1 00:00:48,793 --> 00:00:54,626 ("ศิลปะมิได้ให้คําตอบ แต่กลับกระตุ้นให้เกิดคําถาม) 2 00:00:54,626 --> 00:00:59,376 (และความหมายที่แท้จริงของงานนั้น ขึ้นอยู่กับความตึงเครียดขัดขืน) 3 00:00:59,376 --> 00:01:04,459 (ระหว่างคําตอบที่ขัดแย้งกันเอง" เลนเนิร์ด เบิร์นสไตน์) 4 00:02:11,251 --> 00:02:14,251 เล่นเป็นเปียโนเสียงดีกว่าเสมอ ไม่รู้ว่าทําไม 5 00:02:21,043 --> 00:02:22,043 ก็ ถ้าจะให้... 6 00:02:23,376 --> 00:02:26,793 ตอบคําถามของคุณ ใช่ เธออยู่ในใจผมแทบตลอด 7 00:02:29,043 --> 00:02:31,459 ผมมักเห็นเธอทําต้นไม้อยู่ในสวน 8 00:02:33,793 --> 00:02:36,793 ฮูเลีย เวก้าสาบานเลยว่า เธอมายืนที่หัวบันไดทุกเช้า 9 00:02:36,793 --> 00:02:38,793 เวลาฮูเลียเอาผ้าลงมาซัก 10 00:02:38,793 --> 00:02:41,543 เธอคอยจับตาดูว่าฮูเลียแยกผ้าขาวกับผ้าสี 11 00:02:42,626 --> 00:02:45,834 แล้วลูกๆ ก็อิจฉาฮูเลีย เพราะลูกทุกคนไม่เคยได้เห็นเธอ 12 00:02:49,876 --> 00:02:50,876 ผม... 13 00:02:53,751 --> 00:02:55,376 ผมคิดถึงเธอสุดหัวใจ 14 00:03:13,376 --> 00:03:14,376 ฮัลโหล 15 00:03:16,668 --> 00:03:17,668 ครับ 16 00:03:20,751 --> 00:03:21,751 แน่นอน 17 00:03:24,293 --> 00:03:25,501 ครับ ผมทราบ 18 00:03:29,209 --> 00:03:31,001 ช่วยถือหูรอสักครู่นะ 19 00:03:43,793 --> 00:03:46,001 ข่าวร้ายจริงๆ เขาเป็นอะไรมากไหม 20 00:03:48,209 --> 00:03:49,293 ไม่ๆ ผมเข้าใจ 21 00:03:52,876 --> 00:03:55,084 ไม่มีเวลาให้ซ้อมเลยเหรอ 22 00:03:55,626 --> 00:03:56,626 ครับ 23 00:03:58,543 --> 00:03:59,543 ก็ได้ 24 00:04:03,084 --> 00:04:05,293 ผมขอตั๋วของวันนี้สามใบได้ไหม 25 00:04:06,418 --> 00:04:07,418 ครับ 26 00:04:09,626 --> 00:04:10,626 ตกลง 27 00:04:11,626 --> 00:04:13,043 ได้เลย ครับ ขอบคุณ 28 00:04:37,501 --> 00:04:39,918 ได้สักทีโว้ย! 29 00:05:21,293 --> 00:05:22,543 - เลนเนิร์ด คนดี - ว่าไง 30 00:05:22,543 --> 00:05:23,626 ได้นอนหรือยัง 31 00:05:23,626 --> 00:05:26,543 จะนอนได้ยังไง บรูโน "แมนเฟรด" เริ่มที่จังหวะหยุดก่อนโน้ตแรก 32 00:05:26,543 --> 00:05:28,668 แต่นายดันไม่ยอมให้ฉันซ้อมกับวงก่อน 33 00:05:28,668 --> 00:05:30,168 ฉันบอกแล้วไงว่านายจะขึ้นเวที 34 00:05:30,168 --> 00:05:32,293 เปล่า นายบอกว่าอาจจะได้ขึ้น 35 00:05:32,293 --> 00:05:33,709 สวัสดียามบ่ายครั้งทุกท่าน 36 00:05:33,709 --> 00:05:37,001 บริษัทยางรถยนต์สหรัฐ ขอต้อนรับทุกท่านอีกครั้งเข้าสู่คาร์เนกี้ฮอลล์ 37 00:05:37,001 --> 00:05:40,293 เพื่อฟังการแสดงดนตรีจาก วงนิวยอร์กฟิลฮาร์โมนิคซิมโฟนีออร์เคสตรา 38 00:05:40,293 --> 00:05:43,293 อํานวยการดนตรีโดยอาร์ทูร์ ร็อดจินสกี้ 39 00:05:43,293 --> 00:05:47,001 บรูโน วอลเทอร์ ผู้ควรจะเป็นวาทยกรในบ่ายนี้เกิดล้มป่วย 40 00:05:47,001 --> 00:05:50,751 ดังนั้นผู้ช่วยวาทยกรหนุ่มชาวอเมริกัน จึงจะรับหน้าที่ควบคุมการบรรเลง 41 00:05:50,751 --> 00:05:53,376 ของวงฟิลฮาร์โมนิคซิมโฟนี เลนเนิร์ด เบิร์นสไตน์ครับ 42 00:06:30,126 --> 00:06:34,209 วันนี้พวกท่านได้รับชมการแสดงครั้งประวัติศาสตร์ 43 00:06:34,209 --> 00:06:39,293 การแสดงดนตรีแสนอัศจรรย์ครั้งนี้ ได้รับการถ่ายทอดไปทั่วโลก 44 00:06:39,293 --> 00:06:44,293 และผมต้องขอกล่าวว่ามาเอสโตรเบิร์นสไตน์ 45 00:06:44,293 --> 00:06:46,709 เพิ่งได้รับโทรศัพท์เมื่อเช้าตอนเก้าโมงครึ่ง 46 00:06:46,709 --> 00:06:49,834 เขาเพิ่งทราบข่าวว่าจะต้องมากํากับดนตรีที่นี่ 47 00:06:49,834 --> 00:06:52,793 - เป็นครั้งแรกหลังจากหลายปีที่... - โดยไม่ได้ซ้อมเลย 48 00:06:52,793 --> 00:06:54,501 โดยไม่ได้ซ้อมเลย 49 00:06:54,501 --> 00:06:57,043 แต่เขารักดนตรีมากจนไม่จําเป็นต้องซ้อม 50 00:06:57,043 --> 00:06:58,543 เขาสัมผัสดนตรีได้ล้ําลึกนัก 51 00:06:58,543 --> 00:07:01,251 หลังจากเฝ้ารอและต้องการโอกาสนี้มาหลายปี 52 00:07:01,251 --> 00:07:03,793 ในที่สุดก็เป็นจริง ผมภูมิใจเหลือเกิน 53 00:07:03,793 --> 00:07:07,293 คาร์เนกี้ฮอลล์ก็ภูมิใจ และนิวยอร์กก็ภาคภูมิใจในตัวคุณ 54 00:07:07,293 --> 00:07:08,793 เลนเนิร์ด เบิร์นสไตน์ 55 00:07:08,793 --> 00:07:13,084 ขอบคุณครับ ขอบคุณ 56 00:07:17,168 --> 00:07:20,459 บอกเลยนะ หลังจังหวะหยุดนั่น ฉันก็จําอะไรบนเวทีไม่ได้เลย 57 00:07:20,459 --> 00:07:23,751 คงหมดสติไป มารู้ตัวอีกทีตอนที่ได้ยินเสียงปรบมือของผู้ชม 58 00:07:23,751 --> 00:07:25,084 อย่าเอาเรื่องนี้มาขัดจังหวะ 59 00:07:25,084 --> 00:07:26,543 เรากําลังไปได้สวยอยู่แล้ว 60 00:07:26,543 --> 00:07:29,751 ฉันอยากคิดท่าฉากสุดท้ายกับเหล่านักเต้น ตอนอยู่ซินซินเนติ 61 00:07:29,751 --> 00:07:32,084 เจอร์รี่ แต่ฉันตกหลุมรักดนตรีนี่ บอกแล้วไง 62 00:07:32,084 --> 00:07:34,834 ทันทีที่แต่งอะไรได้เป็นเรื่องเป็นราว ฉันจะอัดส่งไปให้นาย 63 00:07:34,834 --> 00:07:36,709 พูดถึงบัลเลต์ใหม่ที่เขาแต่งให้นายเหรอ 64 00:07:36,709 --> 00:07:39,918 เรื่องของกะลาสีสามคนแวะพักที่นิวยอร์ก และเที่ยวซุกซนไปทั่วใช่ไหม 65 00:07:39,918 --> 00:07:41,918 - ใช่แล้ว - อย่าไปเถียงเขา 66 00:07:41,918 --> 00:07:44,918 เขาคือชายหนุ่มที่เราต้องจับตาดูให้ดี อ่านจากบทความนี้ได้เลย 67 00:07:44,918 --> 00:07:47,209 - เดวิด ขอที - "เบิร์นสไตน์ถ่องแท้กับโน้ตในสกอร์ 68 00:07:47,209 --> 00:07:49,751 วาทยกรหนุ่มแน่น อํานวยเพลงได้แม่นยํา..." 69 00:07:49,751 --> 00:07:52,626 แหง ลงข้างๆ ข่าวฮิตเลอร์ทิ้งระเบิดโปแลนด์ 70 00:07:53,334 --> 00:07:54,334 เข้ามาเลย ไม่ได้ล็อก 71 00:07:55,543 --> 00:07:58,501 - ขออภัยครับ พวกคุณ... - ไม่เป็นไร เขาชอบเปิดประตูทิ้งไว้ 72 00:07:58,501 --> 00:08:01,668 สวัสดี ไอแซค รู้จักเดวิดอยู่แล้วนี่ นั่นเจอร์รี่ ร็อบบินส์ 73 00:08:01,668 --> 00:08:03,834 - สวัสดี - นี่ คุณต้องลงไปได้แล้ว 74 00:08:03,834 --> 00:08:05,918 - ช้าไปชั่วโมงหนึ่งแล้ว... - กําลังศึกษาสกอร์อยู่... 75 00:08:05,918 --> 00:08:08,251 - ร็อดจินสกี้จะเข้ามาเร็ว... - ร็อดจินสกี้มาเหรอ 76 00:08:08,251 --> 00:08:10,334 - โอเค เดี๋ยวผมจะลงไปเลย - ไอแซค 77 00:08:10,334 --> 00:08:12,751 อย่าลืมว่านายดาราเด่นนี่เป็นคีตกวีด้วยนะ 78 00:08:45,876 --> 00:08:48,084 ฉันเริ่มนวดได้แบบไม่หนักไปแล้วใช่ไหม 79 00:08:48,084 --> 00:08:50,293 - ไร้ที่ติเลย - ปกติแล้วฉันจะ... 80 00:08:50,293 --> 00:08:51,793 ขะมักเขม้นเกินไป 81 00:08:52,834 --> 00:08:54,751 - ตื่นเต้นเกินไป - อ้อ 82 00:08:54,751 --> 00:08:57,334 เท้านายทั้งสองข้างอยู่บนตักฉันเมื่อใด ฉันก็ทําอะไรไม่ถูก 83 00:08:57,334 --> 00:09:00,168 ไม่รู้จะจัดการตัวเองยังไง มันท่วมท้นเกิน 84 00:09:01,834 --> 00:09:03,668 - ฉันว่า... - เกินที่ชายสักคนจะรับไหว 85 00:09:03,668 --> 00:09:05,793 - เพราะโดนจุดอ่อนไหวหรือไง - เปล่า 86 00:09:05,793 --> 00:09:08,376 มันหนักเกินใครสักคนจะทนได้ จริงๆ นะ เดวิด 87 00:09:10,751 --> 00:09:12,751 แบบนี้ฉันไม่มีทางได้ออกจากห้องไปไหน 88 00:09:12,751 --> 00:09:14,543 - นั่นแหละความจริง - อย่าพูดเลย 89 00:09:19,793 --> 00:09:20,918 ถึงเจอร์รี่ 90 00:09:20,918 --> 00:09:23,126 นี่คือคําขอโทษจากใจเรื่องเพลงนั้น 91 00:09:23,126 --> 00:09:26,293 ซึ่งก็ไม่ได้แย่มากแต่ก็ไม่ได้ดีมากเช่นกัน 92 00:09:26,293 --> 00:09:28,834 ฉันกําลังดูสกอร์เพลงทั้งหมดอย่างอ่อนล้า 93 00:09:28,834 --> 00:09:31,376 ทุกอย่างใช้ได้ไปจนถึงเพลงที่สาม 94 00:09:31,376 --> 00:09:34,459 ที่มีจุดสวนเคาน์เตอร์พอยต์เต็มไปหมด ช่วงเปียโนสี่มือ 95 00:09:34,459 --> 00:09:36,376 เกรงว่าตรงนั้นยังเละๆ อยู่ 96 00:09:37,209 --> 00:09:39,126 แต่นั่นแหละ ใช้เปียโนสี่มือเล่นก็ยาก 97 00:09:39,126 --> 00:09:41,751 แต่ถ้าใช้วงออร์เคสตรา ฉันว่าจะชัดเจนขึ้นมาก 98 00:09:41,751 --> 00:09:43,251 และขอโทษที่เล่นผิดด้วยนะ 99 00:09:44,376 --> 00:09:47,001 แต่ทั้งหมดเป็นความผิดของแอรอน โคปแลนด์ 100 00:09:47,001 --> 00:09:49,709 - เป็นความผิดฉันเอง - แล้วยังนั่งเสนอหน้าอยู่ได้ 101 00:09:49,709 --> 00:09:51,793 - ไม่จริงเลย - นั่นแหละ... 102 00:09:54,293 --> 00:09:56,709 ฉันจะปล่อยให้นายคิดละ คุณร็อบบินส์ 103 00:09:56,709 --> 00:09:58,793 เรื่องจะใส่ท่าเต้นกับดนตรีแบบนี้ยังไง 104 00:09:58,793 --> 00:10:01,376 ฝากบอกทุกคนที่นั่นและสิ่งนั้นด้วยว่ารักนะ 105 00:10:02,376 --> 00:10:04,376 หวังว่านายจะชอบ โชคดีนะ เจอร์รี่ 106 00:10:05,334 --> 00:10:07,293 เอาละ ต้องไปซ้อมแล้ว 107 00:10:07,293 --> 00:10:08,918 - ฉันจัดให้ - จริงเหรอ 108 00:10:08,918 --> 00:10:10,418 - ได้ - นายช่วยได้เยอะมาก 109 00:10:10,418 --> 00:10:12,918 แค่ลงไปข้างล่างนายก็ยังจะไปสาย 110 00:10:12,918 --> 00:10:14,834 ฝากฉันให้ได้เล่นในวงกับร็อดจินสกี้หน่อยสิ 111 00:10:14,834 --> 00:10:17,001 ได้ ฉันไม่ใช่คนโปรดเขาหรอก แต่จะฝากให้ 112 00:10:17,001 --> 00:10:18,709 - รักนะคนเก่ง - รักจ้ะ 113 00:11:09,834 --> 00:11:12,793 พยายามหนักหนาจะอดกลั้นไว้ 114 00:11:12,793 --> 00:11:15,876 แต่กลับเผลอใจจนได้ 115 00:11:15,876 --> 00:11:18,793 พยายามเต๊ะท่าเย็นชาเข้าไว้ 116 00:11:18,793 --> 00:11:21,001 แต่กลับเผลอใจจนได้ 117 00:11:21,001 --> 00:11:22,168 เผลอใจจนได้ 118 00:11:22,793 --> 00:11:27,293 เผลอใจจนได้ สุดท้ายกลับเผลอใจจนได้! 119 00:11:27,293 --> 00:11:30,168 และยามไปชมภาพยนตร์ทีไร 120 00:11:30,168 --> 00:11:32,459 เห็นนักแสดงโลดแล่นในฉาก 121 00:11:32,459 --> 00:11:35,501 จะเริ่มเชื่อเรื่องในนั้นเป็นจริงเป็นจังมาก 122 00:11:35,501 --> 00:11:37,001 สาวนั้นฉันต้องคุ้มครองไว้ 123 00:11:37,001 --> 00:11:38,376 วายร้ายทําเสียมารยาท 124 00:11:38,376 --> 00:11:39,709 ฉันโดดเข้าไปช่วยหล่อน 125 00:11:39,709 --> 00:11:41,918 สุดท้ายชกจนจอเงินทะลุขาดเป็นรู! 126 00:11:41,918 --> 00:11:44,126 เผลอใจจนได้ เผลอใจจนได้ 127 00:11:44,126 --> 00:11:45,709 - เขาเผลอใจ - เราเผลอใจ 128 00:11:45,709 --> 00:11:51,209 เผลอใจจนได้! 129 00:11:54,834 --> 00:11:59,376 ยอดจริงๆ แต่เรื่องที่คนในนี้ไม่รู้ 130 00:11:59,376 --> 00:12:03,376 คือเขาเคยเค้นเสียงโซปราโน จากน้องสาวผู้น่าสงสาร 131 00:12:03,376 --> 00:12:05,918 ยามที่เอาโอเปร่าเหล่านี้ไปแสดงสมัยเรายังเด็ก 132 00:12:05,918 --> 00:12:09,209 ขอให้เป็นเรื่องเตือนใจคุณและทุกคนเลยนะคะ 133 00:12:09,751 --> 00:12:11,126 สวัสดีจ้ะ 134 00:12:11,126 --> 00:12:14,501 คิดแล้วว่าน่าจะมา ได้ข่าวว่าก็ไปทั่วทุกงาน 135 00:12:14,501 --> 00:12:16,001 ได้เจอแก๊งของฉันหรือยัง 136 00:12:16,001 --> 00:12:18,168 - ยัง - เบ็ตตี้กับอดอล์ฟ สองคนนี้ตัวป่วน 137 00:12:18,168 --> 00:12:19,084 - สวัสดีค่ะ - สวัสดีครับ 138 00:12:19,084 --> 00:12:22,584 เอลเลน คนนี้เธอเคยเจอที่สตูดิโออื่นมาแน่ๆ 139 00:12:22,584 --> 00:12:23,626 สวัสดีจ้ะ เฟลิเซีย 140 00:12:24,251 --> 00:12:26,584 ขาดใครไปนะ ลืมแนะนําใครรึเปล่า 141 00:12:26,584 --> 00:12:28,084 ลืมแค่มือเปียโน 142 00:12:28,084 --> 00:12:31,001 แหม ก็นึกว่าดังจนไม่ต้องแนะนําแล้ว 143 00:12:31,001 --> 00:12:33,834 - สวัสดีครับ ผมเลนนี่ - สวัสดีค่ะ ฉันเฟลิเซีย 144 00:12:33,834 --> 00:12:35,876 เบิร์นสไตน์ เหมือนคนนั้น 145 00:12:35,876 --> 00:12:36,834 มอนเตอาเลเกรค่ะ 146 00:12:36,834 --> 00:12:38,751 มอนเตอาเลเกรเหรอ 147 00:12:38,751 --> 00:12:41,459 - มอนเตอาเลเกร โคห์น - โคห์น 148 00:12:41,459 --> 00:12:42,751 มอนเตอาเลเกร โคห์น 149 00:12:43,709 --> 00:12:45,876 นั่นเป็นการผสมเสียงคําที่น่าสนใจดี 150 00:12:49,251 --> 00:12:51,168 เธอส่งสายตาแบบนั้น 151 00:12:51,168 --> 00:12:54,459 สายตาที่ฉันเห็นแล้วใจอ่อน 152 00:12:54,459 --> 00:12:58,918 เธอส่งสายตาข้ามโต๊ะแสนออดอ้อน 153 00:12:58,918 --> 00:13:02,334 ฝั่งคุณแม่ของคุณมาจากตระกูลผู้ดีเก่ายุโรป 154 00:13:02,334 --> 00:13:04,876 ส่วนคุณพ่อเป็นอเมริกันและเป็นยิว 155 00:13:04,876 --> 00:13:06,584 ส่วนคุณย้ายไปชิลีเพราะว่าคุณพ่อ... 156 00:13:06,584 --> 00:13:08,834 - ทึ่งใช่ไหมล่ะที่ผมจําได้หมด - ใช่ 157 00:13:08,834 --> 00:13:10,001 คุณจําได้ยังไง 158 00:13:10,001 --> 00:13:12,709 คุณย้ายไปชิลีเพราะคุณพ่อมีธุรกิจที่นั่น 159 00:13:12,709 --> 00:13:16,001 แต่ตอนนี้คุณปักหลักอยู่ที่นิวยอร์กซิตี้เพราะเรียน... 160 00:13:16,793 --> 00:13:19,126 เปียโน แต่จริงๆ แล้วคุณเรียนการแสดง 161 00:13:19,126 --> 00:13:22,709 นั่นเป็นอาชีพซึ่งต้องปรับตัวเก่ง เพื่อจะได้รับบทตัวละครได้หลากหลาย 162 00:13:22,709 --> 00:13:24,418 นั่นคือบทสรุปที่ผมได้ 163 00:13:25,168 --> 00:13:27,418 ว่าที่จริงแล้วคุณคล้ายกับผมมาก 164 00:13:27,418 --> 00:13:29,501 - คล้ายยังไง - เพราะคุณจะต้อง 165 00:13:29,501 --> 00:13:33,751 เก็บทุกเศษเสี้ยวของตัวตนคุณ ซึ่งกระจัดกระจายอยู่หลากหลายแห่ง 166 00:13:33,751 --> 00:13:36,793 มาประกอบหลอมรวม เป็นบุคคลแท้ๆ ที่ยืนอยู่ตรงหน้าผมนี้ 167 00:13:36,793 --> 00:13:38,084 แล้วมันคล้ายกันยังไง 168 00:13:38,084 --> 00:13:40,584 - คุณถาม ผมก็เพิ่งตอบไปไง - อ้อๆ เข้าใจแล้ว 169 00:13:40,584 --> 00:13:42,084 ยิวนิกายออร์โธด็อกซ์รัสเซีย 170 00:13:42,959 --> 00:13:44,501 - โตที่บอสตัน - ก็ฟังผมอยู่นี่นา 171 00:13:44,501 --> 00:13:45,918 - ลูกผู้อพยพ - ใช่ 172 00:13:45,918 --> 00:13:47,918 คุณพ่อเป็นนักธุรกิจที่ตั้งต้นจากศูนย์ 173 00:13:47,918 --> 00:13:50,043 ตั้งหลักที่ทัลมูด ฮาร์วาร์ด 174 00:13:50,043 --> 00:13:51,959 - เข้าโรงเรียนดนตรีเคอร์ทิส... - สถาบัน 175 00:13:51,959 --> 00:13:53,793 สถาบันดนตรีเคอร์ทิสที่ฟิลาเดลเฟีย 176 00:13:53,793 --> 00:13:57,918 แล้วตอนนี้ปักหลักอยู่ในนิวยอร์กซิตี้ อยากแต่งเพลงและเป็นวาทยกร 177 00:13:57,918 --> 00:14:01,543 ในคราบของนักเปียโนรับจ้าง ที่หลงแสงสีนครเมกกะแห่งศิลปะนี้ 178 00:14:01,543 --> 00:14:03,918 หนีจากรกรากเข้มงวดเคร่งศาสนา เหมือนกับคุณ 179 00:14:03,918 --> 00:14:06,376 บ้านคุณน่าจะเห็นชอบกว่าบ้านฉัน 180 00:14:06,376 --> 00:14:10,126 พ่อเห็นผมเป็นนักดนตรีเคลซเมอร์ เล่นเพลงพื้นบ้านแลกเหรียญโคเปคตามมุมถนน 181 00:14:10,126 --> 00:14:12,959 พ่ออยากให้ผมสานต่อธุรกิจครอบครัวสุดใจ จะได้หาเลี้ยงตัวเอง 182 00:14:12,959 --> 00:14:14,501 ครอบครัวทําธุรกิจอะไร 183 