1 00:00:14,880 --> 00:00:17,560 ‎ใกล้ถึงแล้วเพื่อน แข็งใจไว้ก่อนนะ 2 00:00:19,200 --> 00:00:20,440 ‎แข็งใจไว้ก่อน 3 00:00:22,240 --> 00:00:24,360 ‎พวกเขาอยู่ที่ไร่แล้ว ไม่เห็นศัตรูนะ 4 00:00:34,720 --> 00:00:35,760 ‎นั่งลง 5 00:00:38,800 --> 00:00:41,760 ‎พักก่อน ฉันจะไปดูเส้นทางเข้า 6 00:00:44,360 --> 00:00:45,800 ‎นายโอเคนะ 7 00:00:50,720 --> 00:00:53,720 ‎ยารา เธอจะได้กลับบ้านนะ ‎เราจะพาเธอกลับบ้าน 8 00:00:54,680 --> 00:00:56,360 ‎นี่ เธอโอเคไหม 9 00:00:57,440 --> 00:00:59,800 ‎นายโอเคนะ เพื่อน ‎มองฉันสิ นายโอเคใช่ไหม 10 00:01:35,600 --> 00:01:38,880 ‎ศูนย์ นี่คือ 300 เรากำลังเดินหน้า ‎ไปหากองกำลังของเรา 11 00:01:38,960 --> 00:01:41,720 ‎กองกำลังอิสราเอล ‎นี่ๆ หมอบเอาไว้ 12 00:01:42,040 --> 00:01:43,880 ‎ถอดเครื่องแบบออก 13 00:01:44,800 --> 00:01:46,680 ‎วางอาวุธลง 14 00:01:47,000 --> 00:01:48,000 ‎[ภาษาอารบิก] ‎[หยุด] 15 00:01:48,080 --> 00:01:50,080 ‎[- หยุด!] ‎- นี่ เราเป็นคนอิสราเอล 16 00:01:53,080 --> 00:01:54,480 ‎อย่ายิง อย่ายิง! 17 00:01:54,600 --> 00:01:58,040 ‎- พวก อย่ายิง! ‎- ทหาร อย่ายิง 18 00:01:58,120 --> 00:02:00,280 ‎อย่ายิง อย่ายิง! 19 00:02:02,160 --> 00:02:05,000 ‎ซากี มาเอาตัวเขาไป มาสิ 20 00:02:06,160 --> 00:02:08,880 ‎ผู้บัญชากร นี่หนึ่งเอ เราได้ตัวพวกเขาแล้ว 21 00:02:09,440 --> 00:02:10,400 ‎เยี่ยม! 22 00:02:18,520 --> 00:02:20,520 ‎ผู้บัญชาการ เราข้ามพรมแดนแล้ว 23 00:02:21,400 --> 00:02:25,680 ‎หน่วย 68 ทีมอพยพกำลังจะไปถึง ‎ยอดเยี่ยมมาก 24 00:02:46,200 --> 00:02:47,640 ‎ขอบคุณค่ะ 25 00:03:31,440 --> 00:03:34,840 ‎[บาชาร์ ลูกชาย...] 26 00:03:36,480 --> 00:03:38,120 ‎[พวกมันพาเธอไปที่ไหน] 27 00:03:39,000 --> 00:03:41,440 ‎[คุณพาพวกอิสราเอลมาที่นี่เหรอ] 28 00:03:43,640 --> 00:03:47,720 ‎[ฟังนะ ลูกชาย ฟังฉันนะ] 29 00:03:47,800 --> 00:03:51,120 ‎[คุณเป็นคนพาพวกไซโอนิสต์มาที่นี่ใช่ไหม] 30 00:03:52,320 --> 00:03:56,920 ‎[นายต้องเข้าใจฉันนะ พวกมันจับลูกสาวฉันไป] 31 00:03:59,120 --> 00:04:01,400 ‎[สาบานกับอัลเลาะห์เลยว่า ‎ฉันไม่มีทางเลือก] 32 00:04:02,320 --> 00:04:03,560 ‎[ฉันไม่มี...] 33 00:04:06,320 --> 00:04:07,320 ‎[บาชาร์] 34 00:04:10,560 --> 00:04:13,040 ‎[บาชาร์... บาชาร์] 35 00:04:24,640 --> 00:04:27,600 ‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX) 36 00:05:17,440 --> 00:05:19,360 ‎เข้ามาข้างในสิ เพื่อน 37 00:05:19,560 --> 00:05:20,960 ‎เธอถามหานาย 38 00:05:21,040 --> 00:05:22,560 ‎เธอรู้ว่านายอยู่ที่นี่ 39 00:05:24,840 --> 00:05:26,280 ‎ขอเวลาเดี๋ยว 40 00:05:27,800 --> 00:05:30,280 ‎ฉันจะอยู่ข้างๆ นาย ไม่ต้องห่วง 41 00:05:31,920 --> 00:05:34,280 ‎บอกเธอว่าเกิดอะไรขึ้น 42 00:05:35,040 --> 00:05:38,600 ‎นายอยู่กับเขา เธอต้องได้รู้ 43 00:05:48,240 --> 00:05:49,880 ‎ผมทำไม่ได้ 44 00:05:56,320 --> 00:05:58,000 ‎ฉันอยู่ข้างๆ นาย ไม่เป็นไรนะ 45 00:05:59,640 --> 00:06:01,200 ‎ไม่เป็นไรนะ เพื่อน 46 00:06:07,200 --> 00:06:09,640 ‎- พรุ่งนี้ค่อยแวะมาคุยกับเธอก็ได้ ‎- โอเค 47 00:06:11,880 --> 00:06:13,560 ‎ไปพักเถอะ ไม่เป็นไร 48 00:07:29,560 --> 00:07:31,080 ‎ฉันเสียใจด้วยจริงๆ ค่ะ ที่รัก 49 00:07:34,560 --> 00:07:36,480 ‎ฉันเสียใจด้วยจริงๆ 50 00:07:53,440 --> 00:07:54,440 ‎ฉันอยู่ตรงนี้นะ 