1
00:00:18,435 --> 00:00:20,729
ฉันไม่สนว่าคนพวกนี้อันตรายแค่ไหน

2
00:00:21,479 --> 00:00:23,189
ฉันไม่อยากเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้

3
00:00:23,398 --> 00:00:27,652
เรามาที่นี่เพื่อช่วยแดนนี่ คอลลีนพูดถูก
มันไม่จบแค่นั้น พวกมันจะตามล่าเราต่อ

4
00:00:27,736 --> 00:00:29,404
นี่คือโอกาสที่เราจะปิดบัญชีกับพวกมัน

5
00:00:31,448 --> 00:00:33,616
พวกมันจะกลับมาอีก ไม่หยุดหย่อน

6
00:00:33,700 --> 00:00:36,286
แต่ของพวกนี้
สามารถกำจัดพวกมันได้ตลอดไป

7
00:00:36,995 --> 00:00:38,830
ฉันรู้พวกนายมีเรื่องกับพวกมันมาก่อน

8
00:00:38,913 --> 00:00:41,458
นายก็ด้วย เธอก็ด้วย

9
00:00:42,042 --> 00:00:43,752
และเด็กคนนั้นจากฮาร์เล็มด้วย

10
00:00:43,835 --> 00:00:46,504
วางระเบิดที่นี่ไม่ช่วยแก้ไข
เรื่องที่เคยเกิดขึ้นกับเขา

11
00:00:46,588 --> 00:00:48,131
โอเคไหม มันไม่ได้ผลในระยะยาว

12
00:00:48,840 --> 00:00:51,134
แต่มันอาจช่วยคนอื่น
ที่จะตกอยู่ในอันตรายได้

13
00:00:51,217 --> 00:00:53,887
เตรียมใจไว้ได้เลย
ต้องมีคนได้รับอันตรายแน่ๆ

14
00:00:56,347 --> 00:00:57,348
ฉัน...

15
00:00:57,974 --> 00:00:59,559
ฉันทำตามแผนการนี้ไม่ได้

16
00:01:04,105 --> 00:01:05,106
โอเค

17
00:01:06,816 --> 00:01:10,487
อยากบอกไว้ว่า ทุกอย่าง
ที่เพิ่งพูดกันไปในสองนาทีที่ผ่านมา

18
00:01:11,279 --> 00:01:12,989
เป็นเรื่องบ้าเต็มขั้น

19
00:01:13,573 --> 00:01:14,574
ขอบคุณ

20
00:01:16,743 --> 00:01:17,744
แต่

21
00:01:18,578 --> 00:01:19,996
ให้ตายเถอะ

22
00:01:20,580 --> 00:01:22,624
เรารู้ดีว่าแก๊งหัตถาทำอะไรได้บ้าง

23
00:01:24,250 --> 00:01:25,335
เราทุกคนได้รับผลกระทบ

24
00:01:27,045 --> 00:01:28,671
พวกมันกลับมาเสมอ

25
00:01:30,298 --> 00:01:35,261
และเมื่อพวกมันมา มันไม่ใช่แค่
อาชญากรรมธรรมดา มันคือหนังสยองขวัญ

26
00:01:36,262 --> 00:01:37,806
เหตุฆาตกรรมสุดสยอง

27
00:01:37,889 --> 00:01:39,891
ถ้าเราไม่ทำแบบนี้ มันจะยิ่งแย่ลง

28
00:01:40,475 --> 00:01:42,977
ถ้าเราไม่ทำลายตึกนี้
แก๊งหัตถาจะทำลายนิวยอร์ก

29
00:01:43,061 --> 00:01:45,855
นี่ไม่ใช่วิธีที่ฉันใช้ในการแก้ปัญหา

30
00:01:48,399 --> 00:01:50,318
คนพวกนี้ตามล่าเพื่อนของเรา

31
00:01:51,986 --> 00:01:53,446
ไม่มีทีท่าว่าจะหยุด

32
00:01:54,447 --> 00:01:55,448
เจส

33
00:01:56,449 --> 00:01:59,160
คุณก็รู้ฉันไม่อยากยุ่งเรื่องนี้ตั้งแต่แรก

34
00:01:59,828 --> 00:02:01,955
สมองของสถาปนิกนั่น
ยังอยู่ในห้องฉันเลย

35
00:02:02,038 --> 00:02:05,166
ฉันยังไม่ได้เปลี่ยนเสื้อผ้า
มาจัดการเรื่องบ้านี้ให้เสร็จเถอะ

36
00:02:07,335 --> 00:02:09,921
เราจะได้นอนหลับสบายขึ้น
เมื่อพวกมันถูกจัดการไปแล้ว

37
00:02:11,047 --> 00:02:12,132
เราทุกคนจะได้...

38
00:02:14,676 --> 00:02:16,052
ดำเนินชีวิตของเราต่อไป

39
00:02:20,390 --> 00:02:21,850
ถ้าเราทำเรื่องนี้

40
00:02:24,060 --> 00:02:28,273
ห้ามทำร้ายคนอื่นนอกจากพวกแก๊งหัตถาชั่ว

41
00:02:30,441 --> 00:02:34,112
โอเคไหม ห้ามทำร้ายผู้บริสุทธิ์
แม้คนเดียว ทุกคนเห็นด้วยใช่ไหม

42
00:02:36,698 --> 00:02:37,699
ใช่

43
00:02:40,201 --> 00:02:41,327
ถ้างั้นก็ตามนั้น

44
00:02:43,413 --> 00:02:45,081
ไม่อยากเชื่อว่าจะพูดแบบนี้ แต่...

45
00:02:47,917 --> 00:02:49,711
มาทำเรื่องบ้าๆ กันดีกว่า

46
00:02:52,338 --> 00:02:53,715
(ผลงานภาพยนตร์ชุดของ NETFLIX)

47
00:04:08,122 --> 00:04:09,249
มันเป็นเรื่องจริง

48
00:04:14,003 --> 00:04:16,256
เธอสงสัยในอำนาจของคุน-ลุนเหรอ

49
00:04:19,217 --> 00:04:23,429
สัตว์ประหลาดพวกนี้เคยร่อนเร่
ไปทั่วหุบเขาเขียวขจีที่บ้านฉัน

50
00:04:24,639 --> 00:04:26,975
ฟอสซิลพวกนี้คือทั้งหมดที่เหลืออยู่

51
00:04:27,892 --> 00:04:31,271
เท่าที่เรารู้เป็นซากสุดท้ายบนโลก

52
00:04:31,854 --> 00:04:34,399
ดูแลทางเข้าไว้
ไอรอน ฟิสต์อยู่ในนี้แหละ

53
00:04:34,482 --> 00:04:37,402
มันไม่สำคัญอีกแล้ว ประตูเปิดอยู่

54
00:04:38,778 --> 00:04:41,322
- ยังไงเขาก็ต้องตาย
- แน่นอน

55
00:04:41,406 --> 00:04:46,035
แต่เราจำเป็นต้องเอาสสาร
ออกมาอย่างเร่งด่วนก่อน

56
00:04:46,119 --> 00:04:47,412
คนอื่นอยู่ที่ไหน

57
00:04:48,246 --> 00:04:51,499
- ดูแลการหลบภัยของเราให้ปลอดภัย
- จากอะไร

58
00:04:52,083 --> 00:04:53,960
ปีศาจแห่งเฮลล์สคิทเชน

59
00:04:54,043 --> 00:04:57,005
มนุษย์คงกระพัน
และผู้หญิงจอมทรหดคนนั้น

60
00:04:57,088 --> 00:04:58,381
พวกเขาอยู่ที่นี่

61
00:04:59,132 --> 00:05:01,801
เราถ่วงเวลาพวกเขาไว้
นานเท่าที่จะทำได้แล้ว

62
00:05:02,552 --> 00:05:04,053
เราชนะสงครามนี้แล้ว

63
00:05:04,137 --> 00:05:06,806
ฉันเป็นคนตัดสินใจ
ว่าเราชนะเมื่อไหร่

64
00:05:08,433 --> 00:05:10,476
เมื่อเราเอาสสารออกมาได้แล้ว

65
00:05:11,227 --> 00:05:14,105
รากฐานของเมืองนี้จะทรุดลงเรื่อยๆ

66
00:05:14,856 --> 00:05:17,191
นิวยอร์กจะพังทลาย

67
00:05:17,942 --> 00:05:19,152
คนจำนวนมากจะต้องตาย

68
00:05:22,280 --> 00:05:23,865
มันก็แค่เมืองๆ หนึ่ง

69
00:05:24,657 --> 00:05:27,285
มันปรากฏขึ้น มันล่มสลาย

70
00:05:29,245 --> 00:05:31,456
คุณจะได้เห็นเรื่องแบบนี้
อีกหลายครั้ง

71
00:05:53,436 --> 00:05:57,106
สถาปนิกนั่นวางแผนจะวางระเบิด
ตรงศูนย์กลางของอาคาร