00:14:15,501 --> 00:14:17,334 ผลิตภัณฑ์เส้นผมซามูเอล เจ. เบิร์นสไตน์ 184 00:14:18,001 --> 00:14:18,876 - จริงสิ - จริง 185 00:14:18,876 --> 00:14:21,293 ผมจึงไม่มีทางเลือก ได้แต่กลายเป็นผลรวมส่วนผสม 186 00:14:21,293 --> 00:14:23,501 จากสําเนียง กิริยา และมุมมองชีวิตที่รับไว้ 187 00:14:23,501 --> 00:14:26,543 ส่วนผสมนั้น ทําให้ผมเป็นได้หลายสิ่งในคราวเดียว 188 00:14:26,543 --> 00:14:30,626 ดังนั้นเราสองคน คุณกับผมจึงสามารถอดทนและอยู่รอด 189 00:14:30,626 --> 00:14:34,626 เพราะโลกนี้อยากให้เราเป็นแค่สิ่งเดียว ผมว่านั่นเลวร้ายมาก 190 00:14:34,626 --> 00:14:36,543 ผมติดใจคุณมากๆ เฟลิเซีย 191 00:14:36,543 --> 00:14:39,834 เผลอใจจนได้ เผลอใจจนได้ 192 00:14:39,834 --> 00:14:41,126 พวกเธอเผลอใจจนได้ 193 00:14:41,126 --> 00:14:43,418 นี่หนักหนาไปจริงๆ ขอโทษด้วยนะ 194 00:14:44,293 --> 00:14:45,918 เดี๋ยวสิ! เดี๋ยว! 195 00:14:45,918 --> 00:14:48,001 ไปเลย ไปสิ 196 00:14:59,084 --> 00:15:00,293 แหม ฉันชอบนะคะ 197 00:15:00,293 --> 00:15:02,084 คุณกระฉับกระเฉงมาก ต้องบอกเลย 198 00:15:03,209 --> 00:15:05,334 ผมแค่เดินตามคุณมา ไม่รู้จะพาไปไหน 199 00:15:05,334 --> 00:15:06,959 ไม่เคยมาฟากนี้ของเมือง 200 00:15:06,959 --> 00:15:09,418 ใช่สิ ฉันก็นึกภาพคุณอยู่ในที่แบบนี้ไม่ออก 201 00:15:09,418 --> 00:15:11,376 - เอ้า เข้าไปตรงนี้ค่ะ - ได้เลย 202 00:15:11,376 --> 00:15:13,459 ขึ้นเวทีไปเลย ถอดรองเท้าด้วยนะคะ 203 00:15:14,251 --> 00:15:15,751 ได้ แต่ถอดแล้วให้วางที่ไหน 204 00:15:15,751 --> 00:15:17,251 วางอีกข้างหนึ่งเลยค่ะ 205 00:15:22,001 --> 00:15:25,084 - แล้วคุณจะไปไหน - ขอไปหยิบบทสักเดี๋ยว 206 00:15:26,293 --> 00:15:28,001 - บทเหรอ - ใช่ 207 00:15:28,001 --> 00:15:30,376 - ผมต้องแสดงด้วยหรือเปล่า - อะไรนะ 208 00:15:30,376 --> 00:15:33,668 - ผมต้องทําอะไรไหม - ก็อาจต้องทํา 209 00:15:35,626 --> 00:15:36,709 คุณทําผมหวั่นใจแล้ว 210 00:15:37,793 --> 00:15:39,209 ก็ควรต้องหวั่น 211 00:15:41,168 --> 00:15:42,793 ที่นี่สวยมาก 212 00:15:44,293 --> 00:15:45,918 ที่นี่สวยจริงๆ 213 00:15:52,918 --> 00:15:55,334 ฉันจะซ้อมบทกับมาเอสโตรเบิร์นสไตน์ 214 00:15:55,334 --> 00:15:57,084 ต้องอวดฝีมือให้เขาเห็นหน่อย 215 00:15:57,084 --> 00:15:59,501 มาเอสโตรเบิร์นสไตน์เหรอ ฟังดูหรูเลิศเลอไปมาก 216 00:15:59,501 --> 00:16:01,376 - นี่ค่ะ - โอเค เราจะต่อบท 217 00:16:01,376 --> 00:16:03,126 - เราจะต่อบทกันจริงๆ ด้วย - ใช่ 218 00:16:03,126 --> 00:16:05,459 - ผมเป็นพระราชาเหรอ - เป็นพระราชา นี่ปราสาทของคุณ 219 00:16:05,459 --> 00:16:06,584 เยี่ยม 220 00:16:07,293 --> 00:16:09,001 แต่ถึงคุณจะเป็นพระราชา 221 00:16:09,626 --> 00:16:11,959 - คุณก็ติดตาต้องใจฉันไม่น้อย - ใช่ 222 00:16:12,793 --> 00:16:16,209 คุณจึงมอบกุหลาบขาวจากมงกุฎให้ฉัน 223 00:16:16,209 --> 00:16:17,293 แน่นอนสิ 224 00:16:18,001 --> 00:16:20,584 อย่าเพิ่ง ยังไม่มี ฉันต้องมอบให้คุณก่อน 225 00:16:20,584 --> 00:16:22,793 - นี่ค่ะดอกไม้ของคุณ - ผมไม่เคยอ่านบทละครนี้ 226 00:16:22,793 --> 00:16:23,751 - ฉันรู้ - เดี๋ยวนะ 227 00:16:23,751 --> 00:16:26,001 ถือให้ผมหน่อยได้ไหม เอาละ 228 00:16:27,293 --> 00:16:28,709 ไหนๆ ก็เป็นพระราชา... 229 00:16:31,834 --> 00:16:33,043 ผู้มีรัก 230 00:16:37,459 --> 00:16:39,793 ให้เป็นของกํานัลแด่ข้ารึ พระองค์ 231 00:16:41,126 --> 00:16:42,418 เล่นดีมาก 232 00:16:43,043 --> 00:16:44,043 บทคุณแล้ว 233 00:16:46,793 --> 00:16:49,626 "เจ้ากุหลาบขาว พราวหยดน้ําตาเทียน 234 00:16:49,626 --> 00:16:52,334 ท่านดูเหมือนท่าสูงศักดิ์และส่งดอกไม้ให้เธอ..." 235 00:16:52,334 --> 00:16:53,334 ไม่ใช่ 236 00:16:54,626 --> 00:16:56,834 "ท่านดูเหมือนใจกลาง... 237 00:16:58,626 --> 00:17:00,543 ดวงจันทร์ที่แหว่งหาย" 238 00:17:00,543 --> 00:17:02,043 คุณเล่นไม่ได้ความเลย 239 00:17:04,168 --> 00:17:05,334 แล้วบทคุณเป็นยังไง 240 00:17:06,668 --> 00:17:08,501 "ท่านจะแปรผันไปเสมอ สุดที่รัก 241 00:17:11,126 --> 00:17:12,959 วานนี้ข้ามิได้พบท่าน 242 00:17:14,251 --> 00:17:15,876 แต่ได้เห็นอาชาของท่าน 243 00:17:17,168 --> 00:17:18,584 ช่างงามนัก 244 00:17:20,376 --> 00:17:22,209 แต่ไม่อาจงามเทียบเท่าตัวท่าน... 245 00:17:23,626 --> 00:17:25,459 เพราะท่านคือมังกรทรงพลัง" 246 00:17:40,418 --> 00:17:43,418 "ข้าเชื่อว่าวงแขนของท่าน สามารถโอบรัดข้าจนร่างขาดเป็นสอง 247 00:17:44,834 --> 00:17:46,251 ในยามอ่อนไหว... 248 00:17:47,793 --> 00:17:49,001 ดั่งเกล็ดน้ําแข็ง 249 00:17:49,918 --> 00:17:51,543 ไหม้เหือดในแสงตะวัน" 250 00:17:54,251 --> 00:17:56,668 ดีขึ้นใช่ไหม คุณมอนเตอาเลเกร 251 00:17:56,668 --> 00:17:58,376 สว่างแล้วค่อยยังชั่ว 252 00:17:58,376 --> 00:18:01,459 - อ้อ ขอบคุณค่ะ โจเซฟ - โจเซฟ ขออภัย 253 00:18:02,251 --> 00:18:06,251 ผมตกใจ เมื่อกี้นึกว่าเห็นแมงมุม พยายามโยนสูทไปฆ่ามัน 254 00:18:07,251 --> 00:18:10,584 ตอนจะกลับก็ผลักประตูหลังเวทีไปเลย ปิดแล้วมันล็อกได้เอง 255 00:18:10,584 --> 00:18:11,668 ขอบคุณครับ โจเซฟ 256 00:18:11,668 --> 00:18:13,876 ราตรีสวัสดิ์ค่ะ เยี่ยมเลย ขอบคุณนะคะ โจเซฟ 257 00:18:17,543 --> 00:18:19,876 ไม่บอกก่อนว่าคุณพ่อเป็นเจ้าของที่นี่ 258 00:18:21,168 --> 00:18:23,668 คุณล่อชายที่จะมาจีบทุกคนด้วยวิธีนี้เหรอ 259 00:18:24,626 --> 00:18:27,709 ไม่เลย ปกติฉันนอนก่อนสามทุ่มทุกคืน 260 00:18:27,709 --> 00:18:30,126 เดี๋ยวก่อน คุณยกให้ผมเป็นกรณีพิเศษสินะ 261 00:18:33,209 --> 00:18:35,918 คิดว่าคุณน่าจะเป็นคนที่ควรค่า แก่การยกให้เป็นกรณีพิเศษ 262 00:18:36,709 --> 00:18:38,834 หวังว่าคุณคงไม่เสียอะไรไปมากนัก 263 00:18:39,584 --> 00:18:42,126 ทําอะไรดี คุณจะได้คุ้มค่า นึกออกแล้ว 264 00:18:42,793 --> 00:18:44,418 - มีเรื่องไม่เข้าเค้า - อะไรคะ 265 00:18:46,043 --> 00:18:47,668 ตัวละครคุณชื่ออะไรนะ 266 00:18:49,084 --> 00:18:50,709 - มาร์กาเร็ต - มาร์กาเร็ต 267 00:18:51,959 --> 00:18:53,168 - มาร์กาเร็ต - ใช่ 268 00:18:53,834 --> 00:18:55,459 - และคุณเป็นตัวสํารอง - ใช่ 269 00:18:55,459 --> 00:18:58,126 ผมว่าคุณน่าจะเล่นเป็นมาร์กาเร็ต ทั้งแปดรอบในหนึ่งสัปดาห์ 270 00:18:58,126 --> 00:18:59,209 เป็นดาวเด่นกลางเวที 271 00:18:59,209 --> 00:19:02,584 - ถ้าความกลัวคือสิ่งที่ขวางคุณไว้... - มีอะไรหลายอย่างขวางฉันไว้ 272 00:19:02,584 --> 00:19:04,084 แต่ไม่ใช่ความกลัว 273 00:19:04,918 --> 00:19:07,168 ฉันไม่มีทางมายืนอยู่ต่อหน้าคุณแบบนี้ 274 00:19:07,168 --> 00:19:10,959 ฉันคงไม่มานิวยอร์กซิตี้เลยด้วยซ้ํา ถ้าเอาชนะความกลัวในใจไม่ได้ 275 00:19:12,168 --> 00:19:14,126 มันแค่ไม่ได้ง่ายดายแบบนั้น 276 00:19:14,126 --> 00:19:15,793 เราคงโง่นักหากไม่คิด 277 00:19:15,793 --> 00:19:18,543 ว่าโชคก็มีส่วนพอๆ กับความเก่งและความตั้งใจ 278 00:19:18,543 --> 00:19:21,543 - เรื่องนั้นผมเป็นตัวอย่างที่ดี - ล้อกันเล่นแล้ว 279 00:19:21,543 --> 00:19:24,168 ถ้าวันนั้นบรูโน วอลเทอร์ไม่บังเอิญล้มป่วย 280 00:19:24,168 --> 00:19:27,376 และร็อดจินสกี้ไม่ติดหิมะอยู่ที่อัพสเตท ผมจะไม่มีทางได้ขึ้นเวที 281 00:19:27,376 --> 00:19:30,834 ป่านนี้ผมคงสอนเปียโนให้เด็กแปดขวบที่บ่นว่า... 282 00:19:30,834 --> 00:19:33,293 ถ้าไม่ใช่วันนั้น คุณก็จะได้โอกาสอื่น 283 00:19:33,293 --> 00:19:35,543 - คุณคิดอย่างนั้นเหรอ - ใช่ ฉันแน่ใจเลยล่ะ 284 00:19:36,084 --> 00:19:38,084 - จริงรึ - แน่สิ 285 00:19:38,918 --> 00:19:42,334 และอย่าลืม คุณเป็นผู้ชาย 286 00:19:43,918 --> 00:19:45,126 ผมไม่เคยลืม 287 00:19:47,001 --> 00:19:48,001 ค่ะ 288 00:19:51,001 --> 00:19:52,418 ตายจริง 289 00:20:32,209 --> 00:20:33,043 บราโว! 290 00:20:38,543 --> 00:20:40,168 เธอเล่นดีมากๆ 291 00:20:41,293 --> 00:20:44,918 อุ๊ยตายแล้ว เชอร์ลีย์ เบิร์นสไตน์ ดีใจมากที่เธอมา 292 00:20:44,918 --> 00:20:47,626 - ฉันพาริชาร์ด ฮาร์ทกับลิล ภรรยาเขามาด้วย - ไม่จริงน่ะ 293 00:20:47,626 --> 00:20:50,834 ดิ๊กกําลังซ้อมละครบรอดเวย์เรื่องใหม่ เอวา กาบอร์เป็นดารานํา 294 00:20:50,834 --> 00:20:55,459 เขาไม่ค่อยถูกใจกับการแต่งงานครั้งนี้ แต่ฉันว่าเขาเป็นคนแบบที่เธอชอบ 295 00:20:56,251 --> 00:20:58,209 - คนแบบไหนกัน - แบบเดียวกับที่ฉันชอบ 296 00:20:58,209 --> 00:20:59,709 คนมีเจ้าของไม่ควรจะรัก 297 00:21:01,709 --> 00:21:02,709 เยี่ยมมากครับ 298 00:21:05,793 --> 00:21:07,418 ขอบคุณมากค่ะที่มาชม 299 00:21:07,418 --> 00:21:09,501 ฉันชอบเรื่อง "ดาร์กออฟเดอะมูน" มาก 300 00:21:09,501 --> 00:21:11,959 อย่าพูดเลย คุณต่างหากที่ยอดเยี่ยม 301 00:21:11,959 --> 00:21:14,251 ละครทั้งเรื่องดีขึ้นเมื่อคุณมารับบท 302 00:21:14,251 --> 00:21:17,001 ก็แค่สัปดาห์นี้ค่ะ แต่ขอบคุณมากที่ชม 303 00:21:17,001 --> 00:21:20,084 ถ้าเขาคิดได้ คงขอให้คุณโจนส์นอนพักต่อไป 304 00:21:20,084 --> 00:21:21,584 คุณวิเศษมากจริงๆ ครับ 305 00:21:22,251 --> 00:21:24,584 - คุณคะ - ขอบคุณค่ะ ขอบคุณมากที่มาชม 306 00:21:24,584 --> 00:21:25,876 - ยินดี - ขอบคุณ 307 00:21:25,876 --> 00:21:27,209 ไปทานมื้อค่ํากับเราสิ 308 00:21:29,459 --> 00:21:32,459 ไปไม่ได้ ฉันต้องจับรถไฟไปแทงเกิ้ลวู้ดแต่เช้า 309 00:21:32,459 --> 00:21:33,626 แทงเกิ้ลวู้ดเหรอ 310 00:21:34,418 --> 00:21:36,001 จะไปหาพี่ชายฉันสินะ 311 00:21:36,001 --> 00:21:39,584 - แหม ไม่เห็นต้องแปลกใจ - เปล่า... ฉันแค่... 312 00:21:40,459 --> 00:21:41,876 พี่ไม่ได้บอกเลย 313 00:21:43,293 --> 00:21:44,126 ก็ 314 00:21:45,084 --> 00:21:47,834 - เขาอาจไม่อยากให้เป็นข่าว - พี่ฉันน่ะเหรอ 315 00:21:49,084 --> 00:21:50,168 ไม่น่าจะใช่ 316 00:21:56,918 --> 00:21:58,918 - ไม่ใช่ ลองใหม่สิ - อ้าว งั้นหก 317 00:21:58,918 --> 00:22:00,209 - ไม่ใช่! - แปด 318 00:22:00,209 --> 00:22:01,584 - แย่มาก - สี่แล้วกัน 319 00:22:01,584 --> 00:22:02,668 - ไม่ใช่ - สาม 320 00:22:02,668 --> 00:22:04,626 ถ้าอย่างนั้นก็เหลือเจ็ด 321 00:22:04,626 --> 00:22:06,334 อย่างน้อยช่วยตั้งสมาธิดีๆ สิ 322 00:22:06,334 --> 00:22:08,501 หรือไม่ก็ควรจะหยุดเดาแล้วคิดเอา 323 00:22:08,501 --> 00:22:11,334 คุณควรหยุดเดาแล้วคิดเอาจริงๆ เพราะฉันส่งเลขให้คุณ 324 00:22:12,168 --> 00:22:13,001 ตอนนี้เลย 325 00:22:13,668 --> 00:22:14,876 - ยี่สิบ - ไม่ใช่ 326 00:22:17,418 --> 00:22:18,418 ไม่ใช่เลย 327 00:22:19,584 --> 00:22:21,918 เราต้องเล่นเดากันไปอีกนานแค่ไหน 328 00:22:21,918 --> 00:22:24,834 เราต้องสร้างสัมพันธ์เชื่อมใจที่แกร่งมากๆ 329 00:22:24,834 --> 00:22:26,918 ไม่ได้หรอก ผมไม่รู้ว่าคุณทําอะไรอยู่ 330 00:22:27,501 --> 00:22:30,626 นั่งอยู่ข้างหลังผมนั่น อาจสร้างระเบิดอยู่ก็ได้ 331 00:22:30,626 --> 00:22:31,543 ไม่สิ 332 00:22:33,001 --> 00:22:36,293 - ฉันแค่ผ่อนคลายสบายใจที่สุด - ระเบิดที่นี่ทิ้งเลย 333 00:22:36,293 --> 00:22:37,376 คุณไม่สบายใจเหรอ 334 00:22:39,126 --> 00:22:40,751 - สบายสิ - สบายจริงรึ 335 00:22:40,751 --> 00:22:41,668 ใช่ 336 00:22:41,668 --> 00:22:44,251 ไม่เคยเห็นคุณนั่งนิ่งๆ นานขนาดนี้ 337 00:22:47,709 --> 00:22:50,126 - ครั่นตัวอยากขยับแล้วสิ - ไม่เลย 338 00:22:50,751 --> 00:22:53,376 - ดีค่ะ - ไม่เลยจริงๆ 339 00:23:01,876 --> 00:23:03,168 มาค่ะ ฉันผูกให้ 340 00:23:03,834 --> 00:23:04,918 ตายจริง 341 00:23:05,543 --> 00:23:07,168 - ผมนี่ใช้ไม่ได้เลยนะ - ใช่ 342 00:23:07,168 --> 00:23:08,126 จะให้ผมไปไหน 343 00:23:08,126 --> 00:23:10,626 - นี่ ยืนตรงนี้ เส้นนี้ไม่เหมาะ - โอเค 344 00:23:10,626 --> 00:23:11,918 - ไม่เอา - ทําไมล่ะ 345 00:23:11,918 --> 00:23:14,751 ก็... มันฉูดฉาดบาดตาไปหน่อย 346 00:23:16,501 --> 00:23:18,834 อย่าทําตัวซําเหมานัก 347 00:23:18,834 --> 00:23:19,918 ผมชอบแบบนี้จัง 348 00:23:28,459 --> 00:23:29,876 ฉันชอบกลิ่นตัวคุณ 349 00:23:29,876 --> 00:23:31,168 - ชอบเหรอ - ชอบสิ 350 00:23:35,543 --> 00:23:36,959 กลิ่นเหมือนคุณพ่อ 351 00:23:38,959 --> 00:23:40,168 แปลกดีไหมล่ะ 352 00:23:42,293 --> 00:23:43,709 เมื่อก่อนฉันชอบ... 353 00:23:45,084 --> 00:23:46,501 ห่อตัวเอาไว้ 354 00:23:47,293 --> 00:23:48,918 ด้วยเสื้อโค้ทของพ่อ 355 00:23:48,918 --> 00:23:51,209 เวลาพ่อกลับจากทํางานมาตอนค่ําๆ 356 00:23:54,043 --> 00:23:55,876 กลิ่นนั้นจะกล่อมใจฉัน 357 00:24:00,334 --> 00:24:04,168 ได้กลิ่นนั้นทีไรฉันจะรู้สึกปลอดภัย 358 00:24:07,001 --> 00:24:09,001 เธอสวยมาก เล่ารายละเอียดมาหน่อย 359 00:24:09,001 --> 00:24:11,334 - เธอแสนดี สาวสวยน่ารัก - ใช่ 360 00:24:11,334 --> 00:24:13,334 - แล้วเราก็เพิ่ง... - ไปเจอกันที่ไหน 361 00:24:13,334 --> 00:24:15,418 ในงานปาร์ตี้ที่บ้านเคลาดิโอ อาร์เรา 362 00:24:16,709 --> 00:24:18,668 เฟลิเซีย ได้ข่าวว่าคุณเป็นนักแสดง 363 00:24:18,668 --> 00:24:20,584 - นักแสดงชั้นเลิศครับ - ไม่เชิง แต่ใช่ค่ะ 364 00:24:20,584 --> 00:24:22,418 - ต้องใช่อยู่แล้ว - ค่ะๆ ใช่ค่ะ 365 00:24:22,418 --> 00:24:23,793 อาจไม่น่าเชื่อ แต่เป็นจริงๆ 366 00:24:24,626 --> 00:24:26,543 - เขาน่ะไม่ได้เป็น - ไม่เลย ฝีมือแย่มาก 367 00:24:26,543 --> 00:24:28,459 - แต่ฉันเป็นนักแสดง - เคยคัดตัวที่แอลเอ 368 00:24:28,459 --> 00:24:30,418 - ไม่จืดเลย - แสดงไม่เก่งเลย 369 00:24:30,418 --> 00:24:32,751 เขาให้ผมเดินทางไปฮอลลีวูด ให้แสดงหน้ากล้อง 370 00:24:32,751 --> 00:24:36,251 แล้วบอกเลยว่า "ขอบคุณ นี่ตั๋วเที่ยวเดียวกลับนิวยอร์กซิตี้ไปเลย" 371 00:24:37,334 --> 00:24:39,751 - โอ๊ย ไม่นะ - "โอ๊ย ไม่นะ" ถูกแล้ว 372 00:24:39,751 --> 00:24:43,459 เขาเคยเป็นนักศึกษาที่นี่ ตอนเปิดสอนฤดูร้อนปีแรก แต่ตอนนี้... 