายในที่สุด
162
00:08:04,822 --> 00:08:06,452
แต่นี่แค่คิดถึงแต่ตัวเอง
163
00:08:06,532 --> 00:08:07,832
- พระเจ้า
- พระเจ้า
164
00:08:07,909 --> 00:08:09,369
นายรู้ว่านายมันห่วยแตกใช่ไหม
165
00:08:09,452 --> 00:08:11,202
แอนดรูว์ เราไม่คุยกันอย่างนั้นจ้ะ
166
00:08:11,287 --> 00:08:13,457
- ดรูว์ หยุดนะ
- แต่เคนห่วยแตกจริงๆ
167
00:08:13,539 --> 00:08:14,869
เขาไม่บอกเราด้วยซ้ำเรื่องนั้น
168
00:08:14,957 --> 00:08:17,337
เราช่วยหารไม่ได้ด้วยซ้ำ ถึงแม้ว่าเราจะอยาก
169
00:08:17,418 --> 00:08:18,498
ไม่ได้จะทำให้รู้สึกแย่
170
00:08:18,586 --> 00:08:19,796
- เป็นเซอร์ไพรส์
- บ้ามาก
171
00:08:19,879 --> 00:08:21,049
หยุดนะ
172
00:08:30,932 --> 00:08:32,022
คือ...
173
00:08:32,099 --> 00:08:34,849
ไม่ต้องห่วงครับพ่อกับแม่ พวกเราสามคน...
174
00:08:34,936 --> 00:08:37,056
เราก็ช่วยกันหารของขวัญชิ้นหนึ่งด้วย
175
00:08:38,147 --> 00:08:40,857
เราจะจ่ายค่านิตยสาร
ที่พ่อแม่จะอ่านบนเครื่องบินไปฮาวาย
176
00:08:41,108 --> 00:08:44,358
แต่แค่ขาไปนะครับ ไม่ใช่ขากลับด้วย
อันนั้นเราจ่ายไม่ไหว
177
00:08:46,781 --> 00:08:48,951
และเรามีกระดาษเช็ดปากนี่ด้วย
178
00:08:49,033 --> 00:08:52,253
เป็นปีแห่งกระดาษเช็ดปาก
ใช่ไหมครับ 40 ปีน่ะ
179
00:08:52,328 --> 00:08:53,498
นี่ใครน่ะ
180
00:08:54,956 --> 00:08:57,456
นี่ ฉันคือตาแก่ที่มีผมขาว
181
00:08:59,919 --> 00:09:02,379
หยุดทะเลาะตบตีกันได้แล้ว
182
00:09:02,463 --> 00:09:06,683
พวกเธอทุกคนก็เหมือนฉันกับฮิลลารี
หลังจากที่เธอรู้เรื่องโมนิกา
183
00:09:06,759 --> 00:09:11,469
ฉันไม่รู้ว่าเคนจะให้ของขวัญนั่น
184
00:09:22,441 --> 00:09:25,031
- ผมพูดถูกใช่ไหมล่ะ
- อะไรนะคะ
185
00:09:25,111 --> 00:09:28,241
ครอบครัวผม
ผมบอกคุณแล้วว่าพวกเขาบ้า ให้ตายสิ
186
00:09:28,322 --> 00:09:29,452
คุณเห็นที่กัสทำไหม
187
00:09:29,532 --> 00:09:34,252
ทุกครั้งที่เราเริ่มทะเลาะกัน
เขาจะทำตัวเหมือนตัวตลก
188
00:09:35,746 --> 00:09:39,576
เขาทำตัวเหมือนเป็นโรคประสาท
ตั้งแต่เรื่องริดลีย์ สก็อตต์นั่นแล้ว
189
00:09:40,126 --> 00:09:44,796
- คุยกันเรื่องของขวัญบ้าๆ ของเคนอยู่เหรอ
- เปล่า ฉันบอกเธอเรื่องริดลีย์ สก็อตต์
190
00:09:44,880 --> 00:09:46,970
- อย่า
- ทำไมล่ะ ไม่ใช่เรื่องใหญ่นี่
191
00:09:47,049 --> 00:09:49,679
โอเค ผมไม่รู้ว่ากัสบอกคุณแค่ไหน
192
00:09:49,760 --> 00:09:52,260
แต่ตอนที่เขาไปถึงแอลเอใหม่ๆ กัสดังมาก
193
00:09:53,014 --> 00:09:53,854
- อะไรนะ
- ใช่
194
00:09:53,931 --> 00:09:55,271
- จริงเหรอ
- จริงๆ นะ
195
00:09:55,349 --> 00:09:58,059
เขาเขียนบทที่ทุกๆ คนดู
196
00:09:58,144 --> 00:10:01,984
และเขาไปประชุมแบบสบายๆ กับพวกคนที่สำคัญ
197
00:10:02,064 --> 00:10:04,114
- โอเค
- ใช่ มันบ้ามาก
198
00:10:04,191 --> 00:10:06,901
และเขาได้งานเป็นผู้ช่วยของริดลีย์ สก็อตต์
199
00:10:06,986 --> 00:10:11,566
เพื่อพัฒนาอะไรต่างๆ ด้วยกันด้วย
เขาอยู่ในตำแหน่งที่ดีมาก
200
00:10:11,657 --> 00:10:14,157
- ใช่ มันดูมีอนาคตมาก
- ใช่
201
00:10:14,243 --> 00:10:15,243
จนกระทั่ง...
