1
00:00:05,755 --> 00:00:06,881
บอกความจริงฉันมา
2
00:00:07,298 --> 00:00:08,633
คุณต้องทำอย่างนี้จริง ๆ เหรอ
3
00:00:09,300 --> 00:00:11,052
ฉันอยากได้ยินคุณพูด
4
00:00:11,720 --> 00:00:13,346
คุณรู้อยู่แล้วว่าผมจะพูดอะไร
5
00:00:13,680 --> 00:00:15,140
ถ้าอย่างนั้นก็พูดสิ
6
00:00:15,849 --> 00:00:17,225
พูดมาเดี๋ยวนี้
7
00:00:17,308 --> 00:00:18,143
โอเค
8
00:00:19,227 --> 00:00:23,189
นอกจากข้อปฏิบัติในดราม่าเวิลด์
ยังมีกฎเกี่ยวกับการอำนวยความสะดวก
9
00:00:23,398 --> 00:00:24,441
กฎข้อที่หนึ่ง
10
00:00:26,901 --> 00:00:28,153
"รู้จักตัวละครของคุณ"
11
00:00:28,862 --> 00:00:30,363
- คุณอยากได้เหรอ
- ใช่ เอามา ๆ
12
00:00:30,447 --> 00:00:31,990
- แน่ใจนะ
- ได้โปรด
13
00:00:32,115 --> 00:00:33,742
เอาไป นั่นชุดคุณ
14
00:00:35,577 --> 00:00:36,703
นี่คือซอยอน
15
00:00:37,078 --> 00:00:38,163
ผมชอบเธอมาก
16
00:00:38,371 --> 00:00:40,665
สวัสดีค่ะ ฉันแคลร์ น้องสาวของเซธ
17
00:00:40,749 --> 00:00:43,209
ยินดีจริง ๆ ที่ได้รู้จักคุณ
18
00:00:44,127 --> 00:00:45,128
ยินดีเช่นกันค่ะ
19
00:00:45,920 --> 00:00:47,005
กฎข้อที่สอง
20
00:00:49,257 --> 00:00:52,010
"อย่าเข้าไปยุ่งกับเหตุการณ์โดยตรง"
21
00:00:55,847 --> 00:00:56,848
ตายแล้ว
22
00:01:07,567 --> 00:01:10,779
นำของไปวางไว้ แล้วคอยดูห่าง ๆ
23
00:01:12,030 --> 00:01:13,239
กฎข้อที่สาม
24
00:01:14,699 --> 00:01:16,242
"อย่าดูละคร"
25
00:01:16,993 --> 00:01:18,161
อย่าดูละคร
26
00:01:18,244 --> 00:01:21,581
พูดอีกอย่าง สำหรับพวกเขา
นี่ไม่ใช่รายการทีวี
27
00:01:22,165 --> 00:01:27,754
คุณจะรู้สึกยังไงถ้ามีใครก็ไม่รู้
มาจ้องดูช่วงเวลาใกล้ชิดของคุณ
28
00:01:27,837 --> 00:01:29,339
มัน นั่นแหละ
29
00:01:30,089 --> 00:01:31,341
กฎข้อที่สี่
30
00:01:31,424 --> 00:01:33,802
และนี่คือข้อที่สำคัญที่สุด
31
00:01:33,885 --> 00:01:38,473
ตัวละครพวกนี้จะรู้ไม่ได้
ว่าพวกเขาอยู่ในละคร
32
00:01:39,849 --> 00:01:43,269
ถ้ามีความลับที่คุณรู้
แต่พวกเขาไม่รู้ คุณจะบอกเขาไม่ได้
33