373 00:24:44,709 --> 00:24:46,334 เขาเป็นอาจารย์คนโปรดของทุกคน 374 00:24:46,334 --> 00:24:50,584 แถมเวลาเขาควบคุมวงออร์เคสตรานักศึกษา เราเข้าไปในหอประชุมไม่ได้ด้วยซ้ํา 375 00:24:50,584 --> 00:24:52,293 เพราะคนแน่นเต็มไปหมด 376 00:24:52,293 --> 00:24:55,334 - ก็แค่เพราะผมรักเด็กๆ มาก - เด็กๆ ก็รักคุณ 377 00:24:55,334 --> 00:24:58,918 เล่าหน่อยว่าเกิดอะไรขึ้น กับวงโรเชสเตอร์ฟิลฮาร์โมนิค 378 00:24:58,918 --> 00:25:02,209 - เขาไม่รับผม - เรื่องนั้นรู้แล้ว 379 00:25:03,918 --> 00:25:06,918 เขาคิดว่าผมอยู่ที่บอสตันกับคุณมากไป 380 00:25:07,876 --> 00:25:10,043 - เขาให้เหตุผลนั้นเหรอ - คิดว่าใช่ 381 00:25:10,043 --> 00:25:12,834 เราควรคุยกันเรื่อง "อาวร์ทาวน์" ถ้ามี... 382 00:25:12,834 --> 00:25:14,543 จะหนีไปฮอลลีวูดเหรอ 383 00:25:16,168 --> 00:25:18,376 - ไปเสียเวลาทําละครเพลง... - สัญญาครับ 384 00:25:18,376 --> 00:25:20,001 ผมจะเลิกทําละครเพลงแล้ว 385 00:25:20,001 --> 00:25:24,084 เลนนี่ คุณต้องรับผิดชอบต่อพรสวรรค์ที่ได้รับ 386 00:25:25,084 --> 00:25:29,959 เขาอาจได้เป็นวาทยกรใหญ่ชาวอเมริกันคนแรก 387 00:25:31,959 --> 00:25:37,168 แต่เขาจะต้องกํากับชีวิตให้ดี 388 00:25:37,168 --> 00:25:42,084 ในแบบที่เมื่อเดินขึ้นเวทีไปนําวงออร์เคสตรา 389 00:25:42,084 --> 00:25:48,376 เขาจะได้บอกตัวเองตามสัตย์จริงว่า "ชีวิตและงานของฉันไร้มลทิน" 390 00:25:50,751 --> 00:25:51,876 และชื่อ... 391 00:25:52,959 --> 00:25:57,209 ถ้าชื่อเบิร์นสไตน์ ไม่มีทางได้คุมออร์เคสตรา 392 00:25:57,209 --> 00:26:00,084 แต่ถ้าชื่อเบิร์นส์ 393 00:26:02,459 --> 00:26:06,001 เลนเนิร์ด เอส. เบิร์นส์ 394 00:26:09,209 --> 00:26:12,209 - ผมต้องขอเก็บไปคิดก่อน - ผมเคยเล่นดนตรี 395 00:26:12,209 --> 00:26:15,376 บนรถไฟสายไปกลับจากมอสโก 396 00:26:16,168 --> 00:26:19,793 เมื่อไปถึงแต่ละครั้ง ผมต้องกลับเลยทันที 397 00:26:19,793 --> 00:26:23,709 เพราะว่าแน่ละ เราเป็นยิว เราไม่ได้รับอนุญาตให้อยู่ที่นั่น 398 00:26:25,334 --> 00:26:26,751 ผมไม่เคยได้เห็นเมืองนั้นเลย 399 00:26:27,876 --> 00:26:28,876 แม้แต่ครั้งเดียว 400 00:26:29,751 --> 00:26:32,168 แต่อย่างน้อยก็ได้เล่น 401 00:26:36,668 --> 00:26:37,876 ฉันอยากดู 402 00:26:39,209 --> 00:26:40,209 ดูอะไร 403 00:26:40,209 --> 00:26:43,126 ทุกอย่างที่มาเอสโตรคูสเซวิทสกี้อยากให้คุณเลิก 404 00:26:43,668 --> 00:26:45,251 ดนตรีที่คุณแต่งไว้ 405 00:26:46,293 --> 00:26:48,501 - อยากดูเหรอ แต่เราลุกไปเฉยๆ ไม่ได้ - ได้สิ 406 00:26:49,543 --> 00:26:50,918 เราไปได้สิ 407 00:27:20,668 --> 00:27:21,668 ไม่อยากเชื่อเลย 408 00:27:39,418 --> 00:27:41,418 ทําไมถึงอยากเลิกทําอะไรแบบนี้ 409 00:27:41,418 --> 00:27:44,001 - มันวิเศษจะตาย - แต่มันไม่ใช่ดนตรีจริงจัง 410 00:27:44,001 --> 00:27:45,668 ดนตรีจริงจังคืออะไรล่ะ 411 00:27:46,418 --> 00:27:47,418 ก็คือ... 412 00:27:48,209 --> 00:27:50,959 เขาคิดว่าผมอาจได้เป็น วาทยกรใหญ่ชาวอเมริกันคนแรก 413 00:27:51,626 --> 00:27:52,751 คุณต้องการสิ่งนั้นเหรอ 414 00:27:54,751 --> 00:27:55,959 ผมต้องการอะไรหลายอย่าง 415 00:29:59,959 --> 00:30:04,168 นิวยอร์ก นิวยอร์ก! 416 00:30:04,168 --> 00:30:07,084 เมืองนี้ช่างเรี่ยมนัก! 417 00:30:11,709 --> 00:30:12,709 รู้สึกยังไง 418 00:30:15,209 --> 00:30:16,834 ผมว่าดีขึ้นนะ 419 00:30:16,834 --> 00:30:19,126 ฉันเอาหัวซบคุณแบบนี้ได้ใช่ไหม 420 00:30:20,918 --> 00:30:23,043 - น่าอายมาก - ไม่หรอก 421 00:30:24,668 --> 00:30:26,293 - ไม่เลย - อย่างกับผมไม่... 422 00:30:26,293 --> 00:30:28,293 ถ้าผมไม่หายใจเสียได้ก็จะดี 423 00:30:28,293 --> 00:30:29,793 แค่... ไม่นะ 424 00:30:31,501 --> 00:30:33,918 - เป็นทุกครั้ง - ทุกครั้งที่อะไร 425 00:30:35,751 --> 00:30:38,293 - หมายความว่ายังไง - ทุกครั้งที่นอน 426 00:30:38,293 --> 00:30:40,376 - ในที่ไม่คุ้นเคย - เข้าใจแล้ว 427 00:30:40,376 --> 00:30:43,459 - ก็คุณพูดแฝงนัย - ฉันไม่รู้นี่ว่าคุณพูดถึงอะไร 428 00:30:43,459 --> 00:30:45,876 - ผมแค่... - โอย ตายจริง 429 00:30:45,876 --> 00:30:48,834 - เป็นเพราะเอวล่าง... - คุณกินยาอะไรหรือเปล่า 430 00:30:48,834 --> 00:30:51,376 - ผมกินยาตั้งเยอะ - ไม่ ฉันรู้น่ะว่ากิน 431 00:30:51,376 --> 00:30:53,209 แต่หมายถึงกินยาเพื่อการนี้ 432 00:30:55,543 --> 00:30:57,751 โถ โอ๋นะคะ 433 00:30:59,126 --> 00:31:00,418 น่าสงสาร 434 00:31:03,251 --> 00:31:05,543 - แต่นอนกับพื้นแล้วค่อยยังชั่วนะ - ค่ะ 435 00:31:05,543 --> 00:31:07,834 ช่วยได้เยอะ ขอบคุณ ไอเดียดีจริง 436 00:31:08,834 --> 00:31:10,751 คุณเอาหมอนมารองไว้ด้วย 437 00:31:10,751 --> 00:31:14,126 - คุณช่วยดูแลผมจริงๆ - ฉันอยากให้คุณสบาย 438 00:31:15,793 --> 00:31:17,959 มีเกมอยากเสนอให้เล่น "อิจฉาลับลวง" 439 00:31:17,959 --> 00:31:19,668 - เคยเล่นรึเปล่า - ไม่เคย 440 00:31:19,668 --> 00:31:22,834 เราสองคนจะเล่าความลับให้กันฟัง แล้วค่อยเล่าเรื่องอะไรก็ตาม 441 00:31:22,834 --> 00:31:25,334 ที่เราอิจฉาคนอื่น แล้วเราก็จะเข้าใจใกล้ชิดกันมากขึ้น 442 00:31:25,334 --> 00:31:27,043 แต่ฉันรู้สึกใกล้ชิดคุณอยู่แล้ว 443 00:31:27,043 --> 00:31:29,584 คุณดูใกล้ขึ้นกว่าเมื่อ 20 นาทีก่อนมาก 444 00:31:30,459 --> 00:31:32,501 - ยอมก็ได้ - ผมได้เห็นอีกด้านของคุณ 445 00:31:32,501 --> 00:31:35,793 - ที่เคยแต่ฝันถึง - อุ๊ย ตายจริง 446 00:31:36,918 --> 00:31:37,751 ก็ได้ 447 00:31:38,543 --> 00:31:39,626 คุณเริ่มก่อน 448 00:31:39,626 --> 00:31:41,876 คุณอยากพูดถึงเรื่องที่คุณอิจฉา 449 00:31:41,876 --> 00:31:43,459 หรือเรื่องที่เป็นความลับ 450 00:31:44,543 --> 00:31:45,459 บอกความลับมาสิ 451 00:31:45,459 --> 00:31:47,501 - ให้ผมบอกความลับเหรอ - ใช่ 452 00:31:47,501 --> 00:31:49,584 - ขี้บุหรี่ตกใส่คุณรึเปล่า - เปล่าค่ะ 453 00:31:50,876 --> 00:31:51,876 โอเค 454 00:31:53,501 --> 00:31:55,251 เอาว่า สมัยผมยังเด็ก 455 00:31:59,918 --> 00:32:02,418 ผมเคยฝันว่าได้ฆ่าพ่อ 456 00:32:06,376 --> 00:32:10,251 แต่ประเด็นอยู่ที่ผมจะตื่นจากฝันมานั่งบนเตียง 457 00:32:13,043 --> 00:32:14,876 แล้วก็จินตนาการเรื่องนั้นจริงๆ จังๆ 458 00:32:17,668 --> 00:32:19,084 เพราะพ่อโหดร้ายมาก 459 00:32:35,293 --> 00:32:36,501 บางครั้งผมก็... 460 00:32:37,334 --> 00:32:39,751 หาตัวเองไม่เจอ 461 00:32:47,376 --> 00:32:48,376 ก็... 462 00:32:53,751 --> 00:32:55,751 แต่ฉันเห็นด้วยนะ 463 00:32:56,459 --> 00:32:58,668 - เรื่องไหน - เรื่องชื่อ 464 00:33:01,918 --> 00:33:03,543 เฟลิเซีย เบิร์นส์ 465 00:33:04,418 --> 00:33:06,626 เป็นชื่อที่น่าเบื่อจืดชืดที่สุด 466 00:33:09,501 --> 00:33:11,709 แค่เสียงก็ฟังดูไม่ใช่แล้ว 467 00:33:14,293 --> 00:33:17,501 - แต่เสียงของคุณประโลมใจผม... พระเจ้า - เหรอคะ 468 00:33:19,376 --> 00:33:22,501 ผมอิจฉาอากาศที่ได้แทรกผ่านเข้าออกร่างคุณ 469 00:33:22,501 --> 00:33:24,084 หวังว่าเป็นที่ออกจากปาก 470 00:33:24,084 --> 00:33:26,626 - ที่จริงออกจากทางใดก็ได้ - ไม่ดี 471 00:33:26,626 --> 00:33:28,918 ผมไม่เคยคิดในเชิงนั้นเลย 472 00:33:28,918 --> 00:33:31,043 แต่ลมนั่นจะต้อง 473 00:33:31,043 --> 00:33:34,293 ส่งเสียงท่วงทํานองต่างกัน ถ้าออกมาจากอีกด้าน 474 00:33:36,001 --> 00:33:37,418 น่าจะดีเหมือนกันนั่นแหละ 475 00:33:37,418 --> 00:33:40,251 - ผมตัวสั่นรึเปล่า - คุณนี่ไม่ไหวเลย สั่นค่ะ 476 00:33:49,043 --> 00:33:50,459 ดวงตาคู่นี้... 477 00:33:53,834 --> 00:33:56,459 คุณไม่รู้ตัวเลยใช่ไหมว่าต้องการฉันแค่ไหน 478 00:34:01,834 --> 00:34:03,043 อาจพอรู้ 479 00:34:08,501 --> 00:34:10,876 ที่รัก เล่นดีกว่าที่ฟิลาเดลเฟียเสียอีก 480 00:34:10,876 --> 00:34:12,834 - จริงเหรอ - ฉันต้องห้ามใจแทบแย่ 481 00:34:12,834 --> 00:34:15,668 - ที่จะไม่โดดเข้ากลางวงออร์เคสตรา - ชมกันมากไป 482 00:34:15,668 --> 00:34:20,418 ฉันได้เล่าเรื่องผู้หญิงคนนั้นหรือยัง คนที่เขียนบอก... เฟลิเซีย 483 00:34:22,084 --> 00:34:23,918 - คนที่ฉันเขียนไปเล่าให้ฟัง - อ้อ 484 00:34:27,793 --> 00:34:30,793 นี่เดวิด เขาเล่นคลาริเน็ต เขามีอะไรดี... 485 00:34:31,834 --> 00:34:33,876 - ผมแค่เล่นคลาริเน็ต - เห็นแล้วค่ะ 486 00:34:33,876 --> 00:34:36,001 - แล้วเขาก็เก่งน่าทึ่งมาก - ใช่ค่ะ 487 00:34:36,001 --> 00:34:39,168 เมื่อกี้ฉันก็นั่งฟังอยู่ คุณเล่นได้ดีมาก 488 00:34:39,168 --> 00:34:41,501 คุณก็เช่นกัน ดาวเด่นจากบรอดเวย์ 489 00:34:42,209 --> 00:34:43,043 ไม่หรอก 490 00:34:44,501 --> 00:34:47,001 เราจะไปกินมื้อเที่ยงกับคูส ไม่อย่างนั้นเราจะ... 491 00:34:47,001 --> 00:34:49,293 เอาเป็นทีหลังไหม ไปดื่มกันหน่อย 492 00:34:49,293 --> 00:34:51,376 เยี่ยมเลย ไปสิ 493 00:34:54,293 --> 00:34:57,251 - ไม่ได้ตั้งใจจะทําให้ไม่ทันตั้งตัว - เปล่าๆ ไม่เป็นไร 494 00:34:58,251 --> 00:35:00,168 - ฉันอาจทําอะไรไม่ทันคิด - เปล่า 495 00:35:01,001 --> 00:35:02,001 ไม่เลย 496 00:35:04,293 --> 00:35:06,501 - งั้นเอาไว้เจอกันทีหลังนะ - ได้ 497 00:35:07,543 --> 00:35:11,584 โอเค ไปกันเถอะ มาเร็ว มาเลย สาวน้อย 498 00:35:12,168 --> 00:35:14,168 - ยินดีที่ได้พบครับ - ยินดีที่ได้พบค่ะ 499 00:35:30,209 --> 00:35:33,626 ชีวิตคนไม่ได้จริงจังขนาดนั้นหรอก จริงๆ นะ ไม่เลย 500 00:35:33,626 --> 00:35:36,626 นี่เราอยู่ในยุคไหนแล้ว คนเรามีอิสระได้ตามใจฝัน 501 00:35:36,626 --> 00:35:39,418 ไม่ต้องรู้สึกผิดหรือต้องสารภาพบาป ขอเลย เสียหายตรงไหน 502 00:35:39,418 --> 00:35:42,334 ฉันรู้ตัวตนจริงๆ ของคุณอยู่แล้ว 503 00:35:43,959 --> 00:35:44,959 เรามา... 504 00:35:46,959 --> 00:35:48,043 ลองกันสักตั้ง 505 00:36:03,293 --> 00:36:04,501 - ได้ - ได้เหรอ 506 00:36:05,501 --> 00:36:07,001 - คือว่า... - อย่าสิ! 507 00:36:07,001 --> 00:36:08,709 - ตรงนี้ไม่เหมาะ - ไม่ ไม่เหมาะ 508 00:36:08,709 --> 00:36:10,793 ไม่ ฉันไม่ได้คิดไว้แบบนี้ 509 00:36:15,168 --> 00:36:18,376 เลนเนิร์ด เบิร์นสไตน์ เป็นคีตกวี วาทยกรและนักเปียโน 510 00:36:19,251 --> 00:36:21,834 เฟลิเซีย มอนเตอาเลเกร ภรรยาของเขาเป็นนักแสดง 511 00:36:21,834 --> 00:36:25,668 ทั้งคู่ต่างมีชีวิตการทํางานที่รุ่งโรจน์ แต่แทบไม่เคยอยู่ห่างกัน 512 00:36:25,668 --> 00:36:28,168 คุณเบิร์นสไตน์อายุ 37 ปี 513 00:36:28,168 --> 00:36:30,959 แต่เขาอยู่ในสายตาสาธารณชนมา 12 ปีแล้ว 514 00:36:30,959 --> 00:36:33,543 ตั้งแต่เขาขึ้นแทนบรูโน วอลเทอร์ 515 00:36:33,543 --> 00:36:36,293 ในการควบคุมวงฟิลฮาร์โมนิคซิมโฟนี เมื่ออายุเพียง 25 ปี 516 00:36:36,876 --> 00:36:40,501 นับแต่นั้น เลนเนิร์ด เบิร์นสไตน์ได้อํานวยเพลง และบรรเลงเปียโนทั่วโลก 517 00:36:40,501 --> 00:36:43,376 อีกทั้งยังประพันธ์ซิมโฟนี บัลเลต์และโอเปร่า 518 00:36:43,376 --> 00:36:46,543 รวมถึงประพันธ์ดนตรีประกอบ ละครเพลงบรอดเวย์ "วันเดอร์ฟูลทาวน์" 519 00:36:46,543 --> 00:36:48,709 และเพลงประกอบภาพยนตร์ "ออนเดอะวอเตอร์ฟรอนท์" 520 00:36:49,334 --> 00:36:52,501 เฟลิเซีย มอนเตอาเลเกรเป็นนักแสดง บรอดเวย์และโทรทัศน์อเมริกัน 521 00:36:52,501 --> 00:36:54,251 โดยมาจากเมืองซานติอาโก ประเทศชิลี 522 00:36:54,251 --> 00:36:57,751 เธอเป็นหนึ่งในดาราเจ้าบทบาท คนแรกๆ แห่งละครจอแก้ว 523 00:36:59,501 --> 00:37:02,334 ครอบครัวเบิร์นสไตน์ ทั้งเลนเนิร์ด เฟลิเซียและลูกๆ 524 00:37:02,334 --> 00:37:04,793 เจมี่ และอเล็กซานเดอร์ที่เพิ่งอายุสองเดือน 525 00:37:04,793 --> 00:37:07,709 อาศัยอยู่ในนิวยอร์กซิตี้ ใกล้กับคาร์เนกี้ฮอลล์และบรอดเวย์ 526 00:37:08,334 --> 00:37:10,334 พวกเขาย้ายมาอยู่ที่นี่ได้สามปีแล้ว 527 00:37:10,334 --> 00:37:11,834 สวัสดีครับ เฟลิเซีย 528 00:37:11,834 --> 00:37:13,543 - สวัสดีค่ะ เอ็ด - สวัสดีครับ เลนนี่ 529 00:37:13,543 --> 00:37:15,001 - เป็นไงบ้าง เอ็ด - สบายดี 530 00:37:15,001 --> 00:37:16,459 เลนนี่ ผมรู้สึกมาตลอดเลยครับ 531 00:37:16,459 --> 00:37:18,876 เราจัดคุณตามหมวดอาชีพได้ค่อนข้างยาก 532 00:37:18,876 --> 00:37:21,168 เพราะคุณทําหลายอย่างพร้อมๆ กัน 533 00:37:21,168 --> 00:37:23,459 คุณว่าอาชีพหลักของคุณคืออะไรแน่ 534 00:37:23,459 --> 00:37:27,668 ผมคงต้องบอกว่าอาชีพหลักของผม คือเป็นนักดนตรี 535 00:37:28,501 --> 00:37:31,084 ทุกอย่างที่เกี่ยวกับดนตรีเข้าข่ายงานของผม 536 00:37:31,084 --> 00:37:33,626 เรียกอย่างนั้นคงได้ ไม่ว่าจะเป็นการแต่ง 537 00:37:33,626 --> 00:37:36,876 หรืออํานวยดนตรี การสอน การศึกษาหรือการเล่นดนตรี 538 00:37:36,876 --> 00:37:39,168 ตราบใดที่เป็นเรื่องของดนตรี ผมก็ชอบและทําหมด 539 00:37:39,168 --> 00:37:42,126 เฟลิเซีย เคยรู้สึกว่าตามเลนนี่ไม่ทันบ้างไหม 540 00:37:42,126 --> 00:37:45,043 บางช่วงก็ลําบากค่ะ เขาไปรับทําอะไรมากมาย 541 00:37:45,043 --> 00:37:47,334 ยิ่งฤดูกาลนี้เห็นจะเป็นช่วงที่วุ่นวายน่าดู 542 00:37:47,334 --> 00:37:49,751 ในบรรดางานที่มี เขากําลังแต่งละครเพลงสองเรื่อง 543 00:37:49,751 --> 00:37:51,793 หนึ่งในนั้นเป็นบทละครดัดแปลง 544 00:37:51,793 --> 00:37:54,293 จากโรเมโอกับจูเลียต นั่นคือเรื่อง "เวสต์ไซด์สตอรี่" 545 00:37:54,293 --> 00:37:56,501 ทํากับเจอร์รี่ ร็อบบินส์และอาร์เธอร์ ลอเรนส์ 546 00:37:56,501 --> 00:37:59,459 โดยมีผู้แต่งคําร้องเป็นหนุ่มฝีมือดี ชื่อสตีวี่ ซอนไฮม์ 547 00:37:59,459 --> 00:38:02,543 แล้วเขาก็กําลังถ่ายรายการสี่ตอน 548 00:38:02,543 --> 00:38:05,543 ให้กับออมนิบัส รายการของช่องซีบีเอส 549 00:38:05,543 --> 00:38:06,626 และ... 550 00:38:08,209 --> 00:38:10,959 - ถูกไหมคะ - คุณรู้ตารางงานผมดีกว่าผมเองอีก 551 00:38:11,668 --> 00:38:15,293 เฟลิเซีย แล้วคุณล่ะ คุณทําอย่างอื่นนอกจากงานแสดงด้วยไหม 552 00:38:16,001 --> 00:38:20,668 แหม ยากอยู่นะคะที่จะทําอะไรได้ นอกจากคอยดูแลบ้านและครอบครัว 553 00:38:20,668 --> 00:38:26,584 ทั้งสามี ทั้งลูกๆ เวลาที่เหลือใช้ไปกับการแสดงหมดแล้ว 554 00:38:27,543 --> 00:38:29,376 - แถมจําว่าผมต้องทําอะไรบ้างด้วย - ใช่... 