1
00:00:51,210 --> 00:00:53,670
มาเร็ว ไปกันได้แล้ว

2
00:00:53,920 --> 00:00:54,840
ไม่ไป!

3
00:00:54,840 --> 00:00:56,550
- ไหนดูซิ
- ไม่เอา

4
00:00:56,590 --> 00:00:58,330
มาเร็ว น้าทำอาหารเช้าพิเศษไว้ให้

5
00:00:58,350 --> 00:00:59,680
น้าทำกับข้าวไม่เป็น

6
00:00:59,720 --> 00:01:02,180
นี่ แมรี่ เปิดเร็ว

7
00:01:07,440 --> 00:01:08,800
หนูสวยจัง

8
00:01:10,150 --> 00:01:11,680
หนูดูเหมือนตัวการ์ตูนดิสนีย์ตะหาก

9
00:01:20,410 --> 00:01:22,070
นี่ "พิเศษ" ตรงไหน

10
00:01:22,160 --> 00:01:22,950
อะไรนะ

11
00:01:23,290 --> 00:01:25,780
น้าบอกว่าทำอาหารเช้าพิเศษให้

12
00:01:26,210 --> 00:01:27,160
เคลล็อกก์ เค พิเศษ

13
00:01:31,210 --> 00:01:32,950
อย่าให้หนูไปเลยนะ

14
00:01:33,210 --> 00:01:35,210
สอนหนูที่บ้านต่อก็ได้

15
00:01:35,590 --> 00:01:36,800
น้าสอนหมดทุกอย่างที่รู้แล้ว

16
00:01:36,840 --> 00:01:38,210
แต่หนูไม่อยากไปนี่นา

17
00:01:38,220 --> 00:01:40,300
น้าก็ไม่อยากไปทำงาน แต่ก็ทำ

18
00:01:41,350 --> 00:01:44,310
ไม่ได้ไปทำงานซะหน่อย
น้าซ่อมเรือที่ท่า

19
00:01:45,180 --> 00:01:47,470
โอเค ตัวอย่างไม่ดี
แต่ยังไงหนูก็ต้องไปอยู่ดี

20
00:01:49,980 --> 00:01:51,350
แล้วเฟรดล่ะ จะทำไง

21
00:01:51,440 --> 00:01:52,430
เขาทำไมกัน

22
00:01:52,480 --> 00:01:53,600
น้าไม่ดูแลเขาหรอก

23
00:01:53,610 --> 00:01:54,820
น้าไม่ชอบแมว

24
00:01:54,860 --> 00:01:57,230
น้าไม่ชอบแมว 2 ตา
แต่อย่างที่รู้ เฟรดเป็นแมวตาเดียว

25
00:01:57,240 --> 00:01:58,980
ใครจะโยนลูกปิงปองให้เขาเล่น

26
00:01:58,990 --> 00:02:00,650
เฟรดไม่เป็นไรหรอก
ไม่ต้องอ้างแล้ว โอเคนะ

27
00:02:00,950 --> 00:02:02,360
เถียงคำไม่ตกฟากกันมาเยอะละ

28
00:02:05,750 --> 00:02:06,990
อะไรคือเถียงคำไม่ตกฟาก

29
00:02:07,080 --> 00:02:09,790
อ้าว ไม่รู้เหรอ
สงสัยยังมีใคร ต้องไปโรงเรียนอยู่

30
00:02:18,680 --> 00:02:20,170
สนุกแน่ๆ

31
00:02:20,180 --> 00:02:23,550
วันนี้หนูจะได้เจอเด็กที่
หนูยืมเงินได้ ไปตลอดชีวิต

32
00:02:25,930 --> 00:02:27,010
ไปเร็ว

33
00:02:31,400 --> 00:02:32,680
หนูทำได้ดีแน่ๆ

34
00:02:34,320 --> 00:02:35,520
รู้นี่ แค่..

35
00:02:37,400 --> 00:02:38,940
ไม่รู้เหมือนกัน พยายามเป็นเด็กหน่อย

36
00:03:01,930 --> 00:03:02,960
แฟรงค์!

37
00:03:05,430 --> 00:03:06,840
แฟรงค์! รู้นะว่าได้ยิน

38
00:03:10,690 --> 00:03:11,850
แฟรงค์!

39
00:03:29,250 --> 00:03:32,080
ยังยกเลิกเรื่องบ้าบอนี่ทันนะ

40
00:03:32,120 --> 00:03:34,490
ขึ้นรถไปรับเด็กคนนั้นกลับมา

41
00:03:35,750 --> 00:03:38,590
นี่เธอมีสิทธิ์จะใช้กุญแจนั่น
เมื่อไหร่ก็ได้จริงๆ เหรอ

42
00:03:38,630 --> 00:03:40,340
คุณยืนอยู่ตรงนั้น

43
00:03:40,380 --> 00:03:42,750
ทำใจเย็นขนาดนั้นได้ยังไง แฟรงค์
ทำเหมือนนี่เป็นเรื่องเล่นๆ

44
00:03:43,640 --> 00:03:45,590
ไปเอาตัวเธเอกลับมา ก่อนจะสายไป

45
00:03:46,890 --> 00:03:48,930
เธอต้องออกไปเจอโลกบ้าง
เธอไม่มีเพื่อนวัยเดียวกันเลย

46
00:03:49,020 --> 00:03:50,380
ไม่มีทักษะการเข้าสังคม

47
00:03:51,140 --> 00:03:53,390
เธอทำตัวเป็นเด็กไม่เป็น

48
00:03:54,650 --> 00:03:57,350
เมื่อ 2 คืนก่อน เธอบอกผมว่า
ต่อให้เยอรมันนี ช่วยปลดหนี้เงินยูโร

49
00:03:57,400 --> 00:03:59,770
ก็ยังอาจมีภาวะ เศรษฐกิจถดถอยทั่วโลก

50
00:04:00,900 --> 00:04:02,520
ผมนอนลืมตาโพลงมองเพดาน
ไป 3 ชั่วโมงเลย

51
00:04:05,280 --> 00:04:06,400
เป็นห่วงมาก

52
00:04:09,240 --> 00:04:10,410
ไม่เอาน่า โรเบอร์ตา

53
00:04:10,410 --> 00:04:12,950
ถ้าคุณเริ่มร้องไห้
เดี๋ยวผมก็ต้องแกล้งทำเป็นร้องไห้ด้วย

54
00:04:14,420 --> 00:04:15,750
นี่

55
00:04:16,170 --> 00:04:18,290
มีบางอย่างที่เราอาจลืมมองไปนะ

56
00:04:19,210 --> 00:04:20,250
เรื่องนี้อาจได้ผลก็ได้

57
00:04:21,970 --> 00:04:22,960
ก็เป็นได้

58
00:04:23,880 --> 00:04:26,130
แต่ถ้ามีใครเอาเด็กคนนั้นไป

59
00:04:26,140 --> 00:04:28,380
ตีหัวคุณตายตอนหลับแน่

60
00:04:28,890 --> 00:04:29,880
อรุณสวัสดิ์ เฟรด

61
00:04:36,520 --> 00:04:38,760
1 บวก 1 เป็น 2

62
00:04:38,860 --> 00:04:40,890
นี่คือบทเรียนแรกของวันนี้นะจ๊ะ

63
00:04:40,980 --> 00:04:44,480
ไหนใครบอกได้บ้างว่า
2 บวก 2 เป็นเท่าไหร่

64
00:04:44,530 --> 00:04:45,650
ใครรู้บ้างจ๊ะ

65
00:04:47,280 --> 00:04:48,150
4 ค่ะ

66
00:04:48,160 --> 00:04:49,020
เยี่ยมมาก ดอนน่า

67
00:04:49,030 --> 00:04:51,990
ใช่แล้ว 2 บวก 2 เป็น 4 จริงๆ

68
00:04:52,790 --> 00:04:55,410
โอเค ใครอยากลอง 3 บวก 3

69
00:04:57,250 --> 00:04:59,990
3 บวก 3 เอาจริงเหรอ

70
00:05:01,800 --> 00:05:02,830
อะไรนะจ๊ะ

71
00:05:03,670 --> 00:05:05,630
นี่มันโรงแรียนแบบไหนกันเนี่ย

72
00:05:05,680 --> 00:05:09,670
โรงเรียนแบบที่ นักเรียนจะไม่พูด
ก่อนได้รับอนุญาต

73
00:05:09,760 --> 00:05:12,430
ก็ได้ แต่ใครๆ ก็รู้ว่ามันคือ 6

74
00:05:13,180 --> 00:05:16,180
เด็กๆ ในห้องนี้จะต้องไม่พูด..

75
00:05:16,190 --> 00:05:18,770
จนกว่าจะเรียกชื่อนะจ๊ะ

76
00:05:18,810 --> 00:05:21,020
โอเคมั้ย ทุกคนเข้าใจตรงกันนะ

77
00:05:21,070 --> 00:05:23,020
ค่ะ คุณครู

78
00:05:23,070 --> 00:05:25,530
ดีจ้ะ แมรี่ ยืนขึ้นหน่อยจ้ะ

79
00:05:26,660 --> 00:05:28,520
ยืนเลย ยืนเลยสิจ๊ะ

80
00:05:28,950 --> 00:05:31,530
คำถามนี้ถามหนูนะ
เพราะหนูรู้มาเยอะแล้ว

81
00:05:34,290 --> 00:05:36,030
9 บวก 8 เป็นเท่าไหร่

82
00:05:36,080 --> 00:05:37,410
17

83
00:05:37,790 --> 00:05:40,660
ใช่ ใช่จ้ะ ดีมาก

84
00:05:41,710 --> 00:05:43,080
แล้วถ้า..

85
00:05:43,090 --> 00:05:44,450
15 บวก 17 ล่ะ

86
00:05:44,460 --> 00:05:45,960
32

87
00:05:47,970 --> 00:05:50,680
ใช่ ถูกแล้ว

88
00:05:51,350 --> 00:05:52,460
เอาละ งั้น

89
00:05:52,560 --> 00:05:56,350
งั้นถ้าเป็น 57 บวก 135 ล่ะ

90
00:05:56,980 --> 00:05:59,220
192

91
00:06:03,190 --> 00:06:04,350
ใช่

92
00:06:10,990 --> 00:06:13,450
บอกได้ไหมว่า

93
00:06:13,490 --> 00:06:19,080
ถ้า 57 คูณ 135 จะเป็นเท่าไหร่

94
00:06:31,890 --> 00:06:32,590
โอเค

95
00:06:33,890 --> 00:06:37,010
ใครบอกครูได้บ้างว่า 4..

96
00:06:37,020 --> 00:06:41,100
7,695

97
00:06:41,860 --> 00:06:43,520
นี่ไม่ได้ทำกันได้ทุกคนนะ

98
00:06:46,530 --> 00:06:48,730
ถ้าถอดรูท ก็จะเป็น 87.7

99
00:06:50,610 --> 00:06:51,780
มีเศษนิดหน่อย

100
00:06:53,990 --> 00:06:55,780
ทีนี้ เถียงคำไม่ตกฟาก แปลว่าอะไรคะ

101
00:06:57,870 --> 00:06:59,610
มีเด็กประหลาดอยู่คนหนึ่ง

102
00:06:59,750 --> 00:07:01,360
มีเด็กประหลาด 27 คนเลยล่ะ

103
00:07:01,420 --> 00:07:02,530
อรุณสวัสดิ์จ้ะ

104
00:07:02,630 --> 00:07:03,910
อรุณสวัสดิ์ อรุณสวัสดิ์

105
00:07:03,920 --> 00:07:05,630
เยี่ยมเลยจ้ะ ไปนั่งที่กันนะ

106
00:07:06,000 --> 00:07:08,120
โอย แย่ละ แล้วเจอกันนะ

107
00:07:09,260 --> 00:07:10,460
อรุณสวัสดิ์ค่ะ ครูสตีเวนสัน

108
00:07:10,550 --> 00:07:11,790
อรุณสวัสดิ์ค่ะ

109
00:07:11,800 --> 00:07:13,670
ขอเข้าฟังได้มั้ย

110
00:07:13,680 --> 00:07:14,760
ได้เลยค่ะ

111
00:07:14,800 --> 00:07:16,420
โอเค เด็กๆ จ๊ะ

112
00:07:16,510 --> 00:07:17,550
วันนี้มีเรื่องพิเศษ

113
00:07:17,560 --> 00:07:23,020
ครูขอแนะนำให้รู้จัก ครูใหญ่ของเรา
ครูเดวิส

114
00:07:23,060 --> 00:07:25,020
อรุณสวัสดิ์จ้ะ หนูๆ ป.1

115
00:07:25,070 --> 00:07:28,310
อรุณสวัสดิ์ค่ะ ครูเดวิส

116
00:07:28,400 --> 00:07:31,060
พร้อมจะเริ่มปีที่ยอดเยี่ยมกันมั้ย

117
00:07:31,150 --> 00:07:32,650
พร้อม!

118
00:07:34,660 --> 00:07:35,650
ว่าไงเจ๊ะ แมรี่

119
00:07:35,700 --> 00:07:36,820
นี่บอสใช่ป่าวคะ

120
00:07:37,700 --> 00:07:40,450
ครูเดวิสเป็นครูใหญ่จ้ะ โอเคนะ

121
00:07:40,460 --> 00:07:43,290
โอเค งั้นหนูอยากให้คุณยกหูโทรศัพท์
เรียกแฟรงค์..

122
00:07:43,330 --> 00:07:45,200
มาเอาตัวหนู ออกไปจากที่นี่ซะ

123
00:07:49,840 --> 00:07:52,460
เดี๋ยวนะ นั่นคือพ่อเหรอ เคยเจอเขา

124
00:07:52,550 --> 00:07:54,590
เห็นเขาที่เฟิร์กเกือบทุกคืนวันศุกร์เลย

125
00:07:55,050 --> 00:07:57,090
เหมือนพวกหนุ่มสุดฮ็อต มีปัญหาเงียบๆ

126
00:07:58,560 --> 00:08:01,010
เธอไปทำอะไรที่เฟิร์กทุกคืนวันศุกร์

127
00:08:01,100 --> 00:08:03,060
ก็พยายามให้เขาจีบไงล่ะ

128
00:08:09,070 --> 00:08:10,810
ขอโทษค่ะ หวัดดี

129
00:08:12,240 --> 00:08:13,570
นั่นครูหนู

130
00:08:13,610 --> 00:08:16,450
คงอยากมาเตือนว่า 1 บวก 1 เป็นเท่าไหร่

131
00:08:16,490 --> 00:08:17,360
ไปรอที่รถก่อนนะ

132
00:08:18,620 --> 00:08:19,950
- หวัดดีค่ะ
- ดีครับ

133
00:08:20,000 --> 00:08:21,490
ขอโทษที่ตะโกน แล้ววิ่งไล่คุณมา

134
00:08:21,500 --> 00:08:22,700
ไม่เป็นไรครับ ครูของแมรี่ใช่มั้ย

135
00:08:22,750 --> 00:08:24,110
ใช่ค่ะ บอนนี่ สตีเวนสัน

136
00:08:24,120 --> 00:08:25,710
แฟรงค์ครับ ขอโทษเรื่องวันนี้ด้วย

137
00:08:25,750 --> 00:08:28,490
ผมว่าเธอตื่นเต้นเกินไปหน่อย
แบบประหม่าวันแรกน่ะ

138
00:08:28,590 --> 00:08:29,500
อ้อ ใช่สิคะ

139
00:08:29,590 --> 00:08:31,200
เราไปสายแล้ว ต้องไปกันแล้วครับ

140
00:08:31,260 --> 00:08:33,670
โอเค ไม่ได้อยากคุยเรื่องนั้น

141
00:08:33,680 --> 00:08:35,290
- รบกวนเวลาคุณนิดเดียว
- โอเค

142
00:08:37,260 --> 00:08:38,380
ว่าลูกสาวคุณ..

143
00:08:38,430 --> 00:08:40,800
ว่าแมรี่เป็นเด็กอัจริยะนะคะ

144
00:08:42,060 --> 00:08:43,050
อะไรนะ

145
00:08:43,060 --> 00:08:47,180
ใช่ค่ะ วันนี้ตอนวิชาเลข
เธอตอบคำถามที่..

146
00:08:47,270 --> 00:08:49,140
- อ๋อ ไม่ใช่ๆ นั่นมัน..
- ฟังก่อนค่ะ

147
00:08:49,190 --> 00:08:50,560
- ไม่ใช่อัจริยะ
- คำถามยากมากจริงๆ

148
00:08:50,650 --> 00:08:51,390
ก็ได้

149
00:08:51,530 --> 00:08:52,810
อย่างที่เด็ก 7 ขวบจะ..

150
00:08:52,820 --> 00:08:54,060
แทรคเทนเบิร์กครับ

151
00:08:55,070 --> 00:08:57,190
- ยาโคว แทรคเทนเบิร์ก
- อะไรนะคะ

152
00:08:57,280 --> 00:08:59,570
เขาใช้เวลาในค่ายกักกันนาซี 7 ปี

153
00:08:59,660 --> 00:09:02,400
พัฒนาระบบการคิด
เพื่อแก้ปัญหาอย่างรวดเร็ว

154
00:09:03,330 --> 00:09:04,790
เรียกว่าวิธีของแทรคเทนเบิร์ก

155
00:09:06,040 --> 00:09:07,330
แต่เธอ..

156
00:09:07,710 --> 00:09:09,920
คือเธอเพิ่ง 7 ขวบนะ

157
00:09:10,050 --> 00:09:11,410
ผมเรียนตอนผม 8 ขวบ

158
00:09:12,050 --> 00:09:13,330
ผมดูเป็นอัจริยะรึเปล่าล่ะ

159
00:09:15,090 --> 00:09:18,580
มันเสื่อมความนิยมไป
ตั้งแต่มีการคิดค้น เครื่องเคิดเลข

160
00:09:18,970 --> 00:09:21,180
แต่เวลาไปบาร์ผมยังได้กินฟรี
เพราะใช้วิธีนี้อยู่นะ

161
00:09:21,850 --> 00:09:22,840
ขอโทษด้วยเรื่องวันนี้

162
00:09:23,180 --> 00:09:24,340
จะไม่เกิดขึ้นอีกครับ

163
00:09:24,350 --> 00:09:25,090
โอเคค่ะ

164
00:09:25,190 --> 00:09:26,100
ยินดีที่ได้รู้จัก

165
00:09:26,350 --> 00:09:27,430
บอนนี่

166
00:09:27,480 --> 00:09:28,440
แฟรงค์

167
00:09:36,200 --> 00:09:37,610
กูเกิล
แทรคเทนเบิร์ก

168
00:09:37,610 --> 00:09:39,360
วิธีแทรคเทนเบิร์ก

169
00:09:39,370 --> 00:09:40,950
วิธีของแทรคเทนเบิร์ก
ยาโคว แทรคเทนเบิร์ก

170
00:09:44,120 --> 00:09:47,490
คำนวณตัวเลขสูงๆ ได้แทบในทันที

171
00:09:51,840 --> 00:09:54,800
บอกไว้เลยนะ
หนูไม่อยากไปโรงเรียนงี่เง่านั่น ตั้งแต่แรก

172
00:09:54,880 --> 00:09:58,970
แล้วเด็กผู้ชายแถวหลัง
ก็ทำตัวไม่เหมาะสม กับการเป็นเด็กเลย

173
00:09:59,260 --> 00:10:02,250
เสียใจด้วย น้ายังเมินหนูอย่างก้าวร้าวเงียบๆ

174
00:10:03,100 --> 00:10:05,640
เด็กคนอื่นก็ตอบคำถาม ไม่เห็นมีปัญหาเลย

175
00:10:05,890 --> 00:10:07,980
หนูไม่ได้เจอปัญหา เพราะตอบคำถาม

176
00:10:08,100 --> 00:10:09,470
หนูไปตะโกนใส่ครูใหญ่

177
00:10:10,520 --> 00:10:12,890
จะบอกให้นะ พูดงี้น่าจะสนใจ

178
00:10:12,900 --> 00:10:15,270
น้าไปกูเกิลหา "เด็กป.1 ที่ตะโกนใส่ครูใหญ่"

179
00:10:15,280 --> 00:10:18,240
ตามสถิติแล้ว หนูต้องไม่เชื่อแน่ว่า
มีเด็กทำแบบนี้กี่คน

180
00:10:18,280 --> 00:10:19,270
กี่คนคะ

181
00:10:19,530 --> 00:10:20,610
ไม่มีเลย

182
00:10:24,410 --> 00:10:27,150
แฟรงค์ หนูขอโทษ ขอโทษจริงๆ

183
00:10:27,250 --> 00:10:28,410
แหงล่ะ

184
00:10:29,170 --> 00:10:31,410
ไปโรงเรียน ไปอวดเก่งแบบนั้นไม่ได้

185
00:10:31,420 --> 00:10:32,750
หนูรู้

186
00:10:32,790 --> 00:10:34,750
ไหนสัญญาว่าจะไม่ทำแล้ว
แต่วันแรก..

187
00:10:34,800 --> 00:10:36,750
หนูรู้ๆ หนูพลาดไปแล้ว

188
00:10:41,550 --> 00:10:44,300
น้าว่าควรจะเอาเรือ ไปทดลองแล่นรึเปล่า

189
00:10:47,430 --> 00:10:48,300
ไปเอาเฟรดมาไป

190
00:10:49,640 --> 00:10:51,010
อย่าวิ่ง

191
00:11:35,190 --> 00:11:37,730
เฟรดชอบนั่งมอง นกชายเลนนะ

192
00:11:38,860 --> 00:11:40,820
เขานึกว่าตัวเอง อยากจับได้สักตัว

193
00:11:40,860 --> 00:11:42,480
แต่เดี๋ยวจะเสียใจ

194
00:11:43,360 --> 00:11:45,400
เฟรดไม่ใช่นักฆ่า

195
00:11:45,490 --> 00:11:46,950
เขาเป็นนักรัก

196
00:11:53,710 --> 00:11:56,620
แม่หนูจะอยากให้หนู เข้าโรงเรียนนี้มั้ย

197
00:11:57,000 --> 00:11:58,460
น้าก็ได้แต่เดา

198
00:11:59,880 --> 00:12:02,720
แต่จะบอกให้นะ
แม่ต้องอยากให้หนูมีเพื่อนแน่ๆ

199
00:12:03,010 --> 00:12:04,720
เพื่อนงี่เง่าเนี่ยนะ

200
00:12:06,350 --> 00:12:08,840
แล้วแม่ต้องอยากให้หนู
รู้จักเห็นอกเห็นใจคนอื่นด้วย

201
00:12:10,100 --> 00:12:12,840
อย่างที่แมวรู้จัก เห็นใจนกชายเลน

202
00:12:15,900 --> 00:12:17,890
แต่ถ้าพวกนั้นไม่ชอบหนูล่ะ

203
00:12:20,030 --> 00:12:21,270
งั้นพวกนั้น ก็งี่เง่าจริง

204
00:12:33,040 --> 00:12:34,410
อรุณสวัสดิ์จ้ะ ทุกคน

205
00:12:34,420 --> 00:12:38,130
อรุณสวัสดิ์ค่ะ ครูสตีเวนสัน

206
00:12:39,170 --> 00:12:40,130
อรุณสวัสดิ์จ้ะ แมรี่

207
00:12:42,550 --> 00:12:46,130
อรุณสวัสดิ์ค่ะ ครูสตีเวนสัน

208
00:12:46,930 --> 00:12:48,040
โอเค อรุณสวัสดิ์

209
00:12:52,520 --> 00:12:53,880
คุมสติให้อยู่หน่อย

210
00:12:56,060 --> 00:12:58,520
เอาของมาอวดวันนี้ มี..

