1
00:00:20,920 --> 00:00:22,520
นามๆ

2
00:00:23,480 --> 00:00:25,160
ได้ยินฉันไหม

3
00:00:25,240 --> 00:00:27,000
ตื่นสิ ตอบฉันมา

4
00:00:27,080 --> 00:00:30,080
สมบัติอยู่ไหน นาม

5
00:00:30,160 --> 00:00:31,960
นาม สมบัติล่ะ

6
00:00:32,040 --> 00:00:34,160
ได้ยินไหม นาม

7
00:00:38,120 --> 00:00:40,320
เขาตายแล้ว

8
00:00:45,160 --> 00:00:46,680
ทีนี้เราจะทำยังไง

9
00:00:46,760 --> 00:00:48,880
- คนตายตั้งสองคนนะ
- หุบปาก

10
00:00:55,600 --> 00:00:59,360
แน่ใจนะว่าเอียนตกเขาตายไปแล้ว

11
00:00:59,440 --> 00:01:02,320
ผมหาทั่วแล้ว ไม่มีทางที่เด็กนั่นจะยังอยู่

12
00:01:03,240 --> 00:01:04,480
เหลือแต่รองเท้านี่

13
00:01:04,560 --> 00:01:07,720
- งั้นก็ตายตั้งสามคนสิ
- มันก็เหมือนกันนั่นแหละ

14
00:01:07,800 --> 00:01:08,920
พวกแกเป็นอะไรกัน

15
00:01:10,520 --> 00:01:12,640
ก็เห็นอยากจะหาทองกันจนตัวสั่น

16
00:01:12,720 --> 00:01:14,960
ตอนนี้เกิดปอดแหกกันขึ้นมา

17
00:01:15,040 --> 00:01:16,480
เป็นอะไรกันมากไหม

18
00:01:19,760 --> 00:01:20,600
ทีนี้

19
00:01:21,680 --> 00:01:23,960
เหลือเอียนคนเดียวที่รู้ว่าทองอยู่ไหน

20
00:01:28,640 --> 00:01:29,480
แก

21
00:01:30,320 --> 00:01:31,600
พาฉันไปซิ

22
00:01:35,320 --> 00:01:37,280
รองเท้าติดอยู่ที่ซอกหินนี่

23
00:01:37,360 --> 00:01:39,120
ตอนที่ผมตามพวกเขามา

24
00:01:39,200 --> 00:01:42,080
ผมได้ยินเสียงถูยร้องชื่อเด็กเสียงหลง

25
00:01:43,560 --> 00:01:45,560
แกคงจะลื่นเพราะมันมืด

26
00:01:45,640 --> 00:01:46,960
แล้วก็หล่นไปตามน้ำตก

27
00:01:48,240 --> 00:01:49,520
เอียนตัวนิดเดียว

28
00:01:49,600 --> 00:01:52,240
คงไม่รอดหรอก ถ้าตกลงไปจากความสูงขนาดนี้

29
00:01:53,280 --> 00:01:54,440
งั้นฉันต้องได้เห็นศพ

30
00:01:55,920 --> 00:01:57,720
ไม่ใช่แค่เพราะเรื่องทองหรอกนะ

31
00:01:57,800 --> 00:02:01,560
เด็กมันรู้ว่าเราไล่ล่าพ่อแม่มัน

32
00:02:01,640 --> 00:02:05,000
ถ้าเกิดรู้ถึงหูใครเข้า พวกเราได้เข้าซังเตกันแน่

33
00:02:06,240 --> 00:02:07,280
คนตายสามคน

34
00:02:08,199 --> 00:02:10,160
มีหวังเจอโทษประหารชีวิต

35
00:02:10,240 --> 00:02:12,240
แล้วเราจะจัดการกับศพยังไง

36
00:02:12,320 --> 00:02:13,440
เอาไปไว้ในห้องลับในถ้ำ

37
00:02:14,400 --> 00:02:16,760
มีแต่ครอบครัวเราที่รู้เรื่องที่ลับนั่น

38
00:02:16,840 --> 00:02:19,720
แต่เดี๋ยวคนก็จะสังเกตว่าพวกเขาหายไปอยู่ดี

39
00:02:21,360 --> 00:02:24,880
ก็บอกไปว่านามกับถูยลักลอบได้เสียกัน

40
00:02:24,960 --> 00:02:25,960
พวกเขากลัวจะถูกจับได้

41
00:02:26,040 --> 00:02:28,080
- ก็เลยพากันหอบลูกสาวหนีไป
- โอเค

42
00:02:28,160 --> 00:02:30,400
แถมยังเอาเงินของเราไปด้วย

43
00:02:31,560 --> 00:02:33,680
ตอนนี้ไปหาเอียนกับฉัน

44
00:02:33,760 --> 00:02:36,600
ฉันจะเก็บเรื่องนี้เป็นความลับ
แต่ฉันขอจบเรื่องแค่นี้

45
00:02:36,680 --> 00:02:39,120
ทองที่ไหนฉันก็ไม่เอาแล้ว
อยากทำอะไรกันก็เชิญเลย

46
00:02:45,520 --> 00:02:46,360
ไปกัน

47
00:02:58,760 --> 00:03:01,280
ขอโทษนะ ขอถามอะไรหน่อย

48
00:03:01,360 --> 00:03:04,880
ตั้งแต่เมื่อวานนี้เห็นอะไรแปลกๆ บ้างไหม

49
00:03:05,520 --> 00:03:06,360
แปลกแบบไหน

50
00:03:07,600 --> 00:03:09,160
ก็อย่างเช่นเห็นศพคนตายลอยน้ำไง

51
00:03:09,240 --> 00:03:10,520
อะไรนะ

52
00:03:11,960 --> 00:03:13,560
ตอนนี้เป็นช่วงหน้าแล้ง

53
00:03:13,640 --> 00:03:15,440
ผมผ่านลำธารนี้ทุกวัน
แต่ไม่เห็นอะไรแปลกหรอกครับ

54
00:03:16,360 --> 00:03:18,360
งั้นเหรอ ขอบใจนะ

55
00:03:18,440 --> 00:03:19,400
คุณแจ้งตำรวจหรือยังล่ะครับ

56
00:03:19,480 --> 00:03:22,560
ไม่ ไม่ต้อง ไม่จำเป็นหรอก

57
00:03:24,120 --> 00:03:27,160
เราแค่ได้ยินคนเขาลือกัน
ก็เลยอยากรู้ว่ามันยังไง แค่นั้นแหละ

58
00:03:27,240 --> 00:03:30,040
อาจจะแค่คนแถวนี้เม้ามอยกันส่งๆ ไงก็ขอบใจนะ

59
00:03:30,120 --> 00:03:32,240
พวกคุณเป็นคนตระกูลแกว๊กไม่ใช่เหรอ

60
00:03:32,320 --> 00:03:34,200
อุตส่าห์ลงมาถึงนี่แค่เพราะข่าวลือเหรอ

61
00:03:35,000 --> 00:03:36,960
เราไม่ใช่คนตระกูลนั้นหรอก

62
00:03:37,040 --> 00:03:38,120
คงเป็นเรื่องเข้าใจผิดน่ะ

63
00:03:38,200 --> 00:03:39,520
แต่ผมคุ้นหน้าคุณ

64
00:03:39,600 --> 00:03:40,840
เอาเถอะ ผมไปละ

65
00:03:45,400 --> 00:03:46,720
นังโง่

66
00:03:46,800 --> 00:03:49,040
ทำไมไม่แหกปากให้คนทั้งโลกเขาได้ยินเลยล่ะ

67
00:03:49,120 --> 00:03:51,400
ไม่งั้นเราจะหาเด็กนั่นเจอได้ยังไง

68
00:03:53,320 --> 00:03:54,400
แบบนี้ไม่ได้การแน่

69
00:03:55,440 --> 00:03:58,600
ข่าวลือเรื่องพวกมันหนีไป
กำลังแพร่เหมือนไฟไหม้ฟาง

70
00:03:58,680 --> 00:04:00,680
ถ้าเรายังมัวหาศพอยู่แบบนี้

71
00:04:00,760 --> 00:04:02,280
คนต้องสงสัยกันแน่

72
00:04:02,360 --> 00:04:03,920
ถ้าเอียนยังอยู่

73
00:04:04,000 --> 00:04:06,240
ตำรวจก็คงมาเอาตัวพวกเราไปแล้ว

74
00:04:06,320 --> 00:04:07,480
แต่ตอนนี้มันตายไปแล้ว

75
00:04:07,560 --> 00:04:09,720
เราไม่ต้องรู้อะไรมากจะดีกว่า

76
00:04:40,520 --> 00:04:45,200
(ปัจจุบัน)

77
00:04:45,280 --> 00:04:47,280
เมื่อวานคุณมีเรื่องอะไรกับวันเหรอ

78
00:04:48,120 --> 00:04:50,160
ฉันแค่อยากขอดูห้องนอนของจั๊ก

79
00:04:50,240 --> 00:04:53,080
เพื่อหาเบาะแสเกี่ยวกับเกมล่าสมบัติของเขา

80
00:04:53,160 --> 00:04:57,000
แต่วันไม่ยอม แล้วยังพูดจาแย่ๆ กับฉัน

81
00:04:59,200 --> 00:05:00,040
แล้วคุณทำยังไง

82
00:05:00,120 --> 00:05:03,920
ฉันก็เดินหนีไป
เพราะไม่อยากให้เรื่องมันยิ่งยุ่งยาก

83
00:05:04,000 --> 00:05:05,240
แล้วฉันก็กลับบ้าน

84
00:05:06,000 --> 00:05:07,960
มีใครยืนยันได้ไหมว่าคุณกลับบ้านจริงหลังจากนั้น

85
00:05:08,560 --> 00:05:09,600
ลูเห็นคุณไหม

86
00:05:14,240 --> 00:05:16,400
สายสืบครับ เราเจอร่องรอยบางอย่างที่ชายป่า

87
00:05:31,680 --> 00:05:34,680
คุณนายฮองบอกว่า
เมื่อวานวันไปสถานีตำรวจเพื่อให้ปากคำ