555 00:38:29,376 --> 00:38:30,876 เรื่องนั้นอดไม่ได้ 556 00:38:30,876 --> 00:38:33,126 เลนนี่ อะไรคือความแตกต่าง 557 00:38:33,126 --> 00:38:35,834 ในชีวิตของเบิร์นสไตน์ คีตกวี กับเบิร์นสไตน์ วาทยกร 558 00:38:36,709 --> 00:38:37,543 ก็ ผม... 559 00:38:38,626 --> 00:38:40,626 ผมว่ามันคงต่างกันอยู่ คือ... 560 00:38:41,376 --> 00:38:44,251 บุคลิกที่แตกต่างกัน ระหว่างผู้เป็นนักประพันธ์ 561 00:38:44,251 --> 00:38:47,418 เทียบกับผู้ทํางานรังสรรค์ และผู้เป็นนักแสดง 562 00:38:48,376 --> 00:38:50,543 นักแสดงทุกคน ไม่ว่าจะ 563 00:38:50,543 --> 00:38:53,293 ทอสกานินี, ทัลลูลาห์ แบงก์เคด หรือใครก็ตาม 564 00:38:53,293 --> 00:38:55,001 พวกเขามีชีวิตอยู่ในสายตาสาธารณชน 565 00:38:56,043 --> 00:38:57,626 ชีวิตที่เข้าสังคม เรียกแบบนั้นก็ได้ 566 00:38:57,626 --> 00:39:00,334 คํานั้นง่ายเกินไปหน่อย แต่อะไรทํานองนั้น 567 00:39:00,334 --> 00:39:03,043 ในขณะที่ผู้เป็นนักสร้างสรรค์ 568 00:39:04,043 --> 00:39:07,126 ชอบนั่งตามลําพังในสตูดิโอดีๆ อย่างที่เห็นตรงนี้ 569 00:39:07,126 --> 00:39:09,043 และเขียนแต่งไปคนเดียว... 570 00:39:09,918 --> 00:39:13,001 สื่อสารกับโลกอย่างเป็นส่วนตัว 571 00:39:14,168 --> 00:39:16,168 และใช้ชีวิตที่ค่อนข้าง... 572 00:39:17,126 --> 00:39:20,543 ยิ่งใหญ่ภายในจินตนาการ มากกว่าชีวิตหรูหราภายนอก 573 00:39:22,126 --> 00:39:24,334 แต่ถ้ามีสองบุคลิกนั้นในตัว... 574 00:39:27,543 --> 00:39:31,168 ผมว่าเราก็กลายเป็นจิตเภทเท่านั้นเอง 575 00:39:31,168 --> 00:39:34,084 เฟลิเซีย คุณคงต้องสนใจเรื่องดนตรีด้วยสินะ 576 00:39:38,793 --> 00:39:40,001 พ่อ 577 00:39:41,043 --> 00:39:42,251 พ่อจ๋า! 578 00:39:44,209 --> 00:39:45,334 รับสิ! 579 00:39:51,168 --> 00:39:53,668 {\an8}(รักพ่อนะคะ - เจมี่) 580 00:39:57,793 --> 00:39:59,959 พ่อก็รักลูกจ้ะ 581 00:40:01,126 --> 00:40:02,626 รักมาก ขอบคุณ 582 00:40:13,834 --> 00:40:16,459 อ้าว สวัสดี บุตรหลานแห่งซูส! 583 00:40:16,459 --> 00:40:17,543 เพื่อนรัก 584 00:40:17,543 --> 00:40:19,251 - สวัสดีค่ะ เลนนี่ - สวัสดี 585 00:40:19,793 --> 00:40:21,293 บังเอิญดีจริง 586 00:40:21,293 --> 00:40:23,001 เพราะอย่างนี้ถึงได้รักนิวยอร์กซิตี้ 587 00:40:23,001 --> 00:40:24,418 แค่ออกมาจากอพาร์ตเมนต์ 588 00:40:24,418 --> 00:40:27,334 จู่ๆ ก็บังเอิญเจอคนที่เรารัก 589 00:40:27,334 --> 00:40:29,251 - ผมกําลังจะเข้าเมือง - เหมือนกัน 590 00:40:30,501 --> 00:40:32,918 เราจะเดินตัดสวนไปห้างแซคส์ 591 00:40:32,918 --> 00:40:36,626 - ก่อนคนจะแน่น - นี่ใครเนี่ย สวัสดีจ้ะ 592 00:40:36,626 --> 00:40:40,126 สวัสดีจ้ะ งามเหลือเกิน หนูเลอค่ามาก 593 00:40:40,126 --> 00:40:41,626 แอบบอกความลับหนูได้ไหม 594 00:40:42,168 --> 00:40:44,501 รู้ไหมว่าลุงเคยนอนกับทั้งพ่อและแม่หนู 595 00:40:44,501 --> 00:40:46,084 มากไปสินะ ป้อนข้อมูลมากไป 596 00:40:46,084 --> 00:40:48,876 ก็รักมากไป จะว่ายังไงได้ แต่พยายามหักห้ามใจอยู่นะ 597 00:40:48,876 --> 00:40:51,251 พยายามห้ามใจอยู่ 598 00:41:42,584 --> 00:41:45,209 เห็นคนอีกฝั่งถนนที่มองเราอยู่ไหม 599 00:41:47,376 --> 00:41:50,668 พลางพูด "ไม่ใช่เขาหรอก คนในโทรทัศน์หล่อกว่านี้มาก" 600 00:41:51,918 --> 00:41:54,334 "แต่หูเหมือนเลนเนิร์ด เบิร์นสไตน์มาก ว่าไหม" 601 00:41:57,876 --> 00:41:59,709 "ใช่เขาหรือเปล่า จะเป็นไปได้เหรอ" 602 00:42:07,376 --> 00:42:10,209 น่าอายจริงๆ ไม่มีกระทั่งช้อนส้อมเครื่องเงิน 603 00:42:10,209 --> 00:42:12,293 - นี่ค่ะ - เสียใจด้วยนะ ที่รัก 604 00:42:13,418 --> 00:42:15,043 จะใช้เครื่องเงินทําไม ไม่เห็นจําเป็น 605 00:42:15,043 --> 00:42:17,293 ผมสั่งอาหารจีนมา ลืมเหรอ 606 00:42:18,543 --> 00:42:21,168 ปัญหาคือต้องติดม่าน ผมจะได้หลับบ้าง 607 00:42:21,168 --> 00:42:23,084 ทุกวันนี้ใช้ชีวิตเหมือนผีดิบ 608 00:42:23,751 --> 00:42:25,168 ทําลูกๆ กลัวหมด 609 00:42:25,168 --> 00:42:28,001 - บ้านเรามีเด็กด้วยไหมนะ - มีสิ 610 00:42:28,001 --> 00:42:30,501 ไม่รู้ครอบครัวเบิร์กรับมือยังไง ลูกตั้งสามคน 611 00:42:30,501 --> 00:42:32,834 สามคน! ใช่ ไม่น่าเชื่อเลย ไร้เหตุผลมาก 612 00:42:33,376 --> 00:42:35,876 อเล็กซ์ไม่ร้องสักแอะ ผมว่าเราอยู่ไหว 613 00:42:35,876 --> 00:42:37,584 - ตอนนี้ยังไม่ร้อง - นอนทั้งวัน 614 00:42:37,584 --> 00:42:40,834 - อเล็กซานเดอร์ เจ้าชายนิทราของเรา - แต่นอนอีกไม่นานหรอก 615 00:42:40,834 --> 00:42:43,334 - เหมือนเขาไม่มีอยู่จริง - ใช่ 616 00:42:43,959 --> 00:42:45,251 ลูกในฝัน 617 00:42:49,209 --> 00:42:51,126 ผมเศร้าอีกแล้วที่รัก ไม่รู้ทําไมถึงเศร้า 618 00:42:53,334 --> 00:42:57,168 ที่รัก คุณเหนื่อยมาก คุณแค่ต้องนอนเสียหน่อย 619 00:42:57,168 --> 00:42:58,709 ใช่ 620 00:43:01,376 --> 00:43:05,209 ฤดูร้อนเคยบรรเลงในใจฉัน บัดนี้นั้นไร้ทํานองขับขาน 621 00:43:08,126 --> 00:43:09,626 เอ็ดน่า เซนต์วินเซนต์ มิลเลย์ 622 00:43:10,793 --> 00:43:12,793 ถ้าฤดูร้อนไม่อาจบรรเลงในใจ 623 00:43:14,043 --> 00:43:15,876 ก็ไม่เหลืออะไรบรรเลงอยู่ในนั้น 624 00:43:17,459 --> 00:43:19,293 แล้วถ้าไม่เหลืออะไรบรรเลงอยู่ในนั้น 625 00:43:20,501 --> 00:43:22,126 คุณก็จะทําเพลงไม่ได้ 626 00:43:29,209 --> 00:43:32,626 อยู่ในวงโคจรพี่ชายฉัน ย่อมมีราคาที่ต้องจ่าย เธอรู้ดีนี่นา 627 00:43:32,626 --> 00:43:35,543 ถึงเขาจะอยากเชื่อว่าความจริงเป็นตรงกันข้าม 628 00:43:35,543 --> 00:43:37,959 ฉันเข้าใจจริงๆ นะว่าเธอพูดถึงอะไร 629 00:43:38,876 --> 00:43:40,501 มันแปลกมากเหมือนกัน แต่ฉัน... 630 00:43:40,501 --> 00:43:43,209 ฉันเชื่อว่าของพรรค์นี้ใครๆ ก็เป็นกันได้ 631 00:43:43,209 --> 00:43:47,918 คนเราอยากปรับเปลี่ยนตัวเอง 632 00:43:47,918 --> 00:43:49,126 ทางนี้ 633 00:43:50,043 --> 00:43:51,043 แต่... 634 00:43:53,918 --> 00:43:56,251 เกิดมาเป็นคนมีลักษณะเฉพาะแบบนี้ 635 00:43:56,251 --> 00:43:57,751 ก็เหมือนอยู่รอวันตาย 636 00:43:58,584 --> 00:43:59,418 จริงๆ นะ 637 00:43:59,959 --> 00:44:02,584 แล้วพอฉันเห็นว่ามันทําให้เขาทรมาน 638 00:44:03,126 --> 00:44:04,834 ฉันรู้เลยว่ามันไม่คุ้มหรอก 639 00:44:05,459 --> 00:44:07,501 ไม่คุ้มเลย เพื่ออะไร แล้วฉันก็ไม่ตายเสียหน่อย 640 00:44:07,501 --> 00:44:10,709 ถ้าทําแล้วจะช่วยให้เขามีความสุข หรือช่วยให้เขาเลิกทรมาน 641 00:44:10,709 --> 00:44:13,293 และฉันมีอํานาจจะทําได้ ก็ช่างปะไร 642 00:44:13,293 --> 00:44:17,001 แต่ต้องทําโดยไม่เสียอะไรไปทั้งนั้น 643 00:44:17,751 --> 00:44:21,751 เพราะหากต้องเสีย ฉันจะไปทันที 644 00:44:23,668 --> 00:44:24,668 ยืนอยู่นะ 645 00:44:31,584 --> 00:44:34,584 รอบนี้แหละ รอบนี้ดีมาก! 646 00:47:49,918 --> 00:47:51,376 - หวาย! - อุ๊ย ตกใจ! 647 00:47:51,918 --> 00:47:55,334 เก้าอี้หวายโบราณสีขาวกับเบาะปิแอร์ เดอซ์ 648 00:47:55,334 --> 00:47:57,959 - ชอบมากเลย - มันจะให้อารมณ์ 649 00:47:57,959 --> 00:48:00,793 น่ารักกุ๊กกิ๊ก คล้ายเรือนกระจกสมัยวิคตอเรียน 650 00:48:01,543 --> 00:48:05,959 แปลว่าอยากขังฉันไว้ในกรงแก้ว เหมือนเป็นนกหายากสินะ 651 00:48:05,959 --> 00:48:09,251 มีผู้ชายรายล้อมแล้วรู้สึกดีมากๆ 652 00:48:10,709 --> 00:48:11,918 พวกนี้ดีกว่าจริงๆ 653 00:48:11,918 --> 00:48:15,834 เธอคิดว่าเฟลิเซีย... ไม่รู้สิ... ช่วงนี้ไม่เข้าใจเขาเลย 654 00:48:16,376 --> 00:48:18,709 เขาไม่เป็นอะไรหรอก ก็แค่ คือว่า... 655 00:48:18,709 --> 00:48:21,709 ยังไหวไหม ต้องใช้ผ้าขนหนูหรือเปล่า 656 00:48:21,709 --> 00:48:24,709 ฮูเลีย! 657 00:48:24,709 --> 00:48:26,001 ต้องขอผ้าขนหนูสักผืน 658 00:48:26,001 --> 00:48:28,501 เป็นเพราะใจพี่ไม่อยู่กับเนื้อกับตัว 659 00:48:28,501 --> 00:48:30,418 ขอตัวไปถ่ายหนักก่อนนะ 660 00:48:30,418 --> 00:48:32,168 ได้ เยี่ยมไปเลย 661 00:48:33,001 --> 00:48:35,584 - อุ๊ยตาย - พ่อได้บอกแม่หรือยัง 662 00:48:35,584 --> 00:48:38,334 - เรื่องแฮร์รี่กับแอมเบอร์สันในหน้าร้อนนี้ - ยังจ้ะ 663 00:48:39,126 --> 00:48:41,751 แฮร์รี่จะให้หนูไปทํางานที่แอมเบอร์สันหน้าร้อนนี้ 664 00:48:41,751 --> 00:48:42,834 แม่ว่ายังไงคะ 665 00:48:43,959 --> 00:48:46,709 - แล้วพ่อว่ายังไง - พ่อบอกว่าเป็นไอเดียที่ดีมาก 666 00:48:46,709 --> 00:48:48,001 งั้นแม่ก็ว่าดี 667 00:48:48,001 --> 00:48:49,626 - แปลว่าแม่อนุญาตนะ - ใช่จ้ะ 668 00:48:49,626 --> 00:48:51,543 - ขอบคุณค่ะ บาย - รักนะจ๊ะ บาย 669 00:48:52,043 --> 00:48:54,709 - ลูกดูโตเป็นสาวมาก - ดูภายนอกอาจหลอกตา 670 00:48:55,876 --> 00:48:56,959 แม่อนุมัติแล้ว 671 00:48:57,709 --> 00:48:59,126 ขอบคุณมากค่ะ 672 00:48:59,126 --> 00:49:01,959 ทําให้ดีเลยล่ะ ทําให้ดี 673 00:49:01,959 --> 00:49:04,668 - ดีใจมาก - พูดจนหนูหวั่นใจแล้วเนี่ย จะพยายามค่ะ 674 00:49:04,668 --> 00:49:06,959 ฉันเพิ่งโดนถล่มในบ้านตัวเองเลย 675 00:49:06,959 --> 00:49:09,043 มานี่ มีคนที่อยากให้นายรู้จัก 676 00:49:09,043 --> 00:49:11,043 หมอนั่นเกือบจะเหยียบฉันมิด 677 00:49:11,043 --> 00:49:13,126 - ฉันโดนตัดหัว... - ฟังก่อน... 678 00:49:13,126 --> 00:49:15,876 - ฉันรู้ ฉันเหนื่อย ขอ... - นี่เลนนี่ 679 00:49:15,876 --> 00:49:18,376 - สวัสดีครับ เป็นอย่างไรบ้าง - นี่ชาร์ลี 680 00:49:18,376 --> 00:49:20,418 มือไม่ว่างสักข้าง 681 00:49:20,418 --> 00:49:22,376 - คุณตัวโตมาก ใหญ่โตจริงๆ - ผมจิม 682 00:49:22,376 --> 00:49:24,334 คุณตัวใหญ่จังแฮะ สวัสดีชาร์ลี 683 00:49:24,334 --> 00:49:26,709 ยินดีที่รู้จัก เป็นอย่างไร สนุกกันดีนะ 684 00:49:27,293 --> 00:49:28,709 เลนนี่ควรจะไปตั้งใจแต่งเพลง 685 00:49:28,709 --> 00:49:30,793 - ก็... - ไม่ได้ แฮร์รี่ชอบเล่นกับ 686 00:49:30,793 --> 00:49:34,001 ด้านที่เขาชอบออกสื่อ ออกแผ่นเสียง และ... 687 00:49:34,793 --> 00:49:36,418 หนุ่มๆ พิมพ์เดียวกันหมด 688 00:49:36,418 --> 00:49:38,084 - ฉันไม่ได้ชอบเขาน่ะ - ชอบเขา 689 00:49:38,084 --> 00:49:40,168 ไม่เลย เขาไม่ใช่คนโปรดของฉัน 690 00:49:40,793 --> 00:49:41,959 - แต่... - ก็... 691 00:49:41,959 --> 00:49:44,043 - คุณรับมือได้เก่งมาก - เก่งจริงๆ 692 00:49:44,043 --> 00:49:46,334 - ไม่บอกไม่มีทางรู้ - รับมือได้ดีจริงๆ 693 00:49:46,334 --> 00:49:47,876 - โจนออฟอาร์คของเรา - ใช่ 694 00:49:47,876 --> 00:49:50,918 แต่อย่าลืมว่าโจนต้องเจอกับอะไร สุดท้ายจบไม่สวย 695 00:49:50,918 --> 00:49:52,209 เบื่อมาก 696 00:49:55,501 --> 00:49:57,334 - สวัสดี สก็อตต์ - สวัสดี 697 00:49:59,001 --> 00:50:01,834 คํานั้นครอบครัวเราไม่พูดกัน เฟลิเซียไม่ชอบ 698 00:50:02,626 --> 00:50:04,126 - ในครอบครัวนาย - ในครอบครัวฉัน 699 00:50:04,126 --> 00:50:05,418 ครอบครัวนายเนี่ยนะ เลนนี่ 700 00:50:09,084 --> 00:50:10,918 โอเค พอแล้ว 701 00:50:12,501 --> 00:50:16,126 - เราอยู่ด้วยกันมาตั้งสิบปี - เชื่อเถอะ ฉันรู้จักทั้งสามคน 702 00:50:16,334 --> 00:50:18,543 หนีความจริงเก่งยิ่งกว่าเก้งอีกมั้ง 703 00:50:18,543 --> 00:50:21,459 - นั่นอยู่ในอักษรไขว้ สามอักขระ - ถามจริง 704 00:50:22,084 --> 00:50:23,126 มุก 705 00:50:23,126 --> 00:50:24,876 - ใช่ มันเป็น "มุก" - ใช่น่ะสิ 706 00:50:24,876 --> 00:50:26,459 - เล่นวันพฤหัสสินะ - ใช่ 707 00:50:26,459 --> 00:50:28,043 - มันก็ง่าย แต่... - ใช่ 708 00:50:29,043 --> 00:50:30,459 - สวัสดี - หวัดดีครับ ผมทอมมี่ 709 00:50:30,459 --> 00:50:33,293 จู่ๆ ก็โผล่มาจากผ้าเช็ดหน้าเหรอ 710 00:50:33,293 --> 00:50:35,084 - ตอนนี้อยู่ที่นี่ - หรือเป็นยักษ์ในตะเกียง 711 00:50:35,084 --> 00:50:36,751 - อธิษฐานสิ - ขอได้สามข้อรึเปล่า 712 00:50:36,751 --> 00:50:39,043 - ข้อแรกจะเอาอะไร - อุ๊ย ข้อแรก 713 00:50:40,126 --> 00:50:41,751 โชคดีนะ ไปละทอมมี่ 714 00:50:44,043 --> 00:50:45,709 ขอโทษ ไม่รู้ด้วยซ้ําว่านาย... 715 00:50:45,709 --> 00:50:47,293 - สวยมาก - ขอบคุณ 716 00:50:47,293 --> 00:50:49,334 - เฟลิเซียแต่งให้ - ทําได้ดีมากนะ 717 00:50:49,334 --> 00:50:51,918 ถ้าปล่อยให้แต่งเองต้องออกมาเป็นตัวตลก 718 00:50:51,918 --> 00:50:53,876 นั่นเรื่องจริงนะ แต่อย่าเอาไปบอกใคร 719 00:50:53,876 --> 00:50:57,209 ขอไปสูบบุหรี่อีกห้องได้ไหม นายอยู่ที่ไหน นายเป็นใคร 720 00:50:57,209 --> 00:50:59,334 - ผมมาจากซานฟรานซิสโก - อ้าว มาจากโลกนี้ 721 00:50:59,918 --> 00:51:01,001 ตอนแรกก็ใช่ 722 00:51:01,001 --> 00:51:03,293 - ผมนายสวยมาก - ขอบคุณที่ชม 723 00:51:03,293 --> 00:51:05,834 ฉันต้องขึ้นไปดาดฟ้า อยากหายใจหายคอหน่อย 724 00:51:05,834 --> 00:51:08,168 - ไปกับฉันไหม - ไปสิ 725 00:51:08,168 --> 00:51:10,501 เยี่ยมเลย มาสิ ทอมมี่ใช่ไหม 726 00:51:10,501 --> 00:51:12,209 - คนที่ใครๆ ต้องดื่มให้ - เด่นสุดในงาน 727 00:51:12,209 --> 00:51:13,584 เด่นที่สุดในงาน 728 00:51:13,584 --> 00:51:16,709 - โอ๊ย พูดจริงรึเปล่า - เป็นทั้งสองอย่างพร้อมกัน ทําได้ 729 00:51:16,709 --> 00:51:20,126 สมดุลเหมือนเดินบนลวดสูง เด่นแล้วดื่ม 730 00:51:25,043 --> 00:51:26,668 เธอเห็นเลนนี่ไหม 731 00:51:26,668 --> 00:51:28,251 ฉันไปตามให้ไหม 732 00:51:29,168 --> 00:51:30,084 ไม่ ฉันไปเองได้ 733 00:51:30,709 --> 00:51:33,334 ก็ว่าอย่างนั้น ต้องหาเสื้อคอเต่าบ้างละ 734 00:51:33,334 --> 00:51:35,918 ฉันนี่ต้องหาคอเต่ามาใส่ เข้าใจใช่ไหม 735 00:51:35,918 --> 00:51:38,126 คือนั่น... ฝ่ากําแพงมาพูดด้วยเลย 736 00:51:39,334 --> 00:51:41,834 - แล้วจะแก้ปัญหานี้ยังไง - ผมก็ไม่รู้จะทํายังไง 737 00:51:41,834 --> 00:51:44,543 น่าเป็นห่วงมาก เราต้องคิดให้ออก 738 00:51:44,543 --> 00:51:47,376 แต่พวกเขา... ผู้ฟังรู้ไหมว่านายหน้าตายังไง 739 00:51:47,376 --> 00:51:49,876 ปัญหาคือนายทํารายการวิทยุ แต่นายควรออกโทรทัศน์ 740 00:51:49,876 --> 00:51:52,584 - พอเลย - นายดูดีมาก ได้ไหม 741 00:51:57,834 --> 00:51:59,251 ที่รัก นี่ทอมมี่ 742 00:52:01,084 --> 00:52:02,709 - มีอะไรหรือเปล่า - ไม่มีหรอก 743 00:52:03,959 --> 00:52:04,793 ที่รัก 744 00:52:05,709 --> 00:52:07,834 นายเข้าไปตรงนี้ก่อน ไม่เป็นไร 745 00:52:08,668 --> 00:52:10,084 - ที่รัก - อย่า 746 00:52:10,084 --> 00:52:12,418 ผมขอโทษ 747 00:52:12,418 --> 00:52:15,334 ไปหวีผมใหม่ เดี๋ยวนี้ชุ่ยนักนะ 748 00:52:35,168 --> 00:52:39,959 ไม่ว่าคุณจะชอบหรือไม่ โลกนี้ก็สนใจใคร่รู้ 749 00:52:39,959 --> 00:52:43,209 เรียกว่าหมกมุ่นกับทุกเรื่องที่เกี่ยวกับคุณ 750 00:52:44,209 --> 00:52:48,043 ตั้งแต่ได้รับสายแสนโด่งดัง ซึ่งทําให้ได้เริ่มเป็นวาทยกรที่คาร์เนกี้ฮอลล์ 751 00:52:49,084 --> 00:52:51,126 และคุณก็ไม่เคยทําให้คนผิดหวัง 752 00:52:51,126 --> 00:52:55,209 ออกโทรทัศน์มา 15 ปี คอยสอนมนตร์ขลังดนตรีคลาสสิกให้เรา 753 00:52:55,959 --> 00:52:58,168 ทั้งใน "ยังพีเพิ่ลส์คอนเสิร์ต" และ "ออมนิบัส" 754 00:52:58,168 --> 00:53:00,668 ซึ่งสื่อไปถึงหลายร้อยล้านคนทั่วโลก 755 00:53:00,668 --> 00:53:02,668 สิบปีที่อยู่กับวงนิวยอร์กฟิลฮาร์โมนิค 756 00:53:02,668 --> 00:53:04,668 แล้วยังมีบทเพลงที่ประพันธ์ไว้มากมาย 757 00:53:06,168 --> 00:53:08,584 "เวสต์ไซด์สตอรี่" พลิกโฉมละครเพลงอเมริกัน 758 00:53:08,584 --> 00:53:11,293 - ให้ตายเถอะ - ไหนจะ "ก็องดิด" กับ "ออนเดอะทาวน์" 759 00:53:11,293 --> 00:53:14,584 อันที่จริงถ้านับทั้งหมด ผมไม่ได้สร้างสรรค์ผลงานมากมายขนาดนั้น 760 00:53:15,626 --> 00:53:18,043 ดนตรีไม่... ผมไม่ได้... 