211
00:12:58,560 --> 00:13:00,270
แมวที่เยี่ยมสุด ในประวัติศาสตร์ชาวโลก

212
00:13:01,440 --> 00:13:04,440
เขาไม่ได้แค่ชื่อเฟรด แต่ว่า..

213
00:13:08,320 --> 00:13:11,190
เขามีตาเดียวด้วย

214
00:13:11,450 --> 00:13:13,490
หนึ่ง ลองนับเลยก็ได้

215
00:13:13,580 --> 00:13:16,820
แต่บอกได้เลย ยังไงก็มีตาเดียว

216
00:13:16,920 --> 00:13:18,410
เขาเสียตาไปได้ยังไง

217
00:13:19,540 --> 00:13:21,960
ก็ไม่รู้ ตอนนั้นไม่ได้อยู่ด้วย

218
00:13:21,960 --> 00:13:26,580
ไปเจอเขาในถังขยะ
ข้างๆ ขวดเหล้า หรืออะไรอย่างนั้น

219
00:13:26,680 --> 00:13:29,840
เขาเป็นแมวที่ลาดมากๆ เลย
แต่ไม่มีใครรู้

220
00:13:30,680 --> 00:13:33,590
ไม่มีใครเข้าใจเขาเลย ไม่มีสักคน

221
00:13:33,930 --> 00:13:37,680
เขียนชื่อที่หัวกระดาษนะจ๊ะ

222
00:13:37,730 --> 00:13:40,690
ครูจะได้รู้ว่าใคร ทำงานดีๆ

223
00:13:40,940 --> 00:13:42,100
ลืมปากกาไว้กับเธอ

224
00:13:42,110 --> 00:13:43,690
ส่งต่อกันไปเลยจ้ะ

225
00:13:43,740 --> 00:13:45,350
โอเค ครูอยากเห็นงานของพวกหนู

226
00:13:45,450 --> 00:13:47,480
หันกลับเข้าโต๊ะเลย

227
00:13:48,240 --> 00:13:50,360
คิดด้วยว่า จะหาคำตอบได้ยังไง

228
00:13:50,450 --> 00:13:54,360
ไม่ใช่แค่เดานะ

229
00:13:54,450 --> 00:13:55,820
อย่าเขียนอะไรยุ่งๆ

230
00:13:56,750 --> 00:13:57,700
เสร็จแล้วค่ะ

231
00:14:08,260 --> 00:14:09,500
ไหนครูดูหน่อย

232
00:14:13,220 --> 00:14:17,640
โอเค ครูก็คิดว่าหนูอาจจะทำเสร็จเร็ว
เลยมีอะไรเพิ่มให้จ้ะ

233
00:15:07,690 --> 00:15:08,520
เสร็จแล้วค่ะ

234
00:15:23,420 --> 00:15:26,080
กูเกิล
แฟรงค์ แอดเลอร์

235
00:15:26,090 --> 00:15:27,790
คุณหมายถึง.. ฟรานซิส แอดเลอร์

236
00:15:27,920 --> 00:15:31,460
แฟรงค์ แอดเลอร์พูดสุนทรพจน์
การประชุมผู้นำโลกปีนี้

237
00:15:34,470 --> 00:15:35,460
กูเกิล
ฟรานซิส แอดเลอร์ นักคณิตศาสตร์

238
00:15:35,470 --> 00:15:37,430
คุณหมายถึง.. ไดแอน แอดเลอร์ นักคณิตศาสตร์

239
00:15:40,690 --> 00:15:43,050
ไดแอน แอดเลอร์ นักคณิตศาสตร์

240
00:15:43,100 --> 00:15:46,970
สมองนี้เพื่อตัวเลข

241
00:15:50,110 --> 00:15:54,230
ไดแอน แอดเลอร์ คือตัวแปรหญิงที่หายไป
ซึ่งแก้สมการ นาเวียร์-สโตคส์ได้รึเปล่า

242
00:16:05,380 --> 00:16:08,080
นักคณิตศาสตร์ชื่อก้อง
เสียชีวิตจากเหตุฆ่าตัวตาย

243
00:16:15,090 --> 00:16:20,970
ผู้สืบทอดคือแฟรงค์ ผู้เป็นน้องชาย

244
00:16:45,370 --> 00:16:46,360
จำได้มั้ยคะ

245
00:16:46,500 --> 00:16:49,920
เฮ้! คุณครูของแมรี่..

246
00:16:51,300 --> 00:16:52,290
บอนนี่

247
00:16:52,380 --> 00:16:54,000
คุณโกหก

248
00:16:54,930 --> 00:16:56,170
โอเค

249
00:16:56,260 --> 00:16:58,170
บอกหน่อยสิ ว่าเรื่องไหน

250
00:16:58,260 --> 00:17:01,630
อยากรู้ความจริง เรื่องของแมรี่
นักเรียนของ ที่เป็น..

251
00:17:01,680 --> 00:17:03,640
หลานสาวคุณ

252
00:17:07,020 --> 00:17:09,730
วันนั้น ผมกำลังจะไปเดทสายสุดๆ

253
00:17:09,770 --> 00:17:12,020
แล้วพี่สาวผม ก็โผล่มาพร้อมกับแมรี่

254
00:17:12,030 --> 00:17:15,360
เธอไม่เคยมาโดยไม่บอกก่อน
เธอไม่เคยเอาเด็กมาด้วย

255
00:17:15,910 --> 00:17:19,150
เธอบอกว่ามีเรื่องอยากคุย

256
00:17:20,410 --> 00:17:21,990
เธอบอกว่าจำเป็นต้องคุย

257
00:17:22,620 --> 00:17:25,030
ผมบอกว่า ไว้ค่อยคุยกันตอนผมกลับมา

258
00:17:25,040 --> 00:17:27,160
ตอนนั้นคงคิดว่า ถ้าไปเดทสาย

259
00:17:27,250 --> 00:17:29,040
จะเสียโอกาสได้แอ้มสาวไป

260
00:17:31,380 --> 00:17:33,790
คืนนั้นผมกลับมาบ้าน แมรี่อยู่บนโซฟา

261
00:17:33,800 --> 00:17:36,510
แล้วก็เจอไดแอน บนพื้นห้องน้ำ

262
00:17:39,010 --> 00:17:40,920
คือผมก็ไม่มีทางจะรู้

263
00:17:42,010 --> 00:17:43,550
แต่ผมก็น่าจะรู้

264
00:17:45,140 --> 00:17:48,010
ต่อมาอีก 6 ปีครึ่ง
ผมกับแมรี่ ก็ยังอยู่ด้วยกัน

265
00:17:48,690 --> 00:17:50,650
แล้วพ่อเด็กล่ะ

266
00:17:52,570 --> 00:17:54,400
ไดแอนเข้าสังคมไม่เป็นเลย

267
00:17:54,440 --> 00:17:57,280
เธอไม่ได้เดทบ่อยพอ
ที่จะแยกคนดีกับคนไม่ดีได้

268
00:17:57,320 --> 00:17:59,900
โดยเพาะนายนั่น เดทกันอยู่ไม่ถึงเดือน

269
00:17:59,950 --> 00:18:01,570
แล้วไม่มีตายายเหรอ

270
00:18:02,910 --> 00:18:06,450
พ่อตายตอนผม 8 ขวบ ส่วนแม่..

271
00:18:08,080 --> 00:18:11,200
พูดง่ายๆ คือ แม่เลิกสนใจไดแอน
ตั้งแต่ตอนที่เธอท้อง

272
00:18:13,090 --> 00:18:14,080
ทำไมล่ะ

273
00:18:16,470 --> 00:18:18,130
ไม่เข้ากับแผนของแม่

274
00:18:19,470 --> 00:18:22,210
คุณแม่ผมเป็นคนระเบียบจัด

275
00:18:22,220 --> 00:18:24,050
ไม่มีอ่อนข้อ

276
00:18:26,230 --> 00:18:27,220
ผู้ดีอังกฤษแท้ๆ

277
00:18:27,310 --> 00:18:30,180
หมายถึง แค่กิริยาเป็นผู้ดีอังกฤษ หรือว่า..

278
00:18:30,230 --> 00:18:32,440
- ไม่ คือแม่..
- คุณแม่มาจากอังกฤษเลย

279
00:18:32,480 --> 00:18:34,100
มาจากอังกฤษ ใช่

280
00:18:39,450 --> 00:18:42,440
เท่ากับแมรี่เป็นอัจริยะจริงๆ

281
00:19:17,650 --> 00:19:19,190
ระวังนะ ระวัง

282
00:19:19,280 --> 00:19:22,150
ไอ้สัตว์ตัวจ้อยของแกหนีหมดแล้ว ไอ้โง่

283
00:19:22,160 --> 00:19:25,120
นี่! ไม่ควรหัวเราะเยาะเขานะ

284
00:19:25,910 --> 00:19:28,490
นายใจร้ายกับเด็กเล็กมาก

285
00:19:28,540 --> 00:19:30,030
แล้วเธอจะทำไม

286
00:19:50,390 --> 00:19:53,060
เฮ้ๆ โอเคมั้ย

287
00:19:53,810 --> 00:19:56,680
ไม่เป็นไรนะ โอเค

288
00:19:58,190 --> 00:20:01,400
เราจะแก้ปัญหากันยังไง
เธออาจโดนไล่ออกได้

289
00:20:02,070 --> 00:20:04,440
ให้ตาย หวังว่าจะไม่ต้องออกนะ

290
00:20:04,530 --> 00:20:07,950
แต่ถ้าเด็กทำผิดครั้งแรก โดนไล่ออกหมด
ก็คงต้องตามนั้น

291
00:20:08,040 --> 00:20:09,820
นี่จะจริงจังเรื่องนี้หน่อยได้ไหมคะ

292
00:20:09,830 --> 00:20:13,410
ได้สิ ถ้าคุณไม่พูดข่มผม ผมก็ไม่กวนกลับ

293
00:20:15,920 --> 00:20:19,790
ครูสตีเวนสันเชื่อว่า
ลูกของคุณเป็นเด็กพิเศษ

294
00:20:19,840 --> 00:20:24,170
มีความสามารถที่หลักสูตรของเรา
คงไม่อาจช่วยเธอได้

295
00:20:24,220 --> 00:20:28,340
บังเอิญว่า เป็นเพื่อนกับครูใหญ่

296
00:20:28,350 --> 00:20:31,180
ของสถาบันการศึกษา เด็กมีพรสวรรค์โอ๊คส์

297
00:20:31,230 --> 00:20:34,590
เขาพูดเสมอว่า ถ้าเจอกรณีหนึ่งในล้าน

298
00:20:34,690 --> 00:20:37,680
แต่หนึ่งในล้านนั้น
มีค่าเล่าเรียน ปีละ 30,000 เหรียญ

299
00:20:38,360 --> 00:20:40,600
คุณแอดเลอร์คะ หาทุนการศึกษาให้ลูกคุณได้

300
00:20:40,690 --> 00:20:41,730
จ่ายทุกอย่าง

301
00:20:42,070 --> 00:20:43,860
ถ้าทำไม่ได้ คงไม่พูดตั้งแต่ต้น

302
00:20:56,500 --> 00:20:59,830
ผมรู้ดี เอาเด็กคนนั้นไปอยู่ในสภาพแวดล้อมนั้น

303
00:20:59,880 --> 00:21:02,960
คือร้อยละ 99 ครั้ง นั่นคือสิ่งที่เราควรทำ

304
00:21:03,090 --> 00:21:05,630
ก็ต้องเป็นโอ๊คส์ เป็นโรงเรียนที่ดี
ผมเคยดูข้อมูลมาแล้ว

305
00:21:06,510 --> 00:21:08,840
แต่ครอบครัวนี้ มีประสบการณ์
กับโรงเรียนแบบนั้น

306
00:21:10,390 --> 00:21:12,760
ผมว่าสิ่งสุดท้าย ที่เด็กคนนั้นต้องการ

307
00:21:12,850 --> 00:21:15,260
คือการยิ่งไปเสริมให้ชัด
ว่าเธอแตกต่างจากคนอื่น

308
00:21:16,230 --> 00:21:18,220
เชื่อผมเถอะ เธอรู้อยู่แล้ว

309
00:21:20,520 --> 00:21:24,140
ผมว่าแมรี่อยู่ที่นี่ดีกว่า

310
00:21:25,740 --> 00:21:27,650
วันนี้มันก็แค่จบไม่สวย
เราทำร้ายคนอื่นไม่ได้

311
00:21:28,160 --> 00:21:31,320
แต่เด็กอายุ 12 ที่แกล้งเด็ก 7 ขวบ
แล้วเธอยืนขึ้นสู้กับเขา

312
00:21:31,990 --> 00:21:34,110
รู้ไหมว่าการที่เธอทำแบบนั้น
สำคัญกับผมแค่ไหน

313
00:21:34,160 --> 00:21:36,500
รู้ไหมว่าผมภูมิใจแค่ไหน คุณไม่ภูมิใจเหรอ

314
00:21:36,540 --> 00:21:38,910
คุณแอดเลอร์ ลูกสาวคุณ
ทำจมูกเด็กชายคนหนึ่งหัก..

315
00:21:39,000 --> 00:21:41,290
ผมรู้ เราทำร้ายคนอื่นไม่ได้

316
00:21:41,380 --> 00:21:43,420
ผมจะสอนเธอให้ชัดเจนเลย ผมเข้าใจ

317
00:21:43,420 --> 00:21:46,260
แต่ครูเดวิสครับ ถ้าเราแยกผู้นำออก

318
00:21:46,300 --> 00:21:49,840
ถ้าเราแยกพวกนั้น ออกจากคนอย่างคุณกับผม

319
00:21:49,930 --> 00:21:51,920
เราก็จะได้พวก ส.ส.คองเกรส

320
00:21:53,520 --> 00:21:56,510
ผมขอโทษนะ อยากรับข้อเสนอคุณเหมือนกัน
แต่แมรี่จะอยู่ที่นี่

321
00:21:56,560 --> 00:21:57,800
นอกจากคุณจะไล่เธอออก

322
00:21:57,810 --> 00:22:00,810
คุณคิดผิดแล้ว เราจะไม่มีทางสอนเด็กคนนี้

323
00:22:00,820 --> 00:22:03,430
ให้ได้ระดับทางวิชาการ ที่คู่ควรกับเธอ

324
00:22:04,900 --> 00:22:08,770
งั้นก็ทำให้เธอโง่ลง
จนเป็นคนธรรมดาที่ดีก็แล้วกัน

325
00:22:09,320 --> 00:22:10,360
ได้สวยๆ ทั้งขึ้นทั้งล่อง

326
00:22:15,540 --> 00:22:18,530
ขอตัวสักครู่นะคะ

327
00:22:19,330 --> 00:22:22,790
ช่วยเอาเอกสารทุกชิ้นที่เรามี
เกี่ยวกับเด็กคนนี้มาหน่อย

328
00:22:24,960 --> 00:22:25,950
นี่

329
00:22:29,300 --> 00:22:31,460
คุณรู้เหรอว่า ตัวเองทำอะไรอยู่

330
00:22:35,470 --> 00:22:36,460
ไม่รู้หรอก

331
00:22:42,730 --> 00:22:45,600
โอเค แมรี่ ครูว่าหนูมีเรื่อง
อยากพูดกับเพื่อนๆ ในห้องใช่มั้ยจ้ะ

332
00:22:45,610 --> 00:22:47,850
ยืนขึ้นพูดเลยมั้ย

333
00:22:53,620 --> 00:22:56,580
โอเค ควรจะพูดอะไรสักอย่าง

334
00:22:57,080 --> 00:23:01,240
การทำร้ายคนอื่นมันผิด ต่อให้เขาเป็นคนไม่ดี

335
00:23:01,330 --> 00:23:05,200
จะไม่ทำอีกแล้ว อย่ากลัวเลยนะ

336
00:23:07,630 --> 00:23:09,870
โอเค ขอบใจจ้ะ

337
00:23:09,880 --> 00:23:12,340
ตอนนี้ขอหนูพูดอะไร ที่อยากพูดได้มั้ยคะ

338
00:23:13,100 --> 00:23:14,090
ได้สิ

339
00:23:15,510 --> 00:23:17,260
ก่อนพวกนั้นทำพัง..

340
00:23:17,270 --> 00:23:19,850
สวนสัตว์ของจัสติน
เป็นโครงงานศิลปะ ที่เจ๋งสุด

341
00:23:21,270 --> 00:23:24,010
นำหน้าทุกคนไปไกลเลย มันยอดมากจริงๆ

342
00:23:26,530 --> 00:23:29,770
มาเร็ว ปรบมือดังๆ

343
00:23:32,240 --> 00:23:33,030
โอเค

344
00:23:34,490 --> 00:23:37,360
ขอบใจจ้ะ ขอบใจ

345
00:23:43,670 --> 00:23:46,250
มีผู้หญิงคนนึง ยืนอยู่หน้าประตู

346
00:23:46,300 --> 00:23:47,410
ใครน่ะ

347
00:23:47,500 --> 00:23:49,620
หนูจะรู้ได้ไง หนู 7 ขวบนะ

348
00:23:53,680 --> 00:23:55,790
นั่นคือยายของหนู

349
00:23:56,560 --> 00:23:59,300
เวรละ!

350
00:24:01,810 --> 00:24:03,300
แอปเปิ้ลเลยเหรอ

351
00:24:05,560 --> 00:24:07,520
แมคบุ๊คจ้ะ หลานรัก

352
00:24:07,570 --> 00:24:10,060
รุ่นท็อปที่สุด กับจอเรติน่าด้วย

353
00:24:10,150 --> 00:24:13,070
รู้ไหมว่ามีอะไร ที่มีจอเรติน่าอีก

354
00:24:13,160 --> 00:24:14,070
เฟรดไง

355
00:24:14,780 --> 00:24:18,280
แมรี่ ได้ยินว่าเธอชอบเลข

356
00:24:18,330 --> 00:24:20,190
ดังนั้น ในคอมเครื่องนั้น..