51 00:08:07,480 --> 00:08:08,840 ‎ฉันจัดการเอง 52 00:08:22,680 --> 00:08:25,200 ‎พวกเด็กๆ มีลางสังหรณ์ 53 00:08:25,280 --> 00:08:28,080 ‎ทันทีที่พวกคุณเข้ามา ‎ฉันไม่รู้ว่าเกิดขึ้นได้ยังไง 54 00:08:31,040 --> 00:08:35,640 ‎อิโดเกาะขอบจอทีวีคอยดูข่าว 55 00:08:35,760 --> 00:08:40,280 ‎เมื่อไหร่ก็ตามที่พวกเขาพูดถึงกาซา ‎เขาจะถามว่า "พ่ออยู่ที่นั่นใช่ไหม" 56 00:08:40,360 --> 00:08:43,880 ‎และฉันตอบว่า ‎"ไม่ใช่หรอก อย่าบ้าไปหน่อยเลย" 57 00:08:48,680 --> 00:08:52,360 ‎คุณต้องได้ยินเสียงเชียร์ ‎ตอนพวกเขาประกาศว่าเธอกลับอิสราเอลแล้ว 58 00:08:52,560 --> 00:08:55,840 ‎อิโดกระโดดไปมารอบบ้าน 59 00:08:57,480 --> 00:09:01,240 ‎ว้าว... ทั้งประเทศคลั่งไปเลย 60 00:09:02,120 --> 00:09:03,880 ‎มันบ้ามากๆ โดรอน 61 00:09:47,040 --> 00:09:48,960 ‎[ขออัลเลาะห์เมตตาพ่อของเธอด้วย] 62 00:09:49,520 --> 00:09:52,160 ‎[ฉันแน่ใจว่าเขาไม่เคยคิดว่าจะถูกฝังในกาซา] 63 00:09:54,160 --> 00:09:56,400 ‎[เขาคิดถึงเธอเสมอ] 64 00:09:57,200 --> 00:10:01,560 ‎[เขาคิดถึงครอบครัว ‎และเพื่อนๆ นักโทษของเขาเสมอ] 65 00:10:03,600 --> 00:10:07,440 ‎[มาเถอะลูกชาย เราต้องเริ่มแล้ว มาเถอะ] 66 00:10:09,360 --> 00:10:13,920 ‎[ฉันอยากให้เธอมาพักกับพวกเรา ‎พรุ่งนี้ ถ้าเธอต้องการ] 67 00:10:14,000 --> 00:10:17,520 ‎[เธอจะเข้าร่วมกับขบวนการต่อต้าน ‎หน่วยคอมมานโดก็ได้] 68 00:10:17,880 --> 00:10:20,200 ‎[ฉันแน่ใจว่าพวกเขายินดีรับเธอเข้ากลุ่ม] 69 00:10:20,760 --> 00:10:25,280 ‎[แต่ตอนนี้เธอต้องพักผ่อนและคิดถึงตัวเอง] 70 00:10:25,360 --> 00:10:28,920 ‎[คิดถึงสิ่งที่พ่อเธอคงต้องการ] 71 00:10:31,360 --> 00:10:33,400 ‎[มาเถอะ ลูกชาย] 72 00:10:39,080 --> 00:10:41,160 ‎มีข่าวลือว่านี่เป็น 73 00:10:41,240 --> 00:10:45,200 ‎หนึ่งในปฏิบัติการ ‎ที่บ้าบิ่นที่สุดของอิสราเอล 74 00:10:45,280 --> 00:10:48,600 ‎ตอนนี้เราสามารถรายงานได้ว่า ‎ระหว่างการช่วยเหลือ 75 00:10:48,680 --> 00:10:50,720 ‎สมาชิกหน่วยคนหนึ่งถูกสังหารขณะทำหน้าที่ 76 00:10:51,920 --> 00:10:54,640 ‎ในเวลานี้ชื่อและยศของเขายังคงเป็นความลับ 77 00:10:54,720 --> 00:10:58,160 ‎เขาแต่งงานแล้ว ‎เป็นพ่อลูกสองจากอิสราเอลกลาง 78 00:11:13,600 --> 00:11:14,480 ‎(กาบี) 79 00:11:16,760 --> 00:11:19,840 ‎- ฮัลโหล ‎- คุณกำลังมารึเปล่า 80 00:11:21,440 --> 00:11:26,120 ‎โดรอน โดรอน ‎อย่าปิดกั้นตัวเองสิ ได้ยินไหม 81 00:11:27,840 --> 00:11:32,320 ‎เดี๋ยวผมไปทีหลัง กาบี ‎ไปคนเดียวหลังจากงานจบ 82 00:11:32,400 --> 00:11:35,520 ‎ไม่สมกับเป็นคุณเลยนะ เป็นอะไรไป 83 00:11:36,840 --> 00:11:39,440 ‎ไม่เอาน่าโดรอน นี่งานศพเพื่อนคุณนะ 84 00:11:39,520 --> 00:11:42,240 ‎ตั้งสติ แต่งตัว แล้วมางานซะ 85 00:11:43,600 --> 00:11:46,240 ‎เราต้องการคุณนะโดรอน นี่ทีมของคุณนะ 86 00:11:47,120 --> 00:11:50,120 ‎กาบี ผมจะวางสายแล้วนะ ‎บอกว่าผมนอนตื่นสายก็ได้ 87 00:11:50,200 --> 00:11:52,360 ‎ว่าผมกำลังทำใจ อะไรก็ว่าไป 88 00:11:52,440 --> 00:11:57,400 ‎ให้ตายสิ โดรอน ทำเพื่อผมได้ไหม ‎ผมต้องการคุณข้างๆ ผม โอเคไหม 89 00:11:57,520 --> 00:12:00,120 ‎- ผมวางสายแล้วนะ กาบี บาย ‎- ให้ตายสิวะ 90 00:12:04,480 --> 00:12:06,040 ‎[- สรรเสริญอัลเลาะห์] ‎[- อัลเลาะห์ยิ่งใหญ่] 91 00:12:06,120 --> 00:12:08,080 ‎[- สรรเสริญอัลเลาะห์] ‎[- อัลเลาะห์ยิ่งใหญ่] 92 00:12:31,400 --> 00:12:33,280 ‎พวกนั้นทำให้เขาเป็นวีรบุรุษของชาติ 93 00:12:34,840 --> 00:12:36,760 ‎อยากเห็นอย่างอื่นที่น่าสนใจไหม 94 00:12:37,920 --> 00:12:39,600 ‎ที่ด้านล่างสุดของหน้าห้า 95 00:12:41,080 --> 00:12:43,800 ‎"หน่วยอิซอัดดิน อัลคัสซัม ‎ขอประกาศด้วยความเสียใจว่า 96 00:12:43,880 --> 00:12:47,560 ‎ฮานี ฮัลจาบารีได้เสียชีวิตในภารกิจชาฮิด" 97 00:12:49,000 --> 00:12:50,240 ‎ไม่อยากจะเชื่อเลย 98 00:12:51,280 --> 00:12:53,200 ‎ตอนนี้คุณก็ลาออกได้แล้วสินะ 99 00:12:54,600 --> 00:12:56,200 ‎ก็อาจจะ 100 00:12:57,080 --> 00:12:58,640 ‎โอเค เราไปเลยไหม 101 00:13:00,320 --> 00:13:04,240 ‎- ไม่ได้ ฉันมีประชุม ‎- ประชุมอะไร ทุกคนไปงานศพหมด 102 00:13:05,800 --> 00:13:07,520 ‎อย่าบ้าไปหน่อยเลย ไปกันเถอะ 103 00:13:08,760 --> 00:13:11,760 ‎ด้วยวิญญาณและเลือดของเรา ‎เราจะไถ่บาปอัลอัคซา! 104 00:14:32,520 --> 00:14:34,000 ‎(จิฮาด ฮัมดาน) 105 00:15:26,800 --> 00:15:28,800 ‎(อวีไฮ เบน-ฮาอิม) ‎(ในความทรงจำแสนสุข) 106 00:15:32,840 --> 00:15:34,800 ‎ขอโทษที่ฉันไม่ได้มางาน 107 00:15:37,040 --> 00:15:38,680 ‎มันยากเกินไปสำหรับฉัน 108 00:15:47,040 --> 00:15:49,160 ‎ไม่อยากเชื่อว่าฉันปล่อยให้นายตาย 109 00:15:57,600 --> 00:16:00,280 ‎เพื่ออะไร เพื่ออะไรบอกฉันที 110 00:16:01,840 --> 00:16:04,200 ‎ยังไงพวกนั้นก็ต้องปล่อยตัวเด็กอยู่แล้ว 111 00:16:05,520 --> 00:16:07,360 ‎เพื่ออะไรกัน 112 00:16:12,880 --> 00:16:14,440 ‎นายตามฉันไปที่นั่น... 113 00:16:17,760 --> 00:16:20,800 ‎นายตามฉันไปที่นั่นแต่ฉันกลับไม่ช่วยนาย 114 00:16:20,960 --> 00:16:22,240 ‎ฉันขอโทษนะ 115 00:16:25,800 --> 00:16:27,280 ‎ฉันขอโทษจริงๆ 116 00:17:24,720 --> 00:17:27,960 ‎[สมาชิกของกลุ่มต่อต้านหลายสิบคน ‎ที่ตายอย่างชาฮิด] 117 00:17:28,040 --> 00:17:31,360 ‎[ในการต่อสู้กับกองกำลังศัตรูไซโอนิสต์ ‎ในข่าน ยูนิสและราฟาห์] 118 00:17:31,440 --> 00:17:34,080 ‎[จะได้ทำพิธีฝังศพวันนี้] 119 00:17:34,160 --> 00:17:38,520 ‎[ประชาชนหลายแสนคน ‎เข้าร่วมพิธีศพของเหล่าวีรบุรุษชาฮิด] 120 00:17:38,600 --> 00:17:40,280 ‎[บางส่วนเป็นอดีตสมาชิกฮามาส] 121 00:17:40,360 --> 00:17:45,280 ‎[กองพลน้อยผู้พลีชีพอัลอัคซา ‎และกองกำลังน้อยอาบู อัมมาร์ในราฟาห์] 122 00:17:45,400 --> 00:17:49,600 ‎[ทางด้านศัตรูได้ออกอากาศบทสัมภาษณ์ ‎ของเด็กหญิงชาวอิสราเอล] 123 00:17:49,680 --> 00:17:53,320 ‎[ที่ได้รับการปล่อยตัว ‎ในระหว่างภารกิจอันป่าเถื่อน] 124 00:17:53,400 --> 00:17:57,800 ‎[โดยฝีมือกองกำลังลับของศัตรูในฉนวนกาซา] 125 00:17:57,880 --> 00:17:59,200 ‎[มาชมกันค่ะ] 126 00:17:59,280 --> 00:18:01,840 ‎ฉันคิดถึงอีลาด ‎และสิ่งที่เกิดขึ้นกับเขาที่สุด 127 00:18:03,960 --> 00:18:07,240 ‎เขาคงรู้สึกเหงามากๆ บนถนนกาซา 128 00:18:08,760 --> 00:18:10,720 ‎คนที่จับเรา 129 00:18:10,800 --> 00:18:12,960 ‎ปล่อยให้เขาตายอยู่ที่นั่นคนเดียว 130 00:18:13,560 --> 00:18:15,400 ‎พวกเขาไม่เห็นค่าชีวิตมนุษย์ 131 00:18:52,400 --> 00:18:54,240 ‎[สวัสดี ฮัยฟา เป็นยังไงบ้าง] 132 00:18:55,440 --> 00:18:56,960 ‎[คุณต้องการอะไรจากฉัน] 133 00:18:58,000 --> 00:18:59,400 ‎[คุณก็รู้] 134 00:18:59,680 --> 00:19:03,640 ‎[ฉันบอกคุณแล้วว่ามันจะไม่เกิดขึ้น ‎ฝันต่อไปเถอะ] 135 00:19:04,560 --> 00:19:08,440 ‎[แต่ทำไมล่ะ ทำไมล่ะฮัยฟา] 136 00:19:09,280 --> 00:19:11,880 ‎[แม่เธอติดคุก] 137 00:19:11,960 --> 00:19:14,040 ‎[ที่แบบนั้นเหมาะกับ ‎สุภาพสตรีอย่างแม่เธอเหรอ] 138 00:19:14,600 --> 00:19:19,480 ‎[ต้องแบ่งห้องขังกับผู้หญิงอีกหกคน ‎นั่นเรียกว่าชีวิตเหรอ] 139 00:19:21,720 --> 00:19:23,640 ‎[คุณมันซาตาน] 140 00:19:24,720 --> 00:19:27,280 ‎[เธออาจได้กลับบ้านในวันนี้] 141 00:19:27,360 --> 00:19:30,960 ‎[แค่ฉันสั่งคำเดียว ‎ท่านกลับถึงบ้านตอนเที่ยงแน่ๆ] 142 00:19:31,520 --> 00:19:34,360 ‎[พอได้แล้ว ทำไมพวกคุณถึงทำกับเราแบบนี้] 143 00:19:36,240 --> 00:19:37,480 ‎[ไม่มีเมตตาเลยเหรอ] 144 00:19:38,040 --> 00:19:41,120 ‎[จะใจจืดใจดำไปถึงไหนกัน] 145 00:19:41,200 --> 00:19:43,080 ‎[มากเท่าที่เราจำเป็นต้องทำ] 146 00:19:43,960 --> 00:19:47,760 ‎[เมื่อวานฉันต้องฝังศพทหารที่น้องเธอฆ่า] 147 00:19:47,840 --> 00:19:52,120 ‎[และฉันสัญญากับเธอเลย ฮัยฟา ‎ฉันจะไม่หยุดจนกว่าบาชาร์จะอยู่ในกำมือฉัน] 148 00:19:56,680 --> 00:20:00,960 ‎[ฮัยฟา ขอฉันอธิบายสถานการณ์ให้เธอฟังนะ] 149 00:20:01,880 --> 00:20:04,480 ‎[เธอกับแม่ตื่นมาตอนเช้า] 150 00:20:05,160 --> 00:20:09,280 ‎[พวกเธอเตรียมข้าวหมกหรือ ‎ซุปมุลูคียะฮ์ด้วยกัน] 151 00:20:09,720 --> 00:20:11,560 ‎[และขับรถไปที่จุดตรวจ] 152 00:20:12,720 --> 00:20:17,120 ‎[เธอได้รับอนุญาตให้เข้าอิสราเอล ‎จากนั้นเธอก็ขับรถไปที่คุกนาฟกา] 153 00:20:17,280 --> 00:20:20,280 ‎[เธอเข้าไปที่ลานคุก] 154 00:20:21,000 --> 00:20:25,200 ‎[และได้เห็นบาชาร์น้องชายเธอรออยู่] 155 00:20:27,200 --> 00:20:30,680 ‎[เธอกอดและหอมแก้มเขา] 156 00:20:31,560 --> 00:20:36,440 ‎[แล้วพวกเธอก็ได้นั่งกินข้าว ‎และหัวเราะไปด้วยกัน] 157 00:20:39,360 --> 00:20:42,800 ‎[ทั้งหมดที่เธอต้องทำก็คือคุยกับเขา] 158 00:20:43,000 --> 00:20:47,320 ‎[ให้เขาไปที่พรมแดน ‎และขอคุยกับหัวหน้าอายุบ] 159 00:20:49,200 --> 00:20:50,600 ‎[แค่นั้น] 160 00:20:57,880 --> 00:21:03,040 ‎[คุณจะขอเป็นพันครั้ง ‎ทำร้ายจิตใจฉันเป็นล้านครั้ง] 161 00:21:03,200 --> 00:21:05,080 ‎[ยังไงฉันก็จะไม่ช่วยคุณ] 162 00:21:10,440 --> 00:21:12,360 ‎[เธอได้คิดถึงข้อเสนอของฉันรึยัง] 163 00:21:13,920 --> 00:21:16,520 ‎[พ่อของเธอคงแนะนำให้เธอฟังฉัน] 164 00:21:16,840 --> 00:21:18,640 ‎[บาชาร์ที่รัก ฉันกลัวแทนเธอ] 165 00:21:18,720 --> 00:21:23,480 ‎[ผมเข้าใจครับชีคห์ เข้าใจจริงๆ] 166 00:21:23,760 --> 00:21:27,360 ‎[- ผมคิดถึงข้อเสนอของคุณแล้วแต่...] ‎[- ไม่ เธอยังไม่ได้คิด] 167 00:21:28,560 --> 00:21:31,320 ‎[เธอต้องการล้างแค้น ต้องการเลือด] 168 00:21:32,400 --> 00:21:34,320 ‎[บาชาร์ ฉันเห็นมันในตาของเธอ] 169 00:21:39,280 --> 00:21:41,080 ‎[ครับ นั่นคือสิ่งที่ผมต้องการ] 170 00:21:44,520 --> 00:21:46,120 ‎[และผมรู้วิธีว่าจะทำยังไง] 171 00:21:52,200 --> 00:21:53,680 ‎[ท่านก็รู้] 172 00:21:57,200 --> 00:22:00,360 ‎[อาบู ฟาดีเคยบอกกับผมว่า ‎ผมเป็นนักมวยน็อกเอาต์] 173 00:22:02,280 --> 00:22:05,480 ‎[น็อกเอาต์คือหมัดชนะครับ ชีคห์] 174 00:22:06,480 --> 00:22:09,480 ‎[แบบที่คู่แข่งไม่มีทางฟื้นได้] 175 00:22:13,320 --> 00:22:17,240 ‎[เขาบอกผมว่า ‎"รับหมัดของคู่ต่อสู้ไปเรื่อยๆ] 176 00:22:18,520 --> 00:22:23,400 ‎[จนกว่าคู่ต่อสู้จะเหนื่อย ‎แล้วจัดการเขาด้วยหมัดเดียว] 177 00:22:25,480 --> 00:22:26,920 ‎[หมัดน็อก"] 178 00:22:34,120 --> 00:22:35,560 ‎[ชีคห์ผู้ทรงเกียรติ] 179 