1
00:00:06,006 --> 00:00:08,926
(ผลงานภาพยนตร์ชุดของ NETFLIX)

2
00:00:28,069 --> 00:00:30,159
บีน นี่ลูกแม่จริงๆ ด้วย

3
00:00:30,238 --> 00:00:33,658
ใช่ค่ะ ท่านแม่ ข้าเอง ข้าโตแล้ว

4
00:00:33,742 --> 00:00:35,202
ส่วนใหญ่ก็โตที่ฟันน่ะนะ

5
00:00:35,285 --> 00:00:37,995
ท่านแม่โดนสาปให้เป็นหิน

6
00:00:38,079 --> 00:00:41,709
พระเจ้า แล้วลูกเป็นคนปล่อยแม่ออกมาเหรอ
บีน แม่...

7
00:00:44,294 --> 00:00:46,674
ไม่อยากเชื่อว่าท่านแม่กลับมาแล้ว

8
00:00:46,755 --> 00:00:48,585
เรื่องทุกอย่างมันบ้าแท้ๆ

9
00:00:48,673 --> 00:00:52,643
ข้าไม่อยากเชื่อว่าท่านแม่กลับมามีชีวิต
แต่เอลโฟตายไปแล้ว

10
00:00:52,719 --> 00:00:55,139
ข้าต้องเลือกระหว่าง...

11
00:00:55,221 --> 00:00:56,641
ข้าต้องเลือกท่าน

12
00:00:58,141 --> 00:01:01,641
โอ๋ๆ อย่าร้องไห้นะ ลูกรัก
แม่อยู่นี่แล้ว

13
00:01:03,188 --> 00:01:04,898
ตอนนี้หนูก็รู้สึกดีขึ้นแล้ว

14
00:01:04,981 --> 00:01:06,231
เรื่องแบบนี้เรียกว่าอะไรนะ

15
00:01:06,316 --> 00:01:07,726
ความรัก

16
00:01:16,159 --> 00:01:17,909
เฮ้ย นั่นใคร

17
00:01:17,994 --> 00:01:21,504
เจ้าหญิงทิอาบีนนี่กับราชินีแดกมาร์

18
00:01:21,998 --> 00:01:23,328
เล่นตลกหรือไง

19
00:01:23,416 --> 00:01:27,126
เวลานี้เจ้าหญิงบีนต้องไปเมาที่ไหนสักแห่ง
แต่เจ้าไม่พูดลิ้นไก่สั้นด้วยซ้ำ

20
00:01:27,212 --> 00:01:28,712
แล้วราชินีแดกมาร์เนี่ยนะ

21
00:01:29,506 --> 00:01:31,046
นางตายไปตั้งหลายปีแล้ว

22
00:01:31,132 --> 00:01:35,352
ไม่ตาย แต่ข้าไม่ได้กินอะไรมากว่าสิบปี
เพราะฉะนั้นจงรีบเปิดประตูซะ

23
00:01:36,679 --> 00:01:37,679
พระนาง...

24
00:01:40,517 --> 00:01:43,767
ข้าควรซวยแบบนี้แล้วเพราะไม่เชื่อท่าน

25
00:01:55,406 --> 00:01:59,076
กลิ่นเหม็นขี้หมูกับกะหล่ำปลีต้ม
อันไม่อาจลืมเลือนได้เนี่ยนะ

26
00:01:59,160 --> 00:02:00,160
มีกะหล่ำปลีด้วยเหรอ

27
00:02:03,206 --> 00:02:04,826
ผีราชินีแดกมาร์!

28
00:02:04,916 --> 00:02:06,956
นี่ท่านจริงๆ เหรอ

29
00:02:07,544 --> 00:02:09,964
บันตี้ ยังโง่จนน่ารักเหมือนเดิมเลยนะ

30
00:02:10,046 --> 00:02:12,216
โง่ตราบวันยาวนานเลยค่ะ ฝ่าบาท

31
00:02:12,298 --> 00:02:14,338
เลิกจิ้มนมหลวงซะทีจ้ะ ที่รัก

32
00:02:17,011 --> 00:02:18,891
ซอร์เซริโอ อ๊อดวอล

33
00:02:18,972 --> 00:02:21,182
ไม่อยากเชื่อสายตา

34
00:02:23,059 --> 00:02:26,099
ท่านพ่อ! ท่านพ่อ!
ท่านต้องไม่เชื่อแน่ๆ เปิดประตูสิ

35
00:02:27,230 --> 00:02:28,230
ไม่เอาน่ะ

36
00:02:30,024 --> 00:02:32,114
คุณพระคุณแม่บีนช่วย

37
00:02:32,193 --> 00:02:33,703
นี่เจ้าจริงๆ เหรอ

38
00:02:33,778 --> 00:02:35,698
ลองจูบข้าดูสิจะได้รู้

39
00:02:40,660 --> 00:02:43,910
ข้าฝันถึงช่วงเวลานี้มาตลอด 15 ปี

40
00:02:43,997 --> 00:02:46,747
ดูเจ้าสิ เจ้าไม่ได้เปลี่ยนไปเลย

41
00:02:48,418 --> 00:02:50,708
ส่วนท่าน ท่านก็แค่ตัวใหญ่ขึ้น...

42
00:02:51,671 --> 00:02:52,551
เร้าใจขึ้น

43
00:02:53,798 --> 00:02:58,178
ข้าเศร้าที่เสียเจ้าไปมาก
จนกระทั่งใช้อาหารเป็นที่พึ่งทางใจ

44
00:02:58,261 --> 00:02:59,641
แต่เจ้ากลับมาแล้ว!

45
00:02:59,721 --> 00:03:01,511
จัดงานเลี้ยงใหญ่กันเลยดีกว่า

46
00:03:01,598 --> 00:03:03,638
ข้าไม่ได้ต้องการความสนใจขนาดนั้นนะคะ ที่รัก

47
00:03:03,725 --> 00:03:06,305
งั้นข้าจะจัดอะไรเล็กๆ มีรสนิยมดีๆ

48
00:03:10,356 --> 00:03:11,976
แดกมาร์

49
00:03:12,066 --> 00:03:14,986
(บทที่สิบ
ดรีมแลนด์ล่มสลาย)

50
00:03:19,157 --> 00:03:20,117
น่าทึ่ง

51
00:03:20,200 --> 00:03:23,830
ปรากฏว่าเรื่องไร้สาระกับเลือดวิเศษของเอลฟ์
มันได้ผลจริงๆ แฮะ

52
00:03:23,912 --> 00:03:26,582
ต้องใช้เวลาทั้งฤดูกาลเลยเชียว แต่มันก็ได้ผล

53
00:03:26,664 --> 00:03:30,594
และเมื่อพูดถึงฤดูกาล ข้าหมายถึง
ฤดูใบไม้ร่วงหรือฤดูร้อน หรือไม่ว่านี่มันฤดูไหน

54
00:03:30,668 --> 00:03:32,378
จงฟัง จงฟัง!

