1
00:00:06,460 --> 00:00:08,180
- คุณได้อะไรมา
- แปลนอาคาร

2
00:00:08,260 --> 00:00:10,720
สำนักงานใหญ่ของหน่วยพิทักษ์
อาคารรัฐสภาสหรัฐ

3
00:00:10,800 --> 00:00:13,720
โอเค แผนนี่คือล้มล้าง
ทั้งรัฐบาลสหรัฐเลยเหรอ

4
00:00:13,810 --> 00:00:15,430
การโจมตีกำลังจะเกิดขึ้น

5
00:00:15,520 --> 00:00:16,770
"ความเดิมตอนที่แล้ว"

6
00:00:17,520 --> 00:00:19,230
พวกแกพรากทุกอย่างไปจากฉัน
ทุกๆ อย่าง

7
00:00:19,310 --> 00:00:20,350
ไม่มีอีกแล้ว

8
00:00:23,270 --> 00:00:24,360
คลาริซ มาเร็ว

9
00:00:26,360 --> 00:00:27,650
ไม่

10
00:00:31,620 --> 00:00:32,740
นี่คือความผิดคุณ

11
00:00:32,820 --> 00:00:34,030
เธอไม่ควรลงไปข้างล่าง

12
00:00:34,120 --> 00:00:36,620
ผมมอบบ้านใหม่
ที่เป็นของเธออย่างแท้จริงให้ บลิงค์...

13
00:00:36,700 --> 00:00:38,460
หยุดเรียกเธอว่าบลิงค์

14
00:00:38,540 --> 00:00:40,000
เธอเลือกชื่อนี้เอง

15
00:00:42,880 --> 00:00:45,050
- ลูกต้องกลับบ้าน
- ผมคงกลับไม่ได้

16
00:00:45,130 --> 00:00:47,300
ตอนผมโจมตีพวกเพียวริฟายเออร์
พ่อกลัวผม

17
00:00:47,380 --> 00:00:49,050
ผมควรอยู่ที่นี่ ผมคือปีศาจร้าย

18
00:00:49,130 --> 00:00:50,840
วันนี้พ่อฆ่าคนตาย

19
00:00:50,930 --> 00:00:52,800
ถ้าลูกคือปีศาจ พ่อเองก็คงไม่ต่าง

20
00:00:53,930 --> 00:00:56,600
เราคือครอบครัวของลูก
ลูกคือสมาชิกครอบครัวเรา

21
00:01:03,360 --> 00:01:04,610
แอนดี้กับลอร์น่าหนีไปแล้ว

22
00:01:04,690 --> 00:01:06,150
เราสัมผัสความไม่มั่นคงของลอร์น่าได้

23
00:01:06,230 --> 00:01:09,030
แต่บางคนคิดว่าพวกเขา
มีความผูกพันพิเศษ

24
00:01:09,110 --> 00:01:11,280
น่าเสียดายที่เราต้องฆ่าพวกเขา

25
00:01:12,490 --> 00:01:15,410
ผู้คนยังแสดงท่าทีต่างๆ
ต่อเหตุหายนะครั้งใหญ่

26
00:01:15,490 --> 00:01:19,250
ของเหตุมนุษย์กลายพันธุ์โจมตี
แบบสังหารหมู่ครั้งแรกในแผ่นดินอเมริกา

27
00:01:19,330 --> 00:01:21,410
เหมือนมีแสงแวบในฟากฟ้าครับ

28
00:01:21,500 --> 00:01:23,330
แล้วผมก็เห็นศพเต็มไปหมด

29
00:01:23,420 --> 00:01:24,750
ผมไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อน

30
00:01:24,840 --> 00:01:26,750
เจ้าหน้าที่ฉุกเฉินจากทั้งแดลลัส

31
00:01:26,840 --> 00:01:28,380
ต่างพยายามกันอย่างเต็มที่

32
00:01:28,460 --> 00:01:31,930
แต่ตอนนี้ชัดเจนแล้วครับว่ายอดผู้เสียชีวิต
อาจสูงถึงระดับหลายพันคน

33
00:01:32,010 --> 00:01:34,180
แม่คะ แถวนี้จะมีแบบในข่าวไหม

34
00:01:34,260 --> 00:01:36,680
ไม่หรอก ลูกรัก ทุกอย่างจะต้องโอเค

35
00:01:37,390 --> 00:01:38,470
ทุกคน

36
00:01:38,890 --> 00:01:41,100
- พ่อครับ
- แอนดี้ มานี่เลย

37
00:01:41,180 --> 00:01:43,650
- ดีใจจริงๆ ที่ได้เจอลูก
- ครับ

38
00:01:43,730 --> 00:01:45,610
ขอโทษที่ช้าไปหน่อย รถติดมากเลย

39
00:01:45,690 --> 00:01:48,280
- คุณไม่ต้องกลับมาบ้านก็ได้
- ต้องกลับสิ

40
00:01:48,360 --> 00:01:51,030
คนในออฟฟิศส่วนใหญ่หนีออกมา
ตั้งแต่รู้ข่าวครั้งแรกแล้ว

41
00:01:51,110 --> 00:01:53,530
มีการปิดอาคารของรัฐบางส่วน
เพื่อความปลอดภัย

42
00:01:53,610 --> 00:01:55,700
- ไง ลอเรน เป็นยังไงบ้าง
- หนูกลัว

43
00:01:58,870 --> 00:02:01,410
มัน... เหมือนอย่างกับฝันร้าย

44
00:02:01,500 --> 00:02:03,670
มีความกังวลถึงการโจมตีครั้งใหม่

45
00:02:19,100 --> 00:02:20,100
เหตุร้ายที่แดลลัสในวันนี้

46
00:02:20,180 --> 00:02:24,100
ถือเป็นการโจมตีของมนุษย์กลายพันธุ์
ที่เลวร้ายที่สุดในประวัติศาสตร์อเมริกา

47
00:02:24,190 --> 00:02:26,730
วันนี้เราฟังข่าวกันพอแล้วล่ะ

48
00:02:26,810 --> 00:02:28,860
ลูกๆ หลับกันได้สักที

49
00:02:33,740 --> 00:02:36,820
ฉันอยากบอกลูกว่า
พ่อแม่จะคอยคุ้มครองให้ปลอดภัย

50
00:02:37,990 --> 00:02:39,740
บอกว่าเรื่องนี้ไม่เกิดขึ้นกับพวกเขาแน่

51
00:02:39,830 --> 00:02:43,120
แต่คุณจะสัญญาเรื่องแบบนี้ได้เหรอ

52
00:02:49,540 --> 00:02:50,670
ที่เราเคยคุยกัน

53
00:02:50,750 --> 00:02:53,220
เรื่องที่ผมจะย้ายไป
แผนกคดีอาญามนุษย์กลายพันธุ์

54
00:02:55,380 --> 00:02:57,640
คุณอยากไปตอนนี้จริงเหรอ

55
00:02:58,430 --> 00:03:01,390
ผมรู้สึกเหมือนว่าเรื่องนี้
กำลังบอกอะไรเราบางอย่าง

56
00:03:01,470 --> 00:03:04,270
นี่คือการต่อสู้แห่งยุคของเรา เคท

57
00:03:05,810 --> 00:03:07,600
ผมเอาแต่นั่งดูอยู่ห่างๆ ไม่ได้

58
00:03:08,310 --> 00:03:10,980
นี่คือทางเดียวที่ผมจะปกป้องลูกของเราได้

59
00:03:14,740 --> 00:03:16,820
ฉันคงบอกไม่ได้ว่าตื่นเต้น

60
00:03:16,910 --> 00:03:20,240
เรื่องที่คุณจะเข้าไปยุ่ง
กับสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้

61
00:03:20,330 --> 00:03:22,990
แต่ถ้าคุณรู้สึกว่าจำเป็นต้องทำจริงๆ

62
00:03:23,830 --> 00:03:24,870
ฉันก็เข้าใจ

63
00:03:32,050 --> 00:03:33,920
"คนเหนือมนุษย์"
"ตอน: ลางสังหรณ์"

64
00:03:36,590 --> 00:03:37,590
"เวสต์เลคอะพาร์ตเมนต์"

65
00:03:37,680 --> 00:03:39,590
เราต้องหาทางจัดการรีว่าเดี๋ยวนี้

66
00:03:39,680 --> 00:03:40,720
ในอีก 24 ชั่วโมง

67
00:03:40,800 --> 00:03:44,350
เธอวางแผนโค่นหน่วยพิทักษ์
ตามด้วยโค่นทั้งรัฐบาล

68
00:03:44,430 --> 00:03:46,690
อาจมีผู้บริสุทธิ์ต้องตายหลายพันธุ์คน

69
00:03:46,810 --> 00:03:48,690
เราจะบุกโจมตีเลยงั้นเหรอ

70
00:03:48,770 --> 00:03:50,610
ที่รู้มาล่าสุดคือเธออยู่ในป้อมปราการ

71
00:03:50,690 --> 00:03:53,400
ก่อนหน้านี้เรายังไม่มีกำลังพอบุกตีป้อมนั่น

72
00:03:53,690 --> 00:03:54,690
ตอนนี้เรามีแล้ว

73
00:03:55,190 --> 00:03:56,860
ถ้าพวกเขาโค่นฐานใหญ่
ของอินเนอร์เซอร์เคิลได้ เรา...

