1
00:00:28,528 --> 00:00:30,071
เหล่าทหารรวมตัว
2
00:00:30,155 --> 00:00:31,072
(ตอนที่แปด)
3
00:00:31,573 --> 00:00:33,825
และเหล่าทหารชั้นหนึ่ง
4
00:00:34,534 --> 00:00:40,498
เรียกนายสิบโทและจ่าวายดีจี
จ่าวายดีจี
5
00:00:40,582 --> 00:00:43,168
ข้าเป็นทหารเดินเท้าเฝ้ายาม
6
00:00:43,543 --> 00:00:46,421
ใช่ ข้ารับใช้ชาติ
7
00:00:46,504 --> 00:00:52,343
ปู่ของข้าคนยุคสงครามเกาหลี
ข้าคนยุคน้ำมันแพง
8
00:00:52,427 --> 00:00:58,308
สนามรบโหดไม่เบา
แต่พวกหนีทหารกลับไม่ขำ
9
00:00:58,391 --> 00:01:01,186
ทั้งวันทั้งคืนเราเดินไป
10
00:01:01,269 --> 00:01:04,105
เปิดห่อราเมง
ที่นี่ ที่นั่น ทุก ๆ ที่
11
00:01:04,773 --> 00:01:07,484
ปลอกกระสุนข้าอยู่ไหน
12
00:01:07,650 --> 00:01:10,361
ปัง ๆ ยิงกระสุนขึ้นฟ้า
13
00:01:10,445 --> 00:01:12,864
หนึ่ง สอง สาม เติมกระสุน
14
00:01:12,947 --> 00:01:15,825
เข็มขัดคู่ใจ แถบกระสุนปืน
15
00:01:15,909 --> 00:01:21,706
เหล่าทหารรวมตัว
และเหล่าทหารชั้นหนึ่ง
16
00:01:22,207 --> 00:01:28,421
ยืนหยัดและสู้ความกลัว
แกร่งกล้าและสู้สิ่งยั่วยวน
17
00:01:28,505 --> 00:01:31,424
นี่แหละชีวิตในกองทัพ สไตล์วายดีจี
18
00:01:31,508 --> 00:01:34,469
ส่ายก้น ใช้ชีวิตให้ดีที่สุด
19
00:01:34,886 --> 00:01:40,141
หญิงข้าทิ้งข้าไป วันหยุดถูกยกเลิก
20
00:01:40,266 --> 00:01:43,144
ไม่เป็นไร ขอให้เจ้าได้ดี
21
00:01:43,228 --> 00:01:46,189
ข้าจะหาทางกลับสู่ชีวิตพลเรือน
22
00:01:46,856 --> 00:01:49,359
ปลอกกระสุนข้าอยู่ไหน
23
00:01:49,651 --> 00:01:52,445
ปัง ๆ ยิงกระสุนขึ้นฟ้า
24
00:01:52,612 --> 00:01:54,989
หนึ่ง สอง สาม เติมกระสุน
25
00:01:55,073 --> 00:01:57,242
เข็มขัดคู่ใจ แถบกระสุนปืน
26
00:02:12,715 --> 00:02:13,550
อะไรเหรอ
27
00:02:14,092 --> 00:02:15,343
เปล่า แค่...
