1
00:00:31,560 --> 00:00:32,560
ปราสาทบัลมอรัลครับ

2
00:00:46,480 --> 00:00:47,480
ฮัลโหล

3
00:00:54,720 --> 00:00:55,560
ครับ

4
00:00:58,480 --> 00:00:59,920
ผมเข้าใจ ขอบคุณมาก

5
00:01:35,080 --> 00:01:37,080
ใต้ฝ่าพระบาท ฝ่าพระบาท

6
00:01:39,080 --> 00:01:42,600
เมื่อประมาณ 15 นาทีก่อน
กระหม่อมได้รับสายจากสถานทูตที่ปารีส

7
00:01:43,520 --> 00:01:47,200
เรื่องของไดอาน่า เจ้าหญิงแห่งเวลส์
เกรงว่าจะเกิดอุบัติเหตุขึ้น

8
00:01:47,200 --> 00:01:51,400
ท่านอยู่ในรถกับโดดี้ ฟาเยดตอนรถชน
ได้รับการนําส่งโรงพยาบาลแล้ว

9
00:01:52,200 --> 00:01:53,880
ยังไม่มีความคืบหน้าเรื่องอาการ

10
00:01:53,880 --> 00:01:57,200
แต่เราเชื่อว่าเป็นอุบัติเหตุสาหัส
คุณฟาเยดเสียชีวิตคาที่

11
00:01:57,200 --> 00:01:59,760
ลูกเพิ่งรับสายจากโฆษกที่ลอนดอน

12
00:02:00,240 --> 00:02:01,960
ดูเหมือนจะเป็นข่าวไปทั่วแล้ว

13
00:02:02,680 --> 00:02:07,200
ไดอาน่า เจ้าหญิงแห่งเวลส์
บาดเจ็บสาหัสจากอุบัติเหตุรถชนที่ปารีส

14
00:02:07,200 --> 00:02:10,000
ชายซึ่งเชื่อว่าเป็นทายาทห้างแฮร์รอดส์
โดดี้ ฟาเยด

15
00:02:10,000 --> 00:02:11,640
ถูกพบว่าเสียชีวิตในที่เกิดเหตุ

16
00:02:11,640 --> 00:02:14,560
อุบัติเหตุนั้นเกิดขึ้น
ขณะที่รถยนต์ซึ่งทั้งสองใช้เดินทาง

17
00:02:14,560 --> 00:02:17,720
แล่นผ่านอุโมงค์ตามถนนเส้นเลียบแม่น้ําแซน

18
00:02:17,720 --> 00:02:20,840
ทางการฝรั่งเศสแถลงว่า
ทั้งสองถูกปาปารัสซีไล่ตาม

19
00:02:21,720 --> 00:02:24,400
เราจะรายงานความคืบหน้าทันทีที่ได้ข่าว

20
00:02:44,520 --> 00:02:46,240
ไปที่ห้องดับจิตเลยไหมครับ

21
00:02:46,760 --> 00:02:49,440
ยัง พาฉันไปที่เกิดเหตุก่อน

22
00:02:50,240 --> 00:02:51,320
ปงต์เดลมา

23
00:03:29,800 --> 00:03:32,360
ไม่มีอํานาจและพละกําลังใดที่เกิดขึ้น
เว้นแต่ด้วยการอนุมัติของอัลลอฮฺ

24
00:03:35,400 --> 00:03:38,200
ไม่มีอํานาจและพละกําลังใดที่เกิดขึ้น
เว้นแต่ด้วยการอนุมัติของอัลลอฮฺ

25
00:05:33,000 --> 00:05:33,960
ปราสาทบัลมอรัลครับ

26
00:05:35,640 --> 00:05:36,640
คุณแจนวริน

27
00:05:37,880 --> 00:05:41,080
- สถานทูตที่ปารีสโทรมาอีกครับ
- ขอบคุณ โรบิน แจนวรินพูด

28
00:05:41,800 --> 00:05:44,360
ตามกําหนดแล้ว
ท่านจะอยู่ในปารีสประมาณ 24 ชั่วโมง

29
00:05:44,360 --> 00:05:47,560
ก่อนกลับไปหาลูกๆ ที่ลอนดอน

30
00:05:47,560 --> 00:05:50,480
อุบัติเหตุเกิดขึ้นหลังเที่ยงคืนเล็กน้อย

31
00:05:50,480 --> 00:05:55,240
ไดอาน่าและสหาย โดดี้ อัลฟาเยด
รับประทานมื้อค่ําที่โรงแรมริตซ์

32
00:05:55,240 --> 00:05:57,000
ในรถมีผู้โดยสารทั้งหมดสี่คน

33
00:05:57,000 --> 00:05:59,760
ขณะที่ชนเข้ากับผนังด้านในของอุโมงค์

34
00:05:59,760 --> 00:06:03,120
และดังที่คุณบอก เจ้าหญิงแห่งเวลส์
ถูกนําตัวส่งโรงพยาบาล

35
00:06:03,120 --> 00:06:07,520
ด้วยอาการสมองกระทบกระเทือน
แขนหัก และบาดแผลบริเวณขา

36
00:06:07,520 --> 00:06:12,800
พยานในที่เกิดเหตุบรรยายว่า
เพียงไม่กี่วินาทีหลังเกิดอุบัติเหตุ

37
00:06:12,800 --> 00:06:15,120
เสียงแตรรถดัง...

38
00:07:40,160 --> 00:07:42,280
{\an8}(เดอะ คราวน์)

39
00:07:43,720 --> 00:07:47,160
('ผลพวงเศร้าสลดที่ตามมา')

40
00:07:52,920 --> 00:07:57,040
ขอย้ํากับท่านผู้ชมที่เพิ่งตื่นขึ้นมาในเช้าวันนี้

41
00:07:58,400 --> 00:08:02,480
เรามีข่าวน่าสลดใจครับ
ไดอาน่า เจ้าหญิงแห่งเวลส์ สิ้นบุญแล้ว

42
00:08:03,440 --> 00:08:05,480
ท่านบาดเจ็บจากอาการเลือดคั่งในอก

43
00:08:05,480 --> 00:08:07,400
หลังจากประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ที่ปารีส

44
00:08:08,120 --> 00:08:11,480
โทนี่ แบลร์ นายกรัฐมนตรี
กล่าวว่า "ผมเสียใจอย่างสุดซึ้ง

45
00:08:11,480 --> 00:08:15,240
ประชาชนทั้งประเทศ พวกเราทุกคน
จะตกอยู่ในภาวะอึ้งงันและโศกเศร้าอาลัย

46
00:08:15,240 --> 00:08:19,000
ไดอาน่าเป็นคนที่ยอดเยี่ยม
อ่อนโยน อบอุ่น เห็นอกเห็นใจผู้อื่น

47
00:08:19,000 --> 00:08:20,960
และมีคนที่รักท่านอยู่ทั่วโลก

48
00:08:20,960 --> 00:08:23,800
เราขอแสดงความเสียใจ
และร่วมไว้อาลัยกับครอบครัว

49
00:08:23,800 --> 00:08:26,640
โดยเฉพาะบุตรชายทั้งสอง"
คําแถลงจากโทนี่ แบลร์...