00:22:40,840 --> 00:22:42,840 ‎[ผมอยากให้ท่านอนุญาต] 180 00:23:12,600 --> 00:23:15,600 ‎[เป็นยังไงบ้าง ฟาเฮ็ด ‎ครอบครัวสบายดีไหม] 181 00:23:15,800 --> 00:23:18,840 ‎[สบายดีครับ ขอบคุณอัลเลาะห์ ‎คุณเป็นยังไงบ้าง ขาดีขึ้นไหม] 182 00:23:18,960 --> 00:23:21,760 ‎[โอ้... ขาผมโอเคเลย] 183 00:23:22,960 --> 00:23:25,600 ‎[แต่ว่ามันเจ็บตรงนี้] 184 00:23:26,120 --> 00:23:29,840 ‎[ตรงไหนครับ หัวใจเหรอ ‎คุณได้บอกหมอไหม] 185 00:23:30,400 --> 00:23:32,680 ‎[ไม่เป็นไรน่า แค่ชีวิตมันเครียดๆ] 186 00:23:33,600 --> 00:23:36,320 ‎[ผมเหนื่อย ฟาเฮ็ด เหนื่อยมากๆ] 187 00:23:37,360 --> 00:23:40,920 ‎[ความเหนื่อยล้าทำลายร่างกาย ‎และความกังวลฆ่าวิญญาณ] 188 00:23:41,000 --> 00:23:43,640 ‎[ในกรณีผมก็ทั้งสองอย่างเลย] 189 00:23:44,760 --> 00:23:46,160 ‎[ค่อยๆ ครับ] 190 00:23:47,440 --> 00:23:48,680 ‎โอเค 191 00:23:50,560 --> 00:23:54,200 ‎[พ่อของคุณเป็นยังไงบ้าง ‎ยังรออนุญาตให้เดินทางไปจอร์แดนอยู่ไหม] 192 00:23:55,480 --> 00:23:58,640 ‎[- ไม่ครับ พ่อได้แล้ว] ‎[- อย่างนั้นเหรอ] 193 00:23:58,720 --> 00:23:59,920 ‎[เจ็บไหมครับ] 194 00:24:00,920 --> 00:24:03,040 ‎[พ่อลงทะเบียนไปตั้งหลายปี ‎แต่ทำได้แค่รอ] 195 00:24:03,800 --> 00:24:05,200 ‎[เจ็บไหมครับ] 196 00:24:05,800 --> 00:24:09,920 ‎[จู่ๆ อาทิตย์ที่แล้วพ่อก็ได้รับสาย ‎บอกว่าใบอนุญาตเรียบร้อยแล้ว] 197 00:24:10,000 --> 00:24:13,560 ‎[ยอดเยี่ยมไปเลย ‎งานราชการมันน่าอัศจรรย์ว่าไหม] 198 00:24:14,600 --> 00:24:16,480 ‎[ขอให้เขาเดินทางอย่างปลอดภัย] 199 00:24:16,560 --> 00:24:18,800 ‎[ผมแน่ใจว่าพ่อต้องดีใจที่ได้เจอหลานๆ] 200 00:24:19,080 --> 00:24:20,720 ‎[แน่นอน] 201 00:24:27,720 --> 00:24:29,160 ‎[โอเค ไปกันเถอะ] 202 00:25:01,240 --> 00:25:03,440 ‎สวัสดีค่ะ นี่มือถือฮิลานะ ‎ฉันไม่ว่างรับสาย 203 00:25:03,520 --> 00:25:05,000 ‎โปรดทิ้งข้อความสั้นๆ เอาไว้ 204 00:25:15,440 --> 00:25:16,920 ‎บ้าเอ๊ย ขอบคุณที่โทรกลับ 205 00:25:17,000 --> 00:25:20,000 ‎ประธานาธิบดีอิสราเอล ‎อยากมอบเหรียญให้พวกคุณ 206 00:25:20,200 --> 00:25:22,040 ‎หัวหน้าชินเบ็ตอยากจับมือกับคุณ 207 00:25:22,120 --> 00:25:23,640 ‎ยาราจะไปที่นั่นพร้อมครอบครัว 208 00:25:23,720 --> 00:25:27,040 ‎ทุกคนอยากขอบคุณคุณ ‎ดังนั้นทำใจยอมรับซะ! 209 00:25:27,120 --> 00:25:29,200 ‎ก็ได้ ขอผมถามคุณหน่อยได้ไหม 210 00:25:29,280 --> 00:25:32,040 ‎โดรอน พวกคุณได้ทำสิ่งที่น่าทึ่ง ‎และไม่น่าเป็นไปได้ 211 00:25:32,120 --> 00:25:35,360 ‎ทั้งประเทศภูมิใจในตัวคุณ ‎ชื่นชมตัวเองสักครั้งเถอะ 212 00:25:35,840 --> 00:25:37,240 ‎เราเสียอวีไฮไป 213 00:25:38,400 --> 00:25:41,000 ‎- ผมเสียอวีไฮไป ‎- ตรงกันข้ามเลย 214 00:25:41,520 --> 00:25:43,640 ‎คุณทำทุกอย่างที่ทำได้และเขาก็รู้ 215 00:25:44,520 --> 00:25:47,280 ‎นั่นคือสิ่งที่ฮากิต ‎ก็อยากบอกกับคุณเหมือนกัน 216 00:25:47,360 --> 00:25:50,640 ‎- ทำไมถึงไม่ไปเจอเธอ ‎- ก็ได้ ผมจะไปพรุ่งนี้ 217 00:25:51,880 --> 00:25:54,720 ‎- บอกทีว่าฮิลาอยู่ไหน ‎- ที่แผนกกาซา จะที่ไหนล่ะ 218 00:25:54,800 --> 00:25:57,920 ‎- ทำงานควบกะ ทั้งกาซา... ‎- พร้อมรบ ผมรู้ 219 00:25:58,480 --> 00:26:01,240 ‎- บอกเธอทีว่าผมโทรหา โอเคไหม ‎- โอเค 220 00:26:01,760 --> 00:26:05,480 ‎ผมจะส่งเธอกลับไปพักหายใจหายคอ ‎ที่บ้านเร็วๆ นี้แหละ 221 00:26:06,120 --> 00:26:08,880 ‎เรื่องนี้มันจะจบยังไง หัวหน้า 222 00:26:11,040 --> 00:26:14,240 ‎[ทุกอย่างจะเรียบร้อย] 223 00:27:41,000 --> 00:27:42,400 ‎โดรอน... 