28
00:02:15,677 --> 00:02:16,678
นี่มันเศร้าจริง ๆ
29
00:02:16,761 --> 00:02:17,637
แคลร์
30
00:02:17,929 --> 00:02:20,306
เราต่างก็รู้ว่าเธอเป็นอะไร
31
00:02:20,390 --> 00:02:22,475
ใช่ ฉันรู้ เป็นนางร้ายตัวประกอบ
32
00:02:24,185 --> 00:02:25,311
ขอโทษครับ
33
00:02:27,230 --> 00:02:28,064
ไปสิ
34
00:02:31,317 --> 00:02:32,694
แต่เซธ ฆ่าตัวตายเหรอ
35
00:02:33,111 --> 00:02:36,489
ตัวละครแบบกาอิน
เธอน่าจะฆ่าจุน ไม่ใช่ตัวเอง
36
00:02:37,073 --> 00:02:38,867
อีกอย่าง คุณปาร์คก็ตายแบบนี้เลย
37
00:02:38,950 --> 00:02:40,118
ซึ่งเป็นการฆาตกรรม
38
00:02:40,201 --> 00:02:41,744
นี่ไม่ใช่ชีวิตจริง นี่คือละครเกาหลี
39
00:02:41,828 --> 00:02:44,998
ใครก็ตามที่ฆ่าคุณปาร์ค
คือคนที่ฆ่ากาอิน ใช่ไหม
40
00:02:50,879 --> 00:02:52,714
นี่ไม่ใช่ละครแบบนั้นนะ แคลร์
41
00:02:53,006 --> 00:02:55,925
นี่ไม่ใช่ละครลึกลับ นี่ละครรัก
42
00:02:57,051 --> 00:02:58,595
มันควรจะเป็นละครรัก
43
00:03:00,763 --> 00:03:03,683
จะว่าไปคุณดูดีมากเลยนะ เนี้ยบสะอาด
44
00:03:03,766 --> 00:03:05,476
ดูแมนมาก
45
00:03:08,479 --> 00:03:10,148
พูดดีนี่
46
00:03:10,773 --> 00:03:12,108
คุณเองก็ดูดีเหมือนกัน
47
00:03:13,443 --> 00:03:16,321
ก็นี่งานศพนี่นะ
48
00:03:18,781 --> 00:03:19,699
เราเสียใจด้วยนะครับ
49
00:03:19,782 --> 00:03:21,159
ขอบคุณที่มาครับ
50
00:03:28,625 --> 00:03:30,585
นี่ไม่ใช่ชีวิตจริง นี่ละครเกาหลี
51
00:03:30,668 --> 00:03:32,795
ใครก็ตามที่ฆ่าคุณปาร์คกับกาอิน
52
00:03:33,046 --> 00:03:35,340
จะต้องมางานศพ เขาต้องมาสิ ใช่ไหม
53
00:03:36,674 --> 00:03:38,426
ตัวประกอบ ๆ ...
54
00:03:38,551 --> 00:03:40,887
ซอยอน ไม่ คุณนายปาร์ค อาจจะ
55
00:03:40,970 --> 00:03:42,347
- แคลร์
- อะไรเหรอ
56
00:03:42,847 --> 00:03:45,391
ไม่ใช่ว่าผมไม่เห็นค่า
การสืบสวนของคุณนะ
57
00:03:45,892 --> 00:03:47,185
แต่ผมว่าเวลานี้ไม่เหมาะนะ
58
00:03:47,268 --> 00:03:48,436
ฉันไม่รู้จะทำอะไรนี่
59
00:03:51,022 --> 00:03:54,234
- แฟนคุณไม่อยู่นี่
- จุนไม่ใช่แฟนฉัน
60
00:03:54,692 --> 00:03:56,861
คุณไม่คิดว่ามันแปลกเหรอ
ที่เขาไม่อยู่ที่นี่
61
00:03:56,945 --> 00:03:59,948
คุณไม่คิดว่านั่น ไม่รู้สิ
น่าสงสัยเหรอ
62
00:04:02,075 --> 00:04:06,454
คู่หมั้นของผู้ตาย
คือตัวละครเดียวที่หายไป
63
00:04:10,208 --> 00:04:11,125
ไม่รู้สินะ
64
00:04:15,171 --> 00:04:16,339
เขาไปอยู่ที่ไหนกัน
65
00:04:16,756 --> 00:04:20,009
{\an8}(ร้านเซธ เดอะลิเบอร์ทีน
กำลังจะเปิดในเร็ว ๆ นี้)
66
00:04:58,923 --> 00:05:02,093
รักษามันไว้ ความลับของระเบิด
เกาหลีเหนือทั้งหมดอยู่ในนี้
67
00:05:02,385 --> 00:05:05,388
ไม่ ๆ ฉันรับมือเรื่องนี้ไม่ได้
ฉันมีปัญหาของตัวเองพอแล้ว
68
00:05:12,687 --> 00:05:13,521
นี่
69
00:05:15,231 --> 00:05:16,107
คุณโอเคไหม
70
00:05:17,942 --> 00:05:20,028
กาอินกับฉัน
ไม่มีทางเป็นเพื่อนสนิทกันได้
71
00:05:20,862 --> 00:05:22,822
แต่ถ้าฉันรู้ว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้น...