202
00:10:16,704 --> 00:10:19,924
ผมไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
แต่เขาก็มีความคิดฝังหัว
203
00:10:19,999 --> 00:10:22,999
ว่าอาชีพของเขาไม่ก้าวหน้าเร็วเท่าที่ควร
204
00:10:23,085 --> 00:10:25,665
นี่เพิ่งแค่สามสี่เดือนเองนะ
205
00:10:25,755 --> 00:10:29,375
เขาก็เลยส่งอีเมลถึงริดลีย์บอกว่า
206
00:10:29,467 --> 00:10:33,797
"ผมอยากให้คุณให้ความสำคัญกับผมมากกว่านี้"
และอะไรอีกมากมาย
207
00:10:33,888 --> 00:10:35,638
- เดี๋ยวนะ กัสทำแบบนั้นเหรอ
- ใช่
208
00:10:35,723 --> 00:10:37,643
นั่นกล้ามากเลยนะ ฉันชอบจัง
209
00:10:37,725 --> 00:10:43,765
แต่ในอีเมลยังรวมการสนทนาระหว่างเขากับแม่
210
00:10:43,856 --> 00:10:46,106
และมันบอกว่าเขาควรเขียนมันยังไง
211
00:10:46,192 --> 00:10:50,072
เขาถามแม่ว่าเขาควรจะพูดยังไงในอีเมล
212
00:10:50,154 --> 00:10:52,914
บทสนทนาทั้งหมดอยู่ในนั้น
มีตัวอีเมลถึงริดลีย์อยู่บนสุด
213
00:10:52,990 --> 00:10:56,080
- มันแบบว่า ใช่
- ใช่ แล้ว...
214
00:10:56,160 --> 00:11:00,290
และแน่นอนว่า
ริดลีย์ส่งมันไปให้ทุกคนที่เขารู้จัก
215
00:11:00,373 --> 00:11:05,213
เช่น ผู้กำกับ ตัวแทน ผู้จัดการ
ผู้บริหารสตูดิโอหนัง และเขาก็พูดประมาณว่า
216
00:11:05,294 --> 00:11:09,724
"ดูสิว่าผู้ช่วยกระจอกๆ ของผม
ส่งอะไรจากแม่มาให้"
217
00:11:10,549 --> 00:11:12,179
พวกคุณได้เห็นอีเมลไหม
218
00:11:12,259 --> 00:11:14,719
- เห็น มันแย่มาก มัน...