50
00:08:26,640 --> 00:08:28,640
เราออกไปเดินได้หน่อย

51
00:08:29,920 --> 00:08:30,920
ดีแล้วละ

52
00:08:32,920 --> 00:08:34,160
ที่นี่ช่างเงียบงันและ...

53
00:08:35,440 --> 00:08:36,280
ไร้ที่ติ

54
00:08:38,160 --> 00:08:39,160
น่ารื่นรมย์

55
00:08:42,960 --> 00:08:44,560
เรามีแต่คําถามในใจ

56
00:08:46,440 --> 00:08:49,880
เธอเปลี่ยนแผนทําไม ไปทําอะไรที่ปารีส

57
00:08:52,120 --> 00:08:53,640
อะไรทําให้เกิดอุบัติเหตุอย่างนั้น

58
00:08:54,800 --> 00:08:58,360
กับครอบครัวและมิตรสหายของท่าน

59
00:08:58,960 --> 00:09:01,520
สมเด็จพระราชินีและเจ้าชายแห่งเวลส์

60
00:09:01,520 --> 00:09:03,240
จะไปบอกลูกๆ ตอนไหน

61
00:09:06,120 --> 00:09:07,760
เราอยากให้ลูกได้นอนก่อน

62
00:09:08,760 --> 00:09:10,520
ถ่วงเวลาให้นานที่สุด

63
00:09:13,240 --> 00:09:15,440
ถ้าลูกยังหลับ ลูกก็ยังมีแม่อยู่

64
00:09:17,600 --> 00:09:18,600
แน่นอน

65
00:09:24,360 --> 00:09:26,040
จะกลายเป็นเรื่องใหญ่มากแน่

66
00:09:27,680 --> 00:09:29,000
คนยังไม่รู้กันหรอก

67
00:09:32,000 --> 00:09:34,840
จะกลายเป็นเรื่องใหญ่ที่สุด
เท่าที่พวกเราทุกคนเคยพบเจอ

68
00:09:36,960 --> 00:09:40,000
อย่างที่คุณพูดครับ เดอร์มอท
มีปฏิกิริยาและคําไว้อาลัยหลั่งไหลเข้ามา

69
00:10:23,240 --> 00:10:24,240
อรุณสวัสดิ์ ลูกพ่อ

70
00:10:25,000 --> 00:10:25,920
อรุณสวัสดิ์ครับ

71
00:10:31,240 --> 00:10:32,960
เกรงว่าต่อจากนี้ลูกจะต้อง

72
00:10:34,320 --> 00:10:35,320
กล้าหาญมากๆ

73
00:10:37,640 --> 00:10:38,600
อะไรฮะ

74
00:11:04,080 --> 00:11:05,800
เจ้าชายทั้งสองพระองค์ตื่นแล้ว

75
00:11:07,040 --> 00:11:11,080
กระหม่อมเชื่อว่า
เจ้าชายแห่งเวลส์ทรงบอกข่าวแล้ว

76
00:11:13,680 --> 00:11:15,240
โถ หลานๆ ช่างน่าสงสาร

77
00:11:17,560 --> 00:11:19,440
ทีมงานของเจ้าชายแห่งเวลส์มีคําขอ

78
00:11:19,440 --> 00:11:23,000
ใช้เครื่องบินพระที่นั่งควีนส์ไฟลท์ในช่วงนี้

79
00:11:23,720 --> 00:11:24,720
ใช้ทําอะไร

80
00:11:25,400 --> 00:11:27,120
ไปนําร่างของเจ้าหญิงกลับมาจากปารีส

81
00:11:27,120 --> 00:11:30,280
ตามที่กําหนดไว้ในปฏิบัติการโอเวอร์สตัดดี้

82
00:11:30,280 --> 00:11:34,440
ไม่ได้ แผนนั้นมีไว้สําหรับ
คนในราชวงศ์ที่เสียชีวิตในต่างประเทศ

83
00:11:35,640 --> 00:11:39,840
ไดอาน่าไม่อยู่ในราชวงศ์แล้ว ไม่ใช่เจ้าฟ้า

84
00:11:41,320 --> 00:11:43,360
ต้องทําทุกอย่างตามโบราณราชประเพณี

85
00:11:43,360 --> 00:11:46,720
พ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมเองก็เสนอเช่นนั้น
ต่อเจ้าชายแห่งเวลส์

86
00:11:46,720 --> 00:11:50,040
ทรงย้อนถามว่าเราอยากให้พระมารดา
แห่งว่าที่กษัตริย์อังกฤษ

87
00:11:50,040 --> 00:11:52,040
กลับประเทศในรถตู้ของห้างแฮร์รอดส์หรือไร

88
00:12:03,600 --> 00:12:06,560
กระหม่อมยังถือโอกาสร่างคําแถลงสั้นๆ

89
00:12:06,560 --> 00:12:10,520
กล่าวว่าสมเด็จและเจ้าชายแห่งเวลส์
ทรงมีความตระหนกและเสียพระทัยกับข่าวนี้

90
00:12:10,520 --> 00:12:11,600
ขอบใจ

91
00:12:11,600 --> 00:12:13,720
และสุดท้าย ท่านอนุศาสนาจารย์ติดต่อมา

92
00:12:13,720 --> 00:12:16,680
ทรงมีดําริจะเสด็จไปโบสถ์เช้านี้หรือไม่

93
00:12:16,680 --> 00:12:19,320
เราต้องคาดการณ์ไว้ก่อนว่าจะมีช่างภาพมา

94
00:12:20,280 --> 00:12:22,640
ต้องไปกันทั้งครอบครัว ขอดูหน่อย

95
00:12:25,800 --> 00:12:26,640
แต่...