88
00:05:34,760 --> 00:05:36,000
ซึ่งก็ไม่ได้ไปแน่ๆ

89
00:05:37,880 --> 00:05:40,920
พวกนายไปตรวจดูที่ป่ากับบ๊าก

90
00:05:41,000 --> 00:05:42,280
ครับ ไปกันเลย

91
00:05:51,440 --> 00:05:54,520
(หนึ่งร้อยปีแห่งความสุข)

92
00:06:03,440 --> 00:06:04,840
นายครับ ตู้เซฟเปิดอยู่ครับ

93
00:06:04,920 --> 00:06:06,760
ไม่มีอะไรมีค่าข้างใน

94
00:06:24,800 --> 00:06:27,680
ไม่ต้องห่วงค่ะ ฉันไม่ได้กะจะไปไหน

95
00:06:27,760 --> 00:06:30,680
เรากำลังอยู่ระหว่างการสืบสวน
ช่วยกลับไปในบ้านด้วยครับ

96
00:06:32,320 --> 00:06:34,360
ฉันแค่อยากจะขอบคุณ

97
00:06:34,440 --> 00:06:36,280
ที่ช่วยคุณลูหางูน่ะค่ะ

98
00:06:37,800 --> 00:06:38,840
คืออะไรเหรอครับ

99
00:06:42,320 --> 00:06:46,520
คุณไม่ได้พาเขาไปที่หมู่บ้านข้างๆ เพื่อหางูเหรอ

100
00:06:46,600 --> 00:06:49,000
เราถูกสั่งให้เฝ้าทุกทางเข้าออกของสถานที่นี้

101
00:06:49,080 --> 00:06:50,160
เราไปไหนไม่ได้ครับ

102
00:06:55,720 --> 00:06:56,680
ขอบคุณนะคะ

103
00:07:50,000 --> 00:07:51,240
(หลักฐาน)

104
00:07:53,600 --> 00:07:55,600
เชื่อฉันหรือยังล่ะ ฉันรู้อยู่แล้วว่าเธอจะหนี

105
00:07:55,680 --> 00:07:57,680
ขอเถอะครับ ขอให้เราทำงานกันนะ

106
00:07:57,760 --> 00:07:59,640
ผมไม่แน่ใจนักหรอกว่าวันหนีไป

107
00:08:01,720 --> 00:08:05,400
เราเพิ่งเจอเครื่องเพชรนี่
ใต้กองเสื้อผ้าในตู้เสื้อผ้าเธอ

108
00:08:05,960 --> 00:08:09,040
แต่ของในตู้เซฟถูกกวาดไปเกลี้ยง

109
00:08:09,120 --> 00:08:10,640
ไม่มีทางที่เธอจะลืมแน่

110
00:08:10,720 --> 00:08:12,440
จะหยิบไปด้วยก็ไม่ได้เสียเวลาสักนิด

111
00:08:19,240 --> 00:08:20,360
สวัสดีครับ

112
00:08:20,440 --> 00:08:23,360
เราต้องให้คุณเหวยไปสถานีตำรวจกับเรา
เพื่อช่วยเรื่องการสืบสวนหน่อย

113
00:08:25,120 --> 00:08:25,960
ผมขอโทรหาทนายก่อน

114
00:08:31,600 --> 00:08:32,440
ไม่เป็นไรหรอก

115
00:08:33,919 --> 00:08:35,280
ฉันรู้ว่าฉันต้องพูดอะไร

116
00:08:35,360 --> 00:08:37,240
ไม่ได้ แล้วถ้าเกิด…

117
00:08:37,320 --> 00:08:38,600
ถ้ามีอะไรเราค่อยโทรหาเขา

118
00:08:38,679 --> 00:08:39,919
คุณเหวย

119
00:08:51,080 --> 00:08:53,000
นี่มันดูไม่เหมือนในแผนที่เลย

120
00:08:53,080 --> 00:08:53,960
คุณแน่ใจเหรอว่าใช่ที่นี่

121
00:08:54,040 --> 00:08:56,440
แถวนี้มีถ้ำอยู่แห่งเดียวนี่แหละ

122
00:08:56,520 --> 00:08:57,920
ก็ดูจะใช่นะ

123
00:08:58,000 --> 00:09:00,680
ตรงนี้ต้นไม้… ถ้ำ…

124
00:09:00,760 --> 00:09:01,920
แล้วก็บันได

125
00:09:03,080 --> 00:09:05,440
ฝีมือวาดภาพของลูห่วยเป็นบ้า ดูไม่รู้เรื่องเลย

126
00:09:06,720 --> 00:09:08,680
เขานี่เจ้าเล่ห์เป็นบ้า

127
00:09:08,760 --> 00:09:10,160
มีแต่เขาที่เข้าใจ

128
00:09:10,240 --> 00:09:13,880
ถึงมีคนเจอแผนที่นี้ ทองของเขาก็จะยังอยู่ดี

129
00:09:47,960 --> 00:09:49,880
ตอนเราเจอบ๋าวที่บ้านร้าง

130
00:09:49,960 --> 00:09:51,720
ผมคิดว่าเขาง่วงนอนผิดปกติชอบกล

131
00:09:55,760 --> 00:09:58,000
ผมง่วง ขอนอนนะ

132
00:09:58,080 --> 00:09:59,920
นั่งนิ่งๆ ก่อน
ขอพี่ทำตรงนี้อย่างสุดท้ายแล้ว โอเคนะ

133
00:10:00,520 --> 00:10:02,800
ผมเลยขอให้ตรวจเลือดเขา

134
00:10:06,000 --> 00:10:06,960
(รายงานผลแล็บ)

135
00:10:07,040 --> 00:10:10,160
ฟีโนบาร์บิทัล ตัวยาสำคัญของซูมินัล

136
00:10:15,440 --> 00:10:18,200
ชื่อคุ้นๆ นะคะ

137
00:10:18,280 --> 00:10:19,720
มันคือยาที่เราพบในลิ้นชักข้างเตียงคุณ

138
00:10:22,840 --> 00:10:25,280
มันเป็นยากดประสาทที่หมอฮวาสั่งให้ฉัน

139
00:10:25,360 --> 00:10:26,760
เธอได้บอกคุณให้ระวังอะไรไหม

140
00:10:27,840 --> 00:10:31,280
ลูบอกว่าฉันควรกินแค่เม็ดเดียวทุกๆ หกชั่วโมง

141
00:10:31,360 --> 00:10:32,200
ก็น่าจะใช่

142
00:10:32,280 --> 00:10:36,040
สำหรับผู้ใหญ่ นี่เป็นยาที่แรงมาก

143
00:10:36,120 --> 00:10:39,440
สำหรับเด็ก นี่คือยาสลบที่รุนแรง

144
00:10:46,280 --> 00:10:47,120
น้ำผลไม้…

145
00:10:48,120 --> 00:10:49,080
น้ำผลไม้อะไร

146
00:10:49,720 --> 00:10:50,560
คืนนั้น

147
00:10:50,640 --> 00:10:53,560
ลูเทน้ำผลไม้ใส่แก้วให้บ๋าวดื่ม

148
00:10:53,640 --> 00:10:55,400
แล้วเช้าวันต่อมา เขาก็หายตัวไป

149
00:10:56,640 --> 00:10:58,560
เอายากล่อมประสาทให้เด็กกิน…

150
00:11:01,080 --> 00:11:03,200
คุณไม่พูดอะไรครึ่งๆ กลางๆ ได้ไหม

151
00:11:05,960 --> 00:11:07,680
การใช้ยาสลบในเด็ก

152
00:11:07,760 --> 00:11:10,960
อาจทำให้เกิดผลต่อระบบประสาทในระยะยาว

153
00:11:24,920 --> 00:11:26,680
เขาทำแบบนั้นกับลูกฉันทำไม

154
00:11:26,760 --> 00:11:29,720
ชาย… ผู้มีหลายหน้า

155
00:11:32,320 --> 00:11:34,080
ฉันไม่เข้าใจ

156
00:11:34,160 --> 00:11:37,600
ตั้งแต่เรามาที่ภูสีชาด
เขาก็ทำตัวเหมือนเป็นคนละคนกันเลย

157
00:11:38,320 --> 00:11:39,160
ยังไงครับ

158
00:11:40,320 --> 00:11:41,520
เขาทำตัวลับๆ ล่อๆ มาก

159
00:11:42,440 --> 00:11:44,680
แต่ละวันมีเรื่องให้ฉันต้องซักไซ้เขา
เยอะขึ้นเรื่อยๆ

160
00:11:49,480 --> 00:11:51,840
ผมเองก็มีเครื่องหมายคำถามตัวใหญ่ๆ สำหรับคุณ

161
00:11:57,840 --> 00:11:59,960
(บันทึกการรับเป็นบุตรบุญธรรม)

162
00:12:00,040 --> 00:12:01,520
เป็นเอกสารสถานะกำพร้าของฉัน

163
00:12:02,160 --> 00:12:03,480
คุณมีคำถามอะไรคะ

164
00:12:03,560 --> 00:12:05,360
ตอนที่ผมขอดูข้อมูลของคุณ

165
00:12:05,440 --> 00:12:06,960
ผมต้องให้บัตรประชาชนผม

166
00:12:07,560 --> 00:12:09,120
ลงชื่อพร้อมวันที่

167
00:12:15,360 --> 00:12:17,600
(เอกสารแสดงสถานะกำพร้าของเหวย)

168
00:12:25,400 --> 00:12:26,240
เมื่อราวๆ สองปีก่อน

169
00:12:26,320 --> 00:12:28,840
ลูก็ไปที่นั่นเพื่อขุดคุ้ยข้อมูลของคุณ

170
00:12:29,400 --> 00:12:31,480
ดูสิ วันที่ 5 กันยายน

171
00:12:31,560 --> 00:12:33,640
(วันที่ 5 กันยายน ปี 2019
จานฮว่างลู)

172
00:12:34,480 --> 00:12:36,560
(บัตรประชาชนนายลู)

173
00:12:39,360 --> 00:12:40,400
วันที่ 5 กันยายน

174
00:12:42,320 --> 00:12:46,200
นั่น… มันสักหนึ่งสัปดาห์
ก่อนที่เราจะเจอกันครั้งแรก