55
00:03:32,462 --> 00:03:36,052
ทรงกลับมายังวังหลวงเป็นครั้งแรกในรอบ 15 ปี

56
00:03:36,132 --> 00:03:42,142
ก่อนเคยเป็นรูปปั้น ตอนนี้กลับงามดั่งรูปปั้น
นี่คือราชินีแดกมาร์ผู้งามกินรัศมีทุกคน

57
00:03:44,724 --> 00:03:46,564
การรอคอยอันยาวนานจบลงแล้ว

58
00:03:46,643 --> 00:03:48,943
ราชินีแสนดีของพวกเจ้ามาแล้ว

59
00:03:49,520 --> 00:03:51,860
แหม น่ารักจริงนะคะ ที่รัก

60
00:03:53,524 --> 00:03:56,154
ขอบคุณที่ทุกคนตกใจเฮือกให้กัน

61
00:03:56,236 --> 00:03:57,776
รู้สึกดีมากเลยที่ได้...

62
00:03:59,155 --> 00:04:02,405
สาวๆ ไม่เป็นอะไรนะ

63
00:04:02,492 --> 00:04:05,122
อ๊อดวอล อธิบายหน่อยสิว่า
ทำไมมันถึงจะไม่เป็นอะไร

64
00:04:05,203 --> 00:04:07,713
ข้าจะขอเริ่มจากการแนะนำตัว

65
00:04:07,789 --> 00:04:11,669
ราชินีอูน่าแห่งดรีมแลนด์
ขอทรงพบกับราชินีแดกมาร์...

66
00:04:11,751 --> 00:04:13,591
แห่งดรีมแลนด์เช่นกัน

67
00:04:13,670 --> 00:04:15,630
ร้านสายไหมโทรมาน่ะย่ะ

68
00:04:15,713 --> 00:04:17,223
เขาอยากได้ผมคืน

69
00:04:19,175 --> 00:04:22,795
เอาจริงๆ ข้าแค่แต่งกับนาง
เพื่อให้ได้สร้างคลองเท่านั้นเอง

70
00:04:22,887 --> 00:04:24,007
ช่างสมเหตุสมผล

71
00:04:24,097 --> 00:04:25,967
ใช่ สมเหตุสมผลมาก

72
00:04:26,057 --> 00:04:29,767
นางมอบลูกชายให้ข้าคนหนึ่งด้วย
เท่ากับตอนนี้ข้ามีผู้สืบทอดบัลลังก์แล้ว

73
00:04:29,852 --> 00:04:31,232
ก็สมเหตุสมผลเช่นกัน

74
00:04:31,312 --> 00:04:35,442
แต่ท่านยอมให้นังครึ่งบกครึ่งน้ำนั่น
เลี้ยงดูลูกทิอาบีนนี่ที่เลอค่าของข้าเนี่ยนะ

75
00:04:35,525 --> 00:04:38,315
ไม่ใช่ๆ คนที่เลี้ยงข้าส่วนใหญ่คือบันตี้

76
00:04:38,403 --> 00:04:40,283
กับพวกขี้เมาที่เป็นมิตรที่ผับ

77
00:04:40,363 --> 00:04:42,453
พวกนั้นสอนศิลปะการแทงคนให้ข้าด้วย

78
00:04:42,532 --> 00:04:45,372
เชื่อเถอะ ข้าคอยดูแลนางเป็นอย่างดี

79
00:04:45,994 --> 00:04:47,004
เวลาที่ข้ามีเวลานะ

80
00:04:47,078 --> 00:04:49,288
ท่านพ่อพยายามหาน้ำยาอายุวัฒนะอยู่หลายปี

81
00:04:49,372 --> 00:04:51,462
เราค้นหาไปทั่วโลก

82
00:04:51,541 --> 00:04:53,921
มีคนตายไปมากมาย
เพื่อจะนำเจ้ากลับมาจากความตาย ที่รัก

83
00:04:54,002 --> 00:04:56,592
ใช่ อย่างเอลโฟ เพื่อนสนิทที่สุดของข้า

84
00:04:56,671 --> 00:05:00,341
ไอ้เวรตัวจ้อยน่ารักที่หัวดูตลกๆ นั่นน่ะนะ

85
00:05:00,425 --> 00:05:01,465
ข้าจะคิดถึงเขา

86
00:05:01,551 --> 00:05:04,891
ฟังดูเหมือนเขาควรจะได้รับงานศพที่ยิ่งใหญ่

87
00:05:04,971 --> 00:05:06,011
เป็นไอเดียที่ดี

88
00:05:06,097 --> 00:05:08,597
ข้าจะให้คนไปคุ้ยศพเขากลับมาจากหลุมทิ้งศพ

89
00:05:25,074 --> 00:05:28,244
(เอลโฟ)

90
00:05:31,956 --> 00:05:34,996
รู้ไหม ข้าจะคิดถึงเจ้าเอลโฟนั่นแน่ๆ

91
00:05:35,084 --> 00:05:37,554
เขาช่วยรดน้ำต้นไม้ให้ข้า
ตอนข้าไปอยู่สถานบำบัดคนติดเหล้า

92
00:05:45,428 --> 00:05:47,388
อ้าว เทสส์ ตาไปไหนซะล่ะ

93
00:05:47,889 --> 00:05:49,559
ข้าต้องเลิกใช้ตาข้างนี้

94
00:05:49,640 --> 00:05:52,270
การมองเห็นความจริงตลอดเวลา
มันทำให้ข้าเจ็บปวด

95
00:05:52,977 --> 00:05:55,267
เพราะอย่างนี้มนุษย์ถึงได้ไม่ค่อยมองความจริงกัน

96
00:05:59,650 --> 00:06:01,690
ขบวนออกจากวังมาโดยทิ้งข้าไว้

97
00:06:02,528 --> 00:06:03,698
แย่หน่อยนะ

98
00:06:03,780 --> 00:06:06,620
ข้าก็โทษตัวเองละกัน
เพราะข้าไม่สังเกตเห็นด้วยซ้ำ

99
00:06:06,699 --> 00:06:09,699
ที่ของราชินีคือต้องอยู่ข้างกษัตริย์

100
00:06:10,244 --> 00:06:13,414
ราชินีอูน่า แน่นอนสินะ
เรื่องนี้คงลำบากใจกันหน่อย