96
00:12:28,440 --> 00:12:30,240
ไม่ต้องพูดถึงอุบัติเหตุนี้

97
00:12:31,080 --> 00:12:31,920
พ่ะย่ะค่ะ

98
00:12:32,560 --> 00:12:36,320
ขอให้อนุศาสนาจารย์ดําเนินพิธีการตามปกติ

99
00:12:37,040 --> 00:12:39,880
เราอยากให้ทุกอย่างปกติที่สุดเท่าที่จะเป็นได้

100
00:12:41,080 --> 00:12:42,040
ดีแล้ว

101
00:13:06,680 --> 00:13:10,480
เราเก็บเสื้อผ้าของเจ้าหญิงจากห้องของคุณโดดี้

102
00:13:11,000 --> 00:13:13,560
ของขวัญที่ท่านน่าจะซื้อฝากเจ้าชาย

103
00:13:14,240 --> 00:13:16,640
และมีบทกลอน สลักไว้บนแผ่นเงิน

104
00:13:18,600 --> 00:13:20,640
เราเชื่อว่าคุณโดดี้เป็นผู้มอบให้

105
00:13:29,240 --> 00:13:31,640
นี่คือความรักครั้งยิ่งใหญ่แห่งยุค

106
00:13:38,400 --> 00:13:41,400
สองคนนั้นหมั้นหมายจะแต่งงานกันอยู่แล้ว

107
00:13:47,800 --> 00:13:49,720
โดดี้เพิ่งขอแต่งงานเมื่อคืน

108
00:13:57,480 --> 00:14:00,040
รวบรวมของส่งคืนให้ครอบครัวท่าน

109
00:14:01,840 --> 00:14:05,400
ฉันจะเขียนจดหมายถึงราชวงศ์
และตระกูลสเปนเซอร์

110
00:14:06,120 --> 00:14:09,480
โศกนาฏกรรมครั้งนี้จะรวมใจเรา

111
00:14:12,000 --> 00:14:15,680
ฉันร่วมทุกข์ร่วมโศกกับพวกเขา

112
00:14:22,400 --> 00:14:23,680
- ขอบใจ
- เพคะ

113
00:15:35,080 --> 00:15:36,040
ฝ่าพระบาท

114
00:15:36,040 --> 00:15:37,280
ท่านประธานาธิบดี

115
00:15:50,880 --> 00:15:52,080
ฝ่าพระบาท

116
00:16:43,600 --> 00:16:44,920
พระเจ้า

117
00:17:56,080 --> 00:17:57,080
ปารีส

118
00:18:00,840 --> 00:18:04,560
หนึ่งในมหานครที่พลุกพล่านที่สุดในโลก
แต่เธอทําให้ทั้งเมืองนิ่งงัน

119
00:18:06,360 --> 00:18:07,400
เก่งไหมล่ะ

120
00:18:19,440 --> 00:18:20,720
เป็นเช่นนี้เสมอ

121
00:18:22,760 --> 00:18:25,200
เธอเป็นที่รักของประชาชนที่สุดในหมู่พวกเรา

122
00:18:32,080 --> 00:18:34,120
ขอบคุณนะคะที่ทําท่าอย่างนั้นที่โรงพยาบาล

123
00:18:36,760 --> 00:18:38,920
ช่างเปิดเผย ร้าวราน

124
00:18:42,400 --> 00:18:43,400
และหล่อเหลามาก

125
00:18:49,320 --> 00:18:50,680
ฉันจะเก็บภาพนั้นไว้ตลอดไป

126
00:19:07,920 --> 00:19:09,720
รู้ใช่ไหม ฉันรักท่านมาก

127
00:19:16,640 --> 00:19:17,640
รักลึกล้ํา

128
00:19:19,440 --> 00:19:21,000
แต่ก็รักอย่างเจ็บปวดทรมานด้วย

129
00:19:24,480 --> 00:19:25,680
มันจบแล้วละ

130
00:19:30,000 --> 00:19:31,920
ฉันไม่อยู่แล้วชีวิตทุกคนคงง่ายขึ้น

131
00:19:35,920 --> 00:19:36,920
ไม่ง่ายขึ้นหรอก

132
00:19:37,600 --> 00:19:38,600
ง่ายสิ

133
00:19:42,560 --> 00:19:44,600
ยอมรับเถอะ ในหัวท่านก็คิดอยู่

134
00:19:46,040 --> 00:19:49,320
ความคิดเดียวในหัวเราตั้งแต่ได้ข่าว

135
00:19:51,080 --> 00:19:52,040
มีแต่ความเสียใจ

136
00:19:57,640 --> 00:19:58,560
เดี๋ยวมันก็ผ่านไป

137
00:19:59,080 --> 00:20:00,080
ไม่หรอก

138
00:20:38,320 --> 00:20:39,720
หน้าเดิน

139
00:21:03,720 --> 00:21:04,640
เช่นกันพ่ะย่ะค่ะ

140
00:21:35,040 --> 00:21:36,040
ลูกรักของพ่อ

141
00:21:42,560 --> 00:21:43,560
ท่านย่าอยู่ไหน

142
00:21:44,760 --> 00:21:45,840
พูดโทรศัพท์อยู่

143
00:21:46,720 --> 00:21:47,920
กับบ้านสเปนเซอร์

144
00:21:52,200 --> 00:21:54,080
- ขอบคุณ ขอบคุณมาก
- เช่นกัน

145
00:21:54,080 --> 00:21:55,720
- แล้วเราจะติดต่อไป
- ได้

146
00:22:03,440 --> 00:22:04,440
เป็นอย่างไรบ้าง

147
00:22:07,120 --> 00:22:08,400
ประหลาดล้ํา

148
00:22:11,040 --> 00:22:12,200
ดั่งอยู่คนละโลก

149
00:22:13,320 --> 00:22:15,320
เราอยากตามข่าวลูกเหมือนกัน

150
00:22:15,320 --> 00:22:18,760
แต่เราเก็บโทรทัศน์และวิทยุไปก่อนเพื่อหลานๆ

151
00:22:21,640 --> 00:22:22,720
ครับ ลูก...

152
00:22:23,640 --> 00:22:26,200
เห็นด้วยกับการตัดสินใจของท่านแม่
แต่ลูกคิดว่าสําคัญมาก

153
00:22:26,200 --> 00:22:29,400
ที่สมาชิกราชวงศ์ระดับสูง
ต้องจับตาดูคลื่นอารมณ์ของมวลชน

154
00:22:31,320 --> 00:22:34,400
แม่ว่าเราควรใส่ใจกับอารมณ์ของคนที่นี่

155
00:22:34,400 --> 00:22:36,320
และดูแลครอบครัวนี้ก่อน

156
00:22:37,760 --> 00:22:39,560
ไดอาน่าก็เคยอยู่ในครอบครัวนี้

157
00:22:40,880 --> 00:22:43,080
หย่าร้างจากครอบครัวนี้

158
00:22:44,080 --> 00:22:45,600
ตัดขาดทางกฎหมาย

159
00:22:47,040 --> 00:22:48,280
เหมือนตัดแขนขา

160
00:22:49,440 --> 00:22:51,120
อย่างที่ลูกดิ้นรนร้องขอนัก

161
00:22:51,120 --> 00:22:52,480
เราไม่ได้ต้องการ

162
00:22:52,480 --> 00:22:55,160
เราอยากให้ไดอาน่าอยู่ในครอบครัวนี้ต่อไป

163
00:22:56,120 --> 00:22:59,360
แต่ลูกเป็นคนยืนยันจะหย่า

164
00:22:59,960 --> 00:23:02,880
เรื่องในตอนนี้จึงกลายเป็น
ธุระของครอบครัวสเปนเซอร์