761 00:53:18,918 --> 00:53:23,001 พูดไปแล้วก็ฟังดูประหลาด แต่ดนตรีเป็นสิ่งสําคัญที่สุดที่ผมทําได้ 762 00:53:24,084 --> 00:53:26,918 และเป็นเหตุให้หงุดหงิดคาใจอย่างยิ่งที่ไม่ได้ 763 00:53:28,168 --> 00:53:29,501 สร้างสรรค์อะไรไว้มากเลย 764 00:53:29,501 --> 00:53:32,418 นับรวมแล้วรายชื่อผลงานก็ไม่ได้ยาวนัก 765 00:53:33,001 --> 00:53:34,001 แต่... 766 00:53:34,709 --> 00:53:35,918 นี่คือ... 767 00:53:36,709 --> 00:53:40,543 นี่เป็นโอกาสให้โลกได้รู้จักคุณ นอกเหนือจากเรื่องนั้น 768 00:53:41,293 --> 00:53:45,001 หนังสือเล่มนี้เขียนเพื่อให้เข้าใจ ความคิดของคุณในช่วงเวลาส่วนตัว 769 00:53:45,001 --> 00:53:49,709 ความรู้สึกที่มีต่อชีวิตตามที่คุณเข้าใจ 770 00:53:50,834 --> 00:53:53,459 ผมรู้สึกว่าโลกใกล้จะถล่ม 771 00:53:53,459 --> 00:53:54,751 นั่นแหละความรู้สึกของผม 772 00:53:59,209 --> 00:54:00,626 ผมพูดจริง 773 00:54:01,501 --> 00:54:03,334 - ใช่ - การถดถอยของความคิดสร้างสรรค์ 774 00:54:03,334 --> 00:54:05,251 ตอนนี้แทบจะหยุดนิ่งแล้ว 775 00:54:06,334 --> 00:54:10,168 ไม่ใช่ด้านวิทยาศาสตร์นะ ด้านนั้นระเบิดได้สวย 776 00:54:11,459 --> 00:54:14,459 แต่ทั้งที่เรานั่งคุยกันอยู่ตรงนี้ ผมกลับรู้สึกยากที่จะ... 777 00:54:16,834 --> 00:54:17,834 คิดว่า... 778 00:54:18,543 --> 00:54:20,459 ไม่ว่าผมจะเป็นวาทยกรหรือคีตกวี 779 00:54:20,459 --> 00:54:22,709 สําคัญเพียงไหนก็แทบไม่ส่งผลอะไรเลย 780 00:54:22,709 --> 00:54:26,209 การมีชีวิตอยู่ของผมไม่ได้มีค่า ควรแก่การพูดถึงในหนังสือนี้ด้วยซ้ํา 781 00:54:26,209 --> 00:54:28,293 ครับ ผมเห็นด้วยๆ 782 00:54:29,543 --> 00:54:33,001 ความคิดนั้นอยู่ในใจศิลปินหลายคน เราเห็นได้ในงานพวกเขา 783 00:54:33,001 --> 00:54:35,709 ราวกับมันซึมเข้าสู่จิตใต้สํานึก 784 00:54:35,709 --> 00:54:39,376 - จนกระทั่งเกิดอารมณ์หดหู่ซึมเศร้า... - แต่ผมรู้ว่าเฟลิเซีย... 785 00:54:39,376 --> 00:54:41,459 เธอรับรู้ได้อย่างรุนแรงทีเดียว 786 00:54:41,459 --> 00:54:42,751 มันแพร่ไปทั่ว 787 00:54:44,459 --> 00:54:46,959 เหมือนเธอแทบไม่มีความสุขกับอะไรได้เลย 788 00:54:46,959 --> 00:54:48,043 ผมเข้าใจ 789 00:54:48,751 --> 00:54:51,168 - ดูแล้วชวนเศร้ามาก - จะไปปิกนิก... 790 00:54:52,501 --> 00:54:54,668 เล่นน้ํา มื้อเที่ยง 791 00:54:55,584 --> 00:54:57,209 แค่นั่งอยู่ด้วยกัน 792 00:54:57,209 --> 00:54:58,376 เธอเป็นอะไร 793 00:55:00,834 --> 00:55:03,168 ผมว่าเธอคงสัมผัสได้ว่าทําไปก็ไร้ประโยชน์ 794 00:55:03,168 --> 00:55:05,084 ผมก็สัมผัสได้จากเธอเหมือนกัน 795 00:55:05,834 --> 00:55:08,918 ผมไม่เคยรู้เลยเพราะตอนแรกผมรู้สึกว่าเธอเป็น 796 00:55:08,918 --> 00:55:11,501 คนที่มีชีวิตชีวาคล่องแคล่ว ซึ่งก็ยังเป็น 797 00:55:11,501 --> 00:55:13,584 เธอตื่นตัวและรอบรู้เรื่องราวต่างๆ 798 00:55:13,584 --> 00:55:15,418 แถมดูเป็นคนที่มีความสุข 799 00:55:15,418 --> 00:55:17,709 แต่มีสัญญาณบางอย่างทําให้เห็นว่าเธอดูใจสลาย 800 00:55:18,834 --> 00:55:20,584 เดือนที่แล้วเธอพูดกับผมที่เวียนนา 801 00:55:21,376 --> 00:55:24,251 "ฉันอยากลงจากรถแล้ว อยากจะหยุดและเดินลงเสียที" 802 00:55:27,334 --> 00:55:28,918 แล้วคุณรู้สึกยังไง 803 00:55:29,959 --> 00:55:33,959 ผมมีคุณสมบัติที่ช่วยกู้หน้าอยู่สองข้อ ข้อแรกคือผมรักมนุษย์ 804 00:55:35,084 --> 00:55:38,251 และผมรักดนตรี ผมรักดนตรีมากจนผมยังยึดมั่นที่จะมีชีวิต 805 00:55:38,251 --> 00:55:40,001 แม้ในยามสลดหดหู่ใจที่สุด 806 00:55:40,001 --> 00:55:41,918 และอาจถึงขั้นจมดิ่ง 807 00:55:45,168 --> 00:55:47,793 แต่ผมมีวินัยในการทํางาน นั่นทําให้ผมยังไปต่อได้ 808 00:55:47,793 --> 00:55:50,418 อีกข้อก็คือผมรักมนุษย์มากเสียจน... 809 00:55:51,209 --> 00:55:52,709 ผมอยู่คนเดียวตามลําพังไม่ค่อยได้ 810 00:55:55,959 --> 00:55:58,168 นั่นก็เป็นอุปสรรคส่วนหนึ่งในการเป็นนักแต่งเพลง 811 00:55:58,168 --> 00:55:59,501 จริง 812 00:55:59,501 --> 00:56:01,209 คุณเป็นคนเดียวที่ผมเคยเจอ 813 00:56:01,209 --> 00:56:04,168 ที่เปิดประตูห้องน้ําไว้เพราะกลัวต้องอยู่คนเดียว 814 00:56:05,126 --> 00:56:07,043 เราจะเชื่อแค่นั้นจริงหรือ 815 00:56:08,709 --> 00:56:10,334 ว่ามนุษย์ล้วนติดกับ 816 00:56:11,334 --> 00:56:12,668 เป็นเพียงสัตว์ชนิดหนึ่ง 817 00:56:12,668 --> 00:56:15,959 เป็นเหยื่อความโลภและความโง่เง่าของตัวเอง 818 00:56:21,834 --> 00:56:25,668 เราทําได้แค่จะเชื่อหรือไม่เชื่อ ในปัจจัยศักดิ์สิทธิ์เหนือธรรมชาติของชีวิต 819 00:56:26,626 --> 00:56:28,251 ตราบใดที่ผมยังเชื่อ... 820 00:56:29,709 --> 00:56:31,959 ซึ่งนั่นคงทําให้ผมรักเพื่อนมนุษย์มากเหลือเกิน 821 00:56:31,959 --> 00:56:33,876 ถ้าอย่างนั้นผมก็ต้องเชื่อด้วยว่า 822 00:56:33,876 --> 00:56:37,584 ในซอกหลืบลึกๆ ของจิตวิญญาณนี้จะมีทางออก 823 00:56:41,001 --> 00:56:42,876 โอเค โซปราโน... 824 00:56:44,376 --> 00:56:45,584 งานนี้แบกหนักหน่อยนะ 825 00:56:47,376 --> 00:56:50,084 เริ่มจากบาร์ที่ 44 จากตอนท้ายของ "ขอให้สวนงดงาม 826 00:56:50,084 --> 00:56:53,043 ขอให้สวนงดงาม" แล้วเข้าช่วงประสานเสียง 827 00:56:53,043 --> 00:56:55,168 และโซปราโน อย่าลืมเผื่อ... 828 00:56:56,293 --> 00:56:58,876 เผื่อเสียงไว้ให้ไฮโน้ตได้เด่นด้วย 829 00:58:51,043 --> 00:58:54,251 - แปลว่า... - บอกว่า "ฉันกําลังจะตาย 830 00:58:54,959 --> 00:58:56,793 แถมกําลังจะเป็นไส้เลื่อน" 831 00:58:58,543 --> 00:59:00,251 เป็นสํานวนเก่าของชิลี 832 00:59:00,251 --> 00:59:02,501 ตอนนั้นคิดคําคล้องจองไม่ออก คิดไม่ออกเลย 833 00:59:02,501 --> 00:59:05,501 - ต้องปลุกเธอขึ้นมา... - แม่คุณมาจากรอฟโนกูเบอร์เนีย 834 00:59:05,501 --> 00:59:07,501 ตอนกลางดึกเพราะอับจนหนทางแล้ว 835 00:59:07,501 --> 00:59:09,418 สํานวนชิลีนี้หลุดจากปากเธอเป็นคําแรก 836 00:59:09,418 --> 00:59:11,418 ก็คุณปลุกฉันตอนหลับลึกมากๆ 837 00:59:11,418 --> 00:59:13,001 ในนี้เขียนไว้ตามนั้นเป๊ะเลย 838 00:59:13,001 --> 00:59:15,376 อันที่จริง ภาษาสเปนทั้งหมดในนี้มาจากเฟลิเซีย 839 00:59:15,376 --> 00:59:18,668 เราโชคดีมาก เธอมาช่วยดูเรื่องการออกเสียงวันนี้ 840 00:59:18,668 --> 00:59:20,543 จริงด้วย ขอโทษนะ แต่ผม... 841 00:59:20,543 --> 00:59:24,251 ไปค้นดูงานของโวลแตร์แล้ว แต่ไม่เห็นเจอรอฟโนกูเบอร์เนีย 842 00:59:24,251 --> 00:59:26,418 เพราะฉันสมมติมันขึ้นมาไงล่ะพ่อหนุ่ม 843 00:59:45,959 --> 00:59:47,376 มาดูกันว่าจะคิดยังไง 844 00:59:48,001 --> 00:59:49,834 - ดูว่าคิดยังไง - สวยมาก 845 00:59:49,834 --> 00:59:51,334 ใช่ไหมล่ะ บ้านสวย 846 00:59:53,459 --> 00:59:55,293 - เอาละ ไปเลย - ขอบคุณ 847 00:59:55,918 --> 00:59:57,543 มาเร็ว ลงมา 848 01:00:02,001 --> 01:00:03,751 เลนนี่ จะให้ผมยกอะไรลงบ้าง 849 01:00:03,751 --> 01:00:06,918 เอาไอ้อาหารหมาถุงโคตรใหญ่ลงก่อน 850 01:00:10,668 --> 01:00:12,001 โอ๊ย ขอบคุณ 851 01:00:14,709 --> 01:00:15,793 อ้าว เจมี่ 852 01:00:16,501 --> 01:00:18,126 ฉันอยากดื่มละ 853 01:00:28,001 --> 01:00:29,001 พ่อขา! 854 01:00:29,918 --> 01:00:30,918 ไง ลูกรัก 855 01:00:42,459 --> 01:00:44,793 จัดการเองเลยนะ ไปทางนั้น 856 01:00:44,793 --> 01:00:46,251 เฟลิเซียทําเองหมดเลยเหรอ 857 01:00:46,251 --> 01:00:48,459 ฉันไม่ได้ช่วยเลย ภาพเขียนก็ของเธอ 858 01:00:48,459 --> 01:00:49,751 - สวยมาก - เลนนี่ 859 01:00:59,751 --> 01:01:02,251 - มีอะไร ที่รัก - เจอเจมี่รึเปล่า 860 01:01:02,251 --> 01:01:04,584 - ยังไม่เจอเจมี่เลย - เข้ามาไม่เห็นลูกเลยเหรอ 861 01:01:04,584 --> 01:01:05,668 ไม่เห็น 862 01:01:06,543 --> 01:01:08,668 - ทําไม ลูกมาเหรอ - ใช่ ลูกมา 863 01:01:10,668 --> 01:01:12,501 ลูกไม่สบายใจมากๆ ที่รัก 864 01:01:12,501 --> 01:01:13,834 ไม่สบายใจเรื่องอะไร 865 01:01:13,834 --> 01:01:15,751 ไปได้ยินเรื่องซุบซิบมา 866 01:01:15,751 --> 01:01:17,834 - ว่าไงนะ - เรื่องซุบซิบ 867 01:01:17,834 --> 01:01:19,918 - ซุบซิบเรื่องอะไร - เรื่องคุณน่ะสิ 868 01:01:23,126 --> 01:01:24,334 เรื่องอะไรของผมล่ะ 869 01:01:24,334 --> 01:01:27,376 ฉันไม่รู้ ลูกทํางานที่แทงเกิ้ลวู้ดช่วงหน้าร้อน 870 01:01:27,376 --> 01:01:29,459 ไม่รู้หรอกว่าไปได้ยินอะไรมาบ้าง 871 01:01:31,668 --> 01:01:33,084 แล้วคุณบอกลูกว่าอะไร 872 01:01:33,751 --> 01:01:37,626 ที่รัก มันไม่ใช่เรื่องที่ฉันจะไปบอก ฉันให้ลูกมาคุยกับคุณเอง 873 01:01:41,501 --> 01:01:43,209 ลูกก็โตพอแล้วไม่ใช่เหรอ 874 01:01:43,209 --> 01:01:46,376 ฉันไม่สนว่าลูกอายุเท่าไหร่ ฉันขอให้คุณเก็บอาการ 875 01:01:48,251 --> 01:01:52,251 ผมว่าลูกถึงวัยที่ถ้าต้องการรู้ก็ควรได้รู้ 876 01:01:52,251 --> 01:01:55,084 ที่รัก แต่ลูกไม่ได้ขอมาเจออะไรแบบนี้ 877 01:01:55,084 --> 01:01:58,584 - เป็นการตัดสินใจของฉัน - ไม่ใช่ เป็นการตัดสินใจของเรา 878 01:02:00,751 --> 01:02:01,751 ไม่ใช่ของคุณคนเดียว 879 01:02:08,293 --> 01:02:10,126 อย่าได้คิดจะบอกความจริงลูกเชียว 880 01:02:18,501 --> 01:02:20,501 เจมีรี่ ครีมเมอรี่ 881 01:02:23,084 --> 01:02:25,293 - ขอต้อนรับกลับบ้านค่ะ - โห ดูสิ 882 01:02:25,293 --> 01:02:26,709 ไงจ๊ะ 883 01:02:26,709 --> 01:02:28,001 - ไง - สวัสดี 884 01:02:30,168 --> 01:02:31,834 ไม่ได้คาดคิดไว้นะ 885 01:02:31,834 --> 01:02:33,834 แต่งเพลงใหม่อยู่เหรอ 886 01:02:33,834 --> 01:02:36,834 อ่านหนังสือค่ะ แล้วก็เขียนบันทึก เดินทางเป็นไงบ้าง 887 01:02:36,834 --> 01:02:39,126 - เห็นทอมมี่รึเปล่า - เห็น เขาโบกมือให้ 888 01:02:39,751 --> 01:02:42,751 คิดอยู่ว่าลูกน่าจะดีใจที่เขามา เขาจะอยู่ช่วงสุดสัปดาห์นี้ 889 01:02:42,751 --> 01:02:43,668 เยี่ยมเลย 890 01:02:44,751 --> 01:02:47,418 ฉลาดเป็นกรดเลยนะเด็กคนนั้น พ่อก็ต้องตามให้ทัน 891 01:02:47,418 --> 01:02:49,001 เห็นที่เขาเล่นสลับอักษรไหม 892 01:02:49,001 --> 01:02:50,084 เขาเป็นคนน่ารัก 893 01:02:50,084 --> 01:02:52,709 อ้อ แม่บอกพ่อว่าลูก 894 01:02:53,584 --> 01:02:55,751 ไม่สบายใจเพราะได้ยินข่าวลือเรื่องของพ่อ 895 01:02:56,376 --> 01:02:58,584 ตอนไปทํางานที่แทงเกิ้ลวู้ดช่วงหน้าร้อน 896 01:02:59,293 --> 01:03:01,543 แม่ไม่น่าไปบอกพ่อเลย 897 01:03:01,543 --> 01:03:03,459 - เจมี่ - ไม่มีอะไรค่ะ ไม่ใช่เรื่องใหญ่ 898 01:03:03,459 --> 01:03:06,001 - ถ้าลูกไม่สบายใจก็เรื่องใหญ่ - เปล่าเสียหน่อย 899 01:03:06,001 --> 01:03:07,251 งั้นก็มาคุยกัน 900 01:03:08,918 --> 01:03:11,126 พ่อกับแม่คุยกันแล้ว... 901 01:03:11,126 --> 01:03:13,709 พ่อเลยบอกว่าจะมาคุยกับลูกให้ 902 01:03:13,709 --> 01:03:17,001 - หนู... - พยายามไขข้อสงสัยหรือช่วยให้ 903 01:03:17,001 --> 01:03:19,501 เข้าใจว่าอาจจะเกิดอะไรขึ้น งั้น... 904 01:03:19,501 --> 01:03:22,043 - พ่อจะใช้คําว่าริษยา - อะไรนะ 905 01:03:22,043 --> 01:03:23,209 ริษยา 906 01:03:25,709 --> 01:03:26,793 สมัยที่พ่อยัง... 907 01:03:27,543 --> 01:03:30,168 เรียนอยู่ที่เคอร์ทิส มีเด็กผู้ชายคนหนึ่ง 908 01:03:31,209 --> 01:03:34,584 ดูเผินๆ ก็เป็นเด็กดีนะ แต่พกปืนมาโรงเรียน พยายามจะฆ่าพ่อ 909 01:03:34,584 --> 01:03:37,084 เพราะเขาอิจฉาที่พ่อมีพรสวรรค์... 910 01:03:38,584 --> 01:03:40,584 - ด้านดนตรี - พรสวรรค์ด้านดนตรี 911 01:03:41,293 --> 01:03:44,293 ริษยาจนแทบจะฆ่าคน 912 01:03:45,918 --> 01:03:49,126 อาร์ทูร์ ร็อดจินสกี้เป็นผู้อํานวยการดนตรี ของวงนิวยอร์กฟิลฮาร์โมนิค 913 01:03:49,834 --> 01:03:51,959 พระเจ้าสั่งให้เขาจ้างพ่อ 914 01:03:52,668 --> 01:03:55,668 แต่ก็เคยพยายามบีบคอพ่อตอนซ้อม 915 01:03:56,543 --> 01:03:58,459 เพราะริษยาเหมือนกัน 916 01:03:59,918 --> 01:04:03,334 ทีนี้ พ่อไม่รู้นะว่าเกิดอะไรขึ้น หรือใครพูดอะไรที่ไหน 917 01:04:04,168 --> 01:04:07,501 แต่พอจะจินตนาการได้ว่า ต้องเกิดจากความอิจฉาริษยาแน่ๆ เลยลูก 918 01:04:08,334 --> 01:04:09,334 อิจฉาเรื่อง... 919 01:04:10,834 --> 01:04:12,459 อะไรก็ตามที่พ่อทําได้ 920 01:04:13,876 --> 01:04:17,293 เรื่องนั้นตามรังควานพ่อมาทั้งชีวิต ขอโทษนะที่มันลามไปถึงชีวิตลูกด้วย 921 01:04:20,459 --> 01:04:21,668 แต่หวังว่าเล่าแล้วจะช่วยได้ 922 01:04:23,376 --> 01:04:24,793 แปลว่าข่าวลือไม่จริงเหรอ 923 01:04:30,251 --> 01:04:31,459 ไม่จริงเลยลูก 924 01:04:37,168 --> 01:04:38,168 ขอบคุณค่ะ... 925 01:04:39,668 --> 01:04:41,293 ที่มาคุยกับหนู 926 01:04:49,668 --> 01:04:50,876 โล่งใจเลยเนี่ย 927 01:05:14,209 --> 01:05:16,293 - เข้าบ้านกันเถอะ - อะไร 928 01:05:16,293 --> 01:05:17,584 เอาละ สีอะไร 929 01:05:18,668 --> 01:05:20,001 ตรงนี้มี... 930 01:05:20,001 --> 01:05:22,709 มีสีแดงเดียวกันเป๊ะตั้งสามเฉด 931 01:05:22,709 --> 01:05:24,626 ไม่ใช่แดงเดียวกันเป๊ะซะหน่อย 932 01:05:24,626 --> 01:05:26,126 อันนี้เขาบอกว่าเป็นสีน้ําเงิน 933 01:05:26,126 --> 01:05:27,418 - นี่จะลอง... - น้ําเงิน 934 01:05:27,418 --> 01:05:29,918 นี่ไม่เล่นสลับอักษรกันแล้วเหรอ 935 01:05:30,709 --> 01:05:32,209 จะวาดเป็นลายเลยใช่ไหมเนี่ย 936 01:05:32,209 --> 01:05:34,418 - กําลังทําเล็บกันอยู่ - เป็นศิลปินนะเรา 937 01:05:34,418 --> 01:05:36,918 ดูสิ เป็นลายตารางจิ๋ว 938 01:05:36,918 --> 01:05:40,084 ผมว่าให้เขามาอยู่ช่วงสุดสัปดาห์ก็คงดี 939 01:05:40,084 --> 01:05:43,501 ผมรู้ว่าเจมี่ชอบอยู่กับเขามาก 940 01:05:43,501 --> 01:05:46,209 - เจมี่น่ะนะ - คุณก็ชอบเขาเหมือนกันไม่ใช่เหรอ 941 01:05:51,501 --> 01:05:52,584 ใช่ ก็ชอบ 942 01:05:54,918 --> 01:05:56,043 ที่รัก ถ้าผมทํา 943 01:05:56,043 --> 01:05:57,793 - อะไรผิดไป บอกมาสิ - ไม่มี 944 01:05:57,793 --> 01:06:01,209 ไม่ๆ ฉันแค่ไม่เข้าใจว่าทําไมเจมี่ถึง... 945 01:06:01,209 --> 01:06:05,293 ทําไมคุณถึงบอกว่าลูกสนใจ... 