74
00:03:56,950 --> 00:04:00,370
เดี๋ยว คุณอยากให้แอนดี้กับลอเรน
ทำลายตึกสูงเหรอ

75
00:04:00,450 --> 00:04:02,910
เชื่อสิว่าฉันเต็มที่แน่
เรื่องการโค่นอินเนอร์เซอร์เคิล

76
00:04:03,030 --> 00:04:04,410
แต่มันต้องมีทางอื่น

77
00:04:04,490 --> 00:04:07,710
ที่ไม่ต้องให้แอนดี้กับลอเรน
ไปทำลายอาคารทั้งหลังสิ

78
00:04:07,830 --> 00:04:08,870
ไม่มีทางอื่นแล้ว

79
00:04:10,170 --> 00:04:12,960
ถ้าเราทำได้ เราก็ไม่ต้องเสียใครไปอีกแล้ว

80
00:04:13,090 --> 00:04:15,210
ก็จริง แต่เราคงรอต่อไปไม่ได้

81
00:04:15,380 --> 00:04:17,720
- แบบนี้มันเกินไป
- ไม่เป็นไรหรอก

82
00:04:17,800 --> 00:04:18,800
ผมเชื่อว่าเราทำได้

83
00:04:20,180 --> 00:04:21,220
ลูกแน่ใจนะ

84
00:04:21,760 --> 00:04:24,390
จริงๆ หนูก็รู้สึกว่าเราเตรียมตัว
เพื่องานนี้มานานแล้ว

85
00:04:24,930 --> 00:04:26,140
เราหยุดรีว่าได้

86
00:04:26,810 --> 00:04:28,940
ในเมื่อมีพลังนี้แล้ว
เราก็น่าจะใช้มันทำเรื่องดีๆ

87
00:04:37,150 --> 00:04:38,280
ก็อย่างที่เราคิด

88
00:04:38,360 --> 00:04:40,490
ลอร์น่ากับแอนดรูวกลับไปหากลุ่มใต้ดิน

89
00:04:40,570 --> 00:04:41,570
น่าสังเวชจริงๆ

90
00:04:41,660 --> 00:04:44,870
- ความยิ่งใหญ่คงมีกระโดดความรุ่น
- ไม่ก็สักสามรุ่น

91
00:04:44,950 --> 00:04:47,620
เห็นไหม ฉันบอกคุณแล้ว
ฉันรู้ว่านังลอร์น่าทำให้แม็กซ์ต้องตาย

92
00:04:48,120 --> 00:04:49,620
แล้วคราวนี้เราต้องทำยังไงต่อ

93
00:04:49,790 --> 00:04:51,920
เราก็เดินหน้าตามแผนต่อ

94
00:04:52,330 --> 00:04:55,210
ใช่ เสียพวกนี้ไปก็แย่หน่อย
แต่คนพวกนี้หาตัวเปลี่ยนได้

95
00:04:55,590 --> 00:04:58,340
เราหวังให้ลอร์น่าใช้พลังของเธอ
เพื่อปิดกั้นการสื่อสาร

96
00:04:58,420 --> 00:05:00,050
และถึงจะดูธรรมดาไปนิด

97
00:05:00,130 --> 00:05:02,930
แต่เราก็ใช้ระเบิดเพื่องานนี้ได้

98
00:05:03,260 --> 00:05:04,930
แล้วการโค่นหน่วยพิทักษ์ล่ะ

99
00:05:05,010 --> 00:05:06,470
แผนหลักคือต้องใช้ฝีมือแอนดี้

100
00:05:06,560 --> 00:05:08,480
ใช่ แผนในจุดนี้ก็ต้องเปลี่ยน

101
00:05:08,560 --> 00:05:11,350
แต่เราต้องเดินหน้ากันต่อไป

102
00:05:11,940 --> 00:05:14,150
และถ้าไม่มีอะไรแล้ว

103
00:05:14,230 --> 00:05:15,690
ฉันขอตัวไปวางแผนต่างๆ ต่อ

104
00:05:25,830 --> 00:05:29,410
- ฮัลโหล
- คุณไรอัน ตื่นได้แล้ว

105
00:05:29,500 --> 00:05:30,960
รู้ไหมเนี่ยว่ากี่โมงแล้ว

106
00:05:31,040 --> 00:05:32,580
ได้เวลาที่คุณต้องทำงานแล้ว

107
00:05:32,670 --> 00:05:34,290
งานอะไรอีก

108
00:05:34,380 --> 00:05:37,090
ฉันมีงานให้เพื่อนๆ
เพียวริฟายเออร์ของคุณ

109
00:05:37,210 --> 00:05:39,420
"เวสต์เลคอะพาร์ตเมนต์"

110
00:05:51,640 --> 00:05:52,810
พ่อครับ

111
00:05:53,600 --> 00:05:54,900
พ่อไม่เป็นไรใช่ไหม

112
00:05:56,110 --> 00:05:58,480
พ่อโอเคดี ขอโทษที

113
00:06:02,030 --> 00:06:03,320
ลูกพร้อมนะ

114
00:06:03,530 --> 00:06:05,490
ครับ จริงๆ เราต้องเตรียมข้าวของ

115
00:06:05,570 --> 00:06:08,240
แต่ผมไม่มีข้าวของอะไร

116
00:06:12,460 --> 00:06:13,710
ผมนึกว่าพ่อยังกินยาซะอีก

117
00:06:16,880 --> 00:06:19,130
- พ่อหยุดกินแล้ว
- ทำไมครับ

118
00:06:19,840 --> 00:06:23,260
พ่อรู้สึกว่าตัวเอง
ต้องเผชิญหน้ากับมันแบบตรงๆ ซะที

119
00:06:24,010 --> 00:06:26,220
พ่อพยายามทำความเข้าใจ
กับมันมานานเหลือเกิน

120
00:06:27,100 --> 00:06:28,140
ครับ

121
00:06:29,760 --> 00:06:31,220
ผมก็เหมือนกัน

122
00:06:38,520 --> 00:06:39,860
หลังผมจากไป

123
00:06:39,940 --> 00:06:42,530
หลายครั้งนะที่ผมอยากกลับบ้าน

124
00:06:42,610 --> 00:06:45,240
ผมแค่คิดว่าถลำตัวไปลึกแล้ว

125
00:06:45,700 --> 00:06:46,780
แต่...

126
00:06:48,330 --> 00:06:50,620
เรื่องเมื่อคืนที่พ่อบอกกับผม

127
00:06:53,080 --> 00:06:55,080
ผมรู้สึกเหมือนได้กลับมาเป็นครอบครัวนี้

128
00:07:00,000 --> 00:07:03,510
ตอนลูกไม่อยู่
เหมือนส่วนหนึ่งในตัวพ่อถูกกระชากไป

129
00:07:03,590 --> 00:07:05,760
เหมือนพ่อไม่มีวันกลับมาเหมือนเดิมอีก

130
00:07:06,590 --> 00:07:08,350
ยังไงลูกก็คือลูกพ่อเสมอ

131
00:07:09,300 --> 00:07:11,010
ไม่มีอะไรเปลี่ยนความจริงนี้ได้

132
00:07:15,350 --> 00:07:18,270
เอกสารพวกนี้ส่วนใหญ่มาจากฐาน
ที่ตอนนี้ไม่มีแล้ว

133
00:07:19,900 --> 00:07:21,530
พวกเขาจากไปแล้ว

134
00:07:21,610 --> 00:07:23,900
มาร์โกส
เราไม่เหลืออะไรให้สร้างขึ้นมาใหม่แล้ว

135
00:07:25,280 --> 00:07:26,400
เผามันให้หมดเถอะ

136
00:07:28,450 --> 00:07:30,080
ทั้งหมดนี่คือความผิดฉัน

137
00:07:31,910 --> 00:07:33,120
- ลอร์น่า
- ก็มันจริง

138
00:07:35,040 --> 00:07:37,000
ฉันต่อสู้เพื่อความฝัน

139
00:07:37,330 --> 00:07:40,170
ความฝันเพื่อบ้านของเราทุกๆ คน

140
00:07:40,590 --> 00:07:44,300
ฉันเชื่อในคำโกหกของรีว่า
และคลาริซก็ต้องมาตายเพราะเรื่องนี้

141
00:07:57,850 --> 00:08:01,110
มาร์โกสบอกว่าคุณเห็นเธอ
ในจังหวะสุดท้าย

142
00:08:03,150 --> 00:08:04,190
ใช่

143
00:08:05,860 --> 00:08:07,780
เจซ เทอร์เนอร์ยิงเธอ

144
00:08:08,910 --> 00:08:10,030
เธอกำลังสร้างประตูมิติ

145
00:08:10,120 --> 00:08:12,830
ผมยังสัมผัสเธอได้นะ

146
00:08:12,910 --> 00:08:15,250
แต่เธอจากไปแล้ว

147
00:08:25,090 --> 00:08:26,260
คือฉัน...

148
00:08:27,590 --> 00:08:28,800
ฉันเสียใจจริงๆ

149
00:08:31,180 --> 00:08:33,810
แค่คุณสัญญากับผมว่าจะสู้ก็พอ

150
00:08:37,480 --> 00:08:38,600
ฉันสัญญา

151
00:08:40,600 --> 00:08:43,110
หมดแล้ว เผาจนหมดแล้ว

152
00:08:43,360 --> 00:08:44,770
เราควร...