- มันแย่จริงๆ
219
00:11:14,804 --> 00:11:17,224
มีตอนหนึ่งที่เขาว่า "ขอบคุณครับ แม่จ๋า"
220
00:11:17,306 --> 00:11:18,386
- ผมพูดจริงๆ นะ
- ไม่นะ
221
00:11:18,974 --> 00:11:20,564
พระเจ้า แม่เมาแล้ว
222
00:11:20,643 --> 00:11:24,153
ผมจะเอาเตกิลาที่เหลือไปให้แม่
และดูว่าแม่จะทำอะไรแย่ๆ บ้าง
223
00:11:25,481 --> 00:11:26,571
ให้ตายสิ
224
00:11:27,483 --> 00:11:29,693
อะไรล่ะ ครั้งสุดท้ายที่แม่เมา
225
00:11:29,777 --> 00:11:32,737
แม่ผลักพ่อลงในสระน้ำของบ้านราสมัสเซน
มันยอดมากเลย
226
00:11:32,822 --> 00:11:34,532
เธอก็อยากเห็นใช่ไหมล่ะ
227
00:11:34,615 --> 00:11:36,275
ฉันจะไปเอาเค้ก
228
00:11:37,284 --> 00:11:40,754
ไม่ ฉันไม่อยากเห็น นั่นมันแย่มากๆ
229
00:11:44,708 --> 00:11:47,088
- ไชนาดอลล์ โดยเดวิด โบวี
- เก่งมาก
230
00:11:48,379 --> 00:11:50,009
- ผมจะกินเค้กให้หมด
- เข้าใจแล้ว
231
00:11:53,759 --> 00:11:56,299
- คุณอยากดื่มอะไรไหม ไม่เหรอคะ
- ตอนนี้ไม่
232
00:11:56,387 --> 00:11:58,717
- โอเค
- นี่
233
00:11:59,306 --> 00:12:02,556
- เป็นยังไงบ้าง ทุกอย่างโอเคไหม
- เยี่ยมมาก แม่สนุกมากเลย
234
00:12:02,643 --> 00:12:05,483
- ทำไมคุณไม่ไปนั่งที่โต๊ะล่ะ
- ไม่ล่ะ ตรงนี้เป็นที่ของฉัน
235
00:12:05,563 --> 00:12:09,443
ฉันมองเห็นทุกคนและได้ดู...
นั่นไงมิคกี้ นี่ มิคกี้!
236
00:12:10,025 --> 00:12:12,355
มาทางนี้สิจ๊ะ สาวน้อยของฉันอยู่นั่นเอง
237
00:12:12,445 --> 00:12:13,695
- มานี่สิจ๊ะ
- โอเค
238
00:12:13,779 --> 00:12:17,069
เธอเป็นสาวน้อยของฉัน มาทางนี้สิจ๊ะ
239
00:12:17,158 --> 00:12:18,618
เธอมาแล้วครับ
240
00:12:19,827 --> 00:12:21,447
มิคกี้ ดูเธอสิ
241
00:12:22,037 --> 00:12:26,037
มาร์กกับฉันคุยกัน
และเราตัดสินใจว่าเธอเป็นคนโปรดของเรา
242
00:12:26,459 --> 00:12:28,249
- ไม่หรอกค่ะ
- จริงๆ นะ
243
00:12:28,794 --> 00:12:30,054
ขอบคุณมากครับ
244
00:12:30,129 --> 00:12:34,299
จากสาวๆ ทั้งหมดที่กัสซี่เคยพามาบ้าน
เธอดีที่สุดเลย
245
00:12:34,383 --> 00:12:37,643
จริงๆ นะ ดีกว่าคนนั้นมากเลย...