101
00:06:13,498 --> 00:06:17,288
นั่งแทนข้าเถอะ ข้าจะไปหาที่อื่นนั่งเอง

102
00:06:18,211 --> 00:06:19,421
ค่อยยังชั่ว

103
00:06:21,047 --> 00:06:23,757
ใช่ เยี่ยม เจ้าทั้งคู่อยู่กับข้าแล้ว

104
00:06:23,841 --> 00:06:25,891
มีซ็อกให้แบ่งกันได้อย่างพอเพียง

105
00:06:26,844 --> 00:06:29,014
บีนนี่ ขึ้นไปกล่าวอาลัยซะทีสิ

106
00:06:30,056 --> 00:06:31,426
โอเค เอาละนะ

107
00:06:31,516 --> 00:06:35,596
เอลโฟกับข้าเพิ่งเป็นเพื่อนกันมาไม่กี่เดือน

108
00:06:35,686 --> 00:06:38,556
แต่เวลาช่วงนั้น
เป็นเดือนที่ดีที่สุดในชีวิตของข้า

109
00:06:38,648 --> 00:06:40,568
แม้ว่าเวลาส่วนใหญ่ของเขาจะถูกใช้ไป

110
00:06:40,650 --> 00:06:43,240
กับการเป็นเหยื่อทดลองทางการแพทย์
ที่แสนป่าเถื่อนที่สุด

111
00:06:43,319 --> 00:06:45,149
นางกำลังพูดถึงข้า

112
00:06:45,238 --> 00:06:47,908
เขาเปลี่ยนวิธีมองโลกของข้า

113
00:06:47,990 --> 00:06:53,120
ในอาณาจักรที่มีแมวพูดได้
หมูวิเศษและแฟรี่ที่ขายตัว

114
00:06:53,204 --> 00:06:55,834
เอลโฟช่วยให้ข้ายังติดดินอยู่กับความเป็นจริง

115
00:06:56,416 --> 00:06:59,416
ข้าจะคิดถึงเขามากจริงๆ

116
00:07:05,007 --> 00:07:06,547
หลับให้สบายนะเพื่อน

117
00:07:06,634 --> 00:07:09,054
โทษทีนะที่เขาต้องฝังนายในตู้ปลาแบบนี้

118
00:07:17,728 --> 00:07:20,308
กษัตริย์เข้าไปแล้วก็ต้องราชินีตามย่ะ

119
00:07:20,398 --> 00:07:23,728
ขออภัย ราชินีอูน่า
ข้าไม่ได้อยากจะเด็ดปีกท่าน

120
00:07:23,818 --> 00:07:28,658
พูดจนปากเปียกปากแฉะ นั่นไม่ใช่ปีก
ข้าไม่ใช่พันธุ์นก!

121
00:07:30,324 --> 00:07:32,124
เจ้าต้องเคารพข้า

122
00:07:32,201 --> 00:07:35,161
เจ้าไม่ใช่ราชินี
เจ้าเป็นแค่ซากศพที่เขาปลุกชีพขึ้นมา!

123
00:07:35,246 --> 00:07:37,076
กล้าดียังไง!

124
00:07:41,961 --> 00:07:45,131
ตบกันเลย! ตบกันเลย! ตบกันเลย!

125
00:07:45,214 --> 00:07:47,224
ฝ่าบาท ทำอะไรสักอย่างสิ

126
00:07:47,300 --> 00:07:49,430
สาวๆ สาวๆ! ไม่เอาน่ะ

127
00:07:49,510 --> 00:07:51,850
ข้าอายมากกว่าจะเกิดอารมณ์นะ

128
00:08:12,909 --> 00:08:14,409
เอลโฟ! ไม่นะ!

129
00:08:14,494 --> 00:08:16,624
โอ๋นะ เขาไปอยู่กับปูแล้ว

130
00:08:22,835 --> 00:08:24,545
ท่านแม่! พระเจ้า เป็นอะไรรึเปล่า

131
00:08:25,338 --> 00:08:27,548
จะบอกให้นะ อูน่า ท่านมันบ้าไปแล้ว!

132
00:08:27,632 --> 00:08:29,472
ไสหัวออกจากที่นี่ไปเลย

133
00:08:36,933 --> 00:08:40,193
ข้าเล็งเห็นว่าอนาคตใครบางคนจะเดือดร้อนละ

134
00:08:40,269 --> 00:08:42,559
ท่านต้องเลือกนะ ฝ่าบาท

135
00:08:42,647 --> 00:08:44,857
ท่านมีราชินีครั้งละสองคนไม่ได้

136
00:08:45,775 --> 00:08:50,655
ข้าบอกให้ใครคนใดคนหนึ่งไสหัวไปไม่ได้
แดกมาร์คือคนที่ข้ารักที่สุด

137
00:08:50,738 --> 00:08:54,778
ส่วนราชินีอูน่าก็เป็นแม่ของเดเรค
ทายาทสืบบัลลังก์

138
00:08:54,867 --> 00:08:58,117
แต่ถึงอย่างนั้น นางก็ไม่ค่อยได้รับความนิยม
ในอาณาจักรนี้เท่าไหร่

139
00:08:58,204 --> 00:09:01,624
เราได้รับคำร้องเรียน
เรื่องเสียงโหยหวนยามดึกมาหลายสิบครั้ง

140
00:09:01,707 --> 00:09:05,037
ถ้าเราทำให้อูน่าเสียหน้า
นั่นอาจทำให้ต้องรบกับแดงค์ไมร์

141
00:09:05,127 --> 00:09:07,957
ราชินีอูน่าอยู่นานเกินจะเป็นประโยชน์แล้ว

142
00:09:08,047 --> 00:09:12,297
ข้าว่าคนคงไม่สนใจหรอกถ้านางจะหายตัวไป

143
00:09:15,137 --> 00:09:18,097
เดี๋ยวจะได้รู้ว่าใครจะหายตัวไปกันแน่

144
00:09:21,727 --> 00:09:26,977
ข้าให้อ๊อดวอลยกเลิกตารางงานหมดแล้ว
คืนนี้เราอยู่ด้วยกันได้ทั้งคืนเลย

145
00:09:27,066 --> 00:09:28,896
แหม ที่รัก ทะเยอทะยานจริง

146
00:09:29,902 --> 00:09:32,452
ขอทางหน่อย ขออภัย
แมวกับลูกแก้ววิเศษมาแล้ว

147
00:09:32,530 --> 00:09:34,320
บีน ลูกน้อยของแม่!

148
00:09:34,407 --> 00:09:36,617
วันนี้เจ้าต้องเจอเรื่องเลวร้ายมามากนัก

149
00:09:36,701 --> 00:09:39,331
มาดื่มไวน์ให้เยอะเกินเหตุ
แล้วลืมทุกอย่างกันดีกว่า

150
00:09:39,412 --> 00:09:42,372
อ้าว ข้านึกว่าเราต่างหาก
ที่จะได้ดื่มไวน์แล้วลืมเรื่องต่างๆ กัน

151
00:09:42,456 --> 00:09:43,916
ท่านพ่อ ไม่เอาน่ะ

152
00:09:44,000 --> 00:09:46,840
นี่เป็นโอกาสแรกของข้า
ที่จะได้สนทนากับพ่อแม่ของตัวเอง

153
00:09:46,919 --> 00:09:49,009
โดยที่บทสนทนาครึ่งหนึ่ง
ไม่ใช่การบ่นพึมพำ

154
00:09:49,088 --> 00:09:52,048
อะไรกัน นี่หลอกด่าข้าเหรอ เออ ก็ได้

155
00:09:53,801 --> 00:09:57,011
เตะข้าออกมาด้วย... เดี๋ยวเหอะ ข้าจะ...