165
00:23:04,000 --> 00:23:06,400
และเราตั้งใจจะทําตามประสงค์ของพวกเขา

166
00:23:06,400 --> 00:23:09,960
จัดแค่พิธีศพเล็กๆ เป็นการส่วนตัวในครอบครัว

167
00:23:10,560 --> 00:23:12,160
ลูกว่านั่นเป็นการตัดสินใจที่ผิดพลาด

168
00:23:12,680 --> 00:23:17,040
นายกรัฐมนตรีรู้สึกว่าตามทํานองคลองธรรม
ควรจัดเป็นพิธีการสาธารณะ

169
00:23:17,640 --> 00:23:20,680
เป็นรัฐพิธี ถึงจะไม่เรียกอย่างนั้น
และลูกก็เห็นด้วยกับเขา

170
00:23:20,680 --> 00:23:22,560
แต่นั่นแปลว่าเราต้องออกจากสกอตแลนด์

171
00:23:22,560 --> 00:23:26,080
ไปเข้าร่วมงานใหญ่โตมโหรทึกในลอนดอน

172
00:23:27,040 --> 00:23:29,440
อยากให้เด็กๆ ต้องผจญเรื่องพรรค์นั้นจริงรึ

173
00:23:29,440 --> 00:23:33,520
ต้องไปเดินตามโลงศพต่อหน้ากล้องมากมาย

174
00:23:34,160 --> 00:23:36,320
ไปแสดงความเคารพรักต่อแม่ที่ตายไป

175
00:23:36,320 --> 00:23:38,480
อย่างที่ประชาชนอยากให้ทํา

176
00:23:44,600 --> 00:23:47,200
มันยากสําหรับพวกเรามาแต่ไหนแต่ไร

177
00:23:47,200 --> 00:23:49,880
เราไม่เข้าใจความผูกพันที่ไดอาน่ามีต่อประชาชน

178
00:23:49,880 --> 00:23:53,640
แต่แม้จะเกินความเข้าใจ
ไม่ได้แปลว่าเราควรปฏิเสธความจริง

179
00:23:53,640 --> 00:23:57,000
ลูกเพิ่งกลับจากโลกภายนอก
ได้เห็นมากับตาตัวเอง

180
00:23:57,000 --> 00:23:59,080
ผู้คนออกมายืนส่งตามถนน

181
00:23:59,680 --> 00:24:02,920
ไม่ใช่แค่ที่นี่ แต่ทั่วทั้งโลก
มากันเป็นร้อยๆ ถึงพันๆ คน

182
00:24:03,440 --> 00:24:06,720
คนจะคาดหวังให้เรา
แสดงความเศร้าโศกและเห็นอกเห็นใจ

183
00:24:06,720 --> 00:24:09,200
และคาดหวังให้ท่านทรงตนเป็นแม่ของแผ่นดิน

184
00:24:12,760 --> 00:24:15,840
ถ้าไม่ว่าอะไร
เราสนใจเป็นแค่ย่าของวิลเลียมกับแฮร์รี่

185
00:24:15,840 --> 00:24:17,160
นั่นสําคัญต่อเราที่สุด

186
00:24:18,880 --> 00:24:24,120
และไม่ต้องการให้ใครมาสอนว่า
จะไว้ทุกข์เมื่อใดอย่างไรหรือแสดงอารมณ์แค่ไหน

187
00:24:24,920 --> 00:24:27,960
โดยเฉพาะจากคนที่ทําให้หล่อนทุกข์ระทมที่สุด

188
00:24:34,320 --> 00:24:38,000
ก็ได้ ลูกยอมรับ ลูก...

189
00:24:40,880 --> 00:24:42,280
ลูกทําผิดต่อเธอในยามยังมีชีวิต

190
00:24:45,680 --> 00:24:47,720
แต่จะไม่ยอมทําพลาดอีกเมื่อเธอจากไปแล้ว

191
00:24:50,840 --> 00:24:54,160
เราจะเหยียบเรือสองแคมไม่ได้
ป่านนี้ยังไม่ได้บทเรียนกันอีกหรือ

192
00:24:55,760 --> 00:24:58,640
เราไม่อาจเป็นครอบครัวทั่วไป
ขอความเป็นส่วนตัวยามเราต้องการ

193
00:24:58,640 --> 00:25:00,840
และเป็นครอบครัวสาธารณะยามเราได้ประโยชน์

194
00:25:01,720 --> 00:25:04,680
เราพยายามจะเอาทั้งขึ้นทั้งล่องมาไม่รู้กี่ครั้งกี่หน

195
00:25:04,680 --> 00:25:08,000
แต่เราทําไม่ได้ แล้ววิลเลียมก็ต้องเรียนรู้ไว้

196
00:25:09,680 --> 00:25:12,560
ใช่ เขาขี้อาย
แต่เขาก็เป็นว่าที่กษัตริย์

197
00:25:13,880 --> 00:25:16,440
เมื่อแม่ของเขาตายและประชาชนโศกเศร้า

198
00:25:17,040 --> 00:25:18,600
เขาก็ต้องทําตัวให้สมตําแหน่ง

199
00:25:36,360 --> 00:25:41,880
พี่น้องทั้งหลาย ขออัลลอฮฺอํานวยพรทุกท่าน

200
00:25:41,880 --> 00:25:46,560
อีกสักครู่เราจะเริ่มละหมาดญะนาซะห์

201
00:25:47,240 --> 00:25:53,960
ศพของเอหมาด อัลดิน โมฮัมเหม็ด
อับดุล เมนัม ฟาเยด

202
00:25:53,960 --> 00:25:57,480
บุตรชายของพี่น้องที่รักของเรา

203
00:25:58,400 --> 00:26:01,160
โมฮัมเหม็ด อัลฟาเยด

204
00:26:02,600 --> 00:26:04,280
ในยามนี้

205
00:26:04,880 --> 00:26:08,160
ขออัลลอฮฺ

206
00:26:08,160 --> 00:26:10,920
อนุญาตให้โมฮัมเหม็ด อัลฟาเยด

207
00:26:10,920 --> 00:26:16,200
กับทั้งครอบครัวของเขาได้พบความสงบจิตใจ

208
00:28:03,800 --> 00:28:05,600
ยังไม่ได้ข่าวจากทางวังเลยเหรอ

209
00:28:05,600 --> 00:28:06,520
ยังค่ะ

210
00:28:07,120 --> 00:28:08,320
แต่ส่งดอกไม้ไปแล้วใช่ไหม

211
00:28:09,200 --> 00:28:10,040
ใช่ค่ะ

212
00:28:10,920 --> 00:28:14,240
ส่งจดหมายและของขวัญไปด้วย
แต่ไม่มีคําตอบอะไรเลยเหรอ