72
00:05:24,198 --> 00:05:27,910
ฉันคงจะทำดีกับเธอมากกว่านี้
ฉันรู้สึกผิดมาก...
73
00:05:35,376 --> 00:05:36,377
อย่าร้องนะ ซอยอน
74
00:05:37,086 --> 00:05:38,838
ฉันรู้สึกผิดมาก...
75
00:05:39,130 --> 00:05:40,673
คุณไม่มีเหตุให้ต้องรู้สึกแบบนั้นเลย
76
00:05:41,132 --> 00:05:46,888
ถ้ามีใครที่ควรจะรู้สึกผิด ก็คือ
ปาร์คจุนต่างหากที่ไม่อยู่ที่นี่
77
00:05:47,805 --> 00:05:48,681
เซธ
78
00:05:49,015 --> 00:05:49,849
ไม่ใช่ตอนนี้
79
00:06:13,664 --> 00:06:17,293
พ่อครับ ผมขอโทษที่ไม่เคยมีโอกาส
ได้บอกลาพ่อเลย
80
00:06:20,588 --> 00:06:24,926
คุณด้วย กาอิน ผมอยากทำอาหารให้คุณ
81
00:06:26,302 --> 00:06:27,887
{\an8}(อาหารแช่แข็งพาร์ค ข้าวผัดกิมจิ)
82
00:06:28,304 --> 00:06:33,768
พ่อครับ จำได้ไหม
ที่พ่อชอบทำอาหารให้ผม
83
00:06:39,190 --> 00:06:44,362
อย่างน้อยเรามากินอาหารมื้อสุดท้าย
ด้วยกันนะครับ
84
00:06:54,705 --> 00:06:55,873
- เซธ
- ว่ายังไง
85
00:06:56,707 --> 00:07:00,086
ฉันเฝ้าถามตัวเองว่าใครที่จะได้
ประโยชน์จากการตายของคุณปาร์ค
86
00:07:00,169 --> 00:07:03,047
ใครจะได้ประโยชน์จากการตายของกาอิน
และก็มีอยู่คำตอบเดียว
87
00:07:04,632 --> 00:07:06,968
ถ้าฉันคิดผิดทั้งหมด
และจุนคือฆาตกรล่ะ
88
00:07:07,718 --> 00:07:09,595
จุนเหรอ ฆาตกรเนี่ยนะ
89
00:07:09,679 --> 00:07:10,638
ลองคิดดูสิ
90
00:07:10,888 --> 00:07:13,141
พ่ออยากให้เขารับช่วงบริษัทต่อ ตาย
91
00:07:13,641 --> 00:07:15,601
กาอินพยายามบังคับ
ให้เขาแต่งงานกับเธอ ก็ตาย
92
00:07:17,228 --> 00:07:20,523
- แต่เขาเป็นพระเอกนะ
- แล้วจะเป็นใครไปได้อีกล่ะ
93
00:07:21,315 --> 00:07:22,150
เซธ
94
00:07:23,067 --> 00:07:26,112
ผมไม่มีเวลาเพ้อเจ้อ
กับการแก้แค้นของคุณหรอกนะ
95
00:07:26,404 --> 00:07:27,864
ผมพยายามจะช่วยโลกอยู่
96
00:07:28,573 --> 00:07:29,699
แล้วบทที่เก้าล่ะ
97
00:07:30,575 --> 00:07:33,703
- คุณคงต้องช่วยรื้อฟื้นความจำผม
- บทที่เก้า ความยุติธรรม
98
00:07:34,287 --> 00:07:36,247