ชื่ออะไรนะ นาตาลี
246
00:12:38,512 --> 00:12:41,432
- นาตาลีโดนเข้าเต็มเปา
- นาตาลีนิสัยแย่มาก
247
00:12:41,515 --> 00:12:42,765
พูดกันตรงๆ เลย
248
00:12:43,601 --> 00:12:47,271
แม่บอกได้เลย กัสซี่ คนเป็นแม่บอกได้เสมอ
249
00:12:47,354 --> 00:12:49,864
- วิกส์ ใจเย็นๆ ก่อนนะ
- มีใครอีกนะ
250
00:12:51,233 --> 00:12:54,283
- มีใครอีก เทเรซา
- ใช่
251
00:12:54,361 --> 00:12:56,661
- แม่พูดถูกไหม
- ผมก็ไม่รู้นะ
252
00:12:56,739 --> 00:12:59,069
ดูเหมือนเป็นการอธิบายที่ง่ายเกินไป
253
00:12:59,158 --> 00:13:02,748
ไม่เอาน่า เทเรซาน่าเบื่อออก
254
00:13:03,329 --> 00:13:06,869
พอถามเธอว่า "แล้วเธอมาจากไหนจ๊ะ"
255
00:13:06,957 --> 00:13:11,087
เธอก็ตอบว่า "แลนซิง"
หรือที่ไหนก็ตามที แค่นั้น
256
00:13:12,254 --> 00:13:14,174
ขอโทษนะ เธอเป็นมนุษย์ต่างดาวหรือเปล่า
257
00:13:15,132 --> 00:13:17,092
- แบบนั้นน่ะจ้ะ
- ครับ มันเป็นเรื่องจริง
258
00:13:17,176 --> 00:13:19,676
- มิคกี้ดีที่สุดเลย
- เธอเป็นเบอร์หนึ่งเลยล่ะ
259
00:13:19,762 --> 00:13:22,222
เบอร์หนึ่ง ลูกต้องคว้าคนนี้ไว้ให้แน่นๆ นะ
260
00:13:22,306 --> 00:13:24,636
- นี่เป็นคนที่ต้องจับไว้ให้อยู่
- ครับผม
261
00:13:24,725 --> 00:13:25,975
- จะไม่ปล่อยเธอแน่
- โอเค
262
00:13:26,060 --> 00:13:27,810
พ่อผมกำลังจะไปแล้ว เราควรไปลา
263
00:13:27,895 --> 00:13:31,145
ได้สิ ไปลาพ่อกัน ไปกันค่ะ
264
00:13:38,656 --> 00:13:40,116
ขอโทษค่ะ
265
00:13:45,746 --> 00:13:47,706
- ไม่สนแล้วโว้ย
- นี่
266
00:13:48,999 --> 00:13:49,999
คุณจะไปไหน
267
00:13:50,084 --> 00:13:51,344
- สนามบิน
- คุณจะไปไหน
268
00:13:51,418 --> 00:13:53,958
ฉันจะไปสนามบิน
269
00:13:54,046 --> 00:13:56,966
คุณโกหกฉันเยอะแยะไปหมด
ฉันรู้เรื่องริดลีย์ สก็อตต์แล้ว
270
00:13:57,800 --> 00:13:59,510
โอเค ฟังนะ มันดึกแล้ว
271
00:13:59,593 --> 00:14:01,853
ผมไม่ได้ตรวจดูอีเมลให้ดี มันสับสน
272
00:14:01,929 --> 00:14:03,469
ผมส่งอีเมลเก่าไปให้คนอื่น ผมสับสน
273
00:14:03,556 --> 00:14:05,766
ทำไมคุณถึงไม่บอกฉัน
274
00:14:06,809 --> 00:14:11,309
เพราะมันไม่ใช่เรื่องที่จะทำให้ผู้หญิงสนใจ
ในการเดตครั้งแรกของเรา ผมไม่พูดหรอกว่า
275
00:14:11,397 --> 00:14:14,067
"อยากบอกให้คุณรู้ไว้นะ
ผมทำตัวเองขายหน้าต่อหน้า
276
00:14:14,149 --> 00:14:16,149
- คนครึ่งหนึ่ง..."'
- เอากุญแจมาให้ฉัน
277
00:14:17,319 --> 00:14:19,149
- เดี๋ยวก่อน คุณจะเอา...
- ใช่
278
00:14:19,238 --> 00:14:20,488
เอากุญแจมาให้ฉัน
279
00:14:23,033 --> 00:14:23,873
- ขอบ...
- ไม่
280
00:14:23,951 --> 00:14:25,041
นี่คุณเอาจริงเหรอ
281
00:14:25,119 --> 00:14:26,619
- เอากุญแจมา
- ผมไม่อยาก...