153
00:08:45,190 --> 00:08:47,280
เราไปตามบ้านสตรักเกอร์
แล้วออกไปกันเถอะ

154
00:08:47,650 --> 00:08:48,900
จอห์น ทำไม

155
00:08:51,910 --> 00:08:53,740
มีรถกระบะหลายคันวิ่งมาตามถนน

156
00:08:59,460 --> 00:09:00,670
พวกเพียวริฟายเออร์

157
00:09:00,750 --> 00:09:01,960
ไปกันเถอะ เร็วเข้า

158
00:09:08,760 --> 00:09:11,430
เราอยู่ที่เวสต์เลคอะพาร์ตเมนต์
เราล้อมอาคารไว้แล้ว

159
00:09:11,510 --> 00:09:13,470
- พราวด์สตาร์อยู่ในนั้นไหม
- ไม่ใช่แค่เขา

160
00:09:13,550 --> 00:09:15,470
เพื่อนทั้งหมดของคุณจากกลุ่มใต้ดิน

161
00:09:16,310 --> 00:09:19,180
คำถามที่แท้จริงก็คือ
คุณจะปล่อยให้พวกมันหนีไปอีกไหม

162
00:09:19,350 --> 00:09:20,440
เราปิดทางเข้าออกหมดแล้ว

163
00:09:20,520 --> 00:09:22,650
จะหนีออกมาทางไหนก็เข้าทางปืน

164
00:09:22,730 --> 00:09:24,440
แค่อย่าให้ใครมาป่วนการทำงานของเรา

165
00:09:24,520 --> 00:09:25,730
ตำรวจท้องถิ่นโมโหมาก

166
00:09:25,820 --> 00:09:28,740
ที่เจ้าหน้าที่วิลสันตายเมื่อวาน
พวกเขาจะทำเป็นมองไม่เห็น

167
00:09:28,900 --> 00:09:32,410
ถ้าอยากทวงความยุติธรรมให้ครอบครัว
ตอนนี้ถึงเวลาแล้ว

168
00:09:32,740 --> 00:09:34,070
ผมรอวันนี้มานานแล้ว

169
00:09:34,990 --> 00:09:36,620
ผมจะไม่ทำให้คุณผิดหวัง

170
00:09:40,660 --> 00:09:42,420
ฉันเพิ่งไปดูด้านหลังมา ทางนั้นก็มีคนเฝ้า

171
00:09:42,500 --> 00:09:44,750
ถนนก็ปิด พวกมันยืนเฝ้ากันสามชั้น

172
00:09:44,840 --> 00:09:46,590
เราแค่ก้าวขาออกไปก็ตายแล้ว

173
00:09:46,670 --> 00:09:49,630
เราน่าจะรู้ เธอต้องสั่งไรอันมากำจัดเราแน่
เธอไม่ยอมเสี่ยงหรอก

174
00:09:49,710 --> 00:09:52,380
แก๊งมันไม่ใช่พวกบ้านนอกกับรถกระบะ

175
00:09:52,470 --> 00:09:54,260
พวกนี้มีชุดเพราะ มีปืนกระบอกใหญ่ๆ

176
00:09:54,340 --> 00:09:56,470
พวกมันกระจายตัวกันล้อม
บางมุมเราก็เข้าไม่ถึง

177
00:09:56,560 --> 00:09:58,520
และพวกมันล้อมเราจากทุกมุม

178
00:09:58,600 --> 00:10:00,850
เหมือนรีว่าแค้นเราเป็นการส่วนตัว

179
00:10:02,350 --> 00:10:04,440
เธอไม่ใช่คนเดียวที่แค้นเราเป็นการส่วนตัว

180
00:10:04,520 --> 00:10:05,690
"เวสต์เลคอะพาร์ตเมนต์"

181
00:10:05,770 --> 00:10:07,520
- สามีฉันอยู่ข้างใน
- ผมเข้าใจครับ

182
00:10:07,610 --> 00:10:08,900
เราจะช่วยเขาออกมา

183
00:10:08,980 --> 00:10:10,570
เราจะปกป้องมนุษย์ทุกคน

184
00:10:11,530 --> 00:10:13,200
เราจะช่วยเขาออกมา โอเค เชื่อผม

185
00:10:13,700 --> 00:10:16,620
เราเข้าไปกันได้แล้ว
ข้างบนมีกันหลายครอบครัวนะ

186
00:10:16,700 --> 00:10:19,040
ที่ฐานเราคุมพราวด์สตาร์ไว้
พร้อมกำลัง 50 คน

187
00:10:19,830 --> 00:10:21,120
วันนั้นตายกันไปกี่คน

188
00:10:22,210 --> 00:10:23,210
ไม่

189
00:10:23,710 --> 00:10:25,080
พวกมันรู้ดีว่าซ่อนบนนั้นทั้งวันไม่ได้

190
00:10:25,170 --> 00:10:28,250
เดี๋ยวพวกมันก็ต้องขยับ
เมื่อถึงตอนนั้นเราก็จัดการเลย

191
00:10:30,380 --> 00:10:33,090
ถ้าเราตั้งใจทำให้ดี
กลุ่มใต้ดินจะต้องจบลงในวันนี้

192
00:10:35,050 --> 00:10:36,600
พระเจ้า พวกมันมีกันเยอะมาก

193
00:10:36,680 --> 00:10:39,720
พวกมันกำลังล้อมกรอบเรา
เหมือนตั้งใจรอให้เราออกไปเอง

194
00:10:39,810 --> 00:10:41,310
งานนี้ไม่มีสิทธิ์พลาด

195
00:10:41,390 --> 00:10:44,140
ฉันมีปืนในห้องเก็บของข้างล่าง

196
00:10:44,230 --> 00:10:46,060
จริงเหรอ ไม่เห็นเคยบอกผมเลย

197
00:10:46,150 --> 00:10:47,230
ก็บอกอยู่นี่ไง

198
00:10:48,150 --> 00:10:49,860
อยู่ตรงนี้นะ เดี๋ยวเรากลับมา

199
00:11:04,920 --> 00:11:06,000
นี่ค่ะ

200
00:11:08,750 --> 00:11:10,380
คุณไปได้ปืนพวกนี้มาจากไหน

201
00:11:10,460 --> 00:11:13,050
รี้ด ที่นี่อเมริกานะ ก็หาซื้อในร้านสิคะ

202
00:11:15,630 --> 00:11:17,890
สำหรับคนไม่มียีนเอ็กซ์อย่างฉัน

203
00:11:17,970 --> 00:11:20,140
ฉันว่านี่ก็คงเป็นสิ่งที่ดีสุดแล้วล่ะ

204
00:11:22,720 --> 00:11:23,770
นี่คุณ

205
00:11:24,350 --> 00:11:25,350
เจ็บมากไหม

206
00:11:25,440 --> 00:11:29,190
เปล่า ผมแค่หงุดหงิด

207
00:11:29,650 --> 00:11:32,190
ผมก็แค่อยากปกป้องลูกๆ ของเรา

208
00:11:32,860 --> 00:11:35,490
ผมมีพลัง แต่ผมใช้มันทำอะไรไม่ได้เลย

209
00:11:37,160 --> 00:11:39,570
- หายใจลึกๆ โอเค
- โอเค

210
00:11:39,780 --> 00:11:41,450
เราจะต้องผ่านมันไปให้ได้

211
00:11:51,420 --> 00:11:53,630
"สามปีก่อน"

212
00:11:56,680 --> 00:11:58,010
คุณยังทำงานอยู่เหรอ

213
00:11:58,090 --> 00:12:00,390
ครับ แค่รายงานสั้นๆ สำหรับวันจันทร์

214
00:12:04,640 --> 00:12:06,180
พักสักหน่อยไหมคะ

215
00:12:06,270 --> 00:12:08,980
- ผม...
- เด็กๆ อยู่ข้างนอก

216
00:12:09,400 --> 00:12:12,570
ภารกิจกอบกู้โลกจากภัยมนุษย์กลายพันธุ์

217
00:12:12,650 --> 00:12:13,780
ยังรออีกชั่วโมงได้

218
00:12:13,860 --> 00:12:16,280
ครับ ผมว่าสักชั่วโมงคงไม่เสียหาย

219
00:12:16,360 --> 00:12:20,990
ค่ะ โดยเฉพาะชั่วโมงนี้น่าจะช่วยเป็นพิเศษ

220
00:12:27,210 --> 00:12:28,210
เรื่องงานเหรอ

221
00:12:30,290 --> 00:12:31,500
เปล่า คือ...

222
00:12:32,040 --> 00:12:34,670
ลอเรนนี่ รอเดี๋ยวนะ ว่าไง

223
00:12:35,170 --> 00:12:37,840
หวัดดีค่ะ พ่อต้องช่วยหนู
พ่อมารับหนูได้ไหม

224
00:12:37,920 --> 00:12:41,340
เดี๋ยว ใจเย็นก่อน
ลูกอยู่ที่งานเลี้ยงของเอ็มม่านี่ ทำไม...