72
00:05:57,190 --> 00:05:58,858
นี่ดูเหมือนคานรับน้ำหนัก

73
00:05:58,941 --> 00:06:00,610
ถ้าไม่มีคาน ตึกจะถล่ม

74
00:06:00,693 --> 00:06:03,404
เมื่อเราหาพวกมันพบ
เราก็วางระเบิดซีโฟร์

75
00:06:04,030 --> 00:06:05,198
ไม่มีรีโมตควบคุม

76
00:06:06,074 --> 00:06:08,326
- หมายความว่ายังไง
- มันคือระเบิดเวลา

77
00:06:08,409 --> 00:06:10,411
พอกดปุ่ม "เริ่ม"
เรามีเวลาไม่กี่นาที

78
00:06:10,495 --> 00:06:12,705
- คุณแน่ใจเหรอ
- ประมาณนั้น

79
00:06:12,789 --> 00:06:14,832
- ฟังดูมีหวังหน่อย
- มันคือการฝึกขั้นพื้นฐาน

80
00:06:14,916 --> 00:06:17,418
พวกเขาสอนเราให้วิ่งหนีระเบิด
ไม่ได้สอนให้วางระเบิด

81
00:06:17,502 --> 00:06:20,171
ดังนั้นเมื่อมีคน
ตั้งเวลาให้มันเริ่มทำงาน...

82
00:06:20,254 --> 00:06:21,381
แค่นั้นแหละ

83
00:06:22,465 --> 00:06:23,633
เธอสองคนเอาไปวางที่จุด

84
00:06:23,716 --> 00:06:25,510
พอออกจากหลุมก็กดปุ่ม
และไปจากที่นี่กัน

85
00:06:25,593 --> 00:06:28,388
เดี๋ยวก่อน ว่าไงนะ
ไม่ ฉันจะลงไปกับพวกนายด้วย

86
00:06:28,471 --> 00:06:31,182
ครั้งสุดท้ายที่ไม่ได้อยู่ด้วย
แดนนี่ถูกวางยาและลักพาตัวไป

87
00:06:31,265 --> 00:06:33,643
ตอนไหนของเรื่องบ้าๆ นี่
ที่เธอไม่ได้อยู่ด้วย

88
00:06:33,726 --> 00:06:35,853
เรื่องบ้าๆ นี่คือชีวิตของฉัน

89
00:06:35,937 --> 00:06:38,189
คอลลีน สามคนนั้นมีความสามารถพิเศษ

90
00:06:38,272 --> 00:06:40,108
- ฉันต่อสู้ได้
- ใช่เลย

91
00:06:40,191 --> 00:06:43,236
ในฐานะเพื่อนของเธอ
ถ้าฉันจะทำเรื่องนี้

92
00:06:43,319 --> 00:06:45,321
ฉันต้องการให้เธอช่วยมากกว่าพวกเขา

93
00:06:50,701 --> 00:06:53,663
- สัญญานะว่าจะไม่ทำให้เขาผิดหวังอีก
- คราวนี้จะทำให้ดีขึ้น

94
00:06:55,123 --> 00:06:56,332
ฉันต้องชดใช้ให้เขา

95
00:06:57,625 --> 00:06:58,626
ไปทางนี้กัน

96
00:07:00,211 --> 00:07:02,547
ผมจะกลับมา แคลร์ ผมสัญญา

97
00:07:09,679 --> 00:07:13,683
เท่าที่เราบอกได้ ตึกนี้ถูกล็อกไว้
ด้วยเทคโนโลยีไฮเทค

98
00:07:13,766 --> 00:07:15,184
กระจกกันกระสุน ทุกอย่างจัดเต็ม

99
00:07:15,268 --> 00:07:17,437
ฉันต้องการทีมเฝ้าทุกทางเข้า
ต้องมีทางเข้าไปได้

100
00:07:17,520 --> 00:07:18,688
- โอเคนะ
- ครับ

101
00:07:19,605 --> 00:07:20,606
ว่าไง

102
00:07:21,983 --> 00:07:24,861
- ล้อเล่นใช่ไหม
- มีอะไร ไนท์

103
00:07:26,863 --> 00:07:28,656
ตู้ใส่หลักฐานที่สถานีถูกทำลาย

104
00:07:28,739 --> 00:07:30,366
- เมื่อไหร่
- ชั่วโมงก่อน

105
00:07:30,450 --> 00:07:32,952
พวกเขาเพิ่งค้นพบ ระเบิดซีโฟร์หายไป

106
00:07:33,035 --> 00:07:34,287
ของจากโรงแรมเล็กๆ นั่นเหรอ

107
00:07:34,370 --> 00:07:35,746
- ทั้งหมดเลย
- ใครเอาไป

108
00:07:35,830 --> 00:07:38,332
กล้องวงจรปิดใช้งานไม่ได้
พวกเขาเลยไม่รู้ว่าเป็นใคร

109
00:07:39,542 --> 00:07:41,169
ผมให้คุณลองทายสามครั้ง

110
00:07:41,252 --> 00:07:43,838
- ผู้กองคะ เราไม่รู้ว่าเกิดอะไร...
- โกหก

111
00:07:43,921 --> 00:07:45,506
คุณโกรธเพราะคุณรับประกันพวกเขา

112
00:07:45,590 --> 00:07:48,134
คำถามก็คือพวกเขาจะทำอะไร
กับระเบิดนั่น

113
00:07:52,930 --> 00:07:54,432
- บ้าเอ๊ย
- ให้ตายสิ

114
00:07:54,557 --> 00:07:56,809
- ตามหน่วยกู้ระเบิดเดี๋ยวนี้
- รับทราบ

115
00:07:56,893 --> 00:08:00,313
อพยพทุกอย่างในรัศมีสองช่วงตึก
ตามหน่วยฉุกเฉินมาที่นี่

116
00:08:00,396 --> 00:08:01,647
เราต้องพังประตูเข้าไป

117
00:08:01,731 --> 00:08:03,774
ฉันจะแจ้งให้คุณทราบ
เมื่อทีมมารวมตัวกันครบค่ะ

118
00:08:03,858 --> 00:08:06,027
โอเค ไนท์
ถ้าตอนนั้นคุณยังทำงานที่นี่อยู่

119
00:08:06,110 --> 00:08:09,989
จะมีกำลังเสริมมาเพิ่ม
ย้ายคนพวกนั้นออกมา

120
00:08:23,461 --> 00:08:24,504
อะไรกันเนี่ย

121
00:08:37,433 --> 00:08:39,060
พวกเขาตามล่าฉันด้วย

122
00:08:42,271 --> 00:08:45,900
ฉันเคยคิดว่าเจสซิก้าพูดเกินจริง
ฉันไม่รู้ว่ามันแย่ขนาดนี้