224 00:27:45,040 --> 00:27:47,320 ‎ผมได้ยินว่าทั้งกาซาพร้อมรบแล้ว 225 00:27:49,280 --> 00:27:51,160 ‎คุณรู้ไม่ถึงครึ่งด้วยซ้ำ 226 00:27:51,680 --> 00:27:55,000 ‎ประชุมมันทั้งวัน ประเมินสถานการณ์ 227 00:27:55,080 --> 00:27:57,200 ‎พวกคุณทำไว้เละเทะเลยนะ 228 00:28:21,080 --> 00:28:25,680 ‎ผมนึกภาพตัวเองเป็นนักโทษของฮามาส ‎เป็นสิบยี่สิบปีเลย 229 00:28:26,280 --> 00:28:28,120 ‎โดนสอบปากคำ ทรมาน 230 00:28:29,120 --> 00:28:33,600 ‎ไม่ได้เจอคุณหรือลูกๆ 231 00:28:35,680 --> 00:28:36,920 ‎ผมอยากช่วยเธอ 232 00:28:38,640 --> 00:28:40,800 ‎กลายเป็นว่ายาราไม่อยู่ที่นั่นด้วยซ้ำ 233 00:28:43,920 --> 00:28:47,800 ‎แล้วฮากิตล่ะ เราไปหาเธอด้วยกันดีไหม 234 00:28:58,640 --> 00:28:59,800 ‎บอกที... 235 00:29:01,480 --> 00:29:03,880 ‎มีข้อบ่งชี้ว่ายาราอยู่ที่นั่นใช่ไหม 236 00:29:06,280 --> 00:29:09,680 ‎เราคิดแบบนั้น แต่มันไม่สำคัญแล้ว 237 00:29:11,640 --> 00:29:14,120 ‎คุณได้ตัวเธอกลับมาแล้ว ซึ่งน่าทึ่งมากๆ 238 00:29:15,240 --> 00:29:19,480 ‎คุณไม่รู้เลยว่าฝ่ายทหารตอนนี้ ‎ระส่ำระสายแค่ไหน วุ่นสุดๆ เลย 239 00:29:19,560 --> 00:29:22,200 ‎เธอควรจะอยู่ที่นั่นหรือไม่ควร 240 00:29:22,280 --> 00:29:25,280 ‎- อีกครั้งนะ ผู้ประสานงานฉันแจ้งข้อบ่งชี้ ‎- เรื่องอะไร 241 00:29:25,360 --> 00:29:28,640 ‎เรื่องการย้ายที่ซ่อนตัวเธอ ‎วันก่อนหน้านั้นเธออยู่ราฟาห์ 242 00:29:28,720 --> 00:29:30,840 ‎ฉันคิดว่าพวกเขาจะเอาตัวเธอกลับไป ‎ที่โรงพยาบาลชิฟา 243 00:29:33,040 --> 00:29:36,320 ‎แล้วตกลงเป็นข้อบ่งชี้ของคุณหรือว่า ‎ผู้ประสานงานกันแน่ 244 00:29:37,160 --> 00:29:39,680 ‎ไม่เอาน่า จะมาซักไซร้ทำไม 245 00:29:46,000 --> 00:29:49,120 ‎เธอควรจะต้องอยู่ที่โรงพยาบาลรึเปล่า 246 00:29:49,200 --> 00:29:50,680 ‎คุณต้องการอะไรจากฉัน โดรอน 247 00:29:51,920 --> 00:29:55,440 ‎เราต้องตัดสินใจอย่างเร็ว ‎ท่ามกลางความโกลาหลพวกนั้น 248 00:29:55,520 --> 00:29:58,520 ‎ในระหว่างที่พวกคุณลงภาคสนาม ‎กับฮานีและบาชาร์ 249 00:29:59,160 --> 00:30:02,840 ‎- ฉันเลยต้องตัดสินใจ ‎- ก็ได้ 250 00:30:04,400 --> 00:30:06,320 ‎อย่ามาโทษฉันคนเดียว 251 00:30:06,400 --> 00:30:09,800 ‎คุณอยากกลับไปที่นั่นพอๆ กับฉันนั่นแหละ ‎เราต่างต้องการช่วยเธอ 252 00:30:09,880 --> 00:30:13,680 ‎เหรอ ผมตามหายารา คุณตามหาฮานี 253 00:30:13,760 --> 00:30:17,120 ‎แน่สิ คุณก็รู้ว่าการจับตัว ‎ฮานี อัล จาบารีมีความหมายแค่ไหน 254 00:30:17,200 --> 00:30:19,600 ‎สิ่งที่เราจะได้จากเขาถ้าเราจับเขาได้ 255 00:30:20,280 --> 00:30:22,000 ‎ทั้งหมดที่ผมรู้คืออวีไฮตายแล้ว 256 00:30:23,440 --> 00:30:25,240 ‎คุณคิดว่าฉันไม่รู้เหรอ 257 00:30:28,160 --> 00:30:33,440 ‎นั่นคืองาน นั่นคือเป้าหมายของทีม ‎นั่นคือหน้าที่ที่คุณรับมอบหมาย 258 00:30:33,640 --> 00:30:37,520 ‎ปฏิบัติการที่ใหญ่ที่สุดของอิสราเอล ‎พวกคุณได้รับเหรียญกล้าหาญด้วย 259 00:30:37,600 --> 00:30:39,600 ‎ช่างหัวเหรียญกล้าหาญสิ 260 00:30:39,680 --> 00:30:42,640 ‎คุณโกหกผม กาบี และทุกๆ คน 261 00:30:42,720 --> 00:30:45,560 ‎คุณสร้างข้อบ่งชี้ปลอมขึ้นมา ‎บอกว่ายาราจะอยู่ที่นั่น 262 00:30:45,640 --> 00:30:49,840 ‎แล้วคุณล่ะ คุณก็ไล่ตามบาชาร์ไป ‎แม้ว่าเอลีจะสั่งให้ถอยก่อนไม่ใช่เหรอ 263 00:30:51,280 --> 00:30:52,680 ‎คุณทำจริงหรือไม่ล่ะ 264 00:30:53,280 --> 00:30:56,080 ‎อย่ามาโบ้ยฉันคนเดียว เพราะเราก็เหมือนกัน 265 00:30:56,160 --> 00:31:01,120 ‎เราเหมือนกันเหรอ ผมมีเส้นแบ่ง ‎ผมไม่โกหกแล้วส่งคนไปตาย 266 00:31:04,880 --> 00:31:09,800 ‎คุณจะหนีจากฉัน รังเกียจฉัน ‎ด่าฉันหรืออะไรก็ได้ 267 00:31:10,440 --> 00:31:13,360 ‎แต่คนอย่างเราไม่ได้รับการอภัยบาปหรอก 268 00:31:13,480 --> 00:31:17,360 ‎ถ้าคุณคิดว่าคนจะยกโทษให้กับสิ่งที่คุณทำไป ‎คุณก็คิดผิดแล้ว 269 00:31:30,800 --> 00:31:34,840 ‎นี่ถือว่าเป็นปฏิบัติการ ‎ที่อันตรายที่สุดครั้งหนึ่ง 270 00:31:34,920 --> 00:31:37,960 ‎ประกอบด้วยกองกำลังอิสราเอล ‎ภายในฉนวนกาซา... 271 00:31:42,120 --> 00:31:43,280 ‎แป๊บนะ 272 00:31:47,600 --> 00:31:48,800 ‎แป๊บ 273 00:32:04,680 --> 00:32:08,480 ‎- ฉันกลับมาทีหลังก็ได้นะ ‎- เข้ามาสิ ยัยตัวแสบ 274 00:32:15,000 --> 00:32:16,080 ‎ว้าว 275 00:32:18,920 --> 00:32:21,520 ‎ฉันเคลียร์ลิ้นชักให้เธอแล้วนะ 276 00:32:21,640 --> 00:32:24,000 ‎นายเคลียร์ลิ้นชักให้ฉันเหรอ 277 00:32:24,080 --> 00:32:25,840 ‎- ใช่ ‎- งกนะ 278 00:32:27,920 --> 00:32:30,040 ‎งกเหรอ ฉันซื้อของกินมาให้ด้วย 279 00:32:30,120 --> 00:32:32,000 ‎- เหรอ ‎- ใช่ 280 00:32:32,080 --> 00:32:36,280 ‎- ซื้ออะไรมาให้ฉัน ‎- พวกโยเกิร์ตโง่ๆ ที่เธอชอบ 281 00:32:37,360 --> 00:32:39,560 ‎ที่มีแมกนีเซียม ไม่มีแมกนีเซียม 282 00:32:40,760 --> 00:32:42,560 ‎รสชาติเหมือนถุงเท้า 283 00:33:07,560 --> 00:33:10,880 ‎- โอ๊ย... ‎- อย่าบ่นนักเลย 284 00:33:13,480 --> 00:33:15,360 ‎ยัยบ้าเอ๊ย... 285 00:33:20,960 --> 00:33:23,200 ‎เราควรรีบไปไม่ใช่เหรอ 286 00:33:25,240 --> 00:33:27,840 ‎แน่นอน แต่ขอเวลาอีกหน่อย 287 00:33:28,360 --> 00:33:31,600 ‎พวกเขาเข้ารับเหรียญกล้าหาญ ‎ที่ทำเนียบประธานาธิบดี 288 00:33:31,840 --> 00:33:35,760 ‎- เท่าไหร่ครับ พร้อมถั่วด้วย ‎- แปดสิบห้า 289 00:33:35,840 --> 00:33:38,400 ‎สำหรับภารกิจช่วยเหลือยารา ซาร์ฮี 290 00:33:38,480 --> 00:33:41,240 ‎พวก คุณต้องบ้ามากๆ ถึงทำแบบที่พวกเขาทำ 291 00:33:41,320 --> 00:33:43,640 ‎มีการมอบเหรียญกล้าหาญให้กับครอบครัว 292 00:33:43,720 --> 00:33:45,800 ‎ของเจ้าหน้าที่อ.ที่ถูกสังหารระหว่างภารกิจ 293 00:33:45,880 --> 00:33:49,160 ‎ใช่ พวกเขาบ้ามากๆ 294 00:33:50,800 --> 00:33:52,520 ‎- ขอบคุณ ขอให้มีวันที่ดี ‎- คุณด้วย 295 00:33:52,600 --> 00:33:54,640 ‎ออกทำภารกิจในฉนวนกาซาที่สถานการณ์คุกรุ่น 296 00:33:54,720 --> 00:33:56,840 ‎พวกเขาได้รับเหรียญจากปฏิบัติการ 297 00:33:56,920 --> 00:34:02,120 ‎ที่ช่วยให้อิสราเอลรอดพ้นจาก ‎สงครามเต็มรูปแบบกับฮามาสในกาซา 298 00:34:03,120 --> 00:34:06,560 ‎เรายืนอยู่ตรงนั้นเหมือนมัมมี่ ‎เหมือนหุ่นขี้ผึ้ง 299 00:34:07,280 --> 00:34:10,080 ‎พวกคุณดีใจไว้เถอะที่ไม่ได้ใส่ส้นสูง 300 00:34:17,480 --> 00:34:21,480 ‎แต่ทำไมเราต้องรีบชิ่งออกมาก่อนล่ะ ‎ไม่เห็นอาหารที่จัดไว้เหรอ 301 00:34:21,560 --> 00:34:23,200 ‎ซูชิเอย ของหวานเอย... 