225
00:12:41,430 --> 00:12:44,640
ใช่ค่ะ พ่อ คือหนูมีเรื่องนิดหน่อย

226
00:12:46,730 --> 00:12:48,060
เกิดเหตุมนุษย์กลายพันธุ์บุก

227
00:12:48,440 --> 00:12:50,020
- หนูอยู่ข้างนอก
- ลูกบาดเจ็บไหม

228
00:12:50,100 --> 00:12:53,110
ไม่ค่ะ หนูไม่เป็นไร แต่พ่อมารับหนูได้ไหม

229
00:12:53,230 --> 00:12:55,150
- เกิดอะไรขึ้น
- มีพวกมนุษย์กลายพันธุ์บุกที่งานเลี้ยง

230
00:12:55,230 --> 00:12:57,190
ผมจะไปรับลูก เดี๋ยวพ่อรีบไปเลย

231
00:13:00,530 --> 00:13:02,870
ถ้าจำเป็นจริงๆ เราอาจต้องใช้เฟนริส

232
00:13:03,450 --> 00:13:04,490
กำจัดพวกมันทุกคน

233
00:13:05,990 --> 00:13:07,870
ฉันยังไม่อยากคิดเรื่องนี้

234
00:13:09,000 --> 00:13:11,250
นายอยากฆ่าคนพวกนี้ทั้งหมดจริงเหรอ

235
00:13:11,330 --> 00:13:12,580
ฉันไม่ชอบทำร้ายใคร

236
00:13:13,790 --> 00:13:15,380
เธอคิดว่าฉันชอบ ฉันรู้

237
00:13:15,460 --> 00:13:17,090
เรื่องทุกอย่างที่อินเนอร์เซอร์เคิล

238
00:13:17,170 --> 00:13:18,630
ทุกอย่างที่เราทำ

239
00:13:18,840 --> 00:13:20,550
แม้แต่เรื่องที่เลวร้ายที่สุด

240
00:13:21,090 --> 00:13:22,760
ฉันทำไปเพราะอยากช่วยเหลือคนอื่น

241
00:13:28,520 --> 00:13:29,680
อะไรน่ะ

242
00:13:30,520 --> 00:13:31,810
ประตู

243
00:13:33,310 --> 00:13:36,070
- แม่ปิดไปแล้วนี่
- ใช่ แล้วเป็นบ้าอะไรเนี่ย

244
00:13:43,450 --> 00:13:44,870
เซอร์ไพรส์

245
00:13:50,160 --> 00:13:51,580
- คุกเข่าลงไป
- คุกเข่าลงไป

246
00:13:52,170 --> 00:13:53,630
- อย่าขัดขืน
- อย่าขัดขืน

247
00:13:56,210 --> 00:13:58,000
- แอนดรูว ลอเรน
- แอนดรูว ลอเรน

248
00:13:59,170 --> 00:14:01,300
- นี่เหรอวิธีต้อนรับแขก
- นี่เหรอวิธีต้อนรับแขก

249
00:14:02,930 --> 00:14:04,050
คุณทำได้ดีมาก

250
00:14:06,010 --> 00:14:09,020
จำชั้นเรียนสมาธิคู่รักที่เราเรียนที่กังกุน

251
00:14:09,100 --> 00:14:10,430
ตั้งแต่ลอเรนยังไม่เกิดได้ไหม

252
00:14:10,520 --> 00:14:13,600
ใช่ แต่หลักสูตรวันนั้น
น่าจะไม่ช่วยเรื่องตอนนี้นะ

253
00:14:13,690 --> 00:14:16,310
ฉันบอกแล้ว
เราน่าจะเรียนหลักสูตรสองชั่วโมง

254
00:14:16,400 --> 00:14:17,730
โอกาสหน้าแล้วกัน

255
00:14:22,030 --> 00:14:24,570
แอนดี้ ลอเรน

256
00:14:34,540 --> 00:14:35,630
เรียบร้อย

257
00:14:35,710 --> 00:14:37,960
- ทุกอย่างราบรื่นไหม
- ราบรื่นเหรอ

258
00:14:38,040 --> 00:14:40,340
เฟดเกือบพาเรามาตาย
ตอนย่องผ่านพวกเพียวริฟายเออร์

259
00:14:40,420 --> 00:14:43,050
ฉันไม่ต้องการรายละเอียด
แต่ทำได้ตามเป้าหมายนะ

260
00:14:43,130 --> 00:14:45,220
ได้สิ สองคนนั่นอยู่นี่แล้ว

261
00:14:45,300 --> 00:14:48,100
รีว่า ฉันเป็นกังวล
ให้พวกเขาใช้พลังแบบนี้เลยเหรอ

262
00:14:48,180 --> 00:14:49,560
พวกเขาอาจสติหลุด
อาจเส้นเลือดสมองแตก

263
00:14:49,640 --> 00:14:51,180
ขอให้งานสำเร็จก็พอ

264
00:14:51,270 --> 00:14:53,350
โทรมาครั้งหน้าหวังว่าจะมีผลงานนะ

265
00:14:54,100 --> 00:14:56,440
ซ่อนตัวอยู่หลังความถูกต้องทางการเมือง

266
00:14:56,520 --> 00:15:00,110
ถึงเวลาที่เราต้องเรียกร้อง
ให้ผู้นำจากการเลือกตั้งของเรา

267
00:15:00,190 --> 00:15:03,320
หยุดการพูดคุย และลงมือทำอะไรสักอย่าง

268
00:15:03,400 --> 00:15:04,990
เรากำลังสู้กับศัตรูที่มองไม่เห็น

269
00:15:05,070 --> 00:15:06,740
การโจมตีจากมนุษย์ใต้ดินกำลังจะเกิดขึ้น

270
00:15:06,820 --> 00:15:10,040
เมื่อถึงตอนนั้น
อเมริกาจะพร้อมรับมือกับมันหรือยัง

271
00:15:10,120 --> 00:15:12,080
- ไม่พร้อมแน่
- ถึงเวลาที่จะต้อง...

272
00:15:14,290 --> 00:15:16,500
พอเห็นอะไร ได้ความอะไรบ้างไหม

273
00:15:27,550 --> 00:15:28,550
ผมยังมีปัญหาในการแกะรอย

274
00:15:28,640 --> 00:15:31,220
จะหันไปทางไหนก็เห็นคลาริซ
ผมกำลังพยายาม แต่...

275
00:15:38,860 --> 00:15:40,400
พี่น้องฟรอสต์มาที่นี่

276
00:15:40,480 --> 00:15:43,030
พวกเพียวริฟายเออร์ล้อมที่นี่ไว้
มันเกิดขึ้นได้ยังไง

277
00:15:43,110 --> 00:15:44,190
เฟด

278
00:15:44,280 --> 00:15:45,490
ให้ตาย เกลียดหมอนี่เป็นบ้า

279
00:15:45,570 --> 00:15:48,530
แผนสำคัญที่รีว่าวางไว้
คือทำลายศูนย์บัญชาการหน่วยพิทักษ์

280
00:15:49,280 --> 00:15:51,950
- ถ้าเธอได้ตัวแอนดี้กับลอเรน...
- เราต้องไปช่วยพวกเขา

281
00:15:52,040 --> 00:15:54,290
เห็นด้วยเต็มที่เลย แต่เราจะออกไปยังไง

282
00:15:54,910 --> 00:15:56,920
ฉันย้ายรถที่ขวางถนนได้ หยุดกระสุนได้

283
00:15:57,000 --> 00:15:59,710
แต่ทำพร้อมกันทุกทางไม่ได้
พวกนั้นล้อมไว้หมดแล้ว

284
00:15:59,790 --> 00:16:00,790
เขาพูดถูก

285
00:16:00,880 --> 00:16:02,800
อย่างกับมีกำแพงล้อม ไม่มีทางออกเลย

286
00:16:02,880 --> 00:16:05,510
อยากได้ทางออกเหรอ ผมทำได้นะ

287
00:16:06,470 --> 00:16:08,550
- จอห์น แบบนั้นบ้าชัดๆ
- มันอาจได้ผล

288
00:16:08,640 --> 00:16:10,640
พวกมันล้อมถนนทั้งเส้นไว้แน่นหนา

289
00:16:10,720 --> 00:16:12,260
เจซ เทอร์เนอร์เคยต้องการกลุ่มใต้ดิน

290
00:16:12,350 --> 00:16:15,560
แต่หลังเรื่องวันนั้น
ที่ฐานพวกเพียวริฟายเออร์ เขาต้องการผม

291
00:16:16,270 --> 00:16:18,440
ถ้าผมออกไป
เขาต้องทุ่มกำลังทุกอย่างมาที่ผม

292
00:16:18,520 --> 00:16:20,060
และอาจยื้อเวลาพอให้ทุกคน...