175
00:12:50,400 --> 00:12:52,920
ยังกับฟ้าลิขิตเลย ใช่ไหม

176
00:12:55,120 --> 00:12:56,200
บ๊าก

177
00:12:57,120 --> 00:12:58,920
ออกมาข้างนอกเดี๋ยวได้ไหม

178
00:12:59,000 --> 00:12:59,840
ครับ

179
00:13:11,520 --> 00:13:13,600
(สมบัติ)

180
00:13:20,240 --> 00:13:22,040
นายว่าเหวยกำลังเล่นละครหรือเปล่า

181
00:13:23,880 --> 00:13:25,400
มันก็มีความเป็นไปได้อยู่

182
00:13:26,760 --> 00:13:28,520
แต่สีหน้าเธอเมื่อกี้…

183
00:13:29,200 --> 00:13:30,040
สีหน้าเหรอ

184
00:13:31,240 --> 00:13:32,400
กลัวสุดขีด

185
00:13:34,680 --> 00:13:37,840
โดยเฉพาะตอนที่เธอรู้ว่าบ๋าวถูกลูวางยา

186
00:13:40,320 --> 00:13:41,520
ดวงตาคู่นั้น…

187
00:13:42,960 --> 00:13:44,160
ทำให้ผมนึกถึงแม่เลย

188
00:13:47,360 --> 00:13:49,920
ผมรู้ว่าลุงจะบอกไม่ให้ผมใช้อารมณ์

189
00:13:50,000 --> 00:13:53,120
แต่ผมคิดว่าเราควรให้โอกาสเหวย

190
00:13:54,080 --> 00:13:55,120
ถ้าใช้อย่างถูกต้อง

191
00:13:56,000 --> 00:13:59,440
บางครั้งอารมณ์
ก็ใช้เป็นเครื่องมือในการสืบสวนได้

192
00:14:09,320 --> 00:14:10,760
(ค้นหา - พบโลหะ)

193
00:14:14,080 --> 00:14:15,880
(ค้นหา - พบโลหะ)

194
00:15:11,320 --> 00:15:14,360
ฉันยังว่าฉันคุ้นหน้าเธอ ตอนเราเจอกันครั้งแรก

195
00:15:19,440 --> 00:15:20,280
ครับ

196
00:15:21,200 --> 00:15:22,400
ผมบ๋อ เป็นหลานคุณ

197
00:15:38,480 --> 00:15:42,040
นี่เป็นอัลบั้มรูปถ่าย
ที่ผมได้มาจากคุณลว่าน แม่ของลู

198
00:15:42,760 --> 00:15:44,360
ในนี้มีรูปเยอะเลย

199
00:15:46,920 --> 00:15:48,880
แต่คุณดูแค่พวกนี้ก็พอ

200
00:15:50,720 --> 00:15:51,640
นี่ครับ

201
00:16:01,920 --> 00:16:03,800
- ผมไม่รู้ ขอร้องละ
- แก

202
00:16:04,800 --> 00:16:06,440
คุณเหวย เป็นอะไรครับ

203
00:16:21,360 --> 00:16:22,200
ขอโทษค่ะ

204
00:16:24,480 --> 00:16:26,560
นี่เป็นรูปอะไร

205
00:16:33,160 --> 00:16:35,040
คุณลว่านเป็นน้องสาวของคุณนายฮอง

206
00:16:35,960 --> 00:16:37,520
มันยังหมายความด้วยว่า…

207
00:16:37,600 --> 00:16:40,120
คุณลูเป็นทายาทตระกูลแกว๊ก

208
00:16:50,240 --> 00:16:51,600
คุณลว่านยังยืนยันด้วยว่า

209
00:16:52,400 --> 00:16:54,360
นี่คือถูย คนทำบัญชี…

210
00:16:55,400 --> 00:16:57,000
และลูกสาวของเธอ

211
00:18:07,760 --> 00:18:08,680
ฉะนั้น เอียน…

212
00:18:11,240 --> 00:18:12,400
ก็คือฉัน

213
00:18:22,680 --> 00:18:24,000
สายตาคุณป้าคงจะไม่ดีสินะ

214
00:18:25,160 --> 00:18:29,000
ไม่น่าแปลกใจ… ที่หลายปีมานี้ คุณหาเอียนไม่เจอ

215
00:18:32,440 --> 00:18:33,280
เหวย

216
00:18:38,440 --> 00:18:42,120
เพราะแบบนี้เธอถึงรู้ว่าฉันฆ่าแม่ของเธอ

217
00:18:42,200 --> 00:18:43,560
ลุงนามก็บอกไว้ชัดเจนแล้ว

218
00:18:44,520 --> 00:18:45,680
ทำไมคุณป้าไม่ตามหาเอียนล่ะ

219
00:18:46,560 --> 00:18:48,160
เราหาทุกที่แล้ว…

220
00:18:49,080 --> 00:18:51,240
แต่คนเริ่มสงสัยกัน เราถึงต้องหยุด

221
00:18:52,520 --> 00:18:53,800
ผ่านไปสักพัก เรื่องก็เงียบไป

222
00:18:53,880 --> 00:18:56,840
เราก็เลยสันนิษฐานว่าเธอตายไปแล้ว

223
00:18:56,920 --> 00:18:58,280
ผมเจอสิ่งที่ป้าหาไม่เจอ

224
00:18:59,400 --> 00:19:01,080
- มันสมควรเป็นของผม…
- เงียบนะ

225
00:19:02,200 --> 00:19:05,120
ฉันเกิดก่อน ทองเป็นของฉัน

226
00:19:05,760 --> 00:19:08,840
พินัยกรรมไม่ได้พูดถึงเรื่องนี้
มันเป็นของคนที่หาเจอ

227
00:19:13,640 --> 00:19:14,720
อย่าให้มันมากไป…

228
00:19:15,320 --> 00:19:18,360
แล้วฉันอาจจะไม่บอกตำรวจเรื่องที่เธอฆ่าวัน

229
00:19:33,240 --> 00:19:36,160
แล้วที่ป้าฆ่าถูยล่ะ อยากให้ผมบอกตำรวจไหม

230
00:19:42,240 --> 00:19:43,120
ก็ได้

231
00:19:44,800 --> 00:19:46,440
ขุดขึ้นมาก่อนละกันว่ามีแค่ไหน

232
00:19:47,640 --> 00:19:48,600
แล้ว…

233
00:19:49,800 --> 00:19:51,600
เธอจะให้เท่าไรฉันก็เอา

234
00:20:07,400 --> 00:20:11,160
ด้วยวิธีนี้เขาถึงได้รู้ว่าคุณคือคนที่เขาตามหา

235
00:20:17,760 --> 00:20:19,280
เขาพาฉันไปกลับที่นั่นทำไมนะ

236
00:20:20,160 --> 00:20:21,360
ให้คุณรักษาตัวมั้ง

237
00:20:22,600 --> 00:20:23,440
ไม่

238
00:20:24,640 --> 00:20:26,680
เห็นๆ อยู่ว่าไม่ใช่

239
00:20:26,760 --> 00:20:27,840
มันเป็นส่วนหนึ่งของแผนการ

240
00:20:29,240 --> 00:20:32,400
อาการของฉันไม่ได้ดีขึ้นเลย มีแต่แย่ลง

241
00:20:32,480 --> 00:20:34,480
ใครเป็นคนแนะนำหมอฮวาให้คุณ

242
00:20:35,440 --> 00:20:36,280
ลูค่ะ

243
00:20:37,400 --> 00:20:38,480
ถามทำไมคะ

244
00:20:39,600 --> 00:20:41,800
หมอฮวาพัวพันกับเรื่องอื้อฉาว
ด้านจรรยาบรรณหลายครั้ง

245
00:20:42,720 --> 00:20:44,520
เธอถูกระงับใบประกอบโรค

246
00:20:45,880 --> 00:20:48,400
คุณไม่เล่นเน็ตเหรอ

247
00:20:58,200 --> 00:21:00,040
(จิตแพทย์ละเมิดจรรยาบรรณรุนแรง)

248
00:21:01,640 --> 00:21:04,160
ลูบอกว่าจะหาหมอดีๆ ให้ฉัน

249
00:21:06,040 --> 00:21:10,720
ก่อนนี้ผมไม่คิดว่า
เขาเกี่ยวข้องกับการตายของจิ๋น

250
00:21:11,960 --> 00:21:13,200
แต่ตอนนี้

251
00:21:14,760 --> 00:21:17,920
ดูเหมือนว่าหมอฮวาจะเป็นอาวุธลับของลู

252
00:21:56,080 --> 00:21:57,200
อีแร้งทึ้งนี่

253
00:21:57,280 --> 00:22:00,720
สมบัติเป็นของฉัน ขืนแตะต้อง แกได้ตายแน่

254
00:22:03,640 --> 00:22:04,960
ไอ้ชั่ว! แก…

255
00:22:06,760 --> 00:22:07,880
ปล่อยนะ โธ่เว้ย

256
00:22:24,280 --> 00:22:26,480
ลูกค้าของคุณหมออาจเป็นตัวการ
ในเหตุฆาตกรรมสองราย

257
00:22:26,560 --> 00:22:29,560
ฉันเอาประวัติการรักษาของคุณเหวยให้คุณแล้วนี่

258
00:22:30,480 --> 00:22:31,320
ผมไม่ได้พูดถึงเหวย

259
00:22:31,920 --> 00:22:34,520
ผมพูดถึงคนที่จ่ายสตางค์ให้คุณโกหกน่ะ

260
00:22:38,680 --> 00:22:42,160
งั้นแปลว่าลูไม่ได้พาฉันไปที่ภูสีชาด

261
00:22:42,240 --> 00:22:43,400
เพื่อรักษาอาการของฉันเหรอ

262
00:23:05,720 --> 00:23:09,560
คุณจะไปรักษาตัวที่ไหน
ก็ไม่ใช่การตัดสินใจของหมอ

263
00:23:09,640 --> 00:23:12,480
คุณคิดให้รอบคอบก่อนจะพูดอะไรอีกดีกว่านะ

264
00:23:12,560 --> 00:23:15,880
เพราะมันอาจทำให้คุณเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดของลูได้