357
00:24:20,290 --> 00:24:23,910
จะมีหนังสือของชาร์ลส์ ซิมเมอร์
ที่เขาเลิกพิมพ์ไปแล้ว

358
00:24:24,210 --> 00:24:26,670
ชื่อว่า การเปลี่ยนรูปแบบของพีชคณิตขั้นสูง

359
00:24:27,290 --> 00:24:29,410
อ๋อค่ะ ชอบแล่มนั้น

360
00:24:31,220 --> 00:24:32,580
จะบอกว่าอ่านแล้วเหรอ

361
00:24:32,680 --> 00:24:35,790
ใช่ ตอนนี้หนูไปอ่าน
เรื่องพวกสมการเชิงอนุพันธ์แทนแล้ว

362
00:24:36,970 --> 00:24:39,180
อย่าเสียมารยาท ขอบคุณยายด้วย

363
00:24:39,220 --> 00:24:40,590
ขอบคุณค่ะยาย

364
00:24:40,680 --> 00:24:43,350
เรียกคุณยาย หรือเอเวลีนก็ได้จ้ะ

365
00:24:44,600 --> 00:24:47,440
ในนั้นยังมีอะไรอีกเยอะนะ

366
00:24:47,480 --> 00:24:49,350
เรื่องที่หนูจะพบว่า มันท้าทายมาก

367
00:24:49,360 --> 00:24:52,520
ก็ใช่ น่าเสียดายที่พรุ่งนี้ต้องไปเรียน
แล้วก็ยังมีการบ้านต้องทำ

368
00:24:52,610 --> 00:24:55,070
แต่ก็เป็นเซอร์ไพรส์ที่ดี ใช่ไหมล่ะ

369
00:24:55,110 --> 00:24:56,950
ราตรีสวัสดิ์คุณยายหรือเอเวลีนซะสิ

370
00:24:57,740 --> 00:24:59,110
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

371
00:24:59,620 --> 00:25:01,830
อยากได้เบนาดริลสักเม็ดจะแย่ละ

372
00:25:01,870 --> 00:25:03,330
ยังเป็นภูมิแพ้อยู่เหรอ

373
00:25:03,370 --> 00:25:06,490
เธอไปเอาแมวมาเลี้ยงทำบ้าอะไรกัน
เธอไม่ชอบแมวด้วยซ้ำ

374
00:25:06,580 --> 00:25:09,700
ไม่ใช่แมวผม แมวของแมรี่
ผมก็แค่ยอมตามไปเรื่อย

375
00:25:09,840 --> 00:25:12,630
ผมขอเดานะ
คุณเดวิสครูใหญ่ที่น่ารัก โทรไปสินะ

376
00:25:12,720 --> 00:25:15,080
อย่าได้ไปกวนโมโห พวกสมองตื้น

377
00:25:15,130 --> 00:25:16,590
ซึ่งบังเอิญมีอำนาจ อยู่ในมือนิดหน่อย

378
00:25:16,640 --> 00:25:18,220
นึกว่าเคยสอนเธอไว้เสียอีก

379
00:25:19,890 --> 00:25:21,130
แม่มาทำอะไรที่นี่

380
00:25:21,140 --> 00:25:23,220
เธอไม่คิดว่า มีสิทธิ์จะได้เจอหลานเหรอ

381
00:25:23,270 --> 00:25:25,850
ก็คิด ตื่นเต้นมากที่การค้นหาอย่างหนัก
ตลอด 7 ปีที่ผ่านมา

382
00:25:25,890 --> 00:25:28,260
ให้ผลคุ้มค่าเสียที

383
00:25:29,110 --> 00:25:32,140
ว่านี่คงไม่ใช่เวลา ที่ควรจะมาคุยกัน

384
00:25:32,230 --> 00:25:33,520
โดยเพาะ ในบรรยากาศแบบนี้

385
00:25:33,530 --> 00:25:37,520
ตอนที่รออยู่ แมลงสาปตัวเท่านี้
ทำท่าจะมาขโมยรองเท้า

386
00:25:37,610 --> 00:25:39,530
ใช่ พวกมันเอารองเท้าไปแน่

387
00:25:41,290 --> 00:25:43,740
เอาจริงๆ มาอยู่ที่นี่น่ะเหรอ

388
00:25:43,790 --> 00:25:47,620
ไร่ไกลปืนเที่ยงอุดมยุง
เป็นสิ่งที่เธอเลือกแล้วงั้นเหรอ

389
00:25:49,290 --> 00:25:51,750
ผมไปส่งที่สนามบินได้นะ

390
00:26:13,440 --> 00:26:16,780
ไอ้เครื่องนี่ใส่โจทย์เจ๋งๆ ไว้เยอะเลย

391
00:26:25,700 --> 00:26:27,660
แล้วเธอยังสอนอยู่รึเปล่า

392
00:26:27,710 --> 00:26:28,950
ผมซ่อมเรือ

393
00:26:29,290 --> 00:26:31,780
- ขอเถอะ
- ก็ฝีมือไม่ได้แย่ด้วยนะ

394
00:26:31,840 --> 00:26:33,700
งั้นก็อธิบายว่าทำไม หน้าตาเป็นอย่างนี้

395
00:26:33,710 --> 00:26:35,950
ที่นี่เขาไม่ขายครีมกันแดดกันเหรอ

396
00:26:36,050 --> 00:26:37,210
ผมทากันแดดแล้ว

397
00:26:37,220 --> 00:26:39,580
ยังไม่พอ แล้วต้องใส่หมวกด้วย

398
00:26:39,590 --> 00:26:42,460
หมวกปีกกว้าง ที่จะบังทั้งหน้าและคอ

399
00:26:42,550 --> 00:26:44,300
กำลังเสี่ยงตายกับผิวหนังนะ รู้มั้ย

400
00:26:44,350 --> 00:26:45,810
ตอนนี้เธอดูเหมือน โปรดิวเซอร์หนังโป๊

401
00:26:45,850 --> 00:26:48,430
โอเค ขอบคุณที่แนะนำครับ ขอบคุณจริงๆ

402
00:26:48,480 --> 00:26:50,340
แต่เราไม่ได้มาคุย
เรื่องครีมกันแดดไม่ใช่เหรอ

403
00:26:50,350 --> 00:26:53,100
อ๋อ คือคุยเล่นไม่ได้งั้นสิ น่าเสียดาย

404
00:26:53,690 --> 00:26:56,980
โอเค สภาพแวดล้อมที่เธอสร้างให้เด็กคนนั้น

405
00:26:57,070 --> 00:27:00,230
บ้านที่เธออยู่ โรงเรียนที่เธอเข้า
มันด้อยมาตรฐาน ทุกอย่างเลย

406
00:27:00,240 --> 00:27:01,730
ผมไม่เห็นด้วย

407
00:27:01,740 --> 00:27:03,950
ถ้าเราไม่พูดกันตรงๆ คุยกันไปก็ไม่ได้ผล

408
00:27:03,990 --> 00:27:05,860
ผมพูดตรงอยู่แล้ว

409
00:27:05,870 --> 00:27:09,450
เข้าใจละ ก็ได้
จะไม่ยอมไปโดยไม่มีเธอ

410
00:27:09,500 --> 00:27:12,240
งั้นก็ขอต้อนรับ สู่ฟลอริดา

411
00:27:12,250 --> 00:27:14,490
แฟรงค์ ฟังเหตุผลบ้างสิ

412
00:27:14,590 --> 00:27:17,080
ณ จุดใดจุดหนึ่ง ถ้าเธอไม่สรุปได้เอง

413
00:27:17,130 --> 00:27:19,250
คนที่มีหน้าที่ทางนี้ ก็จะต้องเป็นคนบอกเธอ

414
00:27:19,260 --> 00:27:21,720
ว่าประโยชน์สูงสุดของเด็กคนนั้น
คือสิ่งเดียวที่สำคัญ

415
00:27:21,760 --> 00:27:24,220
ถ้าจะให้ผมเอากำลังเข้าข่ม ผมก็จะทำนะ

416
00:27:24,260 --> 00:27:25,630
ไดแอนไม่อยากให้แม่ได้หลานไป

417
00:27:26,390 --> 00:27:27,510
ไดแอน..

418
00:27:29,270 --> 00:27:31,230
ไดแอนคิดอะไรไม่รอบคอบ

419
00:27:31,270 --> 00:27:33,140
คนที่เรียกว่าลาดที่สุดในโลกนี้ เนี่ยนะ

420
00:27:33,230 --> 00:27:34,520
ถ้าจะเลือกทางนั้น ก็ขอให้โชคดี

421
00:27:34,520 --> 00:27:38,020
แล้วคิดว่าเธอจะพูดยังไง
ถ้าเห็นว่าตอนนี้ เด็กคนนั้นใช้ชีวิตยังไง

422
00:27:38,110 --> 00:27:40,150
เธอคิดว่าพี่เขาจะพอใจจริงๆ เหรอ

423
00:27:40,150 --> 00:27:42,770
ที่ลูกของเธอใช้ชีวิตเกือบจะปกตินะเหรอ
ใช่สิ

424
00:27:42,870 --> 00:27:44,860
เธอไม่ใช่เด็กปกติ
และการทำเหมือนเธอ เป็นอย่างนั้น

425
00:27:44,990 --> 00:27:46,650
ถือว่ามองข้ามความจริงอย่างหนัก

426
00:27:46,990 --> 00:27:49,410
รู้ว่าเธอตั้งใจดี

427
00:27:49,910 --> 00:27:53,120
แต่เธอกำลังกีดกัน
ไม่ให้เด็กคนนั้น ได้พัฒนาศักยภาพ

428
00:27:54,040 --> 00:27:56,410
เลี้ยงดูเธอได้ เติมเต็มชีวิตของเธอได้

429
00:27:56,420 --> 00:27:57,380
ไม่เอาน่า เอเวลีน

430
00:27:57,420 --> 00:27:59,380
แม่จะเอาตัวเด็กคนนี้ไป
แล้วให้เรียนไม่ได้โงหัว

431
00:27:59,510 --> 00:28:01,290
แล้วก็จะให้ยืมตัวไปอยู่ตาม
คณะนักคิดต่างๆ

432
00:28:01,380 --> 00:28:03,050
ให้เธอพูดเรื่องสมการอะไร ที่ไม่ได้มีสาระ

433
00:28:03,140 --> 00:28:05,050
กับพวกลุงๆ ชาวรัสเซียไปตลอดชีวิต

434
00:28:05,140 --> 00:28:07,050
ส่วนเธอ ก็จะซ่อนเธอไว้อย่างนี้

435
00:28:07,140 --> 00:28:10,220
แม่ไม่หวังว่าเธอจะเข้าใจ
สิ่งที่เราต้องยอมสละ เพื่อความยิ่งใหญ่

436
00:28:10,310 --> 00:28:13,300
ผมเข้าใจสิ นั่นคือสาเหตุที่ผม
เลี้ยงแมรี่มาตั้งแต่ต้น

437
00:28:13,810 --> 00:28:15,300
ไม่ต้องพูดแรงขนาดนั้น

438
00:28:15,310 --> 00:28:17,680
พี่สาวเธอ มีปัญหายาวเป็นหางว่าว

439
00:28:17,770 --> 00:28:19,890
เธอน่าจะถอดสมการนาเวียร์-สโตคส์ได้
แล้วมีชื่ออยู่ในประวัติศาสตร์

440
00:28:20,030 --> 00:28:22,060
ในฐานะนักคณิตศาสตร์ยิ่งใหญ่ที่สุด
คนหนึ่งของโลก

441
00:28:22,150 --> 00:28:24,400
แต่เธอทำไม่ได้ เพราะทำไม่เสร็จ

442
00:28:24,530 --> 00:28:27,900
เธออ่อนแอ อ่อนแอเหมือนพ่อของเธอ
และอ่อนแอเหมือน..

443
00:28:32,210 --> 00:28:33,320
ก็..

444
00:28:33,580 --> 00:28:35,570
เอาล่ะ ถ้าเป็นคนที่ผมคิด

445
00:28:36,290 --> 00:28:38,410
มื้อกลางวันนี้ ก็เริ่มบรรยากาศไม่ดีแล้วนะ

446
00:28:38,460 --> 00:28:41,300
เธอก็ยังดื้อ และเคืองแค้นไม่หาย

447
00:28:42,340 --> 00:28:43,710
ระวังนะ คุณแม่

448
00:28:43,800 --> 00:28:46,170
มันมีสำนวนที่ว่าด้วย ลูกไม้กับต้นไม้อยู่

449
00:28:46,850 --> 00:28:48,590
พร้อมจะสั่งรึยังคะ

450
00:28:49,100 --> 00:28:50,960
เอาอย่างนี้แล้วกัน

451
00:28:50,970 --> 00:28:52,840
เลิกคิดเรื่องของกับเธอ

452
00:28:52,940 --> 00:28:55,220
แล้วเริ่มคิดว่า อะไรจะดีที่สุด
สำหรับเด็กคนนั้น

453
00:28:55,730 --> 00:28:58,940
ถ้าเป็นคนที่มีเหตุมีผล
ภาพที่ชัดเจน จะปรากฏขึ้นเอง

454
00:28:59,320 --> 00:29:01,930
ถ้ามันไม่มา ว่าเธอก็โทรหาทนายแล้วกัน

455
00:29:04,990 --> 00:29:07,200
เขาจะกินเบียร์

456
00:29:36,480 --> 00:29:38,270
นี่ ไปเล่นข้างนอกกัน

457
00:29:40,360 --> 00:29:41,390
ไม่ไป

458
00:29:42,780 --> 00:29:44,480
ไปเถอะ ข้างนอกอากาศดีนะ

459
00:29:44,900 --> 00:29:47,150
ไม่สน

460
00:29:53,620 --> 00:29:56,280
นี่ วันนี้ไม่ให้ทำเลขแล้ว

461
00:30:08,800 --> 00:30:10,290
พระเจ้ามีจริงมั้ย

462
00:30:10,390 --> 00:30:11,800
ไม่รู้สิ

463
00:30:11,890 --> 00:30:13,250
บอกมาเถอะน่า

464
00:30:13,310 --> 00:30:15,170
บอกได้ก็บอกแล้ว

465
00:30:15,180 --> 00:30:17,930
แต่น้าไม่รู้
คนอื่นก็ไม่รู้เหมือนกัน

466
00:30:17,940 --> 00:30:19,680
โรเบอร์ตารู้

467
00:30:19,690 --> 00:30:22,180
ไม่ใช่ โรเบอร์ตาแค่มีศรัทธา

468
00:30:22,270 --> 00:30:23,860
แล้วนั่นก็เป็นเรื่องที่ดีนะ

469
00:30:23,940 --> 00:30:27,190
แต่ศรัทธาเป็นเรื่องของความคิด ความรู้สึก
ไม่ใช่เรื่องที่เรารู้แน่ๆ

470
00:30:27,700 --> 00:30:29,530
แล้วพระเยซูล่ะ

471
00:30:29,570 --> 00:30:31,820
คนนั้นรักเลย ทำอย่างที่เขาว่าซะ

472
00:30:31,910 --> 00:30:33,870
แต่เขาคือพระเจ้ารึเปล่า

473
00:30:35,160 --> 00:30:36,700
ไม่รู้สิ

474
00:30:36,710 --> 00:30:38,320
ก็มีความคิดเห็นอยู่

475
00:30:38,330 --> 00:30:40,540
แต่นั่นคือความคิดเห็นของน้า
น้าอาจจะผิดก็ได้

476
00:30:40,670 --> 00:30:42,330
งั้นจะเอาความเห็นผิดๆ ไปใส่หัวหนูทำไม

477
00:30:43,840 --> 00:30:45,200
ใช้หัวคิดเอง

478
00:30:45,300 --> 00:30:47,660
แต่ก็อย่ากลัวที่จะเชื่ออะไรๆ ด้วย

479
00:30:52,180 --> 00:30:55,340
มีคนในทีวีบอกว่า พระเจ้าไม่มีจริง

480
00:30:56,850 --> 00:30:59,560
ความแตกต่างเดียวระหว่าง
คนไม่มีศรัทธาในทีวี กับโรเบอร์ตา

481
00:30:59,600 --> 00:31:01,850
คือโรเบอร์ตารักหนู เธอพยายามจะช่วย

482
00:31:03,570 --> 00:31:05,060
แต่จะบอกให้นะ

483
00:31:05,730 --> 00:31:08,850
ไม่ว่าจะทางไหน
สุดท้ายเราจะได้ กลับมาเจอกันอยู่ดี

484
00:31:09,610 --> 00:31:11,350
หนูอยากถามเรื่องนี้ใช่มั้ยล่ะ

485
00:31:13,370 --> 00:31:14,360
ช่าย

486
00:31:14,870 --> 00:31:15,820
โอเค

487
00:31:16,370 --> 00:31:18,580
ไปหาเรื่องอื่นมากังวลเถอะ

488
00:31:19,250 --> 00:31:20,240
ก็ได้

489
00:31:24,710 --> 00:31:27,500
โอเค แอดเลอร์ แม่กับน้า

490
00:31:28,760 --> 00:31:29,750
เอาจริงรึ

491
00:31:31,840 --> 00:31:34,510
แน่ใจเหรอ ว่าไม่อยาก
ออกไปตกลงกันเองที่หน้าศาล

492
00:31:38,270 --> 00:31:40,130
ไม่นะ น่าเสียดาย

493
00:31:40,770 --> 00:31:44,390
- คุณคัลเลน มาเป็นทนายของน้าสินะ
- ใช่ครับ ศาลที่เคารพ

494
00:31:44,480 --> 00:31:46,020
มาจนผมจะเก็บค่าเช่าที่แล้วนะ

495
00:31:46,110 --> 00:31:48,600
คุณไฮสมิธ วันนี้ข้ามมาอีกฟากของอ่าวเหรอ

496
00:31:50,030 --> 00:31:52,020
ยินดีมากที่ได้มาที่นี่ครับ ศาลที่เคารพ

497
00:31:52,030 --> 00:31:54,520
บันทึกด้วยว่า คุณดิบบอนส์
เป็นตัวแทนรัฐฟลอริดา

498
00:31:54,530 --> 00:31:55,900
จากสำนักคุ้มครองสวัสดิภาพเด็ก

499
00:31:55,990 --> 00:31:57,110
ดำเนินการต่อได้

500
00:31:57,240 --> 00:32:00,660
ศาลที่เคารพ คุณนายแอดเลอร์ลูกความผม
เป็นยายแท้ๆ ของเด็ก

501
00:32:00,750 --> 00:32:03,240
บุตรสาวของเธอ แม่ของเด็กคนนี้
เป็นคนมีปัญหา

502
00:32:03,290 --> 00:32:05,620
ซึ่งน่าเศร้า ที่คร่าชีวิตตัวเองไป
เมื่อ 7 ปีก่อน

503
00:32:05,670 --> 00:32:09,290
ตอนนั้นเอง ที่คุณแอดเลอร์
ถือวิสาสะโดยผิดก)หมาย

504
00:32:09,300 --> 00:32:11,960
เข้าเป็นผู้ปกครองของเด็ก
และพาตัวเธอเดินทางข้ามรัฐ

505
00:32:12,050 --> 00:32:14,380
ด้วยตั้งใจจะไม่ให้ลูกความผม
ได้มีสิทธิในการเลี้ยงดูเด็ก

506
00:32:14,890 --> 00:32:17,050
ตอนนี้เรามีหลักฐานว่า เด็กคนนี้ใช้ชีวิต

507
00:32:17,140 --> 00:32:20,010
ในสภาพแวดล้อมไม่สมบูรณ์ และไม่สะอาด

508
00:32:20,310 --> 00:32:23,390
เราขอยื่นคำร้องให้ศาล
ยกสิทธิการเลี้ยงดูทั้งหมด ให้ลูกความผม

509
00:32:23,440 --> 00:32:25,980
เพื่อให้เธอได้กลับไปยัง
รัฐแมสซาชูเซตส์

510
00:32:26,060 --> 00:32:28,430
และได้รับการดูแล อย่างที่สมควรได้รับ

511
00:32:30,570 --> 00:32:34,150
ลูกความผมรับเด็กทารกมาดูแล
ด้วยเหตุผลเดียวเท่านั้น

512
00:32:34,200 --> 00:32:37,160
เพราะเป็นประสงค์ของพี่สาวเขา
ที่จะให้เขาเลี้ยง

513
00:32:37,280 --> 00:32:39,450
ลูกความของผม เป็นผู้ดูแลเธออย่างสม่ำเสมอ

514
00:32:39,540 --> 00:32:41,400
และ ศาลที่เคารพ
เมื่อพูดถึงสภาพที่อยู่อาศัย

515
00:32:41,460 --> 00:32:44,070
ผมเคยไปบ้านเขาแล้ว ก็ใช้ได้นะครับ

516
00:32:44,170 --> 00:32:46,530
คือถ้าเราใช้มาตรฐานโดยยึดจาก..

517
00:32:46,590 --> 00:32:48,450
ความกลัวแมลงต้นปาล์มของ
สหายผู้มาจากภาคเหนือ

518
00:32:48,550 --> 00:32:51,080
เราคงไม่เหลือเด็กสักคน
ในตอนใต้ของทัลลาฮัสซีนี่

519
00:32:55,340 --> 00:32:58,930
เอาล่ะ โอกาสสุดท้ายก่อนที่เรื่องนี้
จะเสียเงินกันไปใหญ่โต

520
00:32:58,970 --> 00:33:01,680
ศาลที่เคารพ ลูกความผมต้องการได้พบเด็กคนนั้น

521
00:33:02,180 --> 00:33:03,170
สั่งไปตามนั้น

522
00:33:03,310 --> 00:33:05,600
คุณดิบบอนส์ ช่วยไปตรวจ
สภาพความเป็นอยู่ให้หน่อยนะ

523
00:33:05,600 --> 00:33:06,810
นัดไว้แล้วค่ะ ศาลที่เคารพ

524
00:33:06,860 --> 00:33:08,470
เอาละ ทุกคน ขับรถดีๆ

525
00:33:10,820 --> 00:33:12,180
ทนายเธอสูทหรูเชียว

526
00:33:13,240 --> 00:33:16,450
ใจเย็นๆ แฟรงค์ เขาวัดกันที่ฝีมือมากกว่า

527
00:33:17,120 --> 00:33:18,610
ไปหาอะไรดื่มหน่อยไป

528
00:33:20,370 --> 00:33:23,240
โรเบอร์ตา คืนนี้อยากอยู่กับแมรี่มั้ย

529
00:33:23,870 --> 00:33:26,110
ทำไมคืนนี้ถึงจะไม่อยากอยู่กับแมรี่

530
00:33:27,750 --> 00:33:29,620
บอกแล้วว่า จะเกิดเรื่องแบบนี้

531
00:33:30,130 --> 00:33:31,370
ดูสิว่ามันใหญ่โตถึงไหน

532
00:33:32,760 --> 00:33:34,370
ยังจะให้เชื่อว่าคุณรู้ ว่าทำอะไรอยู่รึ

533
00:33:34,380 --> 00:33:35,620
หาทนายผิวขาวยังไม่ได้เลย

534
00:33:36,890 --> 00:33:38,750
ว้าว นี่ แค่..

535
00:33:39,390 --> 00:33:41,130
- ไม่ต้องห่วง โอเคนะ
- อย่ามาพูดอย่างนั้น

536
00:33:41,140 --> 00:33:43,380
คุณจะพูดยังไง ก็ไม่รู้สึกดีขึ้น

537
00:33:43,480 --> 00:33:45,510
เพราะไม่มีสิทธิ์อะไรเลย แฟรงค์

538
00:33:45,520 --> 00:33:48,390
ไม่ใช่ญาติตามสายเลือด
ไม่ใช่ผู้ปกครองตามก)หมาย ไม่ใช่เลย

539
00:33:48,650 --> 00:33:51,110
แค่ป้าข้างบ้าน ที่ความคิดเห็นไม่มีค่า

540
00:33:51,150 --> 00:33:52,890
ความรู้สึกไม่มีค่า

541
00:33:53,860 --> 00:33:56,020
คืนนี้อยากอยู่กับแมรี่มั้ยเหรอ

542
00:33:56,740 --> 00:33:59,030
อยากอยู่กับแมรี่ ทุกคืนนั่นแหละ

543
00:34:48,500 --> 00:34:49,360
หวัดดีค่ะ

544
00:34:52,130 --> 00:34:52,740
ดีครับ

545
00:34:55,880 --> 00:34:59,870
ได้ยินเดวิสคุยอวดเรื่องฟ้องแย่งสิทธิเลี้ยงดู
แล้วถึงได้รู้ว่า เป็นเรื่องของใคร

546
00:35:01,260 --> 00:35:04,750
รู้สึกแย่มาก แต่ก็อยากให้คุณรู้ว่า
หลังจากที่เราคุยกัน

547
00:35:04,760 --> 00:35:06,630
ไม่ได้บอกอะไรกับใครเลยนะ

548
00:35:06,730 --> 00:35:08,590
สาบานได้

549
00:35:08,640 --> 00:35:11,810
อยากให้คุณรู้ไว้จริงๆ

550
00:35:12,900 --> 00:35:13,980
ผมรู้

551
00:35:16,780 --> 00:35:17,980
โอเคค่ะ

552
00:35:18,030 --> 00:35:20,150
ทนายบอกให้ผมมาเมาซะ

553
00:35:22,740 --> 00:35:24,150
แต่คุณดื่มแค่นั้นน่ะนะ

554
00:35:29,750 --> 00:35:31,330
โอเค ตา

555
00:35:32,880 --> 00:35:34,830
ใครเป็นคนดังคนแรก ที่คุณติดใจ

556
00:35:36,670 --> 00:35:38,540
ผมจะบอกว่า..