ในละครเกาหลี ชีวิตต้องยุติธรรม
99
00:07:36,706 --> 00:07:38,708
และถ้าความชั่วร้ายไม่ถูกจัดการ
ภายในตอนจบของเรื่อง
100
00:07:38,791 --> 00:07:40,293
มันจะไปกระทบละครเรื่องอื่นด้วย
101
00:07:40,376 --> 00:07:41,752
ทั้งทางตรงและทางอ้อม
102
00:07:42,753 --> 00:07:44,213
ถ้าอย่างนั้น
คุณก็ควรไปจัดการกับเขาซะ
103
00:07:51,596 --> 00:07:52,555
สวัสดีครับ ทุกคน
104
00:07:53,639 --> 00:07:57,477
ผมชื่อเซธ ผมเป็นเจ้าของร้านอาหาร
105
00:07:57,560 --> 00:07:59,562
ที่กำลังจะเปิดเร็ว ๆ นี้
เซธ ลิเบอร์ทีน
106
00:08:00,313 --> 00:08:02,732
ผมอยากใช้เวลานี้ขอบคุณทุกคน
107
00:08:02,815 --> 00:08:05,234
ที่มาที่นี่เพื่อเป็นเกียรติ
แก่เพื่อนของเรา กาอิน
108
00:08:06,861 --> 00:08:12,700
ผมอยากพูดอะไรสักนิด
ก่อนที่เราจะต้องบอกลากันตลอดไป
109
00:08:13,701 --> 00:08:19,207
กาอินมีบทบาทที่สำคัญมาก
ในชีวิตเราทุกคน
110
00:08:21,667 --> 00:08:26,255
เราไม่มีทางรู้ได้ว่าเธอคิดอะไร
ในช่วงนาทีสุดท้ายของชีวิต
111
00:08:27,757 --> 00:08:29,550
ความสิ้นหวังที่เธอคงรู้สึก...
112
00:08:30,635 --> 00:08:32,220
ที่ทำให้เธอปลิดชีวิตตนเอง
113
00:08:36,265 --> 00:08:40,603
เรามาเลือกจำแต่สิ่งดี ๆ
เกี่ยวกับเธอดีกว่า
114
00:08:42,188 --> 00:08:43,856
ผมแน่ใจว่า
กาอินคงอยากให้เราคิดแบบนั้น
115
00:08:47,902 --> 00:08:49,737
นอนหลับให้สบายนะ กาอิน
116
00:08:57,578 --> 00:08:58,829
และบางที ตอนนี้...
117
00:08:59,497 --> 00:09:02,166
มาฟังคู่หมั้นของเธอบ้างดีกว่าครับ
118
00:09:04,335 --> 00:09:05,836
ปาร์คจุนอยู่นี่หรือเปล่าครับ
119
00:09:20,142 --> 00:09:21,602
สารเลวนั่น
120
00:09:22,979 --> 00:09:23,938
พ่อ...
121
00:09:24,939 --> 00:09:25,856
กาอิน...
122
00:09:28,442 --> 00:09:35,241
ผมพยายามนึกถึงช่วงเวลา
ที่มีความสุขที่สุดที่ผมมีกับทั้งคู่
123
00:09:36,993 --> 00:09:41,747
แต่ไม่ว่าจะนึกยังไง ก็นึกไม่ออก
124
00:09:45,710 --> 00:09:47,837
ความปรารถนาเดียวของผมตอนนี้คือ...