265
00:23:15,960 --> 00:23:18,600
ฉันไม่เกี่ยวข้องอะไรด้วย

266
00:23:19,560 --> 00:23:21,480
ฉันก็แค่รับเงินของคุณลูมา

267
00:23:21,560 --> 00:23:24,240
เพื่อฟื้นความทรงจำที่หายไปของคุณเหวย

268
00:23:24,320 --> 00:23:25,200
แค่นั่นค่ะ

269
00:23:25,280 --> 00:23:27,360
แล้วประสบการณ์หลอนๆ ที่ภูสีชาดล่ะ

270
00:23:28,120 --> 00:23:30,440
นั่นเป็นความทรงจำ
ที่ถูกความบอบช้ำทางจิตรุนแรงปิดกั้น

271
00:23:31,040 --> 00:23:32,640
การพาคุณไปยังสถานที่ในอดีตของคุณ

272
00:23:32,720 --> 00:23:35,440
และให้คุณได้เจอกับสิ่งที่คุ้นเคย

273
00:23:35,520 --> 00:23:38,200
เป็นวิธีที่รวดเร็วที่สุด
ในการฟื้นความทรงจำพวกนั้น

274
00:23:39,400 --> 00:23:42,320
งั้นที่รักษาความกลัวการมีเพศสัมพันธ์
ก็เป็นแค่ข้ออ้างเหรอ

275
00:23:43,680 --> 00:23:45,560
จากการวินิจฉัยของฉัน

276
00:23:45,640 --> 00:23:48,520
มันเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์กระทบกระเทือนจิตใจ
ที่คุณเหวยเคยประสบมา

277
00:23:48,600 --> 00:23:50,520
ตอนที่เธอยังเด็ก

278
00:23:53,160 --> 00:23:55,440
ฉันเห็นแม่…

279
00:23:55,520 --> 00:23:57,000
ถูกผู้ชายสองคนกดลงกับพื้น

280
00:23:57,760 --> 00:24:00,880
ตอนแรกฉันถึงได้นึกว่าเป็นตัวฉันเองที่โดนข่มขืน

281
00:25:00,720 --> 00:25:02,200
ทำไมลูถึงทำขนาดนี้

282
00:25:08,400 --> 00:25:11,080
ลุงหมุ่งบอกว่าลูต้องการค้นหา
สมบัติที่หายไปของตระกูลแกว๊ก

283
00:25:16,280 --> 00:25:17,960
ที่นี่มันที่ไหน

284
00:25:18,040 --> 00:25:19,840
เดิมทีมันเป็นทางออกฉุกเฉิน

285
00:25:19,920 --> 00:25:23,040
แล้วมันก็ถูกต่อเติมให้เป็นที่เก็บสมบัติ

286
00:26:18,880 --> 00:26:19,960
ทำไมไปนานจัง

287
00:26:20,960 --> 00:26:22,400
ผมก็รอคุณโทรมา

288
00:26:25,080 --> 00:26:28,360
ฉันรู้สึกง่วงๆ ก็เลยไปนอนพักที่บ้านแม่

289
00:26:30,360 --> 00:26:32,960
ไปล้างหน้าล้างตาสิ จะได้มากินข้าวเย็นกัน

290
00:26:33,040 --> 00:26:35,080
ฉันหิวแล้ว กินเลยดีกว่า

291
00:26:53,160 --> 00:26:54,000
ขอบคุณ

292
00:27:05,960 --> 00:27:07,000
เป็นอะไร

293
00:27:07,720 --> 00:27:10,400
ไม่มีอะไรหรอก เมื่อบ่ายผมคงนอนผิดท่า

294
00:27:11,920 --> 00:27:14,400
ว่าแต่ว่าตำรวจถามอะไรบ้าง

295
00:27:14,480 --> 00:27:17,560
อ๋อ ก็ถามเรื่องที่ฉันทะเลาะกับวัน

296
00:27:20,000 --> 00:27:23,760
พวกเขาถามว่าคุณอยู่ที่ไหนตลอดบ่ายเมื่อวาน

297
00:27:26,440 --> 00:27:27,280
ฉันบอกไปว่า

298
00:27:27,360 --> 00:27:29,680
คุณอยู่กับฉันตลอด

299
00:27:30,960 --> 00:27:33,240
มัน… ก็ใช่นี่นา

300
00:27:35,320 --> 00:27:37,720
ฉันคุยกับเจ้าหน้าที่ที่เฝ้าจุดตรวจเข้าออก

301
00:27:38,320 --> 00:27:42,120
พวกเขาบอกว่าเมื่อวานนี้ตอนเที่ยง
ไม่ได้ไปไหนเลย

302
00:27:42,200 --> 00:27:44,600
สรุปว่าคุณไม่ได้ไปหางูกับเขาเหรอ

303
00:27:48,040 --> 00:27:49,600
- ผม…
- คุณโกหกฉัน

304
00:27:56,480 --> 00:27:58,360
แต่ฉันจะไม่ถามหรอกว่าทำไม

305
00:27:59,440 --> 00:28:02,960
ก็แค่เรื่องมันกลายเป็นว่า วันหายไปตอนนั้นพอดี

306
00:28:10,800 --> 00:28:12,880
ตอนนี้ทุกอย่างวุ่นวายมาก

307
00:28:14,400 --> 00:28:15,600
ถ้าเรารักกัน

308
00:28:16,560 --> 00:28:19,840
เราก็จะสามารถปกป้อง
และคอยเป็นหูเป็นตาให้กันและกันได้

309
00:28:21,200 --> 00:28:23,360
- ผมก็…
- คุณเลิกเล่นละครเถอะ

310
00:28:28,600 --> 00:28:29,720
ฉันคือเอียน

311
00:28:30,640 --> 00:28:32,160
ลูกสาวนามและถูย

312
00:28:36,600 --> 00:28:38,080
ฉันจำได้แล้ว

313
00:28:45,440 --> 00:28:48,600
ไม่ว่ายังไง คุณหลอกใช้ฉัน…

314
00:28:48,680 --> 00:28:51,200
เพราะงั้นถ้ามันช่วยให้หาสมบัติได้ ก็ถือว่าคุ้มค่า

315
00:28:52,280 --> 00:28:54,320
ฉันจะได้มั่นใจได้ว่าบ๋าวจะมีอนาคตที่ดี

316
00:28:57,160 --> 00:28:58,000
เหวย

317
00:28:58,960 --> 00:28:59,880
คุณพูดเรื่องอะไรของคุณ

318
00:29:00,520 --> 00:29:04,240
ฉันคิดว่าเราร่วมมือกันก็ได้ แล้วแบ่งทองกัน

319
00:29:18,960 --> 00:29:20,360
มีอย่างนึงที่ผมยังไม่เข้าใจ

320
00:29:22,760 --> 00:29:24,720
ถ้าคุณรู้ว่าสมบัติอยู่ที่ไหน

321
00:29:25,840 --> 00:29:27,440
คุณยังมัวมาต่อรองกับผมทำไม

322
00:29:29,360 --> 00:29:32,640
ฉันยังนึกเรื่องราวเกี่ยวกับสมบัติไม่ได้มากนัก

323
00:29:34,320 --> 00:29:35,160
อ๋อ

324
00:29:36,640 --> 00:29:39,880
งั้นก็อาจจะมีสิ่งที่ผมรู้ แต่คุณไม่รู้งั้นสิ

325
00:29:48,240 --> 00:29:50,000
ก็ไม่เป็นไรหรอกถ้าคุณไม่เชื่อฉัน

326
00:29:50,080 --> 00:29:52,080
แต่เลิกเสียเวลากับอุโมงค์นั่นเถอะ

327
00:29:53,600 --> 00:29:54,640
ทำไม

328
00:29:54,720 --> 00:29:56,440
คุณเปิดห้องลับได้หรือยัง

329
00:29:58,280 --> 00:29:59,560
พูดให้เจาะจงกว่านี้หน่อย

330
00:30:00,720 --> 00:30:03,800
ที่นั่นแหละที่พวกเขาเก็บสมบัติไว้

331
00:30:03,880 --> 00:30:06,200
มันมีทางออกไปที่ป่า

332
00:30:07,120 --> 00:30:10,080
ตอนที่พ่อพาฉันกับแม่ลงไปที่ห้องลับนั่น

333
00:30:10,840 --> 00:30:12,400
เขาสะพายเป้ไปด้วย

334
00:30:15,320 --> 00:30:18,400
เราลงไปที่นั่นเพื่อหนี

335
00:30:18,480 --> 00:30:20,080
ไม่ได้ไปหาสมบัติ

336
00:30:27,760 --> 00:30:29,280
ผมใช้ความพยายามกับเรื่องนี้ไปมาก

337
00:30:30,680 --> 00:30:32,440
ผม 70 คุณ 30 ตกลงไหม

338
00:30:35,400 --> 00:30:36,640
ขอเป็น 60-40

339
00:30:40,000 --> 00:30:42,120
- ได้
- เดี๋ยวสิ

340
00:30:42,200 --> 00:30:43,320
ฉันมีข้อแม้ข้อนึง

341
00:30:52,360 --> 00:30:53,880
พูดใส่นี่

342
00:30:55,160 --> 00:30:58,720
ผมกับเหวยแค่ร่วมมือกันหาสมบัติ

343
00:30:59,920 --> 00:31:02,160
เหวยไม่ได้เกี่ยวข้องใดๆ กับเหตุฆาตกรรม

344
00:31:02,240 --> 00:31:05,000
ที่ผมได้ก่อทั้งโดยเจตนาและไม่เจตนา

345
00:31:16,720 --> 00:31:19,960
ผมไม่เข้าใจว่าคุณพูดอะไร

346
00:31:28,600 --> 00:31:31,680
ลูระวังตัวมาก บางทีเขาอาจจะกำลังคุมเชิงอยู่

347
00:31:33,280 --> 00:31:39,120
‎(ตำรวจลาดตระเวน)