293
00:16:20,150 --> 00:16:21,400
- ได้ออกไปจากที่นี่
- จอห์น ไม่

294
00:16:21,480 --> 00:16:24,690
จอห์น ร่างคุณรับกระสุนได้เยอะ
แต่ไม่ได้กันกระสุน

295
00:16:24,780 --> 00:16:26,070
คุณเกือบตายแล้วที่ฐานพวกมัน

296
00:16:26,150 --> 00:16:29,240
เคทลิน ผมแค่ต้องทนให้ได้นานพอ
ที่จะล่อพวกมันจากประตู

297
00:16:32,740 --> 00:16:34,580
จอห์น ฉันช่วยคุณได้นะ

298
00:16:34,660 --> 00:16:36,000
- เราทุกคน...
- ไม่ เราเสี่ยงไม่ได้อีกแล้ว

299
00:16:36,080 --> 00:16:37,910
พวกคุณสี่คนต้องไปช่วยลอเรนกับแอนดี้

300
00:16:38,000 --> 00:16:39,080
ทุกคนต้องหยุดรีว่า

301
00:16:39,170 --> 00:16:41,840
เพื่อน นายก็รู้ว่าพวกมันจะทำอะไรนาย

302
00:16:41,920 --> 00:16:43,710
เจซ เทอร์เนอร์พรากคลาริซไปจากฉัน

303
00:16:46,510 --> 00:16:47,880
ไม่มีอะไรเลวร้ายกว่านี้แล้ว

304
00:17:42,310 --> 00:17:43,770
"เวสต์เลคอะพาร์ตเมนต์"

305
00:17:45,270 --> 00:17:46,730
มันออกมาแล้ว ยิง

306
00:18:06,880 --> 00:18:08,510
รออะไรอยู่ ยิงมัน

307
00:19:02,140 --> 00:19:04,020
รถเอสยูวี ที่รถเอสยูวี

308
00:19:13,650 --> 00:19:14,740
ไปตามหาพวกมัน

309
00:19:22,160 --> 00:19:23,210
ยังไม่เจอตำรวจ

310
00:19:23,290 --> 00:19:26,170
ขอให้เราอยู่รอดปลอดภัย
จนกว่าจะเราจะถึงหน่วยพิทักษ์

311
00:19:26,250 --> 00:19:28,340
พวกเขาใช้อุโมงค์มอร์ล็อกส์
เดินทางไปจุดต่างๆ ในเมือง

312
00:19:28,420 --> 00:19:30,710
มีท่อระบายไอน้ำ
ที่ถนนเอลม์ตัดถนนสาย 15

313
00:19:30,800 --> 00:19:32,670
โอเค ฉันจะขับไปทางนั้น

314
00:19:33,670 --> 00:19:34,670
คุณโอเคดีใช่ไหม

315
00:19:36,380 --> 00:19:38,800
- ผมหยุดมันไม่ได้
- ไม่เป็นไรค่ะ

316
00:19:39,800 --> 00:19:41,220
เราออกมาจากที่นั่นได้แล้ว

317
00:19:44,270 --> 00:19:46,650
ลูกไม่ต้องกลัวพวกมนุษย์กลายพันธุ์

318
00:19:48,360 --> 00:19:49,480
พ่อจะปกป้องลูกเอง

319
00:19:50,610 --> 00:19:53,150
เรื่องแบบนี้จะทำให้ลูกเข้มแข็งขึ้น

320
00:19:53,240 --> 00:19:54,440
หมายความว่าไงคะ

321
00:19:56,740 --> 00:19:58,160
ลูกจำได้ไหม

322
00:19:58,950 --> 00:20:00,330
ลูกจำวันที่ 15 กรกฎาคมได้ไหม

323
00:20:02,830 --> 00:20:04,250
จำได้ไหมว่าวันนั้นน่ากลัวแค่ไหน

324
00:20:06,410 --> 00:20:10,540
นั่งดูข่าวทางทีวีทั้งวัน ได้แต่คิดว่าทำไม

325
00:20:13,340 --> 00:20:15,340
วันนั้นทำให้พ่อคิดอะไรขึ้นมาได้

326
00:20:15,420 --> 00:20:19,680
ผมรู้ว่าสักแง่มุมหนึ่ง
พ่อจะต้องเป็นส่วนหนึ่งของเรื่องนี้

327
00:20:20,600 --> 00:20:22,600
รู้ว่าพ่อต้องสร้างความเปลี่ยนแปลงได้

328
00:20:23,220 --> 00:20:24,640
พ่อจะต้องทำให้ได้

329
00:20:25,390 --> 00:20:27,270
และนี่คือหน้าที่ของเรา

330
00:20:28,730 --> 00:20:32,360
เมื่อเกิดเรื่องราวแย่ๆ
อย่างวันที่ 15 กรกฎาคมขึ้นมา

331
00:20:32,440 --> 00:20:34,440
เหมือนเรื่องที่เกิดขึ้นกับลูกในคืนนี้

332
00:20:36,070 --> 00:20:38,490
เราต้องทำความเข้าใจ
กับความหมายของมัน

333
00:20:41,160 --> 00:20:43,160
และสิ่งที่มันทำให้ตัวเราดีขึ้น

334
00:20:46,450 --> 00:20:47,580
พ่อคะ

335
00:20:52,380 --> 00:20:53,880
หนูมีเรื่องต้องบอกพ่อ

336
00:20:55,210 --> 00:20:56,380
ได้สิ

337
00:21:01,220 --> 00:21:02,390
เรื่องอะไรเหรอ

338
00:21:07,100 --> 00:21:10,190
พ่อจะปกป้องลูกเสมอ พ่อสัญญา

339
00:21:13,440 --> 00:21:15,780
เราใกล้ถึงแล้ว อยู่แถวหัวมุมนี่เอง

340
00:21:17,610 --> 00:21:19,700
- ไม่ล่ะ ขอร้อง
- ยังขัดขืนเหรอ

341
00:21:19,780 --> 00:21:21,110
เป็นเด็กดีเถอะน่า

342
00:21:21,200 --> 00:21:22,320
อย่าให้ฉันต้องบังคับ

343
00:21:23,030 --> 00:21:27,040
หยุดขัดขืนๆ

344
00:21:27,950 --> 00:21:29,540
หยุดขัดขืน

345
00:21:30,000 --> 00:21:31,460
แกต้องการอะไรจากเรา

346
00:21:31,540 --> 00:21:33,630
เราแค่อยากให้ช่วยทำลายอาคาร

347
00:21:33,710 --> 00:21:35,380
ขอร้อง อย่าให้เราต้องบังคับพวกเธอ

348
00:21:35,460 --> 00:21:36,840
แค่ร่วมมือ อะไรๆ จะง่ายขึ้น

349
00:21:36,920 --> 00:21:39,300
แต่ถ้าต้องการแบบยากๆ
ก็ไม่มีปัญหาเช่นกัน

350
00:21:40,880 --> 00:21:42,890
พวกคุณทิ้งพ่อแม่ผม
ไว้ให้พวกเพียวริฟายเออร์ฆ่า

351
00:21:42,970 --> 00:21:44,890
เดี๋ยวพวกเพียวริฟายเออร์ก็จะโดนเช่นกัน

352
00:21:46,220 --> 00:21:48,980
นึกว่าที่ทำมาทั้งหมด
ก็เพื่อช่วยมนุษย์กลายพันธุ์

353
00:21:49,480 --> 00:21:51,560
นี่เหรออิสรภาพของมนุษย์กลายพันธุ์
บีบบังคับเรา

354
00:21:51,650 --> 00:21:53,310
เราไม่เห็นรู้สึกว่าบังคับเลย

355
00:21:53,400 --> 00:21:55,730
บางครั้งเราก็ต้องกระตุ้นให้คนตาสว่าง

356
00:21:55,820 --> 00:21:57,360
งั้นก็ช่วยให้พวกเขาตาสว่าง

357
00:22:00,700 --> 00:22:02,410
- เดี๋ยว
- มีอะไร

358
00:22:02,490 --> 00:22:04,620
รู้ใช่ไหมว่าจะเกิดอะไรขึ้น
ถ้าเราเค้นพวกเขาต่อ

359
00:22:04,700 --> 00:22:07,450
- เราปล่อยให้เธอคุยด้วยดีๆ แล้ว
- พวกเขาตัดสินใจเอง

360
00:22:07,540 --> 00:22:09,410
พวกเขาอาจสติแตก
จนกลับมาเหมือนเดิมไม่ได้

361
00:22:09,500 --> 00:22:11,870
รีว่าคงไม่ไว้ชีวิตอยู่แล้ว
หลังจากสิ่งที่พวกเขาทำลงไป

362
00:22:11,960 --> 00:22:13,460
งานนี้อาจได้ทำตัวเป็นประโยชน์

363
00:22:14,290 --> 00:22:15,960
มาจัดการเรื่องนี้ให้จบๆ กันเถอะ

364
00:22:17,670 --> 00:22:18,760
ลุกขึ้น

365
00:22:53,790 --> 00:22:55,540
จอห์น พราวด์สตาร์

366
00:22:55,630 --> 00:22:57,420
เหมือนคุณต้องการความช่วยเหลือนะ

367
00:22:58,300 --> 00:22:59,590
หาผมเจอได้ยังไง

368
00:22:59,960 --> 00:23:02,090
ผมรู้จักทุกตรอกและอุโมงค์ในเมืองนี้

369
00:23:02,170 --> 00:23:04,430
ผมรู้ว่าเรามีเรื่องขัดแย้งกัน
ผมรู้ว่าคุณเกลียดผม

370
00:23:05,050 --> 00:23:07,550
แต่เพื่อคลาริซ

371
00:23:08,810 --> 00:23:10,350
หวังว่าคุณคงเกลียดพวกมันมากกว่า

372
00:23:14,440 --> 00:23:15,600
ผมไม่ต้องการให้คุณช่วย

373
00:23:16,730 --> 00:23:19,150
- แค่ปล่อยให้ผมสู้ก็พอ
- ปล่อยให้คุณตายงั้นเหรอ

374
00:23:20,320 --> 00:23:23,530
เดี๋ยวพวกเพียวริฟายเออร์จะต้องมาถึง
เพื่อปิดบัญชีแค้น

375
00:23:23,650 --> 00:23:26,320
คนที่ฆ่าบลิงค์ก็อยู่ในพวกนั้น

376
00:23:27,320 --> 00:23:29,490
เพื่อเธอ คุณจะยอมให้มันฆ่าคุณด้วยไม่ได้

377
00:23:31,660 --> 00:23:34,660
ยิ่งผมดูดซับพลัง
ผมก็ยิ่งสาดพลังใส่พวกมันได้มากขึ้น

378
00:23:37,080 --> 00:23:38,170
ต่อยผม

379
00:23:50,970 --> 00:23:52,100
อีกที

380
00:23:54,180 --> 00:23:55,270
เอาอีก

381
00:23:58,560 --> 00:24:00,070
ผมมาขัดจังหวะอะไรหรือเปล่า

382
00:24:00,820 --> 00:24:03,780
จบแล้ว หมดทางไปแล้ว คุณพราวด์สตาร์

383
00:24:06,320 --> 00:24:07,410
ฉันชื่อ...