125
00:09:50,506 --> 00:09:52,049
ผมรู้ว่ามันฟังดูบ้า
126
00:09:54,635 --> 00:09:56,887
แต่ผมหวังว่าจะหยุดเวลาได้
127
00:09:58,347 --> 00:10:03,269
และย้อนเวลากลับไปยังช่วงแสนสุข
และใช้เวลานั้นกับพวกคุณ
128
00:10:10,067 --> 00:10:11,569
แต่ทุกอย่างมันจบแล้ว
129
00:10:14,280 --> 00:10:15,573
ไม่มีโอกาสแก้ตัว
130
00:10:18,075 --> 00:10:19,035
ทุกอย่างหายไปหมดแล้ว
131
00:10:24,790 --> 00:10:26,125
หายไปหมด
132
00:10:43,976 --> 00:10:45,645
คุณต้องการอะไร
133
00:10:46,437 --> 00:10:47,480
ความยุติธรรม
134
00:10:51,192 --> 00:10:52,026
รู้อะไรไหม
135
00:10:56,197 --> 00:10:59,825
ผมพยายามคิดว่าทุกอย่าง
เริ่มผิดพลาดไปตอนไหน
136
00:11:00,076 --> 00:11:04,246
และทุกอย่างดูเหมือนจะเกิดขึ้น
ในวันที่คุณมาที่ครัวของผม
137
00:11:05,039 --> 00:11:07,833
พยายามดีนี่ จุนปาร์ค
อย่ามาเปลี่ยนเรื่องเลย
138
00:11:09,001 --> 00:11:09,877
อะไรนะ
139
00:11:09,960 --> 00:11:11,379
ทำไมคุณถึงทำแบบนั้น จุน
140
00:11:12,129 --> 00:11:13,464
พูดอะไรของคุณ
141
00:11:14,006 --> 00:11:14,882
ฉันรู้
142
00:11:16,175 --> 00:11:19,178
ฉันน่าจะรู้ตั้งแต่แรก
แต่กลับมองไม่เห็นเพราะมีใจให้คุณ
143
00:11:19,387 --> 00:11:22,473
ตาบอดเพราะความรู้สึก
จนต้องเผาร้านอาหารผม
144
00:11:22,723 --> 00:11:25,351
ไม่ ๆ คุณจะพูดหนีปัญหาไม่ได้
145
00:11:25,434 --> 00:11:26,811
ปัญหาอะไร แคลร์
146
00:11:26,894 --> 00:11:28,562
ที่คุณเป็นฆาตกรไง
147
00:11:28,896 --> 00:11:30,606
คุณเป็นฆาตกร จุนปาร์ค
148
00:11:31,982 --> 00:11:33,067
นี่คุณเมายาหรือเปล่า
149
00:11:33,150 --> 00:11:35,653
ยาเดียวที่ฉันเมาอยู่คือความจริง
150
00:11:35,778 --> 00:11:37,113
นั่นฟังไม่เห็นจะรู้เรื่องเลย
151
00:11:37,488 --> 00:11:38,572
อย่างนั้นเหรอ
152
00:11:38,656 --> 00:11:41,575
การฆ่าพ่อตัวเอง
หรือว่าฆ่าคู่หมั้นก็เหมือนกัน
153
00:11:41,659 --> 00:11:45,162
แล้วคุณก็ช่วยชีวิตฉัน
ฉันจะได้ไม่รู้ทันคุณ แต่ฉันรู้ทัน
154
00:11:48,707 --> 00:11:53,337
ผมไม่ได้ฆ่าใคร
155
00:11:53,587 --> 00:11:55,506
แล้วทำไมคุณไม่ไปที่งานศพ
156
00:11:55,589 --> 00:11:59,552
เพราะผมบอกเลิกกับเธอ
เพราะผมไม่อยากแต่งงานกับเธอ
157
00:12:00,261 --> 00:12:02,972
เธอถึงได้ฆ่าตัวตาย เป็นเพราะผม
158
00:12:04,265 --> 00:12:05,766
โกหก
159
00:12:07,393 --> 00:12:09,186
ถ้าอย่างนั้น ผมจะฆ่าพ่อตัวเองทำไม
160
00:12:10,146 --> 00:12:11,397
ผมรักพ่อผม
161
00:12:11,564 --> 00:12:14,233
คุณจะได้ไม่ต้องรับช่วงบริษัทต่อ
162
00:12:16,193 --> 00:12:18,195
คุณหมายถึงบริษัทที่ผมรับช่วงต่อ
163
00:12:18,737 --> 00:12:21,157
แทนที่ร้านอาหารที่ผมเสียไปน่ะเหรอ
164
00:12:21,240 --> 00:12:23,659
ถ้าอย่างนั้นคุณช่วยชีวิตฉันทำไม
165
00:12:23,951 --> 00:12:26,704
คุณทำมันพังหมด ที่นี่เละเทะไป
หมดเพราะคุณช่วยชีวิตฉัน
166
00:12:26,829 --> 00:12:28,456
ตาโง่ คนโง่เง่า
167
00:12:28,914 --> 00:12:32,168
ผมโง่เง่าเหรอ โง่เง่าอย่างนั้นเหรอ
168
00:12:32,251 --> 00:12:33,961
- ใช่
- เหรอ
169
00:12:34,044 --> 00:12:35,129
ถ้าอย่างนั้นคุณล่ะเป็นอะไร
170
00:12:35,421 --> 00:12:36,714
ฉัน ฉันเป็น...