282
00:14:26,704 --> 00:14:28,874
- เอากุญแจมาให้ฉัน
- หยุดนะ
283
00:14:29,999 --> 00:14:30,919
กัส
284
00:14:31,959 --> 00:14:36,959
คุณคิดว่าฉันไม่พร้อมที่จะเป็นแม่
แต่คุณทำตัวเหมือนเด็กทารก
285
00:14:37,047 --> 00:14:40,427
คุณมีเรื่องโกหกพวกนี้
แต่คุณวิ่งหนีไปซ่อน และคุณมีความลับ
286
00:14:40,509 --> 00:14:43,139
คุณเคยหมั้น แถมมีเรื่องริดลีย์ สก็อตต์
287
00:14:43,220 --> 00:14:45,350
แล้วคุณยังบอกพ่อกับแม่ว่าคุณไปโบสถ์
288
00:14:45,431 --> 00:14:49,771
คุณทำให้มันฟังดูแย่กว่าที่มันเป็น
ผมแค่พยายามทำให้ใครๆ มีความสุข
289
00:14:49,852 --> 00:14:52,102
ผมโกหกและปิดบังนิดหน่อย
290
00:14:52,187 --> 00:14:55,267
ผมคิดว่าไม่ได้ทำผิดอะไรมากมาย
291
00:14:56,317 --> 00:14:57,817
นั่นครอบครัวคุณนะ
292
00:14:58,152 --> 00:15:00,572
ใช่ ครอบครัวฉันบ้า แต่เราไม่ปิดบังกัน
293
00:15:00,654 --> 00:15:04,124
คุณไม่รู้จักครอบครัวผมด้วยซ้ำ โอเคไหม
พวกเขาลึกซึ้งกว่านั้น
294
00:15:04,199 --> 00:15:08,869
คุณจะทำแบบ "ฉันใช้เวลาสองวัน
สรุปพฤติกรรมครอบครัวคุณ" ไม่โอเคนะ
295
00:15:08,954 --> 00:15:12,714
บางทีผมอาจไม่อยากให้คุณมากับผม
และมันไม่ใช่เพราะเรื่องผมกับครอบครัว
296
00:15:14,752 --> 00:15:17,132
- เป็นที่ฉันงั้นเหรอ อย่างนั้นใช่ไหม
- ก็อาจใช่
297
00:15:17,212 --> 00:15:19,422
บางทีคุณอาจเป็นเหตุผลที่ผมไม่อยากพาคุณมา
298
00:15:19,506 --> 00:15:23,386
ไม่ใช่เพราะตัวผมหรือครอบครัว
ไม่ใช่เพราะเรามีความลับ หรือเรื่องน้ำเน่าอะไรก็ตาม
ที่คุณมีอยู่ในหัวตอนนี้
299
00:15:27,431 --> 00:15:29,601
ดีละ เยี่ยม
300
00:15:31,185 --> 00:15:32,475
เอาละ ฉันจะไปแล้ว
301
00:15:37,316 --> 00:15:38,526
ไปเลย ผมไม่สน
302
00:15:40,444 --> 00:15:44,704
คุณช่วยเข้าไปข้างในและบอกลาทุกคนได้ไหม
303
00:15:44,782 --> 00:15:47,912
หาข้อแก้ตัวอะไรก็ได้
ผมจะได้ไม่รู้สึกงี่เง่านัก
304
00:15:48,535 --> 00:15:50,905
ได้ ฉันทำได้
305
00:15:59,797 --> 00:16:01,877
ฉันขอนาทีนึง โอเคไหม
306
00:16:17,398 --> 00:16:18,978
นี่ ทุกคน...
307
00:16:19,066 --> 00:16:22,736
ขอโทษนะ ข่าวร้าย แต่มิคกี้ต้องออกจากเมือง
308
00:16:22,820 --> 00:16:25,910
- และไปสนามบินเดี๋ยวนี้
- เดี๋ยวก่อน อะไรกัน
309
00:16:26,532 --> 00:16:29,702
ใช่ค่ะ พอดีที่ทำงานมีปัญหา ฉันต้องไปแล้ว
310
00:16:30,285 --> 00:16:33,905
มิคกี้ จริงๆ แล้วคุณไม่ต้องทำแบบนั้นก็ได้
311
00:16:35,416 --> 00:16:36,916
เธอแค่สุภาพน่ะ
312
00:16:37,668 --> 00:16:41,878
เธอโกรธผมเพราะผมโกหกเธอ
313
00:16:41,964 --> 00:16:44,934
และปิดบังเรื่องต่างๆ จากเธอและพวกเราทุกคน
314
00:16:45,009 --> 00:16:50,099
เรื่องที่ผมอับอายและขายหน้ากับมัน
315
00:16:50,681 --> 00:16:53,641
หนังเรื่องที่ผมทำอยู่กับอารยา
316
00:16:55,227 --> 00:16:56,187
เธอเลิกเล่น
317
00:16:56,937 --> 00:17:02,647
เธอเลิกเล่นทั้งเรื่อง
ตอนนี้ผมติดหนี้ท่วมหัว
318
00:17:02,735 --> 00:17:09,575
และสิ่งเดียวที่ผมเหลือเอาไว้ให้โชว์ได้
คือตัวอย่างหนังความยาวสองนาที
319
00:17:11,493 --> 00:17:14,123
- ตัวอย่างหนังคืออะไร
- มัน...