946 01:06:05,293 --> 01:06:08,876 ทอมมี่เป็นคนอบอุ่นน่ะ แล้วเขาก็ฉลาดมาก 947 01:06:08,876 --> 01:06:10,043 เหมือนกับลูกสาวของเรา 948 01:06:11,168 --> 01:06:13,251 - โอเค - และ... 949 01:06:13,251 --> 01:06:16,459 - ไม่ ฉันไม่ได้พูดนะ - ไม่ ผมก็สนใจ 950 01:06:16,459 --> 01:06:18,043 อยากจะอยู่กับเขาเหมือนกัน 951 01:06:18,043 --> 01:06:21,876 ไม่ได้จะกลบเกลื่อนว่าพาเขามาเพื่อลูก 952 01:06:21,876 --> 01:06:23,876 - ไม่ใช่อยู่แล้ว - ไม่ใช่แน่ๆ 953 01:06:23,876 --> 01:06:26,584 แค่จะบอกว่ามันมีเหตุผลอีกทาง 954 01:06:27,834 --> 01:06:30,001 - แต่ผมบอกเขาไม่ให้มาก็ได้ - ไม่ต้อง 955 01:06:30,001 --> 01:06:32,334 สงสัยผมอ่านสถานการณ์ผิด 956 01:06:32,334 --> 01:06:33,793 - เปล่า - ผมอ่านสถานการณ์ผิด 957 01:06:33,793 --> 01:06:36,084 ปัญหาไม่ได้อยู่ที่เรื่องนั้น มันอยู่ที่... 958 01:06:41,584 --> 01:06:43,168 - อยู่ที่อะไร - เปล่า ไม่มีอะไร 959 01:06:43,168 --> 01:06:44,668 โอเค ก็ได้ 960 01:06:45,334 --> 01:06:46,418 แปลว่าไม่มีอะไรใช่ไหม 961 01:06:47,168 --> 01:06:48,168 หรือเปล่า 962 01:06:48,876 --> 01:06:50,376 - ค่ะ - โอเค ที่รัก 963 01:06:50,376 --> 01:06:51,626 ฉันยอมก็ได้ โอเค 964 01:06:51,626 --> 01:06:52,918 - อะไร - เปล่า ฉันแค่... 965 01:06:52,918 --> 01:06:55,126 ไม่มีอะไร ฉันนึกว่าเรากําลังคุยกันอยู่ 966 01:06:55,126 --> 01:06:56,459 - ก็คุยไง - ไม่ใช่ 967 01:06:56,459 --> 01:06:59,501 - ขอโทษ นึกว่าคุยจบแล้ว - ฉันรู้ว่าคุณยุ่ง 968 01:06:59,501 --> 01:07:01,959 ผมไม่ได้ยุ่ง ผมแค่อยากคุยให้จบไวๆ 969 01:07:01,959 --> 01:07:05,084 งั้นก็เอาเลยที่รัก ฉันไม่ห้ามหรอก ทําไป 970 01:09:02,334 --> 01:09:04,501 ทุกคนอยู่ไหนกัน อ้าว อยู่นี่เอง 971 01:09:04,501 --> 01:09:07,334 ว่าไง ทุกคน พ่อมีเรื่องมาประกาศ 972 01:09:07,334 --> 01:09:10,501 พ่อแต่ง "แมส" จบแล้ว 973 01:09:12,584 --> 01:09:13,793 ไชโย พ่อเก่ง 974 01:09:14,584 --> 01:09:15,834 แม่จะไปไหนนั่น 975 01:13:06,001 --> 01:13:08,584 ฮูเลีย ใครวางสนูปี้ไว้ที่โถงหน้าบ้าน 976 01:13:09,334 --> 01:13:11,084 ว่าไง ไบรอัน อเล็กซ์ 977 01:13:11,876 --> 01:13:15,293 ใครทิ้ง... ใครทิ้งน้องสนูปี้ไว้ที่โถงหน้าบ้าน 978 01:13:16,084 --> 01:13:18,668 - ใครทิ้งสนูปี้ไว้ - ผมเองฮะ ขอโทษฮะพ่อ 979 01:13:18,668 --> 01:13:20,168 วันนี้วันของเขาเลยนะ 980 01:13:20,168 --> 01:13:23,126 - เขาเริ่มกิน... - พ่อๆ ต้องมาดูหนู 981 01:13:23,126 --> 01:13:25,126 - กี่ชิ้น - หยุด 982 01:13:25,126 --> 01:13:27,709 - ทําไมถึงพูดเรื่องนี้ไม่จบ - กี่ชิ้น 983 01:13:27,709 --> 01:13:29,501 - ขอโทษๆ - มีผู้หญิงคนหนึ่ง... 984 01:13:29,501 --> 01:13:31,418 พ่อมาขอบคุณพระเจ้าช้าไปหนึ่งวัน 985 01:13:31,418 --> 01:13:34,001 พ่อรู้ แฮร์รี่ลากพ่อไปทั่วเลย พ่อต้อง... 986 01:13:34,001 --> 01:13:35,293 นีน่าเสียใจมากๆ 987 01:13:35,293 --> 01:13:37,793 พ่อว่าไม่นะ ไม่เห็นนีน่าจะเสียใจ 988 01:13:37,793 --> 01:13:40,751 ได้ยินน้องตะโกนเรื่องผู้หญิงที่ไหนไม่รู้ไหมน่ะ 989 01:13:40,751 --> 01:13:42,459 ในที่สุดก็พามาจนได้ 990 01:13:42,459 --> 01:13:45,459 - พามาเซอร์ไพรส์... - พ่อคะ 991 01:13:45,459 --> 01:13:48,376 นี่เลย ขอบคุณนะ ฮูเลีย 992 01:13:48,376 --> 01:13:50,126 นีน่าไม่ได้เสียใจเรื่องผู้หญิงคนนั้น 993 01:13:50,126 --> 01:13:52,668 น้องเสียใจเพราะพ่อเกือบไม่มาขอบคุณพระเจ้า 994 01:13:52,668 --> 01:13:55,543 - เราไม่รู้ว่าพ่อจะมาไหม - สุขสันต์วันขอบคุณพระเจ้า 995 01:13:55,543 --> 01:13:57,001 - ไมค์ อยู่ต่อก่อน - ขอบคุณครับ 996 01:13:57,001 --> 01:13:58,876 - ผมต้องกลับไปข้างล่าง - เจมี่ ส่งหน่อย 997 01:13:58,876 --> 01:14:00,584 - ค่ะ มาเลย ไมค์ - ขอบคุณ 998 01:14:00,584 --> 01:14:03,168 - เอาของว่างก่อนไหมคะ - ไม่เป็นไรครับ 999 01:14:03,168 --> 01:14:04,459 สุขสันต์วันขอบคุณพระเจ้า 1000 01:14:18,168 --> 01:14:19,168 ที่รัก 1001 01:14:23,668 --> 01:14:25,084 ตอนแรกผมนึกว่า... 1002 01:14:26,084 --> 01:14:28,293 - คุณก็เล่นใหญ่เอาเรื่องนะ - อะไร 1003 01:14:28,293 --> 01:14:31,293 - คุณเล่นใหญ่เอาเรื่อง - หมายถึงอะไร 1004 01:14:31,876 --> 01:14:34,918 แหม ที่รัก ถึงกับเอาหมอน กับรองเท้าแตะมาวางหน้าห้อง 1005 01:14:34,918 --> 01:14:38,334 พร้อมยาสีฟันแปรงสีฟัน ตั้งแต่นั้นผมก็ไม่ได้เจอคุณอีกเลย 1006 01:14:39,876 --> 01:14:43,709 เข้าใจนะที่โกรธ ให้ตาย แต่คือว่า... 1007 01:14:44,918 --> 01:14:46,334 ใช้เหตุผลคุยกันได้ไหม 1008 01:14:48,834 --> 01:14:50,668 มีสํานวนชิลี 1009 01:14:51,293 --> 01:14:55,709 เขาว่าอย่าไปยืนใต้นกที่พร้อมขี้ 1010 01:14:58,918 --> 01:15:00,543 แต่ฉันนี่เหมือนใช้ชีวิต 1011 01:15:01,209 --> 01:15:03,043 อยู่ใต้ไอ้นกห่าตัวนั้นเลย 1012 01:15:04,043 --> 01:15:07,459 อยู่นานจนกลายเป็นเรื่องชวนขํา 1013 01:15:13,876 --> 01:15:14,876 แต่ผมคิดว่า... 1014 01:15:16,793 --> 01:15:19,334 - คุณปล่อยให้ความเศร้าเข้า... - พอเลย! 1015 01:15:19,334 --> 01:15:21,793 - ขอให้จบ... - มันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับฉัน... 1016 01:15:21,793 --> 01:15:24,001 - เรื่องที่ผมจะพูดก่อน คิดว่า... - ไม่ต้อง 1017 01:15:24,001 --> 01:15:26,626 คุณปล่อยให้ความเศร้าเข้าครอบงําใจ 1018 01:15:26,626 --> 01:15:28,834 นี่มันเรื่องของคุณ เพราะงั้นคุณน่าจะชอบใจ 1019 01:15:30,251 --> 01:15:33,043 คุณนั่นแหละอยากเป็นฝ่ายที่นอนไม่หลับ ซึมเศร้าและป่วย 1020 01:15:33,043 --> 01:15:35,334 เพื่อจะได้ไม่ต้องทําตามหน้าที่ที่รับปากใครๆ ไว้ 1021 01:15:35,334 --> 01:15:37,709 - หน้าที่อะไร - หน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย 1022 01:15:37,709 --> 01:15:39,418 พรสวรรค์ที่คุณได้รับมา 1023 01:15:39,418 --> 01:15:40,459 - ขอที - ให้ตาย 1024 01:15:40,459 --> 01:15:43,001 พรสวรรค์มาพร้อมกับภาระหนักอึ้ง คุณจะไปเข้าใจอะไร 1025 01:15:43,001 --> 01:15:46,376 - ภาระที่ต้องแสร้งทําเป็นจริงใจและรักกัน - ขอโทษ แต่นั่นความจริง 1026 01:15:46,376 --> 01:15:49,584 ทําเป็นพูดว่าคุณรักเพื่อนมนุษย์ที่สุด และจากความรักพลุ่งพล่านนั้น 1027 01:15:49,584 --> 01:15:51,543 จึงทําให้เกิดปัญหาสลับซับซ้อนในชีวิต 1028 01:15:51,543 --> 01:15:54,334 - นั่นถูกต้อง - ตื่นเสียที! ถอดแว่นเสียด้วย 1029 01:15:54,876 --> 01:15:58,501 ใจคุณมีแต่ความเกลียดชัง ใจคุณมีแต่ความเกลียดชังโกรธเคือง 1030 01:15:58,501 --> 01:16:00,709 มีอะไรหลายอย่างจนนับไม่ถ้วน 1031 01:16:00,709 --> 01:16:03,626 นั่นแหละสิ่งที่ขับเคลื่อนคุณ ความโกรธขึ้งฝังใจเป็นสิ่งที่ผลักดันคุณ 1032 01:16:03,626 --> 01:16:06,918 คุณไม่ได้ขึ้นไปยืนบนโพเดียม และอนุญาตให้เราได้เปิดประสบการณ์ดนตรี 1033 01:16:06,918 --> 01:16:10,584 แบบที่ผู้แต่งตั้งใจไว้ คุณปาดนตรีใส่หน้าพวกเราต่างหาก 1034 01:16:10,584 --> 01:16:13,334 - กล้าดียังไง - พวกเราช่างต้อยต่ําไม่มีทาง 1035 01:16:13,334 --> 01:16:17,251 จะทําความเข้าใจมันได้ และให้เราได้เห็นคุณทําได้อย่างง่ายดายที่สุด 1036 01:16:17,251 --> 01:16:20,876 คุณหวังว่าเราจะได้รู้ รู้ซึ้งลึกเข้าไปถึงก้นบึ้งของใจ 1037 01:16:20,876 --> 01:16:23,376 - ว่าเราทุกคนอ่อนด้อยกว่าคุณแค่ไหน - นั่นปัญหาของคุณ 1038 01:16:23,376 --> 01:16:25,418 - ความหลงตนของคุณ... - เชิญพูดตามๆ กัน 1039 01:16:25,418 --> 01:16:29,043 เดินหย่งไปทั่วพร้อมกับ บ๋อยตาซื่อตาใสที่แฮร์รี่คอยจัดหาให้ 1040 01:16:29,043 --> 01:16:32,168 แกล้งทําเป็นว่าพวกนั้นช่วยลับสมองลองปัญญา 1041 01:16:32,168 --> 01:16:36,876 - ตอนที่คุณ "ช่วยสอน" เขา - อ้อ แต่อย่างน้อยผมก็เปิดใจ 1042 01:16:39,043 --> 01:16:40,959 ช่างกล้าพูดออกมาได้! 1043 01:16:40,959 --> 01:16:43,084 ลืมช่วงเวลาสี่ปี 1044 01:16:43,084 --> 01:16:45,751 ที่คุณตัดสินใจไม่ได้ ว่าจะแต่งงานกับฉันดีไหมไปแล้วเหรอ 1045 01:16:45,751 --> 01:16:47,751 - ผมก็คิดว่างั้น - แค่คิดเรื่องตัวเอง 1046 01:16:47,751 --> 01:16:49,793 ไอ้หนังของแชมเบอร์เลนที่เราดูอาทิตย์ก่อน 1047 01:16:49,793 --> 01:16:52,793 เขาบอกว่า "ผมจะแข่งกับ คนในจินตนาการของคุณได้ยังไง" 1048 01:16:52,793 --> 01:16:55,459 ดีนะที่ฉันเจอดิ๊ก ถึงรอดพ้นความสองจิตสองใจของคุณมาได้ 1049 01:16:55,459 --> 01:16:57,751 - ดิ๊ก ฮาร์ท ริชาร์ด ฮาร์ท - ใช่ 1050 01:16:57,751 --> 01:16:59,668 - ซึ่งตายไปแล้ว - ซึ่งเคยรักฉัน 1051 01:16:59,668 --> 01:17:01,251 - แต่ตาย - แต่รักฉัน 1052 01:17:01,251 --> 01:17:04,709 เออ แต่ตอนนี้เขาเป็นแค่ศพ ผมกลับเป็นคนที่งี่เง่า 1053 01:17:04,709 --> 01:17:08,543 ยืนรอคุณอยู่หน้าโรงพยาบาล เหมือนไอ้โง่ที่มีแต่ความจริง 1054 01:17:08,543 --> 01:17:10,876 ความจริงของคุณมันแค่คําโกหก! 1055 01:17:10,876 --> 01:17:14,668 มันดูดพลังไปจากทุกห้อง ทําให้เราทุกคนไร้ซึ่งโอกาสใดๆ 1056 01:17:14,668 --> 01:17:16,793 ที่จะใช้ชีวิตหรือแม้แต่หายใจเป็นตัวของตัวเอง 1057 01:17:16,793 --> 01:17:19,209 ความจริงของคุณทําให้คุณเข้มแข็งแกร่งกล้า 1058 01:17:19,209 --> 01:17:22,709 แต่ดูดความกล้าและความแกร่งใดๆ ไปจากพวกเราทุกคน 1059 01:17:22,709 --> 01:17:24,626 เพราะเรื่องนี้มันชวนเหนื่อยล้าเต็มที เลนนี่ 1060 01:17:25,334 --> 01:17:27,459 มันเหนื่อยที่ต้องรักและยอมรับใครสักคน 1061 01:17:27,459 --> 01:17:29,543 ที่ไม่รักและไม่ยอมรับตัวเองด้วยซ้ํา 1062 01:17:29,543 --> 01:17:31,834 นั่นแหละความจริงของคุณที่ฉันรู้จัก 1063 01:17:36,209 --> 01:17:40,626 ถ้าคุณไม่ระวังให้ดี เดี๋ยวจะได้ตายอย่างเกย์แก่อ้างว้าง 1064 01:17:43,168 --> 01:17:44,251 แม่จ๋า! พ่อจ๋า! 1065 01:17:44,876 --> 01:17:46,084 แม่! พ่อ! 1066 01:17:46,751 --> 01:17:47,959 - พ่อจ๋า! - แม่! 1067 01:17:48,584 --> 01:17:50,709 - สนูปี้มาแล้ว เร็วเข้า - มาเลย 1068 01:17:50,709 --> 01:17:52,959 แม่ เดี๋ยวจะพลาดสนูปี้นะ 1069 01:17:52,959 --> 01:17:54,793 ทําอะไรกันในนั้น 1070 01:17:54,793 --> 01:17:57,084 - ตัวเบ้อเร่อเลย - ไปหมกอยู่ในนั้นกันนานจัง 1071 01:17:57,084 --> 01:17:58,626 - พ่อ! - ฮื่อ 1072 01:17:58,626 --> 01:17:59,709 มาเร็ว 1073 01:18:01,043 --> 01:18:02,043 ฉันไปละ 1074 01:18:20,876 --> 01:18:21,876 สวัสดีครับ 1075 01:18:23,709 --> 01:18:25,334 สวัสดีครับ เป็นยังไงบ้าง 1076 01:18:26,043 --> 01:18:29,084 สวัสดีๆ สบายดีกันไหม 1077 01:18:29,084 --> 01:18:32,459 เยี่ยมมาก สวัสดี 1078 01:18:40,084 --> 01:18:41,293 เรื่องที่ชอบมาก 1079 01:18:41,918 --> 01:18:44,543 ในการซ้อมวันพฤหัสแบบนี้ 1080 01:18:44,543 --> 01:18:48,209 เพราะเราจะมีโอกาสคุยให้ฟังว่า เราคิดยังไงกับดนตรีชิ้นนั้นๆ 1081 01:18:49,043 --> 01:18:51,459 ดังนั้น ขอบคุณที่มากันและสวัสดียามบ่าย 1082 01:18:53,209 --> 01:18:58,668 วันนี้เราจะวิเคราะห์ชอสตโกวิช ซิมโฟนีหมายเลข 14 โอปุส 135 1083 01:18:59,834 --> 01:19:01,834 สิ่งที่ผมได้รู้จากงานชิ้นนี้... 1084 01:19:04,043 --> 01:19:06,959 อาจระคายหูระคายใจบ้าง แต่ผมคิดว่าไม่นะ 1085 01:19:06,959 --> 01:19:08,043 นั่นคือ... 1086 01:19:08,834 --> 01:19:11,043 ยิ่งใกล้ตาย... 1087 01:19:13,126 --> 01:19:14,751 ผมเชื่อว่าศิลปินจะต้อง 1088 01:19:15,793 --> 01:19:18,626 ปลดเปลื้องพันธนาการที่ผูกมัดเรา 1089 01:19:21,209 --> 01:19:22,293 และศิลปิน 1090 01:19:23,918 --> 01:19:27,918 ต้องแน่วแน่กับการสร้างสรรค์ ภายในเวลาที่เหลืออยู่ 1091 01:19:28,793 --> 01:19:31,001 อย่างอิสรเสรีที่สุด 1092 01:19:35,793 --> 01:19:37,001 นั่นคือสาเหตุที่... 1093 01:19:39,293 --> 01:19:41,293 ผมเองก็ต้องทําแบบนั้น 1094 01:19:42,043 --> 01:19:43,251 ผมต้องใช้เวลา... 1095 01:19:45,126 --> 01:19:49,126 ที่เหลือของชีวิต ไม่ว่าจะสั้นหรือยาวแค่ไหน 1096 01:19:49,959 --> 01:19:51,793 ในแบบที่ผมปรารถนาเท่านั้น 1097 01:19:54,126 --> 01:19:56,543 เหมือนที่พวกเราทํากันมากขึ้นทุกทีในยุคนี้ 1098 01:20:02,001 --> 01:20:05,751 ยามท่านบีอัลเซลบับเรียกหาซิลลาบับ 1099 01:20:05,751 --> 01:20:07,584 ในโรงแรมในนรก 1100 01:20:07,584 --> 01:20:09,543 ซึ่งโพรเซพินีเพิ่งตก 1101 01:20:09,543 --> 01:20:13,251 น้ําเงินดั่งชุดตํารวจบก คือสีคลื่นทะเลที่ซัดโบก 1102 01:20:13,251 --> 01:20:16,168 เห่กล่อมจนสาวคาเฟ่เซซ่ก 1103 01:20:16,168 --> 01:20:18,876 เช่นบาลาคลาว่า ลาวาซัดลงมา 1104 01:20:18,876 --> 01:20:21,001 จากหลังคา และสีซ่าของทะเล 1105 01:20:21,001 --> 01:20:22,418 หุ่นกระบอกตํารวจไม้ 1106 01:20:22,418 --> 01:20:26,043 เข้าควบคุมพวกนั้นไว้ ยามบีอัลเซบับคํารามเรียกเหล้ารัม 1107 01:20:26,043 --> 01:20:29,043 (ฟาซาด - กาพย์บันเทิง) 1108 01:20:29,043 --> 01:20:30,543 ไม่ได้สักคํา! 1109 01:20:30,543 --> 01:20:32,543 คัทครับ ขอบคุณ จบซีนแล้ว 1110 01:20:32,543 --> 01:20:35,793 โอ้โฮ ไม่คิดว่าเคยขยับปากเร็วขนาดนี้ 1111 01:20:35,793 --> 01:20:38,084 - น่ารักมากค่ะ โคลิน - นี่ครับ เฟลิเซีย 1112 01:20:40,251 --> 01:20:41,668 ฉันอยากถ่ายอีกเทค 1113 01:20:42,626 --> 01:20:44,626 - ได้แน่นอน - ถ้าคุณไม่ว่าอะไร 1114 01:20:47,834 --> 01:20:52,126 ที่บอกน่ะ ถ้าถือโน้ตต่ําหน่อยจะได้ขยับปากดีขึ้น 1115 01:20:52,126 --> 01:20:53,751 ต่ําหน่อย ฉันถือสูงไปสินะ 1116 01:20:53,751 --> 01:20:55,793 ถ้าจะถ่ายใหม่ ขอเริ่มที่บาร์ 44 นะคะ 1117 01:20:55,793 --> 01:20:58,543 คิดว่าเพอร์คัสชั่นเบากว่านี้ได้หน่อย 1118 01:20:58,543 --> 01:21:00,376 - ยังปวดหัวอยู่ไหม - ไม่เป็นไรค่ะ 1119 01:21:00,376 --> 01:21:01,709 - ซินเธีย - คนรู้กันไหมนี่ 1120 01:21:01,709 --> 01:21:04,376 รออีกไม่นานเธอได้กํากับทั้งรายการแน่ 1121 01:21:04,376 --> 01:21:07,543 ทําอยู่แล้วครับ เมื่อวานนี้พรมยังคนละสี 1122 01:21:07,543 --> 01:21:10,501 - ฉันคิดถูกเรื่องพรม - ผมเห็นด้วย 1123 01:21:10,501 --> 01:21:13,209 ฉันแค่ลืมว่าตัวเองชอบทํางานแค่ไหน 1124 01:21:13,209 --> 01:21:15,543 - เกือบเสร็จแล้วนะจ๊ะ - โต๊ะที่จองไว้รอได้ 1125 01:21:15,543 --> 01:21:18,209 - ตรงนี้สนุกมาก จริงๆ นะ - เดี๋ยว 1126 01:21:19,043 --> 01:21:21,668 นึกว่าคืนนี้ผมจะได้พาคุณไปเที่ยว 1127 01:21:22,418 --> 01:21:24,918 ทั้งสองคนต้องเลิกห่วงฉันได้ละ ฉันไม่เป็นไร 1128 01:21:24,918 --> 01:21:27,418 - ตอนนี้ยุ่งกว่าเดิมเสียอีก - ดีขึ้น ไม่ได้ยุ่งขึ้น 1129 01:21:27,418 --> 01:21:30,334 แต่นั่นก็จริงอีกสินะ คือไม่ใช่ว่า... 1130 01:21:32,251 --> 01:21:34,459 "พัวร์เมอร์เดอร์เรอร์" ฉายรอบพิเศษสัปดาห์หน้านี่ 1131 01:21:34,459 --> 01:21:35,376 อย่าย้ําสิ 1132 01:21:35,376 --> 01:21:37,126 แล้วใครบอกว่าเป็นห่วง 1133 01:21:37,126 --> 01:21:39,793 แค่โลภอยากอยู่ด้วยกันให้มากๆ ต่างหาก 1134 01:21:39,793 --> 01:21:41,334 ยกให้ทั้งตัวเลย 1135 01:21:43,668 --> 01:21:45,501 เมื่อกี้พูดเรื่องอะไรนะ 1136 01:21:45,501 --> 01:21:46,793 กําลังพูดถึงเรื่องที่... 