384
00:24:09,700 --> 00:24:11,080
ทันเดอร์เบิร์ด

385
00:24:36,560 --> 00:24:38,730
ฉันพร้อมไปเจอลูกสาวแล้ว เอาเลยสิ พวก

386
00:24:40,900 --> 00:24:42,230
ฆ่าฉันเลย

387
00:25:00,420 --> 00:25:03,170
ถึงเวลาแล้ว แกรู้ว่าตัวเองมีหน้าที่อะไร

388
00:25:03,250 --> 00:25:05,800
ได้โปรด อย่าให้เราทำแบบนี้เลย

389
00:25:14,810 --> 00:25:16,060
เฮ้ย เธอเจ็บนะ

390
00:25:16,140 --> 00:25:18,100
งั้นเขาก็ควรเลิกขัดขืนซะ

391
00:25:20,310 --> 00:25:21,650
เอสเม

392
00:25:21,730 --> 00:25:23,570
รออะไรอยู่เหรอ

393
00:25:31,870 --> 00:25:33,240
ถึงเวลาจับมือกัน

394
00:25:43,420 --> 00:25:44,420
ดี

395
00:25:44,500 --> 00:25:45,710
ทีนี้ก็ผ่อนคลาย

396
00:25:46,000 --> 00:25:47,130
และปลดปล่อยพลัง

397
00:26:35,050 --> 00:26:37,350
เข้ามาใกล้อีกนิดพวกมันตายแน่

398
00:26:37,720 --> 00:26:40,230
- คุณไม่ควรมาที่นี่
- คุณไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้

399
00:26:40,310 --> 00:26:41,520
ส่งเด็กๆ มาแล้วเราจะไป

400
00:26:41,600 --> 00:26:43,730
สายไปแล้ว พวกเขาเป็นของเรา

401
00:26:43,810 --> 00:26:45,560
- ฆ่าพวกเขา
- ฆ่าให้หมดทุกคน

402
00:26:46,820 --> 00:26:48,400
- ไม่นะ ไม่
- ได้โปรด

403
00:26:48,900 --> 00:26:50,190
รี้ด ถอยไปซะ

404
00:26:50,320 --> 00:26:52,200
มาร์โกส ไม่นะ แบบนี้เด็กๆ ก็ตายสิ

405
00:26:52,400 --> 00:26:54,660
แอนดี้ ลอเรน ลูกๆ ต้องสู้

406
00:26:54,740 --> 00:26:55,780
จำได้ไหมว่าลูกเป็นใคร

407
00:26:58,030 --> 00:26:59,290
เอสเม

408
00:26:59,370 --> 00:27:00,410
เอสเม มองหน้าฉัน

409
00:27:03,330 --> 00:27:04,710
ที่เธอเล่าให้ฉันฟัง

410
00:27:04,790 --> 00:27:06,840
เรื่องที่พวกมนุษย์ทำกับเธอในวัยเด็ก

411
00:27:07,340 --> 00:27:10,590
พวกมันบังคับเธอ
เพื่อให้ใช้พลังทำสิ่งที่เธอเกลียด

412
00:27:12,050 --> 00:27:13,470
แล้วครั้งนี้มันต่างกันยังไง

413
00:27:14,970 --> 00:27:16,850
เอสเม เธอเป็นอะไรไป

414
00:27:16,930 --> 00:27:18,930
ฉันทำ...

415
00:27:19,010 --> 00:27:22,680
ไม่มีคำว่าฉัน เอสเม มีแค่เรา
แค่เธอไม่มีตัวตน

416
00:27:22,930 --> 00:27:24,190
ไม่จริงสักหน่อย

417
00:27:25,480 --> 00:27:26,520
เธอคือเพื่อนของฉัน

418
00:27:28,360 --> 00:27:29,610
มาร์โกส ตอนนี้เลย

419
00:27:30,360 --> 00:27:31,400
ไม่นะ

420
00:27:34,700 --> 00:27:36,700
นี่ลูก นี่ๆ

421
00:27:37,280 --> 00:27:38,370
พระเจ้าช่วย

422
00:27:40,040 --> 00:27:41,950
ตำรวจเข้ามาใกล้แล้ว
พวกเขาใช้อุโมงค์หนีไปได้

423
00:27:42,040 --> 00:27:45,330
- แล้วเธอล่ะ
- ฉันทิ้งพวกเธอไม่ได้ ไปเถอะ ไป

424
00:27:45,670 --> 00:27:48,000
- มาเถอะ ไม่เป็นไรแล้ว
- พ่อช่วยเอง

425
00:27:48,630 --> 00:27:49,750
พระเจ้าช่วย

426
00:27:57,930 --> 00:28:00,430
เอสเมเคยเล่าเรื่องการใช้พลังของพวกเธอ

427
00:28:00,510 --> 00:28:03,890
ถ้าพวกเธอต้องบังคับคนอื่น
ให้ทำในสิ่งที่ขัดความรู้สึกมากๆ

428
00:28:04,480 --> 00:28:05,640
มันจะ...

429
00:28:06,310 --> 00:28:07,520
สร้างความเสียหาย

430
00:28:07,600 --> 00:28:09,190
ตอนพวกเธอบีบให้ผม
ออกไปจากอินเนอร์เซอร์เคิล

431
00:28:09,270 --> 00:28:10,650
ลากผมไปจากลูกสาว

432
00:28:10,730 --> 00:28:11,940
เหมือนสมอง...

433
00:28:12,650 --> 00:28:14,030
เหมือนสมองผมโดนบีบ

434
00:28:15,030 --> 00:28:16,570
เด็กๆ โชคดีแล้วที่ยังมีชีวิต

435
00:28:17,950 --> 00:28:19,570
พ่อ แม่

436
00:28:19,990 --> 00:28:21,410
หนูขอโทษจริงๆ

437
00:28:21,910 --> 00:28:23,750
หนูจะขอโทษทำไม

438
00:28:23,830 --> 00:28:24,870
อาคาร

439
00:28:25,750 --> 00:28:27,960
- เราเป็นคนทำลายมัน
- ผู้คนมากมาย...

440
00:28:28,080 --> 00:28:30,540
ไม่ ไม่ใช่ความผิดลูก

441
00:28:30,630 --> 00:28:32,420
ลูกไม่ได้ทำอะไรเลย

442
00:28:32,750 --> 00:28:34,970
ลูกควบคุมพลังตัวเองไม่ได้

443
00:28:35,340 --> 00:28:36,630
เราเกือบฆ่าพ่อแม่

444
00:28:36,720 --> 00:28:38,680
ลูกช่วยพวกเราไว้

445
00:28:38,760 --> 00:28:42,140
เรามีโอกาสหยุด
สิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นก็เพราะลูกนะ

446
00:28:43,100 --> 00:28:44,680
พ่อเห็นว่าลูกพยายามสู้แค่ไหน

447
00:28:45,930 --> 00:28:47,640
พ่อภูมิใจกับลูกทั้งสองคนที่สุด

448
00:28:49,440 --> 00:28:50,440
เราต้องไปกันแล้ว

449
00:28:50,520 --> 00:28:53,190
ตอนนี้เด็กๆ สู้ไม่ไหว เดินยังลำบากเลย

450
00:28:53,320 --> 00:28:55,150
โอเค เราให้เด็กไปพักที่สุสานรถได้

451
00:28:55,240 --> 00:28:56,820
เราทิ้งเด็กๆ ไว้ไม่ได้

452
00:28:56,900 --> 00:28:58,780
เคท ผมเองก็ไม่อยากทำ

453
00:28:59,320 --> 00:29:01,580
แต่เด็กๆ ไม่มีทางปลอดภัยหากรีว่ายังอยู่

454
00:29:02,620 --> 00:29:04,700
ถ้าเราไม่หยุดเธอตอนนี้
เราอาจไม่มีโอกาสอีก

455
00:29:19,840 --> 00:29:20,890
อาคารนั้นแหละ

456
00:29:23,430 --> 00:29:24,430
ตึกสูงมาก

457
00:29:24,510 --> 00:29:26,730
ใช่ อินเนอร์เซอร์เคิลอยู่แถวยอดตึก

458
00:29:26,810 --> 00:29:27,890
เราจะขึ้นไปได้ยังไง

459
00:29:27,980 --> 00:29:30,270
ที่นั่นมีโรงรถส่วนตัวพร้อมลิฟต์ขนสินค้า

460
00:29:30,350 --> 00:29:31,980
พวกการ์ดและผู้รักษาความปลอดภัยล่ะ

461
00:29:32,060 --> 00:29:34,110
ผู้รักษาความปลอดภัยอยู่ข้างนอก
ฉันพาพวกเราเข้าไปได้