348
00:31:39,760 --> 00:31:40,600
ทุกคน รอก่อน

349
00:31:44,240 --> 00:31:45,760
ระวังห้องชั้นบนไว้ให้ดี

350
00:31:45,840 --> 00:31:47,560
จะยังไงบ๋าวต้องปลอดภัย

351
00:31:50,920 --> 00:31:53,480
ตอนบ่ายที่วันหายตัวไป

352
00:31:53,560 --> 00:31:55,400
คุณหายไปสองสามชั่วโมง

353
00:31:56,960 --> 00:31:59,600
พอคุณกลับมาบ้าน มือคุณมีรอยถลอก

354
00:32:01,480 --> 00:32:03,960
ก็บอกไปแล้วไงว่าลื่นล้ม

355
00:32:05,480 --> 00:32:07,800
คุณเอาตัววันไปซ่อนไว้ที่ไหน

356
00:32:10,080 --> 00:32:12,080
หรือว่า… ลงมือฆ่าเธอไปแล้ว

357
00:32:16,320 --> 00:32:17,520
ถ้างั้น…

358
00:32:17,600 --> 00:32:19,960
การตายของจิ๋นก็เกี่ยวข้องกับคุณด้วยเหรอ

359
00:32:23,880 --> 00:32:24,720
ประจำที่

360
00:32:38,080 --> 00:32:39,520
จะล่อให้ผมสารภาพเหรอ

361
00:32:40,320 --> 00:32:42,280
ฉันก็แค่ต้องปกป้องต้วเอง

362
00:32:43,160 --> 00:32:45,600
จะไม่มีใครรู้ถ้าคุณไม่หลุดปาก

363
00:32:51,880 --> 00:32:53,840
คุณใส่เครื่องดักฟังหรือเปล่า

364
00:32:58,240 --> 00:33:01,080
ถ้าเราจะร่วมมือกัน เราก็ควรจะไว้ใจกัน

365
00:33:10,160 --> 00:33:12,640
นี่ไง เชิญค้นตามสบาย

366
00:33:12,720 --> 00:33:14,560
- ทุกคนเตรียมพร้อม…
- เดี๋ยว

367
00:33:17,240 --> 00:33:19,280
ไหนๆ ก็มาถึงขั้นนี้แล้ว
ให้เธอแบไต๋ไปเลยก็ได้นะ

368
00:33:47,000 --> 00:33:48,160
ตำรวจ มาจับเขาเลย

369
00:33:49,280 --> 00:33:50,120
เกิดอะไรขึ้น

370
00:34:03,600 --> 00:34:05,120
คุณน่าจะได้เห็นหน้าตัวเองเมื่อกี้นะ

371
00:34:05,200 --> 00:34:07,160
- น่าสงสารจัง
- จะบ้าไปแล้วเหรอ

372
00:34:07,760 --> 00:34:08,760
คุณ…

373
00:34:26,960 --> 00:34:29,920
ถ้าคุณโดนจับฉันก็ชวดสมบัติสิ

374
00:34:31,400 --> 00:34:33,239
แต่คุณก็ควรตัดสินใจไวๆ หน่อยนะ

375
00:34:35,280 --> 00:34:36,800
ทำไม

376
00:34:36,880 --> 00:34:39,600
ที่โรงอาหารสถานีตำรวจเมื่อเช้านี้

377
00:34:39,679 --> 00:34:41,719
ฉันได้ยินพวกผู้เชี่ยวชาญคุยกัน

378
00:34:44,120 --> 00:34:46,040
- นักนิติวิทยาศาสตร์เหรอ
- ใช่มั้ง

379
00:34:46,120 --> 00:34:49,960
พวกเขาบอกว่ากำลังรออุปกรณ์สักอย่างจากฮานอย

380
00:34:50,040 --> 00:34:51,280
น่าจะถึงในสามสี่วัน

381
00:34:52,280 --> 00:34:53,120
อุปกรณ์อะไร

382
00:34:54,040 --> 00:34:55,600
แล้วมันเกี่ยวอะไรกับผม

383
00:34:55,679 --> 00:34:56,920
ฉันก็ไม่แน่ใจหรอก

384
00:34:57,000 --> 00:34:59,200
ฉันแค่ได้ยินว่ามันไฮเทคและแพงมาก

385
00:35:00,000 --> 00:35:03,440
มันสามารถตามที่อยู่ของวัน
โดยใช้สัญญาณโทรศัพท์มือถือของเธอ

386
00:35:08,040 --> 00:35:08,960
วันคงจะ…

387
00:35:10,000 --> 00:35:11,480
ปิดโทรศัพท์ระหว่างหนี

388
00:35:11,560 --> 00:35:13,440
พวกเขาคุยโม้กันว่าเป็นเทคโนโลยีล่าสุด

389
00:35:14,440 --> 00:35:18,120
ที่สามารถชี้ได้กระทั่งจุดที่สัญญาณหายไป

390
00:35:18,200 --> 00:35:20,120
จากตรงนั้น เขาก็จะใช้สุนัขดมกลิ่นตามต่อ

391
00:35:40,120 --> 00:35:40,960
ดูเหมือนว่า…

392
00:35:42,040 --> 00:35:43,960
วันก็คงหนีไม่รอดแล้ว

393
00:35:45,680 --> 00:35:48,760
ลุง ไอ้คนเหลี่ยมจัดนี่คงจะไม่หลงกลแน่

394
00:35:50,560 --> 00:35:52,040
แต่ก็ช่างผู้หญิงคนนั้นเถอะ

395
00:35:52,120 --> 00:35:54,800
เราไปหาสมบัติกันเถอะ

396
00:35:54,880 --> 00:35:55,720
ใช่ไหม ที่รัก

397
00:36:00,560 --> 00:36:01,400
แน่นอน

398
00:36:03,040 --> 00:36:04,400
เราจะเริ่มกันพรุ่งนี้

399
00:36:04,480 --> 00:36:05,720
ทำไมไม่คืนนี้เลยล่ะ

400
00:36:06,840 --> 00:36:07,680
วันนี้ผมเหนื่อย

401
00:36:08,720 --> 00:36:09,560
ก็ได้

402
00:36:10,680 --> 00:36:12,920
คืนนี้ฉันจะนอนกับบ๋าว

403
00:36:13,000 --> 00:36:15,360
เรายังไม่ได้แต่งงานกัน

404
00:36:15,440 --> 00:36:16,840
เรายังไม่ควรนอนเตียงเดียวกัน

405
00:36:24,440 --> 00:36:25,960
คุณกลับมาจำได้ตั้งแต่เมื่อไร

406
00:36:30,400 --> 00:36:31,440
คุณล่ะ

407
00:36:32,640 --> 00:36:36,240
คุณตามหาตัวเอียนแล้วมาเจอฉันได้ยังไง

408
00:36:41,720 --> 00:36:44,320
ผมบังคับให้แม่บอกความจริง

409
00:36:44,400 --> 00:36:45,760
ว่าลุงนามกับป้าถูย…

410
00:36:46,760 --> 00:36:49,280
เออ… พ่อแม่คุณน่ะ ตายไปแล้ว

411
00:36:50,440 --> 00:36:51,920
แล้วคุณล่ะ

412
00:36:52,000 --> 00:36:54,640
ถ้าคุณรอดตายมาได้
ทำไมพวกตระกูลแกว๊กไม่ถูกจับ

413
00:36:57,400 --> 00:37:01,200
ฉันไม่รู้นี่ว่าฉันสูญเสียความทรงจำ

414
00:37:01,280 --> 00:37:03,600
พวกเขานึกว่าฉันตายถึงได้เลิกค้นหา

415
00:37:04,800 --> 00:37:06,120
เพราะผมไม่ได้ใช้นามสกุลแกว๊ก

416
00:37:07,000 --> 00:37:10,320
ผมก็ตามหาคุณได้ง่ายๆ โดยไม่มีใครสงสัย

417
00:37:12,600 --> 00:37:14,680
แต่ไม่มีในบันทึกประจำวันของตำรวจ

418
00:37:14,760 --> 00:37:18,520
เรื่องศพ
หรือว่าการหายตัวไปของเอียนในปี 1997

419
00:37:22,360 --> 00:37:25,200
หลังจากค้นหนังสือพิมพ์เก่าอยู่หลายสัปดาห์

420
00:37:26,040 --> 00:37:29,120
ในที่สุดผมก็เจอประกาศที่น่าสนใจ

421
00:37:29,200 --> 00:37:30,400
(ตามหาญาติ - ศูนย์สังคมสงเคราะห์)

422
00:37:30,480 --> 00:37:32,800
ที่ลงโดยศูนย์สังคมสงเคราะห์

423
00:37:34,480 --> 00:37:38,280
มันเป็นประกาศตามหาญาติ
ของเด็กหญิงไม่ทราบชื่อที่มีอาการความจำเสื่อม

424
00:37:38,360 --> 00:37:40,480
(สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า)

425
00:37:40,560 --> 00:37:42,440
มันพาผมไปที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า

426
00:37:44,040 --> 00:37:44,880
ขอโทษครับ

427
00:37:46,160 --> 00:37:47,480
ศูนย์ข้อมูลอยู่ตรงไหนครับ

428
00:37:48,120 --> 00:37:49,240
ทางนั้นค่ะ

429
00:37:49,320 --> 00:37:50,480
ขอบคุณครับ

430
00:37:57,880 --> 00:38:00,280
ตอนนั้นเองที่ผมได้ล่วงรู้…

431
00:38:00,360 --> 00:38:02,680
ว่าเบาะแสสุดท้ายของสมบัติตระกูลแกว๊ก

432
00:38:03,760 --> 00:38:05,200
ไม่ได้มีชื่อว่าเอียนอีกแล้ว

433
00:38:21,760 --> 00:38:26,360
อันที่จริงก็มีแค่คุณแหละ
ที่จะคิดแผนการที่แยบยลขนาดนั้นได้