156
00:09:57,847 --> 00:09:58,847
งี่เง่า

157
00:09:58,931 --> 00:10:02,061
ไม่อยากเชื่อว่าข้าจะลดตัวมาคุยกับเจ้า

158
00:10:02,143 --> 00:10:04,773
เฮ้ย รู้สึกเหมือนกันเลย
แต่ไหนๆ ก็อยู่ตรงนี้กันละ

159
00:10:04,854 --> 00:10:07,154
ว่าแต่เจ้า... อูน่า!

160
00:10:07,231 --> 00:10:09,071
นี่ ที่รัก เดี๋ยว คุยกันก่อน

161
00:10:12,320 --> 00:10:16,320
เวร คืนนี้จะเป็น
คืนใจเปลี่ยวอันยาวนานอีกแล้วสินะ

162
00:10:16,407 --> 00:10:17,907
ราตรีสวัสด์วิบ ราตรีสวัสดิ์วับ

163
00:10:21,245 --> 00:10:22,905
อย่ามาแอบหลอกให้ตกใจ...

164
00:10:22,997 --> 00:10:25,117
เอ่อ เดี๋ยว ไม่มีอะไรต้องกลัวนี่นา

165
00:10:25,791 --> 00:10:28,841
ข้าก็บ้าเนอะ นี่แค่รูปปั้นเพนเดอร์กาสต์

166
00:10:28,919 --> 00:10:30,669
ที่ข้าไม่เคยเห็นมาก่อน

167
00:10:30,755 --> 00:10:33,915
ปั้นด้วยท่าที่ประหลาดล้ำไม่น่าจะทำมากๆ

168
00:10:35,635 --> 00:10:38,005
แต่ก็นั่นแหละ ใครจะว่าอะไรได้
กับสิ่งที่คนเรียกว่าศิลปะสมัยนี้

169
00:10:42,308 --> 00:10:44,018
ข้าให้เขาทำอาหารมื้อสายให้

170
00:10:44,101 --> 00:10:48,811
ของโปรดเจ้าทั้งนั้น ไข่นกโดโด้ลวก
เบคอนยูนิคอร์นและวาฟเฟิล

171
00:10:48,898 --> 00:10:51,438
ช่างใจดีจริงๆ แต่ข้าจะไปขี่ม้ากับบีนค่ะ

172
00:10:51,525 --> 00:10:53,315
โอเค ขี่ให้ปลอดภัยนะ ที่รัก

173
00:10:58,032 --> 00:11:00,162
รักนะ เบบี๋!

174
00:11:02,161 --> 00:11:04,041
มีศักดิ์ศรีหน่อยได้มั้ย พวก

175
00:11:04,121 --> 00:11:06,751
เจ้าเป็นกษัตริย์นะ ไม่ใช่พวกตาแก่คลั่งรัก

176
00:11:06,832 --> 00:11:08,252
ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้ไปได้

177
00:11:08,334 --> 00:11:09,714
อยากรู้จริงๆ เหรอ

178
00:11:09,794 --> 00:11:13,594
รินเหล้า จุดซิการ์
แล้วส่งมาให้ข้าทั้งสองอย่างนั่นแหละ

179
00:11:14,465 --> 00:11:17,755
เมื่อก่อนข้าเป็นที่รู้จักในนามของ
ซ็อก เจ้าชายนักรบ

180
00:11:19,804 --> 00:11:20,814
พอใจรึยัง

181
00:11:20,888 --> 00:11:22,138
พอ โอเคแล้ว

182
00:11:23,683 --> 00:11:27,143
ย็อก พี่ชายข้าที่เป็นมกุฎราชกุมาร

183
00:11:27,228 --> 00:11:29,358
กลับโดนวางยาพิษปริศนา

184
00:11:29,438 --> 00:11:33,938
บัลลังก์เลยเป็นของข้า
แต่ข้าไม่ใช่นักปกครอง ข้าเป็นนักสู้

185
00:11:34,026 --> 00:11:36,606
สู้ แข่งขัน ชนะ

186
00:11:36,696 --> 00:11:38,566
ข้าอยากทำอยู่แค่นั้น...

187
00:11:42,493 --> 00:11:45,003
จนกระทั่งข้าได้เห็นนางเข้า

188
00:11:47,790 --> 00:11:50,880
นางเป็นลูกขุนนางจากแดนแสนไกล

189
00:11:50,960 --> 00:11:53,800
แล้วนางก็เป็นสิ่งเดียวที่ข้าอยากได้

190
00:11:53,879 --> 00:11:56,129
ชีวิตคู่ของเราทั้งสองคนดีงามไร้ที่ติ

191
00:11:56,215 --> 00:12:00,425
แล้วมันก็ยิ่งดีงามไร้ที่ติขึ้นอีก
เมื่อลูกคนเดียวของเราลืมตาดูโลก

192
00:12:00,511 --> 00:12:02,721
จมูกเหมือนพ่อนะเนี่ย

193
00:12:02,805 --> 00:12:04,135
น้ำหนักมือดีมาก

194
00:12:04,223 --> 00:12:06,893
แต่แล้วก็มาถึงคืนชี้ชะตา

195
00:12:06,976 --> 00:12:10,556
หลังจากที่พี่ชายข้าตายเพราะยาพิษ
ข้าก็คอยระวังมาโดยตลอด

196
00:12:10,646 --> 00:12:15,896
แต่ยิ่งเวลาผ่านไป
ข้ามีความสุขเสียจนลืมไป

197
00:12:15,985 --> 00:12:17,985
เกรงว่าพนักงานชิมเครื่องจะมาช้า ฝ่าบาท

198
00:12:18,070 --> 00:12:19,990
แต่ข้าหยิบขวดมาจากห้องเก็บไวน์เอง

199
00:12:20,072 --> 00:12:21,662
ผนึกยังไม่ถูกเปิด

200
00:12:29,498 --> 00:12:31,788
ไม่เอาจ้ะ บีนนี่ นั่นไม่ใช่ของลูก

201
00:12:32,877 --> 00:12:35,957
แหม เป็นลูกแม่เนี่ยนะ
เอาไว้โตกว่านี้หน่อยต้องได้กินแน่

202
00:12:36,589 --> 00:12:38,259
มาเร็วค่ะ ซ็อกกี้ ดื่มฉลองกัน

203
00:12:38,340 --> 00:12:39,340
อาหงุ่น!

204
00:12:44,221 --> 00:12:46,141
แด่ครอบครัวของเรา

205
00:12:50,269 --> 00:12:51,689
ไม่นะ ไม่!