213
00:28:15,240 --> 00:28:16,080
ไม่มีค่ะ

214
00:28:16,080 --> 00:28:19,280
แล้วบทกลอนที่ส่งไปให้เอาใส่โลงไดอาน่าล่ะ

215
00:28:20,400 --> 00:28:21,480
ถูกตีกลับมา

216
00:28:23,760 --> 00:28:25,040
ไม่มีท่าทีรับรู้ใดๆ

217
00:28:36,880 --> 00:28:38,120
ทําไมต้องเกลียดกันขนาดนี้

218
00:28:40,240 --> 00:28:44,000
นี่คือชะตาของชาวอาหรับหรือไร
ต้องถูกชาวตะวันตกเกลียดชังร่ําไป

219
00:28:46,160 --> 00:28:47,360
อย่าคิดมากเลยครับ

220
00:28:52,080 --> 00:28:53,240
จะไม่คิดได้ยังไง

221
00:28:54,680 --> 00:28:59,600
เขาไม่พูดถึงแกแม้แต่คําเดียว

222
00:29:01,200 --> 00:29:03,160
ทําอย่างกับคืนนั้นมีคนตายคนเดียว

223
00:29:04,840 --> 00:29:10,680
แต่ทั่วโลกอาหรับในไคโร เบรุต แบกแดด

224
00:29:11,960 --> 00:29:13,320
คนต่างยกย่องผมเป็นวีรบุรุษ

225
00:29:18,800 --> 00:29:20,400
พ่อไม่ควรเทิดทูนตะวันตก

226
00:29:20,400 --> 00:29:22,280
พ่อก็ต้องเทิดทูนเขาสิ

227
00:29:22,280 --> 00:29:23,280
แต่ไม่ควร

228
00:29:25,840 --> 00:29:27,920
ความคาดหวังที่สูงลิ่วเกินไป
มันไม่ยุติธรรมต่อใคร

229
00:29:28,960 --> 00:29:30,640
เพราะไม่มีใครทําให้เป็นจริงได้

230
00:29:43,280 --> 00:29:48,200
แล้วแกล่ะ
แบกความคาดหวังของพ่อหนักไปหรือเปล่า

231
00:29:55,120 --> 00:29:58,160
ยกโทษให้พ่อด้วย

232
00:30:01,360 --> 00:30:02,760
ยกโทษให้ผมด้วย...

233
00:30:06,360 --> 00:30:07,360
ผมทําให้พ่อผิดหวัง

234
00:30:09,800 --> 00:30:12,000
ลูกเกิดมาไร้ที่ติแล้วแท้ๆ

235
00:30:14,040 --> 00:30:15,040
ไม่ ผมไม่ได้ไร้ที่ติ

236
00:30:18,440 --> 00:30:20,440
ยอมรับความจริงที่ผมเป็นเถอะ

237
00:30:23,880 --> 00:30:26,400
เพราะบาดแผลในใจ
จะเริ่มสมานตัวได้ก็ต้องใช้ความจริง

238
00:30:39,360 --> 00:30:40,640
อย่า โดดี้ อย่าเพิ่ง

239
00:30:41,520 --> 00:30:43,240
อย่าทิ้งพ่อไป

240
00:30:52,520 --> 00:30:54,880
ยินดีที่ได้เห็นความพยายามสามัคคีแข็งขัน

241
00:30:54,880 --> 00:30:57,320
ขณะที่เราต้องตอบสนองต่อ...

242
00:30:58,400 --> 00:31:00,200
วาระโศกแห่งชาติ

243
00:31:00,880 --> 00:31:04,440
ผมดีใจที่ความเห็นโดยรวมสนับสนุน
ให้มีการจัดพิธีสาธารณะ

244
00:31:04,440 --> 00:31:08,120
และถ้าทุกฝ่ายเห็นชอบในการใช้
มหาวิหารเวสต์มินสเตอร์

245
00:31:08,120 --> 00:31:12,080
เป็นที่จัดงานพิธี สํานักนายกรัฐมนตรี
จะเตรียมร่างรายชื่อแขกในงาน

246
00:31:13,200 --> 00:31:14,280
แต่เราอยากเสนอแนะ

247
00:31:14,280 --> 00:31:19,560
ให้เหล่าผู้เข้าร่วมพิธีนั้น
สะท้อนเจตนารมณ์ของเจ้าหญิง

248
00:31:20,360 --> 00:31:22,040
ผู้ป่วยโรคเอดส์ เหยื่อทุ่นระเบิด...

249
00:31:22,040 --> 00:31:26,720
ทูลกระหม่อม เจ้าชายวิลเลียมไม่อยู่ในห้อง
ใครก็หาไม่เจอ

250
00:31:26,720 --> 00:31:28,960
รวมทั้งเหล่าบุคคลสําคัญในวงการต่างๆ

251
00:31:38,600 --> 00:31:39,600
วิลเลียม!

252
00:31:53,840 --> 00:31:55,320
ต้องค้นหาอะไรกันวุ่นวาย

253
00:31:55,320 --> 00:31:56,600
แอนน์ พาแฮร์รี่ไปด้วยหน่อย

254
00:31:56,600 --> 00:31:58,640
- เขาอาจกําลังจะตาย
- ไม่ต้องขวัญเสีย

255
00:32:54,320 --> 00:32:55,800
วิลเลียม!

256
00:32:56,920 --> 00:32:57,920
วิลเลียม!

257
00:32:57,920 --> 00:32:59,840
- วิลเลียม
- วิลเลียม

258
00:32:59,840 --> 00:33:00,760
วิลเลียม!

259
00:33:01,680 --> 00:33:03,280
- วิลเลียม
- วิลเลียม

260
00:33:04,680 --> 00:33:05,880
วิลเลียม!

261
00:33:29,120 --> 00:33:31,840
- พบร่องรอยไหม
- ไม่เลย

262
00:34:02,800 --> 00:34:05,360
- เกิดเรื่องแบบนี้ได้ยังไง
- เราจะพยายามเต็มที่

263
00:34:05,360 --> 00:34:06,560
ข้าราชบริพารทุกคน...

264
00:34:22,960 --> 00:34:25,600
- พี่กลับมาแล้ว
- โอ๊ย ขอบคุณสวรรค์

265
00:34:25,600 --> 00:34:26,600
โล่งใจจริงๆ

266
00:34:43,040 --> 00:34:44,560
- เป็นอะไรไหม
- ไม่เป็นไร

267
00:34:48,600 --> 00:34:49,920
ขอบคุณสวรรค์

268
00:34:53,440 --> 00:34:54,520
ไม่เป็นไรใช่ไหม

269
00:35:02,160 --> 00:35:04,840
เด็กคนนั้นหายไปตั้ง 14 ชั่วโมง

270
00:35:08,240 --> 00:35:10,440
เขาไม่เคยทําอะไรแบบนั้นมาก่อนเลย

271
00:35:12,520 --> 00:35:15,920
ถ้าหลานทําตัวผิดวิสัยไปขนาดนี้
ชาร์ลส์อาจจะพูดถูก

272
00:35:17,840 --> 00:35:19,040
เรื่องไหน

273
00:35:21,440 --> 00:35:24,920
เรื่องที่ว่าคนทั้งประเทศ
เริ่มทําตัวผิดวิสัยแล้วเหมือนกัน