557
00:35:38,630 --> 00:35:40,670
โมน่าจาก ฮูส เดอะ บอส

558
00:35:40,760 --> 00:35:42,750
- ว้าว
- รู้ด้วยเหรอว่าผมพูดถึงคนไหน

559
00:35:42,800 --> 00:35:44,340
- คุณยายสุดเซ็กซี่
- ใช่เลย

560
00:35:44,430 --> 00:35:45,800
รู้สึกเหมือนเธอ มีความลับตลอดเวลา

561
00:35:45,890 --> 00:35:48,180
ใช่ ความลับก็คือเธอชอบเซ็กซ์

562
00:35:48,270 --> 00:35:49,130
แค่นั้นเอง

563
00:35:49,180 --> 00:35:50,300
แล้วเธอก็ไม่ได้ปิดเท่าไหร่นะ

564
00:35:50,390 --> 00:35:52,180
นั่นแหละ ผมถึงได้ชอบ

565
00:35:53,270 --> 00:35:54,930
จะบอกให้นะ ก็ชอบเธอเหมือนกัน

566
00:35:55,020 --> 00:35:55,930
เห็นไหม

567
00:35:57,190 --> 00:35:57,810
เอาละ

568
00:35:59,570 --> 00:36:02,030
นักเรียนที่คุณไม่ชอบที่สุด เหตุผลด้วย

569
00:36:02,450 --> 00:36:03,940
โอ๊ย ไม่ รักนักเรียนทุกคน

570
00:36:04,030 --> 00:36:07,530
ผมไม่เชื่อ ไม่เลย ไม่แม้แต่วินาทีเดียว

571
00:36:07,660 --> 00:36:09,030
จริงนะ พวกเขายอดมาก

572
00:36:09,080 --> 00:36:10,790
ทุกคนยอดทั้งนั้น

573
00:36:12,330 --> 00:36:14,200
ดื่มเลยก็แล้วกัน

574
00:36:14,290 --> 00:36:15,830
ว่ากันอย่างจริงใจ

575
00:36:15,920 --> 00:36:17,210
เด็กผู้ชายหรือเด็กผู้หญิง

576
00:36:17,710 --> 00:36:19,200
เด็กผู้ชายชื่อรอนนี่ มิดเดิลตัน

577
00:36:19,800 --> 00:36:21,290
แค่ชื่อก็นิสัยไม่ดีละ

578
00:36:22,840 --> 00:36:25,210
- เขาเป็นแค่เด็กเล็กๆ น่ะนะ
- ขอโทษที

579
00:36:25,300 --> 00:36:27,970
ประเด็นคือ เขาเลวถึงแก่นเลย

580
00:36:30,350 --> 00:36:32,060
แล้วทำอะไรไม่ได้ด้วย

581
00:36:32,190 --> 00:36:33,680
ว้าว

582
00:36:39,730 --> 00:36:41,230
คุณกลัวอะไรที่สุดในชีวิต

583
00:36:42,490 --> 00:36:43,820
โห

584
00:36:43,860 --> 00:36:44,980
เปลี่ยนอารมณ์เร็วจริง

585
00:36:45,070 --> 00:36:46,940
ใช่ เป็นคนจริงจังงี้แหละ

586
00:36:46,990 --> 00:36:48,320
โอเค

587
00:36:49,240 --> 00:36:51,910
คือถ้ามันมากไป คุณดื่มไปเลยก็ได้..

588
00:36:52,620 --> 00:36:55,080
แค่ยอมรับความจริงว่าคุณกลัว

589
00:36:55,130 --> 00:36:56,370
เปล่า ผมยังสบายมาก

590
00:37:01,970 --> 00:37:03,500
กลัวว่าผมจะทำชีวิตแมรี่พัง

591
00:37:15,770 --> 00:37:17,390
คุณช่าง..

592
00:37:18,480 --> 00:37:21,520
น่าประหลาดใจ คุณครูของแมรี่

593
00:37:21,860 --> 00:37:23,020
มากๆ เลย

594
00:37:28,990 --> 00:37:31,610
- โอเค เดี๋ยวนะ ขอโทษ
- อะไร

595
00:37:31,750 --> 00:37:33,360
คือว่า..

596
00:37:33,410 --> 00:37:35,450
รู้สึกว่าต้องพูดให้ชัดๆ

597
00:37:35,540 --> 00:37:37,530
- จะได้ไม่คิดกันไปผิดๆ
- พระเจ้า

598
00:37:37,540 --> 00:37:38,780
เปล่า ผมไม่ได้..

599
00:37:38,790 --> 00:37:39,950
ไม่ต้อง หยุดเลย

600
00:37:40,040 --> 00:37:43,000
เรื่องนี้จะ.. ไม่ได้เกิดขึ้น

601
00:37:43,050 --> 00:37:45,410
ผมเข้าใจ ผมรู้ เห็นด้วยที่สุด

602
00:37:45,430 --> 00:37:47,630
- ใช่มะ โอเคนะ
- ร้อยเปอร์เซ็นต์ เข้าใจตรงกัน

603
00:37:47,760 --> 00:37:48,800
ดีมาก!

604
00:37:49,550 --> 00:37:52,920
ใช่ ดีแล้ว ขอโทษค่ะ
น่าอายจัง

605
00:37:52,930 --> 00:37:54,420
ไม่เป็นไร ผมเข้าใจ

606
00:37:59,560 --> 00:38:01,650
- โอเคมั้ย
- ผมโอเค

607
00:38:01,690 --> 00:38:02,560
โอเค ดี

608
00:38:03,820 --> 00:38:05,560
สัญญาได้รึเปล่า ว่าไม่มีทางจริงๆ

609
00:38:05,570 --> 00:38:08,530
แน่นอน โรเบอร์ตาช่วยดูแลแมรี่
ทุกเช้าเสาร์จนถึงเที่ยง ผมสัญญา

610
00:38:08,570 --> 00:38:09,400
เหรอคะ

611
00:38:14,580 --> 00:38:15,570
ขอโทษนะ

612
00:38:16,460 --> 00:38:18,660
ทำไม่ได้จริงๆ

613
00:38:22,710 --> 00:38:23,540
โอเค

614
00:38:24,800 --> 00:38:25,710
โอเค

615
00:38:27,090 --> 00:38:28,330
ผมเข้าใจ

616
00:38:29,840 --> 00:38:31,090
ผมจะไปส่งบ้าน

617
00:38:31,180 --> 00:38:33,050
ได้

618
00:38:33,100 --> 00:38:36,060
โทษนะ แค่ ขออีกที

619
00:38:53,490 --> 00:38:55,860
หนูหาดีวีดีไม่เจอ

620
00:38:55,950 --> 00:38:57,700
มันอยู่ตรงนั้นแหละจ้ะ

621
00:38:57,750 --> 00:38:59,580
ไม่อยู่ค่ะ ออกมาหาให้หน่อยสิ

622
00:38:59,620 --> 00:39:00,990
ทำธุระส่วนตัวสาวๆ อยู่

623
00:39:01,080 --> 00:39:03,450
หนูเป็นคนดูคนสุดท้ายน่ะ
แล้วเอาไปไว้ไหน

624
00:39:07,130 --> 00:39:08,340
อ๋อ

625
00:39:37,160 --> 00:39:38,240
โอ๊ย ตาย

626
00:39:48,420 --> 00:39:51,540
อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณครูสตีเวนสัน

627
00:39:52,800 --> 00:39:53,670
หวัดดีจ้ะ

628
00:39:56,060 --> 00:39:56,890
ฟังนะ ผม..

629
00:39:56,930 --> 00:39:58,510
เอ่อ คือว่า ตอนนี้ไม่สามารถ

630
00:39:58,560 --> 00:40:00,680
จะคุยเรื่องนี้ได้จริงๆ

631
00:40:00,690 --> 00:40:02,890
ดีแล้ว เพราะผมก็ไม่รู้ว่า
จะพูดอะไรเหมือนกัน

632
00:40:04,520 --> 00:40:06,430
เยี่ยม เพอร์เฟกต์

633
00:40:06,440 --> 00:40:09,530
คุณคะ พาไปเข้าคุกที

634
00:40:18,080 --> 00:40:19,440
เจื่อนเลย

635
00:40:21,080 --> 00:40:21,910
แมรี่

636
00:40:21,960 --> 00:40:23,120
หยุดเลย หยุด

637
00:40:23,210 --> 00:40:25,420
หยุดต่อเลโก้ก่อน ฟังนะ

638
00:40:25,460 --> 00:40:27,200
เรามีก)เรื่องเช้าวันเสาร์ใช่มั้ย

639
00:40:27,300 --> 00:40:28,460
อะไรล่ะ

640
00:40:29,340 --> 00:40:31,800
เช้าตรู่วันเสาร์แบบนี้
หนูเข้ามาได้รึเปล่า ตอบมา

641
00:40:31,840 --> 00:40:33,420
- ไม่ได้
- ไม่ได้

642
00:40:34,970 --> 00:40:36,210
แล้วหนูจะ.. นี่!

643
00:40:36,300 --> 00:40:38,670
หยุดเลย เลิกต่อเลโก้

644
00:40:38,720 --> 00:40:40,720
หนูใช้กุญแจของโรเบอร์ตาได้รึเปล่า

645
00:40:40,810 --> 00:40:41,920
- ไม่ได้
- ไม่ได้

646
00:40:42,730 --> 00:40:45,220
นี่! มองหน้าน้า

647
00:40:45,230 --> 00:40:46,720
งั้นมาที่นี่ทำไม

648
00:40:48,110 --> 00:40:49,310
ตอบน้าได้มั้ย

649
00:40:49,570 --> 00:40:51,310
หนูทำผิดก)ทุกข้อเลย

650
00:40:52,490 --> 00:40:54,730
หนูทำให้น้าต้องอาย

651
00:40:54,740 --> 00:40:55,980
เรามีก)พวกนี้

652
00:40:56,070 --> 00:40:58,110
เราทวนกันเป็นร้อยๆ รอบ

653
00:40:59,240 --> 00:41:00,730
เวรเอ๊ย!

654
00:41:00,830 --> 00:41:02,490
ให้ตายสิ!

655
00:41:02,580 --> 00:41:04,620
ขอมีชีวิตของตัวเองแค่ 5 นาที ก็ไม่ได้รึไง

656
00:41:34,110 --> 00:41:36,350
เรื่องที่เกิดวันนี้ ไม่ใช่ความผิดหนูเลย

657
00:41:36,410 --> 00:41:38,150
น้าโกรธหนู

658
00:41:38,160 --> 00:41:39,990
ที่จริงก็เพราะ โกรธตัวเองมากกว่า

659
00:41:40,910 --> 00:41:44,120
แล้วก็โกรธผู้ผลิตเลโก้
พวกนั้นควรเข้าคุกให้หมด

660
00:41:48,670 --> 00:41:50,130
น้าขอโทษ

661
00:41:52,050 --> 00:41:53,410
ยกโทษให้น้าได้มั้ย

662
00:41:54,630 --> 00:41:56,120
ได้ เอาที่สบายใจ

663
00:41:56,760 --> 00:41:59,050
นี่ ปิดคอมก่อน ไม่เอาน่า

664
00:41:59,680 --> 00:42:02,300
ขอร้อง ไม่มองหน้ากันก็ไม่นับ

665
00:42:03,520 --> 00:42:04,930
ไม่เอาน่ะ ขอล่ะ

666
00:42:08,150 --> 00:42:10,390
น้าไม่มีชีวิตของตัวเอง
เพราะหนูจริงๆ รึเปล่า

667
00:42:12,650 --> 00:42:14,190
น้าไม่ได้จะพูดแบบนั้น

668
00:42:16,950 --> 00:42:18,400
หมายความตามนั้นรึเปล่าล่ะ

669
00:42:21,160 --> 00:42:23,320
เดือนที่แล้วหนูบอกว่า
น้าเป็นน้าที่ห่วยที่สุดในโลก

670
00:42:23,410 --> 00:42:25,900
แล้วอยากให้น้าไปตายซะ
เพราะน้าไม่ยอมซื้อเปียโนให้

671
00:42:26,460 --> 00:42:27,910
หมายความตามนั้นรึเปล่าล่ะ

672
00:42:29,170 --> 00:42:30,700
เปล่า

673
00:42:30,710 --> 00:42:32,420
ก็ไม่เชิง

674
00:42:35,210 --> 00:42:36,330
ก็นั่นไง

675
00:42:36,420 --> 00:42:38,920
เราพูดอะไรที่ไม่ตรงกับใจตลอดเวลา

676
00:42:40,680 --> 00:42:42,170
ลืมมันไปซะ โอเคมั้ย

677
00:42:44,220 --> 00:42:45,210
โอเค

678
00:42:45,930 --> 00:42:47,300
โอเค

679
00:42:51,230 --> 00:42:52,100
น้าแฟรงค์

680
00:42:52,110 --> 00:42:53,100
ว่าไง

681
00:42:53,820 --> 00:42:54,930
ขอซื้อเปียโนได้มั้ย

682
00:42:54,980 --> 00:42:55,850
ไม่ได้

683
00:42:57,990 --> 00:42:59,690
เมื่อเช้านี้คือครูของแมรี่จริงๆ เหรอ

684
00:43:00,200 --> 00:43:03,070
นี่ มีหนังสือชื่อ
หลักการตัดสินใจที่ดี

685
00:43:03,330 --> 00:43:04,360
ให้ยืมก็ได้นะ

686
00:43:09,620 --> 00:43:12,370
สำนักงานทนายความ
ไฮสมิธ คิสตเลอร์ แอนด์ สติลเลอร์ส

687
00:43:13,250 --> 00:43:14,460
อะไรน่ะ

688
00:43:15,590 --> 00:43:17,450
ไม่มีอะไร

689
00:43:17,510 --> 00:43:19,970
ดูเหมือนแมรี่ จะได้ไปบอสตัน 2-3 วัน

690
00:43:23,890 --> 00:43:25,470
ก็แค่ 2 วันเอง

691
00:43:26,390 --> 00:43:27,380
ไม่ต้องห่วง

692
00:43:37,530 --> 00:43:39,110
คิดว่ายังไงจ๊ะ

693
00:43:40,030 --> 00:43:41,400
เจ๋งเลย

694
00:43:54,170 --> 00:43:56,410
ว้าว คุณยายกับแม่

695
00:43:56,500 --> 00:43:58,000
อยู่ด้วยกันตลอดเลย

696
00:43:59,300 --> 00:44:00,290
ตลอดเลยจ้ะ

697
00:44:21,820 --> 00:44:23,690
โอ๊ย อย่า อันนั้นอย่าดูเลย

698
00:44:24,200 --> 00:44:25,030
นี่คุณยายเหรอคะ

699
00:44:28,580 --> 00:44:29,530
ใช่จ้ะ

700
00:44:32,170 --> 00:44:33,330
สมัยนั้นอายุเท่าไหร่

701
00:44:33,830 --> 00:44:34,820
29

702
00:44:36,340 --> 00:44:38,370
ถ่ายที่ไหนคะ

703
00:44:38,460 --> 00:44:40,670
มหาวิทยาลัยแคมบริดจ์

704
00:44:40,720 --> 00:44:42,710
ที่อังกฤษ

705
00:44:47,560 --> 00:44:48,840
คนพวกนี้เป็นใครกัน

706
00:44:48,930 --> 00:44:50,720
เพื่อนร่วมวิจัยของ

707
00:44:51,560 --> 00:44:52,800
วิจัยอะไรคะ

708
00:44:52,850 --> 00:44:54,560
ก็ต้องคณิตศาสตร์สิจ๊ะ

709
00:44:55,350 --> 00:44:56,970
จริงเหรอคะ

710
00:44:58,860 --> 00:45:00,470
เจ๋งเลย

711
00:45:03,070 --> 00:45:04,940
งั้นคุณยายมาทำงาน

712
00:45:04,990 --> 00:45:06,070
ในมหาวิทยาลัย ที่อเมริกาเหรอ

713
00:45:06,700 --> 00:45:07,860
เปล่า

714
00:45:07,870 --> 00:45:10,740
แต่งงานกับคุณตาของเธอ

715
00:45:10,750 --> 00:45:13,110
เลยกลับมาอเมริกากับเขา

716
00:45:14,210 --> 00:45:16,200
แล้วก็มีลูก

717
00:45:18,750 --> 00:45:19,870
เลยเลิกคิดเลขเหรอ

718
00:45:23,010 --> 00:45:24,090
ดึกแล้วนะ

719
00:45:24,130 --> 00:45:25,970
พรุ่งนี้เป็นวันสำคัญ

720
00:45:26,010 --> 00:45:29,090
มาเร็ว ลุกๆ ๆ

721
00:45:29,140 --> 00:45:30,600
หนูเล่นเปียโนได้มั้ย

722
00:45:30,640 --> 00:45:31,510
ไม่ได้

723
00:45:31,520 --> 00:45:33,350
- เลิกลากเท้าซะที
- ก็มันสนุกนี่นา

724
00:45:33,390 --> 00:45:34,100
ไม่เอาน่ะ

725
00:45:35,020 --> 00:45:38,600
ฝันร้ายเป็นชุดเลย

726
00:45:38,650 --> 00:45:40,890
ฝันว่าโดนไล่ออก

727
00:45:42,030 --> 00:45:44,520
เพราะเรื่องที่เกิดขึ้น

728
00:45:45,280 --> 00:45:46,140
คุณเข้าใจนี่นา

729
00:45:46,780 --> 00:45:48,400
แล้วก็พยายามหาเหตุผล

730
00:45:48,410 --> 00:45:52,120
ว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้น เป็นเพราะเหล้า

731
00:45:57,170 --> 00:45:59,000
เสพติดหนุ่มๆ ที่มีปัญหา

732
00:46:14,020 --> 00:46:15,970
ดร.แชงค์แลนด์คะ โจทย์ข้อนี้มัน..

733
00:46:16,060 --> 00:46:19,270
ผมรู้ เขียนไปอย่างที่ผมเขียนไว้นั่นแหละ

734
00:46:19,690 --> 00:46:20,810
แต่ว่ามัน..

735
00:46:20,820 --> 00:46:23,430
อย่างที่เขียนไว้เลย ขอบคุณมาก

736
00:46:28,820 --> 00:46:31,440
ตกลงเขาจะให้หนูดูโจทย์แบบไหน

737
00:46:31,530 --> 00:46:33,400
ก็ไม่รู้

738
00:46:33,450 --> 00:46:35,820
จะเหมือนโจทย์ที่แม่เคยต้องทำรึเปล่า

739
00:46:35,830 --> 00:46:38,160
แม่ของเธอ ไม่ได้แก้โจทย์อะไรเยอะแยะ

740
00:46:38,210 --> 00:46:40,450
เธอแก้โจทย์อยู่ข้อเดียวเท่านั้น

741
00:46:40,460 --> 00:46:42,330
ข้อเดียวเองเหรอ

742
00:46:42,420 --> 00:46:44,080
ตลอดชีวิตเนี่ยนะ

743
00:46:44,170 --> 00:46:45,830
เกือบตลอดชีวิตจ้ะ

744
00:46:46,590 --> 00:46:47,330
ดูสิ

745
00:46:47,340 --> 00:46:48,830
ปัญหาแห่งสหัสวรรษ

746
00:46:48,930 --> 00:46:51,960
นี่คือโจทย์แห่งสหัสวรรษ

747
00:46:52,810 --> 00:46:56,300
ปัญหายิ่งใหญ่เปี่ยมความหมาย 7 ข้อ

748
00:46:56,350 --> 00:47:00,340
นักคณิตศาสตร์บางคน ใช้เวลาชั่วชีวิต
พยายามพิสูจน์สมการเหล่านี้

749
00:47:01,110 --> 00:47:02,810
ลุงไว้หนวดคนนี้ใครคะ

750
00:47:02,860 --> 00:47:04,350
ไม่ใช่ลุงนะ

751
00:47:04,440 --> 00:47:06,810
นั่นเกรกอรี เพเรลแมน

752
00:47:06,860 --> 00:47:09,480
เขาเป็นคนพิสูจน์
การคาดการณ์ของปวงการ

753
00:47:09,570 --> 00:47:12,690
ข้อเดียวจาก 7 ข้อที่พิสูจน์ได้แล้ว

754
00:47:12,740 --> 00:47:14,360
อันนี้..

755
00:47:16,250 --> 00:47:17,360
นาเวียร์-สโตคส์
การคงรูปและไหลราบรื่น

756
00:47:17,370 --> 00:47:18,450
นี่คือโจทย์ปัญหาของแม่ของเธอ

757
00:47:19,710 --> 00:47:20,870
นา.. วี..

758
00:47:20,960 --> 00:47:23,620
นาเวียร์-สโตคส์

759
00:47:25,380 --> 00:47:27,250
ไม่มีรูป

760
00:47:27,340 --> 00:47:29,130
- แม่แก้ไม่ได้เหรอ
- ไม่ได้

761
00:47:30,260 --> 00:47:31,630
เกือบได้แล้ว

762
00:47:33,010 --> 00:47:34,970
เธอคงจะได้เหรียญเชิดชูเกียรติ

763
00:47:35,640 --> 00:47:37,630
และอาจได้รางวัลโนเบลร่วม

764
00:47:37,640 --> 00:47:40,100
ถ้าคิดว่าเขาจะเอาไปใช้ต่อ ในเชิงฟิสิกส์ได้

765
00:47:40,140 --> 00:47:43,010
สักวันหนูอาจได้มีรูปบนนั้น

766
00:47:49,150 --> 00:47:51,020
ถ้าเธอต้องการมันจริงๆ

767
00:47:51,110 --> 00:47:53,900
รูปเธออยู่บนนั้นได้แน่ๆ จ้ะ หลานรัก

768
00:47:53,990 --> 00:47:56,400
ช่วยเธอได้

769
00:47:56,410 --> 00:48:00,150
ต้องมีสมาธิและพยายามอย่างหนัก
แต่ถ้าทำได้..