171
00:12:36,839 --> 00:12:39,925
คนที่โง่เง่า
172
00:12:40,134 --> 00:12:41,135
ยิ่งกว่า
173
00:13:00,946 --> 00:13:01,947
แล้ว...
174
00:13:02,615 --> 00:13:04,867
ทุกอย่างพร้อมสำหรับ
การเปิดร้านพรุ่งนี้ไหมครับ
175
00:13:09,288 --> 00:13:10,247
พร้อมค่ะ
176
00:13:13,375 --> 00:13:14,335
ซอยอน
177
00:13:15,002 --> 00:13:17,546
เรามาพยายามให้เต็มที่นะครับ
ผมอยากให้กิจการนี้ไปได้ดี
178
00:13:18,506 --> 00:13:19,465
สำหรับเรา
179
00:13:26,555 --> 00:13:27,848
ให้ผมไปส่งไหมครับ
180
00:13:28,057 --> 00:13:29,433
ไม่เป็นไรค่ะ
181
00:13:30,226 --> 00:13:32,520
ฉันมีเรื่องต้องคิด เดินไปดีกว่า
182
00:13:32,728 --> 00:13:34,980
แต่ขอบคุณอีกครั้งนะคะสำหรับทุกอย่าง
183
00:13:36,148 --> 00:13:37,525
แล้วเจอกันค่ะ
184
00:13:49,912 --> 00:13:51,121
คุณเชื่อผมหรือยัง
185
00:13:57,336 --> 00:13:59,463
ฉันคิดว่าฉันคิดทุกอย่างออกหมดแล้ว
186
00:14:01,090 --> 00:14:02,174
คิดอะไรออก
187
00:14:04,468 --> 00:14:05,553
บทที่เก้า
188
00:14:09,390 --> 00:14:10,891
คุณเป็นผู้หญิงที่แปลกจริง ๆ
189
00:14:13,394 --> 00:14:14,979
คุณน่าจะแต่งสวยบ่อยกว่านี้นะ
190
00:14:21,694 --> 00:14:23,153
ผมรู้สึกเหมือนเป็นคนลวงโลก
191
00:14:25,573 --> 00:14:27,408
เธอรู้ว่าทำไม
ผมถึงไม่อยากแต่งงานกับเธอ
192
00:14:28,450 --> 00:14:30,661
เพราะเธอเป็นนางมารร้ายเหรอ
193
00:14:32,413 --> 00:14:33,330
เปล่า
194
00:14:35,291 --> 00:14:36,208
เพราะว่า...
195
00:14:40,671 --> 00:14:42,256
จุน อย่า
196
00:14:43,674 --> 00:14:47,011
คุณทำไม่ได้ และคุณก็ไม่ได้รัก
คุณไม่รู้จักฉันด้วยซ้ำ
197
00:14:47,177 --> 00:14:50,431
ใช่เลย คุณเหมือนสิ่งลึกลับ
198
00:14:51,724 --> 00:14:55,185
ผู้หญิงทุกคนที่ผมเจอ
ผมรู้ว่าพวกเธอคิดอะไร
199
00:14:55,686 --> 00:14:58,230
ผมรู้ว่าพวกเธออยากได้ยินอะไร
แต่กับคุณ...