123
00:08:46,901 --> 00:08:50,238
มันเป็นแบบนี้มาพักหนึ่งแล้ว

124
00:08:53,741 --> 00:08:55,701
ฉันก็เคยอยู่ในเหตุการณ์นั้นด้วย

125
00:08:58,287 --> 00:09:01,832
พวกเขาจับตัวประกัน
ฉันดูคนๆ หนึ่งตาย

126
00:09:05,253 --> 00:09:06,504
ฉันดีใจที่คุณไม่เป็นไร

127
00:09:07,255 --> 00:09:08,839
มีเราคนไหนไม่เป็นไรด้วยเหรอ

128
00:09:11,717 --> 00:09:13,135
นั่นอาจเป็นเรื่องดี

129
00:09:17,932 --> 00:09:20,351
ที่สถานีวิทยุฉัน
ฉันพยายามพูดให้คนเชื่อ

130
00:09:21,102 --> 00:09:23,771
ว่าแผ่นดินไหวนั่น
เป็นฉากบังหน้าของเรื่องอื่น

131
00:09:24,730 --> 00:09:25,731
งั้นเหรอ

132
00:09:26,357 --> 00:09:27,483
เกิดอะไรขึ้น

133
00:09:28,776 --> 00:09:32,113
- ฉันถูกสั่งให้หยุดพูด
- ใครสั่ง เจ้านายคุณเหรอ

134
00:09:32,196 --> 00:09:33,447
- ใช่
- แย่จริงๆ

135
00:09:34,448 --> 00:09:36,617
ถ้าที่เจสซิก้าพูดเป็นความจริง

136
00:09:37,743 --> 00:09:40,246
แก๊งหัตถานี่ต้องมีอำนาจมาก

137
00:09:41,539 --> 00:09:42,832
พวกเขาอาจปิดบังเรื่องนี้

138
00:09:42,915 --> 00:09:45,501
ใช่ มันน่าจะหมายความว่า
คุณพูดถูก แต่...

139
00:09:48,421 --> 00:09:50,423
ฉันรู้ว่าเราจะเจอความจริง เราแค่...

140
00:09:51,007 --> 00:09:53,217
ต้องเต็มใจที่จะเสี่ยงอันตรายใช่ไหม

141
00:09:54,051 --> 00:09:55,303
เจสซิก้าคือตัวอันตราย

142
00:09:58,973 --> 00:10:00,224
แล้วผู้ชายคนนั้นล่ะ

143
00:10:01,017 --> 00:10:03,019
ทนายที่คุณทำงานด้วยน่ะ

144
00:10:03,936 --> 00:10:05,730
- แมท
- ใช่ เขาเป็นยังไง

145
00:10:07,982 --> 00:10:09,150
เขาเป็นเพื่อนที่ดี

146
00:10:09,734 --> 00:10:11,360
มันคือ... เขาเป็น...

147
00:10:12,361 --> 00:10:13,362
มันซับซ้อนน่ะ

148
00:10:16,365 --> 00:10:17,783
เจสซิก้าก็เป็นเพื่อนที่ดี

149
00:10:19,619 --> 00:10:21,746
ไม่ใช่แบบเพื่อนปกตินะ

150
00:10:22,663 --> 00:10:24,373
ฉันพึ่งเธอให้...

151
00:10:25,499 --> 00:10:28,461
ช่วยย้ายโซฟา
หรือจัดงานปาร์ตี้ไม่ได้ แต่...

152
00:10:30,379 --> 00:10:32,089
เมื่อถึงเวลาที่มีปัญหาจริงๆ

153
00:10:34,675 --> 00:10:36,719
เรื่องที่ไม่มีทางแก้ไข...

154
00:10:39,096 --> 00:10:40,097
สาวๆ ครับ

155
00:10:40,181 --> 00:10:42,725
เราได้ยินวิทยุเรียกทุกหน่วยที่ว่างอยู่

156
00:10:42,808 --> 00:10:45,394
- ไปที่ไหน
- เฮลล์สคิทเชน

157
00:10:45,478 --> 00:10:48,397
สถานที่ชื่อวงเวียนมิดแลนด์
ถนนสายที่ 44 ตัดกับ 11

158
00:10:48,481 --> 00:10:50,483
- วงเวียนมิดแลนด์
- นั่นคือจุดศูนย์กลาง

159
00:10:50,566 --> 00:10:51,609
ของอะไร

160
00:10:52,568 --> 00:10:53,736
ทุกเรื่อง

161
00:10:55,029 --> 00:10:56,989
พวกเขาพูดถูก ที่นี่ไม่มีใครเลย

162
00:10:58,908 --> 00:11:00,868
แต่มีกิจกรรมมากมายเกิดขึ้นใต้ตึก

163
00:11:16,842 --> 00:11:18,260
ตรงนี้ ฉันอยากให้นาย...

164
00:11:19,345 --> 00:11:20,388
เปิดนี่ให้หน่อย

165
00:11:21,055 --> 00:11:22,890
- เปิดอะไร
- มันเป็นประตู

166
00:11:23,557 --> 00:11:26,519
- มีกลไกอยู่ข้างหลัง
- หมายความว่าไงมี "กลไก"

167
00:11:50,000 --> 00:11:52,169
นี่มันลึกขนาดไหนเนี่ย

168
00:11:53,421 --> 00:11:54,547
บอกยาก

169
00:11:56,924 --> 00:12:00,302
ยิ่งคิดเรื่องนี้มากเท่าไหร่
ยิ่งไม่ชอบที่เราต้องเสี่ยง

170
00:12:01,262 --> 00:12:04,348
งั้นก็ทำแบบฉัน อย่าไปคิดถึงมัน

171
00:12:06,225 --> 00:12:09,812
ถ้าพวกนายบอกฉันอาทิตย์ก่อน
ว่าฉันจะมาที่นี่กับพวกนาย

172
00:12:09,895 --> 00:12:13,733
เพื่อระเบิดตึก และสู้กับนินจา
เพื่อปกป้องนิวยอร์ก...

173
00:12:14,984 --> 00:12:15,985
ใช่

174
00:12:17,319 --> 00:12:19,989
พูดไปก็อาจไม่สำคัญ
แต่ฉันดีใจที่เธออยู่ที่นี่

175
00:12:21,490 --> 00:12:22,491
อะไรนะ

176
00:12:24,118 --> 00:12:25,578
สถานการณ์อาจดีกว่านี้ได้

177
00:12:25,661 --> 00:12:28,414
ฉันแค่จะพูดว่า
ฉันดีใจที่พวกเราได้มาเจอกัน

178
00:12:29,999 --> 00:12:31,125
ฉันไม่กอดนายหรอกนะ

179
00:12:31,959 --> 00:12:33,335
พวกนายพร้อมกันหรือยัง

180
00:12:35,337 --> 00:12:37,757
- ยัง
- ยัง

181
00:12:38,174 --> 00:12:39,467
ถ้างั้นก็ได้เวลาแล้ว

182
00:12:59,779 --> 00:13:02,072
- น่าจะอยู่ข้างหน้านี่
- โอเค

183
00:13:04,867 --> 00:13:06,577
แคลร์ แม้มันอาจไม่สำคัญ

184
00:13:06,660 --> 00:13:09,497
ฉันรู้ว่าลุคและคนอื่นๆ
มีความสามารถพิเศษ แต่เธอก็มี

185
00:13:09,580 --> 00:13:10,581
อะไรนะ

186
00:13:11,540 --> 00:13:15,252
เธอช่วยปกป้องชีวิตคนมากพอๆ กัน
ช่วยคนมากพอๆ กัน