206
00:12:51,771 --> 00:12:54,861
พระเจ้า อย่าเอานางไป ไม่!

207
00:12:54,940 --> 00:12:56,070
บีน

208
00:12:56,150 --> 00:12:58,110
ยาพิษที่ตั้งใจจะฆ่าข้า

209
00:12:58,194 --> 00:13:01,574
แต่เพราะบีนสลับแก้ว ข้าจึงยังรอด

210
00:13:01,655 --> 00:13:04,905
แล้วแดกมาร์ที่รักของข้าก็ถูกสาปเป็นหิน

211
00:13:04,992 --> 00:13:07,662
เอาละ ข้าเทใจบอกเจ้าไปหมดแล้ว

212
00:13:07,745 --> 00:13:10,785
เจ้าบอกข้าบ้าง
เจ้ากลายเป็นแมวพูดได้ได้ยังไง

213
00:13:10,873 --> 00:13:13,793
ยัดวาฟเฟิลเข้าปากไปก่อนละกัน
ระหว่างที่ข้าคิดหาคำตอบ

214
00:13:19,632 --> 00:13:23,052
ตรงนี้คือจุดที่ข้าชอบมาพักสมอง
หรือมาแวะนอนให้หายเมา

215
00:13:24,011 --> 00:13:26,391
ไม่อยากเชื่อ ที่นี่ไม่ได้เปลี่ยนไปเลย

216
00:13:26,472 --> 00:13:27,472
ท่านแม่รู้จักที่นี่ด้วยเหรอ

217
00:13:27,556 --> 00:13:30,516
ข้าก็เคยมาที่นี่บ่อยๆ เวลาที่ข้าอยากปลีกวิเวก

218
00:13:30,601 --> 00:13:33,311
พ่อของเจ้าก็เป็นคนดี
แต่เขาเสียงดังลั่นไปทั่ว

219
00:13:33,395 --> 00:13:35,855
เจ๋งมากเลยที่เรามาตรงนี้กันทั้งสองคน

220
00:13:35,940 --> 00:13:37,650
เล่าอีกสิคะว่าท่านแม่ชอบอะไร

221
00:13:37,733 --> 00:13:41,243
- อ้อ ข้าชอบกลิ่นหญ้าเปียกๆ
- ข้าก็ด้วย!

222
00:13:41,320 --> 00:13:43,320
ตลกจริง เราสองคนเหมือนกันมาก เอาล่ะ นับสามแล้วพูดอาหารโปรดนะ

223
00:13:45,491 --> 00:13:47,371
หนึ่ง สอง สาม

224
00:13:47,451 --> 00:13:48,451
- เบียร์!
- เบียร์!

225
00:13:48,536 --> 00:13:51,246
- ลูกรัก คอแห้งรึเปล่า
- ตลอดเลยค่ะ

226
00:13:51,330 --> 00:13:52,540
ไปผับกันดีกว่า

227
00:13:59,421 --> 00:14:01,261
ข้าเกรงว่าข้าจะเหลือเวลาอีกไม่มาก

228
00:14:01,340 --> 00:14:04,840
เราจะส่งข้อความไปที่แดงค์ไมร์
เป็นเรื่องด่วนที่สุด

229
00:14:10,599 --> 00:14:14,689
อย่าบอกเรื่องนี้กับใครทั้งนั้น
ราชสกุลต้องไม่พอใจแน่ๆ

230
00:14:14,770 --> 00:14:15,900
ช่างหัวพวกเขาสิ

231
00:14:16,522 --> 00:14:20,532
ซ็อกจะต้องชดใช้ แดกมาร์จะต้องชดใช้
ทิอาบีนนี่จะต้องชดใช้

232
00:14:20,609 --> 00:14:22,649
ทุกคนต้องชดใช้ให้หมด!

233
00:14:23,153 --> 00:14:25,163
ข้าต้องไปเตือนเจ้าหญิง

234
00:14:25,948 --> 00:14:26,948
(โรงเตี๊ยมคทาบิน)

235
00:14:30,536 --> 00:14:33,286
เร็วเข้า มาร์ติน เจ้าหงอ เล็งดีๆ!

236
00:14:33,372 --> 00:14:35,332
ข้าชอบจังที่ท่านรู้จักทุกคนอยู่แล้ว มันเกือบเหมือน
อย่างกับท่านแม่ไม่ได้จากไปไหนเลย

237
00:14:37,960 --> 00:14:38,790
เกือบนะ

238
00:14:38,878 --> 00:14:40,588
แม่ขอโทษที่แม่ไม่ได้อยู่ข้างลูกจ้ะ บีน

239
00:14:40,671 --> 00:14:42,841
แม่รู้ว่าลูกเจอช่วงเวลาลำบากมาหลายปี

240
00:14:42,923 --> 00:14:44,383
ปาห่วยชะมัด!

241
00:14:44,466 --> 00:14:46,176
แม่แน่ใจว่าท่านพ่อก็พยายามแล้ว

242
00:14:46,260 --> 00:14:47,600
เขาทำให้เพื่อนรักของข้าถูกฆ่า

243
00:14:47,678 --> 00:14:49,968
อ้อ ใช่ แม่ก็พูดว่า "พยายาม" ไง

244
00:14:50,055 --> 00:14:52,465
ปามันไปเลย เวย์น!

245
00:14:52,558 --> 00:14:53,978
อย่างที่บอกเมื่อกี้

246
00:14:54,059 --> 00:14:57,399
พ่อของเจ้าพยายามเท่าที่ทำได้
แต่เด็กสาวก็ต้องมีแม่

247
00:14:57,479 --> 00:14:58,309
ข้าเข้าใจ

248
00:14:58,397 --> 00:15:00,977
โหย ท่านแม่นึกไม่ออกหรอกว่า
ข้าคิดถึงท่านแค่ไหน

249
00:15:01,066 --> 00:15:03,526
ข้าดีใจมากที่ท่านกลับมา

250
00:15:03,611 --> 00:15:06,111
แล้วแม่ก็จะไม่ไปไหนอีกแล้ว
ถ้าลูกไม่ไปด้วยน่ะ บีน

251
00:15:06,196 --> 00:15:07,356
อย่าลืมนะ

252
00:15:20,669 --> 00:15:24,379
อ้าวๆ บันตี้ ช่วยพยุงให้ข้าเดินเซ
ไปให้ตรงทิศเตียงได้มั้ย