274
00:35:27,120 --> 00:35:30,120
ลูกพยายามโน้มน้าวให้เราช่วยปลอบขวัญ

275
00:35:30,920 --> 00:35:32,200
ด้วยการทําอะไร

276
00:35:35,240 --> 00:35:37,680
ลงไปที่ลอนดอนก่อนพิธีศพ

277
00:35:38,920 --> 00:35:41,280
แถลงการณ์อะไรสักอย่าง

278
00:35:41,280 --> 00:35:44,440
แสดงออกว่าเรารับรู้ถึงความเจ็บปวดของทุกคน

279
00:35:46,400 --> 00:35:48,400
คนโทรเข้าสายด่วนบรรเทาทุกข์จนสายแทบไหม้

280
00:35:48,400 --> 00:35:52,040
คนโตๆ ที่ปกติมีเหตุผล
กลับร้องห่มร้องไห้กลางถนน

281
00:35:52,040 --> 00:35:53,280
อย่าได้ทําเชียว

282
00:35:54,800 --> 00:35:56,680
เดี๋ยวสติก็กลับมาเอง

283
00:35:59,200 --> 00:36:00,080
ตั้งมั่นเอาไว้

284
00:36:02,280 --> 00:36:05,480
ร่างของไดอาน่า
จะออกเดินทางครั้งสุดท้ายในวันเสาร์

285
00:36:05,480 --> 00:36:07,160
ยังคงมีเสียงวิพากษ์วิจารณ์ต่อเนื่อง

286
00:36:07,160 --> 00:36:09,720
ที่ว่าสมเด็จพระราชินี
คาดคะเนบรรยากาศในประเทศผิดไป

287
00:36:09,720 --> 00:36:13,360
เทียบกับความเศร้าสลดท่วมท้น
คนจึงเกิดความรู้สึก

288
00:36:13,360 --> 00:36:16,160
คิดว่าพระราชวงศ์ควรกลับลอนดอนให้เร็วกว่านี้

289
00:36:16,160 --> 00:36:18,400
เพื่อรับมือกับการไว้อาลัยของคนในชาติ

290
00:36:19,680 --> 00:36:22,480
ไม่ให้มองเรื่องนี้แบบนักจิตวิทยาก็คงยาก

291
00:36:23,400 --> 00:36:27,160
ด้านหนึ่งคือทั้งประเทศ
เหมือนลูกป่วยไร้การปลอบประโลม

292
00:36:27,160 --> 00:36:30,560
อีกด้านคือพระราชินี
ทรงเก็บเนื้อเก็บตัว เย็นชาห่างเหิน

293
00:36:31,560 --> 00:36:32,920
ไม่สามารถทําตัวเป็นแม่หลวง

294
00:36:32,920 --> 00:36:35,800
เหมือนที่ไม่อาจเป็นแม่ที่ดีของพวกเราได้

295
00:36:38,240 --> 00:36:41,320
นั่นมัน... พูดแบบนี้ไม่ช่วยอะไร

296
00:36:46,280 --> 00:36:48,320
ไม่ว่าลูกในไส้หรือลูกในแผ่นดิน

297
00:36:48,840 --> 00:36:53,520
ความอิดออดหรือไร้ความสามารถจะเป็นแม่
อาจส่งผลเสียตามมา

298
00:36:53,520 --> 00:36:55,680
ช่างเลวร้ายมาก พวกนั้นควรกลับมาแล้ว

299
00:36:55,680 --> 00:36:58,920
"ความเคืองขุ่นต่อต้านราชวงศ์ก่อตัวเพิ่มขึ้น"
ดิอินดิเพนเดนท์รายงาน

300
00:36:58,920 --> 00:37:02,480
ขณะที่หนังสือพิมพ์เอ็กซ์เพรสขอให้พระราชินี
"ทําให้เห็นหน่อยว่ามีใจ"

301
00:37:03,080 --> 00:37:04,440
คงไม่ต้องพูดอะไรแล้ว

302
00:37:04,440 --> 00:37:07,360
ซึ่งสะท้อนถึงความคับข้องใจของประชาชน

303
00:37:07,360 --> 00:37:09,200
ที่บัลมอรัลเงียบงันขนาดนี้

304
00:37:09,200 --> 00:37:13,320
จํานวนคนหลั่งไหลเข้าเมืองหลวงมาไว้อาลัย
เพิ่มขึ้นในทุกชั่วโมง

305
00:37:13,320 --> 00:37:15,320
เช่นเดียวกับความขุ่นเคืองของทั้งประเทศ

306
00:37:15,320 --> 00:37:19,280
ขณะที่ประชาชนพากันมาวางดอกไม้
และลงชื่อไว้อาลัย

307
00:37:19,280 --> 00:37:23,680
สถาบันกษัตริย์กลับยังคงเงียบและเก็บตัว
ในปราสาทบัลมอรัลที่อยู่ห่างไกล

308
00:37:25,640 --> 00:37:28,600
คริสโตเฟอร์ พีค็อกรายงาน
จากหน้าพระราชวังเซนต์เจมส์

309
00:37:30,000 --> 00:37:33,400
ทุกคนรู้ความหลังของเรื่องราวอันแสนเศร้านี้

310
00:37:33,400 --> 00:37:34,920
- ทุกคนรู้...
- ท่านแม่

311
00:37:37,920 --> 00:37:38,800
ลูก...

312
00:37:40,240 --> 00:37:43,240
ลูกไม่แน่ใจว่าท่านแม่พอมีโอกาส
ได้ทบทวนจุดยืนอีกครั้งหรือยัง

313
00:37:45,000 --> 00:37:47,160
ท่านก็เห็นภาพข่าวโทรทัศน์แล้ว

314
00:37:49,520 --> 00:37:53,720
จะมองผ่านไปง่ายๆ
ตีความว่าเป็นอุปาทานหมู่ก็ย่อมได้