187
00:13:17,505 --> 00:13:19,006
แค่ไม่มีใครรู้

188
00:13:20,216 --> 00:13:22,343
เธอกำลังจะทำฉันเขิน

189
00:13:24,470 --> 00:13:25,471
ตรงนี้แหละ

190
00:13:29,683 --> 00:13:31,310
เราจะรู้ได้ไงว่าหาอะไรอยู่

191
00:14:00,214 --> 00:14:02,174
มีคนมา มีคนมา

192
00:14:32,830 --> 00:14:36,542
เรื่องนี้ไม่โอเค
เรื่องบ้าๆ นี่ไม่โอเค

193
00:14:42,506 --> 00:14:44,091
ฉันหาเธอเจอแน่

194
00:14:46,385 --> 00:14:47,386
ไม่

195
00:14:49,054 --> 00:14:50,097
ไม่จำเป็นหรอก

196
00:14:51,599 --> 00:14:52,892
ฉันเลิกหลบซ่อนแล้ว

197
00:14:54,184 --> 00:14:55,227
คอลลีน

198
00:14:56,562 --> 00:14:58,063
เราเจอกันอีกแล้วนะ

199
00:15:00,608 --> 00:15:02,651
บอกแล้วว่าเรามีโชคชะตาร่วมกัน

200
00:15:03,319 --> 00:15:04,653
เว้นแต่ว่ามันไม่ใช่โชคชะตา

201
00:15:05,988 --> 00:15:07,531
ฉันมาเพื่อจบเรื่องนี้

202
00:15:11,702 --> 00:15:13,120
(จนท. มิสตี้ ไนท์)

203
00:15:16,749 --> 00:15:20,669
เธอมาหาฉัน หรือแค่ตามมาเฉยๆ

204
00:15:21,587 --> 00:15:24,465
ฉันฝึกเธอให้เชื่อมั่นในตัวเอง
และจุดประสงค์ของตัวเอง

205
00:15:24,548 --> 00:15:25,716
มันยังไม่สายเกินไป

206
00:15:34,099 --> 00:15:36,393
แคลร์ เกิดเรื่องบ้าอะไรเนี่ย

207
00:15:36,477 --> 00:15:38,228
ฉันขอพูดกับลุคหน่อยซิ

208
00:15:38,312 --> 00:15:39,480
จังหวะไม่ดีสุดๆ

209
00:15:39,563 --> 00:15:42,066
ฟังนะ พวกคุณต้องออกมาจากที่นั่น

210
00:15:42,149 --> 00:15:44,443
พวกคุณคนหนึ่ง เอาระเบิดเข้าไปในตึก

211
00:15:45,611 --> 00:15:48,364
อพยพคนในช่วงตึกนี้ออกไปซะ
มีระเบิดในนี้เยอะมาก

212
00:15:48,447 --> 00:15:50,574
เดี๋ยวก่อน คุณรู้เรื่องนี้เหรอ

213
00:15:51,241 --> 00:15:55,663
แคลร์ ไม่ว่าพวกคุณวางแผนอะไรอยู่
เรื่องนี้ได้จบในคุก ไม่ก็สุสานแน่

214
00:15:55,746 --> 00:15:56,747
ขอร้องล่ะ

215
00:15:56,830 --> 00:15:59,667
พวกคุณทุกคนมีปัญหาใหญ่แน่ๆ

216
00:16:00,250 --> 00:16:01,710
ฉันรู้แล้ว เชื่อฉันเถอะ

217
00:16:04,421 --> 00:16:07,091
นั่นเสียงอะไร เกิดอะไรขึ้น

218
00:16:08,217 --> 00:16:09,218
แคลร์

219
00:16:12,930 --> 00:16:13,931
บ้าเอ๊ย

220
00:16:55,014 --> 00:16:56,557
นายกำลังเสียแรงไปเปล่าๆ

221
00:16:58,142 --> 00:17:01,979
เก็บแรงไว้สำหรับการต่อสู้ครั้งใหญ่
ที่กำลังมาถึงเถอะ

222
00:17:04,314 --> 00:17:05,983
นี่คือที่ที่ฉันคิดอยู่ใช่ไหม

223
00:17:07,151 --> 00:17:11,947
สัตว์ร้ายพวกนี้
พวกมันให้อะไรเราทั้งคู่มากมาย

224
00:17:12,031 --> 00:17:17,661
พลังยิ่งใหญ่ที่นายมี
ยังสู้ชีวิตอมตะไม่ได้

225
00:17:19,204 --> 00:17:21,165
นี่คือสิ่งที่แกตามหามาตลอดเหรอ

226
00:17:22,041 --> 00:17:24,543
แก่นสำคัญของสิ่งที่สร้างนายขึ้นมา

227
00:17:27,379 --> 00:17:29,089
พวกแกดูหมิ่นเชาเหลา

228
00:17:29,173 --> 00:17:31,300
นายต่อยหัวใจมัน

229
00:17:32,176 --> 00:17:33,677
ผู้อาวุโสแห่งคุน-ลุนพูดถูก

230
00:17:35,012 --> 00:17:37,848
พวกเขากรุณาเกินไป
ที่เนรเทศแก๊งหัตถาออกไป

231
00:17:37,931 --> 00:17:40,350
นายคิดว่าจะแก้ไขสถานการณ์
ให้ถูกต้องได้เหรอ

232
00:17:43,771 --> 00:17:45,773
นั่นคือจุดประสงค์
ของการเดินทางครั้งนี้

233
00:17:46,690 --> 00:17:50,861
ถ้างั้นนายก็ไร้เดียงสา
พอๆ กับตอนที่ฉันเห็นนายครั้งแรก

234
00:17:51,653 --> 00:17:54,823
ก็แค่เด็กคนหนึ่ง เดินอยู่กับแม่

235
00:17:56,200 --> 00:18:00,788
เธอให้นายจับมือเธอไว้
ตอนที่เดินข้ามถนน

236
00:18:00,871 --> 00:18:03,957
นายดึงมือออกจากเธอ
เหมือนนายไม่ต้องการเธอ

237
00:18:05,584 --> 00:18:06,627
บอกฉันสิ

238
00:18:08,212 --> 00:18:11,799
นายจะยอมเสียสละอะไร
เพื่อให้ได้จับมือนั่นอีกครั้ง

239
00:18:17,513 --> 00:18:20,724
แล้วตอนนี้นายก็ตัวคนเดียว

240
00:18:22,726 --> 00:18:26,146
พยายามทำให้คำทำนายเป็นจริง
ทั้งหมดเพื่อบรรเทาความเจ็บปวด

241
00:18:29,566 --> 00:18:31,235
แกจะมาปั่นหัวฉันอีกไม่ได้แล้ว

242
00:18:33,946 --> 00:18:35,072
ตอนนี้ บอกฉันมา...

243
00:18:36,156 --> 00:18:38,283
พวกแกวางแผนจะทำอะไรกับนิวยอร์ก

244
00:18:39,034 --> 00:18:42,037
ถึงเวลาที่มันจะล่มสลายแล้ว

245
00:18:48,836 --> 00:18:50,337
ลิฟต์นั่น

246
00:18:51,964 --> 00:18:53,257
มันกำลังลงมา

247
00:18:59,304 --> 00:19:00,305
รอเดี๋ยว

248
00:19:03,934 --> 00:19:04,977
เขาอาจมีประโยชน์

249
00:19:06,019 --> 00:19:08,313
บางทีนายอาจได้พบครอบครัวแล้ว

250
00:19:17,781 --> 00:19:19,658
อีกประมาณสิบชั้นก็จะถึง

251
00:19:23,370 --> 00:19:24,705
มีใครรอเราอยู่ไหม

252
00:19:25,789 --> 00:19:26,915
มีประมาณ 30 คนได้

253
00:19:27,833 --> 00:19:29,042
ทุกคนมีอาวุธ

254
00:19:29,835 --> 00:19:32,045
รวมถึงสองคนที่เราสู้ด้วยที่โรงจอดรถ

255
00:19:32,129 --> 00:19:35,048
- รวมถึงยัยแก่นั่น
- และผู้ชายที่พูดญี่ปุ่น

256
00:19:35,132 --> 00:19:36,884
แล้วแฟนเก่านายล่ะ

257
00:19:38,969 --> 00:19:39,970
อยู่ด้วย

258
00:19:41,471 --> 00:19:43,265
พวกเขารู้ว่าเราจะมาช่วยแดนนี่

259
00:19:44,725 --> 00:19:45,893
ทุกคน นี่มัน...