770
00:48:01,290 --> 00:48:04,030
ชื่อของเธอ จะอยู่บนนั้นตลอดไป

771
00:48:14,300 --> 00:48:16,420
อย่าได้ใจไปเลย ซีย์มอร์

772
00:48:16,890 --> 00:48:19,050
ก็เธอใช้เวลาตั้งนานแล้ว

773
00:48:19,060 --> 00:48:22,550
เมื่อวานเธอเพิ่งเดินทางมา
นอนบนเตียงที่ไม่คุ้นเคย

774
00:48:23,190 --> 00:48:25,270
ให้โอกาสเธอหน่อย

775
00:48:27,780 --> 00:48:30,060
อายุแค่ 6 ขวบ เธอก็อ่านซิมเมอร์แล้ว

776
00:48:31,400 --> 00:48:32,570
น่าทึ่ง

777
00:48:33,410 --> 00:48:35,570
แต่อ่านแล้วเข้าใจแค่ไหนกัน

778
00:48:37,540 --> 00:48:38,780
ว่าไง แมรี่

779
00:48:39,830 --> 00:48:42,660
เห็นว่าหนูดูโจทย์เล็กๆ ของเราแล้ว

780
00:48:42,960 --> 00:48:45,200
เล็กเหรอคะ ใหญ่จะตาย

781
00:48:45,960 --> 00:48:46,950
ใช่

782
00:48:53,180 --> 00:48:55,040
ทำไมจู่ๆ คุณยายก็โมโหล่ะ

783
00:48:55,090 --> 00:48:57,300
ไม่ได้โมโห แค่หงุดหงิด

784
00:48:57,350 --> 00:49:00,930
ไม่ได้หงุดหงิดเธอนะ
แต่หงุดหงิดเจ้าท่ามากนั่น แชงค์แลนด์

785
00:49:00,980 --> 00:49:04,470
หนูรู้ว่าเขาต้องเป็นลุงมีหนวด
ตั้งแต่ก่อนจะเข้าไปแล้ว

786
00:49:04,560 --> 00:49:06,650
ครูสอนเลขก็ชอบไว้หนวดกันทั้งนั้น

787
00:49:06,730 --> 00:49:09,190
ไม่น่ายอมตกลงมาเลยตั้งแต่ต้น

788
00:49:09,230 --> 00:49:12,100
เขาคิดว่าเธอจะเดินเข้าไป
แล้วสามารถวิเคราะห์..

789
00:49:12,190 --> 00:49:14,310
โจทย์ใหญ่ๆ อะไรก็ได้งั้นเหรอ

790
00:49:14,360 --> 00:49:17,570
ไม่มีอะไรให้วิเคราะห์นะ ถ้าถามหนู

791
00:49:17,620 --> 00:49:19,150
ทำไมถึงพูดอย่างนั้น

792
00:49:19,240 --> 00:49:20,070
โจทย์มันผิด

793
00:49:21,080 --> 00:49:22,240
อะไรนะ

794
00:49:22,330 --> 00:49:26,820
คืออย่างแรก เขาลืมเขียนเครื่องหมายลบ
หน้าส่วนเอ็กซ์โพเนนท์

795
00:49:26,880 --> 00:49:29,080
จากนั้นก็ไปกันใหญ่เลย

796
00:49:29,130 --> 00:49:30,620
โจทย์มันแก้ไม่ได้ตั้งแต่ต้นแล้ว

797
00:49:31,880 --> 00:49:35,120
มหาวิทยาลัยนี้อาจไม่ได้ดี อย่างที่คุณยายคิด

798
00:50:48,210 --> 00:50:51,200
แมรี่ ถ้าหนูรู้ว่าโจทย์ผิด
ทำไมถึงไม่พูดอะไรเลย

799
00:50:51,290 --> 00:50:54,160
แฟรงค์บอกว่าหนูไม่ควร
แก้ความผิดของคนที่แก่กว่า

800
00:50:56,090 --> 00:50:58,920
ไม่มีใครชอบเด็กอวดลาด

801
00:51:05,850 --> 00:51:07,930
ได้ของฟรีมาเพียบเลย

802
00:51:16,240 --> 00:51:17,440
จะเข้ามาในบ้านมั้ย

803
00:51:19,490 --> 00:51:20,440
แพ้แมว

804
00:51:21,490 --> 00:51:23,730
น้าแฟรงค์ หนูว่าเรื่องนี้มันงี่เง่า

805
00:51:23,740 --> 00:51:27,240
เราโทรไปหาเอเวลีน
แล้วบอกเธอว่าหนูไม่อยากทำดีมั้ย

806
00:51:27,330 --> 00:51:30,240
เพราะน้าบอกแล้วไง
เอเวลีนไม่ได้สั่ง อันนี้ศาลสั่ง

807
00:51:30,330 --> 00:51:31,870
ถามอีกที เราจะทำอะไรกัน

808
00:51:31,880 --> 00:51:32,960
พูดความจริง

809
00:51:33,000 --> 00:51:34,120
ใช่เลย

810
00:51:34,130 --> 00:51:36,500
ยิ่งตอบคำถามเร็วแค่ไหน
ก็ยิ่งได้กลับบ้านเร็วเท่านั้น

811
00:51:36,590 --> 00:51:38,000
อย่าไปกวนเขา โอเคนะ

812
00:51:38,010 --> 00:51:39,620
โอเค

813
00:51:41,890 --> 00:51:43,380
น้าแฟรงค์

814
00:51:43,390 --> 00:51:44,470
ว่าไง แมรี่

815
00:51:45,760 --> 00:51:47,470
หนูชอบเอเวลีนนะ

816
00:51:47,520 --> 00:51:49,220
ยายหน้าเหมือนแม่เลย

817
00:51:49,270 --> 00:51:50,730
แล้วก็มีเปียโนด้วย

818
00:51:55,230 --> 00:51:57,650
แต่หนูไม่อยากไปอยู่กับยาย

819
00:51:57,740 --> 00:51:58,900
ยายบ้าอำนาจ

820
00:52:00,280 --> 00:52:02,270
ก็เคยมีคนพูดมาแล้ว

821
00:52:02,660 --> 00:52:03,990
นี่

822
00:52:05,030 --> 00:52:07,650
ไม่ต้องกลัว หนูจะไม่ต้องไปไหนทั้งนั้น

823
00:52:09,790 --> 00:52:10,780
สัญญานะ

824
00:52:13,920 --> 00:52:15,370
สัญญาสิ

825
00:52:15,420 --> 00:52:19,000
สวัสดีจ้ะ แมรี่ ชื่อแพท โกลดิ้ง
แต่เรียกว่าแพทเยๆ ก็ได้นะ

826
00:52:19,050 --> 00:52:20,790
ได้ค่ะ

827
00:52:20,800 --> 00:52:22,670
รู้ไหมว่าทำไมถึงต้องมาที่นี่

828
00:52:22,760 --> 00:52:25,170
คือมีคนอธิบายไหม ว่ามันเรื่องอะไรกัน

829
00:52:25,180 --> 00:52:28,170
คุณยายอยากให้หนูไปอยู่ด้วย
แต่หนูอยากอยู่กับน้าแฟรงค์

830
00:52:28,270 --> 00:52:30,300
ถูกต้อง

831
00:52:30,310 --> 00:52:34,520
เข้าใจว่านี่อาจเป็นเรื่องน่ากลัว
เรื่องพวกนี้ทำให้หนูกังวลรึเปล่า

832
00:52:34,560 --> 00:52:37,520
ไม่เลย แฟรงค์บอกว่า
หนูจะไม่ต้องไปไหนทั้งนั้น

833
00:52:38,440 --> 00:52:40,400
น้าของหนูบอกเหรอ
ว่าหนูจะไม่ไปไหนทั้งนั้น

834
00:52:40,440 --> 00:52:42,310
เมื่อ 15 นาทีก่อนเอง

835
00:52:42,320 --> 00:52:43,190
จบเรื่องรึยังคะ

836
00:52:44,910 --> 00:52:46,320
ยังหรอกจ้ะ

837
00:52:46,830 --> 00:52:49,320
เพื่อนสนิทของหนูนอกจากแฟรงค์
ก็มีเฟรดกับโรเบอร์ตา

838
00:52:49,410 --> 00:52:50,820
ที่อยู่ห่างไป 2-3 หลัง

839
00:52:50,910 --> 00:52:52,150
จริงเหรอ เธอเป็นคนยังไง

840
00:52:52,210 --> 00:52:55,320
เธอใจดีแล้วก็ตลก หนูรักเธอมาก

841
00:52:56,460 --> 00:52:58,040
ดีนะจ๊ะ

842
00:52:58,090 --> 00:53:00,040
โรเบอร์ตาเป็นเพื่อนวัยเดียวกัน
คนเดียวรึเปล่า

843
00:53:00,420 --> 00:53:03,960
โรเบอร์ตาไม่ใช่วัยเดียวกันซะหน่อย
เธอ 40 หรือ 50 แล้ว

844
00:53:04,050 --> 00:53:05,790
หรือ 30 กว่ามั้ง

845
00:53:05,840 --> 00:53:07,710
โรเบเอร์ตาเป็นผู้ใหญ่แล้วเหรอ

846
00:53:07,810 --> 00:53:10,050
คนอายุเท่าหนู น่าเบื่อจะตาย

847
00:53:10,100 --> 00:53:11,840
โรเบอร์ตาน่ะเลิศ

848
00:53:12,730 --> 00:53:13,890
โอเค

849
00:53:13,980 --> 00:53:15,220
หนูไม่ดูทีวี

850
00:53:15,230 --> 00:53:17,560
แต่หนูก็ติด สปอนจ์บ็อบ

851
00:53:17,610 --> 00:53:19,560
หลักๆ ก็เพราะโรเบอร์ตาชอบดู

852
00:53:21,860 --> 00:53:24,690
แล้วคืนวันเสาร์ เราจะดู ยูเอฟซี กัน

853
00:53:24,740 --> 00:53:26,820
ยูเอฟซี เหรอ มันคือ..

854
00:53:26,870 --> 00:53:28,070
ใช่ อัลติเมท ไฟท์ติ้ง รึเปล่า

855
00:53:28,200 --> 00:53:30,240
ทุกเสาร์เลย

856
00:53:30,330 --> 00:53:32,690
หนูกับน้าดู อัลติเมท ไฟท์ติ้ง ด้วยกันเหรอ

857
00:53:32,750 --> 00:53:34,990
คือเราไม่ได้ดูเยๆ นะ

858
00:53:35,370 --> 00:53:38,580
แฟรงค์จะหรี่เสียง
แล้วเราทำเสียงคำรามพากย์ตาม

859
00:53:40,500 --> 00:53:42,590
บางทีหนูเล่นงานแฟรงค์ จริงๆ เลยด้วย

860
00:53:42,630 --> 00:53:44,750
สนุกมากเลยล่ะ

861
00:53:44,760 --> 00:53:48,250
หนูว่าถ้าพวกคุณรู้จักแฟรงค์
พวกคุณไม่ยุ่งกับเราหรอก

862
00:53:48,970 --> 00:53:51,010
บางทีเขาก็น่ารำคาญเป็นบ้า

863
00:53:51,010 --> 00:53:53,850
แต่เขาเป็นคนดีนะ

864
00:53:53,890 --> 00:53:54,930
หนูว่า

865
00:53:56,150 --> 00:53:57,510
ทำไมถึงพูดแบบนั้น

866
00:53:59,020 --> 00:54:01,360
เพราะเขาต้องการหนู
มาตั้งแต่ก่อนที่หนูจะลาดซะอีก

867
00:54:01,780 --> 00:54:03,270
คุณพอลลาร์ด คุณคือ..

868
00:54:03,280 --> 00:54:06,150
บิดาตามสายเลือดของแมรี่ แอดเลอร์ใช่ไหม

869
00:54:06,240 --> 00:54:07,770
ใช่ครับ

870
00:54:07,870 --> 00:54:09,400
คุณแน่ใจได้ยังไง

871
00:54:09,910 --> 00:54:13,120
คือผมรู้มาตลอด แต่แล้วคุณก็ให้ผม

872
00:54:13,160 --> 00:54:14,780
ไปตรวจดีเอ็นเอมา

873
00:54:14,790 --> 00:54:18,750
ผมอยากเสนอผลการตรวจสอบ
เพื่อเป็นหลักฐาน ว่าคุณพอลลาร์ด

874
00:54:18,790 --> 00:54:21,910
เป็นพ่อและผู้ปกครองตามสิทธิ ของผู้เยาว์

875
00:54:22,000 --> 00:54:23,540
รวมทั้งบันทึกข้อความ

876
00:54:23,630 --> 00:54:25,540
จากคุณพอลลาร์ด เสนอให้

877
00:54:25,630 --> 00:54:29,550
คุณนายแอดเลอร์ ผู้เป็นยาย
เป็นผู้ปกครองตามก)หมายของผู้เยาว์

878
00:54:30,300 --> 00:54:31,470
ไม่มีคำค้าน

879
00:54:33,560 --> 00:54:35,300
คุณพอลลาร์ด

880
00:54:35,390 --> 00:54:38,930
คุณนายแอดเลอร์ ได้เสนอรางวัลเป็นเงิน

881
00:54:38,940 --> 00:54:41,430
หรือเป็นหน้าที่การงาน
เพื่อให้คุณมาให้การ วันนี้หรือไม่

882
00:54:42,190 --> 00:54:44,560
เปล่าครับ ผมมีงานทำอยู่แล้ว

883
00:54:44,650 --> 00:54:47,560
ขอบคุณครับ ไม่มีคำถามแล้ว

884
00:54:47,650 --> 00:54:48,900
คุณพอลลาร์ดครับ

885
00:54:48,950 --> 00:54:51,310
คุณพบแมรี่ครั้งเสุดท้ายเมื่อไหร่

886
00:54:53,290 --> 00:54:55,070
ผมไม่เคยพบเธอเลย

887
00:54:55,410 --> 00:54:56,450
ทำไมล่ะ

888
00:54:56,540 --> 00:54:58,330
กว่าจะได้ข่าวเรื่องที่ไดแอน..

889
00:54:59,290 --> 00:55:01,160
จากไป..

890
00:55:01,210 --> 00:55:03,080
เด็กก็หายไปแล้ว

891
00:55:03,170 --> 00:55:05,330
แล้วคุณได้พยายามหาตัวเธอรึเปล่า

892
00:55:06,420 --> 00:55:08,010
อย่างสุดความสามารถ

893
00:55:08,840 --> 00:55:11,210
แต่จะให้ผมไปหา ทั้งประเทศได้ยังไง

894
00:55:11,300 --> 00:55:13,470
ที่ทำงานคุณ มีคอมพิวเตอร์ไหมครับ

895
00:55:13,470 --> 00:55:14,300
มีสิ

896
00:55:14,350 --> 00:55:16,340
จะบอกให้นะ ช่วยผมหน่อย

897
00:55:17,850 --> 00:55:22,220
นี่ครับ มากูเกิลหา "แมรี่ แอดเลอร์"
ดูซิว่าจะเจออะไร

898
00:55:32,620 --> 00:55:34,200
ผมจะบอกให้นะ

899
00:55:34,240 --> 00:55:35,830
ใส่ชื่อกลางด้วยดีกว่า

900
00:55:36,370 --> 00:55:38,110
จะได้เจอผลน้อยหน่อย

901
00:55:42,750 --> 00:55:43,990
ไอลีน

902
00:55:51,970 --> 00:55:53,880
นั่นแหละ เอนเทอร์เลย

903
00:55:54,970 --> 00:55:55,550
หน้า 2

904
00:55:56,270 --> 00:55:57,130
ผลลัพธ์ที่ 2

905
00:55:57,890 --> 00:56:00,630
บอกศาลหน่อยครับ
ว่าคุณเห็นอะไรในหน้านั้น

906
00:56:00,640 --> 00:56:04,010
บทความหนังสือพิมพ์ชื่อ
"สองคนก็ไม่แย่นักนะ"

907
00:56:04,110 --> 00:56:07,730
และหนึ่งในนั้นคือ แมรี่ ไอลีน แอดเลอร์

908
00:56:07,780 --> 00:56:09,640
ชื่อเดียวกันกับลูกสาวคุณ

909
00:56:09,740 --> 00:56:12,520
เกิดวันเดียวกัน กับลูกสาวคุณ

910
00:56:12,530 --> 00:56:14,650
มีรูปถ่ายด้วย

911
00:56:14,660 --> 00:56:16,370
ถ้าจะแก้ตัว คุณก็ไม่รู้ว่าเธอหน้าตาเป็นไง

912
00:56:16,410 --> 00:56:18,030
- ศาลที่เคารพ นี่มัน..
- ศาลครับ

913
00:56:18,120 --> 00:56:20,410
ถ้าจะมีเรื่องใด ที่ชัดเจนจนน่าเศร้า

914
00:56:20,410 --> 00:56:25,000
ก็คือเรื่องที่คุณพอลลาร์ด
ไม่เคยเป็นผู้ปกครองแท้จริง ของผู้เยาว์เลย

915
00:56:25,040 --> 00:56:28,540
และการเสนอชื่อคุณนายแอดเลอร์
ก็จอมปลอมไม่แพ้กัน

916
00:56:33,890 --> 00:56:37,050
แม้ปกติรัฐฟลอริดาจะให้สิทธิ์
ต่อพ่อแม่ตามสายเลือดก่อน

917
00:56:37,140 --> 00:56:38,880
แต่ผมจำเป็นต้องเห็นชอบ
กับคอมของคุณคัลเลน

918
00:56:38,930 --> 00:56:40,260
ในครั้งนี้

919
00:56:40,310 --> 00:56:41,430
ขอบคุณครับ ศาลที่เคารพ

920
00:56:53,910 --> 00:56:55,070
ไม่ต้องมาเยาะ

921
00:56:55,160 --> 00:56:56,940
ไม่ได้คิดเลย

922
00:56:56,950 --> 00:56:58,110
ผมเดินไปส่งที่รถนะ

923
00:56:58,200 --> 00:57:01,040
เรามัวแต่คิดเรื่องอื่น
ผมอายจัง ที่ไม่ได้ถาม

924
00:57:01,080 --> 00:57:02,120
วอลเตอร์เป็นยังไงบ้าง

925
00:57:04,080 --> 00:57:06,200
บอกไป เธอก็ไม่เชื่อหรอก

926
00:57:06,290 --> 00:57:07,200
มีอะไร

927
00:57:07,210 --> 00:57:11,080
พ่อเลี้ยงของเธอ ไปอยู่มอนทาน่า

928
00:57:11,090 --> 00:57:13,050
เขาไปซื้อไร่

929
00:57:13,090 --> 00:57:14,050
ไม่จริงน่ะ

930
00:57:14,090 --> 00:57:16,960
นั่นแหละ ชายซึ่งมองว่าความลำบาก

931
00:57:17,050 --> 00:57:20,050
คือการที่ห้องอยู่ห่างจากเครื่องทำน้ำแข็ง
ที่โรงแรมริตซ์-คาร์ลตัน

932
00:57:20,100 --> 00:57:23,310
ตอนนี้มีที่ซึ่งเต็มไปด้วยหญ้ากับมูลสัตว์
ถึง 1,000 เอเคอร์

933
00:57:23,350 --> 00:57:26,100
วอลเตอร์ ไพรซ์เป็นคาวบอยไปแล้ว

934
00:57:26,100 --> 00:57:29,600
วอลเตอร์ ไพรซ์แค่จะเอาขยะไปทิ้ง
ยังต้องใส่สูทของบรูคส์บราเธอร์ส

935
00:57:29,610 --> 00:57:32,980
ตอนนี้เขามีหมวกคาวบอย และรองเท้าคาวบอย

936
00:57:32,990 --> 00:57:35,440
และมีม้าซึ่งไม่ได้ฝึก

937
00:57:35,490 --> 00:57:37,360
มีเหตุผลตรรกะในเรื่องนี้รึเปล่าเนี่ย

938
00:57:37,370 --> 00:57:39,980
เห็นว่าเป็นวิกฤตวัยกลางคน

939
00:57:40,580 --> 00:57:41,660
เขา 70 แล้วนะ

940
00:57:41,750 --> 00:57:42,830
ก็ใช่น่ะสิ

941
00:57:43,620 --> 00:57:46,110
สงสัยจะตั้งเวลาไว้ช้าไปหน่อย

942
00:57:46,880 --> 00:57:50,460
คงน่าจะดีใจ
ที่เขาไม่ได้หลงสาวเชียร์เบียร์ อายุ 25 ขวบ

943
00:57:51,380 --> 00:57:55,090
แต่ก็นั่นแหละ ถ้าไปมีเมียน้อย
เรายังอธิบายให้เพื่อนฟังได้ง่ายๆ

944
00:57:55,130 --> 00:57:58,500
เรื่องนี้ถึงกับต้องต้มกาแฟ ก่อนเล่าทีเดียว

945
00:58:00,140 --> 00:58:01,670
ตอนนี้เขาก็อยู่ที่ไร่เหรอ

946
00:58:01,770 --> 00:58:02,850
ถูกต้องนะคร๊าบ

947
00:58:02,890 --> 00:58:06,230
ขี่ม้าคลุกดิน ต้อนวัวต้อนควายไปเรื่อย

948
00:58:06,270 --> 00:58:08,640
เหน็บปืนเข้าเอวไว้ 6 กระบอก

949
00:58:08,650 --> 00:58:11,610
แล้วก็นั่งบนอานม้า
ที่ใส่ยาลดคอเลสเตอรอลไว้เต็ม

950
00:58:12,900 --> 00:58:16,270
ผู้จัดการกองทุนปืนไวสุด ในภาคตะวันตก

951
00:58:16,280 --> 00:58:18,740
ชายผู้พิฆาตกองทุน ลิเบอร์ตี้มูชวล

952
00:58:19,780 --> 00:58:21,780
เรียกเขาว่าอย่างนั้นนะ

953
00:58:24,790 --> 00:58:27,500
แม่ก็ตลกนะเนี่ย

954
00:58:36,010 --> 00:58:37,920
พาไปส่งสนามบิน

955
00:58:40,800 --> 00:58:42,670
กลับบ้านไปเถอะ เอเวลีน

956
00:58:42,680 --> 00:58:45,010
หรือไปมอนทาน่า ไปกวนฝูงวัวซะหน่อย

957
00:58:47,060 --> 00:58:48,050
รู้ไหม

958
00:58:49,190 --> 00:58:52,310
ไม่ได้ต้องการจะทำร้ายเธอ

959
00:58:52,400 --> 00:58:54,310
ก็ไม่ชอบ เวลาเราไม่ลงรอยกัน

960
00:58:56,320 --> 00:58:57,810
เราก็ไม่เคยลงรอยกันอยู่แล้ว

961
00:58:59,070 --> 00:59:00,190
ใช่

962
00:59:01,030 --> 00:59:02,440
กลับโรงแรม

963
00:59:06,330 --> 00:59:09,290
แมรี่ ที่รักจ๊ะ ออกมาเถอะ หยุดได้แล้ว

964
00:59:10,080 --> 00:59:10,820
ไม่

965
00:59:10,920 --> 00:59:12,410
ออกมาเถอะนะ คนดี

966
00:59:12,460 --> 00:59:13,330
ไม่

967
00:59:13,420 --> 00:59:15,410
ทำไมจะต้องไปบอกเธอว่า
ไอ้เลวนั่น ขึ้นให้การด้วย

968
00:59:15,460 --> 00:59:16,420
เพราะนั่นคือความจริง

969
00:59:16,470 --> 00:59:17,830
แล้วถ้าไม่บอก เอเวลีนก็บอกอยู่ดี

970
00:59:17,920 --> 00:59:21,420
ถ้าหนูเป็นพ่อเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง
แล้วไม่เคยเจอเธอเลย

971
00:59:22,680 --> 00:59:24,920
แล้วอุตส่าห์มาอยู่ในเมืองเดียวกัน

972
00:59:26,060 --> 00:59:27,470
คงจะมาเยี่ยมสักหน่อย

973
00:59:27,560 --> 00:59:28,970
พอใจรึยังล่ะ

974
00:59:32,810 --> 00:59:35,770
ไม่ต้องบอกทางเขาด้วยซ้ำ

975
00:59:35,860 --> 00:59:38,600
เขาตามน้ามาเลยก็ได้

976
00:59:39,450 --> 00:59:41,440
พูดถึงผู้ชาย ที่ไร้ค่าที่สุด

977
00:59:48,000 --> 00:59:51,210
ไม่อยากเห็นด้วยซ้ำ ว่าหนูหน้าตาเป็นยังไง

978
00:59:55,630 --> 00:59:56,460
เอาล่ะ

979
00:59:56,510 --> 00:59:58,460
นี่ ใส่รองเท้า เราจะไปนั่งรถเล่น

980
00:59:58,510 --> 00:59:59,210
คุณด้วย

981
01:00:00,220 --> 01:00:01,580
นั่งรถเล่นเหรอ

982
01:00:02,390 --> 01:00:04,750
เรามาทำอะไรที่นี่

983
01:00:04,760 --> 01:00:06,600
มารอ

984
01:00:06,640 --> 01:00:07,720
ก็เห็นแล้วว่ารอ

985
01:00:08,140 --> 01:00:09,130
ทำไม

986
01:00:09,770 --> 01:00:11,480
เพราะผมบอกให้รอ

987
01:00:13,520 --> 01:00:16,770
แล้วจะต้องอยู่อีกนานแค่ไหน

988
01:00:16,780 --> 01:00:18,730
นานเท่าที่จำเป็น

989
01:00:18,780 --> 01:00:21,820
อย่าพูดดังด้วย ที่นี่โรงพยาบาล

990
01:00:24,990 --> 01:00:27,150
- อาหารมาแล้ว
- อาหารมาแล้ว

991
01:01:46,320 --> 01:01:47,310
ลูกชายครับ

992
01:01:54,330 --> 01:01:55,320
สุดยอด!