315
00:37:53,720 --> 00:37:55,320
แต่ยิ่งลูกดูข่าว

316
00:37:56,240 --> 00:37:58,600
ยิ่งฝูงชนมากันมากขึ้น ลูกก็ยิ่งเชื่อ

317
00:37:58,600 --> 00:38:02,120
เรื่องนี้เป็นเหตุที่ลึกซึ้งกว่านั้น

318
00:38:05,000 --> 00:38:06,240
คนก็แค่ตกใจไม่คาดฝัน

319
00:38:08,040 --> 00:38:10,960
สาวงามคนหนึ่งต้องจบชีวิตก่อนกาล

320
00:38:12,520 --> 00:38:14,960
เป็นธรรมดาหากผู้คนจะมารวมตัวกัน

321
00:38:15,760 --> 00:38:17,200
แสดงความโศกเศร้า

322
00:38:21,120 --> 00:38:22,160
แต่สถาบัน

323
00:38:23,000 --> 00:38:25,160
ต้องลอยตัวเหนืออารมณ์ใดๆ

324
00:38:25,160 --> 00:38:26,320
ทั้งที่เสี่ยงกับผลร้ายน่ะรึ

325
00:38:28,280 --> 00:38:32,040
ท่านแม่ ลูกคงไม่เสนอหากไม่คิดว่ามันสําคัญ

326
00:38:32,040 --> 00:38:35,520
และมีโอกาสที่สถานการณ์จะยิ่งย่ําแย่ไปกว่านี้

327
00:38:36,600 --> 00:38:38,280
คนเขาต้องการอะไรจากแม่

328
00:38:38,880 --> 00:38:41,400
ความสนใจ และความรัก

329
00:38:42,200 --> 00:38:43,120
ความรักงั้นรึ

330
00:38:43,120 --> 00:38:46,960
และ... ความเข้าใจ กําลังใจ

331
00:38:46,960 --> 00:38:47,880
ความใส่ใจ

332
00:38:48,600 --> 00:38:50,200
ความเห็นอกเห็นใจ

333
00:38:50,200 --> 00:38:51,280
และการละคร

334
00:38:52,000 --> 00:38:53,000
ฉากตื่นตาตื่นใจ

335
00:38:54,520 --> 00:38:55,720
และเปิดเผยจนเกินงาม

336
00:38:55,720 --> 00:38:58,240
ใช่ ทุกอย่างที่ไดอาน่าสนับสนุน

337
00:38:58,240 --> 00:39:00,720
ทุกสิ่งที่ไดอาน่ามีและทางเราขาด

338
00:39:01,280 --> 00:39:04,360
แต่นั่นคือสิ่งที่มวลชนซาบซึ้งประทับใจอย่างยิ่ง

339
00:39:04,360 --> 00:39:05,760
คนไม่ได้มองว่ามันเป็น

340
00:39:06,600 --> 00:39:08,520
แค่เรื่องตื่นตาหรือเปิดเผยเกินงาม

341
00:39:09,840 --> 00:39:12,080
ไดอาน่ามอบสิ่งที่ประชาชนต้องการ

342
00:39:13,640 --> 00:39:19,040
แม้จะเป็นแค่การยืนยันว่า...
ไม่มีใครเลี่ยงพ้นความเจ็บปวดและความเศร้า

343
00:39:19,040 --> 00:39:22,000
เรื่องเหล่านั้นเกิดกับชีวิตทุกคน
แม้แต่อภิสิทธิ์ชนที่เพียบพร้อมงดงาม

344
00:39:25,200 --> 00:39:26,840
ประชาชนก็ชื่นชมเธอเพราะเหตุนั้น

345
00:39:56,080 --> 00:39:58,880
ผมว่าพระราชินีต้องลดตัวลงมา
ยอมรับความรู้สึกแบบมนุษย์มนา

346
00:39:58,880 --> 00:40:00,440
อย่างที่ใครๆ เขารู้สึกกัน

347
00:40:00,440 --> 00:40:05,520
ผมว่าท่านต้องเปิดใจ
และเผยความเป็นมนุษย์ของท่านบ้าง

348
00:40:06,040 --> 00:40:09,200
ผ่านฉากหน้าของสถาบันกษัตริย์
ที่แสนเย็นชาไม่รู้สึกรู้สาต่อประชาชน

349
00:40:21,280 --> 00:40:22,760
สาแก่ใจเธอแล้วสินะ

350
00:40:25,840 --> 00:40:30,560
ในที่สุดเธอก็โค่นสถาบันและตัวฉันได้สําเร็จ

351
00:40:35,160 --> 00:40:36,840
ฉันไม่เคยตั้งใจทําอย่างนั้นเลย

352
00:40:39,520 --> 00:40:40,480
แหม ไม่ต้องมาพูด

353
00:40:43,920 --> 00:40:45,600
ดูสิว่าเธอก่อเรื่องอะไรไว้

354
00:40:47,000 --> 00:40:48,960
ไม่ได้ผิดจากการปฏิวัติสักเท่าใด

355
00:40:50,280 --> 00:40:51,560
ไม่จําเป็นต้องเป็นอย่างนั้น

356
00:40:52,760 --> 00:40:54,560
แต่หากสร้างฉันเป็นศัตรู

357
00:40:56,440 --> 00:40:59,160
ไม่ใช่ตัวฉันโดยตรง
แต่ต่อต้านการเปลี่ยนแปลงที่ฉันสนับสนุน...

358
00:40:59,840 --> 00:41:00,880
ไม่มีใครแทนไดอาน่าได้

359
00:41:00,880 --> 00:41:02,840
เมื่อนั้นก็จะดูเหมือนการปฏิวัติ

360
00:41:05,400 --> 00:41:09,640
ชั่วข้ามคืน จํานวนหนังสือไว้อาลัย
เพิ่มจากห้าเล่มเป็น 15 เล่ม

361
00:41:09,640 --> 00:41:11,120
น่าจะเป็นเครื่องบ่งชี้

362
00:41:11,120 --> 00:41:16,080
ว่าตามแผนขั้นต้น
สถาบันกษัตริย์อาจประเมินฝูงชนต่ําเกินไป

363
00:41:20,680 --> 00:41:23,960
ประชาชนกําลังพยายามทําให้ท่านเห็น
ว่าพวกเขาเป็นใคร รู้สึกอย่างไร

364
00:41:26,520 --> 00:41:27,520
ต้องการสิ่งใด

365
00:41:31,200 --> 00:41:34,560
ฉันรู้ว่ามันช่างน่ากลัวจับใจ
แต่ไม่จําเป็นต้องกลัวไป

366
00:41:39,240 --> 00:41:40,640
ในความทรงจําของทุกคน

367
00:41:40,640 --> 00:41:43,320
ท่านเป็นผู้สอนให้เราเข้าใจ
ความหมายของการเป็นคนอังกฤษ

368
00:41:46,480 --> 00:41:48,960
อาจถึงเวลาทําให้เห็นว่า
ท่านก็พร้อมจะเรียนรู้เหมือนกัน

369
00:42:17,440 --> 00:42:18,440
เอ้า

370
00:42:25,720 --> 00:42:28,920
- พรุ่งนี้เราจะกลับลอนดอน
- อะไรนะ

371
00:42:31,240 --> 00:42:32,240
ท่านได้ยินแล้ว

372
00:43:15,160 --> 00:43:16,600
ขอพระเจ้าคุ้มครองพระองค์

373
00:43:43,360 --> 00:43:45,320
ขอบพระทัยพ่ะย่ะค่ะ เชิญเมื่อพร้อม

374
00:43:46,080 --> 00:43:47,080
เราพร้อมแล้ว

375
00:43:48,040 --> 00:43:52,160
ห้า สี่ สาม...