260
00:19:47,144 --> 00:19:49,146
แย่กว่าสิ่งที่เราเคยเจอมาเยอะเลย

261
00:19:49,938 --> 00:19:51,273
นั่นยังน้อยไป

262
00:19:54,109 --> 00:19:55,527
งั้นจะจัดการมันยังไง

263
00:19:57,863 --> 00:19:59,156
ฉันมีความคิดหนึ่ง

264
00:19:59,865 --> 00:20:01,200
แต่พวกนายไม่ชอบแน่

265
00:20:24,139 --> 00:20:25,182
โอเค

266
00:20:26,516 --> 00:20:27,643
อย่ายิงนะ

267
00:20:35,609 --> 00:20:39,488
ฟังนะ ฉันไม่สน
ว่าพวกแกทำอะไรกันอยู่...

268
00:20:40,614 --> 00:20:44,326
ข้างล่างนี่ในถ้ำลับๆ ของพวกแก

269
00:20:47,329 --> 00:20:48,580
ฉันแค่อยากมาคุยด้วย

270
00:20:52,292 --> 00:20:53,543
เธอเริ่มเรื่องนี้

271
00:20:55,837 --> 00:21:00,175
ตั้งแต่ที่เธอเข้ามาในออฟฟิศฉัน
ชีวิตฉันกลายเป็นงานปาร์ตี้นองเลือด

272
00:21:01,760 --> 00:21:03,053
ฉันไม่อยากสู้กับเธอ

273
00:21:06,515 --> 00:21:07,391
คนเดียว

274
00:21:36,670 --> 00:21:38,213
ไปกันเถอะ พ่อหมัดเหล็ก

275
00:21:39,756 --> 00:21:41,341
- ไอรอน ฟิสต์
- รู้แล้วน่า

276
00:21:46,388 --> 00:21:48,598
อย่าทำให้ตัวเองเหนื่อยเลย

277
00:21:49,141 --> 00:21:49,975
ฉันเปล่า

278
00:21:57,024 --> 00:21:58,775
ฉันรู้ข้อจำกัดของเธอ

279
00:22:00,110 --> 00:22:03,613
ไม่มีอาการบาดเจ็บใด
ที่เธอทำกับฉัน ที่รักษาไม่ได้

280
00:22:03,905 --> 00:22:07,326
โดยเฉพาะเมื่อไอรอน ฟิสต์
ได้ให้ของขวัญชิ้นสำคัญกับเราแล้ว

281
00:22:08,285 --> 00:22:09,911
ชีวิตนิรันดร์

282
00:22:11,079 --> 00:22:14,041
ฉันจะให้โอกาสสุดท้าย
ให้เธอได้มีชีวิตนั้นกับฉัน

283
00:22:14,249 --> 00:22:15,959
เพื่อเป็นคนที่เธอสมควรเป็น

284
00:22:18,628 --> 00:22:20,422
ฉันไม่ต้องการคุณอีกต่อไป

285
00:22:53,747 --> 00:22:54,748
ไอ้เวรเอ๊ย

286
00:23:01,588 --> 00:23:02,923
คอลลีน

287
00:23:10,680 --> 00:23:12,224
นี่ฉันเข้ามาเจอเรื่องบ้าอะไรเนี่ย

288
00:23:12,974 --> 00:23:15,018
ฉันถามคำถามนั้นกับตัวเองตลอด

289
00:23:17,687 --> 00:23:19,773
วางมันลง ไม่งั้นฉันยิงแกแน่

290
00:23:53,056 --> 00:23:54,474
พวกมันจะทำลายเมืองนี้

291
00:23:55,058 --> 00:23:56,935
มีเรื่องอื่นที่ฉันไม่รู้อีกไหม

292
00:23:57,185 --> 00:23:59,980
เมื่อพวกมันได้สิ่งที่ต้องการ
ที่นี่จะพังทลาย

293
00:24:00,063 --> 00:24:01,189
ถ้าฉันอยู่ ไม่มีทาง

294
00:24:01,273 --> 00:24:03,191
- อเล็กซานดร้าอยู่ไหน
- ตายแล้ว

295
00:24:03,275 --> 00:24:06,611
- นายฆ่าเธอเหรอ
- เปล่า เธอเป็นคนทำ

296
00:24:15,370 --> 00:24:16,913
ลิฟต์นั่นคือทางออกเดียวเหรอ

297
00:24:16,997 --> 00:24:18,039
ใช่

298
00:24:18,123 --> 00:24:20,876
เราออกไปไม่ได้ เราต้องกำจัดพวกมัน

299
00:24:20,959 --> 00:24:23,253
- เรามีแผนแล้ว
- ใช่ ต้องใช้ระเบิด

300
00:24:23,336 --> 00:24:24,963
นายโอเคกับระเบิดใช่ไหม

301
00:24:25,589 --> 00:24:28,049
- พูดจริงเหรอ
- วิธีที่จะออกไปได้คือไปด้วยกัน

302
00:24:31,803 --> 00:24:33,638
แดนนี่ ใช้มันเลย

303
00:24:34,222 --> 00:24:35,223
เดี๋ยวนี้

304
00:26:10,026 --> 00:26:12,320
- จำได้ไหม
- เหมือนเมื่อก่อนเลย

305
00:26:35,093 --> 00:26:37,387
ไอ้เวร ฉันจะฆ่าแก

306
00:26:50,734 --> 00:26:52,193
เธอทำให้ฉันผิดหวัง

307
00:26:59,492 --> 00:27:03,913
ตอนเป็นเด็ก ทั้งหมดที่เธอต้องการ
คือได้เป็นส่วนหนึ่งของอะไรสักอย่าง

308
00:27:10,712 --> 00:27:14,507
นั่นคือเหตุผลที่ฉันปกป้องเธอ คอลลีน
เลี้ยงดูเธอ

309
00:27:15,967 --> 00:27:18,136
เพราะฉันเคยปรารถนาสิ่งเดียวกัน

310
00:27:27,437 --> 00:27:28,855
นี่คือครอบครัวของเธอตอนนี้เหรอ

311
00:27:31,191 --> 00:27:32,150
อืม

312
00:27:32,817 --> 00:27:36,196
ให้ฉันเตือนว่าเธอเป็นใคร
ด้วยการพรากสิ่งนั้นไปจากเธอละกัน

313
00:27:51,753 --> 00:27:52,921
คอลลีน

314
00:27:55,090 --> 00:27:58,510
เธอเสียเลือดมากเกินไป
เราจะดูแลเธอเอง โอเคนะ

315
00:28:56,526 --> 00:28:57,986
พวกนายต้องขึ้นไปข้างบน

316
00:28:58,069 --> 00:28:59,904
- ฉันไม่บ่นแน่
- แล้วนายล่ะ

317
00:28:59,988 --> 00:29:02,031
- ฉันจะไปเจอพวกนายบนนั้น
- อะไรนะ

318
00:29:02,490 --> 00:29:03,616
ฉันพูดให้เธอเข้าใจได้

319
00:29:03,700 --> 00:29:06,494
- นายกลับไปเรื่องนั้นอีกแล้วเหรอ
- เราจะไม่ทิ้งนายไว้