253
00:15:24,465 --> 00:15:26,585
ข้าแค่ต้อง... คือ... ข้าเข้าใจ

254
00:15:26,675 --> 00:15:30,255
ข้ารู้ว่าเจ้าก็ยังอึ้งอยู่ที่แม่ข้ากลับมาแล้ว

255
00:15:30,346 --> 00:15:33,766
ข้าก็อึ้งเหมือนกัน คือมันก็น่าอึ้งสุดๆ

256
00:15:33,849 --> 00:15:35,729
มันน่าอึ้งมากเลยล่ะ

257
00:15:35,809 --> 00:15:37,769
แต่นี่ๆ บันต์ส

258
00:15:38,562 --> 00:15:43,072
คืออย่างนี้นะ นี่คือเรื่องที่ดี

259
00:15:43,150 --> 00:15:45,030
เจ้าจะไม่ต้องงานหนักเหมือนเดิมแล้ว

260
00:15:45,110 --> 00:15:47,360
เพราะแม่จะอยู่ข้างๆ คอยรวบผมให้
เวลาที่ข้าอ้วกอะไรงั้น

261
00:15:47,446 --> 00:15:49,236
รู้มั้ย เข้าใจที่ข้าพูดรึเปล่า

262
00:15:49,865 --> 00:15:50,695
บันต์ส

263
00:15:51,700 --> 00:15:52,870
เจ้าทำอะไรน่ะ

264
00:15:55,704 --> 00:15:57,754
โอ๊ยตาย โอ๊ยตายแล้ว

265
00:15:57,831 --> 00:15:59,751
ช่วยข้าหน่อย ขอร้อง!

266
00:15:59,833 --> 00:16:02,383
บันตี้ถูกสาปเป็นหินไปแล้ว แล้วข้าก็...

267
00:16:02,461 --> 00:16:04,171
ไม่นะ ไม่ๆ ไม่ๆ

268
00:16:13,097 --> 00:16:15,807
เราต้องทำอะไรสักอย่างเดี๋ยวนี้!

269
00:16:15,891 --> 00:16:17,641
พวกเราอาจเป็นรายต่อไปได้ทุกคน

270
00:16:17,726 --> 00:16:20,266
สตรีไม่ได้รับอนุญาตให้พูดกับคณะมนตรี

271
00:16:20,354 --> 00:16:22,234
แต่ท่านเป็นคนเดียวที่นี่

272
00:16:22,314 --> 00:16:23,574
งั้นความเห็นก็เป็นเอกฉันท์

273
00:16:23,649 --> 00:16:25,229
หุบปากก่อนได้มั้ย

274
00:16:25,317 --> 00:16:28,737
ข้าน่าจะทำอะไรตั้งแต่ก่อนหน้านี้
ตอนนี้ข้าไม่มีทางเลือกแล้ว

275
00:16:28,821 --> 00:16:30,491
ข้าต้องทำอะไรสักอย่าง

276
00:16:30,572 --> 00:16:31,872
ข้าเกลียดการต้องทำอะไรทุกอย่าง!

277
00:16:31,949 --> 00:16:33,579
แต่จะทำกับใครล่ะ ฝ่าบาท

278
00:16:33,659 --> 00:16:34,909
ต้องเป็นอูน่าแน่ๆ

279
00:16:34,994 --> 00:16:38,294
ในที่สุดนางก็สติแตก
หลังจากพวกเราทำตัวห่วยแตกกับนางมาหลายปี

280
00:16:38,372 --> 00:16:42,882
การโจมตีราชินีอูน่า
จะถือเป็นการประกาศสงครามกับแดงค์ไมร์

281
00:16:42,960 --> 00:16:46,260
สงครามที่ท่านจะต้องสู้
ในขณะที่คณะมนตรีทั้งหมดกลายเป็นหิน

282
00:16:46,338 --> 00:16:49,048
ซ็อกเคยเป็นนักรบที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
เท่าที่เคยมีมาในดรีมแลนด์

283
00:16:49,133 --> 00:16:51,263
เจ้ากล้ากังขาว่าเขาจะพร้อมรบรึเปล่าเหรอ

284
00:16:51,343 --> 00:16:52,303
หามิได้

285
00:16:52,386 --> 00:16:55,426
เพียงแต่การจะเดินหน้ารบ
โดยไม่มีกลยุทธ์...

286
00:16:55,514 --> 00:16:56,934
เสื้อผ้าข้าหนักมาก

287
00:16:57,016 --> 00:16:59,596
นั่งก่อนค่อยคุยกันไม่ได้เหรอ

288
00:17:00,519 --> 00:17:02,349
คือว่านะ เอาที่สบายใจ

289
00:17:02,438 --> 00:17:05,228
ซ็อกกี้ ท่านต้องสู้
ก่อนที่นางจะมาเล่นงานพวกเราคนใดคนหนึ่ง

290
00:17:05,315 --> 00:17:08,605
เราปล่อยให้ครอบครัวของเรา
ถูกพรากจากกันเป็นเสี่ยงๆ อีกไม่ได้

291
00:17:12,114 --> 00:17:13,744
"ชาเพิ่มไหม ท่านนายพล"

292
00:17:13,824 --> 00:17:15,744
"แหม เอาสิ ทหารของข้า"

293
00:17:17,202 --> 00:17:20,712
ท่านพ่อ! ทำไมถึงให้เกียรติมาเยือนข้า

294
00:17:20,789 --> 00:17:22,919
เอ่อ ฟังนะ ลูก

295
00:17:23,000 --> 00:17:26,670
แม่ของเจ้ากับข้า เราก็มี...

296
00:17:27,296 --> 00:17:28,956
เรื่องยุ่งยากขัดใจกันนิดหน่อย

297
00:17:29,048 --> 00:17:32,758
ข้าเลยอยากเอาเจ้าไปขังไว้ในหอคอย
จนกว่าเราจะจัดการเรื่องเรียบร้อย

298
00:17:32,843 --> 00:17:35,393
ได้ครับ แต่เดี๋ยวท่านจะมารับข้าใช่มั้ย

299
00:17:35,471 --> 00:17:39,641
ใช่สิ หลังจากที่เราตกลงกันได้แล้ว
ใครที่รอดชีวิตก็จะมารับเจ้าแน่ๆ

300
00:17:39,725 --> 00:17:43,645
โอเค แต่ข้ายังฝันร้ายเรื่องกระทะยักษ์นั่นอยู่เลย

301
00:17:44,146 --> 00:17:46,186
เราหาตัวอูน่าไม่เจอเลยขอรับ

302
00:17:46,273 --> 00:17:48,783
เกรงว่าพวกเราคิดผิดที่ไว้ใจนาง

303
00:17:48,859 --> 00:17:51,449
นางอาจมาเล่นงานพวกเราคนใดเมื่อไหร่ก็ได้

304
00:17:51,528 --> 00:17:53,408
เราต้องแยกกันค้นหาตัวนาง

305
00:17:54,198 --> 00:17:55,698
ข้ามีไอเดียที่ดีกว่านั้น

306
00:17:56,325 --> 00:17:58,865
เชิญเลย ฝ่าบาท
แต่อย่าถามเรื่องตาที่สี่ของข้านะ

307
00:17:59,495 --> 00:18:03,915
เจ้าลูกแก้วทรงพลัง
อูน่ายังอยู่ในดรีมแลนด์หรือไม่

308
00:18:05,167 --> 00:18:05,997
"อยู่"

309
00:18:07,002 --> 00:18:09,382
เดี๋ยว ปกติคำตอบของมันจะมีนัยแฝง ราชินีอูน่ายังอยู่ในปราสาทหรือไม่

310
00:18:12,758 --> 00:18:14,798
"อันตรายอยู่ใกล้ตัว"

311
00:18:15,302 --> 00:18:16,262
ให้ข้าลอง

312
00:18:16,345 --> 00:18:17,675
นางอยู่...