320
00:17:15,205 --> 00:17:16,285
ไร้ค่า
321
00:17:17,041 --> 00:17:18,211
มัน...
322
00:17:18,709 --> 00:17:20,089
จริงๆ แล้วมัน...
323
00:17:21,837 --> 00:17:22,757
ไร้ค่า
324
00:17:23,839 --> 00:17:27,219
ฟังนะ ประเด็นของผมคือผมทำพลาดกับอารยา
325
00:17:28,802 --> 00:17:33,562
พูดตรงๆ นะ ผมคิดว่าผมทำลาย
โอกาสในการทำงานทุกโอกาสที่ผมได้รับ ผมทำลายมันกับริดลีย์ สก็อตต์
และผู้กำกับเรื่องลิเบอร์ตี้ดาวน์
326
00:17:39,980 --> 00:17:42,270
และผมจะไม่มีทางได้เป็น
นักเขียนบทของวิชิทต้า
327
00:17:42,357 --> 00:17:45,277
เพราะครั้งเดียวที่ผมได้รับเชิญ
ให้เข้าไปในห้องนักเขียนบท
328
00:17:45,360 --> 00:17:49,660
ผมสติแตกและปาคอมพิวเตอร์
ของผู้หญิงคนหนึ่งข้ามโต๊ะ
329
00:17:49,740 --> 00:17:51,700
- เรื่องนั้นฉันไม่รู้
- ฉันก็เหมือนกัน
330
00:17:51,784 --> 00:17:54,204
ใช่ มันไม่ใช่เรื่องใหม่
331
00:17:54,286 --> 00:17:58,536
ผมมีปัญหาจริงๆ
ในเรื่องการควมคุมความโกรธ
332
00:17:59,124 --> 00:18:05,054
เดือนที่แล้ว ผมขับรถอยู่
แล้วก็โมโหสุดขีดอยู่บนถนน
333
00:18:05,130 --> 00:18:09,840
และผมสูญเสียการควบคุมรถ
รถผมหมุนติ้วและชนรถคันอื่น
334
00:18:11,178 --> 00:18:12,968
ผมไม่ได้บอกใครเรื่องนั้น
335
00:18:13,555 --> 00:18:16,265
ลูกปาคอมพิวเตอร์ของผู้หญิงคนหนึ่งเหรอ
336
00:18:16,350 --> 00:18:18,310
แม่ครับ แม่ต้องตั้งใจฟังผม
337
00:18:18,393 --> 00:18:21,113
เพราะผมจะเล่าเรื่องไปเรื่อยๆ โอเคไหม
338
00:18:21,730 --> 00:18:23,820
ผมไม่เชื่อในพระเจ้า
339
00:18:24,399 --> 00:18:27,529
ตอนเก้าขวบ ผมอ้วกใส่กระเป๋าแม่
340
00:18:28,737 --> 00:18:32,197
ทุกคนจำนาตาลี แฟนเก่าผมได้ใช่ไหม
341
00:18:32,699 --> 00:18:37,619
เธอแกล้งทำเป็นนอกใจผม
เพื่อที่ผมจะได้เลิกกับเธอ
342
00:18:37,704 --> 00:18:40,334
แต่ผมไม่เลิก เธอก็เลยเลิกกับผม
343
00:18:42,042 --> 00:18:44,092
พ่อฮะ ผมไม่ชอบกีฬา
344
00:18:44,169 --> 00:18:49,549
ผมแค่แกล้งทำเป็นชอบกีฬา
เราจะได้มีเรื่องอะไรคุยกัน
345
00:18:50,551 --> 00:18:56,181
ไม่รู้สิ ผมเดาว่าที่ผมกำลังพูดก็คือ...