320
00:29:06,578 --> 00:29:09,289
พวกนายสัญญาว่าจะพาเขากลับไป
รักษาสัญญาด้วย

321
00:29:12,834 --> 00:29:14,085
มาเร็ว พวกเรา

322
00:29:20,675 --> 00:29:22,302
เดี๋ยวฉันรีบตามไป ไปสิ

323
00:29:22,886 --> 00:29:23,970
ไปกันเร็ว

324
00:29:53,958 --> 00:29:56,044
เลิกซ่อนอยู่หลังเพื่อนๆ แล้วเหรอ

325
00:29:57,420 --> 00:29:58,880
คุณต่างหากที่ซ่อนอยู่ อีเล็คตร้า

326
00:30:00,089 --> 00:30:01,549
คุณต้องการอะไร แมทธิว

327
00:30:03,593 --> 00:30:05,136
ผมเสียคุณไปครั้งหนึ่งแล้ว

328
00:30:06,179 --> 00:30:07,388
ผมจะไม่ยอมเสียคุณไปอีก

329
00:30:08,723 --> 00:30:10,225
คุณไม่รู้อะไรเลย

330
00:30:12,268 --> 00:30:13,978
ผมรู้ว่าผมเคยรักคุณ

331
00:30:19,692 --> 00:30:22,904
- หัวใจคุณจะทำให้คุณพังพินาศ
- ฟังผมหน่อยนะ

332
00:30:22,987 --> 00:30:25,198
- ผมไม่อยากทำร้ายคุณ
- แย่จัง

333
00:30:44,592 --> 00:30:46,135
ยังไม่สายที่จะหยุดสู้

334
00:30:48,930 --> 00:30:50,098
เรายังออกไปจากที่นี่ได้

335
00:30:50,181 --> 00:30:51,224
ด้วยกัน

336
00:30:53,268 --> 00:30:55,144
อย่างที่คุณเคยต้องการ

337
00:30:59,232 --> 00:31:01,276
อย่างที่คุณเคยปล่อยให้ฉันตายเหรอ

338
00:31:12,287 --> 00:31:13,288
ไม่จริง

339
00:31:14,372 --> 00:31:16,040
ก่อนที่พวกเขาพรากคุณไปจากผม

340
00:31:17,000 --> 00:31:19,043
ก่อนที่พวกเขาเปลี่ยนคุณ
ให้เป็นอาวุธของพวกเขา

341
00:31:20,336 --> 00:31:22,088
คุณไม่ใช่นภาทมิฬ

342
00:31:24,841 --> 00:31:26,509
คุณคือ อีเล็คตร้า นาชิออส

343
00:31:27,385 --> 00:31:29,262
และคุณไม่เคยเป็นทาสใคร

344
00:31:30,680 --> 00:31:34,559
ขอบคุณสำหรับคำพูดที่รื่นหู แมทธิว
แต่ฉันรู้ดีว่าฉันเป็นใคร

345
00:31:36,936 --> 00:31:41,524
แก๊งหัตถาไม่ได้ลดคุณค่าของฉัน
นี่คือตัวตนที่ฉันเป็นมาตลอด

346
00:31:44,402 --> 00:31:47,614
คุณลืมว่าผมรู้เวลาที่คุณโกหก

347
00:31:48,281 --> 00:31:50,283
คุณอยากพบความดีในตัวฉันเสมอ

348
00:31:52,327 --> 00:31:53,661
ดูสิว่ามันทำให้คุณเจออะไร

349
00:31:54,537 --> 00:31:55,914
มีความดีอยู่ในตัวคุณ

350
00:31:56,956 --> 00:31:58,249
ผมรู้เพราะผมเคยรู้สึกถึงมัน

351
00:32:06,841 --> 00:32:09,218
ฉันไม่สนว่ามันดีหรือเลว

352
00:32:10,970 --> 00:32:15,725
ความจริงก็คือฉันไม่เคยรู้สึกสมบูรณ์
หรือมีชีวิตชีวาเท่านี้มาก่อน

353
00:32:16,684 --> 00:32:20,188
ถ้างั้นก็มีชีวิตอยู่ต่อไปด้วยกัน
เรายังออกไปจากที่นี่กันได้

354
00:32:29,656 --> 00:32:31,950
- เกิดอะไรขึ้น
- ลิฟต์กำลังร่วง

355
00:33:07,986 --> 00:33:09,362
ไม่มีทาง

356
00:33:21,457 --> 00:33:23,167
หยุดจ้อง แล้วเริ่มปีนได้แล้ว

357
00:33:25,670 --> 00:33:26,671
เดี๋ยวนี้

358
00:34:02,707 --> 00:34:06,461
ถ้าคุณเป็นคนแบบนี้จริงๆ
ทำไมคุณถึงยังไม่ฆ่าผม

359
00:34:07,045 --> 00:34:09,630
- คุณมีโอกาสแล้ว
- ฉันมีโอกาสมากมาย

360
00:34:11,049 --> 00:34:15,094
ถ้าผมไม่มีความหมายต่อคุณจริงๆ
ถ้าไม่มีความดีอยู่ในตัวคุณจริงๆ

361
00:34:15,178 --> 00:34:16,596
ทำไมไม่ฆ่าผมซะ

362
00:34:17,680 --> 00:34:19,474
เพราะเกมมันสนุกน่ะสิ

363
00:34:27,065 --> 00:34:29,567
ไม่ใช่ เพราะคุณยังรู้สึกต่างหาก

364
00:34:45,083 --> 00:34:46,959
ที่คุณพูดมาเรื่องยอมรับความชั่วร้าย

365
00:34:47,043 --> 00:34:48,628
ผมไม่คิดว่าคุณอยากอยู่กับมันคนเดียว

366
00:34:51,631 --> 00:34:54,300
- ฉันเคยเห็นความตายมาแล้ว
- และคุณกลัวมัน

367
00:34:54,383 --> 00:34:55,635
ไม่อีกต่อไปแล้ว

368
00:34:55,718 --> 00:34:58,221
เพราะคุณจะไปอยู่ข้างๆ ฉัน
ที่ที่คุณควรอยู่

369
00:35:06,312 --> 00:35:07,146
คอลลีน

370
00:35:07,939 --> 00:35:08,815
แดนนี่

371
00:35:08,898 --> 00:35:11,234
- เกิดอะไรขึ้น
- เธอเลือดออกมากเกินไป

372
00:35:11,317 --> 00:35:13,653
บาคูโต ตั้งเวลาระเบิดไว้
ตึกหลังนี้กำลังจะระเบิด

373
00:35:13,736 --> 00:35:16,072
- มาเร็ว
- รอเดี๋ยว เราต้องกลับเข้าไป

374
00:35:16,155 --> 00:35:17,615
- ทำไมล่ะ
- มีอะไร

375
00:35:18,741 --> 00:35:20,868
- แมทรู้แล้ว
- เราทิ้งเขาไว้ข้างล่างไม่ได้

376
00:35:20,952 --> 00:35:22,578
- เข้าไปเลย
- หยุดอยู่ตรงนั้น

377
00:35:25,540 --> 00:35:27,333
มีระเบิดอยู่ในนี้ เราต้องไปแล้ว

378
00:35:27,416 --> 00:35:29,085
ยกมือขึ้น เดี๋ยวนี้

379
00:35:31,587 --> 00:35:32,588
ผมขอโทษนะ

380
00:35:34,841 --> 00:35:36,342
ผมยอมให้เป็นแบบนี้ไม่ได้

381
00:35:36,968 --> 00:35:40,096
เกิดเหตุฉุกเฉิน เจ้าหน้าที่ทุกคนอพยพ

382
00:35:40,179 --> 00:35:42,974
อพยพ เกิดเหตุฉุกเฉินที่วงเวียนมิดแลนด์

383
00:36:17,633 --> 00:36:19,385
นี่คือสิ่งที่เราได้รับใช่ไหม

384
00:36:21,095 --> 00:36:22,930
จากการที่คิดว่าเราอาจไปกันรอด

385
00:36:25,057 --> 00:36:26,434
ใครบอกว่าเราไปไม่รอดล่ะ

386
00:36:27,602 --> 00:36:28,644
เราอยู่ด้วยกัน

387
00:36:30,271 --> 00:36:33,691
สิ่งที่ฉันต้องการ
ตั้งแต่ครั้งแรกที่ฉันเห็นคุณ

388
00:36:35,026 --> 00:36:36,736
เรามีมันตลอดกาลได้แล้ว

389
00:37:00,676 --> 00:37:01,677
เกา

390
00:37:03,262 --> 00:37:04,722
เกิดอะไรขึ้น

391
00:37:06,557 --> 00:37:07,767
ตอนจบ

392
00:37:17,193 --> 00:37:19,487
ทุกคน กลับออกไป กลับออกไป

393
00:37:20,363 --> 00:37:23,616
หาที่กำบังซะ หาที่กำบัง

394
00:37:25,701 --> 00:37:27,578
เอาเธอเข้ามาในนี้ หาคนมาช่วยเธอ

395
00:37:51,936 --> 00:37:53,479
ฉันขอโทษ แมทธิว

396
00:37:56,482 --> 00:37:59,360
สำหรับความเจ็บปวด
ที่ฉันทำให้คุณต้องพบเจอมาตลอด