462
00:29:34,190 --> 00:29:37,240
พอขึ้นไปแล้ว คนของรีว่าส่วนใหญ่
คงอยู่ข้างนอกกับทีมจู่โจม

463
00:29:37,320 --> 00:29:39,910
แค่ตัวรีว่าเองก็น่ากลัวมากแล้ว

464
00:29:39,990 --> 00:29:42,030
ฟังนะ ถ้าเธอโจมตีเรา
เราจะใช้ความคิดไม่ได้

465
00:29:42,120 --> 00:29:43,490
ควบคุมพลังตัวเองไม่ได้เลย

466
00:29:44,700 --> 00:29:45,740
บอกผมแค่นี้ก็พอ

467
00:29:48,290 --> 00:29:50,670
ถ้าเราหยุดรีว่าได้ เรื่องนี้จะจบใช่ไหม

468
00:29:50,750 --> 00:29:52,500
เมื่อไม่มีเธอ ทุกอย่างจะล้มครืน

469
00:30:13,400 --> 00:30:16,400
- ปลอดภัยใช่ไหมที่ปล่อยพลังน่ะ
- ฉันรู้น่าว่าทำอะไรอยู่

470
00:30:16,480 --> 00:30:18,240
ยังเหมือนเมื่อวันวาน

471
00:30:18,320 --> 00:30:20,740
ทีมเราไม่จำเป็นต้องใช้ระเบิดเลย

472
00:30:20,820 --> 00:30:22,860
ถ้าแม็กซ์ยังอยู่ เราคงไม่ต้องใช้อะไรพวกนี้

473
00:30:23,780 --> 00:30:26,790
ถ้ามันใช้ทำงานได้ ฉันก็ถือว่าผ่านแล้ว

474
00:30:27,950 --> 00:30:29,080
บ้าอะไรเนี่ย

475
00:30:37,380 --> 00:30:39,760
โอเค แล้วลิฟต์นั่นอยู่ไหน

476
00:30:39,840 --> 00:30:40,880
อยู่ฝั่งโน้น

477
00:30:43,180 --> 00:30:44,180
หาที่กำบัง

478
00:31:14,620 --> 00:31:16,080
ไปที่ลิฟต์กันเถอะ มาเร็ว

479
00:31:18,670 --> 00:31:19,670
มาเถอะ

480
00:31:20,550 --> 00:31:22,050
เดี๋ยวนะ ถอยไป

481
00:31:30,350 --> 00:31:31,560
โอเค ไปกันเถอะ

482
00:31:34,140 --> 00:31:35,190
รี้ด

483
00:31:50,580 --> 00:31:51,620
ยิงแม่นมาก

484
00:31:55,870 --> 00:31:57,750
เหมือนพวกเขากำลังยุ่งเลย

485
00:31:57,830 --> 00:31:59,340
เราไม่มีเวลารอพวกเขาแล้ว

486
00:31:59,420 --> 00:32:01,460
ผมไปคนเดียวดีกว่า
คุณยิงกำบังให้ผมเข้าไปในลิฟต์

487
00:32:01,550 --> 00:32:04,420
พูดอะไรของคุณเนี่ย
เราอยู่กันสี่คนยังแทบไม่มีหวัง

488
00:32:04,510 --> 00:32:05,590
ฟังผมนะ

489
00:32:06,510 --> 00:32:08,800
รีว่าทำให้ผู้คน
เสียการควบคุมพลังของตัวเอง

490
00:32:08,890 --> 00:32:10,510
แต่ผมควบคุมพลังตัวเองไม่ได้อยู่แล้ว

491
00:32:10,600 --> 00:32:12,140
เราต้องใช้โอกาสนี้ เราจำเป็น

492
00:32:13,480 --> 00:32:14,480
พูดอะไรของคุณเนี่ย

493
00:32:14,560 --> 00:32:16,060
ตั้งแต่ผมหยุดกินยา

494
00:32:16,140 --> 00:32:19,560
อาการที่เกิดขึ้นก็รุนแรงขึ้น เกิดบ่อยขึ้น

495
00:32:20,020 --> 00:32:21,190
เรารู้มาจากดอกเตอร์ริสแมน

496
00:32:21,270 --> 00:32:23,490
ในที่สุดพลังงานนี่ก็จะฉีกผมเป็นชิ้นๆ

497
00:32:24,150 --> 00:32:26,240
- ตอนนี้ผมก็แทบคุมมันไม่ไหวแล้ว
- รี้ด

498
00:32:26,320 --> 00:32:28,570
ถ้าเธอโจมตีผม
แล้วพลังถูกปลดปล่อยออกมาล่ะ

499
00:32:28,660 --> 00:32:31,370
- ก็จะฆ่าคุณ
- และทุกๆ คนที่อยู่ข้างบนกับผม

500
00:32:32,490 --> 00:32:33,540
แต่มันอาจหยุดเธอได้

501
00:32:34,910 --> 00:32:37,290
ฟังนะ คุณบอกผมเสมอ
ว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นนั้นมีเหตุผล

502
00:32:37,370 --> 00:32:38,580
- และคุณพูดถูก
- ไม่

503
00:32:38,670 --> 00:32:40,170
ดูแลครอบครัวของเรา

504
00:32:40,250 --> 00:32:42,920
- ดูแลลูกๆ ของเรา
- ไม่ รี้ด ไม่ๆ คุณทำแบบนี้ไม่ได้

505
00:32:43,000 --> 00:32:44,710
ผมจำเป็นต้องทำ มันคือหนทางเดียว

506
00:32:49,680 --> 00:32:50,720
ผมรักคุณ

507
00:32:51,470 --> 00:32:52,760
รี้ด

508
00:32:53,770 --> 00:32:54,890
ทางนั้น

509
00:33:11,580 --> 00:33:12,700
ฉันรักคุณ

510
00:33:26,760 --> 00:33:28,340
คุณเชื่อจริงๆ หรือเปล่า

511
00:33:28,430 --> 00:33:30,180
ที่คุณบอกลอเรนเมื่อกี้นี้

512
00:33:30,260 --> 00:33:32,720
ที่เรื่องทุกอย่างเกิดขึ้นมาล้วนมีเหตุผล

513
00:33:33,220 --> 00:33:35,180
- คุณฟังด้วยเหรอ
- ก็ไม่แน่

514
00:33:37,770 --> 00:33:38,980
ไม่รู้สิ

515
00:33:39,060 --> 00:33:42,110
ผมแค่พยายามให้เธอได้คิด
ว่าเหตุการณ์แบบนี้ก็อาจมีเรื่องดีๆ

516
00:33:44,940 --> 00:33:47,530
ฉันคิดว่ามันลึกซึ้งกว่านั้นนะ

517
00:33:48,740 --> 00:33:52,070
ฉันคิดว่าปัญหาของพวกเรา
โศกนาฏกรรมของพวกเรา

518
00:33:52,160 --> 00:33:54,580
เกิดขึ้นกับพวกเราด้วยเหตุผลบางอย่าง

519
00:33:56,830 --> 00:33:58,000
ก็อาจจริงนะ

520
00:33:59,410 --> 00:34:01,830
บางครั้งผมก็คิดนะ

521
00:34:02,380 --> 00:34:04,960
ว่าผมอาจมีบทบาทในเรื่องราวทั้งหมดนี้

522
00:34:05,050 --> 00:34:08,470
ในสถานการณ์เรื่องมนุษย์กลายพันธุ์
ในการทำให้เราทุกคนปลอดภัย

523
00:34:10,970 --> 00:34:12,930
ผมแค่อยากรู้ว่ามันคืออะไรกันแน่

524
00:34:42,460 --> 00:34:47,550
วันนี้มีวีรชนชาวอเมริกันหลายร้อยคน
ต้องเสียชีวิตจากการโจมตีหน่วยพิทักษ์

525
00:34:47,630 --> 00:34:50,260
อย่างคนขี้ขลาดของพวกมนุษย์กลายพันธุ์

526
00:34:50,340 --> 00:34:52,340
เราต้องสู้ให้สมการเสียสละของพวกเขา

527
00:34:52,550 --> 00:34:54,050
ปกป้องอเมริกาที่พวกเขารัก

528
00:34:54,140 --> 00:34:56,350
และกล่าวปฏิญาณตนเพื่อปกป้องชาติ

529
00:34:56,430 --> 00:34:59,890
ถึงเวลานิยามว่าอะไรกันนะ
ที่ทำให้ใครคนหนึ่งเป็นชาวอเมริกัน

530
00:34:59,980 --> 00:35:01,020
รีว่า

531
00:35:01,100 --> 00:35:03,190
- มันจบแล้ว
- ต้องมาพิจารณา...

532
00:35:03,270 --> 00:35:08,400
ผู้ที่น่าผิดหวังที่สุด
ในตระกูลวอน สตรักเกอร์สินะ

533
00:35:09,150 --> 00:35:10,900
เซอร์ไพรส์จริงๆ ฉัน...