00:01:44,646 --> 00:01:46,815
นี่คือกฎพื้นฐานสี่ข้อ
ของการอำนวยความสะดวก
34
00:01:46,898 --> 00:01:50,068
"ถ้ามีการฝ่าฝืนกฎด้วยเหตุสุดวิสัย
ให้คุณไปดูที่ภาคผนวกสอง"
35
00:01:50,318 --> 00:01:54,030
แต่คุณไม่จำเป็นต้องดู
ภาคผนวกสองหรอก ใช่ไหมแคลร์
36
00:01:54,114 --> 00:01:54,948
ไม่ ๆ
37
00:01:55,949 --> 00:01:58,576
แต่ เผื่อไว้ก่อนไหม
38
00:01:59,619 --> 00:02:03,164
ไม่ว่าจะยังไง คุณไม่อยากกลายเป็น
ส่วนหนึ่งของเนื้อเรื่องหรอก
39
00:02:04,541 --> 00:02:06,751
- เชื่อผม
- โอเค โอเค
40
00:02:07,544 --> 00:02:10,713
พูดสิ พูดมาเดี๋ยวนี้
41
00:02:12,006 --> 00:02:13,758
ขอฉันขัดจังหวะหน่อยนะคะ
42
00:02:15,677 --> 00:02:17,095
พระเจ้า คุณนี่นา
43
00:02:19,013 --> 00:02:20,640
และ คุณด้วย
44
00:02:20,723 --> 00:02:22,642
พระเจ้า ฉันรักพวกคุณ
45
00:02:23,393 --> 00:02:24,477
ขอโทษด้วยครับ
46
00:02:24,561 --> 00:02:25,436
อะไรกัน
47
00:02:28,106 --> 00:02:29,107
ขอบคุณพระเจ้า
48
00:02:29,232 --> 00:02:31,109
แน่ล่ะ เขาไม่ได้รักเธอ
เขารักน้องสาวเธอต่างหาก
49
00:02:31,234 --> 00:02:34,112
คุณเพิ่งฝ่าฝืนกฎทุกข้อ
ในเวลาไม่ถึงสิบวินาที
50
00:02:34,320 --> 00:02:36,823
โทษที ฉันบ้าดาราไปนิด นั่นใช่...
51
00:02:36,906 --> 00:02:38,032
ใช่ ใช่เลย
52
00:02:38,867 --> 00:02:40,118
ซึ่งไม่ใช่สัญญาณที่ดี
53
00:02:40,326 --> 00:02:42,287
นี่ไม่ใช่ละครของพวกเขา
พวกเขาไม่ควรอยู่ที่นี่
54
00:02:42,787 --> 00:02:45,999
การข้ามเรื่องของตัวละคร
คือสัญญาณว่าดราม่าเวิลด์กำลังแย่
55
00:02:46,082 --> 00:02:47,417
ซึ่งก็คือเหตุผลที่คุณมาอยู่ที่นี่
56
00:02:47,917 --> 00:02:49,335
เพื่อช่วยทำให้ทุกอย่างถูกต้องอีก
57
00:02:49,627 --> 00:02:50,503
จริงสินะ
58
00:02:51,296 --> 00:02:53,381
- เพราะฉะนั้น...
- ได้
59
00:02:54,424 --> 00:02:59,262
{\an8}(ตอนที่สาม)
60
00:03:03,057 --> 00:03:04,100
หาอะไรอยู่เหรอ
61
00:03:05,435 --> 00:03:06,311
เกลือน่ะ
62
00:03:07,145 --> 00:03:08,605
อยู่ในที่เก็บอาหารแห้งน่ะ
63
00:03:10,273 --> 00:03:12,525
ขอบคุณค่ะ คือ ฉันหมายถึง...