993
01:02:04,090 --> 01:02:07,080
นี่เหมือนตอนหนูเกิดไม่มีผิด

994
01:02:08,640 --> 01:02:10,000
ดีใจขนาดนี้เลยเหรอ

995
01:02:10,390 --> 01:02:11,720
ดีใจขนาดนี้แหละ

996
01:02:19,650 --> 01:02:22,020
ใครเป็นคนออกมาบอกทุกๆ คน

997
01:02:24,650 --> 01:02:25,990
น้าเอง

998
01:02:34,910 --> 01:02:36,950
เราอยู่ดูอีกคนได้มั้ย

999
01:03:27,720 --> 01:03:30,330
คุณนายแอดเลอร์ ในคำให้การก่อนหน้านี้

1000
01:03:30,430 --> 01:03:32,670
คุณสร้างภาพป้ายสีบุตรชายตัวเอง ให้ดูเลวร้าย

1001
01:03:32,720 --> 01:03:33,840
ใช่ไหมครับ

1002
01:03:33,850 --> 01:03:35,590
สาบานเอาไว้

1003
01:03:35,680 --> 01:03:37,420
ก็ไม่ได้ยินดี ที่จะพูดความจริง

1004
01:03:38,180 --> 01:03:40,970
แสดงว่า ลูกชายคุณก็ล้มเหลวในชีวิต
ลูกสาวคุณฆ่าตัวตาย

1005
01:03:41,060 --> 01:03:42,180
คือมี 2 คน ชีวิตพังไปสองเลยนะ

1006
01:03:42,230 --> 01:03:43,850
- ขอค้าน
- ถอนครับ

1007
01:03:43,940 --> 01:03:46,600
แต่ถ้าเลี้ยง 3 ได้มา 1
ก็เข้าหอเกียรติยศได้เลย

1008
01:03:47,740 --> 01:03:49,850
คุณรู้เรื่องเบสบอลดี

1009
01:03:49,860 --> 01:03:50,940
เฟนเวย์พาร์ค

1010
01:03:50,990 --> 01:03:52,530
ผมก็อยากไปบ้างเหมือนกันนะ

1011
01:03:52,990 --> 01:03:56,950
ปกติคุณพาไดแอน ไปดูเบสบอลบ่อยแค่ไหน

1012
01:03:57,000 --> 01:03:58,700
ไดแอนไม่สนใจกีฬา

1013
01:03:58,750 --> 01:04:00,990
เธอไม่เคยนึกอยากไปดูเลยเหรอ
แม้แต่ครั้งเดียวเหรอ

1014
01:04:01,080 --> 01:04:03,700
จำว่าเธอไม่เคยขอไป

1015
01:04:03,750 --> 01:04:05,990
แค่สงสัยนะครับที่เฟนเวย์ ตั๋วหายากมาก

1016
01:04:06,000 --> 01:04:07,210
คุณได้บัตรมาได้ยังไง

1017
01:04:07,260 --> 01:04:08,590
สามีซื้อบัตรทั้งฤดูกาล

1018
01:04:08,630 --> 01:04:09,870
เขาซื้อมานานเท่าไหร่แล้ว

1019
01:04:10,380 --> 01:04:11,500
30 ปีได้ค่ะ

1020
01:04:11,510 --> 01:04:13,720
แต่เพิ่งแต่งงานกับเขา มา 20 ปี

1021
01:04:13,850 --> 01:04:15,880
แล้วไดแอนไม่เคยไปดูเลย แม้แต่ครั้งเดียว

1022
01:04:17,640 --> 01:04:20,010
ไดแอนใส่ชุดสีอะไร ไปงานพรอม

1023
01:04:20,020 --> 01:04:22,850
ไดแอนไม่ได้ไปพรอม
เพราะเธอไม่ได้เข้าโรงเรียนมัธยม

1024
01:04:22,900 --> 01:04:23,760
ไม่มีพรอม

1025
01:04:23,860 --> 01:04:25,020
เธอเล่นกีฬาอะไรบ้าง

1026
01:04:25,110 --> 01:04:28,140
อย่างที่บอกก่อนหน้านี้
เธอไม่สนใจกีฬา

1027
01:04:28,150 --> 01:04:30,390
- เธอไปเข้าค่ายฤดูร้อนบ้างไหม
- ไม่ค่ะ

1028
01:04:30,490 --> 01:04:32,730
- ว่ายน้ำในสระของชุมชน
- เรามีสระว่ายน้ำในบ้านตัวเอง

1029
01:04:32,780 --> 01:04:34,240
- เรียนเนตรนารีล่ะ
- ไม่มี

1030
01:04:34,280 --> 01:04:37,900
งั้นเธอทำอะไร ในเวลาว่างเยอะแยะ

1031
01:04:37,990 --> 01:04:40,530
เธอชอบคณิตศาสตร์ นั่นคือความรักของเธอ

1032
01:04:40,620 --> 01:04:43,160
เธอชอบทำเลข เหนือสิ่งอื่นใด

1033
01:04:43,250 --> 01:04:44,410
เหนือทุกสิ่งเลยเหรอ

1034
01:04:46,290 --> 01:04:49,540
คุณนายแอดเลอร์ พอล ริวาเป็นใครครับ

1035
01:04:55,430 --> 01:04:57,040
เขาคือเด็กหนุ่มแถวบ้าน

1036
01:04:57,060 --> 01:04:59,550
โธ่ ไม่เอาน่า เขาเป็นมากกว่า

1037
01:04:59,640 --> 01:05:01,380
แค่เด็กหนุ่มแถวบ้าน

1038
01:05:01,430 --> 01:05:03,050
พอลเป็นรักแรกของไดแอน

1039
01:05:03,060 --> 01:05:04,180
ไม่ใช่เหรอครับ

1040
01:05:04,190 --> 01:05:06,430
คงไม่เรียกแบบนั้น ไม่ใช่

1041
01:05:06,440 --> 01:05:08,430
แล้วไดแอนจะเรียกยังไง

1042
01:05:08,440 --> 01:05:10,600
ตอนนั้นไดแอน อายุแค่ 17 ปี

1043
01:05:10,690 --> 01:05:12,430
เธอไม่รู้เรื่องความรัก อะไรทั้งนั้น

1044
01:05:13,450 --> 01:05:14,440
คุณนายแอดเลอร์

1045
01:05:14,450 --> 01:05:16,530
เดือนมกราคม ปี 1998

1046
01:05:16,570 --> 01:05:19,610
ไดแอนกับคุณริวา หนีตามกันไปไม่ใช่เหรอ

1047
01:05:19,700 --> 01:05:20,780
เขาบังคับเธอไป

1048
01:05:20,830 --> 01:05:22,450
- แล้วพวกเขาไปที่ไหนกัน
- เวอร์มอนต์

1049
01:05:22,460 --> 01:05:23,910
- คุณโทรเรียกตำรวจใช่ไหมครับ
- ใช่

1050
01:05:23,960 --> 01:05:25,320
- เพราะเขาลักพาตัวเธอไป
- ใช่

1051
01:05:25,420 --> 01:05:28,030
แล้วตำรวจไปเจอตัว
พ่อหนุ่มริวากับไดแอนที่ไหน

1052
01:05:28,090 --> 01:05:29,540
บอกแล้วไงคะ ที่เวอร์มอนต์

1053
01:05:29,590 --> 01:05:31,450
เมืองสโตว์ เวอร์มอนต์ ไม่ใช่เหรอ

1054
01:05:31,460 --> 01:05:32,550
เมืองตากอากาศ

1055
01:05:32,590 --> 01:05:34,800
เทือกเขาสโตว์

1056
01:05:34,840 --> 01:05:36,930
เขาพาเธอไปเล่นสกี

1057
01:05:37,600 --> 01:05:40,300
คือว่า ปกติแล้วโจรลักพาตัว
ไม่พาเหยื่อไปเล่นสกีนะ

1058
01:05:40,350 --> 01:05:44,310
แต่พอลก็ทำแบบนั้น

1059
01:05:44,350 --> 01:05:47,220
เพราะเขากับไดแอน รักกันอยู่

1060
01:05:47,230 --> 01:05:48,060
ไม่ใช่

1061
01:05:48,110 --> 01:05:51,570
แล้วเมื่อเขากลับมา
คุณก็ตั้งข้อหาลักพาตัว

1062
01:05:51,610 --> 01:05:54,820
คุณยื่นฟ้องพ่อแม่ของเขา

1063
01:05:54,950 --> 01:05:57,110
จนกระทั่งพอลเลิกโทรหาไดแอน

1064
01:05:57,120 --> 01:05:58,610
- ไม่ใช่เหรอ
- ใช่

1065
01:05:58,620 --> 01:06:02,610
แล้วไดแอนก็ไม่ได้ข่าว
หรือไม่ได้เจอพอล ริวาอีกเลย

1066
01:06:02,620 --> 01:06:03,330
ใช่ไหมครับ

1067
01:06:03,460 --> 01:06:05,160
เท่าที่รู้

1068
01:06:07,500 --> 01:06:09,080
แล้วเธอรับมันได้แค่ไหน

1069
01:06:10,000 --> 01:06:12,460
ตอนแรกเธอก็เสียใจ

1070
01:06:12,510 --> 01:06:13,620
เธอเสียสมาธิ

1071
01:06:14,760 --> 01:06:16,710
เธอเสียสมาธิ

1072
01:06:16,760 --> 01:06:19,340
คุณนายแอดเลอร์
เดือนมีนาคม ปี 1999

1073
01:06:19,470 --> 01:06:22,180
ไดแอน แอดเลอร์ พยายามฆ่าตัวตายไม่ใช่เหรอ

1074
01:06:22,270 --> 01:06:24,350
เรื่องนั้นมันเล็กน้อย ไม่ใช่เรื่องใหญ่

1075
01:06:24,390 --> 01:06:26,850
ผมมีรายงาน จากโรงพยาบาลอยู่ตรงนี้

1076
01:06:26,900 --> 01:06:28,350
มันไม่ใช่เรื่องใหญ่

1077
01:06:28,400 --> 01:06:30,760
ไดแอนไม่ใช่คนปกติทั่วไป

1078
01:06:30,770 --> 01:06:32,140
เธอเป็นคนพิเศษ

1079
01:06:32,150 --> 01:06:36,360
และคนพิเศษก็มาพร้อมปัญหา
และความต้องการไม่เหมือนใคร

1080
01:06:36,400 --> 01:06:39,520
คุณไม่รู้หรอก ว่าเธอมีศักยภาพแค่ไหน

1081
01:06:39,910 --> 01:06:41,520
หนึ่งในพันล้าน

1082
01:06:41,530 --> 01:06:44,490
แล้วจะมาบอกว่า "ก็ได้ โยนมันทิ้งไป

1083
01:06:44,540 --> 01:06:48,660
"ให้ไอ้หนุ่มที่มาตัดหญ้าหน้าบ้าน
ได้เก็บเกี่ยวประสบการณ์เซ็กซ์"

1084
01:06:48,750 --> 01:06:52,160
ก่อนที่จะตัดสินอย่างนั้น
ลองมาเป็นดูซะก่อน

1085
01:06:52,250 --> 01:06:56,290
มีความรับผิดชอบที่
เกินกว่าแค่ความสัมพันธ์แม่-ลูก

1086
01:06:56,300 --> 01:07:00,380
การค้นพบยิ่งใหญ่ที่สุด
ซึ่งจะพัฒนาชีวิตคนทั้งโลก

1087
01:07:00,430 --> 01:07:03,800
มาจากสมองคน ซึ่งหายากยิ่งกว่าเรเดียม

1088
01:07:03,810 --> 01:07:06,550
ถ้าไม่มีพวกนั้น
ป่านนี้เรา ยังคลานคลุกโคลนกันอยู่เลย

1089
01:07:06,640 --> 01:07:09,230
และจะบอกให้นะ คุณทนาย

1090
01:07:09,310 --> 01:07:12,180
หนึ่งปีหลังจากเหตุการณ์ กับหนุ่มคนนี้

1091
01:07:12,270 --> 01:07:14,520
ไดแอนมาขอบคุณ ที่ขัดขวางไว้

1092
01:07:14,900 --> 01:07:17,560
เธอรู้ตัวว่าทำผิดไป แล้วก็ขอบคุณ

1093
01:07:17,650 --> 01:07:20,820
เห็นไหม ไดแอนเข้าใจว่า
เธอต้องรับผิดชอบ กับพรสวรรค์ที่ได้มา

1094
01:07:20,910 --> 01:07:22,190
แล้วเธอก็ไม่เคยลังเล

1095
01:07:22,280 --> 01:07:25,320
และคิดว่า ถ้าวันนี้เธออยู่ที่นี่นะ
คุณทนาย

1096
01:07:25,330 --> 01:07:27,910
เธอจะปฏิเสธ ข้อพาดพิงไร้หลักฐาน
ของคุณเหมือนกัน

1097
01:07:27,960 --> 01:07:30,920
ที่ว่าเธอจะละทิ้งอนาคตเจิดจ้า
แล้วคร่าชีวิตตัวเอง

1098
01:07:30,960 --> 01:07:34,580
เพียงเพราะแม่ไม่ยอมซื้อ รถลากสีแดงให้

1099
01:07:37,090 --> 01:07:38,580
ไม่มีคำถามแล้วครับ

1100
01:08:15,000 --> 01:08:15,830
คุณแอดเลอร์

1101
01:08:16,880 --> 01:08:18,840
ตอนนี้คุณทำงานที่ไหน

1102
01:08:18,880 --> 01:08:19,870
ผมซ่อมเรือ

1103
01:08:19,970 --> 01:08:21,830
จริงเหรอครับ ที่มาริน่าไหนกัน

1104
01:08:21,930 --> 01:08:23,920
ผมไม่ได้ทำงานที่มาริน่า
ผมเป็นฟรีแลนซ์

1105
01:08:23,970 --> 01:08:26,090
งั้นก็พูดได้ว่า ไม่มีประกันสุขภาพ

1106
01:08:26,100 --> 01:08:27,090
ไม่มี

1107
01:08:27,470 --> 01:08:29,340
ประมาณ 1 สัปดาห์
ก่อนพี่สาวคุณจะฆ่าตัวตาย

1108
01:08:29,350 --> 01:08:30,970
ตอนนั้น คุณทำงานอะไรอยู่

1109
01:08:31,730 --> 01:08:32,720
ผมเป็นครู

1110
01:08:32,980 --> 01:08:34,470
คุณถ่อมตัวไม่ใช่เหรอ

1111
01:08:34,560 --> 01:08:36,600
คุณเป็นศาตราจารย์ ที่มหาวิทยาลัยบอสตัน

1112
01:08:36,690 --> 01:08:37,730
ไม่ใช่เหรอครับ

1113
01:08:37,820 --> 01:08:39,810
ใช่ แต่ก็แค่ผู้ช่วยศาสตราจารย์

1114
01:08:39,940 --> 01:08:41,560
แล้วคุณสอนอะไร

1115
01:08:41,610 --> 01:08:42,440
ปรัชญา

1116
01:08:42,490 --> 01:08:44,610
ความจริงและตรรกะ เรื่องแบบนั้น

1117
01:08:45,450 --> 01:08:47,740
ทนายของคุณบอกว่า สาเหตุหลัก

1118
01:08:47,830 --> 01:08:50,440
ที่คุณรับตัวแมรี่มา
เพราะนั่นเป็นสิ่งที่พี่สาวของคุณ

1119
01:08:50,500 --> 01:08:52,950
จะอยากให้คุณทำ นั่นเป็นความจริงรึเปล่า

1120
01:08:53,000 --> 01:08:53,990
ใช่ครับ

1121
01:08:54,460 --> 01:08:56,120
เท่ากับไดแอนเคยมาที่พิเนลลัสเคาน์ตี้

1122
01:08:57,380 --> 01:08:58,080
ไม่เคย

1123
01:08:58,130 --> 01:09:00,340
เคยบอกว่าเธออยากให้ลูกสาว
ย้ายมาอยู่ที่นี่

1124
01:09:00,380 --> 01:09:02,250
เปล่า

1125
01:09:02,340 --> 01:09:04,630
งั้นคุณก็เป็นคนตัดสินใจ
ที่จะพาแมรี่มาที่นี่เอง

1126
01:09:06,140 --> 01:09:09,180
ไดแอนมีปัญหากับประกันสุขภาพของคุณ
ที่มหาวิทยาลัยบอสตันเหรอ

1127
01:09:09,270 --> 01:09:10,130
เท่าที่ผมรู้ ไม่ใช่นะ

1128
01:09:10,140 --> 01:09:12,470
คุณคิดว่าเธอจะอยากให้ลูก
ได้รับการรักษาพยาบาลรึเปล่า

1129
01:09:12,520 --> 01:09:13,470
แน่นอน

1130
01:09:13,520 --> 01:09:16,260
งั้นคุณจะทำยังไง ถ้าแมรี่เกิดป่วยขึ้นมา

1131
01:09:16,360 --> 01:09:17,850
จะไปซ่อมเรือให้หมอเหรอ

1132
01:09:17,900 --> 01:09:18,640
ขอค้านครับ

1133
01:09:18,730 --> 01:09:19,690
ยืนยัน

1134
01:09:20,650 --> 01:09:21,860
แมรี่ได้รับการวินิจัย

1135
01:09:21,900 --> 01:09:24,270
ว่าเป็นอัจริยะทางคณิตศาสตร์

1136
01:09:24,360 --> 01:09:26,650
แต่การศึกษาคณิตศาสตร์ อย่างเป็นทางการ
ในการดูแลของคุณ

1137
01:09:26,740 --> 01:09:29,030
คือให้เธอเรียนระดับเด็ก ป. 1 ไม่ใช่เหรอ

1138
01:09:29,040 --> 01:09:29,620
ใช่

1139
01:09:30,040 --> 01:09:32,650
แล้วคุณก็ปฏิเสธ ทุนการศึกษาที่โอ๊คส์

1140
01:09:32,660 --> 01:09:36,280
โรงเรียนที่เชี่ยวชาญด้าน
การศึกษาของเด็กมีพรสวรรค์

1141
01:09:36,290 --> 01:09:37,120
ใช่ครับ

1142
01:09:37,170 --> 01:09:39,210
แล้วไดแอนจะพอใจกับเรื่องนั้นเหรอ

1143
01:09:41,050 --> 01:09:42,290
ผมตอบแทนเธอไม่ได้

1144
01:09:42,380 --> 01:09:45,300
ก่อนที่คุณนายแอดเลอร์จะให้
แมรี่มีคอมพิวเตอร์ไหม

1145
01:09:45,300 --> 01:09:46,290
ก็ใช้ของผม

1146
01:09:46,300 --> 01:09:48,890
คุณแอดเลอร์ ลูกสาวของไดแอน
มีห้องนอนของตัวเองรึเปล่า

1147
01:09:48,930 --> 01:09:49,670
ไม่มี

1148
01:09:49,680 --> 01:09:51,510
เธอนอนบนเตียงที่

1149
01:09:51,560 --> 01:09:53,050
- คุณซื้อมือสองมาใช่ไหม
- ใช่

1150
01:09:53,140 --> 01:09:55,730
เท่ากับความจริงคือ คุณแอดเลอร์

1151
01:09:55,810 --> 01:09:59,020
คุณไม่ได้มาที่นี่ เพราะพี่สาวอยากให้มา

1152
01:09:59,070 --> 01:10:01,400
คุณไม่ได้มา เพราะมันดีต่อแมรี่

1153
01:10:01,440 --> 01:10:03,310
เปล่าเลย มันเป็นเหตุผลส่วนตัว

1154
01:10:03,400 --> 01:10:05,190
ไดแอนเป็นดาวเด่น คุณไม่เคยเป็น

1155
01:10:05,280 --> 01:10:07,070
ไดแอนได้ความสนใจไปหมด
คุณไม่เคยได้

1156
01:10:07,070 --> 01:10:09,690
และตลอดหลายปีมานี้ คุณก็โกรธ
แล้วก็เกิดมีแมรี่ขึ้น