313
00:18:19,098 --> 00:18:21,098
พอแล้ว! ไม่มีเวลามาเล่นมายากล

314
00:18:21,183 --> 00:18:23,603
เราต้องป้องกันตัวเอง ข้าจะดูแลบีนเอง

315
00:18:23,685 --> 00:18:25,265
แล้วเราจะไปตามตัวอูน่ามา

316
00:18:25,354 --> 00:18:29,654
ข้าจะใช้ทักษะการเป็นพราน
และอ๊อดวอลจะใช้ทักษะการทูต

317
00:18:29,733 --> 00:18:31,743
แล้วเอาด้ามไม้กวาดแทงนางเลย

318
00:18:36,949 --> 00:18:39,409
ตามแม่มาจ้ะ ลูกรัก
อยู่ข้างบนนี้เราจะได้ปลอดภัย

319
00:18:40,702 --> 00:18:42,832
ท่านพ่อรู้เรื่องห้องนี้รึเปล่าเนี่ย

320
00:18:42,913 --> 00:18:44,673
ไม่หรอก เขาเรียกว่าห้องสมุด

321
00:18:52,840 --> 00:18:54,680
ที่นี่เกิดอะไรขึ้นเนี่ย

322
00:18:55,926 --> 00:18:57,006
อุ๊ย เกร๋กู้ด

323
00:18:58,262 --> 00:18:59,392
แล้วเกิดอะไรขึ้นอีก

324
00:19:02,099 --> 00:19:04,849
ให้ข้าลอง นางอยู่...

325
00:19:07,437 --> 00:19:09,607
ลองกรอกลับไปให้ไกลกว่านั้นได้มั้ย

326
00:19:09,690 --> 00:19:12,280
อันที่จริง กรอกลับไปยาวๆ เลย

327
00:19:21,785 --> 00:19:24,655
ลูกพักให้สบายได้แล้ว จะได้สูดอากาศบริสุทธิ์ด้วย

328
00:19:24,746 --> 00:19:26,746
เมื่อก่อนแม่ขึ้นมาอยู่ที่นี่หลายคืนมาก

329
00:19:26,832 --> 00:19:29,502
มาดูดาว ดูดวงจันทร์ ดูเพื่อนบ้าน

330
00:19:29,585 --> 00:19:32,915
ท่านแม่ เรื่องแบบนั้นไม่เคยเกิดกับข้าเลยนะ
ที่นิ้วของข้า... ยิ่งเจ้าเติบโตเป็นผู้ใหญ่
เจ้าจะสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงอีกมาก

331
00:19:37,092 --> 00:19:39,092
ข้ารู้อยู่แล้ว

332
00:19:39,178 --> 00:19:40,598
นี่ไม่ใช่จะคุยเรื่องเซ็กซ์

333
00:19:42,347 --> 00:19:43,677
งั้นจะคุยเรื่องอะไรล่ะ

334
00:19:43,765 --> 00:19:46,935
มีเรื่องเกี่ยวกับตัวเจ้าเอง
ที่เจ้าจำเป็นต้องรู้ บีน

335
00:20:10,417 --> 00:20:11,247
อุ๊ยตาย!

336
00:20:16,798 --> 00:20:19,008
ปีกโรคจิตของปราสาทเก่า

337
00:20:20,969 --> 00:20:22,549
มีคนเปิดประตูทิ้งไว้

338
00:20:26,183 --> 00:20:27,023
ไง

339
00:20:28,227 --> 00:20:31,267
อูน่า นั่นเจ้าเหรอ ข้าคิดถึงเจ้ามากเลย ที่รักจ๋า

340
00:20:31,355 --> 00:20:32,805
เร็วเข้า อ๊อดวอล แทงคอนางเลย

341
00:20:32,898 --> 00:20:34,688
ใจเย็น พวก

342
00:20:35,359 --> 00:20:37,859
ข้ามีเรื่องให้เจ้าสติแตกยิ่งกว่านี้อีก

343
00:20:38,862 --> 00:20:42,322
พวกเอ๊ย ความจริงอยู่ใต้จมูกเจ้ามาตลอด

344
00:20:42,407 --> 00:20:43,987
แต่เจ้าก็รักบังตาจนมองไม่เห็น

345
00:20:44,076 --> 00:20:45,446
เปิดให้ดูหน่อยว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่

346
00:20:45,994 --> 00:20:48,374
โอเค แล้วย้อนเวลาไปสัก 15 ปี

347
00:20:56,421 --> 00:20:58,171
แด่ครอบครัวของเรา

348
00:21:03,804 --> 00:21:05,104
ไม่นะ ไม่!

349
00:21:05,180 --> 00:21:07,810
พระเจ้า อย่าเอานางไป ไม่!

350
00:21:07,933 --> 00:21:09,063
บีน

351
00:21:09,142 --> 00:21:10,192
สุดยอด

352
00:21:10,269 --> 00:21:12,229
เหมือนที่ข้าจำได้เป๊ะเลย

353
00:21:12,312 --> 00:21:15,272
เว้นแต่รอบนี้ ลองดูจากมุมนี้

354
00:21:17,943 --> 00:21:19,823
แต่ข้าหยิบขวดมาจากห้องเก็บไวน์เอง

355
00:21:19,903 --> 00:21:21,663
ผนึกยังไม่ถูกเปิด

356
00:21:31,415 --> 00:21:32,415
แดกมาร์เหรอ

357
00:21:32,499 --> 00:21:34,459
นางเป็นคนวางยาพิษในไวน์เหรอ

358
00:21:34,543 --> 00:21:38,013
แต่ถ้าบีนไม่ได้สลับแก้ว ข้าก็จะ...

359
00:21:38,547 --> 00:21:41,927
โดนเอาไปตั้งสวนให้นกพิราบขี้ใส่แน่ๆ

360
00:21:42,009 --> 00:21:43,009
ขี้มากกว่าปกติด้วยนะ

361
00:21:43,093 --> 00:21:45,973
แต่ข้าอุทิศชีวิตให้นาง ข้า...