1137 01:21:46,793 --> 01:21:49,084 - เมื่อกี้พูดเรื่องอะไรนะ - จําไม่ได้แล้ว 1138 01:21:49,668 --> 01:21:52,418 อาจจะพูดว่าคืนนี้ทุกคนหล่อมากมั้ง 1139 01:21:53,876 --> 01:21:56,293 พา "ออมเบร" มาเยอะมาก เยอะ 1140 01:21:57,376 --> 01:21:59,584 ไก่เหรอ เดี๋ยวนี้เรียกไก่แล้วเหรอ 1141 01:21:59,584 --> 01:22:01,418 ผู้ชายก็เข้ากับไก่เสมอ 1142 01:22:01,418 --> 01:22:02,918 ชอบไก่จริงจังสินะ 1143 01:22:02,918 --> 01:22:04,834 - ชอบไก่จริงๆ - รู้ว่าชอบ 1144 01:22:04,834 --> 01:22:06,751 - แฮร์รี่ ผมจะ... - ได้ 1145 01:22:10,418 --> 01:22:12,251 - สูดจากตรงนั้นเลย - ได้ 1146 01:22:14,418 --> 01:22:16,251 - สูดได้หรือยัง - อย่างโปร 1147 01:22:16,251 --> 01:22:19,168 โปรยตกลงมาโดนฉันจากจมูกนายด้วย 1148 01:22:19,168 --> 01:22:21,293 ไม่เป็นไร แต่ลงมาตรงนี้ 1149 01:22:21,293 --> 01:22:24,834 เอาเลย ฉันบริการทุกคนแล้วกัน 1150 01:22:30,584 --> 01:22:32,209 - เลนนี่... - ไม่เป็นไร ขอบคุณ 1151 01:22:32,209 --> 01:22:34,584 - ขอโทษครับ... - ไม่เป็นไร ขอบคุณ โอเค 1152 01:22:34,584 --> 01:22:37,584 เจอร์รี่ ร็อบบินส์พูดถูก เรารักษาสัมพันธ์กับใครไม่ได้นาน 1153 01:22:38,168 --> 01:22:39,876 ถ้าต้องย้ายห้องโรงแรมอยู่ไปเรื่อยๆ 1154 01:22:39,876 --> 01:22:41,668 - จะพูดให้หนูรู้สึกแย่สินะ - ไม่ๆ ฟังก่อน 1155 01:22:41,668 --> 01:22:44,751 ไม่ใช่ ลูกพ่อ แค่อยากจะ... 1156 01:22:44,751 --> 01:22:48,334 โทรมาเพราะอยากถามว่าสุดสัปดาห์นี้จะทําอะไร 1157 01:22:48,334 --> 01:22:50,418 เพราะพ่อคิดว่าอีกไม่กี่วันเราจะกลับบ้านละ 1158 01:22:50,418 --> 01:22:54,209 เลยนึกว่าเราทุกคนจะไปเจอกันที่แฟร์ฟิลด์ได้ ลูกก็แค่ต้องไปกล่อมแม่ 1159 01:22:54,209 --> 01:22:55,709 "เรา" คือใครบ้าง พ่อ 1160 01:22:56,793 --> 01:22:58,209 ไม่ๆ พ่อ... 1161 01:22:59,293 --> 01:23:01,126 เขาไม่ใช่ปีศาจนะ 1162 01:23:01,126 --> 01:23:02,959 เขาเป็นคนฉลาด... 1163 01:23:04,709 --> 01:23:08,793 น่ารักน่าคบ เป็นมารตัวน้อยอัจฉริยะ ไม่ใช่สเปคพ่อด้วยซ้ํา 1164 01:23:08,793 --> 01:23:10,084 พ่อ ขอร้อง 1165 01:23:10,834 --> 01:23:12,959 พ่อคะ อย่าเอาเรื่องนี้มาคุยกับหนู 1166 01:23:12,959 --> 01:23:14,043 ลูกพ่อ... 1167 01:23:22,043 --> 01:23:23,459 พ่อทึ่งกับลูกมาก 1168 01:23:27,543 --> 01:23:31,959 พ่อรักลูกนะ เจมี่ รักลูก 1169 01:23:33,709 --> 01:23:34,918 หนูรู้ๆ 1170 01:23:35,793 --> 01:23:36,793 หนูรู้ 1171 01:23:40,918 --> 01:23:42,751 พ่อจะไปคุยกับแม่อีกรอบ 1172 01:23:43,834 --> 01:23:45,043 โอเคค่ะ พ่อ 1173 01:23:47,001 --> 01:23:48,376 ไม่รู้แม่เห็นรึเปล่า 1174 01:23:48,376 --> 01:23:51,709 แต่แม่ได้คําวิจารณ์ดีมากๆ จากหนังสือพิมพ์นิวยอร์กไทมส์ 1175 01:23:51,709 --> 01:23:54,543 - จริงเหรอ - หนูตัดเก็บไว้ให้ คิดว่าจะ... 1176 01:23:54,543 --> 01:23:55,834 แม่ไม่อยากเห็น 1177 01:23:56,584 --> 01:23:58,751 อย่า มีแต่จะทําให้อึดอัด 1178 01:23:58,751 --> 01:24:00,418 แต่ลูกน่ารักจริงๆ ขอบใจมากนะจ๊ะ 1179 01:24:00,418 --> 01:24:01,584 ก็ได้ค่ะ 1180 01:24:01,584 --> 01:24:03,084 เมื่อคืนวันจันทร์เป็นยังไง 1181 01:24:03,876 --> 01:24:07,293 วันจันทร์... ฉันว่า 1182 01:24:07,293 --> 01:24:08,959 - ฉันไม่อยากพูดถึง - เดี๋ยว 1183 01:24:08,959 --> 01:24:11,043 - คืนวันจันทร์เกิดอะไรขึ้น - ไม่มีอะไร 1184 01:24:11,043 --> 01:24:13,126 - มีคนมาจีบคุณแม่ - ไม่จริงน่ะ 1185 01:24:13,126 --> 01:24:15,626 จริงเหรอ ขอเลยค่ะ คุยเรื่องนั้นกันเลย 1186 01:24:16,376 --> 01:24:20,209 แม่ว่าแค่ลูกต้องรับรู้เรื่องคนรักของพ่อก็พอแล้ว 1187 01:24:20,209 --> 01:24:22,126 เพราะฉะนั้น ไม่จ้ะ เราไม่จําเป็นต้องคุย 1188 01:24:22,126 --> 01:24:23,959 แต่ พูดถึงพ่อของลูก 1189 01:24:23,959 --> 01:24:27,459 วันขอบคุณพระเจ้าแม่ต้องแสดงสองรอบ งั้น... 1190 01:24:28,126 --> 01:24:30,501 แม่จะอยู่ที่โรงละคร ลูกไปกินข้าวกับพ่อ 1191 01:24:30,501 --> 01:24:32,418 ที่อพาร์ตเมนต์เรา กับนีน่าและอเล็กซ์ด้วย 1192 01:24:32,418 --> 01:24:35,418 เพื่อนีน่า ช่วยกันรักษาความเป็นปกติสุขสักนิด 1193 01:24:35,418 --> 01:24:37,918 - หนูไม่รู้สึกว่ามันปกติ - แม่... 1194 01:24:38,626 --> 01:24:40,126 แม่ไม่รู้จะตอบยังไง 1195 01:24:40,126 --> 01:24:43,168 - หนูจะไปเจออเล็กซานเดอร์สายแล้ว - ไม่เอาน่ะ 1196 01:24:43,168 --> 01:24:45,834 จริงค่ะ พวกแม่ดูมีเรื่องต้องคุยกัน 1197 01:24:45,834 --> 01:24:48,709 - อย่าทําอย่างนี้สิ - ไม่ หนูจะได้ปล่อยให้อยู่กันเอง 1198 01:24:48,709 --> 01:24:51,418 - จะได้คุยกัน - ไม่ๆ ลูกจ๊ะ เราไม่ทํากันแบบนั้น 1199 01:24:51,418 --> 01:24:53,501 ผู้ใหญ่เขาไม่ทํากัน 1200 01:24:53,501 --> 01:24:56,418 - หนูนัดกับอเล็กซานเดอร์ไว้จริงๆ - ไม่ได้ ลูก 1201 01:24:56,418 --> 01:24:59,126 เราจะไม่ทิ้งไว้อย่างนี้ มองตาแม่ก่อน 1202 01:24:59,126 --> 01:25:02,418 แม่ดูออกว่าหนูหงุดหงิด ไม่อยากให้กลับไปทั้งอย่างนั้น 1203 01:25:02,418 --> 01:25:05,126 - หนูไม่ได้โกรธแม่ - แม่ไม่เชื่อ 1204 01:25:05,126 --> 01:25:06,251 เดี๋ยวก่อน 1205 01:25:07,626 --> 01:25:09,626 หนูไม่ได้โกรธค่ะ คุณแม่ 1206 01:25:10,584 --> 01:25:12,334 โกหกไม่เก่งเอาเสียเลย 1207 01:25:12,334 --> 01:25:14,876 - อย่างน้อยแม่ก็รู้ว่าไว้ใจหนูได้ - นั่นก็จริง 1208 01:25:14,876 --> 01:25:16,876 - หนูจะเผ่นละ - อย่าสิ 1209 01:25:16,876 --> 01:25:18,793 - ต้องไปล้อเขาหน่อย - รักนะจ๊ะ 1210 01:25:18,793 --> 01:25:21,709 ที่ยังไม่ได้มาดูละครของแม่เลย ไปคุยโม้เรื่องการแสดงของแม่ด้วย 1211 01:25:21,709 --> 01:25:23,209 นั่นก็ยอดเลยจ้ะ 1212 01:25:26,168 --> 01:25:28,001 โอเค ทีนี้เล่าเรื่องคนที่มาจีบให้หมด 1213 01:25:28,001 --> 01:25:30,293 อ๋อ ใช่ คนที่มาจีบ... 1214 01:25:32,543 --> 01:25:33,543 คือ... 1215 01:25:34,959 --> 01:25:36,584 ฉันตื่นเต้นมาก เธอก็รู้ 1216 01:25:37,501 --> 01:25:39,459 - ฉันตื่นเต้นมาก เธอก็รู้ - ฉันรู้ 1217 01:25:39,459 --> 01:25:41,668 - เราออกไปทานมื้อเที่ยง ไม่ใช่มื้อค่ํา - ที่ไหน 1218 01:25:41,668 --> 01:25:43,334 คาเฟ่คาร์ไลล์ ไม่ใช่อะไรหรูหรา 1219 01:25:43,334 --> 01:25:46,834 ฉันประหม่านิดหน่อย ยอมรับ แต่เขาก็เหมือนกัน 1220 01:25:47,668 --> 01:25:50,376 ทานกันไปได้ครึ่งทาง เขาโน้มตัวเข้ามา 1221 01:25:50,376 --> 01:25:54,543 ถามว่าฉันเก็บความลับเป็นไหม 1222 01:25:54,543 --> 01:25:57,626 - เขากําลังตกหลุมรักน่ะ - แหม 1223 01:25:58,834 --> 01:26:02,626 ฉันก็ยิ้ม หน้าแดงเล็กน้อย กดดันให้เขาบอกมา 1224 01:26:02,626 --> 01:26:04,918 ปรากฏว่าตกหลุมรักเมนดี้ 1225 01:26:05,793 --> 01:26:08,209 อยากขอให้ฉันแนะนําให้รู้จัก 1226 01:26:09,459 --> 01:26:11,043 - เมนดี้ เวเจอร์ - เมนดี้นั้นแหละ 1227 01:26:11,043 --> 01:26:13,626 ไม่เห็นต้องประหลาดใจ เมนดี้เป็นผู้ชายที่หล่อมาก 1228 01:26:14,918 --> 01:26:16,918 - เฟลิเซีย... - ฉันนั่งตรงนั้น... 1229 01:26:17,793 --> 01:26:20,876 หน้าแดง สะท้านปั่นป่วนมวนท้อง แต่... 1230 01:26:21,626 --> 01:26:22,626 ก็... 1231 01:26:23,126 --> 01:26:25,251 ฉันคงถูกใจคนประเภทหนึ่ง 1232 01:26:26,376 --> 01:26:27,793 ฟังก่อน... 1233 01:26:28,709 --> 01:26:31,918 ที่จริงเลนนี่รักเธอนะ รักมากจริงๆ 1234 01:26:31,918 --> 01:26:36,626 เขาแค่เป็นผู้ชาย ผู้ชายที่ใกล้จะแก่... 1235 01:26:37,209 --> 01:26:42,001 และไม่สามารถเป็นสิ่งใดสิ่งหนึ่งได้ 1236 01:26:42,001 --> 01:26:44,709 เขาแค่... หลงทาง 1237 01:26:44,709 --> 01:26:46,543 ฉันรู้มาตลอดว่าเขาเป็นอะไร 1238 01:26:49,959 --> 01:26:51,168 เขาโทรมาหาฉันนะ 1239 01:26:52,418 --> 01:26:53,418 แล้ว 1240 01:26:53,918 --> 01:26:56,334 เขาอยากให้เราไปอยู่แฟร์ฟิลด์กันสองอาทิตย์ 1241 01:26:57,168 --> 01:26:59,376 - น้ําเสียงเปลี่ยนไป - เฟลิเซีย 1242 01:26:59,376 --> 01:27:00,459 ไม่ๆ ฉัน... 1243 01:27:01,543 --> 01:27:04,168 อย่ามาหาข้อแก้ตัวกันเลย เขาไม่ได้ทําผิดต่อฉัน 1244 01:27:04,168 --> 01:27:05,668 - เฟลิเซีย... - ไม่ใช่ มัน... 1245 01:27:07,418 --> 01:27:08,834 คือความหลงตนของฉันเอง 1246 01:27:10,209 --> 01:27:12,834 หลงคิดว่าแค่อยู่กับสิ่งที่เขาให้ก็จะเพียงพอ 1247 01:27:14,126 --> 01:27:16,834 พูดไปก็ตลก ฉันมองทุกคน แม้แต่ลูกๆ 1248 01:27:16,834 --> 01:27:20,043 ด้วยสายตาสมเพชเวทนา เพราะทุกคนโหยหาความสนใจจากเขา 1249 01:27:20,043 --> 01:27:22,876 เหมือนเป็นป้ายที่ฉันรับมาแบกอย่างภาคภูมิ 1250 01:27:22,876 --> 01:27:24,793 ฉันไม่จําเป็นต้องได้ ไม่จําเป็น 1251 01:27:25,501 --> 01:27:26,501 แต่... 1252 01:27:27,584 --> 01:27:29,001 ดูสภาพฉันตอนนี้สิ 1253 01:27:31,543 --> 01:27:33,418 ใครเป็นฝ่ายที่ไม่จริงใจกันแน่ 1254 01:27:38,334 --> 01:27:39,543 ฉันคิดถึงเขา... 1255 01:27:40,876 --> 01:27:42,293 พ่อเด็กน้อยของฉัน 1256 01:27:48,209 --> 01:27:49,293 จะถามอะไรต่อไหม 1257 01:34:12,043 --> 01:34:13,043 บราโว! 1258 01:34:25,876 --> 01:34:28,043 - มหัศจรรย์มาก - ที่รัก ทําไมถึงมา 1259 01:34:28,043 --> 01:34:32,751 ไม่มีความเกลียด... หัวใจของคุณไม่ได้มีความเกลียดชัง 1260 01:35:38,709 --> 01:35:41,334 - คุณเบิร์นสไตน์ กลับเข้ามาได้แล้ว - เยี่ยมเลย 1261 01:35:41,334 --> 01:35:43,251 - นั่งก่อนไหมคะ - ดี 1262 01:35:44,834 --> 01:35:46,834 คุณต่างหากที่ดูเหมือนต้องวัดความดัน 1263 01:35:46,834 --> 01:35:48,126 ไม่ ผมไม่เป็นไร 1264 01:35:51,584 --> 01:35:53,709 รู้ใช่ไหมว่าคืนนี้เบ็ตตี้จะมากินมื้อค่ําด้วย 1265 01:35:55,668 --> 01:35:57,084 - ผมไม่รู้ - ใช่ค่ะ 1266 01:35:57,918 --> 01:36:00,334 เมนดี้ก็มา ซึ่งจะดีมาก 1267 01:36:01,793 --> 01:36:05,043 ฮูเลียไปซื้อเฟนเนลมา คุณก็รู้ว่าเบ็ตตี้ชอบ 1268 01:36:11,959 --> 01:36:12,959 เชิญค่ะ 1269 01:36:14,126 --> 01:36:15,543 - สวัสดีค่ะ - เป็นอย่างไรครับ 1270 01:36:20,793 --> 01:36:24,626 เหมือนจะมีเนื้องอกที่ส่วนขวาของเต้านมด้านซ้าย 1271 01:36:24,626 --> 01:36:27,126 ซึ่งอาจจะลามเข้าไปถึงปอดแล้ว 1272 01:36:28,126 --> 01:36:30,126 ดูจากขนาดของเนื้องอก 1273 01:36:30,126 --> 01:36:32,543 ผมอยากแนะนําให้ผ่าเอาเต้านมออก 1274 01:36:32,543 --> 01:36:35,959 พร้อมกับกล้ามเนื้อรอบๆ และต่อมน้ําเหลืองที่เชื่อมกัน 1275 01:36:35,959 --> 01:36:38,376 พร้อมตัดชิ้นเนื้อปอดมาตรวจดูด้วย 1276 01:36:38,376 --> 01:36:41,334 จะช่วยให้ยืนยันได้ว่ามันลามไปหรือยัง 1277 01:36:42,043 --> 01:36:44,668 เราทําการผ่าตัดทั้งหมดได้ต้นสัปดาห์หน้าเลย 1278 01:36:46,084 --> 01:36:47,084 ครับ 1279 01:36:48,126 --> 01:36:50,376 แต่ฉัน... ที่รัก... 1280 01:36:50,376 --> 01:36:52,543 - เดือนกันยาฉันมีละครเวทีอีกเรื่อง - ไม่เป็นไร 1281 01:36:52,543 --> 01:36:55,293 - ไม่ ฉันควรบอกพวกเขาก่อน - ผมจะบอกให้ 1282 01:36:56,084 --> 01:36:58,959 ผมว่าคุณจะฟื้นตัวได้เร็วกว่าที่คิด 1283 01:36:58,959 --> 01:37:02,251 น่าจะพร้อมทํางานได้ภายในหนึ่งหรือสองสัปดาห์ 1284 01:37:02,918 --> 01:37:06,001 - เป็นข่าวดีมาก - คุณจะทําสิ่งที่อยากทําได้ 1285 01:37:06,001 --> 01:37:08,918 เราจะมั่นใจได้อย่างไรว่าจะเอามะเร็งออกหมด 1286 01:37:10,084 --> 01:37:11,918 - ก็... - ว่าต้องเอามะเร็งออกให้หมด 1287 01:37:11,918 --> 01:37:15,543 เรื่องนั้นเราคงยั้งการรักษา รอให้เล่นละครก่อนไม่ได้ 1288 01:37:15,543 --> 01:37:18,376 เมื่อตัดเต้านมออกแล้วจะไม่เหลือมะเร็งตรงนั้น 1289 01:37:18,376 --> 01:37:20,626 แต่เราคงต้องดูที่ปอดต่อไป 1290 01:37:20,626 --> 01:37:22,293 จะใช้เวลาตรวจชิ้นเนื้อนานแค่ไหน 1291 01:37:22,293 --> 01:37:27,293 ตรวจชิ้นเนื้อ แค่ไม่กี่นาที จังหวะนั้นคุณยังสลบจากการผ่าส่วนอื่นอยู่ 1292 01:37:27,293 --> 01:37:29,001 แปลว่าจะทํา... 1293 01:37:30,709 --> 01:37:32,209 จะทําทั้งสองอย่างพร้อมกัน 1294 01:37:32,209 --> 01:37:35,876 ใช่ครับ ผ่าเต้านมแล้วจะตัดชิ้นเนื้อปอดได้ง่าย 1295 01:37:42,126 --> 01:37:43,959 ขอบคุณครับ ขอบคุณสําหรับทุกอย่าง 1296 01:37:45,001 --> 01:37:46,209 - ผมเข้าใจ... - ฉันรู้ 1297 01:37:55,501 --> 01:37:57,126 - ผมเข้าใจ - ไม่มีเหตุผลเลย 1298 01:37:57,126 --> 01:37:58,709 ใช่ ผมเข้าใจ 1299 01:38:00,751 --> 01:38:01,959 ฉันไม่มีเหตุผลเลย 1300 01:38:03,293 --> 01:38:05,043 นิ่งนะ ไม่เป็นไรนะ ที่รัก 1301 01:38:16,709 --> 01:38:18,709 ไม่ รอบนี้คงเป็นจริงๆ ค่ะ ที่รัก 1302 01:38:28,418 --> 01:38:30,168 - ที่รัก - ขอบคุณ 1303 01:38:34,126 --> 01:38:36,959 - ที่รัก เดินเล่นในสวนกันเถอะ - จริงเหรอ 1304 01:38:37,668 --> 01:38:38,668 จริง 1305 01:38:39,168 --> 01:38:40,584 ไปสูดอากาศบริสุทธิ์กัน 1306 01:38:41,418 --> 01:38:42,501 ก็ได้ 1307 01:38:45,084 --> 01:38:46,584 - โอ๊ย ตายจริง - คุณไหวไหม 1308 01:38:46,584 --> 01:38:47,876 ไหว ไม่เป็นไร 1309 01:38:47,876 --> 01:38:50,668 - เข่าฉันเป็นอะไรไม่รู้ - คิดออกแล้ว 