302 00:34:23,280 --> 00:34:25,600 ‎นายจะยังไงฉันไม่รู้นะ ‎แต่ฉันกินอารักกับถั่วได้ 303 00:34:25,680 --> 00:34:27,520 ‎ฉันเกลียดอารัก เอาไปที 304 00:34:31,600 --> 00:34:33,320 ‎พิธีอลังการเลยนะว่าไหม 305 00:34:35,600 --> 00:34:37,120 ‎ถ้าอวีไฮอยู่ที่นี่ด้วย... 306 00:34:39,480 --> 00:34:42,200 ‎ถ้าอวีไฮยังอยู่ที่นี่ก็คงไม่มีพิธีอะไรหรอก 307 00:35:00,840 --> 00:35:04,640 ‎[เราหามือดีที่สุดสองคนให้นาย] 308 00:35:11,880 --> 00:35:13,960 ‎[- ขอสันติจงมีแด่ท่าน] ‎[- ขอสันติจงมีแด่ท่านด้วย] 309 00:35:14,040 --> 00:35:15,600 ‎[ขอสันติจงมีแด่ท่าน] 310 00:35:20,560 --> 00:35:22,080 ‎[จงเชื่อมั่นในอัลเลาะห์] 311 00:35:42,360 --> 00:35:47,640 ‎ผมขอโทษที่ไม่ได้ไปงาน ‎มันหนักสำหรับผม ตอนนี้ก็ยังหนักอยู่ 312 00:35:47,840 --> 00:35:49,120 ‎ไม่เป็นไรค่ะ 313 00:35:51,240 --> 00:35:52,920 ‎บอกฉันทีว่าเกิดอะไรขึ้น 314 00:35:55,360 --> 00:35:57,000 ‎เขากล้าหาญมากๆ 315 00:35:59,840 --> 00:36:04,040 ‎แม้ว่าร่างกายของเขาจะไม่ไหว ‎เขาพยายามทำให้ผมหัวเราะ 316 00:36:06,840 --> 00:36:08,800 ‎ถามว่าพอกลับมาแล้วจะขอลาป่วยได้ไหม 317 00:36:12,560 --> 00:36:14,040 ‎ตาโง่เอ๊ย... 318 00:36:19,080 --> 00:36:21,440 ‎ผมไม่อยากเชื่อเลยว่าจะช่วยเขาไม่ได้ 319 00:36:23,160 --> 00:36:25,160 ‎เขาเข้มแข็งมากๆ 320 00:36:26,280 --> 00:36:28,080 ‎แต่ผมล้มเหลว 321 00:36:29,080 --> 00:36:31,200 ‎ผมพยายามแล้ว ผมสาบานเลย 322 00:36:34,200 --> 00:36:35,360 ‎ฉันรู้ 323 00:36:36,920 --> 00:36:39,320 ‎ฉันรู้ โดรอน ‎พวกเขาเล่าให้ฟังทุกอย่างแล้ว 324 00:36:43,120 --> 00:36:45,200 ‎คุณเป็นครอบครัวของเรา โดรอน 325 00:36:50,720 --> 00:36:54,120 ‎- ผมขอเข้าไปเจอพวกเขาได้ไหม ‎- ได้สิ 326 00:37:08,880 --> 00:37:10,480 ‎ว่าไง 327 00:37:13,400 --> 00:37:15,880 ‎- ทำอะไรกันอยู่ ‎- ไม่ได้ทำอะไรค่ะ 328 00:37:17,080 --> 00:37:20,120 ‎- โดรอน เล่าอะไรให้เราฟังได้ไหมฮะ ‎- เรื่องอะไรเหรอ 329 00:37:20,240 --> 00:37:22,880 ‎อะไรก็ได้ครับ 330 00:37:23,520 --> 00:37:26,400 ‎รู้ไหมว่าพ่อเธอกับฉัน ‎เคยไปเที่ยวกรีซด้วยกันครั้งนึง 331 00:37:28,120 --> 00:37:31,320 ‎เรามีวันหยุดสองสามวันเลยบินกันไปที่นั่น 332 00:37:31,400 --> 00:37:35,280 ‎เราไม่รู้ว่าจะไปที่ไหน นอนที่ไหน 333 00:37:35,360 --> 00:37:38,240 ‎เราไม่ได้วางแผนอะไรเลย ‎แค่เช่ามอเตอร์ไซค์แล้วขับไป 334 00:37:40,160 --> 00:37:44,440 ‎สนุกมากๆ เลยล่ะ มันเจ๋งมากๆ 335 00:37:45,400 --> 00:37:49,640 ‎พอตกกลางคืน เราไม่มีที่พัก 336 00:37:49,760 --> 00:37:52,000 ‎เพราะเราไม่ได้วางแผนอะไรเลย 337 00:37:52,120 --> 00:37:54,800 ‎เราเลยไปหาบริเวณที่เป็นหญ้า 338 00:37:54,880 --> 00:37:59,440 ‎เราก่อกองไฟ จิบเบียร์ ชีสเฟต้าและมะกอก... 339 00:38:00,880 --> 00:38:03,680 ‎แล้วจู่ๆ เราก็ได้ยินเสียง 340 00:38:03,760 --> 00:38:06,760 ‎เสียงคำราม กรีดร้องโหยหวน... 341 00:38:07,480 --> 00:38:12,040 ‎พ่อพวกเธอบอกว่า "ฉันได้ยินสิงโต" ‎ฉันถามว่า "สิงโตเหรอ เราอยู่ในกรีซนะ" 342 00:38:12,360 --> 00:38:16,160 ‎เขาบอกว่า "มันคือสิงโต สิงโต" ‎แต่จะยังไงเราก็หลับไป 343 00:38:16,480 --> 00:38:21,800 ‎เราตื่นมาตอนเช้าพร้อมสายตาของคนมากมาย 344 00:38:21,880 --> 00:38:25,320 ‎จากรถ จากรสบัส ‎ฉันมองขึ้นไปแล้วเห็นป้าย "สวนสัตว์" 345 00:38:25,640 --> 00:38:28,680 ‎พ่อเธอกับฉันหลับไปหน้าทางเข้าสวนสัตว์ 346 00:38:28,760 --> 00:38:30,760 ‎และทุกคนจ้องเรา 347 00:38:32,920 --> 00:38:34,760 ‎อย่างกับพวกคุณเป็นสัตว์ 348 00:38:38,120 --> 00:38:39,640 ‎สัตว์ป่า 349 00:40:39,720 --> 00:40:42,600 ‎คำบรรยายโดย พุทธชาด กุทอง