397
00:38:03,531 --> 00:38:06,284
รู้ไหม เราจะต้องตายที่นี่

398
00:38:08,536 --> 00:38:09,537
ไม่

399
00:38:10,997 --> 00:38:13,332
การมีชีวิตอยู่ให้ความรู้สึกแบบนี้

400
00:39:14,143 --> 00:39:16,145
เขาไม่คิดจะมีชีวิตรอดออกมาด้วยซ้ำ

401
00:39:25,488 --> 00:39:27,615
แมทพูดบางอย่าง
ก่อนจะบอกให้เราออกมา

402
00:39:32,411 --> 00:39:33,954
เขาบอกว่า "ปกป้องเมืองฉันด้วย"

403
00:40:21,419 --> 00:40:22,420
พระเจ้า

404
00:40:37,226 --> 00:40:38,853
ในที่สุดเราก็ได้คำตอบ

405
00:40:38,936 --> 00:40:42,565
สำหรับการสั่นสะเทือนและการยุบตัว
ที่ลึกลับที่เกิดขึ้นทั่วเมือง

406
00:40:42,648 --> 00:40:44,608
สำนักนายกเทศมนตรียืนยันว่า

407
00:40:44,692 --> 00:40:48,946
การก่อสร้างที่ไม่ได้รับอนุญาต
รอบๆ วงเวียนมิดแลนด์คือสาเหตุ

408
00:40:49,572 --> 00:40:54,285
ประหลาดมากค่ะ ที่เหตุระเบิด
ทำให้แผ่นดินสงบอีกครั้ง

409
00:40:54,368 --> 00:40:56,996
ซึ่งหมายถึงเราจะกลับสู่
สภาวะมั่นคงกว่าเดิมตั้งแต่วันนี้

410
00:40:57,079 --> 00:40:58,080
(ทริชทอล์ค)

411
00:40:58,164 --> 00:41:01,083
มันแปลกแน่นอน แต่ฉันจะพูดอะไรได้

412
00:41:01,792 --> 00:41:04,170
ก็แค่อีกวันหนึ่งในมหานครนิวยอร์ก

413
00:41:04,253 --> 00:41:07,131
อย่างน้อย ค่าเช่าก็ถูกใช่ไหมคะ

414
00:41:07,214 --> 00:41:09,258
คิดว่าไงคะ
ช่วงถัดไปมาฟังกันค่ะ

415
00:41:10,676 --> 00:41:12,761
ทริชทอล์ค ขอบคุณที่ติดตามฟัง

416
00:41:23,731 --> 00:41:26,567
เธอแน่ใจนะว่าไม่อยากให้ใครรู้
เรื่องที่เธอทำลงไป

417
00:41:28,068 --> 00:41:29,069
มันจบไปแล้ว

418
00:41:30,362 --> 00:41:31,697
นั่นแหละที่สำคัญ

419
00:41:31,780 --> 00:41:33,449
เธอน่าจะภูมิใจนะ

420
00:41:34,283 --> 00:41:35,993
คิดสิว่าเธอช่วยชีวิตคนไว้กี่คน

421
00:41:38,662 --> 00:41:40,039
และหนึ่งคนที่เราสูญเสีย

422
00:41:41,916 --> 00:41:46,504
กรมตำรวจนิวยอร์กไม่ได้ส่งรายงาน
เมืองนี้จึงฟ้องเราไม่ได้

423
00:41:46,587 --> 00:41:48,964
ตามที่อัยการเขตบอก มันจบแล้ว

424
00:41:50,090 --> 00:41:52,760
หรือจะให้ถูกต้องยิ่งขึ้นคือ
มันไม่เคยเกิดขึ้น

425
00:41:56,013 --> 00:41:57,264
แล้วแคลร์ล่ะ

426
00:41:58,807 --> 00:42:00,017
แคลร์ไหนเหรอ

427
00:42:01,852 --> 00:42:03,854
สำนักงานกฎหมายโฮการ์ธและเชา
ยินดีรับใช้

428
00:42:03,938 --> 00:42:06,190
หวังว่าจะคิดถึงเรา
เมื่อต้องการให้ช่วยด้านกฎหมาย

429
00:42:07,024 --> 00:42:09,485
หวังว่าเราจะไม่ต้องการ
ความช่วยเหลือด้านกฎหมายอีก

430
00:42:10,069 --> 00:42:11,237
คุณเนลสัน

431
00:42:13,280 --> 00:42:15,950
ผมเสียใจด้วยกับความสูญเสียของคุณ

432
00:42:17,201 --> 00:42:18,494
ขอบคุณ

433
00:42:18,577 --> 00:42:21,455
มันเป็นความสูญเสียทั้งหมดของเรา

434
00:42:22,790 --> 00:42:23,832
ผมต้องไปแล้ว

435
00:42:29,129 --> 00:42:30,297
ฉันจะไปส่งค่ะ

436
00:42:34,593 --> 00:42:35,594
เดี๋ยวก่อนค่ะ

437
00:42:37,471 --> 00:42:40,641
เรื่องเพื่อนของเราที่มีหลายชีวิต...

438
00:42:41,183 --> 00:42:43,269
ผมรู้อยู่แล้ว
ว่าการมีหลายชีวิตจะฆ่าเขา

439
00:42:44,144 --> 00:42:47,898
และท้ายที่สุด ผมได้ช่วยเขา
ให้เข้าถึงตึกหลังนั้น

440
00:42:48,482 --> 00:42:50,067
ในชุดสูทนั่น

441
00:42:50,943 --> 00:42:52,861
ถ้าคุณได้อยู่ที่นั่น
คุณอาจได้เห็น...

442
00:42:54,029 --> 00:42:55,197
เขาตัดสินใจถูกแล้ว

443
00:42:57,116 --> 00:42:58,867
ผมอดรู้สึกไม่ได้ว่าผมตัดสินใจผิด

444
00:43:03,497 --> 00:43:05,416
ฉันไม่ได้รู้จักเขาดีเหมือนคุณ

445
00:43:07,793 --> 00:43:09,837
แต่ไม่มีทางทำให้เขาเปลี่ยนใจได้

446
00:43:10,796 --> 00:43:13,465
เขาตัดสินใจแล้ววันที่ฉันเจอเขา

447
00:43:15,926 --> 00:43:17,011
เขารักเมืองนี้

448
00:43:17,720 --> 00:43:19,305
และผู้คนที่อยู่ในเมืองนี้

449
00:43:20,764 --> 00:43:22,308
มากกว่าที่เขารักตัวเอง

450
00:43:27,187 --> 00:43:28,230
ดูแลตัวเองด้วยนะ

451
00:43:29,565 --> 00:43:32,901
และต่อสู้เพื่อความดีเพื่อเขาต่อไป

452
00:43:53,672 --> 00:43:54,673
หวัดดี

453
00:43:57,343 --> 00:43:58,427
หวัดดี

454
00:43:59,637 --> 00:44:00,721
คุณรู้สึกยังไงบ้าง

455
00:44:02,473 --> 00:44:03,599
ก็ดี

456
00:44:09,480 --> 00:44:11,899
ไม่ค่อยสมบูรณ์เท่าไหร่

457
00:44:16,737 --> 00:44:17,821
ฉันเสียใจจริงๆ

458
00:44:18,405 --> 00:44:20,032
มันไม่ใช่ความผิดของคุณ

459
00:44:21,825 --> 00:44:22,826
ไม่ใช่เลย

460
00:44:24,328 --> 00:44:25,537
มันเป็นงาน

461
00:44:31,335 --> 00:44:32,336
แดนนี่

462
00:44:33,587 --> 00:44:36,882
อยากบอกว่าเขามีเส้นสาย

463
00:44:37,966 --> 00:44:39,927
อยู่ที่โรงพยาบาลนี้ และมันเป็น...