434
00:38:26,440 --> 00:38:28,000
แถมยังเล่นละครได้เนียนขนาดนี้

435
00:38:51,480 --> 00:38:53,440
ฉันต้องการเปิดโปงลูและอาชญกรรมที่เขาก่อ

436
00:38:56,000 --> 00:38:57,680
ทำไมถึงอยากทำแบบนั้น

437
00:38:59,040 --> 00:39:02,720
การตายของจิ๋นกับการหายตัวไปของวัน…

438
00:39:02,800 --> 00:39:04,080
ต้องเกี่ยวข้องกับลูแน่นอน

439
00:39:05,000 --> 00:39:08,080
การเปิดโปงเขาจะทำให้ฉันได้ลบล้างมลทิน

440
00:39:08,160 --> 00:39:11,080
ฉันอยากให้บ๋าวได้มีชีวิตปกติอีกครั้ง

441
00:39:11,160 --> 00:39:13,640
งั้นคุณคิดอะไรออกบ้างหรือยัง

442
00:39:16,120 --> 00:39:20,120
- เราจะใช้สิ่งที่ลูต้องการเป็นเหยื่อล่อ
- สมบัติเหรอ

443
00:39:20,200 --> 00:39:24,000
หรือเราจะใช้สิ่งที่เขากลัวที่สุด
เพื่อให้เขาเสียศูนย์

444
00:39:24,080 --> 00:39:25,840
เราจะใช้ทั้งสองอย่าง

445
00:39:25,920 --> 00:39:28,200
คุณควรหาทางบอกให้เขารู้

446
00:39:28,280 --> 00:39:31,920
ว่าตำรวจกำลังแกะรอยสัญญาณโทรศัพท์ของวัน
เพื่อหาตำแหน่งของเธอ

447
00:39:32,000 --> 00:39:33,800
นี่จะทำให้เขาสะดุ้งแน่

448
00:39:33,880 --> 00:39:34,720
แต่…

449
00:39:34,800 --> 00:39:38,320
ถ้าเขาปิดโทรศัพท์วันหรือพังมันแล้วล่ะ

450
00:39:39,840 --> 00:39:40,880
บ๊ากได้ลองโทรดูแล้ว

451
00:39:40,960 --> 00:39:43,040
แต่หมายเลขไม่ได้เปิดใช้งาน

452
00:39:43,120 --> 00:39:43,960
ไม่ต้องห่วง

453
00:39:44,040 --> 00:39:46,880
แค่กุเรื่องอะไรก็ได้เกี่ยวกับเทคโนโลยีใหม่

454
00:39:46,960 --> 00:39:50,000
เครื่องที่สามารถระบุตำแหน่ง
สัญญาณสุดท้ายของโทรศัพท์ได้

455
00:39:51,440 --> 00:39:55,720
เราจะทำให้เขาคิดว่าเทคโนโลยีนี้จะช่วยตำรวจ

456
00:39:55,800 --> 00:39:58,360
จำกัดพื้นที่ค้นหาให้แคบลงได้

457
00:39:58,440 --> 00:40:01,840
แล้วที่เหลือก็ปล่อยเป็นหน้าที่ของทีมสุนัขดมกลิ่น

458
00:40:01,920 --> 00:40:03,720
พอลูตื่นตกใจ ไม่ทันระวังตัว

459
00:40:04,720 --> 00:40:07,600
ฉันก็จะยกเรื่องสมบัติขึ้นมา

460
00:40:08,200 --> 00:40:09,600
ระวังให้มากนะครับ

461
00:40:09,680 --> 00:40:12,000
คุณกำลังใช้ตัวเองเป็นเหยื่อล่อดีๆ นี่เอง

462
00:40:13,760 --> 00:40:14,880
อีกอย่างคุณก็มีลูกด้วย

463
00:41:14,200 --> 00:41:15,760
เคลื่อนเข้าประชิด

464
00:41:25,920 --> 00:41:27,440
รักษาระยะห่าง อย่าเผยตัว

465
00:41:41,000 --> 00:41:42,280
เป้าหมายกำลังมุ่งหน้าไปยังบ้านร้าง

466
00:41:42,920 --> 00:41:44,200
ขอให้หน่วย…

467
00:42:14,920 --> 00:42:16,200
เขาเคลื่อนไหวเป็นวงกลม

468
00:42:16,280 --> 00:42:17,680
อย่าให้เขาทำเราว่อกแว่กได้

469
00:42:17,760 --> 00:42:19,800
- ไม่เห็นเขาเลย
- เขาอยู่ไหน

470
00:42:20,760 --> 00:42:21,960
หน่วยที่สี่ ขวามือ

471
00:42:22,040 --> 00:42:23,600
- ที่ก้อนหิน
- รับทราบ

472
00:42:26,000 --> 00:42:27,960
เราคลาดกับเขาเแล้ว มีใครเห็นเขาไหม

473
00:42:31,280 --> 00:42:32,520
ช่วยดูบ๋าวให้หน่อยนะคะ

474
00:42:32,600 --> 00:42:34,360
- คุณ…
- แม่

475
00:42:45,120 --> 00:42:45,960
นี่คุณ

476
00:42:47,800 --> 00:42:50,480
มีอะไรเกิดขึ้นที่บ้านลู ผมเห็นตำรวจ

477
00:43:04,280 --> 00:43:06,720
- ครับ
- คุณบ๊าก ที่บ้านร้าง…

478
00:43:07,400 --> 00:43:08,280
ฉันกำลังตามลูไป

479
00:43:09,080 --> 00:43:11,320
คุณเหวย มันอันตราย อย่าทำอะไรบุ่มบ่าม

480
00:43:17,920 --> 00:43:19,840
ที่คอกม้าเก่า ที่เป็นไม้

481
00:43:19,920 --> 00:43:21,280
- ไงนะ
- ที่ประตูเล็กๆ…

482
00:43:21,360 --> 00:43:22,680
- ข้างใต้นั้นมี…
- ฮัลโหล

483
00:43:22,760 --> 00:43:25,120
ฮัลโหล คุณเหวย

484
00:45:11,960 --> 00:45:12,960
ไปเถอะน่า

485
00:45:15,160 --> 00:45:16,280
ไปสิ

486
00:45:32,760 --> 00:45:35,600
ระวังนะ เอียน

487
00:45:51,760 --> 00:45:52,880
มานี่

488
00:46:08,880 --> 00:46:09,920
ที่รัก

489
00:46:10,000 --> 00:46:11,440
นี่ ที่รัก

490
00:46:11,520 --> 00:46:13,240
เป็นอะไรหรือเปล่า

491
00:46:13,320 --> 00:46:14,600
ไปกันก่อนเลย ไม่ต้องห่วงผม

492
00:46:14,680 --> 00:46:16,760
ไม่นะ ฉันจะไม่ทิ้งคุณ

493
00:46:16,840 --> 00:46:18,160
- พ่อ
- ไม่ต้องห่วง

494
00:46:18,240 --> 00:46:20,840
พวกนั้นนึกว่าผมรู้ที่ซ่อนทอง คงจะไม่ทำร้ายผมแน่

495
00:46:20,920 --> 00:46:23,240
ให้ลูกปลอดภัยก่อน ไปสิ

496
00:46:23,320 --> 00:46:24,680
- ฉันขอโทษ
- เร็วเข้าสิ

497
00:46:24,760 --> 00:46:26,600
เร็วหน่อย เราจะไม่ยอมให้พวกมันหนีไปได้

498
00:46:26,680 --> 00:46:28,000
อยู่นั่นไง

499
00:46:28,080 --> 00:46:29,120
ไปๆ

500
00:46:31,480 --> 00:46:33,880
- เร็วสิ ตามพวกมันไป เร็วๆ
- หยุดอยู่ตรงนั้นนะ

501
00:46:35,000 --> 00:46:36,320
หยุดเลย

502
00:46:36,400 --> 00:46:38,000
รีบไป เร็วสิ

503
00:46:44,880 --> 00:46:45,880
พวกนั้นกำลังหนี

504
00:46:45,960 --> 00:46:47,640
- เร็ว!
- ทางไหนคะ

505
00:46:47,720 --> 00:46:48,760
พวกเขาไปทางไหนนะ

506
00:46:49,360 --> 00:46:50,640
พวกเขาไปทางไหน

507
00:46:52,320 --> 00:46:53,960
ไปซ่อนตรงนั้น

508
00:47:00,560 --> 00:47:01,840
เอียน ฟังแม่ให้ดีนะ

509
00:47:01,920 --> 00:47:03,880
แม่จะล่อพวกเขาไว้

510
00:47:03,960 --> 00:47:06,080
ลูกรอตรงนี้ ห้ามส่งเสียงใดๆ ทั้งสิ้น

511
00:47:06,160 --> 00:47:08,760
ไม่ว่าจะได้ยินเสียงอะไร
อย่าออกมาเด็ดขาด เข้าใจนะ

512
00:47:11,800 --> 00:47:14,080
เริ่มนับหนึ่งถึงร้อยในใจ

513
00:47:14,160 --> 00:47:15,880
นับเสร็จเมื่อไร ให้วิ่งไปด้านนั้น

514
00:47:16,800 --> 00:47:19,360
ไปที่ก้อนหินที่ลูกกับจั๊กเรียกว่าเจ้าเขา

515
00:47:19,440 --> 00:47:22,000
พอถึงริมเขา ให้ไปที่ถนนใหญ่

516
00:47:22,080 --> 00:47:23,400
แล้วขอความช่วยเหลือ ได้ยินแม่ไหม

517
00:47:25,400 --> 00:47:27,360
ได้ยินที่แม่พูดไหม

518
00:47:28,880 --> 00:47:30,640
แม่ ไม่เอา… หนูทำไม่ได้

519
00:47:30,720 --> 00:47:32,520
หนูทิ้งแม่ไว้ไม่ได้

520
00:47:32,600 --> 00:47:33,800
ไปสิ!

521
00:47:45,720 --> 00:47:47,800
แม่ขอโทษ

522
00:47:47,880 --> 00:47:50,720
แม่ขอโทษ แม่ขอโทษจริงๆ

523
00:47:50,800 --> 00:47:53,240
ฟังนะ ฟังแม่ให้ดี

524
00:47:53,320 --> 00:47:55,280
วิ่งไปที่ภูเขาแล้วขอความช่วยเหลือ เข้าใจไหม

525
00:47:55,880 --> 00:47:57,800
- เข้าใจไหม
- ค่ะ

526
00:48:01,720 --> 00:48:03,120
เอารองเท้ามาให้แม่ข้างนึง

527
00:48:17,880 --> 00:48:20,760
เอียน ระวังนะ เอียน

528
00:48:20,840 --> 00:48:21,680
หยุด!