362
00:21:46,972 --> 00:21:48,272
นางทำได้ยังไง

363
00:21:48,348 --> 00:21:51,728
ดูเหมือนนาง
ปกปิดความลับจากเจ้าเยอะอยู่นะ เพื่อนยาก

364
00:21:51,810 --> 00:21:54,730
อะไรเนี่ย ชั้นวางของเลื่อนได้เหรอ

365
00:21:56,148 --> 00:21:59,938
ปัญหาของพ่อเจ้าน่ะนะ บีน
คือเขาพยายามจะเปลี่ยนตัวเจ้า

366
00:22:00,027 --> 00:22:02,527
ข้าต้องการเจ้าในแบบที่เจ้าเกิดมาเป็น

367
00:22:02,612 --> 00:22:05,662
ข้าเกิดมาเป็นอะไร ท่านแม่

368
00:22:05,741 --> 00:22:09,331
เกลียดไอ้ตัวหนังสือเล็กๆ นี่จริง
หวังว่านี่จะเป็นขวดที่ใช่

369
00:22:21,882 --> 00:22:22,842
เจ้า

370
00:22:22,924 --> 00:22:25,394
เจ้าคือผู้หญิงคนเดียวที่ข้าเคยรัก

371
00:22:25,469 --> 00:22:29,599
รู้ไหมว่าข้าทำอะไรเพื่อเจ้าบ้าง
ข้าเสียสละอะไรเพื่อให้ได้เจ้าคืนมา

372
00:22:32,893 --> 00:22:36,943
เอลโฟ ข้าแค่อยากได้เจอเจ้าอีกครั้ง

373
00:22:39,274 --> 00:22:44,284
คืองี้ จริงๆ เราแค่ไปหาหมอ
ปรึกษาปัญหาชีวิตคู่ก็ได้

374
00:22:44,363 --> 00:22:46,283
นี่มันเป็นเรื่องใหญ่กว่าแค่ท่านกับข้า ที่รัก

375
00:22:46,365 --> 00:22:49,945
มันเป็นสงครามดำมืดที่สู้กันมาเป็นร้อยศตวรรษ
และเป็นชะตาของลูกสาวเรา

376
00:22:50,035 --> 00:22:51,745
ถ้าข้าขวางได้ก็ไม่มีทางหรอก

377
00:22:55,665 --> 00:22:56,575
ไม่เอาน่ะ!

378
00:23:19,272 --> 00:23:21,192
นั่นอะไร ขี้มูกเหรอ

379
00:23:28,949 --> 00:23:31,989
เรียกกองทัพมาเร็ว อาณาจักรโดนโจมตีแล้ว!

380
00:23:32,077 --> 00:23:35,707
โดยศัตรูสุดเหี้ยม
ที่ไม่มีวันหยุดไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

381
00:23:35,789 --> 00:23:36,999
เมียข้าเอง!

382
00:23:37,082 --> 00:23:40,792
- เมียคนไหน
- ข้าก็เลือกเก่งเป็นบ้าทั้งคู่เลย

383
00:23:43,588 --> 00:23:46,508
เราต้องไปแล้วลูก เร็วเข้า
เขาเริ่มโจมตีแล้ว

384
00:23:46,591 --> 00:23:48,091
อะไรนะ การโจมตีจากไหน

385
00:23:48,176 --> 00:23:52,096
เกรงว่าจะเป็นอูน่า
นางจะมาจับเรา จะมาจับลูก

386
00:23:52,180 --> 00:23:53,350
มาจับข้างั้นเหรอ

387
00:23:53,432 --> 00:23:56,772
เจ้าคนเดียวเท่านั้น
คือกุญแจสู่อนาคตแห่งอาณาจักรของเรา

388
00:23:56,852 --> 00:23:58,272
เจ้าแค่ต้องการคำแนะนำจากข้า

389
00:23:59,020 --> 00:24:00,020
จริงเหรอ

390
00:24:01,273 --> 00:24:03,443
ฝ่าบาท เราเรียกกองทัพมาแล้ว หนีไป! ออกไป เอาตัวรอดก่อน

391
00:24:05,777 --> 00:24:06,607
รอดจากอะไร

392
00:24:12,284 --> 00:24:13,374
ไม่นะ

393
00:24:13,452 --> 00:24:15,292
ข้าน่าจะเป็นคนที่ฆ่าทุกคนมากกว่า

394
00:24:15,370 --> 00:24:17,160
ข้าควรจะเป็นคนที่ใครเห็นก็สยอง

395
00:24:18,165 --> 00:24:19,035
เจ้า!

396
00:24:31,219 --> 00:24:34,349
เดี๋ยวก่อน นี่มัน... นี่มันหนักมาก

397
00:24:34,431 --> 00:24:36,561
แม่รู้จ้ะ ลูกรัก มาทางนี้

398
00:24:36,641 --> 00:24:39,981
ท่านหมายความว่าอะไรตอนที่บอกว่า
"อนาคตของอาณาจักรนี้"

399
00:24:40,061 --> 00:24:42,611
ท่านจะบอกว่าข้าเป็นวีรบุรุษอะไรสักอย่างเหรอ

400
00:24:42,689 --> 00:24:45,529
นั่นเป็นคำที่ตีความได้หลากหลาย
ใช่ไหมล่ะ ลูกรัก

401
00:24:45,609 --> 00:24:48,069
จะเป็นวีรบุรุษหรือเหล่าร้ายก็ตาม
ขึ้นไปอีกก้าวจ้ะ

402
00:24:48,153 --> 00:24:49,783
ข้าไม่ได้พูดว่า "เหล่าร้าย" ซะหน่อย

403
00:24:57,537 --> 00:24:58,997
ท่านแม่ ทำแบบนั้นทำไม

404
00:24:59,080 --> 00:25:02,000
มันเป็นทางเดียวที่จะทำให้เจ้าหยุดพูด
ทีนี้ก็ว่ายน้ำไปที่เรือลำนั้น

405
00:25:11,510 --> 00:25:14,970
ยินดีต้อนรับขึ้นเรือ
ราชินีแดกมาร์และเจ้าหญิงทิอาบีนนี่

406
00:25:15,055 --> 00:25:18,675
ท่านแม่ สัตว์ประหลาดพวกนี้ตัวอะไร
แล้วทำไมพวกมันถึงมองข้าแบบนั้น

407
00:25:18,767 --> 00:25:23,437
บีน เจ้ายังมีเรื่องต้องเรียนรู้อีกมาก
และมีสิ่งดีๆ ที่ต้องเห็นอีกเยอะ

408
00:25:23,522 --> 00:25:27,322
ออกเรือได้!
มุ่งสู่บ้านเกิดและอนาคตอันสดใสของเรา!

409
00:25:45,919 --> 00:25:50,509
มองในแง่ดีก็คือ
ตอนนี้ข้าไม่มีอะไรจะเสียละ

410
00:25:53,843 --> 00:25:57,353
เว้นแต่ของอย่างเดียวที่บอกว่าข้าเป็นกษัตริย์!

411
00:25:58,348 --> 00:26:00,178
ไม่เอาน่ะ