534
00:35:10,990 --> 00:35:13,780
นึกว่าพวกเขา
จะส่งใครที่น่าเกรงขามกว่านี้มาซะอีก

535
00:35:17,080 --> 00:35:18,910
ฉันคอยติดตามคุณมาตลอด

536
00:35:18,990 --> 00:35:20,410
ตลอดหลายปีที่ผ่านมา

537
00:35:21,120 --> 00:35:22,210
ต่อสู้กับมนุษย์กลายพันธุ์

538
00:35:22,290 --> 00:35:25,080
ต่อสู้เพื่อพวกเขา
สู้กับพลังมนุษย์กลายพันธุ์ของตัวเอง

539
00:35:26,880 --> 00:35:29,880
คุณนี่ดูสับสนจริงๆ

540
00:35:30,550 --> 00:35:31,720
ก็อาจเคย

541
00:35:32,920 --> 00:35:33,970
แต่ไม่อีกแล้ว

542
00:35:34,590 --> 00:35:35,840
คุณต้องหยุดเรื่องนี้ซะ

543
00:35:35,930 --> 00:35:37,350
ทำไมฉันต้องหยุดด้วย

544
00:35:37,430 --> 00:35:38,970
นี่เราเพิ่งเริ่มต้นกันเอง และ...

545
00:35:39,060 --> 00:35:40,600
ฉันเองก็ไม่รู้ว่าคุณตามข่าวไหม

546
00:35:40,680 --> 00:35:43,980
แต่การปฏิวัติของเราครั้งนี้
จะต้องเดินหน้าต่อไป ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง

547
00:35:45,440 --> 00:35:47,230
มนุษย์กับมนุษย์กลายพันธุ์เอง
ก็ไม่เคยอยู่ร่วมกันได้

548
00:35:47,310 --> 00:35:50,030
เพราะคุณกับพวกเพียวริฟายเออร์
พยายามนักพยายามหนาไง

549
00:35:50,110 --> 00:35:51,690
ไม่เอาน่า

550
00:35:51,900 --> 00:35:54,240
ฉันแค่ช่วยเร่งสิ่งที่ยังไงก็ต้องเกิด

551
00:35:54,320 --> 00:35:57,280
ปู่ย่าของคุณเข้าใจดีว่าต้องทำยังไง
เพื่อสร้างแผ่นดินของเรา

552
00:35:58,450 --> 00:36:00,740
น่าเสียดายที่คุณไม่มีวันทำได้

553
00:36:00,830 --> 00:36:03,660
คุณสร้างชาติด้วยการฆ่าผู้บริสุทธิ์ไม่ได้

554
00:36:03,750 --> 00:36:05,210
อ่านหนังสือประวัติศาสตร์บ้าง

555
00:36:05,290 --> 00:36:07,830
นี่คือทางเดียวในการสร้างชาติ

556
00:36:08,960 --> 00:36:10,210
แย่ไปหน่อย จริงๆ นะ

557
00:36:10,710 --> 00:36:12,800
ที่ตระกูลของคุณไม่อาจตั้งอยู่ตลอดไป

558
00:37:41,430 --> 00:37:43,640
อยากได้อำนาจ
ของตระกูลวอน สตรักเกอร์เหรอ

559
00:37:47,430 --> 00:37:48,730
ฉันยกให้เธอหมดเลย

560
00:38:05,120 --> 00:38:06,240
ไปกันเถอะ

561
00:38:29,770 --> 00:38:31,270
เราไม่ได้อยู่ด้วยตอนสูญเสียพ่อไป

562
00:38:32,480 --> 00:38:34,770
และเราต้องอยู่กับความจริงนี้ไปทั้งชีวิต

563
00:38:42,070 --> 00:38:45,830
แต่เรารู้ว่าสิ่งที่พ่อทำ พ่อทำเพื่อเราทุกคน

564
00:38:56,000 --> 00:38:58,090
พ่อตายเพื่อให้เราได้อยู่ด้วยกัน

565
00:39:02,260 --> 00:39:03,640
ให้เราได้เยียวยา

566
00:39:11,690 --> 00:39:14,020
พ่อตายเพื่อหยุดความเกลียดชัง

567
00:39:20,570 --> 00:39:23,910
และพ่อตาย เพื่อให้เราได้อยู่กับคนที่เรารัก

568
00:39:24,530 --> 00:39:26,410
พ่อรักลูกนะ ออโรริตา

569
00:39:26,490 --> 00:39:28,120
เราอยู่ตรงนี้แล้ว

570
00:39:28,200 --> 00:39:30,200
เดี๋ยวเราจะได้อยู่ด้วยกัน ไม่ต้องไปอีกแล้ว

571
00:39:31,500 --> 00:39:32,500
ลูกรัก

572
00:39:37,130 --> 00:39:38,460
เรายังสู้กันต่อไป

573
00:39:39,920 --> 00:39:42,420
คุณไรอัน ที่ว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุโจมตี
มีความเห็นไหมครับ

574
00:39:42,510 --> 00:39:44,180
ผมไม่มีอะไรจะพูดครับ

575
00:39:44,260 --> 00:39:47,140
เราสู้ในแบบที่ไม่เคยเป็นไปได้มาก่อน

576
00:39:48,220 --> 00:39:51,770
จริงๆ ผมก็มีเรื่องจะพูดนะ

577
00:39:53,020 --> 00:39:55,600
- ถึงเวลาที่ผมต้องสารภาพความผิดของผม
- ถึงเวลาที่ผมต้องสารภาพความผิดของผม

578
00:39:55,690 --> 00:39:58,230
คุณไรอันๆ หมายความว่ายังไงกันแน่ครับ

579
00:39:58,730 --> 00:40:02,440
ผมเป็นผู้นำกลุ่มเพียวริฟายเออร์
อย่างลับๆ มาห้าปีแล้ว

580
00:40:14,500 --> 00:40:17,170
เราจะสู้ต่อไป แต่หนูอยากให้พ่อรู้

581
00:40:19,340 --> 00:40:20,840
หนูรักพ่อนะคะ

582
00:40:22,210 --> 00:40:23,340
ผมรักพ่อครับ

583
00:40:26,380 --> 00:40:27,720
ลาก่อน รี้ด

584
00:40:44,610 --> 00:40:47,030
ผมรู้ นี่คือช่วงเวลาที่เจ็บปวด
สำหรับการมาพบกัน

585
00:40:47,110 --> 00:40:48,870
แต่มีสถานการณ์ที่เราต้องรับรู้

586
00:40:49,570 --> 00:40:51,620
กลุ่มมอร์ล็อกส์ในดีซีไม่มีอีกแล้ว

587
00:40:52,080 --> 00:40:55,580
แต่ในสองสัปดาห์ที่ผ่านมา
ผมได้ติดต่อกับผู้คนตามเมืองต่างๆ

588
00:40:55,910 --> 00:40:57,580
ผมได้ยินเรื่องราวต่างๆ

589
00:40:57,670 --> 00:40:58,710
อาจไม่มีรีว่า เพจแล้ว

590
00:40:58,790 --> 00:41:01,670
แต่กระแสลุกฮือของมนุษย์กลายพันธุ์
ที่เธอจุดชนวนไว้ยังไม่ดับ

591
00:41:01,750 --> 00:41:02,920
หมายความว่ายังไง

592
00:41:03,510 --> 00:41:05,170
มีการรวมกลุ่มมนุษย์กลายพันธุ์

593
00:41:05,670 --> 00:41:07,800
ทั้งกลุ่มในป่า ทั้งกลุ่มในตัวเมือง

594
00:41:08,340 --> 00:41:10,050
แล้วเรื่องนี้เกี่ยวอะไรกับเรา

595
00:41:10,140 --> 00:41:12,180
ผู้คนได้ยินเรื่องราวของกลุ่มนี้

596
00:41:13,220 --> 00:41:15,140
สิ่งที่เกิดขึ้นกับพวกเพียวริฟายเออร์

597
00:41:15,230 --> 00:41:16,810
การเสียสละของครอบครัวคุณ

598
00:41:17,600 --> 00:41:18,980
พวกเขาต้องการความช่วยเหลือ

599
00:41:19,690 --> 00:41:20,900
ต้องการผู้นำ

600
00:41:21,360 --> 00:41:24,400
พวกเขารู้ไหมว่า
ไม่มีกลุ่มมนุษย์กลายพันธุ์ใต้ดินอีกแล้ว

601
00:41:26,570 --> 00:41:28,320
ไม่เป็นไร มาร์โกส

602
00:41:28,410 --> 00:41:29,780
เราจะสร้างขึ้นมาใหม่

603
00:41:31,320 --> 00:41:32,530
ดี

604
00:41:33,870 --> 00:41:36,080
ไม่ไกลจากที่นี่มีกลุ่มคนตั้งค่ายอยู่

605
00:41:37,620 --> 00:41:38,870
จอห์น มีอะไรเหรอ

606
00:41:40,460 --> 00:41:41,540
มีอะไรบางอย่าง

607
00:41:42,880 --> 00:41:44,590
มีอะไรอยู่ข้างนอกนี่ ฉันสัมผัสได้

608
00:41:44,670 --> 00:41:46,420
มีอะไรไม่รู้ มาเถอะ

609
00:41:55,220 --> 00:41:56,980
มันอยู่ตรงนี้ ฉันรู้สึกเหมือน...

610
00:42:12,070 --> 00:42:13,070
คลาริซ

611
00:42:13,160 --> 00:42:14,200
มีบางอย่างเกิดขึ้น

612
00:42:14,280 --> 00:42:16,040
ทุกคนต้องมากับฉัน

613
00:42:16,120 --> 00:42:17,250
ทุกคนต้องได้เห็นมัน

614
00:43:08,880 --> 00:43:10,880
แปลโดย: SDI Media