1157
01:10:09,780 --> 01:10:11,900
ช่างเป็นวิธีเอาคืนที่ดี

1158
01:10:11,950 --> 01:10:15,410
คุณพรากเด็กน้อยจากบ้านเกิด
แล้วพาเธอมาที่นี่ ด้วยเหตุผลเดียว

1159
01:10:15,540 --> 01:10:18,950
เพื่อทำร้ายคุณแม่คุณ
คุณโทษท่านเรื่องพี่สาว

1160
01:10:19,040 --> 01:10:19,830
ไม่ใช่เลย

1161
01:10:19,920 --> 01:10:21,540
และแมรี่ก็เป็นแค่ เบี้ยตัวหนึ่งในเรื่องนี้

1162
01:10:21,590 --> 01:10:23,700
ไดแอนอยากให้แมรี่

1163
01:10:23,800 --> 01:10:25,080
เป็นเด็กธรรมดาคนหนึ่ง

1164
01:10:26,550 --> 01:10:28,590
เธออยากให้ลูก ได้มีชีวิตของตัวเอง

1165
01:10:30,100 --> 01:10:31,840
เธออยากให้ลูกได้มีเพื่อน

1166
01:10:32,680 --> 01:10:34,220
และให้ได้เล่น

1167
01:10:35,560 --> 01:10:36,720
และได้มีความสุข

1168
01:10:36,730 --> 01:10:41,060
คุณรู้ผลที่ตามมา จากความเบื่อหน่าย
ของเด็กอัจริยะรึเปล่า คุณแอดเลอร์

1169
01:10:41,110 --> 01:10:43,350
พวกเขาจะโกรธเคือง และหงุดหงิด

1170
01:10:43,360 --> 01:10:44,570
แมรี่ไม่ใช่เด็กขี้โมโห

1171
01:10:44,610 --> 01:10:45,690
จริงเหรอครับ

1172
01:10:45,740 --> 01:10:47,690
เธอไม่ได้ทำร้ายเด็กคนหนึ่ง
ในรถโรงเรียนเหรอ

1173
01:10:48,360 --> 01:10:50,950
เด็กอายุ 12 ขัดขาเด็กอายุ 7 ขวบ
เธอก็มาปกป้องเขา

1174
01:10:50,990 --> 01:10:53,080
- เธอทำเขาจมูกหักรึเปล่า
- ใช่

1175
01:10:53,120 --> 01:10:57,240
วันที่ 16 ตุลาคมเมื่อปีที่แล้ว
คุณโดนจับข้อหา ทำร้ายร่างกายไม่ใช่เหรอ

1176
01:10:57,250 --> 01:10:58,460
พระเจ้า

1177
01:10:58,750 --> 01:11:00,710
คุณต้องตอบคำถาม คุณแอดเลอร์

1178
01:11:02,750 --> 01:11:06,250
ขี้เมาบ้าบอคนหนึ่งเล่นงานผม
ผมแค่ป้องกันตัว

1179
01:11:06,260 --> 01:11:08,250
- แล้วมันเกี่ยวอะไรด้วย
- คุณค้างคืนในห้องขังใช่ไหม

1180
01:11:09,760 --> 01:11:10,470
ใช่

1181
01:11:10,600 --> 01:11:12,760
คุณรับภาระเกินตัวไปแล้ว

1182
01:11:12,760 --> 01:11:14,300
คุณกำลังตัดโอกาส ของเด็กคนนั้น

1183
01:11:14,390 --> 01:11:15,630
คุณกำลังเอาอนาคตของเธอมาเสี่ยง

1184
01:11:15,730 --> 01:11:17,890
และตอนนี้ คุณกำลังจะได้โอกาส

1185
01:11:17,890 --> 01:11:19,980
- ที่จะทำให้เหมาะสม คว้ามันไว้
- ทนายมีคำถามรึเปล่า

1186
01:11:20,020 --> 01:11:21,850
เลือกทางที่ถูก คุณแอดเลอร์

1187
01:11:21,900 --> 01:11:23,760
- ก่อนที่เธอจะเสียหายเกินแก้
- ทนายมีคำถาม

1188
01:11:23,860 --> 01:11:25,100
- ที่จะถามลูกความผมไหม
- มีครับ

1189
01:11:25,150 --> 01:11:26,770
ผมมีคำถาม

1190
01:11:28,530 --> 01:11:31,110
ช่วยตอบหน่อย
การยืนยันจะเป็นผู้ปกครองเธอต่อ

1191
01:11:31,160 --> 01:11:34,280
เป็นประโยชน์สูงสุด
ต่อเด็กหญิงผู้นี้จริงๆ เหรอ

1192
01:11:41,380 --> 01:11:42,290
ใช่

1193
01:11:43,040 --> 01:11:44,000
ใช่สิ

1194
01:11:44,630 --> 01:11:46,540
ผมไม่มีคำถามแล้ว

1195
01:11:54,180 --> 01:11:55,340
ฝ่ายวิจัยและพัฒนา

1196
01:11:55,430 --> 01:11:57,140
คิดเพลงเชียร์เฟรดใหม่ได้แล้ว

1197
01:11:57,180 --> 01:12:00,180
เฟรด ขอหนูเองเลยนะ
ให้เป็นคนบอกน้า

1198
01:12:00,270 --> 01:12:02,260
ไหนว่ามาซิ

1199
01:12:02,310 --> 01:12:05,650
สู้-สู้-สู้-สู้
สู้เขาไอ้เสือ เฟรดดี้

1200
01:12:05,690 --> 01:12:07,930
สู้เขา

1201
01:12:09,570 --> 01:12:11,810
สู้เขา

1202
01:12:15,580 --> 01:12:17,280
ไปบอกวิจัยและพัฒนานะ
ได้เพลงที่ใช่แล้ว

1203
01:12:17,330 --> 01:12:19,450
หนูก็ว่างั้นแหละ

1204
01:12:20,670 --> 01:12:24,080
สู้-สู้-สู้-สู้
สู้เขาไอ้เสือ เฟรดดี้

1205
01:12:26,670 --> 01:12:28,580
พวกนั้นยื่นข้อเสนอยอมความมา

1206
01:12:30,840 --> 01:12:32,880
ไฮสมิธโทรมา ตั้งแต่เช้าตรู่เลย

1207
01:12:32,970 --> 01:12:36,050
เขาจะยอมความทำไม
ผมไม่เข้าใจ กำลังอยู่กลางๆ..

1208
01:12:36,100 --> 01:12:38,560
ฟังก่อน ฟังผมก่อนสิ

1209
01:12:41,230 --> 01:12:44,690
แมรี่จะถูกนำไปเลี้ยง กับพ่อแม่บุญธรรม

1210
01:12:44,730 --> 01:12:45,890
ไม่เอา

1211
01:12:45,980 --> 01:12:47,190
- น่า แฟรงค์
- คัลเลน บอกว่าไม่เอา

1212
01:12:47,230 --> 01:12:50,100
มันจะไม่ใช่ครอบครัวบุญธรรม
ที่ศาลแต่งตั้งนะ แฟรงค์

1213
01:12:50,110 --> 01:12:51,570
- หยุดพูดเลย
- เราเลือกเองได้..

1214
01:12:51,610 --> 01:12:52,730
จากคนที่ดีที่สุด

1215
01:12:52,820 --> 01:12:54,480
เห็นพ้องกันทั้งสองฝ่าย

1216
01:12:54,990 --> 01:12:56,730
ฟังผมก่อนสิ

1217
01:12:56,740 --> 01:12:57,730
อยู่แทมปา

1218
01:12:57,740 --> 01:12:59,990
ผมยืนยัน พวกนั้นก็เห็นด้วย

1219
01:13:00,000 --> 01:13:02,740
ห่างจากหน้าบ้านคุณ ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง

1220
01:13:02,750 --> 01:13:04,830
ทีนี้ เธอจะต้องเข้าเรียนที่โอ๊คส์

1221
01:13:04,880 --> 01:13:06,580
มันเป็นโรงเรียนที่ดี

1222
01:13:06,630 --> 01:13:08,370
แล้วตัวยาย ก็ต้องได้สิทธิ์เยี่ยม

1223
01:13:08,380 --> 01:13:10,000
แต่ยังไง เธอก็ต้องได้สิทธิ์อยู่แล้ว

1224
01:13:10,010 --> 01:13:13,500
ใช่ไหม แล้วเมื่ออายุครบ 12 ปี
ค่อยกลับขึ้นศาลอีกทีไง แฟรงค์

1225
01:13:13,510 --> 01:13:15,250
- ไม่
- ไปตัดสินใจกันตอนนั้นว่า

1226
01:13:15,340 --> 01:13:16,590
- อยากอยู่ที่ไหนกับใคร
- ผมไม่เข้าใจ

1227
01:13:16,890 --> 01:13:18,250
ผมนึกว่าคุณควรจะอยู่ข้างผม

1228
01:13:18,260 --> 01:13:19,380
เอาข้อเสนอนี้มาบอกต่อทำไม

1229
01:13:19,390 --> 01:13:21,510
นอกจากที่ผมจำเป็นต้องทำ ตามก)หมายเหรอ

1230
01:13:21,600 --> 01:13:22,970
คุณชอบข้อเสนอนี้รึไง

1231
01:13:24,600 --> 01:13:26,100
ผมรักข้อเสนอนี้เลยล่ะ

1232
01:13:43,920 --> 01:13:45,530
พวกนั้นคิดว่ากำลังจะแพ้

1233
01:13:46,170 --> 01:13:47,620
ใช่

1234
01:13:47,750 --> 01:13:48,870
เขาคิดงั้น

1235
01:13:50,300 --> 01:13:51,790
คุณคิดว่าเรากำลังจะแพ้

1236
01:13:52,050 --> 01:13:53,290
ใช่

1237
01:13:53,300 --> 01:13:55,040
ผมคิด แฟรงค์

1238
01:14:02,770 --> 01:14:05,310
ผมต้องกลับไปเอาลูกเข้านอน

1239
01:14:06,900 --> 01:14:09,140
คุณต้องการแบบไหน ผมก็ทำตามทั้งนั้น

1240
01:14:09,940 --> 01:14:13,430
แต่ถ้าเราปล่อยให้ ผู้พิพากษานิโคลส์ตัดสิน

1241
01:14:13,530 --> 01:14:15,640
เขามันคนหัวเก่า แฟรงค์

1242
01:14:15,700 --> 01:14:17,940
ถามว่าเขาชอบแม่คุณไหม ไม่ชอบหรอก

1243
01:14:17,950 --> 01:14:19,440
แต่เขาชอบรายได้ของเธอไหมล่ะ

1244
01:14:19,450 --> 01:14:22,570
ชอบแผนประกันสุขภาพรึเปล่า
ชอบบ้านเธอรึเปล่า

1245
01:14:22,660 --> 01:14:24,650
คุณเชื่อได้เลยว่าชอบ

1246
01:14:24,790 --> 01:14:26,580
ผมผ่านศาลที่นี่มาแล้ว

1247
01:14:26,670 --> 01:14:28,160
เป็นร้อยครั้ง

1248
01:14:29,340 --> 01:14:31,330
แล้วถ้าต้องโยนหัวโยนก้อย

1249
01:14:31,340 --> 01:14:32,450
มองผมสิ

1250
01:14:35,470 --> 01:14:38,330
ถ้าต้องโยนหัวโยนก้อย

1251
01:14:38,340 --> 01:14:42,300
หมอนั่นจะเข้าข้างที่ มีเงินมากกว่าทุกที

1252
01:14:43,100 --> 01:14:45,180
เพราะงั้น ช่วยผมหน่อย แฟรงค์

1253
01:14:45,310 --> 01:14:48,100
ไปเจอครอบครัวนี้ก่อน
ดูว่ารู้สึกเป็นยังไง

1254
01:14:48,100 --> 01:14:49,470
ขอแค่นั้น

1255
01:15:17,590 --> 01:15:20,000
สระว่ายน้ำ ฟลอริดา

1256
01:15:20,890 --> 01:15:23,470
ท่าตรงนั้น ยื่นไปในหนองน้ำ

1257
01:15:23,510 --> 01:15:25,380
ซึ่งก็คงเห็นๆ อยู่

1258
01:15:25,390 --> 01:15:27,380
เพราะบ้านเราอยู่ในหนองน้ำ

1259
01:15:29,980 --> 01:15:32,350
ทำโต๊ะตรงนี้ เธอจะได้มีที่ทำการบ้าน

1260
01:15:32,400 --> 01:15:34,010
ใช่

1261
01:15:34,110 --> 01:15:36,400
แล้วตรงนี้ จะเป็นห้องของเธอ

1262
01:15:45,120 --> 01:15:48,240
ระหว่างที่ พยายามจะนำเสนอบ้าน

1263
01:15:48,290 --> 01:15:50,030
และตัวเราสองคน

1264
01:15:50,120 --> 01:15:53,540
ไม่อยากให้คิดว่า
เราไม่มีหัวจิตหัวใจ

1265
01:15:53,630 --> 01:15:55,240
กับความรู้สึกของคุณ

1266
01:16:06,060 --> 01:16:08,550
พวกคุณเลี้ยงแมวได้ใช่ไหม

1267
01:16:10,440 --> 01:16:12,100
แน่นอนค่ะ

1268
01:16:34,340 --> 01:16:37,790
ตอนนี้คิดถึงคำว่า "รอมชอม" บ่อยมาก

1269
01:16:37,840 --> 01:16:41,420
ด้านหนึ่งก็มีโรงเรียนดีๆ ที่ท้าทาย

1270
01:16:41,470 --> 01:16:42,800
ส่วนอีกด้าน

1271
01:16:43,220 --> 01:16:44,710
พ่อแม่บุญธรรม

1272
01:16:44,800 --> 01:16:46,470
พวกนั้นนั่งดูละครกับเธอได้

1273
01:16:46,560 --> 01:16:48,590
พาเธอไปโอลีฟการ์เด้น

1274
01:16:48,600 --> 01:16:51,310
สอนให้เธอพูดผิดๆ
ว่า "ไม่ว่าจะไม่อย่างไรก็ตาม"

1275
01:16:51,440 --> 01:16:55,220
ว่าข้อดีอย่างเดียวคือ
อย่างน้อยก็ดีกว่า ที่เป็นมาก่อนหน้านี้

1276
01:17:01,740 --> 01:17:03,320
ลาก่อน แฟรงค์

1277
01:17:17,090 --> 01:17:18,500
เฮ้

1278
01:17:18,500 --> 01:17:20,250
ไม่เอาน่ะ

1279
01:17:20,260 --> 01:17:22,090
น้าอยู่ไกลไปแค่ 25 นาทีเอง

1280
01:17:22,130 --> 01:17:24,250
อย่าทิ้งหนูไว้ที่นี่เลยนะ

1281
01:17:24,260 --> 01:17:25,720
- ขอร้อง
- อย่าสิ

1282
01:17:27,260 --> 01:17:29,850
ฟังนะ หนูจะได้ไปโรงเรียนใหม่
โรงเรียนที่ดีกว่าเดิม

1283
01:17:29,970 --> 01:17:31,840
หนูไม่อยากไป

1284
01:17:31,890 --> 01:17:33,130
หนูอยากไปโรงเรียนห่วยๆ ของหนู

1285
01:17:33,140 --> 01:17:34,510
- แล้วหนูก็มีเฟรด
- นะคะ

1286
01:17:34,520 --> 01:17:37,010
แล้วหนูก็ได้กลับไป เดือนละครั้ง
ไปอยู่กับน้ากับโรเบอร์ตา

1287
01:17:37,020 --> 01:17:39,180
หนูอยากอยู่กับน้า และโรเบอร์ตาเดี๋ยวนี้

1288
01:17:39,280 --> 01:17:41,140
อีกไม่กี่ปี ถ้าหนูต้องการ

1289
01:17:41,150 --> 01:17:42,770
หนูก็กลับไปได้ กลับไปอยู่กับน้าได้

1290
01:17:43,280 --> 01:17:44,770
หนูอยากอยู่กับน้า

1291
01:17:44,780 --> 01:17:46,360
แฟรงค์ น้าสัญญาแล้ว

1292
01:17:46,490 --> 01:17:48,610
- ไม่เอาน่า อย่าทำอย่างนี้
- น้าสัญญาแล้ว

1293
01:17:48,660 --> 01:17:49,650
น้ารู้

1294
01:17:50,540 --> 01:17:51,530
น้ารู้

1295
01:17:52,250 --> 01:17:54,990
ขอร้องล่ะ แฟรงค์
ทำไมต้องทิ้งหนูด้วย

1296
01:17:55,040 --> 01:17:58,120
เพราะศาลสั่ง หนูรู้นี่นา

1297
01:17:58,170 --> 01:18:00,000
เราคุยกันมาจนเถียงคำ..

1298
01:18:02,170 --> 01:18:05,040
เราคุยกันมาหลายรอบแล้ว ไม่เอาน่ะ

1299
01:18:06,930 --> 01:18:08,670
- มาเร็ว นะ
- ไม่เอา

1300
01:18:08,680 --> 01:18:09,800
- นี่ แมรี่
- ไม่เอา

1301
01:18:09,810 --> 01:18:10,890
แมรี่จ๊ะ

1302
01:18:11,020 --> 01:18:12,220
ไม่เอา! ไม่เอา!

1303
01:18:12,310 --> 01:18:13,550
ที่รัก เอางี้นะ

1304
01:18:13,560 --> 01:18:14,420
ไม่เอา!

1305
01:18:14,890 --> 01:18:16,310
ไม่มีวิธีง่ายๆ หรอก

1306
01:18:16,400 --> 01:18:18,310
มันไม่นานอย่างที่คิดหรอกนะ ที่รัก

1307
01:18:18,310 --> 01:18:19,650
- แฟรงค์
- เดี๋ยวก็รู้

1308
01:18:19,690 --> 01:18:20,900
แฟรงค์!

1309
01:18:21,190 --> 01:18:23,230
อย่าทิ้งหนูไป

1310
01:18:23,320 --> 01:18:25,560
- เข้าใจว่ามันยาก
- ขอร้องล่ะ!

1311
01:18:25,570 --> 01:18:28,060
อย่า! อย่ามายุ่งกับหนู

1312
01:18:28,160 --> 01:18:30,190
- แฟรงค์! กลับมา
- รู้ว่ามันยาก

1313
01:18:30,280 --> 01:18:32,200
- กลับมาก่อน
- แมรี่ เข้าใจ

1314
01:18:32,200 --> 01:18:33,570
ไม่นะ

1315
01:18:33,580 --> 01:18:35,320
แฟรงค์!

1316
01:18:35,790 --> 01:18:37,330
อย่าไปนะ

1317
01:18:38,710 --> 01:18:40,420
หนูต้องการน้า

1318
01:18:40,540 --> 01:18:42,460
เฟรดก็ต้องการน้า

1319
01:18:43,210 --> 01:18:44,420
น้าสัญญาแล้ว

1320
01:18:51,180 --> 01:18:52,220
ไม่นะ!

1321
01:19:32,010 --> 01:19:33,380
สวัสดี คนข้างล่าง

1322
01:19:36,020 --> 01:19:37,760
ไม่รู้อันไหน ผิดหนักกว่ากัน

1323
01:19:37,770 --> 01:19:39,380
สร้างปั๊มน้ำที่รั่ว

1324
01:19:39,480 --> 01:19:42,270
หรือดันเอาไปติดตั้งไว้
ในที่ซึ่งมนุษย์เอื้อมไม่ถึง

1325
01:19:46,280 --> 01:19:48,770
ออกแบบอะไรที่รู้อยู่แล้ว ว่าจะพังได้ยังไง

1326
01:19:50,280 --> 01:19:53,270
ถ้าไม่ร้ายกาจมาก ก็โง่มากใช่มั้ยล่ะ

1327
01:19:58,620 --> 01:20:00,410
ผ่านไปไม่กี่สัปดาห์ ผมก็รู้ตัว

1328
01:20:00,500 --> 01:20:02,490
ว่าต้องหาครอบครัวจริงๆ ให้เธอ

1329
01:20:05,670 --> 01:20:08,130
ผมรับภาระมาเกินตัว

1330
01:20:11,550 --> 01:20:15,140
ทุกวัน ผมจะบอกตัวเองว่า
"วันนี้แหละ...

1331
01:20:15,180 --> 01:20:17,140
"ผมจะพาเธอไปหา หน่วยสงเคราะห์เด็ก"

1332
01:20:17,180 --> 01:20:19,930
แล้วทุกวัน เธอจะทำเรื่องที่ช่าง..

1333
01:20:23,440 --> 01:20:25,930
เจ๋งอย่างไม่น่าเชื่อ

1334
01:20:27,440 --> 01:20:30,030
บุคลิกเล็กๆ ของเธอพัฒนาเร็วมาก

1335
01:20:32,070 --> 01:20:33,690
เธอตลก

1336
01:20:34,700 --> 01:20:37,440
แล้วเธอก็โมโห แต่เธอก็มีความสุข
แล้วเธอก็..