64
00:03:12,775 --> 00:03:15,278
ฉันยังใหม่อยู่
ยังพยายามเรียนรู้เรื่องต่าง ๆ
65
00:03:17,280 --> 00:03:20,241
ถ้าอยากให้ช่วยก็บอกฉันนะ
ฉันจะช่วยสอนเธอทุกอย่างเอง
66
00:03:20,909 --> 00:03:21,868
เดี๋ยวนะ
67
00:03:23,953 --> 00:03:24,871
เรียบร้อย
68
00:03:25,580 --> 00:03:28,291
ฉันรู้ว่าการเป็นเด็กใหม่รู้สึกยังไง
69
00:03:30,168 --> 00:03:31,920
ฉันเข้าใจแล้วล่ะ
ว่าทำไมเขาถึงชอบคุณนัก
70
00:03:33,129 --> 00:03:34,005
ใครเหรอ
71
00:03:34,881 --> 00:03:35,882
เชฟไง
72
00:03:38,009 --> 00:03:41,554
เขาไม่ได้ชอบฉันหรอก
เขาชอบผู้หญิงคนนั้นต่างหาก
73
00:03:45,141 --> 00:03:48,228
เธอทั้งสวยทั้งเซ็กซี่
74
00:03:49,312 --> 00:03:52,190
และพวกเขายังรู้จักกันมาตั้งนาน
75
00:03:53,191 --> 00:03:54,734
ในขณะที่ฉันก็แค่...
76
00:03:57,904 --> 00:03:59,113
ฉันรู้จักตอนนี้นี่
77
00:03:59,447 --> 00:04:00,281
อะไรนะ
78
00:04:01,449 --> 00:04:02,659
เปล่าค่ะ เปล่า แค่...
79
00:04:03,326 --> 00:04:04,160
แบบว่า...
80
00:04:16,798 --> 00:04:18,132
คุณสวยมาก
81
00:04:19,300 --> 00:04:20,385
ให้เขาเห็นมันสิ
82
00:04:30,353 --> 00:04:31,354
สักครู่นะคะ
83
00:04:33,564 --> 00:04:36,484
- คุณนายปาร์ค ประหลาดใจจังค่ะ
- สวัสดีจ้ะ
84
00:04:37,026 --> 00:04:38,861
- ทางนี้เลยค่ะ
- จ้ะ
85
00:04:40,238 --> 00:04:41,281
เสิร์ฟด้วย
86
00:04:41,990 --> 00:04:42,991
ค่ะเชฟ
87
00:04:47,036 --> 00:04:48,663
- รู้ไหมว่าโต๊ะสิบอยู่ไหน
- รู้ค่ะเชฟ
88
00:04:48,746 --> 00:04:51,416
ดี ที่นั่งหนึ่ง ที่นั่งสอง
89
00:05:03,594 --> 00:05:04,721
คุณดูแปลกไปนะ
90
00:05:05,430 --> 00:05:07,098
ฉันปล่อยผมลงมาค่ะ
91
00:05:08,683 --> 00:05:12,103
รวบขึ้นไปซะ นี่มันห้องครัวนะ
92
00:05:13,604 --> 00:05:14,731
ขอโทษค่ะเชฟ
93
00:05:16,107 --> 00:05:19,152
- ได้เอาเห็ดมาหรือเปล่า
- ขอโทษค่ะ ฉันลืม
94
00:05:19,819 --> 00:05:22,196
- ตอนไปเอาก็หยิบคาเวียร์มาด้วยนะ
- ค่ะเชฟ
95
00:05:24,073 --> 00:05:26,200
ฉันเก็บโต๊ะนี้ไว้ให้คุณตลอดเลยค่ะ
96
00:05:26,492 --> 00:05:27,368
เหรอจ๊ะ
97
00:05:34,542 --> 00:05:37,295
เชฟคะ แม่คุณเพิ่งมาถึง
98
00:05:38,755 --> 00:05:40,131
ไม่บอกกันก่อนตามเคย
99
00:05:41,841 --> 00:05:43,468
เอาสลัดกับหมูสามชั้นไปให้เธอก่อน
100
00:05:43,551 --> 00:05:44,427
ค่ะเชฟ
101
00:05:45,344 --> 00:05:48,056
คุณช่วยอยู่เป็นเพื่อนแม่ผมทีได้ไหม
102
00:05:48,681 --> 00:05:50,183
โต๊ะแปดนะคะเชฟ
103
00:05:54,520 --> 00:05:55,396
นี่
104
00:05:56,689 --> 00:05:57,607
ไม่นะ
105
00:05:59,859 --> 00:06:01,736
แล้วเขาเห็นลุคใหม่คุณไหม
106
00:06:02,278 --> 00:06:04,072
ฉันโดนด่าว่าทำตัวไม่เป็นมืออาชีพ
107
00:06:05,073 --> 00:06:05,990
คุณควรจะ...