529
00:48:22,480 --> 00:48:23,320
พวกมันอยู่นี่

530
00:48:24,720 --> 00:48:25,560
จับตัวไว้

531
00:48:28,200 --> 00:48:30,960
อยู่นั่นไง เร็วสิ ไปเอาตัวมา หยุดเดี๋ยวนี้นะ

532
00:48:32,280 --> 00:48:33,800
อย่าให้พลาดนะ

533
00:48:35,600 --> 00:48:37,440
อย่าให้หนีไปได้ เร็วเข้าสิ

534
00:48:44,520 --> 00:48:46,200
หยุดอยู่ตรงนั้นเลย

535
00:48:49,640 --> 00:48:50,560
ไปจับพวกมันมา

536
00:48:54,560 --> 00:48:56,880
- คิดว่าจะหนีรอดเหรอ
- ปล่อยนะ ปล่อยฉันสิ

537
00:48:56,960 --> 00:48:57,800
เอาตัวมา

538
00:48:58,720 --> 00:49:00,200
ปล่อยฉันนะ

539
00:49:05,040 --> 00:49:06,200
- ถูย
- ปล่อยสิ

540
00:49:06,280 --> 00:49:08,040
ปล่อยเธอนะ

541
00:49:08,120 --> 00:49:08,960
ปล่อยฉันนะ

542
00:49:09,920 --> 00:49:13,760
ไหนดูซิว่าอะไรจะทำงานได้ดีกว่ากัน
ความจำของแกหรือความทนทายาดของนังนี่

543
00:49:13,840 --> 00:49:14,680
จะทำอะไร

544
00:49:16,120 --> 00:49:17,000
- เป็นไงล่ะ
- หยุดนะ

545
00:49:17,080 --> 00:49:19,760
ทีนี้จำได้หรือยัง จำได้หรือยัง

546
00:49:27,120 --> 00:49:29,960
คุณเอาสมบัติที่ล้ำค่าที่สุดของผมไปแล้ว

547
00:49:38,400 --> 00:49:39,680
เร็วสิ

548
00:49:41,720 --> 00:49:42,680
ทองของฉัน…

549
00:50:08,160 --> 00:50:10,800
ฮัลโหล คุณเหวย ฮัลโหล

550
00:50:10,880 --> 00:50:12,360
ฮัลโหล ได้ยินผมไหม

551
00:50:14,480 --> 00:50:15,760
ฉันจำได้…

552
00:50:17,120 --> 00:50:18,520
ฉันจำได้ทุกอย่างแล้ว

553
00:50:19,480 --> 00:50:20,600
ฮัลโหล เหวย

554
00:50:20,680 --> 00:50:22,520
ผมอยู่ที่หน้าประตู ผมจะเปิดได้ยังไง

555
00:50:24,280 --> 00:50:25,280
ผมอยู่ในอุโมงค์

556
00:50:25,360 --> 00:50:27,560
เห็นแต่บันไดขึ้นไปที่บ้าน

557
00:50:27,640 --> 00:50:31,200
มีประตูลับอยู่

558
00:50:31,280 --> 00:50:33,360
- ฮัลโหล ว่าไงนะ
- ใกล้กับคบไฟ…

559
00:50:33,960 --> 00:50:36,120
หันหลัง… แล้วเดินไปสามก้าว

560
00:50:36,200 --> 00:50:38,840
- ฮัลโหล เหวย ฮัลโหล
- สอง…

561
00:50:40,280 --> 00:50:41,520
เมื่อกี้คุณว่าอะไรนะ

562
00:50:41,600 --> 00:50:42,440
- ฮัลโหล…
- ฮัลโหล

563
00:50:43,240 --> 00:50:44,600
- ฮัลโหล
- ฮัลโหล

564
00:51:03,840 --> 00:51:06,720
นามบอกคุณว่าไงเรื่องสมบัติ

565
00:51:08,120 --> 00:51:10,080
มันมีซะที่ไหนล่ะ สมบัติน่ะ

566
00:51:14,840 --> 00:51:15,960
บอกมา

567
00:51:17,120 --> 00:51:19,800
- อย่าให้ผมต้องทำแบบนี้
- ฉันไม่รู้อะไรทั้งนั้น

568
00:51:20,480 --> 00:51:24,400
พ่อไม่เคยบอกอะไรฉันเรื่องนี้เลย

569
00:51:44,720 --> 00:51:46,080
ถ้าคุณบอกผม

570
00:51:46,840 --> 00:51:49,440
ผมจะให้ตำรวจพาคุณไปโรงพยาบาล

571
00:51:50,880 --> 00:51:54,680
ไม่อย่างนั้น บ๋าวจะต้องเป็นเด็กกำพร้า

572
00:51:56,360 --> 00:51:57,800
พูดสิ!

573
00:51:58,920 --> 00:52:00,120
พูดมาเดี๋ยวนี้

574
00:52:13,160 --> 00:52:14,000
มีห้องลับอยู่

575
00:52:14,080 --> 00:52:16,040
เอาเครื่องมือมาพังประตู ขอไฟสว่างๆ ด้วย

576
00:52:16,120 --> 00:52:16,960
รับทราบครับ

577
00:52:27,480 --> 00:52:30,680
สรุปว่าไม่ใช่ต้นไม้แต่เป็นคอกม้าเก่า

578
00:52:31,600 --> 00:52:33,560
ไร มาดูนี่สิ

579
00:52:41,000 --> 00:52:41,840
ที่รัก

580
00:52:42,720 --> 00:52:45,640
เราต้องเอาแผนที่ให้ตำรวจ พวกเขาจะได้หยุดลู

581
00:52:46,200 --> 00:52:47,400
ไม่ต้องห่วง

582
00:52:47,480 --> 00:52:49,600
ตำรวจจะไล่กวดเขามาถึงนี่อยู่แล้ว
รับรองว่าต้องจับเขาได้

583
00:52:49,680 --> 00:52:51,680
แล้วถ้าลูหนีไปล่ะ

584
00:52:51,760 --> 00:52:52,800
การสืบสวนนี้จะไม่มีวันสิ้นสุด

585
00:52:53,800 --> 00:52:55,280
พ่อฉันมีแต่จะแก่ลงทุกวันนะ

586
00:52:55,360 --> 00:52:56,880
เขาได้ตายในคุกแน่

587
00:52:57,720 --> 00:52:58,720
แต่…

588
00:53:00,160 --> 00:53:01,280
เราจะอดได้ทองนะ

589
00:53:14,040 --> 00:53:14,880
นี่ พวกเรา

590
00:54:10,760 --> 00:54:12,240
(สายสืบบ๊าก)

591
00:54:12,320 --> 00:54:13,880
คุณบ๊าก…

592
00:54:17,480 --> 00:54:19,320
ทองคำ…

593
00:54:24,520 --> 00:54:26,200
เหวย ผมรักคุณนะ

594
00:54:28,240 --> 00:54:30,160
ตายซะ ตายสิ

595
00:54:30,240 --> 00:54:33,440
ตาย… ตายซะ

596
00:54:44,760 --> 00:54:46,440
เหวย… บ๋าว…

597
00:54:46,520 --> 00:54:48,200
ไร…

598
00:54:48,280 --> 00:54:50,480
ตาย… ตายซะ

599
00:54:50,560 --> 00:54:52,360
ตายสิ ตายๆ…

600
00:54:52,440 --> 00:54:55,800
เหวยๆ ผมรักคุณ

601
00:54:58,000 --> 00:54:59,200
ไปให้พ้น

602
00:55:06,800 --> 00:55:08,200
หยุดนะ

603
00:55:21,240 --> 00:55:22,600
บ๊าก

604
00:55:33,040 --> 00:55:35,720
ฉุกเฉิน เรียกรถพยาบาล ด่วน

605
00:55:44,240 --> 00:55:46,000
คุณเหวย

606
00:56:18,000 --> 00:56:18,840
คุณยังเสียดายใช่ไหม

607
00:56:20,880 --> 00:56:21,720
อือ

608
00:56:26,400 --> 00:56:27,880
แต่พ่อแม่คุณก็คือพ่อแม่ผม

609
00:56:29,680 --> 00:56:30,760
และคุณ…

610
00:56:31,840 --> 00:56:33,000
คือขุมทองของผม

611
00:56:36,040 --> 00:56:39,400
ตั้งแต่นายเรียนจบมา

612
00:56:39,480 --> 00:56:41,720
นี่เป็นคดีฆาตกรรมคดีแรกของนายใช่ไหม

613
00:56:41,800 --> 00:56:42,640
ครับ

614
00:56:44,840 --> 00:56:46,200
ประเดิมก็เจองานหินเลยนะ

615
00:56:47,400 --> 00:56:50,200
ผมถึงได้แสดงจุดอ่อนมากมาย

616
00:56:50,280 --> 00:56:53,000
นายไม่เลวหรอก ดีกว่าฉันสมัยก่อนด้วย

617
00:56:53,800 --> 00:56:56,160
บอกตามตรง ตอนแรก…

618
00:56:56,800 --> 00:56:57,960
ฉันนึกว่า…

619
00:56:58,720 --> 00:57:00,880
ฉันนึกว่านายเป็นประเภททฤษฎีคล่อง

620
00:57:00,960 --> 00:57:02,960
แต่พอได้ทำงานด้วยกัน

621
00:57:03,040 --> 00:57:05,440
ฉันก็พอเห็นแล้วว่าทำไมนายเป็นที่หนึ่งในรุ่น

622
00:57:06,600 --> 00:57:07,520
ทำดีมาก

623
00:57:07,600 --> 00:57:09,720
แหม เลิกแซวผมซะที

624
00:57:09,800 --> 00:57:12,200
ผมรู้ว่าหนทางของผมยังอีกยาวไกล

625
00:57:17,400 --> 00:57:20,720
แม่ ตื่นสิ แม่ครับ

626
00:57:20,800 --> 00:57:22,440
แม่!