1337
01:20:38,580 --> 01:20:40,040
เศร้า

1338
01:20:41,330 --> 01:20:42,370
แล้วก็น่ารัก

1339
01:20:44,290 --> 01:20:46,540
บันเทิงสุดๆ

1340
01:20:46,590 --> 01:20:48,540
ผมเลยเก็บเธอไว้

1341
01:20:48,590 --> 01:20:50,210
ไม่ได้ทำเพื่อประโยชน์ ที่ดีที่สุดของเธอ

1342
01:20:50,300 --> 01:20:53,040
ไม่ใช่เพราะผม สามารถจะเลี้ยงเด็กได้

1343
01:20:53,090 --> 01:20:54,680
เด็กซึ่งอาจยังมีแม่อยู่

1344
01:20:54,720 --> 01:20:57,180
ถ้าผมยอมสละเวลา มาสังเกตจริงๆ
ว่าพี่ต้องการผม

1345
01:20:59,560 --> 01:21:02,720
มาถึงตอนนี้ ผ่านไป 6 ปีครึ่ง

1346
01:21:02,730 --> 01:21:06,100
ในที่สุด ผมก็หาครอบครัวบุญธรรมให้เธอ
แต่รู้อะไรไหม

1347
01:21:06,110 --> 01:21:08,220
มันยอดมาก เธอชอบมาก

1348
01:21:08,860 --> 01:21:10,980
ผมนึกว่า มันจะเป็นเหมือนฝันร้าย

1349
01:21:11,070 --> 01:21:14,810
ของการทอดทิ้งและทรยศ
แต่กลายเป็นว่า มันประสบความสำเร็จ

1350
01:21:16,120 --> 01:21:17,230
ผมมันโคตรฮีโร่เลย

1351
01:21:23,500 --> 01:21:25,210
- แฟรงค์
- ไม่ต้อง บอนนี่

1352
01:21:26,000 --> 01:21:27,870
ผมขอบคุณ ที่คุณช่วยมาทุกอย่าง

1353
01:21:27,960 --> 01:21:28,750
แต่..

1354
01:21:48,270 --> 01:21:50,010
- เฮ้
- หวัดดี แฟรงค์

1355
01:21:52,280 --> 01:21:54,270
คือเรามีปัญหากันนิดหน่อย

1356
01:21:54,660 --> 01:21:55,610
อะไรเหรอ

1357
01:21:56,120 --> 01:21:57,900
แมรี่สบายดี

1358
01:21:57,990 --> 01:21:59,860
แต่เธอกำลังอาละวาดเล็กน้อย

1359
01:22:00,740 --> 01:22:03,030
เหรอ ให้ผมคุยกับเธอสิ

1360
01:22:03,040 --> 01:22:04,400
ไม่ เดี๋ยวก่อน

1361
01:22:05,170 --> 01:22:07,620
คงไม่ใช่ไอเดียที่ดี

1362
01:22:08,000 --> 01:22:11,120
การที่คุณมาเยี่ยม
คือเหตุผลที่เธออาละวาด

1363
01:22:11,380 --> 01:22:12,120
อะไรนะ

1364
01:22:13,880 --> 01:22:15,870
เธอไม่อยากเจอคุณ

1365
01:22:21,060 --> 01:22:22,640
เสียใจด้วยนะเพื่อน

1366
01:22:23,390 --> 01:22:25,130
เรื่องแบบนี้เป็นธรรมดา

1367
01:22:25,190 --> 01:22:27,640
คือ ต้องให้เวลาเธอหน่อย

1368
01:22:33,070 --> 01:22:34,650
ขอเวลาเจอเธอ แค่ 5 นาทีพอ

1369
01:22:35,320 --> 01:22:36,780
ถ้าผมให้คุณเข้าไป

1370
01:22:36,820 --> 01:22:40,160
เราก็ทำลายความไว้ใจของเธอ
แล้วจะมีปัญหา หนักกว่าเดิมอีก

1371
01:23:44,890 --> 01:23:47,380
สัตว์รอการอุปถัมภ์

1372
01:23:51,360 --> 01:23:55,350
สัตว์เลี้ยงเด่น
ชื่อ.. เฟรด

1373
01:24:22,760 --> 01:24:24,420
สายเข้า
บอนนี่

1374
01:25:05,720 --> 01:25:07,180
- หวัดดีครับ
- มีอะไรให้ช่วยคะ

1375
01:25:07,220 --> 01:25:09,710
มีแมวส้มตาเดียว ชื่อเฟรดมั้ย

1376
01:25:11,690 --> 01:25:14,600
มีแมวตาเดียว แต่ไม่รู้ว่าชื่ออะไร

1377
01:25:14,610 --> 01:25:16,060
อยู่ไหน

1378
01:25:16,110 --> 01:25:18,470
ไม่รู้สิ วันนี้วันสุดท้ายของเขาแล้ว

1379
01:25:20,990 --> 01:25:22,600
นี่ เข้าไปไม่ได้นะ

1380
01:25:26,240 --> 01:25:27,230
นี่

1381
01:25:31,080 --> 01:25:32,120
คุณมาทำอะไรข้างหลังนี่

1382
01:25:34,630 --> 01:25:36,330
เฟรด

1383
01:25:36,380 --> 01:25:37,830
บอกแล้วว่าเข้าไม่ได้

1384
01:25:42,880 --> 01:25:43,840
ว่าไง เฟรด

1385
01:25:47,140 --> 01:25:48,750
ใครเอาแมวตัวนี้มาส่ง

1386
01:25:48,850 --> 01:25:51,130
ผู้ชายสักคน เขาบอกว่ามีปัญหาภูมิแพ้

1387
01:25:54,350 --> 01:25:55,840
เอเวลีน

1388
01:26:38,060 --> 01:26:39,430
- แฟรงค์
- เอเวลีนอยู่ไหน

1389
01:26:39,520 --> 01:26:40,930
เอเวลีน แม่คุณน่ะเหรอ

1390
01:26:41,020 --> 01:26:42,690
- ใช่
- เควิน

1391
01:26:42,780 --> 01:26:44,190
เอเวลีนอยู่เรือนรับรองแขกค่ะ

1392
01:26:44,280 --> 01:26:46,520
คือ ฟังนะ ผมขอโทษ

1393
01:26:46,570 --> 01:26:49,940
แฟรงค์ ผมต้องบอกเลย
เธอช่วยเรื่อง หาครูสอนพิเศษเยอะมาก

1394
01:26:50,030 --> 01:26:51,400
- แมรี่ไม่ยอมเปิดใจ
- นี่!

1395
01:26:51,450 --> 01:26:53,530
เรารู้ว่าคุณเจออะไร
อยากได้ชีวิตตัวเองคืนไหม

1396
01:26:53,580 --> 01:26:54,530
เข้าบ้านไปซะ

1397
01:26:59,790 --> 01:27:00,910
เธอมาทำอะไรที่นี่

1398
01:27:03,460 --> 01:27:04,920
มาเร็วแมรี่ เราจะกลับบ้านกันแล้ว

1399
01:27:04,970 --> 01:27:05,920
ไม่

1400
01:27:05,970 --> 01:27:07,420
นี่เธอบุกรุกนะ

1401
01:27:09,430 --> 01:27:10,210
แม่ต้องดูนี่ซะ

1402
01:27:11,350 --> 01:27:12,210
มาเร็ว แมรี่

1403
01:27:12,310 --> 01:27:13,590
- มาสิ ไม่เอาน่ะ
- ไม่ไป!

1404
01:27:13,680 --> 01:27:14,840
- นี่ แมรี่
- แมรี่!

1405
01:27:14,930 --> 01:27:15,550
แมรี่!

1406
01:27:16,180 --> 01:27:17,430
ไม่เป็นไร ผมตามเอง

1407
01:27:20,310 --> 01:27:22,430
คิดใหม่ได้นะ แม่คุณ

1408
01:27:36,960 --> 01:27:39,450
ข้อพิสูจน์สมบูรณ์
ของการคงอยู่ และความไหลราบรื่นของ

1409
01:27:39,500 --> 01:27:41,870
สมการนาเวียร์-สโตคส์
ไดแอน อี. แอดเลอร์

1410
01:27:45,210 --> 01:27:46,370
แมรี่!

1411
01:27:46,470 --> 01:27:48,750
แมรี่! นี่ หยุดนะ

1412
01:27:48,760 --> 01:27:50,250
อย่า! ปล่อยหนู!

1413
01:27:50,260 --> 01:27:51,470
ไม่นะ!

1414
01:27:51,510 --> 01:27:53,340
- ไม่เอา ไม่!
- หยุดนะ แมรี่

1415
01:27:53,390 --> 01:27:54,970
- หยุดสิ หยุด
- ไม่!

1416
01:27:55,020 --> 01:27:56,600
- มานี่
- น้าโกหกหนู

1417
01:27:56,640 --> 01:27:57,720
น้ารู้!

1418
01:27:57,770 --> 01:28:00,390
- ไม่เอา ไม่
- หยุดนะ หยุด

1419
01:28:00,480 --> 01:28:01,890
น้าขอโทษ

1420
01:28:01,900 --> 01:28:04,640
น้าทำพลาดไปแล้ว ขอโทษจริงๆ

1421
01:28:04,730 --> 01:28:05,970
น้าสัญญาแล้ว

1422
01:28:06,030 --> 01:28:07,230
น้ารู้

1423
01:28:07,280 --> 01:28:08,110
น้าสัญญาแล้ว

1424
01:28:08,530 --> 01:28:10,770
น้ารู้ น้าขอโทษ

1425
01:28:12,160 --> 01:28:13,520
น้าบอกว่าจะไม่ทิ้งหนู

1426
01:28:13,870 --> 01:28:15,400
น้าทำผิดไปแล้ว

1427
01:28:17,290 --> 01:28:18,620
น้าขอโทษ

1428
01:28:21,790 --> 01:28:23,780
หนูเศร้ามากเลย

1429
01:28:25,050 --> 01:28:26,290
หนูคิดถึงน้า

1430
01:28:26,300 --> 01:28:27,910
น้าก็คิดถึงหนู

1431
01:28:29,170 --> 01:28:31,010
เขาเอาเฟรดไปแล้ว

1432
01:28:31,050 --> 01:28:31,880
เปล่า

1433
01:28:31,930 --> 01:28:33,670
ไม่เป็นไรนะ

1434
01:28:33,680 --> 01:28:35,670
เขาอยู่กับน้า อยู่ที่บ้านแล้ว

1435
01:28:35,760 --> 01:28:36,500
อะไรนะ

1436
01:28:36,640 --> 01:28:39,130
เขาอยู่ที่อพาร์ตเมนต์ ตอนนี้เลย
น้าไปรับมาแล้ว

1437
01:28:40,190 --> 01:28:41,050
จริงเหรอ

1438
01:28:41,140 --> 01:28:44,680
ใช่ เขาอยู่บ้าน เดินเตะลูกปิงปองไปทั่ว

1439
01:28:45,770 --> 01:28:47,810
น้าทิ้งหนูไว้ที่นี่ทำไม

1440
01:28:49,400 --> 01:28:51,520
เพราะน้าคิดว่าตัวเอง ไม่ดีพอสำหรับหนู

1441
01:28:52,780 --> 01:28:54,440
แต่แล้วน้าก็เข้าใจ

1442
01:28:54,450 --> 01:28:57,030
ถ้าแมรี่เป็นคนที่

1443
01:28:57,080 --> 01:29:00,320
สุดยอด ลาด น่ารักได้ขนาดนี้

1444
01:29:00,330 --> 01:29:02,370
น้าคงต้องทำอะไรถูกบ้างแหละ

1445
01:29:10,840 --> 01:29:12,170
ยิ้มแล้ว

1446
01:29:24,860 --> 01:29:25,850
โรเบเอร์ตา

1447
01:29:27,610 --> 01:29:28,560
หนูจ๋า

1448
01:29:28,610 --> 01:29:30,570
นึกว่าจะตุกติกได้แค่ไหน

1449
01:29:31,490 --> 01:29:33,230
- พวกนั้นจะไปไหน
- ไม่ได้ไปไหน

1450
01:29:33,240 --> 01:29:34,350
ยังก่อน

1451
01:29:35,450 --> 01:29:36,730
คุณสองคน ออกไป

1452
01:29:43,120 --> 01:29:44,490
- นี่อะไร
- อยากรู้ไหมว่า

1453
01:29:44,580 --> 01:29:45,570
ไดแอนบอกผมยังไง ตอนที่แก้สมการได้

1454
01:29:45,710 --> 01:29:47,830
นี่มันคำโกหก ไร้สามัญสำนึกแบบไหนกัน

1455
01:29:47,880 --> 01:29:50,340
ผมเดินเข้าไปในอพาร์ตเมนต์ของพี่
เธอนั่งอยู่กับพื้น

1456
01:29:50,380 --> 01:29:52,500
อุ้มลูกไว้กับอก
รู้ไหมว่าพี่พูดว่าอะไร

1457
01:29:52,590 --> 01:29:54,210
ยอมรับเถอะ แกกุเรื่องขึ้น

1458
01:29:54,260 --> 01:29:55,880
- พี่บอกว่า "แล้วจะทำอะไรต่อดี"
- ไม่จริง

1459
01:29:55,890 --> 01:29:57,380
- นี่ไม่ใช่ข้อพิสูจน์สมบูรณ์
- ใช่สิ

1460
01:29:57,390 --> 01:30:00,100
ไม่ ไม่ใช่ เป็นไปไม่ได้

1461
01:30:00,220 --> 01:30:01,430
เอเวลีน พอเลย

1462
01:30:03,020 --> 01:30:06,100
ผมจะเอาตัวแมรี่ไป
และจะเลี้ยงอย่างที่เชื่อว่า ไดแอนจะต้องการ

1463
01:30:06,230 --> 01:30:07,390
- เราจะได้เห็นกัน
- ผมรู้แล้วว่า..

1464
01:30:07,480 --> 01:30:11,020
เธอไม่ปกติ แต่ถ้าไอนสไตน์ยังขี่จักรยานได้
เธอก็เหมือนกัน

1465
01:30:11,030 --> 01:30:13,610
สมมติว่าไดแอนไม่บอก
ซึ่งไร้สาระมาก

1466
01:30:13,740 --> 01:30:17,030
นี่มันโจทย์ปัญหาแห่งสหัสวรรษ
เธอต้องนำเสนอต่อโลก

1467
01:30:17,030 --> 01:30:18,900
ากหน้าของแก ก็พังตรงนี้

1468
01:30:18,990 --> 01:30:22,410
ถ้าเธอพิสูจน์ได้สำเร็จจริง
ยังไงก็ต้องตีพิมพ์

1469
01:30:25,420 --> 01:30:27,750
ไดแอนสั่งเสียไว้อย่างชัดเจนมาก

1470
01:30:30,380 --> 01:30:32,290
ว่าให้ผมตีพิมพ์ หลังเสียชีวิตแล้วเท่านั้น

1471
01:30:32,920 --> 01:30:34,540
เธอตายไปตั้ง 6 ปีแล้ว

1472
01:30:37,550 --> 01:30:39,420
เธอไม่ได้พูดถึงการตายของตัวเอง

1473
01:30:59,950 --> 01:31:02,160
ผมก็พยายามเกลี้ยกล่อมแล้ว

1474
01:31:03,700 --> 01:31:07,040
แต่แม่รู้ว่า ไดแอนเป็นยังไง
เวลาเธอตัดสินใจไปแล้ว

1475
01:31:08,710 --> 01:31:10,540
ผมโทรบอกเอ็มไอทีแล้ว

1476
01:31:10,590 --> 01:31:13,670
แชงค์แลนด์กำลังสติแตก
ถ้าจะมีโอกาสได้ตีพิมพ์ร่วมกับแม่

1477
01:31:15,090 --> 01:31:16,460
เขารอให้แม่โทรไปอยู่

1478
01:31:17,430 --> 01:31:19,460
แม่จะต้องใช้เวลา อีกหลายปีในชีวิต

1479
01:31:19,550 --> 01:31:20,960
ตอบคำถาม ปกป้องข้อพิสูจน์นี้

1480
01:31:21,430 --> 01:31:22,970
แม่ไม่มีเวลา ดูแลหลานหรอก

1481
01:31:29,230 --> 01:31:30,850
แล้วถ้าปฏิเสธล่ะ

1482
01:31:37,450 --> 01:31:39,190
ก็กลับไปแผนแรก

1483
01:31:43,240 --> 01:31:45,580
รอให้ตายก่อนเหรอ

1484
01:31:50,210 --> 01:31:53,200
ผมรู้ว่าไดแอนมีปัญหา

1485
01:31:56,510 --> 01:31:57,870
รู้ว่าเธอขี้โมโห

1486
01:31:59,510 --> 01:32:02,000
แต่ก็ได้สิ่งดีมากๆ มา เอเวลีน

1487
01:32:05,890 --> 01:32:07,510
ตอนนี้เธอต้องการแม่แล้ว

1488
01:32:08,390 --> 01:32:10,510
แม่เป็นผู้หญิงที่เหมาะ กับงานนี้ที่สุด

1489
01:32:11,020 --> 01:32:12,480
รับไปซะ

1490
01:32:17,610 --> 01:32:21,230
ดูไม่เหมือนว่า ไดแอนอยากให้แม่ได้ไป

1491
01:32:25,540 --> 01:32:27,650
ไดแอนไม่ได้คิดอะไรให้รอบคอบ

1492
01:32:32,630 --> 01:32:33,740
ผมจะรอข้างนอก

1493
01:32:35,000 --> 01:32:36,240
แม่จะเอายังไง ก็บอกแล้วกัน

1494
01:33:54,250 --> 01:33:56,740
ใช่แล้ว!

1495
01:33:56,840 --> 01:34:00,450
ที่นี่ภาควิชาคณิตศาสตร์
มหาวิทยาลัยเอ็มไอที

1496
01:34:00,510 --> 01:34:04,090
ถ้าทราบหมายเลขติดต่อภายใน
กดต่อได้เลย

1497
01:34:05,260 --> 01:34:07,000
หากต้องการพูดกับโอเปอร์เรเตอร์

1498
01:34:07,010 --> 01:34:10,380
กรุณาถือสายสักครู่
จะมีพนักงานมารับสาย

1499
01:34:17,650 --> 01:34:21,270
สวัสดีครับ ภาคคณิตศาสตร์ เอ็มไอที
ให้ต่อสายที่ไหน

1500
01:34:22,650 --> 01:34:25,140
ฮัลโหล ขอโทษนะครับ
ไม่ค่อยได้ยินเลย

1501
01:34:25,240 --> 01:34:27,030
อย่าเพิ่ง อย่า

1502
01:34:27,780 --> 01:34:29,870
ครับ มาแล้ว

1503
01:34:29,910 --> 01:34:31,240
มีอะไรให้ช่วยครับ

1504
01:34:31,540 --> 01:34:32,530
ค่ะ

1505
01:34:35,290 --> 01:34:37,030
ดร.แชงค์แลนด์ค่ะ

1506
01:34:37,540 --> 01:34:39,780
ขอโทษจริงๆ ครับ ไม่ได้ยินเลย

1507
01:34:39,880 --> 01:34:41,670
พูดดังหน่อยได้ไหมครับ

1508
01:34:44,760 --> 01:34:45,710
ฮัลโหล

1509
01:34:49,680 --> 01:34:52,140
เอเวลีน แอดเลอร์

1510
01:34:52,180 --> 01:34:54,050
โทรหาซีย์มอร์ แชงค์แลนด์ค่ะ

1511
01:34:56,140 --> 01:34:58,890
ผมอยากให้สังเกตว่า
ถ้าประมวลผล พี ของ เอ็น แล้ว

1512
01:34:58,940 --> 01:35:01,020
การให้ เอ็น สมภาคกับ 4 ม็อด 5

1513
01:35:01,070 --> 01:35:03,900
คำตอบจะต้องคูณ 5 เข้าไป

1514
01:35:03,940 --> 01:35:07,190
คนแรกที่สังเกตเห็นเรื่องนี้
คือศรีนิวาส รามานุยัน

1515
01:35:07,200 --> 01:35:08,900
ตอนต้นศตวรรษที่ 20

1516
01:35:08,950 --> 01:35:11,410
เขาพิสูจน์ว่า มันเป็นจริงกับตัวเลขทั้งหมด

1517
01:35:11,450 --> 01:35:13,410
ที่สมภาคกับ 4 ม็อด 5

1518
01:35:13,540 --> 01:35:16,570
ดังนั้นเขาพิสูจน์ว่า พี ของ 5 เอ็น
บวก 4..

1519
01:35:16,660 --> 01:35:18,910
เป็นสมภาคของ 0 ม็อด 7..

1520
01:35:18,960 --> 01:35:23,420
แล้ว พี ของ 10 เอ็น เอ็น บวก 6
เป็นสมภาคของ 0 ม็อด 7

1521
01:35:27,590 --> 01:35:28,580
สนุกมั้ย

1522
01:35:33,470 --> 01:35:35,090
ขับรถยังกะยายแก่

1523
01:35:35,180 --> 01:35:36,420
ที่นี่ฟลอริดา ก็ต้องทำตัวกลมกลืน

1524
01:35:37,730 --> 01:35:39,060
โรงเรียนเป็นไงบ้าง

1525
01:35:40,100 --> 01:35:41,220
สนุกดี

1526
01:35:41,310 --> 01:35:43,850
ไม่สนุกเหมือนโรงเรียนทั่วไป

1527
01:35:43,940 --> 01:35:45,600
แต่ก็น่าสนใจ

1528
01:35:48,820 --> 01:35:50,730
นี่หนังสืออะไร

1529
01:35:50,740 --> 01:35:53,730
ข้ออภิปรายว่าด้วยระเบียบวิธีวิจัย
ของเรอเน เดการ์ต

1530
01:35:54,370 --> 01:35:55,950
เกี่ยวกับอะไรคะ

1531
01:35:56,000 --> 01:35:57,700
การคงอยู่

1532
01:35:57,750 --> 01:35:58,740
การคงอยู่เหรอ

1533
01:35:58,830 --> 01:36:01,870
ใช่ "เพราะคิด จึงคงอยู่"

1534
01:36:02,380 --> 01:36:05,460
ก็แน่อยู่แล้ว เห็นอยู่โต้งๆ

1535
01:36:08,470 --> 01:36:12,460
หนูคิดถึงเฟรด หนูเลยคงอยู่

1536
01:36:12,600 --> 01:36:14,760
โคกิโต้ แอโก เฟรด เหรอ

1537
01:36:14,850 --> 01:36:18,470
เขาก็เป็นหมอนั่น แล้วก็เป็นตัวผู้

1538
01:36:18,520 --> 01:36:21,480
แล้วก็มีตาเดียวด้วย

1539
01:36:23,110 --> 01:36:25,600
เฟรด เฟรด เฟรด!

1540
01:36:26,530 --> 01:36:28,270
เฟรดดี้ เฟรด เฟรด!

1541
01:36:32,990 --> 01:36:34,650
เอาละ ถึงแล้ว

1542
01:36:34,660 --> 01:36:36,650
นี่ รอให้จอดสนิทก่อนสิ

1543
01:36:36,660 --> 01:36:39,030
ก็จอดให้นิ่งซะทีสิ

1544
01:41:00,930 --> 01:41:02,920
บรรยายไทยโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์
ModifiedFromMaster By NongZEZA~@CtHts