108
00:06:07,325 --> 00:06:09,911
ถ้าคุณลองแนะนำตัวกับแม่เขาล่ะ
109
00:06:10,286 --> 00:06:12,246
ถ้าคุณเอาอาหารไปเสิร์ฟให้เธอ
110
00:06:12,330 --> 00:06:14,540
และพูดว่า "สวัสดีค่ะ
คุณปาร์ค ยินดีที่ได้รู้จัก"
111
00:06:14,624 --> 00:06:15,666
ทำให้เธอประทับใจ
112
00:06:16,459 --> 00:06:17,418
ไม่ได้หรอก
113
00:06:18,252 --> 00:06:19,253
คุณทำได้
114
00:06:22,507 --> 00:06:26,260
คุณนายปาร์ค ที่จริงฉันมีความคิด
สำหรับอาหารแช่แช็งปาร์ค...
115
00:06:27,136 --> 00:06:30,932
อย่างที่คุณรู้ คนเริ่มจะอาศัยอยู่
คนเดียวมากขึ้น และ...
116
00:06:40,399 --> 00:06:41,734
ขอโทษด้วยค่ะ คุณนายปาร์ค
117
00:06:42,151 --> 00:06:45,655
ผู้ช่วยเชฟของเรายังเรียนรู้งานอยู่
118
00:06:48,449 --> 00:06:49,450
เสิร์ฟด้วย
119
00:06:49,534 --> 00:06:50,368
ครับเชฟ
120
00:06:55,915 --> 00:06:57,500
คุณคิดว่ากำลังทำอะไรอยู่
121
00:06:58,000 --> 00:07:00,086
คุณบอกให้ฉันอยู่เป็นเพื่อนแม่คุณ
ฉันก็เลย...
122
00:07:00,169 --> 00:07:01,671
ผมไม่ได้ขอคุณ
123
00:07:02,130 --> 00:07:04,757
คุณเป็นผู้ช่วยเชฟ
อยู่ในที่ของตัวเองไปสิ
124
00:07:05,299 --> 00:07:07,802
ไปทอดหมูสามชั้นกับเนื้อลูกวัว
เป็นจานเรียกน้ำย่อยให้เธอ
125
00:07:07,885 --> 00:07:08,886
ค่ะเชฟ
126
00:07:14,392 --> 00:07:15,601
อะไรเหรอ
127
00:07:15,685 --> 00:07:18,271
แคลร์ คุณพยายามมากเกินไป
128
00:07:18,604 --> 00:07:20,398
คุณต้องละเอียดอ่อน ล่องหน
129
00:07:20,731 --> 00:07:22,525
คุณไม่อยากเสี่ยง
มีเนื้อเรื่องของตัวเอง
130
00:07:22,608 --> 00:07:23,568
ฉันพยายามอยู่
131
00:07:28,281 --> 00:07:29,866
ดีจริงที่อุตส่าห์โผล่หน้ามาให้เห็น
132
00:07:29,949 --> 00:07:32,034
ฉันแวะมาดูว่า
ร้านเล็ก ๆ ของแกเป็นยังไงบ้าง
133
00:07:32,410 --> 00:07:33,494