627
00:57:22,520 --> 00:57:24,520
ตื่นสิ

628
00:57:25,160 --> 00:57:26,920
แม่ ตื่นหน่อยสิ

629
00:57:27,800 --> 00:57:29,520
แม่

630
00:57:31,200 --> 00:57:32,760
แม่

631
00:57:34,600 --> 00:57:36,720
ตื่นเถอะครับ

632
00:57:38,320 --> 00:57:41,040
แม่ครับ

633
00:57:41,120 --> 00:57:42,640
‎(รถพยาบาล)

634
00:58:05,920 --> 00:58:12,320
(ป้ายรถบัส)

635
00:58:26,840 --> 00:58:29,400
(รถสายดาลัต - ดึ๊กจ่อง)

636
00:58:51,480 --> 00:58:54,640
(สถานีดึ๊กจ่อง)

637
00:59:06,520 --> 00:59:07,680
นี่ แม่หนู

638
00:59:08,720 --> 00:59:11,440
ทำไมมาคนเดียว แม่ไปไหนล่ะ

639
00:59:15,640 --> 00:59:16,720
ทำไมไม่ตอบล่ะ

640
00:59:18,080 --> 00:59:20,920
ชื่ออะไร บ้านอยู่ที่ไหน

641
00:59:36,160 --> 00:59:37,560
แม่

642
00:59:41,720 --> 00:59:43,360
คุณเสียเลือดไปมาก

643
00:59:43,440 --> 00:59:45,240
โชคดีที่บ๋าวบริจาคให้คุณได้

644
00:59:45,920 --> 00:59:46,840
น่าประทับใจมาก

645
00:59:46,920 --> 00:59:49,720
ที่เจ้าเปี๊ยกคนนี้ไม่ร้องสักแอะตอนโดนเข็มจิ้ม

646
00:59:55,880 --> 00:59:57,200
- บ๋าว
- ครับ

647
00:59:57,280 --> 00:59:59,000
ลุงขอคุยกับแม่เธอเดี๋ยวได้ไหม

648
00:59:59,080 --> 00:59:59,920
ครับ

649
01:00:07,080 --> 01:00:10,400
ผมไปค้นบันทึกประจำวันตำรวจท้องที่

650
01:00:10,480 --> 01:00:13,880
ที่จริงมีการแจ้งเกี่ยวกับเด็กหญิง
มีอาการความจำเสื่อม

651
01:00:13,960 --> 01:00:15,960
แต่ไม่มีใครมารับตัว

652
01:00:16,760 --> 01:00:19,720
ผมคิดว่าคุณนายฮองกลัวจะถูกเปิดโปง…

653
01:00:19,800 --> 01:00:21,160
พวกเขาเลยไม่ได้มาตามหาคุณ

654
01:00:21,240 --> 01:00:22,560
แต่ไม่ใช่สำหรับลู

655
01:00:23,960 --> 01:00:28,280
ผ่านไปหลายสิบปี ดูเหมือนอะไรๆ จะซาไป

656
01:00:28,360 --> 01:00:31,880
ฉะนั้น… เขาก็สามารถตามหาตัวฉัน
ได้ง่ายกว่าเยอะ

657
01:00:31,960 --> 01:00:33,880
จากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า เขาหาร้านกาแฟคุณพบ

658
01:00:33,960 --> 01:00:37,280
ลูคิดได้ว่าคุณคือกุญแจสำคัญไปสู่สมบัติของเขา

659
01:00:38,080 --> 01:00:40,800
แต่ลืมไปว่าคุณเคยความจำเสื่อม

660
01:00:44,520 --> 01:00:46,080
ดอกลิ้นมังกร

661
01:00:49,400 --> 01:00:51,200
ตอนฉันไปที่ภูสีชาดครั้งแรก

662
01:00:52,000 --> 01:00:54,080
ฉันคิดว่าฉันได้พบความสงบแล้ว

663
01:00:57,880 --> 01:00:59,680
ฉันจะไม่มีวันคิดเลย…

664
01:00:59,760 --> 01:01:01,600
ว่าตัวเองกำลังเดินเข้าไปหากับดัก

665
01:01:03,200 --> 01:01:05,400
คุณรู้ไหมว่าเมื่อลิ้นมังกรเหี่ยว

666
01:01:05,480 --> 01:01:08,520
จะทิ้งฝักเมล็ดแห้งที่ดูเหมือนหัวกะโหลกไว้

667
01:01:11,280 --> 01:01:12,920
ตอนแรกมันดูสวยงาม…

668
01:01:14,840 --> 01:01:17,440
แต่สุดท้ายก็ได้เผยให้เห็นอะไรที่ชั่วร้าย

669
01:01:22,360 --> 01:01:23,640
เหมือนลูเปี๊ยบ

670
01:01:26,680 --> 01:01:27,880
แต่โชคยังดี

671
01:01:27,960 --> 01:01:31,440
เขาช่วยฉันฟื้นความทรงจำวัยเด็กที่หายไป

672
01:01:33,200 --> 01:01:34,600
พ่อแม่ฉัน…

673
01:01:34,680 --> 01:01:37,960
เป็นความทรงจำที่มีค่าที่สุดสำหรับฉัน

674
01:01:41,320 --> 01:01:44,640
เราพบศพของวัน

675
01:01:44,720 --> 01:01:46,920
ในแทงก์น้ำที่บ้านร้าง

676
01:01:47,840 --> 01:01:51,720
ผิวหนังที่พบในซอกเล็บของเธอ
ตรงกับดีเอ็นเอของลู

677
01:01:53,400 --> 01:01:56,760
เขาซื้อชุดซับในสีแดงเป็นของขวัญให้วัน

678
01:01:59,760 --> 01:02:01,840
ลูไม่เคยรักใครจริง

679
01:02:03,000 --> 01:02:05,520
บางทีวันก็อาจเป็นเหยื่อเหมือนฉัน

680
01:02:06,120 --> 01:02:07,960
เป็นเครื่องมือให้ลูหาทองของเขา

681
01:02:09,840 --> 01:02:11,480
แล้วคุณจะทำยังไงกับสมบัติ

682
01:02:13,440 --> 01:02:15,680
สมบัติที่เล่าลือกัน…

683
01:02:15,760 --> 01:02:18,200
ทำให้คนตายไปมากมาย

684
01:02:18,280 --> 01:02:19,600
ฉันไม่อยากจะพูดถึงมันอีกเลยค่ะ

685
01:02:22,320 --> 01:02:25,160
เชิญพักผ่อนเถอะครับ ผมจะกลับแล้ว

686
01:02:27,920 --> 01:02:30,000
- คุณบ๊ากคะ
- ครับ

687
01:02:30,960 --> 01:02:32,360
ช่วยอะไรฉันหน่อยได้ไหม

688
01:02:33,440 --> 01:02:34,280
ว่ามาเลยครับ

689
01:02:35,120 --> 01:02:36,960
ฉันอยากพาจั๊กไปอยู่กับฉัน

690
01:02:38,640 --> 01:02:42,200
ยังไงซะเขาก็เป็นน้องชายต่างพ่อของฉัน

691
01:02:43,200 --> 01:02:45,120
ตอนนี้เขาก็ไม่มีใครแล้ว

692
01:02:45,200 --> 01:02:47,960
ทั้งคุณและจั๊กเป็นเหยื่อของความโลภ

693
01:02:48,040 --> 01:02:50,000
ได้ครับ เดี๋ยวผมจะดูให้

694
01:02:50,080 --> 01:02:51,560
พักผ่อนนะครับ

695
01:02:56,760 --> 01:03:00,920
(หนึ่งเดือนต่อมา)

696
01:03:11,920 --> 01:03:13,800
ไหนขอดูมือหน่อย

697
01:03:18,560 --> 01:03:20,680
ดวงตกนะ หนักทีเดียว

698
01:03:21,480 --> 01:03:23,480
เส้นขุมทรัพย์ดูไม่ดีเลย

699
01:03:23,560 --> 01:03:25,880
คุณควรดูแลสุขภาพด้วยนะ

700
01:03:27,040 --> 01:03:28,960
เอามือมาซิ จะดูลายมือให้

701
01:03:29,800 --> 01:03:32,600
นี่ เส้นนี้ดี

702
01:03:32,680 --> 01:03:34,600
มันจะพาคุณตรงเข้าคุกเลย

703
01:03:35,280 --> 01:03:36,600
เส้นนี้ยิ่งดีเข้าไปใหญ่

704
01:03:36,680 --> 01:03:39,120
มันบอกเป๊ะๆ เลยว่าจะเข้าคุกเมื่อไร

705
01:03:39,200 --> 01:03:40,120
วันนี้ไง

706
01:03:43,320 --> 01:03:45,080
ผมไม่เกี่ยวข้องอะไรกับภูสีชาด

707
01:03:46,320 --> 01:03:47,280
เมื่อวานนี้

708
01:03:47,360 --> 01:03:50,720
คุณขายยาอายุวัฒนะให้แม่ของเด็กคนนี้

709
01:03:50,800 --> 01:03:53,400
เธอต้องเข้าโรงพยาบาลหลังจากกินเข้าไป

710
01:04:47,120 --> 01:04:48,800
อ๊ะ ลุงบ๊าก

711
01:04:50,400 --> 01:04:52,240
จับได้แล้ว บ๋าว

712
01:04:59,040 --> 01:05:00,200
คุณบ๊าก

713
01:05:02,160 --> 01:05:04,400
ไงคะ ลมอะไรหอบมาแถวนี้

714
01:05:04,480 --> 01:05:06,120
ฮะ เรารู้จักกันเหรอ

715
01:05:11,840 --> 01:05:14,080
เป็นร้านกาแฟที่น่ารักน่านั่งดีจัง

716
01:05:17,840 --> 01:05:18,880
กาแฟก็หอมด้วย

717
01:05:21,160 --> 01:05:23,120
แล้วเจ้าของ…

718
01:05:23,200 --> 01:05:24,800
ก็…

719
01:05:26,200 --> 01:05:27,640
ดูเข้ากับที่นี่มาก

720
01:05:36,000 --> 01:05:40,080
(ร้านเรโทร 1992 คาเฟ่)

721
01:05:54,160 --> 01:05:57,480
‎(ได้แรงบันดาลใจจากนวนิยาย
‎เรื่องสการ์เล็ตฮิลล์ โดย ตี้หลี่)

722
01:07:52,200 --> 01:07:55,120
คำบรรยายโดย เอมวลี อัศวเปรม