200
00:15:00,190 --> 00:15:01,483
คุณไม่เหมือนใคร
201
00:15:02,026 --> 00:15:03,736
เหมือนคุณเป็นมนุษย์ต่างดาว
หรืออะไรสักอย่าง
202
00:15:04,570 --> 00:15:06,113
หยุดพูดได้แล้ว จุน
203
00:15:06,989 --> 00:15:08,782
แม้แต่วิธีที่คุณเรียกชื่อผม
204
00:15:09,450 --> 00:15:12,202
แม้แต่ช่วงสองสามวันนี้
ที่ผมเกลียดคุณ
205
00:15:12,870 --> 00:15:14,872
เกลียดมากกว่าอะไร
ที่ผมเคยเกลียดมาทั้งหมด...
206
00:15:14,955 --> 00:15:15,873
จุน หยุดเถอะ
207
00:15:15,956 --> 00:15:19,001
แม้แต่ตอนที่คุณหาว่าผมฆ่าพ่อตัวเอง
208
00:15:20,794 --> 00:15:22,463
ผมไม่คิดว่ามันจะเป็นไปได้ ถ้าผม...
209
00:15:22,588 --> 00:15:24,256
ได้โปรด หยุดเถอะ
210
00:15:25,174 --> 00:15:26,383
มองฉัน อย่าเลย
211
00:15:26,800 --> 00:15:27,635
ทำไมล่ะ
212
00:15:27,968 --> 00:15:28,802
จุน...
213
00:15:29,511 --> 00:15:31,055
คุณไม่รู้สึกเหมือนผมเหรอ
214
00:15:31,347 --> 00:15:32,598
มันไม่ใช่เรื่องนั้น
215
00:15:34,058 --> 00:15:35,100
ถ้าอย่างนั้นทำไมล่ะ
216
00:15:36,268 --> 00:15:37,811
บอกเหตุผลผมมาข้อหนึ่ง
217
00:15:46,487 --> 00:15:50,908
เพราะถ้าคุณไม่ได้ฆ่าพ่อคุณกับกาอิน
ก็ต้องมีคนอื่นที่ทำ
218
00:15:53,118 --> 00:15:54,954
และคนผิดจะต้องได้รับโทษ
219
00:16:07,383 --> 00:16:08,384
นั่นอะไรน่ะ
220
00:16:15,057 --> 00:16:16,517
เรื่องมันซับซ้อนน่ะ
221
00:16:18,185 --> 00:16:21,689
และถ้าฉันเห็นสิ่งที่คุณกำลังจะเห็น
ฉันคงเป็นบ้าไปแน่
222
00:16:22,272 --> 00:16:23,148
ฉัน...
223
00:16:25,484 --> 00:16:29,905
คุณเจออะไรมามาก
และฉันก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไงแล้ว
224
00:16:29,989 --> 00:16:31,824
กฎข้อที่สี่ และ...
225
00:16:32,241 --> 00:16:33,867
นี่คือข้อที่สำคัญที่สุด
226
00:16:34,201 --> 00:16:37,705
ตัวละครพวกนี้จะรู้ไม่ได้
ว่าพวกเขาอยู่ในละคร
227
00:16:37,788 --> 00:16:39,331
รู้แล้วน่า
228
00:16:40,165 --> 00:16:41,250
คุณพูดกับใครน่ะ
229
00:16:43,043 --> 00:16:45,212
ใช่ ฉันรู้ว่ามันเสี่ยง...
230
00:16:45,295 --> 00:16:46,672
และโลกนี้ก็อาจจะสลายไปได้
231
00:16:46,755 --> 00:16:49,425
หรือใบหน้าเราอาจจะระเบิด หรือ...
232
00:16:51,760 --> 00:16:52,845
จุนปาร์ค
233
00:16:53,178 --> 00:16:54,013
ครับ
234
00:16:55,055 --> 00:16:56,932
ฉันหวังจริง ๆ นะว่านี่จะได้ผล
235
00:17:09,278 --> 00:17:11,238
คุณคือปาร์คจุน
236
00:17:11,321 --> 00:17:14,616
- เชฟชื่อดังใช่ไหมคะ
- คุณมาทำอะไรที่นี่
237
00:17:26,003 --> 00:17:28,005
คำบรรยายโดย:
พรรณพัทธ ธรรมศรีสวัสดิ์