สวัสดีเช่นกันครับ
134
00:07:34,537 --> 00:07:36,622
แกคงไม่ดีใจที่เห็นฉันสินะ
135
00:07:40,293 --> 00:07:42,462
คิดไหมว่าจุนใส่สูทแล้ว
ดูดีกว่าเยอะเลย
136
00:07:43,421 --> 00:07:46,299
ชุดเชฟนี่ดูดชีวิตไปจากแกจนหมด
137
00:07:47,675 --> 00:07:50,761
จุนใส่อะไรก็ดูดีเสมอแหละค่ะ
138
00:07:52,513 --> 00:07:53,890
แต่ที่คุณพูดก็มีเหตุผล
139
00:07:56,642 --> 00:08:00,480
ใส่สูทดี ๆ กับเนคไทดูดีกว่าเยอะเลย
140
00:08:06,986 --> 00:08:08,029
เกิดอะไรขึ้น
141
00:08:11,115 --> 00:08:12,074
ฉากย้อนอดีต
142
00:08:13,284 --> 00:08:15,119
ไม่นะ เขาเจอแต่ปัญหา
143
00:08:15,953 --> 00:08:17,538
พนันว่าเกี่ยวกับการฆาตกรรมของพ่อเขา
144
00:08:17,872 --> 00:08:19,040
ไม่ ฆ่าตัวตาย
145
00:08:25,463 --> 00:08:26,631
ผมต้องกลับไปแล้ว
146
00:08:34,889 --> 00:08:37,642
ผมรู้ว่าในกฎ
ไม่ได้บอกไว้ชัดเจน แต่...
147
00:08:38,559 --> 00:08:40,937
คุณตกหลุมรักตัวละครหลักไม่ได้
คุณรู้ใช่ไหม
148
00:08:41,395 --> 00:08:42,271
อะไรนะ
149
00:08:47,276 --> 00:08:49,612
- ทอดของโต๊ะสี่กับเจ็ดเลย
- ค่ะเชฟ
150
00:08:51,614 --> 00:08:54,408
ซอยอน จานเรียกน้ำย่อยของแม่ผม
เป็นยังไงบ้าง
151
00:08:55,409 --> 00:08:57,411
ขอโทษค่ะเชฟ แต่ไม่มีใบสั่งอาหาร
152
00:08:58,079 --> 00:08:59,413
ผมสั่งปากเปล่าไปไง
153
00:09:00,248 --> 00:09:01,707
ทำเดี๋ยวนี้เลย
154
00:09:02,208 --> 00:09:04,085
คุณมีอะไรอย่างอื่น
ที่จะเสิร์ฟให้เธอได้ไหม
155
00:09:05,294 --> 00:09:07,755
ฉันมีพาสต้าสามจานที่แบ่ง
เป็นสี่ได้ค่ะ
156
00:09:12,885 --> 00:09:15,972
พอแล้ว ผมทำเอง คุณทำความสะอาดไป
157
00:09:21,143 --> 00:09:23,104
เซธ พวกเขาไม่เคย
เจอคืนแย่ ๆ แบบนี้เลย
158
00:09:23,187 --> 00:09:24,355
ฉันจะทำยังไงดี
159
00:09:25,690 --> 00:09:26,649
ผมก็ไม่รู้ แต่...