464
00:44:40,010 --> 00:44:42,554
โรงพยาบาลที่มีเครื่องมือทันสมัย

465
00:44:44,139 --> 00:44:45,265
"เส้นสาย" เหรอ

466
00:44:48,560 --> 00:44:49,853
เขาเป็นเจ้าของมัน

467
00:44:58,904 --> 00:45:00,155
บางทีพวกเขาอาจช่วยได้

468
00:45:01,990 --> 00:45:03,409
ทำให้คุณกลับเป็นปกติ

469
00:45:06,245 --> 00:45:07,246
ก็อาจจะ

470
00:45:10,749 --> 00:45:11,750
ไว้เรามาดูกัน

471
00:45:31,395 --> 00:45:32,688
ดื่มอะไรอยู่

472
00:45:34,398 --> 00:45:35,399
แก้วที่สี่ของฉัน

473
00:45:39,486 --> 00:45:40,654
คุณมาทำอะไรที่นี่

474
00:45:41,947 --> 00:45:44,575
มาดูว่าคุณเป็นยังไงบ้าง

475
00:45:46,618 --> 00:45:48,078
คุณไม่ต้องทำแบบนั้นก็ได้

476
00:45:48,912 --> 00:45:49,913
ผมรู้

477
00:45:53,500 --> 00:45:55,127
มันเป็นอาทิตย์ที่แย่มาก

478
00:45:56,795 --> 00:45:59,339
ใช่ ผมก็อยู่กับคุณ

479
00:46:08,265 --> 00:46:09,850
ฉันไม่รู้ว่าจะพูดว่าอะไรดี

480
00:46:11,685 --> 00:46:14,855
ผมเองก็คงไม่มีอะไรจะพูดเหมือนกัน

481
00:46:19,026 --> 00:46:21,403
หลังจากเรื่องที่เกิดขึ้นกับเรา

482
00:46:23,572 --> 00:46:27,284
เราทั้งคู่น่าจะจัดการมัน
ด้วยวิธีการที่แตกต่างออกไป

483
00:46:29,036 --> 00:46:33,957
ต้องให้แผ่นดินไหวก่อน
เราถึงได้เจอกันอีกครั้ง

484
00:46:43,801 --> 00:46:45,636
สิ่งที่ฉันทำกับคุณมันเป็น...

485
00:46:48,597 --> 00:46:49,598
ผมรู้

486
00:46:51,016 --> 00:46:53,519
แต่เราต้องเดินหน้าต่อไป

487
00:46:57,523 --> 00:47:00,984
สิ่งที่เกิดขึ้นที่วงเวียนมิดแลนด์
อาจจะเป็นอีกแบบก็ได้

488
00:47:02,402 --> 00:47:04,029
เราคนใดคนหนึ่งอาจ...

489
00:47:04,822 --> 00:47:07,950
นอนตายอยู่ที่ก้นหลุมนั่น

490
00:47:09,409 --> 00:47:10,702
ผมแค่มาเพื่อจะบอก

491
00:47:12,788 --> 00:47:13,789
ว่าผม...

492
00:47:15,207 --> 00:47:17,376
ดีใจจริงๆ ที่มันไม่ใช่คุณ

493
00:47:39,273 --> 00:47:40,816
พยายามติดต่อกันบ้างนะ เจส

494
00:47:42,109 --> 00:47:43,485
คุณยังมีเพื่อนๆ อยู่นะ

495
00:47:45,404 --> 00:47:47,656
และเพื่อนของคุณคนหนึ่งอยู่ที่ฮาร์เล็ม

496
00:47:52,119 --> 00:47:54,913
ได้ ไว้เราไปดื่มกาแฟกันบ้าง
หรืออะไรแบบนั้น

497
00:48:27,821 --> 00:48:28,822
เธอเป็นไงบ้าง

498
00:48:30,699 --> 00:48:31,700
เธอ...

499
00:48:34,119 --> 00:48:35,120
เข้มแข็ง

500
00:48:38,040 --> 00:48:39,041
นายเป็นไงบ้าง

501
00:48:45,005 --> 00:48:46,006
นาย...

502
00:48:50,427 --> 00:48:52,804
ยังคิดถึงเรื่องแมท เมอร์ด็อคอยู่เหรอ

503
00:48:56,767 --> 00:48:57,935
เขารักเมืองนี้

504
00:49:02,022 --> 00:49:03,899
เขาเสียสละตัวเองเพื่อปกป้องมัน

505
00:49:06,109 --> 00:49:06,944
ใช่

506
00:49:10,113 --> 00:49:12,199
ฟังนะ ฉันรู้จักนาย แดนนี่

507
00:49:13,033 --> 00:49:15,786
นายกำลังหาทางโทษตัวเองเรื่องนี้อยู่

508
00:49:21,625 --> 00:49:22,751
ในคุน-ลุน พวกเขา...

509
00:49:24,544 --> 00:49:27,673
พวกเขาสอนฉันว่า
ในทุกโศกนาฏกรรมมีบทเรียน

510
00:49:29,299 --> 00:49:31,009
แม้ในขณะที่เรากำลังเจ็บปวด

511
00:49:32,010 --> 00:49:35,973
ก็ยังมีโอกาสที่จะเติบโต
และพบกับความชัดเจน

512
00:49:41,395 --> 00:49:42,980
มีอะไรที่ชัดเจนขึ้นไหม

513
00:49:45,774 --> 00:49:46,775
นิวยอร์ก

514
00:49:51,321 --> 00:49:52,990
มันเริ่มรู้สึกเหมือนบ้าน

515
00:50:38,535 --> 00:50:39,536
ฉันเอ่อ...

516
00:50:40,495 --> 00:50:42,998
คิดว่าน่าจะฝึกตัวเอง
ให้เก่งเรื่องปกปิดรอยกระสุน

517
00:50:43,957 --> 00:50:44,958
เธอคิดว่าไง

518
00:50:48,003 --> 00:50:49,212
ฉันไม่ได้เกลียดมัน

519
00:50:50,255 --> 00:50:51,840
เหมือนเธอใกล้จะกลับมาทำงานแล้วสิ

520
00:50:53,508 --> 00:50:54,551
ใช่ เกือบแล้ว

521
00:51:13,111 --> 00:51:19,201
(สำนักงานนักสืบนิรนาม)

522
00:51:48,230 --> 00:51:49,272
คุณเป็นไงบ้าง

523
00:51:50,232 --> 00:51:51,233
ก็โอเค

524
00:51:52,734 --> 00:51:55,862
- ข่าวออกมาว่าไงบ้าง
- ไม่ ไม่มีข่าว

525
00:51:56,863 --> 00:51:59,616
ถ้าฉันเปิดเผย
เรื่องที่เกิดในวงเวียนมิดแลนด์

526
00:51:59,866 --> 00:52:03,120
ก็อาจมีคนแบบฉันคิดออกว่า...

527
00:52:06,790 --> 00:52:09,584
ยอดมนุษย์และทนาย
หายตัวไปในเวลาเดียวกัน

528
00:52:10,710 --> 00:52:11,545
ใช่

529
00:52:12,838 --> 00:52:17,050
ฉันกำจัดความรู้สึกนี้ไม่ได้
มันเหมือนไม่ใช่ความจริง

530
00:52:18,802 --> 00:52:23,682
ถ้ามันเป็นจริง มันก็เหมือนยังไม่จบ
เพราะพวกเขายังขุดหาอยู่ ใช่ไหม

531
00:52:23,765 --> 00:52:26,351
- แคเรน มันผ่านมาหลายวันแล้ว
- งั้นเขาอาจออกมาได้

532
00:52:27,394 --> 00:52:28,228
อาจจะ...

533
00:52:29,146 --> 00:52:30,147
อาจจะ

534
00:52:35,902 --> 00:52:37,821
- นั่งกับฉันนะ
- ได้สิ

535
00:53:29,748 --> 00:53:30,790
ไปตามแม็กกีมา

536
00:53:36,671 --> 00:53:37,923
บอกเธอว่าเขาฟื้นแล้ว

537
00:55:08,096 --> 00:55:09,931
คำบรรยายโดย วิสาขา ภูริไกร