376
00:43:58,120 --> 00:44:00,520
ตั้งแต่ทราบข่าวสะเทือนขวัญเมื่อวันอาทิตย์ก่อน

377
00:44:01,160 --> 00:44:04,360
เราได้เห็นปรากฏการณ์ทั่วอังกฤษและทั่วทั้งโลก

378
00:44:04,880 --> 00:44:08,360
ของความเศร้าโศกเป็นล้นพ้น
ต่อการเสียชีวิตของไดอาน่า

379
00:44:09,960 --> 00:44:13,280
เราทุกคนต่างพยายามทําใจ
ด้วยวิธีแตกต่างกันไป

380
00:44:14,040 --> 00:44:16,640
การแสดงความสูญเสียนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย

381
00:44:17,440 --> 00:44:21,640
เพราะความตกใจในช่วงแรก
มักจะตามมาด้วยความรู้สึกอื่นๆ ผสมระคนกัน

382
00:44:23,280 --> 00:44:24,280
ไม่อาจทําใจเชื่อได้ลง

383
00:44:25,800 --> 00:44:26,960
ไม่อาจทําความเข้าใจได้

384
00:44:28,320 --> 00:44:29,320
โกรธเกรี้ยว

385
00:44:30,760 --> 00:44:33,080
และเป็นห่วงผู้ที่ยังอยู่

386
00:44:37,760 --> 00:44:39,600
เราทุกคนล้วนมีความรู้สึกเหล่านั้น

387
00:44:39,600 --> 00:44:41,200
ในช่วงหลายวันที่ผ่านมา

388
00:44:43,280 --> 00:44:44,920
(ไดอาน่าแห่งรัก)

389
00:44:44,920 --> 00:44:47,160
ดังนั้น คําที่เราจะพูดต่อจากนี้

390
00:44:47,160 --> 00:44:50,160
ทั้งในฐานะของพระราชินีและย่าคนหนึ่ง

391
00:44:50,160 --> 00:44:51,800
เราขอพูดจากใจ

392
00:44:54,720 --> 00:44:58,240
ก่อนอื่น เราอยากกล่าวสดุดีไดอาน่า

393
00:44:59,880 --> 00:45:02,680
เธอเป็นมนุษย์สุดพิเศษและมีพรสวรรค์ยิ่ง

394
00:45:03,680 --> 00:45:05,280
ทั้งในยามดีและยามร้าย

395
00:45:05,800 --> 00:45:08,880
เธอไม่เคยขาดหายจากรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ

396
00:45:08,880 --> 00:45:12,640
และไม่เคยบกพร่องต่อการบันดาลใจผู้อื่น
ด้วยน้ําใจดีงามและความอบอุ่นของตน

397
00:45:16,040 --> 00:45:20,520
สัปดาห์ที่ผ่านมา ณ บัลมอรัล
เราทุกคนพยายามช่วยวิลเลียมกับแฮร์รี่

398
00:45:20,520 --> 00:45:23,000
ให้ทําใจรับความสูญเสียอันหนักหนานี้

399
00:45:23,000 --> 00:45:25,680
ความสูญเสียที่ทั้งสอง
และเราทุกคนล้วนทุกข์ตรมไปด้วย

400
00:45:28,080 --> 00:45:30,880
ทุกคนที่เคยได้รู้จักพบเจอไดอาน่า
จะไม่มีวันลืมเธอได้

401
00:45:31,440 --> 00:45:36,520
ผู้คนอีกนับล้านที่ไม่เคยได้พบเจอ
แต่รู้สึกว่ารู้จัก ก็จะจดจําเธอไว้

402
00:45:37,680 --> 00:45:41,280
ส่วนตัวเราเองนั้น
เชื่อว่าสามารถถอดบทเรียนจากชีวิตของเธอ

403
00:45:41,280 --> 00:45:44,960
และจากปฏิกิริยาสะเทือนใจอย่างล้นหลาม
ต่อการตายของเธอ

404
00:45:45,680 --> 00:45:49,160
เราขอร่วมระลึกถึงเธอเช่นเดียวกับทุกท่าน

405
00:45:51,560 --> 00:45:54,440
อีกทั้งยังขอเป็นกําลังใจต่อครอบครัวของไดอาน่า

406
00:45:54,440 --> 00:45:57,080
และเหล่าครอบครัวของผู้ที่จากไปพร้อมกัน

407
00:45:57,720 --> 00:45:59,920
ยามที่พวกเขาเฝ้าหาการเยียวยาจากความเศร้า

408
00:46:00,440 --> 00:46:03,560
ก่อนต้องเผชิญวันข้างหน้าโดยปราศจากผู้เป็นที่รัก

409
00:46:08,120 --> 00:46:12,800
(แม่จ๋า)

410
00:46:33,040 --> 00:46:34,600
ขอพระเจ้าคุ้มครองท่านทั้งสอง

411
00:46:36,040 --> 00:46:37,040
อย่าออกอาการ

412
00:46:37,960 --> 00:46:40,440
มองตรงไปข้างหน้า ไม่ก็ก้มมองพื้น

413
00:46:41,760 --> 00:46:44,080
ตั้งสติกับการก้าวเดิน

414
00:46:46,080 --> 00:46:48,280
ทีละก้าว

415
00:46:52,600 --> 00:46:54,840
ทําไมเขาถึงร้องไห้ให้คนที่ไม่เคยรู้จักกัน

416
00:46:56,960 --> 00:46:58,560
เขาไม่ได้ร้องไห้ให้ไดอาน่า

417
00:46:59,920 --> 00:47:01,280
เขาร้องไห้เพราะหลาน

418
00:47:16,080 --> 00:47:19,560
หวังว่าพรุ่งนี้เราทั้งหลาย ไม่ว่าจะอยู่ที่ใด

419
00:47:20,320 --> 00:47:23,520
จะพร้อมใจกันแสดงความอาลัย
ต่อการสูญเสียไดอาน่า

420
00:47:24,040 --> 00:47:27,200
และร่วมซาบซึ้งในชีวิตอันแสนสั้นนั้น

421
00:47:29,000 --> 00:47:31,480
นี่เป็นโอกาสจะแสดงต่อคนทั้งโลก

422
00:47:31,480 --> 00:47:35,600
ถึงการรวมใจชนชาติอังกฤษ
ในความโศกเศร้าและให้เกียรติกัน

423
00:47:36,880 --> 00:47:39,720
ขอให้ผู้วายชนม์ไปสู่สุคติ

424
00:47:39,720 --> 00:47:43,120
และขอให้เรา พวกเราถ้วนทั่วทุกคน

425
00:47:43,120 --> 00:47:48,160
ขอบคุณพระเจ้าที่ประทานบุคคล
ผู้สร้างความสุขไว้ให้แก่คนมากมาย

426
00:49:21,040 --> 00:49:23,440
(ด้วยรักและอาลัย
วิคตอเรีย สเตเบิล 1955-2023)

427
00:50:33,440 --> 00:50:38,440
คําบรรยายโดย ศันสนีย์ โอบอ้อม