160
00:09:26,732 --> 00:09:28,943
ทุกอย่างที่คุณทำอยู่ตอนนี้
มันไม่ช่วยเลย
161
00:09:51,549 --> 00:09:53,759
(เดอะลิเบอร์ทีน)
162
00:10:09,108 --> 00:10:10,067
เชฟ
163
00:10:10,151 --> 00:10:10,985
เสิร์ฟด้วย
164
00:10:18,784 --> 00:10:19,702
ผู้ช่วยเชฟ
165
00:10:21,704 --> 00:10:22,663
ผู้จัดการ
166
00:10:23,456 --> 00:10:24,290
ผู้จัดการ
167
00:10:27,418 --> 00:10:28,669
ไปตามผู้ช่วยเชฟมาหน่อย
168
00:10:40,890 --> 00:10:42,141
- เธอทำอะไรน่ะ
- ประตูน่ะค่ะ
169
00:10:42,224 --> 00:10:44,226
ใครบอกให้เธอพักได้
170
00:10:45,895 --> 00:10:48,314
เปล่าค่ะ ประตูมันล็อก
171
00:10:49,231 --> 00:10:50,066
ล็อกเหรอ
172
00:11:03,037 --> 00:11:05,039
เสิร์ฟ โต๊ะสอง หก กับเจ็ด
173
00:11:05,373 --> 00:11:06,415
- เชฟ ไฟค่ะ
- โต๊ะไหน
174
00:11:06,499 --> 00:11:07,875
- ไฟค่ะ
- ทุกโต๊ะก็ทำไปหมดแล้วนี่
175
00:11:07,958 --> 00:11:09,126
ไม่ ๆ ไฟไหม้ ไฟไหม้
176
00:11:09,210 --> 00:11:11,379
- ไม่ ๆ ไฟไหม้
- แคลร์ อย่า
177
00:11:31,565 --> 00:11:32,441
ให้ตายสิ
178
00:11:34,318 --> 00:11:37,488
พ่อของแกคงจะดีใจที่ได้เห็นภาพนี้
179
00:11:37,822 --> 00:11:38,656
แม่...
180
00:11:38,739 --> 00:11:41,575
ฉันอยากให้แกคิดถึง
ชีวิตที่แกเลือกให้ตัวเองที่นี่
181
00:11:42,159 --> 00:11:45,538
เพราะดูเหมือนมันจะสิ้นเปลือง
ทั้งเวลาและเงิน
182
00:11:58,759 --> 00:12:00,428
ขอโทษค่ะ ประตูล็อกตามหลังฉัน...
183
00:12:00,928 --> 00:12:01,804
ไม่นะ
184
00:12:02,638 --> 00:12:03,806
ปิดร้าน
185
00:12:05,349 --> 00:12:08,477
ฉันขอโทษค่ะ ฉันแค่
ฉันเห็นไฟไหม้แล้วก็อยากช่วย...
186
00:12:10,354 --> 00:12:13,357
ถ้ากระทะติดไฟ
เธอแค่เอาผ้าคลุมมันก็พอ
187
00:12:15,234 --> 00:12:17,445
ฉันขอโทษค่ะ ฉันกลัวแล้วก็...
188
00:12:17,528 --> 00:12:18,737
เป็นความผิดฉันเองค่ะเชฟ
189
00:12:20,030 --> 00:12:24,243
ฉันไม่น่าเปิดเตาทิ้งไว้
หักเงินเดือนฉันก็ได้ค่ะ
190
00:12:25,578 --> 00:12:26,787
มันไม่เกี่ยวกับเงิน
191
00:12:31,083 --> 00:12:34,503
มันเป็นเรื่องของ
การขาดความเป็นมืออาชีพ
192
00:12:35,713 --> 00:12:39,467
ผมจะเปิดร้านอาหารได้ยังไง
ถ้ายังไว้ใจผู้ช่วยเชฟไม่ได้
193
00:12:40,551 --> 00:12:42,887
- หมายความว่ายังไงคะ
- ผมปล่อยเรื่องนี้ไปไม่ได้
194
00:12:43,929 --> 00:12:44,889
ไม่ว่าจะเป็นอะไร...
195
00:12:45,973 --> 00:12:47,516
ผมจะไม่ยอมให้มีเรื่องแบบนี้ในครัวผม
196
00:12:48,309 --> 00:12:50,144
ผมพยายามจะทำธุรกิจอยู่นะ
197
00:12:53,981 --> 00:12:54,857
นี่คุณ...
198
00:12:56,734 --> 00:12:58,152
คุณจะไล่ฉันออกเหรอคะ
199
00:12:59,487 --> 00:13:00,362
ใช่
200
00:13:01,947 --> 00:13:03,532
ผมคิดว่าน่าจะดีที่สุด
201
00:13:23,761 --> 00:13:25,763
คำบรรยายโดย:
พรรณพัทธ ธรรมศรีสวัสดิ์