1310 01:38:50,668 --> 01:38:51,751 ไม่นะ 1311 01:38:57,418 --> 01:38:59,043 นั่นเสียงไฟแช็กเหรอ ที่รัก 1312 01:39:00,084 --> 01:39:01,584 อย่ายุ่งเรื่องคนอื่นเถอะ 1313 01:39:13,084 --> 01:39:14,501 ผมคิดถึงเลขจํานวนหนึ่ง 1314 01:39:21,043 --> 01:39:23,459 - ไม่รู้สิ เก้าเหรอ - ไม่ใช่ 1315 01:39:24,001 --> 01:39:25,834 - ห้า - ไม่ ต้องคิดสิ 1316 01:39:26,668 --> 01:39:28,084 พยายามอยู่ 1317 01:39:29,251 --> 01:39:30,334 พยายามคิดอยู่ 1318 01:39:31,084 --> 01:39:32,584 - เลขสองไง ที่รัก - สอง 1319 01:39:32,584 --> 01:39:33,668 แค่สอง 1320 01:39:34,168 --> 01:39:35,251 เหมือนเราสองคน 1321 01:39:36,334 --> 01:39:37,751 สองคน คู่กัน 1322 01:39:39,876 --> 01:39:41,501 เป็ดน้อยสองตัวในสระจ้อย 1323 01:39:47,501 --> 01:39:49,168 พิงมาเลยสิที่รัก 1324 01:39:49,709 --> 01:39:52,918 นั่นแหละ ทิ้งน้ําหนักลงมาเลย อย่างนั้น 1325 01:39:52,918 --> 01:39:54,626 เอนหัวลงมา นั่นแหละ 1326 01:40:02,793 --> 01:40:04,543 เอาละ เธอจ๋า 1327 01:40:04,543 --> 01:40:06,626 สวัสดีจ้ะ 1328 01:40:08,168 --> 01:40:09,168 สวัสดี 1329 01:40:12,876 --> 01:40:14,084 คนสวย 1330 01:40:14,793 --> 01:40:15,793 คิดถึงนะ 1331 01:40:15,793 --> 01:40:17,293 คิดถึงมากเลย 1332 01:40:18,668 --> 01:40:20,293 แม่คะ ไหวไหม 1333 01:40:20,293 --> 01:40:22,001 ไหวจ้ะ ไม่เป็นไร 1334 01:40:24,959 --> 01:40:26,959 กว่าจะมาถึงนี่ฝันร้ายเลยไหม 1335 01:40:26,959 --> 01:40:28,709 แน่สิ เพราะหมอนี่เป็นคนขับ 1336 01:40:29,584 --> 01:40:31,376 - ไม่นะ - คิดว่าชีวิตนี้ 1337 01:40:31,376 --> 01:40:34,751 - คงขับไปทางตะวันออกกว่านี้ไม่ได้แล้ว - เธอรู้ว่าฉันไม่ชอบขับรถ 1338 01:40:34,751 --> 01:40:37,459 ฉันน่าจะมาเยี่ยมให้เร็วกว่านี้ มีอะไร... 1339 01:40:39,376 --> 01:40:40,793 ต้องการอะไรรึเปล่า 1340 01:40:41,459 --> 01:40:42,668 มีอะไรที่ฉันช่วยได้ไหม 1341 01:40:45,209 --> 01:40:47,043 อย่าได้ไปดัดผมอีกเชียว 1342 01:40:49,168 --> 01:40:51,293 ผมก็พูดเหมือนกันเลย 1343 01:40:51,293 --> 01:40:53,126 ราโมนบอกว่าสวยจะแย่ 1344 01:40:53,126 --> 01:40:55,334 สวยฟูฟ่องเลยล่ะ 1345 01:40:59,084 --> 01:41:00,709 เลนนี่ไปไหนล่ะ 1346 01:41:01,543 --> 01:41:03,668 ไม่รู้สิ หลับอยู่ล่ะมั้ง 1347 01:41:04,751 --> 01:41:06,376 จําไอ้งาน... 1348 01:41:07,001 --> 01:41:09,376 งานบาร์มิตซวาห์ที่ลากฉันไปได้ไหม 1349 01:41:09,376 --> 01:41:11,084 งานของเพื่อนอเล็กซานเดอร์สักคน 1350 01:41:11,084 --> 01:41:13,001 - เจ้าหนู... นั่นแหละ - จําได้ 1351 01:41:14,084 --> 01:41:15,084 กับ... 1352 01:41:16,001 --> 01:41:17,293 โอ๊ย ชื่ออะไรนะ 1353 01:41:17,293 --> 01:41:19,001 - เฟลด์แมน นั่นแหละ - ใช่ 1354 01:41:19,001 --> 01:41:23,251 เราไปงานกัน ฉันก็นั่งข้างเฟลิเซียตรงนี้ 1355 01:41:23,876 --> 01:41:26,293 เธอสวยตะลึงเหมือนเคย ฉันจะไปสู้อะไรได้ 1356 01:41:27,084 --> 01:41:30,543 เลนนี่ยังผอมกว่านี้สัก 10 กิโล 1357 01:41:30,543 --> 01:41:34,709 ผิวแทน แทนมาก ใส่ชุดขาวจากหัวจรดเท้า 1358 01:41:34,709 --> 01:41:38,209 พร้อมรองเท้าหนังแก้วสีขาวไม่ใส่ถุงเท้า 1359 01:41:38,959 --> 01:41:40,543 สมัยนั้นมันล้ําสมัยมาก 1360 01:41:40,543 --> 01:41:41,626 โกหก 1361 01:41:43,459 --> 01:41:45,084 ไปถึงจุดหนึ่ง เลนนี่ 1362 01:41:45,084 --> 01:41:48,168 เขาลุกขึ้นนะ ทั้งที่ใส่ชุดขาวทั้งชุด 1363 01:41:48,168 --> 01:41:50,668 เดินขึ้นไปถึงแท่นเทศนา 1364 01:41:53,543 --> 01:41:54,543 ฮื่อ 1365 01:42:07,751 --> 01:42:09,376 ไม่ ไม่เป็นไรจ้ะ ไหน... 1366 01:42:11,751 --> 01:42:14,251 - เลนนี่ใส่ชุดขาว - ใช่ 1367 01:42:15,376 --> 01:42:17,709 เขาใส่ชุดขาว แล้ว... 1368 01:42:19,626 --> 01:42:20,626 เขา... 1369 01:42:22,501 --> 01:42:24,834 เดินขึ้นไปถึงแท่นเทศนาและ... 1370 01:42:26,918 --> 01:42:29,251 - คิดว่าไม่ได้มีใครขอให้เขาพูดนะ - ไม่มี 1371 01:42:30,126 --> 01:42:31,126 แต่... 1372 01:42:31,834 --> 01:42:34,959 แค่เดินจากโต๊ะเรากว่าจะไปถึงก็ 20 นาที 1373 01:42:34,959 --> 01:42:39,001 แวะทุกโต๊ะที่ผ่าน คุยทักทายไปตลอด 1374 01:42:39,001 --> 01:42:42,084 ในที่สุดก็เดินไปถึงเวที ยืนข้างเด็กชายที่แตกตื่น 1375 01:42:43,126 --> 01:42:45,959 เฟลิเซียโน้มตัวมาบอกฉัน 1376 01:42:47,668 --> 01:42:49,293 โดยไม่ชะงักสักนิดแล้วบอกว่า 1377 01:42:49,834 --> 01:42:51,668 "เจ้าสาวมาแล้ว" 1378 01:43:01,043 --> 01:43:02,043 เขาตื่นแล้ว 1379 01:43:06,751 --> 01:43:08,751 - โอ๊ย ตาย - ทําโปรดักชั่นเลยนะ 1380 01:43:19,334 --> 01:43:20,959 ระวังนะ เจมี่ 1381 01:43:35,084 --> 01:43:36,168 แล้วเจอกันนะ 1382 01:43:36,168 --> 01:43:38,251 โอเค ได้ๆ บาย แล้วเจอกัน 1383 01:43:38,876 --> 01:43:39,876 รักนะครับ 1384 01:43:47,584 --> 01:43:49,209 ไม่อยากให้มีใครมาเยี่ยมแล้ว 1385 01:43:49,876 --> 01:43:52,293 ไม่เอาแล้ว ฉันอยากไปนอน 1386 01:43:52,293 --> 01:43:53,376 ได้ โอเค 1387 01:43:54,209 --> 01:43:57,293 ใช่ ไม่เอา ต้องยกเลิกไปก่อน ใช่ 1388 01:43:57,918 --> 01:43:58,834 ก็... 1389 01:43:59,584 --> 01:44:00,584 ไม่ ฉันจะไม่ไปไหน 1390 01:44:01,459 --> 01:44:02,834 ไม่มีทางเลย 1391 01:44:02,834 --> 01:44:06,251 ฉันผูกพันกับออร์เคสตราที่นั่นตั้ง 15 ปี ทางนั้นต้องเข้าใจ 1392 01:44:08,043 --> 01:44:09,126 ไม่ นั่น... 1393 01:44:10,834 --> 01:44:14,001 ฉันจะไม่ไปไหน แฮร์รี่ นายต้องคิดหาทางเอาเอง 1394 01:44:15,001 --> 01:44:16,001 ใช่ 1395 01:44:20,334 --> 01:44:21,543 ใช่ เราอยู่กันได้ดี 1396 01:45:32,751 --> 01:45:35,168 - จะเข้าห้องน้ําไหมคะ - เข้าไม่ได้ 1397 01:45:35,168 --> 01:45:37,376 - แม่ต้องดื่มน้ําเยอะๆ - พยายามอยู่ 1398 01:45:37,376 --> 01:45:40,876 โอ๊ย แม่หนาวจะแข็งตายตลอดเวลา 1399 01:45:40,876 --> 01:45:43,918 ไม่ อย่ามาพยุง ไม่ต้องช่วย 1400 01:45:43,918 --> 01:45:46,418 ไม่จําเป็น 1401 01:45:46,418 --> 01:45:47,584 ปล่อยสิ 1402 01:45:48,209 --> 01:45:50,709 ขึ้นมานอน เร็วเข้า ไม่ต้องมาวุ่นวายกับแม่ 1403 01:45:50,709 --> 01:45:53,793 - หมอนพอดีไหมคะ - จริงๆ นะ ดีแล้ว พอเถอะ 1404 01:45:59,043 --> 01:46:00,876 - นอนไปสิ - โอเค 1405 01:46:09,876 --> 01:46:11,709 ขอโทษจ้ะ 1406 01:46:12,584 --> 01:46:13,668 แม่ขอโทษ 1407 01:46:16,626 --> 01:46:17,626 คือว่า... 1408 01:46:20,376 --> 01:46:21,584 เราก็แค่ต้อง... 1409 01:46:24,209 --> 01:46:28,209 ทุกคนแค่ต้องเอาใจเขามาใส่ใจเรา 1410 01:46:30,793 --> 01:46:32,001 ใจดีต่อกัน 1411 01:46:35,418 --> 01:46:38,043 ใจดีต่อกัน 1412 01:46:43,626 --> 01:46:47,043 ที่รัก เกินครึ่งชั่วโมงมาสิบนาทีแล้ว กินยาหรือยัง 1413 01:46:47,834 --> 01:46:50,251 - ยัง ฉันไม่... - แล้วทนปวดได้เหรอ 1414 01:46:53,334 --> 01:46:55,168 นึกว่าเขาบอกว่าอย่ากิน 1415 01:46:56,043 --> 01:46:57,876 - ใครบอก - อาร์เคลไง 1416 01:46:58,668 --> 01:46:59,668 ที่รัก... 1417 01:47:00,293 --> 01:47:03,918 ไม่ใช่ อาร์เคลไม่ใช่หมอเราแล้ว หมอชื่อครูเกอร์... เบอร์นาร์ด 1418 01:47:04,834 --> 01:47:06,668 อาร์เคลเป็นหมอเก่าเมื่อหลายปีมาแล้ว 1419 01:47:06,668 --> 01:47:08,543 แน่สินะ ฉันไม่รู้ว่า... 1420 01:47:08,543 --> 01:47:11,459 คุณไปกินยาหน่อยดีไหม ปวดรึเปล่า 1421 01:47:11,459 --> 01:47:12,459 ไม่เป็นไร 1422 01:47:12,459 --> 01:47:13,543 - ไม่ปวดเหรอ - ไม่ 1423 01:47:13,543 --> 01:47:15,751 โอเค แต่เสร็จนี่แล้วกินนะ ตกลงไหม 1424 01:47:16,543 --> 01:47:19,918 - ที่รัก ตกลงไหม - ไม่ ฉันตั้งสมาธิอยู่ 1425 01:47:19,918 --> 01:47:21,209 ดูสิว่าหนูเจออะไร 1426 01:47:22,209 --> 01:47:23,043 อะไรจ๊ะ 1427 01:47:24,918 --> 01:47:27,126 - พูดถึงความทรงจําวัยเด็ก - จริงด้วย 1428 01:47:27,126 --> 01:47:29,668 - นั่นอาจเป็นไอเดียที่ดี - น่าสนใจกว่าเยอะเลย 1429 01:47:29,668 --> 01:47:31,584 - จริงเหรอ - เปิดเลย 1430 01:47:31,584 --> 01:47:33,876 {\an8}(เชอร์ลีย์ เอลลิส - เดอะ แคลปปิ้ง ซอง) 1431 01:47:33,876 --> 01:47:35,584 {\an8}จําเพลงนั้นได้ไหม ที่รัก 1432 01:47:35,584 --> 01:47:37,668 - จําได้เหรอ - พี่คิดว่าเราจําได้ไหม 1433 01:47:38,334 --> 01:47:40,168 - จําท่าเต้นได้รึเปล่า - ไม่ได้ 1434 01:47:40,168 --> 01:47:42,668 - ลูกเต้นแย่... - จําท่าเต้นได้ไหม 1435 01:47:42,668 --> 01:47:44,751 เนี่ยเต้นไม่เป็นที่สุดเลย 1436 01:47:45,626 --> 01:47:48,209 ลิงนั่งเคี้ยวยาสูบอยู่บนรถราง 1437 01:47:48,209 --> 01:47:51,251 รถรางกระตุก เจ้าลิงสําลักตาย 1438 01:47:51,251 --> 01:47:53,959 ทั้งหมดขึ้นสวรรค์กันด้วยเรือพาย 1439 01:47:53,959 --> 01:47:56,168 ตบแปะ ตบแปะ 1440 01:47:56,959 --> 01:47:59,584 ตบแปะ ตบแปะ 1441 01:47:59,584 --> 01:48:01,168 ตบแปะ 1442 01:48:03,376 --> 01:48:04,626 ตบให้โดนมือสิ 1443 01:48:07,584 --> 01:48:08,793 มานี่เลย ทุกคน 1444 01:48:19,168 --> 01:48:20,168 มาเร็ว 1445 01:48:45,418 --> 01:48:49,418 สวีทจีน มานี่ มาเร็ว 1446 01:48:50,418 --> 01:48:52,418 มาเลย สวีทจีน มาๆ 1447 01:48:52,418 --> 01:48:54,043 เข้าบ้านกันดีกว่า 1448 01:49:05,959 --> 01:49:07,584 คนไข้อยู่ไหน 1449 01:49:09,043 --> 01:49:10,876 คนไข้อยู่ไหน 1450 01:49:11,543 --> 01:49:13,959 คุณหมอมาแล้ว สวัสดีครับ พยาบาล 1451 01:49:14,626 --> 01:49:15,626 และ... 1452 01:49:49,293 --> 01:49:50,376 ผมรักคุณ 1453 01:49:55,001 --> 01:49:56,418 คุณกลิ่นเหมือน... 1454 01:49:57,584 --> 01:49:59,001 ปลาทูน่า... 1455 01:50:00,668 --> 01:50:02,084 กับบุหรี่ 1456 01:50:05,793 --> 01:50:07,001 โดนจับได้แล้ว 1457 01:50:09,709 --> 01:50:10,793 กลิ่นแย่มาก 1458 01:53:34,001 --> 01:53:35,418 - ต่อได้นะ - ได้ 1459 01:53:43,209 --> 01:53:44,209 หยิบกระเป๋าด้วย 1460 01:53:58,834 --> 01:54:03,501 ฉันว่าประเด็นของงานนี้คือการรวมเป็นหนึ่ง 1461 01:54:04,043 --> 01:54:07,209 ไม่ใช่แค่เสียงทิมปานีจากด้านหลัง แต่เสียงไวโอลินด้านหน้าด้วย 1462 01:54:07,209 --> 01:54:08,918 ต้องทําให้ทุกอย่างเป็นหนึ่งเดียวกัน 1463 01:54:08,918 --> 01:54:11,501 ถ้าทําได้ ก็ไปต่อจากตรงนั้น 1464 01:54:11,501 --> 01:54:13,376 ฉันพร้อมช่วย ไม่ต้องห่วง 1465 01:54:13,376 --> 01:54:16,084 โอเคนะ ฉันอยู่ตรงนี้ จะช่วยประคองให้ผ่านไป 1466 01:54:16,084 --> 01:54:17,584 - โอเคนะ เอาเลย - โอเค 1467 01:54:26,834 --> 01:54:28,251 วิลเลียมครับ ทุกคน 1468 01:54:30,834 --> 01:54:32,043 บาร์ 3-11 ครับ 1469 01:54:35,084 --> 01:54:36,293 หนึ่ง สอง สาม 1470 01:55:08,251 --> 01:55:09,459 โอเค ขอโทษ 1471 01:55:10,293 --> 01:55:11,293 โทษที 1472 01:55:11,793 --> 01:55:13,959 เมื่อทําให้ทุกคนรู้แน่แล้วว่า 1473 01:55:13,959 --> 01:55:16,876 จะลดจังหวะเข้าเฟอร์มาตา... 1474 01:55:17,418 --> 01:55:19,084 ครับ ผมยังไม่แน่ใจว่าหลังจาก... 1475 01:55:19,084 --> 01:55:20,834 ไม่เป็นไร ทุกอย่างยังเป็นเนื้อเดียว 1476 01:55:20,834 --> 01:55:23,168 แต่หลังจากนั้นจะยังไง จะทําอะไรต่อ 1477 01:55:23,168 --> 01:55:26,334 เพราะวงก็ไม่รู้ จะค่อยๆ บลีดเสียงไหลออกนิ่มๆ 1478 01:55:26,334 --> 01:55:28,334 หรือดริป ค่อยๆ สะเด็ดออกไป เอาทางไหนแน่ 1479 01:55:29,376 --> 01:55:30,376 จะเอาทางนี้ครับ 1480 01:55:30,918 --> 01:55:33,043 ตอนนี้เหมือนรั่วออกน่ะนะ 1481 01:55:33,959 --> 01:55:34,959 จากเฟอร์มาตา 1482 01:55:35,834 --> 01:55:37,834 - บาร์ก่อนหน้านั้น - บาร์ก่อนนั้น 1483 01:55:39,418 --> 01:55:40,626 หนึ่ง สอง สาม 1484 01:55:47,668 --> 01:55:49,668 ไม่ ยังไม่ชัด 1485 01:55:50,793 --> 01:55:52,043 ผมไม่เห็นรู้สึก 1486 01:55:52,626 --> 01:55:54,251 ขออีกครั้งครับ 1487 01:55:55,543 --> 01:55:56,543 ให้ฉัน... 1488 01:56:03,459 --> 01:56:05,459 โอเค นั่นก็ดี 1489 01:56:05,459 --> 01:56:07,959 แต่ยังเหลือบาร์ห้องหนึ่ง 1490 01:56:08,751 --> 01:56:11,626 เพราะงั้น ขออนุญาตทําให้ดู อย่างที่คิดว่านายต้องการ 1491 01:56:11,626 --> 01:56:13,584 - ถ้าเข้าใจผิด นายค่อยบอก - โอเค 1492 01:56:13,584 --> 01:56:16,751 คิดถึงสิ่งที่อยากทํา จุดที่อยากพาไปให้ถึง... จะต้อง... 1493 01:56:16,751 --> 01:56:18,459 จบสั้นแล้วเร่ง 1494 01:56:19,293 --> 01:56:21,709 ตัวดําจังหวะเดียว คิดว่านายตั้งใจจะทําอย่างนั้น 1495 01:56:23,168 --> 01:56:24,584 ห้องก่อนเฟอร์มาตา 1496 01:56:34,751 --> 01:56:35,584 - ใช่ไหม - ใช่ 1497 01:56:35,584 --> 01:56:37,293 ฉันทําถูกไหม แล้วฉันทําอะไรไป 1498 01:56:38,334 --> 01:56:39,334 ฉันทํางั้นสินะ 1499 01:56:41,043 --> 01:56:42,334 ปรบให้ฉันหรือให้นาย 1500 01:56:42,334 --> 01:56:43,334 เอาอีก 1501 01:56:44,209 --> 01:56:45,626 เอาอีกๆ 1502 01:56:47,126 --> 01:56:49,126 ดีมาก โอเค 1503 01:56:49,709 --> 01:56:52,126 เริ่มจากตรงนั้น โอเค ขอบคุณ 1504 01:56:54,793 --> 01:56:55,876 ใจดีกับเขาหน่อย 1505 01:57:44,876 --> 01:57:47,709 ถ้าฤดูร้อนไม่อาจบรรเลงเพลงในใจ ก็ไม่เหลืออะไรบรรเลงอยู่ในนั้น 1506 01:57:47,709 --> 01:57:50,501 แล้วถ้าไม่เหลืออะไรบรรเลงอยู่ในใจ เราจะทําเพลงไม่ได้ 1507 01:57:50,501 --> 01:57:51,793 เป็นคําที่เธอบอกผมไว้ 1508 01:57:52,501 --> 01:57:55,209 ตอนที่ผมเศร้าเรื่องอะไรก็ไม่รู้ 1509 01:57:55,209 --> 01:57:57,876 จนท่องบทกวีของเอ็ดน่า เซนต์วินเซนต์ มิลเลย์ 1510 01:57:57,876 --> 01:57:59,584 ซึ่งสุดท้ายกลายเป็นซองเฟส 1511 01:58:01,334 --> 01:58:03,334 แต่ฤดูร้อนยังบรรเลงอยู่ในใจผม 1512 01:58:04,584 --> 01:58:06,751 อาจไม่แรงกล้าอย่างที่เคยหรือ... 1513 01:58:10,584 --> 01:58:12,001 ไม่บ่อยเท่าที่เคย... 1514 01:58:13,543 --> 01:58:14,751 แต่ยังบรรเลงอยู่แน่ 1515 01:58:16,043 --> 01:58:18,376 ไม่อย่างนั้น ผมคงโดดลงทะเลสาบไปนานแล้ว 1516 01:58:35,751 --> 01:58:36,959 จะถามอะไรต่อไหม 1517 01:58:55,959 --> 01:59:02,918 (มาเอสโตร) 1518 02:09:09,043 --> 02:09:12,834 (แด่เจมี่, อเล็กซานเดอร์ และนีน่า) 1519 02:09:12,834 --> 02:09:14,918 คําบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์