346
00:18:57,057 --> 00:19:01,767
ผมพยายามแล้ว ผมพยายามหลอกทุกคน
347
00:19:02,312 --> 00:19:08,492
และทำให้ทุกคิดว่าผมเป็นลูกชายที่สมบูรณ์แบบ
หรือพี่ชายและน้องชายที่สมบูรณ์แบบ แต่...
348
00:19:10,863 --> 00:19:12,613
ผมมันไม่ได้เรื่อง
349
00:19:14,867 --> 00:19:19,157
และสิ่งเดียวที่ผมมีคือมิคกี้
350
00:19:22,916 --> 00:19:24,706
แต่ผมกำลังทำมันพังเหมือนกัน
351
00:19:26,086 --> 00:19:29,506
เพราะผมบอกเธอเมื่อคืน
ว่าเธอไม่พร้อมที่จะมีครอบครัว แต่...
352
00:19:32,176 --> 00:19:33,426
ผมคิดผิด
353
00:19:35,053 --> 00:19:38,143
ผมคือคนที่ไม่พร้อมที่จะมีครอบครัว และ...
354
00:19:39,850 --> 00:19:42,020
มันง่ายกว่าสำหรับผมที่จะพูดว่า
355
00:19:42,603 --> 00:19:45,443
"มิคกี้เป็นคนบ้า ผมคือคนที่มีสติ"
356
00:19:47,566 --> 00:19:48,976
แต่ผมต่างหากที่เป็นคนบ้า
357
00:19:58,660 --> 00:20:03,120
เอาละ ดีที่ได้รู้
เราทำความสะอาด แล้วกลับบ้านกันดีไหม
358
00:20:08,170 --> 00:20:11,340
โอเค ขอบคุณมั้ง ผม...
359
00:20:32,736 --> 00:20:34,946
- ขอโทษนะ นั่นแย่มากเลย
- ล้อเล่นหรือเปล่า
360
00:20:35,530 --> 00:20:37,530
นั่นยอดมากเลย
361
00:20:38,408 --> 00:20:40,078
- จริงเหรอ
- จริงสิ
362
00:20:40,160 --> 00:20:43,500
ฉันเคยคุยแบบจริงจังกับพ่อแม่ฉัน
363
00:20:43,580 --> 00:20:48,670
ฉันยังไม่เคยซื่อสัตย์ขนาดที่คุณทำ
นั่นกล้ามาก ต้องใช้ความกล้าเลย
364
00:20:49,753 --> 00:20:51,673
ผมรู้สึกแย่มากๆ ตอนนี้
365
00:21:13,944 --> 00:21:15,494
รู้สึกดีจัง
366
00:21:20,284 --> 00:21:21,794
บ้าน
367
00:21:25,956 --> 00:21:28,576
สถานการณ์มันค่อนข้างจะน่าอึดอัดในนั้น...
368
00:21:29,876 --> 00:21:31,456
พระเจ้า มันชื่อว่าอะไรนะ
369
00:21:31,545 --> 00:21:33,585
- บรูกกิงส์ ใช่
- บรูกกิงส์ ใช่
370
00:21:35,215 --> 00:21:38,505
- แต่เราออกมาจากที่นั่นได้โดยที่ยังมีชีวิต
- ใช่ ใช่เลย
371
00:21:41,138 --> 00:21:42,678
บอกฉันเรื่องอนาคตของเราหน่อยสิ
372
00:21:45,100 --> 00:21:46,060
โอเค
373
00:21:47,436 --> 00:21:50,306
เราย้ายมาอยู่ด้วยกัน
374
00:21:52,107 --> 00:21:56,697
จากนั้นก็หาลูกหมามาเลี้ยง
375
00:21:57,779 --> 00:22:00,819
- ฉันชอบนะ บีเกิลสักตัว
- ใช่
376
00:22:01,575 --> 00:22:08,165
จากนั้นเราก็ไปรับการบำบัดคู่รักกัน
377
00:22:08,957 --> 00:22:14,457
- ความสัมพันธ์ของเราจะได้ดีและแข็งแรง
- ใช่ๆ และจากนั้น...
378
00:22:16,965 --> 00:22:23,215
จากนั้นเราจะแต่งงานกันและมีลูกๆ
379
00:22:23,305 --> 00:22:27,265
ใช่ เป็นที่เรื่องที่นิยมกันมากพักนี้